PROGRAMY RAMOWE STUDIÓW DO PLANU STUDIÓW NR 3 … · 2020. 4. 30. · Janusz Siuda- Gramatyka angielska do testów i egzaminów Małgorzata Cieślak- Repetytorium tematyczno-leksykalne

Załącznik nr 2

PROGRAMY RAMOWE STUDIÓW

DO PLANU STUDIÓW NR 3

OBOWIĄZUJĄCEGO OD ROKU AKADEMICKIEGO 2011/2012

NA 3,5 – LETNICH STUDIACH

NIESTACJONARNYCH

PIERWSZEGO STOPNIA

WYDZIAŁ Zarz ądzania

KIERUNEK Zarz ądzanie i inżynieria produkcji

SPECJALNOŚĆ

1. Inżynieria bioprodukcji 2. Zarządzanie procesami produkcyjnymi

ZATWIERDZAM CAŁOŚĆ STR. 1 - …

BYDGOSZCZ

Wydział Zarządzania

Studia niestacjonarne I stopnia

Kierunek Zarządzanie i inżynieria produkcji

GRUPA A

PRZEDMIOTY OGÓLNE

Kod przedmiotu……… Pozycja planu: A1.1 1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE

A. Podstawowe dane

Nazwa przedmiotu Język angielski

Poziom studiów Studia pierwszego stopnia (inżynierskie 3,5-letnie)

Forma studiów niestacjonarne


Specjalność 1. Inżynieria bioprodukcji 2. Zarządzanie procesami produkcyjnymi

Jednostka prowadząca kierunek studiów SJO

Imię i nazwisko nauczyciela (nauczycieli) i jego stopień lub tytuł naukowy

Mgr Juliusz Trando

Przedmioty wprowadzające Język angielski

Wymagania wstępne Znajomość języka na poziomie A2

B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów

Semestr Wykłady

Ćwiczenia audytoryjne

Ćwiczenia laboratoryjne

Ćwiczenia projektowe

Seminaria Zajęcia

terenowe Liczba

punktów

(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS

III 30

5 IV 30

V 30

VI 30

2. EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza Student zna słownictwo i gramatykę na poziomie średniozaawansowanym, zarówno w

sytuacjach prywatnych, jak i zawodowych; Student rozumie tekst słuchany i czytany na poziomie średniozaawansowanym; Student zna podstawowe słownictwo z zakresu biznesowego języka, potrafi przetłumaczyć proste teksty ze swojej dziedziny i wypowiedzieć się na temat zagadnień w nich zawartych.

Umiejętności Student potrafi komunikować się w podstawowych sytuacjach zawodowych i prywatnych; Student potrafi formułować wypowiedzi pisemne oraz streszczać teksty; Student potrafi napisać CV oraz list motywacyjny na poziomie, a także wziąć udział w rozmowie kwalifikacyjnej po angielsku; Student potrafi czytać i analizować biznesowe teksty po angielsku.

Postawy Po zakończeniu przedmiotu student jest przygotowany do rozwijania kariery na nowoczesnym rynku pracy, potrafi aktywnie komunikować się po angielsku oraz jest w stanie zdobyć pracę w międzynarodowej korporacji.

3. METODY DYDAKTYCZNE Ćwiczenia gramatyczne, analiza tekstów biznesowych z ćwiczeniami, przygotowywanie prezentacji

4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU Kolokwium, prezentacje, prace kontrolne

5. TREŚCI KSZTAŁCENIA Ćwiczenia laboratoryjne (L) Rozszerzanie znajomości gramatyki oraz słownictwa na poziomie

średniozaawansowanym, referaty, rozszerzanie znajomości słownictwa biznesowego- produkcja, negocjacje, CV i listy motywacyjne, korespondencja biznesowa.

6. LITERATURA

Literatura podstawowa

Janusz Siuda- Gramatyka angielska do testów i egzaminów Małgorzata Cieślak- Repetytorium tematyczno-leksykalne

Literatura uzupełniająca

John Nauton, Mark Tulip, John Hughes – Profile 1 David Cotton and others – Market Leader David Grant, Jane Hudson- Business Result Maciej Matasek- Ćwiczenia gramatyczno-leksykalne Maciej Matasek- Czasy i formy czasowników


A. Podstawowe dane

Nazwa przedmiotu Język niemiecki





Jednostka prowadząca kierunek studiów Studium Języków Obcych


Mgr Barbara Matuszczak

Przedmioty wprowadzające Język niemiecki

Wymagania wstępne Znajomość języka na poziomie A2


Semestr Wykłady




Seminaria Zajęcia

terenowe Liczba

punktów

(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS

III 30

5 IV 30

V 30

VI 30

2. EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza Po zakończeniu przedmiotu student potrafi:

- objaśniać zasady funkcjonowania firmy, przemysłu ,poszczególnych branż - scharakteryzować swoją firmę, działy w firmie oraz ich zadania - przedstawiać siebie i swoich współpracowników - scharakteryzować profil firmy, jej historię - zdefiniować zlecenie, ofertę, zapytanie oraz potwierdzić zlecenie - formułować list handlowy, - stosować takie zagadnienie gramatyczne jak: - odmianę przymiotnika z rodzajnikiem określonym, nieokreślonym i bez rodzajnika; - formy czasowe ( Perfekt i Plusquamperfekt) - przyimki z celownikiem i biernikiem - stopniowanie przymiotnika - konstrukcje bezokolicznikowe - strona bierna w czasach, z czasownikami modalnymi - zdania podrzędnie złożone z różnymi spójnikami.

Umiejętności Po zakończeniu przedmiotu student potrafi: -sporządzić notatkę z rozmowy, krótkie sprawozdanie - negocjować terminy, odrzucić propozycję lub ją zaakceptować - nazwać zakresy i kompetencje poszczególnych działów - opisać wyposażenie biura i jego funkcjonowanie - polecić restaurację, danie - prowadzić konwersację na temat rodziny, świąt, czasu wolnego - opisać drogę na zewnątrz i wewnątrz budynku - przeliterować swoje nazwisko - kupić bilet na lotnisku, dworcu - prowadzić rozmowy z partnerami biznesowymi - umie się zachować na targach, wystawach - przetłumaczyć teksty fachowe

Postawy Po zakończeniu przedmiotu student jest aktywny językowo w stosunku do partnerów rozmów;, chętny do podejmowania rozmów;, kreatywny w doborze słownictwa;, otwarty na pytania;, współpracuje z kolegami; jest zdolny do rozmowy, tłumaczenia tekstów związanych z pracą,; świadomy popełnianych błędów; chętny do współpracy.

3. METODY DYDAKTYCZNE Ćwiczenia laboratoryjne prezentacje multimedialne, gry dydaktyczne

4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU Test leksykalno- gramatyczny, zaliczenie ustne i pisemne, przygotowanie prezentacji

5. TREŚCI KSZTAŁCENIA Ćwiczenia laboratoryjne 1.Zagadnienia gramatyczne: 1. Odmiana przymiotnika; 2. Konstrukcje

bezokolicznikowe ; 3. Czas Perfekt i Plusquamperfekt; 4. Przyimki; 5. Stopniowanie przymiotnika;6 Strona bierna 2. Przedstawianie się, wizyta : 1. Pozdrowienia ; 2. Przedstawianie się i innych; 3. Omawianie programu pobytu w firmie; 3. Przedsiębiorstwo i produkty : 1. Branże; 2. Struktura przedsiębiorstwa; 3. Spółki; 4. Produkty firmy 4. Ustalanie terminów: 1.Zaproszenie do restauracji; 2. Polecenie restauracji; 3. Odwołanie terminu 5.Rozmowy o wolnym czasie, urlopie: 1.Wydatki na wolny czas; 2.Informacje o zabytkach w mieście; 3. Rozmowy o zainteresowaniach 6.Struktura przedsiębiorstwa: 1. Działy w firmie; 2. Zadania poszczególnych działów; 3.Opis drogi wewnątrz w budynku 7.Zakres odpowiedzialności pracowników: 1. Opis zadań pracowników i odpowiedzialności; 2. Opis wyposażenia biura; 3. Mówienie o nastawieniu do pracy 8. Telefonowanie: 1. Przedstawienie sprawy; 2. Przeliterowanie nazwiska; 3.Pozostawienie informacji na sekretarce automatycznej 9. Pobyt i konferencja w hotelu: 1. Polecenie hotelu; 2. Negocjowanie cen za organizację konferencji; 3. Zarezerwowanie hotelu i odwołanie rezerwacji 10. Lotnisko: 1. Zakup biletu; 2. Zachowanie się na lotnisku; 3. Opis drogi do lotniska 11. Targi: 1. Wyposażenie stoiska; 2. Nawiązywanie kontaktów; 3. Po targach; 4. Porównanie produktów 12. Warunki handlowe: 1. Warunki sprzedaży; 2. Warunki dostawy; 3. Warunki płatności 13. Korespondencja handlowa: 1. Pisanie listu motywacyjnego; 2. Pisanie życiorysu; 3. Pisanie oferty; Pisanie maili, faksów itp 14. Słownictwo fachowe: 1. Listy handlowe; 2. Oferty 15. Słownictwo fachowe: 1. Teksty reklamowe

6. LITERATURA Literatura podstawowa

Conlin C.: Unternehmen Deutsch Neubearbeitung Lehrbuch, Poznań: Wydawnictwo LektorKlett, 2003 Conlin C: Unternehmen Deutsch Neubearbeitung Arbeitsbuch, Poznań: Wydawnictwo LektorKlett, 2003 Braunert Jörg, Schlenker Wolfram: Unternehmen Deutsch Aufbaukurs Lehrbuch, Stuttgart: Ernst Klett Sprachen, 2005


Bęza Stanisław: Nowe repetytorium z gramatyki języka niemieckiego, Warszawa: Wydawnictwo Szkolne PWN, 2005


A. Podstawowe dane

Nazwa przedmiotu Język rosyjski





Jednostka prowadząca kierunek studiów Wydział Zarządzania


Mgr Zofia Heliasz

Przedmioty wprowadzające Język rosyjski

Wymagania wstępne Znajomość języka na poziomie A2 (zgodnie z Europejskim Systemem Kształcenia Językowego)


Semestr Wykłady




Seminaria Zajęcia

terenowe Liczba

punktów

(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS

III 30

5 IV 30

V 30

VI 30

2. EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza student zna słownictwo na poziomie średnio zaawansowanym, rozumie tekst słuchany i

czytany, potrafi wyszukać kluczowe myśli i słowa oraz znaleźć szczegółowe informacje student zna struktury gramatyczne na poziomie średniozaawansowanym i używa ich w prawidłowym kontekście, student zna słownictwo specjalistyczne z zakresu zarządzania i inżynierii produkcji, rozumie teksty specjalistyczne i potrafi je przetłumaczyć, potrafi tłumaczyć zdania i proste teksty z polskiego na rosyjski.

Umiejętności student swobodnie porozumiewa się w języku rosyjskim, stosując odpowiednie funkcje komunikacyjne, rejestr i styl, student potrafi stosować odpowiednie środki językowe w zakresie określonego typu wypowiedzi ustnej i pisemnej, potrafi korzystać z tekstów modelowych i streszczać teksty, student potrafi formułować zróżnicowane wypowiedzi pisemne i ustne, student potrafi napisać podanie, list motywacyjny i CV, także zaprezentować się podczas rozmowy kwalifikacyjnej w języku rosyjskim

Postawy Po zakończeniu przedmiotu student jest kreatywny, aktywny na rynku pracy, chętny do rozwijania swoich umiejętności i poszerzania wiedzy, świadomy różnic kulturowych.

3. METODY DYDAKTYCZNE Praca z tekstem, metody aktywizujące, prezentacje ustne.

4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU Prace kontrolne, kolokwia, prezentacja ustne.

5. TREŚCI KSZTAŁCENIA Ćwiczenia laboratoryjne Ćwiczenia rozwijające podstawowe sprawności językowe, tj. słuchanie,

mówienie, czytanie i pisanie. Poszerzanie ogólnego zakresu słownictwa oraz gramatyki na poziomie średniozaawansowanym. Terminologia specjalistyczna (zarządzanie i inżynieria produkcji). Wzbogacanie form i stylistyki przekazu- korespondencja biznesowa (CV, list motywacyjny). Prace projektowe.

6. LITERATURA


Anna Pado Start.Ru Język rosyjski dla średnio zaawansowanych Wydawnictwa szkolne i pedagogiczne 2006


Marta Fidyk, Teresa Skup’-Stundis Nowe Repetytorium z języka rosyjskiego, Wydawnictwa Szkolne PWN 1997 Rozalia Skiba, Małgorzata Szczepaniak Dziełowaja riecz’ Podręcznik z rozszerzonym zakresem słownictwa handlowo-menażerskiego Wydawnictwo „REA” 1999 Siergiej Chwatow, Roman Chajczuk Russkij jazyk w bizniesie Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne 2000 Albina Gołubiewa, Natalia Kowalska Russkij jazyk siewodnia-dla uczniów studentów i przedsiębiorców Wydawnictwo Edukacyjne Agmen 2000 Ałła Rodimkina, Nil Landsman Rosja- dzień dzisiejszy- teksty i ćwiczenia Wydawnictwo REA s.j. 2005


A. Podstawowe dane

Nazwa przedmiotu Stosunki międzynarodowe







dr Wojciech Szymborski

Przedmioty wprowadzające

Wymagania wstępne Wiedza o społeczeństwie na poziomie szkoły średniej


Semestr Wykłady




Seminaria Zajęcia

terenowe

Liczba punktów

(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS

I 15 15 2

2. EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza Po zakończeniu przedmiotu student potrafi zdefiniować i objaśniać podstawowe

zjawiska i procesy zachodzące we współczesnych stosunkach międzynarodowych

Umiejętności Student jest w stanie samodzielnie zidentyfikować i przeanalizować zależności jakie zachodzą w obrębie podstawowych dziedzin współczesnych stosunków międzynarodowych: politycznej (wojskowej), gospodarczej i społecznej

Postawy Po zakończeniu przedmiotu student jest bardziej kreatywny co przekłada się na poziom jego świadomości oraz umacnia otwartość do współpracy w grupie.

3. METODY DYDAKTYCZNE wykład multimedialny, ćwiczenia konserwatoryjne

4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU Kolokwium końcowe, ustne

5. TREŚCI KSZTAŁCENIA Wykłady Przedmiot i zakres międzynarodowych stosunków politycznych,

gospodarczych i społecznych; Struktura współczesnego świata; Zależności pomiędzy światową polityką a gospodarką; Integracja europejska – teraźniejszość oraz perspektywy rozwoju; Współczesne wymiary globalizacji. Wymiary międzynarodowych zagrożeń oraz wyzwań po zakończeniu zimnej wojny; Polityczne, gospodarcze i społeczne konsekwencje nierównego podziały światowego bogactwa; Wizje rozwoju świata do roku 2050. Pozycja międzynarodowa Polski.

Ćwiczenia Państwo i ich ugrupowania jako podstawowi uczestnicy stosunków międzynarodowych; Rola mocarstw w światowym układzie sił; Wertykalizacja i horyntalizacja bezpieczeństwa międzynarodowego; Globalizm i regionalizm w stosunkach międzynarodowych; Procesy decyzyjne w polityce zagranicznej. Perspektywy integracji europejskiej; Polityka zagraniczna RP.


Ostaszewski P., Międzynarodowe stosunki polityczne, zarys wykładów, Warszawa 2008

Podstawy europeistyki. Podręcznik akademicki, W. Bokajło, A. Pacześniak (red.), Wrocław 2009.

Współczesne stosunki międzynarodowe, podręcznik akademicki, T. Łoś-Nowak (red.), Wrocław 2008.

Stosunki międzynarodowe. Geneza, struktura, funkcjonowanie. E. Haliżak, R. Kuźniar (red.), Warszawa 2006.

Szymborski W., Międzynarodowe stosunki polityczne, Bydgoszcz 2008.


Brzeziński Z., Wielka szachownica, Warszawa 1999.

Łoś-Nowak T., Stosunki międzynarodowe. Teorie – systemy – uczestnicy, Wrocław 2006.

Kissinger H., Dyplomacja, Warszawa 1996.


A. Podstawowe dane

Nazwa przedmiotu Nauka o polityce







Dr Lidia Nowakowska

Przedmioty wprowadzające Brak wymagań

Wymagania wstępne Brak wymagań


Semestr Wykłady




Seminaria Zajęcia

terenowe Liczba

punktów

(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS

I 15 15 2

2. EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza Student po ukończeniu przedmiotu potrafi wskazać najistotniejsze problemy

współczesnego życia politycznego oraz scharakteryzować tendencje rozwojowe dojrzałych demokracji.

Umiejętności Po zakończeniu przedmiotu student uzyskał umiejętność interpretacji i oceny faktów politycznych, skomplikowanych zjawisk współczesnego życia politycznego oraz prawidłowo identyfikować newralgiczne problemy polityczne. Potrafi gromadzić i wykorzystać informacje z tej dziedziny w pracy zawodowej, posiada podstawowe kompetencje do objęcia stanowisk w instytucjach publicznej administracji.

Postawy Student jest przygotowany do aktywnego uczestnictwa w sferze działań publicznych.

3. METODY DYDAKTYCZNE Wykład interaktywny z elementami prezentacji multimedialnej, ćwiczenia konwersatoryjne.

4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU Kolokwium końcowe obejmujące treści wykładów i ćwiczeń.

5. TREŚCI KSZTAŁCENIA Wykłady Podstawowe kategorie politologiczne. Podmioty współczesnej polityki.

Konkurencyjne teorie państwa. Władza, przywództwo i legitymizacja. Idee nowoczesnych społeczeństw: neoliberalizm, neokonserwatyzm, socjaldemokracja europejska, politycznie relewantne idee religijne (fundamentalizm religijny), ekologia jako radykalizm polityczny i alternatywny. Naród jako wspólnota kulturowa i polityczna. Wielokulturowość i paradygmaty integracji imigrantów. Modele i mechanizmy demokracji przedstawicielskiej. Systemy polityczne: prezydencki (USA), gabinetowo- parlamentarny (Niemcy), prezydencko- parlamentarny (Francja). Polski system polityczny i jego zmiany. Partie polityczne i systemy partyjne – transformacja modelu partii politycznej, koncepcja party goverment, pomiar dystansu między partiami. Systemy wyborcze i ich polityczne konsekwencje. Zachowania wyborcze (stabilne zachowania wyborcze, przeniesienie preferencji wyborczych i zanik lojalności partyjnej). Marketing polityczny.

Ćwiczenia Kultura polityczna i jej determinanty. Porównanie kultury politycznej współczesnych społeczeństw. Społeczeństwo obywatelskie. Podziały socjopolityczne w Europie. Mass media i komunikacja polityczna. Populizm

jako fenomen polityczny. Globalizacja i regionalizacja. Stan i perspektywy rozwoju Unii Europejskiej. Zarządzanie subpaństwowe. Procesy dezintegracyjne (nacjonalizm, separatyzm) oraz wybrane problemy globalizacji (mobilność społeczna i polityki imigracyjne).


A. Heywood, Politologia, PWN, Warszawa 2006, K. von Beyme, Współczesne teorie polityczne, Wyd. Scholar, Warszawa 2005, Społeczeństwo i polityka, red. K. Wojtaszczyk, W. Jakubowski, Warszawa 2002, A. Antoszewski, R. Herbut, Systemy polityczne współczesnej Europy, PWN, Warszawa 2007. Media w wyborach, kampanie wyborcze, media w polityce, red. T. Sasińska- Klas, Wyd. A. Marszałek, Toruń 2007,


Systemy polityczne Europy Środkowej i Wschodniej. Perspektywa porównawcza, red. A. Antoszewski, Wyd. Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław 2006, Demokracja w obliczu populizmu, red. Y. Meny, Y, Surel, Oficyna Naukowa, Warszawa 2007, Współczesne partie i systemy partyjne. Zagadnienia teorii praktyki politycznej, red. W. Sokół, M. Żmigrodzki, Wyd. UMCS, Lublin 2008.


A. Podstawowe dane

Nazwa przedmiotu Filozofia





Jednostka prowadząca kierunek studiów Katedra Ekonomii


Dr Zofia Zgoda

Przedmioty wprowadzające brak

Wymagania wstępne brak wymagań


Semestr Wykłady




Seminaria Zajęcia

terenowe Liczba

punktów

(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS

I 15 15 2

2. EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza Student uzyskuje wiedzę o najważniejszych działach, nurtach i problemach filozofii

europejskiej.

Umiejętności Po zakończeniu przedmiotu student potrafi krytycznie analizować i oceniać problemy filozoficzne występujące w kulturze. Rozumie swoje miejsce i własną tożsamość we współczesnej rzeczywistości.

Postawy Nabyte wiadomości sprzyjają kształtowaniu humanistycznej perspektywy w postrzeganiu świata.

3. METODY DYDAKTYCZNE wykład, ćwiczenia.

4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU zaliczenie pisemne, kolokwium.

5. TREŚCI KSZTAŁCENIA Wykłady Zagadnienia wstępne. Człowiek i Świat: naturalny, naukowy i filozoficzny

obraz świata. Przedmiot i struktura filozofii. Filozofia w systemie nauk. Teoria bytu (metafizyka)- podstawowe pojęcia i problemy. Stanowiska i nurty w ontologii. Zagadnienie prawidłowości i zmienności w świecie: determinizm i indeterminizm. Problematyka wolności- jej ontologiczny i społeczno- aksjologiczny wymiar. Zagadnienie poznania- realizm i idealizm. Problem źródeł wiedzy i możliwości poznawczych człowieka: racjonalizm i empiryzm. Pojęcie prawdy. Filozofia człowieka (antropologia). Struktura bytowa człowieka. Zagadnienie cierpienia, sensu życia i śmierci.

Ćwiczenia Filozofia i jej miejsce w kulturze Europy. Spór o naturę bytu i pochodzenie wiedzy między Platonem i Arystotelesem. Intelektualizm etyczny Sokratesa. Filozofia życia starożytności. Zagadnienia filozofii chrześcijańskiej wieków średnich: wiara i wiedza – św. Augustyn i św. Tomasz. Empiryzm i racjonalizm- problem poznania w filozofii nowożytnej: J. Locke, Kartezjusz. Agnostycyzm D. Hume’a , filozofia krytyczna Kanta. Wybrane zagadnienia filozofii najnowszej. Neopozytywizm, fenomenologia, filozofia dialogu, egzystencjalizm, postmodernizm.

6. LITERATURA Literatura podstawowa F. Copleston: Historia filozofii. t. I-IX, wyd. różne

H. Popkin, A. Stroll: Filozofia, Zysk i S-ka 2005. A. Anzenbacher: Wprowadzenie do filozofii, WAM 2003.


R. Tarnas: Dzieje umysłowości zachodniej, Poznań 2002. W. Mackiewicz: Filozofia współczesna w zarysie, W-wa 2008. J. Hartman: Wstęp do filozofii, PWN 2005.


A. Podstawowe dane

Nazwa przedmiotu Etyka


Forma studiów stacjonarne



Jednostka prowadząca kierunek studiów Katedra Ekonomii, Pracownia Pedagogiki


Dr Zofia Zgoda




Semestr Wykłady




Seminaria Zajęcia

terenowe Liczba

punktów

(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS

I 15 15 2

2. EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza Student uzyskuje wiedzę z zakresu teoretycznych i praktycznych problemów etyki

współczesnej, poznaje zasadnicze zagadnienia etyki w przekroju historycznym.

Umiejętności Po zakończeniu przedmiotu student rozumie podstawowe zjawiska moralne i dostrzega ich złożoność. Potrafi krytycznie analizować i oceniać współczesne problemy i konflikty moralne.

Postawy Nabyte wiadomości sprzyjają kształtowaniu i utrwalaniu dobrych wzorów zachowań.

3. METODY DYDAKTYCZNE wykład, ćwiczenia.

4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU zaliczenie pisemne, kolokwium.

5. TREŚCI KSZTAŁCENIA Wykłady Charakterystyka miejsca etyki wśród dyscyplin filozoficznych.

Etyka a moralność. Działy etyki. Podstawowe pojęcia etyczne; wartości, normy, oceny, powinności, cnoty moralne, sankcje. Historyczny przegląd stanowisk w etyce. Nurt refleksyjny etyki starożytnej (Sokrates, Platon, Arystoteles). Hedonizm Epikura, psychologizm stoików. Etyka chrześcijańska średniowiecza (Św. Augustyn, Św. Tomasz). Główne stanowiska w etyce nowożytnej i współczesnej: naturalizm Th. Hobbesa, teoria zmysłu moralnego D. Hume'a, formalizm Kanta, utylitaryzm. Etyka protestancka i katolicka. Etyka niezależna (T. Kotarbińskiego, „non violence”. Zasada czci dla życia A. Schweitzera.

Ćwiczenia Godność osoby ludzkiej jako centralna kategoria etyki. Prawo do wolności a odpowiedzialność człowieka . Idea i zasada tolerancji we współczesnej etyce. Moralne implikacje odkryć nauk biologicznych i medycznych. Bioetyka i jej szczegółowe problemy: transplantacje, zapłodnienie pozaustrojowe, inżynieria genetyczna, eutanazja. Moralne problemy współczesności.


M. Ossowska: Podstawy nauki o moralności, Ossolineum, 2001. A. Mac Intyre: Krótka historia etyki, PWN, W-wa, 2004.

P. Vardy, P. Grosch: Etyka, poglądy i problemy, Zysk i s-ka, Poznań 2005.


J. Woleński, J. Hartman: Wiedza o etyce, Park Edukacja Toruń, 2009. J. Tischner: Myślenie według wartości, Znak 2005. A. Anzenbacher: Wprowadzenie do etyki, WAM Kraków, 2008.

Kod przedmiotu……… Pozycja planu: A4 1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE

A. Podstawowe dane

Nazwa przedmiotu Ochrona własności intelektualnych

Poziom studiów I stopień




Jednostka prowadząca kierunek studiów Wydział Zarzadzania


dr Andrzej Chajęcki

Przedmioty wprowadzające Technologia informacyjna, Zarządzanie jakością, Marketing w budownictwie, podstawy prawa

Wymagania wstępne Dobra znajomość w/w przedmiotów wprowadzających


Semestr Wykłady




Seminaria Zajęcia

terenowe Liczba

punktów

(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS

III 10

4

2. EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza Po zakończeniu przedmiotu student umie wyjaśnić różnice między poszczególnymi

prawami własności intelektualnej, zna narzędzia ochrony własności intelektualnej i sposoby rozstrzygania sporów.

Umiejętności Po zakończeniu przedmiotu student potrafi wykorzystać znajomość przepisów prawa autorskiego, wykorzystywać źródła informacyjne, wykorzystywać literaturę zgodnie z zasadami prawa autorskiego. Student umiejętnie wykorzystuje znajomość prawa autorskiego w Internecie, znajomość funkcjonowania praw pokrewnych, patenty i wynalazki, itp.

Postawy Po zakończeniu przedmiotu student jest świadomy konieczności poszanowania dla praw autorskich oraz prawa do poszanowania praw autorskich utworów przez siebie tworzonych.

3. METODY DYDAKTYCZNE wykład multimedialny

4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU zaliczenie na podstawie pracy pisemnej zgodnej z podanymi kryteriami

5. TREŚCI KSZTAŁCENIA wykład Prawo własności intelektualnej w systemie prawa, Ochrona dóbr

intelektualnych w konwencjach międzynarodowych, Autorskie prawa osobiste i ich ochrona, Autorskie prawa majątkowe i ich ochrona, Prawa pokrewne (prawa do wykonań artystycznych, fonogramów i wideogramów, prawo do I wydań), Ochrona praw pokrewnych, Internet a prawa autorskie i umowy na odległość, Intelektualna własność przemysłowa, patenty i wynalazki, Wzór użytkowy, wzór przemysłowy, znak towarowy


G. Michniewicz, Ochrona własności intelektualnej, Warszawa 2009, J. Barta, R. Markiewicz, Prawa autorskie i prawa pokrewne, Warszawa 2007, L. Morawski, Wstęp do prawoznawstwa, Toruń 2006,


Ustawa z dnia 19.10.1972 o wynalazczości Ustawa z 31.01.1985 o znakach towarowych Ustawa z 30.10.1985 o ochronie topografii i układów scalonych R. Golat, Dobra niematerialne. Kompendium prawne – Bydgoszcz 2005

\

Kod przedmiotu……… Pozycja planu: A5

1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE A. Podstawowe dane

Nazwa przedmiotu Technologie informacyjne

Poziom studiów Studia pierwszego stopnia (Inżynierskie 3,5-letnie)




Jednostka prowadząca kierunek studiów Wydział Zarządzania, Katedra Informatyki w Zarządzaniu


dr inż. Grzegorz Dzieża




Semestr Wykłady




Seminaria Zajęcia

terenowe

Liczba punktów

(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS

II 10 - 20 - - - 3

2. EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza Po zakończeniu przedmiotu student potrafi ocenić przydatność informacji w procesie

zarządzania, wykonać selekcję i dystrybucję informacji w procesie decyzyjnym. Potrafi rozróżnić i sklasyfikować oprogramowania komputerów i języków programowania. Potrafi rozpoznać strukturę i podstawowe elementy budowy sieci komputerowych. Student będzie umiał wybrać odpowiednie oprogramowanie komputerów i pakiety programowe z różnych dziedzin zastosowań do rozwiązania postawionych problemów. Będzie znał najnowsze rozwiązania w zakresie zastosowań komputerów i tendencje rozwojowe IT.

Umiejętności Po zakończeniu przedmiotu student potrafi korzystać z podstawowych i zaawansowanych elementów oprogramowania biurowego m.in. pakietu MS Office, Open Office.org oraz wersji internetowych pakietów biurowych dostępnych online. Potrafi zaprojektować i wykonać odpowiednie dokumenty wykorzystując aplikacje i dane na komputerze lokalnym oraz udostępniane w sieciach rozległych i lokalnych. Zaplanuje i skoordynuje wykonanie obliczeń w ramach pracy grupowej. Wykonywane zadania sporządzi z wykorzystaniem dedykowanych funkcji każdej aplikacji łącząc ich wyniki w sporządzonym, specyficznym rozwiązaniu postawionego zadania.

Postawy Po zakończeniu przedmiotu student potrafi świadomie współpracować w grupie w procesie wykorzystania narzędzi technologii informacyjnych. Jest zdolny do świadomego wyboru dostępnych narzędzi dla uzyskania konstruktywnego wyniku w ramach realizowanego zadania. Przejawia dbałość o legalność i aktualizację wykorzystywanego oprogramowania. Ma świadomość zagrożeń wynikających z technologii internetowych.

3. METODY DYDAKTYCZNE wykład multimedialny, ćwiczenia laboratoryjne

4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU egzamin pisemny i ustny, zaliczenie praktyczne przy komputerach

5. TREŚCI KSZTAŁCENIA wykład Podstawowe definicje, rola i miejsce informatyki we współczesnej cywilizacji.

Pojęcie systemów liczbowych i jednostki informacji. Podział oprogramowania

komputerów i języków programowania. Struktura i podstawowe elementy budowy sieci komputerowych. Rozwój oprogramowania komputerów i pakiety programowe z różnych dziedzin zastosowań. Pojęcie algorytmu i algorytmizacja problemów. Rodzaje zastosowań komputerów i tendencje rozwojowe. Rozwój języków i zastosowań technologii internetowych.

ćwiczenia laboratoryjne Oprogramowanie biurowe. Zaawansowane funkcje edytora testów MS Word (konspekty numerowane, korespondencja seryjna). MS Excel – idea działania arkusza, adresy względne i bezwzględne, formuły, wykresy. Funkcje wbudowane. Baza danych w arkuszu. Praca w środowisku internetowym. Zasady pracy z przeglądarką internetową, wyszukiwanie informacji na stronach WWW. Obsługa poczty elektronicznej. Podstawowe zasady tworzenia stron WWW.


Chris Grover: Word 2007 PL. Gliwice, Helion 2007 John Walkenbach: Excel 2003 PL: biblia, Gliwice, Helion 2004 Sikorski W.; Podstawy technik informatycznych, Wydawnictwo naukowe PWN SA, 2007


Grzegorz Kowalczyk: Word 2003 PL. Gliwice, Helion 2003 Krzysztof Masłowski: Excel 2003 PL: ćwiczenia praktyczne, Gliwice, Helion 2004 Wojtuszkiewicz K.;Urzadzenia techniki komputerowej cz. I i II, Wydawnictwo naukowe PWN SA, 2007



Kierunek Zarządzanie inżynieria produkcji

GRUPA B

PRZEDMIOTY PODSTAWOWE

Kod przedmiotu Pozycja planu: B 1


Nazwa przedmiotu Mikroekonomia i makroekonomia



Kierunek Zarządzanie i Inżynieria Produkcji

Specjalność Informatyka w gospodarce żywnościowej Zarządzanie procesem produkcyjnym

Jednostka prowadząca kierunek studiów Wydział Zarządzania / Katedra Ekonomii


Dr hab. G. Adamczyk-Łojewska, prof. UTP, Dr G. Owczrczyk-Szpakowska




Semestr Wykłady




Seminaria Zajęcia

terenowe Liczba

punktów

(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS

I 45E

30 7

2. EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza

Po zakończeniu przedmiotu student potrafi zdefiniować i scharakteryzować podstawowe kategorie ekonomiczne oraz objaśniać zachodzące między nimi zależności.

Umiejętności Po zakończeniu przedmiotu student potrafi analizować i interpretować podstawowe zjawiska ekonomiczne w skali mikroekonomicznej oraz makroekonomicznego otoczenia, a także praktycznie zastosować wiedzę dla celów decyzyjnych.

Postawy Po zakończeniu przedmiotu student jest świadomy złożoności zjawisk ekonomicznych zachodzących we współczesnym świecie i zdolny do ich analizowania.

