Mam71 Install Was

Tivoli® IBM Maximo Asset Management

Podręcznik instalowania | IBM WebSphere Application Server

Wersja 7 Wydanie 1.0

��

Tivoli® IBM Maximo Asset Management

Podręcznik instalowania | IBM WebSphere Application Server

Wersja 7 Wydanie 1.0

��

Uwaga

Przed użyciem niniejszych informacji i produktu, których one dotyczą, należy zapoznać się z treścią sekcji “Uwagi” na stronie 163.

Niniejsze wydanie publikacji dotyczy wersji 7, wydania 1, modyfikacji 0 produktu IBM Maximo Asset Management oraz

wszystkich jego późniejszych wydań i modyfikacji, aż do odwołania w nowych wydaniach publikacji.

© Copyright International Business Machines Corporation 2007, 2008.

Spis treści

Rozdział 1. Wprowadzenie . . . . . . . 1

Komponenty oprogramowania Maximo Asset Management 1

Wymagania komponentów oprogramowania Maximo

Asset Management . . . . . . . . . . . . 3

Dodatkowe informacje . . . . . . . . . . . . 5

Rozdział 2. Planowanie wdrożenia

oprogramowania Maximo Asset

Management . . . . . . . . . . . . . 7

Topologie wdrożenia Maximo Asset Management . . . . 7

Administracyjna stacja robocza Maximo Asset

Management . . . . . . . . . . . . . . 7

Wdrożenie na jednym komputerze . . . . . . . 7

Wdrożenie na wielu komputerach . . . . . . . 8

Wykorzystanie dotychczas używanych komponentów

oprogramowania pośredniego . . . . . . . . . . 9

Opcje konfiguracji oprogramowania pośredniego . . . 9

Tabele planowania wdrożenia oprogramowania

pośredniego Maximo Asset Management . . . . . . 10

Tabela planowania wdrożenia oprogramowania Maximo


Rozdział 3. Przygotowanie do instalacji


Management . . . . . . . . . . . . 21

Nośniki DVD . . . . . . . . . . . . . . 21

Przed rozpoczęciem . . . . . . . . . . . . 21

Wyłączanie firewalla . . . . . . . . . . . 22

Usuwanie zmiennych środowiskowych TEMP i TMP

użytkownika . . . . . . . . . . . . . 22

Sprawdzanie, czy jest zainstalowany wymagany pakiet

rpm-build . . . . . . . . . . . . . . 22

Ustawianie wartości ulimit . . . . . . . . . 22

Ustawianie wielkości obszaru wymiany . . . . . 23

Ustawianie pamięci współużytkowanej . . . . . 23

Włączanie konfigurowania zdalnego . . . . . . 23

Przegląd instalacji Maximo Asset Management . . . . 24

Starter Maximo Asset Management . . . . . . . . 24

Uruchamianie startera Maximo Asset Management . . 25

Rozdział 4. Instalacja oprogramowania

pośredniego Maximo Asset

Management . . . . . . . . . . . . 27

Obszar roboczy instalatora oprogramowania pośredniego

Tivoli . . . . . . . . . . . . . . . . 28

Przegląd planu wdrożenia oprogramowania pośredniego

Maximo Asset Management . . . . . . . . . . 30

Opcje wywoływania planu wdrożenia . . . . . . 30

Przygotowywanie systemów UNIX dla oprogramowania

pośredniego Maximo Asset Management . . . . . . 30

Zwiększanie maksymalnej wielkości plików i liczby

deskryptorów w systemie AIX . . . . . . . . 31

Powiększanie obszaru stronicowania w systemie AIX 31

Włączanie asynchronicznego we/wy w systemie AIX 32

Sprawdzanie, czy w systemie Linux są zainstalowane

wymagane biblioteki . . . . . . . . . . . 32

Konfigurowanie środowiska JRE w systemie Linux . . 33

Instalowanie i konfigurowanie oprogramowania

pośredniego Maximo Asset Management za pomocą

instalatora oprogramowania pośredniego Tivoli . . . . 33

Dzienniki instalatora oprogramowania pośredniego

Tivoli . . . . . . . . . . . . . . . 41

Uruchamianie oprogramowania pośredniego Maximo

Asset Management w systemie Windows . . . . . . 43

Uruchamianie oprogramowania pośredniego Maximo

Asset Management w systemach UNIX . . . . . . 44

Wykorzystanie dotychczasowego oprogramowania

pośredniego . . . . . . . . . . . . . . . 45

Wykorzystanie dotychczasowej instalacji DB2 . . . 45

Wykorzystanie dotychczasowej instalacji Oracle . . . 46

Wykorzystanie dotychczasowej instalacji serwera IBM

Tivoli Directory Server . . . . . . . . . . 46

Wykorzystanie dotychczasowej instalacji Microsoft

Active Directory . . . . . . . . . . . . 47

Deinstalowanie oprogramowania pośredniego Maximo


Instalowanie oprogramowania pośredniego Maximo Asset

Management w systemie zLinux (Linux/390) . . . . . 50

Instalowanie i konfigurowanie DB2 w systemie zLinux 50

Instalowanie i konfigurowanie serwera IBM Tivoli

Directory Server w systemie zLinux . . . . . . 55

Instalowanie i konfigurowanie programu WebSphere

Application Server Deployment Manager w systemie

zLinux . . . . . . . . . . . . . . . 56

Tworzenie profili przy użyciu 64-bitowej wersji

programu WebSphere Application Server Deployment

Manager dla systemu zLinux . . . . . . . . 58

Instalowanie i konfigurowanie serwera IBM HTTP

Server w systemie zLinux . . . . . . . . . 60

Instalowanie i konfigurowanie wtyczki WebSphere w

systemie zLinux . . . . . . . . . . . . 61

Instalowanie i konfigurowanie programu IBM Agent

Controller w systemie zLinux . . . . . . . . 62

Instalowanie i konfigurowanie programu Virtual

Member Manager w środowisku WebSphere na

platformie zLinux . . . . . . . . . . . . 63

Zarządzanie środowiskiem WebSphere . . . . . . 63

Uruchamianie serwera WebSphere Application Server 63

Zabezpieczanie konsoli administracyjnej WebSphere 65

Konfigurowanie serwera WebSphere Application

Server, aby działał jako usługa systemu Windows . . 67

Konfigurowanie agenta węzła WebSphere, aby działał

jako usługa systemu Windows . . . . . . . . 68

Przegląd serwera WebSphere Portal Server . . . . . 69

Oprogramowanie Maximo Asset Management

wdrożone na serwerze WebSphere Portal Server . . . 69

© Copyright IBM Corp. 2007, 2008 iii

Rozdział 5. Przegląd programu

instalacyjnego Maximo Asset

Management . . . . . . . . . . . . 73

Wartości obowiązujące w prostej ścieżce instalacji

Maximo Asset Management . . . . . . . . . . 74

Instalowanie oprogramowania Maximo Asset Management 76

Instalacja Maximo Asset Management z ręczną

konfiguracją oprogramowania pośredniego . . . . . 90

Ręczne konfigurowanie serwera bazy danych . . . . 90

Ręczne konfigurowanie serwera DB2 9.1 . . . . 90

Ręczne konfigurowanie serwera DB2 8.2 . . . . 94

Ręczne konfigurowanie serwera Oracle 10g . . . 98

Ręczne konfigurowanie serwera Oracle9i Rel2 100

Ręczne konfigurowanie serwera SQL Server . . 102

Ręczne konfigurowanie serwera katalogów . . . . 104

Ręczne konfigurowanie serwera IBM Tivoli

Directory Server . . . . . . . . . . . 104

Ręczne konfigurowanie usługi Microsoft Active

Directory . . . . . . . . . . . . . 107

Ręczne konfigurowanie serwera J2EE . . . . . 112

Ręczne konfigurowanie programu Virtual Member

Manager w środowisku WebSphere . . . . . . 113

Wykonywanie zadań poinstalacyjnych dotyczących

serwera J2EE . . . . . . . . . . . . . 117

Ręczne konfigurowanie kolejek JMS . . . . . . 119

Dodawanie serwera do magistrali integracji usług 119

Tworzenie adresu docelowego magistrali integracji

usług dla ciągłej kolejki przychodzącej (CQINBD) . 120


usług dla sekwencyjnej kolejki wejściowej

(SQINBD) . . . . . . . . . . . . . 121


usług dla sekwencyjnej kolejki wyjściowej

(SQOUTBD) . . . . . . . . . . . . 122

Tworzenie serwera JMS Connection Factory . . 122

Tworzenie ciągłej kolejki wejściowej (CQIN) JMS 123

Tworzenie sekwencyjnej kolejki wejściowej

(SQIN) JMS . . . . . . . . . . . . 123

Tworzenie sekwencyjnej kolejki wyjściowej

(SQOUT) JMS . . . . . . . . . . . 124

Tworzenie specyfikacji aktywacji JMS dla ciągłej

kolejki wejściowej (CQIN) . . . . . . . . 124

Kolejki błędów . . . . . . . . . . . . 125


usług dla kolejki wejściowej błędów

(CQINERRBD) . . . . . . . . . . . 125

Tworzenie kolejki błędów (CQINERR) JMS . . 126

Tworzenie specyfikacji aktywacji JMS dla kolejki

wejściowej błędów (CQINERR) . . . . . . 126

Ręczne tworzenie źródła danych dla magazynu

trwałego . . . . . . . . . . . . . . 127

Instalowanie Maximo Asset Management bez

automatycznego konfigurowania oprogramowania

pośredniego . . . . . . . . . . . . . 129

Ręczne konfigurowanie zadania cron VMMSYNC dla

usługi Microsoft Active Directory . . . . . . . 138

Rozdział 6. Przegląd programu IBM

Agent Controller . . . . . . . . . . 141

Platformy obsługiwane przez program IBM Agent

Controller . . . . . . . . . . . . . . . 141

Planowanie z myślą o łatwości serwisowania . . . . 142

Instalowanie programu IBM Agent Controller . . . . 143

Uruchamianie programu IBM Agent Controller . . . 144

Rozdział 7. Instalacja pakietu

rozwiązania procesu . . . . . . . . 147

Pakiety rozwiązań procesów . . . . . . . . . 147

Przed użyciem programu instalacyjnego rozwiązania . . 147

Instalowanie menedżerów procesów za pomocą kreatora

instalacji rozwiązania procesu . . . . . . . . . 148

Dzienniki instalacji rozwiązań procesów . . . . . . 149

Rozdział 8. Przegląd programu

instalacyjnego pakietu językowego

Maximo Asset Management . . . . . 153

Instalowanie pakietu językowego . . . . . . . . 153

Rozdział 9. Zadania wykonywane po

instalacji Maximo Asset Management . 155

Początkowa konfiguracja danych . . . . . . . . 155

Logowanie się przy użyciu domyślnego ID

użytkownika . . . . . . . . . . . . . 155

Tworzenie kodów walut . . . . . . . . . . 156

Tworzenie zestawów pozycji i przedsiębiorstw . . . 156

Tworzenie organizacji . . . . . . . . . . 156

Tworzenie segmentu konta księgi głównej . . . . 157

Tworzenie konta w księdze głównej . . . . . . 157

Tworzenie domyślnego ośrodka wprowadzania

danych . . . . . . . . . . . . . . . 157

Tworzenie typu pracy . . . . . . . . . . 158

Logowanie i wylogowywanie się . . . . . . . 158

Synchronizowanie danych . . . . . . . . . . 159

Korzystanie z narzędzia Log and Trace Analyzer —

pierwsze kroki . . . . . . . . . . . . . 160

Położenie plików definicji zestawów zasobów . . . 160

Modyfikowanie pliku config.properties . . . . . 160

Kopiowanie plików definicji zasobów do położenia

ConfigFileDir . . . . . . . . . . . . 161

Uruchamianie generatora zestawu zasobów dla

narzędzia Log and Trace Analyzer . . . . . 161

Uwagi . . . . . . . . . . . . . . . 163

Znaki towarowe . . . . . . . . . . . . . 165

Indeks . . . . . . . . . . . . . . 167

iv Podręcznik instalowania z serwerem IBM WebSphere Application Server:

Rozdział 1. Wprowadzenie

IBM Maximo Asset Management to kompleksowy pakiet produktów zbudowanych na jednej,

wspólnej platformie. Maximo Asset Management łączy w sobie zaawansowaną

funkcjonalność zarządzania zasobami przedsiębiorstwa z nowymi możliwościami w sferze

zarządzania usługami. Wspólnie oba te obszary funkcjonalności zwiększają efektywność

strategii zarządzania zasobami.

Maximo Asset Management zawiera zaawansowane produkty do zarządzania zasobami

informatycznymi, zarządzania usługami, a także w pełni funkcjonalne centrum wsparcia.

Wszystkie te komponenty działają zgodnie z wytycznymi określonymi w bibliotece IT

Infrastructure Library (ITIL). Każdy z produktów można zaimplementować oddzielnie jako

rozwiązanie autonomiczne lub wdrażać razem z innymi produktami. Kompleksowe

rozwiązanie usprawnia zarządzanie zasobami i ułatwia utrzymanie wydajności usług

realizowanych z wykorzystaniem zasobów produkcyjnych, wyposażeniowych,

transportowych i informatycznych.

Komponenty oprogramowania Maximo Asset Management

Maximo Asset Management wymaga do działania wielu serwerów programowych, które

można instalować na odrębnych, dedykowanych komputerach (takie rozwiązanie zapewnia

najlepszą wydajność) lub na tym samym komputerze. Na poniższym diagramie przedstawiono

typową konfigurację oprogramowania Maximo.

© Copyright IBM Corp. 2007, 2008 1

v Baza danych

Baza danych Maximo to repozytorium wszystkich informacji o elementach konfiguracji

(CI - Configuration Item).

v Serwer aplikacji

Oprogramowanie Maximo Asset Management korzysta z technologii Java™ 2 Enterprise

Edition (J2EE™), która wymaga komercyjnego serwera aplikacji, takiego jak IBM

WebSphere Application Server. Serwer aplikacji zawiera aplikacje Maximo Asset

Management wykorzystujące komponenty biznesowe JavaServer Pages (JSP), XML i

specyficzne dla aplikacji Maximo Asset Management.

v Serwer HTTP

Istnieje możliwość skonfigurowania odrębnego, dedykowanego serwera HTTP do

współpracy z serwerem aplikacji J2EE.

v Serwer katalogów

Serwer katalogów współpracuje z modułem Virtual Member Manager oprogramowania

WebSphere w celu zapewnienia bezpieczeństwa w ramach oprogramowania Maximo Asset

Management.

v System administracyjny

Rysunek 1. Komponenty oprogramowania Maximo Asset Management

2 Podręcznik instalowania z serwerem IBM WebSphere Application Server:

System administracyjny to komputer używany do wdrażania oprogramowania Maximo

Asset Management. Po pierwotnym wdrożeniu system administracyjny służy do

aktualizowania i modyfikowania wdrożenia. Zmiany we wdrożeniu oprogramowania

Maximo Asset Management zazwyczaj wymagają ponownego zbudowania plików EAR

Maximo Asset Management (Enterprise Archive), a zadanie to można wykonać wyłącznie

z systemu administracyjnego.

System administracyjny można zaimplementować wyłącznie na platformie Microsoft

Windows.

Wymagania komponentów oprogramowania Maximo Asset

Management

W niniejszej sekcji wymieniono wymagania sprzętowe i programowe oprogramowania

Maximo Asset Management. Wymienione wersje produktów to minimalne wersje wymagane

do działania oprogramowania Maximo Asset Management.

Jeśli dostępna jest konfiguracja sieci z protokołem IPv6, administracyjna stacja robocza

Maximo Asset Management oraz oprogramowanie pośrednie obsługujące systemy Maximo

Asset Management obsługują ten protokół.

Oprogramowanie Maximo Asset Management nie obsługuje języków dwukierunkowych ani

języka tureckiego.

Przeglądarka

Oprogramowanie Maximo Asset Management obsługuje przeglądarkę Microsoft

Internet Explorer 6 i późniejsze jej wersje.

Baza danych

Oprogramowanie System operacyjny

v IBM DB2 9.1.3 (instalowane przez instalator

oprogramowania pośredniego Tivoli ) lub DB2

Universal Database 8.2.8

v Oracle 9.2.0.8, Oracle 10.2.0.3 lub Oracle

10.1.0.5, wersja Standard lub Enterprise

v Microsoft SQL Server 2005 SP2, wersja

Standard lub Enterprise.

Należy zapoznać się ze specyfikacją bazy danych.

Serwer aplikacji J2EE

Na tym komputerze instalowany jest serwer WebSphere Application Server; również

na tym komputerze działa oprogramowanie Maximo Asset Management.

Rozdział 1. Wprowadzenie 3

Sprzęt Oprogramowanie

v 2–4 dedykowanych procesorów

v 2 GB RAM na procesor

v Co najmniej 1,5 GB miejsca na dysku na

komponenty Maximo, Java i serwer WWW

v Windows Server 2003 (Standard SP2,

Enterprise lub DataCenter) (wersja 32-bitowa

lub 64-bitowa)

v IBM AIX 5.3

v Red Hat Enterprise Linux v4 (Enterprise lub

Advanced) (aktualizacja 4+5 lub późniejsza)

(Intel) (wersja 32-bitowa)

v SuSE Linux (SLES) 9.0 Enterprise Server

System z SP4 lub późniejsza wersja (tylko

instalacja ręczna)

Uwaga: Maximo Asset Management obsługuje

poniższy system operacyjny. Jeśli z

oprogramowaniem Maximo Asset Management

7.1 jest używana baza danych IBM DB2, na

serwerze aplikacji nie można używać poniższego

systemu operacyjnego:

v Sun Solaris wersja 9 lub 10 (systemy z

procesorem SPARC)

v IBM WebSphere Network Deployment 6.1.0.11

(oprogramowanie dostarczane przez IBM

Corporation)

Opcje integracji


Poniższy produkt może służyć jako opcja

integracji dla wdrożenia Maximo Asset

Management 7.1.

v IBM WebSphere Portal Server 6.0

Komponenty integracyjne oprogramowania

Maximo Asset Management mogą działać w

dowolnym systemie operacyjnym obsługiwanym

przez oprogramowanie integracyjne.

Serwer HTTP


Poniższy produkt może pełnić rolę serwera HTTP

we wdrożeniu Maximo Asset Management 7.1.

v IBM HTTP Server v6.1 FP13

v Windows Server 2003 SP2 (Standard SP2,

Enterprise, lub DataCenter) (wersja 32-bitowa

lub 64-bitowa)

v Windows Vista (Business, Enterprise, Ultimate)

(wersja 32-bitowa lub 64-bitowa)

v Windows XP Professional SP2 (wersja

32-bitowa lub 64-bitowa)




v IBM AIX 5L V5.3 TL poziom 5300-06 (jądro

64-bitowe)



instalacja ręczna)


Serwer katalogów


v IBM Tivoli Directory Server v6.1 FP1

v Microsoft Windows Server 2003 SP2 Active

Directory

Tryb aplikacyjny usługi Microsoft Active

Directory nie jest obsługiwany.



lub 64-bitowa)




v IBM AIX 5L V5.3 TL poziom 5300-06 (jądro

64-bitowe)



instalacja ręczna)

System administracyjny


v Procesor klasy Intel Pentium

v 1 GB RAM

v Rozdzielczość SVGA 1024 x 768; w przypadku

pracy z Edytorem aplikacji: 1280 x 1024



lub 64-bitowa)





v Adobe® Acrobat® Reader® 6.0

Uwaga: Program planujący przepływ pracy

oprogramowania Maximo Asset Management

wymaga środowiska Java Runtime Environment.

Obsługiwane są wersje JRE 1.4.2–JRE1.5.

System kliencki


v Procesor klasy Intel Pentium

v 1 GB RAM

v Rozdzielczość SVGA 1024 x 768; w przypadku

pracy z Edytorem aplikacji: 1280 x 1024





v Adobe® Acrobat® Reader® 6.0

Dodatkowe informacje

Poniższe zasoby umożliwiają znalezienie dodatkowych informacji na temat Maximo Asset

Management.

Przed przystąpieniem do instalacji oprogramowania Maximo Asset Management można

skorzystać z informacji zawartych na dysku DVD (lub w odpowiednim pobranym obrazie)

oraz w centrum informacyjnym Maximo Asset Management pod adresem

http://publib.boulder.ibm.com/infocenter/tivihelp/v3r1/index.jsp?topic=/com.ibm.mam.doc_7.1/mam_welcome.htm .

Przed rozpoczęciem instalowania Maximo Asset Management należy zapoznać się z

następującymi materiałami:

Rozdział 1. Wprowadzenie 5

http://publib.boulder.ibm.com/infocenter/tivihelp/v3r1/index.jsp?topic=/com.ibm.mam.doc_7.1/mam_welcome.htm

http://publib.boulder.ibm.com/infocenter/tivihelp/v3r1/index.jsp?topic=/com.ibm.mam.doc_7.1/mam_welcome.htm

Szybki start

Dwustronicowy dokument zawierający informacje potrzebne do rozpoczęcia pracy.

Dysk DVD Quick Start oraz centrum informacyjne w sieci WWW zawierają

egzemplarze Podręcznika Szybki start w kilku językach.

Dokument dotyczący pobierania

Zawiera opis procedury pobierania obrazów produktu z serwisu PassPort Advantage.

Dokument jest opublikowany w sieci WWW, a Podręcznik Szybki start i centrum

informacyjne w sieci WWW zawierają odsyłacze do niego.

Serwis wsparcia dla produktu

Serwis WWW Wsparcia IBM dla Oprogramowania Maximo Asset Management pod

adresem http://www-306.ibm.com/software/sysmgmt/products/support/IBMMaximoAssetManagement.html zapewnia dostęp do najnowszych poprawek i

not technicznych dotyczących produktu Maximo Asset Management.


http://www-306.ibm.com/software/sysmgmt/products/support/IBMMaximoAssetManagement.html

http://www-306.ibm.com/software/sysmgmt/products/support/IBMMaximoAssetManagement.html

Rozdział 2. Planowanie wdrożenia oprogramowania Maximo

Asset Management

Zamieszczone tutaj informacje będą pomocne w planowaniu wdrożenia oprogramowania

Maximo Asset Management.

Topologie wdrożenia Maximo Asset Management

Te informacje umożliwiają określenie opcji wdrożenia najlepiej dopasowanej do środowiska i

potrzeb biznesowych.

Istnieją dwie zasadnicze strategie wdrażania oprogramowania Maximo Asset Management w

przedsiębiorstwie.

Jednoserwerowa

W topologii jednoserwerowej wszystkie komponenty oprogramowania Maximo

Asset Management są zainstalowane na jednym komputerze. Taka topologia jest

zazwyczaj używana w celu weryfikacji poprawności rozwiązania, do celów

demonstracyjnych lub szkoleniowych. Do zarządzania zasobami i procesami

przedsiębiorstwa implementuje się zazwyczaj topologię wieloserwerową.

Wieloserwerowa

W topologii wieloserwerowej komponenty oprogramowania Maximo Asset

Management są rozdzielone między kilka różnych komputerów. Taka strategia jest

korzystna, ponieważ optymalizuje wykorzystanie zasobów i zmniejsza obciążenie

każdego z systemów. Tego typu wdrożenia stosuje się zazwyczaj jako środowiska

produkcyjne w przedsiębiorstwie.

Typowy cykl życia wdrożenia rozpoczyna się od topologii jednoserwerowej, która

wykorzystywana jest kolejno w etapie demonstracji, weryfikacji poprawności koncepcji

funkcjonalnej i testowania integracji z istniejącym środowiskiem. Później następuje

stopniowe przejście do pilotażowego środowiska wieloserwerowego, aż wreszcie w

przedsiębiorstwie zaimplementowane zostaje wdrożenie produkcyjne.

Administracyjna stacja robocza Maximo Asset Management

Oprogramowanie Maximo Asset Management instaluje się ze stacji roboczej z systemem

Windows, wyznaczonej do roli administracyjnej stacji roboczej. To na tej stacji roboczej

budowane są pliki EAR oprogramowania Maximo Asset Management, które są następnie

wdrażane na serwerze aplikacji.

Administracyjna stacja robocza nie jest wymagana do normalnego działania oprogramowania

Maximo Asset Management. Po zainstalowaniu i skonfigurowaniu oprogramowania Maximo

Asset Management stacja robocza nie będzie potrzebna w codziennej pracy. Będzie natomiast

służyła do instalowania poprawek programu, aktualizacji produktów, nowych aplikacji i

dodatkowych pakietów językowych. Wprawdzie administracyjna stacja robocza zwykle nie

jest używana na co dzień, potrzeba skorzystania z niej pojawia się na wszystkich etapach

cyklu życia produktu. Dlatego stacja ta jest ważnym komponentem pomocniczym dla

oprogramowania Maximo Asset Management.

Wdrożenie na jednym komputerze

Topologia, w której oprogramowanie Maximo Asset Management jest wdrożone na

pojedynczym komputerze, jest często stosowana na etapie weryfikacji poprawności koncepcji

funkcjonalnej, szkolenia i demonstracji.


Na poniższej ilustracji przedstawiono serwer aplikacji MXServer, na którym uruchomione jest

oprogramowanie Maximo Asset Management — na pojedynczej maszynie fizycznej.

Wdrożenie na wielu komputerach

W tej sekcji omówiono wdrożenie oprogramowania Maximo Asset Management w

konfiguracji obejmującej wiele komputerów.

Aby zapewnione było równoważenie obciążenia, dostępność, możliwość wielokrotnego

wykorzystania i nadmiarowość, oprogramowania Maximo Asset Management powinno być

wdrożone w topologii obejmującej wiele komputerów. Taka topologia jest zalecana w

środowiskach produkcyjnych.

Rozważając wybór strategii wdrożenia, należy wziąć pod uwagę to, czy obejmuje ono

systemy już istniejące w sieci. Implementacja Maximo Asset Management poprzez

zainstalowanie od nowa wszystkich komponentów za pomocą programów instalacyjnych

oprogramowania pośredniego Maximo Asset Management i Maximo Asset Management

upraszcza wdrożenie. Jeśli planowane jest ponowne wykorzystanie lub migrowanie zasobów

istniejących w sieci, należy zmodyfikować plan wdrożenia, uwzględniając dodatkowy czas

potrzebny np. na aktualizację dotychczasowych zasobów do wersji kompatybilnych z

oprogramowaniem Maximo Asset Management.

W środowisku heterogenicznym tego rodzaju wdrożenie może obejmować zarówno

komputery z systemami Windows, jak i komputery z systemami UNIX. Tylko system

administracyjny musi rezydować na komputerze z systemem Windows.

W ramach oprogramowania WebSphere Application Server Network Deployment można

tworzyć menedżery wdrożenia pozwalające na scentralizowane administrowanie

zarządzanymi węzłami serwera aplikacji i węzłami niestandardowymi jako pojedynczą

komórką. WebSphere Network Deployment oferuje podstawową obsługę łączenia w klastry i

buforowania, w tym równoważenie obciążenia, automatyczne optymalizowanie wydajności

oraz scentralizowane zarządzanie i monitorowanie.

Rysunek 2. Wdrożenie na jednym serwerze


Wprawdzie Maximo Asset Management wymaga do wdrożenia nowego serwera aplikacji

WebSphere Application Server Network Deployment, po wdrożeniu Maximo Asset

Management można dodać serwer aplikacji używany przez Maximo Asset Management jako

nowy element istniejącego klastra WebSphere Application Server Network Deployment.

Więcej informacji na temat dodawania nowego elementu do istniejącego klastra WebSphere

Application Server Network Deployment zawiera dokument http://publib.boulder.ibm.com/infocenter/wasinfo/v6r1/index.jsp?topic=/com.ibm.websphere.nd.doc/info/ae/ae/trun_wlm_member.html.

Wykorzystanie dotychczas używanych komponentów oprogramowania

pośredniego

Niektóre dotychczas używane instalacje oprogramowania pośredniego można wykorzystać

jako komponenty Maximo Asset Management. Na przykład, w istniejącej farmie serwerów

bazodanowych istnieje już prawdopodobnie instancja DB2 lub Oracle z ustanowionymi

strategiami dostępu, środkami zapewniającymi nadmiarowość i planami tworzenia kopii

zapasowych.

Jeśli planowane jest wykorzystanie dotychczas używanego oprogramowania pośredniego,

należy dopilnować, aby wersje tego oprogramowania były obsługiwane przez Maximo Asset

Management. Programy instalacyjne oprogramowania pośredniego iMaximo Asset

Management nie oferują mechanizmu instalowania poprawek na nieobsługiwanych serwerach

ani nie sprawdzają zdalnie spełnienia wymagań wstępnych w celu weryfikacji wersji.

Opcje konfiguracji oprogramowania pośredniego

Po zainstalowaniu oprogramowania pośredniego za pomocą instalatora oprogramowania

pośredniego Tivoli dostępne są dwie opcje konfigurowania serwerów do pracy z

oprogramowaniem Maximo Asset Management. Program instalacyjny Maximo Asset

Management proponuje zezwolenie na automatyczne skonfigurowanie oprogramowania

pośredniego lub konfigurowanie każdego z komponentów ręcznie.

Konfiguracja automatyczna

Program instalacyjny Maximo Asset Management automatycznie konfiguruje

Rysunek 3. Oprogramowanie Maximo Asset Management wdrożone w klastrze

Rozdział 2. Planowanie wdrożenia oprogramowania Maximo Asset Management 9

http://publib.boulder.ibm.com/infocenter/wasinfo/v6r1/index.jsp?topic=/com.ibm.websphere.nd.doc/info/ae/ae/trun_wlm_member.html



oprogramowanie pośrednie do pracy z Maximo Asset Management. Ta opcja jest

zalecana, jeśli instalujemy nowe instancje komponentów oprogramowania

pośredniego lub jeśli mamy istniejące instancje oprogramowania pośredniego, które

nie podlegają strategiom ograniczającym konfigurowanie programowe.

Konfiguracja ręczna

Możliwe jest ręczne skonfigurowanie oprogramowania pośredniego istniejącego już

wcześniej w środowisku lub zainstalowanego przez instalatora oprogramowania

pośredniego Tivoli. Konfiguracji takiej należy dokonać przed uruchomieniem

programu instalacyjnego Maximo Asset Management. Ten sposób wdrożenia można

wybrać, jeśli w środowisku obowiązują strategie wymuszające stosowanie

określonych procedur i wytycznych przy konfigurowaniu systemów.

Tabele planowania wdrożenia oprogramowania pośredniego Maximo

Asset Management

W poniższych tabelach wymieniono ustawienia wartości, które należy podać przy instalacji

oprogramowania pośredniego Maximo Asset Management. Mimo że podczas nawigacji po

panelach instalatora oprogramowania pośredniego Tivoli można zaakceptować wartości

domyślne dla wielu ustawień, wskazane jest zapoznanie się z poniższymi tabelami, jeśli

planuje się ręczne skonfigurowanie lub wykorzystanie dotychczas używanego

oprogramowania pośredniego. W scenariuszu wdrożenia na wielu komputerach może być

konieczne uwzględnienie wielu różnych wartości.

Tabela 1. Lista użytkowników i grup tworzonych podczas instalacji oprogramowania Maximo

Asset Management

Użytkownik Grupa Opis Platforma

Wartość

użytk.

db2admin v DB2USERS

v DB2ADMNS

Administrator DB2. ID

użytkownika usługi

systemu Windows.

Ten użytkownik, jeśli nie

istnieje, jest tworzony

przez instalatora

oprogramowania

pośredniego Tivoli.

Windows

idsccmdb v Windows

– Użytkownicy

– Administratorzy

v AIX

– idslad

v Linux

– idslad

– db2grp1

Użytkownik ITDS



przez instalatora

oprogramowania


v Windows

v AIX

v Linux

maximo v Użytkownicy

v Administratorzy

Używany w konfiguracji

bazy danych Maximo.



przez program instalacyjny

Maximo Asset

Management.

v Windows

v Linux

v AIX

v Sun Solaris


Tabela 1. Lista użytkowników i grup tworzonych podczas instalacji oprogramowania Maximo

Asset Management (kontynuacja)

Użytkownik Grupa Opis Platforma

Wartość

użytk.

ctginst1 v Użytkownicy

v Administratorzy

ctginst1 musi

należeć do grupy

db2grp1 oraz do

grup dodatkowych

staff i dasadm1.

Użytkownik systemowy

wykorzystywany jako

właściciel instancji bazy

danych na platformach

UNIX.



przez instalatora

oprogramowania


v AIX

v Linux

db2fenc1 db2fgrp1 Użytkownik systemu

UNIX wykorzystywany

jako ID użytkownika

chronionego DB2.



przez instalatora

oprogramowania


v AIX

v Linux

wasadmin Nie jest to użytkownik

systemowy.

Jest to ID użytkownika

utworzony do pracy z

serwerem WebSphere

Application Server.



przez instalatora

oprogramowania


v Windows

v AIX

v Linux

v Sun Solaris

Tabela 2. Instalator oprogramowania pośredniego Tivoli

Ustawienie Domyślnie Wartość użytkownika

Katalog obszaru roboczego <user home>\ibm\tivoli\mwi\workspace

Katalog źródłowy obrazów

oprogramowania pośredniego

Katalog obrazów

skompresowanych

Katalog obrazów

nieskompresowanych


Tabela 3. Konfiguracja DB2


Katalog instalacyjny

Windows

<SystemDrive>\Program

Files\IBM\SQLLIB

Linux /opt/IBM/db2/V9.1

AIX /opt/IBM/db2/V9.1

Użytkownik DAS

Windows

db2admin

Linux dasusr1

AIX dasusr1

Użytkownik chroniony

Linux db2fenc1

AIX db2fenc1

Nazwa grupy użytkownika

chronionego

Linux db2fgrp1

AIX db2fgrp1

Katalog osobisty użytkownika

chronionego

Linux /home/db2fenc1

AIX: /home/db2fenc1

Nazwa instancji ctginst1

Port 50005

Katalog osobisty użytkownika

instancji

Linux: /home/ctginst1

AIX: /home/ctginst1

ID użytkownika instancji bazy

danych

Windows:

db2admin

Linux: ctginst1

AIX: ctginst1

Grupa administratorów DB2

Windows:

DB2ADMNS

Linux: db2grp1

AIX: db2grp1

Grupa użytkowników DB2

Windows:

DB2USERS

Używaj tej samej nazwy

użytkownika i hasła dla

pozostałych usług DB2

TAK

Skonfiguruj katalog narzędzi NIE

Ta wartość jest istotna w

scenariuszach z ponownym

wykorzystaniem komponentów.


Tabela 3. Konfiguracja DB2 (kontynuacja)


Włącz zabezpieczenia systemu

operacyjnego dla obiektów DB2

TAK

Ta wartość jest istotna w

scenariuszach z ponownym

wykorzystaniem komponentów.

Port instancji DB2

Nazwa obszaru tabel danych MAXDATA

Wielkość obszaru tabel danych Średnia (1000 MB)

DB2 Średnia (5000 MB)

Nazwa tymczasowego obszaru

tabel

MAXTEMP

Wielkość tymczasowego obszaru

tabel

1000 MB

Tabela 4. Konfiguracja Oracle



Windows

<SystemDrive>\oracle\product\10.2.0\oradata

Linux /opt/app/oracle/product/10.2.0/oradata

AIX /opt/app/oracle/product/10.2.0/oradata

Sun Solaris

/opt/app/oracle/product/10.2.0/oradata

ID użytkownika

administracyjnego

sys

ID właściciela oprogramowania

Oracle

Windows

Administrator

Linux oracle

AIX oracle

Sun Solaris

oracle


Tabela 4. Konfiguracja Oracle (kontynuacja)


Położenie instancji

Windows

W systemach

Windows może to być

C:\oracle\product\10.2.0\oradata

Linux W systemie Linux

może to być



Sun Solaris



Wielkość obszaru tabel danych Średnia (1000 MB)

Oracle Średnia (1000 MB)


tabel

MAXTEMP


tabel

1000 MB

Tabela 5. Konfiguracja SQL Server


Katalog instalacyjny <ProgramFiles>\Microsoft SQL

Server\90

Nazwana instancja maximo

Administrator serwera SQL

Server

sa

Hasło administratora serwera

SQL Server

Port 1433

Nazwa bazy danych maxdb71

ID użytkownika maximo

Hasło dla ID użytkownika

Nazwa pliku danych maxdb71_dat

Nazwa pliku dziennika maxdb71_log


Tabela 6. Konfiguracja serwera WebSphere Application Server


Miejsce instalacji

Windows:

C:\Program

Files\IBM\WebSphere\AppServer

Linux: /opt/IBM/WebSphere/AppServer

AIX: /usr/IBM/WebSphere/AppServer

Sun Solaris

/opt/IBM/WebSphere/AppServer

Nazwa użytkownika

administracyjnego WebSphere

wasadmin

Nazwa profilu menedżera

wdrażania

ctgDmgr01

Nazwa profilu serwera aplikacji ctgAppSrv01

Katalog profili

Linux: /opt/IBM/WebSphere/AppServer/profiles

AIX: /usr/IBM/WebSphere/AppServer/profiles

Sun Solaris

/opt/IBM/WebSphere/AppServer/profiles

Nazwa komórki ctgCell01

Nazwa węzła menedżera

wdrażania

ctgCellManager01

Nazwa węzła serwera aplikacji ctgNode01

Miejsce instalacji serwera HTTP

Windows:

C:\Program

Files\IBM\HTTPServer

Linux: /opt/IBM/HTTPServer

AIX: /usr/IBM/HTTPServer

Sun Solaris

/opt/IBM/HTTPServer

Port HTTP 80

Uwaga: W systemach Windows

ten port może być już używany.

Należy go zwolnić lub użyć

innego, nieprzydzielonego portu.

Port serwera dla administracji

HTTP

8008

Nazwa profilu wtyczki HTTP ctgAppSvr01


Tabela 7. Konfiguracja serwera IBM Tivoli Directory Server


Miejsce instalacji

Windows:

C:\Program

Files\IBM\LDAP\V6.1

Linux: /opt/IBM/ldap/V6.1

AIX: /opt/IBM/ldap/V6.1

Nazwa wyróżniająca

administratora

cn=root

Jednostka organizacyjna ou=SWG

Przyrostek organizacji i kraju o=IBM,c=US

Port serwera katalogów 389

Bezpieczny port serwera

katalogów

636

Port administracyjny 3538

Bezpieczny port administracyjny 3539

Nazwa bazy danych security

Nazwa instancji idsccmdb

Port instancji 50006

Nazwa użytkownika instancji idsccmdb

Tabela 8. Konfiguracja usługi Microsoft Active Directory



Wpis podstawowy LDAP DC=ism71,DC=com

Przyrostek użytkownika CN=Users,DC=ism71,DC=com

Przyrostek grupy DC=ism71,DC=com

Przyrostek kontenera

organizacji

DC=ism71,DC=com


powiązania

CN=Administrator,CN=Users,DC=ism71,DC=com

Tabela 9. Konfiguracja programu IBM Agent Controller


Miejsce instalacji programu IBM

Agent Controller

Windows:

C:\Program

Files\IBM\AgentController

Linux: /opt/IBM/AgentController

AIX: /opt/IBM/AgentController


Tabela planowania wdrożenia oprogramowania Maximo Asset

Management

W poniższych tabelach wymieniono ustawienia wartości, które należy podać w programie

instalacyjnym Maximo Asset Management.

Tabela 10. Ustawienia dla instalacji niestandardowej


Katalog instalacyjny C:\IBM\SMP

Port API 9530

Nazwa hosta DB2

Port DB2 50005

Nazwa bazy danych Maximo maxdb71

Instancja bazy danych Maximo ctginst1

ID użytkownika bazy danych

Maximo

maximo

Katalog instalacyjny DB2

Windows

C:\Program

Files\IBM\SQLLIB

Linux /opt/IBM/db2/V9.1

AIX /opt/IBM/db2/V9.1

ID użytkownika administratora

instancji DB2

Windows

db2admin

Linux ctginst1

AIX ctginst1

ID użytkownika usługi DB2 w

systemie Windows

db2admin

Katalog instalacyjny Oracle

Windows

C:\oracle\product\10.2.0\oradata

Linux /opt/app/oracle/product/10.2.0/oradata


Sun Solaris


ID użytkownika administratora

Oracle

sys

ID użytkownika właściciela

oprogramowania Oracle

oracle

Katalog instalacyjny SQL <CProgramFiles>\Microsoft

SQL Server\90



Tabela 10. Ustawienia dla instalacji niestandardowej (kontynuacja)


Wielkość obszaru tabel danych Średnia

DB2 Średnia (5000 MB)

Oracle Średnia (1000 MB)

SQL Server (początkowa

wielkość pliku danych)

Średnia (1000 MB)


tabel

MAXTEMP


tabel

1000 MB

Nazwa hosta WebSphere

Port SOAP WebSphere 8879

Katalog główny serwera

WebSphere

Windows

C:\Program


Linux /opt/IBM/WebSphere/AppServer

AIX /usr/IBM/WebSphere/AppServer

Sun Solaris


ID użytkownika

administracyjnego WebSphere

wasadmin

Nazwa profilu WebSphere ctgDmgr01

Port serwera WWW 80

Nazwa serwera WWW webserver1

Nazwa węzła ctgNode01

Nazwa klastra MAXIMOCLUSTER

Serwer aplikacji MXServer

Uwaga: Tej wartości nie można

zmienić.

Nazwa źródła danych JMS

Nazwa bazy danych JMS maxsibdb

Nazwa serwera JMS

Port serwera bazy danych 50000

ID użytkownika bazy danych maxadmin

Nazwa hosta serwera katalogów



administratora serwera

katalogów

cn=root

Hasło BIND


Tabela 10. Ustawienia dla instalacji niestandardowej (kontynuacja)


Folder instalacyjny Maximo C:\IBM\SMP

Uwaga: Maximo można

zainstalować tylko w systemie

administracyjnym Maximo Asset

Management, który musi być

systemem Windows.

Serwer SMTP

Adres e-mail administratora

przepływu pracy

Adres e-mail administratora



Rozdział 3. Przygotowanie do instalacji oprogramowania

Maximo Asset Management

W tym rozdziale zamieszczono informacje o nośnikach produktów, zagadnieniach istotnych

przed instalacją, a także przegląd procedury instalacji i instrukcję korzystania ze startera


Nośniki DVD

Oprogramowanie IBM Maximo Asset Management jest dostarczane na zestawie dysków

DVD zawierających wstępnie wymagane oprogramowanie pośrednie, pakiety poprawek

oprogramowania pośredniego oraz kod produktu. Pliki oprogramowania Maximo Asset

Management zawierające te same obrazy można pobrać także z serwisu Passport Advantage.

Pliki produktu Maximo Asset Management są zawarte na następujących dyskach DVD:

Maximo Asset Management V7.1

Zawiera starter, instalatora oprogramowania pośredniego Maximo Asset

Management, instalatora Maximo Asset Management, instalatora programu IBM

Agent Controller, narzędzie Log and Trace Analyzer oraz generator zasobów, a także

program instalacyjny pakietu językowego Maximo Asset Management dla systemu

Windows.

Middleware for Windows 2003

Zawiera wymagane wstępnie oprogramowanie pośrednie dla systemu Windows

2003.

Middleware for Red Hat Enterprise Linux V4

Zawiera wymagane wstępnie oprogramowanie pośrednie dla systemu Red Hat

Enterprise Linux, wersja 4.

Middleware for AIX V5.3

Zawiera wymagane wstępnie oprogramowanie pośrednie dla systemu AIX, wersja

5.3.

Maximo Asset Management V7.1 Quick Start

Zawiera kopie podręcznika Szybki start we wszystkich językach oraz kopię centrum

informacyjnego.

Przed rozpoczęciem

W niniejszej sekcji opisano czynności, jakie należy wykonać przed rozpoczęciem

instalowania oprogramowania pośredniego lub Maximo Asset Management. Aby było

możliwe wykonanie tych czynności, użytkownik musi być zalogowany na koncie z

uprawnieniami administratora w systemie Windows lub jako użytkownik root w systemie

UNIX.

Uwaga: Należy utworzyć kopię obrazu systemu, na którym planuje się zainstalowanie

produktu. Oprogramowanie IBM Maximo Asset Management, wersja 7.1, nie jest

wyposażone w funkcję automatycznej deinstalacji. Jeśli instalacja nie powiedzie się, należy

przywrócić poprzedni stan systemu, używając kopii obrazu dysku, a dopiero potem podjąć

kolejną próbę instalacji.


Wyłączanie firewalla

Przed przystąpieniem do instalacji należy wyłączyć firewall dla systemu, w którym jest

instalowane oprogramowanie pośrednie Maximo Asset Management.

Informacji na temat wyłączania firewalla należy szukać w dokumentacji systemu

operacyjnego.

Usuwanie zmiennych środowiskowych TEMP i TMP

użytkownika

Istnienie zmiennych środowiskowych TEMP i TMP użytkownika może powodować błędy

podczas instalacji oprogramowania DB2 w systemie Windows. Przed rozpoczęciem

instalowania DB2 należy usunąć te zmienne dla ID użytkownika, który wykonuje instalację.

Są to zmienne środowiskowe użytkownika, a nie zmienne systemowe.

Aby usunąć zmienne TEMP i TMP użytkownika w systemie Windows, wykonaj następujące

czynności:

1. Otwórz okno dialogowe Właściwości systemu, klikając prawym przyciskiem myszy ikonę

Mój komputer na pulpicie i wybierając polecenie Właściwości.

2. W oknie dialogowym Właściwości systemu wybierz kartę Zaawansowane, a następnie

kliknij przycisk Zmienne środowiskowe.

3. W sekcji Zmienne użytkownika zaznacz zmienną TEMP i kliknij przycisk Usuń. Powtórz

ten proces dla zmiennej TMP.

4. Kliknij przycisk OK.

5. Zamknij okno dialogowe Właściwości systemu, klikając przycisk OK.

Sprawdzanie, czy jest zainstalowany wymagany pakiet

rpm-build

Ta procedura służy do sprawdzania, czy w systemie Linux jest zainstalowany pakiet

rpm-build. Ten pakiet musi być zainstalowany przed rozpoczęciem instalacji oprogramowania

pośredniego Maximo Asset Management. Niniejsza procedura ma zastosowanie tylko do

instalacji w systemie Linux.

Aby sprawdzić, czy jest zainstalowany pakiet rpm-build, wykonaj następujące czynności:

1. Uruchom komendę rpm -qa | grep build

2. Jeśli komenda zwróci wartość podobną do “rpm-build-4.3.3.-18_nonptl”, pakiet

rpm-build jest zainstalowany. Jeśli nie zostanie zwrócona żadna informacja, zainstaluj

pakiet rpm-build umieszczony na dysku instalacyjnym CD nr 3 (z 5) systemu Red Hat

Enterprise Advanced Server w wersji 4, korzystając z narzędzia rpm z opcją -i.

Ustawianie wartości ulimit

W niniejszej sekcji opisano sposób ustawiania wartości ulimit w systemie Linux. Ta wartość

służy do definiowania limitów zasobów dla użytkownika i procesów.

W systemach Linux należy przed zainstalowaniem oprogramowania pośredniego Maximo

Asset Management ustawić wartość ulimit.

Aby ustawić wartość ulimit, wykonaj następujące czynności:

1. W wierszu komend wpisz ulimit -f unlimited

2. W wierszu komend wpisz ulimit -n 8192


Jeśli wartość ulimit jest ustawiona w pliku .profile dla użytkownika root, ustawienie ulimit

będzie obowiązywało dla wszystkich procesów.

W przypadku systemów AIX patrz “Zwiększanie maksymalnej wielkości plików i liczby

deskryptorów w systemie AIX” na stronie 31.

Ustawianie wielkości obszaru wymiany

W wielu przypadkach Maximo Asset Management jest aplikacją zużywającą dużo zasobów.

Zaleca się skonfigurowanie i dostrojenie systemu pod kątem maksymalnej wydajności. W

niniejszej sekcji opisano sposób ustawiania wielkości obszaru wymiany w systemach Linux.

Zwykle wielkość obszaru wymiany w systemach Linux musi być dwukrotnie większa od

wielkości fizycznej pamięci RAM w komputerze.

Dodatkowy obszar wymiany można udostępnić systemowi na różne sposoby:

v zwiększając istniejącą partycję wymiany;

v tworząc dodatkową partycję wymiany;

v tworząc plik wymiany.

Więcej informacji można znaleźć w dokumentacji danej dystrybucji systemu Linux.

W przypadku systemów AIX patrz “Powiększanie obszaru stronicowania w systemie AIX” na

stronie 31.

Ustawianie pamięci współużytkowanej

W niniejszej sekcji opisano sposób ustawiania minimalnej wielkości pamięci

współużytkowanej w systemach Linux.

W systemach Linux należy przed zainstalowaniem oprogramowania pośredniego Maximo

Asset Management ustawić minimalną wielkość pamięci współużytkowanej.

Aby ustawić minimalną wielkość pamięci współużytkowanej, wykonaj następujące

czynności:

1. W wierszu komend wpisz sysctl -w kernel.shmmax i sprawdź, czy wartość jest

mniejsza niż 268 435 456 bajtów (256 MB).

2. Aby zwiększyć wartość, w wierszu komend wpisz sysctl -w

kernel.shmmax=268435456.

3. Zaktualizuj wartość w pliku /etc/sysctl.conf.

Włączanie konfigurowania zdalnego

Jeśli planowane jest wykorzystanie funkcji programu instalacyjnego Maximo Asset

Management, która automatyzuje konfigurowanie oprogramowania pośredniego Maximo

Asset Management, należy włączyć usługę Remote Execution and Access (RXA) dla każdego

systemu, na którym będzie instalowane oprogramowanie pośrednie Maximo Asset

Management. Usługa RXA wymaga, aby na systemie docelowym był włączony co najmniej

jeden z protokołów obsługiwanych przez RXA, do których należą: rsh, rexec, SSH i Windows

SMB. Przed uruchomieniem programu instalacyjnego Maximo Asset Management należy

upewnić się, że jeden z tych protokołów jest uruchomiony i przyjmuje zdalne logowania przy

użyciu nazwy użytkownika i hasła skonfigurowanych na komputerze docelowym.

Rozdział 3. Przygotowanie do instalacji oprogramowania Maximo Asset Management 23

Jeśli zdalny system jest maszyną z systemem Windows, należy skonfigurować usługę RXA

do pracy za pośrednictwem protokołu SMB. Na komputerach z systemem Windows nie

można używać powłoki ssh Cygwin. Jeśli na komputerze z systemem Windows jest obecna

powłoka Cygwin, instalacja nie powiedzie się.

