1

Projekt z dnia 29.01.2014 r. Wersja 6.1.

USTAWA

z dnia ..............................

o odnawialnych źródłach energii 1), 2)

Rozdział 1

Przepisy ogólne

Art. 1. 1. Ustawa określa:

1) zasady i warunki wykonywania działalności w zakresie wytwarzania energii

elektrycznej lub ciepła z odnawialnych źródeł energii, wytwarzania biogazu rolniczego

oraz wytwarzania biopłynów, w instalacjach odnawialnego źródła energii ;

2) mechanizmy i instrumenty wspierające wytwarzanie energii elektrycznej lub ciepła z

odnawialnych źródeł energii oraz wytwarzanie biogazu rolniczego, w instalacjach

odnawialnego źródła energii;

3) zasady wydawania gwarancji pochodzenia energii elektrycznej wytwarzanej z

odnawialnych źródeł energii w instalacjach odnawialnego źródła energii;

4) zasady opracowania i realizacji krajowego planu działania w zakresie odnawialnych

źródeł energii oraz sposób monitorowania rynku energii elektrycznej i ciepła

z odnawialnych źródeł energii, biogazu rolniczego, a takŜe rynku biokomponentów,

paliw ciekłych i biopaliw ciekłych stosowanych w transporcie;

1) Niniejsza ustawa w zakresie swojej regulacji dokonuje wdroŜenia:

1) dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/28/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie promowania stosowania energii ze źródeł odnawialnych zmieniającej i w następstwie uchylającej dyrektywy 2001/77/WE oraz 2003/30/WE (Dz. Urz. UE L 140 z 5.06.2009, str. 16);

2) dyrektywy Rady 2013/18/UE z dnia 13 maja 2013 r. dostosowującej dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/28/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie promowania stosowania energii ze źródeł odnawialnych, w związku z przystąpieniem Chorwacji (Dz. Urz. UE L 158 z 10.06.2013);

3) dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2004/8/WE z dnia 11 lutego 2004 r. w sprawie promowania kogeneracji w oparciu o zapotrzebowanie na ciepło uŜytkowe na rynku wewnętrznym energii oraz zmieniającej dyrektywę 92/42/EWG (Dz. Urz. UE L 52 z 21.02.2004, str. 50, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 12, t. 3, str. 3).

2) Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób

fizycznych, ustawę z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne, ustawę z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych, ustawę z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym, ustawę z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska, ustawę z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień publicznych, ustawę z dnia 25 sierpnia 2006 r. o biokomponentach i biopaliwach ciekłych, ustawę z dnia 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej oraz ustawę z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym.

2

5) warunki i tryb certyfikowania instalatorów mikroinstalacji i małych instalacji oraz

akredytowania organizatorów szkoleń;

6) zasady współpracy międzynarodowej w zakresie wspólnych projektów

energetycznych oraz współpracy międzynarodowej w zakresie odnawialnych źródeł

energii.

2. Do poświadczenia spełnienia przez biopłyny kryteriów zrównowaŜonego rozwoju

stosuje się przepisy ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o biokomponentach i biopaliwach

ciekłych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1164).

3. Przepisów ustawy nie stosuje się do biokomponentów, paliw ciekłych i biopaliw

ciekłych zuŜywanych w transporcie, w rozumieniu ustawy wymienionej w ust. 2, z

wyłączeniem przepisów rozdziału 6.

4. Do przyłączenia instalacji odnawialnego źródła energii do sieci stosuje się przepisy

ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne (Dz. U. z 2012 r. poz. 1059 oraz z

2013 r. poz. 984 i 1238).

Art. 2. UŜyte w ustawie określenia oznaczają:

1) biogaz – gaz uzyskany z biomasy, w szczególności z instalacji przeróbki odpadów

zwierzęcych lub roślinnych, oczyszczalni ścieków oraz składowisk odpadów;

2) biogaz rolniczy – gaz otrzymywany w procesie fermentacji metanowej surowców

rolniczych, produktów ubocznych rolnictwa, płynnych lub stałych odchodów

zwierzęcych, produktów ubocznych, odpadów lub pozostałości z przetwórstwa

produktów pochodzenia rolniczego lub biomasy leśnej, z wyłączeniem biogazu

pozyskanego z surowców pochodzących z oczyszczalni ścieków oraz składowisk

odpadów;

3) biomasa - stałe lub ciekłe substancje pochodzenia roślinnego lub zwierzęcego,

które ulegają biodegradacji, pochodzące z produktów, odpadów i pozostałości z

produkcji rolnej i leśnej oraz przemysłu przetwarzającego ich produkty, oraz ziarna

zbóŜ niespełniające wymagań jakościowych dla zbóŜ w zakupie interwencyjnym

określonych w art. 7 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1272/2009 z dnia 11 grudnia

2009 r. ustanawiającego wspólne szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia

Rady (WE) nr 1234/2007 w odniesieniu do zakupu i sprzedaŜy produktów rolnych w

ramach interwencji publicznej (Dz. Urz. UE L 349 z 29.12.2009, str. 1, z późn. zm.)

i ziarna zbóŜ, które nie podlegają zakupowi interwencyjnemu, a takŜe ulegająca

biodegradacji część odpadów przemysłowych i komunalnych, w tym odpadów z

instalacji do przetwarzania odpadów oraz odpadów z uzdatniania wody

i oczyszczania ścieków, w szczególności osadów ściekowych;

3

4) biopłyny – paliwa ciekłe dla celów energetycznych innych niŜ w transporcie, w tym

do wytwarzania energii elektrycznej lub ciepła, wytworzone z biomasy lub ziaren

zbóŜ innych niŜ wymienione w pkt 3, wykorzystywane w instalacjach spełniających

wymagania w zakresie standardów emisyjnych, o ile takie standardy zostały

określone na podstawie przepisów o ochronie środowiska;

5) drewno pełnowartościowe – drewno spełniające wymagania jakościowe

wymienione w normach określających wymagania i badania dla drewna

wielkowymiarowego liściastego, drewna wielkowymiarowego iglastego oraz drewna

średniowymiarowego dla grup oznaczonych jako S1, S2 i S3, oraz materiał

drzewny powstały w wyniku procesu celowego rozdrobnienia tego drewna na cele

energetyczne;

6) dystrybucja – dystrybucję w rozumieniu ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo

energetyczne;

7) dedykowana instalacja spalania biomasy – instalację odnawialnego źródła energii

będącą jednostką wytwórczą w rozumieniu ustawy wymienionej w pkt 6, lub

zespołem jednostek wytwórczych, słuŜących do wytwarzania energii elektrycznej

lub ciepła, w których są spalane wyłącznie biomasa, biogaz, biogaz rolniczy lub

biopłyny albo biomasa, biogaz, biogaz rolniczy lub biopłyny i paliwo pomocnicze;

8) dedykowana instalacja spalania wielopaliwowego - instalację spalania

wielopaliwowego określoną w dokumentacji uwierzytelniającej, stanowiącej

załącznik do decyzji Prezesa URE wydanej przed dniem 30 czerwca 2014 roku, w

sprawie wydania koncesji na wytwarzanie energii elektrycznej, wyposaŜoną w

odrębne linie technologiczne dla przygotowania i transportu do komory

paleniskowej biomasy, biopłynu, biogazu lub biogazu rolniczego, których udział

liczony według wartości energetycznej w łącznej ilości spalanej wszystkich paliw

zuŜytych w tej instalacji przekracza 20 % w okresie rozliczeniowym określonym we

wniosku, o którym mowa w art. 45 ust. 1, lub w okresie rozliczeniowym, o którym

mowa w art. 84 ust. 2;

9) energia aerotermalna – energię o charakterze nieantropogenicznym,

magazynowaną w postaci ciepła w powietrzu na danym terenie;

10) energia geotermalna – energię o charakterze nieantropogenicznym, skumulowaną

w postaci ciepła pod powierzchnią ziemi;

11) energia hydrotermalna - energię o charakterze nieantropogenicznym, skumulowaną

w postaci ciepła w wodach powierzchniowych;

12) hydroenergia – energię spadku śródlądowych wód powierzchniowych, z

wyłączeniem energii uzyskiwanej z pracy pompowej w elektrowniach szczytowo –

pompowych;

4

13) instalacja odnawialnego źródła energii – jednostkę wytwórczą w rozumieniu ustawy

wymienionej w pkt 6, lub zespół jednostek wytwórczych przyłączonych w jednym

miejscu przyłączenia, słuŜących do wytwarzania energii elektrycznej lub ciepła z

odnawialnych źródeł energii, a takŜe połączony z tą jednostką wytwórczą lub

zespołem tych jednostek wytwórczych magazyn energii elektrycznej,

przechowujący energię elektryczną wytworzoną w tej lub tych jednostkach;

14) instalacja biogazu rolniczego – instalację odnawialnego źródła energii, będącą

jednostką wytwórczą w rozumieniu ustawy wymienionej w pkt 6, słuŜącą do

wytwarzania energii elektrycznej lub ciepła z biogazu rolniczego lub

wyodrębnionym zespołem obiektów budowlanych i urządzeń stanowiących całość

techniczno-uŜytkową słuŜących do wytwarzania biogazu rolniczego, a takŜe

połączony z nimi magazyn biogazu rolniczego lub energii elektrycznej wytworzonej

z tego biogazu;

15) instalacja termicznego przekształcania odpadów – instalację odnawialnego źródła

energii, będącą spalarnią odpadów lub współspalarnią odpadów w rozumieniu

ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (Dz. U. poz. 21, 888 i 1238), w której

część wytwarzanej energii elektrycznej i ciepła pochodzi z ulegających

biodegradacji części odpadów przemysłowych i komunalnych, w tym odpadów z

uzdatniania wody i oczyszczania ścieków, w szczególności osadów ściekowych,

zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 159 ust. 2 ustawy o odpadach;

16) instalacja spalania wielopaliwowego – instalację odnawialnego źródła energii,

będącą jednostką wytwórczą w rozumieniu przepisów ustawy wymienionej w pkt 6,

słuŜącą do wytwarzania energii elektrycznej lub ciepła, w której biomasa, biopłyny,

biogaz lub biogaz rolniczy są spalane wspólnie z paliwami kopalnymi;

17) końcowe zuŜycie energii brutto – nośniki energii dostarczone do celów

energetycznych przemysłowi, sektorowi transportowemu, gospodarstwom

domowym, sektorowi usługowemu, w tym świadczącemu usługi publiczne,

rolnictwu, leśnictwu i rybołówstwu, łącznie ze zuŜyciem energii elektrycznej i ciepła

przez przemysł energetyczny na wytwarzanie energii elektrycznej i ciepła oraz

łącznie ze stratami energii elektrycznej i ciepła powstającymi podczas ich

przesyłania i dystrybucji;

18) magazyn energii elektrycznej – wyodrębniony zespół urządzeń i instalacji

słuŜących do magazynowania energii elektrycznej w innej postaci energii,

powstałej w wyniku procesów technologicznych lub chemicznych;

19) mała instalacja – instalację odnawialnego źródła energii o łącznej mocy

zainstalowanej elektrycznej większej niŜ 40 kW i nie większej niŜ 200 kW,

przyłączonej do sieci elektroenergetycznej o napięciu znamionowym niŜszym niŜ

5

110 kV lub o mocy osiągalnej cieplnej w skojarzeniu większej niŜ 120 kW i nie

większej niŜ 600 kW;

20) mikroinstalacja – instalację odnawialnego źródła energii o łącznej mocy

zainstalowanej elektrycznej nie większej niŜ 40 kW, przyłączonej do sieci

elektroenergetycznej o napięciu znamionowym niŜszym niŜ 110 kV lub o mocy

osiągalnej cieplnej w skojarzeniu nie większej niŜ 120 kW;

21) odbiorca – odbiorcę w rozumieniu przepisów ustawy wymienionej w pkt 6;

22) odbiorca końcowy – odbiorcę końcowego w rozumieniu przepisów ustawy

wymienionej w pkt 6;

23) odbiorca przemysłowy – odbiorcę przemysłowego w rozumieniu ustawy

wymienionej w pkt 6;

24) odnawialne źródło energii – odnawialne, niekopalne źródła energii, a mianowicie

energię wiatru, energię promieniowania słonecznego, energię aerotermalną,

energię geotermalną, energię hydrotermalną, hydroenergię, fal, prądów i pływów

morskich, energię otrzymywaną z biomasy, energię otrzymywaną z biogazu,

energię otrzymywaną z biogazu rolniczego oraz energię otrzymywaną z biopłynów;

25) operator systemu dystrybucyjnego elektroenergetycznego - operatora systemu

dystrybucyjnego w rozumieniu przepisów ustawy wymienionej w pkt 6;

26) operator systemu dystrybucyjnego gazowego – operatora systemu dystrybucyjnego

w rozumieniu przepisów ustawy wymienionej w pkt 6;

27) operator systemu przesyłowego elektroenergetycznego - operatora systemu

przesyłowego w rozumieniu przepisów ustawy wymienionej w pkt 6;

28) opłata OZE - kwota przeznaczona na pokrycie wydatków, o których mowa w art. 94

ust. 3, oraz kosztów działalności Operatora Rozliczeń Energii Odnawialnej S.A.,

prowadzonej na podstawie ustawy;

29) paliwo gazowe – paliwo gazowe w rozumieniu przepisów ustawy wymienionej w pkt

6;

30) paliwo pomocnicze - paliwo inne niŜ biomasa, biopłyny, biogaz lub biogaz rolniczy

stosowane wyłącznie do uruchomienia instalacji odnawialnego źródła energii, w

której zastosowane zabezpieczenia techniczne uniemoŜliwiają wytwarzanie energii

elektrycznej z tego paliwa;

31) płatnik opłaty OZE - operatora systemu dystrybucyjnego elektroenergetycznego lub

operatora systemu przesyłowego elektroenergetycznego;

32) przedsiębiorstwo energetyczne - przedsiębiorstwo energetyczne w rozumieniu

przepisów ustawy wymienionej w pkt 6;

33) przesyłanie – przesyłanie w rozumieniu przepisów ustawy wymienionej w pkt 6;

6

34) rozruch technologiczny - pracę instalacji odnawialnego źródła energii mającą

wyłącznie na celu przeprowadzenie prób i testów umoŜliwiających końcowy odbiór

tej instalacji;

35) sieci - sieci w rozumieniu przepisów ustawy wymienionej w pkt 6;

36) sieć dystrybucyjna - sieć dystrybucyjna w rozumieniu przepisów ustawy

wymienionej w pkt 6;

37) sieć przesyłowa - sieć przesyłowa w rozumieniu przepisów ustawy wymienionej w

pkt 6;

38) transfer statystyczny - przekazanie w danym roku określonej ilości energii

elektrycznej wytworzonej w instalacjach odnawialnego źródła energii między

Rzecząpospolita Polską a innymi państwami członkowskimi Unii Europejskiej,

Konfederacją Szwajcarską lub państwami członkowskimi Europejskiego

Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - stronami umowy o Europejskim

Obszarze Gospodarczym;

39) układ hybrydowy – instalację odnawialnego Ŝródła energii, będącą jednostką

wytwórczą w rozumieniu ustawy wymienionej w pkt 6, wytwarzającą energię

elektryczną albo energię elektryczną i ciepło, w której w procesie wytwarzania

energii elektrycznej lub ciepła są wykorzystywane nośniki energii wytwarzane

oddzielnie z odnawialnych źródeł energii w instalacji odnawialnego źródła energii, z

moŜliwością wykorzystania paliwa pomocniczego i w źródłach energii innych niŜ

odnawialne, w tej jednostce wytwórczej lub poza nią, pracujące na wspólny kolektor

oraz zuŜywane wspólnie w tej jednostce wytwórczej do wytworzenia energii

elektrycznej lub ciepła;

40) układ rozdzielony – układ urządzeń pozwalający na oddzielne wytwarzanie energii

elektrycznej oraz ciepła w odrębnych procesach technologicznych;

41) wartość początkowa – wartość początkową w rozumieniu art. 31 ustawy z dnia 29

września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2013 r. poz. 330 i 613 );

42) wyłączna strefa ekonomiczna - obszar wyłącznej strefy ekonomicznej

Rzeczypospolitej Polskiej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 21 marca 1991 r.

o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej (Dz. U. z

2013 r. poz. 934 i 1014);

43) wysokosprawna kogeneracja – wysokosprawną kogenerację w rozumieniu

przepisów ustawy wymienionej w pkt 6;

44) wytwórca - podmiot, który ma siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium

państwa członkowskiego Unii Europejskiej, Konfederacji Szwajcarskiej lub

państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA)

– strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, wytwarzający energię

7

elektryczną lub ciepło z odnawialnego źródła energii lub wytwarzający biogaz

rolniczy, w instalacjach odnawialnego źródła energii znajdujących się na terytorium

Rzeczypospolitej Polskiej lub w wyłącznej strefie ekonomicznej;

45) zboŜa pełnowartościowe - ziarna zbóŜ spełniające wymagania jakościowe dla zbóŜ

w zakupie interwencyjnym określone w art. 7 rozporządzenia Komisji (WE) nr

1272/2009 z dnia 11 grudnia 2009 r. ustanawiającego wspólne szczegółowe

zasady wykonywania rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 w odniesieniu do

zakupu i sprzedaŜy produktów rolnych w ramach interwencji publicznej (Dz. Urz.

UE L 349 z 29.12.2009, str. 1), które podlegają zakupowi interwencyjnemu.

Rozdział 2

Zasady i warunki wykonywania działalno ści w zakresie wytwarzania energii

elektrycznej z odnawialnych źródeł energii w instalacjach odnawialnego źródła energii,

z wył ączeniem wytwarzania energii elektrycznej z biogazu rolniczego

w instalacjach biogazu rolniczego

Art. 3 . Podjęcie i wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania

energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii oraz energii elektrycznej z biogazu

rolniczego w instalacjach odnawialnego źródła energii innych niŜ mikroinstalacja,mała

instalacja i instalacja biogazu rolniczego wymaga uzyskania koncesji na zasadach i

warunkach określonych w przepisach rozdziału 5 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo

energetyczne, zwanej dalej „ustawą - Prawo energetyczne”.

Art. 4 . 1. Z zastrzeŜeniem art. 19, wytwórca energii elektrycznej z odnawialnych

źródeł energii w mikroinstalacji, będący osobą fizyczną nie prowadzącą działalności

gospodarczej w rozumieniu ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności

gospodarczej (Dz. U. z 2013 r. poz. 672, 675, 983 i 1036), zwanej dalej „ustawą o

swobodzie działalności gospodarczej”, który wytwarza energię elektryczną w celu jej zuŜycia

na własne potrzeby, moŜe sprzedać niewykorzystaną energię elektryczną wytworzoną przez

niego w mikroinstalacji i wprowadzoną do sieci dystrybucyjnej.

2. Wytwarzanie i sprzedaŜ energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii, o której

mowa w ust. 1, nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy wymienionej w

ust. 1.

Art. 5. 1. Wytwórca energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii w

mikroinstalacji, będący:

8

1) osobą fizyczną nie prowadzącą działalności gospodarczej, która wytwarza energię

elektryczną w celu jej zuŜycia na własne potrzeby,

2) przedsiębiorcą w rozumieniu ustawy o swobodzie działalności gospodarczej

- pisemnie informuje operatora systemu dystrybucyjnego elektroenergetycznego do którego

sieci ma zostać przyłączona mikroinstalacja, o terminie przyłączenia mikroinstalacji, jej

planowanej lokalizacji oraz o rodzaju i mocy tej instalacji, nie później jednak niŜ na 30 dni

przed dniem planowanego przyłączenia mikroinstalacji do sieci operatora systemu

dystrybucyjnego elektroenergetycznego.

2. Wytwórca, o którym mowa w ust. 1, jest obowiązany informować operatora

systemu dystrybucyjnego elektroenergetycznego do sieci którego została przyłączona

mikroinstalacja:

1) o kaŜdej zmianie rodzaju i mocy zainstalowanej elektrycznej w mikroinstalacji oraz o

zawieszeniu lub zakończeniu wytwarzania energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii

w mikroinstalacji, w terminie 14 dni od dnia zmiany tych danych albo od dnia zawieszenia lub

zakończenia wytwarzania energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii w

mikroinstalacji;

2) o ilości:

a) wytworzonej przez niego energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii w

mikroinstalacji oraz

b) energii elektrycznej sprzedanej przez niego sprzedawcy zobowiązanemu, o

którym mowa w art. 40, która została wytworzona z odnawialnych źródeł energii w

mikroinstalacji i wprowadzona do sieci operatora systemu dystrybucyjnego

elektroenergetycznego,

3) o terminie wytworzenia po raz pierwszy energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii

w mikroinstalacji lub o terminie jej modernizacji

- w terminie 7 dni od dnia zakończenia kwartału.

Art. 6. 1. Operator sytemu dystrybucyjnego elektroenergetycznego przekazuje

Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki, zwanemu dalej „Prezesem URE”, informacje o

wytwórcach energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii w mikroinstalacji oraz o

lokalizacji, rodzaju i mocy zainstalowanej elektrycznej mikroinstalacji przyłączonych do jego

sieci, w terminie 14 dni od dnia ich przyłączenia lub uzyskania informacji przez operatora

systemu dystrybucyjnego elektroenergetycznego o przyłączeniu mikroinstalacji.

2. Operator sytemu dystrybucyjnego elektroenergetycznego jest obowiązany

przekazywać Prezesowi URE informacje o kaŜdej zmianie rodzaju i mocy zainstalowanej

elektrycznej mikroinstalacji oraz o odłączeniu mikroinstalacji od sieci dystrybucyjnej, w

9

terminie 14 dni od dnia uzyskania informacji o zmianie tych danych albo od dnia jej

odłączenia od sieci dystrybucyjnej.

3. Operator sytemu dystrybucyjnego elektroenergetycznego przekazuje Prezesowi

URE sprawozdanie półroczne, zawierające:

1) informacje dotyczące:

a) ilości energii elektrycznej wytworzonej z odnawialnych źródeł energii w

mikroinstalacji przez poszczególnych wytwórców.,

b) łącznej ilości energii elektrycznej sprzedanej sprzedawcy zobowiązanemu,

o którym mowa w art. 40, która została wytworzona z odnawialnych źródeł

energii w mikroinstalacji i wprowadzona do sieci dystrybucyjnej,

2) wykaz wytwórców energii elektrycznej w mikroinstalacji, ze wskazaniem terminu

wytworzenia przez poszczególnych wytwórców po raz pierwszy energii elektrycznej z

odnawialnych źródeł energii w mikroinstalacji,

3) wskazanie rodzaju mikroinstalacji oraz mocy zainstalowanej elektrycznej

- w terminie 45 dni od dnia zakończenia półrocza.

4. Sprawozdanie, o którym mowa w ust. 3, Prezes URE zamieszcza w Biuletynie

Informacji Publicznej Urzędu Regulacji Energetyki, z zachowaniem przepisów o ochronie

danych osobowych.

5. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, wzór

sprawozdania półrocznego, o którym mowa w ust. 3, mając na względzie zakres danych

zawartych w tym przepisie oraz konieczność ujednolicenia formy przekazywania tych

danych.

Art. 7. Z zastrzeŜeniem art. 23, działalność gospodarcza w zakresie wytwarzania

energii elektrycznej lub ciepła z odnawialnych źródeł energii w małej instalacji, zwana dalej

„działalnością gospodarczą w zakresie małych instalacji”, jest działalnością regulowaną w

rozumieniu ustawy o swobodzie działalności gospodarczej i wymaga wpisu do rejestru

wytwórców wykonujących działalność gospodarczą w zakresie małych instalacji, zwanego

dalej „rejestrem wytwórców energii w małej instalacji”.

Art. 8. 1. Rejestr wytwórców energii w małej instalacji prowadzi Prezes URE.

2. Wpisu do rejestru wytwórców energii w małej instalacji dokonuje Prezes URE na

podstawie pisemnego wniosku wytwórcy wykonującego działalność gospodarczą w zakresie

małych instalacji.

Art. 9. 1. Wytwórca wykonujący działalność gospodarczą w zakresie małych instalacji

jest obowiązany:

10

1) posiadać dokument potwierdzający tytuł prawny do:

a) obiektów budowlanych, w których będzie wykonywana działalność gospodarcza

w zakresie małych instalacji,

b) małej instalacji;

2) posiadać dokument potwierdzający przyłączenie małej instalacji do sieci, wydany

przez operatora systemu dystrybucyjnego elektroenergetycznego tej sieci – umowę o

przyłączenie;

3) dysponować odpowiednimi obiektami, instalacjami, w tym urządzeniami technicznymi,

spełniającymi wymagania określone w szczególności w przepisach o ochronie

przeciwpoŜarowej, sanitarnych i o ochronie środowiska, umoŜliwiającymi prawidłowe

wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie małych instalacji;

4) nie wykorzystywać paliw kopalnych lub biomasy, biogazu, biogazu rolniczego i

biopłynów, do których dodano substancje niebędące biomasą, biogazem, biogazem

rolniczym lub biopłynami w celu zwiększenia ich wartości opałowej, lub zawierające

substancje nie występujące naturalnie w danym rodzaju biomasy podczas

wytwarzania energii elektrycznej w małej instalacji;

5) prowadzić dokumentację dotyczącą łącznej ilości:

a) energii elektrycznej wytworzonej z odnawialnych źródeł energii w małej

instalacji,

b) energii elektrycznej sprzedanej sprzedawcy zobowiązanemu, o którym mowa w

art. 40, która została wytworzona z odnawialnych źródeł energii w małej instalacji

i wprowadzona do sieci dystrybucyjnej,

c) zuŜytych paliw do wytwarzania energii elektrycznej w małej instalacji oraz rodzaju

tych paliw,

d) energii elektrycznej sprzedanej odbiorcom końcowym;

6) prowadzić dokumentację potwierdzającą termin wytworzenia po raz pierwszy energii

elektrycznej w danej małej instalacji lub po jej modernizacji,

7) przekazywać Prezesowi URE sprawozdania kwartalne, zawierające informacje, o

których mowa w pkt 5 i 6, w terminie 30 dni od dnia zakończenia kwartału.

2. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, wzór

sprawozdania, o którym mowa w ust. 1 pkt 7, mając na względzie zakres danych

wskazanych w ust. 1 pkt 5 i 6 oraz konieczność ujednolicenia formy przekazywania tych

danych.

Art. 10. 1. Wniosek o wpis do rejestru wytwórców energii w małej instalacji zawiera:

1) oznaczenie wytwórcy, jego siedziby, adresu i innych danych teleadresowych;

11

2) numer identyfikacji podatkowej (NIP) wytwórcy oraz numer identyfikacyjny w

krajowym rejestrze urzędowym podmiotów gospodarki narodowej (REGON), jeŜeli

został nadany, albo numer identyfikacyjny wytwórcy w odpowiednim rejestrze

państwa obcego;

3) numer wpisu wytwórcy w odpowiednim rejestrze albo informację o wpisie wytwórcy

w odpowiednim rejestrze państwa obcego;

4) dane osoby uprawnionej do reprezentacji wytwórcy, jej adres lub numer telefonu –

w przypadku gdy taka osoba została wyznaczona przez wytwórcę;

5) określenie rodzaju, zakresu, miejsca lub miejsc oraz przewidywanej daty

rozpoczęcia wykonywania działalności gospodarczej w zakresie małych instalacji;

6) opis małej instalacji, w szczególności jej rodzaj i łączną moc zainstalowaną

elektryczną lub moc osiągalną cieplną w skojarzeniu.

2. Do wniosku o wpis do rejestru wytwórców energii w małej instalacji dołącza się

oświadczenia wytwórcy o:

1) nie zaleganiu z wpłatami na rzecz organów podatkowych, Zakładu Ubezpieczeń

Społecznych albo Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego,

2) zgodności z prawdą danych zawartych we wniosku i spełnieniu warunków, o

których mowa w art. 9 ust. 1, o następującej treści:

„Świadomy odpowiedzialności karnej za złoŜenie fałszywego oświadczenia

wynikającej z art. 233 § 6 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny (Dz. U.

Nr 88, poz. 553, z późn. zm.3)) oświadczam, Ŝe:

1) dane zawarte we wniosku o wpis do rejestru wytwórców energii w małej

instalacji są kompletne i zgodne z prawdą;

2) znane mi są warunki wykonywania działalności gospodarczej w zakresie

wytwarzania energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii w małej instalacji,

określone w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia .…. o odnawialnych źródłach energii (Dz.

U. poz…..) i spełniam warunki określone w art. 9 ust. 1 pkt 1-3 tej ustawy.”;

3) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1997 r. Nr 128, poz. 840, z 1999 r. Nr 64, poz.

729 i Nr 83, poz. 931, z 2000 r. Nr 48, poz. 548, Nr 93, poz. 1027 i Nr 116, poz. 1216, z 2001 r. Nr 98, poz. 1071, z 2003 r. Nr 111, poz. 1061, Nr 121, poz. 1142, Nr 179, poz. 1750, Nr 199, poz. 1935 i Nr 228, poz. 2255, z 2004 r. Nr 25, poz. 219, Nr 69, poz. 626, Nr 93, poz. 889 i Nr 243, poz. 2426, z 2005 r. Nr 86, poz. 732, Nr 90, poz. 757, Nr 132, poz. 1109, Nr 163, poz. 1363, Nr 178, poz. 1479 i Nr 180, poz. 1493, z 2006 r. Nr 190, poz. 1409, Nr 218, poz. 1592 i Nr 226, poz. 1648, z 2007 r. Nr 89, poz. 589, Nr 123, poz. 850, Nr 124, poz. 859 i Nr 192, poz. 1378, z 2008 r. Nr 90, poz. 560, Nr 122, poz. 782, Nr 171, poz. 1056, Nr 173, poz. 1080 i Nr 214, poz. 1344, z 2009 r. Nr 62, poz. 504, Nr 63, poz. 533, Nr 166, poz. 1317, Nr 168, poz. 1323, Nr 190, poz. 1474, Nr 201, poz. 1540 i Nr 206, poz. 1589, z 2010 r. Nr 7, poz. 46, Nr 40, poz. 227 i 229, Nr 98, poz. 625 i 626, Nr 125, poz. 842, Nr 127, poz. 857, Nr 152, poz. 1018 i 1021, Nr 182, poz. 1228, Nr 225, poz. 1474 i Nr 240, poz. 1602, z 2011 r. Nr 17, poz. 78, Nr 24, poz. 130, Nr 39, poz. 202, Nr 48, poz. 245, Nr 72, poz. 381, Nr 94, poz. 549, Nr 117, poz. 678, Nr 133, poz. 767, Nr 160, poz. 964, Nr 191, poz. 1135, Nr 217, poz. 1280, Nr 233, poz. 1381 i Nr 240, 1431, z 2012 r. poz. 611 oraz z 2013 r. poz. 849, 905, 1036 i 1247.

12

klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie

fałszywych zeznań.

3. Oświadczenia, o których mowa w ust. 2, zawierają:

1) oznaczenie wytwórcy, jego siedziby i adresu oraz miejsce i datę złoŜenia

oświadczenia;

2) podpis wytwórcy albo osoby uprawnionej do reprezentacji wytwórcy, ze wskazaniem

imienia i nazwiska oraz pełnionej funkcji.

4. W przypadku gdy wniosek o wpis do rejestru wytwórców energii w małej instalacji

nie zawiera danych, o których mowa w ust. 1, lub do tego wniosku nie dołączono oświadczeń

określonych w ust. 2, Prezes URE niezwłocznie wzywa wnioskodawcę do uzupełnienia

wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania. Nieuzupełnienie wniosku w

wyznaczonym terminie skutkuje odrzuceniem wniosku.

5. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, wzór

wniosku o wpis do rejestru wytwórców energii w małej instalacji, mając na względzie zakres

danych, o których mowa w ust. 1, oraz konieczność ujednolicenia formy przekazywania tych

danych.

Art. 11 . 1. Do rejestru wytwórców energii w małej instalacji wpisuje się dane, o

których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1 - 3 i 5.

2. Rejestr wytwórców energii w małej instalacji moŜe być prowadzony w systemie

teleinformatycznym.

3. Rejestr wytwórców energii w małej instalacji jest jawny.

Art. 12. 1. Wytwórca wpisany do rejestru wytwórców energii w małej instalacji jest

obowiązany pisemnie informować Prezesa URE o kaŜdej zmianie danych zawartych w tym

rejestrze oraz o zakończeniu lub zawieszeniu wykonywania działalności gospodarczej w

zakresie małych instalacji, w terminie 14 dni od dnia zmiany tych danych albo od dnia

zakończenia lub zawieszenia wykonywania tej działalności.

2. Na podstawie informacji, o której mowa w ust. 1, Prezes URE dokonuje zmiany

wpisu w rejestrze wytwórców energii w małej instalacji.

Art. 13. Prezes URE, w drodze decyzji, odmawia wpisu do rejestru wytwórców energii

w małej instalacji, w przypadku gdy:

1) wydano prawomocne orzeczenie zakazujące wytwórcy wykonywania działalności

gospodarczej w zakresie małych instalacji;

13

2) w okresie trzech lat poprzedzających dzień złoŜenia wniosku wytwórcę wykreślono z

rejestru wytwórców energii w małej instalacji z przyczyn, o których mowa w art. 14

ust. 1,

Art. 14. 1. Prezes URE wydaje decyzję o zakazie wykonywania przez wytwórcę

działalności gospodarczej w zakresie małych instalacji w przypadku:

1) złoŜenia przez wytwórcę oświadczenia, o którym mowa w art. 10 ust. 2, niezgodnego

ze stanem faktycznym,

2) posługiwania się przez wytwórcę nieprawdziwymi dokumentami, o których mowa w

art. 9 ust. 1 pkt 1 lub 2;

3) nie usunięcia przez wytwórcę naruszeń warunków, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt

1-3 i 6, w terminie wyznaczonym przez Prezesa URE;

4) raŜącego naruszenia warunków wykonywania działalności gospodarczej.

2. Przez raŜące naruszenie warunków wykonywania działalności gospodarczej

rozumie się naruszenie warunków określonych w art. 9 ust. 1 pkt 4 i 5.

3. Decyzja, o której mowa w ust. 1, podlega natychmiastowemu wykonaniu.

4. Wniesienie odwołania od decyzji, o której mowa w ust. 1, nie wstrzymuje jej

wykonania.

Art. 15. 1. W przypadku wydania decyzji, o której mowa w art. 14 ust. 1, Prezes URE

z urzędu wykreśla wytwórcę wykonującego działalność gospodarczą w zakresie małych

instalacji z rejestru wytwórców energii w małej instalacji.

2. Wytwórca wykonujący działalność gospodarczą w zakresie małych instalacji,

którego wykreślono z rejestru wytwórców energii w małej instalacji, moŜe uzyskać ponowny

wpis do tego rejestru nie wcześniej niŜ po upływie trzech lat od dnia wydania decyzji, o której

mowa w art. 14 ust. 1.

Art. 16. 1. Na podstawie danych zawartych w rejestrze wytwórców energii w małej

instalacji oraz sprawozdań, o których mowa w art. 6 ust. 3 i art. 9 ust. 1 pkt 7, Prezes URE

sporządza zbiorczy raport roczny zawierający:

1) wykaz wytwórców energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii w mikroinstalacji

i w małej instalacji;

2) informację o łącznej ilości energii elektrycznej:

a) wytworzonej z odnawialnych źródeł energii w mikroinstalacji i w małej instalacji,

b) sprzedanej sprzedawcy zobowiązanemu, o którym mowa w art. 40, która została

wytworzona z odnawialnych źródeł energii w mikroinstalacji lub w małej instalacji,

i wprowadzona do sieci dystrybucyjnej.

14

2. Raport, o którym mowa w ust. 1, Prezes URE przekazuje ministrowi właściwemu

do spraw gospodarki, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku

sprawozdawczym, a następnie udostępnia w Biuletynie Informacji Publicznej Urzędu

Regulacji Energetyki.

Art. 17 . 1. Od decyzji, o której mowa w art. 14 ust. 1, wytwórcy słuŜy odwołanie do Sądu

Okręgowego w Warszawie - sądu ochrony konkurencji i konsumentów, w terminie 14 dni od

dnia jej doręczenia.

2. Postępowanie w sprawie odwołania od decyzji Prezesa URE toczy się według

przepisów ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr

43, poz. 296, z późn. zm.4)) o postępowaniu w sprawach z zakresu regulacji energetyki.

3. Wniesienie odwołania nie wstrzymuje wykonania decyzji.

4. Do postanowień wydanych przez Prezesa URE, na które przysługuje zaŜalenie,

przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio. ZaŜalenie wnosi się w terminie 7 dni od dnia

doręczenia postanowienia.

Art. 18. W sprawach dotyczących wykonywania działalności w zakresie wytwarzania

energii elektrycznej lub ciepła z odnawialnych źródeł energii w mikroinstalacji i w małej

4) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1965 r. Nr 15, poz. 113, z 1974 r. Nr 27, poz. 157 i

Nr 39, poz. 231, z 1975 r. Nr 45, poz. 234, z 1982 r. Nr 11, poz. 82 i Nr 30, poz. 210, z 1983 r. Nr 5, poz. 33, z 1984 r. Nr 45, poz. 241 i 242, z 1985 r. Nr 20, poz. 86, z 1987 r. Nr 21, poz. 123, z 1988 r. Nr 41, poz. 324, z 1989 r. Nr 4, poz. 21 i Nr 33, poz. 175, z 1990 r. Nr 14, poz. 88, Nr 34, poz. 198, Nr 53, poz. 306, Nr 55, poz. 318 i Nr 79, poz. 464, z 1991 r. Nr 7, poz. 24, Nr 22, poz. 92 i Nr 115, poz. 496, z 1993 r. Nr 12, poz. 53, z 1994 r. Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 83, poz. 417, z 1996 r. Nr 24, poz. 110, Nr 43, poz. 189, Nr 73, poz. 350 i Nr 149, poz. 703, z 1997 r. Nr 43, poz. 270, Nr 54, poz. 348, Nr 75, poz. 471, Nr 102, poz. 643, Nr 117, poz. 752, Nr 121, poz. 769 i 770, Nr 133, poz. 882, Nr 139, poz. 934, Nr 140, poz. 940 i Nr 141, poz. 944, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 757, z 1999 r. Nr 52, poz. 532, z 2000 r. Nr 22, poz. 269 i 271, Nr 48, poz. 552 i 554, Nr 55, poz. 665, Nr 73, poz. 852, Nr 94, poz. 1037, Nr 114, poz. 1191 i 1193 i Nr 122, poz. 1314, 1319 i 1322, z 2001 r. Nr 4, poz. 27, Nr 49, poz. 508, Nr 63, poz. 635, Nr 98, poz. 1069, 1070 i 1071, Nr 123, poz. 1353, Nr 125, poz. 1368 i Nr 138, poz. 1546, z 2002 r. Nr 25, poz. 253, Nr 26, poz. 265, Nr 74, poz. 676, Nr 84, poz. 764, Nr 126, poz. 1069 i 1070, Nr 129, poz. 1102, Nr 153, poz. 1271, Nr 219, poz. 1849 i Nr 240, poz. 2058, z 2003 r. Nr 41, poz. 360, Nr 42, poz. 363, Nr 60, poz. 535, Nr 109, poz. 1035, Nr 119, poz. 1121, Nr 130, poz. 1188, Nr 139, poz. 1323, Nr 199, poz. 1939 i Nr 228, poz. 2255, z 2004 r. Nr 9, poz. 75, Nr 11, poz. 101, Nr 68, poz. 623, Nr 91, poz. 871, Nr 93, poz. 891, Nr 121, poz. 1264, Nr 162, poz. 1691, Nr 169, poz. 1783, Nr 172, poz. 1804, Nr 204, poz. 2091, Nr 210, poz. 2135, Nr 236, poz. 2356 i Nr 237, poz. 2384, z 2005 r. Nr 13, poz. 98, Nr 22, poz. 185, Nr 86, poz. 732, Nr 122, poz. 1024, Nr 143, poz. 1199, Nr 150, poz. 1239, Nr 167, poz. 1398, Nr 169, poz. 1413 i 1417, Nr 172, poz. 1438, Nr 178, poz. 1478, Nr 183, poz. 1538, Nr 264, poz. 2205 i Nr 267, poz. 2258, z 2006 r. Nr 12, poz. 66, Nr 66, poz. 466, Nr 104, poz. 708 i 711, Nr 186, poz. 1379, Nr 208, poz. 1537 i 1540, Nr 226, poz. 1656 i Nr 235, poz. 1699, z 2007 r. Nr 7, poz. 58, Nr 47, poz. 319, Nr 50, poz. 331, Nr 99, poz. 662, Nr 106, poz. 731, Nr 112, poz. 766 i 769, Nr 115, poz. 794, Nr 121, poz. 831, Nr 123, poz. 849, Nr 176, poz. 1243, Nr 181, poz. 1287, Nr 192, poz. 1378 i Nr 247, poz. 1845, z 2008 r. Nr 59, poz. 367, Nr 96, poz. 609 i 619, Nr 110, poz. 706, Nr 116, poz. 731, Nr 119, poz. 772, Nr 120, poz. 779, Nr 122, poz. 796, Nr 171, poz. 1056, Nr 220, poz. 1431, Nr 228, poz. 1507, Nr 231, poz. 1547 i Nr 234, poz. 1571, z 2009 r. Nr 26, poz. 156, Nr 67, poz. 571, Nr 69, poz. 592 i 593, Nr 131, poz. 1075, Nr 179, poz. 1395 i Nr 216, poz. 1676, z 2010 r. Nr 3, poz. 13, Nr 7, poz. 45, Nr 40, poz. 229, Nr 108, poz. 684, Nr 109, poz. 724, Nr 125, poz. 842, Nr 152, poz. 1018, Nr 155, poz. 1037, Nr 182, poz. 1228, Nr 197, poz. 1307, Nr 215, poz. 1418, Nr 217, poz. 1435 i Nr 241, poz. 162, z 2011 r. Nr 34, poz. 173, Nr 85, poz. 458, Nr 87, poz. 482, Nr 92, poz. 531, Nr 112, poz. 654, Nr 129, poz. 735, Nr 138, poz. 806 i 807, Nr 144, poz. 854, Nr 149, poz. 887, Nr 224, poz. 1342 , Nr 233, poz. 1381 i Nr 234, poz. 1391 oraz z 2012 r. poz. 908, 1254, 1445 i 1529 oraz z 2013 r. poz. 142, 403, 654, 880, 1289, 1428 i 1439.

15

instalacji, w zakresie nieuregulowanym w niniejszym rozdziale, stosuje się przepisy ustawy o

swobodzie działalności gospodarczej.

Rozdział 3

Zasady i warunki wykonywania działalno ści w zakresie wytwarzania energii

elektrycznej lub ciepła z biogazu rolniczego, wytw arzania energii elektrycznej lub

ciepła z biopłynów, wytwarzania biogazu rolniczego w instalacjach biogazu rolniczego

oraz wytwarzania biopłynów

Art. 19 . 1. Wytwórca energii elektrycznej lub ciepła z biogazu rolniczego oraz

wytwórca biogazu rolniczego, w mikroinstalacji, będący osobą fizyczną wpisaną do rejestru

producentów, o której mowa w przepisach o krajowym systemie ewidencji producentów,

ewidencji gospodarstw rolnych oraz ewidencji wniosków o przyznanie płatności, który

wytwarza energię elektryczną lub ciepło z biogazu rolniczego albo biogaz rolniczy w celu ich

zuŜycia na własne potrzeby moŜe sprzedać:

1) niewykorzystaną energię elektryczną z biogazu rolniczego wytworzoną w

mikroinstalacji;

2) niewykorzystany biogaz rolniczy wytworzony w mikroinstalacji o rocznej

wydajności do 160 tys. m3 i wprowadzony do sieci.

2. Wytwarzanie i sprzedaŜ energii elektrycznej z biogazu rolniczego oraz biogazu

rolniczego, o których mowa w ust. 1, nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu

ustawy o swobodzie działalności gospodarczej.

Art. 20. 1. Wytwórca energii elektrycznej z biogazu rolniczego oraz wytwórca biogazu

rolniczego w mikroinstalacji będący:

1) osobą fizyczną wpisaną do rejestru producentów, o której mowa w

przepisach o krajowym systemie ewidencji producentów, ewidencji

gospodarstw rolnych oraz ewidencji wniosków o przyznanie płatności,

wytwarzającą energię elektryczną z biogazu rolniczego albo biogaz

rolniczy w celu ich zuŜycia na własne potrzeby,

2) przedsiębiorcą w rozumieniu ustawy o swobodzie działalności

gospodarczej

- pisemnie informuje odpowiednio operatora systemu dystrybucyjnego

elektroenergetycznego albo operatora systemu dystrybucyjnego gazowego, do sieci którego

ma zostać przyłączona mikroinstalacja, o planowanym terminie przyłączenia mikroinstalacji,

planowanej lokalizacji oraz o rodzaju i mocy zainstalowanej elektrycznej mikroinstalacji, a w

przypadku wytwórców biogazu rolniczego – o rocznej wydajności instalacji biogazu

16

rolniczego, nie później jednak niŜ na 30 dni przed dniem planowanego przyłączenia

mikroinstalacji do sieci właściwego operatora systemu dystrybucyjnego

elektroenergetycznego albo operatora systemu dystrybucyjnego gazowego.

2. Wytwórca, o którym mowa w ust. 1, jest obowiązany informować odpowiednio

operatora systemu dystrybucyjnego elektroenergetycznego albo operatora systemu

dystrybucyjnego gazowego, do sieci którego została przyłączona mikroinstalacja:

1) o kaŜdej zmianie rodzaju i mocy zainstalowanej elektrycznej w mikroinstalacji albo rodzaju

i wydajności instalacji biogazu rolniczego oraz o zawieszeniu lub zakończeniu

wytwarzania energii elektrycznej z biogazu rolniczego albo biogazu rolniczego w

mikroinstalacji, w terminie 14 dni od dnia zmiany tych danych albo od dnia zawieszenia

lub zakończenia wytwarzania energii elektrycznej z biogazu rolniczego albo biogazu

rolniczego w mikroinstalacji;

2) o ilości:

a) wytworzonej przez niego energii elektrycznej z biogazu rolniczego albo biogazu

rolniczego w mikroinstalacji oraz

b) energii elektrycznej sprzedanej przez niego sprzedawcy zobowiązanemu, o

którym mowa w art. 40, która została wytworzona z biogazu rolniczego w

mikroinstalacji i wprowadzona do sieci dystrybucyjnej – w przypadku wytwórców

energii elektrycznej z biogazu rolniczego,

c) biogazu rolniczego wprowadzonego do sieci dystrybucyjnej gazowej – w przypadku

wytwórców biogazu rolniczego

- w terminie 7 dni od dnia zakończenia kwartału;

3) o terminie wytworzenia po raz pierwszy energii elektrycznej albo biogazu rolniczego w

mikroinstalacji, w terminie 7 dni od dnia zakończenia kwartału.

