«Μητρός τε και πατρός και των άλλων προ-γόνων απάντων τιµιώτερον εστίν η πατρίςκαι σεµνότερον και αγιώτερον και εν µείζο-νι µοίρα και παρά θεοίς και παρ’ ανθρώ-

ποις τοις νουν έχουσιν» (Πλάτων: Κρίτων 51Β)

παρ’ ανθρώποις τοις νουν έχουσιν.

∆υστυχώς έχουµε χάσει τα µυαλά µας από λίγο έως πο-λύ όλοι, διότι παραβλέπουµε ή αφήνουµε να περάσουνστο «ντούκου» υψίστης σηµασίας γεγονότα που άπτονταιτης ζωής µας, το µέλλον µας και το µέλλον των παιδιώνµας.

∆ιερωτώµαι τι γίνεται µε µας; Κάθε λαός έχει κάτι να ε-πιδείξει. ∆εν είναι σοβινιστικό να πω ότι εµείς έχουµε πολ-λά και αντί να τα επικροτούµε, και να τα βγάζουµε στην ε-πιφάνεια και να αποκοµίζουµε ότι µπορούµε από αυτά,πολλές φορές τα θάβουµε σα να βγάζουµε τα µάτια µαςµε τα ίδια µας τα χέρια. Σίγουρα κάποιος άλλος λαός θατα είχε Ευαγγέλιο. Και όχι µόνο δενκάνουµε τίποτα, αλλά αφήνουµετους άλλους να τα θάβουν και µέ-

νουµε αµέτοχοι, τουλάχιστον οι περισσότεροι.Έχουµε δύο εθνικές εορτές, µία της ανεξαρτη-

σίας µας και άλλη του Αλβανικού έπους. Που εγώ,αυτό το έπος, µε τη µοντέρνα γλώσσα του διαδι-κτύου και του κινηµατογράφου, το ονοµάζωmission impossible (επικίνδυνη-αδύνατη απο-στολή).

Κάθε λαός για να υπάρξει και να δηµιουργή-σει πρέπει να έχει κάποιους συνδετικούς κρί-κους. Εµείς έχουµε τη θρησκεία µας και τηνπατρίδα µας. Μάλιστα, τώρα στην κρί-ση, που δεν είναι µόνο οικονοµική αλ-λά και κρίση αξιών τα χρειαζόµα-στε και τα δύο.

Επί της ευκαιρίας της 28ηOκτωβρίου, που µας ήρθαν οιµνήµες και τα γεγονότα, δια-λογιζόµουν ότι αυτό το OΧΙτου Μεταξά, λαµβάνονταςυπόψιν όλες τις συγκυρίεςτης εποχής ήταν πράγµατιµιαmissionimpossible.

Συνέχεια στη

σελίδα 4

Q1 E Y O NEO:Q E Y O NEO 23-11-16 10:42 1

άφησαν να περάσουν και έβαζαν κεράκια αναµµένα στα παράθυ-ρά τους, σαν ένδειξη αντίστασης. Καλά ας αφήσω το γεγονός ότιµέσα σε λίγες µέρες φτάσανε στο Παρίσι ή το ότι ορισµένοι πουπαρίσταναν τους ουδέτερους, το βράδυ τους άφηναν να χρησιµο-ποιούν τα τούνελ των Άλπεων για τη µεταφορά πυροµαχικών κ.α.ή ορισµένοι που συνθηκολόγησαν αµέσως επειδή είχαν τάχα την ί-δια γλώσσα κ.α. Λαµβάνοντας πάλι όλα αυτά υπόψιν, ήταν πράγ-µατι µια mission impossible, ένα πολεµικό θαύµα. Εµείς ακόµα καιτους Γερµανούς δεν τους αφήσαµε να κάνουν περίπατο όπως οιλαοί της Βορείου Ευρώπης. Εµείς αντισταθήκαµε στον άξονα καιως συνέπεια: χάσαµε περίπου ένα δέκατο του πληθυσµού µας καιυποστήκαµε σχεδόν ολική καταστροφή. Όπως π.χ. δεν υπήρξε γέ-φυρα που να µην είχε καταστραφεί και εµφανίστηκε µια πείνα στολαό που θέρισε πολύ κόσµο, γιατί τότε η Ελλάδα έπρεπε να συ-ντηρεί τα στρατεύµατα κατοχής.

