Upload
dinhliem
View
245
Download
0
Embed Size (px)
Citation preview
ROK AKADEMICKI 2017/2018
PSYCHOLOGIA DZIECI I MŁODZIEŻY
OPIEKUN: PROF. NADZW. DR HAB. MAŁGORZATA LIPOWSKA
WPROWADZENIE
Zagadnienia realizowane w ramach ścieżki programowej Psychologia dzieci i młodzieży można zaklasyfikować
do bloków tematycznych wydzielonych ze względu na następujące kryteria:
wiek – dzieciństwo (wiek niemowlęcy, po niemowlęcy, przedszkolny), wiek szkolny, wiek dorastania,
środowisko rozwoju i wychowania (rodzina, przedszkole, szkoła i inne placówki wychowawczo-oświatowe) oraz
rodzaj zaburzeń,
formy oddziaływania - rozpatrywane w odniesieniu do diagnozy, terapii i profilaktyki takie jak wspomaganie
rozwoju, diagnozowanie i pomoc psychologiczna i inna (ujęcie interdyscyplinarne).
Ścieżka ma na celu przygotowanie studentów do pracy w roli psychologa w instytucjach oświaty i służby zdrowia,
zajmującego się problemami psychologii wychowawczej i klinicznej dzieci i młodzieży (zaburzeniami rozwoju i
zachowania). Absolwenci „ścieżki edukacyjnej”: Psychologia dzieci i młodzieży zdobędą, więc wiedzę i doświadczenia
praktyczne niezbędne w pracy na stanowisku psychologa zatrudnionego w: poradni psychologiczno-pedagogicznej,
poradni zdrowia psychicznego dla dzieci i młodzieży, w szkole i w przedszkolu (integracyjnym/ specjalnym), w domu
dziecka, w klinikach leczących dzieci i młodzież (pediatrycznej, psychiatrycznej, neurologicznej itp.), w ośrodkach
szkolno-wychowawczych dla dzieci z upośledzeniem umysłowym, z wadami zmysłów: niesłyszących / niedosłyszących
niewidomych/niedowidzących, ze sprzężonymi zaburzeniami rozwojowymi oraz w ośrodkach wczesnej interwencji.
Program „ścieżki edukacyjnej” - Psychologia dzieci i młodzieży - stwarza możliwość ukończenia dodatkowo Kursu
pedagogicznego (90 godzin) i uzyskania przygotowania pedagogicznego, które jest niezbędne dla pracowników
placówek oświatowych.
SEMESTR ZIMOWY
PROWADZĄCY NAZWA WYKŁADU LICZBA GODZIN
PROF. ZW. DR HAB. MARTA
BOGDANOWICZ
B - SPECYFICZNE TRUDNOŚCI W UCZENIU SIĘ; SPECYFICZNE
ZABURZENIA UCZENIA SIĘ 30
PROF. ZW. DR HAB. TERESA ROSTOWSKA B - DOJRZAŁOŚĆ DO MAŁŻEŃSTWA I RODZICIELSTWA 30
DR ANNA BUDZIŃSKA B - CAŁOŚCIOWE ZABURZENIA ROZWOJU – DIAGNOZA I
TERAPIE 15
DR MARCIN SZULC B - PODSTAWY RESOCJALIZACJI NIELETNICH SPRAWCÓW
PRZESTĘPSTW 30
PROF. ZW. DR HAB. MARTA
BOGDANOWICZ C – DIAGNOZA DYSLEKCJI 30
PROF. UG. DR HAB. MAŁGORZATA
LIPOWSKA C - PROWADZENIE „SZKOŁY DLA RODZICÓW” 30
DR PAWEŁ ATROSZKO C - MINDFULNESS - THEORY, RESEARCH AND PRACTICAL
APPLICATIONS 15
DR DOROTA DYKALSKA - BIECK C - PORADNICTWO PSYCHOLOGICZNO - PEDAGOGICZNE 15
DR PAULINA PAWLICKA C - DWUJĘZYCZNOŚĆ W UJĘCIU PSYCHOSPOŁECZNYM 15
DR DAGMARA BUDNIK-PRZYBYLSKA C- PSYCHOLOGIA AGRESJI 30
DR BOGUMIŁA KIEŁBRATOWSKA C - NOWOCZESNE POŁOŻNICTWO – PSYCHOLOGICZNE
ASPEKTY OPIEKI OKOŁOPORODOWEJ 30
DR EDYTA SINACKA-KUBIK C - PRACA PSYCHOLOGA Z DZIEĆMI Z TRUDNOŚCIAMI W
FUNKCJONOWANIU SPOŁECZNYM 30
SEMESTR LETNI
DR ADAM JAGIEŁŁO-RUSIŁOWSKI B – DYDAKTYKA OGÓLNA 30
DR ADRIANNA KILIKOWSKA; DR
ANNA WYSOKA B - GENETYCZNE UWARUNKOWANIA ZABURZEŃ PSYCHICZNYCH 30
PROF. UG, DR HAB. WIOLETA
RADZIWIŁOWICZ B - ZABURZENIA AFEKTYWNE 30
DR ADELA KOŻYCZKOWSKA B- PEDAGOGIKA OGÓLNA 30
DR MAGDALENA CHRZAN – DĘTKOŚ B – ZABURZENIA WCZESNODZIECIĘCE I ROZWOJOWE 15
DR DOROTA DYKALSKA - BIECK C - NOWOCZESNE METODY I TECHNOLOGIE W DIAGNOZIE DZIECKA 15
DR DOROTA DYKALSKA - BIECK C - DIAGNOZA GOTOWOŚCI SZKOLNEJ 15
MGR DOROTA MANISZEWSKA C - PRAKTYKA EDUKACYJNA 30
DR MARTA ŁOCKIEWICZ C - DEVELOPMENTAL DYSLEXIA 15
DR JUSTYNA MICHAŁEK C -PRACA PSYCHOLOGA Z RODZINĄ W REALIACH SZKOLNYCH 15
DR EDYTA ORŁOWSKA C - WYBRANE METODY PROJEKCYJNE W DIAGNOZIE DZIECI 15
DR PAULINA PAWLICKA, DR DOROTA
DYKALSKA - BIECK
C - NOWOCZESNE METODY REHABILITACJI DZIECI I MŁODZIEŻY ZE
SPECJALNYMI POTRZEBAMI EDUKACYJNYMI 15
MGR ANNA RASIŃSKA C- PRACA Z DZIECKIEM Z ALKOHOLOWYM ZESPOŁEM PŁODOWYM 15
MGR ANNA RASIŃSKA C- ZABURZENIA RELACJI PRZYWIĄZANIA U DZIECKA W RODZINIE
ZASTĘPCZEJ LUB ADOPCYJNEJ 30
DR EDYTA SINACKA-KUBIK C - TOC FOR EDUCATION – WYKORZYSTANIE TEORII OGRANICZEŃ W
PRACY EDUKACYJNEJ I TERAPEUTYCZNEJ Z DZIEĆMI I MŁODZIEŻĄ 15
DR MARCIN SZULC C - PRACA PSYCHOLOGA PRAKTYKA Z MŁODZIEŻĄ 30
OPIS KURSÓW Z POZIOMU B
(1) Nazwa przedmiotu
Specyficzne zaburzenia uczenia się
(2) Kod ECTS
(3) Nazwa jednostki prowadzącej kierunek
Wydział Nauk Społecznych / Instytut Psychologii
(4) Studia Kierunek
Poziom
Studia pierwszego stopnia (licencjackie)
lub Studia drugiego stopnia
(magisterskie) lub
Jednolite magisterskie
Forma Stacjonarne
lub Niestacjonarne
Moduł specjalnościowy lub
specjalizacja (specjalizacja dotyczy wyłącznie specjalizacji nauczycielskiej)
Psychologia
Jednolite magisterskie
stacjonarne/niestacjonarne
PDiM
(5) Nazwisko osoby prowadzącej (osób prowadzących)
prof. zw. dr hab. Marta Bogdanowicz
(6) Formy zajęć, sposób ich realizacji i przypisana im liczba godzin (7) Liczba punktów ECTS 4 2 pkt ECTS (50 - 60 godz) - zajęcia dydaktyczne z udziałem prowadzącego; konsultacje z prowadzącym zajęcia; samodzielne studiowanie literatury i materia-łów oraz przygotowanie do poszczególnych zajęć; 2 pkt ECTS (50-60 godz) – samodzielna praca studenta – przygotowywanie do kolokwiów zaliczeniowych; realizacja pracy zaliczeniowej, projektu, prezentacji
A. Formy zajęć, zgodne z zarządzeniem Rektora UG
wykład
B. Sposób realizacji zajęć
zajęcia w sali dydaktycznej
C. Liczba godzin
30
(8) Cykl dydaktyczny
IV –V rok, semestr zimowy
(9) Status przedmiotu
obowiązkowy dla specjalizacji Psychologia
dzieci i młodzieży
fakultatywny
(10) Język wykładowy
Polski
(11) Metody dydaktyczne
wykład problemowy
z prezentacją multimedialną
ilustrowany materiałem klinicznym (analiza
przypadków) i filmami
(12) Forma i sposób zaliczenia oraz podstawowe kryteria oceny lub wymagania egzaminacyjne
A. Sposób zaliczenia, zgodny z Regulaminem Studiów UG
egzamin
B. Formy zaliczenia
egzamin testowy
D. Podstawowe kryteria oceny lub wymagania egzaminacyjne
egzamin z wykładów oraz lektury wskazane przez prowadzącego
E. Sposób weryfikacji założonych efektów kształcenia w ramach danego
przedmiotu
arkusz egzaminu pisemnego
(13) Określenie przedmiotów wprowadzających wraz z wymogami wstępnymi
A. Wymagania formalne: brak wymagań
B. Wymagania wstępne: zaliczenie podstawowych, obligatoryjnych przedmiotów z zakresu psychologii
(14) Cele kształcenia Celem przedmiotu jest przekazanie studentom ogólnych wiadomości na temat specyficznych zaburzeń uczenia się czytania i pisania.
(15) Treści programowe A. Problematyka wykładu:
1. Specjalne potrzeby edukacyjne (SPE)
2. termin i pojęcie SPE (Warnock Report 1978)
3. specjalne potrzeby edukacyjne uczniów z dysleksją
4. Historia badań nad dysleksją rozwojową
5. historia badań nad dysleksją nabytą i dysleksją rozwojową na świecie
6. historia badań nad dysleksją rozwojową w Polsce
7. Terminologia
8. terminologia w ujęciu historycznym
9. terminologia bazująca na symptomatologii i na patomechanizmie (klasyfikacje międzynarodowe - terminologia opisowa)
10. kontrowersje dot. terminologii
11. Częstość występowania
12. badania w Polsce
13. dane z międzynarodowych klasyfikacji ICD-10 i DSM-IV oraz badań zagranicznych
14. przyczyny zwiększania się przypadków dysleksji i niepowodzeń w nauce czytania i pisania
15. Podstawy teoretyczne i definicja dysleksji
16. Teorie zaburzeń czytania i pisania w świetle koncepcji neuropsychologicznych (A. Łurii; MBD - A.Gesella i H.Spionek; D.Bakkera;
N.Geschwinda, A.Galaburdy i J.Steina; A.Fawcett i R.Nicolsona;; H. Birch, L.Belmont, E.Koppitz, M.Wolf – P.Bowers),
psycholingwistycznych / L i B. Kaczmarków, E. Gomberta, G. Krasowicz-Kupis /, integracji perceocyjno-motorycznej (J.Ayres,
M.Bogdanowicz).
17. Definicje dysleksji rozwojowej (definicja Światowej Konferencji Neurologów w Dallas, definicja IDS i EDA)
18. Etiologia dysleksji rozwojowej (polietiologia)
19. koncepcja genetyczna
20. koncepcja organiczna
21. koncepcja opóźnienia dojrzewania o.u.n
22. Patomechanizm dysleksji
23. koncepcje patomechanizmu dysleksji: koncepcje zaburzeń lateralizacji czynności mózgu / D. Bakkera/; koncepcje mikrouszkodzeń
mózgu (MBD) oraz mikrozaburzeń i dysharmonii rozwoju psychomotorycznego dziecka /H. Spionek/; zaburzeń integracji
sensorycznej i percepcyjno - motorycznej / H.Bircha-L.Belmont, E.Kopittz, J.Ayres, M.Bogdanowicz/, deficytu móżdżkowego
/R.Nicolsona, A.Fawcett/; zaburzeń przetwarzania czasowego – zburzeń funkcjonowania systemów magnocelularnych /N.
Geschwinda i G.Galaburdy, J.Steina, P.Tallal/; przetrwania odruchów pierwotnych /M.McPhilipsa i in./; deficytu językowego (I.
Liberman, M. Snowling, P. Bryanta; G.Krasowicz-Kupis); podwójnego deficytu (M.Wolf-P.Bowers)
24. model patomechanizmu dysleksji rozwojowej.
25. Typologia dysleksji
26. przedstawicieli koncepcji psychomotorycznych zaburzeń (H.Spionek)
27. przedstawicieli koncepcji neuropsychologicznej (D.Bakker)
28. w świetle koncepcji integracji percepcyjno-motorycznej (M. Bogdanowicz)
29. Symptomatologia zaburzeń i dynamika objawów dysleksji
30. parcjalne zaburzenia rozwoju psychoruchowego w obszarze procesów instrumentalnych i mowy ( neurofizjologiczne podstawy
procesów, symptomatologia zaburzeń, diagnoza, terapia, profilaktyka):
31. zaburzenia procesów orientacyjno - poznawczych
32. zaburzenia procesów wykonawczych ( motoryki)
33. zaburzenia integracji percepcyjno – motorycznej
34. lateralizacja, leworęczność (podłoże neurofizjologiczne, modele, rozwój, geneza i częstość występowania lewo-
35. ręczności, postawy społeczne)
36. orientacja w schemacie ciała i przestrzeni
37. dynamika (stałość i zmienność obrazu klinicznego) wg. M. Bogdanowicz; dysleksja problemem całego życia.
38. Ryzyko dysleksji, profilaktyka i terapia specyficznych trudności w czytaniu i pisaniu
39. pojęcie “ dziecko ryzyka dysleksji” i symptomatologia ryzyka dysleksji,
40. model diagnozowania dysleksji,
41. model pomocy w przypadkach dysleksji – 5.poziomowy system pomocy wg.M.Bogdanowicz
42. metody profilaktyki i terapii (np. Metoda Dobrego Startu, trening funkcji językowych).
(16) Wykaz literatury A. Literatura wymagana do ostatecznego zaliczenia zajęć (zdania egzaminu):
A.1. wykorzystywana podczas zajęć
1. Bogdanowicz, M. (2011). Ryzyko dysleksji, dysortografii i dysgrafii. Gdańsk: Wyd. Harmonia.
2. Bogdanowicz, M., Adryjanek, A. (2004). Uczeń z dysleksją w szkole. Gdynia: Operon.
3. Bogdanowicz, M., Adryjanek, A., Rożyńska, M. (2011). Uczeń z dysleksją w domu. Gdynia: Operon
4. Krasowicz-Kupis, G. (2006) (red). Dysleksja rozwojowa. Perspektywa psychologiczna. Gdańsk: Wyd. Harmonia.
A.2. studiowana samodzielnie przez studenta
1. Borkowska, A.R., Domańska, Ł. (2006) (red.). Neuropsychologia kliniczna dziecka. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
2. Krasowicz-Kupis, G. (2008.) Psychologia dysleksji. Warszawa: PWN
3. Lipowska, M. (2011). Dysleksja i ADHD – współwystępujące zaburzenia rozwoju. Neuropsychologiczna analiza deficytów pamięci.
Warszawa: Wydawnictwo Scholar.
B. Literatura uzupełniająca
1. Bogdanowicz, M. (2008). Portrety nie tylko sławnych osób z dysleksją. Gdańsk: Wyd. Harmonia.
2. Bogdanowicz, M.(2000). Integracja percepcyjno – motoryczna. Warszawa: CMPP-P MEN
3. Grabowska, A., Rymarczyk, K. (2004)(red). Dysleksja od badań mózgu do praktyki. Warszawa: Instytut Biologii Doświadczalnej im. M.
Nenckiego PAN
4. Łuria, A. (1976). Podstawy neuropsychologii. Warszawa, PWN.
5. Nartowska, H. (1986). Różnice indywidualne czy zaburzenia rozwoju dziecka przedszkolnego. Warszawa: WSiP.
1. Spionek, H. (1965). Zaburzenia psychoruchowego rozwoju dziecka. Warszawa: PWN.
(17) Efekty kształcenia (obszarowe i kierunkowe)
(17 A) Wiedza K_W05; K_W09 Student dysponuje uporządkowaną i pogłębioną wiedzą na temat specyficznych trudności w uczeniu się i specjalnych potrzeb edukacyjnych. Student zna terminologię, teorię, charakterystyczne symptomy specyficznych trudności w uczeniu się i ich dynamikę, przyczyny tych trudności, rozumie patomechanizm tych zaburzeń. Wie jaką rolę odgrywa w tych przypadkach środowisko rodzinne dziecka oraz edukacyjne (przedszkole , szkoła). Ma orientacje w typologii tych zaburzeń. Zna częstość występowania dysleksji, dysortografii i dysgrafii. Wie jakie są objawy ryzyka dysleksji w poszczególnych okresach rozwojowych i potrzebne rodzaje interwencji. Student charakteryzuje i rozróżnia ogólne wskazania do kierowania procesem naprawczym w odniesieniu do specyficznych zaburzeń uczenia się.
(17 B) Umiejętności K_U02; K_U03; K_U08
Student potrafi wykorzystywać i integrować wiedzę teoretyczną z zakresu psychologii oraz powiązanych z nią
dyscyplin w celu analizy złożonych problemów psychologicznych, wychowawczych, pomocowych i
terapeutycznych. Umie je wykorzystać w procesie diagnozowania i projektowania działań pomocowych. Student
posiada umiejętność analizowania trudności szkolnych dziecka z perspektywy zaburzeń rozwoju w ujęciu
klinicznym.