Art. 21. 1. Operator sytemu dystrybucyjnego elektroenergetycznego albo operator

systemu dystrybucyjnego gazowego, przekazują Prezesowi Agencji Rynku Rolnego,

zwanemu dalej „Prezesem ARR”, odpowiednio informacje o wytwórcach energii elektrycznej

z biogazu rolniczego albo o wytwórcach biogazu rolniczego, w mikroinstalacji, oraz o

lokalizacji, rodzaju i mocy zainstalowanej elektrycznej w mikroinstalacji albo wydajności

mikroinstalacji do wytwarzania biogazu rolniczego, przyłączonych do jego sieci, w terminie

14 dni od dnia ich przyłączenia.

2. Operator sytemu dystrybucyjnego elektroenergetycznego oraz operator systemu

dystrybucyjnego gazowego, są obowiązani przekazywać Prezesowi ARR informacje o

kaŜdej zmianie danych, o których mowa w ust. 1, oraz o odłączeniu mikroinstalacji od jego

sieci dystrybucyjnej, w terminie 14 dni od dnia uzyskania informacji o zmianie tych danych

albo od dnia odłączenia mikroinstalacji od jego sieci dystrybucyjnej.

17

Art. 22. 1. Operator sytemu dystrybucyjnego elektroenergetycznego oraz operator

systemu dystrybucyjnego gazowego, do sieci których została przyłączona mikroinstalacja,

przekazują Prezesowi ARR sprawozdanie półroczne zawierające informacje dotyczące :

1) odpowiednio ilości energii elektrycznej wytworzonej z biogazu rolniczego albo

ilości wytworzonego biogazu rolniczego, w mikroinstalacji, przez poszczególnych

wytwórców;

2) łącznej ilości energii elektrycznej sprzedanej sprzedawcy zobowiązanemu, o

którym mowa w art. 40, która została wytworzona z biogazu rolniczego w

poszczególnych mikroinstalacjach, i wprowadzona do jego sieci dystrybucyjnej –

w przypadku wytwórców energii elektrycznej z biogazu rolniczego,

3) ) ilości biogazu rolniczego wprowadzonego do sieci dystrybucyjnej gazowej – w

przypadku wytwórców biogazu rolniczego;

4) wykazu odpowiednio wytwórców energii elektrycznej albo wytwórców biogazu

rolniczego, w mikroinstalacji, ze wskazaniem terminu wytworzenia przez

poszczególnych wytwórców po raz pierwszy energii elektrycznej z biogazu

rolniczego albo biogazu rolniczego w mikroinstalacji

- w terminie 45 dni od dnia zakończenia półrocza.

2. Na podstawie sprawozdań półrocznych, o których mowa w ust. 1, Prezes ARR w

terminie 75 dni od zakończenia półrocza sporządza zbiorczy raport, który zamieszcza w

Biuletynie Informacji Publicznej Agencji Rynku Rolnego, z zachowaniem przepisów o

ochronie danych osobowych.

Art. 23. Działalność gospodarcza w zakresie wytwarzania:

1) biogazu rolniczego w instalacjach biogazu rolniczego,

2) energii elektrycznej lub ciepła z biogazu rolniczego w instalacjach biogazu

rolniczego innych niŜ mikroinstalacja

- zwana dalej „działalnością gospodarczą w zakresie biogazu rolniczego”, jest działalnością

regulowaną w rozumieniu ustawy o swobodzie działalności gospodarczej i wymaga wpisu do

rejestru wytwórców wykonujących działalność gospodarczą w zakresie biogazu rolniczego,

zwanego dalej „rejestrem wytwórców biogazu rolniczego”.

Art. 24. 1. Rejestr wytwórców biogazu rolniczego prowadzi Prezes ARR.

2. Wpisu do rejestru wytwórców biogazu rolniczego dokonuje Prezes ARR na

podstawie pisemnego wniosku wytwórcy wykonującego działalność gospodarczą w zakresie

biogazu rolniczego.

18

3. Wytwórcy wykonujący działalność gospodarczą w zakresie, o którym mowa w art.

23, oraz wytwórcy realizujący lub planujący realizację projektów inwestycyjnych instalacji

biogazu rolniczego wykonują obowiązek określony w rozporządzeniu Rady (UE, EURATOM)

nr 617/2010 z dnia 24 czerwca 2010 r. w sprawie zgłaszania Komisji projektów

inwestycyjnych dotyczących infrastruktury energetycznej w Unii Europejskiej oraz

uchylającym rozporządzenie (WE) nr 736/96 (Dz. Urz. UE L 180 z 15.07.2010, str. 7).

4. Wytwórcy, o których mowa w ust. 3, przekazują Prezesowi ARR informacje

dotyczące infrastruktury energetycznej słuŜącej do wytwarzania energii elektrycznej z

biogazu rolniczego w instalacjach biogazu rolniczego o mocy zainstalowanej elektrycznej co

najmniej 20 MW.

Art. 25. Wytwórca wykonujący działalność gospodarczą w zakresie biogazu

rolniczego jest obowiązany:

1) posiadać dokument potwierdzający tytuł prawny do obiektów budowlanych, w których

będzie wykonywana działalność gospodarcza w zakresie biogazu rolniczego;

2) dysponować odpowiednimi obiektami i instalacjami, w tym urządzeniami

technicznymi, spełniającymi wymagania określone w szczególności w przepisach o

ochronie przeciwpoŜarowej, sanitarnych i o ochronie środowiska, umoŜliwiającymi

wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie biogazu rolniczego;

3) do wykorzystywania wyłącznie substratów, o których mowa w art. 2 pkt 2

4) prowadzić dokumentację dotyczącą:

a) ilości oraz rodzaju wszystkich substratów wykorzystanych do wytworzenia

biogazu rolniczego lub do wytworzenia energii elektrycznej lub ciepła z biogazu

rolniczego,

b) łącznej ilości wytworzonego biogazu rolniczego, z wyszczególnieniem ilości

biogazu rolniczego wprowadzonego do sieci dystrybucyjnej gazowej,

wykorzystanego do wytworzenia energii elektrycznej lub ciepła w układzie

rozdzielonym lub kogeneracyjnym, lub wykorzystanego w inny sposób,

c) ilości energii elektrycznej lub ciepła wytworzonych z biogazu rolniczego w

układzie rozdzielonym lub kogeneracyjnym,

d) ilości energii elektrycznej z biogazu rolniczego sprzedanej sprzedawcy

zobowiązanemu, o którym mowa w art. 40, która została wytworzona i

wprowadzona do sieci dystrybucyjnej,

e) ilości produktu ubocznego powstałego w wyniku wytworzenia biogazu

rolniczego,

19

f) terminu wytworzenia po raz pierwszy energii elektrycznej z biogazu rolniczego

albo biogazu rolniczego w danej instalacji biogazu rolniczego lub terminu jej

modernizacji;

5) przekazywać Prezesowi ARR sprawozdania kwartalne zawierające informacje, o których

mowa w pkt 4, w terminie 45 dni od dnia zakończenia kwartału.

Art. 26. 1. Wniosek o wpis do rejestru wytwórców biogazu rolniczego zawiera:

1) oznaczenie wytwórcy, jego siedziby, adresu oraz innych danych teleadresowych;

2) numer identyfikacji podatkowej (NIP) wytwórcy oraz numer identyfikacyjny w

krajowym rejestrze urzędowym podmiotów gospodarki narodowej (REGON), jeŜeli

został nadany, albo numer identyfikacyjny wytwórcy w odpowiednim rejestrze

państwa obcego;

3) numer wpisu wytwórcy we właściwym rejestrze, albo informację o wpisie wytwórcy w

odpowiednim rejestrze państwa obcego;

4) określenie:

a) rodzaju, zakresu, miejsca lub miejsc wykonywania działalności gospodarczej w

zakresie biogazu rolniczego ,

b) rodzaju nominalnej rocznej wydajności instalacji biogazu rolniczego mierzonej w

m³/rok lub łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej instalacji biogazu rolniczego.

2. Do wniosku o wpis do rejestru wytwórców biogazu rolniczego dołącza się

oświadczenia wytwórcy o:

1) nie zaleganiu z wpłatami na rzecz organów podatkowych, Zakładu Ubezpieczeń

Społecznych albo Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego;

2) zgodności z prawdą danych zawartych we wniosku i spełnieniu warunków, o

których mowa w art. 25 , o następującej treści:

„Świadomy odpowiedzialności karnej za złoŜenie fałszywego oświadczenia

wynikającej z art. 233 § 6 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny (Dz. U.

Nr 88, poz. 553, z późn. zm.6)) oświadczam, Ŝe:

1) dane zawarte we wniosku o wpis do rejestru wytwórców biogazu rolniczego są

kompletne i zgodne z prawdą;

2) znane mi są warunki wykonywania działalności gospodarczej w zakresie

wytwarzania biogazu rolniczego lub wytwarzania energii elektrycznej lub ciepła

z biogazu rolniczego, określone w art. 25 ustawy z dnia ……….o odnawialnych

źródłach energii (Dz. U. poz……….) i spełniam warunki określone w art. 25 pkt 1

i 2.”; klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za

składanie fałszywych zeznań.

3. Oświadczenia, o których mowa w ust. 2, zawierają:

20

1) oznaczenie wytwórcy, jego siedziby i adresu oraz miejsce i datę złoŜenia

oświadczenia;

2) podpis wytwórcy albo osoby uprawnionej do reprezentacji wytwórcy, ze wskazaniem

imienia i nazwiska oraz pełnionej funkcji.

4. W przypadku gdy wniosek o wpis do rejestru wytwórców biogazu rolniczego nie

zawiera danych, o których mowa w ust. 1, lub do tego wniosku nie dołączono oświadczeń

określonych w ust. 2, Prezes ARR niezwłocznie wzywa wnioskodawcę do uzupełnienia

wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania. Nieuzupełnienie wniosku w

wyznaczonym terminie skutkuje odrzuceniem wniosku.

Art. 27. 1. Do rejestru wytwórców biogazu rolniczego wpisuje się dane, o których

mowa w art. 26 ust. 1pkt 1 i 2 oraz pkt 4.

2. Rejestr wytwórców biogazu rolniczego moŜe być prowadzony w systemie

teleinformatycznym.

3. Rejestr wytwórców biogazu rolniczego jest jawny.

Art. 28. 1. Wytwórca wpisany do rejestru wytwórców biogazu rolniczego jest

obowiązany pisemnie informować Prezesa ARR o kaŜdej zmianie danych zawartych w tym

rejestrze oraz o zakończeniu lub zawieszeniu wykonywania działalności gospodarczej w

zakresie biogazu rolniczego, w terminie 14 dni od dnia zmiany tych danych albo od dnia

zakończenia lub zawieszenia wykonywania tej działalności.

2. Na podstawie informacji, o której mowa w ust. 1, Prezes ARR dokonuje zmiany

wpisu w rejestrze wytwórców biogazu rolniczego.

3. Prezes ARR przekazuje Prezesowi URE informacje o:

1) zmianach dokonanych w rejestrze wytwórców biogazu rolniczego w terminie 7 dni

od dnia dokonania tych zmian,

2) wykorzystywaniu substratów innych niŜ określone art. 2 pkt 2

- po uzyskaniu takich informacji.

Art. 29. Prezes ARR, w drodze decyzji, odmawia wpisu do rejestru wytwórców

biogazu rolniczego, w przypadku gdy:

1) wydano prawomocne orzeczenie zakazujące wytwórcy wykonywania działalności

gospodarczej w zakresie biogazu rolniczego;

2) w okresie trzech lat poprzedzających złoŜenie wniosku wytwórcę wykreślono z

rejestru wytwórców biogazu rolniczego z przyczyn, o których mowa w art. 30 ust. 1,.

21

Art. 30. 1. Prezes ARR wydaje decyzję o zakazie wykonywania przez wytwórcę

działalności gospodarczej w zakresie biogazu rolniczego w przypadku:

1) złoŜenia przez wytwórcę oświadczenia, o którym mowa w art. 26 ust. 2, niezgodnego

ze stanem faktycznym;

2) posługiwania się przez wytwórcę nieprawdziwymi dokumentami, o których mowa w

art. 25 pkt 1 i 4;

3) nie usunięcia przez wytwórcę naruszeń warunków, o których mowa w art. 25 pkt 1 i 2

oraz pkt 5, w terminie wyznaczonym przez Prezesa ARR.

4) raŜącego naruszenia warunków wymaganych do wykonywania działalności

gospodarczej w zakresie biogazu rolniczego.

2. Przez raŜące naruszenie warunków wymaganych do wykonywania działalności

gospodarczej w zakresie biogazu rolniczego rozumie się naruszenie obowiązków, o których

mowa w art. 25 pkt 3 i 4.

3. Decyzja, o której mowa w ust. 1, podlega natychmiastowemu wykonaniu.

4. Wniesienie odwołania od decyzji, o której mowa w ust. 1, nie wstrzymuje jej

wykonania.

Art. 31. 1. W przypadku wydania decyzji, o której mowa w art. 30 ust. 1, Prezes ARR

z urzędu wykreśla wytwórcę wykonującego działalność gospodarczą w zakresie biogazu

rolniczego z rejestru wytwórców biogazu rolniczego.

2. Wytwórca wykonujący działalność gospodarczą w zakresie biogazu rolniczego,

którego wykreślono z rejestru wytwórców biogazu rolniczego, moŜe uzyskać ponowny wpis

do tego rejestru nie wcześniej niŜ po upływie trzech lat od dnia wydania decyzji, o której

mowa w art. 30 ust. 1.

Art. 32. 1. Na podstawie danych zawartych w rejestrze wytwórców biogazu

rolniczego oraz sprawozdań, o których mowa w art. 22 ust. 1 i art. 25 pkt 5, Prezes ARR

sporządza zbiorczy raport roczny zawierający:

1) informacje, o których mowa w art. 22 ust. 1 i art. 25 pkt 4;

2) wykaz wytwórców wykonujących działalność gospodarczą w zakresie biogazu

rolniczego oraz wykaz wytwórców energii elektrycznej z biogazu rolniczego w

mikroinstalacji.

2. Raport, o którym mowa w ust. 1, Prezes ARR przekazuje ministrom właściwym do

spraw: gospodarki, rynków rolnych, środowiska oraz Prezesowi URE, w terminie do dnia 31

marca roku następującego po roku sprawozdawczym.

22

Art. 33. 1. Prezes ARR jest uprawniony do kontroli wykonywania działalności

gospodarczej, o której mowa w art. 23.

2. Czynności kontrolne wykonują pracownicy Agencji Rynku Rolnego na podstawie

pisemnego upowaŜnienia Prezesa ARR oraz po okazaniu legitymacji słuŜbowej.

3. Osoby upowaŜnione do przeprowadzenia kontroli są uprawnione do:

1) wstępu na teren nieruchomości, obiektów, lokali lub ich części, gdzie jest wykonywana

działalność gospodarcza, o której mowa w ust. 23;

2) Ŝądania ustnych lub pisemnych wyjaśnień, okazania dokumentów lub innych nośników

informacji oraz udostępniania danych mających związek z przedmiotem kontroli.

4. Z przeprowadzonej kontroli sporządza się protokół, który powinien zawierać takŜe

wnioski i zalecenia oraz informację o sposobie złoŜenia zastrzeŜeń co do jego treści. Termin

do złoŜenia zastrzeŜeń nie moŜe być krótszy niŜ 7 dni od dnia doręczenia protokołu.

5. W przypadku odmowy podpisania protokołu przez kontrolowanego przeprowadzający

kontrolę zamieszcza stosowną adnotację w tym protokole.

6. Prezes ARR moŜe upowaŜnić do przeprowadzenia kontroli inny organ administracji

wyspecjalizowany w kontroli danego rodzaju działalności gospodarczej. Do kontroli

przeprowadzanej przez ten organ przepisy ust. 2 - 5 i 6 stosuje się odpowiednio.

Art. 34. 1. Do postępowania przed Prezesem ARR stosuje się przepisy ustawy z

dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego.

2. Organem wyŜszego stopnia w stosunku do Prezesa ARR jest minister właściwy do

spraw rynków rolnych.

Art. 35. 1. Działalność gospodarcza w zakresie wytwarzania:

1) biopłynów,

2) energii elektrycznej lub ciepła z biopłynów w instalacjach odnawialnego źródła

energii

- zwana dalej „działalnością gospodarczą w zakresie biopłynów”, jest działalnością

regulowaną w rozumieniu ustawy o swobodzie działalności gospodarczej i wymaga wpisu do

rejestru wytwórców wykonujących działalność gospodarczą w zakresie biogazu rolniczego,

zwanego dalej „rejestrem wytwórców biopłynów”.

2. Rejestr wytwórców biopłynów prowadzi Prezes ARR.

3. Wpisu do rejestru wytwórców biopłynów dokonuje Prezes ARR na podstawie

pisemnego wniosku wytwórcy wykonującego działalność gospodarczą w zakresie biopłynów.

Art. 36. 1. Wytwórca wykonujący działalność gospodarczą w zakresie biopłynów jest

obowiązany:

23

1) posiadać dokument potwierdzający tytuł prawny do obiektów budowlanych, w których

będzie wykonywana działalność gospodarcza w zakresie biopłynów;

2) dysponować odpowiednimi obiektami budowlanymi i instalacjami, w tym urządzeniami

technicznymi, spełniającymi wymagania określone w szczególności w przepisach o

ochronie przeciwpoŜarowej, sanitarnych i o ochronie środowiska, umoŜliwiającymi

wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie biopłynów;

3) wykorzystywać wyłącznie biomasę, o której mowa w art. 2 pkt 3, lub ziarna zbóŜ inne

niŜ wymienione w art. 2 pkt 3;

4) prowadzić dokumentację dotyczącą:

a) ilości oraz rodzaju biomasy lub ziaren zbóŜ innych niŜ wymienione w art. 2

pkt 3, wykorzystanych do wytworzenia biopłynów,

b) ilości i rodzaju wytworzonych biopłynów,

c) ilości energii elektrycznej lub ciepła wytworzonych z biopłynów;

5) przekazywać Prezesowi ARR sprawozdania kwartalne zawierające informacje, o

których mowa w pkt 4, w terminie 45 dni od dnia zakończenia kwartału.

2. Na podstawie danych zawartych w rejestrze wytwórców biopłynów oraz

sprawozdań, o których mowa w ust. 1 pkt 5, Prezes ARR sporządza zbiorczy raport roczny

zawierający:

1) informacje, o których mowa w ust. 1 pkt 4;

2) wykaz wytwórców wykonujących działalność gospodarczą w zakresie biopłynów

oraz wykaz wytwórców energii elektrycznej z biopłynów.

2. Raport, o którym mowa w ust. 2, Prezes ARR przekazuje ministrom właściwym do

spraw: gospodarki, rynków rolnych, środowiska oraz Prezesowi URE, w terminie do dnia 31

marca roku następującego po roku sprawozdawczym.

Art. 37. Do działalności gospodarczej w zakresie biopłynów przepisy art. 26, art. 27,

art. 28 ust. 1, ust. 2 i ust. 3 pkt 1 i 2, art. 29-31 oraz art. 32 i art. 33 stosuje się odpowiednio.

Art. 38 . W sprawach dotyczących wykonywania działalności gospodarczej w zakresie

wytwarzania biogazu rolniczego, wytwarzania biopłynów, wytwarzania energii elektrycznej

lub ciepła z biogazu rolniczego oraz wytwarzania energii elektrycznej lub ciepła z biopłynów,

w zakresie nieuregulowanym w niniejszym rozdziale, stosuje się przepisy ustawy o

swobodzie działalności gospodarczej.

Rozdział 4

24

Mechanizmy i instrumenty wspieraj ące wytwarzanie energii elektrycznej z

odnawialnych źródeł energii oraz wytwarzanie biogazu rolniczego, w instalacjach

odnawialnego źródła energii

Art. 39. 1. Łączna wartość pomocy publicznej dla wytwórcy energii elektrycznej z

odnawialnego źródła energii w instalacji odnawialnego źródła energii, o której mowa w art. 74

ust. 4 pkt 1 i 2, udzielona w okresie 15 lat, o których mowa w art. 93 ust. 1-3, nie moŜe

przekroczyć róŜnicy między wartością stanowiącą iloczyn ceny referencyjnej, o której mowa

w art. 78 ust. 3, obowiązującej w dniu złoŜenia oferty przez tego wytwórcę i ilości energii

elektrycznej z odnawialnego źródła energii wytworzonej w tej instalacji w tym samym okresie

a przychodami ze sprzedaŜy tej samej ilości energii elektrycznej z odnawialnego źródła

energii wytworzonej w tej instalacji liczonymi po średniej ceny sprzedaŜy energii elektrycznej

na rynku konkurencyjnym, ogłoszonej przez Prezesa URE na podstawie art. 23 ust. 2 pkt 18

lit. b ustawy – Prawo energetyczne obowiązującej w dniu złoŜenia oferty.

2. Na łączną wartość pomocy publicznej, o której mowa w ust. 1, składają się:

1) róŜnica między przychodami ze sprzedaŜy energii elektrycznej z odnawialnego źródła

energii wytworzonej w instalacji, o której mowa w ust.1, stanowiącej iloczyn ilości

sprzedanej tej energii i ceny ustalonej w drodze aukcji dla tej energii elektrycznej a

wartością sprzedaŜy tej samej ilości energii elektrycznej liczonymi po średniej

arytmetycznej ceny sprzedaŜy energii elektrycznej na rynku konkurencyjnym,

ogłoszonej przez Prezesa URE na podstawie art. 23 ust. 2 pkt 18 lit. b ustawy –

Prawo energetyczne obowiązującej w okresie, o którym mowa w ust. 1;

2) przychody ze sprzedaŜy praw majątkowych wynikających ze świadectw pochodzenia,

świadectw pochodzenia z kogeneracji oraz świadectw efektywności energetycznej,

potwierdzających uzyskanie tych świadectw, oraz wartości posiadanych praw

majątkowych wynikających ze świadectw pochodzenia, świadectw pochodzenia z

kogeneracji oraz świadectw efektywności energetycznej; przy ustalaniu wartości

posiadanych praw majątkowych wynikających ze świadectw pochodzenia, świadectw

pochodzenia z kogeneracji oraz świadectw efektywności energetycznej bierze się

pod uwagę średnią waŜoną cenę praw majątkowych ze świadectw pochodzenia,

świadectw pochodzenia z kogeneracji oraz świadectw efektywności energetycznej w

latach 2011-2013 określonej na podstawie dokonanych transakcji przez podmiot, o

którym mowa w art. 64 ust. 1 pkt 1.

3) przychody z ulg i zwolnień w podatkach i opłatach, wynikające bezpośrednio z

wytwarzania energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii w tej instalacji

otrzymane w okresie, o którym mowa w ust. 1;

25

4) inne przychody wynikające bezpośrednio z budowy lub przebudowy instalacji

odnawialnego źródła energii oraz wytwarzania energii elektrycznej z odnawialnych

źródeł energii w tej instalacji otrzymane w okresie, o którym mowa w ust. 1.

3. W przypadku gdy warunek, o którym mowa w ust 1, nie jest spełniony, wytwórca

energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii w instalacji odnawialnego źródła energii, o

której mowa w ust. 1, nie moŜe przystąpić do aukcji.

4. Wytwórca energii elektrycznej z odnawialnego źródła energii w instalacji, o której

mowa w ust. 1, jest obowiązany przekazać Prezesowi URE oświadczenie potwierdzające

spełnienie warunku, o którym mowa w ust. 1, w dniu złoŜenia oferty, o której mowa w art. 80.

5. Prezes URE moŜe zaŜądać od wytwórcy energii elektrycznej, o którym mowa w ust. 4,

przedstawienia wszelkich informacji i dokumentów potwierdzających spełnienie warunku, o

którym mowa w ust. 1, w terminie 14 dni przed dniem zamknięcia sesji aukcji.

6. W przypadku stwierdzenia niezgodności złoŜonego oświadczenia, o którym mowa w

ust. 4, ze stanem faktycznym, Prezes URE przed dniem rozstrzygnięcia aukcji wydaje

postanowienie o odrzuceniu oferty przekraczającej warunek, o którym mowa w ust.1. Na

postanowienie Prezesa URE słuŜy zaŜalenie.

5. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy

sposób obliczania łącznej wartości pomocy publicznej, o której mowa w ust. 1 i 2, biorąc pod

uwagę zasady udzielania pomocy publicznej w sektorze energetyki i ochrony środowiska.

Art. 40 . 1. Wytworzoną energię elektryczną z odnawialnych źródeł energii, o której

mowa w art. 41 ust. 1, art. 42 ust. 1, lub w instalacjach odnawialnego źródła energii, o

których mowa w art. 74 ust. 4 pkt 1 po wygraniu aukcji, jest obowiązany zakupić

wyznaczony, w drodze decyzji Prezesa URE, sprzedawca energii elektrycznej, zwany dalej

„sprzedawcą zobowiązanym”.

2. Operatorzy systemów dystrybucyjnych elektroenergetycznych, w terminie do dnia

15 września kaŜdego roku, przekazują Prezesowi URE informacje dotyczące sprzedawców

energii elektrycznej o największym wolumenie jej sprzedaŜy w okresie od dnia 1 stycznia do

dnia 31 sierpnia tego roku, odbiorcom końcowym przyłączonym do sieci dystrybucyjnej

danego operatora na obszarze działania tego operatora.

3. Na podstawie informacji, o których mowa w ust. 2, Prezes URE, w drodze decyzji,

wyznacza sprzedawcę zobowiązanego na obszarze działania danego operatora systemu

dystrybucyjnego elektroenergetycznego, w terminie do dnia 15 października kaŜdego roku

na rok następny.

4. Na podstawie informacji, o których mowa w ust. 2, Prezes URE, w drodze decyzji,

wyznacza sprzedawcę zobowiązanego będącego sprzedawcą energii elektrycznej o

największym wolumenie jej sprzedaŜy w okresie od dnia 1 stycznia do dnia 31 sierpnia tego

26

roku na obszarze działania operatora systemu przesyłowego, w terminie do dnia 15

października kaŜdego roku na rok następny.

5. Wniesienie odwołania od decyzji, o których mowa w ust. 3 i 4, nie wpływa na

obowiązek sprzedawcy zobowiązanego w zakresie realizacji obowiązku zakupu energii

elektrycznej, o którym mowa w art. 41 ust. 1, art. 42 ust. 1 lub w instalacjach odnawialnego

źródła energii, o których mowa w art. 74 ust. 4 pkt 1 po wygraniu aukcji.

6. W przypadku gdy operatorzy, o których mowa w ust. 2, w terminie do dnia 15

września danego roku, nie przekaŜą Prezesowi URE informacji, o których mowa w ust. 2,

sprzedawcę zobowiązanego, w drodze decyzji, wyznacza Prezes URE.

7. Po wyznaczeniu sprzedawcy zobowiązanego w trybie ust. 3 - 5, Prezes URE

dokonuje zmian w koncesji udzielonej przedsiębiorstwu energetycznemu wyznaczonemu na

tego sprzedawcę, określając w niej warunki zakupu wytworzonej energii elektrycznej z

odnawialnych źródeł energii, o której mowa w art. 41 ust. 1, art. 42 ust. 1 lub w instalacjach

odnawialnego źródła energii, o których mowa w art. 74 ust. 4 pkt 1 po wygraniu aukcji.

8. Operator systemu przesyłowego elektroenergetycznego oraz operatorzy systemów

dystrybucyjnych elektroenergetycznych zamieszczają niezwłocznie na swojej stronie

internetowej informację o wyznaczeniu sprzedawcy zobowiązanego.

9. Operator systemu przesyłowego elektroenergetycznego oraz operatorzy systemów

dystrybucyjnych elektroenergetycznych po wyznaczeniu sprzedawcy zobowiązanego wraz z

tym sprzedawcą, niezwłocznie zawierają umowę lub dokonują zmiany umowy o świadczenie

usług przesyłania albo umowy o świadczenie usług dystrybucji umoŜliwiające realizację

obowiązku zakupu energii elektrycznej, o którym mowa w art. 41 ust.1, art.42 ust.1 lub w

instalacjach odnawialnego źródła energii, o których mowa w art. 74 ust. 4 pkt 1 po wygraniu

aukcji.

10. Koszty zakupu energii elektrycznej ponoszone w związku z realizacją obowiązku

sprzedawcy zobowiązanego, uwzględnia się w kalkulacji cen ustalanych w taryfie tego

sprzedawcy, przyjmując, Ŝe kaŜda jednostka energii elektrycznej sprzedawana przez tego

sprzedawcę odbiorcom końcowym jest w tej samej wysokości obciąŜona tymi kosztami.

Art. 41 .1. Z zastrzeŜeniem art. 81 ust. 5, sprzedawca zobowiązany ma obowiązek

zakupu:

1) niewykorzystanej energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii wytworzonej

przez wytwórcę energii elektrycznej będącego osobą fizyczną, o której mowa w art. 4

ust. 1 lub art. 19 ust. 1, nie prowadzącą działalności gospodarczej, który wytwarza

energię elektryczną z odnawialnych źródeł energii w mikroinstalacji w celu jej zuŜycia

na własne potrzeby;

27

2) energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii wytworzonej przez wytwórcę

energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii będącego przedsiębiorcą w

rozumieniu ustawy o swobodzie działalności gospodarczej:

a) w mikroinstalacji, pod warunkiem, Ŝe w energia elektryczna z odnawialnych źródeł

energii została wytworzona w tej mikroinstalacji po raz pierwszy przed dniem

wejścia w Ŝycie rozdziału 4 niniejszej ustawy,

b) w mikroinstalacji zmodernizowanej po dniu wejścia w Ŝycie rozdziału 4 niniejszej

ustawy.

2. Warunkiem zakupu przez danego sprzedawcę zobowiązanego energii elektrycznej, o

której mowa w ust. 1, jest wprowadzenie tej energii do sieci dystrybucyjnej znajdującej się na

terenie obejmującym obszar działania tego sprzedawcy zobowiązanego.

3. Obowiązek zakupu energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii wytworzonej w

mikroinstalacji zmodernizowanej po dniu wejścia w Ŝycie rozdziału 4 niniejszej ustawy

dotyczy wyłącznie energii wytworzonej proporcjonalnie do przyrostu łącznej mocy

zainstalowanej elektrycznej tej instalacji.

4. Obowiązek zakupu energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii, o której mowa w

ust. 1 pkt 1, powstaje od pierwszego dnia wprowadzenia tej energii do sieci dystrybucyjnej i

trwa przez kolejnych 15 lat, nie dłuŜej jednak niŜ do dnia 31 grudnia 2035 roku, przy czym

okres ten jest liczony od dnia wytworzenia po raz pierwszy energii elektrycznej z

odnawialnych źródeł energii.

5. Obowiązek zakupu energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii, o której mowa w

ust. 1 pkt 2 lit. a powstaje od pierwszego dnia wprowadzenia tej energii do sieci

dystrybucyjnej i trwa maksymalnie przez okres kolejnych 15 lat, nie dłuŜej jednak niŜ do dnia

31 grudnia 2035 roku, przy czym okres ten jest liczony od dnia wytworzenia po raz pierwszy

energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii potwierdzonego wydanym świadectwem

pochodzenia.

6. Obowiązek zakupu energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii, o której mowa w

ust. 1 pkt 2 lit. b, powstaje od pierwszego dnia wprowadzenia tej energii do sieci

dystrybucyjnej i trwa maksymalnie przez okres 18 miesięcy od dnia wydania pozytywnej

decyzja Komisji Europejskiej o zgodności pomocy publicznej przewidzianej w niniejszej

ustawie ze wspólnym rynkiem, przy czym okres ten jest liczony od dnia wytworzenia po raz

pierwszy energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii w zmodernizowanej

mikroinstalacji potwierdzonego wydanym świadectwem pochodzenia.

7. Energia elektryczna z odnawialnych źródeł energii wytworzona w mikroinstalacji

zmodernizowanej po dniu wejścia w Ŝycie rozdziału 4 niniejszej ustawy moŜe zostać

zakupiona jedynie w przypadku, gdy:

28

1) w wyniku modernizacji mikroinstalacji nastąpił przyrost mocy zainstalowanej

elektrycznej, ale nie więcej niŜ do 40 kW;

2) nakłady na modernizację mikroinstalacji wyniosły co najmniej 30% wartości

początkowej modernizowanej mikroinstalacji,;

3) urządzenia wchodzące w skład zmodernizowanej mikroinstalacji, słuŜące do

wytwarzania energii elektrycznej, zamontowane w czasie modernizacji zostały

wyprodukowane nie wcześniej niŜ 48 miesięcy przed dniem wytworzenia po raz

pierwszy energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii, w tej zmodernizowanej

mikroinstalacji.

8. Cena zakupu energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii, o której mowa w ust.

1 pkt 1, wynosi 80 % średniej ceny sprzedaŜy energii elektrycznej na rynku

konkurencyjnym, ogłoszonej przez Prezesa URE na podstawie art. 23 ust. 2 pkt 18 lit. b

ustawy - Prawo energetyczne.

9. Cena zakupu energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii, o której mowa w ust.

1 pkt 2, wynosi 100 % średniej ceny sprzedaŜy energii elektrycznej na rynku

konkurencyjnym, ogłoszonej przez Prezesa URE na podstawie art. 23 ust. 2 pkt 18 lit. b

ustawy - Prawo energetyczne.

10. Ilość energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii wytworzonej w

mikroinstalacji, którą jest obowiązany zakupić sprzedawca zobowiązany, ustala się na

podstawie rzeczywistych wskazań urządzeń pomiarowo-rozliczeniowych i rozlicza się w

okresie półrocznym jako ilość energii elektrycznej stanowiącej nadwyŜkę energii elektrycznej

wytworzonej w mikroinstalacji i wprowadzonej do sieci w stosunku do ilości energii

elektrycznej pobranej z sieci w tym półroczu.

11. Odbiorca wytwarzający energię elektryczną w mikroinstalacji ponosi koszty zakupu

energii elektrycznej w danym półroczu na poziomie wynikającym z nadwyŜki ilości energii

elektrycznej pobranej z sieci w stosunku do ilości energii elektrycznej wytworzonej w

mikroinstalacji i wprowadzonej do sieci w tym półroczu.

Art. 42. 1. Z zastrzeŜeniem art. 81 ust. 5, sprzedawca zobowiązany ma obowiązek

zakupu energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii wytworzonej w:

1) instalacjach odnawialnego źródła energii innych niŜ mikroinstalacja, w tym energii

elektrycznej wytworzonej w okresie rozruchu technologicznego instalacji odnawialnego

źródła energii, w której energia elektryczna została wytworzona po raz pierwszy przed

dniem wejścia w Ŝycie rozdziału 4 niniejszej ustawy;

29

2) instalacji odnawialnego źródła energii innej niŜ mikroinstalacja, zmodernizowanej po

dniu wejścia w Ŝycie rozdziału 4 niniejszej ustawy.

2. Warunkiem zakupu przez danego sprzedawcę zobowiązanego energii elektrycznej,

o której mowa w ust. 1, jest wprowadzenie tej energii do sieci przesyłowej lub sieci

dystrybucyjnej, znajdującej się na terenie obejmującym obszar działania tego sprzedawcy

zobowiązanego.

3. Obowiązek zakupu energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii wytworzonej

w zmodernizowanej instalacji odnawialnego źródła energii innej niŜ mikroinstalacja dotyczy

energii elektrycznej wytworzonej proporcjonalnie do przyrostu łącznej mocy zainstalowanej

elektrycznej tej instalacji. W przypadku, o którym mowa w ust. 10, ilość energii elektrycznej

objętej obowiązkiem zakupu nie moŜe być większa niŜ procentowa wielkość nakładów

poniesionych na modernizację, przy czym poniesione nakłady inwestycyjne na modernizację,

nie mogą być wyŜsze niŜ 75% wartości początkowej modernizowanej instalacji.

4. Obowiązek zakupu energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii, o której mowa

w ust. 1 pkt 1, powstaje od pierwszego dnia wprowadzenia tej energii do sieci dystrybucyjnej

lub sieci przesyłowej i trwa maksymalnie przez okres kolejnych 15 lat, nie dłuŜej jednak niŜ

do dnia 31 grudnia 2035 roku, przy czym okres ten jest liczony od dnia wytworzenia po raz

pierwszy energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii potwierdzonego wydanym

świadectwem pochodzenia.

5. Obowiązek zakupu energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii, o której mowa

w ust. 1 pkt 2, powstaje od pierwszego dnia wprowadzenia tej energii do sieci dystrybucyjnej

lub sieci przesyłowej i trwa maksymalnie przez okres 18 miesięcy od dnia wydania

pozytywnej decyzja Komisji Europejskiej o zgodności pomocy publicznej przewidzianej w

niniejszej ustawie ze wspólnym rynkiem, przy czym okres ten jest liczony od dnia

wytworzenia po raz pierwszy energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii

potwierdzonego wydanym świadectwem pochodzenia.

6. Sprzedawca zobowiązany ma obowiązek zakupu energii elektrycznej z odnawialnych

źródeł energii w okresie rozruchu technologicznego instalacji odnawialnego źródła energii,

nie dłuŜej jednak niŜ przez 90 dni licząc od dnia pierwszego wprowadzenia energii

elektrycznej z odnawialnych źródeł energii do sieci właściwego operatora.

7. W przypadku instalacji odnawialnego źródła energii innej niŜ mikroinstalacja

wykorzystującej do wytworzenia energii elektrycznej hydroenergię, w której energia

elektryczna została wytworzona po raz pierwszy przed dniem wejścia w Ŝycie rozdziału 4

niniejszej ustawy, sprzedawca zobowiązany ma obowiązek zakupu energii elektrycznej

wytworzonej wyłącznie w instalacji odnawialnego źródła energii o łącznej mocy

zainstalowanej elektrycznej do 5 MW.

30

8. Energia elektryczna z odnawialnych źródeł energii wytworzona w instalacji

odnawialnego źródła energii innej niŜ mikroinstalacja zmodernizowanej po dniu wejścia w

Ŝycie rozdziału 4 niniejszej ustawy moŜe zostać zakupiona jedynie w przypadku, gdy

urządzenia wchodzące w skład tej instalacji, słuŜące do wytwarzania tej energii elektrycznej,

zamontowane w czasie modernizacji zostały wyprodukowane nie wcześniej niŜ 48 miesięcy

przed dniem wytworzenia po raz pierwszy energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii,

w tej zmodernizowanej instalacji odnawialnego źródła energii.

9. Energia elektryczna z odnawialnych źródeł energii wytworzona w instalacji

odnawialnego źródła energii innej niŜ mikroinstalacja zmodernizowanej po dniu wejścia w

Ŝycie rozdziału 4 niniejszej ustawy moŜe zostać zakupiona jedynie w przypadku, gdy:

1) w wyniku modernizacji instalacji odnawialnego źródła energii nastąpił przyrost

łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej;

2) nakłady na modernizację instalacji odnawialnego źródła energii wyniosły co

najmniej 30% wartości początkowej modernizowanej instalacji;

3) zmodernizowana instalacja odnawialnego źródła energii nie będzie

wykorzystywana do wytwarzania energii elektrycznej z biomasy, biopłynów,

biogazu lub biogazu rolniczego w instalacjach spalania wielopaliwowego, z

wyłączeniem dedykowanych instalacji spalania wielopaliwowego.

10. W przypadku modernizacji instalacji:

1) niestanowiącej instalacji odnawialnego źródła energii w wyniku której powstała

instalacja odnawialnego źródła energii,

2) spalania wielopaliwowego w wyniku której powstała instalacja odnawialnego

źródła energii, która nie będzie wykorzystywana do wytwarzania energii

elektrycznej w instalacji spalania wielopaliwowego, z wyłączeniem

dedykowanych instalacji spalania wielopaliwowego, albo

3) odnawialnego źródła energii o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej do 5

MW, wykorzystującej do wytworzenia energii elektrycznej hydroenergię

- energia elektryczna wytworzona w zmodernizowanej instalacji odnawialnego źródła

energii moŜe zostać zakupiona po spełnieniu warunków, o których mowa w ust. 8 oraz

ust. 9 pkt 2 i 3.

11. Energia elektryczna z odnawialnych źródeł energii, wytworzona w zmodernizowanej

instalacji odnawialnego źródła energii innej niŜ mikroinstalacja wykorzystującej do

wytwarzania tej energii elektrycznej biomasę spalaną w dedykowanej instalacji spalania

biomasy, w dedykowanej instalacji spalania wielopaliwowego lub układach hybrydowych,

moŜe zostać zakupiona jedynie w przypadku, gdy zostanie wytworzona w instalacji

odnawialnego źródła energii o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej do 50 MW, a w

31

przypadku instalacji odnawialnego źródła energii wytwarzających energię elektryczną w

wysokosprawnej kogeneracji – o mocy osiągalnej cieplnej w skojarzeniu do 150 MWt.

Art. 43. 1. Cena zakupu energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii, o której

mowa w art. 42 ust. 1, stanowi równowartość średniej ceny sprzedaŜy energii elektrycznej na

rynku konkurencyjnym, ogłoszonej przez Prezesa URE na podstawie art. 23 ust. 2 pkt 18 lit.

b ustawy - Prawo energetyczne.

2. Ilość energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii wytworzonej w instalacji

odnawialnego źródła energii innej niŜ mikroinstalacja, którą jest obowiązany zakupić

sprzedawca zobowiązany, ustala się na podstawie rzeczywistych wskazań urządzeń

pomiarowo-rozliczeniowych.

Art. 44. 1. Wytwórcy energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii, o której

mowa w art. 41 ust. 1 pkt 2 oraz art. 42 ust. 1, wytworzonej:

1) odpowiednio w mikroinstalacji albo w instalacji odnawialnego źródła energii innej

niŜ mikroinstalacja, w której energia elektryczna została wytworzona po raz pierwszy przed

dniem wejścia w Ŝycie rozdziału 4 niniejszej ustawy,

2) w mikroinstalacji albo instalacji odnawialnego źródła energii innej niŜ mikroistalacja,

zmodernizowanej po dniu wejścia w Ŝycie rozdziału 4 niniejszej ustawy

- przysługuje świadectwo pochodzenia tej energii potwierdzające jej wytworzenie z

odnawialnych źródeł energii, zwane dalej „świadectwem pochodzenia”, z zastrzeŜeniem ust.

2 – 9.

2. Świadectwo pochodzenia dla energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii

wytworzonej w mikroinstalacji albo w instalacji odnawialnego źródła energii innej niŜ

mikroinstalacja, przysługuje maksymalnie przez okres kolejnych 15 lat, nie dłuŜej jednak niŜ

do dnia 31 grudnia 2035 roku, licząc od dnia wytworzenia po raz pierwszy tej energii,

potwierdzonego wydanym świadectwem pochodzenia.

3. Świadectwo pochodzenia dla energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii

wytworzonej w zmodernizowanej po dniu wejścia w Ŝycie rozdziału 4 niniejszej ustawy

mikroinstalacji albo instalacji odnawialnego źródła energii innej niŜ mikroinstalacja,

przysługuje dla energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii wytworzonej w okresie do

18 miesięcy od dnia wydania pozytywnej decyzja Komisji Europejskiej o zgodności pomocy

publicznej przewidzianej w niniejszej ustawie ze wspólnym rynkiem.

4. Świadectwo pochodzenia dla energii elektrycznej wytworzonej w zmodernizowanej

mikroinstalacji albo zmodernizowanej instalacji odnawialnego źródła energii innej niŜ

mikroinstalacja, przysługuje proporcjonalnie do przyrostu łącznej mocy zainstalowanej

elektrycznej tej instalacji. W przypadku, o którym mowa w 42 ust. 10, świadectwo

32

pochodzenia przysługuje dla energii elektrycznej objętej obowiązkiem zakupu w ilości nie

większej niŜ procentowa wielkość nakładów poniesionych na modernizację, przy czym

poniesione nakłady inwestycyjne na modernizację, nie mogą być wyŜsze niŜ 75% wartości

początkowej modernizowanej instalacji,

5. Wytwórca energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii wykorzystujący do

wytwarzania tej energii elektrycznej biomasę, biopłyny, biogaz lub biogaz rolniczy w instalacji

spalania wielopaliwowego, w tym w dedykowanej instalacji spalania wielopaliwowego, moŜe

uzyskać świadectwo pochodzenia potwierdzające wytworzenie energii elektrycznej w danym

roku wyłącznie w ilości stanowiącej średnią ilość energii elektrycznej wytworzonej w latach

2011 - 2013 przez tego wytwórcę z odnawialnych źródeł energii przy wykorzystaniu biomasy,

biopłynów, biogazu lub biogazu rolniczego w instalacji spalania wielopaliwowego, w tym w

dedykowanej instalacji spalania wielopaliwowego, a w przypadku gdy okres wykonywania

przez wytwórcę takiej działalności rozpoczął się po dniu 31 grudnia 2013 r. – w ilości

stanowiącej średnią roczną ilość energii elektrycznej wytworzonej w okresie jej

wykonywania, nie dłuŜszym jednak niŜ 3 lata.

6. Prezes URE informuje wytwórców, o których mowa w ust. 5, o ilości energii

elektrycznej z odnawialnych źródeł energii dla której przysługuje świadectwo pochodzenia.

7. Od dnia wejścia w Ŝycie rozdziału 4 niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2020 r.

dla energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii wytworzonej w instalacji, o której

mowa w ust. 5, z wyłączeniem energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii

wytworzonej w dedykowanej instalacji spalania wielopaliwowego, przysługuje świadectwo

pochodzenia skorygowane współczynnikiem 0,5.

8. Rada Ministrów w terminie do dnia 30 czerwca 2020 roku określi, w drodze

rozporządzenia, wysokość współczynnika korygującego przysługującego świadectwu

pochodzenia dla energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii wytworzonej w instalacji,

o której mowa w ust. 5, z wyłączeniem energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii

wytworzonej w dedykowanej instalacji spalania wielopaliwowego, obowiązującego od dnia 1

stycznia 2021 r., mając na względzie politykę energetyczną państwa oraz informacje

zawarte w krajowym planie działania, o którym nowa w art. 125 ust 1.