Domyślne instalacje systemów AIX nie zawsze obejmują odpowiedni protokół i wówczas

konieczne jest włączenie protokołów kompatybilnych z usługą RXA.

Usługa RXA nie umożliwia dostępu do napędów sieciowych na systemie lokalnym lub

zdalnym.

Przegląd instalacji Maximo Asset Management

Instalacja i wdrożenie oprogramowania IBM Maximo Asset Management składa się z

następujących zadań:

1. Instalacja i konfiguracja wymaganego oprogramowania pośredniego Maximo Asset

Management. Patrz Rozdział 4, “Instalacja oprogramowania pośredniego Maximo Asset

Management”, na stronie 27.

2. Instalacja i konfiguracja oprogramowania Maximo Asset Management.

3. Konfiguracja opcjonalnego oprogramowania pośredniego Maximo Asset Management,

takiego jak WebSphere Portal Server. Patrz “Przegląd serwera WebSphere Portal Server”

na stronie 69.

4. Instalacja i konfiguracja programu IBM Agent Controller (jest on instalowany przez

instalator oprogramowania pośredniego Tivoli). Patrz Rozdział 6, “Przegląd programu

IBM Agent Controller”, na stronie 141.

5. Instalacja pakietu językowego. Patrz Rozdział 8, “Przegląd programu instalacyjnego

pakietu językowego Maximo Asset Management”, na stronie 153.

6. Aktywacja licencji na oprogramowanie Maximo Asset Management. Patrz Rozdział 7,

“Instalacja pakietu rozwiązania procesu”, na stronie 147

Programy instalacyjne tych wielu komponentów Maximo Asset Management można

zainicjować ze startera, który zapewnia także dostęp do informacji o produkcie.

Starter Maximo Asset Management

Starter IBM Maximo Asset Management to scentralizowany interfejs służący do

uruchamiania zestawu programów instalacyjnych i zapewniający dostęp do informacji o

produktach.

Aplikacja startera pomaga w wyborze programów instalacyjnych i wskazuje właściwą

kolejność instalowania produktów.

Starter Maximo Asset Management umożliwia:

v dostęp do Centrum informacyjnego Maximo Asset Management;

v dostęp do informacji potrzebnych do zaplanowania instalacji i wdrożenia oprogramowania

Maximo Asset Management;

v uruchomienie instalatora oprogramowania pośredniego Tivoli;

v uruchomienie programu instalacyjnego Maximo Asset Management;

v uruchomienie programu instalacyjnego pakietu językowego Maximo Asset Management;

v aktywowanie licencji na oprogramowanie Maximo Asset Management.


Uruchamianie startera Maximo Asset Management

Aby uruchomić starter IBM Maximo Asset Management, wykonaj następujące czynności:

1. Zaloguj się na koncie z uprawnieniami administratora systemu na komputerze, na którym

mają być zainstalowane komponenty oprogramowania Maximo Asset Management.

2. Uruchom starter z katalogu głównego dysku DVD z produktem:

v Windows: Uruchom starter z pliku launchpad.exe, jeśli w systemie Windows

wyłączona jest funkcja autouruchamiania.

v AIX: Uruchom starter z katalogu głównego, używając pliku launchpad.sh.

Starter wykorzystuje do działania domyślną przeglądarkę systemową. Jeśli w systemie

AIX domyślną przeglądarką jest Firefox, prawdopodobnie starter nie będzie działał

prawidłowo z powodu niezgodności z interfejsem powłoki ksh. Aby używać startera w

przeglądarce Firefox, wykonaj następujące czynności w celu zmodyfikowania startera.

a. Skopiuj wszystkie pliki z dysku disk1 do katalogu lokalnego (na przykład

/user_dir). Jeśli nie są używane nośniki fizyczne, lecz pobrano obrazy produktów,

pobierz i wyodrębnij obrazy startera zgodnie z opisem w dokumencie dotyczącym

pobierania.

b. Zmodyfikuj plik /user_dir/launchpad/Firefox.sh, usuwając następujące wiersze:

typeset +r LOGNAME 2>/dev/null

LOGNAME=lp_user_$$; export LOGNAME

c. Uruchom starter z katalogu /user_dirv Linux: Uruchom starter z katalogu głównego, używając pliku launchpad.sh.

Na przykład

./media/cdrecorder/launchpad.sh

Uruchomienie startera z katalogu głównego pozwala uniknąć komplikacji, jakie

wystąpiłyby w wypadku uruchomienia go w podłączonym katalogu i konieczności

zamiany dysków. Gdyby użytkownik przeszedł do katalogu podłączonego dysku DVD

i uruchomił starter z tego katalogu, na określonym etapie procesu wdrażania konieczne

byłoby przejście na inny dysk DVD. Jednak nie byłoby to możliwe, ponieważ starter

wciąż działałby z katalogu na podłączonym dysku. Nie było by także możliwe

odłączenie dysku bez przerywania pracy startera.

v Sun Solaris: Uruchom starter z katalogu głównego, używając pliku launchpad.sh.

Więcej informacji na temat parametrów instalacji i konfiguracji, które można napotkać

podczas instalowania oprogramowania Maximo Asset Management, zawierają sekcje “Tabele

planowania wdrożenia oprogramowania pośredniego Maximo Asset Management” na stronie

10 i “Tabela planowania wdrożenia oprogramowania Maximo Asset Management” na stronie

17.

Rozdział 3. Przygotowanie do instalacji oprogramowania Maximo Asset Management 25


Rozdział 4. Instalacja oprogramowania pośredniego Maximo

Asset Management

Przed zainstalowaniem oprogramowania IBM Maximo Asset Management konieczne jest

wdrożenie kilku produktów zaliczanych do oprogramowania pośredniego Maximo Asset

Management. Instalator oprogramowania pośredniego Tivoli udostępnia interfejs służący do

instalowania i wdrażania oprogramowania pośredniego Maximo Asset Management w sposób

niezawodny i powtarzalny. Instalator oprogramowania pośredniego Tivoli rejestruje opcje

wybierane w danym wdrożeniu Maximo Asset Management i parametry konfiguracyjne

skojarzone z tymi opcjami, a następnie instaluje i wdraża oprogramowanie pośrednie Maximo

Asset Management na podstawie informacji wprowadzonych przez użytkownika.

Instalator oprogramowania pośredniego Tivoli instaluje i wdraża następujące programy:

v Serwery bazy danych

Maximo Asset Management używa bazy danych Maximo do przechowywania

szczegółowych informacji o atrybutach i historii poszczególnych elementów konfiguracji

(CI) oraz o relacjach między elementami konfiguracji.

Możliwe będzie zainstalowanie nowej instancji bazy DB2 UDB 9.1 bądź użycie

dotychczas stosowanej instancji DB2 UDB 8.2 lub DB2 UDB 9.1. Jeśli we wdrożeniu

Maximo Asset Management ma być używany serwer MS SQL Server lub Oracle,

konieczne będzie odrębne zainstalowanie i skonfigurowanie odpowiedniego serwera.

v Serwer katalogów

Serwer katalogów służy do zabezpieczenia aplikacji J2EE Maximo Asset Management.

Możliwe będzie zainstalowanie nowej instancji serwera IBM Tivoli Directory Server 6.1

bądź użycie stosowanej dotychczas instancji serwera IBM Tivoli Directory Server lub MS

Active Directory. W przypadku instalacji nowej wersji serwera IBM Tivoli Directory

Server konieczne jest zainstalowanie nowej instancji DB2 UDB lub użycie istniejącego już

serwera DB2 UDB. Jeśli wybranym serwerem katalogów jest MS Active Directory Server,

konieczne będzie odrębne zainstalowanie i skonfigurowanie go.

v Serwer J2EE

Serwer J2EE to serwer aplikacji używany do obsługi aplikacji Maximo Asset Management

i zarządzania nią.

Konieczne jest zainstalowanie nowej instancji serwera IBM WebSphere Network

Deployment 6.1.

Serwer katalogów można skonfigurować w taki sposób, aby zabezpieczał wdrożenie

serwera J2EE. Można użyć lokalnego lub zdalnego serwera IBM Tivoli Directory Server

lub MS Active Directory Server.

Komponent J2EE składa się z następujących podkomponentów:

– IBM HTTP Server

IBM HTTP Server jest używany jako podstawowy serwer HTTP.

Należy zainstalować nową instancję serwera IBM HTTP Server.

– IBM HTTP Server Plugin

Wtyczka IBM HTTP Server Plug-in pełni rolę interfejsu między serwerem IBM HTTP

Server a serwerem J2EE.

Należy zainstalować nową instancję wtyczki IBM HTTP Server Plug-in.

Serwery WebLogic Server i MS Active Directory Server, jeśli użytkownik zdecyduje, że chce

z nich korzystać, trzeba będzie zainstalować i skonfigurować oddzielnie.


Instalator oprogramowania pośredniego Tivoli wdraża oprogramowanie na jednym

komputerze. Aby wdrożyć oprogramowanie pośrednie Maximo Asset Management na wielu

komputerach, należy wywołać instalatora oprogramowania pośredniego Tivoli na każdym

komputerze w wybranej konfiguracji topologii. Należy opracować spójną strategię wdrażania

oprogramowania pośredniego Maximo Asset Management na poszczególnych systemach,

które będą używane we wdrożeniu Maximo Asset Management. Jeśli jakiś komponent

Maximo Asset Management, na przykład DB2, zostanie wdrożony w systemie za pomocą

instalatora oprogramowania pośredniego Tivoli, a potem okaże się, że na tym samym

systemie trzeba zainstalować np. serwer IBM Tivoli Directory Server, to konieczne będzie

odinstalowanie oprogramowania DB2 i ponowne wdrożenie go w planie wdrożenia

instalatora oprogramowania pośredniego Tivoli zawierającym IBM Tivoli Directory Server.

Instalacja oprogramowania pośredniego Maximo Asset Management na danym systemie musi

obejmować wszystkie komponenty oprogramowania przeznaczone do zainstalowania w tym

systemie.

Za każdym razem, gdy instalator oprogramowania pośredniego Tivoli jest używany do

instalowania lub odinstalowania zestawu oprogramowania pośredniego, generowany jest

identyfikator procesu. Identyfikator procesu będzie zapisany w systemie plików w różnych

miejscach związanych z dziennikami i wygenerowanymi plikami, np. w nazwach plików,

nazwach katalogów i w komunikatach w dzienniku. Identyfikator procesu służy do

grupowania dzienników i innych wygenerowanych plików powiązanych z tym samym

wywołaniem instalatora oprogramowania pośredniego Tivoli. Ponadto identyfikator oddziela

dzienniki i inne wygenerowane pliki powiązane z różnymi wywołaniami instalatora

oprogramowania pośredniego Tivoli. Identyfikator procesu jest łańcuchem znaków w

formacie [operacja_MMdd_GG.mm], gdzie operacja jest łańcuchem identyfikującym

wykonywaną operację, np. “INSTALL” lub “UNINSTALL”, MM jest dwucyfrowym

numerem (1-12) bieżącego miesiąca, dd jest dwucyfrowym numerem (1-31) bieżącego dnia w

miesiącu, HH jest dwucyfrowym numerem (0-23) bieżącej godziny, a mm jest dwucyfrowym

numerem (0-59) bieżącej minuty. Oto przykładowe wartości identyfikatorów procesów:

v [INSTALL_0924_15.45]

Instalacja rozpoczęta 24 września o godzinie 15:45.

v [UNINSTALL_1216_09.59]

Deinstalacja rozpoczęta 15 grudnia o godzinie 9:59.

Oprócz instalowania i konfigurowania oprogramowania pośredniego Maximo Asset

Management, instalator oprogramowania pośredniego Tivoli wykonuje także dodatkowe

zadania. Jeśli użytkownik nie uruchamia instalatora oprogramowania pośredniego Maximo

Asset Management, ponieważ zamierza ręcznie skonfigurować dotychczas używane

oprogramowanie pośrednie, musi także wykonać następujące zadania:

v Skonfigurować VMM po zainstalowaniu i skonfigurowaniu serwera J2EE i serwera

katalogów. Więcej informacji zawiera sekcja “Ręczne konfigurowanie programu Virtual

Member Manager w środowisku WebSphere” na stronie 113.

v Zainstalować program IBM Agent Controller. Więcej informacji zawiera sekcja

Rozdział 6, “Przegląd programu IBM Agent Controller”, na stronie 141.

Obszar roboczy instalatora oprogramowania pośredniego Tivoli

Instalator oprogramowania pośredniego Tivoli rejestruje opcje wybierane przez użytkownika

podczas instalacji w katalogu nazywanym obszarem roboczym, a następnie konfiguruje

wybrane komponenty jako pojedynczą wdrożoną aplikację. Po wdrożeniu danego planu

instalator oprogramowania pośredniego Tivoli nie może na tym samym komputerze wdrażać

dodatkowych opcji i produktów. Należy najpierw całkowicie usunąć istniejący plan za

pomocą instalatora oprogramowania pośredniego Tivoli. Dopiero potem można zainstalować

inny zestaw opcji i produktów.


W obszarze roboczym zapisany jest skład wdrożenia, szczegółowe informacje na jego temat

oraz dzienniki wygenerowane przez instalatora oprogramowania pośredniego Tivoli.

Domyślnie obszar roboczy instalatora oprogramowania pośredniego Tivoli jest zdefiniowany

jako:

W systemie Windows

C:\ibm\tivoli\mwi\workspace

W systemach UNIX

/ibm/tivoli/mwi/workspace

Obszar roboczy może być zdefiniowany na zasobie współużytkowanym udostępnionym dla

wszystkich systemów, na których będzie uruchamiany instalator oprogramowania

pośredniego Tivoli. Umieszczenie obszaru roboczego na zasobie współużytkowanym

eliminuje konieczność ręcznego kopiowania plików, np. pliku topologii, między

komputerami.

Obszar roboczy zawiera następujące elementy:

Plan wdrożenia

Plan wdrożenia to zbiór kroków instalacji, parametrów konfiguracyjnych dla tych

kroków oraz informacji o komputerach docelowych. Jest generowany przez

instalatora oprogramowania pośredniego Tivoli i rezyduje w katalogu obszaru

roboczego.

Zmiana kroków wdrożenia powoduje usunięcie istniejącego planu wdrożenia i

zastąpienie go nowym.

Pliki konfiguracyjne planu wdrożenia zawierają informacje o samym planie. Przy

każdej modyfikacji planu wdrożenia, w tym przy zmianie konfiguracji

dotychczasowych opcji wdrożenia, pliki konfiguracyjne planu wdrożenia są

usuwane; pliki te zostaną na nowo wygenerowane przy kolejnym wdrożeniu.

Plik topologii

Plik topologii jest to plik właściwości opisujący parametry konfiguracyjne wdrożenia

oprogramowania pośredniego Maximo Asset Management. Ten plik jest tworzony, a

następnie aktualizowany po każdym wdrożeniu lub deinstalacji. Jeśli nie został

zdefiniowany obszar roboczy umieszczony centralnie i dostępny dla wszystkich

systemów, na których będzie instalowane oprogramowanie pośrednie Maximo Asset

Management, tan plik trzeba będzie skopiować do obszaru roboczego na każdym

komputerze, na którym będzie wdrażane oprogramowanie pośrednie Maximo Asset

Management. Na podstawie zawartości tego pliku program instalacyjny Maximo

Asset Management może zapełnić swoje panele odpowiednimi wartościami

domyślnymi.

Plik ten jest zapisany jako <workspace>/topology.xml.

Dzienniki

W katalogu obszaru roboczego znajdują się pliki dzienników zawierające informacje

o wdrożeniu. Ponadto katalog ten zawiera własne pliki dzienników oprogramowania

pośredniego Maximo Asset Management.

Rozdział 4. Instalacja oprogramowania pośredniego Maximo Asset Management 29

Przegląd planu wdrożenia oprogramowania pośredniego Maximo Asset

Management

Plan wdrożenia rezyduje w katalogu obszaru roboczego i jest generowany na podstawie opcji

wdrażania wybranych w instalatorze oprogramowania pośredniego Tivoli. Plan składa się z

szeregu kroków wdrożenia i parametrów konfiguracji. Każdy krok odpowiada instalacji lub

deinstalacji jednej części oprogramowania pośredniego. Zmiana opcji wdrożenia powoduje

usunięcie istniejącego planu wdrożenia i zastąpienie go nowym.

Po wygenerowaniu planu wdrożenia na podstawie informacji wprowadzonych w instalatorze

oprogramowania pośredniego Tivoli użytkownik ma możliwość wykonania planu przez

instalatora oprogramowania pośredniego Tivoli. Ta metoda wykonywania planu wdrożenia

jest zalecana w większości przypadków.

Opcje wywoływania planu wdrożenia

Po wygenerowaniu planu wdrożenia na podstawie informacji wprowadzonych w instalatorze

oprogramowania pośredniego Tivoli użytkownik ma do dyspozycji kilka opcji wykonania

planu.

Wykonanie planu wdrożenia przez instalatora oprogramowania pośredniego Tivoli po

wygenerowaniu planu

Jest to najczęściej stosowana metoda realizacji planu wdrożenia. Użytkownik tworzy

plan za pomocą instalatora oprogramowania pośredniego Tivoli, a następnie

nakazuje instalatorowi wykonanie planu, tj. zainstalowanie i skonfigurowanie

wybranych elementów oprogramowania pośredniego. Ta opcja obejmuje także

skonfigurowanie istniejących instancji oprogramowania pośredniego obecnych w

środowisku użytkownika, które będą używane razem z oprogramowaniem Maximo

Asset Management.

Ta metoda wykonywania planu wdrożenia jest zalecana w większości przypadków.

Utworzenie planu wdrożenia za pomocą instalatora oprogramowania pośredniego

Tivoli, a następnie podział planu na komponenty i dystrybucja planu

Plan wdrożenia ma postać zbioru plików XML, których można użyć do wdrażania

oprogramowania pośredniego za pomocą instalatora oprogramowania pośredniego

Tivoli lub narzędzia Apache Ant. Ant to narzędzie typu Open Source służące do

automatyzowania procesu budowania oprogramowania. Ant wykorzystuje pliki

XML do opisu zadań i zależności w procesie budowania.

Do wykonania plan wdrożenia poza instalatorem oprogramowania pośredniego

Tivoli potrzebne jest zainstalowane narzędzie Ant 1.6.5 i środowisko Java JRE 1.5.

Ta metoda wykonywania planu wdrożenia powinna być zarezerwowana dla

zaawansowanych użytkowników, którzy muszą modyfikować parametry planu

niepodlegające konfiguracji za pośrednictwem instalatora oprogramowania


Przygotowywanie systemów UNIX dla oprogramowania pośredniego


W celu utworzenia na systemie środowiska gotowego na przyjęcie oprogramowania Maximo

Asset Management i powiązanego z nim oprogramowania pośredniego konieczne jest nadanie

niektórym parametrom systemu UNIX określonych wartości.


Zwiększanie maksymalnej wielkości plików i liczby

deskryptorów w systemie AIX

Aby oprogramowanie Maximo Asset Management działało prawidłowo, konieczne jest

zwiększenie domyślnej liczby deskryptorów plików dozwolonych dla użytkownika root oraz

maksymalnej dozwolonej wielkości plików na nieograniczoną.

Aby zwiększyć dopuszczalną wielkość plików oraz liczbę dozwolonych deskryptorów dla

użytkownika root w systemie AIX, wykonaj następujące czynności:

1. Otwórz plik /etc/security/limits w edytorze tekstu.

2. Odszukaj sekcję dotyczącą użytkownika root, a następnie zmień wartości wymienionych

niżej parametrów na podane.

root:

fsize = -1

nofiles = 8192

3. Wartość -1 parametru fsize oznacza brak limitu.

4. Zapisz plik i wyjdź z edytora.

Aby zmiany odniosły skutek, należy wylogować się jako użytkownik root i ponownie

zalogować.

Sprawdź ustawienia w oknie komend, wydając następującą komendę:

ulimit -a

Wyniki wykonania komendy ulimit powinny być podobne do poniższych:

time(seconds) unlimited

file(blocks) unlimited

data(kbytes) 2097152

stack(kbytes) 32768

memory(kbytes) unlimited

coredump(blocks) 2097151

nofiles(descriptors) 8192

Powiększanie obszaru stronicowania w systemie AIX

Aby pomyślnie zainstalować i uruchomić oprogramowania Maximo Asset Management,

należy powiększyć domyślny obszar stronicowania systemu AIX do co najmniej 4 GB lub

optymalnie do wielkości pamięci fizycznej systemu.

Aby określić aktualną wielkość obszaru wymiany dostępną dla serwera, należy wydać

następującą komendę:

lsps -a

Spowoduje to wygenerowanie informacji podobnej do następującej:

Page Space Physical Volume Volume Group Size %Used

hd6 hdisk0 rootvg 5632MB 2

Aby określić wielkość partycji logicznej, należy wydać następującą komendę:

lslv hd6

Ta komenda zwróci m.in. informacje o partycjach w postaci podobnej do następującej:

LPs: 44

PP SIZE: 128 megabyte(s)


W przykładowym wyniku widoczna jest informacja o 44 partycjach logicznych, o wielkości

128 MB każda. Dla systemu dostępny jest obszar stronicowania o łącznej wielkości 5632 MB.

Aby powiększyć obszar stronicowania, należy dodać do systemu kolejne partycje logiczne.

Do dodawania partycji logicznych należy użyć następującej komendy:

chps -s xx yyy

Gdzie xx jest liczbą dodawanych partycji logicznych, zaś yyy wskazuje na wolumin logiczny.

Na przykład komenda

chps -s 10 hd6

dodaje 10 partycji logicznych do woluminu logicznego hd6, co powoduje powiększenie

obszaru stronicowania o 1280 MB.

Włączanie asynchronicznego we/wy w systemie AIX

Tivoli Directory Server w systemach AIX wymaga, aby było włączone asynchroniczne

we/wy. Bez asynchronicznego we/wy nie będzie możliwe pomyślne uruchomienie instancji

baz danych DB2 i Oracle. Jest to wymaganie operacyjne, a nie instalacyjne, dlatego ten krok

można wykonać w dowolnym momencie przed rozpoczęciem pełnej eksploatacji produktu.

Ten krok jest konieczny tylko na systemach, na których będzie działał serwer IBM Tivoli

Directory Server.

Aby włączyć asynchroniczne we/wy, wykonaj następujące czynności:

1. Zaloguj się w systemie jako użytkownik root.

2. Otwórz terminal i uruchom następującą komendę:

smit chgaio

3. W oknie dialogowym System Management Interface Tool (SMIT) zmień ustawienie

STATE, konfigurowane przy restarcie systemu, z wartości defined na available .


5. Wyjdź z narzędzia SMIT.

6. Uruchom następującą komendę z wiersza komend:

smit aio

7. W oknie dialogowym System Management Interface Tool (SMIT) wybierz opcję

Configure Defined Asynchronous I/O (Skonfiguruj zdefiniowane asynchroniczne

we/wy) i kliknij przycisk Enter (Wprowadź).

8. Zrestartuj system, aby zmiany odniosły skutek.

Sprawdzanie, czy w systemie Linux są zainstalowane

wymagane biblioteki

Program instalacyjny oprogramowania pośredniego Maximo Asset Management wymaga,

aby w systemie Linux była obecna biblioteka libstdc+.so.5. W przeciwnym razie nie będzie

możliwe uruchomienie interfejsu użytkownika programu instalacyjnego oprogramowania

pośredniego Maximo Asset Management.

Jeśli ta biblioteka nie jest zainstalowana, zostanie zgłoszony błąd z informacją, że program

instalacyjny oprogramowania pośredniego Maximo Asset Management nie może działać w

trybie graficznym.


W razie napotkania tego błędu należy sprawdzić, czy w katalogu /usr/lib/ jest zainstalowana

biblioteka libstdc+.so.5. Ta biblioteka wchodzi w skład dystrybucji Red Hat Enterprise Linux

v4 update 4. Jeśli tej biblioteki nie ma w systemie, należy odszukać pakiet RPM, który ją

zawiera, i zainstalować ten pakiet.

Konfigurowanie środowiska JRE w systemie Linux

W niektórych przypadkach działanie instalatora oprogramowania pośredniego Tivoli kończy

się niepowodzeniem w systemie RHEL 5 lub w innych systemach z włączonymi

zabezpieczeniami SELinux.

W jednym z wariantów takiego niepowodzenia instalator oprogramowania pośredniego Tivoli

kończy pracę z komunikatem o błędzie, który informuje, że w systemie nie znaleziono

środowiska wykonawczego Java (JRE — Java Runtime Environment). W takim wypadku

należy zastosować jedno z następujących rozwiązań:

v Tymczasowo wyłącz zabezpieczenia SELinux, używając komendy setenforce 0, uruchom

instalację, a następnie włącz zabezpieczenia SELinux za pomocą komendy setenforce 1.

v Edytuj plik konfiguracyjny /etc/selinux/config i skonfiguruj zabezpieczenia SELINUX w

trybie permissive lub disabled. Takie rozwiązanie ma jednak wpływ na poziom

bezpieczeństwa całego systemu.

W innym wariancie niepowodzenia instalator oprogramowania Tivoli kończy działanie

niepowodzeniem, informując, że nie może znaleźć maszyny wirtualnej VM. W takim

wypadku należy zastosować jedno z następujących rozwiązań:

v Ręcznie wydaj komendę chcon -R -t textrel_shlib_t <install_dir/jvm/jre>.

v Edytuj plik konfiguracyjny /etc/selinux/config i skonfiguruj zabezpieczenia SELINUX w

trybie permissive lub disabled. Takie rozwiązanie ma jednak wpływ na poziom

bezpieczeństwa całego systemu.

Instalowanie i konfigurowanie oprogramowania pośredniego Maximo

Asset Management za pomocą instalatora oprogramowania

pośredniego Tivoli

W niniejszej procedurze wyjaśniono sposób zastosowania instalatora oprogramowania

pośredniego Tivoli do utworzenia planu wdrożenia służącego do zainstalowania i

skonfigurowania wymaganego oprogramowania pośredniego.

Instrukcje zamieszczone w niniejszej sekcji dotyczą instalacji typowej z zastosowaniem

wartości domyślnych. Ponadto w instrukcjach przyjęto, że użytkownik stosuje instalatora

oprogramowania pośredniego Tivoli do zainstalowania pełnego zestawu oprogramowania

pośredniego Maximo Asset Management do użytku z oprogramowaniem Maximo Asset

Management na jednym komputerze. Jeśli planowane jest wdrażanie oprogramowania

pośredniego Maximo Asset Management na macierzy komputerów, konieczne będzie

uruchomienie instalatora oprogramowania pośredniego Tivoli na każdym komputerze i

wybieranie oprogramowania pośredniego, które ma być na nim zainstalowane. W takiej

sytuacji wyświetlany będzie tylko podzbiór paneli omawianych w niniejszej instrukcji, tj. te

panele, które mają związek z oprogramowaniem pośrednim instalowanym na danym

komputerze.

Instalator oprogramowania pośredniego Tivoli może również skonfigurować już

zainstalowane oprogramowanie pośrednie. Jeśli planowane jest wykorzystanie dotychczas

używanego oprogramowania pośredniego Maximo Asset Management we wdrożeniu

Maximo Asset Management, należy skorzystać z informacji zamieszczonych w sekcji


“Wykorzystanie dotychczasowego oprogramowania pośredniego” na stronie 45. Omówienie

planowania wdrożenia Maximo Asset Management zawiera informacje o stosowaniu wartości

innych niż domyślne podczas instalacji niestandardowej.

Niekiedy podczas instalacji realizowanej w sesji zdalnej pola i etykiety w panelach instalatora

oprogramowania pośredniego Tivoli nie są poprawnie wyświetlane. Zaleca się używanie

instalatora oprogramowania pośredniego Tivoli lokalnie na systemie, na którym

oprogramowanie to jest lub będzie zainstalowane. W razie napotkania wspomnianych

nieprawidłowości należy najpierw zminimalizować, a następnie zmaksymalizować kreatora

instalacji, aby wymusić ponowne wyświetlenie panelu.

Należy unikać używania nazwy localhost jako nazwy hosta w programie instalacyjnym.

Należy podawać pełną nazwę hosta systemu, na którym przeprowadzana jest instalacja. W

przypadku systemów Linux należy upewnić się, że komenda hostname -f zwraca w pełni

kwalifikowaną nazwę hosta. Jeśli nie zwraca, należy skorzystać z dokumentacji systemu

operacyjnego i zadbać o to, aby komenda hostname zwracała pełną nazwę hosta. W

systemach Windows należy zadbać o zdefiniowanie przyrostka podstawowej domeny DNS

systemu Windows. Aby zweryfikować pełną nazwę hosta, wykonaj następujące czynności:

1. Kliknij prawym przyciskiem myszy ikonę Mój komputer na pulpicie.

2. Wybierz opcję Właściwości.

Zostanie wyświetlony panel Właściwości systemu.

3. Na karcie Nazwa komputera kliknij przycisk Zmień.

Zostanie wyświetlony panel Zmiany nazwy komputera.

4. W polu Nazwa komputera wpisz pełną nazwę hosta, a następnie kliknij przycisk Więcej.

Zostanie wyświetlony panel Sufiks domeny DNS i nazwa NetBIOS komputera.

5. Upewnij się, że w polu Sufiks podstawowej domeny DNS jest wyświetlana nazwa

domeny, a następnie kliknij przycisk OK.

6. W panelu Zmiany nazwy komputera kliknij przycisk OK.

7. Kliknij przycisk Zastosuj i zamknij panel Właściwości systemu.

Ważne: Wprowadzając wartości LDAP w polach panelu instalacyjnego Maximo Asset

Management, wpisach w plikach LDIF lub instancjach katalogu (za pomocą własnych

narzędzi serwera katalogów), należy przestrzegać obowiązujących w danym systemie reguł

składni dotyczących używania znaków specjalnych w łańcuchach LDAP. W większości

przypadków znaki specjalne muszą być poprzedzane znakiem zmiany znaczenia, aby były

czytelne dla serwera katalogów. Niepoprzedzanie znaków specjalnych w łańcuchach

używanych z oprogramowaniem Maximo Asset Management spowoduje zgłaszanie błędów

przez Maximo Asset Management.

W wielu serwerach katalogów spacja jest traktowana jak znak specjalny będący częścią

łańcucha LDAP. Dlatego, jeśli użytkownik omyłkowo wprowadzi łańcuch LDAP zawierający

spację, np. na końcu wartości, i nie poprzedzi spacji znakiem zmiany znaczenia, zgłaszane

będą trudne do zdiagnozowania błędy oprogramowania Maximo Asset Management.

Więcej informacji na temat znaków specjalnych w łańcuchach LDAP zawiera dokumentacja

używanego serwera katalogów.

Aby zainstalować wymagane wstępnie oprogramowanie pośrednie dla Maximo Asset

Management, wykonaj następujące czynności:

1. Zaloguj się jako użytkownik z uprawnieniami administratora.

2. Uruchom instalatora oprogramowania pośredniego Tivoli ze startera.

a. Uruchom starter:


Windows

Przejdź do katalogu głównego dysku DVD zatytułowanego “Maximo Asset

Management 7.1” albo pobranego obrazu instalacyjnego, a następnie

uruchom komendę: launchpad.exe.

Linux Przejdź do katalogu głównego dysku DVD zatytułowanego “Maximo Asset


uruchom komendę: launchpad.sh.

AIX Przejdź do katalogu głównego dysku DVD zatytułowanego “Maximo Asset


uruchom komendę: launchpad.sh.

Sun Solaris

Przejdź do katalogu głównego dysku DVD zatytułowanego “Maximo Asset


uruchom komendę: launchpad.sh.b. W panelu nawigacji startera kliknij opcję Zainstaluj produkt.

c. Kliknij odsyłacz Oprogramowanie pośrednie w punkcie 1. Zainstaluj

oprogramowanie pośrednie. 3. Wybierz język instalacji i kliknij przycisk OK.

4. Na panelu Witamy kliknij przycisk Dalej.

5. Zostanie wyświetlone okno umowy licencyjnej instalatora oprogramowania pośredniego

Tivoli. Przeczytaj informacje licencyjne i wybierz opcję Akceptuję warunki firmy

IBM i firm innych niż IBM, jeśli zgadzasz się na warunki licencji. Kliknij przycisk

Dalej.

6. W panelu wyboru obszaru roboczego określ katalog, który będzie używany jako obszar

roboczy instalatora oprogramowania pośredniego Tivoli, a następnie kliknij przycisk

Dalej.

Domyślne położenie obszaru roboczego to ostatnie położenie używane przez bieżącego

użytkownika, określone w węźle preferencji użytkownika oprogramowania pośredniego.

Jeśli w węźle preferencji użytkownika oprogramowania pośredniego nie istnieje

poprzednie położenie obszaru roboczego, obszar roboczy będzie domyślnie znajdował

się w katalogu C:\ibm\tivoli\mwi\workspace w systemach Windows albo

/ibm/tivoli/mwi/workspace w systemach UNIX.

Jeśli wybrany katalog nie istnieje, zostanie utworzony.

Po wdrożeniu instalator oprogramowania pośredniego Tivoli generuje we wskazanym

katalogu plik topologii. Użytkownik może ręcznie skopiować ten plik topologii do

obszaru roboczego na następnym komputerze w topologii, dzięki czemu informacje o

wdrożeniu oprogramowania pośredniego będą dostępne dla instalatora oprogramowania

pośredniego Tivoli, gdy zostanie on uruchomiony na następnym komputerze.

7. W panelu instalacji Mechanizmu autonomicznego wdrażania IBM kliknij przycisk

Dalej, aby zainstalować Mechanizm autonomicznego wdrażania IBM.

8. W panelu Opcje wdrażania wybierz składniki do wdrożenia na tym komputerze i kliknij

przycisk Dalej. Dostępne są następujące opcje:

Serwer bazy danych

Serwer bazy danych jest używany do przechowywania szczegółowych

informacji o atrybutach i historii poszczególnych elementów konfiguracji (CI)

oraz o relacjach między elementami konfiguracji.

Serwer katalogów

Serwer katalogów służy do zabezpieczenia serwera J2EE. Ten składnik należy

wybrać, aby zainstalować lokalnie nowy serwer katalogów lub użyć już

zainstalowanego lokalnie serwera katalogów.


Serwer J2EE

Serwer J2EE to serwer aplikacji używany do obsługi aplikacji zarządzania

nimi.

Jeśli użytkownik wybierz opcję zainstalowania wyłącznie serwera J2EE, a nie

innego oprogramowania pośredniego Maximo Asset Management, zostanie

wyświetlona prośba o wskazanie serwera katalogów, który ma być używany do

zabezpieczenia serwera aplikacji. Możliwe będzie użycie w tym celu

istniejącej instancji serwera IBM Tivoli Directory Server lub istniejącej

instancji serwera Microsoft Active Directory.

Zabezpiecz serwer J2EE, korzystając z serwera katalogów.

Ta opcja umożliwia użycie serwera katalogów do zabezpieczenia serwera J2EE.

Domyślnie ta opcja jest zaznaczona. Musi pozostać zaznaczona, aby była

dostępna opcja serwera katalogowego. Jeśli użytkownik zrezygnuje z

zabezpieczania serwera J2EE za pomocą serwera katalogów, nie będzie

możliwe zainstalowanie serwera katalogów za pomocą programu

instalacyjnego oprogramowania pośredniego Maximo Asset Management. 9. W oknie podsumowania planu wdrożenia kliknij przycisk Dalej, aby skonfigurować

wyświetlone parametry.

Plan wdrożenia zostanie wygenerowany i zostaną wyświetlone szczegółowe informacje

na jego temat.

10. W panelu Referencje wprowadź nazwę użytkownika i hasło, które będą używane do

wdrażania planu, a następnie kliknij przycisk Dalej.

Można włączyć opcję użycia hasła użytkownika domyślnego we wszystkich panelach

instalatora oprogramowania pośredniego Tivoli. W tym celu należy zaznaczyć opcję

Użyj tego hasła jako wartości dla wszystkich kolejnych haseł.

11. Wprowadź następujące parametry konfiguracyjne serwera DB2 Enterprise Edition

Server, a następnie kliknij przycisk Dalej.

Miejsce instalacji

Wprowadź położenie, w którym ma być zainstalowany serwer DB2.

Windows:

Położenie domyślne to C:\Program Files\IBM\SQLLIB

Linux: Położenie domyślne to /opt/IBM/db2/V9.1

AIX: Położenie domyślne to /opt/IBM/db2/V9.1

Nazwa użytkownika serwera administracyjnego DB2

Wprowadź nazwę konta administracyjnego DB2.

Windows:

Nazwa domyślna to db2admin

Linux: Nazwa domyślna to dasusr1

AIX: Nazwa domyślna to dasusr1

Hasło serwera administracyjnego DB2

Wprowadź hasło dla konta administracyjnego DB2.

Użytkownik chroniony (tylko systemy Linux i AIX)

Wprowadź ID użytkownika systemowego, który może być używany jako konto

użytkownika chronionego DB2.

Domyślny ID użytkownika chronionego to db2fenc1.12. Wprowadź następujące parametry konfiguracyjne instancji bazy danych Maximo Asset

Management, a następnie kliknij przycisk Dalej.


Nazwa instancji

Wprowadź nazwę instancji bazy danych Maximo Asset Management.

Domyślna nazwa na wszystkich platformach to ctginst1.

Port Wprowadź numer portu, którego będzie używać instancja bazy danych Maximo

Asset Management.

Domyślny numer na wszystkich platformach to 50005.

Nazwa użytkownika instancji

Wprowadź nazwę użytkownika dla instancji bazy danych Maximo Asset

Management.

Windows:

Nazwa domyślna to db2admin

Linux: Nazwa domyślna to ctginst1

AIX: Nazwa domyślna to ctginst1

Hasło użytkownika instancji

Wprowadź hasło użytkownika instancji bazy danych Maximo Asset

Management.13. Wprowadź informacje o grupach użytkowników DB2:

Grupa administratorów DB2

Wprowadź nazwę grupy administratorów DB2.

Windows:

Nazwa domyślna to DB2ADMNS

Linux: Nazwa domyślna to db2grp1

AIX: Nazwa domyślna to db2grp1

Grupa użytkowników DB2 (tylko w systemie Windows)

Wprowadź nazwę grupy użytkowników DB2.

Nazwa domyślna to DB2USERS.14. Wprowadź następujące parametry konfiguracji dla serwera IBM Tivoli Directory Server,

a następnie kliknij przycisk Dalej.

Miejsce instalacji

Wprowadź położenie, w którym ma zostać zainstalowany IBM Tivoli Directory

Server.

Windows:

Położenie domyślne to C:\Program Files\IBM\LDAP\V6.1

Linux: Położenie domyślne to /opt/IBM/ldap/V6.1

AIX: Położenie domyślne to /opt/IBM/ldap/V6.1

Nazwa wyróżniająca administratora

Wprowadź nazwę wyróżniającą administratora serwera IBM Tivoli Directory

Server.

Domyślna nazwa na wszystkich platformach to cn=root.

Hasło administratora

Wprowadź hasło administratora serwera IBM Tivoli Directory Server.15. Wprowadź następujące parametry konfiguracji dla serwera IBM Tivoli Directory Server,



Jednostka organizacyjna

Wprowadź nazwę jednostki organizacyjnej serwera IBM Tivoli Directory

Server, która ma być używana z oprogramowaniem Maximo Asset

Management.

Domyślna nazwa na wszystkich platformach to ou=SWG.

Przyrostek organizacji i kraju

Wprowadź przyrostek organizacji i kraju serwera IBM Tivoli Directory Server,

jakie mają być używane z oprogramowaniem Maximo Asset Management.

Przyrostki domyślne na wszystkich platformach to o=IBM,c=US.

Port serwera katalogów

Wprowadź numer portu serwera IBM Tivoli Directory Server.


Bezpieczny port serwera katalogów

Wprowadź numer bezpiecznego portu serwera IBM Tivoli Directory Server.


Port administracyjny

Wprowadź numer portu administracyjnego serwera IBM Tivoli Directory

Server.


Bezpieczny port administracyjny

Wprowadź numer bezpiecznego portu administracyjnego serwera IBM Tivoli

Directory Server.

Domyślny numer na wszystkich platformach to 3539.16. Wprowadź następujące parametry konfiguracyjne instancji bazy danych serwera IBM

Tivoli Directory Server, a następnie kliknij przycisk Dalej.

Nazwa bazy danych

Wprowadź nazwę bazy danych DB2, w której są przechowywane dane serwera

IBM Tivoli Directory Server.

Domyślna nazwa na wszystkich platformach to security.

Nazwa instancji

Wprowadź nazwę instancji bazy danych serwera IBM Tivoli Directory Server.

Domyślna nazwa na wszystkich platformach to idsccmdb.

Port Wprowadź numer portu używanego przez instancję bazy danych serwera IBM

Tivoli Directory Server.


Hasło użytkownika instancji

Wprowadź hasło dla ID użytkownika instancji.17. Wprowadź następujące parametry konfiguracji zabezpieczeń serwera WebSphere

Application Server, a następnie kliknij przycisk Dalej.

Nazwa hosta LDAP

Wprowadź nazwę hosta systemu, na którym działa instancja serwera LDAP

zabezpieczająca serwer WebSphere.


Wprowadź numer portu używany przez serwer LDAP do zabezpieczenia

serwera WebSphere.


Domyślny numer to 389.

Wpis podstawowy LDAP

Wprowadź podstawową jednostkę LDAP instancji LDAP używanej do

zabezpieczenia serwera WebSphere.

Domyślny wpis to ou=SWG,o=IBM,c=US.

Przyrostek użytkownika

Wprowadź przyrostek użytkownika instancji LDAP używany do


Domyślny przyrostek to ou=users,ou=SWG,o=IBM,c=US.

Przyrostek grupy

Wprowadź przyrostek grupy instancji LDAP używany do zabezpieczenia

serwera WebSphere.

Domyślny przyrostek to ou=groups,ou=SWG,o=IBM,c=US.

Przyrostek kontenera organizacji

Wprowadź przyrostek kontenera organizacji instancji LDAP używany do


Domyślny przyrostek to ou=SWG,o=IBM,c=US.18. Wprowadź następujące parametry konfiguracji zabezpieczeń serwera WebSphere

Application Server, a następnie kliknij przycisk Dalej.

Nazwa wyróżniająca powiązania

Wprowadź nazwę wyróżniającą powiązania z instancją LDAP.

Domyślna nazwa to cn=root.

Hasło BIND

Wprowadź hasło dla nazwy wyróżniającej powiązania.19. Wprowadź następujące parametry konfiguracji serwera WebSphere Application Server,


Miejsce instalacji

Wprowadź położenie, w którym ma być zainstalowany serwer WebSphere.

Windows:

Położenie domyślne to C:\Program Files\IBM\WebSphere\AppServer

Linux: Położenie domyślne to /opt/IBM/WebSphere/AppServer

AIX: Położenie domyślne to /usr/IBM/WebSphere/AppServer

Nazwa administratora WebSphere

Wprowadź nazwę konta administracyjnego WebSphere.

Domyślna nazwa dla wszystkich platform to wasadmin.

Hasło administratora WebSphere

Wprowadź hasło dla konta administracyjnego WebSphere.20. Wprowadź następujące parametry konfiguracji serwera WebSphere Application Server,


Nazwa profilu menedżera wdrażania

Wprowadź nazwę profilu WebSphere serwera menedżera wdrażania.

Domyślna nazwa na wszystkich platformach to ctgDmgr01.

Nazwa profilu serwera aplikacji

Wprowadź nazwę profilu WebSphere serwera aplikacji.


Domyślna nazwa dla wszystkich platform to ctgAppSrv01.21. Wprowadź następujące parametry konfiguracji serwera WebSphere Application Server,


Nazwa komórki

Wprowadź nazwę komórki WebSphere.

Domyślna nazwa na wszystkich platformach to ctgCell01.

Nazwa węzła menedżera wdrażania

Wprowadź nazwę węzła menedżera wdrażania WebSphere.

Domyślna nazwa dla wszystkich platform to ctgCellManager01.

Nazwa węzła serwera aplikacji

Wprowadź nazwę węzła serwera aplikacji WebSphere.

Domyślna nazwa na wszystkich platformach to ctgNode01.

Zaktualizuj lokalizację instalacyjną dla instalatora

Wprowadź położenie instalacji instalatora aktualizacji WebSphere.

Windows:

Położenie domyślne to C:\Program Files\IBM\WebSphere\UpdateInstaller

Linux: Położenie domyślne to /opt/IBM/WebSphere/UpdateInstaller

AIX: Położenie domyślne to /usr/IBM/WebSphere/UpdateInstaller22. Wprowadź następujące parametry konfiguracji serwera IBM HTTP Server, a następnie

kliknij przycisk Dalej.

Miejsce instalacji

Wprowadź położenie, w którym ma być zainstalowany serwer IBM HTTP

Server.

Windows:

Położenie domyślne to C:\Program Files\IBM\HTTPServer

Linux: Położenie domyślne to /opt/IBM/HTTPServer

AIX: Położenie domyślne to /usr/IBM/HTTPServer

Port HTTP

Wprowadź numer portu używanego przez serwer IBM HTTP Server.


Port serwera administracji

Wprowadź numer portu używanego do administrowania serwerem IBM HTTP

Server.

Domyślny numer na wszystkich platformach to 8008.23. Wprowadź następujące parametry konfiguracji wtyczki WebSphere Application Server

dla serwera IBM HTTP Server, a następnie kliknij przycisk Dalej.

Nazwa profilu

Wprowadź nazwę profilu.

Domyślna nazwa dla wszystkich platform to ctgAppSvr01.

Tej wartości nie można zmienić.24. Wprowadź następujące parametry konfiguracji programu IBM Agent Controller, a

następnie kliknij przycisk Dalej.


Miejsce instalacji

Wprowadź położenie, w którym ma być zainstalowany program IBM Agent

Controller.

Windows:

Położenie domyślne to C:\Program Files\IBM\AgentController

Linux: Położenie domyślne to /opt/IBM/AgentController

AIX: Położenie domyślne to /opt/IBM/AgentController25. Określ położenie obrazów oprogramowania pośredniego Maximo Asset Management, a


Skopiuj obrazy instalacyjne oprogramowania pośredniego z nośnika źródłowego do

określonego katalogu

Wybierz tę opcję, aby skopiować obrazy oprogramowania pośredniego Maximo

Asset Management z nośników produktów do określonego katalogu.

Określ katalog zawierający wszystkie wymagane obrazy oprogramowania

pośredniego

Wybierz tę opcję, jeśli planowane jest wskazanie katalogu w systemie plików

zawierającego już wszystkie obrazy instalacyjne oprogramowania pośredniego

Maximo Asset Management.26. Jeśli wybrano opcję kopiowania obrazów instalacyjnych z nośnika źródłowego, określ

katalog źródłowy i docelowy, a następnie kliknij przycisk Dalej. Jeśli wybrano opcję

określenia katalogu zawierającego już obrazy oprogramowania pośredniego, określ ten

katalog, a następnie kliknij przycisk Dalej.

27. Określ katalog, który ma być używany do przechowywania tymczasowych plików

instalatora oprogramowania pośredniego Tivoli oraz wyodrębnionych obrazów

instalacyjnych oprogramowania pośredniego, a następnie kliknij przycisk Dalej.

28. W panelu operacji na planie wdrażania wybierz operację Wdrażaj plan, a następnie


Można również wprowadzić zmiany w planie lub parametrach wdrażania

skonfigurowanych wcześniej w tym panelu.

29. Na panelu podsumowania konfiguracji planu wdrożenia i parametrów zapoznaj się z

treścią podsumowania i kliknij przycisk Wdrażaj, aby zainicjować instalowanie i

konfigurowanie wybranego oprogramowania pośredniego.

30. Po pomyślnym zakończeniu wdrożenia kliknij przycisk Zakończ, aby wyjść.

Dzienniki instalatora oprogramowania pośredniego Tivoli

Pliki dzienników instalatora oprogramowania pośredniego Tivoli znajdują się w katalogu

obszaru roboczego zdefiniowanym w instalatorze oprogramowania pośredniego Tivoli.

Poniżej opisano poszczególne typy plików dziennika.

Dzienniki interfejsu użytkownika

Dzienniki wygenerowane przez interfejs użytkownika instalatora oprogramowania

pośredniego Tivoli znajdują się w katalogu obszaru roboczego.

Plik mwi.log to dziennik wysokopoziomowy wygenerowany przez ostatnie

wywołanie instalatora oprogramowania pośredniego Tivoli. Jeśli wystąpi błąd,

należy w pierwszej kolejności przeanalizować właśnie ten dziennik. Wpis w tym

dzienniku może odsyłać do pliku dziennika niższego poziomu.

Pliki dzienników o nazwach mwi.logX, gdzie X jest numerem, to kopie pliku

mwi.log z wcześniejszych wywołań instalatora oprogramowania pośredniego Tivoli.

A zatem, na przykład plik mwi.log0 został wygenerowany po pierwszym wywołaniu


instalatora oprogramowania pośredniego Tivoli, plik mwi.log1 został wygenerowany

po drugim wywołaniu instalatora oprogramowania pośredniego Tivoli i tak dalej.

Dzienniki działań wykonywanych przez interfejs użytkownika

Oprócz wczytywania informacji podawanych przez użytkownika, instalator

oprogramowania pośredniego Tivoli wykonuje także kilka działań sprawdzających

na systemie. Oto przykłady takich działań wykonywanych przez interfejs

użytkownika:

v sprawdzanie zależności w celu potwierdzenia, że system operacyjny spełnia

wymagania wdrożenia;

v inwentaryzacja oprogramowania w systemie w celu zlokalizowania istniejących

instancji oprogramowania pośredniego wdrożonych przez instalatora

oprogramowania pośredniego Tivoli;

v sprawdzanie ilości dostępnego miejsca na dysku w celu potwierdzenia, że

wystarczy go na wdrożenie.

Każde z tych działań sprawdzających ma postać kroku, który może być

uwzględniony również w planie wdrożenia. Gdy interfejs użytkownika wykonuje

krok, kopiuje go do podkatalogu w katalogu obszaru roboczego. Pliki dziennika

wygenerowane przez krok znajdują się w tym samym podkatalogu i mają tę samą

strukturę, co krok wykonywany w ramach planu wdrożenia.

Dzienniki planu wdrożenia

Plan wdrożenia znajduje się w katalogu <Katalog obszaru roboczego>/nazwa_hosta/deploymentPlan, gdzie nazwa_hosta jest nazwę hosta bieżącego systemu. Za każdym

razem, gdy plan wdrożenia jest używany do zainstalowania lub odinstalowania

oprogramowania pośredniego, przypisywany jest identyfikator procesu i generowane

są pliki dzienników.

