Sage of Kanchi – Maha periyavar

Contents

Arul 1: தி�னம் தி�னம் தி�ருநா�ளே!......................................................................................................4

Arul 2 : குதி�ரை� வண்டிக்கா��னுக்குக் கொகா�டுத்தி புடரைவ..........................................................6

Arul 3: கொ�ன்ஷன் (Pension for Kainkaryam)..........................................................................................9

Arul 4 : உ�நாயனம் (Poonool for an orphan boy…)...............................................................................12

Arul 5: மகா�ன் - முதில்வர் எம் ஜி# ஆர் சந்தி�ப்�(ல் (Meeting with MGR).................................14

Arul 6: மது அருந்தி�யவன் மன#தின�............................................................................................18

Arul 7 : கார்ண யக்ஷி-ண# கா�தி�ல் கொச�ன்னளேதி� (Karna yakshini Kathil).....................................21

Arul 8 : அப்��வ(ய(ன் ��ட்டுக்கு, அ�யம் கா�ரைடத்திது (Appaviyin Pattuku Abayam ).........25

Arul 9 : துக்கா��#ப்��ட்டி/ ��மநா�ம ��ட்டி (Thukiri aka Rama Nama Patti)......................................34

Arul 10: ம�ங்கா�டு Mangadu Temple...................................................................................................36

Arul 11: Mouna Vradham – Blessings to Indira Gandhi/Gundurao etc….................................................41

Arul 12: வ�க்குண்ட�ம்-இன# முதில் ��டம்...................................................................................44

Arul 13: மருத்துவர் (Supreme Dr – Cure to Pazhayanur Devaraja Sharma’s ear pain.)........................45

Arul 14: மருத்துவர் (Supreme Doctor Periyavah - Cured Cancer.)......................................................47

Arul 15: ஜிட்ஜ் இல்ரை3 ஜிஸ்டிஸ் (Periyava - Not a Judge but give Justice)....................................48

Arul 16: அண்ணன் மட்டும் ளே��தும�?...........................................................................................49

Arul 17: Tirupathi Shetram - தி�ருப்தி� ளேக்ஷித்�த்ரைதி எப்�டி கா�ப்��ற்றி7ன�ர்...........................50

Arul 18: ச7திம்��த்தி�லிருந்து தீட்ச7திர்காள் (CasdfaChidambaram Dikshidars)...........................54

Arul 19: Horse Race - அநா�ரைதி �(ளே�தி ஸம்ஸ்கா��ம் - அசுவளேமதி யக்ஞம் Pla கொசய்தி

புண்ண#யம்..........................................................................................................................................55

Arul 20: நால்லிச்ளேச�# (Nellicheri Srouthigal).....................................................................................56

Arul 21: Collecation for Chartiy - Experience of a Devotee.......................................................................58

Arul 22: அதி�தி� ளே��ஜினத்ரைதிப் �ற்றி7 கொ��#யவ� கொச�ன்ன ஒரு உண்ரைம நா�காழ்ச்ச7..

(Athithi Bojanam)....................................................................................................................................61

Arul 23 : Assigned Job............................................................................................................................64

Arul 24 : Cure to Lung Cancer...................................................................................................................66

Arul 25 : குரு தி�#சனம்! (Thenkalai Azhwar/Thumbikai Azhwar)....................................................71

Arul 26: அருள்கொம�ழி#காள் (Arul Mozhigal ).........................................................................................74

Arul 27: ��ளேமஸ்வ�ம் - அ�#ச7 ளேசம#க்கா ஆரைண (S Order to Stock Rice in Rameshwaram

Sankara Mutt - Miracle)..........................................................................................................................75

Arul 28: கொவள்#ச் கொச�ம்�(ல்… குங்குமப் �(�ச�திம்!   Tippirajapuram Blessing..................76

Arul 29: சரை�ய(ல் ளேதி�ற்�வர்காளும், கொஜிய(ப்�வர்காளும் (Winning and Loosing )................78

Arul 30: ஞ�ன#கா#ன் ��ர்ரைவ (Gnanigal Parvai)............................................................................81

Arul 31 : திண்டம் (Thandam)................................................................................................................83

Arul 32: ச�த்வீகாம�ன  �க்தி�  (Bakthi – Sathvigam)...........................................................................85

Arul 33: மண#-மந்த்�-ஔஷதிம்.......................................................................................................88

Arul 34: மகா�ப்கொ��#யவ�#ன்  ளேதிசப்�ற்று - மன#தி ளேநாயம்.......................................................89

Arul 35: தீரைக்ஷிய(ல் மூன்று வரைகா (Deekshai)...............................................................................91

Arul 36: சளேகா�தி�# ரை�யன் (Charity Begins at home)........................................................................93

Arul 37: Padmavathi Kalyanam..................................................................................................................94

Arul 38: எச்ச7ல் ளேதி�ஷம்...................................................................................................................100

Arul 39: கா�னல்நீர்!..............................................................................................................................101

Arul 40 : எரைசயனூர் ��ட்டி (Esayanur Patty)...................................................................................102

Arul 41: அம்��#ன் �3 ரூ�ங்காள் (Ambalin Pala Roobamkal)...................................................104

Arul 42: �டித்திதி�ல் கொமய் ச7லிர்த்திது..........................................................................................106

Arul 43: Foreign Trip...............................................................................................................................108

Arul 44 5: Shri Bodendral Swamigal........................................................................................................109

Arul 45 : ஒழுக்கா கொநாறி7காள்!.............................................................................................................113

Arul 46: கா�தி�ல் வ(ழிளேவ இல்ரை3ய�"? (Kathil vizhalaya)............................................................114

Arul 47 : Gajana.......................................................................................................................................115

Arul 48 : தி�ய�னம் (Dnanam).............................................................................................................118

Arul : Periyava’s order –To send money to Poor Man in Calcutta..........................................................120

Arul: Blessed a poor man with Gold for Thiru mangalyam......................................................................120

Arul: Paul Brunton...................................................................................................................................120

Arul: Sri Sreedhara ayyawal....................................................................................................................126

Arul : "Sri Subrahmanyaya Namaste".....................................................................................................132

Arul: Anju pradishinam...........................................................................................................................135

Arul : Display of Bakthi by Dog................................................................................................................140

Arul : The value of Annadhanam...........................................................................................................141

Arul: Bodhendral....................................................................................................................................141

Arul: Blessed with Kids.. - Mahaswamigal's Grace : P.Chennarayudu.....................................................145

Arul: Pushpa Alankaram......................................................................................................................146

Arul: Rama Nama Mahima..................................................................................................................146

Arul: Purandara Kesavalu...................................................................................................................147

Arul : Discovery of Atma-bhodendral Adhistanam..................................................................................152

Arul Ananda Vikatan Deepavali Malar................................................................................................153

Arul: Solace in Faith.................................................................................................................................156

Arul: Karunai to Old Patty........................................................................................................................158

Arul: Mahaswamigal and Chandra Grahanam.........................................................................................160

Arul: Making a kid talk…..........................................................................................................................161

Arul : Paramacharya’s boundless concern..............................................................................................162

Arul : Paramacharya an Avatar of Lord Sankara Himself........................................................................163

Arul : Paramacharya an Avatar of Lord Sankara Himself........................................................................164

Arul 1: தி�னம் தி�னம் தி�ருநா�ளே!

ஜிளேயந்தி�� ஸ�ஸ்வதி� ஸ்வ�ம#காள் மடத்துக்கு வந்து ளேசர்ந்தி புதி�து. ஒரு முரைறி, கா�ஞ்ச7 ��ம�ச் ச�ர்ய ஸ்வ�ம#காளும், ஜிளேயந்தி��ரும் புதுக்ளேகா�ட்ரைடரைய அடுத்துள் இரைய�ற்றிங்குடி எனும் கா���மத்தி�ல் திங்கா�ய(ருந்தினர்.

��ம�ச்ச�ர்ய�#ன் பூரைஜிக்குத் ளேதிரைவய�ன அரைனத்து ரைகாங்கார்யங்காரையும் ஜிளேயந்தி��ளே� கொசய்வது வழிக்காம். ஜிளேயந்தி��ருக்கு

நா�ய�ய ச�ஸ்தி��ம் வ(ஷயம�காச் கொச�ல்வதிற்கு ஆந்தி���வ(ல் இருந்து ம�ண்டரீகா ளேவங்காளேடச ச�ஸ்தி��# என்றி �ண்டிதிர் ஒருவர் வ�வரைழிக்காப்�ட்ட�ர்.

ம�ண்டரீகா ளேவங்காளேடச ச�ஸ்தி��#, வ(த்வ�ன் மட்டுமல்3; ��ம்�ரை� தினவந்திரும்கூட. ஆந்தி���வ(ல் இருந்து கொசன்ரைனக்கு வந்து, அங்கா�ருந்து �ய(ல் ஏறி7ன�ர். அவர், தி�ருமயம் �ய(ல் நா�ரை3யத்தி�ல் இறிங்கா�, அங்கா�ருந்து இரைய�ற்றிங்குடிக்குச் கொசல்3 ளேவண்டும்.

ஆன�ல், ளேவங்காளேடச ச�ஸ்தி��#க்குத் திம#ழ் கொதி�#ய�து. ச�ஸ்தி��#காள் �யண#த்தி அளேதி கொ�ட்டிய(ல் ரைவதீகா ஆச��த்துடன் கூடிய ளேவறு ஒருவரும் �யண#த்தி�ர். அவரை�க் காண்டதும், ‘இவரும் இரைய�ற்றிங்குடி மடத்துக் குத்தி�ன் கொசல்கா�றி�ர் ளே��லும்!’ என்று எண்ண#ய ளேவங்காளேடச ச�ஸ்தி��# கொமள் அவரை� அணுகா�, வட கொம�ழி# ய(ல் ளே�ச ஆ�ம்�(த்தி�ர்.

இரைய�ற்றிங்குடிய(ல் கா�ஞ்ச7 கா�மளேகா�டி பீட�தி��தி�காள் திங்கா�ய(ருப் �து �ற்றி7யும் கொ��#யவ�#ன் அரைழிப்�(ன் ளே��#ல், தி�ன் அங்கு கொசல்வரைதியும் வ(வ�#த்தி�ர்.அத்துடன், ”திம#ழ் கொம�ழி#ளேய�… திம#ழிகாத்தி�ல் உள் ஊர்காரைப் �ற்றி7ளேய� எனக்கு எதுவும் கொதி�#ய�து. தி�ங்காள் உதிவ ளேவண்டும்!” என்றும் ளேகாட்டுக் கொகா�ண்ட�ர்.

ஆன�ல், அந்தி ரைவதீகா- ஆச�� ஆச�ம#, தினக்கு எதுவும் கொதி�#ய�து என்று அ3ட்ச7யம�காக் கூறி7யது டன், ளேவறு ஓர் இடத்தி�ல் கொசன்று அமர்ந்து கொகா�ண்ட�ர். இரைதிக் காண்டு, ளேமலும் ளே�ச்ரைச வர்க்காளேவ�, தினக்கு உதிவளேவ� அந்தி ஆச�ம#க்கு வ(ருப்�ம் இல்ரை3 என்�ரைதி கொதி#வ�கா பு�#ந்து கொகா�ண்ட�ர் ளேவங்காளேடச ச�ஸ்தி��#.

இரைதியடுத்து, ஒவ்கொவ�ரு �ய(ல் நா�ரை3யத்தி�லும் கொ�யர்ப் �3ரைகாய(ல் ஹி7ந்தி�ய(ல் எழுதிப்�ட்டிருப் �ரைதிப் �டித்து, அந்திந்தி ஊர்கா#ன் கொ�யர்காரைத் கொதி�#ந்து கொகா�ண்ட�ர் ளேவங்காளேடச ச�ஸ்தி��#. தி�ருமயம் �ய(ல் நா�ரை3யம் வந்திதும் அங்கு இறிங்கா�க் கொகா�ண்டவர், ஒருவழி#ய�கா இரைய�ற்றிங்குடிக்கு வந்து ளேசர்ந்தி�ர்.

ஸ்ரீமடத்துக்கு வந்தி ளேவங்காளேடச ச�ஸ்தி��#க்கு அதி�ர்ச்ச7! �ய(லில் �யண#த்தி அளேதி ரைவதீகா- ஆச�� ஆச�ம#யும் அங்கு இருந்தி�ர். மடத்தி�ல் இருந்திவர்கா#டம் அந்தி ஆச�ம#ரையச் சுட்டிக்கா�ட்டி ளேவங்காளேடச ச�ஸ்தி��# வ(ச��#த்திளே��து, ”இவர் ஸ்ரீமடத்தி�ல் முக்கா�யப் கொ��றுப்�(ல் உள்�ர்” என்று கொதி�#வ(த்தினர்.

இரைதிக் ளேகாட்டதும் ளேவங்காளேடச ச�ஸ்தி��# ம#காவும் ளேவதிரைன அரைடந் தி�ர். ‘இவ�#டம் கொ��ன்- கொ��ரு� ளேகாட்ளேட�ம். வ�ய் கொம�ழி#ய�கா ஒரு உதிவ(தி�ளேன ளேகாட்ளேட�ம். மடத்தி�ல் கொ��#ய கொ��றுப்�(ல் உள்வர், இப்�டி இருக்கா�றி�ளே�!’

என்று வருந்தி�ன�ர் ளேவங்காளேடச ச�ஸ்தி��#.

அவ�#ன் முகா வ�ட்டத்ரைதிக் காண்டவர்காள், அதிற்கா�ன கா��ணத்ரைதிக் ளேகாட்டனர். ச�ஸ்தி��#யும் தினக்கு ளேநார்ந்தி அனு�வத்ரைதி மன வருத்தித்ளேதி�டு வ(வ�#த்தி�ர். உடளேன அங்கா�ருந்தி ஒருவர், ளேவங்காளேடச ச�ஸ்தி��#ரைய அரைழித்துக் கொகா�ண்டு, ளேநாளே� மகா� கொ��#யவ�#டம் கொசன்றி�ர்.

அப்ளே��து, மகா� கொ��#யவ�ள் அங்குள் குத்தி�ல் இறிங்கா� நீ��ட திய���கா�க் கொகா�ண் டிருந்தி�ர். அவருடன் மடத்து ஆட்காளும் �க்திர்காள் �3ரும் இருந்தினர். இவர் காரைக் காண்டதும் ‘என்ன வ(ஷயம்?’ என்�து ளே��ல் ��ர்த்தி�ர் மகா� கொ��#யவ�ள்.

‘இத்திரைன ளே�ர் இருக்கும்ளே��து எப்�டிச் கொச�ல்வது’ என்று இரு வரும் தியங்கா� நா�ன்றினர். ஆன�ல் கொ��#யவ� வ(டவ(ல்ரை3. வந்தி வ(ஷயத்ரைதிச் கொச�ல்லும்�டி வலியுறுத்தி�ன�ர். ளேவறு வழி# ய(ன்றி7, அரைனத்ரைதியும் வ(வ�#த் தி�ர், ச�ஸ்தி��#ரையக் கூட்டி வந்திவர்.

இரைதிக் ளேகாட்டதும் மகா� கொ��#யவ�#ன் முகாம் ம3ர்ந்திது. ”புகா�ர் பு�#கா�றிது. நாமது மடத்துக்கு நாம் அரைழிப்�(ன் ளே��#ல் ��டம் கொச�ல்3 வந்தி�ருப்�வர் இவர். இவருக்கு, நாமது மடத்தி�ல் முக்கா�ய �திவ(ய(ல் உள் ஒருவளே� உதிவ மறுத்துட்ட�ர் என்�துதி�ளேன வருத்திம்? இந்திச் ச7று உதிவ(ரையக்கூட கொசய்ய மனச7ல்3�மல், இவ்வவு ளேம�சம�னவ��கா இருக்கா�றி�ளே� என்றுதி�ளேன நா�ரைனக்கா�றி�ய்? ஆன�ல், எனக்கு என்னளேவ�… அவரை�ப் ளே��3 நால்3வளே� இல்ரை3 என்றுதி�ன் ளேதி�ன்றுகா�றிது” என்று கொச�ல்லி நா�றுத்தி�ன�ர் மகா� கொ��#யவ�ள்.

இரைதிக் ளேகாட்டதும் ளேவங்காளேடச ச�ஸ்தி��#, புகா�ர் கொதி�#வ(த்தி ஆச�ம# உள்#ட்ட அரைனவரும் எதுவும் பு�#ய�மல் மகா� கொ��#யவ�ரைளேய ��ர்த்துக் கொகா�ண்டிருந்தினர்.

ஆன�ல் அவளே�� புன்னரைகாத்தி�டி, ”ளேவகொறி�ண்ணும#ல்ளே3… நாம்ம �ண்டிதிரை� (ளேவங்காளேடச ச�ஸ்தி��#) ளேவறு ஒரு �ய(ல் நா�ரை3யத்தி�ல், ‘இதுதி�ன் தி�ருமயம்’ என்று இறிக்கா� வ(ட�மல், ‘எனக்குத் கொதி�#ய�து’ என்று ஒதுங்கா�க் கொகா�ண்ட�ளே�… அதுளேவ கொ��#ய உதிவ( இல்ரை3ய�?” என்றி�ர் மகா� கொ��#யவ�ள்.

இரைதிக் ளேகாட்டு அங்கா�ருந்தி அரைனவரும் காண்கா#ல் நீர் மல்கா, மகா� கொ��#யவ�ரை நாமஸ்கா�#த்தினர். ‘இது ளே��ல் உ3காத்ரைதிப் ��ர்க் கா�றி �க்குவத்ரைதி எங்காளுக்கும் அருளுங்காள்’ என்று ளேவண்டினர்.

இதுளே��3 நா�மும், எல்ளே3�ரை�யும்- எல்3�வற்ரைறியும்… நால்3வர்கா�கா-

நால்3ரைவ ய�காளேவ ��ர்க்காக் காற்றுக் கொகா�ண்ட�ல், தி�னம் தி�னம் தி�ருநா�ள்தி�ன் இல்ரை3ய� 

Arul 2 : குதி�ரை� வண்டிக்கா��னுக்குக் கொகா�டுத்தி புடரைவதீ��வ# தி�னம், ஒரு குதி�ரை� வண்டிக்கா��ன் வந்து கொ��#யவ�ளுக்கு நாமஸ்கா��ம்

கொசய்துவ(ட்டுக் ரைகாரையப் �(ரைசந்து கொகா�ண்டு நா�ன்றி�ன். 'என்ன' என்று ஜி�ரைடய�ல்

ளேகாட்ட�ர்காள்,கொ��#யவ�.

"ளேவட்டி..." என்று இழுத்தி�ன்,வண்டிக்கா��ன்.

கொ��#யவ�ள்,�க்காத்தி�லிருந்தி ச7ஷ்ய�#டம், "அவனுக்கு ஒரு ளேவஷ்டி-துண்டு

வ�ங்கா�க்கொகா�டு"என்றி�ர்காள்.

ச7ஷ்யர் ளேவஷ்டி-துண்டு கொகா�ண்டு வந்து கொகா�டுத்தி �(ன்னர் வண்டிக்கா��ன்

நாகா�வ(ல்ரை3.

"சம்ச��த்துக்குப் கொ��டரைவ..."

அந்திச் சமயத்தி�ல், புடரைவ ஏதும் ரைகாய(ருப்�(ல் இல்ரை3. ஆன�ல், கொ��#யவ�ளே�,"

அவனுக்கு ஒரு புரைடரைவ கொகா�ண்டு வந்து கொகா�டு" என்று ச7ஷ்யனுக்கு

ஆக்ரைஞய(ட்ட�ர்காள். ச7ஷ்யர் ��டு தி�ண்ட�ட்டம�காப் ளே��ய்வ(ட்டது.

கொ��#யவ�ள் தி�#சனத்துக்கா�காப் �3 ளே�ர் வந்தி�ருந்தி�ர்காள். அவர்கா#ல் ஓர்

அம்ம�ள், கொதி�ண்ட�#ன் இக்காட்ரைடப் பு�#ந்து கொகா�ண்ட�ர். உடளேன, சற்றுத்

கொதி�ரை3வ(ல் ஒரு மரைறிவ�ன இடத்துக்குச் கொசன்று,தி�ன் காட்டிக் கொகா�ண்டிருந்தி

புதுப் புரைடரைவரையக் காரைந்து வ(ட்டு,ஒரு �ரைழிய புடரைவரையக் காட்டிக்கொகா�ண்டு

வந்தி�ர்.அந்திப் புதுப் புரைடரைவ ரையயும் சீட்டி �வ(க்ரைகாத் துண்ரைடயும்

வண்டிக்கா��ன#டம் கொகா�டுத்து அனுப்�( வ(ட்ட�ர்.

கொ��#யவ�ளுக்கு உடம்கொ�ல்3�ம் காண்காள் ளே��லும். புடரைவ ம�ற்று வ(வகா��ம்

அவர்காளுக்குத் கொதி�#ந்து வ(ட்டது. சற்ரைறிக்கொகால்3�ம் ஒரு திம்�தி� தி�#சனத்துக்கு

வந்தி�ர்காள். "கொ�ண்ணுக்குக் கால்ய�ணம்,..கொ��#யவ� அனுக்�ஹிம் �ண்ணணும்.."

"கால்ய�ணப் புரைடரைவகாள், கா�ஞ்ச7பு�ம் காரைடத் கொதிருவ(ளே3 வ�ங்கா�ளேன�?"

"ஆம�ம்,..கூரைறிப் புரைடரைவ, சம்�ந்தி�க்குப் புரைடரைவ, �ந்துக்காளுக்குப்

புரைடரைவன்னு.. ஏகாப்�ட்ட புரைடரைவகாள்..."

"�ந்துக்காளுக்குன்னு வ�ங்கா�ய(ருக்கா�றி புரைடரைவய(ளே3 ஒரு புரைடரைவரைய ஸ்ரீ

மடத்துக்குக் கொகா�டுப்�(ளேய�?" திம்�தி�க்கு மகா�ழ்ச்ச7 காரை� பு�ண்டது.கொ��#யவ�ளே

ளேகாட்கா�றி�..

உயர்ந்தி புரைடரைவ ஒன்ரைறி கொ��#யவ�ள் தி�ரு முன்ன#ரை3ய(ல் சமர்ப்�(த்தி�ர்காள்.

கொதி�ண்டரை�க் கூப்�(ட்டு, "அளேதி� நா�ற்கா�றி�ளே...ஒரு..ம�ம#, அவ�கா�ட்ளேட இந்திப்

புரைடரைவரையக் கொகா�டு.....தீ��வ# புதுப் புரைடரைவரைய வண்டிக்கா��னுக்குக்

கொகா�டுத்துட்டு �ழிரைசக் காட்டிண்டு நா�ற்கா�றி�...." என்றி�ர்காள்,கொ��#யவ�ள்.

"தின#ளேய, �காச7யம�கா நாடந்தி அந்திச் சம்�வத்ரைதி எந்தி யட்ச7ண# ளே��ய் கொ��#யவ�

தி�ருச்கொசவ(ய(ல் ளே��ட்டது?" என்று ஆச்சர்யப்�ட்டுப்ளே��ன�ர், ச7ஷ்யர்.

ஆம�ம் அந்தி அம்ரைமய�ரும்தி�ன்!

Arul 3: கொ�ன்ஷன் (Pension for Kainkaryam)

Varagooran Narayanan1952 வரை� மடத்தி�ல் ரைகாங்கார்யம் �ண்ண#க் கொகா�ண்டிருந்தி ஒரு கொ��#யவ�#ன் கொ�யர் �ஞ்ச��ளேகாசன். கொ��#யவ�ளுரைடய ரைகாங்கார்யம்தி�ன் வ�ழ்ரைகா! என்று இருந்தி கொ��#ய �க்திர். திள்�ரைமய(ன�ல் மடத்தி�லிருந்து ஓய்வு கொ�ற்றுக் கொகா�ண்டு கொ��#யவ�ரை �(�#ய மனச7ல்3�மல் திஞ்ச�வூ�#ல் உள்ளே �(ள்ரைய(டம் வந்தி�ர். உடல்தி�ன் திஞ்ச�வூ�#ல் இருந்திளேதி ஒழி#ய, மனஸ் பூ�� கொ��#யவ�தி�ன்! எனளேவ திஞ்ச�வூ�#லும் ஏளேதி� கொ��#யவ� ரைகாங்கார்யம் என்று �ண்ண#க் கொகா�ண்டிருந்தி�ர். �(ள்ரைய�ண்ட�ன் ளேகாட்ட�ன் " ஏம்��! உங்காளுக்கு எப்ளே��ப்��ர்த்தி�லும் கொ��#யவ� ளேசரைவதி�ன�? நீங்கா �டிச்ச �டிப்புக்கு, அப்ளே��ளேவ ஏதி�வது சர்கா�ர் உத்தி�ளேய�காம் ��ர்த்துண்டு இருந்தி�.........இப்ளே�� கொ�ன்ஷன�வது வந்துண்டிருக்கும்......உங்கா கொச3வுக்கு அது useful ஆகா இருக்கும் இல்லிய�?" என்றி�ன்.

�ஞ்ச��ளேகாசன் �திறி7ப் ளே��ன�ர்!! "ச7வ ச7வ�!!" அவருரைடய உடல் ஒருமுரைறி நாடுங்கா�யது. ளே�சக் கூட முடியரை3. ....."கொ��#யவ�ளுக்கு ரைகாங்கார்யம் �ண்ண குடுத்து கொவச்ச7ருக்காணும்ட�!......ளேநாக்கு அந்தி ��க்யம் கொகாடச்சது. அவர் �க்காத்துளே3ளேய இருந்து ரைகாங்கார்யம் �ண்ண#ளேனன். நா�ன் ஒண்ணு ளேகாக்காளேறின்.....அதுன�3, நீங்காள்�ம் என்ன ளேகாட்டுப் ளே��ய்ட்ளேடள்? எல்3�ரும் life 3 நான்ன�த்தி�ளேன இருக்ளேகாள்? நாமக்கொகால்3�ம் என்ன கொகா�ரைறி? கொச�ல்லு.....இப்�(டி ஒரு குரைறியும் இல்3�மப் ��த்துக்காறிளேதி என் கொ��#யவ�தி�ண்ட�........" ஆளேவசம�காச் கொச�ன்ன�ர்.

"இல்ளே3ப்��.......சர்கா�ர் உத்ளேய�காம்ன�, கொ�ன்ஷன் வந்தி�ருக்குளேமன்னு ஒரு ஆதிங்காத்3 கொச�ன்ளேனன்" ரை�யன் ளே�ச்ரைச முடித்தி�ன்.

கொகா�ஞ்சநா�ள் காழி#த்து, ஏளேதி� கா�ர்யம�கா கா�ஞ்ச7பு�ம் ளே��ன�ன் மகான். வ�#ரைசய(ல் இவன் முரைறி வந்திதும், "நீ �ஞ்ச��ளேகாசன் புள்ரைதி�ளேன?" என்றி�ர் கொ��#யவ�."ஆம�........கொ��#யவ�"

"ஒன் ளேதி�ப்�ன�ர் நான்ன� இருக்கா���? என்கா�ட்ளேட அவருக்கு எவ்வவு ஆத்ம�ர்த்திம�ன ப்�#யம், �க்தி� கொதி�#யுளேம�? அவ� நான்ன�......கொவச்சுக்ளேகா�! என்ன கொசய்வ(ய�? இந்தி மடத்3 ரைகாங்கார்யம் �ண்ணறிவ�ளுக்கொகால்3�ம் கொநாரைறிய �ண்ணனும்னு எனக்கு ஆரைசதி�ன்......ஆன�, என்ன�3 ஜி�ஸ்தி� �ண்ண முடியறிதி�ல்ரை3. குடுக்காறிவ� என்ன குடுக்காறி�ளே�, அதி கொவச்சுண்டு இந்தி மடத்தி நாடத்தி ளேவண்டிய(ருக்கு. இது "சர்க்கா�ர்" ஆபீஸ்

இல்ளே3ல்லிளேய�? அதுன�3, எல்3�ரும் நான்ன� இருக்காணும்னு அனவ�திமும் கா�ம�க்ஷி-ரைய ப்��ர்த்தி�ச்சுக்காறிரைதித் திவ(� என்ன�3 ளேவறி என்ன கொசய்ய முடியும்? ஆன�....ஒன் ளேதி�ப்�ன�ர் இந்தி மடத்3 �ண்ண#ன ரைகாங்கார்யத்துக்கும், �க்தி�க்கும் அவருக்கு எதி�வுது �ண்ணனும்னு எனக்கு ஆரைச.. அதுன�3 ம�ஸ�ம�சம் 25 கா3ம் கொநால்லு அவருக்கா�கா அவர் இருக்காறி கா���மத்துக்ளேகா வ�துக்கு ஏற்��டு �ண்ண#ய(ருக்ளேகான்.....'கொ�ன்ஷன்'......ன�!!" என்று முடித்தி�ளே�� இல்ரை3ளேய�, மகான் திட�கொ3ன்று கொ��#யவ� முன் ச�ஷ்ட�ங்காம�கா வ(ழுந்து காதிறி7 வ(ட்ட�ன்.

"சர்ளேவஸ்வ�� ! எங்காப்��கா�ட்ட ஒரு ஆதிங்காத்து3தி�ன் ளே�ச7ளேனளேன ஒழி#ய, அவளே��ட ரைகாங்கார்யத்ரைதிப் �த்தி� நா�ன் கொகா�ரைறிளேய கொச�ல்3ரை3 கொ��#யவ�....என்ரைன மன்ன#ச்சுடுங்ளேகா�!"

"ஒன்ரைன நா�ன் கொகா�ரைறிளேய கொச�ல்3ரை3........ப்�� ! என்ன�3 கொ�ருஸ� எந்தி ஒதிவ(யும் �ண்ணமுடியரை3...ன்னுதி�ன் இந்தி ச7ன்ன ஒத்தி�ரைசக்கு வழி# �ண்ண#ளேனன்"

அப்�� �ண்ண#ய ளேசரைவரைய "ளே��றும்" என்று கூறி7ய மகான், அது முதில் கொ��#யவ�ளுக்ளேகா அடிரைமய�கா�, அவர் ரைகாங்கார்யளேம மூச்ச�கா வ�ழி ஆ�ம்�(த்தி�ர்!------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

கொ��#யவ� அருகா�ல் இருந்து �ண்ணும் ளேசரைவயும் ��க்யம்தி�ன்! எல்3�ரும் அவர் அருகா�ளே3ளேய இருந்துவ(ட்ட�ல்............? எப்ளே��தும் நாம் உள்ளே இருக்கும் அந்திர்ய�ம#ய�ன மஹி� கொ��#யவ�ளுக்கு, ஸத்யம், சகா3 ஜீவதிரைய, �க்தி� என்றி ரைகாங்கார்யத்ரைதி �ண்ணுவதும் ��க்யம்தி�ன்.  

Arul 4 : உ�நாயனம் (Poonool for an orphan boy…)

தி�ருச்ச7 �ய(ல்ளேவ அலுவ3காத்தி�ல் �ண#, இ�ண்டு ரை�யன்காள்,ஒரு கொ�ண்.மகா� சுவ�ம#கா#டம் அ��� �க்தி�.

கொ��#யவ�ள் எங்ளேகா முகா�ம#ட்டிருந்தி�லும் வருடத்துக்குநா�ரை3ந்து முரைறிகாள், குடும்�த்ளேதி�டு தி�#சனத்துக்கு வருவ�ர்.ம#ன்னல் ளேவகா தி�#சனம் இல்ரை3.ஓ�#ரு நா�ள்காள் திங்கா�கொ��#யவ�#ன் கொநாருக்காத்ரைதி நா�தி�னம�கா அனு�வ(த்துவ(ட்டுத்தி�ன் ளே��வ�ர்.

"இந்திப் ரை�யனுக்கு ஒன்�து வயதி�ய(டுத்து, உ�நாயனம் நாடத்திணும்"என்று கொ��#யவ�#டம் வ(க்ஞ��(த்துக் கொகா�ண்ட�ர்,ஒரு முரைறி. "கொசய்ளேயன்..." "ரை�யன#ன் ளேகா�த்தி��ம்...சூத்தி��ம் கொதி�#யல்ளே3..." கொ��#யவ�ள் நா�ம#ர்ந்து ��ர்த்தி�ர்காள். "உன்ளேன�ட....ரை�யன்தி�ளேன?"

இல்ரை3! ரை�யன#ன் கார்ப்�வ�ச கா�3த்தி�ளே3ளேய திகாப்�ன�ர்ச7வளே3�காம் ளே��ய்ச் ளேசர்ந்தி�ர். இ�ண்டு ம�திக் குழிந்ரைதிரையவ(ட்டு வ(ட்டு தி�ய�ரும் ளே��ய்ச் ளேசர்ந்து வ(ட்ட�ள்.கா���மத்தி�ல்குழிந்ரைதிரையப் ���ம�#க்கும் கொ��றுப்ரை� ய�ர் ஏற்��ர்காள்?"

"நா�ங்காள் குழிந்ரைதிரைய எடுதுண்டு வந்ளேதி�ம்.ஊர்,கொ�யர்,�ந்து, ஜினங்காள் கொதி�#யரை3,தி�ருகொநால்ளேவலி �க்காம் ஏளேதி� அக்�ஹி��ம் என்று மட்டும் ளேகாள்வ(..."

கொ��#யவ�ள் முகாத்தி�ல் அச�தி��ணம�ன புன்னரைகா.அருகா�லிருந்தி கொதி�ண்டர் காண்ணன#டம், "��ரு....ஓர் அநா�ரைதிக் குழிந்ரைதிரைய எடுத்துண்டு வந்து,வர்த்து,பூணூல் ளே��டப் ளே��றி�ர்!என்ன மனஸ்,இவருக்கு.." காண்ணன் கொச�ன்ன�ர்:"அவளே��ட..கொச�ந்திப் �(ள்ரைனுதி�ன் நா�ங்காளும் நா�ரைனத்துக் கொகா�ண்டிருன்ந்ளேதி�ம்!"

கொ��#யவ�ள் மனசுக்குள்ளே ஆனந்திப்�ட்டுக் கொகா�ண்டுகொச�ன்ன�ர்காள்"

"ளேகா�த்தி��ம் கொதி�#ய�வதிர்காளுக்கு,கா�ச7ய� ளேகா�த்தி��ம்;ஸaத்தி��ம் கொதி�#ய�திவர்காளுக்கு,ளே��தி�யன ஸaத்தி��ம்

என்று ளேகாள்வ(ப்�ட்டிருக்ளேகான்.

அது ம�தி��# கொச�ல்லி, பூணூல் ளே��டு,ஆன�,குழிந்ரைதிரைய அந்நா�யம�நா�ரைனச்சுட�ளேதி.உன் ரை�யன்தி�ன்." �(�ச�திம் கொ�ற்றுக்கொகா�ண்டு மன நா�ரைறிவுடன் நாகார்ந்தி�ர்காள். 

Arul 5: மகா�ன் - முதில்வர் எம் ஜி# ஆர் சந்தி�ப்�(ல் (Meeting with

MGR)

தி�ரு �(ச்ச�ண்டி  I.A.S., அவர்காள் கொச�ல்3ளேகாட்டு �� . ளேவங்காடச�ம# 

காஞ்ச7 மகா�ன#ன் சங்கா� மடத்தி�ல்  அவ்வப்ளே��து அபூர்வ நா�காழ்ச7காள் நாடப்�துண்டு  தி�ரு எம் ஜி#  ஆர்  முதில்வ��கா இருந்திளே��து அவருரைடய ளேநார்முகா உதிவ(ய���கா தி�ரு �(ச்ச�ண்டி இருந்தி�ர் 

 முதில்வருக்கு உடலில் ஏற்�ட்டிருந்தி ளேகா��று கா��ணம�கா அவ��ல் ச�#ய�கா ளே�ச முடியவ(ல்ரை3 . தி�ரு எம் ஜி# ஆருக்கு ஆன்மீகா வ(ஷயங்கா#ல் உறுதுரைணய�கா இருந்திவர் "இதியம் ளே�சுகா�றிது " தி�ரு மண#யன் அவர்காள் . முதில்வர் மகா�ரைன தி�#ச7க்கா வ(ருப்�ம் கொகா�ண்டவுடன் , தி�ரு மண#யன் அவர்காள் அதிற்க்கு கொசயல் வடிவம் கொகா�டுத்தி�ர் .

 முதில்வர் அவ�து துரைணவ(ய�ர் மண#யன் மூவரும் புறிப்�ட ஆயத்திம�ன�ர்காள் ஆன்மீகா வ(ஷயம�னதி�ல்  தி�ரு �(ச்ச�ண்டி அவர்காள் முதில்வருடன் கொசல்3 தியங்கா�ன�ர்  ஆன�ல் முதில்வர் வ(டவ(ல்ரை3  தினது உதிவ(ய�ர் எந்தி சந்திர்�த்தி�லும் தின்னுடன் இருக்கா ளேவண்டும் என்று நா�ரைனத்து அவரை�யும் உடன் அரைழித்து கொசன்றி�ர் .

 ஸ்ரீ மடத்தி�ற்கு முதில்வ�#ன் வருரைகா முன்னதி�கா அறி7வ(ட்ட�ட்டது மகா�னுக்கு சற்ளேறி உடல் நா3ம் ��தி�ப்பு இருந்தி ளே��தி�லும் முதில்வரை� ��ர்க்கா அனுமதி� அ#த்தி�ர் , முதில்வரும் மகா�னுக்கு உடல் நா3ம் ச�#ய(ல்ரை3 என்று ளேகாள்வ(ப்�ட்டுத்தி�ன் இந்தி சந்தி�ப்புக்கு தி�ட்டம#ட்ட�ர் .

 மகா�ன் அமர்ந்தி�ருக்கா அவருக்கு சற்று எதி�ளே� முதில்வர்  தின்  துரைணவ(ய�ருடன் அமர்ந்தி�ருந்தி�ர்

கொசய3�ர் �(ச�ண்டிளேய� சற்று திள்#  ளே��லீஸ் வரையத்தி�ற்கு அப்��ல் நா�ன்றி7ருந்தி�ர்  , இரைதி காவன#தி முதில்வர் அவரை� ரைசரைகா காட்டி அருளேகா வரும�று அரைழித்தி�ர் , கா�வ3ர்காள் உள்ளே வ(ட மறுத்திதும் முதில்வர் அரைழித்திதி�ல்தி�ன் கொசல்கா�ன்ளேறின் என்று கூறி7 முதில்வர் அருளேகா கொசன்று அமர்ந்தி�ர் .

 மகா�ன் �(ச்ச�ண்டிரைய ��ர்த்து இவர் உங்காள்  �( ஏ வ�  என்று ளேகாட்கா , முதில்வர் அம�ம் என்றிதும்  அங்கா�ருந்தி �டிளேய �(ச்ச�ண்டி தின் வணக்காத்ரைதி கொதி�#வ(க்கா , மகா�னும் அவரை� தினது தி�ருக்கா�த்ரைதி உயர்த்தி� ஆச7ர்வதி�த்தி�ர் 

 �(றிகு முதில்வர் மகா�ரைன ��ர்த்து  "உங்காள் ளேதிகாம் எப்�டி இருக்கா�றிது?" என்று ளேகாட்ட�ர் 

 "ளேதிகாம்" என்று அவர் ளேகாட்டது , "ளேதிசம்" என்று மகா�ன் கொசவ(கா#ல் ஒலிக்கா

 ளேதிசத்தி�ற்கு என்ன நான்றி�காத் தி�ளேன இருக்கா�றிது என்றி�ர் மகா�ன்

 முதில்வர் �(ச்ச�ண்டிரைய தி�ரும்�( ��ர்க்கா , அவர் மகா�ன#டம் வ(க்கா�ன�ர் 

 "திங்காது ளேதிகாம் எப்�டி இருக்கா�ன்றிது" என்று முதில்வர் ளேகாட்கா�றி�ர் 

 அதிற்கொகான்ன நான்றி�காத் தி�ன் இருகா�ன்றிது என்றி�ர் மகா�ன் ளே3ச�கா புன்முறுவல் கொசய்தி�டி , இரைடய(ல் மடத்து ச7ப்�ந்தி�காள் கொ��#யவ�ளுக்கு உடம்பு கொ��ம்� முடிய3 மருந்ளேதி ச��(ட ம�ட்ளேடன்கா�� , முதில் மந்தி��#தி�ன் கொச�ல்3ணும் என்றி�ர்.

 உடளேன முதில்வல் கொச�ல்லுங்காள் நா�ன் என்ன கொசய்யளேவண்டும்? மகா�ன#டம் ளேகாட்கா�றி�ர் . அப்ளே��தும் மகா�ன் தின் உடம்ரை� �ற்றி7 அவ�#டம் ளே�சவ(ல்ரை3 

 "எனக்கு நீங்காள் மூன்று கா��#யங்காரை கொசய்வதி�கா வ�க்குறுதி� தி�ளேவண்டும்" என்றி�ர் 

 "கொச�ல்லுங்காள் கொசய்கா�ளேறின் " முதில்வர் உணர்ச்ச7வசப்�ட்டு �தி�ல் கொச�ல்கா�றி�ர் 

 "முதில் வ(ஷயம்  - திம#ழ் நா�ட்டிளே3 �3 ளேகா�வ(ல்கா#ல் வ(க்ளேகா எ�#யறிது இல்ரை3 . வ(க்கு எ�#ய நீங்காள் ஏற்�ட்டு �ண்ணனும் , முதில்வர் திரை3ய�ட்டுகா�றி�ர் 

 இ�ண்ட�வதி�கா , �3 ளேகா�ய(ல்காள் ம#காவும் ளேம�சம�ன நா�ரை3ய(ல் இருக்கு அகொதில்3�ம் ஒழுங்கு �டுத்தி� கும்���(ளேஷகாம் நாடத்தினும்".

"கொசய்துவ(டுகா�ளேறின் "

மூன்றி�வது வ(ஷயம் என்ன என்�ரைதி கொச�ல்3 மகா�ன் சற்ளேறி தியங்குகா�றி�ர் 

முதில்வரும் மகா�ன#ன் முகாத்ரைதி உற்று ��ர்த்திவண்ணம் இருக்கா�றி�ர் 

"நா�காச�ம#ரைய மன்ன#ச்சுருங்ளேகா� " என்கா�றி�ர் ,

(நா�காச�ம# ய�ர் என்�ரைதி �ற்றி7 கொச�ல்லிய�காளேவண்டும்) .

�ழிங்கா�3 ளேகா�வ(ல்காள் , ச7ன்னங்காள் ளே��ன்றிரைவகாரைப் �ற்றி7 ஆ��ய்ந்து புதி�ய புதி�ய திகாவல்காரை ளேசகா�#த்து வந்தி கொதி�ல்கொ��ருள்

ஆரை�ச7த்துரை�ரைய ளேசர்ந்திவர் . அவர் காண்டு�(டிக்கும்  �3 �ழிரைமய�ன வ(ஷயங்காரை , ளேநா�டிய�கா �த்தி��#ரைகாகாளுக்கு கொதி�குத்து கொகா�டுத்து வ(டுவ�ர் . �த்தி��#ரைகாகாரை ��ர்த்துத் தி�ன் முதில்வளே� அரைவகாரைப் �ற்றி7 அறி7ந்து கொகா�ல்வ�ர் .

முதில்வருக்கு இது திம்ரைம உதி�சீனப்�டுத்தும் கொசயல் என்கா�றி எண்னம் . அ�சுக்கு கொச�ல்லிவ(ட்டு தி�ளேன அரைதி கொவ#ய(ல் கொச�ல்3ளேவண்டும் , இதின�ல் முதில்வர் நா�காச�ம#ரைய திற்கா�லிகா �திவ( நீக்காம் கொசய்துவ(ட்ட�ர் , அரைதி நா�காச�ம# மகா�ன#டம் கொச�ல்3வும் இல்ரை3 , முதில்வ�#டம் ளேகாட்காவும் இல்ரை3 . முதில்வர் ஒரு நா�ம#டம் கொமdனம் ச�தி�ப்�ரைதிக் காவன#தி மகா�ன் ளே�ச7ன�ர் 

 " நா�காச�ம# �3 ளேகா�வ(ல்காரைப் �த்தி� வ(வ�ம�கா ஆ��ய்ச்ச7 கொசய்து எவ்ளேவ� வ(ஷயங்காரை நா�ட்டுக்கா�கா கொதியர்யப்�டுதி� இருக்கா�ர் , அவர் ஆ��ய்ச்ச7 �ண்ணளே3ன்ன� �3 வ(ஷயங்காள் கொவ#ய(3 கொதி�#ய�மளே3ளேய ளே��ய் இருக்கும்   "மன்ன#த்து வ(டுகா�ன்ளேறின் " என்�து  ளே��ல் முதில்வர் திரை3ரைய ஆட்டின�ர் 

 ம#காவும்  ச7றிப்பு வ�ய்ந்தி இந்திச் சந்தி�ப்�(ல் திம#ழ் நா�ட்டுக் ளேகா�ய(ல்காளுக்கு நா�ரைறிய நான்ரைமகாள் ஏற்�ட்டன , தினது உடல் நா�ரை3ரைய �ற்றி7 காவரை3ப்�ட�மல் ளேவறு வ(ஷயங்காரை �ற்றி7 எவ்வவு காவரை3ப்�டுகா�ன்றி�ர் என்று வ(யந்தி�ர் முதில்வர் 

Arul 6: மது அருந்தி�யவன் மன#தின�

ளேசத்தி��ங்காள் �3வற்றுக்கும் கொசன்று, அங்கு உரைறிந்தி�ருக்கும் இரைறிவரைன தி�#ச7க்கா ளேவண்டும்; புண்ண#ய நாதி�கா#ல்- தீர்த்திங்கா#ல் நீ��ட ளேவண்டும் என்றி ஆரைச �3ருக்கும் உண்டு. மகா�மகாம், கும்�ளேம� ளே��ன்றி புண்ண#ய கா�3ங்கா#ல் 3ட்சக்காணக் கா�ன �க்திர்காள் புன#தி நாதி�கா#ல் நீ��டுவரைதி இன்ரைறிக்கும் கா�ண3�ம்! புண்ண#ய நாதி�கா#ல் நீ��டின�ல்… ��வங்காள் நீங்கா�, மனதுள் நா�ம்மதி� கொ�ருகும்!

‘காடரை3க் கா�ண்�ளேதி வ(ளேசஷம். இரைதிப் ��ர்ப்�ளேதி புண்ண#யத்ரைதித் திரும்’ என்�ர். ஆன�ல், ச�தி��ண நா�#ல், காடலில் நீ��டக் கூட�து. ஆடி மற்றும் ரைதி அம�வ�ரைச, கா��காணம், ம�ச7 மகாம் ளே��ன்றி புண்ண#ய கா�3ங்கா#ல் மட்டுளேம காடலில் நீ��ட3�ம். ஆன�ல் ��ளேமஸ்வ�ம், தி�ருப்புல்3�ண#, ளேவதி��ண்யம், தினுஷ்ளேகா�டி ஆகா�ய தி3ங்கா#ல் உள் காடலில் எப்ளே��து ளேவண்டும�ன�லும் நீ��ட3�ம்; புண்ண#யம் கொ�றி3�ம்.

கா�ஞ்ச7 மகா� கொ��#யவர், திம#ழிகாம் முழுவதும் ய�த்தி�ரை� ளேமற்கொகா�ண்டிருந்தி�ர். ஆடி அம�வ�ரைச புண்ண#ய கா�3ம் கொநாருங்குவரைதியட்டி, ளேவதி��ண்யத்தி�ல் ஸ்நா�னம் கொசய்ய முடிவு கொசய்தி�ர் கொ��#யவ�ள்! அதிற்கு திக்கா�டி தினது ய�த்தி�ரை�ரைய அரைமத்துக் கொகா�ண்ட�ர் ஸ்வ�ம#காள். ஸ்ரீ��ம�(��ன், கா��ண-கா��#யம் இல்3�மல் எந்திகொவ�ரு வ�ர்த்ரைதிரையயும் ளே�ச ம�ட்ட�ர்; கொசயல்�ட ம�ட்ட�ர் என்�ர். மகா�ன்காளும் அப்�டித்தி�ன்… கொவட்டிப் ளே�ச்சுகாளும் வீண் கொசயல்காளும் அவர்கா#டம் இருக்கா�து!

ய�த்தி�ரை�ய(ன்ளே��து, வழி#ய(ல் உள் ச73 ஊர்கா#ல் முகா�ம#ட்டுத் திங்கா�, பூரைஜிகாரை முடித்துக் கொகா�ண்டு �(றிகு �யணத்ரைதித் கொதி�டர்ந்தி�ர் ஸ்வ�ம#காள். இப்�டி ஓர் ஊ�#ல் முகா�ம#ட்டிருந்திளே��து, அங்கு �ச7ய�ல் வ�டிய நா�ரை3ய(ல், ஒருவர் வந்தி�ர்.

அவரை�க் காண்டதும் மடத்து ளேமளேனஜிரை� அரைழித்தி ஸ்வ�ம#காள், ”இவருக்கு ஆகா��ம் கொகா�டு; அப்�டிளேய நால்3 ளேவஷ்டி- துண்டும் கொகா�டு” என்றி�ர். ளேமளேனஜிரும் அப்�டிளேய கொசய்தி�ர்.

�(றிகு கொ��#யவ�#டம் வந்து, ”திங்கா#ன் உத்தி�வுப்�டி உணவும் உரைடயும் கொகா�டுத்தி�ச்சு. அவரை� அனுப்�(ட3�ம�?” என்று ளேகாட்ட�ர்.

உடளேன கொ��#யவ�ள், ”மடத்துக்கு முக்கா�ய �(�முகார்காள் வந்தி�ல் அவர்காரை எப்�டி காவன#ப்பீர்காளே�… அளேதிளே��3 இவரை�யும் காவன#யுங்காள்; ��ளேஜி��ச��ம் கொசய்யுங் காள்” என்றி�ர்.

ளேமளேனஜிருக்குக் குழிப்�ம்! இருப்�(னும் கொ��#யவ�#ன் உத்தி�வுப்�டி, ய�த்தி�ரை�ய(ல் புதி�ய நா�ரும் உடன் வந்தி�ர்.

தி�னமும் ளேமளேனஜி�#டம், ‘அவருக்கு ச�திம் ளே��ட்ட�ய�?’, ‘அவரை� நான்றி�காக் காவன#த்துக் கொகா�ள்கா�றி�ய�?’ என்று வ(ச��#த்துக் கொகா�ண்ளேட இருந்தி�ர் ஸ்வ�ம#காள்.

நா�ட்காள் நாகார்ந்தின. அந்தி புதி�ய ஆச�ம#, தி�டீகொ�ன மது அருந்தி� வ(ட்டு வந்தி�ர். காடவுரைத் தி�ட்டின�ர்; மடத்து ஊழி#யர்காரைக் காண்ட�டி ஏச7ன�ர்; தினக்கு உணவு மற்றும் உரைட திந்து ஆதி�#த்தி கொ��#யவ�ரையும் இஷ்டத்துக்குத் தி�ட்டித் தீர்த்தி�ர்.

இரைதிக் காண்டு கொ��றுரைம இழிந்தி ளேமளேனஜிர், ஓளேட�டி வந்து, கொ��#யவ�#டம் வ(வ�ம் முழுவதும் கொச�ன்ன�ர். ‘இந்தி ஆச�ம#ரைய அனுப்�( வ(டுங்காள்’ என்று ளேவண்டின�ர்.

இரைதிக்ளேகாட்டு வ�ய்வ(ட்டுச் ச7�#த்தி�ர் கொ��#யவ�ள். இம்ம#யவு கூட அந்தி ஆச�ம# மீது ளேகா��ளேம வ�வ(ல்ரை3 ஸ்வ�ம#காளுக்கு!

”ஸ்வ�ம#! அந்தி ஆச�ம#ரைய அனுப்�(டட்டும�?” என்று மீண்டும் ளேகாட்ட�ர் ளேமளேனஜிர். ஆன�ல், கொ��#யவ�ள் மறுத்துவ(ட்ட�ர்.

ஆடி அம�வ�ரைச! இந்தி நா�#ல் கா�ஞ்ச7 மகா� கொ��#யவ�ள், ளேவதி��ண்யத்தி�ல் சமுத்தி�� ஸ்நா�னம் கொசய்யப் ளே��கா�றி�ர் எனும் திகாவல் அறி7ந்து சுற்றி7யுள் �3 ஊர்கா#ல் இருந்தும் ஏ��ம�ன �க்திர்காள் ளேவதி��ண்யத்துக்கு வந்து ளேசர்ந்தினர்.

ஆடி அம�வ�ரைச நா�#ல் காடலில் நீ��டுவது புண்ண#யம்; அதி�லும் கா�ஞ்ச7 மகா�னுடன் நீ��டுவது கொ�ரும் ளே�று என்று எண்ண#ய�டி கொ�ருங் கூட்டம�கா காடற் காரை�க்கு வந்தி�ருந்தினர். வயதி�ன மூதி�ட்டிகாளும் ஆர்வத்துடனும் �க்தி�யுடனும் காரை�ய(ல் கா�த்தி�ருந்தினர்!

ஸ்வ�ம#காள் காடற்காரை�க்கு வந்தி�ர்; அவரை� அரைனவரும் நாமஸ்கா�#த்தினர்; நீ��டுவதிற்கா�கா காடலில் இறிங்கா�ன�ர் கொ��#யவ�ள்! அவரை�த் கொதி�டர்ந்து மூதி�ட்டிகாள் உட்�ட எண்ணற்றி �க்திர்காள் �3ரும் தி�தி�கொவன காடலில் இறிங்கா�னர்.

அவ்வவுதி�ன்! மூதி�ட்டிகாள் ச73ரை� அரை3 இழுத்துச் கொசல்3… �3ரும் கொசய்வதிறி7ய�மல் திவ(த்து மருகா�னர்.

அப்ளே��து… ஆ�வ�� அரை3காரைப் கொ��ருட் �டுத்தி�மல் ��ய்ந்து கொசன்று, மூதி�ட்டிகாரை இழுத்து வந்து, காரை�ய(ல் ளேசர்த்தி�ர் ஒருவர். அவர் ளேவறு

ய�ருமல்3… கொ��#யவ�ள் உட்�ட அரைனவரை�யும் மது ளே��ரைதிய(ல் ஏச7ன�ளேன… அந்தி ஆச�ம#தி�ன்!

இவற்ரைறிக் காவன#த்தி ஸ்வ�ம#காள், ளேமளேனஜிரை�ப் ��ர்த்து கொமள் புன்னரைகாத்தி�ர். உடளேன அவர் ஓளேட�டி வந்து கொ��#யவ�ரை நாமஸ்கா�#த்தி�ர். மகா�ன்காள் தீர்க்காதி�#ச7காள்!

அவர்காது கொசயல்��டுகா#ல்… அவர்கா#ன் ஒவ்கொவ�ரு ��ர்ரைவய(லும் கூட ஆய(�ம�ய(�ம் அர்த்திங்காள் கொ��தி�ந்தி�ருக்கும். இரைதி உணர்ந்து கொசயல்�ட்ட�ல், மகா�ன்காது ஆச7ர்வ�திம் ��#பூ�ணம�கா கா�ரைடக்கும்.

மகா�ன்கா#ன் பூ�ண ஆச7 கா�ரைடத்து வ(ட்ட�ல், வ�ழ்நா�கொல்3�ம் தி�ருநா�ள்தி�ளேன!

 மகா�கொ��#யவ� தி�ருவடிகாள் ச�ணம் ஹி� ஹி� சங்கா� கொஜிய கொஜிய சங்கா�

Arul 7 : கார்ண யக்ஷி-ண# கா�தி�ல் கொச�ன்னளேதி� (Karna yakshini Kathil)

Varagoor Narayanan அவர் அனுமதி�யுடன் மறு �தி�ப்பு கொசய்யப்�ட்டது 

புதுக்ளேகா�ட்ரைடய(ல் முகா�ம். கொமய(ன் ளே��டில் இருந்தி கொ��#ய சத்தி��த்தி�ல் திங்கா�ய(ருந்தி� கொ��#யவ�. இ�வுகா�3 பூரைஜி முடிந்திதும் தினக்கு ரைகாங்கார்யம் �ண்ணும் நா�கா��ஜிரைனக் கூப்�(ட்டு " அப்�� நா�கு! நா�க்கா� வ(டிகா�3ம்�� மூணரை� மண#க்கொகால்3�ம் நா�ன் ஏந்தி�ருந்து ஸ்நா�னம் �ண்ண#ய�காணும்...........நீ ஞ��காம் கொவச்சுக்ளேகா�!" என்றி�ர். 

"உத்தி�வு கொ��#யவ�. ச�#ய� மூணரை� மண#க்கு "ஹி� ஹி� சங்கா� ஜிய ஜிய சங்கா�" ன்னு நா�ம�வ# ளேகா�ஷம் �ண்ணளேறின் கொ��#யவ�" என்றி�ன் �வ்யம�கா. 

நாமுட்டு ச7�#ப்பு ச7�#த்துக் கொகா�ண்ளேட "மூணரை� மண#க்கு ஒங்கா எழுப்�( வ(ட்டுடளேறின்...ன்னு கொச�ன்ன�, அவ்வவு நான்ன� இருக்கா�துங்காறிதி�3....."ஹி� ஹி� சங்கா� ஜிய ஜிய சங்கா�" கொச�ல்3ளேறின்னு கொச�ல்3றி7ய�க்கும்? ச�# அப்�(டிளேய �ண்ணு"

��த்தி��# �தி�ளேன�ரு மண#. எல்ளே3�ரும் �டுத்துக் கொகா�ண்ட�ய(ற்று. கொ��#யவ�ளும் சயனத்துக்கு ளே��ய் வ(ட்ட�ர். நா�குவுக்கு ஒளே� காவரை3! அங்ளேகா எங்ளேகாயும் காடிகா��ளேம இல்ரை3! அவன#டம் இருப்�ளேதி�, அவனுரைடய ம�ம� "பூணூல்" கால்ய�ணத்துக்கு �(�சன்ட் �ண்ண#ன �ரைழிய வ�ட்ச்! அதுகூட �ரைழிய டி�ங்க் கொ��ட்டிக்குள் இருக்கு. ஏகொனன்றி�ல் கொ��#யவ�ளுடன் இருக்கும் ளே��து காட்டிக் கொகா�ள்வது அவ்வவு நான்றி�கா இருக்கா�து என்�தி�ல்தி�ன். தி�னும் �டுத்து தூங்கா�வ(ட்ட�ல், கொ��#யவ�ரை எப்�டி எழுப்� முடியும்? என்ன �ண்ணுவது? 

ளேநா��கா ளே��ய் தின் கொ��ட்டிய(ல் இருந்தி வ�ட்ரைச எடுத்துக் கொகா�ண்ட�ன். சத்திம#ல்3�மல் வ(ஷ்ணு சஹிஸ்� நா�ம ����யணம் �ண்ண ஆ�ம்�(த்தி�ன். �3 திடரைவ �ண்ண#ன�ன். ச�#ய�கா மண# 3 . 30 ! ரைகாகாரை காட்டி கொகா�ண்டு கொ��#யவ� சயன அரைறி வ�சலில் நா�ன்று கொகா�ண்டு சன்னம�கா "ஹி� ஹி� சங்கா� ஜிய ஜிய சங்கா�" என்று நா�ம�வ# ளே��ட்ட�ன். ச7றி7து ளேநா�த்தி�ல் ச�க்ஷி�த் ��ளேமஸ்வ�ன�ன கொ��#யவ� மந்திஹி�சத்ளேதி�டு கொவ#ளேய வந்து அவனுக்ளேகா அவனுக்கு மட்டும் "வ(ஸ்வரூ�" தி�#சனம் குடுத்தி�ர். எப்ளே�ர்ப்�ட்ட ��க்யம்!! ஸ்நா�னத்துக்கு ஏற்��டு �ண்ண#ன�ன் நா�கு. அடுத்திடுத்தி நா�ட்காள் இளேதி ம�தி��# இ�வு முழுக்கா ����யணம், ச�#ய�கா மூணரை� மண#க்கு "ஹி� ஹி� சங்கா� ஜிய ஜிய சங்கா�" நா�ம�வ#, கொ��#யவ�ளுரைடய கா�ணக் கா�ரைடக்கா�தி வ(ஸ்வரூ� தி�#சனம் என்று நா�கு

தி�க்கு முக்கா�டித்தி�ன் ளே��ன�ன்! ஆன�ல், கொ��#யவ�#ன் ளேமல் இருந்தி ப்ளே�ரைம அவனுக்கு �3த்ரைதி குடுத்திது. 

நா�ன்கா�வது நா�ள் இ�வு, ளேவஷ்டிய(ல் வ�ட்ரைச கொச�ருகா�க் கொகா�ண்டு சஹிஸ்�நா�ம ����யணம் �ண்ண#க் கொகா�ண்டிருந்திவன், ��வம், தின்ரைன அறி7ய�மல் தூங்கா� வ(ட்ட�ன்! "ஹி� ஹி� சங்கா� ஜிய ஜிய சங்கா�" மது�ம�ன கொதிய்வீகா த்வன#, அவரைன எழுப்�(யது! தூக்கா�வ��#ப் ளே��ட்ட�டி எழுந்தி�ன்! எதி�ளே� காருரைண திதும்� ச7�#த்தி�டி, அவரைன ளேதிடி வந்து வ(ஸ்வரூ� தி�#சனம் திந்தி�ன் அந்தி ��ளேமஸ்வ�ன்!!!

ம#குந்தி வ�த்சல்யத்துடன் "கொகா�ழிந்ளேதி! மண# ச�#ய� மூணரை� ஆறிதுட�........ப்��! அசதி�3 ��வம் நீ தூங்கா� ளே��ய(ட்ளேட ளே��3ருக்கு! ��வம்.......ஒனக்கும் நா�ள் பூ� ரைகாங்கார்யம்..சரீ� ஸ்�மம் இருக்குளேம�ன்ளேன�?" ச7�#த்தி�டிளேய கொச�ல்லிவ(ட்டு வ�சல்�க்காம் ளே��ன�ர். வ�ட்ரைச ��ர்த்தி�ல் மூணரை�! இவனுக்ளேகா� ஒளே� ஆச்சர்யம்! வ�ட்ரைசப் ��க்கா�மளே3ளேய கொ��#யவ� எப்�டி காகொ�க்ட� மூணரை�..ன்னு கொச�ன்ன�ர்!!

மறுநா�ள் �க்காத்தி�ல் ஒரு �(த்திரை கொச�ம்�(ல் ஜி3த்ளேதி�டு அமர்ந்திவன், காண்ண#ல் ஜி3த்ரைதி வ(ட்டு அ3ம்�(க் கொகா�ண்டு ����யணம் �ண்ண#க் கொகா�ண்டிருந்திவன் கொ�ண்டரை� மண# வரை� ஒட்டிவ(ட்ட�ன். ��வம். தின்ரைனயறி7ய�மல் தூங்கா�வ(ட்ட�ன். முந்தி�ன நா�ள் ளே��3ளேவ கொ��#யவ� கொவ#ய(ல் வந்து இவன் தூங்குவரைதியும், �க்காத்தி�ல் கொச�ம்�(ல் ஜி3ம் இருந்திரைதியும் காண்டு ச7�#த்துக் கொகா�ண்ளேட நா�ம�வ# ளே��ட்டு அவரைன எழுப்�(ன�ர். மண# ச�#ய�கா மூணரை�!!ஆச்சர்யத்தி�ன் உச்ச7க்ளேகா ளே��ய் வ(ட்ட�ன் நா�கு! அன்று மத்தி�ய�ன்னம் கொமதுவ�கா கொ��#யவ� முன்ன�ல் ளே��ய் நா�ன்றி�ன். " என்னட�....நா�கு! நாமஸ்கா��ம் �ண்ண#ட்டு நா�க்காறிரைதிப் ��ர்த்தி�, ஏளேதி� எங்கா�ட்ட ளேகாக்காணும் ளே��3 இருக்ளேகா!! என்ன கொதி�#யணும்? ளேகாளு..." 