9. Świadectwo pochodzenia nie przysługuje dla energii elektrycznej z odnawialnych

źródeł energii wytworzonej w instalacji odnawialnego źródła energii o łącznej mocy

zainstalowanej elektrycznej powyŜej 5 MW, wykorzystującej do wytworzenia tej energii

elektrycznej hydroenergię.

Art. 45. 1. Świadectwo pochodzenia wydaje Prezes URE na wniosek wytwórcy energii

elektrycznej z odnawialnych źródeł energii, o której mowa w art. 41 ust. 1 pkt 2 oraz art. 42

ust. 1:

33

2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, zawiera:

1) nazwę i adres siedziby wytwórcy energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii w

instalacji odnawialnego źródła energii;

2) numer koncesji, albo numer wpisu do rejestru, o którym mowa w art. 7 albo art. 23, a w

przypadku wytwórców energii elektrycznej w mikroinstalacji – oświadczenie o zgłoszeniu,

o którym mowa w art. 5 ust. 1 lub art. 20 ust. 1;

3) dane dotyczące ilości energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii wytworzonej w

określonej instalacji odnawialnego źródła energii;

4) wskazanie okresu, co najmniej jednego lub maksymalnie dwunastu następujących po

sobie miesięcy danego roku kalendarzowego, w którym energia elektryczna z

odnawialnych źródeł energii została wytworzona;

5) wskazanie dnia wytworzenia po raz pierwszy energii elektrycznej z odnawialnych źródeł

energii potwierdzonego wydanym świadectwem pochodzenia;

6) wskazanie ilości energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii wytworzonej w

instalacji odnawialnego źródła energii, dla której ma zostać wydane świadectwo

pochodzenia;

7) oświadczenie następującej treści:

„Świadomy odpowiedzialności karnej za złoŜenie fałszywego oświadczenia wynikającej z

art. 233 § 6 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny (Dz. U. Nr 88, poz. 553, z

późn. zm.6)) oświadczam, Ŝe:

1) do wytworzenia energii elektrycznej w instalacji odnawialnego źródła energii nie

wykorzystywano:

a) drewna pełnowartościowego oraz zbóŜ pełnowartościowych – w przypadku

instalacji odnawialnego źródła energii wykorzystującej do wytwarzania energii

elektrycznej biogaz,

b) paliw konwencjonalnych, drewna pełnowartościowego oraz zbóŜ

pełnowartościowych – w przypadku instalacji odnawialnego źródła energii,

wykorzystującej do wytwarzania energii elektrycznej biomasę spalaną w

układach hybrydowych lub wykorzystujących do wytwarzania energii

elektrycznej biomasę spalaną w dedykowanej instalacji spalania biomasy lub

instalacji odnawialnego źródła energii wytwarzającej energię elektryczną w

wysokosprawnej kogeneracji,

c) biomasy, którą zanieczyszczono w celu zwiększenia jej wartości opałowej, lub

zawierającej substancje nie występujące naturalnie w danym rodzaju biomasy

– w przypadku instalacji odnawialnego źródła energii innej niŜ instalacja

termicznego przekształcania odpadów, wykorzystującej do wytwarzania

34

energii elektrycznej biomasę spalaną w układach hybrydowych lub

wykorzystujących do wytwarzania energii elektrycznej biomasę spalaną w

dedykowanej instalacji spalania biomasy lub instalacji odnawialnego źródła

energii innej niŜ instalacja termicznego przekształcania odpadów

wytwarzającej energię elektryczną w wysokosprawnej kogeneracji,

d) drewna pełnowartościowego, zbóŜ pełnowartościowych lub biomasy, którą

zanieczyszczono w celu zwiększenia jej wartości opałowej, lub zawierającej

substancje nie występujące naturalnie w danym rodzaju biomasy – w

przypadku instalacji spalania wielopaliwowego oraz dedykowanej instalacji

spalania wielopaliwowego, wykorzystujących do wytwarzania energii

elektrycznej biomasę, biopłyny, biogaz lub biogaz rolniczy;

2) do wytworzenia energii elektrycznej z biogazu rolniczego wykorzystano wyłącznie

substraty, o których mowa w art. 2 pkt 2,

3) do wytworzenia energii elektrycznej z biopłynów wykorzystano biomasę lub ziarna

zbóź inne niŜ wymienione w art. 2 pkt 3.”;

klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie

fałszywych zeznań;

8) wskazanie podmiotu, który będzie organizował obrót prawami majątkowymi wynikającymi

ze świadectw pochodzenia.

3. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, składa się operatorowi systemu

dystrybucyjnego elektroenergetycznego, w terminie 45 dni od dnia zakończenia okresu

wytworzenia danej ilości energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii objętej tym

wnioskiem.

4. Operator systemu dystrybucyjnego elektroenergetycznego przekazuje Prezesowi

URE wniosek, o którym mowa w ust. 1, w terminie 14 dni od dnia jego otrzymania wraz z

potwierdzeniem danych dotyczących ilości energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii

wytworzonej w instalacji odnawialnego źródła energii.

5. Ilość energii elektrycznej wytworzonej z odnawialnych źródeł energii określa się na

podstawie wskazań urządzeń pomiarowo-rozliczeniowych na zaciskach:

1) generatora;

2) ogniwa fotowoltaicznego;

3) ogniwa paliwowego, w którym następuje bezpośrednia przemiana energii chemicznej

w energię elektryczną.

6. W przypadku braku urządzeń pomiarowo-rozliczeniowych na zaciskach, o których

mowa w ust. 5, dopuszcza się dokonywanie pomiarów w miejscu przyłączenia instalacji

odnawialnego źródła energii do sieci operatora systemu elektroenergetycznego.

35

Art. 46. 1. W przypadku gdy wniosek o wydanie świadectwa pochodzenia nie

zawiera danych, o których mowa w art. 45 ust. 2, Prezes URE niezwłocznie wzywa

wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Nieuzupełnienie wniosku w wyznaczonym terminie skutkuje odrzuceniem wniosku.

2. Prezes URE w terminie 45 dni od dnia przekazania przez operatora systemu

dystrybucyjnego elektroenergetycznego kompletnego wniosku o wydanie świadectwa

pochodzenia wydaje świadectwo pochodzenia albo postanowienie o odmowie wydania

świadectwa pochodzenia.

3. Świadectwo pochodzenia zawiera dane, o których mowa w art. 45 ust. 2 pkt 1-4, 6 i

8.

4. Świadectwo pochodzenia jest wydawane wyłącznie w postaci elektronicznej i

przekazywane bezpośrednio do rejestru świadectw pochodzenia i świadectw pochodzenia

biogazu rolniczego.

5. Do wydawania świadectw pochodzenia stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z

dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego o wydawaniu

zaświadczeń.

Art. 47. 1. Podmiot, o którym mowa w art. 64 ust. 1, monitoruje ceny, po jakiej zbywane

są na giełdzie towarowej lub na rynku organizowanym przez podmiot prowadzący na

terytorium Rzeczypospolitej Polskiej rynek regulowany, o których mowa w art. 64 ust. 1,

prawa majątkowe wynikające ze świadectw pochodzenia.

2. W przypadku gdy średnia waŜona cena praw majątkowych wynikających ze

świadectw pochodzenia obliczana przez podmiot określony w art. 64 ust. 1, zgodnie z ust. 3,

będzie niŜsza niŜ 75 % wartości opłaty zastępczej, o której mowa w art. 52 ust. 1 pkt 2, przez

okres co najmniej 3 miesięcy poprzedzających dzień złoŜenia wniosku o umorzenie

świadectw pochodzenia, podmiot, o którym mowa w art. 52 ust. 2, jest obowiązany do

wykonania obowiązku wyłącznie w sposób określony w art. 52 ust. 1 pkt 1.

3. Średnią waŜoną cenę praw majątkowych wynikających ze świadectw pochodzenia,

o której mowa w ust. 2, wyraŜoną w złotych z dokładnością do jednego grosza za 1 MWh

oblicza się według wzoru:

gdzie poszczególne pojęcia oznaczają:

36

wolumen obrotu1 – ilość praw majątkowych w MWh wynikających ze świadectw pochodzenia

będących przedmiotem zrealizowanych zleceń kupna lub sprzedaŜy wystawionych w jednym

zleceniu kupna lub sprzedaŜy w dniu obrotu nimi, z wyłączeniem transakcji pozasesyjnej,

cena1 – wyraŜona w złotych z dokładnością do jednego grosza za 1 MWh cena kupna lub

sprzedaŜy wolumenu obrotu1 praw majątkowych wynikających ze świadectw pochodzenia,

wolumen obrotu2 – kolejną ilość wolumenu obrotu praw majątkowych w MWh wynikających

ze świadectw pochodzenia będących przedmiotem zrealizowanych zleceń kupna lub

sprzedaŜy w dniu obrotu nimi, z wyłączeniem transakcji pozasesyjnej,

cena2 – wyraŜona w złotych z dokładnością do jednego grosza za 1 MWh cena kupna lub

sprzedaŜy wolumenu obrotu2 praw majątkowych wynikających ze świadectw pochodzenia,

wolumen obrotun – następna ilość praw majątkowych w MWh wynikających ze świadectw

pochodzenia będących przedmiotem zrealizowanych zleceń kupna lub sprzedaŜy w dniu

obrotu nimi, z wyłączeniem transakcji pozasesyjnej,

cenan – wyraŜona w złotych z dokładnością do jednego grosza za 1 MWh cena kupna lub

sprzedaŜy wolumenu obrotun praw majątkowych wynikających ze świadectw pochodzenia,

suma wolumenów1,2,n – suma wolumenu obrotu1, wolumenu obrotu2, wolumenu obrotun.

4. Średnia waŜona cena praw majątkowych wynikających ze świadectw pochodzenia,

o której mowa w ust. 2, obliczana zgodnie z ust. 3 przez podmiot, o którym mowa w art. 64

ust. 1, jest publikowana przez ten podmiot na stronie internetowej tego podmiotu w kaŜdym

dniu obrotu praw majątkowych wynikających ze świadectw pochodzenia, niezwłocznie po

zamknięciu obrotu prawami majątkowymi wynikającymi ze świadectw pochodzenia w tym

dniu i upublicznieniu jego wyników.

Art. 48. 1. Wytwórcy biogazu rolniczego w instalacji biogazu rolniczego, w której

biogaz rolniczy został wytworzony po raz pierwszy przed dniem wejścia w Ŝycie rozdziału 4

tej ustawy, przysługuje świadectwo pochodzenia biogazu rolniczego potwierdzające jego

wytworzenie oraz wprowadzenie do sieci dystrybucyjnej gazowej, z zastrzeŜeniem ust. 2 - 5.

2. Świadectwo pochodzenia biogazu rolniczego nie przysługuje w przypadku, gdy do

wytworzenia biogazu rolniczego wykorzystano inne substraty niŜ określone w art. 2 pkt 2.

3. Świadectwo pochodzenia biogazu rolniczego przysługuje maksymalnie przez okres

kolejnych 15 lat, licząc od dnia wytworzenia po raz pierwszy biogazu rolniczego, nie dłuŜej

37

jednak niŜ do dnia 31 grudnia 2035 roku, potwierdzonego wydanym świadectwem

pochodzenia biogazu rolniczego.

4. Świadectwo pochodzenia biogazu rolniczego dla biogazu rolniczego wytworzonego

w zmodernizowanej instalacji biogazu rolniczego, przysługuje dla biogazu rolniczego

wytworzonego w okresie do 18 miesięcy od dnia wydania pozytywnej decyzja Komisji

Europejskiej o zgodności pomocy publicznej przewidzianej w niniejszej ustawie ze wspólnym

rynkiem.

5. Świadectwo pochodzenia biogazu rolniczego przysługuje równieŜ w okresie

rozruchu technologicznego instalacji biogazu rolniczego, nie dłuŜej jednak niŜ przez 90 dni

licząc od dnia pierwszego wprowadzenia biogazu rolniczego do sieci właściwego operatora

dystrybucyjnego gazowego.

Art. 49. 1. Świadectwo pochodzenia biogazu rolniczego wydaje Prezes URE na

wniosek wytwórcy biogazu rolniczego.

2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, zawiera:

1) nazwę i adres wytwórcy biogazu rolniczego;

2) numer wpisu do rejestru, o którym mowa w art. 23;

3) wskazanie ilości biogazu rolniczego wytworzonego w instalacji biogazu rolniczego, na

którą ma zostać wydane świadectwo pochodzenia biogazu rolniczego;

4) dane dotyczące ekwiwalentnej ilości energii elektrycznej wytworzonej w instalacji

odnawialnego źródła energii, obliczonej w sposób określony w art. 62, i odpowiadającej

ilości biogazu rolniczego wytworzonego w instalacji biogazu rolniczego, która ma zostać

objęta świadectwem pochodzenia biogazu rolniczego,

5) określenie lokalizacji i znamionowej wydajności instalacji biogazu rolniczego, w której

biogaz rolniczy został wytworzony;

6) wskazanie okresu, co najmniej jednego lub maksymalnie dwunastu następujących po

sobie miesięcy danego roku kalendarzowego, w którym biogaz rolniczy został

wytworzony;

7) wskazanie dnia wytworzenia po raz pierwszy biogazu rolniczego, dla którego przysługuje

świadectwo pochodzenia biogazu rolniczego;

8) oświadczenie następującej treści:

„Świadomy odpowiedzialności karnej za złoŜenie fałszywego oświadczenia

wynikającej z art. 233 § 6 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny (Dz. U.

Nr 88, poz. 553, z późn. zm.6)) oświadczam, Ŝe do wytworzenia biogazu

rolniczego w instalacji biogazu rolniczego wykorzystano wyłącznie substraty, o

których mowa w art. 2 pkt 2.”;

38

klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie

fałszywych zeznań;

9) wskazanie podmiotu, który będzie organizował obrót prawami majątkowymi wynikającymi

ze świadectw pochodzenia biogazu rolniczego.

3. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, składa się operatorowi systemu dystrybucyjnego

gazowego, na którego obszarze działania znajduje się instalacja biogazu rolniczego

określona we wniosku, w terminie 45 dni od dnia zakończenia okresu wytworzenia danej

ilości biogazu rolniczego objętego tym wnioskiem.

4. Operator systemu dystrybucyjnego gazowego przekazuje Prezesowi URE wniosek,

o którym mowa w ust. 1, w terminie 14 dni od dnia jego otrzymania wraz z potwierdzeniem

danych dotyczących ilości wytworzonego biogazu rolniczego w instalacji biogazu rolniczego.

5. Ilość wytworzonego biogazu rolniczego wprowadzonego do sieci dystrybucyjnej

gazowej określa się na podstawie wskazań układu pomiarowego.

Art. 50. 1. W przypadku gdy wniosek o wydanie świadectwa pochodzenia biogazu

rolniczego nie zawiera danych, o których mowa w art. 49 ust. 2, Prezes URE niezwłocznie

wzywa wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia

wezwania. Nieuzupełnienie wniosku w wyznaczonym terminie skutkuje odrzuceniem

wniosku.

2. Prezes URE w terminie 45 dni od dnia przekazania przez operatora systemu

dystrybucyjnego gazowego wniosku o wydanie świadectwa pochodzenia biogazu rolniczego

wydaje świadectwo pochodzenia biogazu rolniczego albo postanowienie o odmowie wydania

świadectwa pochodzenia biogazu rolniczego.

3. Świadectwo pochodzenia biogazu rolniczego zawiera dane, o których mowa w art.

49 ust. 2 pkt 1-6 i 9.

4. Świadectwo pochodzenia biogazu rolniczego jest wydawane wyłącznie w postaci

elektronicznej i przekazywane bezpośrednio do rejestru świadectw pochodzenia i świadectw

pochodzenia biogazu rolniczego.

Art. 51. 1. Prezes URE odmawia wydania świadectwa pochodzenia lub świadectwa

pochodzenia biogazu rolniczego, w przypadku gdy:

1) do wytworzenia energii elektrycznej w technologii spalania lub współspalania

wykorzystano drewno pełnowartościowe lub zboŜa pełnowartościowe;

2) do wytworzenia biogazu rolniczego lub energii elektrycznej z biogazu rolniczego

wykorzystano inne substraty niŜ określone w art. 2 pkt 2;

3) do wytworzenia energii elektrycznej z biopłynów wykorzystano inne substraty niŜ

biomasa lub ziarna zbóŜ inne niŜ wymienione w art. 2 pkt 3;

39

4) wniosek o wydanie świadectwa pochodzenia lub wniosek o wydanie świadectwa

pochodzenia biogazu rolniczego został złoŜony po upływie terminu, o którym mowa

odpowiednio w art. 45 ust. 3 albo art. 49 ust. 3.

2. Odmowa wydania świadectwa pochodzenia lub świadectwa pochodzenia biogazu

rolniczego następuje w terminie do 45 dni od dnia wpływu do Prezesa URE wniosku o

wydanie świadectwa pochodzenia lub świadectwa pochodzenia biogazu rolniczego, w

drodze postanowienia, na które słuŜy zaŜalenie.

Art. 52. 1. Przedsiębiorstwo energetyczne, odbiorca końcowy, odbiorca przemysłowy

oraz towarowy dom maklerski lub dom maklerski, o których mowa w ust. 2, są zobowiązane:

1) uzyskać i przedstawić do umorzenia Prezesowi URE świadectwo pochodzenia

lub świadectwo pochodzenia biogazu rolniczego wydane odpowiednio dla energii

elektrycznej lub biogazu rolniczego, wytworzonych w instalacjach odnawialnych

źródeł energii lub instalacjach biogazu rolniczego znajdujących się na terytorium

Rzeczypospolitej Polskiej lub zlokalizowanych w wyłącznej strefie ekonomicznej lub

2) uiścić opłatę zastępczą, w terminie określonym w art. 69, obliczoną w sposób

określony w art. 56.

2. Obowiązek, o którym mowa w ust. 1, wykonują:

1) odbiorca przemysłowy, który w roku kalendarzowym poprzedzającym rok

realizacji obowiązku zuŜył nie mniej niŜ 100 GWh energii elektrycznej której koszt

wyniósł nie mniej niŜ 3% wartości jego produkcji, a takŜe złoŜył oświadczenie, o

którym mowa w ust. 3;

2) przedsiębiorstwo energetyczne wykonujące działalność gospodarczą w zakresie

wytwarzania energii elektrycznej lub obrotu tą energią i sprzedające tę energię

odbiorcom końcowym niebędących odbiorcami przemysłowymi, o których mowa

w pkt 1;

3) odbiorca końcowy, inny niŜ odbiorca przemysłowy, o którym mowa w pkt 1,

będący członkiem giełdy towarowej w rozumieniu art. 2 pkt 5 ustawy z dnia 26

października 2000 r. o giełdach towarowych (Dz. U. z 2010 r. Nr 48, poz. 284, z

późn. zm.5)) lub członkiem rynku organizowanego przez podmiot prowadzący na

terytorium Rzeczypospolitej Polskiej rynek regulowany, w odniesieniu do

transakcji zawieranych we własnym imieniu na giełdzie towarowej lub na rynku

organizowanym przez ten podmiot;

5) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2010 r. Nr 81, poz. 530 i Nr

182, poz. 1228 , z 2011 r. Nr 94, poz. 551, Nr 106, poz. 622 i Nr 205, poz. 1208 oraz z 2013 r. poz. 984 i 1289.

40

4) odbiorca końcowy, inny niŜ odbiorca przemysłowy, o którym mowa w pkt 1,

będący członkiem giełdowej izby rozrachunkowej w rozumieniu przepisów ustawy

z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych, w odniesieniu do

transakcji zawieranych przez niego poza giełdą towarową lub rynkiem, o których

mowa w pkt 3, będących przedmiotem rozliczeń prowadzonych w ramach tej izby

przez spółkę prowadzącą giełdową izbę rozrachunkową, przez Krajowy Depozyt

Papierów Wartościowych S.A. lub przez spółkę, której Krajowy Depozyt Papierów

Wartościowych S.A. przekazał wykonywanie czynności z zakresu zadań, o

których mowa w art. 48 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie

instrumentami finansowymi;

5) towarowy dom maklerski lub dom maklerski, o których mowa w art. 2 pkt 8 i 9

ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych, w odniesieniu do

transakcji realizowanych na zlecenie odbiorców końcowych, innych niŜ odbiorcy

przemysłowi, o których mowa w pkt 1, na giełdzie towarowej lub na rynku

organizowanym przez podmiot prowadzący na terytorium Rzeczypospolitej

Polskiej rynek regulowany.

3. Odbiorca przemysłowy jest obowiązany złoŜyć Prezesowi URE oświadczenie

potwierdzające zuŜycie nie mniej niŜ 100 GWh energii elektrycznej której koszt wyniósł nie

mniej niŜ 3% wartości jego produkcji w roku kalendarzowym poprzedzającym rok realizacji

obowiązku, o którym mowa w ust.1, w terminie do dnia 30 listopada roku poprzedzającego

rok realizacji obowiązku, o którym mowa w ust. 1.

4. Prezes URE sporządza wykaz odbiorców przemysłowych którzy złoŜyli

oświadczenie, o którym mowa w ust. 3, i zamieszcza go w Biuletynie Informacji Publicznej

URE do dnia 31 grudnia roku poprzedzającego rok realizacji obowiązku, o którym mowa w

ust. 1.

5. W przypadku podania w oświadczeniu, o którym mowa w ust 3, nieprawdziwych

informacji, odbiorca przemysłowy jest obowiązany do samodzielnej realizacji obowiązku,

o którym mowa w art. 52 ust. 1 w stosunku do 100% energii elektrycznej zakupionej na

własny uŜytek w roku realizacji obowiązku.

Art. 53. 1. Obowiązek uzyskania i przedstawienia do umorzenia Prezesowi URE

świadectw pochodzenia wydanego dla energii elektrycznej wytworzonej w instalacjach

odnawialnego źródła energii znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub

zlokalizowanych w wyłącznej strefie ekonomicznej, lub uiszczenia opłaty zastępczej,

odbiorcy przemysłowi, o których mowa w art. 52 ust. 2 pkt 1,i którzy w roku kalendarzowym

poprzedzającym rok realizacji obowiązku zuŜyli:

41

1) nie mniej niŜ 100 GWh energii elektrycznej i dla których koszt energii

elektrycznej wyniósł ponad 12 % wartości ich produkcji - wykonują w zakresie

20 % ilości energii elektrycznej zakupionej na własny uŜytek w roku realizacji

obowiązku;

2) nie mniej niŜ 100 GWh energii elektrycznej i dla których koszt energii

elektrycznej wyniósł ponad 7 % i nie więcej niŜ 12 % wartości ich produkcji -

wykonują w zakresie 60 % ilości energii elektrycznej zakupionej na własny

uŜytek w roku realizacji obowiązku;

3) nie mniej niŜ 100 GWh energii elektrycznej i dla których koszt energii

elektrycznej wyniósł nie mniej 3 % i nie więcej niŜ 7 %, wartości ich produkcji -

wykonują w zakresie 80 % ilości energii elektrycznej zakupionej na własny

uŜytek w roku realizacji obowiązku.

2. Przez wartość produkcji, o której mowa w ust. 1, rozumie się przychód ze

sprzedaŜy własnych wyrobów, robót i usług (bez podatku od towarów i usług), pomniejszony

o podatek akcyzowy i powiększony o kwoty dotacji do produktu.

Art. 54. Odbiorca przemysłowy, o którym mowa w art. 52 ust. 2 pkt 1, jest

obowiązany do dnia 31 maja roku następującego po roku realizacji obowiązku przekazać

Prezesowi URE:

1) informację o wysokości wykonanego obowiązku, o którym mowa w art. 52 ust. 1

oraz ilości zakupionej energii elektrycznej na własny uŜytek w roku realizacji

obowiązku, a takŜe o wysokości kosztu energii elektrycznej oraz wartości swojej

produkcji w roku kalendarzowym poprzedzającym rok realizacji obowiązku;

2) oświadczenie następującej treści:

„Świadomy odpowiedzialności karnej za złoŜenie fałszywego oświadczenia

wynikającej z art. 233 § 6 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny (Dz. U. Nr

88, poz. 553, z późn. zm.3)) oświadczam, Ŝe:

1) dane zawarte w informacji, o której mowa w art. 54, są zgodne z prawdą;

2) znane mi są i spełniam warunki uprawnienia określonego w art. 53 ust. 1.”;

klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie

fałszywych zeznań.

Art. 55 . Odbiorca przemysłowy, o którym mowa w art. 52 ust. 2 pkt 1, który nie

przekazał Prezesowi URE informacji oraz oświadczenia, o których mowa w art. 54 , podał w

tej informacji nieprawdziwe lub wprowadzające w błąd dane lub skorzystał z uprawnienia, o

42

którym mowa w art. 53 ust. 1, nie spełniając określonych w tym przepisie warunków, nie

moŜe skorzystać z uprawnienia, o którym mowa w art. 53 ust. 1, przez okres 5 lat liczonych

od zakończenia roku, którego dotyczył obowiązek.

Art. 56. Opłatę zastępczą oblicza się według wzoru:

Oz = Ozj x (Eo - Eu),

gdzie poszczególne symbole oznaczają:

Oz - opłatę zastępczą wyraŜoną w złotych z dokładnością do jednego grosza za 1

MWh,

Ozj - jednostkową opłatę zastępczą wynoszącą 297,35 złotych za 1 MWh,

Eo - ilość energii elektrycznej, wyraŜoną w MWh, wynikającą z obowiązku uzyskania i

przedstawienia do umorzenia świadectw pochodzenia lub świadectw pochodzenia

biogazu rolniczego w danym roku,

Eu - ilość energii elektrycznej, wyraŜoną w MWh, wynikającą ze świadectw

pochodzenia lub świadectw pochodzenia biogazu, które obowiązany podmiot, o

którym mowa w art. 52 ust. 2, przedstawił do umorzenia w danym roku.

Art. 57. 1. Przedsiębiorstwo energetyczne posiadające koncesję na obrót energią

elektryczną, w terminie 30 dni od zakończenia roku kalendarzowego, w którym zakupiło

energię elektryczną wytworzoną w instalacji odnawialnego źródła energii w wyniku transakcji

zawartej za pośrednictwem towarowego domu maklerskiego lub domu maklerskiego na

giełdzie towarowej, lub na rynku organizowanym przez podmiot prowadzący na terytorium

Rzeczypospolitej Polskiej rynek regulowany, jest obowiązane do przekazania towarowemu

domowi maklerskiemu lub domowi maklerskiemu deklaracji o ilości energii elektrycznej

zakupionej w wyniku tej transakcji i zuŜytej na własny uŜytek oraz przeznaczonej do dalszej

odsprzedaŜy.

2. Deklaracja, o której mowa w ust. 1, stanowi podstawę wykonania przez towarowy

dom maklerski lub dom maklerski obowiązków, o których mowa w art. 52 ust. 1.

3. Realizacja zlecenia nabycia energii elektrycznej wytworzonej w instalacji

odnawialnego źródła energii na giełdzie towarowej lub na rynku organizowanym przez

podmiot prowadzący na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej rynek regulowany, przez

towarowy dom maklerski lub dom maklerski moŜe nastąpić po złoŜeniu przez składającego

zlecenie zabezpieczenia na pokrycie kosztów wykonania przez towarowy dom maklerski lub

43

dom maklerski obowiązków, o których mowa w art. 52 ust. 1, w zakresie określonym w art.

52 ust. 2 pkt 5 .

4. Wysokość zabezpieczenia oraz sposób jego złoŜenia określa umowa zawarta

między towarowym domem maklerskim lub domem maklerskim a składającym zlecenie.

Art. 58. 1. Do wypełnienia obowiązku, o którym mowa w art. 52 ust. 1, nie zalicza się

umorzonych świadectw pochodzenia wydanych dla energii elektrycznej wytworzonej w

instalacji odnawialnego źródła energii wykorzystującej w procesie przetwarzania energię

elektryczną pozyskiwaną z biogazu rolniczego, dla którego wytwórca biogazu rolniczego

wystąpił lub wystąpi z wnioskiem, o wydanie świadectwa pochodzenia biogazu rolniczego.

2. Prezes URE ma prawo wglądu do dokumentów, Ŝądania przedstawienia

dokumentów lub informacji mających znaczenie dla oceny wykonania obowiązków, o których

mowa w art. 7, art. 41 ust. 1, art. 42 ust. 1, art. 44 i art. 45, art. 48 i art. 49, art. 52 - 55, lub

badania zgodności ze stanem faktycznym deklaracji, o której mowa w art. 57 ust. 1, z

zachowaniem przepisów o ochronie informacji niejawnych i innych informacji prawnie

chronionych.

3. Koszty uzasadnione uzyskania i przedstawienia do umorzenia świadectw

pochodzenia albo poniesienia opłaty zastępczej uwzględnia się w kalkulacji cen ustalanych

w taryfach przedsiębiorstw realizujących te obowiązki, przyjmując, Ŝe kaŜda jednostka

energii elektrycznej sprzedawana przez dane przedsiębiorstwo energetyczne odbiorcom

końcowym jest w tej samej wysokości obciąŜona tymi kosztami.

4. Kosztami, o których mowa w ust.3, uwzględnianymi w taryfach są koszty:

1) uzyskania świadectw pochodzenia, jednakŜe nie wyŜsze niŜ koszty będące

iloczynem ilości energii elektrycznej wynikającej ze świadectw pochodzenia, które

przedsiębiorstwo energetyczne planuje przedstawić do umorzenia w pierwszym roku

stosowania taryfy [w MWh] oraz jednostkowej opłaty zastępczej obowiązującej w roku

sporządzenia taryfy [w zł/MWh];

2) opłaty zastępczej poniesionej w roku poprzedzającym rok sporządzenia taryfy.

Art. 59 . Wielkość obowiązku uzyskania i przedstawienia Prezesowi URE do

umorzenia świadectw pochodzenia albo uiszczenia opłaty zastępczej, uznaje się za

spełniony, jeŜeli za dany rok udział ilościowy sumy energii elektrycznej wytworzonej w

instalacjach odnawialnego źródła energii wynikającej ze świadectw pochodzenia lub

uiszczonej opłaty zastępczej, w danym roku w:

1) sprzedaŜy energii elektrycznej odbiorcom końcowym, albo

44

2) całkowitej rocznej ilości energii elektrycznej wynikającej z zakupu energii elektrycznej

na własny uŜytek, na podstawie transakcji zawieranych we własnym imieniu na

giełdzie towarowej lub na rynku organizowanym przez podmiot prowadzący na

terytorium Rzeczypospolitej Polskiej rynek regulowany, albo

3) całkowitej rocznej ilości energii elektrycznej wynikającej z zakupu energii elektrycznej

na podstawie transakcji realizowanych na zlecenie odbiorców końcowych na giełdzie

towarowej lub na rynku organizowanym przez podmiot prowadzący na terytorium

Rzeczypospolitej Polskiej rynek regulowany, albo

4) ilości energii elektrycznej zakupionej na własny uŜytek

- wynosi 20 %.

Art. 60. Minister właściwy do spraw gospodarki w terminie do dnia 31 października

kaŜdego roku moŜe, w drodze rozporządzenia:

1) obniŜyć wielkość udziału ilościowego sumy energii elektrycznej wytworzonej w

instalacjach odnawialnego źródła energii wynikającej z obowiązku uzyskania i

przedstawienia Prezesowi URE do umorzenia świadectw pochodzenia albo

uiszczenia opłaty zastępczej, w sprzedaŜy energii elektrycznej odbiorcom

końcowym, w całkowitej rocznej ilości energii elektrycznej wynikającej z zakupu

energii elektrycznej na własny uŜytek, na podstawie transakcji zawieranych we

własnym imieniu na giełdzie towarowej lub na rynku organizowanym przez podmiot

prowadzący na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej rynek regulowany, całkowitej

rocznej ilości energii elektrycznej wynikającej z zakupu energii elektrycznej na

podstawie transakcji realizowanych na zlecenie odbiorców końcowych na giełdzie

towarowej lub na rynku organizowanym przez podmiot prowadzący na terytorium

Rzeczypospolitej Polskiej rynek regulowany, albo ilości energii elektrycznej

zakupionej na własny uŜytek,

2) określić sposób obliczania udziału, o którym mowa w pkt 1

- w kolejnym roku kalendarzowym, biorąc pod uwagę ilość wytworzonej energii

elektrycznej w mikroinstalacjach i w małych instalacjach, zobowiązania wynikające z

umów międzynarodowych, dotychczasowe wykonanie udziału energii elektrycznej i paliw

pozyskiwanych z odnawialnych źródeł energii zuŜywanych w energetyce oraz w

transporcie oraz wysokość ceny energii elektrycznej na rynku konkurencyjnym.

Art. 61. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia:

45

1) parametry techniczne i technologiczne wytwarzania energii elektrycznej lub ciepła w

instalacjach odnawialnego źródła energii;

2) wymagania dotyczące pomiarów, rejestracji i sposobu obliczania ilości energii

elektrycznej lub ciepła wytwarzanych w instalacjach odnawialnego źródła energii

wykorzystujących, w procesie wytwarzania energii, nośniki energii, o których mowa

w art. 2 pkt 24, oraz inne paliwa,

3) miejsce dokonywania pomiarów ilości energii elektrycznej wytworzonej w

instalacjach odnawialnego źródła energii na potrzeby realizacji obowiązku

potwierdzania danych, o którym mowa w art. 45 ust. 4,

- biorąc pod uwagę w szczególności stan wiedzy technicznej oraz potrzebę

rzeczywistego ustalenia ilości wytwarzanej energii elektrycznej z odnawialnych Ŝródeł

energii w instalacjach odnawialnego źródła energii.

Art. 62 . Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia,

szczegółowy zakres obowiązku potwierdzania danych, o którym mowa w art. 49 ust. 4, w

tym:

1) wymagania dotyczące pomiarów, rejestracji i sposobu obliczania ilości wytwarzanego

biogazu rolniczego,

2) miejsce dokonywania pomiarów ilości biogazu rolniczego na potrzeby realizacji

obowiązku potwierdzania danych, o których mowa w art. 49 ust. 4,

3) sposób przeliczania ilości wytworzonego biogazu rolniczego na ekwiwalentną ilość

energii elektrycznej wytworzonej w instalacjach biogazu rolniczego na potrzeby

wypełnienia obowiązku, o którym mowa w art. 52 ust. 1

- biorąc pod uwagę w szczególności potrzebę zapewnienia bezpieczeństwa funkcjonowania

systemu gazowego oraz dostępne technologie wytwarzania biogazu rolniczego.

Art. 63. 1. Prawa majątkowe wynikające ze świadectwa pochodzenia lub świadectwa

pochodzenia biogazu rolniczego są zbywalne i stanowią towar giełdowy, o którym mowa w

art. 2 pkt 2 lit. d ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych.

2. Prawa majątkowe wynikające ze świadectwa pochodzenia lub świadectwa

pochodzenia biogazu rolniczego powstają po raz pierwszy z chwilą zapisania tych

świadectw, na podstawie informacji o wydanych świadectwach pochodzenia lub

świadectwach pochodzenia biogazu rolniczego, o których mowa w art. 64 ust. 4, na koncie

ewidencyjnym w rejestrze świadectw pochodzenia lub świadectw pochodzenia biogazu

prowadzonym przez podmiot, o którym mowa w art. 64 ust. 1, i przysługują osobie będącej

posiadaczem tego konta.

46

3. Przeniesienie praw majątkowych wynikających ze świadectwa pochodzenia lub

świadectwa pochodzenia biogazu rolniczego następuje z chwilą dokonania odpowiedniego

zapisu w rejestrze świadectw pochodzenia lub świadectw pochodzenia biogazu rolniczego, o

którym mowa w art. 64 ust. 1.

Art. 64. 1. Rejestr świadectw pochodzenia lub świadectw pochodzenia biogazu

rolniczego prowadzi podmiot prowadzący:

1) giełdę towarową w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach

towarowych lub

2) na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej rynek regulowany w rozumieniu ustawy z dnia

29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2010 r. Nr 211, poz.

1384, z późn. zm.6))

- organizujący obrót prawami majątkowymi wynikającymi ze świadectw pochodzenia.

2. Podmiot, o którym mowa w ust. 1, jest obowiązany prowadzić rejestr świadectw

pochodzenia lub świadectw pochodzenia biogazu rolniczego w sposób zapewniający:

1) identyfikację podmiotów, którym przysługują prawa majątkowe wynikające ze

świadectw pochodzenia lub świadectw pochodzenia biogazu rolniczego;

2) identyfikację przysługujących praw majątkowych wynikających ze świadectw

pochodzenia lub świadectw pochodzenia biogazu rolniczego oraz odpowiadającej

tym prawom ilości energii elektrycznej;

3) zgodność ilości energii elektrycznej objętej zarejestrowanymi świadectwami

pochodzenia lub świadectwami pochodzenia biogazu rolniczego z ilością energii

elektrycznej lub ilością biogazu rolniczego, odpowiadającą prawom majątkowym

wynikającym z tych świadectw.

3. Podmiot, o którym mowa w ust. 1, jest obowiązany, na wniosek przedsiębiorstwa

energetycznego, odbiorcy końcowego, towarowego domu maklerskiego lub domu

maklerskiego oraz odbiorcy przemysłowego, o których mowa w art. 52 ust. 2, lub innego

podmiotu, któremu przysługują prawa majątkowe wynikające ze świadectwa pochodzenia lub

świadectwa pochodzenia biogazu rolniczego, wydać dokument stwierdzający prawa

majątkowe wynikające z tych świadectw przysługujące wnioskodawcy i odpowiadającą tym

prawom ilość energii elektrycznej lub biogazu rolniczego.

6) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2011 r. Nr 106, poz. 622, Nr

131, poz. 763 i Nr 234, poz. 1391, z 2012 r. poz. 836 i 1385 oraz z 2013 r. poz. 433, 984 i 1289.

47

4. Prezes URE przekazuje informacje o wydanych i umorzonych świadectwach

pochodzenia lub świadectwach pochodzenia biogazu rolniczego podmiotowi prowadzącemu

rejestr tych świadectw.

5. Wpis do rejestru świadectw pochodzenia lub świadectw pochodzenia biogazu

rolniczego oraz dokonane zmiany w rejestrze podlegają opłacie w wysokości

odzwierciedlającej koszty prowadzenia rejestru.

Art. 65. Prezes URE na wniosek przedsiębiorstwa energetycznego, odbiorcy

końcowego, towarowego domu maklerskiego lub domu maklerskiego oraz odbiorcy

przemysłowego, o których mowa w art. 52 ust. 2, którym przysługują prawa majątkowe

wynikające ze świadectw pochodzenia lub świadectw pochodzenia biogazu rolniczego

umarza, w drodze decyzji, te świadectwa w całości lub części.

Art. 66. Towarowy dom maklerski lub dom maklerski wykonując obowiązek, o którym

mowa w art. 52 ust. 2, w odniesieniu do transakcji realizowanych na zlecenie odbiorców

końcowych, moŜe złoŜyć wniosek do Prezesa URE o umorzenie świadectw pochodzenia lub

świadectw pochodzenia biogazu rolniczego naleŜących do innego podmiotu, któremu

przysługują wynikające z tych świadectw prawa majątkowe, o ile dołączy pisemną zgodę

tego podmiotu na zaliczenie tych świadectw do wypełnienia obowiązku przez towarowy dom

maklerski lub dom maklerski.

Art. 67. 1. Prawa majątkowe wynikające ze świadectwa pochodzenia lub świadectwa

pochodzenia biogazu rolniczego wygasają z chwilą ich umorzenia.

2. Przedsiębiorstwo energetyczne, odbiorca końcowy, towarowy dom maklerski lub dom

maklerski oraz odbiorca przemysłowy, o których mowa w art. 52 ust. 2, wraz z wnioskiem o

umorzenie świadectw pochodzenia lub świadectw pochodzenia biogazu rolniczego jest

obowiązany złoŜyć do Prezesa URE dokument, o którym mowa w art. 64 ust. 3.

Art. 68. Świadectwo pochodzenia lub świadectwo pochodzenia biogazu rolniczego

umorzone do dnia 31 marca danego roku kalendarzowego jest uwzględniane przy

rozliczeniu wykonania obowiązku określonego w art. 52 ust. 1 w poprzednim roku

kalendarzowym.

Art. 69. Opłata zastępcza, o której mowa w art. 52 ust. 1 pkt 2, stanowi przychód

Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, zwanego dalej

„Narodowym Funduszem”, i jest uiszczana na rachunek bankowy tego funduszu do dnia 31

marca kaŜdego roku, za poprzedni rok kalendarzowy.

48

Art. 70. 1. Narodowy Fundusz jest obowiązany do przedstawiania ministrowi

właściwemu do spraw gospodarki oraz Prezesowi URE informacji o wpłatach z tytułu:

1) opłat zastępczych,

2) kar pienięŜnych wymierzanych przez Prezesa URE

na podstawie art. 161 ust. 1 pkt 1-18 i art. 165

- dokonywanych w danym kwartale na rachunek bankowy Narodowego Funduszu, w

terminie 45 dni od dnia zakończenia kaŜdego kwartału.

2. Informacje, o których mowa w ust. 1, zawierają w szczególności

1) oznaczenie podmiotów dokonujących poszczególnych wpłat;

2) tytuły wpłat;

3) kwoty wpłat;

4) daty wpływu poszczególnych wpłat na rachunek bankowy Narodowego

Funduszu.”.

Art. 71. Wytwarzanie energii elektrycznej w instalacji odnawialnego źródła energii o

łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej nieprzekraczającej 5 MW lub wytwarzanie biogazu

rolniczego o wydajności do 20 mln m3/rok w instalacji odnawialnego źródła energii zwalnia

się z opłat, o których mowa w art. 64 ust. 5.

Art. 72. 1. Wytwórca energii elektrycznej z odnawialnych źródeł, o której mowa w art.

41 ust. 1 pkt 2 oraz art. 42, moŜe złoŜyć do Prezesa URE deklarację o przystąpieniu do

aukcji.

2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do wytwórców energii elektrycznej z odnawialnych

źródeł energii wytwarzanej w:

1) instalacjach spalania wielopaliwowego, z wyłączeniem dedykowanych instalacji spalania

wielopaliwowego;

2) instalacjach odnawialnego źródła energii o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej

powyŜej 5 MW, wykorzystujących do wytworzenia energii elektrycznej z odnawialnych źródeł

energii, hydroenergię;

3) instalacjach odnawialnego źródła energii o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej

powyŜej 50 MW wykorzystujących do wytwarzania energii elektrycznej z odnawialnych

źródeł energii biomasę, biopłyny, biogaz lub biogaz rolniczy z wyłączeniem instalacji

49

odnawialnych źródeł energii wykorzystujących do wytwarzania tej energii elektrycznej

biomasę, biopłyny, biogaz lub biogaz rolniczy spalane w wysokosprawnej kogeneracji o

mocy osiągalnej cieplnej w skojarzeniu do 150 MWt.

3. Do deklaracji, o której mowa w ust. 1, wytwórcy energii elektrycznej w instalacji

odnawialnego źródła energii wykorzystującego do wytwarzania energii elektrycznej biomasę,

biogaz, biogaz rolniczy lub biopłyny, dołącza się oświadczenie następującej treści:

„Świadomy odpowiedzialności karnej za złoŜenie fałszywego oświadczenia wynikającej z

art. 233 § 6 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny (Dz. U. Nr 88, poz. 553, z

późn. zm.3)) oświadczam, Ŝe do wytworzenia energii elektrycznej w instalacji

odnawialnego źródła energii nie będzie wykorzystywane:

a) drewno pełnowartościowe oraz zboŜe pełnowartościowe – w przypadku

instalacji odnawialnego źródła energii wykorzystującej do wytwarzania energii

elektrycznej biogaz,

b) paliw konwencjonalnych, drewna pełnowartościowego oraz zbóŜ

pełnowartościowych – w przypadku instalacji odnawialnego źródła energii,

wykorzystującej do wytwarzania energii elektrycznej biomasę spalaną w

układach hybrydowych lub wykorzystujących do wytwarzania energii

elektrycznej biomasę spalaną w dedykowanej instalacji spalania biomasy lub

instalacji odnawialnego źródła energii wytwarzającej energię elektryczną w

wysokosprawnej kogeneracji,

c) biomasy, którą zanieczyszczono w celu zwiększenia jej wartości opałowej, lub

zawierającej substancje nie występujące naturalnie w danym rodzaju biomasy

– w przypadku instalacji odnawialnego źródła energii innej niŜ instalacja

termicznego przekształcania odpadów, wykorzystującej do wytwarzania

energii elektrycznej biomasę spalaną w układach hybrydowych lub

wykorzystujących do wytwarzania energii elektrycznej biomasę spalaną w

dedykowanej instalacji spalania biomasy lub instalacji odnawialnego źródła

energii innej niŜ instalacja termicznego przekształcania odpadów

wytwarzającej energię elektryczną w wysokosprawnej kogeneracji,

d) drewno pełnowartościowe, zboŜe pełnowartościowe lub biomasa, którą

zanieczyszczono w celu zwiększenia jej wartości opałowej, lub zawierającej

substancje nie występujące naturalnie w danym rodzaju biomasy – w

przypadku dedykowanej instalacji spalania wielopaliwowego wykorzystujących

do wytwarzania energii elektrycznej biomasę, biogaz, biogaz rolniczy oraz

biopłyny.”;

klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie

fałszywych zeznań.

50

Art. 73 . 1. Minister właściwy do spraw gospodarki w terminie do dnia 30 listopada

kaŜdego roku ogłasza, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej

Polskiej „Monitor Polski”, maksymalną ilość i wartość energii elektrycznej z odnawialnych

źródeł energii wytworzonej:

1) przez wytwórców, którzy złoŜyli deklarację o przystąpieniu do aukcji, o której mowa

w art. 72 ust. 1, w:

a) instalacjach odnawialnego źródła energii albo

b) instalacjach odnawialnego źródła energii, zmodernizowanych po dniu

wejścia w Ŝycie rozdziału 4 niniejszej ustawy

2) po raz pierwszy po dniu zamknięcia aukcji w

a) instalacjach odnawialnego źródła energii albo

b) instalacjach odnawialnego źródła energii zmodernizowanych po dniu

wejścia w Ŝycie rozdziału 4 niniejszej ustawy

- która moŜe zostać zakupiona w drodze aukcji w następnym roku kalendarzowym.

