Penso Kaj Vivo

8/8/2019 Penso Kaj Vivo

1/106


2/106


3/106


4/106


5/106


6/106


7/106


8/106


9/106


10/106


11/106


12/106


13/106


14/106


15/106


16/106


17/106


18/106


19/106


20/106


21/106


22/106


23/106


24/106


25/106


26/106


27/106


28/106


29/106


30/106


31/106


32/106


33/106


34/106


35/106


36/106


37/106


38/106


39/106


40/106


41/106


42/106


43/106


44/106


45/106


46/106


47/106


48/106


49/106


50/106


51/106


52/106


53/106


54/106


55/106


56/106


57/106


58/106


59/106


60/106


61/106


62/106


63/106


64/106


65/106


66/106


67/106


68/106


69/106


70/106


71/106


72/106


73/106


74/106


75/106


76/106


77/106


78/106


79/106


80/106


81/106


82/106

23

Helpo

Helpi volonte estas reflekti la Dian Vivon pere dela vivo de nia mio, kiu vastias kaj noblias lamezurekiel ni fordonias impulsate de helpemo.

La Eterna Providenco estas la rezervujo de la Su- blima Amo. En konstanta disdonado,i bezonasesprimkanalojn, kiujn i, por tiun Amon distribui, provizas kun matematika precizeco.

Estas al ni tamen necese, vigli en nia propra provizejo, por ke ni ne malhelpu tiuneternan donadonde Nia Patro kaj ja senese transdonu la bona ojn, per kiuj Li riigas nin.

Kiu observas la principojn de elektro, tiu neprescias, ke la konstanta fortofluo, kiuni estigas por


83/106

100 Penso kaj Vivo

efektivigi siajn bonefikojn, postulas kompletancirkviton. Se ne estus polusoj pozitivaj kaj negativaj, ni

ne disponus la bonojn de lumo kaj movo.Kiu same observas la fonton, tiu scias, ke la akvo,

por resti pura, postulas defluejon.Tial ia obstrukco signifas inerton kaj malsanon.La leo pri helpo permesas la peton sedi anka

ordonas distribuon, por ke la helpo ne malhelpu.Sango ne cirkulanta kazas nekrozon, kiu signifas

kadavrion en viva korpo.Homo, kiu scias administri multenombran

hava on, per i konstruante bazon por la laboro kajedukado de multaj aliaj homoj, estas kvaza digoaganta en la sociala kampo - nome misiisto de progreso, kiun la leoj de la vivo nutras per esperokaj sano, sekureco kaj ojo; male, tiu, kiu retenasmultenombrajn hava ojn sen ia utilo por lakomunumo, estas ombra englutejo flanke de la vojo - ja bedarinda uzuristo, kiun tiuj samaj leoj de lavivo irkaas per angoro kaj timo, soleco kaj sekeco.La helpo, kiun ni ricevas, respondas al la helpo, kiunni donas. Kaj la helpo, kiun ni donas, nepre estasiamsekvata de virtualaj aldonoj por la okazo, se ni fariosankora pli utilaj.


84/106

Emmanuel / Chico Xavier 101

Ni do memoru, ke reflekti la benojn de Dio,e lamemvola helpo al la proksimulo, ne influate de la

tamburado de l vanteco, kiu stimulus nin alekskluzivismo, estas altiri la reflektojn de Dio sur tiujn,kiuj, vivante irka ni, same senbrue venas renkonte alni kaj al ni donas efektivan helpon.

Helpi per la sento, la ideo, la parolo kaj la ago,helpi iujn kaj iam plibonii estas alvoki favore al ni la plenan helpon de la vivo.

Ni do ne forgesu, ke la helpo, kiun ni faras al lahomoj, senpostule kaj senpage, estas nia silenta preoal la Dia Helpo, kiu al ni senane respondas per la lumode kunlaboro kaj provizado.


85/106

24

Humileco

Humileco, estante dia forto, lume reflektias eniuj kampoj de la Naturo, kiuj ja bildigas la Tronon deDio, favorante progreson kaj renovion.