θυµάµαι στη Χίο, ο πατέρας µου είχε µεγάλο περιβόλι µε πορτο-κάλια και έπρεπε όλα τα πορτοκάλια να µαζευτούν και να σταλούνστο Γερµανικό µέτωπο. OιΓερµανοί έκαναν επιθεω-ρήσεις για να δουν αν υ-πάρχουν πορτοκάλια.Ένας Αυστριακός και έ-νας Γερµανός µπήκαν στοσπίτι µας, έψαξαν, όµως ηµητέρα µου είχε κρύψεικάτι κασάκια κάτω από τοκρεβάτι µε πορτοκάλια,τα οποία και ανακάλυψαν.Μόλις τα είδαν, συζητού-σαν µεταξύ τους για το τιθα τα κάνουν και τελικά ταάφησαν δείχνοντας εµάςτα παιδιά.

∆ύο άλλες εποποιίες έ-χουν και αυτές ψιλό ξεχα-στεί. Η µάχη του Ρούπελκαι η µάχη της Κρήτης.

Το Ρούπελ ήταν µια οχυ-ρωµατική γραµµή, η ο-ποία κατασκευάστηκε γιανα προστατεύσει τηνΕλλάδα από τη Βουλγα-ρία. Το είχε φτιάξει ο Με-ταξάς. Ήταν πολύ δύσκολο να καταληφθεί για αυτό οι Γερµανοί τοπαρέκαµψαν. Πήγαν και κατάλαβαν τη Θεσσαλονίκη, όπου καισυνθηκολογήσαµε. Στο Ρούπελ όµως είχε καταστραφεί ο ασύρ-µατος και δεν υπήρχε επικοινωνία. Oι Γερµανοί προσπάθησαν µεαλλεπάλληλες επιθέσεις να το καταλάβουν. Στη συνέχεια πήγανµε µια άσπρη σηµαία και µε κάποιο τρόπο έπεισαν τους υπερασπι-στές του Ρούπελ ότι είχαµε συνθηκολογήσει.

Έξω από το οχυρό ήταν παρατεταγµένο Γερµανικό τµήµα που α-πέδιδε τιµές. O εντεταλµένος για την παραλαβή του οχυρού, Γερ-µανός Συνταγµατάρχης, συνεχάρη τον διοικητή του τάγµατος, Γε-ώργιο ∆ουράτσο, διαβεβαιώνοντας τα συγχαρητήρια και τον θαυ-µασµό των ανωτέρων του. Τόνισε µάλιστα, ότι για τους Γερµανούςαποτελούσε τιµή και υπερηφάνεια ότι είχαν έναν αντίπαλο τέ-τοιο, έναν τόσο ηρωικό στρατό. Του είπαν µε άλλα λόγια αυτάπου είπε και ο Oυίνστον Τσώρτσιλ (Πρωθυπουργός της Αγγλίας) :

«Στο εξής δεν θα λέµε ότι οι Έλληνες πολεµούν σαν ήρωες, αλ-λά ότι οι ήρωες πολεµούν σαν Έλληνες». (Κατά τη διάρκεια τουελληνοϊταλικού πολέµου του 1940 και µε αφορµή τη σθεναρή α-ντίσταση που προέβαλλε ο ελληνικός στρατός στην Ιταλική εαρινήεπίθεση, ο Τσώρτσιλ φέρεται να είπε τη φράση αυτή σχετικά µε τοθάρρος και την ανδρεία των Ελλήνων).