"அகொதில்3�ம் ஒண்ணும#ல்ளே3 கொ��#யவ�..........."

"எனக்கு கொதி�#யும். கொ�ண்டு நா�� நா�ம தூங்கா�ப் ளே��ய(டளேறி�ளேம..........கொ��#யவ� எப்டி அவ்வவு காகொ�க்ட� மூணரை� மண#க்கு எழுந்துண்டு வ��ர்? அவர்கா�ட்ட காடிகா��ம் கூட கொகாரைடய�ளேதி!......எப்�(டி முழுசுக்காறி�ர்...ன்னுதி�ளேன கொகா�ழிம்�(ண்டு இருக்ளேகா? இல்லிய� �(ன்ளேன?"

"ஆம� கொ��#யவ�. என்னன்ளேன கொதி�#யரை3...........கொ�ண்டு நா�� என்ரைனயும் அறி7ய�ம தூங்கா�டளேறின். கொ��#யவ�தி�ன் ச�#ய� மூணரை�க்கு ஏந்து வந்து என்ரைனயும் எழுப்�( வ(டளேறிள்...எனக்கு கொ��ம்� கொவக்காம� இருக்கு. மூணரை� மண#....ன்னு ச�#ய� எப்டி கொ��#யவ�.........."

அவன் முடிப்�திற்குள் "ஏதி�வது கார்ண யக்ஷி-ண# எங்..கா�து3 வந்து "மண# மூணரை� " ன்னு கொச�ல்3றிளேதி�ன்னு சந்ளேதிகாளேம� ஒனக்கு?" காடகாடகொவன்று ச7�#த்தி�ர்.

"எங்..கா�து3 ஒரு யக்ஷி-ண#யும் வந்து கொச�ல்3ளே3.........மண# மூணரை�ன்னு எங்..கா�து3 வந்து கொச�ன்னது "�ஸ்". அதுவும் மதுரை� டி.வ(.சுந்தி�ம் ஐயங்கா�ளே��ட டி.வ(.எஸ் �ஸ்!! ஆச்சர்யப்�ட�ளேதி!! கொம�தி நா�ள் ச�#ய� மூணரை�க்கு நீ "ஹி� ஹி� சங்கா� ஜிய ஜிய சங்கா�" கொச�ல்லி எழுப்�(ளேனல்லிளேய�?.....அப்�ளேh� வ�சப் �க்காம் வந்ளேதின�...........அப்ளே�� ஒரு �ஸ் சத்தி�� வ�சரை3 தி�ண்டி, டவுனுக்குள் ளே��ச்சு! அடுத்தி கொ�ண்டு நா�ளும் அளேதி �ஸ்ரைஸ மூணரை�க்கு ��த்ளேதின். அப்புறிம� வ(ஜி��#ச்ச�.......அது டி.வ(.எஸ் காம்கொ�ன#ளேய�ட �ஸ் ! மதுரை�ளே3ர்ந்து புதுக்ளேகா�ட்ரைடக்கு வ(டியக்கா�3ம் வ� கொம�தில் �ஸ்ஸiன்னும் கொச�ன்ன�..சத்தி�� வ�சரை3 அந்தி �ஸ் வ(டியக்கா�3ம் ச�#ய� மூணரை�க்கு தி�ண்டிப் ளே��றிது...ஒரு கொசகாண்ட் அப்டி....இப்டி ம�றில்ளே3...டி.வ(.எஸ் �ஸ் ஒரு எடத்துக்கு வ� டயத்தி கொவச்சுண்ளேட......நாம்ம காடிய��த்தி ச�# �ண்ண#க்கா3�ம்னு கொச�ல்லுவ�...அது வ�ஸ்திவம்தி�ன்! மூணு நா�ள் கொச�#ய� ��த்து கொவச்சுண்ளேடன்! நா�3�ம் நா�ள்ளே3ர்ந்து அந்தி �ஸ்ளேஸ�ட சத்திம் ளேகாட்ட ஒடளேனளேய தி�ன�.. எழுந்துட்ளேடன்........ளேவறி கொ��#ய �காஸ்யம் ஒண்ணுளேம இல்ளே3ட�...ப்�� நா�கு!" கொ��#யவ� ம#காவும் �ச7த்துச் ச7�#த்தி�ர்.

ஒரு �ஸ் ளே��வரைதிக் கூட காவன#ச்சு அதுவும் ஒருநா�ள் இல்ரை3, வ(ட�மல் தி�னமும் காவன#ச்சு, அரைதியும் ஸ்3�கா�த்துக் கூறும் நுணுக்காம�ன ளே��றி7வு, கொ��#யவ�ளுக்கு இருப்�தி�ல் ஆச்சர்யம் இல்ரை3...... ஏகொனன்றி�ல், கொ��#யவ� என்றி�ளே3 ளே��றி7வுதி�ளேன!! P for "Perfection " - என்�ரைதிவ(ட P for Periyava என்று கொச�ல்33�ம்! நா�மும் இந்தி குணத்தி�ல் து#ரையய�வது நாம்முரைடய தி�னச�# வ�ழ்க்ரைகாய(ல் காரைடப்�(டிக்கா கொ��#யவ� அனுக்கா��காம் �ண்ண �(��ர்த்தி�ப்ளே��ம்.

Arul 8 : அப்��வ(ய(ன் ��ட்டுக்கு, அ�யம் கா�ரைடத்திது (Appaviyin

Pattuku Abayam )

ஸ்ரீ ��. காண�தி� அவர்காள் எழுதி�யதி�லிருந்து....................................

 அந்தி கொ��ன்னடிகாள்தி�ம் கொ�யர் கொதி�#ய�தி எத்திரைன குக்க்��மங்கா#ல்  �ட்டு, �3 கா�3ம் கூட திங்கா�, அவற்ரைறி புன#தி ஸ்தி3ங்கா�கா புகாழ் கொ�றிரைவத்தி�ருக்கா�ன்றின. 

ஸ்ரீ கொ��#யவ�, கா�ட்டுப்�ள்#ய(ல் 1965 ம் வருஷத்துக்கு முன், சந்திளேவளூர் என்றி ஊரை�, ச7வளே3�காம�க்கா�ன�ர்.அவ்வருஷ ச7வ��த்�#ரைய அங்ளேகா நாடத்தி�ன�ர். 

�(ற்�கால் நா�லு மண# இருக்கா3�ம். கொ��க்ரைகாயும் ளே���யும�ன  �டிக்காட்டுகாளும், ��ச7யும்  �சரை3யும�ன  திண்ணீரும்  கொகா�ண்ட  குக்காரை�ய(ல் இந்தி  நூற்றி�ண்டு  காண்ட  அந்தி  உண்ரைமய�ன  ளேவதிகா�3 சந்நா�ய�ச7 அமர்ந்தி�ருந்தி�ர். வ(ந்ரைதிய�கா காழுத்தி�ல் ம3ர் ம�ரை3 அண#ந்தி�ருந்தி�ர்.சன்ய�ச7காள் ம�ரை3 அண#ய3�ம� அன்று ஒரு வ�திளேம எழுந்திதுண்டு. அன�ல் கொ��#யவ� ம�ரை3 அண#யும் முரைறிரைய பு�#ந்து  கொகா�ண்டு ��ர்த்தி�ல்  அரைதி  தினக்கு  அ3ங்கா��ம�கா  அவர்  தி�#க்காளேவய(ல்ரை3 என்று கொதி�#யும். ம�ரை3ரைய அவர் காழுத்தி�ல் ளே��ட்டுக்கொகா�ள்�மல்ச7�ச7ளே3ளேய ரைவத்து கொகா�ள்வது வழிக்காம். ச7�ச7ல் குருமூர்த்தி�ய�ன அம்�(ரைகாய(ன் ��திம் இருப்�தி�கா ச�ஸ்தி��ம். கொ��#யவ�ளுக்ளேகா�  அந்திச�ஸ்தி��ம் அனு�வளேம! அதின�ல் குரு அஞ்சலிய�கா அம்��ள் ச�ணத்தி�ற்கு அ3ங்கா��ம�காத்தி�ன் அவர் "அ3ங்கால் அண#ந்திருள்வது" அப்புறிம் அது நாழுவ( காழுத்தி�ல் வ(ழும்ளே��து அவது �(�ச�திளேமயன்றி7 சுய அ3ங்கா��மல்3. அப்�டி காழுத்தி�ல் ச�#ந்திரைதி உடளேன காரைந்து வ(டுவளேதிஅவ�து கொ��து வழிக்காம்.

 இன்று வழிக்காத்தி�ற்கு ம�றி�கா ம�ரை3யும் காழுத்தும�காளேவ மளேன�ஹி� தி�#சனம் அ#த்தி�ர். இரைஞகொ��ருவர் அவ�து தி�ருமுன்��டிக்கொகா�ண்டிருந்தி�ர். நா�ன் கொசய்தி ��க்கா�யம் கொ��#யவ�ரை தி�#ச7த்திது மட்டுமல்3; நா�ன் ளே��கும்ளே��து ��டகார் ��ட்டின் முடிவு �குதி�க்குவந்தி�ருந்திதுதி�ன்! அவர்  ச�ணத்தி�ன் �(ன்ன#ரு வ�#காளுக்கு வந்து ஓ�#ரு நா�ம#ஷத்தி�ளே3ளேய அரைதி முடித்திது என் ��க்கா�யளேம! அப்ளே�ர்ப்�ட்ட"ளேதிவ கா�னம்" !

 "கா��ஜிiன# ஹ்ருதிய சளே��ஜிவ�ச7னh# மு���# ளேச�தி�# ���சக்தி� ந்னு" என்று அவர் தி�ருப்�(யளே��து, நால்3 ளேவரை, என் ளேகா��ம் ச7�#ப்��கா ம�றி7யது!

முந்ரைதிய ��தி இறுதி�ய(ல் வரும் "த்ய�" என்�ளேதி�டு இரைணத்து "த்ய�கா��ஜிiன# ஹ்ருதிய சளே��ஜி" என்று ��ட ளேவண்டியரைதித்தி�ன் அந்திபுண்ண#யவ�ன் "கா��ஜிiன#" என்று அமர்க்காம�கா தி�ம் திட்டி ச7ரைதித்து  ��டின�ர்.

கொ��#யவ�#ன் கொ�ருரைமகாள் அனந்திம் என்றி�ல் உ�ச�� வ�க்கால்3. சத்தி�யம�காளேவ அனந்திம்தி�ன்! அந்தி கொ�ருரைமக்கு இரு காண்மண#காள்அல்3து  இரு சுவ�ச ளேகா�சங்காள் ளே��3 கொ��றுரைமயும், எ#ரைமயும். மற்றி வ(ஷயங்காரை கொ��றுத்து கொகா�ண்ட�லும் கொ��றுத்து கொகா�ள்3�ம்; ஒரு  ளேதிர்ந்தி  �ச7கான�ல்,  �சக்குரைறிவ�னரைதி  கொ��றுத்து  கொகா�ள்வது  ம�த்தி��ம்  கொ��ம்�  கொ��ம்� ஸ்�மம�னது! அந்தி ஸ்�மச�த்தி�யத்ரைதிதி�ன் நாம்கொ��#யவ� அன�ய�சம�கா ச�தி�த்தி�ருக்கா�றி�ர்! ஏகொனன்றி�ல், இன்று '��ட்டு ��டுதில்" என்றி  அந்தி ��டு �டுதிலுக்கு ��காம் மட்டும#ன்றி7,ச�ஹி7த்யமும் ஆ�ய(ற்று.  இரைச கொகா�ரை3 �(ஸ் கொம�ழி# கொகா�ரை3!

 "வ(ன�யகுநா�கொவல்3ன்னு ப்ளே��வளேவனh#னு வ(ன� ளேவல்புளே3வ�ம்ம�"

என்றி �ல்3வ(ரைய எடுத்து, அதி�ல் எத்திரைன அக்ஷி� �(ரைழி, ஸ்வ� �(ரைழி கொசய்ய3�ளேம� அவ்வவும் கொசய்து, ஒரு வழி#ய�கா திரை3காட்டின�ர்.கொ��றுரைமய(ன் அவதி��ம�ன கொ��#யவ� இன#த்தி முகாம�காளேவ ��ட்ரைட ளேகாட்டு  கொகா�ண்டிருந்தி�ர்.  ��டி முடித்திவர் , "��ட்டு  ச�#ய�  இருந்துதி�?" என்று ளேகாட்ட�ர்.

 

"என்ன ரைதி�#யம்?" என்று ஆச்ச�#யப்�ட்ளேடன். கொ��#யவ� என்ன கொச�ல்3 ளே��கா�றி�ர் என்று ஆர்வம�கா ளேகாட்ளேடன். அவர் கொச�ன்ன �தி�ல் ளேமலும்ஆச்ச�#யம�கா இருந்திது.

 "எனக்கு ச�#ய� இருந்திது. ஒனக்கு ளேவண்டியது அதி�ளேன?" என்றி�ர்.

 "ஆம�ம் கொ��#வ�, எனக்கு ளேவறி ஒண்ணும் ளேவண�ம்" என்று ��ட்டுக்கா��ர் திண்டம�கா வ(ழுந்து கும்�(ட்ட�ர்.

 அவ�#டம் ளேவடிக்ரைகாய�கா ளே�ச ஆ�ம்�(த்தி�ர் கொ��#யவ�.

 "இது என்ன ��காம்?"

 "மத்யம�வதி�"

 "மத்யம�வதி�ய�? அபூர்வ ��காம்ளேன ச73ரைதி கொச�ல்றிதுண்ளேட�ன்ளேன�, அப்�டி அபூர்வம ��டிளேன"

 "கொ��#வ� அனுக்�காம்"

��ட்டுக்கா���#டம் என் ளேகா��மும் ச7�#ப்பும் ளே��ய் ��#வு உண்ட�ய(ற்று.  நான்கு��#ச்சயம�ன ��காத்ரைதிளேய உரும�ற்றி7 ஏளேதி� அபூர்வ ��காம் ளே��3அவர் ��டின�ர், என்�ரைதிளேய அந்தி கொ��ல்3�தி கா�ழிவன�ர் குறும்�(ல் குத்திவரைதி பு�#ந்துகொகா�ள்�தி அப்��வ(ய�கா இருக்கா�றி�ளே� என்றி ��#வு. இம்ம�தி��# அப்��வ(கா#டம் கொ��#யவ�#ன் காருரைண இரு மடங்கா�கா கொ�ருகும். �(ன்  ஏன்  குறும்�(ளே3  குத்தி�ன�ர் என்றி�ல், அவர்காள் கொ�ரும்காருரைணய(ல் ��தி�யளேவ கொ�றுகா�ன்றி "புத்தி�ச�லி" கா�ன நாம்முரைடய புத்தி�க்கும் ளேவடிக்ரைகா வ(ளேன�திம் கா�ட்டத்தி�ன்! குத்தில் நாமக்குத்தி�ன் கொதி�#யுளேம  திவ(�,  குத்திப்�டு�வர்காளுக்கு கொதி�#ய�து. அதுதி�ன் அவர்காள் அப்��வ(கா�ச்ளேச!  குழிந்ரைதிய(டம் நா�ம்,அம்ம� குத்து, தி�ம்ம� குத்து"வ(ரைய�டும்ளே��து, �(றிருக்குத்தி�ன் ம#காவும் �3ம�கா குத்துவது ளே��3 கொதி�#யுளேமகொய�ழி#ய குழிந்ரைதிய(ன் ரைகாய(ல் குத்து கொமத்தி�காத்தி�ளேனவ(ழும்! ��#ஹிச7ப்�தி�கா நாமக்கு கா�ட்டும்ளே��ளேதி, "இவரை� வ(ட அழிகா�கா உரை�ய�ட நாவகாண்டத்தி�ல் ஒருவர் உண்ட�" எனத்திக்கா நா�யகார். 

 "மத்யம�வதி�ன்ன� என்ன?" அப்��வ(ரைய வ(டவும் அப்��வ( ளே��ல் ளேகாட்ட�ர்.

"��காத்தி�ன் ளே�ரு" ��ட்டுகா���#டம#ருந்து அப்��வ( �தி�ல் வந்திது.

"அதுதி�ன், நா�ன் என்ன ��காம்னு ளேகாட்டப்�ளேவ மத்யம�வதி�ன்னுட்டிளேய! அரைதிளேயதி�ன மறு�டியும் கொச�ல்ளேறி? மத்யம�வதி�ன்ன என்னஅர்த்திம்?"

 "மத்யமம்ன� "நாடு" இல்லிய�? நாடு ��காம் அவதி�ய� இருந்தி மத்யம�வதி�ய�?" "கொ��#வ� எப்�டி கொச�ல்ளேறிளே� அப்�டி"

 "புத்தி�ச�லி"கா�ன நா�ம், அந்தி அப்��வ( ளே��3 அப்�டி கொ��#யவ�  கொச�ல்வரைதி ளேவதிவ�க்கா�கா கொகா�ள்ளேவ�ம�?

 "எழுத்தி�ன்"ன்னு என்ரைன கூப்�(ட்டு,"மத்யம�வதி�க்கு நா�ன் குடுத்தி 

defenition ளேகாட்டிளேய�?"

"��ட கொதி�#ய�திவ� ��டின�........ 

மத்யம�வதி� மத்யமத்துளே3 மட்டும#ல்3�ம 

ஆ�ம்�ம் - மத்யமம்  அந்திம் 

எல்3�ளேம அவதி�ய�த்தி�ன்இருக்கும்" என்ளேறின்.

 சட்கொடன ஏளேதி� நா�ரைனத்து கொகா�ண்ட�ர்ப்ளே��ல், ��ட்டுக்கா��ரை� ��ர்த்து, "நீ இந்தி ��ட்டு ��டினதுக்கு என்ன கா��ணம்?" 

 "அன�தி �க்ஷிகா� ஸ்ரீ கா�ம�க்ஷி- -ன்னு வ�துதி�ன்"

 "அதின�3..." அளேடயப்��! அப்��வ(ய(னும் அப்��வ(ய�கா என்ன நாடிப்பு!!

 "கொ��#வ�ளுக்கு கா�மக்ஷி-தி�ன் எல்3�ம்; கொ��#வ�ளே கா�மக்ஷி-தி�ன்-கா�றிதி�3" ஆஹி�!! அப்��வ( என்ன ளே��டு ளே��ட்டு வ(ட்ட�ர்? "புத்தி�ச�லி"கா�ல் இய3�தி எத்திரைகாய சகாஜி ��வத்துடன் சத்தி�யத்ரைதி கொச�ல்லி வ(ட்ட�ர்!

 சற்ளேறினும் இது ளே��3 அந்தி புத்தி�ச�லிகாள் கொச�ன்ன�லும், உடளேன  ளே�ச்ரைச 'அகொ�dட்டர்ன்"  தி�ருப்�( வ(டும் கொ��#யவ�, அன்று அரைதி தி�மும் சகாஜிம�கா ஏற்று கொகா�ண்டு  "கா�மக்ஷி-தி�ன் எனக்கு எல்3�ம், நா�ளேன கா�மக்ஷி-தி�ன் [ இப்�டி அவர் இயல்��கா கூறி ளேகாட்டளே��து உள்ங்கா�ல் முதில்உச்சந்திரை3 வரை� ஜி#வ்கொவன்று ச7லிர்த்திது!] ..ங்காரை�ளேய...நீ என்ன காண்டு �(டிச்ச7ளேய�? எரைதி கொவச்சு காண்டு�(டிச்ளேச?"

 "கொ��#வ�" அப்��வ( ளேதிம்� ஆ�ம்�(த்தி�ர்,"காண்டு �(டிக்கால்3�ம் எனக்கு  ஒண்ணும் கொதி�#ய�து, கொ��#வ�! கொ��ம்� ளே�ர் அப்�டித்தி�ன் கொச�ல்லிய(ருக்கா�. எனக்கும் கொ��#வ�ரை ��த்தி� அப்�(டித்தி�ன் ளேதி�ண#த்து"  என்று  ளேதிம்�லுக்கா�ரைடளேய  குழிறி7  முடித்தி�ர்.  அப்��வ(!  உன்��க்யளேம  ��க்கா�யம்!!

பூளே3�காம் கா�ண�தி புஷ்ப்�ம� கொ��#யவ� உட்க்கா�ர்ந்தி�ருந்தி�ர். ளேதிம்�ல்  ளேதிய்ந்திது. குறும்பு குத்திலில் மீண்டும் இறிங்கா�ன�ர் குருநா�திர். "ச�#......அனு�ல்3வ(ளே3 "கா�ம�க்ஷி-"ன்னுன� இருக்கு? ஒரு ளேவரை ��ட்டு �(ள்ரைய�ர் ளே�ர்3 இருக்குளேம� என்னளேம�! நீ ��ட்டுக்கு கா�ம�க்ஷி-��ட்டுன்னு ��டிட்டிளேய?"

 "என்ன திப்�� இருந்தி�லும் கொ��#வ� மன்ன#ச்சுக்காணும்" என்று அழி இருந்தி ��ட்டுக்கா��ரை�, "அழி�ளேதிப்��! அழி�ளேதிப்��! என்று சந்தினம�காஆற்றி7 கொகா�டுத்தி�ர். "திப்பு ஒண்ணும் கொச�ல்3ளே3ப்��! "வ(நா�யகா"ன்னு ஆ�ம்�(ச்சுட்டு "கா�ம�க்ஷி-"ன்னு ளே��றிளேதின்னு ளேகாட்ளேடன்.அவ்வவுதி�ன். ளே��காட்டும், ��ட்டு என்ன ��ரைஷ?" குறும்பு குத்தில்தி�ன்! "கொதிலுங்கு" என்றி�ர் ��ட்டுக்கா��ர். "அப்�டிய�!"  என்றி  கொ��#யவ�  ஒரு  "தி�ம்தி�ம�"  குத்ளேதி  வ(ட்ட�ர்!  அபூர்வ  ��காம்��டின�ப்3,  அபூர்வ  ��ரைஷயும்  ��ட�ளேய�ன்னுன� ஆச்சர்�#யப்�ட்ளேடன்!"

"கொ��#வ� அனுக்�காம்!" தி�ம்தி�ம�ரைவயும் கொமத்தி�லும் கொமத்தி�கா ஏற்றி �தி�ல்.��ட்டுக்கா��ர் குறி7த்து முதிலில் ளேகா��முற்றிவன், அப்புறிம் ச7�#த்திவன், 

�(ன்னர் ��#வு கொகா�ண்டவன், இப்ளே��து அழுதுவ(டுளேவன் ளே��3�ய(ற்று! "��க்யச�லி !" உன் அப்��வ(த்தினம் எனக்கு வ�ய்க்கும�?"

"பு�#ஞ்ச�லும் ச�#, பு�#ய�வ(ட்ட�லும் ளே��காட்டும் [குறும்பு குத்தில்]  கொ��#யவ� ளே�சறி�, ளேகாட்டுண்டய(ருப்ளே��ம்னு ஒக்கா�ந்தி�ருக்கா�ளேய...... �ஸ்ளே��ய்ட ளே��றிதுப்��! என்ன ரைடம்?" என்று �றிந்தி�ர். ��ட்டுக்கா��ரை� �ற்றி7 கொச�ன்ன�ர். வ3க்ரைகா, இடக்ரைகா கொதி�#ய�தி ஆயப்�சங்கா#டம் கீரைதிரைய  தினக்குள்  அடக்கா� கொகா�ண்டிருந்தி ஞ�னச்ச��#யனுக்கு இருந்தி  அளேதி ��#வு.

��ட்டுக்கா��ருக்கு ளேவலூர் தி�ண்டி ஏளேதி� கா���மம�ம். "ஸ்வல்ல்ப்� பூஸ்தி�தி�. அதுதி�ன் ஜீவளேன���யம். �டிப்பு �ண்றி க்ருத்�#மம் கொதி�#ய�ம இருந்துண்டிருக்கா�ன்  [�டிப்பு ஏறி�திரைதி இத்திரைன அழிகா�கா  ஏற்றிம் கொகா�டுத்து கொச�ல்3  அந்தி  எ#ரைம  கொதிய்வத்தி�ல்தி�ன் முடியும்.  இங்ளேகா நாம் அத்திரைன  ளே�ருக்கும் குறும்பு குத்தில்]

வ(திந்து தி�ய�ரும் ஒளே� �(ள்ரைய�ன இவனும� இருந்துண்டிருக்கா�. 

கால்ய�ணத்ரைதி �த்தி� ளேய�ஜிரைன ளே��காரை3ய�ம்.  அவ�  ��ட்டுக்கு  ஒரு  காஞ்ச7ரைய, கூரைழி  குடிச்சுண்டு  ஒருத்திருக்கு  ஒரு  ஹி�ன#  கொசய்ய�ம  நா�ம்மதி�ய�  இருந்தி�ண்டுருக்கா�.

��ட்டுன்ன� இவனுக்கு கொகா�ழிந்ரைதி நா�ள்ளே3ர்ந்து ஒரு ஆரைசய�ம். ச7ரைக்ஷி கொச�ல்லிக்கா வசதி� கொகாடய�து. ய�ர் ஆத்தி�3ய�வது,ளேஹி�ட்டல்3ய�வது ளே�டிளேய�, கொ�கா�ர்ட் கொவச்ச� ஓடி ஓடி ளே��ய் ளேகாக்காறிதி�ம். தினக்கு இருக்காறி க்��ஹ்ய சக்தி�ய(ளே3 எவ்வவு �(டிச்சுக்காமுடியறிளேதி� �(டிச்சுக்காறிதி�ம். 3ட்ச7யமும், மளேன���வமும்தி�ன் முக்யளேம திவ(�, கா�ர்யத்3 என்ன ச�தி�க்கா முடியுங்காறிதி� முக்கா�யம்! அப்�டி,அங்கா இங்கா ஓடி தின்ன�3 முடிஞ்ச மட்டும் ��ட்டு காத்துண்டு இருக்கா�ன். என்ன �த்தி� ளேகாள்வ(�ட்டதி�ளே3ந்து...[��ட்டுக்கா��ரை� ��ர்த்து]எப்ளே��ப்�� ளேகாள்வ(ப்�ட்ளேட?"

 "கானகா��(ளேஷகாம் நாடந்துளேதி அப்ளே��"

 "அதி�வது, ஏகொழிட்டு வருஷம�, அம்��ள், கா�ம்��ள்" ன்னு என்ரைன �த்தி� ய�ளே�� கொச�ல்லி ளேகாட்டதுளே3ர்ந்து என்கா�ட்ளேட ஒளே�  �க்தி� வந்துடுத்தி�ம்.எனக்கு ��டி கா�ட்டணும் கா�ட்டணும்..ன்னு ஆரைசய�ம். "அகொதில்3�ம் நாம்ரைம அல்கொ3d �ண்ணுவ�ன்னும் �யம�ம். அளேதி�ட, கா�ஞ்ச7வ�ம் வந்துட்டு  ளே��றிதுன்ன  கொ�ண்டு,  மூணு  ஆகுளேம,  அதுக்குகூட வசதி� இல்3�தி ஸ்�மம�ம்"....

��ட்டுக்கா���#ன் ளேதிம்�ல் கொ��#யவ�ரை இழுத்திது. அருள்மயம�கா அவர்  �க்காம் தி�ரும்�(, "அழி�ளேதிப்��! �ணம் கா�சு வரும் ளே��கும். நீஅதுக்கா�கா �றிக்கா�ம இருக்கா�ளேய, இந்தி மனசு ய�ருக்கும் வல்ளே3; வ�து துர்3�ம். ஐநூறு ஆய(�ம் சம்��தி�க்காறி இம் �சங்காகூட [கொச�ன்னது 40 வருஷங்காள் முன்ன�ல்] அகொம�#க்கா�வுக்கு ஓட3�ம�ன்னு ��க்காறி நா�ள்3, �சங்காரை கொச�ல்வ�ளேனன்? ஆய(�ம், கொ�ண்ட�ய(�ம் சம்��தி�ச்சு�#ரைடயர் ஆனவ�கூட extension க்கா�கா இல்3�தி  தி�ல்லு முல்லு �ண்றி இந்தி நா�ள்3, ளே��றும்கா�றி எண்ணம் வ�ளேதி இல்ளே3...ஏளேதி� வ� ம�தி��#க்ஷிணம் வந்தி�லும் ஓடி ளே��ய்டறிது. ஒனக்கு அது  தின்ன�3 வந்தி�ருக்கு. அது ளே��காவும் �ட�து. என்ரைன ��க்காறிதுக்கா�கா கூட �ணம் கா�சுவந்தி� ளேதிவரை3ளேயன்னு கொநாரைனக்கா�ளேதி. நா�... ஒன் கூடளேவதி�ன் இருக்ளேகான்னு கொவச்சுக்ளேகா�......."

 ய�ருக்கு கா�ரைடக்கும் அந்தி சர்வகா�3 சஹிவ�ச வ�க்குறுதி�!

 ��க்கா�ய அப்��வ( கொநாடுஞ்ச�ண்கா�ரைடய�கா நாமஸ்கா�#த்தி�ர். "என்ரைன �த்தி� ளேகாட்டதுளே3ர்ந்து ��க்காணும், ��டணும்னு திவ(க்காஆ�ம்�(ச்சுட்ட�ன்........ஏகொழிட்டு வருஷம� எனக்கா�கா திவ(ச்ச7ருக்கா�ன். தி�ஸ் இருக்கா�ப்ப்ளே3ளேய........இப்�த்தி�ன் வ�ழ்நா�ள்3 கொம�தில் தி�ம�savings ன்னு ஒரு �த்து �தி�னஞ்சு ரைகாய(ளே3 ளேசந்துதி�ம்.....அது அப்�டிளேய கொ��#யவ�ளுக்குன்னு [கொ��#யவ� அடக்கா�கொகா�ண்ட ளே��தி�லும் அவ�துஉள்ளுருக்காம் அந்தி வ�ர்த்ரைதிகா#ல் ஜி�ரைட கா�ட்டியது] �ஸ் ச�ர்ஜ் ளே��கா, மீதி�க்கு எனக்கு புஷ்�ம், �ழிம், இளேதி� ம�ரை3ளே��ட்டுண்டிருக்ளேகாளேன, இது எல்3�ம் வ�ங்கா�ண்டு ஓடி வந்துட்ட�ன் [ஓளேஹி�! ம�முன#வர் காழிற்றி�மல் அண#ந்தி�ருந்தி ம�ரை3ய(ன் �காச7யம்இதுதி�ன?] தி�ரும்�( ளே��றிதுக்கு ச�#ய� என்ன �ஸ் ச�ர்ளேஜி�  அவ்வவுதி�ன் ரைகாய(ளே3 ளேவச்சுண்டிருக்கா�ன்"

அட�ட�! அப்��வ(! உன் �க்தி� மட்டும#ல்ரை3, அ��#க்�ஹிமும், த்ய�காமும்கூட எங்காளுக்கு கானவ(லும் வ��து!

 அந்தி ��கா�யச�லிக்கு ஏளேதினும் �ண#பு�#ய ளேவண்டுகொமன எனக்கு உந்துதில் ஏற்ப்�ட்டதி�ல், "��த்தி��# பூரைஜி ��த்துட்டு ளே��றிம�தி��#தி�ன்வந்தி�ருக்ளேகான். அதின�3, அவரை� எங்கா வண்டிய(ளே3 கா���மத்துக்கு கொகா�ண்டு வ(ட்டுட்டு வ� கொச�ல்3வ�?"

 உடளேன கொ��#யவ� �#ச்கொசன்று கொச�ன்ன�ர் "அந்தி சவுகார்யத்துக்ளேகால்3�ம் அவரைன கா�ட்டி கொகா�டுக்கா�ளேதி! [கா�ட்டிகொகா�டுக்கா�ளேதி....என்ன அர்த்திபுஷ்ட்டிய�ன �திப்�ளேய�காம்!] 

 "��த்தி�ய�.......கொ��#ய எழுத்தி�ர் ஒன்கா�ட்ட எவ்வவு �(�#யம� இருக்கா�ர்? அதுக்கா�கா அவர் எழுதிறிது, எரைதிய�வது �டிச்சுட்டு தி�ண்ட�ட�ளேதி!

அவர் �ணம், கா�சு கொகா�டுத்தி� கொதி�ட�ளேதி! கா�ர் சவ��# �ண்ண# கொவக்காளேறின்ன�லும் ஒத்துக்கா�ளேதி !"

 ரை�யன் கொச�ன்ன�ர் "நா�ன் �டிக்கா ம�ட்ளேடன் கொ��#வ�! எனக்கு அகொதில்3�ம் பு�#ய�து; கா�சும் ய�ர்கா�ட்ளேடயும் வ�ங்காறிதி�ல்ளே3, கொ��#வ�; கா�ர் சவ��#க்ளேகால்3�ம் ஆரைசப்�டரை3 கொ��#வ�! கொ��#வ� ஆச7ர்வ�திந்தி�ன்  ளேவணும்"

 "ளேவண்டியமட்டும் திளே�ன் " என்று வ��#வ(ட்ட வள்ல் ��கா�யச�லிய(டம் "ஒனக்கு நா�ழி#ய�ச்சு.....சட்னு ளே��ய் சந்தி�� கொமdலீஸ்வ�ருக்கு நாமஸ்கா��ம் �ண்ண#ட்டு வ�, �(�ச�திம் திளே�ன்"

"சந்தி�� கொமdலீஸ்வ�ர்ன� எந்தி சுவ�ம#? எங்ளேகா ளேகா�வ(ல் இருக்கு?" என்று கொ��#யவ�ரைளேய ளேகாட்ட�ர், தின அறி7ய�ரைமய�ளே3ளேய காண்காரை மல்கா கொசய்தி ��க்கா�யச�லி.

 

"சந்தி�� கொமdலீஸ்வ�ர்தி�ன் இந்தி மடத்துக்கு சுவ�ம#. அளேதி� அங்ளேகாதி�ன் நா�ங்கா அவரை� கொவச்சுண்டு திங்கா� இருக்ளேகா�ம். ளே��ய் நாமஸ்கா��ம்�ண்ண#ட்டு ஓடி வ�"

 "மடத்து சுவ�ம# கா�ம�க்ஷி- அம்மன் இல்லிய�?"

 "அவளுந்தி�ன். அவ மடத்துக்கு மட்டும் இல்3�ம ஊர் உ3காத்துக்கொகால்3�ம் கொ��துவ� கா�ஞ்ச7பு�த்3 கொ��து ளேகா�வ(ல்3இருக்கா�........அவளேதி�ன்  இந்தி  மடத்ரைதி  ��த்துக்காறிதுக்கா�கா,  இந்தி  மடத்து  ச�ம#ய�ர்காள்  மட்டும்  பூரைஜி  �ண்ணறிதுக்கா�கா - ஆன�  மடத்துக்கா�கா மட்டும் இல்3�ம, ளே3�காம் பூ��வுக்கும�கா பூரைஜி �ண்றிதுக்கா�கா - சந்தி�� கொமdலீஸ்வ�ர்ன்னு அவளே�ட ஆத்துக்கா��ர்  [ எ#யவர்க்ளேகாற்றி  எ#ய�தி �(�ளேய�காம்] அவரை� ஸ்�டிகா லிங்கா ரூ�த்தி�ளே3 இங்ளேகா அனுப்�(ச்சு கொவச்சு, அவர் �க்காத்தி�ளே3 தி�னும் ளேவளேறி ஒரு ம�தி��# ரூ�த்தி�ளே3 [ ஸ்ரீசக்�ம், ளேமரு என்கொறில்3�ம் கொச�ல்லி அவரை� தி�ண்ட�ட ரைவக்கா�தி அருரைம ��ருங்காள்]  இருக்கா�. காவசமும் அ3ங்கா��மும், புஷ்ப்�மும�ளே��ட்டிருக்கா�தி�ளே3  ஒனக்கு லிங்காம், அம்��ள்ன்னு எல்3�ம் ஒண்ணும் ஸ்�ஷ்ட்டம�  கொதி�#ய�து. அதுக்கா�கா ளேதிடிண்டு இருக்கா�ளேதி! "இங்ளேகாசுவ�ம# இருக்கா�ர் ன்னு " கொநானச்சுண்டு ஒரு நாமஸ்கா��த்ரைதி  �ண்ண#ட்டு ஓடி வ�" அவர் ளே��னதும் என்ன#டம் "நீ அவரைன கா�ர்3 அனுப்�( கொவச்சு கா�ர், ளேம�ர் ன்னு ளே��ய் கா���மத்தி3 எறிங்கா��ன்னு கொவச்சுக்ளேகா�, அப்�� ஒருகொமதிப்பு எண்ணம் வந்தி�லும் வந்துட3�ம். அவனுக்கு எதுக்கு அகொதில்3�ம்? அவனுக்கு வசதி� ளேவண்ட�ம், சவுகார்யம் ளேவண்ட�ம்,

status,ளேதி��ரைண ஒண்ணும் ளேவண்ட�ம். அறி7வு, வ(த்வத்கூட ளேவண்ட�ம். ஆம�ம், ளேவண்ட�ந்தி�ன்! கொச�ல்ளேறின் ளேகாளு"

 "சமீ� கா�3ம� ளேவலூர்ளே3ர்ந்து ஒரு ��ட்டு வ�த்ய�ர் என்கா�ட்ளேட  வந்துண்டு இருக்கா�ர். ஓ�வு வ(ஷயம் கொதி�#ஞ்சவர்; அரைதிவ(ட [குறும்��னச7�#ப்புடன்] கொ��றுரைமச�லின்னும் கொதி�#யறிது.........நா�ன் கொச�ன்ளேனன்ன�.....இவனுக்கு ப்ரீய�ளேவ காத்துக்கொகா�டுப்��ர். அப்�டி �ண்ண அவருக்குஅ�(ப்��யம#ல்ளே3ன்னு கொதி�#ஞ்ச�லும், நா�ன் ய�ர் திரை3ய(3�வது ரைகா கொவச்சு அவனுக்கா�கா சம்�ம் காட்டறிதுக்கு ஈஸிய� ஏற்��டு�ண்ண#ட3�ம்.......ஆன� அந்தி ம�தி��# எதுக்கும் அவரைன நா�ன் கா�ட்டி கொகா�டுக்கா கொநாரைனக்காளே3 .....ச�#ய� ��டறிதுங்கா� ச�மர்த்தி�யம் கூடஅவனுக்கு ளேவண்ட�ம். அவன் ��ட்டுக்கு இருக்காறி�டி இருக்காட்டும். இப்� ��டறி�டிளேய ��டிண்டு ளே��காட்டும். திற்கா�3 புத்தி�ச�லி உ3காத்தி�ளே3யும் திப்�( திவறி7, இந்தி ம�தி��# அசட� இருக்காறிவ�,  நா�த்தி�ய அசட�ளேவ இருக்காட்டும். அவ�ரை கொகாடுக்கா ளேவண்ட�ம்ளேன  எனக்கு இருக்கு"

சந்தி�� கொமdலீஸ்வ�ர் ய�கொ�ன்று கொதி�#ய�மளே3, நாடம�டும் சந்தி�� கொமdலீஸ்வ�#ய�ல் இன்ரைறிய புத்தி�ச�லி உ3குக்கு ம�ற்று மருந்தி�கா ளே��ற்றிப்�ட்ட ��கா�யச�லி, அவர் கொச�ன்ன�டிளேய நாமஸ்கா�#த்து வ(ட்டு  வந்தி�ர். 

 "நாமஸ்கா��ம் �ண்ண#க்ளேகா� நா�ழி#ய�ச்சு!"

�(�#ய மனம#ன்றி7, காண்ணீரும் காம்�ரை3யும�கா ��க்கா�யச�லி நாமஸ்கா�#த்தி�ர்...........நீ ��டின#ளேய, அந்தி வ(நா�யகாரைன �க்ஷி-க்கா��ப்3 ஒன்ன அம்��ள் எப்�வும் �க்ஷி-சுண்டு இருக்காட்டும்" என்று ஆச7ர்வதி�க்காளேவ ஏற்ப்�ட்டதி�ருக்கா�த்ரைதி தூக்கா�ன�ர்.

Arul 9 : துக்கா��#ப்��ட்டி/ ��மநா�ம ��ட்டி (Thukiri aka Rama Nama Patti)

 

கா�ஞ்ச7ப்கொ��#யவரை� தி�#ச7க்கா மடத்தி�ற்கு வந்தி�ருந்தி�ர். அந்தி ஊ�#ல் ச7வன் ளேகா�ய(ளே3�, கொ�ரும�ள் ளேகா�ய(ளே3� கா�ரைடய�து. ஒளே� ஒரு �(ள்ரைய�ர் ளேகா�ய(ல் மட்டும் தி�ன். வந்தி�ருந்தி �க்திர் தின்னுரைடய ஊரை�ச் கொச�ன்னதும், கொ��#யவர் அவ�#டம், “”உங்காள் ஊர் �(ள்ரைய�ர் ளேகா�ய(ரை3, ��ம�(ள்ரைய�ர் ளேகா�ய(ல் என்று தி�ளேன கூறுவ�ர்காள்,” என்றி�ர். அவரும்,””ஆம�ம் சுவ�ம#!” என்று கொச�ல்லி திரை3யரைசத்தி�ர்.ச7றி7து ளேநா� ளேய�சரைனக்குப் �(ன் கொ��#யவர் மீண்டும் �க்திரை� அரைழிதி...hsது,

“”உங்கா கா���மத்தி�ல் அந்தி கா�3த்தி�ல் துக்கா��#ப்��ட்டி என்கொறி�ருத்தி� இருந்தி�ள் கொதி�#யும�?” என்று ளேகாட்ட�ர். �க்திரும் �ய�க்தி�யுடன்,””நா�ன் ளேகாள்வ(�ட்டிருக்கா�ளேறின்!” என்றி�ர்.“”உங்காள் ஊர் துக்கா��#ப்��ட்டி �ற்றி7 நா�ளேன உனக்குச் கொச�ல்கா�ளேறின்” என்று கொதி�டர்ந்தி�ர்.“”அந்தி கா�3த்தி�ல் உங்காள் ஊர் �(ள்ரைய�ர் ளேகா�ய(லில் தி�ன் ��மநா�மகொஜி�ம் நாடக்கும். அதின�ல் அக்ளேகா�ய(லுக்கு “”��ம �(ள்ரைய�ர் ளேகா�ய(ல் ” என்றி கொ�யர் வந்திது” என்றி�ர். கொ��#யவர் ளே�ச்ரைச �க்திர் கொமய்மறிந்து ளேகாட்காத் கொதி�டங்கா�ன�ர். கொ��#யவர், ””அதுச�#! ��ம�(ள்ரைய�ர் இருக்காட்டும்.துக்கா��#ப்��ட்டி காரைதிக்கு வருகா�ளேறின்!” என்று கொதி�டர்ந்தி�ர்.“” துக்கா��#ப்��ட்டிய(ன் இவயதி�ளே3ளேய காணவர் இறிந்து வ(ட்ட�ர். அதின�ல், அவரை உ3காம் �ழி#த்துப்ளே�ச7யது. அவரைக் காண்ட�ல் ஆகா�து என்று எண்ண# “”அடி! துக்கா��#! துக்கா��#!” என்று தி�ட்டித்தீர்த்திது. வ(தி�ய(ன் கொகா�டுரைமரைய எண்ண#ய அவள் தின் மனநா�ம்மதி�க்கா�கா ��மநா�ம�ரைவச் கொச�ல்3த் கொதி�டங்கா�ன�ள். அதுளேவ ஜி�ளேவள்வ(ய�னது. ஆண்டுகாள் உருண்ளேட�டின. அவளும் ��ட்டிய�கா�வ(ட்ட�ள். ஒரு சந்திர்ப்�த்தி�ல், ஊர் �(�முகா�#ன் �(ள்ரைக்கு உடம்புக்கு முடிய�மல் ளே��னது. வய(ற்றுவலிய�ல் குழிந்ரைதி துடித்திது. ரைவத்தி�யம் கொசய்தும் குணம் கா�ரைடக்காவ(ல்ரை3. வ(ஷயத்ரைதி அறி7ந்தி துக்கா��#ப்��ட்டி தி�ன�காளேவ �(�முகா�#ன் வீட்டுக்கு கா�ம்�( வந்தி�ள். ��மநா�மத்ரைதி கொஜி�(த்து, குழிந்ரைதிய(ன் கொநாற்றி7ய(ல் வ(பூதி�ய(ட்டு, “”பூ�ண குணம் உண்ட�கும்” என்று கொச�ல்லிச் கொசன்றி�ள். என்ன ஆச்சர்யம்! அன்ரைறிக்ளேகா வய(ற்றுவலி குரைறிந்து �(ள்ரை எழுந்து நா�ற்கும் அவு சக்தி� கொ�ற்றி�ன். இதின் �(றிகு, ��மநா�மம் கொஜி�(க்கும் அவரை “”துக்கா��#ப்��ட்டி” என்று அரைழித்ளேதி�ளேம என ஊர்மக்காள் வருந்தி�னர். “”��மநா�ம ��ட்டி” என்று �க்தி�ளேய�டு அரைழிக்காத் கொதி�டங்கா�னர். ��ட்டியும் கொசல்வ�க்ளேகா�டு வ�ழித் கொதி�டங்கா�ன�ள். நீயும் அந்தி ��ட்டிளே��3 சதி�சர்வ கா�3மும் ��மநா�மத்ரைதி கொஜி�(த்துவ�. எல்3�ம் நால்3வ(திம�கா நாடந்ளேதிறும்,” என்று ஆச7ய#த்து அனுப்�(ன�ர். கொ��#யவ�#ன் ளே�ச்ரைசக் ளேகாட்ட அரைனவரும் ��மநா�மத்தி�ன்   மகாத்துவத்ரைதி உணர்ந்தினர்.

Arul 10: ம�ங்கா�டு Mangadu Temple Mr.Lakshmi Narayanan’s memories of Periyava:

கொ��#யவ�’ என்றி�ல், அது கா�ஞ்ச7ப் கொ��#யவரை�த்தி�ன் குறி7க்கும்.

வ(ழுப்பு�த்தி�ல் கொ��#யவர் இருந்தி கா�3ந்கொதி�ட்டு அவருடன் கூடளேவ இருந்திவர் 3க்ஷ்ம#நா���யணன். தினது ஆறு வயது முதிளே3 கொ��#யவ�ளுடன் கொநாருக்காம�காப் �ழிகா�, அவருக்குச் ளேசரைவ பு�#ந்திவர். திற்ளே��து 76 வயதி�கும் இவர், கொ��#யவ�#ன் நா�ரைனவுகாரை இப்ளே��தும் கொநாஞ்ச7ல் சுமந்துகொகா�ண்டிருக்கா�றி�ர். அந்திச் ச7லிர்ப்��ன நா�ரைனவுகாரை �கா�ர்ந்து கொகா�ள்கா�றி�ர்...

முன்னுரை� : (ம�ங்கா�டு ஸ்தி3 பு��ணம் http://www.mangadukamakshi.com)

ச7வகொ�ரும�னும், ளேதிவ(யும் ரைகா3�யத்தி�ல் ஒரு நா�ள் வ(ரைய�டும் கொ��ழுதி�ல், ளேதிவ(ய�னவர்  வ(ரைய�ட்ட�கா ச7வகொ�ரும�ன#ன் காண்ரைண மூடி வ(ரைய�ட, உ3காம் முழுதும் இருண்டுவ(ட்டது! தி�ய�ர் தின் திவறுக்காவருந்தி� ச7வன#ன் மன்ன#ப்ரை� ளேகா��!, ச7வகொ�ரும�ன் ளேதிவ(ரைய  பூளே3�காம் கொசன்று காடும் திவம் கொசய்ய �ண#த்தி�ர்! ளேதிவ(ய�ரும் பூளே3�காம் வந்து, இடது கா�ல் �ஞ்ச�க்ன#ய(ல் ரைவத்து, வ3து கா�ரை3 மடக்கா�, இடது ரைகாய(ல் ஜி�ம�ரை3யுடன் திரை3 ளேமல் தூக்கா�, காடும் திவம் பு�#ய கொதி�டங்கா�ன�ர்.

திவம் முடிந்தி�(ன், தி�ய�ர் ரைகா3�யம் கொசல்லும் கொ��ழுது, அக்ன#ரைய அரைணக்கா�மல்கொசல்3, அந்தி இடளேம அக்ன#ய(ன் சூட்டில் திவ(க்கா கொதி�டங்கா�யது.. �(ன் அங்கு ஆதி� சங்கா�ர் அங்கு வந்தி கொ��ழுது, அக்ன#ரைய அரைணத்து, அங்கு ஒரு ஸ்ரீ ச்சக்கா�ம் நா�றுவ(ன�ர்...

ம�ங்கா�டு அம்மன் ளேகா�வ(ல் புதுப்�ண# ம�ங்கா�டு கா�ம�ட்ச7 அம்மன் ஆ3யம் புதுப்�(க்காப்�டுவதிற்கும், அருளேகாளேய இவர் ஒரு ளேவதி ��டச�ரை3 ஆ�ம்�(ப்�திற்கும் கா�ஞ்ச7ப் கொ��#யவர் கா��ணம�கா இருந்திரைதி வ(வ�#க்கா�றி�ர் 3க்ஷ்ம#நா���யணன்.

அது 1952-ஆம் வருஷம்.ஒவ்கொவ�ரு வ(ய�ழிக்கா�ழிரைமயும், கொ��#யவ�ரைப் ��ர்க்காக் கா�ஞ்ச7பு�ம் வருளேவ�ம். அப்�டி ஒரு வ(ய�ழிக்கா�ழிரைமயன்ன#க்கு வந்திப்ளே��,

”ளேநாத்தி�க்கு எனக்கு ஒரு கொச�ப்�னம். ‘�ஞ்ச�க்ன# ஜிiவ�ரை3ய�3 எனக்கு ஒடம்கொ�ல்3�ம் எ�#யறிது. இங்ளேகா புனருத்தி��ணம் �ண்ணணும்’னு அம்��ள் கொச�ப்�னத்து3 ளே�ச7ன�. எங்ளேகாளேய� அம்��ள் ளேகா�ய(ல் ஒண்ணு ��ழிரைடஞ்சு கொகாடக்கு. காண்டு�(டிச்சு கொச�ல்றி7ய�?”ன்னு எங்கா�ட்ட ளேகாட்ட�ர்.

”ஒரு வ��ம் டயம் கொகா�டுங்ளேகா�”ன்ளேனன். அடுத்தி வ��ம் அவரை�ப் ��ர்த்திப்ளே��, முதில் நா�ள் ��த்தி��# மறு�டியும் அம்��ள் கொச�ப்�னத்து3 வந்திதி� கொச�ன்ன�ர்.

அன்ன#க்கு ஒரு ய�ரைன வந்து தும்�(க்ரைகாய�3 அவரை�க் ரைகாப்�(டிச்சு அரைழிச்சுண்டு ளே��ச்சு. கொ��#யவ� அந்தி ய�ரைனளேய�டு கா�ம்�(ட்ட�.

அவருக்கு மட்டும் அது ய�ரைனய� கொதி�# யளே3. அம்���த்தி�ன் கொதி�#ஞ்ச7ருக்கு. கொ��ம்� ளேநா�ம், கொ��ம்� தூ�ம் ய�ரைன கொ��#யவ�ரை அரைழிச்சுண்டு ளே��ச்சு. கொ��#யவ�ளும் அது �(ன்ன�டிளேய நாடந்து ளே��ய(ண்ளேட இருந்தி�. �3 மண# ளேநா�த்துக்காப்புறிம் ஒரு மண் ளே��ட்டு3 ய�ரைன தி�ரும்�(த்து. அங்ளேகா கொகா�ஞ்ச தூ�ம் ளே��னதும், ய�ரைன மரைறிஞ்சுடுத்து. அப்�டின்ன�, அந்திப் ��ழிரைடஞ்ச அம்��ள் ளேகா�வ(ல் இங்ளேகாதி�ன் எங்ளேகாளேய� இருக்காணும்னு கொ��#யவ�ளுக்குத் கொதி�#ஞ்சுடுத்து.

��த்தி��# கொ��#யவ� அங்ளேகாளேய திங்காறிதி� தீர்ம�னம் �ண்ண#ட்ட�. அங்ளேகா ஒரு ம�ட்டுக் கொகா�ட்டரைகா ம�த்தி��ம்தி�ன் இருந்துது. கொ��#யவ� அதினுள்ளே ளே��ய்ப் �டுத்துண்டுட்ட�. அந்தி ஏ�#ய�வுக்கு அப்ளே�� மணலி ��மகா�ருஷ்ண முதிலிய�ர்தி�ன் நா�ட்ட�ரைம. கொ��#யவ� வந்தி�ருக்கா�றி வ(ஷயம் கொதி�#ஞ்சு முதிலிய�ர் வந்து ��ர்த்தி�ர். ”என்ன கொசய்யணுளேம�, நா�ன் கொசய்யளேறின். கொ��#யவ� காவரை3ப்�ட�தீங்ளேகா�”ன்ன�ர்.

”24 மண# ளேநா�த்து3 சம்ப்ளே��க்ஷிணம் �ண்ணணும்”னு கொச�ன்ன� கொ��#யவ�.

மமன்னு கா��#யங்காள் ஆ�ம்�(ச்சுது. ஆளுக்கு ஆய(�ம் ரூ��ளே��3 ளே��ட்ட�. புதிரும், ��ம்புப் புத்துகாளும� இருந்தி அந்தி இடத்ரைதிச் சுத்திம் �ண்ண#ன�. ச7ன்ன ளேகா�பு�ம் கொதி�#ஞ்சுது.

”ஆதி�சங்கா�ர் கார்ப்� வ�சம் இருந்தி இடம் இதுதி�ன்”ன� கொ��#யவ�.

கார்ப்� வ�சம்ன� �த்து ம�சம் ஓ�#டத்தி�ளே3 திங்கா�ய(ருக்காறிது. ”அர்த்தி ளேமரு இங்கா �(�தி�ஷ்ரைட �ண்ண#ய(ருக்கு. அம்��ள் இங்ளேகா உக்�ம� இருக்கா�;

அவளுரைடய உக்�த்ரைதித் திண#க்காணும்”னு கொச�ன்ன�.

 இரைதிகொயல்3�ம் கொசஞ்சு முடிச்சுட்டுப் கொ��#யவ� மறு�டியும் கா�ஞ்ச7பு�ம் ளே��ய(ட்ட�. இடத்ரைதி எல்3�ம் ச�# �ண்ண#, கும்���( ளேஷகாம் நாடத்தி�ளேன�ம்.

அப்ளே��ரைதிக்கு ஏகா�ம்�� குருக்காள்னு ஒருத் திரை� பூரைஜி �ண்ண நா�யமனம் �ண்ண#ளேன�ம். ம�ங்கா�டு ளேகா�ய(ல் �த்தி� அப்�ல்3�ம் ய�ருக்கும் கொதி�#ய�து.

�க்காத்து3ளேய கொ��#யவ� தினக்கொகா�ரு இடம் ளேவணும்னு ளேகாட் டிருந்தி�.

”ஆகாட்டும். முடிச்சுத் திளே�ன்”ளேனன். ஆன�, ஏளேதிளேதி� ளேவரை3ய(ல் அது அப்�டிளேய திள்#ப் ளே��ய(டுத்து. 1965-ளே3 மறு�டியும் ஒரு தி�ம், ”ம�ங்கா�ட்டு3 இடம் வ�ங்கா�த் தி�ணும்னு ளேகாட்ளேடளேன, மறிந்துட்டிய�?”ன்னு

ஞ��காப்�டுத்தி�ன� கொ��#யவ�. கூடளேவ, ”ஒருத் திர்கா�ட்ளேடயும் காடன் கா�டன் வ�ங்காப்�ட�து. உன் ரைகாக்கா�ரைசப் ளே��ட்டு வ�ங்கா�த் தி�ணும்”னு நா��ந்திரைன ளே��ட்ட�. அதின�3, அது முடிய�மளே3 இருந்திது. கொ��#யவ� அப்�ப்ளே�� ஞ��காப்�டுத்தி�ண்ளேட இருப்��. ஒருவழி#ய� 1976-3 இந்தி இடத்ரைதி வ�ங்கா�ளேனன். மூணரை� கா��வுண்டு நா�3ம். அஞ்சு 3ட்சம் இருந்தி�த்தி�ன் காட்ட முடியும். என்ளேன�ட வீட்ரைட வ(த்து, மரைனவ(ய(ன் நாரைகாகாரை வ(த்து எப்�டிளேய� பு�ட்டிப்ளே��ட்டு வ�ங்கா�ட்ளேடன். ”இங்ளேகா ஒரு அம்��ள் ளேகா�வ(ல் காட்டணும். முதில்3 ஆதி�சங்கா�ர் ��துரைகாரைய ரைவக்காணும். அப்புறிம் ளேம3 காட்ட3�ம். 16 அடி அஸ்தி�வ��ம் ளேதி�ண்டி,

உள்ளே 108 ளேகா�டி �ஞ்ச�ட்ச�ம் எழுதி�ப் ளே��டணும். அஞ்சு ஜிட்ஜ் வந்துதி�ன் ஃ�வுண்ளேடஷன் ளே��டணும்”ன�ர். சுத்துப்�ட்டு இருக்கா�றி �ள்#க்கூடத்துப் �(ள்ரைகாள்கா�ட்ளேட 108 ளேகா�டி �ஞ்ச�ட்ச�ம் எழுதி� வ�ங்கா�ளேன�ம். ஜிட்ஜ் ��3சுப்�(�மண#ய அய்யர்கா�ட்ட ஃ�வுண்ளேடஷனுக்குப் கொ��#யவ�ளே கொச�ல்லிட்ட�. அவர் ஆக்ரைஞ �ண்ண#ன�, உடளேன எடுத்துச் கொசய்யறிதுக்குப் கொ��#ய மனுஷ�ள்�ம் கா�த்தி�ருந்தி�.

1982-ஆம் வருஷம்… குளே��ம்ளே�ட்ரைட3 ஒரு ச7ன்ன இடம் வ�ங்கா� வீடு காட்டிண்டு ளே��ய(ட்ளேடன். அப்ளே�� நா�ன் ச7ம்ஸன்ளே3 அக்காவுன்ட்ஸ் கொசக்ஷின்ளே3 ளேவரை3 ��ர்த் துண்டு இருந்ளேதின். ளேவரை3 முடிஞ்சதும், ளேநாளே� இங்ளேகா வந்து காட்டட ளேவரை3காரைக் காவன#ச்சுட்டு, ��த்தி��# குளே��ம்ளே�ட்ரைட ளே��ய(டுளேவன்.ளேவரை3 இழுத்துண்ளேட ளே��ய், 1992-3தி�ன் முடிஞ்சுது. இந்திக் ளேகா�வ(லுக்குப் கொ��#யவ� ரைகாய�3தி�ன் கும்���(ளேஷகாம் �ண்ணணும்னு எனக்கு ஆரைச.

”நா�ன்தி�ளேன எல்3�ம் �ண்ண# கொவச்ளேசன். இதுக்கும் ஏன் என்ரைனளேய கூப்�(டளேறி? கொஜிளேயந்தி��ரை�க் கூப்�(ட்டுக்ளேகா�. கும்���(ளேஷகாம் �ண்றி கா�3ம், குரு வ��மும் �ஞ்சம#யும் ளேசர்ந்து இருக்காணும்”ன�. கொ��#யவ�ளே�ட நாட்சத்தி��ம் அனுஷம்கா�றிதி�3, அனுஷமும் ளேசர்ந்தி�ருந்தி� நான்ன�ருக்கும்ன�ர் கொஜிளேயந்தி��ர்.

1994 ஜினவ�# 8-ஆம் ளேதிதி�… 12 மண#க்கு எனக்குத் தி�டீர்னு காடுரைமய�ன ஜிi�ம்! என் குடும்�த்தி�ர் என்ரைன ஆஸ்�த்தி��#ய(3 அட்ம#ட் �ண்ண#ட்ட�ங்கா.

”உங்காளுக்குக் காடுரைமய�ன ஹி�ர்ட் அட்ட�க் வந்தி�ருக்கு”ன்ன�ர் ட�க்டர்.

மூணு நா�ள் ஐச7யு-3 இருந்ளேதின். நா�3�ம் நா�ள், ட�க்டர்காளே ஆச்ச�#யப்�டும்�டிய� நா�ன் குணம�கா�ட்ளேடன். ”உங்காரை டிஸ்ச�ர்ஜ் �ண்ண#டளேறி�ம். இருந்தி�லும், 45 நா�ரைக்கு எங்ளேகாயும் டி��வல் �ண்ணளேவண்ட�ம்”ன்ன�ர் ட�க்டர். �(ற்��டுதி�ன் எனக்குத் கொதி�#ய வந்துது… எனக்கு ஹி�ர்ட் அட்ட�க் வந்தி அன்ன#க்குதி�ன் கொ��#யவ� முக்தி� அரைடஞ்சுட்ட�ங்கா�றி வ(ஷயம். அப்புறிம், வ(ஜிளேயந்தி��ர்தி�ன் வந்து இங்ளேகா கும்���(ளேஷகாம் �ண்ண# கொவச்ச�ர்.”இந்தி இடத்தி�ளே3 யஜிiர் ளேவதி ��டச�ரை3 ஆ�ம்�(ச்சு நாடத்து”ன்னு

கொச�ல்லிய(ருந்தி� கொ��#யவ�. அதின் �டி ஆ�ம்�(ச்சு நாடத்தி�ளேனன். முதில்ளே3 ஆறு ளே�ர் கொவ#யூர்3 இருந்து வந்தி�. அப்புறிம் �த்தி�ச்சு; �ன்ன#�ண்ட�ச்சு.

அப்புறிம் ளேவதிம் காத்துக்கா வ�வ�ளே�ட எண்ண#க்ரைகா �டிப்�டிய� குரைறிஞ்சுடுத்து.ஒண்ணரை� வருஷம� ய�ரும் வ�தி�ல்ளே3. எனக்கு இது கொ��#ய குரைறி. கொ��#யவ� ஆரைசப்�டி காட்டின ளேகா�ய(ல் இது. ளேவதி ��டச�ரை3யும் அவர் உத்தி�வ(ன் ளே��#ல் ஆ�ம்�(ச்சதுதி�ன். இது கொதி�டர்ந்து நான்ன� நாடக்காணும் கா�றிதுதி�ன் என் ஆரைச!”- கொச�ல்லும்ளே��ளேதி 3க்ஷ்ம#நா��� யணன#ன் கு�லில் ஒரு திழுதிழுப்பு! 

Arul 11: Mouna Vradham – Blessings to Indira Gandhi/Gundurao etc…

கா�ஞ்ச7ப் கொ��#யவரை� வந்து தி�#சனம் கொசய்து �3னரைடந்தி ச73ர் �ற்றி7 நா�ரைனவு கூர்கா�றி�ர் ம�ங்கா�டு 3க்ஷ்ம# நா���யணன்…

”கொ��#யவ� கும்�ளேகா�ணம் �க்காத்தி�ல் தி�ருவ(ரைடமருதூ�#ல் ளேவதி �ட்சண சம#தி� சதிஸ் நாடத்தி�வ(ட்டு, தி�ருவண்ண�மரை3 வழி#ய�கா, கா�ஞ்ச7பு�ம் ளே��கா3�ம் என்று அ�(ப்��யப்�ட்ட�ர்.