Student umie porozumiewać się z konsultantami – specjalistami w obszarze współpracy interdyscyplinarnej
(pedagogami, logopedami, neurologami, psychiatrami) w procesie diagnozy i terapii specyficznych zaburzeń
uczenia się.
Potrafi sprawnie posługiwać się wybranymi ujęciami teoretycznymi podczas analizowania wyników badania
diagnostycznego i ich interpretowania, mając na celu postawienie diagnozy (poznania i wyjaśnienia- rozpoznania
problemu dziecka) i podjęcia stosownych działań naprawczych. Student potrafi organizować pomoc edukacyjno-
terapeutyczną w odniesieniu do uczniów ze specyficznymi zaburzeniami uczenia się, kierując ich na badania
diagnostyczne i terapię pedagogiczną (w wymiarze wielospecjalistycznym). Potrafi korzystać z nowoczesnych
rozwiązań technologicznych i je proponować w pracy z uczniem ze specyficznymi trudnościami w czytaniu i
pisaniu.
(17 C) Kompetencje społeczne (postawy) K_K01; K_K03; K_K07
Student ma pogłębioną świadomość poziomu swojej wiedzy i umiejętności, rozumie potrzebę ciągłego rozwoju
osobistego i zawodowego.
Docenia znaczenie nauk psychologicznych dla rozwoju jednostki – ucznia i jego prawidłowego funkcjonowania
społecznego w rodzinie i szkole. Ma pozytywne nastawienie do nabywania wiedzy z zakresu studiowanej
dyscypliny naukowej i budowania warsztatu pracy psychologa. Jest wrażliwy na problemy społeczne i
psychologiczne, gotowy do komunikowania się i współpracy z otoczeniem, szczególnie osobami z
interdyscyplinarnego zespołu, który uczestniczy w diagnozowaniu i udzielaniu pomocy uczniom z
niepowodzeniami w uczeniu się. Student rozumie i docenia współpracę psychologa – terapeuty z rodzicami oraz
nauczycielami dziecka ze specyficznymi trudnościami w nauce, potrafi z nimi współdziałać.
(18) Kontakt [email protected]
(1) Nazwa przedmiotu
Dojrzałość do małżeństwa i rodzicielstwa
(2) Kod ECTS
(3) Nazwa jednostki prowadzącej kierunek
Wydział Nauk Społecznych / Instytut Psychologii
(4) Studia Kierunek
Poziom
Studia pierwszego stopnia (licencjackie)
lub Studia drugiego stopnia
(magisterskie) lub
Jednolite magisterskie
Forma Stacjonarne
lub Niestacjonarne
Moduł specjalnościowy lub
specjalizacja (specjalizacja dotyczy wyłącznie specjalizacji nauczycielskiej)
Psychologia
Jednolite magisterskie
stacjonarne/niestacjonarne
brak
(5) Nazwisko osoby prowadzącej (osób prowadzących)
prof. dr hab. Teresa Rostowska
(6) Formy zajęć, sposób ich realizacji i przypisana im liczba godzin (7) Liczba punktów ECTS 4 2 pkt ECTS (50 - 60 godz) - zajęcia dydaktyczne z udziałem prowadzącego; konsultacje z prowadzącym zajęcia; samodzielne studiowanie literatury i materia-łów oraz przygotowanie do poszczególnych zajęć; 2 pkt ECTS (50-60 godz) – samodzielna praca studenta – przygotowywanie do kolokwiów zaliczeniowych; realizacja pracy zaliczeniowej, projektu, prezentacji
F. Formy zajęć, zgodne z zarządzeniem Rektora UG
konwersatorium
G. Sposób realizacji zajęć
zajęcia w sali dydaktycznej
H. Liczba godzin
30
(8) Cykl dydaktyczny
IV –V rok, semestr zimowy
(9) Status przedmiotu
obowiązkowy dla specjalizacji Psychologia
rodziny oraz Psychologia dzieci i młodzieży
fakultatywny
(10) Język wykładowy
Polski
(11) Metody dydaktyczne
wykład z prezentacją multimedialną
(12) Forma i sposób zaliczenia oraz podstawowe kryteria oceny lub wymagania egzaminacyjne
A. Sposób zaliczenia, zgodny z Regulaminem Studiów UG
zaliczenie z oceną
B. Formy zaliczenia
kolokwium
I. Podstawowe kryteria oceny lub wymagania egzaminacyjne
J. Sposób weryfikacji założonych efektów kształcenia w ramach danego
przedmiotu
arkusz pracy pisemnej
(13) Określenie przedmiotów wprowadzających wraz z wymogami wstępnymi
brak
(14) Cele kształcenia Pogłębienie i ugruntowanie wiedzy na temat psychologicznych uwarunkowań dojrzałości człowieka do realizacji ról związanych z małżeństwem i rodzicielstwem. Umiejętność definiowania pojęć oraz rozumienia i wyjaśniania mechanizmy psychologiczne leżące u podstaw wielu złożonych problemów małżeńskich i rodzinnych.
(15) Treści programowe 43. Małżeństwo i rodzicielstwo jako zadania rozwojowe
44. Psychologiczne uwarunkowania dojrzałości do małżeństwa i rodzicielstwa
45. Teorie wyboru partnera
46. Dojrzałość a motywy wyboru małżonka
47. Dojrzałość do małżeństwa w kontekście kulturowym i religijnym
48. Empatia i otwartość w podsystemach rodzinnych
49. Dojrzałość do realizacji ról rodzinnych
50. Znaczenie wsparcia w dojrzewaniu do ról rodzinnych
51. Odpowiedzialne rodzicielstwo
52. Rodzina, jako źródło doświadczeń indywidualnych i społecznych
53. Przemoc w rodzinie jako wyraz niedojrzałości do małżeństwa o rodzicielstwa
54. Wyznaczniki szczęścia małżeńskiego i rodzinnego.
(16) Wykaz literatury A. Literatura wymagana do ostatecznego zaliczenia zajęć (zdania egzaminu):
A.1. wykorzystywana podczas zajęć
6. Braun-Gałkowska M. (1992), Psychologiczna analiza systemów rodzinnych osób zadowolonych i niezadowolonych z małżeństwa. Lublin:
TN KUL.
7. Harwas-Napierała B., (2009), Rodzina jako wartość a współczesność. B. Harwas-Napierała (red.). ss. 11-24. Poznań .Wydawnictwo
Naukowe UAM
8. Kościelska M., (2007), Sens odpowiedzialności, Perspektywa psychologa klinicznego. Kraków. Oficyna Wydawnicza IMPULS.
9. Kościelska M. Odpowiedzialni rodzice. Z doswiadczeń psychologa. Kraków. Oficyna Wydawnicza IMPULS.
10. Liberska H., Matuszewska M. (red.) (2002), Małżeństwo, męskość, kobiecość, miłość, konflikt, Wyd. Fundacji Humaniora, Poznań.
11. Plopa M., (2005), Psychologia rodziny. Teoria i badania, Oficyna Wydawnicza „Impuls”, Kraków.
12. Rostowska T. (2002), Rodzina –rozwój-praca. Wybrane zagadnienia. Łódź: Wyższa Szkoła Informatyki
13. Rostowski J. (1987), Zarys psychologii małżeństwa. Warszawa . PWN.
14. Sęk, H., Cieślak, R. (2006). Wsparcie społeczne – sposoby definiowania, rodzaje i źródła wsparcia, wybrane koncepcje teoretyczne. W: H.
Sęk, R. Cieślak (red.). Wsparcie społeczne, stres, zdrowie (s. 11–28). Warszawa: PWN.
15. Wojciszke B. (2000), Psychologia miłości. Intymność, namiętność, zaangażowanie.Gdańsk: GWP
B. Literatura uzupełniająca
2. Braun – Gałkowska (1985). Miłość aktywna. Psychiczne uwarunkowania powodzenia małżeństwa. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX.
3. Jarmołowska A. (2007), Adopcja dziecka. Psychologiczna analiza decyzji u kobiet i mężczyzn. Lublin. Towarzystwo Naukowe KUL.
4. Liberska H., (2003), Realizacja zadań rozwojowych dorosłości a rozwój indywidualny,[w:] Rodzina a rozwój człowieka dorosłego, red. B.
Harwas-Napierała, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań, s. 63-99.
5. Peplińska A., (2011) Małżeństwo a specyfika pracy marynarzy. Perspektywa psychologiczna. Kraków. Oficyna Wydawnicza IMPULS.
6. Plopa M. ( 20080. Więzi w małżeństwie i rodzinie. Metody badań. Kraków. Wydawnictwo IMPULS.
7. Satir V. (2000), Rodzina, tu powstaje człowiek. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
8. Ryś M. (1993), Poziom zaspokojenia potrzeb w dzieciństwie a zaspokojenie potrzeb w małżeństwie. Problemy Rodziny, 1, 20-24.
9. Ziemska M. (1973), Postawy rodzicielskie. Warszawa: WP.
(17) Efekty kształcenia (obszarowe i kierunkowe)
(17 A) Wiedza student ma pogłębioną wiedzę na temat teorii oraz psychologicznych mechanizmów dojrzałości do roli małżonka i rodzica (K_W04);(K_W05;); ma pogłębioną wiedzę na temat biologicznych i społecznych podstaw funkcjonowania psychicznego człowieka dorosłego oraz rozumie istotę funkcjonalności i dysfunkcjonalności w zachowaniach dotyczących życia małżeńskiego i rodzinnego (K_W10).
(17 B) Umiejętności posiada umiejętność obserwowania, wyszukiwani informacji na temat dojrzałych i niedojrzałych form
zachowania człowieka w sytuacjach rodzinnych (K_U01); potrafi w sposób komunikatywny i spójny wypowiadać
się na temat psychologicznych mechanizmów leżących u podstaw ról małżeńskich i rodzinnych (K_U04); ma
umiejętność obserwowania, diagnozowania i racjonalnego oceniania złożonych sytuacji związanych z
małżeństwem i rodzicielstwem (K_U07).
(17 C) Kompetencje społeczne (postawy) Student posiada zdolność zespołowego działania, angażuje się we współpracę z innymi ( K_K01); docenia wiedzę
z zakresu innych dyscyplin psychologicznych dla rozwoju jednostki w zakresie kształtowania się dojrzałości
osobowej ( K_K03); trafnie formułuje pytania dotyczące problemów poruszanych w czasie zajęć ; zachowuje
ostrożność w wyrażaniu krytycznych opinii na temat innych osób ( K_K06).
(18) Kontakt [email protected]
(1) Nazwa przedmiotu
Podstawy resocjalizacji nieletnich sprawców
przestępstw
(2) Kod ECTS
(3) Nazwa jednostki prowadzącej kierunek
Wydział Nauk Społecznych / Instytut Psychologii
(4) Studia Kierunek
Poziom
Studia pierwszego stopnia (licencjackie)
lub Studia drugiego stopnia
(magisterskie) lub
Jednolite magisterskie
Forma Stacjonarne
lub Niestacjonarne
Moduł specjalnościowy lub
specjalizacja (specjalizacja dotyczy wyłącznie specjalizacji nauczycielskiej)
Psychologia
Jednolite magisterskie
stacjonarne/niestacjonarne
PDiM
(5) Nazwisko osoby prowadzącej (osób prowadzących)
dr Marcin Szulc
(6) Formy zajęć, sposób ich realizacji i przypisana im liczba godzin (7) Liczba punktów ECTS 4 2 pkt ECTS (50 - 60 godz) - zajęcia dydaktyczne z udziałem prowadzącego; konsultacje z prowadzącym zajęcia; samodzielne
A. Formy zajęć, zgodne z zarządzeniem Rektora UG
wykład
B. Sposób realizacji zajęć
zajęcia w sali dydaktycznej
studiowanie literatury i materia-łów oraz przygotowanie do poszczególnych zajęć; 2 pkt ECTS (50-60 godz) – samodzielna praca studenta – przygotowywanie do kolokwiów zaliczeniowych; realizacja pracy zaliczeniowej, projektu, prezentacji
C. Liczba godzin
30
(8) Cykl dydaktyczny
IV –V rok, semestr zimowy
(9) Status przedmiotu
fakultatywny
(10) Język wykładowy
Polski
(11) Metody dydaktyczne
wykład z prezentacją multimedialną
(12) Forma i sposób zaliczenia oraz podstawowe kryteria oceny lub wymagania
egzaminacyjne
A. Sposób zaliczenia, zgodny z Regulaminem Studiów UG
egzamin
B. Formy zaliczenia
egzamin pisemny: testowy
C. Podstawowe kryteria
Zadana literatura plus wiedza z wykładów. Egzamin testowy 20 pytaniowy, pytania
zamknięte, 4 możliwe odpowiedzi, jedna prawidłowa
D. Sposób weryfikacji założonych efektów kształcenia w ramach danego przedmiotu
Arkusz testu zaliczeniowego oraz pisemny raport z analizy przypadku
(13) Określenie przedmiotów wprowadzających wraz z wymogami wstępnymi
A. Wymagania formalne: wprowadzenie do psychologii, psychologia społeczna, psychologia rozwoju człowieka, wstęp do psychologii
klinicznej dorosłego
B. Wymagania wstępne: wprowadzenie do psychologii, psychologia społeczna, psychologia rozwoju człowieka, wstęp do psychologii
klinicznej dorosłego
(14) Cele kształcenia Celem przedmiotu jest zaprezentowanie studentom podstawowych zagadnień z obszaru niedostosowania społecznego oraz resocjalizacji nieletnich sprawców przestępstw.
(15) Treści programowe A. Problematyka wykładu 1. Sens i bezsens resocjalizacji - wybrane czynniki zagrożeń młodzieży - warunki skutecznej resocjalizacji - motywacja do zmiany - polityka Państwa sprzyjająca resocjalizacji 2. Historyczne ujęcie traktowania nieletnich sprawców przestępstw (wybrane systemy resocjalizacji) - od kary odwetowej do sankcji poprawczej - domy poprawy i domy pracy przymusowej (Anglia / Holandia) - system celkowy - system pensylwański i system auburnski - system progresywny - system regresywny - system rodzinny (kolonia w Mettray, zakład w Hofwyl) - system republik i wiosek dziecięcych (Freeville, kolonia Makarenki) - rozwój resocjalizacji w Polsce (osada w Studzieńcu, zakład w Chojnicach) 3. Definicja pojęć: przestępstwo, przestępca, zbrodnia, występek, małoletni, nieletni, młodociany, podejrzany 4. Socjalizacja a resocjalizacja - czynniki wpływające na socjalizację - niedostosowanie społeczne, asocjalność, demoralizacja 5. Uwarunkowania wykolejenia przestępczego – perspektywa historyczna - teorie biologiczne (antropologiczna, endokrynologiczna, genetyczna, typów konstytucjonalnych) - teorie psychologiczne 6. Zaburzenia zachowania w perspektywie współczesnych koncepcji - czynniki biopsychiczne w etiologii zachowania przestępczego
- teorie organiczne - syndrom HIA i CP - typologia Achenbacha - teorie temperamentu - teorie kontroli społecznej 7. Modele oddziaływań resocjalizacyjnych - psychologia hormistyczna - terapia behawioralna - korzyści i ryzyko stosowania metod behawioralnych w resocjalizacji - oddziaływanie społeczności terapeutycznej w kształtowaniu pozytywnej kultury rówieśniczej - ekonomia punktowa - trening sprawności psychologicznych - środki nieizolacyjne w resocjalizacji (mediacja, reorganizacja pracy pedagoga) - twórcza resocjalizacja 8. Kompetencje wychowawcze pedagoga i psychologa resocjalizacyjnego - kompetencje profesjonalne - doświadczenie zawodowe - predyspozycje osobowe 9. System instytucjonalny w Polsce 10. Przykładowe placówki diagnostyczne i resocjalizacyjne - zakłady poprawcze - ośrodki szkolno – wychowawcze - MOAS - Dom dziecka - Pogotowie opiekuńcze - Policyjna Izba Dziecka
(16) Wykaz literatury A. Literatura wymagana do ostatecznego zaliczenia zajęć (zdania egzaminu): A.1. wykorzystywana podczas zajęć Bałandynowicz A., (2008) Profilaktyka i środki probacyjne w praktyce resocjalizacyjnej. W: Stanik, Urban (red) Reso cjalizacja tom 1. Wydawnictwo Naukowe PWN Dukaczewski E.J., (2008) Historia rozwoju praktyki resocjalizacyjnej w Polsce i na świecie. W: Stanik, Urban (red) Resocjalizacja tom 1. Wydawnictwo Naukowe PWN Konopczyński M., (2006) Metody twórczej resocjalizacji. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa Konopczyński M. (2008) Współczesne nurty w resocjalizacji. W: Stanik, Urban (red) Resocjalizacja tom 1. Wydawnictwo Naukowe PWN Konopczyński M., (2008) Współczesne systemy resocjalizacyjne. W: Stanik, Urban (red) Resocjalizacja tom 1. Wydaw nictwo Naukowe PWN Machel H., (2006) Zagrożenia współczesnej młodzieży polskiej – potrzeba diagnozy. W: Bykowska, Szulc (red.), Za grożenia wspólczesnej młodzieży polskiej – w poszukiwaniu tożsamości. FRUG, Gdańsk Stanik J., (2008) Diagnozowanie niedostosowania społecznego i socjalności. W: Stanik, Urban (red) Resocjalizacja tom 1. Wydawnictwo Naukowe PWN Urban B, (2008) Zaburzenia w zachowaniu i niedostosowanie społeczne w świetle współczesnych wyników badań. W: Stanik, Urban (red) Resocjalizacja tom 1. Wydawnictwo Naukowe PWN A.2. studiowana samodzielnie przez studenta Bałandynowicz A., (2008) Profilaktyka i środki probacyjne w praktyce resocjalizacyjnej. W: Stanik, Urban (red) Reso cjalizacja tom 1. Wydawnictwo Naukowe PWN Dukaczewski E.J., (2008) Historia rozwoju praktyki resocjalizacyjnej w Polsce i na świecie. W: Stanik, Urban (red) Resocjalizacja tom 1. Wydawnictwo Naukowe PWN Konopczyński M., (2006) Metody twórczej resocjalizacji. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa Konopczyński M. (2008) Współczesne nurty w resocjalizacji. W: Stanik, Urban (red) Resocjalizacja tom 1. Wydawnictwo Naukowe PWN Konopczyński M., (2008) Współczesne systemy resocjalizacyjne. W: Stanik, Urban (red) Resocjalizacja tom 1. Wydaw nictwo Naukowe PWN Stanik J., (2008) Diagnozowanie niedostosowania społecznego i socjalności. W: Stanik, Urban (red) Resocjalizacja tom 1. Wydawnictwo Naukowe PWN Urban B, (2008) Zaburzenia w zachowaniu i niedostosowanie społeczne w świetle współczesnych wyników badań. W: Stanik, Urban (red) Resocjalizacja tom 1. Wydawnictwo Naukowe PWN B. Literatura uzupełniająca Bałandynowicz A. (2006) Profilaktyka patologii młodzieży w oparciu o paradygmat tożsamości osobowej, społecznej i kulturowej ich naturalne środowiska rodzinne. W: Bykowska, Szulc (red.), Zagrożenia wspólczesnej młodzieży polskiej – w poszukiwaniu tożsamości. FRUG, Gdańsk
(17) Efekty kształcenia (obszarowe i kierunkowe) K_W01 K_W05 K_U02 K_K01 K_K07
(17 A) Wiedza Absolwent potrafi zidentyfikować i opisać zjawisko niedostosowania społecznego. Rozumie pojęcia psychologiczne oraz rozróżnia podstawowe psychologiczno – społeczne mechanizmy dewiacji indywidualnej i społecznej. Charakteryzuje wybrane teorie niedostosowania społecznego oraz potrafi przedstawić historię resocjalizacji oraz techniki stosowane w resocjalizacji.