Τις πρώτες µέρες, όταν µας επιτέθηκαν οι Ιταλοί, οι Έλληνες έ-καναν µια υποχώρηση. Και το ραδιόφωνο έλεγε: ο ελληνικός στρα-τός «συµπτύσσεται» και δεν υποχωρεί. Τι ωραία που είναι αυτή ηελληνική γλώσσα. Για να µην χάσει το θάρρος του και υποχωρή-σει. Μετά ανασυντάχθηκαν και ξεκίνησαν την αντεπίθεση κατα-λαµβάνοντας το ένα χωριό µετά το άλλο.

O Μουσολίνι είχε αντικαταστήσει όλους τους στρατηγούς και µετά ε-τοίµασε τη µεγάλη εαρινή επίθεση. Με την ονοµασία Ιταλική ΕαρινήΕπίθεση, ή Επιχείρηση Πριµαβέρα φέρεται η γενική αντεπίθεση των ι-ταλικών δυνάµεων κατά των ελληνικών προχωρηµένων θέσεων στηδιάρκεια του Ελληνοϊταλικού πολέµου προκειµένου ν’ ανακτήσουν τιςθέσεις από τις οποίες είχαν υποχωρήσει και κατά συνέπεια ν’ ανατρέ-ψουν την µέχρι τότε σε βάρος τους έκβαση του πολέµου. Η επιχείρησηαυτή έλαβε χώρα υπό την προσωπική εποπτεία του Μουσολίνι, από 9µέχρι και 25 Μαρτίου 1941, σε όλο το µήκος του ελληνοϊταλικού µετώ-που και έληξε µε πλήρη αποτυχία, διατηρώντας οι ελληνικές δυνάµειςακέραιες τις θέσεις τους. Παρεπιπτόντως οι Ιταλικές δυνάµεις έχασαν12.000 στρατιώτες ενώ εµείς 1200. Αυτή ήταν και η τελευταία απόπει-ρα των Ιταλών µέχρι την γερµανική εισβολή στην Ελλάδα που ακο-λούθησε µετά δεκαήµερο, στις 6 Απριλίου 1941 (µεταξύ µας είχε έρθεικαι ένα τάγµα Εγγλέζων που συµµετείχαν στην επίθεση... για να µηνπολυεπαινούµε τα γένια µας...). Μετά ήταν πλέον επιβεβληµένη η ανά-µειξη των Γερµανών στα Βαλκάνια.

Στην Πριµαβέρα είχε λάβει µέρος και ο ίδιος ο Μουσολίνι και µάλισταέβγαλε ο ίδιος λόγο στους στρα-τιώτες του για να τους αναπτερώ-σει το ηθικό. Όπως ο Μέγας Αλέ-ξανδρος έβγαζε λόγο και έλεγε :Εσείς είστε ανώτεροι άνθρωποι,ξέρετε γιατί πολεµάτε, αυτοί είναιβάρβαροι κτλ. O Μουσολίνι έλε-γε: Εσείς είστε ανώτερο στράτευ-µα, έχετε αντίπαλο εναν εξαθλιω-µένο λαό, που όχι µόνο δεν έχειπολεµοφόδια, αλλά και ούτε µπό-τες να φορέσουν. Εσείς έχετε µιατεράστια αεροπορία, τανκς κτλ. Ηνίκη είναι θέµα ελαχίστου χρόνουκαι θα τους ρίξουµε στη θάλασ-σα. Αλλά εκεί γνώρισε τη µεγαλύ-τερη ήττα του.

