-
DIA REGNO• dumonata kristana revuo en esperanto • n-ro 4 (889) •
2011 •
DIA
REG
NO
ISS
N 0
167-
9554
Memore al Jacques Tuinder
-
74 DIA REGNO 4/2011
REDAKTORAJ VORTOJ
Mankas la enhavtabelo,
ĝiĉifoje ne estas necesa,
ĉartiu ĉi numero temas ĝis 95%pri Jacques
Tuinder. Plurmaniere miricevis materialon, reagojn pri la forpasode
li kaj mi decidis ke la tuta
numeroestu dediĉita al li kaj lia laboro.
Unue vi trovas la reagojn pri liaforpaso. Poste mi publikigas
artikolon,kiun Jacques prilaboris, kaj aliajnartikolojn, kiujn vi
eble jam legis, seddonas bazan informon pri li kaj lialaboro.
Sur la fronta paĝo mi
kunemtiskelkajn bildojn pri li. Vi vidas kielJacques helpas
atentigi infanon dummezurado en Rusio. Dum la misio tieli ankau
ludis kaj bone fartis post lalaboro. Vi vidas lin dum kongresoj
kunla edzino Vera, kun Albrecht Kronen-berger kaj kun Mats
Landfors.
Persone al mi kaj al mia familio limulte mankos. Kun nekredeble
grandaĝojo ni ĉiam renkontis lin kaj Vera dumla
kongresoj.
Mi, kiel redaktoro, ofte ricevislaŭdajn vortojn
de li pri Dia Regno,precipe kiam mi plej
multe bezonis tiujnapogajn vortojn en la komenco
kiammi tute freŝe ekredaktis nian gazeton.Krome,
li faciligis mian laboron ĉarsenlace kaj
regule li sendis
kontribuojndiverstemajn sed ĉiam interesajn. Kieli
trovis siajn forton kaj energion?
Unu el la plej fortaj impresoj priJacques kiu restos en mia
memoro, estaslia fervoro pri sia tasko helpi aliajn. Kajpri tio li
plenkore povis rakonti.
KELIKristana Esperantista Ligo Internacia
fondita en 1911, neneŭtrala kunlaboranta kun UEACelo:
Krei efikan kontakton inter kristanoj el
diversaj landoj kaj per Esperantodiskonigi la Evangelion pri
Jesuo Kristo.Prezidanto: Philippe COUSSON* 26 rue de
Pré-Ventenet,
FR 86340 Nouaillé-Maupertuis, Francio;) +33 (0)
549468021;:[email protected]
Sekretario: Pavel POLNICKÝ;* Na Vinici 110/10,
CZ 290 01 Podĕbrady II, Ĉeĥio) +420 325 615
651;: [email protected]
Kasisto: Ágnes RÁCZKEVY-EÖTVÖS* Kláuzal utca 32,
HU 1072 Budapest, Hungario) +36 12660 842;
: [email protected]
Kotizoj: Rekta membro kun gazeto, minimume €20,-•
Membro-subtenanto €30,- • Nura abono: paganterekte al KELI €16,- •
pagante al Libroservo €18,- •Sendoj de okcidentaj monbiletoj per
registrita letero alla kasisto de KELI. • Se estas en via lando
UEA-poþtĝirkonto (informiøu æe UEA) bonvolu prefere pagial UEA por
konto kelk-p de KELI • Franca bankkontode KELI ĉe
CICbanko: BIC: CMCIFRPP; IBAN:FR76100 96182 48000 36874 80104
Vizitu ankaý la ttt-paøon www.chez.com/keli/---------------
DIA REGNOOficiala organo de KELI, fondita en 1908
dumonata revuo - ISSN 0167-9554Redaktoro: Bengt Olof
ÅRADSSON
* Västergårdsg 15; 256 64 Helsingborg; Svedio;) +46 (70)
2004574;: [email protected]
Kontrollegis: Éva FARKAS -TATÁRAbonprezo sen membreco en KELI:
€16, aŭ
egalvalora. Abonoj kaj anonckostoj pagotaj al lakasisto de KELI
(vidu supre).
Pri la enhavo de la artikoloj respondecas nur
laaŭtoroj. Represo kaj traduko permesataj, kondiĉe keoni
citas la fonton. Specimenon kun
represo aŭ
traduko oni sendu al la redaktoro.
Ekspedado: Pavel POLNICKÝVidu la adreson de la sekretario
Presado: Tiskárna ASTROprint s.r.o., Poděbrady,Ĉeĥio:
[email protected]
Eldonmonatoj: meze de feb, apr, jun, sep, okt, dec
-
DIA REGNO 4/2011 75
La 21an de julio mi ĉeestis
laadiaŭan diservon de Jacques enHeemskerk kaj
la kremacianceremonion en la tombejo/kremaciejode apuda
vilaĝo. La preĝejo estisplenplena kaj la diservo
estis
egekortuŝa. Inter la multaj funebrantoj estisFratoj
de la Abatejo en kiu li libervolelaboris du tagojn semajne dum
multajjaroj. Vera kaj Jacques apartenas al latiel nomata “kritikema
baza komunumokristana IJmond”. En Nederlando ekestismultaj de tiaj
ekleziaj komunumoj
enla periodo de la granda ekumena vekiĝo.La
plej multaj jam malaperis sed
enHeemskerk ĝi estas vivanta.
La liturgio enhavis multajn kantojnde la verkisto de kantoj Huub
Oosterhuiskies tekstoj estas fakte poemoj. Almultaj el niaj
protestantaj eklezianoj
iliankaŭ estas konataj kaj ŝatataj. La ĥorode
la eklezio kantis kaj subtenis niajn
voĉojn. La biblia legaĵo estis
psalmo36,8-10. Je la fino kantis la Fratoj de laSankta Adelbertus
Abatejo en lalatina,“Danko-n kaj Beno-n”.
Tra la tuta tago iris kiel ruĝa fadenoankaŭ
la aktivaĵoj de Jacques por
lane-necese blindaj kaj malbon-vidantajhomoj. Ofte estis menciita
lia entu-ziasmo por Esperanto. La reprezentantojde la multvariaj
organizoj, al kiuj likontribuis, substrekis lian ne-profitemonkaj
kompaton. Pluraj esperantistoj,membroj de KELI, IKUE,
EsperantoNederland, UEA, reprezentis nianEsperantomovadon.
Nome de ĉiuj elili parolis Gerrit Berveling. La
ne-atendita forpaso de Jacques estas ankaŭgranda
perdo por ne nur KELI kaj IKUEsed por la tuta esperantistaro.
Els van Dijk
Adiaŭo de Jacques TUINDER
10.01.1933 18.06.2011
-
76 DIA REGNO 4/2011
Eble ĉi tiuj konsiloj kondukis la paŝojn de Jacques jam ekde juneco ĝis lamorto.
Kiuj konis lin, neniam povos forgesi lian kredon kaj parolon,
lianĉiam mildan konduton.Antaŭ jaroj li respondis al la demando: Kiam mi estis la plej feliĉa en la vivo?