(17 B) Umiejętności Student potrafi klasyfikować podstawowe teorie resocjalizacji. Ustala kryteria niedostosowania społecznego. Rozpoznaje przyczyny powstawania niedostosowania społecznego. Poddaje dyskusji techniki resocjalizacji.
(17 C) Kompetencje społeczne (postawy) Absolwent wykazuje krytycyzm w analizie metod stosowanych w resocjalizacji. Jest świadomy „tailoringu”. Docenia rolę indywidualnego podejścia w resocjalizacji. Wykazuje odpowiedzialność za wychowanka.
(18) Kontakt [email protected]
(1) Nazwa przedmiotu
Całościowe Zaburzenia Rozwoju - diagnoza i terapia
(2) Kod ECTS
(3) Nazwa jednostki prowadzącej kierunek
Wydział Nauk Społecznych / Instytut Psychologii
(4) Studia Kierunek
Poziom
Studia pierwszego stopnia (licencjackie)
lub Studia drugiego stopnia
(magisterskie) lub
Jednolite magisterskie
Forma Stacjonarne
lub Niestacjonarne
Moduł specjalnościowy lub
specjalizacja (specjalizacja dotyczy wyłącznie specjalizacji nauczycielskiej)
Psychologia
Jednolite magisterskie
stacjonarne/niestacjonarne
NBP, PDiM, PK
(5) Nazwisko osoby prowadzącej (osób prowadzących)
dr Budzińska Anna
(6) Formy zajęć, sposób ich realizacji i przypisana im liczba godzin (7) Liczba punktów ECTS 2 2 pkt ECTS (50 - 60 godz) - zajęcia dydaktyczne z udziałem prowadzącego; konsultacje z prowadzącym zajęcia; samodzielne studiowanie literatury i materia-łów oraz przygotowanie do poszczególnych zajęć;
K. Formy zajęć, zgodne z zarządzeniem Rektora UG
konwersatorium
L. Sposób realizacji zajęć
zajęcia w sali dydaktycznej
M. Liczba godzin
15
(8) Cykl dydaktyczny
IV –V rok, semestr zimowy
(9) Status przedmiotu
fakultatywny
(10) Język wykładowy
Polski
(11) Metody dydaktyczne
(12) Forma i sposób zaliczenia oraz podstawowe kryteria oceny lub wymagania egzaminacyjne
wykład konwersatoryjny / wykład z prezentacją
multimedialną
ćwiczenia audytoryjne: analiza tekstów z dyskusją /
praca w grupach / analiza zdarzeń krytycznych
(przypadków) / dyskusja/ wywiady z
przedstawicielami innych kultur na temat specyfiki
opieki i wychowania dzieci, a także mechanizmów
rozwoju
A. Sposób zaliczenia, zgodny z Regulaminem Studiów UG
zaliczenie bez oceny
B. Formy zaliczenia
obecność i aktywność na zajęciach
Podstawowe kryteria oceny lub wymagania egzaminacyjne
obecność na zajęciach oraz aktywność rozumiana jako uczestniczenie w ćwiczeniach,
zadaniach, dyskusjach
Sposób weryfikacji założonych efektów kształcenia w ramach danego przedmiotu
weryfikacja obecności oraz aktywność
(13) Określenie przedmiotów wprowadzających wraz z wymogami wstępnymi
A. Wymagania formalne
Psychologia rozwoju człowieka
B. Wymagania wstępne
studentka/student zna podstawowe teorie i prawidłowości z zakresu psychologii rozwoju dziecka, prowadzenia wywiadu i obserwacji
(14) Cele kształcenia Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z klasyfikacją Całościowych Zaburzeń Rozwoju, ze szczególnym skoncentrowaniem uwagi na zaburzeniu autystycznym i zespole Aspergera. Opisane i pokazane są podstawowe zachowania charakterystyczne dla Całościowych Zaburzeń Rozwojowych. Studenci uczą się rozpoznawania rodzaju zaburzenia w wyniku odpowiednio przeprowadzonego wywiadu i obserwacji. Kolejnym krokiem jest wybór odpowiedniej terapii – opartej o udokumentowaną naukowo skuteczność.
(15) Treści programowe A. Problematyka wykładu
klasyfikacje Całościowych Zaburzeń Rozwojowych wg DSM IV tr i ICD 10
opis zachowań charakterystycznych dla poszczególnych zaburzeń
diagnoza Całościowych Zaburzeń Rozwojowych – wywiad i obserwacja
rodzaje terapii
wybór odpowiedniej terapii – opartej o naukowo udokumentowana skuteczność
najskuteczniejszy model terapii w odniesieniu do zaburzenia autystycznego i innych zaburzeń z grupy całościowych zaburzeń rozwoju
(16) Wykaz literatury A. Literatura wymagana do ostatecznego zaliczenia zajęć (zdania egzaminu):
Budzińska A., Wójcik, M. (2010). Zespół Aspergera. Księga pytań i odpowiedzi. Wydawnictwo Harmonia.
Cooper, J.O., Heron, T. E. & Heward, W. L. (1987). Applied Behavior Analysis. Columbus, Ohio: Merrill Publishing Company.
B. Literatura uzupełniająca
McClannahan L.E., Krantz P.J.Plany Aktywności dla dzieci z autyzmem, Gdańsk 2002 wyd. Stowarzyszenie Pomocy Osobom
Autystycznym
(17) Efekty kształcenia (obszarowe i kierunkowe) K_W05 K_W06 K_W07 K_W09 K_U02 K_U03 K_K01 K_K03 K_K06 K_K07
(17 A) Wiedza
Student/studentka ma uporządkowaną i pogłębioną wiedzę na temat całościowych zaburzeń rozwoju
ma pogłębioną wiedzę na temat specyfiki zaburzenia autystycznego i Zespołu Aspergera
ma pogłębioną wiedzę na temat sposobu prowadzenia wywiadu i obserwacji pod kątem diagnozy całościowych zaburzeń rozwoju
zdobywa ogólne informacje na temat różnorodnych form terapii całościowych zaburzeń rozwoju
(17 B) Umiejętności
Poznaje kryteria doboru skutecznej terapii w odniesieniu do całościowych zaburzeń rozwoju, poznaje
właściwe modele prowadzenia terapii i sposoby postępowania w przypadku kontaktu z dzieckiem z
autyzmem
Potrafi wykorzystywać wiedzę teoretyczną do rozpoznawania zaburzeń z grupy całościowych zaburzeń
rozwoju na podstawie przeprowadzonego wywiadu i obserwacji
(17 C) Kompetencje społeczne (postawy)
Ma pogłębioną świadomość poziomu swojej wiedzy, rozumie potrzebę ciągłego rozwoju osobistego i
zawodowego w zakresie diagnozowania dzieci z zaburzeniami rozwoju
Docenia znaczenie psychologii behawioralnej dla pomocy dzieciom z zaburzeniem autystycznym i zespołem
Aspergera
Odznacza się odpowiedzialnością za własne przygotowanie do pracy i postępowanie wobec osób z którymi i
dla których pracuje, wyraża taką postawę wśród innych i pośrednio modeluje to podejście wśród innych
Jest wrażliwy na problemy społeczne i psychologiczne związane z zaburzeniami rozwoju dzieci, odmiennością
form opieki i stylów wychowania, gotowy do komunikowania się i współpracy z otoczeniem, w tym z
osobami nie będącymi specjalistami w danej dziedzinie oraz do aktywnego uczestnictwa w grupach i
organizacjach realizujących działania związane ze wsparciem rozwoju dziecka.
(18) Kontakt [email protected]
(1) Nazwa przedmiotu
Zaburzenia afektywne
(2) Kod ECTS
(3) Nazwa jednostki prowadzącej kierunek
Wydział Nauk Społecznych / Instytut Psychologii
(4) Studia Kierunek
Poziom
Studia pierwszego stopnia (licencjackie)
lub Studia drugiego stopnia
(magisterskie) lub
Jednolite magisterskie
Forma Stacjonarne
lub Niestacjonarne
Moduł specjalnościowy lub
specjalizacja (specjalizacja dotyczy wyłącznie specjalizacji nauczycielskiej)
Psychologia
Jednolite magisterskie
stacjonarne/niestacjonarne
NBP, PK, PDiM
(5) Nazwisko osoby prowadzącej (osób prowadzących)
prof. UG, dr hab. Wioletta Radziwiłłowicz
(6) Formy zajęć, sposób ich realizacji i przypisana im liczba godzin (7) Liczba punktów ECTS 4 2 pkt ECTS (50 - 60 godz) – zajęcia dydaktyczne z udziałem prowadzącego; konsultacje z prowadzącym zajęcia; samodzielne studiowanie literatury i materia-łów do zajęć; czas trwania egzaminu 2 pkt ECTS (50-60 godz) – samodzielna praca studenta – przygotowanie do egzaminu
Formy zajęć, zgodne z zarządzeniem Rektora UG
wykład
Sposób realizacji zajęć
zajęcia w sali dydaktycznej
Liczba godzin
30
(8) Cykl dydaktyczny
III –V rok, semestr letni
(9) Status przedmiotu
obowiązkowy dla specjalizacji Psychologia
kliniczna oraz Psychologia dzieci i młodzieży
fakultatywny
(10) Język wykładowy
Polski
(11) Metody dydaktyczne
- wykład
(12) Forma i sposób zaliczenia oraz podstawowe kryteria oceny lub wymagania egzaminacyjne
A. Sposób zaliczenia, zgodny z Regulaminem Studiów UG
egzamin
B. Formy zaliczenia
egzamin pisemny: testowy
Podstawowe kryteria oceny lub wymagania egzaminacyjne
zgodne z kluczem odpowiedzi testowych w teście wielokrotnego
wyboru
Sposób weryfikacji założonych efektów kształcenia w ramach danego przedmiotu
arkusz egzaminu testowego
(13) Określenie przedmiotów wprowadzających wraz z wymogami wstępnymi
A. Wymagania formalne
psychopatologia, psychologia kliniczna dziecka
B. Wymagania wstępne
pełen zakres wiedzy z wyżej wymienionych przedmiotów studiów
(14) Cele kształcenia Celem zajęć jest przedstawienie aktualnego stanu wiedzy na temat biologicznych, psychologicznych i społecznych czynników oraz procesów rozwojowych, które odgrywają rolę w etiologii depresji oraz innych zaburzeń afektywnych u dzieci, młodzieży i dorosłych oraz utrzymywaniu się ich objawów. Omówione badania kliniczne mają implikacje praktyczne, gdyż zmiana kontekstowych (czyli rodzicielskich, rodzinnych i społecznych) czynników ryzyka jest konieczna, by złagodzić trudności dzieci i młodzieży z zaburzeniami afektywnymi w realizacji kolejnych zadań rozwojowych. Celem zajęć jest poszerzenie wiedzy klinicznej o rodzinie z osobami cierpiącymi na zaburzenia afektywne oraz charakterystyka procesów wewnątrzrodzinnych, a także próba wyodrębnienia najważniejszych predyktorów, będących czynnikami ryzyka bądź czynnikami ochronnymi.
(15) Treści programowe A. Problematyka wykładu
1. Epidemiologia depresji oraz innych zaburzeń afektywnych (rozpowszechnienie w Polsce i na świecie, przyczyny uzyskiwania
zróżnicowanych wyników badań nad epidemiologią zaburzeń afektywnych).
2. Obraz kliniczny depresji oraz innych zaburzeń afektywnych.
3. Konsekwencje psychospołeczne depresji oraz innych zaburzeń afektywnych.
4. Modele depresji.
4.1. Mechanizmy biologiczne w etiologii zaburzeń afektywnych (czynniki genetyczne, struktura i funkcja ośrodkowego układu nerwowego,
podłoże hormonalne zaburzeń afektywnych).
4.2. Teorie psychologiczne (psychodynamiczne, poznawcze, interpersonalne, model rozwojowy – synteza wszystkich podejść).
5. Metody terapii osób z rozpoznaniem depresji i innych zaburzeń afektywnych (psychodynamiczna, interpersonalna, systemowa,
poznawczo-behawioralna).
(16) Wykaz literatury A. Literatura wymagana do ostatecznego zaliczenia zajęć (zdania egzaminu):
1. Garland C. (2009), Czym jest trauma. Podejście psychoanalityczne, Oficyna Ingenium, Warszawa.
2. Greszta E. (2006), Depresja wieku dorastania. Zachowania rodziców jako czynnik ochronny lub czynnik ryzyka depresji u
dorastających dzieci, Wydawnictwo SWPS „Academica”, Warszawa.
3. Segal H. (2005), Pozycja depresyjna [w:] Wprowadzenie do teorii Melanie Klein, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, Gdańsk,
85-99.
4. Yapko M. (1996), Kiedy życie boli. Dyrektywy w leczeniu depresji. Strategiczna terapia krótkoterminowa, Gdańskie Wydawnictwo
Psychologiczne, Gdańsk.
5. McCauley E., Pavlidis K., Kendall K. (2001), Developmental precursors of depression: the child and the social environment [in:] The
depressed child and adolescent, ed. I.M. Goodyer, Cambridge University Press, Cambridge, 46-78.
6. Huflejt-Łukasik M. (1994), Podejście psychodynamiczne [w:] Psychoterapia. Szkoły, zjawiska, techniki i specyficzne problemy, red.
L. Grzesiuk, PWN, Warszawa, 405-420.
7. Huflejt-Łukasik M. (1999), Depresja – wybrane modele teoretyczne (część pierwsza), „Nowiny Psychologiczne”, 1, 5-20.
8. Radziwiłłowicz W. (2010), Depresja u dzieci i młodzieży. Analiza systemu rodzinnego – ujęcie kliniczne, Oficyna Wydawnicza
Impuls, Kraków.
B. Literatura uzupełniająca
1. Lebovici S. (2008), Depresja dziecięca [w:] Psychoanaliza współcześnie. Dziecko w terapii, red. K. Walewska, MediPage, Warszawa,
39-53.
2. Walewska K. (2003), Adolescencja z perspektywy terapii, „Dialogi”, 1-2, 7-14.
3. Świtała J. (2005), Teorie relacji z obiektem Otto F. Kernberga i Williama R.D. Fairbairna – analiza porównawcza wybranych zagadnień
teoretycznych [w:] Współczesna psychoanaliza. Modele konfliktu i deficytu, red. L. Cierpiałkowska, J. Gościniak, Wydawnictwo
Naukowe UAM, Poznań, 113-148.
4. Kostowski W. (2004), Współczesne kierunki badań nad patomechanizmem stresu i depresji i ich znaczenie w kształtowaniu
poglądów na działanie leków przeciwdepresyjnych, „Psychiatria”, 1(2), 63-71.
5. Rybakowski J. (2008), Koncepcja spektrum choroby afektywnej dwubiegunowej, „Psychiatria”, 5(3), 75-82.
6. Bierkowska B., Rybakowski J. (1994), Choroba afektywna dwubiegunowa z szybką zmianą faz, „Psychiatria Polska”, 28, 443-454.
7. Hauser J., Leszczyńska-Rodziewicz A. , Skibińska M. (2005), Wspólne podłoże genetyczne schizofrenii i choroby afektywnej
dwubiegunowej? „Psychiatria”, 2(3), 145-153.
8. Cuellar A.K., Johnson S.L, Winters R. (2006), Odrębności między depresją w chorobie afektywnej dwubiegunowej i jednobiegunowej,
„Psychiatria”, 3(1), 27-54.
(17) Efekty kształcenia (obszarowe i kierunkowe)
(17 A) Wiedza K_W10 Ma pogłębioną i rozszerzoną wiedzę na temat biologicznych, psychologicznych i społecznych podstaw funkcjonowania psychicznego człowieka; rozumie istotę funkcjonalności i dysfunkcjonalności, harmonii i dysharmonii, normy i patologii.
(17 B) Umiejętności K_U02 Potrafi wykorzystywać i integrować wiedzę teoretyczną z zakresu psychologii oraz powiązanych z nią
dyscyplin w celu analizy złożonych problemów psychologicznych, pomocowych i terapeutycznych, a także
diagnozowania i projektowania działań praktycznych.