தி�ருவண்ண�மரை3க்கு வந்துவ(ட்டு, கா��# �(�திட்ச7ணம் �ண்ண�மல் ளே��வதி� என்று, கா�ரை3ய(ளே3ளேய திய���கா�க் கா�ம்�(வ(ட்ட�ர். மத்தி�ய�னம் மூன்று மண# ஆய(ற்று கா��#வ3ம் வந்து முடிக்கா.

வழி#ய(ல் ச73 கொசடிகாரைக் கா�ள்#, ”��ரு, இதி�ல் ஏ3க்கா�ய் வ�சரைன வ�தி�?” என்று ளேகாட்��ர். இன்கொன�ரு கொசடிரையக் கா�ள்# இரை3ரைய எடுத்து, ”இதி�ல் ��ர், �ச்ரைசக் காற்பூ� வ�சரைன வரும்!” என்று நீட்டுவ�ர். இது ம�தி��# அங்காங்ளேகா நா�ன்று ச73 குறி7ப்�(ட்ட கொசடிகா#ன் இரை3காரை மட்டும் கா�ள்# எடுத்துக் கா�ண்�(ப்��ர். ”இங்ளேகா அந்திக் கா�3த்தி�ளே3 நா�ரைறிய ச7த்திர்காள் இருந்தி�ருக்கா�. அவ�ளுக்குத் திங்காம் எல்3�ம் �ண்றி �சவ�தி வ(த்ரைதி கொதி�#ஞ்ச7ருந்துது. ஆன�, அந்தி வ(த்ரைதிரைய எல்3�ம் அந்திச் ச7த்திர்காள் ய�ருக்கும் கொச�ல்லிவ(ட்டுப் ளே��காளே3!” என்று ச7�#த்தி�ர் கொ��#யவ�.

அப்புறிம், தி�ருக்ளேகா�வ(லூர் வழி#ய�கா ய�த்தி�ரை� �ண்ண#, கா�ஞ்ச7பு�ம் வந்துவ(ட்ளேட�ம். கா�ஞ்ச7பு�த்தி�லும் அதி�கா நா�ள் திங்காவ(ல்ரை3. அங்ளேகா இருந்து கா3ரைவக்கு வந்துவ(ட்ளேட�ம். அங்ளேகாதி�ன் கொ��#யவ�ளே�ட ��ம குருவ(ன் அதி�ஷ்ட�னம் இருக்கா�றிது.

கா3ரைவ முகா�ம்3 ஒரு வ(ளேசஷம். இந்தி���கா�ந்தி�, எம்.ஜி#.ஆர். ளே��ன்றி வ(.ஐ.�(-க்காள் எல்3�ரும் கா3ரைவய(ல்தி�ன் வந்து கொ��#யவ�ரை தி�#சனம் �ண்ண#வ(ட்டுப் ளே��ன�ர்காள். மதுரை�ய(ல் ஒரு மீட்டிங்குக்குப் ளே��ய்வ(ட்டு, கொசன்ரைனக்கு வந்தி�ர் இந்தி���கா�ந்தி�. கொ��ம்�வும் �ட�டப்��கா இருந்தி�ர். ‘கொ��#யவ�ரைப் ��ர்த்து தி�#சனம் �ண்ண#வ(ட்டுத் தி�ன் ளே��ளேவன்’ என்று உறுதி�ய�கா இருந்தி�ர். ‘அவர் கொமdன வ(�தித்தி�ல் இருக்கா�றி�ர். அவர்கா�ட்ளேட நீங்கா எதுவும் ளே�ச முடிய�து. அவரும் �தி�ல் எதுவும் கொச�ல்3 ம�ட்ட�ர்’ என்று அவ�#டம் கொச�ன்ளேன�ம்.

‘��வ�ய(ல்ரை3. என் ளேவண்டுளேகா�ரை நா�ன் மனதி�ல் நா�ரைனத்துக் கொகா�ள்கா�ளேறின். அப்�டி, அவர் முன்ன#ரை3ய(ல் நா�ன் நா�ரைனத்துக் கொகா�ள்வளேதி ளே��தும். அவர் �தி�ல் ஏதும் கொச�ல்3 ளேவண்ட�ம்!’ என்று கூறி7வ(ட்ட�ர் இந்தி���கா�ந்தி�.

அளேதி ம�தி��#தி�ன் நாடந்திது.

ஒரு கா�ணற்றிடிய(ல் கொ��#யவ� உட்கா�ர்ந்து கொஜி�ம் �ண்ண#க் கொகா�ண்டிருந்தி�ர். அவரை�ப் ��ர்க்கா�றி ம�தி��# இந்தி���கா�ந்தி� வந்து எதி�ளே� உட்கா�ர்ந்து கொகா�ண்ட�ர். எதுவுளேம ளே�சவ(ல்ரை3!

இந்தி���கா�ந்தி� உத்தி�வு வ�ங்கா�க்கொகா�ள் எழுந்திளே��து, கொ��#யவ� ஒரு ருத்��க்ஷி ம�ரை3ரைய எடுத்துக் கொகா�டுத்தி�ர். அரைதி ஒரு திட்டில் ரைவத்து இந்தி��� கா�ந்தி�ய(டம் கொகா�டுத்ளேதி�ம். அந்தி க்ஷிணத்தி�லிருந்ளேதி அரைதி அவர் அண#ந்துகொகா�ள்த் கொதி�டங்கா� வ(ட்ட�ர்.

கார்நா�டகா�வ(ல் அப்ளே��து ளேதிர்தில் ளேநா�ம். கா�ங்கா��ஸ் மந்தி��# குண்டு��வ் அடிக்காடி கொ��#யவ�ரைப் ��ர்க்கா வருவ�ர். ளேதிவகொகாdட�, நா�காண்ண கொகாdட� என எல்3�ருக்குளேம கொ��#யவ� ளேமல் �க்தி� உண்டு.

குண்டு��வ் வந்து, ‘கொ��#யவ� என்ரைன அனுக்கா��காம் �ண்ணணும்’ என்று ளேகாட்டுக் கொகா�ண்ட�ர். ‘என்ளேன�ட அனுக்கா��காம் எதுக்கு? கா�ம�ட்ச7 அம்மரைன ளேவண்டிக்ளேகா�. உன் �(��ர்த்திரைன �லிக்கும்!’ என்றி�ர் கொ��#யவ�. அளேதி ம�தி��#, அடுத்தி ஒரு ம�தித்தி�ல் எகொ3க்ஷின#ல் குண்டு��வ் கொஜிய(த்து, கார்நா�டகா�வ(ல் முதில் மந்தி��# ஆகா�வ(ட்ட�ர். அவர் எப்ளே��தும் வ(ய�ழிக்கா�ழிரைம அஞ்சு மண#க்குத்தி�ன் வருவ�ர். வந்தி�ல் அதி�காம் ளே�ச ம�ட்ட�ர். அன்ரைறிக்கு அவர் வருகா�றிளே��து ஒரு மூட்ரைட அ�#ச7யும், ஒரு மூட்ரைட சர்க்காரை�யும் கொகா�ண்டு வந்து, �(�ச�தித்துக்கு ரைவத்துக்கொகா�ள் ளேவண்டும் என்று ளேகாட்டுக்கொகா�ண்ட�ர்.

77-ல் எகொ3க்ஷின#ல் ளேதி�ற்றுப் ளே��ன�ர் இந்தி���கா�ந்தி�. அதிற்கு அடுத்தி வருஷம் கார்நா�டகா�வ(ல் உள் ச7க்மகாளூ�#ல் நா�ன்றி�ர். அப்ளே��து கா�ங்கா�� ஸaக்குப் �சும�டு – கான்று ச7ன்னம் இருந்திது. ஆன�ல், அது ளேவண்ட�ம்; ளேவறு ச7ன்னம் ளேவண்டும் என்று நா�ரைனத்தி�ர் இந்தி���.

கா3ரைவய(ல் அவர் கொ��#யவ�ரைச் சந்தி�த்திளே��து, கொ��#யவ� ரைகாரைய உயர்த்தி� ஆசீர்வ�திம் கொசய்தி�ர் அல்3வ�? அது அப்ளே��து மனச7ல் வ�, ரைகாரையளேய கா�ங்கா��ஸ் ச7ன்னம�காத் தீர்ம�ன#த்துவ(ட்ட�ர் இந்தி���. கா�ங்கா��ஸaக்குத் ரைகா ச7ன்னம் முத்தி�ரை�ய�காக் கா�ரைடத்திது இப்�டித்தி�ன். ச7க்மகாளூ�#ல் இந்தி��� கொஜிய(த்துவ(ட்ட�ர்.

ஒரு வ(ளேசஷத்துக்கா�கா அளேகா��(3த்துக்குப் ளே��காணும் என்று கொ��#யவ� புறிப்�ட்ட�ர். கொ��#யவ� நாடந்து வந்தி�லும், மடத்துச் ச7ப்�ந்தி�காள் ஒரு ஜீப்�(ல் ச�ம�ன்காரை எல்3�ம் கொகா�ண்டு வந்தி�ர்காள்.

அளேகா��(3ம் ஆந்தி���வ(ல் இருக்கா�றிது. அங்ளேகா ஒன்�து நா�ச7ம்ம ளேக்ஷித்தி��ங்காள் இருக்கா�ன்றின. ஒவ்கொவ�ன்றும் ஒவ்ளேவ�ர் இடத்தி�ல்

இருக்கும். ளே��வளேதி காஷ்டம். ஒளே� மூங்கா�ல் கா�ட�கா இருக்கும். அப்�டிளேய மூங்கா�3�ல் �ந்தில் ளே��ட்டதுளே��3 இருக்கும். அதி�ல் சர்ப்�ங்காள் கொதி�ங்கும். தி�ண்டிப் ளே��காளேவ �யம�கா இருக்கும். அந்திப் �க்காத்தி�ல் துஷ்ட ம#ருகாங்காள் எல்3�ம் நா�ரைறிய நாடம�டும். ஆதி� சங்கா� �காவத் ��திளே�, தின்ரைனக் கொகா�ல்3 வந்தி கா���லிகாரை, அங்ளேகா இருந்தி நா�ச7ம்ம சுவ�ம#ரைய ளேவண்டிக்கொகா�ண்டு, வதிம் �ண்ண#ய இடம் அது.

உக்� நா�ச7ம்மர் சந்நா�தி�ரைய 6 மண#க்குக் காதிவரைடத்து வ(டுவ�ர்காள். அதிற்காப்புறிம் அங்ளேகா ய�ரும் வ� முடிய�து. கொ��#யவ�ளுக்கு அளேகா��(3ம் ளே��காணும் என்று ளேதி�ன்றி7வ(ட்டது. ஆன�ல், ளே��கா�றி வழி#ரைய உத்ளேதிச7த்து எங்காளுக்கொகால்3�ம் எப்�டிப் ளே��வது என்று �யம் வந்துவ(ட்டது. கொ��#யவ�ளுக்கு அந்தி �யம் எல்3�ம் கா�ரைடய�து. அவருரைடய தி�ஸ் அப்�டி. அவருக்கு மட்டுமல்3, அவளே��டு வருகா�றிவர்காளுக்கும் எந்தி ஆ�த்தும் ளேநா��மல் ��ர்த்துக்கொகா�ள்ளும் மகா� சக்தி� அவ�#டம் இருந்திது!” என்கா�றி�ர் 3க்ஷ்ம# நா���யணன்.

Arul 12: வ�க்குண்ட�ம்-இன# முதில் ��டம்

ஐந்து வயதுக் குழிந்ரைதியுடன் வந்து கொ��#யவ�ரை நாமஸ்கா��ம்கொசய்தினர் திம்�தி�யர்.

"வ(ஜியதிசம# அன்ன#க்கு அக்ஷி��ப்ய�சம் கொசய்யணும்...நாவ��த்தி��#ய(ன்ளே��து,வீட்ரைட வ(ட்டு வ� முடிய�து,கொ��#யவ� அனுக்�ஹிம் கொசய்யணும்.குழிந்ரைதிக்குப் �டிப்புநான்றி�கா வ�ணும்..."என்று �(��ர்த்தி�த்துக் கொகா�ண்ட�ர்காள்.

திகாப்�ன் ம#காவும் �வ்யம�கா, "கொ��#யவ�...ஏதி�வது ஒரு வ�ர்த்ரைதி...குழிந்ரைதிக்குச் கொச�ல்லிக் கொகா�டுக்காணும்" என்று குரைழிந்தி�ன்.

கொ��#யவ� குழிந்ரைதிரையத் தின் அருகா�ல் அரைழித்தி�ர்காள்."கொச�ல்லு.....வ�க்குண்ட�ம் நால்3 மனமுண்ட�ம் ம�ம3��ன் ளேநா�க்குண்ட�ம் ளேமன# நுடங்கா�து.....பூக்கொகா�ண்டு துப்��ர் தி�ருளேமன# தும்�(க்ரைகாய�ன் ��திம் திப்��மற் ச�ர்வ�ர் திமக்கு. இது ஔரைவய�ர் ��ட்டி ��டினது, கொதி�#யும�? தி�னம் கொச�ல்லு...

இந்தி நா�காழ்ச்ச7ரையப் ��ர்த்துக் கொகா�ண்டிருந்திவர்கா#ல் ச73

திம#ழிறி7ஞர்காளும் இருந்தி�ர்காள்.கொ��#யவ�ள் வட கொம�ழி#ய(ன்��ல் கொ�ரும் �ற்றுக்

கொகா�ண்டவர்காள் என்றி காருத்து ��வ(ய(ருந்திதி�ல் [மூஷ-கா வ�ஹின..என்�து

ளே��ன்றி] ஒரு சம்ஸ்கா�ருதி சுளே3�காத்ரைதிச் கொச�ல்லிக் கொகா�டுப்��ர்காள் என்று

எதி�ர்��ர்த்துக் கொகா�ண்டிருந்திளே��து "வ�க்குண்ட�ம்..." என்று தி�ருவ�ய்

ம3ர்ந்திரு#ன�ர்காள்.திம#ழிறி7ஞர்காளுக்கு ஏகாப்�ட்ட சந்ளேதி�ஷம்.

"இது எங்காளுக்கு ஓர் உ�ளேதிசம் ம�தி��#.இன#ளேமல் எங்காள் வீடுகா#ல்

வ�க்குண்ட�ம்தி�ன் முதில் ��டம்" என்று உள்�ர்ந்தி பூ�#ப்புடன்

கொ��#யவ�#டம் கொதி�#வ(த்துக் கொகா�ண்ட�ர்காள்.

Arul 13: மருத்துவர் (Supreme Dr – Cure to Pazhayanur Devaraja Sharma’s ear pain.)

கா�ஞ்ச7ப்கொ��#யவ�#டம் �ரைழியனூர் ளேதிவ��ஜிசர்ம�வுக்கு ம#குந்தி �க்தி� உண்டு. சர்ம� எப்ளே��தும் கொ��#யவரை� மனதி�ல் ச7ந்தி�த்துக் கொகா�ண்ளேட இருப்��ர். 1978, ஏப்�ல் 13, திம#ழ்ப் புத்தி�ண்டு தி�னம். அன்று ளேதின�ம்��க்காத்தி�லுள் தின் வீட்டில் உறிங்கா�க் கொகா�ண்டிருந்தி ளேதிவ��ஜிசர்ம�வ(ன் உடம்�(ல் ம#ன்ச��ம் ��ய்ந்திது ளே��3 இருந்திது. சட்கொடன்று காண்தி�றிந்து ��ர்த்தி�ர். அவருரைடய முன்ன#ரை3ய(ல் வ(பூதி�, ருத்��ட்சம், காஷ�யத்துடன் கொ��#யவளே� கா�ட்ச7 திந்தி�ர். அதி�ர்ச்ச7யும் ஆனந்திமும் மனதி�ல் நா�ரைறிய எழுந்து நா�ன்றி ளேதிவ��ஜிசர்ம�வுக்கு, “”என்ன புண்ண#யம் கொசய்ளேதிளேன� சத்குருளேதிவ�” என்று ரீதி�கொகாdரை ��காத்தி�ல் மும்ரை� சளேகா�தி�#காள் சளே��ஜி�வும், 3லிதி�வும் ��டும் ��டல் தி�ன் நா�ரைனவுக்கு வந்திது.

மறுநா�ள் கா�ரை3ய(ல் கொ��ழுது வ(டியும் முன்ளே� கு#த்து ளேகா�ய(லுக்குச் கொசல்3 ஆயத்திம�ன�ர். அ�#க்ளேகான் வ(க்கொகா�#ய(ல் நா�ன்கு ம�டவீதி�ய(லும் ����யண ளேகா�ஷ்டியுடன் வ3ம் வந்து, வ(ஷ்ணு சகாஸ்�நா�ம ����யணம் கொசய்தி�ர். கா�ம�ட்ச7 அம்மரைனத் தி�#சனம் கொசய்தி�ர். அந்தி ஆண்டு முழுவதும் ளேதிவ��ஜிசர்ம�வ(ற்கு எடுத்தி கொசயல்காள் அரைனத்தும் நா�ரைனத்திரைதிவ(டச் ச7றிப்��காளேவ அரைமந்தின. குருகாட�ட்சம் கொ�ற்றி�ல் வ�ழ்வ(ல் ளேகா�டி நான்ரைம உண்ட�கும் என்�ரைதி சர்ம� உணர்ந்தி�ர். ளேதிவ��ஜி சர்ம�வ(ற்கு ஒருமுரைறி கா�தி�ல் காடுரைமய�ன வலி ஏற்�ட்டது. ��#ளேச�திரைன கொசய்தி மருத்துவர் ஆ�ளே�ஷன் கொசய்தி�ல் ஒழி#ய வலி குரைறிய வ�ய்ப்�(ல்ரை3 என்று தி�ட்டவட்டம�காச் கொச�ல்லி வ(ட்ட�ர்.

கா�ஞ்ச7பு�ம் கொசன்று கொ��#யவரை�த் தி�#ச7த்து அவ�#டம் உத்தி�வு கொ�ற்றி�ல் ஒழி#ய ஆ�ளே�ஷன் கொசய்து கொகா�ள்வதி�ல்ரை3 என்று தீர்ம�னம் எடுத்துக் கொகா�ண்ட�ர் சர்ம�. ரைகாய(ல் ஆ�ஞ்சுப்�ழிங்காரை எடுத்துக் கொகா�ண்டு கா�ஞ்ச7பு�ம் கா�ம்�(ன�ர். கா�துவலி �ற்றி7 கொ��#யவ�#டம் கொச�ல்லி வருத்திப்�ட்ட�ர். கொ��#யவர் �தி�ளே3தும் கொச�ல்3�மல், அவர் கொகா�டுத்தி �ழிங்கா#ன் ளேதி�ல்காரை உ�#த்துக் கீளேழி ளே��ட்ட�ர். சர்ம� தின் மனதி�ற்குள், கொ��#யவர் தின் தீவ(ரைனகாரைளேய உ�#த்து எடுத்துவ(ட்டதி�கா எண்ண#க் கொகா�ண்ட�ர்.

அன்று முதில் கா�துவலி குரைறிய ஆ�ம்�(த்து வ(ட்டது. மறு�டியும் கா�து ��#ளேச�தி�க்கும் ட�க்ட�#டம் கொசன்றி�ர். ட�க்டருக்கு அதி�ர்ச்ச7. “”உண்ரைமரைய மரைறிக்கா�மல் கொச�ல்லுங்காள். ளேவறு ட�க்ட�#டம் கொசன்று ரைவத்தி�யம்

எடுத்துக் கொகா�ண்டீர்கா�? ” என்று ளேகாட்ட�ர். சர்ம� காண் கா3ங்கா�ய�டிளேய,”"ளேவறு எந்தி மருத்துவ�#டமும் கொசல்3வ(ல்ரை3. ரைவத்தி�யம் எதுவும் எடுத்துக் கொகா�ள்வ(ல்ரை3” என்றி�ர்.

ட�க்டர் சர்ம�வ(டம், “”�யப்�ட�மல் கொச�ல்லுங்காள். நா�ன் அந்தி மருந்ரைதித் கொதி�#ந்து கொகா�ண்ட�ல் உங்காரைப் ளே��ன்றிவர்காளுக்கு கொகா�டுக்கா வசதி�ய�கா இருக்கும்” என்று ��#வ�கா ளேகாட்ட�ர்.

“”ட�க்டர்! நீங்காள் கொச�ல்வது என்னளேவ� உண்ரைம தி�ன். ச73 நா�ட்காளுக்கு முன் ஒரு கொ��#ய ரைவத்தி�ய�#டம் கொசன்ளேறின். அவர் கா�ஞ்ச7பு�த்தி�ல் இருக்கா�றி�ர். “அருட்�(�ச�திம்’ என்னும் மருந்ரைதிக் கொகா�டுத்து என்ரைனக் குணப்�டுத்தி�வ(ட்ட�ர்” என்று கொச�ல்லி மகா�ழ்ந்தி�ர் சர்ம�.

ட�க்டரும் சர்ம�வ(டம்,”"இன# ஆ�ளே�ஷன் உங்காளுக்குத் ளேதிரைவப்�ட�து. நீங்காள் ரைதி�#யம�கா வீட்டுக்குச் கொசல்33�ம். கா�துளேநா�ய் முற்றி7லும் குணம�கா�வ(ட்டது” என்று உறுதி�ய#த்தி�ர். ளேதிவ��ஜிசர்ம�வும், கொ��#யவ�#ன் காருரைணரைய மனதி�ற்குள் வ(யந்தி�டிளேய தின் வீட்டுக்கு கா�ம்�(ன�ர்.

Arul 14: மருத்துவர் (Supreme Doctor Periyavah - Cured Cancer.)  இரு�து வருஷங்காளுக்கு முன்பு நாடந்தி சம்�வம். ஈச்சங்குடி காளேணசயர் என்�வர் கொ��#யவ�#டம் நா��ம்�வும் �க்தி� பூண்டவர். அவருரைடய மரைனவ(க்கு வய(ற்றி7ல் புற்றுளேநா� ஏற்�ட்டு ம#காவும் காஷ்டப்�ட்ட�ள். ட�க்டர்காள் அந்தி அம்ம�ளுக்கு ஆ�ளே�ஷன் கொசய்துதி�ன் ஆகா ளேவண்டும். இல்3�வ(ட்ட�ல், �(ரைழிப்�து அ�#து என்று ளேச�ல்லிவ(ட்ட�ர்காள்.கொ��#யவ�#டம் வந்து �(��ர்த்தி�த்தி�ர்,

காளேணசய�... ‘ஆ�ளே�ஷன் ளேவண்ட�ம். தி�ருத்துரைறிப்பூண்டிக்குப் �க்காத்தி�ளே3 தி�ருகொநால்லிக் கா�வல் என்று ஒரு �ய(ல்ளேவ ஸ்ளேடஷன் இருக்கு. அந்தி ஸ்ளேடஷன#ல் இறிங்கா� ஒரு கா�ளே3�மீட்டர் ளேமற்ளேகா ளே��ன�ல், ஒரு வ�க்கா�ல் வரும். அதின் காரை�ய(ல், கானகால் என்று ஒரு ம�ம் இருக்கு. அதின் இரை3க்கா�ம்ரை� ச�ப்�(டச் ளேச�ல், கா�ன்ஸர் குணம�கா�வ(டும்’ என்றி�ர்காள் கொ��#யவ�.

அதின்�டி அந்தி அம்ம�ள், அந்தி ம�த்தி�ன் இரை3ய(ன் கா�ம்ரை� கொமன்று தி�ன்று வந்தி�ள். ச73 நா�ட்கா#ல் ளேநா�ய் மரைறிந்ளேதிவ(ட்டது. (து�தி�ருஷ்டவசம�கா, அந்திக் கானகால் ம�ம் சமீ�த்தி�ல் �ட்டுப் ளே��வ(ட்டது)"

- ஸ்ரீ மடம் ��லு

Arul 15: ஜிட்ஜ் இல்ரை3 ஜிஸ்டிஸ் (Periyava - Not a Judge but give Justice)

ஜிட்ஜ் இல்ரை3 ஜிஸ்டிஸ் குடும்�த்தி�ல் கொச�த்துப் �(�#வ(ரைனய(ல் திகா��று.��காப் �(�#வ(ரைனய(ல் உடன்��டு ஏற்�ட�திதி�ல், வழிக்கு நீதி� மன்றித்துக்குப் ளே��ய் வ(ட்டது. வழிக்கா�ல் சம்�ந்திப்�ட்ட ஒருவர்,தி�#சனத்துக்கு வந்தி�ர். "கொ��#யவ� அனுக்�ஹிம் �ண்ணணும்.தீர்ப்பு எனக்கு ச�திகாம�கா இருக்காணும்" என்று குரைழிந்தி�ர்.

கொ��#யவ�ள், "நா�ன் ஜிட்ஜ் இல்ரை3ளேய, தீர்ப்பு கொச�ல்றிதுக்கு!"என்றி�ர்காள்.

"கொ��#யவ� அனுக்�ஹிம் �ண்ண#ன�ல் ளே��தும்...""சஞ்சயன் கொச�ல்லிய(ருக்கா�ர்.....

யத்� ளேய�ளேகாஸ்வ�க் கா�ருஷ்ளேண� யத்� ��ர்த்ளேதி� தினுர்தி�: !தித்� ஸ்ரீர் வ(ஜிளேய� பூதி�ர் த்ருவ� நீதி�ர் மதி�ர் மம !! கொ�ற்ளேறி�ர் உய(ளே��டு இருந்தி கா�3த்தி�ல் அவர்காரைக் கா�ப்��ற்றிவ(ல்ரை3.கொச�த்தி�ல் மட்டும் �ங்கு ளேவணும் இல்ரை3ய�?" என்று சற்றுக் ளேகா��ம�கா�ச் கொச�ல்லி வ(ட்டு,உள்ளே ளே��ய் வ(ட்ட�ர்காள்கொ��#யவ�ள். இ�ண்டு ம�திங்காள் காழி#த்து நீதி� மன்றித் தீர்ப்பு வந்திது.இவருக்கு வ(ளே��திம�கா.

கொ��#யவ�ள் ஜிட்ஜ் இல்ரை3தி�ன், ஆன�ல் அவர்காள்ஜிஸ்டிஸ்- நீதி�ம�ன் ஆய(ற்ளேறி!..

Arul 16: அண்ணன் மட்டும் ளே��தும�?

அண்ணன் மட்டும் ளே��தும�? வளேய�தி�கா ஆடிட்டர், கொசன்ரைனய(லிருந்து தி�#சனத்துக்கு வந்தி�ருந்தி�ர் குடும்�த்துடன். நா�ட்டுப்கொ�ண் ரைகாய(ல் மூன்று ம�திக் குழிந்ரைதி." ளே��ன்....நாட்சத்தி��ம்  வ(ச�காம்...இன்னும் கொ�யர் ரைவக்காரை3.இவன்தி�ன் முதில் ளே��ன்.. மற்றிப் ரை�யன்காளுக்குக் குழிந்ரைதி இல்ரை3.நா�ட்டுப்கொ�ண் குழிந்ரைதிரையத் திரை�ய(ல் கா�டத்தி�ன�ள். கொ��#யவ�ள் ��ர்ரைவ�டும்�டிய�கா. அன்று சங்காடஹி� சதுர்த்தி�. மடத்தி�ன் இன்கொன�ரு �குதி�ய(ல் காண�த்யதிர்வசீர்ஷம் ����யணம் நாடந்து கொகா�ண்டிருந்திது.கொ��#யவ�,"காண�தி� சுப்�மண்யம்னு கொ�யர் ரைவ என்றி�ர்காள்.

ஆடிட்டர் அகா மகா�ழ்ந்து ளே��ன�ர். அன்று,சதுர்த்தி� ஆனதி�ல், காண�தி� கொ��ருத்திம�ன கொ�யர். அத்துடன் அவர்காள் கு3 கொதிய்வம�ன �ழின# சுப்�மண#யத்ரைதியும் ளேசர்த்து ரைவக்காச் கொச�ல்லி வ(ட்ட�ர்காளே! என்ன காருரைண! கான்னத்தி�ல் ளே��ட்டுக் கொகா�ண்ட�ர்,��வசத்துடன். "அண்ண� மட்டும் இருந்தி�ல் ளே��தும�? திம்�(யும் வ�ட்டும்," அதி�ர்ந்து ளே��ன�ர், ஆடிட்டர்.அப்�டிய�!

கா��#ல் கொசன்ரைனக்குத் தி�ரும்�(க் கொகா�ண்டிருந்திளே��து ��தி� வழி#ய(ல், "வய(ற்ரைறிக் குமட்டுகா�றிது" என்று ஈனஸ்வ�த்தி�ல் கூறி7ன�ள்,இ�ண்ட�வது மருமகாள். "சுப்�மண்யம்....சுப்�மண்யம்...என்று �ழிநா� மரை3 ளேநா�க்கா�க் கும்�(டு ளே��ட்ட�ர்,ஆடிட்டர்.

கொ��#யவ�#ன் ளேநாத்தி��ங்காள், Scaning Apratus-ஆ?இல்ரை3 நாம் அறி7வுக்கு அப்��ற்�ட்ட...Super Super Apratus

 

Arul 17: Tirupathi Shetram - தி�ருப்தி� ளேக்ஷித்�த்ரைதி எப்�டி கா�ப்��ற்றி7ன�ர்

கா�ஞ்ச7 மகான் தி�ருப்தி� ளேக்ஷித்�த்ரைதி எப்�டி கா�ப்��ற்றி7ன�ர் என்�து �3ருக்கு கொதி�#ய�மல் ளே��ய் வ(ட்ட வ(ஷயம் இது ஏறிக்குரைறிய 40-50 ஆண்டுகாளுக்கு முன் நாடந்திது . தி�ருப்தி� ளேகா�ய(லில் எப்கொ��ழுதும் எதி�வது ம�றுதில்காள் கொசய்துகொகா�ண்ளேட இருப்��ர்காள்  �க்திர்கா#ன் வசதி�க்கா�கா 

ஒரு முரைறி அங்ளேகா இருந்தி கொ��து�ண# துரைறி அதி�கா��#காளும் அறிநா�ரை3யத்துரைறி அரைமச்சரும் ஒரு முக்கா�யம�ன முடிவுக்கு திய��கா�கொகா�ண்டிருந்தி�ர்காள் .கொ��துமக்காள் உள்ளே மூ3ஸ்தி�னத்துக்குள் ளே��ய் அளேதி வழி#ய�கா தி�ரும்�( வருவது வழிக்காம் , இரைதி ம�ற்றி7 , அதிற்கு �தி�ல் மூ3ஸ்தி�னதி�ற்கு �க்காத்தி�ல் உள் அர்த்தி மண்ட�த்தி�ன் சுவர்காரை இடித்து மக்காள் வ3ப்�க்காம் இடப்�க்காம் வழி#ய�கா வந்து ளே��ன�ல் அவர்காளுக்கு கொசdகா�#யம�கா இருக்கும் கொநா�#சலும் குரைறியும் என்று முடிவு கொசய்து கீழ் மட்ட அவ(ல் ளே�ச7 இதிற்கா�கா கொவ#நா�ட்டில் இருந்து 40 3க்க்ஷிம் கொச3வ(ல் ளேகா�வ(ல் சுவற்ரைறி இடிக்கா ஒரு நாவீன இயந்தி��த்ரைதி திருவ(க்காவும் முடிவு கொசயப்�ட்டது .

 இரைவயரைனத்ரைதியும் ளேகாட்டு மன நா�ம்மதி� இழிந்திவ��கா ஸ்தி�தி� காண�தி� அங்ளேகா அமர்ந்தி�ருந்தி�ர்  அரைமச்சர் இரைதி காவன#த்து வ(ட்டு நீங்காள் ஒன்றும் இது �ற்றி7 காருத்து கூறிவ(ல்ரை3ளேய , உங்காளுக்கும் இதி�ல் சம்மதிம் தி�ளேன என்று ளேகாட்ட�ர் என்னுரைடய காருத்ரைதி இங்ளேகா கூறி3�ம� என்று ளேகாட்ட�ர் ஸ்தி�தி� , அதிற்கு தி��ம�கா கூறுங்காள் என்றி�ர் அரைமச்சர் ஸ்தி�தி� கூறி7ன�ர் எத்திரைனளேய� ஆண்டுகாளுக்கு முன்பு ஆகாம வ(தி�முரைறிப்�டி வல்லுனர்காரை கொகா�ண்டு உருவ�க்காப்�ட்ட ளேகா�ய(ல் மூ3ஸ்தி�னதி�ற்கு அடுத்தி�டிய�கா உள் அர்த்தி மண்ட�ம் ம#காவும் �வ(த்�ம�னது அரைதி இடித்து இருபுறிமும் வழி# கொசய்வது அவ்வவு உச7திம�னது அல்3 , அப்�டி கொசய்தி�ல் , இங்ளேகா குடி கொகா�ண்டிருக்கும் �காவ�ன#ன் சக்தி�யும் அவ�து புன#தி  தின்ரைமயும் ளே��ய்வ(டும் உடளேன இந்தி ளேவரை3ரைய நா�றுத்தி�வ(டுங்காள் என்று கூறி7ன�ர். அரைனவ�து  ஒரும#த்தி காருத்தும் இடிப்�தி�ளே3ளேய இருந்திதி�ல்  தீர்ம�னம்  நா�ரைறிளேவற்றிப்�ட்டது , அறி7க்ரைகா தி�ய�ர் கொசய்யப்�ட்டு அரைனவ�#டமும்  ரைகாகொய�ப்�ம் கொ�றிப்�ட்டு ஸ்தி�தி�ய(ன் ஒப்புதிலும் அதி�ல் கொ�றிப்�ட்டது , ரைகாகொய�ப்�ம் இட்டுவ(ட்டு அந்தி இடத்ரைதி வ(ட்டு உடளேன கா�ம்�(வ(ட்ட�ர் ஸ்தி�தி� கானத்தி மனளேதி�டு 

 என்ன கொசய்வது என்று கொதி�#ய�தி குழிம்�(ய நா�ரை3ய(ல் கா�ஞ்ச7 மகான் ஒருவளே�  இதிற்க்கு தீர்வு கா�ண முடியும் என்று எண்ண# , அவமயம்

ஆந்தி���வ(ல் முகா�ம#ட்டிருந்தி மகா� கொ��#யவ�#டம்  வ(ரை�ந்தி�ர் காண�தி� ஸ்தி�தி� 

 ஆந்தி���வ(ல்  கா�ர்ளேவட்டி நாகார்  என்றி இடத்தி�ல்  குக்காரை� ஓ�ம் ��னச�ரை3 அரைமத்து தி�ங்கா� இருந்தி�ர் கொ��#யவ�  வ(ட��(டிய�கா மனதி�ல் ளேதி�ன்றி7ய ஒளே� குறி7க்ளேகா�ளுடன் ஸ்தி�தி� மகா�ன#ன் இருப்�(டம் கொசன்றிரைடந்தி ளே��து வ(டியற்கா�ரை3 ளேநா�ம் அன்ன� ஆகா��ம#ன்றி7 மனதி�ல் கொ�ரும் சுரைமயுடன் மகா�ன#ன் முன் ளே��ய் நா�ன்றிவுடன் காண்கா#ல் இருந்து தி�ரை� தி�ரை�ய�கா காண்ணீர் கொ�ருகா�யது , துக்காத்ரைதி அவ��ல் அடக்கா முடியவ(ல்ரை3  தி�ருப்�தி�ய(ல் எந்தி ம�றுதில் கொசய்வதி�ன�லும் கொ��#யவ�ரை ளேகாட்டு தி�ன் கொசய்வ�ர்காள் ஆன�ல் இந்தி வ(ஷயத்ரைதி கூறிவ(ல்ரை3 இப்�டி கொசய்யளே��கா�ளேறி�ம் என்றி திகாவரை3 தி�ன் கூறுவ�ர்காள் , அதின�ல் கொ��#யவ� அ�(ப்��யம் கொச�ல்3�மல் இரைதி திடுத்து நா�றுத்தி ஏதி�வது வழி# கொச�ல்3ணும் என்றி�ர் ஸ்தி�தி� 

 அந்தி சமயம் மகா�ன#ன் வ�ய(லிருந்து மண# மண#ய�கா  ச73 வ�ர்த்ரைதிகாள் வந்தின 

 "உன் மனசு �(�கா��ம்  எல்3�ம் நாடக்கும் காவரை3ப்�ட�ளேதி "என்று கூறி7 ஸ்தி�தி�ரைய அவர் அனுப்�( ரைவத்தி�ர் 

 என் "மனசு �(�கா��ம்" என்றி�ல் ளேகா�ய(ல் இடி �ட�மல் திப்பும�?  ளேச�ர்ளேவ�டு தி�ன் இருப்�(டம் வந்தி ஸ்தி�தி� நால்3 அசதி� கா�ரை3ய(ல் ச�ப்�(ட்ட ஆகா��ம் நான்றி�கா தூங்கா� ளே��ன�ர் ஆன�ல் ய�ளே�� எழுப்�( வ(ட்டரைதி ளே��ல் உணர்ந்தி ஸ்தி�தி� மனதி�ன் ளேவகாம் நாரைடய(ல் கொதி�#ய� ளேநா��கா முதின் மந்தி��# வீட்ரைட ளேநா�க்கா� நாடந்தி�ர் (அப்ளே��து ப்ரும்மனந்தி கொ�ட்டி முதில்வர்) . ஸ்தி�தி� முதில்வர் வீட்ரைட அரைடந்திளே��து வ(டியற்கா�ரை3 மண# 3.௩ ௦ வந்திவரை� அரைடய�ம் காண்டு , வ�ய(ற்கா�ப்ளே��ன் என்ன ஸ்தி�தி� இவவு கா�ரை3ய(ல் என்றி�ர்   நா�ன் முதில்வரை� ��ர்க்கா ளேவண்டும்  "அ��ய(ன்ட்கொமன்ட் இருக்கா�"? இல்ரை3 

 அப்ளே�� அவர் வ�கொச�ல்லி இருக்கா���  அப்�டி என்றி�ல் நீங்கா அவரை� இப்ளே�� ��ர்க்கா முடிய�து  நா�ன் காண்டிப்��கா அவரை� இப்�ளேவ ��ர்த்தி�கா ளேவண்டும்  தி�ருப்�தி� காண�தி� ஸ்தி�தி�ரைய எல்3�ரும் நா�ன்கு அறி7ந்திவர்காள் , எப்�டி அவ�து ளேவண்டுளேகா�ரை நா�ரைறிளேவற்றுவது அப்� ஒன்னு கொசய்யுங்கா அவர் கா�ரை3  4.30 மண#க்கு எழுந்து கீளேழி கா�ப்�( ச�ப்�(ட வருவ�ர் , அப்கொ��ழுது அவர் உங்காரை ��ர்த்துவ(ட்ட�ல் நீங்காள் ளே�ச3�ம் இல்ரை3கொயன்றி�ல் அப்புறிம் தி�ன் ��ர்க்கா முடியும் என்று கூறி7வ(ட்ட�ர் , இரைதி ளேகாட்ட ஸ்தி�தி� அங்ளேகாளேய உட்கா�ர்ந்து வ(ட்ட�ர் ச�#ய�கா மண# 4.30

 முதில்வர் ம�டிய(ல் இருந்து கீளேழி இறிங்கா� வந்தி�ர் வ�ய(லில் நா�ற்கும் ஸ்தி�தி�ரைய ��ர்த்தி�ர் என்ன காண�தி� இவ்வு கா�ரை3ய(ல் ? உங்கா#டம் ஒரு முக்கா�யம�ன வ(ஷயம் ளே�சளேவண்டும் என்று கூறி7,  தி�ருப்�தி� ளேகா�ய(லுக்கு ஆ�த்து என்றி�ர் எடுத்தி எடுப்�(ளே3ளேய  என்னது !!! என்று தி�ரைகாத்து அவர் ளேதி�ள் ளேமல் ரைகா ளே��ட்டு உள்ளே அரைழித்து கொசன்றி�ர்  நாடந்திரைவ எல்3�வற்ரைறியும் ஓன்று வ(ட�மல் அப்�டிளேய ளே��ட்டு உரைடத்தி�ர் ஸ்தி�தி� காண்ணீருடன்  முகாத்தி�ல் ளேகா��ம் கொகா�ந்தி#த்திது முதில்வருக்கு 

  அறிநா�ரை3யத்துரைறி அரைமச்சருக்கு உடளேன கொதி�டர்பு ளே��ட்ட கொச�ன்ன�ர் கொதி�ரை3ளே�ச7ய(ல் 

 அரைமச்சர் கொதி�ரை3ளே�ச7 ரை3ன#ல் வந்தி�ர் 

 முதில்வர் ளேநாற்று முன்தி�னம் தி�ருப்�தி�ய(ல் என்ன நாடந்திது என்றி�ர் அது வ(ஷயம�காத்தி�ன் அதிற்க்கா�ன ளேகா�ப்புகாளுடன் திங்காரை சந்தி�க்கா அனுமதி� ளேவண்டி உங்காள் வீடிற்கு வந்து கொகா�ண்டிருக்கா�ன்ளேறின் என்றி�ர் அரைமச்சர்  ளேநாற்று முன்தி�னம் தி�ருப்�த்தி�ல் என்ன நாடந்திது என்று ளேகாட்ளேடன் என்றி�ர் உ�த்தி கு�லில் முதில்வர்  அரைமச்சர் நாடந்தி வற்ரைறி அப்�டிளேய ஒப்புவ(த்தி�ர் அகொதில்3�ம் ளேகாட்ட கொ�ட்டிகா�ரு முதிலில் நா�ன் கொச�ல்வரைதி ளேகாளுங்காள் "கொவங்காண்ண� ளேஜி�#க்கா� ளே��கா�ண்டி" 

 அதி�வது தி�ருப்�தி� கொவங்காட�ஜி3�தி� வ(ஷயத்தி�ல் திரை3ய(டளேவண்ட�ம் இது என்னுரைடய உத்தி�வு என்று கூறி7 ளே��ரைன துண்டித்தி�ர் 

 தி�ருப்�தி�ய(ல்  ஒன்றும் நாடக்கா�து நீங்காள் ளே��ய் வ�ருங்காள் என்று ஸ்தி�தி�ரைய வழி# அனுப்�( ரைவத்தி�ர் முதில்வர்   உன் மனசு ளே��3 எல்3�ம் நாடக்கும் என்று மகா�ன் கொச�ல்வது ளேகாட்டது  அன்று மட்டும் மகா�ன் ஆச7 இல்ரை3கொயன்றி�ல் தி�ருப்�தி� ளேகா�ய(ல் என்னவ�கா�ய(ருக்கும் 

Arul 18: ச7திம்��த்தி�லிருந்து தீட்ச7திர்காள் (CasdfaChidambaram Dikshidars)

கா�ஞ்ச7சங்கா�மடத்தி�ற்கு ச7திம்��த்தி�லிருந்து தீட்ச7திர்காள் ச73ர் வந்தி�ருந்தினர். அவர்காள் கொ��#யவ�#டம் ச7திம்��ம் ளேகா�ய(ல் கும்���(ளேஷகா அரைழிப்�(திரைழிச் சமர்ப்�(த்து வணங்கா�னர்.

அரைழிப்�(திழி#ல் ஒரு வ�# வ(ட�மல் அரைனத்துப் �க்காங்காரையும் �டித்து முடித்தி கொ��#யவ சர்ம காஷ�யம் என்றி கொச�ல்லுக்கு கொ��ருள் என்ன என்று ளேகாட்கா, ய�ரும் �தி�ல் கொச�ல்3 முன்வ�வ(ல்ரை3.

“”அர்த்திம் கொதி�#ந்திவர்காள் சர்ம காஷ�யத்ரைதிப் �ற்றி7ச் கொச�ல்லுங்காளேனஎன்று மீண்டும் ளேகாட்ட�ர் கொ��#யவர்.

பு3வர் கொவங்காளேடசன் என்றி �க்திர்,”"சர்ம காஷ�யம் என்�து சமஸ்கா�ருதிச் கொச�ல் என்று மட்டும் கொதி�#கா�றிது. ஆன�ல், எனக்கு அதின் கொ��ருள் கொதி�#யவ(ல்3 என்றிகொச�ல்லி முடித்தி�ர். உடளேன கொ��#யவளே� சர்மகாஷ�யத்தி�ற்கு வ(க்காம் தி� முன் வந்தி�ர்.

“சர்ம காஷ�யம் என்�து சமஸ்கா�ருதிச் கொச�ல் தி�ன். ஆ3ம�ம், அ�சம�ம், அத்தி�ம�ம், �3�ம�ம் ளே��ன்றி ��ல் து#ர்க்கும் ம�ங்கா#ல் இருந்து ம�ப்�ட்ரைடகாரை ளேசகா�#த்து இடித்து திண்ணீ�#ல் ளே��ட்டு ஒரு மண்ட3ம் (41 நா�ட்காள்) நான்றி�கா ஊறி ரைவப்��ர்காள். அந்தி காஷ�யத்ரைதி கா3சங்கா#ல் நா��ப்புவ�ர்காள். பூரைஜிய(ல் ரைவத்து ளேவதிமந்தி��ங்காரை கொஜி�(த்து வ(க்�காங்காளுக்கும், கா3சங்காளுக்கும் அ�(ளேஷகாம் கொசய்வ�ர்காள்,” என்று அருரைமய�ன வ(க்காம் அ#த்தி�ர். இரைதிக் ளேகாட்டுக் கொகா�ண்டிருந்தி தீட்ச7திர்காளும், �க்திர்காளும் கொ�ரும் மகா�ழ்ச்ச7 அரைடந்தின�hs

Arul 19: Horse Race - அநா�ரைதி �(ளே�தி ஸம்ஸ்கா��ம் - அசுவளேமதி

யக்ஞம் Pla கொசய்தி புண்ண#யம்கும்�ளேகா�ணத்தி�லிருந்து ஆயுர்ளேவதி ரைவத்தி�யர் ஸ்ரீ 3க்ஷ்ம# கா�ந்தி சர்ம� வந்தி�ர். கொ��#யவர்கா#டம் அத்யந்தி �க்தி� உரைடயவர். ... அவ�#டம், "என்ன.....அசுவளேமதி யக்ஞம் ச�#ய� நாடந்துண்டு வ�தி�?" என்று கொ��#யவ� ளேகாட்ட�ர்காள். அங்ளேகா இருந்திவர்காளுக்கொகால்3�ம் தூக்கா� வ��#ப் ளே��ட்டது.

"என்னது" 3க்ஷ்ம#கா�ந்தி சர்ம� குதி�ரை�ப் �ந்தியம் ளே��கா�றி���" அக்�மம்" என்று தி�ரைகாத்துப் ளே��ன�ர்காள்.

"ஆன�ல் ஸ்ரீ சர்ம�,கொகா�ஞ்சமும் கூச்சப்�ட�மல் ம#காவும் இயல்��கா, "கொ��#யவ� அனுக்�ஹித்தி�ளே3 நான்ன� நாடந்துண்டு இருக்கு" என்று �தி�ல் கொச�ன்ன�ர். வ(ஷயம் ளேவறுன்றும#ல்ரை3.

கொ��#யவ�ள் உத்தி�வுப்�டி "அநா�ரைதிப் �(ளே�தி ஸம்ஸ்கா�� சம#தி�" என்றி கொ�ய�#ல் ஒரு அரைமப்பு ஏற்�டுத்தி�,அநா�ரைதிய�கா இறிந்து வ(ட்டவர்காளுக்கு உள்ளூர் நா�ர்வ�காத்தி�டம் அனுமதி� கொ�ற்று, உ�#ய முரைறிய(ல் ஸம்ஸ்கா��ம் கொசய்வது என்றி ம#கா உயர்ந்தி �ண#ரைய ஸ்ரீ சர்ம� கொசய்து வந்தி�ர்.

அநா�ரைதி �(ளே�தி ஸம்ஸ்கா��ம் கொசய்தி�ல் அசுவளேமதி ய�காம் கொசய்தி புண்ண#யம் கா�ரைடக்கும்" என்�து ச�ஸ்தி�� வ�க்கா�யம்.

இந்தி சமூகா ளேசரைவரையப் �ற்றி7தி�ன் கொ��#யவ�ள் சூசகாம�கா "அசுவளேமதி யக்ஞம் நாடக்கா�றிதி�" என்று ஆழ்ந்தி கொ��ருளுடன் ளேகாட்டிருக்கா�றி�ர்காள் என்�து கொதி�#ய வந்திது.

அநா�ரைதி �(ளே�தி ஸம்ஸ்கா��ம் என்றி சமூகா கொசரைவ,கொ��#யவ�#ன் ளேசவ� கா��#யங்கா#ல் ம#கா முக்கா�யம�னது.

Arul 20: நால்லிச்ளேச�# (Nellicheri Srouthigal)

திஞ்ச�வூர் அருகா�லுள் நால்லிச்ளேச�# கா���மத்தி�ல், ளேவதி�ண்டிதிர் ச�ம்�ச7வ ஸ்கொ�dதி�காள் என்�வர் வச7த்தி�ர். அவர் சந்நா�ய�சம் வ�ங்கா�க் கொகா�ண்டு கா�ம்�( வ(ட்ட�ர். அவருக்கு ஒளே� ஒரு ஆண்�(ள்ரை மட்டும் தி�ன். அவரும் ளேவதி�ண்டிதிர். ஆன�ல், அவருக்கு இருதிய ளேநா�ய் என்�தி�ல், ளேவதி����யணத்ரைதி கொதி�டர்ந்து கொசய்ய முடிய�மல் ளே��னது. வரும�னம் இல்3�மல் குடும்�ம் ம#காவும் ச7�மப்�ட்டது. அம்ம�வும், �(ள்ரையும் அன்றி�டத் ளேதிரைவக்ளேகா அல்3ல்�ட்டனர்.

திஞ்ச�வூ�#ல் இருந்தி சந்தி�ன��மன் என்�வர், கா�ஞ்ச7ப்கொ��#யவ�#ன் �க்தி��கா இருந்தி�ர். அவ�#டம் ச�ம்�ச7வ ஸ்கொ�dதி�கா#ன் மரைனவ(யும், �(ள்ரையும் கொசன்றினர். கா�ஞ்ச7மடத்தி�ற்குச் கொசல்வதிற்கு �ணம் வ�ங்கா�க்கொகா�ண்டு கொ��#யவரை�த் தி�#ச7க்கா கா�ம்�(ன�ர்காள். திங்காள் நா�ரை3ரைமரைய எடுத்துச் கொச�ல்லி எப்�டியும் உதிவ( கொ�றிளேவண்டும் என்�து அவர்கா#ன் ளேநா�க்காம். சந்தி�ன��மனும் அவர்காது �யணச் கொச3வ(ற்கு �ணம் கொகா�டுத்து வழி#யனுப்�( ரைவத்தி�ர். கொ��#யவருக்கு ஏற்கானளேவ ச�ம்�ச7வ ஸ்கொ�dதி�கா#ன் மரைனவ(ரையயும், �(ள்ரைரையயும் நான்றி�காத் கொதி�#யும். அவர்கா#டம் நா3ம் வ(ச��#த்தி கொ��#யவர் மடத்தி�ளே3ளேய ச73நா�ட்காள் திங்கும்�டி அவர்காளுக்கு உத்தி�வ(ட்ட�ர்.

 ஏதி�வது உதிவ( கொசய்யத்தி�ன், கொ��#யவர் இங்கு திங்கும்�டி கொச�ல்கா�றி�ர் என்று எண்ண# நாம்�(க்ரைகாளேய�டு அவர்காள் இருந்தினர். ச73நா�ட்காள் காழி#த்து ச7கொ�dதி�கா#ன் �(ள்ரைய(டம்,”"நீயும் உன் தி�ய�ரும் நால்லிச்ளேச�#க்கு கா�ம்புங்காள். உங்காள் ளேதிரைவகாரை மடம் காவன#த்துக் கொகா�ள்ளும்,” என்று கூறி7 வழி#ச்கொச3வுக்கு �ணம் கொகா�டுத்து அனுப்�( ரைவத்தி�ர். ச7கொ�dதி�கா#ன் �(ள்ரைக்கு அவநாம்�(க்ரைகா உண்ட�னது. திஞ்ச�வூர் சந்தி�ன��மரைனச் சந்தி�த்து, “”மகா�சுவ�ம#காள் என் நா�ரை3ரைய நான்குகொதி�#ஞ்சும் “ரைகாவ(�#ச்சுட்ட�! என்ரைனயும் என் தி�ய�ரை�யும் நால்லிச்ளேச�#க்கு தி�ரும்�(ச் கொசல்லும்�டி அனுப்�(ச் சுட்ட�! இன#ளேமல் நா�ன் என்ன கொசய்ளேவன். நா�னும் அம்ம�வும் இ�ண்டுநா�ட்காள் திஞ்ச�வூ�#ல் திங்கா�வ(ட்டு நால்லிச்ளேச�#க்கு கா�ம்புளேறி�ம்,” என்று கொச�ல்லி ளேவதிரைனப்�ட்ட�ர்.

இந்தி சந்திர்ப்�த்தி�ல் திஞ்ச�வூர் ம#��சுதி�ர் ஒருவர் கா�ஞ்ச7பு�ம் மடத்தி�ற்கு வந்தி�ருந்தி�ர். அவருக்கு ஆச7ய#த்து ��#பூ�ண அனுகா��காம் கொசய்தி�ர் கொ��#யவர். அவ�#டம் கா�ஞ்ச7ப்கொ��#யவர், “”எனக்கு ஒரு உதிவ( கொசய்வ(ய�?” என்று ளேகாட்ட�ர். “”ச�ம#! உங்கா உத்தி�வுப்�டிளேய நாடக்கா�ளேறின். என்னகொவன்று கொச�ல்லுங்காள்,” என்றி�ர்.

“”நால்லிச்ளேச�# கா���மத்தி�ல் ச�ம்�ச7வ ஸ்கொ�dதி�காள் குடும்�ம் உள்து. அவ்வீட்டில் அவ�து �(ள்ரையும், மரைனவ(யும் வறுரைமய(ல் ம#காவும் ச7�மப்�டுகா�றி�ர்காள். ஒரு வருஷத்தி�ற்கு ளேதிரைவய�ன அ�#ச7,�ருப்பு, �3ச�க்குகாரை ஒரு வண்டிய(ல் அனுப்�(ரைவ. இரைதி உடளேன கொசய்தி�ல் எனக்கு சந்ளேதி�ஷம்” என்று ம#��சுதி��#டம் ளேகாட்டுக்கொகா�ண்ட�ர். ம#��சுதி�ரும் கொ��#யவர் வ(ருப்�த்ரைதி உடளேன நா�ரைறிளேவற்றும் வரைகாய(ல் ஒரு வண்டிநா�ரைறிய அ�#ச7, �ருப்பு, உப்பு,பு#, ம#கா�ய் என்று அத்திரைனயும் வந்து ச7கொ�dதி�கா#ன் வீட்டிற்கு அனுப்�( ரைவத்தி�ர். ஆன�ல், ச7கொ�dதி�கா#ன் வீளேட� பூட்டிய(ருந்திது. வீட்டின் முன்னர் கொ��ருட்காரை குவ(த்துவ(ட்டு ளேவதி�ண்டிதி�#ன் மரைனவ(க்கு திகாவல் திந்தினர்.

 அம்ம�வும், �(ள்ரையும�கா சந்தி�ன��மன் வீட்டில் இருந்து நால்லிச்ளேச�#க்கு கா�ம்�( வந்தினர். அப்ளே��து சந்தி�ன��மன#டம், “”கொ��#யவ�#ன் நால்3 மனரைச பு�#ஞ்சுக்கா�மல் இப்�டித் திவறி� நா�ரைனத்துவ(ட்ளேடளேன!” என்று ம#காவும் வருந்தி�னர். கொ��#யவ�#ன் �க்தி��ன சந்தி�ன��மனும் வ(��த்ரைதி அறி7ந்து காண்ணீர் வடித்தி�ர்.

Arul 21: Collecation for Chartiy - Experience of a Devotee..

கொமட்��ஸ் ��ண#ப்ளே�ட்ரைடரைய ளேசர்ந்தி �க்திர்கா#டம், கா�ம�க்ஷி-க்கு ��ச, அங்குசம் �ண்ண#த் திரும்�டி கொ��#யவ� கொச�ன்ன�ர். எத்திரைன நால்3 கொதிய்வீகா �ண#ய�ன�லும், "நா�தி�" என்று வரும்ளே��துதி�ன் அரைதி தி��ட்டும் காஷ்டம் கொதி�#யும்!

"கா�ஞ்ச7பு�ம் கா�ம�க்ஷி-க்கு..ன்ன� அந்தி ஊர்ளே3ளேய வசூல் �ண்ண#க்கா3�ளேம! இங்கா வந்து ய�சகாம் ளேகாக்காணும� என்ன?"

"அவனவன் ளேச�த்துக்கு வழி# இல்3�ம தி�ண்ட�டிண்டு இருக்கா�ன்.......அம்��ளுக்கு ��சம�ம், அங்குசம�ம்"

மக்காள் ளேசரைவளேய மளேகாசன் ளேசரைவ...ஆஸ்�த்தி��#, �ள்#க் கூடம், அன�ரைதி ஆஸ்�மம், முதி�ளேய�ர் இல்3ம்... ன்னு கொச3வுக்கு குடுத்தி�, மக்காளுக்கு அது �(�ளேய�ஜினப்�டும். அரைதி வ(ட்டுட்டு, அம்��ளுக்கு ��சம், அங்குசம்

இல்ளே3ன்ன� ஏதும் நாஷ்டம� என்ன?"

இன்னும் இரைதிவ(ட மஹி� ளேம�சம�ன வ�ர்த்ரைதிகாரை ளேகாட்கா ளேவண்டிய(ருந்திது. ஆன�லும், ஒன்ளேறி ஒன்றுதி�ன் மஹி� �3த்ரைதியும்

குடுத்துக் கொகா�ண்டிருந்திது...........அது,

" கொ��#யவ�ளுக்கா�கா �ண்ணுகா�ளேறி�ம்" என்றி சந்ளேதி�ஷம்! கொ��#யவ�ளுரைடய சங்கால்�ம் நாடக்கா�மல் ளே��கும�? ��ச�ங்குச

ரைகாங்கார்யம் நா�ரைனத்திரைதி வ(ட ம#காச் ச7றிப்��கா நாடந்திது. அரைதி முக்கா�யம�கா முன்ன#ன்று நாடத்தி�ய ஒரு �க்தி�#டம் கொ��#யவ�

கொச�ன்ன�ர்......" �ண வசூலுக்கா�கா கொ��ம்� ளே�ர்கா�ட்ட ளே��ய(ருப்ளே�.... எல்3�ரும் மனச�� குடுத்தி�ருப்��... ன்னு கொச�ல்3 முடிய�து.

ச73 ளே�ர் கொ��ம்� தி�றும�றி�க் கூட ளே�ச7 ஒங்கா மனரைஸ கொ��ம்� புண்�டுத்தி�ய(ருப்��......" ஏண்ட�ப்�� இந்தி ளேவரை3யஏத்துண்ளேட�ம்? ளே�ச�ம ஆய(�ளேம�, கொ�ண்ட�ய(�ளேம� யதி� சக்தி� குடுத்துட்டு ஒதுங்கா�ண்டிருக்கா3�ளேம�?... ன்னு கூட ளேதி�ண#ய(ருக்கும்......ஆன�, இந்தி ம�தி��#ய�ன கொ��துக் கா�ர்யங்காள் ஈடு�ட�ப்ளே��, நா�லு ளே�ர்

நா�லு வ(திம� கொச�ல்3த்தி�ன் கொச�ல்லுவ�. அரைதிகொயல்3�ம் 3க்ஷி-யளேம �ண்ணப்ட�து. அம்��ளுக்கு �ண்றி ரைகாங்கார்யம்.. ன்னு மனஸ்3 உறுதி� இருக்காணும். இந்தி எண்ணம் வந்துடுத்துன்ன�.... மனஸ் சம�தி�னம் ஆய்டும்"

எத்திரைன சத்யம�ன உ�ளேதிசம்! இது கொ��து ளேசரைவய(ல் ஈடு�டும் [ சுயநா3ம#ல்3�தி ளேசரைவ] எல்3�ருக்கும�ன உ�ளேதிசம்தி�ன் இது!

கொதிய்வத்தி�ன் கு�ல்..............

" �ளே���கா��ம் �ண்ணறிவ�ளுக்கு ஊக்காமும், ரைதிர்யமும் அத்ய�வச்யம். ம�ன அவம�னத்ரைதி கொ��ருட்�டுத்தி�தி குணம் ளேவணும். "கொ��ழுதுளே��க்கு" ன்னு கொச�ல்லி, வ�ய்க்கு ருச7ய� தி�ங்காறி எடத்ளே3யும், காண்ரைண காவர்றி

கா�ட்ச7ச�ரை3காள் கொ��ழுதி வீண�க்காறிது திப்பு. இந்தி ளேநா�த்தி, கொ��றித்தி�ய�ருக்கு ளேசரைவ �ண்ணறிதி�ல் காழி#க்காணும். "ரை3ப்... 3 ஏகாப்�ட்ட

அக்காப்ளே��ருக்கு நாடுவு3 கொகா�ஞ்சம் உல்3�சம� கொ��ழுதி காழி#க்காறிது ஒரு திப்��?.. ன்னு �3ளே�ர் ளேகாக்கா3�ம். அப்�(டி ளேகாக்காறிவ�ளுக்கு கொச�ல்ளேறின்..... �ளே���கா��ம� ளேசரைவ �ண்ண#ன�ளே3 ளே��றும், அதுளேவ

கொ��#ய உல்3�சம் ன்னு கொதி�#ய வரும். அதுதி�ன் கொவரைய�ட்டு. அதுதி�ன் சந்ளேதி�ஷம். ஈச�வ�ஸ்ய உ�நா�ஷத் கொம�தில் மந்த்�த்ளே3ளேய "த்ய�காம்

�ண்ண# அனு�வ(" ன்னு கொச�ல்றிது.

கா�ந்தி� கூட இது3தி�ன் தின்ளேன�ட �(3�ச�( முழுக்கா இருக்குன்னு அந்தி உ�நா�ஷத்ரைதி திரை3க்கு ளேம3 கொவச்சுண்டு ச்3�கா�ச்சுண்டு இருந்தி�ர்.

தி�னம் �ண்ண#ட்டு நா�ம் நாம்ம ளே�ரை� ளே�ப்�ர்3 ளே��ட்டுக்கா�ம இருக்கா3�ம். ஆன�லும், " எப்டிய�வது நா�லு ளே�ருக்கு நா�ம தி�னம் �ண்ண#னதி ரைநாஸ� கொதி�#யப்�டுத்தி�டணும்".. ங்காறி எண்ணம் உள்ளூ� இருந்தி�..........ளே�ப்�ர்3

ளே��ட்டுக்காறிதி வ(ட மஹி� ளேதி�ஷம�ய(டும்.

" �ண்ண#ன தி�னத்தி கொவ#3 கொச�ல்லிக்கா�ம இருக்கா�ளே�! எத்தின உத்திமம�ன குணம்" ன்னு �த்து ளே�ர் ஸ்ளேதி�த்�ம் �ண்ணுவ�. அந்தி ம�தி��#

ஆரைசகாள் திரை3ரைய கூட தூக்கா கொவ�ட்ட�ம அரைதி சம்ஹி��ம் �ண்ணனும்ன�.... என்ன �ண்ணணும்?