3. METODY DYDAKTYCZNE wykład, w tym multimedialny oraz ćwiczenia audytoryjne

4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU wykładu - egzamin pisemny; ćwiczenia - kolokwia i/lub sprawdziany

5. TREŚCI KSZTAŁCENIA wykłady Przedmiot ekonomii. Ekonomia pozytywna i normatywna. Zasady racjonalnego

gospodarowania i optymalizacji decyzji gospodarczych. Rynek, jego rodzaje i elementy oraz podstawowe zależności i mechanizmy; elastyczność cenowa i dochodowa popytu. Rynki finansowe - pieniężny i kapitałowy. Organizacje, non-profit oraz przedsiębiorstwa, ich funkcje i formy prawno-organizacyjne oraz rodzaje ugrupowań. Podstawowe kategorie systemu ekonomiczno-finansowego przedsiębiorstw, kapitał trwały i obrotowy, przychód, rodzaje kosztów i zysków (w krótkim i w długim okresie). Cele działania przedsiębiorstwa oraz mierniki oceny jego działalności. Alternatywne teorie przedsiębiorstwa. Podstawy teoretyczne podejmowanych decyzji ekonomicznych, teoria produkcji, równowaga przedsiębiorstwa, wybór skali działania. Formy rynku i konkurencji, rynek doskonały, monopol, konkurencja monopolistyczna, oligopo). Podstawowe strategie przedsiębiorstw działających w warunkach rynku: doskonale konkurencyjnego, monopolistycznego, konkurencji monopolistycznej i oligopolu. Niepewność, ryzyko i niezawodność. Problemy niesprawności rynku a znaczenie pozarynkowych regulacji w gospodarce. Rola makroekonomii, zakres, metody, główne nurty. Gospodarka narodowa, mierzenie aktywności gospodarczej w makroskali – podstawowe pojęcia oraz problemy. Wzrost gospodarczy i rozwój, w tym zrównoważony. Czynniki wzrostu oraz modele wzrostu

(neoklasyczne oraz wzrostu endogenicznego), a także implikacje z nich wynikające. Problemy strukturalne rozwoju gospodarczego Polski. Równowaga makroekonomiczna. Modele zagregowanego popytu i podaży. Neoklasyczna teoria równowagi. Równowaga w ekonomii keynesowskiej. Inwestycje, oszczędności, a równowaga na rynku dóbr i usług. Wahania koniunktury i dostosowania w warunkach nierównowagi. Mechanizm mnożnika. Inflacja, polityka monetarna i metody przeciwdziałania inflacji. Rynek pracy i bezrobocie. Krzywa Philipsa. Budżet i polityka budżetowa. Deficyt budżetowy i dług publiczny. Podstawowe rodzaje polityki makroekonomiczneji oraz podział ról w ich realizacji. Międzynarodowe stosunki gospodarcze, w tym finansowe.

ćwiczenia audytoryjne

Funkcje i metody ekonomii. Problemy racjonalnego gospodarowania na przykładzie różnych podmiotów. Analiza zależności między elementami rynku, w tym elastyczność popytu (prosta i mieszana) oraz elastyczność dochodowa - sposoby mierzenia i zastosowania praktyczne. Cena równowagi rynkowej i mechanizm rynkowy z uwzględnieniem czynnika czasu. Istota przedsiębiorstwa i przedsiębiorczości oraz analiza wad i zalet różnych rodzajów przedsiębiorstw i ugrupowań. Majątek przedsiębiorstwa, rodzaje kosztów i zysku. Zysk a sytuacja finansowa przedsiębiorstwa. Analiza kosztów i zysku w krótkim i długim okresie. Cele przedsiębiorstwa (zysk a ekspansja) oraz rodzaje mierników. Funkcja produkcji w krótkim i długim okresie, linia jednakowego kosztu oraz punkt równowagi przedsiębiorstwa. Problemy wyboru technik i postępu technicznego. Wyznaczanie progu rentowności przedsiębiorstwa. Optymalne rozmiary przedsiębiorstwa. Zachowanie się przedsiębiorstwa na rynku w zależności od sytuacji konkurencyjnej (rynek doskonale konkurencyjny, monopol, konkurencja monopolistyczna i oligopol). Problemy związane z wyborem przedmiotu działania przedsiębiorstwa. Praktyczne znaczenie efektów zewnętrznych oraz innych ograniczeń gospodarki rynkowej. Produkt krajowy brutto – sposoby liczenia oraz zasady posługiwania się tego typu miernikami. Problemy związane z podziałem PKB. Problemy rozwoju, w tym zrównoważonego. Czynniki wzrostu, w tym intensywnego i ekstensywnego. Wnioski wynikające z neoklasycznych modeli wzrostu oraz modeli wzrostu endogenicznego. Różnice w neoklasycznym i keynesowskim podejściu do równowagi. Mechanizm przebiegu klasycznego cyklu koniunkturalnego. Rodzaje i skutki bezrobocia oraz sposoby przeciwdziałania. Rodzaje inflacji oraz ich przyczyny oraz sposoby przeciwdziałania. Podstawowe narzędzia oddziaływania państwa na gospodarkę oraz rodzaje polityki makroekonomicznej, a także podział ról w jej realizacji. Przesłanki międzynarodowego podziału pracy, teoria kosztów komparatywnych. Czynniki kształtujące efektywność handlu zagranicznego oraz instrumenty polityki protekcyjnej. Części bilansu płatniczego. Systemy rozliczeń międzynarodowych, w tym dewizowy. Kursy walutowe – przyczyny i skutki deprecjacji oraz aprecjacji. MFW. Procesy globalizacji i integracji ekonomicznej a gospodarka Polski.


Beeg D., Fischer S., Dornbusch R.,Ekonomia, tom 1 i 2, PWE, Warszawa 1996 i nowsze wydania. Nordhaus S., Ekonomia. WN PWN, Warszawa 1996 i nowsze wydania. R. Milewski, E. Kwiatkowski, Podstawy ekonomii, PWN, Warszawa


R. Milewski, E. Kwiatkowski, Podstawy ekonomii, PWN, Warszawa 2005 i późniejsze wydania. Marciniak S., Mikro- i makroekonomia. Podstawowe problemy. PWN, Warszawa 2001i nowsze wydania. Stigliz J., 2004. Ekonomia sektora publicznego. Wyd. Nauk. PWN, Warszawa.

Kod przedmiotu……… Pozycja planu: B2 1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE

A. Podstawowe dane

Nazwa przedmiotu Matematyka





Jednostka prowadząca kierunek studiów Instytut Matematyki i Fizyki


Dr Danuta Ozdarska




Semestr Wykłady




Seminaria Zajęcia

terenowe Liczba

punktów

(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS

I 30E 30 7

2. EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza Po zakończeniu przedmiotu student ma znajomość matematyki na poziomie

niezbędnym do ilościowego opisu , zrozumienia oraz modelowania prostych problemów.

Umiejętności Po zakończeniu przedmiotu student potrafi, wykazać się umiejętnością przeprowadzenia analizy problemów mających odniesienie do zdobytej wiedzy oraz ich rozwiązania opartego o zastosowanie poznanych twierdzeń. Student potrafi analizować podstawowe problemy wynikające w praktyce zarządzania.

Postawy Po zakończeniu przedmiotu studenci ma świadomość poziomu swojej wiedzy i umiejętności, rozumieją potrzebę dokształcania się i ponoszenia kompetencji zawodowych i osobistych.

3. METODY DYDAKTYCZNE Wykład multimedialny, ćwiczenia rachunkowe, dyskusja.

4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU Egzamin pisemny lub ustny, zaliczenie pisemne, 2 kolokwia w trakcie semestru.

5. TREŚCI KSZTAŁCENIA Wykłady Funkcje jednej zmiennej : przegląd funkcji elementarnych, granica, ciągłość,

pochodna; badanie przebiegu zmienności; zastosowanie pochodnej w zadaniach ekonomicznych; całka nieoznaczona, metody całkowania; całka oznaczona w sensie Reimanna, całki niewłaściwe, zastosowania rachunku całkowego. Funkcje wielu zmiennych: przestrzeń metryczna, zbiory w R

n, granica i ciągłość

funkcji 2 i 3-zmiennych; pochodne cząstkowe, ekstrema. Liczby zespolone: definicja , podstawowe działania, dodawanie, odejmowanie, mnożenie, dzielenie, potęgowanie i pierwiastkowanie. Układy równań liniowych: definicja i własności macierzy, działania na macierzach, definicja i własności wyznaczników, rzędy macierzy; działania na macierzach; rozwiązywanie układu równań liniowych; wzory Cramera, twierdzenie Kroneckera-Capelliego, metoda eliminacji Gaussa.

Ćwiczenia Zadania z treści wykładowych.

6. LITERATURA Literatura podstawowa Lassak M.: Matematyka dla studiów technicznych. Wydawnictwo Wspierania

Procesu Edukacji, Warszawa 2003 Lassak M.: Matematyka dla kierunku Ekonomia, Zarządzanie, Marketing, Bankowość, Supremum, Warszawa 2000


Lassak .: Zadania z analizy matematycznej, Wydawnictwo Wspierania Procesu Edukacji, Warszawa 2003


A. Podstawowe dane

Nazwa przedmiotu Badania operacyjne

Poziom studiów Studia pierwszego stopnia




Jednostka prowadząca kierunek studiów Wydział Zarządzania/ Katedra Informatyki w zarządzaniu/Pracownia Rozwoju Regionalnego


Dr inż. Małgorzata Michalcewicz-Kaniowska

Przedmioty wprowadzające Matematyka



Semestr Wykłady




Seminaria Zajęcia

terenowe Liczba

punktów

(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS

III 15E 15 4

2. EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza Po zakończeniu przedmiotu student potrafi zdefiniować problem decyzyjny,

sformułować funkcję celu i warunki ograniczające oraz wskazać właściwą metodę rozwiązania problemu decyzyjnego..

Umiejętności Po zakończeniu przedmiotu student potrafi rozwiązać oraz zinterpretować zadanie decyzyjne różnymi metodami.

Postawy Po zakończeniu przedmiotu student jest kreatywny w procesie rozwiązania problemu decyzyjnego.

3. METODY DYDAKTYCZNE wykład multimedialny, ćwiczenia laboratoryjne, dyskusja, analiza przypadków

4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU egzamin pisemny obejmujący pytania testowe oraz pytania otwarte. Zaliczenie przedmiotu obejmuje opracowanie i zaprezentowanie projektu.

5. TREŚCI KSZTAŁCENIA Wykłady Badania operacyjne - wprowadzenie. Metoda dualna. Proces decyzyjny,

algorytmy przydziału, programowanie liniowe, Metoda Simpleks, zagadnienia transportu, gry decyzyjne, optymalizacja jedno i wielokryterialna.

Ćwiczenia Podstawowe zagadnienia statystyczne oraz metody modelowania procesów gospodarczych dotyczących w szczególności programowania liniowego modeli sieciowych oraz planowania operatywnego. Rozwiązywanie problemów decyzyjnych metodą Dualną oraz Metodą Simpleks, Badania operacyjne graficzne, badania operacyjne liniowe, zagadnienie transportowe, zagadnienie przydziału, zagadnienie maksymalnego przepływu.


Siudak M. Badania operacyjne. Warszawa, 1997. Jędrzejczyk Z., Kukuła K., Skrzypek J., Walkosz A., Badania operacyjne w przykładach i zadaniach, Wydawnictwo Naukowe PWN 2002. Łapińska-Sobczak N. (red.) Modele optymalizacyjne, Uniwersytet Łódzki, Łódź 1998.


Witkowska D., Zbiór zadań z badań operacyjnych, Menadżer, Łódź 2001. Wiśniewski J. Badania operacyjne w zarządzaniu, Instytut Wydawniczy

GRAVSON Toruń 2001 Wojeński, R., Urich J. Badania operacyjne w praktyce menadżera. Wydawnictwo PWE Warszawa 2004 r. Ignasiak E., Badania operacyjne, PWE, Warszawa 2001,


A. Podstawowe dane

Nazwa przedmiotu Statystyka





Jednostka prowadząca kierunek studiów Wydział Zarządzania/ Katedra Informatyki w zarządzaniu/Pracownia Rozwoju Regionalnego


Prof. dr hab. inż. Ludosław Drelichowski, Dr inż. Małgorzata Michalcewicz-Kaniowska

Przedmioty wprowadzające wymienić jakie

Wymagania wstępne należy podać wymaganą wiedzę od studenta / brak wymagań


Semestr Wykłady




Seminaria Zajęcia

terenowe Liczba

punktów

(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS

II 10 E

20 5

2. EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza Po zakończeniu przedmiotu student potrafi zdefiniować podstawowe pojęcia statystyki

opisowej , a także wyznaczać etapy badań statystycznych.

Umiejętności Po zakończeniu przedmiotu student potrafi dokonać analizy i interpretacji danych statystycznych. Potrafi zastosować metody statystyczne, a także właściwie interpretować i wnioskować.

Postawy Po zakończeniu przedmiotu student jest aktywny do współpracy, jednocześnie kreatywny i zdolny do właściwej organizacji danych statystycznych, szczególnie w problematyce obszaru zarządzania.


4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU egzamin pisemny obejmujący część pytań testowych, pytań otwartych oraz zadań do rozwiązania. Zaliczenie przedmiotu: dwa kolokwia.

5. TREŚCI KSZTAŁCENIA Wykłady Wprowadzenie do statystyki (statystyka i procesy masowe, zbiorowość,

jednostka, cechy statystyczne, badanie statystyczne, materiał statystyczny, opracowanie materiału statystycznego, szeregi, tablice i wykresy statystyczne). Analiza struktury zbiorowości (miary położenia, miary zmienności, miary asymetrii, miary koncentracji). Analiza wariancji (podstawowe pojęcia, analiza wariancji z klasyfikacja pojedynczą, porównania wielokrotne). Analiza współzależności zjawisk (diagram korelacyjny, współczynnik korelacji liniowej Pearsona, analiza regresji liniowej).

Ćwiczenia Tworzenie szeregów i wykresów statystycznych z wykorzystaniem aplikacji komputerowych. Rozwiązywanie zadań obejmujących miary położenia, miary zmienności, miary asymetrii, miary koncentracji z zastosowaniem pakietów komputerowych. Wykonanie analizy wariancji z klasyfikacją pojedynczą oraz podwójną, techniką klasyczną oraz z zastosowaniem technik komputerowych. Zastosowanie diagramu korelacyjnego, współczynnika korelacji liniowej Pearsona, analizy regresji liniowej w badaniach współzależności cech,

techniką klasyczną oraz z zastosowaniem technik komputerowych.


Amir D. Aczel, Statystyka w zarządzaniu Wydawnictwo Naukowe PWN 2007 Janina Jóźwiak, Jarosław Podgórski, Statystyka od podstaw Wydawnictwo: PWE Wydanie VI zmienione 2006 Jerzy Greń, Statystyka matematyczna modele i zadania, PWN 1980


Podgórski J., Statystyka dla studiów licencjackich, Warszawa 2001 Rószkiewicz M., Statystyka: kurs podstawowy, Warszawa 2002 Sobczyk M., Statystyka, Warszawa 2000 Starzyńska W., red., Podstawy statystyki. Podręcznik, Warszawa 2004 Zajchowski J., Statystyka opisowa w przykładach, Warszawa 2002


A. Podstawowe dane

Nazwa przedmiotu Fizyka





Jednostka prowadząca kierunek studiów Instytut Matematyki i Fizyki


Dr Aleksandra A. Wronkowska, dr Adam Dittmar-Wituski

Przedmioty wprowadzające Brak

Wymagania wstępne Znajomość podstaw rachunku różniczkowego i całkowego


Semestr Wykłady




Seminaria Zajęcia

terenowe Liczba

punktów

(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS

II 30 E

30 6

2. EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza Po zakończeniu przedmiotu student potrafi opisać i objaśniać zjawiska fizyczne i

rządzące nimi prawa w ujęciu klasycznym, zastosować poznane prawa do rozwiązywania zagadnień technologicznych, umie określić wpływ odkryć naukowych na rozwój technologiczny.

Umiejętności Po zakończeniu przedmiotu student potrafi planować i przeprowadzić pomiary wielkości fizycznych, analizować wyniki i szacować niepewności pomiarów zgodnie z obowiązującymi normami, prezentować i zinterpretować wyniki pomiarów.

Postawy Po zakończeniu przedmiotu student jest otwarty na nowe treści naukowe, zdolny do krytycznej analizy rezultatów pomiarów, świadomy niepewności pomiarowych, jest zorganizowany w pracy laboratoryjnej.

3. METODY DYDAKTYCZNE wykład multimedialny, ćwiczenia laboratoryjne.

4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU Wykład - egzamin pisemny i/lub ustny, ćwiczenia laboratoryjne – zaliczenie ustne i złożenie 10 opracowań przeprowadzonych eksperymentów i pomiarów.

5. TREŚCI KSZTAŁCENIA Wykłady Dynamika punktów materialnych. Prędkość, siła, przyspieszenie. Równania

ruchu. Energia, pęd. Prawa zachowania. Dynamika ciała sztywnego. Ruch obrotowy. Prędkość kątowa. Tensor bezwładności. Ciała odkształcalne. Sprężystość. Hydrostatyka. Hydrodynamika. Przepływ cieczy nielepkiej. Lepkość. Przepływ cieczy lepkiej. Przepływ laminarny. Przepływ turbulentny. Liczba Reynoldsa. Podstawowe właściwości światła. Prędkość światła w różnych ośrodkach. Załamanie światła. Współczynnik załamania. Soczewka. Powstawanie obrazu. Obraz rzeczywisty i pozorny. Dyfrakcja i interferencja. Spektroskopia,. Światłowody. Koherencja. Wytwarzanie światła koherentnego – LASER. Polaryzacja światła. Dwójłomność. Skręcenie płaszczyzny polaryzacji i jego znaczenie analityczne. Elektrostatyka – ładunek elektryczny, prawo Coulomba. Pole elektryczne. Potencjał elektryczny. Prąd elektryczny. Przewodniki i izolatory. Siły magnetyczne związane z przepływem prądu. Pole magnetyczne. Ruch przewodnika w polu magnetycznym. Magnetyczne właściwości materiałów.

Ćwiczenia laboratoryjne Badanie praw mechaniki klasycznej. Wyznaczanie gęstości ciał. Wyznaczanie momentu bezwładności za pomocą wahadła fizycznego. Wyznaczanie momentów bezwładności i elipsoidy bezwładności bryły za pomocą wahadła torsyjnego. Wyznaczanie modułu Younga. Wyznaczanie prędkości fali dźwiękowej. Wyznaczanie napięcia powierzchniowego cieczy. Wyznaczanie lepkości cieczy. Wyznaczanie wilgotności powietrza. Wyznaczanie ciepła topnienia lodu metodą kalorymetryczną. Wyznaczanie ciepła właściwego cieczy przy stałym ciśnieniu. Wyznaczanie molowego ciepła rozpuszczania soli w wodzie. Pomiar oporności właściwej przewodu oporowego metodą techniczną. Wyznaczanie pojemności kondensatora. Wyznaczanie składowej poziomej natężenia pola magnetycznego w laboratorium. Wyznaczanie stężenia roztworów za pomocą refraktometru Abbego. Wyznaczanie stałej siatki dyfrakcyjnej oraz badanie widma lampy. Wyznaczanie stężenia cukru za pomocą polarymetru.


Halliday D., Resnick R., Walker J.: Podstawy fizyki. t. 1-4, PWN, Warszawa 2003. Bobrowski Cz.: Fizyka – krótki kurs. WNT, Warszawa 2005. Szydłowski H.: Pracownia fizyczna. PWN, Warszawa 1999.


Łukaszewski M., Komar W., Bożek R.: Podstawy fizyki. PWN, Warszawa 2003. Sawieliew I.W.: Kurs fizyki. PWN, Warszawa 2000. Naparty M. K.: Fizyka w pytaniach i odpowiedziach. Przewodnik do pracowni fizycznej. Wyd. Uczelniane UTP, Bydgoszcz 2008.


A. Podstawowe dane

Nazwa przedmiotu Marketing

Poziom studiów I st. (3,5-letnie inż.)



Specjalność 1. Informatyka w gospodarce żywnościowej 2. Zarządzanie procesami produkcyjnymi

Jednostka prowadząca kierunek studiów Wydział Zarządzania, Katedra Zarządzania i Finansów Przedsiębiorstw


Dr Rafał Drewniak




Semestr Wykłady




Seminaria Zajęcia

terenowe Liczba

punktów

(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS

I 20 E

10 4

2. EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza Celem przedmiotu jest scharakteryzowanie istoty i znaczenia funkcji oraz działań

marketingowych przedsiębiorstwa. W trakcie zajęć studenci zdobędą wiedzę z zakresu działalności marketingowej przedsiębiorstwa, zdobędą umiejętność rozumienia podstawowych pojęć, prawidłowości i problemów marketingu oraz rozwiązywania problemów marketingowych. Student będzie potrafił zdefiniować, opisać oraz uporządkować podstawowe instrumenty marketingowe.

Umiejętności Po ukończeniu przedmiotu student będzie potrafił wykorzystać kluczowe aspekty marketingu w działalności przedsiębiorstwa. Po zajęciach student powinien m.in. umieć zastosować strategie marketingowe w praktyce, przeprowadzić segmentację rynku docelowego, stworzyć i wdrożyć program marketingowy, stosować odpowiednie działania względem poszczególnych faz cyklu życia produktu na rynku.

Postawy Po zakończeniu przedmiotu student jest świadomy istoty i znaczenia działań marketingowych stosowanych przez współczesne przedsiębiorstwa, kreatywny w zakresie poszukiwania sposobów prowadzenia narzędzi komunikowania się z otoczeniem w gospodarce rynkowej, jest zdolny do analizy rynku docelowego i dostosowywania do niego strategii marketingowych.

3. METODY DYDAKTYCZNE wykład multimedialny, wykład informacyjny i problemowy prowadzony metodą wyjaśniania i analizy przypadków z wykorzystaniem prezentacji multimedialnych. Samodzielne studiowanie proponowanej literatury, ćwiczenia audytoryjne w ramach których rozwiązywane są praktyczne problemy marketingowe firm w oparciu o case studies. Każde z ćwiczeń poświęcone będzie analizie jednego przypadku przedsiębiorstwa. Problematyka danego przypadku skorelowana będzie z tematyką poruszaną na wykładzie.

4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU egzamin pisemny – test wielokrotnego wyboru (wykład). Ćwiczenia: realizacja celów nauczania przedmiotu odbywać się będzie na podstawie analizy przypadków wybranych podmiotów funkcjonujących w praktyce gospodarczej (case studies) – zaliczenie na podstawie ocen z analizy poszczególnych przypadków.

5. TREŚCI KSZTAŁCENIA Wykład Pojęcie marketingu, jego miejsce w funkcjonowaniu

przedsiębiorstwa. Otoczenie rynkowe przedsiębiorstwa. Marketing dóbr produkcyjnych i konsumpcyjnych, towarów, usług i informacji. Zachowania nabywców. System informacji marketingowej. Segmentacja rynku i

pozycjonowanie oferty. Decyzje marketingowe dotyczące produktu, cen, promocji i dystrybucji. Etapy i procedury zarządzania i planowania marketingowego. Marketing i konkurowanie w nowej gospodarce – marketing partnerski. Nowoczesne teorie marketingowe. Cykl życia produktu.

Ćwiczenia Charakterystyka i analiza koncepcji i aspektów z zakresu marketingu i zarządzania marketingowego na wybranych przykładach – studia przypadków.


Ph. Kotler, G. Armstrong, J. Saunders, V. Wong, Marketing. Podręcznik europejski, PWE, Warszawa 2002 M.B. Wood, Plan marketingowy, PWE, Warszawa 2007. A. Pomykalski, Zarządzanie i planowanie marketingowe, PWN, Warszawa 2005.


J. Lambin, Strategiczne zarządzanie marketingowe, PWN, Warszawa 2001. Z. Knecht, Zarządzanie i planowanie marketingowe, C.H.Beck, Warszawa 2004. Decyzje marketingowe w przedsiębiorstwie, praca zbiorowa pod red. J. Mazur, Difin, Warszawa 2002.


A. Podstawowe dane

Nazwa przedmiotu Prawo gospodarcze


Forma studiów Niestacjonarne



Jednostka prowadząca kierunek studiów Wydział Zarządzania/ Zakład Prawa Gospodarczego


Dr Andrzej Chajęcki


Wymagania wstępne Znajomość podstawowych zasad prawa cywilnego


Semestr Wykłady




Seminaria Zajęcia

terenowe Liczba

punktów

(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS

I 20 E

10 4

2. EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza Po zakończeniu przedmiotu student potrafi scharakteryzować podstawy ustroju

gospodarczego (zasada społecznej gospodarki rynkowej), potrafi rozpoznać podmioty funkcjonujące w sferze gospodarcze (przedsiębiorstwa, agencje, fundacje, spółki prawa handlowego), ponadto student zna pozycję prawną NBP jako baku centralnego, zakres jego autonomii oraz wpływ na banki handlowe. Student potrafi rozpoznać podstawowe procesy prywatyzacyjne oraz podmioty działające w sferze publicznego obrotu papierami wartościowymi (np. GPW w Warszawie S.A.).

Umiejętności Po zakończeniu przedmiotu student potrafi analizować ryzyko działań podejmowanych w ramach publicznego obrotu papierami wartościowymi, potrafi wykorzystać wiedzę z zakresu rozwiązań prawnych dotyczących prowadzenia działalności gospodarczej przez osoby zagraniczne oraz zasad nabywania przez cudzoziemców nieruchomości na terenie kraju.

Postawy Po zakończeniu przedmiotu student jest świadomy uwarunkowań oraz rozwiązań prawnych regulujących w Polsce rozpoczynanie i prowadzenie działalności gospodarczej zarówno przez podmioty krajowe, jak i zagraniczne.

3. METODY DYDAKTYCZNE wykład multimedialny, ćwiczenia audytoryjne

4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU test, zaliczenie pisemne

5. TREŚCI KSZTAŁCENIA Wykłady

Pojęcie konstytucyjnej podstawy ustroju gospodarczego w Polsce. Centrum administracyjno-gospodarcze państwa: organy rządowej administracji gospodarczej, podmioty funkcjonujące w strefie gospodarczej, przedsiębiorstwa, agencje, fundacje, spółki prawa handlowego. Pozycja prawna Narodowego Banku Polskiego: funkcje banku centralnego, autonomia banku centralnego, zasady oddziaływania na banki handlowe, zasady działania banków w formie spółek akcyjnych. Istota samorządu gospodarczego; podstawowe instytucje samorządu gospodarczego (samorząd rzemiosła, izby gospodarcze, samorządy rolnicze). Prywatyzacja przedsiębiorstw państwowych: zasady prywatyzacji przedsiębiorstw (prywatyzacja pośrednia i prywatyzacja bezpośrednia). Prawne możliwości

prywatyzacji pośredniej i bezpośredniej. Istota prawa bankowego: zasady regulacji bankowości, nadzór bankowy, przedmiot i zakres nadzoru bankowego, środki nadzoru, problemy likwidacji, przejęcia i upadłości banku. Ubezpieczenie depozytów bankowych. Ubezpieczenie gospodarcze: zagadnienia ogólne, pośrednictwo ubezpieczeniowe, nadzór państwa. Podstawowe zagadnienia prawa antymonopolowego: zasady prawa antymonopolowego, pojęcie praktyki monopolistycznej, pozycji dominującej, ustawa o przeciwdziałaniu praktykom monopolistycznym. Prawo obrotu papierami wartościowymi. Podstawowe zasady obrotu publicznego papierami wartościowymi. Podmioty działające w sferze publicznego obrotu papierami wartościowymi, Giełda Papierów Wartościowych w Warszawie S.A. i Centralna tablica Ofert S.A., domy maklerskie, maklerzy, doradcy inwestycyjni, emitenci, inwestorzy indywidualni i zbiorowi. Papiery wartościowe emitowane przez Skarb Państwa i N.B.P. Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych. Problematyka umiędzynarodowienia rynku papierów wartościowych.

Ćwiczenia

Prawo gospodarcze, aspekty działalności gospodarczej osób zagranicznych: pojęcie: „osoby zagranicznej”, „przedsiębiorcy zagranicznego”. Przedsiębiorstwo Unii Europejskiej jako przedsiębiorca zagraniczny. Prawo wspólnotowe (Prawo Unii Europejskiej) a działalność gospodarcza obywateli i przedsiębiorstw unijnych. Zasady prawa gospodarczego a reguły nabywania nieruchomości w Polsce przez cudzoziemców. Prawo europejskiej integracji gospodarczej. Zasady prawa gospodarczego Unii Europejskiej. Zasady funkcjonowania prawa integracji gospodarczej. Harmonizacja polskiego prawa gospodarczego z prawem gospodarczym Unii Europejskiej. Uwarunkowania instytucjonalne procesu integracji gospodarczej.


Emmert F., Morawiecki M., Prawo europejskie, Warszawa- Wrocław 1999 Izdebski H., Fundacje i stowarzyszenia, Warszawa 1994 Kosikowski C., Polskie publiczne prawo gospodarcze, Warszawa 2000


Ahlt M., Prawo europejskie, Warszawa 1995 Banasiński C. i inni, Prawo gospodarcze, Warszawa 2006 Boć J., Konstytucje Rzeczypospolitej oraz komentarz do Konstytucji RP z 1997r., Wrocław 1998


A. Podstawowe dane

Nazwa przedmiotu Ekologia i zarządzanie środowiskiem





Jednostka prowadząca kierunek studiów Wydział Budownictwa i Inżynierii Środowiska, Katedra Kształtowania i Ochrony Środowiska


dr inż. Marzenna Wiśniewska, dr Marek Ramczyk

Przedmioty wprowadzające -



Semestr Wykłady




Seminaria Zajęcia

terenowe Liczba

punktów

(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS

II 30 15 4

2. EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza Po zakończeniu przedmiotu student potrafi: definiować podstawowe procesy

biologiczne zachodzące w środowisku, wskazać podstawy prawne związane z ekologią i ochroną środowiska oraz wybrać instrumenty ekonomiczne do zastosowania w konkretnych sytuacjach decyzyjnych w ochronie środowiska.

Umiejętności Po zakończeniu przedmiotu student rozpoznaje i potrafi ocenić przekształcenia antropogeniczne w środowisku oraz uwzględnić aspekty ekologiczne i ochrony środowiska przyrodniczego przy podejmowaniu decyzji i aktywności technologicznej.

Postawy Po zakończeniu przedmiotu student jest świadomy i otwarty na wszelkie działania proekologiczne w środowisku wewnętrznym i zewnętrznym oraz jest zdolny do aktywnego włączenia się w proces zarządzania środowiskowego.

3. METODY DYDAKTYCZNE wykład multimedialny, prezentacja, dyskusja

4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU zaliczenie pisemne wykładu, wygłoszenie i złożenie referatu (jeden referat w trakcie ćwiczeń audytoryjnych)

5. TREŚCI KSZTAŁCENIA Wykład Podstawy prawne związane z ekologią i ochroną środowiska. Polityka

ekologiczna państwa. Oddziaływanie przedsiębiorstwa na środowisko. Instrumenty ekonomiczne w ochronie środowiska. Elementy zarządzania środowiskowego. Procesy zachodzące w biosferze. Metabolizm biosfery, cykl redoks, strategie metaboliczne organizmów. Produkcja, dekompozycja, depozycja. Cykle biogeochemiczne, wpływ człowieka na przebieg cykli biogeochemicznych.

Ćwiczenia audytoryjne Ochrona litosfery, hydrosfery i atmosfery. Ochrona przyrody i krajobrazu. Zanieczyszczenia naturalne i antropogeniczne oraz ich oddziaływanie na środowisko. Rozprzestrzenianie się zanieczyszczeń. Monitoring zanieczyszczeń. Gospodarka wodna: ochrona wód powierzchniowych i podziemnych. Gospodarowanie powierzchnią Ziemi i rekultywacja terenów zdegradowanych. Gospodarka odpadami: recykling surowcowy i materiałowy. Ochrona przed hałasem i wibracjami.

6. LITERATURA


Weiner J., 2002, Życie i ewolucja biosfery. Podstawy ekologii ogólnej, Wyd. II., Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa. Poskrobko B., 2010, Zarządzanie środowiskiem, PWE, Warszawa. Economic Instruments for Pollution Control and Natural Resources Management in OECD Countries. A Survey, 1999, OECD, Paris.


Poskrobka B., Poskrobka T., Skiba K., 2007, Ochrona biosfery, PWE, Warszawa. Fiedor B., Instrumenty ekonomiczne w ochronie środowiska w Polsce, 1995, Wrocław. Instrumenty ekonomiczne dla ochrony środowiska, 1990, OECD, Warszawa.




GRUPA C

PRZEDMIOTY KIERUNKOWE

Kod przedmiotu……… Pozycja planu: C1 1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE

A. Podstawowe dane

Nazwa przedmiotu Zarządzanie







Dr Iwona Posadzińska, dr Rafał Drewniak

Przedmioty wprowadzające Mikroekonomia, makroekonomia

Wymagania wstępne Znajomość podstawowych teorii i zagadnień ekonomicznych, szczególnie w zakresie mikroekonomii


Semestr Wykłady




Seminaria Zajęcia

terenowe Liczba

punktów

(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS

III 20 E

20 5

2. EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza Po zakończeniu przedmiotu student potrafi zdefiniować podstawowe funkcje, zasady i

narzędzia zarządzania w przedsiębiorstwie. Formułować problemy decyzyjne. Wybrać metody i narzędzia rozwiązywania problemów decyzyjnych.

Umiejętności Po zakończeniu przedmiotu student potrafi objaśniać i analizować podstawowe problemy zarządzania. Planować i kontrolować wykonanie podstawowych procesów. Korzystać z systemów informacyjnych na potrzeby zarządzania. Wdrażać i wykorzystać klasyczne i nowoczesne rozwiązania zarządcze.

Postawy Po zakończeniu przedmiotu student jest aktywny w dziedzinie aktualizowania wiedzy i doskonalenia umiejętności zarządzania. Kreatywny w rozwiązywaniu problemó3. zarządzania. Współpracować ze specjalistami w różnych dziedzin – inżynierskich i ekonomicznych.