2. Ustalając maksymalną ilość i wartość energii elektrycznej, o której mowa w ust. 1 pkt 1

i 2, minister właściwy do spraw gospodarki bierze pod uwagę dotychczasowy udział energii i

paliw wytworzonych w instalacjach odnawialnego źródła energii zuŜywanych w energetyce

oraz w transporcie, oraz zobowiązania wynikające z umów międzynarodowych.

Art. 74. 1. Aukcje, co najmniej raz w roku, ogłasza, organizuje i przeprowadza Prezes

URE.

2. Przedmiotem aukcji, o których mowa w ust. 1, jest zakup energii elektrycznej z

odnawialnych źródeł energii, o której mowa w ust. 3, z zastrzeŜeniem ust. 4 i art. 75.

3. Prezes URE przeprowadza aukcję oddzielnie na zakup energii elektrycznej z

odnawialnych źródeł energii wytworzonej:

1) przez wytwórców, którzy złoŜyli deklarację o przystąpieniu do aukcji, o której mowa

w art. 72 ust. 1, w:

a) instalacjach odnawialnego źródła energii,

b instalacjach odnawialnego źródła energii zmodernizowanych po dniu wejścia

w Ŝycie rozdziału 4 niniejszej ustawy;

2) po raz pierwszy po dniu zakończenia aukcji w:

a) instalacjach odnawialnego źródła,

b) instalacjach odnawialnego źródła energii zmodernizowanych po dniu

wejścia w Ŝycie rozdziału 4 niniejszej ustawy.

51

4. Aukcje, o których mowa w ust. 3, przeprowadza się oddzielnie na zakup energii

elektrycznej z odnawialnych źródeł energii wytworzonej w instalacjach odnawialnego źródła

energii o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej:

1) do 1 MW oraz

2) powyŜej 1 MW.

5. W przypadku gdy ilość lub wartość energii elektrycznej z odnawialnych źródeł

energii przeznaczonej do zakupu w danym roku kalendarzowym określonej w

obwieszczeniu, o którym mowa w art. 73 ust. 1, nie zostanie wyczerpana, Prezes URE moŜe

przeprowadzić w danym roku kolejne aukcje.

6. Co najmniej 25 % ilości energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii

określonej w obwieszczeniu, o którym mowa w art. 73 ust. 1 pkt 2, zakupionej po

przeprowadzeniu aukcji powinna zostać wytworzona w instalacjach odnawialnego źródła

energii o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej do 1 MW.

7. Rada Ministrów w terminie do dnia 30 listopada kaŜdego roku ogłasza, w drodze

obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski” ilość i

wartość energii elektrycznej wytworzonej w instalacjach odnawialnego źródła energii o

łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej do 1 MW, jaka powinna zostać zakupiona po

przeprowadzeniu aukcji w następnym roku.

Art. 75 . 1. Energia elektryczna z odnawialnych źródeł energii wytworzona po raz

pierwszy po dniu zakończenia aukcji w instalacji odnawialnego źródła energii lub

zmodernizowanej po dniu wejścia w Ŝycie rozdziału 4 niniejszej ustawy tych instalacji moŜe

zostać zakupiona po przeprowadzeniu aukcji jedynie w przypadku, gdy urządzenia

wchodzące w skład tych instalacji, słuŜące do wytwarzania tej energii elektrycznej,

zamontowane w czasie budowy albo modernizacji zostały wyprodukowane nie wcześniej niŜ

48 miesięcy przed dniem wytworzenia po raz pierwszy energii elektrycznej z odnawialnych

źródeł energii w tej instalacji odnawialnego źródła energii.

2. Energia elektryczna z odnawialnych źródeł energii wytworzona w zmodernizowanej

po dniu wejścia w Ŝycie rozdziału 4 niniejszej ustawy instalacji odnawialnego źródła energii

moŜe zostać zakupiona po przeprowadzeniu aukcji jedynie w przypadku, gdy:

1) w wyniku modernizacji instalacji odnawialnego źródła energii nastąpił przyrost łącznej

mocy zainstalowanej elektrycznej;

2) nakłady na modernizację instalacji odnawialnego źródła energii wyniosły co najmniej

30% wartości początkowej modernizowanej instalacji;

3) zmodernizowana instalacja odnawialnego źródła energii nie będzie wykorzystywana

do wytwarzania energii elektrycznej z biomasy, biopłynów, biogazu lub biogazu

52

rolniczego w instalacjach spalania wielopaliwowego, z wyłączeniem dedykowanych

instalacji spalania wielopaliwowego.

3. W przypadku modernizacji instalacji:

1) niestanowiącej instalacji odnawialnego źródła energii w wyniku której powstała

instalacja odnawialnego źródła energii,

2) spalania wielopaliwowego w wyniku której powstała instalacja odnawialnego źródła

energii, która nie będzie wykorzystywana do wytwarzania energii elektrycznej w

instalacji spalania wielopaliwowego, z wyłączeniem dedykowanych instalacji spalania

wielopaliwowego, albo

3) odnawialnego źródła energii o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej do 5 MW,

wykorzystującej do wytworzenia energii elektrycznej hydroenergię

- energia elektryczna wytworzona w zmodernizowanej instalacji odnawialnego źródła

energii moŜe zostać zakupiona po przeprowadzeniu aukcji po spełnieniu warunków, o

których mowa w ust. 1 oraz ust. 2 pkt 2 i 3

4. Energia elektryczna z odnawialnych źródeł energii wytworzona po raz pierwszy po

dniu zakończenia aukcji w instalacji odnawialnego źródła energii albo zmodernizowanej

instalacji odnawialnego źródła energii wykorzystującej do wytwarzania tej energii elektrycznej

biomasę spalaną w dedykowanej instalacji spalania wielopaliwowego, dedykowanej instalacji

spalania biomasy lub układach hybrydowych moŜe zostać zakupiona po przeprowadzeniu

aukcji jedynie w przypadku, gdy zostanie wytworzona w instalacji odnawialnego źródła

energii o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej do 50 MW, a w przypadku instalacji

odnawialnego źródła energii wytwarzających energię elektryczną w wysokosprawnej

kogeneracji – o mocy osiągalnej cieplnej w skojarzeniu do 150 MWt.

5. Zakup energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii wytworzonej w

zmodernizowanej instalacji odnawialnego źródła energii dotyczy energii elektrycznej

wytworzonej proporcjonalnie do przyrostu łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej tej

instalacji. W przypadku, o którym mowa w ust. 3, zakup energii elektrycznej z odnawialnych

źródeł energii przysługuje dla energii elektrycznej w ilości nie większej niŜ procentowa

wielkość nakładów poniesionych na modernizację, przy czym poniesione nakłady

inwestycyjne na modernizację, nie mogą być wyŜsze niŜ 75% wartości początkowej

modernizowanej instalacji.

Art. 76. 1. Wytwórcy energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii zamierzający

przystąpić do udziału w aukcji podlegają procedurze oceny formalnej, której celem jest ocena

przygotowania wytwórcy do wytwarzania energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii

w instalacji odnawialnego źródła energii albo zmodernizowanej tej instalacji .

53

2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do wytwórców, którzy złoŜyli deklarację przystąpienia do

aukcji, o której mowa w art. 72 ust. 1.

3. Procedurę oceny formalnej przeprowadza Prezes URE.

4. W celu przeprowadzenia oceny formalnej, o której mowa w ust. 1, wytwórcy składają

do Prezesa URE wniosek o wydanie zaświadczenia o dopuszczeniu do udziału w aukcji.

5. Wniosek o wydanie zaświadczenia o dopuszczeniu do udziału w aukcji zawiera:

1) nazwę i adres siedziby wytwórcy;

2) lokalizację i moc zainstalowaną elektryczną instalacji odnawialnego źródła energii;

3) oznaczenie organu, do którego jest składany;

4) datę złoŜenia wniosku;

5) podpis wytwórcy lub osoby upowaŜnionej do jego reprezentowania, z załączeniem

oryginału lub uwierzytelnionej kopii dokumentu poświadczającego umocowanie takiej

osoby do działania w imieniu wytwórcy;

6) w przypadku instalacji wykorzystującej do wytwarzania energii elektrycznej biomasę,

biogaz, biogaz rolniczy lub biopłyny - oświadczenie wytwórcy lub osoby upowaŜnionej do

jego reprezentowania, o następującej treści:

„Świadomy odpowiedzialności karnej za złoŜenie fałszywego oświadczenia wynikającej z

art. 233 § 6 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny (Dz. U. Nr 88, poz. 553, z

późn. zm.6)) oświadczam, Ŝe do wytworzenia energii elektrycznej w instalacji

odnawialnego źródła energii nie będzie wykorzystywane:

a) drewno pełnowartościowe oraz zboŜe pełnowartościowe – w przypadku

instalacji odnawialnego źródła energii wykorzystującej do wytwarzania energii

elektrycznej biogaz,

b) paliw konwencjonalnych, drewna pełnowartościowego oraz zbóŜ

pełnowartościowych – w przypadku instalacji odnawialnego źródła energii,

wykorzystującej do wytwarzania energii elektrycznej biomasę spalaną w

układach hybrydowych lub wykorzystujących do wytwarzania energii

elektrycznej biomasę spalaną w dedykowanej instalacji spalania biomasy lub

instalacji odnawialnego źródła energii wytwarzającej energię elektryczną w

wysokosprawnej kogeneracji,

c) biomasy, którą zanieczyszczono w celu zwiększenia jej wartości opałowej, lub

zawierającej substancje nie występujące naturalnie w danym rodzaju biomasy

– w przypadku instalacji odnawialnego źródła energii innej niŜ instalacja

termicznego przekształcania odpadów, wykorzystującej do wytwarzania

energii elektrycznej biomasę spalaną w układach hybrydowych lub

wykorzystujących do wytwarzania energii elektrycznej biomasę spalaną w

54

dedykowanej instalacji spalania biomasy lub instalacji odnawialnego źródła

energii innej niŜ instalacja termicznego przekształcania odpadów

wytwarzającej energię elektryczną w wysokosprawnej kogeneracji,

d) drewno pełnowartościowe, zboŜe pełnowartościowe lub biomasa, którą

zanieczyszczono w celu zwiększenia jej wartości opałowej, lub zawierającej

substancje nie występujące naturalnie w danym rodzaju biomasy – w przypadku

dedykowanej instalacji spalania wielopaliwowego wykorzystujących do

wytwarzania energii elektrycznej biomasę, biopłyny , biogaz lub biogaz rolniczy.”;

klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie

fałszywych zeznań.

6. Do wniosku o wydanie zaświadczenia o dopuszczeniu do udziału w aukcji wytwórca

dołącza następujące dokumenty, których okres waŜności, w dniu ich złoŜenia, nie moŜe być

krótszy niŜ 6 miesięcy :

1) dokumenty potwierdzające dopuszczalność lokalizacji danej instalacji odnawialnego

źródła energii na terenie objętym planowaną inwestycją - wypis i wyrys z miejscowego planu

zagospodarowania przestrzennego a w przypadku braku takiego planu, decyzję o warunkach

zabudowy i zagospodarowania terenu, jeŜeli jest ona wymagana na podstawie przepisów o

planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, a w przypadku instalacji odnawialnego

źródła energii wykorzystującej do wytworzenia energii elektrycznej energię wiatru na morzu -

prawomocne pozwolenie na wznoszenie i wykorzystywanie sztucznych wysp, konstrukcji i

urządzeń w polskich obszarach morskich dla przedsięwzięć zlokalizowanych w wyłącznej

strefie ekonomicznej:

2) kopię umowy o przyłączenie instalacji odnawialnego źródła energii do sieci

przesyłowej lub sieci dystrybucyjnej;

3) kopię prawomocnej decyzji o pozwoleniu na budowę wydanej dla projektowanej

instalacji odnawialnego źródła energii lub jej modernizacji, jeŜeli jest ona wymagana na

podstawie przepisów prawa budowlanego, a w przypadku instalacji odnawialnego źródła

energii wykorzystującej do wytworzenia energii elektrycznej energię wiatru na morzu – kopię

prawomocnej decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach wydaną na podstawie przepisów

ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego

ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na

środowisko (Dz. U. z 2013 r. poz. 1235 i 1238);

4) kopię dokumentu potwierdzającego wniesienie kaucji do Prezesa URE albo

potwierdzające ustanowienie gwarancji bankowej w rozumieniu ustawy z dnia 29 sierpnia

55

1997 r. – Prawo bankowe (Dz. U. z 2012 r. poz. 1376, z późn. zm.7) w wysokości 30 złotych

za 1 kW planowanej łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej projektowanej instalacji;

5) harmonogram rzeczowy i finansowy realizacji projektowanej budowy lub modernizacji

instalacji odnawialnego źródła energii.

Art. 77. 1. Prezes URE pisemnie, w terminie 30 dni od dnia złoŜenia wniosku o wydanie

zaświadczenia o dopuszczeniu do aukcji wydaje lub odmawia wydania zaświadczenia o

dopuszczeniu do aukcji.

2. Odmowa wydania zaświadczenia o dopuszczeniu do aukcji następuje w drodze

postanowienia, na które słuŜy zaŜalenie.

3. ZaŜalenie na postanowienie o odmowie wydania zaświadczenia o dopuszczeniu do

aukcji wnosi się do Sądu Okręgowego w Warszawie - sądu ochrony konkurencji i

konsumentów.

4. Termin waŜności zaświadczenia o dopuszczeniu do aukcji wynosi 12 miesięcy od

dnia jego wydania, jednak nie moŜe być dłuŜszy niŜ waŜność dokumentów stanowiących

podstawę wydania zaświadczenia.

Art. 78. 1. Minister właściwy do spraw gospodarki na co najmniej 60 dni przed

przeprowadzeniem pierwszej w danym roku aukcji ogłasza, w drodze obwieszczenia, w

Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski", informację o maksymalnej

cenie w złotych za 1 MWh za jaką moŜe zostać w danym roku kalendarzowym zakupiona,

wytworzona przez wytwórców po przeprowadzeniu aukcji energia elektryczna z

odnawialnych źródeł , zwanej dalej „ceną referencyjną”.

2. Przy ustalaniu ceny referencyjnej energii elektrycznej z odnawialnych źródeł

energii, o której mowa w art. 74 ust. 3 pkt 1, minister właściwy do spraw gospodarki bierze

pod uwagę sumę średniej ceny sprzedaŜy energii elektrycznej na rynku konkurencyjnym

ogłaszanej przez Prezesa URE na podstawie art. 23 ust. 2 pkt 18 lit. b ustawy – Prawo

energetyczne w roku poprzednim oraz średniej waŜonej ceny praw majątkowych

wynikających ze świadectw pochodzenia w latach 2011-2013 określonej na podstawie

dokonanych transakcji przez podmiot, o którym mowa w art. 64 ust. 1 pkt 1.

3. Przy ustalaniu ceny referencyjnej energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii, o

której mowa w art. 74 ust. 3 pkt 2, minister właściwy do spraw gospodarki bierze pod uwagę

wyniki przedstawionych analiz ekonomicznych przez jednostki doradcze lub naukowo-

badawcze dotyczące:

7) zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2012 r. poz. 1385 i 1529 oraz z 2013 r. poz. 777, 1036, 1289 i 1567.

56

1) średnich kosztów wytwarzania energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii oraz

wytwarzania biogazu rolniczego w instalacjach odnawialnego źródła energii;

2) modeli finansowych, które uwzględniać będą istotne parametry techniczne i

ekonomiczne funkcjonowania instalacji odnawialnego źródła energii;

3) nakładów inwestycyjnych ponoszonych w okresie przygotowania projektu i jego

budowy wraz z niezbędną infrastrukturą techniczną;

4) załoŜeń dotyczących technicznych warunków pracy instalacji odnawialnego źródła

energii, w tym sprawności wytwarzania energii elektrycznej lub biogazu rolniczego,

współczynniki wykorzystania dostępnej mocy elektrycznej, współczynniki zuŜycia

wytworzonej energii elektrycznej i biogazu rolniczego na pokrycie potrzeb własnych

oraz na pokrycie strat powstających przed wprowadzeniem energii elektrycznej lub

biogazu rolniczego do sieci;

5) kosztów operacyjnych oraz dodatkowych nakładów inwestycyjnych ponoszonych w

okresie eksploatacji, w którym instalacja odnawialnego źródła energii podlega

mechanizmom i instrumentom wsparcia;

6) przewidywań kształtowania się cen biomasy i innych paliw oraz jednostkowe ceny

uprawnień do emisji CO2;

7) kosztów kapitału własnego wytwórcy energii elektrycznej lub biogazu rolniczego.

4. Cenę referencyjną energii elektrycznej, o której mowa w ust. 3, minister właściwy do

spraw gospodarki określa oddzielnie dla instalacji odnawialnego źródła energii oraz instalacji

zmodernizowanych po dniu wejścia w Ŝycie rozdziału 4 niniejszej ustawy:

1) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej do 1 MW, wykorzystujących do

wytwarzania energii elektrycznej biogaz rolniczy;

2) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej powyŜej 1 MW, wykorzystujących do

wytwarzania energii elektrycznej biogaz rolniczy;

3) wykorzystujących do wytwarzania energii elektrycznej biogaz pozyskany ze

składowisk odpadów;

4) wykorzystujących do wytwarzania energii elektrycznej biogaz pozyskany z

oczyszczalni ścieków;

5) wykorzystujących do wytwarzania energii elektrycznej biogaz inny niŜ określony w

pkt 3 i 4;

6) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej do 50 MW, wykorzystujących do

wytwarzania energii elektrycznej biomasę spalaną w dedykowanej instalacji

spalania biomasy lub układach hybrydowych;

7) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej do 50 MW, wykorzystujących do

wytwarzania energii elektrycznej biomasę spalaną w dedykowanej instalacji

spalania biomasy lub układach hybrydowych, w wysokosprawnej kogeneracji;

57

8) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej powyŜej 50 MW i o mocy osiągalnej

cieplnej w skojarzeniu do 150 MWt, wykorzystujących do wytwarzania energii

elektrycznej biomasę spalaną w dedykowanej instalacji spalania biomasy lub

układach hybrydowych, w wysokosprawnej kogeneracji;

9) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej do 50 MW i o mocy osiągalnej cieplnej

w skojarzeniu do 150 MWt, wykorzystujących do wytwarzania energii elektrycznej

ulegające biodegradacji części odpadów przemysłowych i komunalnych, w tym

odpadów z uzdatniania wody i oczyszczania ścieków, w szczególności osadów

ściekowych w instalacji termicznego przekształcania odpadów;

10) wykorzystujących do wytwarzania energii elektrycznej biopłyny;

11) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej do 1MW, wykorzystujących do

wytwarzania energii elektrycznej energię wiatru na lądzie;

12) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej powyŜej 1 MW, wykorzystujących do

wytwarzania energii elektrycznej energię wiatru na lądzie;

13) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej do 1MW, wykorzystujących do

wytwarzania energii elektrycznej hydroenergię;

14) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej powyŜej 1 MW, wykorzystujących do

wytwarzania energii elektrycznej hydroenergię;

15) wykorzystujących do wytwarzania energii elektrycznej energię geotermalną;

16) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej do 1 MW, wykorzystujących do

wytwarzania energii elektrycznej energię promieniowania słonecznego;

17) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej powyŜej 1 MW, wykorzystujących do

wytwarzania energii elektrycznej energię promieniowania słonecznego;

18) wykorzystujących do wytwarzania energii elektrycznej energię wiatru na morzu.

Art. 79. 1. Prezes URE na co najmniej 30 dni przed rozpoczęciem aukcji zamieszcza w

Biuletynie Informacji Publicznej Urzędu Regulacji Energetyki ogłoszenie o aukcji oraz

zaprasza do składania ofert.

2. Ogłoszenie o aukcji zawiera:

1) termin przeprowadzenia sesji aukcji;

2) godziny otwarcia i zamknięcia sesji aukcji;

3) maksymalną ilość i wartość wytworzonej energii elektrycznej z odnawialnych źródeł

energii jaka moŜe zostać zakupiona w drodze aukcji, w tym po uwzględnieniu aktualnych

planów rozwoju w zakresie zaspokojenia obecnego i przyszłego zapotrzebowania na

energię elektryczną operatora systemu przesyłowego elektroenergetycznego i

operatorów systemów dystrybucyjnych elektroenergetycznych, o których mowa w art. 16

ustawy – Prawo energetyczne, w celu określenia maksymalnej ilość energii elektrycznej

58

wytworzonej w instalacjach odnawialnego źródła o sprawności wytworzenia energii

elektrycznej poniŜej 4000 MWh/MW/rok w obszarze działania poszczególnych

operatorów systemów dystrybucyjnych elektroenergetycznych lub operatora systemu

przesyłowego elektroenergetycznego.

3. W aukcji na zakup energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii, o której

mowa w art. 74 ust. 3 pkt 1, mogą wziąć udział wytwórcy posiadający dokument

potwierdzający ustanowienie gwarancji bankowej w rozumieniu ustawy z dnia 29

sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe, albo kopię aktualnego dokumentu poświadczającego

wniesienie kaucji do Prezesa URE w wysokości określonej w art. 76 ust. 6 pkt 4.

4. W aukcji na zakup energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii, o której mowa w

art. 74 ust. 3 pkt 2, mogą wziąć udział wytwórcy, którzy posiadają zaświadczenie o

dopuszczeniu do udziału w aukcji, o którym mowa w art. 77 ust. 1.

5. Aukcję przeprowadza się, jeŜeli zostały zgłoszone co najmniej 3 oferty.

6. Aukcję prowadzi się w postaci elektronicznej za pośrednictwem internetowej platformy

aukcyjnej.

7. Dostawcę usługi internetowej platformy aukcyjnej wyłania się w trybie przepisów

ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2013, poz. 907,

984, 1047 i 1473).

8. Prezes URE ustala regulamin aukcji.

9. Regulamin aukcji określa:

1)wymagania dotyczące przebiegu i rozstrzygnięcia aukcji;

2)warunki przetwarzania danych dotyczących uczestników aukcji;

3)wymagania techniczne dotyczące dostępu do internetowej platformy aukcyjnej;

4)warunki niezbędne do zapewnienia bezpieczeństwa i prawidłowości przebiegu

aukcji;

5)warunki zawieszenia dostępu do internetowej platformy aukcyjnej.

10. Regulamin aukcji jest zatwierdzany przez ministra właściwego do spraw gospodarki.

11. Regulamin aukcji jest ogłaszany w Biuletynie Informacji Publicznej Urzędu Regulacji

Energetyki.

Art. 80. 1. Prezes URE i wytwórcy, zwani dalej „uczestnikami aukcji”, od godziny

otwarcia do godziny zamknięcia sesji aukcji przekazują oferty za pomocą formularza

umieszczonego na internetowej platformie aukcyjnej, o której mowa w art. 79 ust. 6,

umoŜliwiającego wprowadzenie niezbędnych danych w trybie bezpośredniego połączenia z

platformą, a takŜe zapewniającego bezpieczeństwo transakcji.

2. Uczestnik aukcji w trakcie sesji aukcji składa jedną ofertę, określając:

1) rodzaj i moc zainstalowaną elektryczną instalacji odnawialnego źródła energii,

59

2) sprzedawcę zobowiązanego na którego obszarze działania zlokalizowana będzie ta

instalacja – w przypadku gdy energia elektryczna będzie wytwarzania w instalacjach

odnawialnego Ŝdródła energii, o których mowa w art. 74 ust. 4 pkt 1;

3) ilość określoną w MWh i cenę wyraŜoną w złotych z dokładnością do jednego grosza

za 1MWh, energii elektrycznej z odnawialnego źródła energii jaką planuje wytworzyć po tej

cenie.

3. Oferta złoŜona przez uczestnika aukcji zawiera w szczególności:

1) nazwę i adres siedziby uczestnika aukcji;

2) proponowaną wysokość ceny zakupu energii elektrycznej z odnawialnych

źródeł energii za jaką uczestnik aukcji zobowiązuje się sprzedać tę energię

elektryczną w złotych za 1 MWh;

3) rodzaj i łączną moc zainstalowaną elektryczną instalacji odnawialnego

źródła energii, w której będzie wytwarzana energia elektryczna z

odnawialnego źródła energii przez uczestnika aukcji;

4) w przypadku wytwórców, o których mowa w art. 74 ust. 3 pkt 1 lit. b oraz

pkt 2 lit. b oświadczenie o następującej treści:

„Świadomy odpowiedzialności karnej za złoŜenie fałszywego oświadczenia

wynikającej z art. 233 § 6 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny

(Dz. U. Nr 88, poz. 553, z późn. zm.6)) oświadczam, Ŝe instalacja

odnawialnego źródła energii, w której będzie wytwarzana energia

elektryczna z odnawialnego źródła energii przez uczestnika aukcji, spełnia

wymagania, o których mowa w art. 42 ust 7-11”;

5) ilość energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii wyraŜoną w MWh

jaką planuje wytworzyć w instalacji odnawialnego źródła energii uczestnik

aukcji w kolejnych następujących po sobie latach kalendarzowych, w tym

ilość planowanego wytworzenia energii elektrycznej wyraŜoną w MWh w

instalacji odnawialnego źródła energii o stopniu wykorzystania mocy

zainstalowanej elektrycznej w instalacji odnawialnego źródła energii poniŜej

4000 MWh/MW/rok;

6) określone w umowie o przyłączenie miejsce przyłączenia instalacji

odnawialnego źródła energii do sieci dystrybucyjnej lub sieci przesyłowej –

w przypadku energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii, o której

mowa w art. 74 ust. 3 pkt 2;

60

7) zobowiązanie się uczestnika aukcji do:

a) wytworzenia po raz pierwszy energii elektrycznej z odnawialnego źródła energii

w instalacji odnawialnego źródła energii, która powstanie lub zostanie

zmodernizowana po dniu przeprowadzenia aukcji, w terminie 48 miesięcy od dnia

zamknięcia aukcji, a w przypadku energii elektrycznej wytworzonej w instalacji

odnawialnego źródła energii wykorzystującej do wytworzenia energii elektrycznej:

- energię promieniowania słonecznego – w terminie 24 miesięcy od dnia

zamknięcia aukcji,

– siłę wiatru na morzu – w terminie 72 miesięcy od dnia zamknięcia aukcji,

b) rozpoczęcia wytwarzania energii elektrycznej z odnawialnego źródła energii w

instalacji odnawialnego źródła energii najpóźniej od pierwszego dnia miesiąca

następującego po upływie miesiąca od miesiąca, w którym nastąpiło zamknięcie

aukcji – w przypadku wytwórcy, o którym mowa w art. 72 ust. 1;

8) w przypadku wytwórców, o których mowa w art. 74 ust. 3 pkt 1 i 2, oświadczenie

o następującej treści:

„Świadomy odpowiedzialności karnej za złoŜenie fałszywego oświadczenia

wynikającej z art. 233 § 6 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny (Dz.

U. Nr 88, poz. 553, z późn. zm.6)) oświadczam, Ŝe:

1) do wytworzenia energii elektrycznej w instalacji odnawialnego źródła energii

nie będzie wykorzystywane:

a) drewno pełnowartościowe oraz zboŜe pełnowartościowe – w

przypadku instalacji odnawialnego źródła energii wykorzystującej do

wytwarzania energii elektrycznej biogaz,

b) paliwo konwencjonalne, drewno pełnowartościowe oraz zboŜa

pełnowartościowe – w przypadku instalacji odnawialnego źródła energii,

wykorzystującej do wytwarzania energii elektrycznej biomasę spalaną w

układach hybrydowych lub wykorzystujących do wytwarzania energii

elektrycznej biomasę spalaną w dedykowanej instalacji spalania biomasy lub

instalacji odnawialnego źródła energii wytwarzającej energię elektryczną w

wysokosprawnej kogeneracji,

c) biomasa, którą zanieczyszczono w celu zwiększenia jej wartości opałowej, lub

zawierającej substancje nie występujące naturalnie w danym rodzaju biomasę

– w przypadku instalacji odnawialnego źródła energii innej niŜ instalacja

termicznego przekształcania odpadów, wykorzystującej do wytwarzania

energii elektrycznej biomasę spalaną w układach hybrydowych lub

61

wykorzystujących do wytwarzania energii elektrycznej biomasę spalaną w

dedykowanej instalacji spalania biomasy lub instalacji odnawialnego źródła

energii innej niŜ instalacja termicznego przekształcania odpadów

wytwarzającej energię elektryczną w wysokosprawnej kogeneracji,

d) drewno pełnowartościowe, zboŜe pełnowartościowe lub biomasa, którą

zanieczyszczono w celu zwiększenia jej wartości opałowej, lub zawierającej

substancje nie występujące naturalnie w danym rodzaju biomasy – w

przypadku dedykowanej instalacji spalania wielopaliwowego wykorzystujących

do wytwarzania energii elektrycznej biomasę, biopłyny, biogaz lub biogaz

rolniczy;

2) do wytworzenia energii elektrycznej z biogazu rolniczego będą wykorzystywane

wyłącznie substraty, o których mowa w art. 2 pkt 2;

3) łączna wartość pomocy publicznej, o której mowa w art. 39 ust. 2 pkt 2 -4

dla wytwórcy energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii w instalacji

odnawialnego źródła energii, o której mowa w art. 74 ust. 4 pkt 1 i 2,

otrzymanej przed dniem złoŜenia tego oświadczenia, przeliczona na cenę

jednostkową tej energii po uwzględnieniu planowanej ilości wytworzonej

energii elektrycznej w tej instalacji odnawialnego źródła energii przekazanej

w ofercie wytwórcy i okresu 15 lat udzielanej pomocy wynosi … złotych za 1

MWh;

4) proponowana w ofercie wysokość ceny zakupu energii elektrycznej z

odnawialnych źródeł energii, o której mowa w art. 80 ust. 3 pkt 2,

powiększona o jednostkową pomoc publiczną w wysokości wymienionej w

pkt 2 oświadczenia nie przekroczy ceny referencyjnej, o której mowa w art.

78 ust. 3, obowiązującej w dniu złoŜenia oferty przez tego wytwórcę. „;

klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie

fałszywych zeznań;

9) w przypadku wytwórców, o których mowa w art. 74 ust. 3 pkt 1 i 2, oświadczenie o

następującej treści:

„Świadomy odpowiedzialności karnej za złoŜenie fałszywego oświadczenia

wynikającej z art. 233 § 6 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny (Dz. U.

Nr 88, poz. 553, z późn. zm.6)) oświadczam, Ŝe:

1) do wytworzenia biogazu rolniczego w instalacji biogazu rolniczego będą

wykorzystane wyłącznie substraty, o których mowa w art. 2 pkt 2 ;

62

2) łączna wartość pomocy publicznej, o której mowa w art. 39 ust. 2 pkt 2 -4

dla wytwórcy biogazu rolniczego w instalacji biogazu rolniczego, o której

mowa w art. 74 ust. 4 pkt 1 i 2, otrzymanej przed dniem złoŜenia tego

oświadczenia, przeliczona na cenę jednostkową tego biogazu po

uwzględnieniu planowanej ilości wytworzonego biogazu rolniczego w tej

instalacji odnawialnego źródła energii, przeliczonego na ekwiwalentną ilość

energii elektrycznej, przekazanej w ofercie wytwórcy i okresu 15 lat

udzielanej pomocy wynosi … złotych za 1 MWh;

3) proponowana w ofercie wysokość ceny zakupu biogazu rolniczego,

przeliczonego na ekwiwalentną ilość energii elektrycznej z odnawialnych

źródeł energii, o której mowa w art. 80 ust. 3 pkt 2, powiększona o

jednostkową pomoc publiczną w wysokości wymienionej w pkt 3

oświadczenia nie przekroczy ceny referencyjnej, o której mowa w art. 78 ust.

3, obowiązującej w dniu złoŜenia oferty przez tego wytwórcę.;

klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie

fałszywych zeznań.

4. Oferty, pod rygorem niewaŜności, opatruje się bezpiecznym podpisem

elektronicznym weryfikowanym za pomocą waŜnego kwalifikowanego certyfikatu, w

rozumieniu ustawy z dnia 18 września 2001 r. o podpisie elektronicznym (Dz. U. Nr z 2013 r.

poz. 262) albo podpisuje podpisem potwierdzonym profilem zaufanym ePUAP w rozumieniu

art. 3 pkt 15 ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów

realizujących zadania publiczne (Dz. U. z 2013 r. poz. 235).

5. Aukcja odbywa się w jednej sesji aukcji.

6. Oferta kaŜdego uczestnika aukcji jest niedostępna dla pozostałych uczestników aukcji.

7. Na godzinę przed zamknięciem sesji aukcji złoŜona oferta wiąŜe uczestnika aukcji do

końca danej sesji aukcji i nie moŜe być wycofana.

8. Oferty zawierające ceny przekraczające wysokość ceny referencyjnej zostają

odrzucone.

Art. 81. 1. Aukcję wygrywają ci uczestnicy aukcji, którzy zaoferowali najniŜszą cenę

zakupu energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii – aŜ do wyczerpania ilości i

wartości energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii określonej w ogłoszeniu o aukcji.

2. W przypadku gdy kilku uczestników aukcji zaoferuję taką samą najniŜszą cenę

zakupu energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii, a łączna ilość i wartość energii

elektrycznej z odnawialnych źródeł energii, której wytworzenie zadeklarowali ci uczestnicy

63

aukcji, przekracza ilość i wartość określoną w ogłoszeniu o aukcji, wszystkie oferty

traktowane są jednakowo przy jednoczesnym proporcjonalnym obniŜeniu, za zgodą

uczestników aukcji, ilości energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii wskazanej w

tych ofertach, z zastrzeŜeniem ust. 4.

3. W przypadku gdy pozostała do zakupu ilość i wartość energii elektrycznej z

odnawialnych źródeł energii jest mniejsza od ilości i wartości zawartej w ofercie następnego

według kolejności uczestnika aukcji, za jego zgodą ilość ta ulega obniŜeniu do ilości energii

elektrycznej z odnawialnych źródeł energii pozostałej do zakupu po przeprowadzeniu aukcji,

z zastrzeŜeniem ust.4.

4. W przypadku gdy uczestnik aukcji, o którym mowa w ust. 2 i ust. 3, nie wyrazi

zgody na proporcjonalne obniŜenie ilości wytwarzanej energii elektrycznej z odnawialnego

źródła energii wskazanej w jego ofercie, przypadająca na tego uczestnika ilość energii

elektrycznej z odnawialnego źródła energii nie podlega zakupowi w tej aukcji.

5. W przypadku gdy aukcję wygra uczestnik aukcji, który złoŜył deklarację o

przystąpieniu do aukcji, o której mowa w art. 72 ust. 1, przepisów art. 41-69 nie stosuje się

od dnia , o którym mowa w art. 80 ust. 3 pkt 7 lit. b.

Art. 82. 1. Prezes URE zamyka sesję aukcji:

1) w terminie określonym w ogłoszeniu o aukcji;

2) jeŜeli w ustalonym w ogłoszeniu o aukcji okresie nie zostaną zgłoszone Ŝadne oferty lub

zostaną zgłoszone mniej niŜ 3 oferty.

2. Prezes URE w terminie 7 dni roboczych od dnia zamknięcia aukcji podaje do

publicznej wiadomości na swojej stronie internetowej informacje o:

1) wytwórcach, których oferty zostały wybrane;

2) minimalnych i maksymalnych cenach zakupu energii elektrycznej z odnawialnych

źródeł energii w złotych z dokładnością do jednego grosza za 1 MWh uzyskanych w

aukcji;

3) łączną ilość w MWh i wartość w złotych z dokładnością do jednego grosza zakupionej

w aukcji energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii, z podziałem na kolejne

następujące po sobie lata kalendarzowe.

3. Prezes URE w terminie 7 dni roboczych od dnia zamknięcia aukcji informuje

wytwórców, których oferty zostały wybrane, o wynikach aukcji.

4. Prezes URE niezwłocznie po zamknięciu aukcji przekazuje właściwym

sprzedawcom zobowiązanym oraz Operatorowi Rozliczeń Energii Odnawialnej S.A.

informacje zawierające dane wytwórców energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii,

których oferty zostały wybrane w drodze aukcji, oraz dotyczące ilości oraz ceny energii

64

elektrycznej z odnawialnych źródeł energii z podziałem na kolejne następujące po sobie lata

kalendarzowe, którą obowiązany jest zakupić sprzedawca zobowiązany.

5. Prezes URE uniewaŜnia aukcję, jeŜeli wszystkie oferty zawierają ceny wyŜsze niŜ

cena referencyjna lub z przyczyn technicznych o charakterze obiektywnym.

6. Prezes URE w terminie 7 dni roboczych podaje do publicznej wiadomości na swojej

stronie internetowej informację o uniewaŜnieniu aukcji.

7. Prezes URE przekazuje ministrowi właściwemu do spraw gospodarki informację, w

postaci elektronicznej, o uniewaŜnieniu aukcji w terminie 3 dni roboczych od dnia jej

uniewaŜnienia.

Art. 83. 1. Prezes URE przekazuje ministrowi właściwemu do spraw gospodarki

informację, w postaci elektronicznej, o wyniku aukcji w terminie 3 dni roboczych od dnia

zamknięcia aukcji.

2. Informacja, o której mowa w ust. 1, zawiera:

1) zestawienie zwycięskich ofert;

2) ceny zakupu energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii uzyskane w aukcji;

3) ilość i wartość energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii, jaka będzie zakupiona

po przeprowadzeniu aukcji, w podziale na kolejne następujące po sobie lata

kalendarzowe

3. W terminie sześciu miesięcy po zamknięciu aukcji wytwórca energii elektrycznej z

odnawialnych źródeł energii zawiera z właściwym sprzedawcom zobowiązanym umowę

zakupu, która zawiera w szczególności:

1) określenie stron umowy;

2) cenę energii elektrycznej w zł/MWh ustaloną w drodze aukcji;

3) ilość energii elektrycznej w MWh jaką obowiązany jest wytworzyć wytwórca energii

elektrycznej;

4) okres trwania umowy;

5) informacje o prawach wytwórcy energii elektrycznej, w tym sposobie wnoszenia

skarg i rozstrzygania sporów;

6) informacje o prawach sprzedawcy zobowiązanego, w tym o obowiązku zgłoszenia

przez wytwórcę daty wytwarzania po raz pierwszy energii elektrycznej;

7) informacje o zobowiązaniach sprzedawcy zobowiązanego, w tym o sposobie

uzyskania informacji o dostarczonej energii elektrycznej do sieci operatora

systemu dystrybucyjnego elektroenergetycznego lub sieci operatora systemu

przesyłowego elektroenergetycznego oraz o obowiązku zwrotu róŜnicy do

Operatora Rozliczeń Energii Odnawialnej S.A;

65

8) postanowienia dotyczące odpowiedzialności stron za nienaleŜyte wykonanie

umowy, z zastrzeŜeniem, Ŝe powstanie róŜnicy pomiędzy ilością wytworzonej

energii elektrycznej zgłoszonej sprzedawcy zobowiązanym a ilością energii

elektrycznej rzeczywiście dostarczonej do sieci przesyłowej lub dystrybucyjnej

nie będzie uwaŜane za niewykonanie lub nienaleŜyte wykonanie umowy.

Art. 84 . 1. Wytwórca energii elektrycznej z odnawialnego źródła energii, o której mowa

w art. 74 ust. 3, który wygrał aukcję, jest obowiązany przekazać Prezesowi URE::

1) informację o działaniach podjętych przez wytwórcę zmierzających do rozpoczęcia

procesu inwestycyjnego - w terminie 12 miesięcy od dnia rozstrzygnięcia aukcji ;

2) potwierdzoną przez operatora sieci przesyłowej elektroenergetycznej lub operatora

sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej informację o terminie wytworzenia po raz pierwszy

energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii – w terminie 30 dni od dnia wytworzenia

po raz pierwszy tej energii;

3) informację o ilości energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii wyraŜoną w

MWh jaką wytworzył w poprzednim roku kalendarzowym - w terminie 30 dni od zakończenia

kaŜdego roku kalendarzowego.

2. Rozliczenie obowiązku wytworzenia przez wytwórcę, który wygrał aukcję, energii

elektrycznej z odnawialnych źródeł energii, o której mowa w art. 74 ust. 3, w ilości określonej

przez niego w ofercie, następuje:

1) w równych okresach trzyletnich – w przypadkach gdy wsparcie przysługuje dla energii

elektrycznej wytworzonej przed danego wytwórcę przez okres 3 lat lub przez

wielokrotność tej liczby, nie dłuŜej jednak niŜ przez 15 lat;

2) za cały okres w jakim przysługuje wsparcie - w przypadkach gdy wsparcie przysługuje

dla energii elektrycznej wytworzonej przed danego wytwórcę przez okres krótszy niŜ

3 lata.

3. Wytwórca energii elektrycznej z odnawialnego źródła energii, o którym mowa w ust. 1,

który nie spełni obowiązku wskazanego w art. 80 ust. 3 pkt 7, we wskazanym w tym

przepisie terminie, moŜe ponownie przystąpić do aukcji na zakup energii elektrycznej

wytworzonej w danej instalacji odnawialnego źródła energii po upływie 3 lat licząc od dnia, w

którym zobowiązanie stało się wymagalne.

4. Dla potrzeb ustalenia rzeczywistego rozliczenia obowiązku wytworzenia przez

wytwórcę, który wygrał aukcję, energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii, o której

mowa w art. 74 ust. 3, przyjmuje się:

1) parametry techniczne i technologiczne wytwarzania energii elektrycznej z

odnawialnych źródeł energii;

66

2) wymagania dotyczące pomiarów, rejestracji i sposobu obliczania ilości wytwarzanej

energii elektrycznej w instalacjach odnawialnego źródła energii wykorzystujących,

w procesie wytwarzania energii elektrycznej, nośniki energii, o których mowa w art.

2 pkt 24, oraz inne paliwa,

3) miejsce dokonywania pomiarów ilości energii elektrycznej wytworzonej w

instalacjach odnawialnego źródła energii

- określone w przepisach wydanych na podstawie art. 61.

Art. 85. Prezes URE jest uprawniony do kontroli złoŜonych oświadczeń, o których mowa

w art. 72 ust. 3, art. 76 ust. 5 pkt 6 oraz art. 80 ust. 3 pkt 4 i pkt 8 i 9, w zakresie ich

zgodności ze stanem faktycznym.

Art. 86. 1. Czynności kontrolne wykonują pracownicy Urzędu Regulacji Energetyki na

podstawie pisemnego upowaŜnienia Prezesa URE oraz po okazaniu legitymacji słuŜbowej.

2. Prezes URE moŜe upowaŜnić do przeprowadzenia kontroli inny organ administracji

wyspecjalizowany w kontroli danego rodzaju działalności gospodarczej. Do kontroli

przeprowadzanej przez ten organ przepisy ust. 1 oraz art. 87 i art. 88 stosuje się

odpowiednio.

Art. 87 . Osoby upowaŜnione do przeprowadzenia kontroli są uprawnione do:

1) wstępu na teren nieruchomości, obiektów, lokali lub ich części, naleŜących do wytwórcy

energii elektrycznej z odnawialnego źródła energii, którzy wygrali aukcję, o których

mowa w art. 84 ust. 1;

2) Ŝądania ustnych lub pisemnych wyjaśnień, okazania dokumentów lub innych nośników

informacji oraz udostępniania danych mających związek z przedmiotem kontroli.

Art. 88. 1. Z przeprowadzonej kontroli sporządza się protokół zawierający ocenę

zgodności złoŜonych oświadczeń, o których mowa w art. 72 ust. 3, art. 76 ust. 5 pkt 6 oraz

art. 80 ust. 3 pkt 4 i pkt 8 i 9 ze stanem faktycznym. Termin do złoŜenia zastrzeŜeń nie moŜe

być krótszy niŜ 7 dni od dnia doręczenia protokołu.

2. W przypadku odmowy podpisania protokołu przez kontrolowanego przeprowadzający

kontrolę zamieszcza stosowną adnotację w tym protokole.

Art. 89 . W przypadku stwierdzenia w wyniku kontroli niezgodności złoŜonych

oświadczeń, o których mowa w art. 72 ust. 3 oraz art. 76 ust. 5 pkt 6 oraz art. 80 ust. 3 pkt 4 i

pkt 8-9, ze stanem faktycznym, Prezes URE w terminie 30 dni od dnia zakończenia kontroli

wydaje postanowienie o braku moŜliwości zakwalifikowania kwestionowanej ilości energii

67

elektrycznej jako energii elektrycznej wytworzonej z odnawialnego źródła energii w instalacji

odnawialnego źródła energii. Na postanowienie Prezesa URE słuŜy zaŜalenie.

Art. 90 . Prezes URE w terminie 14 dni od wydania postanowienia, o którym mowa w

art. 89, przekazuje informację o postanowieniu odpowiedniemu sprzedawcy

zobowiązanemu, w celu dokonania przez niego korekty, o której mowa w art. 94 ust. 1 pkt 5

oraz ust. 2 pkt 4.

Art. 91 . 1. Do postępowań przed Prezesem URE stosuje się przepisy ustawy z dnia 14

czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego.

2. Do postanowień Prezesa URE , o którym mowa w art. 89, słuŜy zaŜalenie do Sądu

Okręgowego w Warszawie – sądu antymonopolowego. Termin na wniesienie zaŜalenia

wnosi się w terminie 7 dni.

Art. 92. W sprawach dotyczących wykonywania działalności gospodarczej w zakresie

wytwarzania energii elektrycznej z biogazu rolniczego, biomasy lub biopłynów w instalacjach

odnawialnego źródła energii, w zakresie nieuregulowanym w niniejszym rozdziale, stosuje

się przepisy ustawy o swobodzie działalności gospodarczej.

Art. 93 . 1. Zakup energii elektrycznej z odnawialnego źródła energii wytworzonej w

instalacji odnawialnego źródła energii, o której mowa w art. 74 ust. 3 pkt 1, następuje od

dnia, o którym mowa w art. 80 ust. 3 pkt 7 lit. b i trwa przez okres 15 lat od dnia wytworzenia

po raz pierwszy energii elektrycznej w instalacji odnawialnego źródła energii albo

zmodernizowanej instalacji odnawialnego źródła energii po dniu wejścia w Ŝycie rozdziału 4

niniejszej ustawy, nie dłuŜej niŜ do 31 grudnia 2035 r., przy czym okres ten jest liczony od

dnia wytworzenia po raz pierwszy energii elektrycznej, za którą przysługiwało świadectwo

pochodzenia.