Helgrandioza, la Sunoiutage kisas la vizaon dela mar o, sen plendkrioj kontra la kota insulto; la florosenparade incensas laielan gloron. Filtrita tra la aspra ojde la roko, la akvo farias pli pura, kaj, post la grandaj plagoj, herba tega o kovras la kampon por ke la homorekomencu sian laboron.

Pro manko de humileco, kiu esence estas agnosko

de nia malgrandeco anta la Universo, aperas en la homaanimo malsanecaj kistoj de la sento kiel orgojlo kaj


86/106

104 Penso kaj Vivo

ambicio, egoismo kaj vantamo, kiuj ja kazas malpaconkaj krimadon eniuj direktoj.

Ne reflektante humilecon, atributon de Dio en laregno de l mio, la kreito sin rigardas absoluta posedanto deio irka si kaj ne atentas sian realankarakteron de spirito iranta la evoluan vojon. Kaj,kondukante sian ekzistadon la partikularisma kriterio,li aliigas sian animon en citadelon de iluzio, en kiu lirifuzas kontakton kun la fundamentaj reala oj de la vivo.

Sub la fascinpotenco de tia negativa sintenado, livipas per sia ribelemo iujn provantajn inklinigi lianspiriton al utila uzado de la horoj,ar ekster la atmosferode l humileco li ne sukcesas malimplikii el laombroreto, per kiu li ankora ligias al la regiono de la besteco, kiun niiuj forlasis, areoliinte per la racio.

Regata de la spirito de ekskluziva posedo, la ani-mo senreziste inklinias al malespero kaj aluzo, alenvioagreno kaj malmodero, estigantaj la psikantension, el kiu fontas daneraj sindromoj en la organis-mo, kiel la nerva deprimo kaj la emocia malekvilibro,la ulcerio kaj la ela misfunkcio, sen paroli pri la bedarindaj okaza oj de la iutaga vivo, en kiuj la mankode humileco estas laefa instiganto al frenezoe plejdoloraj pasiaj konfliktoj.


87/106


Kiu portas la larojn de tiu preska ne konata virto,senene akceptas la devon labori kaj servi por la bono

de iuj, tiel ricevante la benon de la ekvilibro kajkonkretigante la manifestion de la Diaj Leoj, kiujneniam distrumpetas siajn donojn.

Humileco ne estas sklaveco.i estas super iosendependeco, interna libereco fontanta el la profunda ojde la spirito kaj subtenanta lian konstantan renovion por la bono.

Kulturi humilecon signifas iri antaen sen katenii;estas projekcii tion plej bonan el sia memo sur la vojojnde la mondo; estas forgesiian malbonon kaj ojerekomenci, eniu tago, la taskon de amo.

in reflektante, el la ielo sur la Teron, kielgarantia on de elaeto kaj beleco, la Kristo de Dionaskiis sur la pajlo de lataltrogo kaj adiais la homojnsur la brakoj de la Kruco.


88/106

25

Toleremo

Toleremo sidas en la bazo deia efektiva progreso.La pecoj de ia ajn maino sin reciproke eltenas

favore al la produktado de difinitaj bona oj.iuj donoj de la Naturo konsistigas vastan

sinsekvon da manifestioj de tiu benata virto, kiu inspi-ras la veran fratecon.

Toleremo tamen ne estas supra a koncepto.i ja estas viva reflekto de la komprenemo, kiu

fontas, klara, el la animo, estigante esperon, paciencon, pardonon kun plena forgeso priia malbono.

Peti, ke aliuloj pensu per nia kapo, signifus postuli,ke la mondo konformiu al niaj kapricoj, dum nia devo


89/106

108 Penso kaj Vivo

estas mem digne adaptii al la mondo kun firma pretecohelpiin.

La Dia Providencoie reflektas la saan kaj aktivantoleremon.