– por la revuo Bazaro. Jen, lia respondo:
“La pejzaĝo de mia vivo ne multe malsimilas de la vivoj de aliaj:ĝin karakterizas montoj kaj valoj. Esplorante miajn konsciencon kajvivrakonton, mi devas veni al
la konkludo, ke ĉe mi “la
feliĉo” neestas daŭra stato. Sed
certas ke ĉiam aliaj estas en
la ludo, plikonkrete: la feliĉo
de aliaj homoj. Mi parolu pri
unu alta montohumanintence laborante
en lando, kie la enloĝantoj
devas
ĉiutagevivi”en grizaj kaj nigraj valoj” de malriĉo kaj mizero…Kune
kun amikooptikisto Paŭlo, mi en
1995 por la unua fojo
vizitis la lernejon por vidhandikapitaj infanoj en Tirano, la ĉefurbode
Albanio. Ni havis kun ni dekojn da nove faritaj okulvitroj
pordisdoni al same multaj dormoĉambroj por bonannokti la infanojn,el kiuj multaj enlitiĝis kun la
ĵus akiritaj okulvitroj sur
la nazo. Iliadmiris la plafonon, kiun ili antaŭe neniam tiom bone estis vidintaj.Kaj
aŭdinte niajn voĉojn, ili etendis
la braketojn por silente
kajdankesprime meti al ni ĉirkaŭ la nukon. Ilia feliĉo faris min profundefeliĉa!”
Jacques Tuinder
Li estas kaj restas en nia koro tiu neforgesebla, ekzemplodona
Amiko,
kiukonstante radias lumon por la homaro, kiel eternameĉo!
Ripozu en paco, Bona Animo!’Sigmond Júlia
Rememoroj pri Jacques
Neniu malestimu vian junecon,Sed vi estu ekzemplo al la
kredantoj,
Per parolo, per konduto, per
amo,per fido, per ĉasteco.
I.Timoteo 4,12
-
DIA REGNO 4/2011 77
Pli ol 45 jaroj Jacques Tuinder estaskonata kiel
batalanto kontraŭblindeco kaj malbona videco.Sed Jacques
sciis, ke li mem riskis
blindecon aŭ malbonan videcon malgraŭsia batalemo aŭ eĉ esti blindiĝanta kajpor preventi tion, li ĉeestis la kunvenojnen
la Lerno-domo Kennemerland
dum40 jaroj. Estis voĉo en lia orelo por vekilin,
lampo antaŭ liaj piedoj por montrial li la
bonan vojon, serena rakonto
kajĝojiganta mesaĝo, fonto de lumo por keli
vivu.
Li marŝis dum sia 38a jaro ĝis sia 78ajaro malantaŭ Moseo, malantaŭ Torao,la fingroj ĉe la teksto, 40 jarojn dezerto,40
jarojn eliro, trairo eble, kiu scias?
Sed antaŭ ol mi predikos, unu kursanomemorigis
min pri la rava humoro
deJacques. Li povis paroli pri Dia Moŝtokvazaŭ li ĵus trinkis kafon kun Li. Tialian
relativecan rakonteton pri tio.
Ne mirige, konante Jacques, kesurvoje al la
ĉielpordego li ne trafisPetron, sed
Dian Moŝton mem, kiuatendis lin kun etenditaj
brakoj. Sed enmallonga distanco li haltis kaj
demandisal Dia Moŝto: ĉu nia filo Barto jam eniris,ĉar se ne, mi ne povas eniri.
Kompreneble kara Jacques, kielvi povus dubi pri tio. Mi bone
povasimagi, ke vi ambaŭ havos multe porrakonti,
eniru!Sed, Dia Moŝto, pardonu min, kiu mi
estas sen Vera, miaj infanoj kaj
genepoj?Ĉu tiuj poste estas permesataj eniri?
Kompreneble karulo. Ili ĉiuj estasiomete
infektitaj per la viruso, kiuege infektis vin. Ili estas
koregebonvenaj!Jes, sed, Dia Moŝto, sed kiu mi estus
sen tiuj ĉiuj centoj, jes
miloj dagedonacintoj, tiuj ĉiuj
bonfarintoj deZienderogen, Ĉu tiuj
ankaŭ estas
MemoranteJacques Tuinder kielkursanon de la Lerno-domo en
Heemskerk
Jacques dum misio en Rusio kunViktor Gromov kaj Mila
Hodusova
-
78 DIA REGNO 4/2011
permesataj sidi al via tablo?Kompreneble Jacques, mi kreis
la homon el la ŝlimo de la tero kajse vi povis fari bonajn aĵojn, bonege,ili
estas kore bonvenaj.Kaj jen, kiam mi estas demandanta,
Dia Moŝto, ĉu tiuj miloj da homoj, kiujnni
helpis per okulvitroj, per brajlajmaŝinoj, per
kompletaj lernejoj porblinduloj kaj per tre multaj
paketoj kunkajeroj, blindulaj bastonoj, ludiloj,krajonoj,
kaj plumoj, ĉiuj el tiu
“diadonaco”de la Reuza Butiko? Ĉu tiujn vine
lasas stari ekstere?
Vi scias, Jacques, ke vi lernis enla Lerno-domo: Tio, kion vi
faris alla plej malaltaj de mi, vi faris
tional mi. Lasu eniri ĉiujn!Mi estas ege danka,
ke ni entute povis
fari ĉi tion, Dia Moŝto, sed
la
laboroankoraŭ ne estas finita. Kion ni faru kunĉiuj
tiuj milionoj, kiujn ankoraŭ ni
nepovis helpi?
Mi solvos, Jacques, vi povis lernide mia popolo: Tiu, kiu savas
unuhomon, savas tutan mondon!
Sed fine envenu, vi malvarmiĝos!Jes,
sed Dia Moŝto, ankoraŭ unu
demandeto: (Tiel li ofte faris regule enla Lerno-domo, pensante,
ke oni boneeksplikus, Jacques faris ankoraŭ
unudemandeton). Dia Moŝto, estas ankoraŭmiloj,
eble milionoj da homoj, kiujneniam en sia vivo donacis ion
alOkulmezure. Kiel tiuj iam envenos? Miestas ege zorgema pri
tiuj!
Ja, vi estis demandanta ion pritio. Honeste dirite, pri tio mi
devasankoraŭ dormi unu nokton
...Kaj jen Jacques staris unusola antaŭ
fermita pordo kun la teksto en sia
kapo:Ĉe la Dia Moŝto unu tago estas kiel miloda
jaroj.
Kaj kun lia granda animo li atendaspacience kun du manoj kiel du
pelvetojantaŭ ĉi tiuj milionoj, kiuj ankoraŭ devasfari donacon, 1020100 eŭroj, (tio estasla ĝirnumero de Okulmezure) esperante,ke milo da jaroj por la Dia Moŝto estosunu
tago.
Ĉi tiu estas la tago, kiun
la Sinjorokreis kaj al kiu Jacques deziregis
alveni,novan ĉielon kaj novan teron.
Kaj se vi ne fidas tion, tiam mi
donasal vi la lastan citaĵon el la Lernodomo(estas
teksto de Huub Oosterhuis,
kiuaŭdis ĝin de la juda eminenta instruistoMaimonides):
Kio estas skribita pri Dia Moŝto, estufarota
de homoj kaj Jacques estas unude tiuj homoj, kiuj faris tion. Lia
memoroestu benita.
