ΠΡΑΚΤΙΚΟ ΜΕΡΟΣ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΣΗΣ(2008)

Στην αίθουσα εξέτασης θα πρέπει να υπάρχουν :1.Ομοίωμα κούκλας για συμπιέσεις-εμφυσήσεις 2.Ομοίωμα κεφαλής για πρακτική σε αεραγωγό3.Ομοίωμα κούκλας συνδεδεμένη με μηχανάκι αρρυθμιών4.Monitor5.Παλμικό οξυγονόμετρο6.Σανίδα ακινητοποίησης με ιμάντες7.Διαιρούμενο φορείο (scoop)8.Αυχενικό κολάρο9.Γάζες - Οινόπνευμα10.Ambu - μάσκες11.Μάσκες μη επανεισπνοής, μάσκα venturi, ρινικές κάνουλες (γυαλάκια12.Στοματοφαρυγγικός - Ρινοφαρυγγικός αεραγωγός13.Λαρυγγική μάσκα14.Ενδοτραχειακός σωλήνας νο 4 (χωρίς cuff) και Νο 7.515.Σύριγγα 20ml16.Ορός Ringer Lactate17.Ορός Ν/S 0.9%18.Ορός Dex. 5%-10%19.Μαννιτόλη20.Συσκευές ορών21.Σύριγγες22.Πιεσόμετρο 23.Στηθοσκόπιο24.Σεντόνια25.Γιλέκο απεγκλωβισμού26.Αερονάρθηκας

1η ΕΝΟΤΗΤΑ ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΑΣΘΕΝΟΥΣ1. Ποιες είναι οι βασικές αρχές προνοσοκομειακής αντιμετώπισηςπου θα πρέπει να εφαρμόζεις σε κάθε επείγον περιστατικό που θακληθείς να αντιμετωπίσεις ως διασώστης του ΕΚΑΒ;ΑΠΑΝΤ. Α) Πρώτα από όλα θα πρέπει να έχω ελέγξει τον υγειονομικό εξοπλισμό του ασθενοφόρου από την αρχή της βάρδιας (δηλ. να έχει γεμάτες φιάλες οξυγόνου, ambu, αεραγωγούς, μάσκες μη επανεισπνοής, διάφορους ορούς, φλεβοκαθετήρες, οινόπνευμα, βαμβάκι, αυχενικά κολλάρα διαφόρων μεγεθών, αυτόματο απινιδιστή, οξύμετρο κ.λ.π.)Β) Με όσες πληροφορίες μου έχει δώσει το τηλεφωνικό κέντρο για το περιστατικό να εκτιμήσω πιθανό μηχανισμό κάκωσης ώστε να σκέφτομαι και την πιθανή αντιμετώπισηΓ) Θα πάρω μέτρα προστασίας μου (γάντια, μάσκα) και θα προσεγγίσω το θύμα λαμβάνοντας υπ' όψη τόσο την δική μου ασφάλεια όσο και του θύματοςΔ) Πλησιάζοντας τον ασθενή και μέσα σε 15-30 δευτερόλεπτα θα έχω πάρει μια γενική εντύπωση της κατάστασης του (δηλ. έχει συνείδηση; Αναπνέει σωστά; Μιλάει; Είναι όρθιος; Πονάει; κλπ)Ε) Μετά θα προχωρήσω στην αρχική εκτίμηση του ασθενούς η οποία βασίζεται σε 5 βήματα τα οποία αποτελούν το Α,B,C,D,E

2. Ανέφερε τι σημαίνουν τα αρχικά Α,Β,C,D,Ε στην αρχική εκτίμησητου αρρώστουΑΠΑΝΤ. Α) Με το Α εννοούμε τον έλεγχο του αεραγωγού και την ακινητοποίηση της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης (π.χ. αν μιλάει ο ασθενής θεωρούμε ότι έχει ανοιχτό αεραγωγό ενώ από την άλλη αν δεν μιλάει και δεν έχει συνείδηση τότε προχωρούμε σε χειρισμούς διάνοιξης του αεραγωγού όπως έκταση της κεφαλής και ανύψωση της κάτω γνάθου. Μπορεί ο ασθενής να χρειαστεί αναρρόφηση. Αν υπάρχει υποψία κάκωσης αυχενικής μοίρας τότε προχωρούμε σε ανάσπαση της κάτω γνάθου ενώ ο άλλος συνάδελφος κρατά σταθερά το κεφάλι του θύματος)Β) Με το Β εννοούμε τον έλεγχο της αναπνοής και την αντιμετώπιση προβλημάτων με την χορήγηση οξυγόνου και την υποβοήθηση της αναπνοής αν χρειαστεί (υπάρχει αυτόματη αναπνοή; Πόσες αναπνοές παίρνει το λεπτό; Χρησιμοποιούμε το στηθοσκόπιο για να δούμε αν υπάρχει φυσιολογικό και ίδιο αναπνευστικό ψιθύρισμα και στα δύο ημιθωράκια κλπ.)Γ) Με το C εννοούμε την κυκλοφορία και την αντιμετώπιση προβλημάτων π.χ. αντιμετωπίζουμε επειγόντως κάθε μεγάλη εξωτερική αιμορραγίαΕλέγχουμε την ύπαρξη σφυγμού και αν αυτός υπάρχει την συχνότητα, την ρυθμικότητα και την ποιότητα του.Κοιτάμε το χρώμα του δέρματος, την θερμοκρασία του (π.χ. κρύο και ιδρωμένο δέρμα μπορεί να σημαίνει σοκ), το χρόνο επαναπλήρωσης των τριχοειδών στα νύχιαΣτο σημείο του συμβάντος, θα βάλω φλεβοκαθετήρα για χορήγηση υγρών μόνο στην περίπτωση που δεν μπορώ να πάρω γρήγορα τον ασθενή για να τον διακομίσω στο νοσοκομείο π.χ. όταν είναι εγκλωβισμένος. Αλλιώς όταν η απόσταση από το νοσοκομείο είναι μεγαλύτερη από 10 λεπτά θα προσπαθήσω να βάλω ορό μέσα στο ασθενοφόρο. Δ) Με το C εννοούμε την νευρολογική εκτίμησηΕλέγχω τις κόρες των οφθαλμών του (είναι στρογγυλές, ισομεγέθεις, αντιδρούν στο φως;)Χρησιμοποιώ την κλίμακα Γλασκώβης ή για πιο πρόχειρη και γρήγορη εκτίμηση την κλίμακα AVPUΕλέγχω χονδρικά την κινητικότητα και αισθητικότητα των άκρων Ε) Με το Ε εννοούμε την έκθεση του ασθενούς δηλ. ελέγχουμε γρήγορα για παραμορφώσεις, εκχυμώσεις, κατάγματα π.χ. πυέλου και άκρων ενώ ταυτόχρονα προστατεύουμε τον ασθενή από πιθανή υποθερμία.Αφού ολοκληρώσουμε τα παραπάνω αποφασίζουμε αν η κατάσταση είναι απειλητική για τη ζωή του. Αν είναι, τον ακινητοποιούμε και τον μεταφέρουμε στο πλησιέστερο και πιο κατάλληλο υγειονομικό σχηματισμό ενώ συνεχίζουμε να επανεκτιμούμε τον ασθενή (επιθυμητός χρόνος έως 10 min). Αν η κατάσταση δεν είναι απειλητική για τη ζωή του ξεκινούμε την δευτερογενή εκτίμηση του ασθενούς που περιλαμβάνει : εξέταση από τη κεφαλή ως τα πόδια, εξέταση και καταγραφή ζωτικών σημείων (σφυγμός, αναπνοές, αρτηριακή πίεση, θερμοκρασία) και λήψη σύντομου ιστορικού. Αντιμετωπίζουμε κάθε μεμονωμένη κάκωση, ακινητοποιούμε και μεταφέρουμε στο

νοσοκομείο ενώ μέσα στο ασθενοφόρο επανεκτιμούμε συνεχώς.

3. [ΠΡΑΞΗ] Δείξε μας τον φυσιολογικό ορό. Που θα τονχρησιμοποιούσες;ΑΠΑΝΤ. Είναι ο ορός που χρησιμοποιούμε συνήθως σε κραντοεγκεφαλικές κακώσεις αλλά και σε πολλές άλλες περιπτώσεις όπως σε απώλεια υγρών π.χ. σε τροχαίο όταν δεν υπάρχει ορός Ringer Lactate (Να δείξει τον Ringer Lactate ή και όταν θέλω απλώς να διατηρήσω ανοιχτή την φλέβα π.χ σε καρδιολογικά περιστατικά που μπορεί να μη χρειάζονται πολλά υγρά.

4. [ΠΡΑΞΗ] Δείξε μας τα σημεία που θα πάρεις σφυγμό (προσοχήστον τρόπο λήψης σφυγμού - όχι με τον αντίχειρα και γενικά όχι μεένα δάκτυλο κ.λ.π.). Πόση ώρα θα πάρεις σφυγμό;ΑΠΑΝΤ. Τα σημεία που παίρνουμε σφυγμό είναι:Στον τράχηλο : η καρωτίδα (από το μήλο του Αδάμ φέρνω τις ράγες του δείκτη και μέσου δαχτύλου μου προς τα πλάγια μέχρι την αύλακα που σχηματίζει το πρόσθιο χείλος του στερνοκλειδομαστοειδούς μυός. Εκεί πρέπει να εντοπίσω τον καρωτιδικό σφυγμό)Στο κεφάλι : π.χ. η επιπολής κροταφική αρτηρία (μπροστά από τον τράγο του αυτιού)Στον βραχίονα : η βραχιόνια αρτηρία (εκεί που βάζεις τα ακουστικά του πιεσόμετρου δηλ. προς την έσω επιφάνεια του αγκώνα)Στο αντιβράγιο (ή πήχυς): η κερκιδική και η ωλένια αρτηρίαΣτον μηρό : μηριαία αρτηρίαΣτο γόνατο : η ιγνυακή αρτηρία στην οπίσθια επιφάνεια της άρθρωσης του γόνατοςΣτο άκρο πόδι : η οπίσθια κνημιαία αρτηρία (πίσω από το έσω σφυρό) και η ραχιαία αρτηρία του ποδός (στην άνω επιφάνεια πιο πάνω από το μεγάλο και το δεύτερο δάχτυλο)Συνήθως παίρνουμε τον σφυγμό για 30 δευτερόλεπτα και το αποτέλεσμα το πολλαπλασιάζουμε επί 2 για να Βρούμε την καρδιακή συχνότητα,

5. [ΠΡΑΞΗ] (Αν υπάρχεις χρόνος για τον εκπαιδευτή) Πάρεαρτηριακή πίεση (με ακουστικά ή/και χωρίς ακουστικά). Χωρίςακουστικά ποια πίεση παίρνω; Με ακουστικά ποια; Υπάρχει τρόποςχονδροειδούς εκτίμησης της συστολικής (ή μεγάλης) αρτηριακήςπίεσης χωρίς πιεσόμετρο;ΑΠΑΝΤ.: Όταν δεν έχω ακουστικά βάζω το πιεσόμετρο και αρχίζω να φουσκώνω ενώ τα δάχτυλα του άλλου χεριού έχουν τοποθετηθεί στο σημείο ψηλάφησης του κερκιδικού σφυγμού. Με τον τρόπο αυτό θα καταγράψω την μεγάλη (ή συστολική) αρτηριακή πίεση.Με ακουστικά θα καταγράψω και την μεγάλη και την μικρή (ή διαστολική) πίεση. Αν δεν έχω καθόλου πιεσόμετρο μπορώ να πάρω μια χονδροειδή εκτίμηση της πίεσης με τον κανόνα τον 6-7-8 δηλ. : Αν υπάρχει σφυγμός στην κερκιδική αρτηρία τότε η συστολική πίεση είναι μεγαλύτερη ή ίση του 8 (με τον αριθμό 8 εννοούμε τα 80 χιλιοστά στήλης υδραργύρου). Αν υπάρχει σφυγμός στην μηριαία αρτηρία αλλά όχι στην κερκιδική τότε η πίεση είναι περίπου 7 ενώ αν υπάρχει σφυγμός στην καρωτίδα αλλά όχι στην κερκιδική και στην μηριαία τότε η πίεση είναι περίπου 6.

6. Πόση είναι η φυσιολογική καρδιακή συχνότητα;ΑΠΑΝΤ. 60-80 σφύξεις το λεπτό

7. [ΠΡΑΞΗ] Δείξε μας τη δοκιμασία επαναπλήρωσης των τριχοειδών. Που χρησιμεύει;ΑΠΑΝΤ. Εφαρμόζω πίεση για 5 δευτερόλεπτα στην άκρη του νυχιού του αντίχειρα μέχρι αυτό να ασπρίσει και απελευθερώνω. Φυσιολογικά το χρώμα θα πρέπει να επανέλθει σε λιγότερο από 2 δευτερόλεπτα. Άρα ο φυσιολογικός χρόνος επαναπλήρωσης των τριχοειδών είναι μικρότερος των 2 δευτερολέπτων.Χρησιμεύει ως δείκτης περιφερικής αιμάτωσης. Π.χ. χρόνος μεγαλύτερος των 2 δευτερολέπτων μπορεί να εμφανιστεί σε υποογκαιμικό shock ή σε ανακοπή αλλά μπορεί να φταίει και ένα ψυχρό περιβάλλον ή η μεγάλη ηλικία χωρίς να υπάρχει ιδιαίτερο πρόβλημα.

