Patrinorama Magazine No21

ÃäùóóÛá ¶ìàôè 48 & »åçÀìïù °ìåêÀîäòïùðåòéïøÜ ¤áäÞðïùìïù (ðáòáðìåàòö÷ ª.¶.¡.°.ª.)

ô: 2610 311213 e.mail: [email protected] www.babaloo.gr

baba loo

Το babaloo είναι ένας πολυχώρος για παιδιάπου σκοπό έχει να τα ψυχαγωγήσει μέσα από παιχνίδια και εκδηλώσεις.

Οι γονείς των παιδιών μπορούν να απολαύσουν τον καφέ τους

ή ένα σνακ από το μπαρ,καθώς περιμένουν.

10

12...........................Versus14............Μεγάλες Αλήθειες16...................Μάης του 6820..........Άνοιξη της Πράγας24...................Rumble Fish30......Μάθε Παιδί Μου Γράμματα34...Σχολές και Βαθμολογίες36...................Heavy Metal42..................Μάνος Λοίζος48...................Πολυτεχνείο52........Δεκέμβρης του 200856..........Δίπλωμα Οδήγησης58.............Σύγχρονο Λεξικό60.................Μαργαριτάρια62...................Black Salute66..........................Γράμμα68..................Umberto Eco72..............Hackers Manual76........Δούκας Χατζιδούκας80....................Serial Killer84......Ο Μαθητής Έχει Δίκιο88.......Γράμμα Ενός Φοιτητή90....................Εκδηλώσεις

Εκδότης:Καρόκη Διονυσία

Υπεύθυνος Δημοσίων ΣχέσεωνΠαπαποστολόπουλος Βαγγέλης

Δημόσιες ΣχέσειςΤσουκαλάς ΣτάθηςΚοσμόπουλος Φάνης

Υπεύθυνος ΠαραγωγήςΡαχιανιώτης Δημοσθένης

Creative DirectorΦελέκου ΔώραΣτασινού Σταυρούλα

Συντακτική Ομάδα:Περισανίδη ΜαρούλαΦελώνης ΣωτήρηςΡαχιανιώτης ΔημοσθένηςΒασιλόπουλος ΧαράλαμποςΓήτας ΜίλτοςΦάκου ΣοφίαΦελέκου ΔώραΚολιγλιάτη ΚωνσταντίναΠαπαγεωργοπούλου ΧριστίναΔεβελέγκα ΔήμητραΦελέκος ΖώηςΚαραβασίλης ΒασίληςΘεοδώρου ΝίκοςΛεωνίδας ΚουλιαβέταςΠαπαποστολόπουλος ΒαγγέληςΚαραγιάννη ΆνναΣακελλαρίου Αλέξανδρος

Νομικός Σύμβουλος:Μιχαλόπουλος Γεώργιος

Οικονομικός Σύμβουλος:Ποτός ΣωτήρηςΧατζής Ανδρέας

Διαφημιστικό Τμήμα:koun.gr

Διόρθωση Κειμένων:Γιώργος Παπαδόπουλος

Φωτογραφίες:Μάριος ΑΜουλινός Π.

Εκτύπωση:

ΠΑ

ΠΑ

ΦΛ

ΕΣΣΑ

50

_ Τ

ΗΛ

./FA

X.:

26

10

36

2 5

79

_

in

fo@

patr

ino

ram

a.c

om

Πάτρα 09/09/09 – The day after tomorrow... Την αγαπώ την Πάτρα...Πραγματικά...Θυμάμαι τον εαυτό μου να παίζει μπάλα στον Άγιο Ανδρέα στις αρχές της δεκαετίας του 80’...Θυμάμαι να πηγαίνω στο σχολείο με τα πόδια, μια διαδρομή από τα Ψηλά Αλώνια ως το Νοσοκομείο του Αγίου Ανδρέα ...Θυμάμαι τις κουβέντες που κάναμε κατά τη διαδρομή αλλά και το αίσθημα ασφάλειας που ένιωθα ότι τίποτε κακό δεν μπορεί να μου συμβεί...Θυμάμαι τις βόλτες στα Ψηλά Αλώνια, το Νυφοπάζαρο που λέγανε όλοι, το ατέλειωτο περπάτημα πέρα-δώθε από τα Ψηλά Αλώνια ως το Λιμάνι...Αργότερα το Tiffany’s και την Arena...Το Πανεπιστήμιο μόνο 15km από την πόλη... Αρχές δεκαετίας του 90’ μπήκα στο Πανεπιστήμιο ακριβώς την εποχή που η πόλη άρχιζε να αλλάζει...Σήμερα η Πάτρα είναι μια πόλη όπου σχεδόν κανείς δεν περπατά...όπου ο πατέρας δύσκολα θα εμπιστευτεί στον 12χρόνο γιο του να γυρίσει το βράδυ σπίτι περπατώντας...Σήμερα η Πάτρα θυμίζει εγκαταλελειμμένο εργοτάξιο, παντού έργα που δεν λεν να τελειώσουν...Σήμερα η Πάτρα έχει ένα Νοσοκομείο και αυτό με χιλιάδες προβλήματα, κόσμος πεθαίνει χωρίς λόγο...Σήμερα η Πάτρα έχει σοβαρά οικονομικά προβλήματα, νέοι άνθρωποι έχουν προβλήματα ανεργίας και επιχειρηματίες προβλήματα επιβίωσης...Σήμερα η Πάτρα....θα μπορούσα να γεμίσω όλες τις σελίδες του περιοδικού συνεχίζοντας έτσι αλλά δεν θα το κάνω...

ΣΗΜΕΡΑ Η ΠΑΤΡΑ ΔΕΝ ΑΓΑΠΑ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ

Έχω την τύχη λόγω της δουλειάς της γυναίκας μου να μπορώ να ταξιδεύω συχνά ανά την Ελλάδα. Ήμουν Ηράκλειο όπου τα μόνα Super Market που βλέπεις είναι τα “Χαλκιαδάκης”, ήμουν Καλαμάτα όπου τέλη Ιουλίου δεν υπήρχε διαθέσιμο δωμάτιο σε κανένα ξενοδοχείο...Στην Θεσσαλονίκη πουλάνε και γάλα MILKO αλλά δεν θα το βρεις πουθενά όλοι πίνουν ΤΟΠΙΝΟ! Εμείς όμως δεν είμαστε τοπικιστές, δεν θα μπορούσαμε να έχουμε Νομάρχη έναν γραφικό τύπο όπως τον Ψωμιάδη. Σίγουρα δεν φταίνε μόνο οι πολιτικοί αυτού του τόπου. Όχι δεν έχω σκοπό να καταλήξω έτσι. Φταίνε κυρίως οι πολίτες. Είμαστε κουτοπόνηροι... κοιτάζουμε ο ΚΑΘΕΝΑΣ την πάρτη του...κάνοντας το όμως ΟΛΟΙ ταυτόχρονα δεν καταλαβαίνουμε πως στο τέλος χάνουμε ΟΛΟΙ? Να η πιο απλή σκέψη του κόσμου πηγαίνοντας σε Πατρινές Επιχειρήσεις να αγοράσουμε αγαθά τα λεφτά μας μένουν στον τόπο μας και έτσι θα επωφεληθούμε και ΕΜΕΙΣ πάλι από αυτά!!!! Φταίει το γεγονός ότι απέχουμε μόνο 200km από την Αθήνα; ή Μήπως το ότι δεν βρέθηκε ποτέ αυτός που θα παρασύρει και τους υπόλοιπους; Ένας ΨΩΜΙΑΔΗΣ ρε παιδιά! Τον έχει ανάγκη αυτή η πόλη...ΕΠΕΙΓΟΝΤΩΣ

Υ.Γ.1 Είναι το μοναδικό editorial απ΄ όσα “Πατρινοράματα” και να έχεις που ασχολούμαι αρνητικά με κάτι...Έκανα και εγώ την επανάσταση μου!

Υ.Γ.2 Στο περιοδικό αυτό δεν θα μπορούσε να μην είσαι συνέχεια στη σκέψη μου.

11

12

Από μικρή ηλικία υπέφερε από άσθμα, ασθένεια που θα τον ταλαιπωρούσε ολοένα και περισσότερο κατά τους ανταρτοπολέμους του.

Η φωτογραφία της αρχικής σελίδας “Guerillero Heroico” από τον Alberto Korda στις 5 Μαρτίου 1960 έχει ανακυρηχθεί στη διασημότερη όλων των εποχών.

Η μορφή του υπάρχει στο κουβανέζικο χαρτονόμισμα των 3 πέσο και κάθε πρωί τα παιδιά στα σχολεία της Κούβας τραγουδούν “Θα είμαστε σαν τον Τσε”.

Info shots:

Info shots:

vers

us

vers

us

Mini Biogrphy

Mini Biography

Eρνέστο Τσε Γκεβάρα

Mαχάτμα Γκάντι

Ο Τσε Γκεβάρα ήταν ένας μαρξιστής, επαναστάτης και πολιτικός συνάμα. Κατά τη διάρκεια των σπουδών του στο Πανεπιστήμιο του Μπουένος Άιρες εργάστηκε και ως νοσοκόμος σε εμπορικά πλοία της Αργεντινής. Στα πολλά ταξίδια του στην κεντρική Αμερική γνώρισε από κοντά τις άθλιες κοινωνικές συνθήκες υπό τις οποίες ζούσαν οι χώρες αυτές και έτσι άρχισαν να τον απασχολούν περισσότερο τα πολιτικά θέματα.Το 1955 γνώρισε τον Φιντέλ Κάστρο στο Μεξικό, όπου και διέμενε τότε και απασχολήθηκε σε διάφορες δουλειές ,όπως πλανόδιος φωτογράφος, νυχτοφύλακας, φωτορεπόρτερ κλπ. Μετά την πρώτη γνωριμία με τον Κάστρο, ακολούθησαν πολλές συναντήσεις και συζητήσεις για την πολιτική κατάσταση στη Λατινική Αμερική και τελικά αποφάσισαν την οργάνωση επανάστασης στην Κούβα κατά της δικτατορίας του Μπατίστα.

Ο μύθος Τσε Γκεβάρα

1928.. Γέννηση του Ερνέστο Γκεβάρα ντε λα Σέρνα.

1947 .. Γράφεται στην ιατρική σχολή του Μπουένος Άιρες.

1948.. Εργάζεται σε λεπροκομείο στα ορεινά της Κούβας.

1951.. Περιπλάνηση με μοτοσικλέτα και ωτοστόπ σε όλη σχεδόν την Λατινική

Αμερική.

1953.. Πτυχιούχος Ιατρικής και δεύτερο ταξίδι στη Λατινική Αμερική

1954.. Συμμετοχή του στην ένοπλη πολιτοφυλακή.

1956.Ασχολείται στο Μεξικό με διάφορες μικροδουλειές

1956.. Ο γάμος του με την Ιλντα Γκαντέα.

1957. Προβιβάζεται σε Κομαντάντε της Φάλαγγας.

1958. Τελική νίκη στη Σάντα Κλάρα.

1959. Αναλαμβάνει Πρόεδρος Εθνικής Τράπεζας.

1967. Σύλληψή του και εκτέλεσή του στη Βολιβία.

- Ο Γκάντι γεννήθηκε αστός και πλούσιος αλλά

πέθανε αγωνιζόμενος για το λαό.

- Δυο φορές απέτυχε σαν δικηγόρος γιατί

διέθεσε την καριέρα του και την προσωπική

του ζωή για να δεί ελεύθερη και ενωμένη την

Ινδία.

- Θεωρείται σαν ο κύριος συντελεστής για την

απελευθέρωση της χώρας του.

-Δολοφονήθηκε πληρώνοντας το τίμημα της

προσφοράς του στην Ινδία.

O Μαχάτμα Γκάντι, Ινδός πολιτικός, στοχαστής αλλά και επαναστάτης. Υπήρξε γενικά η κεντρική μορφή του εθνικού κινήματος για την ανεξαρτησία των Ινδιών, και εμπνευστής της μεθόδου της παθητικής αντίστασης χωρίς τη χρήση βίας κατά των καταπιεστών των λαών, μια μέθοδος που επηρέασε ακόμα και το παγκόσμιο κίνημα για την ειρήνη.Ο Γκάντι γεννήθηκε το 1869 σε μια μικρή πόλη στην δυτική ακτή της Ινδίας, όπου ο παππούς του και αργότερα ο πατέρας του ήταν τοπικός κυβερνήτης. Το δε προσωνύμιο Μαχαμτα, γιατί το πραγματικό του όνομα ήταν Μοχάντας, του δόθηκε επειδή στα σανσκριτικά σημαίνει «μεγάλη ψυχή».

13

Από μικρή ηλικία υπέφερε από άσθμα, ασθένεια που θα τον ταλαιπωρούσε ολοένα και περισσότερο κατά τους ανταρτοπολέμους του.

Η φωτογραφία της αρχικής σελίδας “Guerillero Heroico” από τον Alberto Korda στις 5 Μαρτίου 1960 έχει ανακυρηχθεί στη διασημότερη όλων των εποχών.

Η μορφή του υπάρχει στο κουβανέζικο χαρτονόμισμα των 3 πέσο και κάθε πρωί τα παιδιά στα σχολεία της Κούβας τραγουδούν “Θα είμαστε σαν τον Τσε”.

Info shots:

Info shots:

vers

us

vers

us

Mini Biogrphy

Mini Biography

Eρνέστο Τσε Γκεβάρα

Mαχάτμα Γκάντι

Ο Τσε Γκεβάρα ήταν ένας μαρξιστής, επαναστάτης και πολιτικός συνάμα. Κατά τη διάρκεια των σπουδών του στο Πανεπιστήμιο του Μπουένος Άιρες εργάστηκε και ως νοσοκόμος σε εμπορικά πλοία της Αργεντινής. Στα πολλά ταξίδια του στην κεντρική Αμερική γνώρισε από κοντά τις άθλιες κοινωνικές συνθήκες υπό τις οποίες ζούσαν οι χώρες αυτές και έτσι άρχισαν να τον απασχολούν περισσότερο τα πολιτικά θέματα.Το 1955 γνώρισε τον Φιντέλ Κάστρο στο Μεξικό, όπου και διέμενε τότε και απασχολήθηκε σε διάφορες δουλειές ,όπως πλανόδιος φωτογράφος, νυχτοφύλακας, φωτορεπόρτερ κλπ. Μετά την πρώτη γνωριμία με τον Κάστρο, ακολούθησαν πολλές συναντήσεις και συζητήσεις για την πολιτική κατάσταση στη Λατινική Αμερική και τελικά αποφάσισαν την οργάνωση επανάστασης στην Κούβα κατά της δικτατορίας του Μπατίστα.

Ο μύθος Τσε Γκεβάρα

1928.. Γέννηση του Ερνέστο Γκεβάρα ντε λα Σέρνα.

1947 .. Γράφεται στην ιατρική σχολή του Μπουένος Άιρες.

1948.. Εργάζεται σε λεπροκομείο στα ορεινά της Κούβας.

1951.. Περιπλάνηση με μοτοσικλέτα και ωτοστόπ σε όλη σχεδόν την Λατινική

Αμερική.

1953.. Πτυχιούχος Ιατρικής και δεύτερο ταξίδι στη Λατινική Αμερική

1954.. Συμμετοχή του στην ένοπλη πολιτοφυλακή.

1956.Ασχολείται στο Μεξικό με διάφορες μικροδουλειές

1956.. Ο γάμος του με την Ιλντα Γκαντέα.

1957. Προβιβάζεται σε Κομαντάντε της Φάλαγγας.

1958. Τελική νίκη στη Σάντα Κλάρα.

1959. Αναλαμβάνει Πρόεδρος Εθνικής Τράπεζας.

1967. Σύλληψή του και εκτέλεσή του στη Βολιβία.

- Ο Γκάντι γεννήθηκε αστός και πλούσιος αλλά

πέθανε αγωνιζόμενος για το λαό.

- Δυο φορές απέτυχε σαν δικηγόρος γιατί

διέθεσε την καριέρα του και την προσωπική

του ζωή για να δεί ελεύθερη και ενωμένη την

Ινδία.

- Θεωρείται σαν ο κύριος συντελεστής για την

απελευθέρωση της χώρας του.

-Δολοφονήθηκε πληρώνοντας το τίμημα της

προσφοράς του στην Ινδία.

O Μαχάτμα Γκάντι, Ινδός πολιτικός, στοχαστής αλλά και επαναστάτης. Υπήρξε γενικά η κεντρική μορφή του εθνικού κινήματος για την ανεξαρτησία των Ινδιών, και εμπνευστής της μεθόδου της παθητικής αντίστασης χωρίς τη χρήση βίας κατά των καταπιεστών των λαών, μια μέθοδος που επηρέασε ακόμα και το παγκόσμιο κίνημα για την ειρήνη.Ο Γκάντι γεννήθηκε το 1869 σε μια μικρή πόλη στην δυτική ακτή της Ινδίας, όπου ο παππούς του και αργότερα ο πατέρας του ήταν τοπικός κυβερνήτης. Το δε προσωνύμιο Μαχαμτα, γιατί το πραγματικό του όνομα ήταν Μοχάντας, του δόθηκε επειδή στα σανσκριτικά σημαίνει «μεγάλη ψυχή».

14

15

Κάθε Σάββατο βράδυ : 9:00 - 10:00 Party Zone με τον Γιώργο Παπαιωάννου 22:00 - 00:00 Dance Sessions με τον Βαγγέλη Παπαποστολόπουλο

IN THE MIX

16

Γαλλία - Μάης του 68

Ίσως η πιο διάσημη φοιτητική επανάσταση παγκοσμίως, αυτή του Μάη του 68, έχει αφήσει για τα καλά τα σημάδια της στην γαλλική κοινωνία. Κάθε Γάλλος είναι περήφανος για τις πληρωμένες διακοπές του καθώς και για το αναπόσπαστο δικαίωμά του να βγει στους δρόμους προσπαθώντας να αλλάξει τον κόσμο. Τώρα πια στην Γαλλία οι απεργίες θεωρούνται κάτι σαν εθνικό σπορ ενώ ένα από τα αγαπημένα θέματα συζήτησης είναι αυτό της αγοραστικής δύναμης.

Ο Μάης του 68 ήταν το αποτέλεσμα των κοινωνικών και οικονομικών αλλαγών που ακολούθησαν το τέλος του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου. Η εκβιομηχάνιση, η αγροτική έξοδος, η εγκαθίδρυση του καπιταλισμού και η δημιουργία μιας καταναλωτικής κοινωνίας είχαν αλλάξει δραστικά τον τρόπο ζωής κι οι νέες συνθήκες απαιτούσαν νέους τρόπους

διακυβέρνησης. Μετά από 10 χρόνια στην εξουσία ο εβδομηνταοχτάχρονος Charles de Gaule έμοιαζε να μην ανταποκρίνεται στο πνεύμα της νέας γενιάς που είχε αρχίσει να χειραφετείται και να διεκδικεί τη θέση της ως ξεχωριστή κοινωνικοπολιτική ομάδα, με τη δική της κουλτούρα και τις δικές της ανάγκες.

Παρόλο που η δεκαετία της κυβέρνησης de Gaule ήταν ικανοποιητική σε οικονομικό και πολιτικό επίπεδο (μην ξεχνάμε πως λέγεται το αεροδρόμιο του Παρισιού!) τα τελευταία χρόνια η ανεργία είχε αρχίσει να αυξάνεται. Δύο εκατομμύρια εργαζόμενοι λάμβαναν τον κατώτατο μισθό, ενώ ολόκληρες πόλεις από παράγκες ορθώνονταν στα περίχωρα του Παρισιού, με πιο γνωστή αυτή της Nanterre. Εκεί βρίσκεται και η αρχή του επαναστατικού κινήματος: στις καταλήψεις των φοιτητών του πανεπιστημίου της Nanterre και της Σορβόννης. Οι καταλήψεις αυτές ήταν αρχικά μεμονωμένες και αποτελούσαν ένα μέσο διαμαρτυρίας για

της Περισανίδη Μαρούλας

17

την γενικότερη κατάσταση στη Γαλλία και στον κόσμο (βλέπε πόλεμος του Βιετνάμ). Η κρίση άρχισε να γενικεύεται όταν η αστυνομία επενέβη για να συλλάβει τους διαμαρτυρόμενους φοιτητές και να εκκενώσει το πανεπιστήμιο της Σορβόννης. Αυτή η παραβίαση του πανεπιστημιακού ασύλου οδήγησε τους φοιτητές στους δρόμους. Ενώ δεν άργησαν ναακολουθήσουν άνθρωποι από όλες τις κοινωνικές ομάδες, δημιουργώντας το μεγαλύτερο λαϊκό κίνημα της Γαλλίας του εικοστού αιώνα.

Παρά την σοβαρότητα της κατάστασης ο de Gaule αφήνει αρχικά τον έλεγχο στον πρωθυπουργό, George Pompidou, και μόλις στις 12 του μηνός αποφασίζει να ασχοληθεί προσωπικά. Σε μια προσπάθεια να ηρεμήσει τα πνεύματα ζητάει από την αστυνομία να βάλει τέλος στην κατοχή του πανεπιστημίου της Σορβόννης. Η ενέργεια του όμως αυτή δεν σταματά τις κινητοποιήσεις που είχαν προκαθοριστεί

για την επόμενη μέρα. Στις 13 Μάη η γενική απεργία θα παραλύσει κυριολεκτικά το γαλλικό κράτος. Οι απεργίες και οι καταλήψεις εργοστασίων θα συνεχιστούν μέχρι το τέλος του μήνα. Πρόκειται για μια περίοδο απόλυτης ελευθερίας του λόγου, μια στιγμή επαναστατικού λυρισμού που δίνει την ψευδαίσθηση στους φοιτητές ότι μπορούν να αλλάξουν τον κόσμο. Ένας διάλογος ξεκινάει μέσα στους δρόμους, ανάμεσα σε αγνώστους κάθε ηλικίας αλλά και ανάμεσα στην κυβέρνηση και τους διαδηλωτές. Όταν δύο βδομάδες μετά, στις 30 Μάιου, η κατάσταση δεν φαίνεται να εξομαλύνεται ο de Gaule αποφασίζει να διαλύσει την γαλλική Εθνοσυνέλευση και να προκηρύξει εκλογές. Οι διαμαρτυρίες αρχίζουν σταδιακά να μειώνονται, όμως οι εκλογές του Ιουνίου θα έχουν ένα αναπάντεχο αποτέλεσμα: ο de Gaule θα επανεκλεγεί θριαμβευτικά.

Δύο εκατομμύρια εργαζόμενοι λάμβαναν τον κατώτατο μισθό, ενώ ολόκληρες πόλεις από παράγκες ορθώνονταν στα περίχωρα του Παρισιού, με πιο γνωστή αυτή της Nanterre.

Η κρίση άρχισε να γενικεύεται όταν η αστυνομία επενέβη για να συλλάβει τους διαμαρτυρόμενους φοιτητές και να εκκενώσει το πανεπιστήμιο της Σορβόννης.

Όταν δύο βδομάδες μετά, στις 30 Μάιου, η κατάσταση δεν φαίνεται να εξομαλύνεται ο de Gaule αποφασίζει να διάλυση την γαλλική Εθνοσυνέλευση και να προκηρύξει εκλογές.

18

Η επανάσταση του Μάη του 68 μπορεί να απέτυχε σε πολιτικό επίπεδο, αποτέλεσε όμως την αρχή για πολλές κοινωνικές μεταρρυθμίσεις και ο όρος Μάης του ‘68 έγινε συνώνυμος με την αλλαγή των κοινωνικών αξιών. Οι εργαζόμενοι απέκτησαν άλλη μία βδομάδα πληρωμένων διακοπών και ο κατώτατος μισθός αυξήθηκε κατά 35%. Ίσως ακόμα πιο σημαντική ήταν η μετάβαση από τον συντηρητισμό του de Gaule στις πιο φιλελεύθερες ιδέες τις γαλλικής νεολαίας, που άνοιξαν το δρόμο για την σεξουαλική απελευθέρωση, την ισότητα και την διεκδίκηση των ανθρώπινων δικαιωμάτων.


19

20

Η εισβολή αυτή αντιμετωπίστηκε από τη μεριά του λαού με μια σειρά από ειρηνικές διαδηλώσεις και ένα κύμα μετανάστευσης. Υπολογίζεται ότι αμέσως μετά την εισβολή 70.000 Τσεχοσλοβάκοι εγκατέλειψαν την χώρα, ενώ καθόλη τη διάρκεια αυτής της περιόδου συνολικά 400.000 από τους πιο μορφωμένους πολίτες ζήτησαν καταφύγιο στο εξωτερικό. Ο Αλεξάντερ Ντούμπτσεκ αντικαταστάθηκε από τον Γκουστάβ Χούσακ και η πλειοψηφία των μεταρρυθμίσεων εγκαταλείφτηκε.