K_U07 Ma pogłębione umiejętności obserwowania, diagnozowania, racjonalnego oceniania złożonych sytuacji
psychologicznych oraz analizowania motywów i wzorów ludzkich zachowań
(17 C) Kompetencje społeczne (postawy) K_K03 Docenia znaczenie nauk psychologicznych dla rozwoju jednostki i prawidłowych więzi w społeczeństwie,
ma pozytywne nastawienie do nabywania wiedzy z zakresu studiowanej dyscypliny naukowej i budowania
warsztatu pracy psychologa.
(18) Kontakt [email protected]
(1) Nazwa przedmiotu
Genetyczne uwarunkowania zaburzeń psychicznych
(2) Kod ECTS
(3) Nazwa jednostki prowadzącej kierunek
Wydział Nauk Społecznych / Instytut Psychologii
(4) Studia Kierunek
Poziom
Studia pierwszego stopnia (licencjackie)
lub Studia drugiego stopnia
(magisterskie) lub
Jednolite magisterskie
Forma Stacjonarne
lub Niestacjonarne
Moduł specjalnościowy lub
specjalizacja (specjalizacja dotyczy wyłącznie specjalizacji nauczycielskiej)
Psychologia
Jednolite magisterskie
stacjonarne/niestacjonarne
PK
(5) Nazwisko osoby prowadzącej (osób prowadzących)
dr Adrianna Kilikowska, dr Anna Wysocka
(6) Formy zajęć, sposób ich realizacji i przypisana im liczba godzin (7) Liczba punktów ECTS
Formy zajęć, zgodne z zarządzeniem Rektora UG
wykład
4 2 pkt ECTS (50 - 60 godz) – zajęcia dydaktyczne z udziałem prowadzącego; konsultacje z prowadzącym zajęcia; samodzielne studiowanie literatury i materia-łów do zajęć; czas trwania egzaminu 2 pkt ECTS (50-60 godz) – samodzielna praca studenta – przygotowanie do egzaminu
Sposób realizacji zajęć
zajęcia w sali dydaktycznej
Liczba godzin
30
(8) Cykl dydaktyczny
III –V rok, semestr letni
(9) Status przedmiotu
fakultatywny
(10) Język wykładowy
Polski
(11) Metody dydaktyczne
wykład z prezentacją multimedialną
z wykorzystaniem: gry symulacyjne,
rozwiązywanie zadań
(12) Forma i sposób zaliczenia oraz podstawowe kryteria oceny lub wymagania egzaminacyjne
A. Sposób zaliczenia, zgodny z Regulaminem Studiów UG
egzamin
B. Formy zaliczenia
egzamin pisemny testowy
Podstawowe kryteria oceny lub wymagania egzaminacyjne
egzamin obejmuje materiał z wykładu
egzamin pisemny oceniany jest wg wskaźnika procentowego („Regulamin Studiów
UG”)
Sposób weryfikacji założonych efektów kształcenia w ramach danego przedmiotu
arkusz egzaminu pisemnego
(13) Określenie przedmiotów wprowadzających wraz z wymogami wstępnymi
A. Wymagania formalne
B. Wymagania wstępne
(14) Cele kształcenia 1. Zapoznanie studentów z podstawami genetyki z uwzględnieniem elementów genetyki zachowania. 2. Zrozumienie mechanizmów dziedziczenia chorób genetycznych. 3. Poznanie podstawowych metod badawczych genetyki zachowania. 4. Zapoznanie studentów z czynnikami genetycznymi w etiologii zaburzeń psychicznych. 5. Wprowadzenie podstaw genetyki molekularnej.
(15) Treści programowe A. Problematyka wykładu 1. Wprowadzenie do genetyki człowieka i genetyki zachowania: I i II prawo Mendla, cechy mendlowskie człowieka; analiza rodowodów;
współdziałanie alleliczne i niealleliczne genów; geny letalne, semiletalne i subwitalne; odziedziczalność; antycypacja genetyczna; imprinting genomowy; cechy sprzężone, ograniczone i związane z płcią; genetyka cech ilościowych; genetyka populacyjna.
2. Metody badawcze genetyki zachowania. 3. Podstawy genetyki molekularnej: budowa DNA i ekspresja genów; organizacja genomu człowieka; techniki molekularne stosowane w
badaniach genetycznych. 4. Czynniki genetyczne w etiologii zaburzeń psychicznych i niepełnosprawności intelektualnej: rodzaje i przyczyny mutacji; zaburzenia
dziedziczone monogenowo; zaburzenia wynikające z aberracji chromosomowych; zaburzenia o podłożu poligenowym. 5. Współczesne problemy genetyczne.
(16) Wykaz literatury A. Literatura wymagana do ostatecznego zaliczenia zajęć (zdania egzaminu):
A.1. wykorzystywana podczas zajęć
Piątkowska B., Goc A., Dąbrowska G. Zbiór zadań i pytań z genetyki, cz. I Genetyka ogólna. Wydawnictwo UMK, Toruń 1998.
A.2. studiowana samodzielnie przez studenta
Charon K. M., Świtoński M. Genetyka zwierząt. PWN Warszawa, 2000.
Bal J. Biologia molekularna w medycynie – Elementy genetyki klinicznej. PWN Warszawa, 2006.
Winter P.C., Hickey G.I., Fletcher H.L. Krótkie wykłady – Genetyka. PWN Warszawa, 2000.
Oniszczenko W., Dragan W. Genetyka zachowania w psychologii i psychiatrii. Wydawnictwo Naukowe SCHOLAR, Warszawa,
2008.
B. Literatura uzupełniająca
Drewa, G. Podstawy genetyki dla studentów i lekarzy. Volumed Wrocław, 1995.
Korf, B. R. Genetyka człowieka. Rozwiązywanie problemów medycznych. PWN Warszawa, 2003.
Plomin, R., DeFries, J.C., McClearn, G.E., McGuffin, P. Genetyka zachowania. PWN, Warszawa, 2001.
Rybakowski, J., Hauser, J. (red). Genetyka molekularna zaburzeń psychicznych. Polskie Towarzystwo
Psychiatryczne, Kraków, 2002
Zawadzki, B. Temperament-geny i środowisko. Porównania wewnątrz- i międzypopulacyjne. Gdańskie Wydawnictwo
Psychologiczne, Gdańsk, 2002.
(17) Efekty kształcenia (obszarowe i kierunkowe)
(17 A) Wiedza K_W06; K_W10 rozumie rolę genów w rozwoju człowieka; rozumie, iż na indywidualność człowieka mają wpływ zarówno geny jak i środowisko; potrafi zdefiniować podstawowe pojęcia genetyczne w aspekcie zaburzeń rozwoju; rozumie prawa genetyki człowieka i mechanizmy dziedziczenia chorób genetycznych w przebiegu których występują zaburzenia natury psychicznej; zna główne metody badawcze genetyki zachowania z uwzględnieniem wybranych metod molekularnych; opisuje wybrane jednostki chorobowe;
(17 B) Umiejętności K_U04; K_U05; K_U12; K_U13; K_U15; K_U17
potrafi przeprowadzić analizę rodowodu cechy uwarunkowanej monogenowo; rozwiązuje proste zadania
genetyczne; potrafi ocenić potencjalny udział czynników genetycznych w zaburzeniu psychicznym w kontekście
terapii pacjenta; potrafi zastosować wiedzę o określonych zaburzeniach genetycznych w rozszerzenie kryteriów
diagnostycznych i dostosowaniu podejścia terapeutycznego do pacjenta; dyskutuje na temat współczesnych
problemów genetycznych;
(17 C) Kompetencje społeczne (postawy) K_K01; K_K03; K_K06
zachowuje ostrożność w wyrażaniu opinii na temat niepełnosprawności intelektualnej u osób z zaburzeniami
genetycznymi; jest empatyczny i zorientowany na udzielanie wsparcia pacjentom z genetycznymi zaburzeniami
rozwoju; rozumie konieczność współpracy z zespołem specjalistów z dziedziny medycyny i żywienia dla
prawidłowej diagnozy i terapii pacjenta;
(18) Kontakt dr Adrianna Kilikowska, [email protected]; dr Anna Wysocka, [email protected]
(1) Nazwa przedmiotu
Dydaktyka ogólna
(2) Kod ECTS
(3) Nazwa jednostki prowadzącej kierunek
Wydział Nauk Społecznych / Instytut Psychologii
(4) Studia Kierunek
Poziom
Studia pierwszego stopnia (licencjackie)
Forma Stacjonarne
lub
Moduł specjalnościowy lub
lub Studia drugiego stopnia
(magisterskie) lub
Jednolite magisterskie
Niestacjonarne specjalizacja (specjalizacja dotyczy wyłącznie specjalizacji nauczycielskiej)
Psychologia
Jednolite magisterskie
stacjonarne/niestacjonarne
PDiM
(5) Nazwisko osoby prowadzącej (osób prowadzących)
(6) Formy zajęć, sposób ich realizacji i przypisana im liczba godzin (7) Liczba punktów ECTS 4 2 pkt ECTS (50 - 60 godz) – zajęcia dydaktyczne z udziałem prowadzącego; konsultacje z prowadzącym zajęcia; samodzielne studiowanie literatury i materia-łów do zajęć; czas trwania egzaminu 2 pkt ECTS (50-60 godz) – samodzielna praca studenta – przygotowanie do egzaminu
Formy zajęć, zgodne z zarządzeniem Rektora UG
wykład
Sposób realizacji zajęć
zajęcia w sali dydaktycznej
Liczba godzin
30
(8) Cykl dydaktyczny
III –V rok, semestr letni
(9) Status przedmiotu
obowiązkowy dla specjalizacji Psychologia
dzieci i młodzieży
fakultatywny
(10) Język wykładowy
Polski
(11) Metody dydaktyczne
- wykład
(12) Forma i sposób zaliczenia oraz podstawowe kryteria oceny lub wymagania egzaminacyjne
A. Sposób zaliczenia, zgodny z Regulaminem Studiów UG
zaliczenie na ocenę
B. Formy zaliczenia
Zaliczenie z oceną w formie pracy pisemnej z pytaniami otwartymi i
samodzielnym omówieniem jednej, wybranej pozycji literatury
Podstawowe kryteria oceny lub wymagania egzaminacyjne
Sposób weryfikacji założonych efektów kształcenia w ramach danego przedmiotu
arkusz pracy pisemnej
(13) Określenie przedmiotów wprowadzających wraz z wymogami wstępnymi
A. Wymagania formalne
brak
B. Wymagania wstępne
podstawy filozofii, psychologii, socjologii
(14) Cele kształcenia Celem przedmiotu jest uzyskanie przez słuchaczy orientacji we współczesnej problematyce kształcenia z uwzględnieniem jej źródeł i kontekstów
(15) Treści programowe A. Problematyka wykładu
1.Podstawowe pojęcia dydaktyki ogólnej, kształcenie, nauczanie, uczenie się
2.Znaczące nurty edukacji, różnice w ich modelu teoretycznym: modele edukacji europejskiej, pragmatyzm amerykański,
3.Elementy systemu dydaktycznego, teoretyczne i praktyczne znaczenie pojęć :cele kształcenia, treści, metody, efekty kształce-nia.
4. Krytyka podejścia systemowego,
5.Kształcenie „asystemowe”, koncepcje Nowego Wychowania, szkolnictwo alternatywne,
6 Reforma szkolnictwa(1999)w Polsce, założenia, realizacja.
(16) Wykaz literatury A. Literatura wymagana do ostatecznego zaliczenia zajęć (zdania egzaminu):
Pedagogika,podręcznik akademicki,red .Z. Kwieciński,B. Śliwerski, t I ,II, 2002.
B. Literatura uzupełniająca
Klus-Stańska, Dydaktyka wobec chaosu pojęć i zdarzeń.2010,
R.I Arens, Uczymy się nauczać,1995
Uczenie się jako przedsięwzięcie na całe życie, red. T. Bauman,2006
(17) Efekty kształcenia (obszarowe i kierunkowe)
(17 A) Wiedza Student powinien opanować wiedze z zakresu podstaw dydaktyki
(17 B) Umiejętności Student powinien opanować umiejętności analitycznego i krytycznego różnicowania
podejść do kształcenia ludzi, rozumieć konteksty edukacji: społeczny, ideologiczny i
ekonomiczny, znać ich przejawy w praktyce edukacyjnej.
(17 C) Kompetencje społeczne (postawy) Student zachowuje ostrożność/krytycyzm w wyrażaniu opinii, dyskutuje, zachowuje
otwartość na nowe idee w dydaktyce, pracuje samodzielnie
(18) Kontakt
(1) Nazwa przedmiotu
Pedagogika ogólna
(2) Kod ECTS
(3) Nazwa jednostki prowadzącej kierunek
Wydział Nauk Społecznych / Instytut Psychologii
(4) Studia Kierunek
Poziom
Studia pierwszego stopnia (licencjackie)
lub Studia drugiego stopnia
(magisterskie) lub
Jednolite magisterskie
Forma Stacjonarne
lub Niestacjonarne
Moduł specjalnościowy lub
specjalizacja (specjalizacja dotyczy wyłącznie specjalizacji nauczycielskiej)
Psychologia
Jednolite magisterskie
stacjonarne/niestacjonarne
PDiM
(5) Nazwisko osoby prowadzącej (osób prowadzących)
(6) Formy zajęć, sposób ich realizacji i przypisana im liczba godzin (7) Liczba punktów ECTS 4 2 pkt ECTS (50 - 60 godz) – zajęcia dydaktyczne z udziałem prowadzącego; konsultacje z
Formy zajęć, zgodne z zarządzeniem Rektora UG
wykład
Sposób realizacji zajęć
zajęcia w sali dydaktycznej
prowadzącym zajęcia; samodzielne studiowanie literatury i materia-łów do zajęć; czas trwania egzaminu 2 pkt ECTS (50-60 godz) – samodzielna praca studenta – przygotowanie do egzaminu
Liczba godzin
30
(8) Cykl dydaktyczny
III –V rok, semestr letni
(9) Status przedmiotu
obowiązkowy dla specjalizacji Psychologia
dzieci i młodzieży
fakultatywny
(10) Język wykładowy
Polski
(11) Metody dydaktyczne
- wykład
(12) Forma i sposób zaliczenia oraz podstawowe kryteria oceny lub wymagania egzaminacyjne
A. Sposób zaliczenia, zgodny z Regulaminem Studiów UG
egzamin
B. Formy zaliczenia
egzamin pisemny: testowy / z pytaniami (zadaniami) otwartymi
wykonanie pracy zaliczeniowej
Podstawowe kryteria oceny lub wymagania egzaminacyjne
Sposób weryfikacji założonych efektów kształcenia w ramach danego przedmiotu
arkusz egzaminu pisemnego
(13) Określenie przedmiotów wprowadzających wraz z wymogami wstępnymi
A. Wymagania formalne
psychologia ogólna i rozwojowa, filozofia i socjologia
B. Wymagania wstępne
wystarczające w toku studiów pięcioletnich
(14) Cele kształcenia Zapoznanie studentów z podstawowymi kategoriami i zjawiskami (praktykami) społeczno – edukacyjnymi a także z różny-mi koncepcjami myślenia pedagogicznego. Zwrócenie uwagi na różne teoretyczności pedagogiki (paradygmaty) na tle pro-cesów globalizacji i różnicowania.
(15) Treści programowe A. Problematyka wykładu
1.Kryzys kultury współczesnej (kryzys scjentyzmu, kryzys kultury/wartości, kryzys państwa narodowego itp.) a kryzys edukacji w świetle
światowych
raportów edukacyjnych (min. Foura, Botkina, Delorsa).
2.Dwa procesy społeczne globalizacja i regionalność ich epistemologie, ontologie, aksjologie – i racjonalności preferowane przez nie a
problematyka
tożsamości (teorie rozwoju tożsamości) i podmiotowości itp. jako wyzwania dla współczesnej edukacji w teorii i praktyce.
3.Pedagogika i jej naukowa tożsamość, podziały nauk o wychowaniu, dylematy metodologiczne pedagogiki (np. pedagogika jako dyscyplina
naukowa czy dyscyplina humanistyki). Pedagogika a inne nauki humanistyki. Zależność sposobu uprawiania pedagogiki od rozumienia
wychowania.
Aporie pedagogiczne.
4.Wybrane, główne paradygmaty pedagogiczne (pedagogika naukowa, instrumentalna, ideologiczna, humanistyczna, pedago-gika dialogu,
pedagogika postmodernistyczna i krytyczna oraz emancypacyjna i alterntywna). Adaptacja a emancypacja.
5.Przykładowa charakterystyka szkoły herbartowskiej, progresywistycznej i socjalistycznej. Złożenia filozoficzne, cele, struktura teorii itp.
6.Problematyka socjalizacji, wychowania, kulturacji. Zależności między wychowaniem a kulturą. Znaczenie socjalizacji dla rozwoju człowieka i
społeczeństwa; osobowość – kultura - socjalizacja. Socjalizacja w małej grupie (socjalizacja w szkole, w grupie przestępczej itp.).
7.Edukacja regionalna, narodowa, globalna, dylematy i pytania o kulturę masową.
(16) Wykaz literatury A. Literatura wymagana do ostatecznego zaliczenia zajęć (zdania egzaminu):
A.1. wykorzystywana podczas zajęć
1.Śliwerski B. (1998). Współczesne teorie i nurty wychowania. Warszawa
2.Pedagogika. (2003) (Red.) Kwieciński Z., Śliwerski B. Warszawa. T. 1.
3.Sośnicki K. (1967). Rozwój pedagogiki zachodniej na przełomie XIX i XX wieku. Gdańsk.
4.Herbart J.F. (1967) Pisma pedagogiczne. Wrocław-Warszawa-Kraków.
5.Hejnicka-Bezwińska T. (1990) Paradygmat instrumentalny w Polsce. W: Kwieciński Z.,
Witkowski L. (Red.) Ku pedagogii pogranicza. Toruń.