2. Zakup energii elektrycznej z odnawialnego źródła energii wytworzonej w instalacji

odnawialnego źródła energii, o której mowa w art. 74 ust. 3 pkt 2, z zastrzeŜeniem ust. 3,

następuje od pierwszego dnia wprowadzenia tej energii elektrycznej do sieci dystrybucyjnej

lub przesyłowej i trwa przez okres 15 lat od dnia wytworzenia po raz pierwszy energii

elektrycznej w tych instalacjach albo zmodernizowanej instalacji odnawialnego źródła

energii, nie dłuŜej niŜ do 31 grudnia 2035 r., przy czym okres ten jest liczony od dnia

sprzedaŜy po raz pierwszy energii elektrycznej po dniu zamknięcia aukcji.

3. Zakup energii elektrycznej z odnawialnego źródła energii wytworzonej w instalacji

odnawialnego źródła energii wykorzystującej do wytworzenia energii elektrycznej energię

wiatru na morzu, następuje od pierwszego dnia wprowadzenia tej energii elektrycznej do

68

sieci dystrybucyjnej lub przesyłowej i trwa przez okres 15 lat od dnia wytworzenia po raz

pierwszy energii elektrycznej w instalacji odnawialnego źródła energii albo zmodernizowanej

instalacji odnawialnego źródła energii, nie dłuŜej niŜ do 31 grudnia 2040 r., przy czym okres

ten jest liczony od dnia sprzedaŜy po raz pierwszy energii elektrycznej po dniu zamknięcia

aukcji.

4. W okresie, o którym mowa w ust. 1 - 3, sprzedawcy zobowiązanemu lub wytwórcy

energii elektrycznej z odnawialnego źródła energii wytworzonej w instalacji odnawialnego

źródła energii, o której mowa w art. 74 ust. 4 pkt 2, przysługuje prawo do pokrycia ujemnego

salda, o którym mowa w art. 94 ust. 1 pkt 4 lub ust. 2 pkt 3, z zastrzeŜeniem art. 94 ust. 1 pkt

5 lub ust. 2 pkt 4.

5. SprzedaŜ energii elektrycznej z odnawialnego źródła energii w instalacji odnawialnego

źródła energii celem rozliczenia następuje po stałej cenie ustalonej w aukcji, z zastrzeŜeniem

ust. 6 i 7, oraz wyłącznie w ilości określonej przez danego wytwórcę w złoŜonej przez niego

ofercie, o której mowa w art. 80, z zastrzeŜeniem art. 81.

6. W przypadku wydania postanowienia, o którym mowa w art. 89, sprzedawca

zobowiązany realizuje obowiązek zakupu energii elektrycznej z odnawialnego źródła energii

wytworzonej w instalacji odnawialnego źródła energii o łącznej mocy zainstalowanej do 1

MW, po średniej kwartalnej cenie energii elektrycznej niepodlegającej obowiązkowi, o którym

mowa w art. 49a ustawy – Prawo energetyczne, zamieszczonej przez Prezesa URE w

Biuletynie Informacji Publicznej Urzędu Regulacji Energetyki, obowiązującej w poprzednim

kwartale.

7. Cena zakupu energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii, podana w ofertach

uczestników aukcji, którzy wygrali aukcję, podlega corocznej waloryzacji średniorocznym

wskaźnikiem cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem z poprzedniego roku

kalendarzowego, określonym w komunikacie Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego,

ogłoszonym w Dzienniku Urzędowym Rzeczpospolitej Polskiej „Monitor Polski”.

8. Ilość energii elektrycznej wytworzonej z odnawialnego źródła energii w instalacji

odnawialnego źródła energii wprowadzonej do sieci, którą jest obowiązany zakupić

sprzedawca zobowiązany lub rozliczyć z Operatorem Rozliczeń Energii Odnawialnej S.A.

wytwórca energii elektrycznej z odnawialnego źródła energii w instalacji odnawialnego źródła

energii, o którym mowa w art. 74 ust. 4 pkt 2, ustala się na podstawie rzeczywistych wskazań

urządzeń pomiarowo-rozliczeniowych w danym miesiącu.

9. Kaucja, o której mowa w art. 76 ust. 6 pkt 4, podlega zwrotowi w terminie:

1) 60 dni od dnia wytworzenia po raz pierwszy energii elektrycznej z odnawialnego źródła

energii w instalacji odnawialnego źródła energii albo zmodernizowanej instalacji

odnawialnego źródła energii – w przypadku wytwórcy, który wygrał aukcję;

69

2) 14 dni od dnia zamknięcia aukcji - w przypadku wytwórcy, który nie wygrał aukcji i złoŜył

Prezesowi URE pisemną rezygnację z udziału w następnych aukcjach .

Art. 94 . 1. Sprzedawca zobowiązany, w celu wykonania obowiązku, o którym mowa w

art. 93 ust. 1 – 3, jest obowiązany do:

1) prowadzenia dokumentacji dotyczącej ilości wyraŜonej w MWh i ceny energii elektrycznej

z odnawialnych źródeł energii zakupionej w danym miesiącu, z uwzględnieniem

wskazania wytwórcy, rodzaju instalacji odnawialnego źródła energii i daty pierwszego

wprowadzenia energii elektrycznej do sieci dystrybucyjnej lub sieci przesyłowej,

wyraŜonej w złotych z dokładnością do jednego grosza za 1 MWh;

2) prowadzenia dokumentacji dotyczącej ilości energii elektrycznej z odnawialnych źródeł

energii, wyraŜonej w MWh, sprzedanej w danym miesiącu;

3) obliczenia wartości energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii sprzedanej w

danym miesiącu jako iloczyn ilości energii elektrycznej, o której mowa w pkt 2, i średniej

arytmetycznej ceny energii elektrycznej ze wszystkich transakcji na sesji giełdowej

liczonej w dacie dostawy dla całej doby, publikowanej przez podmiot, o którym mowa w

art. 64 ust.1, wyraŜonej w złotych z dokładnością do jednego grosza za 1 MWh, z

zastrzeŜeniem pkt 5;

4) przekazywania Operatorowi Rozliczeń Energii Odnawialnej S.A. w terminie 10 dni po

zakończeniu miesiąca, sprawozdania miesięcznego zawierającego informacje, o których

mowa w pkt 1 - 3, oraz wniosku o pokrycie ujemnego salda, obliczonego na podstawie

róŜnicy między wartością sprzedaŜy energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii i

wartością zakupu tej energii elektrycznej, wynikającej z realizacji obowiązku, o którym

mowa w art. 40 ust. 1, wykazanej w sprawozdaniu;

5) odjęcia zakwestionowanej ilość energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii

zawartej w sprawozdaniu, o którym mowa w pkt 4, w kolejnym okresie sprawozdawczym

- w przypadku wydania postanowienia, o którym mowa w art. 89; zakwestionowana ilość

energii elektrycznej nie stanowi podstawy do wyliczenia ujemnego salda, o którym mowa

w pkt 4.

2. Wytwórca energii elektrycznej z odnawialnego źródła energii w instalacji

odnawialnego źródła energii, o której mowa w art. 74 ust. 4 pkt 2, w celu sprzedaŜy energii

elektrycznej z odnawialnych źródeł energii, w okresie o którym mowa w art. 93 ust. 1 – 3, jest

obowiązany do:

1) prowadzenia dokumentacji dotyczącej ilości energii elektrycznej z odnawialnych źródeł

energii wyraŜonej w MWh sprzedanej w danym miesiącu, z uwzględnieniem wskazania

70

daty pierwszego wprowadzenia tej energii elektrycznej do sieci dystrybucyjnej lub sieci

przesyłowej, wyraŜonej w złotych z dokładnością do jednego grosza za 1 MWh;

2) obliczenia wartości energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii sprzedanej w

danym miesiącu jako iloczyn ilości energii elektrycznej, o której mowa w pkt 1, i średniej

arytmetycznej ceny energii elektrycznej ze wszystkich transakcji na sesji giełdowej

liczonej w dacie dostawy dla całej doby, publikowanej przez podmiot, o którym mowa w

art. 64 ust.1, wyraŜonej w złotych z dokładnością do jednego grosza za 1 MWh, z

zastrzeŜeniem pkt 4;

3) przekazywania Operatorowi Rozliczeń Energii Odnawialnej S.A. w terminie 10 dni po

zakończeniu miesiąca, sprawozdania miesięcznego zawierającego informacje, o których

mowa w pkt 1 - 2, oraz wniosku o pokrycie ujemnego salda, obliczonego na podstawie

róŜnicy między wartością sprzedaŜy energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii i

wartością tej energii elektrycznej w cenie przyjętej po zakończeniu aukcji, wykazanej w

sprawozdaniu;

4) odjęcia zakwestionowanej ilość energii elektrycznej zawartej w sprawozdaniu, o którym

mowa w pkt 3, w kolejnym okresie sprawozdawczym - w przypadku wydania

postanowienia, o którym mowa w art. 89. Zakwestionowana ilość energii elektrycznej nie

stanowi podstawy do wyliczenia ujemnego salda, o którym mowa w pkt 3.

3. Operator Rozliczeń Energii Odnawialnej S.A. po weryfikacji wniosku dokonanej na

podstawie przekazanego sprawozdania przez sprzedawcę zobowiązanego lub wytwórcę

energii elektrycznej z odnawialnego źródła energii w instalacji odnawialnego źródła energii ,

o której mowa w art. 74 ust. 4 pkt 2, w terminie 30 dni od dnia otrzymania wniosku, wypłaca,

sprzedawcy zobowiązanemu lub wytwórcy energii elektrycznej z odnawialnego źródła

energii w instalacji odnawialnego źródła energii , o której mowa w art. 74 ust. 4 pkt 2, na

wskazany przez niego we wniosku rachunek bankowy, kwotę przeznaczoną na pokrycie

ujemnego salda, o którym mowa w ust. 1 pkt 4 lub w ust. 2 pkt 3.

4. W przypadku gdy w danym miesiącu, ilość sprzedanej energii elektrycznej z

odnawialnych źródeł energii, o której mowa w ust. 1 pkt 2 lub ust.2 pkt 1, jest mniejsza niŜ

ilość zakupionej energii elektrycznej, o której mowa w art. 74 ust. 3, wypłata jest równa

iloczynowi kwoty określonej we wniosku, o którym mowa w ust. 1 pkt 4 lub ust. 2 pkt 3, i

ilorazu ilości sprzedanej energii elektrycznej, o której mowa w ust. 1 pkt 3 lub ust, 2 pkt 2, i

ilości zakupionej energii elektrycznej, o której mowa w ust. 1 pkt 1 lub ust.2 pkt 1.

5. W przypadku gdy w danym miesiącu saldo, o którym mowa w ust. 1 pkt 4 lub ust. 2

pkt 3, jest dodatnie, zostanie ono rozliczane z przyszłym ujemnym saldem, o którym mowa w

ust. 1 pkt 4 lub ust. 2 pkt 3. W przypadku, gdy dodatnie saldo nie moŜe zostać rozliczone do

końca okresu, przez który wytwórcy, o którym mowa w art. 74 ust.3, przysługuje pomoc o

71

której mowa w art. 93 ust.1 -3, sprzedawca zobowiązany lub wytwórca energii elektrycznej z

odnawialnego źródła energii w instalacji odnawialnego źródła energii , o której mowa w art.

74 ust. 4 pkt 2 zwróci Operatorowi Rozliczeń Energii Odnawialnej S.A. sumę odpowiadającą

kwocie nierozliczonego dodatniego salda w równych sześciu częściach w ciągu 6 miesięcy

od zakończenia ostatniego miesiąca, za który przysługuje wytwórcy, o którym mowa w art.

74 ust.3, pomoc o której mowa w art. 93 ust. 1-3.

Art. 95. 1. Operator Rozliczeń Energii Odnawialnej S.A. do dnia 30 września kaŜdego

roku przekazuje Prezesowi URE, informacje o planowanych w roku następnym wypłatach na

pokrycie ujemnego salda, o którym mowa w art. 94 ust. 1 pkt 4 lub ust. 2 pkt 3, mając na

względzie informacje zawarte w sprawozdaniach miesięcznych przekazywanych przez

sprzedawcę zobowiązanego, otrzymanych w danym roku.

2. Prezes URE kalkulując planowane w roku następnym wypłaty na pokrycie

ujemnego salda, o którym mowa w art. 94 ust. 1 pkt 4 lub ust. 2 pkt 3, bierze pod uwagę:

1) informacje, o których mowa w ust. 1;

2) maksymalną ilość energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii, jaka moŜe

zostać zakupiona w drodze aukcji w następnym roku kalendarzowym, określoną

w obwieszczeniu ogłoszonym przez ministra właściwego do spraw gospodarki na podstawie

art. 73 ust. 1;

3) średnią cenę zakupu energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii , w trzech

kwartałach danego roku kalendarzowego.

Art. 96. Od dnia 1 stycznia 2015 r.:

1. Operator Rozliczeń Energii Odnawialnej S.A. pobiera obliczoną w sposób

określony w art. 97 ust. 1 opłatę OZE, naleŜną od płatnika opłaty OZE.

2. Płatnik opłaty OZE pobiera opłatę od:

1) odbiorcy końcowego przyłączonego bezpośrednio do sieci dystrybucyjnej lub

sieci przesyłowej płatnika opłaty OZE;

2) przedsiębiorstwa energetycznego wykonującego działalność gospodarczą

w zakresie przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej, nie będącego płatnikiem opłaty

OZE, przyłączonego bezpośrednio do sieci dystrybucyjnej lub sieci przesyłowej płatnika opłaty

OZE;

3.) przedsiębiorstwa energetycznego wytwarzającego energię elektryczną

przyłączonego do sieci dystrybucyjnej lub przesyłowej płatnika opłaty OZE,

sprzedającego energię elektryczną przynajmniej jednemu odbiorcy końcowemu lub

przedsiębiorstwu energetycznemu świadczącemu usługi przesyłania lub dystrybucji energii

72

elektrycznej, nie będącemu płatnikiem, którzy są przyłączeni do urządzeń, instalacji lub sieci

tego przedsiębiorstwa energetycznego wytwarzającego energię elektryczną.

Art. 97. 1. Opłatę OZE naleŜną od płatnika opłaty OZE oblicza się jako iloczyn stawki

opłaty OZE oraz sumy ilości energii elektrycznej zuŜytej przez odbiorców końcowych

przyłączonych:

1) bezpośrednio do sieci danego płatnika opłaty OZE;

2) do sieci przedsiębiorstw energetycznych wykonujących działalność

gospodarczą w zakresie przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej, nie

będących płatnikami opłaty OZE, przyłączonych do sieci płatnika opłaty OZE;

3) do urządzeń, instalacji lub sieci przedsiębiorstwa energetycznego

wytwarzającego energię elektryczną przyłączonego do sieci płatnika bezpośrednio

lub poprzez sieci przedsiębiorstw energetycznych świadczących na ich rzecz usługi

przesyłania lub dystrybucji ilości energii elektrycznej.

2. Płatnik opłaty OZE uwzględnia w taryfie za usługi przesyłania lub dystrybucji

energii elektrycznej w rozumieniu przepisów prawa energetycznego opłatę OZE, ustalaną

na podstawie stawki opłaty OZE, o której mowa w art. 98 ust. 1 i art. 99 ust. 2,

obowiązującej w danym roku, wyraŜonej w złotych z dokładnością do jednego grosza

za 1 MWh oraz warunki jej stosowania.

3. Ilość energii elektrycznej zuŜywana przez płatników opłaty OZE, przedsiębiorstwa

energetyczne wykonujące działalność gospodarcza w zakresie przesyłania lub dystrybucji

energii elektrycznej, nie będące płatnikami opłaty OZE oraz przez przedsiębiorstwa

prowadzące działalność w zakresie wytwarzania energii elektrycznej, w części w

jakiej nie dotyczy zuŜycia w celu wytwarzania, przesyłania lub dystrybucji energii

elektrycznej, jest uwzględniana w ilościach energii w odniesieniu do których pobiera się

opłaty o których mowa w ust. 1. W takim przypadku zuŜycie energii elektrycznej przez te

przedsiębiorstwa traktowane jest jak zuŜycie przez odbiorców końcowych w

odniesieniu do którego stosuje się stawkę opłaty OZE, o której mowa w art. 98 ust. 1 i art.

99 ust. 2.

4. W przypadku gdy przedsiębiorstwo energetyczne wytwarzające energię elektryczną

jest przyłączone jednocześnie do sieci operatora systemu przesyłowego

elektroenergetycznego i sieci operatora systemu dystrybucyjnego

elektroenergetycznego, przedsiębiorstwo energetyczne wytwarzające energię

elektryczną wnosi opłaty, o których mowa w ust. 1 pkt 3, do danego płatnika oze,

proporcjonalnie do zuŜycia energii elektrycznej przez odbiorców końcowych przyłączonych

73

jednocześnie do operatora systemu dystrybucyjnego elektroenergetycznego i operatora

systemu przesyłowego elektroenergetycznego.

Art. 98. 1. W okresie od dnia 1 stycznia 2015 r, do dnia 31 grudnia 2015 r. stawka

opłaty OZE netto wynosi 2,27 zł za 1 MWh.

2. Stawka opłaty OZE netto, o której mowa w ust. 1 i art. 99 ust. 1, nie zawiera

podatku od towarów i usług.

Art. 99. 1. Prezes URE kalkuluje stawkę opłaty OZE netto, na dany rok

kalendarzowy, począwszy od roku 2016, według wzoru:

SRi = Gi /Qi-1 - SRi-1/Qi-1

gdzie poszczególne symbole oznaczają:

SRi - stawkę opłaty OZE netto na dany rok kalendarzowy, wyraŜoną w złotych za 1

MWh,

Gi - wysokość kwoty planowanej do pobrania w roku kalendarzowym, na który jest

kalkulowana stawka opłaty OZE, obliczona według wzoru, o którym mowa w art.

100,

Qi-1 - ilość energii elektrycznej zuŜytej przez odbiorców końcowych w roku

poprzedzającym o rok dany rok kalendarzowy, na który jest kalkulowana stawka

opłaty OZE, która stanowiła podstawę rozliczeń opłaty OZE, o której mowa w

art. 97 ust.1

SRi-1 - niewykorzystane środki z opłaty OZE pozostałe z poprzedniego roku

kalendarzowego, wyraŜone w złotych.

2. Prezes URE publikuje stawkę opłaty OZE, o której mowa w ust. 1, uwzględniającą

podatek od towarów i usług, w Biuletynie Urzędu Regulacji Energetyki, zwanym dalej

„Biuletynem URE", w terminie do dnia 30 listopada kaŜdego roku.

3. Stawkę opłaty OZE ustala się w złotych z dokładnością do jednego grosza za 1

MWh.

Art. 100. Wysokość kwoty oznaczonej symbolem "Gi", o którym mowa w art. 99 ust.

1, stanowiącej podstawę do kalkulowania w danym roku "i" stawki opłaty OZE na rok

następny, oblicza się według wzoru:

Gi = ∑KOZEfi +LOZEi - EOZEi

gdzie poszczególne symbole oznaczają:

74

∑KOZEfi - sumę środków dla sprzedawcy zobowiązanego, obliczoną na podstawie danych, o

których mowa w art. 95 ust. 2,

LOZEi – wydatki i koszty, o których mowa w art. 103 ust. 2,

EOZEi - prognozowany, na dzień 31 grudnia danego roku "i", stan środków na rachunku

opłaty OZE, zgodnie z informacją, o której mowa w art. 103 ust. 4 pkt 2.

Art. 101. 1. Płatnik opłaty OZE przekazuje Operatorowi Rozliczeń Energii

Odnawialnej S.A., w terminie do 7. dnia miesiąca następującego po okresie

rozliczeniowym, informację o ilościach energii elektrycznej do naliczenia opłaty OZE.

2. Płatnik opłaty OZE przekazuje Operatorowi Rozliczeń Energii Odnawialnej S.A., w

terminie do 21. dnia miesiąca następującego po okresie rozliczeniowym, środki z tytułu

opłaty OZE, obliczone w sposób, o którym mowa w art. 97 ust. 2, za okres rozliczeniowy.

3. Operator Rozliczeń Energii Odnawialnej S.A. gromadzi środki z tytułu opłaty OZE

pomniejszone o naleŜny podatek od towarów i usług, na wyodrębnionym rachunku

bankowym, zwanym dalej „rachunkiem opłaty OZE".

Art. 102 . Okresem rozliczeniowym gdy rozliczenia są dokonywane między:

1) Operatorem Rozliczeń Energii Odnawialnej S.A. a płatnikiem opłaty OZE - jest miesiąc

kalendarzowy;

2) płatnikiem opłaty OZE a:

a) odbiorcą końcowym,

b) odbiorcą końcowym, wytwórcą i przedsiębiorstwem energetycznym wykonującym

działalność gospodarczą w zakresie przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej,

nie będącymi płatnikiem opłaty OZE przyłączonym do sieci dystrybucyjnej lub

przesyłowej płatnika opłaty OZE

- jest okres, w którym są dokonywane rozliczenia za energię elektryczną i usługi

przesyłania.

Art. 103. 1. JeŜeli kwota środków na rachunku opłaty OZE oraz na lokatach, o których

mowa w art. 106 , jest niewystarczająca na wypłatę środków, o których mowa w art. 94 ust.

2-5, Operator Rozliczeń Energii Odnawialnej S.A. zaciąga zadłuŜenie na wypłatę środków, o

których mowa w art. 94 ust. 2-5.

2. Wydatki związane z zaciągniętym zadłuŜeniem, o którym mowa w ust. 1, oraz koszty

bieŜącej działalności Operatora Rozliczeń Energii Odnawialnej S.A. związane z

prowadzeniem rachunku opłaty OZE i rozliczaniem ujemnego salda, o których mowa w art.

94 ust. 1 pkt 4 i ust. 2 pkt 3, oznaczone symbolem "Lozei", oblicza się według wzoru:

75

LOZEi = COZEi + IOZEi + Fozei

gdzie poszczególne symbole oznaczają:

COZEi - kwotę naleŜności głównych (kapitału) z tytułu zadłuŜenia zaciągniętego przez

Operatora Rozliczeń Energii Odnawialnej S.A. w przypadku, o którym mowa w ust. 1,

wymagalnych w danym roku kalendarzowym,

IOZEi - kwotę odsetek z tytułu zadłuŜenia zaciągniętego przez Operatora Rozliczeń Energii

Odnawialnej S.A. w przypadku, o którym mowa w ust. 1,

Fozei – planowane w danym roku koszty bieŜącej działalności Operatora Rozliczeń Energii

Odnawialnej S.A., związane z prowadzeniem rachunku opłaty OZE i obsługą wypłat,

3. Wydatki i koszty, oznaczone symbolem " LOZEi ", uwzględnia się w kalkulacji stawek

opłaty OZE.

4. Operator Rozliczeń Energii Odnawialnej S.A. przekazuje Prezesowi URE

informacje o:

1) wysokości wydatków i kosztów, o których mowa w ust. 2,

2) prognozowanym stanie środków na rachunku opłaty OZE na dzień 31 grudnia

danego roku

- do dnia 30 września kaŜdego roku.

Art. 104. 1. W przypadku uzyskania przez Operatora Rozliczeń Energii Odnawialnej

S.A. środków z tytułu:

1) odsetek od środków zgromadzonych na rachunku opłaty OZE,

2) lokat, o których mowa w art. 106

- suma tych środków jest przeznaczana na pokrycie ujemnego salda, o którym mowa w art.

94 ust. 1 pkt 4 i ust. 2 pkt 3.

2. W przypadku gdy po dokonaniu ostatecznych rozliczeń z tytułu pokrycia ujemnego

salda, o którym mowa w art. 94 ust. 1 pkt 4 i ust. 2 pkt 3, oraz spłacie zadłuŜenia, o którym

mowa w art. 103 ust. 1, na rachunku opłaty OZE pozostaną środki, Operator Rozliczeń

Energii Odnawialnej S.A. przekazuje szczegółową informację Prezesowi URE, który

uwzględnia wysokość powyŜszych środków w kalkulacji stawki opłaty OZE na kolejny rok,

zgodnie z art. 99.

Art. 105. 1. Środki uzyskane z opłaty OZE oraz środki, o których mowa w art. 104 ust.

1, nie stanowią przychodu Operatora Rozliczeń Energii Odnawialnej S.A. w rozumieniu

76

ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r.

Nr 74, poz. 397, z późn. zm.8)).

2. Środki przekazane przez Operatora Rozliczeń Energii Odnawialnej S.A. na rzecz

sprzedawcy zobowiązanego i wytwórcy energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii w

instalacjach odnawialnego źródła energii, o których mowa w art. 74 ust. 4 pkt 2, nie stanowią

u Operatora Rozliczeń Energii Odnawialnej S.A. kosztów uzyskania przychodu w rozumieniu

ustawy wymienionej w ust. 1.

Art. 106. 1. Środki zgromadzone przez Operatora Rozliczeń Energii Odnawialnej S.A.

na rachunku opłaty OZE mogą być lokowane wyłącznie w:

1) obligacjach, bonach i innych papierach wartościowych emitowanych przez Skarb

Państwa;

2) obligacjach i innych dłuŜnych papierach wartościowych, opiewających na świadczenia

pienięŜne, gwarantowanych lub poręczanych przez Skarb Państwa;

3) depozytach bankowych i bankowych papierach wartościowych, w walucie polskiej.

2. Termin wymagalności lokat, o których mowa w ust. 1, Operator Rozliczeń Energii

Odnawialnej S.A. powinien dostosować do terminu wypłat kwot na pokrycie ujemnego salda,

o którym mowa w art. 94 ust. 1 pkt 4 i ust. 2 pkt 3.

Art. 107. Siedzibą Operatora Rozliczeń Energii Odnawialnej S.A. jest miasto stołeczne

Warszawa.

Art. 108. 1. Przedmiotem działalności Operatora Rozliczeń Energii Odnawialnej S.A.

jest:

1) gromadzenie środków pienięŜnych na pokrycie ujemnego salda sprzedawców

zobowiązanych i wytwórców energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii

w instalacjach odnawialnego źródła energii, o której mowa w art. 74 ust. 4 pkt 2,

do zakupu energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii , o której mowa w

art. 74 ust. 3;

2) rozliczanie ujemnego salda sprzedawców zobowiązanych i wytwórców energii

elektrycznej z odnawialnych źródeł energii w instalacjach odnawialnego źródła

energii, o której mowa w art. 74 ust. 4 pkt 2, do zakupu energii elektrycznej z

odnawialnych źródeł energii, o której mowa w art. 74 ust. 3; 8) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2011 r. Nr 102, poz. 585, Nr

106, poz. 622, Nr 134, poz. 781, Nr 178, poz. 1059, Nr 205, poz. 1202 i Nr 234, poz. 1389 i 1391, z 2012 r. poz. 362, poz.596, poz. 769, 1010, 1342 i 1540 oraz z 2013 r. poz. 613, 1012, 1036 i 1448.

77

3) zarządzanie środkami pienięŜnymi zgromadzonymi na rachunku opłaty OZE na

zasadach określonych w ustawie;

2. Zysk Operatora Rozliczeń Energii Odnawialnej S.A. przeznacza się wyłącznie na

finansowanie działalności określonej w ust. 1.

Art. 109. 1. Skarb Państwa obejmuje wszystkie akcje Operatora Rozliczeń Energii

Odnawialnej S.A.

2. Akcje Operatora Rozliczeń Energii Odnawialnej S.A. mogą zostać pokryte wyłącznie

wkładami pienięŜnymi wniesionymi w całości przed jej zarejestrowaniem.

3. Akcje Operatora Rozliczeń Energii Odnawialnej S.A. są akcjami imiennymi i nie

podlegają zamianie na akcje na okaziciela.

4. Przepisy ust. 1-3 stosuje się odpowiednio w przypadku podwyŜszenia kapitału

zakładowego Operatora Rozliczeń Energii Odnawialnej S.A.

5. Akcje Operatora Rozliczeń Energii Odnawialnej S.A. nie mogą być zbywane ani

obciąŜane.

6. Akcje Operatora Rozliczeń Energii Odnawialnej S.A. nie podlegają zajęciu w trybie

przepisów ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji

(Dz. U. z 2012 r. poz. 1015, 1342 i 1529) oraz przepisów ustawy z dnia 17 listopada 1964 r.

- Kodeks postępowania cywilnego.

7. Na akcjach Operatora Rozliczeń Energii Odnawialnej S.A. nie moŜna ustanawiać

zabezpieczenia zobowiązań podatkowych w trybie przepisów działu III rozdziału 3 ustawy z

dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012, poz. 749, z późn. zm.9)).

Art. 110. 1. Kapitał zakładowy Operatora Rozliczeń Energii Odnawialnej S.A. nie moŜe

być obniŜany.

2. Operator Rozliczeń Energii Odnawialnej S.A. nie moŜe emitować obligacji

zamiennych albo obligacji z prawem pierwszeństwa.

Art. 111. Rada nadzorcza Operatora Rozliczeń Energii Odnawialnej S.A. liczy pięciu

członków, powoływanych i odwoływanych przez:

1) ministra właściwego do spraw gospodarki – Przewodniczącego rady nadzorczej;

2) ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa - jednego członka;

3) ministra właściwego do spraw środowiska – jednego członka;

4) ministra właściwego do spraw rynków rolnych – jednego członka;

5) Prezesa URE - jednego członka.

9 ) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2012 r. poz. 848, 1101, 1342 i 1529 oraz z 2013 r. poz. 1027 i 1036.

78

Art. 112 . 1. Rada nadzorcza podejmuje uchwały bezwzględną większością głosów.

2. Rada nadzorcza uchwala regulamin określający tryb jej działania.

3. Regulamin uchwalony przez radę nadzorczą podlega zatwierdzeniu przez walne

zgromadzenie.

Art. 113. 1. Operator Rozliczeń Energii Odnawialnej S.A. nie moŜe zostać połączony z

inną spółką ani ulec podziałowi bądź przekształceniu.

2. Operator Rozliczeń Energii Odnawialnej S.A. moŜe zostać rozwiązany uchwałą

walnego zgromadzenia, podjętą nie wcześniej niŜ po spełnieniu w całości świadczeń na

rzecz wytwórców.

Art. 114. Operator Rozliczeń Energii Odnawialnej S.A. składa ministrowi właściwemu do

spraw gospodarki corocznie, w terminie do końca pierwszego kwartału, sprawozdanie ze

swojej działalności, w tym informacje o wpływach z opłaty OZE i stanie środków na rachunku

opłaty OZE, kosztach działalności, bieŜącym i planowanym zadłuŜeniu spółki oraz

przedstawia, na Ŝądanie ministra właściwego do spraw gospodarki, informacje z zakresu

swojej działalności.

Art. 115. W zakresie nieuregulowanym niniejszą ustawą do Operatora Rozliczeń Energii

Odnawialnej S.A. stosuje się przepisy ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek

handlowych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1030).

Art. 116 . 1. Przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się obrotem ciepłem i

sprzedające to ciepło jest obowiązane, do zakupu oferowanego ciepła wytwarzanego w

instalacji odnawialnego źródła energii, przyłączonej do sieci, znajdującej się na terytorium

Rzeczypospolitej Polskiej, w ilości nie większej niŜ zapotrzebowanie odbiorców tego

przedsiębiorstwa, przyłączonych do sieci, do której jest przyłączona instalacja odnawialnego

źródła energii.

2. Obowiązek, o którym mowa w ust. 1 uznaje się za spełniony, jeŜeli oferowane do

sprzedaŜy ciepło, wytworzone w instalacji odnawialnego źródła energii, zakupiono w ilości:

1) w jakiej je oferowano lub

2) równej zapotrzebowaniu odbiorców przedsiębiorstwa energetycznego

realizującego ten obowiązek i przyłączonych do sieci ciepłowniczej, do której jest

przyłączona instalacja odnawialnego źródła energii, proporcjonalnie do udziału

mocy zainstalowanej tej instalacji w całkowitej mocy zamówionej przez

odbiorców, z uwzględnieniem charakterystyki odbioru oraz moŜliwości

przesyłania ciepła wytwarzanego w tych instalacjach

79

- pod warunkiem, Ŝe koszty zakupu tego ciepła nie spowodują wzrostu cen ciepła lub stawek

opłat za ciepło dostarczone odbiorcom w danym roku o więcej niŜ wartość średniorocznego

wskaźnika wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem w poprzednim roku

kalendarzowym, określonego w komunikacie Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego

ogłoszonym w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”.

3. W przypadku gdy więcej niŜ jedno przedsiębiorstwo energetyczne, o którym mowa w

ust.1, zajmuje się obrotem ciepłem i sprzedaje to ciepło odbiorcom przyłączonym do

połączonych i współpracujących ze sobą sieci ciepłowniczych, obowiązek zakupu dotyczy

ciepła wytworzonego w przyłączonych do tych sieci instalacji odnawialnego źródła energii,

proporcjonalnie do udziału mocy zainstalowanej kaŜdej instalacji odnawialnego źródła

energii tych przedsiębiorstw w łącznej mocy zamówionej przez odbiorców z uwzględnieniem

charakterystyki odbioru oraz moŜliwości przesyłania ciepła wytwarzanego w tych instalacjach

przez wszystkie przedsiębiorstwa energetyczne dostarczające ciepło do odbiorców

przyłączonych do tych sieci.

4. Za koszty uzasadnione ponoszone w związku z realizacją obowiązku, o którym w

ust.1, uwzględniane w taryfach, uznaje się koszty zakupu ciepła, które nie spowodują w

przedsiębiorstwie energetycznym, w danym roku, wzrostu cen lub stawek opłat za ciepło

dostarczane odbiorcom, o więcej niŜ wartość średniorocznego wskaźnika cen towarów i

usług konsumpcyjnych, o którym mowa w ust.2.

5. Koszty zakupu ciepła ponoszone w związku z realizacją obowiązku, o którym mowa

w ust.1, uwzględnia się w kalkulacji cen ustalanych w taryfach przedsiębiorstw

energetycznych realizujących ten obowiązek, przyjmując, Ŝe kaŜda jednostka ciepła

sprzedawanego przez dane przedsiębiorstwo energetyczne wszystkim odbiorcom

przyłączonym do sieci ciepłowniczej, do której jest przyłączona instalacja odnawialnego

źródła energii, jest w tej samej wysokości obciąŜona tymi kosztami.

Art. 117. Operator systemu dystrybucyjnego gazowego, w obszarze swojego

działania, jest obowiązany do odbioru biogazu lub biogazu rolniczego spełniającego

parametry jakościowe określone w przepisach odrębnych, wytwarzanego w instalacji

odnawialnego źródła energii przyłączonej bezpośrednio do sieci tego operatora.

Art. 118. Minister właściwy do spraw gospodarki, w porozumieniu z ministrem

właściwym do spraw rynków rolnych oraz ministrem właściwym do spraw środowiska,

określi, w drodze rozporządzenia, sposób weryfikacji biomasy, biopłynów, drewna

pełnowartościowego oraz substratów, o których mowa w art. 2 pkt 2, oraz sposób

dokumentowania ich pochodzenia, na potrzeby systemu wsparcia, uwzględniając potrzebę

80

prawidłowego kwalifikowania wytworzonej energii elektrycznej z odnawialnych źródeł

energii.

Rozdział 5

Gwarancje pochodzenia energii elektrycznej wytwarza nej z odnawialnego źródła

energii w instalacjach odnawialnego źródła energii

Art. 119. 1. Gwarancja pochodzenia energii elektrycznej wytwarzanej z odnawialnego

źródła energii w instalacjach odnawialnego źródła energii, zwana dalej „gwarancją

pochodzenia”, jest dokumentem poświadczającym odbiorcy końcowemu, Ŝe określona w tym

dokumencie ilość wprowadzonej do sieci dystrybucyjnej lub sieci przesyłowej energii

elektrycznej została wytworzona z odnawialnych źródeł energii w instalacjach odnawialnego

źródła energii.

2. Z gwarancji pochodzenia nie wynikają prawa majątkowe.

3. Przekazanie gwarancji pochodzenia następuje niezaleŜnie od przeniesienia praw

majątkowych wynikających ze świadectw pochodzenia.

Art. 120. 1.Gwarancję pochodzenia wydaje się na pisemny wniosek wytwórcy energii

elektrycznej wytworzonej z odnawialnych źródeł energii, zwany dalej „wnioskiem o wydanie

gwarancji pochodzenia”.

2. Wniosek o wydanie gwarancji pochodzenia składa się do operatora systemu

dystrybucyjnego elektroenergetycznego lub operatora systemu przesyłowego

elektroenergetycznego, na którego obszarze działania została przyłączona instalacja

odnawialnego źródła energii, w terminie 30 dni od dnia zakończenia wytworzenia danej ilości

energii elektrycznej objętej wnioskiem.

3. Wniosek o wydanie gwarancji pochodzenia zawiera:

1) oznaczenie wytwórcy energii elektrycznej, o którym mowa w ust. 1;

2) określenie lokalizacji, rodzaju i łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej instalacji

odnawialnego źródła energii, w którym została wytworzona energia elektryczna z

odnawialnych źródeł energii;

3) dane dotyczące ilości wprowadzonej do sieci wytworzonej energii elektrycznej z

odnawialnych źródeł energii w instalacjach odnawialnego źródła energii;

4) określenie okresu obejmującego jeden lub więcej następujących po sobie miesięcy

kalendarzowych danego roku kalendarzowego, w którym energia elektryczna z

odnawialnych źródeł energii została wytworzona w instalacji odnawialnego źródła

energii, ze wskazaniem daty rozpoczęcia i zakończenia wytwarzania tej energii;

81

5) wskazanie czy instalacja odnawialnego źródła energii określona we wniosku korzystała z

mechanizmów i instrumentów wspierających wytwarzanie energii elektrycznej w tych

instalacjach.

4. Do wydawania gwarancji pochodzenia oraz innych dokumentów potwierdzających

wydanie gwarancji pochodzenia stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 14 czerwca

1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego o wydawaniu zaświadczeń.

5. Gwarancje pochodzenia oraz inne dokumenty potwierdzające wydanie gwarancji

pochodzenia wydaje się w terminie 30 dni od dnia przekazania wniosku, o którym mowa w

ust. 1, Prezesowi URE.

6. Operator systemu dystrybucyjnego elektroenergetycznego lub operator systemu

przesyłowego elektroenergetycznego dokonuje weryfikacji danych, o których mowa w ust. 3

pkt 1 i 2 zawartych we wniosku o wydanie gwarancji pochodzenia i w terminie 30 dni od dnia

jego otrzymania przekazuje ten wniosek Prezesowi URE, wraz z potwierdzeniem ilości

wytworzonej energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii wprowadzonej do sieci,

ustalonej na podstawie wskazań urządzeń pomiarowo-rozliczeniowych.

7. Dla potrzeb ustalenia rzeczywistej ilości wytwarzanej energii elektrycznej z

odnawialnych źródeł energii w instalacjach odnawialnego źródła energii w celu

wydawania gwarancji pochodzenia przyjmuje się:

1) parametry techniczne i technologiczne wytwarzania energii elektrycznej z

odnawialnych źródeł energii;

2) wymagania dotyczące pomiarów, rejestracji i sposobu obliczania ilości wytwarzanej

energii elektrycznej w instalacjach odnawialnego źródła energii wykorzystujących,

w procesie wytwarzania energii elektrycznej, nośniki energii, o których mowa w art.

2 pkt 24, oraz inne paliwa,

3) miejsce dokonywania pomiarów ilości energii elektrycznej wytworzonej w

instalacjach odnawialnego źródła energii

- określone w przepisach wydanych na podstawie art. 61.

Art. 121. 1. W przypadku gdy wniosek o wydanie gwarancji pochodzenia nie zawiera

danych, o których mowa w art. 120 ust. 3, Prezes URE niezwłocznie wzywa wnioskodawcę

do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania. Nieuzupełnienie

wniosku w wyznaczonym terminie skutkuje odrzuceniem wniosku.

2. Prezes URE wydaje gwarancję pochodzenia w terminie 30 dni od dnia przekazania

przez operatora systemu dystrybucyjnego elektroenergetycznego lub operatora systemu

przesyłowego elektroenergetycznego wniosku o wydanie gwarancji pochodzenia.

82

3. Gwarancja pochodzenia jest wydawana na okres 12 miesięcy od dnia zakończenia

wytwarzania energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii w instalacji odnawialnego

źródła energii, objętej wnioskiem o wydanie gwarancji pochodzenia.

4. Po upływie okresu określonego w ust. 2 gwarancja pochodzenia wygasa i podlega

wykreśleniu z rejestru gwarancji pochodzenia, o którym mowa w art. 124 ust. 1.

5. Gwarancja pochodzenia jest oznaczona indywidualnym numerem, zawiera dane

określone w art. 120 ust. 3 oraz wskazuje datę jej waŜności.

6. Gwarancje pochodzenia tracą waŜność z dniem wydania przez podmiot, o który

mowa w art. 124 ust. 1, dokumentu o którym mowa w art. 124 ust. 4.

7. Gwarancję pochodzenia wydaje się za wytworzoną energię elektryczną z

dokładnością do 1 MWh.

8. Gwarancję pochodzenia jest wydawana w postaci elektronicznej i przekazywana

bezpośrednio do rejestru gwarancji pochodzenia, o którym mowa w art. 124 ust. 1.

Art. 122. 1. Prezes URE odmawia wydania gwarancji pochodzenia jeŜeli wniosek o

wydanie gwarancji pochodzenia został złoŜony operatorowi systemu dystrybucyjnego

elektroenergetycznego lub operatorowi systemu przesyłowego elektroenergetycznego po

upływie terminu, o którym mowa w art. 120 ust. 2.

2. Odmowa wydania gwarancji pochodzenia następuje w drodze postanowienia, na

które słuŜy zaŜalenie.

Art. 123. 1. Prezes URE, na pisemny wniosek podmiotu, uznaje gwarancje

pochodzenia wydane w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej, Konfederacji

Szwajcarskiej lub państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu

(EFTA) - stronie umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym.

2. Prezes URE moŜe odmówić uznania gwarancji pochodzenia, o której mowa w ust.

1, w przypadku gdy wystąpią uzasadnione wątpliwości co do jej autentyczności lub

wiarygodności.

3. Odmowa uznania gwarancji pochodzenia, o której mowa w ust. 2, następuje w

drodze postanowienia, na które słuŜy zaŜalenie.

4. O przyczynie odmowy uznania gwarancji pochodzenia, o której mowa w ust. 2,

Prezes URE niezwłocznie informuje Komisję Europejską, podając przyczynę odmowy.

5. Gwarancja pochodzenia, o której mowa w ust. 1, jest waŜna przez okres 12

miesięcy od dnia zakończenia wytwarzania energii elektrycznej na którą została wydana.

Art. 124. 1. Rejestr gwarancji pochodzenia prowadzi podmiot prowadzący:

83

1) giełdę towarową w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o

giełdach towarowych lub

2) na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej rynek regulowany w rozumieniu

ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi

– organizujący obrót gwarancjami pochodzenia.

2. Podmiot, o którym mowa w ust. 1, jest obowiązany prowadzić rejestr gwarancji

pochodzenia w sposób zapewniający identyfikację:

1) wytwórców, którym wydano gwarancję pochodzenia;

2) podmiotów, których gwarancje pochodzenia wydane w innym państwie

członkowskim Unii Europejskiej, Konfederacji Szwajcarskiej lub państwie

członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stronie

umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, zostały uznane przez Prezesa

Urzędu Regulacji Energetyki;

3) przysługujących gwarancji pochodzenia oraz odpowiadającej im ilości energii

elektrycznej.

3. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki przekazuje informacje o wydanych oraz

uznanych gwarancjach pochodzenia podmiotowi, o którym mowa w ust. 1.

4. Podmiot, o którym mowa w ust. 1, jest obowiązany wydać podmiotowi

posiadającemu konto w rejestrze gwarancji pochodzenia dokument potwierdzający

przysługujące temu podmiotowi gwarancje pochodzenia w celu poświadczenia odbiorcy

końcowemu, Ŝe określona w tym dokumencie ilość energii elektrycznej wprowadzonej do

sieci dystrybucyjnej lub do sieci przesyłowej została wytworzona z odnawialnego źródła

energii w instalacjach odnawialnego źródła energii

5.. Wytwórca oraz podmiot posiadający konto w rejestrze gwarancji pochodzenia są

obowiązani poinformować pisemnie Prezesa URE oraz podmiot, o którym mowa w ust. 1, o

przekazaniu gwarancji pochodzenia odbiorcy końcowemu w terminie 7 dni od dnia jej

przekazania.

6. Informacja, o której mowa w ust. 5, podlega wpisowi do rejestru gwarancji

pochodzenia.

7. Przeniesienie gwarancji pochodzenia następuje z chwilą dokonania odpowiedniego

wpisu w rejestrze gwarancji pochodzenia.

8. Wpis do rejestru gwarancji pochodzenia, o którym mowa w ust. 1, oraz zmiany

dokonane w tym rejestrze podlegają opłacie w wysokości odzwierciedlającej koszty

prowadzenia tego rejestru.

84

9. Wytwórcę energii elektrycznej wytworzonej z odnawialnych źródłach energii w

instalacjach odnawialnego źródła energii o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej

nieprzekraczającej 5 MW zwalnia się z:

1) opłat, o których mowa w ust. 8;

2) opłaty skarbowej za wydanie gwarancji pochodzenia.

10. Podmiot, o którym mowa w ust.1 moŜe organizować obrót gwarancjami

pochodzenia.

Rozdział 6

Krajowy plan działania w zakresie energii ze źródeł odnawialnych oraz monitorowanie

rynku energii elektrycznej lub ciepła ze źródeł odnawialnych, biogazu rolniczego, a

takŜe rynku biokomponentów, paliw ciekłych i biopaliw c iekłych stosowanych w

transporcie

Art. 125. 1. Minister właściwy do spraw gospodarki, stosując obiektywne i przejrzyste

zasady oraz uwzględniając politykę energetyczną państwa, opracowuje projekt krajowego

planu działania w zakresie odnawialnych źródeł energii do roku 2020, zwanego dalej

„krajowym planem działania”.