Jan HennemanPrezidanto kaj docento
de la Lerno-domo Kennemerland
Jacques dum misio en Rusio
-
DIA REGNO 4/2011 79
Zienderogen devis adiaŭi sianfondinton kaj
pasian pionironJacques Tuinder. Homo fajra depasio. Tre multe
plenuminte agojn alsiaj proksimuloj kaj precipe al tiuj,
kiujesperas malmulte en ĉi tiu
mondo.Pacama batalanto kontraŭ
nenecesablindeco per ĉiuj armiloj, kiujn li povistrovi
interne de la okulista mondo kajekster de tiu. Esperanto, lingvo
kiun lisame facile uzis kiel sian gepatranlingvon, malfermis al li
multajn pordojnen multaj evoluantaj landoj por efektiveekmovi la
manojn.
Mi mem havis la plezuron labori kunekun li en 2010 dum misio en
Kongo.
Lavojaĝo, la varmego, la rezignado pri ĉio,la longaj labortagoj ŝajnis ne influi lin,la
77-jaran nestoron. La ”malkovro” de
Gloire, preskaŭ blinda knabo ŝajnis donial li specon da ĝojo, ĉar li povis financeakompani
lin pere de Zienderogen.
Unutagon post la “malkovro” oni jam aĉetisuniformon por la knabo kaj oni aranĝispor
li lernejon. Komprenu, lernejon
porblinduloj. Ni okulmezuris preskaŭ 800pacientojn
dum la misio kaj ili vidis linnelacigeble staranta en blanka
surtutokun la literkarto en sia mano. Inter laokupoj li provizis la
kunlaborantojn
deZienderogen je akvo, kafo aŭ supo. Aliakarakteriza
aspekto el lia vivo estis liaspiritualeco. Iam, kiam li ne aperis
je lainterkonsentita loko kaj horo, ni estisenirontaj
lian ŝlositan ĉambron,
litrankvilanime elvenis el la kapelo ĉar liestis
forgesinta la tempon …
Li mortis batalanta laŭdire. Ĵus
reveninte el Tanzanio meze de
postzorgojde tia misio montriĝis, ke lia tera tempoestis
pasinta. Jesuo diras: “Mi diras alvi: Kiom vi
faris al unu el ĉi tiuj miajfratoj
la plej malgrandaj, tiom vi farisal mi”. Ni certe havas la ideon,
keJacques bone komprenis tion. Homoj enAlbanio, Brazilo, Bulgario,
Kongo,Ganao, Hinda Unio, Kameruno, Kenjo,Malio, Maroko, Moldavio,
Ukrainio,Osetio, Pollando, Rumanio,
Srilanko,Taĝikio kaj SudAfriko akiris rigardonal sia futuro per liaj streĉadoj
Nico MulderLa 25an de Junio 2011
Rememoro alJacques Tuinder
-
80 DIA REGNO 4/2011
Kara redaktoro de Dia Regno,saluton. Mi petas vin ke vidonu
malgrandan parton envia gazeto kaj redaktu mian raporton.Ĝi
temas pri la vizito de Evidenteasocio
en MWANZA, Tanzanio.
La 2-an de junio vizitis al Mwanzala kvar okulistoj nederlandaj
porlabori kaj helpi per okul-vitroj almalriĉaj homoj.
La kontakto kaj aranĝoj de la misioestis
inter Jayrous Eliakimu kajJacques Tuinder, kiu
antaŭ nelongeforpasis. Danke al Esperanto perEsperanto la
misio sukcesis.
Jacques, noblan homon mi nomas,sendis al mi amason de
okulovitroj
perpoŝto kaj poste venis la okulistoj kiujdonis
la servojn de okuloj per mezuradokaj donante la okulvitrojn.
La projekto estis tre granda kajunuafoje okazis en nia urbo, do
la Asociode Blinduloj en Mwanza skribis
invitleteron al Evidenteasocio kaj iĝisgastiganto.
Mi informis la regionanestron, la urbestron
kaj la urban ĉefdoktoron kaj membron de
parlamentopri la alveno de niaj gastoj kaj iliaj servojal nia
societo.
En la flughaveno de Mwanza atendisla gastojn esperantistoj de
Mwanza kajde aliaj najbaraj lokoj, membroj deAsocio de Nevidantoj,
sekretario de MP,estro de junularaj organizoj NCDY kaj
BED.Post la alveno ni havis kelkajn
minutojn por interkonatiĝo unu kunla
alia. Poste ni iris al oficejo denevidantoj, kie la gastoj
ricevismallongan historion de la Asocio,informon pri la
laborprogramoj kajsubskribis gastlibron.
La tuta tago estis por interkonatiĝokaj
prezentado de la gastoj al diversajregistaraj oficejoj.
Pri la Evidente-misio en Mwanza02–10 junio 2011
Jayrous Eliaimu-mwanza, Tanzanio
-
DIA REGNO 4/2011 81
La sekvantan tagon la
servojkomenciĝis. Pli ol 1000 homoj atendisla
servojn en la hospitalo de Igombe,15 km for de la centra urbo.
Laokulisto laboris senlace. Mi
aŭdismultajn homojn demandi ĉu senpageestas la
okulo-mezuradoj kajokulvitroj.
Danke al Esperanto, kiu helpis kajfaciligis la komunikadon, la
servojbone daŭris, homoj ĝojiĝis pro
laservoj. Kvar tagojn poste ni laborisen alia parto, Buzuruga
hospitalo, kajen la lernejo de nevidantaj lernejanoj.
La 8an okazis la adiaŭo kiam finfinela
okulistoj kaj reprezentantoj de kelkajasocioj ricevis la
atestilojn, la urbestrodankis la okulistojn pro iliaj bonaj
korojkaj volontuleco.
La 9-an de junio je la 10-a niakompanis Jacques al la
flughaveno,preta por reveni al Nederlando.
La malgajaj informoj venis ke
Jacques forpasis la 18-an de junio, oktagojn post sia reveno al
Nederlando.Vere la informo konfuzis la tutanpopolon de
Mwanza. Precipe al ĉiuj,kiuj renkontis lin dum la
misio. Vere niperdis noblan homon amatan kajamantan. Amante homojn
kaj helpantemalriĉajn homojn. En
siaj paroladoj liinsistis pri paco kaj disvastigo de
laEsperanto-movado.
Apude mi enmetas kelkajnfotojn pri la
okazaĵoj dum lamisio.
Mi deziras al la novajestraranoj de Evidente bonanlaboron.
Jayrous Eliaimu-mwanza
-
82 DIA REGNO 4/2011
Rememore al Jacques enTaĝikio
Hodiaŭ matene post matena preĝo(19.06.11) mi
decidis malfermiretadreson kaj kiel ordinarelegis
ricevitajn mesaĝojn.
Gorga(kunlaboranto de Jacques) mesaĝo iommaltrankviligis
min kun nomo
Jacques.Malferminte ĝin mi tro malbonhumoriĝiskaj larmoj senŝtopo komencis fali dumkelkaj
horoj. Jacques estis por mi pli olamiko, li estis
frato, kiu ĉiam
sincerehelpis niajn handikapulojn. Ni konatiĝispersone
kun li en 2004-a jaro kvankamjam de 2003a jaro ni korespondis.