Pliki dzienników planu wdrożenia znajdują się w podkatalogu logs/processID.

Główny plik dziennika planu wdrożenia nosi nazwę DeploymentPlan.log. Jest to

wysokopoziomowy plik dziennika z listą kroków wywoływanych w ramach planu

wdrożenia.

Dzienniki planu komputera

Plan komputera znajduje się w katalogu <Katalog obszaru roboczego>/nazwa_hosta/deploymentPlan/MachinePlan_nazwa_hosta. Pliki dzienników planu komputera

znajdują się w podkatalogu logs. Główne pliki dzienników planu komputera noszą

nazwy MachinePlan_nazwa_hosta_IDprocesu. Te pliki dzienników zawierają wyniki

generowane przez program ANT podczas wykonywania skryptu ANT planu

komputera.

Dzienniki kroków planu wdrożenia

Każdy krok planu wdrożenia znajduje się w katalogu o nazwie <Katalog obszaru

roboczego>/nazwa_hosta/deploymentPlan/MachinePlan_nazwa_hosta/NrKroku_IDkroku, gdzie NrKroku jest numerem kolejnym tego kroku wg kolejności

wykonywania planu wdrożenia, a IDkroku jest identyfikatorem kroku. Pliki

dzienników kroków znajdują się w podkatalogu logs.

Z niektórymi krokami może być skojarzony plik dziennika komunikatów o nazwie

IDkroku_IDprocesu.message, który zawiera wpisy podsumowujące wynik

wywołania danego kroku. Z każdym krokiem jest skojarzony plik dziennika

śledzenia o nazwie IDkroku_IDprocesu.log, który zawiera liczne wpisy, zwykle

opisujące parametry wejściowe i wywoływane kroki podrzędne.

Dzienniki kroków podrzędnych

Każdy krok zawiera jeden lub większą liczbę kroków podrzędnych. Kroki podrzędne

realizują faktyczną instalację, deinstalację i działania sprawdzające na rzecz

instalatora oprogramowania pośredniego Tivoli.


Każdy krok podrzędny znajduje się w katalogu o nazwie <Katalog obszaru

roboczego>/nazwa_hosta/deploymentPlan/MachinePlan_nazwa_hosta/NrKroku_IDkroku/operacja/NrKrokuPodrz_IDKrokuPodrz, gdzie operacja jest

docelowym skryptem ANT w kroku skryptu ANT wywołującym dany krok

podrzędny. NrKrokuPodrz jest numerem kolejnym tego kroku podrzędnego według

kolejności przetwarzania kroku, a IDKrokuPodrz identyfikuje krok podrzędny.

Typowe wartości zmiennej operacja to install, uninstall i check.

Pliki dzienników kroków podrzędnych znajdują się zwykle w podkatalogu o nazwie

IDprocesu/logs.

W tym samym podkatalogu zapisywane są pliki dzienników generowane przez

własne programy instalacyjne oprogramowania pośredniego.

Uruchamianie oprogramowania pośredniego Maximo Asset

Management w systemie Windows

W niniejszej sekcji opisano procedurę uruchamiania oprogramowania pośredniego w systemie

Windows, przydatną na wypadek, gdyby było konieczne zrestartowanie jakichkolwiek usług

oprogramowania pośredniego.

Aby prawidłowo uruchomić oprogramowanie pośrednie w systemie Windows, wykonaj

następujące czynności:


2. Uruchom serwery, wykonując poniższe skrypty w kolejności, w jakiej zostały

wymienione:

Uruchom usługę ctginst1

a. Kliknij przycisk Start i wybierz opcję Uruchom.

b. Wpisz services.msc i kliknij przycisk OK.

c. Zaznacz pozycję DB2 - DB2COPY1 - CTGINST1-0 i kliknij opcję

Uruchom usługę.

Do uruchomienia usługi CTGINST1 można też użyć komendy db2start z

wiersza komend.

Uruchom demona administracyjnego ITDS



c. Zaznacz pozycję IBM Tivoli Directory Admin Daemon V6.1 - idsccmdb i

kliknij opcję Uruchom usługę.

W celu uruchomienia demona administracyjnego ITDS można też wywołać

następującą komendę z wiersza komend:

idsdiradm -I idsccmdb

Uruchom instancję ITDS:



c. Zaznacz pozycję IBM Tivoli Directory Server Instance V6.1 - idsccmdb i

kliknij opcję Uruchom usługę.

W celu uruchomienia instancji ITDS można też wywołać następującą komendę z

wiersza komend:

idsslapd -I idsccmdb


Ważne: Dla instancji serwera IBM Tivoli Directory Server musi pozostać

wybrany ręczny typ uruchamiania. Instancję należy uruchomić ręcznie, aby

została prawidłowo zsynchronizowana z bazą danych w kontekście


Uruchom serwery HTTP Server i webserver1



c. Zaznacz pozycję IBM HTTP Server 6.1 i kliknij opcję Uruchom usługę.

W celu uruchomienia serwera HTTP można też wpisać komendę apache w

wierszu komend.

Uruchom menedżera domeny

<WAS_HOME>\profiles\ctgDmgr01\bin\startManager.bat

Uruchom węzeł

<WAS_HOME>\profiles\ctgAppSvr01\bin\startNode.bat

Uruchom serwer MXServer

<WAS_HOME>\profiles\ctgAppSrv01\bin\startServer.bat MXServer

Uruchamianie oprogramowania pośredniego Maximo Asset

Management w systemach UNIX

W niniejszej sekcji opisano procedurę uruchamiania oprogramowania pośredniego na

platformach Linux i UNIX, przydatną na wypadek, gdyby było konieczne zrestartowanie

jakichkolwiek usług oprogramowania pośredniego.

Aby prawidłowo uruchomić oprogramowanie pośrednie w systemach Linux i UNIX, wykonaj


1. Zaloguj się jako użytkownik root.

2. Uruchom serwery, wykonując poniższe skrypty w kolejności, w jakiej zostały

wymienione:

Uruchom instancję ctginst1

su - ctginst1 -c db2start

Uruchom demona administracyjnego ITDS

<ITDS_HOME>/sbin/idsdiradm -I idsccmdb

Uruchom demona serwera ITDS: ibmslapd

<ITDS_HOME>/sbin/ibmslapd -I idsccmdb

Uruchom serwer HTTP

Linux /opt/IBM/HTTPServer/bin/apachectl start

AIX /usr/IBM/HTTPServer/bin/apachectl start

Sun Solaris

/opt/IBM/HTTPServer/bin/apachectl start

Uruchom menedżera wdrażania

<WAS_HOME>/profiles/ctgDmgr01/bin/startManager.sh

Uruchom węzeł

<WAS_HOME>/profiles/ctgAppSrv01/bin/startNode.sh

Uruchom serwer webserver1

<WAS_HOME>/profiles/ctgAppSrv01/bin/startServer.sh webserver1 -username

<nazwa_użytkownika> -password <hasło>


Uruchom serwer MXServer

<WAS_HOME>/profiles/ctgAppSrv01/bin/startServer.sh MXServer -username


Wykorzystanie dotychczasowego oprogramowania pośredniego

Jeśli planowane jest wykorzystanie dotychczas używanych serwerów oprogramowania

pośredniego z oprogramowaniem Maximo Asset Management, serwery te należy

skonfigurować przed uruchomieniem programu instalacyjnego Maximo Asset Management.

Niniejsza sekcja zawiera informacje o konfigurowaniu dotychczas używanych serwerów DB2

i ITDS do współpracy z oprogramowaniem Maximo Asset Management. Można w tym celu

użyć instalatora oprogramowania pośredniego Tivoli. Instalator oprogramowania pośredniego

Tivoli nie umożliwia skonfigurowania już zainstalowanych serwerów Oracle, MS SQL ani

Microsoft Active Directory. Więcej informacji o tych serwerach zawiera sekcja “Instalacja

Maximo Asset Management z ręczną konfiguracją oprogramowania pośredniego” na stronie

90. Informacje zamieszczone w sekcji “Instalacja Maximo Asset Management z ręczną

konfiguracją oprogramowania pośredniego” na stronie 90 mają zastosowanie także wówczas,

gdy użytkownik chce wykorzystać zainstalowane wcześniej serwery oprogramowania

pośredniego Maximo Asset Management, ale zamierza ręcznie skonfigurować je do

współpracy z oprogramowaniem Maximo Asset Management, a nie używać do tego celu

programu instalacyjnego Maximo Asset Management.

Należy zadbać o to, aby wersje zainstalowanego oprogramowania pośredniego spełniały

wymagania opisane w sekcji “Wymagania komponentów oprogramowania Maximo Asset

Management” na stronie 3.

Wykorzystanie dotychczasowej instalacji DB2

Jeśli w środowisku użytkownika funkcjonuje już instalacja DB2, która ma być używana

również z oprogramowaniem Maximo Asset Management, należy uruchomić instalatora

oprogramowania pośredniego Tivoli w systemie z tą instalacją. Instalator oprogramowania

pośredniego Tivoli zidentyfikuje instancje istniejące w systemie, które są zgodne z

oprogramowaniem Maximo Asset Management, i skonfiguruje je do współpracy z Maximo

Asset Management.

Aby instalator oprogramowania pośredniego Tivoli skonfigurował istniejącą instancję DB do

współpracy z oprogramowaniem Maximo Asset Management, wykonaj następujące

czynności:



3. Przechodź przez kolejne panele instalatora oprogramowania pośredniego Tivoli zgodnie z

instrukcją zamieszczoną w sekcji “Instalowanie i konfigurowanie oprogramowania

pośredniego Maximo Asset Management za pomocą instalatora oprogramowania

pośredniego Tivoli” na stronie 33, dopóki nie zostanie wyświetlony panel Opcje

wdrażania.

4. Na panelu Opcje wdrażania wybierz opcję Serwer bazy danych, a następnie kliknij

przycisk Dalej.

Instalator oprogramowania pośredniego Tivoli wyświetli instancje DB2 znalezione w

systemie.

5. Z menu rozwijanego Instalacja wybierz odpowiednią instancję, która ma być

wykorzystana, a następnie kliknij przycisk Dalej.

6. Dokończ instalację, przechodząc przez pozostałe panele instalatora oprogramowania

pośredniego Tivoli. Więcej informacji zawiera sekcja “Instalowanie i konfigurowanie


oprogramowania pośredniego Maximo Asset Management za pomocą instalatora

oprogramowania pośredniego Tivoli” na stronie 33.

Należy zwrócić uwagę, że jeśli z oprogramowaniem Maximo Asset Management ma być

używany zainstalowany wcześniej serwer DB2, to w systemie muszą istnieć następujący

użytkownicy i grupy.

Użytkownicy

v db2admin

v dasusr1 (UNIX)

v db2fenc1 (UNIX)

Grupy

v db2admns (Windows)

v dasadm1 (UNIX)

v dbgrp1 (UNIX)

v db2fgrp1 (UNIX)

Jeśli ci użytkownicy nie istnieją w systemie, konieczne będzie utworzenie ich przed

uruchomieniem programu instalacyjnego Maximo Asset Management.

Wykorzystanie dotychczasowej instalacji Oracle

Jeśli w środowisku użytkownika funkcjonuje już instancja Oracle 10g, która ma być używana

również z oprogramowaniem Maximo Asset Management, konieczne będzie ręczne

skonfigurowanie tej instancji. Odpowiednie informacje zawiera sekcja “Ręczne

konfigurowanie serwera Oracle 10g” na stronie 98. Jeśli zainstalowana jest instancja Oracle

9.2, patrz “Ręczne konfigurowanie serwera Oracle9i Rel2” na stronie 100

Wykorzystanie dotychczasowej instalacji serwera IBM Tivoli

Directory Server

Jeśli w środowisku użytkownika funkcjonuje już instalacja serwera IBM Tivoli Directory

Server, która ma być używana do współpracy z oprogramowaniem Maximo Asset

Management, należy uruchomić instalatora oprogramowania pośredniego Tivoli w systemie,

w którym rezyduje ten serwer. Instalator oprogramowania pośredniego Tivoli zidentyfikuje

oprogramowanie pośrednie istniejące w systemie, które jest zgodne z oprogramowaniem

Maximo Asset Management, i skonfiguruje je do współpracy z Maximo Asset Management.

Uwaga: Instalator oprogramowania pośredniego Tivoli utworzy nową instancję na

wskazanym serwerze IBM Tivoli Directory Server. Nowa instancja będzie zawierała

domyślne informacje LDAP dla oprogramowania Maximo Asset Management. Jeśli z

oprogramowaniem Maximo Asset Management ma być używana istniejąca instancja serwera

IBM Tivoli Directory Server zawierająca informacje LDAP organizacji użytkownika, nie

należy uruchamiać instalatora oprogramowania pośredniego Tivoli w celu skonfigurowania

istniejącego serwera IBM Tivoli Directory Server. Informacje na temat używania istniejącej

instancji IBM Tivoli Directory Server zawierającej dane LDAP organizacji użytkownika

razem z oprogramowaniem LDAP Maximo Asset Management zawiera sekcja “Ręczne

konfigurowanie serwera IBM Tivoli Directory Server” na stronie 104.

Aby instalator oprogramowania pośredniego Tivoli skonfigurował istniejącą instancję IBM

Tivoli Directory Server do współpracy z Maximo Asset Management, wykonaj następujące

czynności:








wdrażania.

4. Na panelu Opcje wdrażania wybierz opcję Serwer katalogów, a następnie kliknij przycisk

Dalej.

Instalator oprogramowania pośredniego Tivoli wyświetli instancje serwera IBM Tivoli

Directory Server znalezione w systemie.

5. Z menu rozwijanego Instalacja wybierz odpowiednią instancję, która ma być

wykorzystana, a następnie kliknij przycisk Dalej.


pośredniego Tivoli. Więcej informacji zawiera sekcja “Instalowanie i konfigurowanie


oprogramowania pośredniego Tivoli” na stronie 33.

Wykorzystanie dotychczasowej instalacji Microsoft Active

Directory

Jeśli w środowisku użytkownika funkcjonuje już instancja usługi Microsoft Active Directory,

można jej użyć do zabezpieczenia serwera WebSphere instalowanego w systemie. Instalator

oprogramowania pośredniego Tivoli monituje o parametry konfiguracji serwera LDAP, który

ma być używany z serwerem WebSphere.

Aby instalator oprogramowania pośredniego Tivoli skonfigurował istniejącą instancję

Microsoft Active Directory w celu zabezpieczenia serwera WebSphere, wykonaj następujące

czynności:







wdrażania.

4. Na panelu Opcje wdrażania anuluj wybór opcji Serwer katalogów, a następnie kliknij

przycisk Dalej.

Na następnym panelu można będzie wybrać istniejącą instancję serwera IBM Tivoli

Directory Server lub Microsoft Active Directory w celu zabezpieczenia serwera

WebSphere.

5. Wybierz opcję Zabezpiecz za pomocą Active Directory, a następnie kliknij przycisk

Dalej.

6. Podaj następujące wartości konfiguracyjne zabezpieczeń WebSphere, a następnie kliknij

przycisk Dalej.

Nazwa hosta LDAP

Wprowadź pełną nazwę komputera, na którym rezyduje serwer Microsoft Active

Directory.


389

Wpis podstawowy LDAP

DC=itsm,DC=com


Przyrostek użytkownika

OU=Users,OU=SWG,DC=itsm,DC=com

Przyrostek grupy

OU=Groups,OU=SWG,DC=itsm,DC=com

Przyrostek kontenera organizacji

DC=itsm,DC=comW tym przykładzie itsm jest nazwą domeny. Należy zastąpić itsm nazwą własnej domeny.

7. Podaj następujące wartości konfiguracyjne zabezpieczeń WebSphere, a następnie kliknij

przycisk Dalej.


CN=Administrator,CN=Users,DC=itsm,DC=com

W tej wartości przyjęto, że użytkownik Administrator należy już do domeny

itsm.

Hasło BIND

Wprowadź hasło użytkownika Administrator w systemie, w którym rezyduje

serwer Microsoft Active Directory.W tym przykładzie itsm jest nazwą domeny. Należy zastąpić itsm nazwą własnej domeny.



Więcej informacji zawiera sekcja “Instalowanie i konfigurowanie oprogramowania


pośredniego Tivoli” na stronie 33.

Należy pamiętać, że przed uruchomieniem programu instalacyjnego Maximo Asset

Management należy ręcznie utworzyć użytkowników i grupy wymienione w sekcji “Ręczne

konfigurowanie usługi Microsoft Active Directory” na stronie 107. Ten krok można wykonać

już po zainstalowaniu oprogramowania pośredniego za pomocą instalatora oprogramowania

pośredniego Tivoli, ale przed użyciem programu instalacyjnego Maximo Asset Management.

Deinstalowanie oprogramowania pośredniego Maximo Asset

Management

Deinstalowanie oprogramowania pośredniego polega na uruchomieniu instalatora

oprogramowania pośredniego Tivoli i użyciu go do usunięcia planu wdrożenia, który został

wcześniej wdrożony.

Uwaga: Do zdeinstalowania komponentów oprogramowania pośredniego Maximo Asset

Management zainstalowanych za pomocą instalatora oprogramowania pośredniego Tivoli

należy użyć także instalatora oprogramowania pośredniego Tivoli. Podczas instalowania

oprogramowania pośredniego Maximo Asset Management instalator oprogramowania

pośredniego Tivoli tworzy rejestr. W wypadku zastosowania własnych programów

deinstalacyjnych oprogramowania pośredniego rejestr ten przestanie być zsynchronizowany z

faktycznie wdrożonym oprogramowaniem. Spowoduje to błędy przy próbie reinstalacji


oprogramowania pośredniego Tivoli.

Uwaga: Na pewnych etapach procesu deinstalacji pasek postępu deinstalacji instalatora

oprogramowania pośredniego Tivoli może przez dłuższy czas pozostawać nieruchomy. Jest to

normalne zachowanie. W większości przypadków pasek postępu deinstalacji w instalatorze

oprogramowania pośredniego Tivoli po jakimś czasie znów zacznie się przemieszczać. W


razie podejrzenia, że w procesie deinstalacji wystąpił błąd, należy zapoznać się z plikami

dzienników instalatora oprogramowania pośredniego Tivoli.

Aby możliwe było zdeinstalowanie serwera J2EE, musi być aktywny serwer katalogów (IBM

Tivoli Directory Server lub Active Directory). Nie należy deinstalować serwera katalogów,

zanim nie zdeinstaluje się serwera J2EE.

Aby cofnąć wdrożenie oprogramowania Maximo Asset Management, wykonaj następujące

czynności:

1. Zaloguj się jako Administrator w systemie Windows lub jako użytkownik root w

systemach Linux, AIX i Sun Solaris.


a. Uruchom starter:

v Windows: Przejdź do katalogu głównego dysku DVD zatytułowanego “Maximo

Asset Management V7.1” albo pobranego obrazu instalacyjnego, a następnie

uruchom komendę: launchpad.exe.

v Linux: Przejdź do katalogu głównego dysku DVD zatytułowanego “Maximo Asset

Management V7.1” albo pobranego obrazu instalacyjnego, a następnie uruchom

komendę: launchpad.sh.

v AIX: Przejdź do katalogu głównego dysku DVD zatytułowanego “Maximo Asset


komendę: launchpad.sh.

v Sun Solaris: Przejdź do katalogu głównego dysku DVD zatytułowanego “Maximo

Asset Management V7.1” albo pobranego obrazu instalacyjnego, a następnie

uruchom komendę: launchpad.sh.b. W panelu nawigacji startera kliknij opcję Zainstaluj produkt.

c. Kliknij odsyłacz Oprogramowanie pośrednie w punkcie 1. Zainstaluj

oprogramowanie pośrednie.3. Wybierz język instalacji i kliknij przycisk OK.


5. Zostanie wyświetlone okno umowy licencyjnej instalatora oprogramowania pośredniego

Tivoli. Przeczytaj informacje licencyjne i wybierz opcję Akceptuję warunki firmy IBM

i firm innych niż IBM, jeśli zgadzasz się na warunki licencji. Kliknij przycisk Dalej.

6. W panelu wyboru obszaru roboczego określ katalog obszaru roboczego zawierający

obecnie wdrożony plan, a następnie kliknij przycisk Dalej.

Domyślne położenie obszaru roboczego to ostatnie określone położenie. Domyślne

położenie obszaru roboczego to c:\ibm\tivoli\mwi\workspace

7. W panelu wyboru operacji wybierz opcję Cofnij wdrożenie planu, a następnie kliknij

przycisk Dalej.

8. W panelu podglądu cofnięcia wdrożenia kliknij przycisk Dalej, aby cofnąć wdrożenie

planu.

9. W panelu pomyślnego cofnięcia wdrożenia kliknij przycisk Dalej, aby wybrać inną

operację, np. ponowne wdrożenie komponentów, lub kliknij przycisk Anuluj, aby wyjść z



Instalowanie oprogramowania pośredniego Maximo Asset Management

w systemie zLinux (Linux/390)

Pakiet produktu Maximo Asset Management zawiera obrazy instalacyjne następującego

oprogramowania pośredniego:

v IBM DB2 9.1

v IBM Tivoli Directory Server 6.1

Korzystając z własnych programów instalacyjnych poszczególnych produktów, można

zainstalować oprogramowanie pośrednie ręcznie, w kolejności podanej powyżej, jeśli

oprogramowanie Maximo Asset Management ma być wdrożone w środowisku, w którym

oprogramowanie pośrednie Maximo Asset Management będzie rezydować na systemach

zLinux. Jeśli w sieci funkcjonują instancje DB2 i Microsoft Active Directory (w

odpowiednich wersjach), można ich użyć we wdrożeniu oprogramowania pośredniego


IBM Tivoli Directory Server wykorzystuje DB2 w charakterze repozytorium danych,

natomiast serwer WebSphereWebLogic używa serwera IBM Tivoli Directory Server do

zapewnienia bezpieczeństwa.

Konieczne będzie skopiowanie obrazów z nośników produktów i zdekompresowanie ich w

systemie.

Instalowanie i konfigurowanie DB2 w systemie zLinux

Zamieszczone tutaj informacje umożliwiają pomyślne zainstalowanie i skonfigurowanie

serwera DB2 w systemie zLinux.

Aby można było zainstalować serwer DB2, wersja 9, w systemie zLinux, muszą być

spełnione określone wymagania wstępne dotyczące systemu operacyjnego, sprzętu i

komunikacji. Przed uruchomieniem Kreatora instalacji DB2 należy dopilnować, aby były

spełnione następujące warunki:

v Zapoznaj się z odpowiednimi informacjami na temat instalowania DB2 w systemie Linux,

dostępnymi w centrum informacyjnym DB2 9 Enterprise Edition:

http://publib.boulder.ibm.com/infocenter/dzichelp/v2r2/index.jsp.

v Upewnij się, że system spełnia wymagania dotyczące instalacji, pamięci i dysków.

Korzystając z centrum informacyjnego DB2 9 Enterprise Edition, upewnij się, że są

spełnione wszystkie wymagania wstępne dotyczące sprzętu i oprogramowania.

v Do przeprowadzenia instalacji są wymagane uprawnienia administratora (root).

v Musi być dostępny obraz produktu DB2. Jeśli dysk DVD Maximo Asset Management 7.1

Middleware for zLinux nie zostanie podłączony automatycznie, podłącz dysk DVD

Maximo Asset Management 7.1 Middleware for zLinux.

v Kreator instalacji DB2 to instalator graficzny (jest dostępny tylko na platformach Linux dla

procesorów x86 oraz Linux dla procesorów AMD 64/EM64T). Aby było możliwe

uruchomienie Kreatora instalacji DB2 na komputerze, musi być na nim dostępne

oprogramowanie X Windows umożliwiające renderowanie graficznego interfejsu

użytkownika. Serwer X Windows musi być uruchomiony. Ponadto wymagane jest

prawidłowe wyeksportowanie ekranu. Na przykład export DISPLAY=<twoj_adres_ip>:0.

v (Tylko klienty DB2). Jeśli planowane jest użycie uwierzytelniania Kerberos, wymagany

będzie klient usługi uwierzytelniania sieciowego IBM Network Authentication Service

(NAS) w wersji 1.4 lub wyższej. Klienta NAS można pobrać ze strony

https://www6.software.ibm.com/dl/dm/dm-nas-p.

v Do wyświetlania pomocy elektronicznej i uruchomienia programu Pierwsze kroki (db2fs)

jest potrzebna jedna z następujących przeglądarek:


http://publib.boulder.ibm.com/infocenter/dzichelp/v2r2/index.jsp

– Mozilla 1.4 i nowsze wersje;

– Firefox 1.0 i nowsze wersje;

– Netscape 7.0 i nowsze wersje.

Funkcji XML można używać tylko w bazach danych zdefiniowanych z zestawem kodowym

UTF-8 i zawierających tylko jedną partycję bazy danych.

Kreator instalacji DB2 służy do definiowania preferencji instalacyjnych i zainstalowania

produktu DB2 w systemie. Funkcje i możliwości kreatora to m.in.:

v Starter umożliwiający przeglądanie uwag dotyczących instalacji i uwag do wydania oraz

zapoznanie się z funkcjami produktu DB2 Version 9.

v Wybór typu instalacji DB2 (typowa, minimalna lub niestandardowa).

v Wybór miejsca instalacji produktu DB2.

v Konfigurowanie opcji partycjonowania bazy danych dla instancji DB2.

v Konfigurowanie interfejsu użytkownika i komunikatów produktu. Interfejs użytkownika i

komunikaty produktu są dostępne w kilku językach i instalowane w języku wybranym

przez użytkownika. W wypadku zainstalowania wielu języków będzie możliwe

wyświetlanie interfejsu i komunikatów w preferowanych językach.

v Konfigurowanie Serwera administracyjnego DB2 (w tym użytkowników DAS).

v Konfigurowanie kontaktu administracyjnego i powiadomień monitora poprawności.

v Instalowanie i konfigurowanie instancji (w tym użytkowników instancji).

v Przygotowanie katalogu narzędzi DB2.

v Tworzenie plików odpowiedzi.

Z poziomu paneli Kreatora instalacji DB2 jest dostępna pomoc elektroniczna prowadząca

użytkownika przez kolejne etapy instalacji. Aby wywołać pomoc dotyczącą instalacji, należy

kliknąć przycisk Pomoc lub nacisnąć klawisz F1. W dowolnym momencie można kliknąć

przycisk Anuluj, aby zakończyć instalację. Domyślnie produkt DB2 zostanie zainstalowany

w katalogu /opt/IBM/db2/V9.1.

Dzienniki instalacji, db2setup.log i db2setup.err, będą domyślnie zapisane w katalogu /tmp.

Można jednak określić położenie plików dzienników.

W pliku db2setup.log przechwytywane są wszystkie informacje o instalacji DB2, w tym

informacje o błędach. W pliku db2setup.err przechwytywane są wszystkie informacje o

błędach zwracane przez środowisko Java (na przykład informacje o wyjątkach i pułapkach).

Aby zainstalować DB2 w systemie zLinux, wykonaj następujące czynności:


2. Utwórz użytkownika (zalecana nazwa: maximo, hasło: maximo) w systemie i przypisz

go do grupy z uprawnieniami administracyjnymi.

3. Włóż dysk DVD Maximo Asset Management 7.1 Middleware for zLinux do napędu

DVD-ROM.

4. Przejdź do katalogu linux390\DB2-ESE_9.1.0 na dysku DVD.

5. Skopiuj plik DB2_Enterprise_Svr_Ed_Linux_zSeries.tar do lokalnego katalogu w

systemie.

6. Rozpakuj plik:

tar -xvf DB2_Enterprise_Svr_Ed_Linux_zSeries.tar.

7. Wpisz ./db2setup, aby uruchomić Kreatora instalacji DB2. Zostanie otwarty Starter

instalacji programu IBM DB2. Z poziomu tego okna można wyświetlić wymagania


wstępne instalacji i uwagi do wydania lub przejść bezpośrednio do instalacji. Wskazane

jest zapoznanie się z wymaganiami wstępnymi instalacji i uwagami do wydania, które

zawierają najbardziej aktualne informacje.

8. Kliknij opcję Instalacja produktu. W oknie Instalacja produktu zostanie wyświetlona

lista produktów dostępnych do zainstalowania.

9. Uruchom instalację produktu DB2 Enterprise Server Edition, klikając opcję Instaluj

nowy. Zostanie wyświetlony panel kreatora Witamy w DB2.

10. Kliknij przycisk Dalej. Zostanie wyświetlony panel Umowa licencyjna na korzystanie z

oprogramowania.

11. Zapoznaj się z wyświetloną umową licencyjną, wybierz opcję Akceptuj, a następnie

kliknij przycisk Dalej. Zostanie wyświetlony panel Wybierz typ instalacji.

12. Wybierz opcję Typowa: 410 - 500 MB, a następnie kliknij przycisk Dalej. Zostanie

wyświetlony panel Wybierz instalację, utworzenie pliku odpowiedzi lub obie czynności.

13. Wybierz opcję Zainstaluj produkt DB2 Enterprise Server Edition na tym

komputerze oraz zapisz ustawienia w pliku odpowiedzi. Konieczne będzie

wprowadzenie położenia i nazwy pliku, w którym będą przechowywane wartości

odpowiedzi.

14. Wprowadź ścieżkę i nazwę pliku odpowiedzi, a następnie kliknij przycisk Dalej.

Zostanie wyświetlony panel Wybierz katalog instalacyjny.

15. Podaj następujące informacje, a następnie kliknij przycisk Dalej.

Katalog

Wskaż katalog, w którym ma być zainstalowany produkt DB2.

Domyślnie jest to ścieżka /opt/IBM/db2/V9.1.

Zostanie wyświetlony panel Określanie informacji o użytkowniku dla serwera DB2

Administration Server.


Nowy użytkownik

Wybierz opcję Nowy użytkownik, aby uaktywnić pola służące do tworzenia

nowego użytkownika DB2.

Nazwa użytkownika

Wprowadź nazwę użytkownika, która ma być skojarzona z serwerem

administracyjnym DB2. Nazwa użytkownika powinna się składać z 1 do 8

znaków.

Nazwa domyślna to dasusr1.

Nazwa użytkownika powinna mieć przypisane uprawnienie SYSADM

umożliwiające uruchamianie i zatrzymywanie instancji.

Identyfikator użytkownika

Pole wyboru Użyj domyślnego identyfikatora użytkownika należy

pozostawić zaznaczone, aby program wygenerował identyfikator użytkownika.

Nazwa grupy

Wprowadź podstawową grupę dla użytkownika. Jeśli jeszcze nie istnieje w

systemie, zostanie utworzona.

Domyślna grupa to dasadm1.

Identyfikator grupy

Pole wyboru Użyj domyślnego identyfikatora grupy należy pozostawić

zaznaczone, aby program wygenerował identyfikator grupy.

Hasło Utwórz hasło dla użytkownika. Hasło powinno składać się z 1 do 8 znaków.


Katalog osobisty

Wprowadź katalog, w którym będą przechowywane informacje o instancji bazy

danych.

Katalog domyślny to /home/dasusr1.

Zostanie wyświetlony panel Konfigurowanie instancji programu DB2.

17. Wybierz opcję Utwórz instancję DB2, a następnie kliknij przycisk Dalej. Zostanie

wyświetlony panel Skonfiguruj opcje partycjonowania dla instancji DB2.

18. Wybierz opcję Instancja z jedną partycją, a następnie kliknij przycisk Dalej. Aby

skonfigurować instancję DB2 obejmującą wiele partycji, skorzystaj z pomocy w panelu

kreatora instalacji, dostępnej po naciśnięciu klawisza F1. Zostanie wyświetlony panel

Określ informacje o użytkowniku będącym właścicielem instancji DB2.


Nowy użytkownik



Nazwa użytkownika

Wprowadź nazwę użytkownika, która ma być skojarzona z instancją DB2.

Nazwa użytkownika powinna się składać z 1 do 8 znaków.

Nazwa domyślna to ctginst1.



UID Pole wyboru Użyj domyślnego identyfikatora użytkownika należy


Nazwa grupy



W systemie UNIX grupa domyślna to db2grp1.

Identyfikator grupy




Katalog osobisty

Wprowadź katalog, który będzie katalogiem osobistym właściciela instancji.

Katalog domyślny to /home/ctginst1.

Zostanie wyświetlony panel Określanie informacji o użytkowniku chronionym.


Nowy użytkownik



Nazwa użytkownika

Wprowadź nazwę użytkownika, która ma być przypisana do użytkownika

chronionego. Nazwa użytkownika powinna się składać z 1 do 8 znaków.

Nazwa domyślna to db2fenc1.




UID Pole wyboru Użyj domyślnego identyfikatora użytkownika należy


Nazwa grupy



Nazwa domyślna to db2fgrp1.

Identyfikator grupy




Katalog osobisty

Wprowadź katalog, który będzie katalogiem osobistym użytkownika

chronionego.

Katalog domyślny to /home/db2fenc1.

Zostanie wyświetlony panel Przygotowanie katalogu narzędzi DB2.

21. Wybierz opcję Nie twórz katalogu narzędzi DB2, a następnie kliknij przycisk Dalej.

Aby skonfigurować katalog narzędzi DB2, skorzystaj z pomocy w panelu kreatora

instalacji, dostępnej po naciśnięciu klawisza F1. Zostanie wyświetlony panel

Konfiguracja powiadomień.

22. Wybierz opcję Skonfiguruj serwer DB2 do wysyłania powiadomień, podaj

następujące informacje, a następnie kliknij przycisk Dalej.

Serwer SMTP powiadomień

Wprowadź nazwę serwera SMTP, który będzie odpowiadał za wysyłanie

powiadomień dotyczących bazy danych do administratora bazy danych.

Położenie listy kontaktów administracyjnych

Lokalna

Wybierz opcję Lokalna, aby utworzyć listę kontaktów na komputerze

lokalnym.

Zdalna

Wybierz opcję Zdalna i podaj pełną nazwę serwera DB2, aby użyć

zdalnie istniejącej listy kontaktów.

Zostanie wyświetlony panel Określ kontakt dla powiadomień monitora poprawności.

23. Wybierz opcję Nowy kontakt, podaj następujące informacje, a następnie kliknij

przycisk Dalej.

Nazwa

Wprowadź nazwę użytkownika osoby, która ma otrzymywać powiadomienia

związane ze stanem instancji DB2.

Nazwa domyślna to ctginst1.

Adres e-mail

Wprowadź adres e-mail kontaktu wprowadzonego w polu Nazwa.

Zostanie wyświetlony panel Początek kopiowania plików i tworzenia pliku odpowiedzi.

24. Kliknij przycisk Zakończ, aby zainicjować instalację.

25. Po pomyślnym zainstalowaniu DB2 zainstaluj pakiet poprawek nr 2 do programu DB2.

a. Przejdź do katalogu linux390\DB2-Universal_9.1_Fixpacks na dysku DVD z

oprogramowaniem pośrednim dla systemu zLinux.


b. Skopiuj plik v9fp2_linux390_universal_fixpack.tar.gz do katalogu lokalnego w

systemie.

c. Zdekompresuj plik:

gzip -dfv v9fp2_linux390_universal_fixpack.tar.gz

d. Rozpakuj plik:

tar -xvf v9fp2_linux390_universal_fixpack.tar

e. Przejdź (cd) do katalogu universal/disk1, a następnie uruchom ./installFixPack, aby

rozpocząć instalację pakietu poprawek.

f. Gdy pojawi się odpowiednie pytanie, podaj położenie instalacji DB2.

g. Po zakończeniu instalacji pakietu poprawek zatrzymaj wszystkie instancje

skojarzone z tą kopią.su - db2inst1db2stop

h. Uruchom aktualizację:

<DB2DIR>/instance/db2iupdt -e26. Uruchom instancje DB2.

Instalowanie i konfigurowanie serwera IBM Tivoli Directory

Server w systemie zLinux


serwera IBM Tivoli Directory Server w systemie zLinux.

Program instalacyjny serwera IBM Tivoli Directory Server oferuje do wyboru dwie ścieżki

instalacji.

Typowa

Typowa ścieżka instalacji zakłada zaakceptowanie ustawień domyślnych,

zainstalowanie tych komponentów serwer IBM Tivoli Directory Server, które nie są

jeszcze zainstalowane, i utworzenie domyślnej instancji serwera katalogów.

Instalacja typowa nie umożliwia wyboru składników do zainstalowania.

Niestandardowa

Niestandardowa ścieżka instalacji umożliwia wybranie komponentów do

zainstalowania i utworzenie instancji serwera katalogów przy użyciu narzędzia

administracyjnego. Narzędzie to pozwala na dostosowanie instancji serwera

katalogów.

W niniejszej sekcji zostanie przedstawiona procedura instalacji serwera IBM Tivoli Directory

Server według ścieżki instalacji Niestandardowej, na komputerze, na którym nie będą

zainstalowane inne komponenty wymagane wstępnie przez oprogramowanie Maximo Asset

Management.

Dodatkowe instrukcje na temat wykorzystania dotychczas używanego serwera DB2 do

współpracy z serwerem IBM Tivoli Directory Server można znaleźć w informacjach o

produkcie IBM Tivoli Directory Server dotyczących instalacji niestandardowej serwera IBM

Tivoli Directory Server. Należy zwrócić uwagę, że serwer katalogów IBM Tivoli Directory

Server nie może wykorzystywać zdalnego serwera DB2 w charakterze swojego repozytorium

danych. Ponadto oprogramowanie Maximo Asset Management nie jest przystosowane do

interakcji z systemem, na którym jednocześnie są uruchomione dwie aktywne kopie DB2;

ograniczenia te należy uwzględnić, planując wdrożenie Maximo Asset Management.

Aby można było zainstalować IBM Tivoli Directory Server 6.1 w systemie zLinux system,

muszą być spełnione następujące wymagania wstępne dotyczące systemu operacyjnego,

sprzętu i komunikacji:


Tabela 11.

Wymaganie wstępne Komentarz

Aby zainstalować IBM Tivoli Directory Server 6.1 według ścieżki instalacji Niestandardowej,

wykonaj następujące czynności:



DVD-ROM.

3. Przejdź do katalogu linux390 na dysku DVD.

4. Skopiuj plik tds61-linux-s390x-CD1_w_entitlement.tar do katalogu lokalnego w

systemie.

5. Rozpakuj plik:

tar -xvf tds61-linux-s390x-CD1_w_entitlement.tar

6. Przejdź do katalogu /tdsV6.1/tds, a następnie wpisz ./install_tds.sh Można także określić

katalog tymczasowy różny od systemowego katalogu tymczasowego. Aby skorzystać z

tej możliwość, przejdź do odpowiedniego katalogu i wpisz w wierszu komend

./install_tds.sh -is:tempdir katalog, gdzie katalog jest katalogiem, który ma być

używany do przechowywania danych tymczasowych. W katalogu tym musi być co

najmniej 400 MB wolnego miejsca. Przykład:

./install_tds.sh -is:tempdir /opt/tmp Zostanie wyświetlony panel wyboru języka.

7. Wybierz język, który ma być używany w trakcie instalacji serwera IBM Tivoli Directory

Server, a następnie kliknij przycisk OK. Jest to język używany w programie

instalacyjnym, a nie w serwerze IBM Tivoli Directory Server. To, jaki język będzie

używany w serwerze IBM Tivoli Directory Server, zależy od zainstalowanego pakietu

językowego. Zostanie wyświetlony panel powitalny.

8. Kliknij przycisk Dalej. Zostanie wyświetlony panel umowy licencyjnej.

9. Przeczytaj umowę licencyjną, wybierz opcję Akceptuję warunki firmy IBM i firm

innych niż IBM, a następnie kliknij przycisk Dalej.

10. Wybierz opcję Niestandardowa i kliknij przycisk Dalej.

11. Usuń zaznaczenie elementów DB2 V9.1, Embedded WebSphere Application Server

oraz Tivoli Directory Integrator, a następnie kliknij przycisk Dalej. Wymienione

produkty zostaną zainstalowane osobno. Zostanie wyświetlony panel wyboru serwera

WebSphere Application Server.

12. Wybierz opcję Nie podawaj. Wdrożę ręcznie później, a następnie kliknij przycisk

Dalej. Zostanie wyświetlony panel podsumowania.

13. Kliknij przycisk Instalacja. IBM Tivoli Directory Server zostanie zainstalowany w

katalogu /opt/IBM/ldap/V6.1.

14. Kliknij przycisk Zakończ. Zostanie teraz uruchomione narzędzie do tworzenia instancji

serwera Tivoli Directory Server.

15. Utwórz instancję ITDS o nazwie idsccmdb. Więcej informacji zawiera sekcja “Ręczne

konfigurowanie serwera IBM Tivoli Directory Server” na stronie 104.

16. Uruchom serwer ITDS. /opt/IBM/ldap/V6.1/sbin/idsdiradm -I idsccmdb/opt/IBM/ldap/V6.1/sbin/ibmslapd -I idsccmdb

Instalowanie i konfigurowanie programu WebSphere

Application Server Deployment Manager w systemie zLinux

Zamieszczone tutaj informacje umożliwią pomyślne zainstalowanie i skonfigurowanie

programu WebSphere Application Server Deployment Manager w systemie zLinux.


Informacje zamieszczone w niniejszej sekcji umożliwią zainstalowanie programu WebSphere

Application Server Deployment Manager w systemie zLinux.

Aby można było zainstalować program WebSphere Application Server Deployment Manager

6.1 (wersja 32-bitowa) w systemie zLinux, muszą być spełnione następujące wymagania

wstępne dotyczące systemu operacyjnego, sprzętu i komunikacji:

Tabela 12.

Wymaganie wstępne Komentarz

Aby zainstalować program WebSphere Application Server Deployment Manager, wykonaj




DVD-ROM.

3. Przejdź do katalogu linux390/WS-WAS_ND_6.1.0.13_Custom_ISCAE71 na dysku

DVD.

4. Skopiuj plik WAS-ND_linux390_Custom_v6113.tar.gz do katalogu lokalnego w

systemie.

5. Zdekompresuj plik:

gzip -dfv WAS-ND_linux390x_Custom_v6113.tar.gz

6. Rozpakuj plik:

tar -xvf WAS-ND_linux390x_Custom_v6113.tar

7. Wprowadź komendę ./install z katalogu WebSphere, na przykład /WAS, do którego

rozpakowano plik tar. Spowoduje to uruchomienie kreatora instalacji oprogramowania

WebSphere. Zostanie wyświetlony panel powitalny instalacji programu IBM WebSphere

Application Server Network Deployment.

8. Kliknij przycisk Dalej. Zostanie wyświetlony panel Umowa licencyjna na korzystanie z

oprogramowania.

9. Zapoznaj się z wyświetloną umową licencyjną, wybierz opcję Akceptuj, a następnie

kliknij przycisk Dalej. Zostanie wyświetlony panel sprawdzania wymagań wstępnych.

10. Upewnij się, że dany system operacyjny jest obsługiwany i że zainstalowane są

wszystkie wymagane poprawki, a następnie kliknij przycisk Dalej. Zostanie

wyświetlony panel Katalog instalacyjny.

11. Wprowadź ścieżkę instalacyjną programu IBM WebSphere Application Server Network

Deployment, a następnie kliknij przycisk Dalej. Domyślna ścieżka to

/opt/IBM/WebSphere/AppServer. Jako katalogu docelowego nie należy podawać

dowiązania symbolicznego. Dowiązania symboliczne nie są obsługiwane. Nazwa

katalogu instalacyjnego nie może zawierać spacji. Zostanie wyświetlony panel

środowisk serwera WebSphere Application Server.

12. Jako środowisko wybierz opcję Brak, a następnie kliknij przycisk Dalej. Wybranie

opcji Brak oznacza, że komórka wdrażania Maximo Asset Management, profil

menedżera wdrażania i profil serwera aplikacji zostaną utworzone za pomocą narzędzia

do zarządzania profilami.

13. Kliknij przycisk Tak, aby potwierdzić decyzję o kontynuacji. Zostanie wyświetlony

panel podsumowania instalacji .

14. Kliknij przycisk Dalej. Zostanie wyświetlony panel wyników instalacji .

15. Kliknij przycisk Zakończ.


Tworzenie profili przy użyciu 64-bitowej wersji programu

WebSphere Application Server Deployment Manager dla

systemu zLinux

Zamieszczone tutaj informacje umożliwią pomyślne utworzenie profili za pomocą 64-bitowej

wersji programu WebSphere Application Server Deployment Manager dla systemu zLinux.

Niniejsza sekcja zawiera instrukcję tworzenia dwóch profili wymaganych przez program

instalacyjny Maximo Asset Management.

Aby można było utworzyć profile 64-bitowej wersji programu WebSphere Application Server

Deployment Manager w systemie zLinux, należy najpierw wykonać następujące zadania

wymagane wstępnie:

Tabela 13.

Zadanie wymagane wstępnie Komenda

Uzupełnienie profilu ctgDmgr01. <WAS_HOME>/bin/manageprofiles.sh-augment-templatePath <WAS_HOME>/profileTemplates/iscae71-profileName ctgDmgr01-serverName dmgr

Restart serwerów po uzupełnieniu profilu

ctgDmgr01.

<WAS_HOME>/profiles/ctgDmgr01/bin/stopManager.sh -username

<nazwa_użytkownika>-password <hasło><WAS_HOME>/profiles/ctgDmgr01/bin/startManager.sh

64-bitowa wersja programu IBM WebSphere Network Deployment for zLinux udostępnia

narzędzie manageprofiles wywoływane z wiersza komend, które posłuży do tworzenia profili

wymaganych przez oprogramowanie Maximo Asset Management.

Następujące komendy mogą być przydatne do zarządzania profilami:

Tabela 14. Komendy do zarządzania profilami

Zadanie Komenda

Usuwanie profilu <WAS_HOME>/bin/manageprofiles.sh -delete

-profileName <nazwa profilu>

Odświeżenie rejestru profili (na przykład po

usunięciu profilu)

<WAS_HOME>/bin/manageprofiles.sh

-validateAndUpdateRegistry

Wyświetlenie listy istniejących profili <WAS_HOME>/bin/manageprofiles.sh

-listProfiles

Aby utworzyć profile, wykonaj następujące czynności:

1. Uruchom skrypt setupCmdLine.sh z podkatalogu bin katalogu <WAS_HOME>, aby

ustawić zmienne środowiskowe serwera WebSphere Application Server na instancję

konfiguracji. <WAS_HOME>/bin/setupCmdLine.sh

2. Utwórz plik portów profilu ctgDmgr01. Ten plik będzie używany przez komendę

manageprofiles do określenia portów wykorzystywanych przez dany profil. Po

wartościach w tym pliku nie powinno być spacji. Dodatkowe końcowe spacje po

wartościach, które mogą pojawić się np. w wyniku wycinania i wklejania, będą przez

oprogramowanie WebSphere taktowane jak ostatni znak wartości. Na przykład, mimo że


użytkownik zamierzał wprowadzić wartość “WC_adminhost=9060”, dodatkowa spacja

spowoduje zinterpretowanie jej jako “WC_adminhost=9060<sp>”, gdzie <sp> oznacza

spację.

a. Utwórz nowy plik tekstowy o nazwie _portdef_DMgr.props i wprowadź następujący

tekst:

CSIV2_SSL_SERVERAUTH_LISTENER_ADDRESS=9403

WC_adminhost=9060

DCS_UNICAST_ADDRESS=9352

BOOTSTRAP_ADDRESS=9809

SAS_SSL_SERVERAUTH_LISTENER_ADDRESS=9401

CELL_DISCOVERY_ADDRESS=7277

SOAP_CONNECTOR_ADDRESS=8879

ORB_LISTENER_ADDRESS=9100

CSIV2_SSL_MUTUALAUTH_LISTENER_ADDRESS=9402

WC_adminhost_secure=9043

b. Umieść ten plik w katalogu <WAS_HOME>.

3. Utwórz profil ctgDmgr01 za pomocą komendy manageprofiles:

<WAS_HOME>/bin/manageprofiles.sh

-create

-templatePath <WAS_HOME>/profileTemplates/dmgr

-hostName pełna_nazwa_hosta

-profileName ctgDmgr01

-profilePath <WAS_HOME>/profiles/ctgDmgr01

-portsFile <WAS_HOME>/_portdef_DMgr.props

-cellName ctgCell01

-nodeName ctgCellManager01

-enableAdminSecurity ″false″

-adminUserName wasadmin

-adminPassword wasadmin

4. Uruchom serwer ctgDmgr01:


5. Utwórz plik portów profilu ctgAppSrv01. Ten plik będzie używany przez komendę

manageprofiles do określenia portów wykorzystywanych przez dany profil.

a. Utwórz nowy plik tekstowy o nazwie _portdef_AppSvr.props i wprowadź następujący

tekst:

CSIV2_SSL_SERVERAUTH_LISTENER_ADDRESS=9201DCS_UNICAST_ADDRESS=9353NODE_DISCOVERY_ADDRESS=7272NODE_IPV6_MULTICAST_DISCOVERY_ADDRESS=5001BOOTSTRAP_ADDRESS=2809SAS_SSL_SERVERAUTH_LISTENER_ADDRESS=9901SOAP_CONNECTOR_ADDRESS=8878NODE_MULTICAST_DISCOVERY_ADDRESS=5000ORB_LISTENER_ADDRESS=9101CSIV2_SSL_MUTUALAUTH_LISTENER_ADDRESS=9202

b. Umieść ten plik w katalogu <WAS_HOME>.6. Utwórz profil ctgAppSrv01 za pomocą komendy manageprofiles:

<WAS_HOME>/bin/manageprofiles.sh-create-templatePath <WAS_HOME>/profileTemplates/managed-hostName pełna_nazwa_hosta-profileName ctgAppSrv01-profilePath <WAS_HOME>/profiles/ctgAppSrv01-cellName ctgNodeCell01


-nodeName ctgNode01-portsFile <WAS_HOME>/_portdef_AppSvr.props-dmgrHost pełna_nazwa_hosta-dmgrAdminUserName wasadmin-dmgrAdminPassword wasadmin-dmgrPort 8879-isDefault

7. Jeśli węzeł ctgAppSrv01 nie jest jeszcze uruchomiony, uruchom go.

<WAS_HOME>/profiles/ctgAppSrv01/bin/startNode.sh

8. Uruchom skrypt firststeps.sh, aby zweryfikować instalację:

<WAS_HOME>/profiles/ctgDmgr01/firststeps/firststeps.sh

Instalowanie i konfigurowanie serwera IBM HTTP Server w

systemie zLinux


serwera IBM HTTP Server w systemie zLinux.