Καλά, στη µάχη της Κρήτης εκείπάλεψαν οι Κρητικοί, και µε τα µα-χαίρια τους καθάριζαν τους αλε-ξιπτωτές, οι οποίοι και εκεί δεν έ-καναν περίπατο και είχαν µια κα-θυστέρηση ενός µηνός, που ό-πως λέγεται ήταν πολύ σηµαντι-κός για την έκβαση του πολέµουγιατί τους καθυστέρησαν να πάνε

στη Μέση Ανατολή που ήταν τα πετρέλαια.Και ένα πρόσφατο : Στην Τουρκία είχαµε ένα γραφείο, όπου δού-

λευε ένας πρώην λοχαγός που πολέµησε στην Κύπρο. Εκείνος µου εί-πε: κ. Βύρωνα, γύρω από το αεροδρόµιο οι Έλληνες µας πολέµησανπολύ σκληρά, ήταν εκεί και ο ίδιος, και παρόλο που είµαστε υπεράριθ-µοι, µε αεροπορική κάλυψη κλπ, δυσκολευτήκαµε πολύ να το καταλά-βουµε, µε µεγάλες απώλειες. Εµείς σαν αξιωµατικοί, εκτιµήσαµε τουςΈλληνες αξιωµατικούς.

∆ιαβάζοντας σήµερα τα νέα: ...« Τον Αη Στράτη επισκέπτεται σήµεραανήµερα της Εθνικής Επετείου της 28ης Oκτωβρίου, ο πρωθυπουργόςΑλέξης Τσίπρας... O πρωθυπουργός έφτασε στις 10.15 στο νησί και αυ-τή την ώρα παραβρίσκεται στην επίσηµη δοξολογία στον Ιερό Ναό «Γέν-νησης του Χριστού» όπου χοροστατούν ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Ιερώ-νυµος, και ο Σεβασµιότατος Μητροπολίτης Λήµνου και Αγίου Ευστρατί-ου Ιερόθεος».

No comments - Και νουν ουκ εχουσιν,

Τι τον ήθελαν τον Αη Στράτη ή τι σχέση έχει ο Αη Στράτης ή τι διαφέ-ρει από τα άλλα µέρη της Ελλάδος µε την εποποιία της 28ης; Μπορείνα έπεσαν ορισµένοι αη στρατίτες στον πόλεµο, αλλά πιο λογικό θα ή-ταν να πάει στην Πίνδο να τιµήσει τον Ταγµατάρχη Κωνστ. ∆αβάκη.Θα µου πείτε: πήγε κάποιος άλλος από τους πρώην πρωθυπουργούςστην Πίνδο; από ότι ξέρω όχι. Αλλά, µε µια πολύπλευρη κρίση που δια-νύουµε, τι θέλουν και ανοίγουν παλιές πληγές;

Εµείς οι παλιοί ξέρουµε πολύ καλά τον Άη Στράτη, µάλιστα είχαν πάειπολλοί γείτονες και υπάρχουν διάφορες ιστορίες µε πολλές σάλτσες.

Από την εποχή του Ελευθέριου Βενιζέλου ο Αη Στράτης χρησιµοποι-

ώς ένας λαός να νικήσει έναν ε-χθρό µε σχεδόν δεκαπλάσιεςόλες τις παραµέτρους του πο-λέµου, και έναν λαό ανεπτυγ-

µένο, µε ιστορία, πολιτισµό, επιστήµηκλπ όπως ο Ιταλικός;

Προσπαθώ να βρω τους λόγους. Ίσωςο επικρατέστερος να είναι το DNA µας,που βγαίνει από τη µακρόχρονη ιστορίαµας, από τον Πλάτωνα που γράφω στηναρχή, από το Λεωνίδα, το Θεµιστοκλή,τον Μέγα Αλέξανδρο και άλλους πουπάντα πολέµησαν µε αντιπάλους πολλα-πλασίων αριθµών στρατιωτών και υλι-κών του πολέµου που είχαν αναπτύξειτην έννοια του περί πατρίδος αµύνε-

σθαι.Μου έλεγε ο συνταγµατάρχης µου, που πολέµησε στο µέτωπο,

ότι οι Ιταλοί είχαν µια τεράστια αεροπορική υπεροχή και κάλυψη,διάβασα 463 αεροπλάνα, δεν γνωρίζω για µας, αλλά είχαµε πολύλιγότερα. Oι δικοί µας οι πιλότοι πετούσαν χαµηλά και στο στό-χο... ενώ οι Ιταλοί βοµβάρδιζαν από ψηλά και οι περισσότερεςβόµβες δεν έβρισκαν στόχο…