8. [ΠΡΑΞΗ] Φτιάξε έναν ορό έτσι ώστε να είναι έτοιμος για ενδοφλέβια χορήγηση υγρών

ΑΠΑΝΤ.: Προσοχή στην αντισηψία και στην έξοδο του αέρα από την συσκευή έγχυσης των υγρών που έχουμε βάλει στον ορό.

9. [ΠΡΑΞΗ] Δείξε μας έναν φλεβοκαθετήρα και αν μπορείςπεριέγραψε τον τρόπο φλεβοκέντησης.ΑΠΑΝΤ. Δείχνει έναν φλεβοκαθετήρα (λέει πως κάθε συσκευασία φλεβοκαθετήρα έχει πάνω της νούμερα που δείχνουν το εύρος του.Καθετήρας 20G είναι πιο μικρός από καθετήρα 16G) και περιγράφει τον τρόπο φλεβοκέντησης.Δένω ψηλότερα το άκρο με λάστιχο και καθαρίζω με οινόπνευμα το σημείο που θέλω να τοποθετήσω τον φλεβοκαθετήρα. Ανοίγω τον φλεβοκαθετήρα και με γωνία περίπου 15-20μοίρες τρυπώ το δέρμα μέχρι να έρθει αίμα στην συσκευή κάτι που σημαίνει ότι έχουμε «μπεί» στη φλέβα που έχουμε διαλέξει. Στο σημείο αυτό τραβάμε προς τα έξω τον μεταλλικό μέρος του καθετήρα και προωθούμε συγχρόνως το πλαστικό μέρος. Συνδέουμε μετά τον ορό που έχουμε ετοιμάσει εκ των προτέρων και ασφαλίζουμε το φλεβοκαθετήρα με ειδικό αυτοκόλληλο ή αν δεν υπάρχει με κομμάτια λευκοπλάστ.

10. Που θα τοποθετήσουμε φλεβοκαθετήρα σε ασθενή με ιστορικόεπιληψίας;ΑΠΑΝΤ. Δεν θα προτιμούσα σε φλέβες της περιοχής του αγκώνα γιατί σε περίπτωση σπασμών θα αχρηστευόταν και ο καθετήρας και άρα δεν θα μπορούσα π.χ. να χορηγήσω φάρμακα π.χ. διαζεπάμη (stedon). Αρα θα προτιμούσα φλέβες στην ραχιαία επιφάνεια του χεριού ή στο κάτω και κερκιδικό άκρο του πήχυ («φλέβα του αναισθησιολόγου»).

11. Σε τραυματία με απώλεια αίματος θα έβαζες φλεβοκαθετήρες στοσημείο του συμβάντος;ΑΠΑΝΤ. Θα προτιμούσα να έβαζα μέσα στο ασθενοφόρο δύο φλεβοκαθετήρες όσο το δυνατό κοντότερους και με μεγαλύτερο φάρδος (δηλ. 16G) για να χορηγήσω Ringer Lactate

12. Ποια είναι η κλίμακα AVPU;ΑΠΑΝΤ. Είναι μια πρόχειρη και γρήγορη εκτίμηση της κατάστασης συνείδησης του ασθενούς. Το Α σημαίνει ασθενής ξύπνιος, το V ασθενής που ανοίγει τα μάτια του ή αντιδρά όταν του φωνάζουμε, το Ρ όταν ο ασθενής αντιδρά μόνο σε επώδυνα ερεθίσματα και το U όταν ο ασθενής δεν αντιδρά καθόλου.

13. Τι ξέρεις για την Κλίμακα Γλασκώβης;ΑΠΑΝΤ. Η κλίμακα Γλασκώβης είναι πιο λεπτομερειακή μέθοδος παρακολούθησης μεταβολής του επιπέδου συνείδησης του ασθενούς από την κλίμακα ΑVPU. Αξιολογούμε τρία πράγματα : 1. Το άνοιγμα του ματιού (4 διαβαθμίσεις), 2. Την λεκτική απόκριση του θύματος (5 διαβαθμίσεις) και 3. την κινητική ανταπόκριση του θύματος (6 διαβαθμίσεις).Μέγιστη βαθμολογία της κλίμακας είναι το 15 (ο ασθενής είναι σε καλή κατάσταση) ενώ η μικρότερη βαθμολογία είναι το 3 (κακό σημάδια για τον ασθενή).Βαθμολογία μικρότερη ή ίση του 8 σημαίνει σοβαρό τραυματισμό και ότι ο ασθενής χρειάζεται διασωλήνωση, βαθμολογία 9 έως 12 μετρίου μέγεθος τραυματισμό και βαθμολογία 13 με 15 μικρότερου μέγεθος τραυματισμό.

14. [ΠΡΑΞΗ] Μερικές φορές χρειάζεται να εφαρμόσουμε επώδυναερεθίσματα στον άρρωστο για να δούμε τις αντιδράσεις του. Δείξεμου που τα εφαρμόζουμεΑΠΑΝΤ. Επώδυνο ερέθισμα μπορούμε να εφαρμόσουμε 1. ασκώντας πίεση με ένα στυλό στο υπόστρωμα των νυχιών, 2. τσιμπώντας τη μασχάλη, 3. τσιμπώντας τους μύες του αυχένα, 4. πιέζοντας το υπερκόγχιο χείλος του ματιού, 5. πιέζοντας το στέρνο, 6. τσιμπώντας το λοβό του αυτιού.

15. Να αναφέρετε τι περιλαμβάνει ένα σύντομο ιστορικό πουπαίρνετε π.χ. από έναν τραυματία (όταν υπάρχει η δυνατότητα)ΑΠΑΝΤ. : Ρωτάμε για 1. Αλλεργίες, 2. Φάρμακα, 3. Προϋπάρχουσες νόσοι, 4. Αν θυμάται πως έγινε το συμβάν, 5. Πότε ήταν το τελευταίο γεύμα.

2η ΕΝΟΤΗΤΑΚΑΡΔΙΟΠΝΕΥΜΟΝΙΚΗ ΑΝΑΖΩΟΓΟΝΗΣΗΑΕΡΑΓΩΓΟΙ - ΑΜΒU – ΟΞΥΓΟΝΟ

1. Τι εννοούμε α) με τον όρο καρδιοαναπνευστική ανακοπή και β) μετον όρο βασική καρδιοπνευμονική αναζωογόνηση;ΑΠΑΝΤ. Α) Με τον όρο καρδιοαναπνευστική ανακοπή εννοούμε την διακοπή της αναπνευστικής και καρδιακής λειτουργίαςΒ) Με τον όρο βασική καρδιοπνευμονική αναζωογόνηση εννοούμε την προσπάθεια τερματισμού της ανακοπής με τη χρήση συμπιέσεων και εμφυσήσεων. Με τις συμπιέσεις στο θώρακα προσπαθούμε να υποκαταστήσουμε τον ρόλο της καρδιάς ως αντλίας έτσι ώστε να πάει κάποια ποσότητα αίματος στον εγκέφαλο και στην καρδιά έτσι ώστε όταν γίνει απινίδωση να υπάρχουν αυξημένες πιθανότητες επιβίωσης ενώ με τις εμφυσήσεις δίνουμε οξυγόνο στο αίμα αφού δεν υπάρχει αναπνευστική λειτουργία. Οι εμφυσήσεις γίνονται με το στόμα ενώ οι επαγγελματίες υγείας όπως οι διασώστες του ΕΚΑΒ χρησιμοποιούν το ambu και διάφορους αεραγωγούς για την ευκολότερη χορήγηση οξυγόνου. Η χρήση ενδοτραχειακού σωλήνα και φαρμάκων ανήκει στην εξειδικευμένη καρδιοαναπνευστική αναζωογόνηση.Η βασική καρδιοπνευμονική αναζωογόνηση πρέπει να αρχίζει αμέσως μετά την εμφάνιση ανακοπής γιατί μετά από 3 λεπτά αρχίζουν να δημιουργούνται σημαντικά προβλήματα στον οργανισμό.

2. Ποια είναι το πιο συχνά αίτια καρδιοαναπνευστικής ανακοπής σεα. Ενήλικεςβ. ΠαιδιάΑΠΑΝΤ. : Σε ενήλικες είναι καρδιολογικές παθήσεις (π.χ. στεφανιαία νόσος) ενώ στα παιδιά είναι η υποξία (π,χ.απόφραξη αεραγωγού, παθήσεις αναπνευστικού κ.λ.π.)

3. [ΠΡΑΞΗ] Καλείσαι να προσφέρεις βοήθεια σε ασθενή πουβρίσκεται πεσμένος ανάσκελα στο πάτωμα. Πως το προσεγγίζεις,πως το ελέγχεις και πως το αντιμετωπίζεις; ΔΕΙΞΕ ΜΑΣΑΠΑΝΤ. Α) Προσεγγίζουμε κατ' αρχάς τον ασθενή λαμβάνοντας υπ' όψη την ασφάλεια μαςΒ) Ελέγχουμε την αντίδραση του, ανακινώντας τον ελαφρά από τους ώμους και φωνάζοντας του δυνατά : «Είσαι καλά; Είσαι καλά;»Γ) Εάν απαντήσει τότε το ελέγχουμε και αντιμετωπίζουμε σύμφωνα με το Α,Β,C,D,Ε, παίρνουμε ένα σύντομο ιστορικό και το μεταφέρουμε στο πλησιέστερο και καταλληλότερο υγειονομικό σχηματισμόΔ) Εάν δεν απαντήσει ή/και δεν αντιδράσει: α) φωνάζουμε για βοήθειαβ) απελευθερώνουμε τον αεραγωγό, με έκταση της κεφαλής και ανύψωση της κάτω γνάθου και ελέγχουμε την αναπνοή σκύβοντας πάνω από τον ασθενή και χρησιμοποιώντας το «βλέπω-ακούω-αισθάνομαι» για 10 δευτερόλεπτα.ΑΠΟ ΕΔΩ ΚΑΙ ΠΕΡΑ ΔΙΑΚΡΙΝΩ ΔΥΟ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ :1η περίπτωση : Ο ασθενής δεν αναπνέειΤότε καλούμε το 166 για εξειδικευμένη βοήθεια και αρχίζουμε καρδιοπνευμονική αναζωογόνηση κάνοντας 30 συμπιέσεις τοποθετώντας τα χέρια μας στο κέντρο του στήθους και δίνοντας 2 εμφυσήσεις.2η περίπτωση : Ο ασθενής αναπνέειΤοποθετούμε τον ασθενή σε θέση ασφάλειας (ή θέση ανάνηψης), κάνουμε έκταση κεφαλής και εκτιμούμε τον ασθενή.

