PROGRAM NAUCZANIA PRZEDMIOTU * A - Bezpieczeństwo i ... - język niemiecki... · H - Literatura ... zasady nauczania języków obcych dzieci w odniesieniu do treści, celów i

Załącznik do Uchwały Senatu Nr 57/000/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r.

Instytut Humanistyczny

Kierunek filologia – język niemiecki

Poziom studiów I stopień

Profil kształcenia ogólnoakademicki

P R O G R A M N A U C Z A N I A P R Z E D M I O T U *

A - Informacje ogólne

1. Przedmiot : Bezpieczeństwo i higiena pracy

2. Kod przedmiotu: 3. Punkty ECTS: 0 4. Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy 5. Język wykładowy: polski 6. Rok studiów: I 7. Semestr/y: 1 8. Liczba godzin ogółem: S/4 NS/4

9. Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i

liczba godzin w semestrze:

Ćwiczenia (Ćw.)

S/4 NS/4

10. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu

oraz prowadzących zajęcia

B - Wymagania wstępne Brak.

C - Cele kształcenia Wiedza

CW1: zna problematykę bezpieczeństwa i higieny pracy.

Umiejętności

CU1: potrafi reagować w sytuacjach trudnych, wymagających prawidłowego reagowania.

Kompetencje społeczne

CK1: Umiejętność komunikowania i rozwiązywania sytuacji trudnych.

D - Efekty kształcenia Wiedza

EKW1 student posiada podstawy wiedzy o bezpieczeństwie i higienie pracy w instytucjach

edukacyjnych, wychowawczych, opiekuńczych, kulturalnych i pomocowych

K_W05

Umiejętności

EKU1 dokonuje analizy własnych działań, potrafi uczestniczyć w dyskusji o bezpieczeństwie i

higienie w pracy.

K_U10


EKK1 adaptuje się do nowych, zmiennych okoliczności, które mogą występować podczas

wykonywania pracy zawodowej odpowiedzialnie przygotowując się do swojej pracy.

K_K03

E - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach studiów

Ćwiczenia:

Ćw.1: Istota bezpieczeństwa i higieny pracy; obowiązki i odpowiedzialność studentów w zakresie bhp,

przepisy resortowe dotyczące bhp w szkołach wyższych; ochrona przeciwpożarowa; zasady udzielania

pierwszej pomocy; tryb dochodzenia roszczeń powypadkowych.

Ćw.2: Bezpieczeństwo i higiena pracy w instytucjach edukacyjnych.

Razem liczba godzin ćwiczeń

S

3

1

4

Ns

3

1

4

Ogółem liczba godzin przedmiotu: 4 4

F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Metody nauczania: M2 – wykład konwersatoryjny.

Środki dydaktyczne: kodeks pracy, ustawy i rozporządzenia.

G - Metody oceniania

F – formująca

Prowadzona na początku i w trakcie zajęć, przez nauczycieli i

studentów. Pomaga ukierunkować nauczanie do poziomu

studentów, a studentowi pomaga w uczeniu się.

P– podsumowująca Prowadzona pod koniec przedmiotu, podsumowuje

osiągnięte efekty kształcenia.

P3 – ocena podsumowująca powstała na podstawie


F2 – obserwacja. ocen formujących.

Forma zaliczenia przedmiotu: zaliczenie bez oceny.

H - Literatura przedmiotu Literatura obowiązkowa:

1.Kodeks pracy. Ustawa o ochronie przeciwpożarowej z dnia 24 sierpnia 1998r. z późniejszymi zmianami. Rozporządzenia

Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002r. w sprawie warunków technicznych jakim powinny podlegać budynki i ich

usytuowania, z późniejszymi zmianami. Rozporządzenie Ministra Spraw wewnętrznych i Administracji z dnia 21 kwietnia w

sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów. Rozporządzenie Ministra Nauki i

Szkolnictwa Wyższego z dnia 5 lipca 2007 roku w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy w uczelniach.

I – Informacje dodatkowe Imię i nazwisko sporządzającego

Data sporządzenia / aktualizacji

Dane kontaktowe (e-mail, telefon)

Podpis




Poziom studiów studia I stopnia




1. Przedmiot Dydaktyka języka niemieckiego

2. Kod przedmiotu: 3. Punkty ECTS: 10 4. Rodzaj przedmiotu: obieralny 5. Język wykładowy: niemiecki 6. Rok studiów: II, III 7. Semestr/y: 4, 5, 6 8. Liczba godzin ogółem: S/90 NS/60



Ćwiczenia (Ćw.)

S/90 NS/60



mgr Hanna Sajkowska

B - Wymagania wstępne Zaliczenie I roku studiów, znajomość języka niemieckiego na poziomie B1.


CW1: student posiada wiedzę z zakresu metodyki nauczania języka niemieckiego, która umożliwia nauczanie, testowanie,

ocenianie i diagnozowanie postępów i umiejętności językowych uczniów.

CW2: zna pojęcia i literaturę specjalistyczną z zakresu dydaktyki języków obcych.

Umiejętności

CU1: student posiada umiejętność zastosowania nabytej wiedzy teoretycznej z zakresu metodyki, aby zaplanować i

konstruktywnie ocenić działania dydaktyczne w ramach nauczania języka niemieckiego, na etapie przedszkola i szkoły

podstawowej.

CU2: umiejętnie operuje pojęciami z zakresu dydaktyki, aby korzystać z tekstów i czasopism fachowych oraz samodzielnie

interpretować ich treść.


CK1: student posiada poczucie odpowiedzialności roli nauczyciela i jest świadomy konieczności stałego doskonalenia

swojej wiedzy i umiejętności zawodowych.

CK2: refleksyjnie i konstruktywnie ocenia własne osiągnięcia w zakresie metodyki nauczania.


EKW1 student posiada wiedzę z metodyki nauczania języka niemieckiego w zakresie zasad, metod,

warunków przekazywania wiedzy i kształtowania umiejętności językowych oraz testowania,

oceniania i diagnozowania możliwości uczniów w wieku przedszkolnym i szkół

podstawowych,

K_W02

K_W04

EKW2 zna zasady planowania kursu, treści programowe, podręczniki i środki dydaktyczne

stosowane do nauczania języka niemieckiego,

K_W10

EKW3 posiada wiedzę z zakresu metodyki i dziedzin pokrewnych, która dotyczy norm i procedur

stosowanych przy nauczaniu języka niemieckiego w przedszkolu i szkole podstawowej.

K_W11

Umiejętności

EKU1 potrafi planować i ocenić zajęcia z języka niemieckiego w przedszkolu i szkole podstawowej

z wykorzystaniem wiedzy z metodyki i dziedzin jej pokrewnych,

K_U02

EKU2 potrafi diagnozować, kontrolować i oceniać wiedzę i możliwości językowe uczniów, K_U04

EKU3 operuje językiem niemieckim w celach zawodowych, w tym do prowadzenia lekcji oraz

korzystania z literatury specjalistycznej.

K_U03


EKK1 ocenia zakres własnej wiedzy i jest w stanie samodzielnie uzupełnić ewentualne deficyty,

pogłębiać wiedzę i zadbać o swój rozwój zawodowy,

K_K01

EKK2 jest świadomy odpowiedzialności związanej z wykonywaniem zawodu nauczyciela. K_K05



Ćwiczenia

1. Nürnberger Empfehlungen – zasady nauczania języków obcych dzieci w odniesieniu do treści, celów i

warunków nauki.

2. Konwencjonalne i alternatywne metody nauczania języków obcych.

3. Możliwości zastosowania poszczególnych metod bądź ich elementów w nauczaniu języka niemieckiego

na I i II etapie edukacyjnym.

4. Cele nauczania języka niemieckiego na I i II etapie edukacyjnym.

5. Treści nauczania na I i II etapie edukacyjnym.

6. Warunki uczenia się (wystrój klasy, pomoce, rekwizyty, atmosfera na lekcji).

7. Fazy lekcji języka obcego – funkcje i treści faz.

8. Opracowanie modelu lekcji według podręcznika.

9. Gry i zabawy – funkcje, rodzaje, możliwości ich wykorzystania.

10. Nauczanie języka obcego przez sztukę – formy teatralne, lekcja z lalką.

11. Nauczanie języka obcego przez sztukę – elementy plastyki. Obrazek i rysunek w nauczaniu języków

obcych.

12. Nauczanie języka obcego przez sztukę – literatura dziecięca, wiersze, rymowanki, wyliczanki, piosenki.

13. Opracowanie modeli lekcji, ćwiczeń i zadań z wykorzystaniem treści zajęć 8-11.

14. Kryteria doboru podręcznika, analiza podręczników do nauki języka niemieckiego dla przedszkola i

klas 1-3.

15. Kryteria doboru podręcznika, analiza podręczników do nauki języka niemieckiego dla przedszkola i

klas 4-6.

16. Nauczanie wymowy (szczególne predyspozycje dzieci, techniki i ćwiczenia do nauki wymowy).

17. Opracowanie ćwiczeń wymowy i ich przeprowadzenie (symulacja sytuacji lekcyjnej).

18. Słownictwo – funkcje pamięci a nauczanie słownictwa, wykorzystanie zmysłów do semantyzacji i

zapamiętywania słownictwa, fazy pracy ze słownictwem.

19. Sposoby semantyzacji nowych jednostek leksykalnych.

20. Ćwiczenia leksykalne do poszczególnych faz pracy nad słownictwem.

21. Gramatyka w nauczaniu języków obcych a wiek ucznia. Signalgrammatik.

22. Interaktywne ćwiczenie struktur językowych. Typologia ćwiczeń gramatycznych. Ćwiczenia pisemne.

23. Funkcje tekstu w nauce języka obcego. Rodzaje tekstów i fazy pracy.

24. Praca z dialogiem – model lekcji „Arbeit mit einem einfachen Dialog“.

25. Praca z tekstem typu „Präsentationstext” konspekt lekcji.

26. Praca z tekstem narracyjnym – model lekcji „Erzählender Text“. Rola narracji w nauczaniu dzieci

młodszych.

27. Rozwój sprawności mówienia. Formy interakcji i jej sterowania na lekcji języka, sytuacje

komunikacyjne w klasie, czynniki determinujące mówienie.

28. Ćwiczenia przedkomunikacyjne w odniesieniu do aspektów produkcji językowej.

29. Dialogi jako forma mówienia – wariacja, podział na role, symulacja. Konspekt lekcji.

30. Błędy językowe i sposóby ich poprawiania.

31. Rodzaje ćwiczeń kontrolujących i rozwijających rozumienie tekstu. Wykorzystanie antycypacji i

inferencji do ćwiczeń językowych.

32. Rozwój sprawności rozumienia ze słuchu – cele i strategie słuchania, ćwiczenia i zadania stymulujące

rozwój sprawności słuchania.

33. Samodzielne opracowanie lekcji i ćwiczeń na rozumienie ze słuchu.

34. Sprawność czytania ze zrozumieniem – ćwiczenia rozwijające różne strategie czytania.

35. Samodzielne opracowanie lekcji i ćwiczeń na rozumienie tekstu czytanego.

36. Możliwości alfabetyzacji na lekcji języka niemieckiego.

37. Ćwiczenia i zadania zapewniające integrację sprawności językowych.

38. Ocenianie postępów ucznia – formy oceniania, rodzaje testów, błędy w planowaniu testów.

39. Opracowanie i ewaluacja testów językowych.

40. Portfolio językowe uczniów.

41. Formy lekcji promujące samodzielność ucznia: Stationenlernen.

42. Formy lekcji promujące samodzielność ucznia: projekt.

43. Programy nauczania języka niemieckiego w klasach 1-3 i 4-6.

44. Opracowanie planu kursu językowego w oparciu o program nauczania.

45. Wykorzystanie materiałów autentycznych i mediów do nauczania języka niemieckiego.

46. Opracowanie i prezentacja artykułu z dziedziny metodyki nauczania języka niemieckiego.


S

2

2

2

2

2

2

2

2

2

2

2

2

2

2

2

2

2

2

2

2

2

2

2

2

2

2

2

2

2

2

2

2

2

2

2

2

2

2

2

2

2

2

2

2

1

1

90

Ns

2

2

2

2

2

2

2

2

2

2

2

2

2

2

1

1

1

1

1

1

1

1

1

1

1

1

1

1

1

1

1

1

1

1

1

1

1

1

1

1

1

1

1

1

1

1

60



F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Metody nauczania: M2 – wykład interaktywny, wykład problemowy i konwersatoryjny, dyskusja, burza mózgów, metoda

problemowa, symulacja, mapa myśli, M5 – analiza tekstu źródłowego.

Środki dydaktyczne: teksty źródłowe, arkusze pracy, podręczniki szkolne, filmy, nagrania audio.


F – formująca




F1 – sprawdziany (ustny wiedzy, pisemny wiedzy, praktyczny

umiejętności),

F2 – obserwacja/aktywność (udział w dyskusji, przygotowanie do

zajęć),

F4 – wypowiedź/wystąpienie (przedstawienie projektu i jego

analiza).



P1 – egzamin (ustny i pisemny),


ocen formujących.

Forma zaliczenia przedmiotu: egzamin


1.Heyd G., Deutsch lehren. Grundwissen für den Unterricht in Deutsch als Fremdsprache, Frankfurt am Main 1991.

2. Henrici G., Riemer C., Einführung in die Didaktik des Unterrichts Deutsch als Fremdsprache, Baltmannsweiler 1995.

3. Komorowska H., Metodyka nauczania języków obcych, Warszawa 2002.

4. Storch G.,Deutsch als Fremdsprache :eine Didaktik, München 1999.

5. Weigmann J., Unterrichtsmodelle für Deutsch als Fremdsprache. Ismaning 1996.

Literatura zalecana / fakultatywna:

Bausch K.-R., Christ H., Krumm H.-J. (Hrsg.) Handbuch Fremdsprachenunterricht, Tübingen 2003.

Heyd G., Aufbauwissen für den Fremdsprachenunterricht – ein Arbeitsbuch, Tübingen 1997.

Goethe – Institut, Fernstudienbriefe, München.

Czasopisma: „Deutsch als Fremdsprache“, „Zielsprache Deutsch“ „Primar“.

I – Informacje dodatkowe Imię i nazwisko sporządzającego Hanna Sajkowska

Data sporządzenia / aktualizacji 21.04.2012

Dane kontaktowe (e-mail, telefon) [email protected]

Podpis








1. Przedmiot Dydaktyka ogólna

2. Kod przedmiotu: 3. Punkty ECTS: 3 4. Rodzaj przedmiotu: obieralny 5. Język wykładowy: niemiecki 6. Rok studiów: II 7. Semestr/y: 3 8. Liczba godzin ogółem: S/30 NS/20



Ćwiczenia (Ćw.) S/30 NS/20



mgr Hanna Sajkowska

B - Wymagania wstępne Znajomość języka niemieckiego na poziomie B1.

C - Cele kształcenia Wiedza CW1: student zna teorię z zakresu planowania lekcji na I i II etapie edukacyjnym.

CW2: zna możliwości efektywnego wpływania na sukcesy uczniów w nauce.

CW3: zna formy i funkcje diagnozy, oceny i kontroli postępów w nauce.

Umiejętności

CU1: student potrafi planować lekcje w przedszkolu i szkole podstawowej.

CU2: potrafi diagnozować, oceniać i kontrolować postępy w nauce uczniów.

CU3: potrafi efektywnie stymulować proces uczenia się języka obcego.

CU4: umiejętnie operuje w języku niemieckim pojęciami z zakresu dydaktyki.


CK1: rozwija sposobność kreatywnego szukania rozwiązań zadań z zakresu dydaktyki.


EKW1 student zna teorię z zakresu planowania lekcji na I i II etapie edukacyjnym, K_W01

EKW2 zna techniki i środki zwiększające efektywność pracy uczniów, K_W10

EKW3 zna formy i funkcje diagnozy, oceny i kontroli postępów w nauce. K_W02

Umiejętności

EKU1 student potrafi planować lekcje na I i II etapie edukacyjnym, K_U03

EKU2 potrafi diagnozować, oceniać i kontrolować postępy w nauce uczniów, K_U02

EKU3 potrafi efektywnie stymulować proces uczenia się języka obcego, K_U02

EKU4 umiejętnie operuje w języku niemieckim pojęciami z zakresu dydaktyki. K_U01


EKK1 rozwija sposobność kreatywnego szukania rozwiązań zadań z zakresu dydaktyki. K_K04


Ćwiczenia

Ćw. 1. Przedmiot i funkcje dydaktyki. Dydaktyka ogólna a dydaktyki szczegółowe.

Ćw. 2. Charakterystyka ucznia w aspekcie wieku.

Ćw. 3. Motywacja do nauki języków obcych.

Ćw. 4. Treści nauczania i plany pracy dydaktycznej. Podstawa programowa dla języka obcego na I i II etapie

edukacyjnym.

Ćw. 5. Środki dydaktyczne – funkcje i klasyfikacja.

Ćw. 6. Organizacja procesu uczenia się i pracy ucznia.

Ćw. 7. Formy organizacji pracy uczniów i możliwości ich stosowania w różnych grupach wiekowych.

Ćw. 8. Praca z klasą szkolną – style kierowania, procesy społeczne, utrzymanie dyscypliny, integracja klasy.

Ćw. 9. Lekcja jako podstawowa forma kształcenia: struktura lekcji, typy lekcji i ich charakterystyka, rodzaje

S

2

2

2

2

2

2

2

2

2

Ns

2

2

2

2

2

1

1

1

1


toków lekcyjnych.

Ćw. 10. Uczniowie ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi (charakterystyka ich funkcjonowania oraz

sposoby niepowodzenia w nauce szkolnej – rodzaje, przyczyny i pokonywanie niepowodzeń w nauce.

Ćw. 11. Praca z uczniem zdolnym.

Ćw. 12. Diagnoza, kontrola i ocena wyników kształcenia – wewnątrzszkolny system oceniania, sprawdziany

i egzaminy zewnętrzne.

Ćw. 13. Ocenianie osiągnięć szkolnych uczniów. Formy i metody sprawdzania, funkcje oceny szkolnej.

Ćw. 14. Rola nauczyciela w różnych grupach wiekowych.

Ćw. 15. Użycie języka w komunikacji z uczniami – przekazywanie wiedzy, rodzaje i sposoby zadawania

pytań. Sposoby zwiększania aktywności komunikacyjnej uczniów.


2

2

2

2

2

2

30

1

1

1

1

1

1

20


F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Metody nauczania: M5 – analiza tekstu źródłowego, M2 – dyskusja, symulacja, M3 – pokaz prezentacji multimedialnych.

Środki dydaktyczne: tekst, karty pracy, prezentacja, film, nagranie audio, podręczniki i poradniki dla nauczycieli, programy

nauczania.


F – formująca




F1 – sprawdzian (pisemne sprawdzenia wiedzy),

F3 – praca pisemna,

F4 – wypowiedź/wystąpienie (pokaz prezentacji multimedialnej

połączony z wygłoszeniem referatu),

F2 – obserwacja/aktywność (przygotowanie do zajęć, udział w

dyskusji).




ocen formujących, uzyskanych w semestrze.

Forma zaliczenia przedmiotu: zaliczenie z oceną


1. Heyd G., Deutsch lehren, Frankfurt am Main 1990.

2. Henrici G. Riemer C. (Hrsg.), Einführung in die Didaktik des Unterrichts, 1996.

4. Komorowska H. Metodyka nauczania języków obcych, Warszawa 2001.

5. Maier W., Fremdsprachen in der Grundschule, Berlin, München 1991.


1. Bausch K.-R., Christ, H., Krumm, H.-J., Handbuch Fremdsprachenunterricht, Tübingen, Basel: 1995.

2. Desselmann G., Didaktik des Fremdsprachenunterrichts, Leipzig 1986.

3. Siek - Piskozub T., Gry i zabawy w nauczaniu języków obcych. Warszawa 1994.

4. Szulc A., Słownik dydaktyki języków obcych, Warszawa, 1994.

5. Storch G., Deutsch als Fremdsprache :eine Didaktik, München, 1999.



Dane kontaktowe (e-mail, telefon) hsajkowska@gmail .com

Podpis








1. Przedmiot Emisja głosu z ergonomią

2. Kod przedmiotu: 3. Punkty ECTS: 4 4. Rodzaj przedmiotu: obieralny 5. Język wykładowy: polski 6. Rok studiów: II, III 7. Semestr/y: 4, 5 8. Liczba godzin ogółem: S/30 NS/20








CW1: student posiada wiedzę dotyczącą budowy aparatu głosowego, zjawisk fizjologicznych związanych z tworzeniem

głosu, jego emisją, zaburzeniami, odbiorem i higieną.

CW2: posiada wiedzę dotyczącą opanowania umiejętności prawidłowego operowania głosem, jego ustawienia,

rozpoznawania i usuwania zaburzeń oraz doboru metod usprawniania.

CW3: posiada wiedzę dotyczącą podstawowych pojęć teoretycznych oraz metod badawczych z zakresu fonetyki, akustyki i

logopedii związanych z głosem i mową dźwiękową.

Umiejętności

CU1: posiada umiejętność prawidłowego tworzenia i operowania głosem oraz jego ustawienia.

CU2: posiada umiejętność rozpoznawania i usuwania zaburzeń oraz doboru metod usprawniania, w tym ćwiczeń

fonacyjnych, artykulacyjnych i dykcyjnych.

CU3: potrafi samodzielnie zdobywać wiedzę i umiejętności dotyczące tworzenia głosu oraz przewidywania skutków

podejmowanych działań.


CK1: ma wykształconą wrażliwość na problemy emisyjne swoje oraz innych; jest świadomy odpowiedzialności za postawę

społeczną i projektowanie działań zawodowych.

CK2: jest świadomy konieczności ciągłego doskonalenia zawodowego i rozwoju osobistego w realizacji działań

pedagogicznych, z zakresu emisji głosu i ergonomii.


EKW1 student posiada wiedzę dotyczącą budowy i funkcjonowania narządu głosu, K_W07

EKW2 posiada wiedzę umożliwiającą rozpoznawanie i usuwanie zaburzeń aparatu głosotwórczego;

posiada wiedzę umożliwiającą dobór odpowiednich metod usprawniania i tłumaczenia

celowości ich zastosowania,

K_W05

EKW3 zna podstawowe pojęcia i słownictwo dotyczące emisji głosu. K_W02

Umiejętności

EKU1 posiada umiejętność prawidłowego tworzenia oraz operowania głosem, K_U17

EKU2 posiada umiejętność diagnozowania i rozwiązywania problemów emisyjnych, K_U17

EKU3 umiejętnie wykorzystuje techniki ćwiczeń, pozwalających na samodzielne doskonalenie

warsztatu, posiada umiejętność opanowania stresu podczas publicznych występów oraz

potrafi reagować odpowiednio do okoliczności towarzyszących, takich jak akustyka,

wymagania publiczności.

K_U14


EKK1 jest wrażliwy na problemy emisyjne swoje oraz innych; ma poczucie odpowiedzialności za K_K05


postawę społeczną i projektowanie działań zawodowych,

EKK2 jest przekonany o potrzebie ciągłego doskonalenia się zawodowego i rozwoju osobistego w

realizacji działań pedagogicznych z zakresu emisji głosu i ergonomii; jest chętny do

integracji z innymi osobami w ramach różnych zadań, projektów i przedsięwzięć

kulturalnych.

K_K01

K_K02

K_K03


Ćwiczenia

Ćw. 1. Wprowadzenie w problematykę. Budowa i funkcjonowanie narządu mowy. Omówienie kryteriów

zaliczenia przedmiotu. Ćwiczenia i wprawki wokalne.

Ćw. 2. Ciało jako instrument. Prawidłowa postawa ciała jako podstawa prawidłowej emisji.

Ćw. 3. Ćwiczenia oddechowe aktywujące przepony. Ćwiczenia relaksacyjne.

Ćw. 4. Głos, rodzaje. Średnica głosu. Mowa a śpiew, podstawowe zasady i wskazania dla mowy zawodowej

i śpiewu. Ćwiczenia i wprawki wokalne.

Ćw. 5. Aparaty czynnościowe instrumentu głosu Aparat rezonacyjno-artykulacyjny. Dykcja, środki wyrazu

oraz opracowanie tekstu. Ćwiczenia przygotowujące aparat rezonacyjno-artykulacyjny do prawidłowej

pracy.

Ćw. 6. Aparat otwarcia. Aparat rytmiczno-emocjonalny. Ćwiczenia i wprawki wokalne.

Ćw. 7. „Technika otwarcia gardła”. Higiena i choroby narządu głosu.

Ćw. 8. Autoprezentacja. Omówienie i podsumowanie semestru.


S

4

4

4

4

4

4

4

2

30

Ns

3

3

3

3

3

2

2

1

20


F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Metody nauczania: M5 – ćwiczenia przedmiotowe, M2 – wykład konwersatoryjny.

Środki dydaktyczne: pianino, odtwarzacz CD.


F – formująca




F2 – obserwacja/aktywność (udział w dyskusjach),

F1 – sprawdzian (praktyczny umiejętności).



P5 – wystąpienie (prezentacja ćwiczeń).

Forma zaliczenia przedmiotu: zaliczenie z oceną.


1. J. Gałęska-Tritt, Dzieci lubią śpiewać, a my razem z nimi! Mały poradnik metodyczny dla wychowawców i

rodziców. Wydawnictwo: MILA Poznań 2007

2. B. Tarasiewicz, Mówię i śpiewam świadomie, podręcznik do nauki emisji głosu, wydawnictwo: UNIVERSITAS,

Kraków 2006


1. J. Gałęska-Tritt, Śpiewam solo i w zespole, psychofizjologia śpiewu dla każdego

Poznań 2009

2. Łastik A. – Poznaj swój głos..., (Audio Book) wydawnictwo: Studio Emka

3. Toczyska B. – Głośno i wyraźnie (9 lekcji dobrego mówienia) Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne 2007

4. Toczyska B. – Elementarne ćwiczenia dykcji, Gdańskie Wydawnictwo Oswiatowe, Gdańsk 2007

5. Toczyska B. – Łamańce z dedykacją (logopedia dla logopedów, nauczycieli, młodzieży szkół srednich, studentów

szkół artystycznych) wydawnictwo: Podkowa, Gdańsk 2006

6. Wojtynski J. Cz. –Emisja glosu, Państwowe Zakłady Wydawnictw Szkolnych, Warszawa 1970

7. Zielińska H. – Kształcenie głosu, Wydawnictwo Muzyczne Polihymnia, Lublin 2002





Podpis








1. Przedmiot Fonetyka praktyczna języka niemieckiego

2. Kod przedmiotu: 3. Punkty ECTS: 4 4. Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy 5. Język wykładowy: j. niemiecki 6. Rok studiów: I 7. Semestr/y: 1, 2 8. Liczba godzin ogółem: S/60 NS/40


liczba godzin w semestrze




Paweł Mecner

B - Wymagania wstępne Znajomość fonetyki języka niemieckiego z zakresu szkoły średniej.


CW1: student zna cechy dystynktywne fonemów i niemiecką intonację zdaniową.

Umiejętności

CU1: student umiejętnie wykonuje ćwiczenia z fonetyki języka niemieckiego.


CK1: docenia odmienność kulturową związaną z wariantowością języka.


EKW1 posiada uporządkowaną wiedzę ogólną obejmującą terminologię językoznawczą K_W03

EKW2 ma uporządkowaną wiedzę szczegółową z zakresu fonologii i fonetyki K_W04

EKW3 ma uporządkowaną wiedzę o jednostkach językowych i kategoriach gramatycznych języka

docelowego, ich funkcjach i normach umożliwiających odpowiednie użycie języka

K_W14

Umiejętności

EKU1 potrafi wykorzystać język swojej specjalności jako narzędzie rozumienia, ekspresji i

komunikacji, w tym ze specjalistami w zakresie dyscyplin filologicznych

K_U01

EKU2 potrafi wykorzystać język swojej specjalności do rozwoju kompetencji lingwistycznych –

własnych i innych osób; umie korzystać ze słowników, gramatyk, tezaurusów, TI i innych

pomocy w celach samokształceniowych i do rozwiązywania problemów zawodowych

K_U02

EKU3 potrafi wykorzystać wiedzę o teoriach przyswajania języków do uczenia się i nauczania

języka obcego

K_U03


EKK1 wykazuje bezstronność w podejściu do różnorodności językowej; docenia różnorodność

kultur; jest otwarty na odmienność kulturową

K_K06


Ćwiczenia

Ćw. 1. Praktyczna prezentacja dystynktywności.

Ćw. 2. Alofony spółgłoskowe języka niemieckiego.

Ćw. 3. Spółgłoskowe różnice alofoniczne niemiecko-polskie.

Ćw. 4. Odmianki fonemów zwarto-wybuchowych.

Ćw. 5. Odmianki fonemów szczelinowych.

Ćw. 6. Odmianki fonemów nosowych.

Ćw. 7. Upodobnienia spółgłoskowe.

Ćw. 8. Sylaby.

Ćw. 9. Zasady akcentuacji zdaniowej.

Ćw. 10. Podział zdania na jednostki rytmiczne.

S

5

5

5

5

5

5

5

5

5

5

Ns

3

3

3

3

3

3

3

3

3

3


Ćw. 11. Podstawowe typy melodii zdaniowej w zastosowaniu do różnych typów zdań.


10

60

10

40


F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Metody nauczania: M5 – ćwiczenia przedmiotowe, M3 – pokaz prezentacji multimedialnej.

Środki dydaktyczne: sprzęt multimedialny, prezentacje multimedialne.


F – formująca




F1 – sprawdziany,

F2 – obserwacja/aktywność (przygotowanie do zajęć).




ocen formujących.


H - Literatura przedmiotu

Literatura obowiązkowa:

1. Morciniec, N., Prędota S., (1973) Fonetyka kontrastywna języka niemieckiego. Wrocław.

2. Morciniec, N. (1979) Zarys niemieckiej intonacji zdaniowej z ćwiczeniami. Wrocław.

3. Morciniec, N. (1990) Das Lautsystem des Deutschen und des Polnischen. Heidelberg.

Literatura zalecana / fakultatywna: 1. HESS, W. (2005): Grundlagen der Phonetik. Einführung: Grundlagen der akustischen Phonetik. Im Internet unter:

http://www.ikp.uni-bonn.de/dt/lehre/materialien/grundl_phon/gph_1b.pdf (03. 05. 2006).

I – Informacje dodatkowe Imię i nazwisko sporządzającego Paweł Mecner



Podpis








1. Przedmiot Gramatyka kontrastywna

2. Kod przedmiotu: 3. Punkty ECTS: 6 4. Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy 5. Język wykładowy: niemiecki 6. Rok studiów: I, II 7. Semestr/y: 2, 3, 4 8. Liczba godzin ogółem: S/50 NS/30






Beata Mikołajczyk

B - Wymagania wstępne Podstawy gramatyki języka polskiego oraz języka niemieckiego. Student zna części mowy i części zdania z morfologii i

składni języka polskiego i niemieckiego; potrafi dokonać analizy logicznej i gramatycznej zdania polskiego i niemieckiego.

C - Cele kształcenia Wiedza CW1: student posiada wiedzę propedeutyczną obejmującą podstawowe zagadnienia metodologiczne

związane ze studiami porównawczymi nad językami naturalnymi, ze szczególnym uwzględnieniem

genezy i specyfiki badań konfrontatywnych; posiada usystematyzowaną wiedzę teoretyczną o

wszystkich ważniejszych kontrastach i podobieństwach pomiędzy językiem niemieckim i polskim w

obrębie fonetyki i fonologii, morfologii, składni oraz dominujących struktur słowotwórczych, jak

również wybranych zagadnień z zakresu leksykologii i frazeologii.

Umiejętności CU1: student posiada umiejętność zastosowań wiedzy o systemowych podobieństwach i różnicach

pomiędzy obu językami w dziedzinie nauki o tłumaczeniach, praktyce nauczania języka niemieckiego i

polskiego jako języków obcych; rozumie różnice kulturowe (przez pryzmat języka) pomiędzy

rodzimymi użytkownikami języka niemieckiego i polskiego; potrafi rozpoznawać problematykę różnic i

podobieństw pomiędzy językami w innych dyscyplinach lingwistycznych: lingwistyce tekstu,

pragmatyce lingwistycznej, socjolingwistyce; myśli w kategoriach dobrze pojętej interdyscyplinarności

badań naukowych (poprawność metodologiczna).