Niniejsza sekcja zawiera instrukcję instalowania serwera IBM HTTP Server w systemie

zLinux.

Aby zainstalować serwer IBM HTTP Server, wykonaj następujące czynności:

1. Zaloguj się jako użytkownik root na komputerze, na którym jest zainstalowany produkt

WebSphere.

2. Zaloguj się w konsoli administracyjnej WebSphere i upewnij się, że menedżer wdrażania

ctgDmgr01 jest uruchomiony i że wybrany jest odpowiedni port nasłuchiwania dla

protokołu SOAP (numer domyślny to 8879). Jeśli konieczne jest uruchomienie

menedżera wdrażania, użyj następującej komendy:


3. Z wiersza komend uruchom program instalacyjny serwera IBM HTTP Server:<Katalog obrazu WebSphere>/IHS/install

Zostanie wyświetlony panel powitalny.


5. Zaakceptuj umowę licencyjną i kliknij przycisk Dalej. Zostanie wyświetlony panel

sprawdzania systemowych wymagań wstępnych.

6. Kliknij przycisk Dalej.

7. Podaj informacje o położeniu instalacji i kliknij przycisk Dalej. Położenie domyślne to

/opt/IBM/HTTPServer. Zostanie wyświetlony panel przypisywania wartości portów.

8. Określ następujące wartości i kliknij przycisk Dalej.

Port HTTP

80

Port administracyjny HTTP

8008

Zostanie wyświetlony panel konfigurowania serwera administracyjnego HTTP.

9. Utwórz ID użytkownika na potrzeby uwierzytelniania serwera administracyjnego HTTP

IBM i kliknij przycisk Dalej.


Skonfiguruj serwer administracyjny HTTP IBM do administrowania serwerem

IBM HTTP Server

Włączone


Utwórz unikalny ID użytkownika i grupę do administracji serwerem IBM HTTP

Server

Włączone

ID użytkownika

wasadmin

Grupa ihsadmin

Zostanie wyświetlony panel wtyczki serwera IBM HTTP Server dla serwera WebSphere

Application Server.


Zainstaluj wtyczkę serwera IBM HTTP Server dla serwera IBM WebSphere

Application Server

Wyłączone

W środowisku z wieloma profilami menedżerów wdrażania bardziej praktyczne

jest odrębne zainstalowanie wtyczek, tj. uruchomienie programu instalacyjnego

wtyczki po wyjściu z programu instalacyjnego serwera IBM HTTP Server. Jeśli

jednak środowisko WebSphere zawiera tylko jeden profil menedżera wdrażania

używany dla oprogramowania Maximo Asset Management, można pozostawić

opcję wtyczki WebSphere włączoną, co spowoduje uruchomienie zadania

instalacji wtyczek serwera WWW po kliknięciu przycisku Dalej.

Zostanie wyświetlony panel podsumowania instalacji.


13. Kliknij przycisk Zakończ.

14. Zainstaluj następujący pakiet poprawek serwera IBM HTTP Server:

linux390\WS-WAS_IHS_6.1.0_FP13\6.1.0-WS-IHS-LinuxS39064-FP0000013.pak

Więcej informacji o scenariuszach wdrażania serwera IBM HTTP Server zawiera sekcja

http://publib.boulder.ibm.com/infocenter/wasinfo/v6r1/index.jsp?topic=/com.ibm.websphere.ihs.doc/info/welcome_ihs.html

Instalowanie i konfigurowanie wtyczki WebSphere w systemie

zLinux


wtyczki WebSphere w systemie zLinux.

Niniejsza sekcja zawiera instrukcję instalowania wtyczki WebSphere w systemie zLinux.

Aby zainstalować wtyczkę WebSphere, wykonaj następujące czynności:

1. Zaloguj się jako użytkownik root na komputerze, na którym jest zainstalowany produkt

WebSphere.

2. Z wiersza komend uruchom program instalacyjny wtyczki WebSphere:

<Katalog obrazu WebSphere>/plugin/install

Zostanie wyświetlony panel powitalny.


4. Zaakceptuj umowę licencyjną i kliknij przycisk Dalej

5. Na panelu sprawdzania wymagań kliknij przycisk Dalej

6. Wybierz opcję Komputer z serwerem WebSphere Application Server (lokalny), a

następnie kliknij przycisk Dalej. Zostanie wyświetlony panel ścieżki instalacji serwera

WWW.




7. Przejdź do katalogu, w którym został zainstalowany serwer IBM HTTP Server, a

następnie kliknij przycisk Dalej. Domyślnie proponowany jest katalog

/opt/IBM/HTTPServer/Plugins. Zostanie wyświetlony panel ścieżki instalacyjnej

produktu WebSphere.

8. Przejdź do katalogu, w którym został zainstalowany produkt WebSphere, a następnie

kliknij przycisk Dalej. Domyślnie proponowany jest katalog /opt/IBM/WebSphere/AppServer. Zostanie wyświetlony panel wyboru profilu.

9. Z listy rozwijanej wybierz profil ctgDmgr01, a następnie kliknij przycisk Dalej.

Zostanie wyświetlony panel pliku konfiguracyjnego serwera WWW.

10. Określ następujące wartości:

Wybierz istniejący plik httpd.conf serwera IBM HTTP Server.

Przejdź do położenia pliku httpd.conf. Domyślnie plik ten znajduje się w

katalogu /opt/IBM/HTTPServer/conf/httpd.conf.

Określ port serwera WWW

80

Zostanie wyświetlony panel definicji serwera WWW.

11. Określ unikalną nazwę definicji serwera WWW (na przykład webserver1), a następnie

kliknij przycisk Dalej. Zostanie wyświetlony panel pliku plugin-cfg.xml serwera WWW.

12. Zaakceptuj wartości domyślne i kliknij przycisk Dalej. Zostanie wyświetlony panel

podsumowania wprowadzonych danych.

13. Kliknij przycisk Dalej. Zostanie wyświetlony panel podsumowania instalacji.

14. Po zakończeniu instalacji kliknij przycisk Zakończ.

15. Zainstaluj następujący pakiet poprawek wtyczki WebSphere: linux390\WS-WAS_Plugins_6.1.0_FP13\6.1.0-WS-PLG-LinuxS39064-FP0000013.pak

16. Zrestartuj menedżera wdrażania:

Zatrzymaj menedżera wdrażania.

<WAS_HOME>/profiles/ctgDmgr01/bin/stopManager.sh

Uruchom menedżera wdrażania.


17. Skopiuj plik /opt/IBM/HTTPServer/Plugins/bin/configurewebserver1.sh do katalogu

<WAS_HOME>/bin/

18. Przejdź do katalogu <WAS_HOME>/bin i wykonaj następującą komendę:

./configurewebserver1.sh

19. Uruchom serwery HTTP:

/opt/IBM/HTTPServer/bin/adminctl start/opt/IBM/HTTPServer/bin/apachectl start

20. Zaloguj się do konsoli administracyjnej produktu WebSphere i upewnij się, że serwer

webserver1 został uruchomiony.

Instalowanie i konfigurowanie programu IBM Agent Controller

w systemie zLinux


programu IBM Agent Controller w systemie zLinux.

Niniejsza sekcja zawiera instrukcję instalowania programu IBM Agent Controller w systemie

zLinux.

IBM Agent Controller służy do pobierania danych dzienników i śledzenia na potrzeby

narzędzia Log and Trace Analyzer.


Aby zainstalować program IBM Agent Controller, wykonaj następujące czynności:



DVD-ROM.

3. Przejdź do katalogu linux390/Rational-AgentController_7.0.3/linux_s390 na dysku

DVD.

4. Wpisz ./setup.bin, aby uruchomić kreatora instalacji. Zostanie wyświetlony panel

powitalny.


6. Zaakceptuj umowę licencyjną i kliknij przycisk Dalej.

7. Wprowadź ścieżkę katalogu instalacyjnego, a następnie kliknij przycisk Dalej.

8. Wybierz opcję 6.0 lub późniejsza jako wersję produktu WebSphere, a następnie kliknij

przycisk Dalej.

9. W ustawieniu listy dostępu wybierz opcję Dowolny komputer, a następnie kliknij

przycisk Dalej. Zostanie wyświetlony panel zabezpieczeń.


11. Wprowadź następujące ID użytkowników, a następnie kliknij przycisk Dalej.

v wasadmin

v root

v maximo12. W panelu podsumowania kliknij przycisk Instalacja.

13. Kliknij przycisk Zakończ po zakończeniu procesu.

Instalowanie i konfigurowanie programu Virtual Member

Manager w środowisku WebSphere na platformie zLinux


programu Virtual Member Manager w środowisku WebSphere na platformie zLinux.

Virtual Member Manager (VMM) umożliwia uzyskiwanie dostępu do danych użytkowników

i aktualizowanie ich w wielu repozytoriach oraz generowanie tych danych do postaci

pojedynczego repozytorium wirtualnego.

Informacje na temat dodawania repozytorium serwera IBM Tivoli Directory Server do VMM

zawiera sekcja “Ręczne konfigurowanie programu Virtual Member Manager w środowisku

WebSphere” na stronie 113.

Zarządzanie środowiskiem WebSphere

IBM udostępnia obszerne informacje na temat użytkowania środowiska WebSphere i

administrowania nim pod następującym adresem URL:

http://publib.boulder.ibm.com/infocenter/wasinfo/v6r1/index.jsp

Uruchamianie serwera WebSphere Application Server

W trakcie instalacji został utworzony serwer aplikacji o nazwie MXServer.

Aby uruchomić aplikację MXServer, wykonaj następujące czynności:

1. Uruchom menedżera wdrażania:

UNIX <WAS_HOME>/AppServer/profiles/ctgDmgr01/bin/startManager.sh


Windows

<WAS_HOME>\profiles\ctgDmgr01\bin\startManager.bat2. Uruchom węzeł:

UNIX <WAS_HOME>r/profiles/ctgAppSrv01/bin/startNode.sh

Windows

<WAS_HOME>\profiles\ctgAppSrv01\bin\startNode.bat3. Uruchom serwer WWW:

UNIX <WAS_HOME>/profiles/ctgAppSrv01/bin/startServer.sh webserver1 -username


Windows

<WAS_HOME>profiles\ctgAppSrv01\bin\startServer.bat webserver1 -username

<nazwa_użytkownika> -password <hasło>4. Uruchom serwer aplikacji:

UNIX <WAS_HOME>/profiles/ctgAppSrv01/bin/startServer.sh MXServer -username


Windows

<WAS_HOME>/profiles/ctgAppSrv01/bin/startServer.bat MXServer -username


Serwer MXServer można też uruchomić z konsoli administracyjnej WebSphere:

1. Aby uruchomić konsolę administracyjną, otwórz okno przeglądarki i wprowadź

następujący adres URL:

http://<nazwa_komputera>:9060/ibm/console

Przy czym <nazwa_komputera> jest nazwą hosta serwera WebSphere Application Server,

a 9060 jest domyślnym numerem portu konsoli administracyjnej.

2. Wprowadź ID i hasło użytkownika administracyjnego, aby się zalogować, jeśli podanie

tych danych jest wymagane.

3. W panelu nawigacyjnym konsoli administracyjnej kliknij kolejno opcje Serwery →

Serwery aplikacji.

4. Zaznacz pole wyboru obok pozycji MXServer, czyli nazwy serwera WebSphere

Application Server.

5. Kliknij przycisk Uruchom.

Zwróć uwagę, że stan ikony w kolumnie Status zmienił sią na “uruchomiony”.

6. Aby zatrzymać serwer WebSphere Application Server, kliknij przycisk Stop.

Zwróć uwagę, że stan ikony w kolumnie Status zmienił sią na “zatrzymaj”.

Przed uruchomieniem konsoli administracyjnej dopilnuj, aby uruchomione były następujące

procesy serwerów:

Tabela 15.

Serwer Komenda

Serwer HTTP

Windows

<HTTP_SERVER_HOME>\bin\apache -k start

\<HTTP_SERVER_HOME>\bin\apache -k stop

UNIX <HTTP_SERVER_HOME>/bin/apachectl start

<HTTP_SERVER_HOME>/bin/apachectl stop


Tabela 15. (kontynuacja)

Serwer Komenda

Menedżer

wdrażania

Windows

<WAS_HOME> \profiles\ctgDmgr01\bin\startManager.bat

<WAS_HOME> \profiles\ctgDmgr01\bin\stopManager.bat

UNIX <WAS_HOME>/profiles/ctgDmgr01/bin/startManager.sh

<WAS_HOME>/profiles/ctgDmgr01/bin/stopManager.sh

Agent węzła

Windows

<WAS_HOME>\profiles\ctgAppSrv01\bin\startNode.bat

<WAS_HOME>\profiles\ctgAppSrv01\bin\stopNode.bat

UNIX <WAS_HOME>/profiles/ctgAppSrv01/bin/startNode.sh

<WAS_HOME>/profiles/ctgAppSrv01/bin/stopNode.sh

Instancja ITDS

Windows

1. Kliknij przycisk Start i wybierz opcję Uruchom.

2. Wpisz services.msc i kliknij przycisk OK.

3. Zaznacz pozycję IBM Tivoli Directory Server Instance V6.1 -

idsccmdb i kliknij opcję Uruchom usługę.

UNIX /ldap/V6.1/sbin/ibmslapd -I idsccmdb

Baza danych

serwera

katalogów

Windows

1. Kliknij przycisk Start i wybierz opcję Uruchom.

2. Wpisz services.msc i kliknij przycisk OK.

3. Zaznacz pozycję DB2 - DB2COPY1 - CTGINST1-0 i kliknij opcję

Uruchom usługę.

UNIX su - idsccmdb -c db2start

Aby uruchomić konsolę administracyjną, wykonaj następujące czynności:

1. Otwórz sesję przeglądarki i wpisz następujący adres URL:


Przy czym <nazwa_komputera> jest nazwą hosta serwera WebSphere Application Server,

a 9060 jest domyślnym numerem portu konsoli administracyjnej.

2. Wprowadź ID użytkownika, aby się zalogować. O ile nie są włączone zabezpieczenia,

można zalogować się przy użyciu dowolnego ID użytkownika. ID użytkownika nie musi

reprezentować poprawnego konta użytkownika systemu.

Zabezpieczanie konsoli administracyjnej WebSphere

Istnieje możliwość zabezpieczenia konsoli administracyjnej w taki sposób, aby mogli z niej

korzystać tylko uwierzytelnieni użytkownicy. Przed zabezpieczeniem konsoli należy na

serwerze WebSphere skonfigurować program VMM.

Po skonfigurowaniu programu VMM w sposób umożliwiający zabezpieczanie środowiska

WebSphere należy wykonać kilka czynności w celu zabezpieczenia konsoli. Najpierw należy

wybrać użytkowników (lub grupy) zdefiniowanych w aktywnym rejestrze użytkowników. Po

podjęciu decyzji, którzy użytkownicy są uprawnieni do korzystania z konsoli, można określić

poziom dostępu dla każdego z nich, przypisując im role. Role wyznaczają czynności


administracyjne, które mogą wykonywać poszczególni użytkownicy. Po włączeniu

zabezpieczeń użytkownik może uzyskać dostęp do konsoli dopiero po wprowadzeniu

poprawnego ID i hasła użytkownika administracyjnego.

Na stronie ról grup administracyjnych można nadawać grupom określone uprawnienia do

administrowania serwerami aplikacji za pośrednictwem konsoli administracyjnej. Wystarczy

wybrać kolejno opcje zabezpieczeń, zabezpieczenia administracji, aplikacji i infrastruktury, a

następnie ról grup administracyjnych, aby wyświetlić dostępne role.

Tabela 16.

Rola administracyjna Opis

Administrator Ma uprawnienia operatora, konfiguratora oraz uprawnienia niezbędne, by

uzyskać dostęp do danych podlegających szczególnej ochronie.

Operator Ma uprawnienia do monitorowania i może zmieniać stan środowiska w

czasie wykonywania. Operator może np. uruchamiać i zatrzymywać

usługi.

Konfigurator Ma uprawnienia do monitorowania i może zmieniać konfigurację serwera

aplikacji.

Monitor Ma najmniejsze uprawnienia. Ta rola umożliwia użytkownikowi

wyłącznie odczytywanie konfiguracji serwera aplikacji i jego bieżącego

stanu.

deployer Użytkownicy o tej roli mogą wykonywać działania konfiguracyjne i

zmieniające stan aplikacji w czasie wykonywania.

adminsecuritymanager Precyzyjne sterowanie uprawnieniami jest możliwe wyłącznie za pomocą

narzędzia wsadmin. Można jednak przypisywać użytkowników i grupy

do roli adminsecuritymanager na poziomie komórki, korzystając ze

skryptów wsadmin i konsoli administracyjnej. Rola

adminsecuritymanager umożliwia przypisywanie użytkowników i grup

do ról administracyjnych. Administrator nie może jednak przypisywać

użytkowników i grup do ról administracyjnych, w tym do roli

adminsecuritymanager.

iscadmins Ma uprawnienia administracyjne do zarządzania użytkownikami i

grupami wyłącznie z konsoli administracyjnej.

Uwaga: Aby zarządzać użytkownikami i grupami, kliknij pozycję Użytkownicy i grupy w

drzewie nawigacyjnym konsoli, a następnie kliknij opcję Zarządzaj użytkownikami lub

Zarządzaj grupami.

Wykonaj następujące czynności, aby odwzorować użytkowników i grupy na role

zabezpieczeń:

1. Wybierz kolejno pozycje Aplikacje → Aplikacje korporacyjne → nazwa_aplikacji.

2. We właściwościach szczegółów kliknij opcję odwzorowania ról zabezpieczeń na

użytkowników/grupy.

3. Wybierz rolę i kliknij opcję Wyszukaj użytkowników albo Wyszukaj grupy.

Różne role mogą mieć różne poziomy autoryzacji w systemie zabezpieczeń.

Odwzorowanie użytkowników lub grup na role upoważnia tych użytkowników lub te

grupy do dostępu do aplikacji zdefiniowanych w roli. Użytkownicy i grupy kojarzy się z

rolami zdefiniowanymi w aplikacji w momencie instalowania lub konfigurowania tej

aplikacji. Pole wzorca wyszukiwania umożliwia wyświetlenie odpowiednich

użytkowników na liście dostępnych. Kliknij przycisk >>, aby dodać użytkowników z listy

dostępnych do listy wybranych.

4. Zrestartuj wszystkie serwery aplikacji.


Konfigurowanie serwera WebSphere Application Server, aby

działał jako usługa systemu Windows

W celu skonfigurowania serwera WebSphere Application Server w taki sposób, aby działał

jako usługa systemu Windows, wykonaj następujące czynności:

1. Uruchom konsolę administracyjną WebSphere. W tym celu otwórz okno przeglądarki i

wprowadź następujący adres URL:


2. Wprowadź ID i hasło użytkownika administracyjnego.

3. W panelu nawigacji kliknij kolejno opcje Serwery → Serwery aplikacji.

4. W panelu serwerów aplikacji wybierz serwer MXServer i kliknij przycisk Uruchom.

Spowoduje to utworzenie folderu dziennika serwera używanego przez komendę

WASService.

5. Wybierz serwer MXServer i kliknij przycisk Zatrzymaj.

6. Otwórz okno wiersza komend.

7. Przejdź do folderu bin, w którym został zainstalowany serwer aplikacji Maximo. Na

przykład:

C:\Program Files\IBM\WebSphere\AppServer\bin

8. Uruchom komendę WASService z następującymi parametrami:

serverName

Nazwa serwera aplikacji Maximo, MXServer

profilePath

Katalog profilu serwera, na przykład

C:\Program Files\IBM\WebSphere\AppServer\profiles\ctgAppSrv01

wasHome

Folder osobisty dla serwera MXServer, na przykład

C:\Program Files\IBM\WebSphere\AppServer\profiles

logRoot

Folder zawierający plik dziennika serwera MXServer, na przykład

C:\Program Files\IBM\WebSphere\AppServer\logs\

manageprofiles\ctgAppSrv01

logFile Nazwa pliku dziennika serwera MXServer (startServer.log)

restart Ustawienie true powoduje, że istniejąca usługa jest automatycznie restartowana

w razie awarii. 9. Wprowadź komendę WASService zgodnie z następującą składnią:

WASService add MXServer serverName MXServer

profilePath C:\Program Files\IBM\WebSphere\AppServer\profiles\

ctgAppSrv01wasHome <D:>\IBM\WebSphere\AppServer

logRoot C:\Program Files\IBM\WebSphere\AppServer\logs\manageprofiles\

ctgAppSrv01

logFile C:\Program Files\IBM\WebSphere\AppServer\logs\manageprofiles\

ctgAppSrv01\startServer.log restart true

10. Naciśnij klawisz <Enter> po wpisaniu komendy WASService, co spowoduje

wyświetlenie komunikatu z potwierdzeniem.

11. Otwórz okno Usługi i kliknij dwukrotnie serwer MXServer. Następnie wykonaj


a. Zmień wartość pola Typ uruchomienia na Automatyczne.

b. Kliknij przycisk Uruchom, aby uruchomić usługę.

c. Kliknij przycisk OK.


Konfigurowanie agenta węzła WebSphere, aby działał jako

usługa systemu Windows

Agent węzła to serwer działający na każdym komputerze-hoście we wdrożonej sieci.

Realizuje funkcje administracyjne.

W celu skonfigurowania agenta węzła WebSphere w taki sposób, aby działał jako usługa

systemu Windows, wykonaj następujące czynności:

1. Uruchom konsolę administracyjną produktu WebSphere 6.1. W tym celu otwórz okno

przeglądarki i wprowadź następujący adres URL:


2. Wprowadź ID i hasło użytkownika administracyjnego.

3. Kliknij pozycję Administrowanie systemem w panelu nawigacji.

4. W panelu administracji systemem wybierz nazwę agenta węzła (na przykład nodeagent)

i kliknij przycisk Uruchom.

5. Przed uruchomieniem komendy WASService wybierz agenta węzła w panelu

administracji i kliknij przycisk Zatrzymaj.

6. Otwórz okno wiersza komend.

7. Przejdź do folderu bin, w którym został zainstalowany agent węzła. Na przykład:

C:\Program Files\IBM\WebSphere\AppServer\bin

8. Uruchom komendę WASService z następującymi parametrami:

serverName

Nazwa agenta węzła, na przykład nodeAgent

profilePath

Katalog profilu serwera, na przykład

C:\Program

Files\IBM\WebSphere\AppServer\profiles\ctgAppSrv01

wasHome

Folder osobisty dla serwera MXServer, na przykład

C:\Program

Files\IBM\WebSphere\AppServer\profiles

logRoot

Folder zawierający plik dziennika agenta węzła, na przykład

C:\Program Files\IBM\WebSphere\AppServer\logs\manageprofiles\

ctgAppSrv01

logFile Nazwa pliku dziennika agenta węzła (startServer.log)

restart Ustawienie true powoduje, że istniejąca usługa jest automatycznie restartowana

w razie awarii. 9. Wprowadź komendę WASService zgodnie z następującą składnią:

WASService add NodeAgent serverName nodeagent profilePath

C:\Program Files\IBM\WebSphere\AppServer\profiles\ctgAppSrv01

wasHome <D:>\IBM\WebSphere\AppServer

logRoot <D:>\IBM\WebSphere\AppServer\logs\nodeagent

logFile <D:>\IBM\WebSphere\AppServer\logs\nodeagent\

startServer.log restart true

10. Naciśnij klawisz <Enter> po wpisaniu komendy WASService, co spowoduje

wyświetlenie komunikatu z potwierdzeniem.

11. Otwórz okno Usługi i kliknij dwukrotnie usługę agenta węzła, na przykład nodeAgent.

Następnie wykonaj następujące czynności:

a. Zmień wartość pola Typ uruchomienia na Automatyczne.


b. Kliknij przycisk Uruchom, aby uruchomić usługę.

c. Kliknij przycisk OK.

Przegląd serwera WebSphere Portal Server

Istniejący system serwera WebSphere Portal Server można skonfigurować w taki sposób, aby

współpracował z wdrożonym oprogramowaniem Maximo Asset Management. Dostęp do

aplikacji Maximo Asset Management jest możliwy w sposób przezroczysty, za

pośrednictwem interfejsu serwera WebSphere Portal Server. W ten sposób dostęp do aplikacji

Maximo Asset Management odbywa się centralnie, tak samo jak do pozostałych aplikacji

zorientowanych na usługi, które są używane w organizacji.

WebSphere Portal Server musi rezydować w systemie innym niż ten, w którym rezyduje

serwer J2EE Maximo Asset Management. WebSphere Portal Server musi być

skonfigurowany do współpracy z obsługiwaną wersją produktu WebSphere.

Oprogramowanie Maximo Asset Management wdrożone na

serwerze WebSphere Portal Server

Po ukończeniu wdrożenia oprogramowania Maximo Asset Management dostęp do interfejsu

użytkownika każdej z aplikacji Maximo Asset Management można uzyskać za

pośrednictwem portletu działającego w ramach istniejącej instancji serweraWebSphere Portal

Server.

Program instalacyjny oprogramowania Maximo Asset Management oraz programy

instalacyjne rozwiązań procesów instalują następujące pliki EAR, które są kandydatami do

modyfikacji, odbudowy i ponownego wdrożenia:

Tabela 17. Pliki EAR i WAR oprogramowania Maximo Asset Management

Plik EAR Opis Położenie

maximo.ear Ten plik EAR zawiera plik

maximo.war, który z kolei zawiera

zadania podstawowe


Management.

<MAM_HOME>\maximo\deployment\default

maximohelp.ear Ten plik EAR zawiera plik

maximohelp.war zawierający

pomoc oprogramowania Maximo

Asset Management.

<MAM_HOME>\maximo\deployment\default

Aby utworzyć stronę z portletem aplikacji Maximo Asset Management, która ma być

dostępna za pośrednictwem serwera WebSphere Portal Server, upewnij się, że jest dostępne

działające i aktywne wdrożone oprogramowanie Maximo Asset Management, a następnie


1. Na administracyjnej stacji roboczej Maximo Asset Management otwórz przeglądarkę

WWW i uruchom narzędzie administracyjne serwera WebSphere Portal Server.

http://<nazwa_hosta>:<numer_portu>/wps/portal

2. Zaloguj się jako administrator serwera WebSphere Portal Server.

3. Na stronie powitalnej serwera WebSphere Portal Server kliknij odsyłacz

Administrowanie w dolnej części interfejsu użytkownika.

4. Na stronie administrowania portalem WebSphere Portal kliknij odsyłacz Moduły

WWW pod nagłówkiem zarządzania portletami w panelu nawigacyjnym.


5. Na stronie zarządzania modułami WWW znajduje się tabela z listą wszystkich modułów

WWW zainstalowanych na serwerze. Kliknij opcję Instalacja, aby zainstalować nowy

moduł.

6. Na stronie wyboru pliku WAR, korzystając z przycisku Przeglądaj, odszukaj plik WAR

oprogramowania Maximo Asset Management, który ma zostać wdrożony. Pliki WAR

będą znajdowały się w systemie administracyjnym Maximo Asset Management. Po

odszukaniu właściwego pliku WAR kliknij przycisk Dalej.

W tym przykładzie wdrażamy plik WAR o nazwie maximo.war.

7. Na stronie podsumowania zawartości pliku WAR przejrzyj zawartość pliku, a następnie

kliknij przycisk Zakończ.

Jeśli wdrożenie zakończy się powodzeniem, nastąpi powrót do strony zarządzania

modułami WWW. Zostanie wyświetlony komunikat potwierdzający prawidłowe

wdrożenia pliku WAR.

Dla każdego wdrożonego pliku WAR konieczne będzie zmodyfikowanie pliku

maximointegration.properties. Ten plik znajduje się w katalogu wdrożenia utworzonym

po wdrożeniu pliku WAR, wewnątrz katalogu WEB-INF.

8. Otwórz plik maximointegration.properties w edytorze tekstu i edytuj następujące

właściwości:

maximo_host_name

Ta wartość musi być identyczna z nazwą hosta używaną w celu uzyskania

dostępu do serwletu Maximo na serwerze WebSphere Application Server.

maximo_port

Ta wartość musi być identyczna z numerem portu używanym w celu uzyskania

dostępu do serwletu Maximo na serwerze WebSphere Application Server.

maximo_url_protocol

Domyślnie jest to łańcuch http, można go jednak zmienić na https, aby

korzystać z bezpiecznego środowiska.Proces edycji pliku maximointegration.properties trzeba będzie powtórzyć dla każdego

pliku WAR wdrożonego na serwerze WebSphere Portal Server.

Następnym krokiem jest utworzenie nowej strony i umieszczenie portletu dla aplikacji

Maximo Asset Management na nowej stronie portalu.

9. Kliknij odsyłacz Administrowanie w dolnej części interfejsu użytkownika.

10. Kliknij odsyłacz Zarządzaj stronami pod nagłówkiem interfejsu użytkownika portalu

w panelu nawigacyjnym.

11. Na stronie zarządzania stronami kliknij wpis Kontekstowy katalog główny w tabeli

Moje strony.

12. Kliknij opcję Nowa etykieta.

13. W polu tytułu okna właściwości strony wprowadź Maximo Asset Management 7.1, a

następnie kliknij przycisk OK.

W sekcji Strony, w tabeli kontekstowego katalogu głównego, zostanie utworzona i

wyświetlona nowa etykieta Maximo Asset Management 7.1.

14. W sekcji Strony, w tabeli kontekstowego katalogu głównego na stronie zarządzania

stronami, kliknij pozycję Maximo Asset Management 7.1.

15. Kliknij opcję Nowa strona.

16. W polu tytułu, w oknie właściwości strony, wprowadź tytuł identyfikujący aplikację

Maximo Asset Management, na przykład Zmiany w przypadku aplikacji Zmiany, a


17. Kliknij ikonę edycji układu strony umieszczoną po prawej stronie nowej pozycji w

sekcji Strony tabeli Maximo Asset Management 7.1.

18. Na stronie edycji układu kliknij opcję Dodaj portlety.


19. Za pomocą funkcji wyszukiwania dostępnej na tej tronie odszukaj odpowiedni portlet,

zaznacz go w tabeli, a następnie kliknij przycisk OK.

20. Na stronie edycji układu kliknij przycisk Gotowe.

Teraz można uruchomić portlet z menu uruchamiania na serwerze WebSphere Portal Server.



Rozdział 5. Przegląd programu instalacyjnego Maximo Asset

Management

Program instalacyjny Maximo Asset Management udostępnia interfejs służący do

instalowania i wdrażania oprogramowania Maximo Asset Management. Program instalacyjny

Maximo Asset Management rejestruje opcje wybierane w danym wdrożeniu Maximo Asset

Management i parametry konfiguracyjne skojarzone z tymi opcjami, a następnie instaluje i

wdraża oprogramowanie Maximo Asset Management na podstawie wprowadzonych

informacji.

Instalacja Maximo Asset Management może przebiegać według jednej z dwóch ścieżek.

Proste We wdrożeniu prostym całe oprogramowanie pośrednie jest instalowane na jednym

systemie. Nie jest możliwe wykorzystanie z oprogramowaniem Maximo Asset

Management oprogramowania pośredniego dotychczas używanego w

organizacji. Wszystkie komponenty oprogramowania pośredniego używane razem z

oprogramowaniem Maximo Asset Management muszą zostać wcześniej

zainstalowane w systemie za pomocą instalatora oprogramowania pośredniego Tivoli

z domyślnymi wartościami parametrów. Oprogramowanie Maximo Asset

Management zostanie zainstalowane przy użyciu wartości domyślnych

obowiązujących w programach instalacyjnych oprogramowania pośredniego Tivoli i


Sekcja “Wartości obowiązujące w prostej ścieżce instalacji Maximo Asset

Management” na stronie 74 zawiera listę wartości używanych w przypadku

wybrania tej opcji. Jeśli przewiduje się nadpisanie wartości domyślnych

obowiązujących w prostej ścieżce wdrożenia, należy skorzystać ze ścieżki

niestandardowej.

Niestandardowe

Wdrożenie niestandardowe zazwyczaj polega na wdrożeniu oprogramowania

Maximo Asset Management na kilku systemach, przy czym niektóre z tych

systemów prawdopodobnie będą już zawierały oprogramowanie pośrednie, które ma

być używane z wdrożeniem Maximo Asset Management. Wdrożenie z

wykorzystaniem niestandardowej ścieżki instalacji umożliwia także zmodyfikowanie

domyślnych wartości instalacyjnych.

Ta opcja wdrażania nie wymaga rozdzielenia oprogramowania Maximo Asset

Management między kilka systemów. Jako miejsce docelowe wszystkich

komponentów Maximo Asset Management przeznaczonych do zainstalowania za

pomocą instalatora oprogramowania pośredniego Tivoli i programu instalacyjnego

Maximo Asset Management można podać nazwę hosta lokalnego.

Program instalacyjny Maximo Asset Management umożliwia zautomatyzowanie konfiguracji

oprogramowania pośredniego przeznaczonego do użytku z oprogramowaniem Maximo Asset

Management. Jeśli zostanie wybrana opcja rezygnacji z automatycznej konfiguracji

oprogramowania pośredniego przez program instalacyjny Maximo Asset Management, należy

skonfigurować odpowiednie elementy oprogramowania pośredniego ręcznie, przed

rozpoczęciem instalacji Maximo Asset Management.

Mimo że jest możliwe wdrożenie Maximo Asset Management w środowisku rozproszonym

zawierającym w większości systemy UNIX, program instalacyjny Maximo Asset

Management musi być uruchamiany z systemu Windows.







czytelne dla serwera katalogów. Niepoprzedzanie znaków specjalnych w łańcuchach LDAP









Informacje wprowadzane przez użytkownika w programie instalacyjnym Maximo Asset

Management są zapisywane w pliku maximo.properties oraz w bazie danych Maximo. Te

wartości są wpisywane w polach programu instalacyjnego Maximo Asset Management przy

jego następnych uruchomieniach. Dlatego, w wypadku anulowania działania programu

instalacyjnego po wprowadzeniu wartości na kilku panelach program instalacyjny Maximo

Asset Management odtworzy te wartości przy następnym uruchomieniu (z wyjątkiem

katalogu instalacyjnego Maximo Asset Management i wybranej opcji tworzenia skrótu).

Można przywrócić wartości domyślne w programie instalacyjnym Maximo Asset

Management, usuwając plik <MAM_HOME>/maximo/applications/maximo/properties/maximo.properties.

Wartości obowiązujące w prostej ścieżce instalacji Maximo Asset

Management

W przypadku wybrania prostej ścieżki instalacji oprogramowania Maximo Asset

Management, przyjmowane są wartości domyślne podane w poniższej tabeli. Tam, gdzie

dozwolone jest podanie innej wartości, wskazano taką możliwość.

Tabela 18. Wartości obowiązujące w prostej ścieżce instalacji Maximo Asset Management

Kategoria Pole Wartość

Podawana przez

użytkownika?

Opcja wdrażania Wdrożenie proste

Konfiguracja bazy

danych

Typ bazy danych DB2

Konfiguracja bazy

danych

Nazwa hosta Tak

Konfiguracja bazy

danych

Port 50005

Konfiguracja bazy

danych

Nazwa bazy danych maxdb71

Konfiguracja bazy

danych

Instancja ctginst1

Konfiguracja bazy

danych

ID użytkownika Tak


Tabela 18. Wartości obowiązujące w prostej ścieżce instalacji Maximo Asset

Management (kontynuacja)


Podawana przez

użytkownika?

Konfiguracja bazy

danych

Zautomatyzuj

konfigurowanie bazy

danych

tak

Konfiguracja bazy

danych

ID użytkownika dostępu

zdalnego

Tak

Konfiguracja bazy

danych


bazy danych

Windows

C:\Program

Files\IBM\SQLLIB

UNIX /opt/IBM/db2/V9.1

Konfiguracja bazy

danych

ID administratora

instancji

Windows

db2admin

UNIX ctginst1

Tak

Konfiguracja bazy

danych

ID użytkownika usługi

Windows

db2admin

Konfiguracja bazy

danych

Nazwa obszaru tabel

danych

maxdata

Konfiguracja bazy

danych

Wielkość obszaru tabel

danych

średnia

Konfiguracja bazy

danych

Nazwa tymczasowego

obszaru tabel

maxtemp

Konfiguracja bazy

danych

Wielkość

tymczasowego obszaru

tabel

1000

Opcje połączeń

WebSphere

Nazwa hosta Tak

Opcje połączeń

WebSphere

Port SOAP 8879

Konfiguracja

WebSphere

Katalog główny serwera

WebSphere

Windows

C:\Program


Linux /opt/IBM/WebSphere/AppServer

AIX /usr/IBM/WebSphere/AppServer

Sun Solaris


Konfiguracja

WebSphere

Nazwa użytkownika wasadmin Tak

Rozdział 5. Przegląd programu instalacyjnego Maximo Asset Management 75

Tabela 18. Wartości obowiązujące w prostej ścieżce instalacji Maximo Asset

Management (kontynuacja)


Podawana przez

użytkownika?

Konfiguracja

WebSphere

Nazwa profilu ctgDmgr01

Konfiguracja

WebSphere

Zautomatyzuj

konfigurowanie

WebSphere

tak

Konfiguracja

WebSphere

ID użytkownika dostępu

zdalnego

Tak

Konfiguracja serwera

aplikacji WebSphere

Port serwera WWW 80


aplikacji WebSphere

Nazwa serwera WWW webserver1


aplikacji WebSphere

Nazwa węzła ctgNode01


aplikacji WebSphere

Nazwa klastra MAXIMOCLUSTER


aplikacji WebSphere

Serwer aplikacji MXServer Tej wartości

nie można zmienić.

Konfiguracja adaptera

integracji JMS

Nazwa źródła danych

JMS

meajmsds

Konfiguracja adaptera

integracji JMS

Zachowaj komunikaty

JMS

nie

Konfiguracja

zabezpieczeń

Użyj schematu

domyślnego

tak

Konfiguracja

zabezpieczeń

Utwórz użytkowników

automatycznie

tak

Konfiguracja Maximo Katalog instalacyjny C:\IBM\SMP Tak

Krok konfiguracji Wykonaj krok

konfiguracji teraz

tak

Instalowanie oprogramowania Maximo Asset Management

W niniejszej sekcji opisano procedurę instalowania oprogramowania Maximo Asset

Management za pomocą programu instalacyjnego Maximo Asset Management.

Oprócz skonfigurowania nowych instancji oprogramowania pośredniego Maximo Asset

Management zainstalowanych przez instalatora oprogramowania pośredniego Tivoli, program

instalacyjny Maximo Asset Management może skonfigurować istniejące instancje

wymaganych wstępnie produktów (również produktów innych firm), które mają być używane

z oprogramowaniem Maximo Asset Management.

Zamieszczone tutaj instrukcje dotyczą instalacji na wielu komputerach z zastosowaniem

wartości domyślnych; przyjęto, że użytkownik nakaże programowi instalacyjnemu Maximo

Asset Management automatyczne skonfigurowanie oprogramowania pośredniego na wielu

komputerach do współpracy z oprogramowaniem Maximo Asset Management. Jeśli

użytkownik nie zezwoli programowi instalacyjnemu Maximo Asset Management na

automatyczne skonfigurowanie oprogramowania pośredniego, program ten mimo wszystko

sprawdzi, czy kroki opisane w dokumentacji zostały prawidłowo wykonane ręcznie. W razie


napotkania jakichkolwiek błędów zostanie wyświetlone okno dialogowe z ich szczegółowym

opisem. Dopóki błędy nie zostaną wyeliminowane, nie będzie możliwe kontynuowanie

zadania instalacji Maximo Asset Management.

Program instalacyjny Maximo Asset Management można uruchomić tylko w systemie

Windows.

Przed rozpoczęciem instalacji należy dopilnować, aby spełnione były następujące warunki

wstępne:

v W przypadku systemów Linux należy upewnić się, że komenda hostname -f zwraca pełną

nazwę hosta. Jeśli nie zwraca, należy skorzystać z dokumentacji systemu operacyjnego i

zadbać o to, aby komenda hostname zwracała pełną nazwę hosta.

v Środowisko oprogramowania pośredniego jest zainstalowane i działa prawidłowo

v Jeśli planowane jest wykorzystanie funkcji programu instalacyjnego Maximo Asset

Management, która automatyzuje konfigurowanie oprogramowania pośredniego Maximo

Asset Management, należy włączyć usługę Remote Execution and Access (RXA) dla

każdego systemu, na którym będzie instalowane oprogramowanie pośrednie Maximo Asset

Management. Usługa RXA wymaga, aby na systemie docelowym był włączony co

najmniej jeden z protokołów obsługiwanych przez RXA, do których należą: rsh, rexec,

SSH i Windows SMB. Przed uruchomieniem programu instalacyjnego Maximo Asset

Management należy upewnić się, że jeden z tych protokołów jest uruchomiony i przyjmuje

zdalne logowania przy użyciu nazwy użytkownika i hasła skonfigurowanych na

komputerze docelowym. Jeśli zdalny system jest maszyną z systemem Windows, należy

skonfigurować usługę RXA do pracy za pośrednictwem protokołu SMB. Domyślne

instalacje systemów AIX nie zawsze obejmują odpowiedni protokół i wówczas konieczne

jest włączenie protokołów kompatybilnych z usługą RXA.

v Jeśli razem z oprogramowaniem Maximo Asset Management używany jest serwer DB2 i

przewiduje się wykorzystanie możliwości w pełni zautomatyzowanej konfiguracji bazy

danych przez program instalacyjny Maximo Asset Management, muszą być spełnione

następujące warunki:

– W przypadku instalacji DB2 na platformie UNIX przed uruchomieniem programu

instalacyjnego Maximo Asset Management należy utworzyć użytkownika instancji na

serwerze DB2. Na przykład, jeśli planowane jest utworzenie bazy danych Maximo w

instancji DB2 (zalecana nazwa to ctginst1), należy przed rozpoczęciem instalacji

utworzyć użytkownika (oraz katalog osobisty dla niego) na serwerze DB2 w systemie

UNIX.

– ID użytkownika określony jako ID administratora instancji, wprowadzony w panelu

administrowania bazą DB2 w programie instalacyjnym Maximo Asset Management,

musi mieć uprawnienie administracyjne DB2, w dokumentacji produktu DB2

występujące jako uprawnienie SYSADM. Więcej informacji na temat tworzenia tego

użytkownika zawiera dokumentacja produktu DB2.

– ID użytkownika określony w panelu Autoryzacja dostępu zdalnego w programie

instalacyjnym Maximo Asset Management musi mieć uprawnienie administracyjne

DB2. Uprawnienie to zostanie wykorzystane do utworzenia instancji, bazy danych i

schematu DB2. Odpowiedni użytkownik musi mieć uprawnienie SYSADM w

środowisku DB2. Oznacza to, że ID tego użytkownika musi należeć do grupy

zdefiniowanej przez parametr konfiguracyjny sysadm_group instancji DB2, która ma

być używana. Na przykład w systemie Windows użytkownik musi należeć do grupy

DB2ADMNS. Więcej informacji na temat tworzenia tego użytkownika zawiera

dokumentacja produktu DB2.

– W systemach UNIX użytkownikiem chronionym musi być db2fenc1.

– W systemach UNIX należy przed uruchomieniem programu instalacyjnego Maximo

Asset Management dodać użytkownika root do grupy DB2GRP1.


v We wszystkich instalacjach DB2 może wystąpić zjawisko zużywania coraz większej ilości

pamięci przez oprogramowanie DB2. Jeśli to zjawisko faktycznie wystąpi, należy ustawić

następującą właściwość DB2 i zrestartować serwer DB2:

db2 update dbm cfg using KEEPFENCED NO

v Jeśli z oprogramowaniem Maximo Asset Management używana jest baza danych Oracle,

należy dopilnować spełnienia następujących warunków:

– Musi być zainstalowana wersja Oracle 10gR2 z poprawką 3 lub Oracle 9i Rel2.v Jeśli z oprogramowaniem Maximo Asset Management używana jest baza danych MS SQL

Server 2005 należy dopilnować spełnienia następujących warunków:

– Musi być zainstalowany dodatek Service Pack 2 do serwera MS SQL Server 2005.

– Maximo Asset Management do współpracy z serwerem SQL Server używa portu 1433.

Domyślnie ten port nie jest włączony. Należy go włączyć. Instrukcje zawiera dokument

http://msdn.microsoft.com/en-us/library/ms177440.aspx.v Jeśli do zabezpieczania serwera WebSphere używana jest usługa Microsoft Active

Directory, użytkowników i grupy wymienione w sekcji “Ręczne konfigurowanie usługi

Microsoft Active Directory” na stronie 107 należy utworzyć ręcznie w instancji Microsoft

Active Directory.

v W odniesieniu do oprogramowania IBM WebSphere Network Deployment musi zostać

wykonane następujące zadanie:

– Komórka i wszystkie powiązane węzły powinny być uruchomione i aktywne.

Należy unikać używania nazwy localhost jako nazwy hosta w programie instalacyjnym.

Wszystkie podawane nazwy hostów powinny być rzeczywistymi, pełnymi nazwami.

Aby zainstalować oprogramowanie Maximo Asset Management, wykonaj następujące

czynności:

1. Zaloguj się jako Administrator w systemie administracyjnym Maximo Asset

Management.

2. Uruchom program instalacyjny Maximo Asset Management ze startera.

a. Uruchom starter:

v Przejdź do katalogu głównego dysku DVD zatytułowanego “Maximo Asset


komendę: launchpad.exe.b. W panelu nawigacji startera kliknij opcję Zainstaluj produkt.

c. Kliknij pozycję Maximo Asset Management. 3. Wybierz język instalacji i kliknij przycisk OK.

4. Na panelu Wprowadzenie kliknij przycisk Dalej.

5. W panelu Zaimportuj informacje o konfiguracji warstwy pośredniej wskaż, że nie chcesz

używać wartości podanych w polach instalatora oprogramowania pośredniego Tivoli

jako wartości domyślnych analogicznych pól w programie instalacyjnym Maximo Asset

Management.

Zaimportuj informacje o konfiguracji warstwy pośredniej

Zaznacz to pole wyboru, jeśli chcesz zezwolić programowi instalacyjnemu

Maximo Asset Management na ponowne wykorzystanie wartości dotyczących

oprogramowania DB2 wprowadzonych w instalatorze oprogramowania


Należy zauważyć, że w wypadku wybrania tej opcji podczas instalowania

Maximo Asset Management z wykorzystaniem usługi RXA, podane położenie

obszaru roboczego nie może wskazywać na dysk sieciowy systemu zdalnego.

Musi to być położenie lokalne na systemie zdalnym.


http://msdn.microsoft.com/en-us/library/ms177440.aspx

Domyślne informacje z oprogramowania pośredniego nie będą używane w

wypadku wybrania prostej ścieżki wdrożenia.

Nazwa hosta

Wprowadź pełną nazwę hosta systemu, na którym został uruchomiony

instalator oprogramowania pośredniego Tivoli.

ID użytkownika

Wprowadź ID użytkownika, który uruchamiał instalatora oprogramowania


Hasło Wprowadź hasło użytkownika, który uruchamiał instalatora oprogramowania


Lokalizacja obszaru roboczego

Wprowadź położenie pliku topologii zawierającego wartości wprowadzone w

instalatorze oprogramowania pośredniego Tivoli. Ten plik znajduje się w

obszarze roboczym zdefiniowanym podczas instalowania oprogramowania

pośredniego Maximo Asset Management. Na przykład C:\ibm\tivoli\mwi\workspace.

6. W panelu Wybierz opcję wdrażania wybierz topologię wdrażania Niestandardowa, a


Proste Wybierz prostą ścieżkę wdrożenia, jeśli chcesz wdrożyć wszystkie komponenty

Maximo Asset Management na jednym systemie. Ta opcja wdrożenia jest

zazwyczaj używana wyłącznie w celach demonstracyjnych, szkoleniowych lub

do weryfikacji poprawności założeń.

Niestandardowe

Niestandardowa ścieżka wdrożenia umożliwia wdrożenie różnych

komponentów Maximo Asset Management na różnych systemach. Ta opcja

jest zazwyczaj stosowana w środowisku produkcyjnym. 7. W panelu wyboru folderu instalacyjnego podaj katalog, w którym ma być zainstalowane

oprogramowanie Maximo Asset Management, a następnie kliknij przycisk Dalej.

Gdzie zainstalować?

Wprowadź ścieżkę, w której ma być zainstalowane oprogramowanie Maximo

Asset Management.

Domyślnie jest to ścieżka C:\IBM\SMP.

Podana ścieżka nie może zawierać spacji. 8. W panelu Typ bazy danych Maximo wybierz produkt, który ma pełnić rolę bazy danych

Maximo, a następnie kliknij przycisk Dalej.

DB2 Wybierz tę opcję, aby jako bazy danych Maximo używać serwera IBM DB2

UDB.

Oracle Wybierz tę opcję, aby jako bazy danych Maximo używać serwera Oracle.

SQL Server

Wybierz tę opcję, aby jako bazy danych Maximo używać serwera MS SQL

Server 2005.Z każdą bazą danych jest skojarzony inny zestaw konfigurowalnych parametrów i

wartości.

9. W panelu Baza danych Maximo wprowadź informacje o konfiguracji bazy danych, a


DB2

Nazwa hosta

Wprowadź nazwę hosta komputera, na którym rezyduje serwer DB2.


Musi to być pełna nazwa hosta.

Port Wprowadź numer portu używanego przez instancję DB2.

Numer domyślny to 50005

Nazwa bazy danych

Wprowadź nazwę bazy danych, która ma być używana z

oprogramowaniem Maximo.

Domyślna nazwa bazy danych to maxdb71. Jeśli baza danych o

podanej nazwie nie istnieje, zostanie utworzona.

Instancja

Wprowadź nazwę instancji bazy danych, która ma być używana z


Domyślna nazwa instancji to ctginst1. Jeśli ta instancja nie istnieje,

zostanie utworzona, ale użytkownik i jego katalog osobisty musi już

istnieć na serwerze DB2.


Wprowadź ID użytkownika, za pośrednictwem którego Maximo

będzie uzyskiwać dostęp do DB2.

Domyślny ID na wszystkich platformach to maximo.

Jeśli ten ID użytkownika nie istnieje, zostanie utworzony.

Nie może to być ID użytkownika identyczny z ID użytkownika

administratora instancji.

Hasło bazy danych

Wprowadź hasło użytkownika, za pośrednictwem którego będzie

uzyskiwany dostęp do bazy danych DB2.

