Περιοδικό Φάρος Οκτωβρίου 2017

Περιεχόμενα1. 10 ανεκπλήρωτοι έρωτες από την Ελληνική Μυθολογία2. Αποφθέγματα και παροιμίες για τον Οκτώβριο3. 28 Οκτωβρίου 19404. Κέρος: Το αρχαιότερο νησιωτικό ιερό στον κόσμο αποκαλύπτει τα μυστικά του5. Αρχαίοι Έλληνες πίσω από τον Πήλινο Στρατό της Κίνας6. Νέα στοιχεία για το τσουνάμι που κατέστρεψε τη Σαντορίνη7. Το ιστορικό σοβιετικό πείραμα που πέτυχε να εξημερώσει τις αλεπούδες8. Εφτά τρόποι για να πάρετε τον σεβασμό που σας αξίζει!9. Μαγνησίας μύθοι και ιστορίες10. Στην Κίνα οι αρχαιότερες στον κόσμο ενδείξεις καλλιέργειας ρυζιού11. Όταν οι Έλληνες έστειλαν βόλια στους Τούρκους12. Ανακαλύφθηκαν σφραγίσματα δοντιών ηλικίας 13.000 ετών13. Ο πολιτισμός των Αζτέκων κατέρρευσε από επιδημία διάρροιας14. Έρνεστ Χέμινγουεϊ: Η ευτυχία των έξυπνων ανθρώπων είναι το πιο σπάνιο πράγμα που ξέρω15. Η ιστορία του ΑΤΜ16. Άγιος Δημήτριος17. 10 σκοτεινά μυστικά της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας18. Τα Φρέσκα του Οκτωβρίου19. Ζυμαρικά ολικής άλεσης με σάλτσα από πράσο και κιμά20. Κέϊκ καρότου---

10 ανεκπλήρωτοι έρωτες από την Ελληνική ΜυθολογίαΟι αρχαίοι ημών πρόγονοι είχαν πλούσια φαντασία (εκτός των άλλων) και σκάρωναν ιστορίες με εκπλήξεις και ανατροπές. Παρακάτω σας παρουσιάζουμε 21 ήρωες της Ελληνικής Μυθολογίας (11 άνδρες και 10 γυναίκες) και τις μεταξύ τους ερωτικές περιπέτειες που κατέληξαν σε αρνήσεις και αποτυχίες.10. Απόλλων και ΔάφνηΗ Δάφνη ήταν κόρη του Λάδωνα ή του Πηνειού και της Γαίας. Ο Απόλλων συνάντησε τη Δάφνη σε κάποιο από τα κυνήγια του και γοητεύτηκε από την ομορφιά της. Θέλοντας να απαλλαγεί από τον αντίζηλό του Λεύκιππο, που είχε μεταμφιεστεί σε γυναίκα και βρισκόταν ανάμεσα στις νύμφες, τις συμβούλευσε να κολυμπήσουν όλες μαζί, γυμνές, για να βεβαιωθούν ότι όλες ήταν γυναίκες. Όταν αποκαλύφθηκε το φύλο του, ο Λεύκιππος βρήκε τραγικό θάνατο από τις νύμφες και την ίδια τη Δάφνη. Και ο Απόλλων όμως, δεν υπήρξε ιδιαίτερα τυχερός. Θέλησε να πλησιάσει τη Δάφνη, η οποία όμως προσπάθησε με όλη της τη δύναμη να τον αποφύγει, και όταν κατάλαβε ότι αυτό δεν ήταν δυνατό, παρακάλεσε τη μητέρα της να τη σώσει. Και πραγματικά, δημιουργήθηκε ένα χάσμα, όπου χάθηκε η Δάφνη, ενώ στη θέση της ξεπρόβαλε το ομώνυμο δέντρο. Από τα κλαδιά του, ο Απόλλων έφτιαξε ένα στεφάνι, που φορούσε πάντα στο κεφάλι του σε ανάμνηση της όμορφης νύμφης.9. Σαλμακίς και ΕρμαφρόδιτοςΟ Ερμαφρόδιτος ήταν γιος του Ερμή και της Αφροδίτης και κατοικούσε στη Φρυγία. Στα 15 του χρόνια, προικισμένος με μεγάλη ομορφιά, αποφάσισε να εγκαταλείψει την πατρίδα του και να γνωρίσει τον έξω κόσμο. Καθώς βρισκόταν στην Καρία και ξεκουραζόταν στις όχθες ενός ποταμού, τον εντόπισε η νύμφη Σαλμακίδα και τον ερωτεύτηκε. Όταν το νεαρό αγόρι βούτηξε στο ποτάμι για ένα μπάνιο, η Σαλμακίδα

βρήκε την ευκαιρία να τον αρπάξει και να τον κάνει δικό της. Ο Ερμαφρόδιτος αντιστάθηκε κι απέκρουσε τις ερωτικές διαθέσεις της Σαλμακίδας. Τότε, η νύμφη παρακάλεσε τους θεούς να κάνουν κάτι για να μην αποχωριστούν ποτέ τα κορμιά τους. Οι θεοί εισάκουσαν τις παρακλήσεις της και δημιούργησαν ένα νέο ον με δύο φύσεις.8. Αλφειός και ΑρέθουσαΗ Αρέθουσα ήταν κόρη του Νηρέα και της Δωρίδος και νύμφη της Αρτέμιδας. Την Αρέθουσα ερωτεύτηκε στην Πελοπόννησο ο κυνηγός Αλφειός. Εκείνη, όμως, τον απέκρουσε, επειδή ήθελε να διατηρήσει την αγνότητά της κι έφυγε από την Πελοπόννησο με τη βοήθεια της Αρτέμιδας. Διέσχισε τη θάλασσα, έφθασε στο νησί Ορτυγία, που βρίσκεται στις Συρακούσες της Σικελίας κι εκεί μεταμορφώθηκε σε πηγή. Τόσο σφοδρός, όμως, ήταν ο έρωτας του Αλφειού, ώστε κι αυτός μεταμορφώθηκε σε ποταμό και διασχίζοντας το πέλαγος ενώθηκε με τα νερά της πηγής της Αρέθουσας.7. Απημοσύνη και ΕρμήςΗ Απημοσύνη ήταν πριγκίπισσα της Κρήτης, κόρη του Κατρέα, ενός από τους γιους του Μίνωα. Όμορφη καθώς ήταν, προκάλεσε το ερωτικό ενδιαφέρον τού Ερμή, ψυχοπομπού και αγγελιοφόρου των θεών. Μία μέρα, o Ερμής την εντόπισε στη Ρόδο κι άρχισε να την καταδιώκει. Αυτή ήταν πιο γρήγορη και με διάφορα κόλπα κατόρθωνε να του ξεφύγει. Ο Ερμής την παραφύλαξε κοντά σ’ένα ποτάμι, όπου θα έπαιρνε το μπάνιο της. Ο πανούργος θεός έστρωσε το δρόμο με φρεσκογδαρμένα τομάρια και περίμενε. Όταν αυτή εμφανίστηκε, γλίστρησε πάνω στο οδόστρωμα και ο Ερμής όρμησε κατά πάνω της και τη βίασε. Η Απημοσύνη έμεινε έγκυος και όταν προσπάθησε να εξηγήσει το συμβάν στον αδελφό της Αλθαιμένη, αυτός δεν την πίστεψε. Σε μία έκρηξη οργής για τα ψέματα της αδελφής του, όπως πίστευε, την κλώτσησε μέχρι θανάτου.6. Αθηνά και ΉφαιστοςΟ Ήφαιστος, ο κουτσός και κακάσχημος θεός του Ολύμπου, βοήθησε τον Δία με το τσεκούρι του να γεννήσει μέσα από το κεφάλι του τη θεά Αθηνά. Αργότερα, ερωτεύτηκε την Αθηνά, αλλά η θεά απέκρουσε τον έρωτά του, καθώς ήθελε πάση θυσία να κρατήσει την αγνότητά της. Ο Ήφαιστος προσπάθησε να τη βιάσει, απέτυχε όμως και από το σπέρμα του που έπεσε στη γη της Αττικής γεννήθηκε ο Εριχθόνιος. Η Αθηνά δείχνοντας μεγαλοψυχία υιοθέτησε το παιδί, που όταν μεγάλωσε έγινε βασιλιάς της Αθήνας.5. Απόλλων και ΚασσάνδραΗ Κασσάνδρα ήταν μια από τις ομορφότερες κόρες του βασιλιά της Τροίας Πρίαμου και της Εκάβης. Ο Απόλλων την ερωτεύτηκε σφόδρα και για να την πείσει να γίνει δική του, της υποσχέθηκε ότι θα της μάθαινε να προλέγει το μέλλον. Η Κασσάνδρα δέχθηκε κι αφού έμαθε τη μαντική τέχνη αρνήθηκε να ενδώσει στις ερωτικές επιθυμίες του Απόλλωνα. Τότε, ο θεός για να την εκδικηθεί την καταδίκασε να προλέγει τις συμφορές, αλλά να μην γίνεται πιστευτή από τους άλλους.4. Αστερία, Ζευς και ΠοσειδώνΗ Αστερία, κόρη του Τιτάνα Κίου και της Φοίβης και ανιψιά του Δία, ήταν θεά των νυχτερινών χρησμών και των πεφταστεριών. Ήταν παντρεμένη με τον Τιτάνα Πέρση και είχαν μία κόρη, την Εκάτη. Ο Δίας τη φλέρταρε έντονα κι αυτή για να τον αποφύγει μεταμορφωνόταν σε διάφορα ζώα. Ως ορτύκι έπεσε στο Αιγαίο και μεταμορφώθηκε στο νησί της Ορτυγίας (με το όνομα αυτό απαντάται, σήμερα, νησίδα των Συρακουσών). Ερωτευμένος μαζί της ήταν και ο Ποσειδώνας και για να τον αποφύγει μεταμορφώθηκε στο νησί της Δήλου, όπου η αδελφή της Λητώ γέννησε τα παιδιά του Δία Απόλλωνα και Αρτέμιδα.

3. Ποσειδών και ΔήμητραΟι ερωτικές περιπέτειες του Ποσειδώνα ήταν πολυάριθμες. Μία από αυτές ήταν με τη θεά Δήμητρα, που τύχαινε να είναι αδελφή του. Μία μέρα που η Δήμητρα περιπλανιόταν στην Αρκαδία για την ανεύρεση της κόρης της Περσεφόνης, την οποία είχε απαγάγει ο Άδης, την πλησίασε ο Ποσειδώνας με ερωτικούς σκοπούς, τους οποίους εκείνη απέκρουσε. Για να του ξεφύγει μεταμορφώθηκε σε φοράδα και κρύφτηκε ανάμεσα στ’άλογα που έβοσκαν εκεί κοντά. Ο Ποσειδώνας, όμως, πήρε τη μορφή αλόγου κι ενώθηκε μαζί της. Από την ένωσή τους γεννήθηκε ένα άλογο, ο Αρείωνας και μία κόρη, το όνομα της οποίας αποκαλυπτόταν μόνο σε όσους συμμετείχαν στα μυστήρια της αρκαδικής πόλης της Λυκόσουρας.2. Αριάδνη και ΘησεύςΗ Αριάδνη, κόρη του βασιλιά της Κρήτης Μίνωα και της Πασιφάης, ερωτεύτηκε τον Θησέα, όταν αυτός κατέφθασε στην Κρήτη για να σκοτώσει τον ετεροθαλή αδελφό της Μινώταυρο, που κάθε χρόνο κατασπάραζε επτά νέους και επτά νέες από την Αθήνα. Τον βοήθησε με τον περίφημο μίτο να βρει το δρόμο του μέσα από το Λαβύρινθο και να σκοτώσει τον Μινώταυρο. Ο Θησέας φεύγοντας από την Κρήτη πήρε μαζί του την Αριάδνη για να την κάνει γυναίκα του. Στο δρόμο για την Αθήνα το πλοίο τους σταμάτησε στη Νάξο, όπου ο Θησέας εγκατέλειψε την Αριάδνη κι εξαφανίστηκε. Μία εκδοχή του μύθου τον θέλει να ήταν ερωτευμένος με την Αίγλη, κόρη του Πανοπέα από τη Φωκίδα.1. Γαλάτεια και ΠολύφημοςΟ Πολύφημος είναι πασίγνωστος Κύκλωπας από την Οδύσσεια του Ομήρου. Γιος του Ποσειδώνα, ήταν ερωτευμένος με την όμορφη Γαλάτεια. Αυτή απέκρουε τον έρωτά του, επειδή είχε μάτια μόνο για τον Άκι, τον γιο του Φαύνου. Μία μέρα, ο Πολύφημος τους είδε μαζί και από τη ζήλια του πέταξε ένα βράχο πάνω στον Άκι και τον σκότωσε. Οι θεοί μεταμόρφωσαν τον Άκι σε ποταμό, όπου η Γαλάτεια περνούσε τις ώρες της, θρηνώντας την απώλεια του αγαπημένου της.---

Αποφθέγματα και παροιμίες για τον ΟκτώβριοΑϊ Δημητράκη, μικρό Καλοκαιράκι. Ο Οκτώβρης συγυρίζει, ναφθαλίνη θα μυρίσει Οκτώβρης και δεν έσπειρες, οχτώ σωρούς δεν έκανες… Οκτώβρης και δεν έσπειρες; Λίγο σιτάρι θα’χεις. Όποιος σπέρνει τον Οκτώβρη, έχει οκτώ σειρές στ’αλώνι. Το οκτωβριανό το λάδι, άλλος μήνας δεν το βγάζει. ---