Oι Ιταλοί ήθελαν τις ανέσεις τους για να πολεµήσουν. Εµείς πο-λεµήσαµε πολλές φορές και ξυπόλητοι µέσα στο κρύο. Αυτό απο-δεικνύεται από τα πολλά κρυοπαγήµατα που είχαν πάθει οι φαντά-ροι µας. Πολλοί ακρωτηριάστηκαν. O Νικηφόρος Βρεττάκος πουήταν στον πόλεµο, αναφέρει πως µείνανε χωρίς φαγητό και άγρυ-πνοι µέσα στα χαρακώµατα για πέντε µέρες, µέχρι να οργανωθείτο στράτευµα για ανεφοδιασµό. Έναν άλλον λόγο που δίνω εγώ,είναι και οι «πατέντες» που κάνουµε οι Έλληνες. Π.χ. µε διάφο-ρους τρόπους ανέβαζαν τα πολεµοφόδια.

Επίσης ένας άλλος λόγος της επιτυχίας του missionimpossible, ήταν ο ενθουσιασµός του λαού που αψηφούσε το θά-νατο. Το υπέρ πατρίδας µάχεσθαι. ∆ιάβασα κάπου πάλι ότι χρησι-µοποιήθηκαν 150.000 µουλάρια για τη µεταφορά πυροµαχικώνκαι εφοδίων. Ήταν και η πολεµική µας εµπειρία. Εµείς είχαµε πο-λεµήσει σε όλους τους πολέµους λόγω γεωγραφικής θέσης. Πά-ντα είµαστε εµπλεκόµενοι. Αλλά συν τοις άλλοις ήταν και το θάρ-ρος των αξιωµατικών και των στρατιωτών µας.

Ένας άλλος παράγοντας ήταν η υποτίµηση του αντιπάλου απότους Ιταλούς, οι οποίοι είχαν πολλές στρατιωτικές επιτυχίες στηνΑφρική. Άκουγα το ράδιο αρβύλα να λέει οτι τους έσφαζαν σαπρόβατα τους µαύρους και µε αυτό το θάµπωµα της νίκης τουςήρθαν να πολεµήσουν εµάς...

Συγκινήθηκα µε όλα αυτά και βγήκα στο µπαλκόνι µου, και δίπλαστη σηµαία έβγαλα την αφεντιά µου µε το σήµα της νίκης, αυτή τησηµαία, που και αυτήν ως σύµβολο την έχουµε παραµερίσει. Ανπάει κανείς στην Τουρκία, σε αυτήν την αχανή χώρα, όπου και νασταθεί, σε οποιαδήποτε εποχή του χρόνου, θα δει µια Τούρκικησηµαία. Εκεί έχουν πιάσει το νόηµα οι Τούρκοι, του συνδετικούκρίκου του λαού, τη σηµαία. Σε εµάς ατενίζει αραιά και που…

Σε µια εποχή γενικής κρίσης, αντί να αφήνουµε τη σηµαία µας νακυµατίζει παντού στα σπίτια µας, στα µαγαζιά µας, στις επιχειρή-σεις µας κτλ. για να µας αναπτερώσει το εθνικό µας συναίσθηµακαι την υπερηφάνεια µας, και το πιο σηµαντικό είναι να ενισχύσειτην αυτοπεποίθησή µας, την οποία στην εποχή µας τη χρειαζόµα-στε ίσως πιο πολύ από ποτέ, εµείς όπως λέει και η λαική ρήση «α-γρόν ηγοράσαµεν» και το αντιµετωπίζουµε αδιάφορα ή χαλαρά.