6.Freinet C. (1967) O szkołę ludową. Warszawa.
7.Dewey J. (1966) Demokracja i wychowanie. Wstęp do filozofii wychowania. Warszawa.
8.Pedagogika. (2006) (Red.) Śliwerski B. Gdańsk. T. 1-2-3.
A.2. studiowana samodzielnie przez studenta
1. Hejnicka-Bezwińska T. (2008). Pedagogika ogólna. Warszawa.
B. Literatura uzupełniająca
1.Gadamer H.-G. (1992) Dziedzictwo Europy. Warszawa.
(17) Efekty kształcenia (obszarowe i kierunkowe) Wiedza K_WO3 Umiejętności K_UO8 Kompetencje społeczne (postawy) K_KO3
(17 A) Wiedza student wie jakie są dylematy metodologiczne pedagogiki, nazywa je poprawnie, potrafi wyjaśnić różnice między szkołami, koncepcjami, opisuje poprawnie różne paradygmaty edukacyjne.
(17 B) Umiejętności stosuje wiedzę do oceny koncepcji edukacyjnych, potrafi dowieść jakie założenia
filozoficzne lub ideologiczne zawierają w sobie różne rozwiązania edukacyjne.
Nauczył się także umiejętności analizowania koncepcji pedagogicznych. Klasyfikuje
je.
(17 C) Kompetencje społeczne (postawy) do proponowanych rozwiązań edukacyjnych w skali kraju, gminy. Za punkt wyjścia
w swych analizach i refleksjach przyjmuje punkt widzenia jednostki i grupy lokalnej.
(18) Kontakt
OPIS KURSÓW Z POZIOMU C
(1) Nazwa przedmiotu
Diagnoza dysleksji
(2) Kod ECTS
(3) Nazwa jednostki prowadzącej kierunek
Wydział Nauk Społecznych / Instytut Psychologii
(4) Studia Kierunek
Poziom
Studia pierwszego stopnia (licencjackie)
lub Studia drugiego stopnia
(magisterskie) lub
Jednolite magisterskie
Forma Stacjonarne
lub Niestacjonarne
Moduł specjalnościowy lub
specjalizacja (specjalizacja dotyczy wyłącznie specjalizacji nauczycielskiej)
Psychologia
Jednolite magisterskie
stacjonarne/niestacjonarne
NBP, PDiM
(5) Nazwisko osoby prowadzącej (osób prowadzących)
prof. zw. dr hab. Marta Bogdanowicz
(6) Formy zajęć, sposób ich realizacji i przypisana im liczba godzin (7) Liczba punktów ECTS 4 2 pkt ECTS (50 - 60 godz) – zajęcia dydaktyczne z udziałem prowadzącego; konsultacje z prowadzącym zajęcia; samodzielne studiowanie literatury i materia-łów do zajęć; czas trwania egzaminu 2 pkt ECTS (50-60 godz) – samodzielna praca studenta – przygotowanie do egzaminu
Formy zajęć, zgodne z zarządzeniem Rektora UG
ćwiczenia: warsztatowe
Sposób realizacji zajęć
zajęcia w sali dydaktycznej
Liczba godzin
30
(8) Cykl dydaktyczny
IV –V rok, semestr zimowy
(9) Status przedmiotu
fakultatywny
(10) Język wykładowy
polski
(11) Metody dydaktyczne
ćwiczenia warsztatowe:
praca indywidualna i w parach
analiza przypadków
dyskusja
rozwiązywanie zadań
prowadzenie badań diagnostycznych: klinicznych i eksperymentalnych
(12) Forma i sposób zaliczenia oraz podstawowe kryteria oceny lub wymagania egzaminacyjne
A. Sposób zaliczenia, zgodny z Regulaminem Studiów UG zaliczenie z oceną
B. Formy zaliczenia kolokwium w formie testu ocena opracowania na piśmie zadań, zlecanych podczas semestru
C. Podstawowe kryteria oceny lub wymagania egzaminacyjne kolokwium 70% prace pisemne 30%
D. Sposób weryfikacji założonych efektów kształcenia w ramach danego przedmiotu
arkusz kolokwium
(13) Określenie przedmiotów wprowadzających wraz z wymogami wstępnymi
A. Wymagania formalne:
brak
B. Wymagania wstępne:
zaliczenie przedmiotu Specyficzne trudności w uczeniu się
(14) Cele kształcenia Celem przedmiotu jest przekazanie studentom ogólnych wiadomości na temat diagnozy specyficznych trudności w uczeniu się czytania i
pisania oraz praktycznych doświadczeń w posługiwaniu się narzędziami diagnostycznymi.
(15) Treści programowe A. Problematyka ćwiczeń
Wprowadzenie do zagadnienia diagnozy dziecięcej; Diagnoza i diagnozowanie; Metody kliniczne i eksperymentalne
Diagnoza dysleksji w Polsce
Model diagnozowania dysleksji
Struktura badania diagnostycznego
Metody w diagnozie dysleksji rozwojowej- prezentacja metod i technik badania:
metody i techniki badania funkcji intelektualnych: ocena poziomu rozwoju umysłowego, analiza jakościowa wyników, analiza profilu ACID -
charakterystycznego dla dysleksji rozwojowej / WISC - R/
metody i techniki badania funkcji poznawczych, uczestniczących w czytaniu i pisaniu:
funkcji wzrokowo-przestrzennych: ocena percepcji wzrokowej, koordynacji wzrokowo - ruchowej, pamięci wzrokowej
funkcji słuchowo-językowych: ocena percepcji słuchowej mowy, pamięci słuchowej
funkcji motorycznych
lateralizacji
orientacji w schemacie ciała i przestrzeni
integracji percepcyjno-motorycznej
Bateria metod do oceny gotowości szkolnej (Bateria 5/6; 5/6 S i in.)
Bateria metod do oceny ryzyka dysleksji (SRD-6, SRD)
Bateria metod do wstępnej diagnozy dysleksji (Bateria 8; 8S)
Bateria metod do diagnozy dysleksji (dla poradni i dla specjalistów szkolnych – wersja skrócona)
Ocena czytania i pisania
Opracowanie i interpretacja wyników badania – przeprowadzonych przez studentów oraz materiałów z badań przeprowadzonych w poradni
obliczania wyników i opracowanie protokołu z badań psychologicznych (synteza wyników ilościowych i jakościowych) lub analiza protokołów
z badań
interpretacja wyników (objaśnianie patomechanizmu dysleksji )
wskazania co do sposobu udzielanie pomocy
Opracowanie opinii z badania psychologicznego
opinia a orzeczenie
rodzaje opinii
Trudności i kontrowersje w diagnozowaniu dysleksji
dyskutowanie opinii z poradni
dyskutowanie własnych doświadczeń i stanowisk
przekazywanie wyników badań rodzicom
Podstawy prawne pomocy uczniom z dysleksją w szkole
Model systemu pomocy osobom z dysleksją w Polsce
Ćwiczenia profilaktyki agresji, rozwiązywanie konfliktów, radzenie sobie z negatywnymi emocjami
(16) Wykaz literatury A. Literatura wymagana do ostatecznego zaliczenia zajęć (zdania egzaminu): A.1. wykorzystywana podczas zajęć
Bogdanowicz, M. (2011). Ryzyko dysleksji, dysortografii i dysgrafii. Gdańsk: Wyd. Harmonia.
Bogdanowicz, M. (2012). Diagnoza dysleksji rozwojowej. W : E. Czaplewska, S. Milewski (red). Diagnoza logopedyczna. Podręcznik
akademicki. Gdańsk: GWP. 121-177.
Bogdanowicz, M., Czabaj, R., Bućko, A.(2008). Modelowy system profilaktyki i pomocy psychologiczno-pedagogicznej uczniom z dysleksją.
Gdynia: Wyd. Operon (oraz www.ptd.edu.pl).
Krasowicz-Kupis G. (2009)(red). Diagnoza dysleksji. Najważniejsze problemy. Gdańsk: Wyd. Harmonia A.2. studiowana samodzielnie przez studenta
ICD-10. Międzynarodowa Statystyczna Klasyfikacja Chorób i Problemów Zdrowotnych. Rewizja dziesiąta. Klasyfikacja zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania w ICD-10. Opisy kliniczne i wskazówki diagnostyczne (2000) Kraków – Warszawa: Vesalius.
Klasyfikacja zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania w ICD-10. Opisy kliniczne i wskazówki diagnostyczne (2000). Kraków-Warszawa: Vesalius.
B. Literatura uzupełniająca
American Psychiatric Association (1994). Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (4th ed.). Washington, DC: Authors.
Bogdanowicz, M. (1991). Psychologia kliniczna dziecka w wieku przedszkolnym. Warszawa: WSiP.
Bogdanowicz, M. (1992). Leworęczność u dzieci. Warszawa: WSiP
Bogdanowicz, M. (2000). Integracja percepcyjno – motoryczna, Warszawa: CMPPP.
Bogdanowicz, M., Sayles, A. (2004). Rights of Dyslexic Children in Europe. Gdańsk: Wyd. Harmonia.
Bogdanowicz, M. (2009). Fakty, mity i kontrowersje wokół diagnozowania dysleksji. W: Krasowicz-Kupis G. (red). Diagnoza dysleksji. Najważniejsze problemy. Gdańsk: Wyd. Harmonia, s. 16 - 40.
Bogdanowicz, M. (2009). Test czytania głośnego „Dom Marka”. Gdańsk: Pracownia Testów Psychologicznych i Pedagogicznych.
Kaja, B. (2003)(red). Diagnoza dysleksji. Bydgoszcz: Wyd. AB.
Krasowicz-Kupis, G. (2008)(red). Dysleksja rozwojowa. Perspektywa psychologiczna. Gdańsk: Wyd. Harmonia.
Spionek, H. (1965). Zaburzenia psychoruchowego rozwoju dziecka. Warszawa: PWN.
Zazzo, R.(1974). Metody psychologicznego badania dziecka. Warszawa: PZWL.
(17) Efekty kształcenia (obszarowe i kierunkowe)
(17 A) Wiedza K_W09; K_W10 Student ma uporządkowaną wiedzę na temat rozwoju dziecka od urodzenia do okresu adolescencji; zna prawidłowości rządzące procesem uczenia się oraz zaburzeniami tego procesu: objawami i przyczynami. Rozumie istotę funkcjonalności i dysfunkcjonalności, harmonii i dysharmonii rozwoju, normy i patologii. Rozumie specyfikę trudności w uczeniu sie czytania i pisania, odróżnia specyficzne trudności w uczeniu się od innych zaburzeń. Student zna i rozumie ogólne wskazania do kierowania procesem diagnostycznym w odniesieniu do przypadków specyficznych zaburzeń uczenia się. Zna techniki i metody diagnozy dysleksji oraz potrafi dokonać ich wyboru i selekcji w zależności od wieku badanych, objawów zaburzeń uczenia się czytania i pisania.
(17 B) Umiejętności K_U02; K_U09
Student potrafi wykorzystywać i integrować wiedzę teoretyczną z zakresu psychologii oraz powiązanych z nią
dyscyplin w celu analizy złożonych problemów psychologicznych, wychowawczych, pomocowych czy
terapeutycznych, a także diagnozowania i projektowania działań praktycznych. Analizuje podłoże problemów
edukacyjnych dziecka, rozpoznaje ich przyczyny.
Posiada umiejętność zastosowania konkretnych metod i technik diagnozy trudności szkolnych dziecka. Potrafii
zaprogramować badanie - konstruuje warsztat diagnostyczny. Sprawnie integruje informacje pozyskane podczas
badania i je trafnie interpretuje. Planuje proces korekty oddziaływania terapeutycznego w odniesieniu do
konkretnego dziecka
Student potrafi generować oryginalne rozwiązania złożonych problemów diagnostycznych i prognozować
przebieg ich rozwiązywania oraz przewidywać skutki planowanych działań w określonych obszarach
praktycznych.
(17 C) Kompetencje społeczne (postawy) K_K01; K_K03; K_K07
Ma pogłębioną świadomość poziomu swojej wiedzy i umiejętności, rozumie potrzebę ciągłego rozwoju
osobistego i zawodowego oraz budowania warsztatu pracy psychologa.. Rozumie doniosłość formułowanych
sądów i odpowiedzialność za formułowane przez siebie interpretacje wyników, rozpoznania (diagnozy). Jest
świadomy konieczności rzetelnej pracy diagnostycznej.
Docenia znaczenie nauk psychologicznych dla rozwoju jednostki i prawidłowych więzi w społeczeństwie,
Jest wrażliwy na problemy społeczne i psychologiczne, gotowy do komunikowania się i współpracy z badanym
oraz jego rodziną, kolegami, innymi osobami w otoczeniu; ze specjalistami biorącymi udział w opiece nad
badanym oraz z osobami nie będącymi specjalistami. Student jest zorientowany na współpracę psychologa –
terapeuty z rodzicami, nauczycielami dziecka ze specyficznymi trudnościami w nauce oraz innymi specjalistami
wchodzącymi w dany zespół interdyscyplinarny.
(18) Kontakt [email protected]
(1) Nazwa przedmiotu
Mindfulness – theory, research and practical applications (2) Kod ECTS
(3) Nazwa jednostki prowadzącej kierunek Instytut Psychologii
(4) Studia Kierunek
Psychologia Nuerobiopsychologia
Poziom Jednolite magisterskie
Forma Stacjonarne
Moduł specjalnościowy lub
specjalizacja (specjalizacja dotyczy wyłącznie specjalizacji
nauczycielskiej)
(5) Nazwisko osoby prowadzącej (osób prowadzących) dr Paweł Andrzej Atroszko
(6) Formy zajęć, sposób ich realizacji i przypisana im liczba godzin (7) Liczba punktów ECTS – 3 2 pkt ECTS (50 - 60 godz) - zajęcia dydaktyczne z udziałem prowadzącego; konsultacje z prowadzącym zajęcia; samodzielne studiowanie literatury i materia-łów oraz przygotowanie do poszczególnych zajęć; 1 pkt ECTS (25-30 godz) – samodzielna praca studenta – przygotowywanie do kolokwiów zaliczeniowych; realizacja pracy zaliczeniowej, projektu, prezentacji
A. Formy zajęć, zgodne z zarządzeniem Rektora UG Ćw. warsztatowe
B. Sposób realizacji zajęć zajęcia w sali dydaktycznej
C. Liczba godzin 15
(8) Cykl dydaktyczny 2016/2017 zimowy
(9) Status przedmiotu Fakultatywny do wyboru
(10) Język wykładowy angielski
(11) Metody dydaktyczne ćwiczenia audytoryjne: metoda projektów (praktyczny/ praktyczne ćwiczenia w zakresie treningu uważności / praca w grupach / analiza literatury / dyskusja / prezentacja multimedialna / praca pisemna practical workshop: project method, mindfulness exercises and practices, group work, literature analysis, discussions, presentation, written assignment
(12) Forma i sposób zaliczenia oraz podstawowe kryteria oceny lub wymagania egzaminacyjne
A. Sposób zaliczenia, zgodny z Regulaminem Studiów UG Zaliczenie na ocenę
B. Formy zaliczenia wykonanie pracy zaliczeniowej: przygotowanie projektu oraz przedstawienie prezentacji credit conditions: presence and interaction within the classes, assignment – designing a project of workshops/trainings connected to mindfulness and created for a specific group of people, the project plan and assumptions will be presented during presentation during classes, the project plan should also be delivered in written form
D. Podstawowe kryteria oceny lub wymagania egzaminacyjne Podstawowym kryterium jest obecność na zajęciach, aktywność oraz ocena wykonania pracy zaliczeniowej, polegającej na przygotowaniu projektu warsztatów/szkoleń/treningów dla określonej grupy odbiorców związanego z treningiem uważności. Założenia projektu zostaną przedstawione w formie prezentacji multimedialnej w trakcie zajęć. Założenia projektu powinny być też dostarczone w formie pisemnego opracowania.
E. Sposób weryfikacji założonych efektów kształcenia w ramach danego przedmiotu
arkusz pracy zaliczeniowej
(13) Określenie przedmiotów wprowadzających wraz z wymogami wstępnymi A. Wymagania formalne brak B. Wymagania wstępne znajomość języka angielskiego Preconditions: ability to communicate in and comprehend English.
(14) Cele kształcenia During the course students will learn about theoretical background of mindfulness practice and current relevant research, as well as will have opportunity to learn and practice basic mindfulness exercises and techniques throughout the course, including breathing exercises, body scan, mindful observation, listening, walking and talking, unfamiliarizing known objects, training senses etc. Training mindfulness will allow students to develop positive attitude towards this practice via personal experience. During the course students will learn definition of mindfulness and issues related to its assessment, including multidimensional psychometric tools for measuring different facets of dispositional mindfulness, as well as basic issues related to designing research projects about mindfulness. Students will learn about basics of biological and psychological mechanisms underlying mindfulness, with special focus on cognitive processes, brain correlates, and physiological changes appearing with short and long term mindfulness practice. Students will learn about the relationship between mindfulness and emotional regulation in the context of stress reactions. Students will learn about the relationship between mindfulness and health and well-being. Students will learn about vast areas of practical applications of mindfulness from clinical settings and prisons to education and workplace, and from parenting, marriage and personal relationships to improving sport performance. Students will learn about basics of philosophical ramifications of mindfulness in western and eastern traditions. Through practical exercise of developing a project of workshops/trainings connected to mindfulness and created for a specific group of people, students will have opportunity to apply learned knowledge and skills in designing solutions for real life problems.
