Pozytywna atmosfera w

klasie

Uczniowie mają określone potrzeby i postawy, które

trzeba zrozumieć i się nimi zająć.

Uczniowie chcą: (czego?)

• Akceptacji, poczucia własnej wartości oraz poszanowania dla swojej szkolnej i pozaszkolnej tożsamości, odkrycia ich zainteresowań, odczuć, pomysłów, życia rodzinnego, kultury itd.;

• Przynależności do grupy i nawiązania więzi z rówieśnikami w szkole;

• Możliwości wyboru, współdecydowania oraz zaangażowania w przebieg lekcji;

• Osobistej odpowiedzialności, autonomii, niezależności;• Pozytywnych, osobistych relacji z nauczycielem;• Celowej oraz wymagającej nauki w szkole;• Wiary we własną umiejętność rozumienia i przyswajania wiedzy;• Czynnego zaangażowania i uczestnictwa zamiast nudy;• Twórczej pracy;• Realizacji osobistych celów;• Nauki poprzez zabawę;• Licznych okazji okazji

Uczniowie chcą: (czego?)• Uznania dla wysiłków i sukcesów;• Zaufania;• Zróżnicowania procesu nauki;• Okazji do wspólnej nauki, a także nauki indywidualnej;• Nie stwarzania sytuacji, w której mogliby odczuwać wstyd, czy

unikania nakłaniania do nauki za pomocą pochlebstw;• Zrozumieć strategie uczenia się oraz rozwiązywania problemów;• Programu nauczania „dla ludzi”, łączącego ich życie

pozaszkolne z przedmiotem nauczania;• Jasnych reguł, procedur oraz struktury lekcji, która wyraźnie

określa oczekiwania odnośnie zachowania i nauki;• Szczegółowych, precyzyjnych informacji zwrotnych;• Dobrowolnej pomocy ze strony nauczycieli;• Minimalnego współzawodnictwa w klasie;• Nauczycieli o wysokich, a zarazem realnych oczekiwaniach

wobec uczniów;• Sprawiedliwego traktowania przez nauczycieli.

Nauczyciele chcą: (czego?)

• Otoczenia bezpiecznego pod względem fizycznym;• Współpracy wśród uczniów oraz między nauczycielami a uczniami;• Wzajemnego szacunku wśród nauczycieli i uczniów;• Inspirujących pod względem wizualnym warunków w klasie;• Pozytywnych, osobistych relacji z uczniami;• Zróżnicowania oraz innowacji w modelach dydaktycznych (np. nauka na zasadzie śledztwa, alternatywne oceny, zintegrowane jednostki materiału, korzystanie z osiągnięć techniki);• Niższego poziomu współzawodnictwa wśród uczniów;• Przejrzystej organizacji systemu edukacji oraz struktury klasy;• Jasnych i sprawiedliwych reguł, oczekiwań oraz traktowania;• Wsparcia rodziców;• Wsparcia dyrekcji;• Dostępu do pomocy dydaktycznych i technicznych;• Poczucia kontroli nad przebiegiem i wynikiem lekcji;• Ciągłego poczucia postępu.

JASNO OKREŚLONE REGUŁY, PROCEDURY,

ORAZ STRUKTURA LEKCJI STANOWIĄ

WSPÓLNE PRAGNIENIA UCZNIÓW I

NAUCZYCIELI

WIĘKSZOŚĆ UCZNIÓW CENI SOBIE ZAJĘCIA, NA

KTÓRYCH PANUJE DYSCYPLINA. CHCĄ

CZUĆ SIĘ BEZPIECZNIE.

AKTYWNE UCZESTNICTWO W

ZAJĘCIACH JEST WAŻNE DLA NAUCZYCIELA I

DLA WIĘKSZOŚCI UCZNIÓW. WOLĄ ANGAŻOWAĆ SIĘ

CZYNNIE.