2. Krajowy plan działania określa w szczególności:

1) krajowy cel w zakresie udziału energii i paliw, pozyskiwanych ze źródeł

odnawialnych, wytworzonych w instalacjach odnawialnego źródła energii,

zuŜywanych w energetyce oraz w transporcie;

2) cele pośrednie, obejmujące dwuletnie okresy, określające model i sposób dojścia

do krajowego celu wskazanego w pkt 1;

3) wpływ środków polityki efektywności energetycznej na końcowe zuŜycie energii

brutto oraz działania jakie naleŜy podjąć do osiągnięcia krajowego celu

wskazanego w pkt 1;

4) końcowe zuŜycie energii brutto, pozyskiwanej ze źródeł odnawialnych,

wytwarzanej w instalacjach odnawialnego źródła energii, w tym w energetyce

oraz w transporcie;

5) działania jakie powinny zostać podjęte do osiągnięcia celów pośrednich,

niezbędne w poszczególnych latach aŜ do osiągnięcia krajowego celu

wskazanego w pkt 1, w zakresie:

a) współpracy między jednostkami samorządu terytorialnego a organami

administracji rządowej,

85

b) współpracy międzynarodowej dotyczącej wytwarzania energii i paliw ze źródeł

odnawialnych w instalacjach odnawialnego źródła energii oraz projektów

energetycznych,

c) krajowej strategii rozwoju zasobów biomasy, w tym rozwoju jej nowych

zasobów.

3. Rada Ministrów, na wniosek ministra właściwego do spraw gospodarki, w drodze

uchwały, przyjmuje krajowy plan działania.

4. Przyjęty przez Radę Ministrów krajowy plan działania minister właściwy do spraw

gospodarki przekazuje Komisji Europejskiej.

5. W przypadku:

1) gdy udział energii i paliw, pozyskiwanych ze źródeł odnawialnych, wytworzonych w

instalacjach odnawialnego źródła energii, określony w krajowym planie działania,

obniŜy się poniŜej orientacyjnego kursu w okresie dwuletnim, bezpośrednio

poprzedzającym okres określony w krajowym planie działania, albo

2) wydania zalecenia przez Komisję Europejską

- minister właściwy do spraw gospodarki opracowuje i przekazuje Komisji Europejskiej

aktualizację krajowego planu działania.

6. Do aktualizacji krajowego planu działania przepisy ust. 2-4 stosuje się odpowiednio.

Art. 126 . 1. Minister właściwy do spraw gospodarki monitoruje realizację celu

krajowego wskazanego w art. 125 ust. 2 pkt 1, w szczególności na podstawie danych

przekazanych przez Prezesa URE oraz wyników badań statystycznych prowadzonych

zgodnie z programem badań statystycznych statystyki publicznej w rozumieniu art. 2 pkt 7

ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz. U. z 2012 r. poz. 591 oraz z

2013 r. poz. 2).

2. Minister właściwy do spraw gospodarki, co dwa lata, sporządza i przedstawia

Radzie Ministrów sprawozdanie zawierające wyniki monitorowania realizacji krajowego celu,

wraz ze wskazaniem postępu w promowaniu wykorzystania energii i paliw wytworzonych ze

źródeł odnawialnych w instalacjach odnawialnego źródła energii.

3. Sprawozdanie, o którym mowa w ust. 2, zawiera informacje dotyczące w

szczególności:

1) udziału energii i paliw wytworzonych ze źródeł odnawialnych w instalacjach

odnawialnego źródła energii, zuŜywanych w energetyce i w transporcie, oraz

moŜliwości dysponowania tymi źródłami;

2) stanu infrastruktury technicznej instalacji odnawialnego źródła energii;

3) wpływu środków polityki efektywności energetycznej na końcowe zuŜycie energii

brutto;

86

4) działań podejmowanych do realizacji krajowego celu, o którym mowa w art. 125 ust. 2

pkt 1;

5) przewidywanego zapotrzebowania na energię i paliwa, pozyskiwane ze źródeł

odnawialnych, wytworzone w instalacjach odnawialnego źródła energii;

6) planowanych i będących w budowie instalacji odnawialnego źródła energii;

7) postępu dokonanego w usprawnianiu procedur administracyjnych oraz usuwaniu

barier regulacyjnych i innych w rozwoju wykorzystania energii i paliw, pozyskiwanych

ze źródeł odnawialnych, wytworzonych w instalacjach odnawialnego źródła energii.

4. Rada Ministrów, na wniosek ministra właściwego do spraw gospodarki, przyjmuje

sprawozdanie, o którym mowa w ust. 2, do dnia 30 listopada roku, w którym sprawozdanie

zostało sporządzone.

5. Przyjęte przez Radę Ministrów sprawozdanie, o którym mowa w ust. 2, minister

właściwy do spraw gospodarki przekazuje Komisji Europejskiej, w terminie do dnia 31

grudnia roku, w którym sprawozdanie zostało sporządzone.

Art. 127. 1. Zadania związane z funkcjonowaniem rynku energii elektrycznej i paliw

gazowych, pozyskiwanych ze źródeł odnawialnych, wytwarzanych w instalacjach

odnawialnego źródła energii zuŜywanych w energetyce i w transporcie, wykonują minister

właściwy do spraw gospodarki, minister właściwy do spraw rozwoju wsi, minister właściwy

do spraw środowiska, Prezes URE, Prezes ARR oraz Prezes Głównego Urzędu

Statystycznego, zwany dalej „Prezesem GUS”.

2. Realizacja zadań określonych w ust. 3 - 8 ma na celu identyfikację kierunku

rozwoju odnawialnych źródeł energii, wypracowanie optymalnego i zrównowaŜonego stopnia

wykorzystania poszczególnych rodzajów odnawialnych źródeł energii, zwiększanie

bezpieczeństwa energetycznego, ochronę środowiska oraz osiągnięcie celów wynikających

z przyjętych umów międzynarodowych.

3. Zadania ministra właściwego do spraw gospodarki w zakresie, o którym mowa w

ust. 1, obejmują:

1) określanie krajowych środków mających na celu rozwój wykorzystania energii i paliw,

pozyskiwanych ze źródeł odnawialnych, wytworzonych w instalacjach odnawialnego

źródła energii;

2) monitorowanie funkcjonowania instrumentów wspierających wytwarzanie energii i

paliw, pozyskiwanych ze źródeł odnawialnych, wytworzonych w instalacjach

odnawialnego źródła energii oraz działań mających na celu ich wykorzystanie;

3) podejmowanie działań mających na celu usprawnienie procedur administracyjnych

związanych z prowadzeniem procesu inwestycyjnego instalacji odnawialnych źródeł

87

energii oraz usuwanie innych barier mogących ograniczać wzrost pozyskiwania ze

źródeł odnawialnych i wykorzystania źródeł odnawialnych energii;

4) monitorowanie funkcjonowania gwarancji pochodzenia;

5) opracowywanie analiz w zakresie zapotrzebowania na energię i paliwa pozyskiwane

ze źródeł odnawialnych, wytwarzane w instalacjach odnawialnego źródła energii

oraz nadwyŜki ich wytwarzania.

4. Zadania ministra właściwego do spraw rozwoju wsi w zakresie, o którym mowa w

ust. 1, obejmują:

1) promowanie wykorzystania biomasy pochodzenia rolniczego na cele energetyczne z

uwzględnieniem potrzeb produkcji Ŝywności;

2) monitorowanie zmian powierzchni gruntów przeznaczonych na uprawy energetyczne.

5. Zadania ministra właściwego do spraw środowiska w zakresie, o którym mowa w

ust. 1, obejmują opracowywanie analiz w zakresie określenia:

1) szacunkowego wpływu wytwarzania biokomponentów i biopłynów na zasoby

wodne oraz na jakość wody i gleby;

2) szacunkowej wartości ograniczenia emisji gazów cieplarnianych w związku z

wytwarzaniem energii i paliw pozyskiwanych z odnawialnych źródeł energii.

6, Zadania Prezesa ARR w zakresie, o którym mowa w ust. 1, obejmują:

1) monitorowanie ilości i rodzajów surowców wykorzystanych do wytwarzania energii

elektrycznej lub ciepła z biogazu rolniczego, wytwarzania biogazu rolniczego a takŜe

biokomponentów stosowanych w paliwach transportowych.;

2) pozyskiwanie informacji dotyczących istniejącej, będącej w budowie lub

planowanej infrastruktury energetycznej słuŜącej do wytwarzania biogazu

rolniczego lub wytwarzania energii elektrycznej lub ciepła z biogazu rolniczego

oraz wytwarzania biokomponentów.

7. Zadania Prezesa URE w zakresie, o którym mowa w ust. 1, obejmują:

1) przekazywania informacji dotyczących odnawialnych źródeł energii , o których mowa w

art. 23 ust. 2 pkt 19 ustawy - Prawo energetyczne, stosownie do zakresu zadań

Prezesa URE;

2) monitorowanie wykonania obowiązku przez przedsiębiorstwa energetyczne, w

zapewnieniu pierwszeństwa w przesyłaniu lub dystrybucji energii elektrycznej

wytwarzanej w instalacjach odnawialnego źródła energii.

8. Zadania Prezesa GUS w zakresie, o którym mowa w ust. 1, obejmują prowadzenie

stałej statystyki dotyczącej udziału energii ze źródeł odnawialnych w instalacjach

88

odnawialnego źródła energii w końcowym zuŜyciu energii brutto, w podziale na sektory

elektroenergetyki, ciepłownictwa i chłodnictwa oraz transportu.

9. Zgromadzone w trakcie realizacji zadań, o których mowa w ust. 3 - 8, informacje z

postępu w promowaniu wykorzystania energii i paliw wytwarzanych ze źródeł odnawialnych

w instalacjach odnawialnego źródła energii, minister właściwy do spraw gospodarki, minister

właściwy do spraw rozwoju wsi, , minister właściwy do spraw środowiska, Prezes URE,

Prezes ARR oraz Prezes GUS, udostępniają w Biuletynie Informacji Publicznej.

Art. 128. 1. Udział energii ze źródeł odnawialnych oblicza się jako iloraz wartości

końcowego zuŜycia energii brutto ze źródeł odnawialnych oraz wartości końcowego zuŜycia

energii brutto ze wszystkich źródeł, wyraŜony w procentach.

2. Metodologię i definicje stosowane przy wyliczaniu udziału energii ze źródeł

odnawialnych określa rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1099/2008

z dnia 22 października 2008 r. w sprawie statystyki energii (Dz. U. L 304 z 14.11.2008, str.

1), zmienionego rozporządzeniem Komisji (UE) nr 147/2013 z dnia 13 lutego 2013 r.

zmieniającym rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1099/2008 w

sprawie statystyki energii w odniesieniu do wdraŜania aktualizacji miesięcznych i

rocznych statystyk dotyczących energii.

3. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, sposób

obliczania:

1) udziału energii ze źródeł odnawialnych w ciepłownictwie i chłodnictwie,

2) udziału energii ze źródeł odnawialnych w elektroenergetyce,

3) udziału energii ze źródeł odnawialnych w transporcie,

4) udziału energii ze źródeł odnawialnych w końcowym zuŜyciu energii brutto;

2) znormalizowanej ilości energii elektrycznej wytworzonej w elektrowniach wodnych lub

w farmach wiatrowych,

3) rzeczywistej ilości ciepła wytworzonego z energii aerotermalnej, geotermalnej lub

hydrotermalnej przez pompy ciepła

- biorąc pod uwagę rodzaj działalności gospodarczej, moŜliwości techniczne i organizacyjne

w zakresie wytwarzania energii w instalacjach odnawialnego źródła energii oraz metodologię

obliczania przyjętą przez Komisję Europejską.

Art. 129. 1. Minister właściwy do spraw gospodarki tworzy elektroniczną bazę danych

wykorzystania energii wytworzonej ze źródeł odnawialnych w instalacjach odnawialnego

89

źródła energii i udostępnia ją w Biuletynie Informacji Publicznej, z zachowaniem przepisów o

ochronie informacji niejawnych i innych informacji prawnie chronionych.

2. Prezes URE oraz Prezes Zarządu Narodowego Funduszu przekazują ministrowi

właściwemu do spraw gospodarki informacje związane z wykorzystaniem energii i paliw ze

źródeł odnawialnych wytworzonych w instalacji odnawialnego źródła energii, które

niezwłocznie od dnia otrzymania przez ministra właściwego do spraw gospodarki są

publikowane w elektronicznej bazie danych, o której mowa w ust. 1.

3. Informacje, o których mowa w ust. 2, przekazywane przez Prezesa URE dotyczą w

szczególności:

1) mocy zainstalowanej elektrycznej poszczególnych rodzajów instalacji odnawialnego

źródła energii objętych koncesją Prezesa URE na wykonywanie działalności

gospodarczej polegającej na wytwarzaniu energii elektrycznej,

2) ilości energii elektrycznej wytworzonej ze źródeł odnawialnych w instalacjach

odnawialnego źródła energii, określonego na podstawie wydanych przez Prezesa

URE świadectw pochodzenia oraz świadectw pochodzenia biogazu, z podziałem na

rodzaje instalacji odnawialnego źródła energii,

3) ilości energii elektrycznej wytworzonej ze źródeł odnawialnych w instalacjach

odnawialnego źródła energii, objętego postanowieniami o odmowie wydania

świadectw pochodzenia lub świadectw pochodzenia z biogazu rolniczego,

4) ilości wydanych gwarancji pochodzenia dla energii elektrycznej ze źródeł

odnawialnych wytworzonej w instalacjach odnawialnego źródła energii, z podziałem

na rodzaje instalacji odnawialnego źródła energii, na które zostały one wydane.

4. Informacje wskazane w ust. 3 Prezes URE przekazuje ministrowi właściwemu do

spraw Gospodarki w terminie 25 dni od zakończenia kaŜdego kwartału.

5. Realizując obowiązek, o którym mowa w ust. 2, Prezes Zarządu Narodowego

Funduszu przekazuje ministrowi właściwemu do spraw gospodarki informacje o wysokości

uiszczonych opłat zastępczych, według stanu na koniec danego kwartału, w terminie 45 dni

od zakończenia kaŜdego kwartału. 6. Dane opublikowane w elektronicznej bazie danych, o

której mowa w ust. 1, po ich wcześniejszym przetworzeniu, są jawne.

Art. 130. Przez energię ze źródeł odnawialnych rozumie się energię z odnawialnych

źródeł niekopalnych, a mianowicie energię wiatru, energię promieniowania słonecznego,

energię aerotermalną, geotermalną, hydrotermalną, energię fal, prądów i pływów morskich,

energię spadku rzek oraz energię pozyskiwaną z biomasy, biogazu pochodzącego ze

składowisk odpadów, a takŜe biogazu powstałego w procesach odprowadzania lub

oczyszczania ścieków albo rozkładu składowanych szczątków roślinnych i zwierzęcych.

90

Rozdział 7

Warunki i tryb wydawania certyfikatów instalatorom mikroinstalacji i małych instalacji

oraz akredytowania organizatorów szkole ń

Art. 131. 1. Osoba dokonująca instalacji mikroinstalacji lub małych instalacji, zwana

dalej „instalatorem”, moŜe wystąpić z pisemnym wnioskiem do Prezesa Urzędu Dozoru

Technicznego, zwanego dalej „Prezesem UDT”, o wydanie certyfikatu.

2. Certyfikat jest dokumentem potwierdzającym posiadanie przez instalatora

kwalifikacji do instalowania następujących rodzajów instalacji odnawialnego źródła energii:

1) kotłów i pieców na biomasę lub

2) systemów fotowoltaicznych, lub

3) słonecznych systemów grzewczych, lub

4) pomp ciepła, lub

5) płytkich systemów geotermalnych.

3. Certyfikat moŜe być wydany instalatorowi, który spełnia następujące warunki:

1) posiada:

a) pełną zdolność do czynności prawnych oraz korzysta z pełni praw

publicznych;

b) dokument potwierdzający kwalifikacje związane z instalowaniem urządzeń

lub instalacji sanitarnych, energetycznych, grzewczych, chłodniczych lub

elektrycznych lub

c) udokumentowane trzyletnie doświadczenie zawodowe w zakresie

instalowania lub modernizacji urządzeń i instalacji: sanitarnych,

energetycznych, grzewczych, chłodniczych lub elektrycznych, lub

d) świadectwo ukończenia co najmniej dwusemestralnych studiów

podyplomowych lub równorzędnych, których program dotyczył zagadnień

zawartych w zakresie programowym szkoleń określonym w przepisach

wydanych na podstawie art. 145 pkt 2, lub

e) zaświadczenie o ukończeniu szkolenia u producenta danego rodzaju

instalacji odnawialnego źródła energii, które w części teoretycznej i praktycznej

zawierało zagadnienia w zakresie projektowania, instalowania, konserwacji,

modernizacji i utrzymania w naleŜytym stanie technicznym instalacji

odnawialnego źródła energii;

91

2) nie był skazany prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo umyślne

przeciwko wiarygodności dokumentów i obrotowi gospodarczemu;

3) ukończył szkolenie podstawowe dla osób ubiegających się o wydanie certyfikatu

instalatora mikroinstalacji lub małej instalacji, poświadczone zaświadczeniem,

przeprowadzone przez akredytowanego organizatora szkoleń, o którym mowa w art.

140 ust. 1 lub w art. 146, w zakresie dotyczącym instalowania danego rodzaju

instalacji odnawialnego źródła energii;

4) złoŜył z wynikiem pozytywnym egzamin przeprowadzony przez komisję

egzaminacyjną, odpowiednio dla danego rodzaju instalacji odnawialnego źródła

energii, nie później niŜ w terminie 12 miesięcy od dnia ukończenia szkolenia

podstawowego.

4. Instalatorowi, który posiada:

1) dyplom potwierdzający kwalifikacje zawodowe w zawodzie technik urządzeń i

systemów energetyki odnawialnej wydany na podstawie przepisów ustawy z

dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz.

2572 z późn.zm.), lub

2) dyplom ukończenia studiów wyŜszych na kierunku lub w specjalności w

zakresie instalacji odnawialnego źródła energii, albo urządzeń i instalacji sanitarnych,

elektroenergetycznych, grzewczych, chłodniczych, cieplnych i klimatyzacyjnych lub

elektrycznych wydany na podstawie przepisów ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. –

Prawo o szkolnictwie wyŜszym (Dz. U. 2012 r. poz. 572, 742 i 1544)

– moŜe być wydany certyfikat, jeŜeli spełnia on warunki określone w ust. 3 pkt 1

lit. a oraz w pkt 2.

Art. 132. 1. Egzamin dla instalatorów ubiegających się o wydanie certyfikatu

przeprowadza się co najmniej dwa razy w ciągu roku. Informację o terminie i miejscu

egzaminu Prezes UDT ogłasza w Biuletynie Informacji Publicznej Urzędu Dozoru

Technicznego, co najmniej na trzydzieści dni przed planowanym terminem egzaminu.

2. Komisję Egzaminacyjną, zwaną dalej "Komisją", przeprowadzającą egzamin dla

osób ubiegających się o wydanie certyfikatu uprawniającego do instalowania danego rodzaj

instalacji, powołuje Prezes UDT.

3. Członków Komisji powołuje na 4 lata Prezes UDT spośród osób wskazanych we

wnioskach podmiotów, o których mowa w ust. 4, oraz wyznaczonych przez Prezesa UDT.

4. Wniosek o powołanie członka komisji mogą zgłosić w szczególności:

92

1) izby gospodarcze i izby rzeczoznawców oraz stowarzyszenia naukowo-

techniczne, pod warunkiem Ŝe zgodnie ze statutem wykonują działalność w

zakresie instalacji odnawialnego źródła energii;

2) jednostki i instytucje o zasięgu regionalnym lub ogólnokrajowym wykonujące

działalności w zakresie danego rodzaju instalacji odnawialnego źródła energii;

3) producenci oraz przedsiębiorcy wykonujący działalność w zakresie instalacji

odnawialnego źródła energii;

4) ośrodki szkoleniowe lub szkoły, w których jest prowadzone kształcenie

zawodowe z zakresu instalacji odnawialnego źródła energii lub energetyki.

5. W skład Komisji wchodzi co najmniej 7 członków przeprowadzających egzamin dla

danego rodzaju instalacji określonego w art. 131 ust. 2.

Art. 133. 1. Wniosek o wydanie certyfikatu zawiera w szczególności:

1) imię (imiona) i nazwisko wnioskodawcy;

2) datę i miejsce urodzenia wnioskodawcy;

3) adres zamieszkania oraz adres do korespondencji wnioskodawcy;

4) numer PESEL, o ile został nadany, albo rodzaj i numer dokumentu

potwierdzającego toŜsamość wnioskodawcy;

5) określenie zakresu certyfikatu, ze wskazaniem rodzaju instalacji odnawialnego

źródła energii;

6) aktualne miejsce pracy lub wykonywania działalności gospodarczej przez

wnioskodawcę.

2. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, wnioskodawca jest obowiązany dołączyć

następujące dokumenty:

1) kopię dokumentów potwierdzających spełnienie wymagań, o których mowa w art. 131

ust. 3 pkt 1 lit. b-e lub w ust. 4;

2) oświadczenie o wyraŜeniu zgody albo odmowie ujawnienia w rejestrze, o którym

mowa w art. 151 ust. 1 pkt 1, informacji dotyczących miejsca pracy albo wykonywania

działalności gospodarczej przez instalatora.

3. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, wnioskodawca jest obowiązany dołączyć

takŜe oświadczenie następującej treści: "Świadomy odpowiedzialności karnej za złoŜenie

fałszywego oświadczenia wynikającej z art. 233 § 6 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. -

Kodeks karny oświadczam, Ŝe posiadam pełną zdolność do czynności prawnych, korzystam

z pełni praw publicznych, nie byłem karany.". Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o

odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.

93

4. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, moŜe być złoŜony za pomocą środków

komunikacji elektronicznej, o których mowa w ustawie z dnia 18 lipca 2002 r. o świadczeniu

usług drogą elektroniczną (Dz. U. Nr 144, poz. 1204, z późn. zm.12)).

5. Wniosek złoŜony za pomocą środków komunikacji elektronicznej opatruje się

bezpiecznym podpisem elektronicznym weryfikowanym za pomocą waŜnego

kwalifikowanego certyfikatu w rozumieniu ustawy z dnia 18 września 2001 r. o podpisie

elektronicznym, albo podpisuje podpisem potwierdzonym profilem zaufanym ePUAP w

rozumieniu art. 3 pkt 15 ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności

podmiotów realizujących zadania publiczne.

Art. 134 . 1. Przed wydaniem certyfikatu Prezes UDT dokonuje sprawdzenia

spełnienia przez instalatora ubiegającego się o wydanie certyfikatu wymagań, o których

mowa w art. 131 ust. 3 lub 4.

2. Prezes UDT, w terminie nie dłuŜszym niŜ 30 dni od dnia złoŜenia wniosku, jest

obowiązany do wydania wnioskodawcy certyfikatu albo zawiadomienia o odmowie wydania

certyfikatu.

3. Certyfikat wydaje się na 5 lat.

Art. 135. Prezes UDT odmawia wydania certyfikatu po stwierdzeniu, Ŝe osoba

ubiegająca się o wydanie certyfikatu nie spełnia któregokolwiek z wymagań określonych w

art. 131 ust. 3 lub 4 albo gdy instalatorowi cofnięto certyfikat, a od cofnięcia certyfikatu nie

upłynął rok.

Art. 136. 1. Prezes UDT cofa wydany certyfikat, w przypadku:

1) ograniczenia lub utraty zdolności do czynności prawnych instalatora;

2) pozbawienia instalatora z mocy prawomocnego wyroku sądowego praw publicznych;

3) skazania instalatora prawomocnym wyrokiem sądu za umyślnie popełnione

przestępstwo przeciwko wiarygodności dokumentów i obrotowi gospodarczemu;

4) gdy certyfikat jest wykorzystywany przez instalatora niezgodnie z jego zakresem lub

istnieją udokumentowane dowody, Ŝe mikroinstalacja lub mała instalacja jest

zainstalowana niezgodnie z obowiązującymi przepisami.

2. Instalator, któremu cofnięto certyfikat, moŜe ubiegać się ponownie o wydanie

certyfikatu po upływie roku od dnia cofnięcia certyfikatu.

Art. 137. 1. Prezes UDT, na wniosek instalatora złoŜony nie później niŜ na 30 dni

przed dniem upływu waŜności uprzednio wydanego certyfikatu przedłuŜa waŜność

certyfikatu na okres kolejnych 5 lat, pod warunkiem Ŝe instalator:

94

1) złoŜy oświadczenie, Ŝe spełnia warunki, o których mowa w art. 131 ust. 3 lub 4 ;

2) w terminie 12 miesięcy poprzedzających dzień upływu waŜności certyfikatu ukończył

szkolenie przypominające, potwierdzone zaświadczeniem, przeprowadzone przez

akredytowanego organizatora szkoleń;

3) przedstawi wykaz zainstalowanych, poddanych modernizacji lub utrzymywanych w

naleŜytym stanie technicznym minimum pięciu referencyjnych mikroinstalacji lub

małych instalacji w celu potwierdzenia ciągłości pracy.

2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, zawiera dane określone w art. 133 ust. 1.

3. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, wnioskodawca jest obowiązany dołączyć

następujące dokumenty:

1) wykaz, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, zawierający w szczególności:

a) wskazanie miejsca lub miejsc zainstalowania instalacji,

b) opis mikroinstalacji albo małej instalacji, w szczególności jej rodzaj i moc

zainstalowaną elektryczną, z określeniem rodzaju wykonanych czynności;

2) oświadczenie o następującej treści: „Świadomy odpowiedzialności karnej za

złoŜenie fałszywego oświadczenia wynikającej z art. 233 § 6 ustawy z dnia 6 czerwca

1997 r. - Kodeks karny (Dz. U. Nr 88, poz. 553, z późn. zm.10)) oświadczam, Ŝe dane

zawarte we wniosku o przedłuŜenie waŜności certyfikatu są kompletne i zgodne z

prawdą.” Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za

składanie fałszywych zeznań.

4. Prezes UDT przed przedłuŜeniem waŜności certyfikatu dokonuje sprawdzenia

spełnienia przez instalatora wymagań, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3 oraz przyjmuje

oświadczenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1.

5. Prezes UDT odmawia przedłuŜenia waŜności certyfikatu w przypadku, gdy

instalator nie spełnia któregokolwiek z wymagań określonych w ust. 1.

Art. 138. 1. W przypadku utraty lub zniszczenia certyfikatu, na wniosek instalatora,

Prezes UDT wydaje wtórnik tego dokumentu.

2. Instalator, który po uzyskaniu wtórnika certyfikatu odzyskał utracony dokument jest

obowiązany zwrócić ten dokument Prezesowi UDT.

Art. 139. 1. Osoby będące obywatelami państwa członkowskiego Unii Europejskiej

oraz osoby będące obywatelami innych państw, którym na podstawie umów

międzynarodowych lub przepisów prawa Unii Europejskiej przysługuje prawo podjęcia

95

zatrudnienia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, mogą instalować mikroinstalacje lub

małe instalacje, jeŜeli posiadają:

1) waŜny certyfikat lub równowaŜny dokument wydany w tym państwie zgodnie z

kryteriami określonymi w załączniku IV dyrektywy 2009/28/WE w sprawie promowania

stosowania energii ze źródeł odnawialnych i zgłoszą Prezesowi UDT zamiar rozpoczęcia

instalacji mikroinstalacji i małej instalacji nie później niŜ 30 dni przed zamierzonym

rozpoczęciem instalacji, lub

2) certyfikat wydany na zasadach określonych w niniejszej ustawie.

2. Zgłoszenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, powinno zawierać dane określone w art. 133

ust. 1, i stanowi podstawę wpisu do rejestru, o którym mowa w art. 151 ust. 1 pkt 1.

Zgłoszenie powinno równieŜ zawierać oświadczenie wnioskującego, Ŝe certyfikat lub

równowaŜny dokument wydany w innym państwie, jest waŜny i moŜe być stosowany w

obrocie.

Art. 140 . 1. Akredytowanym organizatorem szkolenia podstawowego lub

przypominającego, o których mowa w art. 131 ust. 3 pkt 3 oraz w art. 137 ust. 1 pkt 2, moŜe

być podmiot, który:

1) posiada system zarządzania szkoleniami;

2) posiada warunki lokalowe i wyposaŜenie gwarantujące prawidłowe przeprowadzenie

szkoleń;

3) dysponuje kadrą posiadającą kwalifikacje niezbędne do przeprowadzenia szkolenia;

4) uzyskał akredytację Prezesa UDT, zwaną dalej „akredytacją”, w zakresie szkolenia

odpowiedniego dla danego rodzaju instalacji, o których mowa w art. 131 ust. 2.

2. System zarządzania szkoleniami, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, zawiera w

szczególności:

1) wskazanie osoby odpowiedzialnej za zarządzanie organizacją szkoleń i za informacje

związane ze szkoleniem;

2) procedurę dokumentowania i weryfikacji kompetencji personelu prowadzącego

szkolenia oraz zapewnienia ciągłej aktualizacji ich wiedzy;

3) procedurę rejestrowania uczestników szkoleń oraz dokumentowania przebiegu

szkoleń wraz z oceną ich efektywności;

4) procedurę nadzoru nad:

a) aktualizacją i dokonywaniem zmian w programach szkoleń i materiałach

szkoleniowych,

b) stanem urządzeń technicznych, w tym wyposaŜeniem laboratoryjnym lub innymi

urządzeniami do zajęć praktycznych;

5) zasady informowania o:

96

a) cenniku opłat za szkolenia oraz trybie ich wnoszenia,

b) miejscu odbywania, datach i godzinach rozpoczęcia oraz zakończenia szkolenia,

c) zakresie programowym szkolenia, w tym przepisach prawnych, normach,

specyfikacjach technicznych i innych pomocach niezbędnych do realizacji

programu szkolenia,

d) wyposaŜeniu dostarczanym przez organizatora, w tym środkach ochrony

indywidualnej oraz wymaganiach bezpieczeństwa i higieny pracy związanych z

miejscami szkolenia,

- dla danego rodzaju instalacji odnawialnego źródła energii, przy uwzględnieniu dobrej

praktyki szkoleniowej.

Art. 141. 1. W celu uzyskania akredytacji podmiot składa do Prezesa UDT pisemny

wniosek o udzielenie akredytacji odpowiednio do danego typu szkolenia i rodzaju instalacji

odnawialnego źródła energii, w zakresie, w którym zamierza prowadzić szkolenia.

2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, zawiera:

1) oznaczenie firmy organizatora szkolenia, jego siedziby i adresu miejsca wykonywania

działalności gospodarczej;

2) numer identyfikacji podatkowej (NIP) organizatora szkolenia oraz numer

identyfikacyjny w krajowym rejestrze urzędowym podmiotów gospodarki narodowej

(REGON), jeŜeli zostały nadane;

3) określenie:

a) typu przeprowadzanych szkoleń,

b) rodzaju instalacji odnawialnego źródła energii w zakresie, w którym zamierza

prowadzić szkolenie,

c) miejsca lub miejsc prowadzenia szkolenia.

3. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, organizator szkolenia jest obowiązany

dołączyć następujące dokumenty:

1) tablicę korelacji zakresu programowego szkolenia prowadzonego przez

organizatora z zakresem programowym szkolenia określonym w przepisach

wydanych na podstawie art. 145,

2) procedury systemu zarządzania szkoleniami, o których mowa w art. 140 ust. 2 pkt 2-

4;

3) wykaz szkoleń z określeniem zakresu programowego dla danego typu szkolenia, z

podziałem na grupy tematyczne i zagadnienia,

4) wykaz zajęć szkoleniowych oraz liczby godzin edukacyjnych,

5) wykaz urządzeń technicznych, w tym wyposaŜenia laboratoryjnego lub innych

urządzeń do zajęć praktycznych,

97

6) wykaz osób prowadzących zajęcia teoretyczne i praktyczne wraz z ich danymi

osobowymi dotyczącymi wykształcenia oraz przebiegu praktyki zawodowej

- dla danego typu szkolenia i rodzaju instalacji odnawialnego źródła energii.

4. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, moŜe być złoŜony za pomocą środków

komunikacji elektronicznej, o których mowa w ustawie z dnia 18 lipca 2002 r. o świadczeniu

usług drogą elektroniczną.

5. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, złoŜony za pomocą środków komunikacji

elektronicznej opatruje się bezpiecznym podpisem elektronicznym weryfikowanym za

pomocą waŜnego kwalifikowanego certyfikatu, w rozumieniu ustawy z dnia 18 września 2001

r. o podpisie elektronicznym albo podpisuje podpisem potwierdzonym profilem zaufanym

ePUAP w rozumieniu art. 3 pkt 15 ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji

działalności podmiotów realizujących zadania publiczne.

Art. 142. 1. Prezes UDT przed udzieleniem akredytacji dokonuje oceny wniosku oraz

dokumentów złoŜonych przez organizatora szkoleń oraz sprawdzenia spełnienia przez

organizatora szkolenia wymagań, o których mowa w art. 140 ust. 1 pkt 1-3.

2. W przypadku stwierdzenia w czasie sprawdzenia, o którym mowa w ust. 1, Ŝe

organizator szkolenia nie spełnia któregokolwiek z wymagań, o których mowa w art. 140 ust.

1 pkt 1-3, Prezes UDT wzywa organizatora szkolenia do usunięcia braków w terminie 7 dni z

pouczeniem, Ŝe nieusunięcie tych braków spowoduje pozostawienie wniosku bez

rozpoznania.

3. Prezes UDT, w terminie nie dłuŜszym niŜ 60 dni od dnia złoŜenia wniosku, jest

obowiązany do udzielenia akredytacji organizatorowi szkolenia albo zawiadomienia o

odmowie udzielenia akredytacji.

4. Akredytacja jest udzielana na 5 lat, od dnia jej udzielenia, i podlega okresowej

weryfikacji, co najmniej raz w czasie waŜności udzielonej akredytacji

Art. 143. Prezes UDT odmawia udzielenia akredytacji organizatorowi szkoleń, jeŜeli

organizator szkolenia nie spełnia któregokolwiek z wymagań, o których mowa w art. 140 ust.

1 pkt 1-3.

Art. 144. Prezes UDT cofa udzieloną akredytację, jeŜeli wyniki okresowej weryfikacji,

o której mowa w art. 142 ust. 4, są negatywne.

Art. 145. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia:

98

1) warunki i sposób udzielania akredytacji organizatorowi szkoleń oraz sposób jej

okresowej weryfikacji i cofnięcia akredytacji, wzór wniosku o udzielenie

akredytacji, wzór zgłoszenia, o którym mowa w art. 146 ust. 1 pkt 1, oraz wzór

zaświadczenia potwierdzającego ukończenie szkolenia,

2) zakres programowy szkoleń podstawowych i przypominających, części

teoretycznej i praktycznej, obejmujący minimalny zakres wiedzy i umiejętności

odpowiednio dla danego rodzaju instalacji, o których mowa w art. 131 ust. 2,

w przypadku osób ubiegających się o wydanie lub przedłuŜenie waŜności

certyfikatu,

3) wymagania kwalifikacyjne dla kandydata na członka Komisji, sposób

doskonalenia zawodowego w czasie trwania powołania oraz sposób ich

dokumentowania, tryb powoływania, okresowej weryfikacji i odwoływania

członków Komisji, sposób działania Komisji oraz wynagradzania jej członków,

4) sposób opracowywania, weryfikacji i przechowywania katalogu pytań

egzaminacyjnych,

5) warunki, formę i tryb przeprowadzania egzaminu oraz kryteria jego łącznej oceny,

6) sposób wnoszenia opłat, o których mowa w art. 150 ust. 1,

7) wzory wniosków o wydanie certyfikatu oraz o przedłuŜenie waŜności certyfikatu,

wzór graficzny certyfikatu i jego wtórnika oraz wzór zgłoszenia, o którym mowa w

art. 139 ust. 1 pkt 1,

8) sposób prowadzenia rejestrów, o których mowa w art. 151 ust. 1, oraz warunki i

sposób przechowywania dokumentacji dotyczącej udzielonej akredytacji i

wydania certyfikatu

- mając na uwadze zapewnienie odpowiedniej jakości montaŜu mikroinstalacji i małych

instalacji, bezstronny i niezaleŜny przebieg postępowań w sprawie akredytacji

organizatorów szkoleń oraz certyfikacji instalatorów danego rodzaju instalacji, a takŜe

sposób dokumentowania, ewidencjonowania oraz przechowywania dokumentacji

dotyczącej postępowań.

Art. 146. 1. Podmiot prowadzący działalność w państwie członkowskim Unii

Europejskiej, Konfederacji Szwajcarskiej lub państwie członkowskim Europejskiego

Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - strony umowy o Europejskim Obszarze

Gospodarczym, moŜe być organizatorem szkolenia podstawowego lub przypominającego, o

których mowa w art. 131 ust. 3 pkt 3 oraz art. 137 ust. 1 pkt 2, jeŜeli posiada:

99

1) waŜną akredytację udzieloną przez państwo członkowskie Unii Europejskiej,

Konfederację Szwajcarską lub państwo członkowskie Europejskiego Porozumienia

o Wolnym Handlu (EFTA) - strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym,

i zgłosi Prezesowi UDT zamiar rozpoczęcia szkoleń nie później niŜ 60 dni przed

zamierzonym rozpoczęciem szkoleń, lub

2) akredytację udzieloną na zasadach określonych w niniejszej ustawie.

2. Zgłoszenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, powinno zawierać dane określone w art. 141

ust. 2, i stanowi podstawę wpisu do rejestru, o którym mowa w art. 151 ust. 1 pkt 2.

Zgłoszenie powinno równieŜ zawierać oświadczenie wnioskującego, Ŝe akredytacja

udzielona przez inne państwo członkowskie Unii Europejskiej, Konfederację Szwajcarską lub

państwo członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - stronę

umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, jest waŜna.

Art. 147. 1. Przy Prezesie UDT działa Komitet Odwoławczy, zwany dalej

„Komitetem”, który liczy nie więcej niŜ 10 osób posiadających wiedzę i doświadczenie w

zakresie dotyczącym certyfikacji i akredytacji.

2. Do zadań Komitetu naleŜy rozpatrywanie odwołań w sprawach odmowy wydania

certyfikatu, cofnięcia certyfikatu, odmowy przedłuŜenia waŜności certyfikatu, odmowy

udzielenia akredytacji oraz cofnięcia akredytacji.

3. Kadencja Komitetu trwa 4 lata.

4. W skład Komitetu wchodzą proporcjonalnie, w liczbie zapewniającej brak dominacji

którejkolwiek ze stron, osoby reprezentujące organy administracji rządowej, ogólnopolskie

stowarzyszenia i organizacje: konsumenckie, pracodawców, gospodarcze i naukowo-

techniczne, jeŜeli zakres ich działania obejmuje zadania związane z promowaniem

wykorzystania odnawialnych źródeł energii.

5. Minister właściwy do spraw gospodarki, po zasięgnięciu opinii Prezesa UDT o

zgłoszonych kandydatach, na wniosek organów, stowarzyszeń i organizacji, o których mowa

w ust. 4, powołuje oraz odwołuje członków Komitetu.

6. Organizację i tryb pracy Komitetu określa regulamin nadany przez Prezesa UDT w

porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki.

7. Obsługę administracyjno-organizacyjną Komitetu zapewnia Urząd Dozoru

Technicznego.

Art. 148. 1. W przypadku:

1) odmowy wydania certyfikatu, cofnięcia certyfikatu oraz odmowy przedłuŜenia

waŜności certyfikatu,

2) odmowy udzielenia akredytacji lub cofnięcia akredytacji

100

- przysługuje odwołanie.

2. Odwołanie, o którym mowa w ust. 1, wnosi się za pośrednictwem Prezesa UDT do

Komitetu w terminie 14 dni od dnia otrzymania zawiadomienia o odmowie wydania

certyfikatu, cofnięcia certyfikatu, odmowie przedłuŜenia waŜności certyfikatu, odmowie

udzielenia akredytacji lub cofnięcia akredytacji.

3. Odwołanie rozpatruje trzyosobowy zespół, wyznaczony spośród członków Komitetu przez

Przewodniczącego Komitetu, w terminie nie dłuŜszym niŜ 30 dni od dnia doręczenia

odwołania.

4. Nadanie pisma z odwołaniem w polskiej placówce pocztowej operatora wyznaczonego w

rozumieniu ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. – Prawo pocztowe (Dz. U. z 2012 r. poz.

1529) lub w polskim urzędzie konsularnym jest równoznaczne z wniesieniem go do

Komitetu.

Art. 149. 1. Po rozpatrzeniu odwołania, o którym mowa w art. 148 ust. 1, Komitet:

1) stwierdza zasadność odwołania i przekazuje sprawę Prezesowi UDT do ponownego

rozpoznania, albo

2) oddala odwołanie.

2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, osobie lub podmiotowi przysługuje

skarga do sądu administracyjnego, za pośrednictwem Komitetu, w terminie 30 dni od dnia

doręczenia zawiadomienia o oddaleniu odwołania. W postępowaniu przed sądem stosuje się

odpowiednio przepisy o zaskarŜaniu do sądu decyzji.

Art. 150 . 1. Mając na względzie bezstronny i niezaleŜny przebieg postępowań w

sprawie akredytacji organizatorów szkoleń oraz certyfikacji instalatorów w

danym rodzaju instalacji, a takŜe zapewnienie właściwego

dokumentowania, ewidencjonowania i bezpiecznego przechowywania ich

dokumentacji, pobiera się opłaty za:

1) przeprowadzenie egzaminu, która nie moŜe być niŜsza niŜ 5% i

wyŜsza niŜ 20% kwoty przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce

narodowej, ogłaszanego przez Prezesa GUS na podstawie przepisów

ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń

Społecznych, obowiązującej w dniu ogłoszenia w Biuletynie

Informacji Publicznej Urzędu Dozoru Technicznego terminu

egzaminu;

2) wydanie certyfikatu, która nie moŜe być wyŜsza niŜ 5% kwoty

przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej, ogłaszanego

101

przez Prezesa GUS na podstawie przepisów ustawy o emeryturach i

rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, obowiązującej w dniu

złoŜenia wniosku o wydanie certyfikatu;

3) przedłuŜenie waŜności certyfikatu, która nie moŜe być niŜsza niŜ 5% i

wyŜsza niŜ 10% kwoty przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce

narodowej, ogłaszanego przez Prezesa GUS na podstawie przepisów

ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń

Społecznych, obowiązującej w dniu złoŜenia wniosku o przedłuŜenie

waŜności certyfikatu;

4) wydanie wtórnika certyfikatu, wynoszącą 50 zł za kaŜdy wydany

wtórnik;

5) udzielanie akredytacji, wynoszącą 150% kwoty przeciętnego

wynagrodzenia w gospodarce narodowej, ogłaszanego przez

Prezesa GUS na podstawie przepisów ustawy o emeryturach i

rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, obowiązującej w dniu

złoŜenia wniosku o udzielenie akredytacji.

2. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia,

wysokość opłat, o których mowa w ust. 1 pkt 1-3 i 5, uwzględniając w szczególności

konieczność zapewnienia pokrycia kosztów przeprowadzania egzaminów, wydawania

dokumentów oraz udzielania akredytacji.

3. Opłaty, o których mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5, nie podlegają zwrotowi w razie

odmowy przez Prezesa UDT wydania certyfikatu, przedłuŜenia waŜności certyfikatu, albo

udzielenia akredytacji.

4. Opłaty, o których mowa w ust. 1, stanowią przychód Urzędu Dozoru Technicznego.

Art. 151 . 1. Prezes UDT prowadzi w systemie teleinformatycznym rejestry:

1) certyfikowanych instalatorów, wydanych certyfikatów i ich wtórników;

2) akredytowanych organizatorów szkoleń.

2. Rejestr, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, obejmuje następujące dane:

1) imię (imiona) i nazwisko instalatora;

2) datę i miejsce urodzenia instalatora;

3) numer PESEL - o ile został nadany, albo rodzaj i numer dokumentu potwierdzającego

toŜsamość instalatora;

4) adres zamieszkania oraz adres do korespondencji;

5) numer zaświadczenia ukończenia szkolenia;

6) numer protokołu z przeprowadzonego egzaminu;

102

7) numer, datę i miejsce wydania certyfikatu lub jego wtórnika;

8) datę waŜności i zakres certyfikatu;

9) miejsce pracy albo wykonywania działalności gospodarczej przez instalatora

10) datę cofnięcia certyfikatu.

3. Dane, o których mowa w ust. 2 pkt 1, 7 i 8, są jawne. Dodatkowo jawne są dane, o

których mowa w ust. 2 pkt 9, w przypadku wyraŜenia przez zainteresowanego zgody na

ich ujawnienie odpowiednio na warunkach, o których mowa w art. 133 ust. 2 pkt 2.

4. Do rejestru, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, wpisuje się osoby, o których mowa w

art. 139.

5. Rejestr, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, obejmuje dane, o których mowa w art. 141

ust. 2.

6. Rejestr, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, jest jawny.

7. Do rejestru, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, wpisuje się podmioty, o których mowa w

art. 146.

Art. 152. 1. Prezes UDT administruje i przetwarza dane zawarte w rejestrach w trybie

i na zasadach określonych w odrębnych przepisach.

2. W przypadku wygaśnięcia waŜności certyfikatu lub jego cofnięcia, Prezes UDT po

5 latach od daty wygaśnięcia lub cofnięcia certyfikatu usuwa z rejestru, o którym mowa w art.

151 ust. 1 pkt 1, dane dotyczące instalatora.

3. W przypadku wygaśnięcia akredytacji organizatora szkoleń lub jej cofnięcia,

Prezes UDT po 3 miesiącach od daty wygaśnięcia lub cofnięcia akredytacji usuwa dane

organizatora szkoleń z rejestru, o którym mowa w art. 151 ust. 1 pkt 2.

Art. 153. Dokumentacja dotycząca postępowania w sprawie wydania certyfikatów, ich

wtórników oraz udzielenia akredytacji jest przechowywana przez Prezesa UDT przez okres

5 lat.

Rozdział 8

Zasady współpracy mi ędzynarodowej w zakresie wspólnych projektów

inwestycyjnych oraz współpracy mi ędzynarodowej w zakresie odnawialnych źródeł

energii

Art. 154. 1. Transfer statystyczny odbywa się na podstawie umowy międzynarodowej,

zgodnie z przepisami ustawy z dnia 14 kwietnia 2000 r. o umowach międzynarodowych (Dz.

103

U. Nr 39, poz. 443, z 2002 r. Nr 216, poz. 1824, z 2010 r. Nr 213, poz. 1395 oraz z 2011 r. Nr

117, poz. 676), albo na podstawie umowy cywilnoprawnej.