CK1: rozumie potrzebę ciągłego samokształcenia.


EKW1 student ma wiedzę interdyscyplinarną, umożliwiającą wykorzystanie znajomości języka w

różnych dziedzinach życia, w tym zawodowego,

K_W05

EKW2 student zna i rozumie podstawowe pojęcia z zakresu współczesnego językoznawstwa, K_W06

EKW3 student rozumie znaczenie językoznawstwa i ma wiedzę o specyficznych zastosowaniach

nauki o języku, w tym zastosowaniach praktycznych takich jak nauczanie języka czy

tłumaczenia.

K_W07

Umiejętności

EKU1 student potrafi wykorzystać język swojej specjalności jako narzędzie rozumienia, ekspresji i

komunikacji, w tym ze specjalistami w zakresie dyscyplin filologicznych,

K_U01

EKU2 student potrafi wykorzystać język swojej specjalności do rozwoju kompetencji

lingwistycznych – własnych i innych osób; umie korzystać ze słowników, gramatyk,

K_U02


tezaurusów, TI i innych pomocy w celach samokształceniowych i do rozwiązywania

problemów zawodowych,

EKU3 student potrafi wyszukiwać, analizować, oceniać, selekcjonować i wykorzystywać informacje

pochodzące z różnych źródeł w języku polskim i obcym ,

K_U04


EKK1 student potrafi współdziałać w grupie, przyjmując w niej różne role, K_K02

EKK2 student potrafi wyznaczać sobie i innym krótkoterminowe cele uczeniowe, dobrać i

zastosować strategie odpowiednio do charakteru przyswajanej wiedzy czy umiejętności.

K_K04

EKK3 student zna zakres posiadanej przez siebie wiedzy i przyswojonych umiejętności, rozumie

potrzebę ciągłego dokształcania się i doskonalenia zawodowego zna zakres posiadanej przez

siebie wiedzy i przyswojonych umiejętności, rozumie potrzebę ciągłego dokształcania się i

doskonalenia zawodowego.

K_K01


Ćwiczenia

1. Charakteryzowanie różnych rodzajów gramatyk.

2. Budowa elementów językowych – wyodrębnianie cech charakterystycznych.

3. Klasyfikowanie części mowy w języku polskim i niemieckim.

4. Charakteryzowanie czasowników niemieckich i polskich.

5. Rozpoznawanie kategorii czasownika w. j. niemieckim i polskim.

6. Zastosowanie czasów w j. niemieckim i polskim.

7. Tranzytywność – w j. niemieckim i polskim.

8. Mowa zależna – wyrażanie dystansu odnośnie treści w j. niemieckim i polskim.

9. Fraza nominalna – budowanie elementów wokół ramy nominalnej w j. niemieckim i polskim.

10. Zastępowanie i uzupełnianie fraz nominalnych w j. niemieckim i polskim.

11. Charakteryzowanie części mowy nieodmiennych w j. niemieckim i polskim.

12. Wyodrębnianie części zdania w j. niemieckim i polskim.

13. Wyodrębnianie przydawek w j. niemieckim i polskim.

14. Relacje między zdaniami współrzędnymi w j. niemieckim i polskim.

15. Wykresy podrzędności zdań złożonych w j. niemieckim i polskim.


S

4

4

4

4

4

3

3

3

3

3

3

3

3

3

3

50

Ns

2

2

2

2

2

2

2

2

2

2

2

2

2

2

2

30


F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Metody nauczania: M5 – analiza tekstów autentycznych w odniesieniu do omawianych kategorii, M2 – dyskusja.

Środki dydaktyczne: brak.

G - Metody oceniania F – formująca




F1 – sprawdziany (ustny i pisemny),


zajęć).

P– podsumowująca

Prowadzona pod koniec przedmiotu, podsumowuje


P1 – egzamin (test pisemny).



1. Bzdęga, Andrzej Z.(1976): Linguistische Uebersetzungsanalyse, w: „Kwartalnik Neofilologiczny” 23, s. 283-293.

2. Bzdęga, Andrzej Z. (1986): Schwerpunkte und Perspektiven synchronen Sprachvergleichs, w: „Kwartalnik

Neofilologiczny” 33, s. 301-306.

3. Engel, Ulrich et al. (1999): Deutsch-polnische kontrastive Grammatik (2 Bde.). Heidelberg: Julius Groos Verlag.

4. Nagórko, Alicja (2006): Zarys gramatyki polskiej (ze słowotwórstwem), Warszawa: PWN.

5. Rein, Kurt (1983): Einfuehrung in die kontrastive Linguistik, Darmstadt.

6. Sternemann, Reinhard (Hg.) (1983): Einfuehrung in die konfrontative Linguistik, Leipzig: VEB Verlag Enzyklopaedie.

7. Zabrocki, Ludwik (1970): Grundfragen der konfrontativen Grammatik, w: Moser, Hugo et al. (eds.): Probleme der

kontrastiven Grammatik. Düsseldorf (=Sprache der Gegenwart. Schriften des IdS, Bd. 8), s. 31-51.



1. Gramatyka współczesnego języka polskiego (1984) T. 1 Składnia red. nauk. Stanisław Urbańczyk. T. 2 Morfologia pod

redakcją Renaty Grzegorczykowej, Romana Laskowskiego, Henryka Wróbla. Warszawa PWN.

2. Vater, Heinz (1994, 2002) Einführung in die Sprachwissenschaft. München: W. Fink.

I – Informacje dodatkowe Imię i nazwisko sporządzającego Beata Mikołajczyk



Podpis








1. Przedmiot Gramatyka opisowa języka niemieckiego

2. Kod przedmiotu: 3. Punkty ECTS: 8 4. Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy

5. Język wykładowy: j. niemiecki

6. Rok studiów: I 7. Semestr/y: 1, 2 8. Liczba godzin ogółem: S/90 NS/60



Wykład (Wyk.)

Ćwiczenia (Ćw.)

S/30 NS/20

S/60 NS/40



Paweł Mecner

B - Wymagania wstępne Znajomość podstaw gramatyki języka polskiego. Student zna części mowy i części zdania z morfologii i składni języka

polskiego. Student potrafi dokonać analizy logicznej i gramatycznej zdania polskiego.


CW1: znajomość morfologii języka niemieckiego (części mowy odmienne, części mowy nieodmienne), znajomość składni

języka niemieckiego (części zdania, wiedza o zdaniach prostych i złożonych).

Umiejętności

CU1: umiejętność rozpoznania i charakterystyka niemieckich części mowy,

CU2: umiejętność analizy prostego i złożonego zdania niemieckiego.


CK1: umiejętność krytycznego myślenia i rozwiązywania problemów.

D - Efekty kształcenia

Wiedza

EKW1 student ma uporządkowaną wiedzę z zakresu terminologii gramatycznej, K_W03

EKW2 ma uporządkowaną wiedzę o strukturze morfologicznej i składniowej języka niemieckiego, K_W06

EKW3 zna subsystemy gramatyczne j i kryteria wyodrębniania elementów językowych. K_W07

Umiejętności

EKU1 student potrafi selekcjonować elementy językowe, K_U04

EKU2 potrafi posługiwać się pojęciami i paradygmatami gramatycznymi, K_U09

EKU3 potrafi analizować składniki morfologiczne i syntaktyczne, potrafi uściślać i uogólniać reguły

gramatyczne.

K_U12


EKK1 rozumie potrzebę stałego doskonalenia wiedzy zgodnie z jej rozwojem, K_K01

EKK2 potrafi współdziałać i pracować w grupie, K_K02

EKK3 stosuje kreatywność, umiejętność krytycznego myślenia i rozwiązywania problemów. K_K03


Wykład

Wyk. 1. Pojęcie gramatyki (gramatyka deskryptywna, gramatyka normatywna, gramatyka generatywna).

Wyk. 2. Podstawy morfologii (morfemy leksykalne i gramatyczne, wyrazy, kombinatoryka morfemów).

Wyk. 3. Kryteria klasyfikacji części mowy (semantyka, morfologia, dystrybucja).

Wyk. 4. Klasyfikacje czasowników w języku niemieckim.

Wyk. 5. Kategorie czasownika.

Wyk. 6. System czasów w języku niemieckim (znaczenia poszczególnych form czasowych).

Wyk. 7. Kategoria strony (Aktiv, Vorgangspassiv, Zustandspassiv, Transitivität, Passivtransformation, Agens

S

2

2

2

2

2

2

2

Ns

2

2

2

2

2

1

1


und Patiens, Präpositionalphrase im Vorgangs und Zustandspassiv, Zustandsreflexiv, Passivparaphrasen).

Wyk. 8. Tryb w języku niemieckim (Indikativ, Konjunktiv, Imperativ; direkte und indirekte Rede).

Wyk. 9. Rzeczownik i fraza nominalna (Genus, Numerus, Kasus, Deklination des Substantivs, Determinativ,

Adjektiv als Attribut).

Wyk. 10. Zaimek w języku niemieckim (Begleitung und Ersetzung des Nomens).

Wyk. 11. Opis szczegółowy nieodmiennych części mowy (Adverb, Präposition, Konjunktor, Subjunktor,

Partikeln).

Wyk. 12. Zdanie proste w języku niemieckim.

Wyk. 13. Części zdania i przydawki.

Wyk. 14. Zdania złożone współrzędnie.

Wyk. 15. Zdania złożone podrzędnie.

Razem liczba godzin wykładów

2

2

2

2

2

2

2

2

30

1

1

1

1

1

1

1

1

20

Ćwiczenia

Ćw. 1. Charakteryzowanie różnych rodzajów gramatyk.

Ćw. 2. Budowa elementów językowych – wyodrębnianie cech charakterystycznych.

Ćw. 3. Klasyfikowanie części mowy.

Ćw. 4. Charakteryzowanie czasowników niemieckich.

Ćw. 5. Rozpoznawanie kategorii czasownika.

Ćw. 6. Zastosowanie czasów w j. niemieckim.

Ćw. 7. Tranzytywność – wyprowadzanie i uściślanie reguł.

Ćw. 8. Mowa zależna – wyrażanie dystansu odnośnie treści.

Ćw. 9. Fraza nominalna – budowanie elementów wokół ramy nominalnej.

Ćw. 10. Zastępowanie i uzupełnianie fraz nominalnych.

Ćw. 11. Charakteryzowanie części mowy nieodmiennych.

Ćw. 12. Wyodrębnianie części zdania.

Ćw. 13. Wyodrębnianie przydawek.

Ćw. 14. Relacje między zdaniami współrzędnymi.

Ćw. 15. Wykresy podrzędności zdań złożonych.


S

4

4

4

4

4

4

4

4

4

4

4

4

4

4

4

60

Ns

3

3

3

3

3

3

3

3

3

3

2

2

2

2

2

40


F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Metody nauczania: M2 – wykład interaktywny, dyskusja, M5 – analiza tekstów autentycznych w odniesieniu do

omawianych kategorii.

Środki dydaktyczne: teksty do analizy, wykresy strukturalne.


F – formująca




F1 – sprawdziany (ustny i pisemny),

F2 – obserwacja/aktywność (przygotowanie do zajęć).



P1 – egzamin (test pisemny).



1. Duden Bd. 4 (1973 und neuere Auflagen) Grammatik der deutschen Gegenwartssprache. Mannheim: BI.

2. Engel, Ulrich i in. (1999) Deutsch-polnische kontrastive Grammatik. Bd. 1-2. Heidelberg: Julius Groos.

3. Helbig, Gerhard; Buscha, Joachim (1986 und neuere Auflagen) Deutsche Grammatik. Ein Handbuch für den

Ausländerunterricht. Leipzig.


1. Dürscheid, Christa (1991) Modelle der Satzanalyse. Kölner Linguistische Arbeiten - Germanistik 26. Gabel Verlag.

2. Gramatyka współczesnego języka polskiego (1984) T. 1 Składnia red. nauk. Stanisław Urbańczyk. T. 2 Morfologia

pod redakcją Renaty Grzegorczykowej, Romana Laskowskiego, Henryka Wróbla. Warszawa PWN.

3. Vater, Heinz (1994, 20024) Einführung in die Sprachwissenschaft. München: W. Fink.





Podpis




Poziom studiów studia I stopień




1. Przedmiot Historia filozofii




Wykład (Wyk.) S/ 30 NS/20



dr Magdalena Jaworska-Wołoszyn



CW1: student zna najważniejsze koncepcje filozoficzne oraz wybrane zagadnienia etyczne.

Umiejętności

CU1: potrafi właściwie wykorzystać nabytą wiedzę; potrafi argumentować i prowadzić dyskusje oraz właściwie rozumieć

problemy filozoficzno-etyczne.


CK1: kształtuje wrażliwość badawczą i etyczną.


EKW1 ma uporządkowaną wiedzę na temat wybranych koncepcji filozoficznych oraz ich społeczno-

kulturowych, historycznych, biologicznych, psychologicznych i medycznych podstaw,

K_W03

Umiejętności

EKU1

potrafi w sposób klarowny i spójny wypowiadać się na tematy dotyczące wybranych

zagadnień z zakresu filozofii i etyki z wykorzystaniem różnych ujęć teoretycznych,

korzystając z dorobku innych dyscyplin,

K_U16

EKU2

posiada umiejętność prezentowania własnych pomysłów, wątpliwości i sugestii, popierając je

argumentacją w kontekście wybranych perspektyw teoretycznych oraz formułować wnioski

odnośnie prowadzonych dyskusji,

K_U16


EKK1 ma przekonanie o wadze zachowania się w sposób profesjonalny, refleksji na tematy etyczne

i przestrzegania zasad etyki zawodowej, formułuje problemy moralne i dylematy etyczne

związane z własną i cudzą pracą, poszukuje optymalnych rozwiązań,

K_K05

EKK2 potrafi ocenić swój poziom wiedzy i umiejętności zawodowych. K_K01


Wykłady

Wyk. 1. Czym jest filozofia? (wprowadzenie pojęcia filozofia, przedstawienie gł. pojęć i kierunków

filozoficznych, przedstawienie podstawowych zagadnień filozoficznych; wyjaśnienie specyfiki problemów

filozoficznych, filozofia jako nauka).

Wyk. 2. Pierwsi przedstawiciele filozofii. Tales jako inicjator filozofii physis: twierdzenia przypisywane

Talesowi, woda jako zasada, znaczenie terminu arché; Anaksymander (ujęcie zasady jako bezkres),

Anaksymenes (arché – powietrze), Heraklit z Efezu (zmienność wszystkiego, walka i synteza przeciwieństw,

zasada pojęta jako ogień, obecność i znaczenie elementów myśli orfickiej); pitagoreizm (zasada ujęta jako

liczba, pojęcie kosmosu, pitagorejska nauka o duszy i metempsychoza, psychagogiczna idea retoryki);

Demokryt: podstawy atomizmu.

S

1

2

Ns

1

1


Wyk. 3. Sofiści (pogłębienie problemów moralnych w myśli greckiej; przedstawienie koncepcji akcentującej

zmysłowy wymiar natury człowieka). Filozofia Sokratesa (świadectwa o Sokratesie, stanowisko Sokratesa

wobec filozofii physis, sokratejska etyka i dialektyka).

Wyk. 4. Platon (nauka o ideach, projekcja państwa idealnego, dowody nieśmiertelności duszy, anamneza,

eschatologia i metempsychoza, podstawy platońskiej ascezy).

Wyk. 5. Arystoteles (klasyfikacja nauk, krytyka Platona, nauka o duszy, szczęście jako najwyższy cel

człowieka, podział cnót: cnoty etyczne i dianoetyczne, politologiczny aspekt myśli arystotelesowskiej).

Wyk. 6. Greckie szkoły hellenistyczne i praktyczny wymiar filozofii (stoicy, epikurejczycy, sceptycy).

Wyk. 7. Koncepcje filozoficzne św. Augustyna i św. Tomasza.

Wyk. 8. Humanizm a filozofia antyczna. Powrót filozofów starożytnych w epoce Odrodzenia. Wybrani

przedstawiciele filozofii renesansowej: C. Salutati, L. Bruni, G. Manetti, Alberti, Pico della Mirandola,

Pompanazzi, Machiavelli. Wpływ myślicieli bizantyjskich na rozwój filozofii na Zachodzie. Spór między

platonikami i arystotelikami. Znaczenie Akademii Florenckiej. Renesansowa logika, retoryka i poetyka.

Wyk. 9. Filozofia Descartesa. Kartezjusz jako ojciec nowożytności. Podstawy racjonalizmu kartezjańskiego

oraz filozofia cogito.

Wyk. 10. Przedstawiciele angielskiego empiryzmu: John Locke, George Berkeley, David Hume.

Wyk. 11. Kant (podstawy filozofii transcendentalnej, etyka: idea wolności, pojęcie dobra i zła moralnego,

znaczenie imperatywu kategorycznego i hipotetycznego). Filozofia Hegla. Koncepcja historii. Założenia

heglowskiej dialektyki

Wyk. 12. Nietzsche (przedstawienie krytyki kultury, religii i moralności, koncepcji nadczłowieka, woli mocy

i założeń etycznych).

Wyk. 13. Egzystencjalizm: Człowiek w myśli filozoficznej Sartre’a. Albert Camus (położenie człowieka,

pojęcie absurdu, bunt wobec rzeczywistości jako podstawa działania ludzkiego, poszukiwanie sensu życia).

Przedstawiciele rosyjskiego egzystencjalizmu: Bierdiajew i Szestow.

Wyk. 14. Etyka jako jeden z głównych działów filozofii. Etyka a moralność. Etyka a prawo i obyczaj. Działy

etyki.

Wyk. 15. Struktura oceny etycznej: wartości, normy. Podstawowe pojęcia etyki. Dylematy etyczne.

Wyk. 16. Etyka zawodowa (deontologia). Wartości moralne a profesjonalne – zawodowe kodeksy etyczne.

Wiedza jako wartość. Etyczne problemy zawodu nauczyciela.


2

2

2

2

2

2

2

2

2

1

2

2

2

2

30

2

1

1

1

1

2

1

1

1

1

1

1

2

2

20


F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Metody nauczania: M2 - wykład problemowy, wykład konwersatoryjny, wykład z elementami analizy źródłowej i dyskusji.

Środki dydaktyczne: książki, sprzęt multimedialny.





F2 – obserwacja/aktywność podczas zajęć,

F4 – wypowiedź (dyskusja).

P– podsumowująca



P2 – kolokwium (ustne).



1. Wł. Tatarkiewicz, Historia filozofii, t.1-3.

2. Ajdukiewicz K., Zagadnienia i kierunki filozofii. Teoria poznania. Metafizyka, Warszawa 2003.

3. Gadacz T, Historia filozofii XX wieku. Nurty, t.1-2, Kraków 2009.

4. MacIntyre A., Krótka historia etyki, PWN, Warszawa 1995.

5. Vardy P., Grosch P., Etyka, Zysk i S-ka, Poznań 1995.

6. Singer P., Etyka praktyczna, Książka i Wiedza, Warszawa 2003.

Literatura zalecana/fakultatywna:

1. Drozdowicz Z., Główne nurty w nowożytnej filozofii francuskiej, Poznań 1991.

2. Garin E., Filozofia Odrodzenia we Włoszech, W-a 1969.

3. Hołówka J., Etyka w działaniu, Wydawnictwo Prószyński i S-ka, Warszawa 2001.

4. Kuderowicz Z. (pod. red.), Filozofia współczesna, t.1-2, Warszawa 1990.


5. Lazari-Pawłowska I., Etyka: Pisma wybrane. T. 3, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1992.

6. Singer P., Etyka praktyczna, Książka i Wiedza, Warszawa 2003.




Podpis








1. Przedmiot Historia i cywilizacja niemieckiego obszaru

językowego 2. Kod przedmiotu: 3. Punkty ECTS: 4 4. Rodzaj przedmiotu: ćwiczenia

5. Język wykładowy: język niemiecki, język polski

6. Rok studiów: I 7. Semestr/y: 1,2 8. Liczba godzin ogółem: S/30 NS/20






dr Małgorzata Czabańska-Rosada, dr Przemysław Słowiński, mgr

Dariusz Łężak



CW1: student zna najważniejsze wydarzenia historycznych Niemiec od czasów Reformacji do współczesności; zna analogię

krajów niemieckojęzycznych we wspólnej historii Europy.

Umiejętności

CU1: potrafi powiązać historię krajów niemieckiego obszaru językowego z historią Polski; umiejętnie i rzeczowo dyskutuje

na temat wpływu krajów niemieckiego obszaru językowego na dzieje Europy


CK1: współpracuje w grupie, uczestniczy w życiu kulturalnym, rozumie potrzebę ciągłego kształcenia.


EKW1 posiada podstawową wiedzę o miejscu i znaczeniu filologii w systemie nauk oraz jej

specyfice przedmiotowej i metodologicznej,

K_W01

EKW2 zna podstawową terminologię nauk filologicznych, K_W02

EKW3 posiada wiedzę interdyscyplinarną umożliwiającą mu wykorzystanie języka niemieckiego w

różnych dziedzinach życia,

K_W05

EKW4 zna okresy literackie studiowanego obszaru językowego oraz ich wybitnych przedstawicieli;

rozumie ciągłość i przemiany w literaturze oraz jej powiązania z przemianami w kulturze i

znaczenie w życiu społeczeństw,

K_W09

EKW5 zna terminologię charakterystyczną dla opisu sztuki, w tym niemieckiej, K_W12

EKW6 posiada podstawową wiedzę na temat historii i kultury niemieckiego obszaru językowego, K_W13

EKW7 ma podstawową wiedzę o instytucjach kultury i orientację we współczesnym życiu

kulturalnym.

K_W16

Umiejętności



K_U01

EKU2 potrafi wykorzystać kompetencje językowe do uzyskania dostępu do materiałów w celu

zdobycia wiedzy źródłowej o historii i cywilizacji niemieckiego obszaru językowego,

K_U05

EKU3 potrafi uczestniczyć w dyskusji o wpływie Niemiec na dzieje Europy, K_U10

EKU4 potrafi rozpoznać różne rodzaje wytworów kultury oraz przeprowadzić ich krytyczną analizę

i interpretację, w celu określenia ich znaczeń, oddziaływania społecznego, miejsca w procesie

historyczno-kulturowym,

K_U11

EKU5 potrafi porównać wybrane aspekty kultury polskiej i niemieckiej. K_U12



EKK1 zna zakres posiadanej przez siebie wiedzy i przyswojonych umiejętności, rozumie potrzebę

ciągłego dokształcania się i doskonalenia zawodowego,

K_K01

EKK2 potrafi współdziałać w grupie, przyjmując w niej różne role, K_K02

EKK3 potrafi wyznaczać sobie i innym krótkoterminowe cele uczeniowe, dobrać i zastosować

strategie odpowiednio do charakteru przyswajanej wiedzy czy umiejętności,

K_K04

EKK4 uczestniczy w życiu kulturalnym, korzystając z różnych mediów i form; świadomie kształtuje

własne upodobania kulturalne,

K_K07

EKK5 docenia obecność różnych form sztuki w naukach filologicznych oraz wkład nauk

filologicznych w kreowanie pozytywnych relacji międzykulturowych i zachowanie

dziedzictwa Polski i innych kultur świata.

K_K09


Ćwiczenia

Ćw. 1. Einführung in die deutsche Geschichte / Wprowadzenie do historii Niemiec.

Ćw. 2. Reformation und Begleiterscheinungen-Bauernkrieg, Dreißigjähriger Krieg / Reformacja i zjawiska

towarzyszące – wojna chłopska w Niemczech, wojna trzydziestoletnia.

Ćw. 3. Die Hugenotten in Deutschaland / Hugenoci w Niemczech.

Ćw. 4. Zeitalter des Absolutismus/Napoleonische Zeit / Absolutyzm/Epoka Napoleońska.

Ćw. 5. Restauration und Revolution / Restauracja i rewolucja.

Ćw. 6. Reaktion und Bismarckzeit / Reakcja i epoka Bismarcka.

Ćw. 7. Wilhelminische Zeit / Epoka wilhelmińska.

Ćw. 8. Weimarer Republik/ Republika Weimarska.

Ćw. 9. Das Dritte Reich und der 2. Weltkrieg / Trzecia Rzesza i II wojna światowa.

Ćw. 10. Widerstandsbewegung in Deutschland / Opozycja w Niemczech.

Ćw. 11. Adenauerzeit, Mauerbau und Grundlagenvertrag / Era Adenauera/budowa muru berlińskiego/układ

NRD-RFN.


S

2

2

2

3

3

3

3

3

3

3

3

30

Ns

2

2

1

1

2

2

2

2

2

2

2

20


F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Metody nauczania: M2 – wykład interaktywny, dyskusja dydaktyczna, M3 – pokaz prezentacji multimedialnych.



F – formująca




F1 – sprawdziany (ustny – konwersacje, pisemny),


dyskusji),

F4 – wypowiedź/wystąpienie (przedstawienie referatu,

przedstawienie i omówienie prezentacji multimedialnej).




ocen formujących, uzyskanych w semestrze,

P2 – kolokwium (test pisemny – podsumowujący

zdobytą wiedzę).



1. Müller: Schlaglichter der deutschen Geschichte.

2. Czapliński: Historia Niemiec.

3. Krasuski: Historia Rzeszy Niemieckiej 1871-1945.

I – Informacje dodatkowe Imię i nazwisko sporządzającego dr Małgorzata Czabańska-Rosada



Podpis








1. Przedmiot Historia literatury niemieckiego obszaru

językowego 2. Kod przedmiotu: 3. Punkty ECTS: 7 4. Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy 5. Język wykładowy: niemiecki 6. Rok studiów: II, III 7. Semestr/y: 3, 4, 5 8. Liczba godzin ogółem: S/90 NS/60



Wykład (Wyk.)

Ćwiczenia (Ćw.)

S/45 NS/30

S/45 NS/30



dr Małgorzata Czabańska-Rosada, mgr Dorota Fluder-

Kuligowska

B - Wymagania wstępne Zaliczony I rok studiów.


CW1: student posiada podstawową wiedzę o epokach literackich w kontekście kulturowym, ideowym, społecznym; zna

podstawowe pojęcia i metodach analizy dzieła literackiego; rozumie specyfikę danego okresu literackiego.

Umiejętności

CU1: potrafi interpretować dzieła literackie.

Kompetencje społeczne (CK):

CK1: rozumie potrzebę bieżącego uczestnictwa w życiu kulturalnym poprzez kontakt z literaturą, teatrem, kinem.


EKW1 student posiada podstawową wiedzę o miejscu i znaczeniu filologii w systemie nauk oraz jej


K_W01


EKW3 posiada uporządkowaną wiedzę ogólną obejmującą terminologię, teorie i metodologię z

zakresu dyscyplin językoznawstwa i literaturoznawstwa,

K_W03

EKW4 ma uporządkowaną wiedzę szczegółową z wybranych zakresów językoznawstwa i

literaturoznawstwa studiowanego języka; zna główne kierunki rozwoju i najnowsze

osiągnięcia w zakresie obranej specjalności,

K_W04

EKW5 ma wiedzę interdyscyplinarną, umożliwiającą wykorzystanie znajomości języka w różnych

dziedzinach życia, w tym zawodowego,

K_W05

EKW6 posiada podstawową, uporządkowaną wiedzę na temat literaturoznawstwa, zna i rozumie

podstawowe pojęcia i metody analizy i interpretacji tekstu literackiego,

K_W08

EKW7 zna okresy literackie studiowanego obszaru językowego oraz ich wybitnych przedstawicieli;


znaczenie w życiu społeczeństw,

K_W09

EKW8 zna terminologię charakterystyczną dla opisu różnych dziedzin i systemów życia

składających się na kulturę,

K_W12

EKW9 ma podstawową wiedzę na temat historii i kultury krajów studiowanego obszaru językowego,

zna i rozumie historyczny kontekst kultury,

K_W13


kulturalnym.

K_W16

Umiejętności



K_U01

EKU2 potrafi wykorzystać kompetencje językowe do uzyskania bezpośredniego dostępu do

zasobów i materiałów w celu zdobycia wiedzy źródłowej o kulturze, literaturze i krajach swej

K_U05


specjalności językowej,

EKU3 potrafi zastosować podstawową terminologię współczesnego literaturoznawstwa do

odczytania, analizy i interpretacji tekstu literackiego,

K_U06

EKU4 potrafi uczestniczyć w dyskusji o języku, literaturze, historii i kulturze krajów obszaru

językowego swej specjalności, w języku swej specjalności i w języku polskim,

K_U10



historyczno-kulturowym.

K_U11




K_K01




K_K04

EKK4 uczestniczy w życiu kulturalnym, korzystając z różnych mediów i form; świadomie kształtuje

własne upodobania kulturalne,

K_K07



dziedzictwa Polski i innych kultur świata.

K_K09


Wykłady

Wyk. 1. Wprowadzenie do typologii tekstów literackich; podstawy ich interpretacji.

Wyk. 2. Średniowiecze: kultura dworska i rycerska, literatura dworska, epos rycerski, Minnesang.

Wyk. 3. Renesans, humanizm, reformacja: literatura moralistyczna, Meistersang.

Wyk. 4. Barok: kontrreformacja, absolutyzm, klimat kulturowy baroku.

Wyk. 5. Oświecenie: racjonalizm, empiryzm, prawo naturalne, idea tolerancji oświeceniowej.

Wyk. 6. Okres Burzy i Naporu: wolność (polityczna, osobista, artystyczna), geniusz, natura, porównanie:

myśl oświecenia – idee, okres Burzy i Naporu. Klasycyzm: Klasycyzm Weimarski, pojęcie harmonii.

Wyk. 7. Romantyzm w jego trzech okresach: wczesnej (filozofia natury, idealizm), rozkwitu (ludowość,

bajka, romantyczna ironia), późnej (trywializacja).

Wyk. 8. Biedermeier i literatura Nowych Niemiec, liryka polityczna.

Wyk. 9. Realizm mieszczański.

Wyk. 10. Naturalizm.

Wyk. 11. Przełom wieków: Moderna Wiedeńska, symbolizm, impresjonizm, kontynuacja realizmu

mieszczańskiego.

Wyk. 12. Ekspresjonizm i dadaizm.

Wyk. 13. Franz Kafka i pojęcie „kafkowski”.

Wyk. 14. Nowa Rzeczowość, Bertolt Brecht, literatura emigracyjna, literatura faszystowska.

Wyk. 15. Literatura powojenna: niemiecka short story, literatura NRD.

Wyk. 17. Teatr po Brechcie: Handke, Frisch, Dürrenmatt.

Wyk. 16. Literatura po zjednoczeniu, „Ostalgia” i „Pop” – zjawiska literackie lat dziewięćdziesiątych.

Wyk. 17. Nobliści niemieckojęzyczni.

Wyk. 18. Najnowsze tendencje w literaturze.


S

2

2

2

2

2

2

2

2

2

2

4

2

4

4

2

2

2

2

3

45

Ns

2

2

2

2

2

2

2

1

1

1

2

1

2

2

1

1

1

1

2

30

Ćwiczenia

Ćw. 1. Hildebrandslied.

Ćw. 2. Minnesang: Walther von der Vogelweide.

Ćw. 3. H. Sachs „Der fahrende Schüler im Paradies”.

Ćw. 4. S. Brant „Das Narrenschiff”.

Ćw. 5. A. Gryphius Lyrik.

Ćw. 6. I. Kant „Was ist Aufklärung“.

Ćw. 7. G. E. Lessing „Emilia Galotti“, G. E.Lessing „Nathan der Weise“ Ringparabel.

Ćw. 8. J.W. Goethe „Prometheus“, „Die Leiden des jungen Werthers“, “Faust” I.

Ćw. 9. F. Schiller „Kabale und Liebe”, F. Schiller Lyrik der Klassik.

Ćw. 10. Novalis „Heinrich von Ofterdingen“, J. v. Eichendorff „Mondnacht“, E.T.A. Hoffmann „Der

goldene Topf“.

Ćw. 11. H. Heine Lyrik.

Ćw. 12. G. Büchner „Woyzeck”.

Ćw. 13. T. Fontane „Effi Briest”.

S

2

2

2

2

2

2

2

2

2

2

2

2

2

Ns

1

1

1

1

1

1

1

1

1

1

1

1

1


Ćw. 14. G. Hauptmann „Bahnwärter Thiel”.

Ćw. 15. A. Schnitzler „Anatol”.

Ćw. 16. Impressionismus und Symbolismus: R. M. Rilke, S. George Lyrik, expressionistische Lyrik: G.