(15) Treści programowe • Theoretical background of mindfulness, and meditation traditions • Operational definitions of mindfulness and measurement issues • Mindfulness, stress and emotion regulation • Mindfulness and cognitive processes: attention, memory, critical thinking • Neuroscience of mindfulness: brain correlates and physiological changes • Mindfulness and (self-)acceptance, (self-)compassion, empathy, forgiveness and love • Mindfulness and health and well-being • Mindfulness and addictions • Mindfulness, marriage and personal relationships • Applications of mindfulness: clinical settings, education, workplace, prisons, seniors, adolescents and children, army, sport, parenting, health professions, quality of life interventions, stress reduction • Philosophical ramifications of mindfulness
(16) Wykaz literatury A. Literatura wymagana do ostatecznego zaliczenia zajęć (zdania egzaminu):
A.1. wykorzystywana podczas zajęć
1. Bishop, S.R., Lau, M., Shapiro, S. et al. (2004). Mindfulness: A proposed operational definition. Clinical Psychology: Science and Practice 11, (3), 230- 41.
2. Bergomi, C., Tschacher, W., & Kupper, Z. (2013). The assessment of mindfulness with self-report measures: existing scales and open issues. Mindfulness, 4(3), 191-202.
3. Killingsworth, M. A., Gilbert, D. T. (2010). A wandering mind is an unhappy mind. Science. 330, 932. 4. Gotink, R. A., Chu, P., Busschbach, J. J. V., Benson, H., Fricchione, G. L., & Hunink, M. G. M. (2015). Standardised Mindfulness-Based
Interventions in Healthcare: An Overview of Systematic Reviews and Meta-Analyses of RCTs. PLoS ONE, 10(4), e0124344. http://doi.org/10.1371/journal.pone.0124344
5. Davis, D. M., & Hayes, J. A. (2011). What are the benefits of mindfulness? A practice review of psychotherapy-related research. Psychotherapy, 48, 198-208.
6. Schutte, N.S., & Malouff, J.M. (2014). A Meta-Analytic Review of the Effects of Mindfulness Meditation on Telomerase Activity. Psychoneuroendocrinology, 42, 45-48.
7. Chiesa A., Serretti A., (2009). Mindfulness-based stress reduction for stress management in healthy people: a review and meta-analysis. Journal of Alternative and Complementary Medicine, 15(5), 593-600.
8. Davidson, R. J., Kabat-Zinn, J., Schumacher, J., Rosenkranz, M., Muller, D., Santorelli, S. F., et al. (2003). Alterations in brain and immune function produced by mindfulness meditation. Psychosomatic Medicine, 65(4), 564-570.
9. K. C. R. Fox, S. Nijeboer, M. L. Dixon, et al. (2014). Is meditation associated with altered brain structure? A systematic review and meta-analysis of morphometric neuroimaging in meditation practitioners. Neuroscience & Biobehavioral Reviews 4, 48–73.
10. Tang, Y.-Y., Ma, Y., Wang, J., Fan, Y., Feng, S., Lu, Q., Yu, Q., Sui, D., Rothbart, M. K., Fan, M., and Posner, M. I. (2007). Short-term meditation training improves attention and self-regulation. Proceedings of the National Academy of Sciences, 104 (43), 17152–17156.
11. Farb, N.A., Anderson A.K., Mayberg H., et al. (2010). Minding one's emotions: Mindfulness training alters the neural expression of sadness. Emotion, 10(1), 25-33.
12. Hölzel, B.K., Carmody, J., Vangel, M., Congleton, C., Yerramsetti, S.M., et al. (2011). Mindfulness Practice Leads to Increases in Regional Brain Gray Density Matter. Psychiatry Research: Neuroimagining, 191, 36-43.
13. Fredrickson, B. L., Cohn, M. A., Coffey, K. A., Pek, J., & Finkel, S. M. (2008). Open hearts build lives: Positive emotions, induced through loving-kindness meditation, build consequential personal resources. Journal of Personality and Social Psychology, 95(5), 1045-1062.
14. Barnes, S., Brown, K. W., Krusemark, E., Campbell, W. K., & Rogge, R. D. (2007). The role of mindfulness in romantic relationship satisfaction and responses to relationship stress. Journal of Marital & Family Therapy, 33(4), 482-500.
15. Leary, M. R., Tate, E. B., Adams, C. E., Batts Allen, A., & Hancock, J. (2007). Self-compassion and reactions to unpleasant self-relevant events: The implications of treating oneself kindly. Journal Of Personality And Social Psychology, 92(5), 887-904.
16. Jha, A. P., Stanley, E. A., Kiyonaga, A., Wong, L., & Gelfand, L. (2010). Examining the protective effects of mindfulness training on working memory capacity and affective experience. Emotion, 10, 54–64.
17. Ludwig, David S. & Kabat-Zinn, J. (2008). Mindfulness in medicine. JAMA, 300(11), 1350-1352. 18. Zenner, C., Herrnleben-Kurz, S., & Walach, H. (2014). Mindfulness-based interventions in schools—a systematic review and meta-
analysis. Frontiers in Psychology, 5, 603. http://doi.org/10.3389/fpsyg.2014.00603
A.2. studiowana samodzielnie przez studenta
1. Williams, M., Penman, D. (2014). Mindfulness. Trening uważności. Warszawa: Edgard. (Williams, M., Penman, D. (2011) Mindfulness: A Practical Guide to Finding Peace in a Frantic World. London: Piatkus; New York: Rodale.)
B. Literatura uzupełniająca 1. Teasdale, J. D., Williams, J. M. G., Segal, Z. V., & Kabat-Zinn, J. (2014). The Mindful Way Workbook: An 8-Week Program to Free
Yourself from Depression and Emotional Distress. New York: The Guilford Press. (Teasdale, J. D., Williams, J. M. G., Segal, Z. V., & Kabat-Zinn, J. (2016). Praktyka uważności. Ośmiotygodniowy program ćwiczeń pozwalający uwolnić się od depresji i napięcia emocjonalnego. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.)
2. Segal, Z. V., Williams, J. M. G., & Teasdale, J. D. (2002). Mindfulness-based cognitive therapy for depression: A new approach to preventing relapse. New York: Guilford Press. (Segal, Z., Williams, M., Teasdale, J. (2009). Terapia poznawcza depresji oparta na uważności. Nowa koncepcja profilaktyki
nawrotów. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.)
3. Williams, M., Teasdale, J., Segal, Z., & Kabat-Zinn, J. (2007). The mindful way through depression: Freeing yourself from chronic unhappiness. New York: Guilford Press. (Williams, M., Teasdale, J., Segal, Z., & Kabat-Zinn, J. (2009). Świadomą drogą przez depresję. Warszawa: Czarna Owca.)
4. McKay, M., Wood, J.C., Brantley, J. (2015). Terapia dialektyczno-behawioralna (DBT) : praktyczne ćwiczenia rozwijające uważność, efektywność interpersonalną, regulację emocji i odporność na stres. Kraków : Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego. (McKay, M., Wood, J. C., & Brantley, J. (2007). The dialectical behavior therapy skills workbook. Oakland, CA: New Harbinger Publications.)
5. Strauss C, Cavanagh K, Oliver A, Pettman D (2014) Mindfulness-Based Interventions for People Diagnosed with a Current Episode of an Anxiety or Depressive Disorder: A Meta-Analysis of Randomised Controlled Trials. PLoS ONE 9(4): e96110. doi:10.1371/journal.pone.0096110
6. Grossman, P., Niemann, L., Schmidt, S., & Walach, H. (2004). Mindfulness-based stress reduction and health benefits: A meta-analysis. Journal of Psychosomatic Research, 57, 35-43.
7. Cahn, B.R., Polich, J. (2006). Meditation states and traits : EEG, ERP, and neuroimaging studies. Psychological Bulletin ,132 (2), 180–211.
8. Baer, R.A. (2003). Mindfulness training as a clinical intervention: A conceptual and empirical review. Clinical Psychology: Science and Practice 10, (2) (05), 125-43.
9. Holzel, B. K., J. Carmody, et al. (2010). Stress reduction correlates with structural changes in the amygdala. Soc Cogn Affect Neurosci, 5(1), 11-17.
10. Lutz, A., Greischar, L. L., Rawlings, N. B., Ricard, M., & Davidson, R. J. (2004). Long-term meditators self-induce high amplitude gamma synchrony during mental practice. Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America, 101(46), 16369-16373.
11. Creswell, J. D., B. M. Way, et al. (2007). Neural correlates of dispositional mindfulness during affect labeling. Psychosomatic Medicine, 69(6), 560-565.
12. Grecucci, A., Pappaianni, E., Siugzdaite, R., Theuninck, A., & Job, R. (2015). Mindful Emotion Regulation: Exploring the Neurocognitive Mechanisms behind Mindfulness. BioMed Research International, 2015, 670724.
13. Moore, A., & Malinowski, P. (2009). Meditation, mindfulness and cognitive flexibility. Consciousness and Cognition, 18(1), 176-186.
(17) Efekty kształcenia (obszarowe i kierunkowe)
(17 A) Wiedza • Student/studentka ma pogłębioną i rozszerzoną wiedzę na temat psychologicznych podstaw funkcjonowania człowieka w kontekście treningu uważności
K_W08 K_W10 K_U02 K_U04 K_U05 K_U07 K_U08 K_U09 K_U10
K_K01 K_K02 K_K03 K_K04 K_K05 K_K06 K_K07 K_K08
• Student/studentka ma pogłębioną i rozszerzoną wiedzę na temat biologicznych, pedagogicznych, społecznych i filozoficznych podstaw funkcjonowania psychicznego człowieka; rozumie istotę funkcjonalności i dysfunkcjonalności, harmonii i dysharmonii, normy i patologii
(17 B) Umiejętności • Potrafi wykorzystywać i integrować wiedzę teoretyczną z zakresu psychologii oraz powiązanych z nią dyscyplin w celu analizy złożonych problemów psychologicznych, wychowawczych, pomocowych czy terapeutycznych, a także diagnozowania i projektowania działań praktycznych • Potrafi w sposób klarowny, spójny i precyzyjny wypowiadać się w mowie i na piśmie w języku polskim i języku obcym, posiada umiejętność konstruowania rozbudowanych ustnych i pisemnych uzasadnień na tematy dotyczące różnych zagadnień psychologicznych z wykorzystaniem różnych ujęć teoretycznych, korzystając z dorobku zarówno psychologii, jak i innych dyscyplin naukowych • Posiada pogłębione umiejętności prezentowania własnych pomysłów, wątpliwości i sugestii, popierania ich rozbudowaną argumentacją w kontekście wybranych perspektyw teoretycznych, poglądów różnych autorów, kierując się przy tym zasadami etycznymi • Ma pogłębione umiejętności obserwowania, diagnozowania, racjonalnego oceniania złożonych sytuacji psychologicznych oraz analizowania motywów i wzorów ludzkich zachowań • Potrafi sprawnie posługiwać się wybranymi ujęciami teoretycznymi w celu analizowania podejmowanych działań praktycznych • Potrafi generować oryginalne rozwiązania złożonych problemów psychologicznych i prognozować przebieg ich rozwiązywania oraz przewidywać skutki planowanych działań w określonych obszarach praktycznych • Potrafi wybrać i zastosować właściwy dla danej działalności psychologicznej sposób postępowania, potrafi dobierać środki i metody pracy w celu efektywnego wykonania pojawiających się zadań zawodowych
(17 C) Kompetencje społeczne (postawy) • Ma pogłębioną świadomość poziomu swojej wiedzy i umiejętności, rozumie potrzebę ciągłego rozwoju osobistego i zawodowego • Jest gotowy do podejmowania wyzwań zawodowych i osobistych; wykazuje aktywność, podejmuje trud i odznacza się wytrwałością w podejmowaniu indywidualnych i zespołowych działań profesjonalnych w zakresie psychologii; angażuje się we współpracę • Docenia znaczenie nauk psychologicznych dla rozwoju jednostki i prawidłowych więzi w społeczeństwie, ma pozytywne nastawienie do nabywania wiedzy z zakresu studiowanej dyscypliny naukowej i budowania warsztatu pracy psychologa • Utożsamia się z wartościami, celami i zadaniami realizowanymi w praktyce psychologicznej, odznacza się rozwagą, dojrzałością i zaangażowaniem w projektowaniu, planowaniu i realizowaniu działań psychologicznych • Jest przekonany o konieczności i doniosłości zachowania się w sposób profesjonalny i przestrzega zasad etyki zawodowej; dostrzega i formułuje problemy moralne i dylematy etyczne związane z własną i cudzą pracą; poszukuje optymalnych rozwiązań i możliwości korygowania nieprawidłowych działań psychologicznych • Odznacza się odpowiedzialnością za własne przygotowanie do pracy, podejmowane decyzje i prowadzone działania oraz ich skutki, czuje się odpowiedzialny wobec ludzi, dla których dobra stara się działać, wyraża taką postawę w środowisku specjalistów i pośrednio modeluje to podejście wśród innych • Jest wrażliwy na problemy społeczne i psychologiczne, gotowy do komunikowania się i współpracy z otoczeniem, w tym z osobami nie będącymi specjalistami w danej dziedzinie oraz do aktywnego uczestnictwa w grupach i organizacjach realizujących działania psychologiczne • Jest świadomy istnienia etycznego wymiaru w badaniach naukowych
(18) Kontakt [email protected]
(1) Nazwa przedmiotu
Dwujęzyczność w ujęciu psychospołecznym
(2) Kod ECTS
14.0.0469
(3) Nazwa jednostki prowadzącej kierunek
Instytut Psychologii
(4) Studia
Kierunek
Wydział Nauk Społecznych
Poziom
Jednolite magisterskie
Forma
Stacjonarne
Moduł specjalnościowy
lub
specjalizacja (specjalizacja
dotyczy wyłącznie specjalizacji
nauczycielskiej)
neurobiopsychologia,
podstawowa
Wydział Nauk Społecznych
Jednolite magisterskie Niestacjonarne wszystkie
(5) Nazwisko osoby prowadzącej (osób prowadzących)
dr Paulina Pawlicka
(6) Formy zajęć, sposób ich realizacji i przypisana im liczba godzin (7) Liczba punktów ECTS
2
1 pkt ECTS (25 - 30 godz) - zajęcia dydaktyczne z
udziałem prowadzącego; konsultacje z prowadzącym
zajęcia; samodzielne studiowanie literatury i
materiałów oraz przygotowanie do poszczególnych
zajęć;
1 pkt ECTS (25 - 30 godz) – samodzielna praca
studenta – przygotowywanie do kolokwiów
zaliczeniowych; realizacja pracy zaliczeniowej,
projektu, prezentacji
A. Formy zajęć, zgodne z zarządzeniem Rektora UG
ćw. audytoryjne
B. Sposób realizacji zajęć
zajęcia poza pomieszczeniami dydaktycznymi UG, zajęcia w sali
dydaktycznej
C. Liczba godzin
ćw. audytoryjne: 15 godz.
(8) Cykl dydaktyczny
2017/18 zimowy
(9) Status przedmiotu
fakultatywny (do wyboru)
(10) Język wykładowy
polski
(11) Metody dydaktyczne
•wykład konwersatoryjny / wykład z prezentacją
multimedialną
•ćwiczenia audytoryjne: analiza tekstów z dyskusją /
metoda projektów (projekt badawczy, praktycz-ny) /
(12) Forma i sposób zaliczenia oraz podstawowe kryteria oceny lub
wymagania egzaminacyjne
A. Sposób zaliczenia, zgodny z Regulaminem Studiów UG
Zaliczenie na ocenę
B. Formy zaliczenia
•kolokwium
praca w grupach / analiza zdarzeń krytycz-nych
(przypadków) / dyskusja
•wykonanie pracy zaliczeniowej: wykonanie określonej pracy prak-
tycznej
•obecność i aktywność na zajęciach
D. Podstawowe kryteria oceny lub wymagania egzaminacyjne
• obecność na zajęciach oraz aktywność rozumiana jako uczestnicze-
nie w ćwiczeniach, zadaniach, dyskusjach
• ocena z kolokwium z zakresu wiedzy zdobytej podczas zajęć
• ocena z przeprowadzonego wywiadu z osobą dwu-, wielojęzyczną lub
rodzicem dzieci dwu-, wielojęzycznych lub osobą pracującą z osobami
dwu-, wielojęzycznymi
D. Sposób weryfikacji założonych efektów kształcenia w ramach danego
przedmiotu
arkusz pracy zaliczeniowej
(13) Określenie przedmiotów wprowadzających wraz z wymogami wstępnymi
A. Wymagania formalne
Psychologia rozwoju człowieka, Psychologia procesów poznawczych
B. Wymagania wstępne
studentka/student zna podstawowe teorie i mechanizmy z zakresu psychologii poznawczej, rozwoju językowego
człowieka, potrafi posługiwać się językiem angielskim w takim stopniu, by mogła czytać wybrane teksty w tym języku
(14) Cele kształcenia
Celem zajęć jest przybliżenie problematyki dwujęzyczności – jej specyfiki, rodzajów oraz różnorodnych czynników mających
wpływ na przyswajanie drugiego języka oraz na stawanie się i bycie dwujęzycznym. Ponadto omówione zostaną formy
edukacji wielojęzycznej oraz specyfika wychowania dzieci dwu- i wielojęzycznych i funkcjonowania rodzin dwu-
wielojęzycznych, a także konkretne problemy/trudności ale też korzyści, których doświadczać może osoba dwu-,
wielojęzyczna.
(15) Treści programowe
• Dwujęzyczność - Kiedy możemy mówić o dwujęzyczności; rodzaje dwujęzyczności, modele dwujęzyczności;
• Języki świata – podział języków świata, różnice między językami i ich wpływ na specyfikę nabywania danego języka
• Przyswajanie i uczenie się języka drugiego oraz czynniki wpływające na opanowanie drugiego języka;
• Języki w kontakcie, czyli co się dzieje, gdy różne języki stykają się ze sobą w jednej głowie - transfer i interferencja językowa;
zapożyczenia, kalki językowe, przełączanie kodów, melanż językowy;
• Bycie dwujęzycznym – dwujęzyczność a funkcjonowanie poznawcze, emocjonalne i społeczne
• Wychowywanie dwujęzycznych dzieci i bycie rodziną dwu- wielojęzyczną
• Dwujęzyczna edukacja w Polsce i na świecie
• Makrospołeczne zjawiska związane z dwujęzycznością (na poziomie programów krajowych, polityki krajów w zakresie dwu- i
wielojęzyczności)
(16) Wykaz literatury
A. Literatura wymagana do ostatecznego zaliczenia zajęć (zdania egzaminu):
A.1. wykorzystywana podczas zajęć
• Zurer-Pearson, B. (2013). Jak wychować dziecko dwujęzyczne. Poradnik dla rodziców (i nie tylko). Poznań: Wydawnictwo
media Rodzina.