Oracle

Nazwa hosta

Wprowadź nazwę hosta komputera, na którym rezyduje serwer Oracle.


Port Wprowadź numer portu używanego przez serwer Oracle.


Instancja



Domyślna nazwa instancji to ctginst1.



będzie uzyskiwać dostęp do bazy danych Oracle.



Hasło bazy danych


uzyskiwany dostęp do bazy danych Oracle.

SQL Server


Nazwa hosta

Wprowadź nazwę hosta komputera, na którym rezyduje serwer SQL

Server.


Port Wprowadź numer portu używanego przez serwer SQL Server.


Nazwa bazy danych



Domyślna nazwa bazy danych to maxdb71.



uzyskiwany dostęp do bazy danych SQL Server.



Hasło bazy danych


uzyskiwany dostęp do bazy danych SQL Server.10. Na panelu Zautomatyzuj konfigurowanie bazy danych wybierz opcję Zautomatyzuj

konfigurowanie bazy danych, a następnie kliknij przycisk Dalej.

Ta czynność umożliwi programowi instalacyjnemu Maximo Asset Management

automatyczne skonfigurowanie bazy danych do współpracy z oprogramowaniem

Maximo Asset Management. Do zadań zautomatyzowanych należy tworzenie obszarów

tabel, tabel bazy danych, schematów bazy danych, użytkowników itd.

Jeśli nie wybierzesz opcji automatycznego konfigurowania bazy danych przez program

instalacyjny Maximo Asset Management, konieczne będzie ręczne skonfigurowanie

bazy danych przed zainstalowaniem oprogramowania Maximo Asset Management.

Jeśli konfiguracja bazy danych nie zostanie zautomatyzowana, a baza danych nie

zostanie skonfigurowana ręcznie przed wybraniem opcji Nie automatyzuj

konfigurowania bazy danych w programie instalacyjnym Maximo Asset Management,

program ten stwierdzi, że przed instalacją nie wykonano wymaganych zadań i zgłosi

błędy. Przed zrestartowaniem programu instalacyjnego Maximo Asset Management

należy wykonać ręcznie wymagane czynności.

11. Na panelu Autoryzacja dostępu zdalnego wprowadź informacje autoryzacyjne dla

funkcji automatycznej konfiguracji bazy danych, a następnie kliknij przycisk Dalej.

ID użytkownika

Wprowadź poprawny ID użytkownika zapewniający programowi

instalacyjnemu Maximo Asset Management dostęp do systemu, na którym

rezyduje baza danych używana z oprogramowaniem Maximo Asset

Management.

Ten ID użytkownika musi mieć uprawnienia administracyjne na komputerze, do

którego uzyskuje dostęp.

Jeśli w charakterze bazy danych Maximo używany jest serwer DB2,

użytkownik ten musi należeć do grupy DB2ADMNS (Windows) lub db2grp1

(UNIX).

Hasło Wprowadź hasło dla ID użytkownika.


Sekcja “Włączanie konfigurowania zdalnego” na stronie 23 zawiera szczegółowe

informacje o zasadach zapewnienia dostępu zdalnego z programu instalacyjnego

Maximo Asset Management do serwera.

12. W panelu administrowania bazą danych wprowadź informacje o konfiguracji bazy

danych, a następnie kliknij przycisk Dalej.

DB2


Wprowadź katalog, w którym jest zainstalowany serwer DB2.

Windows

W systemie Windows może to być katalog C:\Program

Files\IBM\SQLLIB

Linux W systemie Linux może to być katalog /opt/IBM/db2/V9.1

AIX W systemie AIX może to być katalog /opt/IBM/db2/V9.1

ID administratora instancji

Wprowadź ID administratora instancji DB2.

Windows

W systemie Windows może to być wartość db2admin.

Linux W systemie Linux może to być wartość ctginst1.

AIX: W systemie AIX może to być wartość ctginst1.

Nie może to być ID użytkownika identyczny z ID użytkownika bazy

danych.

Hasło administratora instancji

Wprowadź hasło administratora instancji DB2.

ID użytkownika usługi Windows

Wprowadź ID użytkownika służący do uruchamiania usługi DB2 w

systemie Windows.

Domyślny identyfikator to db2admin. Ten ID użytkownika musi mieć

uprawnienia administracyjne w systemie.

Hasło usługi Windows

Wprowadź hasło dla ID użytkownika służącego do uruchamiania

usługi DB2 w systemie Windows.

Oracle


Wprowadź katalog, w którym jest zainstalowany serwer Oracle.

Windows

W systemach Windows może to być C:\oracle\product\10.2.0\oradata

Linux W systemie Linux może to być /opt/app/oracle/product/10.2.0/oradata

AIX W systemie AIX może to być /opt/app/oracle/product/10.2.0/oradata

Sun Solaris

W systemie Sun Solaris może to być /opt/app/oracle/product/10.2.0/oradata


ID użytkownika administracyjnego

Wprowadź ID użytkownika administracyjnego dla serwera Oracle.

Na wszystkich platformach domyślny identyfikator to sys.


Wprowadź hasło administratora dla serwera Oracle.

ID właściciela oprogramowania Oracle

Wprowadź ID użytkownika, którego używano do zainstalowania

serwera Oracle.

Na wszystkich platformach domyślny identyfikator to oracle.

Hasło właściciela oprogramowania Oracle

Wprowadź hasło użytkownika, którego używano do zainstalowania

serwera Oracle.

SQL Server

Administrator serwera SQL Server

Wprowadź ID użytkownika administracyjnego dla serwera MS SQL

Server.

Domyślny identyfikator to sa.

Hasło administratora serwera SQL Server

Wprowadź hasło administratora dla serwera SQL Server.

Nazwa pliku danych

Wprowadź nazwę pliku danych serwera MS SQL Server.

Nazwa domyślna to maxdb71_dat.

Wielkość początkowa pliku danych

Wybierz początkową wielkość pliku danych serwera MS SQL Server.

Domyślne ustawienie to wielkość średnia (1000 MB)

Nazwa pliku dziennika

Wprowadź nazwę pliku dziennika serwera MS SQL Server.

Domyślna nazwa to maxdb71_log.13. W panelu obszaru tabel bazy danych wprowadź informacje o obszarze tabel, a następnie


DB2

Nazwa obszaru tabel danych

Wprowadź nazwę obszaru tabel utworzonego w bazie danych DB2 dla

Maximo.

Na wszystkich platformach domyślna nazwa to MAXDATA.

Jeśli obszar tabel nie istnieje, zostanie utworzony.

Wielkość obszaru tabel danych

Wprowadź wielkość obszaru tabel, wybierając jedną z następujących

wartości:

v Mały (3000 MB)

Wybierz tę wielkość, jeśli liczba obsługiwanych użytkowników

mieści się w przedziale od 1 do 20.

v Średni (5000 MB)




v Duży (8000 MB)

Wybierz tę wielkość, jeśli liczba obsługiwanych użytkowników jest

większa od 100.

Wielkość obszaru tabel jest podawana w MB.

Nazwa tymczasowego obszaru tabel

Wprowadź nazwę tymczasowego obszaru tabel, który ma zostać

utworzony dla bazy DB2.

Tymczasowy obszar tabel służy do przechowywania danych w trakcie

działań sortowania lub zestawiania.

Na wszystkich platformach domyślna nazwa to MAXTEMP.

Jeśli obszar tabel nie istnieje, zostanie utworzony.

Wielkość tymczasowego obszaru tabel

Wprowadź wielkość tymczasowego obszaru tabel.

Wielkość tymczasowego obszaru tabel jest podawana w MB.

Tę wartość należy ustawić na 1000 MB.

Oracle

Położenie instancji

Wprowadź ścieżkę katalogu, do którym jest załadowana instancja bazy

danych.

Windows

W systemach Windows może to być C:\oracle\product\10.2.0\oradata\dbs

Linux W systemie Linux może to być /opt/app/oracle/product/10.2.0/oradata

AIX W systemie AIX może to być /opt/app/oracle/product/10.2.0/oradata

Sun Solaris

W systemie Sun Solaris może to być /opt/app/oracle/product/10.2.0/oradata

Nazwa obszaru tabel

Wprowadź nazwę obszaru tabel utworzonego w bazie danych Oracle

dla Maximo.

Na wszystkich platformach domyślna nazwa to maxdata.

Wielkość obszaru tabel

Wprowadź wielkość obszaru tabel, wybierając jedną z następujących

wartości:

v Mały (500 MB)



v średnia (1000 MB)



v Duży (5000 MB)

Wybierz tę wielkość, jeśli liczba obsługiwanych użytkowników jest

większa od 100.


Wielkość obszaru tabel jest podawana w MB.

Nazwa tymczasowego obszaru tabel

Wprowadź nazwę tymczasowego obszaru tabel, który ma zostać

utworzony dla bazy Oracle.

Tymczasowy obszar tabel służy do przechowywania danych w trakcie

działań sortowania lub zestawiania.

Na wszystkich platformach domyślna nazwa to maxtemp.

Wielkość tymczasowego obszaru tabel

Wprowadź wielkość tymczasowego obszaru tabel, który będzie

używany w operacjach sortowania.

Wielkość tymczasowego obszaru tabel jest podawana w MB.

Na wszystkich platformach domyślna nazwa wielkość 100 MB.Program instalacyjny Maximo Asset Management połączy się teraz z serwerem bazy

danych i sprawdzi poprawność wszystkich wprowadzonych informacji.

14. W panelu Typ serwera aplikacji Maximo wybierz pozycję IBM WebSphere Application

Server.

15. W panelu Opcje połączeń WebSphere wprowadź informacje o hoście będącym

serwerem WebSphere, a następnie kliknij przycisk Dalej.

Nazwa hosta

Wprowadź pełną nazwę hosta systemu, na którym rezyduje serwer WebSphere.

Zamiast tego można podać adres IP systemu.

Port SOAP

Wprowadź numer portu SOAP systemu WebSphere.

Wartość domyślna tego pola to 8879.16. W panelu Autoryzacja dostępu zdalnego do WebSphere wprowadź informacje

autoryzacyjne dla konfiguracji serwera WebSphere, a następnie kliknij przycisk Dalej.

ID użytkownika systemu operacyjnego



rezyduje serwer WebSphere.

Ten ID użytkownika musi mieć uprawnienia administracyjne na komputerze,

do którego uzyskuje dostęp.

Hasło systemu operacyjnego

Wprowadź hasło użytkownika systemu.17. Na panelu Zautomatyzuj konfigurowanie WebSphere wybierz opcję Zautomatyzuj

konfigurowanie WebSphere, a następnie kliknij przycisk Dalej.

Umożliwi to programowi instalacyjnemu Maximo Asset Management automatyczne

skonfigurowanie serwera WebSphere do współpracy z Maximo Asset Management.

Jeśli nie wybierzesz opcji automatycznego konfigurowania WebSphere przez program

instalacyjny Maximo Asset Management, konieczne będzie ręczne skonfigurowanie

serwera WebSphere przed zainstalowaniem Maximo Asset Management. Zadania

konfiguracyjne obejmują utworzenie profilu, uruchomienie serwera WebSphere jako

usługi systemu Windows, skopiowanie pliku kluczy WebSphere z komputera, na którym

jest zainstalowany serwer WebSphere na administracyjną stację roboczą,

skonfigurowanie kolejek JMS itd.

18. Na panelu konfiguracji menedżera wdrażania WebSphere wprowadź wartości w

następujących polach i kliknij przycisk Dalej.


Katalog instalacyjny WebSphere

Wprowadź katalog, w którym produkt WebSphere jest zainstalowany na hoście.

Windows



Linux W systemie Linux może to być katalog /opt/IBM/WebSphere/AppServer

AIX W systemie AIX może to być katalog /usr/IBM/WebSphere/AppServer

Sun Solaris

W systemie Sun Solaris może to być katalog /opt/IBM/WebSphere/AppServer

ID użytkownika

Wprowadź ID użytkownika administracyjnego, za pośrednictwem którego

uzyskiwany będzie dostęp do serwera WebSphere.

Domyślny ID dla wszystkich platform to wasadmin.

Hasło Wprowadź hasło użytkownika administracyjnego, za pośrednictwem którego


Nazwa profilu

Wprowadź nazwę profilu WebSphere.

Domyślna nazwa na wszystkich platformach to ctgDmgr01.19. Na panelu Konfiguracja serwera aplikacji WebSphere wprowadź następujące informacje,


Port serwera WWW

Wprowadź numer portu serwera WWW używanego przez serwer WebSphere.


Nazwa serwera WWW

Wprowadź nazwę serwera WWW.

Domyślna nazwa na wszystkich platformach to webserver1.

Nazwa węzła

Wprowadź nazwę węzła WebSphere zawierającego serwer aplikacji.


Nazwa klastra

Wprowadź nazwę klastra WebSphere zawierającego serwer aplikacji.

Domyślna nazwa na wszystkich platformach to MAXIMOCLUSTER.

Nazwa klastra jest opcjonalna. Jeśli klaster i serwer aplikacji nie istnieją,

zostaną utworzone.20. Na panelu Zabezpieczenia określ, czy zabezpieczenia serwera aplikacji mają zostać

automatycznie włączone, a następnie kliknij przycisk Dalej.

21. Na panelu Konfiguracja adaptera integracji JMS wprowadź następujące informacje, a



Serwer JMS wymaga do działania skonfigurowanego repozytorium danych

DB2, w którym będą przechowywane komunikaty. Wprowadź nazwę bazy

danych, która ma być używana przez serwer JMS. Domyślna nazwa to

intjmsds.


Określ, czy składnica danych JMS powinna być trwała.

Zachowaj komunikaty JMS

Wybierz tę opcję, jeśli program instalacyjny Maximo Asset

Management powinien skonfigurować implementację JMS w taki

sposób, by komunikaty były zachowywane.

Nie zachowuj komunikatów JMS


Management nie powinien konfigurować implementacji JMS w taki

sposób, by komunikaty były zachowywane. Komunikaty nie będą

zachowywane w bazie danych. Jeśli w przyszłości zajdzie potrzeba

zachowywania komunikatów JMS, konieczne będzie ręczne

skonfigurowanie implementacji JMS.

W kilku następnych krokach niniejszej procedury instalacji Maximo Asset Management

przyjęto, że wybrano opcję zezwalającą programowi instalacyjnemu Maximo Asset

Management na skonfigurowanie zachowywania komunikatów przez implementację

JMS.

22. Na panelu Konfiguracja serwera bazy danych DB2 wprowadź następujące informacje, a


Uwaga: Składnicę danych JMS można utworzyć wyłącznie jako bazę danych DB2.

Nazwa hosta

Wprowadź pełną nazwę hosta systemu, na którym rezyduje składnica danych

JMS.

Port Wprowadź numer portu, za pośrednictwem którego będzie uzyskiwany dostęp

do serwera bazy danych.


Nazwa bazy danych

Wprowadź nazwę bazy danych pełniącej rolę składnicy danych JMS.

Domyślna nazwa na wszystkich platformach to maxsibdb.

ID użytkownika

Wprowadź ID użytkownika, za pośrednictwem którego będzie uzyskiwany

dostęp do serwera bazy danych.

Domyślnym identyfikatorem na wszystkich platformach jest ID użytkownika

wprowadzony podczas wybierania typu bazy danych. Jeśli dany użytkownik

istnieje, zostanie utworzony.

Hasło Wprowadź hasło użytkownika, za pośrednictwem którego będzie uzyskiwany

dostęp do serwera bazy danych.23. Na panelu Autoryzacja dostępu zdalnego do serwera bazy danych DB2 wprowadź

informacje autoryzacyjne dla funkcji automatycznej konfiguracji, a następnie kliknij

przycisk Dalej.

ID użytkownika



rezyduje baza danych JMS.



W systemach Windows użytkownik ten musi należeć do grupy DB2ADMNS.


W systemach Unix użytkownik ten musi należeć do grupy db2grp1.

Hasło Wprowadź hasło dla ID użytkownika.24. Na panelu Konfiguracja instancji bazy danych DB2 wprowadź następujące informacje, a



Wprowadź katalog instalacyjny serwera DB2, który obsługuje bazę danych

zawierającą instancję przeznaczoną do użycia z serwerem WebSphere.

Windows


Files\IBM\SQLLIB

Linux W systemie Linux może to być katalog /opt/IBM/db2/V9.1

Instancja

Wprowadź nazwę instancji bazy danych JMS, która ma być używana z

serwerem WebSphere.

Na wszystkich platformach domyślna nazwa to ctginst1.

ID administratora instancji

Wprowadź ID administratora instancji bazy danych JMS.

Windows

W systemie Windows może to być wartość db2admin.

Linux W systemie UNIX może to być wartość ctginst1.

Hasło administratora instancji

Wprowadź hasło administratora instancji bazy danych JMS.25. Na panelu Wykonaj krok konfiguracji wybierz, kiedy chcesz skonfigurować


Wykonaj krok konfiguracji teraz

Oprogramowanie Maximo Asset Management zostanie skonfigurowane

bezpośrednio po wybraniu tej opcji i naciśnięciu przycisku Dalej.

Nie wykonuj teraz tego kroku konfiguracji

Konieczne będzie skonfigurowanie oprogramowania Maximo Asset

Management po ukończeniu zadania instalacji Maximo Asset Management.

Program instalacyjny Maximo Asset Management służy do wykonywania

trzech zadań: gromadzenia informacji o wdrożeniu i konfiguracji

oprogramowania Maximo Asset Management, kopiowania plików do systemu

lokalnego i wykonywania zadań konfiguracyjnych na podstawie wartości

podanych przez użytkownika. Wybranie opcji Nie wykonuj teraz tego kroku

konfiguracji powoduje, że program instalacyjny Maximo Asset Management od

razu zgromadzi informacje konfiguracyjne i skopiuje pliki Maximo Asset

Management do systemu lokalnego, a następnie umożliwi wykonanie kroku

konfiguracji w późniejszym terminie.

Wprowadzone przez użytkownika wartości konfiguracyjne są zapisywane w

pliku <Maximo_Home>\applications\maximo\properties\maximo.properties.

Możliwe jest wykonanie kroków konfiguracji poza programem instalacyjnym

Maximo Asset Management. Służy do tego narzędzie taskrunner umieszczone

w katalogu <MAM_HOME>\scripts. Wystarczy uruchomić narzędzie

taskrunner z wiersza komend, a na podstawie wartości konfiguracyjnych

zapisanych w pliku maximo.properties skonfiguruje ono oprogramowanie


<MAM_HOME>\scripts\taskrunner


W razie niepowodzenia instalacji narzędzie taskrunner można uruchomić

ponownie po wyeliminowaniu błędów. Narzędzie taskrunner wznowi instalację

w punkcie, w którym poprzednio zarejestrowano ostatnie pomyślnie wykonane

zadanie.26. Na panelu wyboru folderu skrótów wybierz typ skrótu, który chcesz przypisać do

oprogramowania Maximo Asset Management, a następnie kliknij przycisk Dalej.

W nowej grupie programów

Wybierz tę opcję i wprowadź nazwę nowej grupy programów, jeśli chcesz

utworzyć skróty do oprogramowania Maximo Asset Management w nowej

grupie programów.

W istniejącej grupie programów

Wybierz tę opcję i nazwę istniejącej grupy programów, aby zapisać w niej

skróty do oprogramowania Maximo Asset Management.

W menu Start

Wybierz tę opcję, aby utworzyć skróty do oprogramowania Maximo Asset

Management w menu Start.

Aby można było używać skrótów w menu Start z przeglądarką Internet

Explorer, należy koniecznie dodać adresy URL oprogramowania Maximo Asset

Management do strefy zaufanych serwisów WWW i wyłączyć opcję

weryfikacji serwera dla wszystkich serwisów w strefie.

Na pulpicie


Management na pulpicie.

Na pasku Szybkie uruchamianie

Nie należy wybierać tej opcji. Nie spowoduje ona utworzenia skrótu na pasku

szybkiego uruchamiania.

Inne Wybierz tę opcję i skorzystaj z przycisku Wybierz, aby wybrać inne położenie

dla skrótów do oprogramowania Maximo Asset Management.

Nie twórz ikon

Wybierz tę opcję, jeśli nie chcesz tworzyć żadnych skrótów do


Utwórz ikony dla wszystkich użytkowników

Wybierz tę opcję, aby ikony oprogramowania Maximo Asset Management

utworzone na pulpicie były widoczne na pulpitach wszystkich użytkowników.27. Na panelu Podsumowanie danych wejściowych przejrzyj informacje podane w

programie instalacyjnym Maximo Asset Management, a następnie kliknij przycisk

Dalej.

W razie potrzeby dokonania zmian, użyj przycisku Wstecz umożliwiającego powrót do

poprzednich paneli.

28. Na panelu podsumowania przedinstalacyjnego zapoznaj się z wyświetlonymi

informacjami o instalacji, a następnie kliknij przycisk Instalacja.

Rozpocznie się teraz instalacja. Jej postępy można śledzić, obserwując komunikaty

wyświetlane nad paskiem postępu.

29. Na panelu Instalacja zakończona kliknij przycisk Gotowe.

Program instalacyjny Maximo Asset Management automatycznie kończy działanie po

ukończeniu zadań instalacyjnych i konfiguracyjnych. Dzienniki znajdują się w katalogu

<MAM_Home>/logs.


Instalacja Maximo Asset Management z ręczną konfiguracją

oprogramowania pośredniego

Dostępna jest opcja automatycznej konfiguracji jednego lub wielu komponentów

oprogramowania pośredniego Maximo Asset Management przez program instalacyjny

Maximo Asset Management. Alternatywą dla tego rozwiązania jest ręczne skonfigurowanie

jednego lub wielu serwerów oprogramowania pośredniego do współpracy z

oprogramowaniem Maximo Asset Management. Instalacja ręczna oprogramowania

pośredniego obejmuje skonfigurowanie serwera bazy danych, serwera katalogów i serwera

J2EE do współpracy z oprogramowaniem Maximo Asset Management; musi być wykonana

przed użyciem programu instalacyjnego Maximo Asset Management.

Niniejsza sekcja zawiera szczegółowe informacje o ręcznym konfigurowaniu

oprogramowania pośredniego Maximo Asset Management przed uruchomieniem programu

instalacyjnego Maximo Asset Management. Zamieszczono również procedurę przejścia przez

kolejne etapy działania programu instalacyjnego Maximo Asset Management w celu

ukończenia wdrożenia Maximo Asset Management.

Przed rozpoczęciem instalacji należy dopilnować, aby spełnione były następujące warunki

wstępne:

v Wyznaczony komputer z systemem Windows, na którym zostanie uruchomiony program

instalacyjny Maximo Asset Management.

v W przypadku użycia oprogramowania IBM WebSphere Network Deployment — aktywna

jest komórka i wszystkie powiązane węzły.

Przed zainstalowaniem oprogramowania Maximo Asset Management należy ręcznie

skonfigurować wszystkie serwery, które nie zostaną skonfigurowane za pomocą opcji

autokonfiguracji w programie instalacyjnym Maximo Asset Management.

Należy zadbać o to, aby wersje zainstalowanego oprogramowania pośredniego spełniały

wymagania opisane w sekcji “Wymagania komponentów oprogramowania Maximo Asset


Ręczne konfigurowanie serwera bazy danych

Jeśli nie zostanie wybrana opcja automatycznego skonfigurowania serwera bazy danych przez

program instalacyjny Maximo Asset Management, konieczne jest ręczne skonfigurowanie

serwera przed użyciem programu instalacyjnego Maximo Asset Management.

Dla serwera DB2 w systemach UNIX musi być dostępne co najmniej 8 GB (binarnie)

wolnego miejsca w katalogu osobistym instancji bazy danych DB2 (/home/ctginst1), aby

spełnione były domyślne wymagania dotyczące miejsca na obszar tabel, związane z instalacją

DB2. Dla DB2 w systemie Windows musi być dostępne co najmniej 8 GB wolnego miejsca w

katalogu instalacyjnym DB2.

Ręczne konfigurowanie serwera DB2 9.1

Aby skonfigurować już wdrożony serwer DB2 9.1 do współpracy z oprogramowaniem

Maximo Asset Management, wykonaj następujące czynności przed uruchomieniem programu

instalacyjnego Maximo Asset Management:

1. Utwórz użytkowników systemu.

a. Zaloguj się do systemu jako użytkownik z uprawnieniami administracyjnymi (w

systemie).


b. DB2 wymaga kont użytkowników będących kontami w systemie operacyjnym.

Utwórz użytkowników systemu operacyjnego o nazwach ctginst1 i maximo,

korzystając z systemowych narzędzi do zarządzania użytkownikami.

W systemie AIX dodaj użytkowników za pomocą programu SMIT. Użytkownika

ctginst1 przypisz do grupy podstawowej db2grp1 i do grup dodatkowych staff oraz

dasadm1. Użytkownika maximo nie trzeba przypisywać do konkretnej grupy. Po

utworzeniu ID użytkowników zaloguj się do systemu, korzystając z tych

identyfikatorów, i zmień hasła poszczególnych kont. 2. Utwórz instancję DB2:

a. Użyj następującej komendy w celu utworzenia instancji DB2:

Windows

db2icrt -s ese -u db2admin,<pwd> -r 50005,50005 ctginst1

Linux

db2icrt -a SERVER -s ese -p 50005 -u db2fenc1 ctginst1

AIX

db2icrt -a SERVER -s ese -p 50005 -u db2fenc1 -w 64 ctginst1

b. Ustaw port nasłuchiwania dla instancji

Windows

db2 update dbm cfg using svcename 50005

c. Skonfiguruj automatyczne uruchamianie usługi instancji

Windows

sc config ctginst1-0 start= auto

d. Uruchom instancję bazy danych ctginst1:

Windows

db2start

UNIX

su - ctginst1

db2start

3. Utwórz bazę danych

a. Otwórz Centrum sterowania programu DB2 dla instancji, której planujesz użyć:

Windows

1) Otwórz okno komend.

2) Wpisz następującą komendę:

set DB2INSTANCE=ctginst1

db2set DB2COMM=tcpip


db2cc

UNIX

1) Otwórz okno komend.

2) Użyj komendy su dla instancji, której planujesz użyć.


db2cc

b. W Centrum sterowania programu DB2 kliknij prawym przyciskiem myszy folder

Bazy danych pod nazwą instancji, a następnie wybierz opcję Utwórz baz danych z

automatyczną konserwacją.

c. W panelu Określ nazwę nowej bazy danych wprowadź maxdb71 jako nazwę bazy

danych i alias.


d. Włącz opcję Włącz obsługę standardu XML w bazie danych. Spowoduje to

utworzenie bazy danych Unicode z zestawem kodowym UTF-8.

e. Kliknij przycisk Dalej.

f. W panelu Określ miejsce przechowywania danych kliknij przycisk Dalej.

Jednak jeśli nie chcesz, by ścieżka przechowywania danych była identyczna ze

ścieżką bazy danych, określ inny katalog. Katalog musi istnieć w określonej ścieżce.

g. W panelu Wybierz odpowiednią strategię konserwacji wybierz opcję Tak, mogę

określić okno konserwacji zamkniętej bazy danych o długości co najmniej jednej

godziny, w którym baza danych będzie niedostępna, a następnie kliknij przycisk

Dalej.

h. W panelu Określ czas, w którym może być wykonywana automatyczna konserwacja

zamkniętej bazy danych, podaj szczegóły harmonogramu automatycznej

konserwacji zamkniętej bazy danych, a następnie kliknij przycisk Dalej.

i. W panelu Podaj poprawny serwer SMTP wprowadź nazwę serwera SMTP

używanego do przekazywania wiadomości DB2 dotyczących tej bazy danych, a


j. W panelu Przegląd działań, które zostaną wykonane po kliknięciu przycisku Zakończ

przejrzyj wybrane opcje i kliknij przycisk Zakończ. Baza danych zostanie

utworzona.

W systemach AIX 5.3 użyj następującej komendy w celu utworzenia instancji DB2.

db2icrt –a SERVER

–s ese –p 50005 –u db2fenc1 ctginst1

Aby utworzyć bazę danych w systemach AIX, wydaj komendę su dla instancji ctginst1 i

użyj następującej komendy:

db2 create database maxdb71 using codeset UTF-8 territory us pagesize 32 K

4. Skonfiguruj bazę danych.

a. Kliknij prawym przyciskiem myszy bazę danych maxdb71 utworzoną w poprzednim

kroku i wybierz opcję Konfiguruj parametry.

b. W panelu Konfiguracja bazy danych wybierz wartość LOGFILSIZ i kliknij przycisk

z wielokropkiem (...) w kolumnie Wartość.

c. Wprowadź wartość 4096, a następnie kliknij przycisk OK.

d. W panelu Konfiguracja bazy danych wybierz wartość APP_CTL_HEAP_SZ i

kliknij przycisk oznaczony wielokropkiem (...) w kolumnie Wartość.

e. Wprowadź wartość 1024, a następnie kliknij przycisk OK.

f. W panelu Konfiguracja bazy danych wybierz wartość APPLHEAPSZ i kliknij

przycisk z wielokropkiem (...) w kolumnie Wartość.

g. Wprowadź wartość 1024, a następnie kliknij przycisk OK.

h. W panelu Konfiguracja bazy danych wybierz wartość LOCKLIST i kliknij przycisk


i. Wprowadź wartość 30000, a następnie kliknij przycisk OK.

j. W panelu Konfiguracja bazy danych wybierz wartość LOGSECOND i kliknij


k. Wprowadź wartość 4, a następnie kliknij przycisk OK.

l. W panelu Konfiguracja bazy danych kliknij przycisk OK.

m. Kliknij przycisk Zamknij.

n. Zrestartuj bazę danych; w tym celu kliknij prawym przyciskiem myszy instancję

ctginst1, kliknij opcję Zatrzymaj, a następnie kliknij opcję Uruchom.


W systemach AIX 5.3 nie jest możliwe lokalne uruchomienie Centrum sterowania

programu DB2. Najlepszym sposobem skonfigurowania bazy danych w systemach AIX

5.3 jest konfiguracja zdalna z systemu, na którym można uruchomić Centrum sterowania

programu DB2, przy użyciu klienta DB2.

5. Dodaj użytkowników do bazy danych.

a. Po zrestartowaniu bazy danych kliknij ją prawym przyciskiem myszy i wybierz

opcję Uprawnienia.

b. Na karcie Użytkownik okna Uprawnienia do bazy danych kliknij opcję Dodaj

użytkownika.

c. W oknie dialogowym Dodaj użytkownika wybierz użytkownika maximo, a


d. Podświetl użytkownika maximo, w oknie Uprawnienia do bazy danych i kliknij

przycisk Nadaj wszystkie.

e. Kliknij przycisk OK. 6. Utwórz obszar tabel.

a. W Centrum sterowania programu DB2 odszukaj i kliknij prawym przyciskiem

myszy pozycję Obszary tabel w bazie danych DB2 utworzonej do użytku z


b. W menu wywołanym prawym przyciskiem myszy wybierz opcję Utwórz.

c. Podaj nazwę MAXDATA jako nowy obszar tabel i kliknij przycisk Dalej.

d. Wybierz Zwykły typ obszaru tabel, a następnie kliknij przycisk Dalej.

e. Kliknij przycisk Utwórz, aby utworzyć pulę buforów dla obszaru tabel.

f. Podaj nazwę MAXBUFPOOL jako nowy obszar tabel, a następnie zmień wartość

Wielkość strony na 32 oraz wartość Wielkość w stronach 32 KB na 4096.

g. Upewnij się, że opcja Utwórz pulę buforów teraz jest zaznaczona, a następnie kliknij

przycisk OK.

h. Podświetl nowo utworzoną pulę buforów i kliknij przycisk Dalej.

i. W panelu Określ wielkość przydziału i preselekcji dla tego obszaru tabel wybierz

opcję Między 200 MB i 2 GB, pozostaw wielkość przydziału równą 32 i kliknij

przycisk Dalej.

j. Zdefiniuj specyfikację dysku twardego, wybierając opcję Serwer (SCSI), a następnie


k. Wybierz dla obszaru tabel opcję Włącz odtwarzanie usuniętych tabel, a następnie


l. Kliknij przycisk Zakończ 7. Nadaj uprawnienia do obszaru tabel.


myszy pozycję Obszary tabel MAXDATA w bazie danych DB2 utworzonej do

użytku z oprogramowaniem Maximo Asset Management.

b. W menu wywołanym prawym przyciskiem myszy wybierz opcję Uprawnienia.

c. Kliknij opcję Dodaj użytkownika.

d. Wybierz użytkownika maximo, a następnie kliknij przycisk OK.

e. Z menu rozwijanego Uprawnienia wybierz opcję Tak, a następnie kliknij przycisk

OK. 8. Utwórz schemat.


myszy pozycję Schemat w bazie danych DB2 utworzonej do użytku z




c. Określ nazwę nowego schematu i kliknij przycisk OK.

Ta nazwa musi być identyczna z użytą dla ID użytkownika bazy danych.

d. Kliknij nazwę nowego schematu prawym przyciskiem myszy i wybierz opcję

Uprawnienia.

e. Z menu rozwijanych Uprawnienia wybierz opcję Dodaj użytkownika, a następnie

wybierz użytkownika maximo.

f. Kliknij przycisk OK.

g. Wybierz użytkownika maximo, a następnie kliknij przycisk Nadaj wszystkie.

h. W oknie dialogowym wybierz opcję Bez opcji Nadaj, a następnie kliknij przycisk

OK. 9. Utwórz tymczasowy obszar tabel.





c. Podaj nazwę MAXTEMP jako nowy obszar tabel i kliknij przycisk Dalej.

d. Wybierz Tymczasowy obszar tabel systemu jako typ obszaru tabel, a następnie


e. Wybierz utworzoną wcześniej pulę buforów (MAXBUFPOOL) i kliknij przycisk

Dalej.

f. W panelu Określ wielkość przydziału i preselekcji dla tego obszaru tabel wybierz

opcję Między 200 MB i 2 GB, pozostaw wielkość przydziału równą 32 i kliknij

przycisk Dalej.

g. Zdefiniuj specyfikację dysku twardego, wybierając opcję Serwer (SCSI), a następnie


h. Wybierz dla obszaru tabel opcję Włącz odtwarzanie usuniętych tabel, a następnie


i. Kliknij przycisk Zakończ10. Zainstaluj odpowiedni pakiet poprawek. Odpowiednie informacje zawierają tabele

zamieszczone w sekcji “Wymagania komponentów oprogramowania Maximo Asset


Po zainstalowaniu pakietu poprawek uruchom komendę dasupdt, aby zaktualizować Serwer

administracyjny DB2 do wersji z zastosowanym pakietem poprawek.

Uruchom również komendę db2iupdt w celu zaktualizowania instancji DB2. Najpierw

zatrzymaj wszystkie procesy instancji bazy danych (ctginst1), a następnie uruchom komendę:

Windows

C:\Program Files\IBM\SQLLIB\BIN\db2iupdt ctginst1

UNIX

<DB2DIR>/instance/db2iupdt ctginst1

Ręczne konfigurowanie serwera DB2 8.2

Aby skonfigurować już wdrożony serwer DB2 8.2 do współpracy z oprogramowaniem

Maximo Asset Management, wykonaj następujące czynności przed uruchomieniem programu

instalacyjnego Maximo Asset Management:

1. Utwórz użytkowników systemu.

a. Zaloguj się do systemu jako użytkownik z uprawnieniami administracyjnymi (w

systemie).


b. DB2 wymaga kont użytkowników będących kontami w systemie operacyjnym.

Utwórz użytkowników systemu operacyjnego o nazwach ctginst1 i maximo,

korzystając z systemowych narzędzi do zarządzania użytkownikami.

W systemie AIX dodaj użytkowników za pomocą programu SMIT. Użytkownika

ctginst1 przypisz do grupy podstawowej db2grp1 i do grup dodatkowych staff oraz

dasadm1. Użytkownika maximo nie trzeba przypisywać do konkretnej grupy. Po

utworzeniu ID użytkowników zaloguj się do systemu, korzystając z tych

identyfikatorów, i zmień hasła poszczególnych kont. 2. Utwórz instancję DB2:

a. Użyj następującej komendy w celu utworzenia instancji DB2:

Windows

db2icrt -s ese -u db2admin,<pwd> -r 50005,50005 ctginst1

Linux

db2icrt -a SERVER -s ese -p 50005 -u db2fenc1 ctginst1

AIX

db2icrt -a SERVER -s ese -p 50005 -u db2fenc1 -w 64 ctginst1

b. Ustaw port nasłuchiwania dla instancji

Windows

db2 update dbm cfg using svcename 50005

c. Skonfiguruj automatyczne uruchamianie usługi instancji

Windows

sc config ctginst1-0 start= auto

d. Uruchom instancję bazy danych ctginst1:

Windows

db2start

UNIX

su - ctginst1

db2start

3. Utwórz bazę danych:

Windows

a. Otwórz okno komend i wpisz następującą komendę:

set DB2INSTANCE=ctginst1

b. Teraz wpisz komendę db2cmd, aby otworzyć Okno komend programu

DB2.

c. W oknie nowej instancji wydaj następujące komendy:

db2start

db2 create db maxdb71 using codeset utf-8 territory us pagesize

32 k

UNIX

a. Otwórz okno komend i wpisz następującą komendę:

su - ctginst1

b. W oknie nowej instancji wydaj następujące komendy:

db2start

db2 create db maxdb71 using codeset utf-8 territory us pagesize

32 k

4. Skonfiguruj bazę danych.

a. W Oknie komend programu DB2 wpisz następującą komendę:

db2cc


b. W Centrum sterowania programu DB2 przejdź kolejno do pozycji Wszystkie

systemy > <Serwer DB2> > Instancje > CTGINST1 > Bazy danych > MAXDB71

c. Kliknij prawym przyciskiem myszy bazę danych maxdb71 i wybierz opcję

Konfiguruj parametry.

d. W panelu Konfiguracja bazy danych wybierz wartość LOGFILSIZ i kliknij przycisk


e. Wprowadź wartość 4096, a następnie kliknij przycisk OK.

f. W panelu Konfiguracja bazy danych wybierz wartość APP_CTL_HEAP_SZ i kliknij

przycisk oznaczony wielokropkiem (...) w kolumnie Wartość.

g. Wprowadź wartość 1024, a następnie kliknij przycisk OK.

h. W panelu Konfiguracja bazy danych wybierz wartość APPLHEAPSZ i kliknij


i. Wprowadź wartość 1024, a następnie kliknij przycisk OK.

j. W panelu Konfiguracja bazy danych wybierz wartość LOCKLIST i kliknij przycisk z

wielokropkiem (...) w kolumnie Wartość.

k. Wprowadź wartość 30000, a następnie kliknij przycisk OK.

l. W panelu Konfiguracja bazy danych wybierz wartość LOGSECOND i kliknij


m. Wprowadź wartość 4, a następnie kliknij przycisk OK.

n. W panelu Konfiguracja bazy danych kliknij przycisk OK.

o. Kliknij przycisk Zamknij.

p. Zrestartuj bazę danych; w tym celu kliknij prawym przyciskiem myszy instancję

ctginst1, kliknij opcję Zatrzymaj, a następnie kliknij opcję Uruchom. 5. Dodaj użytkowników do bazy danych.

a. Po zrestartowaniu bazy danych kliknij ją prawym przyciskiem myszy i wybierz

opcję Uprawnienia.

b. Na karcie Użytkownik okna Uprawnienia do bazy danych kliknij opcję Dodaj

użytkownika.

c. W oknie dialogowym Dodaj użytkownika wybierz użytkownika maximo, a


d. Podświetl użytkownika maximo, w oknie Uprawnienia do bazy danych i kliknij

przycisk Nadaj wszystkie.

e. Kliknij przycisk OK. 6. Utwórz obszar tabel.





c. Podaj nazwę MAXDATA jako nowy obszar tabel i kliknij przycisk Dalej.

d. Wybierz Zwykły typ obszaru tabel, a następnie kliknij przycisk Dalej.

e. Kliknij przycisk Utwórz, aby utworzyć nową pulę buforów dla obszaru tabel.

f. Podaj nazwę MAXBUFPOOL jako nowy obszar tabel, a następnie zmień wartość

Wielkość strony na 32 oraz wartość Wielkość w stronach 32 KB na 4096.

g. Upewnij się, że opcja Utwórz pulę buforów teraz jest zaznaczona, a następnie kliknij

przycisk OK.

h. Podświetl nowo utworzoną pulę buforów i kliknij przycisk Dalej.

i. W panelu Zarządzanie obszarami wybierz opcję Obszar zarządzany przez bazę

danych i kliknij przycisk Dalej.


j. W panelu Kontenery kliknij przycisk Dodaj.

k. Ustaw typ na Plik, wielkość na 5000 MB i nazwę pliku na CTGDAT.

W przypadku systemów UNIX jako położenie pliku wprowadź /home/ctginst1.

l. Kliknij przycisk OK, a następnie kliknij przycisk Dalej.

m. W panelu Określ wielkość przydziału i preselekcji dla tego obszaru tabel kliknij

przycisk Dalej.

n. Zdefiniuj specyfikację dysku twardego, wybierając opcję Serwer (SCSI), a następnie


o. Wybierz dla obszaru tabel opcję Włącz odtwarzanie usuniętych tabel, a następnie


p. W panelu Podsumowanie kliknij przycisk Zakończ. 7. Utwórz tymczasowy obszar tabel.





c. Podaj nazwę MAXTEMP jako nowy obszar tabel i kliknij przycisk Dalej.

d. Wybierz Tymczasowy obszar tabel systemu jako typ obszaru tabel, a następnie


e. Wybierz utworzoną wcześniej pulę buforów (MAXBUFPOOL) i kliknij przycisk

Dalej.

f. W panelu Zarządzanie obszarami wybierz opcję Obszar zarządzany przez bazę

danych i kliknij przycisk Dalej.

g. W panelu Kontenery kliknij przycisk Dodaj.

h. Ustaw typ na Plik, wielkość na 3000 MB i nazwę pliku na CTGTMP.

W przypadku systemów UNIX jako położenie pliku wprowadź /home/ctginst1.

i. Kliknij przycisk OK, a następnie kliknij przycisk Dalej.

j. W panelu Określ wielkość przydziału i preselekcji dla tego obszaru tabel kliknij

przycisk Dalej.

k. Zdefiniuj specyfikację dysku twardego, wybierając opcję Serwer (SCSI), a następnie


l. W panelu Podsumowanie kliknij przycisk Zakończ. 8. Nadaj uprawnienia do obszaru tabel.


myszy pozycję Obszary tabel MAXDATA w bazie danych DB2 utworzonej do

użytku z oprogramowaniem Maximo Asset Management.

b. W menu wywołanym prawym przyciskiem myszy wybierz opcję Uprawnienia.

c. Kliknij opcję Dodaj użytkownika.

d. Wybierz użytkownika maximo, a następnie kliknij przycisk OK.

e. Z menu rozwijanego Uprawnienia wybierz opcję Tak, a następnie kliknij przycisk

OK. 9. Utwórz schemat.


myszy pozycję Schemat w bazie danych DB2 utworzonej do użytku z



c. Określ nazwę nowego schematu i kliknij przycisk OK.

Ta nazwa powinna być identyczna z użytą dla ID użytkownika bazy danych.


d. Kliknij nazwę nowego schematu prawym przyciskiem myszy i wybierz opcję

Uprawnienia.

e. Z menu rozwijanych Uprawnienia wybierz opcję Dodaj użytkownika, a następnie

wybierz użytkownika maximo.


g. Wybierz użytkownika maximo, a następnie kliknij przycisk Nadaj wszystkie.

h. W oknie dialogowym wybierz opcję Bez opcji Nadaj, a następnie kliknij przycisk

OK.10. Zainstaluj odpowiedni pakiet poprawek. Odpowiednie informacje zawierają tabele

zamieszczone w sekcji “Wymagania komponentów oprogramowania Maximo Asset


Jeśli zainstalowano pakiet poprawek, uruchom komendę dasupdt, aby zaktualizować Serwer

administracyjny DB2 do wersji z zastosowanym pakietem poprawek.

Po zainstalowaniu pakietu poprawek konieczne będzie także uruchomienie komendy db2iupdt

w celu zaktualizowania instancji DB2. Najpierw zatrzymaj wszystkie procesy instancji bazy

danych (ctginst1), a następnie uruchom komendę:

Windows

C:\Program Files\IBM\SQLLIB\BIN\db2iupdt ctginst1

UNIX

<DB2DIR>/instance/db2iupdt ctginst1

Ręczne konfigurowanie serwera Oracle 10g

Jeśli używana jest wersja Oracle 10g Rel2, należy dopilnować, aby została zainstalowana

poprawka Oracle 10g Rel2 patch 3.

Aby skonfigurować już wdrożony serwer Oracle 10g Rel2 lub 10g Rel1 do współpracy z

oprogramowaniem Maximo Asset Management, wykonaj następujące czynności przed

uruchomieniem programu instalacyjnego Maximo Asset Management:

1. Zaloguj się jako administrator DBA, na przykład sys lub system.

2. Utwórz nową bazę danych do użytku z oprogramowaniem Maximo Asset Management.

a. Otwórz program Oracle Database Configuration Assistant.

b. Kliknij przycisk Next (Dalej).

c. Wybierz opcję Create a Database (Utwórz bazę danych), a następnie kliknij przycisk

Next (Dalej).

d. Wybierz opcję General Purpose (Ogólnego zastosowania), a następnie kliknij

przycisk Next (Dalej).

e. Wprowadź łańcuch ctginst1 w polach Global Database Name (Globalna nazwa bazy

danych) oraz SID, a następnie kliknij przycisk Next (Dalej).

f. Pozostaw wybrane wartości domyślne i kliknij przycisk Next (Dalej).

g. Upewnij się, że jest zaznaczona opcja Use the Same Password for All Accounts

(Używaj tego samego hasła dla wszystkich kont), wprowadź hasło dla użytkowników

Oracle i kliknij przycisk Next (Dalej).

h. Upewnij się, że jako mechanizm przechowywania danych w bazie danych jest

wybrany system plików (File System), a następnie kliknij przycisk Next (Dalej).

i. Upewnij się, że jako położenie pliku bazy danych jest wybrana opcja Use Database

File Locations from Template (Używaj położeń plików bazy danych wg szablonu), a

następnie kliknij przycisk Next (Dalej).


j. Pozostaw wybrane wartości domyślne w panelu opcji odtwarzania bazy danych, a

następnie kliknij przycisk Next (Dalej).

k. W panelu Sample Schemas (Schematy przykładowe) kliknij przycisk Next (Dalej).

l. Na karcie Memory (Pamięć) wybierz opcję Custom (Niestandardowe) i podaj

następujące wartości (w bajtach), a następnie kliknij kartę Character Sets (Zestawy

znaków).

Shared Memory Management (Zarządzanie pamięcią współużytkowaną)

Ustaw tę wartość na Manual (Ręcznie).

Shared Pool (Pula współużytkowana)

Ustaw tę wartość na 157286400.

Buffer Cache (Pamięć podręczna buforów)


Java Pool (Pula Java)


Large Pool (Duża pula)


PGA Size (Wielkość PGA)

Ustaw tę wartość na 37748736.m. Na karcie Database Character Set (Zestaw znaków bazy danych) wybierz opcję Use

Unicode (AL32UTF8) (Używaj Unicode).

n. Kliknij All Initialization Parameters... (Wszystkie parametry inicjowania).

o. Kliknij opcję Show Advanced Parameters (Pokaż parametry zaawansowane).

p. Odszukaj następujące parametry, nadaj im wskazane wartości, po czym kliknij

przycisk Close (Zamknij).

cursor_sharing

Zmień tę wartość na FORCE.

nls_length_semantics

Zmień tę wartość na CHAR.

open_cursors

Zmień tę wartość na 1000.q. W panelu Initialization Parameters (Parametry inicjowania) kliknij przycisk Next

(Dalej).

r. W panelu Database Storage (Pamięć masowa bazy danych) kliknij przycisk Next

(Dalej).

s. W panelu Creation Options (Opcje tworzenia) kliknij przycisk Finish (Zakończ).

t. W panelu Confirmation (Potwierdzenie) kliknij przycisk OK.

u. Kliknij przycisk Exit (Wyjdź), aby wyjść z programu Database Configuration

Assistant.

Baza danych została pomyślnie utworzona.

3. Zaloguj się do narzędzia SQL *Plus, podając następujące informacje:

Nazwa użytkownika

system

Hasło Hasło wprowadzone w kroku 2g.

Łańcuch hosta

ctginst14. Utwórz obszar tabel za pomocą następującej komendy w programie SQL*Plus:


Create tablespace maxdata datafile

’C:\oracle\product\10.2.0\oradata\ctginst1\maxdata.dbf’

size 1000M autoextend on;

Katalog podany w przykładzie należy zmienić na położenie, w którym będzie rezydować

baza danych.

5. Utwórz tymczasowy obszar tabel za pomocą następującej komendy w programie

SQL*Plus:

Create temporary tablespace maxtemp tempfile

’C:\oracle\product\10.2.0\oradata\ctginst1\maxtemp.dbf’

size 1000M autoextend on maxsize unlimited;


baza danych.

6. Utwórz użytkownika maximo i nadaj mu uprawnienia, używając następującej komendy w

programie SQL*Plus:

Create user maximo identified by maximo default tablespace maxdata temporary

tablespace maxtemp;

grant create job to maximo;

grant create trigger to maximo;

grant create session to maximo;

grant create sequence to maximo;

grant create synonym to maximo;

grant create table to maximo;

grant create view to maximo;

grant create procedure to maximo;

grant alter session to maximo;

grant execute on ctxsys.ctx_ddl to maximo;

alter user maximo quota unlimited on maxdata;

Ręczne konfigurowanie serwera Oracle9i Rel2

Jeśli używany jest serwer Oracle9i Rel2, należy dopilnować, aby była zainstalowana wersja

Oracle 9.2.0.8.

Aby skonfigurować już wdrożony serwer Oracle Oracle9i Rel2 do współpracy z



1. Utwórz nową bazę danych do użytku z oprogramowaniem Maximo Asset Management.

a. Otwórz program Oracle Database Configuration Assistant.

b. Kliknij przycisk Next (Dalej).

c. Wybierz opcję Create a database (Utwórz bazę danych), a następnie kliknij przycisk

Next (Dalej).

d. Wybierz opcję General Purpose (Ogólnego zastosowania), a następnie kliknij


e. Wprowadź łańcuch ctginst1 w polach Global Database Name (Globalna nazwa bazy

danych) oraz SID, a następnie kliknij przycisk Next (Dalej).

f. Pozostaw wybraną wartość domyślną ustawienia Dedicated Server Mode (Tryb

serwera dedykowanego) i kliknij przycisk Next (Dalej).

g. Na karcie Memory (Pamięć) wybierz opcję Custom (Niestandardowe), wprowadź

następujące wartości (w MB) i kliknij przycisk Next (Dalej).