4. Μέχρι πότε θα κάνεις προσπάθειες βασικής ΚΑΡΠΑ (καρδιοπνευμονικής αναζωογόνησης)ΑΠΑΝΤ. Α) Μέχρι να έλθει εξειδικευμένη βοήθεια για να αναλάβει το περιστατικό, Β) Μέχρι να ανανήψει ο ασθενής, Γ) Μέχρι να εξαντληθούμε

5. Ποιος είναι ο ρυθμός θωρακικών συμπιέσεων/εμφυσήσεων σεενήλικα, παιδί και νεογέννητο κατά τη βασική ΚΑΡΠΑ;ΑΠΑΝΤ.: Α) Σε ενήλικα 30 συμπιέσεις : 2 εμφυσήσειςΒ) Σε παιδί 15: 2 με δύο διασώστες και 30 : 2 με έναν διασώστη Γ) Σε νεογέννητο

3:1

6. Πόση ώρα διαρκεί κάθε εμφύσηση και πόσες συμπιέσεις προσπαθούμε να κάνουμε σε ένα λεπτό ;ΑΠΑΝΤ. : Κάθε εμφύσηση πρέπει να διαρκεί περίπου 1 δευτερόλεπτο και προσπαθούμε να κάνουμε 100 συμπιέσεις το λεπτό

7. Υπάρχει περίπτωση να μην κάνουμε πρώτα συμπιέσεις αλλάεμφυσήσεις;ΑΠΑΝΤ : Ναι, υπάρχουν τέτοιες περιπτώσεις όπως τα θύματα πνιγμού σε νερό και σε παιδιά όπου ξεκινάμε κάνοντας 5 εμφυσήσεις και ένα λεπτό ΚΑΡΠΑ και μετά ζητάμε εξειδικευμένη βοήθεια από το ΕΚΑΒ για να προχωρήσουμε σε 30:2 ή 15:2. Από την άλλη αν ο ασθενής δεν αναπνέει αλλά έχει ακόμα σφυγμό δίνουμε συνέχεια εμφυσήσεις με ταυτόχρονο έλεγχο του σφυγμού

8. Είναι αποδεκτές οι συμπιέσεις χωρίς εμφυσήσεις;ΑΠΑΝΤ. Αν δεν θέλει κάποιος να κάνει εμφυσήσεις καλό είναι να κάνει τουλάχιστον θωρακικές συμπιέσεις

9. [ΠΡΑΞΗ] Δείξε μας ποιο είναι το ΑΜΒU. Τι ξέρεις για αυτό;Χρησιμοποίησε το στην κούκλα.ΑΠΑΝΤ. : Το ambu είναι ένας αυτοδιατεινόμενος ασκός με τον οποίο μπορώ να χορηγήσω αέρα στον άρρωστο. Στην μια άκρη του μπορώ να εφαρμόσω μάσκα για να δώσω εμφυσήσεις στον ασθενή ή μπορώ να συνδέσω απευθείας την άκρη (χωρίς την μάσκα) σε ενδοτραχειακό σωλήνα ή λαρυγγική μάσκα. Αν την άλλη άκρη του ambu δεν την συνδέσω με παροχή οξυγόνου τότε στον άρρωστο δίνουμε 21% οξυγόνο. Αν στην άλλη άκρη συνδέσω οΕυνόνο με ροή 8-10 λίτρα το λεπτό τότε στον άρρωστο δίνουμε 40-60% οξυγόνο. Τέλος αν στο ambu τοποθετήσουμε ειδικό ρεζερβουάρ μπορούμε να δώσουμε οξυγόνο 90-100% με ροές μεγαλύτερες των 10λίτρων ανά λεπτό.Το ambu των ενηλίκων έχει χωρητικότητα περίπου 1600ML ενώ υπάρχουν και ambu για μικρότερες ηλικίες με χωρητικότες από 250ml έως 500ml αέρα.Ένας διασώστης του ΕΚΑΒ πρέπει να είναι καλά εξασκημένος στην χρήση του ambu. Τοποθετούμε την μάσκα του ambu εφαρμοστά και με πίεση πάνω στο πρόσωπο του ασθενή έτσι ώστε μύτη και στόμα να καλύπτονται από τη μάσκα. Κάνουμε έκταση κεφαλής και πιέζουμε το ambu. για να εισέλθει αέρας στους πνεύμονες. Μόλις ξαναφουσκώσει το ambu και πιέζουμε πάλι. Μπορώ να το χρησιμοποιήσω ακόμα και αν έχω βάλει στοματοφαρυγγικό αεραγωγό στον άρρωστο (έτσι θα αποφύγω και την μεγάλη έκταση της κεφαλής). Σε περίπτωση κάκωσης αυχενικής μοίρας ο ένας διασώστης ακινητοποιεί την κεφαλή και κάνει ανάσπαση της κάτω γνάθου ενώ ο άλλος εφαρμόζει την μάσκα του ambu και κάνει εμφυσήσεις.Το ambu Βοηθάει και στην υποβοήθηση της αναπνοής δηλ. αν ένας ασθενής έχει λιγότερες από 10 ή περισσότερες από 30 αναπνοές το λεπτό τότε μπορούμε να ενισχύσουμε την αναπνοή του με το ambu δηλ. την ώρα που κάνει ο ασθενής εισπνοή συμπιέζουμε και το ambu ή ανάμεσα στις δικές του αναπνοές κάνουμε και ambu.

10. [ΠΡΑΞΗ] Δείξε μας τον στοματοφαρυγγικό αεραγωγό. Πωςβρίσκουμε το σωστό μέγεθος; Ενδείξεις - αντενδείξεις.ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΕ ΤΟΝΑΠΑΝΤ. : Βάζουμε τη μία άκρη του αεραγωγού στη γωνία του στόματος και την άλλη στη γωνία της κάτω γνάθου για να βρούμε το σωστό μέγεθος.Ενδείξεις : α. Απόφραξη ανώτερου αεραγωγού που οφείλεται σε πτώση της γλώσσας, β. σε περίπτωση που έχει τοποθετηθεί άλλος σωλήνας όπως τραχειοσωλήνας ή λαρυγγική μάσκα και τα φάρμακα καταστολής δεν έχουν δοθεί στον ασθενή. Έτσι ο ασθενής αντί να δαγκώσει τους παραπάνω σωλήνες με αποτέλεσμα απόφραξη της ροής αέρα στους πνεύμονες να δαγκώσει τον στοματοφαρυγγικό αεραγωγό.Αντενδείξεις : α. ύπαρξη γλωσσοφαρυγγικών αντανακλαστικών (αν την ώρα που πάμε να τον βάλουμε ο ασθενής «αναγουλιάσει» τον βγάζουμε αμέσως γιατί μπορεί να γίνει αναγωγή και εισρόφηση), β. σπασμός μασητήρων, γ. κινητή (ασταθής) οδοντοστοιχία, δ. αιμορραγία υποφάρυγγα

11. [ΠΡΑΞΗ] Δείξε μας τον ρινοφαρυγγικό αεραγωγό. Πωςβρίσκουμε το σωστό μέγεθος; Ενδείξεις - αντενδείξεις.ΑΠΑΝΤ. : Βάζουμε τη μία άκρη του αεραγωγού στη μύτη και την άλλη στη γωνία της κάτω γνάθου για να βρούμε το σωστό μήκος. Ακόμα η διάμετρος του πρέπει να είναι

μικρότερη από τη διάμετρο του μικρού δακτύλου του τραυματία. Είναι καλύτερα ανεχτός από τον στοματοφαρυγγικό και συνήθως τον προωθούμε από το δεξί ρουθούνι αφού τον λιπάνουμε εξωτερικά.Ενδείξεις : α. Απόφραξη ανώτερου αεραγωγού που οφείλεται σε πτώση της γλώσσας-Κατάγματα γνάθου-Κινητή οδοντοστοιχίαΑντενδείξεις : α. αμφοτερόπλευρη απόφραξη ή παραμόρφωση ρινικών οδών, β. υποψία κατάγματος βάσης κρανίου, γ. κίνδυνος αναγωγής

12. [ΠΡΑΞΗ] Δείξε μας την λαρυγγική μάσκα. Τι επιτυγχάνεται μεαυτή; Ενδείξεις-αντενδείξειςΑΠΑΝΤ. : Με αυτή επιτυγχάνεται καλύτερος αερισμός από ότι μόνο με στοματο-ή ρινοφαρυγγικό αεραγωγό ενώ μπορεί να τοποθετηθεί πιο εύκολα απ' ότι ο ενδοτραχειακός σωλήνας.• Ενδείξεις : α. Ασθενείς με απώλεια αισθήσεων και απουσία γλωσσοφαρυγγικών αντανακλαστικών και με κίνδυνο απόφραξης αεραγωγού, β. Δύσκολη διασωλήνωση, Αντενδείξεις : α. Σοβαρό στοματοφαρυγγικό τραύμα, β. Γνωστό ή πιθανά γεμάτο στομάχι, γ. Χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια ή ανάγκη αερισμού με υψηλή πίεση.

13. Με ποιο τρόπο γίνεταν η οριστική αποκατάσταση του αεραγωγούΑΠΑΝΤ. Με ενδοτραχειακή διασωλήνωση

14. [ΠΡΑΞΗ] Δείξε μας ενδοτραχειακούς σωλήνες. Γιατί ο ένας έχειμπαλονάκι (cuff) ενώ ο άλλος όχι; Βάζουμε αέρα ή νερό στο cuff;ΑΠΑΝΤ. Σε παιδιά μικρότερα των 8 ετών τοποθετούμε τραχειοσωλήνες χωρίς cuff λόγω ανατομικής κατασκευής του λάρυγγα τους που έχει φυσιολογικό στένωμα κάτω από τις φωνητικές τους χορδές. Αν εμείς βάλουμε τραχειοσωλήνα με cuff τότε υπάρχει κίνδυνος τραυματισμού του λάρυγγα τους. Αυτό δεν ισχύει στους ενήλικες.Στο cuff βέβαια τοποθετούμε αέρα με μια σύριγγα. Το cuff το φουσκώνουμε για να αποφευχθεί εισρόφηση σε περίπτωση αναγωγής.

15. Γιατί τοποθετούμε ενδοτραχειακό σωλήνα;ΑΠΑΝΤ.: 1. Για να δίνουμε τους όγκους του αέρα που θέλουμε καθώς και 100% οξυγόνο αν χρειαστεί, 2. Για να εξασφαλίσουμε τον αεραγωγό από τυχόν εισρόφηση, 3. Για να μπορούμε να κάνουμε ευκολότερα αναρροφήσεις από το τραχειοβρογχικό δέντρο του αρρώστου, 4. Σαν εναλλακτική οδό χορήγησης ορισμένων φαρμάκων.

16. Ποια φάρμακα μπορούμε να χορηγήσουμε μέσω του τραχειοσωλήνα στην εξειδικευμένη καρδιοαναπνευστική αναζωογόνησηΑΠΑΝΤ. Αδρεναλίνη, ατροπίνη, λιδοκαίνη (ή ξυλοκαίνη), ναλοξόνη

17. Πως θα καταλάβουμε ότι ο τραχειοσωλήνας έχει προωθηθείβαθιά μετά από διασωλήνωση του ασθενούς;ΑΠΑΝΤ. : Αν σε ΕΝΗΛΙΚΑ ο τραχειοσωλήνας προωθηθεί βαθιά, θα ακολουθήσει την πορεία του δεξιού κύριου βρόγχου με αποτέλεσμα να μην ακούμε το αναπνευστικό ψιθύρισμα στο αριστερό ημιθωρακιο αλλά στο δεξί (ενώ φυσιολογικά θα πρέπει να ακούμε και στα δύο ημιθωράκια το ίδιο). Αν το αφήσουμε έτσι θα συμβεί ατελεκτασία του αριστερού πνεύμονα.Στο ΠΑΙΔΙ ο τραχειοσωλήνας αν μπει βαθιά μπορεί να μπεί είτε στο δεξί είτε στον αριστερό κύριο βρόγχο με τα ίδια αποτελέσματα όσον αφορά τον πνεύμονα που δεν αερίζεται.

18. Αναφέρετε συχνά αίτια απόφραξης αεραγωγούΑΠΑΝΤ. : α. Πτώση γλώσσας συνήθως σε αναίσθητο ασθενή, β. Ξένο σώμα (εμετός, αίμα, εκκρίσεις, τροφή κ.λ.π.), γ. Οίδημα λάρυγγα (π.χ. αλλεργία), δ. Τραυματισμός λάρυγγα, ε. Έγκαυμα αεραγωγού

18. [ΠΡΑΞΗ] Ανέφερε το πρωτόκολλο αντιμετώπισης απόφραξης αεραγωγού από ξένο σώμαΑΠΑΝΤ. : Πλησιάζουμε με ασφάλεια και εκτιμούμε τον ασθενή1.Αν ο ασθενής βήχει αποτελεσματικά, αναπνέει καλά, μας μιλάει τότε τον ενθαρρύνουμε να βήξει2.Αν δεν μπορεί να βήξει, δεν μπορεί να μιλήσει, έχει αρχίσει να χαλάει το χρώμα του δίνουμε 5 πλήξεις στην ράχη του (μεταξύ των ωμοπλατών του). Αν δεν υπάρχει αποτέλεσμα εφαρμόζουμε χειρισμό Heimlich, δηλ. 5 κοιλιακές ώσεις. Μετά επανάληψη

3.Αν ο ασθενής χάσει την συνείδηση του ξεκινάμε κανονικά βασική καρδιοπνευμονική αναζωογόνησηΣε ΠΑΙΔΙΑ άνω του ενός έτους κάνουμε τους ίδιους χειρισμούς ενώ σε ΠΑΙΔΙΑ κάτω του έτους αντί κοιλιακές ώσεις κάνουμε 5 θωρακικές συμπιέσεις. Αν το παιδί χάσει τις αισθήσεις του και υπάρχει ξένο ορατό σώμα το αφαιρούμε με το δάχτυλο

19. Σε έγκυες γυναίκες γίνεται χειρισμός Heimlich;ΑΠΑΝΤ. : Όχι. Εδώ αντί για κοιλιακές ώσεις θα κάνουμε θωρακικές συμπιέσεις. Το ίδιο μπορεί να χρειαστεί σε παχύσαρκο ασθενή.