• Kurcz, I. (2007). Psychologiczne aspekty dwujęzyczności. Gdańsk: GWP
A.2. studiowana samodzielnie przez studenta
• Baker, C. (2001). Foundations of Bilingual Education and Bilingualism. Clevedon: Multilingual Matters. • Baumgartner, B.
(2008). Przeżyć dwujęzyczność. Jak wychować dzieci dwujęzycznie. Gdańsk: Wydawnictwo Harmonia
B. Literatura uzupełniająca
• Bialystok, E., Hakuta, K. (1994). In Other Words. The Science and Psychology of Second-Language Acquisition. New York:
Basic Books.
• Grosjean, F. (1982). Life with Two Languages. An Introduction to Bilingualism. Cambridge: Harvard University Press.
• Bialystok, H. (1991). Language processing in bilingual children. Cambridge: Cambridge University Press
(17) Efekty kształcenia
(obszarowe i kierunkowe)
K_W05
K_W06
K_W07
K_W09
K_U02
K_U03
(17 A) Wiedza
• Student/studentka ma uporządkowaną i pogłębioną wiedzę na temat psychologii
dwujęzyczności, obejmującą terminologię, teorię i metodykę badań • ma pogłębioną wiedzę na
temat specyfiki zjawisk rozwojowych człowieka w sytuacji dwu- i wielojęzyczności zarówno w
aspekcie biologicznym, psychologicznym, jak i społecznym
• ma pogłębioną wiedzę na temat specyfiki relacji społecznych, zjawisk społecznych oraz
rządzących nimi prawidłowości w sytuacji wzrastania w środowisku dwu- i wielojęzycznym
(otoczenie, rodzina bliższa i dalsza, szkoła, rówieśnicy)
• Ma uporządkowaną wiedzę na temat teorii wychowania, uczenia się i nauczania, innych
procesów edukacyjnych oraz o różnych środowiskach wychowawczych, ich specyfice i procesach
w nich zachodzących w kontekście psychologii dwujęzyczności
(17 B) Umiejętności
• Potrafi wykorzystywać i integrować wiedzę teoretyczną z zakresu psychologii dwujęzyczności
oraz powiązanych z nią dyscyplin w celu analizy złożonych problemów psychologicznych,
wychowawczych, pomocowych czy terapeutycznych, a także diagnozowania i projektowania
działań praktycznych
• Potrafi sprawnie porozumiewać się przy użyciu różnych kanałów i technik komunikacyjnych ze
specjalistami w zakresie psychologii dwujęzyczności, jak i z odbiorcami spoza grona specjalistów
(17 C) Kompetencje społeczne (postawy)
• Ma pogłębioną świadomość poziomu swojej wiedzy, rozumie potrzebę ciągłego rozwoju
osobistego i zawodowego w zakresie wrażliwości na odmienność i niebezpieczeństwa
dyskryminacji
• Docenia znaczenie psychologii międzykulturowej dla rozwoju jednostki i prawidłowych więzi w
społeczeństwie, ma pozytywne nastawienie do poznawania osób wielojęzycznych a także
rozumie znaczenie tej wiedzy dla budowania warsztatu pracy psychologa praktyka w omawianym
zakresie
• Odznacza się odpowiedzialnością za własne przygotowanie do pracy i postępowanie wobec
osób z którymi i dla których pracuje, wyraża taką postawę wśród innych i pośrednio modeluje to
podejście wśród innych
• Jest wrażliwy na problemy społeczne i psychologiczne związane z dwu- i wielojęzycznością,
gotowy do komunikowania się i współpracy z otoczeniem, w tym z osobami nie będącymi
specjalistami w danej dziedzinie oraz do aktywnego uczestnictwa w grupach i organizacjach
realizujących działania związane z wielojęzycznością.
(18) Kontakt
(1) Nazwa przedmiotu
Prowadzenie „Szkoły dla rodziców”
(2) Kod ECTS
(3) Nazwa jednostki prowadzącej kierunek
Wydział Nauk Społecznych / Instytut Psychologii
(4) Studia Kierunek
Poziom
Studia pierwszego stopnia (licencjackie)
lub Studia drugiego stopnia
(magisterskie) lub
Jednolite magisterskie
Forma Stacjonarne
lub Niestacjonarne
Moduł specjalnościowy lub
specjalizacja (specjalizacja dotyczy wyłącznie specjalizacji nauczycielskiej)
Psychologia
Jednolite magisterskie
stacjonarne/niestacjonarne
PDiM, PR
(5) Nazwisko osoby prowadzącej (osób prowadzących)
Prof. UG, dr hab. Małgorzata Lipowska
(6) Formy zajęć, sposób ich realizacji i przypisana im liczba godzin (7) Liczba punktów ECTS 4 2 pkt ECTS (50 - 60 godz) – zajęcia dydaktyczne z udziałem prowadzącego; konsultacje z prowadzącym zajęcia; samodzielne studiowanie literatury i materia-łów do zajęć; czas trwania egzaminu 2 pkt ECTS (50-60 godz) – samodzielna praca studenta – przygotowanie do egzaminu
A. Formy zajęć, zgodne z zarządzeniem Rektora UG
ćwiczenia: warsztatowe
B. Sposób realizacji zajęć
zajęcia w sali dydaktycznej
C. Liczba godzin
30
(8) Cykl dydaktyczny
IV –V rok, semestr zimowy
(9) Status przedmiotu
fakultatywny
(10) Język wykładowy
polski
(11) Metody dydaktyczne
(12) Forma i sposób zaliczenia oraz podstawowe kryteria oceny lub wymagania egzaminacyjne
ćwiczenia warsztatowe:
praca w grupach
gry symulacyjne
analiza zdarzeń przypadków
dyskusja
rozwiązywanie zadań
A. Sposób zaliczenia, zgodny z Regulaminem Studiów UG zaliczenie bez oceny
B. Formy zaliczenia aktywny udział w zajęciach
D. Podstawowe kryteria oceny lub wymagania egzaminacyjne
obecność na zajęciach 70% aktywne udział w symulacjach 30%
E. Sposób weryfikacji założonych efektów kształcenia w ramach danego
przedmiotu
arkusz pracy zaliczeniowej
(13) Określenie przedmiotów wprowadzających wraz z wymogami wstępnymi
A. Wymagania formalne
brak
B. Wymagania wstępne
zaliczenie podstawowych, obligatoryjnych przedmiotów z zakresu psychologii
(14) Cele kształcenia Zapoznanie uczestników z metodą wychowywania dzieci bazującą na koncepcji Tomasa Gordona – „Wychowanie bez porażek”. Podstawowym założeniem jest przejście od przedmiotowego do podmiotowego traktowania dzieci.
(15) Treści programowe A. Problematyka ćwiczeń
Rozpoznawanie i radzenie sobie z uczuciami dziecka oraz własnymi,
Wyznaczanie i wzajemne szanowanie naszych granic,
Sposoby unikania kar,
Udzielanie pochwał,
Zachęcanie dziecka do samodzielności,
Zachęcanie dziecka do współpracy ,
Uwalnianie od grania ról.
(16) Wykaz literatury
A. Literatura wymagana do ostatecznego zaliczenia zajęć (zdania egzaminu): A.1. wykorzystywana podczas zajęć
Sakowska, J. (1999). Szkoła dla rodziców i wychowawców. Warszawa: Centrum Metodyczne Pomocy Psychologiczno-Pedagogicznej
A.2. studiowana samodzielnie przez studenta
Faber, A., Mazlish, E. (2010). Jak mówić, żeby dzieci nas słuchały. Jak słuchać, żeby dzieci do nas mówiły. Poznań: Media Rodzina.
B. Literatura uzupełniająca Gordon, T. (2008). Wychowanie bez porażek. Warszawa: Wydawnictwo P A X
(17) Efekty kształcenia (obszarowe i kierunkowe)
(17 A) Wiedza K_W06; K_W09 Student ma pogłębioną wiedzę na temat rozwoju człowieka w cyklu życia zarówno w aspekcie biologicznym, psychologicznym, jak i społecznym. Student rozumie specyfikę funkcjonowania w okresie dzieciństwa i adolescencji. Student wyciąga proste wnioski dotyczące podłoża problemów wychowawczych i relacji w rodzinie dziecka. Ma uporządkowaną wiedzę na temat teorii wychowania, uczenia się i nauczania, innych procesów edukacyjnych oraz o różnych środowiskach wychowawczych, ich specyfice i procesach w nich zachodzących. Student identyfikuje symptomatyczne sytuacje problemowe w relacjach dziecko – rodzic, rozróżnia prawidłowe i nieprawidłowe sposoby reagowania w procesie wychowawczym.
(17 B) Umiejętności Potrafi wykorzystywać i integrować wiedzę teoretyczną z zakresu psychologii oraz powiązanych z nią dyscyplin w celu analizy złożonych problemów psychologicznych, wychowawczych, pomocowych czy terapeutycznych, a także diagnozowania i projektowania działań praktycznych. Student konstruuje warsztat oddziaływań wychowawczych dostosowany do konkretnych wymagań i oczekiwań rodziny. Planuje proces korekty oddziaływania wychowawczego w danej rodzinie.
Potrafi generować oryginalne rozwiązania złożonych problemów psychologicznych i prognozować przebieg ich rozwiązywania oraz przewidywać skutki planowanych działań w określonych obszarach praktycznych . Student analizuje podłoże problemów wychowawczych w rodzinie, rozpoznaje motywy lub przyczyny konfliktów.
(17 C) Kompetencje społeczne (postawy) Ma pogłębioną świadomość poziomu swojej wiedzy i umiejętności, rozumie potrzebę ciągłego rozwoju osobistego i zawodowego. Docenia znaczenie nauk psychologicznych dla rozwoju jednostki i prawidłowych więzi w społeczeństwie, ma pozytywne nastawienie do nabywania wiedzy z zakresu studiowanej dyscypliny naukowej i budowania warsztatu pracy psychologa. Student zachowuje ostrożność w wyrażaniu opinii dotyczących relacji w rodzinach i funkcjonowania zasad i norm wychowawczych. Student docenia rolę specyfiki rozwoju i interakcji czynników rozwoju w rodzinie.
(18) Kontakt [email protected]
(1) Nazwa przedmiotu
Nowoczesne położnictwo –psychologiczne aspekty
opieki okołoporodowej
(2) Kod ECTS
(3) Nazwa jednostki prowadzącej kierunek
Wydział Nauk Społecznych / Instytut Psychologii
(4) Studia Kierunek
Poziom
Studia pierwszego stopnia (licencjackie)
lub Studia drugiego stopnia
(magisterskie) lub
Jednolite magisterskie
Forma Stacjonarne
lub Niestacjonarne
Moduł specjalnościowy lub
specjalizacja (specjalizacja dotyczy wyłącznie specjalizacji nauczycielskiej)
Psychologia
Jednolite magisterskie
stacjonarne/niestacjonarne
PR
(5) Nazwisko osoby prowadzącej (osób prowadzących)
dr n. med. Bogumiła Kiełbratowska
(6) Formy zajęć, sposób ich realizacji i przypisana im liczba godzin (7) Liczba punktów ECTS 4 2 pkt ECTS (50 - 60 godz) - zajęcia dydaktyczne z udziałem prowadzącego; konsultacje z prowadzącym zajęcia; samodzielne studiowanie literatury i materiałów oraz przygotowanie do poszczególnych zajęć; 2 pkt ECTS (50 - 60 godz) – samodzielna praca studenta – przygotowywanie do kolokwiów zaliczeniowych; realizacja pracy zaliczeniowej, projektu, prezentacji
A. Formy zajęć, zgodne z zarządzeniem Rektora UG
ćwiczenia: audytoryjne
B. Sposób realizacji zajęć
zajęcia w sali dydaktycznej
C. Liczba godzin
30
(8) Cykl dydaktyczny
IV –V rok, semestr zimowy
(9) Status przedmiotu
fakultatywny
(10) Język wykładowy
Polski
(11) Metody dydaktyczne
(12) Forma i sposób zaliczenia oraz podstawowe kryteria oceny lub wymagania egzaminacyjne
Wykład informacyjny,
Wykład problemowy wykład z prezentacją multimedialną
studium przypadku,
metoda sytuacyjna,
pogadanka,
burza mózgów.
A. Sposób zaliczenia, zgodny z Regulaminem Studiów UG zaliczenie z oceną
B. Formy zaliczenia
wykonanie pracy zaliczeniowej: przygotowanie prezentacji na jeden z omawianych tematów z uwzględnieniem aspektów psychologicznych.
C. Podstawowe kryteria oceny lub wymagania egzaminacyjne
aktywny udział,
obecność na wszystkich zajęciach.
D. Sposób weryfikacji założonych efektów kształcenia w ramach danego przedmiotu
arkusz pracy zaliczeniowej
(13) Określenie przedmiotów wprowadzających wraz z wymogami wstępnymi
Wymagania formalne
brak
(14) Cele kształcenia Celem jest zapoznanie Studentów z problemami położniczo – pielęgnacyjnymi u ciężarnych z ciążą prawidłową, rodzących w przebiegu porodu prawidłowego, położnic w połogu prawidłowym oraz ze specyficznymi problemami psychologicznymi i etycznymi dotyczącymi powyższych zagadnień.
(15) Treści programowe
1. Opieka przedkoncepcyjna i prenatalna w przebiegu ciąży prawidłowej. 2. czym jest medyczna opieka przedkoncepcyjna i co znaczy „opiekować się sobą przed poczęciem?” 3. po czym poznać, że to ciąża? (subiektywne i obiektywne objawy ciąży) 4. pojęcie samoopieki w ciąży prawidłowej 5. wystandaryzowana opieka medyczna w ciąży prawidłowej 6. Przebieg porodu prawidłowego 7. kiedy się zaczyna a kiedy kończy proces porodu? 8. poród jako wydarzenie wpisane w naturalny rytm życia kobiety 9. zalecenia WHO dotyczące przebiegu porodu 10. Psychoprofilaktyka porodu 11. czy poród boli? 12. naturalne metody łagodzenia bólu porodowego, 13. stres i strach – wrogowie dziecka i matki, 14. czy poród można znieczulić? 15. wizualizacja porodu 16. pojęcie spełnienia rodzącej a profesjonalizm prowadzącego poród 17. Alternatywne metody prowadzenia porodu 18. o czym należy pamiętać? – antropologia i historia położnictwa w służbie dzisiejszym rodzącym 19. instynkt jako główny doradca w rodzeniu 20. położna jako towarzysz a nie nadzorca 21. Prawa dziecka w opiece szpitalnej – mały pacjent wielkie prawa; prawa rodzącej w opiece szpitalnej – poród nie jest chorobą. 22. Trudne macierzyństwo 23. moje dziecko urodziło się za wcześnie 24. Badania prenatalne w polskich regulacjach prawnych 25. płód jako pacjent 26. czy badania prenatalne są w Polsce legalne i kto ma do niech dostęp? 27. wrongful birth – nowość w polskim prawie medycznym podsumowanie zjawiska w liczbach – trochę danych statystycznych 28. Diagnostyka położnicza i ocena dobrostanu płodu w badaniu USG. 29. Rozwój embrionalny dziecka oraz czynniki wpływające na jego rozwój. 30. Laktacja – zależność od właściwej edukacji i opieki okołoporodowej. 31. Piersi w żałobie 32. Najważniejsze zagadnienia profilaktyki zdrowotnej.
(16) Wykaz literatury A. Literatura wymagana do ostatecznego zaliczenia zajęć (zdania egzaminu):
1. A.1. wykorzystywana podczas zajęć 2. A.2. studiowana samodzielnie przez studenta 3. Al. – Azzawi F.: Atlas porodu i zabiegów położniczych. Libramed, Warszawa 1999 4. Bad – Ellzey K.: Podejmowanie decyzji w neonatologii. ( Tłum pod red i w interpretacji J. Gadzinowskiego). D.W. Publishing, Co.
Cleveland, OH, USA 1993. 5. Bręborowicz G.H. (red.): Położnictwo. Podręcznik dla położnych
i pielęgniarek. Wyd. lekarskie PZWL, Warszawa 2002. 6. Miller A. W. F. Hanretty K.P.: Położnictwo ilustrowane (red) Dębski R., Wyd. Libramed, W –wa 2000. 7. Troszyński M.: Ćwiczenia położnicze PZWL Warszawa 1996 8. Bullinger H.: Mężczyzna czy ojciec? Niezależna Oficyna Wydawnicza
Warszawa 1997 9. Odent M.: Odrodzone narodziny. Czym poród może i powinien być? Niezależna
Oficyna Wydawnicza Warszawa 1997 10. Odent M.: Odrodzone narodziny. Czym poród może i powinien być? Niezależna
Oficyna Wydawnicza Warszawa 1997 11. Nowoczesne Położnictwo t. 1-4. Pod red. Jo Alexander , Valerie Levy, Sarah
Roch. Wydawnictwo Lekarskie PZWL Warszawa 1995 12. B. Literatura uzupełniająca 13. Troszyński M.: Ćwiczenia położnicze PZWL W –wa 1996 14. Balaskas J.: Naturalna opieka w ciąży. Delta W-Z, W-wa 1990 15. Kitzinger S.: Rodzić w domu. PWN, W-wa 1995 16. Kitzinger S.: Karmienie piersią. PZWL, W-wa 1988 17. Czasopisma: 18. Magazyn Pielęgniarki i Położnej; Pielęgniarka i Położna. 19. Ginekologia po Dyplomie; Ginekologia Praktyczna. 20. Przegląd Menopauzalny 1. Położna- nauka i praktyka
(17) Efekty kształcenia (obszarowe i kierunkowe)
(17 A) Wiedza Ma pogłębioną i rozszerzoną wiedzę z zakresu wybranej problematyki współczesnego położnictwa w świetle aktualnego stanu wiedzy. Ma pogłębioną i rozszerzoną wiedzę na temat fizjologicznych i psychologicznych zależności funkcjonowania człowieka
(17 B) Umiejętności Ma pogłębione umiejętności obserwowania, diagnozowania, racjonalnego oceniania złożonych sytuacji psychologicznych okresu okołoporodowego oraz analizowania motywów i wzorów ludzkich zachowań
(17 C) Kompetencje społeczne (postawy) Jest wrażliwy na problemy społeczne i psychologiczne, gotowy do komunikowania się i współpracy z otoczeniem, w tym z osobami nie będącymi specjalistami w danej dziedzinie oraz do aktywnego uczestnictwa w grupach i organizacjach realizujących działania psychologiczne wspierające kobiety w sytuacji trudnej okresu okołoporodowego.