" தி�னம் வ�ங்காறிவன், தினக்கு அந்நா�யன் இல்ளே3".. ங்காறி ஞ�னத்தி நான்ன� ஸ்தி��ம�க்கா�ண்டுட்ட�....... குடுத்திதி கொவ#3 கொச�ல்லிக்காளேவ ளேதி�ண�து.

நாம்ம �ந்துக்காளுக்ளேகா�, நாம்ம கொகா�ழிந்ரைதிகாளுக்ளேகா� ஏதி�வது குடுத்தி�, அதி கொவ#3 கொச�ல்லி கொ�ருரைமப் �ட்டுப்ளே��ம�? அளேதி ம�தி��# ளே3�காத்3 சகா3

ஜீவ ஜிந்துக்காளுக்கும் அப்�� அம்ம� அந்தி ��ர்வதி� ��ளேமஸ்வ��ள்தி�ன் ! "தி�னம்" ங்காறி வ�ர்த்ரைதிகூட திப்புதி�ன். " �காவ�ன் நாம்மரை கொகா�டுக்கா கொவச்ச�ன்" ன்னு �வ்யம� இருக்காணும்.

Arul 22: அதி�தி� ளே��ஜினத்ரைதிப் �ற்றி7 கொ��#யவ� கொச�ன்ன ஒரு

உண்ரைம நா�காழ்ச்ச7..(Athithi Bojanam) அதி�தி� ளே��ஜினத்ரைதிப் �ற்றி7 கொ��#யவ� கொச�ன்ன ஒரு உண்ரைம நா�காழ்ச்ச7...............

"கொதி�ள்ய(�த்து முப்�கொதிட்டு, முப்�த்கொதி�ம்ளே��துன்னு ஞ��காம் A(roundasda

Around 1938/39A). நாம்ம ஆச்ச�ர்ய�ள் மடம் கும்�ளேகா�ணத்தி�ல் இருந்திப்ளே��, நாடந்தி

ஒரு சம்�வம். எல்3�ரும் ஸ்�த்ரைதிய� ளேகாட்டுட்ட�ளே3, இளேதி�ட மஹி7ரைம நான்ன�

பு�#ஞ்சுடும்!  கும்�ளேகா�ணத்தி�ல் கும்�ளேகா�ணம் ம�ம�ங்கா குத்தி�3., ளேதி�ட

ளேம3ண்டக் காரை�3 ஒரு கொ��#ய வீடு உண்டு. அது3 குமளே�சன் கொசட்டிய�ர்னு

�3ச�க்கு வ(ய����# ஒர்த்திர் குடிய(ருந்தி�ர். எனக்கு நான்ன� ஞ��காம் இருக்கு.......

அவளே��ட திர்ம�த்ன# ளே�ரு ச7வகா�ம# ஆச்ச7! அவ� கா��க்குடி �க்காத்3 �ள்த்தூ�

ளேசந்திவ�. அவ�ளுக்கு கொகா�ழிந்ரைதி குட்டி கொகாரைடய�து. அவ� ஊர்ளே3ர்ந்து நாம்�காம�

ஒரு கொசட்டிய�ர் ரை�யன அரைழிச்சுண்டு வந்து ஆத்ளேதி�ட கொவச்சுண்டு, ம#ரைகாக்

காரைடய அவன் கொ��றுப்பு3 வ(ட்டிருந்தி�. கொசட்டிய�ருக்கு அப்ளே��, அம்�து,

அம்�த்திஞ்சு வயஸ் இருக்கா3�ம்........அந்தி ஆச்ச7க்கு அம்�துக்குள்தி�ன்

இருக்கும். சதி� சர்வ கா�3மும் கொ�ண்டுளே�ளே��ட வ�ய்ளே3ர்ந்தும் "ச7வ ச7வ ச7வ ச7வ"

ங்காறி நா�மஸ்ம�ணம்தி�ன் வந்துண்டு இருக்கும். ளேவறி ளே�ச்ளேச கொகாரைடய�து!

கொசட்டிய�ர் வீட்3 ஒரு ஒத்ரைதி ம�ட்டுவண்டி இருந்துது. அது3 ஆச்ச7ய ஒக்கா��

கொவச்சுண்டு கொசட்டிய�ளே� ஒட்டிண்டு ளே��வ�ர்! நா�த்யம் கா�3ங்கா�ர்த்தி�3 கொ�ண்டு

கொ�றும் வண்டி3 கா�வ(�#க்கு ஸ்நா�னம் �ண்ண வருவ�....ஸ்நா�னத்தி முடிச்சுண்டு

அப்டிளேய நாம்ம மடத்துக்கும் வந்து நாமஸ்கா��ம் �ண்ண#ப்டு ஆசீர்வ�திம் வ�ங்கா�ண்டு

ளே��வ� . அப்�(டி ஒரு அன்ளேய�ன்யம� இருந்தி�. இகொதில்3�ம் தூக்கா�யடிக்காறி

ம�தி��#, ஒரு வ(ஷயம் என்னன்ன�.............அந்தி திம்�தி�காள் �3 வர்ஷங்கா� அதி�தி�

ளே��ஜினம் �ண்ண#ண்டிருந்தி�! �(�தி� கொதினமும் மத்ய�ன்னம் எத்திரைன

ச7வனடிய�ர்காள் வந்தி�லும், அவ�ளுக்கு முகாம் ளேகா�ண�ம, அவ�ளே�ட கா�ல்காரை

வ�சத்தி�ண்ரைணய(ல் ஒக்கா��கொவச்சு அ3ம்�(, வஸ்த்�த்தி�3 கொதி�டச்சு, சந்தினம்

குங்குமம் இட்டு, கூடத்3 ஒக்கா��கொவச்சு, ஏளேதி� இருக்காறிதிப் ளே��ட�ம, ஒவ்கொவ�ரு

அடிய�ருக்கும் என்கொனன்ன �(டிக்கும்னு ளேகாட்டு அரைதி வ�ங்கா�ண்டு வந்து

சரைமச்சுப் ளே��டுவ�. ஆத்3 சரைமயலுக்கு ஆகொல்3�ம் இல்ளே3! அந்தி அம்ம�ளேவ

தின் ரைகாய�3 சரைமச்சுப் ளே��டுவ�! அப்டி ஒரு ஒசந்தி மனஸ்! எனக்கு எப்�(டி

இகொதில்3�ம் கொதி�#யுங்காளேறி�? நாம்ம மடத்துக்கு வந்துண்டு இருந்தி

சுந்தி�ரைமயர்தி�ன் கொசட்டிய�ளே��ட காணக்கு வழிக்கொகால்3�ம் ��த்துண்டு இருந்தி�ர்.

அவர்தி�ன் இகொதில்3�ம் கொச�ன்ன�ர்..... ஒருநா�ள் நால்3 மரைழி! ஒரு அதி�தி�ரைய கூட

கா�ளேண�ம். கொசட்டிய�ர் ஒரு கொகா�ரைடரைய எடுத்துண்டு, மஹி�மஹிக்கொகா�த்திண்ரைட

வந்து ��ர்த்தி�ர். கொகா�ஞ்சம் நான்ன� வ�ச7ச்ச ச7வனடிய�ர் ஒர்த்திர் இருந்தி�ர்.

ஏன்ன�.....வழி#கொயல்3�ம் ளேதிவ��ம் கொச�ல்லிண்ளேட வந்தி�ர். வீட்டுக்கு ளே��னதும்,

"என்ன கா�ய் �(டிக்கும்? ளே��ய் வ�ங்கா�ண்டு வந்து சரைமச்சுப் ளே��டளேறி�ம்"...ன்னு

கொச�ன்ன�ர். வந்திவருக்ளேகா� நால்3 �ச7 ளே��3 இருக்கு! "கொவறும் கொம�க்கீரை�

கூட்டும், கீரை�த்திண்டு ச�ம்��ரும் �ண்ண� ளே��றும்"ன்ன�ர். ரைகா3 ஒரு மூங்கா�ல்

திட்ளேட�ட கீரை� �றி7க்காப் ளே��ன�ர். கொசட்டிய�ரும் இன்கொன�ரு �க்காம் கீரை� �றி7க்கா

ஆ�ம்�(ச்ச�ர்...........ஆச்ச7ளேய� இவ� கொ�ண்டு கொ�றும் �றி7க்காறிரைதி கொகா�ல்ரை3ப்

�க்காம� நா�ன்னுண்டு ��த்துண்ளேட இருந்தி�..... திட்டுக்காள் வந்திதும், அந்தி அம்ம�

என்ன �ண்ண� கொதி�#யும�? கொ�ண்டு கீரை�ரையயும் தின#த் தின#ய� அ3ம்�(

தின#த்தின#ய� ளேவகா கொவச்சு �க்வம் �ண்ண�. இரைதி ச7வனடிய�ர் காவன#ச்சுண்ளேட

இருந்தி�ர். எல்3�ம் �ண்ண#னதும், ச7வனடிய�ர் �றி7ச்ச கீரை�ரைய மட்டும்

ஸ்வ�ம#க்கு ரைநாளேவத்யம் �ண்ண#ட்டு, இவருக்கு ��#ம�றி7ன�. அடிய�ருக்ளேகா�

கொ�ருரைம �(டி�டரை3

ளே��ஜினம் முடிஞ்சதும், தி�ன் �றி7ச்ச கீரை�ரைய மட்டும் ரைநாளேவத்யம் �ண்ண#னதிப்

�த்தி� ளேகாட்ட�ர். அந்தி அம்ம� கொச�ன்ன� " ஐய�. கொகா�ல்ரை33 கீரை� �றி7க்கா�ச்ளேச

நா�ன் ��த்துண்ளேட இருந்ளேதின்.....என் �ர்த்தி� "ச7வ ச7வ" ன்னு நா�மம் கொச�ல்லிட்ளேட

�றி7ச்ச�ர். அது அப்�ளேவ ச7வ�ர்ப்�ணம் ஆய(டுத்து. மறு�டி நா�ளேவதி�க்கா அவஸ்யளேம

இல்ளே3. அதி�ன் நீங்கா கொகா�ண்டு வந்தி கீரை�ரைய மட்டும் ரைநாளேவத்யம்

�ண்ண#ளேனன்". அடிய�ருக்கு என்னளேம� ம�தி��# ஆய(டுத்து! கொ�ண்டு ளே�ரை�யும்

ஆசீர்வ�திம் �ண்ண#ன்ட்டு ளே��ய்ட்ட�ர்.  

இப்�டி அதி�தி� ளே��ஜினத்தி வ(ட�ம �ண்ண#ண்டு இருந்திதுக்கு "�3 ப்��ப்தி�"

என்னன்ன�.........ஒரு ச7வ��த்தி��# அன்ன#க்கு கும்ளே�ஸ்வ�ர் ளேகா�வ(ல்3 நா�லு கா�3

பூரைஜிக்கும் ஒக்கா�ந்து தி�#சனம் �ண்ண�...வீட்டுக்கு வந்தி ஆச்ச7, தினக்கு

"ஒச்ச3�ய(ருக்கு"ன்னு கொச�ல்லிட்டு பூரைஜி ரூம்3 ஒக்கா�ந்திவ, அப்�(டிளேய

ச�ஞ்சுட்ட�.....! �திறி7ப் ளே��ய் "ச7வகா�ம#" ன்னு காத்தி�ண்ளேட உள்ளே ளே��ன

கொசட்டிய�ரும் அந்திம்ம� �க்காத்து3ளேய ச�ஞ்சுட்ட�ர்...!அவ்வவுதி�ன

hs! அந்தி மஹி� ச7வ��த்தி��# அன்ன#க்ளேகா கொ�ண்டு ளே�ரும் ளேஜி�டிய� "ச7வ

ச�யுஜ்யத்தி" அடஞ்சுட்ட�. அதி�தி� ளே��ஜினத்தி வ(ட�ம �ண்ண#ன அந்தி

திம்�தி�காளுக்கு கொகாடச்ச "�திவ(" யப் ��த்ளேதி�? இப்�வும் ஒவ்கொவ�ரு மஹி�

ச7வ��த்தி��# அன்ன#க்கும் அந்தி திம்�தி�ய கொநானச்சுப்ளே�ன்....."

அதி�தி� என்�து முதிலிளே3ளேய information கொகா�டுத்துவ(ட்டு வரும் நாண்�ர்காளே�,

கொச�ந்திக்கா��ர்காளே� இல்ரை3. எதி�ர்����மல் வரும் எவருளேம அதி�தி�காள்தி�ன்! "தி�தி�"

என்றி�ல், நா�ள். குறி7ப்�(ட்ட நா�#ல், ளேநா�த்தி�ல் ச�ப்�(ட வருகா�ளேறின் என்று

கொச�ல்லிளேய�, அல்3து "ச�ப்�(ட வந்துவ(டுங்காள்" என்று நா�ளேம ஒரு நா�ள், ளேநா�ம்

குறி7த்து அரைழிப்�வளே�� அதி�தி� இல்ரை3.  அ-தி�தி� "ளேநா�ம் கா�3ம் இல்3�மல்

தி�டீகொ�ன்று வரு�வர்காள்" தி�ன் அதி�தி�காள். இன்று எளேதிச்ரைசய�கா ம�ஸ ச7வ��த்தி��# !

 

Arul 23 : Assigned Job  

ஒருமுரைறி தி�ருப்�தி� கொசன்றுவ(ட்டு நா�னும் என் ஆடிட்டர் நாண்�ரும் வரும் வழி#ய(ல்

கா�ஞ்ச7 கொசன்று ஸ்வ�ம#காரை தி�#சனம் கொசய்யும் எண்ணத்துடன் மடத்துக்கு

கொசன்ளேறி�ம். அன்று கொவள்#க்கா�ழிரைம. ஸ்வ�ம#காள் தி�ருப்�தி�ய(ல் கொ�ரும�ளுக்கு

அ�(ளேஷகாம் எப்�டி நாரைடகொ�ற்றிது என்று வ(ச��#த்து வ(ட்டு என்னுரைடய வங்கா�

எப்�டி ...இருக்கா�றிது என்றும் வ(ச��#த்தி�ர். அது முடிந்திதும் வ(ரைட

கொ�ற்றுக்கொகா�ள்3�ம் என்று நா�ரைனத்து ஓ�ம�கா நா�ன்ளேறி�ம்.மண#�கால் இ�ண்ட�கா�

வ(ட்டது. ஸ்வ�ம#காள் அநாதி காணக்கார் இ�ண்டுளே�ரை�யும் ளே��ய் மடத்தி�ல் ச�ப்�(டச்

கொச�ல்லு என்று மடத்து ச7ப்�ந்தி� ச்ரீகாணடன் மூ3ம�கா ஆரைணய(ட்ட�ர்.

 நா�ங்காளும் ளே��ய் உணவருந்தி�வ(ட்டு மறு�டியும் வந்து நா�ன்ளேறி�ம். எங்காரைப்

��ர்த்திதும் ஸ்வ�ம#காள் இப்�டிளேய இருங்காள் உங்காளுக்கு ஒரு ளேவரை3 இருக்கா�றிது

என்றி�ர்.எங்காளுக்கு ஒன்றும் பு�#யவ(ல்ரை3. எங்காரைப் ளே��ன்றி ச�மன#யர்கா�ல்

ஸ்வ�ம#காளுக்கு ளேவரை3 கொசய்ய முடியும�?

 அப்ளே��து மடத்து ச7ப்�ந்தி� வந்து ஸ்வ�ம#கா#டம் ச்ரீ�ங்காம் ஜீயர்

ஸ்வ�ம#கா#டம#ருந்து ஒரு காடிதிம் வந்தி�ருப்�தி�காக் கூறி7ன�ர். அந்திச் சமயம்

ச்ரீ�ஙகாம் �ங்காநா�தி ஸ்வ�ம#ய(ன் ��ஜிளேகா�பு�ப் �ண# நாடந்து கொகா�ண்டு இருந்திது.

ஸ்வ�ம#காளும் அரைதி உ�க்காப் �டிக்கும்�டி அவ�#டம் கொச�ன்ன�ர். அதி�ல் ளேகா�பு�ப்

�ண# எப்�டி நாடந்து கொகா�ண்டு இருக்கா�றிது என்றும் இன்னும் எவ்வவு ��க்கா�

இருக்கா�றிது என்றும் எழுதி� இருந்தி�ர்.

 அப்ளே��து ஸ்வ�ம#காள் அவ�#டம் கொகா�ஞ்சம் நா�றுத்து என்று கூறி7 வ(ட்டு என்ரைனப்

��ர்த்து உன்னுரைடய ளேவரை3 வ�ப்ளே��கா�றிது என்றி�ர். நா�ன் ஒன்றும் பு�#ய�மல்

வ(ழி#த்ளேதின்.அடுத்தி வ�#கா#ல் அந்திக்காடிதித்தி�ல் ச்ரீ. ஜீயர் ஸ்வ�ம#காள் ளேகா�பு�ம்

காட்டுவதிற்கு நான் கொகா�ரைட அ#க்கும் நா�றுவனங்காளுக்கு வரும�ன வ�#ய(லிருந்து

முழு வ(3க்கு அ#ப்�திற்கா�கா மத்தி�ய அ�ச�ங்காத்தி�ன் நா�தி� துரைறிக்கு அனுப்��ட்ட

வ(ண்ணப்�ம் இன்னும் ��#ந்துரை� கொசய்யப்�ட்டு ஆர்டர் வந்து ளேச�வ(ல்ரை3.

ஆதி3�ல் ஸ்வ�ம#கா#ன் உதிவ(ரைய இந்தி வ(ஷயத்தி�ல் ளேகா��# இருந்தி�ர்.

 உடளேன ஸ்வ�ம#காள் என்ரைனப் ��ர்த்து நீதி�ளேன வங்கா�ய(ன் வரும�னவ்�# காணக்கு

வழிக்குகாரை காவன#த்துகொகா�ண்டு இருக்கா�றி�ய். உனக்குத்தி�ன் கொடல்லிய(ல்

மத்தி�ய வரும�னவ�#த்துரைறிய(ன் குழுவ(ன் திரை3ரைமய�ரை�

நான்றி�காத்கொதி�#யுளேம. அவ�#டம் கொச�ல்லி சீக்கா��ம் �ர்ம#ஷன் வ�ங்கா�க்கொகா�டு.

நால்3 கா��#யத்தி�ல் �ங்குகொகா�ண்ட �3னும் வரும் என்றி�ர். அவருரைடய கொ��#ய

நா�ரை3க்கு காண்ணரைசத்தி�ல் நா�தி�மந்தி��#ளேய இரைதி கொசய்து முடித்தி�ருந்தி�ருப்��ர் .

இருந்தி�லும் என்ரைனப்ளே��3 எ#யவன#டம் இந்திப் �ண#ரையக் கொகா�டுத்திது

எனக்கு அவர் கொசய்தி அருள். அவர் கொச�ன்ன�டிளேய அப்ளே��து CBDT ளேசர்மன�கா

இருந்தி ட�க்டர். ச7வஸ்வ�ம#ய(டம் அணுகா� ஸ்வ�ம#கா#ன் வ(ருப்�த்ரைதிச்

கொச�ன்னதும் உடளேன வ(3க்கு அ#க்கும் ஆர்டரை� மத்தி�ய கொகாஜிட்டில் �தி�வு

கொசய்துவ(ட்ட�ர்.

 இதி�ல் எனக்கு பு�#ய�திது காடிதிம் வருவதிற்கு முன்ளே� எப்�டி எனக்கு ளேவரை3

வ�ப்ளே��கா�றிது என்றும், காடிதித்தி�ன் ��தி�ய(ல் �டிக்கா�மளே3ளேய நா�றுத்தி� எனக்கு�#ய

�குதி� வ�ளே��கா�றிது என்று எப்�டிச் கொச�ன்ன�ர். அவர்தி�ன் முக்கா�3மும் உணர்ந்தி

மஹி�ன�ய(ற்ளேறி இது ஒரு கொ��#ய வ(ஷயம� அவருக்கு? 

Arul 24 : Cure to Lung Cancer

மகா� கொ��#யவர் மூ3ம் நான்ரைம கொ�ற்றிவர்காள் �ட்டியல் ம#கா நீண்டது.  அவர் காருரைண எல்ளே3�ர் மீதும் மரைழி ளே��ல் கொ��ழி#ந்திது. அந்திக் காருரைண மரைழிய(ல் நாரைனந்திவர்காள் மகா� கொ��#யவ�#டம் ம�றி�தி ம�#ய�ரைதியும் அன்பும் கொகா�ண்டிருந்தி�ர்காள். அப்�டி ஒரு சம்�வம்தி�ன் இது.

1980-ல் ளேகா� ஆளுநா��கா இருந்திவர் தி�ருமதி� ளேஜி�தி� கொவங்காட�ச3ம். அப்ளே��து அவ�#டம் கொசய3��காப் �ண#ய�ற்றி7 வந்திவர் டி.வ(.சுவ�ம#நா�தின். ஒரு டிசம்�ர் ம�திக் காரைடச7ய(ல், அவ�#ன் உடல்நா�ரை3 ��தி�த்து, தி�னமும் கா�ய்ச்சல் வ� ஆ�ம்�(த்திது. கூடளேவ, எரைடயும் குரைறிந்துகொகா�ண்டு வந்திது. �த்திப் ��#ளேச�திரைன கொசய்தி�ர்காள்; எக்ஸ்ளே� எடுத்துப் ��ர்த்தி�ர்காள்.

�(ன்பு, சுவ�ம#நா�திரைனத் தி�ருவனந்திபு�ம் மருத்துவக் கால்லூ�# நா�புணர்கா#டம் கொகா�ண்டுளே��ய்க் கா�ண்�(க்கா3�ம் என்று முடிவு கொசய்தி�ர்காள். அங்ளேகா, நுரை�யீ�ல் துரைறி நா�புணர்காள் அவரை�ப் ��#ளேச�தி�த்தினர்.

‘நுரை�யீ�லின் ளேமற்�குதி�ய(ல், புற்று ளேநா�ய் ஆ�ம்�க் காட்டத்தி�ல் இருக்கா�றிது!’ என்றி�ர் முதின்ரைம மருத்துவர்.

வ(ஷயம் உடளேன ஆளுநார் தி�ருமதி� ளேஜி�தி� கொவங்காட�ச3ம் அவர்காளுக்குத் கொதி�#வ(க்காப் �ட்டது. மன#தி��(ம�னம் ம#க்கா அவர் �திறி7ப் ளே��ய், ‘கொசன்ரைனய(ல் நால்3 மருத்துவ ச7கா�ச்ரைச கா�ரைடக்கும் என்றி�ல், அங்ளேகா சுவ�ம# நா�திரைனக் கூட்டிக்கொகா�ண்டு ளே��ங்காள். அதிற்கா�ன நாடவடிக்ரைகாரைய உடளேன எடுங்காள்!’ என்றி�ர். அதின்�(ன், கொசன்ரைன- அ�சு கொ��துமருத்துவமரைனய(ல் சுவ�ம#நா�திரைனச் ளேசர்த்தினர். அவரை�, புகாழ்கொ�ற்றி மருத்துவ��ன ட�க்டர் ளேகா.வ(.கா�ருஷ்ணசுவ�ம#, தீவ(�ம�காப் ��#ளேச�திரைன கொசய்தி�ர்.

‘இதி�ல் புற்று ளேநா�ய் அறி7குறி7 எதுவும் கொதி�#ய வ(ல்ரை3. ஆன�ல், நுரை�யீ�லின் ளேமல் �குதி�ய(ல் ஓர் அழுத்திம் கொதின்�டுகா�றிது. அரைதி மீண்டும் ��#ளேச�தி�த்துப் ��ர்க்கா ளேவண்டும்!’ என்றி�ர்.

இதிற்கா�ரைடளேய, ட�க்டர் கொச�#யரைனயும் கொசன்று ��ர்த்தி�ர் சுவ�ம#நா�தின். அவ�து எக்ஸ்ளே� �டங்காரை எல்3�ம் �3 ளேகா�ணங்கா#ல் ரைவத்துப் ��ர்த்தி ட�க்டர் கொச�#ய ன#ன் முகாத்தி�ல் சற்றுத் துய�ம் கொதி�#ந்திது.  ’இடது நுரை�யீ�லின் ளேமளே3 புற்று ளேநா�ய் ��தி�த்தி�ருக்கா�றிது. உடனடிய�கா அறுரைவ ச7கா�ச்ரைச ளேமற்கொகா�ண்ட�கா ளேவண்டும். ஏற்கொகானளேவ நா�ன்ரைகாந்து ம�திங்காள்

வீண�கா�ப் ளே��ய் வ(ட்டன. இன#யும் கா�3தி�மதிம் கொசய்ய�தீர்காள்!’ என்றி�ர் அவர்.

��வம், சுவ�ம#நா�தினுக்கு என்ன கொசய்வகொதின்ளேறி பு�#யவ(ல்ரை3. 1981-ஆம் ஆண்டு, ம�ர்ச் ம�திம், அவர் கொடல்லி ளே��காளேவண்டிய ளேவரை3 வந்திது. அங்ளேகாயும் ஒரு ளேச�திரைன நாடத்தி�ப் ��ர்த்துவ(ட முயன்றி�ர். அங்ளேகா �(��3 மருத்துவர் ட�க்டர் ளேகா��(ன�த், சுவ�ம#நா�தின#ன் நுரை�யீ�ரை3ப் ��#ளேச�திரைன கொசய்து ��ர்த்துவ(ட்டு, ட�க்டர் கா�ருஷ்ணசுவ�ம# கொச�ன்னது ளே��3ளேவ, ”நுரை�யீ�லின் ளேமற்�குதி�ய(ல் அழுத்திம் இருக்கா�றிது. மூன்று ம�திங்காள் கொதி�டர்ந்து மருந்துகாள் ச�ப்�(ட்டு வ(ட்டு, �(ன்னர் எக்ஸ்ளே� எடுத்துப் ��#ளேச�திரைன கொசய்ய3�ம், காவரை3ப்�ட�தீர்காள்!’ என்றி�ர்.

சுவ�ம#நா�தினுக்கு மகா� கொ��#யவ�#டம் அவு காடந்தி �க்தி� உண்டு. அவர் எப்ளே��தும் தின் மீது அ3�தி�ய�ன ��#வு கா�ட்டி வந்தி�ருப்�து அவருக்கு நா�ரைனவு வந்திது. கொ��#ய கொ��#ய மருத்துவர்காள் எல்3�ம் இப்�டி கொவவ்ளேவறி�ன காருத்துக்காள் கூறி7யதி�ல், அவருக்கு ம#காவும் காவரை3ய�காப் ளே��ய்வ(ட்டது. ஆ�ம்�த்தி�ளே3ளேய மகா� கொ��#யவ�#டம் ச�ணரைடந்தி�ருக்கா3�ளேம� என்றிhi

வருத்திப்�ட்ட�ர். எத்திரைன கொ��#ய குழிப்�ம�கா இருந்தி�லும், அவ�#டம் தி�ம் கொகா�ண்டிருந்தி அவற்றி �க்தி� திம்ரைமக் கா�ப்��ற்றும் என்று ��#பூ�ணம�கா நாம்�(ன�ர்.

அப்ளே��து, கார்நா�டகா- மகா���ஷ்டி� எல்ரை3 ய(ல் மகா� கொ��#யவ� திங்கா�, �க்திர்காளுக்கு அருள்��லித்துக்கொகா�ண்டிருந்தி�ர்.

சுவ�ம#நா�தின#ன் ச�ர்��கா அவ�து கொநாருங்கா�ய நாண்�ரும், கொ��#யவ�#ன் ��ம �க்திரும�ன ளேஜி�ஷ- என்�வர், சுவ�ம#நா�தின் �டும் துன்�த்ரைதி கொ��#யவ�#டம் எடுத்துச் கொச�ன்ன�ர்.

அதின்�(ன், மகா� கொ��#யவ� ச73 மண# ளேநா�ம் காடும் மவுனம் அனுச�#க்காத் கொதி�டங்கா�வ(ட்ட�ர்.

அப்ளே��து அவ�#ன் முகா��வ(ந்தித்தி�ல் ஏற்�ட்டிருந்தி ளேதிளேஜி�மயம�ன ஒ#, அரைனவரை�யும் ஆச்ச�#யத்துக்குள் �க்கா�யது. ‘அது என்ன அப்�டிப்�ட்ட ஒரு �(�கா�சம்!’ என்று சுற்றி7 இருந்திவர்காள் கொகா�ஞ்சம் �யந்து கூடப் ளே��ன�ர்காள்.

சற்று ளேநா�த்துக்குப் �(றிகு, மவுனத்ரைதிக் காரை3த்தி�ர் கொ��#யவ�. எதி�ளே� நா�ன்றுகொகா�ண்டிருந்தி ளேஜி�ஷ- மற்றும் காண்ணன் இருவரை�யும் அருகா�ல் அரைழித்து, ‘அவனுக்கு அகொதில்3�ம் ஒண்ணும் வ��து!’ என்று ம#காவும் காருரைண ளேய�டு, ஆன�ல் அழுத்திம�காச் கொச�ன்ன�ர்.

ளேஜி�ஷ- இரைதித் கொதி�ரை3ளே�ச7 மூ3ம் சுவ�ம#நா�தின#டம் கொச�ல்3, அவருக்கு ஒளே� மகா�ழ்ச்ச7! இனம் கொதி�#ய�தி புத்துணர்ச்ச7! ளேஜி�ஷ-ய(ன் வ�ர்த்ரைதிகாள் மகா� கொ��#யவ�#ன் வ�ய் வ�ர்த்ரைதிகா�காளேவ அவர் கா�தி�ல் வ(ழி, கொமய்ச7லிர்த்துப் ளே��ன�ர்.

அன்ரைறிய தி�னத்தி�லிருந்து, ம�ரை3ய(ல் கா�ய்ச்சல் வருவது நா�ன்றிது.  முகாத்தி�ல் இருந்தி திர்ச்ச7யும், ளேச�ர்வும், காவரை3 ளே�ரைகாகாளும் கொமள் கொமள் அகான்றின. உடல் எரைட குரைறி வதும் நா�ன்றிது. முகாத்தி�ல் ஒரு புதி�ய கொ��லிவு வந்திது.

ஆன�ல், ளேம ம�தித்தி�லிருந்து மறு�டியும் அவருக்கு உடம்பு �டுத்தி ஆ�ம்�(த்துவ(ட்டது. ஓய�தி இருமலும், கா�ய்ச்சலும் வ� ஆ�ம்�(த்தின.  ளேகா� ஆளுன�#ன் குடும்� ஆளே3�சகா��ன ஒரு மருத்துவர், சுவ�ம#நா�தின#ன் �ரைழிய எக்ஸ்ளே� �டங்காரையும் மருத்துவக் குறி7ப்புகாரையும் ��ர்த்துவ(ட்டு, ம#கா நாவீன காருவ(ய�ல் இன்னும் ச73 �டங்காள் எடுத்துப் ��ர்த்தி�ர்.

அந்தி நா�புண�#ன் முகாம் வருத்தித்தி�ல் ளேதி�ய்ந்திது. �டத் தி�ல், நுரை�யீ�லின் ளேமல் �க்காத்தி�ல் புதி�தி�கா ஒரு நா�ழில் கொதி�#ந்திது. சுவ�ம#நா�தினுக்குப் புற்று ளேநா�ய் இ�ண்ட�ம் காட்ட நா�ரை3ரைய அரைடந்துவ(ட்டது என்றும், ஆன�ல் அறுரைவ ச7கா�ச்ரைசரைய அவர் தி�ங்கும் நா�ரை3ய(ல் இல்ரை3 என்றும் கூறி7ன�ர்.  ’உடனடிய�கா கீளேம�கொதி��( எனப்�டும் காதி�ர் இயக்கா ச7கா�ச்ரைச கொதி�டங்கா ளேவண்டும். அதுகூட இறுதி� நா�ரை3 வலிய(ன�ல் உண்ட�கும் ளேவதிரைனரையக் குரைறிக்காத்தி�ன் உதிவும்!’ என்றி�ர்.  அவர் ஆளுநாருக்கு ஒரு தின#க்குறி7ப்பும் எழுதி� அனுப்�(ன�ர். அதி�ல், மூன்று ம�திங்காளுக்குள் சுவ�ம#நா�தின#ன் உய(ருக்கு ஆ�த்து வ�க்கூடும் என்று குறி7ப்�(ட்டிருந்தி�ர்.

ஆளுனர் தி�ருமதி� ளேஜி�தி� கொவங்காட�ச3த்துக்குத் தின் உதிவ(ய�ர் சுவ�ம#நா�தின் மீது ம#காவும் ��#தி��ம் உண்ட�ய(ற்று. மறு�டியும் கொடல்லி அகா�3 இந்தி�ய மருத்துவ மரைனரையத் கொதி�டர்புகொகா�ண்டு, மூத்தி மருத்துவர் ஒருவ�#ன் ஆளே3�சரைனய(ன்ளே��#ல் சுவ�ம#நா�திரைன கொசன்ரைனக்கு அனுப்�(, �ய(ல்ளேவ ஆஸ்�த்தி��#ய(ல் ளேசர்க்காச் கொசய்தி�ர். அங்ளேகா, சுவ�ம#நா�தின#ன் இதியம் ம#காவும் �3கீனம�கா இருப்�தி�காவும், அதின் கா��ணம�கா இதியத்தி�ல் �த்திம் ளேதிங்கா�ப்ளே��ய், தி�ங்கும் சக்தி�ரையக் காடந்திதும் கொவடித்து வ(டும் ளே��ன்றி அ��ய காட்டத்தி�ல் இருப்�தி�காவும், கொ��#ய குண்ரைடத் தூக்கா�ப் ளே��ட்ட�ர்காள்.

சுவ�ம#நா�தின் நாடுநாடுங்கா�ப்ளே��ன�ர். மீண்டும் நாண்�ர் ளேஜி�ஷ-ய(டம் தின் நா�ரை3ரைமரைய எடுத்துச்கொச�ல்லி, கொ��#யவ�#டம் முரைறிய(டும�று ளேகாட்டுக் கொகா�ண்ட�ர். அதின்�டி, ளேஜி�ஷ-யும் மகா� கொ��#யவ�ரை மீண்டும் தி�#ச7த்து, ‘சுவ�ம#நா�தின#ன் மரைனவ(க்கு ம�ங்கால்ய �(ரைஷ ளேகாட்கா�ளேறின், சுவ�ம#!’ என்று கொச�ல்லிக் குலுங்கா�க் குலுங்கா� அழுதி�ர்.

�க்தி�#ன் அ��ய நா�ரை3 கொதி�#ந்தும், மகா� கொ��#யவ� சும்ம� இருப்��ளே��?  ச7றி7து ளேநா� மவுனத்துக்குப் �(ன், ஸ்ன�னம் கொசய்யப் புறிப்�ட்டர். ளேஜி�ஷ- திம்�தி�யர் �ய�க்தி�யுடன் ஒதுங்கா� நா�ன்றினர்.

நீர் நா�ரைறிந்தி கொதி�ட்டிய(ல் இறிங்கா� நா�ன்றி கொ��#யவ�, ளேஜி�ஷ-ரைய அருகா�ல் அரைழித்தி�ர். சுவ�ம#நா�தின் �ற்றி7ய முழு வ(வ�ங்காரையும் மீண்டும் ஒரு முரைறி கொச�ல்3ச் கொச�ன்ன�ர். �(றிகு ஒரு திடவரைh

நீ�#ல் மூழ்கா� எழுந்தி�ர். ‘அவனுக்கு ஒன்றும் ஆ�த்து வ��து. அவனுக்கு இது புனர் ஜின்மம்!’ என்று உத்தி�வு திருவது ளே��ன்று அரு#ன�ர்.

ளேஜி�ஷ- இரைதி சுவ�ம#நா�தினுக்குத் கொதி�#வ(த்து, ரைதி�#யம�கா இருக்கும்�டி ளேகாட்டுக்கொகா�ண்ட�ர்.

நாவீன காருவ(கா#ன் காண#ப்பு, மருத்துவர்கா#ன் கொகாடு, நா�புணர்கா#ன் காருத்துக்காள் எல்3�ம் அவருக்கு மூன்று ம�திங்காளே என்று நா�ர்ணய(த்து வ(ட்ட �(றிகு, எப்�டித் ரைதி�#யம�கா இருப்�து? எந்தி சக்தி�ய�ல் இரைதி ம�ற்றி முடியும்?

மறு�டி, கொடல்லிய(ல் 15 நா�ட்காள் ளேச�திரைனகாள் நாடந்தின. மகா� கொ��#யவ�ளே ‘அவனுக்குப் புனர்ஜின்மம்’ என்று கூறி7வ(ட்ட �(றிகு, அந்தித் கொதிய்வத்தி�ன் வ�க்குக்கு மறுவ�க்கு உண்ளேட�? அதிற்கா�ன �3ன்காள் கா�ட்டளேவ கொசய்தின. எல்ளே3�ரை�யும் வ(யப்�(ல் ஆழ்த்தும் அவுக்கு, ஓர் அற்புதிளேம நா�காழ்ந்தி�ருந்திது. தி�ருவனந்திபு�த்தி�ல் எடுத்தி எக்ஸ்ளே� �டத்தி�ல் கா�ணப்�ட்ட காரு நா�ழில், கொடல்லிய(ல் எடுத்தி �டத்தி�ல் முற்றி7லும் மரைறிந்தி�ருந்திது.

கொடல்லி ��#ளேச�திரைனய(ன் முடிவ(ல், ச73 எதி�ர்����தி உண்ரைமகாள் கொதி�#ய வந்தின. சுவ�ம#நா�தினுக்குப் �(றிவ(ய(ளே3ளேய மூக்குத்திண்டில் வரைவு உண்டு. அதின் கா��ணம�கா, அவருக்கு ஜி3ளேதி�ஷம் �(டிக்கும்ளே��கொதில்3�ம் ச# கொவ#ளேய வ��மல், நுரை�யீ�லுக்குள் ளேசர்ந்து, உரைறிந்து ளே��ய், அதின�ல்தி�ன் நுரை�யீ�லில் அழுத்திம் கா�ணப் �ட்டது. அதுதி�ன் காரு நா�ழில் ளே��ல் எக்ஸ்ளே�ய(ல் கொதி�#ந்தி�ருக்கா�றிது. அரைதித்தி�ன் புற்று ளேநா�ய் என வல்லுநார்காள் திவறி�ன முடிவுக்கு வ�க் கா��ணம�கா இருந்திது.

சுவ�ம#நா�தினுக்குத் தி�ருவனந்திபு�ம் மருத்துவ மரைனய(ல் ஒரு ச7று அறுரைவ ச7கா�ச்ரைச அ#க்காப்�ட்டு, அவர் பூ�ண குணம் அரைடந்தி�ர். மூன்று ம�திளேம அவருக்கு ஆயுட்கா�3ம் என்று புகாழ்கொ�ற்றி மருத்து வர்காள் கொச�ல்லிய(ருந்திளே��தும், கொ��#யவ�#டம் அவர் கொகா�ண்டிருந்தி அப்��#ய �க்தி� அவரை�க் கா�ப்��ற்றி7யது.

அவர் மகா� கொ��#யவ�ரை தி�#சனம் கொசய்யச் கொசன்றிளே��து, அவர் திம் அருகா�ல் இருந்தி காண்ணன#டம், ‘சுவ�ம#நா�தின் வந்தி�ருக்கா�ளேன,

��ர்த்தி�ய�?  புற்று ளேநா�ய், அது இதுன்னு அவரைன �யமுறுத்தி�ட்ட��ளேம?’ என்று ச7�#த்துக்கொகா�ண்ளேட ளேகாட்ட���ம்.

மகா�ன#ன் காருரைணக் காட�ட்சம் கா�ரைடத்துவ(ட்ட�ல், அதிற்கு ளேமல் ளேவறு என்னதி�ன் ளேவண்டும்?

Arul 25 : குரு தி�#சனம்! (Thenkalai Azhwar/Thumbikai Azhwar)

 ”மகா� கொ��#யவ� தினக்கு கொநாருக்காம� இருக்காறிவ�கா�ட்டயும், தின்ரைனச் சுத்தி� இருக்காறிவ�கா�ட்ளேடயும்தி�ன் காருரைண கா�ட்டுவ�ர்னு நா�ரைனச்ச�, அது திப்பு. அவருக்கு எப்�வுளேம ஜினங்காளேம3 அ��#ம#திம�ன அன்பு உண்டு. அவங்கா காஷ்டப்�டறிரைதிப் கொ��றுத்துக்காளேவ ம�ட்ட�ர். அவ��3 அரைதி சகா�ச்சுண்டு இருக்காமுடிய�து!” என்றி பீடிரைகாயுடன், �3 வருடங்காளுக்கு முன்ன�ல் நாடந்தி நா�காழ்ச்ச7 ஒன்ரைறி வ(வ�#த்தி�ர் �ட்டு ச�ஸ்தி��#காள்.

 

”தி�ருமழி#ரைசஆழ்வ�ர் �(றிந்தி ளேக்ஷித்தி��ம் தி�ருமழி#ரைச. அந்தி ஊருக்குப் �க்காத்தி�ளே3ளேய நூம்�ல்னு ஒரு கா���மம் இருக்கு. இங்ளேகா, மகா� கொ��#யவ� ஒருமுரைறி முகா�ம#ட்டிருந்தி�ர்.

 ஒருநா�ள்… தி�ருக்குத்து3 ஸ்நா�னம் �ண்ண#ட்டு, �க்காத்தி�ளே3ளேய இருக்கா�றி கொ�ரும�ள் ளேகா�ய(லுக்கு வந்தி�ர் கொ��#யவ�. அப்ளே�� மண# 11 இருக்கும்; சுள்ளுனு கொவய(ல் அடிச்ச7ண்டிருந்திது. சூடுன்ன� அப்�டியரு சூடு!

ளேகா�ய(ல் வ�சல்3 கொ��#ய காதிவும், அதுளே3ளேய ச7ன்னதி� ஒரு காதிவும் இருக்கும். அரைதித் தி�ட்டிவ�சல்னு கொச�ல்லுவ�! அந்தி வழி#ய� உள்ளே ளே��ன கொ��#யவ�, மதி�ரை3 ஒட்டி கொகா�ஞ்சம் நா�ழில் இருந்தி இடத்து3 ளே��ய் அப்�டிளேய ச�ய்ஞ்சு உட்கா�ர்ந்துட்ட�ர். அவருக்கு எதி�ளே� அடிளேயன்; கொ��#யவ� ளேகாக்காறிதுக்கு எல்3�ம் �தி�ல் கொச�ல்லிண்டு இருந்ளேதின்.

கொவய(ல் கொநாருப்�� கொகா�தி�ச்ச7ண்டு இருந்தி இடத்து3 நா�ன்னுண்டிருந்ளேதின். இன்னும் கொகா�ஞ்ச ளேநா�ம் அப்�டிளேய நா�ன்னுண்டிருந்தி�, கா�ளே3 கொ��சுங்கா�டும்ளே��3 இருந்துது. அப்�டியரு சூடு! கொ��#யவ�கா�ட்ளேட ளே�ச7ண்டிருந்தி அளேதி ளேநா�ம், திரை�ளேய�ட சூடு கொ��றுக்காறி வரை�க்கும் ஒரு கா�ல், அப்புறிம் சட்டுன்னு அடுத்தி கா�ல்… இப்�டிளேய கா�ல்காரை ம�த்தி� ம�த்தி� கொவச்சு நா�ன்னு சம�#ச்சுண்டிருந்ளேதின்!

 மகா� கொ��#யவ�, நாம்ளேம�ட மனசு3 என்ன இருக்குங்காறிரைதிளேய கொதி�#ஞ்சுக்காறி மகா�ன். எதி�ர்3 நா�க்காறி என்ளேன�ட நா�ரை3ரைம அவருக்குத்

கொதி�#ய�ம இருக்கும�? சட்டுன்னு ளே�ச்ரைச நா�றுத்தி�ன கொ��#யவ�, ”கொவ#ய(3 என்னளேவ� ளே�ச்சு சத்திம் ளேகாக்காறி ம�தி��# இருக்கு. என்னன்னு ளே��ய்ப் ��ர்த்துட்டு வந்து கொச�ல்லு!”ன்ன�ர்.

வ(றுவ(றுன்னு கொவ#ளேய வந்ளேதின். வ�சல்3 நா�ன்னு எட்டிப் ��ர்த்ளேதின். அங்ளேகா ஒரு நூத்திம்�து, இருநூறு ளே�ர் நா�ன்னுண்டிருந்தி�. எல்3�ரும் மகா� கொ��#யவ�ரை தி�#ச7க்கா�றிதுக்கா�காத்தி�ன் நா�க்காறி�ங்கான்னு ளேதி�ணுச்சு. கொ��#யவ�கா�ட்ட வந்து வ(வ�த்ரைதிச் கொச�ன்ளேனன்.

 

ஆன� மகா� கொ��#யவ�ளே�, ”அவ� எதுக்கு வந்தி�ருக்கா�? ஸ்வ�ம# தி�#சனத்துக்குதி�ளேன வந்தி�ருக்கா�?! ச�#ய� ளேகாட்டுண்டு வ�!”ன்னு மறு�டியும் என்ரைன அனுப்�(ன�ர்.

‘அடட�… கொ��#யவ� கொச�ல்றிதுளே��3, கொவ#ய(3 நா�க்காறிவ� எல்3�ரும் ஸ்வ�ம# தி�#சனத்துக்கு வந்தி�ருக்கா3�ம், இல்ரை3ய�? நாமக்குத் ளேதி�ண�ம ளே��ச்ளேச! கொ��#யவ�ரை தி�#சனம் �ண்ணத்தி�ன் வந்தி�ருக்கா�னு நா�ன�ளேவ எப்�டி நா�ரைனச்சுக்கா3�ம்?’ என்று ளேய�ச7ச்ச�டி, வ�சல் �க்காம் நாகார்ந்ளேதின்.

”அப்�டிளேய ரைகாளேய�ட, அவ�ள்3�ம் கொவய(ல்3 நா�க்காறி��, நா�ழில்3 நா�க்காறி��னு ��ர்த்துண்டு வ�”ன்ன�ர் கொ��#யவர்.

‘நீ மட்டும்தி�ன் கா�ல் சூட்ளேட�ட என்கா�ட்ட ளே�ச7ண்டு நா�க்காறிதி� நா�ரைனக்காறி7ளேய�?! உன்ரைனப்ளே��3 எத்திரைன ளே�ரு கொவய(ல்3 கா�ல்காடுக்கா நா�ன்னுண்டிருக்கா�னு உனக்குத் கொதி�#யளேவண�ம�?’ன்னுதி�ன், மகா� கொ��#யவ� என்ரைன அனுப்�(ரைவச்ச ம�தி��# ளேதி�ண#ச்சு எனக்கு.

ஜினங்கா கூட்டம� நா�ன்னுண்டிருந்தி இடத்துக்கு வந்ளேதின். ”எல்3�ரும் ளேகா�ய(லுக்கு ஸ்வ�ம# தி�#சனத்துக்கு வந்தி�ருக்ளேகா�… இல்3, மகா� கொ��#யவ�ரை தி�#ச7க்கா வந்தி�ருக்ளேகா�?”ன்னு ளேகாட்ளேடன்.

”கொ��#யவ�ரை தி�#சனம் �ண்ண#, ஆசீர்வ�திம் வ�ங்குறிதுக்குதி�ன் வந்தி�ருக்ளேகா�ம்”னு ளேகா��ஸ� �தி�ல் கொச�ன்ன�. ஓடி வந்து கொ��#யவ�கா�ட்ட வ(ஷயத்ரைதிச் கொச�ன்ளேனன்.

அவர் உடளேன எல்3�ரை�யும் உள்ளே அனுப்�(ரைவக்காச் கொச�ன்ன�ர். ”இங்ளேகா மதி�ளே3�ட நா�ழில் வ(ழிறிது. எல்3�ரும் அப்�டிளேய நா�ழில்3 உட்கா�ர்ந்துக்குங்ளேகா�”ன்ன�ர்.

கொவய(லின் உக்கா��த்ரைதித் தி�ங்காமுடிய�ம திவ(ச்ச என்ளேன�ட நா�ரை3ரைமரையக் காவன#ச்ச அளேதி ளேநா�ம், கொவ#ளேய ஜினங்கா நா�ன்னுட்டிருக்

கா�றிரைதியும், அவங்காளும் கொவய(ல்3 காஷ்டப் �டுவ�ங்காளேங்கா�றிரைதியும் கொ��#யவ� ளேய�ச7ச்சு, அவங்காரை உடளேன உள்ளே அனுப்�ச் கொச�ன்ன�ர் ��ருங்ளேகா�, அதி�ன் கொ��#யவ�ளே�ட கொ�ருங்காருரைண.

இரைதிக் ளேகாட்காறிதுக்கு கொ��ம்�ச் ச7ன்ன வ(ஷயம்ளே��3த் கொதி�#ய3�ம். ஆன�, எந்தி ஒரு ச7ன்ன வ(ஷயத்துளே3யும் நுணுக்காம�ன ��ர்ரைவளேய�டு, ஜினங்கா ளேம3 மகா� கொ��#யவ� கா�ட்டின அன்ரை�யும் அக்காரைறிரையயும்தி�ன் நா�ம இங்ளேகா முக்கா�யம� காவன#க்காணும்.

கூட்டத்ளேதி�டு ளே�ச7ண்டிருந்தி ளேநா�த்து3, ”நீ ளே��ய் ளேகா�ய(ரை3ச் சுத்தி�ப் ��ர்த்துட்டு வ�”ன்னு என்ரைன அனுப்�(ன�ர். கொ��#யவ� உத்தி�வு ஒவ்கொவ�ண்ணுக்கும் ஏதி�வது உள் அர்த்திம் ஒண்ணு இருக்கும்.

நா�ன் �(��கா��த்ரைதி வ3ம் வந்திப்�, அங்ளேகா �(ள்ரைய�ர் சந்நா�தி�ரையப் ��ர்த்ளேதின். ஆச்ச�#யமும் குழிப்�மும� இருந்திது. கொதின்காரை3 நா�மத்ளேதி�ட கா�ட்ச7 திந்தி�ர் �(ள்ரைய�ர். கொ�ரும�ள் ளேகா�ய(ல்3 �(ள்ரைய�ர் எப்�டி? திரை3ரையப் �(ய்ச்சுண்ளேடன். ளேய�ச7க்கா ளேய�ச7க்கா, �தி�ளே3 கா�ரைடக்காரை3.

ளேகா�ய(ரை3ச் சுத்தி� முடிச்சு, மகா� கொ��#யவ� எதி�ளே� வந்து நா�ன்ளேனன். என்ரைன ஒருகாணம் உத்துப் ��ர்த்தி�ர்.

”என்ன… கொதின்காரை3 நா�மம் ளே��ட்ட �(ள்ரைய�ர் இருக்கா�ளே�னு �(�ம#ச்சுட்டிளேய�? ரைவஷ்ணவ சம்�(�தி�யப்�டி அவரை� ‘தும்�(க்ரைகா ஆழ்வ�ர்’னு கொச�ல்லுவ�!”னு வ(க்காம் கொச�ல்லிட்டுச் ச7�#ச்ச�ர் கொ��#யவ�.

Arul 26: அருள்கொம�ழி#காள் (Arul Mozhigal )

ஸ்ரீ கா�ஞ்ச7 கா�மளேகா�டி ஸ்ரீமத் ஜிகாத்குரு ஸ்ரீசந்தி��ளேசகாளே�ந்தி��ச�ஸ்வதி� ஸ்வ�ம#கா#ன் அருள்கொம�ழி#காள்.

நா�ம் நா�ன்கு வழி#கா#ல் ��வங்காள் கொசய்கா�ளேறி�ம்.உடலின�ல் தீய கா��#யங்காள் கொசய்வது, வ�ய(ன�ல் ளே��ய் ளே�சுவது, கொச�ல்3த்திகா�தி வ�ர்த்ரைதிகாரை கொச�ல்வது, மனதி�ல் கொகாட்ட எண்ணங்காரை நா�ரைனப்�து, �ணத்தி�ன் மூ3ம் ��வச் கொசயல்காரைச் கொசய்வது. இந்தி நா�ன்கா�ன் மூ3ம�காளேவ நான்ரைம கொசய்ய நா�ம் �ழிகா ளேவண்டும். மற்றிவர்காளுக்கு உ�கா��ம் கொசய்வதிற்ளேகா�, காடவுளுக்கு கொதி�...ண்டு கொசய்வதிற்ளேகா� உடரை3ப் �யன்�டுத்தி3�ம்.வ�ய(ன�ல் �காவ�ன#ன் நா�மங்காரை உச்ச�#க்கா ளேவண்டும். மனம் தி�ன் காடவுள் குடி கொகா�ள்ளும் இடம். அரைதி நா�ம் ஒரு குப்ரை�த் கொதி�ட்டிய�க்கா�வ(ட்ளேட�ம். அரைதி சுத்திம் கொசய்து காடவுரை வீற்றி7ருக்கா கொசய்ய ளேவண்டும். அவ்வ�று கொசய்து நா�ம்மதி�ய�கா இருக்கா ளேவண்டும். ஒரு ஐந்து நா�ம#டம�வது நா�ம் தி�ய�னம் கொசய்ய3�ம்.

�ணத்தி�ன�ல் ஏரைழிகாளுக்கு உதிவ( கொசய்ய3�ம். காடவுளுக்கு கொதி�ண்டு கொசய்யும் கா��#யங்காளுக்கா�காச் கொச3வ(ட3�ம்.

Arul 27: ��ளேமஸ்வ�ம் - அ�#ச7 ளேசம#க்கா ஆரைண (S Order to Stock

Rice in Rameshwaram Sankara Mutt - Miracle)

1964 ம் வருஷ ஆ�ம்�த்தி�ளே3ளேய மடத்துக்கு அ�#ச7 மூட்ரைட உ�யம#ப்�வர்காரை, ��ளேமஸ்வ�த்தி�லுள் நாமது மடத்துக்கு அதிரைன அனுப்பும்�டிய�கா கொ��#யவ� காட்டரைய(ட்டு வந்தி�ர்காள்.எதிற்க்கா�கா இப்�டி அங்ளேகா ஏகாம�கா ஸ்ட�க் கொசய்ய கொச�ல்கா�றி�ர் என்று மடத்து ம�ளேனஜிருக்கு பு�#யவ(ல்ரை3. இது வ(ஷயம�கா அவருக்கு கொ��#யவ�#டம் மனஸ்தி��ளேம வந்து வ(டுளேம� எனும்�டிய�ன சந்திர்�ங்காள் ஏற்�ட்டதுண்டு. அன�லும் கொ��#யவ� ஒளே� �(டிவ�திம�கா கா�ல் ஆய(�ம் மூட்ரைடகாரை ��ம...ளேhஸ்வ�த்தி�ல் ளேசர்க்கா கொசய்தி�ர்.

அவ்வ�ண்டு டிகொசம்�ர் காரைடச7ய(ல் ��ளேமஸ்வ�த்தி�ல் காடும் புயல் வீச7ற்று, ��ம்�ன் ��3ம் திகார்ந்திது. தினுஷ்ளேகா�டி மூழ்கா�யது. காடலின் கொகா�ந்தி#ப்ரை� மீறி7 ��ளேமஸ்வ�த்தி�ற்கு உணவு �ண்டம் அனுப்புவது இய3�தி கா��#யம�ய(ற்று.

இந்தி �யங்கா� சூழிலில், ��ளேமஸ்வ�த்தி�ல் ச7க்கா� கொகா�ண்ட ஆய(�ம�ய(�ம் உதி�ம் நா�ரைறிய உதிவ( �ண்ண#யது....ஆம்......�3 ம�திங்கா�கா கொ��#யவ� உத்தி�வுப்�டி அங்கு ளேசகா�#த்து ரைவக்காப்�ட்ட 250 மூட்ரைட அ�#ச7தி�ன்.

Arul 28: கொவள்#ச் கொச�ம்�(ல்… குங்குமப் �(�ச�திம்!

Tippirajapuram Blessing

 கும்�ளேகா�ணத்துக்கு அருகா�ல் உள்து தி�ப்�(��ஜிபு�ம். அழிகா�ய இந்தி கா���மத்தி�ன் ச7றிப்பு- அக்�ஹி��ம். ளேவதி ��டச�ரை3யும் அரைமந்துள் இந்தி கா���மத்தி�ல், ளேவதி வ(ற்�ன்னர் காள் மற்றும் ச�ஸ்தி�� �ண்டிதிர்காள் ஆகா�ளேய�ர் வ�ழ்ந்தினர்.

 காட்டுக் குடும#யும் காழுத்தி�ல் ருத்தி���ட்சமும�கா ம�ணவச் ச7றுவர்காள் �3ர் இங்கும் அங்கும�கா ஓடிய�டி வ(ரைய�டுவளேதி அத்திரைன அழிகு! அது மட்டும�? அக்�ஹி�� வீட்டு வ�சல்கா#ல்… கா�ரை3- ம�ரை3 இ�ண்டு ளேவரையும் கா�வ(க் ளேகா�3ங்காள் நா�ரைறிந்தி�ருக்கும். அக்�ஹி��ப் கொ�ண்காள், தீ�ளேமற்றி7 சுளே3�காங்காரைப் ��டுவர். இளேதி ளே��ல் தி�ருவ(சநால்லூர், தி�ருவ(ரைடமருதூர், ளேகா�வ(ந்திபு�ம் ஆகா�யரைவயும் அழிகு திவழும் கா���மங்காள். கா�ஞ்ச7 மகா� கொ��#யவ�ள் இந்தி கா���மங்காரை கொ��#தும் ளேநாச7த்தி�ர்.

 

ஒருமுரைறி, தி�ப்�(��ஜிபு�த்தி�ல் முகா� ம#ட்டிருந்தி�ர் கொ��#யவ�ள். இந்தி கா���மத்து மக்காள், மகா� கொ��#யவ�#டம் ம#குந்தி �க்தி� ரைவத்தி�ருந்தினர். ஒரு நா�ள்… ‘ஜிய ஜிய சங்கா� ஹி� ஹி� சங்கா�’ எனும் ளேகா�ஷம் முழிங்கா, ளேமன�வ(ல் (�ல்3க்கு) வீதி�யு3� வந்தி�ர் கா�ஞ்ச7 கொ��#யவ�ள். வழி#கொநாடுகா வ�ரைழிம�மும் ம�வ(ரை3த் ளேதி��ணங்காளும் காட்டப்�ட்டிருந்தின. வீடுகாள் ளேதி�றும் வ�ய(லில் ளேகா�3ம#ட்டு, தீ�ளேமற்றி7 ரைவத்தி�ருந்தினர்.

 ஒவ்கொவ�ரு வீட்டு வ�சலிலும் ளேமன� நா�ன்றிது. அந்திணர்காள் ளேவதி மந்தி��ங்காரை முழிங்கா�னர்; பூர்ண கும்�த்ரைதித் கொதி�ட்டு ஆச7ர்வதி�த்தி�ர் கொ��#யவ�ள். அரைனவரும் அவரை� நாமஸ்கா�#த்தினர்.

 கொமள் நாகார்ந்து கொகா�ண்டிருந்திது ளேமன�. இந்தி நா�ரை3ய(ல்… தினவந்திர் ஒருவர், தினது வீட்டில் ����ப்பும் �திட்டமும�கா இருந்தி�ர். ‘கொ��#யவ�ரை தி�#ச7க்கா ளேவண்டும்’ என்று எண்ண#, பூர்ண கும்�த்துக்கா�கா கொ�ட்டிக்குள் ரைவத்தி�ருந்தி கொவள்#ச் கொச�ம்ரை� எடுத்துக் ரைகாய(ல் ரைவத்துக் கொகா�ண்ட�லும் ‘ஊளே� கூடிய(ருக்கும் இந்தி ளேவரைய(ல் வ�சலுக்கு வந்து கொ��#யவ�ரை தி�#ச7க்கா ளேவண்டும�?’ என்று ச7ந்தி�த்தி�டி திவ(த்து மருகா�ன�ர்.

 அவ�து வீட்டு வ�சலின் முன் நா�ன்றிது ளேமன�. வீட்டுக்குள் இருந்து தியக்காத்துடன் எட்டிப் ��ர்த்தி தினவந்திரை�ப் ��ர்த்து, ‘வ� இங்ளேகா…’ என்�து ளே��ல் ரைசரைகா கா�ட்டின�ர் கொ��#யவ�ள்!

 �திறி7ப் ளே��ன தினவந்திர், ரைகாய(ல் ரைவத்தி�ருந்தி கொவள்#ச் கொச�ம்புடன், ஓடி வந்தி�ர். கொ��#யவ�ரை கொநாருங்கா� �வ்யம�கா நா�ன்றி�ர். அவ�#ன் ரைகாய(லிருந்தி கொச�ம்ரை� ‘கொவடுக்’கொகான �(டுங்கா�ன�ர் கொ��#யவ�ள்.

 தினவந்திருக்குத் தூக்கா�வ��#ப் ளே��ட்டது. ‘இந்தி கொச�ம்ரை� அ3ம்�ளேவ�, தீர்த்திம் (திண்ணீர்) நா��ப்�ளேவ� இல்ரை3ளேய…’ எனும் குற்றி உணர்ச்ச7ய(ல் கூன#க் குறுகா� திரை3 காவ(ழ்ந்து நா�ன்றி�ர் தினவந்திர்.

 �ல்3க்கா�ல் ரைவத்தி�ருந்தி குங்குமப் �(�ச�தித்ரைதி ஒரு �(டி அள்# எடுத்தி கொ��#யவ�ள், தினவந்தி�#ன் கொவறும் கொவள்#ச் கொச�ம்�(னுள் ளே��ட்டு, அவ�#டம் வழிங்கா�, ”«க்ஷிமம� இரு” என்று ஆச7ர்வதி�த்தி�ர்.

 உடளேன கொ��#யவ�#ன் முன் கொநாடுஞ்ச�ண்கா�ரைடய�கா வ(ழுந்து நாமஸ்கா�#த்தி�ர் தினவந்திர். அவ��ல் ளே�சளேவ முடியவ(ல்ரை3. கொ��3கொ��3கொவன காண்ண#ல் நீர் கொ�ருகா�ற்று. ச73 நா�ம#டங்காளுக்குப் �(றிகு தின்ரைன ஆசுவ�சப்�டுத்தி�க் கொகா�ண்ட தினவந்திர், ‘குரு மகா� கொதிய்வளேம…’ என்று ளே�ச முற்�ட்ட�ர். ஆன�ல், கொமல்லிய புன்னரைகாயுடன், ‘ளே��கா3�ம்’ என்�து ளே��ல் ரைசரைகா கா�ட்டின�ர் மகா� கொ��#யவ�ள். ளேமன� நாகார்ந்திது.

 ஊர் மக்காளுக்கு ஆச்ச�#யம்! ‘அட… �க்தி� ச7�த்ரைதியுடன் எல்ளே3�ரும் பூ�ணகும்�ம் அ#த்திளே��து, அவற்ரைறித் கொதி�ட்டு மட்டுளேம ஆசீர்வதி�த்தி கொ��#யவ�ள், இந்தி தினவந்திருக்கு மட்டும் குங்குமம் கொகா�டுத்து ஆசீர்வதி�க்கா�றி�ளே�? ��வ�ய(ல்ரை3… தினவந்திர் அதி�ர்ஷ்டச�லிதி�ன்’ என்று ளே�ச7க் கொகா�ண்டனர்.