20. [ΠΡΑΞΗ] Δείξε μας την μάσκα μη επανεισπνοής. Τι ξέρεις γι' αυτήν;ΑΠΑΝΤ. Η μάσκα χορήγησης οξυγόνου μη επανεισπνοής αν εφαρμοστεί σωστά στο πρόσωπο είναι ικανή να παρέχει μέχρι και 90% οξυγόνο στον άρρωστο (με ροή οξυγόνου μεγαλύτερη από 10 λίτρα το λεπτό). Η μάσκα είναι ίδια με την απλή μάσκα προσώπου μόνο που διαθέτει αποθηκευτικό ασκό που γεμίζει με οξυγόνο. Επίσης διαθέτει βαλβίδες που βρίσκονται στο πλάι και δεν επιτρέπουν την είσοδο αέρα από τον περιβάλλοντα χώρο. Επομένως σε κάθε εισπνοή ο ασθενής παίρνει το οξυγόνο που βρίσκεται στον αποθηκευτικό ασκό. Στην εκπνοή οι βαλβίδες αυτές ανοίγουν και ο εκπνεόμενος αέρας εξέρχεται από την μάσκα. Είναι αρκετά σημαντικά να βεβαιωθούμε ότι ο αποθηκευτικός ασκός είναι γεμάτος πριν τοποθετήσουμε τη μάσκα στο πρόσωπο του ασθενή.Είναι πολύ καλή για περιπτώσεις που χρειάζονται ψηλή περιεκτικότητα σε οξυγόνο όπως τραυματίες, καρδιολογικά περιστατικά, εγκυμοσύνη, παιδιά κ.λ.π.

21. [ΠΡΑΞΗ] Δείξε μας την μάσκα venturi και τις ρινικές κάνουλες(«γυαλάκια οξυγόνου»). Τι ξέρεις για τα παραπάνω;ΑΠΑΝΤ. 1. Η μάσκα venturi χρησιμοποιείται όταν θέλουμε να δώσουμε συγκεκριμένες συγκεκριμένες οξυγόνου στον άρρωστο π.χ. 24%, 28%, 35% κ.λ.π. αλλάζοντας διάφορα ρύγχη που υπάρχουν στην συσκευασία. Χρησιμοποιείται κυρίως σε ασθενείς με ΧΑΠ (χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια) όπου ξεκινάμε με 24% και με γνώμονα το παλμικό οξυγονόμετρο έτσι ώστε ο κορεσμός της αιμοσφαιρίνης με οξυγόνο (8ρ02) να είναι μεγαλύτερος από 90%. Στους ασθενείς αυτούς δεν δίνουμε μεγάλες πυκνότητες οξυγόνου γιατί φοβόμαστε την νάρκωση από το διοξείδιο του άνθρακα που θα επιδεινώσει την κατάσταση τους.2. Τα γυαλάκια οξυγόνου είναι καλύτερα ανεκτά από τον άρρωστο από ότι οι μάσκες και με ροές από 1-6 λίτρα οξυγόνου το λεπτό επιτυγχάνουν συγκέντρωση οξυγόνου στον εισπνεόμενο αέρα 24%-45%.

22. [ΠΡΑΞΗ] Δείξε μας το παλμικό οξυγονόμετρο. Τι ξέρεις για αυτό;ΑΠΑΝΤ.: Οι πληροφορίες που δίνει το οξύμετρο είναι α. για την περιφερικήαιμάτωση, β. για τον κορεσμό της αιμοσφαιρίνης σε οξυγόνο στις αρτηρίες, γ. για την καρδιακή συχνότητα. Ανησυχούμε ιδιαίτερα και κινητοποιούμαστε όταν ο κορεσμός της αιμοσφαιρίνης πέσει σε έναν ασθενή ειδικά σε ενήλικα κάτω από 90% και στα παιδιά κάτω από 95%.

23. Πόσο οξυγόνο περιέχει ο εκπνεόμενος αέρας;ΑΠΑΝΤ. : Περίπου 16-17%

24. Πόση ώρα θα κάνω αναρρόφηση τραχειοβρογχικών εκκρίσεων σεδιασωληνωμένο ασθενή;ΑΠΑΝΤ.: Στους ενήλικες 15-30 δευτερόλεπτα, στα παιδιά έως 10 δευτερόλεπτα και στα νήπια (παιδιά μικρότερα του 1 έτους) ως 5 δευτερόλεπτα.

3η ΕΝΟΤΗΤΑΤΡΑΥΜΑ

1. Τι θα κάνεις σε ασθενή με ρινορραγία;ΑΠΑΝΤ. : Α) Τοποθετούμε τον ασθενή σε καθιστή θέση με το κεφάλι γερμένο προς τα εμπρός, Β) Ασκούμε πίεση για τουλάχιστον 15 λεπτά και στα δύο ρουθούνια, Γ) Τοποθετούμε για γάζα 10X10cm τυλιγμένη σε ρολό κάτω από το άνω χείλος, Δ) Τοποθετούμε πάγο πάνω στην μύτη, Ε) Εάν η αιμορραγία εξακολουθεί, εκτιμούμε τον ασθενή (υποψία υποογκαιμικού shock) και φροντίζουμε για.την μεταφορά του.

2. [ΠΡΑΞΗ] Ασθενής αιμορραγεί μετά από τραυματισμό απόσπασμένο μπουκάλι στο αριστερό αντιβράχιο. Δείξε πως θααντιμετωπίσεις την αιμορραγίαΑΠΑΝΤ. Γενικά οι εξωτερικές αιμορραγίες ελέγχονται κατά σειρά προτεραιότητας με : α. Άσκηση άμεσης πίεσης με εφαρμογή γάζας πάνω στη πληγή, β. Ανύψωση του μέλους πάνω από το επίπεδο της καρδιάς, γ. Πίεση κεντρικότερα σε σημεία που εμποδίζουν τη ροή του αίματος. Κυριότερα σημεία πίεσης είναι : η μασχαλαία, η βραχιόνια, η ιγνυακή και η μηριαία αρτηρία, δ. Αν γενικά μια αιμορραγία συνδέεται με κάταγμα το άκρο πρέπει να ευθυγραμμιστεί και να τοποθετηθεί νάρθηκας (π.χ αερονάρθηκας), ε. Σε πολύ κρίσιμες καταστάσεις και σαν τελευταία μέθοδο μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε αντι-shock φόρμα (κατάγματα κάτω άκρων ή λεκάνης-Τέτοια φόρμα δεν υπάρχει στα ασθενοφόρα) ή ίσχαιμη περίδεση (tourniquet). Η ίσχαιμη περίδεση μπορεί να εφαρμοστεί είτε με χρήση αιμοστατικού επιδέσμου είτε με την τοποθέτηση πιεσόμετρου. Είναι τελική μέθοδος επιλογής γιατί μπορεί να προκαλέσει μόνιμη βλάβη σε αγγεία, νεύρα και μύες με αποτέλεσμα απώλεια του μέλους και είναι χρήσιμη σε περιπτώσεις μερικού ή πλήρους ακρωτηριασμού.

3. Διαφορά φλεβικής από αρτηριακή αιμορραγίαΑΠΑΝΤ. : Η αρτηριακή αιμορραγία χαρακτηρίζεται από την ύπαρξη ανοιχτού χρώματος κόκκινου αίματος που πετιέται σαν πίδακας ταυτόχρονα με τον σφυγμό σε αντίθεση με τη φλεβική που το αίμα είναι σκούρο και δεν πετιέται με δύναμη αλλά έχει πιο σταθερή ροή.

4. Ανάφερε μου μερικά συμπτώματα υποογκαιμικού shock π.χ. σε μιαεσωτερική αιμορραγίαΑΠΑΝΤ : 1. Αναπνοή ρηχή και γρήγορη, 2. Ταχυκαρδία και αδύναμος σφυγμός, 3. Ωχρό, κρύο και υγρό (κολλώδες) δέρμα, 4. Τα μάτια είναι θαμπά και οι κόρες μπορεί να διασταλούν και να έχουν καθυστερημένη αντίδραση στο φώς, 5. Ο ασθενής μπορεί να νιώθει ναυτία και να κάνει εμετό, 6. Ο ασθενής διψάει, είναι ανήσυχος, 7. Έχει ελαττωμένη διούρηση ενώ η πίεση του αίματος πέφτει (πρώτα ανεβαίνουν οι σφύξεις και αργότερα πέφτει η πίεση)

5. [ΠΡΑΞΗ] Δείξε μου το διαιρούμενο φορείο (ή scoop). Ποια είναι ηχρήση του;ΑΠΑΝΤ. : Το διαιρούμενο φορείο δεν θεωρείται συσκευή ακινητοποίησης του ασθενούς ούτε μεταφοράς του για μεγάλες αποστάσεις, αλλά χρήσιμη συσκευή για την μεταφορά σε μικρή απόσταση του ασθενούς από το σημείο π.χ. του ατυχήματος στο φορείο, στο στρώμα πολυτραυματία ή από φορείο σε φορείο.

6. [ΠΡΑΞΗ] Δείξε μας την μακριά σανίδα ακινητοποίησης. Ποια είναι η χρήση της;ΑΠΑΝΤ. : Η σανίδα ακινητοποίησης είναι μακριά και επίπεδη φτιαγμένη από σκληρό υλικό. Χρησιμοποιείται για α. μεταφορά ασθενή, β. ακινητοποίηση σε ύπτια θέση ασθενή με υποψία κάκωσης σπονδυλικής στήλης, γ. ακινητοποίηση σε ύπτια θέση ασθενή, με οποιοδήποτε άλλο πολλαπλό τραύμα, δ. απομάκρυνση ασθενή από επικίνδυνα σημεία.

7. [ΠΡΑΞΗ] Δείξε μου ένα αυχενικό κολάρο. Σε ποιος ασθενείςβάζεις; ΒΑΛΕ ΣΤΗΝ ΚΟΥΚΛΑΑΠΑΝΤ. : Σε ασθενείς με θετικό μηχανισμό κάκωσης αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης. Π.χ. θύματα τροχαίων, πτώσεις από ύψος, θύματα καταδύσεων σε

ρηχά νερά, θύματα ηλεκτροπληξίας, σε ασθενείς με θλαστικό τραύμα πάνω από τη κλείδα, σε κακώσεις από εκρήξεις

8. Τι προκαλεί η βλάβη της αυχενικής μοίρας της Σ.Σ; Τι τηςοσφυϊκής μοίρας της Σ.Σ;ΑΠΑΝΤ. : Βλάβη της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης μπορεί να προκαλέσει δυσχέρεια στην αναπνοή λόγω παραλύσεως του διαφράγματος, τετραπάρεση ή τετραπληγία (πάρεση ή παράλυση και των τεσσάρων άκρων) ως και θάνατο ενώ της οσφυϊκής μοίρας μπορεί να προκαλέσει παραπάρεση ή παραπληγία (πάρεση ή παράλυση των κάτω άκρων) [Πάρεση είναι η μεγάλη αδυναμία χρήσης του άκρου δηλ. «μερική παράλυση»]

9. [ΠΡΑΞΗ] Δείξε μου έναν αερονάρθηκα. Που τον χρησιμοποιούμε;ΑΠΑΝΤ.: Χρησιμοποιούνται για : Α) ακινητοποίηση καταγμάτων των άκρων, Β)έλεγχο σοβαρών αιμορραγιών, Γ) πρόληψη περαιτέρω κακώσεων των μυών, νεύρων και αγγείων, Δ) Πρόληψη τραυματισμού του δέρματος από τα άκρα του κατάγματος, Ε) μείωση του πόνου.

10. Σε ένα τροχαίο ατύχημα που έχει εμπλακεί μοτοσικλετιστής πουφοράει κράνος το αφαιρούμε ή όχι;ΑΠΑΝΤ. : Το κράνος αφαιρείται από τους διασώστες που θεωρούνται εκπαιδευμένοι στην τεχνική αφαίρεσης του. Για να βγεί χρειάζονται δύο άτομα. Δεν το βγάζουμε όταν εκ των συνθηκών δεν μπορεί να βγεί στο σημείο του ατυχήματος π.χ. όταν στο κράνος έχει ενσφηνωθεί ξένο σώμα.

11. Τα ενσφηνωμένα στο σώμα ξένα αντικείμενα (π.χ. μαχαίρια) ταβγάζουμε από τον ασθενή πριν την άφιξη μας στο νοσοκομείο;ΑΠΑΝΤ. Όχι, απλά πιέζουμε γύρω από την πληγή για ελαχιστοποίηση της αιμορραγίας. Τα ξένα αντικείμενα πρέπει να αφαιρεθούν σε ελεγχόμενες συνθήκες χειρουργείου.

12. Ποια είναι η συνηθέστερη αιτία διέγερσης σε πολυτραυματία μεκρανιοεγκεφαλική κάκωση;ΑΠΑΝΤ. Η υποξία (έλλειψη οξυγόνου στους ιστούς)

13. Τι μπορεί να έχει ένας τραυματίας με διατεταμένες φλέβες στοντράχηλο;ΑΠΑΝΤ. : Πνευμοθώρακα υπό τάση, καρδιακό επιπωματισμό, τραυματική ρήξη διαφράγματος

14. Τι καλείται πνευμοθώρακας;ΑΠΑΝΤ. : Πνευμοθώρακας καλείται η συλλογή αέρα στον υπεζοκωτικό χώρο. Τραυματισμοί στον θώρακα (π.χ. κατάγματα πλευρών) μπορεί να αποτελούν αιτία πνευμοθώρακα.