Dio ne postulas, ke la semero tuj produktu lakoncernan specion. Ali li donas tempon por ermi,kreski, flori kaj frukti. Li ne petas la rivereton priimprovizita integrio al la in atendanta maro. Limalfermas ali vojojn sur la grundo, donante la temponnecesan, kei venku sian iradon.

Tiel same, de animo al animo, nepre necesas, keni neniel perfortu.

La krudeco de homo impulsiema kaj la koleremode neentila malsanulo, simile al besta krifo kaj al rozujadorno, elmontras la naturajn signojn de ilia evolua pozicio.

Kontrameti malamon al malamo naskas detruon.Kiu vundas, tiu altiras malbonon sur sin mem. Tial

malbono efikas malbone nur kontra sia atoro mem.in reciproki do, la ia senpripensa karaktero, estasasimiliian venenon.

Nepre necesas trakti sensciecon per tiu samamedikamenta kareso, kiun ni uzas por kuraci ulceron,ar senkaritata batado de vundo estus tio sama, kiel aliigikuraceblan malsanon en neforigeblan kripla on.


90/106


Tiakaze, toleremo estas super io absoluta forgeso pri ia malbono kaj senesa servado al bono.

Kiu iam havas surlipe vortojn de pardono,elmontras plezurie la agreno, al kiu, perdante tempon,li akomodias.

Pardoni estas forgesi la ombron, ser ante la lumon.Pardoni ne estas genufleksi a ascendi galeriojn

de falsa supereco, afektante elkorajn impulsojn, sed ja persisti e la renoviga laboro, kreante bonon kajharmonion, per kiuj la homoj, nin ne tuj komprenantaj,rigardus nin alimaniere, kaptante la signifon de niasenvorta idiomo el ekzemploj.

Revenante el la tombo renkonte al ladesapontiintaj disiploj, la Kristo montras al ni lamodelon de la ideala toleremo. Sen aludi la deklinionde Petro a la malforta on de Judaso por bue vortigisian pardonon, li atentigas pri la elaeta penado, ilininstigante rekomenci la apostolan laboron por la eterna bono.

Toleri estas reflekti la fratecan komprenemon, kaj pardono iam estos sekura profilaktoie certiganta sanonkaj pacon, renovigon kaj trankvilon.


91/106

26

Pre o

La preo estas dia movo de la spegulo de nia ani-mo turne al la Supro, por reflekti ties grandecon.

Ni parolas pri la arda alvoko de spirito al laielajPotencoj, u vestita en la vorta esprimo,u tute senvorta, per la silenta, vibra mesao.

Ni prezentu al ni, ke la surfaco de spegulo estasturnita al la Suno kaj deturnas ties brilegon enabismon.

Esence, i tiu estas la funkcio de la preo, nomeser i la Dian Amon por koncentriian lumon sur la

valojn de nescio kaj sufero, de mizero kaj malamo, kiujankora kovras la mondon.


92/106

112 Penso kaj Vivo

i grade altias, ekde la plej simpla deziro,eksterianta el malsuperegaj esta oj, is la dia ekstazo de

la aneloj, kaj pro tio sur la Tero nenio efektivias neimpulsate de tiu strebo gvidanta la iradon deiuj kreitoj.

La preo estas la movo, kiu tenas la ciklopan korponde la planedo en la kosma kadro; en la oceanoi estas latajdo, montranta la aspiron de la akvoj al la grandaekvilibro; en la plantoi montrias en fototropismo, nomestrebo de l kreska o levii al la lumo por asimili ties principojn; en la animaloi estas la instinkto de scivolo kajesploro, kiuj formas bazon al la unuaj konkeroj deiaintelekto, kaj en la ordinara homoi sin montras en la natura pripenso, kiu antaas ian konstruon sur la homa vojo.

La instruisto preparanta sian lecionon kaj la kuracistosin koncentranta en siaj studoj por kuraci difinitanmalsanon; la administratoro programanta la plenumon detiu a tiu alia servo kaj la ineniero absorbiinta en laverkado de plano por difinita konstrua o ja utiligas la preoprocedojn, reflektante en siaj mensoj la celojn de laedukado kaj de la kuraca scienco, de la leoscienco kaj dela progreso, kiuj fluas el la nevideblaj regionoj, kielabstraktaj ideoj, anta ol substance montrii en la mondo.