 உண்ரைமதி�ன்! சீரும் ச7றிப்பும�கா வ�ழ்ந்தி தினவந்திர், சமீ�த்தி�ல் கொநா�டித்துப் ளே��ய் வ(ட… இரைதியடுத்து கொவ#ளேய வருவதும் இல்ரை3; எவரை�யும் சந்தி�ப்�ரைதியும் திவ(ர்த்து வந்தி�ர். அவம�னத்தி�ல் வீட்டிளே3ளேய அரைட �ட்டுக் கா�டந்தி�ர். அதின�ல்தி�ன் கொ��#யவ�ள் வீதி�யு3� வந்திளே��தும் கொவ#ளேய வ� தியங்கா�ன�ர் தினவந்திர்.

 இரைதி உண��ம3� இருப்��ர் கொ��#யவ�ள்? அந்தி தினவந்திர் வ�ழ்ந்து கொகாட்டவர் என்�ரைதி அறி7ந்திவர், வீதி�யு3�வ(ன் ளே��து அவரை� அரைழித்து, அவர் ரைகாய(ல் இருந்தி கொச�ம்�(ல் குங்குமத்ரைதியும் வழிங்கா� அருள் பு�#ந்தி�ர்.

 ச73 ம�திங்கா#ல்… தினவந்தி�#ன் குடும்�ம் கொமள் முன்ளேனறி7யது. �டிப்�டிய�கா கொசல்வம் ளேச�… மீண்டும் திரைழித்ளேதி�ங்கா�யது தினவந்தி�#ன் குடும்�ம். �ரைழிய நா�ரை3ரைய வ(ட இன்னும் �3 �டி முன்ளேனறி7ன�ர்!

 இரைதியறி7ந்தி தி�ப்�(��ஜிபு�ம் மக்காளுக்கு கொ��#யவ�ள் மீது இருந்தி �க்தி�யும் அன்பும் �3 மடங்கு அதி�கா�#த்திது.

சரை�ய(ல் ளேதி�ற்�வர்காளும், கொஜிய(ப்�வர்காளும்

==================================

Arul 29: சரை�ய(ல் ளேதி�ற்�வர்காளும், கொஜிய(ப்�வர்காளும் (Winning and  Loosing )

கா�ஞ்ச7 மகான் �3 வ(ஷயங்கா#ல் எடுத்தி நாடவடிக்ரைகாகாள் ய�வும்  நாம்ரைம இப்ளே��தும் �(�ம#க்கா ரைவக்கா�ன்றின 

 ஒரு சமயம் ஆந்தி���வ(ல் இருந்து வந்தி �3 வ(த்வ�ன்காள் கொ��#யவ� முன்ன�ள் அமர்ந்தி�ருந்தி�ர்காள் அந்தி வ(த்வ�ன்காள் எல்3�ரும் கொமத்தி �டித்திவர்காள் திங்காள் கொச�ல்3ளேவண்டியரைதி காணீகொ�ன்றி கு�லில் சற்று உ�க்காளேவ கொச�ல்லுவ�ர்காள் 

ஒரு வ(ஷயத்ரைதி எடுத்துக்கொகா�ண்ட�ல் ஆளுக்கு ஒரு காருத்ரைதி கொச�ல்லுவ�ர்காள் அதுவும் திங்காள் காருத்துதி�ன் ஏற்றுக்கொகா�ள்கூடியது என்று அடித்து கொச�ல்லுவ�ர்காள் . ஏறிக்குரைறிய �தி�ரைனந்து ளே�ர் ஞ�னநூல்காரை �ற்றி7ய வ(வ�திம்  - ஏறிக்குரைறிய "�ட்டி மன்றிம்" ளே��ல் என்று ரைவத்துக்கொகா�ள்ளுங்காளேன். 

 இரு �குதி�கா�கா �(�#ந்து வ(வ�திம் நாடத்தி�ன�ர்காள்   கொ��#யவ� அரைதி ம#காவும் கொ��றுரைமய�கா ளேகாட்டுக்கொகா�ண்டிருந்தி�ர் ஒவ்கொவ�ருவரும் திங்காள் காட்ச7ரைய எடுத்து கொச�ல்லும்ளே��து  அது தி�ன் ச�# என்று நா�ரைனக்கா ளேதி�ன்றும் 

 எல்3�ரும் ளே�ச7 ஒய்ந்தி�ர்காள்  இவ்வவு ளேநா�ம் கொ��றுரைமய�கா  தி�ங்காள் ளே�ச7யரைதிகொயல்3�ம் இந்தி மகா�ன் ளேகாட்டுக்கொகா�ண்டிருந்தி�ளே� இவர் என்ன கொச�ல்3ப்ளே��கா�றி�ளே��? என்று அவ�து தி�ருமுகாத்ரைதி ��ர்த்திவ�று அமர்ந்தி�ருந்தி�ர்காள் .

 ளே3ச�கா புன்னரைகாத்திவ�று மகா�ன் ஒரு ச73 வ�ர்த்ரைதிகா#ல்  தினக்ளேகா உ�#த்தி�ன அந்தி அரைமதி�ய�ன கு�லில் கொச�ல்லி முடித்தி�ர் 

 அந்தி சமயத்தி�ல் மடத்தி�ல் ளேவதிம் �ய(ன்று கொகா�ண்டிருந்தி ம�ணவன் ஒருவன்  மகா�னுக்கு �(ன்ன�ல் நா�ன்றுகொகா�ண்டு அவருக்கு வ(ச7றி7க்கொகா�ண்டிருந்தி�ன் கொ��#யவ� அந்தி வ�ர்த்ரைதிகாரை கொச�ல்3க்ளேகாட்ட அந்தி ம�ணவன் "ஆஹி�" என்று வ�ய்வ(ட்டு கொச�ல்லிவ(ட்ட�ன் .

 கொ��#யவ� கொமதுவ�கா அவரைன தி�ரும்�( ��ர்க்கா�ன்றி�ர்  �(றிகு �தி�ல் ஏதும் ளே�ச�மல் தி�ரும்�(க்கொகா�ண்ட�ர் , அளேதி சமயத்தி�ல் ஆந்தி���வ(ல் இருந்து வந்தி �ண்டிதி�ர்காள்  ய�வரும் எழுந்தினர் அதி�ல் ஒருவர் மட்டும்   "நா�ங்காள் இவ்வவு ளேநா�ம் ளே�ச7யதிற்கு மகா� கொ��#யவ� ஒரு ச73  வ�ர்த்ரைதிகா#ல் �தி�ல் கொச�ல்லி வ(ட்டீர்காள் அதின�ல் நா�ங்காள் ளே�ச7யகொதில்3�ம் திவளேறி� என்கா�றி ஐயம் எங்காளுக்குள் எழுகா�ன்றிது  இப்ளே��து  நா�ங்காள் புறிப்�ட்டு ளே��ய் நான்றி�கா வ(வ�தி�த்தி �(றிகு நா�ரை கொ��#யவ�ரை வந்து சந்தி�க்கா�ன்ளேறி�ம் என்றி�ர் .

வ(த்வ�ன், மகா�ன#டம் கா�ட்டிய அடக்காம் �க்தி� பூர்வம�னது கொ��#யவ� அவர்காளுக்கு அன்ளே��டு வ(ரைட கொகா�டுத்து அனுப்�(வ(ட்டு அன்ரைறிய நாரைட முரைறி பூரைஜிகாரை எல்3�ம் காவன#க்கா ஆ�ம்�(த்தி�ர் எல்3�ம் முடிய இ�வு கொவகு ளேநா�ம�கா�வ(ட்டது கொ��#யவ� �டுத்துவ(ட்ட�ர் ,ஆன�ல் தூங்கா வ(ல்ரை3 

 கா�ரை3ய(ல் எனக்கொகா�ரு �ய்யன் வ(ச7றி7க்கொகா�ண்டு இருந்தி�ளேன அவரைன கூப்�(டு என்று மடத்து ச7ப்�ந்தி�க்குக் காட்டரைய(ட்ட�ர் 

 அவன் அரைழிக்காப்�ட்ட�ன் இந்தி ளேநா�த்தி�ல் மகா�ன் தின்ரைன எதிற்க்கா�கா அரைழிக்கா�றி�ர் ? என்று அவன் வந்தி�ன் வந்திவன#டம் கொ��#யவ� ளேகாட்ட�ர் 

"கா�த்தி�3 சதிஸ்3 என்ன கொச�ன்ளேன"?

"நா�ன் ஒன்னும் கொச�ல்3லிளேய"  

அவன் அழி ஆ�ம்�(த்தி�ன் �(றிகு சுதி��#த்துக்கொகா�ண்ட�ன் 

"நா�ன் கா�ரை3ய(3 சதிஸ்3 உட்கா�ர்ந்திது இருந்திளே��து வ(த்வ�ன்காள் எல்3�ம் ளே�ச7ன�, ளே�ச்சு  முடிஞ்சதுக்கு அப்புறிம் அவர்காளுக்கு �தி�3�கா நா�ன் நா�லு வ�ர்த்ரைதி கொச�ன்ளேனன் , அரைதி ளேகாட்டுட்டு  "நீ ஆஹி�ன்னு கொச�ன்ளேன இல்ரை3ய�" 

"ஆம�"

"கொ��#ய வ(த்வத் சரை�3 கொஜிய(க்�வங்காளும் கா�ரைடய�து , ளேதி�க்�வங்காளும் கா�ரைடய�து , வ(ஷயங்காரை எல்3�ரும் காற்றுக்  கொகா�ள்கா�றி�ர்காள் 

இரு �க்காமும் ளே�ச7யரைதி வச்சுண்டு நா�ன் நா�ளே3 வ�ர்த்ரைதிதி�ன் கொச�ன்ளேனன்  "அப்ளே�� நீ ஆஹி�ன்னு கொச�ன்னதி�3 அவங்கா ளே�ச7னது எல்3�ம்  திப்புங்காறி ம�தி��#யும் , நா�ன் ளே�ச7னது தி�ன் ச�#ங்காறி ம�தி��#யும் ஆகா�றிது இல்ரை3ய�? கொ��#ய வ(த்வத் சரை�3 இப்�டிகொயல்3�ம் ளே�சப்ட�து கொதி�#யும�"

ம�ணவன் பு�#ந்துகொகா�ண்ட�ன்  மகா�ரைன வணங்கா� வ(ரைட கொ�ற்றி�ன்   

Arul 30: ஞ�ன#கா#ன் ��ர்ரைவ (Gnanigal Parvai)

��மகா�ருஷ்ணர் மடத்தி�ல் தின்ன�ர்வ ஊழி#ய��ய் �ண#பு�#யும் அந்தி இரைஞர்  ஒரு காரைடய(ல் ளேவரை கொசய்து கொச�ற்� சம்�ம் கொ�ற்று வந்தி�ர். அவர் ஒரு �(ரும்மச��# அவர் மனதி�ல் அப்டி�ட்ட ஒரு �க்தி� சத்திம் ளே��ட்டு ளே�ச7 அறி7ய�திவர் �க்தி�ரைய திவ(� அவருக்கு ளேவறு ஒன்றும் கொதி�#ய�து மடத்தி�ன் துறிவ(காள் அவருக்கு கொகா�டுத்தி ம�#ய�ரைதி  அவர்காள் அவருக்கு அ#த்தி நாற்ச�ட்ச7 �த்தி��ம் 

அந்தி இரைஞன் ஒரு திடரைவ காஞ்ச7 மகா�ரைன தி�#ச7க்கா கா�ஞ்ச7 மடத்தி�ற்கு வந்தி�ருந்தி�ர் அதி�காம�ன கூட்டம் �க்திர்காள் வ�#ரைசய(ல் நா�ன்றி7ருந்தி�ர்காள் இரைஞனும் வ�#ரைசய(ல் நா�ன்றி�ர் 

மகா�ன் உட்புறித்தி�ல் �க்திர்காளுக்கு ஆச7 வழிங்கா� கொகா�ண்டிருந்தி�ர் வ�#ரைசப்�டி அந்தி  இரைஞர் மகா�ன் முன் வந்து நா�ன்றி�ர் 

தி�டீகொ�ன மகா�ன#டம் ஒரு ம�றுதில் தின்  இருக்ரைகாரைய வ(ட்டு எழுந்து கொவ#ளேய  வந்திவர்  எதி�ளே� நா�ன்றுகொகா�ண்டிருந்தி  அந்தி இரைஞன் ரைகாரைய �(டித்து தின்னுடன் அரைழித்துப்   ளே��ன�ர்  

மடத்து சம்ப்�தி�யம் கா��ணம�கா மகா�ன் ய�ரை�யும் கொதி�டுவதி�ல்ரை3 ஆச��ம�ன   அந்திணர்காள் மட்டும் கொநாருக்காம�கா இருந்து ரைகாங்கார்யம் கொசய்ய முடியும் எனளேவ எல்ளே3�ருக்கும் அதி�ர்ச்ச7 

சுற்றி7லும் நா�ன்றி7ருந்தி �க்திர்காள் முகாத்தி�ல் கொதி�#ந்தி குழிப்�த்ரைதி  ��ர்த்தி மகா�ன் இவன் ம#காவும் உயர்ந்திவன் என்�ரைதி உணர்த்தும் வரைகாய(ல் ரைசரைகா கொசய்து  அந்தி வ�லி�ரை� தின் அருளேகா அமர்த்தி�க்  கொகா�ண்ட�ர் , தினக்கு ளே��ட்ட ஒரு ம�ரை3ரைய அவருக்கு அண#வ(த்து திரை3ய(ல் ம3ர் கா�ரீடமும் ரைவத்து அழிகு ��ர்த்தி�ர் . �(றிகு �(�ச�திமும் கொகா�டுத்து அந்தி இரைஞரை� ஆச7ர்வதி�த்து அனுப்�(ன�ர் . இதிற்க்கு என்ன கா��ணம் ?

ப்ரும்மஞன#காள் உள்ரைதித்தி�ன் ஊடுருவ( ��ர்கா�றி�ர்காள் இரைஞன#ன் உள்ம் எப்�டி�ட்டது என்�ரைதி மகா�ன் அறி7ந்தி�ருக்கா�றி�ர் அதிற்க்கு இதுளேவ ச�ட்ச7 

�3வருடங்காளுக்கு �(றிகு ஒகொவ�ரு அம்மவ�ரைசயும் கா�ச7ய(ல்   ஆய(�ம் �க்திர்காளுக்கு அன்னதி�னம் கொசய்யும் கொ��றுப்ரை� ஏற்றி7ருகா�ன்றி�ர் 

ளேமலும் �க்திர்காரை குரைறிந்தி கொச3வ(ல் காய(3�ய ய�த்தி�ரை�க்கு அரைழித்து கொசல்லும் கொ�ரும் ளே�ற்ரைறியும் கொ�ற்றி7ருகா�ன்றி�ர் அந்தி இரைஞ�ர்  

அவர் இன்னமும் ப்ரும்மச��#தி�ன் ��மகா�ருஷ்ண� மடத்தி�ன் தின்ன�ர்வ கொதி�ண்டர்தி�ன் 

Arul 31 : திண்டம் (Thandam)

மகா� கொ��#யவ� முன்ன�ல் ஒரு நா�ள் கா�ரை3ய(ல்   இரைஞன் ஒருவன் அழுதி�டி நா�ன்று கொகா�ண்டிருந்தி�ன் கொ��#யவ� கா�#சனத்துடன் அவரைன வ(ச�#தி�தும் அவனது அழுரைகா ளேமலும் அதி�காம�ய(ட்ட்று 

 சற்று கொ��ருது அவன் தின்ரைன �ற்றி7 கொமதுவ�கா கொச�ன்ன�ன் , �டிப்பு முடிந்து இ�ண்டு வருடங்கா�கா�யும் இன்னும் ளேவரை3 கா�ரைடக்காவ(ல்ரை3 வீட்டில் உள்வர்காள்  ஏச்சும் ளே�ச்சும் தி�ங்கா முடியவ(ல்ரை3 , அப்� எப்� ��த்தி�லும் என்ரைன " திண்டம் திண்டம்னு" குத்தி� கா�ட்டிண்டு இருக்கா�ர் மனசுக்கு கொ��ம்� ளேவதிரைனய� இருக்கு அதி�ன் கொ��#யவ� கா�ட்ட கொச�ல்லி  ஆச7ர்வ�திம் வ�ங்கா�ண்டு ளே��3�ம்னு வந்ளேதின் என்று கா�கா�த்தி கு�லில் கொச�ன்ன�ர் . 

 

காருரைணளேய�டு ��ர்த்தி மகா� கொ��#யவ� ஒரு �க்காம�கா உட்கா�� கொச�ன்ன�ர் அன்ரைறிய அனுஷ்ட�னங்காரை முடிக்கா ளேவண்டும் அல்3வ� 

 

கொதி�டர்ந்து தினது கொசங்ளேகா�3�கா தி�காழும் திண்டம்  என்று எல்ளே3���லும் அரைழிக்காப்�டும்  கொசங்ளேகா�லுடன்  எல்ளே3�ருக்கும்  கா�ட்ச7 அ#த்தி வன்னம் அமர்ந்து இருந்தி�ர் 

 

அப்கொ��ழுது அ�சுத்துரைறிய(ல் உயர் �திவ(ய(ல் இருந்தி  இன்ஜி#ன#யர் ஒருவர் கொ��#யவ�ரை தி�#ச7க்கா வந்தி�ருந்தி�ர் அவரை� ��ர்த்தி மகா�ன் புன்னரைகாத்தி�ர் , வந்தி�ருந்தி  இன்ஜி#ன#யருக்ளேகா� மனம் நா�ரைறிந்தி உற்ச�காம் , தி�ன் ரைகாய(ல் இருந்தி து�வ� தி�ருக்ளேகா�ரை3 அவ�#டம் கா�ட்டி 

 

இதிற்க்கு கொ�யர் என்ன என்று ளேகாட்ட�ர் ?

 

இன்ஜி#ன#யர் "திண்டம் " என்றி�ர் ம#கா �ண#வ�கா 

இதுக்கு உன்ன�3 ஒரு ளேவரை3 ளே��ட்டு தி�முடியும� என்று ளேகாட்ட�ர் மகா�ன் கொ��#யவ� கொச�ல்3றிது எனக்கு பு�#ய3ளேய 

 மகா�ன் தின் அருகா�ல் எட்ட இருந்தி இரைஞரைன அரைழித்து இவனுக்கு ஒரு ளேவரை3 ளே��ட்டு குடுப்�(ய�?

 என்ன இவரைன வீட்டில் எல்3�ரும் " திண்டம் திண்டம் " ளேன கூப்�(ட���மhs

 கொ��#யவ� உத்தி�வு ளே��ட்ட ளே��தி�தி� அதுக்கா�காத்தி�ளேன கா�த்துண்டு இருக்ளேகா�ம் என்றி�ர் இன்ஜி#ன#யர் .

 ச�# ஒரு திண்டத்துக்கு ளேவரை3 கா�ரைடச்ச7டுத்து இன#ளேம இந்தி திண்டத்துக்கு ளேவரை3 இல்ரை3ன்னு கொச�ல்லிட்டு தின் ரைகாய(லிருந்தி கொசங்ளேகா�ரை3 சுவற்றி7ன் �க்காம் ச�ய்த்து ரைவத்து வ(ட்டு கொச�ன்ன வ�ர்த்ரைதிகாள் இரைவ 

 "திண்டம் திண்டம்னு" கா�#ச்சு  கொகா�ட்ட��ளே அதுதி�ன் எங்காளுக்கும் �க்ரைக்ஷி , ப்ரும்மச்ச�#காளுக்கும்  �க்ரைக்ஷி . ��ஜிதிண்டத்துக்கு அடங்கா�த்தி�ன் ளே3�காத்ரை3ளேய நீதி� நா�ய�யங்காள் இருந்திது  .

 ஈஸ்வ� ச7ருஷ்டிய(ல் எதுவுளேம உ�ளேய�காம�னதுதி�ன்  திண்டம#ல்ரை3   என்றி�ர் 

Arul 32: ச�த்வீகாம�ன  �க்தி�  (Bakthi – Sathvigam)

தி�ருச்ச7ய(ல் ஒரு �க்திர் புரைகாப்�டக்கா��ர் ச7றி7ய ஸ்டுடிளேய� ரைவத்தி�ருந்தி�ர் வீட்டில் மகா� கொ��#யவ� �டம் �(�தி�னம�கா இருக்கும் .

தி�னமும்  கா�ரை3ய(ல் எழுந்து கு#த்துவ(ட்டு மகா� கொ��#யவ�  �டத்துக்கு கொநாய்ளேவத்தி�யம் �ரைடத்துவ(ட்டு தி�ன் எந்தி ளேவரை3ரையயும் கொதி�டங்குவ�ர் உதிடுகாள் எப்கொ��ழுதும்  மகா�கொ��#யவ�   நா�ம�ரைவ உச்ச�#த்துக்கொகா�ண்ளேட இருக்கும் 

 ஒரு திடரைவ கொ��#யவ� ஆந்தி��ம�நா�3தி�லுள் கார்னுலுக்கு வ(ஜியம் கொசய்தி�ருந்தி�ர்  

அதுளேவ� உஷ்ணப்�ளேதிசம் கொவய(ல் காடுரைமய�கா கொகா�ளுதி�க் கொகா�ண்டிருந்திது   

 தி�ருச்ச7ய(ல் இருந்தி இந்தி புரைகாப்�ட காரை3ஞருக்கு கொ��#யவ�ரை தி�#ச7க்கா ளேவண்டும் என்றி ஆரைச வந்திது  அன்று கா�ரை3 �ய(லில் புறிப்�டும் முன் ஒரு டம்��#ல் சூட�ன ��ரை3 ரைவத்துவ(ட்டு கா�ம்�(வ(ட்ட�ர் .

 கார்னுலில் அவுக்கு அதி�காம�ன �க்திர் கூட்டம் , எங்கு தி�ரும்�(ன�லும் மக்காள் கொவள்ம் புரைகாப்�ட காரை3ஞ��ல் உள்ளே கொசல்3 முடியவ(ல்ரை3 சற்று மணல் ளேமட�கா இருந்தி ஒரு இடத்தி�ல் ஏறி7 நா�ன்று மகா�ரைன தி�#ச7க்கா முயற்ச7த்தி�ர் , கொவய்ய(லின் தி�க்காம் கா�ரை3 சுடளேவ கீளேழி இறிங்கா�வ(ட்ட�ர் ச�# சற்று கூட்டம் குரைறிந்திதும் ம�ரை3 வந்து மகா�ரைன தி�#ச7க்கா3�ம் என்று நா�ரைனத்து கா�ம்�(வ(ட்ட�ர் 

 இவ்வவு தூ�ம் வந்தும் மகா�ரைன தி�#ச7க்கா முடியவ(ல்ரை3ளேய என்றி ஏக்காம் அவர் மனச7ல் இருந்திது 

 சற்று தூ�ம் ளே��னதும் தின்ரைன ய�ளே�� அரைழிப்�து ளே��ல் உணர்ந்து தி�ரும்�( ��ர்க்கா 

ஒரு �க்திர் ளேவகாம�கா இவ�#டம் ஓடி வந்தி�ர் , நீங்கா தி�ருச்ச7ளே3ந்து தி�ளேன வந்தி�ருக்கீங்கா 

 "அம�ம் "

 கொ��#யவ� உங்காரை அரைழிச7ண்டு வ� கொச�ன்ன�ர் 

 என்ரைனய� ?

 நீங்கா ளே��ளேட�க்���ர் தி�ளேன ?

 "அம�ம்" 

 அப்�டிகொயன்றி�ல் வ�ருங்காள் 

 வ(ட�ப்�(டிய�கா  அவரை� அரைழித்துக்கொகா�ண்டு கொ��#யவர் முன் நா�றுத்தி�ன�ர் அந்தி ச7ஷ்யர் ரைகாகாரை கூப்�(யவ�று 

 காண்கா#ல் நீர் கொ�ருக்கொகாடுத்து ஓட புரைகாப்�ட நா�புணர் தின்ரைன மறிந்து அங்ளேகா நா�ன்றி�ர் 

 அவரை� ஏறி இறிங்கா ஒரு முரைறி ��ர்த்தி மகா�ன் "என்ரைன ��ர்க்காணும்னு இவ்வவு தூ�ம் வந்தி�ருக்கா ��ர்க்காம ளே��ன� என்னப்�� அர்த்திம் " என்றி�ர் 

 கும்�ல் நா�ரைறிய இருந்திது  அதி�ன் கொகா�ஞ்சம் குரைறிஞ்சவுடன் வ�3�ம்னு என்று இழுத்தி�ர் புரைகாப்�டக்கா��ர் 

ச�# ச�# ச�ப்�(ட்டளேய� 

ச�ப்�(ட்ளேடன் 

ச73 வ(ன�டிகாள் தி�மதித்தி�ற்கு �(ன் மகா�ன் ளே�ச7ன�ர் " என் வ�ரைய ��ர்த்தி�ளேய�"?

நா�க்ரைகா கொவ#ளேய நீட்டுகா�றி�ர் சூடு �ட்டது ளே��ல் ச7வந்து இருந்திது உதிகொடல்3�ம் கூட புன்ன�ய(டுத்து  என் கொதி�#யும� ?

புரைகாப்�ட நா�புணருக்கு பு�#யவ(ல்ரை3 

" நீ ��ரை3 சூட� வச்சுட்டு அவச� அவச�ம� கா�ம்�(  வந்துட்ளேட இல்ரை3ய� அதி�ன் என்றி�ர் 

தி�ருச7க்கா��ருக்கு தி�ன் புறிப்�டும் ளே��து  தி�ன் ரைவத்தி   �ரைடயல் அப்ளே��துதி�ன் நா�ரைனவ(ற்கு வந்திது 

ச�ஷ்ட�ங்காம�கா மகா�ன#ன் கா�லில் வ(ழுந்து �(�ளே�� என்ரைன மன்ன#யுங்காள் என்று காதிறி7ன�ர் 

எந்திவுக்கு �க்தி� இருந்தி�ருந்தி�ல் மகா�ன் அந்தி ��ரை3 ருச7தி�ருப்��ர் என்�ரைதி சற்ளேறி எண்ண#ப்��ருங்காள் அது ச�த்வீகாம�ன  �க்தி� 

ஆண்டவளேன நீதி�ன் எனக்கு எல்3�ம் என்று நா�ரைனக்கும் �க்தி� ..

Arul 33: மண#-மந்த்�-ஔஷதிம்

ஒரு திம்�தி�யும்,இம் கொ�ண்ணும் தி�#சனத்துக்கு வந்தி�ர்காள்.கொ�ண், கொவறும் குச்ச7 ம�தி��# �3வீனம�கா இருந்தி�ள்.வயசுக்ளேகாற்றிஉடல் வர்ச்ச7யும் இல்ரை3 ளே��ல் இருந்திது.

... "கொ��#யவ� அனுக்கா��ஹிம் �ண்ணனும்.இவளுக்குக் கால்ய�ணம்கொசய்வதி�,ளேவண்ட�ம�ன்ளேன பு�#யரை3.கொ��ம்�க் குழிப்��ம� இருக்கு."

கொ��#யவ�ள் கொச�ல்லிய அறி7வுரை�ய(ல் மண#-மந்த்�-ஔஷதிம் என்றுகூறுவரைதிப் ளே��3,மூன்று வரைகாய�ன ச7கா�ச்ரைசகாள் இருந்தின.

1.கும்�ளேகா�ணம் மகா�மகாக் குக்காரை�ய(ல் கா�ச7 வ(சுவநா�திர் ளேகா�ய(ல்இருக்கு.அங்ளேகா,மகா�மகாப் கொ�ண்டுகாள் என்று ஏழு ளேதிவரைதிகாள் சந்நா�தி�இருக்கு.அந்திச் ச7ரை3காளுக்கு வஸ்தி��ம் ச�ர்த்தி� கொ��ங்கால்ளேநாளேவத்யம் கொசய்யணும்.

2]சுயம்வ�� ��ர்வதி� மந்த்�ம் என்று ஒரு ளேதிவ( மந்த்�ம் இருக்கு.அரைதிப் ளே��3,வ(வ�ஹித்ரைதிக் கூட்டி ரைவக்கா�றி ளேவறி ச73மந்த்�ங்காளும் உண்டு. உங்கா வீட்டு ரைவதீகாரை�க் கொகா�ண்டு,இந்திமந்த்�ங்காரை ஆய(�ம் ஆவ்ருத்தி� வீதிம் ஜி�ம் கொசய்யச் கொச�ல்3ணும்.

3]கொ�ண்ணுக்கு உடல் புஷ்டி ளேவணும்ன�..நா�ட்டு ரைவத்தி�ய�#டம் ளே��காணும். அவர் ளே3கா�யம் �ண்ண#க் கொகா�டுப்��ர்.அரைதிச் ச�ப்�(ட்ட� �3ம் வந்துடும். "கால்ய�ணம் நான்ன� நாடக்கும்." ளேகாட்டுக் கொகா�ண்டிருந்தி கொ�ண்ணுக்கு கொ��ம்� சந்ளேதி�ஷம். தின்னுரைடய நால்வ�ழ்வுக்குப் கொ��#யவ�ள் நால்வ�க்கு ஒன்ளேறி ளே��தும் என எண்ண#ன�ள்.ஓ��ண்டுக்குப் �(ன்,உடல் நான்றி�காத் ளேதிறி7,வ(வ�காம�கா�,தின் காணவருடன் வந்து, கொ��#யவ�ளுக்கு நான்றி7ப்கொ�ருக்குடன் வந்தினம் கொசய்தி�ள், ம�ஜி# குச்ச7ப் கொ�ண்.

Arul 34: மகா�ப்கொ��#யவ�#ன்  ளேதிசப்�ற்று - மன#தி ளேநாயம்

ஒருமுரைறி ‘தி�ருவ�டரைன’ என்னும் ஊ�#லிருந்து �க்திர்காள் கூட்டம் கொ��#யவ�ரைத் தி�#ச7க்கா வந்திது. கொ��#யவர்காள் அன்று கா�ஷ்ட கொமdனம் இருந்தி�ர். அதி�வது, ஒரு ச7று சப்திம் கூட எழுப்��மல், முழுரைமய�ன கொமdனத்தி�ல் இருப்��ர். வருடத்தி�ல் ஒருநா�ள் அவர் இப்�டி கா�ஷ்ட

கொமdனம் இருப்�து வழிக்காம். முப்�து வருடங்காளுக்கும் ளேம3�கா அவர் காரைடப்�(டித்து வந்தி வழிக்காம் இது. ஒருமுரைறி, அன்ரைறிய ���திப் �(�திமர் தி�ருமதி� இந்தி���கா�ந்தி� வந்தி சமயத்தி�ல்கூடப் ...கொ��#யவர் திம் கொமdன வ(�தித்ரைதி வ(ட்டுக் கொகா�டுக்காவ(ல்ரை3.

அன்ரைறிக்குத் தி�ருவ�டரைன ஊ�#லிருந்து வந்தி�ருந்தி �க்திர் கூட்டத்தி�ல் சங்கா�ன் என்�வரும் இருந்தி�ர். அவர் �(�#ட்டிஷ் ஆட்ச7ய(ன்ளே��து ளேதிச வ(டுதிரை3க்கா�காப் ளே����டி, ஆங்கா�ளே3யர்கா#டம் திடியடி �ட்டு, இரு காண் ��ர்ரைவரையயும் இழிந்திவர்.

மடத்துச் ச7ப்�ந்தி� ஒருவர், வந்தி�ருந்தி �க்திர் ஒவ்கொவ�ருவரை�யும் கொ��#யவ�ளுக்கு அறி7முகாம் கொசய்துரைவக்கா, கொ��#யவர் கொமdனம�காளேவ ஆச7 வழிங்கா�க்கொகா�ண்டு இருந்தி�ர்.

சங்கா�ன் முரைறி வந்திளே��து, அவரை�யும் கொ��#யவருக்கு அறி7முகாம் கொசய்தி�ர் மடத்துச் ச7ப்�ந்தி�. சங்கா�ரைன கொ��#யவருக்கு ஏற்கொகானளேவ கொதி�#யும். சங்கா�ரைனப் ��ர்த்திதும் கொ��#யவர் உ�த்தி கு�லில், “என்ன சங்கா��? எப்�டி இருக்ளேகா? கொசdக்கா�யம�? உன் மரைனவ(யும் குழிந்ரைதிகாளும் நான்ன� இருக்கா��? இன்னும்கூட உன்ன�3 முடிஞ்ச வரை�க்கும் ளேதிசத் கொதி�ண்டு கொசஞ்சுண்டு இருக்ளேகா ளே��லிருக்ளேகா?” என்று ளேகாட்டு, ஆசீர்வதி�த்தி�ர்.

சங்கா�னுக்கு கொ��ம்� சந்ளேதி�ஷம். அளேதி ளேநா�ம், மடத்து ச7ப்�ந்தி�காளுக்கும் மற்றிவர்காளுக்கும் கொ��#ய ஆச்ச�#யம்… முப்�து வருஷம�காக் காரைடப்�(டித்து வரும் கொமdன வ(�தித்ரைதி முறி7த்து வ(ட்ட�ளே� கொ��#யவர் என்று!எல்ளே3�ரும் �(�ச�திம் வ�ங்கா�க்கொகா�ண்டு அங்கா�ருந்து அகான்றி �(ன்பு, ச7ப்�ந்தி�காள் தியங்கா�த் தியங்கா�ப் கொ��#யவ�#டம் கொசன்று, “கொ��#யவ� எதுக்கா�கா கொமdன வ(�தித்ரைதி முறி7ச்சுட்டீங்கா? எல்3�ருக்கும் கொமdனம� ஆச7 வழிங்கா�னது ளே��3ளேவ இந்திச் சங்கா�னுக்கும் ஆச7 வழிங்கா�ய(ருக்கா3�ளேம? இவர் என்ன அவ்வவு கொ��#ய ஆ�?” என்று ளேகாட்டனர்.கொ��#யவர் புன்னரைகாத்தி�டிளேய, “எல்3�ரை�யும் ளே��3 சங்கா�ரைன நாடத்திக் கூட�து. இவனுக்குப் ��வம் காண் கொதி�#ய�து. என்ரைனப் ��ர்த்து ஆச7 வ�ங்காணும்னு அவ்வவு தூ�த்தி�ளே3ர்ந்து வந்தி�ருக்கா�ன். அவன�ல் என்ரைனப் ��ர்க்கா முடிய�து. நா�னும் கொமdனம� ஆசீர்வ�திம் �ண்ண#ளேனன்ன�, அது அவனுக்குப் ளே��ய்ச் ளேச��து. நா�ன் அவரைனப் ��ர்த்ளேதின�, ஆசீர்வ�திம் �ண்ண#ளேனன�ன்னு அவனுக்குத் கொதி�#ய�து. மனசுக்குக் குரைறிய� இருக்கும். வருத்திப்�டுவ�ன். இந்தித் ளேதிசத்துக்கா�காத் தின் காண்காரை தி�னம் கொசஞ்சவன் அவன். அவனுக்கா�கா நா�ன் என் ஆச��த்ரைதி வ(ட்டுக் கொகா�டுத்ளேதின்ன� ஒண்ணும் குடிமுழுகா�ப் ளே��ய(ட�து. அதின�3 எதுவும் குரைறிஞ்சுட�து. அவளேன�ட தி�ய�காத்துக்கு முன்ன�டி

என்ளேன�ட ஆச��ம் ஒண்ணுளேம இல்ளே3!” என்றி�ர் நா�தி�னம�கா.கொ��#யவர் கொவறும் ச�ஸ்தி�� சம்�(�தி�யங்காரை மட்டும் வறிட்டுப் �(டிவ�திம�காப் �(டித்துக்கொகா�ண்டு இருப்�வர் அல்3; அதிற்கும் ளேம3�கா மன#தி��(ம�னத்ரைதி, மன#தி ளேநாயத்ரைதிளேய வ(ரும்�(யவர்; இந்தி வ(ஷயத்தி�ல் மற்றிவர்காளுக்குத் தி�ளேம ஒரு வழி#கா�ட்டிய�காவும் தி�காழ்ந்தி�ர் என்�திற்கு இந்தி நா�காழ்ச்ச7 ஓர் உதி��ணம்!

Arul 35: தீரைக்ஷிய(ல் மூன்று வரைகா (Deekshai)

தீரைக்ஷிய(ல் மூன்று வரைகா உண்டு.

நாயன தீரைக்ஷி:

உத்திமம�ன குருவ�னவர், தின் ச7ஷ்யர்காரை மட்டும#ல்ரை3, ச�ம�ன்யம�கா

அவர்காளுரைடய தி�ருஷ்டிய(ல் �டும், வஸ்துக்காள் அரைனத்ரைதியும் தின் ��ர்ரைவய�ல்

காட�க்ஷி-ப்�து. அந்தி காட�க்ஷித்ரைதி உள்வ�ங்கா�க் கொகா�ள்ளும் �க்குவம் நாமக்கு

இருக்கா�றிளேதி� இல்ரை3ளேய�, அந்தி காட�க்ஷிளேம தின் ளேவரை3ரைய கொசய்ய ஆ�ம்�(த்து

வ(டும். மீன், தின் குஞ்சுகாரை ��ர்ரைவய�ளே3ளேய �க்ஷி-ப்�து ளே��ன்றிது

மஹி�ன்கா#ன் தி�ருஷ்டி. அதின�ல்தி�ன் நாம்... குழிந்ரைதிகாரை மஹி�ன்கா#ன்

சன்ன#தி�னத்தி�ற்கு அரைழித்துப் ளே��வது. அக்குழிந்ரைதிகாளுக்கு மஹி�ன்காள்

ய�கொ�ன்று கூட பு�#ந்து கொகா�ள்ளும் �க்குவம் இருக்கா�றிளேதி� இல்ரை3ளேய�,

அவர்கா#ன் ளேமல் சூழ்ந்துள் ளேதி�ஷங்காரை நா�வர்த்தி�க்கும் சக்தி� அந்தி

தி�ருஷ்டிக்கு உண்டு. கா�ஞ்ச7 மகா�கொ��#யவ�#டம் ஆழ்ந்தி �க்தி� கொகா�ண்ட ஒரு

கொ�ண் இருந்தி�ள். அவளுரைடய புருஷனுக்ளேகா�, காடவுள், மஹி�ன்காள், ளேகா�வ(ல்

என்று எதி�லுளேம நாம்�(க்ரைகா இல்ரை3. அதி�லும் மஹி�ன்காள் எல்ளே3�ருளேம நாம்ரைம

ளே��ல் ச�தி��ண மன#திர்காள்தி�ன்! என்றி ஒரு ளே�ரைதிரைம உண்டு. ஒருமுரைறி அந்தி

அம்ம�வ(ன் வற்புறுத்திலின் ளே��#ல் கொ��#யவ�ரை தி�#சனம் �ண்ண ஒப்புக்

கொகா�ண்ட�ர். ஆன�ல் அவர் ளே��ட்ட நா��ந்திரைன "நா� அங்கா வருளேவன். pant shirt தி�ன்

ளே��ட்டுப்ளே�ன். �ஞ்சகாச்சம் வ(பூதி� எதுவும் கொகாரைடய�து. அவரை� நாமஸ்கா��ம்

�ண்ண ம�ட்ளேடன். உனக்கா�கா வளே�ன் ஆன�,அவரை�ப் ��க்கா ம�ட்ளேடன். திள்#தி�ன்

நா�ப்ளே�ன்". ��வம் அந்தி அம்ம� ஒத்துக் கொகா�ண்ட�ள். ளே��ன�ர்காள். அவர் கா�லில்

ளே��ட்டிருந்தி ஷ|ரைவக் கூட காழிற்றிவ(ல்ரை3. அந்தி அம்ம� ம�னசீகாம�

கொ��#யவ�#டம் �(��ர்த்திரைன �ண்ண#ன�ள் காணவருக்கு நால்3 புத்தி� ளேவண்டி.

நாம்ம கொ��#யவ� ச�க்ஷி�த் தி�ய��#ல்ரை3ய�? "நீ ��க்கா�ட்ட� என்ன? நா�ன்

ஒன்ரைனப் ��க்காளேறின்" என்று கொச�ல்லுவதுளே��ல், ளேமன�வுக்குள் இருந்து ளே3ச�கா

எட்டி அந்தி மனுஷரைனப் ��ர்த்தி�ர். அவ்வவுதி�ன்! கொகா�ஞ்ச நா�ள் காழி#த்து காணவர்

"வ�ளேயன்...ளே��ய் மடத்3 ஸ்வ�ம#ரைய ��ர்த்துட்டு வருளேவ�ம்". ச�தி��ண ளேவஷ்டி,

ஷர்ட், ளே3ச�ன வ(பூதி� கீற்று! கொகா�ஞ்சநா�ள் காழி#த்து, �ஞ்சகாச்சம், குடும# ரைவத்துக்

கொகா�ள் ஆ�ம்�(த்து, நா�ட்காள் கொசல்3 கொசல்3, அந்தி அம்ம�ரைவ வ(ட கொ��#யவ�

ளேமல் �(த்தி�கா�ப் ளே��ன�ர். ளேவரை3ரைய வ(ட்ட�ர். கொ��#யவ� �டத்ரைதி ரைவத்துக்

கொகா�ண்டு சதி� �ஜிரைன, தி�ய�னம் என்று ��ம �க்தி��கா ம�றி7வ(ட்ட�ர். இதி�ல்

ஆச்சர்யம் என்னகொவன்றி�ல்.......கொ��#யவ� அன்று ஒளே� ஒரு திடரைவ அவரை�

காட�க்ஷி-த்திதுதி�ன்! அப்புறிம் ஒரு வ�ர்த்ரைதி ளே�சக் கூட இல்ரை3! மஹி�ன்கா#ன்

தி�ருஷ்டி �(���வம்! 

Arul 36: சளேகா�தி�# ரை�யன் (Charity Begins at home)

சக்தி� வ(காடன் கொ��றுப்��ச7�#யர் தி�ரு. �வ( �(�கா�ஷ் கூறுகா�றி�ர்…..இங்ளேகா, கா�ஞ்ச7ப் கொ��#யவர் ஜிகாத்குரு சந்தி��ளேசகாளே�ந்தி�� ச�ஸ்வதி� ஸ்வ�ம#காள் �ற்றி7ச் சமீ�த்தி�ல் எனக்குத் கொதி�#ய வந்தி ச7லிர்ப்பூட்டும் திகாவல்காரை இங்ளேகா �கா�ர்ந்துகொகா�ள் வ(ரும்புகா�ளேறின். உண்ரைமய(ளே3ளேய கொ��#யவர் கொ��#யவர்தி�ன்!

நா�ற்�து ஆண்டுகாளுக்கு முன், கா�ஞ்ச7ப் கொ��#யவ�#ன் ஜின்ம தி�னத்தின்று அவரை�ச் சந்தி�த்து ஆச7 கொ�றுவதிற்கா�கா ‘கா3ரைவ’ய(ல் எக்காச்சக்காக் கூட்டம் தி��ண்டிருந்திது. அப்ளே��து ஐம்�து வயது மதி�க்காத்திக்கா ஒரு நா�ர் தின் மரைனவ(ளேய�டு, ஸ்வ�ம#கா#ன் தி�#சனத்துக்கா�கா முன் வ�#ரைசய(ல் கா�த்தி�ருந்தி�ர். அவர் காழுத்தி�லும், அவ�#ன் மரைனவ(ய(ன் காழுத்தி�லும் கா�தி�லும் திங்கா நாரைகாகாள் ஏ��ம் ம#ன்ன#ன. அவர் ஒரு கொ��#ய கொதி�ழி#3தி��ர் என்�து ��ர்த்தி ம�த்தி��த்தி�ளே3ளேய பு�#ந்திது.

கொ��#யவர் திம் அரைறிய(லிருந்து கொவ#ப்�ட்டதும், முன்ன�ல் இருந்தி அந்தித் திம்�தி� மீதுதி�ன் அவ�து ��ர்ரைவ வ(ழுந்திது. அந்தித் கொதி�ழி#3தி��ரை�, “எப்�டி இருக்ளேகா?” என்று வ(ச��#த்தி�ர் கொ��#யவர்.

அதிற்கு அந்தித் கொதி�ழி#3தி��ர், தி�ன் கொசய்து வரும் தி�ன திருமங்காள் �ற்றி7யும், கொதி�டர்ந்தி�ற்ளே��ல் நா�ன்கு நா�ட்காளுக்குத் தின் கொச�ந்திச் கொச3வ(ல் இ3வசம�கா ஏரைழி �(��மணர்காளுக்கு ‘சமஷ்டி உ�நாயனம்’ கொசய்து ரைவத்திது �ற்றி7யும் கொச�ல்லிவ(ட்டு, அது கொதி�டர்��ன ரைகாளேயடுகாரைப் கொ��#யவ�#டம் கா�ண்�(த்தி�ர். அரைதி வ�ங்கா�ப் ��ர்ரைவய(ட்ட கொ��#யவர், “ச�#, இதுக்கொகால்3�ம் உனக்கு எவ்வவு கொச3வ�ச்சு?” என்று ளேகாட்ட�ர். கொதி�ழி#3தி��ர் கொ�ரும#திம் கொதி�ன#க்கும் கு�லில், “ச73 3ட்ச ரூ��ய்காள் ஆகா�ய(ருக்கும்” என்றி�ர்.

கொ��#யவர் ச7றி7து ளேநா�ம் கொமdனம�கா இருந்தி�ர். �(ன்னர், “அதி�ருக்காட்டும்… தி�ருகொநால்ளேவலி3 திக்ஷி-ண�மூர்த்தி�ன்னு ஒரு ரை�யன் இருந்தி�ளேன, அவன் இப்ளே�� எப்�டி இருக்கா�ன்?” என்று சன்னம�ன கு�லில் ளேகாட்டுவ(ட்டுப் �தி�ரை3 எதி�ர்����மல் நாகார்ந்து ளே��ய்வ(ட்ட�ர்.

கொதி�ழி#3�தி��ர் அப்ளே��து அரைடந்தி அதி�ர்ச்ச7க்கு அளேவ இல்ரை3. தின்ரைனக் காட்டுப்�டுத்தி�க்கொகா�ள் முடிய�மல் குமுறி7க் குமுறி7 அழித் கொதி�டங்கா�வ(ட்ட�ர். அவர் மரைனவ( அவரை�ச் சம�தி�னப்�டுத்தி முயன்றும் முடியவ(ல்ரை3. அதிற்குள் �த்தி��#ரைகாய�ர்காள் ச73ர் அங்கு கூடி, அவர் ஏன் அழுகா�றி�ர் என்று வ(ச��#த்தினர்.

அதிற்கு அவர், “நா�ன் அளேய�க்கா�யன்… அளேய�க்கா�யன்..!” என்று தி�ருப்�(த் தி�ருப்�(ச் கொச�ல்லிக்கொகா�ண்டு இருந்தி�ர். அவரை� ஒருவ�று சம�தி�னப்�டுத்தி� வ(ஷயத்ரைதிக் ளேகாட்டதிற்கு அவர் கொச�ன்ன�ர்…

“எனக்கு ஒரு அக்கா� உண்டு. அவள் காணவரைன இழிந்திவள். அவளுக்கு ஒரு ரை�யன். அவன் கொ�யர்தி�ன் திக்ஷி-ண�மூர்த்தி�. அவர்காள் இருவரும் என் வீட்டில்தி�ன் திங்கா� வர்ந்தி�ர்காள். �(ன்னர் அக்கா� கா�3ம�கா�வ(ட்ட�ள். அதின்�(ன் அந்திப் ரை�யரைன என் வீட்டில் ரைவத்தி�ருக்கா வ(ரும்��மல், வீட்ரைட வ(ட்டுத் து�த்தி� வ(ட்ளேடன். அதின்�(ன் அவன் எங்ளேகா ளே��ன�ன், என்ன ஆன�ன் என்று எனக்குத் கொதி�#ய�து. ‘ஊருக்கொகால்3�ம் சமஷ்டி உ�நாயனம் கொசய்து ரைவப்�தி�ய் கொ�ருரைம ளே�சுகா�றி�ய். ஆன�ல், உன் கொச�ந்திச் சளேகா�தி�# மகாரைன மறிந்துவ(ட்ட�ய். நீ கொ��#ய திர்மவ�ன�?’ என்றுதி�ன் கொ��#யவர் இப்ளே��து என்ரைன மரைறிமுகாம�காக் ளேகாட்ட�ர். உடனடிய�கா அந்திப் ரை�யரைனத் ளேதிடிக் காண்டு�(டித்து, நால்3 முரைறிய(ல் வர்த்துப் கொ��#யவன�கா ஆக்கா ளேவண்டியது என் கொ��றுப்பு!” என்றி�டி தின் மரைனவ(யுடன் கா�ம்�(ச் கொசன்றி�ர் அந்தித் கொதி�ழி#3தி��ர்.

Arul 37: Padmavathi Kalyanam  �த்ம�வதி� ��#ணயம் ம�வக்கா�டு ��மஸ்வ�ம# அய்யருக்கு,நா�ன்கு கொ�ண்காள், இ�ண்டு ஆண் குழிந்ரைதிகாள்.இவயதி�ல் எதி�லும் அக்காரைறி கா�ட்ட�மல் சுற்றி7த் தி��#ந்திதி�ல்ம�தி வரும�னத்தி�ற்கு உத்தி��வ�திம் இல்ரை3. ரைவதீகாச் சடங்குகாள்கொசய்வ(க்கும் �ண்டிதிர்காளுடன் உதிவ(ய�ன�காச் கொசல்வ�ர்.அதி�ல்கா�ரைடக்கும் கொச�ற்� வரும�னத்தி�ல் குடும்�ம் நாடந்து கொகா�ண்டிருந்திது.

��ம்�ரை�ய�கா வந்தி வீட்டில் வ�சம், நால்3 ளேவரைய�கா வீட்டுவ�டரைகா �(�ச்ரைன இல்ரை3.

கா���மத்துக்கு கொவ#ளேய, ஒரு கொதின்னந்ளேதி�ப்பு,முப்�துகொதின்ரைனகாள்.'தி�ளுண்ட..நீரை�த் திரை3ய�ளே3 தி�ன் திருதி3�ல்'தி�னமும் ஒரு கா�3 ச�ப்��டு நா�ச்சயம்..

மகா� கொ��#யவ�ரை நாமஸ்கா�#த்து வ(ட்டு எழுந்து நா�ன்றி�ர்.��மஸ்வ�ம#,முகாத்தி�ல் ளேச�காம் அப்�(ய(ருந்திது.

"கொ��#ய கொ�ண்ணுக்கு இரு�த்தி��ண்டு வயதி�கா�றிது.அடுத்திவளுக்கு இரு�து. கொ�ண்டு ளே�ருக்கும் ஒளே� முகூர்த்தித்தி�ளே3கால்ய�ணம் �ண்ண#ன�ல் கொச3வு குரைறியும்.அது ஒத்து வ�ளே3,மூத்திவளுக்கு ஒரு வ�ன் நா�ச்சயம�கும் ளே��ல் இருந்திது...

�ணம் ளேதிரைவப்�ட்டது. கொதின்னந்ளேதி�ப்ரை� கா��யம் ளே�ச7,அட்வ�ன்ஸ் வ�ங்கா�, அக்�#கொமன்ட் ளே��ட்ளேடன்..."கொதி�ண்ரைட அரைடத்துக் கொகா�ண்டது:கொமன்று வ(ழுங்கா�ன�ர் "அண்ண�வுக்குக் ளேகா��ம். அவரை�க் ளேகாட்காரை3ய�ம். ��ம்�ரை� கொச�த்து: அவருக்கும் உ�#ரைம உண்ட�ம்.ளேகா�ர்ட்டுக்குப் ளே��ய் ஸ்ளேட வ�ங்கா�ட்ட�ர்..."கொ��#யவ�ள் ஐந்து நா�ம#ஷம் அவரை�ளேய ��ர்த்துக்கொகா�ண்டிருந்தி�ர்காள்.�(ன்னர் �(�ச�திம் கொகா�டுத்து அனுப்�( வ(ட்ட�ர்காள்.

��மஸ்வ�ம#க்குப் �டு ஏம�ற்றிம்.'காவரை3ப்�ட�ளேதி' என்று ஒரு குறி7ப்புக் கூட கொகா�டுக்காவ(ல்ரை3ளேய. கொ��#யவ�ள். கொவ#ளேய வந்திதும், கொ��#யவ�#ன் அணுக்காத் கொதி�ண்டர்��யவ�ம் ��லு காண்ண#ல் �ட்ட�ர். அவ�#டம் தின் ஆதிங்காத்ரைதிக்கொகா�ட்டித் தீர்த்தி�ர் ��மஸ்வ�ம#.."கொ��#யவ� மனசு கொவச்ச� என்ன ளேவணும�ன�லும் �ண்ண3�ம்.

என் அண்ண�வுக்கு என்ன குரைறிச்சல்? கொ��#ய வீடு, எப்ளே��

��ர்த்தி�லும் கொவ#யூர்தி�ன். ளேநா�#ல் ��ர்க்காளேவ முடியறிதி�ல்ளே3.

அப்�� ச7��ர்த்தித்துக்குக் கூட என்ரைனக் கூப்�(டறிதி�ல்ளே3..

என்ன�ல் தின#ய�காப் �ண்ண முடியும�? நா�ன்..காஷ்டப்�டறிவன்,

உதிவ( கொசய்யப்�ட�தி�?"

��லு ளேகாட்ட�ர்; கொ��#யவ�#டம் கொச�ல்3ப்�ட�தி�?"

"கொச�ன்ளேனளேன1 கொ��#யவ� ளேகாட்டுண்ளேட இருந்தி�..வ(பூதி�

�(�ஸ�திம் கொகா�டுத்தி� அவ்வவுதி�ன்!"

��லுவுக்கும் பு�#யவ(ல்ரை3. எல்3�ருக்கும் ஆறுதில் கூறும்

கொ��#யவ�,��மஸ்வ�ம#ரைய மட்டும் ஏன் ஒதுக்கா� வ(ட்ட�ர்காள்"

��மஸ்வ�ம# ஏரைழிளேய திவ(�, கொ��ம்�வும் நால்3வர்;�க்தி�ம�ன்;

அனுஷ்ட�தி�...கொ��#யவ�ளுக்குத் கொதி�#யுளேம"

"காவரை3ப்�ட�ளேதி, கொ��#யவ� ளேமளே3 ���த்ரைதிப் ளே��ட்டுட்டு

ளேமளே3 கா��#யத்ரைதிப் ��ர்...வ�ட்டும�"

அரை� அடி அகா3த்துக்கு ஜி�#ரைகாக் காரை� ளே��ட்ட தூய ளேவஷ்டி

அதிற்ளேகாற்றி அங்காவஸ்தி��ம்,கொகா�ட்ரைடப் ��க்கு அவ(ல்

திங்காப்பூண் காட்டிய ருத்��ட்சம�ரை3,நாவ�த்தி�னம�ரை3, ஐந்து �வுன்

சங்கா�லிய(ல், இ�ண்டு அங்கு3 டய� மீட்ட�#ல்

ஒரு ட�3ர்; �த்தி�ன#யும் இ�ண்டு ச7ஷ்யர்காளும் உடன் வ�, திட்டு நா�ரைறியப்

�ழிங்காளுடன் காம்பீ�ம�கா நாடந்து வந்தி�ர்.'உ�ன்ய�ஸ தி�3காம்

ம�ர்க்கா�ந்து ச�ஸ்தி��#காள். கொ��#யவ�#டம் அவருக்கு எப்ளே��தும் ஒரு

சலுரைகா உண்டு. கொவகு ளேநா�ம் ளே�ச7க் கொகா�ண்டிருப்��ர்காள்.ச�யங்கா�3த்தி�ல்

ஒரு மண# ளேநா�ம் உ�ன்ய�சம் கொசய்யச் கொச�ல்வ�ர்காள்.

கொ��#யவ�ள், கொ�d��ண#கார் வந்தி�ருப்�ரைதி ஓ�க் காண்ண�ல்

��ர்த்து வ(ட்ட�ர்காள்.ஆன�லும் அரைதிக் கா�ட்டிக் கொகா�ள்�மல்

ய�ர் ய�ருடளேன�,என்கொனன்னளேவ� ளே�ச7க் கொகா�ண்டிருந்தி�ர்காள்.

இன்றிக்கு என்ன,இப்�டி?

அகா�3 ���தித்தி�லும் புகாழ் கொ�ற்றி ஒருகொ�d��ண#காரை� இப்�டிக்

கா�க்கா ரைவக்கா3�ம�?

��யவ�ம் ��லு,கொ��#யவ�ள் அருகா�ல் கொசன்று,"ம�ர்க்கா�ந்து ச�ஸ்தி��#காள்

வந்தி�ருக்கா�ர்"என்று இரை�ந்து கொச�ன்ன�ர்.

கொ��#யவ�ள் ��ர்ரைவ இவர் �க்காம் தி�ரும்புகா�றி ம�தி��# �ட்டது.

�ழித்திட்ரைட சமர்ப்�(த்துவ(ட்டு,வந்தினம் கொசய்தி�ர் ச�ஸ்தி��#காள்.

"தி�ருப்�தி�க்குப் ளே��ய(ண்டிருக்ளேகான்.கொ��ம்� அபூர்வம�, ஏகொழிட்டு நா�ள்

கொ�ஸ்ட்.புளே��கா���ம் இல்ளே3.ஸ்ரீன#வ�சனுக்கு தி�ருக்கால்ய�ணம் �ண்ண#ப்

��ர்க்காணும்னு, �த்தி�ன# ஆரைசப்�ட்ட�, உடளேன புறிப்�ட்டுட்ளேடன். கொ��#யவ�

அனுக்�ஹித்ளேதி�ட ஸ்ரீன#வ�ச கால்ய�ணம் நாடக்காணும்..." கொ��#யவ�ள்

அவரை� ஏறி7ட்டுப் ��ர்க்காவ(ல்ரை3; முகாம்

கொகா�டுத்துப் ளே�சவ(ல்ரை3.தி�#சனத்துக்கு வந்தி ��ட்டிகாள்

குடிய�னவர்கா#டகொமல்3�ம் உற்ச�காம�காப் ளே�ச7ன�ர்காள்.

 அரை� மண# ஆய(ற்று. "ச�ஸ்தி��#காள் நா�ன்னுண்டுருக்கா�..." என்று

நா�ரைனயூட்டின�ர் ��லு. "ஹி7......ஹி7......ஆம�ம்......கொ��#யவ� அனுக்�ஹிம்

�ண்ணனும். ஸ்ரீநா�வ�ஸ தி�ருக்கால்ய�ணம்....."அவர் வ�க்கா�யத்ரைதி முடிக்கு

முன் சட்கொடன்று எழுந்தி�ர்காள் கொ��#யவ�ள்.

"முதில்ளே3 �த்ம�வதி� ��#ணயம் �ண்ணுங்ளேகா�...." உள்ளே ளே��ய்

வ(ட்ட�ர்காள்,கொ��#யவ�ள்.எல்3�ருகாகும் ஆச்சர்யம�கா இருந்திது.

ஸ்ரீநா�வ�ஸ கால்ய�ணம் என்றி�ல்,அது �த்ம�வதி� கால்ய�ணமும் தி�ளேன? ய�ர்

ளே��ய் கொ��#யவ�#டம் வ(க்காம் ளேகாட்�து?

தி�ருப்�தி�ய(ல் நா�ரைறியப் ளே�ர்காள், கால்ய�ணம் உற்சவம் கொசய்கா�றி�ர்காள்.நீ,

தி�ருச்ச�னூ�#ல் �த்ம�வதி� கால்ய�ணம் உற்சவம் கொசய்' என்கா�றி�ர்கா�?

 "கொ��#யவ� என்ன உத்தி�வு ளே��ட்டுட்டுப் ளே��ய(ருக்கா�?"

ச�ஸ்தி��#காள் முகாத்தி�ல் ஒரு லிட்டர் அசடு வழி#ந்திது.

முதுகா�ல் சுளீகொ�ன்று ச�ட்ரைடயடி! 

இ�ண்டு ம�திங்காள் காழி#த்து, முகாகொமல்3�ம் பூ�#த்துக் கா�டக்கா,கால்ய�ணப்

�த்தி��#ரைகாரையப் கொ��#யவ�#டம் சமர்ப்�(த்து வ(ட்டு

��மஸ்வ�ம#,கொச�ன்ன�ர்.

 "கால்ய�ணச் கொச3வு முழுக்கா அண்ண�ளேவ ஏத்துண்டுட்ட�ர்.

'கான்ன#கா�தி�னம் �ண்ண#க் கொகா�டுக்கா�றிது மட்டும்தி�ன் உன் கொ��றுப்பு. மீதி�

எல்3�த்ரைதியும் எங்கா�ட்ட வ(ட்டுடு'ன்ன�ர்."

"கொதின்னந்ளேதி�ப்பு ளேகாரைஸ வ��ஸ் வ�ங்கா�ண்டுட்ட�ர். "ச7ன்ன ரை�யனுக்குப்

�ன்ன#�ண்டு வயது. பூணூல் ளே��ட்டு தின் ச7ஷ்யன� ரைவத்துக்

கொகா�ள்வதி�காச் கொச�ல்லிட்ட�ர்."

 "அண்ண�,இப்�டி அனுகூ3ம� ம�றுவ�ர்னு நா�ன் கானவுகூட

காண்டதி�ல்ளே3...."

கொ��#யவ�ள் வ3க் கா�த்ரைதித் தூக்கா� ஆச7ர்வதி�த்து �(�ச�திம்

கொகா�டுத்தினுப்�(ன�ர்காள்.

 கொவ#ளேய வந்தி�ர் ��மஸ்வ�ம#.எதி�ளே� ��யவ�ம் ��லு!

"என்ன ம�வக்கா�டு! கால்ய�ணப் �த்தி��#ரைகாய�? புத்தி��#க்குக் கால்ய�ணம�?

ரைகாய(ளே3 கா�3ண� இல்ளே3ன்னு காண்ணீர் வ(ட்டீளே�?" �த்தி��#ரைகாரையப்

�(�#த்துப் ��ர்த்தி�ர் ��லு.

 "...ம�வக்கா�டு ஜிகாதீஸ்வ� ச�ஸ்தி��#காள் கொ�dத்�#யும் என் இரைய

சளேகா�தி�ன் ச7�.��மஸ்வ�ம#ய(ன் ஸீமந்தி புத்தி��#யும�ன

கொசd.�த்ம�வதி�ரைய.." வ(ளேதியன்;ம�ர்க்கா�ந்து ச�ஸ்தி��#... ��லுவ(ன்

கா�ல்காள் திரை�ய(ல் ளேவர்வ(ட்டன.

 "��லு அண்ண�! அவச7யம் கால்ய�ணத்துக்கு வந்துடணும்...அண்ண�

கொ��றுப்�(ளே3 நாடக்கா�றிது...உங்காரைப் ��ர்த்தி�ல்,அண்ண�

சந்ளேதி�ஷப்�டுவ�ர்..." திரை3ரைய அரைசத்துவ(ட்டு,நாகார்ந்தி�ர் ��லு. இ�ண்டு

ம�திங்காள் முன்னர்,கொ��#யவ�ள் கொச�ன்ன கொச�ற்காள் கா�திருகா�ல் மீண்டும்

ஒலித்தின.

'முதில்ளே3 �த்ம�வதி� ��#ணயம் �ண்ணுங்ளேகா�..."

"எந்தி �த்ம�வதி�" தி�ருச்ச�னூர் �த்ம�வதி�ய�? ம�வக்கா�டு �த்ம�வதி�ய�? 

��மஸ்வ�ம#ய(னுரைடய கொ�ண்ண#ன் கொ�யர் '�த்ம�வதி�' என்று

கொ��#யவ�ளுக்கு ய�ர் கொச�ல்லிய(ருப்��ர்காள்?.