15. Τι ξέρεις για τον πνευμοθώρακα υπό τάση;ΑΠΑΝΤ. : Όταν τώρα ο αέρας μπαίνει στον υπεζωκότα αλλά υπάρχει βαλβίδα που δεν του επιτρέπει να βγει τότε δημιουργείται μια πολύ επικίνδυνη για τη ζωή του ασθενούς κατάσταση που καλείται πνευμοθώρακας υπό τάση. Χαρακτηρίζεται α) από μεγάλη αναπνευστική δυσχέρεια (δύσπνοια, ταχύπνοια, επιπόλαιη αναπνοή, εισολκή μεσοπλευρίων διαστημάτων), β) από μείωση ή εξαφάνιση του αναπνευστικού ψιθυρίσματος στην πλευρά της βλάβης, γ) από τυμπανικότητα στην επίκρουση, δ) από πόνο στο στήθος, υπόταση, ταχυκαρδία και διάταση των φλεβών του τραχήλου.Στον ασθενή που έχει πνευμοθώρακα υπό τάση δίνουμε άφθονο οξυγόνο, βάζουμε παλμικό οξυγονόμετρο και σε βαριές καταστάσεις προχωρούμε (μεγάλη δύσπνοια, πίεση μικρότερη από 90mmHg, απόν αναπνευστικό ψιθύρισμα) σε αποσυμπίεση με βελόνα. Μια βελόνα ευρέος αυλού (10-16G) εισάγεται στο πάσχον ημιθωράκιο, στο 2° μεσοπλεύριο διάστημα στην μεσοκλειδική γραμμή. Το οδηγό σημείο είναι η Λουδοβίκειος γωνία του στέρνου (δεξιά και αριστερά και λίγο πιο κάτω από αυτή ξεκινά το 2° μεσοπλεύριο διάστημα). Η βελόνα περνάει από το άνω χείλος της 3ης πλευράς γιατί πιο πάνω βρίσκονται τα αγγεία και νεύρα της 2ης πλευράς.

16. Τι ξέρεις για τον ανοιχτό πνευμοθώρακα;ΑΠΑΝΤ. : Όταν υπάρχει άνοιγμα (π.χ από πυροβολισμό) στο θωρακικό τοίχωμα μέσω του οποίου μπαινοβγαίνει αέρας τότε δημιουργείται ανοιχτός πνευμοθώρακας.

Ο ασθενής πονάει στο σημείο του τραυματισμού και έχει ρηχή - επιπόλαια αναπνοή. Στο ασθενή αυτό χορηγούμε άφθονο οξυγόνο, τοποθετούμε παλμικό οξυγονόμετρο ενώ στο άνοιγμα του θώρακα τοποθετούμε ένα τετράγωνο κομμάτι αποστειρωμένο ύφασμα (ή βαζελινούχα γάζα με επικάλυψη αποστειρωμένης γάζας) το οποίο στερεώνεται στον θώρακα μόνο από τις τρεις πλευρές του, ενώ η τέταρτη αφήνεται ελεύθερη. Ταυτόχρονα επαγρυπνούμε μήπως αναπτυχθεί υπό τάση πνευμοθώρακας καθώς και υποογκαιμία από την αιμορραγία του τραύματος.

17. [ΠΡΑΞΗ] Δείξε το γιλέκο απεγκλωβισμού. Σε ποιες περιπτώσειςδεν το χρησιμοποιώ;ΑΠΑΝΤ. : Το γιλέκο απεγκλωβισμού χρησιμοποιείται συνήθως για σταθεροποίηση της σπονδυλικής στήλης και την ακινητοποίηση ενός τραυματία με χωρίς απειλητικές για τη ζωή του κακώσεις πριν την μετακίνηση του από την καθιστή θέση (π.χ θύμα τροχαίου). Η μέθοδος αυτή απαιτεί περισσότερο από 4 λεπτά. Δεν το χρησιμοποιώ σε περίπτωση επείγοντος απεγκλωβισμού όπου δηλ. ο τόπος ενός ατυχήματος δεν είναι ασφαλής, όταν η κατάσταση του ασθενούς είναι δεν είναι σταθερή και όταν ο ασθενής αποκλείει την πρόσβαση του διασώστη σε άλλους σοβαρότερα τραυματισμένους μέσα στο όχημα.

4η ΕΝΟΤΗΤΑ ΑΡΡΥΘΜΙΕΣ – ΑΠΙΝΙΔΩΣΗ

1. Ποιοι καρδιακοί ρυθμοί μας δίνουν την ένδειξη της καρδιακήςανακοπής;ΑΠΑΝΤ. Α) Κοιλιακή μαρμαρυγή, Β) Άσφυγμη κοιλιακή ταχυκαρδία, Γ) Ασυστολία, Δ) Άσφυγμη ηλεκτρική δραστηριότητα (ή ηλεκτρομηχανικός διαχωρισμός)

2. Ορισμός ταχυκαρδίας — βραδυκαρδίαςΑΠΑΝΤ. Ταχυκαρδία καλείται η καρδιακή συχνότητα μεγαλύτερη των 100 σφύξεων το λεπτό ενώ βραδυκαρδία η καρδιακή συχνότητα η μικρότερη των 60 σφύξεων το λεπτό

3. [ΠΡΑΞΗ] Σύνδεσε το monitor στην κούκλα και άνοιξε το.ΑΠΑΝΤ. : Συνδέω τα τρία ηλεκτρόδια αρχικά στο στήθος της κούκλας. Αυτό το ηλεκτρόδιο το οποίο γράφει R το βάζω στη δεξιά κλείδα, το ηλεκτρόδιο που γράφει L στην αριστερή κλείδα ενώ το ηλεκτρόδιο που γράφει P κάτω από τη θηλή του μαστού. Στην συνέχεια ανοίγω το monitor στο ΟΝ και πατάω Lead Select για να διαλέξω μία από τις τρεις απαγωγές Ι, II ή III. Συνήθως διαλέγω αυτή που δείχνει καλύτερα το ρυθμό του αρρώστου και γενικώς προτιμούμε την απαγωγή II.

4. Γιατί προτιμούμε την απαγωγή II;ΑΠΑΝΤ. : Γιατί αυτή μας δείχνει αν υπάρχει φυσιολογικός φλεβοκομβικός ρυθμός δηλ. ένα θετικό κύμα Ρ πριν από κάθε σύμπλεγμα QRS. (αν είχαμε τη δυνατότητα να βλέπαμε και την aVR θα βλέπαμε ότι εκεί τα κύματα είναι αρνητικά).

5. [ΠΡΑΞΗ] Ο εκπαιδευτής πατάει στο μηχανάκι αρρυθμιών τοκουμπί που γράφει NORMAL SINUS (φυσιολογικός φλεβοκομβικόςρυθμός) και το δίνει στον εξεταζόμενο με την ερώτηση «πωςδιαβάζεις χοντρικά ένα ΗΚΓ;»ΑΠΑΝΤ. : Κανονικά αν υπάρχει ηλεκτροκαρδιογράφος 12 απαγωγών κοιτάω αν είναι σωστά ρυθμισμένος (η ένδειξη ρύθμισης να έχει ύψος 10 χιλιοστά) και αν έχουν βγει σωστά οι απαγωγές (δηλ. ύψος π.χ. του Ρ στην II ίσο με το άθροισμα των Ρ στην Ι και III;) Μετά : 1. Κοιτάμε την καρδιακή συγνότητα. Υπάρχει ταχυκαρδία ή βραδυκαρδία; Εδώ η καρδιακή συχνότητα είναι φυσιολογική.4.Η κολπική συχνότητα είναι ίση με την κοιλιακή συγνότητα: (δηλ. τα διαστήματα μεταξύ των Ρ κυμάτων και μεταξύ των R. κυμάτων να είναι σταθερά και ρυθμικά;)5.Ελέγχουμε τον ρυθιιό της καρδιάς. Υπάρχει φλεβοκομβικός ρυθμός; (δηλ. πριν από κάθε QRS να υπάρχει κύμα Ρ που είναι θετικό στην απαγωγή II).6.Μετράμε το διάστημα PQ (ή PR) που πρέπει να είναι κάτω από 5 μικρά τετραγωνάκια δηλ. κάτω από 0,20sec..7.Μετράμε το εύρος του QRS (φυσιολογικά είναι μικρότερο από 3 μικρά τετραγωνάκια;)8.Κοιτάμε για έμφραγμα (ανάσπαση ST, αρνητικό κύμα Τ, εμφάνιση παθολογικών κυμάτων Q)ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ : Εδώ το ΗΚΓ είναι φυσιολογικό

6. [ΠΡΑΞΗ] Δείξε μου τα επάρματα Ρ, QRS και Τ του ΗΚΓ; Τιφανερώνει το καθένα από αυτά;ΑΠΑΝΤ. : Το κύμα Ρ αντιστοιχεί στην εκπόλωση ή διέγερση των κόλπων που θα οδηγήσει σε συστολή τουςΤο κύμα QRS αντιστοιχεί στην εκπόλωση ή διέγερση των κοιλιών που θα οδηγήσει σε συστολή τους ενώ το κύμα Τ αντιστοιχεί στην επαναπόλωση (ή επαναφορά στην κατάσταση ηρεμίας) των κοιλιών.

7. [ΠΡΑΞΗ] Δίνουμε στον μαθητή ένα καρδιογράφημα και του λέμενα μας πει σε ένα σύμπλεγμα QRS ποιο είναι το Q, ποιο το R και ποιοτο S.ΑΠΑΝΤ. : Η πρώτη θετική απόκλιση του συμπλέγματος QRS καλείται έπαρμα (ή κύμα) R. Κάθε αρνητική πριν το κύμα R καλείται κύμα Q και κάθε αρνητική μετά το R καλείται κύμα S.

8. Στο χαρτί του ΗΚΓ τι φανερώνει το ύψος και τι το πλάτος κάθεμικρού τετραγώνου;ΑΠΑΝΤ. : Το ύψος κάθε μικρού τετραγώνου φανερώνει την τάση του ρεύματοςκαι το πλάτος το χρόνο. Έτσι το ύψος του μικρού τετραγώνου είναι 1mm ή 0,1 mVενώ το πλάτος του μικρού τετραγώνου είναι 1mm ή 0.04sec.

9. Πως μετράμε την καρδιακή συχνότητα σε ένα καρδιογράφημα;ΑΠΑΝΤ. : Ένας τρόπος είναι να διαιρέσουμε το 1500 με τον αριθμό των μικρώντετραγώνων που βρίσκεται μεταξύ δύο κυμάτων R. Αλλος χοντρικός τρόπος είναι να χρησιμοποιήσουμε τον κανόνα «300-150-100-75-60-50» (αναγράφεται στις σημειώσεις του φυσιολογικού ΗΚΓ).

10. Από πού ξεκινάει το ερέθισμα στην καρδιά; Περιέγραψε τηφυσιολογική διαδρομή του ερεθίσματοςΑΠΑΝΤ. : Το ερέθισμα που θα οδηγήσει σε συστολή του καρδιακού μυός και στην εξώθηση του αίματος στην περιφέρεια που θα γίνει αντιληπτή ως σφυγμός ξεκινά από τον φλεβόκομβο που παριστά τον κύριο βηματοδότη της καρδιάς αφού αποτελεί το πρωτεύον κέντρο παραγωγής διεγέρσεων (60-80 ερεθίσματα το λεπτό). Από εδώ η διέγερση θα μεταδοθεί στους κόλπους και θα φτάσει στον κολποκοιλιακό κόμβο που παριστά το δεύτερο κέντρο παραγωγής των διεγέρσεων (40-60 ερεθίσματα το λεπτό) και αναλαμβάνει συνήθως λειτουργία όταν δεν μπορεί να δουλέψει ο φλεβόκομβος. Από εδώ το ερέθισμα θα φτάσει στο δεμάτιο του His που διαιρείται σε δύο σκέλη, στο δεξιό και αριστερό σκέλος του δεματίου και τελικά το ερέθισμα θα φτάσει στις ίνες του Purkinje (βρίσκονται στο μυοκάρδιο των κοιλιών) και θα προκαλέσει τη συστολή τους που γίνεται αντιληπτή ως σφυγμός.

11. Περιέγραψε μου με λίγα λόγια την ανατομία της καρδιάςΑΠΑΝΤ.: Αποτελείται από δύο κόλπους (δεξιό και αριστερό) και δύο κοιλίες (δεξιά και αριστερή). Μεταξύ δεξιού κόλπου και δεξιάς κοιλίας υπάρχει η τριγλώχινα βαλβίδα ενώ μεταξύ αριστερού κόλπου και αριστερής κοιλίας υπάρχει η μιτροειδής βαλβίδα. Το φλεβικό αίμα του σώματος καταλήγει στον δεξιό κόλπο και από εκεί στη δεξιά κοιλία. Από εδώ ξεκινάει η πνευμονική αρτηρία που θα πάει στους πνεύμονες,θα διακλαδιστεί στα πνευμονικά τριχοειδή όπου το φλεβικό αίμα θα πάρει οξυγόνο και θα αποβάλλει διοξείδιο του άνθρακα και έτσι θα προκύψει αρτηριακό αίμα που μέσω των πνευμονικών φλεβών θα φτάσει στον αριστερό κόλπο. Από εκεί το αίμα πάει στην αριστερή κοιλία και φεύγει στο σώμα με την αορτή.