4. METODY DYDAKTYCZNE wykład multimedialny, ćwiczenia audytoryjne, dyskusja, metoda przypadków

5. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU egzamin pisemny, zaliczenie ćwiczeń – kolokwium, przygotowanie sprawozdań z analizy przypadków

6. TREŚCI KSZTAŁCENIA Wykład Zarządzanie, jego istota i znaczenie. Organizacja w otoczeniu jako obiekt

zarządzania. Elementy organizacji, ludzie, technologie, procesy. Władza, autorytet. Informacja i komunikacja w zarządzaniu. Struktura organizacji, struktura zarządzania. Cele i funkcje zarządzania. Struktura organizacyjna, uwarunkowania i kierunki ewolucji. Zarządzanie jako proces informacyjno-decyzyjny. Metody i techniki zarządzania. Kryteria oceny sprawności działań. Istota pracy kierowniczej. Składniki kierowania, role kierownicze, style kierowania, umiejętności kierownicze. Etyczny i kulturowy aspekt zarządzania. Zarządzanie w kontekście zmian. Zarządzanie w warunkach globalizacji

Ćwiczenia Podstawowe pojęcia związane z zarządzaniem, organizacja w otoczeniu jako obiekt zarządzania; elementy organizacji, ludzie, technologie, procesy. Zadania, umiejętności i kompetencje skutecznych kierowników, role kierownicze, etapy procesu zarządzania: planowanie, organizowanie, przewodzenie, kontrolowanie. Planowanie formalne lub nieformalne; plany

taktyczne i strategiczne, zarządzanie przez cele. Podstawy podejmowania decyzji, etapy procesu podejmowania decyzji, racjonalny model podejmowania decyzji, pewność, ryzyko i niepewność, heurystyka. Rozpiętość kierowania, autorytet i odpowiedzialność, centralizacja i decentralizacja. Przywództwo w organizacji, rodzaje władzy, style przywództwa. Definicja kontroli, tezy i sposoby projektowania kontroli, znaczenie kontroli, proces kontroli, typy kontroli.


Griffin R. W.: Podstawy zarządzania organizacjami. PWN. Warszawa 2005 Koźmiński A., Piotrowski W.: Zarządzanie, teoria i praktyka. PWN. Warszawa 2009 Nieżurawski L., Posadzińska I., Podstawy zarządzania przedsiębiorstwem, Wyd. UTP w Bydgoszczy, Bydgoszcz 2009


Robbins S.P. DeCenzo D.A.: Podstawy zarządzania. PWE. Warszawa. 2002 Strużycki M. (red.): Podstawy zarządzania, SGH - Oficyna Wydawnicza. Warszawa 2008 Brilman J., Nowoczesne koncepcje i metody zarządzania, PWE, Warszawa 2002


A. Podstawowe dane

Nazwa przedmiotu Zarządzanie zasobami ludzkimi







Dr hab. inż. Zofia Wyszkowska prof. UTP, mgr Anna Michalska




Semestr Wykłady




Seminaria Zajęcia

terenowe Liczba

punktów

(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS

IV 10 E

10 3

2. EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza Po zakończeniu przedmiotu student potrafi: formułować plan zarządzania zasobami

ludzkimi.

Umiejętności Po zakończeniu przedmiotu student potrafi: formułować plan zarządzania zasobami ludzkimi, kontrolować proces zarządzania zasobami ludzkimi, przeprowadzić rozmowę kwalifikacyjną.

Postawy Po zakończeniu przedmiotu student jest zdolny do zaplanowania procesu zarządzania zasobami ludzkimi.

3. METODY DYDAKTYCZNE wykład multimedialny, ćwiczenia audytoryjne, dyskusja, metoda przypadków.

4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU egzamin pisemny, test, kolokwium.

5. TREŚCI KSZTAŁCENIA Wykład Cechy i cele organizacji oraz jej części składowe. Struktury organizacyjne.

Procesy informacyjno – decyzyjne. Planowanie i podejmowanie decyzji na poziomie strategicznym, taktycznym i operacyjnym. Podejmowanie decyzji kierowniczych. Ilościowe narzędzia podejmowania decyzji. Role kierownicze. Style kierowania. Umiejętności kierownicze. Składniki kierowania.

Ćwiczenia audytoryjne Organizowanie zatrudnienia, kierowanie, motywowanie i kontrolowanie. Proces organizowania struktury. Dobór personelu i zarządzanie zasobami ludzkimi, zespoły robocze. Umiejętności interpersonalne. Istota pracy kierowniczej. Proces rekrutacji. Wprowadzenie pracownika do pracy. Planowanie szkoleń. Ocena efektywności. Konflikt.


Potocki A., red., Zachowania organizacyjne. Wybrane zagadnienia, Wydawnictwo Difin, Warszawa, 2005. Terelak J. F., Psychologia menedżera, Difin, Warszawa, 1999. Stoner J.A.F., Freeman R.E., Gilbert D.R., JR, Kierowanie, PWE, Warszawa, 2001. Stewart D. M., red., Praktyka kierowania: jak kierować sobą, innymi i firmą, PWE, Warszawa, 1994.

Literatura uzupełniająca Robbins S.P., Zachowania w organizacji, PWE, Warszawa, 2004.

Pisarska E., Elementy zarządzania, Wydawnictwo SGGW, Warszawa, 1994. Pietrasiński Z., Znakomici szefowie i ich podwładni. O zmiennych czynnikach powodzenia, First Business College – Prywatne Policealne Studium Handlowe, Warszawa, 1994. Penc J., Kreatywne kierowanie. Organizacja i kierownik jutra. Rozwiązywanie problemów kadrowych, Agencja Wydawnicza Placet, Warszawa, 2000.


A. Podstawowe dane

Nazwa przedmiotu Finanse







Dr Monika Klemke-Pitek

Przedmioty wprowadzające rachunkowość

Wymagania wstępne znajomość zasad rachunkowości i podstawowych terminów występujących w bilansie oraz rachunku zysków i strat


Semestr Wykłady




Seminaria Zajęcia

terenowe Liczba

punktów

(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS

III 10 E

10 4

2. EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza Po zakończeniu przedmiotu student nabędzie wiedzę na temat stosowania

podstawowych zasad z zakresu finansów do prawidłowego funkcjonowania jednostek gospodarczych oraz ich finansowania zgodnie z zagadnieniami programowymi określonymi w treściach kształcenia.

Umiejętności Po zakończeniu przedmiotu student potrafi zastosować analizę progu rentowności do oceny opłacalności działania firmy. Umie wykorzystać zasady finansowania i inwestowania do oceny struktury i kosztu kapitału w przedsiębiorstwie. Potrafi zastosować wybrane metody do oceny efektywności projektów inwestycyjnych.

Postawy Po zakończeniu przedmiotu student jest świadomy w kwestiach finansów jednostek gospodarczych. Wykazuje się kreatywnością w poszukiwaniu i analizowaniu efektywności źródeł finansowania firmy. Jest zdolny do przeprowadzenia wszechstronnej oceny efektywności projektów inwestycyjnych. Jest chętny do współpracy z podmiotami gospodarczymi w zakresie zaimplementowania nowoczesnych metod zarządzania majątkiem i kapitałem w firmie.

3. METODY DYDAKTYCZNE wykład multimedialny, ćwiczenia indywidualne i grupowe, dyskusja, prelekcja, metoda przypadków

4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU egzamin pisemny, zaliczenie pisemne (ćwiczenia)

5. TREŚCI KSZTAŁCENIA Wykład System finansowy państwa w gospodarce rynkowej. Strumienie i

zasoby finansowe w gospodarce. Powiązanie systemu finansowego przedsiębiorstwa z systemem finansowym państwa. Wprowadzenie do finansów przedsiębiorstwa. Decyzje operacyjne w firmie - analiza progu rentowności. Decyzje finansowe w firmie - zasady finansowania i inwestowania – kapitał obcy i jego pozyskiwanie. Emisja akcji i obligacji. Decyzje inwestycyjne - inwestowanie kapitału – inwestycje rzeczowe i pieniężne. Proste i złożone metody oceny projektów inwestycyjnych.

Ćwiczenia Praktyczne zastosowanie progu rentowności w ocenie efektywności działania firmy. Wykorzystanie dźwigni operacyjnej i finansowej w zarządzaniu

przedsiębiorstwem. Zastosowanie wartości bieżącej i przyszłej strumieni pieniężnych na wybranych przykładach. Ocena efektywności inwestycji za pomocą metod prostych i zdyskontowanych.


J. Czekaj, Z. Dresler, Zarządzanie finansami przedsiębiorstw, Podstawy teorii, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2009. W. Bień, Zarządzanie finansami przedsiębiorstw, Difin, Warszawa 2009. A. Rutkowski, Zarządzanie finansami, PWE, Warszawa 2009.


A. Duliniec, Finansowanie przedsiębiorstwa, PWE, Warszawa 2007. E.F. Brigham, J.F. Houston, Podstawy zarządzania finansami, PWE, Warszawa 2005. J. Ostaszewski, Źródła pozyskiwania kapitału przez spółkę akcyjną, Difin, Warszawa 2005.


A. Podstawowe dane

Nazwa przedmiotu Rachunkowość







Dr hab. inż. Zofia Wyszkowska prof. UTP

Przedmioty wprowadzające mikro- i makroekonomia



Semestr Wykłady




Seminaria Zajęcia

terenowe Liczba

punktów

(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS

II 10 E

20 5

2. EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza Po zakończeniu przedmiotu student rozumie istotę rachunkowości finansowej, potrafi

objaśniać jej zasad i instrumenty.

Umiejętności Po zakończeniu przedmiotu student potraf stosować instrumenty rachunkowości finansowej w rozwiązywaniu problemów zarządzania.

Postawy Po zakończeniu przedmiotu student jest zdolny do ewidencji typowych operacji gospodarczych, ustalania wyniku finansowego podmiotu gospodarczego oraz sporządzania sprawozdania finansowego oraz jest świadomy w jaki sposób zorganizować system rachunkowości w jednostce gospodarczej.

3. METODY DYDAKTYCZNE wykład multimedialny, metoda przypadków, gry dydaktyczne.

4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU egzamin pisemny, test zaliczeniowy

5. TREŚCI KSZTAŁCENIA Wykłady 1. Podstawy i zasady prawne rachunkowości. 2. Przedmiot, zakres, metody i

zasady rachunkowości 3. Elementy organizacji rachunkowości i prowadzenie ksiąg rachunkowych. 4. Majątek i kapitały przedsiębiorstwa. 5. Bilans. 6. Przychody. 7. Koszty. 8. Wynik finansowy. 9. Rachunek zysków i strat. 10. Operacje gospodarcze, zasady ich dokumentowania oraz ewidencji – klasyfikacja i dokumentacja operacji gospodarczych. 11. Zasady funkcjonowania kont księgowych. 12 Plan kont. 13. Ewidencja kapitałów, środków pieniężnych, papierów wartościowych, rozrachunków, majątku trwałego, zapasów. 14. Wycena składników majątkowych. 15. Metody ustalania wyniku finansowego. 16. Sprawozdawczość finansowa.

Ćwiczenia audytoryjne Bilans podmiotu gospodarczego. Operacje gospodarcze – wpływ zdarzeń gospodarczych na bilans przedsiębiorstwa, konto księgowe, zasady ewidencji na kontach bilansowych, zestawienie obrotów i sald. Sposoby poprawiania błędów księgowych. Klasyfikacja, podział i łączenie kont. Ewidencja operacji gospodarczych na kontach wynikowych – zasady ewidencji w przedsiębiorstwie produkcyjnym i handlowym. Ustalanie wyniku finansowego – porównawczy i kalkulacyjny rachunek zysków i strat.

6. LITERATURA


J. Matuszewicz, P.Matuszewicz: Rachunkowość od podstaw, Finans-Serwis 2006 B. Gierusz: Podręcznik samodzielnej nauki księgowania, ODDK 2008


K. Sawicki: Rachunkowość finansowa, PWE 2004 Naumiuk T. Wzorcowy Plan kont INFOR Warszawa 2005 Ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości z późniejszymi zmianami


A. Podstawowe dane

Nazwa przedmiotu Rachunek kosztów







Dr Ewa Chojnacka

Przedmioty wprowadzające Rachunkowość finansowa, finanse przedsiębiorstwa

Wymagania wstępne Znajomość podstawowych klasyfikacji kosztów i zasad rachunkowości.


Semestr Wykłady




Seminaria Zajęcia

terenowe Liczba

punktów

(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS

III 15 15 3

2. EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza Po ukończeniu przedmiotu student ma rozumieć strukturę kosztów działalności przed-

siębiorstwa produkcyjnego, istotę kalkulacji i rozliczeń kosztów, umieć objaśnić rolę dokumentacji konstrukcyjno-technologicznej w ustalaniu kosztów normatywnych produkcji oraz wyjaśnić istotę nowych podejść w zarządzaniu kosztami produkcji.

Umiejętności Student powinien umieć obliczać koszty wytworzenia produktów według różnych metod kalkulacji; sporządzać budżet kosztów produkcji, szacować koszty i optymalizować strukturę produkcji.

Postawy Po zakończeniu przedmiotu student jest świadomy roli rachunku kosztów w systemie finansowym przedsiębiorstwa.


4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU egzamin pisemny lub ustny, zaliczenie pisemne

5. TREŚCI KSZTAŁCENIA Wykład Pojęcie rachunku kosztów. Klasyfikacje i strukturyzacja kosztów. Modele

rachunku kosztów: rachunek kosztów zmiennych, rachunek kosztów pełnych. Ewidencja i procedury rozliczeniowe w rachunku kosztów. Metody kalkulacji kosztów wytworzenia produktów. Rachunek kosztów normatywnych. Baza konstrukcyjno-technologiczna systemu planowania produkcji jako podstawa dla ustalania standardów kosztowych. Dokumentacja rozliczeniowa produkcji jako podstawa wyceny rzeczywistych kosztów bezpośrednich. Kontrola budżetowa kosztów oraz analiza odchyleń kosztów bezpośrednich i pośrednich. Krótkookresowe problemy decyzyjne oparte na rachunku kosztów zmiennych. Nowe podejścia w zarządzaniu kosztami produkcji.

Ćwiczenia laboratoryjne Analiza przypadków. Tworzenie modeli kalkulacji i rozliczania kosztów. Szacowanie kosztów zmiennych z wykorzystaniem metody punktów krańcowych, metody graficznej i metody regresji linowej. Tworzenie budżetu kosztów produkcji w oparciu o normy zużycia materiałów oraz normy zużycia czasu pracy oraz analizę odchyleń. Tworzenie budżetów elastycznych.

6. LITERATURA


Rachunkowość zarządcza przedsiębiorstw. Rachunek kosztów. Praca zbiorowa pod red. D. Sołtys, Wydawnictwo AE, Wrocław 2003r. Rachunek kosztów. Elementy rachunkowości zarządczej. Zbiór ćwiczeń. Praca zbiorowa pod red. D. Sołtys, wyd.2, Wyd. AE Wrocław 2004r.


J. Matuszewicz, Rachunek kosztów, Finans-Servis. Zespół Doradców Finansowo-Księgowych w Warszawie. Warszawa, 2005 S.Sojak, Rachunek kosztów. Wybrane zagadnienia. TNOiK, Toruń, 2000


A. Podstawowe dane

Nazwa przedmiotu Rysunek i grafika inżynierska





Jednostka prowadząca kierunek studiów Wydział Zarządzania, Katedra Inżynierii Produkcji


Dr inż. Mariusz Żółtowski




Semestr Wykłady




Seminaria Zajęcia

terenowe Liczba

punktów

(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS

III 20 30 4

2. EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza W ramach przedmiotu studenci uczą się podstawowych zagadnień związanych z grafiką

inżynierską. Wykonywane przez studentów na zajęciach ćwiczenia rysunkowe związane są tematycznie z wykładami. Przedmiot obejmuje swą tematyką metody odwzorowania i restytucji elementów przestrzeni, geometryczne kształtowanie form przestrzennych, ogólne zasady wykonywania i czytania rysunków budowlanych, liternictwo, perspektywę i aksonometrię.

Umiejętności Nabycie podstawowych umiejętności i wiadomości związanych z grafiką inżynierską, a także z technikami opracowań graficznych, co ma służyć rozwijaniu wyobraźni przestrzennej i podnoszeniu wrażliwości estetycznej. Przygotowanie podstawowego warsztatu do samodzielnego wykonywania prostych rysunków technicznych, opracowań graficznych, jak również sporządzania odwzorowań graficznych elementów przestrzennych.

Postawy

3. METODY DYDAKTYCZNE Część wykładowa – prezentacje multimedialne, część ćwiczeń laboratoryjnych – projekt rysowany ręcznie i przy pomocy oprogramowania AutoCAD 2011.

4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU Warunkiem zaliczenia jest obecność na ćwiczeniach (dopuszcza się dwie nieobecności) oraz wykonanie zadanych prac (na każdych zajęciach wykonywane jest ćwiczenie). Średnia ocen z wykonanych prac stanowi podstawę do wystawienia oceny końcowej. Warunkiem zaliczenia wykładów jest uzyskanie pozytywnej oceny z kolokwium pisemnego.

5. TREŚCI KSZTAŁCENIA

Wykłady Wprowadzenie. Podstawowe pojęcia teorii odwzorowań przestrzennych na płaszczyźnie. Podstawy odwzorowań, w szczególności tych elementów, związanych z prostokątnymi rzutami Monge'a, Rzuty aksonometryczne brył przestrzennych. Podstawy graficznego odwzorowania konstrukcji. Zapis graficzny postaci konstrukcyjnej i zapis układu wymiarów. Zapis konstrukcji typowych połączeń. Komputerowy zapis cech konstrukcyjnych. Podstawowe zasady komputerowego zapisu geometrycznych cech konstrukcyjnych. Zastosowanie programu graficznego AutoCAD w grafice

inżynierskiej, Modelowanie brył przestrzennych przy użyciu komputerowego programu graficznego, Podstawowe obiekty AutoCAD-a, ich cechy i właściwości, Modyfikacje tworzonych obiektów, zbiory wskazań i narzędzia edycyjne AutoCAD-a, Narzędzia precyzyjnego rysowania i uchwyty, Tworzenie i edycja obiektów tekstowych w AutoCAD-zie, Tworzenie warstw i zarządzanie nimi, Centrum danych projektowych i palety, Tworzenie tabel i szablonów Zasady tworzenia i edytowania układów wymiarów, Podstawy modelowania i modyfikacji obiektów w przestrzeni 3D

Ćwiczenia projektowe Zapis konstrukcji o niewielkim stopniu uszczegółowienia wraz z zapisem układu wymiarów (projekt rysunku wykonawczego modelu), Zapis konstrukcji o większym stopniu uszczegółowienia z zastosowaniem przekrojów prostych i złożonych, kładów, widoków i uproszczeń rysunkowych, Zapis konstrukcji przy pomocy rzutów aksonometrycznych, Połączenia rozłączne i nierozłączne.

6. LITERATURA


Bernaciński S.: Liternictwo, Wydawnictwo Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1985r., Dobrzański T.: Rysunek techniczny, Wydawnictwo Naukowo- Techniczne, Warszawa 1997r., Kułakowski J.: Rysunek techniczny, Państwowe Wydawnictwo Szkolnictwa Zawodowego, Warszawa 1971 r., Mazur J., Tofiluk A.: Dokumentacja Budowlana 1, Rysunek budowlany, podręcznik dla Technikum, Wydawnictwo Szkolne i Pedagogiczne Spółka Akcyjna, Warszawa 2008r., Parczewski W.: Dokumentacja Budowlana 4, Projektowanie architektoniczne, Wydawnictwo Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1988r., Samujłło H. i J.: Rysunek techniczny i odręczny w budownictwie, Arkady, Warszawa 1987r., Ustawa z dnia 27 marca 2003r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, Dz.U.03.80.717 z późn. zmianami Ustawa z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami, Dz.U.03.162.1568 z późn. Zmianami, PN-EN ISO 128-20:2002 Rysunek techniczny. Zasady ogólne przedstawiania. Część 20: Wymagania podstawowe dotyczące linii, PN-EN ISO 5456-1:2002 Rysunek techniczny. Metody rzutowania. Część 1: Postanowienia ogólne, PN-B-01025:2004 Rysunek budowlany. Oznaczenia graficzne na rysunkach architektoniczno-budowlanych. PN-B-01027:2002 Rysunek budowlany. Oznaczenia graficzne stosowane w projektach zagospodarowania działki lub terenu PN-N-01602:1997 Dokumentacja techniczna. Projektowanie i kreślenie wspomagane komputerem. Terminologia.


Miśniakiewicz E., Skowroński W., Rysunek techniczny budowlany. Arkady 2008 Mydra G.: GIS czyli mapa w komputerze Roliński F.: Perspektywa odręczna. Teoria i praktyka. Arkady. Warszawa 1962 Romaszkiewicz - Białas T., Perspektywa praktyczna dla architektów, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Wrocław 2006


A. Podstawowe dane

Nazwa przedmiotu Systemy wytwarzania





Jednostka prowadząca kierunek studiów WIM, ITW, ZIP


Robert Polasik, dr inż.




Semestr Wykłady




Seminaria Zajęcia

terenowe Liczba

punktów

(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS

II 20 3

2. EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza Po zakończeniu przedmiotu student potrafi rozróżniać i charakteryzować podstawowe

techniki wytwarzania, określać struktury i środki procesu produkcyjnego, definiować rodzaje systemów produkcyjnych.

Umiejętności Po zakończeniu przedmiotu student posiada podstawową wiedzę i umiejętności z zakresu: definiowania niezbędnych technik wytwarzania, analizowania i projektowania systemów produkcyjnych o zróżnicowanych strukturach, metod i technik wspomagających projektowanie.

Postawy Po zakończeniu przedmiotu student jest aktywny w zakresie analizowania zastanych systemów wytwarzania, oceny i wyboru rozwiązań odmiennych, wyboru wariantów najkorzystniejszych.

3. METODY DYDAKTYCZNE wykład multimedialny, dyskusja, wycieczki dydaktyczne do przedsiębiorstw

4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU test, zaliczenie pisemne lub ustne, kolokwium

5. TREŚCI KSZTAŁCENIA wykład pojęcia i definicje podstawowe,

najczęściej stosowane techniki wytwarzania, system wytwarzania, otoczenie systemu, elementy systemu wytwarzania, relacje między nimi, elastyczne systemy produkcyjne, stanowiska robocze – typy, rozmieszczenia, metody, drogi transportowe, rozplanowanie, środki transportu, magazynowanie.


Krzyżanowski J. Wprowadzenie do elastycznych systemów wytwórczych. Oficyna Wydaw. PW, Wrocław 2005 Błaszczyk W., Metody organizacji i zarządzania, PWN Warszawa 2002 Munhlemann A. P., J.S. Oakland, K. G. Lockyer, Zarządzanie produkcją i usługami, PWN Warszawa 2001

Literatura uzupełniająca Feld M.: Projektowanie i automatyzacja procesów technologicznych części

maszyn WNT, W-wa od 1994 Honczarenko J. Elastyczna automatyzacja wytwarzania. Obrabiarki i systemy obróbkowe WNT, W-wa 2000 Chlebus E.: Techniki komputerowe CAx w inżynierii produkcji. WNT, Warszawa 2000 Jaszkiewicz A. Inżynieria oprogramowania. Helion, 1997


A. Podstawowe dane

Nazwa przedmiotu Zarządzanie jakością i bezpieczeństwem




Specjalność 1. Informatyka w gospodarce żywnościowej 2. Zarządzanie procesami produkcyjnymi



Prof. dr hab. Robert Karaszewski, dr Rafał Drewniak

Przedmioty wprowadzające Zarządzanie



Semestr Wykłady




Seminaria Zajęcia

terenowe Liczba

punktów

(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS

IV 20 E

10 4

2. EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza W trakcie realizacji przedmiotu student pozna istotę i znaczenie zarządzania jakością i

bezpieczeństwem pracy w zarządzaniu współczesnym przedsiębiorstwem oraz zdobędzie wiedzę z zakresu kluczowych aspektów zintegrowanego systemu zarządzania jakością, podstawowych metod i technik zarządzania jakością, pozna normy systemu zarządzania jakością, bezpieczeństwa pracy i zarządzania środowiskiem.

Umiejętności Po zakończeniu przedmiotu student potrafi: stosować podstawowe zasady zarządzania jakością i bezpieczeństwem pracy w przedsiębiorstwie, projektować podstawy strategii z uwzględnieniem zasad zintegrowanego systemu zarządzania jakością, scharakteryzować wymagania w zakresie norm jakościowych, wdrażać zasady zarządzania jakością, korzystać z kluczowych metod i technik zarządzania jakością w przedsiębiorstwie.

Postawy Po zakończeniu przedmiotu student jest aktywny do stosowania zasad zarządzania jakością w praktyce, kreatywny w projektowaniu strategii zarządzania jakością w przedsiębiorstwie, świadomy znaczenia aspektów z zakresu jakości i bezpieczeństwa pracy w działalności i sukcesie współczesnych przedsiębiorstw, jest zdolny do stosowania metod zarządzania jakością w praktyce.

3. METODY DYDAKTYCZNE wykład multimedialny i informacyjny prowadzony metodą wyjaśniania zagadnień oraz dyskusji, ćwiczenia audytoryjne oparte o analizę przypadków z zakresu prezentowanych na wykładzie zagadnień.


5. TREŚCI KSZTAŁCENIA Wykład Istota i znacznie jakości oraz zarządzania jakością w przedsiębiorstwie.

Filozofia i zasady zarządzania jakością. Środowisko zarządzania jakością. Koszty jakości. Metody i techniki zarządzania jakością. Planowanie i wdrażanie zarządzania jakością. Standardy systemów zarządzania jakością: system zarządzania jakością w oparciu o normy ISO z serii 9000, system bezpieczeństwa produktu, systemy dobrej praktyki, system zarządzania bezpieczeństwem pracy, system zarządzania środowiskowego. Zintegrowany

system zarządzania jakością. Metody i techniki zarządzania jakością. Systemy oceny zgodności. Projektowanie strategii przedsiębiorstwa z uwzględnieniem jakości, środowiska i bezpieczeństwa pracy.

Ćwiczenia Analiza poszczególnych aspektów systemu zarządzania jakością w przedsiębiorstwie w oparciu o analizę przypadków.


J.J. Dahlgaard, K. Kristensen, G.K. Kanji, Podstawy zarządzania jakością, PWN , Warszawa 2004. A. Hamrol, W. Mantura, Zarządzanie Jakością. Teoria i Praktyka, PWN, Warszawa 2002. A. Hamrol, W. Mantura, Zarządzanie jakością z przykładami, PWN, Warszawa 2005.


R. Karaszewski, Zarządzanie jakością koncepcje, metody i narzędzia stosowane przez liderów światowego biznesu, TNOiK, Toruń 2005. S. Wawak, Zarządzanie jakością. Teoria i praktyka, OnePress, Warszawa 2005. W. Ładoński, K. Szołtysek, Zarządzanie jakością. Metody kształtowania jakości w organizacji, Wyd. UE, Wrocław 2008.


A. Podstawowe dane

Nazwa przedmiotu Logistyka w przedsiębiorstwie


Forma studiów Studia niestacjonarne





Dr inż. Marek Sikora


Wymagania wstępne brak


Semestr Wykłady




Seminaria Zajęcia

terenowe Liczba

punktów

(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS

IV 20 E

10 3

2. EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza Po ukończeniu przedmiotu student będzie znał zasady kształtowania i zarządzania

rzeczowymi i informacyjnymi procesami przepływu produktów materialnych w przedsiębiorstwie oraz między podmiotami gospodarczymi. Student ma ponadto określać, zdefiniować i przeanalizować podstawowe procesy logistyczne i funkcje zarządzania logistycznego. W efekcie ukończenia przedmiotu student osiągnie również podstawową wiedzę o zjawiskach i procesach związanych z magazynowaniem i kształtowaniem zapasów oraz uzyska kompetencje w zakresie wykorzystania metod i sposobów sterowania tymi procesami.

Umiejętności Po zakończeniu przedmiotu student posiadzie umiejętność przygotowywania danych niezbędnych do zarządzania zapasami w przedsiębiorstwie. Będzie potrafił dokonać wyboru źródeł zaopatrzenia. Posiądzie również umiejętność zastosowania poznanych metod w rozwiązywaniu problemów logistycznych.

Postawy Po zakończeniu przedmiotu student potrafi świadomie współpracować z uczestnikami procesów logistycznych. Jest zdolny do świadomego wyboru dostępnych narzędzi dla uzyskania konstruktywnego wyniku w ramach realizowanego zadania. Przejawia dbałość aktualność danych wykorzystywanych w procesie decyzyjnym. Ma świadomość zagrożeń wynikających z ze złożoności łańcuchów logistycznych.

3. METODY DYDAKTYCZNE wykład multimedialny, ćwiczenia audytoryjne, zadania w grupach roboczych

4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU egzamin pisemny i ustny, zaliczenie pisemne- zadania

5. TREŚCI KSZTAŁCENIA wykłady Pojęcie i istota logistyki. Przesłanki i tendencje rozwoju logistyki. Klasyfikacja i

identyfikacja struktury systemu logistyki, ze szczególnym uwzględnieniem logistyki marketingowej, logistyki materiałowej i logistyki-mix (gospodarka zapasami i magazynowanie). Struktura procesów logistycznych i problemy jej kształtowania. Właściwości i struktura zarządzania logistyką. Koncepcja zintegrowanego zarządzania logistyczno-marketingowego (metody badania i logistyczna segmentacja rynku zaopatrzenia oraz zbytu, cele marketingowo-logistyczne, strategie marketingowo-logistyczne). Zarządzanie logistyczne a

inne koncepcje zarządzania (TQM, TBM, LM, BPR). Organizacja procesów logistycznych w przedsiębiorstwie.

ćwiczenia audytoryjne Graficzna metoda wyboru dostawcy. Analiza ABC i XYZ. Gospodarowanie materiałami w procesie zaopatrzenia. Gospodarowanie materiałami w procesie produkcji. Projektowanie zagospodarowania magazynu. Sterowanie strukturą zapasów. Planowanie zapotrzebowania materiałowego. Analiza kosztów magazynowania. Planowanie produkcji. Planowanie potrzeb dystrybucji. Koszty logistyki w dystrybucji. Metody przestrzennego konfigurowania sieci logistycznej.


Skowronek C., Sarjusz-Wolski Z.: Logistyka w przedsiębiorstwie, PWE, Warszawa 2008 Brzeziński M.: Logistyka w przedsiębiorstwie. Wyd. Bellona, Warszawa 2006 Krzyżaniak S.: Podstawy zarządzania zapasami w przykładach. IliM, Poznań 2008.


Twaróg J.: Koszty logistyki przedsiębiorstw. Biblioteka Logistyka. Wyd. Instytut Logistyki i Magazynowania. Poznań 2003 Ciesielski M. (red.), Logistyka w biznesie, PWE, Warszawa 2006 Gołembska E., Współczesne kierunki rozwoju logistyki, PWE Warszawa 2006,


A. Podstawowe dane

Nazwa przedmiotu Nauka o materiałach





Jednostka prowadząca kierunek studiów Wydział Inżynierii Mechanicznej


Prof. dr hab. inż. Tomasz Topoliński, mgr inż. Tomasz Cieszyński


Wymagania wstępne Wiadomości wstępne z fizyki


Semestr Wykłady




Seminaria Zajęcia

terenowe Liczba

punktów

(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS

III 20 E

20 5

2. EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza Po zakończeniu przedmiotu student potrafi rozróżnić podstawowe materiały

konstrukcyjne, określić podstawowe ich własności fizyko-chemiczne, wytrzymałościowe i trwałościowe określić metody badań tych własności, porównać różne materiały, dokonać doboru materiału w oparciu o sformułowane kryteria, dokonać analizy postaci materiału i jego ceny.

Umiejętności Po zakończeniu przedmiotu student potrafi: analizować różne materiały pod względem ich własności i właściwości, decydować o ich wyborze, kalkulować ich przydatność także pod względem ceny, korzystać z szerokiej palety materiałów w tym materiałów inteligentnych.

Postawy Po zakończeniu przedmiotu student jest kreatywny w doborze materiałów na różne wytwory, otwarty na nowinki materiałowe, świadomy co do własności materiałowych, współpracuje z wytwórcami firm różnej wielkości..

3. METODY DYDAKTYCZNE wykład multimedialny, ćwiczenia laboratoryjne, pokaz.

4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU egzamin pisemny, zaliczenie laboratorium poprzez złożenie odpowiednich sprawozdań z ćwiczeń

5. TREŚCI KSZTAŁCENIA wykład Różnorodność materiałów występujących w przyrodzie i zastosowaniach technicznych.

Cechy materiałowe jako element cech konstrukcyjnych. Podstawowe informacje o materii i jej właściwościach. Określenie podstawowych własności materiałów. Omówienie stopów żelaza: stali, żeliw, staliw. Omówienie innych materiałów w tym miedzi, aluminium, niklu, kobaltu, magnezu, cyny, ołowiu, tytanu i ich stopów. Spieki: rodzaje, własności, podstawowe zastosowania. Tworzywa polimerowe: termoplasty, duroplasty, guma. Drewno i materiały drewnopochodne. Materiały i prefabrykaty budowlane, w tym materiały kamienne. Własności i zastosowanie szkła. Materiały inteligentne. Związki pomiędzy wybranymi własnościami materiałów

laboratorium Wprowadzenie do ćwiczeń – omówienie sposobu wykonania ćwiczenia i uzyskania końcowego zaliczenia. Zapoznanie z przepisami BHP i pierwszą pomocą. Podział na grupy. Pomiar podstawowych wielkości fizycznych. Pomiar tłoczności materiałów. Pomiar odkształceń plastycznych różnych materiałów. Charakterystyka wykonania próbek i maszyny do badań mechanicznych własności materiałów. Wykonanie statycznej próby rozciągania dla trzech różnych materiałów (drewno, laminat poliestrowy, papier). Przeprowadzenie badań udarności kilku materiałów w celu pokazania różnic występujących pomiędzy nimi. Pomiar twardości używając twardościomierza Brinella trzech różnych materiałów (element metalowy, aluminiowy, ceramiczny) zachowując te same parametry początkowe. Przeprowadzenie badań zginania trójpunktowego różnych materiałów drewnianych (listwa sosnowa, sklejka, płyta wiórowa) zachowując ten sam przekrój próbki. Omówienie i przeprowadzenie próby skręcania takich materiałów jak pręt stalowy, aluminiowy, miedziany. Pokazanie, omówienie podstawowych gatunków metali i oznaczenia ich własności. Pokazanie, omówienie pozostałych materiałów (szkło, cyna, karton). Pokazanie, wykonanie ćwiczenia z materiałami inteligentnymi, światłowodami, materiałami fluoroscencyjnymi. Wykonanie badań ściskania preparatów naturalnych. Zaliczenie ćwiczeń laboratoryjnych.