ளேதிவ �காச7யங்கா#ல் திரை3ய(ட நாமக்குத் திகுதி�ய(ல்ரை3 ம�வக்கா�டு

�த்ம�வதி� கால்ய�ணத் ளேதிதி�ரைய நா�ரைனவு ரைவத்துக் கொகா�ண்ட�ல் ளே��தும்.!

 தி�ருச்ச�னூர் �த்ம�வதி�க்கு நா�த்ய கால்ய�ணம்.!

சங்கா��! ளே��ற்றி7...ளே��ற்றி7

மகா� கொ��#யவ� தி�ருவடிகாள் ச�ணம் ஹி� ஹி� சங்கா� கொஜிய கொஜிய சங்கா� 

Arul 38: எச்ச7ல் ளேதி�ஷம்இன்ரைறிய ஆந்தி�� ம�நா�3த்தி�ல் உள் கா�3ஹிச்தி�ரைய அறி7ய�திவர்காள் இருக்கா

முடிய�து �ஞ்சபூதி ஸ்தி3ங்கா#ல் ஒன்றி�ன வ�யு ஸ்தி3ம�ன இங்கு

மரை3யடிவ��த்தி�ல்  ஈஸ்வ�ன் கா�3ஹிஸ்தீஸ்வ���கா ளேகா�ய(ல் கொகா�ண்டுள்�ர்

ச73ந்தி�  சர்ப்�ம் ய�ரைன மூன்றும் இங்கு முக்தி� கொ�ற்றிதி�ல் இத்திம்

தி�ருகா�ஹிஸ்தி� என்று அரைழிக்கா �டுகா�ன்றிது .

 இவ்வவு ச7றிப்பு ம#க்கா கா�ஹிஸ்தி�க்கு மகா�... கொ��#யவ� ஒருமுரைறி கொசன்றிளே��து

அங்கா�ருந்தி ஒரு �க்திர்  கொ��#யவ�#டம் ளேவண்டுளேகா�ள் ஒன்ரைறி முன்ரைவத்தி�ர்

அவருரைடய வீடிற்கு வ�ளேவண்டும் என்று .

 ஒருநா�ள் அந்தி �க்திர் பூரைஜி அரைறிய(ல் தினது பூரைஜிரைய முடித்துவ(ட்டு

கொநாய்ளேவதி�யதுக்கா�கா ரைவத்தி�ருந்தி கால்காண்டில் ஒரு �(டி எடுத்து வ�ய(ல் அள்#

ளே��ட்டதுதி�ன் தி�மதிம்  கொவ#ளேய ய�ளே�� வரும் சத்திம் ளேகாட்டது கொவ#ளேய வந்து

எட்டி ��ர்த்திவர் இன்� அதி�ர்ச்ச7ய(ல் தி�க்குமுக்கா�டி ளே��ன�ர் கொவ#ளேய வந்திது

ச�க்க்ஷி�த்  மகா� கொ��#யவ�ள் .

 வ�ய் நா�ரைறிய காற்காண்ரைட குதிப்�(க் கொகா�ண்டிருந்திதி�ல்  அவ��ல்  வ�ய் தி�றிந்து

கொ��#யவ�ரை வ�ளேவற்கா முடியவ(ல்ரை3 .கொ��#யவ�ரை �3முரைறி வீட்டிற்கு

வ�ருங்காள் என்று தி�ம் அரைழித்தும் வீட்டின் முன்ளேன வந்து நா�ற்கும் அவரை�

வ�ருங்காள் வ�ருங்காள் என்று அரைழிக்கா முடியவ(ல்ரை3ளேய என்றி திவ(ப்�(ல்

தித்தி#த்தி�ர் .

 அப்ளே��து மகா�ன் நா�ன் வந்தி நா�ள் முதில் ஆத்துக்கு வ�ங்ளேகா�ன்னு நீ கூப்ட�தி

நா�#ல்ரை3 , இப்ளே�� உங்கா�த்துக்கு வந்து வ�சல்ரை3ளேய நா�னுண்டிருக்ளேகான்

உள் வ�ங்கான்னு கொச�ல்3�ம மச மசன்னு நா�க்காறி7ளேய என்று காட்டய(ட்ட�ர் 

 �க்திருக்கு என்ன கொசய்வது என்று கொதி�#ய�மல் கொ��#யவ� அருகா�ல் இருக்கா  வ�ய(ல்

இருந்தி காற்காண்ரைட கீளேழி உம#ழ்ந்துவ(ட்ட�ர் எங்ளேகா தி�ன் உம#ழ்ந்தி எச்ச7ல் மகா�ன்

மீது �ட்டிருக்குளேம� என்று �திட்டமரைடந்து அ�ச��ம் �ண்ண#ட்ளேடன் , அ�ச��ம்

�ண்ண#ட்ளேடன் என்று கூறி7 வ�ய(ல் ளே��ட்டுகொகா�ண்ட�ர் .

 இரைதி பு�#ந்துகொகா�ண்ட மகா�ன் இப்� என்ன அய(டுத்து ஏன் �திற்றி

இக்கா�3ஹிச்தி�ய(ல் காண்ணப்�நா�யன�ர்  ச7வகொ�ரும�னுக்கு எப்�டி  பூரைஜி

�ண்ண#ன�ன்னு கொதி�#யும� வ�ய(ல் ஜி3ரைதிக் கொகா�ண்டுவந்து ச7வ லிங்காத்துக்கு

அ�(ளேஷகாம் கொசய்தி�ன் , ம�ம#சத்ரைதி வ�ய(ல் சுரைவத்து கொநாய்ளேவத்தி�யம்

�ண்ண#ன�ன் அவன் கொசய்தி கொசயல் நாமக்கு திவறி�கா ளேதி�ன்றி7ன�லும்

�காவ�னுக்கு அது திவறி�கா கொதி�#யவ(ல்ரை3 .

ஆச�ர்ய�ள் (ஆதி�சங்கா�ர்) ச7வ�னந்தி 3ஹி�#ய(ல்  ஆன�ன�ட்டவன்

பூரைஜிகொயல்3�ம் ����ட்ட�மல்  கா�ட்டில் வ�ழ்ந்தி காண்ணப்�ன் �க்தி�ரையத்தி�ன்

கொ��#ச� கொச�ல்3றி�ர் . அப்ளே�ற்�ட்ட காண்ணப்�ன் வ�ழ்ந்தி தி�ருத்தி3ம் இது இங்கா

நாமக்கு எச்ச7ல் ளேதி�ஷம் வ��து என்றி�ர் மகா� கொ��#யவ� 

 இதிற்க்கு �(றிகுதி�ன் அந்தி �க்தின் சம�தி�னம் அரைடந்தி�ர் 

Arul 39: கா�னல்நீர்!

��ரை3வனங்கா#ல் நா�ரைறிய ம�ன் கூட்டங்காள் இருக்கும். அவற்றுக்கு கொவய(ல் கா�3த்தி�ல் ‘ஹி� ஹி�’ என்று தி�ஹிம் எடுக்கும். ஆன�ல், ��ரை3வனத்தி�ல் ஜி3ம் கா�ரைடக்கும�? கா�ரைடக்கா�வ(ட்ட�ல் ளே��கா�றிது.

அங்ளேகா ஜி3ளேம கா�ரைடக்கா�து என்�தி�வது கொதி�#ந்துவ(ட்ட�ல் ம�ன் கூட்டம் ��ரை3வனத்ரைதி வ(ட்டு கொவ#ய(ளே3 உள் நீர் வமுள் நா�ட்டுக்கு ஓடிவந்து உய(ரை�க் கா�ப்��ற்றி7க் கொகா�ள் முடியும். ஆன�ல், இரைதியும் கொசய்ய முடிய�மல் ஜி3ளேம இல்3�தி ��ரை3வனத்தி�ல் ஜி3ம் இருக்கா�றி ம�தி��# ஒரு ஏம�ற்று ஜி�3ம் நாடக்கா�றிது. அதுதி�ன் கா�னல்நீர் என்�து. ப்�தி��(ம்�ம் (reflection), ஒ#ச்ச7திறில் (refraction) ‘தி�ய�#’காரைக் கொகா�ண்டு ஸயன்ஸில் இரைதி வ(க்குகா�றி�ர்காள். கொம�த்தித்தி�ல் இது என்னகொவன்றி�ல், ��ரை3வனம் ம�தி��#ய�ன ஒரு வ(ஸ்தி��ம�ன கொவ#ய(ல் கொ��ம்�வும் உஷ்ணம் ஏறி7ப்ளே��ய், கா�ற்று ப்�ளேதிசம் இளே3ச�கா� வ(டுகா�றிளே��து, தூ�த்தி�லிருந்து ��ர்க்கா�றிவர்காளுக்கு ஜி3த்தி�ளே3 ப்�தி��(ம்�ம் கொதி�#கா�றிம�தி��# மண்ண#ளே3ளேய கொதி�#கா�றிது. தூ�த்தி�லிருந்து ��ர்க்கா�றிளே��து கொவறும் மணற்��ங்கா�ன பூம#ளேய ஒரு நாதி� ஓடுகா�றி ம�தி��# கொதி�# யும். அரைதி ளேநா�க்கா�ப் ளே��காப் ளே��கா, அதுவும் திள்#ப் ளே��ய்க்கொகா�ண்ளேடய(ருக்கும்.

இப்�டிப்�ட்ட கா�னல்நீரை�ப் ��ர்த்து ம�ன்காள் வ�ஸ்திவம�ன ஜி3ம் என்று நா�ரைனத்து அரைதித் ளேதிடித் ளேதிடி ஓடி காரைடச7ய(ல் ஓடமுடிய�மல் காரைத்து, கொவய(லின் உஷ்ணம் தி�ங்கா�மல், கொ��ம்�வும் ��#தி��ம�கா ஜீவரைன இழிக்கும், ஸம்ஸ்க்ருதித்தி�ல் ‘ம்ருக்’ என்றி�ல் ‘ளேதிடுவது’ என்று அர்த்திம். ஓய�மல் எரைதிய�வது ளேதிடி ஓடிக்கொகா�ண்ளேட இருப்�துதி�ன் ‘ம்ருகாம்’. கா�னல் நீரை�த் ளேதிடி ஓடி மடிவது ம�ன் என்றி ம்ருகாத்தி�ன் ��#தி��ம�ன கா�ர்யம�கா இருக்கா�றிது! ளே3�காகொமல்3�ம் ம�ரைய என்று அத்ரைவதி ச�ஸ்தி��த்தி�ல் கொச�ல்லிய(ருக்கா�றிது. ‘அகொதிப்�டி ம�ரைய? ளே3�காம்தி�ன் காண்ணுக்குத் கொதி�#கா�றிளேதி?’ என்று ளேகாட்ட�ல், ‘கா�னல் நீர் கூடத்தி�ன் காண்ணுக்குத் கொதி�#கா�றிது. அதின�ல் அது நா�ஜிம�கா�வ(டும� ? அப்�டித்தி�ன் இந்தி ளே3�காமும் ஒரு கா�னல் நீர்’ என்று அத்ரைவதி க்�ந்திங்கா#ல் கொச�ல்லிய(ருக்கா�றிது.

- ஜிகாத்குரு கா�ஞ்ச7 கா�மளேகா�டி ஸ்ரீசந்தி��ளேசகாளே�ந்தி�� ச�ஸ்வதி� சங்கா��ச்ச�ர்ய ஸ்வ�ம#காhs

Arul 40 : எரைசயனூர் ��ட்டி (Esayanur Patty) கா�ஞ்ச7மடத்தி�ல் கொ��#யவ�#ன் மீது �க்தி�யும் ��சமும் கொகா�ண்ட அம்ரைமய�ர் ஒருவர் இருந்தி�ர். அவர் தி�ன் எரைசயனூர் ��ட்டி. இவ்வூர் வ(ழுப்பு�ம் ம�வட்டத்தி�ல் உள்து. அவ�து கொ�யர் ளேகா�கா�3�ம்��ள். இரைமய(ளே3ளேய காணவர் மற்றும் குழிந்ரைதிகாரை இழிந்துவ(ட்டதி�ல், கா�ஞ்ச7மடத்தி�ல் கொதி�ண்டு கொசய்வரைதி தின் வ�ழ்நா�ள் 3ட்ச7யம�கா ஏற்றுக்கொகா�ண்டு அங்ளேகாளேய ஐக்கா�யம�கா� வ(ட்ட�ர்.எரைசயனூர் ��ட்டிக்கு மடத்தி�ல் தின# மதி�ப்பு உண்டு. மடத்து ச7ப்�ந்தி�காரையும் அ�...ட்டி உருட்டி ளேவரை3 வ�ங்குவ�ர். அளேதிளேநா�ம், அன்��காவும் நாடந்து கொகா�ள்வ�ர். அவருரைடய அணுகுமுரைறிய(ல் ளேவரை3 கொசய்ய�திவனும் கொசய்யத் கொதி�டங்கா�வ(டுவ�ன்.“ஏண்ட� ��மமூர்த்தி�! இன்ன#க்கு கொ��#யவ� �(ø க்ஷிரைய ச�#ய� �ண்ண#ன���? ஏன் தி�ன் ஏகா�திச7, துவ�திச7, �(�ளேதி�ஷம் எல்3�ம் ளேசர்ந்தி�ப்�(3 வ�ளேதி�? கொதி�#யரை3ளேய! திசம# வந்தி�ளே3 இப்�டி நா�லு நா�ள் �ட்டின#ய� கா�ய(றி�ளே�! உடம்பு என்ன�கும்?” என்று காவரை3 கொகா�ள்வ�ர் ��ட்டி.“”ளேவலூர் ம�ம�! நா�ன் கொச�ல்றிரைதிக் ளேகாளுங்ளேகா�! நீங்கா கொச�ன்ன�த் தி�ன் கொ��#யவ� ளேகாட்��! உடம்புக்கு முடிய�தி ளேநா�த்தி�3 கொவந்நீர் ஸ்நா�னம் கொசய்யச் கொச�ல்லுங்ளேகா�!” என்��ர்.“”ஏண்ட�! வ(ஸ்வநா�தி�! கொ��#யவ�ரைத் தூங்காவ(ட�ம ளே�ச்சுக் கொகா�டுத்துண்ளேட இருக்ளேகா!” என்று அதிட்டுவ�ர். இப்�டி நா�ள் முழுவதும் எரைசயனூர் ��ட்டிய(ன் அக்காரைறியுணர்வு அவ்வப்ளே��து கொவ#ப்�ட்டுக் கொகா�ண்ளேட இருக்கும். தி�டீகொ�ன்று கொ��#யவரை�த் தூக்கா�ச் கொசல்லும் சவ��#க்கா��ர்கா#டம் ளே��ய், “”நீங்காள் எல்3�ரும் புண்ண#ய ஆத்ம�க்காள். நான்ன� இருங்ளேகா�! இதி�ல் இருக்கும் �ட்சணங்காரை எடுத்து �கா�ர்ந்து ச�ப்�(டுங்ளேகா�!” என்று அன்ளே��டு உ�ச�#ப்��ர்.கா�3ப்ளே��க்கா�ல், ��ட்டி திள்�ரைமய(ல் திவ(த்துவந்தி�ர். அடிக்காடி கொ��#யவ�#டம் �(��ர்த்திரைன கொசய்து கொகா�ள்வ�ர். “”கொ��ன்ளேன� கொ��ருளே� ளேதிரைவய(ல்ரை3. வ�ழ்க்ரைகாய(ல் என்ன�ல் முடிந்தி ளேசரைவகாரைச் கொசய்ளேதின். இப்ளே�� நா�ம்மதி�ய�ன முடிரைவ மட்டும் உங்கா#டம் ளேவண்டளேறின்,” என்று ��ட்டி வருந்தி�ன�ர்.கொ��#யவரும் ��ட்டிய(ன் உடல்நா3ரைன அவ்வப்ளே��து ச7ஷ்யர்கா#டம் ளேகாட்டுத் கொதி�#ந்து கொகா�ள்வ�ர்.ஒருநா�ள் கொ��#யவர் தி�டீகொ�ன்று தின் மடத்து கொதி�ண்டர் ஒருவரை� அரைழித்தி�ர்.“”எரைசயனூர் ��ட்டிக்கு இந்தி துச7 தீர்த்தி �(�ச�தித்ரைதிக் கொகா�டு, ” என்று காட்டரைய(ட்ட�ர். அதுளேவ ��ட்டிய(ன் காரைடச7 உணவ�கா இருந்திது.

ச7றி7து ளேநா�த்தி�ல் எரைசயனூர் ��ட்டி இரைறிவனடி ளேசர்ந்துவ(ட்ட�ர். எந்திவ(தி ம�ண அவஸ்ரைதிளேய�, ளேநா�ளேய� இல்3�மல் ��ட்டி மரைறிந்திது ஆச்ச�#யம�கா இருந்திது. மரைறிவுச் கொசய்தி� ளேகாட்ட கொ��#யவர் மூன்று தி�னங்காள் மவுனவ(�திம் இருந்தி�ர். ��ட்டி ளேகாட்ட�டிளேய, நா�ம்மதி�ய�ன இறுதி� முடிரைவத் திந்திது கொ��#யவ�#ன் ஆச7 என்�ரைதி மடத்து கொதி�ண்டர்காள் அரைனவரும் உணர்ந்தினர் 

Arul 41: அம்��#ன் �3 ரூ�ங்காள் (Ambalin Pala Roobamkal)

‘கொசdந்திர்ய 3ஹி�#’ய(ன் முதில் ஸ்ளே3�காத்தி�ளே3ளேய அம்��ளுரைடய அ���ம�ன சக்தி�ரைய ஆச்சர்ய�ள் கொச�ல்கா�றி�ர். (ச7வ:சக்த்ய� யுக்ளேதி�) “சக்தி�ய�கா�றி அம்ம�! ��ளேமஸ்வ��ன ச7வனும் உன்னுடன் ளேசர்ந்தி�ருந்தி�ல் தி�ன் கா�ர்யம் கொசய்வதிற்கு தி�றிரைம உள்வ��வ�ர். உன்ளேன�டு ளேசர்ந்தி���வ(ட்ட�ல் அவ��ல் து# அரைசவதிற்கு கூட முடிய�து. அதிற்கா�ன ச�மர்த்தி�யம், சக்தி� அவருக்கு கா�ரைடய�து” என்கா�றி�ர், தின்ரைன திவ(� ளேவறு எதுவும் இல்3�திதி�ல்,எரைதியுளேம கொதி�#ந்து கொகா�ள் முடிய�மல் இருப்�து ப்�ஹ்மம்.

இருந்தி�லும் ளே3�காத்தி�ல் இத்திரைன தி�னுச�ன அறி7வுகாள் வந்து வ(ட்டன. ப்�ஹ்மம் எங்கும�கா எல்3�ம�கா இருப்�தி�ல் அது அரைசவதிற்கு இடம் ஏது? ஆன�லும், �(�ம்ம�ண்டம் முழுக்கா, உ3காம், நாக்ஷித்தி��ங்கா##ருந்து கொதி�டங்கா� அணுவுக்குள் இருக்கா�றி electron வரை�ய(ல் எல்3�ம் எப்ளே��து ��ர்த்தி�லும் அரைசந்து கொகா�ண்ளேட இருக்கா�ன்றின. நாம் மனளேச� ளேகாட்காளேவ ளேவண்ட�ம் – எப்ளே��து ��ர்த்தி�லும் அரைசவுதி�ன்! இத்திரைன அறி7வுகாளும், அரைசவுகாளும், எப்�டிளேய� �(�ம்மத்தி�ல் வந்து வ(ட்ட ம�தி��# இருக்கா�ன்றின!

அதுதி�ன் ம�ய� கா��#யம்; அல்3து �(�ம்ம சக்தி�ய(ன் �(���வம்! �(�ம்மத்ரைதி ச7வன் என்றும், சக்தி�ரைய அம்��ள் என்றும் கொச�ல்கா�றிளே��து, இரைதிளேய ஆச்சர்ய�ள், “அம்ம�! நீதி�ன் ச7வரைனயும் ஆட்டி ரைவக்கா�றி�ய், அரைசய ரைவக்கா�றி�ய்!” என்கா�றி�ர். இறுதி�ய(ல் இல்3�மல் ளே��கா�றி ளே3�காம் அவ�ல்தி�ன் வந்திது. ய�ம� – ஏது இல்ரை3ளேய�, அதுளேவ – ம�ய�. நாமக்கு ம�ரையரைய ளே��க்குகா�றிவளும் அவள்தி�ன்.

நா�ம் ��ர்க்கா�றி ரூ�கொமல்3�ம் அவள் கொசய்திதுதி�ன்.வ(ளேசஷம�காச் ச73 ரூ�ங்கா#ல் த்ய�ன#த்தி�ல் நாம் மனசு 3ய(க்கா�றிது.எல்3 ரூ�த்தி�ற்கும் இடம் திருகா�றி அகாண்ட அரூ� ஆகா�சம�கா இருக்கா��வளே �(��ண சக்தி�ய�கா, மூச்சு கா�ற்றி�ய் இருக்கா�றி�ள். அக்ன#, ஜி3ம், பூம#, எல்3�ம் அவள் வடிவம்தி�ன்.இரைதிகொயல்3�ம் அனு�வ(க்கா�றி நாம் மனசும் அவள்தி�ன்.

‘மனஸ்த்வம்’ என்கா�றி ஸ்ளே3�காத்தி�ல் ஆச்சர்ய�ள் இரைதிகொயல்3�ம் கொச�ல்கா�றி�ர். வடக்ளேகா ஹி7ம�ச்ச3த்தி�ல் �ர்வதி ��ஜிகுமரை�ய�காப் �(றிந்திவள் கொதின்ளேகா�டிய(ல் காண்யகும�#ய�கா நா�ற்கா�றி�ள். மரை3ய�த்தி�ல் �காவதி�ய�காவும், கார்நா�டகாத்தி�ல் ச�முண்ளேடஸ்வ�#ய�காவும், திம#ழ் நா�ட்டில் கொதி�ண்ரைட மண்ட3த்தி�ல் கா�மட்ச7ய�காவும், ளேச�ழி ளேதிசத்தி�ல் அகா�3�ண்ளேடஸ்வ�#ய�காவும், ��ண்டிய நா�ட்டில் மீன�ட்ச7ய�காவும், ஆந்தி�� ளேதிசத்தி�ல் ஞ�ன�ம்���காவும், மகா���ஷ்டி�த்தி�ல் துஜி� �வ�ன#ய�காவும், குஜி�த்தி�ல் அம்��ஜி#ய�காவும், �ஞ்ச��(ல் ஜ்வ�3�முகா�ய�காவும், கா�ஷ்மீ�த்தி�ல் க்ஷீ� �வ�ன#ய�காவும், உத்தி�� �(�ளேதிசதித்தி�ல் வ(ந்த்யவ�ச7ன#ய�காவும், வங்கா�த்தி�ல் கா�#ய�காவும், அஸ்ஸ�ம#ல் கா�ம�க்ய�வ�காவும் – இப்�டி ளேதிசம் முழுவதும் �3 ரூ�ங்கா#ல் ளேகா�ய(ல் கொகா�ண்டு எப்ளே��தும் அனுக்கா��காம் �ண்ண# வருகா�றிவள் அவளே!

Arul 42: �டித்திதி�ல் கொமய் ச7லிர்த்திது

சர்வ தீர்த்திக் காரை�. அங்ளேகா கொ��#யவ�கா�ஷ்ட கொமdனத்து3 இருந்தி�ர். உடம்பு ஒடிச3�கா, ஒல்லிய�கா இருந்திது. ‘கொ��#யவ� தூத்திம் (திண்ணீர்) கூடக் குடிக்காரை3’ என அருகா�ல் இருந்திவர்காள், வருத்தித்துடன் கொதி�#வ(த்தினர்.

அன்ரைறிய தி�னம், கா�ஞ்ச7பு�த்து3தி�ன் இருந்ளேதின். தி�டீர்னு ஒரு ளேசதி�… ‘கொ��#யவ� உத்தி�வு, உடளேன வ�’ன்னு திகாவல். �றிந்திடிச்சுண்டுகொ��#யவ�ரைப் ��ர்க்கா ஓடிளேனன்.

அன்ன#க்குதி�ன், புஷ்�ங்கா�3  மகா� கொ��#யவ�ரை அ3ங்கா�#க்கா�றி ம�தி��# ��ட்டு ஒண்ணு எழுதி�ளேனன். அந்திப் ��ட்ரைடயும் கொ��#யவ�ளே�டஅரைழிப்ரை�யும் மனசு3 நா�ரைனச்சுண்ளேட, அங்ளேகா ளே��ய் நா�ன்ளேனன்.

‘அவரைன உள்ளே கூப்�(டு’ன்னு கொ��#யவ�ளே�ட கு�ல் நான்ன�க் ளேகாட்டுது, எனக்கு. உள்ளே நுரைழிஞ்சு, கா�ஞ்ச7 மகா�ரைனப் ��ர்த்திதும் எனக்கு ஆச்ச�#யம், குழிப்�ம், வ(யப்பு, சந்ளேதி�ஷம், �யம்னு எல்3�ம் ம�றி7ம�றி7 வர்றிது. அங்ளேகா… புஷ்�ங்கா�3, கொ��#யவ�ரைப் �(�ம�திம� அ3ங்கா��ம் �ண்ண#ய(ருந்தி�ங்கா. அவளே��ட பீடத்துளே3ருந்து அவர் ச7�சு3 இருக்காறி கா�ரீடம் வரை�, எல்3�ளேம பூக்கா�3 அ3ங்கா�#க்காப்�ட்டிருந்துது.

திட�ல்னு வ(ழுந்து நாமஸ்கா��ம் �ண்ண#ளேனன்; காண் ளே3ருந்து ஜி3ம் அருவ(ய�க் கொகா�ட்றிது, எனக்கு! ‘இப்ளே�� எனக்குப் �ண்ண#ய(ருக்கா�றி அ3ங்கா��த்ரைதி, நீ எழுதி�ளேய ரைவச்சுட்டிளேய! மனசுக்குள்ளே எப்�வும் என்ரைனளேய ��த்துண்டிருக்கா�ளேய�?!’னு ளேகாட்ட�ர்.

‘அடிளேயனுக்குக் கா�ம�ட்ச7யும் கொ��#யவ�ளும் ஒண்ணுதி�ன், கொ��#யவ�’ன்னு கொச�ல்லிண்ளேட, தி�ரும்�வும் நாமஸ்கா��ம் �ண்ண#ளேனன்; கா�கா�ன்னு அழுரைகா அதி�காம�ய(ருந்திது எனக்கு.

 ‘ச�#.. என்ன எழுதி�ய(ருக்ளேகானு �டி!’ என்று கொ��#யவ� கொச�ல்3… காண்காள் மூடி, ��வசத்துடன் அந்திப் ��ட்ரைடச் கொச�ன்ளேனன். அதின் அர்த்திம் இதுதி�ன்…

‘எந்தி மகா�னுரைடய ��தி��வ(ந்திங்காள் கா�ம�ட்ச7 அம்��#ன் ச�ணங்கா�கா வ(ங்குகா�ன்றினளேவ�, எந்தி மகா�னுரைடய சரீ�ம் முழுவதும் ஒளே� புஷ்�மயம�கா அ3ங்கா�#க்காப்�ட்டு வ(ங்குகா�றிளேதி�, எந்தி மகா�னுரைடய ச7�ச7ல் புஷ்� மகுடம் ளேச��(தி ம�கா வ(ங்குகா�றிளேதி�, எந்தி மகா�னுரைடய

ஞ�னப்�(�தி�னம�ன ளேய�கா திண்டம் முழுதும் புஷ்�த்தி�ன�ல் சுழிற்றிப்�ட்டு வ(ங்குகா�றிளேதி�, எந்தி மகா�னுரைடய ம�ர்�(ன#ல் காதிம்� ம3ர்கா�ல் ஆன ம�ரை3காளுடன் துச7, வ(ல்வ ம�ரை3காளும் சர்ளேவ�த்தி�ருஷ்டம�கா வ(ங்குகா�றிளேதி�, எந்தி மகா�னுரைடய ��தி��வ(ந்திங்காள் புஷ்�மயம�ன ��துரைகாகா#ன் ளேமல் ரைவக்காப்�ட்டு ஞ�னப் �(�தி�னம�கா� வ(ங்குகா�றிளேதி�- அப்�டிப்�ட்ட கா�ஞ்ச7 மகா� சுவ�ம#கா#ன் ��தி�� வ(ந்திங்காரை, அடிளேயன#ன் ச7�ச7ல் சதி� ரைவத்துக்கொகா�ள்வதி�ல் ��ம�னந்தி நா�ரை3 அரைடகா�ளேறின்!’

நா�ன் ��ட்ரைடச் கொச�ல்லி முடிச் சதும், குவ(ய3�கா இருந்தி பூக்காரைக் கொகா�ஞ்சம் எடுத்துத் தின் ச7�ச7ன் மீது தூவ(க்கொகா�ண்ட�ர், கொ��#யவ�.

கொ��#யவ�ளுக்கும், அவர் எப்ளே��தும் ரைவத்தி�ருக்கா�றி திண்டம் முதி3�னவற்றுக்கும் நா�ன் வர்ண#த்தி�ருந்திது ளே��3ளேவ அ3ங்கா�#த்தி�ருந்தினர். ய�ளே�� ஒரு கொ�ண்மண#ய(ன் ளேநார்த்தி�க்காடன�ம் இது!

இப்�டியரு ம3ர் அ3ங்கா��த்தி�ல் கொ��#யவ�ள் தி�ருக்கா�ட்ச7 திந்திதும், அதிற்கு முன்னளேமளேய அப்�டிகொய�ரு ��டரை3 அடிளேயன் எழுதி�யதும்… ஸ்ரீகா�ம�ட்ச7யம்ரைமய(ன் கொ�ருங் காருரைணயன்றி7 ளேவகொறின்ன?! மகா�கொ��#யவ�என்ரைன அரைழித்திதும், அங்ளேகா புஷ்� அ3ங்கா��த்தி�ல் கா�ட்ச7 திந்திதும் என் ��க்கா�யம்! ளேவகொறின்ன கொச�ல்றிது?!” – கொநாகா�ழ்ச்ச7யுடன் கொச�ல்கா�றி�ர் கா�ம�ட்ச7 தி�சன் சீன#வ�சன்.

நான்றி7 – சக்தி� வ(காடனhs

Arul 43: Foreign Trip

வரைகுட� நா�கொட�ன்றி7ல் நா�ரைறிய �ணம் ஈட்டிய என் நாண்�ர் ஒருவர், கா�ஞ்ச7 கொ��#யவரை� வணங்காப் ளே��ய(ருந்தி�ர்.கொ�ரும் கொதி�ரைகா ஒன்ரைறி அவர்முன் ரைவத்து ஏதி�வது திர்ம கா��#யத்துக்கு சுவ�ம#காள்.

... �யன்�டுத்தி�க் கொகா�ள்ளேவண்டும் என்று ளேவண்டிக்கொகா�ண்ட�ர். ரைவதீகா ம��(ல் வந்தி அவரை�ப் ��ர்த்து மகா� சுவ�ம#காள்,"காடல் காடக்காக்கூட�து என்கா�றி திர்மத்ரைதி மீறி7 நீ ளே��ய் சம்���#ச்ச கா�ரைச வச்சு என்ரைன திர்மம் �ண்ணச் கொச�ல்றி7ய�..திர்மத்ரைதி மீறி7 வந்தி கா�ரைச ரைவச்சு திர்மம் �ண்ண முடியும�?" என்று காடுரைமய�ன கு�லில் ளேகாட்ட�ர்காள்.கா�லில் வ(ழுந்து காதிறி7ய நாண்�ர் "இப்�ளேவ கொ��#யவ� உத்தி�வுன்ன� வரைகுட� நா�ட்டு உத்தி�ளேய�காத்ரைதி வ(ட்டுடளேறின்"என்றி�ர்.ச7�#த்தி�டி கொ��#யவர்,உ3காப் �டத்ரைதிக் கொகா�ண்டுவ�ச் கொச�ல்லி திரை� வழி#ய�காளேவஅந்தி நா�ட்டுக்கு கொதி�டர் வழி# உண்டு என்று வ(க்கா�,"அப்�டி இருந்தி�ல் ளே��கா3�ம் குத்திம#ல்3!" என்று ச�ஸ்தி�� வ(க்காம் அ#த்தி�ர்காள். "காடல்காடந்து ளே��றிதுன்ன�..முன்கொனல்3�ம் காப்�ல்தி�ன்..கு#க்கா�றிது,அனுஷ்ட�னம் �ண்�து..இகொதில்3�ம வ(ட்டுப்ளே��ய(டும்.அதின�3 ளேவண்ட�ம்��..இப்� என்ன மூணு மண#ளேநா�ம்தி�ன்..ளே��..ளே��..திப்�(ல்3"  என்று கொச�ல்லிச் ச7�#த்தி�ர்காள்.அதிற்குப் �(றிகு கொச�ன்ன வ(ஷயம்தி�ன் முக்கா�யம்.

"திர்மம் �ண்றிளே��து கா�ரைசக் கொகா�டுத்துட்டு ஒதுங்கா�க்கா�ளேறின்ன�, அது திர்மம் இல்3..நா�ம கொகா�டுத்தி கா�ச73 திர்மம் நாடந்தி�த்தி�ன் நால்3து.அதின�ல் நீளேய முன்ன திர்மம் �ண்றிதுதி�ன் ஒசத்தி�.. ஒரு இன்வ�ல்வ்கொமன்ட் ளேவண்ட�ளேம�.. கா�சு குடுத்துடளேறின் அப்�டின்ன� ளே��தும�...நீளேய கொசய்..நான்ன� திர்மம் நாடக்றிதி�ன்னு ��த்துப் ��த்து கொசய்" என்றி�ர்காள்.அந்தி நாண்�ர் இன்னும் கொசய்கா�றி�ர்.

Arul 44 5: Shri Bodendral Swamigal3க்ஷ்ம#நா���யணன#ன் கொ��#யப்�� நாளேடசய்யரும் கொ��#யவ�ளும் தி�ண்டிவனம் அகொம�#க்கா ம#ஷன் �ள்#ய(ல் ஒன்றி�காப் �டித்திவர்காள். கொ��#யவர் வ(ழுப்பு�ம் வரும்ளே��கொதில்3�ம், நாகா� எல்ரை3ய(ல் உள் ��ப்��ன்குத்தி�ல் இருக்கும் ��பு��வ் சத்தி��த்தி�ல்தி�ன் திங்குவ�ர். கொ��#யவரை� 3க்ஷ்ம# நா���யணன#ன் திந்ரைதிதி�ன் பூ�ணகும்�ம் கொகா�டுத்து வ�ளேவற்று, சத்தி��த்துக்கு அரைழித்துச் கொசல்வ�ர்.

மடத்தி�ன் ��#வ��த்தி�ல் ய�ரைனகாள், குதி�ரை�காள் எல்3�ம் இருந்தின. சத்தி��த்தி�ல் அவற்ரைறிகொயல்3�ம் காட்டிப் ���ம�#க்கா அப்ளே��து வசதி� இருந்திது.

அப்�டி ஒருமுரைறி, கொ��#யவ� ��பு��வ் சத்தி��த்தி�ல் வந்து திங்கா�யளே��துதி�ன்,

அவரை� முதின்முரைறிய�காத் தி�#ச7த்தி�ர் 3க்ஷ்ம#நா���யணன்.

”எனக்கு அப்ளே�� ஆறு வயசு இருக்கும். என் கொ��#யப்�� என்ரைன கொ��#யவ�கா�ட்ட கூட்டிண்டு ளே��ய், ‘என் திம்�( �(ள்ரை இவன். மூண�ங் கா��ஸ் �டிக்கா�றி�ன்’

என்று அறி7முகாப்�டுத்தி�ன�ர்.

‘ரை�யனுக்குப் பூணூல் ளே��ட்ட�ச்ளேச�?’ன்னு வ(ச��#ச்ச�ர் கொ��#யவர். ‘இல்ரை3’ன்னு கொச�ன்னதும், ‘ச�#, சீக்கா��ம் பூணூல் ளே��ட்டுடு. ஸ்கூல்3 லீவு சமயத்தி�ளே3 இங்ளேகா என்னண்ரைட அனுப்�( ரைவ’ன்ன�ர்.

அதுக்காப்புறிம் நா�லு வருஷம் காழி#ச்சு 1946-47-3 அளேதி ��பு��வ் சத்தி��த்து3 மறு�டியும் கொ��#யவ� வந்து திங்கா�ன�. அதுக்குள்ளே எனக்குப் பூணூல் ளே��ட்ட�ச்சு.

கொ��#யவ� கொச�ன்ன�ப்�3, ஸ்கூல் லீவ் ளேநா�த்து3 மடத்துக்குப் ளே��ய் கொ��#யவ�ளுக்குச் ளேசரைவ கொசய்ய ஆ�ம்�(ச்ளேசன். அதுதி�ன் ஆ�ம்�ம். வ(ல்வம் ஆய்ஞ்சு கொகா�டுக்காறிது தி�ன் என் முதில் டியூட்டி. கொ��#யவ� �த்து நா�ள் அங்ளேகா இருந்தி�.

ரைஹிஸ்கூல் கொஹிட்ம�ஸ்டர் கொஜிய��மய்யர் கொ��#யப்��வுக்கு சீன#யர். அவர் கொ��#யவ�ரை வந்து தி�#சனம் �ண்ண#ன�ர். ‘நீங்கா ஊருக்குள் வ�ணும்’னு

ளேகாட்டுண்ட�ர். ‘ஊருக்கு வந்தி� என்ன திருளேவ?’ன்னு ளேகாட்ட� கொ��#யவ�. ‘உன்ளேன�ட வீட்ரைடக் கொகா�டுத்துடறி7ய�? நா�ன் �த்து ம�சம் இங்ளேகாதி�ன் திங்காப் ளே��ளேறின்’ன�ர்.

குறும்�� ளேகாக்காறி�ப்�3 இருக்கும்; ஆன�, அதுக்குப் �(ன்ன�டி கொ��#யவ� மனசுக்குள்ளே கொ��#ய தி�ட்டம் ஏதி�வது இருக்கும்.

‘தி�னம் என்ன�3 அவ்ளே� தூ�ம் நாடந்து கொ�ண்ரைணய�த் துக்குப் ளே��கா முடிய�து.

அதின�3 எனக்கு இங்ளேகாளேய ஒரு கும் கொவட்டிக் குடுக்காறிய�?’ன்னு ளேகாட்ட� கொ��#யவ�.

��ண�ம்�ட்டுன்னு கொ�ண்டு கா�ளே3� மீட்டர் தூ�த்து3 ஒரு ஊர். ளேதி�ட்டத்து3 ளேவரை3 ��க்காறிவ� 200 ளே�ர் ளேசர்ந்து மூணு நா�ள் ளேதி�ண்டினது3, அஞ்சு அடிய(ளே3ளேய ஜி3ம் வந்துடுத்து. ��மருக்கு அண#ல் உதிவ(ன ம�தி��# நா�னும் இந்திக் குத் தி�ருப்�ண#ய(3 �ங்கொகாடுத்துக்கா�ட்ளேடன். முட்டிக்கா�ல் ஜி3ம்தி�ன். ஆன�, ஸ்�டிகாம் ம�தி��# இருந்துது. அது3 இறிங்கா� ஸ்நா�னம் �ண்ண#ட்டு, காங்கா� பூரைஜி �ண்ண#ன�ர் கொ��#யவ�.

�த்துப் �தி�ரைனஞ்சு நா�ள் ளே��ய(ருக்கும். ஒரு நா�ள்… ‘இங்ளேகா ஒண்ணரை� கா�ளே3�மீட்டர் தூ�த்து3 வடவ�ம்�3ம்னு ஒரு ஊர் இருக்கு. அங்ளேகா சுப்�(�மண#ய கொ�ட்டிய�ர்னு ஒருத்திர் இருக்கா�ர். அவரை�க் கூட்டிண்டு வ�ங்ளேகா�’ன்ன�ர் கொ��#யவ�. அவரை�ப் ளே��ய்ப் ��ர்த்து வ(ஷயத்ரைதிச் கொச�ன் ளேன�ம். கொ��#யவ� நாம்மரை எதுக்குக் கூப்�(டறி�னு அவருக்கு ஒண்ணும் பு�#யளே3. அவர் நால்3 வசதி�ய�னவர். அவர் வந்து கொ��#யவரை�ப் ��ர்த்து, ‘நா�ன் என்ன கொசய்யணும்?’னு

ளேகாட்ட�ர். ‘தி�ச7ல்தி�ரை� அரைழிச்சுண்டு வ�ங்ளேகா�’ன்ன�ர் கொ��#யவ�. அந்திக் கா�3த்து3, தி�ச7ல்தி�ர்ன� காகொ3க்டர் ம�தி��#… அவ்வவு �வர் அவருக்கு.

தி�ச7ல்தி�ர் வந்தி�ர். அவர் கும்� ளேகா�ணத்து �(��மணர். அவர்கா�ட்ளேட கொ��#யவ�,

‘இந்தி ஊர்3 என்ன வ(ளேசஷம்? ஃபீல்டு ளேமப் இருக்குளேம? அது3 ��த்து காண்டு�(டிச்சு கொச�ல்லு’ன்ன�.

ஃபீல்டு ளேமப்ரை� கொவச்சு அவ��3 ஒண்ணும் காண்டு�(டிக்கா முடியளே3!

அப்புறிம் கொ��#யவ�ளே, ‘ஒரு இருநூறு வருஷத்துக்கு முன்ன�3 கொ�ண்ரைணய�று இங்ளேகா வடவ�ம்�3ம் கா���மத்துக் குப் �க்காத்து3தி�ன் ஓடிண்டிருந்தி�ருக்கு.

நா��வட்டத்து3 ஒதுங்கா� கொ��ம்� து�ம் திள்#ப் ளே��ய(டுத்து’ன்ன�ர்.

‘வடவ�ம்�3த்து3 முன்ளேன ஒரு கொ��#ய ச7த்திர் இருந்தி�ருக்கா�ர். அங்ளேகாதி�ன் ஸித்தி� அரைடஞ்ச7ருக்கா�ர். ஆத்ம ளே��ளேதிந்தி���ன்னு ஒரு பீடம் இருந்தி�ருக்கு. அரைதி எல்3�ம் கொவள்ம் அடிச்ச7ண்டு ளே��ய(டுத்து’ன்ன� கொ��#யவ�.

ரைதி ம�சம் அஞ்ச�ம் ளேதிதி� வரை� காங்ரைகா அங்ளேகா வர்றிதி� ஐதீகாம். ஆத்துத்

தி�ருவ(ழி�வ� கொகா�ண்ட�டுவ�. ச�ப்��டு எல்3�ம் காட்டி எடுத்துண்டு ளே��வ�. அந்தி இடத்து3 ஆத்ம ளே��ளேதிந்தி��� சம�தி� ஆகா�, லிங்காம் வச்சு அதி�ஷ்ட�னம் காட்டிய(ருக்கா��ம். தி�டீர்னு ஒரு நா�ள் ��த்தி��#, ‘இந்தி க்ஷிணளேம அங்ளேகா ளே��காணும்’ன� கொ��#யவ�. நா�ங்கா கொ�ண்டு ளே�ர் ட�ர்ச்ரை3ட் எடுத்துண்டு

அவளே��ளேடளேய நாடந்து ளே��ளேன�ம். ��த்தி��# கொ�ண்டு மண# சும�ருக்கு அங்ளேகா ஒரு குறி7ப்�(ட்ட இடத்து3 உட்கா�ர்ந்து ஜி�ம் �ண்ண ஆ�ம்�(ச்சுட்ட�ர் கொ��#யவ�.

வ(டியற்கா�ரை3 நா�லு மண# வரை�க்கும் ஜி�ம் �ண்ண#ன�ர். அப்புறிம், இருள் �(�#யறிதுக்கு முன்ளேன ஊருக்குத் தி�ரும்�( வந்துட்ட�ர்.

அப்புறிம், மூணு ம�சம் காழி#ச்சு மறு�டியும் கா�ம்�(, கொ��#யவளே��டு அளேதி இடத்துக்குப் ளே��ளேன�ம். ஒரு கொ��#ய ஸர்ப்�ம் எதி�ளே� வந்துது. நாடுங்கா�ப் ளே��ய(ட்ளேட�ம். ‘ஒண்ணும் �ண்ண�து. ஒரு நா�ம#ஷம் நா�ல்லுங்ளேகா�’ன்ன�ர் கொ��#யவ�. அது ஊர்ந்து ளே��ய் மரைறிஞ்சுடுத்து. முன்பு ளே��3ளேவ கொ��#யவ� அங்ளேகா

குறி7ப்�(ட்ட இடத்து3 உட்கா�ர்ந்து ஜி�ம் �ண்ண#ன�ர். நா�லு மண#க்கு ஜி�த்ரைதி முடிச்சுண்டு எழுந்து வந்துட்ட�ர். அங்ளேகா அப்�டி என்ன வ(ளேசஷம்னு எங்காளுக்கு எதுவும் பு�#யளே3.

மறு�டி சுப்�(�மண#ய கொ�ட்டிய�ரை� அரைழிச்சுண்டு வ�ச்கொச�ல்லி, அவர்கா�ட்ட,

‘எனக்கு இங்ளேகா கொ�ண்டு ஏக்கார் நா�3ம் ளேவணும். வ�ங்கா�த் தி� முடியும�?’ன்னு ளேகாட்ட�ர் கொ��#யவ�. ‘ஆகாட்டும்’ன�ர் கொ�ட்டிய�ர்.

திஸ்தி�ளேவஜிi எல்3�ம் கொ�டி �ண்ண#, ஏக்கார் 200 ரூ�� ளேமன#க்கு கொ�ண்டு ஏக்கார் 400

ரூ��ய்னு �த்தி��ம் எழுதி�க் கொகா�டுத்து �#ஜி#ஸ்டர் �ண்ண#ய�ச்சு. �ணம் வ�ங்காம�ட்ளேடன்னு மறுத்தி�ர் கொ�ட்டிய�ர். ‘இல்ளே3! நீங்கா வ�ங்கா�க்காத்தி�ன்

ளேவணும். இல்ளே3ன்ன� நா�ரைக்கு ஒரு ளே�ச்சு வரும்’னு கொச�ல்லி, மடத்துளே3ருந்து 500 ரூ��ரைய கொ�ட்டிய�ருக்குக் கொகா�டுக்காச் கொச�ல்லிட்ட�ர் கொ��#யவர்.

அப்புறிம், அந்தி கொ�ண்டு ஏக்கார் நா�3த்து3 ளேதி�ண்டிப் ��ர்க்காணும்ன� கொ��#யவ�.

அவருக்கு ம�ம� �(ள்ரை ஒருத்திர் இருந்தி�ர். அவரை�யும் அரைழிச்சுண்டு அந்தி இடத்துக்குப் ளே��ளேன�ம். ஒரு இடத்ரைதி கொச3க்ட் �ண்ண#, அங்ளேகா காடப்��ரை�ய�3 ளேதி�ண்டின�ர் அவர். கொவ#ளேய எடுத்திப்ளே�� காடப்��ரை� முரைனகொயல்3�ம் �த்திம்!

அவர் அரைதிப் ��ர்த்து மூர்ச்ரைசய�கா�, அங்ளேகாளேய திட�ல்னு வ(ழுந்துட்ட�ர். என்ன �ண்றிதுன்னு கொதி�#ய�ம ரைகாரையப் �(ரைசஞ்சுண்டு நா�ன்ளேன�ம். அரை� மண# காழி#ச்சு அவளே�, ‘எனக்கு ஒண்ணும் இல்ளே3’ன்னு எழுந்து உட்கா�ர்ந்துட்ட�ர்.

கொ��#யவ�கா�ட்ட வ(ஷயத்ரைதிச் கொச�ன்ளேன�ம். ‘�யப்�ட�தீங்ளேகா�! அங்ளேகா, அடிய(ளே3 ஒரு ளேகா�ய(ல் புரைதிஞ்சு கா�டக்கு. நா�ரைக்குத் ளேதி�ண்டிப் ��க்கா3�ம்’ன�ர்.

அப்�டிளேய மறுநா�ள் ளே��ய்த் ளேதி�ண்டினப்ளே��, முன்ளேன ஒரு கா�3த்து3 அங்ளேகா ளேகா�ய(ல் இருந்திதுக்கா�ன அரைடய�ங்காள் கொதி�#ஞ்சுது. ஒரு ச7வலிங்காம் கா�ரைடச்சுது. கொ�ண்டு ம�சம் அங்ளேகாளேய இருந்து, அந்திக் ளேகா�ய(ரை3 மறு�டி புதுப்�(ச் சுக் காட்டிட்டு, கா�ஞ்ச7பு�ம் தி�ரும்�(ட்ட� கொ��#யவ�.

அந்தி ளேநா�த்து3 நா�ன் 3, 4 ம�சம் கொ��#யவ�ளே�டு கூடளேவ இருந்ளேதின். அந்திச் சம்�வங்காரைகொயல்3�ம் இப்ளே�� நா�ரைனச்சுப் ��ர்க்கா�றிப்ளே�� ச7லிர்ப்�� இருக்கு!”

என்று கொச�ல்லி நா�றுத்தி�ன�ர் 3க்ஷ்ம#நா���யணன்

Arul 45 : ஒழுக்கா கொநாறி7காள்!

நாம்மவு கொசdகா�#யளேம�, அறி7ளேவ� அழிளேகா� இல்3�திவர்காரைப் ��ர்த்து நா�ம் தி�ழ்த்தி�ய�கா நா�ரைனத்துக் கார்வப்�டக் கூட�து. கார்வம் என்�து கொச�றி7, ச7�ங்கு எல்3�வற்ரைறியும்வ(டக் கொகா�டிய கொ��#ய வ(ய�தி� ளே��ன்றிது. ளே��ன �(றிவ(ய(ல் நாம்ரைமவ(டத் திப்பு கொசய்திதி�ல் அவர்காள் இப்ளே��து �ணத்தி�ல், புத்தி�ய(ல், அழிகா�ல் நாம்ரைமவ(டக் கீழி�கா இருக்கா3�ம். ஆன�ல் நாமக்குக் கார்வம் வந்தி�ல், இதுளேவ அவர்காள் கொசய்தி திப்புக்காரைகொயல்3�ம் வ(டப் கொ��#ய திப்பு. இதின...h�ல் நா�ம் அடுத்தி �(றிவ(ய(ல் இப்ளே��து அவர்காள் இருப்�ரைதிவ(டக் கீழி�ன நா�ரை3ய(ல் �(றிப்ளே��ம்.

இன்னும் �3வ(திம�ன அழுக்குகாள் இருக்கா�ன்றின. �(றிர் இல்3�தி ளே��து அவர்காரைப் �ற்றி7 ளேகாலிய�காளேவ�, நா�ந்ரைதிய�காளேவ� ளே�சுவதி�ல் உங்காளுக்கு எண்ணம் ளே��காளேவ கூட�து. இப்�டிப் ளே�சுவதி�ல் ஒரு சுவ��ச7யம் இருக்கா�றிளேதி என்�திற்கா�கா இதி�ல் ஈடு�டக்கூட�து. ஒருவன#டம் திப்புத் கொதி�#ந்தி�ல், அரைதி ளேநா�#ல் நால்3�டிய�கா, நாயம�கா, அன்��கா அவன#டளேம கொச�ல்3 ளேவண்டுளேம ஒழி#ய, அந்தித் திப்ரை� மற்றிவர்கா#டம் கொச�ல்லி சந்ளேதி�ஷப்�டுவது கொவறும் ளேகா�ரைழித்தினம்தி�ன். இப்�டிப் புறிங்கூறுகா�றிளே��து அங்ளேகா அந்திப் ரை�யன் இல்3�தி�ருக்கா3�ம் – ஆன�ல் எங்ளேகாயும் உள் ஸ்வ�ம# அங்ளேகாயும் இருக்கா�றி�ர். என்ரைறிக்ளேகா� ஒரு நா�ள் அவர் திண்டித்து வ(டுவ�ர். அதிற்கு ய�ரும் திப்� முடிய�து.

கொ��ய், �யம், கொ��றி�ரைம, நா�ந்திரைன ஆகா�ய அழுக்குகாரைப் ளே��க்குகா�றி ளேச�ப்பு, சீயக்கா�ய், அ�ப்பு, வ�சரைனப் கொ��டி ம�தி��# சத்தி�யம், ரைதி�#யம், வ(ட்டுக் கொகா�டுக்கா�றி சு��வம், இன்கொச�ல் ஆகா�யன இருக்கா�ன்றின.

இப்�டிளேய நாம் மன அழுக்ரைகாப் ளே��க்குகா�றி நால்3 குணங்காள் �3 இருந்தி�லும்கூட, ளேவகொறி�ரு ஜி3ம் இல்3�வ(ட்ட�ல் இந்தி நால்3 குணங்காள் ம�த்தி��ம் நாமக்கு மனத்தூய்ரைமரையக் கொகா�டுக்கா ம�ட்ட�. அந்தி ஜி3ம்தி�ன் கொதிய்வ �க்தி�. எல்3� அழுக்குகாளும் நீங்குவதிற்கு, காங்கா� ஸ்நா�னம�கா இருப்�து ஸ்வ�ம#ய(டம் கொசய்கா�றி �(��ர்த்திரைனதி�ன்.

- ஜிகாத்குரு கா�ஞ்ச7 கா�மளேகா�டி ஸ்ரீ சந்தி��ளேசகாளே�ந்தி�� ச�ஸ்வதி� சங்கா��ச்ச�ர்ய ஸ்வ�ம#காhs

Arul 46: கா�தி�ல் வ(ழிளேவ இல்ரை3ய�"? (Kathil vizhalaya)

 திகாவல் " கா�ஞ்ச7 மகா�ன் அரு#ய அற்புதி அனு�வங்காள் "  �� ளேவங்காடச�ம# 

 கா�ஞ்ச7 மகா�ன#ன் காருரைணக்கு எல்ரை3ளேய  இல்ரை3 . தினது அத்யந்தி �க்திர்காள் தின்ரைன எந்தி ளேநா�த்தி�ல்  அரைழித்தி�லும் அவர்காளுக்கு அரு�ச7 வழிங்கா�மல் இருந்திளேதி இல்ரை3 .

 தி�ரு ��ஜிளேகா���லின் மரைனவ( கீதி� �3வருடங்காளுக்கு முன்பு கொசன்ரைனய(ல்  வச7த்துகொகா�ண்டிருந்தி சமயம் , மகா�ன#டம் கொ�ரும் �க்தி� , அவருக்கு மட்டுமல்3 அவ�து குடும்�ளேம மகா�ரைன காண்காண்ட கொதிய்வம�கா வணங்கா� வந்தினர் .

ஒரு சமயம் கீதி�வ(ன் திந்ரைதிக்கு உடல் நா3ம் ச�#ய(ல்ரை3 ,  எல்3� வ(திம�ன மருத்துவ ச7கா�ச்ரைசயும் கா�ரைடக்காகொசய்து மச7ய�தி அந்தி ளேநா�ய் அவரை� �டுத்தி �டுக்காயக்கா� வ(ட்டது 

மருத்துவ ச7கா�ச்ரைச கொதி�டர்ந்தி�லும் கீதி� மகா�ன#டம் ளேவண்ட�தி நா�#ல்ரை3 , இருப்�(னும் திந்ரைதிய(ன் உடல் நா�ளுக்கு  நா�ள் ளேம�சமகா�கொகா�ண்டு வ� , ஒரு நா�ள் அவர் மூச்சு வ(டளேவ ம#காவும் ச7�மப்�ட்ட�ர் , அந்தி நா�ரை3 நீடித்தி�ல் ச73 மண# ளேநா�ங்கா#ல் அவர் உய(ர் �(�#ய ளேநாரும்  பூரைஜி அரைறிக்கு ளே��ய் மகா�ன#ன் �டத்தி�ன் முன் வ(ழுந்து நாமஸ்கா�#த்துவ(ட்டு " இதிரைன நா��கா என் குரைறிரைய தீர்த்து ரைவயுங்காள்" என்று  காதிறி7க்கொகா�ண்டு இருக்கா�ன்ளேறிளேன கொ��#யவ� உங்காள் கா�தி�ல் வ(ழிளேவ இல்ரை3ய� , 

 கா�தி�ல் வ(ழிளேவ இல்ரை3ய� என்று காரைடச7ய�கா வ�ய் வ(ட்டு காதிறி7ய ளே��து வீட்டின் அரைழிப்பு மண# ஒலித்திது  அங்ளேகா கொசன்று காதிரைவ தி�றிந்திளே��து " காஞ்ச7 மடத்தி�ல் இருந்து வருகா�ன்ளேறி�ம் மகா� கொ��#யவ� இந்தி �(�ச�தித்ரைதி உங்கான்ண்ட கொகா�டுக்கா கொச�ன்ன�ர்" என்றினர் வந்திவர் 

 கா�தி�ல் வ(ழிளேவ இல்ரை3ய� என்றி கு�ல் ளேகாட்கா�ம3� இந்தி �(�ச�திங்காரை அனுப்�( இருக்கா�ன்றி�ர் , காண்கா#ல் நீர் கொ�ருகா  கீதி� அவச� அவச�ம�கா ஸ்ரீ மடத்தி�ல் இருந்து வந்தி தீர்த்தித்ரைதி தி�ன் திந்ரைதிய(ன் வ�ய(ல்  ஊற்றி , அவ�து மூச்சு தி�ணறில் நா�ன்றிது , அதின் �(றிகு அவர் திந்ரைதி நீண்டநா�ள்  சுகாம�கா வ�ழ்ந்தி�ர் என்�து  தி�ன் வ(யப்�(ற்கு�#ய வ(ஷயம் 

 மகான் தின் �க்திர்காரை �ற்றி7 அல்லும் �காலும் நா�ரைனக்கா�ம3� இருகா�ன்றி�ர் "கா�தி�ல் வ(ழிவ(ல்ரை3ய� என்று ளேகாட்டவுடன்  கா�லிங் கொ�ல் சப்திம் ளேகாட்டது எப்�டி 

Arul 47 : Gajana anaGaGanesh Chandrasekar and Kalyanasundaram Ramachandaran

ஒருமுரைறி கா�ச7ய(லிருந்து தி�ரும்பும் வழி#ய(ல் கொ�ர்ஹி�ம்பூ�#ல் ச�துர்ம�ஸ்ய

அனுஷ்டிக்கும்ளே��து கொநாடுநா�ட்காள் சுத்தி உ�வ�சம#ருந்தி�ர் கொ��#யவ�. அரைதியும்

மடத்தி�னருக்ளேகா கொதி�#ய�மல் கொ��ம்� �காச7யம�கா கொசய்தி�ர். மடத்து காஜி�ன�ரைவ

நா�ர்வகா�த்து வந்தி ��மச்சந்தி�� ஐயருக்கு எப்�டிளேய� �காச7யம் கொதி�#ந்து வ(ட்டது.

கொ��#யவ�#டம் கொசன்று உ�வ�சத்ரைதி வ(டும�று ளேவண்டின�ர்.

அவரும் உடளேன �(ரைக்ஷி திய��#த்து கொகா�ண்டிருந்தி �ண#ய�ரை� கூப்�(ட்டு,

மறுதி�னம் திம...hs உணவ(ல் இன்ன இன்ன ளேசர்க்கும்�டி கூறி7ன�ர். "காஜி�ன�"

சந்ளேதி�ஷம் தி�ங்கா�மல் தி�ரும்�(ன�ர். தி�ரும்�(ய�(ன் அவருக்கு சந்ளேதிகாம் எழுந்திது.

"ஆன�னப்�ட்ட அன்னதி�ன ச7வன் ளே��ன்றிவர்கா#ன் ளேவண்டுளேகா�ளுக்கும்

மச7ய�தி கொ��#யவ�� நாம் ளேகா��#க்ரைகாக்கு இத்திரைன சு3�ம�கா மச7ந்து வ(ட்ட�ர்?"

என்றி சந்ளேதிகாம். �(ரைக்ஷி திய��#க்கும் ���#ஷதி�#டம் ளே��ய் குரைடந்தி�ர். அவருரைடய

சந்ளேதிகாம் ச�#ய�னளேதி என்று நா�ரூ�ணம�ய(ற்று. "நீங்கா அந்திண்ரைட ளே��னதுளேம

கொ��#யவ�, "அவர் மனசு சம�தி�னம�றிதுகாக்கா�காத்தி�ன் அப்�டி கொச�ன்ளேனன்.

அரைதி அடிளேய�ட மறிந்துடு"ன்ன�ர்" என்று அந்தி ���#ஷதிர் நா�ஜித்ரைதி காக்கா� வ(ட்ட�ர்.

"காஜி�ன�" மறு�டி கொ��#யவ�#டம் ளே��ன�ர். �3 முரைறி ளே��ன�ர். அன�ல் அவர்

வ�ரைய தி�றிக்காளேவ கொ��#யவ� இடம் கொகா�டுக்கா�மல் அடிய�ர்காள், ச7ப்�ந்தி�காள்,

�ண்டிதிர்காள் என்று எவரை�ளேயனும் சுற்றி7லும் ரைவத்து கொகா�ண்டு கொ��ம்�வும்

சீ�#யச�கா ஏதி�வது அ3ச7 கொகா�ண்டிருந்தி�ர். இப்�டி �3 நா�ட்காள் ஓடின. காடும்

உ�வ�சமும் கொதி�டர்ந்திது. காரைடச7ய�கா ஒருநா�ள் இ�வு 10 மண#க்கு ளேமல்

"காஜி�ன�"வ(டம் கொ��#யவ� �(டி�ட்ட�ர். சுக்�வ�� பூரைஜி சற்று திள்�ட்டத்துடளேனளேய

முடித்துவ(ட்டு, ஓய்வுக்கு கொ��#யவ� ச�ய்ந்தி சமயத்தி�ல் காஜி�ன� அவரை� �(டித்து

வ(ட்ட�ர்.

"நா�ரைக்கு கொ��#யவ� வய(றி�� �(ரைக்ஷி �ண்ணளே3ன்ன� நா�ன் மடத்ரைதி வ(ட்ளேட

ளே��ய்டளேறின்" என்று மு�ண்டு கொசய்து ��ர்த்தி�ர் காஜி�ன�.

அதுவும் �லிக்காவ(ல்ரை3. முகாகொமல்3�ம் ச7�#ப்��கா கொ��#யவ� "நீ இல்3�ட்ட� மடம்

நாடக்கா�ளேதி�?" என்றி�ர்.

"அப்ளே�� இந்தி ளே3�காத்ரைதி வ(ட்ளேட ளே��ய்டளேறின்" என்று திம்ரைம மீறி7ய

ஆளேவசத்துடன் கொச�ல்லி அழுளேதி வ(ட்ட�ர் காஜி�ன�.

"ச�#! �(ரைக்ஷி �ண்ணளேறின். நா�ரைக்கு என்ன? இப்�ளேவ �ண்ளேறின். வய(றி��

�ண்ணனும்ன#ளேய �ண்ளேறின், �ண்ண# ரைவக்காரைறிய�?" என்றி�ர் கொ��#யவ�

"கா�த்துண்டு இருக்ளேகான்" என்று காஜி�ன� நாமஸ்கா��ம் கொசய்தி�ர். அந்தி இ�வு

ளேவரைய(ல் கொ��#யவ� ��லும் �ழிமும் திவ(� எதுவும் உட்க்கொகா�ள்ம�ட்ட�ர் என்று

நா�ரைனத்தி�ர். கொ��#யவ� உட்கொகா�ள்ளும் அவு கொதி�#ந்தி �(ரைக்ஷி ���#ஷதிரை�

கூப்�(ட்ட�ர்.