Trakl, G. Benn, G.Heym.

Ćw. 17. Bertolt Brecht „Wenn die Haifische Menschen wären”, Lyrik.

Ćw. 18. F. Kafka „Die Verwandlung”, „Der Prozess“.

Ćw. 19. W. Borchert „Draußen vor der Tür“, ausgewählte Kurzgeschichten.

Ćw. 20. F. Dürrenmatt „Der Besuch der alten Dame“.

Ćw. 21. M. Frisch „Homo Faber“.

Ćw. 22. Gedichte von der Nachkriegszeit bis heute.

Ćw. 23. E. Jelinek „Liebhaberinnen“.


2

2

2

2

2

2

2

2

1

2

45

1

1

1

2

2

2

2

2

2

2

30


F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Metody nauczania: M2 – wykład konwersatoryjny, dyskusja, M5 - analiza tekstów źródłowych.

Środki dydaktyczne: teksty źródłowe.


F – formująca





dyskusji).



P1 – egzamin (pisemny).



Teksty źródłowe zgodnie z treściami nauczania.


Reclams Hefte zur Literaturgeschichte

I – Informacje dodatkowe Imię i nazwisko sporządzającego Dorota Fluder-Kuligowska



Podpis








1. Przedmiot: Język angielski

2. Kod przedmiotu: 3. Punkty ECTS: 4

4. Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy 5. Język wykładowy: język angielski

6. Rok studiów: I 7. Semestr/y: 1, 2 8. Liczba godzin ogółem: S/ 60 NS/ 60



Ćwiczenia (Ćw.,

lektorat)

S/ 60 NS/ 60



dr Renata Nadobnik zespół lektorów zgodnie z przydziałem w danym roku akademickim

B - Wymagania wstępne Posługiwanie się językiem angielskim na poziomie odpowiadającym standardom egzaminacyjnym określonym dla szkół

ponadgimnazjalnych.

C - Cele kształcenia

Wiedza

CW1: student zna i rozumie środki językowe na poziomie biegłości językowej B2 zgodnie z Europejskim Systemem Opisu

Kształcenia Językowego.

CW2: zna i rozumie podstawową terminologię specjalistyczną w zakresie literaturoznawstwa i nauk o języku.

CW3: zna wybrane elementy socjo-kulturowe w odniesieniu do kraju/krajów nauczanego języka.

Umiejętności

CU1: student stosuje poznane środki językowe w zakresie podstawowych sprawności językowych w tym: rozumienia i

interpretacji tekstów czytanych, rozumienia i interpretacji tekstów słuchanych, pisania oraz mówienia na poziomie biegłości

językowej B2 zgodnie z Europejskim Systemem Opisu Kształcenia Językowego.


CK1: rozumie potrzebę doskonalenia kompetencji językowej przez całe życie.

CK2: jest przygotowany do nawiązywania kontaktów z rodzimymi użytkownikami poznawanego języka zarówno w sferze

prywatnej, jak i zawodowej.

CK3: posiada umiejętności pracy w zespole.

CK4: reprezentuje postawę otwartości i tolerancji wobec innych kultur.



Wiedza

EKW1

student zna zakres środków językowych (leksykalnych, struktur gramatycznych oraz

znajomości zasad wymowy i ortografii) na poziomie biegłości językowej B2 zgodnie z

Europejskim Systemem Opisu Kształcenia Językowego,

K_W14

EKW2 student zna słownictwo odnoszące się do różnych sfer życia człowieka (prywatnej,

publicznej, edukacyjnej, zawodowej), z uwzględnieniem podstawowej terminologii nauk o

literaturze i języku,

K_W14

EKW3 student zna wybrane aspekty komponentu socjo-kulturowego kraju/krajów poznawanego

języka.

K_W13

Umiejętności

EKU1 student posiada umiejętności językowe zgodne z wymaganiami określonymi dla poziomu B2

Europejskiego Systemu Opisu Kształcenia Językowego, w tym w zakresie sprawności:

rozumienia i interpretacji tekstów czytanych (np. prasowych, literackich): określanie głównej

myśli tekstu i jego poszczególnych części, wyszukiwanie szczegółowych informacji,

odczytywanie intencji autora; rozumienia i interpretacji tekstów słuchanych: określanie

głównej myśli, intencji i opinii mówiących, relacji rozmówców, wyszukiwanie

szczegółowych informacji; pisania: formułowanie krótkich wypowiedzi pisemnych, w tym

notatek, ogłoszeń prasowych, tekstów poczty elektronicznej oraz dłuższych wypowiedzi (w

tym listu prywatnego, listu formalnego, opowiadania, recenzji); mówienia: wyrażanie

własnych opinii, zainteresowań, zamiarów, uczuć, upodobań, sprzeciwu, przedstawianie

odmiennego punktu widzenia, przekazywanie opinii osób trzecich, udzielanie i uzyskiwanie

informacji, relacjonowanie, negocjowanie, prowadzenie dyskusji, formułowanie dłuższej

wypowiedzi.

K_U02

K_U14

K_U16

K_U17

K_U19


EKK1 student rozumie potrzebę podnoszenia kwalifikacji zawodowych oraz uczenia się przez całe

życie, uzupełniając, aktualizując i doskonaląc nabytą wiedzę i zdobyte umiejętności,

K_K01

EKK2 student jest otwarty na pracę zespołową, K_K02

EKK3 student jest gotowy do nawiązywania kontaktów z rodzimymi użytkownikami poznawanego

języka zarówno w sferze prywatnej, jak i zawodowej.

K_K06


Ćwiczenia

Ćw. 1, 2, 3, 4 Człowiek i relacje międzyludzkie Student potrafi: opisać osobę, uwzględniając dane dotyczące jej wyglądu, charakteru, zwyczajów oraz upodobań oraz uzyskiwać informacje na ten temat od swojego rozmówcy; sformułować krótką wypowiedź ustną oraz wyrażać opinię na temat. relacji

międzyludzkich, ról społecznych, rodziny, kręgów towarzyskich; zrozumieć i interpretować informacje zawierające dane statystyczne;

napisać list prywatny; interpretować krótkie teksty literackie.

Ćw. 5, 6, 7 Styl życia Student potrafi: opisywać i porównywać warunki życia, wyrażając opinię; napisać list formalny zawierający skargę dotyczącą usługi

hotelarskiej/mieszkaniowej; negocjować warunki najmu; wyrażać dezaprobatę. streścić oraz zaprezentować wybrany artykuł prasowy

lub tekst literacki.

Ćw. 8, 9, 10 Edukacja Student potrafi: wypowiadać się na temat swoich doświadczeń szkolnych, procesie uczenia się, koncepcji edukacji przez całe życie;

formułować dłuższą wypowiedź ustną dot. wybranego zagadnienia związanego z kierunkiem studiów.

Ćw. 11, 12, 13, 14, 15 Formy spędzania wolnego czasu Student potrafi: sformułować krótką wypowiedź ustną na temat wybranych form organizacji czasu wolnego, przedstawiając swoje preferencje; zachęcić rozmówcę do obejrzenia wybranego filmu/przeczytania wybranej książki, zarekomendować wybraną restaurację,

relacjonować zdarzenia z podróży, przedstawić wybraną atrakcję turystyczną; uzyskiwać informacje dotyczącą pobytu, przemieszczania

się i zwiedzania nowego miejsca; uczestniczyć w rozmowie, wyrażając zdziwienie i zainteresowanie; sformułować dłuższą wypowiedź ustną na temat kształcących walorów podróżowania; napisać opowiadanie.

Ćw. 16, 17, 18 Praca Student potrafi: opisywać obowiązki zawodowe, wymagania i warunki pracy; napisać ogłoszenie w sprawie pracy i podanie o pracę;

relacjonować wydarzenia, argumentować, a także formułować pytania, prośby, rady i polecenia; streścić oraz zaprezentować wybrany tekst specjalistyczny.

Ćw. 19, 20 Święta / Uroczystości Student potrafi: formułować życzenia; wyrażać podziękowanie; zredagować tekst zaproszenia i odpowiedzi na nie; wyrażać aprobatę lub

dezaprobatę; napisać list prywatny; relacjonować przebieg wybranych świąt i uroczystości w Polsce oraz wybranym kraju anglojęzycznym.

Ćw. 21, 22 Zagrożenia współczesnego świata Student potrafi: opisywać stan pogody, sformułować wypowiedź ustną na temat wybranych działań człowieka w zakresie ochrony

środowiska naturalnego; sformułować wypowiedź ustną na temat znaczenia wybranych wynalazków; podać instrukcję obsługi wybranego urządzenia.

S

8

6

6

10

6

10

6

8

NS

8

6

6

10

6

10

6

8


Ćw. 23, 24, 25, 26, 27, 28, 29, 30 Język / Kultura Student potrafi: relacjonować przebieg wybranego wydarzenia kulturalnego w wybranym mieście/kraju anglojęzycznym, odtwarzać

treść wybranego utworu literackiego (np. bajki, noweli); zaprezentować biografię i dorobek wybranego poety lub pisarza anglojęzycznego; zrozumieć i stosować podstawową terminologię z zakresu językoznawstwa oraz literaturoznawstwa w tekstach

anglojęzycznych; napisać streszczenie i recenzję wybranej sztuki teatralnej/książki/filmu.

Zakres struktur gramatycznych (w ramach realizacji wyszczególnionych powyżej treści):

Student potrafi: stosować czasy: Present Simple i Present Continuous oraz Present Perfect i Past Simple dla wyrażania przeszłości; czasy Present Continuous i Future Simple oraz strukturę to be going to dla wyrażania przyszłości; question tags do nawiązania i

podtrzymywania rozmowy; przyimki; liczebniki; porównywać cechy/właściwości stosując stopniowanie przymiotnika; wyrazić nakaz,

zalecenie i zakaz za pomocą czasowników modalnych; formułować zdania warunkowe I typu; stosować czasy Present Perfect Simple i Present Perfect Continuous; formy gerundialne i bezokoliczniki po czasownikach (verb patterns); różne rodzaje przysłówków,

przedimki; tworzyć pytania o podmiot i dopełnienie, opowiadać o przeszłości z użyciem wyrazu posiłkowego would, wyrażenia used to

oraz czasów Past Simple i Past Perfect, wyrażać zdolność i umiejętność z wykorzystaniem czasowników modalnych oraz budować zdania warunkowe typu II i III; stosować wszystkie czasy przeszłe, a także unreal past; wyrażać obowiązek i przyzwolenie z

wykorzystaniem czasowników: must, can i struktury to have to w teraźniejszości, przeszłości i przyszłości, a także używając

czasowników: make, let i allow; czasowniki zakończone na -ing i -ed. Razem liczba ćwiczeń

60

60


F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne

Metody nauczania: M5 – ćwiczenia sprawności mówienia, pisania, rozumienia czytanych i słuchanych tekstów; metoda

projektu, M2 - drama, dyskusje dydaktyczne, symulacje, „burza mózgów”, M3 – pokazy prezentacji multimedialnych.

Środki dydaktyczne: tablica, odtwarzacz CD, projektor, sprzęt multimedialny, telewizor, odtwarzacz DVD, gry planszowe,

quizy.


F – formująca F2 – obserwacja/aktywność (aktywność podczas zajęć,

wykonywanie prac domowych),

F1 - sprawdziany (pisemne wiedzy i umiejętności),

F4 – wypowiedź/wystąpienie (formułowanie dłuższej wypowiedzi

ustnej na wybrany temat, realizacja i przedstawienie projektu,

prezentacja wybranego tekstu specjalistycznego),

F3 – praca pisemna (formułowanie dłuższej wypowiedzi pisemnej

na wybrany temat).

P– podsumowująca

P1 - egzamin (ustny).

Forma zaliczenia przedmiotu: egzamin.

H - Literatura przedmiotu Literatura obowiązkowa: 1. Kerr P., Jones C., Straightforward, Intermediate, Macmillan 2012.

2. Kerr P., Jones C., Straightforward, Upper - intermediate, Macmillan 2006.

Literatura zalecana/fakultatywna: 1. Evans V.: FCE Use of English, Express Publishing 2001.

2. McCarthy M.: English Vocabulary in Use, Cambridge University Press 1994.

3. Murphy R.: English Grammar in Use, Cambridge University Press 1996.

Ponadto: fragmenty wybranych anglojęzycznych artykułów prasowych oraz tekstów literackich; słowniki polsko-angielskie

i angielsko-polskie.

I – Informacje dodatkowe

Imię i nazwisko sporządzającego

Data sporządzenia / aktualizacji 23.04.2012 r.


Podpis








1. Przedmiot: Język francuski


4. Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy 5. Język wykładowy: język francuski



liczba godzin w semestrze: 30 ćw.

Ćwiczenia (Ćw.,

lektorat)

S/ 60 NS/ 60



dr Renata Nadobnik zespół lektorów zgodnie z przydziałem w danym roku akademickim

B - Wymagania wstępne Posługiwanie się językiem francuskim na poziomie odpowiadającym standardom egzaminacyjnym określonym dla szkół

ponadgimnazjalnych.


Wiedza





Umiejętności












Wiedza

EKW1




K_W14




K_W14


języka.

K_W13

Umiejętności













wypowiedzi.

K_U02

K_U14

K_U16

K_U17

K_U19




K_K01




K_K06


Ćwiczenia








formułować dłuższą wypowiedź ustną dot. wybranego zagadnienia związanego z kierunkiem studiów.







dezaprobatę; napisać list prywatny; relacjonować przebieg wybranych świąt i uroczystości w Polsce oraz wybranym kraju francuskojęzycznym.



S

8

6

6

10

6

10

6

8

NS

8

6

6

10

6

10

6

8


Ćw. 23, 24, 25, 26, 27, 28, 29, 30 Język / Kultura Student potrafi: relacjonować przebieg wybranego wydarzenia kulturalnego w wybranym mieście/kraju francuskojęzycznym, odtwarzać

treść wybranego utworu literackiego (np. bajki, noweli); zaprezentować biografię i dorobek wybranego poety lub pisarza francuskojęzycznego; zrozumieć i stosować podstawową terminologię z zakresu językoznawstwa oraz literaturoznawstwa w tekstach

francuskojęzycznych; napisać streszczenie i recenzję wybranej sztuki teatralnej/książki/filmu.


Student potrafi: przekazywać informacje z wykorzystaniem wszystkich czasów gramatycznych, stosować zaimki, dopełnienia bliższe i

dalsze, zdania warunkowe przy wykorzystaniu trybu conditionnel présent oraz trybu subjonctif, czas futur simple dla wyrażania

czynności w przyszłości; zdania przydawkowe; opisać przedmioty za pomocą przymiotników (również w formach komparatywnych); wyrażać przyczyny i skutki przy wykorzystaniu formy infinitif oraz trybu subjonctif, tworzyć stronę bierną, zadawać pytania

o podmiot, dopełnienie; opowiadać o przeszłości stosując zasady zgodności czasów .

Razem liczba ćwiczeń

60

60






quizy.









na wybrany temat).

P– podsumowująca



H - Literatura przedmiotu Literatura obowiązkowa: 1. Flumian C., Labascoule J., Royer C., ROND-POINT, PUG 2004.

2. Heu E., Mabilat J.-J., Edito Méthode de français, Didier, 2006.

Literatura zalecana/fakultatywna: 1. Berger D., Spicacci N., ACCORD 2, Didier 2000.

2. Loiseau Y., Merieux R., POINT PAR POINT, Didier 1998.

3. Miquel C., Vite et bien, CLE INTERNATIONAL 2010.

4. Monnerie A., La France Aux Cent Visages, Didier-Hatier 1995.

Ponadto: francuskojęzyczne teksty specjalistyczne, artykuły prasowe, słowniki polsko-francuskie i francusko-polskie.





Podpis








1. Przedmiot: Język rosyjski


4. Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy 5. Język wykładowy: język rosyjski




Ćwiczenia (Ćw.,

lektorat)

S/ 60 NS/ 60



dr Renata Nadobnik, mgr Halina Uchto

B - Wymagania wstępne Posługiwanie się językiem rosyjskim na poziomie odpowiadającym standardom egzaminacyjnym określonym dla szkół

ponadgimnazjalnych.


Wiedza





Umiejętności












Wiedza

EKW1




K_W14




K_W14


języka.

K_W13

Umiejętności













wypowiedzi.

K_U02

K_U14

K_U16

K_U17

K_U19




K_K01




K_K06


Ćwiczenia








formułować dłuższą wypowiedź ustną dotyczącą wybranego zagadnienia związanego z kierunkiem studiów.







dezaprobatę; napisać list prywatny; relacjonować przebieg wybranych świąt i uroczystości w Polsce oraz wybranym kraju rosyjskojęzycznym.



S

8

6

6

10

6

10

6

8

NS

8

6

6

10

6

10

6

8


Ćw. 23, 24, 25, 26, 27, 28, 29, 30 Język / Kultura Student potrafi: relacjonować przebieg wybranego wydarzenia kulturalnego w wybranym mieście/kraju rosyjskojęzycznym, odtwarzać

treść wybranego utworu literackiego (np. bajki, noweli); zaprezentować biografię i dorobek wybranego poety lub pisarza rosyjskojęzycznego; zrozumieć i stosować podstawową terminologię z zakresu językoznawstwa oraz literaturoznawstwa w tekstach

rosyjskojęzycznych; napisać streszczenie i recenzję wybranej sztuki teatralnej/książki/filmu.


Formy gramatyczne połączeń wyrazowych, np. у кого есть/нет; экзамен по грамматике, владеть чем, учиться где, учить что;

заниматься чем; кому нравится что, кто должен быть каким, писать кому; где что стоит, куда что поставить, какой

этаж, на каком этаже; работать/стать кем, устроиться на работу, что нужно уметь/кто должен уметь что делать; отмечать/ праздновать что, поздравлять с чем, желать чего/кому; Formy liczebników: пять - пяти; formy liczebników

porządkowych oraz w konstrukcjach określających czas i datę, np. какое число, когда это произошло, утром, днём oraz когда?

летом, зимой. Połączenie liczebników (1,2-4, 5) z rzeczownikiem год (года, лет); Formy osobowe czasowników w czasie teraźniejszym, przeszłym, przyszłym złożony z czasownikiem быть; czasowniki: дарить, получать, мечтать о чём; Formy

gramatyczne wybranych rzeczowników wszystkich rodzajów liczby pojedynczej i mnogiej; Rzeczowniki określające nazwy zajęć lub

zawodów. Formy gramatyczne przymiotników; Przyimki: слева/справа от, в/на, рядом с. Połączenia przyimkowe.

Razem liczba ćwiczeń

60

60






quizy.









na wybrany temat).

P– podsumowująca



H - Literatura przedmiotu Literatura obowiązkowa: Pado A., start.ru 2 język rosyjski dla średnio zaawansowanych, Warszawa 2006.

Тelepnev A., M. Ziomek M., Влюбиться в Россию, Wydaw. Szkolne PWN, Warszawa 2011.

Literatura zalecana/fakultatywna: 1. Dziewanowska D., Грамматика без проблем. Gramatyka języka rosyjskiego z ćwiczeniami, Warszawa 2005.

2. Корчагина Е. Л., Романчук С.И., Самуйлова Н. И., Степанова Е. М., Русский язык цель и результат. Тестовый

практикум. Москва 1997.

3. Родимкина А., Райли З., Ландсман Н., Россия сегодня. Тексты и упражнения, Warszawa 2003.

4. Szczęsny A., Jak pisać po rosyjsku listy, kartki, sms-y, e-maile, ogłoszenia, Warszawa 2008.

Ponadto: rosyjskojęzyczne czasopisma, fragmenty wybranych tekstów specjalistycznych, słowniki dwujęzyczne, materiały

autentyczne (widokówki, mapa Rosji, plan metra, bilety, druki).





Podpis








1. Przedmiot Krajoznawstwo krajów niemieckiego obszaru

językowego 2. Kod przedmiotu: 3. Punkty ECTS: 6 4. Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy 5. Język wykładowy: niemiecki 6. Rok studiów: I 7. Semestr/y: 1, 2 8. Liczba godzin ogółem: S/60 NS/40






dr Małgorzata Czabańska-Rosada

B - Wymagania wstępne Brak wymagań wstępnych.


CW1: student posiada wiedzę na temat geografii, polityki, struktury demograficznej, społeczeństwa oraz kultury

i elementów historii krajów niemieckiego obszaru językowego – Niemiec, Austrii i Szwajcarii; zna położenie i krainy

geograficzne krajów niemieckiego obszaru językowego; posiada wiedzę na temat rodziny, mniejszości narodowych,

przesiedleńców, azylantów, struktury demograficznej i wyznaniowej tych krajów; zna najważniejsze centra gospodarcze,

biznesowe i kulturalne oraz posiada wiedzę na temat stosunków gospodarczych tych krajów z Polską;

Umiejętności CU1: umiejętnie prezentuje najważniejsze wydarzenia kulturalne – muzea, festiwale, wielkie wystawy.

Kompetencje społeczne CK1: posiada zdolność do pełnienia roli pośrednika pomiędzy kulturą własna a obcą, rozumie różnice kulturowe, społeczne

polityczne, religijne i gospodarcze pomiędzy Niemcami, Austrią, Szwajcarią a Polską; lepiej rozumie żyjących tam ludzi,

ich poglądy, systemy wartości i sposoby postępowania.


EKW1 student posiada podstawową wiedzę o miejscu i znaczeniu filologii w systemie nauk oraz jej


K_W01


EKW3 ma wiedzęinterdyscyplinarną, umożliwiającą wykorzystanie znajomości języka w różnych


K_W05



K_W12


zna i rozumie historyczny kontekst kultury,

K_W13

EKW6 ma podstawową wiedzę na temat powiązania systemu języka ojczystego i języka swojej

specjalności oraz zna podstawowe techniki mediacji między użytkownikami tych języków,

K_W15


kulturalnym.

K_W16

Umiejętności



K_U01




K_U05

EKU3 potrafi uczestniczyć w dyskusji o języku, literaturze, historii i kulturze krajów obszaru


K_U10


EKU4 potrafi dokonać analizy porównawczej wybranych aspektów kultury rodzimej i kultury

języka docelowego.

K_U12




K_K01

EKK2 potrafi współdziałać w grupie, przyjmując w niej różne role K_K02



K_K04

EKK4 wykazuje bezstronność w podejściu do różnorodności językowej: docenia różnorodność

kultur, jest otwarty na odmienność kulturową,

K_K06

EKK5 uczestniczy w życiu kulturalnym, korzystając z różnorodność mediów i form; świadomie

kształtuje własne upodobania kulturalne,

K_K07



dziedzictwa Polski i innych kultur świata,

K_K09

EKK7 dysponuje umiejętnościami komunikacyjnymi, społecznymi, interpersonalnymi i

interkulturowymi, które predysponują go do pracy w sektorze kultury, oświaty, mediów,

biurach tłumaczy, turystyce, itp.

K_K10


Ćwiczenia

Ćw. 1. Położenie geograficzne, krainy geograficzne, najważniejsze zagadnienia demograficzne i struktura

społeczna Niemiec, Austrii i Szwajcarii.

Ćw. 2. System polityczny w Niemczech, Austrii i Szwajcarii – władze państwowe, parlament, partie

polityczne, wybory.

Ćw. 3. Kraje związkowe Niemiec.

Ćw. 4. Kraje związkowe Austrii.

Ćw. 5. Kantony Szwajcarii.

Ćw. 6. Życie kulturalne Niemiec, Austrii, Szwajcarii.

Ćw. 7. Najważniejsze zabytki kultury krajów niemieckiego obszaru językowego.

Ćw. 8. Osiągnięcia naukowe przedstawicieli krajów niemieckiego obszaru językowego.

Ćw. 9. Kultura stołu i kultura picia w krajach niemieckiego obszaru językowego.

Ćw. 10. Co jest typowo niemieckie a co typowo polskie. Podobieństwa, różnice, uprzedzenia.


S

6

8

20

6

2

4

6

2

3

3

60

Ns

4

6

10

4

2

2

4

2

3

3

40


F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Metody nauczania: M2 – klasyczna metoda problemowa, dyskusja, M3 – pokaz prezentacji multimedialnych.

Środki dydaktyczne: sprzęt multimedialny, projektor, mapa, wykres, prezentacje multimedialne, portfolio.


F – formująca




F1 – sprawdziany (ustny wiedzy i umiejętności; praktyczny wiedzy

i umiejętności),

F4 – wypowiedź/wystąpienie (przedstawienie i omówienie

prezentacji multimedialnych w czasie 1 i 2 semestru),


dyskusji).



P1 – egzamin (pisemny test z pytaniami),

P4 – praca pisemna (projekt zaliczeniowy na zadany

temat po 1 i 2 semestrze).



1.Tatsachen über Deutschland, Societäts Verlag, Frankfurt 2002 i późniejsze.

2. Ősterreich. Tatsachen und Zahlen, Busndespressedienst, Wien 1998 i późniejsze.

3. Die Schweiz aus eigener Sicht, Scalo Verlag AG, Zürich 1998 i późniejsze.

4. Blick auf Deutschland, Kirchmeyer S., Ernst Klett Verlag, Stuttgart 2000.


5. Eine kleine Landeskunde der deutschsprachigen Länder, Bęza S., WsiP 2004.

6. Knaurus Kulturführer in Farbe Deutschland, Droemer Naur Verlag 1991.


Strony www.spiegel.de; www.stern.de , www.bundesregierung.de

I – Informacje dodatkowe Imię i nazwisko sporządzającego Małgorzata Czabańska-Rosada



Podpis

http://www.spiegel.de/

http://www.stern.de/

http://www.bundesregierung.de/








1. Przedmiot Kultura języka polskiego

2. Kod przedmiotu: 3. Punkty ECTS: 2 4. Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy 5. Język wykładowy: język polski 6. Rok studiów: I 7. Semestr/y: 2 8. Liczba godzin ogółem: S/50 NS/30



Wykład (Wyk.)

Ćwiczenia (Ćw.)

S/20 NS/10

S/30 NS/20



dr Maria Maczel

B - Wymagania wstępne Wiedza o języku polskim na poziomie określonym w podstawie programowej szkoły ponadgimnazjalnej.


CW1: student zna podstawy teoretycznej z zakresu kultury języka.

CW2: zna współczesną normę języka.

Umiejętności

CU1: umiejętnie ocenia zjawiska językowe.

CU2: umiejętnie doskonali sprawność językową.


CK1: jest świadomy konieczności samodzielnego poszukiwania rozwiązań kwestii językowych.


EKW1 student zna podstawową terminologię z zakresu kultury języka polskiego, K_W02

EKW2 posiada wiedzę o zróżnicowaniu współczesnej polszczyzny, K_W06

EKW3 zna i rozumie role języka w kształtowaniu kultury polskiej, K_W07

EKW4 poznaje najważniejsze zasady normatywne, K_W06

EKW5 poznaje najważniejsze tendencje rozwojowe języka polskiego. K_W06

Umiejętności

EKU1 umie oceniać innowacje językowe, K_U09

EKU2 umie rozpoznać błędy i dokonać ich korekty, K_U09

EKU3 umie interpretować zjawiska współczesnej polszczyzny na poziomie fonetycznym,

morfologicznym, leksykalnym i składniowym,

K_U09

EKU4 doskonali umiejętność korzystania ze słowników, wydawnictw poprawnościowych i

innych źródeł wiedzy o języku.

K_U02


EKK1 efektywnie organizuje własną pracę i krytycznie ocenia jej stopień zaawansowania, K_K01, K_K04,

K_K02

EKK2 rozumie potrzebę rozwijania sprawności językowej. K_K01


Wykłady

Wyk. 1: Język i jego rola. Język jako wartość.

Wyk. 2: Kultura języka – podstawowe terminy związane z kulturą języka.

Wyk. 3: Pojęcie sprawności językowej.

S

2

3

3

Ns

1

1

1


Wyk. 4: Zróżnicowanie współczesnej polszczyzny.

Wyk. 5: Estetyka słowa i etyka wypowiedzi. Brutalizacja języka publicznego.

Wyk. 6: Grzeczność językowa.

Wyk. 7: Współczesna polszczyzna. Charakterystyczne zjawiska, procesy, tendencje.


3

3

3

3

20

2

1

2

2

10

Ćwiczenia

Ćw. 1: Rozumienie terminu kultura języka polskiego.

Ćw. 2: Poradnictwo językowe w Polsce. Prezentacja wybranych publikacji normatywnych.

Ćw. 3: Podstawowe pojęcia teoretyczne z zakresu kultury języka (norma, uzus, system, tekst).

Ćw. 4: Świadomość językowa współczesnych Polaków. Postawy wobec języka.

Ćw. 5: Innowacje językowe, błędy językowe – ich klasyfikacja.

Ćw. 6: Kryteria poprawnościowe – ich zastosowanie.

Ćw. 7: Poprawność w zakresie wymowy.

Ćw. 8: Poprawność leksykalna. Leksyka współczesnej polszczyzny. Neologizmy słowotwórcze – ich ocena.

Ćw. 9: Zapożyczenia w języku – ich ocena.

Ćw. 10: Zjawisko mody językowej.

Ćw. 11: Frazeologia. Innowacje frazeologiczne.

Ćw. 12: Wybrane zagadnienia poprawnościowe z zakresu fleksji rzeczownika (m.in. fleksja nazw własnych)

i czasownika.

Ćw. 13: Wybrane zagadnienia dotyczące poprawności w zakresie ortografii i interpunkcji.

Ćw. 14: Poprawność w zakresie składni.

Ćw. 15: Próba opisu i oceny współczesnej polszczyzny.


S

2

2

2

2

2

2

2

2

2

2

2

2

2

2

2

30

Ns

1

1

1

1

2

1

1

2

2

2

2

1

1

1

1

20


F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Metody nauczania: M1 - wykład informacyjny, M2 – wykład konwersatoryjny, dyskusja dydaktyczna, M5 - analiza

tekstów źródłowych.

Środki dydaktyczne: materiały do analizy, fragmenty tekstów naukowych, słowniki poprawnościowe, poradniki

poprawnościowe.





F2 – obserwacja/aktywność (ocena przygotowania do zajęć),

F5 – ćwiczenia praktyczne.

P– podsumowująca



P2 – kolokwium (kolokwium podsumowujące

przedmiot).



1. D. Butler, H. Kurkowska, H. Satkiewicz, Kultura języka polskiego, cz. I, Warszawa 1971, cz. II, Warszawa 1982. 2. Formy i normy, czyli poprawna polszczyzna w praktyce, pod red. K. Musiołek-Kłosińskiej, Warszawa 2001. 3. A. Markowski, Kultura języka polskiego. Teoria. Zagadnienia leksykalne, Warszawa 2005. 4. H. Jadacka, Kultura języka polskiego. Fleksja. Słowotwórstwo. Składnia, Warszawa 2005. 5. T. Karpowicz, Kultura języka polskiego. Wymowa, ortografia, interpunkcja, .Warszawa 2009. 5. J. Miodek, Kultura języka w teorii i praktyce, Wrocław 1983. 6. J. Miodek, O zagrożeniach i bogactwie polszczyzny, Wrocław 1996. 7. W. Pisarek, Słowa między ludźmi, Warszawa 1985. 8. Polszczyzna płata nam figle. Poradnik językowy dla każdego, pod red. J. Podrackiego, Warszawa 1993

oraz słowniki normatywne (m.in. Nowy słownik poprawnej polszczyzny, pod red. A. Markowskiego,

Nowy słownik ortograficzny, pod red. E. Polańskiego).

Literatura zalecana / fakultatywna: 1. S. Bąba, B. Walczak, Na końcu języka. Poradnik leksykalno-gramatyczny, Poznań 1992. 2. M. Bugajski, Językoznawstwo normatywne, Warszawa 1993. 3. A. Cegieła, A. Markowski, Z polszczyzną za pan brat, Warszawa 1982. 5. Język Polski. Poradnik Profesora Andrzeja Markowskiego, Warszawa 2003. 4. B. Klebanowska, W. Kochański, A. Markowski, O dobrej i złej polszczyźnie, Warszawa 1985. 5. Współczesny język polski, pod red. J. Bartmińskiego, Lublin 2001.


(oraz różne publikacje popularnonaukowe)




Podpis








1. Przedmiot Literatura pogranicza

2. Kod przedmiotu: 3. Punkty ECTS: 3 4. Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy 5. Język wykładowy: polski 6. Rok studiów: II 7. Semestr/y: 3 8. Liczba godzin ogółem: S/30 NS/20



Ćwiczenia (Ćw.)

