Embed Size (px)
Citation preview
133
BD HAZİRAN 2017
Koyu mavi denizden açık mavi gökyüzüne doğru dimdik
yükselen falezlerin üzerine ku-rulmuş “Polignano a Mare” kenti adına yakışır şekilde denizi kucaklar gibi...İtalya’nın Puglia bölgesinin güneyinde, Adriyatik Denizi kıyı-sındaki kentin tarihi M.Ö.4.yüzyılda kurulan Neapolis kentine uzanıyor.
Bu güzel kenti günübirlik ziya-
ret etmek üzere Bari’den bindiğim trenden inince istasyondan denize doğru yürüyorum. 18.yüzyıla kadar kentin tek giriş kapısı olan Arco Marchesale kapısından geçerek tari-hi merkeze giriyorum. Dar sokaklar, eski binalar, balkonlu evler, kiliseler ve meydanlardan oluşan bu bölgeyi gezerken zaman zaman karşıma çıkan teraslar muhteşem deniz
Gezdikçe Gördükçeİzlen Şen Toker
Polignano a Mare İki yanına açtığı kollarıyla denizi kucaklayan kent:
134
BD HAZİRAN 2017
neredeyse ağaç büyüklüğüne ulaşan yeşil yapraklı bitkilerin nasıl bu kadar büyüyebildiğine şaşırıyorum.
Denize nazır kayaların üzerinde evler, mağaralar, içinde bir
otel ve restoranın olduğu Grotta Palazzese gibi eşsiz oluşumlar var. Kentin kıyı şeridi irili ufaklı koylar, mağara ve oyuklarla dolu, deniz ve rüzgar kıyıyı bir heykel yaparcasına şekillendirmiş sanki.
Piazza Vittorio Emanuele II meydanında tepesinde saat olan tarihi binadaki kafede oturup kahve içerek dinleniyorum. S. Maria Assunta Kilisesi’nden çıkanlar meydanı geçip ara sokaklara girerek gözden kayboluyorlar. Kentin tarihi bölümünden çıkıp deniz kenarına doğru devam edip Lama Monac-hile Köprüsü’ne geliyorum. Roma İmparatorluğu döneminde Roma ile Brindisi limanını birleştiren
ve kıyı manzaraları sunuyor. Ara sokaklarda yürüyorum, minik avlulu evler, kayalıkların üzerine oyulmuş gibi yapılan binalar görüyorum. Bazı evlerin önündeki iri saksılarda
135
BD HAZİRAN 2017
yol üzerinde yer alan tarihi köprü kalıntılarının yanına inşa edilen bu köprüden geçiyorum. Köprünün deniz tarafındaki Monachile Lama koyu 15.yüzyılda Venediklilerin ticaret yaptıkları eski bir liman iken şimdi pırıl pırıl denizi ve etrafını çevreleyen sarp kayalıklar ile kentin en çok turist çeken plajı haline gelmiş. 2010 yılında burada yapılan Red Bull Denize Atlama Yarışı’nda kent yaklaşık 45.000 kişiyi konuk etmiş.
Köprünün diğer tarafındaki kayalıklara yürüyüp oradan bu masmavi koyun ve karşıdaki tarihi kentin manzarasını izlemek çok keyifli, bu yüzden kayalıkların üzeri fotoğraf çeken, oturan, güneşlenen insanlarla dolu. Polignano a Ma-re’de biraz daha vaktiniz varsa adını burada doğan sanatçı Pino Pasca-li’den alan Modern Sanat Müzesi’ni gezebilir, kentin 2 km dışındaki Abbey San Vito’yu da ziyaret ederek buraya göç eden Bizanslı ke-şişlerin mekanı iken şimdi Marquis La Greca’ya ait olan ve Pazar günleri kilise hizmeti veren yapıyı görebilirsiniz.
Polignano a Ma-re’nin önemli simgele-rinden biri de Dome-nico Modugno. Franco Migliacci ile birlikte yazdığı şarkı ile 1958 yılı San Remo Müzik Festivali’nde birinci olup, Grammy Ödülü kazanmış. Amerika
müzik listelerinin başına yerleşen şarkı tüm dünyada tahmini 30
milyon satınca Dean Martin gibi pek çok farklı sanatçı tarafın-dan da seslendirilmiş. Orjinal adı “Nel Blu Dipinto Blu” (Mavi boyalı mavi) olan bu şarkı tüm dünyada na-karatında tekrar eden “Volare” (Uçmak) adıyla biliniyor. Do-menico Modugno bu kentte doğduğu için, burada yaşayanlar
Yıllar önce Volare (Uçmak) adıyla bilinen şarkısıyla ün-lenen sanatçı Domenico Mo-dugno, Polignano a Mare'nin
önemli simgelerinden biri.
136
BD HAZİRAN 2017
kollarını iki yana açmış, yüzünü doğduğu kente dönmüş, gülümsü-yor.
Heykelin ardındaki denizin mas-mavi rengine bakıp rüzgarı tenimde hissederken “Volare” şarkısının söz-lerinin bu kente ne kadar yakıştığını düşünüyorum.
Sanırım böyle bir rüya bir daha geri gelmeyecek
Ellerimi ve yüzümü mavi ile boyadım
Ve sonra birden rüzgar beni kaçırdı
Ve sonsuz bir gökyüzünde uçma-ya başladım.
Uçmak, oo Şarkı söylemek, ooooMavide, boyanmış mavideYukarıda olduğuma mutluyumVe uçuyorum, mutlulukla uçu-
yorumGüneşten daha yükseğe ve daha
da yükseğeUzakta aşağıda, dünya yavaşça
kaybolurkenTatlı bir müzik yalnızca benim
için çalıyor... •[email protected]
onunla gurur duyuyor, kentin tarihi bölümünün karşısındaki kayalıklara giden merdivenlerin başında bronz bir heykeli var. Domenico Modugno
Yoksul görünüşlü bir adam hayırseverliğiyle tanınan bir kadının kapısını çalar. Adam kapı açıldığında yanındaki aileyi gösterek, “Lütfen hanımefendi,” der “zor durumdaki bu zavallı aileye yardım edebilir misiniz? Babaları işini kaybetti ve anneleri çalışamayacak derece hasta. Çocuklar perişan. Birileri kiralarını ödeyemezse, hepsi sokakta kalacak.”dedi.
“Çok kötü bir durum!” diye üzülerek söylendi hayırsever kadın.
“Sizin kim olduğunuzu sorabilir miyim?”.“Onların ev sahibiyim”.
LÜTFEN YARDIM EDİN!