12. Σε ένα κλασσικό ΗΚΓ πόσες απαγωγές βγάζουμε συνήθως;Ονόμασε τις;ΑΠΑΝΤ. Συνήθως βγάζουμε 12 απαγωγές. Τις τρεις κλασσικές απαγωγές των άκρων (Ι, II και III), τις τρεις ενισχυμένες μονοπολικές απαγωγές των άκρων (aVR, aVL και aVF) και τις έξι προκάρδιες απαγωγές (V1, V2, V3, V4, V5 και V6).

13. [ΠΡΑΞΗ] Ο εκπαιδευτής πατάει στο μηχανάκι αρρυθμιών τοκουμπί SINUS BRAD. (φλεβοκομβική βραδυκαρδία) έχοντας τοmonitor στην απαγωγή II. Ρωτάει τον μαθητή τι βλέπει. Αν το βρεινα πει αίτια, συμπτώματα, θεραπεία.ΑΠΑΝΤ. : Ο ρυθμός είναι φλεβοκομβικός γιατί στην απαγωγή II το κύμα Ρ είναι θετικό και πριν από κάθε QRS υπάρχει κύμα Ρ. Υπάρχει βραδυκαρδία γιατί η συχνότητα είναι μικρότερη των 60 σφύξεων το λεπτό. Το διάστημα PQ και το κύμα QRS έχουν φυσιολογική διάρκεια άρα υπάρχει φυσιολογική αγωγή του ερεθίσματος. Από τα παραπάνω φαίνεται ότι έχουμε φλεβοκομβική βραδυκαρδία.Αυτή φυσιολογικά εμφανίζεται σε εξασκημένους αθλητές, στον ύπνο, στην εγκυμοσύνη ενώ άλλα αίτια είναι το έμφραγμα, τα φάρμακα (π.χ. μορφίνη), η αύξηση της ενδοκράνιας πίεσης (που μπορεί η βραδυκαρδία να συνδυάζεται με αύξηση της ενδοκράνιας πίεσης π.χ. σε κρανιοεγκεφαλική κάκωση), ο υποθυρεοειδισμός, υποξία σε μικρά παιδιά κ.λπ.Μπορεί να μην προκαλεί συμπτώματα. Αλλιώς μπορεί να προκαλεί υπόταση, ζάλη, λιποθυμία. Δίνουμε οξυγόνο, ελέγχουμε τον άρρωστο με Α,Β,C,D και αν έχει συμπτώματα ή αν έχουν πέσει οι σφύξεις κάτω από 50 και κατόπιν οδηγιών του γιατρού του κέντρου χορηγούμε ατροπίνη ενδοφλέβια που θεωρείται φάρμακο εκλογής.

14. [ΠΡΑΞΗ] Ο εκπαιδευτής πατάει στο μηχανάκι αρρυθμιών τοκουμπί SINUS TACH. (φλεβοκομβική ταχυκαρδία) έχοντας το

monitor στην απαγωγή II. Ρωτάει τον μαθητή τι βλέπει. Αν το βρεινα πει αίτια, συμπτώματα, θεραπεία.ΑΠΑΝΤ. : Ο ρυθμός είναι φλεβοκομβικός γιατί στην απαγωγή II το κύμα Ρ είναι θετικό και πριν από κάθε QRS υπάρχει κύμα Ρ. Υπάρχει ταχυκαρδία γιατί η συχνότητα είναι μεγαλύτερη των 100 σφύξεων το λεπτό. Το διάστημα PQ και το κύμα QRS έχουν φυσιολογική διάρκεια άρα υπάρχει φυσιολογική αγωγή του ερεθίσματος. Από τα παραπάνω φαίνεται ότι έχουμε φλεβοκομβική ταχυκαρδία.Αίτια είναι άγχος, σωματική κόπωση, τσιγάρα, καφές, ποτά, φυσιολογικά στα παιδιά, σε έμφραγμα του μυοκαρδίου, σε shock, σε υποξία, σε πυρετό, σε υπερθυρεοειδισμό κ.λ.π. Εκτιμούμε τον ασθενή με Α,Β,C,D και σε φυσιολογικές καταστάσεις δεν κάνουμε κάτι ενώ στις παθολογικές εξαρτάται από το αίτιο π.χ. σε shock η χορήγηση υγρών.

15. [ΠΡΑΞΗ] Ο εκπαιδευτής πατάει στο μηχανάκι αρρυθμιών τοκουμπί ATR. FLUTTER (Κολπικός πτερυγισμός) έχοντας το monitorστην απαγωγή II. Ρωτάει τον μαθητή τι βλέπει. Αν το βρει να πει αίτια, συμπτώματα, θεραπεία.ΑΠΑΝΤ. : Εδώ βλέπουμε κανονικά κύματα (2Κ.8 αλλά πριν από αυτά βλέπουμε κύματα πριονωτά που οδηγούν στο συμπέρασμα ότι έχουμε κολπικό πτερυνισμό. Είναι έκτοπη κολπική ταχυκαρδία με κολπική συχνότητα 250-350 το λεπτό. Οφείλεται σε στεφανιαία νόσο, στένωση μιτροειδούς, υπερθυρεοειδισμό κ.λ.π. Εκτιμούμε τον άρρωστο με Α,Β,Ο,ϋ, δίνουμε οξυγόνο και διακομίζουμε στο νοσοκομείο. Η θεραπεία γίνεται συνήθως με φάρμακα ενώ μπορεί να αναταχθεί με συγχρονισμένη καρδιομετατροπή (25-50Ιου1β5) δηλ. η απινίδωση δεν δίνεται στην τρωτή περίοδο του καρδιακού κύκλου.

16. [ΠΡΑΞΗ] Ο εκπαιδευτής πατάει στο μηχανάκι αρρυθμιών τοκουμπί PVC ή UNIF. PVC (έκτακτες κοιλιακές συστολές) έχονταςτο monitor στην απαγωγή Π. Ρωτάει τον μαθητή τι βλέπει. Αν τοβρει να πει αίτια, συμπτώματα, θεραπεία.ΑΠΑΝΤ. : Εδώ βλέπουμε συμπλέγματα QRS με ανώμαλη εμφάνιση (διάρκεια μεγαλύτερη από 0,12sec. δηλ. μεγαλύτερο από τρία μικρά τετραγωνάκια) που εμφανίζονται πρόωρα δηλ. νωρίτερα από ότι θα περιμέναμε. Δεν έχουν κύματα Ρ και το κύμα Τ έχει αντίθετη κατεύθυνση από το QRS.Εδώ έχουμε έκτακτες ή πρώιμες κοιλιακές συστολές, που παράγονται από ένα έκτοπο κέντρο που βρίσκεται σε κάποιο σημείο των κοιλιών και μπορεί να εμφανίζονται σποραδικά σε υγιείς ανθρώπους αλλά μπορεί να οφείλονται και σε παθολογικά αίτια.Εκτιμούμε τον άρρωστο με Α,Β,C,D, βάζουμε οξυγόνο, ορό και έχουμε το νου μας στις παρακάτω επικίνδυνες κοιλιακές έκτακτες συστολές (κριτήρια βαρύτητας):1.όταν είναι πολυεστιακές (δηλ. εμφανίζονται στην ίδια απαγωγή έκτακτες κοιλιακές συστολές διαφορετικής μορφολογίας από διαφορετική εστία στις κοιλίες),2.όταν είναι περισσότερες από 5 το λεπτό.3.όταν εμφανίζονται κατά ριπές (περισσότερες από 3 μαζί διαδοχικά),4.όταν έχουν τη μορφή διδυμίας (1 φυσιολογική - 1 έκτακτη), τριδυμίας (2φυσιολογικές -1 έκτακτη)5.όταν είναι πολύ ευρείες (μεγαλύτερες των 0,16sec.)6.όταν το T της επόμενης φυσιολογικής συστολής είναι αρνητικό7.όταν εμφανίζουν το φαινόμενο R on T δηλ. όταν πέφτουν πολύ κοντά ή επάνω στο T της προηγούμενης φυσιολογικής συστολής (δηλ. στην τρωτή περίοδο), κ.λ.π.Αν τις παραπάνω περιπτώσεις δεν τις προσέξουμε μπορεί οι έκτακτες κοιλιακές συστολές να οδηγήσουν σε κοιλιακή ταχυκαρδία ή/και σε κοιλιακή μαρμαρυγή άρα σε ανακοπή.

17. Ποιο είναι το φάρμακο εκλογής στις επικίνδυνες κοιλιακέςέκτακτες;ΑΠΑΝΤ. : Η αμιοδαρόνη και κατά δεύτερο λόγο η ξυλοκαίνη.

18. [ΠΡΑΞΗ] Ο εκπαιδευτής πατάει στο μηχανάκι αρρυθμιών τοκουμπί MULTIF. PVC (πολυεστιακές έκτακτες κοιλιακές συστολές)έχοντας το moniotr στην απαγωγή II. Ρωτάει τον μαθητή τι βλέπει.ΑΠΑΝΤ.: Πολυεστιακές έκτακτες κοιλιακές συστολές

19. [ΠΡΑΞΗ] Ο εκπαιδευτής πατάει στο μηχανάκι αρρυθμιών τοκουμπί COUPL. PVC (ζεύγος έκτακτων κοιλιακών συστολών)

έχοντας το monitor στην απαγωγή II. Ρωτάει τον μαθητή τι βλέπει.Ποια η διαφορά από τη διδυμία;ΑΠΑΝΤ. : Ζεύγος κοιλιακών έκτακτων συστολών. Στο ζεύγος οι έκτακτες κοιλιακές εμφανίζονται δύο μαζί ενώ στη διδυμία εμφανίζεται μία φυσιολογική - μίαέκτακτη

20. [ΠΡΑΞΗ] Ο εκπαιδευτής πατάει στο μηχανάκι αρρυθμιών τοκουμπί «R on T» (φαινόμενο R on T ) έχοντας το monitor στηναπαγωγήII. Ρωτάει τον μαθητή τι βλέπει, (θεωρείται δύσκολη ερώτηση)ΑΠΑΝΤ. Φαινόμενο R on T.

21. [ΠΡΑΞΗ] Ο εκπαιδευτής πατάει στο μηχανάκι αρρυθμιών τοκουμπί VF FINE ή VF COARSE (κοιλιακή μαρμαρυγή). Ρωτάει τονμαθητή τι βλέπει.ΑΠΑΝΤ. : Κοιλιακή μαρμαρυγή. Εδώ δεν υπάρχει σφυγμός γιατί στις κοιλίες υπάρχουν πάρα πολλά ρεύματα με αποτέλεσμα αυτές να κινούνται με χαοτικό ρυθμό σαν «ζελέ» και να μην μπορούν να συσπαστούν φυσιολογικά. Είναι θανατηφόρος αρρυθμία έχουμε δηλ. καρδιοαναπνευστική ανακοπή και πρέπει να προβούμε σε καρδιοπνευμονική αναζωογόνηση και απινίδωση ενώ μπορεί να χρειαστούν και φάρμακα όπως αδρεναλίνη.

22. [ΠΡΑΞΗ] Ο εκπαιδευτής πατάει στο μηχανάκι αρρυθμιών τοκουμπί VENTR. TACH. (κοιλιακή ταχυκαρδία). Ρωτάει τον μαθητήτι βλέπει.ΑΠΑΝΤ. : Κοιλιακή ταχυκαρδία. Εδώ μπορεί να υπάρχει σφυγμός οπότε μιλούμε για σφυγμική κοιλιακή ταχυκαρδία όπου εκτιμούμε τον ασθενή με Α,Β,C,D, δίνουμε οξυγόνο και μεταφέρουμε γρήγορα στο νοσοκομείο.Μπορεί όμως να μην υπάρχει σφυγμός οπότε έχουμε την άσφυγμη κοιλιακή ταχυκαρδία. Αφού δεν υπάρχει σφυγμός υπάρχει ανακοπή και άρα επεμβαίνουμε όπως και στην κοιλιακή μαρμαρυγή.

23. [ΠΡΑΞΗ] Ο εκπαιδευτής πατάει στο μηχανάκι αρρυθμιών τοκουμπί ASYST. (κοιλιακή ασυστολία). Ρωτάει τον μαθητή τι βλέπει.ΑΠΑΝΤ. : Κοιλιακή ασυστολία. Εδώ δεν υπάρχει σφυγμός άρα έχουμε ανακοπή. Εδώ κάνουμε καρδιοπνευμονική αναζωογόνηση ενώ η απινίδωση δεν προσφέρει.