S/30 NS/20



dr Katarzyna Taborska, dr Małgorzata Czabańska-Rosada, dr

Arkadiusz Kalin



CW1: student posiada podstawową wiedzę na temat zjawiska pogranicza w kontekście kulturowym, ideowym, społecznym;

zna podstawowe pojęcia i metody analizy zjawiska pogranicza; rozumie specyfikę literatury pogranicza; zna wybrane utwory

literackie, poruszające problemy tożsamości, identyfikacji, alienacji, pamięci itp.,

CW2: rozumie związki literatury z sytuacją społeczno-kulturalną i polityczną.

Umiejętności

CU1: student potrafi samodzielnie interpretować dzieło literackie oraz teksty źródłowe w kontekście pogranicza,

CU2: potrafi analizować zjawiska i procesy literackie i kulturowe przeszłości.


CK1: student rozumie potrzebę bieżącego uczestnictwa w życiu kulturalnym, poprzez kontakt z literaturą, teatrem, kinem i

w innych wydarzeniach kulturalnych,

CK2: rozumie konieczność poznania korzeni swojej tożsamości kulturowej oraz bycia świadomym i krytycznym odbiorcą

treści kulturalnych.


EKW1 zna podstawowe pojęcia i metody analizy i interpretacji tekstu literackiego, K_W02

EKW2 zna najważniejsze teorie pogranicza oraz przedstawicieli zajmujących się tą tematyką;


historii oraz znaczenie w życiu społeczeństw przenikających się w obszarze pogranicza.

K_W08

K_W12

Umiejętności

EKU1 potrafi wykorzystać kompetencje językową do uzyskania bezpośredniego dostępu i zdobycia

wiedzy źródłowej o literaturze i społecznościach regionu pogranicza,

K_U05

EKU2 potrafi zastosować podstawową terminologię współczesnej humanistyki do odczytania,

analizy i interpretacji tekstu literackiego oraz źródłowego w kontekście przenikania kultur w

obszarze pogranicza,

K_U06

EKU3 potrafi uczestniczyć w dyskusji o literaturze i zjawiskach społecznych w regionie pogranicza. K_U10




K_K01

EKK2 potrafi współdziałać w grupie przyjmując w niej różne role, K_K02

EKK3 jest otwarty na odmienność kulturową, doceniając różnorodność kultur; jest świadomym i

krytycznym odbiorcą treści kulturalnych.

K_K06



Ćwiczenia

Ćw. 1. Teoretyczna problematyka pograniczy (w kontekście koncepcji najnowszych oraz tradycji – „małe

ojczyzny”, Kresy, regionalizm, transgraniczność, postkolonializm itp.) ze szczególnym uwzględnieniem

pograniczy polsko-niemieckich (analiza artykułów naukowych, dyskusja).

Ćw. 2. Literatura pograniczy – panorama (ćwiczenia interpretacyjne).

Ćw. 3. Polska i niemiecka literatura deprywacji (Günther Grass, Marion Dönhoff, Włodzimierz Nowak,

Andrzej Chmielewski).

Ćw. 4. Problem podwójnej tożsamości pogranicza (Helga Hirsch).

Ćw. 5. Koncept ‘Heimat’ na przykładach literatury peryferyjnej.

Ćw. 6. Klasyfikacje piśmiennictwa nowego pogranicza niemiecko-polskim w latach czterdziestych XX

wieku.

Ćw. 7. Mit w literaturze pogranicza niemiecko-polskiego.

Ćw. 8. Pojęcie literackości w piśmiennictwie pogranicza niemiecko-polskiego lat czterdziestych XX wieku.

Ćw. 9. Konstrukcje i dekonstrukcje tożsamości w piśmiennictwie niemiecko-polskiego pogranicza.

Ćw. 10. Kreowanie pamięci w piśmiennictwie niemiecko-polskiego pogranicza. Neokolonizm w literaturze

pogranicza.


S

6

4

2

6

2

2

2

2

2

2

30

Ns

5

3

1

5

1

1

1

1

1

1

20


F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Metody nauczania: M2 – dyskusja, M5 – praca z tekstem źródłowym, analiza i interpretacja tekstów literackich,

omówienie tekstów naukowych, M1 – elementy wykładu dodatkowych zjawisk historycznoliterackich, M4 – ćwiczenia z

wykorzystaniem materiałów multimedialnych, M3 – prezentacja materiału audiowizualnego.

Środki dydaktyczne: fragmenty monografii naukowych, artykuły problemowe i syntetyzujące, teksty literackie i źródłowe,

zasoby internetowe, prezentacje multimedialne, fragmenty lub filmy w całości (adaptacje dzieł literackich, ilustracje

poruszanej problematyki i kontekstów humanistycznych, filmy dokumentalne itp.).


F – formująca




F2 – obserwacja/aktywność (ocena przygotowania do zajęć na

podstawie zadanych materiałów; udział w dyskusji).



P2 – kolokwium (pisemne i ustne).




1. Helga Hirsch „Nie mam keine buty”, WAB 2003.

2. Günther Grass „Idąc rakiem”, Polnord Oskar 2002.

3. Marion Dönhoff “Nazwy, których nikt nie wymienia”, Borussia 2009.

4. Włodzimierz Nowak „Obwód głowy”, Czarne 2007.

5. Andrzej Chmielewski „Widziałem Gomorę w Rokitnie”, Wyd. Literat 2012.

6. „Polsko-niemieckie miejsca pamięci/Deutsch-polnische Erinnerungsorte”, t. 1-4, red. H.H. Hahn, R.

Traba, Warszawa 2012 (wybrane artykuły). 7. Wybrane opracowania dotyczące problematyki pogranicza.

Literatura zalecana / fakultatywna: 1. Wybrane artykuły i fragmenty monografii podawane na bieżąco w trakcie zajęć.

I – Informacje dodatkowe Imię i nazwisko sporządzającego dr Małgorzata Czabańska-Rosada; konsultacja: dr Arkadiusz Kalin; dr

Katarzyna Taborska



Podpis








1. Przedmiot Metajęzyk biznesu

2. Kod przedmiotu: 3. Punkty ECTS: 10 4. Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy 5. Język wykładowy: niemiecki, polski 6. Rok studiów: II, III 7. Semestr/y: 4, 5, 6 8. Liczba godzin ogółem: S/75 NS/50








CW1: student ma wiedzę interdyscyplinarną, umożliwiającą wykorzystanie znajomości języka studiowanego w różnych

dziedzinach życia, w tym zawodowego; opanował podstawy warsztatu tłumacza pisemnego i ustnego.

Umiejętności

CU1: student opanował język niemiecki na poziomie biegłości C1 ESOKJ; potrafi posługiwać się językiem specjalistycznym

niezbędnym do wykonywania pracy wymagającej biegłości w języku obcym,

CU2: student potrafi samodzielnie zdobywać wiedzę i rozwijać swoje umiejętności w teorii i praktyce sztuki tłumaczenia.


CK1: student posiada kompetencje interdyscyplinarne i interpersonalne, które predysponują go do pracy jako tłumacz.

CK2: działa w sposób autonomiczny na rzecz ciągłego dokształcania się i doskonalenia zawodowego jako tłumacz.


EKW1 posiada wiedzę z zakresu komunikacji interkulturowej oraz warunków, jakie muszą być

spełnione aby tłumaczenie było adekwatne,

K_W03

EKW2 zna pojęcie kompetencji tłumaczeniowej oraz współczesne metody i techniki. K_W11

Umiejętności

EKU1 potrafi trafnie dobrać styl tłumaczenia w zależności od sytuacji oraz cech i typu

tłumaczonego tekstu,

K_U15

EKU2 potrafi stosować narzędzia wspomagające pracę tłumacza, potrafi korzystać z różnego

rodzaju słowników i innych pomocy.

K_U05


EKK1 rozumie potrzebę ciągłego rozwoju zawodowego, K_K01

EKK2 ma świadomość istnienia etycznego wymiaru tłumaczenia, K_K05


Ćwiczenia

1. Ausgewählte Fachbegriffe aus dem Bereich Management.

2. Ausgewählte Fachbegriffe aus dem Bereich Marketing.

3. Typische Fax-Mitteilungen im Geschäftsverkehr, Abkürzungen, Wörter und Wendungen.

4. Typische Schreiben im Geschäftsverkehr, Wörter und Wendungen.

5. Sprache der Werbung, Werbeschreiben, wichtigere Wörter und Wendungen.

6. Wortschatz zum Wortfeld: Gesellschaften und Stellenbezeichnungen.

7. Ausgewählter Wortschatz zum Thema: Änderungen in der Firma.

8. Gratulationen und Glückwunsch im Geschäftsverkehr.

9. Präsentation eines Produktes- Wortschatz und Wendungen.

10. Geschäftsbesuch und Sitzung eines Gremiums, Wortschatz und Wendungen.

S

5

5

5

5

5

5

5

5

5

5

Ns

4

4

4

4

4

3

3

3

3

3


11. Erstellung eines Angebotes und Angebotsanfrage, Wortschatz und Wendungen.

12. Wortfeld: Verhandeln.

13. Wortfeld: Bestellung.

14. Wortfeld: Vertrag.

15. Typische Telefongespräche in den Firmen.


5

5

5

5

5

75

3

3

3

3

3

50


F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Metody nauczania: M2 – dyskusja, M5 – ćwiczenia przedmiotowe, M3 – pokaz prezentacji multimedialnych.

Środki dydaktyczne: prezentacje multimedialne, sprzęt multimedialny.


F – formująca





dyskusji),

F1 – sprawdzian (pisemny),


prezentacji multimedialnej).







1. I.Kienzler, Deutschsprachige Geschäftsbriefe, IVAX, 1995, Gdynia.

Literatura zalecana / fakultatywna: 1. Pons, Słownik dla firm i instytucji, LektorKlett, 2004, Poznań.




Podpis








1. Przedmiot Ochrona własności intelektualnej




Ćwiczenia (ćw.)

S/5 NS/5





CW1: student posiada podstawową wiedzę z zakresu prawa autorskiego i praw pokrewnych.

Umiejętności

CU1: posiada umiejętność samodzielnego gromadzenia i przetwarzania informacji, poszerzania wiedzy i rozwiązywania

problemów zawodowych w zakresie prawa autorskiego i praw pokrewnych.


CK1: rozumie konieczność dalszego samokształcenia w zakresie prawa autorskiego i praw pokrewnych.


EKW1

student ma uporządkowaną wiedzę ogólną, obejmującą terminologię, teorie i metodologie z

zakresu prawa autorskiego i praw pokrewnych,

K_W17

EKW2 ma podstawową wiedzę o głównych kierunkach rozwoju i najważniejszych nowych

regulacjach prawnych dotyczących twórców w oparciu o aktualnie obowiązujące przepisy

prawa autorskiego i praw pokrewnych,

K_W17

EKW3 zna i rozumie podstawowe pojęcia i zasady z zakresu prawa autorskiego i praw pokrewnych. K_W17

Umiejętności

EKU1 potrafi formułować wnioski wynikające z prowadzonych dyskusji z zakresu ochrony

własności intelektualnej

K_U10


EKK1 potrafi określić skutki swojej działalności niezgodnej z obowiązującymi przepisami prawa

autorskiego i praw pokrewnych

K_K05

EKK2 ma świadomość konieczności przestrzegania zasad etyki zawodowej, w szczególności w

zakresie ochrony utworów osób trzecich regulowanych aktualnie obowiązującymi przepisami

prawa autorskiego i praw pokrewnych

K_K05


Ćwiczenia

Ćw. 1 – Źródła prawa autorskiego oraz przedmiot ochrony – utwór jako rezultat twórczości autora.

Ćw. 2 – Autorskie prawa osobiste tzw. autorskie dobra osobiste. Autorskie prawa majątkowe.

Ćw. 3 – Ograniczenia treści autorskich praw majątkowych oraz regulacje szczególne. Zasada wolności

kontraktowej i jej ograniczenia.

Ćw. 4 – Ochrona praw autorskich i praw pokrewnych oraz organizacje zbiorowego zarządzania prawami

autorskimi lub prawami pokrewnymi.

Ćw. 5 – Konwencje międzynarodowe, autorskie prawo wspólnotowe (dyrektywy); plagiat, piractwo

i odpowiedzialność karna.

S

1

1

1

1

1

Ns

1

1

1

1

1


Razem liczba godzin wykładów 5 5


F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Metody nauczania: M2 – dyskusja.



F1 – sprawdzian (ustny wiedzy, umiejętności),

F2 – obserwacja /aktywność.

P– podsumowująca

P2 – kolokwium.



1. J. Barta, R. Markiewicz, Prawo autorskie i prawa pokrewne Oficyna a Wolters Kluwer business, Warszawa 2008,

2. Ustawa z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tj. Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631, ze zm.)


1. J. Barta, M. Czajkowska-Dąbrowska, Z. Ćwiąkalski, R. Markiewicz, E. Traple, Prawo autorski i prawa pokrewne –

komentarz, Zakamycze 2005,

2. J. Sieńczyło-Chlabicz (red.), Prawo własności intelektualnej, LexisNexis 2009,

3. R. Golat, Dobra niematerialne – kompendium prawne, Oficyna Wydawnicza Branta 2006




Podpis








1. Przedmiot Pedagogika ogólna

2. Kod przedmiotu: 3. Punkty ECTS: 2 4. Rodzaj przedmiotu: obieralny 5. Język wykładowy: polski

6. Rok studiów: II 7. Semestr: 3 8. Liczba godzin ogółem: S/ 30 NS/20



Wykład (Wyk.)

S/30 NS/20



B - Wymagania wstępne Analizuje zagadnienia składające się na przedmiot badań pedagogiki, zwłaszcza kwestie dotyczące systemu edukacji,

problemów wychowawczych szkoły, klasy szkolnej, rodziny i mediów.


CW1: student ma wiedzę z zakresu myśli pedagogicznej i jej źródeł oraz przemian procesów wychowawczych

zachodzących w środowiskach wychowawczych, jak i czynników wyznaczających osiągnięcia uczniów.

Umiejętności

CU1: posiada umiejętność komunikowania się ze specjalistami i osobami spoza tej grupy za pomocą różnych technik i

kanałów komunikacyjnych w zakresie problemów pedagogicznych, potrzeb i zainteresowań uczniów w celu przygotowania

do pracy zawodowej.


CK1: ma rozwinięte umiejętności gwarantujące możliwość dalszego samokształcenia zgodnie z etyką zawodową.


EKW1 opisuje myśl pedagogiczną i jej źródła, K_W01

EKW2 definiuje tendencje przemian procesów wychowawczych w środowiskach wychowawczych, K_W02

EKW3 wymienia czynniki wyznaczające osiągnięcia uczniów. K_W05

Umiejętności

EKU1 analizuje problemy pedagogiczne, potrzeby i zainteresowania ucznia, K_U03

EKU2 projektuje możliwości pomocy specjalistycznej udzielanej uczniowi za pomocą różnych

kanałów komunikacyjnych,

K_U01

EKU3 wyjaśnia rolę autorytetu nauczyciela w wychowaniu. K_U03


EKK1 jest zdolny do podjęcia studiów II stopnia oraz postępowania zgodnego z etyką zawodową. K_K05



Wykład

Wyk1: Wychowanie a rozwój. Pojęcie i funkcje wychowania. Proces wychowania, jego struktura i

dynamika. Przymus i swoboda w wychowaniu. Wychowanie jako wspomaganie rozwoju i urabianie.

Wychowanie adaptacyjne i emancypacyjne. Podmiotowość w wychowaniu. Podstawowe środowiska

wychowawcze.

Wyk2: Szkoła jako instytucja wychowawcza. Środowisko społeczne klasy i szkoły. Autokratyzm i

demokracja w szkole. Ukryty program szkoły. Postawy nauczycieli i uczniów. Praca z grupą rówieśniczą.

Tworzenie klimatu wychowawczego. Plan pracy wychowawczej. Metody wychowawcze. Trudności

wychowawcze. Błędy wychowawcze. Współpraca szkoły ze środowiskiem.

Wyk3: Zawód nauczyciela. Role zawodowe nauczyciela. Wzór osobowy. Wiedza potoczna a wiedza

naukowa nauczyciela. Dokształcanie i doskonalenie zawodowe. Wypalenie zawodowe nauczycieli –

przyczyny i profilaktyka.

Wyk4: Komunikacja i kultura języka. Procesy i bariery komunikacji. Media i ich wpływ wychowawczy.

Porozumiewanie się emocjonalne w klasie. Style komunikowania się.

Wyk5: Poznawanie uczniów. Sposoby funkcjonowania uczniów w klasie. Pozycja społeczna ucznia w

klasie. Uczeń ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Trudności i niepowodzenia szkolne. Regulacje

prawne dotyczące osób z niepełnosprawnością.

Wyk6: Pojęcie normy i patologii. Zaburzenia zachowania. Zaburzenia emocjonalne. Agresja i przemoc.

Uzależnienia od komputera. Problemy zdrowotne ucznia. Niepełnosprawność fizyczna i intelektualna.

Zaburzenia w rozwoju językowym.

Wyk7: Profilaktyka w szkole. Konstruowanie programów profilaktycznych. Diagnoza i techniki

diagnostyczne w pedagogice. Pomoc psychologiczno-pedagogiczna. Rola oceny szkolnej – kryteria

oceniania, narzędzia, trudności. Pomoc ze strony specjalistycznych instytucji.


S

6

4

4

4

4

4

4

30

NS

4

3

3

3

3

3

3

20


F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Metody nauczania: M2 - wykład konwersatoryjny, dyskusja dydaktyczna, M3 – pokaz prezentacji multimedialnej.



F – formująca

F2 – obserwacja/aktywność.

P– podsumowująca P2 – kolokwium (ustne).



1. Pedagogika: podręcznik akademicki, red. nauk. Z. Kwieciński, B. Śliwerski, tom I i II, Warszawa 2003.

2. J. Gajda, Media w edukacji. Wyd. 5, Kraków 2005.

3. J. Gnitecki, Zarys pedagogiki ogólnej. Wyd. 3 rozszerz. i zm., Gorzów Wlkp. 1999.

4. S. Kunowski, Podstawy współczesnej pedagogiki. Wyd. 2, Warszawa 1993.

5. H. Kwiatkowska, Pedeutologia, Warszawa 2008.

6. M. Łobocki, Teoria wychowania w zarysie. Wyd. 2, Kraków 2005.

7. Sztuka nauczania. Cz. 1 i Cz. 2, pod red. K. Konarzewskiego, PWN, Warszawa 1992.

8. Encyklopedia pedagogiczna XXI wieku, red. T. Pilch, Warszawa 2003-2007.

9. Czasopisma: „Edukacja i Dialog”, „Nowa Szkoła”, „Nowe w Szkole”, „Wychowanie Na Co Dzień”.


1. T. Hejnicka-Bezwińska, O zmianach w edukacji. Konteksty, zagrożenia i możliwości, Bydgoszcz 2000.

2. M. Łobocki, ABC wychowania. Wyd. 2, Warszawa 2003.

3. Nauczyciel – uczeń. Między przemocą a dialogiem, red. M. Dudzikowa, Kraków 1996.

4. R. Perry, Teoria i praktyka. Proces stawania się nauczyciela, Warszawa 2000.

5. T. Pilch, T. Bauman, Zasady badań pedagogicznych: strategie ilościowe i jakościowe. Wyd. 2. popr. i rozszerz.,

Warszawa 2001.





Podpis








1. Przedmiot Pedagogika wczesnoszkolna

2. Kod przedmiotu: 3. Punkty ECTS: 2 4. Rodzaj przedmiotu: obieralny

5. Język wykładowy: polski

6. Rok studiów: II 7. Semestr/y: 4 8. Liczba godzin ogółem: S/30 NS/20

9. Formy dydaktyczne prowadzenia

zajęć i liczba godzin w semestrze:

Wykład (Wyk.) S/30 NS/20

10. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących

zajęcia



CW1: student posiada wiedzę teoretyczną na temat wychowania i edukacji dziecka w klasach młodszych.

Umiejętności

CU1: potrafi rozwiązywać sytuacje w zakresie organizacji pracy z dzieckiem klas młodszych w triadzie: rodzic –

nauczyciel – dziecko.


CK1: jest świadomy istoty etyki w przyszłej pracy oraz konieczności ciągłego kształcenia.


EKW1 student zna pojęcia z zakresu funkcjonowania dziecka w wieku wczesnoszkolnym oraz

zna zależności między głównymi subdyscyplinami filozoficznymi,

K_W02

EKW2 zna założenia aksjologiczne, zasady, cele, działania, uwarunkowania, organizację

działalności dziecka w szkole, w domu oraz wśród rówieśników,

K_W02

EKW3 zna zagadnienia dotyczące różnych struktur życia społecznego, instytucji i organizacji

wspierających dziecko w rozwoju oraz idee i argumenty wybranych klasycznych

autorów filozoficznych.

K_W02

Umiejętności

EKU1 student wyszukuje, analizuje, ocenia i wykorzystuje indywidualne sposoby pracy z

dzieckiem, uzasadniając jego aktualne potrzeby,

K_U04

EKU2 podejmuje działania opiekuńcze, wychowawcze i dydaktyczne w wspieraniu dziecka w

jego harmonijnym rozwoju,

K_U08

EKU3 organizuje współpracę na różnych płaszczyznach funkcjonowania dziecka. K_U14


EKK1 świadomie i odpowiedzialnie organizuje pracę, którą potrafi krytycznie ocenić,

uwzględniając etykę zawodową i pedagogiczną,

K_K05

K_K03

K_K04

EKK2 uczestniczy w ciągłym doskonaleniu i dokształcaniu zawodowym, podejmuje proste

działania badawcze.

K_K01


Wykłady

Wyk. 1. Przedmiot i zadania pedagogiki wczesnoszkolnej.

Wyk. 2. Podstawa programowa – zmiany w organizacji wychowania i nauczania przedszkolnego i

wczesnoszkolnego.

Wyk. 3. Organizacja kształcenia w klasach I-III – filozofia kształcenia zintegrowanego.

S

3

3

3

Ns

2

2

2


Wyk. 4.Konstruktywizm i behawioryzm, jako teorie rzutujące na efekty kształcenia w klasach

początkowych.

Wyk. 5. Metody, zasady, formy organizacyjne i środki dydaktyczne w edukacji wczesnoszkolnej.

Wyk. 6. Kontrola i ocena szkolna uczniów klas młodszych.

Wyk. 7. Indywidualizacja w kształceniu – możliwości i ograniczenia.

Wyk. 8. Edukacja alternatywna.

Wyk. 9. Obszary edukacji dziecka.

Wyk. 10. Pedagogizacja rodziców w klasach młodszych.


3

3

3

3

3

3

3

30

2

2

2

2

2

2

2

20


F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Metody nauczania: M1 – wykład informacyjny, M2 – wykład problemowy, M3 – pokaz prezentacji multimedialnej.



F – formująca

Prowadzona na początku i w trakcie zajęć, przez nauczycieli i studentów.

Pomaga ukierunkować nauczanie do poziomu studentów, a studentowi pomaga w

uczeniu się.

F2 – obserwacja/aktywność (udział w dyskusji),

F1 – sprawdzian (pisemny).

P– podsumowująca Prowadzona pod koniec

przedmiotu, podsumowuje


P2 – kolokwium (ustne),

P5 – wystąpienie/rozmowa

(przedstawienie i omówienie

projektu pedagogicznego,



H - Literatura przedmiotu Literatura obowiązkowa

1. D. Klus-Stańska, Sensy i bezsensy edukacji wczesnoszkolnej, Warszawa 2005

2. D. Klus-Stańska, M. Szczepska-Pustkowska, (red.), Pedagogika wczesnoszkolna -dyskursy, problemy,

rozwiązania, Warszawa 2009

3. Klus-Stańska, Konstruowanie wiedzy w szkole, Olsztyn, 2002

4. D. Klus-Stańska, Behawiorystyczne źródła myślenia o nauczaniu, czyli siedem grzechów głównych wczesnej

edukacji, [w:] Wczesna edukacja: między schematem a poszukiwaniem nowych ujęć teoretyczno-badawczych,

Gdańsk 2006,

5. E. Filipiak, Rozwijanie zdolności uczenia się. Wybrane konteksty i problemy, Bydgoszcz 2008,

6. H. Hamer, Klucz do efektywności nauczania, Warszawa 1994,

7. W. Puślecki (red.), Wspieranie rozwoju dzieci w procesie wczesnej edukacji, Wrocław 2008

Literatura zalecana/fakultatywna

1. H,R. Schaffer, Psychologia dziecka, Warszawa 2005

2. D. Wood, Jak dzieci uczą się i myślą, Kraków 2006

3. R. Więckowski, Problem indywidualizacji w nauczaniu, Ossolineum 1973.

4. L. Wygotski, Wybrane prace psychologiczne, Warszawa 1971.

5. A. Brzezińska, G. Lutomski, B. Smykowski, (red.), Dziecko wśród rówieśników i dorosłych, Poznań 1995

6. R. Michalak, Aktywizowanie ucznia w edukacji wczesnoszkolnej, Poznań 2004

7. A. Nalaskowski, Przestrzenie i miejsca szkoły, Kraków 2002

8. B.D. Gołębniak, (red.), Uczenie metodą projektów, Warszawa 2002

9. M. Suświłło, Kompetencje pedagogiczne w pracy z uczniami klas młodszych, [w:] Wybrane problemy wczesnej

edukacji, cz .II, (red.) M.Suświłło, Olsztyn 1998.

10. S.G. Paris, L. Ayres, Stawanie się refleksyjnym uczniem i nauczycielem, Warszawa 1997

11. R. Fischer, Uczymy jak się uczyć, Warszawa 1999





Podpis








1. Przedmiot Praktyczna nauka języka niemieckiego-

gramatyka praktyczna 2. Kod przedmiotu: 3. Punkty ECTS: 12

4. Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy 5. Język wykładowy: język niemiecki i polski

6. Rok studiów: I,

II, III

7. Semestr/y: 1, 2,

3, 4, 5, 6

8. Liczba godzin ogółem: S/165 NS/110



Ćwiczenia (Ćw.) ogółem S/165 NS/110

1 sem. - S/30 NS/20

2 sem. - S/30 NS/20

3 sem. - S/30 NS/20

4 sem. - S/30 NS/20

5 sem. - S/30 NS/20

6 sem. - S/15 NS/10

10. Imię i nazwisko koordynatora

przedmiotu oraz prowadzących

zajęcia

mgr Dariusz Łężak

B - Wymagania wstępne Student posiada podstawową wiedzę z gramatyki języka polskiego (zna części mowy, metajęzyk,

morfologię języka polskiego).


CW1: student posiada wiedzę o używaniu czasownika w języku niemieckim, deklinacji i składni;

rozszerza zakres wiedzy z idiomatyki, etymologii przysłów, leksyki z wybranych obszarów; zna

metajęzyk gramatyki.

Umiejętności

CU1: student potrafi stosować praktycznie posiadaną wiedzę, umiejętnie posługuje się poprawnością

językową w konwersacji i pisowni, właściwie dobiera słownictwo, świadome stosuje zwroty

idiomatyczne i przysłowia, potrafi znaleźć literaturę fachową i korzystać z niej.


CK1: student współdziała w grupie, zna zakres swojej wiedzy i umiejętności.


EKW1 posiada wiedzę o koniugacji, deklinacji, składni, K_W07

EKW2 zna i rozumie pojęcia z zakresu gramatyki języka niemieckiego, K_W06 EKW3 ma wiedzę interdyscyplinarną, umożliwiającą wykorzystanie znajomości

języka w różnych dziedzinach życia, w tym zawodowego,

K_W05

EKW4 zna i rozumie funkcję języka, rolę komunikacji językowej, ma świadomość

społecznego zróżnicowania języka oraz wpływu czynników społecznych na

język,

K_W11

EKW5 zna terminologię charakterystyczną dla opisu różnych dziedzin i systemów K_W12


życia.

Umiejętności

EKU1 potrafi wykorzystać wiedzę gramatyczną do rozwoju swoich umiejętności językowych,

K_U02

EKU2 umie posługiwać się metajęzykiem i korzystać z literatury z zakresu

gramatyki niemieckiej,

K_U06

EKU3 potrafi wykorzystać język swojej specjalności jako narzędzie rozumienia,

ekspresji i komunikacji, w tym ze specjalistami w zakresie dyscyplin

filologicznych,

K_U01

EKU4 potrafi wyszukiwać, analizować, oceniać, selekcjonować, wykorzystywać

informacje pochodzące z różnych źródeł w języku polskim i obcym.

K_U04


EKK1 zna zakres swojej wiedzy i jest świadom konieczności jej stałego doskonalenia, K_K01 EKK2 potrafi pracować samodzielnie i w grupie. K_K02

K_K04


Ćwiczenia

Rok I, semestr 1

Ćw. 1. Koniugacja czasowników słabych i mocnych.

Ćw. 2. Czasowniki rozdzielnie i nierozdzielnie złożone.

Ćw. 3. Czasowniki zwrotne.

Ćw. 4. Czasowniki modalne.

Ćw. 5. Czasowniki posiłkowe używane jak modalne.

Ćw. 6. Czas Präteritum.

Ćw. 7. Czas Perfekt i Plusquamperfekt, trzy formy podstawowe czasowników.

Ćw. 8. Perfekt z czasownikiem posiłkowym haben lub/ i sein.

Ćw. 9. Rekcja czasowników.

Ćw. 10. Tryb rozkazujący.

Ćw. 11. Czasowniki przechodnie i nieprzechodnie.

Ćw. 12. Strona bierna.

Ćw. 13. Strona bierna z czasownikami modalnymi.

Ćw. 14. Tworzenie trybu przypuszczającego (Konjunktiv II).

Ćw. 15. Konjunktiv II dla wyrażenia nierealnego warunku, porównania i następstwa.

Rok I, semestr 2

Ćw. 16. Deklinacja rzeczownika z rodzajnikiem określonym.

Ćw. 17. Deklinacja rzeczownika z rodzajnikiem nieokreślonym.

Ćw. 18. Tworzenie liczby mnogiej.

Ćw. 19. Szczególne przypadki deklinacji.

Ćw. 20. Użycie rodzajnika określonego.

Ćw. 21. Użycie rodzajnika nieokreślonego i formy bez rodzajnika.

Ćw. 22. Deklinacja zaimka osobowego.

Ćw. 23. Deklinacja zaimka dzierżawczego.

Ćw. 24. Deklinacja przymiotnika z rodzajnikiem określonym.

Ćw. 25. Deklinacja przymiotnika z rodzajnikiem nieokreślonym.

Ćw. 26. Deklinacja przymiotnika bez rodzajnika.

Ćw. 27. Stopniowanie przymiotnika.

Ćw. 28. Stopniowania przymiotnika.

Ćw. 29. Rekcja czasownika.

Ćw. 30. Ćwiczenia utrwalające.

Rok II, semestr 3

S 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 3 3 3 3

Ns 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 2 2 2 2 2 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 2 2 2 2 2 2 2 2 2


Ćw. 31. Zdania okolicznikowe – szyk.

Ćw. 32. Przestawienie szyku w zdaniach okolicznikowych .

Ćw. 33. Spójniki w pozycji zerowej i pierwszej.

Ćw. 34. Zdania poboczne czasowe.

Ćw. 35. Zdania skutkowe.

Ćw. 36. Zdania przyczynowe.

Ćw. 37. Konstrukcje bezokolicznikowe i formy zastępcze.

Ćw. 38. Przyimki.

Ćw. 39. Passiv – strona bierna – kontynuacja.

Ćw. 40. Konjunktiv – tryb przypuszczający – kontynuacja.

Rok II, semestr 4

Ćw. 41. Formy zastępcze strony biernej.

Ćw. 42. Formy zastępcze trybu przypuszczającego.

Ćw. 43. Mowa zależna i niezależna.

Ćw. 44. Tworzenie form rzeczownikowych – Nominalisierung.

Ćw. 45. Tworzenie form czasownikowych – Verbalisierung.

Ćw. 46. Formy stałe – rzeczownik+czasownik.

Ćw. 47. Czasowniki modalne.

Ćw. 48. Rekcja rzeczowników.

Ćw. 49. Ćwiczenia utrwalające- zdania poboczne.

Ćw. 50. Negacja w zdaniu.

Rok III, semestr 5, 6

Ćw. 51. Meine Sommerferien.