28 Οκτωβρίου 1940H Ιταλία κηρύσσει πόλεμο και προσβάλλει τα από Αλβανίας σύνορα της Ελλάδας. Συνάντηση Χίτλερ Μουσσολίνι στη Φλωρεντία, τοπική ώρα 11.00. "Φύρερ, προελαύνουμε.." ήταν τα πρώτα λόγια του Μουσσολίνι.Ο ελληνοϊταλικός πόλεμος του 1940 ήταν η πολεμική σύγκρουση μεταξύ Ελλάδας και Ιταλίας, η οποία διήρκεσε από τις 28 Οκτωβρίου 1940 μέχρι τις 23 Απριλίου 1941. Επίσημη έναρξη του Πολέμου θεωρείται η “επίδοση του τελεσιγράφου”, ενώ μετά τις 6 Απριλίου 1941, με την επέμβαση των Γερμανών, συνεχίστηκε ως ελληνοϊταλικογερμανικός πόλεμος.Ο πόλεμος αυτός ήταν το αποτέλεσμα της επεκτατικής πολιτικής του φασιστικού καθεστώτος του Μπενίτο Μουσολίνι που είχε εγκαθιδρύσει στην Ιταλία. Στα μέσα του 1940, ο Μπενίτο Μουσολίνι, έχοντας ως πρότυπο τις κατακτήσεις του Αδόλφου

Χίτλερ, θέλησε να αποδείξει στους Γερμανούς συμμάχους του Άξονα ότι μπορεί και ο ίδιος να οδηγήσει την Ιταλία σε ανάλογες στρατιωτικές επιτυχίες. Η Ιταλία είχε ήδη κατακτήσει την Αλβανία από την άνοιξη του 1939, καθώς και πολλές βρετανικές βάσεις στην Αφρική, όπως τη Σομαλιλάνδη, το καλοκαίρι του 1940, αλλά αυτές δεν ήταν επιτυχίες ανάλογες αυτών της ναζιστικής Γερμανίας. Ταυτόχρονα ο Μουσολίνι επιθυμούσε να ισχυροποιήσει τα συμφέροντα της Ιταλίας στα Βαλκάνια, που ένοιωθε ότι απειλούνταν από τη γερμανική πολιτική από την στιγμή που η Ρουμανία είχε δεχθεί την γερμανική προστασία για τα πετρελαϊκά της κοιτάσματα.Τις πρώτες πρωινές ώρες της 28ης Οκτωβρίου του 1940, ο Ιταλός Πρέσβης στην Αθήνα, Εμανουέλε Γκράτσι επέδωσε ιδιόχειρα στον Έλληνα Πρωθυπουργό Ιωάννη Μεταξά, στην οικία του δεύτερου, στην Κηφισιά, τελεσίγραφο, με το οποίο απαιτούσε την ελεύθερη διέλευση του Ιταλικού στρατού από την Ελληνοαλβανική μεθόριο, προκειμένου στη συνέχεια να καταλάβει κάποια στρατηγικά σημεία του Ελληνικού Βασιλείου, (λιμένες, αεροδρόμια κλπ.), για τις ανάγκες ανεφοδιασμού και άλλων διευκολύνσεών του για τη μετέπειτα προώθησή του στην Αφρική. Μετά την άρνηση του Πρωθυπουργού (το περίφημο “όχι”), ιταλικές στρατιωτικές δυνάμεις άρχισαν τις στρατιωτικές επιχειρήσεις εισβολής στην Ελλάδα.Αξίζει να σημειωθεί στο σημείο αυτό, ότι ανεξάρτητα των όσων έχουν γραφεί κατά καιρούς σε διάφορα έντυπα, ο πόλεμος αυτός δεν ήταν αιφνίδιος. Η επίδοση του τελεσιγράφου αναμενόταν ήδη από ημέρα σε ημέρα, η δε ημερομηνία αυτή της επίδοσης θεωρούνταν η πλέον πιθανή δεδομένου ότι αποτελούσε εθνική επέτειο του φασισμού στην Ιταλία από το 1925. Αλλά και από ένα τεράστιο δίκτυο πληροφοριών που είχε αναπτυχθεί τότε, σε συνδυασμό με διάφορα γεγονότα όπως αναφέρονται παρακάτω, οδηγούσαν με απόλυτη ακρίβεια την επερχόμενη πολεμική σύγκρουση κατά την οποία η Ελλάδα βρέθηκε τουλάχιστον έτοιμη να την αντιμετωπίσει.Ο Ελληνικός Στρατός αντεπιτέθηκε και ανάγκασε τον ιταλικό σε υποχώρηση και μέχρι τα μέσα Δεκεμβρίου, σχεδόν το ένα τέταρτο του εδάφους της Αλβανίας είχε καταληφθεί από τους Έλληνες. Η αντεπίθεση των Ιταλών, το Μάρτιο του 1941, απέτυχε, με κέρδος μόνο μικρές εδαφικές εκτάσεις στην περιοχή της Χειμάρρας. Τις πρώτες μέρες του Απριλίου, με την έναρξη της γερμανικής επίθεσης, οι Ιταλοί ξεκίνησαν και αυτοί νέα αντεπίθεση. Από τις 12 Απριλίου, ο Ελληνικός Στρατός άρχισε να υποχωρεί από την Αλβανία, για να μην περικυκλωθεί από τους προελαύνοντες Γερμανούς. Ακολούθησε η συνθηκολόγηση με τους Γερμανούς, στις 20 Απριλίου και με τους Ιταλούς, τρεις μέρες αργότερα, οι οποίες περαίωσαν τυπικά τον ελληνοϊταλικόγερμανικό πόλεμο.Η απόκρουση της ιταλικής εισβολής αποτέλεσε τη πρώτη νίκη των Συμμάχων κατά των δυνάμεων του Άξονα στη διάρκεια του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου και ανύψωσε το ηθικό των λαών στη σκλαβωμένη Ευρώπη. Πολλοί ιστορικοί υποστηρίζουν ότι η νίκη των Ελλήνων επηρέασε την έκβαση ολόκληρου του πολέμου, καθώς υποχρέωσε τους Γερμανούς να αναβάλουν την επίθεση κατά της Σοβιετικής Ένωσης, προκειμένου να βοηθήσουν τους συμμάχους τους Ιταλούς που έχαναν τον πόλεμο με την Ελλάδα. Η καθυστερημένη επίθεση τον Ιούνιο του 1941, ενέπλεξε τις γερμανικές δυνάμεις στις σκληρές συνθήκες του ρωσικού χειμώνα, με αποτέλεσμα την ήττα τους στη διάρκεια της Μάχης της Μόσχας.---

Κέρος: Το αρχαιότερο νησιωτικό ιερό στον κόσμο αποκαλύπτει τα μυστικά τουΓια τα νέα εντυπωσιακά ευρήματα που εντοπίστηκαν στην Κέρο, κάνει λόγο δημοσίευμα των Times, μετά από μία δεκαετία έρευνας.

Σύμφωνα με τον ιστότοπο της αγγλικής εφημερίδας, μία από τις πιο αινιγματικές αρχαίες θέσεις στην Ελλάδα αποκαλύπτει νέα επίπεδα πολυπλοκότητας, μετά από μία δεκαετία έρευνας. Και αμέσως εξηγεί ότι πρόκειται για την εύρεση μιας εντυπωσιακής κλίμακας κι ενός δρόμου (μονοπατιού) που συνέδεε τον πετρώδη λόφο Κάβο της Κέρου με τη βραχονησίδα Δασκαλιό, περιοχές οι οποίες στην αρχαιότητα συνδέονταν μεταξύ τους με μια λεπτή λωρίδα γης (και τον καταποντισμένο σήμερα δρόμο). Τα ευρήματα, όπως αναφέρει το δημοσίευμα, χρονολογούνται από την εποχή των Πυραμίδων της Αιγύπτου.“Το αρχαιότερο νησιωτικό ιερό στον κόσμο”, σύμφωνα με τον γνωστό βρετανό αρχαιολόγο, Σερ Κόλιν Ρένφριου, που ερευνά εδώ και χρόνια την περιοχή, βρίσκεται στο απόμερο και ακατοίκητο νησί της Κέρου στα νότια των Κυκλάδων, μεταξύ Νάξου και Σαντορίνης, επίσης σημαντικά κέντρα της Εποχής του Χαλκού. Όπως αναφέρουν οι Times, εκεί όπου ο δρόμος συναντά την απότομη πλαγιά του Κάβου, οι πρόσφατες ανασκαφές έχουν φέρει στην επιφάνεια μια σκάλα, που ανεβαίνει την πλαγιά προς τις δυο περιοχές όπου γίνονταν οι “τελετουργικές εναποθέσεις”.Πρόκειται για τις εναποθέσεις εκατοντάδων σπασμένων κομματιών από μαρμάρινα κυκλαδικά ειδώλια, καθώς και από μαρμάρινες λεκάνες και ασυνήθιστα κεραμικά αγγεία πόσης κρασιού, που φέρουν το παρατσούκλι “σαλτσιέρες”, εξαιτίας του σχήματός τους. Είναι εντυπωσιακό ότι σχεδόν κανένα από τα μαρμάρινα κομμάτια δεν “κολλάει” με άλλο και κανένα ολόκληρο ειδώλιο ή αγγείο δεν έχει βρεθεί, αλλά ούτε και κάποιο ίχνος από θραύση στη γύρω περιοχή, γεγονός που υποδηλώνει ότι τα κομμάτια έρχονταν στον Κάβο ήδη σπασμένα από άλλο μέρος.Επιπλέον, κανένα από τα 500 και πλέον κομμάτια ειδωλίων ή τα 2.500 περίεργα κομμάτια μαρμάρινων λεκανών δεν έχει βρει το ταίρι του σε κάποιο κυκλαδικό αντικείμενο που εντοπίστηκε αλλού ή αποκτήθηκε μέσω της αγοράς παράνομης διακίνησης αρχαιοτήτων. “Φαίνεται ότι υπήρχε ένα είδος υποχρέωσης να φέρνουν ένα κομμάτι σπασμένου ειδωλίου και να το αποθέτουν στο ιερό νησί της Κέρου, πιθανότατα διαμένοντας μερικές μέρες στο Δασκαλιό κατά τη διάρκεια της ολοκλήρωσης της τελετής”, είχε υποθέσει πριν έξι χρόνια ο καθηγητής Ρένφριου (The Times, June 18, 2011).Το ύφος της κεραμικής, αλλά και οι ραδιοχρονολογήσεις, αποδεικνύουν ότι οι τελετουργικές εναποθέσεις έγιναν κυρίως μεταξύ 2750 και 2550 π. Χ., με σταδιακή μείωση στον επόμενο ενάμιση αιώνα. Η πρόσφατα ανακαλυφθείσα σκάλα είναι “συνομήλικη” της τελετουργικής δραστηριότητας.Σημειώνεται ότι στη νησίδα Δασκαλιό έχουν εντοπιστεί από το 2008 τα κατάλοιπα πέτρινου τελετουργικού κτιρίου μήκους 16 μ., που χρονολογείται μεταξύ 2550 και 2400 π. Χ. και το οποίο εγκαταλείφθηκε περίπου το 2000 π. Χ. Σύμφωνα με τον κ. Ρένφριου, είναι “το μεγαλύτερο γνωστό κτίριο της Πρωτοκυκλαδικής Περιόδου”, η δε περιοχή “έχει την πιο εντυπωσιακή δημόσια αρχιτεκτονική στις Κυκλάδες για την εποχή, που όμοιά της δεν υπάρχει πουθενά στην ευρύτερη περιοχή του Αιγαίου”.Επιπλέον, όπως είχε γίνει γνωστό το 2008, μέσα στο κτίριο εντοπίστηκαν τρία χάλκινα τσεκούρια, τα οποία ζυγίζουν περισσότερο από ένα κιλό, γεγονός πολύ σημαντικό για τη μεταλλουργία του νησιού, που πιθανόν έπαιξε τον ρόλο της στη σπουδαιότητα της εγκατάστασης, ενώ ένα μικρότερο κυκλικό κτίριο στο Δασκαλιό, που έκρυβε 350 θαλάσσια βότσαλα στο εσωτερικό του και βρέθηκε στην ίδια ανασκαφική περίοδο, δείχνει τελετουργικές πρακτικές και στη θέση της σημερινής βραχονησίδας.“Η σημασία του ιερού της Κέρου ως το πρώτο σημαντικό θρησκευτικό κέντρο στο Αιγαίο της Εποχής του Χαλκού ενισχύεται από τα νέα ευρήματα στην εγκατάσταση του Δασκαλιού” δήλωσε πρόσφατα ο κ. Ρένφριου, σύμφωνα με τη βρετανική