Ως ένδειξη διαμαρτυρίας στις 16 Ιανουαρίου του 69 ένας νεαρός φοιτητής, αυτοπυρπολείται στην Πράγα. Ένα μήνα αργότερα άλλος ένας φοιτητής ακολουθεί το παράδειγμά του.

Η περίοδος που ακολουθεί, μέχρι το 87 και την περεστρόικα, είναι γνωστή ως « ομαλοποίηση » και σημαίνει επαναφορά της λογοκρισίας και της καταπίεσης. Όλα αυτά θα πάρουν τέλος με την Βελούδινη επανάσταση του 89 και την πτώση του κουμουνιστικού καθεστώτος στην Τσεχοσλοβακία. Πρόκειται για μια φοιτητική επανάσταση που ξεκινάει με μια σειρά από διαδηλώσεις υπέρ των ανθρώπινων δικαιωμάτων.

Οι φοιτητές βγαίνουν στους δρόμους στις 16 και 17 Νοεμβρίου του 1989 στην Μπρατισλάβα και στην Πράγα αντίστοιχα. Παρόλο που οι διαδηλώσεις ήταν ειρηνικές αντιμετωπίστηκαν με ιδιαίτερη βαρβαρότητα από την αστυνομία, γεγονός που προκάλεσε την κατακραυγή του λαού και οδήγησε σε μαζικότερες διαμαρτυρίες. Στις 19 Νοεμβρίου 200.000 διαδηλωτές βγήκαν στους δρόμους. Μια μέρα μετά ο αριθμός των διαδηλωτών εκτοξεύτηκε στους 500.000. Δεδομένης της κατάρρευσης των γειτονικών κομμουνιστικών καθεστώτων και της αυξανόμενης αντίδρασης του λαού, στις 28 Νοεμβρίου το Κουμουνιστικό κόμμα της Τσεχοσλοβακίας, αποφασίζει να αποσυρθεί. Ο Χούσακ παραιτείται και τη θέση του παίρνει ο Αλεξάντερ Ντουμπτσεκ. Λίγες μέρες μετά ανοίγουν τα σύνορα προς την Αυστρία και την Δυτική Γερμανία. Μετά από 40 χρόνια διεξάγονται στην Τσεχοσλοβακία οι πρώτες δημοκρατικές εκλογές.

Τσεχία - Η Βελούδινη επανάσταση

Όταν μιλάμε για Τσεχία και επαναστάσεις το μυαλό μας συνήθως πηγαίνει στην Άνοιξη της Πράγας. Η Βελούδινη επανάσταση ήταν ο τελικός σταθμός αυτού του ταξιδιού που ξεκίνησε την άνοιξη του 68 με πολιτικές μεταρρυθμίσεις και ολοκληρώθηκε το φθινόπωρο του 89 με φοιτητικές διαδηλώσεις. Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.

Στις 25 Φεβρουαρίου του 48 το Κουμουνιστικό Κόμμα της Τσεχοσλοβακίας ανέλαβε την εξουσία. Για 40 χρόνια, μέχρι την Βελούδινη επανάσταση του 89, παρέμεινε το κυρίαρχο κόμμα καταστέλλοντας οποιαδήποτε αντίσταση μέσω της αστυνομίας και των μυστικών υπηρεσιών. Όλα τα σχολεία, τα μέσα ενημέρωσης και οι επιχειρήσεις άνηκαν στο κράτος. Πρόκειται για μια περίοδος λογοκρισίας ιδιαίτερα δύσκολη για τους καλλιτέχνες και κυρίως τους συγγραφείς.

Η κατάσταση φαίνεται να αλλάζει όταν στις 5 Ιανουαρίου του 68, ο Αλεξάντερ Ντούμπτσεκ γίνεται Γραμματέας του Κουμουνιστικού κόμματος. Η περίοδος από τον Ιανουάριο ως τον Αύγουστο είναι γνωστή ως Άνοιξη της Πράγας. Ο Ντούμπτσεκ προτείνει ένα « σοσιαλισμό με ανθρώπινο πρόσωπο ». Πρακτικά πρόκειται για μεταρρυθμίσεις που αφορούν την ελευθερία του τύπου και της έκφρασης, την ελεύθερη μετακίνηση των πολιτών καθώς και οικονομικές αλλαγές έτσι ώστε οι μισθοί των εργατών και το κόστος των προϊόντων να αντικατοπτρίζουν την πραγματική τους αξία. Προτείνει ακόμα την αναγνώριση της ισότητας των Τσέχων και των Σλοβάκων και τη δημιουργία ενός ομοσπονδιακού κράτους.

Παρόλο που ο Ντούμπτσεκ προσπάθησε να μην αμφισβητήσει το κουμουνιστικό σύστημα στο σύνολο του, οι μεταρρυθμίσεις αυτές που χειροκροτήθηκαν από το λαό, προκάλεσαν την αντίδραση του σοβιετικού μπλοκ. Στις 21 Αυγούστου του 68 οι χώρες που είχαν υπογράψει το σύμφωνο της Βαρσοβίας εισέβαλαν στην Πράγα.

21

22

23

Χρονολογία:

1η φάση: 3 με 13 Μάη, η φοιτητική επανάσταση

2η φάση: 13 με 26 Μάη, η κοινωνική επανάσταση

3η φάση: 27 με 30 Μάη, η πολιτική επανάσταση

3 Μαΐου: 400 φοιτητές κάνουν κατάληψη του προαυλίου της Σορβόννης,

η αστυνομία προβαίνει σε εκκένωση και συλλήψεις.

13 Μαΐου: η γενική απεργία παραλύει το κράτος για εβδομάδες

30 Μαΐου: διάλυση της Γαλλικής Εθνοσυνέλευσης από τον de Gaule

και προκήρυξη εκλογών

23 με 30 Ιουνίου: οι εκλογές δίνουν αναμφισβήτητο

προβάδισμα στο κόμμα του de Gaule, το κίνημα

έχει αποτύχει σε πολιτικό επίπεδο


24

του Λεωνίδα Κουλιαβέτα

25

«Όταν θέλεις να ηγηθείς μιας ομάδας ανθρώπων, πρέπει να έχεις κάπου να τους πας…»

Η ταινία Rumble Fish χωρίς δεύτερη σκέψη συγκαταλέγεται στις ταινίες, που είτε θα αγαπήσεις, είτε θα μισήσεις από τα πρώτα κιόλας λεπτά της. Βασισμένη στη νουβέλα της Susan Hinton, έγινε ταινία από τον πασίγνωστο σκηνοθέτη Francis Ford Coppola το 1983, ενώ το σενάριο γράφηκε από κοινού από τους δύο δημιουργούς (Coppola – Hinton). To “Rumble Fish” αποτέλεσε μεγάλη εισπρακτική αποτυχία, καθώς οι εισπράξεις από τα εισιτήρια μόλις και μετά βίας ανήλθαν στα 2,5εκ. δολάρια, περίπου δηλαδή το ένα τέταρτο από το αρχικό budget. Στο ντεμπούτο της ταινίας στη Νέα Υόρκη (New York Film Festival) επικράτησε απογοήτευση, καθώς πολλοί αποδοκίμασαν την ταινία, ως δυσνόητη και πολύ μακριά από τα στερεότυπα του Hollywood. Η επιβράβευση ήρθε από το Φεστιβάλ του Σαν Σεμπάστιαν (San Sebastian International Film Festival), όπου η ταινία κέρδισε το διεθνές βραβείο κριτικής επιτροπής. Η κριτική που δέχτηκε γενικά το “Rumble Fish” από τους πιο συντηρητικούς εστιάστηκε (κατά την γνώμη των κριτικών) στο πρόδηλο ύφος της ταινίας και στην έλλειψη δυνατών χαρακτήρων.

Η πλοκή επικεντρώνεται στη σχέση του Rusty James (Matt Dillon), ενός νεαρού «επαναστάτη χωρίς αιτία», ο οποίος προσπαθεί να αναβιώσει τις παλιές και πολυφημισμένες συμμορίες μιας ασήμαντης βιομηχανικής πόλης, με τον μεγαλύτερο και αινιγματικό αδερφό του, τον Motorcycle Boy (Mickey Rourke) που παραμένει ο

«ζωντανός θρύλος» της περιόδου των συμμοριών στην πόλη και είναι το πρότυπο, στο οποίο ο Rusty James θέλει διακαώς να μοιάσει.

Ο Motorcycle Boy εμφανίζεται ως ο «από μηχανής θεός» σ’ έναν καυγά του Rusty James με τον Biff Wilcox (αρχηγό της αντίπαλης συμμορίας), μετά από μια δίμηνη απουσία του από την πόλη. O νεαρός και πεισματάρης Rusty James παρόλο τον τραυματισμό του στον καυγά και την πρότερη αμφισβήτηση στο πρόσωπο του αδερφού του, ενθουσιάζεται και επιμένει με περισσότερη σθεναρότητα, να αναβιώσει την δόξα των παλιών συμμοριών, στις οποίες ο Motorcycle Boy κατείχε ηγετική θέση. Στην πορεία ο νεαρός Rusty James, στην προσπάθεια του να καταλάβει καλύτερα τον μεγαλύτερο αδερφό του και τον τρόπο σκέψης του, ώστε να αποκτήσει και αυτός τις αρετές εκείνες, που θα τον καθιέρωναν ως πρόσωπο σεβασμού στην μικρή κοινωνία της μίζερης πόλης, έρχεται αντιμέτωπος με την πραγματικότητα και ανατρέπεται όλο το σκηνικό στο οποίο πίστευε μέχρι πρότινος. Μαθαίνει για την περίοδο που η μητέρα του εγκατέλειψε την οικογένειά του, κατανοεί καλύτερα τον μέθυσο πατέρα του (Dennis Hopper) και τους λόγους που τον έριξαν στο αλκοόλ, χάνει την κοπέλα του Patty (Diane Lane) από τον φίλο του Smokey (Nicolas Cage) και ανακαλύπτει πως οι συμμορίες στις οποίες πίστευε, δεν ήταν τελικά τίποτα το σπουδαίο. Τα στοιχεία αυτά κλονίζουν τον θερμόαιμο χαρακτήρα του, που δεν μπορούσε να μένει μόνος και πάντα του άρεσε κάπου να ανήκει. Χάνει την αυτοπεποίθησή του και περιπλανιέται πίσω από τον αδερφό του αναζητώντας

26

εναγωνίως ένα στήριγμα στην φαινομενικά αδιέξοδη κατάσταση που τον περιβάλλει. Τελικά λυτρώνεται μέσω του Motorcycle Boy, από τις προσδοκίες των άλλων και τους «εσωτερικούς δαίμονες» που τον περιβάλλουν.

Η ταινία είναι αξιοσημείωτη για τον στυλιζαρισμένο τρόπο οπτικοποίησης της πλοκής και τον τρόπο με τον οποίο διαχειρίζεται τον ρυθμό και τον χρόνο. Γυρισμένη σε ασπρόμαυρο φίλμ και παρά τις αρκετές τεχνολογικές δυνατότητες που παρείχε η εποχή (80’s), ο σκηνοθέτης προτιμά να μην κάνει χρήση χρωμάτων και παρουσιάζει την ασπρόμαυρη εκδοχή, δίνοντας έτσι μια νότα μεταμοντέρνου, τείνοντας αρκετά στις ταινίες της nouvelle vague και του γερμανικού εξπρεσιονισμού, αντλώντας όμως κατά κόρον στοιχεία από την αμερικανική κινηματογραφική παράδοση. Στα μοναδικά σημεία όπου υπάρχει χρώμα είναι στα πλάνα όπου

φαίνονται τα επιθετικά ψάρια (rumble fish), ώστε να τονιστεί καλύτερα και να αναδειχθεί η ομορφιά των χρωμάτων τους, αλληγορώντας στην αίσθηση της αλήθειας που έγινε ορατή από τον πρωταγωνιστή. Σε κάθε ευκαιρία τονίζεται η παρουσία του χρόνου με πλήθος από διαφορετικά ρολόγια, άλλα που γυρνούν γρήγορα, άλλα που δεν έχουν δείκτες και άλλα που μετράνε τις μέρες, δίνοντας έτσι μια αίσθηση πως ο χρόνος είναι αμβλυμένος και οι καταστάσεις, οι οποίες διαδραματίζονται μέσα σε αυτόν δεν έχουν λόγο χρονικής βίας. Η απειλή όμως αυτής της έντονης διαστολής του χρόνου είναι πως ο θεατής μπορεί εύκολα να κουραστεί και να του προκληθεί ανία. Για τον λόγο αυτό κλήθηκε ο ντράμερ των Police, Stewart Copeland να επενδύσει μουσικά την ταινία και να δώσει ρυθμό, όπως μόνο ένας ντράμερ μπορεί να κάνει. Το αποτέλεσμα είναι μοναδικό και η ταινία δίνει μια αίσθηση γνήσιας αφήγησης.

27

Για πολλούς θα μπορούσε να είναι ο διάδοχος του James Dean, καθώς το ύφος των περισσότερων ρόλων του, έχει να κάνει με κάποιον ανένταχτο νεαρό που αντιμετωπίζει πολλά προβλήματα με τον κοινωνικό του περίγυρο. Γεννήθηκε στις 18 Φεβρουαρίου το 1964 στο New Rochelle της Νέας Υόρκης. Η καριέρα του ως ηθοποιός ξεκίνησε σε ηλικία 14 μόλις ετών, όταν μια μέρα σε μια κοπάνα του από το σχολείο, πήγε σε ένα casting νέων ταλέντων του Vic Ramos από την Warner Bros. Γυρίζοντας σπίτι, ο έφηβος τότε Matt είπε στη μητέρα του, ότι θα έπαιζε σε μια ταινία που γύριζαν κάτι αδέρφια (εννοώντας αφελώς τους Warner Brothers). Από τότε η καριέρα του ως επαγγελματίας ηθοποιός του κινηματογράφου εκτινάχθηκε, γυρίζοντας πλήθος ταινιών, από το “Over the Edge”, “Little Darlings”, “My Bodyguard” μέχρι τις ταινίες “Tex”, “The Outsiders” και “Rumble Fish”, οι οποίες του απέφεραν μεγάλη καταξίωση. Γνωστές ταινίες επίσης που πρωταγωνίστησε ο Dillon είναι το “Wild Things”, “One Night at McCool’s” και “Deuces Wild”, ενώ αξιομνημόνευτη είναι η ερμηνεία του στο “Drugstore Cowboy”, όπου υποδύεται έναν νέο εξαρτημένο από τα ναρκωτικά. Το Όσκαρ ήρθε το 2005 για τον Dillon, με την ταινία “Crash”, κερδίζοντας το Βραβείο Β’ Ανδρικού Ρόλου.

Γεννήθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου του 1953 και το πλήρες όνομα του είναι Philip Andre “Mickey” Rourke, Jr. Απόφοιτος του Actor’s Studio στη Νέα Υόρκη υιοθέτησε την τεχνική της method acting, της υποκριτικής δηλαδή κατά την οποία ο ηθοποιός μπαίνει σε τόσο μεγάλο βαθμό μέσα στον ρόλο, ώστε συμπεριφέρεται και στην πραγματική του ζωή σα να ήταν ο χαρακτήρας τον οποίο υποδύεται. Ο Mickey Rourke εμφανίστηκε στον κινηματογράφο με δευτερεύοντες ρόλους στο “Πύλη του Παραδείσου” του Michael Cimino (1980) και το “Έξαψη” του Lawrence Kasdan (1982). Η καριέρα του καθορίστηκε από την ερμηνεία του στις ταινίες “9 ½ Εβδομάδες” , “H χρονιά του Δράκου” και το αριστουργηματικό “ Αngel Heart” του Alan Parker (1987). Στο απόγειο της καριέρας του δήλωσε ότι εγκαταλείπει την ηθοποιία και ότι πρόκειται να ασχοληθεί επαγγελματικά με το μποξ. Συμμετείχε σε πολλούς αγώνες πυγμαχίας ως επαγγελματίας μποξέρ, γεγονός που έχει παραμορφώσει το πρόσωπό του σε αρκετά μεγάλο βαθμό. Η παραμόρφωσή του αυτή είναι αρκετά εμφανής και στο πρόσφατο come back του με την ταινία “O Παλαιστής”, χάρη στην οποία απέσπασε Υποψηφιότητα για Όσκαρ Α’ Ανδρικού Ρόλου. Προκλητικός με τις δηλώσεις του στον Τύπο, βίαιος κάποιες φορές, έχει δημιουργήσει έναν μύθο γύρω από το όνομά του.

28

29

Τώρα ΠΑΣΟΚμε νέο πρόσωπο

Δρ. Χημικός Μηχανικός - ΠεριβαλλοντολόγοςΥποψήφιος Βουλευτής ΠΑΣΟΚ Αχαΐας

ΑΝΔΡEΑΣ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΠΟΥΛΟΣ

Δίνουμε βάρος στην «πράσινη ανάπτυξη», καθώς είναι η μοναδική βιώσιμη πρόταση για την οικονομική πρόοδο του τόπου και τη μείωση της ανεργίας, με παράλληλη προστασία του περιβάλλοντος.Δημιουργούμε ένα εκπαιδευτικό σύστημα αληθινά δημόσιο, δωρεάν και υψηλής ποιότητας.Θέλουμε οι νέοι άνθρωποι να έχουν ίσες ευκαιρίες στη μόρφωση και την εργασία.

30

Κινηματογραφική ταινία γυρισμένη το 1981. Ήταν στη δεκαετία που γυρίστηκε ένα πλήθος ελληνικών κινηματογραφικών ταινιών και που η ποικιλία των θεμάτων κάλυπτε την κουλτούρα και το μεσογειακό χαρακτήρα του λαού μας και είχαν επιτυχία, γιατί ο Έλληνας έβλεπε μέσα από τους ήρωες, μερικών μάλιστα όχι και τόσο ποιοτικών έργων, τον μεσογειακό εαυτό του και γελούσε πολύ.

Ανάμεσα σ’ αυτές γυρίστηκε και η ταινία «Μάθε παιδί μου γράμματα» με πολύ αξιόλογους ηθοποιούς, που απέδωσαν με πειστικότητα τους χαρακτήρες ενός καλού σεναρίου και που μας έμπαζαν μέσα στο πνεύμα της «Μεταπολίτευσης».

Στο «καστ» της ταινίας εμφανίζονται ο Βασίλης Διαμαντόπουλος που ενσαρκώνει το ρόλο συντηρητικού Γυμνασιάρχη ενός επαρχιακού σχολείου που δεν το άγγιξε το πνεύμα της εποχής του, παραμένοντας στις στέρφες αντιλήψεις του παρελθόντος, αλλά και την εξάρτηση της εκπαίδευσης στην Ελλάδα, από νοοτροπίες και τις σκοπιμότητες που ταλανίζουν ανέκαθεν τη χώρα μας.

Εκτός από τον Βασίλη Διαμαντόπουλο, τον πολύ μεγάλο αυτό καλλιτέχνη, που υποδύεται το Γυμνασιάρχη του εκεί Γυμνασίου, παίζει και η επίσης αξιόλογη ηθοποιός Άννα Ματζουράνη, που υποδύεται την σύζυγο του Γυμνασιάρχη, την καθηγήτρια Ελπίδα. Ακόμη ο Νίκος Καλογερόπουλος που υποδύεται τον μεγάλο γιό τους τον Δημοσθένη, που μόλις επέστρεψε από το εξωτερικό, που είχε πάει για μεταπτυχιακές και ο Κώστας Τσάκωνας, ο δεύτερος γιός τους, απόφοιτος του εκεί Γυμνασίου, επίσης αξιόλογοι ηθοποιοί, που κάτω από τη διδασκαλία του Σκηνοθέτη Θόδωρου Μαραγκού, μας χάρισαν ακόμα μια καλή κοινωνική κωμωδία. Η υπόθεση του έργου αυτού εκτυλίσσεται σε ένα ορεινό αρκαδικό χωριό, (έχει γυριστεί στη Δημητσάνα και σε άλλα γειτονικά χωριά), όπου τα αποκαλυπτήρια ενός Μνημείου των πεσόντων κατά την Κατοχή, δημιουργούν

31

αναστάτωση στην τοπική κοινωνία, επειδή παραλείπεται το όνομα ενός αντιστασιακού κομουνιστή, του Χρήστου Καναβού, που σκοτώθηκε στην περιοχή και που η εγγονή του Χρυσάνθη είναι τώρα μαθήτρια του εκεί Γυμνασίου.

Στην εξέλιξη του έργου ο Γυμνασιάρχης (Βασίλης Διαμαντόπουλος) αρνείται στην οικογένεια του νεκρού κομουνιστή να καταθέσει στεφάνι στο Ηρώο και έτσι συγκρούεται με τη γυναίκα του Ελπίδα (Α. Ματζουράνη) και με τους δυο γιούς του το Δημοσθένη (Ν.Τσάκωνας) και το Σωκράτη (Ν. Καλογερόπουλος) που αυτοί υπερασπίζονται το δικαίωμα της οικογένειας του ήρωα που πολέμησε και εκτελέστηκε, έστω και από άλλο μετερίζι, να καταθέσει στεφάνι και να γραφεί το όνομά του στη στήλη των νεκρών ηρώων της Κατοχής.

Ο Βασίλης Διαμαντόπουλος, ο μεγάλος αυτός θεατράνθρωπος, που γεννήθηκε στον Πειραιά το 1920 μας χάρισε με την ερμηνεία του μεγάλους ρόλους και αξέχαστες στιγμές, ιδιαίτερα στο θέατρο.

Σπούδασε στις δραματικές Σχολές του Εθνικού Θεάτρου και του Θεάτρου Τέχνης, όπου έκανε την πρώτη του εμφάνιση παίζοντας μαζί με το δάσκαλό του Κάρολο Κουν, όπου παρέμεινε και ερμήνευσε περισσότερους από 30 ρόλους των μεγαλύτερων δραματουργών στον κόσμο, όπως οι Πιραντέλο, Ίψεν, Τσέχοφ, Λόρκα, όλα τα έργα του Σαίξπηρ, αλλά και πολλών άλλων Ελλήνων και ξένων μεγάλων δημιουργών. Αργότερα προσελήφθη σαν στέλεχος και πρωταγωνιστής του Εθνικού Θεάτρου όπουΈπαιξε τον «Ερρίκο» του Πιραντέλο, το «Βυσσινόκηπο» του Τσέχωφ κ.α.

Επίσης στον κινηματογράφο σαν πρωταγωνιστής βέβαια σε έργα του Τσιφόρου, Τζαβέλλα, Τερζάκη και πολλών άλλων. Μετά δε την επιστροφή του από το Παρίσι, που είχε αυτοεξοριστεί το 1967, εμφανίζεται στην τηλεόραση με την εκπληκτική σειρά «Εκείνος κι Εκείνος» (Ο Λουκάς και ο Σόλων), «Ο Συμβολαιογράφος», το «Χατζηεμμανουήλ» και άλλα που άφησαν εποχή. Αλλά και η προσφορά του σαν δάσκαλος ήταν μεγάλη. Δίδαξε υποκριτική από νέος στις δραματικές σχολές του «Θεάτρου Τέχνης»

32

και του Εθνικού Θεάτρου, ενώ δημιούργησε αργότερα και δική του Δραματική Σχολή και μετέφερε το ήθος σε πολλούς άξιους νέους ηθοποιούς μας.Επίσης θα πρέπει να αναφέρουμε το πορτρέτο των δύο ακόμη ηθοποιών που μετείχαν στο «τιμ» της ταινίας, του Θ. Μαραγκού, τον Νίκο Καλογερόπουλο και τον Κώστα Τσάκωνα.