Ćw. 52. Idiomatische Redewendungen und Sprichwörter.

Ćw. 53. Lexikalische Übungen: Beendigung eines Arbeitsverhältnisses, Kündigungsbriefe.

Ćw. 54. Störung der öffentlichen Ordnung.

Ćw. 55. Übersetzung eines Textes.

Ćw. 56. Test.

Ćw. 57. „Mit dem Panzer durch den Todesstreifen”. Arbeit am Text.

Ćw. 58. Grammatik – ausgewählte Themen.

Ćw. 59. Die alte Dönhofen. Arbeit am Text.

Ćw. 60. Der Lebenslauf eines fiktiven Deutschen. Die wichtigsten Daten aus der

Geschichte Deutschlands.

Ćw. 61. Test.

Ćw. 62. Grammatik-Nebensätze-Wiederholung und Ergänzung.

Ćw. 63. Arbeit am Text ( Spiegel Special). Diskussion. Anschließend ein Aufsatz.

Ćw. 64. Test – Nebensätze.

Ćw. 65. Globalisierung – Arbeit am Text. Diskussion.


3 3 3 3 3 3 3 3 3 3 3 3 3 3 3 3 3 3 3 3 3 3 3 3 3 3 3 3 3 3 3 165

2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 110


F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Metody nauczania: M5 – analiza tekstów i przykładów, M2 – gry dydaktyczne, M4 – wykład

interaktywny.

Środki dydaktyczne: arkusze pracy, projektor, plansze, podręczniki do nauki gramatyki języka

niemieckiego.


F – formująca

Prowadzona na początku i w trakcie zajęć, przez

nauczycieli i studentów. Pomaga ukierunkować

P– podsumowująca

Prowadzona pod koniec przedmiotu,

podsumowuje osiągnięte efekty


nauczanie do poziomu studentów, a studentowi

pomaga w uczeniu się.

F1 – sprawdziany (ustne, pisemne),


kształcenia.

P3 – ocena podsumowująca powstała na

podstawie ocen formujących,

P2 – kolokwium (test pisemny),

P4 – praca pisemna.

Forma zaliczenia zajęć: zaliczenie z oceną

Egzamin wspólny z całego modułu praktyczna nauka języka, który obejmuje przedmioty: praktyczna nauka języka niemieckiego (PNJN) –

konwersacje, PNJN – praca z tekstem, PNJN – pisanie, PNJN – gramatyka praktyczna, po 2, 4, 6 semestrze.


7. Dreyer, Hilke , Schmitt, Richard ( 2010 ) Lehr- und Übungsbuch der deutschen Grammatik –

aktuell. Ismaning: Hueber Verlag.

8. Hering, Axel; Matussek ,Magdalena;. Perlmann-Balme ,Michaela (2001) em-Übungsgrammatik.

Ismaning: Max Hueber Verlag.

9. Duden Grammatik. Literatura zalecana / fakultatywna:

Apelt, Mary ; Apelt Hans-Peter ( 2002) Grammatik a la carte! Band 1 Frankfurt: Diesterweg.

Dreke M., Lind W. (1997) Wechselspiel – Interaktive Arbeitsblätter für die Partnerarbeit im Deutschunterricht. Berlin,

München, Langenscheidt.

Heidermann, Werner ( 1997) Grammatiktraining Grundstufe.Verlag für Deutsch , Ismaning.

Rug, Wolfgang ; Tomaszewski, Andreas (1993): Grammatik mit Sinn und Verstand. München: Klett Edition Deutsch.

Wagner, Renate (1999) Grammatiktraining Mittelstufe. Verlag für Deutsch , Ismaning.

F. Eppert, Deutsche Wortschatzübungen.

Spiegel, Spiegel Special.

K. Hall, Übungsgrammatik.

Deutsch üben.

Materiały własne prowadzącego.

Informationen zur politischen Bildung

I – Informacje dodatkowe Imię i nazwisko sporządzającego mgr Dariusz Łężak



Podpis








1. Przedmiot Praktyczna nauka języka niemieckiego –

konwersacje 2. Kod przedmiotu: 3. Punkty ECTS: 11 4. Rodzaj przedmiotu: ćwiczenia 5. Język wykładowy: niemiecki 6. Rok studiów: I, II, III 7. Semestr/y: 1, 2, 3, 4,

5, 6 8. Liczba godzin ogółem: S/170 NS/110




1 sem. - S/30 NS/20

2 sem. - S/30 NS/20

3 sem. - S/20 NS/10

4 sem. - S/30 NS/20

5 sem. - S/30 NS/20

6 sem. - S/30 NS/20






CW1: opanowanie wiedzy i słownictwa z zakresu różnych zjawisk.

Umiejętności

CU1: swobodne posługiwanie się słownictwem i wiedzą zdobytą w obszarze tematyki kursu; zdolność podejmowania

dyskusji, wygłaszania poglądów, argumentowania. Opanowanie języka na poziomie B2 według Europejskiego Systemu

Opisu Kształcenia Językowego.


CK1: student potrafi dyskutować w grupie, argumentować swoje stanowisko.




K_W05

EKW2 zna i rozumie funkcję języka, rolę komunikacji językowej, ma świadomość społecznego

zróżnicowania języka oraz wpływu czynników społecznych na język,

K_W11



K_W12

EKW4 ma podstawową wiedzę na temat historii i kultury krajów studiowanego obszaru

językowego, zna i rozumie historyczny kontekst kultury,

K_W13

EKW5 ma podstawową wiedzę o jednostkach językowych i kategoriach gramatycznych języka

docelowego, ich funkcjach i normach umożliwiających odpowiednie użycie języka.

K_W14

Umiejętności



K_U01


własnych i innych osób; umie korzystać ze słowników, gramatyk, tezaurusów, IT i innych

pomocy w celach samokształceniowych i do rozwiązywania problemów zawodowych,

K_U02

EKU3 potrafi wyszukiwać, analizować, oceniać, selekcjonować i wykorzystywać informacje

pochodzące z różnych źródeł w języku polskim i obcym,

K_U04

EKU4 potrafi uczestniczyć w dyskusji o języku, literaturze, historii i kulturze krajów obszaru K_U10



EKU5 posiada umiejętność przygotowania typowych prac pisemnych w języku swej specjalności,

demonstrując umiejętność merytorycznego argumentowania i formułowania wniosków, z

wykorzystaniem różnych źródeł,

K_U15

EKU6 potrafi analizować różne modele poprawnego użycia języka docelowego i wykorzystać je do

konstruowania wypowiedzi ustnych i pisemnych,

K_U17

EKU7 posiada umiejętności językowe: czytania, pisania, słuchania i mówienia w zakresie

studiowanego języka zgodne z wymaganiami określonymi dla poziomu B2 Europejskiego

Systemu Kształcenia Językowego.

K_U18



ciągłego dokształcania się i doskonalenia zawodowego

K_K01


EKK3 potrafi wyznaczać sobie i innym krótkoterminowe cele uczeniowe, dobrać i zastosować strategie

odpowiednio do charakteru przyswajanej wiedzy czy umiejętności

K_K04


Ćwiczenia

I rok

1. Familie und Verwandtschaft.

2. Großfamilien – eine Seltenheit.

3. Drei Generationen unter einem Dach.

4. Auseinandersetzung mit verschiedenen Familienmodellen. Wie es früher war, wie ist es heute.

5. Heirat – pro und kontra.

6. Wohnen in Deutschland.

7. In der Stadt oder auf dem Land wohnen?

8. Verplante Städte, anonyme Bürger.

9. Wohngewohnheiten und Lebensstile der Deutschen und Polen.

10. Ess- und Trinkgewohnheiten der Deutschen.

11. Die gesunde Ernährung.

12. Personenbeschreibung bzw. – Charakteristik.

13. Bildbeschreibung.

14. Mode und ihre Bedeutung für unser Leben.

15. Feste feiern in Deutschland und in Polen.

II rok

16. Im Sog des Rauschgifts: Nikotin.

17. Im Sog des Rauschgifts: Alkohol.

18. Im Sog des Rauschgifts: Drogen.

19. Deviantes Verhalten: was versteht man unter dem Begriff „Devianz“.

20. Jugendliche und Drogen – Prävention und Therapie.

21. Randgruppen und Subkulturen.

22. In den Fängen von Sekten.

23. Körperkult mit Risiko.

24. Die Nazidiktatur – Zeitzeugenberichte: Ich zielte ruhig auf die Säuglinge.

25. Die Nazidiktatur – Zeitzeugenberichte: Fröhliche Stunden neben der Gaskammer.

26. Die Nazidiktatur – Zeitzeugenberichte: Anne Franks ewige beste Freundin.

27. Die Nazidiktatur – Anne Frank, ihr Schicksal und Testament.

28. Die Nazidiktatur – Zeitzeugenberichte: Ich freute mich das erste Mal auf die Prügel.

29. Die Nazidiktatur – Zeitzeugenberichte: Wir trauten unseren Augen nicht.

30. Die Nazidiktatur – Zeitzeugenberichte: Durch Zufall überlebt.

31. Die Nazidiktatur – Zeitzeugenberichte: Wie SS-Männer zu Mördern gedrillt wurden.

32. Die Kindheit unter Hitler – Briefe an Barbara.

33. Die Kindheit unter Hitler – Tod im Römerpark.

34. Die Kindheit unter Hitler – Verschickt.

35. Die Kindheit unter Hitler – Wie Hannelore überlebt hat.

36. Die Kindheit unter Hitler – Die geraubten Kinder. Lebensborn e.V. Der Fall von Alojzy Twardecki

vel Alfred Hartmann.

37. Die Kindheit unter Hitler – Kinder von Zwangsarbeitern brechen das Schweigen.

III rok

38. Zur sozialen und gesetzlichen Situation der Ausländer, Asylanten und Gastarbeiter in Deutschland.

S

4

4

4

4

4

4

4

4

4

4

4

4

4

4

4

2

2

2

2

2

2

2

2

2

2

2

2

2

2

2

2

3

3

3

3

3

3

15

Ns

3

3

3

3

3

3

3

3

3

3

2

2

2

2

2

1

1

1

1

1

1

1

1

1

1

1

1

1

1

2

2

2

2

2

2

2

2

10


39. Toleranz und Intoleranz. Formen der Manifestation.

40. Filme anschauen und bewerten. Diskussion, Rezension, Meinungsaustausch.

41. Moral, Religion, Erziehung, Politik – alte Probleme der heutigen Welt.


15

15

15

170

10

10

10

110


F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Metody nauczania: M5 – analiza tekstów źródłowych, w tym artykułów z czasopism niemieckich, M2 – case study, burza

mózgów, dyskusja dydaktyczna, debata „za i przeciw”, M3 – pokaz prezentacji multimedialnej.

Środki dydaktyczne: prezentacje, portfolio, plakat, sprzęt multimedialny, prezentacja multimedialna.


F – formująca




F2 – obserwacja/aktywność (m.in. przygotowanie do zajęć),

F1 – sprawdziany (ustny wiedzy i umiejętności, pisemny wiedzy i

umiejętności).




podstawie ocen formujących, uzyskanych

w semestrze.






1. Materiały dydaktyczne prowadzącego zajęcia

Literatura zalecana / fakultatywna: 1. Lista stron www służąca do zgłębienia tematów oraz zebrania i rozszerzenia słownictwa




Podpis








1. Przedmiot Praktyczna nauka języka niemieckiego –

pisanie 2. Kod przedmiotu: 3. Punkty ECTS: 14

4. Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy

5. Język wykładowy: język niemiecki

6. Rok studiów: I,

II, III

7. Semestr/y: 1, 2,

3, 4, 5, 6




Ćwiczenia

(Ćw.)

ogółem S/195 NS/130

1 sem. - S/30 NS/20

2 sem. - S/60 NS/40

3 sem. - S/30 NS/20

4 sem. - S/30 NS/20

5 sem. - S/30 NS/20

6 sem. - S/10 NS/10



zajęcia

mgr Hanna Sajkowska

B - Wymagania wstępne Zdana matura z języka niemieckiego.

C - Cele kształcenia Wiedza CW1: zna zasady pisania tekstów (list prywatny, list formalny, rozprawka, opis osoby i przedmiotu,

streszczenie, wyrażenie opinii, sprawozdanie),

CW2: zna słownictwo i struktury gramatyczne, pozwalające na wypowiedzi pisemne na zadane tematy,

CW3: wie, jakie źródła wiedzy i strategie zastosować do doskonalenia umiejętności posługiwania się

językiem w piśmie.

Umiejętności

CU1: umiejętnie konstruuje wypowiedzi zgodnie z konwencją własnych tekstów w zakresie tematyki

życia codziennego, aby opowiedzieć o własnych przeżyciach wyrazić i uzasadnić własną opinię,

zrozumieć i streścić teksty czytane i usłyszane,

CU2: potrafi korzystać ze słowników jedno- i dwujęzycznych, aby dobrać właściwe środki leksykalne i

stylistyczne, potrzebne do logicznego i spójnego sformułowania różnych form wypowiedzi pisemnej.


CK1: potrafi pracować w grupach i samodzielnie,

CK2: jest świadomy, jak ważna jest poprawność językowa,

CK3: jest tolerancyjny w odniesieniu do poglądów innych niż własne i wobec odmienności kulturowej.


EKW1 zna zasady pisania tekstów użytkowych i wypracowań, K_W05

K_W11


EKW2 zna zasady pisowni niemieckiej, słownictwo i struktury potrzebne do

napisania tekstów w zakresie tematyki życia codziennego, przeżyć własnych

oraz do wyrażenia i uzasadnienia własnej opinii,

K_W12

K_W14

EKW3 dysponuje wiedzą o strategiach oraz źródłach wiedzy stosowanych podczas

pisania tekstów.

K_W17

Umiejętności

EKU1 potrafi napisać zwięzły tekst na znany lub interesujący go temat; potrafi napisać tekst użytkowy (list prywatny, list formalny, podanie), opisując swoje osobiste doświadczenia, przeżycia i wrażenia,

K_U01

K_U14

K_U15

K_U17

K_U18 EKU2 potrafi korzystać z różnych źródeł informacji potrzebnych do prawidłowego

napisania tekstów.

K_U02 K_U04 K_U05


EKK1 potrafi pracować w zespole i samodzielnie, K_K02

K_K04 EKK2

wykonuje samodzielnie zadania w celu poprawienia swojego poziomu

językowego,

K_K01

K_K03

EKK3 wykazuje tolerancję w odniesieniu do poglądów innych niż własne i wobec odmienności kulturowej.

K_K06

E - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach studiów Ćwiczenia

Rok I 1. Menschen bei Ihrer Arbeit - ćwiczenia leksykalne i strukturalne, pisanie według punktów „Mein

Traumberuf”. 2. Bildgeschichte – ćwiczenia leksykalne, ustne przygotowanie opisu w grupach i pisemny opis historyjki

obrazkowej. 3. Bildbeschreibung – ćwiczenia leksykalne, opis obrazka według podanych zwrotów. 4. Personenbeschreibung - ćwiczenia leksykalne i gramatyczne, charakterystyka osoby przedstawionej na

obrazku. 5. Was ist denn passiert? – ćwiczenia leksykalne, opis osoby na obrazku i zdarzenia jej dotyczącego, praca w

grupach, wspólna ocena wyników pracy. 6. Meine Lieblingsschauspielerin – utrwalenie i poszerzenie słownictwa potrzebnego do opisu osoby,

zbieranie informacji (internet), napisanie biografii ulubionej aktorki z użyciem zwrotów typowych dla uzasadnienia i porównania.

7. Beschreibung eines Gegenstands – ćwiczenia leksykalne i strukturalne, opis przedmiotu . 8. Gesund leben – ćwiczenia leksykalne, czytanie i gromadzenie słownictwa potrzebnego do napisania listu

prywatnego na temat zdrowego trybu życia. 9. Feste und Feiern – ćwiczenia leksykalne, wypowiedź ustna „Feste in meiner Familie”, przypomnienie

struktury listu prywatnego, napisanie listu na temat „Wie habe ich die Weihnachten gefeiert? 10. Bewerbungsschreiben – analiza tekstu wzorcowego, ćwiczenie struktury tekstu i słownictwa,

pisanie podania o pracę. 11. Einladung - analiza tekstów wzorcowych , ćwiczenie struktury tekstu i słownictwa, pisanie

zaproszeń z różnych okazji. 12. Kochrezept – HV, rekonstrukcja tekstu słuchanego, opis przygotowania potrawy z zastosowaniem

strony biernej i nowego słownictwa. 13. Beschwerdebrief – omówienie formy i słownictwa potrzebnych do napisania zażalenia, próbne

napisanie zażalenia na podstawie wzorca (praca w parach), napisanie skargi do biura matrymonialnego. 14. Heiraten – ćwiczenia leksykalne, opis ilustracji, dyskusja, napisanie rozprawki na temat „Heiraten,

oder nicht” lub „Der Hochzeitswahnsinn. 15. Ein Erfahrungsbericht –czytanie ze zrozumieniem, sporządzenie notatek, opisanie przeżytej

sytuacjii (Präteritum). Omówienie strategii potrzebnych do opisania wydarzenia.

S 4 4 4 4 4 4 4 4 4 4 4 4 4 4 4

Ns 3 3 3 3 3 3 3 3 3 3 3 3 3 3 3


16. Über einen Unfall berichten – ćwiczenia leksykalne, opis sytuacji na podstawie obrazka (wypadek uliczny) napisanie na podstawie punktów sprawozdania z wypadku.

17. Mini-Projekt:Gruppenzeitung – opracowanie gazetki grupy, ustalenie tematyki, podział zadań, pisanie notatek i artykułów, prezentacja, omówienie rezultatów i efektywności pracy.

18. Reisen – ćwiczenia leksykalne, dyskusja, pisanie sterowane pytaniami „Eine außergewöhnliche Reise”.

19. Einkäufe leicht gemacht- rozumienie ze słuchu, rekonstrukcja usłyszanego tekstu, gromadzenie słownictwa i struktur gramatycznych, opis wad i zalet nowoczesnych form zakupów.

20. Macht Musik klüger? – czytanie ze zrozumieniem, ćwiczenia leksykalne, analiza tekstu wzorcowego, pisanie odpowiedzi na artykuł (Leserbrief).

21. Fremdsprachen lernen, aber wie? – czytanie ze zrozumieniem, analiza tekstu, ćwiczenia leksykalne, napisanie streszczenia tekstu.

22. Wie lernt man am besten? - poszerzenie słownictwa, opisanie najefektywniejszej techniki każdego ze studentów, poprawienie prac kolegów z grupy, omówienie technik i strategii uczenia się stosowanych przez studentów (praca w grupach).

Rok II 23. Menschen bei Ihrer Arbeit – ćwiczenia leksykalne i strukturalne, pisanie według punktów „Mein

Traumberuf”. 24. Bildgeschichte – ćwiczenia leksykalne, ustne przygotowanie opisu w grupach i pisemny opis

historyjki obrazkowej. 25. Bildbeschreibung – ćwiczenia leksykalne, opis obrazka według podanych zwrotów. 26. Personenbeschreibung – ćwiczenia leksykalne i gramatyczne, charakterystyka osoby

przedstawionej na obrazku. 27. Was ist denn passiert? – ćwiczenia leksykalne, opis osoby na obrazku i zdarzenia jej dotyczącego,

praca w grupach, wspólna ocena wyników pracy. 28. Meine Lieblingsschauspielerin – utrwalenie i poszerzenie słownictwa potrzebnego do opisu osoby,

zbieranie informacji (Internet), napisanie biografii ulubionej aktorki z użyciem zwrotów typowych dla uzasadnienia i porównania.

29. Beschreibung eines Gegenstands – ćwiczenia leksykalne i strukturalne, opis przedmiotu. 30. Gesund leben – ćwiczenia leksykalne, czytanie i gromadzenie słownictwa potrzebnego do napisania

listu prywatnego na temat zdrowego trybu życia. 31. Feste und Feiern – ćwiczenia leksykalne, wypowiedź ustna „Feste in meiner Familie”,

przypomnienie struktury listu prywatnego, napisanie listu na temat „Wie habe ich die Weihnachten gefeiert?

32. Bewerbungsschreiben – analiza tekstu wzorcowego, ćwiczenie struktury tekstu i słownictwa, pisanie podania o pracę.

33. Einladung – analiza tekstów wzorcowych, ćwiczenie struktury tekstu i słownictwa, pisanie zaproszeń z różnych okazji.

34. Kochrezept – HV, rekonstrukcja tekstu słuchanego, opis przygotowania potrawy z zastosowaniem strony biernej i nowego słownictwa.

35. Beschwerdebrief – omówienie formy i słownictwa potrzebnych do napisania zażalenia, próbne napisanie zażalenia na podstawie wzorca (praca w parach), napisanie skargi do biura matrymonialnego.

36. Heiraten – ćwiczenia leksykalne, opis ilustracji, dyskusja, napisanie rozprawki na temat „Heiraten, oder nicht” lub „Der Hochzeitswahnsinn”.

37. Ein Erfahrungsbericht – czytanie ze zrozumieniem, sporządzenie notatek, opisanie przeżytej sytuacjii (Präteritum). Omówienie strategii potrzebnych do opisania wydarzenia.

38. Über einen Unfall berichten – ćwiczenia leksykalne, opis sytuacji na podstawie obrazka (wypadek uliczny), napisanie na podstawie punktów sprawozdania z wypadku.

39. Mini-projekt: Gruppenzeitung – opracowanie gazetki grupy, ustalenie tematyki, podział zadań, pisanie notatek i artykułów, prezentacja, omówienie rezultatów i efektywności pracy.

40. Reisen – ćwiczenia leksykalne, dyskusja, pisanie sterowane pytaniami „Eine außergewöhnliche Reise”.

41. Einkäufe leicht gemach – rozumienie ze słuchu, rekonstrukcja usłyszanego tekstu, gromadzenie słownictwa i struktur gramatycznych, opis wad i zalet nowoczesnych form zakupów.

42. Macht Musik klüger? – czytanie ze zrozumieniem, ćwiczenia leksykalne, analiza tekstu wzorcowego, pisanie odpowiedzi na artykuł (Leserbrief).

43. Fremdsprachen lernen, aber wie? – czytanie ze zrozumieniem, analiza tekstu, ćwiczenia leksykalne,

4 4 4 4 4 5 5 3 3 3 3 3 3 5 5 3 3 3 3 3 3 3 3 2 2 2 2 2 2

3 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 1 1 1 1


napisanie streszczenia tekstu. 44. Wie lernt man am besten? – poszerzenie słownictwa, opisanie najefektywniejszej techniki każdego

ze studentów, poprawienie prac kolegów z grupy, omówienie technik i strategii uczenia się stosowanych przez studentów (praca w grupach).

Rok III 45. Pisanie tekstu apelacyjnego a) analiza tekstu wzorcowego, omówienie formy, strategii stosowanych podczas przygotowania i pisania, ćwiczenia leksykalne i strukturalne. Tekst zachęcający innych do podjęcia określonego działania

– pisemna interpretacja reklamy wizualnej, – ulotka, tekst reklamowy, – tekst apelacyjny do określonej grupy wiekowej (młodzieży, seniorów itp.).

46. Pisanie tekstów informacyjnych a) analiza tekstów wzorcowych , omówienie formy, ćwiczenia leksykalne i strukturalne, b) streszczenie wykładu (HV), streszczenie tekstu specjalistycznego (LV) napisanie krótkiego wykładu z tematyki pracy dyplomowej, c) sprawozdanie z wydarzenia, protokół, d) streszczenie przemówienia (HV), napisanie przemówienia. 47. Pisanie tekstów wyrażających i uzasadniających poglądy lub opinie a) omówienie formy, ćwiczenia leksykalne i strukturalne, b) wypowiedź na temat, wyrażenie opinii i uzasadnienie jej, c) przedstawienie postaci ulubionego artysty i jego twórczości d) pisanie eseju krytycznego 48. Leserbrief: wypowiedź czytelnika na aktualny temat poruszany w czasopiśmie. 49. Analiza i interpretacja tekstu literackiego: a) omówienie formy, ćwiczenia leksykalne i strukturalne. b) Prace na temat wybranych utworów literackich 50. Ewaluacja pracy w ciągu semestru i zaliczenie.


7 7 7 7 7 5 195

6 6 6 6 6 6 130

Ogółem liczba godzin przedmiotu: 19

5

130

F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Metody nauczania: M5 – ćwiczenia przedmiotowe (ćwiczenia leksykalne i strukturalne, czytanie

i analiza tekstu wzorcowego, miniprojekt), M2 – burza mózgów, mapa myśli, rozmowa sterowana,

dyskusja dydaktyczna, M3 – pokaz prezentacji multimedialnej.

Środki dydaktyczne: projektor, prezentacja multimedialna, odtwarzacz CD, arkusze pracy, zdjęcia i

ilustracje, podręczniki, poradniki pisania tekstów użytkowych.


F – formująca





F1 – sprawdzian (pisemny),

F3 – prace pisemne,

F2 – obserwacja/aktywność,

F4 – wypowiedź/wystąpienie (przedstawienie i

omówienie prezentacji multimedialnej oraz projektu).

P– podsumowująca Prowadzona pod koniec przedmiotu,


kształcenia.

P3 – ocena podsumowująca powstała a

podstawie ocen formujących, uzyskanych w

semestrze.






Literatura obowiązkowa: 1. Daniels A.,Estermann Ch., Köhl-Kuhn R.., Sander I., Butler E., Tallowitz U., Mittelpunkt B2.

Deutsch als Fremdsprache für Fortgeschrittene, Stuttgart 2007. 2. Perlmann-Balme M., Schwalb S., em Brückenkurs, Ismaning 1998.

3. Perlmann-Balme M., Schwalb S., em Hauptkurs. Ismaning 2005.

4. Braun A., Dinsel S., Ende K., Unterwegs zur Vorbereitung auf die Zentrale Mittelstufenprüfung

Deutsch als Fremdsprache, Berlin 2000.

5. Filo C., Marlok Z., Pohl P., Veress B., Ruff R., Zwischen den Pausen 2 .Hörverstehen mit

Lehrerhandbuch, Ismaning 2000

6. Bachtin M., Problemy poetyki Dostojewskiego, Warszawa 1970. Literatura zalecana / fakultatywna:

1. Bahlmann C., Breindl, Eva ; Dräxler H.-D., Ende, K., Storch, G.,Unterwegs. Lehrwerk für die Mittelstufe, Berlin 2000.

2. Plauen, E.O., Vater und Sohn. Band 1 und 2. Ismaning 1994 .

3. Dreke M., Lind W., Wechselspiel – Interaktive Arbeitsblätter für die Partnerarbeit im Deutschunterricht,Berlin, München

1997.




Podpis






P R O G R A M N A U C Z A N I A P R Z E D M I O T U


1. Przedmiot Praktyczna nauka języka niemieckiego – praca

z tekstem 2. Kod przedmiotu: 3. Punkty ECTS: 16 4. Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy 5. Język wykładowy: niemiecki

6. Rok studiów: I, II,

III

7. Semestr/y: 1, 2, 3, 4,

5, 6





1 sem. - S/30 NS/20

2 sem. - S/60 NS/40

3 sem. - S/20 NS/10

4 sem. - S/30 NS/20

5 sem. - S/60 NS/40

6 sem. - S/30 NS/20



Mgr Sławomir Szenwald

Mgr Dorota Fluder-Kuligowska



CW1: przekazanie wiadomości z różnych obszarów życia społeczeństw krajów niemieckojęzycznych poprzez czytanie,

podkreślanie znaczenia komunikacji językowej (mówienie) i pracy nad jej doskonaleniem przez ćwiczenie.

Umiejętności

CU1: trening umiejętności korzystania ze słowników, sprawności czytania i mówienia.


CK1: trening pracy w grupie, przejmowania różnych ról, uświadomienie konieczności uczenia się przez całe życie.


EKW1 ma wiedzę interdyscyplinarną umożliwiającą wykorzystanie znajomości języka w różnych

dziedzinach życia

K_W05


zróżnicowania języka oraz wpływu czynników społecznych na język

K_W11


docelowego, ich funkcjach i normach umożliwiających odpowiednie użycie języka

K_W14

Umiejętności

EKU1 umie korzystać ze słownika, gramatyk, tezaurusów, TI i innych pomocy w celach

samokształceniowych i do rozwiązywania problemów zawodowych

K_U02


pochodzące z różnych źródeł w języku polskim i obcym

K_U04


zasobów i materiałów w celu zdobycia wiedzy źródłowej o kulturze, literaturze i krajach

niemieckiego obszaru językowego

K_U05



ciągłego dokształcania się i doskonalenia zawodowego

K_K01


EKK3 posiada umiejętności organizacyjne pozwalające na realizację różnych założonych celów i

potrafi odpowiednio określić priorytety służące realizacji określonego przez siebie lub innych

K_K03


zadania

EKK4 potrafi wyznaczyć sobie i innym krótkoterminowe cele uczeniowe, dobrać i zastosować

strategie odpowiednio do charakteru przyswajanej wiedzy czy umiejętności

K_K04

EKK5 wykazuje bezstronność w podejściu do różnorodności językowej; docenia różnorodność

kultur, jest otwarty na odmienność kulturową

K_K06


Ćwiczenia

I rok

1. Was wir so lesen: Leselust – Wortschatz, Leseverstehen.

2. Wie wir lesen: Teile eines Buches, Synonyme-Antonyme, Redemittel: Inhaltswiedergabe,

Zusammenfassung.

3. Kurs: Heimat „Meine Heimat ist mein Dorf” , Redemittel: Unterschiede und Gegensatze, Wortschatz.

4. „Wenn man hier keine Zeitung hält“ Wortschatz, Leseverstehen.

5. „Im Sommer”, Redemittel, mind map, Diskussion.

6. „Neue Landjugend”, Wortschatz, Leseverstehen, Redemittel.

7. Tropicland – Diskussion.

8. Kurs: Eine richtige Großstadt, Wortschatz.

9. Leben in der Großstadt: Vorteile, Nachteile, Redemittel.

10. „Warten auf die große Stadt“ Wortschatz, Wortfamilie „Stadt“.

11. „Warten auf die große Stadt” Diskussion.

12. Kurs: Meine Frau, die bleibt z Hause.

13. Familienstand, Wortschatz,Leseverstehen.

14. Gemeinsamkeiten und Unterschiede.

15. Karriere, Kinder und ein Mann, Wortschatz.

16. Wenn die Männer zu Hause bleiben – Veränderung im Rollenverständnis.

17. Diskussion.

18. Kurs: Mein Tag, Wortschatz.

19. Am Arbeitsplatz.

20. Ein Alltagsprofil - selektives Lesen.

21. Diskussion.

22. Wiederholung.

23. Zaliczenie.

II rok

24. Kurs: Lernen „Mein Tag“ - einführendes Gespräch, Textverständnis.

25. „Mein Tag“- Inhalt, Diskussion.

26. „Kann denn Spicken Sünde sein`?“ – einführendes Gespräch, Textverständnis.

27. „Kann denn Spicken Sünde sein?“ – Inhalt, Diskussion.

28. „Studentenleben kein Zuckerschlecken“ - einführendes Gespräch, Textverständnis.

29. „Studentenleben kein Zuckerschlecken“ - Inhalt, Diskussion.

30. Sprawdzian pisemny.

31. Kurs: Erziehung, Familie, Erwachsenwerden – einführende Diskussion.

32. „Heute lasse ich mir die Haare färben“ – einführendes Gespräch, Textverständnis.

33. „Heute lasse ich mir die Haare färben“ – Inhalt, Diskussion.

34. „Gutes Benehmen erleichtert das Leben“ – einführendes Gespräch, Textverständnis.

35. „Gutes Benehmen erleichtert das Leben“ – Inhalt, Diskussion.

36. Sprawdzian pisemny.

37. Kurs: Beruf - Einführende Diskussion.

38. „Auf einmal macht es klick” – einführendes Gespräch, Textverständnis.

39. „Auf einmal macht es klick” – Inhalt, Diskussion.

40. Zaliczenie.

III rok

41. Abitur mit russischen Liedern - einführendes Gespräch, Textverständnis.

42. „Erziehung, Familie, Erwachsenwerden“- Inhalt, Diskussion.

43. „Ist Erziehung machbar?“ – einführendes Gespräch, Textverständnis.

44. „Kinderheirat?“ – Inhalt, Diskussion.

45. „Das erzählt Papi alles der Mami“ - einführendes Gespräch, Textverständnis.