εφημερίδα. “Οι κύριες τελετουργικές εναποθέσεις σπασμένων μαρμάρινων ειδωλίων και αγγείων, καθώς και κεραμικών αγγείων πόσης, έγιναν στον Κάβο της Κέρου, χωρίς να συνοδεύονται από την παρουσία εντυπωσιακών κατασκευών ή κάποιου μεγάλου συγκροτήματος κτιρίων”, τόνισε, συμπληρώνοντας:“Αντίθετα, αυτά τα μνημειώδη κτίρια κατασκευάστηκαν στον οικισμό του Δασκαλιού, ο σχεδιασμός και τα μνημειώδη χαρακτηριστικά του οποίου τώρα αρχίζουν να γίνονται κατανοητά. Ήταν σαφώς το σημαντικότερο τελετουργικό κέντρο των Κυκλάδων στο κέντρο του Αιγαίου από τις αρχές της 3ης χιλιετίας π. Χ., αναμφισβήτητα κάπου 500 χρόνια νωρίτερα από οποιοδήποτε άλλο τελετουργικό κέντρο στο προϊστορικό Αιγαίο”, ανέφερε ο Βρετανός καθηγητής.---

Αρχαίοι Έλληνες πίσω από τον Πήλινο Στρατό της ΚίναςΜία συγκλονιστική αρχαιολογική ανακάλυψη έρχεται στο φως, καθώς ειδικοί εκτιμούν ότι η Κίνα και η Δύση είχαν έρθει σε επαφή 1.500 χρόνια πριν φτάσει ο Μάρκο Πόλο στη χώρα. Σύμφωνα με το BBC, οι αρχαιολόγοι εκτιμούν ότι η έμπνευση για τον πήλινο στρατό, που βρέθηκε σε τάφο του πρώτου αυτοκράτορα, κοντά στην σημερινή πόλη Ξιάν, προήλθε από την αρχαία Ελλάδα.Υποστηρίζουν, επίσης, ότι Αρχαίοι Έλληνες τεχνίτες εκπαίδευαν τους Κινέζους τον 3ο αιώνα π.Χ. Μέχρι σήμερα πιστευόταν ότι το ταξίδι του Μάρκο Πόλο τον 13ο αιώνα ήταν η πρώτη επαφή Ευρωπαίου με τον κινεζικό πολιτισμό.“Τώρα έχουμε στοιχεία ότι υπήρξε στενή επαφή μεταξύ του Πρώτου Αυτοκράτορα της Κίνας και της Δύσης πριν το επίσημο άνοιγμα του Δρόμου του Μεταξιού. Αυτό είναι πιο νωρίς απ’ότι πιστεύαμε μέχρι σήμερα”, λέει ο επικεφαλής αρχαιολόγος Λι Χιουτζέν του Μουσείου του Αυτοκράτορα Κιν Σι Χουάνγκ.Ξεχωριστή μελέτη δείχνει ότι ευρωπαϊκής προέλευσης μιτοχονδριακό DNA βρέθηκε σε περιοχές της επαρχίας Ξινγιάνγκ που σημαίνει ότι Δυτικοί κατοικούσαν και πέθαναν εκεί πριν και μετά την εποχή του Πρώτου Αυτοκράτορα.Χωρικοί ήταν εκείνοι που ανακάλυψαν τα 8.000 πήλινα αγάλματα θαμμένα σε απόσταση μικρότερη του ενός χιλιομέτρου από τον τάφο του Πρώτου Αυτοκράτορα το 1974. Όμως, μέχρι σήμερα δεν υπήρχε εξήγηση ούτε και παράδοση να συνδέει την κατασκευή αυτών των γιγαντιαίων αγαλμάτων.Η εξήγηση που δίνει πλέον ο Δρ Χιουτζέν είναι ότι η επιρροή για την κατασκευή τους ήρθε εκτός Κίνας. “Τώρα πιστεύουμε ότι ο Πήλινος Στρατός, οι Ακροβάτες και τα χάλκινα αγάλματα που βρέθηκαν στο σημείο έχουν την έμπνευσή τους στην αρχαία Ελλάδα”, λέει με βεβαιότητα. Και ο καθηγητής Λούκας Νίκελ από το Πανεπιστήμιο της Βιέννης λέει ότι τα αγάλματα με ακροβάτες του τσίρκου που βρέθηκαν πρόσφατα στον τάφο του Πρώτου Αυτοκράτορα υποστηρίζουν αυτή τη θεωρία.Πιστεύει ότι ο Πρώτος Αυτοκράτορας επηρεάστηκε από την άφιξη των ελληνικών αγαλμάτων στην Κεντρική Ασία έναν αιώνα μετά τον Μέγα Αλέξανδρο, ο οποίος πέθανε το 323 π.Χ. “Φαντάζομαι ότι ένας έλληνας γλύπτης βρέθηκε εκεί και εκπαίδευσε τους ντόπιους”, λέει.---

Νέα στοιχεία για το τσουνάμι που κατέστρεψε τη ΣαντορίνηΤο καταστροφικό τσουνάμι που σάρωσε το προϊστορικό Αιγαίο μετά την κατακλυσμική έκρηξη του ηφαιστείου της Σαντορίνης δεν προκλήθηκε από την ταυτόχρονη κατάρρευση των τοιχωμάτων της καλδέρας, όπως πίστευαν έως τώρα οι

επιστήμονες, αλλά από την τεράστια ποσότητα πυροκλαστικών ηφαιστειακών υλικών που έπεσαν απότομα μέσα στη θάλασσα.Αυτό προκύπτει από μία νέα έρευνα Ελλήνων και άλλων επιστημόνων, που δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση “Nature Communications”, με επικεφαλής την Παρασκευή Νομικού, επίκουρη καθηγήτρια Φυσικής Γεωγραφίας και Γεωλογικής Ωκεανογραφίας του Τμήματος Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος του Πανεπιστημίου Αθηνών.Τα στοιχείαΟι επιστήμονες παρουσιάζουν νέα βαθυμετρικά και σεισμικά στοιχεία, τα οποία αποδεικνύουν ότι η καλδέρα δεν ήταν ανοιχτή προς τη θάλασσα κατά τη διάρκεια της κύριας φάσης της έκρηξης, αλλά πλημμύρισε με νερό, αφότου η έκρηξη είχε πια ολοκληρωθεί.Η μέχρι σήμερα κυρίαρχη θεωρία ήταν ότι κατά την ηφαιστειακή έκρηξη, εξαιτίας της οποίας κατέρρευσε το ηφαιστειακό συγκρότημα στη θάλασσα, δημιουργήθηκε μία τεράστια καλδέρα, με διαστάσεις δέκα επί επτά χιλιομέτρων, και αυτή η κατάρρευση προκάλεσε τσουνάμι. Η νέα θεωρία αμφισβητεί τις έως τώρα εκτιμήσεις για το πώς προκλήθηκε το τσουνάμι.Πώς μεγάλωσε και πλημμύρισε η προϋπάρχουσα καλδέραΟι πρόσφατες έρευνες της κ. Νομικού και των άλλων ερευνητών, που έγιναν στον βυθό γύρω από το νησί, έφεραν στο φως στα βορειοδυτικά της καλδέρας ένα υποθαλάσσιο κανάλι, πλάτους ενός χιλιομέτρου και μήκους τριών χιλιομέτρων, το οποίο συνέδεε την καλδέρα με τη θάλασσα. Αυτό το κανάλι, το οποίο αρχικά είχε κλείσει από την τέφρα και υλικά της έκρηξης, στη συνέχεια (όπως ένα φράγμα που σπάει) υποχώρησε ξαφνικά και έτσι η έως τότε σχεδόν στεγνή καλδέρα γέμισε με θαλασσινό νερό, μέσα σε λιγότερο από δύο ημέρες ή ακόμη και σε λίγες ώρες.Όταν έγινε η ηφαιστειακή έκρηξη, σύμφωνα με τους επιστήμονες, υπήρχε ελάχιστο έως καθόλου νερό μέσα στην καλδέρα, η οποία ήταν απομονωμένη από τη γύρω θάλασσα. Προ της έκρηξης, στο βόρειο τμήμα του ηφαιστειακού πεδίου, η Σαντορίνη διέθετε, ήδη, μία ρηχή καλδέρα σαν λιμνοθάλασσα, που είχε δημιουργηθεί από προηγούμενη έκρηξη πριν από 18.000 χρόνια.Η κατοπινή μεγάλη έκρηξη του 1610 π.Χ. βάθυνε και διεύρυνε εκείνη την αρχαιότερη καλδέρα, η οποία τελικά πλημμύρισε με νερό, όταν στη βορειοδυτική περιοχή μεταξύ Οίας και Θηρασίας, που έως τότε ήταν πάνω από το επίπεδο της θάλασσας, άνοιξε ένα κανάλι προς τη θάλασσα. Οι επιστήμονες υπολόγισαν ότι για να γίνει αυτό, εκτοπίσθηκαν από τα εισρέοντα νερά πετρώματα όγκου 2 έως 2,5 κυβικών χιλιομέτρων.Αυτό το απότομο πλημμυρικό συμβάν, που έγινε με χρονική υστέρηση σε σχέση με την κυρίως έκρηξη, σταμάτησε όταν το νερό μέσα στην καλδέρα έφθασε στο επίπεδο της θάλασσας (κάτι ανάλογο συνέβη με την πλημμύρα που γέμισε με νερό τη Μαύρη Θάλασσα πριν περίπου 8.400 χρόνια). Λίγο μετά, τα νερά της θάλασσας άνοιξαν ακόμη δύο κανάλια στα νοτιοδυτικά της καλδέρας.Όμως, ενώ αυτή η μαζική πλημμύρα προκάλεσε κύματα μέσα στην ίδια την καλδέρα, δεν θεωρείται ικανή να έχει προκαλέσει μεγάλα κύματα έξω από αυτήν. Συνεπώς, θεωρείται απίθανο να δημιούργησε τσουνάμι, μάλιστα, τόσο μεγάλης κλίμακας. Για να είχε δημιουργηθεί τσουνάμι κατά την κατάρρευση της καλδέρας, θα πρέπει αυτή να ήταν ήδη γεμάτη νερό και να συνδεόταν με την ανοιχτή θάλασσα. Κάτι τέτοιο, όμως, όπως δείχνει η νέα μελέτη, δεν συνέβαινε τότε, αλλά συνέβη αργότερα, καθώς η καλδέρα πλημμύρισε και συνδέθηκε με τη θάλασσα μόνο όταν πια είχε τελειώσει η έκρηξη του ηφαιστείου.Τι προκάλεσε το τσουνάμι

Αντίθετα, οι ερευνητές εντόπισαν στον βυθό, στα ανοιχτά των ακτών της Σαντορίνης, εναποθέσεις πυροκλαστικών υλικών πάχους έως 60 μέτρων, τα οποία (κατά την έκρηξη του ηφαιστείου) εκτινάχθηκαν γρήγορα προς κάθε κατεύθυνση στη θάλασσα γύρω από το νησί. Αυτός ο μεγάλος όγκος των πυροκλαστικών ροών (της τάξης των 30 έως 80 κυβικών χιλιομέτρων) εκτιμάται ότι εκτόπισε, αντίστοιχα, μεγάλες ποσότητες νερού και ήταν ικανός να προκαλέσει το τσουνάμι.Όπως δήλωσε στο Αθηναϊκό και Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων η κ. Νομικού, “εδώ και χρόνια οι επιστήμονες μελετούν τη μορφολογία του ηφαιστείου της Σαντορίνης για να βρουν ποια τμήματά του καταποντίστηκαν και ποια έμειναν στην επιφάνεια μετά την έκρηξη. Η νέα μελέτη μας δείχνει ότι υπήρχε ένα κανάλι μεταξύ Οίας και Θηρασιάς, το οποίο μπαζώθηκε από την έκρηξη και έτσι η κύρια καλδέρα γκρεμίστηκε χωρίς να προκαλέσει τσουνάμι. Στη συνέχεια, όταν έσπασε το φράγμα στο κανάλι μεταξύ Οίας και Θηρασιάς, εισχώρησε το θαλασσινό νερό στην καλδέρα το πολύ μέσα σε δύο ημέρες”.“Κάτι τέτοιο, όμως, δεν προκάλεσε το τσουνάμι. Αυτό δημιουργήθηκε, επειδή κατά την τρίτη και την τέταρτη φάση της έκρηξης εκτινάχθηκαν στον αέρα μεγάλες ποσότητες ηφαιστειακής τέφρας, πυροκλαστικές ροές που στη συνέχεια εισχώρησαν στον υποθαλάσσιο χώρο. Αυτές τελικά προκάλεσαν το τσουνάμι, το οποίο επηρέασε τη βόρεια Κρήτη και όλη την ανατολική Μεσόγειο”, πρόσθεσε η Ελληνίδα επιστήμονας.Κύματα ύψους, τουλάχιστον, εννέα μέτρων έφθασαν στη βόρεια Κρήτη και πλημμύρισαν διάφορες περιοχές, όπως δείχνουν ευρήματα σε μινωικές αρχαιολογικές τοποθεσίες, όπως το Παλαιόκαστρο. Αυτή η νέα θεωρία είναι σύμφωνη με υπάρχουσες μελέτες, που αποδεικνύουν ότι οι πυροκλαστικές ροές ήταν, επίσης, η κύρια αιτία για το τσουνάμι που προκλήθηκε κατά την ισχυρή έκρηξη του ηφαιστείου Κρακατόα της Ινδονησίας το 1883.Πλήγμα στους Μινωίτες, αλλά όχι κατάρρευσηΗ έκρηξη του ηφαιστείου της Σαντορίνης κατά την Ύστερη Εποχή του Χαλκού ήταν μία από τις μεγαλύτερες των τελευταίων 10.000 ετών σε όλον τον κόσμο. Η επικρατέστερη επιστημονική εκτίμηση είναι ότι η έκρηξη του ηφαιστείου της Θήρας έγινε περίπου το 1610 π.Χ. (συν πλην 15 χρόνια).Ο Μινωικός Πολιτισμός στην Κρήτη καταστράφηκε πολύ αργότερα, περί το 1450 π.Χ. Συνεπώς, σύμφωνα με την κ. Νομικού, η έκρηξη του ηφαιστείου και το επακόλουθο τσουνάμι αποτέλεσε μεν ένα πλήγμα που κατέστησε πιο ευάλωτο τον πολιτισμό των Μινωιτών, αλλά ο τελευταίος κατέρρευσε από άλλες ενδογενείς αιτίες, τουλάχιστον ενάμιση αιώνα αργότερα.Στη νέα μελέτη συμμετείχαν, από ελληνικής πλευράς, ο καθηγητής Δημήτρης Παπανικολάου και η Δανάη Λαμπρίδου του Τμήματος Γεωλογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, καθώς, επίσης, επιστήμονες από τη Γαλλία, τη Βρετανία, τη Γερμανία, τις ΗΠΑ και την Ισλανδία.--