Shared Pool (Pula współużytkowana)


Buffer Cache (Pamięć podręczna buforów)



Java Pool (Pula Java)


Large Pool (Duża pula)


PGA Size (Wielkość PGA)

Ustaw tę wartość na 36.h. Wybierz kartę Character Sets (Zestawy znaków) i wybierz opcję Use Unicode

(AL32UTF8) (Używaj Unicode) jako zestaw znaków bazy danych (Database

Character Set).

i. Kliknij opcję All Initialization Parameters (Wszystkie parametry inicjowania).

j. Odszukaj następujące parametry, nadaj im wskazane wartości, po czym kliknij

przycisk Close (Zamknij).

nls_length_semantics

Zmień tę wartość na CHAR.

open_cursors

Zmień tę wartość na 1000.k. Kliknij przycisk Dalej.

l. W panelu Database Storage (Pamięć masowa bazy danych) kliknij przycisk Next

(Dalej).

m. W panelu Creation Options (Opcje tworzenia) wybierz opcję Create Database

(Utwórz bazę danych) i kliknij przycisk Finish (Zakończ).

n. W panelu Confirmation (Potwierdzenie) kliknij przycisk OK.

o. Po pomyślnym utworzeniu bazy danych kliknij przycisk Password Management

(Zarządzanie hasłami).

p. Odblokuj konto CTXSYS, usuwając znacznik wyboru z kolumny Lock Account?

(Zablokować konto?) dla odpowiedniego wpisu, wprowadź hasło dla konta i kliknij

przycisk OK.

q. Kliknij przycisk Exit (Wyjdź), aby wyjść z programu Database Configuration

Assistant.

Baza danych została pomyślnie utworzona.

2. Utwórz obszar tabel za pomocą następującej komendy w programie SQL*Plus:

Create tablespace maxdata datafile

’C:\oracle\oradata\maxdata\maxdata.dbf’

size 1000M autoextend on;


baza danych.

3. Utwórz tymczasowy obszar tabel za pomocą następującej komendy w programie

SQL*Plus:

create temporary tablespace maxtemp tempfile

’C:\oracle\oradata\maxtemp\maxtemp.dbf’

size 1000M autoextend on maxsize unlimited;


baza danych.

4. Utwórz użytkownika maximo i nadaj mu uprawnienia, używając następującej komendy w

programie SQL*Plus:

create user maximo identified by maximo default tablespace maxdata temporary

tablespace maxtemp;

grant connect to maximo;

grant create job to maximo;

grant create trigger to maximo;

grant create session to maximo;


grant create sequence to maximo;

grant create synonym to maximo;

grant create table to maximo;

grant create view to maximo;

grant create procedure to maximo;

grant alter session to maximo;

grant execute on ctxsys.ctx_ddl to maximo;

alter user maximo quota unlimited on maxdata;

Ręczne konfigurowanie serwera SQL Server

Musi być zainstalowany dodatek Service Pack 2 do serwera MS SQL Server 2005.

Aby skonfigurować już wdrożony serwer SQL Server 2005 do współpracy z



1. Skonfiguruj port nasłuchiwania.

W przypadku włączenia domyślna instancja mechanizmu bazy danych Microsoft SQL

Database Engine Server nasłuchuje w porcie TCP numer 1433. Nazwane instancje

mechanizmów SQL Server Database Engine i SQL Server Compact Edition są

skonfigurowane w taki sposób, że używają portów dynamicznych, tj. wybierają dostępny

port podczas uruchamiania usługi SQL Server. Nawiązując połączenie z nazwaną

instancją za pośrednictwem firewalla, należy skonfigurować mechanizm bazy danych tak,

aby nasłuchiwał w konkretnym porcie; umożliwi to otwarcie właściwego portu w

firewallu.

a. Wybierz kolejno opcje Programy > Microsoft SQL Server 2005 > Narzędzia

konfiguracyjne > SQL Server Configuration Manager

b. W panelu nawigacyjnym SQL Server Configuration Manager rozwiń kolejno pozycje

Konfiguracja sieci programu SQL Server 2005 > Protokoły dla <nazwy instancji,

która ma być używana z programem Maximo Asset Management>, a następnie kliknij

dwukrotnie pozycję TCP/IP.

c. W oknie dialogowym Właściwości TCP/IP kliknij kartę Adresy IP

d. Dla każdego wymienionego adresu IP upewnij się, że pole Dynamiczne porty TCP

jest puste.

Jeśli pole Dynamiczne porty TCP zawiera wartość 0, dla danego adresu IP używane

są porty dynamiczne. Ponieważ Maximo Asset Management wymaga, aby serwer

SQL Server nasłuchiwał w porcie statycznym, to pole musi być puste.

e. Dla każdego wymienionego adresu IP wprowadź w polu Port TCP wartość 1433.


g. W panelu nawigacyjnym programu SQL Server Configuration Manager kliknij

pozycję Usługi programu SQL Server 2005.

h. Kliknij pozycję SQL Server (<nazwa instancji>), a następnie kliknij przycisk

Uruchom ponownie, aby zatrzymać i zrestartować serwer SQL Server.2. Podczas instalacji programu Microsoft SQL Server 2005 powinno być włączone

ustawienie wyszukiwania pełnotekstowego. Aby sprawdzić, czy w istniejącej bazie

danych Microsoft SQL Server jest zainstalowana opcja wyszukiwania pełnotekstowego,


a. Otwórz program SQL Query Analyzer.

Program ten można uruchomić z menu Start, z poziomu programu SQL Server

Enterprise Manager lub z wiersza komend (komenda isqlw).

b. Wpisz następującą komendę:

select FULLTEXTSERVICEPROPERTY ( ’IsFulltextInstalled’ )


Jeśli nie zainstalowano opcji wyszukiwania pełnotekstowego (zwrócona została wartość

0), należy ją teraz zainstalować. Poniżej ogólnie opisano sposób zmiany tego ustawienia

oraz innych ustawień po zainstalowaniu produktu SQL Server.

a. Włóż dysk CD-ROM Microsoft SQL Server 2005 do napędu serwera, na którym

produkt został pierwotnie zainstalowany.

b. Przejdź przez okna dialogowe instalacji i w oknie Typ instalacji wybierz opcję

Niestandardowa.

c. Zaznacz opcję wyszukiwania pełnotekstowego.

d. Wykonaj pozostałe kroki instalacji. Proces instalacji kończy się wybraniem opcji

zrestartowania serwera.3. Utwórz bazę danych na serwerze SQL Server dla Maximo

a. Otwórz program SQL Server Enterprise Manager Studio (Start > Programy >

Microsoft SQL Server 2005 > SQL Server Management Studio).

b. Kliknij prawym przyciskiem myszy folder Bazy danych w widoku drzewa, a

następnie wybierz polecenie Nowa baza danych.

c. W oknie dialogowym Właściwości bazy danych, na karcie Ogólne, określ unikalną

nazwę bazy danych (na przykład maxdb71).

d. W polu nazwy logicznej bazy maxdb71 zmień atrybut początkowego rozmiaru na 500

(MB), a następnie ustaw wartość pola automatycznego przyrostu na Co 1 MB, bez

ograniczenia przyrostu.

e. W razie potrzeby zmodyfikuj ustawienia dziennika, aby dostosować je do środowiska

produkcyjnego.

f. Kliknij przycisk Dodaj.4. Utwórz użytkownika Maximo dla serwera SQL Server

a. Otwórz program SQL Server Enterprise Manager Studio (Start > Programy >

Microsoft SQL Server 2005 > SQL Server Management Studio).

b. Kliknij przycisk Nowa kwerenda.

c. Wybierz bazę danych Maximo Asset Management (maxdb71) z menu rozwijanego

dostępnych baz danych.

d. Wprowadź następujący skrypt, aby utworzyć użytkownika Maximo.

sp_addlogin MAXIMO,MAXIMO

go

e. Kliknij przycisk Wykonaj.

f. Wprowadź następujący skrypt, aby zmienić właściciela bazy danych na użytkownika

maximo.

sp_changedbowner MAXIMO

go

g. Kliknij przycisk Wykonaj.

Należy zwrócić uwagę, że serwer SQL Server nie obsługuje kodowania UTF-8, dlatego we

wdrożeniu z serwerem SQL Server oprogramowanie Maximo Asset Management nie będzie

oferowało obsługi wielu języków.

Uwaga: W przypadku dodania większej liczby nazw logicznych do bazy danych i ustawienia

ich grupy plików na wartość inną niż PRIMARY konieczne będzie wykonanie następujących

czynności po zakończeniu konfigurowania bazy danych i utworzeniu użytkownika Maximo:

1. Uruchom program instalacyjny Maximo Asset Management i wybierz opcję Nie wykonuj

teraz tego kroku konfiguracji.

2. Dodaj następującą właściwość do pliku <MAM_HOME>\maximo\applications\maximo\properties\maximo.properties:

Database.SQL.DataFilegroupName=<Twoja nazwa logiczna>


3. Wykonaj kroki konfiguracji poza programem instalacyjnym Maximo Asset Management,

używając narzędzia utility, które znajduje się w katalogu <MAM_HOME>\scripts.

Te dodatkowe kroki należy wykonać tylko w wypadku dodania do bazy danych dodatkowych

nazw logicznych i ustawienia ich grupy plików na wartość inną niż PRIMARY.

Ręczne konfigurowanie serwera katalogów

Jeśli nie wybrano opcji automatycznego konfigurowania serwera katalogów przez program

instalacyjny Maximo Asset Management, konieczne jest ręczne skonfigurowanie serwera

katalogów przed użyciem programu instalacyjnego Maximo Asset Management.






czytelne dla serwera katalogów. Niepoprzedzanie znaków specjalnych w łańcuchach









Ręczne konfigurowanie serwera IBM Tivoli Directory Server

Aby skonfigurować serwer IBM Tivoli Directory Server przed uruchomieniem programu

instalacyjnego Maximo Asset Management, należy utworzyć nową instancję serwera ITDS.

1. Korzystając z dowolnej metody, utwórz użytkownika w systemie i przypisz go do

odpowiedniej grupy.

Windows

Utwórz użytkownika idsccmdb i przypisz go do grupy Administratorzy w

systemie Windows.

UNIX Utwórz użytkownika idsccmdb i przypisz go do grup root, db2grp1 i idsldap.

Grupa root musi być podstawową grupą użytkownika idsccmdb. 2. Jeśli narzędzie do administrowania instancją nie jest jeszcze uruchomione, zaloguj się w

systemie jako administrator i uruchom narzędzie.

Windows

Wybierz kolejno opcje Programy > IBM Tivoli Directory Server 6.1 >

Instance Administration Tool.

UNIX Wpisz w wierszu komend ./opt/IBM/ldap/V6.1/sbin/idsxinst. 3. W narzędziu do administrowania instancją kliknij przycisk Utwórz.

4. W oknie tworzenia nowej instancji serwera katalogów kliknij opcję Utwórz nową

instancję serwera katalogów, a następnie kliknij przycisk Dalej.

5. W oknie szczegółów instancji wypełnij następujące pola, po czym kliknij przycisk

Dalej.


Nazwa użytkownika

Wybierz idsccmdb jako ID użytkownika systemowego, który będzie

właścicielem instancji serwera katalogów. Będzie to jednocześnie nazwa

instancji serwera katalogów.

Miejsce instalacji

Wprowadź miejsce, w którym będą przechowywane pliki instancji serwera

katalogów.

Łańcuch klucza początkowego szyfrowania

Wpisz łańcuch znaków, które będą używane jako klucz początkowy

szyfrowania. Ta wartość musi składać się z co najmniej 12 znaków.

Opis instancji

Wprowadź krótki opis instancji. 6. W panelu szczegółów instancji DB2 wprowadź idsccmdb jako nazwę instancji DB2, a


7. W panelu ustawień TCP/IP dla hostów multihomed wybierz opcję nasłuchiwania na

wszystkich skonfigurowanych adresach IP, a następnie kliknij przycisk Dalej.

8. W panelu ustawień portów TCP/IP wypełnij następujące pola, po czym kliknij przycisk

Dalej.

Numer portu serwera

Wprowadź 389 jako numer portu do kontaktu z serwerem.

Numer bezpiecznego portu serwera

Wprowadź 636 jako numer bezpiecznego portu serwera.

Numer portu demona administracyjnego

Wprowadź 3538 jako numer portu demona administracyjnego.

Numer bezpiecznego portu demona administracyjnego

Wprowadź 3539 jako numer bezpiecznego portu demona administracyjnego. 9. W panelu kroków opcjonalnych pozostaw następujące opcje wybrane i kliknij przycisk

Dalej.

Skonfiguruj nazwę wyróżniającą i hasło administratora

Zostanie skonfigurowana nazwa wyróżniająca i hasło administratora dla

instancji serwera katalogów.

Skonfiguruj bazę danych

Zostanie skonfigurowana baza danych dla instancji serwera katalogów.10. W panelu konfigurowania nazwy wyróżniającej i hasła administratora wypełnij

następujące pola, po czym kliknij przycisk Dalej.

Nazwa wyróżniająca administratora

Wprowadź cn=root jako nazwę wyróżniającą administratora.


Wprowadź hasło administratora.11. W panelu konfigurowania bazy danych wypełnij następujące pola, po czym kliknij

przycisk Dalej.

Nazwa użytkownika bazy danych

Wprowadź idsccmdb jako użytkownika bazy danych.

Hasło Wprowadź hasło użytkownika idsccmdb.

Nazwa bazy danych

Wprowadź idsccmdb jako bazę danych, która ma być używana z tą instancją

katalogu.


12. W panelu opcji bazy danych wypełnij następujące pola, po czym kliknij przycisk Dalej.

Miejsce instalacji bazy danych

Wprowadź miejsce, w którym jest zainstalowany produkt DB2.

Opcja zestawu znaków

Pozostaw wybraną opcję tworzenia uniwersalnej bazy danych DB2

(UTF-8/UCS-2).13. W panelu weryfikacji ustawień przejrzyj podane szczegółowe parametry nowej instancji

i kliknij przycisk Zakończ, aby utworzyć instancję idsccmdb.

14. Kliknij przycisk Zamknij, aby zamknąć okno i wrócić do głównego okna narzędzia do

administrowania instancją.

15. Kliknij przycisk Zamknij, aby wyjść z narzędzia do administrowania instancją.

16. Upewnij się, że serwer jest zatrzymany.

Windows

IBM Tivoli Directory Server Instance V6.1 - idsccmdb

UNIX V6.1 ibmslapd server daemon17. Uruchom narzędzie IBM Tivoli Directory Server Configuration Tool:

Windows

Wybierz kolejno opcje Programy > IBM Tivoli Directory Server 6.1 >

Instance Administration Tool.

UNIX Wpisz w wierszu komend ./opt/IBM/ldap/V6.1/sbin/idsxcfg.18. Kliknij przycisk Konfiguruj.

19. Wybierz opcję Zarządzaj przyrostkami.

20. W panelu zarządzania przyrostkami wpisz następujący przyrostek, a następnie kliknij

przycisk Dodaj.

o=IBM,c=US


22. Utwórz i zapisz plik LDIF.

Dodaj następujące nazwy wyróżniające:

v ou=SWG,o=IBM,c=US

v ou=users

v ou=groups

Zdefiniuj następujących użytkowników i grupy oraz ich położenia w ramach

utworzonych nazw wyróżniających ou=users o ou=groups. Zdefiniowanie tych

użytkowników i grup jest wymagane, aby możliwe było używanie menedżera VMM do

zabezpieczenia oprogramowania Maximo Asset Management.

Ważne: Przed rozpoczęciem tej procedury upewnij się, że w repozytorium LDAP są

utworzeni następujący użytkownicy i grupy:

Tabela 19. Użytkownicy i grupy wymagane przez Maximo Asset Management

Użytkownik Grupy

wasadmin

maxadmin MAXADMIN (koniecznie wielkimi literami)

mxintadm MAXADMIN (koniecznie wielkimi literami)

maxreg

Oto przykład domyślnych podstawowych danych LDIF:


dn: o=ibm,c=us

objectClass: top

objectClass: organization

o: IBM

dn: ou=SWG, o=ibm,c=us

ou: SWG

objectClass: top

objectClass: organizationalUnit

dn: ou=groups,ou=SWG, o=ibm,c=us

ou: groups

objectClass: top


dn: ou=users,ou=SWG, o=ibm,c=us

ou: users

objectClass: top


dn: cn=wasadmin,ou=users,ou=SWG, o=ibm,c=us

uid: wasadmin

userpassword: wasadmin

objectclass: organizationalPerson

objectclass: inetOrgPerson

objectclass: person

objectclass: top

title: WebSphere Administrator

sn: wasadmin

cn: wasadmin

Uwaga: W przypadku tworzenia pliku LDIF w systemie Windows należy koniecznie

usunąć z pliku znaki ^M przed użyciem go.

23. W programie IBM Tivoli Directory Server Configuration Tool kliknij opcję Importuj

dane LDIF.

24. Skorzystaj z przycisku przeglądania, aby odszukać plik LDIF.

25. Kliknij przycisk Importuj.

26. Zamknij program IBM Tivoli Directory Server Configuration Tool i zrestartuj serwer.

Ręczne konfigurowanie usługi Microsoft Active Directory

Jeśli wybrano opcję ręcznego skonfigurowania usługi Microsoft Active Directory do

współpracy z oprogramowaniem Maximo Asset Management, wykonaj następujące czynności

przed uruchomieniem programu instalacyjnego Maximo Asset Management:

1. Otwórz zasady zabezpieczeń domen do edycji, wybierając kolejno opcje Start >

Narzędzia administracyjne > Zasady zabezpieczeń domeny.

2. W interfejsie Domyślne ustawienia zabezpieczeń domeny przejdź kolejno do pozycji

Ustawienia zabezpieczeń > Zasady konta > Zasady haseł.

3. Dla każdego wyświetlonego ustawienia zasad hasła wykonaj następujące czynności:

kliknij ustawienie prawym przyciskiem myszy, wybierz polecenie Właściwości i ustaw

wartość określoną w poniższej tabeli.

Tabela 20.

Ustawienie zasad Wartość Krok

Wymuszanie tworzenia historii

haseł

Niezdefiniowane Na panelu właściwości usuń

zaznaczenie pola wyboru

Definiuj następujące ustawienie

zasad.



Ustawienie zasad Wartość Krok

Definiuj następujące ustawienie

zasad

Niezdefiniowane Na panelu właściwości usuń

zaznaczenie tego pola wyboru.

Minimalny okres ważności hasła Niezdefiniowane Na panelu właściwości usuń

zaznaczenie tego pola wyboru.

Minimalna długość hasła 7 znaków Na panelu właściwości zaznacz

pole wyboru Definiuj

następujące ustawienie zasad i

ustaw wartość na 7.

Hasło musi spełniać wymagania

co do złożoności

Wyłączone Na panelu właściwości zaznacz



upewnij się, że jest wybrana

wartość Wyłączone.

Zapisz hasła korzystając z

szyfrowania odwracalnego

Wyłączone Na panelu właściwości zaznacz



upewnij się, że jest wybrana

wartość Wyłączone.

4. Otwórz okno wiersza komend i wpisz komendę gpupdate /force; zamiast tego można

zrestartować system.

5. Otwórz interfejs użytkownika Użytkownicy i komputery usługi Active Directory,

wybierając kolejno opcje Start > Panel sterowania > Narzędzia administracyjne >

Użytkownicy i komputery usługi Active Directory, a następnie wybierz domenę, z

którą będziesz pracować.

6. Edytuj poziom funkcjonalny domeny, wybierając opcję Akcja > Podnieś poziom

funkcjonalności domeny. Zostanie wyświetlone okno dialogowe Podnoszenie poziomu

funkcjonalności domeny.

7. Z menu rozwijanego wyboru poziomu funkcjonalnego domeny wybierz pozycję

Windows Server 2003, a następnie kliknij przycisk Podnieś. Zostanie wyświetlone okno

dialogowe alertu.


9. Po podniesieniu poziomu funkcjonalnego domeny kliknij przycisk OK.

10. W interfejsie użytkownika Użytkownicy i komputery usługi Active Directory kliknij

prawym przyciskiem myszy domenę, z którą chcesz pracować, a następnie wybierz

kolejno opcje Nowy > Jednostka organizacyjna.

11. Wprowadź nazwę nowej jednostki organizacyjnej, na przykład SWG, a następnie kliknij

przycisk OK.

12. Utwórz obiekt grup w ramach jednostki organizacyjnej SWG:

a. Kliknij prawym przyciskiem myszy jednostkę organizacyjną SWG i wybierz opcję

Nowy > Jednostka organizacyjna.

b. Jako nazwę nowej jednostki organizacyjnej wprowadź Groups, a następnie kliknij

przycisk OK.13. Utwórz obiekt użytkowników w ramach jednostki organizacyjnej SWG:

a. Kliknij prawym przyciskiem myszy jednostkę organizacyjną SWG i wybierz opcję

Nowy > Jednostka organizacyjna.

b. Jako nazwę nowej jednostki organizacyjnej wprowadź Users, a następnie kliknij

przycisk OK.14. Utwórz grupę MAXADMIN:


a. Kliknij prawym przyciskiem myszy jednostkę Groups i wybierz opcję Nowy >

Grupa.

b. W oknie dialogowym Nowy obiekt - Grupa wprowadź następujące wartości, a

następnie kliknij przycisk OK:

Nazwa grupy

Jako nazwę grupy wprowadź MAXADMIN.

Ta wartość musi być zapisana wielkimi literami.

Nazwa grupy (w wersjach wcześniejszych niż Windows 2000)

Jako nazwę grupy dla systemów wcześniejszych niż Windows 2000

wprowadź MAXADMINPRE2K.

Ta wartość musi być zapisana wielkimi literami i musi być różna od

podanej wcześniej nazwy grupy.

Zasięg Globalny

Typ grupy

Zabezpieczenia15. Utwórz grupę MAXIMOUSERS:

a. Kliknij prawym przyciskiem myszy jednostkę organizacyjną Grupy i wybierz opcję

Nowy > Grupa.

b. W oknie dialogowym Nowy obiekt - Grupa wprowadź następujące wartości, a

następnie kliknij przycisk OK:

Nazwa grupy

Jako nazwę grupy wprowadź MAXIMOUSERS.

Ta wartość musi być wpisana wielkimi literami.

Nazwa grupy (w wersjach wcześniejszych niż Windows 2000)

Jako nazwę grupy dla systemów wcześniejszych niż Windows 2000

wprowadź MAXIMOUSERS.

Ta wartość musi być wpisana wielkimi literami.

Zasięg Globalny

Typ grupy

Zabezpieczenia16. Utwórz użytkownika wasadmin:

a. Kliknij prawym przyciskiem myszy jednostkę organizacją Users i wybierz opcję

Nowy > Użytkownik.

b. W oknie dialogowym Nowy obiekt - Użytkownik wprowadź następujące wartości, a

następnie kliknij przycisk Dalej:

Imię Wprowadź wasadmin.

Inicjały

Pozostaw to pole puste.

Nazwisko


Pełna nazwa

Wprowadź wasadmin.

Nazwa logowania użytkownika

W pierwszym polu wprowadź wasadmin. Pozostaw wartość domyślną w

drugim polu.


Nazwa logowania użytkownika (w wersjach wcześniejszych niż Windows 2000)

W tym polu należy wpisać tę samą wartość (wasadmin), co w polu Nazwa

logowania użytkownika.c. Na kolejnym panelu wprowadź następujące informacje i kliknij przycisk Dalej:

Hasło Wprowadź 7-znakowe hasło dla użytkownika wasadmin.

Użytkownik musi zmienić hasło przy następnym logowaniu

To pole wyboru nie powinno być zaznaczone.

Użytkownik nie może zmienić hasła

To pole wyboru powinno być zaznaczone.

Hasło nigdy nie wygasa


Konto jest wyłączone

To pole wyboru nie powinno być zaznaczone.d. Przejrzyj ustawienia hasła w panelu podsumowania i kliknij przycisk Zakończ.

17. Utwórz użytkownika maxadmin:

a. Kliknij prawym przyciskiem myszy jednostkę organizacyjną Users i wybierz opcję

Nowy > Użytkownik.



Imię Wprowadź maxadmin.

Inicjały


Nazwisko


Pełna nazwa

Wprowadź maxadmin.


W pierwszym polu wprowadź maxadmin. Pozostaw wartość domyślną w

drugim polu.


W tym polu należy wpisać tę samą wartość (maxadmin), co w polu Nazwa


Hasło Wprowadź maxadmin jako hasło dla użytkownika maxadmin.









18. Utwórz użytkownika mxintadm:


Nowy > Użytkownik.




Imię Wprowadź mxintadm.

Inicjały


Nazwisko


Pełna nazwa

Wprowadź mxintadm.


W pierwszym polu wprowadź mxintadm. Pozostaw wartość domyślną w

drugim polu.


W tym polu należy wpisać tę samą wartość (mxintadm), co w polu Nazwa


Hasło Wprowadź 7-znakowe hasło dla użytkownika mxintadm.









19. Utwórz użytkownika maxreg:


Nowy > Użytkownik.



Imię Wprowadź maxreg.

Inicjały


Nazwisko


Pełna nazwa

Wprowadź maxreg.


W pierwszym polu wprowadź maxreg. Pozostaw wartość domyślną w

drugim polu.


W tym polu należy wpisać tę samą wartość (maxreg), co w polu Nazwa



Hasło Wprowadź 7-znakowe hasło dla użytkownika maxreg.









20. Dodaj użytkowników do grupy MAXADMIN:

a. Kliknij obiekt Groups w ramach jednostki organizacyjnej SWG.

b. Kliknij dwukrotnie grupę MAXADMIN wymienioną w panelu Groups.

c. W oknie dialogowym właściwości grupy MAXADMIN wybierz kartę Członkowie i

kliknij przycisk Dodaj.

d. W oknie dialogowym Wybieranie użytkowników, kontaktów, komputerów lub grup

kliknij przycisk Zaawansowane.

e. Na panelu Zaawansowane kliknij przycisk Znajdź teraz.

f. Na liście wyników wyszukiwania wybierz użytkowników maxadmin i mxintadm, a


Należy zwrócić uwagę na to, aby z listy wybrać użytkownika maxadmin, a nie grupę

maxadmin.

g. Kliknij przycisk OK, aby dodać użytkowników.21. Dodaj użytkowników do grupy MAXIMOUSERS:

a. Kliknij obiekt Groups w ramach jednostki organizacyjnej SWG.

b. Kliknij dwukrotnie grupę MAXIMOUSERS wymienioną w panelu Groups.

c. W oknie dialogowym właściwości grupy MAXIMOUSERS wybierz kartę

Członkowie i kliknij przycisk Dodaj.

d. W oknie dialogowym Wybieranie użytkowników, kontaktów, komputerów lub grup

kliknij przycisk Zaawansowane.

e. Na panelu Zaawansowane kliknij przycisk Znajdź teraz.

f. Na liście wyników wyszukiwania wybierz użytkowników maxadmin, mxintadm i

maxreg, a następnie kliknij przycisk OK.

Należy zwrócić uwagę na to, aby z listy wybrać użytkownika maxadmin, a nie grupę

maxadmin.

g. Kliknij przycisk OK, aby dodać użytkowników.22. Teraz można wyjść z interfejsu Użytkownicy i komputery usługi Active Directory.

Konfiguracja usługi Microsoft Active Directory jest zakończona i można przystąpić do

instalacji pozostałego oprogramowania pośredniego Maximo Asset Management oraz

konfigurowania serwera J2EE do współpracy z usługą Microsoft Active Directory.

Ręczne konfigurowanie serwera J2EE

Jeśli nie wybrano opcji automatycznego konfigurowania serwera J2EE przez program

instalacyjny Maximo Asset Management, konieczne jest ręczne skonfigurowanie serwera

J2EE przed użyciem programu instalacyjnego Maximo Asset Management.


Aby skonfigurować serwer J2EE przed uruchomieniem programu instalacyjnego Maximo

Asset Management, wykonaj następujące czynności:

IBM WebSphere Network Deployment

1. Ręcznie skopiuj plik kluczy z hosta menedżera wdrażania produktu IBM

WebSphere Network Deployment do katalogu tymczasowego w systemie

administracyjnym Maximo Asset Management, z którego instalowane jest

oprogramowanie Maximo Asset Management:

<WAS_home>/profiles/ctgDmgr01/etc/trust.p12

2. Uruchom kreatora tworzenia profilu.

3. Kliknij przycisk Dalej w powitalnym oknie dialogowym.

4. Wybierz opcję tworzenia menedżera wdrażania. Kliknij przycisk Dalej.

5. Zaakceptuj wartość domyślną lub określ nazwę profilu. Kliknij przycisk Dalej.

6. Zaakceptuj domyślne położenie instalacji. Kliknij przycisk Dalej.

7. Zaakceptuj wartości domyślne lub podaj nazwę węzła, nazwę hosta i nazwę

komórki. Kliknij przycisk Dalej.

8. Przejrzyj przypisane numery portów. Kliknij przycisk Dalej. Zanotuj numer

portu administracyjnego. Będzie używany przy wywoływaniu konsoli z

przeglądarki.

9. Wybierz opcję uruchamiania serwera aplikacji jako usługi Windows i

logowania przy użyciu lokalnego konta systemowego. Kliknij przycisk Dalej.

10. Kliknij przycisk Dalej w oknie dialogowym podsumowania profilu.

11. Wybierz opcję uruchamiania programu Pierwsze kroki. Kliknij przycisk

Zakończ

12. Kliknij odsyłacz do weryfikacji instalacji.

13. Po zakończeniu weryfikacji instalacji zamknij okno wyników.

14. Użyj komendy launchpad i kliknij odsyłacz do kreatora tworzenia profilu, aby

otworzyć okno Pierwsze kroki (jeśli nie jest jeszcze otwarte).

15. Kliknij przycisk Dalej w powitalnym oknie dialogowym.

16. Wybierz opcję tworzenia profilu niestandardowego. Kliknij przycisk Dalej.

17. Zaakceptuj wartości domyślne lub podaj odpowiednie informacje. Kliknij

przycisk Dalej.

18. Podaj unikalną nazwę profilu i zaznacz pole wyboru wskazujące ten profil jako

domyślny. Kliknij przycisk Dalej.

19. Zaakceptuj domyślną ścieżkę katalogu. Kliknij przycisk Dalej.

20. Podaj unikalną nazwę węzła i nazwę komputera (lub adres IP), na którym

przeprowadzana jest ta instalacja. Kliknij przycisk Dalej.

21. Przejrzyj listę numerów portów. Kliknij przycisk Dalej.

22. Kliknij przycisk Dalej w oknie dialogowym podsumowania profilu.

23. Zaznacz pole wyboru uruchamiania programu Pierwsze kroki. Kliknij przycisk

Zakończ

24. Kliknij przycisk Wyjdź Jeśli jest otwarte inne okno Pierwsze kroki, zamknij je.

Ręczne konfigurowanie programu Virtual Member Manager w

środowisku WebSphere

W niniejszej sekcji opisano procedurę ręcznego konfigurowania programu Virtual Member

Manager (VMM) w celu zabezpieczenia oprogramowania Maximo Asset Management.


W trakcie instalacji program instalacyjny Maximo Asset Management udostępnił opcję

automatycznego konfigurowania oprogramowania pośredniego Maximo Asset Management.

Jeśli wybrano tę opcję i program instalacyjny Maximo Asset Management automatycznie

skonfigurował oprogramowanie pośrednie Maximo Asset Management, to w ramach tej

operacji skonfigurowany został także program Virtual Member Manager (VMM). Jeśli

wybrano opcję ręcznej konfiguracji oprogramowania pośredniego Maximo Asset

Management do współpracy z oprogramowaniem Maximo Asset Management, konieczne

będzie ręczne skonfigurowanie programu VMM.

Program VMM umożliwia uzyskiwanie dostępu do danych użytkowników i aktualizowanie

ich w wielu repozytoriach oraz generowanie tych danych do postaci pojedynczego

repozytorium wirtualnego. Federacyjne repozytorium składa się z jednej nazwanej dziedziny,

która jest zestawem niezależnych repozytoriów użytkowników. Każde repozytorium może

być całym repozytorium zewnętrznym lub, w przypadku katalogów LDAP, poddrzewem w

takim repozytorium. Węzeł główny każdego repozytorium jest odwzorowany na wpis

podstawowy w repozytorium federacyjnym, który jest punktem początkowym hierarchicznej

przestrzeni nazw dziedziny wirtualnej.

Należy zwrócić uwagę, że jeśli planowane jest skonfigurowanie programu VMM w taki

sposób, aby używał protokołu SSL do komunikacji z federacyjnym repozytorium LDAP,

konfiguracja taka będzie możliwa dopiero po pomyślnym zainstalowaniu Maximo Asset

Management. Jeśli program VMM zostanie skonfigurowany do użycia protokołu SSL w

komunikacji z federacyjnym repozytorium LDAP przed ukończeniem instalacji

oprogramowania Maximo Asset Management, instalacja zakończy się niepowodzeniem. Nie

należy konfigurować federacyjnego repozytorium LDAP programu VMM w środowisku

WebSphere do komunikacji z katalogiem LDAP za pośrednictwem protokołu SSL, zanim nie

zostanie zainstalowane oprogramowanie Maximo Asset Management. Protokół SSL należy

skonfigurować po pomyślnym zakończeniu działania przez program instalacyjny Maximo

Asset Management.

Aby dodać katalog LDAP do wirtualnego repozytorium VMM, należy najpierw dodać katalog

LDAP do listy repozytoriów dostępnych do skonfigurowania dla repozytorium federacyjnego,

a następnie dodać węzeł główny gałęzi baseEntries do podstawy wyszukiwania w katalogu

LDAP. Dla jednego katalogu LDAP można dodać wiele wpisów podstawowych z różnymi

podstawami wyszukiwania.

Zamieszczone tutaj instrukcje dotyczą serwera IBM Tivoli Directory Server. W przypadku

konfigurowania programu VMM do współpracy z serwerem Microsoft Active Directory,

należy w procedurze użyć odpowiednich wartości zastosowanych w procedurach

“Wykorzystanie dotychczasowej instalacji Microsoft Active Directory” na stronie 47 i

“Ręczne konfigurowanie usługi Microsoft Active Directory” na stronie 107. Będzie także

konieczne zmodyfikowanie zadania VMMCRONTASK zgodnie z opisem w sekcji “Ręczne

konfigurowanie zadania cron VMMSYNC dla usługi Microsoft Active Directory” na stronie

138.

Ważne: Przed rozpoczęciem tej procedury należy upewnić się, że w repozytorium LDAP jest

utworzony użytkownik wasadmin.

Aby dodać serwer IBM Tivoli Directory Server do repozytorium programu VMM, wykonaj


1. Zaloguj się do konsoli administracyjnej, a następnie przejdź do opcji Bezpieczeństwo >

Bezpieczna administracja, aplikacje i infrastruktura.

2. Odszukaj sekcję repozytoriów kont użytkowników i wybierz repozytoria federacyjne w

obszarze definicji dostępnej dziedziny, a następnie kliknij przycisk Konfiguruj.


3. Kliknij opcję zarządzania repozytoriami, która znajduje się w obszarze elementów

pokrewnych.

4. Kliknij przycisk Dodaj, aby utworzyć nową definicję repozytorium w ramach bieżącej

dziedziny domyślnej.

5. Wprowadź następujące wartości, a następnie kliknij przycisk Zastosuj, po czym kliknij

przycisk Zapisz.

Identyfikator repozytorium

Wprowadź identyfikator ISMITDS.

Typ katalogu

Wybierz typ katalogu; w tym przykładzie będzie to IBM Tivoli Directory

Server Version 6.

Podstawowa nazwa hosta

Wprowadź pełną nazwę hosta lub adres IP serwera IBM Tivoli Directory

Server.

Port Wprowadź wartość 389.

Obsługuj konsultacje do innych serwerów LDAP

Wybierz opcję ignorowania.


Wprowadź łańcuch cn=root

Hasło BIND

Wprowadź hasło dla nazwy wyróżniającej powiązania.

Właściwości logowania

Pozostaw tę wartość pustą.

Odwzorowywanie komunikatów

Wybierz opcję EXACT_DN 6. Wróć na stronę repozytoriów federacyjnych; w tym celu kliknij kolejno opcje

Bezpieczeństwo > Bezpieczna administracja, aplikacje i infrastruktura, wybierz opcję

repozytoriów federacyjnych z listy rozwijanej definicji dostępnych dziedzin, a następnie

kliknij przycisk Konfiguruj.

7. Odszukaj repozytoria w sekcji dziedziny i kliknij opcję Dodaj wpis podstawowy do

dziedziny.

Należy zwrócić uwagę, że jeśli w repozytoriach w tabeli dziedziny istnieje już wpis

repozytorium plików, należy ten wpis zaznaczyć i kliknąć przycisk Usuń, a następnie

zapisać zmiany po utworzeniu nowego wpisu.

8. Wprowadź następujące wartości, a następnie kliknij przycisk Zastosuj, po czym kliknij

przycisk Zapisz.

Repozytorium

Wybierz pozycję ISMITDS.

Nazwa wyróżniająca wpisu podstawowego, która jednoznacznie identyfikuje ten

zestaw wpisów w dziedzinie

ou=SWG,o=IBM,c=US

Nazwa wyróżniająca wpisu podstawowego w tym repozytorium

ou=SWG,o=IBM,c=US 9. Na stronie konfiguracji repozytoriów federacyjnych wprowadź następujące wartości, a

następnie kliknij przycisk Zastosuj, po czym kliknij przycisk Zapisz:

Nazwa dziedziny

Wprowadź nazwę ISMRealm.


Nazwa podstawowego użytkownika administracyjnego

Wprowadź nazwę wasadmin. Powinien to być poprawny identyfikator

użytkownika w skonfigurowanym repozytorium LDAP.

Tożsamość użytkownika serwera

Wybierz opcję automatycznego generowania tożsamości serwera.

Ignoruj wielkość liter przy autoryzacji

Zaznacz to pole wyboru.10. Kliknij opcję Obsługiwane typy jednostek, a następnie kliknij pozycję

PersonAccount.

11. Na stronie konfiguracji typu PersonAccount wprowadź następujące wartości:

Typ jednostki

Upewnij się, że wybrana jest wartość PersonAccount.

Wpis podstawowy dla domyślnego elementu nadrzędnego

Wprowadź łańcuch ou=users,ou=SWG,o=IBM,c=US.

Właściwości względnej nazwy wyróżniającej

Wprowadź wartość uid.12. Kliknij przycisk OK, a następnie kliknij przycisk Zapisz.

13. Kliknij opcję Obsługiwane typy jednostek, a następnie kliknij pozycję Group.

14. Na stronie konfiguracji typu Group wprowadź następujące wartości:

Typ jednostki

Upewnij się, że wybrana jest wartość Group.


Wprowadź łańcuch ou=groups,ou=SWG,o=IBM,c=US.


Wprowadź wartość cn.15. Kliknij opcję Obsługiwane typy jednostek, a następnie kliknij pozycję OrgContainer.

16. Na stronie konfiguracji typu OrgContainer wprowadź następujące wartości:

Typ jednostki

Upewnij się, że wybrana jest wartość OrgContainer.


Wprowadź łańcuch ou=SWG,o=IBM,c=US.


Wprowadź wartość o;ou;dc;cn.17. Kliknij przycisk OK, a następnie kliknij przycisk Zapisz.

18. Przejdź do opcji Bezpieczeństwo > Bezpieczna administracja, aplikacje i infrastruktura.

19. Na stronie bezpiecznej administracji, aplikacji i infrastruktury wybierz następujące

opcje:

a. Włącz zabezpieczenia administracji.

b. Włącz zabezpieczenia aplikacji.

c. Anuluj zaznaczenie opcji użycia zabezpieczeń Java 2 w celu ograniczenia dostępu

aplikacji do zasobów lokalnych.

d. Z listy dostępnych definicji dziedzin wybierz repozytoria federacyjne.

e. Kliknij opcję Ustaw jako bieżące.20. Kliknij przycisk Zastosuj, a następnie kliknij przycisk Zapisz.

21. Zrestartuj serwer WebSphere i węzły zarządzane:

a. <WAS_HOME>\profiles\ctgDmgr01\bin\stopManager.bat


b. <WAS_HOME>\profiles\ctgAppSrv01\bin\stopNode.bat

c. <WAS_HOME>\profiles\ctgDmgr01\bin\startManager.bat

d. <WAS_HOME>\profiles\ctgAppSrv01\bin\startNode.bat

Uwaga: Tam, gdzie to konieczne, zastąp wartości ścieżek i rozszerzeń odpowiednimi

dla systemu UNIX.

Konfiguracja programu VMM została zakończona pomyślnie. Następnym krokiem jest

wykonanie zadań poinstalacyjnych na serwerze J2EE.

Wykonywanie zadań poinstalacyjnych dotyczących serwera

J2EE

Niniejsza procedura obejmuje czynności dotyczące serwera J2EE, wykonywane po instalacji.





operacji skonfigurowany został także serwer J2EE. Jeśli wybrano opcję ręcznej konfiguracji

oprogramowania pośredniego do współpracy z oprogramowaniem Maximo Asset

Management, konieczne będzie ręczne skonfigurowanie serwera J2EE.

1. Wywołaj okno przeglądarki i otwórz konsolę administracyjną, wpisując na pasku adresu:

http://<nazwa_komputera>:9060/admin. Ten adres URL zawiera domyślny numer portu

(9060) i kontekst (admin) dla konsoli administracyjnej. Wprowadź nazwę użytkownika,

aby się zalogować.

Przeglądarka zostanie przekierowana do bezpiecznego portu (9043).

2. Utwórz serwer aplikacji MXServer. Ten krok jest wymagany, o ile oprogramowanie

WebSphere nie zostało zainstalowane przy użyciu instalatora oprogramowania


a. Rozwiń odsyłacz Serwery i kliknij pozycję Serwery aplikacji.

b. Kliknij przycisk Nowy.

c. Wpisz nazwę MXServer i kliknij przycisk Dalej.

d. Zaakceptuj wszystkie ustawienia domyślne i kliknij przycisk Dalej.

e. Zaakceptuj ustawienia domyślne i kliknij przycisk Dalej.

f. Kliknij przycisk Zakończ

g. Kliknij opcję Preferencje.

h. Zaznacz pole wyboru synchronizacji zmian z węzłami, a następnie kliknij przycisk

Zastosuj.

i. Kliknij przycisk Zapisz.

j. Kliknij przycisk OK.3. Edytuj ustawienia pamięci maszyny JVM dla serwera aplikacji

a. W ramach odsyłacza Serwery w widoku drzewa kliknij pozycję Serwery aplikacji.

b. Kliknij pozycję MXServer w oknie głównym.

c. W grupie infrastruktury serwerów rozwiń odsyłacz Java i zarządzanie procesami.

d. Kliknij opcję Definicja procesu.

e. Kliknij pozycję Maszyna wirtualna Java.

f. Przewiń w dół i wpisz wartość 512 jako początkową wielkość sterty oraz wartość 1024

jako maksymalną wielkość sterty, a następnie kliknij przycisk OK.

g. W oknie komunikatu kliknij przycisk Zapisz.


4. Edytuj ustawienia pamięci maszyny JVM dla menedżera wdrażania

a. W ramach odsyłacza Serwery w widoku drzewa kliknij pozycję Menedżer

wdrażania.

b. W grupie infrastruktury serwerów rozwiń odsyłacz Java i zarządzanie procesami.

c. Kliknij opcję Definicja procesu.

d. Kliknij pozycję Maszyna wirtualna Java.

e. Przewiń w dół i wpisz wartość 512 jako początkową wielkość sterty oraz wartość

1024 jako maksymalną wielkość sterty, a następnie kliknij przycisk OK.

f. W oknie komunikatu kliknij przycisk Zapisz.5. Uruchom serwer aplikacji:

a. W ramach odsyłacza Serwery w widoku drzewa kliknij pozycję Serwery aplikacji.

b. Zaznacz pole wyboru obok nazwy MXServer.

c. Kliknij przycisk Uruchom.6. Określ numery portów transferu HTTP:

a. Rozwiń kolejno węzły Serwery > Serwery aplikacji, a następnie kliknij serwer

MXServer w oknie głównym.

b. Otwórz ustawienia kontenera WWW i kliknij opcję Łańcuchy transportu kontenera

WWW.

c. Zwróć uwagę na numer portu podany jako WC_defaulthost (9080).

d. Kliknij przycisk Zapisz.7. Utwórz hosta wirtualnego.

a. Rozwiń odsyłacz Środowisko w widoku drzewa.

b. Kliknij pozycję Hosty wirtualne.

c. Kliknij opcję Nowy.

d. W obszarze właściwości ogólnych, w polu nazwy, wpisz maximo_host.

e. Kliknij przycisk Zastosuj.

f. Kliknij przycisk Zapisz.

g. W oknie hostów wirtualnych kliknij pozycję maximo_host.

h. Kliknij odsyłacz Aliasy hosta.

i. Kliknij przycisk Nowy.

j. Wpisz * (gwiazdkę) jako nazwę hosta i wpisz numer portu HTTP (domyślnie 80).

k. Kliknij przycisk OK.

l. Kliknij przycisk Nowy.

m. Wpisz * (gwiazdkę) jako nazwę hosta i wpisz 9061 jako numer portu.

n. Kliknij przycisk OK.

o. Kliknij przycisk Nowy.

p. Wpisz * (gwiazdkę) jako nazwę hosta i wpisz 9443 jako numer portu.

q. Kliknij przycisk OK.

r. Kliknij przycisk Nowy.

s. Wpisz * (gwiazdkę) jako nazwę hosta i wpisz 9080 jako numer portu.

t. Kliknij przycisk OK.

u. Kliknij przycisk Nowy.

v. Wpisz * (gwiazdkę) jako nazwę hosta i wpisz 9044 jako numer portu.

w. Kliknij przycisk OK.

x. W historii nawigacji kliknij pozycję maximo_host.

y. Kliknij przycisk Zastosuj, a następnie kliknij przycisk OK.


Ręczne konfigurowanie kolejek JMS

W niniejszej sekcji przedstawiono procedurę konfigurowania kolejek JMS. Zadanie to należy

wykonać przed wdrożeniem plików EAR oprogramowania Maximo Asset Management.





operacji utworzone i skonfigurowane zostały także kolejki komunikatów JMS. Jeśli wybrano

opcję ręcznej konfiguracji oprogramowania pośredniego Maximo Asset Management do

współpracy z oprogramowaniem Maximo Asset Management, konieczne będzie ręczne

utworzenie kolejek komunikatów.

Aby skonfigurować kolejki JMS, wykonaj następujące czynności:

1. Uruchom serwer aplikacji WebSphere.

2. Uruchom program Internet Explorer i otwórz konsolę administracyjną WebSphere,

wpisując następujący adres URL:

http://<nazwa_komputera>:<numer_portu>/ibm/console

Na przykład może to być adres podobny do:

http://localhost:9060/ibm/console

3. Na stronie powitalnej logowania wprowadź ID użytkownika i kliknij przycisk Zaloguj

się.

Spowoduje to otwarcie ekranu powitalnego konsoli administracyjnej WebSphere.

4. Uruchom serwer MXServer. W tym celu przejdź kolejno do pozycji Serwery > Serwery

aplikacji, wybierz serwer MXServer, a następnie kliknij przycisk Start.

5. Kliknij kolejno opcje Administrowanie systemem > Preferencje konsoli.

6. Wybierz opcję synchronizacji zmian z węzłami, a następnie kliknij przycisk Zastosuj.

7. Kliknij kolejno opcje Integracja usług > Magistrale, aby otworzyć okno dialogowe

Magistrale.

Magistrala jest to grupa połączonych serwerów i klastrów, które dodano jako elementy

magistrali.

8. Kliknij przycisk Nowa, aby otworzyć okno dialogowe Magistrale > Nowa, w którym

można dodać nową magistralę integracji usług.

9. W polu Nazwa wprowadź intjmsbus jako nazwę nowej magistrali.

10. Usuń zaznaczenie pola wyboru zabezpieczenia magistrali. Gdyby to pole pozostało

zaznaczone, magistrala intjmsbus odziedziczyłaby globalne ustawienia bezpieczeństwa z

komórki.


12. Kliknij przycisk Zakończ

13. Kliknij przycisk Zapisz. Ta operacja propaguje konfigurację magistrali JMS do

konfiguracji klastra. Należy upewnić się, że na ekranie ukończenia budowania

wyświetlone zostały następujące informacje:

v Nazwa magistrali, np. intjmsbus.

v Automatycznie wygenerowany unikalny IS (UUID), na przykład

4BCAC78E15820FED.

v Pole zabezpieczenia nie powinno być zaznaczone.

Dodawanie serwera do magistrali integracji usług

Aby dodać serwer do magistrali integracji usług, wykonaj następujące czynności:


1. W konsoli administracyjnej WebSphere kliknij kolejno opcje Integracja usług >

Magistrale, aby otworzyć okno dialogowe Magistrale.

2. Kliknij magistralę intjmsbus, aby otworzyć okno dialogowe Magistrale > intjmsbus.

3. W sekcji topologii kliknij pozycję Elementy magistrali.

4. W oknie dialogowym Magistrale > intjmsbus > Elementy magistrali kliknij przycisk

Dodaj, aby otworzyć okno dialogowe dodawania nowego elementu magistrali.

5. Kliknij strzałkę listy rozwijanej serwerów i wybierz nazwę serwera

ctgNode01:MXServer, aby dodać go do magistrali, a następnie kliknij przycisk Dalej.

6. Upewnij się, że jest wybrany przycisk opcji przechowywania w pliku i kliknij przycisk

Dalej.

7. W panelu podawania właściwości przechowywania komunikatów kliknij przycisk Dalej.

8. Kliknij przycisk Zakończ

9. Kliknij przycisk Zapisz.


11. Wybierz magistralę intjmsbus.

12. Zmień wartość w polu progu dużej liczby komunikatów na minimalną wartość 500 000

komunikatów, a następnie kliknij przycisk Zastosuj.

Jeśli liczba komunikatów oczekujących na przetworzenie przekroczy podany próg,

serwer aplikacji podejmie działania zmierzające do ograniczenia dodawania nowych

komunikatów do kolejek przetwarzania.