46. „Bettruhe“ - Inhalt, Diskussion.

47. Sprawdzian pisemny. Kurs: Erziehung, Familie, Erwachsenwerden – einführende Diskussion.

48. „Seit das Kind da war“ – einführendes Gespräch, Textverständnis.

S

4

4

4

4

4

4

4

4

4

4

4

4

4

4

4

4

4

4

4

4

4

3

3

3

3

3

3

3

3

3

3

3

3

3

3

3

3

3

3

2

6

6

6

6

6

6

6

6

6

Ns

3

3

3

3

3

3

3

3

3

3

3

3

3

3

2

2

2

2

2

2

2

2

2

2

2

2

2

2

2

2

2

2

2

2

2

2

1

1

1

1

4

4

4

4

4

4

4

4

4


49. „Lauter Dornröschen“ – Inhalt, Diskussion.

50. „Erotischer Status“ – einführendes Gespräch, Textverständnis.

51. „Mutter und Sohn“ – Inhalt, Diskussion.

52. Sprawdzian pisemny. Kurs: Liebe, Partnerschaft- Einführende Diskussion.

53. „Keine Dame” – einführendes Gespräch, Textverständnis.

54. „Eine Liebesaffäre” – Inhalt, Diskussion.

55. Zaliczenie.


6

6

6

6

6

6

230

4

4

4

4

4

4

150


F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Metody nauczania: M2 – dyskusja, M5 – ćwiczenia przedmiotowe.



F – formująca




F1 – sprawdziany (pisemne),











1. Teksty źródłowe z „Land in Sicht” Textarbeit Deutsch als Fremdsprache Karl-Heinz Drochner/Dieter Föhr.

2. Teksty źródłowe z podręcznika „Leselandschaft” Unterrichtswerk für die Mittelstufe Günther Hasenkamp.

I – Informacje dodatkowe Imię i nazwisko sporządzającego Mgr Dorota Fluder-Kuligowska



Podpis








1. Przedmiot Podstawy translatoryki

2. Kod przedmiotu: 3. Punkty ECTS: 3 4. Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy 5. Język wykładowy: niemiecki; polski 6. Rok studiów: II 7. Semestr/y: III 8. Liczba godzin ogółem: S/30 NS/20



Wykład (Wyk.)

Ćwiczenia (Ćw.)

S/15 NS/10

S/15 NS/10



B - Wymagania wstępne Zaliczone przedmioty: wstęp do językoznawstwa, gramatyka opisowa języka niemieckiego, wiedza o akwizycji i nauce

języków, fonetyka praktyczna języka niemieckiego, teoretyczne podstawy uczenia się.


CW1: student posiada podstawową wiedzę z zakresu dyscyplin językoznawstwa, językoznawstwa stosowanego oraz

translatoryki,

CW2: ma wiedzę interdyscyplinarną, umożliwiającą wykorzystanie znajomości języka studiowanego w różnych dziedzinach

życia, w tym zawodowego; opanował podstawy warsztatu tłumacza pisemnego i ustnego.

Umiejętności CU1: potrafi samodzielnie zdobywać wiedzę i rozwijać swoje umiejętności w teorii i praktyce sztuki tłumaczenia.

Kompetencje społeczne CK1: posiada kompetencje interdyscyplinarne i interpersonalne, które predysponują go do pracy jako tłumacz,

CK2: działa w sposób autonomiczny na rzecz ciągłego dokształcania się i doskonalenia zawodowego jako tłumacz.


EKW1 student zna podstawy z zakresu teorii tłumaczenia, typologię przekładu i jego lingwistyczne i

kulturowe uwarunkowania,

K_W14

EKW2 posiada ogólną i w pewnych zakresach szczegółową wiedzę na temat badań kontrastywnych

wykorzystywanych w tłumaczeniu,

K_W06

EKW3 posiada wiedzę z zakresu komunikacji interkulturowej oraz warunków, jakie muszą być

spełnione aby tłumaczenie było adekwatne,

K_W11

Umiejętności

EKU1 potrafi stosować pojęcia z teorii tłumaczenia w praktyce w zakresie tłumaczeń ustnych i

pisemnych,

K_U09


tłumaczonego tekstu.

K_U01


EKK1 ma świadomość poziomu swojej wiedzy z zakresu translatoryki, rozumie potrzebę ciągłego

rozwoju zawodowego,

K_K01

EKK2 ma świadomość istnienia etycznego wymiaru tłumaczenia. K_K05


Wykłady

1. Translatoryka, dyscypliny pokrewne i pomocnicze.

2. Tłumaczenie jako proces i jako rezultat procesu translacji.

3. Determinanty procesu translacji.

4. Zagadnienia przetłumaczalności. Hipoteza Sapira- Whorfa.

5. Zasady analizy translatorskiej.

S

1

2

2

2

2

Ns

1

1

1

1

1


6. Ilościowe i jakościowe wyniki analizy translatorskiej.

7. Ekwiwalencja i jej typy.

8. Nieprzetłumaczalność w parze języków niemiecki-polski.


2

2

2

15

1

2

2

10

Ćwiczenia

1. Der Übersetzungsprozess-Beispiele.

2. Übungen zur rezeptiven Phase des Übersetzens.

3. Übungen zur Entwicklung des Verstehens.

4. Übersetzungsvorbereitende Textanalyse, Übungen zur Recherchierkompetenz.

5. Übungen zur produktiven Phase des Übersetzens.

6. Übungen zum konsekutiven Dolmetschen.

7. Übungen zum Dolmetschen.

8. Evaluierung des Übersetzens und Dolmetschens.


S

1

2

2

2

2

2

2

2

15

Ns

1

1

1

1

1

1

2

2

10


F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Metody nauczania: M2 – wykład konwersatoryjny, dyskusja, M1 – wykład informacyjny, M3 – pokaz prezentacji

multimedialnych, M5 – ćwiczenia przedmiotowe.



F – formująca





dyskusji),


prezentacji multimedialnej),

F1 – sprawdzian (pisemny)






Handbuch Translation, 2000.

Coller, Werner: Einführung in die Übersetzungswissenschaft, 2004.

T.Tomaszkiewicz: Terminologia tłumaczenia- przekład i akceptacja, 2006.


P.Bukowski: Współczesne teorie przekładu, 2009.

I – Informacje dodatkowe Imię i nazwisko sporządzającego D. Fluder - Kuligowska

Data sporządzenia / aktualizacji 12.06.2012.


Podpis








1. Przedmiot Praktyka (metodyczna – specjalizacja nauczycielska)

2. Kod przedmiotu: 3. Punkty ECTS: 9 4. Rodzaj przedmiotu: obieralny 5. Język wykładowy: niemiecki, polski

6. Rok studiów: II,

III

7. Semestr/y: 4, 5,

6




Ćwiczenia praktyczne S/120 NS/120



zajęcia

mgr Hanna Sajkowska

B - Wymagania wstępne Znajomość języka niemieckiego na poziomie B2, zainteresowanie zawodem nauczyciela języka

niemieckiego.

C - Cele kształcenia Umiejętności CU1: student rozwija umiejętności niezbędne w pracy nauczyciela (m.in. planowanie i prowadzenie

lekcji, ewaluacja lekcji, testowanie i ocenianie postępów ucznia, kierowanie klasą, zachowanie

dyscypliny, dobór materiałów dydaktycznych).

CU2: potrafi w praktyce zastosować teoretyczną wiedzę o uczeniu się i nauczaniu zdobytą na zajęciach

metodyki, psychologii, pedagogiki, językoznawstwa i innych przedmiotów,

CU3: potrafi oceniać własną pracę, kierować własnym rozwojem zawodowym, omawiać sprawy

zawodowe z kolegami-nauczycielami.

Kompetencje społeczne CK1: jest świadomy zakresu własnej wiedzy i konieczność jej pogłębiania,

CK3: rozwija umiejętność współpracy z innymi, pracy pod kierunkiem opiekunów praktyk przy

równoczesnym zachowaniu autonomii i poczucia pewności siebie w roli nauczyciela, a także

umiejętności komunikacyjne, interpersonalne i interkulturowe.

CK3: rozumie konieczność ciągłego rozwoju zawodowego oraz rozwija poczucie odpowiedzialności

zawodowej.

D - Efekty kształcenia Umiejętności

EKU1 student potrafi wykorzystać wiedzę językową i teoretyczną z dydaktyki i

dziedzin pokrewnych do planowania i przeprowadzania zajęć języka

niemieckiego na I i II etapie edukacyjnym,

K_U01

K_U02

K_U03

K_U12

K_U17 EKU2 potrafi kierować procesami kształcenia i wychowania dobierając

odpowiednie do potrzeb językowych uczniów środki i materiały

dydaktyczne, potrafi też porozumieć się z uczniami w różnych sytuacjach

stymulując ich do efektywnej pracy,

K_U04

K_U05


EKU3 umie konstruktywnie ocenić własne i cudze osiągnięcia, kreatywnie

rozwiązać problemy dydaktyczne.

K_U10

K_U13

K_U14 Kompetencje społeczne

EKK1 jest świadomy zakresu posiadanej wiedzy i konieczności jej pogłębiania, K_K01 EKK2 efektywnie pracuje samodzielnie i współdziała w grupie dzięki umiejętnościom

organizacyjnym, komunikacyjnym, interpersonalnym i interkulturowym, K_K02

K_K03

K_K04 EKK3 zachowuje się zgodnie z zasadami etyki i odpowiedzialności zawodowej. K_K05


Treści programowe zawierają szczegółowe instrukcje praktyk, dołączone do programu studiów.


F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Nie dotyczy.


F – formująca




pomaga w uczeniu

F6 – zaliczenie praktyki (omówienie przez studenta

przebiegu praktyki).



kształcenia.

P6 – dokumentacja praktyki (wymagania

dotyczące dokumentacji praktyki znajdują się

w szczegółowej instrukcji praktyki).


H - Literatura przedmiotu Nie dotyczy.


Data sporządzenia / aktualizacji 20.04 2012


Podpis








1. Przedmiot Praktyka (psychologiczno-pedagogiczna – specjalizacja nauczycielska)








C - Cele kształcenia Umiejętności

CU1: umiejętność wykorzystania zdobytej w toku studiów wiedzy merytorycznej i umiejętności zawodowych.


CK1: radzenie sobie w trudnych sytuacjach – rozwiązywanie realnych konfliktów zawodowych.

CK2: samodzielne i zespołowe wykonywanie obowiązków zawodowych.


EKU1 potrafi wyszukiwać, analizować, oceniać, selekcjonować i użytkować informacje

pochodzące ze źródeł tradycyjnych i multimedialnych, z wykorzystaniem wiedzy

filologicznej oraz z zakresu wybranych innych nauk humanistycznych i społecznych.

K_U04


EKK1 realizując zadania zawodowe, potrafi współdziałać z innymi osobami, przyjmując w grupie

różne role.

K_K02



Ogółem liczba godzin praktyki 30



F – formująca



studentów, a studentowi pomaga w uczeniu

F6 – zaliczenie praktyki (omówienie przez studenta przebiegu

praktyki).



P6 – dokumentacja praktyki (wymagania dotyczące

dokumentacji praktyki znajdują się w szczegółowej

instrukcji praktyki).








Podpis








1. Przedmiot Praktyka (translatorska)

2. Kod przedmiotu: 3. Punkty ECTS: 9 4. Rodzaj przedmiotu: obieralny 5. Język wykładowy: niemiecki, polski

6. Rok studiów: III 7. Semestr/y: 5, 6 8. Liczba godzin ogółem: S/150 NS/150






mgr Hanna Sajkowska



Umiejętności

CU1: student rozwija umiejętności tłumaczenia ustnego i pisemnego tekstów ogólnych oraz łatwiejszych tekstów

specjalistycznych; właściwie dobiera narzędzia pracy w zależności od charakteru tłumaczonego tekstu; właściwie dobiera

styl językowy w celu wiernego przetłumaczenia tekstu.


CK1: student jest świadomy konieczności ciągłego dokształcania się i stałego treningu umiejętności; rozwija umiejętności

pracy samodzielnej i w grupie oraz poczucie odpowiedzialności w pracy tłumacza i świadomości interkulturowej.


EKU1 student posiada umiejętność tłumaczenia pisemnego i ustnego tekstów ogólnych i niektórych specjalistycznych,

K_U17

EKU2 posiada umiejętność doboru właściwego stylu w celu wiernego przetłumaczenia tekstu. K_U17


EKK1 student jest świadomy poziomu posiadanych umiejętności i konieczności stałego doskonalenia zawodowego,

K_K01

EKK2 efektywnie pracuje samodzielnie i w grupie dzięki właściwej organizacji pracy poprzez dobranie odpowiednich strategii,

K_K02

EKK3 ma poczucie odpowiedzialności za rzetelne wykonywanie obowiązków tłumacza i zdolność empatii interkulturowej.

K_K05






F – formująca



studentów, a studentowi pomaga w uczeniu



P6 – dokumentacja praktyki (wymagania dotyczące


F6 – zaliczenie praktyki (omówienie przez studenta przebiegu

praktyki).

dokumentacji praktyki znajdują się w szczegółowej

instrukcji praktyki).






Podpis








1. Przedmiot Projekt kulturoznawczy euroregionalny

2. Kod przedmiotu: 3. Punkty ECTS: 8 4. Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy 5. Język wykładowy: niemiecki 6. Rok studiów: II, III 7. Semestr/y: 3, 4, 5, 6 8. Liczba godzin ogółem: S/120 NS/80



Ćwiczenia (Ćw.)

S/120 NS/80



dr Małgorzata Czabańska-Rosada; mgr Hanna Sajkowska; mgr Dorota

Fluder-Kuligowska;

B - Wymagania wstępne Znajomość języka na poziomie B, zaliczenie modułu praktyczna nauka języka niemieckiego po I roku.


CW1: student zna region pogranicza polsko-niemieckiego z jego wielokulturowym nawarstwieniem w sferze języka,

literatury, przekazu ustnego, tradycji, obyczajowości i pamięci,

CW2: ma rozwiniętą wiedzę interdyscyplinarną, która znajdzie zastosowanie w życiu zawodowym.

Umiejętności

CU1: student potrafi samodzielnie interpretować zjawiska kulturowe oraz źródła w kontekście pogranicza,

CU2: potrafi analizować i interpretować w języku niemieckim zjawiska i procesy kulturowych przeszłości.


CK1: rozumie potrzebę bieżącego uczestnictwa w życiu kulturalnym, poprzez kontakt z literaturą, teatrem, kinem i w innych

wydarzeniach kulturalnych.

CK2: jest świadomy konieczności poznania korzeni swojej tożsamości kulturowej oraz krytycznego odbioru treści

kulturowych.


EKW1 student zna pojęcia, terminy, i metody typowe dla nauk filologicznych oraz dziedzin

analizujących i interpretujących zjawiska kulturalne, w tym utwory literackie,

K_W02

K_W12

K_W08

EKW2 posiada wiedzę ogólną i interdyscyplinarną z różnych dziedzin, gwarantująca właściwe

użycie języka niemieckiego w rozmaitych sytuacjach życiowych oraz w pracy zawodowej.

K_W05

Umiejętności

EKU1 posiada umiejętności językowe umożliwiające zrozumienie cudzej opinii i wyrażenie

własnego zdania na temat języka, literatury i kultury niemieckiej i polskiej,

K_U01

K_U10

EKU2 posiada umiejętność wykorzystania języka niemieckiego w celu poznania wiedzy z zakresu

literatury, historii i kultury krajów niemieckiego obszaru językowego,

K_U05

EKU3 posiada umiejętność wielopłaszczyznowego postrzegania elementów kultury polskiej i

niemieckiej dzięki właściwie przeprowadzonej analizie, analizie porównawczej i

interpretacji.

K_U11

K_U12


EKK1 student ma świadomość zakresu posiadanej wiedzy i konieczności jej pogłębiania, aby

sprostać wymaganiom zawodowym,

K_K01

EKK2 potrafi pracować samodzielnie i w grupie dzięki właściwemu podziałowi zadań i doborowi

strategii odpowiednich do postawionych celów,

K_K02

K_K04

EKK3 posiada kompetencje komunikacyjne oraz społeczno-kulturowe, niezbędne do właściwego

wykorzystania języka w pracy zawodowej.

K_K06

K_K10



Ćwiczenia

Ćw. 1. Dziedzictwo w sferze przekazu literackiego (z wykorzystaniem źródeł).

Ćw. 2. Dziedzictwo w architekturze (architekci, założenia architektoniczne, zabytki architektury).

Ćw. 3. Dziedzictwo w sferze języka (nazwy miejscowości, dzielnic, ulic).

Ćw. 4. Historia małej ojczyzny.

Ćw. 5. Wymiana kulturalna, naukowa i gospodarcza w regionie pogranicza.

Ćw. 6. Dyskusje, oceny, prezentacje podsumowujące.


S

20

20

20

20

20

20

120

Ns

15

10

10

15

10

20

80


F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Metody nauczania: M5 – analiza tekstów źródłowych i literackich, wyjazdy studyjne do miejsc związanych z historią

regionu oraz instytucji, które aktualnie prowadzą wymianę kulturową pomiędzy Polską i Niemcami (np. Collegium Polonicum,

Uniwersytet Viadrina we Frankfurcie, Schloss Trebnitz itd.), M2 – dyskusja, rozmowy ze świadkami historii, M3 – pokaz

prezentacji multimedialnych.

Środki dydaktyczne: teksty źródłowe, teksty literackie, film, portfolio, sprzęt multimedialny, prezentacje multimedialne.


F – formująca





dyskusji),






P3 – ocena podsumowująca powstała na podstawie ocen

formujących,

P1 – egzamin ustny (prezentacja pracy nad projektem).



1. Polsko-niemieckie miejsca pamięci/Deutsch-polnische Erinnerungsorte, t. 1-4, red. H.H. Hahn, R. Traba, Warszawa 2012

(wybrane artykuły).

2. Frey, K., Schäfer, U. Knoll, M., Die Projektmethode. Der Weg zum bildenden Tun, Weinheim 2002.

3. Wicke, R.., Vom Text zum Projekt, Berlin 1997.

4. Wybrane teksty literackie oraz źródłowe dostępne w regionie pogranicza polsko-niemieckiego, wybrane materiały z

różnych dziedzin działalności gospodarczej, artystycznej, kulturalnej itp.


1. Wicke, R., Aktiv und kreativ lernen. Projektorientierte Spracharbeit im Unterricht, Ismaning 2004.

I – Informacje dodatkowe Imię i nazwisko sporządzającego mgr Dorota Fluder –Kuligowska, mgr Hanna Sajkowska



Podpis



Kierunek filologia – język niemiecki (specjalność nauczycielska)





1. Przedmiot Projekt kulturoznawczy euroregionalny

2. Kod przedmiotu: 3. Punkty ECTS: 11 4. Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy 5. Język wykładowy: niemiecki 6. Rok studiów: II, III 7. Semestr/y: 3, 4, 5, 6 8. Liczba godzin ogółem: S/120 NS/80



Ćwiczenia (Ćw.)

S/120 NS/80



dr Małgorzata Czabańska-Rosada; mgr Hanna Sajkowska; mgr Dorota

Fluder-Kuligowska;

B - Wymagania wstępne Znajomość języka na poziomie B, zaliczenie modułu praktyczna nauka języka niemieckiego po I roku.


CW1: student zna region pogranicza polsko-niemieckiego z jego wielokulturowym nawarstwieniem w sferze języka,

literatury, przekazu ustnego, tradycji, obyczajowości i pamięci,

CW2: ma rozwiniętą wiedzę interdyscyplinarną, która znajdzie zastosowanie w życiu zawodowym.

Umiejętności

CU1: student potrafi samodzielnie interpretować zjawiska kulturowe oraz źródła w kontekście pogranicza,

CU2: potrafi analizować i interpretować w języku niemieckim zjawiska i procesy kulturowych przeszłości.


CK1: rozumie potrzebę bieżącego uczestnictwa w życiu kulturalnym, poprzez kontakt z literaturą, teatrem, kinem i w innych

wydarzeniach kulturalnych.

CK2: jest świadomy konieczności poznania korzeni swojej tożsamości kulturowej oraz krytycznego odbioru treści

kulturowych.


EKW1 student zna pojęcia, terminy, i metody typowe dla nauk filologicznych oraz dziedzin

analizujących i interpretujących zjawiska kulturalne, w tym utwory literackie,

K_W02

K_W12

K_W08

EKW2 posiada wiedzę ogólną i interdyscyplinarną z różnych dziedzin, gwarantująca właściwe

użycie języka niemieckiego w rozmaitych sytuacjach życiowych oraz w pracy zawodowej.

K_W05

Umiejętności

EKU1 posiada umiejętności językowe umożliwiające zrozumienie cudzej opinii i wyrażenie

własnego zdania na temat języka, literatury i kultury niemieckiej i polskiej,

K_U01

K_U10

EKU2 posiada umiejętność wykorzystania języka niemieckiego w celu poznania wiedzy z zakresu

literatury, historii i kultury krajów niemieckiego obszaru językowego,

K_U05

EKU3 posiada umiejętność wielopłaszczyznowego postrzegania elementów kultury polskiej i

niemieckiej dzięki właściwie przeprowadzonej analizie, analizie porównawczej i

interpretacji.

K_U11

K_U12


EKK1 student ma świadomość zakresu posiadanej wiedzy i konieczności jej pogłębiania, aby

sprostać wymaganiom zawodowym,

K_K01

EKK2 potrafi pracować samodzielnie i w grupie dzięki właściwemu podziałowi zadań i doborowi

strategii odpowiednich do postawionych celów,

K_K02

K_K04

EKK3 posiada kompetencje komunikacyjne oraz społeczno-kulturowe, niezbędne do właściwego

wykorzystania języka w pracy zawodowej.

K_K06

K_K10



Ćwiczenia

Ćw. 1. Dziedzictwo w sferze przekazu literackiego (z wykorzystaniem źródeł).

Ćw. 2. Dziedzictwo w architekturze (architekci, założenia architektoniczne, zabytki architektury).

Ćw. 3. Dziedzictwo w sferze języka (nazwy miejscowości, dzielnic, ulic).

Ćw. 4. Historia małej ojczyzny.

Ćw. 5. Wymiana kulturalna, naukowa i gospodarcza w regionie pogranicza.

Ćw. 6. Dyskusje, oceny, prezentacje podsumowujące.


S

20

20

20

20

20

20

120

Ns

15

10

10

15

10

20

80


F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Metody nauczania: M5 – analiza tekstów źródłowych i literackich, wyjazdy studyjne do miejsc związanych z historią

regionu oraz instytucji, które aktualnie prowadzą wymianę kulturową pomiędzy Polską i Niemcami (np. Collegium Polonicum,

Uniwersytet Viadrina we Frankfurcie, Schloss Trebnitz itd.), M2 – dyskusja, rozmowy ze świadkami historii, M3 – pokaz

prezentacji multimedialnych.

Środki dydaktyczne: teksty źródłowe, teksty literackie, film, portfolio, sprzęt multimedialny, prezentacje multimedialne.


F – formująca





dyskusji),



prezentacji multimedialnej, przedstawienie projektu i opis

dydaktyzacji treści projektu).



P3 – ocena podsumowująca powstała na podstawie ocen

formujących,

P1 – egzamin ustny (prezentacja pracy nad projektem),

egzamin pisemny (plan zajęć na podstawie wybranych

materiałów projektu).



1. Polsko-niemieckie miejsca pamięci/Deutsch-polnische Erinnerungsorte, t. 1-4, red. H.H. Hahn, R. Traba, Warszawa 2012

(wybrane artykuły).

2. Frey, K., Schäfer, U. Knoll, M., Die Projektmethode. Der Weg zum bildenden Tun, Weinheim 2002.

3. Wicke, R.., Vom Text zum Projekt, Berlin 1997.

4. Wybrane teksty literackie oraz źródłowe dostępne w regionie pogranicza polsko-niemieckiego, wybrane materiały z

różnych dziedzin działalności gospodarczej, artystycznej, kulturalnej itp.


1. Wicke, R., Aktiv und kreativ lernen. Projektorientierte Spracharbeit im Unterricht, Ismaning 2004.

I – Informacje dodatkowe Imię i nazwisko sporządzającego mgr Dorota Fluder –Kuligowska, mgr Hanna Sajkowska



Podpis








1. Przedmiot Psychologia rozwojowa i wychowania

2. Kod przedmiotu: 3. Punkty ECTS: 4 4. Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy

5. Język wykładowy: polski

6. Rok studiów: II 7. Semestr/y: 3, 4 8. Liczba godzin ogółem: S/60 NS/40



Wykład (Wyk.)

Ćwiczenia (Ćw.)

S/30 NS/20

S/30 NS/20





CW1: student posiada podstawową wiedzę w zakresie psychologii wychowawczej.

CW2: posiada podstawową wiedzę dotyczącą zaburzeń funkcjonowania psychicznego w okresie dzieciństwa i okresie

dorastania.

Umiejętności

CU1: potrafi nabywać, selekcjonować i użytkować wiedzę z zakresu psychologii rozwojowej.

CU2: potrafi zastosować nabytą wiedzę w zakresie oceny procesów psychologicznych pod kątem rozwoju.

CU3: potrafi nabywać, selekcjonować i użytkować wiedzę z zakresu psychologii wychowawczej.


CK1: współpracuje w grupie.

CK2: jest świadomy konieczności poszerzania zdobytej wiedzy przez indywidualne poszukiwania.


EKW1 student zna podstawowe terminy psychologii rozwojowej i wychowawczej, K_W02

EKW2 zna główne rodzaje metod badawczych używanych w psychologii rozwojowej, K_W05

EKW3 zna główne teorie dotyczące rozwoju człowieka, K_W05

EKW4 zna główne zagadnienia dotyczące rozwoju poznawczego, K_W05

EKW5 zna składniki rozwoju emocjonalnego i osobowości, K_W05

EKW6 zna cechy charakterystyczne rozwoju moralnego i religijnego, K_W05

EKW7 zna niektóre zaburzenia procesów psychicznych charakterystyczne dla wieku dziecięcego i

młodzieńczego,

K_W05

EKW8 zna psychologiczne mechanizmy wychowania, K_W05

EKW9 zna główne trudności wychowawcze i dydaktyczne, K_W05

EKW10 zna główne zagadnienia z problematyki oddziaływania rodzicielskiego. K_W05

Umiejętności

EKU1 operuje terminami z zakresu psychologii rozwojowej i wychowawczej, K_U13

EKU2 potrafi stosować teorie rozwoju człowieka do oceny konkretnych przypadków, K_U13

EKU3 rozpoznaje stadium rozwoju poznawczego dziecka, K_U13

EKU4 rozróżnia zaburzenia psychiczne charakterystyczne dla wieku dziecięcego i młodzieńczego, K_U13

EKU5 rozpoznaje główne trudności wychowawcze. K_U13


EKK1 rozumienie podstawowych zjawisk związanych z komunikacją społeczną, K_K10

EKK2 umiejętność współdziałania w grupie w przygotowaniu wspólnych opracowań naukowych, K_K02

EKK3 widzi potrzebę aktualizacji wiedzy psychologicznej. K_K01



Wykłady

Wyk.1 Podstawowe zagadnienia metodologiczne w psychologii rozwojowej i wychowawczej.

Wyk.2 Rodzaje badań w psychologii rozwojowej.

Wyk.3 Rozwój człowieka w teorii E. Eriksona i A. Niemczyńskiego.

Wyk.4 Ujęcie rozwoju poznawczego w teorii L. Piageta.

Wyk.5 Rozwój tożsamości na przykładzie badań w teorii J. Marcii.

Wyk.6 Style wychowania rodzicielskiego.

Wyk.7 Status socjometryczny a sposoby funkcjonowania dzieci w grupach.

Wyk.8 Rozwój moralny w ujęciu L. Kohlberga i w nowszych teoriach.

Wyk.9 Pojęcie i struktura procesu wychowawczego.

Wyk.10 Kategorie wpływów wychowawczych.

Wyk.11 Psychologiczne mechanizmy wychowania.

Wyk.12 Osobowość wychowawcy.


S

3

2

3

2

3

2

2

3

2

3

2

3

30

Ns

2

2

2

1

2

1

2

2

1

2

1

2

20

Ćwiczenia

Ćw.1 Praktyczne aspekty metodologicznych problemów psychologii rozwojowej i wychowawczej.

Ćw.2 Podejście psychometryczne w badaniu rozwoju poznawczego.

Ćw.3 Rozwój emocjonalny.

Ćw.4 Rozwój osobowości.

Ćw.5 Rozwój społeczny.

Ćw.6 Rozwój moralny.

Ćw.7 Rozwój religijny.

Ćw.8 Zaburzenia ujawniające się w trakcie rozwoju (ADHD i autyzm).

Ćw.9 Inne zaburzenia okresu dzieciństwa (zaburzenie opozycyjno-buntownicze i zaburzenie lęku

separacyjnego).

Ćw.10 Upośledzenie umysłowe i zaburzenia uczenia się.

Ćw.11 Trudności wychowawcze i dydaktyczne.

Ćw.12 Rodzina w procesie wychowania.

Ćw.13 Problematyka dojrzałości szkolnej i sposoby jej diagnozowania.

Ćw.14 Powtórzenie materiału.


S

2

3

2

2

2

2

2

2

3

2

2

2

2

2

30

Ns

1

2

1

1

1

1

1

1

2

2

2

2

2

1

20


F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Metody nauczania: M4 – wykład problemowy z wykorzystaniem sprzętu multimedialnego, M5 – praca z tekstem,

przygotowanie referatu, M2 – dyskusja.

Środki dydaktyczne: prezentacje multimedialne, sprzęt multimedialny, fragmenty tekstów naukowych, testy

psychologiczne.


F – formująca





F3 – wypowiedź/wystąpienie (prezentacja i omówienie referatu),

F1 – sprawdzian pisemny (w trakcie ćwiczeń).



P1 – egzamin (ustny).



Trempała J. (red.), Psychologia rozwoju człowieka. Podręcznik akademicki, Warszawa 2011.

Schaffer R., Psychologia dziecka, Warszawa 2005.

Strelau J., Doliński D. (red.), Psychologia. Podręcznik akademicki, Gdańsk 2008.

Bee H., Psychologia rozwoju człowieka. Poznań 2004.

Walesa C., Rozwój religijności człowieka, t.1. Lublin 2005.

Carson R.C., Butcher J.N., Mineka S., Psychologia zaburzeń, t.1-2, Gdańsk 2003.

Kendall P.C., Zaburzenia okresu dzieciństwa i adolescencji, Gdańsk 2004.


Meyer R., Psychopatologia, Gdańsk 2003.

Plopa M., Psychologia rodziny. Kraków 2011.

Dembo M.H., Stosowana psychologia wychowawcza. Warszawa 1997.


Gurycka A., Błąd w wychowaniu. Warszawa 1990.

Oleś P., Psychologia człowieka dorosłego. Warszawa 2012.

Kaplan P.S., Educational Psychology for Tomorrow’s Teacher. St. Paul 1990.




Podpis








1. Przedmiot Retoryka i występowanie publiczne

2. Kod przedmiotu: 3. Punkty ECTS: 4 4. Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy 5. Język wykładowy: niemiecki

6. Rok studiów: III 7. Semestr/y: 5, 6 8. Liczba godzin ogółem: S/30 NS/20






mgr Hanna Sajkowska

B - Wymagania wstępne Zaliczony II rok studiów.


CW1: student posiada wiedzę na temat przygotowania i realizacji wystąpień publicznych

CW2: zna zasady operowania językiem, techniki i strategie stosowane podczas wystąpień publicznych.

Umiejętności

CU1: umiejętnie analizuje wzorce językowe,

CU2: umiejętnie używa języka jako narzędzia do wyrażenia swoich intencji, np. do wyrażania poglądów, argumentowania,

mediacji w komunikacji między przedstawicielami różnych kultur.

Kompetencje społeczne CK1: rozwija kompetencje społecznych o charakterze interkulturowym, niezbędne w życiu zawodowym.


EKW1 student zna zasady użycia języka w zakresie wystąpień publicznych, K_W05

EKW2 zna strategie i normy stosowane w komunikacji i wystąpieniach publicznych z udziałem

przedstawicieli różnych kultur.

