Praca z uczniem trudnym

Praca z uczniem trudnym

Free Template from www.brainybetty.com 2

Przyczyny niepowodzeń szkolnych

Tkwiące w samym uczniuSpowodowane przez nauczycielaEkonomiczno- społeczneTkwiące w systemie szkolnym


Przyczyny tkwiące w samym uczniu

Obniżone możliwości intelektualneDeficyt funkcji percepcyjno- manualnych (wzrok, słuch)Niska wydolność psychofizycznaZaburzenia sfery emocjonalnej (nadpobudliwość psychoruchowa ADHD, nadruchliwość, impulsywność)Problemy wieku dojrzewania


Przyczyny spowodowane przez nauczyciela

Zła organizacja lekcji (brak dokładnie sprecyzowanych celów lekcji, jednostronna ocena)

Niski poziom wiedzy i umiejętności merytorycznych i pedagogicznych nauczyciela

Niewłaściwe metody nauczania (metody podające)

Złe formy pracy (jednolita dla wszystkich uczniów)

Słabe wykorzystywanie wiedzy w praktyce

Słaba kontrola i ocena przyswojonego materiału (ocenianie stanu,

a nie przyrostu wiedzy, niesystematyczność)

Słaba znajomość uczniów

Brak dostatecznej opieki nad uczniami mniej zdolnymi

(np. zróżnicowanie zadań na sprawdzianie, opieka pedagogiczna)

Niewłaściwa atmosfera na lekcji (nauczyciel zbyt surowy lub zbyt liberalny)


Przyczyny ekonomiczno- społeczne

Złe warunki domowe

Brak zrozumienia ze strony rodziców

Problemy finansowe rodziców

Niski poziom intelektualny rodziców

Rozpad rodziny

Patologia rodzinna


Przyczyny tkwiące w systemie szkolnym

Nieprzystosowanie programów nauczania do możliwości uczniów

Brak pomocy dydaktycznych

Nadmierna ilość uczniów w klasie

Zła organizacja procesu nauczania

(zły rozkład zajęć lekcyjnych)


Skutki niepowodzeń szkolnychDrobne luki w materiale powodują wzrost niechęci do nauki

Znaczne luki powodują wzrost agresji, kłamstwa, tracenie ambicji, wagary itp.

Potęgują zaburzenia rozwoju, które były pierwotną, główną lub wspierającą przyczyną niepowodzeń

Powodują powstanie nowych zaburzeń

Pogarszają ogólną sprawność umysłową uczniów

Obniżają zainteresowanie nauką- spadek motywacji

Obniżają odporność nerwową i tolerancję na stres


Zadania nauczyciela Nauczyciel wobec trudnego ucznia

wykorzystuje w swojej pracy pedagogicznej:

Profilaktykę pedagogiczną (zapobieganie opóźnieniom)

Diagnozę pedagogiczną (wykrycie luk

w wiadomościach)

Terapię pedagogiczną (likwidację luk

w wiadomościach)


Zadania nauczyciela w ramach zapobiegania niepowodzeniom szkolnym:

Wnikliwa obserwacja uczniów na początku roku szkolnego

Wywiad z rodzicami

Poznawanie uczniów podczas procesu nauczania; diagnozowanie potrzeb, zainteresowań i celów poszczególnych uczniów

Analizowanie dokumentacji dotyczącej ucznia

Stworzenie zespołu wyrównawczego

Kontakt z pedagogiem i psychologiem

Stosowanie różnorodnych metod i materiałów


Zadania nauczyciela- c.d. Stały kontakt z rodzicamiWdrażanie uczniów do systematycznej pracyOrganizowanie pomocy koleżeńskiejDopasowywanie ogólnych celów nauczania do indywidualnych uczniowskich zainteresowań i celówRacjonalne organizowanie lekcji powtórzeniowychJawne ocenianie wyników nauczaniaWłączanie organizacji uczniowskich w walkę z niepowodzeniamiWydłużanie czasu pracy uczniów słabych w stosunku do pozostałych uczniówDopuszczanie różnych form referowania wiadomości przez uczniaSystematyczna kontrola prac domowych i przyrostu wiedzy


Zadania nauczyciela- c.d.

