Upload
others
View
0
Download
0
Embed Size (px)
Citation preview
Nowości w farmakoterapii cukrzycy – nowe analogi insuliny długodziałające
Grzegorz Dzida
Oddział Diabetologii Katedry i Kliniki Chorób Wewnętrznych
Warszawa 14.11.2016r.
Światowy Dzień Cukrzycy 2016
Eye on diabetes Zobacz cukrzycę
„Diabetes was transformed from a malignant disease to a chronic disorder just over 90 years ago when insulin became available.”
Richard Plotzker
Insulinoterapia XX wieku
Przez dziesięciolecia najczęściej używanym
preparatem bazalnym była insulina izofanowa
(NPH)
• czas działania krótszy niż 24 godziny
• forma zawiesiny- konieczność „mieszania” preparatu
• niska powtarzalność działania preparatu
Insulina NPH ( Neutral Protamine Hagedorn )
….i pierwsze wzmianki o analogu długo działającym
Glargina
Insulinoterapia XXI wieku
Cechy idealnej insuliny podstawowej
• Idealną insulinę podstawową powinno cechować:
– Bezszczytowy, 24-godzinny profil działania pozwalający na dawkowanie raz dziennie
– Mała zmienność
– Dobra kontrola glikemii na czczo przy niskiej liczbie hipoglikemii
– Łatwość dostosowywania dawki w celu osiągnięcia zakładanych wartości docelowych glikemii na czczo
– Niewielkie zmiany masy ciała
– Poprawa jakości życia i zadowolenia z leczenia
– Udowodnione bezpieczeństwo przy długim okresie stosowania
GIR = glucose infusion rate; Adapted from T Heise et al. Diabetes. 2004; 53:1614-1620.
Odpowiedź stężenia glukozy w osoczu na różne insuliny długo działające: NPH, Glargine
Insulina jest włączana późno mimo podwyższonego HbA1C
• Średni czas leczenia lekami doustnymi wynosił od 6.3 (5.1) lat w Chinach do 11.4 (7.5) lat we Włoszech
• Średnie (SD) HbA1C w momencie włączania insuliny 8.9 (1.6) %
• Znaczny odsetek pacjentów miał HbA1C >9.0% (41%) i >10.0% (22%)
• Średnie (SD) HbA1C w momencie włączenia insuliny było najwyższe w UK (9.8 [1.8] %) i najniższe w Chinach (8.3 [1.7] %)
Khunti K et al. Diabetes Obes Metab. 2012;14:654-61
Badanie SOLVE
• 24-tygodniowe, międzynarodowe badanie obserwacyjne
• 10 krajów
• N=17,374
• T2DM na ≥1 OADs
Odsetek pacjentów z HbA1C ≥9.0%
0
70
40
20
10
Total
50
30
60
Turkey UK Israel Italy Portugal Canada Spain China Germany Poland
Dostępne insuliny podstawowe 2016
Nazwa międzynarodowa Nazwa handlowa
Analogi insulin
Insulina glargina
Insulina detemir
Glargine – like
Glargine U300
Insulina degludec
Lantus®
Levemir®
Abasaglar®
Toujeo ®
Tresiba®
Insulina ludzka
Insulina NPH
(Neutral Protamine Hagedorn)
Insulina ultralente (insulina cynkowa krystaliczna o wolnym
i znacznie przedłużonym działaniu)
Insulatard®, Humulin® N, Gensulin N
Polhumin N, Insuman Basal
Humulin® U
2015
Insulina bazalna powinna pozwolić pacjentom z cukrzycą na zmaksymalizowanie korzyści płynących z insulinoterapii1, 2-4
Pacjenci z cukrzycą zasługują na insulinę która oferuje im pewność i bezpieczeństwo w osiągnięciu kontroli glikemii.
