Półkolonia Zima w Kraju Kwitnącej Wiśni

時

Godzina

月曜日

Poniedziałek

火曜日

Wtorek

水曜日

Środa

木曜日

Czwartek

金曜日

Piątek

Temat przewodni Fudżi

富士山

Wierny jak Hachikō*

犬

Tokio

東京

Kioto

京都市

Niespodzianka

驚き

7:30 – 8:00 Czas wspólny.

Omówienie planu

dnia.

Czas wspólny.

Omówienie planu

dnia.

Czas wspólny Czas wspólny Czas wspólny

Zabawy integracyjne8:00 – 9:00 Japońskie Kokeshi*

warsztaty

Sztuka Origami*

warsztaty

9:00 – 9:40 Śniadanie Śniadanie Śniadanie Śniadanie Śniadanie

10:00 – 11:30 Tworzymy kontrakt.

Gry i zabawy

integracyjne

Warsztat 1

(10:00 -11:00)

Warsztat 1

(10:00 – 11:00)

Warsztat 1

(10:00 – 11:00)

Warsztat 1

(10:00 – 11:00)

11:30 – 12:30 Warsztat 1 Warsztat 2

(11:30 – 12:30)

Warsztat 2

(11:30 – 13:00)

Warsztat 2

(11:30 – 12:30)

Warsztat 2

(11:30 – 12:30)

12:45 – 13:45 Warsztat 2 Spacer

Ogród Dendrologiczny

(12:30-13:45)

Spacer

Lasek Golęciński

(13:00 – 13:45)

Spacer

Gry i zabawy

(12:30 – 13:45)

Podsumowanie

tygodnia.

Niespodzianka

13:45 – 14:40 Obiad Obiad Obiad Obiad Obiad

14:40 – 15:30 Kamishibai* "Mój sąsiad Totoro" Karaoke* Kamishibai Karaoke

15:30 – 16:00 Podwieczorek Podwieczorek Podwieczorek Podwieczorek Podwieczorek

Program warsztatów edukacyjnych:

Poniedziałek

"Kultura i tradycja Japonii" mgr Kornelia Kajda-san – antropolog kultury - 2 x 60 minut

Wtorek

"Wierny jak... Hachikō" – Kynoterapia Magical Dogs – mgr Alicja Hławka – antropolog kultury, mgr Magda Wertel – pedagog

resocjalizacyjny, 2 x 60 minut

Środa

"Japońska Fabryka" (Seiri, Seiton, Seiso, Seiketsu, Shitsuke) – mgr Radosław Pior-san – 1 x 60 minut

Robotyka Lego WeDo / Mindstorms – "Głodny aligator" / "Jeżdżący samochód" – mgr Bernadetta Zamaria - 90 minut

Czwartek

"Wokół języka japońskiego" – dr Ishikawa Takao-san – 1 x 60 minut

"Chemia w Japonii" – dr Ishikawa Takao-san – 1 x 60 minut

Piątek

"Tokio – Gejsze – Samuraje" – dr Ishikawa Takao-san – 1 x 60 minut

"Made in Japan. Od komórki iPS do poduszkowca" – dr Ishikawa Takao-san – 1 x 60 minut

Opiekunem merytorycznym programu zajęć edukacyjnych realizowanych podczas półkolonii "Zima w Kraju Kwitnącej Wiśni"

będzie dr Ishikawa Takao.

Jest absolwentem Wydziału Biologii UW. W zakresie jego zainteresowań naukowych znajdują się oddziaływania między

białkami i regulacja transkrypcji genów. Poza pracą w Zakładzie Biologii Molekularnej Instytutu Biochemii Uniwersytetu

Warszawskiego zajmuje się również popularyzacją współczesnej biologii współpracując m.in. z warszawskim Festiwalem

Nauki, a także pełniąc funkcję wiceprezesa Stowarzyszenia Przyjaciół Festiwalu Nauki w Warszawie. Laureat nagrody

głównej Wykładowca Roku 2010/11 Uniwersytetu Dzieci w kategorii wykład.

Słownik

Kamishibai 紙芝居

Kamishibai (jap. kami – papier, shibai - sztuka) oznacza teatr obrazkowy lub inaczej teatr ilustracji.

Jest to technika opowiadania, czytania wywodząca się z Japonii, wykorzystująca kartonowe plansze z obrazkami i tekstem

(37x27 cm) oraz drewnianą lub kartonową skrzynkę, – na wzór parawanu z teatrzyków marionetkowych - w której

przedstawiane są kolejne fragmenty historii, bajki, opowiadania. źródło: http://www.tibum.pl/czym_jest_kamishibai

W naszym programie:

Szukając Marudka – Kumiko Yamamoto

Kotka Milusia – Elena Molisani, Alessandro Sanna

Studio Ghibli 株式会社スタジオジブリ

Japońskie studio animacyjne. W logo firmy znajduje się tytułowa postać z filmu Hayao Miyazakiego "Mój sąsiad Totoro".