POZYTYWNE RELACJE MIĘDZY UCZNIEM, A

NAUCZYCIELEM TAKŻE STYMULUJĄ

ATMOSFERĘ NA ZAJĘCIACH. (szacunek

dla ucznia)

OBNIŻENIE POZIOMU RYWALIZACJI W KLASIE,

CHOCIAŻ ELEMENTY ZDROWEJ RYWALIZACJI

SĄ WSKAZANE.

NAUCZYCIELOM UDAJE SIĘ STWORZYĆ POZYTYWNĄ ATMOSFERĘ NA LEKCJI

WÓWCZAS, GDY UZNAJĄ EMOCJONALNE POTRZEBY UCZNIÓW I DĄŻĄ DO ICH

ZASPOKOJENIA, A NIE GDY NARZUCAJĄ IM SWOJE

POGLĄDY

Czynniki pobudzające motywację ucznia to:

• Bezpieczeństwa emocjonalnego• Zabawy (ciekawy, użyteczny temat)• Wiary w siebie (poczucie sprawności)• Poczucia przynależności (więzi)• Władzy (osobista kontrola i uznanie)• Wolności (wybór i niezależność)

ABY ODNIEŚĆ SUKCES WE WSPIERANIU

KONSTRUKTYWNEGO PROCESU NAUCZANIA, NAUCZYCIELE MUSZĄ

STARAĆ SIĘ ZASPOKOIĆ POTRZEBY UCZNIÓW.

ZADANIE

• Postaw się na miejscu ucznia i zastanów się, która z 6 potrzeb jest dla Ciebie najważniejsza? Uzasadnij wybór.

Bezpieczeństwo Emocjonalne

• Stwórz sprzyjające warunki np.: wraz z wiekiem presja społeczna (klasa) coraz bardziej utrudnia wielu uczniom nieskrępowane przyznanie się do niewiedzy. Możliwość konstruktywnej nauki zwiększa się, gdy nauczyciele są świadomi tej dynamiki i tworzą emocjonalne bezpieczne środowisko, w którym normę stanowi przyznanie się do braku wiedzy w procesie jej zdobywania.

Stwórz sprzyjające warunki poprzez:

1. Popieraj podejmowanie ryzyka w procesie naukioznacza to przyznanie, że jako nauczyciele nie wiemy wszystkiego

2. Stwórz ciepłą, osobistą atmosferęoznacza to uwrażliwienie na pozaszkolne życie uczniów i wiedzę o nichBliższe informacje o uczniach wspierają proces nauczania.

Zabawa

• To co robisz, ma być ciekawe i pożyteczne dla uczniów.

• Czas jaki uczniowie spędzają w szkole musi być dla nich ciekawy, zabawny i celowy, powinien też dawać satysfakcję.

1. Dostosuj zadania przedmiotowe do zainteresowań i języka uczniów.

2. Zaintryguj uczniów. (doświadczenia)

3. Stwarzaj okazje do konstruktywnego, czynnego zaangażowania (uczenie przez działanie) np. wcielenie się w postaci historyczne, pisanie instrukcji do zadań.

4. Przekazuj wiedzę uwzględniając indywidualne potrzeby dzieci. (różne sposoby przyswajania wiedzy – macie wybór wykonania pracy np. ustnie lub pisemnie.

5. Spróbuj powiązać program nauczania z rzeczywistością poza szkolną.

Wiara w siebie

• Pomóż uczniom rozwinąć wiarę w to, że potrafią się uczyć. (rozbudzenie wiary w sukces).

1. Służ dodatkową pomocą (oczywiście wymaga to czasu i cierpliwości oraz chęci nauczyciela)

2. Na bieżąco sprawdzaj poziom zrozumienia materiału.

3. Nie zawstydzaj i nie schlebiaj4. Przekazuj konstruktywne i

precyzyjne informacje zwrotne. Informacja nt. ile uczniowie rozumieją z lekcji szybka, dokładna, opisowa informacja zwrotna, to podstawowy wymóg skutecznego nauczania.