13
Neutralność dla wagi5,8,10
Bezpieczeństwo CV 5,9
Niskie ryzyko hipoglikemii1,2, 5,10,12,13
Mała zmienność6
Skuteczna kontrola glikemii7
Elastyczność dawkowania1,3
Prosty algorytm zwiększania
dawki,3,11
Insulina Bazalna
1. Peyrot M et al. Diabet Med 2012;29:682–689 2. Geller A et al. JAMA Intern Med 2014;174(5):678–686. 3. Davies MJ et al. Diabet Med 2013;30(5):512–524. 4. Brunton S. Diabetes Technol Ther 2008;10:247–256. 5. Carver C. Diabetes Educ 2006;32(6):910–917. 6. Shah VN et al. Diabetes Technol Ther 2013;15:727–732. 7. Giordano C. Minerva Endocrinol 2013;38(1):95–102.
8. Russell-Jones D et al. Diabetes Obes Metab 2007;9:799–812. 9. Gerstein HC et al. N Engl J Med 2012;367:319–328. 10. Ahrén B. Vasc Health Risk Man 2013;9:155–163. 11. Ward A et al. J Med Econ 2014;17(3):176–183 12. Leiter LA et al. Can J Diabetes 2005;29:186–192. 13. Brod M et al. Diabetes Obes Metab 2013;15(6):546–557.
Glargina vs NPH w kontrolowanych badaniach klinicznych wpływ na częstość hipoglikemii
• Lantus zmniejsza ryzyko wszystkich hipoglikemii objawowych o 10.3% w porównaniu do insuliny NPH*
Mullins P, et al. Clin Ther 2007;29:1607–19.
Niezależnie od uzyskanego wyrównania cukrzycy (HbA1c) częstość hipoglikemii podczas leczenia preparatem Lantus® jest zawsze niższa.
* Dostosowane do końcowego poziomu HbA1c, p<0.05; LOCF=last observation carried forward (ostatnia przeniesiona obserwacja)
Lantus®
Czę
sto
ść h
ipo
glik
emii
(e
piz
od
ów
/pac
jen
ta/r
ok)
p=0,004 dla różnic pomiędzy terapiami
Hipoglikemia utrudnia osiągnięcie skutecznej dawki insuliny1
15
Hipoglikemia może powstrzymywać Lekarzy przed wdrożeniem bardziej rygorystycznych celów dla insulinoterapii2
•4 na 5 specjalistów raportuje że chcieliby bardziej agresywnie leczyć cukrzycę gdyby nie
obawiali się hipoglikemii2
4 na 10 6 na 10
Obawa przed hipoglikemią skłania pacjentów (z CT2) do zmniejszania dawki insuliny 1. W badaniu Kanadyjskim
po ciężkim epizodzie … po łagodnym lub umiarkowanym epizodzie …
… zmniejsza dawkę insuliny
1. Leiter LA et al. Can J Diabetes 2005;29:186–192; 2. Peyrot M et al. Diabet Med 2012;29:682–689.
Years of Follow-up
Pro
po
rtio
n w
ith
eve
nts
0.0
0.1
0.2
0.3
0.4
0.5
0 1 2 3 4 5 6 7
Glargine
Standard Care
# at Risk 1 2 3 4 5 6 7
G
SC
6264 6057 5850 5619 5379 5151 3611 766
6273 6043 5847 5632 5415 5156 3639 800
Time to Adjudicated Primary Outcome 1 - CV Death MI Stroke
Wyniki obserwacji znane dla 99% uczestników
Skor. HR 1.02 (0.94, 1.11)
Log Rank P = 0.63
CV, cardiovascular; IFG, impaired fasting glucose; IGT, impaired glucose tolerance; ORIGIN, Outcome Reduction with an Initial Glargine Intervention *Coprimary outcomes were nonfatal MI, nonfatal stroke or death from CV causes and these events plus revascularization or hospitalization for heart failure
†The enrolled population in ORIGIN is broader than the population indicated for Lantus® ORIGIN Investigators. N Engl J Med. 2012;367:319-28
Udowodnione bezpieczeństwo sercowo-naczyniowe
Zawał, udar lub śmierć z przyczyn sercowo-naczyniowych
Czego moglibyśmy oczekiwać więcej od insuliny bazowej?