Prei estas harmonii kun la plej alta fonto de potenco en la tuta Universo, ensorbanteiajn rezervojn


93/106


kaj respegulante la leojn pri konstanta renovigo, kiujregas la fundamentojn de la vivo.

La preo agigas la kaitajn energiojn de la koro,ilin liberigante, kun la imagoj de nia deziro, per la viva, plastikiga forto de la penso, kaj tiuj imagoj,suprenflugante al Superaj Regionoj, atingas la ninirkaantajn intelektajn esta ojn, videblajn a nevideblajn, per kiuj ni ordinare ricevas la respondojnde la Dia Providenco,ar la iobonfara Patro anka manifestias pere de tiuj siaj filoj, kiuj ias bonfaraj.

La volo, kiu preas, gvidas la koron, kiu sentas.Tiel, i produktas lumigajn reflektojn, per kiuj la spiritosilente ricevas, sub la formo de inspiro kaj intima helpo,la influon de la Diaj Kurieroj, direktantaj lian evoluan programon kaj al li renovigantaj la senton kaj la penson, per kiuj perfektias lia ekzistado.

En la preo ni disponas la plej altan sistemon dekomunikio inter la Tero kaj laielo.

Per la dia preo-cirkvito, la kreito petas la Kreinton pri helpo kaj la Kreinto respondas al la kreito la lanekontraebla principo de la spirita reflektado, al lietendante la Eternajn Brakojn, por ke li altiu el la valojde la vivo fragmenta sur la suprojn de la Venka Vivo.


94/106

27

Obsedo

Se mediumeco estas agordo, obsedo estas ekvilibrode malsuperaj fortoj sin reciproke respegulantaj.

Estante fenomeno de pura kaj simpla reflekto,iokazas ne nur en la direkto de la tiel nomatajmortintoj al la tiel nomataj vivantoj , ar efektive i ofte aperasinter la enkarniintaj Spiritoj mem, sin reciprokesubjugigantaj per la nevideblaj fadenoj de la sugestio.

La menso, kiu celas alian menson, kreas imagojn por ii rimarkata kaj komprenata, kaji ne bezonas la parolon kaj la agon por enovii, ar, aplikante ripetadon,

i trafas la deziratan celon, sin projekciante sur tiunmenson, kiun i povas influi. Kaj se la celata menso


95/106

116 Penso kaj Vivo

alagordas al la kreiva ondo, kiu sur in etias, ekestasvigla forto-cirkvito, en kiu parolo kaj agado fortikigas

la reciprokecon, tiel formante la sor o-rondon, en kieslimoj obsedanto kaj obsedato enfermias, agante kajreagante, unu sur la duan.

Ne ekzistas do unuflanka obsedado.iu tiaspecaokaza o nutras sin per pli a malpli senmanka inter ano.Ju pli vigle estas tenataj la malsuperaj imagoj, de unuSpirito al la dua, en reimo de konstanta inter ano, des pli profunda farias la obsedo, ar ili ja forias de laklara realo en la regionon de ombro, lasante sin regi dereciproka fascinado.

Simile okazas altono submetata alizado. Ju pliripetias la movo de lizilo, des pli funde kavias lasulko fiksonta detale la bildon.

Ni ankora memoru la ordinaran diskon, en kiessubtilaj entrana oj konservias la sonoj gravuritaj por nia la plaa ripetado. La obsedita menso ofte similas laebonitan platon, registrante ordonojn kaj avertojn de laobsedanto (efe dum la ordinara dormo, kiam ni liberigasniajn reflektojn sen la kontrolo de nia periferiakonscienco), kiujn ordonojn kaj avertojn la obsedato preska atomate plenumas, same kiel pasivulo en mag-netiza eksperimento plenumas posthipnotajn sugestiojn.


96/106


Ju pli ni interne cedas al tiu a tiu alia ideo, des pliforte ni ali konvertias kaj nin fordonas aliaj celoj.