Przybyłowicz K., Przybyłowicz J. Materiałoznawstwo w pytaniach i odpowiedziach, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 2007 Ciszewski A, Radomski T, Szummer A Materiałoznawstwo, Oficyna Wyd. Politechniki Warszawskiej, 2003


Dobrzański L. A., Materiały inżynierskie i projektowanie materiałowe, Podstawy nauki o materiałach i metaloznawstwo, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 2006


A. Podstawowe dane

Nazwa przedmiotu Podstawy mechaniki i konstrukcji





Jednostka prowadząca kierunek studiów Wydział Zarządzania, Uniwersytet Technologiczno-Przyrodniczy


dr inż. Jan Sadowski - adiunkt

Przedmioty wprowadzające matematyka, fizyka

Wymagania wstępne Opanowanie podstaw matematyki i fizyki.


Semestr Wykłady




Seminaria Zajęcia

terenowe Liczba

punktów

(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS

II 20 E

20 6

2. EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza Zadaniem przedmiotu podstawy mechaniki i konstrukcji jest przekazanie studentom,

w części mechanika, podstawowej wiedzy o ogólnych prawach działania sił na układy materialne w warunkach równowagi i w warunkach zdeterminowanych ruchów, oraz o prawach i zjawiskach fizycznych, którym podlegają odkształcalne ciała stałe w tych warunkach. W części podstawy konstrukcji, przekazanie podstawowych zasad projektowania obiektów mechanicznych. Po zakończeniu przedmiotu student potrafi formułować, zdefiniować i zastosować przedstawione prawa i zasady, nabyte na wykładach i ćwiczeniach.

Umiejętności Po zakończeniu przedmiotu student potrafi zastosować poznane prawa w sensie podstawowym, do rozwiązywania szeregu zagadnień projektowych i inżynierskich.

Postawy Po zakończeniu przedmiotu jest zdolny do rozwiązywania i tworzenia koncepcji projektowych łącznie z ich wdrażaniem.

3. METODY DYDAKTYCZNE wykład multimedialny, wykład tablicowy

4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU kolokwium sprawdzające wiedzę, zaliczenie i egzamin pisemny

5. TREŚCI KSZTAŁCENIA Wykłady Statyka - mechanika (definicja i podział), statyka (definicja), pojęcie siły,

rodzaje sił, działania na siłach, pojęcie układu mechanicznego, podział układów mechanicznych, uwalnianie układów z więzów. Równowaga i redukcja układów zbieżnych i dowolnych. Układy mechaniczne z tarciem. Wytrzymałość materiałów - środki ciężkości, momenty statyczne i momenty bezwładności powierzchni, siły przekrojowe, podstawy wytrzymałości materiałów: pojęcie naprężenia, odkształcenia, związek między naprężeniem i odkształceniem, wykres rozciągania i ściskania, podstawowe parametry wytrzymałościowe materiałów. Warunki wytrzymałościowe przy rozciąganiu i ściskaniu, skręcaniu, ścinaniu i zgniataniu. Podstawy wytrzymałości złożonej. Podstawy obliczeń na wyboczenia konstrukcji. Kinematyka - ruch punktu materialnego (prostoliniowy, krzywoliniowy), jednostajny i zmienny. Ruch obrotowy, ruch płaski ciała sztywnego. Twierdzenie o rzutach prędkości i chwilowym środku obrotu.

Dynamika - zasady dynamiki, zasada d’Alemberta, momenty bezwładności brył, praca, moc, sprawność układu, energia i zasada zachowania energii, pęd i zasada zachowania pędu, kręt i zasada zachowania krętu, zderzenia ciał. Drgania - drgania proste, drgania z wymuszeniem, zjawisko rezonansu. Wiadomości podstawowe, definicja konstrukcji, zasady projektowania konstrukcji. Projektowanie połączeń rozłącznych i nierozłącznych. Projektowanie układów sprężystych i podatnych. Projektowanie przewodów rurowych i hydraulicznych. Projektowanie zbiorników cienkościennych i grubościennych. Projektowanie osi i wałków, dobór tolerancji, pasowania i łożysk. Podstawy projektowania napędów: zębatych, ciernych i pasowych. Podstawy doboru i projektowania sprzęgieł. Projektowanie hamulców: ciernych i cięgnowych.

Ćwiczenia audytoryjne Ćwiczenia realizowane zgodnie z programem wykładów.


B. Siołkowski „Statyka i wytrzymałość materiałów”, Skrypt ATR - Bydgoszcz - 2003. B. Siołkowski „Zbiór zadań z statyki i wytrzymałości materiałów”, Skrypt ATR - Bydgoszcz - 1992. K. Wernerowski „Mechanika Techniczna-kinematyka, dynamika i drgania”, Skrypt ATR - Bydgoszcz - 1992. M. Dietrich (praca zbiorowa) - „Podstawy konstrukcji maszyn”, Wyd. Naukowo-Techniczne - Warszawa - 1999.


J. Leyko „Mechanika ogólna”, PWN - Warszawa - 2008. M. Niezgodziński „Zbiór zadań z mechaniki ogólnej”, PWN - Warszawa - 2009. Praca zbiorowa „Poradnik inżyniera mechanika”, PWN - Warszawa - 2003.


A. Podstawowe dane

Nazwa przedmiotu Podstawy projektowania inżynierskiego





Jednostka prowadząca kierunek studiów Wydział Zarządzania, Uniwersytet Technologiczno-Przyrodniczy


dr inż. Grzegorz Szala

Przedmioty wprowadzające matematyka, fizyka

Wymagania wstępne Opanowanie podstaw matematyki i fizyki.


Semestr Wykłady




Seminaria Zajęcia

terenowe Liczba

punktów

(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS

IV 20 20 4

2. EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza Po ukończeniu przedmiotu student umie podsumować ogólne problemy procesu

projektowania technicznego, w tym z metodologią projektowania, metodykami i strategiami procesu projektowania.

Umiejętności Student potrafi przeprowadzić pełny inżynierski proces projektowo-konstrukcyjny.

Postawy Po zakończeniu przedmiotu jest zdolny do rozwiązywania i tworzenia koncepcji projektowych łącznie z ich wdrażaniem.

3. METODY DYDAKTYCZNE wykład multimedialny, ćwiczenia audytoryjne: obliczeniowe, rysunkowe, projektowe

4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU egzamin pisemny obejmuje wykłady; zaliczenie ćwiczeń obejmuje: pozytywne zaliczenie kolokwiów

5. TREŚCI KSZTAŁCENIA Wykłady Ogólne wprowadzenie do techniki. Projektowanie obiektów i procesów jako

podstawowy element działalności inżynierskiej. Holistyczne ujęcie procesu projektowania. Różne koncepcje prowadzenia procesu projektowo-konstrukcyjnego. Układy techniczne (maszyny, urządzenia, infrastruktura i procesy) w ujęciu systemowym. Formułowanie i analiza problemu, poszukiwanie koncepcji rozwiązania – metody i techniki wspomagające. Kształtowanie wybranych charakterystyk obiektów technicznych – obliczenia inżynierskie. Spełnianie wymagań i ograniczeń. Metody oceny i wyboru wariantów rozwiązania. Modelowanie i optymalizacja w projektowaniu. Bazy wiedzy w projektowaniu inżynierskim. Komputerowe wspomaganie procesu projektowania.

Ćwiczenia audytoryjne Przeprowadzenie procesu projektowego jako fazy rozwiązania problemu technicznego (dotyczącego prostego urządzenia czy procesu) – w małych grupach studenckich - 2-3 osoby.


Tarnowski W.: Podstawy projektowania technicznego, WNT, Warszawa,1997


Gasparski W.: Projektoznawstwo. Elementy wiedzy o projektowaniu, WNT, 1988

Osiński J.(red.): Wspomagane komputerowo projektowanie typowych zespołów i elementów maszyn. PWN, Warszawa 1998.


A. Podstawowe dane

Nazwa przedmiotu Finansowanie inwestycji





Jednostka prowadząca kierunek studiów Wydział Zarządzania Katedra Zarządzania i Finansów Przedsiębiorstw


Dr Ewa Chojnacka

Przedmioty wprowadzające Finanse, rachunkowość

Wymagania wstępne Znajomość podstawowych elementów gospodarki finansowej przedsiębiorstwa, znajomość sprawozdań finansowych


Semestr Wykłady




Seminaria Zajęcia

terenowe Liczba

punktów

(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS

IV 10 10 3

2. EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza Po ukończeniu przedmiotu student ma opisać istotę planowania finansowego w

przedsiębiorstwie oraz wymienić źródła pozyskiwania kapitału do finansowania działalności bieżącej, jak i inwestycyjnej. Student potrafi rozróżniać proste jaki i złożone miary opłacalności inwestycji.

Umiejętności Student potrafi stosować podstawowe zasady z zakresu opłacalności podejmowania inwestycji. Potrafi podejmować decyzje odnośnie do opłacalności inwestycji a także wyboru źródeł finansowania.

Postawy Po zakończeniu przedmiotu student jest zdolny do przeprowadzenia oceny opłacalności inwestycji, może nawiązać współpracę z działami inwestycyjnymi w przedsiębiorstwach czy podmiotami przygotowującymi wnioski o dofinansowanie unijne.

3. METODY DYDAKTYCZNE wykład multimedialny, ćwiczenia audytoryjne, metoda przypadków

4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU zaliczenie pisemne z wykładu, kolokwia /lub złożenie referatu z ćwiczeń

5. TREŚCI KSZTAŁCENIA Wykłady Inwestowanie kapitału – inwestycje rzeczowe i pieniężne. Zasady

finansowania i inwestowania. Ogólna zasada finansowania aktywów przedsiębiorstwa, finansowanie wartości niematerialnych i prawnych, rzeczowych aktywów trwałych, należności długoterminowych. Źródła finansowania inwestycji – kapitał własny, obcy, źródła wewnętrzne, zewnętrzne. Koszty kapitałów – długów i kapitału własnego. Amortyzacja jako źródło finansowania. Metody oceny projektów inwestycyjnych. Cykl procesu inwestycyjnego

Ćwiczenia audytoryjne Ocena ryzyka związanego z danym projektem inwestycyjnym. Zasady doboru źródeł finansowania projektów inwestycyjnych. Wartość pieniądza w czasie. Zasady szacowania przepływów pieniężnych. Wyznaczanie kosztu kapitału. Kryteria oceny efektywności lokaty kapitału w inwestycje rzeczowe za pomocą wybranych miar: NPV, IRR, okresu zwrotu.

6. LITERATURA Literatura podstawowa A. Michalak, Finansowanie inwestycji w teorii i w praktyce, Wyd. Naukowe

PWN, Warszawa 2007 T. Jajuga.,T. Słoński, Finanse spółek. Długoterminowe decyzje inwestycyjne i finansowe, Wyd. AE im. O. Langego we Wrocławiu, Wrocław 1997


A. Duliniec, Finansowanie przedsiębiorstwa, PWE, Warszawa 2007 K. Jajuga, T. Jajuga, Inwestycje, Wyd. Naukowe PWN, Warszawa 2006


A. Podstawowe dane

Nazwa przedmiotu Zarządzanie produkcją i usługami







Dr hab. inż. Waldemar Bojar prof. nadzw. UTP, mgr inż. Wojciech Żarski

Przedmioty wprowadzające Technologie informacyjne, Podstawy zarządzania, Matematyka, Mikroekonomia, Nauka o organizacji, Komputerowe metody zarządzania procesami wytwórczymi

Wymagania wstępne

Znajomość koncepcji i zasad zarządzania, podstaw technologii informacyjnej, organizacji przedsiębiorstw produkcyjnych, umiejętności praktycznych w zakresie strukturalizacji i algorytmizacji problemów planowania produkcji


Semestr Wykłady




Seminaria Zajęcia

terenowe Liczba

punktów

(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS

IV 30E 20 4

2. EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza Po zakończeniu przedmiotu student potrafi definiować, formułować i objaśniać czynniki

rozwoju metod zarządzania produkcją i usługami, scharakteryzować i rozróżniać podstawowe mechanizmy działania metod zarządzania produkcją i usługami, wyszukać przykłady z biznesu obrazujące zastosowanie poszczególnych metod.

Umiejętności Po zakończeniu przedmiotu student potrafi analizować procesy technologiczne w wytwórczości z uwzględnieniem czynników krytycznych zarządzania, kalkulować parametry techniczno-ekonomiczne do modelowania tych procesów, obliczać pożądane wskaźniki oraz wykorzystywać je w procesie planowania, potrafi także zaprojektować własny model procesu wytwórczego oraz wykorzystać wykonane na jego bazie obliczenia do interpretacji w kontekście ryzyka podejmowanych decyzji

Postawy Po zakończeniu przedmiotu student jest kreatywny w zakresie planowania procesów technologicznych oraz usprawniania w sferze ich zarządzania , otwarty na nowe wyzwania w związku z obserwowanymi zmianami w modelach biznesu oraz w obszarze IT, świadomy konieczności dostosowań przedsiębiorstw do zmian oraz zdolny do współpracy w grupach w zakresie modelowania różnorodnych rozwiązań w obszarze zarządzania produkcją i usługami.


4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU test egzaminacyjny, przygotowanie i zaliczenie dwóch projektów

5. TREŚCI KSZTAŁCENIA Wykłady Zarządzanie organizacją a zarządzanie produkcją. Ewolucja produkcji i metod zarządzania

produkcją. Przykłady zastosowań różnych metod zarządzania produkcją. Perspektywy rozwojowe systemów zarządzania produkcją i usługami. Determinanty procesu planowania produkcji i usług. Analiza porównawcza sztywnych i elastycznych systemów produkcyjnych. Efekty wdrożenia technologii grup w procesie minimalizacji czasu składowania i transportu w procesie produkcji. Korzyści ze stosowania metody regulacji produkcji (m in. w zakresie

uzgadniania potrzeb materiałowych i zapasów). Charakterystyka systemu produkcyjnego Toyoty i Kanban. Współczesne systemy i koncepcje zarządzania produkcją (MRP, ERP, JIT, LM OPT i inne). Możliwości wykorzystania systemów eksperckich i algorytmów ewolucyjnych. Zasady projektowania systemów zarządzania produkcją i usługami. Rozwiązania przyszłościowe systemów planowania i sterowania produkcją oraz usługami. Specyfika zarządzania w warunkach wielkiego zagrożenia. Rola usług w świetle rozwoju outsourcingu.


Ćwiczenia – Omówienie modelu produkcyjnego konkretnego przedsiębiorstwa. Zarządzanie produkcją a zarządzanie usługami – zasadnicze różnice i podobieństwa w zakresie prowadzenia procesów i wytwarzania produktów cechy produktów fizycznych i usług. Projektowanie nakładów i przychodów na podstawie opracowanej historii pól – roku modelowego przedsiębiorstwa rolnego. Symulowanie efektów ekonomicznych różnych sytuacji decyzyjnych dotyczących zmian cen, wysokości nakładów, wielkości plonów, stosowanych technologii, struktury produkcji, etc. Projektowanie optymalnego wyboru maszyn przy pomocy modelu symulacyjnego MASZYNY z uwzględnieniem możliwości planowania różnych sytuacji decyzyjnych dotyczących zróżnicowanych działalności, ich skali, procesów technologicznych, zestawów środków mechanizacji i pracowników, form zakupu, form użytkowania maszyn, ryzyka przyrodniczego itp. Budowa systemu operacyjnego w przedsiębiorstwie – podejście systemowe. Globalizacja rynków a strategiczne zarządzanie systemem produkcyjnym w przedsiębiorstwie. Analiza SWOT w obszarze operacyjnym. Strategie ustalania poziomu zdolności produkcyjnych, metody ustalania zdolności produkcyjnych, dopasowanie zdolności produkcyjnych do prognoz popytu, metody optymalnego wyboru lokalizacji przedsiębiorstwa, krzywa doświadczenia i jej wpływ na możliwości produkcyjne. Kształtowanie procesu podstawowego w zależności od wyboru strategicznego przedsiębiorstwa. Metody optymalizacyjne rozmieszczenia obiektów i stanowisk pracy w procesach produkcyjnych: Rozmieszczenie zorientowane na proces, rozmieszczenie zorientowane na produkt, grupy technologiczne, gniazda produkcyjne, struktury hybrydowe. Optymalizacja zarządzania gospodarką magazynową w obszarze produkcyjnym. Cele i korzyści z utrzymywania zapasów, przepływ surowców i materiałów, sposoby transportu, minimalizacja kosztów transportu i utrzymania zapasów, model ekonomicznej wielkości odnowienia zapasów, planowanie materiałowe MRP. Planowanie i kontrola produkcji: planowanie agregacyjne, możliwości wpływania na popyt i zmiany w możliwości obsługi zamówień zewnętrznych, określanie terminów, obciążeń i budżetowanie działań. Zarządzanie technologią – wybór technologii oraz wdrożenie nowej technologii, wykorzystanie systemów informatycznych do wspomagania zarządzania. Zarządzanie skupione na ciągłym doskonaleniu procesów i działań operacyjnych, programy prewencji i programy zapewnienia jakości, koszty polityki prewencyjnej a koszty złej jakości koncepcja kaizen i koncepcja BR – podobieństwa i różnice. TQM jako systemowe podejście do koncepcji ciągłego doskonalenia.


Banaszak Z., Kłos S., Mleczko J., Zintegrowane Systemy Zarządzania. PWE. 2011. Warszawa. Brzeziński M. Organizacja i sterowanie produkcją. Projektowanie systemów produkcyjnych i procesów sterowania produkcją. Wydawnictwo Placet 2002 Praca pod red. nauk. K. Koźmińskiego, Wł. Piotrowskiego. 2006. Zarządzanie. Teoria i praktyka. PWN Warszawa. Matczewski A., 2003. Zarządzanie produkcją. Polski Uniwersytet Wirtualny, Lublin. Pająk E., 2009. Zarządzanie produkcją. Produkt, technologia, organizacja. Wydawnictwo Naukowe PWN.


Bojar W. 2005. Studium wyboru maszyn w gospodarstwach rolniczych w świetle rozwoju systemów wspomagania decyzji. Rozprawy nr 114. ATR. Bydgoszcz.Matczewski, A. 1990. Zarządzanie produkcją przemysłową. Problemy. Metody. Środki. PWE, Warszawa. Bojar W., 1996. Komputerowa metoda ewidencji parametrów technologicznych w systemie wspomagania decyzji. Zesz. Nauk. ATR 195, Rolnictwo 37, 65-76. Bojar W., 1997. Problemy zastosowań metod wspomagania decyzji (DSS) do racjonalnego gospodarowania maszynami rolniczymi w gospodarstwach rolnych. Post. Nauk Roln. 4(97), 77-89.

Chlebus E. Techniki komputerowe CAX w inżynierii produkcji. WNT Warszawa 2000. Dokumentacja eksploatacyjna systemu IFS lub innego spełniającego wymagania klasy ERP


A. Podstawowe dane

Nazwa przedmiotu Automatyzacja i robotyzacja procesów produkcyjnych





Jednostka prowadząca kierunek studiów Wydział Inżynierii Zarządzania


Doc dr inż. Franciszek Bromberek

Przedmioty wprowadzające Informatyka, Systemy wytwarzania, Projektowanie procesów produkcyjnych

Wymagania wstępne Podstawy matematyki, fizyki, projektowania inżynierskiego


Semestr Wykłady




Seminaria Zajęcia

terenowe Liczba

punktów

(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS

VII 20 E

30 6

2. EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza Po zakończeniu przedmiotu student potrafi: definiować i określać poziom automatyzacji

procesów, formułować założenia do procesu automatyzacji, scharakteryzować automatyzowane procesy i niezbędne wyposażenie.

Umiejętności Po zakończeniu przedmiotu student potrafi, student potrafi opracować dokumentację organizacyjno-techniczną niezbędną do automatyzacji prostych procesów produkcyjnych.

Postawy Po zakończeniu przedmiotu student jest kreatywny w zakresie opisu i realizacji projektów związanych z automatyzacją procesów produkcyjnych.

3. METODY DYDAKTYCZNE np. wykład multimedialny, pokaz, dyskusja, metoda przypadków. itp.

4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU Wykład - zaliczenie pisemne w uzupełnieniu ustne na koniec semestru, ćwiczenia - złożenie referatu,.

5. TREŚCI KSZTAŁCENIA Wykład Podstawowe pojęcia – mechanizacja, automatyzacja, robotyzacja. Celowość i

możliwości automatyzacji. Wybrane elementy automatyki. Automatyzacja procesów biurowych. Automatyzacja prac inżynierskich. Struktura zautomatyzowanych procesów produkcyjnych. Automatyzacja produkcji. Automatyzacja wybranych operacji. Automatyzacja i robotyzacja wybranych procesów przemysłowych: montaż, spawanie, paletyzacja, malowanie, obsługa obrabiarek sterowanych numerycznie. Automatyzacja montażu. Automatyzacja pomiarów. Automatyzacja magazynów. Techniczne środki automatyzacji.


Przykłady zautomatyzowanych lub zrobotyzowanych stanowisk produkcyj-nych w wybranych przemysłach. Projekt automatyzacji wybranych procesów przemysłowych. Pokaz rzeczywistych rozwiązań zautomatyzowanych procesów produkcyjnych.


Feld M.: Projektowanie i automatyzacja procesów technologicznych części maszyn WNT, W-wa od 1994 Honczarenko J. Elastyczna automatyzacja wytwarzania. Obrabiarki i systemy

obróbkowe WNT, W-wa 2000 Chlebus E.: Techniki komputerowe CAx w inżynierii produkcji. WNT, Warszawa 2000


Pająk E.: Zarządzanie produkcją: produkt, technologia, organizacja. WNT, Warszawa 2006. Mikulczyński T. Automatyzacja procesów produkcyjnych. WNT. Warszawa, 2006


A. Podstawowe dane

Nazwa przedmiotu Metrologia





Jednostka prowadząca kierunek studiów Wydział Inżynierii Mechanicznej, Zakład Inżynierii Procesów


Dr inż. Ryszard Wocianiec




Semestr Wykłady




Seminaria Zajęcia

terenowe Liczba

punktów

(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS

III 20 10 4

2. EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza Zna metody i zasady pomiarowe, rolę i miejsce działań metrologicznych dla jakości

kształtowania produktu, wpływ zapisu konstrukcji na sposób pomiaru, rozumie symbole zapisu konstrukcji, tolerancji wymiarów i kształtu oraz sposób pomiaru i interpretacji.

Umiejętności Potrafi posługiwać się aparaturą pomiarową, zna metody szacowania błędów pomiaru, objaśni budowę i działanie sprzętu pomiarowego, zna zasady doboru sprzętu pomiarowego dla wykonania konkretnego pomiaru.

Postawy Wie gdzie poszukiwać odpowiedzi na pytania dotyczące tematu, Zdolny jest dla zorganizowania pomiarów i wyboru metod pomiaru.

3. METODY DYDAKTYCZNE np. wykład multimedialny, dyskusja.

4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU Zaliczenie pisemne polegające na odpowiedzi na 10 pytań wybranych z przedstawionych wcześniej 40.

5. TREŚCI KSZTAŁCENIA wykład Metrologia techniczna. Historyczny rozwój wybranej jednostki. Tolerancje i

pasowania. Tolerowanie kształtu. Pomiar odchyłek kształtu i położenia metodami podniesieniowymi i bezodniesieniowymi. Analiza wymiarowa. Błedy pomiaru i przyczyny ich powstawania. Pomiary wymiarów wewnętrznych, zewnętrznych, kątów, odchyłki kształtu, krzywek, gwintów, kół zębatych, sprawdzanie wybranych narzędzi pomiarowych. Pomiary chropowatości powierzchni. Współrzędnościowa technika pomiarowa. Rodzaje wzorców. Budowa wybranych narzędzi pomiarowych.

Ćwiczenia audytoryjne Ćwiczenia realizowane zgodnie z programem wykładów.


Jakubiec W., Malinowski J., Metrologia wielkości geometrycznych, WNT Warszawa 2004 Z. Humienny, Specyfikacja geometrii wyrobów (GPS), WNT Warszawa, 2004 Polskie normy


Morecki A.: Miernictwo mechanicznych parametrów maszyn metodami elektrycznymi, Warszawa PWN 1972


A. Podstawowe dane

Nazwa przedmiotu Programowanie i bazy danych







Dr inż. Marek Sikora, dr inż. Grzegorz Dzieża

Przedmioty wprowadzające Technologie informacyjne

Wymagania wstępne umiejętności praktyczne w zakresie podstawowej obsługi komputera, znajomość aplikacji biurowych typu Office


Semestr Wykłady




Seminaria Zajęcia

terenowe Liczba

punktów

(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS

V 10 20 3

2. EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza Po zakończeniu przedmiotu student rozróżnia bazy danych wykorzystywane w

przedsiębiorstwach produkcyjnych i handlowych oraz w jednostkach administracji samorządowej i usługach. Zna zasady i pojęcia związane z systemami zintegrowanymi, tj. tabele, kwerendy, relacje, formularze, raporty, moduły, strony dostępu do danych. Zna podstawy SQL oraz zasady zachowania spójności bazy danych. Student potrafi scharakteryzować cechy baz danych na poziomie administracyjnym i użytkownika. Ma uporządkowaną podbudowaną teoretycznie wiedzę ogólna obejmującą kluczowe zagadnienia związane z programowaniem oraz podstawową wiedzę o trendach rozwojowych w obszarze zarządzania bazami danych.

Umiejętności Po zakończeniu przedmiotu student potrafi dokonać selekcji rekordów i wykonywać operacje na wielu rekordach. Potrafi obsługiwać bazy danych na poziomie administracyjnym. Koordynuje, zarządza i dokonuje selekcji danych z poziomu użytkownika. Stosuje podstawowe zasady projektowania relacyjnych baz danych. Umie zaprojektować i wykonać bazę danych dla ustalonego obszaru tematycznego. Student planuje i organizuje wspólne z zespołem wykonywanie oprogramowania aplikacji bazodanowej zawierającego niezbędne elementy, takie jak wejścia i wyjścia danych. Współpracuje w grupie nad projektem bazy danych, określa zasady pracy nad projektem, wykonanie aplikacji i dedykowanego interfejsu użytkownika.

Postawy Po ukończeniu przedmiotu student rozumie kompleksową problematykę związaną z aplikacjami bazodanowymi. Swobodnie posługuje się specjalistyczną terminologią związaną z programowaniem. Student ma świadomość możliwości i ograniczeń w procesie projektowania struktury bazy danych. Ma świadomość odpowiedzialności za wspólne realizowane zadania związane z pracą zespołową. Jest otwarty na nowe standardy i rozwiązania w dziedzinie IT. Rozumie potrzebę ciągłego dokształcania się, podnoszenia kompetencji zawodowych i osobistych.


4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU egzamin pisemny w formie testu, zaliczenie praktyczne przy komputerach

5. TREŚCI KSZTAŁCENIA wykłady Algorytmy, Symbolika schematów blokowych, Logika warunkowa, pętli

Podział języków programowania, Typy danych, Operatory, Działania na zmiennych, Techniki programowania, Programowanie strukturalne - procedury i funkcje, Programowanie obiektowe, Właściwości, metody i zdarzenia obiektu. Model aplikacji obiektowej, podstawowa terminologia, charakterystyka baz danych, wymagania stawiane bazom danych, cechy technologii baz danych, cechy systemu zarządzania bazą danych, charakterystyka sposobów korzystania z bazy danych, relacyjny model danych, wprowadzenie do języka SQL

ćwiczenia laboratoryjne projektowanie i tworzenie relacyjnych baz danych z wykorzystaniem środowisk MS SQL Server, MySQL, MS Access, , definiowanie tabel, wprowadzanie danych i tworzenie relacji, definiowanie kluczy podstawowych i obcych, tworzenie i modyfikacja kwerend, filtrowanie rekordów, używanie kwerend w wielu tabelach jednocześnie, opis siatki projektowej, wykonanie aplikacji


Banachowski L., Chądzyńska A., Matejewsk K., Relacyjne bazy danych : wykłady i ćwiczenia ; Polsko-Japońska Wyższa Szkoła Technik Komputerowych 2009. Giergiel J., Giergiel M., Kurc K.,.Sieci komputerowe i bazy danych : wykłady i laboratoria, Oficyna Wydawnicza Politechniki Rzeszowskiej 2010. McLaughlin M., Oracle Database 11g : programowanie w języku PL/SQL, Helion 2009.


Chałon M. Ochrona i bezpieczeństwo danych oraz tendencje rozwojowe baz danych, Oficyna Wydawnicza Politechniki Poznańskiej 2007. Kurowski P., Wykorzystanie technik informacyjnych w praktyce inżynierskiej, AGH Uczelniane Wydawnictwa Naukowo-Dydaktyczne 2009. Malina W., Szwoch M., Metodologia i techniki programowania, Wydawnictwo Naukowe PWN 2008.


A. Podstawowe dane

Nazwa przedmiotu Komputerowe wspomaganie prac inżynierskich





Jednostka prowadząca kierunek studiów Wydział Zarządzania, Katedra Inżynierii Zarządzania






Semestr Wykłady




Seminaria Zajęcia

terenowe Liczba

punktów

(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS

IV 10 20 3

2. EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza Po zakończeniu przedmiotu jest w stanie samodzielnie tworzyć rysunki techniczne w

środowisku AutoCAD. Wykonuje rysunki konstrukcyjne, produkcyjne, wykonawcze, oraz kłady i rzuty prostopadłe przy użyciu oprogramowania CAD.

Umiejętności Po zakończeniu przedmiotu student potrafi operować i projektować konstrukcje techniczne w środowisku AutoCad, oraz czytać i nanosić zmiany w dokumentacji technicznej.

Postawy Po zakończeniu przedmiotu student jest zdolny do samodzielnego projektowania w programie AutoCAD.

3. METODY DYDAKTYCZNE wykład multimedialny, ćwiczenia laboratoryjne indywidualne na komputerach.

4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU Część wykładowa kończy się zaliczeniem pisemnym, a część ćwiczeniowa kończy się sporządzeniem projektu wielorysunkowego w systemie AutoCAD.

5. TREŚCI KSZTAŁCENIA Wykłady Wprowadzenie. Podstawowe pojęcia teorii odwzorowań przestrzennych na

płaszczyźnie. Podstawy odwzorowań, w szczególności tych elementów, związanych z prostokątnymi rzutami Monge'a, Rzuty aksonometryczne brył przestrzennych. Podstawy graficznego odwzorowania konstrukcji. Zapis graficzny postaci konstrukcyjnej i zapis układu wymiarów. Zapis konstrukcji typowych połączeń. Komputerowy zapis cech konstrukcyjnych. Podstawowe zasady komputerowego zapisu geometrycznych cech konstrukcyjnych. Zastosowanie programu graficznego AutoCAD w grafice inżynierskiej, Modelowanie brył przestrzennych przy użyciu komputerowego programu graficznego, Podstawowe obiekty AutoCAD-a, ich cechy i właściwości, Modyfikacje tworzonych obiektów, zbiory wskazań i narzędzia edycyjne AutoCAD-a, Narzędzia precyzyjnego rysowania i uchwyty, Tworzenie i edycja obiektów tekstowych w AutoCAD-zie, Tworzenie warstw i zarządzanie nimi Centrum danych projektowych i palety, Tworzenie tabel i szablonów, Zasady tworzenia i edytowania układów wymiarów

Ćwiczenia projektowe Zapis konstrukcji o niewielkim stopniu uszczegółowienia wraz z zapisem układu wymiarów (projekt rysunku wykonawczego modelu), Zapis konstrukcji

o większym stopniu uszczegółowienia z zastosowaniem przekrojów prostych i złożonych, kładów, widoków i uproszczeń rysunkowych, Zapis konstrukcji przy pomocy rzutów aksonometrycznych, Połączenia rozłączne i nierozłączne.


Pikoń A., AutoCAD 2007PL, Gliwice 2007, Helion Pikoń A., AutoCAD 2008PL, Gliwice 2008, Helion Dobrzański T.: Rysunek techniczny, Wydawnictwo Naukowo- Techniczne, Warszawa 1997r., Kułakowski J.: Rysunek techniczny, Państwowe Wydawnictwo Szkolnictwa Zawodowego, Warszawa 1971 r., Mazur J., Tofiluk A.: Dokumentacja Budowlana 1, Rysunek budowlany, podręcznik dla Technikum, Wydawnictwo Szkolne i Pedagogiczne Spółka Akcyjna, Warszawa 2008r., Parczewski W.: Dokumentacja Budowlana 4, Projektowanie architektoniczne, Wydawnictwo Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1988r., Samujłło H. i J.: Rysunek techniczny i odręczny w budownictwie, Arkady, Warszawa 1987r.,

Literatura uzupełniająca Jaskulski A., AutoCAD 2004-podstawy projektowania, Radom 2004, Mikon




GRUPA D1

PRZEDMIOTY SPECJALNO ŚCIOWE

SPECJALNOŚĆ: INŻYNIERIA BIOPRODUKCJI

Kod przedmiotu……… Pozycja planu: D1.1 1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE

A. Podstawowe dane

Nazwa przedmiotu Marketing produktów ekologicznych




Specjalność Inżynieria bioprodukcji



Dr inż. Ewa Koreleska




Semestr Wykłady




Seminaria Zajęcia

terenowe Liczba

punktów

(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS

V 10 3

2. EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza Po zakończeniu przedmiotu student potrafi zdefiniować pojęcie marketingu

ekologicznego, produktu ekologicznego oraz rynku produktów ekologicznych, zna podstawowe narzędzia marketingu ekologicznego.