Libatalante kontraŭ nenecesa blindecohelpis al
multegaj orfoj, handikapuloj.Li estis por ni idealo kiu inspiris
ninper siaj noblaj aferoj. La esencojn detiuj ĉi
vortoj komprenas tiu
homo kiukonis lin. Ĉiam kiam li revenadis hejmenel siaj vojaĝoj li sendadis al ni informojn,fotojn
aŭ rete aŭ poŝte. Ĉi foje
ankaŭsciinte, ke li revenos la 11-an de
junioel Tanzanio, mi ĝuste en tiu tago sendismesaĝon
kaj sciinte, ke li estas treokupata
pri sia laboro, kiun li plenumissindone, trankvile atendis
respondonsed bedaŭrinde respondon mi ne ricevis.Taĝikio havis ŝancon gastigi lin dufoje;en
2004a kaj en 2006a jaroj. Ni ne povaskredi, ke
homo kiu sidiĝinte
ĉirkaŭTaĝika “dastarkhano” manĝis kune kun
ni, naciajn bongustaĵojn, nun
forlasisnin. Jes, vivo havas siajn leĝojn kaj laKreinto
revenigis lin al Sia flanko sendoloro. Li neniam
forgesis nin, eĉ en2008-a jaro nin vizitis liaj
“okuloj”
=Gorge kaj Joen kaj ni ĉiam restis en retakontakto.
Venas nun al mia memoroniaj paroloj, lia doloro estis
homaramizero.
Jalaliddin Rumi kiam renkontiĝiskun sia patro
kun Faridadin Attar, havis5
jarojn kaj ne konis
lin, kaj bedaŭrisla mondon, ke ĝi havas tiom da mizerajhomoj
sed post kelkaj minutoj, kiameksciis, kiu estas Rumi, skribis en
siajmemoraĵoj kaj bedaŭris, ke baldaŭ
lamondo perdos sian perlon (Attar estismaljuna).
Do, nun la mondo perdis alian sianperlon.
Mi kara frato, via muslima fratetokun miaj
gefamilianoj, preĝas por vi,ke Allah
ĉirkaŭbrakumi vin ame
kajprotektu en la danĝerega vojaĝo, ĝis lapromesita
Paradizo.
Estu en Paco kaj Protekto, Amin.
Sincere, fratete, elkore
Viaj el Taĝikio
-
DIA REGNO 4/2011 83
Kun doloro mi eksciis pri laforpaso de Jacques. Li estisnobla
homo kun ekumena koro.Por kompreni la fakton, ke en siaj
lastaj40 vivojaroj li dediĉis sian energion plial
KELI ol al IKUE, oni povas legiartikolon el Espero Katolika el
1971:http://www.facebook.com/l/5cdca/www.esperokatolika.org/ek19711975/ek1971_0203.htm%236
La bazo de tiu
ĉiartikolo daŭre estas mirige aktuala, sedbonŝance
en IKUE ni nuntempe neinklinas al skismoj.
Kontraste kun Carlo,mi neniam sentis emon malkonsenti
kunJacques, sed ŝatis eĉ liajn
ideojn porsuperi la disigon inter la diversaj
kristanajkonfesioj. Plej admirinda restas liabonfara agado. Kun
ioma doloro mi fojehavas la impreson, ke tiu temo ne
apartegravas por katolikaj esperantistoj. Ĝuste
danke al li, karitato (aŭ eĉ demandoj prievolua
politiko, homaj rajtoj ktp.)
nemalofte ludis rolon sur la paĝoj de DIAREGNO,
dum aliloke (ekzemple
enraportoj pri katolikaj Esperantoaranĝoj)tiaj
temoj apenaŭ menciiĝis. Mi timas,ke post la forpaso de Jacques bedaŭrindeneniu kristana esperantisto daŭrigos lianagadon por Evidente, almenaŭ ne kunsama
energio. Tamen lia modela agadokonstante memorigu nin pri tio,
kebonfarado nepre estu io esenca
porkristanoj kaj nelaste ankaŭ por kristanajesperantistoj.
Amike kaj funebreUlrich
D-ro Ulrich Matthias,IKUE-ano kaj
dumviva membro de KELI
En la kongressemajno ni pensispri Jacqes kaj
Vera. Ĉe
lakongresa tabulo ni alfiŝis la fotonkaj
la mortanoncon. Kaj ni havismemorigan diservon, en kiu la foto
kunJacques estis videbla sur ekrano. Philippeprelegis pri la
biografio, mi legis laaldonitan nekrologon pri la bonhumorode
Jacques kaj ni kantis kelkajn deJacques tradukitaj kantoj el
ADORU.Do preskaŭ neniu tago sen Jacques.
Por mi Jacques estis unika frato, perkiu mi spirite kreskegis.
Kongresi
kunli kaj la edzino estis ĉiam pliriĉiĝo. ProEvidente
ni havis multajn
kontaktojn,speciale pro la monĝirado. Ni nun ĝirosal
Stichting Zienderogen (la nomoEvidente malaperis) 445 EUR (el la
dukongresaj diservoj, de la brita KELI-sekcio kaj donaco).
Siegfried
-
84 DIA REGNO 4/2011
La rumaniaj esperantistoj ege ploras pro la forpaso de eminenta
esperantistokaj la plej vera amiko sinjoro Jacques Tuinder ne
trovante vortojn poresprimi la grandan malplenecon en
Esperanto-movado kaj Evidente
kajmalĝojon en niaj koroj kion lasis lia malapero.
Ripozu en paco!Ni sincere kondolencas la familion.
Maria Laszlo kaj la IKUE-reprezentanto Ioan Weisz
Kara Siegfried, frapis mian koron
via sciigo, kaj miaj hodiaŭaj
preĝojestos tutkore por la animo de nia karmemora Jacques.Frate
Rodolfo
Surrete, en soc.culture.esperanto mi aperigis jenan mesaĝon:FORPASO
DE GRANDA ESPERANTISTO. En la nokto inter la18a kaj la 19a de junio
forpasis pro koratako JACQUESTUINDER, dum jaroj prezidanto de IKUE
kaj poste de KELI,iniciatinto kaj motoro de bonfara agado Evidente.
por blinduloj.Mi priploras la perdon de amiko kaj sincera persono,
kun kiu oftene estis interkonsento pri
specifaj temoj, sed kun kiu
ĉefe
ĉiamestis granda amikeco kaj admiro. Por ni kristanoj, estas plia anĝeloen la ĉielo por ni.
Carlo SarandreaRapide venis jena reago:
Sincerajn kondolencojn al vi, Carlo, kiu perdas amikon, al liaj
amikoj,al liaj familianoj. Tia homo vekas nian admiron kaj de nun
kaj poreterne
listele scintilos en la firmaĵo de Dio.
Korajn pensojn, Mireja
Mi estas malgaja.Carlo
Ni estis ege malfeliĉaj kiam ni aŭdis pri la forpaso de “Sro Evidente” kiabrila,
fidela viro!Jean kaj David Bisset
-
DIA REGNO 4/2011 85
Jacques estis lia voknomo, plene linomiĝis Jacobus
Antonius; linaskiĝis la 10.01.1933 en
Hago.Liaj gepatroj estis benitaj per ne malpliol 10 infanoj. Li
studis teologion kajsociologion kaj iom
antaŭ la elekto
alprezidanteco de IKUE, la tiam 33jaraĝaJacques estis ĵus fininta siajn studojn kajlaboris
en la sociala fako de sia diocezo.
En 1951 li konatiĝis kun Esperantoper
artikolo pri la katolika E-movado
eneklezia gazeto. Aŭtodidakte li lernis lalingvon.
Dum la jaroj 1957/58 li redaktisla rubrikon “Tra la katolika mondo”
enESPERO KATOLIKA (EK), poste dum dujaroj la gazeton BIRDO. En
1962/63 liestis prezidanto de “Nederlanda Kato-liko” kaj redaktis
ties organon.
