9

Μια γάτα στον δρόμο μου

Πάντα αγαπούσα τις γάτες. Το ίδιο και ημαμά μου, μόνο που εκείνη έχει αλλεργία.Στις γάτες. Α, ναι. Κι ο μπαμπάς έχει αλ-λεργία. Δεν είχαν πάντα. Την έπαθαν λίγο

πριν κάνουν εμένα, το «γα-τάκι» τους, όπως με

λένε. Αληθινό γα-τάκι στο σπίτι, πά-ντως, δεν μπαίνει

με τίποτα, παρόλο πουσυχνά με πιάνει η μο-

ναξιά και τους πα-ρακαλάω:

«Αφού δε μουκάνετε αδελφάκι,πάρτε μου τουλά-

χιστον ένα ζωά-κι!».

08027_Spiti gia Omiro_Spiti gia Omiro 16/12/15 9:13 π.μ. Page 9

10

Όμως και τα σκυλιά τούς προκαλούναλλεργία και η μαμά δε συμφωνεί να

κρατάμε φυλακισμένο σεκλουβί ένα πουλί ή ένα

κουνελάκι, ούτε καν έναψάρι, αν και ταψάρια δεν εί-ναι και σπου-δαία παρέα,όπως λέει.

08027_Spiti gia Omiro_Spiti gia Omiro 16/12/15 9:13 π.μ. Page 10

11

Παρ’ όλα αυτά, εγώευχόμουν κάθεμέρα σχεδόννα αποκτήσωένα ζωάκι.Ώσπου έπε-σα πάνωστον Όμη-ρο…

08027_Spiti gia Omiro_Spiti gia Omiro 16/12/15 9:13 π.μ. Page 11

12

Όλα ξεκίνησαν ένα απόγευ-

μα που γύρναγα σπίτι από

το ωδείο. Εκεί που πέρναγα

πλάι από το «ερείπιο», ένα

σπίτι παλιό, παμπάλαιο,

όπου κάποτε έμενε ένας

παράξενος γέρος ζωγρά-

φος, αλλά από τότε που πέ-

θανε έχει μισογκρεμιστεί,

άκουσα ένα παραπονεμένο

«νιάου». Με προσοχή πλη-

σίασα το ξεχαρβαλωμένο

παραθυρόφυλλο, που κρε-

μόταν σαν σπασμένη φτε-

ρούγα μεγάλου πουλιού,

σηκώθηκα στις μύτες των

ποδιών και κοίταξα μέσα.

Κουρνιασμένο πάνω σε έναν

σωρό από πεσμένα ξύλα,

κομμάτια τοίχου και πεταμέ-

να κασόνια καθόταν ένα μι-

κρό γατάκι κεραμιδί, με τα

μάτια κλειστά.

08027_Spiti gia Omiro_Spiti gia Omiro 16/12/15 9:13 π.μ. Page 12

13

08027_Spiti gia Omiro_Spiti gia Omiro 16/12/15 9:13 π.μ. Page 13

14

«Ψι ψι!» του έκανα.«Νιάου...» μου απάντησε πιο παραπο-

νεμένο εκείνο.«Ίσως να είναι άρρωστο» σκέφτηκα κι

έτρεξα αστραπή στο σπίτι.

08027_Spiti gia Omiro_Spiti gia Omiro 16/12/15 9:13 π.μ. Page 14