5. Uczyń celem kształcenia sam proces nauki – a nie efekty. Uczniowie uczą się pilniej, częściej podejmują ryzyko w nauce, mają lepsze wyniki i są silniej zmotywowani w klasach, w których kładzie się nacisk na proces nauki, indywidualny wysiłek oraz zrozumienie.

ograniczenie jawnego porównywania wyników

-angażowanie dzieci w samodzielną ocenę własnej pracy

-Dostosowanie postępów w nauce do tempa pracy uczniów.

6. Naucz dzieci wyznaczać cele edukacyjne i do nich dążyć

7. Opracowując zadania pamiętaj o ostatecznych celach – spotkanie tam gdzie się znajduje

Poczucie przynależności.• Pomóż uczniom zwiększyć ich poczucie własnej

wartości, więzi i szacunku.• Potrzeba przynależności dla większości ludzi

stanowi silny czynnik motywacyjny.• Dorośli odczuwają osobistą satysfakcję

postrzegając siebie jako wartościowych członków społeczności, w których się obracają (rodzina, praca, kręgi towarzyskie).

• Potrzebę przynależności mają także dzieci.• Dla ucznia jest bardzo ważna troska, akceptacja,

szacunek ze strony nauczyciela.• Wsparcie nauczyciela jest jednym z

wyznaczników frekwencji uczniów i wypełniania przez nich obowiązków szkolnych

1. Pokazuj uczniom, że troszczysz się o nich niezależnie od ich postępów w nauce. (Większość z nas wie jak nawiązać osobisty kontakt z uczniem: dzień dobry, kilka słów, mówienie po imieniu itp.)

2. Stwórz rodzinną atmosferę i etykietę w klasie. (moje drogie dzieci).

3. Wprowadzaj zajęcia wymagające współpracy. (tworzenie grupy).

4. Wykorzystaj godziny wychowawcze aby omówić sprawy osobiste i te związane z nauką.

5. Organizuj zajęcia podczas których uczniowie mogą zobaczyć siebie w innym świetle.

6. Przydzielaj obowiązki uczniom. (obowiązki pozwalają rozwinąć umiejętności, poczucie odpowiedzialności, charakter).

Władza i wolność

• Umiejętność dokonywania wyborów oraz ćwiczenie odpowiedzialności.

• Większość uczniów pragnie większego poczucia odpowiedzialności, samodzielności oraz niezależności.

•Zachęcaj uczniów do szczerego wyrażania poglądów.

•Kiedy wyrażą swoje przekonania, potraktuj je z szacunkiem.

•Słuchaj gdy komunikuje pośrednio lub wprost swoje potrzeby

•Nie poniżaj

•Zachęcaj podopiecznych do pracy na wysokim poziomie – uświadom im, że wysiłek zmienia wszystko.

•Poproś żeby część zadań wymyślili sami.

1. Dawaj swobodę wyboru

2. Zabiegaj o informacje zwrotne od uczniów i odpowiadaj na nie.

3. Wspólnie ustalcie zasady obowiązujące na lekcji

4. Niech uczniowie wymyślają i prowadzą zajęcia

5. Ucz samooceny

DZIECKO/UCZEŃ ZAWSZE MUSI

ODCZUWAĆ KONSEKWENCJE SWEGO ZŁEGO ZACHOWANIA.

KONSEKWENCJE WYCHOWUJĄ — KARY

NIE !

KIEPSKA OBSŁUGA KLIENTA PRAWIE

ZAWSZE ŚWIADCZY O KIEPSKIM

ZARZĄDZANIU I ZŁYCH STOSUNKACH PANUJĄCYCH

WEWNĄTRZ INSTYTUCJI

NIC CHYBA NIE ZACHĘCA SKUTECZNIEJ

NIŻ SUKCES I NIE DEPRYMUJE TAK JAK

KLĘSKA.