Li edziĝis al esperantistino, flegistinokaj
lia kursanino, kiun li renkontis la
unuan fojon dum la UK en Varsovio(1959). Ili havis 3 filojn.
Elektitaprezidanto dum la IKUE-kongreso enSt. Gallen 1966, lia
prezidanteco karak-teriziĝis ĉefe per la
ekumena elano:kulmino estis la Unua komuna Kongresode IKUE
kaj KELI, okazinta de la
25ade julio ĝis la unua de aŭgusto 1968 enLimburg/Lahn,
kun la partopreno de 200esperantistoj, membroj de la du
kristanajasocioj, el 18 landoj. Ĝi estis la unua eltiuj,
kiujn oni nun nomas EkumenajE-Kongresoj.
Je la balotoj de 1971 li ne estisreelektita kiel prezidanto de
IKUE. Enla postaj jaroj ĝis sia
forpaso li
streĉesin dediĉis al bonfaraj agadoj (tre famaestas
lia porblindula agado, konata
subla siglo Agado E 3, aŭ nun Evidente).
En 2000 li estis elektita
prezidantode KELI ĝis 2003. Poste li daŭre restisestrarano
en KELI. Li vivis en Heems-kerk kun sia edzino Vera
TuinderDekker.
La reĝino de Nederlando honoris linper
“Kavaliero de la ordeno de Orange-Nassaŭ” pro
helpo al blinduloj kajmalbonvidantoj pere de
Esperanto.
a
[En Dia Regno 2/2006,
JacquesTuinder rakontas pri si mem sur la paĝo“la
profilo” / Red]
Mallonga biografio de Jacques
TuinderĈerpita el IKUE‐ttt‐paĝo
Jacques kaj Vera
-
86 DIA REGNO 4/2011
Karaj geamikoj. Homo dankemami estas, ke kune kun edzinoVera,
miaj gefiloj kaj genepojmi elaste kaj esperplene transiris la
sojlonal la nova jaro.
Ĵus mi atingis la aĝonde 78 jaroj, el kiuj
pli ol 44
miplenenergie kaj sindediĉe klopodis batalikontraŭ
nenecesa vidhandikapeco, kajsolidarece kaj amikece
servi al homoj
grandaj kaj malgrandaj kun okul-problemoj. Por
tiuj kiuj interesiĝas pristatistiko:
ĉiperiode ni laboris/laborasen 27 Iandoj!
En junio kaj julio de la pasinta jaromi travivis periodon de
serioza
malsano;mi opiniis ke la ĉielo intencas voki min,sed
ĝi 'evidente' ŝanĝis sian eble
neĝustan decidon... Sed certas, ke
iam
Letero al ‘Evidente’-apogantojHeemskerk, januaro 2011
Jacques TUINDER, NL
Jacques Tuinder en sia hejma oficejo
Tiun ĉi informleteron Jacques Tuinder sendis en januaro 2011al
la interesuloj/apogantoj de Stichting Zienderogen.
Valorasankoraŭfoje legi ĝin. /Redaktoro
-
DIA REGNO 4/2011 87
sonos la lasta vokvoĉo.Mi pripensis la tutan
aferon kaj
kreskis mem al la decido: jam venas latempo por transdoni parton
de miajtaskoj kaj devoj al alia(j). Jes, multoŝanĝiĝos
en la estonteco, ĉar neniuestrarano
scipovas Esperanton kaj neniumajstras la brajlon. Provizore
mipritraktos tiujn aferojn. Ekzemple, miantaŭ kelke
da tagoj ricevis peton desamideano en
Tanzanio, kiu aŭdis prinia laboro en Afrikaj kaj
aliaj landoj:'venu ankaŭ al ni, en
Mvanzo, kiepromeneto 30metra jam
sufiĉas porrenkonti homon kun vidhandikapo!' Mikorespondas
kun esperantistoj enNovoĉerkasko (Rusio), kaj
verŝajneankaŭ tio kondukos al misio ĉijare. Ĉiamnecesas
oficiala invito flanke de Asociode Nevidantoj aŭ
Instituto por InfanojVidhandikapitaj, kaj tiam la
kores-pondado povos kompreneble okazi eniu ajn t.n. 'moderna
lingvo'. Mi atendasankaü trian mision al Kaliningrado, kiemi estis
en novembro pasinta kunokulisto kaj tri optikistoj. Mia
esperoankaŭ flustras, ke ni povos aranĝi duanmision
al Kongolando kun pli daokulistoj kaj optikistoj, pro tio ke
teruregranda en tiu lando estas manko deokulspecialistoj.
Karaj amikoj, mi tre esperas daŭrigila
brajlo-skriban korespondadon kunkelkdeko da blinduloj kaj
surd-blinduloj,precipe en Esperanto. Mi intencas ankaŭverkadi
artikolojn por
porblindulajrevuoj. Restas sufiĉe da taskoj, inter tiujla
sendado de (revendejaj kaj
aliaj)bezonaĵoj al unuopuloj kaj institutoj enekonomie
malfortaj landoj.
La programo mencias, ke ni instalosOptikan Centron kaj en
Ukrainio kaj enMaŭritanio. En minimume tri
Afrikajlandoj (Kongo. Maroko, Maŭritanio) niesperas
esence helpi al porblindulajlernejoj per plibonigo de 'la
tegmento'(unualoke ankaŭ la 'internulejo')
kajplialtigo de instrunivelo. Vere mi ĝojaspri
helpantaj manoj de modesta rondode samideanoj, kiuj ofte helpas al
larealigo de niaj projektoj. La lastajnsemajnojn ni ricevis apogon
elGermanio. Nederlardo, Pollando kajRusa Federacio. Koran
dankon!
Nepre ni daŭrigu helpon al ĉiuj niajfinance
adoptitaj infanoj en
Kongo,Maŭritanio, Maroko kaj Rumanio.
Nu, mia espero estas granda ke lakelkdekpersona grupo da
volontuloj,kiuj aktivas 'sur la kampo', liveros unuaŭ
plurajn 'heroojn', kiuj transprenosmian centran
motorfunkcion de iniciemokaj kunordigado, monpetado
kajkorespondado. Mi ĝojas ke ĉiam
mihavis bonegan ligilon kun ĉirkaŭ
500miaj helpantoj, ĉefe nederlandaj kaj ĉefeneesperantistaj.
Al vi ĉiuj mi sendas por la unua aŭdua
fojo novjarajn bondezirojn
kajelkorajn, dankoplenajn salutojn, ankaŭnome de
Vera kaj la estraro.
a
Vere mi ĝojas pri helpantajmanoj de modesta
rondo desamideanoj, kiuj ofte helpasal la realigo de niaj
projektoj.
-
88 DIA REGNO 4/2011
Karaj gefratoj, en la jaro 1966 niasamideano Jacques
Tuinder,ĝisosta KELIano kaj dumvivamembro de IKUE
(profesie li estassocialhelpisto) por la
unua fojo aŭdispri la giganta problemo de
nenecesablindeco en grandaj partoj de la mondo.Tiutempe
oni parolis pri ĉirkaŭ 15milionoj da
blinduloj, el kiuj tri el kvarestas tute nenecese vidhandikapitaj.
Iliablindeco ĉu preventeblas, ĉu kuraceblas.Li konsideris tion grava kulpigo kontraŭnia
tiel nomata civilizita sed tiukampeblindega mondo.