Umiejętności Po zakończeniu przedmiotu student potrafi zidentyfikować produkty ekologiczne oraz przeanalizować i ocenić rynek wybranych produktów ekologicznych, kształtować ofertę asortymentową, kształtować markę produktów, zaprojektować sposoby sprzedaży, promocji oraz ceny produktów ekologicznych dla różnych podmiotów gospodarczych.

Postawy Po zakończeniu przedmiotu student jest świadomy znaczenia działalności marketingowej również w odniesieniu do produktu ekologicznego oraz jest otwarty na nowe trendy marketingowe.

3. METODY DYDAKTYCZNE wykład multimedialny

4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU egzamin pisemny

5. TREŚCI KSZTAŁCENIA Wykład

Specyfika marketingu produktów ekologicznych. Kształtowanie oferty asortymentowej. Produkt ekologiczny a konwencjonalny Marka ekologiczna. Specjalistyczne kanały dystrybucji. Cena ekoproduktów. Konsumenci żywności ekologicznej. Pojęcie rynku, jego klasyfikacja. Uczestnicy rynku. Segmentacja. Krajowe i zagraniczne regulacje prawne w zakresie produkcji ekologicznej oraz obrotu. Specyfika rynku żywności ekologicznej. Kontrola. Polityka państwa. Marketing ekologiczny – studia przypadków.


Łuczka-Bakuła W.: Rynek żywności ekologicznej, PWE Warszawa 2007 Żakowska-Biemans S., Gutkowska K.: Rynek żywności ekologicznej w Polsce i w krajach Unii Europejskiej. Wyd. SGGW, Warszawa 2003


Zarembas S. (red.): Marketing ekologiczny. Skrypt AE we Wrocławiu. Wyd. AE we Wrocławiu, Wrocław 2004

Kod przedmiotu……… Pozycja planu: D.1.2


Nazwa przedmiotu Inżynieria wiedzy w procesie wspomagania decyzji







dr hab. inż. Waldemar Bojar, mgr inż. Wojciech Żarski


Wymagania wstępne

Znajomość koncepcji i zasad zarządzania, podstaw technologii informacyjnej, organizacji przedsiębiorstw produkcyjnych, umiejętności praktycznych w zakresie strukturalizacji i algorytmizacji problemów decyzyjnych, komunikacji z komputerem


Semestr Wykłady




Seminaria Zajęcia

terenowe Liczba

punktów

(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS

VII 10 E

10 4

2. EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza Po ukończeniu przedmiotu student potrafi zdefiniować istotę inżynierii wiedzy oraz

systemy wspomagania decyzji w organizacjach gospodarczych, a także formułować założenia modeli sytuacji decyzyjnych z uwzględnieniem modułów wejścia, a więc przygotowywaniem parametrów decyzyjnych zlokalizowanych w bazach danych i w bazie wiedzy, potrafi wybrać odpowiednie algorytmy przetwarzania tych modeli zlokalizowane w bazie modeli oraz zdefiniować wyjścia – zestawienia wynikowe w postaci raportów przydatnych w planowaniu strategicznym, taktycznym i operacyjnym. Absolwent potrafi także zdefiniować cechy przyjaznego interfejsu użytkownika w SWD oraz scharakteryzować sposoby komunikacji i metody interaktywnej współpracy użytkownika systemu z SWD.

Umiejętności Po zakończeniu przedmiotu student potrafi lepiej analizować, formułować oraz strukturyzować problemy decyzyjne oraz zaprojektować dedykowane aplikacje szkieletowych systemów ekspertowych dla potrzeb planowania o różnych horyzontach czasowych. Potrafi wykorzystać w tym celu narzędzia inżynierii wiedzy, przeprowadzić wielowarianatowe kalkulacje i obliczenia oraz zinterpretować uzyskane wyniki z punktu widzenia skuteczności podejmowanych przez menedżerów decyzji.

Postawy Po zakończeniu przedmiotu student jest kreatywny w poszukiwaniu metod wspomagania decyzji menedżerskiej przy pomocy narzędzi wspomagania decyzji klasy sztucznej inteligencji, świadomy ograniczeń i możliwości stosowanych narzędzi oraz otwarty na współpracę w zakresie tworzenia wdrażalnych projektów systemów ekspertowych przydatnych do rozwiązywaniu problemów decyzyjnych w organizacji.


4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU test, przygotowanie projektu (1 w semestrze)


Wykłady Metody i narzędzia projektowania systemów wspomagania decyzji (SWD) opartych na bazach wiedzy. Wpływ SWD na funkcjonowanie organizacji. Metody oceny skuteczności działania SWD. Systemy eksperckie – istota działania i struktura. Projektowanie systemów eksperckich. Rola systemów ekspertowych w modelowaniu procesów produkcyjnych. Zapis i weryfikacja baz wiedzy. Stosowanie systemów hybrydowych i technik „drążenia” danych w zarządzaniu wiedzą. Wdrażanie i użytkowanie systemów zarządzania wiedzą w przedsiębiorstwie.

Ćwiczenia laboratoryjne Zastosowanie popularnych narzędzi do realizacji SWD (narzędzia sztucznej inteligencji typu shell, arkusze kalkulacyjne i in.). Interaktywne tworzenie różnych modeli systemów ekspertowych z zakresu analizy finansowej, diagnostyki obiektów poprzez zmiany określonych parametrów. Tworzenie prostych aplikacji systemów ekspertowych z zakresu produkcji i usług opartych na biosurowcach, tworzenie zbiorów wejściowych bazy wiedzy, algorytmów przetwarzania i zbiorów danych wyjściowych.


Pod red. Z. Bubnickiego, A. Grzecha, 2003. Inżynieria wiedzy i systemy ekspertowe. T. 1. Oficyna Wydaw. Politechniki Wrocławskiej, Wrocław Chromiec J., Strzemieczna E., 1994. Sztuczna inteligencja. Metody konstrukcji i analizy systemów eksperckich. Akademicka Oficyna Wydawnicza PLJ Warszawa Michalik K., 1996: PC-Shell dla Windows Wer. 2.1 – Przewodnik użytkownika, AITECH, Katowice.


Bojar W., 2003. Koncepcja systemu ekspertowego wyboru technologii produkcji buraka cukrowego jako czynnik stymulujący poprawę jakości pozyskiwanego surowca, Prace Naukowe Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu nr 983,s. 94-99. Michalik K. PC-Shell-system ekspertowy szkieletowy, AITECH, Katowice 1993 Mulawka J.J., 1996. Systemy ekspertowe. WNT Warszawa Sroka H., 1994. Systemy ekspertowe – komputerowe wspomaganie decyzji w zarządzaniu i finansach. AE Katowice.


A. Podstawowe dane

Nazwa przedmiotu Elementy inżynierii rolniczej







Dr inż. Jerzy Kaszkowiak




Semestr Wykłady




Seminaria Zajęcia

terenowe Liczba

punktów

(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS

VI 10 4

2. EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza Student po zakończeniu realizacji przedmiotu zna maszyny stosowane w produkcji

rolniczej, ich przeznaczenie oraz podstawowe właściwości użytkowe, rozróżnia typowe maszyny wykorzystywane w polskim rolnictwie, zna cechy użytkowe podstawowych maszyn, zna sposób i przeciętny czas pracy typowych maszyn,

Umiejętności Po zakończeniu przedmiotu student potrafi obliczyć czas pracy oraz koszty pracy typowych maszyn stosowanych w produkcji rolniczej, umie dla nietypowych maszyn znaleźć informacje o ich cechach użytkowych potrzebnych dla oceny efektywności pracy, potrafi analizować i porównywać maszyny wykonujące podobne zabiegi i dobrać korzystniejsze rozwiązanie dla indywidualnych przypadków ich eksploatacji

Postawy Po zakończeniu przedmiotu student świadomy możliwości technologicznych maszyn i ich uwarunkowań zewnętrznych wpływających na efektywność pracy, jest zdolny do samodzielnego organizowania pracy grupy maszyn,


4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU Zaliczenie wykłady na podstawie przygotowanych prezentacji, zaliczenie ćwiczeń na podstawie prac kontrolnych

5. TREŚCI KSZTAŁCENIA wykład Przedstawienie asortymentu maszyn i urządzeń rolniczych, ich klasyfikacja,

ogólna budowa, zasady użytkowania, Poznanie budowy wybranych elementów roboczych maszyn, poznanie zmian zachodzących w przetwarzanych roślinach i produktach pochodzenia roślinnego, zasady eksploatacji maszyn Silniki spalinowe, elektryczne, części maszyn, Ciągniki rolnicze klasyfikacja, budowa, Podstawowe maszyny rolnicze-maszyny uprawowe, do nawożenia i siewu, sadzenia, Maszyny do ochrony roślin, Maszyny do zbioru, Racjonalna gospodarka sprzętem


1.Jarmocik E i In. Maszyny i narzędzia rolnicze UTP Bydgoszcz 2007 2.Dulcet E i In. Maszyny i urządzenia w technice rolniczej ATR Bydgoszcz 2000 3.Dulcet E. i In. Podstawy agrotechnologii ATR Bydgoszcz2005


1.Bayer i In. Przewodnik do ćwiczeń z techniki rolniczej ATR Bydgoszcz 1998 2. Kuczewski J. Waszkiewicz Cz., Maszyny i urządzenia do produkcji roślinnej i zwierzęcej SGGW W-a 1997 3.Top Agrar Polska


A. Podstawowe dane

Nazwa przedmiotu Systemy wspomagania decyzji w rolnictwie




Specjalność Informatyka w gospodarce żywnościowej



Dr hab. inż. Waldemar Bojar prof. nadzw. UTP, mgr inż. Wojciech Żarski

Przedmioty wprowadzające Technologia informacyjna, Zarządzanie, Matematyka, Mikroekonomia

Wymagania wstępne

Znajomość koncepcji i zasad zarządzania, podstaw technologii informacyjnej, organizacji przedsiębiorstw produkcyjnych, umiejętności praktycznych w zakresie strukturalizacji i algorytmizacji problemów planowania i kontroli produkcji


Semestr Wykłady




Seminaria Zajęcia

terenowe Liczba

punktów

(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS

VI 10 E

10 4

2. EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza Po zakończeniu przedmiotu student potrafi definiować, formułować i objaśniać fazy

procesu decyzyjnego, scharakteryzować funkcje i struktury systemów wspomagania decyzji (SWD) a także wskazać cechy skutecznych SW. Potrafi również przewidywać i interpretować wyniki symulacji efektów różnych scenariuszy decyzyjnych związanych w szczególności z wykorzystaniem modeli decyzyjnych oraz narzędzi inżynierii wiedzy i technik projektowania SWD poznawanych na przykładzie wybranych procesów produkcyjnych

Umiejętności Po zakończeniu przedmiotu student potrafi analizować procesy produkcyjne i decyzyjne, formułować założenia modeli sytuacji decyzyjnych, kalkulować parametry techniczno-ekonomiczne dla potrzeb modeli, planować procesy produkcyjne warunkujące analizowane decyzje, rozwiązywać oraz interpretować konkretne problemy decyzyjne w wielu wariantach ,na podstawie uzyskanych z modeli wyników wdrażanych do praktyki m .in. dotyczących inwestycji w przedsiębiorstwach

Postawy Po zakończeniu przedmiotu student jest aktywny w zakresie modelowania procesów produkcyjnych i decyzyjnych przy pomocy narzędzi klasy SWD, otwarty na postęp IT w sferze zarządzania wiedzą menedżerów przy pomocy narzędzi komputerowych oraz zdolny do współpracy w grupie w zakresie definiowania i kreowania rozwiązań złożonych i słabo ustrukturyzowanych strategicznych problemów decyzyjnych


4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU test, przygotowanie projektu

5. TREŚCI KSZTAŁCENIA Wykłady Fazy procesu decyzyjnego. Podejmowanie decyzji w różnych horyzontach

czasowych. Definicja i geneza systemów wspomagania decyzji (SWD) – funkcje, struktura, procesy. Systemy ekspertowe w rolnictwie –przykłady. Cechy skutecznych systemów wspomagania decyzji w rolnictwie. Przewidywanie wyników za pomocą eksperymentów symulacyjnych. Przygotowywanie bazy danych na potrzeby SWD. Techniki kalkulacyjne,

zastosowanie metod optymalizacyjnych. Projektowanie SWD z wykorzystaniem narzędzi inżynierii wiedzy: Czynniki kształtowania procesu modernizacji wyposażenia gospodarstw i przedsiębiorstw rolnych w sprzęt zmechanizowany. Rozwój zastosowań SWD informatyki w obszarze strategicznego planowania wyboru maszyn.

Ćwiczenia laboratoryjne Symulowanie efektów ekonomicznych różnych sytuacji decyzyjnych dotyczących zmian cen, wysokości nakładów, wielkości plonów, stosowanych technologii, struktury produkcji, etc. Projektowanie optymalnego planu wyboru maszyn przy pomocy modelu symulacyjnego MASZYNY z uwzględnieniem możliwości planowania różnych sytuacji decyzyjnych dotyczących zróżnicowanych działalności, ich skali, procesów technologicznych, zestawów środków mechanizacji i pracowników, form zakupu, form użytkowania maszyn, ryzyka przyrodniczego itp. Studium przypadku dla zilustrowania metodyki modelowania gospodarstw rolnych – parametryzacja modeli i ocena efektów wprowadzonych zmian dla zilustrowania symulacji różnych wariantów decyzyjnych przy pomocy systemu ekspertowego MOWM tworzenie zbiorów wejściowych bazy wiedzy, algorytmów przetwarzania i zbiorów danych wyjściowych.


Bojar W. 2005. Studium wyboru maszyn w gospodarstwach rolniczych w świetle rozwoju systemów wspomagania decyzji. Rozprawy nr 114. ATR. Bydgoszcz. Borkowski B., 1994. Metoda racjonalnego wykorzystania maszyn rolniczych w gospodarstwach chłopskich z zastosowaniem pakietu programowego MSERVICE/4. Rozprawy naukowe i monografie, Wyd. SGGW Warszawa. Wójcicki Z., 2000. Wyposażenie techniczne i nakłady materiałowo-energetyczne w rozwojowych gospodarstwach rolniczych. IBMER Warszawa.


Bojar W., 1997. Problemy zastosowań metod wspomagania decyzji (DSS) do racjonalnego gospodarowania maszynami rolniczymi w gospodarstwach rolnych. Post. Nauk Roln. 4(97), 77-89. Bojar W., 2003. Narzędzia technologii informacyjno-komunikacyjnej w unowocześnianiu zarządzania gospodarstwami rolnymi. [W:] Monografie: Zarządzanie w przedsiębiorstwach agrobiznesu w aspekcie integracji z Unią Europejską, Katedra Ekon. Org. i Zarz. w Gospod. Żywnościowej ATR w Bydgoszczy, 21-28. Kaczorowski J., Vogelgesang J., 1998. System wspomagania wiedzy w procesach produkcji rolniczej. Prace Przem. Inst. Masz. Rol. 43(4), 27-31.


A. Podstawowe dane

Nazwa przedmiotu Podstawy rolnictwa i gospodarki żywnościowej







Małgorzata Szczepanek dr inż.

Przedmioty wprowadzające Mikroekonomia i makroekonomia, marketing, rachunkowość, rachunek kosztów, ekologia i zarządzanie środowiskiem

Wymagania wstępne bez wymagań


Semestr Wykłady




Seminaria Zajęcia

terenowe Liczba

punktów

(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS

IV 10 4

2. EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza Po zakończeniu przedmiotu student potrafi objaśnić strukturę i funkcjonowanie

gospodarki żywnościowej. Ponadto umie scharakteryzować zakres działania instytucji administracyjnych i doradczych agrobiznesu. Ma także wiedzę niezbędną do objaśnienia specyfiki poszczególnych gałęzi produkcji roślinnej i zwierzęcej oraz systemów produkcji rolniczej. Ponadto umie rozpoznać cechy szczególne przetwórstwa i obrotu produktami żywnościowymi.

Umiejętności Po zakończeniu przedmiotu student potrafi analizować wpływ czynników na proces produkcji rolniczej. Potrafi on korzystać z oferty rolniczych instytucji doradczych i administracyjnych a także wdrażać zasady Kodeksu Dobrej Praktyki Rolniczej w ochronie środowiska rolniczego.

Postawy Po zakończeniu przedmiotu student jest świadomy roli gospodarki żywnościowej w Polsce, Unii Europejskiej i na świecie. Współpracuje z producentami, przetwórcami, handlowcami i instytucjami w zakresie produkcji, przetwarzania i dystrybucji żywności z zachowaniem zasad ochrony środowiska rolniczego.

3. METODY DYDAKTYCZNE Przedmiot będzie realizowany w formie wykładu multimedialnego z elementami dyskusji.

4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest czynne uczestnictwo w wykładach lub sprawdzian pisemny.

5. TREŚCI KSZTAŁCENIA wyklad Rola gospodarki żywnościowej, jej struktura i funkcjonowanie (definicja, miejsce w

gospodarce narodowej, ogniwa). Integracja pozioma i pionowa (grupy producenckie, kontraktacja). Otoczenie instytucjonalne (np. państwo, samorząd, agencje, inspekcje, giełdy, banki, KRUS). Wsparcie rolnictwa ze środków UE i budżetu państwa (dopłaty, fundusze itp.). Konsumpcja żywności (pojęcie żywności i jej rodzaje, metody oceny poziomu spożycia żywności, bezpieczeństwo żywnościowe). Produkcja rolnicza. Czynniki produkcji - ziemia (specyfika, klasyfikacja, przydatność rolnicza, struktura agrarna i własnościowa ). Czynniki produkcji - praca (zatrudnienie w rolnictwie, poziom wykształcenia). Czynniki produkcji - kapitał trwały i obrotowy (budynki, maszyny, nawozy, środki ochrony roślin, kredyty).

Produkcja roślinna. Charakterystyka gospodarcza roślin zbożowych (wielkość produkcji, plony, znaczenie w UE i na świecie, podstawy technologii). Charakterystyka gospodarcza i podstawy technologii roślin oleistych, okopowych i strączkowych. Organizacja produkcji (wpływ czynników klimatycznych środowiska i biologicznych roślin, podstawy zmianowań). Podstawy produkcji zwierzęcej. Gałęzie produkcji zwierzęcej. Systemy produkcji i Kodeks Dobrej Praktyki Rolniczej. Przetwórstwo produktów żywnościowych. Surowce roślinne i zwierzęce (nietrwałość, rozproszenie produkcji, wahania podaży i popytu). Lokalizacja działalności przetwórczej. Obrót w gospodarce żywnościowej (kanały dystrybucji, handel hurtowy i detaliczny, handel zagraniczny).


Kapusta F.2008: Agrobiznes. Wyd. Difin Warszawa Bański J. 2007: Geografia rolnictwa Polski. Wyd. PWE Warszawa Rejman K., Halicka E. 2001: Gospodarka żywnościowa. Przewodnik do ćwiczeń. Wyd. SGGW Warszawa


Jabłonka K., Kałuża H., Marcysiak A. Nawrocki T., Szarek S. 2006: Ekonomika w rolnictwie, cz. 1. Wyd. Rea Warszawa Jabłońska - Urbaniak T. 2009: Rolnictwo i gospodarka żywnościowa w Polsce. Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi Karczmarczyk S. 1997: Podstawy produkcji roślinnej. Akademia Rolnicza w Szczecinie


A. Podstawowe dane

Nazwa przedmiotu Technologie produkcji roślinnej





Jednostka prowadząca kierunek studiów Wydział Rolnictwa i Biotechnologii


dr inż. E. Kaszkowiak, dr inż. M. Borowska,

Przedmioty wprowadzające Podstawy rolnictwa i gospodarki żywnościowej

Wymagania wstępne Znajomość biologii i chemii na poziomie szkoły średniej


Semestr Wykłady




Seminaria Zajęcia

terenowe Liczba

punktów

(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS

VI 10 E

15 4

2. EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza Po zakończeniu przedmiotu student potrafi: identyfikować podstawowe gatunki roślin

rolniczych w różnych fazach rozwojowych, ocenić wartość gospodarczą tych gatunków i

ich przydatność do różnych kierunków użytkowania, potrafi zaprojektować poprawną agrotechnikę roślin dla określonych warunków siedliskowych i ekonomicznych gospodarstwa i oceniać efekty uprawowe

Umiejętności Po zakończeniu przedmiotu student umie rozpoznawać stan upraw, przewidywać negatywne skutki w uprawie roślin spowodowane odstępstwem od zalecanej agrotechniki lub przez czynniki środowiskowe, powinien posiadać zdolność w zakresie działań, które pozwolą na ich łagodzenie, kalkulować koszty technologii, zaprojektować technologie uprawy podstawowych gatunków.

Postawy Po zakończeniu przedmiotu student jest aktywny i chętny do ustawicznego poszerzania wiedzy zawodowej w oparciu o najnowsze nośniki informacji, kreatywny, otwarty

3. METODY DYDAKTYCZNE wykład multimedialny, pokaz, dyskusja, projektowanie.

4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU egzamin pisemny, zaliczenie-pisemne kolokwia(2), przygotowanie projektu.

5. TREŚCI KSZTAŁCENIA Wykłady Znaczenie produkcji roślinnej w gospodarce żywnościowej, w przemyśle rolno-

spożywczym, produkcji pasz, jako źródła energii odnawialnej. Środowisko i siedlisko, elementy warunkujące rolniczą jakość siedliska. Reakcje roślin uprawnych na czynniki siedliskowe. Przyrodnicze i agrotechniczne czynniki zmianowania roślin. Typy i rodzaje płodozmianów oraz ich zastosowania. Aktualne problemy i kierunki w zmianowaniu roślin. Elementy składowe i właściwości roli. Cele uprawy roli. Wpływ uprawy roli na jej właściwości. Specyfika uprawy gleb w różnych warunkach fizjograficznych i agrotechnicznych. Nowe kierunki w uprawie roli, możliwości i skutki agrotechniczno - ekonomiczne uproszczeń uprawy roli. Podstawy nawożenia roślin uprawnych. Podział nawozów, terminy i techniki nawożenia roślin. Przyrodnicze i agrotechniczne uwarunkowania siewu. Metody i techniki siewu i sadzenia roślin. Pielęgnowanie roślin uprawnych – zadania, sposoby, zabiegi.

Zbiór roślin o różnych organach, częściach użytkowych oraz kierunkach użytkowania. Czynniki środowiskowe i agrotechniczne wpływające na produkcyjność i plenność zbóż. Elementy technologii uprawy zbóż. Czynniki środowiskowe i agrotechniczne wpływające na produkcyjność i plenność okopowych. Elementy technologii uprawy okopowych. Czynniki środowiskowe i agrotechniczne wpływające na produkcyjność i plenność roślin przemysłowych. Elementy technologii uprawy roślin przemysłowych. Czynniki środowiskowe i agrotechniczne wpływające na produkcyjność i plenność roślin bobowatych grubonasiennych. Elementy technologii uprawy roślin bobowatych grubonasiennych. Czynniki środowiskowe i agrotechniczne wpływające na produkcyjność i plenność roślin bobowatych drobnonasiennych. Elementy technologii uprawy roślin bobowatych drobnonasiennych. Systemy produkcji rolniczej, ich istota oraz przyrodnicze, agrotechniczne uwarunkowania systemów rolniczych. Rejonizacja polowej produkcji roślinnej.

Ćwiczenia

Rośliny okopowe – ogólna charakterystyka. Burak – charakterystyka botaniczna i użytkowa. Ziemniak uprawny – charakterystyka gatunku i kierunki użytkowania. Agrotechnika siewu, nawożenia, pielęgnacji i zbioru okopowych. Zboża wiechlinowe – znaczenie gospodarcze, morfologia i biologia rozwoju. Pszenica, pszenżyto, żyto - wybrane elementy technologii uprawy. Jęczmień i owies – charakterystyka użytkowa odmian i wybrane elementy technologii uprawy. Kukurydza – charakterystyka gatunku i kierunki użytkowania odmian. Projektowanie technologii uprawy. Rośliny przemysłowe – znaczenie gospodarcze. Rzepak – morfologia, biologia rozwoju. Projektowanie technologii uprawy rzepaku. Rośliny bobowate grubonasienne – znaczenie gospodarcze, morfologia i biologia rozwoju, charakterystyka użytkowa gatunków. Groch, łubin – projektowanie technologii uprawy. Rośliny bobowate drobnonasienne – morfologia i biologia rozwoju. Lucerna, koniczyna – znaczenie gospodarcze, charakterystyka użytkowa gatunków.


Praca zbiorowa, Jabłoński B. (red.). Ogólna uprawa roli i roślin. PWRiL Warszawa, 1993. Krężel R., Parylak D., Zimny L. Zagadnienia uprawy roli i roślin. Wyd. AR Wrocław, 1999. Jasińska Z., Kotecki A., (red.), 2003: Szczegółowa uprawa roślin. Wyd. AR Wrocław.


Dubas A., Gładysiak S., 1997: Szczegółowa uprawa roślin rolniczych. Wyd. AR Poznań. Praca zbiorowa, Czuba R. (red.). Nawożenie mineralne roślin uprawnych. Police 1996.


A. Podstawowe dane

Nazwa przedmiotu Technologie produkcji ogrodniczej





Jednostka prowadząca kierunek studiów Wydział Rolnictwa i Biotechnologii, Katedra Roślin Ozdobnych i Warzywnych


prof. dr hab. Małgorzata Zalewska dr inż. Beata Durau dr inż. Piotr Piszczek dr inż. Anita Woźny

Przedmioty wprowadzające Podstawy rolnictwa i gospodarki żywnościowej



Semestr Wykłady




Seminaria Zajęcia

terenowe Liczba

punktów

(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS

VI 10 E

4

2. EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza Po zakończeniu przedmiotu student potrafi zdefiniować podstawowe pojęcia

ogrodnicze, wymienić i rozpoznać najważniejsze gatunki roślin ozdobnych, warzywnych i sadowniczych oraz scharakteryzować ich podstawowe wymagania.

Umiejętności Po zakończeniu przedmiotu student posiada wiedzę i umiejętności z zakresu technologii produkcji roślin ogrodniczych, potrafi zdefiniować, zanalizować i rozwiązać podstawowe problemy w gospodarstwie ogrodniczym

Postawy Po zakończeniu przedmiotu student jest otwarty i chętny do wprowadzania nowoczesnych rozwiązań w firmie ogrodniczej, jest świadomy roli rozwiązań ekologicznych w produkcji ogrodniczej, potrafi współpracować z zespołem.

3. METODY DYDAKTYCZNE wykład multimedialny, pokaz, dyskusja.

4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU zaliczenie pisemne.

5. TREŚCI KSZTAŁCENIA Wykłady Czynniki ekologiczne: klimatyczne i edaficzne warunkujące produkcję

ogrodniczą. Budowa i wyposażenie nowoczesnych szklarni. Tradycyjne i nowe podłoża w produkcji ogrodniczej. Specyfika kwiaciarstwa na tle innych działów produkcji rolniczej i ogrodniczej. Nadprodukcja kwiatów czy niedostateczny marketing? Dlaczego kwiaty są drogie? Metody promocji kwiatów. Nowoczesne technologie w produkcji roślin ozdobnych w oparciu o różne metody rozmnażania i regulatory wzrostu. Obrót i przechowywanie kwiatów. Swoiste cechy warzywnictwa jako działu produkcji roślinnej. Specyficzne zabiegi uprawowe warzyw. Zbiór, transport i przechowywanie warzyw. Marketing w gospodarstwie ogrodniczym.


Kubiak K. 1998. Ekonomika i organizacja gospodarstw ogrodniczych. WSiP Warszawa. Chmiel H. (red.) 2000. Uprawa roślin ozdobnych. PWRiL Warszawa. Orłowski M. 2000. Polowa uprawa warzyw. Wydawnictwo Brasika Szczecin.

Pudelski T. 1998. Uprawa warzyw pod osłonami. PWRiL Warszawa. Hołubowicz T. 1999. Sadownictwo. Wydawnictwo AR w Poznaniu.


Hasło Ogrodnicze – Plantpress Kraków Owoce Warzywa Kwiaty – Hortpress Warszawa Sad Nowoczesny – Hortpress Warszawa


A. Podstawowe dane

Nazwa przedmiotu Technologie produkcji zwierzęcej





Jednostka prowadząca kierunek studiów Wydział Hodowli i Biologii Zwierząt


prof. dr hab. Wojciech Kapelański, prof. dr hab. Anna Sawa, prof. dr hab. Henryka Bernacka

Przedmioty wprowadzające biologia w zakresie szkoły średniej



Semestr Wykłady




Seminaria Zajęcia

terenowe Liczba

punktów

(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS

V 10 3

2. EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza Po zakończeniu przedmiotu student potrafi rozpoznawać i charakteryzować rasy

poszczególnych gatunków zwierząt gospodarskich, objaśniać ich znaczenie gospodarcze i wskazywać najważniejsze cechy użytkowe.

Umiejętności Student potrafi analizować czynniki decydujące o produkcyjności poszczególnych gatunków zwierząt gospodarskich, potrafi korzystać z literatury fachowej, zaleceń doradców rolniczych, norm żywienia zwierząt.

Postawy Student jest chętny do pogłębiania wiedzy z przedmiotu, świadomy problemów związanych z produkcją i hodowlą zwierząt.

3. METODY DYDAKTYCZNE wykład multimedialny, ćwiczenia laboratoryjne, dyskusja, prelekcja,

4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU zaliczenie pisemne

5. TREŚCI KSZTAŁCENIA Wykłady Stan pogłowia, rozmieszczenie i znaczenie gospodarcze bydła, trzody

chlewnej, owiec i kóz. Charakterystyka typów użytkowych i ras poszczególnych gatunków zwierząt. Systemy utrzymania.


Litwińczuk Z., Szulc T. 2005. Hodowla i użytkowanie bydła. PWRiL, W-wa Niżnikowski R. 2008. Hodowla i chów owiec. Wyd. II, Wyd. SGGW W-wa Jamroz D., Potkański A., i in. 2001. Żywienie zwierząt i paszoznawstwo. Podstawy szczegółowego żywienia zwierząt, tom I, II, III, Wydawnictwo naukowe PWN, W-wa


Grudniewska B. 1998. Hodowla i użytkowanie świń. praca zbiorowa, Wyd. ART Olsztyn


A. Podstawowe dane

Nazwa przedmiotu Biosurowce w przemyśle


Forma studiów Studia niestacjonarne





Dr inż. Jarosław Pobereżny, Prof. dr hab. Anna Keutgen

Przedmioty wprowadzające Chemia, Biologia, Biochemia, Biofizyka

Wymagania wstępne Znajomość podstaw z zakresu analiz laboratoryjnych


Semestr Wykłady




Seminaria Zajęcia

terenowe Liczba

punktów

(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS

V 10 10 3

2. EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza Zdobycie aktualnej wiedzy z zakresu czynników określających przydatność

technologiczną podstawowego surowca do przemysłu spożywczego, współczesnych technik przetwarzania surowca, omówienie struktury asortymentowej znajdujących się na rynku produktów spożywczych, dokonanie ich charakterystyki, przedstawienie technologii podstawowych rodzajów produktów spożywczych

Umiejętności Po zakończeniu przedmiotu student potrafi ustalić metody badawcze oraz dokonać analizy jakościowej wybranych surowców i produktów. Zdobycie doświadczenia w rozpoznawaniu i charakterystyce podstawowych biosurowców i produktów w przemyśle spożywczym, zdobycie umiejętności wykonywania podstawowych oznaczeń, wybór optymalnych metod oznaczeń jak również opanowania technik wprowadzania obowiązujących systemów zapewnienia jakości i bezpieczeństwa zdrowotnego żywności.

Postawy Po zakończeniu przedmiotu student jest aktywny i potrafi dokonać samodzielnie oceny surowców roślinnych, zinterpretować zachodzące w nich zmiany i ocenić ich jakość.

3. METODY DYDAKTYCZNE Wykład multimedialny, dyskusja, pokaz, doświadczenie (analiza)

4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU Zaliczenie z oceną na podstawie kolokwiów pisemnych lub ustnych z wykładów i ćwiczeń.

5. TREŚCI KSZTAŁCENIA Wykłady Przepisy prawne związane z jakością i odbiorem jakościowym surowców

roślinnych. Nowelizacja norm zgodnie z wymogami UE. Jakość surowców pochodzenia roślinnego warunkująca ich cechy użytkowo – przetwórcze. Metody badań organoleptycznych i instrumentalnych. Technologia przetwórstwa ziemniaka – produkcja wyrobów uszlachetnionych (frytki, chipsy), krochmalnictwo. Wybrane technologie przetworów owocowo-warzywnych. Technologia produkcji cukru i produktów ubocznych (melasa, wysłodki), wykorzystanie melasy w przemyśle fermentacyjnym. Przetwórstwo zbóż (produkcja i jakość mąki). Przetwórstwo nasion oleistych (produkcja i jakość oleju roślinnego). Technologia produkcji wyrobów przemysłu fermentacyjnego (spirytus, wino, piwo). Wymagania normatywne dotyczące stopnia skażenia surowców pochodzenia roślinnego wynikające z zanieczyszczenia środowiska. Wykorzystanie wody w przemyśle spożywczym.