Ο Νίκος Καλογερόπουλος γεννήθηκε στα Φιλιατρά. Παρακολούθησε μαθήματα στις Σχολές Θεάτρου «Κ. Μιχαηλίδη», και «Βεάκη».Η πρώτη του εμφάνιση στην Τηλεόραση ήταν στο έργο του Νίκου Καζατζάκη «Ο Χριστός ξανασταυρώνεται». Στη συνέχεια ακολούθησαν η «Μεθυσμένη πολιτεία», το «Χαίρε Τάσο Καρατάσο», το «Κάμπιγκ» κα. Στον Κινηματογράφο πρωτοεμφανίζεται στο «Μάθε παιδί μου γράμματα», όπου παίζει τον έναν από τους δυο γιούς του Γυμνασιάρχη και κερδίζει το ειδικό Βραβείο Ερμηνείας στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Συνεχίζει με το «Άρπα κόλλα», το «Ρεμπέτικο», όπου παίρνει το βραβείο Εξαιρετικής Ερμηνείας, το «Λούφα και παραλλαγή» (το Βραβείο α’ ανδρικού ρόλου).

Ακολουθούν και μερικές άλλες ταινίες μέχρι το 1986 όπου επιχειρεί την πρώτη δική του παραγωγή, η οποία όμως δεν παίχτηκε και μένει μέχρι σήμερα «στα συρτάρια». Αυτό στάθηκε η αφορμή να μείνει ο ίδιος «εκτός πλατό» μέχρι το 2000,όπου ξαναεμφανίζεται με το «Ένας κι Ένας», κερδίζοντας πάλι το βραβείο α’ ανδρικού ρόλου.

Κατά το διάστημα όμως της απουσίας του από τις «οθόνες» έγραψε τα θεατρικά «Σατιρικό των Ελλήνων», «Οι κυνικοί ξανάρχονται». Το πρώτο του θεατρικό έργο «Ο Μπαμπούλας» παίχτηκε στο θέατρο ΚΑΒΑ. Επίσης το 1981 εξεδόθη η πρώτη ποιητική του συλλογή «Θετή Ταυτότης» και το 1991 η δεύτερη συλλογή του, τα «Επιστρόφια». Επίσης το 1994 κυκλοφόρησε το πρώτο του CD με τίτλο«Τα Δέοντα».

33

Ο Κώστας Τσάκωνας που στο παραπάνω έργο υποδύεται τον δεύτερο γιό του Γυμνασιάρχη, γεννήθηκε στην Αθήνα το 1943.

Φοίτησε στη Δραματική Σχολή του Λεωνίδα Τριβιζά και αποφοίτησε από τη Σχολή Βεάκη. Πρωτοεμφανίστηκε στον Κινηματογράφο τυχαία σε μια ταινία μικρού μήκους, του Κώστα Ζιρίνη, όπου και φάνηκε το μεγάλο ταλέντο του και στη συνέχεια βρέθηκε να παίξει σε πολλούς πρωταγωνιστικούς ρόλους στον Κινηματογράφο, στο θέατρο και στην τηλεόραση. .

Η υποκριτική του επάρκεια στην πρώτη ταινία το 1981 «Μάθε παιδί μου γράμματα» που υποδύεται το ένα από τα δύο παιδιά του Γυμνασιάρχη του έδωσε την ευκαιρία να πρωταγωνιστήσει σε πλήθος άλλων ταινιών, όπως «Τι έχουν να δουν τα μάτια μου», « Ο τοκογλύφος», «Ο ιππότης της λιγούρας», «Ο παπαμαφίας», «Για μια χούφτα τούβλα», «Η μεγάλη απόφραξη», «Ο φακίρης» και πολλές ακόμη ταινίες που μας χάρισαν γέλιο και ευθυμία. Επίσης τον βλέπουμε σε πολλές τηλεοπτικές παραγωγές αλλά και στη θεατρική σκηνή, στο καστ επίσης αξιόλογων συναδέλφων του.

Τον Κώστα Τσάκωνα εκτός από ταλαντούχο ηθοποιό τον ακούμε κατά καιρούς σαν τραγουδοποιό μια και έχει και καλή φωνή και ταλέντο στον τομέα αυτό. Ιδιαίτερα σε τραγούδια του πόντου, μια και είναι πόντιος την καταγωγή και μάλιστα υπερηφανεύεται πολύ για την καταγωγή του αυτή.

Το φιλµ αυτό πήρε 4 βραβεία στο Φεστιβάλ της Θεσσαλονίκης το 1981.

α΄ βραβείου ανδρικού ρόλου στο Β. ∆ιαµαντόπουλο.β΄ βραβείο γυναικείου ρόλου στην Α. ΜατζουράνηΕιδικό βραβείο ερµηνείας στο Ν. Καλογερόπουλο.

του Βασιλόπουλου Λάμπη

34

ΑΛΒΑΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΛΟΓΙΑΣ(ΟΜΟΝΟΙΑ) - 19,992 / Σ.Π.Ε (ΣΠΑΤΑΛΗ ΠΑΤΡΙΚΟΥ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΟΣ) (ΣΠΙΤΙ) - Μονο για φραγκατους / ΜΙΖΑΔOΡΙΚΗΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ (ΣΥΝΤΑΓΜΑ) - Θα τα βρουμε εμεις!... / ΜΗΧΑΝΟΛΟΓΙΑΣ ΚΑΙ ΥΔΡΑΥΛΙΚΩΝ ΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ ΔΟΝΗΤΩΝ(ΚΙΛΚΙΣ) - 6,95 /ΔΑΣΟΠΟΝΙΑΣ ΚΑΙ ΕΜΠΡΗΣΜΟΥ ( ΣΕΙΧ ΣΟΥ) - 1 Γκαζακι και στοuπι... /ΦΥΤΙΚΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΚΑΙ ΧΑΣΙΣΟΦΥΤΕΙΩΝ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ( ΚΑΛΑΜΑΤΑ) - 17,387 / ΔΡΑΜΑΤΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΠΟΡΝΟΓΡΑΦΙΑΣ (ΚΑΒΑΛΑ) - 6.98 / ΠΛΟΙΑΡΧΩΝ ΨΑΡΟΚΑΙΚΩΝ ΑΡΓΟΣΑΡΩΝΙΚΟΥ (ΣΠΕΤΣΕΣ) - 4.729 / ΠΥΡΗΝΙΚΩΝ ΥΔΡΑΥΛΙΚΩΝ (ΚΛΟΖΛΟΝΤΟΥΙ) - 18.6210 / ΝΑΥΤΙΛΙΑΚΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ ΠΙΝΔΟΥ (ΑΓΡΑΦΑ) - 0,0311 / ΒΟΗΘΩΝ ΚΑΤΑΣΚΕΥΩΝ ΧΑΡΤΑΕΤΩΝ ΚΡΗΤΗΣ (Ν. ΗΡΑΚΛΕΙΟ) - 14.8912 / ΔΙΑΚΟΣΜΗΤΩΝ ΦΩΤΑΓΩΓΩΝ (Ε.Μ.Π.) - 1,3213 / ΒΡΕΦΟΝΗΠΙΟΚΟΜΩΝ ΚΑΙ ΠΑΙΔΕΡΑΣΤΩΝ (ΧΑΛΚΙΔΑ) - 11.3814 / ΙΚΑΡΩΝ ΚΑΙ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΣΑΙΤΩΝ (Σ.Μ.Α.) ( ΤΑΤΟΙ) - 19.8615 / ΜΑΛΑΚΙΣΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΛΟΙΠΩΝ ΠΑΛΙΔΡΟΜΙΚΩΝ ΚΙΝΗΣΕΩΝ - 316 / ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΩΝ ΑΝΤΙΣΚΗΝΩΝ (Ε.Μ.Π) - 9,5317 / ΜΑΓΕΙΡΙΚΗΣ ΣΟΥΒΛΑΚΟΠΟΙΙΑΣ ΚΑΙ ΛΟΙΠΩΝ ΒΡΟΜΙΚΩΝ ( ΠΛ. ΒΑΘΗΣ) - 2 Γυρο με απ' ολα18 / ΟΠΤΙΚΗΣ ΤΥΦΛΩΝ ( ΤΡΑΠΕΖΟΥΝΤΑ )19 / ΜΟΡΙΑΚΗΣ ΒΙΟΛΟΓΙΑΣ ΚΑΙ ΤΕΡΑTΟΓΕΝΕΣΗΣ ΓΕΝΕΤΙΚΗΣ 9Α.Π.Θ.) - 17,5420 / ΔΟΜΙΚΩΝ ΙΕΡΟΔΟΥΛΩΝ Λ. ΣΥΓΓΡΟΥ ( ΕΥΕΛΠΙΔΩΝ) - ΣΟΥΤΙΕΝ Νο 721 / ΑΝΑΚΑΙΝΙΣΗΣ ΚΑΙ ΚΑΤΕΔΑΦΙΣΗΣ ΚΤΙΡΙΩΝ (Ε.Μ.Π.) - 15 Αλβανους εργατες 22 / ΜΟΝΙΜΩΝ ΥΠΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ Κ.Ψ.ΜΤΖΙΔΩΝ(ΕΥΕΛΠΙΔΩΝ) - 1 Σκετο χωρις γαλα23 / ΤΡΑΜΠΟΥΚΩΝ ΑΣΤΥΦΥΛΑΚΩΝ ΜΑΣΤΡΟΠΩΝ (ΚΑΚΑΒΙΑ) - Μεσο στα συνορα24 /ΤΕΙ ΧΑΜΑΛΙΚΗΣ (ΠΕΡΑΜΑ) - FREE25 / ΜΠΑΦΙΑΡΙΔΩΝ ΣΤΡΙΒΟΚΟΛΑΡΙΔΩΝ ΨΗΛΟΡΕΙΤΗ (ΧΑΝΙΑ) - 0,029ΕΥΡΩ26 / ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ ΚΑΙ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΟΙΚΩΝ ΑΝΟΧΗΣ (ΑΓ. ΟΡΟΣ) - 30ΕΥΡΩ/ωρα(24ώρες)27 / ΨΥΧΟΛΟΓΙΑΣ ΠΕΤΡΩΜΑΤΩΝ (ΜΕΤΕΩΡΑ) - Υπομονη....28 / ΠΕΟΞΥΡΙΣΤΙΚΗ ΘΡΑΚΗΣ (ΞΑΝΘΗ) - 329 / ΜΟΝΙΜΩΝ ΔΙΑΚΟΠΩΝ ΚΑΙ ΚΩΛΟΒΑΡΕΜΑΤΟΣ (ΙΚΑΡΙΑ) - Πολύ Πάρα Πολύ...30. / ΜΟΥΣΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ ΚΩΦΑΛΑΛΩΝ(ΤΡΑΠΕΖΟΥΝΤΑ) - Εεε?31. ΖAMΠΟΝΟΚΟΠΤΙΚΗΣ (ΧΑΛΚΙΔΑ)32 /ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΩΝ ΠΟΚΕΜΟΝ (ΠΑΤΡΑ)34 / ΠΕΟΞΥΡΙΣΤΙΚΗ35 / ΙΧΘΥΟΚΟΜΜΩΤΚΗ36 / ΣΧΟΛΗ ΜΟΝΙΜΩΝ ΑΡΓΟΣΧΟΛΩΝ(Σ.Μ.Α.) (ΑΘΗΝΑ)40 / A.Σ.B.O.N. (ANΩTATH ΣXOΛH BOΣKΩN OΡEINHΣ NAXOY)50 / Σ.Α.Μ.Π. [ΣΧΟΛΗ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗΣ ΜΠΟΜΠΩΝ ΠΟΤΩΝ] (ΑΜΑΛΙΑΔΑ)63 / XEI.XA. (XΕΙΡΙΣΤΗΣ ΧΑΡΤΑΕΤΩΝ)-(ΥΜΗΤΤΟΣ) 17.80064 / ΜΑΓΕΙΡΙΚΗΣ ΣΟΥΒΛΑΚΟΠΟΙΙΑΣ ΚΑΙ ΛΟΙΠΩΝ ΒΡΟΜΙΚΩΝ ( ΠΛ. ΒΑΘΗΣ) - 2 Γυρο με απ' ολα67 / ΣΧΟΛΗ ΕΝΤΟΠΙΣΜΟΥ ΚΡΥΦΟ-ΝΥΜΦΟΜΑΝΩΝ (Σ.Ε.Κ.Ν.) 68 /T.E.I ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΩΝ ΠΑΙΚΤΩΝ REALITY73 /ΒIOΚΑΘΑΡΙΣΜΟΥ ΆΜΜΟΥ (ΣΑΧΑΡΑ)75 / ΕΦΑΡΜΟΣΜΕΝΗΣ ΤΣΙΠΟΥΡΟΠΟΣΙΑΣ (ΒΟΛΟΣ) ,προς ίδρυση....76 /T.E.I. ΠΥΡΗΝΙΚΗΣ MΠΑΦΟΠΟΙÏΑΣ ZΩΝΙΑΝΑ College (10.5) ΜΥΛΟΠΟΤΑΜΟΣ (2.00)KΑΛΑΜΑΤΑ (1.54)ΠΥΡΓΟΣ (ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ KΑΛΑΜΑΤΑΣ) (1.0)77

ΣΧΟΛΕΣ (ΠΕΡΙΟΧΗ) - ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΕΣ



35





ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΣΤΟ DELF / DALF

ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΣΤΟ SORBONNE

ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΕΝΗΛΙΚΟΥΣ

ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ

Φ ι λ ο π ο ί μ ε ν ο ς 5 4 τ η λ . : 2 6 1 0 2 7 3 9 0 3 ΜΕ

ΣΤΟΧΟΤΑ ΓΑΛΛΙΚΑ

Οδηγός των Αραβικών ∆ηµοκρατιών. Ένα ταξίδι στον εγκέφαλο της Πέπης.

Τα ανθρώπινα δικαιώµατα στην Τουρκία. Τουριστικός οδηγός νήσου Ρω. Οδηγός εστιατορίων Αιθιοπίας.

Τρόποι προφοράς της λέξης ΟΧΙ. Οσα ξέρει ο άντρας για την γυναίκα.

Τα δικαιώµατα µιας Ξανθιάς. Οδηγίες χρήσεως για αναπήρους.

Η τηλεφωνική αντζέντα ενός µουγκού.

36

της Δώρας Φελέκου

37

Οι πρώτες εικόνες που έρχονται στο μυα-λό όταν αναφέρεται η λέξη heavy metal είναι σίγουρα μακριά μαλλιά, ηλεκτρικές κιθάρες, φωνές, μαύρα ρούχα και πολύ μα πολύ headbanging. H metal μουσική εκτός από έντονες εικόνες, φέρει μαζί της ένα ιδιαίτερα αφοσιωμένο κοινό και μια μεγάλη ιστορία, που ξεκινά στα τέλη της δεκαετίας του ‘60. Το όνομά της προέρχε-ται μάλλον από την παρομοίωση του ήχου της με χτύπημα μετάλλου και ταυτίζεται με το στίχο του τραγουδιού του 1968 των Steppenwolf “Born to be wild”. «I like smoke and lightning/Heavy metal thunder/Racin’ with the wind/And the feelin’ that I’m under.»

Εμφανίστηκε κυρίως στην Αγγλία και στις ΗΠΑ, με ρίζες στα rock blues και την ψυ-χεδελική rock. Την αρχή έκανε το τρίο Cream, με τους Eric Clapton, Jack Bruce και Ginger Baker με τη δημιουργία ενός νέου, έντονου ήχου. Οι δύο δίσκοι τους Fresh Cream (1966) και Disraeli Gears (1967) καθώς και το Purple Haze (1967) του Jimmy Hendrix θεωρούνται τα πρώτα hits της metal μουσικής. Χαρακτηριστικά της ο βαθύς, μαζικός ήχος, έντονα παρα-μορφωμένος και φυσικά τα σόλο ηλεκτρι-κής κιθάρας. Σημαντικό στοιχείο ήταν και η τεχνολογική πρόοδος της εποχής, με τους νέους ενισχυτές να δίνουν άλλη διάστα-ση στον ήχο της ηλεκτρικής κιθάρας. Το 1968 ο Jimmy Page μετά τους Yardbirds παρουσιάζεται με το νέο του συγκρότημα Led Zeppelin (Jimmy Page, Robert Plant, John Paul Jones, John Bonham) στο κοινό. Την ίδια εποχή οι Beatles κυκλοφορούν το “Helter Skelter”, το τραγούδι με τον πιο παραμορφωμένο ήχο που είχε ακουστεί από συγκρότημα. Το 1969 βρίσκει τους Led Zeppelin να μετράνε δύο albums στη δεκάδα των charts (με το “Led Zeppelin II” να καταλαμβάνει την κορυφή). Το single “Whole Lotta Love” φθάνει στο νούμερο 4. Όλα δείχνουν πως η metal ήρθε για να μείνει.

Το 1970 δύο άλλα metal groups καθιερώ-νουν ακόμα περισσότερο το είδος: οι Black Sabbbath (“Black Sabbath”, “Paranoid”) και οι Deep Purple (“In Rock”). Ο ήχος των Black Sabbath ήταν ιδιαίτερα βαρύς

καθώς ο κιθαρίστας Tony Iommi δεν μπο-ρούσε να παίξει φυσιολογικά εξαιτίας ενός ατυχήματος στο εργοστάσιο μετάλλου που εργαζόταν όταν ήταν 17 ετών. Έχασε τις άκρες των δαχτύλων του και χρειαζόταν να κουρδίζει την κιθάρα του σε αρκετά χαμηλότερες νότες για να παίζει. Η οριστική στροφή και των Deep Purple στο metal (“Black Night”) υπήρξε ένα ακόμα ορόσημο προς την οριστικοποίηση του είδους.

Στη δεκαετία του ‘70 οι Judas Priest οδή-γησαν τη metal σε άλλα επίπεδα, απαλάσ-σοντάς την από κάθε είδους blues επιρροή. Οι Motorhead υπήρξαν πρωτοπόροι του punk rock metal και του γρήγορου ήχου, όπως και οι Iron Maiden, εισάγοντας το επονομαζόμενο “Νέο κύμα της Βρετανικής metal”. Μέχρι τα τέλη του ‘80 η metal

38

είχε οριστικά καθιερωθεί, έχοντας εκα-τομμύρια υποστηρικτές παγκοσμίως. Από το χαρακτηριστικό χτύπημα του κεφαλιού στις συναυλίες, οι φαν της metal ονομά-στηκαν headbangers. Η metal μουσική δεν αποτελεί στατικό είδος καθώς διάφορες παραλλαγές της έχουν δημιουργηθεί από τις αρχές της και εξακολουθούν να δημι-ουργούνται και σήμερα.

Νεοκλασική metalΠροφανώς και δεν έχει να κάνει με το κίνημα του νεοκλασικισμού! Οι εισηγη-τές της υιοθέτησαν κάτι αντίστροφο, όχι την επιστροφή σε κάτι λιτό (απαρχές της heavy metal / hard rock) αλλά εμπλου-τισμό της μουσικής με δύσκολες τεχνικές επίδειξης ικανοτήτων, ακόμα και εντάσ-σοντας πιο λυρικά όργανα στη σύνθεση. Εμφανίστηκε στις αρχές του ‘80 με βασι-κούς εκπροσώπους τους Eddie Van Halen, Yngwie Malmsteen,Tony Macalpine, Vinnie Moore.

Glam metalΕμφανίστηκε τη δεκαετία του ‘80 με βα-σικό χαρακτηριστικό την έντονη θεατρική διάθεση (βαρύ μακιγιάζ και υπερβολική σκηνική παρουσία). Οι στίχοι είχαν ιδιαί-τερα ηδονιστικό και άγριο χαρακτήρα ενώ η μουσική χαρακτηριζόταν από φλεγόμενα solo και ρεφρέν που επαναλαμβάνονταν ως ύμνοι μανιωδώς στις συναυλίες. Χα-ρακτηριστικοί εκπρόσωποι οι Kiss, Alice Cooper, Twisted Sister.

New Wave (of british) MetalΠερισσότερο punk, λιγότερα blues, ακόμα πιο γρήγορος ήχος και “σκληρότερη” σκη-νική παρουσία αποτελούν τα βασικότερα

χαρακτηριστικά του είδους που επηρέασε όσο κανένα άλλο την πορεία της metal από τη δεκαετία του 80 μέχρι και σήμερα. Τα ονόματα των Iron Maiden, Saxon, Diamond Head και Motörhead που την καθιέρωσαν δεν χρειάζονται συστάσεις.

Η δεκαετία του ‘90 βρήκε τα groups να πειραματίζονται με το κυρίαρχο τότε new wave british metal. Οι επιρροές της punk ήταν ακόμα τεράστιες και ο νέος ήχος που προέκυψε ήταν πιο γρήγορος και πιο εσω-τερικός, με έντονα αλληλοκαλυπτόμενα μπάσα και σκληρές συγχορδίες.

Thrash metalΤο κυρίαρχο είδος της δεκαετίας του ‘90 ξεκίνησε από τις ΗΠΑ και συγκεκριμένα από τις underground μουσικές σκηνές του San Francisco. Οι στίχοι των τραγουδιών είναι μηδενιστικοί και χρησιμοποιούν βί-αιη γλώσσα. Η μεγάλη τετράδα της thrash Metallica, Anthrax, Megadeth και Slayer θεωρούνται σήμερα ογκόλιθοι της metal σκηνής ενώ το album των Slayer “Reign in Blood”(1986) χαρακτηρίστηκε από το περιοδικό Metal Hammer ως το πιο “metal” album όλων των εποχών.

Death MetalΜια μίξη στοιχείων thrash και hardcore οδήγησαν στη δημιουργία της death metal που πήρε το όνομά της από το κομμάτι “Death Metal”(1984) των Possessed. Μαζί με τους Venom αποτελούν βασικούς εκ-προσώπους του είδους που συσχέτισε τη metal με διαβολικά στοιχεία, υποχθόνιο ήχο και “κραυγές θανάτου”. Έντονη υπήρξε και η επιρροή της death στην εμφάνιση των μουσικών και οπαδών της metal, κάνοντας

39

απαραίτητο στοιχείο ταυτότητας το σκισμέ-νο τζιν και το μαύρο δερμάτινο τζάκετ., ενίοτε και τα νεοφασιστικά υπονοούμενα (Morbid Angel).

Black MetalΈντονα παραμορφωμένος ήχος, κραυγές, μουγκρητά και σατανιστικοί στίχοι είναι το έργο groups όπως οι Bathory, Hellhammer, Gorgoroth. Η black metal επιδιώκει χαμηλή ποιότητα μουσικών και οπτικών παραγω-γών ώστε ο ήχος να στρεβλώνεται ακόμα περισσότερο. Κοινός “εχθρός” η Εκκλησία, η Δημοκρατία και ο Σοσιαλισμός. Ακρότητες που κυμαίνονταν από νεκρώσιμο μακιγιάζ μέχρι κάψιμο εκκλησιών οδήγησαν την black metal στο περιθώριο ακόμα και της ίδιας της metal κοινότητας. Στα τέλη του ‘90, groups όπως οι Dimmu Borgir και οι Cradle of Filth (που έχουν κατονομαστεί από το Metal Hammer ως η πιο επιτυχημέ-νη metal μπάντα μετά τους Iron Maiden) έκαναν και πάλι τη black metal όχι απλά mainstream αλλά απόλυτα επιτυχημένη.

Power MetalΔημιουργήθηκε ως αντίδραση στη σκλη-ρότητα της black και death metal. Συν-δυάζει τη γρηγοράδα του thrash με τον καθαρό ήχο του New Wave, επιμένοντας σε επικούς στίχους, θέματα που αφηγούνται τη δόξα και την ανδρεία. Groups όπως οι Manowar, Iced Earth και Hammerfall αποτελούν κλασικούς, πλέον, εκπροσώ-πους του είδους. Δεν ήταν λίγοι αυτοί που πειραματίστηκαν και με την εισαγωγή οπερετικών φωνητικών στην power metal (Kamelot, Nightwish).

Progressive MetalΠολύ κοντά στον ήχο της power, δημιουρ-γήθηκε για να εκφράσει τον ήχο groups όπως οι Rush, King Crimson, Dream Theater, Meshuggah. Είδος γεμάτο πει-ραματισμούς, δε διακρίνεται εύκολα και διαρκώς εξελίσσεται.

Doom / Gothic MetalΜέσα από τους όλο και πιο γρήγορους ρυθ-μούς κιθάρας, groups όπως οι Saint Vitus, The Obsessed, Candlemass και Trouble χαμήλωσαν τους ρυθμούς αισθητά, με ρίζες στα λυρικά θέματα των πρώτων χρόνων των Black Sabbath. Το μελαγχολικό ήχο εξέλιξαν ακόμα περισσότερο οι Paradise Lost, My dying Bride και Anathema, ονο-μάζοντάς τον πλέον gothic metal. Ο πει-ραματισμός συνεχίστηκε, με τους Therion, Nightwish και Within Temptation να εκ-προσωπούν αυτό που σήμερα ονομάζουμε συμφωνική metal.