Siedziba studia mieści się w Koganei. Filmy "Laputa podniebny zamek", "Mój sąsiad Totoro" i "Podniebna poczta Kiki"

zdobyły nagrodę Anime Grand Prix przyznawaną przez magazyn "Animage". W 2002 roku film "Spirited Away. W krainie

bogów" zdobył Oskara za najlepszy film animowany (na chwilę obecną jest to jedyna nieamerykańska animacja, która

wygrała w tej kategorii). źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Studio_Ghibli

W naszym programie: "Mój sąsiad Totoro" reż. Hayao Miyazaki

Karaoke カラオケ

Forma rozrywki pochodząca z Japonii polegająca na śpiewaniu w klubie, domu itp. znanych przebojów na tle odtwarzanego

z nagrania akompaniamentu instrumentalnego bez warstwy wokalnej. Śpiewającemu może pomagać wyświetlanie tekstu

na dowolnym medium (telewizor, monitor, projektor itp.). W dosłownym tłumaczeniu oznacza "pustą orkiestrę", powstała z

dwóch słów japońskich: karappo (pusty) i ōkesutora (orkiestra).

Kokeshi こけし

Historia tradycyjnych japońskich laleczek kokeshi zaczyna się w ostatniej części ery Edo (1603-1867). Pod koniec XIX

wieku, liczni turyści zaczęli odwiedzać gorące źródła w górzystym regionie Tohoku, na północy Japonii. Kokeshi to małe

rękodzieła miejscowych rzemieślników (zw. Kijiya), którzy produkowali zwykle drewniane przedmioty domowego użytku.

Laleczki o prostej cylindrycznej formie były uzupełnieniem ich rzemieślniczej działalności – stanowiły źródło dodatkowego

dochodu. Szybko zaczęły się cieszyć coraz większym powodzeniem; kupowane jako pamiątki z pobytu u źródeł, zaczęły

podbijać całą Japonię. Źródło http://www.wformat.com/page.php?p=95

Podczas zajęć korzystać będziemy ze "Złotej księgi kokeshi", "Aoki".

Sztuka Origami

„Origami nadaje życie zwykłej kartce papieru”. Są to słowa miłośnika i propagatora sztuki Origami w Polsce, które stały się

dla mnie mottem przyświecającym moim poszukiwaniom związków Origami z edukacją.

Zalety Origami – tradycyjnej japońskiej (mającej swe „korzenie” w starożytnych Chinach) sztuki składania papieru, zostały

szybko dostrzeżone przez pedagogów. Ich doświadczenia wskazują, że sztuka Origami wykorzystywana podczas różnych

zajęć niesie za sobą daleko idące korzyści. Jako formę usprawnienia edukacji, może stać się prostym elementem

pedagogicznym w pracy z dziećmi w każdych warunkach.

Zdaniem osób, które korzystają z osiągnięć tej sztuki w swojej codziennej praktyce, Origami uczy logicznego myślenia,

systematyczności, dokładności i precyzji manualnej, rozwija wyobraźnię przestrzenną, zdolności twórcze, jest mądrym i

głęboko wychowawczym zajęciem. źródło: http://www.origami.art.pl/origami-w-edukacji

Hachicō

"Akita to symbol psiej wierności - na dobre i złe. Są one wierne do końca swoim właścicielom, czego najlepszym przykładem jest

opowieść o psie doktora Ueno. Pies Hachiko, znany w Japonii jako Chu-ken Hachiko (wierny pies Hachiko), należał do profesora

Tokijskiego Uniwersytetu Cesarskiego Hidesamuroh Ueno. Został zakupiony i sprowadzony do Tokio w 1924 roku z miasta Odate,

znajdującego się w prefekturze Akita. Należał do rasy Akita-inu, czyli do największych

japońskich szpiców. Hachiko i profesor od razu poczuli do siebie ogromną sympatię. Pies

odprowadzał rano swego pana na stację Shibuya i zjawiał się tam ponownie po południu,

gdy ten przyjeżdżał z uczelni. 21 maja 1925 roku profesor zasłabł na uniwersytecie i w

następstwie doznanego udaru zmarł. Tego dnia Hachiko nie doczekał się jego powrotu.

Nie zaprzestał jednak po niego wychodzić. Przez ponad dziesięć lat widywano codziennie

Hachiko na stacji Shibuya czekającego na profesora i tam też 8 marca 1935 roku

znaleziono go martwego. Wszystkie duże gazety japońskie poinformowały o tym fakcie.

Dzięki swojej niezwykłej lojalności Hachiko podbił serca Japończyków i do dziś pozostaje w

Japonii symbolem bezgranicznego oddania."

źródło: http://www.akity-inu.pl/akitainu_symbole.html