K_W11

K_W15

Umiejętności

EKU1 potrafi przygotować różne formy wystąpień publicznych, K_U01

EKU2 potrafi stosować techniki i normy typowe dla komunikacji międzykulturowej, K_U13 K_U14

EKU3 analizuje i wykorzystuje teksty wzorcowe jako przyczynek do własnego rozwoju

kompetencji językowej i komunikacyjnej. K_U17


EKK1 student kształci umiejętności komunikacyjne i społeczne, umożliwiające odpowiednie zachowanie się w sytuacjach o charakterze interkulturowym oraz w pracy zespołowej dla osiągnięcia założonych celów,

K_K01

K_K02

K_K04

EKK2 kształci otwartość wobec społeczno-kulturowej różnorodności w użyciu języka i normach zachowania się.

K_K10


Ćwiczenia Ćw. 1. Historyczny zarys retoryki. Cele współczesnej retoryki, praktyczne zastosowanie wiedzy retorycznej. Ćw. 2. Aspekty komunikacji interkulturowej. Ćw. 3. Samoanaliza osobowości i ewaluacja testu. Ćw. 4. Ćwiczenia koncentracji, oddychania. Ćw. 5. Mnemotechniki. Sztuka słuchania. Modulacja głosu.

S 2 2 2 2 2

Ns 2 2 2 1 1


Ćw. 6. Mowa ciała, czynniki niewerbalne i parawerbalne komunikacji. Analiza i trening. Ćw. 7. Przygotowanie przemówienia (cele, czas, oczekiwania publiczności). Rola i rodzaje wstępu. Ćw. 8. Struktury i fazy przemówienia. Ćw. 9. Argumentowanie. Figury stylistyczne. Wizualizacja. Oczekiwania słuchacza. Właściwe zakończenie. Rodzaje manuskryptów przemówienia. Planowanie czasu. Oddychanie i techniki rozluźniające. Ćw. 10. Trening i wygłaszanie przemówień. Ćw. 11. Rodzaje rozmów i ich struktury. Planowanie rozmowy. Techniki prowadzenia rozmów. Cechy dobrego słuchacza Killerphrasen. Argumentowanie w czasie rozmowy. Ćw. 12. Trening i część praktyczna: symulacja. Ćw. 13. Skuteczne prowadzenie sporów: organizacja, optymalne przygotowanie, strategie i formy uczestnictwa w sporze, techniki nakłaniania, rola mediatora. Ćw. 14. Dyskusja i ewaluacja jej przebiegu


2 2 2 2 4 2 2 2 2 30

1 1 1 1 4 1 1 1 1 20


F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Metody nauczania: M5 – analiza tekstów źródłowych, prezentacja i jej ewaluacja, M2 – wykład interaktywny,

dyskusja, symulacja sytuacji.

Środki dydaktyczne: teksty źródłowe, film, arkusze pracy, teksty do nauki na pamięć.


F – formująca




F1 – sprawdzian (pisemny wiedzy),


zajęć),

F4 – wypowiedź/wystąpienie (wygłoszenie mowy i ewaluacja

wystąpienia).






H - Literatura przedmiotu Literatura obowiązkowa: 1. Hantschel H.-J., Krieger P., Praxishandbuch Rhetorik. Reden - Gespräche – Konferenzen,.München 2001. 2.Buhlmann R., Fearns A., Gaspardo N., Präsentieren und Verhandeln, Warszawa 2003.

Literatura zalecana / fakultatywna: 1. Pszczołowski T., Umiejętność przekonywania i dyskusji, Gdańsk 2000. 2. Schnelle-Cöln T., Schnelle E., Visualisieren in der Moderation, Hamburg 2001.



Dane kontaktowe (e-mail, telefon) hsajkowska@gmail. com

Podpis







A - Informacje ogólne 1. Przedmiot Seminarium dyplomowe (językoznawcze) 2. Kod przedmiotu: 3. Punkty ECTS: 15 4. Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy 5. Język wykładowy: niemiecki 6. Rok studiów: II, III 7. Semestr/y: 4, 5, 6 8. Liczba godzin ogółem: S/90 NS/90






Paweł Mecner

B - Wymagania wstępne Znajomość podstaw językoznawstwa ogólnego oraz gramatyki języka niemieckiego i polskiego.


CW1: student zna metody badań w zakresie lingwistyki współczesnej.

Umiejętności

CU1: posiada umiejętność pisania pracy z zakresu językoznawstwa.


CK1: jest świadomy powiązania zdobyczy współczesnej lingwistyki z postępem społecznym.




K_W01



zakresu dyscyplin językoznawstwa,

K_W03

EKW4 ma uporządkowaną wiedzę szczegółową z wybranych zakresów językoznawstwa

studiowanego języka; zna główne kierunki rozwoju i najnowsze osiągnięcia w zakresie

obranej specjalności,

K_W04



K_W05

EKW6 zna i rozumie podstawowe pojęcia z zakresu współczesnego językoznawstwa K_W06

EKW7 rozumie znaczenie językoznawstwa i ma wiedzę o specyficznych zastosowaniach nauki o

języku, w tym zastosowaniach praktycznych takich jak nauczanie języka czy tłumaczenia,

K_W07


docelowego, ich funkcjach i normach umożliwiających odpowiednie użycie języka,

K_W14

EKW9 zna zasady pisania prac akademickich, stosowania cytatów, przypisów i zapisów

bibliograficznych; zna i rozumie podstawowe pojęcia i zasady z zakresu ochrony własności

intelektualnej i prawa autorskiego.

K_W17

Umiejętności




K_U02


pochodzące z różnych źródeł w języku polskim i obcym,

K_U04

EKU3 posiada elementarne umiejętności badawcze, prowadzi na poziomie podstawowym pracę

badawczą pod kierunkiem opiekuna naukowego, w obrębie dyscypliny wybranej specjalizacji

dyplomowej,

K_U07

EKU4 potrafi zastosować podstawowe pojęcia językoznawstwa do analizy różnych typów dyskursu K_U09


w studiowanym języku,



wykorzystaniem różnych źródeł.

K_U15



ciągłego dokształcania się i doskonalenia zawodowego.

K_K01


Ćwiczenia

IV semestr (30 godz.)

1. Przegląd metod badawczych współczesnej lingwistyki.

2. Lingwistyka korpusowa.

3. Lingwistyka eksperymentalna.

4. Oceny poprawnościowe gramatyczności.

5. Struktura pracy dyplomowej.

V semestr (30 godz.)

6. Konspekt pracy dyplomowej.

7. Bibliografia, odnośniki i cytaty.

8. Klasyfikowanie, uogólnianie, wnioski, podsumowania.

9. Zasady budowy eseju argumentacyjnego.

10. Stylistyka eseju argumentacyjnego.

VI Semestr (30 godz.)

11. Wyniki badań indywidualnych.

12. Korekta tekstów.


S

5

5

5

10

5

6

6

6

6

6

10

20

90

Ns

5

5

5

10

5

6

6

6

6

6

10

20

90


F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Metody nauczania: M2 – wykład konwersatoryjny, dyskusja, M5 – ćwiczenia praktyczne.



F – formująca




F2 – obserwacja/aktywność (systematyczna praca, udział w

dyskusji, przygotowywanie się do kolejnego seminarium, postęp w

przygotowywaniu pracy dyplomowej).



P7 – ocena pracy dyplomowej,

P3 – ocena powstała na podstawie ocen formujących.



1. Grewendorf, Günther; Fritz Hamm; Wolfgang Sternefeld (1987, 1996) Sprachliches Wissen. Eine Einführung in moderne

Theorien der grammatischen Beschreibung. Frankfurt/Main. Suhrkamp.

2. Schlobinski, Peter (2003): Grammatikmodelle. Positionen und Perspektiven. Wiesbaden: Westdeutscher Verlag.

3. Vater, Heinz (2005): Einführung in die Sprachwissenschaft. München: Wilhelm Fink Verlag.


1. Polański, K., ed. (1993, 1999) Encyklopedia językoznawstwa ogólnego. Ossolineum.

2. Stalmaszczyk P. (red.), Metodologie językoznawstwa – podstawy teoretyczne, Łódź, 2006.

3. Stalmaszczyk P. (red.), Metodologie językoznawstwa – filozoficzne i empiryczne problemy w analizie języka, Łódź, 2010.




Podpis



Kierunek Filologia – język niemiecki





1. Przedmiot Seminarium dyplomowe (literacko-kulturowe)

2. Kod przedmiotu: 3. Punkty ECTS: 15 4. Rodzaj przedmiotu: seminarium

5. Język wykładowy: niemiecki

6. Rok studiów: II, III 7. Semestr/y: 4, 5, 6 8. Liczba godzin ogółem: S/90 NS/90









CW1: student posiada wiedzę na temat produkcji tekstów naukowych.

Umiejętności CU1: potrafi analizować i interpretować teksty naukowe, dzieła sztuki literackiej oraz adaptacje filmowe dzieła literackiego;

dokonuje syntezy i własnej oceny tych dzieł.

CU2: potrafi prowadzić kwerendy biblioteczne, sporządzić bibliografię, korzystać z wszelkich form literatury krytycznej

przedmiotu.

CU3: potrafi pisać teksty naukowe.


CK1: jest świadomy powiązania zdobyczy współczesnego literaturoznawstwa i kultury z postępem społecznym.




K_W01


EKW3 ma uporządkowaną wiedzę szczegółową z wybranych zakresów językoznawstwa i

literaturoznawstwa studiowanego języka; zna główne kierunki rozwoju i najnowsze

osiągnięcia w zakresie obranej specjalności,

K_W04



K_W05



K_W11


kulturalnym,

K_W16

EKW7 zna zasady pisania prac akademickich, stosowania cytatów, przypisów i zapisów

bibliograficznych; zna i rozumie podstawowe pojęcia i zasady z zakresu ochrony własności

intelektualnej i prawa autorskiego.

K_W17

Umiejętności



K_U01




K_U02



K_U05



EKU4 potrafi zastosować podstawową terminologię współczesnego literaturoznawstwa do

odczytania, analizy i interpretacji tekstu literackiego,

K_U06

EKU5 posiada elementarne umiejętności badawcze, prowadzi na poziomie podstawowym pracę

badawczą pod kierunkiem opiekuna naukowego, w obrębie dyscypliny wybranej specjalizacji

dyplomowej,

K_U07

EKU6 potrafi samodzielnie zdobywać wiedzę i rozwijać swoje umiejętności w zakresie wybranej

specjalizacji dyplomowej, kierując się wskazówkami opiekuna naukowego,

K_U08

EKU7 potrafi zastosować podstawowe pojęcia językoznawstwa do analizy różnych typów dyskursu

w studiowanym języku,

K_U09

EKU8 potrafi rozpoznać różne wytwory kultury oraz przeprowadzić krytyczną analizę i

interpretację, w celu określenia ich znaczeń, oddziaływania społecznego, miejsca w procesie


K_U11


języka docelowego,

K_U12



wykorzystaniem różnych źródeł,

K_U15

EKU11 posiada umiejętność przygotowania wyczerpujących wystąpień ustnych na tematy dotyczące

zagadnień szczegółowych wybranej specjalizacji dyplomowej z wykorzystaniem

podstawowych ujęć teoretycznych i korzystając z literatury przedmiotu,

K_U16

EKU12 potrafi analizować różne modele poprawnego użycia języka docelowego i wykorzystać je do

konstruowania wypowiedzi ustnych i pisemnych.

K_U17




K_K01


EKK3 posiada umiejętności organizacyjne, pozwalające na realizację różnych założonych celów i


zadania,

K_K03

EKK4 rozumie problematykę etyczną związaną z odpowiedzialnością za trafność przekazanej

wiedzy i znaczeń, kieruje się uczciwością i rzetelnością w sytuacjach zawodowych,

K_K05


kultur, jest otwarty na odmienność kulturową.

K_K06


Ćwiczenia

1. Wprowadzenie do tematyki związanej z pisaniem prac naukowych. Rola i znaczenie seminarium

dyplomowego.

2. Jak rozwiązywać problemy: fazy, naukowe metody rozwiązywania problemów, myślenie krytyczne.

3. Formułowanie tematu i tezy pracy: wybór tematu, cel i treść pracy dyplomowej.

4. Plan pracy i konspekt.

5. Literatura przedmiotu i konspekt.

6. Literatura przedmiotu i notatki – studiowanie literatury, zbieranie materiałów, poszukiwanie potrzebnej

literatury, ocena i selekcja, materiały źródłowe, sporządzanie notek bibliograficznych artykułu,

bibliografia książek, cytaty.

7. Odnośniki i przypisy – opis bibliograficzny (książka, artykuł, praca niepublikowana), odsyłacze,

porównania etc.

8. Plagiat.

9. Techniki pisania pracy naukowej.

10. Teoria dzieła literackiego.

11. Gatunki literackie.

12. Metody analizy tekstu.

13. Metody interpretacji tekstu.

14. Analiza i interpretacja filmu.

15. Historia stosunków polsko-niemieckich.

16. Specyfika kulturowa regionu pogranicza.

17. Region pogranicza – wielokulturowe miejsce pamięci.

18. Prezentacja referatów, raportów z badań, rozdziałów pracy. Dyskusja.


S

5

5

5

5

5

5

5

5

5

5

5

5

5

5

5

5

5

5

90

Ns

5

5

5

5

5

5

5

5

5

5

5

5

5

5

5

5

5

5

90



F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Metody nauczania: M5 – analiza i interpretacja tekstów, wygłoszenie referatu przez studenta, kwerenda biblioteczna,

M2 – dyskusja, M3 – prezentacja materiału audiowizualnego, pokaz prezentacji multimedialnych.

Środki dydaktyczne: projektor, sprzęt multimedialny, prezentacje multimedialne.


F – formująca




F1 – sprawdzian (praktyczny umiejętności),




P7 – ocena pracy dyplomowej.




1. Esselborn-Krumbiegel Helga: Von der Idee zum Text, Paderborn 2008.

2. Karmasin Matthias, Ribing Rainer: Die Gestaltung wissenschaftlicher Arbeiten, Wien 2009.

3. Andermann Ulrich, Drees Martin, Grätz Frank: Wie verfasst man wissenschaftliche Arbeiten, Mannheim 2006.

4. Culler Jonathan: Literaturtheorie. Eine kurze Einführung, Stuttgart 2002.

5. Ingarden Roman: Szkice z filozofii literatury, Kraków 2000.

6. Allkemper Alo, Eke Norbert Otto: Literaturwissenschaft, Paderborn 2004.

7. Staiger Michael: Literaturverfilmungen im Deutschunterricht, München 2010.




Podpis








1. Przedmiot Technologie informacyjne




Ćwiczenia (ćw.) S/30 NS/20



B - Wymagania wstępne Student zna podstawy obsługi komputera, uruchamiania programów komputerowych, wykonuje operacje na plikach i

folderach.


CW1: student zna rodzaje oprogramowania oraz zasady ochrony dóbr intelektualnych publikowanych w Internecie.

Umiejętności

CU1: potrafi korzystać z nowoczesnych technologii informacyjnych i ich praktycznego zastosowania.

CU2: potrafi korzystać z nowoczesnych narzędzi komunikowania się.


CK1: potrafi dokonać doboru narzędzi informatycznych z uwzględnieniem dynamiki zmian w rozwoju technologii.


EKW1 student zna rodzaje oprogramowania komputerowego i rozumie zasady ochrony dóbr

intelektualnych publikowanych w Internecie.

K_W17

Umiejętności

EKU1 gromadzi, analizuje, porządkuje i przetwarza informacje z wykorzystaniem narzędzi

informatycznych,

K_U04

EKU2 potrafi komunikować się za pomocą narzędzi informatycznych z innymi osobami w ramach

różnorodnych przedsięwzięć,

K_U13

EKU3 posługuje się technologiami informacyjnymi do prezentowania własnej działalności. K_U04


EKK1 potrafi dobierać narzędzia informatyczne do rozwiązywania zadań z uwzględnieniem

dynamiki zmian w rozwoju technologii.

K_K04

E – Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach studiów

Ćwiczenia

Ćw. 1: Ogólna charakterystyka sprzętu. Oprogramowanie komputera. Obszary zastosowania komputera.

Metody zarządzania plikami i katalogami.

Ćw. 2: Edytorskie techniki przekazywania informacji. Tworzenie różnorodnych dokumentów

wykorzystujących poznane funkcje edytora (wprowadzanie i formatowanie tekstu, tworzenie tabel,

wykorzystanie tabulatorów, listy punktowane, wstawianie i formatowanie grafiki).

Ćw. 3: Praca z długim tekstem, tworzenie automatycznych spisów treści, wstawianie przypisów, konspekty,

sekcje, kolumny.

Ćw. 4: Podstawy pracy w arkuszu kalkulacyjnym, projektowanie formuł z wykorzystaniem funkcji

wbudowanych, graficzna prezentacja danych.

Ćw. 5: Zaawansowane funkcje arkusza kalkulacyjnego, funkcje statystyczne, wyszukujące, logiczne.

Samodzielne projektowanie arkusza.

S

2

4

4

4

4

Ns

2

2

2

2

2


Ćw. 6: Wykorzystanie arkusza kalkulacyjnego do projektowania jednotabelarycznej bazy danych.

Wykorzystanie narzędzi arkusza do porządkowania, filtrowania i wyszukiwania informacji. Analiza danych.

Ćw. 7: Wyszukiwanie, gromadzenie i przetwarzanie informacji pozyskanych przez sieć Internet. Usługi w

sieciach informatycznych. Nowoczesne narzędzia i metody przekazywania informacji.

Ćw. 8: Grafika prezentacyjna. Przygotowanie prezentacji na dowolny temat związany z kierunkiem studiów

z wykorzystaniem dostępnych źródeł informacji oraz Internetu. Prezentacja przygotowanego materiału

połączona z wystąpieniem publicznym.


4

4

4

30

2

4

4

20


F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Metody nauczania: M5 – ćwiczenia przedmiotowe, pokaz prac studenta, M1 – miniwykład.

Środki dydaktyczne: komputer, specjalistyczne oprogramowania.

G - Metody oceniania F – formująca F1 – sprawdzian (ustny wiedzy, praktyczny umiejętności),


P– podsumowująca

P2 – kolokwium (test sprawdzający: zadania do

samodzielnego rozwiązania),

P5 – wystąpienie/rozmowa (omówienie prezentacji

komputerowej).

Forma zaliczenia przedmiotu: zaliczenie z oceną.


1. Bremer A. , Sławik M., Abc użytkownika komputera, VIDEOGRAF II, 2004.

2. Kopertowska M., Przetwarzanie tekstów, PWN, Warszawa 2007.

3. Kopoertowska M., Arkusze kalkulacyjne, PWN, Warszawa 2007.

4. Kopertowska M., Grafika menedżerska i prezentacyjna, PWN, Warszawa 2007.

5. Nowakowski Z., Użytkowanie komputerów, PWN, Warszawa 2007.

6. Sikorski W., Podstawy technik informatycznych, PWN, Warszawa 2007.

7. Wojciechowski A., Usługi w sieciach informatycznych, PWN, Warszawa 2007.


1. Cummings S., Willett E., ABC Word 2002/XP PL, Helion, 2002.

2. Cummings S., Willett E., ABC Excela 2002/XP PL, Helion, 2002.

3. Kifner T., Polityka bezpieczeństwa i ochrony informacji, Helion, Gliwice 1999.

4. Opracowania metodyczne, instrukcje do ćwiczeń.




Podpis

http://www.merlin.com.pl/frontend/search/1?sort=tytul&oferta=O&gdzieSzuk=osoba&q=Mirosław%20Sławik&dzial=1&xTitle=Mirosław%20Sławik

http://www.merlin.com.pl/frontend/search/1?sort=tytul&oferta=O&gdzieSzuk=osoba&q=Steve%20Cummings&dzial=1&xTitle=Steve%20Cummings

http://www.merlin.com.pl/frontend/search/1?sort=tytul&oferta=O&gdzieSzuk=osoba&q=Edward%20C.%20Willett&dzial=1&xTitle=Edward%20C.%20Willett

http://www.merlin.com.pl/frontend/search/1?sort=tytul&oferta=O&gdzieSzuk=osoba&q=Steve%20Cummings&dzial=1&xTitle=Steve%20Cummings

http://www.merlin.com.pl/frontend/search/1?sort=tytul&oferta=O&gdzieSzuk=osoba&q=Edward%20C.%20Willett&dzial=1&xTitle=Edward%20C.%20Willett








1. Przedmiot Teoretyczne podstawy uczenia się

2. Kod przedmiotu: 3. Punkty ECTS: 2 4. Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy 5. Język wykładowy: język niemiecki

6. Rok studiów: I 7. Semestr/y: 1 8. Liczba godzin ogółem: S/30 NS/20



Ćwiczenia

(Ćw.)

S/30 NS/20



zajęcia

mgr Hanna Sajkowska

B - Wymagania wstępne Student rozumie teksty słuchane i czytane w języku niemieckim na poziomie A2.


CW1: student posiada wiedzę o funkcjonowaniu pamięci, strategiach i różnych modelach uczenia się

języków obcych oraz zasadach efektywnego uczenia się języków obcych w zależności od cech

uczącego się,

CW2: zna aspekty komunikacji i strategie komunikacyjne,

CW3: zna funkcję języka w płaszczyźnie społecznej.

Umiejętności

CU1: dostrzega powiązania teorii z praktyką i potrafi zastosować pozyskaną wiedzę do własnego

rozwoju językowego,

CU2: korzysta z tekstów fachowych i operuje w języku niemieckim podstawowymi pojęciami w

zakresie teorii uczenia się języków obcych.


CK1: rozumie konieczność pogłębiania swojej wiedzy, rozwija umiejętność analitycznego i

refleksyjnego myślenia.


EKW1 student posiada wiedzę teoretyczną o przebiegu, czynnikach i efektach

procesu uczenia się języków obcych,

K_W05

EKW2 zna aspekty komunikacji językowej i możliwości ich interpretacji, K_W10 EKW3 zna funkcje języka w płaszczyźnie społecznej. K_W11

Umiejętności

EKU1 student potrafi wykorzystać wiedzę o teoriach przyswajania języków do kształtowania własnego procesu uczenia się języka obcego w możliwie efektywny sposób,

K_U01

K_U02

K_U03


EKU2 umie znaleźć, analizować, oceniać, selekcjonować i wykorzystać

informacje pochodzące z różnych źródeł w języku polskim i obcym do

udoskonalenia swojej kompetencji językowej.

K_U04


EKK1 potrafi określić zasób posiadanej wiedzy i przyswojonych umiejętności i stara się je

poszerzyć stosując odpowiednie strategie,

K_K01

EKK2 potrafi, współpracując z innymi, zorganizować pracę dla osiągnięcia obranych celów. K_K02

K_K03

K_K04

E - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach studiów Ćwiczenia Ćw. 1. Istota uczenia się języków obcych. Rodzaje kompetencji. Ćw. 2. Warunki sukcesu w uczeniu się języka obcego. Ćw. 3. Hamowanie proaktywne i retroaktywne, interferencja. Planowanie procesu uczenia się języka obcego. Ćw. 4. Krzywa wydajności. Zasady utrwalania materiału językowego. Ćw. 5. Systemy pamięci. Ćw. 6. Zadania pamięci sensorycznej i roboczej. Ćw. 7. Przetwarzanie i przechowywanie informacji językowych. Ćw. 8. Behawiorystyczna, kognitywistyczna i konstruktywistyczna teoria uczenia się i ich zastosowanie w nauce języka obcego. Ćw. 9. Rodzaje strategii i technik uczenia się i ich zastosowanie. Ćw. 10. Uczenie się jako kompleks czynników warunkujących skuteczność akwizycji języków obcych. (czynniki biologiczne, indywidualne cechy ucznia, cechy osobowościowe). Ćw. 11. Wiedza deklaratywna i proceduralna. Ćw. 12. Czynniki wpływające na rozwój języka drugiego (motywacja, kontakt z językiem, możliwość stosowania, poprawianie błędów). Ćw. 13. Rola monitoringu i refleksji językowej jako warunek efektywnego uczenia się. Ćw. 14. Aspekty komunikacji. Strategie komunikacyjne.


S 2 2 2 2 2 2 2 3 2 3 2 2 2 2 30

Ns 1 1 1 1 1 1 1 2 2 2 2 2 2 1 20


F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Metody nauczania: M5 – analiza artykułów i tekstów z literatury fachowej, M2 – dyskusja

dydaktyczna, wykład interaktywny i problemowy, metoda przypadków, burza mózgów, mapa myśli,

M3 – pokaz prezentacji multimedialnej.

Środki dydaktyczne: arkusze pracy do tekstów, plansze, filmy, projektor.


F – formująca





F1 – sprawdziany (ustny wiedzy, pisemny wiedzy),

F2 – obserwacja/aktywność (przygotowanie do zajęć,

udział w dyskusji),


omówienie prezentacji multimedialnej).



kształcenia.


podstawie ocen formujących uzyskanych w

semestrze.




Literatura obowiązkowa 1. Hoberg G. Top- Training Lern-und Arbeitsstrategien: Behalten-Verarbeiten-Anwenden, Stuttgart 1990. 2. Rampillon, U., Lernen leichter gemacht, Ismaning 1998. 3. Rohrer J., Zur Rolle des Gedachtnisses beim Sprachenlernen, Bochum 1990. 4. Vester F., Denken, Lernen, Vergessen, Stuttgart 1991.

Literatura zalecana / fakultatywna 1. Heyd G., Deutsch lehren. Grundwissen für den Unterricht in Deutsch als Fremdsprache, Frankfurt am Main 1991. 2. Storch G., Deutsch als Fremdsprache – eine Didaktik, München 1999. 3. Czasopisma „Fremdsprache Deutsch“, „Zielsprache Deutsch“.


Data sporządzenia / aktualizacji 17.04. 2012

Dane kontaktowe (e-mail, telefon) hsajkowska@gmail . com

Podpis








1. Przedmiot Tłumaczenia ustne

2. Kod przedmiotu: 3. Punkty ECTS: 8 4. Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy 5. Język wykładowy: niemiecki, polski 6. Rok studiów: II, III 7. Semestr/y: 3, 4, 5 8. Liczba godzin ogółem: S/75 NS/50






Mgr Dorota Fluder-Kuligowska

B - Wymagania wstępne Zaliczenie I roku studiów.


CW1: student ma wiedzę o zastosowaniach nauki w języku, komunikacji interkulturowej w tłumaczeniu, kompetencji

tłumaczeniowej oraz współczesnych technik tłumaczeniowych, posiada także wiedzę teoretyczną, dotyczącą warsztatu pracy

tłumacza.

Umiejętności

CU1: umiejętnie stosuje techniki tłumaczenia w zakresie tłumaczeń ustnych, praktycznie organizuje warsztat pracy, dociera

do informacji potrzebnych w procesie tłumaczenia.


CK1: jest świadomy konieczności rozwoju zawodowego poprzez ciągłe uczenie się, odpowiedzialne przygotowanie do

pracy, rozumie etyczny wymiar tłumaczenia.


EKW1 rozumie znaczenie językoznawstwa i ma wiedzę o specyficznych zastosowaniach nauki o

języku, w tym zastosowaniach praktycznych takich jak tłumaczenia,

K_W07

EKW2 posiada wiedzę z zakresu komunikacji interkulturowej oraz warunków jakie muszą być

spełnione by tłumaczenie było adekwatne,

K_W03

EKW3 posiada wiedzę o specyfice komunikacji ustnej, stadiach tłumaczenia konsekutywnego,

ekwiwalencjach oraz mnemotechnikach i praktykach szybkiego notowania stosowanych

przez tłumaczy,

K_W03

EKW4 zna pojęcie kompetencji tłumaczeniowej oraz współczesne metody i techniki tłumaczeniowe, K_W02

EKW5 posiada wiedzę o praktycznych aspektach pracy tłumacza takich jak: prawa autorskie,

tłumacz przysięgły, warsztat pracy tłumacza, maksymy konwersacyjne oraz błędy

tłumaczeniowe.

K_W05

Umiejętności

EKU1 potrafi stosować pojęcia z teorii tłumaczenia w praktyce w zakresie tłumaczeń ustnych, K_U17


tłumaczonego tekstu,

K_U17

EKU3 potrafi zorganizować warsztat pracy tłumacza oraz stosować narzędzia wspomagające pracę

tłumacza, potrafi korzystać z różnego rodzaju słowników oraz innych pomocy, w tym

narzędzi TI, w celu wyszukania informacji koniecznych do przetłumaczenia tekstu.

K_U02


EKK1 ma świadomość poziomu swojej wiedzy z zakresu translatoryki i umiejętności

tłumaczeniowych; rozumie potrzebę ciągłego rozwoju zawodowego,

K_K01

EKK2 ma świadomość istnienia etycznego wymiaru tłumaczenia, K_K05

EKK3 odpowiedzialnie przygotowuje się do swojej pracy. K_K05



Ćwiczenia

Ćw. 1. Wprowadzenie: Opinie dotyczące tłumaczenia ustnego, wymagania.

Ćw. 2. Język, klasyfikacja języków, strategie przygotowania do pracy tłumacza: czytanie, słuchanie.

Ćw. 3. Retour – ćwiczenia wzbogacające język i wiedza ogólna.

Ćw. 4. Teoria doskonalenia tłumaczenia ustnego: podstawowe zasady, materiały.

Ćw. 5. Praktyka doskonalenia tłumaczenia ustnego: czytanie tekstów związanych z daną dziedziną, przegląd

bieżących wydarzeń, efektywne przygotowanie wystąpień.

Ćw. 6. Sesja treningowa: umiejętność publicznych wystąpień.

Ćw. 7. Sesja treningowa: aktywne słuchanie/pamięć.

Ćw. 8. Tłumaczenie symultaniczne – wprowadzenie.

Ćw. 9. Tłumaczenie symultaniczne – umiejętność publicznych wystąpień, wiedza ogólna, podzielność uwagi,

przewidywanie, przeformułowanie, radzenie sobie ze stresem.

Ćw. 10. Sesja treningowa: skojarzeniowa metoda zapamiętywania.

Ćw. 11. Sesja treningowa: przeformułowanie, rejestry.

Ćw. 12. Sesja treningowa: zmiany gramatyczne.

Ćw. 13. Sesja treningowa: użycie metafory i synonimów z zachowaniem znaczenia.

Ćw. 14. Sesja treningowa: umiejętność streszczania, „pustosłowie”.

Ćw. 15. Kryteria oceny tłumaczenia.


S

2

4

4

4

4

10

10

2

4

4

4

4

4

8

7

75

Ns

1

3

3

3

2

8

8

1

2

2

2

2

2

6

5

50


F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Metody nauczania: M5 – ćwiczenia przedmiotowe, ćwiczenia translatorskie, analiza przeczytanych treści z literatury

przedmiotu, M2 – dyskusja.



F – formująca





dyskusji),

F1 – sprawdziany (praktyczne umiejętności).



P2 – kolokwium ustne.



1. Adrew Gillies „Tłumaczenie ustne”.


1. H. Köhler „Reden und Interviews”

2. Kalina S. „Strategische Prozesse beim Dolmetschen: Theoretische Grundlagen, empirische Fallstudien, didaktische

Konsequezen“.




Podpis








1. Przedmiot Tłumaczenia pisemne

2. Kod przedmiotu: 3. Punkty ECTS: 6 4. Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy 5. Język wykładowy: niemiecki, polski 6. Rok studiów: II 7. Semestr/y: 3, 4 8. Liczba godzin ogółem: S/60 NS/40






B - Wymagania wstępne Zaliczenie I roku studiów.


CW1: student posiada podstawową wiedzę teoretyczną oraz praktyczną, związaną z procesem tłumaczenia.

Umiejętności

CU1: posiada podstawową umiejętność tłumaczenia tekstów z zachowaniem ich specyfiki, posługując się odpowiednimi

pomocami.


CK1: student ma świadomość konieczności zachowania jakości i ciągłego rozwoju zawodowego.


EKW1 posiada wiedzę z zakresu komunikacji interkulturowej oraz warunków jakie muszą być

spełnione by tłumaczenie było adekwatne,

K_W03

EKW2 zna podstawowe pojęcia z zakresu teorii tłumaczenia i typologii przekładu, K_W02

EKW3 posiada wiedzę o praktycznych aspektach pracy tłumacza takich jak: prawa autorskie,

tłumacz przysięgły, warsztat pracy tłumacza, maksymy konwersacyjne oraz błędy

tłumaczeniowe.