Η εμφάνιση των Nirvana στις ΗΠΑ στις αρχές του ‘90 σημάδεψε τη στροφή του κόσμου προς πιο εναλλακτική, grudge μουσική, απορρίπτοντας τη σκληρή μου-σική και τις επιδείξεις δεξιοτεχνίας των βιρτουόζων της ηλεκτρικής κιθάρας. Μόνο πιο hardcore metal συγκροτήματα όπως οι Metallica μεσουράνησαν την περίοδο αυτή, διατηρώντας φανατικό κοινό, κάνοντας ωστόσο αλλαγές στο στιλ τους – έκοψαν τα μαλλιά τους και συμμετείχαν σε πιο εναλλακτικά, μη metal φεστιβάλ. Αυτό τους κόστισε οπαδούς, κέρδισαν όμως πολλούς περισσότερους και καθιερώθηκαν ως ένα από τα πιο επιτυχημένα συγκροτήματα (όχι μόνο metal) όλων των εποχών. Ενδεικτι-κά οι μέχρι σήμερα παγκόσμιες πωλήσεις

40

τους αγγίζουν τα 100.000.000 αντίτυπα. Κάθε προσπάθεια δημιουργίας νέας metal χαρακτηριζόταν αόριστα ως “εναλλακτική metal”. Groups όπως οι Limp Bizkit, Linkin Park και Korn εισάγουν στη μουσική τους στοιχεία που κυμαίνονται από τη death metal ως το hip hop και γνωρίζουν τεράστια επιτυ-χία. Η nu metal αποτελεί επίσημα τη νέα μορφή της mainstream metal και στρέφει προς αυτήν νέο κοινό. Το είδος ακούστηκε πολύ μέχρι το 2004 περίπου, με εκπρο-σώπους όπως οι System of a Down που διαφοροποιήθηκαν αρκετά, να διατηρούν κοινό μέχρι σήμερα.Η metal σήμερα διατηρεί ακόμα το κοινό της, με όλο και περισσότερους να στρέ-φονται προς κλασικά πλέον συγκροτήματα (Slayer, Metallica, Iron Maiden). Η metal σκηνή της Ευρώπης είναι ιδιαίτερα ισχυρή, κυρίως στις σκανδιναβικές χώρες, ενώ πλέ-ον η metal δε θεωρείται κάτι αντιδραστικό (προς απογοήτευση ίσως των πρωτεργατών της) αλλά ένα ακόμα είδος στη διάθεση του μουσικού κοινού. Οι συνεργασίες των εκπροσώπων του είδους με εκπροσώπους διαμετρικά αντίθετων ειδών είναι συχνή – πολλές φορές με τεράστια επιτυχία όπως συνέβη με το “In and out of love”, σε μου-σική του Νο1 DJ παγκοσμίως Armin Van Buuren και φωνητικά της Sharon Den Adel, τραγουδίστριας του gothic metal συγκρο-τήματος Within Temptation.

Για να κεντρίσει το ενδιαφέρον των εκπρο-σώπων δισκογραφικής εταιρείας, ο Ozzy Osbourne θα απελευθέρωνε περιστέρια στον αέρα. Όταν κανείς δεν τον πρόσεξε, δάγκωσε ένα περιστέρι αφαιρώντας του το κεφάλι και με αίμα ακόμα στο πρόσωπό του η ασφάλεια του κτιρίου τον απομά-κρυνε. Το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό με το δάγκωμα μιας ζωντανής νυχτερίδας σε συναυλία το 1982 έκαναν τον Ozzy ακόμα πιο διάσημο. Ο πρώτος κιθαρίστας των Metallica Kirk Mustaine, μετά την αποπομπή του από το group λόγω καταχρήσεων, κατηγορούσε πάντα το διάδοχό του Kirk Hammett ότι έγινε διάσημος με κομμάτια που είχε γρά-ψει ο πρώτος. Στο πρώτο album του νέου συγκροτήματος που ίδρυσε (Megadeth) περιέλαβε το κομμάτι “Mechanix” το οποίο κυκλοφόρησαν και οι Metallica ως «The Four Horsemen» την ίδια ακριβώς περίοδο προς μεγάλη ευχαρίστηση του Mustaine που ήθελε να “δώσει ένα μάθημα” σε όσους τον θεωρούσαν έναν αλκοολικό που δεν μπορούσε να παίξει κιθάρα.

Μετά το θάνατο του ντράμερ John Bonham από αναρρόφηση (πέθανε στον ύπνο του έπειτα από υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ το 1981), οι Led Zeppelin διαλύθηκαν, αρνούμενοι να συνεχίσουν χωρίς αυτόν. Το 2007 επανενώθηκαν, με το γιο του Bonham να αναλαμβάνει την κενή για 26 χρόνια θέση του πατέρα του. Η υποδοχή από κοινό και κριτικούς ήταν φυσικά εν-θουσιώδης.

Το group “The Polka Tulk Blues Company” μετονομάστηκε σε “Polka Tulk” και αρ-γότερα σε “Earth”. Επειδή όμως υπήρχε ήδη group με αυτό το όνομα, τα μέλη του βρέθηκαν σε αδιέξοδο. Περνώντας μπροστά από ένα κατάμεστο σινεμά που έπαιζε την ταινία τρόμου Black Sabbath, o Geezer Butler εντυπωσιάστηκε από την αγάπη του κόσμου για τον τρόμο και έγραψε το ομώνυμο τραγούδι. Οι Black Sabbath πλέον, έχτισαν την ταυτότητά τους στη δημιουργία του μουσικού αναλόγου των ταινιών τρόμου.

41Μεγάλου Αλεξάνδρου κ’ Ερισσού ( έναντη Α.Τ.Ε.Ι. )

42

43

της Χριστίνας Παπαγεωργοπούλου

Ήταν και θα μείνει για πάντα ένας από τους πιο αγαπητούς και χαρισματικούς δημιουργούς της σύγχρονης ελληνικής μουσικής σκηνής. Άλλοτε ευαίσθητος και μελαγχολικός, άλλοτε ρομαντικός και άλλοτε αγωνιστής, ιδεαλιστής και επαναστάτης. Μέσα από τα τραγούδια του υμνεί όλο το φάσμα της ανθρώπινης ύπαρξης, τον έρωτα, τη φιλία, την ελευθερία, τη δικαιοσύνη και την ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο. Μπορεί ο ίδιος να έφυγε πρόωρα από τη ζωή, ωστόσο το έργο του και η μουσική του θα μείνουν για πάντα ανεξίτηλα στο χρόνο, όπως ο ίδιος επιθυμούσε.

Ο Μάνος Λοΐζος γεννήθηκε στις 22 Οκτωβρίου του1937 στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, όπου και έζησε τα παιδικά του χρόνια. Ήταν το μοναχοπαίδι του Ανδρέα Λοΐζου και της Δέσποινας Μανάκη. Σε ηλικία 14 χρονών έρχεται σε πρώτη επαφή με τη μουσική, όταν ο πατέρας του του κάνει δώρο ένα βιολί και γράφεται στο Ωδείο Ιωαννίδη. Τελικά τον κέρδισε η κιθάρα. Το καλοκαίρι του 1955, φτάνει στην Αθήνα και γράφεται στην Φαρμακευτική Σχολή, την οποία όμως εγκαταλείπει για

«Μου αρέσουν τα γιασεμιά και τα έγχρωμα πράγματα.Θέλω να κάνω έγχρωμη και ανεξίτηλη μουσική, Σαν και τον πίνακα του Θεόφιλου που είδαμε σε ένα καφενείο στο Βόλο.»

44

να φοιτήσει στην Ανωτάτη Εμπορική. Ούτε και εκεί όμως κατάφερε να «στεριώσει» αφού η μουσική είχε μπει για τα καλά στη ζωή του. Εφόσον η πολιτική κατάσταση που επικρατούσε εκείνη την εποχή (1960-1961) στην Αλεξάνδρεια (κατάληψη της εξουσίας από τον Νάσερ) δεν του επιτρέπουν να επιστρέψει, αποφασίζει να μείνει στην Αθήνα και προκειμένου να επιβιώσει εργάζεται ως σερβιτόρος και αργότερα ως γραφίστας. Παράλληλα, αρχίζει να συνθέτει και βρίσκεται σε στενή επαφή με τους φοιτητικούς -πολιτιστικούς- μουσικούς κύκλους της Αριστεράς της εποχής.Το 1962 διαβάζει στο περιοδικό «Επιθεώρηση Τέχνης» το ποίημα του Λόρκα, «Το τραγούδι του δρόμου», σε ελληνική μετάφραση του Νίκου Γκάτσου και το μελοποιεί. Ήταν το πρώτο του τραγούδι που κυκλοφόρησε σε δισκάκι με ερμηνευτή τον Γιώργο Μούτσιο.Τον Απρίλιο του 1962 ιδρύεται ο «Σύλλογος Φίλων Ελληνικής Μουσικής» (ΣΦΕΜ), με στόχο τη στήριξη του έργου του Μίκη Θεοδωράκη και την ανάδειξη νέων δημιουργών. Στα μέλη του Συλλόγου ανήκαν ο Χρήστος Λεοντής, ο Γιάννης Μαρκόπουλος, ο Διονύσης Σαββόπουλος, η Μαρία Φαραντούρη, ο Νότης Μαυρουδής, ο Φώντας Λάδης, ο Μάνος Ελευθερίου και πολλοί άλλοι. Το ίδιο καλοκαίρι, ως διευθυντής της χορωδίας του ΣΦΕΜ, ο Μάνος Λοΐζος συνεργάζεται με τον Μίκη Θεοδωράκη και τον Μιχάλη Κακογιάννη στην «Όμορφη Πόλη», που ανεβαίνει στο θέατρο Παρκ γνωρίζοντας μεγάλη επιτυχία.Στις 11 Μαρτίου 1963 δίνει την πρώτη του συναυλία, από κοινού με το Χρήστο Λεοντή, στο «Ακροπόλ», την οποία προλόγισε ο Μίκης Θεοδωράκης. Το 1964 , στην μπουάτ «Στοά» στο Κολωνάκι, όπου εμφανίζεται με τον Διονύση Σαββόπουλο και την Μαρία Φαραντούρη, γνωρίζει την Κωστούλα Μητροπούλου που του προσφέρει τους στίχους του «Δρόμου» και του «Στρατιώτη». Τον Μάρτιο του 1965 παντρεύεται τη Μάρω Λήμνου (μετέπειτα γνωστή ως τη συγγραφέα παιδικών βιβλίων Μάρω Λοΐζου), με την οποία είχαν γνωριστεί στον ΣΦΕΜ και τον Αύγουστο του 1966 αποκτούν την κόρη τους Μυρσίνη. Τα

χρόνια που ακολούθησαν ήταν πολύ δημιουργικά για τον συνθέτη καθώς γράφει τραγούδια και μουσική για το θέατρο και τον κινηματογράφο. Την ίδια εποχή γνωρίζει τον Λευτέρη Παπαδόπουλο με τον οποίο θα τους δέσει πέρα από μια άριστη συνεργασία και μια δυνατή φιλία.Το 1967 γράφει «Τα Νέγρικα» σε ποίηση του Γιάννη Νεγρεπόντη. Το έργο παρουσιάστηκε πρώτη φορά στο κοινό το Φεβρουάριο του 1967, σε μια φοιτητική συναυλία, με ερμηνευτές τη Μαρία Φαραντούρη και τον Γιώργο Ζωγράφο. Οι πολιτικές ανακατατάξεις τον Απρίλιο του 1967 αναγκάζουν την ακύρωση της συναυλίας του για την παρουσίαση των Νέγρικων υπό τη διοργάνωση την Πανσπουδαστικής. Τελικά ο δίσκος θα κυκλοφορήσει πολύ αργότερα, το 1975, μιας και η δικτατορία είχε απαγορεύσει αυτά τα τραγούδια. Οι συλλήψεις εκείνη την εποχή ήταν καθημερινό φαινόμενο. Μετά τη σύλληψη του Μίκη Θεοδωράκη, ο Μάνος Λοΐζος εγκαταλείπει τη χώρα και βρίσκει καταφύγιο στο Λονδίνο για τους επόμενους έξι μήνες.Στις αρχές του 1968 επιστρέφει στην Αθήνα και κυκλοφορεί τον πρώτο του μεγάλο δίσκο «Ο Σταθμός», σε στίχους του Λευτέρη Παπαδόπουλου, από τον οποίο ξεχωρίζουν τα κομμάτια «Δελφίνι, δελφινάκι», «Παλιό ρολόι» και «Η δουλειά κάνει τους άντρες». Δυο χρόνια μετά κυκλοφορούν οι «Θαλασσογραφίες» πάλι σε στίχους Λευτέρη Παπαδόπουλου και ερμηνευτές τον Γιάννη Καλατζή, τον Γιώργο Νταλάρα, τον Γιάννη Πάριο και τη Μαρίζα Κωχ. Στο δίσκο συμπεριλαμβάνονται τα τραγούδια «Τζαμάικα», «Καφενές» και «Δέκα παλικάρια», καθώς και ο «Σεβάχ ο Θαλασσινός» που ερμηνεύει ο ίδιος ο Λοΐζος. Το 1971 γράφει τη μουσική για την ταινία του Αλέξη Δαμιανού «Ευδοκία» και συνθέτει το πιο κλασσικό ζεϊμπέκικο όλων των εποχών, το «Ζεϊμπέκικο της Ευδοκίας». Στην ταινία του Ορέστη Λάσκου «Διακοπές στην Κύπρο», της οποίας είχε αναλάβει τη μουσική επιμέλεια, γνωρίζει τη Δώρα Σιτζάνη και παντρεύονται το 1978.Ακολουθούν οι δίσκοι «Να ‘χαμε τι να ‘χαμε» (1972) σε συνεργασία με το Λευτέρη Παπαδόπουλο, «Καλημέρα Ήλιε»

45

(1974) σε συνεργασία με τον ποιητή Δημήτρη Χριστοδούλου, ενώ ο τίτλος του δίσκου προέρχεται από το μοναδικό τραγούδι του δίσκου σε στίχους του ίδιου του Λοΐζου. Ερμηνευτές των τραγουδιών ήταν οι πρωτοεμφανιζόμενοι Κώστας Σμοκοβίτης, Αλέκα Αλιμπέρτη και Χαρούλα Αλεξίου. Το 1974 κυκλοφορεί και ο δίσκος «Τραγούδια του δρόμου» ανάμεσα στα οποία συμπεριλαμβάνονται τα ανατρεπτικά τραγούδια «Τρίτος Παγκόσμιος» και «Ο στρατιώτης», με την εκπληκτική ερμηνεία του Βασίλη Παπακωνσταντίνου, καθώς και πέντε τραγούδια («Ο δρόμος», «Το ακορντεόν», «Ο μέρμηγκας», «Τσε» και «Μη με ρωτάς») που ερμηνεύει ο ίδιος ο Λοΐζος. Επόμενες δισκογραφικές του κυκλοφορίες ήταν «Τα Τραγούδια μας» (1976) με ερμηνευτή τον Γιώργο Νταλάρα και στιχουργό τον Φώντα Λάδη και «Τα Τραγούδια της Χαρούλας» (1979) σε συνεργασία με τον Μανώλη Ρασούλη και τον Πυθαγόρα και ερμηνεύτρια τη Χαρούλα Αλεξίου. Το 1981 κυκλοφορεί ο τελευταίος του δίσκος «Για μια μέρα ζωής» σε στίχους Λευτέρη Παπαδόπουλου,

Μανώλη Ρασούλη, Φώντα Λάδη, Τάσου Λειβαδίτη, Δώρας Σιτζάνη και του ίδιου. Ερμηνευτές ήταν η Δήμητρα Γαλάνη, ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου, η Δώρα Σιτζάνη και ο ίδιος, ενώ στο δίσκο συμπεριλαμβάνονται τα χιλιοτραγουδισμένα κομμάτια «Σ’ακολουθώ», « Κι αν είμαι ροκ», «Σε ψάχνω», «Κουτσή κιθάρα» και «Η μέρα εκείνη δε θ’αργήσει». Τον Μάιο της ίδιας χρονιάς δίνει μια σειρά συναυλιών στο εξωτερικό (Καναδάς, Η.Π.Α., Αγγλία, Σουηδία) και τον Ιούνιο, μαζί με το Θάνο Μικρούτσικο και Χρήστο Λεοντή, ξεκινούν νέες εμφανίσεις στην Ελλάδα που είναι και οι τελευταίες του.Με την υγεία του ήδη επιβαρυμένη, καθώς έπασχε από νεφρική ανεπάρκεια και προβλήματα πίεσης, νοσηλεύεται στις 8 Ιουνίου 1982 στο Γενικό Κρατικό, ύστερα από ένα εγκεφαλικό επεισόδιο. Στις 16 Αυγούστου αναχωρεί για το νοσοκομείο της Μόσχας για περαιτέρω εξετάσεις και γνωματεύσεις από ειδικούς γιατρούς. Ωστόσο, η μοίρα του επιφύλασσε άλλα σχέδια. Στις 7 Σεπτεμβρίου τον «χτυπά» δεύτερο εγκεφαλικό επεισόδιο και όλα δείχνουν πλέον πως το τέλος πλησιάζει.

46

Δέκα μέρες μετά, στις 17 Σεπτεμβρίου 1982 και ώρα 3 το απόγευμα αφήνει την τελευταία του πνοή, λίγο πριν συμπληρώσει τα 45 του χρόνια.Ένα χρόνο μετά το θάνατο του κυκλοφορούν σε ημιτελή μορφή τα «Γράμματα στην αγαπημένη» σε στίχους του Τούρκου ποιητή Ναζίμ Χικμέτ και σε ελληνική απόδοση του Γιάννη Ρίτσου. Το τελευταίο του έργο κυκλοφόρησε σε νεότερες εκτελέσεις το 1995 και είναι τα παιδικά τραγούδια «Κάτω από το κουνουπίδι» που έγραψε μαζί με το Γιάννη Νεγρεπόντη.Το 2007 συμπληρώθηκαν 70 χρόνια από τη γέννησή του και 25 χρόνια από το θάνατό του και η καλλιτεχνική κοινότητα προκειμένου να αποτίσει ελάχιστο φόρο τιμής στον αγαπημένο σε όλους μας Μάνο του αφιέρωσαν το έτος (2007 = «έτος Μάνου Λοΐζου»).

«Τώρα η μέρα σε τρομάζει Γύρω αποτσίγαρα σωρόςΚαι πια δεν είναι γυρισμόςΓερνάς και σκοτεινιάζει.»

«Τίποτα δεν πάει χαμένοΣτη χαμένη σου ζωήΤ’ όνειρό σου ανασταίνω Και το κάθε σου ‘γιατί’»

της Χριστίνας Παπαγεωργοπούλου

47

Σ' ακολουθώ στην τσέπη σου γλιστράωσαν διφραγκάκι τόσο δα μικρόΣ' ακολουθώ και ξέρω πως χωράωμες στο λακκάκι που 'χεις στο λαιμό

Έλα κράτησέ με και περπάτησέ μεμες στο μαγικό σου το βυθόπάρε με μαζί σου στο βαθύ φιλί σουμη μ' αφήνεις μόνο θα χαθώ

Σ' ακολουθώ και πάνω σου κολλάωσαν φανελάκι καλοκαιρινόΣ' ακολουθώ σ' αγγίζω και πονάωκλείνω τα μάτια και σ' ακολουθώ

48

ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2008

49

ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2008

Στις 21:20 το βράδυ του Σαββάτου 6 Δεκεμβρίου του 2008 ένα παιδί 15 χρόνων ο Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος πέφτει νεκρός από σφαίρα ειδικού φρουρού στα Εξάρχεια. Σύμφωνα με τους δύο ειδικούς φρουρούς ο θανάσιμος τραυματισμός του προήλθε από εξοστρακισμό σφαίρας μετά από επίθεση που δέχθηκαν από αντιεξουσιαστές. Οι αυτόπτες μάρτυρες διαψεύδουν τους ισχυρισμούς των αστυνομικών και μιλούν για εν ψυχρώ εκτέλεση…

Μόλις γίνεται γνωστή η δολοφονία του 15χρονου η οργή για τον μάταιο χαμό ενός παιδιού ξεχειλίζει σε όλη τη χώρα. Οι συγκρούσεις των αντιεξουσιαστών με την αστυνομία ξεκινούν και πορείες διαμαρτυρίες πραγματοποιούνται στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη, την Πάτρα και άλλες πόλεις το ίδιο κιόλας βράδυ!

Οι συγκρούσεις θα συνεχιστούν όλη τη νύχτα. Από το μεσημέρι της Κυριακής μετά από πορείες διαμαρτυρίας, διεξάγονται οδομαχίες μεταξύ αντιεξουσιαστών και αστυνομίας σχεδόν σε κάθε πόλη της Ελλάδας. Πετροπόλεμος, ρίψεις χημικών και μολότοφ συνθέτουν ένα σκηνικό καταστροφής που απλώνεται σε όλη την χώρα. Τράπεζες, καταστήματα και αυτοκίνητα καταστρέφονται.

Τη Δευτέρα 8 Δεκεμβρίου, τις ειρηνικές εκδηλώσεις διαμαρτυρίας μαθητών για τη δολοφονία του Αλέξη και οι πορείες που διεξάγονται το μεσημέρι και το απόγευμα θα ακολουθήσουν ταραχές, καταστροφές και βιαιοπραγίες σε μια από τις χειρότερες νύχτες της Μεταπολίτευσης. Τράπεζες, μικρά και μεγάλα καταστήματα, αυτοκίνητα πυρπολούνται σε όλη τη χώρα. Άνθρωποι εγκλωβίζονται σε κτίρια... Η Ελλάδα θυμίζει εμπόλεμη ζώνη. Οι οδομαχίες και οι εμπρησμοί συνεχίζονται μέχρι το επόμενο πρωί.

50

Την Τρίτη 9 Δεκεμβρίου σε κλίμα συγκίνησης χιλιάδες κόσμου αποχαιρετούν τον 15χρονο Αλέξη Γρηγορόπουλο σε μια κηδεία που προβάλλεται από όλα τα μέσα ενημέρωσης της χώρας μας. Η κατάσταση όμως δεν εκτονώνεται. Το απόγευμα της Τρίτης οι οδομαχίες και οι καταστροφές σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Πάτρα, Λάρισα και άλλες πόλεις συνεχίζονται. Στο Παλαιό Φάληρο στήνονται οδοφράγματα και η κατάσταση δείχνει και πάλι να ξεφεύγει από κάθε έλεγχο. Την ίδια μέρα προβάλλεται βίντεο με αστυνομικούς της ομάδας «Ζ» να πυροβολούν στον αέρα…

Η ηρεμία στην χώρα θα αποκατασταθεί σταδιακά και ύστερα από μέρες...

Ο Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος 15 ετών, ζούσε με τη μητέρα, τη γιαγιά και την κατά δύο χρόνια μεγαλύτερη αδελφή του. Οι φίλοι του Αλέξανδρου λένε ότι δεν είχε καμία σχέση με τον αντιεξουσιαστικό χώρο. Ήταν ένα παιδί με τα ενδιαφέροντα των συνομήλικών του και πολλές από τις παρέες του ήταν από το ιδιωτικό σχολείο των Βορείων προαστίων όπου φοιτούσε. Απλά βρέθηκε τη λάθος στιγμή στο λάθoς μέρος...

Το κύρος της Αστυνομίας και της Πολιτικής Εξουσίας ακόμα πληγώνονται από τα γεγονότα του Δεκεμβρίου, τα παιδιά μας όμως μήπως δεν ξέρουν τελικά μόνο από playstation;

Είπαν...“Εάν έπρεπε να πεθάνει ή όχι ο μικρός Αλέξανδρος… αυτό θα το κρινει η Ελληνική Δικαιοσύνη” Αλ. Κούγιας, συνήγορος των ειδικών φρουρών που κατηγορούνται για την δολοφονία του 15χρονου Αλέξη Γρηγορόπουλου στα Εξάρχεια στις 6 Δεκεμβρίου 2008

του Περισανίδη Γιώργου

51

52

53

Η χώρα μας βρισκόταν από τις 21 Απριλίου του 1967 υπό τη διακυβέρνηση του στρατού, ενός καθεστώτος που είχε καταργήσει τις ατομικές ελευθερίες, είχε διαλύσει τα πολιτικά κόμματα και είχε εξορίσει, φυλακίσει και βασανίσει πολιτικούς και πολίτες με κριτήριο τις πολιτικές τους πεποιθήσεις.