Θα ήθελα να επισηµάνω ότι αυτό το έπος, αυτό το missionimpossible όπως το ονοµάζω, είναι τόσο σπουδαίο, που θα έπρεπενα γιορτάζεται ως παγκόσµιο γεγονός γιατί είναι η πρώτη νίκηενάντια στον άξονα. Απέδειξε στον κόσµο ότι δεν είναι αήττητος.

Επειδή αυτοί που πολέµησαν το ‘40 ήταν οι πα-τεράδες µας, είχα την ευκαιρία να ακούσω πάραπολλές ιστορίες περί αντιστάσεως ενάντιαστον άξονα, στις αρχές του πολέµου που κα-τέλαβαν την Πολωνία σχεδόν περπατώντας.

Συγκεκριµένα ήταν οι Γερµανοί µε τεθωρα-κισµένα τανκς και οι Πολωνοί µε ιππικό τουΑ’ παγκοσµίου πολέµου. Άλλοι λαοί τους

Συνέχεια από

τη σελίδα 1

είται ως τόπος εξορίας, για τους κοµµουνιστές. Τηδε εποχή του Μεταξά είχε εκτοπίσει πολλούς, κα-θώς και συνδικαλιστές και πολιτικούς. ∆εν γνωρίζωαν αυτοί που ήταν εκεί τότε πολέµησαν στην Αλβα-νία. ∆εν θέλω προς θεού να υποτιµήσω τους ανθρώ-πους που εκτοπίστηκαν, που ορισµένοι µάλιστα απόαυτούς ήταν αξιόλογοι, άνθρωποι του πνεύµατοςκαι των τεχνών, που πήγαν για ιδεολογικούς λό-γους. Αυτό είναι ενάντια στη δηµοκρατία. O καθέ-νας µπορεί να πιστεύει ότι θέλει και δεν έχει δικαίω-µα κανείς άνευ δίκης να τον στείλει σε εξορία.

∆υστυχώς η εποποιία του ‘40 υποβαθµίστηκε κυ-ρίως γιατί είχαµε τη Γερµανική κατοχή µετά τον εµ-φύλιο πόλεµο και αφού τελείωσε ο εµφύλιος, έγινεµια προσπάθεια να ξεχαστούν. ∆υστυχώς αυτό τοπαγκόσµιο γεγονός δεν το εκµεταλλευτήκαµε σω-στά, ούτε για να αναζωπυρώσουµε το εθνι-κό µας φρόνηµα, ούτε για τη διεθνή µας α-ναγνώριση που προσφέραµε τη πρώτη νί-κη κατά άξονα, ούτε για τις εδαφικές µαςαπαιτήσεις στα Ελληνικά εδάφη όπωςπ.χ. της Βόρειας Ηπείρου και ούτε για τιςαποζηµιώσεις που δικαιούµαστε απο τονπόλεµο.

Ανακεφαλαιώνοντας, θα ήθελα να τονίσωότι ο πιο σπουδαίος θεσµός µας, για να ε-πιζήσουµε την πολύ ισχυρή κρίση, είναι ηπατρίδα µας, η σηµαία µας. ∆υστυχώς ορι-σµένοι από τους σηµερινούς κυβερνώντεςπροσπαθούν να µας κάνουν απάτριδες, ναξεχάσουµε τις παραδόσεις µας και τα ιδα-νικά µας. Εµείς οι «κοιµοµένοι», η πλειοψη-φία, δεν πρέπει να τους αφήσουµε. Μάλι-στα τώρα που στην περιοχή µας υπάρ-χουν διάφορες εξεγέρσεις και πόλεµοι,καθώς επίσης και οι εθνικές οραµατικές ι-δέες του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, θυµηθεί-τε το ΌΧΙ - δεν φοβόµαστε τις αριθµητικέςυπεροχές αλλά πρέπει και να βιώνουµε συ-νεχώς το «Μολών Λαβέ» και τα missionimpossible των προγόνων µας.

>>