Staraj się zwalczać wszelkie najmniejsze nawet wady, a czując się słabym, nie będziesz się wynosił z powodu cnót, jakie praktykujesz. Bój się twojej słabości, a zachowasz z pokorą dobro, w którym

jesteś mocny.

Wykorzystaj posiadane cnoty, by zastanowić się nad tymi, których ci brakuje, a cnoty, których ci brak, by strzec pokornie tych, które posiadasz.

Upokarzaj się z powodu darów, których ci brakuje, abyś nie pysznił się tymi, które

posiadasz. Opłakuj to, kim jesteś, skoro tylko poczujesz wewnętrznie to, kim nie jesteś.

Bóg zezwala na to, byś był niedoskonały, mimo że posiadasz cnoty, abyś z dobra, którego pragniesz i

nie możesz osiągnąć, nauczył się zachowywać w pokorze to, co masz.

Jeśli okażesz się pokorny przed Bogiem z racji czynionego dobra, jeśli wyznasz, iż jesteś

grzesznikiem, a bronił się będziesz, gdy ktoś zechce poprawić twoje błędy, twa pokora jest jedynie pretekstem, by zyskać sobie szacunek.

Jeśli będziesz zaniedbywał pokorę serca, utracisz czystość ciała. Trucizna pożądliwości rodzi się z

korzenia pychy; pokora umysłu natomiast strzeże czystości ciała.

Bądź prostego serca, ale bogaty duchem. Nad próżne przenikliwe poszukiwania

przedkładaj zwykłe uczucia serca.

Jak woda spływa do dolin, tak łaska Ducha Świętego spływa na pokornych. Jak pycha jest źródłem wszelkiego grzechu, tak pokora jest zasadą wszelkiej cnoty. Pycha jest próżna, pokora przynosi owoce; pycha prowadzi do

zguby, pokora jest znakiem przeznaczenia (por. Mt

19,14); pycha jest głupotą, pokora jest wielką mądrością.

Pokorą zwyciężysz księcia tego świata. Akt pokory jest dla szatana tym, czym schylenie się po kamień dla warczącego

psa.Jeśli będziesz ugruntowany w pokorze, nie przyniesie ci

szkody żadne widzenie, nawet wówczas, gdyby pochodziło od demona. Lecz jeśli nie będziesz pokorny, nie odniesiesz

pożytku, nawet gdyby widzenie pochodziło od Boga.

Pokora jest mistrzynią i matką wszystkich cnót. Owocem pokory jest bojaźń Boża. Gdzie jest

pokora, tam jest miłość. Najmniejszy akt pokory wart jest więcej, niż wszelkie widzenia i

objawienia.

Jeśli nie zdobędziesz pokory serca, miejsce nie będzie miało żadnego znaczenia dla twego

uświęcenia. Zbuntowanym aniołom nic to nie pomogło, że mieszkali w niebie.

Ucz się pokory od Jezusa. On, będąc na równi z Bogiem, „ogołocił samego siebie przyjąwszy

postać sługi” (Flp 2,7).

Panie Jezu, udziel mi daru pokory, podobnego do tego, jaki mają ci najmniejsi, abym stał się godnym zaliczenia do liczby twych wybranych, którym objawiasz poznanie Ojca (por. Mt 11,25-27).

Francesco Bersini

www.jp2w.pl

Pomoc Duchowa

www.adonai.pl