Jacques konatiĝis kun Fondaĵoportanta la nomon
de fama oftalmologo,prof. d-ro H.J.M. Weve; dum multaj
jarojli estis ne senmerita ĝia
estrarano. Tiufondaĵo iniciatis projektojn
en
orientafrikaj landoj. Prezentiĝis la eblo finance'adopti'
i.a. kataraktulojn per
sponsoradode simbola pago de du aŭ tri nederlandajguldenoj.
Jacques kaj lia edzino Vera – iliekkonis unu la alian kadre de
laUniversala Kongreso de Esperanto, en1959 okazinta en Varsovio
(Pollando) –
decidis partopreni tiun agadon,
ĉar ĝiebligis redoni lumon al multe da homoj,esperantaj
ekvidi aŭ pli akre
vidi.Unualoke la atento direktiĝis al Kenjo,kie Jacques havis helporilaton kun la ĵuskomenciĝinta
blindulejo en Aluor,instituto kun 65 vidhandikapitaj
infanoj.
Kiam okulisto en 1965 vizitis tiunlernejon, li konstatis ke
supozeble 17infanoj (= pli ol 20%) estas operacieblaj…
Kiam la okuloj de Jacques vastemalfermiĝis antaŭ la
mondvasta tra-gedio de evitebla blindeco, temis – mijam diris – pri
15 milionoj da blinduloj,sed post 40
jaroj – malgraŭ ĉiuj fortostreĉoj
de multegaj organizaĵoj
kajagadgrupoj – la nombro eĉ triobliĝis.
Nune inter kvardek kaj kvindek mili-onoj da homoj – mankas,
komprenble,fidindaj statistikoj – ne vidas la
miraklonde la ĉiutaga sunleviĝo, ĉar ili ne havasaliron
al okulspecialisto. Kaj mi neparolas pri la amasegoj da
malfortevidantaj homoj kiuj urĝe
bezonasokulvitrojn.
Jacques decidis gajni parencojn, ge-amikojn, najbarojn kaj
kolegojn ktp por
Ĉu Esperantistoj Esperigas Esperantojn?Prelego
verkita de Jacques TUINDER, NL,
por la Ekumena Kongreso 2007 en Pelplin,
prezentita de Siegfried KRÜGER, DE
El DIA REGNO
Numero 6/2007
-
DIA REGNO 4/2011 89
la ideo pagi almenaŭ unu okuloperacion.Kaj
multaj spontane reagis kaj konsentis.Poste li, pripensante la
aferon, venis alla konkludo, ke estus bonega pensodirekti
sin al la esperantistaro, ĉar
'niadiligenta kolegaro' parolas kajpropagandas lingvon, kiun
donacis al niokulisto. Kaj tiu okulisto estis ne
nuraŭtoro de internacia komunikilo, kiun niĉiutage uzas, sed li ligis kun sia lingvoidealon
kaj ideon. Ĉiu esperantistoprofunde konscias pri
tio, ke por d-roZamenhof tiu 'interna ideo' estis egeesenca. Kaj
iom post iom Jacques kreskisal la decido turni sin al siaj
samideanoj.Tio okazis en novembro 1966, kiam lialvokis la legantojn
de Espero Katolika'esperigi esperantojn'.
La demando estis: ĉu eblas –
laŭ laspirito de d-ro Zamenhof – tre konkreteeksterigi la
internan ideon de
Esperanto?Kaj tiel naskiĝis la nomo de agado, kiuekzistis
dudek kvin jarojn, t.e. Agado E3:“Esperantistoj Esperigas
Esperantojn".La tiama espero de Jacques estis, ke‘Uzantoj de Lingvo
de Espero’ – kajnelaste tiuj, kiuj aŭdas
en la oreloj lavortojn de Jesuo ('Mi estis blinda
kaj viredonis al Mi vidpovon') – certe kajamase donos esperon al
tiuj el ni
kiujesperas vidi lumon. Ĉiam li esperis, keper ĉi tiu agado li servos samtempe kajal
la sorto de vidhandikapuloj kaj al ladisvastigo de nia kara
lingvo.
En 1968 okazis la unua komunakongreso de IKUE kaj KELI.
Eblekelkaj el vi memoras, ke la ĉeestintarotiam akceptis – laŭ iniciato de StefanMaul
– rezolucion, kiu
“konstatis, ke Agado E 3 meritas
subtenon de ĉiu esperantisto, kiulaŭ
ekzemplo kaj spirito de lakreinto de
Esperanto, d-ro L.L.Zamenhof, volas mildigi la sufe-rojn de blindaj
homoj; deklaris tialAgadon E 3 afero de la tutaesperantistaro
(...); esperis, kekonkreta kunlaboro inter
IKUEkaj KELI kondukos ankaŭ al aliajformoj
de frata kunlaboro kajkomuna agado laŭ la
spirito dela kristanismo”.
Ĝis la hodiaŭa tago ĉi tiu
rezolucio,bedaŭrinde, restis ne multe
pli olpapera, senefika afero...
Tiel Jacques staris antaŭ duobla tasko:unue
malfermi okulojn de
laesperantistaro por ke malfermiĝu okulojde malproksimaj homoj, foraj ankaŭ deokulspecialistoj.
Li ekde la komenco
tutene havis la intencon fondi organizaĵon.Li
deziris esti kaj resti privata persono,unuopulo kun multe da kromaj
manojkaj piedoj. Li volis fari ĉiun laboron jepropra poŝo kaj en siaj liberaj horoj. Kajtio
restis la formulo ĝisnuna: ĉiujsubvencioj
kaj mondonacoj centprocentefluas al la bonaj celoj, dum la
ne-projektligitaj kostoj estas la zorgo de lainiciatinto.
Ĉiujare du personoj, prefere el rondojde grandaj sponsoroj (Sovaĝaj Anseroj,Ministerio
de Eksterlandaj Aferoj, ko-munumo Heemskerk, ekleziaj
komun-umoj, monaĥejoj, revendejoj, servokluboj,
k.s.) kontrolas la librojn de
lafondaĵo. Se iu postulas revizoran raporton, li aŭ ŝi pretu pagi la kostojn.
Ade kaj ade montriĝis, ke la nomo dela
Internacia Agadgrupo ne adekvatas,
-
90 DIA REGNO 4/2011
ne taŭgas, ĉar la plej granda parto de laesperigantoj
jes havas malfermitajnokulojn sed ne parolas Esperanton.Lasinte
periodon dudek kvinjaran mal-antaŭ si, Jacques
duonigis la duoblantaskon – unuflanke malfermi
espe-rantistajn vidantajn okulojn kaj
aliflankenenecese vidhandikapitajn okulojn – ĉartiu
laborego estis superhome peza. Liperdis tro da tempo, energio kaj
mono,kiujn li prefere utiligu por la duakategorio, kiun li deziris
helpi.
Postdudek kvinjara agado li ŝanĝis la nomonde
la Agado en 'Aktie zi-e-nd-e-rog-e-n'(internacilingve:
“E-vid-E-nt-E”).
En1997 la Agadgrupo fariĝis jura persono(fondaĵo)
kun oficiala registrigo
enĈambro de Komerco. Sekretario fariĝisCor
Dekker (konstru-specialisto) kajkasisto Daan Simoons,
impostsciencisto.En 1991 Jacques turnis sin al
laesperantistaro por serĉi personon,
kiutransprenu lian unuan taskon, t.e.disheroldi la
mesaĝon ke tri el kvarblinduloj povus vidi,
se...