Ćwiczenia Ocena sensoryczna i analityczna wybranych surowców żywnościowych. Parametry jakościowe bulw ziemniaka przeznaczonych do bezpośredniej konsumpcji. Wymagania jakościowe surowca do produkcji krochmalu (jakość skrobi). Ocena jakościowa melasy (zawartość ekstraktu ogólnego, cukrów ogółem, sacharozy). Ocena jakościowa produktów przemysłu fermentacyjnego (wino, piwo). Technologiczna ocena nasion roślin oleistych. Oznaczanie parametrów związanych z jakością olei roślinnych (liczba kwasowa, liczba jodowa). Określenie wskaźników wartości przemiałowej ziarna zbóż. Ocena jakościowa mąk chlebowych (liczba opadania, gluten, wodochłonność, próbny wypiek). Oznaczanie zawartości azotanów(V) w biosurowcach pochodzenia roślinnego. Ocena wybranych przetworów owocowo-warzywnych (kwasowość ogólna, zawartość cukru, witaminy C).


Wojdyła, T.; Rogozińska, I. (2004) Przechowalnictwo owoców i warzyw oraz metody analiz stosowane w ich przetwórstwie. Wyd. UTP – skrypt. Wojdyła, T. (2006) Rośliny przemysłowe, wykorzystywane w przemyśle spożywczym oraz metody analiz stosowanych w ich przetwórstwie. Wyd. UTP – skrypt. Rogozińska, I. (1997) Przechowalnictwo i towaroznawstwo surowców rolniczych. Skrypt UTP, Wyd. II. Świderski , F. (redakcja naukowa) (2003) Towaroznawstwo żywności przetworzonej (Technologia i ocena jakościowa). SGGW – Warszawa, Wyd. II. Gerlig, H.; Duda, G. (2004) Żywność a zdrowie i prawo. Wyd. PZWiL-Warszawa. Mitek, M.; Słowiński, M. (pod redakcją) (2006) Wybrane zagadnienia z technologii żywności. Wyd. SGGW-Warszawa. Pijanowski, E.; Dłużewski, M.; Dłużewska, A.; Jarczyk, A. (2006): Ogólna technologia żywności. Wyd. 8, WNT Warszawa. Lewis, M; Joung, T.W. (2001) Piwowarstwo. PWN-Warszawa.


Brzozowska, A. (praca zbiorowa pod redakcją) (2004) Toksykologia żywności. Wyd. SGGW-Warszawa. Praca zbiorowa (2008) Jakość i bezpieczeństwo żywności - Nowoczesne metody analityczne w zapewnieniu jakości i bezpieczeństwa żywności. PTTŻ, Wyd. SGGW-Warszawa. Rogozińska, I (2002) Techniczno-ekologiczne aspekty rozwoju opakowań w przemyśle spożywczym. Żywienie Człowieka – Inż. Maszyn, Vol. XI, Zesz. 1. Rogozińska, I. (2000) Wykorzystanie analizy sensorycznej w kontroli jakości surowców i produktów przemysłu spożywczego. Żywienie Człowieka – Inż. Mechaniczna, Bydgoszcz-Międzyn, Targi „Sawo”, 89-97. Rogozińska, I. (2003) Czynniki kształtujące zawartość azotanów w wybranych produktach pochodzenia roślinnego. Żywienie Człowieka – Inż. Maszyn, Wyd. Międzyn, Targi „Sawo” Bydgoszcz, 67-72. Pudelski T., (red.) 1998. Uprawa warzyw pod osłonami. PWRiL Hołubowicz T., 1999. Sadownictwo. Wydawnictwo Akademii Rolniczej Poznań


A. Podstawowe dane

Nazwa przedmiotu Podstawy biotechnologii





Jednostka prowadząca kierunek studiów Wydział Rolnictwa i Biotechnologii Katedra Roślin Ozdobnych i Warzywnych Pracownia Biotechnologii


dr Justyna Lema-Rumińska dr inż. Beata Durau, dr inż. Natalia Miler,

Przedmioty wprowadzające Technologie produkcji roślinnej, Technologie produkcji ogrodniczej



Semestr Wykłady




Seminaria Zajęcia

terenowe Liczba

punktów

(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS

VI 10 4

2. EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza Po zakończeniu przedmiotu student potrafi zdefiniować najnowocześniejsze biotechnologie

wykorzystywane w ochronie środowiska i zasobów genowych oraz w hodowli i produkcji ważnych gospodarczo roślin uprawnych, scharakteryzować etapy oraz zalety mikrorozmnażania.

Umiejętności Po zakończeniu przedmiotu student potrafi zaplanować przebieg produkcji roślin w laboratorium produkcyjnym kultur in vitro, wdrożyć najnowocześniejsze metody mikrorozmnażania, odpowiednie dla poszczególnych gatunków roślin uprawnych, zaprojektować produkcyjne laboratorium kultur in vitro.

Postawy Po zakończeniu przedmiotu student jest kreatywny i otwarty na wiedzę z zakresu biotechnologii wykorzystywanej w produkcji roślinnej, świadomy wykorzystania metod biotechnologicznych w hodowli roślin, współpracuje w zespole.

3. METODY DYDAKTYCZNE wykład multimedialny, ćwiczenia audytoryjne, pokaz

4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU zaliczenie pisemne lub kolokwium

5. TREŚCI KSZTAŁCENIA Wykłady Specyfika mikrorozmnażania. Ekonomiczne aspekty stosowania kultur in vitro

w produkcji roślinnej. Nowoczesne metody i techniki klonowania materiału roślinnego najwyższej jakości za pomocą kultur in vitro. Tworzenie nowych odmian roślin uprawnych. Metabolity wtórne – barwniki roślinne. Rośliny transgeniczne. Identyfikacja odmian za pomocą nowoczesnych metod biologii molekularnej i chemotaksonomii.


Malepszy S., red., 2004. Biotechnologia roślin. PWN, Warszawa. Jerzy M., Krzymińska A. 2005. Rozmnażanie wegetatywne roślin ozdobnych. PWRiL, Poznań. Woźny A., Przybył K., 2004. Komórki roślinne w warunkach stresu. Tom II Komórki in vitro. Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań. Michalik B. 1996. Zastosowanie metod biotechnologicznych w hodowli roślin.

Drukrol, Kraków.

Literatura uzupełniająca Biotechnologia – kwartalnik wydawany przez Komitet Biotechnologii PAN.

Kod przedmiotu……… Pozycja planu: D1.11

1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE

A. Podstawowe dane

Nazwa przedmiotu Komputerowe metody zarządzania procesami wytwórczymi








Przedmioty wprowadzające Technologie informacyjne, Podstawy zarządzania, Matematyka, Mikroekonomia, Nauka o organizacji

Wymagania wstępne



Semestr Wykłady




Seminaria Zajęcia

terenowe Liczba

punktów

(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS

V 10E

- 10 - - - 4

2. EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza Po zakończeniu przedmiotu student potrafi zdefiniować uwarunkowania planowania

procesów wytwórczych oraz formułować przesłanki możliwości ich kontrolowania oraz sterowania narzędziami komputerowymi poprzez wyszukanie i wybór efektywnych metod reprezentacji wiedzy o procesach technologicznych w modelach komputerowych. Potrafi także objaśniać i rozróżniać rozwiązania teoretyczne oraz na gruncie zarządzania różnorodnych systemów produkcyjnych wspomaganych w kontekście ich usytuowania w łańcuchach dostaw i w sieciach biznesu z uwzględnieniem specyfiki gospodarki żywnościowej.

Umiejętności Po zakończeniu przedmiotu student potrafi, np.: analizować i formułować zqalożenia modeli dla potrzeb planowania procesów wytwórczych oraz, kalkulować niezbędne parametry do ich zaimplementowania, a tkaże potrafi obliczać ekonomiczno-organizacyjne wskaźniki pozwalające lepiej planować i wdrażać uzyskane rozwiązania w konkretnych systemach produkcyjnych oraz interpretować prawdopodobne skutki ich zaimplementowani w praktyce przedsiębiorstw rolnych i przetwórczych.

Postawy Po zakończeniu przedmiotu student jest chętny do współpracy w kreowaniu modeli wspomagających procesy planowania różnorodnych procesów wytwórczych ze szczególnym uwzględnieniem gospodarki żywnościowej. Jest również zdolny do współpracy w grupach w zakresie tworzenia projektów przydatnych we wdrożeniu wybranych metod komputerowych do wspomagania procesów planistycznych przedsiębiorstw współdziałających w sieciach biznesu i w łańcuchach dostaw.


4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU Test z pytaniami zamkniętymi i otwartymi, przygotowanie 1 projektu i 1 referatu


Wykład Zarządzanie organizacją a zarządzanie produkcją. Ewolucja produkcji i metod zarządzania produkcją. Zintegrowane systemy zarządzania produkcją. Perspektywy rozwojowe systemów zarządzania produkcją w świetle rozwoju zastosowań IT. Problem planowania i zarządzania w systemach informacyjno-decyzyjnych przedsiębiorstw. Determinanty i uwarunkowania procesu planowania produkcji o charakterze przyrodniczym i nieprzyrodniczym. Omówienie modelu produkcyjnego konkretnego przedsiębiorstwa rolnego. Założenia projektowe dla potrzeb planowania nakładów i przychodów w produkcji o charakterze przyrodniczym. Zewnętrzne źródła wiedzy dla potrzeb tworzenia modeli – krajowe i międzynarodowe bazy danych w sieciach globalnych.

Ćwiczenia laboratoryjne Wykorzystanie dostępnych baz danych do parametryzacji modeli produkcji w przedsiębiorstwach rolnych z zastosowaniem krajowych i globalnych zasobów dostępnych w sieci Internet oraz funkcji bazodanowych pakietu MS OFFICE (MS Excel i MS Access). Analiza różnych sytuacji decyzyjnych poprzez zmianę danych wejściowych w modelu tworzonym za pomocą komputerowej metody zarządzania produkcją OTR-7. Symulowanie efektów ekonomicznych na skutek zmian cen, wysokości nakładów, wielkości plonów, stosowanych technologii, struktury produkcji, etc.


Banaszak Z., Kłos S., Mleczko J., Zintegrowane Systemy Zarządzania. PWE. 2011. Warszawa. Brzeziński M. Organizacja i sterowanie produkcją. Projektowanie systemów produkcyjnych i procesów sterowania produkcją. Wydawnictwo Placet 2002 Pająk E., 2009. Zarządzanie produkcją. Produkt, technologia, organizacja. Wydawnictwo Naukowe PWN.


Bojar W. L. 2009. Komputerowe metody wspomagania decyzji w modelowaniu procesów wytwarzania w przedsiębiorstwach rolnych. KOMPUTEROWO ZINTEGROWANE ZARZĄDZANIE pod red. R. Knosali. Oficyna Wydawnicza Polskiego Towarzystwa Zarządzania Produkcją, Opole. T. 1. s. 152- 161. Bojar W. 2010. Problemy zarządzania sieciami biznesu w świetle koordynacji współpracy przedsiębiorców. Studies & Proceedings of Polish Association for Knowledge Management No. 32. 132-142. Bojar W., Drelichowski L., Żółtowski M. 2010. Problems of standardization in virtual organizations. Proceedings of Polish Association for Knowledge Management No. 35. 52-64.


A. Podstawowe dane

Nazwa przedmiotu Analiza rynku rolnego





Jednostka prowadząca kierunek studiów Wydział Zarządzania, Katedra, Ekonomiki, Organizacji i Zarządzania


Dr hab. inż. Zofia Wyszkowska prof. UTP, dr inż. Anna Jakubczak




Semestr Wykłady




Seminaria Zajęcia

terenowe Liczba

punktów

(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS

VI 10E 10 4

2. EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza Po zakończeniu przedmiotu student potrafi definiować elementy rynku rolnego,

charakteryzować poszczególne rynki rolne, objaśniać podstawowe mechanizmy na rynku rolnym i żywnościowym.

Umiejętności Po zakończeniu przedmiotu student potrafi analizować sytuację na rynku rolnym i żywnościowym, obliczać parametry niezbędne do oceny rynków rolnych i żywnościowych, zaprezentować analizę wybranego rynku rolnego. i żywnościowego oraz prognozować zmiany na rynku rolny i żywnościowym.

Postawy Po zakończeniu przedmiotu student jest aktywny w poszukiwaniu informacji rynkowych niezbędnych do analizy, kreatywny w sposobach analizy rynku rolnego i żywnościowego świadomy wagi informacji na rynku rolnym i żywnościowym..

3. METODY DYDAKTYCZNE wykład multimedialny, dyskusja, prelekcja, metoda przypadków.

4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU egzamin pisemny, złożenie referatu w trakcie ćwiczeń, przygotowanie projekt na zakończenie ćwiczeń

5. TREŚCI KSZTAŁCENIA Wykłady 1. Istota gospodarki rynkowej. 2. Rynek i jego elementy. 3. Metody analizy

rynku. 4. Funkcjonowanie i specyfika rynku rolnego. 5. Funkcjonowanie i specyfika żywnościowego. 6. Informacja na rynku rolnym. 7. Wpływ Wspólnej Polityki Rolnej na funkcjonowanie rynków rolnych. 8. Interwencjonizm rynkowy w rolnictwie. 9. Charakterystyka wybranych rynków rolnych w Polsce i na Świecie. 10. Prognozowanie na rynku rolnym i żywnościowym. 11. Zarządzanie ryzykiem cenowym na rynkach rolnych. 12. Efektywność rynków rolnych.

Ćwiczenia audytoryjne Istota rynku, elementy rynku, poziomy i struktury rynku, popyt jako element rynku, podaż jako element rynku, cena jako element rynku, elastyczność cenowa i dochodowa produktów na rynku rolnym i żywnościowych, segmenty rynku, rodzaje i źródła informacji na rynku rolnym i żywnościowym, cele i sposoby gromadzenia informacji na rynku rolnym i żywnościowym, metody analizy i prognozowania na rynku rolnym i żywnościowym, charakterystyka i funkcjonowanie najważniejszych rynków rolnych i żywnościowych w Polsce i na świecie


Rembisz W. 2004: Rynki rolne, funkcjonowanie,regulacje i interwencja a informacj., ABG S.A., ABC Poland Sp. z o.o., CEEN Economic Project & Policy Consulting GmbH, Warszawa. Zintegrowany System Informacji Rolniczej Informacji Rynkowej w tym: Biuletyny Informacyjne MRiRW. Jabłońska-Urbaniak T., 2009: Rolnictwo i gospodarka żywnościowa w Polsce, MRiRW, Warszawa. Mruk H. 2003: Analiza rynku. PWE, Warszawa.


Stan polskiej gospodarki żywnościowej po przystąpieniu do Unii Europejskiej. IERiGŻ, Raport 1, 2005, Warszawa. Wilkin J., Nurzyńska I.(red.), 2010: Raport o stanie wsi. Fdpa, Warszawa. Internetowa Giełda Rolna


A. Podstawowe dane

Nazwa przedmiotu Ekonomika i organizacja bioprodukcji





Jednostka prowadząca kierunek studiów Wydział Zarządzania, Katedra Ekonomiki organizacji i Zarządzania


Dr inż. Anna Murawska

Przedmioty wprowadzające Mikroekonomia



Semestr Wykłady




Seminaria Zajęcia

terenowe Liczba

punktów

(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS

V 10E 15 6

2. EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza Po zakończeniu przedmiotu student potrafi objaśniać zagadnienia związane z

ekonomiką i organizacją bioprodukcji, rozpoznać znaczenie bioprodukcji, rozróżniać bioprodukty w rolnictwie, ogrodnictwie, leśnictwie i innych sektorach gospodarki narodowej, scharakteryzować rolę siły roboczej, środki trwałe i środki obrotowe uczestniczące w produkcji bioproduktów.

Umiejętności Po zakończeniu przedmiotu student potrafi analizować zagadnienia związane z organizowaniem bioprodukcji oraz kalkulować zyski i koszty.

Postawy Po zakończeniu przedmiotu student jest świadomy problemów związanych z ekonomiką i organizacją bioprodukcji i zdolny do podejmowania skutecznych decyzji w tym zakresie.

3. METODY DYDAKTYCZNE wykład multimedialny, ćwiczenia laboratoryjne, dyskusja, metoda przypadków.

4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU egzamin pisemny, kolokwium, przygotowanie projektu, złożenie i wygłoszenie referatu.

5. TREŚCI KSZTAŁCENIA Wykłady Potrzeby człowieka i udział bioprodukcji w ich zaspokajaniu. Agrobiznes a

biobiznes. Bioprodukty a produkty agrobiznesu. Struktura biobiznesu i agrobiznesu. Znaczenie bioprodukcji i jej funkcje. Bioprodukcja jako dziedzina wiedzy i badań naukowych. Rola bioproduktów w zaspokajaniu potrzeb człowieka – produkty spożywcze, nieżywnościowe produkty. Powiązania integracyjne w produkcji rolniczej i bioprodukcji i ich wpływ na modernizację rolnictwa i obszarów wiejskich. Otoczenie instytucjonalne agrobiznesu i biobiznesu. Zasoby rolnictwa i leśnictwa w Polsce, ziemia i jej użytkowanie. Struktura agrarna i jej przekształcenia. Produkcja bioproduktów w rolnictwie, ogrodnictwie, leśnictwie i innych sektorach gospodarki narodowej. Rola siły roboczej w wytwarzaniu bioproduktów, środki trwałe uczestniczące w produkcji bioproduktów, środki obrotowe uczestniczące w produkcji bioproduktów. uszlachetnianie bioproduktów rolnych. Przetwórstwo biproduktów – rola przemysłu spożywczego. Produkty regionalne i tradycyjne. Niekonwencjonalne (odnawialne) źródła energii, zielarstwo – znaczenie, stan i rozwój. Rolnictwo ekologiczne. Zdrowa żywność. Agroturystyka i

ekoturystyka. Energia z biomasy. Tworzywa ekologiczne na bazie surowców skrobiowych. Miejsce i rola bioprodukcji w gospodarce narodowej. Możliwości rozwoju bioprodukcji a potrzeby żywnościowe i nieżywnościowe.


Organizacja bioprodukcji. Działania związane z dystrybucją środków oraz usług niezbędnych w bioprodukcji. Powstawanie bioproduktów. Zasoby czynników bioprodukcji. Działania związane ze skupem, przetwórstwem, magazynowaniem i dystrybucją przetworzonych bioproduktów – przetwórstwo i obrót. Ekonomika bioprodukcji. Rola siły roboczej w wytwarzaniu bioproduktów. Środki trwałe uczestniczące w produkcji bioproduktów. Środki obrotowe uczestniczące w produkcji bioproduktów.


Prezentacja i analiza wybranych przykładów bioprodukcji. Organizacja i ekonomika bioproducji- dystrybucja, zasoby, produkcja, skup, przetwórstwo, magazynowanie, obrót, środki trwałe i środki obrotowe uczestniczące w produkcji bioproduktów, rola siły roboczej, inwestycje w bioprodukcję.


Kapusta F., Agrobiznes, Centrum Doradztwa i Informacji Difin, Warszawa, 2008. Kapusta F., Teorie agrobiznesu, Wydawnictwo AE, Wrocław, 2003. Łuczka-bakuła W., Rynek żywności ekologicznej: wyznaczniki i uwarunkowania rozwoju, PWE, Warszwa 2007.


Adamowicz M. (red.), Innowacje i innowacyjność w sektorze agrobiznesu, T.I i II, Wydawnictwo SGGW, Warszwa 2008. Woś A., Agrobiznes, T. I i II, Key Test, Warszwa 1996. Knecht D., Agroturystyka w agrobiznesie, Wyd. C.H. Beck, Warszawa 2008.


A. Podstawowe dane

Nazwa przedmiotu Zarządzanie projektami





Jednostka prowadząca kierunek studiów Wydział Zarządzania/ Katedra Informatyki w Zarządzaniu/Pracownia Rozwoju Regionalnego


Dr inż. Małgorzata Zajdel


Wymagania wstępne Umiejętność analizy, oceny


Semestr Wykłady




Seminaria Zajęcia

terenowe Liczba

punktów

(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS

V 10 10 3

2. EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza Po ukończeniu przedmiotu student nabędzie wiedzę w zakresie zarządzania projektami

unijnymi z uwzględnieniem specyfiki projektów. Po zakończeniu przedmiotu student potrafi m.in. definiować i planować działania projektowe.

Umiejętności Po zakończeniu przedmiotu student potrafi dokonać analizy potrzeb w kontekście planowanej realizacji projektu, nabywa umiejętność określenia struktury projektowej z właściwym planowaniem przebiegu projektu i zasobów niezbędnych do jego realizacji. Student potrafi korzystać z metod planowania i sporządzania budżetu. Nabywa umiejętność monitoringu, ewaluacji oraz kontroli projektu na etapie jego wdrażania. Potrafi wykorzystywać metodyki zarządzania projektami wraz z narzędziami informatycznymi wykorzystywanymi w zarządzaniu projektami m.in. w celu eliminacji ryzyka i zarządzania nim.

Postawy Po zakończeniu przedmiotu student jest aktywny do pracy zespołowej i chętny do podejmowania pracy twórczej z elementami kreatywnego myślenia. Jest otwarty na działania o charakterze innowacyjnym i świadomy, że w działaniach projektowych istotna jest właściwa organizacja swoich działań.

3. METODY DYDAKTYCZNE wykład multimedialny, ćwiczenia projektowe, dyskusja, metoda przypadków

4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU Zaliczenie wykładów na ocenę w formie pisemnego zaliczenia. Zaliczenie składające się z dwóch części: zaliczenie projektu oraz referatów.

5. TREŚCI KSZTAŁCENIA Wykłady Podstawy zarządzania projektami. Podstawowe parametry projektów.

Rodzaje projektów. Cykl życia projektów. Obszary problemowe zarządzania projektami. Problemy zarządzania projektami. Definiowanie projektu. Podział projektu na zadania. Organizowanie zespołu projektowego. Planowanie przebiegu projektu. Prognozowanie czasu, zasobów, wymagań i kosztów projektu. Diagram sieciowy. Organizowanie wykonawstwa projektu – zasoby i budżet. Kontrola realizacji projektu. Zamknięcie projektu. Metody i techniki zarządzania projektami. Techniki organizacji zespołu projektowego. Techniki opisu struktury projektu. Narzędzia informatyczne wspomagające zarządzanie projektami. Kontrola jakości projektu.

Ćwiczenia projektowe Budowa zespołu projektowego. Pojęcia kluczowe – przykłady i ćwiczenia. Tworzenie planu projektu – zasady. Zarządzanie czasem oraz organizacja pracy własnej i zespołu. Struktury projektowe. Delegowanie zadań w zespołach projektowych. Przydzielanie zasobów w projekcie, Tworzenie planu własnego projektu Szacowanie czasu trwania czynności w projekcie. Diagramy sieciowe. Harmonogramy. Wyznaczanie ścieżki krytycznej. Zarządzanie ryzykiem w projekcie. Badanie odchyleń CV i SV. zastosowanie metody Earned Value przy kontroli realizacji projektu. Analiza efektywności projektów. Metody kontroli realizacji projektu. Metoda wartości uzyskanej. Monitorowanie i kontrola postępów prac nad projektem. Zamykanie projektu.


M. Trocki, B. Grucza, K. Ogonek: Zarządzanie projektami; Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, 2009. M. Pawlak, Zarządzanie projektami, Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006. Dennis Lock (przekł. G. Łuczkiewicz) .Podstawy zarządzania projektami; Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, 2009.


Richard Newton ; przeł. Katarzyna Piotrowska. Skuteczny kierownik projektu : sztuka osiągania celów, Oficyna a Wolters Kluwer business, 2010. Joanna Haffer. Skuteczność zarządzania projektami w przedsiębiorstwach działających w Polsce, "Dom Organizatora", 2009. Stanisław Bochnak [et al. ; pod red. Michała Trockiego i Ewy Sońty-Drączkowskiej, Strategiczne zarządzanie projektami, Bizarre, 2009.


A. Podstawowe dane

Nazwa przedmiotu Systemy jakości w gospodarce żywnościowej





Jednostka prowadząca kierunek studiów Wydział Rolnictwa i Biotechnologii Katedra Roślin Ozdobnych i Warzywnych


dr inż. Beata Durau mgr inż. Małgorzata Antkowiak

Przedmioty wprowadzające Podstawy rolnictwa i gospodarki żywnościowej, Ekologia i zarządzanie środowiskiem, Prawo gospodarcze



Semestr Wykłady




Seminaria Zajęcia

terenowe Liczba

punktów

(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS

VII 10 4

2. EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza Po zakończeniu przedmiotu student potrafi: objaśniać cele działania krajowych i

wspólnotowych systemów jakości stosowanych w gospodarce żywnościowej, rozróżniać i scharakteryzować poszczególne systemy oraz ich założenia, wskazać podstawy prawne leżące u podstaw poszczególnych systemów.

Umiejętności Po zakończeniu przedmiotu student potrafi: analizować sposoby i warunki ubiegania się o certyfikaty i dotacje związane z wdrożeniem systemów jakości, prawidłowo zinterpretować i praktycznie zastosować przepisy prawne dotyczące systemów jakości w gospodarce żywnościowej.

Postawy Po zakończeniu przedmiotu student: posiada wiedzę w zakresie zdobywania certyfikatów i dotacji związanych z systemami jakości w gospodarce żywnościowej, jest otwarty na kwestię produkcji żywności dobrej jakości i ochrony środowiska, jest świadomy zagrożeń wynikających z braku stosowania systemów jakości w produkcji żywności.

3. METODY DYDAKTYCZNE wykład multimedialny, dyskusja.

4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU złożenie jednego referatu pod koniec semestru.

5. TREŚCI KSZTAŁCENIA Wykłady Cel działania systemów jakości w gospodarce żywnościowej. Korzyści

wypływające ze stosowania systemów jakości dla konsumentów, producentów i środowiska. Systemy wpisane i wspierane w ramach PROW oraz aplikujące do PROW, będące na etapie konsultacji z KE. Zasady działania systemów: System Chronionych Nazw Pochodzenia i Chronionych Oznaczeń Geograficznych, System Gwarantowanych Tradycyjnych Specjalności, Produkcja Ekologiczna, Integrowana Produkcja (IP), System Jakość-Tradycja, System Jakości Wieprzowiny (PQS), System Jakości Wołowiny (QMP), System Gwarantowanej Jakości Żywności (QAFP), Dobra Praktyka Produkcyjna (GMP), Dobra Praktyka Higieniczna (GHP), Analiza Zagrożeń i Krytyczny Punkt Kontrolny (HACCP). Zasady ubiegania się o certyfikat systemu jakości i dotacje

finansowe.


Rozporządzenie Rady (WE) nr 510006 z dnia 20.03.2006 w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych. Rozporządzenie Rady(WE) NR 509006 z dnia 20 marca 2006 r. w sprawie produktów rolnych i środków spożywczych będących gwarantowanymi tradycyjnymi specjalnościami. Rozporządzenie Rady (WE) nr 834007 z dnia 28 czerwca 2007 r. w sprawie produkcji ekologicznej i znakowania produktów ekologicznych i uchylające rozporządzenie (EWG) nr 2092/91. Rozporządzenie Komisji (WE) nr 889008 z dnia 5 września 2008 r. ustanawiające szczegółowe zasady wdrażania rozporządzenia Rady (WE) nr 834007 w sprawie produkcji ekologicznej i znakowania produktów ekologicznych w odniesieniu do produkcji ekologicznej, znakowania i kontroli. Ustawa z dnia 25 czerwca 2009 r. o rolnictwie ekologicznym. Ustawa z dnia 18 grudnia 2003 r. o ochronie roślin. Rozporządzenie Ministra Rolnictwa I Rozwoju Wsi z dnia 26 lipca 2004 r. w sprawie integrowanej produkcji. Rozporządzenie Rady (WE) nr 1698005 z dnia 20 września 2005 w sprawie wsparcia rozwoju obszarów wiejskich przez Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich.


Dz. U. nr 199 poz. 1536 Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z 18.11.2009. Dz. U. nr 20 poz. 119 Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z 22.01.2008. Dz. U. nr 60 poz. 497 Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z 01.04.2009.


A. Podstawowe dane

Nazwa przedmiotu Żywność genetycznie zmodyfikowana





Jednostka prowadząca kierunek studiów Wydział Rolnictwa i Biotechnologii, Katedra Genetyki i Biotechnologii Roślin


prof. dr hab. Paweł Nowaczyk, dr inż. Lubosława Nowaczyk, dr inż. Anna Kisiała, dr inż. Aleksendra Niklas-Nowak, dr inż. Dorota Olszewska

Przedmioty wprowadzające Podstawy biotechnologii, Podstawy rolnictwa i gospodarki żywnościowej

Wymagania wstępne Podstawowa wiedza z zakresu biologii i fizjologii roślin


Semestr Wykłady




Seminaria Zajęcia

terenowe Liczba

punktów

(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS

VII 10 4

2. EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza Student zna definicję, metody otrzymywania, przykłady GMO w świecie roślin i

zwierząt. Potrafi objaśnić znaczenie organizmów modyfikowanych genetycznie w różnych dziedzinach gospodarki. Rozumnie podstawowe zagadnienia i regulacje prawne dotyczące GMO.

Umiejętności Po zakończeniu przedmiotu student jest świadomy korzyści i ewentualnych zagrożeń związanych z otrzymywaniem i wykorzystaniem genetycznie modyfikowanych organizmów.

Postawy Student wyraża własną opinię dotycząca genetycznie modyfikowanych organizmów zgodną z zasadami prawa i etyki.

3. METODY DYDAKTYCZNE Wykłady prowadzone będą audytoryjnie z wykorzystaniem środków audiowizualnych w oparciu o prezentacji multimedialne, niektóre zagadnienia realizowane będą w formie pokazów laboratoryjnych.

4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU Zaliczenie w formie pisemnej z uwzględnieniem oceny za wygłoszone wystąpienie ustne.


Wykład

Aktualny stan badań nad organizmami transgenicznymi w Polsce i na świecie. Metody otrzymywania organizmów modyfikowanych genetycznie. Możliwości wykorzystania transformacji genetycznych w rolnictwie, farmacji, medycynie. Żywność modyfikowana genetycznie. Wykorzystanie GMO w ochronie środowiska. Prezentacje multimedialne studentów dotyczące GMO. Zwierzęta modyfikowane genetycznie – transplantacje organów, transgeniczne zwierzęta laboratoryjne jako organizmy modelowe w badaniach medycznych. Mikroorganizmy modyfikowane genetycznie (bioreaktory) – produkcja

hormonów, leków, witamin, szczepionek, zastosowanie w ochronie środowiska, przemyśle chemicznym. Wykorzystanie GMO w badaniach genomu. Metody wykrywania GMO. Regulacje prawne i odbiór społeczny badań dotyczących transformacji genetycznych. Analiza wyników ankiety dotyczącej żywności genetycznie modyfikowanej. Korzyści i zagrożenia płynące z wykorzystania GMO w różnych dziedzinach życia. Zaliczenie przedmiotu- kolokwium pisemne.


Legocki A.B., 1990, Transformowanie i regeneracja roślin. Poradnik laboratoryjny. Instytut Chemii Bioorganicznej PAN. Twardowski T., Michalska A., 1998, Genetycznie modyfikowane organizmy (GMO) a środowisko. Agencja EDYTOR. Reiss M., Straughan R., 1997, Poprawianie natury - inżynieria genetyczna - nauka i etyka. Amber. Słomski R. (red.), 2004, Przykłady analiz DNA. AR Poznań.


Michalik B. (red.), 2009. Hodowla roślin z elementami genetyki i biotechnologii. PWRiL, Poznań Niemirowicz-Szczytt K., 1993. Hodowla roślin warzywnych. SGGW Warszawa. Artykuły z prasy naukowej, materiały uzupełniające z Internetu




GRUPA D2

PRZEDMIOTY SPECJALNO ŚCIOWE

SPECJALNOŚĆ: ZARZĄDZANIE PROCESAMI PRODUKCYJNYMI


A. Podstawowe dane

Nazwa przedmiotu Transfer techniki i technologii




Specjalność Zarządzanie procesami produkcyjnymi


Imię i nazwisko nauczyciela i jego stopień naukowy

Dr inż. Ireneusz Bielski

Przedmioty wprowadzające Marketing, Zarządzanie wiedzą



Semestr Wykłady




Seminaria Zajęcia

terenowe Liczba

punktów

(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS

VI 10 3

2. EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza Po zakończeniu przedmiotu student potrafi rozpoznać środowisko biznesu i formułować

warunki brzegowe dla transferu technologii,.

Umiejętności Po zakończeniu przedmiotu student potrafi decydować o czasie, zakresie i obszarach absorpcji i transmisji nowych technik i technologii .

Postawy Po zakończeniu przedmiotu student jest świadomy znaczenia uczestnictwa w procesach transferu wiedzy.

3. METODY DYDAKTYCZNE wykład multimedialny, pytania i odpowiedzi, ćwiczenia audytoryjne, dyskusja, metoda przypadków.

4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU egzamin pisemny lub ustny, zaliczenie pisemne lub ustne, kolokwium i/lub sprawdzian, przygotowanie projektu, złożenie 1. referatu.

5. TREŚCI KSZTAŁCENIA Wykład Konkurencja i konkurencyjność przedsiębiorstw i gospodarek. Zdolność

konkurencyjna. Kreatywność a innowacyjność przedsiębiorstw. Znaczenie detektora zmian dla strategii. Innowacja w strategii przedsiębiorczej. Innowacje i działalność innowacyjna, polityka innowacyjna i sposoby finansowania działalności innowacyjnej. Targi i wystawy jako instrumenty transferu technologii. Udział w eksporcie a rozwój firm. Koopetycja a konkurencja. Praktyka gospodarcza i nauka, działalność badawcza i rozwojowa (B+R) i gospodarka oparta na wiedzy (GOW). Ochrona własności intelektualnej i przemysłowej, wysoka technika i usługi oparte na wiedzy, transfer i komercjalizacja technologii. Instrumenty i instytucje mające za zadanie wspieranie działalności innowacyjnej. Zarządzanie innowacjami – czas jako instrument konkurencyjności.