Οι αναταραχές που οδήγησαν στα γεγονότα του Πολυτεχνείου ξεκίνησαν στις 5 Φεβρουαρίου, όταν οι φοιτητές αποφάσισαν αποχή από τα μαθήματά τους. Στις 13 Φεβρουαρίου γίνεται διαδήλωση μέσα στο Πολυτεχνείο και η χούντα παραβιάζει το πανεπιστημιακό άσυλο, δίνοντας εντολή στην αστυνομία να επέμβει. 11 φοιτητές συλλαμβάνονται και παραπέμπονται σε δίκη. Με αφορμή αυτά τα γεγονότα, στις 21 Φεβρουαρίου, περίπου 4.000 φοιτητές της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών κατέλαβαν το κτίριο της σχολής στο κέντρο της Αθήνας επί της οδού Σόλωνος, ζητώντας ανάκληση του νομού 1347 που επέβαλε την στράτευση «αντιδραστικών νέων», καθώς 88 συμφοιτητές τους είχαν ήδη στρατολογηθεί με τη βία.

Στις 14 Νοεμβρίου 1973 φοιτητές του Πολυτεχνείου αποφάσισαν αποχή από τα μαθήματα και άρχισαν διαδηλώσεις εναντίον του στρατιωτικού καθεστώτος. Καθώς οι αρχές παρακολουθούσαν αμέτοχες, οι φοιτητές που αυτοαποκαλούνταν «Ελεύθεροι Πολιορκημένοι», οχυρώθηκαν μέσα στο κτίριο της σχολής επί της οδού Πατησίων και ξεκίνησαν τη λειτουργία του ανεξάρτητου ραδιοφωνικού σταθμού του Πολυτεχνείου. Εκφωνητές του σταθμού ήταν η Μαρία Δαμανάκη, ο Δημήτρης Παπαχρήστος και ο Μίλτος Χαραλαμπίδης.

Στις 3 τα ξημερώματα της 17ης Νοεμβρίου αποφασίζεται από την τότε κυβέρνηση η επέμβαση του στρατού και ένα από τα τρία άρματα μάχης που είχαν παραταχθεί έξω από τη σχολή, γκρεμίζει την κεντρική πύλη.

Ο σταθμός του Πολυτεχνείου έκανε εκκλήσεις στους στρατιώτες να αψηφήσουν τις εντολές των ανωτέρων τους και στη συνέχεια ο εκφωνητής απήγγειλε τον Ελληνικό Εθνικό Ύμνο.

17 Νοεμβρίου 1973“Εδώ Πολυτεχνείο! Εδώ Πολυτεχνείο! Σας μιλά ο Ραδιοφωνικός Σταθμός των ελεύθερων

αγωνιζόμενων φοιτητών, των ελεύθερων αγωνιζόμενων Ελλήνων. Κάτω η χούντα, κάτω ο Παπαδόπουλος, έξω οι Αμερικάνοι, κάτω ο φασισμός, η χούντα θα πέσει από το

λαό… Λαέ, κατέβα στο πεζοδρόμιο, έλα να μας συμπαρασταθείς,τη λευτεριά σου για να δεις…”

ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ 1973

54

Η μετάδοση διακόπηκε με την είσοδο του άρματος στον χώρο της σχολής. Οι φοιτητές βλέποντας το άρμα μάχης να εισβάλλει, ακολουθούμενο από ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις, ρίχνουν την πόρτα του Πολυτεχνείου στην οδό Στουρνάρη και αρχίζουν να εξέρχονται μαζικά. Οι αστυνομικές δυνάμεις επιτίθενται στους φοιτητές, την έξοδο των οποίων αποφασίζουν να περιφρουρήσουν κάποιοι από τους στρατιώτες που βρίσκονταν στην περιοχή, οι οποίοι σε ορισμένες περιπτώσεις επενέβησαν και εναντίον των αστυνομικών που βιαιπραγούσαν στους φοιτητές. Πολλοί φοιτητές βρίσκουν καταφύγιο σε γειτονικές πολυκατοικίες. Ελεύθεροι σκοπευτές της αστυνομίας ανοίγουν πυρ από γειτονικές ταράτσες...

Στρατιώτες και αστυνομικοί έβαλαν με πραγματικά πυρά κατά πολιτών μέχρι και την επόμενη μέρα, με αποτέλεσμα πολλούς θανάτους στον χώρο γύρω από το Πολυτεχνείο αλλά και στην υπόλοιπη Αθήνα.

Ακολούθησε γενική αναταραχή σ’ολη την Ελλάδα. Ο δικτάτορας Γεώργιος Παπαδόπουλος θα ανατραπεί στις 25 Νοεμβρίου με πραξικόπημα. Πρόεδρος ορίστηκε ο αντιστράτηγος Φαίδων Γκιζίκης και πρωθυπουργός της νέας κυβέρνησης ο Αδαμάντιος Ανδρουτσόπουλος. Όμως ο ισχυρός άνδρας του νέου καθεστώτος ήταν

ο διοικητής της Στρατιωτικής Αστυνομίας, ταξίαρχος Δημήτριος Ιωαννίδης, που επέβαλλε ένα καθεστώς σκληρότερο από εκείνο του Παπαδόπουλου.

Η δικτατορία κατέρρευσε στις 23 Ιουλίου του 1974, αφού είχε ήδη προηγηθεί η τουρκική εισβολή στην Κύπρο. Ο Γκιζίκης και ο αντιστράτηγος Ντάβος, διοικητής του Γ’ Σώματος Στρατού, κάλεσαν τον Κωνσταντίνο Καραμανλή να επιστρέψει στην Ελλάδα για να επαναφέρει τη δημοκρατική διακυβέρνηση.

O ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ-ΟΔΗΓΟΣ TOY TANK που γκρέμισε την πύλη του Πολυτεχνείου σπάει τη σιωπή του και μιλάει πρώτη φορά για το μακελειό της 17ης Νοεμβρίου 1973 «ΝΤΡΕΠΟΜΑΙ ΓΙ’ AYTO ΠΟΥ HMOYN, ΓΙ’ AYTO ΠΟΥ EKANA. Τότε αισθανόμουν ότι έκανα κάτι καλό, κάτι μεγάλο. Στους «μαυροσκούφηδες», στο Γουδί, είχα γίνει ο ήρωας που διέλυσε τους εχθρούς της πατρίδας, τα «παλιοκουμμούνια», όπως λέγαμε τότε τους φοιτητές. Αυτά μου έλεγαν, αυτά πίστευα. Τι περιμένεις!.. Ούτε μια εφημερίδα δεν είχα διαβάσει μέχρι τότε. Είχα γίνει και εγώ φασίστας. Μέχρι που μπήκα μέσα, πίστευα αυτό που έκανα. Στη συνέχεια έγινε ο εφιάλτης της ζωής μου. »

55

Βαρειά σιωπή, διάτρητη απ’ τους πυροβολισμούς, πικρή πολιτεία, αίμα,

φωτιά, η πεσμένη πόρτα, ο καπνός, το ξύδι- ποιος θα πει : περιμένω

απ’το μέσα μαύρο; Μικροί σκοινοβάτες με τα μεγάλα παπούτσια μ έναν

επίδεσμο φωτιά στο κούτελοκόκκινο σύρμα, κόκκινο πουλί, και το

μοναχικό σκυλί στ’ αποκλεισμένα προάστια ενώ χαράζει η χλωμότερη μέρα

πίσω απ’ τα καπνισμένα αγάλματακι ακούγεται ακόμη η τελευταία κραυγή

διαλυμένη στις λεωφόρους. Πάνω απ’ τα τανκς, μέσα στους σκόρπιους

πυροβολισμούς πώς μπορείτε λοιπόν να κοιμάστε;

Γ.Ρίτσος

ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ 1973 του Περισανίδη Γιώργου

56

57

58

Μπουρούχα .... Η άσχηµη γκόµενα Φρικάρισα .... Τρελάθηκα Ξέρει γαλλικά και πιάνο .... Αυτός που µιλάει αισχρά Κάνει τον Kινέζο .... Κάνει πως δεν ξέρει Κάνει τον Σηµίτη .... Το ίδιο µε το παραπάνω Φατσοκόφτης .... Ο πορτιέρης των club Τον κόβω . ...Τον κοιτάω Ρετάρισα . ...Χάζεψα Κόβω το... "όργανό" µου .... Είµαι σίγουρος, βάζω στοίχηµα Τα είδα όλα .... Έµεινα έκπληκτος Γιάφκα .... Συγκέντρωση φίλων στο σπίτι Την κάτσαµε .... Την πατήσαµε Ξελαµπικάρω . ...ΞεδίνωΈφαγα αγγούρι / παλούκι .... Είχα πολύ δουλειά Έπαθα νίλα .... Την πάτησα Έχω δόντι .... Έχω µέσον

Μπάρκουλης είσαι; ... Είσαι τρελός Βισµατώθηκα . ...Έχω πολύ δουλειά Ποδανά . ∆ιάλεκτος των νέων (ανάποδα) Έφαγα ήττα .... Έπαθα σοκ Στην πίπα σου .... Βούλωστο Μάτσας .... Προδότης Σοβάτισµα .... Ο αυνανισµός (πεοπαλινδρόµηση) Τον σακουλιάσανε .... Τον πιάσανε, τον συλλάβανε Έφαγα φλάς .... Μου ήρθε ξαφνικά Κουκουρούκου .... ∆εν µπορούµε να συνεννοηθούµε Τα πήρα στο κρανίο .... Νευρίασα Μαδοµούνι γίνεται .... Τσακώνονται γκόµενεςΣτην ψύχρα .... Στα ίσια, κατάµουτρα Κατέβασα παροχή .... Αδιαφόρησα Τον έκανε εµετό .... Τον τρέλανε Σπερµατοκτόνο .... Aπλησίαστη γκόµενα Έγινα παζλ, χώµα .... Κουράστηκα Νταλίκα .... Αντρογκόµενα Τσάγια, Τσίου .... Aντε γεια Ο φιδέµπορας .... Ο ψεύτης, ο απατεώνας Έφαγα πίκρα .... Απογοητεύτηκα Παλεύουµε; .... To λες αν δεις χοντρή γκόµενα

προσοχή, περιέχει ..βρωµόλογα

φακράνας Βγαίνει από τις δύο αγγλικές λέξεις: fuck + run. Αυτός που πηδάει από δω κι από κει, αφου παραµυθιάζει τον ηλίθιο κόσµο µε αγάπες και λουλούδια κι όταν κάνει την δουλειά του, εξαφανίζεται τυχαία επειδή ξέχασε τον θερµοσίφωνα ανοιχτό ή επειδή ο αδελφός του δεν έχει κλειδιά να µπει στο σπίτι κλπ.

αργάµιση Περασµένη ώρα, όταν έχει πάει αργά. Αγγλιστί: half past late. σάπινγκ Η κατάσταση σαπίλας, σήψης, αποσύνθεσης. Προκύπτει απ' το σαπίζω και την κατάληξη ing του αγγλικού γερούνδιου. Στα αγγλικά θα γραφόταν sapping.

οκέικ Το ΟΚ στα cool-έζικα. ΟΚ + κέικ (cake) = οκέικ

59

Μπουρούχα .... Η άσχηµη γκόµενα Φρικάρισα .... Τρελάθηκα Ξέρει γαλλικά και πιάνο .... Αυτός που µιλάει αισχρά Κάνει τον Kινέζο .... Κάνει πως δεν ξέρει Κάνει τον Σηµίτη .... Το ίδιο µε το παραπάνω Φατσοκόφτης .... Ο πορτιέρης των club Τον κόβω . ...Τον κοιτάω Ρετάρισα . ...Χάζεψα Κόβω το... "όργανό" µου .... Είµαι σίγουρος, βάζω στοίχηµα Τα είδα όλα .... Έµεινα έκπληκτος Γιάφκα .... Συγκέντρωση φίλων στο σπίτι Την κάτσαµε .... Την πατήσαµε Ξελαµπικάρω . ...ΞεδίνωΈφαγα αγγούρι / παλούκι .... Είχα πολύ δουλειά Έπαθα νίλα .... Την πάτησα Έχω δόντι .... Έχω µέσον

Μπάρκουλης είσαι; ... Είσαι τρελός Βισµατώθηκα . ...Έχω πολύ δουλειά Ποδανά . ∆ιάλεκτος των νέων (ανάποδα) Έφαγα ήττα .... Έπαθα σοκ Στην πίπα σου .... Βούλωστο Μάτσας .... Προδότης Σοβάτισµα .... Ο αυνανισµός (πεοπαλινδρόµηση) Τον σακουλιάσανε .... Τον πιάσανε, τον συλλάβανε Έφαγα φλάς .... Μου ήρθε ξαφνικά Κουκουρούκου .... ∆εν µπορούµε να συνεννοηθούµε Τα πήρα στο κρανίο .... Νευρίασα Μαδοµούνι γίνεται .... Τσακώνονται γκόµενεςΣτην ψύχρα .... Στα ίσια, κατάµουτρα Κατέβασα παροχή .... Αδιαφόρησα Τον έκανε εµετό .... Τον τρέλανε Σπερµατοκτόνο .... Aπλησίαστη γκόµενα Έγινα παζλ, χώµα .... Κουράστηκα Νταλίκα .... Αντρογκόµενα Τσάγια, Τσίου .... Aντε γεια Ο φιδέµπορας .... Ο ψεύτης, ο απατεώνας Έφαγα πίκρα .... Απογοητεύτηκα Παλεύουµε; .... To λες αν δεις χοντρή γκόµενα

προσοχή, περιέχει ..βρωµόλογα

φακράνας Βγαίνει από τις δύο αγγλικές λέξεις: fuck + run. Αυτός που πηδάει από δω κι από κει, αφου παραµυθιάζει τον ηλίθιο κόσµο µε αγάπες και λουλούδια κι όταν κάνει την δουλειά του, εξαφανίζεται τυχαία επειδή ξέχασε τον θερµοσίφωνα ανοιχτό ή επειδή ο αδελφός του δεν έχει κλειδιά να µπει στο σπίτι κλπ.

αργάµιση Περασµένη ώρα, όταν έχει πάει αργά. Αγγλιστί: half past late. σάπινγκ Η κατάσταση σαπίλας, σήψης, αποσύνθεσης. Προκύπτει απ' το σαπίζω και την κατάληξη ing του αγγλικού γερούνδιου. Στα αγγλικά θα γραφόταν sapping.

οκέικ Το ΟΚ στα cool-έζικα. ΟΚ + κέικ (cake) = οκέικ

60

61

62

του Ζώη Φελέκου

63

“For those individuals that were lynched, or killed and that no-one said a prayer for”

Το πρωί της 16ης Οκτωβρίου του 1968 στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μεξικού, δύο αθλητές των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής , ο Tommie Smith που κέρδισε την κούρσα των 200m καταρρίπτοντας και το παγκόσμιο ρεκόρ με 19,83 δευτερόλεπτα και ο John Carlos που στο ίδιο αγώνισμα κατέλαβε την τρίτη θέση με χρόνο 20,10 δευτερόλεπτα κατά την διάρκεια απονομής των μεταλλίων παρέλασαν περπατώντας χωρίς παπούτσια και με μαύρες κάλτσες...

Ο Tommie Smith φορούσε ένα μαύρο μαντήλι γύρω στο λαιμό του και ο John Carlos δεν κούμπωσε το πάνω μέρος της Αθλητικής του φόρμας και φόρεσε ένα κολιέ από χάντρες ! Και οι δυο αθλητές φορώντας μαύρo γάντι ύψωσαν τα χέρια τους σε σχήμα γροθιάς, ο Tommie Smith το δεξί του χέρι και ο John Carlos το αριστερό.

Μετά την ολοκλήρωση του αγώνα, οι τρεις ολυμπιονίκες ανέβηκαν στο βήμα για να παραλάβουν τα μετάλλιά τους. Οι δύο Αφροαμερικάνοι ανέβηκαν στο βάθρο χωρίς παπαούτσια αλλά με μαύρες κάλτσες μόνο, υπονοώντας τη μαύρη φτώχεια. Το μαντίλι που φορούσε ο Smith γύρω από το λαιμό του εκπροσωπούσε τη μαύρη περηφάνια ενώ ο Carlos είχε αφήσει τη ζακέτα του ξεκούμπωτη ως ένδειξη αλληλεγγύης στους μαύρους εργάτες των ΗΠΑ. Το κολιέ από χάντρες στο λαιμό του ήταν «για όλους εκείνους που είχαν λιντσαριστεί ή σκοτωθεί στις ΗΠΑ, για εκείνους που κανείς δεν είπε μια προσευχή πάνω από το σώμα τους, που ρίχνονταν στη θάλασσα από τα σκάφη σαν απόβλητα». Φόρεσαν ο καθένας από ένα μαύρο γάντι και όχι δύο, καθώς ο Carlos είχε ξεχάσει τα γάντια του στο ολυμπιακό χωριό. Ο ασημένιος ολυμπιονίκης Αυστραλός Peter Norman πρότεινε να φορέσει ο Carlos το αριστερό γάντι του Smith. Έτσι, υπό την υπόκρουση του εθνικού ύμνου των ΗΠΑ, καθώς η αστερόεσσα υψωνόταν στο στάδιο, οι δύο αθλητές έσκυψαν τα κεφάλια τους

και ύψωσαν δύο γροθιές, μια δεξιά (που ήταν ο επίσημος χαιρετισμός των μαύρων πανθήρων) και μια αριστερή.

Η εικόνα έκανε αμέσως το γύρω του κόσμου, ενώ οι αθλητές αποδοκιμάστηκαν όταν κατέβηκαν από το βάθρο. Ο Αυστραλός Norman συμμερίστηκε τα ιδεώδη των συναθλητών του, φορώντας και αυτός όπως και εκείνοι, κονκάρδα του OPRH (Ολυμπιακό Κίνημα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων). Ο Smith αργότερα δήλωσε πως η πράξη τους είχε σαφώς επηρεαστεί από το έργο του κοινωνιολόγου Harry Edwards, ιδρυτή του OPRH που είχε μάλιστα προτρέψει όλους τους μαύρους αθλητές να μποϋκοτάρουν τους αγώνες. «Γιατί να τρέχουμε στο Μεξικό και να σερνόμαστε στις ΗΠΑ;».

Ο Smith, εκφράζοντας την αγανάκτηση ενός ολόκληρου λαού είχε πει: «Όταν κερδίζω είμαι Αμερικάνος, όχι μαύρος. Όταν χάνω ή κάνω κάτι λάθος, γίνομαι νέγρος. Είμαστε μαύροι και περήφανοι γι’ αυτό. Όλη η μαύρη Αμερική θα κατανοήσει το συμβολισμό της αποψινής μας πράξης.» Λίγους μήνες πριν, η μαύρη κοινότητα είχε δεχθεί το καταλυτικό πλήγμα: ο Martin Luther King είχε δολοφονηθεί.

Ο τότε πρόεδρος της ΔΟΕ Avery Brundage με δήλωσή του αποδοκίμασε την πράξη, χαρακτηρίζοντάς την ακατάλληλη για τον απολιτικό, διεθνή στίβο των Ολυμπιακών

64

Αγώνων. Ως ποινή για τις ενέργειές τους απαίτησε την άμεση αποπομπή τους από το ολυμπιακό χωριό. Όταν η Ολυμπιακή Επιτροπή των ΗΠΑ αρνήθηκε, η ΔΟΕ απείλησε να αποκλείσει όλη την αμερικάνικη ομάδα στίβου από τους αγώνες και έτσι οι δύο αθλητές, τελικά, αποβλήθηκαν. Εκπρόσωπος της οργάνωσης δήλωσαν πως επρόκειτο για μία «εσκεμμένη και βίαιη παράβαση των θεμελιωδών αρχών του Ολυμπιακού πνεύματος». Ο Brundage μάλιστα ήταν πρόεδρος της ΔΟΕ και το 1936, όταν οι Ναζί χρησιμοποιούσαν το χαιρετισμό τους στο γήπεδο κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων του Βερολίνου. Τότε ο χαιρετισμός δεν μπορούσε να παρεμποδιστεί και είχε γίνει αποδεκτός, καθώς επρόκειτο για χαιρετισμό της εκλεγμένης κυβέρνησης της Γερμανίας και χρησιμοποιούνταν από όλο σχεδόν το έθνος, αποτελούσε δηλαδή τον εθνικό χαιρετισμό της Γερμανίας την περίοδο εκείνη. Αντίθετα ο χαιρετισμός των δύο αθλητών δεν αντιπροσώπευε κάποιο έθνος και κρίθηκε ακατάλληλος.Εν έτει 2008. Η επίσημη ιστοσελίδα της ΔΟΕ γράφει ότι οι αθλητές Carlos και Smith, εκτός των Ολυμπιακών τους διακρίσεων «έκαναν όνομα» μέσω μιας πράξης φυλετικής διαμαρτυρίας. Οι ΗΠΑ δεν «γκρέμισαν τα τείχη τους» για την υποδοχή των δύο Ολυμπιονικών. Οι δύο αθλητές παρέμειναν εξοστρακισμένοι από κάθε αθλητικοί διοργάνωση για αρκετά χρόνια, ενώ παράλληλα βάλλονταν από τα ΜΜΕ για την πράξη τους. Το περιοδικό TIME δημοσίευσε τους Ολυμπιακούς κύκλους με το σύνθημα «Πιο θυμωμένα, κακά και άσχημα» αντί για το καθιερωμένο «Πιο γρήγορα, ψηλά και δυνατά». Μετά την επιστροφή τους έπεσαν και θύματα επιθέσεων ενώ και οι ίδιοι και οι οικογένειές τους έλαβαν αρκετές φορές μηνύματα που απειλούσαν τη ζωή τους. Ο σκύλος του Carlos δολοφονήθηκε βίαια και το σώμα του αφέθηκε από τους δράστες στη βεράντα του σπιτιού του.