Το ιστορικό σοβιετικό πείραμα που πέτυχε να εξημερώσει τις αλεπούδεςΠολλοί προσπάθησαν να κρατήσουν αλεπούδες ως κατοικίδια, όλοι όμως κατέληξαν με κατεστραμμένα σπίτια. Κι όμως, ένα πείραμα που ξεκίνησε στη Σοβιετική Ένωση και συνεχίζεται εδώ και 50 χρόνια στη Σιβηρία αποδεικνύει ότι οι επιλεκτικές διασταυρώσεις μπορούν να κάνουν αυτό το επιθετικό ζώο ήρεμο σαν σκυλάκι.Το μεγάλο πείραμα για την εξημέρωση της κόκκινης αλεπούς ξεκίνησε το 1959 από τον γενετιστή Νμίτρι Μπελιάεφ, ο οποίος ουσιαστικά ήθελε να επαναλάβει τη

διαδικασία εξημέρωσης του λύκου και της μεταμόρφωσής του στον εξημερωμένο σκύλο.Σ’ένα υπαίθριο εκτροφείο κοντά στο Εργαστήριο Κυτταρολογίας και Γενετικής του Νοβοσιμπίρσκ, ο Μπελιάεφ διάλεγε συστηματικά τις πιο ήμερες αλεπούδες, αυτές που αντιδρούσαν λιγότερο επιθετικά στην ανθρώπινη παρουσία, και τις διασταύρωνε μεταξύ τους για να δημιουργήσει ολοένα και πιο ήμερα ζώα, ουσιαστικά μια διαδικασία τεχνητής αντί φυσικής επιλογής.Γενιά με γενιά, οι αλεπούδες συμπεριφέρονταν όλο και περισσότερο σαν κατοικίδια σκυλιά. Πενήντα χρόνια μετά την έναρξη του πειράματος, τα εξημερωμένα πειραματόζωα κουνούν την ουρά και κλαψουρίζουν με ανυπομονησία όταν δουν άνθρωπο να πλησιάζει για να τις χαϊδέψει. Η συμπεριφορά τους δείχνει να μην έχει πια καμία σχέση με τις άγριες αλεπούδες, οι οποίες ακόμα κι αν μεγαλώσουν με ανθρώπους παραμένουν απείθαρχες, γίνονται τελικά επιθετικές κι έχουν την τάση να καταστρέφουν ό,τι βρίσκουν μπροστά τους.Το πείραμα επιβεβαίωσε έτσι την υπόθεση των εξελικτικών βιολόγων ότι οι άνθρωποι εξημέρωσαν τον λύκο με επιλεκτικές διασταυρώσεις ανάμεσα στα πιο ήρεμα ζώα. Η συμπεριφορά, όμως, δεν ήταν το μόνο χαρακτηριστικό που άλλαξε… Οι αλεπούδες άρχισαν με τον καιρό να εμφανίζουν νέα μορφολογικά χαρακτηριστικά, όπως λευκό τρίχωμα, κοντά πόδια και πιο πλατύ κεφάλι.Παραμένει ασαφές αν τα χαρακτηριστικά αυτά εξελίχθηκαν ως αποτέλεσμα της στενότητας χώρου μέσα στα μικρά κλουβιά όπου ζουν οι αλεπούδες ή αν ήταν μία παράπλευρη συνέπεια της επιλογής “ήρεμων” γονιδίων. Ορισμένοι επιστήμονες υποψιάζονται ότι τόσο οι συμπεριφορικές, όσο και οι μορφολογικές αλλαγές, προήλθαν από ορμονικές μεταβολές, αν και αυτό δεν έχει αποδειχθεί οριστικά.Παρόλο που η βιολογία της εξημέρωσης δεν είναι ακόμα καλά κατανοητή, ο Μπελιάεφ “ίσως είναι ο άνθρωπος που προσέφερε περισσότερα στην κατανόηση της διαδικασίας μέσω της οποίας εξημερώθηκαν οι λύκοι” έγραφε το περιοδικό Scientific American το 2010, ενώ οι New York Times χαρακτήρισαν την προσπάθεια “το πιο ασυνήθιστο πρόγραμμα εκτροφής που έχει υλοποιηθεί ποτέ”.Στα 50 χρόνια που συνεχίζεται, το πείραμα του Μπελιάεφ συνάντησε σημαντικές οικονομικές δυσκολίες, σήμερα όμως εξασφαλίζει χρήματα, πουλώντας εξημερωμένες αλεπούδες ως κατοικίδια. Κάτι που σημαίνει ότι ο ρώσος γενετιστής πέτυχε το στόχο του.Ο Μπελιάεφ πέθανε το 1985, όμως το ερευνητικό πρόγραμμα συνεχίζεται υπό την επίβλεψη της μαθήτριάς του Λουντμίλα Τρουτ, με την οποία συνεργαζόταν από την αρχή της προσπάθειας. Οι εξημερωμένες αλεπούδες εξακολουθούν έτσι να διαφοροποιούνται και να απομακρύνονται από τους συγγενείς τους στη φύση. Ποιος ξέρει; Μια μέρα ίσως γίνουν ο νέος καλύτερος φίλος του ανθρώπου.--

Εφτά τρόποι για να πάρετε τον σεβασμό που σας αξίζει!“Η συμπεριφορά είναι επιλογή. Η ευτυχία είναι επιλογή. Η αισιοδοξία είναι επιλογή. Η καλοσύνη είναι επιλογή. Το να δίνουμε είναι επιλογή. Ο σεβασμός είναι επιλογή. Ό,τι επιλογή και να κάνετε, θα σας επηρεάσει. Επιλέξτε με σοφία”. Roy T. BennettΌλοι καταλαβαίνουμε την σημασία του σεβασμού. Αλλά τι μπορούμε να κάνουμε όταν δεν τον παίρνουμε; Πώς μπορούμε να ενθαρρύνουμε τους άλλους να μας δώσουν το σεβασμό που τους δίνουμε και εμείς;Ακολουθούν εφτά τρόποι για να λαμβάνετε σεβασμό από τους ανθρώπους στη ζωή σας:1. Να είστε άνετοι με την αντιπαράθεση

Όταν κάποιος σας φέρεται άσχημα, μιλήστε του γι’αυτό. Αυτό είναι κάπως άβολο και αμήχανο αλλά απαραίτητο. Αν δεν πείτε κάτι για την συμπεριφορά του, είναι σίγουρο ότι θα συνεχίσει. Ίσως και να χειροτερεύσει. Εξηγήστε ήρεμα γιατί η συμπεριφορά του ήταν άσχημη και πώς σας έκανε να νιώσετε. Πείτε του ευγενικά αλλά αποφασιστικά ότι δεν μπορεί να σας φέρεται με αυτό τον τρόπο.2. Προσέξτε τον τόνο της φωνής σαςΠολλοί από εμάς έχουμε την κακή συνήθεια να υψώνουμε τον τόνο της φωνής μας. Καμιά φορά αυτό μοιάζει σαν οι δηλώσεις μας ή ακόμα και οι απαιτήσεις μας να ακούγονται σαν ερωτήσεις. Αυτό μειώνει την αξιοπιστία σας και σας αφαιρεί τη δύναμη στη συζήτηση. Αν θέλετε να σας σέβονται αποφύγετε να μιλάτε με αυτό τον τρόπο, με κάθε κόστος.3. Μάθετε να αφήνετε τους άλλους ανικανοποίητουςΕίναι δύσκολο να σέβονται έναν άνθρωπο που προσπαθεί να τους ικανοποιεί όλους. Ένας τέτοιος άνθρωπος αφήνει τους άλλους να τον χρησιμοποιούν σαν χαλάκι. Ποτέ δε λέει όχι. Αν είστε έτσι και εσείς τότε μάλλον δε θα παίρνετε σεβασμό ούτε από τους άλλους ούτε από τον εαυτό σας. Μάθετε να είστε εντάξει όταν εκνευρίζετε ή ενοχλείτε καμιά φορά κάποιον με την συμπεριφορά σας. Υποστηρίξτε τον εαυτό σας. Σεβαστείτε τον και οι άλλοι θα ακολουθήσουν ακόμα και αν δεν τους αρέσει κάτι τέτοιο αρχικά.4. Στηριχτείτε στην αξία σαςΜάθετε να παραδέχεστε τις δυνάμεις σας και τα κατορθώματά σας χωρίς να καυχιέστε. Αυτό θέλει πολλή εξάσκηση, αλλά είναι μια πολύ δυνατή δεξιότητα. Να παρακολουθείτε τα πράγματα που έχετε κάνει καλά. Να τα κατακτάτε. Να τα μοιράζεστε όταν είναι απαραίτητο. Πείτε στο αφεντικό σας για μια πώληση που κάνατε. Μοιραστείτε την πειθαρχική σας νίκη με τον δάσκαλο των παιδιών σας. Η θετική σας αυτό/εικόνα θα δείξει αυτοπεποίθηση, κάτι που πάντα επιβάλλει ένα ορισμένο επίπεδο σεβασμού.5. Τελειοποιήστε την τέχνη της οπτικής επαφήςΤα μάτια μας είναι το πρώτο πράγμα που προδίδουν την απουσία αυτοπεποίθησης. Όταν κοιτάμε κάτω ή στο πλάϊ όταν κάποιος μιλάει, εκλαμβάνεται ως αδιαφορία. Μας κάνει να φαινόμαστε αβέβαιοι για τον εαυτό μας και αδιάφοροι για την συζήτηση που έχουμε. Μάθετε να διατηρείτε οπτική επαφή χωρίς να κοιτάτε επίμονα. Αυτός είναι ένας εύκολος τρόπος για να δημιουργήσουμε αμοιβαίο σεβασμό.6. Να στέκεστε ίσιαΚρατήστε τους ώμους σας πίσω. Να στέκεστε σαν να είναι ένα σκοινί πάνω από την άκρη του κεφαλιού σας και σας τραβάει. Η καλή στάση υποδεικνύει αυτοπεποίθηση και αυτοσεβασμό. Δείξτε στους άλλους ότι δεν είστε ένα ασπόνδυλο άτομο.7. Απαιτήστε τοΜερικοί άνθρωποι δε θα σας δείξουν σεβασμό εκτός και αν τον ζητήσετε. Αντιμετωπίστε τη συμπεριφορά τους ευθέως. Όταν κάποιος σας διακόπτει, απλά πείτε “Συγγνώμη. Μίλαγα ακόμα”. Υποστηρίξτε τις ανάγκες σας. Κρατήστε ήρεμη τη φωνή σας και κάντε ξεκάθαρα τα μηνύματά σας. Αρνηθείτε να υποχωρήσετε.“Σεβαστείτε τον εαυτό σας και θα σας σεβαστούν και οι άλλοι” είπε ο Κομφούκιος.Εκτιμήστε τον εαυτό σας και οι άλλοι θα ακολουθήσουν. Να εξασκείτε την αυτό/φροντίδα. Να στηρίζετε τις ανάγκες σας, τα συναισθήματά σας και τις σκέψεις σας. Πάνω από όλα, να θυμάστε ότι δεν είστε περισσότερο ή λιγότερο σημαντικοί από οποιονδήποτε άλλο.---