24. [ΠΡΑΞΗ] Ο εκπαιδευτής πατάει στο μηχανάκι αρρυθμιών τοκουμπί ATR. FIB. SLOW (κολπική μαρμαρυγή) έχοντας το monitorστην απαγωγή II λέγοντας στον μαθητή ότι παραλαμβάνει ασθενή μεεντελώς άρρυθμο σφυγμό. Ρωτάει τον μαθητή τι βλέπει. Αν το βρεινα πει αίτια, συμπτώματα, θεραπεία.ΑΠΑΝΤ. : Εδώ τα QRS είναι φυσιολογικά σε εύρος αλλά εντελώς άρρυθμα. Μεταξύ των QRS δεν υπάρχουν κανονικά κύματα Ρ αλλά υπάρχει μια ανώμαλη κυματοειδή γραμμή Εδώ έχουμε Κολπική μαρμαρυγή που οφείλεται σεστεφανιαία νόσο, υπερτασική καρδιοπάθεια, υπερθυρεοειδισμό κ.λ.π. Εκτιμούμε τον ασθενή με Α,Β,C,D, δίνουμε οξυγόνο, βάζουμε ορό και μεταφέρουμε γρήγορα στο νοσοκομείο. Την φοβόμαστε γιατί μπορεί να προκαλέσει πνευμονικό οίδημα, στηθάγχη, ζάλη, λιποθυμία αλλά και αγγειακά εγκεφαλικά, αρτηριακές εμβολές στα άκρα λόγω ανάπτυξης θρόμβων μέσα στους κόλπους. Να θυμόμαστε ότι οι άρρωστοι που έχουν καιρό την κολπική μαρμαρυγή μπορεί να παίρνουν και αντιπηκτικά.

25. Σε ποιες θανατηφόρες αρρυθμίες θα κάνω μόνο συμπιέσεις καιεμφυσήσεις και σε ποιες απινίδωση μαζί με συμπιέσεις καιεμφυσήσεις;ΑΠΑΝΤ. Συμπιέσεις και εμφυσήσεις θα κάνω στην ΚΟΙΛΙΑΚΗ ΑΣΥΣΤΟΛΙΑ και στην ΑΣΦΥΓΜΗ ΗΛΕΚΤΡΙΚΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ ενώ απινίδωση μαζί με συμπιέσεις και εμφυσήσεις στην ΚΟΙΛΙΑΚΗ ΜΑΡΜΑΡΥΓΗ και στην ΑΣΦΥΓΜΗ ΚΟΙΛΙΑΚΗ ΤΑΧΥΚΑΡΔΙΑ

26. Ποιο είναι το συχνότερα χορηγούμενα φάρμακο σε περίπτωσηκαρδιακής ανακοπής;ΑΠΑΝΤ. Η αδρεναλίνη

27. Ποια είναι η αρχική σας επιλογή σε .Ιουΐεβ κατά την απινίδωσησε α. ενήλικα και β. παιδίΑΠΑΝΤ. Α. Σε ενήλικα αν ο απινιδωτής είναι μονοφασικός δίνουμε απευθείας

360joules ενώ αν είναι διφασικός όπως είναι οι αυτόματοι απινιδιστές τότε ανάλογα με την κατασκευάστρια εταιρεία δίνουμε 200joules-360joulesΒ. Σε παιδί δίνουμε 4joules/kg βάρους.

28. Να αναφέρετε ποια είναι η χρήση του Αυτόματου ΕξωτερικούΑπινιδωτή (AED)ΑΠΑΝΤ. : Αυτοί είναι απινιδωτές που είναι φορητοί και έχουν τη δυνατότητα να διοχετεύουν ηλεκτρικό σοκ όταν χρειάζεται. Χρησιμοποιούνται σε ασθενείς που δεν αντιδρούν και δεν έχουν σημεία ζωής.Από την στιγμή ενεργοποίησης τους έχουν φωνητικές οδηγίες που καθοδηγούν τον χρήστη. Έχουν τις εξής δυνατότητες :Ανάλυση και αναγνώριση του καρδιακού ρυθμούΧορήγηση ηλεκτρικού σοκ, αν ο ρυθμός είναι απινιδώσιμοςΣυνεχή εκτίμηση του καρδιακού ρυθμού, ανά τακτά χρονικά διαστήματα Συνήθως τον χρησιμοποιούμε σε ηλικίες άνω των 8 ετών. Από 1-8 ετώνακολουθούμε τις εντολές της κατασκευάστριας εταιρείας. Κάτω από 1 έτους δεν συνιστάται αυτόματη απινίδωση

29. Τι πρέπει να προσέχω όταν επιχειρήσω απινίδωση;ΑΠΑΝΤ : Να μην ακουμπάω το θύμα, να μην αφήνω άλλους να το ακουμπήσουν, η πηγή χορήγησης οξυγόνου να είναι κλειστή ή σε απόσταση μεγαλύτερη του 1 μέτρου, να αφαιρούμε τα αυτοκόλλητα νιτρογλυκερίνης που μπορεί να υπάρχουν στο στήθος μερικών ασθενών, να μην υπάρχουν νερά στο σημείο και να απινιδώνω μακριά από εμφυτεύσιμους βηματοδότες. Ακόμα, με τις καινούριες κατευθυντήριες οδηγίες μετά από ένα σοκ απινίδωσης θα πρέπει να κάνω 2 λεπτά καρδιοπνευμονική αναζωογόνηση και μετά να ελέγξω για ζωτικά σημεία.

30 . Αναφέρετε χαρακτηριστικά πόνου που προέρχεται από έμφραγματου μυοκαρδίουΑΠΑΝΤ, : α. συσφικτικός πόνος στον κέντρο του στήθους (οπισθοστερνικός)β. ο πόνος αντανακλά στο επιγάστριο, λαιμό, σαγόνι, πλάτη, αρ. βραχίοναγ. διαρκεί πάνω από 20 λεπτά και δεν υποχωρεί με υπογλώσσια νιτρώδη ήανάπαυσηδ. συνοδεύεται από εφίδρωση, ωχρότητα, δυσφορία, αίσθημα αιφνίδιου θανάτου

31. Πως εμφανίζεται το κατώτερο έμφραγμα του μυοκαρδίου στοΗΚΓ;ΑΠΑΝΤ. : Ένα έμφραγμα στην κάτω επιφάνεια της καρδιάς προκαλεί την εμφάνιση κυμάτων P στις απαγωγές που βλέπουν την καρδιά από κάτω, δηλ. Στις II, III και aVF. Ακόμα μπορεί να δούμε ανάσπαση του διαστήματος SΤ και μετά αναστροφή του κύματος Τ.

32. Πως εμφανίζεται το πρόσθιο έμφραγμα του μυοκαρδίου στοΗΚΓ;ΑΠΑΝΤ. : Ένα έμφραγμα του πρόσθιου τοιχώματος της αριστερής κοιλίας προκαλεί την εμφάνιση κύματος Q στις απαγωγές που βλέπουν την καρδιά από εμπρός δηλ. στις V2, V3, V4 V5. Ακόμα μπορεί να δούμε ανάσπαση του διαστήματος ST και μετά αναστροφή του κύματος Τ.

33. Πως εμφανίζεται το πλάγιο έμφραγμα του μυοκαρδίου στο ΗΚΓ;ΑΠΑΝΤ. : Ένα έμφραγμα στην πλάγια επιφάνεια της καρδιάς προκαλεί τηνεμφάνιση κυμάτων Q στις απαγωγές που βλέπουν προς την πλάγια επιφάνεια της καρδιάς δηλ. στις Ι, aVL και V5 - V6. Ακόμα μπορεί να δούμε ανάσπαση του διαστήματος δΤ και μετά αναστροφή του κύματος Τ.

34. [ΠΡΑΞΗ] Ο εκπαιδευτής πατάει στο μηχανάκι αρρυθμιών τοκουπί ST ELEV. (ανύψωση του SΤ). Αν δεν υπάρχει τέτοιο κουμπίδίνει στον μαθητή χαρτάκι ΗΚΓ με αυτή την διαταραχή. Ρωτάμε τονμαθητή τι βλέπει, ορισμένα αίτια και αν θα πρέπει να κινητοποιηθείόταν το δειΑΠΑΝΤ. : Είναι ανάσπαση (ή ανύψωση) του διαστήματος ST {πάνω από 1mm (ή 1 κουτάκι) από την ισοηλεκτρική γραμμή που είναι το φυσιολογικό} και μπορεί να οφείλεται σε 1. σε διατοιχωματικό έμφραγμα του μυοκαρδίου, 2. σε στηθάγχη

Prinzmetal, 3. σε οξεία περικαρδίτιδα, 4. σε κοιλιακό ανεύρυσμα (επιπλοκή του εμφράγματος με δημιουργία ανευρύσματος στην κοιλία της καρδιάς), 5. σε μερικές περιπτώσεις και σε νεαρά άτομα εμφανίζεται ως φυσιολογική εικόνα πρώιμης επαναπόλωσης.Πάντα κινητοποιούμαστε όταν βλέπουμε αυτή την εικόνα λόγω του φόβου εμφράγματος. Εκτιμούμε τον ασθενή με Α,Β,C,D, χορηγούμε οξυγόνο, βάζουμε ορό και διακομίζουμε γρήγορα στο νοσοκομείο.

35. [ΠΡΑΞΗ] Ο εκπαιδευτής πατάει στο μηχανάκι αρρυθμιών τοκουπί ST DEPR. (κατάσπαση του ST). Αν δεν υπάρχει τέτοιο κουμπίδίνει στον μαθητή χαρτάκι ΗΚΓ με αυτή την διαταραχή. Ρωτάμε τονμαθητή τι βλέπει, ορισμένα αίτια και αν θα πρέπει να κινητοποιηθείόταν το δειΑΠΑΝΤ. Είναι κατάσπαση (ή πτώση) του ST κάτω από 1mm που είναι το φυσιολογικό. Μερικά αίτια μπορεί να είναι:1. Στηθάγχη, 2. υπενδοκάρδιο έμφραγμα, 3. Επίδραση δακτυλίτιδας (φάρμακο που δίνεται π.χ. σε κολπική μαρμαρυγή), 4. Υποκαλιαιμία κ.λ.π. Πάλι κινητοποιούμαστε λόγω του φόβου της εμφάνισης εμφράγματος.

36. [ΠΡΑΞΗ] Ο εκπαιδευτής πατάει στο μηχανάκι αρρυθμιών τοκουπί VVI-PACEM. (εικόνα βηματοδότη). Ρωτάει τον μαθητή τιβλέπειΑΠΑΝΤ.: Εικόνα βηματοδότη με τα χαρακτηριστικά spikes.

37. Τι γνωρίζεις για το φαινόμενο της Άσφυγμης ΗλεκτρικήςΔραστηριότητας;ΑΠΑΝΤ. : Είναι το φαινόμενο της ύπαρξης ηλεκτρικής δραστηριότητας της καρδιάς με τον άρρωστο όμως να μην έχει αναπνοή και σφυγμό δηλ. να βρίσκεται σε καρδιακή ανακοπή. Επομένως στην άσφυγμη ηλεκτρική δραστηριότητα (παλιά λεγόταν Ηλεκτρομηχανικός Διαχωρισμός) το ΗΚΓ εμφανίζει οργανωμένη δραστηριότητα έως και να είναι φυσιολογικό και όμως ο άρρωστος να βρίσκεται σε ανακοπή. Αίτια είναι ο καρδιακός επιπωματισμός, ο πνευμοθώρακας υπό τάση, η μαζική πνευμονική εμβολή, εκτεταμένο έμφραγμα, βαριά υποογκαιμία κ.λ.π.Προχωρούμε σε συμπιέσεις και εμφυσήσεις και προσπαθούμε να αντιμετωπίσουμε την πιθανή αιτία.

5η ΕΝΟΤΗΤΑΓΕΝΙΚΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ

1. Πες μου το αντίδοτοα. των οπιούχων (π.χ. μορφίνης)β. των βενζοδιαζεπινών (π.χ. διαζεπάμης ή stedon)ΑΠΑΝΤ.: α. Αντίδοτο των οπιούχων είναι η ναλοξόνη (Narcan) [0.4mg ναλοξόνης σε 9ml φυσιολογικού ορού που το δίνουμε αργά ενδοφλεβίως μέχρι οι αναπνοές να επανέλθουν σε φυσιολογικό επίπεδο αφού η λήψη ναρκωτικών προκαλεί βραδύπνοια έως και αναπνευστική καταστολή και επομένως καρδιοαναπνευστική ανακοπή]β. των βενζοδιαζεπινών είναι η φλουμαζενίλη (Anexate) [0.2mg ενδοφλέβια και επανάληψη 0.1mg κάθε λεπτό μέχρι 1mg]

2. Σε μια βαριά αλλεργική αντίδραση (αναφυλακτικό shock, έντονηδύσπνοια κ.λ.π.) ποιο είναι το φάρμακο εκλογής; Ποια άλλα φάρμακαθα χρησιμοποιούσες στη συνέχεια ή σε ελαφρότερες περιπτώσειςαλλεργίας;ΑΠΑΝΤ, Φάρμακο εκλογής είναι η αδρεναλίνη (κατά προτίμηση ενδομυϊκά ή αν έχω βάλει ορό ενδοφλέβια). Βέβαια θα πρέπει να χορηγούμε οξυγόνο και να προσπαθήσουμε να βάλουμε φλεβοκαθετήρα για χορήγηση υγρών (Ringer Lactate ή Φυσιολογικό ορό) . Άλλα φάρμακα που θα χρησιμοποιούσα μετά ή σε ελαφρότερες περιπτώσεις αλλεργίας θα ήταν η κορτιζόνη καθώς και αντιισταμινικά του τύπου των Η1 αποκλειστών (π.χ. Fenistyl) και των Η2 αποκλειστών (π.χ ρανιτιδίνη ή Zantac).

