Upload
unity-pope
View
56
Download
0
Embed Size (px)
DESCRIPTION
MECHANIKA 2. Wykład Nr 14. Teoria uderzenia. DYNAMIKA PUNKTU NIESWOBODNEGO. Punkt, którego ruch ograniczony jest jakimiś więzami, nazywamy punktem nieswobodnym. - PowerPoint PPT Presentation
Citation preview
DYNAMIKA PUNKTU NIESWOBODNEGO
Punkt, którego ruch ograniczony jest jakimiś więzami,
nazywamy punktem nieswobodnym.
Więzy oddziaływają na poruszający się punkt pewnymi siłami, które nazywamy reakcjami więzów. Istnienie więzów powoduje więc pojawienie się w równaniach rucha dodatkowych sił – reakcji więzów.
(1)
Równanie ruchu przyjmie postać
Przy małych wychyleniach wahadła sin = wówczas
więc równanie ruchu przybiera postać:
Jest to równanie ruchu harmonicznego prostego.Przypomnijmy, że równanie ruchu harmonicznego prostego ma postać:
Zatem dla wahadła:
Równanie ruchu ma postać:
0max tWarunek początkowy: dla
Po scałkowaniu względem czasu otrzymamy wzór na prędkość:
Rys. 2
Zderzenie proste środkowe
Zderzenie zachodzi w przypadku działania na siebie dwu ciał siłą o skończonej wartości w bardzo krótkim przedziale czasu.
Zderzenie środkowe charakteryzuje się tym, że normalna do płaszczyzny styku w punkcie styku obu ciał przechodzi przez środki masy tych ciał.
W procesie zderzenia rozróżniamy dwa charakterystyczne okresy:
a) - pierwszy okres: od chwili zetknięcia się ciał aż do chwili największego zbliżenia ich środków mas, przy równoczesnym odkształcaniu się obu ciał,
Okresy zderzenia
b) - drugi okres: od chwili rozpoczęcia oddzielania się obu mas.
Pęd zderzających się mas
Pęd przed po zderzeniu jest taki sam
Rys. 2
c – wspólna prędkość obu mas przy końcu pierwszego okresu.
Stąd
Energia kinetycznaW wyniku odkształcania się ciał przy zderzeniu występuje zmiana energii kinetycznej układu w pewnej jej części na pracę odkształcenia. Strata ta może być pozorna lub rzeczywista, w zależności od tego, czy zostanie zwrócona w drugim okresie zderzenia. Oznaczmy ją przez
Uwzględniając wzór otrzymamy
(23)
(23a)
Pęd układu w drugim okresie zderzenia
Przechodząc do drugiego okresu zauważamy, że obowiązuje nadal zasada zachowania pędu badanego układu, czyli że
(24)
Prędkości oraz zależeć będą od tego, czy strata energii
kinetycznej została:
1w 2w
Zderzenie sprężyste i plastyczne
a) zwrócona w 100% (zderzenie ciał doskonale sprężystych),
b) pochłonięta w 100% (zderzenie ciał idealnie plastycznych),
c) pochłonięta częściowo (zderzenie ciał rzeczywistych).
Współczynnik zderzenia
przy czym oczywiście
Wartości graniczne współczynnika odpowiadają: k
1k
0k
dla ciała idealnie sprężystego,
dla ciała idealnie plastycznego.
(25)
Prędkości po zderzeniuUwzględniając równania (24) i (25) otrzymamy po podstawieniu i
przekształceniu
(26)
Dla zderzenia ciał idealnie sprężystych 1k
(27)
Dla zderzenia ciał idealnie plastycznych 0k
(28)
Rzeczywista strata energii kinetycznejRzeczywista strata energii kinetycznej wynosi
Po podstawieniu wartości oraz ze wzoru (26) otrzymamy1w 2w
Charakterystyczne przypadki:
Po zderzeniu nastąpiła więc wymiana prędkości pomiędzy obiema masami.
1. (ciało doskonale sprężyste). 1k21 mm
Ze wzorów (27) otrzymamy:
ZDERZENIE PROSTE ŚRODKOWE ORAZ UKOŚNE ŚRODKOWE
2. , (nieruchoma ściana), .02 2m 1k
Ze wzorów (27) otrzymamy:
Masa m1 odbija się z tą samą prędkością.
3. , (nieruchoma ściana), (ciało rzeczywiste). 02 2m 0kWykorzystując wzory (26) napiszemy:
ZDERZENIE PROSTE ŚRODKOWE ORAZ UKOŚNE ŚRODKOWE
Przypadek ten podaje zarazem prosty sposób wyznaczania współczynnika
zderzenia k. Jak wiadomo bowiem z kinematyki, ciało spadające z
wysokości H na stałą podstawę ma w początkowej chwili zderzenia
prędkość . Po odbiciu wznosi się na wysokość h, czyli przy
końcu drugiego okresu zderzenia miało ono prędkość .
Ponieważ (pomijając znak minus, gdyż interesuje nas tylko
moduł), zatem
gH21
gh2w1
11 –w k
Masa m2 odbije się z prędkością zmniejszoną o k .
k =
Przejdźmy teraz do omówienia zderzenia ukośnego środkowego (rys. 3). Rozkładamy wektory prędkości na składowe normalne i styczne do płaszczyzny styku
Rys. 3
ZDERZENIE PROSTE ŚRODKOWE ORAZ UKOŚNE ŚRODKOWE
ZDERZENIE PROSTE ŚRODKOWE ORAZ UKOŚNE ŚRODKOWE
Jeżeli pominiemy straty tarcia przy zderzeniu i możliwości, ewentualnych
obrotów mas (przyjęto je jako punkty materialne) w wyniku na ogół różnych
wartości składowych stycznych oraz (przyjmując idealnie gładkie
powierzchnie styku mas), to w wyniku zderzenia zmienią się tylko składowe
normalne.
t1 t2
oraz
Do oceny zmian składowych normalnych wykorzystamy wzory (26),
wprowadzając jedynie odpowiednie wskaźniki n, składowe zaś styczne
pozostaną bez zmiany, czyli:
Ostatecznie składając wektorowo otrzymamy po zderzeniu
Oddziaływanie strumienia padającego na przegrodę
Do wyznaczenia reakcji przegrody na działanie strumienia, padającego pod kątem (rys. 4), wykorzystamy zasadę pędu i impulsu według wzoru
R
Załóżmy, że dane są ponadto
przekrój strumienia A, gęstość ρ
(niezmienna w czasie) oraz
średnia prędkość strumienia v.
Rys. 4
W czasie dt wystąpi przemieszczenie przekroju ab w położenie a'b' (rys. 4) o od vdt. Równocześnie strumień rozdzielając się na przegrodzie przemieści się w swych strugach z położeń ef w e'f' oraz z położeń cd w c'd' (rys. 4). Zauważmy, że kierunki wektorów prędkości tych rozdzielonych na przegrodzie strug są przeciwne i styczne do przegrody.
Oddziaływanie strumienia padającego na przegrodę
Rys. 4
Zgodnie więc z zasadą pędu i impulsu (19) napiszemy rzutując
wektory pędów pulsu na oś , prostopadłą do przegrody x
Oddziaływanie strumienia padającego na przegrodę