Ja tiamaniere ekestas strangaj perturboj, kiuj enmultaj okazoj rezultigas malsanon kaj deprimon, afliktonkaj frenezon, krom anka krueleco kaj morto.

ia obsedo komencias per la malpreciza bildiode aliula penso nin kae trafanta. Hodia ia ombroguto,morga neta streko kaj poste vigla sceno, el kiu niasimilas bedarindajn sugestojn, kiuj nin enfermas entenebrajn kirlojn.

Nepras do, ke ni kapablu sentime eviti la iluziojnde senfareco,ar la senokupa spegulo de nia ombra vivo povas longe kaptii kaj koruptii de la potencoj del malbono, kiuj, nin vampirizante, etendas sur aliuloj lainferajn retojn de mizero kaj krimo.

Doni novan nutra on al la menso pere de nobligastudo kaj sin pacame dedii al senesa servado: jen laideala formulo por liberii de iuj katenoj, ar per laakirado de benoj por la spirito kaj per la memvola helpoal la nin irkaanta vivo ni iam reflektos la Supron kajfine antaenios, de la mensa blindeco en la dian lumonde la Dia Vidado.


97/106

28

Malsano

Neniu rajtas aserti, keia malsano estas ligita alla ellabori-procesoj de la mensa vivo, sed estas tute certe,ke la ellabori-procesoj de la mensa vivo efektive in-fluasiujn malsanojn.

Estas malsanoj, kiuj sendube plenumas gravanrolon en la purigado de la spirito, aperante kun la homoe la lulilo a lin akompanante, jaro post jaro,is latombo.

La denaskaj inhibicioj, la neatenditaj mutiloj kajla malfacile kuraceblaj malsanoj nediskuteble klasias,

en la kadro de la necesaj elprovoj, tiel same, kiel certajmedikamentoj nepre devas enskribii en la preskrib-slipo


98/106

120 Penso kaj Vivo

de malsanulo; tamen, en la ordinara vivo, la patologiajsimptomoj, en frakase grandega plimulto, rezultas el la

malsuperaj reflektoj de la menso sur la portilon de niajmanifestioj, estigantaj malordojn e ties konsistigajelementoj.

ia kruda emocio efikas sur la korpon simile alforta martelfrapo sur la strukturo de sentiva aparato, kajia aflikto, karese nutrata, malbonigasian funkciadonkvaza ruiniga rusto.

La nuntempa medicino scias, keia mensastreiteco kazas gravajn malordojn en la fizika korpo.

Post kiam efektiviis la spirita perturbo, la salivajglandoj preska iam haltigas sian sekreciadon, kaj lastomako, en spasma stato, rifuzas produkti la kloridanacidon, estigante digestan misfunkciadon, manifestiantan per la tiel nomata mukoza kojlito. Post kiam fariis tiu primara fenomeno, kiu ofte malfermas pordon por timegindaj organaj malordoj, ripetias gastrointestaj perturboj, kiuj fine ruinigas la nutroprocesojnkoncernantajn la nervan stimulon, el kio rezultas diversajsimptomoj, ekde la plej supra a iritio de la stomakamembranois la malfacile sondebla frenezo.

Ombra penso malbonfartigas sanan korpon kaj pligravigas la malbonojn de malsana korpo.


99/106


Se estas neprudente veneni la fiziologian aparaton per la ingesto de substancoj, kiujin katenus al

miskutimo, anka nepre necesas eviti la spiritajnmalbonmora ojn, kiuj al i trudas hontigajn perturbojn,kiel tiuj erpitaj en la elrevioj kaj agrenoj, kiujn niadoptas kiel konstantan turmenton por nia interno.

Flegi ofendiemon kaj bedaron, incitiemon kajagrenon estas tio sama, kiel semi kaj sterki magnetajndornejojn en la emocia grundo de nia ekzistado; estas propravole toksi latofon de la karna vesto, difektantela centrojn de nia profunda vivo kaj sekve ruinigantesangon kaj nervojn, glandojn kaj viscerojn de la korpo,kiun la Dia Providenco al ni donas inter la homoj, celeal la disvolvio de niaj kapabloj por la Eterna Vivo.