Ultradługi czas działania
Niskie ryzyko hipoglikemii ale bez suboptymalnej kontroli glikemii
Poprawa współpracy z pacjentem/ stosowania się do zaleceń terapii
Płaski profil farmakodynamiczny/ mała zmienność wewnątrzosobnicza
Kontrola HbA1 /FPG dzięki jednej iniekcji u wszystkich pacjentów
Elastyczny, bezpieczny dla pacjenta schemat dawkowania
Insulina Czas działania,* godz
NPH1,2,5 13–14
Lantus®5-8 22–27
Detemir1-3,6,7 12–23
Degludec9,10 >42
Toujeo11 do 36
*Jeśli tylko możliwe, dane przedstawiają wyniki z badań metodą klamry euglikemicznej u pacjentów z CT1. którym wstrzykiwano insulinę w dawkach klinicznie istotnych (0.3–0.4 U/kg); dane dotyczące końca działania dostępne w niektórych badaniach 1. Plank J et al. Diabetes Care. 2005;28:1107-12; 2. Levemir SPC. Available at: http://www.medicines.org.uk/emc/medicine/14584/SPC Accessed August 2014 3. Korsatko S et al. Diabetes Obes Metab. 2013;15:241-5; 4. Rossetti P et al. Diabetes Obes Metab. 2014;16:695-706; 5. Lepore M et al. Diabetes. 2000;49:2142-8; 6. Porcellati F et al. Diabetes Care. 2007;30:2447-52; 7. Koehler G et al. Diabetes Obes Metab. 2014;16:57-62; 8. Lantus PI. Available at: http://products.sanofi.us/lantus/lantus.html Accessed August 2014; 9. Tresiba SPC. Available at: http://www.medicines.org.uk/emc/medicine/27360 Accessed August 2014; 10. Kurtzhals P et al. Diabetes. 2011;60 (Suppl 1A);11. Steinstraesser A et al. Diabetes Obes Metab. 2014;16:873-6
Czas działania obecnie dostępnych insulin bazalnych
10
20
0
Toujeo nową długo działającą insuliną bazalną charakteryzującą się bardziej płaskim i wydłużonym profilem PK/PD vs Lantus®
U300 Lantus®
Objętość zmniejszona o 2/3
Powierzchnia depot zmniejszona o 1/2
U300
Taka sama ilość jednostek
3
0
2
1
Lantus®
0 6 30 36
Stężenie insuliny, µU/mL
24 18 12
U300
Lantus®
0 6 30 36
Szybkość wlewu glukozy (GIR), mg/kg/min
24 18 12
U300
160
100
140
120
Lantus®
0 6 30 36
Time, h
Glikemia, mg/dL
24 18 12
U300
Bardziej płaski i wydłużony profil PK/PD
Lantus®
25
15
5
Steinstraesser A et al. Diabetes Obes Metab. 2014;16:873-6; Becker RHA et al. Diabetes Care. 2014 Aug 22. pii: DC_140006. [Epub ahead of print]
Mniejsza „wewnątrzosobnicza” zmienność U300 w porównaniu do glarginy
Morning and evening injection periods combined SDT, total standard deviation variability; SDw, within-day variability; SDdm, variability between daily means; SDb, variability between days (for the same time of day) Bergenstal RM et al. Poster presentation at EASD 2014; Abstract 949 Available at: http://www.easdvirtualmeeting.org/resources/18574 Accessed September 2014
-7.4
-5.4
-14.3
-7.2
-15
-13
-11
-9
-7
-5
-3
-1
Favors
U300
% change in variability metric with U300 vs glargin
SDT SDw SDdm SDb
• Wszystkie parametry zmienności glukozy u danego chorego były niższe w przypadku insuliny U300 vs glargina
Time, h
3
2
1
0
140
120
100
160
0 6 12 18 24 30 36
Bardziej płaski i wydłużony profil PK/PD Toujeo ® vs Lantus® u pacjentów z DMT1 po 8 dniach leczenia
3
U300 0.4 U/kg
Lantus® 0.4 U/kg
20
10
0
0 6 12 18 24 30 36
0 6 12 18 24 30 36
Stężenie insuliny, µU/mL
Szybkość wlewu glukozy, mg/kg/min
Glikemia, mg/dL
25
15
5
Becker RHA et al. Diabetes Care. 2014 Aug 22. pii: DC_140006. [Epub ahead of print]
LLOQ
Poziom klamry
Poziom klamry +18 mg/dL (1 mmol/L)