K_W05

Umiejętności

EKU1 posiada umiejętność tłumaczenia tekstów z języka niemieckiego o tematyce ogólnej i

specjalistycznej,

K_U17

EKU2 potrafi trafnie dobrać styl tłumaczenia w zależności od tekstu, K_U17

EKU3 potrafi korzystać ze słowników i wszelkich pomocy w celu wyszukania informacji. K_U02



EKK2 jest świadomy konieczności stosowania zasad etyki w procesie tłumaczenia, K_K05

EKK3 jest odpowiedzialny i przykłada wagę do jakości swojej pracy. K_K05


Ćwiczenia

Ćw. 1. Wprowadzenie: Übersetzungen aus dem Deutschen.

Ćw. 2. Text 1. Vorsichtige Öffnung des Bankenmarktes.

Ćw. 3. Erläuterungen und Varianten.

Ćw. 4. Übersetzung.

Ćw. 5. Festigung des Wortschatzes im Kontext, Strukturen.

Ćw. 6. Text 2 Murmanns Pläne zum Sozialabbau lösen scharfen Protest Protest aus.



Ćw. 9. Festigung des Wortschatzes im Kontext, Strukturen.

S

1

2

4

7

2

2

2

8

3

Ns

1

1

2

5

1

1

1

7

1


Ćw. 10. Text 3 Schlechte Argumente.



Ćw. 13. Festigung des Wortschatzes, Strukturen.

Ćw. 14. Text 4 Nummer acht spielt nicht mit



Ćw. 17. Festigung des Wortschatzes, Strukturen.

Ćw. 18. Podsumowanie.

Ćw. 19. Sprawdzian kontrolny.


2

2

8

4

3

3

4

1

1

1

60

1

1

7

2

2

2

2

1

1

1

40


F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Metody nauczania: M5 – ćwiczenia przedmiotowe, ćwiczenia translatorskie, analiza przeczytanych treści z literatury

przedmiotu, M2 – dyskusja.



F – formująca





dyskusji),

F1 – sprawdziany (praktyczne umiejętności).



P2 – kolokwium pisemne.




1. G. Milińska „Übersetzungskurs Polnisch-Deutsch und Deutsch-Polnisch” R. Oldenbourg Verlag München Wien 1998.




Podpis








1. Przedmiot Tłumaczenie tekstów fachowych

2. Kod przedmiotu: 3. Punkty ECTS: 6 4. Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy 5. Język wykładowy: niemiecki 6. Rok studiów: II 7. Semestr/y: 3, 4 8. Liczba godzin ogółem: S/60 NS/40






B - Wymagania wstępne Zaliczony I rok studiów.


CW1: student posiada podstawową wiedzę teoretyczną oraz praktyczną związaną z procesem tłumaczenia.

Umiejętności

CU1: posiada podstawową umiejętność tłumaczenia tekstów z zachowaniem ich specyfiki, posługując się odpowiednimi

pomocami.


CK1: ma świadomość konieczności zachowania jakości i ciągłego rozwoju zawodowego.


EKW1 student posiada wiedzę z zakresu komunikacji interkulturowej oraz warunków jakie muszą

być spełnione by tłumaczenie było adekwatne,

K_W03

EKW2 posiada podstawową wiedzę o praktycznych aspektach pracy tłumacza i jego warsztacie. K_W02

Umiejętności

EKU1 posiada umiejętność tłumaczenia tekstów z języka niemieckiego o tematyce ogólnej i

specjalistycznej,

K_U17

EKU2 potrafi trafnie dobrać styl tłumaczenia w zależności od tekstu, K_U17

EKU3 potrafi korzystać ze słowników i wszelkich pomocy w celu wyszukania informacji. K_U02



EKK2 jest świadomy konieczności stosowania zasad etyki w procesie tłumaczenia, K_K05

EKK3 jest odpowiedzialny i przykłada wagę do jakości swojej pracy. K_K05


Ćwiczenia

Ćw. 1. Wprowadzenie do rozumienia tekstów, rodzaje tekstów.

Ćw. 2. Korespondencja urzędowa.

Ćw. 3. Mitteilung.

Ćw. 4. Bestaetigung.

Ćw. 5. Geltendmachung.

Ćw. 6. Bescheinigung.

Ćw. 7. Beschluss (eines Gerichts).

Ćw. 8. Steuerbescheid.

Ćw. 9. Antrag.

Ćw. 10. Vertrag (Werkvertrag, Bauvertrag, Schenkungsvertrag, Kaufvertrag).

Ćw. 11. Auszuege und Zeugnisse (aus dem Geburtsregister, aus dem Todesregister, Ehefähigkeit usw.).

Ćw. 12. Urteil/ Strafbefehl.

S

12

10

2

2

2

2

2

2

2

4

6

6

Ns

8

8

1

1

1

1

1

1

1

2

5

5


Ćw. 13. Vollmacht.

Ćw. 14. Podsumowanie.


2

6

60

1

4

40


F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Metody nauczania: M5 – analiza tekstu źródłowego, prezentacje tłumaczonych tekstów, M2 – dyskusja.



F – formująca




F2 – obserwacja/aktywność (przygotowanie się do zajęć,

przedstawianie tekstów tłumaczonych w trakcie zajęć, udział w

dyskusji),

F1 – sprawdziany (pisemne).



P2 – kolokwium (pisemne).




1. Teksty źródłowe wybrane przez wykładowcę

Literatura zalecana / fakultatywna: 1. Kodeks tłumacza przysięgłego.

2. G. Jäger, H. Laudel „Gekonnt formuliert. Das grosse Buch der Briefe, Reden und Verträge“, Hamburg 1992.




Podpis








1. Przedmiot Wiedza o akwizycji i nauce języków

(psycholingwistyka) 2. Kod przedmiotu: 3. Punkty ECTS: 2

4. Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy

5. Język wykładowy: język niemiecki

6. Rok studiów: I 7. Semestr/y: 2 8. Liczba godzin ogółem: S/30 NS/20



Ćwiczenia

(Ćw.) S/30 NS/20



zajęcia

mgr Hanna Sajkowska

B - Wymagania wstępne Student rozumie teksty słuchane i czytane w języku niemieckim na poziomie A2


CW1: student zna podstawowe teorie i pojęcia z zakresu akwizycji języka pierwszego, drugiego i

obcego.

CW2: zna fazy rozwoju językowego dziecka oraz czynniki decydujące o tym rozwoju.

Umiejętności CU1: potrafi operować w języku niemieckim podstawowymi pojęciami w zakresie wiedzy o akwizycji

języka i wykorzystuje to do pogłębiania wiedzy w tej dziedzinie.

CU2: dostrzega zależność powstawania teorii akwizycji języka od rozwoju dziedzin pokrewnych.

Kompetencje społeczne CK1: potrafi krytycznie i analitycznie myśleć oraz dobierać strategię uczenia się odpowiednio do

postawionego celu.

CK2: ma świadomość złożoności języka i procesu jego akwizycji.


EKW1 student zna podstawowe pojęcia i teorie akwizycji języka pierwszego oraz ich

powiązanie z innymi dziedzinami pokrewnymi (np. psychologia, socjologia,

pedagogika),

K_W05

K_W10

K_W11 EKW2 zna fazy rozwoju języka u dziecka i czynniki wpływające na ten rozwój. K_W15

Umiejętności

EKU1 potrafi dokonać analizy porównawczej w zakresie teorii akwizycji oraz dziedzin pokrewnych i wyciągnąć wnioski,

K_U01

K_U03 EKU2 potrafi wykorzystać poznane w języku polskim i niemieckim pojęcia z teorii

akwizycji do pogłębienia wiedzy w tej dziedzinie.

K_U04


EKK1 potrafi dobrać właściwe strategie do opanowania wiedzy z zakresu akwizycji. K_K01



Ćwiczenia Ćw. 1. Przyswajanie a uczenie się języka. Psychologiczne koncepcje rozwoju języka (behawiorystyczna, etologiczna, poznawcza, funkcjonalistyczna). Ćw. 2. Język w kontekście rozwoju i dojrzewania. Fazy rozwoju języka pierwszego. Ćw. 3. Akwizycja języka pierwszego i drugiego a rozwój kognitywny i socjalny. Ćw. 4. Sterowana i niesterowana akwizycja języka drugiego. Ćw. 5. Koncepcja natywistyczna akwizycji języka (LAD, Gramatyka Uniwersalna). Ćw. 6. Lateralizacja. Hipoteza wieku krytycznego. Ćw. 7. Behawiorystyczna koncepcja akwizycji języka. Ćw. 8. Koncepcje kognitywne. Ćw. 9. Koncepcje interakcyjne. Ćw. 10. Koncepcja interjęzyka. Ćw. 11. Hipotezy S. Krashena. Ćw. 12. Hipoteza sekwencji rozwojowych. Ćw. 13. Modele kognitywne procesu przyswajania języka drugiego/obcego. Ćw. 14. Dwujęzyczność u dzieci i ludzi dorosłych. Ćw. 15. System językowy podczas procesu uczenia się. Uczący się jako twórca hipotez.


S 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 30

Ns 2 2 - 2 2 - 2 1 2 1 2 1 1 1 1 20


F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Metody nauczania: M5 – analiza artykułów i tekstów z literatury fachowej, M2 – dyskusja

dydaktyczna, wykład interaktywny, mapa myśli, analiza przypadków, M3 – pokaz prezentacji

multimedialnych.

Środki dydaktyczne: projektor, karty pracy, film, nagrania audio, prezentacje multimedialne.


F – formująca





F1 – sprawdziany (sprawdzian ustny wiedzy, pisemny

wiedzy),

F2 – obserwacja/aktywność (udział w dyskusji),


omówienie prezentacji multimedialnej).



kształcenia.


podstawie ocen formujących, uzyskanych w

semestrze.



1. Apeltauer E., Grundlagen des Erst- und Fremdsprachenerwerbs, Kassel 2003. 2. Klein W., () Zweitspracherwerb, Frankfurt am Main 1992. 3. Roche Jörg. , Fremdsprachenerwerb Fremdsprachendidaktik, Tübingen 2005. 4. Wode H., Einführung in die Psycholinguistik, Ismaning 1988.

Literatura zalecana / fakultatywna: 1. Bausch K.-R., Christ H., Krumm H.-J., (Hrsg.) Handbuch Fremdsprachenunterricht, Tübingen 2003. 2. Butzkamm, W., Psycholinguistik des Fremdsprachenunterrichts, Tübingen1989. 3. Edmondson W., House J., Einführung in die Sprachlehrforschung, Tübingen 2000. 4. Heyd G., Deutsch lehren. Grundwissen für den Unterricht in Deutsch als Fremdsprache, Frankfurt am Main 1991. 5. Czasopisma „Fremdsprache Deutsch“, „Zielsprache Deutsch“.


Data sporządzenia / aktualizacji 17. 04. 2012


Dane kontaktowe (e-mail, telefon) [email protected], 721143819

Podpis








1. Przedmiot Wprowadzenie do psychologii

2. Kod przedmiotu: 3. Punkty ECTS: 2 4. Rodzaj przedmiotu: obieralny 5. Język wykładowy: polski 6. Rok studiów: II 7. Semestr/y: 3 8. Liczba godzin ogółem: S/30 NS/20








CW1: student posiada wiedzę z zakresu psychologicznego ujęcia funkcjonowania człowieka.

Umiejętności

CU1: potrafi nabywać, selekcjonować i użytkować wiedzę z zakresu psychologii.

CU2: potrafi zastosować nabytą wiedzę w zakresie oceny procesów osobowościowych.


CK1: jest świadomy poszerzania zdobytej wiedzy przez indywidualne poszukiwania.


EKW1 student zna podstawowe terminy odzwierciedlające główne paradygmaty psychologiczne, K_W02

EKW2 zna główne zagadnienia związane z problematyką inteligencji, K_W05

EKW3 zna podstawowe zagadnienia dotyczące procesów emocjonalno-motywacyjnych, K_W05

EKW4 zna główne rodzaje zaburzeń zdrowia psychicznego i osobowości, K_W05

EKW5 ma ogólną wiedzę o związkach psychiki z innymi aspektami funkcjonowania (religijność,

uwarunkowania biologiczne).

K_W12

Umiejętności

EKU1 poprawnie identyfikuje paradygmat psychologiczny danego zakresu informacji, K_U13

EKU2 identyfikuje składniki inteligencji, K_U13

EKU3 potrafi ogólnie wyodrębnić cechy osobowości, K_U13

EKU4 rozpoznaje podstawowe elementy procesów motywacyjnych. K_U13


EKK1 rozumienie podstawowych zjawisk związanych z komunikacją społeczną, K_K10

EKK2 umiejętność współdziałania w grupie w przygotowaniu wspólnych opracowań naukowych, K_K02

EKK3 widzi potrzebę aktualizacji wiedzy psychologicznej. K_K01


Wykład

Wyk.1 Podstawowe zagadnienia metodologiczne w psychologii. Główne paradygmaty psychologiczne.

Wyk. 2. Elementy historii psychologii.

Wyk. 3. Biologiczne podstawy funkcjonowania procesów psychicznych.

Wyk. 4. Pamięć- struktura i funkcje.

Wyk. 5. Inteligencja.

Wyk. 6. Psychoanalityczna koncepcja osobowości.

Wyk. 7. Osobowość w ujęciu teorii cech.

Wyk. 8. Osobowość w ujęciu psychologii humanistycznej.

Wyk. 9. G. Kelly’ego i W.Mischela koncepcja osobowości.

S

2

2

2

2

2

2

2

2

2

Ns

2

2

2

2

2

1

1

1

1


Wyk. 10. Społeczno-poznawcze ujęcie osobowości na przykładzie teorii A. Bandury.

Wyk. 11. Podstawowe koncepcje funkcjonowania ja w osobowości.

Wyk. 12. Emocje w psychice ludzkiej. Podstawowe koncepcje.

Wyk. 13. Motywacja w osobowości i funkcjonowaniu człowieka.

Wyk. 14. Zaburzenia zdrowia psychicznego i osobowości. Podstawowe typologie i opis.

Wyk. 15. Psychologia a religijność.


2

2

2

2

2

2

30

1

1

1

1

1

1

20


F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Metody nauczania: M2 - wykład problemowy, pytania i odpowiedzi.



F – formująca










1. Cencini A., Manenti A., Psychologia a formacja, Kraków 2002.

2. Kosslyn S.M., Rosenberg S.M., Psychologia. Mózg, człowiek, świat, Kraków 2006.

3. Lindzey C.S., Hall G., Teorie osobowości, Warszawa 2001.

4. Pervin L., Psychologia osobowości, Gdańsk 2002.

5. Pervin L., John O., Osobowość. Teoria i badania, Kraków 2002.

6. Strelau J., Doliński D., Psychologia. Podręcznik akademicki, Gdańsk 2008.


1. Berne E., W co grają ludzie? Warszawa 2000.

2. Fedeli M., Temperamenty, charaktery, osobowości, Kraków 2003.

3. Kenrick D.T., Neuberg S.L., Cialdini R.B., Psychologia społeczna, Gdańsk 2002.

4. Myers D., Psychologia społeczna, Poznań 2003

5. Nęcka E. Inteligencja, Gdańsk 2003.

6. Maruszewski T., Psychologia poznania, Gdańsk 2001.




Podpis





Profil kształcenia ogónoakademicki



1. Przedmiot Wstęp do językoznawstwa







Dr Maria Maczel

B - Wymagania wstępne Podstawowe wiadomości o języku na poziomie szkoły ponadgimnazjalnej.


CW1: student zna elementarne zagadnienia językoznawcze i terminologię; zna najważniejsze zjawiska językowe.

Umiejętności

CU1: potrafi ocenić niektóre zjawiska językowe.


CK1: jest świadomy konieczności dalszego kształcenia.


EKW1 student zna podstawową terminologię z zakresu językoznawstwa, K_W02

K_W06

EKW2 zna hierarchiczną budowę języka, K_W03

EKW3 zna zróżnicowanie współczesnej polszczyzny i jej tendencje rozwojowe, K_W07

Umiejętności

EKU1 potrafi oceniać niektóre zjawiska językowe. K_U09


EKK1 zna zakres posiadanej przez siebie wiedzy i umiejętności, zdaje sobie sprawę z potrzeby

ciągłego samokształcenia.

K_K01


Wykłady

Wyk. 1. Istota języka. Znak językowy. Cechy języka naturalnego.

Wyk. 2. Funkcje języka i wypowiedzi. Akt komunikacji.

Wyk. 3. Hierarchiczna budowa języka.

Wyk. 4. Podsystem fonologiczny. Fonem. Opozycje fonologiczne.

Wyk. 5. Podsystem morfologiczny. Morfem – typy i klasyfikacje morfemów.

Wyk. 6. Słowotwórstwo a fleksja.

Wyk. 7. Podsystem składniowy. Schematy zdaniowe i ich typy.

Wyk. 8. Słownictwo jako system. Klasy funkcjonalne leksemów.

Wyk. 9. Struktura semantyczna słownictwa polisemia, homonimia i synonimia.

Wyk. 10. Frazeologia języka polskiego.

Wyk. 11. Zróżnicowanie współczesnej polszczyzny. Różne klasyfikacje odmian polszczyzny.

Wyk. 12. Zróżnicowanie regionalne, środowiskowe i stylistyczne języka.

Wyk. 13. Wybrane zagadnienia z zakresu kultury języka polskiego. Świadomość i sprawność językowa.

Wyk. 14. Przegląd i charakterystyka dyscyplin językoznawczych.

Wyk. 15. Język polski na tle innych języków.


S

2

2

2

2

2

2

2

2

2

2

2

2

2

2

2

30

Ns

2

2

2

2

2

1

1

1

1

1

1

1

1

1

1

20



F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Metody nauczania: M1 – wykład informacyjny, M2 – wykład konwersatoryjny.



F – formująca










1. A. Furdal, Językoznawstwo otwarte, Opole 1977.

2. R. Grzegorczykowa, Wstęp do językoznawstwa, Warszawa 2007.

3. E. Łuczyński, J. Maćkiewicz, Językoznawstwo ogólne, Gdańsk 2002.

4. A. Nagórko, Podstawy gramatyki języka polskiego, Warszawa 2010.

5. R. Przybylska, Wstęp do nauki o języku polskim, Kraków 2003.


1. Encyklopedia języka polskiego, pod red. S. Urbańczyka, Wrocław 1993.

2. H. Kurkowska, S. Skorupka, Stylistyka polska. Zarys, wyd. V, Warszawa 2001.

3. A. Markowski, Polszczyzna końca XX wieku, Warszawa 1992.

4. Współczesny język polski, pod red. J. Bartmińskiego, Lublin, 2001.

I – Informacje dodatkowe Imię i nazwisko sporządzającego Dr Maria Maczel

Data sporządzenia / aktualizacji 25.04. 2012


Podpis








1. Przedmiot Wstęp do literaturoznawstwa




Wykład (Wyk.)

S/30 NS/20



dr Małgorzata Czabańska-Rosada, mgr Dorota Fluder-Kuligowska



CW1: student posiada podstawową wiedze literaturoznawczą.

Umiejętności

CU1: potrafi omówić budowę dzieła literackiego i jego stylistykę.


CK1: zna zakres posiadanej przez siebie wiedzy i przyswojonych umiejętności, rozumie potrzebę ciągłego dokształcania się

i doskonalenia zawodowego.


EKW1 student posiada podstawową, uporządkowaną widzę na temat literaturoznawstwa, zna i

rozumie podstawowe pojęcia i metody analizy i interpretacji tekstu literackiego,

K_W08


zakresu literaturoznawstwa.

K_W03

Umiejętności

EKU1 potrafi zastosować podstawową terminologię literaturoznawczą do odczytania, analizy i

interpretacji tekstu literackiego,

K_U06

EKU2 potrafi dyskutować o literaturoznawstwie. K_U10



ciągłego dokształcania się i doskonalenia zawodowego.

K_K01


Wykłady

Wyk. 1. Nauka o literaturze i jej działy.

Wyk. 2. Budowa dzieła literackiego (tekst a dzieło, wielowarstwowość dzieła literackiego, struktura tekstu,

treść i forma, styl i kompozycja, formy słownej organizacji tekstu i składniki świata przedstawionego).

Wyk. 3. Stylistyka (dzieło literackie jako szczególny rodzaj wypowiedzi językowej, style funkcjonalne i styl

indywidualny, typy środków stylistycznych, stylizacja, gatunki mowy).

Wyk. 4. Genologia (rodzaje i gatunki literackie, liryka, epika, dramat, tragizm, komizm, satyra, groteska).


S

2

4

6

18

30

Ns

2

2

4

12

20


F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Metody nauczania: M2 – wykład problemowy i konwersatoryjny, M3 – pokaz prezentacji multimedialnych.




F – formująca




F1 – sprawdzian (ustny wiedzy),




P2 – kolokwium (test pisemny).




1. A.Warren, R.Wellek, Teoria literatury,Warszawa 1970.

2. J.Krzyżanowski, Nauka o literaturze, Wrocław 1986.

3. H.Markiewicz, Główne problemy wiedzy o literaturze, Kraków 1976.

4. K.Wolny, Teoria literatury. Zarys problematyki, Rzeszów 2006

5. Kulturowa teoria literatury. Główne pojęcia i problemy, Red. M.P.Markowski, R.Nycz, Kraków 2006.

6. M.Głowiński, T.Kostkiewiczowa, A.Okopień-Sławińska, J.Sławiński, Słownik terminów literackich, Warszawa 1976.




Podpis








1. Przedmiot : Wychowanie fizyczne

2. Kod przedmiotu: 3. Punkty ECTS: 0 4. Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy 5. Język wykładowy: polski 6. Rok studiów: I 7. Semestr/y: 1 8. Liczba godzin ogółem: S/ 30 NS/0



Ćwiczenia (Ćw.)

S/ 30 NS/0



Koordynator: mgr Małgorzata Madej, zespół dydaktyczny: mgr

T. Babij, mgr B. Bukowska, mgr E. Sobolewska, mgr O.

Zamirowski.

B - Wymagania wstępne Brak przeciwwskazań zdrowotnych.


CW1: student zna terminologię sportową, która będzie używana podczas zajęć.

Umiejętności

CU1: kształtuje potrzebę całożyciowej dbałości o zdrowie poprzez aktywność ruchową.


CK1: kształtuje zdolność współpracy w grupie oraz przestrzegania zasad „fair play”.


EKW1 student zna i rozumie podstawową terminologię sportową. K_W02

Umiejętności

EKU1 potrafi samodzielnie zdobywać wiedzę na temat ogólnych przepisów i zasad wybranej przez

siebie dyscypliny.

K_U08

EKU2 potrafi wykonać poprawnie elementy techniczne wybranej dyscypliny, kierując się

wskazówkami nauczyciela.

K_U08


EKK1 potrafi dokonać samooceny stanu sprawności, K_K01

EKK2 rozumie potrzebę całożyciowej dbałości o zdrowie poprzez aktywność fizyczną, K_K01

EKK3 potrafi współpracować w grupie. Przestrzega zasad etycznego współzawodnictwa „fair

play”.

K_K02


Ćwiczenia:

Ćw.1: Gry zespołowe (piłka siatkowa, piłka nożna, piłka koszykowa): gry i zabawy oswajające z elementami

techniki, nauka podstawowych elementów techniki i taktyki oraz przepisów gry; doskonalenie; gra szkolna;

gra właściwa; turniej.

Ćw.2: Fitness (aerobik, upb, callanetiks, streching, spinning, joga, zumba): teoria treningu fitness,

doskonalenie sprawności ruchowej poprzez ćwiczenia wzmacniające poszczególne partie ciała, ćwiczenia

kształtujące wytrzymałość i siłę, ćwiczenia rozciągające, ćwiczenia relaksujące. Zajęcia przy muzyce.

Ćw.3: Siłownia - teoria treningu siłowego, doskonalenie siły i wytrzymałości ruchowej poprzez ćwiczenia

wzmacniające poszczególna partie mięśniowe z pomocą maszyn ćwiczebnych, nauka obsługi

poszczególnych maszyn, zaznajomienie z zasadami BHP obowiązującymi na siłowni, nauka doboru ćwiczeń

do własnych oczekiwań, trening ogólnorozwojowy-obwodowy, trening nakierowany na poszczególne partie

mięśniowe np. mm ramion, mm klatki piersiowej, mm kończyn dolnych lub mm brzucha.

S

7

9

7


Ćw.4: Tenis stołowy, badminton: gry i zabawy oswajające z elementami techniki, nauka elementów techniki,

taktyki i przepisów gry, doskonalenie, gra szkolna, gra właściwa pojedyncza i deblowa, turniej


7

30

Ogółem liczba godzin przedmiotu: 30

F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Metody nauczania: M3 – metoda eksponująca (pokaz różnych ćwiczeń), M1 – metoda podająca (objaśnienie), M5 –

metoda praktyczna (ćwiczenia przedmiotowe).

Środki dydaktyczne: maszyny ćwiczebne, karimaty, piłki i inne sprzęty sportowe.


F – formująca




F2 – obserwacja/aktywność (przygotowanie do zajęć, ocena

ćwiczeń wykonywanych podczas zajęć).





Forma zaliczenia przedmiotu: zaliczenie bez oceny

H - Literatura przedmiotu Literatura zalecana / fakultatywna:

1.Przepisy PZKOSZ, PZPN, PZPS, PZTS

2.Światło jogi B.K.S. Iyengar, Akademia hata-joga 1976

3.Aerobik czy fitness Elżbieta Grodzka-Kubiak, AWF Poznań 2002

4. Kulturystyka dla każdego Lucien Demeills




Podpis








1. Przedmiot Wykład monograficzny (językoznawczy)

2. Kod przedmiotu: 3. Punkty ECTS: 2 4. Rodzaj przedmiotu: obieralny 5. Język wykładowy: niemiecki 6. Rok studiów: III 7. Semestr/y: VI 8. Liczba godzin ogółem: S/30 NS/20


liczba godzin w semestrze: wykład




Paweł Mecner

B - Wymagania wstępne Podstawowa wiedza o strukturze języka i kierunkach lingwistycznych.


CW1: student zna podstawy generatywizmu i natywizmu.

Umiejętności

CU1: potrafi modelować struktury zdaniowe.


CK1: docenia wagę językoznawstwa jako istotnego elementu rzetelnego przygotowania merytorycznego dla przyszłej pracy

zawodowej.


EKW1 student posiada podstawową wiedzę o rozwoju lingwistyki XX wieku i o etapach rozwoju

gramatyki transformacyjno-generatywnej,

K_W01

EKW2 zna standardowy model gramatyki transformacyjno-generatywnej, K_W07

EKW3 zna relacje interdyscyplinarne generatywizmu i podstawy natywizmu. K_W14

Umiejętności

EKU1 umie przyporządkować standardowy model generatywny do zdania. K_U02

K_U04

K_U09


EKK1 ma świadomość znaczenia badań nad gramatyką umysłu w relacji do wiedzy o ludzkim

umyśle.

K_K08


Wykłady

1. Od strukturalizmu do generatywizmu.

2. „Struktury składniowe” – zwrot w lingwistyce.

3. Od lingwistyki korpusowej do modelowania.

4. Empiryzm i racjonalizm w lingwistyce.

5. Algorytm Turinga, gramatyki o skończonej liczbie stanów.

6. Struktury wyjściowe i docelowe, pojęcie transformacji.

7. Idealny użytkownik języka, pojęcie kompetencji, gramatyka uniwersalna.

8. Struktura głęboka i powierzchniowa – standardowy model GTG.

9. Gramatyka generatywna a naturalna akwizycja języka – natywizm.

10. Gramatyka generatywna a nauka o ludzkim umyśle.


S

4

4

4

2

2

4

4

2

2

2

30

Ns

2

2

2

2

2

2

2

2

2

2

20



F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Metody nauczania: M2 – wykład interaktywny, dyskusja, M3 – pokaz prezentacji multimedialnych.



F – formująca




F2 – obserwacja/aktywność (udział w dyskusji).



P4 – praca pisemna.




1. Chomsky, Noam (1965) Aspects of the Theory of Syntax. Cambridge: MIT Press. Tłum. pol. I. Jakubczak Zagadnienia

teorii składni, redakcja i wstęp K. Polański. Ossolineum 1982.

2. Fanselow, Gisbert; Sascha Felix (1987, 19933) Sprachtheorie. Eine Einführung in die Generative Grammatik. T. 1

Tübingen: Francke.

3. Grewendorf, Günther; Fritz Hamm; Wolfgang Sternefeld (1987, 19968) Sprachliches Wissen. Eine Einführung in

moderne Theorien der grammatischen Beschreibung. Frankfurt/Main. Suhrkamp.

Literatura zalecana / fakultatywna: 1. Polański, K., ed. (1999

2) Encyklopedia językoznawstwa ogólnego. Wrocław. Ossolineum.




Podpis








1. Przedmiot Wykład monograficzny (literacko-kulturowy)

2. Kod przedmiotu: 3. Punkty ECTS: 2 4. Rodzaj przedmiotu: obieralny 5. Język wykładowy: niemiecki 6. Rok studiów: III 7. Semestr/y: 6 8. Liczba godzin ogółem: S/30 NS/20



Wykład (Wyk.)

S/30 NS/20






CW1: student posiada szczegółową wiedzę z zakresu zjawisk kulturowych w krajach niemieckiego obszaru językowego i

Polsce.

CW2: zna najważniejsze epoki w historii sztuki i architektury; zna najważniejsze kierunki i idee artystyczne pierwszej

połowy XX wieku.

Umiejętności CU1: potrafi podejmować dyskusję na tematy związane ze zjawiskami artystycznymi w Polsce i krajach niemieckiego

obszaru językowego z odniesieniami do tendencji ogólnoeuropejskich; potrafi przywołać przykłady z literatury i sztuk

pięknych.


CK1: student ma świadomość odmienności i podobieństw w przebiegu rozwoju myśli artystycznej, mającej swoje

odzwierciedlenie w epokach i prądach na przestrzeni dziejów historii sztuki.

CK2: ma zdolność przyswajania i akceptowania inności, przy jednoczesnej świadomości wielokulturowości dziejów sztuki

europejskiej.




K_W05



K_W11


zna i rozumie historyczny kontekst kultury.

K_W13

Umiejętności




K_U11


języka docelowego.

K_U12




K_K01


EKK3 posiada umiejętności organizacyjne pozwalające na realizację różnych założonych celów i


zadania,

K_K03



kultur, jest otwarty na odmienność kulturową,

K_K06

EKK5 uczestniczy w życiu kulturalnym, korzystając z różnorodność mediów i form; świadomie

kształtuje własne upodobania kulturalne.

K_K07


Wykład

Wyk. 1. Frühmittelalter, Karolingische Kunst, Ottonik.

Wyk. 2. Romanik.

Wyk. 3. Gotik.

Wyk. 4. Renaissance.

Wyk. 5. Barock.

Wyk. 6. Die Kunst des 19.Jahrhunderts: Klassizismus, Romantik, Biedermeier.

Wyk. 7. Die Kunst des 19.Jahrhunderts: Historismus, Realismus, Impressionismus.

Wyk. 8.Die Kunst des 19.Jahrhunderts: Symbolismus, Jugendstil.

Wyk. 9. Die Kunst des 20.Jahrhunderts: Expressionismus.

Wyk. 10. Die Kunst des 20.Jahrhunderts: Kubismus, Futurismus, Abstraktion und Konstruktivismus.

Wyk. 11. Die Kunst des 20.Jahrhunderts: Dada, Surrealismus, Neue Sachlichkeit.


S

2

4

4

2

2

3

3

2

4

2

2

30

Ns

1

2

2

1

2

2

2

2

4

1

1

20


F – Metody nauczania oraz środki dydaktyczne Metody nauczania: M2 – wykład problemowy i konwersatoryjny, M3 – pokaz prezentacji multimedialnych.

Środki dydaktyczne: projektor, sprzęt multimedialny, prezentacje multimedialne.


F – formująca




F2 – obserwacja,

F1 – sprawdziany (ustny wiedzy i umiejętności).



P2 – kolokwium (ustne umiejętności i wiedzy).



1. M.Cieśla, Zur Kulturkunde der Länder des deutschen Sprachraumes, Warszawa 1985.

2. C.Karolak, W.Kunicki, H.Orłowski, Dzieje kultury niemieckiej, Warszawa 2006.




Podpis

Documents

PROGRAM NAUCZANIA PRZEDMIOTU * A - Bezpieczeństwo i ... - język niemiecki... · H - Literatura ... zasady nauczania języków obcych dzieci w odniesieniu do treści, celów i