W zależności od wymagań dotyczących komunikatów celowe może być wprowadzenie

wyższej wartości progu. Optymalną wartość progu można określić, monitorując kolejki

wejściowe/wyjściowe komunikatów i wpływ wartości progu na wydajność systemu. Na

przykład, jeśli wyższa wartość negatywnie wpływa na wydajność systemu, można

obniżyć próg.

Jeśli próg dużej liczby komunikatów ma zostać zmieniony już po wstępnym

skonfigurowaniu go, należy otworzyć menu dodatkowych właściwości w konsoli

administracyjnej i zmienić wartość progu dla każdej konfiguracji potomnej.



Tworzenie adresu docelowego magistrali integracji usług dla

ciągłej kolejki przychodzącej (CQINBD)

Aby dodać adres logiczny docelowej ciągłej kolejki przychodzącej (CQINBD) w ramach

magistrali JMS, wykonaj następujące czynności:




3. Kliknij pozycję miejsc docelowych w obszarze zasobów docelowych, aby otworzyć

okno dialogowe Magistrale > intjmsbus > Miejsca docelowe.

Miejsce docelowe magistrali, np. CQINBD, to wirtualne miejsce wewnątrz magistrali

integracji usług, w którym aplikacje mogą dołączać komunikaty i wymieniać się

komunikatami.

4. Kliknij przycisk Nowe, aby otworzyć okno dialogowe tworzenia nowego miejsca

docelowego.

5. Jako typ miejsca docelowego pozostaw zaznaczoną kolejkę i kliknij przycisk Dalej, aby

otworzyć okno dialogowe tworzenia nowej kolejki.


6. W polu Identyfikator wpisz CQINBD, w polu Opis wpisz Continuous Queue Inbound, a

następnie kliknij przycisk Dalej, aby otworzyć okno dialogowe tworzenia nowej kolejki

dla komunikacji dwupunktowej.

Należy wpisać ciągi znaków dokładnie w postaci podanej powyżej, w szczególności

wielkimi literami.

7. Z listy rozwijanej elementów magistrali wybierz Node=ctgNode01:Server=MXServer

jako element, który będzie przechowywał i przetwarzał komunikaty dla kolejki

docelowej CQINBD.

8. Kliknij przycisk Dalej, aby otworzyć okno dialogowe potwierdzenia utworzenia kolejki.

9. Przejrzyj wybrane opcje, a następnie kliknij przycisk Zakończ, aby dokończyć

tworzenia kolejki docelowej magistrali CQINBD.

10. Przejdź kolejno do pozycji Magistrale > intjmsbus > Miejsca docelowe, a następnie

kliknij pozycję CQINBD, aby otworzyć okno dialogowe konfiguracji, w którym należy

dokonać następujących zmian:

v Jako wartość miejsca docelowego dla wyjątków wybierz Brak.

v Zmień liczbę maksymalnych niepowodzeń dostarczenia na 1.

Jest to maksymalna liczba prób dostarczenia komunikatu przed przekazaniem go do

miejsca docelowego dla wyjątków.11. Kliknij przycisk Zastosuj.



sekwencyjnej kolejki wejściowej (SQINBD)

Aby dodać adres logiczny docelowej sekwencyjnej kolejki przychodzącej (SQINBD) w

ramach magistrali service, wykonaj następujące czynności:






Miejsce docelowe magistrali to wirtualne miejsce wewnątrz magistrali integracji usług,

w którym aplikacje mogą dołączać komunikaty i wymieniać się komunikatami.


docelowego.



6. W polu Identyfikator wpisz SQINBD, w polu Opis wpisz Sequential Queue Inbound, a




wielkimi literami.




tworzenia kolejki docelowej magistrali SQINBD.


kliknij pozycję SQINBD, aby otworzyć okno dialogowe konfiguracji, w którym należy

dokonać następujących zmian:








sekwencyjnej kolejki wyjściowej (SQOUTBD)

Aby dodać adres logiczny docelowej sekwencyjnej kolejki wyjściowej (SQOUTBD) w

ramach magistrali integracji usług, wykonaj następujące czynności:






Miejsce docelowe magistrali, np. SQOUTBD, to wirtualne miejsce wewnątrz magistrali

integracji usług, w którym aplikacje mogą dołączać komunikaty i wymieniać się

komunikatami.


docelowego.



6. W polu Identyfikator wpisz SQOUTBD, w polu Opis wpisz Sequential Queue

Outbound, a następnie kliknij przycisk Dalej, aby otworzyć okno dialogowe tworzenia

nowej kolejki dla komunikacji dwupunktowej.


wielkimi literami.


jako element, który będzie przechowywał i przetwarzał komunikaty dla kolejki

docelowej SQOUTBD.



tworzenia kolejki docelowej magistrali sqinbd.


kliknij pozycję SQOUTBD, aby otworzyć okno dialogowe konfiguracji, w którym

należy dokonać następujących zmian:






Tworzenie serwera JMS Connection Factory

Serwer Connection Factory służy do tworzenia połączeń z powiązanym dostawcą JMS

obsługującym kolejki komunikacji dwupunktowej.

1. W konsoli administracyjnej WebSphere kliknij kolejno opcje Resources → JMS →

Connection factories.

2. Z listy rozwijanej zasięgu wybierz pozycję Cell=ctgCell01


3. Kliknij przycisk Nowy.

4. Upewnij się, że jest wybrany domyślny dostawca obsługi wiadomości i kliknij przycisk

OK.

5. Wprowadź następujące informacje, a następnie kliknij przycisk OK.

Nazwa Wprowadź nazwę intjmsconfact.

Nazwa JNDI

Wprowadź łańcuch jms/maximo/int/cf/intcf.

Nazwa magistrali

Wybierz magistralę intjmsbus.6. Kliknij przycisk Zapisz.

Tworzenie ciągłej kolejki wejściowej (CQIN) JMS

Jako miejsce docelowe dla ciągłych przychodzących komunikatów w ramach komunikacji

dwupunktowej należy utworzyć odpowiednią kolejkę JMS (CQIN).

1. W konsoli administracyjnej WebSphere kliknij kolejno opcje Zasoby > JMS > Kolejki.

2. Z listy rozwijanej zasięgu wybierz pozycję Cell=ctgCell01.

3. Kliknij przycisk Nowy.


OK.

5. Wprowadź następujące informacje i kliknij przycisk OK.

Nazwa Wprowadź nazwę CQIN.


Nazwa JNDI

Wprowadź łańcuch jms/maximo/int/queues/cqin

Nazwa magistrali

Wybierz magistralę intjmsbus.

Nazwa kolejki

Wybierz pozycję CQINBD.6. Kliknij przycisk OK.


Tworzenie sekwencyjnej kolejki wejściowej (SQIN) JMS

Jako miejsce docelowe dla sekwencyjnych przychodzących komunikatów w ramach

komunikacji dwupunktowej należy utworzyć odpowiednią kolejkę JMS (SQIN).



3. Kliknij przycisk Nowa.


OK.


Nazwa Wprowadź nazwę SQIN.


Nazwa JNDI

Wprowadź łańcuch jms/maximo/int/queues/sqin


Nazwa magistrali


Nazwa kolejki

Wybierz nazwę SQINBD.6. Kliknij przycisk OK.


Tworzenie sekwencyjnej kolejki wyjściowej (SQOUT) JMS

Jako miejsce docelowe dla sekwencyjnych wychodzących komunikatów w ramach

komunikacji dwupunktowej należy utworzyć odpowiednią kolejkę JMS (SQOUT).





OK.


Nazwa Wprowadź nazwę SQOUT.


Nazwa JNDI

Wprowadź łańcuch jms/maximo/int/queues/sqout

Nazwa magistrali


Nazwa kolejki

Wybierz pozycję sqoutbd.6. Kliknij przycisk OK.


Tworzenie specyfikacji aktywacji JMS dla ciągłej kolejki

wejściowej (CQIN)

Aby ciągła kolejka wejściowa (CQIN) mogła przyjmować komunikaty, należy ją aktywować.

Aby aktywować kolejkę CQIN, wykonaj następujące czynności:

1. W konsoli administracyjnej WebSphere kliknij kolejno opcje Zasoby → JMS →

Specyfikacja aktywacji.


3. Kliknij przycisk Nowa, aby wypełnić sekcję właściwości ogólnej nowej specyfikacji

aktywacji JMS.


5. Wprowadź następujące informacje, a następnie kliknij przycisk OK.

Nazwa intjmsact

W tej wartości rozróżniana jest wielkość lister. Należy ją wpisać małymi

literami.

Nazwa JNDI

intjmsact

Typ miejsca docelowego

Kolejka


Nazwa docelowego JNDI

jms/maximo/int/queues/cqin

Nazwa magistrali

intjmsbus

Maksymalna liczba współbieżnych punktów końcowych


7. Zatrzymaj wszystkie procesy i demony związane z oprogramowaniem IBM.

8. Teraz należy zrestartować te procesy, aby aktualizacja odniosła skutek.

9. Uruchom element magistrali, węzeł ctgNode MXServer intjmsbus, jeśli nie jest jeszcze

uruchomiony.

Jeśli nie jest możliwe uruchomienie ctgNode MXServer intjmsbus, zrestartuj serwer

MXServer, wybierając opcje Serwery → Serwery aplikacji.

Kolejki błędów

Istnieje możliwość utworzenia opcjonalnej kolejki błędów, do której będą trafiały komunikaty

przekierowane w wyniku błędów z kolejki ciągłej (cqin).


kolejki wejściowej błędów (CQINERRBD)

Aby dodać adres logiczny docelowej kolejki wejściowej błędów (CQINERRBD) w ramach

magistrali JMS, wykonaj następujące czynności:






Miejsce docelowe magistrali to wirtualne miejsce wewnątrz magistrali integracji usług,

w którym aplikacje mogą dołączać komunikaty i wymieniać się komunikatami.


docelowego.



6. W polu Identyfikator wpisz CQINERRBD, w polu Opis wpisz Error Queue Inbound, a




wielkimi literami.




tworzenia kolejki docelowej magistrali CQINERRBD.


kliknij pozycję CQINERRBD, aby otworzyć okno dialogowe konfiguracji, w którym

należy dokonać następujących zmian:

v Kliknij przycisk Określ i jako wartość miejsca docelowego dla wyjątków wybierz

CQINERRBD.









15. Wybierz pozycję CQINBD.

16. Jako miejsce docelowe dla wyjątków wybierz CQINERRBD. Ustaw liczbę

maksymalnych niepowodzeń dostarczenia na 5.



Tworzenie kolejki błędów (CQINERR) JMS

Po utworzeniu miejsca docelowego magistrali typu Kolejka błędów należy utworzyć kolejkę

błędów.





OK.


Nazwa Wprowadź nazwę CQINERR.


Nazwa JNDI

Wprowadź łańcuch jms/maximo/int/queues/cqinerr

Nazwa magistrali


Nazwa kolejki

Wybierz pozycję CQINERR.6. Kliknij przycisk OK.


Tworzenie specyfikacji aktywacji JMS dla kolejki wejściowej

błędów (CQINERR)

Aby ciągła kolejka błędów (CQINERR) mogła przyjmować komunikaty, należy ją

aktywować. Aby aktywować kolejkę CQINERR, wykonaj następujące czynności:

1. W konsoli administracyjnej WebSphere kliknij kolejno opcje Zasoby > JMS >

Specyfikacja aktywacji.


3. Kliknij przycisk Nowa, aby wypełnić sekcję właściwości ogólnych nowej specyfikacji

JMS.



Nazwa Wprowadź nazwę intjmsacterr.

Ta wartość musi być zapisana małymi literami.


Nazwa JNDI

Wprowadź nazwę intjmsacterr.

Typ miejsca docelowego

Wprowadź typ Kolejka.

Nazwa docelowego JNDI

jms/maximo/int/queues/cqinerr.6. Kliknij przycisk OK.


Ręczne tworzenie źródła danych dla magazynu trwałego

Odpowiednio skonfigurowany produkt WebSphere może wykorzystywać bazę danych DB2

do przechowywania komunikatów JMS. Więcej informacji na temat przechowywania

komunikatów przez oprogramowania WebSphere, w tym o możliwości użycia produktów

innych niż DB2, można znaleźć na stronach http://publib.boulder.ibm.com/infocenter/wasinfo/v6r1/index.jsp?topic=/com.ibm.websphere.nd.doc/info/welcome_nd.html i

http://publib.boulder.ibm.com/infocenter/wasinfo/v6r1/index.jsp?topic=/com.ibm.websphere.pmc.nd.doc/tasks/tjm0035_.html

Jeśli wybrano opcję ręcznego konfigurowania serwera WebSphere, konieczne będzie

utworzenie źródła danych, co umożliwi przechowywanie komunikatów JMS w bazie danych

DB2.

Aby utworzyć źródło danych dla magazynu trwałego, wykonaj następujące czynności:

1. Utwórz użytkownika systemowego i hasło na komputerze, na którym działa serwer bazy

danych.

Na przykład mxsibusr/mxsibusr.

2. Utwórz i skonfiguruj bazę danych.

a. Otwórz Centrum sterowania programu DB2

b. Przejdź do folderu Bazy danych wymienionego w ramach systemu.

c. Kliknij prawym przyciskiem myszy folder Bazy danych i wybierz kolejno opcje

Utwórz bazę danych → Standard.

d. Utwórz bazę danych o nazwie maxsibdb z ustawieniami domyślnymi.

e. Po utworzeniu bazy danych rozwiń bazę danych maxsibdb i zaznacz obiekty

Użytkownik i Grupa.

f. Kliknij prawym przyciskiem myszy pozycję Użytkownicy bazy danych i wybierz

opcję Dodaj.

g. Z listy rozwijanej Użytkownik wybierz użytkownika mxsibusr.

h. Nadaj użytkownikowi mxsibusr wszystkie uprawnienia Administrator zabezpieczeń.

i. Kliknij przycisk Zastosuj.

j. Upewnij się, że możliwe jest połączenie się z bazą danych przy użyciu konta

użytkownika mxsibusr. W tym celu kliknij prawym przyciskiem myszy pozycję

maxsibdb i kliknij przycisk Połącz.3. Skonfiguruj dane uwierzytelniania J2C i dostawcę JDBC w programie WebSphere.

a. Otwórz konsolę administracyjną WebSphere i zaloguj się do niej.

b. Przejdź do opcji Bezpieczeństwo → Bezpieczna administracja, aplikacje i

infrastruktura.

c. W obszarze Uwierzytelnianie kliknij pozycje Usługa uwierzytelniania i autoryzacji

Java → Dane uwierzytelniania J2C.

d. Kliknij przycisk Nowy.


http://publib.boulder.ibm.com/infocenter/wasinfo/v6r1/index.jsp?topic=/com.ibm.websphere.nd.doc/info/welcome_nd.html

http://publib.boulder.ibm.com/infocenter/wasinfo/v6r1/index.jsp?topic=/com.ibm.websphere.nd.doc/info/welcome_nd.html



e. Wypełnij formularz tożsamości użytkownika.

Alias maxJaasAlias

ID użytkownika

mxsibusr

Hasło Hasło utworzone dla użytkownika mxsibusr.

Opis SIB database user alias.f. Kliknij przycisk Zastosuj, a następnie kliknij przycisk Zapisz.

g. W panelu nawigacyjnym konsoli administracyjnej WebSphere przejdź do pozycji

Zasoby → JDBC → Dostawcy JDBC.

h. Kliknij pole Zasięg i wybierz pozycję Cell=ctgCell01.

i. Kliknij przycisk Nowy.

j. Określ następujące wartości:

Typ bazy danych

DB2

Typ dostawcy

DB2 Universal JDBC Driver Provider

Typ implementacji

Źródło danych XA

Nazwa maxJdbcProviderk. Kliknij przycisk Dalej.

l. Wypełnij pole zmiennej WebSphere ${DB2UNIVERSAL_JDBC_DRIVER_PATH},

wpisując w nim wartość <WAS_HOME>ctgMX\lib. Na przykład C:\Program

Files\IBM\WebSphere\AppServer\ctgMX\lib.

m. Kliknij przycisk Dalej.

n. Kliknij przycisk Zakończ

o. Kliknij przycisk Zapisz.4. Otwórz okno wiersza komend i skopiuj pliki <DB2_HOME>/java/db2jcc.jar oraz

<DB2_HOME>/java/db2jcc_license_cu.jar do katalogu <WAS_HOME>\ctgMX\lib.

Wróć do pozycji Zasoby → JDBC → Dostawcy JDBC → maxJdbcProvider i w razie

potrzeby popraw ścieżkę klas dla plików db2jcc.jar i db2jcc_license_cu.jar. Upewnij się,

że dla każdego pliku JAR jest podana pełna ścieżka z pola

${DB2UNIVERSAL_JDBC_DRIVER_PATH}

5. Skonfiguruj oprogramowanie WebSphere:

a. W konsoli administracyjnej WebSphere przejdź do pozycji Zasoby → JDBC →

Źródła danych.

b. Kliknij pole Zasięg i wybierz pozycję Cell=ctgCell01.

c. Kliknij przycisk Nowy.

d. Określ następujące wartości:

Nazwa źródła danych

intjmsds

Nazwa JNDI

jdbc/intjmsdse. Z listy rozwijanej aliasu uwierzytelniania zarządzanego przez komponent i aliasu

uwierzytelniania dla odtwarzania XA wybierz alias maxJaasAlias.

f. Kliknij przycisk Dalej.


g. Wybierz opcję wyboru istniejącego dostawcy JDBC, a następnie wybierz dostawcę

maxJdbcProvider z listy rozwijanej.

h. Kliknij przycisk Dalej.

i. Określ następujące wartości:

Nazwa bazy danych

maxsibdb

Typ sterownika

4

Nazwa serwera

Określ nazwę hosta serwera DB2.

Numer portu

Określ numer portu DB2. Na przykład 50005.j. Upewnij się, że jest zaznaczona opcja użycia tego źródła danych w magazynie

zarządzanym przez kontener (CMP), a następnie kliknij przycisk Dalej.

k. Kliknij przycisk Zakończ

l. Kliknij przycisk Zapisz.6. Zweryfikuj źródło danych, wybierając pozycję intjmsds, a następnie klikając przycisk

testowania połączenia.

Instalowanie Maximo Asset Management bez automatycznego

konfigurowania oprogramowania pośredniego

W niniejszej sekcji opisano procedurę instalowania oprogramowania Maximo Asset

Management w wariancie, w którym program instalacyjny Maximo Asset Management nie

konfiguruje automatycznie serwerów oprogramowania pośredniego Maximo Asset

Management. Decyzja o rezygnacji z automatycznej konfiguracji serwerów oprogramowania

pośredniego Maximo Asset Management podczas instalacji Maximo Asset Management może

wynikać ze specyficznych strategii i procedur tworzenia baz danych, instancji baz danych,

użytkowników itd., obowiązujących w danej organizacji.

Jeśli planowane jest używanie z oprogramowaniem Maximo Asset Management bazy danych

DB2 na platformie UNIX, należy przed uruchomieniem programu instalacyjnego Maximo

Asset Management dodać użytkownika root do grupy DB2GRP1.

Aby zainstalować oprogramowanie Maximo Asset Management, wykonaj następujące

czynności:

1. Zaloguj się do administracyjnej stacji roboczej Maximo Asset Management jako

Administrator.

2. Uruchom program instalacyjny Maximo Asset Management ze startera.

a. Uruchom starter:

v Przejdź do katalogu głównego dysku DVD zatytułowanego “Maximo Asset


komendę: launchpad.exe.b. W panelu nawigacji startera kliknij opcję Zainstaluj produkt.

c. Kliknij pozycję Maximo Asset Management. 3. Wybierz język instalacji i kliknij przycisk OK.

4. Na panelu Wprowadzenie kliknij przycisk Dalej.


5. W panelu Zaimportuj informacje o konfiguracji warstwy pośredniej wskaż, że nie chcesz

używać wartości podanych w polach instalatora oprogramowania pośredniego Tivoli

jako wartości domyślnych analogicznych pól w programie instalacyjnym Maximo Asset

Management.

Zaimportuj informacje o konfiguracji warstwy pośredniej

Zaznacz to pole wyboru, jeśli chcesz zezwolić programowi instalacyjnemu

Maximo Asset Management na ponowne wykorzystanie wartości

wprowadzonych w instalatorze oprogramowania pośredniego Tivoli.

Domyślne informacje z oprogramowania pośredniego nie będą używane w

wypadku wybrania prostej ścieżki wdrożenia.

Nazwa hosta

Wprowadź nazwę hosta systemu, na którym został uruchomiony instalator

oprogramowania pośredniego Tivoli.

ID użytkownika

Wprowadź ID użytkownika, który uruchamiał instalatora oprogramowania


Hasło Wprowadź hasło użytkownika, który uruchamiał instalatora oprogramowania


Lokalizacja obszaru roboczego

Wprowadź położenie pliku topologii zawierającego wartości wprowadzone w

instalatorze oprogramowania pośredniego Tivoli. Ten plik znajduje się w

obszarze roboczym zdefiniowanym podczas instalowania oprogramowania

pośredniego Maximo Asset Management. Na przykład C:\ibm\tivoli\mwi\workspace.

6. W panelu Wybierz opcję wdrażania wybierz topologię wdrażania Niestandardowa, a


Proste Wybierz prostą ścieżkę wdrożenia, jeśli chcesz wdrożyć wszystkie komponenty

Maximo Asset Management na jednym systemie. Ta opcja wdrożenia jest

zazwyczaj używana wyłącznie w celach demonstracyjnych, szkoleniowych lub

do weryfikacji poprawności założeń.

Niestandardowe

Niestandardowa ścieżka wdrożenia umożliwia wdrożenie różnych

komponentów Maximo Asset Management na różnych systemach. Ta opcja

jest zazwyczaj stosowana w środowisku produkcyjnym. 7. W panelu wyboru folderu instalacyjnego podaj katalog, w którym ma być zainstalowane


Gdzie zainstalować?

Wprowadź ścieżkę, w której ma być zainstalowane oprogramowanie Maximo

Asset Management.

Domyślnie jest to ścieżka C:\IBM\SMP.

Podana ścieżka nie może zawierać spacji. 8. W panelu Typ bazy danych Maximo wybierz produkt, który ma pełnić rolę bazy danych

Maximo, a następnie kliknij przycisk Dalej.

DB2 Wybierz tę opcję, aby jako bazy danych Maximo używać serwera IBM DB2

UDB.

Oracle Wybierz tę opcję, aby jako bazy danych Maximo używać serwera Oracle.


SQL Server

Wybierz tę opcję, aby jako bazy danych Maximo używać serwera MS SQL

Server 2005.Z każdą bazą danych jest skojarzony inny zestaw konfigurowalnych parametrów i

wartości.

9. W panelu Baza danych Maximo wprowadź informacje o konfiguracji bazy danych, a


DB2

Nazwa hosta

Wprowadź nazwę hosta komputera, na którym rezyduje serwer DB2.


Port Wprowadź numer portu używanego przez instancję DB2.


Nazwa bazy danych



Domyślna nazwa bazy danych to maxdb71. Jeśli baza danych nie

istnieje, zostanie utworzona.

Instancja



Domyślna nazwa instancji to ctginst1. Jeśli ta instancja nie istnieje,

zostanie utworzona, ale użytkownik i jego katalog osobisty musi

istnieć na serwerze DB2.



będzie uzyskiwać dostęp do DB2.



Nie może to być ID użytkownika identyczny z ID użytkownika

administratora instancji.

Hasło bazy danych


uzyskiwany dostęp do bazy danych DB2.

Oracle

Nazwa hosta

Wprowadź nazwę hosta komputera, na którym rezyduje serwer Oracle.


Port Wprowadź numer portu używanego przez serwer Oracle.


Instancja



Domyślna nazwa instancji to ctginst1.




będzie uzyskiwać dostęp do bazy danych Oracle.



Hasło bazy danych


uzyskiwany dostęp do bazy danych Oracle.

SQL Server

Nazwa hosta

Wprowadź nazwę hosta komputera, na którym rezyduje serwer SQL

Server.


Port Wprowadź numer portu używanego przez serwer SQL Server.


Nazwa bazy danych



Domyślna nazwa bazy danych to maxdb71.

ID użytkownika


uzyskiwany dostęp do bazy danych SQL Server.



Hasło Wprowadź hasło użytkownika, za pośrednictwem którego będzie

uzyskiwany dostęp do bazy danych SQL Server.Po uzyskaniu informacji konfiguracyjnych dla wybranej bazy danych program

instalacyjny Maximo Asset Management połączy się z serwerem bazy danych w celu

sprawdzenia poprawności wprowadzonych informacji.

10. Na panelu Zautomatyzuj konfigurowanie bazy danych wybierz opcję Nie automatyzuj

konfigurowania bazy danych, a następnie kliknij przycisk Dalej.

W tym kroku przyjęto założenie, że już wcześniej utworzono instancję bazy danych,

bazę danych, obszary tabel, użytkownika i schemat, które będą używane z

oprogramowaniem Maximo Asset Management. Patrz “Ręczne konfigurowanie serwera

bazy danych” na stronie 90. Jeśli baza danych nie zostanie skonfigurowana ręcznie

przed wybraniem opcji Nie automatyzuj konfigurowania bazy danych w programie

instalacyjnym Maximo Asset Management, program ten stwierdzi, że przed instalacją

nie wykonano wymaganych zadań i przypomni o konieczności ich wykonania przed

zrestartowaniem programu instalacyjnego Maximo Asset Management.

11. Po zakończeniu sprawdzania poprawności bazy danych w panelu Opcje połączeń

WebSphere wprowadź informacje o hoście będącym serwerem WebSphere, a następnie


Nazwa hosta

Wprowadź pełną nazwę hosta systemu, na którym rezyduje serwer WebSphere.

Zamiast tego można podać adres IP systemu.


Port SOAP

Wprowadź numer portu SOAP systemu WebSphere.

Wartość domyślna tego pola to 8879.12. W panelu Autoryzacja dostępu zdalnego wprowadź informacje autoryzacyjne dla

konfiguracji serwera WebSphere, a następnie kliknij przycisk Dalej.

ID użytkownika systemu operacyjnego



rezyduje produkt WebSphere.



Hasło systemu operacyjnego

Wprowadź hasło użytkownika systemu.13. W panelu Zautomatyzuj konfigurowanie WebSphere wybierz opcję Nie automatyzuj

konfigurowania WebSphere, a następnie kliknij przycisk Dalej.

Pamiętaj, że jeśli nie wybierzesz opcji automatycznego konfigurowania

oprogramowania pośredniego przez program instalacyjny Maximo Asset Management,

konieczne będzie ręczne skonfigurowanie serwera WebSphere przed zainstalowaniem

Maximo Asset Management. Zadania konfiguracyjne obejmują utworzenie profilu,

uruchomienie serwera WebSphere jako usługi systemu Windows, skopiowanie pliku

kluczy WebSphere z komputera, na którym jest zainstalowany serwer WebSphere na

administracyjną stację roboczą, skonfigurowanie kolejek JMS itd.

14. Na panelu konfiguracji menedżera wdrażania WebSphere wprowadź wartości w

następujących polach i kliknij przycisk Dalej.

Katalog instalacyjny WebSphere

Wprowadź katalog, w którym produkt WebSphere jest zainstalowany na hoście.

Windows



Linux W systemie Linux może to być katalog /opt/IBM/WebSphere/AppServer

AIX W systemie AIX może to być katalog /usr/IBM/WebSphere/AppServer

Sun Solaris

W systemie Sun Solaris może to być katalog /opt/IBM/WebSphere/AppServer

ID użytkownika

Wprowadź ID użytkownika administracyjnego, za pośrednictwem którego


Domyślny ID dla wszystkich platform to wasadmin.

Hasło Wprowadź hasło użytkownika administracyjnego, za pośrednictwem którego


Nazwa profilu

Wprowadź nazwę profilu WebSphere.

Domyślna nazwa na wszystkich platformach to ctgDmgr01.15. Na panelu Konfiguracja serwera aplikacji WebSphere wprowadź następujące informacje,



Port serwera WWW

Wprowadź numer portu serwera WWW używanego przez serwer WebSphere.


Nazwa serwera WWW

Wprowadź nazwę serwera WWW.

Domyślna nazwa na wszystkich platformach to webserver1.

Nazwa węzła

Wprowadź nazwę węzła WebSphere zawierającego serwer aplikacji.


Nazwa klastra

Wprowadź nazwę klastra WebSphere zawierającego serwer aplikacji.

Domyślna nazwa na wszystkich platformach to MAXIMOCLUSTER.

Nazwa klastra jest opcjonalna. Jeśli klaster i serwer aplikacji nie istnieją,

zostaną utworzone.16. Na panelu Zabezpieczenia określ, że zabezpieczenia serwera aplikacji nie powinny

zostać automatycznie włączone, a następnie kliknij przycisk Dalej. Zostanie

wyświetlona zachęta do ręcznego skonfigurowania zabezpieczeń.

Użyj schematu domyślnego.

Pozostaw tę opcję wybraną.

Wybranie tej opcji stanowi informację, że produkt WebSphere Virtual Member

Manager (VMM) został skonfigurowany przy użyciu domyślnego schematu

dostarczonego razem z oprogramowaniem Maximo Asset Management, z

domyślnym wpisem podstawowym VMM: ou=swg,o=IBM,c=us.

Jeśli określono własny schemat przeznaczony do użycia z produktem VMM,

należy anulować wybór tej opcji. Będzie wówczas konieczne ręczne

skonfigurowanie VMM do współpracy z niestandardowym schematem oraz

ręczne skonfigurowanie zadania crontask synchronizacji VMM.

Utwórz użytkowników wymaganych.

Pozostaw tę opcję wybraną.

Wybranie tej opcji stanowi informację, że mają być używane konta

użytkowników domyślnych Maximo Asset Management utworzone przez

program instalacyjny Maximo Asset Management. Niezbędne będzie

uprawnienie do zapisu w programie VMM.

Jeśli użytkownicy zostali utworzeni ręcznie, należy anulować wybór tej opcji.

Użytkowników należy utworzyć przed przejściem z panelu Zabezpieczenia do

następnego panelu.Oto przykład domyślnego uzupełnienia danych LDIF, które należałoby zmodyfikować i

zaimportować do repozytorium LDAP w wypadku dostosowywania schematu i ręcznego

tworzenia własnych użytkowników.

dn: uid=maxadmin,ou=users,ou=SWG, o=ibm,c=us

userPassword: maxadmin

uid: maxadmin

objectClass: inetorgperson

objectClass: top

objectClass: person

objectClass: organizationalPerson

sn: maxadmin

cn: maxadmin

dn: uid=mxintadm,ou=users,ou=SWG, o=ibm,c=us


userPassword: mxintadm

uid: mxintadm


objectClass: top

objectClass: person


sn: mxintadm

cn: mxintadm

dn: uid=maxreg,ou=users,ou=SWG, o=ibm,c=us

userPassword: maxreg

uid: maxreg


objectClass: top

objectClass: person


sn: maxreg

cn: maxreg

dn: cn=maxadmin,ou=groups,ou=SWG, o=ibm,c=us

objectClass: groupofnames

objectClass: top

member: uid=dummy

member: uid=maxadmin,ou=users,ou=SWG,o=IBM,c=US

member: uid=mxintadm,ou=users,ou=SWG,o=IBM,c=US

cn: maxadmin

dn: cn=maximousers,ou=groups,ou=SWG, o=ibm,c=us

objectClass: groupofnames

objectClass: top

member: uid=dummy

member: uid=mxintadm,ou=users,ou=SWG,o=IBM,c=US

member: uid=maxreg,ou=users,ou=SWG,o=IBM,c=US

member: uid=maxadmin,ou=users,ou=SWG,o=IBM,c=US

cn: maximousers

Informacje o zadaniach synchronizacji, jakie trzeba będzie wykonać po instalacji w razie

dostosowania schematu, zawiera sekcja “Synchronizowanie danych” na stronie 159.

17. Na panelu Konfiguracja adaptera integracji JMS wprowadź następujące informacje, a



Serwer JMS wymaga do działania skonfigurowanego repozytorium danych

DB2, w którym będą przechowywane komunikaty. Wprowadź nazwę bazy

danych, która ma być używana przez serwer JMS. Domyślna nazwa to

intjmsds.

Określ, czy składnica danych JMS powinna być trwała.

Zachowaj komunikaty JMS


Management powinien skonfigurować implementację JMS w taki

sposób, by komunikaty były zachowywane. Więcej informacji zawiera

sekcja “Ręczne tworzenie źródła danych dla magazynu trwałego” na

stronie 127.

Nie zachowuj komunikatów JMS


Management nie powinien konfigurować implementacji JMS w taki

sposób, by komunikaty były zachowywane. Jeśli w przyszłości zajdzie

potrzeba zachowywania komunikatów JMS, konieczne będzie ręczne

skonfigurowanie implementacji JMS.


W kilku następnych krokach niniejszej procedury instalacji Maximo Asset Management

przyjęto, że wybrano opcję zezwalającą programowi instalacyjnemu Maximo Asset

Management na skonfigurowanie zachowywania komunikatów przez implementację

JMS.

18. Na panelu Konfiguracja serwera bazy danych DB2 wprowadź następujące informacje, a


Uwaga: Składnicę danych JMS można utworzyć wyłącznie jako bazę danych DB2.

Nazwa hosta

Wprowadź pełną nazwę hosta systemu, na którym rezyduje składnica danych

JMS.

Port Wprowadź numer portu, za pośrednictwem którego będzie uzyskiwany dostęp

do serwera bazy danych.


Nazwa bazy danych

Wprowadź nazwę bazy danych pełniącej rolę składnicy danych JMS.

Domyślna nazwa na wszystkich platformach to maxsibdb.

ID użytkownika

Wprowadź ID użytkownika, za pośrednictwem którego będzie uzyskiwany

dostęp do serwera bazy danych.

Domyślny ID na wszystkich platformach to mxsibusr.

Hasło Wprowadź hasło użytkownika, za pośrednictwem którego będzie uzyskiwany

dostęp do serwera bazy danych.19. W panelu pliku kluczy WebSphere przejdź do miejsca, do którego skopiowano plik

kluczy trust.p12, a następnie kliknij przycisk Dalej.

20. Na panelu Wykonaj krok konfiguracji wybierz, kiedy chcesz skonfigurować


Wykonaj krok konfiguracji teraz

Oprogramowanie Maximo Asset Management zostanie skonfigurowane

bezpośrednio po wybraniu tej opcji i naciśnięciu przycisku Dalej.

Nie wykonuj teraz tego kroku konfiguracji

Konieczne będzie skonfigurowanie oprogramowania Maximo Asset

Management po ukończeniu zadania instalacji Maximo Asset Management.

Program instalacyjny Maximo Asset Management służy do wykonywania

trzech zadań: gromadzenia informacji o wdrożeniu i konfiguracji

oprogramowania Maximo Asset Management, kopiowania plików do systemu

lokalnego i wykonywania zadań konfiguracyjnych na podstawie wartości

podanych przez użytkownika. Wybranie opcji Nie wykonuj teraz tego kroku

konfiguracji powoduje, że program instalacyjny Maximo Asset Management od

razu zgromadzi informacje konfiguracyjne i skopiuje pliki Maximo Asset

Management do systemu lokalnego, a następnie umożliwi wykonanie kroku

konfiguracji w późniejszym terminie.

Wprowadzone przez użytkownika wartości konfiguracyjne są zapisywane w

pliku <MAM_HOME>\applications\maximo\properties\maximo.properties.

Możliwe jest wykonanie kroków konfiguracji poza programem instalacyjnym

Maximo Asset Management. Służy do tego narzędzie taskrunner umieszczone

w katalogu <MAM_HOME>\scripts. Wystarczy uruchomić narzędzie


taskrunner z wiersza komend, a na podstawie wartości konfiguracyjnych

zapisanych w pliku maximo.properties skonfiguruje ono oprogramowanie


<MAM_HOME>\scripts\taskrunner

W razie niepowodzenia instalacji narzędzie taskrunner można uruchomić

ponownie po wyeliminowaniu błędów. Narzędzie taskrunner wznowi instalację

w punkcie, w którym poprzednio zarejestrowano ostatnie pomyślnie wykonane

zadanie.21. Na panelu wyboru folderu skrótów wybierz typ skrótu, który chcesz przypisać do

oprogramowania Maximo Asset Management, a następnie kliknij przycisk Dalej.

W nowej grupie programów

Wybierz tę opcję i wprowadź nazwę nowej grupy programów, jeśli chcesz

utworzyć skróty do oprogramowania Maximo Asset Management w nowej

grupie programów.

W istniejącej grupie programów

Wybierz tę opcję i nazwę istniejącej grupy programów, aby zapisać w niej

skróty do oprogramowania Maximo Asset Management.

W menu Start


Management w menu Start.

Aby można było używać skrótów w menu Start z przeglądarką Internet

Explorer, należy koniecznie dodać adresy URL oprogramowania Maximo Asset

Management do strefy zaufanych serwisów WWW i wyłączyć opcję

weryfikacji serwera dla wszystkich serwisów w strefie.

Na pulpicie


Management na pulpicie.

Na pasku Szybkie uruchamianie

Nie należy używać tej opcji. Nie spowoduje ona utworzenia skrótu na pasku

szybkiego uruchamiania.

Inne Wybierz tę opcję i skorzystaj z przycisku Wybierz, aby wybrać inne położenie

dla skrótów do oprogramowania Maximo Asset Management.

Nie twórz ikon

Wybierz tę opcję, jeśli nie chcesz tworzyć żadnych skrótów do


Utwórz ikony dla wszystkich użytkowników

Wybierz tę opcję, aby ikony oprogramowania Maximo Asset Management

utworzone na pulpicie były widoczne na pulpitach wszystkich użytkowników.22. Na panelu Podsumowanie danych wejściowych przejrzyj informacje podane w

programie instalacyjnym Maximo Asset Management, a następnie kliknij przycisk

Dalej.

W razie potrzeby dokonania zmian użyj przycisku Wstecz umożliwiającego powrót do

poprzednich paneli.

23. Na panelu podsumowania przedinstalacyjnego zapoznaj się z wyświetlonymi

informacjami o instalacji, a następnie kliknij przycisk Instalacja.

Rozpocznie się zadanie instalacji. Jej postępy można śledzić, obserwując komunikaty

wyświetlane nad paskiem postępu.

24. Na panelu Instalacja zakończona kliknij przycisk Gotowe.


Program instalacyjny Maximo Asset Management automatycznie kończy działanie po

ukończeniu zadań instalacyjnych i konfiguracyjnych. Dzienniki znajdują się w katalogu

<MAM_HOME>/logs.

Ręczne konfigurowanie zadania cron VMMSYNC dla usługi

Microsoft Active Directory

W niniejszym temacie szczegółowo omówiono proces ręcznego konfigurowania zadania cron

VMMSYNC dla usługi Microsoft Active Directory.

VMMSYNC to zadanie cron, które zarządza harmonogramem synchronizacji między

oprogramowaniem Maximo Asset Management a repozytorium LDAP; zadanie to

konfiguruje się za pomocą konsoli Maximo. Wykonanie opisywanej procedury jest

wymagane, jeśli w charakterze serwera katalogów używana jest usługa Microsoft Active

Directory. Więcej ogólnych informacji na temat konfigurowania zadania cron VMMSYNC

zawiera sekcja “Synchronizowanie danych” na stronie 159.

Poniżej opisano procedurę rekonfigurowania zadania cron VMMSYNC do współpracy z

usługą Microsoft Active Directory.

Aby zmodyfikować zadanie cron VMMSYNC w celu umożliwienia współpracy z usługą

Microsoft Active Directory, wykonaj następujące czynności:

1. Zaloguj się w konsoli Maximo jako użytkownik maxadmin.

2. Przejdź do aplikacji Konfiguracja zadań CRON, wybierając kolejno opcje Idź do >

Konfiguracja systemu > Konfiguracja platformy > Konfiguracja zadań CRON.

3. Kliknij zadanie cron VMMSYNC i skonfiguruj następujące wartości:

Aktywne?

Włącz opcję Aktywne?, zaznaczając odpowiednie pole wyboru.

Referencja

Hasło użytkownika wasadmin na serwerze LDAP

GroupMapping

Edytuj wpis <basedn> w pliku XML.

<basedn>ou=Groups,ou=SWG,dc=itsm,dc=com</basedn>

GroupSearchAttribute

cn

Principal

cn=wasadmin,ou=Users,ou=SWG,dc=itsm,dc=com

SynchAdapter

psdi.security.vmm.DefaultVMMSyncAdapter

SynchClass

psdi.security.vmm.VMMSynchronizer

UserMapping

Edytuj wpis <basedn> w pliku XML.

<basedn>ou=Users,ou=SWG,dc=itsm,dc=com</basedn>

UserSearchAttribute

UidAby wyświetlić wszystkie parametry, należy kliknąć strzałkę w nagłówku tabeli

Parametry zadania Cron.

4. Kliknij ikonę zapisu.


Zaktualizowane parametry zaczną obowiązywać od następnej zaplanowanej synchronizacji.



Rozdział 6. Przegląd programu IBM Agent Controller

Program IBM Agent Controller (AC) importuje dzienniki i dane śledzenia z systemów

zdalnych do aplikacji IBM Log and Trace Analyzer.

Aby można było importować dzienniki i dane śledzenia, program IBM Agent Controller musi

być zainstalowany i uruchomiony na każdym serwerze, z którego mają być pobierane

informacje za pomocą narzędzia Log and Trace Analyzer. Instalator oprogramowania

pośredniego IBM Tivoli instaluje program Agent Controller w trakcie instalacji następujących

produktów:

v IBM Tivoli Directory Server

v WebSphere Application Server

v DB2

W pewnych okolicznościach konieczne jest ręczne zainstalowanie programu IBM Agent

Controller. Na przykład, jeśli używane jest inne obsługiwane oprogramowanie, takie jak

Oracle, Microsoft Active Directory, Microsoft SQL, lub jeśli używany produkt ma własny

analizator dzienników, wówczas konieczne jest ręczne zainstalowanie programu IBM Agent

Controller w odpowiednim systemie zdalnym, aby możliwe było importowanie dziennika i

danych śledzenia. Ręczna instalacja jest konieczna także w sytuacji, gdy jest już

zainstalowania poprzednia wersja programu Agent Controller. Jeśli jest zainstalowana

poprzednia wersja, program instalacyjny wyświetli prośbę o jej zdeinstalowanie i ręczne

wywołanie instalacji najnowszej wersji programu IBM Agent Controller.

Podsumowanie sytuacji, w których wymagane jest ręczne zainstalowanie programu IBM

Agent Controller

v Używanie innego obsługiwanego oprogramowania, które ma własny analizator

dzienników.

v Obecność zainstalowanej poprzedniej wersji programu IBM Agent Controller.

v Wykorzystanie dotychczas używanego oprogramowania pośredniego i rezygnacja z użycia


Platformy obsługiwane przez program IBM Agent Controller

Niniejszy temat zawiera listę obsługiwanych platform, na których można zainstalować

program IBM Agent Controller.

Program IBM Agent Controller można zainstalować na następujących obsługiwanych

platformach:

v AIX v5.2, v5.3 i 5L na procesorach PowerPC (wersje 32-bitowe)

v z/OS V1R4, V1R5, V1R6 i V1R7 na maszynach zSeries (wersje 32-bitowe)

v OS/400 V5R2, V5R3 i V5R4 na maszynach iSeries Linux z jądrem 2.4 i 2.6.

Przykładowe obsługiwane dystrybucje:

v Red Hat Linux Advanced Server v2.1 na procesorach Intel IA32

v Red Hat Enterprise Linux AS release 3 na procesorach PowerPC (wersja 64-bitowa)

v Red Hat Enterprise Linux (RHEL) v3.0 i v4.0

v SuSE Linux Enterprise Server (SLES) v9 na procesorach Intel IA32

v SuSE Linux Enterprise Server (SLES) v8 na maszynach zSeries (wersja 32-bitowa)

v Windows 2000 Server lub Advanced Server (SP4) na procesorach Intel IA32


v Windows 2000 Professional (SP3) na procesorach Intel IA32

v Windows Server 2003 Standard i Enterprise (SP1) na procesorach Intel IA32

v Windows Server 2003 Enterprise x64 Edition (SP1) na procesorach EM64T (wersja

64-bitowa)

v Windows XP Professional (SP2) na procesorach Intel IA32

v Sun Solaris v8, v9 i v10.0 na procesorach SPARC

Planowanie z myślą o łatwości serwisowania

W niniejszym podręczniku termin “łatwość serwisowania” oznacza możliwość analizowania

problemu z centralnego punktu, na podstawie danych zebranych z wielu różnych źródeł.

Oferowane przez Maximo Asset Management mechanizmy serwisowania można dostosować

do indywidualnych potrzeb, wybierając miejsce wdrożenia instancji programu IBM Agent

Controller, które współpracują z narzędziem Log and Trace Analyzer obsługiwanym w

systemie menedżera IBM WebSphere Network Deployment. IBM Agent Controller gromadzi

informacje z plików dzienników rezydujących na serwerach zdalnych i przekazuje je do

narzędzia Log and Trace Analyzer. Domyślnie agent IBM Agent Controller jest instalowany

na komputerach, na których uruchomiono instalatora oprogramowania pośredniego Tivoli, tj.

na serwerze aplikacji, serwerze katalogów i serwerze bazy danych. Można również

zainstalować programy IBM Agent Controller w innych zasobach, np. w produktach

zarządzania operacyjnego lub innych węzłach w klastrze IBM WebSphere Network

Deployment, z których mają być pobierane pliki dzienników.

Pliki dzienników instalatora oprogramowania pośredniego Tivoli znajdują się w katalogu

obszaru roboczego zdefiniowanym przy uruchomieniu programu instalacyjnego. Pliki

dzienników programu instalacyjnego Maximo Asset Management znajdują się w katalogu

<MAM_HOME>\logs. Po instalacji, w trakcie normalnego użytkowania oprogramowania

Maximo Asset Management, celowe może być analizowanie dzienników serwera aplikacji

MXServer.

Rysunek 4. Ułatwienia serwisowania Maximo Asset Management


Instalowanie programu IBM Agent Controller

Program IBM Agent Controller umożliwia importowanie dzienników i danych śledzenia z

systemów zdalnych oraz przeglądanie tych informacji za pomocą narzędzia Log and Trace

Analyzer.

Jeśli jest zainstalowana wcześniejsza wersja programu Agent Controller, należy ją

zdeinstalować przed przystąpieniem do instalacji wersji bieżącej.

1. Odszukaj pliki instalacyjne. Pliki instalacyjne programu Agent Controller znajdują się w

katalogu Rational-AgentController_7.0.3.1 na dysku DVD produktu Maximo Asset

Management 7.1. Poniżej wymieniono pliki instalacyjne w tym katalogu:

Dla platformy Pliki instalacyjne

Windows na procesorach Intel IA32 ibmrac.win_ia32_V7.0.3.1.zip

Windows na procesorach EM64 ibmrac.win_em64t_V7.0.3.1.zip

AIX ibmrac.aix_powerpc_V7.0.3.1.zip

Linux na procesorach Intel IA32 ibmrac.linux_ia32_V7.0.3.1.zip

2. Wyodrębnij pliki instalacyjne do następujących katalogów:

Dla platformy Katalogi

Windows na procesorach Intel IA32 <temp_dir>\win_ia32

Windows na procesorach EM64 <temp_dir>\win_em64t

AIX <temp_dir>/aix_powerpc

Linux na procesorach Intel IA32 <temp_dir>/linux_ia32

3. Zaloguj się. W systemach operacyjnych Windows użyj identyfikatora logowania

użytkownika systemu Windows z uprawnieniami Administratora. W systemach Linux i

AIX zaloguj się jako użytkownik root.

4. Zamknij wszystkie platformy Eclipse.

5. Przejdź do katalogu, do którego zostały wyodrębnione pliki instalacyjne (właściwego

dla danej platformy).

6. Uruchom program instalacyjny setup.exe (Windows) lub setup.bin (Linux i AIX).

Zostanie wyświetlona strona powitalna.

7. Kliknij przycisk Next (Dalej).

8. Na stronie umowy licencyjnej zapoznaj się z warunkami umowy i jeśli się z nimi

zgadzasz, kliknij opcję I accept the terms of the license agreement (Akceptuję

warunki umowy licencyjnej), a następnie przycisk Next (Dalej). Aby było możliwe

kontynuowanie instalacji, należy zaakceptować umowę licencyjną.

9. Wpisz położenie lub przejdź do położenia, w którym ma zostać zainstalowany program

Agent Controller, a następnie kliknij przycisk Next (Dalej).

10. Na stronie wyboru wersji serwera WebSphere Application Server kliknij opcję V6.0 or

later (6.0 lub nowsza) i kliknij przycisk Next (Dalej).

11. Na stronie listy dostępu określ, które hosty mogą uzyskiwać dostęp do programu Agent

Controller. Odpowiednie opcje wymieniono poniżej:

Opcja Opis

This computer only (Tylko ten komputer) Zezwala tylko hostowi lokalnemu na dostęp do

programu Agent Controller.

Rozdział 6. Przegląd programu IBM Agent Controller 143

Opcja Opis

Specific computers (Konkretne komputery) Umożliwia klientom z podanej listy dostęp do

programu Agent Controller.

Any computer (Dowolny komputer) Umożliwia wszystkim klientom dostęp do

programu Agent Controller. Jest to ustawienie

domyślne.

Uwaga: Jeśli jest używany mechanizm

uwierzytelniania, na przykład LDAP, wybranie

opcji Any computer (Dowolny komputer)

spowoduje konieczność wyłączenia

uwierzytelniania użytkowników dla programu

Agent Controller po zakończeniu instalacji.

Instrukcja wykonywania tego zadania znajduje się

w dokumentacji programu Agent Controller.

12. Na stronie bezpieczeństwa określ ustawienia zabezpieczeń. Jeśli w poprzednim kroku

wybrano opcję Any computer (Dowolny komputer), zabezpieczenia będą włączone.

Instrukcję wyłączania zabezpieczeń można znaleźć w dokumentacji programu Agent

Controller. Gdy zabezpieczenia są wyłączone, komunikacja nie jest szyfrowana, a dostęp

mogą uzyskiwać tylko hosty z podanej listy. Jeśli wybrano inne opcje na stronie listy

dostępu, zabezpieczenia są domyślnie włączone, ale można zmienić to ustawienie.

Kliknij przycisk Next (Dalej).