'Evidente'komencis agadi sub la kerneca latinaĵo“Videantur
ut videant”. Tio signifas: Keni – esperantistoj kaj neesperantistoj
–ekvidu blindan kunhomon en fora
lando,por ke li aŭ ŝi vidu: foje denove, foje pliakre!
Bedaŭrinde ĝis nun tiu kriantaheroldo en
nia verdstela dezerto neanoncis sin. Jacques
restis la ĉefa kajplene responsa motoro de la
afero,iniciatanta, informanta,
monpetanta,dankanta, plenumanta, vojaĝanta.
Bela, kortuŝa periodo estis la
tempode la 'mola valuto', la tagoj de lakomunismo. Multaj homoj en
mez-
kajorienteŭropaj landoj emis tiam subteni
la porblindulajn projektojn, sed ne
povissendi monon. La sekvo estis, ke ĉiutage– kvazaŭ bombarde – invadis la hejmonde
familio Tuinder pakaĵoj enhavantajfolklore
vestitajn pupojn,
gramofon-diskojn, librojn, skulptaĵojn, k.s. Tio estislaciga,
multan energion
formanĝanta,temporaba laboro: en variaj lokoj kaj ĉediversaj
okazoj li devis peti al lanederlanda publiko: ”Sinjorino/
sinjoro,ĉu vi pretas ebligi al oferema homo ennepagipova lando, al Polo aŭ Ĉeĥo aŭHungaro,
iom kontribui al la
batalokontraŭ la nenecesa blindeco?”
Preskaŭ ĉiam li devis pacienceelokvente
ekspliki, kio povus esti lamistera, magia rilato inter pupoj
kajblinduloj... Kiam falis muroj kaj mal-aperis kurtenoj, tiu
karakteriza helpadokomplete finiĝis, tiu
fonto de enspezojtute sekiĝis. Restis nur unu aŭ du fidelajkontaktoj.
En la daŭro de la tempo
'Evidente'fariĝis vasta, konstante kreskanta grupode
okulistoj, optikistoj, fakinstruistoj,rekapabligo-specialistoj,
brajlopresistoj,arkitektoj ktp. Ĉiuj estas
volontuloj;neniu ricevas salajron. 99% el lasponsoroj
loĝas en Nederlando kajescepte de kelkaj esceptoj
ĉiuj parolasLingvon de Esperanto, kvankam ne laZamenhofan.
Por eviti miskomprenojn:dum pli ol kvardek jaroj Jacques
neniammalpermesis al esperantistoj
kontribuibrike aŭ mem iniciati kampanjon aŭdacekaj
entuziasme. La ideo estas tiel
simpla,sed ne trovas idealistojn: serĉi okulistonaŭ
optikiston kaj vojaĝi al lando
kieamase abundas 'esperantoj'. Kompren-eble 'Evidente' volonte
disponigas la
-
DIA REGNO 4/2011 91
necesan instrumentaron.Rilate al la
preskaŭ senlima kampo
de projektoj mi raportu la jenon:
Ĝis nun 'Evidente' havis /
havasprojektojn en 23 landoj. Ofte
Esperantoludas rolon en tiu senco, ke ĝi malfermisla
pordon al laborloko.
Kiam en iu lando Jacques
havasrenkontiĝon kun esperantistoj, li kutimediras:
“sen Esperanto mi ne estus ĉi
tie!”kaj “mi klopodas fari ĉi
tiun taskonlaŭ la spirito de
lingvistookulistoZamenhof kaj instruisto-kuracistoJesuo!”
Preskaŭ ĉiam esperantisto estaskontaktpersono
faranta programon,gvidanta al instancoj kaj interpretantakiel ponto
inter lingvoj – alimaniere neeblas.
La unuaj projektoj de la kampanjoestis: kolekti monon por sendi
surradajnokulklinikojn al Kenjo kaj Malavio.Cetere, en Kenjo Agado
E 3 konstruissimplan dometon por oftalmologia
flegistino.Sekvis en Kamerunio la konstruado
de kvardek-lita okulkliniko kun
propraoperacia ĉambro por la okulisto. Temispri
okulisto, sendita flanke de laReformita Eklezio. Li laboris ok
jarojnen tiu lando.
Poste komenciĝis forta apogo alOptikejo
New Look en Ganao, kiungvidis kaj ankoraŭ
fone akompanas lanederlanda misiisto Zef Cramers.
Lafondaĵo ĉefe helpis per instruado,
perilaro, monsumoj kaj okulvitroj.
Al Jacques plaĉis subteni ĝuste tiujnpersonojn
en foraj landoj, kiuj devas farila laboron per
malplenaj manoj aŭnesufiĉo da
kono. Grava celo de 'Evidente' estas:
instrumentumi ilin scie kajile. Tiel 'Evidente' servis al du
okulistojen Hindio kaj unu okulisto en SudaAfriko per oftalmologiaj
instrumentoj.
En la daŭro de la jaroj
'Evidente'invitis pacientojn el Pollando, Albaniokaj Bulgario por
okuloperacio enokcidenta Eŭropo.
a
Karaj,
la kanto, kiun ROS' Haruo verkis antaŭ dek
jaroj memore al
la11a septembro, troviĝas en KRISTANAJ FONTOJ:http://web2py.dli-info.net/urban/es/download?d=ek_02.pdfhttp://web2py.dli-info.net/urban/es/download?d=ek_02.mid
Antaŭe vi devas ensaluti (informo troviĝas sur la tttpaĝo). La pianoaranĝode
Ernst LEUZE:
http://web2py.dli-info.net/urban/static/ek/ek_piano_02.pdfhttp://web2py.dli-info.net/urban/static/ek/ek_piano_02.mid
Dio benu vin!Albrecht Kronenberger
-
92 DIA REGNO 4/2011
Mi – por
tiel diri: bonŝance –ekrenkontis dum miajesploroj
grandan,
riskoplenandanĝeron: porpacaj specialistoj, fakulojsur
la kampo de popola sano, min
kajĉiujn kiuj havas akrajn orelojn, konsilaske
ni, se ni ne volas infekciiĝi
perDeterritus Cerebrorum, kiun kaŭzas laviruso, zorgu ke ni ne fariĝu viktimojde la militista hierarkio. Militestroj ĝinsenprobleme
reklamu taŭga,
aventurriĉa kaj humana , sed ĝi estas evidentaenfalujo
en kiu, sub alta protektado
deŝtataj leĝoj, disvolviĝas kruela perfortokaj
blinda obeemo.
Ĉe tio oni submetiĝas al
absurdajordonoj kaj dissendiĝas al lokoj, al kiujoni neniam kutimiĝas, kaj kun la nuracelo
mortigi kunhomojn.
Laaŭtoritatuloj simple predikas ke ili estasviaj malamikoj, inter kiuj ankaŭ ĉarmajinfanoj. Tio eufemisme nomiĝas 'kromadamaĝo'.