Ο Smith ήταν και πριν τους αγώνες σε δυσχερή θέση, έχοντας χάσει τη δουλειά του λόγω της ακτιβιστικής του δραστηριότητας. Μετά τους Αγώνες, συνέχισε στο στίβο,

για παίξει στη συνέχεια ράγκμπι με την αμερικάνικη Cincinnati Bengals και να γίνει βοηθός καθηγητή φυσικής αγωγής στο κολέγιο Oberlin. Παράλληλα ο γάμος του άρχισε να περνά από μεγάλη κρίση, ταυτόχρονα με τις διαρκείς απειλές και εκδηλώσεις βίας (συχνά πετροβολούσαν το σπίτι του). Το 1995 έγινε βοηθός του προπονητή της ομάδας των ΗΠΑ στο παγκόσμιο πρωτάθλημα κλειστού στίβου στη Βαρκελώνη. Το 1999 του απονεμήθηκε το βραβείο του αθλητή της χιλιετίας. Πλέον είναι δημόσιος ομιλητής, μετέχοντας σε αθλητικά συνέδρια ανά τον κόσμο. Ο Carlos είχε ανάλογη πορεία. Συνέχισε τον πρωταθλητισμό, ισοφαρίζοντας το παγκόσμιο ρεκόρ των 100μ τον επόμενο χρόνο. Έπαιξε και αυτός ράγκμπι με τους Philadelphia Eagles ωστόσο ένας τραυματισμός στο γόνατο τον ανάγκασε να τερματίσει πρόωρα την καριέρα του. Έζησε δύσκολα τη δεκαετία του 1970, χρησιμοποιώντας ακόμα και τα έπιπλα του σπιτιού του για προσάναμμα και το 1977 η σύζυγός του αυτοκτόνησε. Το 1982 ο Carlos προσελήφθη από την οργανωτική επιτροπή των Ολυμπιακών Αγώνων τους Λος Άντζελες (1984) για να μετάσχει στην προώθηση των παιχνιδιών και να λειτουργήσει ως σύνδεσμος με τη μαύρη κοινότητα της πόλης. Το 1985 ανέλαβε τη θέση του προπονητή στίβου στο Λύκειο του Palm Springs, θέση που κατέχει μεχρι σήμερα. Όσο για τον Peter Norman, τον Αυστραλό ασημένιο Ολυμπιονίκη, δέχτηκε επίπληξη από τη χώρα του για τη συμμετοχή του στην πράξη διαμαρτυρίας και κρίθηκε έντονα από τα αυστραλιανά μέσα ενημέρωσης. Δεν επιλέχθηκε ως μέρος της αποστολής για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1972 παρά το γεγονός ότι έτρεξε στον απαιτούμενο χρόνο, τερματίζοντας μάλιστα τρίτος. Συνέχισε να ασχολείται με τα σπριντ μέχρι το 1985 όταν προσβλήθηκε από γάγγραινα, έπειτα από σοβαρό τραυματισμό που είχε ως αποτέλεσμα να αποκοπεί εντελώς ο αχίλλειος τένοντάς του. Μετά βίας έσωσε το πόδι του από βέβαιο ακρωτηριασμό. Η περίοδος που ακολούθησε τον βύθισε στην κατάθλιψη και τον αλκοολισμό. Πέθανε

65

το 2006 έπειτα από ανακοπή καρδιάς. Οι Smith και Carlos ήταν παρόντες στην κηδεία του, έχοντας διατηρήσει στενούς φιλικούς δεσμούς όλα αυτά τα χρόνια. Μάλιστα, το 2000, χρονιά διεξαγωγής των Αγώνων στην πατρίδα του ήταν ο μοναδικός Αυστραλός ολυμπιονίκης που δεν έκανε τιμητικά το γύρο του θριάμβου κατά την τελετή έναρξης, παρά το γεγονός ότι βάσει επιδόσεων και διακρίσεων αποτελούσε έναν από τους ταχύτερους Αυστραλούς, καταρρίπτοντας μάλιστα το παγκόσμιο ρεκόρ των 200μ στον ημιτελικό του αγωνίσματος στους Ολυμπιακούς της ζωής του, ρεκόρ Αυστραλίας μέχρι σήμερα. Ήταν οι Αμερικανοί Ed Moses και Michael Johnson που τον αγκάλιασαν λέγοντάς του: «Είσαι ο ήρωάς μας.» Οι επιβραβεύσεις των δύο αθλητών και η αναγνώριση της συμβολικής τους πράξης άργησαν να έρθουν, ωστόσο την τελευταία κυρίως πενταετία είναι διαρκείς. Στον απόηχο της πράξης τους, οι μαύροι ολυμπιονίκες άρχισαν να λαμβάνουν αξιώματα στις επιτροπές και να μην αντιμετωπίζονται απλά ως «κάποιοι γρήγοροι νέγροι». Πρώτος ο θρυλικός Jesse Owens έλαβε θέση εκπροσώπου της αμερικάνικης οργανωτικής επιτροπής. Το 2005 το Πανεπιστήμιο του San Jose τίμησε τους δύο πρώην φοιτητές του με μπρούντζινο άγαλμά τους σε διπλάσιες του κανονικού διαστάσεις, στο οποίο αναπαριστώνται ανεβασμένοι στο βάθρο των νικητών με υπερυψωμένη γροθιά. Η δεύτερη θέση του βάθρου είναι κενή για να ανεβαίνουν οι επισκέπτες και να παίρνουν και αυτοί θέση στον αγώνα για τα ανθρώπινα δικαιώματα.Το 2007 το Τμήμα Ιστορίας του πανεπιστημίου εγκαινίασε μόνιμη έκθεση με θέμα «Πόλη και ταχύτητα: από τα ανθρώπινα δικαιώματα στη μαύρη δύναμη», καλύπτοντας όλο τα φάσμα του αθλητικού προγράμματος του πανεπιστημίου από το οποίο «πολλοί σπουδαστές έγιναν παγκοσμίως αναγνωρισμένοι πρέσβεις των πολιτικών δικαιωμάτων των μαύρων και του κινήματος αναμόρφωσης της αμερικάνικης κοινωνίας». Στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Σίδνεϊ στα μέσα του 2008 παρουσιάζεται

ντοκιμαντέρ για τη διαμαρτυρία αυτή με τίτλο «Χαιρετισμός». Η σκηνοθεσία και η παραγωγή γίνονται από τον Matt Norman, Αυστραλό ηθοποιό και σκηνοθέτη και ανιψιό του Peter Norman.

Σήμερα η πράξη τους συνεχίζει να αποτελεί έμπνευση για πολλούς και περίτρανη απόδειξη ότι Ολυμπιακοί αγώνες και κοινωνικοπολιτικές διαμαρτυρίες δεν είναι έννοιες ασύμβατες. Αρκετά είναι τα δημοσιεύματα του διεθνούς τύπου που χαρακτηρίζουν τους σύγχρονους ολυμπιονίκες ως «ρηχό χρυσάφι», νοσταλγώντας τη συνειδητοποιημένη ιδεολογία των Smith και Carlos. Μάλιστα ο φόβος να ακολουθηθεί το παράδειγμά τους στους πρόσφατους Ολυμπιακούς με πράξεις διαμαρτυρίας κατά του Κινέζικου κράτους, οδήγησε στο να ζητηθεί από τους Βρετανούς αθλητές να υπογράψουν συμβόλαιο με απαγορευτική ρήτρα. Κανείς δε δέχθηκε. Η κοινωνία προφανώς και έχει αλλάξει από το 1968, ωστόσο η ανάγκη του ανθρώπου για δικαιοσύνη και αναγνώριση των ανθρώπινων δικαιωμάτων παραμένει ίδια. Ίσως ήρθε η ώρα για την επόμενη γενιά των Smiths και Carloses.

66

67

www.allaboutprint.comhttp://www.allaboutprint.gr

Τυπώστε Πάνω σε:

68

της Δήμητρας Δεβελέγκα

69

Σημειολόγος, φιλόσοφος, γλωσσολόγος, κριτικός λογοτεχνίας, ιστορικός του μεσαίωνα και συγγραφέας είναι λίγες μόνο από τις ιδιότητες του Umberto Eco. Οι περισσότεροι τον γνωρίζουν ως συγγραφέα του περίφημου έργου “Το Όνομα του Ρόδου” ωστόσο η πολυπραγμοσύνη του τον ωθεί στο να γράφει για πολύ διαφορετικά κοινά, αγγίζοντας από λόγιους και ακαδημαϊκούς κύκλους ως τους φαν των εκάστοτε best-sellers.

Ο Eco γεννήθηκε στην Αλεσσάντρια του Πιεμόντε το 1932. Ο πατέρας του Τζούλιο ήταν λογιστής και πολέμησε σε τρεις πολέμους. Προερχόμενος από μεγάλη οικογένεια (είχε δεκατρία αδέλφια), ο πατέρας του ήθελα ο γιος του να σπουδάσει Νομική. Ωστόσο ο Umberto επέλεξε να σπουδάσει μεσαιωνική φιλοσοφία και λογοτεχνία στο Πανεπιστήμιο του Τορίνο. Στη διπλωματική του ασχολήθηκε με το έργο του Θωμά Ακινάτη, παίρνοντας αμέσως διδακτορικό στη Φιλοσοφία. Το 1954, έπειτα από κρίση συνείδησης αρνείται την πίστη του στη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία. “Κατά κάποιον τρόπο η μελέτη μου με γιάτρεψε από την πίστη μου”, λέει γελώντας. Από το 1954 ως το 1959 εργάζεται ως καλλιτεχνικός σύμβουλος της RAI, της ιταλικής ραδιοτηλεόρασης, δίνοντας παράλληλα διαλέξεις στο Πανεπιστήμιο του Τορίνο. Εργάζεται ως αναπληρωτής καθηγητής στα Πανεπιστήμια του Μιλάνο (1964-65) και της Φλωρεντίας (1965-69). Το 1971 σε ηλικία 39 μόλις ετών κερδίζει έδρα καθηγητή σημειολογίας στο Πανεπιστήμιο της Μπολόνια. Έχει επίσης διδάξει στο Χάρβαρντ και στο Γέηλ.

Η ενασχόλησή του με τη λογοτεχνία είναι έντονη καθώς από το 1959 ως το 1975 ήταν υπέυθυνος των εκδόσεων Bompiani του Μιλάνο. Ωστόσο η μεγάλη του αγάπη ήταν και θα είναι η σημειολογία. Από το 1979 είναι αντιπρόεδρος της Διεθνούς Ένωσης Σημειολόγων ενώ ο ίδιος ίδρυσε και εκδίδει την περιοδική έκδοση Σημειολογίας VS. “Η άποψη ότι ο Μεσαίωνας ήταν πουριτανικός με την

έννοια ότι απέρριπτε κάθε έκφανση λογικής, δείχνει μόνο άγνοια σχετικά με τα γραπτά κειμήλια της περιόδου και σοβαρή παρεξήγηση της μεσαιωνικής φιλοσοφίας”, έχει γράψει στο “Τέχνη και Ομορφιά στο Μεσαίωνα” (1986).

Το πιο διάσημο από τα μυθιστορήματά του, “Το Όνομα του Ρόδου”, εκδόθηκε το 1980. Λαμβάνει χώρα σε ένα μοναστήρι του 14ου αιώνα στην Ιταλία, εποχή στην οποία ζητήματα ζωής και θανάτου αποφασίζονται μόνο από την Ιερά Εξέταση. Μια σέκτα μοναχών απειλεί τον πλούτο και την επιρροή της εκκλησίας. Ο Γουίλιαμ του Μπασκερβιλ με το νεαρό μαθητευόμενό του Άντσο φθάνουν στο μοναστήρι για να αποδείξουν πως μια σειρά δολοφονιών μοναχών δεν είναι τελικά “έργο του Διαβόλου”. Ο Eco δεν περιορίζεται μόνο στην εξιστόρηση μιας πολύπλοκης και αγωνιώδους πλοκής αλλά θέτει προβληματισμούς σχετικά με τον εαυτό μας, τα ανθρώπινα όρια, την τέχνη, την εκπαίδευση, τους φορείς της και εν τέλει το σκοπό της μόρφωσης του ατόμου. Το βιβλίο έχει μεταφραστεί σε 16 γλώσσες, κερδίζοντας το 1981 δύο από τα κυριότερα λογοτεχνικά βραβεία της Ιταλίας: το Βραβείο Viareggio και το Βραβείο Strega. Έχει μάλιστα γυριστεί και σε ταινία (1986) σε σκηνοθεσία Jean-Jacques Annaud και με τον Sean Connery στον πρωταγωνιστικό ρόλο του μοναχού – ντετέκτιβ Γουίλιαμ του Μπασκερβιλ. Το βιβλίο αποτελεί φόρο τιμής στον Jorge Luis Borges ο οποίος σκιαγραφείται στο πρόσωπο του τυφλού μοναχού Jorge de Burgos. O Borges, όπως και ο μοναχός, έζησε μια λιτή ζωή προσηλωμένος στα βιβλία του και αργότερα τυφλώθηκε.

Στο σημαντικότερο σημειολογικό του έργο “Opera Aperta” ο Eco υποστήριξε πως τα λογοτεχνικά έργα δεν είναι πεδία εννοιών αλλά δέσμες εννοιών. Πρόκειται δηλαδή για αφορμές που δεν έχουν όρια, είναι δυναμικές και “κινούνται” διαρκώς, οδηγώντας σε νέα νοήματα και αφορμές. Τα λογοτεχνικά κείμενα που περιορίζουν τη νόηση σε μια προδιαγεγραμμένη πορεία δεν αποφέρουν κάποιου είδους απόλαυση του νου. Αντιθέτως, εκείνα

70

που έχουν πιο “ανοιχτούς ορίζοντες” και επιτρέπουν τη συσχέτιση της πλοκής με το νου και την κοινωνία είναι τα πιο ζωντανά. Για τον Eco Οι λέξεις δεν έχουν νόημα από μόνες τους αλλά αποκτούν νόημα σε συνδυασμό με άλλες λέξεις, στη ροή ενός κειμένου. Η θεωρία αυτή έχει προφανώς ξαναειπωθεί αλλά ο Eco τη στηρίζει μέσω της γλωσσολογίας και της σημειωτικής, όχι μέσω ψυχολογίας ή της ιστορικής ανάλυσης όπως γίνεται συνήθως και βασίζει πάνω της όλο το λογοτεχνικό του έργο.

Το δεύτερο διάσημο διήγημά του έρχεται το 1988. «Το Εκκρεμές του Φουκώ» σκιαγραφούσε ολόκληρη την πλοκή του «Κώδικα Ντα Βίντσι» σε μερικές μόνο παραγράφους. Αποκαλείται κάποιες φορές “Ο Κώδικας Ντα Βίντσι των λόγιων”. Στο βιβλίο τρεις σχεδόν αποτυχημένοι εκδότες αποφασίζουν να διασκεδάσουν δημιουργώντας μια φανταστική θεωρία συνωμοσίας. Η συνωμοσία, την οποία αποκαλούν “Το Σχέδιο” αφορά στην κατάληψη του κόσμου από μια μυστική οργάνωση, άμεσα συνδεδεμένη με το Τάγμα των Ναϊτών. Κάποιος, όμως, τους παίρνει στα σοβαρά… «Το Εκκρεμές του Φουκώ» δεν είναι ένα ακόμα μυθιστόρημα που καταπιάνεται με ιστορικά στοιχεία και τα εμποτίζει με συνομωσιολογικές εικασίες. Ο Umberto Eco πηγαίνει ένα βήμα πιο πέρα. Φτιάχνει μια ιστορία μυστηρίου, μια εναλλακτική ιστορία του Δυτικού Ερμητικού Πολιτισμού και μας κλείνει πονηρά το μάτι. Πρόκειται για ένα αριστουργηματικά δομημένο

μυθιστόρημα στο οποίο έντεχνα ο Umberto Eco, ως μέγας σημειολόγος, παραθέτει πλήθος πληροφοριών, πληροφορίες που κρύβονται πίσω από τις λέξεις και τις οποίες ο αναγνώστης πρέπει να ψάξει προσεκτικά για να βρει.

Ο Eco κρύβεται πίσω από την αξέχαστη θεωρία Mac εναντίον DOS. Υποστήριξε ότι οι Mac είναι Καθολικοί, με “μεγάλες εικόνες” και την υπόσχεση πως όλοι θα φτάσουν στη Βασιλεία των Ουρανών (ή τουλάχιστον τη στιγμή εκτύπωσης ενός αρχείου) με μια σειρά έυκολων βημάτων. Από την άλλη οι DOS είναι Προτεστάντες. Επιτρέπουν μια ελεύθερη μετάφραση του λογισμικού, απαιτούν δύσκολες προσωπικές αποφάσεις και θεωρούν δεδομένο πως δεν μπορούν όλοι να φτάσουν στη ...σωτηρία. Ακολουθώντας αυτή τη λογική, τα Windows αποτελούν ένα Αγγλικανικό σχίσμα – μεγάλες τελετές στον καθεδρικό αλλά με τη δυνατότητα μυστικής επιστροφής στους DOS για τροποποιήσεις!

Παρ’ όλη την επιτυχία των διηγημάτων του, διατηρεί μια ισορροπία στη συχνότητα συγγραφής. Δε δημοσιεύει μυθιστόρημα αν δεν έχουν περάσει τέσσερα ή πέντε χρόνια από τη δημοσίευση του προηγούμενου. Αυτό φαίνεται και από τις ημερομηνίες έκδοσή τους. Το όνομα του Ρόδου (1980), To Εκκρεμές του Φουκώ (1988), Το νησί της προηγούμενης ημέρας (1994), Μπαουντολίνο (2000) και Η μυστηριώδης φλόγα της βασίλισσας

71

Λοάνα (2004). Το γεγονός αυτό του επιτρέπει να ασχολείται εξίσου επιτυχώς με όλες τις δραστηριότητές του και να δημιουργεί αληθινά μυθιστορήματα και όχι best sellers που γρήγορα θα ξεχαστούν.

To 2007 συνταξιοδοτήθηκε από τη θέση την οποία πρώτος κατέλαβε – αυτή του καθηγητή Σημειολογίας του Πανεπιστημίου της Μπολόνια. Προφανώς έχει λάβει τον τίτλο του επίτιμου καθηγητή, διατηρώντας το γραφείο του - “το πρώτο Οβάλ Γραφείο”, όπως υποστηρίζει, “παλαιότερο από αυτό του Λευκού Οίκου. Ήταν κομμάτι ενός μεγάρου που εξαγόρασε το πανεπιστήμιο, με μυστικές εισόδους.”. Αποφεύγει τεχνηέντως να απαντήσει σε ερωτήσεις δημοσιογράφων σχετικά με κάποιο νέο λογοτεχνικό πόνημα - “Η μυστηριώδης φλόγα της βασίλισσας Λοάνα” γράφτηκε άλλωστε πριν από πέντε χρόνια. Αφήνει ωστόσο να διαρρεύσουν πιθανοί τίτλοι τους οποίους εναλλάσσει με μεγάλη ταχύτητα: «Η Τελευταία Νύχτα του Ναπολέοντα». Ή «Ο Εραστής του Κοπέρνικου». Ή ίσως «Η πτώση του Σπιτιού του Όσκαρ Ουάιλντ». Ή πάλι ίσως «Η Ψυχή των Ζώων σε Επανάληψη». Όποιος και να είναι τελικά ο τίτλος, ο Umberto Eco είναι από τους λογοτέχνες εκείνους που το όνομά τους στο εξώφυλλο έχει μεγαλύτερη σημασία από τον τίτλο του βιβλίου. Ένας λογοτέχνης που ποτέ δεν επεδίωξε να γίνει λογοτέχνης και εστιάζει μόνο στην ποιότητα της αφήγησής του, όχι στον αριθμό αντιτύπων.

Το όνομα Eco είναι στην πραγματικότητα ένα ακρωνύμιο. Προέρχεται από τις λατινικές λέξεις Εx Caelis Oblatus που σημαίνει “Δώρο από τους Ουρανούς”. Το προσωνύμιο αυτό δόθηκε από έναν τοπικό άρχοντα στον παππού του, ο οποίος είχε βοηθήσει πολύ την κοινότητά τους σε οικονομικά ζητήματα.

Καπνίζει σβηστή την αγαπημένη του πίπα σε χώρους που απαγορεύεται το κάπνισμα για να παίρνει έστω και λίγη ποσότητα νικοτίνης. Όταν οι υπάλληλοι του λένε πως δεν επιτρέπεται, απαντά χαριτολογώντας πως δε βάζει νικοτίνη στην πίπα του αλλά κοκαΐνη, προκαλώντας γενική θυμηδία.

Το Σεπτέμβριο του 1962 παντρεύτηκε τη Γερμανίδα καθηγήτρια Τέχνης Renate Ramge, με την οποία έχει αποκτήσει ένα γιο και μια κόρη. Ο χρόνος του μοιράζεται ανάμεσα στο διαμέρισμά του στο Μιλάνο και στο εξοχικό του στο Ρίμινι. Και τα δύο φυσικά διαθέτουν εκτενή βιβλιοθήκη: 30000 τόμων το πρώτο και 20000 τόμων το δεύτερο.

Έχει πει: ”Η φιλοσοφία ξεπερνά την κοινή λογική με την έννοια ότι οι φιλόσοφοι αμφισβητούν αυτά που άλλοι θεωρούν δεδομένα. Το να υπερβαίνεις την κοινή λογική δε σημαίνει όμως να την απορρίπτεις ή να εναντιώνεσαι σε αυτήν. ”

72

Αγαπητό ηµερολόγιο:

Ηµέρα 1ηΣήµερα αποφάσισα να εγκαταστήσω Linux. ∆εν γίνεται να είσαι hacker αν δεν έχεις linux. Βασικά θέλω να ρίξω την Μαιρούλα και να πουλάω µούρη στην παρέα που είµαι hacker και µπορώ να τους κλέψω τους κωδικούς, τα λεφτά τους, και να τους κυνηγάει η Interpol, η CIA και η Ελένη Λουκά.Ρώτησα τον Μιχάλη που έχει linux και είναι hacker και µου είπε να κατεβάσω ένα bistro δεν θυµάµαι καλά, σε -ware τελείωνε. Αυτό λεεί έχουν όλοι οι σκληροπυρηνικοί hacker. Έτσι και εγώ... θα γίνω σκληροπυρηνικός hacker.Υ.Γ Αν και ο Μιχάλης είναι hacker είναι ακόµη παρθένος, περίεργο...

Ηµέρα 2ηΈψαξα να βρω τo bistro στο Internet. Κάτι περίεργο συµβαίνει, τα bistro είναι λέει εστιατόρια και σε -ware βρήκα µόνο κάτι tupperware. Η µαµά µου πάει σε επιδείξεις tupperware θυµάµαι.Πρέπει να ξαναρωτήσω τον Μιχάλη, κάτι µάλλον δεν κατάλαβα ή τα linux έχουν σχέση µε τα φαγητά ή η µαµά µου είναι hacker.

Ηµέρα 3ηΤελικά είναι Distro και όχι bistro µου είπε ο Μιχάλης και Slackware όχι tupperware.∆εν πρόκειται όµως να του ξαναµιλήσω, γιατί όταν τον ρώτησα αν θα µε βοηθήσει να κλέψω τον κωδικό του MSN της Μαιρούλας µε µούτζωσε και είπε ότι είµαι µαλάκας. Μάλλον γουστάρει και αυτός την Μαιρούλα.Βρήκα τα slackware και ξεκίνησα να τα κατεβάζω. Όσο κατέβαιναν έψαξα και βρήκα ένα οδηγό για το πώς να κλέψεις κωδικούς MSN. Ακολούθησα τις οδηγίες και έστειλα mail στον [email protected] µε τον δικό µου κωδικό και username από το MSN και αυτός θα µου στείλει µέσα σε 3 ώρες τον κωδικό την Μαιρούλας.Είµαι πολύ χαρούµενος, ήδη νοιώθω λίγο hacker.

Ηµέρα 4ηΓράφω το cd µε τα slackware, για κάποιο λόγο δεν µπορώ να µπω στο MSN µου, σίγουρα φταίει η Microso (Micro$o ή Microsucks όπως την έλεγε ο Μιχάλης). Πρέπει να αρχίσω να µισώ και να κοροϊδεύω την Micro$o, όπως κάνει ο Μιχάλης, έτσι κάνουν οι hackers.Συνεννοήθηκα µε τον Γιάννη που κάνει graffiti/bmx/brake dance να πάµε να γράψουµε στην Στουρνάρη Microso Sucks.Πρέπει να βρω και τι είναι αυτό το GNU που έλεγε ο Μιχάλης.

73

Αγαπητό ηµερολόγιο:

Ηµέρα 1ηΣήµερα αποφάσισα να εγκαταστήσω Linux. ∆εν γίνεται να είσαι hacker αν δεν έχεις linux. Βασικά θέλω να ρίξω την Μαιρούλα και να πουλάω µούρη στην παρέα που είµαι hacker και µπορώ να τους κλέψω τους κωδικούς, τα λεφτά τους, και να τους κυνηγάει η Interpol, η CIA και η Ελένη Λουκά.Ρώτησα τον Μιχάλη που έχει linux και είναι hacker και µου είπε να κατεβάσω ένα bistro δεν θυµάµαι καλά, σε -ware τελείωνε. Αυτό λεεί έχουν όλοι οι σκληροπυρηνικοί hacker. Έτσι και εγώ... θα γίνω σκληροπυρηνικός hacker.Υ.Γ Αν και ο Μιχάλης είναι hacker είναι ακόµη παρθένος, περίεργο...

Ηµέρα 2ηΈψαξα να βρω τo bistro στο Internet. Κάτι περίεργο συµβαίνει, τα bistro είναι λέει εστιατόρια και σε -ware βρήκα µόνο κάτι tupperware. Η µαµά µου πάει σε επιδείξεις tupperware θυµάµαι.Πρέπει να ξαναρωτήσω τον Μιχάλη, κάτι µάλλον δεν κατάλαβα ή τα linux έχουν σχέση µε τα φαγητά ή η µαµά µου είναι hacker.

Ηµέρα 3ηΤελικά είναι Distro και όχι bistro µου είπε ο Μιχάλης και Slackware όχι tupperware.∆εν πρόκειται όµως να του ξαναµιλήσω, γιατί όταν τον ρώτησα αν θα µε βοηθήσει να κλέψω τον κωδικό του MSN της Μαιρούλας µε µούτζωσε και είπε ότι είµαι µαλάκας. Μάλλον γουστάρει και αυτός την Μαιρούλα.Βρήκα τα slackware και ξεκίνησα να τα κατεβάζω. Όσο κατέβαιναν έψαξα και βρήκα ένα οδηγό για το πώς να κλέψεις κωδικούς MSN. Ακολούθησα τις οδηγίες και έστειλα mail στον [email protected] µε τον δικό µου κωδικό και username από το MSN και αυτός θα µου στείλει µέσα σε 3 ώρες τον κωδικό την Μαιρούλας.Είµαι πολύ χαρούµενος, ήδη νοιώθω λίγο hacker.

