Peraturan menentukan bentuk-bentuk kelakuan yang boleh diterima di dalam bilik darjah dan peraturan itu telah ditentukan oleh guru ataupun hasil persetujuan di antara guru dengan murid-murid. Peraturan memainkan peranan penting dalam mentakrifkan situasi bilik darjah dari segi kuasa guru; sekiranya kuasa ini tidak dijalankan awal-awal lagi, maka murid-murid itu sendiri akan metakrifkan situasi bilik darjah bagi faedah mereka sendiri dan ini akan amat menyusahkan guru kelak.

Hargreaves, D.H. (1972) Interpersonal Relations in Education. London: Routledge dan Kegan Paul.

Guru bilik darjah mentafsirkan tingkah laku dan kelakuan biadap mengikut bilangan serta pelbagaian jenis peraturan yang dibuat dan dikuatkuasakan dalam kelasnya. Sesungguhnya, peringatan akan tingkah laku yang dijalankan seperti yang ditakrifkan dalam peraturan demikian adalah merupakan teknik yang paling kerap digunakan untuk mengawal individu dan kumpulan. Walaupun tiap-tiap guru membuat peraturan sendiri yang berasingan, kebanyakan peraturan itu adalah berdasarkan moral, peribadi, undang-undang, keselamatan dan pertimbangan pendidikan.

Gnagey, W.J (1968) The Psychology of Classroom Discipline. New York: Macmillan. London: Collier-Macmillan.

Goodlad, J.I., Klein, M.F. dan rakan-rakan (1974) Looking behind the Classroom Door. Worthington, Ohio: Charles A.Jones.