Ĉi tiu viruso estas tre
kontaĝa kajjam ruinigis la vivon de sennombrajgejunuloj
Ĉie en la mondo kaj dum la tuta homahistorio
la viruso montris sian mortigankarakteron. Ne pasas semajno, en
kiuni ne aŭdas novaĵojn pri civitanoj kiujnviktimigis
tiutipaj virusoj. Ni konas
neniun militon, malantaŭ kiu ne kaŝiĝasekonomiaj
interesoj kiuj kundependaskun la interesoj de la reganta
socio-tavolo (oleo!), nek 'human-intencanagadon', kiu ne alportas
murdojn kajsisteman malobservadon de homajrajtoj. Kaj tion ni devas
pagi pere deŝtataj monrimedoj, kiuj multe
superasla buĝeton ekz. por instruado
kajedukado. Ĉi tiu viruso estas
tial
tiomdanĝera ke ĝi klopodas aspekti senkulpeafabla,
ĉar ĝi kaŝas sian mortiganvenenon
malantaŭ belaj vortoj kielhumaneco, demokratio,
paco kajlibereco.
Ĉefaj simptomoj de la virusa infekcio
Mensa narkozado kiu finfine
pensigas homojn ke milito kaj pacoestas sama afero. Kaj ne nur
tio.Ankaŭ ke invadado, detruado
kajokupado de lando okazas pro
ĝiapropra bono kaj celas noble
redonila liberecon al ĝiaj civitanoj.
Plena perdiĝo de la
kritikemakapablo kaj videbliĝo de inklinoj dekompleta
submetiĝo kaj blindaobeemo. Kiom ajn absurdaj estu
laordonoj, oni senpripense respektaskaj perfekte plenumas ilin.
Cetere,al militista disciplino mankas
ĉia
L a m i l i t i s t a v i r u s o . .
.montriĝas evidenta danĝero por la publika sano!
Laŭ pamfleto, cirkulanta en Hispanujo, prilaboris Jacques TUINDER
-
DIA REGNO 4/2011 93
kohereco.
Alta patriotisma febro kun ŝvelaĵoj
de fremdofobio, rasismo kaj
vir-vireco. Per tio oni ĉiam preferos lakoloron
de la propra blanka
haŭtokaj malŝatas la nigran aŭ
kiun
ajnhaŭtkoloron de aliaj homoj. Nu, tiaja estas la armeo: ĝiaj estroj instruosal vi la senkondiĉan neceson nepredefendi
nin mem kontraŭ
fikciajkontraŭuloj, kiuj estu Ĉinoj, Arabojaŭ eĉ Marsoloĝantoj.
Vi ordonos al homoj fari
terurajnkaosaĵojn kaj vi rifuzos aŭskulti ĉiunpersonon
kun malsama opinio,sinteno inda al ĉiu
faŝisto. En laarmeo oni forkonsumos vian
cerbon,kiel tio okazas ankaŭ en
sektoj; visimple devas pensi kiel armeestrojvolas kaj diktas!
Naskiĝas unu post la alia paranojajkaj agresivaj inklinoj, vidi ĉiam kajĉie
atakemajn malamikojn
kajdanĝerajn fremdulojn.
Se kontaĝis vin ĉi
tiu viruso kaj viopinias ke vi bezonas resanigan
terapionaŭ humurhumanan helpon, tuj kontaktumembrojn
de la porpaca movado;
ilizorgos pri tio, ke vi kuraciĝu al personokun
propraj kritikemaj kaj homajkapabloj kaj ne forglitu al
suferontaviktimo... Konklude, elektu
vianpropran estontecon: aŭ silenti kaj obei,aŭ – alternative – mem pensi kaj agi!
a
P o e z i o
Antaŭhieraŭ estis militoankaŭ hieraŭkaj ankoraŭ ĉiamen mia hodiaŭoestanta
ne nur mia
Mono ade ŝtelirasĉirkaŭ la mondopagas sin
memmilitmaniere
ne al milito
permesuporti ĝian nomonĝi nomas sinsimple
defendo
Poezio estas la arbustaĵoen kiu mi min kaŝoskiam
venos la soldatojen siaj tankoj tintantaj
Remco Camperttradukis: Jacques Tuinder
Remco Campert (1929- )estas nederlanda poeto kaj
aŭtoro
-
94 DIA REGNO 4/2011
informetojEvidente– monkolektado 1
Laŭtradicie dum la Ekumena Diservo en la Kopenhaga UK, kiun laŭ liturgio deTaizé
gvidis luterana pastoro Leif Nordenstorm, katolika pastro Peter
Knauerkaj remonstranta pastoro Gerrit Berveling, okazis
monkolektado por la konataagado Evidente, iniciatita de Jacques
Tuinder por blinduloj, vidhandikapuloj
k.s.Kvankam li mem pasintan junion mortis, lia agado feliĉe estas daŭrigata.
La koncerna monkolektado sumigis 1600,50 danajn kronojn = €
214,85 +
eneŭroj € 110,. Tio estas kune € 324,85.
La monon al agado Evidente mi transpagos.Gerrit Berveling
– monkolektado 2
Dum la
KELI-kongreso en Podĕbrady okazis monkolektadon dum du diservoj jela
sumo de € 285. Krome alvenis donacoj de i.a. la brita KELI-sekcio.
Entuteestis ĝirata € 445.
Salutas Siegfried
–
dankesprimonKaraj, mi ricevis retmesaĝon de Stichting Zienderogen (antaŭe ankaŭ Evidente)kun
dankesprimo pro la mondanacoj.
Els van Dijk
– daŭra apogoNi daŭre apogos la agadon. Kolektitaj mondonacoj kiuj alvenos al KELI, dumdiservoj, rektaj pagoj aŭ alimeniere ricevitaj, ni daŭre transferos al la StichtingZienderogen.
KELI-estraro
-
DIA REGNO 4/2011 95
informetojNi tre bedaŭras ke Sino
Prestonmortis, ŝi estis tre fidela membrodum
multege da jaroj.
Jean Bisset
Karaj, nur malmultaj el vi renkontis la pastoron Alain Martin,
teologo kajfakulo pri la aramea lingvo. Li estis dum multaj jaroj
prezidanto de lafranca sekcio de KELI. Li estis membro de la Grupo
de
Dombes.Li forpasis antaŭ nelonge dum kirurga operacio.
Philippe CoussonPoitiers
Ĉi jare la Brita Kongresa Diservoestis estrita de S-ino
FrancesEason kiu estas Savarmea oficiro
kaj bona grupo partoprenis.La Skota Kongresa Diservo okazis
en la urbo Lockerbie en sud Skotlando,ĝi estis
la loko kie okazis la
teruraflugkatastrofo, la temo por la Diservoestis “Pardonemo”
5 homoj partoprenis !
Ni bedaŭras ke ni ne povos iri ankaŭal
la Keli Kongreso, sed oni ne povasfari ĉion. Ni
sendas bondezirojn
porĝuinda, suksesa kaj pacoplena kongreso.
Bondezirojn,Jean Bisset kaj ankaŭ Davido
-
96 DIA REGNO 4/2011
Kristo havas ne aliajn manojn ....
Kristo havas ne aliajn manojn ol manojn de homoj
por fari sian laboron ĉi tie surtere.
Li havas ne aliajn piedojn ol piedojn de homoj
Por gvidi homojn sur siajn vojojn.
Li havas ne aliajn lipojn ol lipojn de homoj
por rakonti al homoj pri siaj naskiĝo,
morto kaj releviĝo.
Li havas ne alian helpon ol nian helpon
por gvidi homojn al sia flanko.
Ni estas la nura biblio,
kiun la mondo ankoraŭ legas.
Ni estas por pekuloj la Evangelio,
por la mokemuloj la kredkonfeso.
Ni estas la lasta komuniko de Dio
skribita, per vortoj kaj faroj.