Ni do havu,e iuj paoj de nia irado,komprenemon kaj paciencon, senlacan bonkorecon kajedifan toleremon,ar nur koste de la senesa renoviode nia menso por la bono, kun la apogo de nobla studadokaj konstanta servado, ni ja sukcesos superregi lamalsanon, utiligante la donojn de la Sinjoro kaj evitantela letalajn reflektojn kuntrenantajn la neintencitansinmortigon.


100/106

29

Morto

ar la menso estas la spegulo de la vivo, ni tialfacile komprenas, ke sur ia surfaco elstaras, okaze dela morto, tiuj imagoj plej profunde gravuritaj de niajdeziroj, dankal interna senesa, reflektado. Kajar la penso - fluideca plasmo - havas la proprecon precizesubstancigi siajn krea ojn, al ili donante kelkatempanvivon kaj movon, la plimulto el la surteraj homoj,e latomba transio, restas nature obsedata de siaj proprajimagoj, katenita al halucinaj fenomenoj, same kielfarias dum la ordinara dormo, en kiu, en la plimultajokazoj, la enkarniinto, anstata disii de la fizika korpo,

restas ligita al i, suferante la reflektojn de la krudajsensa oj, al kiuj li ankora altirias.


101/106

124 Penso kaj Vivo

iuj sferoj de la ekzistado, por adaptii al laedukprocesoj, bezonas la kutimon,ar iuj konkeroj de

la spirito efektivias surbaze de refaritaj spertoj.La klasoj estas vastaj sektoroj de specifa laboro,

konkretigantaj, per longa reflektado, siajn apartajn celojnen tiuj, kiuj ilin konsistigas.

Ja tial la junulo destinita al tiu a tiu alia karierodevas submetii, en la lernejaj klasoj, al difinitajdisciplinoj, inkluzive la antaan sperton de la instruistoj,kiuj ilin antairis en la elektita profesio.

La estonta militisto frue lernos manipuli laarmilojn, kulturante la instruojn de la eminentajstrategiistoj, kaj la medicin-studento devos ripeti,dum sinsekvaj jaroj, la instruojn kaj eksperimentojnde la specialistoj, anta ol fari la Hipokratan promeson.

En iuj profesiigaj lernejoj ni vidas instruistojnalkonformigi infanojn, junulojn kaj plenkreskulojnal la principoj aprobitaj en tiu a tiu alia stud-branokaj fiksantaj e ili apartan karakteron por difinitajceloj, surbaze de la sistema mensa reflektado, en for-mo de lecionoj persiste konstantaj kaj progresivaj.

Universitata diplomo kerne signifas tempoatestan pergamenon pri ripetitaj spertoj nepre necesaj por ke


102/106


lernanto regu certan kampon de la sciado cele al servadoen kolektivo.

La tiu sama principo, la morto liveras la ateston pri la ripetitaj spertoj, al kiuj ni adaptiis, ar iu spirito, pli a malpli, farias tio, kion li imagis. Ja tiamaniere lamorto, eltirante laiomon de nia mensa enhavo, devigasnin kelkatempe resti ene dei. Se tiu enhavo estas la bono, ni rajtos al kvoto daielo responda al la pli bona parto de la konstrua o, kiun ni starigis en ni mem, kaj setiu enhavo estas la malbono, tiam ni nepre restosenfermita en tiu ero de la infero responda al niaj malbonajagoj tiel longe, is estingios, per meritita elpurigado,la infero, kiun ni mem kreis en la interno de niakonscienco.

io kontraa al la leo de amo kaj de progreso, nehavanta renovion kaj sublimion kiel bazon, estigas lamensan enkistion, kiu estas nenio alia ol la produktadode personaj reflektoj, akumuliintaj kaj havantaj nenianvaloron por la cirkulado de la komuna bono, kiujreflektoj prezentas la fiksideojn formantajn laatmosferon, en kiu ni transtombe spiras, simile alefektivaj frenezuloj tre malproksimaj de la vera realo.