H. Yki-Järvinen; Diabetes, Obesity and Metabolism 2015.
-14%
Częstość występowania potwierdzonej i/lub ciężkiej hypoglikemii o dowolnej porze (24 h) i w nocy –U300 vs Lantus®
*Potwierdzone incydenty: poziom glukozy w osoczu ≤70 mg/dL (3.9 mmol/L)
Maintenance Maintenance
Hipoglikemia o dowolnej porze (24 h)
Łączna średnia liczba incydentów
potwierdzonych* i/lub ciężkich
0
10
U300 Lantus®
8
4
2
4 8 12 16 20 24 28
6
Time, weeks
0
Częstość względna 0.86 (95% CI 0.77 to 0.97) P=0.0116
Hipoglikemia nocna (00:00–05:59 h) Łączna średnia liczba incydentów
potwierdzonych* i/lub ciężkich
0
3
U300 Lantus®
2
1
4 8 12 16 20 24 28
Time, weeks
0
Częstość względna 0.69 (0.57 to 0.84) P=0.0002
Ritzel R et al. Poster presentation at ADA 2014; Abstract 90-LB Available at: http://ada.apprisor.org/epsAbstractADA.cfm?id=4 Accessed June 2014
Insulina degludec (Tresiba®) –ultradługodziałający analog insuliny
– budowa i mechanizm
przedłużonego działania
Wielkość molekularna determinuje tempo absorpcji z tkanki podskórnej
Brange et al. Diabetes Care 1990;13:923–54
Szybka absorpcja Wolna absorpcja
Masa molekularna
Ściana naczynia
Tkanka podskórna
36 kDa 6 kDa 72 kDa >5000 kDa
Stan związania cząsteczek insuliny
Tempo absorpcji
Wysoka masa molekularna cząsteczek
Insulina degludec: budowa
Thr Tyr Gly Glu Glu Cys Tyr Cys Cys Asn Leu Gln Leu Ser Ile Ser Gln Val Ile Asn Cys
Acylacja kwasem tłuszczowym (kwas heksadekandiolowy, C16)
Cząsteczka łącząca (spacer) LysB29 (L-γ-Glu)
s
A1
B1
A21 s s
s
s s
Pro Thr Tyr Tyr Phe Phe Phe Gly Gly Gly Arg Glu Glu Cys Cys Val Leu Leu Ala Val Leu His Ser Leu His Gln Asn Val Lys
B30 Thr
desB30
Multiheksamery insuliny Degludec w obrazie transmisyjnej mikroskopii
elektronowej (TEM - transmission electron
microscopy)
ADA 71st Scientific Sessions (2011) June 24-28, 2011 San Diego, CA
Di-hexamery insuliny Degludec w obecności fenolu
Multi-hexamery insuliny Degludec w tkance podskórnej
Powstawanie długich łańcuchów
multiheksamerów
Fenol; Zn2+
Insulina degludec
Dysocjacja fenolu
Insulina degludec
Powolne uwalnianie monomerów insuliny degludec
[Zn2+ ]
Dysocjacja jonów cynku powoduje powstawanie monomerów
Tkanka podskórna
Monomery szybko trafiają do układu krwionośnego
Stężenie w surowicy i okres półtrwania – degludec vs glargina
Na podstawie grupy pacjentów z cukrzycą typu 1 IDeg – insulina degludec, IGlar, insulin glargine
Heise et al. IDF 2011:P-1444; Diabetologia 2011;54(Suppl. 1):S425; Diabetes 2011;60(Suppl. 1A):LB11
IDeg IGlar
0.4 U/kg 0.6 U/kg 0.8 U/kg 0.4 U/kg 0.6 U/kg 0.8 U/kg
T1/2 (godziny) 25.9 27.0 23.9 11.8 14.0 11.9
Średni T1/2 25.4 12.5
IDeg 0.8 U/kg