13. Jeśli zabezpieczenia są włączone, na stronie bezpieczeństwa wpisz listę użytkowników

(nazwy rozdzielane przecinkami), którzy mogą łączyć się z programem Agent

Controller. Aby korzystać z narzędzia, użytkownicy ci muszą się uwierzytelnić. Kliknij


14. Przejrzyj informacje podsumowujące i kliknij przycisk Install (Zainstaluj).

15. Kliknij przycisk Finish (Zakończ), aby zamknąć program instalacyjny.

Uruchamianie programu IBM Agent Controller

W systemach operacyjnych Windows usługa systemowa Agent Controller jest uruchamiana

automatycznie. W systemach operacyjnych Linux i AIX program Agent Controller należy

uruchomić ręcznie.

Aby uruchomić program Agent Controller w systemie operacyjnym Linux lub AIX, wykonaj


1. Wybierz odpowiednie ustawienia środowiska.


Linux Serwer programu Agent Controller wymaga, aby

do zmiennej środowiskowej path były dodane

katalogi środowiska JRE zawierające biblioteki

wykonywalne, takie jak libjvm.so. Poniższy

przykład ilustruje ustawienie zmiennej path

właściwe dla domyślnego miejsca instalacji

maszyn JVM obsługiwanych na platformie Linux.

Należy wprowadzić ścieżkę środowiska JRE

podaną podczas instalowania programu Agent

Controller. Wskazane środowisko JRE będzie

używane przez program Agent Controller do

uruchamiania aplikacji Java.

LD_LIBRARY_PATH=/opt/IBMJava2-141/jre

/bin/classic:/opt/IBMJava2-141/jre/bin:

$LD_LIBRARY_PATH export LD_LIBRARY_PATH



AIX W przypadku niektórych maszyn JVM konieczne

jest przypisanie zmiennej środowiskowej

LDR_CNTRL wartości USERREGS, aby

możliwa była prawidłowa współpraca z

programem Agent Controller. Aby ustawić tę

zmienną, uruchom następującą komendę przed

uruchomieniem skryptu RAStart.sh:

export LDR_CNTRL=USERREGS

Ponadto serwer programu Agent Controller

wymaga, aby do zmiennej środowiskowej path

były dodane katalogi środowiska JRE zawierające

biblioteki wykonywalne, takie jak libjvm.so.

Poniższy przykład ilustruje ustawienie zmiennej

path właściwe dla domyślnego miejsca instalacji

maszyn JVM obsługiwanych na platformie AIX.

Należy wprowadzić ścieżkę środowiska JRE

podaną podczas instalowania programu Agent

Controller. Wskazane środowisko JRE będzie

używane przez program Agent Controller do

uruchamiania aplikacji Java.

LIBPATH=/usr/java14/jre/bin:/usr/java14

/jre/bin/classic:

$LIBPATH export LIBPATH

2. Przejdź do katalogu bin wewnątrz katalogu instalacyjnego i uruchom komendę:

./RAStart.sh

Aby zatrzymać proces Agent Controller, wykonaj następujące czynności:

v W systemach Linux lub AIX przejdź do katalogu bin wewnątrz katalogu instalacyjnego i

uruchom komendę: ./RAStop.sh

v W systemie Windows skorzystaj z okna dialogowego Usługi systemu Windows,

wywoływanego z Panelu sterowania, i zatrzymaj usługę IBM Rational Agent Controller.

Rozdział 6. Przegląd programu IBM Agent Controller 145


Rozdział 7. Instalacja pakietu rozwiązania procesu

Tematy w niniejszej sekcji zawierają informacje o instalowaniu rozwiązania procesu

przygotowanego w postaci pakietu. Rozwiązania procesów mogą być podzielone na produkty

menedżera procesu i moduły integracji.

Pakiety rozwiązań procesów można instalować i wdrażać za pomocą kreatora instalacji

rozwiązania procesu, dostępnego ze startera.

Pakiety rozwiązań procesów

Pakiet rozwiązania to kompletny plik ZIP zawierający artefakty instalacji i logikę wdrożenia,

który można wdrożyć za pomocą programu instalacyjnego rozwiązania procesu.

Artefakty instalacji są to pliki i dane instalowane w środowisku Maximo Asset Management,

które umożliwiają realizację zarządzania usługami przez produkt menedżera procesu lub

moduł integracji.

Logika wdrożenia do opis czynności wykonywanych w celu wdrożenia rozwiązania procesu

w środowisku Maximo Asset Management. Zazwyczaj do tych czynności należy budowanie i

wdrażanie aplikacji J2EE, uruchamianie skryptów bazy danych, które ładują treść rozwiązania

procesu do bazy danych Maximo, oraz dodawanie użytkowników i grup w systemie

zabezpieczeń. Ponadto możliwe jest zainstalowanie opcjonalnych danych przykładowych.

Uwaga: Odrębne wdrażanie pakietu procesu rozwiązania jest konieczne tylko w sytuacji, gdy

instalacja rozwiązania procesu jest uruchamiana spoza startera, np. w przypadku instalowania

bezpośrednio z dysku DVD produktu.

Przed użyciem programu instalacyjnego rozwiązania

W trakcie wdrażania z użyciem programu instalacyjnego rozwiązania procesu wykonywane

są operacje, które skutkują zmianami w konfiguracji i zawartości serwerów J2EE, bazy

danych i katalogów. Przed uruchomieniem programu instalacyjnego rozwiązania procesu

należy zapoznać się z poniższymi instrukcjami.

Przygotuj dane logowania do oprogramowania pośredniego

Program instalacyjny procesu rozwiązania musi mieć dostęp do serwerów

oprogramowania pośredniego, aby zautomatyzować wdrożenie pakietu procesu

rozwiązania. Użytkownik musi znać ID i hasła administratorów odpowiednich

serwerów wchodzących w skład oprogramowania pośredniego. To, dla których

serwerów będą potrzebne dane logowania, zależy od instalowanego pakietu

rozwiązania. Program instalacyjny pakietu rozwiązania nie podejmuje operacji

wdrożenia, jeśli nie dysponuje wymaganymi danymi logowania.

Utwórz kopie zapasowe serwerów oprogramowania pośredniego i administracyjnej

stacji roboczej

Przed wdrożeniem pakietu rozwiązania procesu za pomocą programu instalacyjnego

rozwiązania procesu należy utworzyć kopie zapasowe modyfikowanych serwerów

J2EE, bazy danych i katalogów.

Zatrzymaj serwer aplikacji (MAXIMOSERVER)

Jeśli serwer aplikacji jest uruchomiony, należy go zatrzymać. Przed uruchomieniem

programu instalacyjnego rozwiązania procesu należy odczekać 1–2 minuty. Jeśli


serwer aplikacji nie będzie zatrzymany, instalacja procesu rozwiązania zostanie

przerwana i pojawi się komunikat z żądaniem zatrzymania serwera aplikacji.

Instalowanie menedżerów procesów za pomocą kreatora instalacji

rozwiązania procesu

Wykonaj następujące czynności, aby zainstalować pakiet rozwiązania procesu w

oprogramowaniu Maximo Asset Management, korzystając z kreatora instalacji rozwiązania

procesu:

1. Ze startera uruchom program instalacyjny rozwiązania procesu, klikając odsyłacz w sekcji

3. umożliwiający rozpoczęcie korzystania z licencji Maximo Asset Management.

Zamiast tego można uruchomić program instalacyjny rozwiązania procesu, przechodząc

do katalogu <MAM_HOME>\bin instalacji Maximo Asset Management i wywołując

skrypt solutionInstallerGUI.bat.

Instalator rozwiązania procesu Install Anywhere jest uruchamiany na administracyjnej

stacji roboczej Maximo. Skrypt uruchamiający jest wdrażany i konfigurowany przez

program instalacyjny Maximo Asset Management. Nie jest wymagana żadna konfiguracja

po instalacji.

2. Wybierz język instalacji, a następnie kliknij przycisk OK.

3. W tym przypadku wybrany pakiet instalacji rozwiązania procesu jest podstawową

instalacją pakietu Maximo Asset Management 7.1.

Program instalacyjny procesu rozwiązania wykonuje szereg czynności sprawdzających

poprawność wybranego pakietu. Ponadto sprawdza w systemie, czy pakiet nie został już

wdrożony.

4. Na panelu Wyniki sprawdzania poprawności pakietu przejrzyj i zweryfikuj wyświetlane

informacje, a następnie kliknij przycisk Dalej.

5. Zostanie wyświetlone okno umowy licencyjnej programu instalacyjnego rozwiązania

procesu. Przeczytaj informacje licencyjne i wybierz opcję Akceptuję warunki Umowy

licencyjnej, jeśli zgadzasz się na warunki. Kliknij przycisk Dalej.

6. Na panelu Informacje dot. logowania do warstwy pośredniej wprowadź referencje, o które

pyta program, a następnie kliknij przycisk Dalej.

Po wprowadzeniu żądanych identyfikatorów użytkowników i haseł kreator instalacji

rozwiązania procesu sprawdza ich poprawność, próbując połączyć się z serwerami


7. Po zweryfikowaniu referencji wyświetlany jest panel opcji pakietu zawierający szczegóły

opcji wdrożenia obsługiwanych przez pakiet. Pozostaw pole Opcje pakietu

niezaznaczone, aby program instalacyjny ponownie wdrożył pliki EAR i zaktualizował

bazę danych Maximo, a następnie kliknij przycisk Dalej. Program instalacyjny pakietu

rozwiązania sprawdza teraz, czy są spełnione wszystkie wymagania systemowe

warunkujące możliwość zainstalowania pakietu. Kliknij przycisk Dalej, aby

kontynuować.

8. Na panelu Podsumowanie przed instalacją przejrzyj i zweryfikuj wyświetlane informacje,


Program instalacyjny rozwiązania procesu rozpocznie instalację pakietu. Na panelu

postępu wyświetlana jest informacja o postępach instalacji.

9. Po pomyślnym ukończeniu instalacji kliknij przycisk Gotowe na panelu Pakiet został

pomyślnie wdrożony, aby wyjść z kreatora instalacji rozwiązania procesu.

W razie niepowodzenia instalacji procesu zostanie wyświetlony komunikat dotyczący

kroku, który się nie powiódł.


W niektórych przypadkach po kliknięciu przycisku Gotowe będzie przez krótki czas

widoczny pasek postępu instalacji. W tym czasie Kreator instalacji rozwiązania procesu

kończy działanie i w rzeczywistości nie są wykonywane żadne czynności instalacyjne.

Wdrożenie pakietu rozwiązania procesu jest już zakończone i można zignorować pasek

postępu.

Dzienniki instalacji rozwiązań procesów

W razie napotkania jakichkolwiek problemów lub komunikatów o błędach w trakcie pracy z

programem instalacyjnym rozwiązania procesu należy zapoznać się z treścią plików

dzienników zapisanych w następujących miejscach:

Tabela 21.

Typ dziennika Opis Położenie

Dziennik pakietu Są to pliki dzienników

zawierające dane wysyłane do

strumieni StdOut/StdErr przez

komendy zewnętrzne

uruchamiane przez pakiet, gdy

jest on przetwarzany przez

mechanizm wdrażania. Te pliki

dzienników mają zwykle

kluczowe znaczenie dla

prawidłowego debugowania

problemów z pakietami.

Z reguły dziennik składał się

będzie z dwóch części, tj. pliku

“.out” i pliku “.err”, o tej samej

głównej części nazwy. Pliki .out

zawierają strumień Standard

Output generowany przez

komendę zewnętrzną. Pliki .err

zawierają strumień Standard

Error. Normalna jest sytuacja, w

której jeden z tych plików jest

pusty, o ile nie były zgłaszane

żadne błędy (albo były zgłaszane

WYŁĄCZNIE błędy).

Należy zwrócić uwagę, że dla

każdego instalowanego pakietu

może zostać wygenerowanych

wiele (10-20) plików dzienników

pakietu.

<MAM_HOME>\solutions\logs\<NAZWA_PAKIETU>\

Rozdział 7. Instalacja pakietu rozwiązania procesu 149



Pliki dzienników instalacji

rozwiązania/mechanizmu

wdrażania

Te dzienniki są przechowywane

przez moduł wykonawczy

mechanizmu instalatora

rozwiązania/wdrażania IBM.

Instalator pakietu rozwiązania

wykorzystuje mechanizm IBM

do instalacji i rejestrowania

zainstalowanych pakietów. Ten

moduł wykonawczy ma własny

system rejestrowania.

C:\Program

Files\IBM\Common\acsi\logs\<NAZWA_UŻYTKOWNIKA>\de_msg.log

C:\Program

Files\IBM\Common\acsi\logs\<NAZWA_UŻYTKOWNIKA>\de_trace.log

A zatem, na przykład, jeśli

instalację przeprowadzał

użytkownik “Administrator”,

dzienniki będą znajdowały się w

katalogu: C:\Program

Files\IBM\Common\acsi\logs\Administrator\de_msg.log

Dzienniki serwera WebSphere

Application Server

Są to dzienniki dotyczące

połączeń, wyjątków i innych

niepowodzeń napotkanych przez

serwer WebSphere Application

Server podczas codziennej

eksploatacji. Dzienniki te są

często przydatne do

diagnozowania błędów w

konkretnych plikach EAR lub

pojawiających się w ramach

operacji zaplecza, np. połączeń z

bazą danych.

<WAS_HOME>\profiles\<PROFIL>\logs\AboutThisProfile.txt

<WAS_HOME>\profiles\<PROFIL>\logs\<NAZWA_SERWERA>\startServer.log

<WAS_HOME>\profiles\<PROFIL>\logs\<NAZWA_SERWERA>\stopServer.log

<WAS_HOME>\profiles\<PROFIL>\logs\<NAZWA_SERWERA>\SystemErr.log

<WAS_HOME>\profiles\<PROFIL>\logs\<NAZWA_SERWERA>\SystemOut.log

A zatem, na przykład, jeśli

serwer WebSphere Application

Server został zainstalowany w

katalogu “C:\IBM\WebSphere\AppServer\”, profil nosi nazwę

“AppSrv01”, a nazwa serwera to

“server1”, ścieżka pliku

dziennika byłaby następująca:

C:\IBM\WebSphere\AppServer\profiles\AppSrv01\logs\AboutThisProfile.txt




Dzienniki oprogramowania


Istnieje także kilka dzienników

przechowywanych przez

program Maximo Asset

Management. Są one przydatne

do śledzenia postępów,

powodzeń i niepowodzeń

niektórych komend zaplecza

udostępnianych przez Maximo

Asset Management.

<MAM_HOME>\maximo\tools\maximo\log\updatedb

<ZNACZNIK_CZASU>.log

Jeśli zatem oprogramowanie


zainstalowano w katalogu

“C:\IBM\SMP”, a pakiet

wykonał komendę “UpdateDB”

w dniu 19 kwietnia, w

przybliżeniu o godzinie

17:06:05, informacje dziennika

zostałyby zapisane do pliku:

C:\IBM\SMP\maximo\tools\maximo\log\updatedb20070419170607.log

Dzienniki cienkiego klienta

WAS

Cienki klient WAS to

mechanizm, za pomocą którego

pakiety menedżera procesu

komunikują się z serwerem

aplikacji WebSphere Application

Server. Jeśli zautomatyzowane

wdrażanie nie powiedzie się,

dzienniki będą zawierać

dokładny zapis czynności

podejmowanych przez cienkiego

klienta i odpowiedzi z serwera

WebSphere Application Server.

<MAM_HOME>\wasclient\logs\CTGIN_wsadmin.traceout

<MAM_HOME>\wasclient\logs\wsadmin.traceout

<MAM_HOME>\wasclient\logs\wsadmin.valout

A zatem, jeśli oprogramowanie


zostało zainstalowane w

katalogu “C:\IBM\SMP”,

następujące pliki dzienników

będą zawierać informacje o

śledzeniu działania cienkiego

klienta WAS:

C:\IBM\SMP\wasclient\logs\CTGIN_wsadmin.traceout

C:\IBM\SMP\wasclient\logs\wsadmin.traceout

C:\IBM\SMP\wasclient\logs\wsadmin.valout

Dobrą praktyką jest zmiana nazwy istniejących dzienników przed podjęciem próby instalacji

pakietu. Wygodnie jest mieć do dyspozycji dziennik zawierający tylko informacje związane z

powodzeniem lub niepowodzeniem instalacji bieżącego pakietu. Usprawni to proces

określania problemu.

Rozdział 7. Instalacja pakietu rozwiązania procesu 151


Rozdział 8. Przegląd programu instalacyjnego pakietu

językowego Maximo Asset Management

Po pomyślnym wdrożeniu oprogramowania Maximo Asset Management można uzupełnić

interfejs użytkownika Maximo Asset Management o obsługę języka narodowego, korzystając

z programu instalacyjnego pakietu językowego Maximo Asset Management.

Przed uruchomieniem programu instalacyjnego pakietu językowego Maximo Asset

Management należy uruchomić serwer MXServer.

Ważne: Jeśli planowane jest dodanie obsługi języka narodowego do oprogramowania

Maximo Asset Management, należy skorzystać z programu instalacyjnego pakietu

językowego Maximo Asset Management przed wykonaniem czynności, które zawiera

Rozdział 9, “Zadania wykonywane po instalacji Maximo Asset Management”, na stronie 155.

Instalowanie pakietu językowego

W niniejszej sekcji opisano procedurę instalowania pakietu językowego dla oprogramowania


Ponieważ instalacja pakietu językowego może potrwać kilka godzin, należy przed jej

rozpoczęciem zdecydować, które języki dodatkowe będą potrzebne. Każdy dodatkowy język

wydłuża czas instalacji. Ponadto nie należy wybierać jako języka dodatkowego języka, który

wybrano już jako język podstawowy. Jest to niecelowe i wydłuży tylko czas instalacji.

Aby zainstalować pakiet językowy dla oprogramowania Maximo Asset Management za

pomocą programu instalacyjnego pakietu językowego Maximo Asset Management, wykonaj


1. Upewnij się, że uruchomione są wszystkie serwery i usługi oprogramowania pośredniego


W razie napotkania błędu spowodowanego brakiem aktywności serwera lub usługi

oprogramowania pośredniego Maximo Asset Management, uruchom ten serwer lub

usługę, a następnie ponownie uruchom program instalacyjny pakietu

językowego. Program instalacyjny pakietu językowego najpierw zdeinstaluje język

podstawowy i dodatkowe języki zainstalowane przez kreatora instalacji rozwiązania

procesu w ramach nieudanej próby instalacji, a następnie przeprowadzi ponowną

instalację.

2. Zaloguj się jako Administrator w systemie administracyjnym Maximo Asset

Management.

3. W starterze kliknij odsyłacz Instalator pakietu językowego Maximo Asset Management

w sekcji 2. Zainstaluj IBM Maximo Asset Management 7.1

4. Wybierz język instalacji, a następnie kliknij przycisk OK.

Ten wybór dotyczy tylko komunikacji w procesie instalacji i nie ma wpływu na to, jakie

języki zostaną zainstalowane.


6. Na panelu Język podstawowy wybierz język podstawowy, który ma być używany z

oprogramowaniem Maximo Asset Management, po czym kliknij przycisk Dalej.

Jest to jedyny etap, na którym można wybrać język podstawowy. Zmiana języka

podstawowego nie będzie możliwa na późniejszych etapach.


7. Na panelu wyboru dodatkowego języka wybierz 0 lub więcej dodatkowych języków,

które mają być obsługiwane, po czym kliknij przycisk Dalej.

Istnieje możliwość wybrania jako języka dodatkowego tego samego języka, który

wcześniej wybrano jako język podstawowy. Nie spowoduje to błędu podczas instalacji,

ale w praktyce nie należy określać języka podstawowego jako języka dodatkowego. Jest

to niecelowe.

8. Na panelu podsumowania wyboru języków sprawdź wyświetlone informacje i kliknij

przycisk Dalej.

9. W panelu Podsumowanie przed instalacją kliknij przycisk Instalacja.

Nawet jeśli dodano dodatkowe języki w programie instalacyjnym pakietu językowego i na

komputerze wybrano ustawienia narodowe właściwe dla języka zainstalowanego jako

dodatkowy, w interfejsie użytkownika Maximo Asset Management nadal mogą być widoczne

elementy wyświetlane w języku podstawowym dla danego komputera. Jest to znane

ograniczenie, które nie świadczy o niepowodzeniu instalacji pakietu językowego Maximo

Asset Management.

W niektórych przypadkach elementy skrótów w interfejsie użytkownika Maximo Asset

Management, na przykład opcje menu, są wyświetlane tylko w wybranym języku

podstawowym lub tylko w języku angielskim.


Rozdział 9. Zadania wykonywane po instalacji Maximo Asset

Management

Po pomyślnym wdrożeniu oprogramowania Maximo Asset Management należy wykonać

kilka dodatkowych zadań.

v “Początkowa konfiguracja danych”

v Rozdział 8, “Przegląd programu instalacyjnego pakietu językowego Maximo Asset

Management”, na stronie 153

Ważne: Jeśli planowane jest dodanie obsługi języka narodowego do oprogramowania

Maximo Asset Management, należy skorzystać z programu instalacyjnego pakietu

językowego Maximo Asset Management przed wykonaniem opisanych tutaj czynności.

Więcej informacji na temat programu instalacyjnego pakietu językowego Maximo Asset

Management zawiera sekcja Rozdział 8, “Przegląd programu instalacyjnego pakietu

językowego Maximo Asset Management”, na stronie 153.

Początkowa konfiguracja danych

Po pomyślnym zainstalowaniu i skonfigurowaniu komponentów oprogramowania Maximo

Asset Management należy wykonać kilka zadań związanych z konfiguracją danych. Dopiero

wówczas będzie możliwe użytkowanie oprogramowania Maximo Asset Management.

Logowanie się przy użyciu domyślnego ID użytkownika

Zarządzenie użytkownikami odbywa się za pomocą serwera aplikacji lub serwera katalogów

skonfigurowanego do współpracy z oprogramowaniem Maximo Asset Management. Po

zainstalowaniu oprogramowanie Maximo Asset Management zawiera następujące domyślne

ID użytkowników, którzy należą do określonej grupy uprawnień:

Ważne: Przed rozpoczęciem tej procedury upewnij się, że utworzono następujących

użytkowników i grupy:

Tabela 22. Użytkownicy i grupy oprogramowania Maximo Asset Management

Użytkownik Grupy

wasadmin

maxadmin (maxadminusr w przypadku MS Active

Directory)

maxadmin

mxintadm maxadmin

maxreg

Domyślne hasło dla każdego ID użytkownika jest identyczne z jego nazwą (na przykład

maxadmin jest zarówno nazwą, jak i domyślnym hasłem użytkownika).

Uwaga: W nazwach i hasłach użytkowników rozróżniana jest wielkość liter. Domyślne

nazwy użytkowników i hasła są zapisane małymi literami.

Aby się zalogować, wykonaj następujące czynności:

1. Otwórz okno przeglądarki.

2. Przejdź do adresu URL logowania do Maximo Asset Management.


Na przykład: http://nazwa_hosta:<port>/maximo.

3. Wprowadź nazwę użytkownika maxadmin (małymi literami).

4. Wprowadź hasło użytkownika maxadmin (małymi literami) i kliknij przycisk Wprowadź.

Zostanie wyświetlone puste centrum startowe.

Tworzenie kodów walut

Należy zdefiniować kod waluty dla organizacji.

Aby zdefiniować kod waluty dla organizacji, wykonaj następujące czynności:

1. Otwórz aplikację Kod waluty dla użytkowników, wybierając kolejno polecenia Idź do >

Finanse > Kod waluty

2. Kliknij przycisk Nowy wiersz.

3. Wprowadź nazwę waluty, na przykład USD.


Tworzenie zestawów pozycji i przedsiębiorstw

Należy zdefiniować zestaw pozycji i zestaw przedsiębiorstw dla organizacji.

Aby zdefiniować kod waluty dla organizacji, wykonaj następujące czynności:

1. Otwórz aplikację Zestawy dla użytkowników, wybierając kolejno opcje Idź do >

Administracja > Zestawy


3. Wprowadź nazwę zestawu przedsiębiorstw, na przykład Pozycje IT.

4. W polu Typ wybierz typ POZYCJA.


6. Wprowadź nazwę zestawu pozycji, na przykład Przeds. IT.

7. W polu Typ wybierz typ PRZEDSIĘBIORSTWO.


Tworzenie organizacji

Dla oprogramowania Maximo Asset Management należy zdefiniować co najmniej jedną

organizację.

Aby zdefiniować organizację, wykonaj następujące czynności:

1. Otwórz aplikację Organizacje, wybierając kolejno opcje Idź do > Administracja >

Organizacje

2. Kliknij ikonę Nowa organizacja na pasku narzędzi.

3. W polu Organizacja wprowadź nazwę organizacji. Na przykład ENGLENA.

4. Wprowadź podstawową walutę zdefiniowaną w polu Waluta podstawowa 1. Na

przykład USD.

5. Wprowadź zestaw pozycji zdefiniowany w polu Zestaw pozycji. Na przykład Pozycje

IT.

6. Wprowadź zestaw przedsiębiorstw zdefiniowany w polu Zestaw przedsiębiorstw. Na

przykład Przeds. IT.

7. W polu Domyślny status pozycji wprowadź domyślny status pozycji OCZEK.

8. Kliknij kartę Ośrodki.



10. W polu Ośrodek wpisz nazwę ośrodka. Na przykład B901.


Tworzenie segmentu konta księgi głównej

Konieczne jest utworzenie segmentu konta księgi głównej dla oprogramowania Maximo

Asset Management.

Aby utworzyć segment konta księgi głównej, wykonaj następujące czynności:

1. Otwórz aplikacje Konfiguracja bazy danych, wybierając kolejno opcje Idź do >

Konfiguracja systemu > Konfiguracja platformy > Konfiguracja bazy danych.

2. Z menu rozwijanego Wybierz czynności wybierz opcję Konfiguracja konta KG.


4. W polu Segment wprowadź nazwę segmentu. Na przykład MOJSEGMENT.

5. Wprowadź liczbę cyfr dla segmentu. Na przykład 5.

6. Wprowadź typ segmentu. Na przykład ALN.


Tworzenie konta w księdze głównej

Należy utworzyć konto w księdze głównej dla programu Maximo Asset Management.

Aby utworzyć konto w księdze głównej, wykonaj następujące czynności:

1. Otwórz aplikację Plan kont, wybierając kolejno opcje Idź do > Finanse > Plan kont.

2. Kliknij nazwę organizacji, aby ją wybrać. Na przykład kliknij ENGLENA.

3. Z menu rozwijanego Wybierz czynności wybierz opcję Obsługa segmentów KG.


5. Dodaj wartość segmentu KG i kliknij przycisk OK. Na przykład: 1234.


7. Wybierz Konto księgi głównej.



Organizacje.

10. Kliknij nazwę utworzonej organizacji. Na przykład ENGLENA.

11. W polu Konto rozliczeniowe wybierz utworzone właśnie konto księgi głównej.

12. Wybierz opcję Aktywne.


Tworzenie domyślnego ośrodka wprowadzania danych

Konieczne jest utworzenie domyślnego ośrodka wprowadzania danych dla oprogramowania


Aby utworzyć domyślny ośrodek wprowadzania danych, wykonaj następujące czynności:

1. Otwórz aplikację Użytkownicy, wybierając kolejno opcje Idź do > Zabezpieczenia >

Użytkownicy

2. Wyszukaj użytkownika maxadmin i wybierz go, aby otworzyć rekord dla użytkownika

maxadmin.

Rozdział 9. Zadania wykonywane po instalacji Maximo Asset Management 157

3. W polu Domyślny ośr. do wprowadz. danych wprowadź utworzony wcześniej ośrodek, na

przykład B901.

4. W polu Ośrodek magazynu dla zapotrzebowania w ramach samoobsługi wprowadź

utworzony wcześniej ośrodek, na przykład B901.


6. Otwórz konsolę administracyjną serwera WebSphere i zrestartuj serwer aplikacji

MXServer.

W razie napotkania komunikatu o błędzie informującego, że rekord jest obecnie

aktualizowany przez innego użytkownika, wyloguj się i ponownie zaloguj jako użytkownik

MAXADMIN.

Tworzenie typu pracy

Należy utworzyć typ pracy dla oprogramowania Maximo Asset Management.

Aby utworzyć typ pracy, wykonaj następujące czynności:


Organizacje.

2. Odszukaj utworzoną wcześniej organizację, na przykład ENGLENA.

3. Kliknij nazwę organizacji, aby otworzyć jej rekord.

4. Z menu rozwijanego Wybierz czynności wybierz opcję Opcje zlecenia pracy > Typ

pracy.


6. Jako klasę zlecenia pracy wybierz PMCFGWO.

7. Jako typ pracy wybierz AR.

8. Jako status rozpoczęcia wybierz W_TOKU.

9. Jako status zakończenia wybierz ZAK.


11. Jako klasę zlecenia pracy wybierz PMCFGWO.

12. Jako typ pracy wybierz UR.

13. Jako status rozpoczęcia wybierz W_TOKU.

14. Jako status zakończenia wybierz ZAK.



Logowanie i wylogowywanie się

Po przeniesieniu ID użytkownika do innej grupy uprawnień należy wylogować się i ponownie

zalogować, aby zmiany odniosły skutek. Na przykład, mimo że użytkownikowi MAXADMIN

nadano uprawnienie grupowe do tworzenia szablonów centrów startowych, odpowiednie

czynności nie będą widoczne do czasu ponownego zalogowania.

1. Wyloguj się jako MAXADMIN.

2. Zaloguj się jako MAXADMIN.


Synchronizowanie danych

Proces zaplanowanej synchronizacji danych między repozytoriami LDAP a

oprogramowaniem Maximo Asset Management jest sterowany przez repozytoria federacyjne,

którymi zarządza VMM w środowisku WebSphere, oraz zadanie cron VMM oprogramowania


Informacje na temat konfigurowania zadania cron VMMSYNC dla usługi Microsoft Active

Directory zawiera sekcja “Ręczne konfigurowanie zadania cron VMMSYNC dla usługi

Microsoft Active Directory” na stronie 138.

Aby skonfigurować harmonogram synchronizacji między repozytoriami LDAP a

oprogramowaniem Maximo Asset Management, wykonaj następujące czynności:

1. Otwórz przeglądarkę WWW i przejdź pod adres http://nazwa_hosta:9081/maximo.

2. Zaloguj się do oprogramowania Maximo Asset Management jako użytkownik maxadmin.

3. W interfejsie Maximo Asset Management wybierz kolejno opcje Idź do > Konfiguracja

systemu > Konfiguracja platformy > Konfiguracja zadań CRON.

4. W polu Zadanie Cron wpisz VMM i naciśnij klawisz Enter.

5. Odszukaj zadanie cron VMMSYNC i kliknij je.

6. Upewnij się, że pola zawierają następujące wartości:

Principal

cn=wasadmin,ou=users,ou=SWG,o=IBM,c=US

Jest to konto użytkownika, którego aplikacja CronTask potrzebuje do

nawiązywania połączeń z lokalną usługą VMM. Może to być dowolny

użytkownik administracyjny WebSphere uprawniony do łączenia się z lokalną

usługą VMM.

Referencja

Powinno to być hasło używane dla konta Principal. W tym przypadku należy

wprowadzić hasło użytkownika wasadmin.

GroupSearchAttribute

Ta wartość to atrybut obiektu grupy LDAP używany do wyszukiwania grup w

skonfigurowanym poddrzewie katalogu.

cn

UserSearchAttribute

Ta wartość to atrybut obiektu użytkownika LDAP używany do wyszukiwania

użytkowników w skonfigurowanym poddrzewie katalogu.

Uid

SynchAdapter

Ta wartość to klasa Java, która zapisuje dane LDAP w bazie danych.

psdi.security.vmm.DefaultVMMSyncAdapter

SynchClass

Ta wartość to klasa Java, która nawiązuje połączenie z lokalną usługą VMM w

celu wyszukiwania wymaganych obiektów.

psdi.security.vmm.VMMSynchronizer

Odwzorowanie grupowe

To pole zawiera pliki XML odwzorowania grupowego, które odwzorowują

atrybuty obiektów LDAP na kolumny tabeli bazy danych repozytorium. Zmień

następujące wpisy obiektów:


Basedn

Definiuje poddrzewo LDAP, w którym zadanie cron VMM będzie

wyszukiwać obiekty grup.

ou=groups,ou=SWG,o=IBM,c=US

Filtr Jest to klasa obiektów VMM używana przez usługę do wyszukiwania

obiektów grup w katalogu LDAP.

Grupa

User Mapping

To pole zawiera pliki XML odwzorowania grupowego, które odwzorowują

atrybuty obiektów LDAP na kolumny tabeli bazy danych repozytorium. Zmień

następujące wpisy obiektów:

Basedn

Definiuje poddrzewo LDAP, w którym zadanie cron VMM będzie

wyszukiwać obiekty użytkowników.

ou=users,ou=SWG,o=IBM,c=US

Filtr Jest to klasa obiektów VMM używana przez usługę do wyszukiwania

obiektów użytkowników w katalogu LDAP.

PersonAccount

7. Należy uaktywnić to zadanie.

Domyślnie zadanie cron będzie wykonywane co 5 minut. Aby zmienić odstęp czasu, należy

wprowadzić zmiany w polu Harmonogram zadania cron.

Korzystanie z narzędzia Log and Trace Analyzer — pierwsze kroki

Przed przystąpieniem do korzystania z narzędzia Log and Trace Analyzer i generatora

zestawu zasobów należy zapoznać się z wytycznymi podanymi w niniejszym temacie.

Przed rozpoczęciem upewnij się, że program IBM Agent Controller został zainstalowany na

wszystkich systemach zdalnych, z których narzędzie Log and Trace Analyzer ma gromadzić

informacje, i że spełnione są wymagania poinstalacyjne.

Położenie plików definicji zestawów zasobów

Po zainstalowaniu programu AC instalator oprogramowania pośredniego tworzy definicję

zestawu zasobów w pliku logAnalyzerConfig.xml, który znajduje się w następującym

położeniu: AGENTCONTROLLER_HOME\plugins\com.ibm.ccmdb\config. Na przykład, jeśli

AGENTCONTROLLER_HOME = C:\Program Files\IBM\AgentController, plik

logAnalyerConfig.xml będzie znajdował się w katalogu C:\Program Files\IBM\AgentController\plugins\com.ibm.ccmdb\config.

Narzędzie Log and Trace Analyzer tworzy plik konfiguracyjny o nazwie config.properties.

Ten plik wskazuje położenie plików logAnalyzerConfig.xml. Generator zestawu zasobów

aktualizuje plik config.properties, wpisując w nim ścieżkę do plików definicji zestawów

zasobów, jeśli klucz ConfigFileDir nie został jeszcze utworzony.

Modyfikowanie pliku config.properties

Jeśli nie wywołano generatora zestawu zasobów, konieczne jest określenie w pliku

config.properties położenia plików definicji zasobów. Na podstawie informacji o położeniu

narzędzie Log and Trace Analyzer odnajduje pliki definicji zasobów podczas tworzenia

zestawu zasobów.


Aby zmodyfikować, uaktywnić i ustawić ścieżkę plików definicji zasobów, wykonaj


1. Otwórz plik WEBSPHERE_HOME\AppServer\systemApps\isclite.ear\PortalLogTraceAnalyzer.war\config.properties.

2. Odszukaj klucz właściwości ConfigFileDir.

3. Jeśli przed kluczem ConfigFileDir znajduje się symbol # (# ConfigFileDir = d:/config),

usuń znak #, aby uaktywnić klucz właściwości ConfigFileDir.

Uwaga: Jeśli klucz nie zawiera wpisu # ConfigFileDir = d:/config, to być może

generator zestawu zasobów został już wywołany i ustawił ścieżkę. Ręcznie skopiuj pliki

logAnalyzerConfig.xml wygenerowane przez instalatora oprogramowania pośredniego do

tego katalogu. Pomiń krok 4.

4. Wybierz ścieżkę, w której będą zapisywane pliki definicji zasobów tworzone przez

generator zestawu zasobów narzędzia Log and Trace Analyzer, oraz do której zostaną

ręcznie skopiowane pliki logAnalyzerConfig.xml wygenerowane przez instalatora


Kopiowanie plików definicji zasobów do położenia ConfigFileDir

Skopiuj pliki definicji zestawu zasobów, pliki logAnalyzerConfig.xml utworzone przez

instalatora oprogramowania pośredniego do katalogu określonego w kluczu ConfigFileDir.

Aby uniknąć konfliktów nazw podczas kopiowania plików, zmodyfikuj nazwę pliku do

postaci logAnalyzerConfigN.xml. Na przykład można wybrać konwencję nazw

sekwencyjnych: logAnalyzerConfig1.xml i logAnalyzerConfig2.xml.

Uruchamianie generatora zestawu zasobów dla narzędzia Log and

Trace Analyzer

Program Log and Trace Analyzer znajduje się w pliku ZIP w katalogu na nośniku DVD

Maximo Asset Management 7.1. Nazwa pliku zip to: context_file_generation_tool-AC-4.2.2.zip. Przed uruchomieniem generatora zestawu zasobów dla narzędzia Log and Trace

Analyzer należy zmodyfikować przykładowe pliki konfiguracyjne dostarczone razem z

narzędziem.

Po utworzeniu pliku konfiguracyjnego wykonaj następujące czynności:

1. Ustaw zmienną środowiskową WEBSPHERE_HOME na katalog, w którym jest

zainstalowany serwer WebSphere Application Server.

2. Opcjonalnie: Aby skierować informacje debugowania do standardowego strumienia

wyjściowego, zmodyfikuj plik ctxgen.bat (Windows) lub ctxgen.sh (Linux) w katalogu

bin, w którym jest zainstalowane narzędzie.

v W systemie Windows zastąp komendę set TRACE=off=disabled komendą set

TRACE=info=enabled.

v W systemie Linux zastąp komendę TRACE=off=disabled komendą

″TRACE=info=enabled.3. W systemie Linux zmodyfikuj uprawnienia pliku skryptowego ctxgen.sh, wprowadzając

chmod +x bin/ctxgen.sh w wierszu komend.

4. Wywołaj komendę ctxgen w wierszu komend, aby uruchomić generator zestawu zasobów

dla narzędzia Log and Trace Analyzer.



Uwagi

Niniejsza publikacja została przygotowana z myślą o produktach i usługach oferowanych w

Stanach Zjednoczonych.

Produktów, usług lub opcji opisywanych w tym dokumencie firma IBM nie musi oferować w

innych krajach. Informacje o produktach i usługach dostępnych w danym kraju można

uzyskać od lokalnego przedstawiciela firmy IBM. Jakakolwiek wzmianka na temat produktu,

programu lub usługi firmy IBM nie oznacza, że może być zastosowany jedynie ten produkt,

ten program lub ta usługa firmy IBM. Zamiast nich można zastosować ich odpowiednik

funkcjonalny, pod warunkiem że nie narusza to praw własności intelektualnej firmy IBM.

Jednakże cała odpowiedzialność za ocenę przydatności i sprawdzenie działania produktu,

programu lub usługi pochodzących od producenta innego niż IBM spoczywa na użytkowniku.

IBM może posiadać patenty lub złożone wnioski patentowe na towary i usługi, o których

mowa w niniejszej publikacji. Używanie tego dokumentu nie daje żadnych praw do tych

patentów. Wnioski o przyznanie licencji można zgłaszać na piśmie pod adresem:

IBM Director of Licensing

IBM Corporation

North Castle Drive

Armonk, NY 10504-1785

U.S.A.

Zapytania dotyczące zestawów znaków dwubajtowych (DBCS) należy kierować do lokalnych

działów własności intelektualnej firmy IBM (IBM Intellectual Property Department) lub

wysłać je na piśmie na adres:

IBM World Trade Asia Corporation

Licensing 2-31 Roppongi 3-chome, Minato-ku

Tokyo 106-0032, Japan

Poniższy akapit nie obowiązuje w Wielkiej Brytanii, a także w innych krajach, w

których jego treść pozostaje w sprzeczności z przepisami prawa miejscowego: FIRMA

INTERNATIONAL BUSINESS MACHINES CORPORATION DOSTARCZA TĘ

PUBLIKACJĘ W TAKIM STANIE, W JAKIM SIĘ ZNAJDUJE “AS IS” BEZ

UDZIELANIA JAKICHKOLWIEK GWARANCJI (W TYM TAKŻE RĘKOJMI),

WYRAŹNYCH LUB DOMNIEMANYCH, A W SZCZEGÓLNOŚCI DOMNIEMANYCH

GWARANCJI PRZYDATNOŚCI HANDLOWEJ ORAZ PRZYDATNOŚCI DO

OKREŚLONEGO CELU LUB GWARANCJI, ŻE PUBLIKACJA NIE NARUSZA PRAW

OSÓB TRZECICH. Ustawodawstwa niektórych krajów nie dopuszczają zastrzeżeń

dotyczących gwarancji wyraźnych lub domniemanych w odniesieniu do pewnych transakcji,

w takiej sytuacji powyższe zdanie nie ma zastosowania.

Informacje zawarte w niniejszej publikacji mogą zawierać nieścisłości techniczne lub błędy

drukarskie. Informacje te są okresowo aktualizowane, a zmiany te zostaną ujęte w kolejnych

wydaniach tej publikacji. IBM zastrzega sobie prawo do wprowadzania ulepszeń i/lub zmian

w produktach i/lub programach opisanych w tej publikacji w dowolnym czasie, bez

wcześniejszego powiadomienia.

Jakiekolwiek wzmianki na temat stron internetowych nie należących do firmy IBM zostały

podane jedynie dla wygody użytkownika i nie oznaczają, że firma IBM w jakikolwiek sposób


firmuje te strony. Materiały dostępne na tych stronach nie są częścią materiałów

opracowanych dla tego produktu IBM, a użytkownik korzysta z nich na własną

odpowiedzialność.

IBM ma prawo do korzystania i rozpowszechniania informacji przysłanych przez

użytkownika w dowolny sposób, jaki uzna za właściwy, bez żadnych zobowiązań wobec ich

autora.

Licencjobiorcy tego programu, którzy chcieliby uzyskać informacje na temat programu w

celu: (i) wdrożenia wymiany informacji między niezależnie utworzonymi programami i

innymi programami (łącznie z tym opisywanym) oraz (ii) wykorzystywania wymienianych

informacji, powinni skontaktować się z:

IBM Corporation

Software Interoperability Coordinator, Department 49XA

3605 Highway 52 N

Rochester, MN 55901

U.S.A.

Informacje takie mogą być udostępnione, o ile spełnione zostaną odpowiednie warunki, w

tym, w niektórych przypadkach, uiszczenie odpowiedniej opłaty.

Licencjonowany program opisany w tym dokumencie oraz wszystkie inne licencjonowane

materiały dostępne dla tego programu są dostarczane przez IBM na warunkach określonych w

Umowie IBM z Klientem, Międzynarodowej Umowie Licencyjnej IBM na Program lub w

innych podobnych umowach zawartych między IBM i użytkownikami.

Wszelkie dane dotyczące wydajności zostały zebrane w kontrolowanym środowisku. W

związku z tym rezultaty uzyskane w innych środowiskach operacyjnych mogą się znacząco

różnić. Niektóre pomiary mogły być dokonywane na systemach będących w fazie rozwoju i

nie ma gwarancji, że pomiary te wykonane na ogólnie dostępnych systemach dadzą takie

same wyniki. Niektóre z pomiarów mogły być estymowane przez ekstrapolację. Rzeczywiste

wyniki mogą być inne. Użytkownicy powinni we własnym zakresie sprawdzić odpowiednie

dane dla ich środowiska.

Informacje dotyczące produktów innych firm zostały uzyskane od dostawców tych produktów

z opublikowanych przez nich zapowiedzi lub innych powszechnie dostępnych źródeł. Firma

IBM nie testowała tych produktów i nie może potwierdzić dokładności pomiarów wydajności,

kompatybilności ani żadnych innych danych związanych z tymi produktami. Pytania

dotyczące możliwości produktów innych firm należy kierować do dostawców tych

produktów.

Jakiekolwiek wzmianki na temat kierunków rozwoju firmy IBM mogą ulec zmianie lub

anulowaniu bez uprzedzenia i dotyczą jedynie ogólnych celów i założeń.

Wszelkie ceny podawane przez IBM są propozycjami cen detalicznych; ceny te są aktualne i

podlegają zmianom bez wcześniejszego powiadomienia. Ceny podawane przez dealerów

mogą być inne.

Informacje te podano tylko w celu planowania. Wszelkie podane tu informacje mogą zostać

zmienione zanim opisywane produkty staną się dostępne.

Publikacja ta zawiera przykładowe dane i raporty używane w codziennej działalności

biznesowej. W celu kompleksowego zilustrowania tej działalności podane przykłady


zawierają nazwy osób, firm i ich produktów. Wszystkie te nazwiska/nazwy są fikcyjne i

jakakolwiek ich zbieżność z prawdziwymi nazwiskami/nazwami jest całkowicie

przypadkowa.

LICENCJA NA PRAWA AUTORSKIE:

Niniejsza publikacja zawiera przykładowe aplikacje w kodzie źródłowym, ilustrujące techniki

programowania w różnych systemach operacyjnych. Użytkownik może kopiować,

modyfikować i rozpowszechniać te programy przykładowe w dowolnej formie bez uiszczania

opłat na rzecz firmy IBM, w celu rozbudowy, użytkowania, handlowym lub w celu

rozpowszechniania aplikacji zgodnych z aplikacyjnym interfejsem programowym dla tego

systemu operacyjnego, dla którego napisane były programy przykładowe. Programy

przykładowe nie zostały gruntownie przetestowane. Firma IBM nie może zatem gwarantować

lub sugerować niezawodności, użyteczności i funkcjonalności tych programów.

Każda kopia lub dowolna część programów przykładowych, albo też dowolna praca

pochodna, musi zawierać poniższą informację o prawach autorskich:

© (nazwa_firmy_użytkownika) (rok). Części niniejszego kodu pochodzą z programów

przykładowych IBM Corp. Sample Programs. © Copyright IBM Corp. _rok_lub_lata_.

Wszelkie prawa zastrzeżone.

Jeśli niniejsze informacje przeglądane są w postaci elektronicznej, fotografie i kolorowe

ilustracje mogą nie być wyświetlane.

Znaki towarowe

Informacja o prawach do znaków towarowych zawiera prowadzony przez firmę IBM serwis

WWW Warunki używania (http://www.ibm.com/legal/us/).

Poniższe nazwy są znakami towarowymi International Business Machines Corporation w

Stanach Zjednoczonych i/lub innych krajach:

IBM, logo IBM, AIX, Tivoli, logo Tivoli i WebSphere są znakami towarowymi lub

zastrzeżonymi znakami towarowymi International Business Machines Corporation w Stanach

Zjednoczonych i/lub innych krajach.

Intel, logo Intel i Pentium są znakami towarowymi Intel Corporation w Stanach

Zjednoczonych i/lub innych krajach.

Microsoft, Windows, logo Windows i Internet Explorer są znakami towarowymi Microsoft

Corporation w Stanach Zjednoczonych i/lub innych krajach.

Linux jest znakiem towarowym Linusa Torvaldsa w Stanach Zjednoczonych i/lub innych

krajach.

UNIX jest zastrzeżonym znakiem towarowym The Open Group w Stanach Zjednoczonych i

innych krajach.

Java i wszystkie znaki towarowe i logo oparte na Java są znakami towarowymi lub

zastrzeżonymi znakami towarowymi Sun Microsystems, Inc. w Stanach Zjednoczonych i

innych krajach.

Inne nazwy firm, produktów i usług mogą być znakami towarowymi lub znakami usług

innych firm.

Uwagi 165


Indeks

AAdministracyjna stacja robocza 7

Agent Controller 62

instalowanie 143

uruchamianie 144

zatrzymywanie 144

DDB2 50

konfiguracja ręczna, 8.2 94

konfiguracja ręczna, 9.1 90

wykorzystanie dotychczasowego 45

DeinstalowanieMaximo Asset Management 21

IIBM Agent Controller 62

IBM HTTP Server 60

IBM Tivoli Directory Server 55

IHS 60

Informacjena DVD 5

w sieci WWW 5

instalacjaczynności po instalacji 155, 156, 157,

158

dzienniki instalatora oprogramowania

pośredniego 41

Maximo Asset Management 73, 76

obszar roboczy instalatora

oprogramowania pośredniego 28

pakiet językowy 153

pakiet rozwiązania procesu 147

przegląd 24

przewodnik 24

instalowanie 50

oprogramowanie wymagane wstępnie 33

ITDS 55

KKonfiguracja

Maximo Asset Management 1

LLog and Trace Analyzer

pierwsze kroki 160

MMEA

configuring JMS queues 127

konfigurowanie kolejek JMS 119, 120,

121, 122, 123, 124, 125, 126

Microsoft Active Directorywykorzystanie dotychczasowej

instalacji 47

NNośniki

instalacja 21

OObszar roboczy instalatora 28

oprogramowanie pośrednie 28, 33, 50

deinstalowanie 48

dzienniki instalatora 41

konfiguracja automatyczna 9

konfiguracja ręczna 9

planowanie 10

uruchamianie w systemach UNIX 44

uruchamianie w systemie Windows 43

wykorzystanie dotychczasowego 9, 45

Oraclekonfiguracja ręczna, 10g 98

konfiguracja ręczna, 9i 100

wykorzystanie dotychczasowej

instalacji 46

PPakiet językowy

instalowanie 153

przegląd 153

Pakiety rozwiązań procesówdzienniki instalacji 149

instalowanie 148

przed zainstalowaniem 147

przegląd 147

PlanowanieMaximo Asset Management 7, 17

oprogramowanie pośrednie 10

Przygotowanieinstalacja Maximo Asset Management 21

SSerwery bazy danych

konfiguracja ręczna 90

SQL Serverkonfiguracja ręczna 102

Starter 24

TTivoli Directory Server

wykorzystanie dotychczasowej

instalacji 46

Topologia wdrożeniajednoserwerowa 7, 8

wieloserwerowa 7, 8

VVirtual Member Manager 63

VMM 63

WWAS 57, 58

WebSphereprzegląd serwera portalu 69

wdrożenie na serwerze portalu 69

WebSphere Application Server Deployment

Manager 57, 58

Wsparcieprodukt 5

Wtyczka 61

Wtyczka WebSphere 61

Wymagane wstępnie 33

Wymagania wstępnekomponenty Maximo Asset

Management 3

procedury 22, 23

sprzęt i oprogramowanie 3

ZzLinux 50

instalowanie 50, 55, 57, 60, 61, 62, 63

tworzenie profili 58



��

Drukowane w USA

Documents

Mam71 Install Was