Innowacje i transfer technologii -słownik pojęć, Polska Agencja Rozwoju Przedsiębiorczości, Warszawa 2005 Bielski I., Przebieg i uwarunkowania procesów innowacyjnych, OPO, Bydgoszcz 2000 Bielski I., Innowacja w kreowaniu zdolności konkurencyjnej przedsiębiorstwa,

Wydawnictwa UTP, Bydgoszcz 2007 P.F. Drucker, Innowacja i przedsiębiorczość, . Praktyka i zasady , PWE, Warszawa 1992


Drucker P.F., Zarządzanie w XXI wieku, MUZA S.A., Warszawa 2000 Bielski I., Innowacje. Przewodnik dla twórców i menedżerów, Seria TQM, OPO, Bydgoszcz 1994 Penc J., Zarządzanie w Nowej Ekonomii, Przegląd Organizacji 2001, nr 11 STRATEGOR, Zarządzanie firmą. Strategie, struktury, decyzje, tożsamość, PWE, Warszawa 1995


A. Podstawowe dane

Nazwa przedmiotu Projektowanie procesów produkcyjnych







dr inż. Janusz Musiał

Przedmioty wprowadzające grafika inżynierska, techniki wytwarzania

Wymagania wstępne Podstawowe zagadnienia technik wytwarzania i podstawy rysunku technicznego


Semestr Wykłady




Seminaria Zajęcia

terenowe Liczba

punktów

(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS

V 10E 20 5

2. EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza Po zakończeniu przedmiotu student zna podstawowe zasady funkcjonowania systemów

produkcyjnych i związanych z nimi technologie wytwórcze.

Umiejętności Po zakończeniu przedmiotu student potrafi opracować dokumentację organizacyjno-techniczną przepływu produktu w linii produkcyjnej. Zdobywa umiejętność metod technologicznych i środków produkcji.

Postawy Po zakończeniu przedmiotu student jest kreatywny w zakresie opisu i realizacji projektów związanych z procesem produkcyjnym.

3. METODY DYDAKTYCZNE wykład multimedialny, ćwiczenia projektowe

4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU Wykład - egzamin pisemny, Ćwiczenia projektowe – zaliczenie projektu

5. TREŚCI KSZTAŁCENIA Wykład Podstawowe problemy produkcji. Produkcja w życiu i działalności człowieka.

Definicje związane z procesem produkcyjnym. Ogólna charakterystyka i klasyfikacja produktów i wyrobów. System produkcyjny jako złożony system techniczny. Cykl produkcyjny i wytwórczy. Procesy wytwarzania. Cechy charakterystyczne produkcji jednostkowej seryjnej i masowej. Przepływ produkcji w różnych typach, formach i odmianach organizacyjnych. Metodyka projektowania procesów produkcyjnych. Ogólna charakterystyka technicznego przygotowania produkcji. Struktura procesu technologicznego. Procesy technologii montażu. Komputerowe wspieranie prac inżynierskich (Cax). Optymalizacja procesów produkcyjnych.

Ćwiczenia projektowe Opracowanie projektu procesu produkcyjnego wybranego produktu, zawierającego następujące elementu: proces technologiczny, montaż elementów, przepływ w linii produkcyjnej, analizę ekonomiczną, optymalizację procesu.


Durlik I.: Inżynieria Zarządzania cz. I – Strategia i projektowanie systemów produkcyjnych. Wydawnictwo PLACET, Warszawa 2004. Karpiński T.: Inżynieria produkcji. WNT, Warszawa 2004.

Pająk E.: Zarządzanie produkcją: produkt, technologia, organizacja. WNT, Warszawa 2006.


Feld M.: Inżynieria wytwarzania. Wydawnictwo Uczelniane Politechniki Koszalińskiej, Koszalin 2008. Kubiński J.: Inżynieria i technologie produkcji. Wyd. AGH, Kraków 2008.


A. Podstawowe dane

Nazwa przedmiotu Projektowanie procesów technologicznych





Jednostka prowadząca kierunek studiów Wydział Inżynierii Mechanicznej/Instytut Technik Wytwarzania, Zakład Inżynierii Produkcji


dr inż. Maciej MATUSZEWSKI


Projektowanie inżynierskie: podstawowa znajomość zasad rysunku technicznego i projektowania. Materiałoznawstwo: znajomość rodzajów materiałów konstrukcyjnych i ich własności i właściwości Techniki kształtowania obróbkami bezwiórowymi: rodzaje obróbek i ich uwarunkowania Techniki kształtowania obróbkami wiórowymi: rodzaje obróbek i ich uwarunkowania

Wymagania wstępne Znajomość: zasad rysunku technicznego i projektowania, rodzajów materiałów konstrukcyjnych i ich własności i właściwości oraz technik kształtowania.


Semestr Wykłady




Seminaria Zajęcia

terenowe Liczba

punktów

(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS

IV 10 10 4

2. EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK) Wiedza Znajomość podstawowych zagadnień związanych z inżynierią produkcji, inżynierią

jakości powierzchni oraz zasad projektowania procesów technologicznych.

Umiejętności Po zakończeniu przedmiotu student potraf właściwie zaprojektować proces technologiczny typowych części maszyn.

Postawy Przy projektowaniu procesów technologicznych stosowanie obok technologii klasycznych, technologie innowacyjne i niekonwencjonalne rozwiązania; dążenie do rozwiązywanie procesów technologicznych części maszyn o skomplikowanych i nietypowych kształtach.

3. METODY DYDAKTYCZNE Wykład multimedialny, ćwiczenia projektowe.

4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU Wykład –- zaliczenie pisemne, Ćwiczenia projektowe – ocenianie ciągłe podczas realizacji ćwiczeń projektowych oraz ich rezultatu końcowego

5. TREŚCI KSZTAŁCENIA Wykład Pojęcia podstawowe: inżynieria produkcji, proces produkcyjny, proces

technologiczny. Struktura i cechy procesu produkcyjnego i technologicznego. Ogólne zasady projektowania procesów technologicznych. Podstawy inżynierii jakości powierzchni. Zasady projektowania procesów technologicznych części typu wał oraz tuleja i tarcza.

Ćwiczenia Projektowanie procesów technologicznych części typu wał oraz tuleja lub tarcza.

6. LITERATURA Literatura podstawowa Feld M.: Podstawy projektowania procesów technologicznych typowych

części maszyn. WNT, Warszawa 2009. Feld M.: Technologia budowy maszyn. PWN, Warszawa 2000. Feld M.: Uchwyty obróbkowe. WNT, Warszawa 2002.


Feld M.: Inżynieria wytwarzania. Wydawnictwo Uczelniane Politechniki Koszalińskiej, Koszalin 2008. Karpiński T.: Inżynieria produkcji. WNT, Warszawa 2004. Poradnik inżyniera: obróbka skrawaniem. T. 1, 2 i 3. WNT, Warszawa 1993. Samek A.: Projektowanie procesów technologicznych obróbki skrawaniem i montażu. Wydawnictwa Politechniki Krakowskiej, Kraków 1986.


A. Podstawowe dane

Nazwa przedmiotu Badanie i normowanie pracy





Jednostka prowadząca kierunek studiów Wydział Zarządzania, Katedra Inżynierii Zarządznia


dr hab. inż. Waldemar Bojar prof. UTP, mgr Ewa Grzegorczyk-Jans

Przedmioty wprowadzające Zarządzanie zasobami ludzkimi, projektowanie procesów technologicznych, statystyka

Wymagania wstępne

Znajomość zarządzania zasobami ludzkimi, posiadanie umiejętności praktycznych w zakresie kształtowania procesów technologicznych oraz statystycznego opracowania wyników pomiarów


Semestr Wykłady




Seminaria Zajęcia

terenowe Liczba

punktów

(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS

V 10 4

2. EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza Po zakończeniu przedmiotu student potrafi dokonać analizy przebiegu procesów pracy,

opisać elementy niezbędnego zużycia czasu, określić nakłady czasu pracy w realizacji procesów produkcyjnych, jako dane do projektowania ich przebiegów.

Umiejętności Po zakończeniu przedmiotu student potrafi, rejestrować i analizować czas pracy, przygotować dane do katalogów czasu, eliminować czynności uznane za zbędne, wydzielić poszczególne elementy procesu pracy, w celu dokładniejszej oceny pracochłonności, przeprowadzić obserwację rzeczywistego procesu i pomiar czasu trwania wydzielonych elementów tego procesu.

Postawy Po zakończeniu przedmiotu student jest zdolny do prawidłowej oceny wysiłku fizycznego i intelektualnego pracownika na stanowisku pracy, jest świadomy humanocentrycznego podejścia do człowieka w środowisku pracy.

3. METODY DYDAKTYCZNE wykład multimedialny, ćwiczenia z wykorzystaniem konwersacji

4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU test wielokrotnego wyboru, przygotowanie projektu.

5. TREŚCI KSZTAŁCENIA Wykłady Normowanie jako metoda organizacyjna. Analiza czasu pracy i jego struktura.

Zasoby pracy w przedsiębiorstwie. Podmiotowość człowieka w procesach pracy. Badanie metod pracy i mierzenie nakładów pracy w procesach produkcyjnych. Podstawy metodyczne normowania procesów pracy na tle procesowego podejścia do zarządzania przedsiębiorstwem. Zasadnicze metody i techniki normowania czynników produkcji; metody analityczne. Normowanie czasu pracy ludzi. Wartościowanie pracy i wynagradzanie pracowników.


Górska E., Lewandowski J., Zarządzanie i organizacja środowiska pracy, wyd. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2010. Mikołajczyk Z., Techniki organizatorskie w rozwiązywaniu problemów

zarządzania, PWN, Warszawa 2002. Strzelecki T.J., Organizacja i normowanie pracy, Oficyna Wydawnicza PWE, Warszawa 1995.


Bizon-Górecka J., Normowanie techniczne w budownictwie, Wydawnictwo Uczelniane ATR w Bydgoszczy, Bydgoszcz 1988. Strzelecki T.J., Organizacja pracy, Oficyna Wydawnicza PWE, Warszawa 1995. Strzelecki T.J., Wołk R., Badanie metod i normowanie pracy, Oficyna Wydawnicza PWE, Warszawa 1993. Martyniak Z., Metody organizowania procesów pracy, PWE, Warszawa 1996.


A. Podstawowe dane

Nazwa przedmiotu Zarządzanie projektami





Jednostka prowadząca kierunek studiów Wydział Zarządzania/ Katedra Informatyki w Zarządzaniu/Pracownia Rozwoju Regionalnego


Dr inż. Małgorzata Zajdel


Wymagania wstępne Umiejętność analizy, oceny


Semestr Wykłady




Seminaria Zajęcia

terenowe Liczba

punktów

(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS

V 10 10 4

2. EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza Po ukończeniu przedmiotu student nabędzie wiedzę w zakresie zarządzania projektami

unijnymi z uwzględnieniem specyfiki projektów. Po zakończeniu przedmiotu student potrafi m.in. definiować i planować działania projektowe.

Umiejętności Po zakończeniu przedmiotu student potrafi dokonać analizy potrzeb w kontekście planowanej realizacji projektu, nabywa umiejętność określenia struktury projektowej z właściwym planowaniem przebiegu projektu i zasobów niezbędnych do jego realizacji. Student potrafi korzystać z metod planowania i sporządzania budżetu. Nabywa umiejętność monitoringu, ewaluacji oraz kontroli projektu na etapie jego wdrażania. Potrafi wykorzystywać metodyki zarządzania projektami wraz z narzędziami informatycznymi wykorzystywanymi w zarządzaniu projektami m.in. w celu eliminacji ryzyka i zarządzania nim.

Postawy Po zakończeniu przedmiotu student jest aktywny do pracy zespołowej i chętny do podejmowania pracy twórczej z elementami kreatywnego myślenia. Jest otwarty na działania o charakterze innowacyjnym i świadomy, że w działaniach projektowych istotna jest właściwa organizacja swoich działań.

3. METODY DYDAKTYCZNE wykład multimedialny, wykład eksperta na zaproszenie, ćwiczenia projektowe, dyskusja, metoda przypadków

4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU Zaliczenie wykładów na ocenę w formie pisemnego zaliczenia. Zaliczenie składające się z dwóch części: zaliczenie projektu oraz referatów.

5. TREŚCI KSZTAŁCENIA Wykłady Podstawy zarządzania projektami. Podstawowe parametry projektów.

Rodzaje projektów. Cykl życia projektów. Obszary problemowe zarządzania projektami. Problemy zarządzania projektami. Definiowanie projektu. Podział projektu na zadania. Organizowanie zespołu projektowego. Planowanie przebiegu projektu. Prognozowanie czasu, zasobów, wymagań i kosztów projektu. Diagram sieciowy. Organizowanie wykonawstwa projektu – zasoby i budżet. Kontrola realizacji projektu. Zamknięcie projektu. Metody i techniki zarządzania projektami. Techniki organizacji zespołu projektowego. Techniki opisu struktury projektu. Narzędzia informatyczne wspomagające zarządzanie projektami. Kontrola jakości projektu.

Ćwiczenia projektowe Budowa zespołu projektowego. Pojęcia kluczowe – przykłady i ćwiczenia. Tworzenie planu projektu – zasady. Zarządzanie czasem oraz organizacja pracy własnej i zespołu. Struktury projektowe. Delegowanie zadań w zespołach projektowych. Przydzielanie zasobów w projekcie, Tworzenie planu własnego projektu Szacowanie czasu trwania czynności w projekcie. Diagramy sieciowe. Harmonogramy. Wyznaczanie ścieżki krytycznej. Zarządzanie ryzykiem w projekcie. Badanie odchyleń CV i SV. zastosowanie metody Earned Value przy kontroli realizacji projektu. Analiza efektywności projektów. Metody kontroli realizacji projektu. Metoda wartości uzyskanej. Monitorowanie i kontrola postępów prac nad projektem. Zamykanie projektu.


M. Trocki, B. Grucza, K. Ogonek: Zarządzanie projektami; Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, 2009. M. Pawlak, Zarządzanie projektami, Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006. Dennis Lock (przekł. G. Łuczkiewicz) .Podstawy zarządzania projektami; Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, 2009.


Richard Newton ; przeł. Katarzyna Piotrowska. Skuteczny kierownik projektu : sztuka osiągania celów, Oficyna a Wolters Kluwer business, 2010. Joanna Haffer. Skuteczność zarządzania projektami w przedsiębiorstwach działających w Polsce, "Dom Organizatora", 2009. Stanisław Bochnak [et al. ; pod red. Michała Trockiego i Ewy Sońty-Drączkowskiej, Strategiczne zarządzanie projektami, Bizarre, 2009.


A. Podstawowe dane

Nazwa przedmiotu Technologie transportowe





Jednostka prowadząca kierunek studiów Wydział Inżynierii Mechanicznej, Instytut Eksploatacji Maszyn i Transportu


dr inż. Marcin Zastempowski




Semestr Wykłady




Seminaria Zajęcia

terenowe Liczba

punktów

(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS

VII 10E 10 6

2. EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza Student potrafi wskazać czynniki warunkujące stosowanie określonych technologii

procesów transportowych w celu realizacji zadania transportowego dla różnych ładunków.

Umiejętności Po zakończeniu przedmiotu student potrafi dokonać wyboru właściwego rodzaju środka transportowego dla określonego zadania transportowego przy uwzględnieniu czynników warunkujących stosowanie określonych technologii transportowych.

Postawy Student powinien aktywnie uczestniczyć w zajęciach poprzez udział w dyskusji podczas rozwiązywania studium przypadków zadanych przez prowadzącego. .

3. METODY DYDAKTYCZNE Zajęcia wykładowe – prezentacja multimedialna Ćwiczenia audytoryjne realizowane w grupach – referaty, dyskusja oraz ćwiczenia obliczeniowe.

4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU Warunkiem zaliczenia wykładu z przedmiotu jest zaliczenie pisemne lub ustne przez studenta na ocenę pozytywną. Warunkiem zaliczenia ćwiczeń audytoryjnych jest aktywna postawa studenta podczas zajęć oraz złożenie jednego referatu z zadanego problemu transportowego.

5. TREŚCI KSZTAŁCENIA wykład Pojęcie i przedmiot technologii oraz procesu technologicznego (technologia,

jako nauka, technologia w znaczeniu praktycznym, proces produkcyjny, proces technologiczny, klasyfikacja procesów technologicznych, proces przewozowy, proces transportowy) Czynniki warunkujące stosowanie określonych technologii procesów przewozowego i ładunkowego. Technologie procesów ładunkowych i przewozowych w wybranych gałęziach transportu. Technologia wybranych typów procesów przewozowych ładunków (technologia przewozu jednostek ładunkowych, technologia przewozu ładunków drobnicowych, technologia przewozu ładunków masowych stałych i płynnych, technologia przewozu ładunków ponadgabarytowych, technologia przewozu towarów niebezpiecznych). Technologia przewozu osób w komunikacji zbiorowej o zasięgu lokalnym,

regionalnym, krajowym i międzynarodowym. Technologie przewozowe w transporcie multimodalnym. Uwarunkowania technologiczne rozwoju systemu transportowego Problemy rozwoju transportu w świetle uregulowań prawnych państw członkowskich Wspólnoty Europejskiej Miejsce i rola spedycji na rynku krajowym i międzynarodowym Marketing usług transportowych. Centra logistyczne. Zintegrowany łańcuch dostaw. Transport w systemach logistycznych Korytarze transportowe

Ćwiczenia audytoryjne Ćwiczenia dotyczą następujących zagadnień: Organizacja pracy środków transportowych: wybór i określenie wymaganej ilości środków transportowych, sposób realizacji procesu transportowego. Podstawy kierowania organizacją procesu transportowego: wpływ wykorzystania ładowności, wpływ prędkości jazdy, wpływ czasu postoju podczas załadunku i rozładunku. Metody planowania optymalnych tras przewozowych: sformułowanie zagadnienia transportowego, metody obliczeniowe, wykorzystanie programów komputerowych do rozwiązywania zagadnień transportowych.


Fijałkowski J.: Transport wewnętrzny w systemach logistycznych. Wybrane zagadnienia. Wydawnictwo Oficyna wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2003. Jakubowski L.: Technologia prac ładunkowych. Wydawnictwo Oficyna wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2009. Marciniak -Neider D. i Neider J. red: Podręcznik spedytora. Polska Izba Spedycji i Logistyki, Gdynia 2006 Perenc J., Godlewski J. red: Międzynarodowe przewozy towarowe. Polskie Wydawnictwo Transportowe, Warszawa 2000. Rydzkowski W., Wojewódzka-Król K. red.: Transport. Problemy transportu w rozszerzonej UE. PWN, Warszawa 2009. Rydzkowski W. i Wojewódzka-Król K. red.: Usługi logistyczne. ILiM, Poznań 2007


Czasopisma: Transport polski; Spedycja, transport, logistyka; Transport i komunikacja; Journal of Transportation Engineering.


A. Podstawowe dane

Nazwa przedmiotu Inżynieria niezawodności i ryzyka







dr inż. Andrzej Wdzięczny




Semestr Wykłady




Seminaria Zajęcia

terenowe Liczba

punktów

(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS

V 10 3

2. EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza Po zakończeniu przedmiotu student potrafi scharakteryzować wybrane zagadnienia z

zakresu: niezawodności systemów w sensie normatywnym, niezawodności obiektów nienaprawialnych, niezawodności obiektów naprawialnych, empirycznych charakterystyk niezawodności, struktur niezawodnościowych, metod pobierania próbki z populacji generalnej obiektów do badań niezawodnościowych, metod badań niezawodności, miar oceny ryzyka i zagrożeń, relacji pomiędzy miarami ryzyka z miarami niezawodności i bezpieczeństwa.

Umiejętności Po zaliczeniu przedmiotu student potrafi zdefiniować podstawowe pojęcia z zakresu niezawodności i bezpieczeństwa systemów technicznych oraz wykorzystać znajomość metod wyznaczania niezawodności obiektów złożonych do oceny działania systemu. Student potrafi także scharakteryzować przebiegi różnych funkcji takich jak np.: niezawodności, zawodności, trwałości, intensywności uszkodzeń. Potrafi omówić charakterystyki obiektów nienaprawialnych z zerowym czasem odnowy oraz ze skończonym czasem odnowy, potrafi również wyznaczyć liczność próbki z populacji, wykorzystać modele matematyczne i zastosować odpowiednie metody do oceny ryzyka systemu.

Postawy Student ma aktywnie uczestniczyć w zajęciach ćwiczeniowych wykazując kreatywne podejście do rozwiązywania problemów związanych z niezawodnością i bezpieczeństwem systemów.

3. METODY DYDAKTYCZNE Zajęcia wykładowe realizowane z wykorzystaniem laptopa oraz rzutnika multimedialnego. Ćwiczenia audytoryjne realizowane w grupach – ćwiczenia obliczeniowe.

4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU Warunkiem zaliczenia wykładu z przedmiotu jest zaliczenie kolokwium pisemnego przez studenta na ocenę pozytywną. Warunkiem zaliczenia ćwiczeń audytoryjnych jest zaliczenie przez studenta kolokwium na ocenę pozytywną.

5. TREŚCI KSZTAŁCENIA wykład Podstawowe pojęcia z zakresu niezawodności i bezpieczeństwa systemów.

Niezawodność obiektów nieodnawialnych, charakterystyki liczbowe i funkcyjne. Doświadczalne wyznaczanie wartości wskaźników niezawodności obiektów technicznych. Modelowanie niezawodności obiektów technicznych. Niezawodność obiektów odnawialnych, charakterystyki liczbowe i funkcyjne.

Niezawodność obiektów złożonych o strukturze: szeregowej, równoległej, równolegle – szeregowej, progowej. Gotowość obiektów technicznych. Zagrożenia, rodzaje zagrożeń w systemach antropotechnicznych. Ryzyko metody oceny ryzyka w złożonych systemach antropotechnicznych. Pojęcie bezpieczeństwa i jego rodzaje (bezpieczeństwo czynne, bierne, biezpieczność systemów). Metody porównawcze oceny bezpieczeństwa systemów (Check List - CHL). Metody analityczno – graficzne oceny bezpieczeństwa systemów, (Cause and Consequence Analysis – CCA, Event Tree Analysis – ETA, Fault Tree Analysis – FTA). Metody analityczne oceny bezpieczeństwa systemów.


Jaźwiński J., Ważyńska-Fiok K.: Bezpieczeństwo systemów. Wydawnictwa Naukowe PWN, Warszawa 1993. Kaczmarek T. T.: Ryzyko i zarządzanie ryzykiem: Ujęcie interdyscyplinarne. Wydawnictwo DIFIN, Warszawa 2005. Praca zbiorowa pod red. Łunarski J.: Systemy zarządzania bezpieczeństwem w przedsiębiorstwie. Oficyna Wydawnicza Politechniki Rzeszowskiej, Rzeszów 2006. Szopa T.: Niezawodności bezpieczeństwo. Wydawnictwo Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2009.


Praca zbiorowa pod red. Migdalski J.: Inżynieria niezawodności – Poradnik. ATR Bydgoszcz ZETOM Warszawa, Tom 1 i 2 Warszawa 1992. Tchórzewska-Cieślak B.: Niezawodność i bezpieczeństwo systemów komunalnych. Oficyna Wydawnicza Politechniki Rzeszowskiej. Rzeszów 2008.

Kod przedmiotu……… Pozycja planu: D2.8


Nazwa przedmiotu Komputerowe wspomaganie procesów wytwórczych








Przedmioty wprowadzające Technologie informacyjne, Podstawy zarządzania, Matematyka, Mikroekonomia, Nauka o organizacji

Wymagania wstępne



Semestr Wykłady




Seminaria Zajęcia

terenowe Liczba

punktów

(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS

VI 10E 10 4

2. EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza Po zakończeniu przedmiotu student potrafi zdefiniować uwarunkowania planowania

procesów wytwórczych oraz formułować przesłanki możliwości ich kontrolowania oraz sterowania narzędziami komputerowymi poprzez wyszukanie i wybór efektywnych metod reprezentacji wiedzy o procesach technologicznych i eksploatacyjnych maszyn w modelach komputerowych. Potrafi także objaśniać i rozróżniać rozwiązania teoretyczne oraz na gruncie zarządzania różnorodnymi systemami produkcyjnymi wspomaganymi w kontekście ich usytuowania w łańcuchach dostaw z uwzględnieniem niezawodności i prawidłowego utrzymania ruchu maszyn i urządzeń..

Umiejętności Po zakończeniu przedmiotu student potrafi analizować i formułować założenia modeli dla potrzeb planowania procesów wytwórczych oraz, kalkulować niezbędne parametry do ich zaimplementowania, a także potrafi obliczać ekonomiczno-organizacyjne wskaźniki pozwalające lepiej planować i wdrażać uzyskane rozwiązania w konkretnych systemach produkcyjnych oraz interpretować prawdopodobne skutki ich zaimplementowania w praktyce przedsiębiorstw wytwórczych.

Postawy Po zakończeniu przedmiotu student jest chętny do współpracy w kreowaniu modeli wspomagających procesy planowania różnorodnych procesów wytwórczych ze szczególnym uwzględnieniem procesów eksploatacji maszyn i urządzeń. Jest również zdolny do współpracy w grupach w zakresie tworzenia projektów przydatnych we wdrożeniu wybranych metod komputerowych do wspomagania procesów planistycznych przedsiębiorstw współdziałających w łańcuchach dostaw.


4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU Test z pytaniami zamkniętymi i otwartymi, przygotowanie 1 projektu i 1 referatu

5. TREŚCI KSZTAŁCENIA Wykład Zarządzanie organizacją a zarządzanie produkcją. Zintegrowane systemy

zarządzania produkcją. Perspektywy rozwojowe systemów zarządzania

produkcją w świetle rozwoju zastosowań IT. Problem planowania i zarządzania w systemach informacyjno-decyzyjnych przedsiębiorstw. Determinanty i uwarunkowania procesu planowania produkcji. Omówienie modelu produkcyjnego konkretnego przedsiębiorstwa przemysłowego uwzględniającego jakość i adaptację wyrobów w świetle zmieniających się wymagań klienta, optymalizację kosztów oraz niezawodność maszyn i urządzeń w realizowanych procesach technologicznych. Założenia projektowe dla potrzeb planowania produkcji z uwzględnieniem wspomagania procesu eksploatacji maszyn i urządzeń przez system informatyczny obejmujący moduły zarządzania zasobami środków trwałych, narzędzi i wyposażenia, planowania obsługi i napraw, gospodarkę zasobami ludzkimi, gospodarkę magazynową, zakupy oraz harmonogramowanie robót. Wewnętrzne i zewnętrzne źródła wiedzy dla potrzeb tworzenia modeli – branżowe krajowe i międzynarodowe bazy danych w sieciach globalnych.

Ćwiczenia laboratoryjne Wykorzystanie dostępnych baz danych do parametryzacji modeli produkcji w przedsiębiorstwach z zastosowaniem krajowych i globalnych zasobów dostępnych w sieci Internet oraz funkcji bazodanowych pakietu MS OFFICE (MS Excel i MS Access). Analiza różnych sytuacji decyzyjnych poprzez zmianę danych wejściowych w modelu tworzonym za pomocą komputerowych narzędzi zarządzania eksploatacją maszyn. Symulowanie efektów ekonomicznych poprzez zmiany technicznych i ekonomiczno-organizacyjnych parametrów modelu odzwierciedlających różne scenariusze decyzyjne, etc.


Banaszak Z., Kłos S., Mleczko J., Zintegrowane Systemy Zarządzania. PWE. 2011. Warszawa. Brzeziński M. Organizacja i sterowanie produkcją. Projektowanie systemów produkcyjnych i procesów sterowania produkcją. Wydawnictwo Placet 2002 Kaźmierczak J. 2000. Eksploatacja systemów technicznych. Wydawnictwo Politechniki Śląskiej. Gliwice. Pająk E., 2009. Zarządzanie produkcją. Produkt, technologia, organizacja. Wydawnictwo Naukowe PWN.


Bojar W. L. 2009. Komputerowe metody wspomagania decyzji w modelowaniu procesów wytwarzania w przedsiębiorstwach rolnych. KOMPUTEROWO ZINTEGROWANE ZARZĄDZANIE pod red. R. Knosali. Oficyna Wydawnicza Polskiego Towarzystwa Zarządzania Produkcją, Opole. T. 1. s. 152- 161. Bojar W. 2010. Problemy zarządzania sieciami biznesu w świetle koordynacji współpracy przedsiębiorców. Studies & Proceedings of Polish Association for Knowledge Management No. 32. 132-142. Bojar W., Drelichowski L., Żółtowski M. 2010. Problems of standardization in virtual organizations. Proceedings of Polish Association for Knowledge Management No. 35. 52-64.


A. Podstawowe dane

Nazwa przedmiotu Eksploatacja systemów technicznych





Jednostka prowadząca kierunek studiów Wydział Inżynierii Mechanicznej/Instytut Eksploatacji Maszyn i Transportu/ Zakład Transportu i Eksploatacji


Dr inż. Bogdan Landowski

Przedmioty wprowadzające matematyka

Wymagania wstępne podstawowe zagadnienia dotyczące budowy maszyn, podstawowe zagadnienia teorii prawdopodobieństwa


Semestr Wykłady




Seminaria Zajęcia

terenowe Liczba

punktów

(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS

V 10E 10 5

2. EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK) Wiedza Po ukończeniu przedmiotu student potrafi: zdefiniować podstawowe pojęcia z zakresu

eksploatacji i niezawodności, scharakteryzować podstawowe modele strategii eksploatacji, objaśniać i rozróżniać procesy zużycia elementów maszyn, posiada znajomość metod wyznaczania niezawodności obiektów technicznych.

Umiejętności Po zakończeniu przedmiotu student potrafi wdrażać podstawowe rodzaje strategii eksploatacji realizowane w rzeczywistych systemach eksploatacji, analizować struktury niezawodnościowe systemów technicznych, planować badania eksploatacyjne i niezawodnościowe, obliczać empiryczne wskaźniki niezawodności obiektów nienaprawialnych oraz niezawodność systemów o strukturze szeregowej, równoległej i mieszane.

Postawy Po zakończeniu przedmiotu student jest chętny do stawiania pytań i wyjaśnia wątpliwości, jest kreatywny w rozwiązywaniu problemów technicznych, otwarty na nowoczesne formy przekazywania i zdobywania informacji, świadomy ciągłego rozwoju wiedzy w obszarze przedmiotu, zdolny do współpracy w zespole, współpracuje z zespołem i kolegami, jest zdolny do samodzielnego pogłębiania wiedzy, jest zorganizowany.

3. METODY DYDAKTYCZNE wykład multimedialny, ćwiczenia obliczeniowe, dyskusja, pogadanka, pokaz, prelekcja.

4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU wykład: kolokwium (obejmujące sprawdzenie znajomości treści kształcenia prezentowanych na wykładzie - warunkiem pozytywnego zaliczenie jest uzyskanie 51% z maksimum punktów możliwych do uzyskania na kolokwium), ćwiczenia: kolokwium (wykonanie zadań obliczeniowych warunkiem pozytywnego zaliczenie jest uzyskanie 51% z maksimum punktów możliwych do uzyskania na kolokwium).

5. TREŚCI KSZTAŁCENIA Wykłady Wybrane zagadnienia racjonalnej eksploatacji maszyn. Wprowadzenie w

zagadnienia dotyczące systemów eksploatacji maszyn. Proces eksploatacji maszyn. Struktura systemu eksploatacji. Informacja w systemie eksploatacji. Strategie eksploatacji Procesy zużycia elementów maszyn. Miary zużycia elementów maszyn. Klasyfikacja procesów zużycia elementów maszyn. Procesy zużycia tribologicznego. Erozyjne procesy zużycia. Modele niezawodnościowe obiektów. Zasady budowy niezawodnych układów z

zawodnych elementów. Metody badań niezawodnościowych.

Ćwiczenia audytoryjne Niezawodność systemów w sensie normatywnym. Niezawodność obiektów nienaprawialnych – podstawowe charakterystyki (funkcja niezawodności, zawodności, trwałość, intensywność uszkodzeń). Niezawodność obiektów naprawialnych (z zerowym czasem odnowy, ze skończonym czasem odnowy). Empiryczne charakterystyki niezawodności. Struktury niezawodnościowe. Metody pobierania próbki z populacji generalnej obiektów do badań niezawodnościowych. Metody badań niezawodnościowych. Zastosowanie metodologii drzew zdarzeń. Zasady budowy niezawodnych układów z zawodnych elementów. Modele niezawodnościowe obiektów. Zasady budowy niezawodnych układów z zawodnych elementów. Wyznaczanie wartości wskaźników i charakterystyk niezawodnościowych.


Woropay M., Landowski B., Jaskulski Z.: Wybrane problemy eksploatacji i zarządzania systemami technicznymi. Wydawnictwa Uczelniane Akademii Techniczno-Rolniczej w Bydgoszczy, Bydgoszcz 2004. Kaźmierczak J.: Eksploatacja Systemów Technicznych. Wyd. Politechniki Śląskiej, Gliwice 2000. Słowiński B.: Ćwiczenia z eksploatacji. Wyd. Politechniki Koszalińskiej, Koszalin 1998.


Pod red. M. Woropaya: Podstawy racjonalnej eksploatacji maszyn. Biblioteka Problemów Eksploatacji. Wydawnictwo Instytutu Technologii Eksploatacji, Radom 1996. Żółtowski B., Niziński S.: Modelowanie procesów eksploatacji maszyn, Wyd. Markar, Bydgoszcz 2002. Niziński, St.: Eksploatacja obiektów technicznych. Inst. Technologii Eksploatacji, Radom 2002. Migdalski J.: Poradnik niezawodności – podstawy matematyczne Wydawnictwo Przemysłu Maszynowego „WEMA”, Warszawa 1982. Hellwing Z.: Elementy rachunku prawdopodobieństwa i statystyki matematycznej, PWN, Warszawa 1993. Uzdowski M., Abramek K.F., Gerczyński K.: Eksploatacja techniczna i naprawa. WKŁ, Warszawa 2003.