Ηµέρα 4ηΓράφω το cd µε τα slackware, για κάποιο λόγο δεν µπορώ να µπω στο MSN µου, σίγουρα φταίει η Microso (Micro$o ή Microsucks όπως την έλεγε ο Μιχάλης). Πρέπει να αρχίσω να µισώ και να κοροϊδεύω την Micro$o, όπως κάνει ο Μιχάλης, έτσι κάνουν οι hackers.Συνεννοήθηκα µε τον Γιάννη που κάνει graffiti/bmx/brake dance να πάµε να γράψουµε στην Στουρνάρη Microso Sucks.Πρέπει να βρω και τι είναι αυτό το GNU που έλεγε ο Μιχάλης.

74

Ηµέρα 5ηΟ Γιάννης τελικά έγραψε κάτι βλακείες για µια "χρυσή αυγή" στον τοίχο και όχι για την Microsuck που του έλεγα. ∆εν τον είχα για τόσο ροµαντικό, άκου χρυσή αυγή και ασηµένια σούρουπα, ευτυχώς εγώ θα γίνω hacker και δεν χρειάζοµαι όλες αυτές τις ροµαντικούρες. Ρε µπας και θέλει και αυτός την Μαιρούλα;Το απόγευµα θα βάλω επιτέλους τα slackware, ανυποµονώ.

Ηµέρα 6η∆εν µπόρεσα να βρω πουθενά το setup.exe στο cd, µάλλον δεν κατέβηκε καλά, το ξανακατεβάζω . Έφτιαξα καινούργιο MSN και ξαναέστειλα τα στοιχεία µου για να µου στείλουν τον κωδικό της Μαιρούλας. Έβαλα όµως ένα background µε ένα πιγκουίνο πού γράφει Slack Rules.Όσο περιµένω θα κατεβάσω από το rapidshare καµιά τσόντα, είδα την Μαιρούλα σήµερα και έχω ορεξούλες.Αχ Μαιρούλα...

Ηµέρα 7ηΤελικά δεν είχε πρόβληµα το cd σήµερα µόλις άνοιξα το pc έλεγε Slackware και να πατήσω enter για να bootarei. Τι να έγινε άραγε;Ποτέ δεν είχα ξαναπατήσει µε τόση χαρά το enter!* Mου είπε να διαλέξω γλώσσα: Αγγλικά (όλα στα αγγλικά έλεγε ο Μιχάλης).* Mετά να διαλέξω χώρα: Καµπότζη (έτσι θα ψάχνουν να µε βρουν στην Καµπότζη).* Mετά κάτι έλεγε για keymap, δεν κατάλαβα καλά µόνο το googlemap ξέρω, έβαλα στην τύχη.* Mετά Host Name... Name, εδώ πρέπει να βάλω κάτι καλό... Το βρήκα και ας µου πήρε µισή ώρα Cyber Hacker of Doom* Tι και άλλο όνοµα; Domain Name;;;;; έβαλα το ίδιο βαριέµαι να ψάχνω.* Τι είναι άραγε τα partitions, έγραφε ένα κατεβατό αλλά βαριέµαι να διαβάζω πάτησα 4 φορές enter, σάµπως τι µπορεί να πάει στραβά; Εύκολα τελικά τα linux.* Για κωδικό έβαλα 123456 κάτι µου έλεγε ότι δεν είναι καλός αλλά φοβάµαι µην τον ξεχάσω...* Μου είπε να διαλέξω πακέτα αλλά οµολογώ χάθηκα είχε 6489 πακέτα µε κάτι περίεργα ονόµατα term, amf, gtk και κάτι άλλες συλλαβές, τα 1309 πακέτα ήταν editor τι τους θέλουν τόσους πολλούς editors οι hackers; Στα Windows ποτέ δεν είχα χρειαστεί το notepad. Έβαλα κάµποσα στην τύχη. Όπως έκανα και µε κάτι άλλα kernel modules τα έλεγε.Ουφ πολύ διάβασµα θέλουν αυτά τα linux...

Ηµέρα 11ηΕπιτέλους κατάφερα να κάνω install τα slackware, βέβαια δεν έχω internet, δεν λειτουργεί ο ήχος, δεν λειτουργεί το ένα dvd-rom, η οθόνη µου δείχνει µόνο 640x480 και 16 χρώµατα, το ποντίκι πάει µόνο του πέρα δώθε, το πληκτρολόγιο γράφει µόνο ιαπωνικά και έχασα και τα Windows µε όλες τις τσόντες, τα mp3 της Καλοµοίρας και κυρίως το msn της Μαιρούλας.Σίγουρα η Micro$o φταίει!!!Πρέπει να βρω πως µπαίνουν στο internet, θα αναγκαστώ να µιλήσω µε τον Μιχάλη.

Αποφάσισα να γίνω hacker!

Ηµέρα 12ηΟ Μιχάλης µου είπε ότι τα έχω κάνει σκατά, µάλλον ζηλεύει, µου εξήγησε όµως πως µπαίνουν στο internet, αλλα δεν κατάλαβα πολλά. Αγόρασα νέο modem, το παλιό ήταν win-modem, αλλά όταν το δοκίµασα κάτι περίεργο ακουγόταν, δεν µπόρεσα να καταλάβω τι.

Ηµέρα 15ηΤελικά βρήκα τι έφταιγε, το modem καλούσε ένα νούµερο στην Καµπότζη και αυτό που ακουγόταν ήταν ο Pot Sen Xoa (ένας χωρικός από την επαρχία Pailin) ευτυχώς που µιλούσε λίγα αγγλικά και συνεννοηθήκαµε, κατάλαβε µάλιστα τον πόνο µου και µου πρότεινε να τον πέρνω να µου διαβάζει εφηµερίδα για να νοµίζω ότι διαβάζω νέα.

Ηµέρα 16ηΜπήκα στο heat-clan.gr από το net caffe και µου εξήγησαν πως µπαίνω τελικά στο net, να ναι κάλα τα παιδιά, δεν θα τους hackέψω το site, την γλύτωσαν.

Ηµέρα 20ηΤα κατάφερα!!!Μπήκα στο net και στο IRC.Μπήκα στο #hackers και τους είπα ότι έβαλα salckware και ότι θέλω να κλέψω τον κωδικό της Μαιρούλας, µου είπαν να πατήσω: sudo rm -rf / .Όλα µαύρισαν... δεν bootarei πλέον το pc.Τα Windows και η Micro$o φταίνε σίγουρα.

Ηµέρα 25η∆εν µπόρεσα να ξαναβάλω slackware και το cd µε τα Windows το είχα κάνει σουβέρ. Θα πρέπει να πάω στο κυρ Κώστα που έχει το computeradiko στην πλατεία να µου τα γράψει.Ηµέρα 28ηΜίλησα στην Μαιρούλα και µου είπε ότι έγινε emo. Το αποφάσισα δεν θα γίνω hacker.ΘΑ ΓΙΝΩ ΕΜΟ!!!!∆εν έχει και τόσο διάβασµα ευτυχώς.Έκανα όµως ένα dark elf µε emo φράντζα στο L2 και το ονόµασα Cyber Hacker of Doom.Ηµέρα 30ηΗ Μαιρούλα τα έφτιαξε µε τον Τάκη SadO Τάκης δεν είναι emo αλλά έχει siteΥ.Γ Άραγε είναι δύσκολο να φτιάξω site;;; Θα ρωτήσω τον Μιχάλη!!!

75

Ηµέρα 5ηΟ Γιάννης τελικά έγραψε κάτι βλακείες για µια "χρυσή αυγή" στον τοίχο και όχι για την Microsuck που του έλεγα. ∆εν τον είχα για τόσο ροµαντικό, άκου χρυσή αυγή και ασηµένια σούρουπα, ευτυχώς εγώ θα γίνω hacker και δεν χρειάζοµαι όλες αυτές τις ροµαντικούρες. Ρε µπας και θέλει και αυτός την Μαιρούλα;Το απόγευµα θα βάλω επιτέλους τα slackware, ανυποµονώ.

Ηµέρα 6η∆εν µπόρεσα να βρω πουθενά το setup.exe στο cd, µάλλον δεν κατέβηκε καλά, το ξανακατεβάζω . Έφτιαξα καινούργιο MSN και ξαναέστειλα τα στοιχεία µου για να µου στείλουν τον κωδικό της Μαιρούλας. Έβαλα όµως ένα background µε ένα πιγκουίνο πού γράφει Slack Rules.Όσο περιµένω θα κατεβάσω από το rapidshare καµιά τσόντα, είδα την Μαιρούλα σήµερα και έχω ορεξούλες.Αχ Μαιρούλα...

Ηµέρα 7ηΤελικά δεν είχε πρόβληµα το cd σήµερα µόλις άνοιξα το pc έλεγε Slackware και να πατήσω enter για να bootarei. Τι να έγινε άραγε;Ποτέ δεν είχα ξαναπατήσει µε τόση χαρά το enter!* Mου είπε να διαλέξω γλώσσα: Αγγλικά (όλα στα αγγλικά έλεγε ο Μιχάλης).* Mετά να διαλέξω χώρα: Καµπότζη (έτσι θα ψάχνουν να µε βρουν στην Καµπότζη).* Mετά κάτι έλεγε για keymap, δεν κατάλαβα καλά µόνο το googlemap ξέρω, έβαλα στην τύχη.* Mετά Host Name... Name, εδώ πρέπει να βάλω κάτι καλό... Το βρήκα και ας µου πήρε µισή ώρα Cyber Hacker of Doom* Tι και άλλο όνοµα; Domain Name;;;;; έβαλα το ίδιο βαριέµαι να ψάχνω.* Τι είναι άραγε τα partitions, έγραφε ένα κατεβατό αλλά βαριέµαι να διαβάζω πάτησα 4 φορές enter, σάµπως τι µπορεί να πάει στραβά; Εύκολα τελικά τα linux.* Για κωδικό έβαλα 123456 κάτι µου έλεγε ότι δεν είναι καλός αλλά φοβάµαι µην τον ξεχάσω...* Μου είπε να διαλέξω πακέτα αλλά οµολογώ χάθηκα είχε 6489 πακέτα µε κάτι περίεργα ονόµατα term, amf, gtk και κάτι άλλες συλλαβές, τα 1309 πακέτα ήταν editor τι τους θέλουν τόσους πολλούς editors οι hackers; Στα Windows ποτέ δεν είχα χρειαστεί το notepad. Έβαλα κάµποσα στην τύχη. Όπως έκανα και µε κάτι άλλα kernel modules τα έλεγε.Ουφ πολύ διάβασµα θέλουν αυτά τα linux...

Ηµέρα 11ηΕπιτέλους κατάφερα να κάνω install τα slackware, βέβαια δεν έχω internet, δεν λειτουργεί ο ήχος, δεν λειτουργεί το ένα dvd-rom, η οθόνη µου δείχνει µόνο 640x480 και 16 χρώµατα, το ποντίκι πάει µόνο του πέρα δώθε, το πληκτρολόγιο γράφει µόνο ιαπωνικά και έχασα και τα Windows µε όλες τις τσόντες, τα mp3 της Καλοµοίρας και κυρίως το msn της Μαιρούλας.Σίγουρα η Micro$o φταίει!!!Πρέπει να βρω πως µπαίνουν στο internet, θα αναγκαστώ να µιλήσω µε τον Μιχάλη.

Αποφάσισα να γίνω hacker!

Ηµέρα 12ηΟ Μιχάλης µου είπε ότι τα έχω κάνει σκατά, µάλλον ζηλεύει, µου εξήγησε όµως πως µπαίνουν στο internet, αλλα δεν κατάλαβα πολλά. Αγόρασα νέο modem, το παλιό ήταν win-modem, αλλά όταν το δοκίµασα κάτι περίεργο ακουγόταν, δεν µπόρεσα να καταλάβω τι.

Ηµέρα 15ηΤελικά βρήκα τι έφταιγε, το modem καλούσε ένα νούµερο στην Καµπότζη και αυτό που ακουγόταν ήταν ο Pot Sen Xoa (ένας χωρικός από την επαρχία Pailin) ευτυχώς που µιλούσε λίγα αγγλικά και συνεννοηθήκαµε, κατάλαβε µάλιστα τον πόνο µου και µου πρότεινε να τον πέρνω να µου διαβάζει εφηµερίδα για να νοµίζω ότι διαβάζω νέα.

Ηµέρα 16ηΜπήκα στο heat-clan.gr από το net caffe και µου εξήγησαν πως µπαίνω τελικά στο net, να ναι κάλα τα παιδιά, δεν θα τους hackέψω το site, την γλύτωσαν.

Ηµέρα 20ηΤα κατάφερα!!!Μπήκα στο net και στο IRC.Μπήκα στο #hackers και τους είπα ότι έβαλα salckware και ότι θέλω να κλέψω τον κωδικό της Μαιρούλας, µου είπαν να πατήσω: sudo rm -rf / .Όλα µαύρισαν... δεν bootarei πλέον το pc.Τα Windows και η Micro$o φταίνε σίγουρα.

Ηµέρα 25η∆εν µπόρεσα να ξαναβάλω slackware και το cd µε τα Windows το είχα κάνει σουβέρ. Θα πρέπει να πάω στο κυρ Κώστα που έχει το computeradiko στην πλατεία να µου τα γράψει.Ηµέρα 28ηΜίλησα στην Μαιρούλα και µου είπε ότι έγινε emo. Το αποφάσισα δεν θα γίνω hacker.ΘΑ ΓΙΝΩ ΕΜΟ!!!!∆εν έχει και τόσο διάβασµα ευτυχώς.Έκανα όµως ένα dark elf µε emo φράντζα στο L2 και το ονόµασα Cyber Hacker of Doom.Ηµέρα 30ηΗ Μαιρούλα τα έφτιαξε µε τον Τάκη SadO Τάκης δεν είναι emo αλλά έχει siteΥ.Γ Άραγε είναι δύσκολο να φτιάξω site;;; Θα ρωτήσω τον Μιχάλη!!!

76

της

Κω

νσ

ταντί

να

ς Κ

ολιγ

λιά

τη

77

Ο τολμηρός «Δούκας» της μόδας...

Η ιταλική «Vogue» τον χαρακτήρισε «φετιχιστή και ανατρεπτικό». Ο Έλληνας σχεδιαστής Δούκας Χατζηδούκας, τολμηρός και καινοτόμος, πειραματίζεται με παλαιά και νέα στοιχεία επιτυγχάνοντας εμπνευσμένα αποτελέσματα.

Ένα όνομα (πραγματικό) που δεν ξεχνιέται, αφού συνδυάζει έναν βαρύγδουπο δυτικό τίτλο ευγενείας με ένα θρησκευτικό προσωνύμιο της Ανατολής. Η οικογένεια του πατέρα του έλκει την καταγωγή της από το Φανάρι. Πρόκειται για προσωπικό δεδομένο, που όμως έχει μια ξεχωριστή γοητεία. Πρόκειται για έναν νέο άνθρωπο που κατάφερε πολύ νωρίς να βρει τον χώρο του στον τομέα της μόδας -μόλις στα 24 του χρόνια- και να ανοίξει νέους δρόμους στην αισθητική, κυρίως του υποδήματος και του αξεσουάρ.

Έντεκα χρόνια μετά την έλευσή του στην Αθήνα, από τη Θεσσαλονίκη όπου γεννήθηκε, ο Δούκας Χατζηδούκας έχει ήδη αξιοσημείωτη παρουσία στον τομέα του σχεδίου μόδας, έχοντας σπουδάσει στο American College of Greece Deree Ιστορία της Τέχνης.

Το 2003 δημιουργεί την πρώτη του συλλογή με υποδήματα και αξεσουάρ prêt-a-porter με έντονα, όμως, στοιχεία Haute Couture. Χαρακτηρίστηκαν αμέσως luxury items και σημείωσαν μεγάλη επιτυχία τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Την ίδια χρονιά δέχθηκε πρόσκληση από το Camera Nazionale della Moda Italiana για να συμμετάσχει στην περίφημη Alta Moda, την Εβδομάδα Υψηλής Ραπτικής της Ιταλίας, όπου και πήρε διθυραμβικές κριτικές από τον ελληνικό και διεθνή Τύπο. Την ίδια χρονιά παρουσίασε τη συλλογή του από παπούτσια και αξεσουάρ στο showroom Percorsi Obbligati του Μιλάνου. Η συμμετοχή αυτή σηματοδότησε το ξεκίνημα της εξαγωγής της κολεξιόν Dukas σε ολόκληρο τον κόσμο.

Ο συνολικός τζίρος το 2007 έφθασε τo 1,3 εκ. ευρώ από το 1 εκατ. ευρώ το 2006. Η τιμή ενός παπουτσιού δια χειρός Χατζηδούκα ξεκινά από τα 250 με 300

ευρώ.

Το Μάρτιο του 2008 συμμετέχει για πρώτη φορά στο Paris Fashion Week, ενώ το Σεπτέμβριο της ίδιας χρονιάς η Jennifer Lopez κατά την αποχώρηση της από την Ελλάδα επιλέγει να κρατήσει τσάντα του σχεδιαστή. Η Dukas collection φέρει την υπογραφή Exclusively made in Hellas σε όλα τα προϊόντα.

«Δεν ήξερα τι μου άρεσε; Η αισθητική μού άρεσε!». Η δική του αντίληψη περί αισθητικής εν πάση περιπτώσει, αφού σε κείνην τη μετεφηβική φάση «ντυνόμουν σε ένα συγκεκριμένο στιλ, Λένι Κράβιτς, ας πούμε, ένας καρναβαλισμός που τρέλαινε τους γονείς μου», διηγείται. Εκανε λίγο modelling, αλλά «το ξεπέρασε γρήγορα», μετά ασχολήθηκε με το styling για μακρά περίοδο, κατά την οποία είχε την ευκαιρία να εντρυφήσει σε θέματα μόδας περνώντας από τα σόου-ρουμ του Αρμάνι και κορυφαίες επιδείξεις. Με δικό μου label πρωτοεμφανίστηκα στην περίφημη Alta Moda το 2003, για την οποία προετοιμάστηκα έξι μήνες και συνεργάστηκα με μεγάλες ιταλικές εταιρείες όπως ο Sergio Rossi.» Είχε προηγηθεί η συνεργασία του με τον Χριστόφορο Κοτέντο για τη σειρά Dukas-Kotentos (παπούτσια και αξεσουάρ) που πήγε εξαιρετικά καλά και πουλήθηκε σε πολλά μέρη του κόσμου.

Σε αντίθεση με το σύνολο σχεδόν των συναδέλφων του, ο Δούκας Χατζηδούκας δεν κάνει επιδείξεις, όχι από θέση, αλλά εξαιτίας των υψηλών προδιαγραφών που θέτει για κάτι τέτοιο. «Όταν κάνω επίδειξη, θέλω αυτή να με αντιπροσωπεύει. Να έχει δουλεμένη κάθε της λεπτομέρεια, πράγμα που θα προϋπέθετε ίσως και υψηλό προϋπολογισμό και μια γερή ομάδα ανθρώπων...». Μέχρι σήμερα η δημόσια έκθεση της δουλειάς τους έχει «περιοριστεί» (ο όρος ακούγεται μάλλον αρνητικός, αλλά δεν είναι) σε εγκαταστάσεις (installations), που όμως δεν ξεχνιούνται. Πέραν του αισθητικού «βάρους» των αντικειμένων που σχεδιάζει και κατασκευάζει, ένας επιπλέον λόγος που καθιστά αυτό το είδος της παρουσίασης άξιο αναφοράς είναι η ικανότητά του να συνδυάζει πολυμέσα και να χρησιμοποιεί δυνατή και προκλητική

78

μουσική. Η ηλικία που άκουγε metallica, άλλωστε, δεν απέχει και πολύ από τη σημερινή του.

«Από την αρχή θεώρησα ότι αυτό που έκανα ήταν δουλειά που θα μου εξασφάλιζε πράγματα που ήθελα: καλύτερη ζωή, ωραία ρούχα, γενικώς αισθητική. Η ανάγκη μου για δημιουργία όμως δεν ήθελα να με περιορίσει σε ένα ατελιέ. Δεν κάνω μπίζνες με τη στενή έννοια του όρου, αλλά φροντίζω αυτό που φτιάχνω να προωθείται, να φτάνει προς τα έξω, αλλά εξασφαλίζοντας καλούς συνεργάτες. Γι’ αυτό και το ψάχνω μέχρι να βρω τα καταστήματα που θα διαθέτουν τα είδη μου. Το πρότυπό μου είναι οι ξένες εταιρείες, γιατί ακριβώς μπορούν και συνδυάζουν τη δημιουργία με το μάρκετινγκ, ενώ η γενικότερη αισθητική τους είναι σε πολύ υψηλό επίπεδο», λέει ο Χατζηδούκας.

«Το σύστημα εργασίας είναι ένα παζλ φτιαγμένο από πολλά κομμάτια, τα οποία πρέπει να συναρμολογήσεις, οπότε κλήθηκα, από τη μια, να προσαρμοστώ στη λογική τους και από την άλλη, να κάνω ανατροπές.

Αρχικά, ήρθα αντιμέτωπος με την απαίτηση της αγοράς για προϊόντα Made in Italy -και εκεί προσαρμόστηκα αφού μέρος της παραγωγής μου κάνω στην Ιταλία. Επειτα, έπρεπε να αντιμετωπίσω τις απαιτήσεις της χονδρικής, το «θέλω τα πράγματα στην ώρα τους», την ανάγκη ρευστού για τις παραγγελίες, την εξεύρεση μονάδας για την παραγωγή, ανθρώπων, επαφών με τις τράπεζες και τόσα άλλα. Σήμερα δουλεύω με μια μεγάλη μονάδα παραγωγής, αλλά εμπλέκομαι σε όλη τη διαδικασία. Η μια αφορά την παραγωγή παπουτσιών και απασχολεί 25 εργαζόμενους, ενώ η άλλη παράγει αξεσουάρ και δουλεύουν 8 άτομα. Εμπλέκομαι κι εγώ όμως στην όλη διαδικασία. Το μεγαλύτερο μέρος των παπουτσιών, αλλά και των αξεσουάρ φτιάχνονται με το χέρι. Γι αυτόν τον λόγο πιστεύω ότι οι συνεργάτες μου είναι και καλλιτέχνες», εξηγεί ο κ. Χατζηδούκας.

Οι ολυμπιακοί Αγώνες του 2004 στάθηκαν η αφορμή για να δημιουργήσει ένα ξεχωριστό και ανατρεπτικό σανδάλι haute couture από δέρμα, πλέξιγκλας και ύφασμα με 2.000 κρύσταλλα σε μορφή ψηφίδας, απεικονίζοντας το κλασικό ελληνικό σύμβολο του μαιάνδρου.

Από τότε το ολυμπιακό σανδάλι εκτίθεται στο Διεθνές Μουσείο του οίκου Swarovski της Αυστρίας.

Το καλοκαίρι του 2005 σχεδίασε μία ειδική couture bag, αποκλειστικά για την Diana Ross. Η τσάντα τής δόθηκε ως δώρο τιμής μετά το κονσέρτο που έδωσε στο Μέγαρο Μουσικής.

Την ίδια χρονιά επιλέχθηκε από την Estee Lauder Hellas να δημιουργήσει ένα αξεσουάρ για την ενίσχυση της εκστρατείας κατά του καρκίνου του μαστού. Πρόκειται για το ροζ βραχιολάκι «Ρink Ribbon». Τα έσοδα από τις πωλήσεις διατέθηκαν στον σύλλογο Αλμα.

Τις δημιουργίες του Δούκα Χατζηδούκα μπορείτε να τις βρείτε σε επιλεγμένες multibrand boutique σε 23 καταστήματα στην Ελλάδα και σε 10 στο εξωτερικό.

79

80

της Δώρας Φελέκου

81

Διανύουμε τον 21ο αιώνα, εποχή στην οποία οι μέθοδοι διερεύνησης των εγκλημάτων είναι αρκετά εξελιγμένες - καλά, όχι πάντα επιπέδου CSI αλλά σίγουρα πιο αποδοτικές από εκείνες που εφαρμόζονταν σε περασμένες δεκαετίες. Αν ανατρέξουμε αιώνες πίσω, εκεί είναι που θα βρούμε τις πιο αιματηρές ιστορίες, serial killers που δρούσαν ανενόχλητοι, αφήνοντας πίσω τους εκατόμβες θυμάτων. Το 16ο αιώνα, εποχή που τα εγκλήματα αποδεικνύονταν μόνο με επ’ αυτοφόρω σύλληψη, έδρασε και η “Ματωμένη Κόμισσα” Elisabeth Bathory, δολοφονώντας πάνω από 600 άτομα – ή και περισσότερα, αφού κανείς δεν μπορεί να της αποδώσει τον ακριβή αριθμό των θυμάτων της. Ενδεικτικά, αποδεδειγμένοι είναι μόλις 80 φόνοι της!