2. Umowy, o których mowa w ust. 1, powinny co najmniej zawierać postanowienia

określające:

1) ilość przekazywanej energii elektrycznej wytworzonej w instalacjach odnawialnego źródła

energii;

2) cenę energii elektrycznej , o której mowa w pkt 1;

3) sposób prowadzenia rozliczeń za energię elektryczną, o której mowa w pkt 1;

4) okres obowiązywania umowy i warunki jej rozwiązania;

5) zobowiązanie stron umowy do przekazywania Komisji Europejskiej informacji o transferze

statystycznym określonej ilości energii elektrycznej wytworzonej w instalacjach odnawialnego

źródła energii, w szczególności ilości i ceny przekazywanej energii elektrycznej wytworzonej

w instalacjach odnawialnego źródła energii.

3. Informację o transferze statystycznym określonej ilości energii elektrycznej

wytworzonej w instalacjach odnawialnego źródła energii strony umowy przekazują Komisji

Europejskiej nie później, niŜ w terminie 3 miesięcy po zakończeniu kaŜdego roku, w którym

dokonano transferu statystycznego.

4. W przypadku nie osiągnięcia przez Rzeczpospolitą Polską celu krajowego, o

którym mowa w art. 125 ust. 2 pkt 1, wynikającego z krajowego planu działania, nie dokonuje

się, w danym roku kalendarzowym transferów statystycznych.

5. Zawarcie umowy cywilnoprawnej wymaga uzyskania zgody Rady Ministrów.

6. Umowa cywilnoprawna, w terminie 14 dni od dnia jej zawarcia, jest przekazywana

Radzie Ministrów do wiadomości.

Art. 155 . Minister właściwy do spraw gospodarki przesyła Komisji Europejskiej, w

terminie 14 dni od dnia zawarcia umowy, o której mowa w art. 154 ust. 1, informacje

dotyczące transferu statystycznego, w tym dotyczące określonej ilości i cen energii lub paliw

z odnawialnych źródeł energii, która moŜe zostać uwzględniona w realizacji celu krajowego,

o którym mowa w art. 125 ust. 2 pkt 1.

Art. 156. 1. Transfer statystyczny nie ma wpływu na osiągnięcie celu krajowego,

wynikającego z krajowego planu działania, o którym mowa w art. 125 ust. 1.

2. Warunkiem osiągnięcia celu krajowego, wynikającego z krajowego planu działania,

jest realizacja zobowiązania stron umowy, o której mowa w art. 154 ust. 1, do przekazywania

Komisji Europejskiej informacji o transferze statystycznym.

3. W przypadku przekazania określonej ilości energii elektrycznej wytworzonej w

instalacjach odnawialnego źródła energii w formie transferu statystycznego, naleŜy:

104

1) przekazaną lub sprzedaną ilość określonej energii elektrycznej wytworzonej w

instalacjach odnawialnego źródła energii przez Rzeczypospolitą Polską innym

państwom członkowskim Unii Europejskiej, Konfederacji Szwajcarskiej lub państwa

członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - stronom

umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, odjąć od określonej ilości energii

elektrycznej wytworzonej w instalacjach odnawialnego źródła energii, która jest

uwzględniana przy obliczaniu celu krajowego, wynikającego z krajowego planu

działania;

2) przyjętą lub zakupioną określoną ilość energii elektrycznej wytworzonej w instalacjach

odnawialnego źródła energii przez Rzeczypospolitą Polską od innego państwa

członkowskiego Unii Europejskiej, Konfederacji Szwajcarskiej lub państwa

członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - strony

umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, dodać do określonej ilości energii

elektrycznej wytworzonej w instalacjach odnawialnego źródła energii, która jest

uwzględniana przy obliczaniu celu krajowego, wynikającego z krajowego planu

działania.

Art. 157. 1. Przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się wytwarzaniem energii

elektrycznej w instalacjach odnawialnego źródła energii na terytorium Rzeczypospolitej

Polski lub na obszarze wyłącznej strefy ekonomicznej, w terminie do dnia 31 grudnia 2016 r.,

moŜe przystąpić na warunkach określonych w umowie zawieranej z innymi podmiotami z

państw członkowskich Unii Europejskiej, Konfederacji Szwajcarskiej lub państwa

członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - strony umowy o

Europejskim Obszarze Gospodarczym, do realizacji wspólnego projektu energetycznego,

dotyczącego energii elektrycznej wytworzonej w instalacjach odnawialnego źródła energii,

zwanego dalej „wspólnym projektem energetycznym”.

2. Wspólnym projektem energetycznym jest w szczególności budowa nowej instalacji

odnawialnego źródła energii lub modernizacja istniejącej instalacji odnawialnego źródła

energii dokonana po dniu 25 czerwca 2009 r., oraz z której wytworzona określona ilość

energii elektrycznej będzie zaliczana do krajowego celu, o którym mowa w art. 125 ust. 2 pkt

1.

3. Przedsiębiorstwo energetyczne, o którym mowa w ust. 1, które przystąpiło do

wspólnego projektu energetycznego, informuje niezwłocznie ministra właściwego do spraw

gospodarki o kaŜdym zrealizowanym etapie wspólnego projektu energetycznego, w

szczególności o instalacji odnawialnego źródła energii słuŜącej do wytwarzania energii

elektrycznej, oraz ilości wytworzonej energii elektrycznej w tej instalacji.

105

4. Zakres współfinansowania, termin realizacji wspólnego projektu energetycznego

oraz obowiązki stron określi umowa, o której mowa w ust. 1.

Art. 158. 1. Minister właściwy do spraw gospodarki, stosując obiektywne i przejrzyste

zasady oraz biorąc pod uwagę politykę energetyczną państwa, po uzyskaniu opinii ministra

właściwego do spraw Skarbu Państwa, w drodze decyzji, wyraŜa zgodę na przystąpienie

przedsiębiorstwa energetycznego do wspólnego projektu energetycznego.

2. Decyzję, o której mowa w ust. 1, wydaje się na wniosek przedsiębiorstwa

energetycznego, o którym mowa w art. 157 ust. 1.

3. Wniosek, o którym mowa w ust. 2, zawiera:

1) oznaczenie przedsiębiorstw energetycznych, które zamierza realizować wspólny projekt

energetyczny;

2) opis instalacji odnawialnego źródła energii, którego dotyczy wspólny projekt

energetyczny;

3) określenie udziału lub ilości energii elektrycznej wytworzonej w instalacji odnawialnego

źródła energii, która będzie mogła być zaliczana do krajowego celu danego państwa

członkowskiego Unii Europejskiej, wynikającego z krajowego planu działania;

4) określenie okresu, w pełnych latach kalendarzowych, w którym wytworzona energia

elektryczna będzie mogła być zaliczona do krajowego celu danego państwa

członkowskiego, wynikającego z krajowego planu działania;

5) zasady korzystania instalacji odnawialnego źródła energii z mechanizmów i instrumentów

wspierających wytwarzanie energii elektrycznej w instalacjach odnawialnego źródła

energii.

4. Minister właściwy do spraw gospodarki wyraŜając zgodę, o której mowa w ust. 1,

określi udział lub ilość energii elektrycznej, która będzie zaliczona do krajowego celu, o

którym mowa w art. 125 ust. 2 pkt 1.

5. Po wyraŜeniu zgody, o której mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw gospodarki

przekazuje Komisji Europejskiej, informację zawierającą:

1) oznaczenie państwa członkowskiego Unii Europejskiej, z którego podmioty będą

uczestniczyły we wspólnym projekcie energetycznym;

2) opis instalacji odnawialnego źródła energii, którego ma dotyczyć wspólny projekt

energetyczny;

3) określenie udziału lub ilości energii elektrycznej wytworzonej w instalacji odnawialnego

źródła energii, która będzie zaliczana do krajowego celu danego państwa

członkowskiego Unii Europejskiej;

106

4) okres, w pełnych latach kalendarzowych, w którym wytworzona energia elektryczna

będzie mogła być zaliczona do krajowego celu danego państwa członkowskiego Unii

Europejskiej.

6. W przypadku konieczności zmiany wspólnego projektu energetycznego

przedsiębiorstwo energetyczne, które uzyskało zgodę, o której mowa w ust. 1, jest

obowiązane wystąpić do ministra właściwego do spraw gospodarki z wnioskiem o wyraŜenie

zgody na zmianę wspólnego projektu energetycznego.

7. Do wyraŜenie zgody na dokonanie zmian we wspólnym projekcie energetycznym

przepisy ust. 1-4 stosuje się odpowiednio.

Art. 159. 1. Minister właściwy do spraw gospodarki przekazuje Komisji Europejskiej

oraz państwu członkowskiemu z którym realizowany jest wspólny projekt energetyczny, w

terminie do dnia 31 marca roku następującego po roku kalendarzowym realizacji wspólnego

projektu energetycznego, informację o udziale lub ilości energii elektrycznej wytworzonej na

terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w instalacji odnawialnego źródła energii, objętej

wspólnym projektem energetycznym:

1) oddanej do eksploatacji po dniu 25 czerwca 2009 r. lub

2) zmodernizowanej po dniu 25 czerwca 2009 r.

- jeŜeli energia elektryczna zostanie zaliczona do krajowego celu danego państwa

członkowskiego Unii Europejskiej.

Art. 160. 1. Minister właściwy do spraw gospodarki, realizując zobowiązania

międzynarodowe, moŜe uwzględnić w krajowym celu, o którym mowa w art. 125 ust. 2 pkt 1,

energię elektryczną wytworzoną w instalacji odnawialnego źródła energii zlokalizowanej na

terenie państwa nie będącego członkiem Unii Europejskiej, Konfederacji Szwajcarskiej lub

państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - strony

umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, wyłącznie w przypadku, gdy energia

elektryczna wytworzona w instalacjach odnawialnego źródła zostanie zuŜyta na obszarze

Unii Europejskiej, z uwzględnieniem ust. 2.

2. Energię elektryczną uwzględnia się w krajowym celu, o którym mowa w art. 125

ust. 2 pkt 1, wyłącznie w przypadku, gdy:

1 energia elektryczna zostanie zuŜyta na obszarze państw członkowskich Unii

Europejskiej, z zastrzeŜeniem, Ŝe:

a) ilość energii elektrycznej równowaŜna ilości energii elektrycznej uwzględnianej w

obliczeniach jest przypisana do alokowanej mocy połączeń międzysystemowych

przez właściwych operatorów systemów przesyłowych w kraju pochodzenia, kraju

przeznaczenia i, o ile ma to zastosowanie, w kaŜdym kraju trzecim tranzytu,

107

b) ilość energii elektrycznej równowaŜna ilości energii elektrycznej uwzględnianej do

obliczeń została zarejestrowana w wykazie zbilansowania przez właściwego

operatora systemu przesyłowego,

c) przypisana zdolność i wytwarzanie energii elektrycznej w instalacjach odnawialnego

źródła energii, odnoszą się do tego samego okresu, o którym mowa w pkt 2;

2) energia elektryczna jest wytwarzana w instalacji odnawialnego źródła energii, którą

oddano do eksploatacji po dniu 25 czerwca 2009 r., lub w tej części instalacji odnawialnego

źródła energii, którą zmodernizowano po tej dacie;

3) energia elektryczna nie była objęta instrumentami wspierającymi wytwarzanie tej energii w

ramach systemu wsparcia obowiązującego w państwie niebędącym członkiem Unii

Europejskiej, Konfederacji Szwajcarskiej lub państwach członkowskich Europejskiego

Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - stronach umowy o Europejskim Obszarze

Gospodarczym, z wyłączeniem pomocy inwestycyjnej przyznanej dla tej instalacji

odnawialnego źródła energii.

3. Minister właściwy do spraw gospodarki, przekazuje Komisji Europejskiej raport w

którym określa ilość energii elektrycznej, którą wytworzono w danym roku kalendarzowym,

oraz ilość energii elektrycznej zaliczanej do krajowego celu danego państwa członkowskiego

Unii Europejskiej, w terminie do dnia 30 czerwca roku następującego po roku za który raport

jest sporządzony.

Rozdział 9

Kary pieni ęŜne

Art. 161. 1. Karze pienięŜnej podlega ten, kto:

1) nie przestrzega obowiązku uzyskania i przedstawienia do umorzenia Prezesowi URE

świadectwa pochodzenia lub świadectwa pochodzenia biogazu rolniczego albo nie

uiszcza opłaty zastępczej, w terminie określonym w art. 69;

2) nie przestrzega obowiązków zakupu energii elektrycznej, o którym mowa w art. 41 ust. 1;

3) nie przestrzega obowiązków zakupu energii elektrycznej, o którym mowa w art. 42 ust. 1;

4) nie dokonuje zakupu energii elektrycznej, o którym mowa w art. 93 ust. 1-3;

5) przedkłada Prezesowi URE wniosek o wydanie świadectwa pochodzenia lub wniosek o

wydanie świadectwa pochodzenia biogazu rolniczego, o których mowa odpowiednio w

art. 45 ust. 1 i art. 49 ust. 1, zawierający dane, informacje lub oświadczenia niezgodne

ze stanem faktycznym;

6) nie przestrzega obowiązku zakupu ciepła, o którym mowa w art. 116 ust. 1;

7) nie przestrzega obowiązku odbioru biogazu lub biogazu rolniczego, o którym mowa w art.

117;

108

8) nie przestrzega obowiązku, o którym mowa w art. 64 ust. 3;

9) nie przestrzega obowiązku, o którym mowa w art. 40 ust. 2 lub 3;

10) nie przestrzega obowiązku, o którym mowa w art. 47 ust. 2

11) nie przedkłada w terminie Prezesowi URE sprawozdania, o którym mowa w art. 6 ust. 3

lub art. 9 ust. 1 pkt 7, lub podaje w tym sprawozdaniu nieprawdziwe dane;

12) nie przedkłada w terminie Prezesowi URE informacji, o których mowa w art. 5 ust. 1 lub

2 albo w art. 6 ust. 1 lub 2, lub podaje nieprawdziwe informacje;

13) nie przedkłada towarowemu domowi maklerskiemu lub domowi maklerskiemu

deklaracji, o której mowa w art. 57 ust. 1, lub przedkłada deklarację niezgodną ze stanem

faktycznym;

14) wytwarza energię elektryczną lub ciepło z odnawialnych źródeł energii w małej instalacji

bez wpisu lub niezgodnie z treścią wpisu do rejestru wytwórców energii w małej

instalacji, o którym mowa w art. 7;

15) nie wytworzył energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii, o której mowa w art. 74

ust. 3, w ilości określonej w ofercie przez wytwórcę, który wygrał aukcję, w okresach

rozliczeniowych wskazanych w art. 84 ust. 2;

16) nie przedkłada w terminie Prezesowi URE informacji, o której mowa w art. 84 ust. 1, lub

podaje nieprawdziwą informację;

17) nie udziela informacji, o których mowa w art. 58 ust. 2,

18) utrudnia przeprowadzenie kontroli wykonywanej przez Prezesa URE;

19) wytwarza biogaz rolniczy w instalacjach biogazu rolniczego lub wytwarza energię

elektryczną lub ciepło z biogazu rolniczego w instalacjach biogazu rolniczego innych niŜ

mikroinstalacja bez wpisu lub niezgodnie z treścią wpisu do rejestru wytwórców biogazu

rolniczego, o którym mowa w art. 23;

20) wytwarza biopłyny lub wytwarza energię elektryczną lub ciepło z biopłynów bez wpisu lub

niezgodnie z treścią wpisu do rejestru wytwórców biopłynów, o którym mowa w art. 35

ust. 1;

21) nie przedkłada w terminie Prezesowi ARR sprawozdania, o którym mowa w art. 22 ust.

1, art. 25 pkt 5 lub art. 36 ust. 1 pkt 5, lub podaje w tym sprawozdaniu nieprawdziwe

dane;

22) nie przedkłada w terminie Prezesowi ARR informacji, o których mowa w art. 20 ust. 1 lub

2 albo w art. 21 ust. 1 lub 2, lub podaje nieprawdziwe informacje;

23) utrudnia przeprowadzenie kontroli, o której mowa w art. 33.

Art. 162 . Karę pienięŜną, o której mowa w:

1) art. 161 ust. 1 pkt 1 - 18 wymierza Prezes URE,

109

2) art. 161 ust. 1 pkt 19-23 wymierza Prezes ARR

- w drodze decyzji.

Art. 163 . 1. Wysokość kary pienięŜnej wymierzonej w przypadkach określonych w art.

161 ust. 1 pkt 1- 5, oraz pkt 10 nie moŜe być wyŜsza niŜ 15% przychodu ukaranego

podmiotu, osiągniętego w poprzednim roku podatkowym, a jeŜeli kara pienięŜna jest

związana z działalnością gospodarczą prowadzoną na podstawie koncesji albo wpisu do

rejestru działalności regulowanej, wysokość kary nie moŜe być wyŜsza niŜ 15% przychodu

ukaranego przedsiębiorcy, wynikającego z prowadzonej działalności koncesjonowanej albo

działalności prowadzonej na podstawie wpisu do rejestru działalności regulowanej,

osiągniętego w poprzednim roku podatkowym, z zastrzeŜeniem ust. 2.

2. Wysokość kary pienięŜnej wymierzonej w przypadkach określonych w art. 161 ust.

1 pkt 1 i 3 nie moŜe być niŜsza niŜ:

1) w zakresie nieprzestrzegania obowiązku, o którym mowa w art. 52 ust. 1, obliczona

według wzoru:

Ko = 1,3 x (Oz - Ozz),

gdzie poszczególne symbole oznaczają:

Ko - minimalną wysokość kary pienięŜnej, wyraŜoną w złotych,

Oz - opłatę zastępczą, obliczoną zgodnie z art. 56, wyraŜoną w złotych,

Ozz - uiszczoną opłatę zastępczą, wyraŜoną w złotych;

2) w zakresie nieprzestrzegania obowiązku, o którym mowa w art. 42 ust. 1, obliczona

według wzoru:

Koz = Cc x (Eoo - Ezo),

gdzie poszczególne symbole oznaczają:

Koz - minimalną wysokość kary pienięŜnej, wyraŜoną w złotych,

Cc - średnią cenę sprzedaŜy energii elektrycznej w poprzednim roku kalendarzowym

ogłoszoną przez Prezesa URE, na podstawie art. 23 ust. 2 pkt 18 lit. b ustawy –

Prawo energetyczne, wyraŜoną w złotych za 1 MWh,

Eoo - ilość oferowanej do zakupu energii elektrycznej wytworzonej w instalacji

odnawialnego źródła energii, wyraŜoną w MWh,

Ezo - ilość zakupionej energii elektrycznej wytworzonej w instalacji odnawialnego

źródła energii w danym roku, wyraŜoną w MWh.

3. Wysokość kary pienięŜnej wymierzonej w przypadkach określonych w art. 161 ust.

1 pkt 6 -8, w zakresie nieprzestrzegania obowiązku, o którym mowa odpowiednio w, art. 64

ust. 3, art. 116 i art. 117, nie moŜe być wyŜsza niŜ 15% przychodu ukaranego podmiotu,

osiągniętego w poprzednim roku podatkowym, a jeŜeli kara pienięŜna związana jest z

działalnością gospodarczą prowadzoną na podstawie koncesji albo wpisu do rejestru

110

działalności regulowanej, wysokość kary nie moŜe być niŜsza niŜ 1% i nie wyŜsza niŜ 15%

przychodu ukaranego przedsiębiorcy, wynikającego z prowadzonej działalności

koncesjonowanej albo działalności prowadzonej na podstawie wpisu do rejestru działalności

regulowanej, osiągniętego w poprzednim roku podatkowym.

4. Wysokość kary pienięŜnej wymierzonej w przypadkach określonych w art. 161 ust.

1 pkt 9 oraz pkt 11 i 12, pkt 14 oraz pkt 16-18 wynosi 10.000 zł, z zastrzeŜeniem ust. 5.

5. Wysokość kary pienięŜnej wymierzonej w przypadku określonym w art. 161 ust. 1

pkt 13 nie moŜe być niŜsza niŜ wysokość opłaty zastępczej nieuiszczonej przez towarowy

dom maklerski lub dom maklerski obliczonej według wzoru, o którym mowa w art. 56, w

stosunku do energii elektrycznej zuŜytej przez przedsiębiorstwo energetyczne na własny

uŜytek, a nie wskazanej w deklaracji, o której mowa w art. 57 ust. 1.

6. Wysokość kary pienięŜnej wymierzanej w przypadku określonym w art. 161 ust. 1

pkt 15 oblicza się według wzoru:

KO = 0,5 x [CA x (EOA - EWA)],

gdzie poszczególne symbole oznaczają:

KO – wysokość kary pienięŜnej wyraŜonej w złotych,

CA – cena zakupu wytworzonej energii elektrycznej z odnawialnego źródła energii

wyraŜona w złotych za 1 MWh, o której mowa w art. 80 ust. 2,

EOA – ilość energii elektrycznej z odnawialnego źródła energii jaką wytwórca

zobowiązał się wytworzyć po zakończeniu aukcji ,w okresie rozliczeniowym określonym w

art. 84 ust. 2, wyraŜonej w MWh,

EWA – ilość wytworzonej energii elektrycznej z odnawialnego źródła energii w okresie

rozliczeniowym określonym w art. 84 ust. 2, wyraŜonej w MWh.

7. Wysokość kary pienięŜnej wymierzonej w przypadkach określonych w art. 161 ust.

1:

1) pkt 19, 20 i 23 – wynosi 10. 000 zł;

2) pkt 21 i 22 – wynosi 1.000 zł;

Art. 164 . Organy, o których mowa w art. 162, przekazują sprawozdanie ministrowi

właściwemu do spraw gospodarki i Narodowemu Funduszowi, w terminie do dnia 31 marca

kaŜdego roku, zawierające informacje o liczbie i wysokości wymierzonych kar pienięŜnych za

rok poprzedni.

Art. 165. Prezes URE moŜe nałoŜyć karę pienięŜną na kierownika przedsiębiorstwa

energetycznego, z tym, Ŝe kara ta moŜe być wymierzona w kwocie nie większej niŜ 300 %

jego miesięcznego wynagrodzenia.

111

Art. 166 . 1. Ustalając wysokość kary pienięŜnej, organ, o którym mowa w art. 162 pkt

1, uwzględnia zakres naruszeń, powtarzalność naruszeń lub korzyści finansowe moŜliwe do

uzyskania z tytułu naruszenia.

2. Organy, o których mowa w art. 162, mogą odstąpić od wymierzenia kary, jeŜeli zakres

naruszeń jest znikomy, a podmiot zaprzestał naruszania prawa lub zrealizował obowiązek,

zanim organ, o którym mowa w art. 162, powziął o tym wiadomość.

Art. 167. 1. Karę pienięŜną, o której mowa w art. 161 ust. 1 i art. 165, uiszcza się na

rachunek bankowy wskazany w decyzji o wymierzeniu kary w terminie 14 dni od dnia, w

którym decyzja Prezesa URE albo decyzja Prezesa ARR o wymierzeniu kary pienięŜnej stała

się prawomocna.

2. Wpływy z tytułu kar pienięŜnych, o których mowa w ust. 1, stanowią przychód

Narodowego Funduszu.

Art. 168. Kary pienięŜne, o których mowa w art. 161 ust. 1 i art. 165, podlegają

ściągnięciu w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

Art. 169. Prezes URE niezwłocznie powiadamia Komisję Europejską o zmianach

przepisów w zakresie kar pienięŜnych i o działaniach podejmowanych w przypadku naruszeń

przepisów rozporządzenia (WE) nr 714/2009 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13

lipca 2009 r. w sprawie warunków dostępu do sieci w odniesieniu do transgranicznej

wymiany energii elektrycznej i uchylające rozporządzenie (WE) nr 1228/2003.

Rozdział 10

Zmiany w przepisach obowi ązujących

Art. 170 . W ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych

(Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm. 11) w art. 14 w ust. 2 pkt 14 otrzymuje brzmienie:

„14) przychody uzyskane z tytułu odpłatnego zbycia:

a) świadectw pochodzenia otrzymanych przez podmioty zajmujące się

wytwarzaniem energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii wydawanych na

wniosek, o którym mowa w art. 45 ust. 1 ustawy z dnia …..o odnawialnych

źródłach energii (Dz. U. z … r., poz. ...),

11 Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2012 r. poz. 362, 596, 769,

1278, 1342, 1448, 1529 i 1540 oraz z 2013 r. poz. 21, 888, 985 i 1036.

112

b) świadectw pochodzenia biogazu rolniczego otrzymanych przez podmioty

zajmujące się wytwarzaniem biogazu rolniczego wydawanych na wniosek, o

którym mowa odpowiednio w art. 49 ust. 1 ustawy wymienionej w lit. a,

c) świadectw pochodzenia z kogeneracji otrzymanych przez przedsiębiorstwa

energetyczne zajmujące się wytwarzaniem energii elektrycznej w

wysokosprawnej kogeneracji na wniosek, o którym mowa w art. 9l ust. 3 ustawy z

dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne (Dz. U. z 2012 r. poz. 1059, z

2013 r. poz. 984 i 1238 oraz z 2014 r. poz. .....).”

Art. 171 . W ustawie z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne (Dz. U. z 2012 r.

poz. 1059 oraz z 2013 r. poz. 984 i 1238) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 3:

a) pkt 20 otrzymuje brzmienie:

„20) odnawialne źródło energii – odnawialne źródło energii w rozumieniu ustawy z

dnia….o odnawialnych źródłach energii (Dz. U……poz…),

b) uchyla się pkt 20a,

c) pkt 20b i 20c otrzymują brzmienie:

„20b) mikroinstalacja – mikroinstalację w rozumieniu ustawy wymienionej w pkt 20;

20c) mała instalacja – małą instalację w rozumieniu ustawy wymienionej w pkt 20;”,

d) uchyla się pkt 20d ,

e) uchyla się pkt 20f i 20g,

f) po pkt 20g dodaje się pkt 20h w brzmieniu:

„20h) instalacja odnawialnego źródła energii – instalację odnawialnego źródła energii

w rozumieniu ustawy wymienionej w pkt 20;”;

2) w art. 7:

a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się przesyłaniem lub dystrybucją paliw

gazowych lub energii jest obowiązane do zawarcia umowy o przyłączenie do sieci

z podmiotami ubiegającymi się o przyłączenie do sieci, na zasadzie

równoprawnego traktowania i przyłączania, w pierwszej kolejności, instalacji

odnawialnego źródła energii, jeŜeli istnieją techniczne i ekonomiczne warunki

przyłączenia do sieci i dostarczania tych paliw lub energii, a Ŝądający zawarcia

umowy spełnia warunki przyłączenia do sieci i odbioru. JeŜeli przedsiębiorstwo

energetyczne odmówi zawarcia umowy o przyłączenie do sieci lub przyłączenia w

pierwszej kolejności instalacji odnawialnego źródła energii jest obowiązane

113

niezwłocznie pisemnie powiadomić o odmowie Prezesa Urzędu Regulacji

Energetyki i zainteresowany podmiot, podając przyczyny odmowy.”,

b) w ust. 8 w pkt 3 lit. a otrzymuje brzmienie:

„a) instalacji odnawialnego źródła energii o mocy elektrycznej zainstalowanej nie

wyŜszej niŜ 5 MW oraz jednostek kogeneracji o mocy elektrycznej

zainstalowanej poniŜej 1 MW, za których przyłączenie pobiera się połowę opłaty

ustalonej na podstawie rzeczywistych nakładów,”,

c) po ust 8 dodaje się ust 81 w brzmieniu:

„81. Przez realizację przyłączenia urządzeń, instalacji lub sieci do sieci

elektroenergetycznej lub do sieci ciepłowniczej rozumie się budowę odcinka lub

elementu sieci słuŜącego do połączenia urządzeń, instalacji lub sieci podmiotu

ubiegającego się o ich przyłączenie do sieci elektroenergetycznej lub do sieci

ciepłowniczej, z pozostałą częścią sieci.”,

d) ust. 8d2 otrzymuje brzmienie:

„8d2. W przypadku gdy przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się przesyłaniem lub

dystrybucją energii elektrycznej odmówi przyłączenia do sieci instalacji

odnawialnego źródła energii z powodu braku technicznych warunków przyłączenia

wynikających z braku niezbędnych zdolności przesyłowych sieci, w terminie

proponowanym przez podmiot ubiegający się o przyłączenie instalacji odnawialnego

źródła energii, przedsiębiorstwo energetyczne określa planowany termin oraz

warunki wykonania niezbędnej rozbudowy lub modernizacji sieci, a takŜe określa

termin przyłączenia.”,

e) w ust. 8d3 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:

„W przypadku braku technicznych lub ekonomicznych warunków przyłączenia w

zakresie mocy przyłączeniowej określonej we wniosku o określenie warunków

przyłączenia instalacji odnawialnego źródła energii, przedsiębiorstwo energetyczne

zajmujące się przesyłaniem lub dystrybucją energii elektrycznej powiadamia

podmiot ubiegający się o przyłączenie instalacji odnawialnego źródła energii o

wielkości dostępnej mocy przyłączeniowej, dla jakiej mogą być spełnione te warunki.

JeŜeli podmiot ten, w terminie 30 dni od dnia otrzymania powiadomienia:”,

f) ust. 8d8 otrzymuje brzmienie:

„8d8. Przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się przesyłaniem lub dystrybucją

energii elektrycznej jest obowiązane określić w warunkach przyłączenia

przewidywany harmonogram przyłączania instalacji odnawialnego źródła energii,

uwzględniający poszczególne etapy rozbudowy sieci, a takŜe zestawienie

planowanych prac.”;

114

3) w art. 7b ust.1 otrzymuje brzmienie:

„1. Podmiot posiadający tytuł prawny do korzystania z obiektu, który nie jest

przyłączony do sieci ciepłowniczej lub wyposaŜony w indywidualne źródło ciepła,

oraz w którym przewidywana szczytowa moc cieplna instalacji i urządzeń do

ogrzewania tego obiektu wynosi nie mniej niŜ 50 kW, zlokalizowanego na terenie,

na którym istnieją techniczne warunki dostarczania ciepła z sieci ciepłowniczej, w

której nie mniej niŜ 75% ciepła w skali roku kalendarzowego stanowi ciepło

wytwarzane w instalacji odnawialnego źródła energii, ciepło uŜytkowe w

kogeneracji lub ciepło odpadowe z instalacji przemysłowych, ma obowiązek

zapewnić efektywne energetycznie wykorzystanie lokalnych zasobów paliw i energii

przez:

1) wyposaŜenie obiektu w indywidualną instalację odnawialnego źródła ciepła,

źródło ciepła uŜytkowego w kogeneracji lub źródło ciepła odpadowego z

instalacji przemysłowych, albo

2) przyłączenie obiektu do sieci ciepłowniczej

- chyba, Ŝe przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się przesyłaniem lub

dystrybucją ciepła odmówiło wydania warunków przyłączenia do sieci albo

dostarczanie ciepła do tego obiektu z sieci ciepłowniczej lub z indywidualnej

instalacji odnawialnego źródła ciepła, źródła ciepła uŜytkowego w kogeneracji lub

źródła ciepła odpadowego z instalacji przemysłowych zapewnia mniejszą

efektywność energetyczną, aniŜeli z innego indywidualnego źródła ciepła, które

moŜe być wykorzystane do dostarczania ciepła do tego obiektu.”;

4) w art. 9 uchyla się ust. 5 i 6;

5) art. 9a otrzymuje brzmienie:

„Art. 9a. 1. Odbiorca przemysłowy, przedsiębiorstwo energetyczne, odbiorca końcowy

oraz towarowy dom maklerski lub dom maklerski, o których mowa w ust. 2, w

zakresie określonym w przepisach wydanych na podstawie ust. 19, są obowiązani:

1) uzyskać i przedstawić do umorzenia Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki

świadectwo pochodzenia z kogeneracji, o którym mowa w art. 9l ust. 1, wydane

dla energii elektrycznej wytworzonej w jednostkach kogeneracji znajdujących

się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub

2) uiścić opłatę zastępczą, w terminie określonym w ust. 18, obliczoną w sposób

określony w ust. 13.

2. Obowiązek, o którym mowa w ust. 1, wykonują:

115

1) odbiorca przemysłowy, który w roku kalendarzowym poprzedzającym rok

realizacji obowiązku zuŜył nie mniej niŜ 100 GWh energii elektrycznej, której

koszt wyniósł nie mniej niŜ 3% wartości jego produkcji, a takŜe złoŜył

oświadczenie, o którym mowa w ust. 3;

2) przedsiębiorstwo energetyczne wykonujące działalność gospodarczą w

zakresie wytwarzania energii elektrycznej lub obrotu tą energią i sprzedające tę

energię odbiorcom końcowym niebędących odbiorcami przemysłowymi, o

których mowa w pkt 1;

3) odbiorca końcowy, inny niŜ odbiorca przemysłowy, o którym mowa w pkt 1,

będący członkiem giełdy towarowej w rozumieniu art. 2 pkt 5 ustawy z dnia 26

października 2000 r. o giełdach towarowych (Dz. U. z 2010 r. Nr 48, poz. 284, z

późn. zm..12)) lub członkiem rynku organizowanego przez podmiot prowadzący

na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej rynek regulowany, w odniesieniu do

transakcji zawieranych we własnym imieniu na giełdzie towarowej lub na rynku

organizowanym przez ten podmiot;

4) towarowy dom maklerski lub dom maklerski, o których mowa w art. 2 pkt 8 i 9

ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych, w odniesieniu

do transakcji realizowanych na zlecenie odbiorców końcowych, innych niŜ

odbiorcy przemysłowi, o których mowa w pkt 1, na giełdzie towarowej lub na

rynku organizowanym przez podmiot prowadzący na terytorium

Rzeczypospolitej Polskiej rynek regulowany.

3. Odbiorca przemysłowy, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, jest obowiązany złoŜyć

Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki oświadczenie potwierdzające zuŜycie nie

mniej niŜ 100 GWh energii elektrycznej, której koszt wyniósł nie mniej niŜ 3%

wartości jego produkcji w roku kalendarzowym poprzedzającym rok realizacji

obowiązku, o którym mowa w ust. 1, w terminie do dnia 30 listopada roku

poprzedzającego rok realizacji obowiązku.

4. W przypadku podania w oświadczeniu, o którym mowa w ust 3 informacji

nieprawdziwych lub wprowadzających w błąd, odbiorca przemysłowy obowiązany

będzie do samodzielnej realizacji obowiązku, o którym mowa w art. 52 ust 1 ustawy

wymienionej w art. 3 pkt 20 i art. 9a ust. 1, w stosunku do 100% energii elektrycznej

zakupionej na własny uŜytek w roku realizacji obowiązku.

12) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2010 r. Nr 81, poz. 530 i Nr 182,

poz. 1228, z 2011 r. Nr 94, poz. 551, Nr 106, poz. 622 i Nr 205, poz.1208 oraz z 2013 r. poz. 984.

116

5. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki sporządza wykaz odbiorców przemysłowych

którzy złoŜyli oświadczenie, o którym mowa w ust. 3, i ogłasza go w Biuletynie

Informacji Publicznej Urzędu Regulacji Energetyki do dnia 31 grudnia roku

poprzedzającego rok realizacji obowiązku.

6. Obowiązek, o którym mowa w ust. 1, odbiorcy przemysłowi, o których mowa w ust.

2 pkt 1, którzy w roku kalendarzowym poprzedzającym rok realizacji obowiązku

zuŜyli:

1) nie mniej niŜ 100 GWh energii elektrycznej i dla których koszt energii

elektrycznej wyniósł ponad 12% wartości ich produkcji - wykonują w odniesieniu

do 20% ilości energii elektrycznej zakupionej na własny uŜytek w roku realizacji

obowiązku;

2) nie mniej niŜ 100 GWh energii elektrycznej i dla których koszt energii

elektrycznej wyniósł ponad 7% i nie więcej niŜ 12% wartości ich produkcji -

wykonują w odniesieniu do 60% ilości energii elektrycznej zakupionej na własny

uŜytek w roku realizacji obowiązku;

3) nie mniej niŜ 100 GWh energii elektrycznej i dla których koszt energii

elektrycznej wyniósł nie mniej niŜ 3% i nie więcej niŜ 7%, wartości ich produkcji

- wykonują w odniesieniu do 80% ilości energii elektrycznej zakupionej na

własny uŜytek w roku realizacji obowiązku.

7. Przez wartość produkcji, o której mowa w ust. 6, rozumie się przychód ze sprzedaŜy

własnych wyrobów, robót i usług (bez podatku od towarów i usług), pomniejszony o

podatek akcyzowy i powiększony o kwoty dotacji do produktu.

8. Odbiorca przemysłowy, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, jest obowiązany do dnia 31

maja roku następującego po roku realizacji obowiązku przekazać Prezesowi Urzędu

Regulacji Energetyki:

1) informację o wysokości wykonanego obowiązku, o którym mowa w ust. 6, oraz

ilości zakupionej energii elektrycznej na własny uŜytek w roku realizacji

obowiązku, a takŜe o wysokości kosztu energii elektrycznej oraz wartości swojej

produkcji w roku kalendarzowym poprzedzającym rok realizacji obowiązku;

2) oświadczenie następującej treści:

"Świadomy odpowiedzialności karnej za złoŜenie fałszywego oświadczenia

wynikającej z art. 233 § 6 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny

oświadczam, Ŝe:

1) dane zawarte w informacji, o której mowa w art. 9a ust. 8 pkt 1 ustawy z

dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne są zgodne z prawdą;

117

2) znane mi są i spełniam warunki uprawnienia określonego wart. 9a ust. 6

ustawy, o której mowa w pkt 1.". Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o

odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.

9. Podmiot, który nie przekazał Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki informacji oraz

oświadczenia, o których mowa w ust. 8, podał w tej informacji nieprawdziwe lub

wprowadzające w błąd dane lub skorzystał z uprawnienia, o którym mowa w ust. 6,

nie spełniając określonych w tym przepisie warunków, nie moŜe skorzystać z

uprawnienia, o którym mowa w ust. 6, przez okres 5 lat liczonych od zakończenia

roku, którego dotyczył obowiązek.

10. Przedsiębiorstwo energetyczne posiadające koncesję na obrót energią

elektryczną, w terminie miesiąca od zakończenia roku kalendarzowego, w którym

zakupiło energię elektryczną w wyniku transakcji zawartej za pośrednictwem

towarowego domu maklerskiego lub domu maklerskiego na giełdzie towarowej lub

na rynku organizowanym przez podmiot prowadzący na terytorium Rzeczypospolitej

Polskiej rynek regulowany, jest obowiązane do przekazania towarowemu domowi

maklerskiemu lub domowi maklerskiemu deklaracji o ilości energii elektrycznej

zakupionej w wyniku tej transakcji i zuŜytej na własny uŜytek oraz przeznaczonej do

dalszej odsprzedaŜy.

11. Deklaracja, o której mowa w ust. 10, stanowi podstawę wykonania przez towarowy

dom maklerski lub dom maklerski obowiązków, o których mowa w ust. 1.

12. Realizacja zlecenia nabycia energii elektrycznej na giełdzie towarowej lub na rynku

organizowanym przez podmiot prowadzący na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej

rynek regulowany, przez towarowy dom maklerski lub dom maklerski moŜe nastąpić

po złoŜeniu przez składającego zlecenie zabezpieczenia na pokrycie kosztów

wykonania przez towarowy dom maklerski lub dom maklerski obowiązków, o których

mowa w ust. 1, w zakresie określonym w ust. 2 pkt 3. Wysokość zabezpieczenia

oraz sposób jego złoŜenia określa umowa zawarta między towarowym domem

maklerskim lub domem maklerskim a składającym zlecenie.

13. Opłatę zastępczą, o której mowa w ust. 1 pkt 2, oblicza się według wzoru:

Ozs = Ozg x Eog + Ozk x Eok + Ozm x Eom,

gdzie poszczególne symbole oznaczają:

Ozs - opłatę zastępczą, o której mowa w ust. 1 pkt 2, wyraŜoną w złotych,

Ozg - jednostkową opłatę zastępczą, nie niŜszą niŜ 15% i nie wyŜszą niŜ 110%

średniej ceny sprzedaŜy energii elektrycznej na rynku konkurencyjnym, o której

mowa w art. 23 ust. 2 pkt 18 lit. b, wyraŜoną w złotych za 1 MWh,

118

Eog - ilość energii elektrycznej równą róŜnicy między ilością energii elektrycznej

wynikającą z zakresu obowiązku określonego ust. 14 dla jednostek kogeneracji,

o których mowa w art. 9l ust. 1 pkt 1, i ilością energii elektrycznej wynikającą ze

świadectw pochodzenia z kogeneracji, o których mowa w art. 9l ust. 1 pkt 1,

umorzonych obowiązanym podmiotom, w terminie, o którym mowa w art. 9m

ust. 14, wyraŜoną w MWh,

Ozk - jednostkową opłatę zastępczą, nie niŜszą niŜ 15% i nie wyŜszą niŜ 40%

średniej ceny sprzedaŜy energii elektrycznej na rynku konkurencyjnym, o której

mowa w art. 23 ust. 2 pkt 18 lit. b, wyraŜoną w złotych za 1 MWh,

Eok - ilość energii elektrycznej równą róŜnicy między ilością energii elektrycznej

wynikającą z zakresu obowiązku określonego w ust. 14 dla jednostek

kogeneracji, o których mowa w art. 9l ust. 1 pkt 2, i ilością energii elektrycznej

wynikającą ze świadectw pochodzenia z kogeneracji o których mowa w art. 9l

ust. 1 pkt 2, umorzonych obowiązanemu podmiotowi, w terminie, o którym

mowa w art. 9m ust. 14, wyraŜoną w MWh,

Ozm - jednostkową opłatę zastępczą, nie niŜszą niŜ 30% i nie wyŜszą niŜ 120%

średniej ceny sprzedaŜy energii elektrycznej na rynku konkurencyjnym, o której

mowa w art. 23 ust. 2 pkt 18 lit. b, wyraŜoną w złotych za 1 MWh,

Eom - ilość energii elektrycznej równą róŜnicy między ilością energii elektrycznej

wynikającą z zakresu obowiązku określonego w ust. 14 dla jednostek

kogeneracji, o których mowa w art. 9l ust. 1 pkt 1a, i ilością energii elektrycznej

wynikającą ze świadectw pochodzenia z kogeneracji, o których mowa w art. 9l

ust. 1 pkt 1a, umorzonych obowiązanym podmiotom, w terminie, o którym

mowa w art. 9m ust. 14, wyraŜoną w MWh.

14. Zakres obowiązku uzyskania i przedstawienia do umorzenia świadectwa

pochodzenia z kogeneracji lub uiszczenia opłaty zastępczej, o którym mowa w ust.

1, określa się:

1) dla jednostki kogeneracji, o której mowa w art. 9l ust. 1 pkt 1 na poziomie:

a) 3,9 % w 2014 r.,

b) 4,9 % w 2015 r.,

c) 6,0 % w 2016 r.,

d) 7,0 % w 2017 r.,

e) 8,0 % w 2018 r.;

2) dla jednostki kogeneracji, o której mowa w art. 9l ust. 1 pkt 1a na poziomie:

a) 1,1% w 2014 r.,

b) 1,3% w 2015 r.,

119

c)1,5% w 2016 r.,

d) 1,8% w 2017 r.,

e) 2,3% w 2018 r.;

3) dla jednostki kogeneracji, o której mowa w art. 9l ust. 1 pkt 2 na poziomie 23,2 %

w latach 2014 - 2018.

15. Zakres obowiązku, o którym mowa w ust. 14, określa minimalny udział ilościowy

sumy energii elektrycznej wynikającej z uzyskanych i umorzonych świadectw

pochodzenia z kogeneracji lub z uiszczonej opłaty zastępczej, odniesiony do:

1) dokonanego zakupu energii elektrycznej przez odbiorców przemysłowych, o których

mowa w ust. 2 pkt 1 ustawy;

2) całkowitej sprzedaŜy energii elektrycznej odbiorcom końcowym niebędących

odbiorcami przemysłowymi, o których mowa w pkt 1, przez przedsiębiorstwo

energetyczne wykonujące działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania energii

elektrycznej lub obrotu tą energią i sprzedające tę energię odbiorcom końcowym;

3) dokonanego zakupu energii elektrycznej na giełdzie towarowej lub na rynku

organizowanym przez podmiot prowadzący na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej

rynek regulowany w transakcjach zawieranych we własnym imieniu przez odbiorców

końcowych, o których mowa w ust. 2 pkt 3 ustawy;

4) dokonanego zakupu energii elektrycznej przez towarowy dom maklerski, lub dom

maklerski, o których mowa w art. 2 pkt 8 i 9 ustawy z dnia 26 października 2000 r. o

giełdach towarowych, w odniesieniu do transakcji realizowanych na zlecenie

odbiorców końcowych, innych niŜ odbiorcy przemysłowi, o których mowa w pkt 1.

16. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki ustala jednostkowe opłaty zastępcze

oznaczone symbolami Ozg, Ozk i Ozm, o których mowa w ust. 13, na podstawie

średniej ceny sprzedaŜy energii elektrycznej na rynku konkurencyjnym, o której

mowa w art. 23 ust. 2 pkt 18 lit. b, z roku poprzedzającego rok ustalenia

jednostkowych opłat zastępczych, biorąc pod uwagę:

1) ilość energii elektrycznej z wysokosprawnej kogeneracji;

2) róŜnicę pomiędzy kosztami wytwarzania energii elektrycznej w wysokosprawnej

kogeneracji i cenami sprzedaŜy energii elektrycznej na rynku konkurencyjnym;

3) poziom cen energii elektrycznej dla odbiorców końcowych;

4) poziom zagospodarowania dostępnych ilości metanu uwalnianego

i ujmowanego przy dołowych robotach górniczych w czynnych, likwidowanych lub

zlikwidowanych kopalniach węgla kamiennego oraz gazu uzyskiwanego z

przetwarzania biomasy w rozumieniu art. 2 pkt 3 ustawy wymienionej w art. 3 pkt

20.

120

17. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki ogłasza w Biuletynie Urzędu Regulacji

Energetyki jednostkowe opłaty zastępcze oznaczone symbolami Ozg, Ozk i Ozm, o

których mowa w ust. 13, do dnia 31 maja kaŜdego roku, obowiązujące w roku

następnym.

18. Opłata zastępcza, o której mowa w ust. 1 pkt 2, stanowi przychód Narodowego

Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej i powinna być uiszczana na

rachunek bankowy tego funduszu do dnia 30 czerwca kaŜdego roku, za poprzedni

rok kalendarzowy.

19. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, sposób

obliczania danych podanych we wniosku o wydanie świadectwa pochodzenia z

kogeneracji, o którym mowa w art. 9l ust. 1, oraz sposób potwierdzania danych, o

których mowa w art. 9l ust. 8, w tym:

1) sposób obliczania:

a) średniorocznej sprawności przemiany energii chemicznej paliwa w energię

elektryczną lub mechaniczną i ciepło uŜytkowe w kogeneracji,

b) ilości energii elektrycznej z wysokosprawnej kogeneracji,

c) ilości ciepła uŜytkowego w kogeneracji,

d) oszczędności energii pierwotnej uzyskanej w wyniku zastosowania kogeneracji

w porównaniu z wytwarzaniem energii elektrycznej i ciepła w układach

rozdzielonych o referencyjnych wartościach sprawności dla wytwarzania

rozdzielonego;

2) sposoby wykorzystania ciepła uŜytkowego w kogeneracji przyjmowanego do

obliczania danych podanych we wniosku o wydanie świadectwa pochodzenia z

kogeneracji, o którym mowa w art. 9l ust. 1;

3) referencyjne wartości sprawności dla wytwarzania rozdzielonego, oddzielnie dla

energii elektrycznej i ciepła, słuŜące do obliczania oszczędności energii

pierwotnej uzyskanej w wyniku zastosowania kogeneracji;

4) wymagania dotyczące pomiarów ilości energii elektrycznej i ciepła uŜytkowego

w jednostkach kogeneracji oraz ilości paliw zuŜywanych do ich wytwarzania, w

tym na potrzeby realizacji obowiązku potwierdzania danych, o którym mowa w

art. 9l ust. 8;

5) wymagania dotyczące pomiarów, rejestracji i sposobu obliczania ilości energii

elektrycznej i ciepła uŜytkowego wytwarzanej w wysokosprawnej kogeneracji w

jednostkach kogeneracji, o których mowa w art. 9l ust. 1 i 1a, w tym wymagania

dotyczące pomiarów bezpośrednich ilości energii elektrycznej i ciepła

121

uŜytkowego oraz ilości paliw zuŜywanych do ich wytwarzania dokonywanych na

potrzeby wydawania świadectw pochodzenia, o których mowa w art. 9l;

6) maksymalną wysokość i sposób uwzględniania w kalkulacji cen energii

elektrycznej ustalanych w taryfach przedsiębiorstw energetycznych, o których

mowa w ust. 1:

a) kosztów uzyskania i przedstawienia do umorzenia świadectw

pochodzenia z kogeneracji, o których mowa w art. 9l ust. 1,

b) poniesionej opłaty zastępczej, o której mowa w ust. 1 pkt 2

- biorąc pod uwagę politykę energetyczną państwa, zobowiązania wynikające z

umów międzynarodowych oraz uzasadnione technicznie i ekonomicznie

moŜliwości wykorzystania krajowego potencjału wysokosprawnej kogeneracji.”;

6) w art. 9c:

a) ust. 6 otrzymuje brzmienie:

„6. Operator systemu elektroenergetycznego, w obszarze swojego działania, jest

obowiązany zapewnić wszystkim podmiotom pierwszeństwo w świadczeniu usług

przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej wytworzonej w instalacjach odnawialnych

źródeł energii oraz w wysokosprawnej kogeneracji, z zachowaniem niezawodności i

bezpieczeństwa krajowego systemu elektroenergetycznego.”,

b) ust. 12 otrzymuje brzmienie:

„12. Operator systemu elektroenergetycznego, w obszarze swojego działania, jest

obowiązany przedstawiać Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki informacje o ilościach

energii elektrycznej wytworzonej w instalacjach odnawialnych źródeł energii przyłączonych

do jego sieci i wprowadzonej do systemu elektroenergetycznego, z podziałem na

poszczególne rodzaje źródeł, w terminie do dnia:

1) 31 lipca - za okres od dnia 1 stycznia do dnia 30 czerwca danego roku;

2) 31 stycznia - za okres od dnia 1 lipca do dnia 31 grudnia roku poprzedniego.”;

7) uchyla się art. 9e;

8) w art. 9l:

a) w ust. 2 pkt 8 otrzymuje brzmienie:

„8) kwalifikację jednostki kogeneracji do jednostek, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 1a

albo pkt 2.”,

b) w ust. 4 pkt 8 otrzymuje brzmienie:

„8) informacje o spełnieniu warunków uprawniających do wydania świadectwa

pochodzenia z kogeneracji dla energii elektrycznej wytworzonej w jednostce

kogeneracji, o której mowa w ust. 1 pkt 1, 1a albo w ust. 2;”,

c) w ust. 11 pkt 3 otrzymuje brzmienie:

122

„3) wniosek o umorzenie odpowiedniej ilości świadectw pochodzenia z kogeneracji dla

energii elektrycznej, w przypadku wystąpienia nadwyŜki ilości energii elektrycznej

wynikającej z wydanych temu przedsiębiorstwu świadectw pochodzenia z

kogeneracji w stosunku do rzeczywistej ilości energii elektrycznej wytworzonej w

wysokosprawnej kogeneracji przez daną jednostkę kogeneracji w poprzednim roku

kalendarzowym i wykazanej w sprawozdaniu; tak umorzone świadectwa

pochodzenia z kogeneracji nie stanowią podstawy do rozliczenia obowiązku, o

którym mowa w art. 9a ust. 1.”,

d) ust. 13 otrzymuje brzmienie:

„13. Do umarzania świadectw pochodzenia z kogeneracji, o których mowa w ust. 11

pkt 3, przepisy art. 9m ust. 8 - 12 stosuje się odpowiednio.”;

9) art. 9m otrzymuje brzmienie:

„Art. 9m. 1. Prawa majątkowe wynikające ze świadectwa pochodzenia z kogeneracji są

zbywalne i stanowią towar giełdowy, o którym mowa w art. 2 pkt 2 lit. d ustawy z

dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych.

2. Prawa majątkowe wynikające ze świadectwa pochodzenia z kogeneracji powstają

z chwilą zapisania świadectwa, na podstawie informacji o wydanych świadectwach

pochodzenia z kogeneracji, o której mowa w ust. 12, po raz pierwszy na koncie

ewidencyjnym w rejestrze świadectw pochodzenia z kogeneracji prowadzonym

przez podmiot, o którym mowa w ust. 4, i przysługują osobie będącej posiadaczem

tego konta.

3. Przeniesienie praw majątkowych wynikających ze świadectwa pochodzenia z

kogeneracji następuje z chwilą dokonania odpowiedniego zapisu w rejestrze

świadectw pochodzenia z kogeneracji.

4. Rejestr świadectw pochodzenia z kogeneracji prowadzi podmiot prowadzący:

1) giełdę towarową w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach

towarowych lub

2) na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej rynek regulowany w rozumieniu

ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi

- organizujący obrót prawami majątkowymi wynikającymi ze świadectw

pochodzenia.

5. Podmiot, o którym mowa w ust. 4, jest obowiązany prowadzić rejestr świadectw

pochodzenia z kogeneracji w sposób zapewniający:

1) identyfikację podmiotów, którym przysługują prawa majątkowe wynikające ze

świadectw pochodzenia z kogeneracji;

123

2) identyfikację przysługujących praw majątkowych wynikających ze świadectw

pochodzenia z kogeneracji oraz odpowiadającej tym prawom ilości energii

elektrycznej;

3) zgodność ilości energii elektrycznej objętej zarejestrowanymi świadectwami

pochodzenia z kogeneracji z ilością energii elektrycznej odpowiadającą prawom

majątkowym wynikającym z tych świadectw.

6. Podmiot, o którym mowa w ust. 4, jest obowiązany na wniosek odbiorcy

przemysłowego, przedsiębiorstwa energetycznego, odbiorcy końcowego oraz

towarowego domu maklerskiego lub domu maklerskiego, o których mowa w art. 9a

ust. 2, lub innego podmiotu, któremu przysługują prawa majątkowe wynikające ze

świadectwa pochodzenia z kogeneracji, wydać dokument stwierdzający prawa

majątkowe wynikające z tych świadectw przysługujące wnioskodawcy i

odpowiadającą tym prawom ilość energii elektrycznej.

7. Wpis do rejestru świadectw pochodzenia kogeneracji oraz dokonane zmiany w

rejestrze podlegają opłacie w wysokości odzwierciedlającej koszty prowadzenia

rejestru.

8. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki na wniosek odbiorcy przemysłowego,

przedsiębiorstwa energetycznego, odbiorcy końcowego oraz towarowego domu

maklerskiego lub domu maklerskiego, o których mowa w art. 9a ust. 2, którym

przysługują prawa majątkowe wynikające ze świadectw pochodzenia z kogeneracji

umarza, w drodze decyzji, te świadectwa w całości lub części.

9. Towarowy dom maklerski lub dom maklerski wykonując obowiązek, o którym mowa

w art. 9a ust. 1, w odniesieniu do transakcji realizowanych na zlecenie odbiorców

końcowych, moŜe złoŜyć wniosek do Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki o

umorzenie świadectw pochodzenia z kogeneracji naleŜących do innego podmiotu,

któremu przysługują wynikające z tych świadectw prawa majątkowe, o ile dołączy

pisemną zgodę tego podmiotu na zaliczenie tych świadectw do wypełnienia

obowiązku przez towarowy dom maklerski lub dom maklerski.

10. Prawa majątkowe wynikające ze świadectwa pochodzenia z kogeneracji

wygasają z chwilą jego umorzenia.

11. Odbiorca przemysłowy, przedsiębiorstwo energetyczne, odbiorca końcowy oraz

towarowy dom maklerski lub dom maklerski, o których mowa w art. 9a ust. 2, wraz

z wnioskiem o umorzenie świadectw pochodzenia z kogeneracji jest obowiązany

złoŜyć do Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki dokument, o którym mowa w ust.

6.

124

12. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki przekazuje informacje o wydanych i

umorzonych świadectwach pochodzenia z kogeneracji podmiotowi prowadzącemu

rejestr tych świadectw, o którym mowa w ust. 4.

13. Prawom majątkowym wynikającym ze świadectw pochodzenia z kogeneracji

odpowiada określona ilość energii elektrycznej wytworzonej w wysokosprawnej

kogeneracji, wyraŜona z dokładnością do jednej kWh.

14. Świadectwo pochodzenia z kogeneracji umorzone przez Prezesa Urzędu

Regulacji Energetyki do dnia 30 czerwca danego roku kalendarzowego, wydane

dla energii elektrycznej wytworzonej w jednostce kogeneracji w poprzednim roku

kalendarzowym, jest uwzględniane przy rozliczeniu wykonania obowiązku

określonego w art. 9a ust. 1, w poprzednim roku kalendarzowym.”;

10) uchyla się art. 9o – 9s;

11) art. 9t otrzymuje brzmienie:

„Art. 9t. Przedsiębiorstwa energetyczne zajmujące się wytwarzaniem energii elektrycznej,

w tym w instalacjach odnawialnych źródeł energii z wyłączeniem wytwarzania energii

elektrycznej z biogazu rolniczego, przesyłaniem energii elektrycznej lub paliw

gazowych, magazynowaniem paliw gazowych, skraplaniem gazu ziemnego lub

regazyfikacją skroplonego gazu ziemnego oraz podmioty realizujące lub planujące

realizację projektów inwestycyjnych wykonują obowiązek określony w rozporządzeniu

Rady (UE, EURATOM) nr 617/2010 poprzez przekazanie Prezesowi Urzędu

Regulacji Energetyki informacji dotyczących infrastruktury energetycznej w sektorach

gazu ziemnego i energii elektrycznej, w zakresie określonym w pkt 2 lub 3 załącznika

do powyŜszego rozporządzenia.”;

12) uchyla się art. 9u – 9x;

13) uchyla się rozdział 2a;

14) w art. 14 pkt 6 otrzymuje brzmienie:

„6) rozwój wykorzystania instalacji odnawialnych źródeł energii;”;

15) art. 15e otrzymuje brzmienie:

„ Art. 15e. Minister właściwy do spraw gospodarki przekazuje Komisji Europejskiej

informacje dotyczące infrastruktury energetycznej w sektorach ropy naftowej, gazu

ziemnego, energii elektrycznej, w tym energii elektrycznej wytworzonej w instalacjach

odnawialnych źródeł energii, biopaliw oraz dotyczącej wychwytywania i składowania

dwutlenku węgla emitowanego przez te sektory będących w obszarze zainteresowania Unii

Europejskiej, o których mowa w rozporządzeniu Rady (UE, EURATOM) nr 617/2010.”;

16) w art. 16 ust. 7 pkt 2 otrzymuje brzmienie:

125

„2) przedsięwzięcia w zakresie modernizacji, rozbudowy albo budowy sieci oraz

planowanych nowych źródeł paliw gazowych lub energii, w tym instalacji odnawialnych

źródeł energii;”;

17) w art. 19 ust. 3 pkt 3 otrzymuje brzmienie:

„3) moŜliwości wykorzystania istniejących nadwyŜek i lokalnych zasobów paliw i

energii, z uwzględnieniem energii elektrycznej i ciepła wytwarzanych w instalacjach

odnawialnych źródeł energii, energii elektrycznej i ciepła uŜytkowego wytwarzanych w

kogeneracji oraz zagospodarowania ciepła odpadowego z instalacji przemysłowych;”;

18) uchyla się rozdział 3a i 3b;

19) w art. 23 w ust. 2:

a) w pkt 3 lit. e otrzymuje brzmienie:

„e) jednostkowych opłat zastępczych, o których mowa w art. 9a ust. 13,”,

b) w pkt 18 lit. c otrzymuje brzmienie:

„c) średnich cen sprzedaŜy ciepła, wytworzonego w naleŜących do przedsiębiorstw

posiadających koncesje jednostkach wytwórczych niebędących jednostkami

kogeneracji:

– opalanych paliwami węglowymi,

– opalanych paliwami gazowymi,

– opalanych olejem opałowym,

– stanowiących instalacje odnawialnych źródeł energii”,

c) w pkt 19 lit. a otrzymuje brzmienie:

„a) gazu ziemnego i energii elektrycznej, w tym energii elektrycznej wytworzonej w

instalacjach odnawialnych źródeł energii z wyłączeniem infrastruktury dotyczącej

wytwarzania energii elektrycznej z biogazu rolniczego,”,

d) pkt 21 otrzymuje brzmienie:

„21) wydawanie świadectw pochodzenia z kogeneracji, o których mowa w art. 9l

ust. 1, oraz ich umarzanie;”;

20) w art. 28 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Prezes URE ma prawo wglądu do dokumentów, Ŝądania przedstawienia

dokumentów lub informacji mających znaczenie dla oceny wykonania obowiązków, o których

mowa w art. 9a, art. 9l, art. 9m i art. 49a ust. 1 i 2, lub badania zgodności ze stanem

faktycznym deklaracji, o której mowa w art. 9a ust. 10, z zachowaniem przepisów o ochronie

informacji niejawnych i innych informacji prawnie chronionych.”;

21) w art. 32 w ust. 1 pkt 1 lit. b otrzymuje brzmienie:

126

„b) energii elektrycznej w źródłach o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej

nieprzekraczającej 50 MW niezaliczanych do instalacji odnawialnych źródeł energii

lub do źródeł wytwarzających energię elektryczną w kogeneracji, z wyłączeniem

wytwarzania energii elektrycznej z biogazu rolniczego oraz energii elektrycznej w

mikroinstalacji i małej instalacji”;

22) w art. 34 ust. 4 otrzymuje brzmienie:

„4. Przedsiębiorstwo energetyczne wytwarzające energię elektryczną w instalacji

odnawialnego źródła energii o mocy nieprzekraczającej 5 MW jest zwolnione z opłat,

o których mowa w ust. 1, w zakresie wytwarzania energii w tej instalacji.”;

23) w art. 45:

a) ust. 1b i 1c otrzymują brzmienie:

„1b. Przepisów ust. 1a nie stosuje się od dnia powstania obowiązku uiszczania opłaty

przejściowej, o której mowa w ustawie z dnia 29 czerwca 2007 r. o zasadach

pokrywania kosztów powstałych u wytwórców w związku z przedterminowym

rozwiązaniem umów długoterminowych sprzedaŜy mocy i energii elektrycznej (Dz.

U. Nr 130, poz. 905, z późn. zm.).

1c. W kosztach działalności przedsiębiorstw energetycznych zajmujących się

przesyłaniem lub dystrybucją energii elektrycznej, o których mowa w ust. 1 pkt 1,

uwzględnia się koszty pobierania opłaty przejściowej, o której mowa w ustawie

wymienionej w ust. 1b.”,

b) ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. Taryfy dla paliw gazowych, energii elektrycznej i ciepła mogą uwzględniać koszty

współfinansowania przez przedsiębiorstwa energetyczne przedsięwzięć

związanych z rozwojem instalacji odnawialnych źródeł energii.”,

c) ust. 6 otrzymuje brzmienie:

„6. Taryfy dla energii elektrycznej powinny uwzględniać, w odniesieniu do odbiorców,

skutki wprowadzenia opłaty przejściowej, o której mowa w ustawie wymienionej w

ust. 1b.”;

24) art. 47 ust. 2f otrzymuje brzmienie:

„2f. Planowane przychody ze sprzedaŜy ciepła przyjmowane do kalkulacji cen i stawek

opłat w taryfie dla ciepła dla jednostek kogeneracji, oblicza się przy zastosowaniu

wskaźnika referencyjnego ustalanego przez Prezesa URE zgodnie z metodologią

określoną w przepisach wydanych na podstawie art. 46 ust. 5 i 6 i średnich cen

sprzedaŜy ciepła, o których mowa w art. 23 ust. 2 pkt 18 lit. c. W odniesienia do

ciepła wytworzonego w instalacjach termicznego przekształcania odpadów

127

komunalnych, przyjmuje się średnią cenę ciepła wskazaną w art. 23 ust. 2 pkt 18 lit.

c tiret czwarte.”;

25) w art. 49a w ust. 5 pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„2) wytworzonej w instalacji odnawialnego źródła energii;”;

26) uchyla się rozdział 6a;

27) w art. 56:

a) w ust.1:

- pkt 1a otrzymuje brzmienie:

„1a) nie przestrzega obowiązku uzyskania i przedstawienia do umorzenia

Prezesowi URE świadectwa pochodzenia z kogeneracji albo nie

uiszcza opłaty zastępczej, o których mowa w art. 9a ust. 1, lub

przedkłada Prezesowi URE wniosek o wydanie świadectwa

pochodzenia z kogeneracji zawierający dane lub informacje niezgodne

ze stanem faktycznym;”,

- pkt 1f otrzymuje brzmienie:

„1f) nie przedkłada towarowemu domowi maklerskiemu lub domowi

maklerskiemu deklaracji, o której mowa w art. 9a ust. 10 lub

przedkłada deklarację niezgodną ze stanem faktycznym:”,

- uchyla się pkt 28 – 30,

- pkt 34 otrzymuje brzmienie:

„34) nie przekazuje w terminie informacji, o których mowa w art. 9a ust. 8 pkt

1;”,

b) ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Karę pienięŜną, o której mowa w ust. 1, wymierza Prezes URE.”;

c) ust. 2a - 2d otrzymują brzmienie:

„2a. Wysokość kary pienięŜnej wymierzonej w przypadkach określonych w

ust. 1 pkt 1a nie moŜe być niŜsza niŜ obliczona według wzoru:

KS = 1,3 x (OZK - OZZK),

gdzie poszczególne symbole oznaczają:

KS - minimalną wysokość kary pienięŜnej, wyraŜoną w złotych,

OZK - opłatę zastępczą, obliczoną zgodnie z art. 9a ust. 13, wyraŜoną w

złotych,

OZZK - uiszczoną opłatę zastępczą, wyraŜoną w złotych.

2b. Wpływy z tytułu kar pienięŜnych, o których mowa w ust. 1 pkt 1a, stanowią

przychody Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki

Wodnej.

128

2c. Wysokość kary pienięŜnej wymierzonej w przypadku określonym w ust.

1 pkt 1f nie moŜe być niŜsza niŜ wysokość obliczona wg wzoru:

Ko = 1,3 x Oz

gdzie poszczególne symbole oznaczają:

Oz - opłatę zastępczą nieuiszczoną przez towarowy dom maklerski lub

dom maklerski obliczona według wzoru, o którym mowa w art. 9a

ust. 13, w stosunku do energii elektrycznej zuŜytej przez

przedsiębiorstwo energetyczne na własny uŜytek, a

niewskazanej w deklaracji, o której mowa w art. 9a ust. 10.

2d. Wysokość kary pienięŜnej wymierzonej w przypadku określonym w ust. 1 pkt 34

wynosi 10.000 zł.”.

Art. 172. W ustawie z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych (Dz. U. z

2010 r. Nr 48, poz. 284, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art.2 w pkt 2 lit. d otrzymuje brzmienie:

„d) prawa majątkowe wynikające ze świadectw pochodzenia, o których mowa w ustawie z

dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. z 2006 r. Nr 89, poz. 625, z późn.

zm.) oraz ustawie z dnia … o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. …);”;

2) w art. 5:

a) ust.2 otrzymuje brzmienie:

„2. Z zastrzeŜeniem przepisów niniejszej ustawy oraz innych obowiązujących

przepisów, przedmiotem działalności spółki prowadzącej giełdę moŜe być wyłącznie

prowadzenie giełdy oraz prowadzenie innej działalności w zakresie organizowania

obrotu towarami giełdowymi lub działalności związanej z tym obrotem. Spółka

prowadząca giełdę moŜe takŜe prowadzić działalność w zakresie edukacji, promocji

oraz w zakresie udostępniania informacji związanych z funkcjonowaniem

rynku towarów giełdowych.”,

b)w ust. 2e pkt 2 otrzymuje brzmienie:

„2) art. 21 ust. 2 i 3a ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami

finansowymi.”;

3) w art. 55a pkt 4 otrzymuje brzmienie:

„4) w wykonaniu obowiązków informacyjnych, publikacyjnych lub sprawozdawczych

określonych w ustawie lub innych obowiązujących przepisach;”.

129

Art. 173. W ustawie z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym (Dz. U. z 2013 r.

poz. 963 i 984) w art. 37 w pkt 17 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 18 w

brzmieniu:

„18) wykonywanie zadań określonych w przepisach ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. -

Prawo energetyczne oraz przepisach ustawy z dnia … o odnawialnych źródłach energii (Dz.

U. z …, poz. …).”.

Art. 174. W ustawie z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z

2013 r. poz. 1232 i 1238) wprowadza się następujące zmiany:

2) w art. 401c ust. 5 otrzymuje brzmienie:

„5. Środki Narodowego Funduszu w wysokości nie mniejszej niŜ kwota przychodów,

o których mowa w art. 401 ust. 7 pkt 4–4b, po pomniejszeniu o koszty obsługi

tych przychodów, przeznacza się na wspieranie:

1) poprawy efektywności energetycznej, w tym wysokosprawnej kogeneracji,

w rozumieniu ustawy z dnia………… – Prawo energetyczne;

2) przedsięwzięć termomodernizacyjnych w rozumieniu ustawy z dnia 21

listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów (Dz. U. Nr 223,

poz. 1459, z późn. zm.);

3) rozwoju instalacji odnawialnego źródła energii w rozumieniu ustawy z dnia… o

odnawialnych źródłach energii lub instalacji biogazu rolniczego

w rozumieniu tej ustawy, wraz z niezbędnymi do wytwarzania energii

elektrycznej lub ciepła obiektami budowlanymi i urządzeniami, oraz budowy

„1) w art. 401 w ust. 7:

a) pkt 4 otrzymuje brzmienie:

„4) wpływy z opłaty zastępczej, o której mowa w art. 9a ust. 1 pkt 2 ustawy

z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne (Dz. U. z 2012 r. poz.

1059 oraz z 2013 r. poz. 984 i 1238), oraz wpływy z kar pienięŜnych

wymierzanych na podstawie art. 56 ust. 1 pkt 1a tej ustawy;”,

b) po pkt 4a dodaje się pkt 4b w brzmieniu:

„4b) wpływy z opłaty zastępczej, o której mowa w art. 52 ust. 1 pkt 2

ustawy z dnia …….o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. z …., poz.

……), oraz wpływy z kar pienięŜnych wymierzanych na podstawie art. 161

ust. 1 i art. 165 tej ustawy;”;

130

lub przebudowy sieci słuŜących przyłączaniu tych instalacji, w szczególności

na:

a) nabycie lub montaŜ mikroinstalacji lub małej instalacji w rozumieniu

ustawy z dnia… o odnawialnych źródłach energii,

b) nabycie stacji redukcyjno – gazowych umoŜliwiających przyłączenie

instalacji biogazu rolniczego;

4) rozwoju produkcji instalacji odnawialnego źródła energii na terytorium

Rzeczypospolitej Polskiej;

5) innych działań związanych z instalacjami odnawialnego źródła energii lub

wytwarzaniem energii z tych źródeł, w szczególności na:

a) promowanie wytwarzania energii elektrycznej w instalacjach odnawialnego

źródła energii lub wykorzystywania energii wytwarzanej

w tych instalacjach,

b) opracowywanie lub wdraŜanie nowych technik lub technologii wytwarzania

energii elektrycznej w instalacjach odnawialnego źródła energii lub

wykorzystywania energii wytwarzanej w tych instalacjach.”.

Art. 175. W ustawie z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień publicznych (Dz. U.

z 2013 r. poz. 907, 984 i 1047) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 67 w ust. 1 pkt 9 otrzymuje brzmienie:

„9) zamówienie na dostawy jest dokonywane na giełdzie towarowej w rozumieniu

przepisów o giełdach towarowych, w tym na giełdzie towarowej innych państw

członkowskich Europejskiego Obszaru Gospodarczego lub, gdy dokonuje zakupu

świadectw pochodzenia, świadectw pochodzenia biogazu rolniczego i świadectw

pochodzenia z kogeneracji na giełdzie towarowej w rozumieniu przepisów o giełdach

towarowych, w tym na giełdzie towarowej innych państw członkowskich

Europejskiego Obszaru Gospodarczego.”,

2) w art. 138a ust. 1 otrzymuje brzmienie:

”1. Zamawiający prowadzący działalność, o której mowa w art. 132 ust. 1 pkt 1 i 3,

nie stosują ustawy do udzielania zamówień sektorowych na dostawy energii

elektrycznej, paliw gazowych lub ciepła oraz paliw do wytwarzania energii oraz zakupu

świadectw pochodzenia, świadectw pochodzenia biogazu rolniczego i świadectw

pochodzenia z kogeneracji w celu wykonania obowiązku, o którym mowa w art. 9a ust. 1

pkt 1 ustawy – Prawo energetyczne, lub w celu wykonania obowiązku, o którym mowa w

art. 52 ust. 1 pkt 1 ustawy o odnawialnych źródłach energii.”.

131

Art. 176. W ustawie z dnia 25 sierpnia 2006 r. o biokomponentach i biopaliwach

ciekłych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1164) w art. 2 w ust. 1 pkt 23 otrzymuje brzmienie:

„23) inne paliwa odnawialne – paliwa, pochodzące z odnawialnych źródeł energii, o

których mowa w art. 2 pkt 24 ustawy z dnia … o odnawialnych źródłach energii (Dz.

U. z ……, poz. …), stosowane w silnikach;”.

Art. 177. W ustawie z dnia 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej (Dz. U. z 2012 r.

poz. 1282, 1448 i 1512 oraz z 2013 r. poz. ) w załączniku do ustawy wprowadza się

następujące zmiany:

1) w Części I:

a) w ust. 20 kol. 4 otrzymuje brzmienie:

„przyrzeczenie wydania przedsiębiorstwu energetycznemu koncesji na podjęcie i

wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania energii elektrycznej

w instalacji odnawialnego źródła energii o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej

nieprzekraczającej 5 MW”;

b) w ust. 21 kol. 4 otrzymuje brzmienie:

„przedłuŜenie terminu waŜności lub zmiana warunków przyrzeczenia wydania

przedsiębiorstwu energetycznemu koncesji na podjęcie i wykonywanie działalności

gospodarczej w zakresie wytwarzania energii elektrycznej w instalacji odnawialnego

źródła energii o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej nieprzekraczającej 5 MW”;

c) w ust. 22 kol. 4 otrzymuje brzmienie:

„wydanie przedsiębiorstwu energetycznemu duplikatu koncesji lub przyrzeczenia

wydania koncesji na podjęcie i wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie

wytwarzania energii elektrycznej w instalacji odnawialnego źródła energii o łącznej

mocy zainstalowanej elektrycznej nieprzekraczającej 5 MW”;

d) w ust. 36 w kol. 4 dodaje się pkt 3 i 4 w brzmieniu:

„3) dokonanie wpisu do rejestru wytwórców energii w małej instalacji

4) dokonanie wpisu do rejestru wytwórców biogazu rolniczego”;

2) w Części III w ust. 44 w kol. 4 dodaje się pkt 15 w brzmieniu:

„15) koncesja wydawana przedsiębiorstwu energetycznemu na podjęcie i

wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania energii elektrycznej

w instalacji odnawialnego źródła energii o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej

nieprzekraczającej 5 MW”.

132

Art. 178 . W ustawie z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2011 r. Nr

108, poz. 626, z późn. zm. 13) w art. 2 w ust. 1 wprowadza się następujące zmiany:

1) w pkt 19 lit. c i d otrzymują brzmienie:

„c) spółki prowadzącej giełdową izbę rozrachunkową w rozumieniu ustawy z dnia

26 października 2000 r. o giełdach towarowych, nabywającej energię elektryczną

w ramach prowadzonej działalności w tym zakresie,

d) spółki prowadzącej jednocześnie izbę rozliczeniową i izbę rozrachunkową w

rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi,

Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych S.A. oraz spółki, której Krajowy

Depozyt Papierów Wartościowych S.A. przekazał wykonywanie czynności z

zakresu zadań, o których mowa w art. 48 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o

obrocie instrumentami finansowymi, nabywających energię elektryczną z tytułu

pełnienia funkcji giełdowej izby rozrachunkowej w rozumieniu ustawy z dnia 26

października 2000 r. o giełdach towarowych, albo w ramach prowadzenia

rozliczeń transakcji zawieranych w obrocie instrumentami finansowymi;”,

2) w pkt 23d lit. f i g otrzymują brzmienie:

„f) spółka prowadząca giełdową izbę rozrachunkową w rozumieniu ustawy z dnia

26 października 2000 r. o giełdach towarowych, nabywająca wyroby gazowe w

ramach prowadzonej działalności w tym zakresie, lub

g) spółka prowadząca jednocześnie izbę rozliczeniową i izbę rozrachunkową w

rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi,

Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych S.A. oraz spółka, której Krajowy

Depozyt Papierów Wartościowych S.A. przekazał wykonywanie czynności z

zakresu zadań, o których mowa w art. 48 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o

obrocie instrumentami finansowymi, nabywające wyroby gazowe z tytułu

pełnienia funkcji giełdowej izby rozrachunkowej w rozumieniu ustawy z dnia 26

października 2000 r. o giełdach towarowych, albo w ramach prowadzenia

rozliczeń transakcji zawieranych w obrocie instrumentami finansowymi;”.

Rozdział 11

Przepisy przej ściowe

13 Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2011 r. Nr 120, poz. 690, Nr

171, poz. 1016, Nr 205, poz. 1208, Nr 232, poz. 1378 i Nr 291, poz. 1707, z 2012 r. poz. 1342 i 1456 oraz z 2013 r. poz. 939.

133

Art. 179. 1. Świadectwa pochodzenia i świadectwa pochodzenia biogazu rolniczego

wydane przed dniem wejścia w Ŝycie rozdziału 4 niniejszej ustawy zachowują waŜność.

2. Do wykonania i rozliczenia obowiązku, o których mowa w art. 9a ust.1 i 8, ustawy

zmienianej w art. 171, za okres przed dniem wejścia w Ŝycie art. 171 niniejszej ustawy, oraz

w zakresie kar pienięŜnych za nieprzestrzeganie tego obowiązku stosuje się przepisy

dotychczasowe.

3. Do spraw o wydanie świadectwa pochodzenia i świadectwa pochodzenia biogazu

rolniczego, wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w Ŝycie rozdziału 4 niniejszej

ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe.

Art. 180. Przepisy dotyczące obowiązku, o którym mowa w art. 9a ust. 1 ustawy

zmienianej w art.171, w brzemieniu nadanym niniejszą ustawą stosuje się do dnia 30

czerwca 2019 r.

Art. 181 . W terminie 30 dni od dnia wejścia w Ŝycie art. 171 niniejszej ustawy Prezes

URE ogłosi w Biuletynie Urzędu Regulacji Energetyki jednostkowe opłaty zastępcze, o

których mowa w art. 9a ust. 1 ustawy zmienianej w art.171, obowiązujące w 2014 r.

Art. 182. Świadectw pochodzenia z kogeneracji wydanych dla energii elektrycznej

wytworzonej przed dniem wejścia w Ŝycie art. 171 niniejszej ustawy, w wysokosprawnej

kogeneracji w jednostkach kogeneracji, o których mowa w art. 9l ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy

zmienianej w art.171, nie zalicza się do wypełnienia obowiązku, o którym mowa w art. 9a ust.

1 tej ustawy.

Art. 183. Przy ustalaniu zakresu obowiązku, o którym mowa w art. 9a ust. 14 ustawy

zmienianej w art.171, za 2014 r. nie uwzględnia się energii elektrycznej, o której mowa w art.

9a ust. 15 tej ustawy, zakupionej lub sprzedanej przed dniem wejścia w Ŝycie art. 171

niniejszej ustawy.

Art. 184. Do postępowań wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w Ŝycie

art. 171 niniejszej ustawy, dotyczących świadectw pochodzenia z kogeneracji, stosuje się

przepisy dotychczasowe.

Art. 185. 1. Wytwórców, którzy w dniu wejścia w Ŝycie niniejszej ustawy posiadają

waŜne koncesje na wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania energii

elektrycznej z odnawialnych źródeł energii, dla której przepisy ustawy zmienianej w art. 171

134

nie przewidują obowiązku uzyskania koncesji, wpisuje się z urzędu do rejestru działalności

regulowanej, o którym mowa w art. 7 niniejszej ustawy, zgodnie z zakresem koncesji.

2. Do dnia doręczenia wytwórcy zaświadczenia o dokonaniu wpisu do rejestru

działalności regulowanej zachowują moc koncesje na wykonywanie działalności

gospodarczej wydane na podstawie ustawy zmienianej w art. 171.

3. Organ prowadzący rejestr działalności regulowanej moŜe wezwać wytwórcę do

uzupełnienia danych objętych zakresem wpisu, w terminie 60 dni od dnia doręczenia

wezwania.

4. Po bezskutecznym upływie terminu, o którym mowa w ust. 3, organ prowadzący

rejestr działalności regulowanej wydaje decyzję o wykreśleniu wytwórcy z rejestru

działalności regulowanej.

5. Organ prowadzący rejestr działalności regulowanej potwierdza dokonanie wpisu do

rejestru przez wydanie zaświadczenia, nie później w terminie 60 dni od dnia wejścia w Ŝycie

niniejszej ustawy.

Art. 186. Wnioski o udzielenie koncesji na wykonywanie działalności gospodarczej w

zakresie wytwarzania energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii, dla której przepisy

ustawy zmienianej w art. 171 nie przewidują obowiązku uzyskania koncesji, z dniem wejścia

w Ŝycie niniejszej ustawy stają się wnioskami o wpis do rejestru działalności regulowanej, o

którym mowa odpowiednio w art. 7 niniejszej ustawy.

Art. 187. 1. Z dniem wejścia w Ŝycie niniejszej ustawy rejestr działalności regulowanej,

o którym mowa w art. 9p ust. 1 ustawy zmienianej w art. 171 w brzmieniu dotychczasowym,

staje się rejestrem działalności regulowanej, o którym mowa w art. 23 niniejszej ustawy.

2. Podmioty wpisane przed dniem wejścia w Ŝycie niniejszej ustawy do rejestru

działalności regulowanej, o którym mowa w art. 9p ust. 1 ustawy zmienianej w art. 171 w

brzmieniu dotychczasowym, z wyłączeniem podmiotów wykonujących działalność

gospodarczą w zakresie wytwarzania energii elektrycznej lub ciepła z biogazu rolniczego w

mikroinstalacji dla których niniejsza ustawa nie przewiduje obowiązku wpisu do rejestru

działalności regulowanej, uznaje się za wpisane do rejestru, o którym mowa w art. 23

niniejszej ustawy.

Art. 188. 1. Wnioski o wpis do rejestru działalności regulowanej, o którym mowa w art.

9p ust. 1 ustawy zmienianej w art. 171 w brzmieniu dotychczasowym, z dniem wejścia w

Ŝycie niniejszej ustawy stają się wnioskami o wpis do rejestru, o którym mowa w art. 23

niniejszej ustawy, z zastrzeŜeniem ust. 2.

135

2. Postępowania w sprawach o wpis do rejestru działalności regulowanej, o którym

mowa w art. 9p ust. 1 ustawy zmienianej w art. 171, podmiotów wykonujących działalność

gospodarczą w zakresie wytwarzania energii elektrycznej lub ciepła z biogazu rolniczego w

mikroinstalacji, dla których niniejsza ustawa nie przewiduje obowiązku wpisu do rejestru, o

którym mowa w art. 23 tej ustawy, wszczęte i niezakończone do dnia wejścia w Ŝycie

niniejszej ustawy umarza się.

Art. 189. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie:

1) art. 9a ust. 9 i art. 9a ust. 11 ustawy zmienianej w art. 171, zachowują moc do dnia

wejścia w Ŝycie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 61 i art. 62

niniejszej ustawy, nie dłuŜej jednak niŜ przez okres 24 miesięcy od dnia wejścia w Ŝycie

rozdziału 4 niniejszej ustawy;

2) art. 9a ust. 10 ustawy zmienianej w art. 171, zachowują moc do dnia wejścia w Ŝycie

przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 9a ust. 18 ustawy wymienionej w

art. 171 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie dłuŜej jednak niŜ przez okres 24

miesięcy od dnia wejścia w Ŝycie art. 171 niniejszej ustawy;

3) art. 20v i art. 20za ustawy zmienianej w art. 171, zachowują moc do dnia wejścia w

Ŝycie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 145 i art. 150 niniejszej

ustawy, nie dłuŜej jednak niŜ przez okres 18 miesięcy od dnia wejścia w Ŝycie niniejszej

ustawy.

Art. 191 . Minister właściwy do spraw gospodarki po raz pierwszy ogłosi, w drodze

obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”:

1) maksymalną ilość i wartość energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii oraz

energii elektrycznej z biogazu rolniczego, o której mowa w art. 73 ust. 1,

Art. 1 90. Opłaty zastępcze, o których mowa w art. 9a ust. 1 pkt 2 ustawy zmienianej w

art. 171 w brzmieniu dotychczasowym, oraz kary pienięŜne wymierzane na podstawie art. 56

ust. 1 pkt 1a tej ustawy w brzmieniu dotychczasowym, uiszczone na rachunek bankowy

Narodowego Funduszu po dniu wejścia w Ŝycie art. 171 niniejszej ustawy, oraz wpływy

z kar pienięŜnych wymierzanych na podstawie art. 56 ust. 1 pkt 28-30 ustawy zmienianej w

art. 171 w brzmieniu dotychczasowym przekazane po dniu wejścia w Ŝycie art. 171 niniejszej

ustawy, stanowią przychody tego Funduszu i są uwzględniane przy ustalaniu wysokości

zobowiązania określonego w art. 401c ust. 5 ustawy, o której mowa w art. 174.

136

2) ilość i wartość energii elektrycznej wytworzoną w instalacjach odnawialnego źródła

energii o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej do 1 MW, jaka powinna zostać

zakupiona po przeprowadzeniu aukcji w następnym roku kalendarzowym

- w terminie 30 dni od dnia wydana pozytywnej decyzji Komisji Europejskiej o zgodności

pomocy publicznej przewidzianej w niniejszej ustawie ze wspólnym rynkiem.

Art. 192. Raport roczny zawierający informacje, o których mowa w art. 16 ust. 1

niniejszej ustawy, Prezes URE po raz pierwszy przekazuje ministrowi właściwemu do spraw

gospodarki za rok kalendarzowy następujący po roku wejścia w Ŝycie niniejszej ustawy.

Art. 193. Raport roczny zawierający informacje, o których mowa w art. 32 ust. 1 oraz

w art. 36 ust. 2 niniejszej ustawy, Prezes ARR po raz pierwszy przekazuje ministrom

właściwym do spraw: gospodarki, rozwoju wsi, środowiska oraz Prezesowi URE za rok

kalendarzowy następujący po roku wejścia w Ŝycie niniejszej ustawy.

Art. 194 . Sprawozdanie półroczne, o którym mowa w art. 6 ust. 3 niniejszej ustawy,

operator sytemu dystrybucyjnego elektroenergetycznego po raz pierwszy przekazuje

Prezesowi URE za pierwsze półrocze roku kalendarzowego następującego po roku wejścia

w Ŝycie niniejszej ustawy.

Art. 195 . Sprawozdanie półroczne, o którym mowa w art. 22 ust. 1 niniejszej ustawy,

operator sytemu dystrybucyjnego elektroenergetycznego po raz pierwszy przekazuje

Prezesowi ARR za pierwsze półrocze roku kalendarzowego następującego po roku wejścia

w Ŝycie niniejszej ustawy.

Art. 196 . Sprawozdanie kwartalne, o którym mowa w art. 9 ust. 1 pkt 7 niniejszej ustawy,

wytwórca wykonujący działalność gospodarczą w zakresie małych instalacji po raz pierwszy

przekazuje Prezesowi URE za pierwszy kwartał roku kalendarzowego następującego po

roku wejścia w Ŝycie niniejszej ustawy.

Art. 197 . Sprawozdanie kwartalne, o którym mowa w art. 25 pkt 5 niniejszej ustawy,

wytwórca wykonujący działalność gospodarczą w zakresie biogazu rolniczego po raz

pierwszy przekazuje Prezesowi ARR za pierwszy kwartał roku kalendarzowego

następującego po roku wejścia w Ŝycie niniejszej ustawy.

137

Art. 198 . 1. Rada Ministrów dokonuje przeglądu funkcjonowania mechanizmów i

instrumentów wspierających wytwarzanie energii elektrycznej lub ciepła z odnawialnych

źródeł energii oraz z wytwarzania biogazu rolniczego w instalacjach odnawialnego źródła

energii po wejściu w Ŝycie niniejszej ustawy i przedkłada Sejmowi informację o skutkach jej

obowiązywania wraz z propozycjami zmian nie rzadziej niŜ co 3 lata.

2. Pierwszego przeglądu funkcjonowania mechanizmów i instrumentów wspierających

wytwarzanie energii elektrycznej lub ciepła z odnawialnych źródeł energii oraz z biogazu

rolniczego w instalacjach odnawialnego źródła energii po wejściu w Ŝycie niniejszej ustawy i

przedłoŜenia Sejmowi informacji o skutkach jej obowiązywania wraz z propozycjami zmian

Rada Ministrów dokona nie później niŜ do dnia 31 grudnia 2017 r.

Rozdział 12

Przepisy ko ńcowe

Art. 199. Maksymalny limit wydatków z budŜetu państwa przeznaczonych na

wykonywanie zadań przejętych przez urząd obsługujący Prezesa URE wynosi:

1) w 2015 r. – 13 600 000,00 zł;

2) w 2016 r. – 7 200 000,00 zł;

3) w 2017 r. – 7 200 000,00 zł;

4) w 2018 r. – 7 600 000,00 zł;

5) w 2019 r. – 7 200 000,00 zł;

6) w 2020 r. – 7 200 000,00 zł;

7) w 2021 r. – 100 000,00 zł;

8) w 2022 r. – 100 000,00 zł;

9) w 2023 r. – 100 000,00 zł;

10) w 2024 r. – 100 000,00 zł.

2. Prezes URE monitoruje wykorzystanie limitu wydatków, o którym mowa w ust. 1,

oraz wdraŜa mechanizmy korygujące, o których mowa w ust. 3.

3. W przypadku gdy wielkość wydatków po pierwszym półroczu danego roku

budŜetowego wyniesie więcej niŜ 65% limitu wydatków przewidzianych na dany rok,

dysponent środków obniŜa wielkość środków przeznaczonych na wydatki w drugim półroczu

o kwotę stanowiącą róŜnicę pomiędzy wielkością tego limitu a kwotą przekroczenia

wydatków.

4. W przypadku gdy wielkość wydatków w poszczególnych miesiącach zgodna jest z

planem finansowym przepisu ust. 3 nie stosuje się.

138

Art. 200. Maksymalny limit wydatków z budŜetu państwa przeznaczonych na powołanie

Operatora Rozliczeń Energii Odnawialnej S.A. wynosi:

1) w 2015 r. – 274 000,00 zł;

2) w 2016 r. – 0 zł;

3) w 2017 r. – 0 zł;

4) w 2018 r. – 0 zł;

5) w 2019 r. – 0 zł;

6) w 2020 r. – 0 zł;

7) w 2021 r. – 0 zł;

8) w 2022 r. – 0 zł;

9) w 2023 r. – 0 zł;

10) w 2024 r. – 0 zł;

2. Minister Gospodarki monitoruje wykorzystanie limitu wydatków, o którym mowa w ust. 1,

oraz wdraŜa mechanizmy korygujące, o których mowa w ust. 3.

3. W przypadku gdy wielkość wydatków po pierwszym półroczu danego roku

budŜetowego wyniesie więcej niŜ 65% limitu wydatków przewidzianych na dany rok,

dysponent środków obniŜa wielkość środków przeznaczonych na wydatki w drugim półroczu

o kwotę stanowiącą róŜnicę pomiędzy wielkością tego limitu a kwotą przekroczenia

wydatków.

4. W przypadku gdy wielkość wydatków w poszczególnych miesiącach zgodna jest z

planem finansowym przepisu ust. 3 nie stosuje się.

Art. 201. Ustawa wchodzi w Ŝycie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem

rozdziału 4, art. 124 ust. 9, art. 170, art. 171 i art. 177 niniejszej ustawy, które wchodzą w

Ŝycie z pierwszym dniem miesiąca następującego po upływie 12 miesięcy od dnia wydania

pozytywnej decyzja Komisji Europejskiej o zgodności pomocy publicznej przewidzianej w

niniejszej ustawie ze wspólnym rynkiem.

139