Μαγνησίας μύθοι και ιστορίες

Τόπος με σπάνιες μορφολογικές εναλλαγές και αντιθέσεις, η Μαγνησία είναι άρρηκτα συνδεδεμένη τόσο με τις περίφημες μυθικές παραδόσεις της όσο και με το πλούσιο ιστορικό παρελθόν της.Τη Μαγνησία με τον κατάφυτο ορεινό όγκο του Πηλίου είχαν επιλέξει ως θερινή κατοικία τους οι δώδεκα ολύμπιοι θεοί. Στη Μαγνησία κατοικούσαν οι Κένταυροι, όντα που από τη μέση και πάνω ήταν άνθρωποι και από τη μέση και κάτω άλογα. Στη σπηλιά ενός εξ αυτών, του Χείρωνα, δασκάλου του Ασκληπιού, του Πηλέα και του Αχιλλέα, μεγάλωσε ο Ιάσονας, περιώνυμος αρχηγός της Αργοναυτικής εκστρατείας στην Κολχίδα.Το Πήλιο της Μαγνησίας ήταν, εξάλλου, ο τόπος όπου πραγματοποιήθηκε ο γάμος του Πηλέα, βασιλιά των Μυρμιδόνων και πατέρα του Αχιλλέα, και της Νηρηίδας Θέτιδας.Η Μαγνησία οφείλει την ονομασία της στους Μάγνητες, παλαιότατους κατοίκους της, που ανήκαν στα αιολικά φύλα. Ο τόπος κατοικήθηκε από τη Νεολιθική Εποχή, όπως φανερώνουν τα εντυπωσιακά ευρήματα στο Σέσκλο, το Διμήνι, τον Αλμυρό κ.α. Κατά τους Μυκηναϊκούς Χρόνους (14ος, 13ος αιώνας π.Χ.) άκμασε ο οικισμός της Ιωλκού. Έως τα τέλη του 6ου αιώνα π.Χ. η Μαγνησία αποτελούσε ανεξάρτητη περιοχή. Στη συνέχεια τέθηκε κάτω από τον έλεγχο των Θεσσαλών, με ένα μικρό διάλειμμα βοιωτικής κυριαρχίας (363 / 352 π.X.). Τη θεσσαλική κυριαρχία διαδέχτηκε λίγο μετά τα μέσα του 4ου αιώνα π.Χ. αυτή των Μακεδόνων. Ιδιαίτερα σημαντική στα κατοπινά χρόνια υπήρξε η ίδρυση της Δημητριάδας από το μακεδόνα βασιλιά Δημήτριο τον Πολιορκητή (αρχές του 3ου αιώνα π.Χ.). Aκολούθησαν η ρωμαϊκή κυριαρχία και η ίδρυση του Kοινού των Mαγνήτων με έδρα τη Δημητριάδα. Κατά τους Παλαιοχριστιανικούς Χρόνους (4ος / 6ος αιώνας) αναπτύχθηκαν οι χριστιανικές Φθιώτιδες Θήβες. Από το 12ο αιώνα άρχισαν να χτίζονται σε ασφαλή σημεία του Πηλίου πολυάριθμες μονές. Οι οικιστικοί πυρήνες που δημιουργήθηκαν γύρω από αυτές εξελίχθηκαν επί Τουρκοκρατίας σε σημαντικά κεφαλοχώρια, που γνώρισαν οικονομική και πνευματική ακμή κατά το 18ο αιώνα. H Μαγνησία έλαβε μέρος στην Επανάσταση του 1821 και στα απελευθερωτικά κινήματα των ετών 1854 και 1878, ενώ ενσωματώθηκε στο ελεύθερο ελληνικό κράτος το 1881. Σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη και την εν γένει φυσιογνωμία της διαδραμάτισε η εγκατάσταση προσφύγων μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή.---

Στην Κίνα οι αρχαιότερες στον κόσμο ενδείξεις καλλιέργειας ρυζιούΗ εξημέρωση και η καλλιέργεια του ρυζιού άρχισε πριν από τουλάχιστον 9.400 χρόνια στην Κίνα.Κινέζοι επιστήμονες χρονολόγησαν φυτόλιθους από ρύζι (Oryza saliva L.), που βρέθηκαν στις περιοχές Σανγκσάν και Χεχουασάν του ποταμού Γιανγκτσέ. Οι φυτόλιθοι είναι φυτικά κατάλοιπα που διασώζονται σε μικροσκοπική μορφή και είναι ορατά μόνο στο μικροσκόπιο. Καθώς οι φυτόλιθοι περιέχουν ποσότητες οργανικού άνθρακα, κατέστη δυνατό να υπολογισθεί με τη μέθοδο του ραδιενεργού άνθρακα ότι οι συγκεκριμένοι έχουν ηλικία 9.400 και 9.000 ετών αντίστοιχα.Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Τζιανπίνγκ Ζανγκ του Ινστιτούτου Γεωλογίας και Γεωφυσικής της Κινεζικής Ακαδημίας Επιστημών, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ (PNAS).

Η Κίνα θεωρείται η “πατρίδα” του ρυζιού. Μετά τα νέα ευρήματα, οι επιστήμονες εκτιμούν πως η καλλιέργεια του ρυζιού πιθανώς άρχισε στον Κάτω Γιανγκτσέ στην αρχή της Ολοκαίνου εποχής, μετά το λιώσιμο των πάγων.Στο παρελθόν έχουν βρεθεί στην Κίνα ακόμη παλαιότεροι φυτόλιθοι ρυζιού, που χρονολογούνται έως προ 12.000 ετών, όμως πιθανότατα προέρχονται από άγρια και όχι από καλλιεργημένα φυτά ρυζιού.Σήμερα πλέον πάνω από το μισό του παγκόσμιου πληθυσμού θεωρεί το ρύζι βασικό συστατικό της διατροφής του.---

Όταν οι Έλληνες έστειλαν βόλια στους ΤούρκουςΟι Τούρκοι, πολιορκημένοι μέσα στην Ακρόπολη, μη έχοντας άλλο μολύβι για βόλια, χαλούσαν τις κολόνες που’χαν μέσα τους, για στερεότητα, αυτό το μέταλλο. Οι Έλληνες, μόλις πήραν είδηση την καταστροφή, τους έστειλαν μήνυμα να σταματήσουν αυτό το χαλασμό και θα τους στείλουν οι ίδιοι βόλια!Έτσι κι έγινε. Οι Έλληνες ραγιάδες έστειλαν βόλια στους Τούρκους για να τους σκοτώσουν, παρά να βλέπουν να καταστρέφουν ό,τι σεβάστηκαν οι αιώνες.---

Ανακαλύφθηκαν σφραγίσματα δοντιών ηλικίας 13.000 ετώνΙταλοί ερευνητές πιστεύουν ότι ανακάλυψαν στην περιοχή Ριπάρο Φρέντιαν της Τοσκάνης στη βόρεια Ιταλία σφραγίσματα από οργανικό υλικό σε δόντια ηλικίας 13.000 ετών, τα οποία είναι τα αρχαιότερα που έχουν ανακαλυφθεί μέχρι σήμερα.Τα σφραγίσματα, που βρέθηκαν σε ένα ζευγάρι μπροστινά δόντια, τους κεντρικούς κοπτήρες της άνω γνάθου, είχαν γίνει από μια μορφή φυσικών υδρογονανθράκων, το βιτουμένιο, ένα είδος ημιστερεής ορυκτής πίσσας, που είχε ανακατευθεί με φυτικές ίνες και… τρίχες.Η μελέτη των δοντιών με ισχυρό μικροσκόπιο αποκάλυψε ότι τα δόντια είχαν μεγάλες κουφάλες, στο εσωτερικό των οποίων υπήρχαν οριζόντιες χαραγματιές. Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι ο προϊστορικός “οδοντίατρος” καθάρισε και μεγάλωσε με κάποιο μικρό λίθινο εργαλείο τις τρύπες (μάλλον χωρίς αναισθητικό...), προτού τις παραγεμίσει με το υλικό του σφραγίσματος, το οποίο μάλλον είχε αντισηπτικές ιδιότητες.Πιθανότατα τα αρχαία σφραγίσματα εξυπηρετούσαν τον ίδιο στόχο με τα σημερινά, δηλαδή να μειώσουν τον πόνο και να αποτρέψουν τον εγκλωβισμό της τροφής μέσα στα χαλασμένα δόντια.Οι επιστήμονες, με επικεφαλής τον Στέφανο Μπενάτσι του Πανεπιστημίου της Μπολόνια, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο αμερικανικό περιοδικό φυσικής ανθρωπολογίας “Journal of Physical Anthropology”, σύμφωνα με το New Scientist.Η φροντίδα των δοντιών αναπτύχθηκε στις νεολιθικές αγροτικές κοινωνίες, αλλά νωρίτερα οι κυνηγοί τροφοσυλλέκτες της παλαιολιθικής εποχής είχαν αρχίσει να πειραματίζονται με την οδοντιατρική. Παλαιότερα, οι αρχαιολόγοι είχαν ανακαλύψει στη Σλοβενία ένα σφράγισμα από κερί μελισσών σε δόντι ηλικίας 6.500 ετών.---

Ο πολιτισμός των Αζτέκων “κατέρρευσε από επιδημία διάρροιας”Οι σαρωτικές επιδημίες που ρήμαξαν τους πληθυσμούς των Αζτέκων στο Μεξικό είναι πιθανό να οφείλονταν σ’ένα άκρως παθογόνο στέλεχος σαλμονέλας που μεταφέρθηκε στην Αμερική από τους ισπανούς κονκισταδόρ, υποδεικνύουν γενετικές εξετάσεις σε σκελετούς θυμάτων.

Το 1519, πριν φτάσουν στο Μεξικό οι κατακτητές με επικεφαλής τον ισπανό Χερνάντο Κορτές, ο γηγενής πληθυσμός εκτιμάται ότι έφτανε τα 25 εκατομμύρια άτομα. Έναν αιώνα αργότερα, εκτιμάται ότι είχε συρρικνωθεί στο ένα εκατομμύριο.Η παρακμή των Αζτέκων σίγουρα σχετίζεται με μία σειρά από μυστηριώδεις επιδημίες. Δύο ξεσπάσματα μιας άγνωστης ασθένειας, τα οποία ξεκίνησαν το 1545 και το 1576, εκτιμάται ότι σκότωσαν 7 με 18 εκατομμύρια αυτόχθονες Μεξικανούς.Οι ιθαγενείς φαίνεται ότι δεν είχαν καθόλου φυσική ανοσία στις ασθένειες που μετέφεραν μαζί τους οι Ευρωπαίοι. Μέχρι σήμερα, όμως, παραμένει άγνωστο ποια ακριβώς ασθένεια επιτάχυνε την πτώση ενός ολόκληρου πολιτισμού. Άλλοι πιστεύουν ότι επρόκειτο για τον ιό της ευλογιάς, άλλοι κάνουν λόγο για ιλαρά, τύφο ή κάποιο είδος αιμορραγικού πυρετού.Θέλοντας να δώσει μία απάντηση στο μυστήριο, διεθνής ερευνητική ομάδα πραγματοποίησε γενετικές εξετάσεις στους σκελετούς 29 ανθρώπων από το νότιο Μεξικό. Οι περισσότεροι εκτιμάται ότι ήταν θύματα της επιδημίας που ξέσπασε 1545.Οι αναλύσεις αποκάλυψαν την παρουσία γενετικού υλικού από το άκρως παθογόνο βακτήριο Salmonella enterica, το οποίο απαντάται σήμερα κυρίως σε αναπτυσσόμενες χώρες και σκοτώνει το 10 με 15 τοις εκατό των ασθενών.Όπως επισημαίνει ο δικτυακός τόπος του περιοδικού Science, το συμπέρασμα της μελέτης για τη σχέση της σαλμονέλας με την εξαφάνιση των Αζτέκων δείχνει να ενισχύεται από μία δεύτερη, βρετανική έρευνα στο bioRxiv, η οποία ανίχνευσε γενετικό υλικό του Salmonella enterica στον σκελετό μιας γυναίκας που πέθανε στη Νορβηγία το 1200.Όπως λένε οι ερευνητές, πρόκειται για την αρχαιότερη ένδειξη ύπαρξης αυτού του βακτηρίου και αποτελεί απόδειξη ότι το συγκεκριμένο στέλεχος κυκλοφορούσε στην Ευρώπη πριν από την ανακάλυψη της Αμερικής.Βέβαια, η παρουσία του βακτηρίου στη Νορβηγία 300 χρόνια πριν από τις επιδημίες στο Μεξικό δεν αποδεικνύει ότι οι Ευρωπαίοι το μετέφεραν στην Αμερική.Επιπλέον, οι γενετικές τεχνικές που χρησιμοποιήθηκαν στην πρώτη μελέτη δεν θα μπορούσαν να ανιχνεύσουν ίχνη ασθενειών που οφείλονται σε ιούς και όχι σε βακτήρια.Το μυστήριο, λοιπόν, παραμένει και δεν είναι δυνατόν να λυθεί χωρίς περαιτέρω γενετικές και αρχαιολογικές μελέτες. Όπως φαίνεται, πάντως, η διάρροια πρέπει να έπαιξε ρόλο.--

Έρνεστ Χέμινγουεϊ: Η ευτυχία των έξυπνων ανθρώπων είναι το πιο σπάνιο πράγμα που ξέρωΈνας από τους κορυφαίους Αμερικανούς συγγραφείς του 20ού αιώνα, γνωστός για το δημοσιογραφικό του έργο. Σύμφωνα με όσα αποτυπώνονται στα βιβλία του, η ζωή του ήταν αρκετά περιπετειώδης και πολυτάραχη. Στις δεκαετίες του 1920 και του 1930, αποτέλεσε μέλος της “Χαμένης Γενιάς” (Lost Generation) των Αμερικανών λογοτεχνών στο Παρίσι. Ανάμεσα στα πιο γνωστά έργα του είναι: Ο Γέρος και η Θάλασσα, Για ποιον χτυπά η καμπάνα και ο Αποχαιρετισμός στα όπλα. Τιμήθηκε με το Βραβείο Πούλιτζερ, το 1953 και την επόμενη χρονιά βραβεύθηκε με το Νόμπελ Λογοτεχνίας.Ο Χέμινγουει, προτιμούσε αντί να τον φωνάζουν με το μικρό του όνομα, να τον λένε ‘Papa’. Όπως δηλαδή, τον φώναζαν οι γιοι και οι θαυμαστές του.Aκολουθούν 25 από τις σπουδαίες ρήσεις του...Κάθε μικρή πράξη καλοσύνης που μπορείτε να κάνετε, αξίζει να την κάνετε.