A. Podstawowe dane

Nazwa przedmiotu Ergonomia





Jednostka prowadząca kierunek studiów Wydział Zarządzania, Katedra Nauk Humanistycznych i Społecznych


mgr Ewa Grzegorczyk-Jans

Przedmioty wprowadzające podstawy bezpieczeństwa i higieny pracy



Semestr Wykłady




Seminaria Zajęcia

terenowe Liczba

punktów

(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS

VII 10 2

2. EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza Po zakończeniu przedmiotu student przyswoi sobie podstawowe pojęcia ergonomii

jako interdyscyplinarnej nauki o człowieku w środowisku pracy, pozna podstawowe cechy materialnego środowiska pracy, zasady ergonomicznego kształtowania środowiska pracy, zapozna się z istniejącym stanem prawnym ochrony pracy; w tym z obowiązkami i prawami pracownika oraz pracodawcy.

Umiejętności Po zakończeniu przedmiotu student potrafi identyfikować niebezpieczne i szkodliwe czynniki w środowisku pracy, wykonać podstawową oceną ryzyka zawodowego oraz wskazać środki prowadzące do wyeliminowania lub zmniejszenia poziomu ryzyka.

Postawy Po zakończeniu przedmiotu student jest świadomy konieczności przestrzegania przepisów i zasad bhp oraz zasad ergonomii.

3. METODY DYDAKTYCZNE wykład multimedialny, ćwiczenia, metoda przypadków,

4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU kolokwium , przygotowanie projektu,

5. TREŚCI KSZTAŁCENIA Wykład Podstawowe pojęcia z ergonomii . Układ człowiek – maszyna. Ergonomia

korekcyjna i koncepcyjna. Ergonomia w kształtowaniu warunków pracy. Obciążenie pracą fizyczną (dynamiczna i statyczną). Obciążenie psychiczne, stres w pracy. Fizjologiczne uwarunkowania wydajności pracy - optymalny czas pracy, przerwy wypoczynkowe. Ergonomiczne kształtowanie warunków pracy i stanowiska roboczego. Czynniki ergonomiczne w organizacji pracy. Prawna ochrona pracy. Istota bezpieczeństwa i higieny pracy. Choroby zawodowe. Wypadki przy pracy. Niebezpieczne, szkodliwe i uciążliwe czynniki w środowisku pracy. Charakterystyka najważniejszych zagrożeń fizycznych, biologicznych, chemicznych oraz psychofizycznych. Zasady i metody eliminacji lub ograniczenia oddziaływania tych czynników. Podstawowe zasady oceny ryzyka zawodowego.


Górska E., Lewandowski J., Zarządzanie i organizacja środowiska pracy, wyd. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2010. Ergonomia produktu. praca zbiorowa pod red. Jabłońskiego J.,

Wyd. Politechniki Poznańskiej, Poznań 2006. Romanowska-Słomka I., Słomka A. Ocena ryzyka zawodowego, wyd. TARBONUS, Tarnobrzeg-Kraków 2010


Czynniki szkodliwe w środowisku pracy, Centralny Instytut Ochrony Pracy, Warszawa 2007. Ergonomia z elementami bezpieczeństwa pracy, praca zbiorowa pod red. Horst W., Wyd. Politechniki Poznańskiej, Poznań 2006. Strona internetowa Państwowej Inspekcji Pracy www.pip.gov.pl. Centralnego Instytutu Ochrony Pracy www.ciop.pl. Ustawy i Rozporządzenia związane z bezpieczeństwem człowieka w środowisku pracy.

Kod przedmiotu……… Pozycja planu: D.2.11


Nazwa przedmiotu Technologie opakowań





Jednostka prowadząca kierunek studiów Wydział Zarządzania, Katedra Ekonomiki, Organizacji i Zarządzania


dr inż. Małgorzata Gotowska

Przedmioty wprowadzające inżynieria materiałowa, podstawy marketingu

Wymagania wstępne Ogólna znajomość właściwości fizyko-mechanicznych materiałów oraz metod wytwarzania wyrobów, podstawy marketingu


Semestr Wykłady




Seminaria Zajęcia

terenowe Liczba

punktów

(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS

VI 10 E

10 - - - - 5

2. EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza Po zakończeniu przedmiotu student potrafi definiować i rozpoznawać różne rodzaje

opakowań oraz rozróżniać technologie pakowania. Potrafi wykorzystać opakowania w komunikacji rynkowej.

Umiejętności Po zakończeniu przedmiotu student potrafi zaprojektować opakowanie, które będzie posiadało odpowiednie cechy jakościowe i funkcjonalne.

Postawy Po zakończeniu przedmiotu student jest zdolny do pracy na stanowisku specjalisty ds. zarządzania procesami produkcji opakowań.

3. METODY DYDAKTYCZNE Wykład multimedialny, ćwiczenia laboratoryjne, pokaz, dyskusja, zajęcia studyjne

4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU Egzamin ustny; zaliczenie na podstawie przygotowanego projektu i zaliczenie zajęć podczas odwiedzin studyjnych w przedsiębiorstwie

5. TREŚCI KSZTAŁCENIA Wykład 1. Pojęcie opakowania, funkcje i klasyfikacja. 2. Opakowania w świetle

przepisów prawnych i norm Unii Europejskiej. 3. Kryteria doboru opakowań, ich funkcjonalna charakterystyka i kontrola jakości. 4. Techniki i technologie pakowania. 5. Znakowanie opakowań. 6. Rola opakowań w działaniach marketingowych przedsiębiorstw. 7. Ekologiczne aspekty stosowania opakowań i metody utylizacji zużytych.

Ćwiczenia audytoryjne 1. Charakterystyka wybranych znaków opakowań. 2. Proces kształtowania opakowań i jego warstwy wizualnej. 3. Projektowanie opakowań dla wybranych segmentów rynku. 4. Proces rozwoju opakowania produktu konsumpcyjnego.


Korzeniowski A., Skrzypek U., Szyszka G., Opakowania w systemach logistycznych, Biblioteka Logistyka, Poznań 2001. Jakowski S., Opakowania transportowe, Wydawnictwo naukowo-Techniczne, Warszawa 2007. Lisińska-Kusmierz M., Kucherek M.: Współczesne opakowania. Wydawnictwo

naukowe PTTŻ, Kraków 2003. Szymczak J., Ankiel-Homa M., Opakowania jednostkowe w działaniach marketingowych przedsiębiorstw, Wyd. AE Poznań 2007. Korzeń Z., Ekologistyka. Instytut Logistyki i magazynowania, Poznań, 2001.


Praca zbiorowa, Kody kreskowe: Instytut Logistyki i Magazynowania, Poznań 2000. Michniewicz J. (red.) Opakowania żywności, Wydawnictwo Agro-Food technology, Czeladź 1998.


A. Podstawowe dane

Nazwa przedmiotu Metody i techniki zarządzania







Dr Rafał Drewniak


Wymagania wstępne Znajomość zagadnień z zakresu teorii organizacji i zarządzania


Semestr Wykłady




Seminaria Zajęcia

terenowe Liczba

punktów

(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS

V 10 E

10 6

2. EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza Po zakończeniu przedmiotu student potrafi scharakteryzować kluczowe narzędzia

zarządzania strategicznego, wskazać na praktyczne metody i techniki zarządzania przedsiębiorstwem w określonym aspekcie jego funkcjonowania, wybrać odpowiednie narzędzia zarządzania, dokonać analizy różnych obszarów funkcjonowania przedsiębiorstwa w oparciu o odpowiednie metody i techniki zarządzania.

Umiejętności W trakcie realizacji przedmiotu student zdobędzie umiejętności w zakresie praktycznej analizy obszarów działalności przedsiębiorstwa, formułować podstawy strategii funkcjonowania w oparciu o zastosowane metody i techniki zarządzania, kontrolować poszczególne aspekty funkcjonowania przedsiębiorstwa, przeprowadzić analizę strategiczną, zinterpretować wyniki analizy dokonanej w oparciu o zastosowane metody i techniki zarządzania.

Postawy Po zrealizowaniu przedmiotu student jest świadomy istoty i znaczenia metod i technik w zarządzaniu przedsiębiorstwem, zdolny do przeprowadzenia analizy funkcjonowania poszczególnych obszarów działalności przedsiębiorstwa w oparciu wykorzystane metody i techniki zarządzania.

3. METODY DYDAKTYCZNE wykład multimedialny, dyskusja, metoda przypadków, prezentacja wybranych koncepcji. Samodzielne studiowanie proponowanej literatury, ćwiczenia audytoryjne w ramach których rozwiązywane są praktyczne problemy marketingowe firm w oparciu o case studies.


5. TREŚCI KSZTAŁCENIA Wykład Istota i znaczenie metod i technik w zarządzaniu przedsiębiorstwem.

Typologia metod i technik. Znaczenie otoczenia w wykorzystaniu metod i technik zarządzania przedsiębiorstwem. Otoczenie dalsze i konkurencyjne. Proces podejmowania decyzji strategicznych. Metody portfelowe. Analiza strategiczna. Wpływ zastosowania metod i technik zarządzania przedsiębiorstwem na decyzje strategiczne. Rola kierownictwa przedsiębiorstwa w stosowaniu metod i technik. Charakterystyka wybranych

metod zarządzania.

Ćwiczenia Analiza i praktyczne zastosowanie kluczowych metod i technik zarządzania przedsiębiorstwem na wybranych przykładach – studia przypadków.


Zarządzanie strategiczne. Systemowa koncepcja biznesu, praca zbiorowa pod red. M. Moszkowicza, PWE, Warszawa 2005. M. Romanowska, G. Gierszewska, Analiza strategiczna przedsiębiorstwa, PWE, Warszawa 2003. E. Urbanowska-Sojkin, P. Banaszyk, H. Witczak, Zarządzanie strategiczne przedsiębiorstwem, PWE, Warszawa 2007.


J. Stoner, R.E. Freeman, D. Gilbert, Kierowanie, PWE, Warszawa 2003. Strategor, Zarządzanie firmą. Strategie. Struktury. Decyzje. Tożsamość, PWE, Warszawa 1997. A.K. Koźmiński, W. Piotrowski, Zarządzanie. Teoria i praktyka, PWE, Warszawa 2007.


A. Podstawowe dane

Nazwa przedmiotu Elementy kultury w projektowaniu







mgr Ewa Urbańska

Przedmioty wprowadzające Wiedza o kulturze, wiedza o sztuce w zakresie wynikającym z programu szkoły średniej

Wymagania wstępne

Znajomość historii kultury i sztuki w zakresie wynikającym z programu szkoły średniej, umiejętność podstawowego zdefiniowania: terminów sztuki piękne i sztuka użytkowa, reklama, design, marka wynikająca z wiedzy ogólnej


Semestr Wykłady




Seminaria Zajęcia

terenowe Liczba

punktów

(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS

VI 20 4

2. EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza Po zakończeniu przedmiotu student potrafi, np.: definiować pojęcia związane z

wzornictwem, rozróżnia podstawowe nurty współczesnego design, rozumie i zauważa związki między szeroko rozumianą kulturą wizualną a projektowaniem przedmiotu, technikami reklamy etc., potrafi wskazać projekty przedmiotu, reklamy, logo spełniające zarówno wymogi techniczne jak i estetyczne. Zna i rozumie proces tworzenia produktu od idei, poszczególne fazy projektowania do wdrożenia.

Umiejętności Po zakończeniu przedmiotu student potrafi, np.: analizować projekty dotyczące formy przedmiotu i je poszczególnych cech: kształt, kolor, analizować projekty dotyczące logo, znaku firmowego, kampanii reklamowej i decydować o przyjęciu bądź odrzuceniu oferty, wybierać specjalistyczne firmy zajmujące się designem lub projektowaniem wizerunku firmy potrafi odczytać i zinterpretować przedstawiony projekt. Zauważa sposób posadowienia szeroko rozumianej informacji wizualnej o firmie w kontekście kultury i środowiska do którego jest kierowana.

Postawy Po zakończeniu przedmiotu student potrafi współpracować zarówno z projektantem form przemysłowych jak i designerem, jest świadomy roli współczesnego wzornictwa, a także roli marki, znaku firmowego etc. dla rozpoznawalności firmy. Jest otwarty na pomysły projektanta i potrafi z naleźć z nim „ język porozumienia” na płaszczyźnie projektu. Jest kreatywny i otwarty na pomysły.

3. METODY DYDAKTYCZNE wykład multimedialny, ćwiczenia projektowe, dyskusja,

4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU egzamin pisemny w formie testu, przygotowanie projektu,

5. TREŚCI KSZTAŁCENIA Wykład Elementy wiedzy o wzornictwie:

Podstawy historii wzornictwa obejmujące okres od secesji po XXI- secesja, stylistyka Bauhausu, art deco, funkcjonalizm, minimalizm, styl organiczny, biomorfizm, space age, high-tech, dekonstruktywizm, postmodernizm Nowe zjawiska w designie ekodesign i etnodesign – styl projektowania czy styl życia?

Rola i forma logo w kształtowaniu wizerunku firmy Pojęcie marki produktu i jego kształtowanie Różne formy reklamy Opakowanie produktu i jego rola w dotarciu z produktem do odbiorcy Kolor w projektowaniu i nie tylko – symboliczne, plastyczne i psychologiczne determinanty barwy w projektowaniu przedmiotu, wnętrza, znaku etc. Plakat reklamowy i artystyczny – funkcja i forma „Ikony współczesnego design – twórcy i ich projekty, analiza projektów wybranych designerów Uwaga: poszczególne zagadnienia realizowane w cyklach od 2 do 6 godzin wykładu

Ćwiczenia

Zajęcia w formie pokazu i dyskusji, oraz ukierunkowanej analizy przykładów: Analiza logo i marek wybranych firm pod względem treściowym (czytelność znaku i liternictwa, powiązanie formy z treścią- typ działalności, produkt etc. Rozpoznawanie typów liternictwa, zasady rządzące zastosowaniem kroju litery, wielkości, koloru Przemiany znaku związanego z określoną firmą i produktem – próba analizy na podstawie wybranych firm np. Coca-Cola i Pepsi-Cola, Nike Strategie reklamy w plakacie – analiza na podstawie wybranych przykładów plakatu reklamowego od pocz. XX do dzisiaj Sposób oddziaływania kolorów i form we wnętrzu – kształtowanie wizerunku siedziby firmy Praca projektowa pt. Zaprojektuj logo własnej firmy, wstępny projekt aranżacji wnętrza - praca ma na celu poznanie procesu projektowania od fazy wstępnych szkiców koncepcyjnych do gotowego projektu oraz kształtowanie umiejętności dyskusji nad i oceny projektu dostarczonego przez specjalistę designera, grafika, przedstawiciela agencji reklamowej ( dotyczące warstwy „plastycznej” projektu)


Sztuka świata (t.IX-X), Arkady Warszawa 2002 Ginalski J., Liskiewicz M.,Seweryn J. „Rozwój nowego produktu”,ASP Kraków 1994 Wiedza o reklamie, ParkEdukacja, Bielsko-Biała 2010 Design 1900-2000, Taschen, 2001


Hornung D. „Kolor dla artystów i projektantów”, Universitas Kraków 2009 Artykuły i strony internetowe dotyczące wzornictwa

Kod przedmiotu……… Pozycja planu: D2.14.1 1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE

A. Podstawowe dane

Nazwa przedmiotu Przygotowanie nowych produktów







Dr inż. Ireneusz Bielski

Przedmioty wprowadzające marketing



Semestr Wykłady




Seminaria Zajęcia

terenowe Liczba

punktów

(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS

VII 10 4

2. EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza Po zakończeniu przedmiotu student potrafi rozpoznać uwarunkowania środowiskowe i

formułować wytyczne strategii nowego produktu.

Umiejętności Po ukończeniu przedmiotu student posiądzie umiejętność właściwej percepcji zmiany w środowisku biznesu oraz kształtowania organizacji dla generowania nowego produktu oraz platform wzrostu przedsiębiorstwa z wykorzystaniem technik inwentycznych.

Postawy Po ukończeniu przedmiotu student będzie otwarty na zmiany i gotowy do funkcjonowania w dynamicznym środowisku.

3. METODY DYDAKTYCZNE wykład multimedialny, ćwiczenia audytoryjne, projekt.

4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU aktywność na ćwiczeniach, kolokwia i sprawdziany, przygotowanie dwóch projektów, esej.

5. TREŚCI KSZTAŁCENIA Wykład Strategia przedsiębiorcza a klasyczny model strategii. Analiza systemu

dostarczania wartości. Modele biznesowe operatora, integratora i dyrygenta. Outsourcing i organizacja wirtualna. Definiowanie przedsiębiorczości według Timmonsa, Stevensona i Jaya. Obszary i sposoby kształtowania przewag konkurencyjnych. Zasoby przedsiębiorstwa i ich możliwe kombinacje w kontekście okazji biznesowych i ograniczenia ich wykorzystania. Definiowanie kluczowych czynników sukcesu jako przesłanka do transformacji przedsiębiorstwa. Produkt a kształt oferty marketingowej. Poszukiwanie platform wzrostu. Technologia jako produkt. Analiza stanu środowiska. Analiza stanu zaspokojenia potrzeb. Piramida potrzeb A. Maslowa. Segmentacja i hipersegmentacja rynku. Profil rynku docelowego. Cykl życia i cykl rynkowy produktu. Istota i miejsce innowacji w zarządzaniu produktem. Okazje do innowacji. Algorytmy wprowadzania zmian. Ocena przydatności i szans rynkowych innowacji produktowych. Rozwój i modyfikacja produktu. Pozycjonowanie i repozycjonowanie. Marka i strategie markowania. Jakość produktu. Opakowanie i jego funkcje. Strategie cenowe na etapie wprowadzania nowego produktu. Strategie i instrumenty promocji na etapie wprowadzania nowego produktu.

Ćwiczenia Piramida potrzeb 57 lat po A. Maslowie. Definiowanie miejsca firmy w systemie dostarczania wartości. Organizacja i funkcjonowanie grup

twórczych. Wybrane techniki inwentyczne- zasada komplementarności, zasada kontynuacji, prawo podwójnego odbicia. Poszukiwanie obszarów innowacji - inwentaryzacja stanu wiedzy o społeczeństwie, inwentaryzacja stanu techniki, próby klasyfikacji. Business Plan by Rene de Bleis.


Bielski I., Współczesny marketing, Studio Emka, Warszawa 2006 Bielski I., Innowacja w kreowaniu zdolności konkurencyjnej przedsiębiorstwa, Wydawnictwa UTP, Bydgoszcz 2007 P.F. Drucker, Innowacja i przedsiębiorczość, . Praktyka i zasady , PWE, Warszawa 1992


Bleis R., Alfabet biznesu, E CG, Paris- Bydgoszcz 1992 Bielski I., Przebieg i uwarunkowania procesów innowacyjnych, OPO, Bydgoszcz 2000 Drucker P.F., Zarządzanie w XXI wieku, MUZA S.A., Warszawa 2000 Bielski I., Innowacje. Przewodnik dla twórców i menedżerów, Seria TQM, OPO, Bydgoszcz 1994 Penc J., Zarządzanie w Nowej Ekonomii, Przegląd Organizacji 2001, nr 11 STRATEGOR, Zarządzanie firmą. Strategie, struktury, decyzje, tożsamość, PWE, Warszawa 1995


A. Podstawowe dane

Nazwa przedmiotu Podstawy projektowania i realizacji inwestycji








Przedmioty wprowadzające Brak



Semestr Wykłady




Seminaria Zajęcia

terenowe Liczba

punktów

(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS

VII 10 4

2. EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza Celem nauczania przedmiotu jest zapoznanie studentów z aspektem teoretycznym

problematyki zarządzania inwestycją budowlaną, zmianami w organizacji, jak również przedstawienie wybranych studiów przypadków z życia przedsiębiorstw. Przywołane przykłady mają uzmysłowić słuchaczom jakie działania należy podejmować by korzystnie wpływać na dalsze losy organizacji i zadań inwestycyjnych.

Umiejętności Istota zmian organizacyjnych. Źródła i czynniki zmian . Sprawne kierowanie zmianą jako podstawowy element przewagi konkurencyjnej. Podstawowe rodzaje zmian (strategiczne, doraźne, dostosowawcze itd.). Główne stymulatory zmian organizacyjnych: strategia przedsiębiorstwa i struktura organizacyjna. Wpływ kultury danej organizacji na zmiany. Proces przeprowadzania zmian (zarządzanie brakiem ciągłości). Najważniejsze zasady i reguły przeprowadzania zmian. Identyfikacja kluczowych uczestników zmiany w przedsiębiorstwie (rola przywództwa). Przewidywanie i przezwyciężanie oporu uczestników procesu wobec zmian. Sprawna komunikacja wewnątrz organizacji krytycznym czynnikiem sukcesu wdrożenia zmiany (tradycyjne i nowoczesne formy komunikacji: spotkania, zebrania, internetowe portale korporacyjne, serwisy dedykowane, bazy wiedzy, poczta elektroniczna, internetowe forum dyskusyjne itp.). Zarządzanie czasem w procesie implementacji zmian w organizacji. Wdrożenia systemów informatycznych jako przykłady istotnych zmian organizacyjnych (studium przypadku). Badanie potencjału organizacyjnego przedsiębiorstwa – metody. Przykłady zmian i narzędzia stosowane w ich diagnozowaniu (kwestionariusz diagnostyczny rozwoju organizacyjnego Johna Lepparda, Analiza pola sił).

Postawy Po zakończeniu przedmiotu student jest w stanie zarządzać inwestycjami i ich opłacalnością

3. METODY DYDAKTYCZNE Część wykładowa – prezentacje multimedialne, część ćwiczeń audytoryjnych – przygotowywanie procesów inwestycyjnych.

4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU Warunkiem zaliczenia jest obecność na ćwiczeniach (dopuszcza się dwie nieobecności) oraz wykonanie zadanych prac (na każdych zajęciach wykonywane jest ćwiczenie). Średnia ocen z wykonanych prac stanowi podstawę do wystawienia oceny końcowej.


Wykłady Zadania nauki organizacji i zarządzania Planowanie, organizowanie, motywowanie, kontrola i analiza Specyfika produkcji budowlanej Dokumenty stanowiące podstawę planowania budowy Metody sporządzania harmonogramów Harmonogramy liniowe Harmonogramy sieciowe Metody organizacji pracy na budowie. Praca ciągła, równomierna i rytmiczna Metody planowania w czasie. Metoda pracy równoległej, kolejnego wykonania, pracy równomiernej Wydajność i mierniki pracy. Normowanie nakładów rzeczowych w budownictwie Proces inwestycyjny w robotach inżynieryjnych Cykl życia inwestycji Zarządzanie budową Organizowanie zaplecza budowy Plan BIOZ Podstawowe zasady udzielania zamówień publicznych Progi kwotowe. Zamawiający i wykonawca. Oferta przetargowa Tryby zamówień publicznych. Urząd Zamówień Publicznych. Środki ochrony prawnej

Ćwiczenia audytoryjne Założenia metod sieciowych. Budowa sieci. Określenie czasu trwania czynności. Wydanie tematów Obliczanie modeli sieciowych. Wyznaczanie terminów zdarzeń oraz czynności. Obliczanie luzu, czasu zdarzeń oraz zapasów czasu czynności. Wyznaczanie prawdopodobieństwa wystąpienia luzu czasu dla zdarzeń Obliczenia wzrostu kosztów wykonania przedsięwzięcia przy przejściu od czasów pesymistycznych do optymistycznych. Zaliczenie ćwiczenia, kolokwium Metody kosztorysowania. Formuła ceny kosztorysowej. Rodzaje kosztorysów. Wydanie tematu i projektów, które posłużą do opracowania kosztorysu i harmonogramu ogólnego budowy Sporządzanie przedmiaru Obliczanie nakładów rzeczowych robocizny, pracy sprzętu budowlanego oraz materiałów Obliczenie ilości i wielkości nakładów Budowa harmonogramu ogólnego. Obliczenie części analitycznej Sporządzenie części wykreślnej i wykresów sprawdzających


E. Masłyk-Musiał, Zarządzanie zmianami w firmie, Centrum Informacji Menedżera, Warszawa 1996. 2. J. Majchrzak, Zarządzanie zmianami w przedsiębiorstwie, Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej w Poznaniu, Poznań 2002. 3. L. Clarke, Zarządzanie zmianą, Gebethner i S-ka, Warszawa 1997.


Jaworski K. (1999). Metodologia projektowania realizacji budowy. PWN Warszawa Jaworski K. (2004). Podstawy organizacji budowy. PWN Warszawa Zimniewicz K. (1984): Nauka o organizacji i zarządzaniu PWN.


A. Podstawowe dane

Nazwa przedmiotu Inżynieria finansowa

Poziom studiów Studia pierwszego stopnia (inżynierskie)






Dr inż. Hubert Zarzycki

Przedmioty wprowadzające Matematyka, Finanse, Statystyka



Semestr Wykłady




Seminaria Zajęcia

terenowe Liczba

punktów

(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS

VI 10 4

2. EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza Po zakończeniu przedmiotu student potrafi objaśnić podstawowe zagadnienia z zakresu

inżynierii finansowej, instrumentów finansowych i problematyki rynków giełdowych.

Umiejętności Po ukończeniu przedmiotu student będzie potrafił objaśnić i przeanalizować podstawowe zagadnienia związane z inwestowaniem i zakresem stosowania inżynierii finansowej. Posiądzie umiejętność dokonania wyceny wybranych instrumentów finansowych za pomocą poznanych metod.

Postawy Po zakończeniu przedmiotu student jest świadomy możliwości wykorzystania inżynierii finansowej i zdolny do współpracy z analitykami finansowymi i inwestorami.


4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU egzamin w formie testu, kolokwium

5. TREŚCI KSZTAŁCENIA Wykłady Zakres wykładów obejmuje przedstawienie zagadnień zarządzania ryzykiem,

omówienie różnych produktów finansowych jak również powiązanych z nimi technik wyceny i zabezpieczania. Definicje związane z Inżynieria Finansową. Segmenty rynku finansowego, ze szczególnym uwzględnieniem rynku kapitałowego. Wartość pieniądza w czasie. Papiery wartościowe. Instrumenty rynku pieniężnego. Akcje, obligacje i indeksy giełdowe. Model portfelowy Markowitza. Wycena ryzyka za pomocą VaR. Instrumenty pochodne, kontrakty terminowe futures i forward. Swapy walutowe i stopy procentowej. Opcje standardowe i wybrane opcje egzotyczne, implikowana zmienność. Analityczne i numeryczne metody wyceny kontraktów opcyjnych. Ewaluacja metodami Blacka-Scholesa, dwumianową Cox-Ross-Rubinstein oraz podejściem Monte-Carlo. Wybrane strategie inwestycyjne oparte na instrumentach pochodnych.

Ćwiczenia laboratoryjne Obliczanie zmiennej wartości pieniądza w czasie: wartość przyszła, efektywna stopa procentowa, renta, amortyzacja kredytu, renta wieczysta, stopa zwrotu (wewnętrzna i zewnętrzna), realna stopa zwrotu, premia za ryzyko, VaR. Wycena obligacji; stopa dochodu w okresie do wykupu, własności stopy dochodu w okresie do wykupu, średni termin wykupu. Wycena akcji: Oczekiwana stopa zwrotu, ryzyko akcji, wariancja stopy

zwrotu, semiwariancja i odchylenie przeciętne stopy zwrotu. Konstrukcja i szacowanie indeksów giełdowych. Wycena kontraktów forward, wycena kontraktów futures, wycena swapów procentowych i walutowych. Model Blacka-Scholesa do wyceny opcji. Wykorzystanie modelu dwumianowego do wyceny opcji, szacowanie parametrów greckich i implikowanej zmienności. Konstrukcja strategii zabezpieczających z wykorzystaniem kontraktów futures. Podstawowe strategie i struktury opcyjne, analiza profili wypłaty dla strategii takich jak: strip, strap, strangle, butterfly spread, niedźwiedzia, byka. Kontrakty futures na akcje i WIG 20, opcje walutowe, opcje i kontrakty futures na giełdach towarowych.


Hull John, "Kontrakty terminowe i opcje. Wprowadzenie", WIG-Press, Warszawa, 1998 Jajuga Krzysztof, Jajuga Teresa, "Inwestycje. Instrumenty finansowe, ryzyko finansowe, inżynieria finansowa", PWN, Warszawa, 2001 Sobczyk M. „Matematyka finansowa. Podstawy teoretyczne, przykłady, zadania”, Placet, Warszawa 2005


Weron A., Weron R., "Inżynieria finansowa", Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa, 1999 Tarczyński W, Zwolankowski M., ”Inżynieria finansowa”, Placet, Warszawa, 1999 Elton E.J., Gruber M.J „Nowoczesna teoria portfela i analiza papierów wartościowych”, WIG PRESS, Warszawa 1998.

Kod przedmiotu……… Pozycja planu: D2.15.2


Nazwa przedmiotu Inżynieria wiedzy w procesie wspomagania decyzji

Poziom studiów Studia pierwszego stopnia (inżynierskie)






Dr hab. inż. Waldemar Bojar prof. nazw. UTP, mgr inż. Wojciech Żarski


Wymagania wstępne

Znajomość koncepcji i zasad zarządzania, podstaw technologii informacyjnej, organizacji przedsiębiorstw produkcyjnych, umiejętności praktycznych w zakresie strukturalizacji i algorytmizacji problemów decyzyjnych, komunikacji z komputerem


Semestr Wykłady




Seminaria Zajęcia

terenowe Liczba

punktów

(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS

VI 10 4

2. EFEKTY KSZTAŁCENIA Wiedza Po ukończeniu przedmiotu student potrafi zdefiniować istotę inżynierii wiedzy oraz

systemy wspomagania decyzji w organizacjach gospodarczych, a także formułować założenia modeli sytuacji decyzyjnych z uwzględnieniem modułów wejścia, a więc przygotowywaniem parametrów decyzyjnych zlokalizowanych w bazach danych i w bazie wiedzy, potrafi wybrać odpowiednie algorytmy przetwarzania tych modeli zlokalizowane w bazie modeli oraz zdefiniować wyjścia – zestawienia wynikowe w postaci raportów przydatnych w planowaniu strategicznym, taktycznym i operacyjnym. Absolwent potrafi także zdefiniować cechy przyjaznego interfejsu użytkownika w SWD oraz scharakteryzować sposoby komunikacji i metody interaktywnej współpracy użytkownika systemu z SWD.

Umiejętności Po zakończeniu przedmiotu student potrafi lepiej analizować, formułować oraz strukturyzować problemy decyzyjne oraz zaprojektować dedykowane aplikacje szkieletowych systemów ekspertowych dla potrzeb planowania o różnych horyzontach czasowych. Potrafi wykorzystać w tym celu narzędzia inżynierii wiedzy, przeprowadzić wielowarianatowe kalkulacje i obliczenia oraz zinterpretować uzyskane wyniki z punktu widzenia skuteczności podejmowanych przez menedżerów decyzji.

Postawy Po zakończeniu przedmiotu student jest kreatywny w poszukiwaniu metod wspomagania decyzji menedżerskiej przy pomocy narzędzi wspomagania decyzji klasy sztucznej inteligencji, świadomy ograniczeń i możliwości stosowanych narzędzi oraz otwarty na współpracę w zakresie tworzenia wdrażalnych projektów systemów ekspertowych przydatnych do rozwiązywaniu problemów decyzyjnych w organizacji.


4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU test, przygotowanie projektu (1 w semestrze)


Wykłady Metody i narzędzia projektowania systemów wspomagania decyzji (SWD) opartych na bazach wiedzy. Wpływ SWD na funkcjonowanie organizacji. Metody oceny skuteczności działania SWD. Systemy eksperckie – istota działania i struktura. Projektowanie systemów eksperckich. Rola systemów ekspertowych w modelowaniu procesów produkcyjnych. Zapis i weryfikacja baz wiedzy. Stosowanie systemów hybrydowych i technik „drążenia” danych w zarządzaniu wiedzą. Wdrażanie i użytkowanie systemów zarządzania wiedzą w przedsiębiorstwie.

Ćwiczenia laboratoryjne Zastosowanie popularnych narzędzi do realizacji SWD (narzędzia sztucznej inteligencji typu shell, arkusze kalkulacyjne i in.). Interaktywne tworzenie różnych modeli systemów ekspertowych z zakresu analizy finansowej, diagnostyki obiektów poprzez zmiany określonych parametrów. Tworzenie prostych aplikacji systemów ekspertowych z zakresu usług finansowych, prawnych i informatycznych poprzez tworzenie zbiorów wejściowych bazy wiedzy, algorytmów przetwarzania i zbiorów danych wyjściowych.


Pod red. Z. Bubnickiego, A. Grzecha, 2003. Inżynieria wiedzy i systemy ekspertowe. T. 1. Oficyna Wydaw. Politechniki Wrocławskiej, Wrocław Chromiec J., Strzemieczna E., 1994. Sztuczna inteligencja. Metody konstrukcji i analizy systemów eksperckich. Akademicka Oficyna Wydawnicza PLJ Warszawa Michalik K., 1996: PC-Shell dla Windows Wer. 2.1 – Przewodnik użytkownika, AITECH, Katowice.


Literatura uzupełniająca Bojar W., 2003. Koncepcja systemu ekspertowego wyboru technologii produkcji buraka cukrowego jako czynnik stymulujący poprawę jakości pozyskiwanego surowca, Prace Naukowe Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu nr 983,s. 94-99. Michalik K. PC-Shell-system ekspertowy szkieletowy, AITECH, Katowice 1993 Mulawka J.J., 1996. Systemy ekspertowe. WNT Warszawa Sroka H., 1994. Systemy ekspertowe – komputerowe wspomaganie decyzji w zarządzaniu i finansach. AE Katowice.

Documents

PROGRAMY RAMOWE STUDIÓW DO PLANU STUDIÓW NR 3 … · 2020. 4. 30. · Janusz Siuda- Gramatyka angielska do testów i egzaminów Małgorzata Cieślak- Repetytorium tematyczno-leksykalne