Nauczanie problemowo grupowe (łączenie w 3-5 osobowych grupach uczniów słabych z lepszymi w celu wspólnego rozwiązywania problemów)

Wykorzystywanie pomysłów zaproponowanych przez uczniów

Indywidualizowanie procesu nauczania (prowadzenie lekcji na kilku poziomach, zróżnicowane prace domowe i zadania na sprawdzianie, indywidualne zalecenia wyrównawcze)

Życzliwa, cierpliwa praca z każdym uczniem


Zadania nauczyciela- c.d.Tworzenie klimatu korzystnego dla uczniów

zainteresowanie rozwojem KAŻDEGO ucznia,

wiara w sukces ucznia,

umiejętność przebaczania i zapominania,

zauważanie wszelkich pozytywów,

konsekwentne i zdecydowane stanowisko w sprawach reguł i ich przekraczania, bez poniżania uczniów,

szacunek dla starań ucznia,

świadomość, że uczniowie nie są doskonali,

poczucie humoru


Zasady budowania dobrej atmosfery wychowawczej

Uczniowi nie udzielaj tylko kar, nie ukazuj tylko słabych stron jego osobowości. Jeśli ucznia nie chwalisz nigdy, nie spodziewaj się pozytywnego oddźwięku na krytykę. Nie porównuj zachowania uczniów; wyzwala to zawiść i nieufność do ideału. Nie mów: "postąpiłeś gorzej od kolegi", mów raczej: "postąpiłeś poniżej swoich możliwości, gorzej, niż na to pozwala Twoje lepsze Ja". Nie poniżaj godności ucznia. Unikaj złośliwości, przesady i sarkazmu w swojej ocenie. Jeśli uwagi Twoje mają być skuteczne, muszą być zwięzłe, zrozumiałe, nie za często stosowane, a ich wykonanie kontrolowane. Ponadto winny one oddziaływać uspokajająco, łagodzić konflikty i napięcia. Podkreślaj postępy, choćby minimalne, jakie zauważysz w zachowaniu ucznia.


c.d. Staraj się odpowiadać na oczekiwania uczniów, nawiązując z nimi bliskie kontakty, obdarowując ich życzliwością, zaufaniem, uśmiechem. Uśmiech łagodzi obyczaje, uspokaja, dodaje otuchy, pobudza do działania, uodparnia na niepowodzenia.Wspomagaj ucznia w odkrywaniu i rozwijaniu tego, co posiadają najwartościowszego. Rozwijaj w uczniach siłę ducha, przekonanie, że w życiu niczego nie osiągnie się bez walki, cierpliwości i wysiłku; że wszelkie zwycięstwa naukowe i moralne są owocem drobnych zwycięstw odnoszonych w małych sprawach dnia codziennego. Ucz ich odporności na niepowodzenia, a także na niechęć i zawiść otoczenia. Wdrażaj uczniów do porządku i punktualności. Ukazuj im, że porządek ułatwia życie, odciąża pamięć, oszczędza czas, kształci odczucia, wyzwala kulturalne zachowania, punktualność zaś jest jedną z najcenniejszych form ładu i uprzejmości. Buduj autorytet nauczycielski własnym postępowaniem, prestiżem, sprawnością zawodową. Uczniowie obserwują wnikliwie, czy utożsamiasz się z tym, czego od nich żądasz i czy potrafisz skutecznie rozwiązać własne trudności i problemy.


Winę za niepowodzenia szkolne uczniów ponoszą

osoby dorosłe.

(Frydel 2001\2002)


Wszelkie frustracje dziecka biorą się z braku akceptacji i

doceniania w domu rodzinnym i otaczającym je

środowisku.


Brak należytej troski i ciepła ze strony rodziców niweczy nawet

najlepsze pozytywne oddziaływania ze strony

szkoły.


Uczeń trudny MUSI mieć kogoś wspierającego jego

działania w szkole.


Energię i niezadowolenie trudnego ucznia dobry

pedagog kieruje na pożyteczne działania, co

umacnia u ucznia wiarę we własne siły.


Otwartość i życzliwość są podstawą do nawiązania

porozumienia, a serdeczność i szczere zainteresowanie

stwarza możliwość wpływania na wyniki nauczania uczniów.


Rolą nauczyciela jest dodawać uczniom odwagi, by wyrobili w sobie

tendencje do podejmowania ryzyka w trakcie nauki. Podejmowanie ryzyka pomaga przezwyciężyć negatywne skutki szkolnych doświadczeń, takie

jak znudzenie czy strach przed porażką.


Nauczyciel winien nieść pomoc uczniom w dotarciu do wiedzy oraz doradzać w nauce i

porządkowaniu informacji. Powinien być osobą, która planuje kształcenie, uwzględnia różnorodne formy organizacyjne, ale też być wzorcem osobowym, ukazującym uczniom

jak stać się ekspertami i jak dzielić się swoją wiedzą z innymi.

Documents

Praca z uczniem trudnym