Ποτέ μην κρίνετε έναν άνθρωπο από τους φίλους. Να θυμάστε, ότι οι φίλοι του Ιούδα ήταν άψογοι.Κοιτάζοντας φωτογραφίες χωρίς προκατάληψη και διαβάζοντας βιβλία με ανοιχτό μυαλό, θα έχετε την ζωή που θέλετε.Ο καλύτερος τρόπος για να μάθετε αν μπορείτε να εμπιστευτείτε κάποιον είναι να τον εμπιστευτείτε.Υπάρχουν 2 είδη ανθρώπων: αυτοί που είναι εύκολο να είσαι μαζί τους, αλλά εξίσου εύκολο να είσαι χωρίς αυτούς και αυτοί που είναι δύσκολο να είσαι μαζί τους, αλλά αδύνατο να ζήσεις χωρίς αυτούς.Η ευτυχία δεν είναι τίποτα παραπάνω από καλή υγεία και κακή μνήμη.Είμαστε ισχυρότεροι στα σημεία που έχουμε ήδη σπάσει.Να θυμάστε, όποιος επιδεικνύει τις γνώσεις του, στην ουσία δεν έχει γνώσεις.Ο κόσμος είναι ένα τέλειο μέρος για το οποίο αξίζει να παλέψεις και μισώ το ότι θα πρέπει να τον αφήσω κάποια στιγμή.Η ευτυχία των έξυπνων ανθρώπων είναι το πιο σπάνιο πράγμα που ξέρω.Η ζωή δεν είναι δύσκολη, όταν δεν έχει τίποτα να μάθεις.Είναι καλύτερο να μην έχεις ιδεολογία από το να μην έχεις δουλειά.Αν επιτρέπεις στον εαυτό σου να κάνει αστεία, οι άνθρωποι δεν σε παίρνουν στα σοβαρά. Αλλά αυτοί οι ίδιοι άνθρωποι είναι που δεν καταλαβαίνουν, ότι στην ζωή υπάρχουν τόσα πράγματα που δεν θα αντέχαμε χωρίς την αίσθηση του χιούμορ.Ο άνθρωπος δεν είναι φτιαγμένος για την ήττα. Ένας άνθρωπος μπορεί να καταστραφεί, αλλά όχι να νικηθεί.Υπάρχουν πράγματα χειρότερα από τον πόλεμο: η δειλία, η προδοσία και η ιδιοτέλεια.Αν νικήσουμε εδώ, μπορούμε να νικήσουμε οπουδήποτε.Ένας άντρας δεν αξίζει να αποκαλείται άντρας, αν δεν πολεμήσει για τους αγαπημένους του, που υποφέρουν.Η ζωή δεν πρέπει να σας αποθαρρύνει. Ποτέ μην αποθαρρύνεστε.Ένας άνθρωπος μόνος του, άσχετα από το πόσο μόνος του είναι, δεν έχει καμία ελπίδα.Το καλύτερο δώρο για έναν καλό συγγραφέα είναι ένας ενσωματωμένος και ανθεκτικός στα χτυπήματα ανιχνευτής βλακείας.Όλα τα βιβλία είναι περίπου τα ίδια: φαίνονται πιο αληθινά από την ίδια την ζωή.Τι μπορεί να βλάψει έναν συγγραφέα; Η πολιτική, οι γυναίκες, η φιλοδοξία, το χρήμα και τα ποτά. Επίσης, η έλλειψη πολιτικής, γυναικών, φιλοδοξίας, χρήματος και ποτού.Μπορείτε να αγοράσετε είτε ρούχα είτε πίνακες ζωγραφικής. Είναι τόσο απλό. Κάποιος που δεν είναι πλούσιος δεν μπορεί να κάνει κανένα από τα δυο. Μην δίνετε σημασία στη μόδα και αγοράστε ρούχα που σας βολεύουν και είναι ανθεκτικά. Μετά θα έχετε λεφτά για πίνακες.Ποτέ μην ταξιδεύετε με κάποιον που δεν αγαπάτε.Είναι το μυστικό της επιτυχίας μου. Δεν έχω πτοηθεί ποτέ. Ποτέ μην δείχνετε αποθαρρυμένοι μπροστά σε άλλους.---

Η ιστορία του ΑΤΜΗ Αυτόματη Ταμειολογιστική Μηχανή (Automated Teller Machine), γνωστή με το αρκτικόλεξο ΑΤΜ, είναι μία ηλεκτρομηχανική συσκευή, που διευκολύνει τις συναλλαγές, επιτρέποντας στους εξουσιοδοτημένους χρήστες, με τη χρήση ειδικών πλαστικών καρτών, να αναλαμβάνουν μετρητά από τον λογαριασμό τους και να έχουν πρόσβαση σε άλλες υπηρεσίες, όπως ερωτήσεις σχετικά με το υπόλοιπο

λογαριασμού, μεταφορά κεφαλαίων και αποδοχή καταθέσεων. Σήμερα, σε όλο τον κόσμο, είναι εγκατεστημένα περισσότερα από 3 εκατομμύρια ΑΤΜ, σύμφωνα με την ΑΤΜΙΑ, που εκπροσωπεί τους κατασκευαστές ΑΤΜ.Η ιδέα για την κατασκευή ενός τέτοιου μηχανήματος, που θα διευκόλυνε τις συναλλαγές εκτός του ωραρίου των τραπεζικών υποκαταστημάτων, ανήκε σε πολλούς τραπεζίτες σε Ανατολή και Δύση και άρχισε να διαμορφώνεται μεταπολεμικά με την ανάπτυξη των ηλεκτρονικών υπολογιστών. Στις 30 Ιουνίου 1960, ο αμερικανoαρμένιος φωτογράφος και εφευρέτης Λούθερ Σίμτζιαν (1905 / 1997) κατέθεσε αίτηση ευρεσιτεχνίας για μία αυτόματη μηχανή ανάληψης μετρητών με την ονομασία Bankograph, την οποία έλαβε στις 26 Φεβρουαρίου 1963. Ενδιάμεσα, το μηχάνημα εγκαταστάθηκε πειραματικά στη Νέα Υόρκη, από τη City Bank (νυν Citibank), αλλά αποσύρθηκε ύστερα από έξι μήνες, λόγω έλλειψης ενδιαφέροντος από τους πελάτες της τράπεζας.Σήμερα, είναι ευρέως αποδεκτό ότι ο άνθρωπος που ανακάλυψε το ΑΤΜ είναι ο σκωτσέζος οικονομολόγος Τζον Σέφερντ Μπάρον (1925 / 2010). Δουλεύοντας στην τυπογραφική εταιρεία “De La Rue” τη δεκαετία του ‘60 του κατέβηκε η ιδέα να κατασκευάσει ένα μηχάνημα αυτόματης ανάληψης χρημάτων. Η έμπνευση του ήρθε στο μπάνιο του σπιτιού του: “Σκέφτηκα ότι πρέπει να υπάρχει τρόπος να μπορώ να κάνω ανάληψη χρημάτων οπουδήποτε κι αν βρίσκομαι, στο Ηνωμένο Βασίλειο ή στον κόσμο. Είχα την ιδέα του αυτόματου πωλητή σοκολάτας, με τη μόνη διαφορά ότι θα άλλαζα τη σοκολάτα με μετρητά” είπε σε μία συνέντευξή του.Η Barclays ήταν η πρώτη τράπεζα που πείστηκε για την εφεύρεση του Σέφερντ Μπάρον, η οποία έφερε την κωδική ονομασία DACS. Μετά από ένα ποτήρι τζιν, ο τότε διευθύνων σύμβουλος της τράπεζας υπέγραψε συμβόλαιο μαζί του για την εξέλιξη της ανακάλυψής του. Το πρώτο μηχάνημα τοποθετήθηκε στο υποκατάστημα της Barclays στο Ένφιλντ του Βορείου Λονδίνου, στις 27 Ιουνίου 1967, που θεωρείται η γενέθλια ημέρα του ΑΤΜ. Ο κωμικός Ρεγκ Βάρνεϊ ήταν ο πρώτος πελάτης που πραγματοποίησε ανάληψη μετρητών.Οι πλαστικές κάρτες δεν είχαν εφευρεθεί ακόμα και το ΑΤΜ χρησιμοποιούσε ειδικές επιταγές εμποτισμένες με άνθρακα 14, μία ουσία με ήπια ραδιενεργή ακτινοβολία. Το μηχάνημα την ανίχνευε και στη συνέχεια την ταίριαζε μ’έναν αριθμό ασφαλείας.Ένα παράπλευρο προϊόν της εφεύρεσης ήταν ο κωδικός ασφαλείας, το γνωστό μας PIN. Αρχικά ο Σέφερντ Μπάρον ήθελε το ΡΙΝ να αποτελείται από έξι ψηφία, αλλά η σύζυγός του Καρολάιν, σε μία κουβέντα που είχαν στο τραπέζι της κουζίνας, τον συμβούλεψε να μην ξεπερνά τα τέσσερα ψηφία, γιατί αλλιώς η ίδια δεν θα μπορούσε να θυμάται τον κωδικό.Το ΑΤΜ του Σέφερντ Μπάρον κέρδισε το στοίχημα, καθώς προηγήθηκε κατά εννέα ημέρες του σουηδικού Bankomat και ενός μήνα του αγγλικού Chubb MD2, που προωθούσε η Westminster Bank. Στην Ελλάδα τα πρώτα ΑΤΜ τοποθετήθηκαν τη δεκαετία του 1980 (Alpha Bank το 1983, Citibank το 1985) και η χρήση τους άρχισε να εξαπλώνεται την τελευταία δεκαετία του 20ου αιώνα.---

Άγιος ΔημήτριοςΑπολυτίκιο Αγίου ΔημητρίουΜέγαν εύρατο εν τοις κινδύνοις, σε υπέρμαχον, η οικουμένη, Αθλοφόρε τα έθνη τροπούμενον. Ως ουν Λυαίου καθείλες την έπαρσιν, εν τω σταδίω θαρρύνας τον Νέστορα, ούτως Άγιε, Μεγαλομάρτυς Δημήτριε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

Από τους ενδοξότερους και δημοφιλέστερους αγίους της Ορθόδοξης Χριστιανικής Εκκλησίας, μαζί με τον Άγιο Γεώργιο. Είναι πολιούχος της Θεσσαλονίκης, στην πόλη που γεννήθηκε, έζησε και μαρτύρησε. Η μνήμη του εορτάζεται (και από τους Καθολικούς) στις 26 Οκτωβρίου και στις 8 Νοεμβρίου γι’αυτούς που ακολουθούν το Ιουλιανό Ημερολόγιο (Παλαιοημερολογίτες).Ο Δημήτριος γεννήθηκε γύρω στο 280 στη Θεσσαλονίκη, επί αυτοκράτορος Μαξιμιανού, και καταγόταν από αριστοκρατική οικογένεια. Σε νεαρή ηλικία κατατάχθηκε στον ρωμαϊκό στρατό και έφτασε ως το βαθμό του χιλίαρχου, σε ηλικία μόλις 22 ετών. Φύση φιλομαθής και ερευνητική αναζητούσε το υψηλό και το αληθινό και το βρήκε στη χριστιανική πίστη, της οποίας έγινε διαπρύσιος κήρυκας στη Θεσσαλονίκη.Σχημάτισε ένα κύκλο νεαρών μαθητών και τους δίδασκε την Αγία Γραφή στις υπόγειες στοές κοντά στα δημόσια λουτρά της πόλης. Κατά τη διάρκεια μιας τέτοιας συνάθροισης, οι ειδωλολάτρες τον συνέλαβαν και τον οδήγησαν ενώπιον του αυτοκράτορα Μαξιμιανού, που παρεπιδημούσε στη Θεσσαλονίκη. Όταν ο αυτοκράτορας του ζήτησε να απαρνηθεί την πίστη του, ο Δημήτριος του απάντησε: “Τω Χριστώ μου πιστεύω μόνον”. Ο Μαξιμιανός εξοργισμένος από τη θαρραλέα στάση του αξιωματικού του διέταξε να τον φυλακίσουν.Εν τω μεταξύ, ένας από τους μαθητές του Δημητρίου, ο Νέστορας, παρουσιάστηκε στο στάδιο της Θεσσαλονίκης, όπου ο Μαξιμιανός διοργάνωνε αθλητικούς αγώνες και ζήτησε να αγωνιστεί εξ ονόματος των χριστιανών με τον θηριώδη και ακατανίκητο παλαιστή Λυαίο, ειδωλολάτρη καταγόμενο από το Σίρμιο της Πανονίας (σημερινή Μητροβίτσα Σερβίας). Με την πεποίθηση ότι έχει τη χάρη και τη βοήθεια του Θεού, ο Νέστορας μπήκε στην παλαίστρα και όχι μόνο νίκησε τον Λυαίο, αλλά τον σκότωσε, όπως ο Δαυίδ τον Γολιάθ στην Παλαιά Διαθήκη.Οργισμένος ο Μαξιμιλιανός από την ήττα του εκλεκτού του, διέταξε τον αποκεφαλισμό του Νέστορα και τη θανάτωση του Δημητρίου με λογχισμούς. Ο Δημήτριος τάφηκε στον τόπο του μαρτυρίου του, όπου αργότερα χτίστηκε περίβλεπτος ναός προς τιμήν του. Από τον τάφο του ανάβλυζε μύρο, εξού και η ονομασία Μυροβλήτης.Σπάνια ένας άγιος έχει ταυτισθεί τόσο στενά με μία πόλη, όσο ο Άγιος Δημήτριος με τη Θεσσαλονίκη. Θεωρήθηκε ανέκαθεν από τους Έλληνες ο φρουρός της πόλης, που μαζί με το λαό αγωνίζεται εναντίον των Σλάβων, Αβάρων, Αράβων, Νορμανδών, Φράγκων, Τούρκων και άλλων βαρβάρων. Δεν είναι τυχαίο ότι ο ελληνικός στρατός απελευθέρωσε τη Θεσσαλονίκη ανήμερα της εορτής του Αγίου Δημητρίου (26 Οκτωβρίου 1912), γεγονός που θεωρήθηκε θαύμα.---