H Elisabeth Bathory γεννήθηκε στις 7 Αυγούστου 1560 στο Nyírbátor, ένα ουγγρικό βασίλειο και πέρασε την παιδική τη ηλικία στο κάστρο του Ecsed. Προερχόταν από αριστοκρατική οικογένεια, έχοντας συγγενή ακόμα και τον τότε βασιλιά της Πολωνίας. Το όνομά της προέρχεται από την ουγγρική λέξη “Bátor” που σημαίνει “ανδρείος”. Η προσπάθεια της οικογένειάς της να διατηρήσει την “καθαρότητα” της ευγενούς καταγωγής τους οδηγούσε συχνά σε ενδοοικογενειακούς γάμους και αιμομιξίες, γεγονός που έδωσε απογόνους με ασταθείς προσωπικότητες. Η Bathory έδειξε από παιδί σημάδια ιδιαίτερης εξυπνάδας. Έλαβε υψηλή μόρφωση για την εποχή, μαθαίνοντας Λατινικά, Γερμανικά και Ελληνικά.

Σε ηλικία 4 με 5 χρονών άρχισαν τα πρώτα σημάδια του μετέπειτα σαδιστικού εαυτού της. Πιστεύεται ότι η νεαρή Elizabeth υπέφερε από κρίσεις, οι οποίες συνοδεύονταν από απώλεια ελέγχου του εαυτού της και από εκρήξεις οργής, οι οποίες είναι πιθανόν να οφείλονταν σε επιληψία. Επίσης κάτι που, πιθανότατα, έπαιξε ρόλο στη μετέπειτα εξέλιξή της, είναι το γεγονός πως όταν ήταν μικρή έγινε μάρτυρας της εκτέλεσης ενός πλανόδιου γύφτου, ο οποίος έκλεψε ένα άλογο από τους βασιλικούς στάβλους. Η εκτέλεσή του έγινε σε δημόσια θέα ενώ παρόντες ήταν πολλοί αριστοκράτες. Ο

μαρτυρικός θάνατος του νεαρού άντρα και το μηδαμινό ίχνος μεταμέλειας στα πρόσωπα των εκτελεστών του, έπεισαν τη νεαρή Elizabeth ότι, οι αριστοκράτες σαν αυτήν, μπορούσαν να σκοτώνουν τους κοινούς θνητούς υπηκόους τους χωρίς να φοβούνται την τιμωρία…

Στα 14 της γέννησε παράνομα ένα κορίτσι, την Anastasia Bathory, πατέρας της οποίας ήταν ένας έφηβος υπηρέτης του κάστρου. Για το λόγο αυτό, αλλά και για πολιτικό κέρδος και θέση, η μητριά της, Countess Ursula Nadasdy, την ανάγκασε να παντρευτεί με τον 26χρονο τότε γιο της, Count Ferencz Nadasdy. Μετακόμισαν στο κάστρο του Csejthe στα Καρπάθια, όπου και η Bathory έμεινε μέχρι το θάνατό της.

Η Elizabeth Bathory ήταν γυναίκα εκπληκτικής ομορφιάς. Σύμφωνα με περιγραφές “τα μακριά, κατάμαυρα μαλλιά της, δημιουργούσαν έντονη αντίθεση με το πάλλευκο της επιδερμίδας της. Τα κεχριμπαρένια της μάτια έμοιαζαν με γάτας, το κορμί της ήταν αισθησιακό. Ήταν ιδιαίτερα ματαιόδοξη και ο ναρκισσισμός της ήταν αυτός που την έσπρωξε σε βάθη διαστροφής”. Ο σύζυγός της γνωστός ως ο «Μαύρος ήρωας της Τρανσυλβανίας», εξαιτίας του φριχτού τρόπου με τον οποίο αντιμετώπιζε τους αιχμάλωτους πολέμου, είχε δείξει στη γυναίκα του μερικούς από τους αγαπημένους του τρόπους για να βασανίζει τους υπηρέτες του και τους αιχμάλωτους πολέμου. Όσο ο Ferenc έλειπε σε πολέμους, η Elizabeth μυήθηκε σε λεσβιακά όργια από τη θεία της και άρχισε να συνειδητοποιεί τη χαρά που της έδινε ο βασανισμός νεαρών κοριτσιών. Συνεργοί της στα βασανιστήρια και στις δολοφονίες των υπηρετριών της ήταν η νοσοκόμα της, η ερωμένη της, ο οικονόμος και μια μάγισσα. Παράλληλα άρχισε να βυθίζεται όλο και περισσότερο στη Μαύρη Μαγεία ενώ οι δισειδαίμονες χωρικοί δημιουργούσαν ιστορίες γι’ αυτήν που περιλάμβαναν ακόμα και συναντήσεις της με το νεκραναστημένο Κόμη Δράκουλα. Μετά το θάνατο του Ferenc, η Elizabeth σταμάτησε να βγαίνει από το κάστρο και επιδόθηκε ολοκληρωτικά σε τελετές

82

Μαύρης Μαγείας. Θρύλοι και ιστορίες λένε πως η Bathory επεδίωκε να λούζεται με το αίμα παρθένων και να πίνει το αίμα τω ωραιότερων θυμάτων της ώστε να διατηρήσει την ομορφιά και τη νεότητά της. Χρησιμοποίησε νέες τεχνικές βασανισμού...Μια από τις εφευρέσεις της ήταν να γδύνει ένα κορίτσι, να το αλείφει ολόκληρο με μέλι και μετά να το δένει μόνο του στο δάσος, αφήνοντας το στο έλεος των πεινασμένων εντόμων... Επίσης το χειμώνα, έγδυνε ένα κορίτσι και το έβγαζε έξω από το κάστρο όπου του έριχνε νερό μέχρι να παγώσει ζωντανό και να πεθάνει από το τσουχτερό κρύο που υπάρχει τέτοια εποχή στα Καρπάθια. Για να βασανίζει τα θύματα της και να βγάζει το αίμα τους η Elizabeth χρησιμοποιούσε σφυριά, καυτά καρφιά, μαχαίρια, ψαλίδια, διπλούς πέλεκες, πυρωμένα σίδερα και άλλα. Τέλος οι υπηρέτες της τις κρεμούσαν ανάποδα με αλυσίδες γύρω από τους αστραγάλους από ένα κλουβί και τους έκοβαν το λαιμό για να χυθεί το αίμα όσο ήταν ακόμα ζεστό, έτσι ώστε να παίρνει το ντους της η Elizabeth μέσα στην ασημένια μπανιέρα της... Οι χωρικοί πλέον πίστευαν πως στο κάστρο

Csejthe έμενε ολόκληρη ομάδα βαμπίρ και δεν πλησίαζαν ποτέ κοντά του.

Όταν ο τοπικός ιερέας άρχισε να διερευνά τις συνθήκες θανάτου τόσων νεαρών κοριτσιών, ανακάλυψε γρήγορα τι συνέβαινε και κατέγραψε τα όσα υποψιαζόταν και επιβεβαίωσε. Η Κόμισσα είχε πλέον γεράσει και δεν έδινε την πρέπουσα σημασία στο κρύψιμο των σωμάτων. Η Elizabeth έγινε απρόσεκτη για πρώτη φορά στην μακάβρια καριέρα της. Μετά από μια φρενίτιδα οργίων, τέσσερα αποστραγγισμένα από το αίμα τους πτώματα, πετάχτηκαν από τα τείχη του κάστρου. Το σφάλμα συνειδητοποιήθηκε αλλά ήταν ήδη αργά, γιατί οι χωρικοί είχαν δει και περισυλλέξει τα πτώματα και είχαν αναγνωρίσει τα κορίτσια. Ένα ακόμα μεγάλο λάθος της ήταν που άρχισε να αναζητά θύματα στην αριστοκρατία και όχι στις κόρες των σκλάβων της. Ένα κορίτσι από αριστοκρατική οικογένεια ήταν που δραπέτευσε και είπε στις αρχές όλα όσα συνέβαιναν στο κάστρο.

Στις 30 Δεκεμβρίου 1610 ο κυβερνήτης της επαρχίας και ξάδερφος της Κόμισσας μαζί με μικρό αριθμό στρατιωτών εισέβαλαν στο κάστρο. Τα όσα βρήκαν εκεί, σόκαραν ακόμα και τους πιο σκληρούς άντρες. Στο κύριο δωμάτιο, βρισκόταν ένα ζωντανό και ένα νεκρό κορίτσι που στραγγίζονταν από το αίμα τους. Στο μπουντρούμι βρέθηκαν αρκετά κορίτσια που είχαν τρυπηθεί με κάποιο μηχάνημα, έναν απίστευτα μεγάλο αριθμό πτωμάτων των νεαρών κοριτσιών, αλλά και την αιματοκυλισμένη Elizabeth. Κάτω από το κάστρο μετρήθηκαν περίπου στα 50 θαμμένα θύματα. Κατά τη δίκη της δε δήλωσε ποτέ μεταμέλεια. Σύμφωνα με το ημερολόγιό της δολοφόνησε 612 ανύπαντρα κορίτσια. Στο ημερολόγιό της, επίσης είχαν γραφτεί τα παρακάτω λόγια: ‘Είναι το καθήκον μου να είμαι καλή για τον σύζυγό μου και να κρατηθώ όμορφη για αυτόν. Ο Θεός μου παρουσίασε πώς να το κάνω… θα ήμουν παράλογη αν δεν εκμεταλλευόμουν την ευκαιρία αυτή.’ Η τιμωρία που επέβαλε το δικαστήριο ήταν αποκεφαλισμός και αποτέφρωση στους συνεργάτες της Elizabeth, εκτός από τις μάγισσες Ilona Joo και Dorottya Szentes, στις οποίες πρώτα ξερίζωσαν τα δάχτυλα

83

και στη συνέχεια τις έκαψαν ζωντανές. Το δικαστήριο δεν επέβαλε όμως την ίδια τιμωρία και για την κοντέσα. Ο νόμος στην Ουγγαρία ήταν κατηγορηματικός. Δεν μπορούσε να θανατωθεί, επειδή προερχόταν από αριστοκρατική οικογένεια. Έτσι η δική της τιμωρία ήταν η εξής: ισόβια φυλάκιση στην αίθουσα βασανιστηρίων, του ίδιου της του κάστρου, που χτίστηκε ολόκληρη ζωντανή αφήνοντας μόνο μια μικρή τρύπα για να μπορούν οι φύλακες να της δίνουν φαγητό.

Στις 21 Αυγούστου, του ίδιου έτους, ένας δεσμοφύλακας της κοντέσας που θέλησε να την κρυφοκοιτάξει μέσα από το μικρό άνοιγμα επειδή βρήκε το φαγητό της απέιραχτο, είδε την κοντέσα με το κεφάλι πεσμένο. Η Elizabeth Bathory, «Ματωμένη Πριγκίπισσα της Τρανσυλβανίας», είχε πια πεθάνει σε ηλικία 54 ετών, στο ίδιο κάστρο, στον ίδιο χώρο που είχε θανατώσει 650 περίπου κορίτσια. Το σώμα της προορίστηκε να θαφτεί στην εκκλησία της πόλης Cachtice, αλλά οι κάτοικοι αντέδρασαν. Δεν ήθελαν και δεν θα επέτρεπαν ποτέ η διαβολική γυναίκα να θαφτεί στον τόπο τους και στο καθαγιασμένο χώμα. Έτσι μιας και ήταν από τους τελευταίους Bathory του Ecsed, θάφτηκε στην βορειοανατολική πόλη, στον οικογενειακό τους τάφο.

Ο θρύλος της ζει ακόμα και σήμερα με το κάστρο της να έχει γίνει τουριστικό αξιοθέατο και αρκετούς μελετητές να αμφισβητούν, όχι τις δολοφονίες, αλλά τις κατηγορίες για βαμπιρισμό και σατανισμό. Η Bathory πιθανότατα δάγκωνε άγρια τα θύματά της σε εκρήξεις οργής και δολοφονούσε γυναίκες εξ’ αιτίας της καταπιεσμένης γυναικείας της φύσης. Βασάνιζε τις γυναίκες όπως βασανίζονταν ηθικά όλες οι γυναίκες της εποχής και τις σκότωνε για να τις λυτρώσει. Όποια και να είναι η αλήθεια, η ιστορία της “Ματωμένης Κόμισας” αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για metal συγκροτήματα όπως οι – ομώνυμοι – Bathory, οι Cradle of Filth, οι Camelot και οι Venom. Ακόμα οι χωρικοί υποστηρίζουν ότι πλανάται στα Καρπάθια, αναζητώντας παρθένο αίμα...

Κάτω: Η Julie Delpy ως κόμισσα Elizabeth Bathory στην ταινία “The Countess” (2009) και εξώφυλλο CD των Cradle Of Filth.

84

85

86

Φοιτητική Ζωή!!Φοιτητική Ζωή!!∆εν φταίει ο φοιτητής αν δεν περνάει τα

µαθήµατα γιατί...

Ο χρόνος έχει ΜΟΝΟ 365 µέρες...

Τυπική ακαδηµαϊκή χρονιά για ένα φοιτητή:

1. 52 Κυριακές τον χρόνο...

όµως οι Κυριακές ξέρεις ότι είναι για

ξεκούραση.

Άρα 313 µέρες αποµένουν

2. Καλοκαιρινές διακοπές, µέρες 50! Ο καιρός είναι πολύ ζεστός και δεν γίνεται

να διαβάσεις...

Άρα 263 µέρες αποµένουν

3. 3. 8 ώρες καθηµερινού ύπνου. Πάνε 130 µέρες...Άρα 141 µέρες που αποµένουν.

4. Μία ώρα καθηµερινά παιχνιδιού (καλό για

την υγεία) σηµαίνει 15 µέρες.Άρα 126 µέρες που αποµένουν.

5. 2 ώρες καθηµερινά για φαγητό (µασάµε

σωστά κι ύστερα καταπίνουµε) σηµαίνει 30

µέρες...Άρα 96 µέρες που αποµένουν.

6. Μια ώρα τουλάχιστον για συζήτηση (ο

άνθρωπος είναι κοινωνικό ον) σηµαίνει 15

µέρες...Άρα 81 µέρες που αποµένουν.

7. Ηµέρες εξεταστικής τον χρόνο

τουλάχιστον 35 µέρες..Άρα 46 µέρες που

αποµένουν.

8. Γιορτές και αργίες περίπου 40 µέρες

Άρα 6 µέρες που αποµένουν.

9. Για αρρώστιες τουλάχιστον 3 µέρες...Άρα 3 µέρες που αποµένουν.

10. Ταινίες και επιµορφωτικές εκποµπές

τουλάχιστον 2 µέρες...

Άρα 1 µέρα που αποµένει

11. αυτή η µέρα που αποµένει είναι τα

γενέθλια σου!Πώς γίνεται να διαβάσεις αυτή

τη µέρα???Μέρες που αποµένουν 0 !

ύστερα από όλα αυτά, πως είναι δυνατόν να

περάσει ένας φοιτητής;

87

www.ionion.net.gr/[email protected]/Ρήγα Φεραίου 75 και Αγ. Νικολαου

88

Μάνα και πατέρα,Είναι τώρα ένα εξάµηνο που έφυγα στη Σάµο για να σπουδάσω και σας

ζητώ συγγνώµη που καθυστέρησα τόσο να επικοινωνήσω µαζί σας. Θα σας ενηµερώσω

τώρα, µόνο που πριν σας παρακαλώ καθίστε κάπου.Λοιπόν, είµαι αρκετά καλύτερα τώρα.

Το βαρύ κρανιακό κάταγµα και η αµνησία που έπαθα όταν έπεσα από την ταράτσα του

σπιτιού µου όταν έπιασε φωτιά το κτίριο, αµέσως µε το που έφτασα, έχουν σχεδόν

περάσει. Πέρασα ένα µήνα στο νοσοκοµείο, µπορώ να δω σχεδόν καλά και κάνω µόλις

δύο µικρο επεµβάσεις την ηµέρα.Ευτυχώς, την ώρα του ατυχήµατος µε είδε ένας από το

γειτονικό κτίριο που ειδοποίησε την πυροσβεστική και το νοσοκοµείο. Με επισκέφτηκε

και στο νοσοκοµείο και εφόσον δεν είχα που να µείνω µετά τη φωτιά, προσφέρθηκε να

µε φιλοξενήσει σπίτι του. Είναι ένα ισόγειο µικρό αλλά χαριτωµένο µέρος. Είναι πολύ

καλό αγόρι και τον ερωτευτήκαµε αµέσως κεραυνοβόλα. Έκανα αλλαγή γεννητικών

οργάνων και σχεδιάζουµε να παντρευτούµε πριν αρχίσει να φαίνεται η εγκυµοσύνη

µου.Ναι, αγαπητοί µου γονείς, είµαι έγκυος. Ξέρω πόσο ανυποµονείτε να αποκτήσετε ένα

εγγονάκι και ξέρω πως θα καλοδεχτείτε το παιδί και θα του δώσετε την ίδια αγάπη όπως

µε µένα όταν ήµουν παιδί. Ο λόγος που καθυστερούµε το γάµο είναι που το αγόρι µου

έχει µια µικρή µόλυνση στο αίµα και καθυστερούν τα αποτελέσµατα από το τεστ για AIDS

που έχει κάνει. Προσπαθώ κι εγώ να καταπολεµήσω τη σύφιλη που έχω µε καθηµερινές

ενέσεις.Ξέρω ότι θα τον καλοδεχτείτε στην οικογένεια µας µε ανοιχτές αγκάλες. Είναι

ευγενικός και αν και δεν είναι πολύ µορφωµένος και φιλόδοξος. Παρόλο που δεν έχει το

ίδιο χρώµα µε µας, ούτε την ίδια θρησκεία, είµαι σίγουρος ότι η ανωτερότητά σας και η

ηθική σας καλλιέργεια δε θα σας κάνει να µη δεχτείτε που το χρώµα του δέρµατος του

είναι λιγάκι πιο σκούρο. Είµαι σίγουρος ότι θα τον αγαπήσετε όσο εγώ. Η οικογένεια του

είναι πολύ πλούσια. 'Όπως έµαθα ο πατέρας του είναι ένας πολύ σηµαντικός

λαθρέµπορος όπλων στο χωριό της Αφρικής απ' όπου προέρχεται.Τώρα που σας είπα τα

νέα, πρέπει να σας οµολογήσω ότι δεν έπιασε ποτέ φωτιά το σπίτι µου, δεν έπεσα από

καµία ταράτσα, δεν έπαθα ποτέ κρανιακό κάταγµα και αµνησία, δεν έκανα αλλαγή

γεννητικών οργάνων, δεν είµαι τραβεστί, δεν τα έχω µε κανένα µαύρο, δεν πρόκειται να

παντρευτώ, δεν είµαι έγκυος και δεν έχω σύφιλη. Παρ' όλα αυτά, πέρασα µόνο ένα

µάθηµα στην εξεταστική και θα ήθελα να το δείτε αυτό από τη σωστή οπτική γωνία και να

του δώσετε την δέουσα σηµασία.Ο γιος σας.

Κορυφαίο γράµµα φοιτητή προς τους γονείς του

89

Μάνα και πατέρα,Είναι τώρα ένα εξάµηνο που έφυγα στη Σάµο για να σπουδάσω και σας

ζητώ συγγνώµη που καθυστέρησα τόσο να επικοινωνήσω µαζί σας. Θα σας ενηµερώσω

τώρα, µόνο που πριν σας παρακαλώ καθίστε κάπου.Λοιπόν, είµαι αρκετά καλύτερα τώρα.

Το βαρύ κρανιακό κάταγµα και η αµνησία που έπαθα όταν έπεσα από την ταράτσα του

σπιτιού µου όταν έπιασε φωτιά το κτίριο, αµέσως µε το που έφτασα, έχουν σχεδόν

περάσει. Πέρασα ένα µήνα στο νοσοκοµείο, µπορώ να δω σχεδόν καλά και κάνω µόλις

δύο µικρο επεµβάσεις την ηµέρα.Ευτυχώς, την ώρα του ατυχήµατος µε είδε ένας από το

γειτονικό κτίριο που ειδοποίησε την πυροσβεστική και το νοσοκοµείο. Με επισκέφτηκε

και στο νοσοκοµείο και εφόσον δεν είχα που να µείνω µετά τη φωτιά, προσφέρθηκε να

µε φιλοξενήσει σπίτι του. Είναι ένα ισόγειο µικρό αλλά χαριτωµένο µέρος. Είναι πολύ

καλό αγόρι και τον ερωτευτήκαµε αµέσως κεραυνοβόλα. Έκανα αλλαγή γεννητικών

οργάνων και σχεδιάζουµε να παντρευτούµε πριν αρχίσει να φαίνεται η εγκυµοσύνη

µου.Ναι, αγαπητοί µου γονείς, είµαι έγκυος. Ξέρω πόσο ανυποµονείτε να αποκτήσετε ένα

εγγονάκι και ξέρω πως θα καλοδεχτείτε το παιδί και θα του δώσετε την ίδια αγάπη όπως

µε µένα όταν ήµουν παιδί. Ο λόγος που καθυστερούµε το γάµο είναι που το αγόρι µου

έχει µια µικρή µόλυνση στο αίµα και καθυστερούν τα αποτελέσµατα από το τεστ για AIDS

που έχει κάνει. Προσπαθώ κι εγώ να καταπολεµήσω τη σύφιλη που έχω µε καθηµερινές

ενέσεις.Ξέρω ότι θα τον καλοδεχτείτε στην οικογένεια µας µε ανοιχτές αγκάλες. Είναι

ευγενικός και αν και δεν είναι πολύ µορφωµένος και φιλόδοξος. Παρόλο που δεν έχει το

ίδιο χρώµα µε µας, ούτε την ίδια θρησκεία, είµαι σίγουρος ότι η ανωτερότητά σας και η

ηθική σας καλλιέργεια δε θα σας κάνει να µη δεχτείτε που το χρώµα του δέρµατος του

είναι λιγάκι πιο σκούρο. Είµαι σίγουρος ότι θα τον αγαπήσετε όσο εγώ. Η οικογένεια του

είναι πολύ πλούσια. 'Όπως έµαθα ο πατέρας του είναι ένας πολύ σηµαντικός

λαθρέµπορος όπλων στο χωριό της Αφρικής απ' όπου προέρχεται.Τώρα που σας είπα τα

νέα, πρέπει να σας οµολογήσω ότι δεν έπιασε ποτέ φωτιά το σπίτι µου, δεν έπεσα από

καµία ταράτσα, δεν έπαθα ποτέ κρανιακό κάταγµα και αµνησία, δεν έκανα αλλαγή

γεννητικών οργάνων, δεν είµαι τραβεστί, δεν τα έχω µε κανένα µαύρο, δεν πρόκειται να

παντρευτώ, δεν είµαι έγκυος και δεν έχω σύφιλη. Παρ' όλα αυτά, πέρασα µόνο ένα

µάθηµα στην εξεταστική και θα ήθελα να το δείτε αυτό από τη σωστή οπτική γωνία και να

του δώσετε την δέουσα σηµασία.Ο γιος σας.

Κορυφαίο γράµµα φοιτητή προς τους γονείς του

90

91

ΕλένηΤσαλιγοπούλου Γιώργος Ανδρέου

Μανώλης Καραντίνης

92

Αλκιννοος Ιωαννίδης

93

αρχική

ιστορία

βιογραφικά

φοίτηση

σχολές

εκδηλώσεις-νέα

φωτογραφίες

forum

επικοινωνία

www.prototypodeio.com - [email protected] - τηλ. 2610 270 913 - Γερμανού 182, Πάτρα

Higher and higher

94

Loreena Mckennitt

95

96

Μιχάλης Χατζηγιάννης

97

98

Απόσπασµα από τις

Προδοµένες ∆ιαθήκες του Μίλαν Κούντερα.

99

Σουλίου 225, Πάτρα ( όπισθεν πολιτείας ) ~ reserve mobile : 6344 786 549

100 Στ. Βουλγάρεως 40, ΠάτραΤηλ: 2610 333 056

101

Documents

Patrinorama Magazine No21