"அவரைன ஏன் கூப்�(டளேறி? ஒன்ரைனளேயதி�ளேன �(ரைக்ஷி �ண்ண# கொவக்கா

கொச�ன்ளேனன்? நீயும் ஒப்புத்துண்ரைடளேய!"

"அவு கொதி�#ய�திதி�3 அவரைன ளேகாட்டுக்கா3�ம்னு....." காஜி�ன� இழுத்தி�ர்.

"அவு கொதி�#ய�ட்ட� என்ன? இருக்காறிரைதி ஜி�ட� கொகா�ண்ட�"

"ச�# நா�ம் �ழிக்கூரைடகாள், திட்டுகாள் ய�வும் கொகா�ண்டு வந்து ரைவப்ளே��ம்.

கொ��#யவ�ளே ளேவண்டியரைதி எடுத்து கொகா�ள்ட்டும்" என்று காஜி�ன� நா�ரைனத்து

அவ்வ�ளேறி கொசய்தி�ர்.

அதி�ய�ச்ச�#யம�ன காட்டரை கொ��#யவ�#டம#ருந்து �(றிந்திது "சுக்�வ��

ரைநாளேவத்யம் கொச�ஜ்ஜி#, சுண்டல் எங்ளேகா? கொகா�ண்ட� சட்னு"

காஜி�ன ஓளேட�டிளே��ய் கொ��#ய கொ��#ய �த்தி��ங்கா#ல் நா�ரைறியளேவ இருந்தி

கொச�ஜ்ஜி#ரையயும், சுண்டரை3யும் சமர்ப்�(த்தி�ர்.

"அதி�"க்கும் ளேமற்�ட்ட ஆச்ச�#யம் நா�காழ்ந்திது. கொ��#யவ� அவ்வரைவயும் கொவகு

வ(ரை�வ(ல் உட்கொகா�ண்டு ��த்தி��ங்காரை கா�லி கொசய்தி�ர். "இவ்வவுதி�ன�?"

என்று ளேவறு ளேகாட்ட�ர்.

�ன்ன#�ண்டு தி�ருளேவ�ணம் அட்ளேடன்;

"இன்னம் உவப்�ன் நா�ன்" என்று கொச�ல்லி

எல்3�ம் வ(ழுங்கா�ட்டு ளே��ந்து நா�ன்றி�ன்!............என்று ஆய்ச்ச7 கொம�ழி#ய�கா ஆழ்வ�ர்

��டியது உண்ரைமய�ய(ற்று.

�ழிக்கூரைடயும் சடுதி�ய(ல் கா�லிய�ய(ற்று "இன்னும் என்ன இருக்கு" என்று ளேகாள்வ(

காஜி�ன கொவ3கொவ3த்து ளே��ன�ர்.

"வய(றி�� �ண்ணளேறின்னு ஒப்புண்டு �ச7ரைய கா�றி7ட்டிளேய! உச7ர் ளே��றிளேதி!" என்றி

கொ��#யவ�#ன் வ�ர்த்ரைதிரைய தி�ங்கா�மல் ஒரு கொ��#ய கூஜி� ��ரை3 தி�ருமுன்

ரைவத்தி�ர். காடகாடகொவன்று அரைதியும் கொ��#யவ� கா�லி �ண்ண, திடதிடகொவன காஜி�ன�

கான்னத்தி�ல் ளே��ட்டுகொகா�ண்டு அவ�து ��தித்தி�ல் திட�கொ3ன வ(ழுந்தி�ர்.

"கொ��#யவ� க்ஷிம#க்காணும். இன#ளேம ஒருநா�ளும் கொ��#யவ�ரை கொதி�ந்தி��வு �ண்ண

ம�ட்ளேடன்" என்று வ(க்கா�ன�ர்.

குழிந்ரைதிய�கா ச7�#த்தி கொ��#யவ�, "இன#ளேம என் வம்புக்கு வ�ம�ட்டிளேய�ல்ளேய�?"

என்று ரைகா தூக்கா� ஆச7ர்வதி�த்தி�ர்

Arul 48 : தி�ய�னம் (Dnanam)gana மனரைஸ அடக்கா�னவன்தி�ன் முன#. ‘முன#வன#ன் குணம் எதுளேவ� அதுதி�ன்

கொமdனம்’ என்�ளேதி அந்தி வ�ர்த்ரைதிக்கு அர்த்திம். முன#வன#ன் குணத்தி�ல்

ளே�ச�மலிருப்�துதி�ன் திரை3 ச7றிந்திது என்று கொ��துக் காருத்து

இருந்தி�ருப்�தி�ல்தி�ன் ‘கொமdனம்’ என்றி�ல் ‘ளே�ச�மலிருக்கா�றிது’ என்று

ஆகா�வ(ட்டிருக்கா�றிது. மனரைஸ அடக்கா�னவன#ன் தின்ரைம என்றி�லும், அதுளேவ நாம்

ம�தி��# மனஸ் அடங்கா�திவர்காள் அந்தி நா�ரை3ரைய அரைடவதிற்கு

உதிவுவதி�காவும#ருக்கா�றிது.

�(�ம்மஞ�ன#ய�ன முன#வன...hs கொமdனம், கொமdனம�ய(ல்3�மலிருப்�து என்றி

இ�ண்ரைடயும் வ(ட்டு வ(டுகா�றி�ன் என்று உ� நா�ஷத் கொச�ல்கா�றிது. முதிலில் �டித்துப்

�ண்டிதின�கா�, கொ��ம்�வும் வ�திங்காள் சர்ச்ரைசகாள் �ண்ண# ஸத்ய தித்வத்ரைதித்

கொதி�#ந்து கொகா�ள்கா�றி�ன். அப்புறிம் ��ண்டித்யம், ளே�ச்சு எல்3�வற்ரைறியும் வ(ட்டு

வ(ட்டு ஒளே� நா�ஷ்ரைடய(ல் ளே��ய் வ(டுகா�றி�ன். அப்புறிம் �(�ம்ம ஞ�ன#ய�கா�றிளே��து

கொமdனத்ரைதியும் வ(ட்டு வ(டுகா�றி�ன், கொமdனம#ல்3�ரைமரையயும் வ(ட்டுவ(டுகா�றி�ன்

என்று உ�நா�ஷத் கொச�ல்கா�றிது. இப்�டிச் கொச�ன்ன�ல் அது எப்�டி ஸ�த்யம்? ஒன்று

ளே�ச்ரைச வ(ட்டு கொமdனம�கா ளேவண்டும்; அல்3து கொமdனத்ரைதி வ(ட்டுப் ளே�ச

ளேவண்டும். இ�ண்ரைடயுளேம வ(டுவது என்றி�ல் எப்�டி முடியும்? அந்தி ஞ�ன#ய(ன்

நா�ரை3க்குப் ளே��ன�ல்தி�ன் இது பு�#யும்.

அவனுக்குப் ளே�ச ளேவண்டும் என்ளேறி�, ளே�ச ளேவண்ட�கொமன்ளேறி� எந்தி கொச�ந்தி

அ�(ப்��யமும் ஆரைசயும் இருக்கா�து. ளே3�கா�நுக்�ஹித்துக்கா�கா அவன் மூ3ம்

உ�ளேதிசம�காப் ளே�ச்சு வந்தி�லும் அவன் தி�ன் ளே�சுவதி�கா நா�ரைனக்கா ம�ட்ட�ன்.

அரைதிவ(டப் கொ��#ய கொமdன உ�ளேதிசத்தி�ல் திக்ஷி-ண�மூர்த்தி� ம�தி��# அவரைனப்

���சக்தி� உட்கா�ர்த்தி� ரைவத்தி�ருந்தி�லும் ‘நா�ம் கொமdன வ(�திம் என்று ஒன்று

அனுஷ்டிக்கா�ளேறி�ம்’ என்று அவன் நா�ரைனக்கா ம�ட்ட�ன். இரைதித்தி�ன் கொமdனம்,

அகொமdனம் இ�ண்ரைடயும் வ(ட்ட நா�ரை3 என்�து.

- ஜிகாத்குரு கா�ஞ்ச7 கா�மளேகா�டி ஸ்ரீசந்தி��ளேசகாளே�ந்தி�� ச�ஸ்வதி� சங்கா��ச்ச�ர்ய ஸ்வ�ம#காள்

Arul : Periyava’s order –To send money to Poor Man in Calcutta

Once he suddenly called the agent of the Mutt and ordered him to send by telegraphic money-order a sum of five hundred rupees to one poor man at Calcutta. After some months had elapsed, one fine day a poor fellow rushed to His Holiness sobbing and fell down at his feet saying that Sri Mutt's money order was received in time when his father expired and that he was able to do the last rites for him. His father was once connected with Sri Mutt Camp and he served by sorting Vilva leaves for Pooja.

Arul: Blessed a poor man with Gold for Thiru mangalyamAnother instance is: a man rushed to His Holiness praying that he had settled his daughter's marriage but could not manage to find sovereigns for Thirumangalyam as was demanded by bridegroom's parents. His Holiness told him that as a sanyasi he did not have sovereigns but directed him to the temple of Sri Kamakshi and pray for the same. Meanwhile some gentlemen of High respectability from Bombay arrived to have Darshan of His Holiness and placed before Him some sovereigns as offering along with huge money. After they left, the poor man after praying to Sri Kamakshi came to His Holiness, who said to him that his prayer was heard and that he had the ten sovereigns.

Arul: Paul BruntonI think it'd be better if the dialog between Mr. Paul Brunton and Periyava is in this doc, always referenceable, not lost in the wall and in one single piece. Paul Brunton, the British person looking for enlightenment, comes and visits various places. He pens about them in the book, "In Search of Secret India" in the 1930s. He mention there being more pseudo saints than true ones and then visits various sidha purshaas. He is somehow sent back by each one of them, he then befriends a sidha purushar in Adyar, Chennai. Another person talks about his Guru in Arunachala. Mr.Brunton refuses to entertain that person. The next day, another friend comes to him and tells him about this Peethathipathi of Kanchi (in Kumbakonam then) who is camping in the outskirts of Chengalpet. Mr. Brunton is in Madras. He leaves for Chengalpet and reaches Periyava's vaasasthalam. The people there say that Periyava has not seen any foreigner before and there is little chance that he will do so now. Mr. Brunton was half expecting this and turns back when his friend asks him to wait, goes inside and seeks an audience with Periyava. Periyava accedes and I shall

reproduce Mr. Brunton's meeting with Periyava here which comes in the chapter titled, "With the Spiritual Head of South India." Paul Brunton: "We pass through a tiny door way and enter a bare ante room. At the far end, there is a dimly lit enclosure, where I behold a short figure standing in the shadows. I know well that Shri Sankara is no Pope, for there is no such thing in Hinduism. He is a Teacher and the inspirer of a religious flock of vast dimensions. The whole of South India bows down to his tutelage.I look at him in silence. This short man is clad in the ochre colored robe of a monk and leans his weight on a friar's staff. I have been told his age is on the right side of 40, hence I am surprised to find is hair quite grey. His noble face, pictured in grey and brown, takes an honored place in the long portrait gallery of my memory. That elusive element the French termed spirituel is present in this face. His expression is modest and mild, the large dark eyes being extraordinarily tranquil and beautiful. The nose is short, straight and classically regular. There is a rugged little beard on his chin and the gravity of his mouth is most noticeable. Such a face might have belonged to the Christian saints who graced the Church during the Middle Ages, except that this one possesses the added quality of intellectuality. I suppose we of the practical West would say he has the eyes of a dreamer. Somehow, I feel in an inexplicable way that there is more than just mere dreams behind those heavy lids. "Your Holiness has been very kind to receive me," I remark, by way of introduction. He turns to my companion and says something in vernacular, the meaning of which I am able to guess correctly. "His Holiness understands your English, but is too afraid that you might not understand his own. So he prefers to have me translate his answers." He asks about my personal experiences in the country; he is very interested in ascertaining the exact impressions which Indian people and institutions make upon a foreigner. I give him my candid impressions, mixing praise and criticism freely and frankly. The conversation then flows into wider channels and I am much surprised to find that he regularly reads English newspapers, and that he is well informed upon current affairs in the outside world. Indeed, he is not unaware about what the latest noise in Westminster is about, and he knows also through what painful travail the troublous infant of democracy is passing through in Europe. I remember my friend's firm belief that he possesses prophetic insight. It touches my fancy to press for some opinion about the world's future. "When do you think that the political and economical conditions everywhere will begin to improve?"

 "A change for the better is not easy to come by quickly," he replies. "It is a process that must need take some time. How can things improve when nations spend more each year on the weapons of death?" "There is nevertheless much talk of disarmament today. Does that count?" "If you scrap your battleships and let your cannons rust, that will not stop war. People will continue to fight, even if they have to use sticks!" "But what can be done to help matters?" "Nothing but spiritual understanding between one nation and another, and between rich and poor, will produce goodwill and thus bring real peace and prosperity." "That seems far off. Our outlook is hardly cheerful then?" His Holiness rests his arm a little more heavily upon his staff. "There is still God," he remarks gently. "If there is, He seems very far away," I boldly protest. "God has nothing but love towards mankind," comes the soft reply. "Judging by the unhappiness and wretchedness which afflict the world today, He has nothing but indifference," I break out impulsively, unable to keep the bitter force of irony out of my voice. His Holiness looks at me strangely. I immediately regret my hasty words. "The eyes of a patient man see deeper. God will use human instruments to adjust things at the appropriate hour. The turmoil among nations, the moral wickedness among people and the sufferings of miserable millions will provoke, as a reaction, some great divinely inspired man to come to the rescue. In this sense, every century has its own saviour. The process works like a law of physics. The greater the wretchedness caused by spiritual ignorance, materialism, the greater will be the man who will arise to help the world." "Then do you expect someone to arise in our time, too?" "In our century," he corrects. "Assuredly. The need of the world is so great and its spiritual darkness so thick, that an inspired man of God will surely arise." "Is it your opinion then, that men are becoming more degraded?" "No I do not think so," he replies tolerantly. "There is an indwelling divine soul in man which, in the end, must bring him back to God." 

"But there are ruffians in our Western cities who behave as though there are indwelling demons inside them," I counter, thinking of the modern gangster. "Do not blame the people so much as the environments into which they are born. The surroundings and circumstances force them to become worse than they really are. That is true of both the East and the West. Society must be brought into tune with a higher note. Materialism must be balanced by idealism; there is no other real cure for the world's difficulties. The troubles into which countries are being plunged are really the agonies which will force this change, just as failure is frequently a sign post pointing to another road." "Would you like people to introduce spiritual principles into their worldly dealings, then?" "Quite so. It is not impracticable, because it is the only way which will satisfy everyone in the end, and which will not speedily disappear. And if it were more men who found spiritual light in the world, it would spread more quickly. India, to its honor, supports and respects its spiritual men, though less so than in former times. If all the world were to do the same and take its guidance from men of spiritual vision, then all the world would soon find peace and prosperity." Our conversation trails on. I am quick to notice that he does not decry the West to exalt the East, as so many in his country do. He admits that each half of the globe possesses its own set of virtues and vices, and that in this way, they are roughly equal! He hopes that a wiser generation will fuse the best points of Asiatic and European civilizations into a higher and balanced social scheme. I drop the subject and and ask permission for some personal questions. It is granted without difficulty. "How long has Your Holiness held this title?" "Since 1907. At that time, I was only 12 years old. Four years after my appointment, I retired to a village on the banks of Cauvery, where I gave myself upto meditation and study for 3 years. Then only did my public work begin." "You rarely remain at your headquarters in Kumbakonam, I take it?" "The reason for that is I was invited by the King of Nepal in 1918. And in all those years of my journey up north, I have not been able to advance by more than a few hundred miles, because the tradition of my office requires that I stay in every village and town I pass through or which invites me, if it is not too far off. I must give a spiritual discourse in the local temple and some teaching to the inhabitants." "I would like to meet someone with higher attainment in Yoga and who can give me some sort of proof or demonstration of them. Am I asking for too much?"The tranquil eyes meet mine. There is a pause for a whole minute. His Holiness fingers his beard. 

"If you are seeking initiation into real Yoga, then you are not seeking too much. Your earnestness will help you, while I can perceive the strength of your determination; but a light is beginning to awaken within you which will guide you to what you want, without doubt." I am not sure i correctly understand him. "So far I have depended on myself for guidance. Even some of your ancient sages say that there is no other God than that which is within ourselves," I hazard.And the answer swiftly comes: "God is everywhere. How can one limit Him to one's self? He supports the entire universe."I feel I am getting out my depth and immediately turn the talk away from this semi-theological strain. "What is the most practical course for me to take?" "Go on with your travels. When you have finished them, think of the various holy men and Yogis you have met; then pick out the one who makes the most appeal to you. Return to him, and he will surely bestow his initiation upon you."I look at his calm profile and admire its singular serenity. "But You Highness, suppose no one makes sufficient appeal to me. What then?" "In that case, you will have to go alone till God Himself initiates you. Practice meditation regularly; contemplate the higher things with love in your heart; think often of the soul and that will help to bring you to it. The best time is to practice in the hour of waking; the next best time is the hour of twilight. The world is calmer during those times and will disturb your meditation less."He gazes benevolently at me. I begin to envy the saintly peace that dwells on his bearded face. Surely, his heart has never known the devastating upheavals that have scarred mine? I am stirred to ask him impulsively:"If I fail, may I then turn to you for assistance?"Shri Sankara gently shakes his head. "I am at the head of a public institution, a man whose time no longer belongs to himself. My activities demand almost all my time. For years, I have spent only 3 hours in sleep each night. How can I take personal pupils? You must find a master who devotes his time to them" "But I am told real masters are rare and a European is unlikely to ever find them."He nods his head in assent to my statement but adds: "Truth exists. It can be found." "Can you not direct me to such a master, one who is competent to give me proofs of the higher reality of Yoga?"His Holinees does not reply till after a protracted gap of silence. 

"Yes I know only two masters in India who could give you what you wish. One of them lives in Benares, hidden away in a large house, which is itself hidden among spacious grounds. Few people are permitted access to him; and certainly no European has yet been able to intrude upon his seclusion. I could send you to him, but I fear that he may refuse to admit a European." "And the other? My interest is strangely stirred-" "The other man lives in the interior, farther South. I visited him once and know him to be a high master. I recommend that you go to him." "Who is he?" "He is called Maharishee. His abode is Arunachala, the mountain of the Holy Beacon, which is in the territory of North Arcot. Shall I provide you with full instructions so that you may discover him?" A vision flashes across my mind. "Many thanks You Holiness. But I have a guide who comes from there." "Then will you go there?" I hesitate. "All arrangements have been made for my departure from the South tomorrow," I mutter uncertainly. "In that case I have a request to make." "With pleasure." "Promise me that you will not leave South India before you have met the Maharishee." I read in his eyes a sincere desire to help me. The promise is given. A benign smile crosses his face."Do not be anxious. You shall discover what you seek."A murmer from the crowd in the street penetrates into the house."I have taken too much of your time. I am indeed sorry." I apologize. Shri Sankara's grave mouth relaxes. He follows me and my companion and whispers something inside his ear. I catch a reference to my name. "You shall always remember me and I shall always remember you."And so, hearing these cryptic and puzzling words, I reluctantly withdraw from this interesting man whose life has been dedicated from childhood to God.  He is a pontiff who cares not for worldly power, because he has renounced all and resigned all. Whatever material things he is

given, he at once gives it again to people who need them. His beautiful and gentle personality will sure linger in my memory.I wander about Chengalpet, exploring its artistic old-world beauty and before leaving, wish to catch a glimpse of His Holiness.I find him in the largest temple in the city. This slim, modest, yellow robed figure is addressing a huge concourse of men, women and children. Utter silence prevails among the large audience. I cannot understand his vernacular words, but I can see that he is holding the deep attention of all those present there. I do not know, but I hazard the guess that he speaks on the profoundest of topics in the simplest manner, for such is the character I read in him. Paul Brunton then comes home and goes to sleep. He witnesses something strange while sleeping. He mentions: The next thing I remember of is suddenly awakening. The room is totally dark. I feel my nerves strangely tense. The atmosphere around me seems like electrified air. I pull my watch from under the pillow and under its radium lit dial, find the time to be a quarter to three. It is then that I become conscious of a bright light at the foot of my bed. I immediately sit up and look straight at it.My astounded gaze meets the face and form of Shri Sankara. It is clearly and unmistakably visible. He does not appear to be an ethereal ghost, but rather a solid human being. There is a mysterious luminosity around the figure which separates it from the surrounding darkness.Surely the vision is an impossible one? Have I not left him at Chengalpet? I close my eyes tightly to test the matter. There is no difference and I still see him quite plainly! Let it suffice that I receive the sense of a benign and friendly presence. I open my eyes and regard the kindly figure in the loose yellow robe.The face alters, for the lips seem to smile and utter the words: "Be humble, and you shall find what you seek."Why do I feel that a living human being is addressing me thus? Why do I not feel it is a ghost at least?The vision disappears as mysteriously as it has come. It leaves me feeling exalted, happy and unperturbed by its supernormal nature. Shall I dismiss it as a dream? What matters it?There is no more sleep for me this night. I lie awake pondering over the day's meeting, the interview with His Holiness Shri Sankara of Kumbakonam, the Heirarch of God to the simple people of South India.--

Arul: Sri Sreedhara ayyawalSri Shridhara Venkatesa, known as Sri Shridhara Ayyaval, was born as the only son of Sri Lingaarya. Sri Lingaarya was a great scholar and was respected by the King of Mysore. The king, who was much impressed with Sri Lingaarya’s scholarship, rewarded him with a high post in the court and huge wealth. As the only child of Sri Lingaarya, Sri Shridhara Venkatesa was the sole inheritor of all these riches.Even as a child Sri Shridhara Ayyaval cherished great devotion towards Lord Shiva and spent most of his time in chanting the Divine Names of Lord Shiva. He learnt all the scriptures and

became an expert at a very young age. At an appropriate age Sri Lingaarya found a good bride for his son from a good and devout family. She too proved to be a fitting match for Sri Shridhara Ayyaval and his devotion.After his father’s passing away, Sri Shridhara Ayyaval was offered the post of ‘Divan’ in the Kingdom of Mysore. A personification of dispassion that Sri Sridhara Ayyaval was, he declined the offer as he considered any material comfort trifling compared to the wealth of bliss attained in worshipping Lord Shiva.Days passed in loving worship of Lord Shiva. One day, Sri Shridhara Ayyaval decided to move from Mysore. His mind could find no rest in residing in the same place. He could easily sense the divine call guiding him to move around in this world and spread the divine message of true devotion and Nama Kirtan. This meant quitting his well-furnished home which was nothing less than a palace. Quitting the comforts that he had hitherto enjoyed was by no means, a tough decision for Sri Shridhara Ayyaval. But in the intent of knowing his wife’s and mother’s heart, he ran it by them, only to hear back that they were only too happy to follow him. Happily the family decided to leave the city that very moment. On knowing his decision, the king and people of Mysore gathered at his doorstep. Saddened at heart and overwhelmed with sorrow, they pleaded with him to stay back even if he does not want to accept the post in the court. But who can stop the one who is guided by a Divine force to move on? Addressing the loving crowd, Sri Shridhara Ayyaval said, “These riches belong to me no more! Anyone can walk in and take whatever he/she wants without any restriction. Everybody has a right on this wealth from now!” Saying so, Sri Shridhara Ayyaval walked out of his mansion followed by his devoted wife and loving mother, while the King and the people watched on helplessly.After leaving the city of Mysore, Sri Shridhara Ayyaval passed through many cities and villages. He had taken to ‘Unchchavriti’ way of life wherein one goes on the streets singing the Divine Names of the Lord, accepting things offered as alms and partaking of the same after offering it to the Lord.He would stop for a day or two in each village and teach the mass the essence of the scriptures. He would chant the Divine Names of the Lord and speak of its glory and ease of chanting it. After winning the hearts of the people there and hearing them chant with devotion, he would continue his journey.Thus, moving about, Sri Shridhara Ayyaval reached the town of Tirichirapalli in Tamil Nadu, South India. He continued spreading his message of Nama Kirtan by discoursing in a simple language which helped people comprehend the profound truth with ease. His discourses emphasized devotion towards both Lord Vishnu and Lord Shiva without bias. Every evening he visited the temple of Lord Shiva and spent the afternoons in chanting divine names and reading scripture.The king of Tirichirapalli was a devout Vaishnavaite (devotee of Lord Vishnu). A few people, who had heard the discourses of Sri Shridhara Ayyaval felt that he had more leaning towards Lord Shiva than Lord Vishnu. They voiced their opinion to the king and wanted him to test the devotion of Sri Shridhara Ayyaval towards Lord Vishnu. The king, who was a great devotee himself, did not like the idea of testing a saint and also feared that it might bring downfall to him and his kingdom. However, the desire to know the heart of this saint sprouted in him and hence he decided to test Sri Shridhara Ayyaval without malice and hit upon a plan. He ordered the priests to dress up Sri Mathrubhuteshwara, Lord Shiva in Tirichirapalli as Lord Krishna and take Him in procession. He thought that Sri Sridhara Ayyaval’s reaction would indicate his bias, should he have any. When the procession passed through the home of Sri Shridhara Ayyaval, he

was meditating on Lord Shiva. Once out of his trance, he came out of his home hurriedly and finding Lord Krishna there spontaneously prayed to Lord Krishna “Oh! Lord Krishna! When will I spend every moment of my life in meditating on your Lotus Feet by reminding myself of the transitory nature of this world, being humble, knowing my deficiencies, turning blind to other’s faults, being compassionate towards all living beings, being a servant of the devotees of the Lord and eyeing both joy and sorrow alike?”He thus composed 12 verses known as ‘Krishna Dwadasa Manjari’. In a few verses in this, he did not hesitate to sing that Lord Krishna’s vision was not easy for Lord Shiva Himself! Hearing this, the king was relieved and the people who had induced him to test fell at Sri Shridhara Ayyaval’s feet and apologized for their ignorance and arrogance. Knowing Sri Shridhara Ayyaval to be a great saint of uncommon devotion and glory, the king wanted him to stay in his city forever. He spoke his mind to Sri Shridhara Ayyaval at an appropriate time. But when Sri Shridhara Ayyaval came to know of this, he decided to leave the city that very night. He knew that if he chose to stay in one place forever, then his mission of spreading the divine message to the world would not materialize.He left Tirichirapalli that very night. The king could not console himself when he came to know of Sri Shridhara Ayyaval’s departure. Perplexed and worried, the king felt very restless, for he felt he had offended the saint by with his request. Sri Shridhara Ayyaval appeared in the king’s dream that night in the form of Lord Shiva and said, “Oh! King! Do not worry yourself. I have incarnated to spread the Divine Name in this world. I have left the city with this very purpose in mind.” It was only then that the king realized Sri Shridhara Ayyaval to be Lord Shiva Himself. Recounting the rare fortune of having been in the Lord’s presence all this while, he considered himself blessed.After leaving Tirichirapalli, Sri Shridhara Ayyaval passed through many cities and villages before reaching the city of Tanjavur. During the course of his journey, his mother attained the Feet of the Lord. The King of Tanjavur, Shahaji, hearing the scholarship and devotion of Sri Shridhara Ayyaval, visited him and felt blessed by his darshan. Though Sri Shridhara Ayyaval stayed for a while in the city he could not stand the bustle of city life for long. He wished to reside in a more serene and peaceful atmosphere and was in search of a suitable place. When he reached the village of Tiruvisainallur, he realised he had found the place he had desired and decided to reside there. Among all the great scholars who lived there, Sri Shridhara Ayyaval was the most accomplished and revered.King Shahaji had tremendous devotion and love for Sri Shridhara Ayyaval and so visited him quite often. Sri Shridhara Ayyaval also loved the king for his devotion and sincerity. Sri Shridhara Ayyaval did not hesitate to give proper counseling to the King whenever it was essential. He had such deep affection for the king that he even accepted the seat of 'Divan' in his court. During this period, Sri Shridhara Ayyaval wrote many great literary works. As days passed, Sri Shridhara Ayyaval, who was naturally inclined towards a simple and devout life felt the need to give up the association with king and his worldly affairs. However, the king would not permit this. One day, while Sri Shridhara Ayyaval was pondering over this a messenger from the king arrived. Looking at Sri Shridhara Ayyaval the messenger asked, "Oh Bhagavata (Devotee of the Lord)! Is the Divan in?" As soon as Sri Shridhara Ayyaval heard this question, his face bloomed with joy and he sent a reply in writing stating-"The Divan is dead. Only the Bhagavata remains." When Shahaji saw the reply, he thought Sri Shridhara Ayyaval to be dead and could not contain his sorrow. Weeping, he reached the hut of Sri Shridhara Ayyaval only to find him alive and happy. He enquired as to why Sri Shridhara Ayyaval had written 'The Divan

is dead'. Sri Shridhara Ayyaval said, "Since I got the epithet of 'Bhagavata', which is a higher post in the kingdom of God than that of Divan in your kingdom, I replied so!" Shahaji understood the heart of Sri Shridhara Ayyaval and did not compel him to continue as the Divan. His respect for Sri Shridhara Ayyaval grew more than ever before.Sri Shridhara Ayyaval was an embodiment of humility. For the sake of uplifting man he composed many works. Bhagavan Nama Bhooshanam, Aakya Shashti, Dayashatakam, Stuti Paddhathi, Shiva Bhakti Kalpalatha, Shiva Bhakta Lakshanam, Achyutaashtakam, Dola Navaratna Malika etc. are a few to name. Though titled differently, all these works were primarily about the greatness and glory of the Divine Names of the Lord. Sri Bhagavan Nama Bodendra Swamigal was a contemporary of Sri Shridhara Ayyaval. Sri Bodendra Swamigal had deep reverence for Sri Shridhara Ayyaval. They used to meet often and enjoy the bliss of talking about the glory of the Lord. Though Sri Shridhara Ayyaval saw no difference in the prowess of Lord Shiva's name and Lord Vishnu's name he loved chanting the names of Lord Shiva. Similarly, Sri Bodendra loved the name of Rama more than anything. When Sri Bodendra Swamigal read the work of Sri Shridhara Ayyaval named 'Aakya Shashti', which primarily talked only about the greatness of Lord Shiva's names in sixty verses, he said, "You could have named this work as 'Shivaakyashashti' instead of 'Aakya Shashti'! Though all the names of the Lord are equally sweet and powerful, you have chosen to sing the greatness of only one of them! Why is it so? Don't you like singing the divine Name of Lord Rama?" The moment Sri Shridhara Ayyaval heard this from the great saint, he replied in a beautiful verse emphasizing the greatness of the Divine Name of Lord Rama. "While Lord Shiva, the glory of whose name I have sung in these sixty verses, himself does not cease to chant the Divine Name Rama even for a moment out of such taste and love for that name, how can I dare to describe the beauty and glory of the Divine Name of Rama?" Sri Bodendra Swamigal shed tears of joy hearing this verse.Sri Bodendra Swamigal and Sri Shridhara Ayyaval spent many such wonderful moments of divine bliss. Sri Sadashiva Brahmendra, another great Saint of the same time, also used to join Sri Shridhara Ayyaval and Sri Bodendra Swamigal in their discussions.A few learned scholars of the city envied Sri Shridhara Ayyaval for the place he had found in the heart of the king. Once, they had arranged for the celebration of Janmashtami festival with much pomp and show. Sri Shridhara Ayyaval did not relish the worship that was devoid of devotion. Therefore, he did not participate in the function. The people who conducted the function carried a picture of Lord Krishna in procession. When Lord Krishna's procession came to the door of Sri Shridhara Ayyaval, the priests and scholars refused to accept the offerings of Sri Shridhara Ayyaval. Reprimanding Sri Shridhara Ayyaval for not taking part in the festival because of pride, they said, "Why feign devotion when you totally lack devotion?Keep away. Our Lord Krishna hardly needs your worship." Sri Shridhara Ayyaval smilingly replied, "Lord Krishna knows who His devotees are!" Cut to quick by these words, the priests and scholars said, "Well! In that case, why don't you call Lord Krishna? If you are indeed a great devotee, let us see if Lord Krishna accepts your invitation!" Without a moment's hesitation, Sri Shridhara Ayyaval composed and sweetly sang the names of Lord Krishna in a beautiful verse. While Sri Shridhara Ayyaval stood on, the priests ordered the procession to move on. Sri Shridhara Ayyaval too went inside his humble home.When the procession reached the next house, the priests and scholars found the image of Lord Krishna missing in the photograph! Trembling with fear, they ran to the house of Sri Shridhara

Ayyaval to beg his pardon. Sri Shridhara Ayyaval was putting Lord Krishna to sleep. He composed the 'Dola Navaratna Maalika' on Lord Krishna that night. The priests and scholars who had offended Sri Shridhara Ayyaval, out of ignorance, now understood the glory of Sri Shridhara Ayyaval and his steadfast devotion and love for the Lord. To absolve themselves of the sin incurred by offending a great devotee and with a hope to develop the kind of love for the Lord which Sri Shridhara Ayyaval had they too spent the entire night with Sri Shridhara Ayyaval, singing the Divine Names of the Lord.Sri Shridhara Ayyaval used to visit the Temple of MahaLinga, Lord Shiva, in the nearby city of Madhyarjuna. Rain or shine, he would not miss visiting the temple. He preferred to see the Lord when there was not much crowd and so chose the early hours of the morning for the visit.Once, Lord Shiva intended to test the love and devotion of Sri Shridhara Ayyaval. That day, Sri Shridhara Ayyaval was on his way to the temple as usual. He had to cross the river Kaveri in order to reach the temple. On reaching the banks of Kaveri he found the river flooded. Boatmen refused to ferry the boat across the river. Sri Shridhara Ayyaval could not bring himself to return home without seeing His Lord in the temple. Gazing at the tower of the temple on the other shore, Sri Shridhara Ayyaval stood with tear-filled eyes. He felt he must have offended the Lord in some way and that sin acted as a block to the darshan of His Lord. He composed a soulful prayer called 'AarthiHara Stotra' in which he prayed, "Oh Lord! Please bestow your loving and compassionate glance on me, who is suffering from the pangs of separation from you! You have the untarnished fame of relieving the one who merely chants your Divine name from the clutches of sorrow! How is it that though I have sought refuge in You, I am agonized? Did you not bestow your grace on the hunter who, on death bed, chanted your divine name 'Hara Hara Hara' unintentionally, while teaching his son the way to hunt-'Prahara, Aahara, Samhara'(attack, bring, kill)? Such being your compassion, how can you turn your face away from me who am piteously praying- 'Save me Lord Shiva!'While Sri Shridhara Ayyaval was lamenting thus a priest of the Shiva Temple, who was known to him, came to him and gave Vibhoothi Prasada (Sacred ashes). He said to Sri Shridhara Ayyaval, "I did not find you in the temple today. Knowying that you would be saddened at not being able to cross the river and have the vision of the Lord I decided to come and give you the sacred ashes." Transported to Bliss Sri Shridhara Ayyaval prostrated before the priest and accepted the sacred ashes with reverence.While Sri Shridhara Ayyaval moved towards his home, shedding tears of joy thinking of the love of the Lord towards His devotees, the question 'how did the priest manage to cross the flooded river?' arose in him. From his memory he recalled that the priest was not a bit wet and the sacred ashes smeared on his body were not sumdged! Sri Shridhara Ayyaval wondered if it was Lord Shiva himself who had come in the garb of the priest. Next day, the flood subsided and Sri Shridhara Ayyaval went to the temple and found the same priest there. Sri Shridhara Ayyaval thanked the priest for his kindness and said that his mind was at peace only after receiving the sacred ashes from him the previous day. The priest was utterly confused hearing this. He said, "Sir! I never came to the other shore! Indeed, who could have dared to cross the flooding river?"On hearing this, Sri Shridhara Ayyaval was moved beyond words. He realized it was Lord Shiva himself who had taken pity on him and come to give the sacred ashes. With a grateful heart he sang the glory of the compassion of the Lord in the hymn 'Dayashatakam'. In this hymn, he sings, "Oh! The Compassion of the Lord! One is cleansed of all his sins the moment you cast your glance on him! When will you bless me so that I will always be immersed in the bliss of chanting the Divine names like 'Madhava', 'Murari', 'Kaamaarey', 'Shiva', 'Mahadeva', 'Govinda'

and 'Purahara'! Be pleased to bestow two boons on me! That my mind may always be established in the Divine Form of Lord Shiva and that my tongue may always chant the Divine Names! In my last breath, let me chant the Divine Name 'Shiva'!"Sri Shridhara Ayyaval, who composed 100 such verses glorifying the compassion of the Lord, was none other than Lord Shiva himself! Needless to say, he was an epitome of compassion! He could not bear to see anyone suffer. He considered even liberation a trifling matter as compared to compassion to all beings.One day, Sri Shridhara Ayyaval was on his way to River Kaveri for a bath. It was a day of 'Sraardha' (annual death rites for ancestors) in his home and all food offerings were ready. On the way he found a poor man belonging to a low caste fallen down in an unconscious state due to hunger. Unable to bear the sight of the suffering of the poor man Sri Shridhara Ayyaval rushed back to his home and returned with the food prepared for the ceremony. He gave it to the man. Sri Shridhara Ayyaval , who saw the Lord in all, neither had a second thought about doing this nor was he bothered about the sin he might incur. He knew that by appeasing the hunger of this man he would be pleasing the Lord. After giving him food Sri Shridhara Ayyaval went back home and cleaned the entire place. He cooked fresh food for the priests and invited them for performing the ceremony. The priest who were to perform the ceremony were a jealous lot who envied Sri Shridhara Ayyaval and chose this as the right moment to create trouble for him. They picked up an argument with him on this matter. Sri Shridhara Ayyaval quoted scriptures to show the greatness of timely help and said it was in no way sinful to feed a hungry man. However, the priests were adamant and refused to accept any explanation. They all walked out of the house and proclaimed Sri Shridhara Ayyaval as an outcaste. Sri Shridhara Ayyaval accepted this too as the divine will of Lord and continued the ceremony without the help of the priests. The Trinity -- Lord Shiva, Lord Vishnu and Lord Brahma -- themselves appeared at the home of Sri Shridhara Ayyaval and participated in the ceremony! They partook of the food cooked by Sri Shridhara Ayyaval with pleasure. What will the Lord not do for His loving devotee?Though the ceremony was performed in this manner that year, the following year Sri Shridhara Ayyaval, very compassionate, requested the priests to participate in the ceremony. The arrogant priests refused the invitation bluntly. Sri Shridhara Ayyaval pleaded with them to accept his invitation and said that he would carry out any atonement that they prescribed for the sin incurred. The priests then said, "Take a dip in the Holy Ganga. That is the only atonement for the terrible sin incurred." Sri Shridhara Ayyaval replied, "The Holy Ganga is up in north and I am already old. I do not think I can travel that far. Instead, I shall bring the Holy Ganga to me in the well here my backyard." Hearing this, the priests said, "How preposterous of you to speak so! Of course, there are some verses in the scriptures which exalt the Holy Name of Ganga by saying that if one takes a dip in any water chanting the name of Ganga, he would gain the merit of having taken a dip the Holy River Ganga. But these are nothing but exaggerations! Just as you exaggerate the glory of Divine Names!" and laughed out. "Don't even imagine that you can trick us and become one among us again!" Sri Shridhara Ayyaval humbly replied, "I do not intend to cheat anybody. I shall bring the Holy Ganga right here." Saying this, he prayed to Holy Ganga through eight verses of Gangashtakam composed by him then. And lo! The Holy River Ganga gushed out of the well in the backyard of Sri Shridhara Ayyaval's home! The priests were terrified to witness this miracle. Now they were alarmed to see the river gush out to the roads! They ran and fell at Sri Shridhara Ayyaval's feet and begged his pardon. They requested Sri Shridhara Ayyaval to send the river back! Sri Shridhara Ayyaval invited all of them to take a dip in the river. The panicked mass insisted he send it back and refused to take a dip. Sri Shridhara

Ayyaval then prayed to Mother Ganga to stay in his well in the backyard of his home for ever. The Holy River Ganga paid heed to his prayer and subsided into the well. This incident occurred on the new moon day in the month of 'Karthika'. Till this day, many pilgrims travel to Tiruvisainallur to take a dip in this well every year on the new moon day of the Karthika month.Sri Shridhara Ayyaval joined Sri Bodendra Swamigal in spreading the message of chanting the Divine Names as the easiest means to gain both material and spiritual benefits. One day, while Sri Shridhara Ayyaval was on his way to visit the temple of Lord Shiva he discoursed to his devotees emphasizing the glory of divine names and love for the Lord. Sri Shridhara Ayyaval looked unusually bright and lustrous that day. In the sanctum sanctorum of the Lord, with tears in his eyes, he prayed to the Lord through many verses. Overwhelmed by the pangs of separation from the Lord and unable to stand it any longer, Sri Shridhara Ayyaval rushed to the Sanctum of the Lord in order to embrace Him. While the priests attempted to stop him Sri Shridhara Ayyaval ran and disappeared into the Sanctum of the Lord. The Lord, in the form of Linga, shone brightly like a sun for some time. The awestruck devotees stood looking on, as this wonderful incident happened, and shed tears.Sri Shridhara Ayyaval spent every moment of his life striving to uplift the mass by spreading the nectarine Divine Names of the Lord. Let us all pray to Sri Shridhara Ayyaval to bless us all with a taste for the Divine Names of the Lord. RamRam

Arul : "Sri Subrahmanyaya Namaste"Kanchi Mahaperiyava's exposition of "Sri Subrahmanyaya Namaste"   In June 1961, Paramacharya was camping at Devakottai (in Pudukkottai district of Tamil Nadu). He was in deep penance for several weeks, not talking or even communicating by gesture. One could not know if he even heard the devotees' words. One morning, some people from nearby Ariyakkudi (‘Nagarathar’) had their darshan of Him, and in the course of their talks, it came out that Ariyakkudi Ramanuja Iyengar, the famous carnatic musician, and known simply as ‘Ariyakkudi’, was currently in Karaikkudi. To the surprise of every one, Paramacharya signaled to them, asking if they can bring Ariyakkudi over to meet Him. They agreed and left. That afternoon by three o'clock, Ariyakkudi was at the camp. He was so excited and tense, as Paramacharya had asked to meet him in the midst of his 'kashta mounam' (vow of rigorous silence).Is not Paramacharya known for His simplicity? So His accommodation at the camp was very simple. His room was on the garden side of a small house. Devotees had to have His darshan through a small window, after passing through dirt and bushes. May be that was His way of admonishing those of us who have grown used to the luxuries of life. On being informed that Ariyakkudi had arrived, Paramacharya signaled to bring him to the rear window. He came, and paid obeisance by falling full stretch at His feet. That was it. To every one's joy, Paramacharya opened His mouth and started talking in a torrent. 

"Heard of your receiving the Rashtrapathi award. You would have walked on a red carpet, and been honored in a gathering of eminent persons. But me, I have made you walk on stones and bush and made you sit in a dinghy room. "Why I called you is, I long have had a desire to listen to 'Shri Subrahmanyaya namasthe' rendered perfectly. On hearing you are around, the desire has re-surfaced. Perfect rendition means both the music and the lyrics (sangeetham and sahityam). Many people disfigure the words of Sanskrit and Telugu kirtanas to the extent that we wish they never sang. "The music part (swaras), the rhythm part and the 'sahitya chandas' – what is called 'chandam' in Tamil - would be given for most songs. The proper way to split and combine words would also be given. The musician has to take care to synchronize the music, rhythm and chandas and split and combine the words correctly so as not to spoil the meaning. The compositions of good composers definitely allow this (padham pirichu padaradhu) but many musicians simply concentrate on the music and rhythm, and ignore the meaning, sometimes leading to ridiculous meanings!  "Even in this song 'Shri Subrahmanyaya namasthe', we have a line 'guruguhayagnana dwanta savithre'. This must be split as 'guruguhaaya agnana dwanta savithre' i.e. 'the one who is the sun for the darkness of ignorance'. Some sing it as 'guruguhaya..... gnana dwanta savitre', ' one who is the sun for the darkness of knowledge'!  "I do not know if you sing the kriti 'Sankaracharyam' (Sri Subbarama Sastri's Sankarabharanam kriti), but Veena Dhanamma's family, Semmangudi Seenu, MS sing this. There is a line 'paramadvaita sthapana leelam' – means 'one who so easily, like a game, founded the great advaita philosophy' - it is to be sung with stress on the 'A' of 'Advaita' (Paramacharya singsthis line) to give the intended meaning. If we really cared, we can, even without proper training, sing with proper meaning. Those I mentioned above also sing properly. But those who do not care, stretch the 'parama' and then sing 'dwaita sthapana leelam', converting the Advaita Acharya to Dwaita Acharya! (laughs heartily for a long time)  "No doubt, in music, there is no Dvaita - Advaita difference. Only music is important. And music makes the mind of the singer into unison with the song - the protagonist of the song. That is why, 'Shri Subrahmanyaya namasthe' is attached to you - a Vaishnavite - or you are attached to it! I have heard you sing that song. I do not have to say anything about your musical ability; and the sahitya part too you do correctly. Which is why I have called you here. "In my dharbar there is only stones and bushes. There is no accompaniment, not even sruti. But please do sing that kriti for me, in spite of all these.” When Paramacharya stopped his torrent, Ariyakkudi was in tears. He prostrated once again, and said "there is no other prestige for me than to be asked by 'periyava' to sing, and singing for periyava. I have no words to express the magnanimity of Periyava, considering me as somebody and giving me this chance. Periyava’s grace has to fill in for the sruti and accompaniment and enable me to sing to the level I am expected to” and readied himself to begin the song. 

Paramacharya asked "the raga of this kriti is said to be Kambodhi, but the name given in books is Kambhoji, right?" When Ariyakkudi said yes, Paramacharya continued, "Many of us know Kambhojam is Cambodia (in S E Asia), and that Bharat culture had taken deep roots there. If we inferred that Kambhoji is a raga 'imported' from that place, researchers like Sambamurthy (the late Prof P Sambamurthy) disagree. Cambodians might have imported many things from us, but not we, far advanced in civilization, from them; definitely not in music, where we were much advanced whereas they had mostly folk music. Then why the name 'Kambhoji'? "I have a thought here - there is another place called 'Kambhojam along India's northern border. Kalidasa, no ordinary poet and quite knowledgeable too, tells Yasha to go this way and that in his 'megha sandesam' – good enough to plot a map! In his Raghuvamsam, describing Raghu's invasions and victories, he has mentioned one 'Kambhojam', beyond the Indus and along the Himalayas. From this, we deduce that, within the extended India (akand Bharat), there was one Kambhojam near the Hindukush mountains. May be our Kambodhi raga was from this place? "Many ragas are named after places, right? Sourashtram, Navarasa kannada, even Kannada, Sindhu Bhairavi, Yamuna Kalyani, like this Kambodhi might have come from Kambhojam region. "Researchers say ragas like Mohanam and Kambhoji have been around in most civilizations from time immemorial. Later, may be the raga was given the name of the place that 'polished' it well.“Kedaram is a place in the Himalayas - you know Kedarnath. Gowla – Gowda region - Bengal. We have ragas in both names, and even Kedaragowla. But all three ragas have been in South Indian music - how? May be the names came from musicans who 'specialized' in these ragas and came from those regions? People in general, musicians in particular, are referred to with their native places. For instance Ariyakkudi means you! From this, can we say that some of these rags - Kedaram, Gowla, Kannada, Kambhoji etc. - were popularized by musicians from these regions? "Are you interested in research into ancient music?" Ariyakkudi replied "Not much". "But you have set Tiruppavai to tune! But unlike for Devaram songs, tunes have not been specified for Tiruppavai songs, and those whose who recited, did not use a tune. Since only Brahmins have been reciting Divyaprabhandham songs, they have recited only with a kind of up-down delivery (Ethal-Irakkal prasam).  “You set the tune for Tiruppavai according to your manodharma (imagination)?"  "To the best of my little ability" replied ariyakudi.  "But it has become the standard and accepted and sung by other vidwans as well! It seems our ancient ragas have been preserved in their original form (roopam) only in the Devaram songs. Just as the Vedas have been preserved to a note by the Vaidikas through generations, the Odhuvamurthis have preserved Devaram songs - not just the lyrics, but the tunes too. What was a

service to devotion, has also been a service to music! The ragas Sankarabharanam, Neelambari, Bhairavi etc. have all been identified as different 'pann's. This list includes Sowrashtra, Kedaragowla, Kambodhi also. Kambodhi used to be called 'ThakkEsi' or something like that. Kambodhi is not a mela raga?" "No. Harikambhoji is the mela raga; Kambhoji is its janya raga" "But Kambodhi is more famous! Just like the son being more famous than the father. Some other janya ragas too are like this?" "Yes, Bhairavi is a janya raga, derived from Natabhairavi"  "OK, you sing. I have been wasting time in useless chat preventing you from doing what you came for!"  Ariyakkudi rendered the song "ShrI subrahmanyAya namasthE" - a rare musical feast. Even without sruti or accompaniments, it still was wholesome. Paramacharya listened to the song with full concentration, eyes closed. Then, "Only because you sang alone (no sruti/accompanists) the song came out with all its beauty. And the words were crystal clear. I say 'thrupthOsmi' (Totally satisfied). Please sing once more - you know why? I will give you the meaning line by line, you stop after every line. Not that you do not know; but let me have the pleasure of dissolving my mind in Sri Dikshitar's lyrical beauty for some more time! More over, others here can also learn the meaning and beauty behind the creations of geniuses."  Ariyakkudi sang one more, this time line-by-line and our Paramacharya gave detailed commentry on the Dikshitar Kriti “Sri Subhramanyaya Namaste”.  Paramacharya further tells Ariyakkudi and the gathering at large, "I'm happy to see that you, coming from a good guru-sishya parampara, are preserving good music. You must also bring up good disciples and keep the tradition going. A Brahmin, having learnt Veda, has a compulsory duty to teach atleast one more person (athyApanam). This can apply to other sastras and artstoo. "One more point about musicians. You should sing the Telugu and Sanskrit kirtanas fully aware of their meaning. It is not fair to say that Tamil songs alone are enough. Great composers in this country have created hundreds of Telugu and Sanskrit songs of much musical and lyrical beauty. If we ignore them, the loss is ours. Do not defend by saying, 'I do not understand them!' - if only we desire, do we not spend time and energy on all sorts of useless things? If musicians dedicate themselves to pure music and proper rendition of words without losing the 'osandha artha visEsham', language can not be a barrier. Now that you are #1 in the music world, do your best towards this. May Subrahmanya's Grace be with you in this endeavor." Source: Net Search on Kanji Mahaa Periyavaa. Thank you

Arul: Anju pradishinamAn early morning, many years ago. It was slightly drizzling. Maha Periyavaa was seated in solitude at Kanchi Sri Sankara maTham. After the bhaktas had darshan of him, Swamiji arose to go to his room. Just then an old grandma and a young woman came running and prostrated to the

sage. Swamiji sat down again, looking a bit keenly at them. With happiness crawling on his face, Swamiji said, "adede! is it Meenakshi Paatti? What a wonder you have come in the morning time? Who is near you? Your granddaughter? What name?"Meenakshi Paatti said, "Periyavaa! I am coming to the maTham to have your darshan for ever so many years. Till today I haven't informed SwamigaL about me. There was no such opportunity. But then, it has come now. This girl standing by my side is my granddaughter born through my daughter. Since she was born in this town, we named her Kamakshi. I had only one daughter, and she closed her eyes twelve years ago, leaving this girl to my care. Some disease she had. Her husband also died before her due to a heart attack. "Since then I am plodding on alone with this girl. I put her in a school. Study didn't get into her head. So I stopped it with her fifth grade. Now she is fifteen years old. My duty will be over once I give her hand to a man!" AcharyaL listened to her patiently. "I understood when I saw you come here and stand before me in the early morning itself, that you who used to bring pArijAta puS^pam for Chandramouleesvara puja every morning around ten o' clock, have come to me now with a purpose. What is the news?" he said. Hesitating at first, Meenakshi Paatti began: "Nothing, Periyavaa. A suitable alliance has come up for this girl. The boy is also from this place. School teacher. Sixty rupees salary. Good family. No demand-and-take harassments. They say that both the horoscopes match well. Somehow only you should perform this marriage, Periyavaa!" Paatti prostrated to him. AcharyaL's tone showed some heat as he chided her: "What? I should perform the marriage? What are you talking?" Within moments he cooled down and said, "Alright, what do you expect me to do?" Paatti was happy. "It's like this, Periyavaa! I have somehow managed to save five thousand rupees for her marriage. I can complete the marriage within that amount. But then the boy's mother has said compulsively, 'Paatti, whatever or however you do it, you must present a double-stringed, eightsovereign gold chain for the neck of your granddaughter!' I couldn't do anything big by way of jewels-and-bolts for her within my income. I have arranged just a bangle of one sovereign each for each hand of this girl. Only that is possible for me. Where can I go for an eight-sovereign doublestringed chain, Periyavaa? Only you--" Before she could finish, Swamiji asked her with some anger: "Tell me, you want me to provide her with a double-stringed chain in eight-sovereigns?" Meenkshi Paatti prostrated to him and rose. Patting her cheeks loudly, she said, "apacAram, apacAram, Periyavaa. I am not coming to say that. A number of rich and big people come for your darshan daily. Could you not gesture to any of them to arrange for the eight-sovereign double-stringed chain?" Paatti asked him longingly. "What? To gesture to the big people who come for a darshan? There is no such practice. If you want, you seek some other alliance where they don't demand eight or ten sovereigns! Only that is better for you." Swamiji got up. Meenakshi Paatti said anxiously, "I pray that Periyavaa shouldn't leave me with such advise! This is a very good alliance, Periyavaa. The boy has a sanguine temperament. They got their own girls married with a gift of an eight-sovereign double-stringed chain each. Therefore they desire that the girl coming as their daughter-in-law should also come with a double-stringed chain. Nothing else, Periyavaa. Only you should provide me with guidance in the matter!" Paatti begged the sage. AcharyaL, who had got up, sat down again. He was immersed in deep thoughts for sometime. Then he started talking with compassion: "Will you do something I suggest now?" "I will do it definitely. Please tell me what!" Paatti was excited.

"Go to the Kamakshi Amman temple tomorrow with your granddaughter. Both of you pray to Her, 'This marriage should take place grandly with the required eight-sovereign double-stringed

chain provided. Only You should arrange it, Amma!' and do pradakSiNa of the sannidhi five times. Prostrate before ambAL five times and go home. Pray this way for five days. Kamakshi will arrange the things as you have desired in your mind." AcharyaL blessed them smilingly. As she prostrated and got up, Meenakshi Paatti said, "What is it Periyavaa, you suggest everything five times!" She asked with eagerness, "If I do it that way, AmbaL Kamakshi will surely arrange my granddaughter Kamakshi's marriage?"

"I am not suggesting the five-times requirement myself. AmbaL has the adulation panca saMkhyopacAriNi. She grants favours happily when she is worshipped in multiples of five." Swamiji said, "I told you only that, nothing else!" "When do we start this, Periyavaa?" Swamiji smiled. "It has been said shubhasya shIghram. Today is Friday. Why, you start today itself." He said and bid them farewell. With her granddaughter beside her, Paatti walked towards Kamakshi Amman temple. Since it was Friday, there was a heavy rush in the temple. Mother Kamakshi dazzled in full splendour due to special adornments of that day. Both of them closed their eyes and prayed as advised by Periyavaa. Paatti had an arcanA performed in her granddaughter's birth star and secured the prasAdam.Then they both prayed to Amman about the eight-sovereign double-stringed chain and went around the inner courtyard clockwise five times. Then they prostrated to AmabaL five times as Swamiji had suggested. With faith in heart, they went back home. On Saturday morning, Paatti started from her house with her granddaughter.Collecting the coral-jasmine flowers, she hurried to Sankara maTham. There was a heavy rush in the maTham. Meenakshi Paatti was standing in the queue some twenty or thirty bhaktas behind. She heard what the person before her was telling his neighbour with concern. 'Today is the day of the anushA star. PeriyavaL's birth star. So Swamiji has taken up a vow of silence today. He wouldn't talk to anybody. Only mukha darshan.' Anxiety got hold of Meenakshi Paatti. She worried, 'I thought of reminding Periyavaa about the eight-sovereign double-stringed chain, but it seems that won't be possible now.' When they got near Periyavaa, they prostrated to him. That para brahmaM was sitting with no sign of life in him. Paatti paused, yearning that he would ask something about the chain. Swamiji's assistant told her a bit sternly, "Paatti, move away please! Periyavaa adopts a vow of silence today. He won't talk. See, how many people are waiting behind you!" She made her way towards Kamakshi Amman temple, along with her granddaughter. As advised by Periyavaa, they performed the pancasaMkhyopacAra worship on that day and got back home. Maha Swamiji continued the vow of silence on the following two days also. Paatti and her granddaughter could only have a darshan of the sage at the maTham. Paatti started worrying, 'Four out of five days has gone by since Periyavaa's advice but nothing happened! Will Mother Kamakshi open her eyes and bless me or not?' She could only grieve within herself. It dawned on Tuesday. Sri Kanchi maTham was very brisk on that day. A bhajan troupe from Arani was immersing the maTham in bhaktic ecstasy. AcharyaL came and sat in his usual place. There was such a maha tejas in his face! He had dissolved his vow of silence. There was a large crowd waiting for PeriyavaL's darshan. A middle-aged maami in the queue prostrated to Swamijihappily as her turn came. Happiness was writ on her face. She submitted the things she had brought--a large bunch of rastaLi bananas, un-shorn coconuts, sweet lemons, oranges, pumpkins, and chubby raw-bananas--and prostrated again.Swamiji smiled to himself as he glanced at the items kept before him. Then he narrowed his eyes and looked keenly at the woman. "Aren't you Ambujam, wife of Needamangalam

landowner Ganesa Iyer? You came two months back. Told me something, feeling sad. Looking at the way you have come now with a large banana bunch, it seems that your problems would have been solved by the grace of Kamakshi, right?"Ambujam prostrated again and said, "True, Periyavaa. My only daughter Mythili was made to stay away from her husband's home for the last three years. Two months back I came running to you, reported this humiliation and wept. It was you who advised me to do five circumambulations and five prostrations for five days and perform ablution and worship in the Kamakshi Amman temple of this town. I completed them with extreme care, and what awonder, fifteen days back, my son-in-law Radhakrishnan who works in Jamshedpur Tata Steel Plant came over himself and took his wife Mythili back with him. It's all that Kamakshi's grace and your blessings, Periyavaa!" Tears of joy filled her eyes as she spoke.Swamiji said, "Besh, besh, very glad. Let the dampati rest in prosperity! By the way, where did you get such a big bunch of bananas? Looks massive!" Swamiji's laughter rolled by like thunder.Ambujam said smilingly, "This bunch was harvested from our own banana bed, Periyavaa; which is why it is so big!" She spoke with humility. Showing happiness, Swamiji ordered her, "Alright, only Amma Kamakshi has rejoined your daughter and son-in-law. So you offer this big banana bunch to Her and distribute the fruits to the bhaktas who visit the shrine." Ambujam said, "No no, Periyavaa. Let it remain in this sanctum. I have an identical bunch to offer to AmbaL.

Now I seek your leave to have a darshan of AmbaL, complete my prayers and get back here." She prostrated. "BeshA! After completing your prayers you must take food in the maTham andthen only should get back to your place. Remember it!" Swamiji gave her his consent to leave him. There was not much crowd in Kamakshi Amman temple on that day. It was eleven in the morning. As it was later than usual, Meenakshi Paatti hurried to the temple with her granddaughter. She halted at the shop selling arcane packs, and told her granddaughter, "Hey Kamakshi! Today is the day of completion. So we shall do everything in five numbers as told by AcharyaL. What you do, get five arcanA packs with five coconuts, five bananas, betel leaves, nuts, etc. and come back running!" and gave her the required money. The granddaughter bought the things as ordered. Paatti performed the arcanAs to AmbaL and prayed Her with tearful eyes, 'Amma Kamakshi, I am completely depending on You only! I have no refuge except You and SwamigaL. Only You should arrange for the eight-sovereign double-string chain and complete my granddaughter's marriage in a fitting manner.' As Paatti sobbed, her granddaughter was also moved and wept. Then they started going round the inner couryard from left to right. They were on their fourth round.

"Paatti... Paatti... Paattee!" Meekakshi Paatti looked back at the loud call from her granddaughter and chided her angrily, "Why do you cry so loud?What have you lost to raise such a noise?" "Nothing lost Paatti, but something gained! Please come here, I shall show you!" She took her grandma to a corner, opened her right palm and showed her something. It was a severed, double-stringed chain with a front. "Where did you find that?" Paatti asked with surprise. Her granddaughter said, "As I was coming behind you with a bowed head, my eyes chanced on this chain. I took it at once, and no one had noticed me! This chain is severed Paatti. Check if it is original or just a coated one."

Paatti took the chain in her hands to guess its weight. She said, "Looks like sovereign, Kamakshi! May be eight or eight-and-a-half sovereigns. This has been granted to us by Kamakshi Herself backed by the blessings of Periyavaa. Alright, let us go out first!" She packed the chain inside the edge of her sari and hurriedly came out, forgetting to complete her fifth circumambulation. It was one in the afternoon. Four or five people were waiting for the darshan of AcharyaL in the maTham. Meenakshi Paatti prostrated to the sage with her granddaughter and got up. Swamiji looked at her and laughed. She was confused whether to tell Swamiji about the chain or not.Swamiji forestalled her. "Today you should have completed your pancasaMkhyopacAra pradakSiNa in order. But then it was not completed because of a vastu that came to the hand of your granddaughter! That sudden delight did not allow you to do more than four pradakSiNas. You came hurriedly, thinking that Kamakshi has given you Her pUrna anugrahah. What, am Iright?"Paatti was shocked. She became insensate, and swallowed her words as shespoke: "SwamigaL shouldn't mistake me. Once that (object) came to the handof my granddaughter, I assumed that AmbaL Herself had dropped it for mygranddaughter to take. In that sudden delight I totally fogot that I had tomake one more pradakSiNa."Periyavaa said relentlessly, "Only that you forgot. You did not forget to getthe vastu weighed at Rangu Patthar's shop. Or get the severed portion meltedin the furnace to rejoin." He clinched his talk with the words, "Let it go.When you weighed it, was it exactly eight sovereigns?"Paatti and her granddaughter were stunned. "All you said now is satyam,Periyavaa!" said Paatti.Swamiji asked her calmly, "Tell me in fairness. To whom does that padArthaHbelong?""To AmbaL Kamakshi.""Tell me yourself, can you take it secretly and pack it inside the edge of your sari?""A mistake... nothing else but a mistake! Should excuse me. I have done it inadvertently." Paatti was genuninely repenting. She placed the doublestringed sovereign chain on the brass plate that was found before Swamiji, her hands shaking. Swamiji laughed. It was now two in the afternoon. Swamiji asked Meenakshi Paatti and her daughter to sit before him. It was at that time that Ambujam AmmaL, wife of Needamangalam Ganesa Iyer, who had taken leave in the morning, came back full of sorrow and prostrated to the sage. Her eyes were shedding tears profusely. Swamiji saw this and said affectionately, "adAdA, why do you shedtears Amma?"Ambujam Ammal wiped her tears and replied, "It is like this, Periyavaa. Two months ago when I did the five days seva in the Kamakshi Amman temple I prayed to AmbaL earnestly that I would offer Her my eight-sovereign doublestringed chain if she united my daughter and son-in-law, who were then separated. AmbaL has united them. I went to the temple to offer my chain.It slipped from my neck and fell down somewhere. I searched everywhereanxiously but the chain could not be found. What can I do now, Periyavaa?"She started wailing.