10 σκοτεινά μυστικά της Βυζαντινής ΑυτοκρατορίαςΓια περισσότερα από 1.000 χρόνια το Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία ή Βυζαντινή Αυτοκρατορία δέσποσε στον ευρύτερο μεσογειακό χώρο. Ένα μεγάλο μέρος τής δύναμης και της επιρροής της το οφείλει στον πανίσχυρο κρατικό μηχανισμό της. Η Αυλή της, όμως, ήταν ένας λαβύρινθος από μηχανορραφίες, δολοπλοκίες και σκοτεινά μυστικά. Τα πισώπλατα μαχαιρώματα (κυριολεκτικά και όχι μεταφορικά, όπως στις μέρες μας) έδιναν κι έπαιρναν. Κανείς δεν ήταν ασφαλής και δεν μπορούσε να εμπιστευθεί κανέναν.10. Οι Ζηλωτές της ΘεσσαλονίκηςΤο 1341, η αυτοκρατορία βρισκόταν σ’έναν από τους συνήθεις εμφύλιους πολέμους. Ο νέος αυτοκράτορας Ιωάννης Ε’ Παλαιολόγος (1332 / 1391) ήταν εννέα ετών και ο φίλος τού πατέρα του Ιωάννης Καντακουζηνός (1292 / 1383) είχε διοριστεί

αντιβασιλέας. Η μητέρα του αγοριού, η Άννα, και ο μέγας δούκας Αλέξιος Απόκαυκος συνέπηξαν συμμαχία για να σφετεριστούν την αντιβασιλεία, πυροδοτώντας μία τεράστια σύγκρουση. Αλλά αυτή τη φορά συνέβη κάτι το απρόσμενο. Στην πόλη της Θεσσαλονίκης, οι απλοί άνθρωποι επαναστάτησαν, πήραν τον έλεγχο από την αριστοκρατία και υπερασπίστηκαν τα δικαιώματα των φτωχών. Χρονικά της εποχής αναφέρουν ότι βίαιοι όχλοι “Ζηλωτών”, όπως αποκαλούνταν, επιτέθηκαν κι έσφαξαν τους πλούσιους. Το Συμβούλιο των Ζηλωτών κυβέρνησε τη Θεσσαλονίκη καθ’όλη τη διάρκεια της εμφύλιας διαμάχης. Για κάποιο χρονικό διάστημα ορκίστηκαν πίστη στον Αλέξιο Απόκαυκο, αλλά παρέμεναν σταθερά εχθρικοί προς την αριστοκρατία. Τελικά τον αποκήρυξαν, δολοφονώντας μάλιστα τον γιο του. Η εξέγερση των Ζηλωτών κατεστάλη από τον Ιωάννη Καντακουζηνό, όταν έγινε αυτοκράτορας. Κάποιοι από τους Ζηλωτές κάλεσαν το Σέρβο βασιλιά Στέφανο Δουσάν να καταλάβει την πόλη, άλλοι όμως το θεώρησαν προδοσία και βρέθηκαν αντιμέτωποι με τους παλιούς συναγωνιστές τους. Ο Καντακουζηνός κατέλαβε τη Θεσσαλονίκη εύκολα και εκτέλεσε τους πρωταίτιους της εξέγερσης.9. Σκλάβοι του σεξΙστορικές πηγές αναφέρουν ότι οι ευνούχοι χρησιμοποιούνταν ως σκλάβοι του σεξ, επειδή διατηρούσαν τα νεανικά τους χαρακτηριστικά. Αυτό επισήμως απαγορευόταν, αλλά η εκκλησία έψαχνε τρόπους να εξαλείψει αυτή την κατάσταση χωρίς να καταδικάζει τη δουλεία και κατ’επέκταση τον αυτοκράτορα. Το πρόβλημα εικονογραφείται στο Βίο του Αγίου Ανδρέα του εις Χριστόν Σαλού, που έγραψε τον 10ο αιώνα ο πρεσβύτερος Νικηφόρος της Αγίας Σοφίας. Ένας από τους χαρακτήρες του βιβλίου σημειώνει: “Εάν ένας σκλάβος δεν υπακούει στις εντολές του κυρίου του, τότε σίγουρα ξέρετε πόσο θα υποφέρει, αυτός θα τον κακομεταχειριστεί και θα τον ξυλοκοπήσει”. Αλλά ο Ανδρέας επιμένει ότι “αν οι σκλάβοι δεν υποκύψουν στα αποτρόπαια πάθη των κυρίων τους, θα είναι τρεις φορές ευλογημένοι, και εξαιτίας των βασάνων που μου ανέφερες, θα καταχωρηθούν στους μάρτυρες”.8. ΕυνουχισμόςΟι Ευνούχοι υπηρέτησαν τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία από κάθε δυνατό πόστο, από αυλικοί και στρατηγοί έως ιερείς. Δεν αποτελούσαν απειλή για την αυτοκρατορία, διότι δεν είχαν κατιόντες για να κληρονομήσουν τη θέση τους. Όμως, ευνούχοι όπως ο Ιωάννης ο Ορφανοτρόφος (11ος αιώνας) έγιναν διάσημοι, επειδή προώθησαν συγγενείς τους σε υψηλές θέσεις. Ήταν τόσο ισχυρός, ώστε όλα τα μέλη της οικογένειάς του ευνουχίστηκαν και εξορίστηκαν από τον αυτοκράτορα Μιχαήλ Ε’ τον Καλαφάτη. Ο ευνουχισμός θεωρούνταν παράνομος στο Βυζάντιο, με αποτέλεσμα οι περισσότεροι ευνούχοι να είναι σκλάβοι, οι οποίοι ευνουχίζονταν προτού εισέλθουν στα όρια της αυτοκρατορίας. Αλλά είναι γνωστό ότι πολλοί φτωχοί γονείς ευνούχιζαν τα παιδιά τους, ελπίζοντας ότι θα έχουν μία καλύτερη ζωή από αυτούς.7. ΕξεγέρσειςΩς πολίτες της “μεγαλύτερης πόλης της Γης”, ο λαός της Κωνσταντινούπολης δεν δίσταζε να εκφράζει τις απόψεις του, συχνά με βίαιους τρόπους. Το πιο διάσημο παράδειγμα είναι η Στάση του Νίκα (532), κατά την οποία μία αθλητική διαμάχη στον ιππόδρομο μετατράπηκε σε λαϊκή εξέγερση εναντίον του αυτοκράτορα Ιουστινιανού. Ο Ιουστιανιανός ήταν έτοιμος να τα παρατήσει και να εγκαταλείψει το θρόνο, αλλά μεταπείστηκε από τη σύζυγό του Θεοδώρα, η οποία του διαμήνυσε ότι προτιμούσε να πεθάνει ως αυτοκράτειρα παρά ως κοινή θνητή. Τελικά, ο Ιουστινιανός κατέστειλε με σκληρό τρόπο την εξέγερση και διέσωσε το θρόνο του. Όλες οι ταραχές δεν αποσταθεροποίησαν την αυτοκρατορία. Μία αιματηρή εμφύλια διαμάχη κατέληξε σε εξέγερση φυλακισμένων. Ο Μέγας Δούκας Αλέξιος Απόκαυκος (1345), κατά τη διάρκεια της επιθεώρησης μιας νέα φυλακής, δολοφονήθηκε από

πολιτικούς του αντιπάλους, οι οποίοι στη συνέχεια εξολόθρευσαν και τα μέλη της οικογένειάς του.6. Ο ΠορφυρογέννητοςΟι Βυζαντινοί θεωρούσαν το πορφυρό (βαθυκόκκινο) ως το αυτοκρατορικό χρώμα και μόνο τα μέλη της αυτοκρατορικής οικογένειας επιτρεπόταν να φορούν ρούχα με τέτοιο χρώμα. Στο παλάτι υπήρχε ένα ιδιαίτερο δωμάτιο με τοίχους από πολύτιμη πορφυρή πέτρα. Τα παιδιά που γεννιόνταν σ’αυτό το δωμάτιο ονομάζονταν πορφυρογέννητα. Είχαν ιδιαίτερα προνόμια και δεν μπορούσαν να παντρευτούν έξω από τα όρια της αυτοκρατορίας, αν και ο ηγέτης των Ρως Βλαδίμηρος του Κιέβου (950 / 1015) απαίτησε πορφυρογέννητη νύφη σε αντάλλαγμα για στρατιωτική βοήθεια στον Βασίλειο Β’ τον Βουλγαροκτόνο και τη μεταστροφή του στο χριστιανισμό. Τελικά, νυμφεύτηκε την Άννα την Πορφυρογέννητη, αδελφή του αυτοκράτορα. Ο πορφυρογέννητος απολάμβανε μεγάλη εκτίμησης και αφοσίωσης από τους κοινούς ανθρώπους. Ο Κωνσταντίνος Ζ’ ο Πορφυρογέννητος μπορεί να ανατράπηκε σε μικρή ηλικία, αλλά ως πορφυρογέννητος παρέμεινε ως συναυτοκράτορας για 24 χρόνια, προτού αναλάβει την εξουσία το 945. Όταν ο Βασίλειος Β’ ο Βουλγαροκτόνος πέθανε, οι μόνοι πορφυρογέννητοι ήταν οι αδελφές του Ζωή και Θεοδώρα. Οι πολίτες της Κωνσταντινούπολης ξεσηκώνονταν κάθε φορά που κάποιοι ήθελαν να τις διώξουν από την εξουσία, με αποτέλεσμα οι δύο αδελφές να κυριαρχήσουν στα πολιτικά πράγματα μέχρι το θάνατο της Θεοδώρας το 1056.5. Εμφύλιοι ΠόλεμοιΤο 813, ο αυτοκράτορας Μιχαήλ Α’ ο Ραγκαβές (770 / 844) εκθρονίστηκε από τον στρατό, μετά την ήττα του από τους Βουλγάρους στη Μάχη της Βερσινικίας. Στην εκθρόνισή του πρωτοστάτησαν τρεις από τους στρατηγούς του, ο Λέων ο Αρμένιος, ο Μιχαήλ Τραυλός και ο Θωμάς Σκλαβηνός. Ο Λέων έγινε αυτοκράτορας (Λέων Ε’), αλλά όταν απαλλάχθηκε από την παρουσία του Μιχαήλ, οι οπαδοί του τον κυνήγησαν και τον σκότωσαν. Ο Θωμάς επαναστάτησε κατά του Μιχαήλ, που είχε ανέβει στο θρόνο ως Μιχαήλ Β’, πυροδοτώντας έναν εμφύλιο πόλεμο που αδυνάτισε την αυτοκρατορία έναντι των Αράβων, οι οποίοι είχαν κάνει αισθητή την παρουσία τους εκείνα τα χρόνια. Ανάλογα προβλήματα αναφύησαν και τον 10ο αιώνα, όταν η εξέγερση του στρατηγού Βάρδα Φωκά κατεστάλη από τον στρατηγό Βάρδα Σκληρό. Όταν ο ευνούχος Βασίλειος Λεκαπηνός στράφηκε κατά του Σκληρού, αυτός άρχισε τη δική του εξέγερση για να υπερασπιστεί τον εαυτό του. Ο Λεκαπηνός έβγαλε από τη φυλακή τον Βάρδα Φωκά και τον έστρεψε κατά του Σκληρού. Ο Φωκάς νίκησε τον Σκληρό και κατέστρεψε τις δυνάμεις του. Στη συνέχεια, όμως, ο Φωκάς, ο Σκληρός και ο Λεκαπηνός συνασπίστηκαν κατά του Βασιλείου, του μετέπειτα Βουλγαροκτόνου, ο οποίος τους νίκησε και στερέωσε την εξουσία του στον βυζαντινό θρόνο.4. ΜηχανορραφίεςΣτη σύγχρονη εποχή η λέξη βυζαντινισμός είναι συνώνυμο της ίντριγκας και της δολοπλοκίας. Και δεν φαίνεται να είχαν άδικο αυτοί που τον καθιέρωσαν. Στην αυλή της Κωνσταντινούπολης υπήρχαν οι ευνούχοι και οι αυλικοί, που διαγκωνίζονταν για να κερδίσουν την εύνοια του αυτοκράτορα, ο οποίος κυβερνούσε με τους πανίσχυρους ευνοούμενους του. Σ’ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα, ο ευνούχος Σταυράκιος (800) βοήθησε την αυτοκράτειρα Ειρήνη την Αθηναία να ανατρέψει και να σκοτώσει το ίδιο της το παιδί, τον αυτοκράτορα Κωνσταντίνο ΣΤ’ (771 / 797). Στη συνέχεια ο Σταυράκιος ανατράπηκε από τον ευνούχο Αέτιο, που ήθελε να τοποθετήσει τον αδελφό του ως αυτοκράτορα. Αλλά ο Αέτιος απέτυχε, καθώς ο Λογοθέτης του Γενικού (ταυτίζεται με τον σημερινό υπουργό Οικονομικών) Νικηφόρος οργάνωσε πραξικόπημα και χρίστηκε αυτός αυτοκράτορας (Νικηφόρος