uste tial, morti signifas pli profunden penetri enla mondon de nia memo, konsumante longan tempon


103/106

126 Penso kaj Vivo

por demeti la tunikon de niaj malpli noblaj reflektojaliformiintaj en halucinan regionon de nia ombra

fiksideismo; a, kontrae, simple translokiante de unusfero en alian, plibonigante la atmosferon el niaj reflektojharmoniantaj kun la bono, antaeniante, la sinsekvajtupoj, al novaj horizontoj de ascendo kaj lumo.


104/106

30

Amo

La pura amo estas la reflekto de la Kreinto eniujkreitoj.

En io i brilas, en io i pulsas per unu sama vi- brado de sao kaj beleco, estante ja fundamento de lavivo kaj justeco de la tuta Leo.

i aperas, sublima, tiel en la ekvilibro de la mondoj pendantaj en la gloro de la senlimo, kiel anka en lanekonataj floroj forgesitaj en la kamparo.

En i brilegas, bonfara, la animo deiuj religioj,kiuj naskias en la fluo de la civilizacioj kiel sistemoj

de fido ser antaj komunikion kun la iela Boneco, kajen i radikias ia impulso de interhoma solidareco.


105/106

128 Penso kaj Vivo

Dia plasmo, en kiu Dio envolvasian krea on, laamo estas Lia spiro mem penetranta la Universon.

Ni tielin rigardas kiel silentan esperon de laielo,atendantan la evoluon deiuj principoj kaj respektantanla decidon deiuj konsciencoj.

Dank al tia beno,iu esta o estas protektata sur lavivotupo, en kiu li trovias.

La vermo estas amata de la Sinjoro, kiu ali do-nas milojn kaj milojn da jarcentoj, por kei leviu el lakota abismo, same kiel la anelo reprezentanta laSinjoron apud la vermo. La suko nutranta la rozon estasla sama, kiu vivigas lairvundan dornon. En la arbo,kie nestas la sendefenda birdo, povas anka loi laserpento kun siaj mortigaj armiloj. En la spaco de pundomo samsekure spiras tiel la krimulo spertanta lasuferon de la kadroj, kiel anka la honesta administranto,kiu tie certigas la ordon.

La amo, ni ripetas, estas la reflekto de Dio, kiuiujn kompatas kaj neniun perfortas, kvankam,uste pro tiu senfina amo al ni, Li ordonas, ke niniam regula leo pri respondeco manifestianta por iu konsciencola ties propraj faroj.

Kaj pro sia amo la Sinjoro permesas, ke ni sentemplimo ascendu al Li, al ni konsentante, kiam ni


106/106


senpripense nin fordonas al la malbono, la eternecon por nia repacio kun la Bono, kiu estas Lia Neanebla

Regulo.ar ni estas Liaj heredontoj, radioj de Lia Senfina

Inteligento, dum Li Mem, enio kaj en iuj lokoj, estas laEterna Amo de la Tuta Krea aro, tial Lia Leo preskribas,ke iu spirito libere reflektu tion, kion li plej amas, kajtransformiu, tie kaj aliloke, en lumon a tenebron, enojona doloron, al kiuj li oferus sian koron.

Jen kial Jesuo, la Dia Modelo, kiun Li sendis al laTero por al ni lumigi la vojon,e iu pao de sia Agado prenis la amon al la Patro kiel inspiron por sia tuta vivo,amante sen la intereso esti amata kaj helpante sen iaideo pri rekompenco.

Descendinte, pro amo, en la sferon de l homoj, proamo helpante kaj suferante, Li pasas sur la mondo kunla penso levita al la Altega Patro, reflektante Lian saankaj favorkoran volon. Kaj, por ke la vivo kaj la pensode ni iuj reflektu liajn lumajn paojn, li postlasis al ni,

Documents

Penso Kaj Vivo