Swamiji turned his face to Meenakshi Paatti and looked meaningfully. Paatti prostrated to him and got up briskly. She took the double-stringed sovereign chain from the brass plate before the

sage in her hand. She turned to Ambujam and said holding up the chain, "Amma Ambujam. Check if this is the double-stringed chain you lost."Ambujam took the chain from her hand and checked. "The same, the same chain, Paatti. How did it come here? Looks very wonderful!" Paatti narrated everything that happened to them in the same breath. Ambujam Ammal hugged Meenakshi Paatti. "Paatti, you don't worry at all! I am informing you this before our AcharyaL. I shall arrange for a new doublestringedchain in eight sovereigns for your granddaughter! Her marriage will be performed grandly. This double-stringed I have prayed to offer to AmbaL.This evening I shall take you and your granddaughter Kamakshi to the jewellery shop in this down and get her an eight-sovereign double-stringed chain. In addition, I shall give you five thousand rupees for the marriageexpenses." Swamiji was sitting as the prat^yakSa kAmAkshi, witnessing this scene.

Everyone prostrated to AcharyaL. He looked at Meenakshi Paatti and said, "Today you and your granddaughter did not do the five pradakSiNas. Go in the evening, do five pradakSiNas and five prostrations, and have a darshan of AmbaL." Saying this he bid them farewell.It is not possible to narrate in words the happiness and ecstatic shiver that Meenakshi Paatti and her granddaughter experienced at that time.

Arul : Display of Bakthi by Doghe incidence of the a sheep worshipping the deities, immediately brought back to my mind, an incidence narrated by a Muslim woman sometime during November/December 2004 in a public meeting.

The Muslim woman is a functionary of an organization taking care of animals, especially Go-Samrakshanam and the organization consists of many Muslim members. She and the members visit Kamakoti Matam and ...used to have Acharyls’ Darshan. Once there was meeting at a village called Ezhuchur, near Chennai, in connection with Go-Samrakshnam. Our Great Acharya was to grace the occasion. The assembly of people were eagerly waiting for the arrival of Acharyal. Among the eager devotees was a dog, waging his tail and moving here and there expressing happiness and eagerness in his own way, as we do before the arrival of a VIP. Acharyal arrived at the venue and people started chanting “Jaya Jaya Shankara Hara Hara Shankara” and took Him inside with due honours.

The dog which was moving around the area, suddenly left place and went to a nearby pond, went inside, dipped himself into the pond. He took a bath and cleaned himself and came running to the venue and stood at a distant place watching the proceedings and having Darshan of the Acharyal from a distance. He wanted to be a “madi” yana dog, while having His Darshan.

The Muslim lady (unfortunately I don’t remember her name) remarked that even a dog was able to understand the importance and greatness of the Acharyal.

She also brought out that whenever she visited the Mutt, a group of young women also used to accompany her and added that there would not have been a safer place than our Kanchi Mutt for them.

Pranams to the Great Acharyal, the present Sage of Kanchi, who is an embodiment of Ahimsa and compassion.

Arul : The value of Annadhanam

It was the time when Kanchi Maha SwamigaL was staying in Kalavai, many years before. It was a Sunday. A large crowd had gathered for darshan. One by one the devotees prostrated to the sage, received his blessings and moved away. A middle-aged couple prostrated to AcharyaL and stood up with folded palms. Keenly looking at them, SwamigaL said, "adede... who (is this)... Palu...r Gopalan! You came a year back. That time you spoke about some problems. Aren't you fine now?" and laughed.

That Palur Gopalan replied, "We are very fine Periyavaa. As directed by you, from the time we started feeding an atithi in the noon time everyday, only good things are happening, Periyavaa! Good harvest in (my) fields. The cows don't die as before! The money that dripped out of hands without control for expenses stays in hands now. All that is (due to) the greatness of the atithi bhojana you have asked us to do, by your anugraha. I am doing it daily. Nothing else (is the reason for the prosperity)." Tears filled his eyes as he spoke. His wife who was standing by his side was also in tears of joy.

AcharyaL said, "besh, besh. It is fine if you have understood that good things happen due to the act of atithi bhojana. Alright. Today both of you have come over here. There in Palur--who will do the atithi bhojana?" AcharyaL inquired worriedly.

Gopalan's wife replied promptly, "We have made alternative arrangements for that Periyavaa. atithi bhojana will not be missed even for a day."

Maha SwamigaL was very happy to hear it. "That's the way you should do it. You must have a resolution to feed the hungry. Doing atithi upacAra will give such an anugraha and safeguard the family! One day SAkSAt Parameshvara himself will come in the form of an atithi, will sit and eat, you know that?" It is a maha puNya dharma that could lead to mokSa!

Author: Sri S. Ramani Anna .

Source: Sakthi Vikatan .

Arul: Bodhendral

There were a couple in Kancheepuram by name Kesava Pandurangan and Suguna. They did not have a kid for quiet some time. They prayed to their guru, Vishwadikendhra Saraswathi, who was then the pontiff of Kanchi mutt. He blessed them that they would have a child very soon and they returned happily. They then had a male child born to them shortly. They named him Purushothaman. Purushothaman was a very bright kid. They performed his upananyanam (sacred

thread ceremony) and took him to their guru Vishwadikendhra Saraswathi. Their guru enquired who the kid was and they replied that it was the Guru’s kid. The guru then asked Kesava Pandurangan if he would give the kid to the mutt if he really meant that he was his kid. Kesavan then told his Guru that he would check with his wife and let him know. He then stepped back to speak to his wife. They knew that if they give him to the mutt he would become a sanyasi and that their lineage can not continue as he was their only son. Suguna was now crying and when her husband asked her the reason, she said that she was crying for the only reason that he had told their guru that he would check with her and then give their son. She then said that she and the kid belonged to him and that he belonged to his guru, and there was no need to ask her for permission. Kesava Pandurangan then happily gave Purushothaman to Vishwadikendhra Saraswathi. The guru arranged for a teacher who would teach Purushothaman all the Vedas and sastras. Purushothaman studied along with another boy called Gyanasakaran. He finished all his studies when he was only 18. The only thing left to be learned was Bhramavidhyai and he wanted to learn this from his Guru and Vishwadikendrar had also promised that he would teach him Bhramavidhyai personally. However Vishwadikendrar had gone on a yatra and was now in Kasi. Purushothaman and Gyanasakaran had to go by walk from Kanchi to Kasi. One day they started their journey to Kasi to meet their guru. Gyanasakaran was good in astrology and knew that he would die on the way to Kasi. As they were close friends he told Purushothaman that if something happens to either one of them the other should perform their death ceremony and then give up his life in the Ganges so that both of them can be together even after death. They had only covered half the distance and Gyanasekaran suddenly fell ill and passed away. After performing his death ceremony Purushothaman continued his journey to Kasi. On reaching Kasi he met his guru prostrated to him and told him what had happened to them on their way. He then asked his guru’s permission to give up his life in the Ganges. The guru felt bad as he had planned to make Purushothaman as the next pontiff of the mutt. He then told Purushothaman that if he has do what he promised to his friend and also do what he wanted him to do there was a solution and asked him if he would agree to it. Purushothaman immediately replied that he would agree to his Guru’s words. The Guru then said that getting in to Sanyasa ashram was like having a new birth. This way he would keep up the promise made to his friend and also keep him happy by becoming the next pontiff of the mutt. Vishwadikendrar then gave him sanyasa and named him as Bagavannama Bodhendrar. He then stayed in Kasi and learnt everything from his guru. His guru then asked him to go back to south India and do Nama pracharam and show the power of Bagavan Nama.There was a great saint called Lakshmidharar in Puri, who had written a book called Bagavannama kowmudhi which was a nama siddhantha grantham. Vishwadikendrar had also instructed Bodhendrar to collect this book on his way back and wanted him to master that that book too. He then came to Puri had darshan of Lord Jagannath and then went to Lakshmidharar’s house. Lakshmidharar had passed away and his son Jagannatha Pandit was there. It was evening and the house was locked from inside. Bodhendrar not wanting to disturb them sat down outside the house and started meditating.A few days earlier an event had happened there. A couple from south India had come on a yatra to Kasi. One night when they were staying in that village the husband woke up the next morning and found that his wife was missing. He searched for her the next morning and could not find her. He then told the villagers about this and they said that some Muslims would come in the night and kidnap any women they find and take them to be with them as their mistress. The husband felt very bad hearing this but dint want to stop his Kasi yatra because of this.

He completed his yatra and was returning back through the same village that day. He was performing his rituals in the river and a Muslim lady seeing him came running to him and started crying to him. He then realised that it was his wife. When he asked her what had happened, she told him that there was no time now and that they have to escape now and promised to tell him what happened later. They then ran through the forest and came to a safer place. The lady then told him that they had kidnapped her in the night by tying her mouth with a cloth and ravished her. She then asked her husband to save her from them and asked him to have her as maid if not as a wife. The husband then told her that if the sastras allowed this he would take her. They then decided to come to see Jaganatha Pandit to check with him on what the Dharma sastras say.The couple reached Jaganatha Pandit’s house the same night to ask him what the Dharma Sastras say. Bodhendrar was meditating outside the house and they knocked the door to wake up Jaganatha Pandit. When he opened the door they told him their story and feel on his feet asking him to give them a solution. Hearing this he asked her to say Rama Rama Rama and after that they could live together. As he said this his mother who was seated inside asked him why he degraded the power of Rama Nama by asking them to say it 3 times and told him that his father would ask even the biggest sinner to utter Rama only once and that would take care of removing all his sins. Bodhendrar who was sitting there now stood up and asked Jaganatha Pandit if there was any proof for what he was saying. Jaganatha Pandit then said that his father’s book had the proof for the same. Bodhendrar then asked him to show the book. Bodhenrar finished reading the book the same night with the help of a small lamp. The next day he called the couple and Jaganatha Pandit and said that the sastras were true and that his father had mentioned very clearly what he told yesterday, but the outside world wouldn’t believe this. Bodhendrar then asked the couple to go to the river and take a dip after chanting Rama nama. He then said that though she is now wearing a Muslim dress once she takes a dip after chanting Rama nama she will get back to her old attire and become as pure as how she was before she left her husband. The entire city gathered on the river bank to see this event. The lady came and prostrated Bodhendral and he asked her if she believes that by saying Rama nama all her sins would go away. The lady said that she doesn’t know about Rama nama but she believes him and considers him as her guru. She then said Rama and took a dip in the river. As she came out she had flowers in her head, kumkum in her forehead and turmeric applied all over her body. On seeing this everyone started chanting Rama nama and she happily went to her husband. The couple then prostrated to Bodhendral and took his blessing. Bodhendral then continued his yatra to south India.On reaching Kanchi he wrote several books as desired by his guru. Some of them that are available today are Bagavannama Rasodhayam, Bagavannama Rasarnavam, Bagavannama Rasayanam. Our guru Sri Krishna Premi Maharaj has translated Bagavannama Rasodhayam in Tamil and the same is now available for people who don’t know Sanskrit. Botherndral was waiting for his guru to come back so that he could show his books to him. Vishwadikendhra Saraswathi finished his yatra and came back to Kanchi. Vishwadikendhra Saraswathi was very happy with his work and asked him to preach the importance of Bagavan Nama. Bodhenral then travelled across India and made everyone chant Rama nama and also preached that the only way to attain god in this Kaliyuga was chanting the name of god.Sridhara Ayyaval, of Tiruvisanallur was a contemporary to Bodhendral. He was elder to Bodhendral. They happened to meet each other once and after that they would go together to the villages to do Nama pracharam. They would go to a village and initiate everyone in the village with Rama nama. Once done they would move to the next village. Bodhendral once came to a

village called Perambur. One day he was invited by a person to his house for Biksha (lunch). His son was dumb (incapable of speaking). Bodhendral would go to places only where people chanted Rama nama. So he initiated him with Rama nama and also asked him to ask his wife to chant the name of Rama while cooking. When Bodhendral came to his house for lunch he felt very bad that there was no way for his son to say Rama nama as he was dumb. He then felt that his nama siddhantam could not help people like him to reach god. After the lunch when the family prostrated to Bodhendral he was filled with tears in his eyes for the boy. On seeing this, the man said that it was his destiny to be born like this and asked him not to be worried about him. Bodhenral then told him that he was only worried about how he would attain god and not because he is dumb. The man immediately told him that now he knew that his son will definitely reach god as there is a guru who is bothered about him. He also said that his guru kripa will help him attain god. After that the kid automatically started chanting Rama nama in his mind. Forever he would be with Bodhendral and do service to him. Bodhendral was about to leave Perambur after 4 months and the kid started crying as he could not bear the detachment from his guru. Bodhendral then gave him his Sri Padukas and left.Bodhendhral made the Nawab of Arcot as his disciple. Arcot was hit by plague once and there was no treatment for this. The Nawab was also attacked by plague and it so happened that Bodhendral was there in Arcot then. The people in the city went and told their problem to Bodhendral who then asked them to get together and chant Rama nama. Once they did this everyone were cured and there was no trace of plague in the city. The Nawab then gave some land to his mutt and became his follower.During his yatra Bodhendral once went to a village called Thirukokarnam for nama pracharam. He was initiating everyone in that village with Rama nama. A dassi came there to him and asked if she could also chant Rama nama and if he would initiate her. Bodhendral initiated her with Rama nama without any hesitation. Those days sanyasi’s were not even allowed to speak to women and when he directly initiated a women that too a dassi, the villagers started speaking ill about him. After some days Bodhendral left the village. The dassi was chanting Rama nama religiously and would chant though out the day. Bodhendral happened to come back to that village after some time. By the time Bodhendral came back she had finished chanting crores of Rama nama. The dassi came to have a darshan of Bodhendral and after prostrating to him she left this world through Kabala moksham(spirit leaving the body, opening the top of her skull at her own will) in front of her guru like how a yogi leave this world. The villagers were surprised seeing this and realised their mistake.One day kids were playing in the banks of Kaveri. They would keep their feet in the mud and close it with mud and then remove the disappeared leg from the sand. Bodhendral had now planned to leave this world, so he went to the children and said that he would come out if they buried him inside the sand. Taking this for true the kids dug a pit and asked him to get inside. They then closed him completely with sand while he was meditating. Next day people in the village were searching for Bodhendral and they couldn’t find him. The kids then told them that he is buried under the sand and that he had asked them to do that. The villagers were now frightened. They then decided to start digging there and all of a sudden there was a voice saying that he was in Samadhi here and that no one should disturb him. After a few years the exact location of his Samadhi was forgotten as they had not build an Adhishtanam.After 100 years of his Samadhi, Maruthanallur Sadguru swamigal decided to find his Samadhi and build an Adhishtanam around it. He searched for the exact location in Govindapuram. He would tie his legs and crawl on the river bank as he did not want to accidentally touch the

Samadhi on his feet. At one place he could hear Rama nama being chanted and he immediately found out that it was the location where Bodhendral had attained Samadhi. He then went to Maharashtrian king who was then ruling Thanjavore and with his help built the Adhishtanam there.

Arul: Blessed with Kids.. - Mahaswamigal's Grace : P.ChennarayuduI would like to state my personal experience with Sri Chandrasekharendra Saraswathi Varu of Kanchi Kamakoti Peetham.

In about February, 1939, while I was working as a teacher in sulurpet, Nellore District, the Swamiji camped in a house exactly opposite of mine, on His return from Benares. His Diwanji and his wife camped in my residence while the Nadaswara Vidwan of the Kamakoti Peetham stationed himself in the verandah of my house. I was witness to a miracle that evening.

The Nadaswara Vidwan had been demanding increment in his salary but the Swamiji did not sanction it. So that morning he informed the Swamiji that he was leaving the services and going home. The Swamiji bade him play the Mangalaharati at the end of the Puja that day and leave. At about 3 p.m. at the end of the Puja, he tried in vain to produce a note on his Nadaswaram. The music eluded him. In desperation he ran to the Swamiji, prostrated before Him and begged His pardon. Then He got back his powers to play the music as usual.

Next day my wife and I prostrated before Paramacharya and begged for His blessings for a child. We had been married for about 6 years and my wife had three miscarriages in the stages of advanced pregnancy. His Holiness pleaded that He had no readymade mantram to oblige us and advised my wife to do Puja daily and pray to God. He presented her a silver image of the Goddess and two balls of sandal paste to be worshipped. On the day of His departure, I was standing with a number of my friends in my verandah watching the grandeur of the Swamiji's departure with His vast retinue. He was seated in His palanquin. Someone came to me and said that the Swamiji was calling me. I did not believe it and did not go. He came again and asked me if I had not met the Swamiji the previous day with my wife seeking His blessings for a child and he repeated the call. I immediately ran to the palanquin. When I stood beside the palanquin, He didn't even look at me. The palanquin started. I stood there motionless. The Diwanji, standing by, advised me to run with the palanquin since He had sent for me. I obeyed. I ran behind the palanquin for about two furlongs till we came to the middle of the river Kalangi, flowing by the side of Sulurpet. He stopped the palanquin and allowed me a few minutes to regain my breath. Then He talked to me in chaste English for about twenty minutes. He enquired about the condition of the Brahmins at the village and asked why they had not offered him Bhiksha. I explained that it was due to their small number and poverty. In the end He referred to my prayer the previous day and said "Tell your wife that you will have three sons late in your life, and that they'll be boys of whom any parent can be proud. See me at Kanchi when you chance to visit madras."

Seven years later, I had my first son in 1946, my second son in 1948 and the third in 1953. My eldest son is a Chartered Accountant, the second and Engineer and the third is a Bank Manager. I am reaping the fruits of His blessings. I am proud of my sons as the Swamiji predicted. I met Him again on two occasions and He could remember me. He also enquired about my children.

Arul: Pushpa AlankaramFour or five baskets of lush rose flowers were offered to SriMaTham one day. The assistants thought that Sri ChandraMauleesvara puja vimAnam (puja construct dome) would get a wonderful puSpAlaNkAram (flowery decoration).

A group of school children came. Giving them darshan, the Grandpa of grace ordered the baskets of roses to be brought to him.

'Why this unusual custom of distribution of flowers t...o the children today?'--The attendants could not understand.

Our Gurunathan made them understand from the mouth of the children themselves.

"What is special about today?" he asked them.

"Nehruji's birthday", they said in one voice.

"What is his most favourite?"

"The rose flower!"

"In his memory, one rose flower for each of you!"

Thus our Maha Periyavah who is a ripe fruit of grace, according to the saying 'the child and the God are one', distributed the flowers that his assistants thought were meant for the puja, to the children in the bud of their youth.

Arul: Rama Nama Mahima

Shri Bodendra Saraswati Swamigal while camping at Kanchipuram, went to Tirukokarnam for observing Chaturmasya Vrata. To some scholars, he was expounding sutra bhashya; so some he was expounding veda rahasyas and to some mandAdhikArIs, he was initiating into “rAma nAma”. Among them was one untouchable lady who asked the Swamigal if she could chant “rAma nAma” being an outca...ste. Swamigal immediately with affectionate tone said that he would initiate her in “rAma mantram”. And saying so, initiated that untouchable lady into rAma mantra. This lead to repercussions among the orthodox scholars and started speaking ill of Swamigal saying that how an orthodox brahmin being a muttadhipati of Sankara Mutt could initiate an untouchable that too a lady into the mantra japa.

Swamigal didn’t care all this and left that place. After several years, again, Swamigal visited that same place for observance of Chaturmasya Vrata. The moment swamigal came to the village, the same untouchable lady, who became old by them, came to have the darshan of the saint and fell at his feet. On being asked by Swamigal about the progress in rAma mantra anushtAna, she said that she had already finished 1 crore of rAma nAma.

Saying so, she sat cross legged in padmasana posture, uttered rAma nAma with kumbhaka, held her breath, raised the kundalini and piercing all the 6 chakras alongwith Brahmarandhra at Sahasrara Chakra, shed her mortal coil. Her spirit left the body from Sahasrara thereby achieving Kapala Moksha.

Swamigal blessed her by performing the antya samskaras

Arul: Purandara Kesavalu

Once His holiness Shri Kanchi Maha Swamigal started on a divya darshana Yatra along with his entourage to Srisailam (Also called Dakshina Kailayam). Yatra reached Karnool. Acharyal was given a rousing reception at the town entrance. He stayed in a Bhajan mandapam there and gave a lecture on Sanatana

Dharma and gave prasadams to all and resumed his yatra.

On the way, a drizzle started and intensified into a very heavy downpour. There was no place to take shelter. The devotees requested Acharyal to sit inside the Pallanquin. Acharyal refused and continued his journey till they reached a Shiva temple. Acharyal was given a poorna kumba reception there. Everyone changed into dry clothes, worshipped in the temple and the Yatra resumed.

A short distance away from Kurnool, on the way they thro a fertile village. All the village folk with their children welcome Acharyal at the village entrance. The zamindar of that village requested ‘You should honour our village, by gracing it with your holy feet. There is a big choultry for your entourage, which also has a pond nearby. ‘

The entire crowd along with the Zamindar fell at Acharyal’s feet and paid their respects. Moved by this gesture, Acharyal told them that he will stay there for 21 days. The whole village was rejoiced at this.

Next day, the village wore a festive look. Preparations were on in the choultry for Shri Chandra mouleeswara Pooja. Acharyal went to the pond for bathing. The mutt secretary in a concerned voice asked the members of the entourage ‘You have all organized a

huge quantity of flowers for the pooja. But I do not see any Vilva leaves in it. How will Acharyal perform Sahasra nama archana without it?

Anyone who knows Telugu, please request the villagers for Vilva leaves and also tell them to bring it every day till Acharyal stays here’. The members went to the village and requested for urgent help as Acharyal wil start pooja immediately after bathing. The villagers clearly said that there are no Vilva tree anywhere in the village.

Acharyal returned after bath and after looking at the pooja arrangements asked ‘Have you organized for Vilva leaves?’.

The secretary was hesitant in his reply.

Acharyal asked ‘Why” what is the matter? Did you ask the villagers?’.

The secretary said ‘Yes. We asked and the villagers have said that there are no

Vilva trees in this village’

It was 10.30 AM in the morning and Acharyal went to the rear yard of the choultry into the Go shala (Cow shed)’. He sat on a granite stone and closed his eyes in meditation. The message went to the Zamindar who sent all his men to look around for Vilva tree / leaves. They all returned empty handed after an hour. The mutt secretary was in tears that the Chandra mouleeswara pooja and Acharyal’s Bikshavandanam will be affected because of this. Everyone was standing in total silence near the go shala. Periyava in meditation looked like Sakshat Parameswaran in Kailaya parvatham.

 Suddenly one of the mutt youth walked into the hall of the choultry with a bamboo basket full of Vilva leaves. His face was full of joy and surprise. Acharyal opened his eyes and asked the Secretary ‘Have the Vilva leaves arrived. Let us all start the pooja’ and entered into the hall and looked at the bamboo basket with Vilva leaves. He took those fresh green leaves in his hand and told the secretary ‘Some one has plucked the leaves with great care. None of them are damaged.

How come the villagers said that there are no vilva trees nearby? Who brought it here?’.

 The mutt youth said, I happened to go to the front entrance and found this basket placed at the foot of one of the legs of the pandal (Temporary shelter).

Acharyal asked ‘That is OK. Did you ask who brought it’?

The mutt youth said ‘I asked periyava. No one knows who brought it here.’

Smilingly Acharyal looked around and asked ‘Who could have brought it? Was it Shri Chandra mouleeswara himself?’

 

Acharyal started the pooja and that day Acharyal performing Sahasra nama pooja with those lush green Vilva leaves was a great spectacle. Prasadams were distributed and in the evening Acharyal gave a discourse on Ramayana in Telugu.

The whole village was happy. Next day morning local Bhajan group in the village performed bhajans and Acharyal went to the pond with a few mutt members for bathing.

 The mutt secretary asked the mutt youth who identified the Vilva basket the previous day ‘Hey, you seem to have some luck. Look for Vilva leaves today also.’ He ran to the entrance and was surprised to see the Vilva leaves in a bamboo basket again. He told the secretary ‘It was there in the same place. I do not know who brought it here’

 The secretary wondered ‘Why are the leaves being placed in the same place without anyone’s knowledge’. Acharyal returned after bath and looked at the Vilva leaves and looked at the Secretary. The secretary said ‘Yes periyava. Today also the basket was there full of Vilva leaves in the same location. Again nobody knows who brought it’.

Periyava completed the pooja, Bikshavandanam and was sitting alone. He called the secretary and told him ‘Tomorrow morning, you should wake up early, go to the front side and stand in an un-noticeable place and observe as to who is placing this basket. Bring that person to me and do not ask any questions’.

That day evening also Acharyal continued his Ramayana lecture. The whole village came and happily listened to it.

Third day…Early morning the mutt secretary took a vantage position near a banyan tree and was observing. On the eastern side a boy emerged from a nearby mangrove. He was carrying a bamboo basket in his head and was dressed in a dirty dhoti. He looked around and after ensuring that no one is watching he moved in, placed and basket and was about to turn back, when the mutt secretary came out and stood before him. On seeing him, the boy’s legs were shivering and he fell at the feet of the secretary.

 The secretary asked him ‘Are you the one who brought the Vilva leaves for the last two days also? The boy nodded his head in affirmation.  Secretary told him ‘OK.OK. You go, have a good bath, apply the sacred ash in the fore head and come again in the afternoon. I will take you to the big saint’. The boy nodded and ran away.

 The secretary briefed Acharyal on the same. Acharyal said ‘Good, Good. He is doing a big help for the last two days. We will give him prasadams and bless him’ and moved on to take bath.

 

Evening 3’o’clock, the boy came as told and was hesitantly standing in a corner. Acharyal looked at him and asked him to come near him. He came, fell at the feet of the Acharyal and stood with his hands folded across his chest. Acharyal smilingly looked at him. He was well bathed, had applied sacred ash liberally in his forehead and all over

his body and was wearing a bright white dhoti. Acharyal asked him to sit and he did not.

 Acharyal asked him in Telugu ’What is your name?’

He replied in chaste Tamil ‘Purandara kesavalu’.

Acharyal said ‘Oh! You know Tamil. Good Good. By the way what is the name you

said.’ He repeated ‘Purandara kesavalu’ and said in a tearful voice ‘You should kindly

hear my story’ Acharyal encouragingly said ‘Oh sure sure. Come on tell me’

Purandarakesavalu started in a native tone ‘My native is Usilampatti village near Madurai. Within two years of my birth my mother dies of sickness. My father only brought me up. When I was six years of age, he came here for livelihood along with me.

He got the job of grazing the cattle here in this Zamin. I have never gone to school. All my education was from my father. He (My father) used to sing very well. He loved the songs of Purandara dasar and Thyagaraja swamigal. That is why named me as Purandara kesavalu. He has taught me also. I will sing well. But he is not alive now. Two years before he went to moksha. Since then I am grazing the cattle. Now I am twelve. Here they feed me and also give money.’

Acharyal was moved. He said ‘Ok. I was told that there is no Vilva tree nearby. How come you are able to get so much every day?’

Purandarkesavalu obediently and respectfully said ‘A few miles from here at the foot of a hill, there is a lot of grass. My father used to take the cattle there for grazing. There are three Vilva trees there. My father used to tell me ‘It is great punya to offer these leaves to Shiva.’ I remembered this leaf, when your mutt members came into the village three days ago and showed a sample leaf while asking for it. Then I ran to the tree and plucked them. If you had known that it was brought by a “cattle grazing boy”, you may not use it. That is why I did it clandestinely. Upon god this is the true reason and nothing else’

 A greatly moved Acharyal was silent for some time and asked him ‘Purandara kesavalu – Tell me what you like and what you want. I will ask the mutt officials to fulfill it,’

 Purandarkesavalu said ‘Shiva Shiva, My father has told me “Purandara Purandara, In this world you should not have desire for anything. But you should desire for one important thing alone”. I have two desires now. If you permit me I will tell one now and the IInd one I will tell when you are leaving from here.’ Thus saying he fell at the feet of the Acharyal and tears were flowing from his eyes.

Acharyal who melted like a candle at this said ‘Tell me tell me. What is your desire’?

 

Hesitatingly he said ‘Nothing samy. My father has taught me a lot of songs of Purandara dasar and Thyagaraja. I want to sing them in front of you and sek your blessings’.

 

Acharyal was immensely pleased and said ‘Purandara, You should definitely sing and I will surely listen. Every day evening come at 3 ‘o’ clock come here. You must sit and sing. You will have the blessings of Shri Chandra mouleeswara.’ Purandara kesavalu was very happy.

 Acharyal did not leave at that. ‘Purandara, you said you have a second desire. Tell me. I want to hear that.’

Purandara kesavalu respectfully said ‘Samy. I will tell you on the day you leave from this village’

A smiling Acharyal asked the secretary to give him prasadams and Thulasi mala. Purandara kesavalu was rejoiced at this and received them wore them and left after falling at the feet of Acharyal.

 Next day, exactly at three ‘o’ clock, he came in, sat and sang the kirtanas. Acharyal personally sat thro listened and enjoyed it. His voice was very sweet. Whenever he made mistakes, Acharyal corrected him.

 It continued till the 21st day.

Acharyal finished his Shri Chandra mouleeswara pooja and Bikshavandanam and was about to leave from the village. He came out of the choultry, met the people who were waiting for him and gave them his blessings. Acharyal started walking away from the choultry. As if remembering something he suddenly stopped and looked around and saw Purandara holding onto one of the legs of the shelter and weeping uncontrollably.

 Acharyal called him. He came running and fell in the sand at the feet of the Acharyal.

 The Parabrahmam smiled him full of love.

 Acharyal said ‘For the love and shraddha you displayed, you will live with all blessings. OK… You said that you will tell me your second desire on the day I leave this village. Tell me now’

Purandara kesavalu said, ‘When I used to graze the cattle along with my father, he used to tell “Purandara, do you know what to ask god in your prayer? “’God..God,

I do not want next birth. I should go to moksha loga. You must bless me for that.”’ You must live with truth and dharma always. Whenever you see great saints you must ask only this”. Samy, will you now give me this moksha’.

 

The Parabrahmam was surprised at the words coming out of this 12 year old boy. He said smilingly ‘Do not worry. At the right time Bhagavan will bless you with this’.

Then he called the Zamindar separately and told him that mutt should be informed of any event connected to Purandara and left the village to Sri Sailam.Years roll by. One day in the afternoon two ‘o’ clock, Acharyal was talking with devotees in the mutt. Suddenly he got up and went out of the mutt and was walking quickly. The devotees rushed behind him. He went to the pond inside the Kamakshi Amman temple. He entered the water, closed his eyes and started some Japa. After about an hour, he took bath and again started the Japa. Like this he repeated about seven to eight times. Then Acharyal climbed out of the pond and sat in the steps, when a mutt employee rushed inside the temple. Acharyal enquiringly looked at him and he said ’There is a telegram from Kurnool with a message “Purandara kesavalu is serious”. We do not know who this Purandara kesavalu is’.

Acharyal looked at the devotees around him and said ‘Purandara kesavalu is not alive now. He passed away a short while ago. When I left from his village he asked me “You should get me moksha”. I told him that Shri Chandra mouleeswara will bless him for that. He had a sudden fever. He was suffering, but thinking only of Moksha. If he has to go to moksha in the routine manner, then he has to undergo six more births. I prayed that he should get moksha somehow. Purandarakesavalu is a good athma.’ Thus saying Acharyal started walking towards the mutt.

Arul : Discovery of Atma-bhodendral AdhistanamVg Krishnamurthy – Sage of Kanchi Group in FB Share details about Acharya Atma Bhodendra on 22 nd

Oct 2011:

Oct 23rd 2011 is 58th Acharya Atma Bhodendra's Aradhana, his adhishtanam is located in Vadavambalam near Villupuram...

Sri Atma Bodhendra Saraswati , the 58th Acharya of Sri Kanchi kamakoti Peetam, was a native of Vruddhachalam, Tamilandu and born in the year 1586. His pre-sanyasa name was Visvesvara. He toured extensively and stayed at Benares for a long time. He wrote a Bhasya on the Sri Rudram. It was Atma Bodha who directed Sadasiva Brahmendra to write the Gururatna Malika.

Sri Atma Bodhendra Saraswathi Swamiji attained mukti on the banks of the river South Pinakini, known in Tamil as Then Pennai on Krishna Ashtami in the month of Tula of the cyclic year Eswara (1638 AD). The Adhistanam of Sri Atma Bodhendra Saraswathi Swamiji is located at the place, now known as Vadavambalam, near Panrutti. The Adhistanam was discovered by the directions of His Holiness Pujyasri Mahaswamiji (details of which are painted on the walls of the adhistanam) and was consecrated on 17 January 1927. Jeernodharana Ashtabandana Kumbabhishekam was performed on 17 January 1981.

Discovery of Atma-bhodendral Adhistanam

In the year 1926 while on padayatra Mahaperiyava was crossing Vizhupuram. Periyava got a divine call and suddenly entered a Village called “Vadavambalam” along with his sishyas. Mahaperiyava then enquired the elderly people in that village whether they know about any Sannyasi who lived in that village? Unfortunately no one was aware of any such sannyasi. However one old person in the crowd came forward and told Periyava that he heard that some few hundred years back there lived a Sannyasi who later attained samadhi in that Village but unfortunately there is no trace available currently about the exact place where the Sannyasi attained Samadhi.

Paramachrya realized that is the place, where the 58th Pontiff of Kanchi Kama Koti Peetam Sri Atma Bodhendra Saraswati who was the Guru of Bhodendra Saraswati Swamigal of Govindapuram, must have attained samadhi. He then wandered the entire village and while crossing a plaintain field He sensed some thing different and told one of his sishya who accompanied him to dig one particular spot.

One Kumaramangalam Sambamoorthy Shastrigal was supervising the activity. When the digging was in progress suddenly there was a huge crying voice from Sambamoorthy Shastrigal “Don’t Dig…. Don’t Dig” and fell unconscious on the filed. The sishya who was was digging shocked and stopped digging. He then gave water to Shastrigal who woke up to reality after a long gap. Shastrigal then told the following which is breathtaking.

“ I saw one Sannyasi in front of me. He was standing from earth to sky wearing rudraksha, having kamandal in his hands, wearing saffron dress, wearing vibhuthi in his forehead and about thousands of vedic brahmins were chanting vedas, then that Sannyasi uttered “Don’t dig, Don’t Dig” and then that big figure reduced to a small size and vanished. Later I heard somebody chanting “Sadasivam! Sadasivam!”. Then I don’t know what happened to me”. Hearing above Mahaperiyva confirmed is guess that is place where Sri Atma Bhodendra Saraswati would have attained Samadhi. Later in the year 1927 on January 17th Periyava conscreated a Shivaling on the Spot and constructed a Brindhavana to Atma Bhodendral. Now the aradhana to atma bhodendral happens every year there in Vadavambalam near Vizhupuram. Let us workship Mahaperiyva and Atmabhodendral who initiated bhodendral to establish nama siddantha

Arul Ananda Vikatan Deepavali MalarSage of Kanchi 311 : Shri.Bharanidharan : 1961.work was in full swing for Ananda Vikatan Deepavali malar when the assistant editor Shri.gopalakrishnan called me to his office and said ' get Maha Periyava's message and blessings for the malar'. Normally, i would have jumped in joy. But now,my heart was heavy, the beat was fast and i was sweating. Well, there was a valid reason for my feeling so. only about 4 weeks ago, i had criticized Upanyasa Chakravarthy Shri.Sengalipuram Anantharama Dheekshitar for a few unwanted references in his discourse, in AV which drew a lot of appreciation and criticism and i came to know later, through a few ardent devotees of Maha Periyava, that HE was upset and angry with me about the review.

But, this was duty. So, i finally gathered courage, said to myself that in any case I have to face HIM one

day and with Shri.S.S.Krishnamurthy, left for Ilayathangudi, near Karaikudi, where HE was then camping. He was a good photographer and was with me when Maha Periyava stayed in Samskrit college, Chennai.

It was around 5 am. Maha Periyava was talking to an old man in Chandramouleeswara sannidhi. the place was dim lit with a ghee lamp. i kept as much away from HIM as possible, but, Maha Periyava, indicated me and asked the elderly man 'ivan yaru theriyuma'. the old man came near, looked at me and said 'yes, he does political cartoons in AV and his name is Sridhar. he used to come to the mutt in Chennai often and i have seen him there'.

'you know him only as the cartoonist Sridhar. do you know that he writes articles under the name Bharanidharan ?'. i froze. I even wished that HE would ask me directly. every moment was like a yug. the old man said 'oh, i have read them, but did not know that it was him'. luckily he did not say anything about the review. in my heart i wished him to live 100 years ! then, Maha Periyava turned to us and asked ' did you come for darshan?'. ' no, we came for your message for AV deepavali malar'. Maha Periyava kept quiet, turned to the old man, assigned him some work and retired to HIS room. I was perplexed. 'So, no message this year and all this due to me'. SSK must have read my mind and said ' do not worry. HE will give us HIS message and blessings'.

It was 8 am and still no word from HIM. We went to the 'kulakarai' where HE was having bath and asked HIM again. 'this year you write the message'. blood drained out of my system. so, like i thought, no message this year. then HE called an youngster and said 'they are from Madras and have the habit of drinking coffee. give them coffee'. that relaxed me a bit.

Again i went to HIM and stood silently. 'have you written?'. no ans from me. 'why are you quiet?'.'don't know what to write?'. 'write something'. that came as a thunderbolt. but, SSK laughed it off and said 'do as HE said and show it to HIM'. 'i cannot write even a word'. 'meditate on HIM and start writing tomo morning'.

Next day early morning Maha Periyava asked me again 'have you written?'. there was a train of thoughts, but i kept quiet. 'you gave you coffee y'day?'. i told HIM. then HE said ' go to the kitchen in the mandap. there is a huge Pillayar, behind which a group is making coffee. go and drink coffee there'. under the supervision of Mayavaram Visu (now, Rameswaram Visu) a group was indeed making coffee. they asked ' who told you about this?' 'Maha Periyava'. blood drained from their face 'aiyayoo, Maha Periyavalukku epdi therinchuthu?'.After coffee SSk encouraged and enthused me.

I got 3 or 4 white sheets from the mutt manager and started writing. thoughts came in a nice flow and i was filling the pages rapidly and i thought that we could leave in the evening itself.

At 6.30p, we went and met HIM. there was a small kutthu vilakku near HIM. He asked me ' have you written?'. 'yes'. 'come near to the lamp and read. there is not enough light where you stand'. As i started to read, i was trembling and sweating and it took me a few minutes to regain my composure. Maha

Periyava understood and waited, but now, the voice deteriorated. then, Maha Swami started singing and it was melodious. I lost myself in that and also thought 'my writing is not good enough, HE is not listening'. I was quite relieved as i read the last sentence and it was a huge burden off my heart.

'where did you write this'. 'in the athishtanam of Sri Maha Devendra Saraswathi Swamigal' (the 65th pontiff of the mutt). 'So, HE HIMSELF has written it on your behlaf !'. Tears were welling up in my eyes as HE added 'Akshara laksham perum. Publish as it is. no changes !!'. My heart did 1000 crore namaskarams to HIM.'take prasad tomo morning and leave'.

the next day. 'you know why i made you stay for 2 days?'. 'its 'cos its quite sometime you came to the mutt !!". my heart was light during the return journey.

Sri Maha Periyava Thiruvadigal Saranam. Hara Hara Sankara, Jaya Jaya Sankara.

Arul: Solace in Faith

Solace in faith Mrs. Rajalakshmi Sastry, M.A., B.ed.,

God is watching you in all that you do. Whatever you do, be conscious of His presence. I remembered these words of His presence. I remembered these words of Mahaswamigal, in the midst of my crying. It was nearly 17 years ago in Madras. I was crying from my heart leaning on a wall in that small room in my in-law's house in Madras. We, and my husband, arrived there only the previous day. I had brought with us plenty of homemade sweets and savouries and gifts for my in-laws. Everything was going on in that house cheerfully till that fateful morning. All of us had our morning tea and I was helping my mother-in-law in arranging flowers for puja. We were happily talking about the household matter. My sisters-in-law were also joining in our conversation now and then in the middle of their cooking chores.

Suddenly my father-in-law entered the room, where we were sitting, and looked at me very angrily, turned towards my mother-in-law and asked "why is she arguing with you, Lakshmi? She has no right to argue with anybody in this house". We were all taken aback. We could not understand the reason for his unnecessary anger towards me. Of course, he was an advocate, who could create "reasons".

"We are not arguing, we talking", I said, standing up from my seat. "You shut up. Don't argue with me" he shouted at me. My husband, who cold have heard clearly everything from the next room, came to my rescue. But no use; the old man made the ugliest comment one can make in this earth about a married woman. "She is barren, She is a runaway woman..." This was too much for me. It was true that I was "childless" even after seven years of our marriage, but to call me a "runaway woman"! No doctor had declared me as a barren and I was praying God Almighty to bless me with a healthy child all these seven years.

I burst out when I heard these harsh comments from my own father-in-law. My mind and heard bled with an endless pain. I felt like running away to a place where I would get mental solace. But where? Where? To whom, to whom? I did not know. A sudden numbness, a sudden emptiness, as if I was left alone in an island with no affection, no love, no sympathy .... Oh God; but where is God! Where to go? Where? Where? Suddenly, something in me whispered "Kanchi". Yes, I got the answer. My numbness vanished, I remembered the words of Mahaswamigal. "God is watching you. In all that you do, be conscious of His presence". I opened my eyes. My mother-in-law and sisters-in-law tried to console me. They asked me to eat and drink something. I didn't talk to anybody, I didn't eat anything. I packed my suitcase, took some money from my husband's purse and got ready to go out of that house. "Where are you going?" my husband asked. I answered softly "To Kanchi. I want to see Mahaswamigal".

"I am also coming with you to Kanchi" he said. He stuffed his dress and other necessary things in my suitcase. Then my mother-in-law rushed towards us "Please don't go anywhere, please. I am sorry, come inside, in the name of God". I turned and answered weeping, but firmly, "Yes. I am going to see God in Kanchi, the living God. With His blessing I will get a child within one or two years and come inside this house." They were stunned.

Alas! At Kanchi we came to know that the Mahaswamigal was out of station. We got the "Darshan of Sri Jayendra Sarasvathi Swamigal. When I was standing in the queue for the darshan I was mentally praying to Mahaswamigal for his blessings since I had read somewhere that `prayers' were granted by the Living God even from a distance. When my turn came, I stood before Sri Jayendra Sarasvathi Swamigal and bowed before Him. I cried silently and said softly, "Please bless me. I want a child, a healthy intelligent baby...." I could not say anything more, I was sobbing. All that time I was silently putting my wish before the Mahaswamigal in my mind. Sri Jayendra Sarasvati Swamigal did not say anything, but raised His hands and blessed with a smile. He smiled with an expression of "I know everything"... I felt suddenly the utmost faith and tranquillity in my mind. I mentally placed all my worries in the `lotus feet' of the Mahaswamigal. We returned to Hyderabad.

One year passed. What a wonder! I got a lovely son. I named his `Karthikeyan', since he was the gift of Lord Siva. He was the product of the blessings of the Sankaracharya, the Living God of this Yuga. My son is now 16 years old.

Arul 29 What did Kanchi SwamigaL Say to VinAyaka?

By SriSri MuraLidhara Swamiji

The divine set up where Parvati-Parameshvara are sitting with Skanda on their lap is known as the form of SomAskanda. In the SivAsthAna Alayam (Tenambakkam) near Kanchipuram, however, we can see SomagaNapati. That is, on the lap of Parvati-Parameshvara, instead of Skanda, Ganapati would be sitting.

Kanchi Maha PeriyavaaL was ...staying here for sometime. One night, Maha PeriyavaaL was lying on a bed of darbha grass, spreading it out like a mat. Some devotees were also with him. At that time the sound of firecrackers being exploded was heard.

"What for is that noise of firecracker explosion?" asked maha PeriyavaaL, as if he knew nothing about it.

"Kamakshi Amman is coming in a procession in her car", they said. "That's why the noise of crackers."

Saying, "AmbaaL is coming in bhavani in her car. Should we not have darshan of her?" Maha PeriyavaaL got up and prepared to leave the place.

Those with him said, "It is over ten o' clock now. PeriyavaaL's health is also giving problem. Further, it would take time to reach Periya Kanchipuram from here. By this time, AmbaaL would have come near the Kacchabesvara temple. It is the custom that only there the vANa vEDikkai (festivities of firecracker explosions) is held on a large scale. Within the next half hour, AmbaaL would have gone inside the temple."

PeriyavaaL did not receive any of that into his ears. Before moving away from there, he went to the small PiLLaiyAr at the Tenambakkam temple known as the SivAsthanam. Keeping one hand folded over his eyes, he bowed to PiLLaiyAr and said something in rahasya (private). Then he moved away.

Maha PeriyavaaL was walking silently.

As they reached the bigger Kanchipuram, it was a surprise for those who came with Maha PeriyavaaL. They learnt that Kamakshi Amman's car was standing near the Kacchabesvara temple for hours together!

As they sighted Maha PeriyavaaL, some of the people assembled there came running and prostrated to him. They informed him, "For whatever reason not known to us, the elephant which came smoothly until this far, is adamant now against further movement.

If the car is pulled, it blares as if it has gone mad. If the car is kept still, it is also calm and silent."

After having darshan of AmbaaL, Maha PeriyavaaL came near the elephant. Then, keeping a hand on its body, he said, "We can go." That was all! The elephant started moving, with its own majesty, faning its ears. Everyone who saw this was surprised.

Only now the people who came with him understood why Maha PeriyavaaL talked in rahasyam to that SivAsthAnam Small PiLLaiyAr.

Arul: Karunai to Old Patty - By Ra.Ganapathi

It is not clear to my mind if this incident happened at the SriMaTham camp in Trichy National College High School campus, or Madurai Sethupathi High School campus.

The darshan queue was stopped from moving because of some important deliberation that was going on inside the SriMaTham camp. An old woman was standing in the queue. She can be described as the old woman of old women! She could have be...en over a hundred years old, standing bent at a right-angle, a staff in her hand that she was holding shakily. She was crying with all the tiredness of her soul: "Sankara, my Sankara! I was agitated if I would see you, or leave this world without seeing you. You came seeking this place! Since you have come, I came to have your darshan, but you have stopped me (nirutthi vecchu-tiyedaa) Sankara!"

Sri Sambha Murthi SastrigaL was going inside the camp, passing the old woman on his way. He was the pUrvAshrama younger brother of Maha PeriyavaL. He was of a kind heart, true to the family blood that coursed his veins. No sooner he heard the old woman's wail of yearning than he hastened his steps towards the interior. As he entered, he told Sri CaraNar who was immersed in an important delibration, "Outside--a Paatti--of a hundred or hundred and twenty or whatever age. Stands yearning and wailing for Periyavaa's darshan."

Before the last words were out of his mouth, PeriyavaaL stormed outside!

"Why have you stopped me, Sankara?" The Paatti was wailing repeatedly. He went to her, stood very near to her and said, "PaattI, here your Sankaran has come. Look! Without knowing that you have come, I was busy with something inside. And as I came to know it, here I have come running." The Ruler of Grace spoke the words of nectar, which came up as the essence of his love.

"Vanduttiya, Sankara (so you have come, Sankara)!", said Paatti and held his hands tightly! The hands that were held by his mother Mahalakshmi AmmaL, were held today by another person, after a span of about 55 years!

As she raised her face and looked at the holy visage of Sri CaraNar, the vRiddhAmbikA (the good old mother) said, "Though you have come running for my sake and stand before me, I cannot look at you

properly with my dim eyesight! ennappA (my son), only you should give me some good sight for a good darshan."

It was the time of a hot sun. There was a narrow, thatched roof over the heads of the people in the queue. At Paatti's words, the bhakta parAdhIna jumped aside the shelter of the roof and stood in the hot son, barefooted!

"Is the vision better now, Paatti?" he said.

"It shows up very well ennappA, it shows very well!" Paatti patted her cheeks loudly.

PeriyavaaL gave her a complete darshan of his person, letting sunlight fall well on his face, tilting it, lifting it, and turning it in many angles, even turning his whole body giving her a darshan of his back.

In a torrent of emotion, without knowing what she spoke, the old woman stuttered and lisped, cried profusely and was very happy!

Sri CaraNar came near her again and said, "Have you seen me well Paatti! Can I go?"

"Yes, I have seen you very well (PAtthuNtempa), my son! Even for this anAmadeyam (nonentity), KaruNAmurti, you have given your darshan. I was holding my soul just to see you. I have seen you know. Take me now my son, take me!" The parama bhakta prayed to him.

"PaattI! When the time comes, let us take it. I shall ask you now to be dropped in your place. Go there and remain in Swami smaraNa (remembrance of God). Don't come running again to see me! I shall always be with you without leaving you aside for a moment!" The kRupA varSA (shower of compassion) gave her his words.

Is there anything that matches the bhAgyam of the Paatti who received such words of assurance from Sri CaraNar who out of his modesty uses words only sparingly when he gives his abhayam to the bhaktas?

Arul: Mahaswamigal and Chandra GrahanamPanchanathan Suresh

Mahaswamigal and Chandra Grahanam -- Dr Kalyanaraman, the eminent Neuro Surgeon's experience

==================================================

Mahaswamigal was suffering from some pain in the back of His neck. Dr Badrinath who had just operated on Him for cataract suggested that Dr Kalyanaraman examine Him for suspected spondylosis and its treatment. One afternoon Dr Kalayanaraman arrived at His camp in Sholapur.

After lunch he was taken to His presence and was told that He was suffering from high fever in addition to the neck pain.

Swamigal gave him permission to examine Him. Dr Kalyanaraman did a namaskaram first. He asked him why he did a namaskaram. He replied, “Before I examine every patient in my clinic, I perform namaskarams mentally to You and pray that the patient should be cured. When You Yourself

are my patient now, to whom can I pray, except You, that I should be successful in my treatment?”

Swamigal smiled and said, “Go ahead”.

After completing the examination, he found that His temperature was 105 degrees fahrenheit. He hesitatingly told Him, “Periyavaal is having high fever. Will it be possible to avoid cold water bath for a day or two until the fever subsides?”.

Swamigal replied, “How can that be done? Yesterday was Chandra Grahanam and I performed Grahana Snanam last night at the time of eclipse with the same fever”!

Dr Kalyanaraman was shocked at His reply and said, “ Iswara, how can Periyavaal’s physical system withstand such strain?”

HH asked, “Do you know how Grahana Snanam is performed?”

“ I do not know”, said the Doctor. HH said, “ You have to hold your nostrils and take a dip in the river till the whole head is fully immersed in the water”.

The Doctor was aghast and stunned to hear this. Then Mahaswamigal added, “Not once da, but 108 times!”. (oru thadavai ille da, 108 thadavai)

(I sort of cried and imploded on hearing this the first time, I am crying now also)

The Doctor nearly fainted and said, “What treatment can a mere mortal like me give You! Only Lord Shiva, whose incarnation You are, is protecting Your body despite 108 head dips in the river with a temperature of 105 degrees. I can only pray to Lord Shiva to keep You in good health for our sake, for many more years to come”.

(((Please let me know if someone does not understand Tamil, I can translate this.)))

Arul: Making a kid talk…As with the world-famous Adi Sankara, the world would also know well about the greatness of Sri Chandrasekharendra Sarasvati, the sixty-eightth PiThAdhipati of Sri Kanchi KamakoTi PiTham.At those times, the world is in a position to know about the divinity of sages. Through those incidents we can realize that they are deivAmsa sambMbhUta (made of divinity), that they are avatAra puruShAs. In tha...t way, it is the fortune aDiyEn (myself) received through Sri MahaSwamigaL's anugraham--the miracle of making the inarticulate child of mine speak.The time I was working in All India Radio Station, Puduvai (Puducherry). Pondicherry Gopala Aiyar was the one who helped, by taking me to Sri MahaSwamigaL and making me have the darshana bhAgyam of the sage.

During the years 1969 and 1970, Sri MahaSwamigaL was in his blessing stance in the SivAsthAnam at Tenambakkam. My second daughter Santhalakshmi was inarticulate though she completed three years of age. Even the words 'Amma, Appa' did not come out of her mouth. Since it happened in birth, the doctors told that it was an impossible task to make her talk. They said no treatment could be effective since it is 'genetically predetermined'. They (also) said that only by a miracle happending through the divine power of Vaidhyanatha Swami or Lord Sri dakSiNAmUrti, would it be possible to make my child talk.My wife prompted me to take the child to Sri MahaSwamigaL and pray for his anugraham!I took the child to the sannidhi of Sri MahaSwamigaL. On that way, there was not much crowd near Sri SwamigaL. Disciples like Sri Balu, Sri Ramamurthy, Sri SrikaNTan, Sri Kumaresan were with him.

"Chary has come!"--Sri Balu supplicates to MahaSwamigaL.

"Who is this child?"--Sri MahaSwamigaL's question.

"Adiyen's child. She can't talk. With Periyavaa's anugraham she must talk. My ahamuDayAAL (wife) asked me to pray to you...""Why, you don't have that desire?"Knowing nothing to reply, I looked stupid."She will talk well, and she will talk much, go!" Sri MahaSwamigaL blossomed his holy mouth and spoke the words of grace."All Periyavaa anugraham", I said, prostrated, and returned home.

Once we reached home, the child ran inside, brought her dining plate and spoke, "ammA, mammu poDu (Mommy, give me food!)!" What a wonder! The inarticulate child talks! Our bodies were shivering in ecstasy. The miracle that happened by the divine power of Sri Acharya's favour. No words to express it. Thinking about the supreme compassion of that walking God, and holding on to his holy lotus feet in mind, we adored him and felt happy. What can the graha balam (power of the planets) do, only the Acharya's anugraha balam is the power, we realized and started adoring the Guru's grace.Since it was already night time, we met Sri MahaSwamigaL on the next day, prostrated and told him the miracle of the child talking.I supplicated to him, "By Periyavaa anugra mahima, speech has come to the child."

nannA pEsuvA; nannA iruppA! she will talk well; she will be prosperous!", said Sri MahaSwamigaL.

BY SRI T.V.R.Chary, KanchipuramSource. Maha PeriyavaL - Darisana AnubhavangaL vol. 2.

Arul : Paramacharya’s boundless concern

Paramacharya's boundless concern - J. Sudha

When I, a graduate in Computer Engineering, try to recollect those precious events that happened some fifteen years ago, I get a strange feeling of both bliss and perplexity, bliss because not every one gets a chance to have that experience and perplexity because I was too young then to fully understand the significance of the experience.

I was doing my fourth standard in a local school at Madurai, My father, a professor of Sanskrit, had prepared a dramatised version of Bhagavad-Gita and had trained two of us in enacting it. On repeated practice, I also got trained in mono acting the same. We came to know that His Holiness Sri Paramacharya was camping at Pandarpur in Maharashtra for Chaturmasya. My father suddenly decided to go to Pandarpur for a holy darshan of the Paramacharya along with Sri A. Kuppuswamy, one our well wishers, an ardent devotee of His Holiness and presently engaged in Swamiji's services at Kancheepuram.

We landed at pandarpur one fine morning. Paramacharya's Ashram was on the bank of the river Chandrabagha. The town was heavily crowded for a local festival and we could not hire a room in any lodge. After a bath, we went to the Ashram with our luggage. The Mahaswami was talking to some local visitors. When my father got a chance to talk with His Holiness he informed Him about the dramatised version of Bhagavad-Gita and asked him to enact it. When I was doing so, I could see the accordance

with the dialogue. I too was aware of the meaning and when I saw someone as great as His Holiness Himself enjoying my action I felt encouraged to do my part better.

Paramacharya then called one of His disciples to look at the action and with a unique expression of bliss and interrogation, had a talk with the latter. Later we came to understand that His Holiness had planned to make a banner of that particular verse of Bhagavad-Gita the same expression with which uttered it, Everyone was astonished by the coincidence. On the same day, I had the privilege of enacting the drama three or four times in the august presence of His Holiness.

After the lunch there were no visitors. I was busily engaged in gathering pebbles and His Holiness was there, quite nearby, alone, watching me. He was going on questioning me and I was replying very casually. I could not understand how privileged I should have been get that chance, but now I realise the greatness and kindness of His Holiness in devoting His precious time to talk with such a little girl as I. Suddenly Paramacharya called one of His disciples and enquired in a caring tone "Kuzhandai saappitaalaa?" (Did the child take meal?) Doesn't this one question reveal the soft sympathetic nature of His Holiness who is as anxious about every living being as a mother? Later on I learnt from my father that all including him were very much moved by that enquiry.

Afternoon passed off in such conversations. Then came the evening. There were many local people for darshan. In the afternoon itself, I told His Holiness that I was learning Hindi. In the evening, when I was still enjoying myself collecting shells, Paramacharya called me and put to me a few questions in Tamil. How happy I was then! As a small girl, I was overwhelmed with joy on the importance given to me and I did not realise Swamiji's intentions. Though nothing is unknown to Him, the way His Holiness makes others feel their importance and responsibility it does not matter if it were only a girl of 7 years, is a true mark of His greatness.

That night we were asked to stay in the Ashram itself. Usually no girl is allowed to stay there but Paramacharya's kindness permitted us, as otherwise, we had no other place in the town to go to. Next morning also I had the chance of enacting the drama.

After the lunch, with a heavy heart, we left for Madurai.

That was the festival day at Pandarpur and we could not enter the temple of Lord Panduranga. But our hearts were so filled with happiness that we had the satisfaction of having a very peaceful darshan of the Mahaswami who was none other than the Lord Panduranga Himself.

It is because of His Holiness's unfathomable grace and unfallible blessings. I am what I am. I prostrate at the lotus feet of His Holiness and pray that the entire humanity gets the share of His blessings.

Arul : Paramacharya an Avatar of Lord Sankara Himself

Maha Periyavar once visited Madurai. He was staying in a school in the North Masi Street. It was raining heavily, and the rains lasted for three days! ThamizhVeL P.T. Rajan, who was a resident of Madurai, had

the desire to take Maha Periyavar to the Meenakshi Amman temple. He brought the car he had purchased recently and parked it in front of the building where Periyavar was staying. "It is rainin...g heavily. If you get inside the car you may go and alight near the temple. I have great happiness to take you (in the car)." P.T. Rajan told the sage politely.

Periyavar asked him, "A new car?"

"Yes, but no other person has sat inside; only you should sit first!"

Periyavar smiled at these words. Then he called his disciple who stood nearby and said, "Go and have a look at the path that leads to the Meenakshi Amman temple."

That disciple carefully walked over the path to the temple and came back.

"How is the path?" asked the Mahaan.

"It is all dirt and mud, and bear the tyre marks of the vehicles that went to and fro." He continued, understanding the purport of Periyavar's question, "And in that mud, creatures such as worms and snails are crawling unsteadily."

Periyavar said, "A sannyAsi (ascetic) has three dharmas. The first dharma is that he should have no possessions; that is, he should not keep anything for himself. The second is brahmacharya (celibacy). He should know how to control and rule over his senses. And the third dharma is ahimsA. He should ensure that no jIvarAsi (living being) suffers because of him. In the present situation, if I go on foot or either in the car, there would be countless jIvarAsis that would be trodden over. Hence there should be no temple program for the time being. Postpone it. We will go later." Thus Periyavar avoided going to the Meenakshi Amman temple at that time.

Later, when the rains had stopped completely and the situation improved, he went on foot for darshan at Meenakshi Amman temple; and that with ThamizhVeL P.T. Rajan!

In Kanchi Mahaan's Shade of Mercy...

Compiler: Raa. Venkatasamy Source: Sakthi Vikatan

Arul : Paramacharya an Avatar of Lord Sankara Himself

C.N. Kuppuswamy

Sir Isaac Newton, said that he seemed to have been all his life gathering a few pebbles on the shore, whilst a boundless ocean of truth still lay beyond. Who can, on this earth, attempt even feebly to scale the immeasurable, matchless mighty and the majestic Himalayan glory and the grandeur of the Maha purusha, who occupied and animated the whole century. I am honest fact an alpathma with a limited knowledge, endeavoring to pay my humble obeisance to a Paramatma, based on direct and intense personal experience.

 

Way back in 1972 to say precisely, on 8th January, I proceeded to Kanchi to received the blessings of Maha Periyaval, for the sathabishekam of my father-in-law and my mother-in-law accompanied me. On the way near walajabad a small town my father-in-law, wanted to relax and I escorted him to the other side of the highway. My second daughter who was only 4 years old then, sneaked out of the car and darted across to reach me, like an arrow released from the bow.

 

Being a highway a vehicle was coming at a great speed and my daughter was knocked down and crushed under the wheels. Every one saw the accident and was stupefied in sheer horror at the tragic accident. As a result, my daughter sustained skull injury and her head was drenched in blood. Virtually it was like potato mash. She was bleeding profusely through her nostrils, ears indicating severe and serious head injury. Her pelvis cracked, left leg fractured, left jawbone gave way and was dangling down. Her left eye ball got stuck up leaving a red blood streak. To crown all these external injuries she sustained multiple internal injuries. My wife who was in the advanced stage of pregnancy saw the accident and she swooned, portending deleterious impact on her health. The child was rushed to the Govt. Hospital at Kanchipuram and a team of doctors who attended on her emphatically declared that her life was ebbing away. The child was then brought back to Madras, without Mahaperiyaval's darshan and admitted in the General Hospital.

 

Even here the specialist, Neuro surgeons unanimously said that the child would not survive. It was a measureless shock to me, at the drastic medical verdict on her condition. Immediately my wife dispatched her brother to Kanchi to convey the news of the accident to Paramacharya. Her intense faith in his blessings and grace remained un-wavered and unshaken.

 

After patiently hearing the report of the accident, the great sage closed his eyes for a few seconds, picked out an apple from a nearby bamboo tray anointed it with holy water from his kamandalam performed pooja to it and gave it to my brother-in-law directing him to keep it by the side of the child in the hospital. He assured that the child would survive the crisis through the grace of the Jaganmatha Devi Kamakshi. The child was not responding to any treatment. The doctors were much worried. The apple blessed by Paramacharya was kept near her bed. In a week's time miracle took place. My child recovered fully baffling the Doctors. She started telling me and others that a small child with extraordinary beauty defying description, wearing rich habiliments, with a golden crown on her head displaying divine smile was guarding her day and night. Lord Tennyson said that "More things are wrought by prayers than this world dreams of". Here no prayer was offered but the infinite mercy and the grace of Mahaperiaval saved my daughter from death.

 

The second incident was after she fully recovered, I took her to Mahaperiaval. Though he was laid up with high temperature he gave me darshan, and enquired the health of my daughter. I burst into a tempest of tears for his mercy, compassion, kindness and divine blessings. He then instructed me to perform Sahasra Aavrti (1000) Gayatri Japa, every Sunday and avoid discussing politics which would invariably involve turning the mind away from things spiritual. He said that my performance of Gayatri Japa alone would repay my indebtedness. For some months afterwards I obeyed his command with implicit faith and earnestness and switched over doing Gayatri Japa every day instead of only on Sundays

Main Contribution from :Sage of Kanchi – FB GroupMahaperiyavah – FB Group

Varagooran NarayananGn KrishnaswamyKrishnamurthy KrishnaiyerAjitha Anandan

Vidya RajuVasan SriniKalyanasundaram RamachandranVenkataraman SubramaniyanMantri Ratnam A.R.Seshiah Sastrigal:

Photos:Ramesh NatarajanVasan Srini