3. Ποια είδη shock γνωρίζεις;ΑΠΑΝΤ.: Το υποογκαιμικό shock (π.χ. από εσωτερική αιμορραγία, εγκαύματα κ.λ,π.), το αναφυλακτικό shock (π.χ. από τσίμπημα μέλισσας), το καρδιογενές shock (π.χ. από έμφραγμα του μυοκαρδίου), το νευρογενές shock (π.χ. από τραυματισμό της σπονδυλικής στήλης) και το σηπτικό shock (π.χ. από λοίμωξη)

4. Τι ΔΕΝ κάνουμε στην αντιμετώπιση ασθενούς με τσίμπημα(δήγμα) φιδιού;ΑΠΑΝΤ. : ΔΕΝ τοποθετούμε κρύα επιθέματα ΔΕΝ χαράζουμε ΔΕΝ απομυζούμεΔΕΝ εφαρμόζουμε ελαστικό επίδεσμο Τελικά ηρεμούμε τον ασθενή, ακινητοποιούμε το μέλος που τσιμπήθηκε, εκτιμούμε και αντιμετωπίζουμε τον ασθενή με Α,Β,C,D,E (χορήγηση οξυγόνου, υγρών) και κατευθυνόμαστε γρήγορα στο νοσοκομείο.

5. Αν ένας άρρωστος στο ασθενοφόρο θέλει να πιει νερό θα τουδώσουμε;ΑΠΑΝΤ. : Αποφεύγουμε τη χορήγηση υγρών από το στόμα

6. Τι γνωρίζεις για το Πνευμονικό Οίδημα. Ποιοι χειρισμοί θα πρέπεινα γίνουν στο οξύ πνευμονικό οίδημα;ΑΠΑΝΤ. : Πνευμονικό οίδημα είναι η ανώμαλη συλλογή υγρού στους πνεύμονες που οφείλεται συνήθως σε καρδιακή ανεπάρκεια (έμφραγμα, υπέρταση, βαλβιδοπάθεια, υπερφόρτωση με υγρά κ.λ.π) αλλά μπορεί να εμφανιστεί και από χρήση ναρκωτικών ουσιών, σε σηπτικές καταστάσεις, σε εκτεταμένα εγκαύματα κ.λ.π.Συμπτώματα του πνευμονικού οιδήματος είναι η ταχύπνοια, δύσπνοια, κυάνωση, βήχας, αφρώδη πτύελα, ιδρώτας, ταχυκαρδία ενώ αν βάλουμε στηθοσκόπιο στο θώρακα θα ακούσουμε διάφορους ρόγχους. Οι χειρισμοί που θα πρέπει να γίνουν είναι:α. Έλεγχος Α,Β,C,D, β. Ο ασθενής θα πρέπει να καθίσει σε καθιστή θέση στο φορείο, γ. Χορηγούμε οξυγόνο, δ. Ενδοφλέβια γραμμή, ε. Έλεγχος σφυγμού, αρτηριακής πίεσης, 8ρ02, ΗΚΓφήματος, στ. Νιτρώδη αν η αρτηριακή πίεση είναι μεγαλύτερη των 100mmHg, ζ. Μορφίνη i.v., η. φουροσεμίδη (Lassix) 40mg i.v.

7. [ΠΡΑΞΗ] Που κάνουμε ενδομυϊκές ενέσεις. Πες μου την τεχνικήΑΠΑΝΤ. Μπορούμε να κάνουμε στο άνω-έξω τεταρτημόριο του γλουτού, στοδελτοειδή μυ στον βραχίονα, στην έξω επιφάνεια του μηρού.Ετοιμάζουμε το φάρμακο, εντοπίζουμε και απολυμαίνουμε με οινόπνευμα το σημείο που θα κάνουμε την ένεση, εισάγουμε τη βελόνα (π.χ. κάθετα στο γλουτό), αναρροφούμε (για τη περίπτωση που έχουμε τρυπήσει κάποιο μικρό αγγείο οπότε δοκιμάζουμε σε άλλο σημείο) και κάνουμε την έγχυση. Τραβάμε τη βελόνα και

πιέζουμε με στεγνό βαμβάκι.

8. Αναφέρετε αίτια θωρακικού πόνουΑΠΑΝΤ. : Πνευμοθώρακας, πνευμονική εμβολή, στηθάγχη, οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου, οισοφαγίτιδα, πνευμονία, πλευρίτιδα, έρπητας ζωστήρας, ρήξη διαχωριστικού ανευρύσματος της αορτής.

9. Από τι κινδυνεύει ο μεθυσμένος ασθενής κατά την μεταφορά;ΑΠΑΝΤ. Κινδυνεύει από εισρόφηση (γι' αυτό στο φορείο τον τοποθετούμε σεθέση ασφαλείας) και από υποθερμία (τον κρατάμε ζεστό).

10. [ΠΡΑΞΗ] Δείξε μου που βρίσκεται το συκώτι (ήπαρ), ο σπλήνας,το υπογάστριο, το επιγάστριο, ο δεξιός λαγόνιος βόθροςΑΠΑΝΤ. Το ήπαρ βρίσκεται στο δεξιό υποχόνδριο, ο σπλήνας στο αριστερό υποχόνδριο. Στο δεξιό λαγόνιο βόθρο εντοπίζεται ο πόνος της σκωληκοειδούς απόφυσης (και περιομφαλικά από αντανάκλαση).

11. Φτάνοντας στο σημείο του ατυχήματος βρίσκεις δύο θύματα. Τοένα έχει βαριά κρανιοεγκεφαλική κάκωση με κλίμακα Γλασκώβης 4ενώ το άλλο είναι συγχυτικό με ταχυσφυγμία, ταχύπνοια, ωχρό,ψυχρό και ιδρωμένο δέρμα, και πόνο στην κοιλιά. Το ασθενοφόροσου έχει τη δυνατότητα να πάρει έναν ασθενή. Ποιον ασθενή θαέπαιρνες από τους δύο; Γιατί;ΑΠΑΝΤ : Θα έπαιρνα το δεύτερο ασθενή που εμφανίζει σημεία πιθανής εσωτερικής αιμορραγίας και θα τον διεκόμιζα γρήγορα στο νοσοκομείο. Αν έπαιρνα τον σε βαρύτερη κατάσταση πρώτο άρρωστο τότε μπορεί να πέθαινε τόσο αυτός λόγω της βαριάς κρανιοεγκεφαλικής κάκωσης του τόσο και ο δεύτερος λόγω καθυστέρησης εισόδου του στο χειρουργείο.

12. Που βρίσκεται το αναπνευστικό κέντρο; Να μας πεις τα κύριαερεθίσματα διέγερσης του αναπνευστικού κέντρου;ΑΠΑΝΤ. : Το αναπνευστικό κέντρο βρίσκεται στον εγκέφαλο και πιο συγκεκριμένα στον προμήκη μυελό (είναι η προς τα πάνω συνέχεια του νωτιαίου μυελού της σπονδυλικής στήλης). Τα κύρια ερεθίσματα διέγερσης του είναι:α. Η αύξηση του διοξειδίου του άνθρακα στο αίμα (υπερκαπνία) και β. Η χαμηλή συγκέντρωση του οξυγόνου στο αίμα (υποξαιμία)

13. Ποιος είναι ο κύριος μυς της αναπνοής;ΑΠΑΝΤ. Είναι το διάφραγμα (χωρίζει τη θωρακική από την κοιλιακή κοιλότητα) που νευρώνεται από το φρενικό νεύρο (κλάδος του αυχενικού πλέγματος που προέρχεται από νεύρα που εκφύονται από τον 2° έως 5° αυχενικό σπόνδυλο). Γι' αυτό και βλάβες της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης μπορεί να προκαλέσουν αναπνευστική δυσχέρεια

14. [ΠΡΑΞΗ] Δείξε μου τον βραχίονα, το αντιβράχιο, τον μηρό, τηνκλείδα, τις ωμοπλάτες και το στέρνο. Από ποια οστά αποτελείται τοαντιβράχιο;ΑΠΑΝΤ. Από την κερκίδα (προς τον αντίχειρα) και την ωλένη (προς το μικρό δάκτυλο)

15. Όταν δέχεστε κλήση για τροχαίο ατύχημα ποιες θα πρέπει ναείναι οι πρώτες ερωτήσεις που θα κάνετε στον καλούντα;ΑΠΑΝΤ. 1. Αριθμό τηλεφώνου κλήσης, 2. Ακριβές σημείο τροχαίου, 3. Πόσοι τραυματίες υπάρχουν, 4. Αν υπάρχουν εγκλωβισμένοι, 5. Σε τι κατάσταση βρίσκονται ο/οι τραυματίες, 6. Αν έχουν κληθεί αστυνομία και πυροσβεστική, 7. Ονοματεπώνυμο καλούντος.

16. Ορισμός μυδρίασης και μύσηςΑΠΑΝΤ.: Φυσιολογικά η διάμετρος της κόρης του ματιού είναι 2-5 χιλιοστά Διάμετρος μικρότερη των 2 χιλιοστών είναι παθολογική κατάσταση και ονομάζεται ΜΥΣΗ (π.χ. σε δηλητηρίαση από ναρκωτικά)Διάμετρος μεγαλύτερη των 5 χιλιοστών είναι παθολογική και ονομάζεται ΜΥΔΡΙΑΣΗ (π.χ. σε βαριές κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις, σε λήψη βαρβιτουρικών, σε λήψη ατροπίνης)

17. Δώσε μας τον ορισμό της ταχύπνοιας και βραδύπνοιας καιαναφέρατε αίτια που τις προκαλούνΑΠΑΝΤ. : Ταχύπνοια ονομάζεται η αυξημένη αναπνευστική συχνότητα (>20 αναπνοές το λεπτό). Αίτια που την προκαλούν είναι πυρετός, άσκηση, shockΒραδύπνοια ονομάζεται η μειωμένη αναπνευστική συχνότητα (<10 αναπνοές το λεπτό). Αίτια είναι η λήψη φαρμάκων (πχ. ναρκωτικών), οι κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις.

18. Αναφέρατε 5 κακώσεις θώρακα που απειλούν άμεσα τη ζωή καιχρειάζονται άμεση αντιμετώπισηΑΠΑΝΤ. : 1. Ανοικτός πνευμοθώρακας, 2. Πνευμοθώρακας υπό τάση, 3. Καρδιακός επιπωματισμός, 4. Ασταθής θώρακας, 5. Μαζικός αιμοθώρακας

19. Λαμβάνετε κλήση για θύμα που έχει πέσει από ύψος. Πως τονεκτιμούμε; Έχει θετικό μηχανισμό κάκωσης σπονδυλικής στήλης;Πως τον ακινητοποιούμε;ΑΠΑΝΤ. Ελέγχουμε την ασφάλεια μας και κάνουμε αρχική εκτίμηση και αντιμετώπιση σύμφωνα με Α,Β,C,D,E.Ο ασθενής έχει θετικό μηχανισμό κάκωσης σπονδυλικής στήλης επομένως όταν ελέγχουμε τον αεραγωγό του, ο ένας διασώστης θα ακινητοποιήσει με τα χέρια τον αυχένα και ο άλλος θα του φορέσει αυχενικό κολάρο. Όταν ληφθεί η απόφαση για μεταφορά του στο ασθ/ρο ο ασθενής θα τοποθετηθεί (με την τροποποιημένη τεχνική Log-Roll) σε σκληρή σανίδα (το κεφάλι συνεχίζει να κρατιέται από τον ένα διασώστη). Για την όλη αυτή διαδικασία απαιτούνται κανονικά 4 άτομα. Πάνω στη σανίδα δένουμε αρχικά τον άνω κορμό (θώρακα) με δύο ιμάντες σε σχήμα Χ, μετά την πύελο και μετά ακινητοποιούμε το κεφάλι με υποστηρίγματα δεξιά και αριστερά της κεφαλής και δέσιμο με ιμάντες. Στο τέλος ασφαλίζουμε τα κάτω άκρα (δέσιμο με ιμάντα στο μέσο του μηρού και ένα κάτω από τα γόνατα) και τα άνω άκρα.