Α’) έως ότου οι Βούλγαροι τον νίκησαν στη Μάχη της Πλίσκας (811) κι έκαναν το κρανίο του κρασοπότηρο. Οι μηχανορραφίες και δολοπλοκίες συνεχίστηκαν έως την πτώση της Κωνσταντινούπολης. Ακόμη και όταν οι Οθωμανοί του Μωάμεθ βρίσκονταν έξω από τα τείχη της και οι ημέρες της Βασιλεύουσας ήταν μετρημένες, ο μέγας δούκας Λουκάς Νοταράς προσπαθούσε να εξασφαλίσει προσοδοφόρες αυλικές θέσεις για τους γιους του.3. Ο ρινότμητος αυτοκράτοραςΟ τρομερός και φοβερός Ιουστινιανός Β’ (668 / 711) ανατράπηκε για πρώτη φορά το 695. Οι επαναστάτες τού έκοψαν τη μύτη και τη γλώσσα και τον εξόρισαν στην Κριμαία, στη χώρα των Χαζάρων. Αυτός, όμως, κατόρθωσε να δραπετεύσει και άρχισε τις μηχανορραφίες για την επάνοδό του στην εξουσία. Ο νέος αυτοκράτορας Λεόντιος (600 / 706) δωροδόκησε τους Χαζάρους για να τον δολοφονήσουν, αλλά ο Ιουστινιανός σκότωσε τους δολοφόνους τους και δραπέτευσε στη Βουλγαρία μ’ένα ψαράδικο. Εκεί συμμάχησε με τον χαγάνο Τερβέλη (675 / 721) και οδήγησε ένα στρατό από 15.000 Βούλγαρους και Σλάβους έξω από τα τείχη της Κωνσταντινούπολης. Αφού δεν μπόρεσε να την καταλάβει με έφοδο, τα κατάφερε οδηγώντας μία ομάδα ανδρών του μέσα από τους υπονόμους της Πόλης, αιφνιδιάζοντας τον αυτοκράτορα Τιβέριο Γ’ (706). Ο Ιουστινιανός ανέκτησε την εξουσία και τιμώρησε σκληρά τους εχθρούς του. Κυβέρνησε για άλλα έξι χρόνια, έχοντας προσαρμόσει μία χρυσή μύτη στη θέση της φυσικής κι έχοντας δίπλα του ένα διερμηνέα για να αποκρυπτογραφεί τους γρυλλισμούς του. Ανατράπηκε εκ νέου το 711 με πραξικόπημα του στρατηγού Φιλιππικού Βαρδάνη και αυτή τη φορά δολοφονήθηκε.2. ΑκρωτηριασμοίΟι Βυζαντινοί πίστευαν ότι οι άνθρωποι με αναπηρίες ήταν ακατάλληλοι για το θρόνο. Γι’αυτό κάποιοι από τους διεκδικητές του θρόνου φρόντιζαν να ακρωτηριάζουν τους αντιπάλους τους παρά να τους σκοτώνουν. Η τύφλωση ήταν πολύ δημοφιλής, όπως και το κόψιμο της μύτης και της γλώσσας. Στα όψιμα χρόνια της αυτοκρατορίας ο ευνουχισμός ήταν κοινή πρακτική. Ο Ιωάννης Δ’ Λάσκαρης (1250 / 1305) έζησε 40 χρόνια τυφλός, καθώς τυφλώθηκε ανήμερα τα Χριστούγεννα του 1261, με διαταγή του αυτοκράτορα Μιχαήλ Η’ Παλαιολόγου (1223 / 1282) για να μην απειλήσει στο μέλλον τη δυναστεία των Παλαιολόγων. Η αυτοκράτειρα Ειρήνη η Αθηναία (752 / 803) δεν δίστασε να τυφλώσει τον μοναχογιό της Κωνσταντίνο ΣΤ’ (771 / 805), προκειμένου να ασκεί ακώλυτα την εξουσία με τον ευνοούμενό της Σταυράκιο. Όμως, υπήρχαν και οι εξαιρέσεις. Ο Βασίλειος Λεκαπηνός (910 / 996) ευνουχίστηκε σε μικρή ηλικία, αλλά κατόρθωσε να ανέβει στα ανώτερα κλιμάκια της βυζαντινής εξουσίας και να γίνει ένας πανίσχυρος αυλικός, επηρεάζοντας από το παρασκήνιο μία σειρά από ανίσχυρους αυτοκράτορες.1. ΔολοφονίεςΣε αρκετές περιπτώσεις το δυναστικό ζήτημα στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία λυνόταν με δολοφονίες αυτοκρατόρων. Ο Κώνστας Β’ (630 / 668), γνωστός και ως Πωγωνάτος, χτυπήθηκε μέχρι θανάτου με μία σαπουνοθήκη από άνθρωπο της αυλής του, την ώρα που έπαιρνε το λουτρό του στις Συρακούσες. Ο Μιχαήλ Γ’ ο Μέθυσος (839 / 867) σκοτώθηκε μέσα στην κρεβατοκάμαρά του από άνδρα του μετέπειτα διαδόχου του Βασιλείου Α’ (ιδρυτή της Μακεδονικής δυναστείας), καθώς δεν μπόρεσε να προβάλει αντίσταση, ύστερα από ένα άγριο μεθύσι. Στην κρεβατοκάμαρά του δολοφονήθηκε και ο πιο διάσημος Νικηφόρος Φωκάς (912 / 1969), ο οποίος είχε αντιληφθεί την εναντίον του συνωμοσία, αλλά δεν φανταζόταν ότι η σύζυγός του θα έκρυβε τους δολοφόνους του στο ιδιαίτερο διαμέρισμά του. Ο Λέων Ε’ ο Αρμένιος (775 / 823) βρισκόταν σε αντιπαράθεση με τον παλιό συναγωνιστή Μιχαήλ Τραυλό,

τον οποίο φυλάκισε. Ο Μιχαήλ από τη φυλακή οργάνωσε συνωμοσία εναντίον του αυτοκράτορα και ανήμερα τα Χριστούγεννα, άνθρωποί του μεταμφιεσμένοι σε μοναχούς μπήκαν στο παρεκκλήσιο του παλατιού και επιτέθηκαν στον Λέοντα με μαχαίρια και σπαθιά. Ο αυτοκράτορας άρπαξε ένα βαρύ σταυρό για να αμυνθεί, αλλά οι συνωμότες ήταν περισσότεροι και τον αποτελείωσαν. Στη συνέχεια, αφού πέταξαν τη σορό του στην αποχέτευση, ανακήρυξαν τον εκλεκτό τους αυτοκράτορα με το όνομα Μιχαήλ Β’.Πηγή: https://www.sansimera.gr---

Τα Φρέσκα του ΟκτωβρίουΦρούτα: Ακτινίδιο, Λωτός, Μανταρίνι, ΠορτοκάλιΛαχανικά: Αγκινάρα, Κουνουπίδι, Λαχανάκι Βρυξελλών, Μπρόκολο, Πράσο, Ράπα, ΤσουκνίδαΣτο ράφι: Φρούτα: Κυδώνι, Σταφύλι, ΡόδιΛαχανικά: Λεμόνι, Κολοκύθα, Πιπεριά, Ραπανάκι, Σπανάκι, Φασολάκια, Φινόκιο, Πικροράδικο, ΒρούβεςΤέλος εποχήςΦρούτα: Πεπόνι, Ροδάκινο, ΦραγκόσυκοΛαχανικά: Αγγούρι, Κολοκυθάκι, Μελιτζάνα, Ρόκα, Ντομάτα---

Ζυμαρικά ολικής άλεσης με σάλτσα από πράσο και κιμάΥλικά2 μεγάλα πράσα μόνο το λευκό μέρος ψιλοκομμένα1/4 φλιτζάνι τσαγιού ελαιόλαδο Μισό κιλό κιμά μοσχαρίσιο ή γαλοπούλαςΜισό φλιτζάνι τσαγιού λευκό ξηρό κρασί1/2 κουτ. τσαγιού σκόνη κόλιανδρο2 με 3 κόκκους μπαχάρι1 φύλλο δάφνης1 φλιτζάνι κρέμα γάλακτος light1 πακέτο ζυμαρικά ολικής αλέσεως1/2 φλιτζάνι Γραβιέρα τριμμένη στον τρίφτηΕκτέλεσηΣε μια κατσαρόλα σοτάρετε τα πράσα, σε λίγο βιολογικό ελαιόλαδο μέχρι να αρχίσουν να μαλακώσουν. Προσθέτετε τον κιμά, τον σβήνετε με το κρασί και τον αφήνετε να σιγοβράσει περίπου 30 λεπτά.Συγχρόνως βράζετε τα μακαρόνια για 12 με 15 λεπτά σε αλατισμένο νερό.Προσθέτετε στον κιμά, τον κόλιανδρο, το μπαχάρι, την δάφνη και τέλος ρίχνετε την κρέμα γάλακτος και ανακατεύετε απαλά μέχρι να δέσει η σάλτσα και να είναι έτοιμη για σερβίρισμα, άλλα 10 λεπτά.Σουρώνετε τα μακαρόνια και όπως είναι ζεστά, τα περιχύνετε με την σάλτσα. Τα ανακατεύετε απαλά για να πάει η σάλτσα παντού και τα σερβίρετε ζεστά με Γραβιέρα τριμμένη στον τρίφτη.---

Κέϊκ καρότουΥλικά150 ml ελαιόλαδο

240 γρ. αλεύρι που φουσκώνει μόνο του1 κ.γ. μπέϊκιν πάουντερ1 και 1/2 κ.γ. κανέλα σε σκόνη1/2 κ.γ. τζίντζερ σε σκόνη240 γρ. καστανή ζάχαρηΞύσμα από ένα μανταρίνι συν έξτρα για το γαρνίρισμα100 γρ. πεκάν κομμένα στη μέση260 γρ. καρότα τριμμένα στον τρίφτη3 αυγά χτυπημέναΕκτέλεσηΠροθερμαίνετε το φούρνο στους 180 βαθμούς . Λαδώνετε μια στρογγυλή φόρμα για κέϊκ 18 εκ. με αποσπώμενα τοιχώματα και καλύπτετε τον πάτο με αντικολλητικό χαρτί.Κοσκινίζετε σε ένα μπολ το αλεύρι, το μπέϊκιν πάουντερ και τα μπαχαρικά. Προσθέτετε τη ζάχαρη, το ξύσμα, τα πεκάν και τα τριμμένα καρότα και ανακατεύετε μέχρι να ομογενοποιηθούν τα υλικά μας. Ενσωματώνετε τα αυγά και το ελαιόλαδο και αναμειγνύετε καλά.Αδειάζετε το μείγμα στη φόρμα και ψήνετε για 1 ώρα ή μέχρι να βγαίνει καθαρή μια οδοντογλυφίδα όταν τη βυθίζετε στο κέντρο του κέϊκ. Το μεταφέρετε σε ένα δίσκο και το αφήνετε να κρυώσει τελείως.Σε ένα μεγάλο μπολ, χτυπάτε με το μίξερ το βούτυρο (μέχρι να μαλακώσει αρκετά) κι προσθέτετε το τυρί κρέμα συνεχίζοντας μέχρι ομογενοποιηθούν τα υλικά μας. Ενσωματώνετε το χυμό πορτοκαλιού και κοσκινίζετε την ζάχαρη άχνη. Συνεχίζετε με το μίξερ μέχρι το μείγμα να γίνει απαλό.Για να διακοσμήσετε, γεμίζετε τα κορνέ με μύτη 3εκ. και κάνετε σχέδια στην επιφάνεια του κέϊκ. Πασπαλίζετε με ζάχαρη άχνη και σκορπίζετε με το ξύσμα μανταρινιού και σερβίρετε.

Τέλος

Το παρόν μεταγράφηκε και εκτυπώθηκε με την ευγενική χορηγία της Περιφέρειας Αττικής, στο εκτυπωτικό τμήμα του Φάρου Τυφλών της Ελλάδος.