IGlar 0.8 U/kg
Czas od iniekcji (godziny)
Stęż
enie
insu
liny
(%
mak
sym
aln
ego
)
Profil glikemii w ciągu 42-godz. oceny w klamrze glikemicznej (cukrzyca typu 1)
Kurtzhals et al. Diabetologia 2011;54(Suppl. 1):S426; Diabetes 2011;60(Suppl. 1A):LB12
Indywidualne profile glikemii Średni profil glikemii
Czas od iniekcji (godziny)
Glik
emia
w s
uro
wic
y (m
mo
l/L)
Wykres prezentuje profile glikemii po podaniu insuliny degludec 1 raz dziennie, w dawce 0,6U/kg, przez 8 dni
Zmienność wewnątrzosobnicza w ciągu dnia w poszczególnych przedziałach czasowych
Heise et al. Diabetes Obes Metab 2012;14:859–64
IDeg IGlar
Pole pod krzywą dla tempa wlewu glukozy (GIR) (przedział czasowy, godziny)
Zm
ienność w
ew
nątr
zosobnic
za (C
V%
)
BEGIN® ONCE LONG – –insulina degludec 1 x dziennie w DMT2 – potwierdzone nocne epizody hipoglikemii
Zinman et al. Diabetes Care 2012;35:2464–71
IDeg 1 x dz. (n=766) IGlar 1 x dz. (n=257)
Czas (tygodnie)
Potw
ierd
zone n
ocne e
piz
ody h
ipoglikem
ii
(łączne z
darz
enia
na p
acje
nta
) 36% niższa częstość w grupie
IDeg p=0.038
BEGIN® Flex – określony w protokole elastyczny schemat dawkowania
rano
Pon Wto Śro Czw Pią Sob Nie
rano rano
wieczór wieczór wieczór wieczór
Meneghini et al. Diabetes Care 2013;36:858–64
Insulina peglispro – preferencyjna w stosunku do wątroby
Sten Madsbad Diabetes 2014;63:390-392 ©2014 by American Diabetes Association
Insulina peglispro – badanie 2 fazy: mniejsza częstość hipoglikemii w stosunku do glarginy w ciągu 12 tygodniowego okresu badania
Richard M. Bergenstal et al. Dia Care 2012;35:2140-2147
©2012 by American Diabetes Association
Średnia zmiana masy ciała w trakcie leczenia insulina peglispro w porównaniu z glarginą
Richard M. Bergenstal et al. Dia Care 2012;35:2140-2147 ©2012 by American Diabetes Association
Perspektywy
• „ Inteligentne” insuliny
Działają tylko wtedy gdy jest wysoka glikemia, gdy się obniża przestają działać.
Badania już trwają !
Wróćmy do polskich realiów 2016
733
FR UK DE IT
694 694
953
1.577
ES PL
842
Mieszanki NPH Analogi Bazalne
Z jakich insulin korzystamy w Polsce na tle Europy Zachodniej ?
Pacjenci leczeni insuliną
Jak wykorzystujemy insuliny analogowe Polska na tle Europy Wschodniej ?
42
Insuliny ludzkie i analogowe w Polsce
Ustawa refundacyjna Dane IMS, listopad 2015
Dlaczego tak rzadko korzystamy z analogów bazalnych ?
Nowe , doskonalsze analogi długodziałające insuliny
• Niezbędne dla lepszego wyrównania cukrzycy u pacjentów z typem 1 i zapewnienie im lepszego komfortu życia
• Pomogą osiągać cele terapeutyczne u tych pacjentów z cukrzycą typu 2, u których problemem jest duże ryzyko hipoglikemii.