(18) Kontakt [email protected]
(1) Nazwa przedmiotu
Poradnictwo psychologiczno - pedagogiczne
(2) Kod ECTS
(3) Nazwa jednostki prowadzącej kierunek
Instytut Psychologii
(4) Studia
Kierunek
Poziom Forma
Stacjonarne
Moduł specjalnościowy
lub
Studia pierwszego stopnia
(licencjackie)
lub
Studia drugiego stopnia
(magisterskie)
lub
Jednolite magisterskie
lub
Niestacjonarne
specjalizacja (specjalizacja dotyczy wyłącznie
specjalizacji nauczycielskiej)
Psychologia Jednolite magisterskie stacjonarne/niestacjonarne PDiM
(5) Nazwisko osoby prowadzącej (osób prowadzących)
dr Dorota Dykalska- Bieck
(6) Formy zajęć, sposób ich realizacji i przypisana im liczba godzin (7) Liczba punktów ECTS –
2
1 pkt ECTS (25-30 godz) - zajęcia dydaktyczne z udziałem
prowadzącego; konsultacje z prowadzącym zajęcia; samodzielne
studiowanie literatury i materiałów oraz przygotowanie do
poszczególnych zajęć;
1 pkt ECTS (25-30 godz) – samodzielna praca studenta –
przygotowywanie do kolokwiów zaliczeniowych; realizacja pracy
zaliczeniowej, projektu, prezentacji
A. Formy zajęć, zgodne z zarządzeniem Rektora UG
konwersatorium
B. Sposób realizacji zajęć
zajęcia w sali dydaktycznej
C. Liczba godzin 15
(8) Cykl dydaktyczny
IV –V rok, semestr zimowy
(9) Status przedmiotu
fakultatywny
(10) Język wykładowy
polski
(11) Metody dydaktyczne
Konwersatorium z prezentacją multimedialną
(12) Forma i sposób zaliczenia oraz podstawowe kryteria oceny lub wymagania
egzaminacyjne
A. Sposób zaliczenia, zgodny z Regulaminem Studiów UG
zaliczenie z oceną
B. Formy zaliczenia
test
Podstawowe kryteria oceny lub wymagania egzaminacyjne
uzyskanie minimum 51% punktów z testu końcowego
C. Sposób weryfikacji założonych efektów kształcenia w ramach danego przedmiotu
arkusz testu pisemnego
(13) Określenie przedmiotów wprowadzających wraz z wymogami wstępnymi
A. Wymagania formalne:
B. Wymagania wstępne:
znajomość podstawowych zagadnień z psychologii rozwoju
(14) Cele kształcenia
Celem zajęć jest zapoznanie studenta z podstawowymi zadaniami stojącymi przed poradniami psychologiczno- pedagogicznymi w Polsce.
Zapozna się z zasadami funkcjonowania placówki, obiegiem dokumentacji oraz poszczególnymi formami udzielania pomocy psychologiczno-
pedagogicznej dzieciom, młodzieży oraz ich rodzinom. Student pozna podstawowe narzędzia
w pracy psychologa oraz zaznajomi się ze sposobami ewaluacji pracy psychologa w placówce publicznej. Będzie potrafił zaplanować pomoc
psychologiczno- pedagogiczną wobec uczniów
z różnymi trudnościami rozwojowymi i edukacyjnymi. Student zostanie zapoznany z aktualnymi przepisami prawnymi regulującymi
funkcjonowanie poradni psychologiczno- pedagogicznej.
(15) Treści programowe
A. Problematyka ćwiczeń
Udzielanie pomocy psychologiczno- pedagogicznej: na czym polega, zasady pierwszego kontaktu z klientem, współpraca zespołu
psychologów, pedagogów, logopedów i innych specjalistów w procesie pomocy dzieciom i ich rodzinom
Formy udzielania pomocy psychologicznej w poradni publicznej
Podstawowe narzędzia w pracy psychologa w poradni
Opiniowanie
Przygotowanie dokumentacji dla Zespołu Orzekającego- analiza przypadków
Ewaluacja pracy psychologa: ankietowanie, jakość udzielanej pomocy psychologiczno- pedagogicznej
Aktualny stan prawny oraz wynikające z zaleceń ministerialnych zasady diagnozy i terapii uczniów ze specyficznymi trudnościami w
uczeniu się
(16) Wykaz literatury
A. Literatura wymagana do ostatecznego zaliczenia zajęć (zdania egzaminu):
A.1. wykorzystywana podczas zajęć
Frydrychowicz Anna Jakość pracy poradni psychologiczno-pedagogicznej. Mierzenie, budowanie systemu, zarządzanie, CMPPP, 2006
Kargulowa A., O teorii i praktyce poradnictwa, Warszawa 2005.
Drabik-Podgna V., Poradnictwo miedzy etyką a praktyką, Kraków 2007.
Murgatroyd S., Poradnictwo i pomoc, Poznań 2000.
Okun B., Skuteczna pomoc psychologiczna, Warszawa 2002.
Skałbania B., Poradnictwo pedagogiczne. Przegląd wybranych zagadnień, Kraków 2009.
A.2. studiowana samodzielnie przez studenta
Materiały szkoleniowe dostępne na stronach Instytutu Badań Edukacyjnych http://www.ibe.edu.pl
Materiały szkoleniowe dostępne na stronach Ośrodka Rozwoju Edukacji http://www.ore.edu.pl/
Wybrane ustawy Ministerstwa Edukacji Narodowej
B. Literatura uzupełniająca
1. Vasta, R., Haith, M.M., Miller, S.A. (1995). Psychologia dziecka. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne
2. Frydrychowicz, A. (1996). Rysunek rodziny. Projekcyjna metoda badania
stosunków rodzinnych. Warszawa
3. Frydrychowicz A., Koźniewska, E. Sobolewsk, M. (2004). Testy psychologiczne i pedagogiczne w poradnictwie. Przewodnik metodyczny.
4. Ziemski, S. (1972). Problemy dobrej diagnozy. Warszawa: Wiedza Powszechna.
(17) Efekty kształcenia
(obszarowe i
kierunkowe)
(17 A) Wiedza
Student, który zaliczył przedmiot
- zna i rozumie podstawowe zadania stojące przed publiczną poradnią psychologiczno- pedagogiczną
- zna zasady udzielania pomocy psychologiczno- pedagogicznej
- zna i rozumie wpływ osoby udzielającej pomocy na klienta
- zna specyfikę i procesy zachodzące podczas udzielania pomocy psychologiczno- pedagogicznej
- zna przepisy oświatowe regulujące uprawnienia i obowiązki psychologa w pracy z klientem
(17 B) Umiejętności
Student, który zaliczył przedmiot
- potrafi zdefiniować i zastosować w praktyce podstawowe formy udzielania pomocy psychologiczno-
pedagogicznej
- potrafi w oparciu o zdobytą wiedzę wybrać i zastosować właściwy dla okresu rozwoju dziecka sposób
postępowania w celu rozpoznania etapu rozwoju oraz dobrać środki i metody pracy w celu efektywnego
usprawnienia jego rozwoju
(17 C) Kompetencje społeczne (postawy)
Student, który zaliczył przedmiot
- odznacza się rozwagą, dojrzałością i zaangażowaniem w planowaniu działań mających na celu rozpoznanie
problemu klienta i działań niwelujących trudności rozwojowe
(18) Kontakt
(1) Nazwa przedmiotu
Praca psychologa z dziećmi z trudnościami w
funkcjonowaniu społecznym
(2) Kod ECTS
(3) Nazwa jednostki prowadzącej kierunek
Wydział Nauk Społecznych / Instytut Psychologii
(4) Studia Kierunek
Poziom
Studia pierwszego stopnia (licencjackie)
lub Studia drugiego stopnia
(magisterskie) lub
Jednolite magisterskie
Forma Stacjonarne
lub Niestacjonarne
Moduł specjalnościowy lub
specjalizacja (specjalizacja dotyczy wyłącznie specjalizacji nauczycielskiej)
Psychologia
Jednolite magisterskie
stacjonarne/niestacjonarne
PDiM
(5) Nazwisko osoby prowadzącej (osób prowadzących)
dr Edyta Sinacka-Kubik
(6) Formy zajęć, sposób ich realizacji i przypisana im liczba godzin (7) Liczba punktów ECTS 4 2 pkt ECTS (50 - 60 godz) - zajęcia dydaktyczne z udziałem prowadzącego; konsultacje z prowadzącym zajęcia; samodzielne studiowanie literatury i materia-łów oraz przygotowanie do poszczególnych zajęć; 2 pkt ECTS (50-60 godz) – samodzielna praca studenta – przygotowywanie do kolokwiów zaliczeniowych; realizacja pracy zaliczeniowej, projektu, prezentacji
Formy zajęć, zgodne z zarządzeniem Rektora UG
ćwiczenia: audytoryjne
Sposób realizacji zajęć
zajęcia w sali dydaktycznej
Liczba godzin
30
(8) Cykl dydaktyczny
IV –V rok, semestr zimowy
(9) Status przedmiotu
fakultatywny
(10) Język wykładowy
polski
(11) Metody dydaktyczne
ćwiczenia audytoryjne: analiza tekstów z dyskusją /
metoda projektów (projekt praktyczny – scena-riusz
zajęć) / gry symulacyjne / praca w grupach / analiza
przypadków/ dyskusja / rozwiązywanie zadań /
(12) Forma i sposób zaliczenia oraz podstawowe kryteria oceny lub wymagania egzaminacyjne
A. Sposób zaliczenia, zgodny z Regulaminem Studiów UG zaliczenie z oceną
B. Formy zaliczenia wykonanie pracy zaliczeniowej: przygotowanie scenariusza zajęć terapeutycznych dla dzieci lub młodzieży przygotowanie studium przypadku dziecka przejawiającego trudności w funkcjonowaniu społecznym
C. Podstawowe kryteria oceny lub wymagania egzaminacyjne • prawidłowa identyfikacja zachowań zaburzonych pacjenta oraz jego urazowych przekonań • wnikliwa analiza przyczyn zachowań zaburzonych pacjenta • skonstruowanie planu terapeutycznego dla pacjenta, adekwat-nego do jego wieku i prezentowanych zaburzeń pacjenta • uwzględnienie potrzeb wynikających z wieku dzieci i doświad-czanych trudności w funkcjonowaniu społecznym w prezento-wanym scenariuszu zajęć
D. Sposób weryfikacji założonych efektów kształcenia w ramach danego przedmiotu
arkusz pracy zaliczeniowej
(13) Określenie przedmiotów wprowadzających wraz z wymogami wstępnymi
A. Wymagania formalne
brak
B. Wymagania wstępne
podstawowe wiadomości z zakresu psychologii rozwojowej i psychopatologii
(14) Cele kształcenia Zapoznanie studentów z przyczynami i objawami trudności w funkcjonowaniu społecznym u dzieci, przedstawienie metod pracy indywidualnej i grupowej z dzieckiem z zaburzeniami w funkcjonowaniu psychospołecznym oraz nabywanie umie-jętności konstruowania własnych scenariuszy zajęć dla dzieci niedostosowanych społecznie.
(15) Treści programowe B. Problematyka ćwiczeń • Portret psychologiczny dziecka niedostosowanego społecznie. • Pojęcie urazu. Praca nad korygowaniem urazów podczas indywidualnego kontaktu i zajęć grupowych. • Współpraca z rodzicami dzieci z trudnościami w funkcjonowaniu społecznym. • Metody indywidualnej pracy z dzieckiem. • Metody prowadzenia zajęć grupowych. • Konstruowanie własnego scenariusza zajęć dla dzieci z trudnościami w funkcjonowaniu społecznym.
(16) Wykaz literatury A. Literatura wymagana do ostatecznego zaliczenia zajęć (zdania egzaminu): A.1. wykorzystywana podczas zajęć
1. Babich M. (2002) Jak współpracować z rodzicami „trudnych uczniów”? Warszawa,
2. Corey G., Corey Schneider M. (2002) Grupy. Metody grupowej pomocy psychologiczne.j Warszawa, IPZ, PTP.
3. Kurzępa J. (2002) Kompetencje nauczyciela w diagnozowaniu i profilaktyce zachowan patologicznych. W: Ferenc K., Kozioł E. (red.) Kompetencje nauczyciela – wychowawcy. Zielona Góra,
4. Sawicka K. (red.) (1998) Socjoterapia. Warszawa, CMPP-P MEN
5. Sokołowska – Dzioba T. (red.) (2002) Kształtowanie umiejętności wychowawczych. Lublin, A.2. studiowana samodzielnie przez studenta
1. Clarke D. (2005) Zachowanie prospołeczne i antyspołeczne . Gdańsk: GWP.
2. Urban B. (2001). Dewiacje wśród młodzieży: uwarunkowania i profilaktyka. Kraków: WUJ.
(17) Efekty kształcenia (obszarowe i kierunkowe)
(17 A) Wiedza definiuje pojęcie niedostosowania społecznego i urazu psychicznego wymienia najważniejsze symptomy niedostosowania społecznego wyjaśnia przyczyny zachowań niedostosowanych u dzieci i młodzieży identyfikuje potrzeby dzieci i młodzieży ze względu na ich wiek i rodzaj przejawianych zaburzeń zna etapy procesu grupowego wymienia techniki stosowane w indywidualnej i grupowej pracy z pacjentem potrafi wymienić metody radzenia sobie z oporem pacjenta
(17 B) Umiejętności identyfikuje urazowe przekonania pacjenta przejawiającego trudności w funkcjonowaniu społecznym rozpoznaje motywy lub przyczyny zaburzonych zachowań pacjenta adekwatnie dobiera wskazówki terapeutyczne do problemów pacjenta ocenia zasoby pacjenta pomocne w pracy terapeutycznej konstruuje scenariusz zajęć terapeutycznych dla dzieci i młodzieży z uwzględnieniem ich potrzeb
(17 C) Kompetencje społeczne (postawy) zachowuje ostrożność w wydawaniu diagnozy zaburzeń pacjenta, wykazuje kreatywność w tworzeniu scenariuszy zajęć terapeutycznych dla dzieci i młodzieży, wykazuje odpowiedzialność za działania terapeutyczne kierowane do pacjentów przestrzega zasad etycznych w pracy terapeutycznej, chętnie podejmuje się szkoleń mających na celu podnoszenie umiejętności terapeutycznych, docenia współpracę różnych specjalistów: psychologów, pedagogów, nauczycieli, psychiatrów, policjantów w obszarze oddziaływań psychokorekcyjnych względem dzieci i młodzieży, traktuje z szacunkiem rodziców dzieci społecznie niedostosowanych.
(18) Kontakt [email protected]
(1) Nazwa przedmiotu
Psychologia agresji
(2) Kod ECTS
(3) Nazwa jednostki prowadzącej kierunek
Instytut Psychologii
(4) Studia
Kierunek
Poziom
Jednolite magisterskie
Forma
Stacjonarne
lub
Niestacjonarne
Moduł specjalnościowy
lub
specjalizacja (specjalizacja dotyczy
wyłącznie specjalizacji
nauczycielskiej)
psychologia Jednolite magisterskie Stacjonarne lub niestacjonarne Psychologia kliniczna, Patologie
Społeczne i Psychologia
Sądowo-Penitencjarna,
Psychologia sportu
(5) Nazwisko osoby prowadzącej (osób prowadzących)
dr Dagmara Budnik- Przybylska
(6) Formy zajęć, sposób ich realizacji i przypisana im liczba godzin (7) Liczba punktów ECTS
4
2 pkt ECTS (50 - 60 godz) - zajęcia dydaktyczne z udziałem prowadzącego; konsultacje z prowadzącym zajęcia; samodzielne studiowanie literatury i materia-łów oraz przygotowanie do poszczególnych zajęć; 2 pkt ECTS (50-60 godz) – samodzielna praca studenta – przygotowywanie do kolokwiów zaliczeniowych; realizacja pracy zaliczeniowej, projektu, prezentacji
A. Formy zajęć, zgodne z zarządzeniem Rektora UG ćwiczenia audytoryjne
B. Sposób realizacji zajęć w sali dydaktycznej
C. Liczba godzin 30
(8) Cykl dydaktyczny semestr zimowy
(9) Status przedmiotu fakultatywny
(10) Język wykładowy polski
(11) Metody dydaktyczne
ćwiczenia audytoryjne oraz warsztatowe: analiza tekstów z
dyskusją i praca w grupach, metoda projektów
(12) Forma i sposób zaliczenia oraz podstawowe kryteria oceny lub
wymagania egzaminacyjne
A. Sposób zaliczenia, zgodny z Regulaminem Studiów UG
zaliczenie z oceną
B. Formy zaliczenia wykonanie pracy zaliczeniowej: przygotowanie prezentacji
oraz projektu pracy z grupą – przeprowadzenie warsztatów, test z pytaniami
otwartymi
C. Podstawowe kryteria oceny lub wymagania egzaminacyjne
obecność na zajęciach
- aktywność na zajęciach
- sprawdzenie przygotowania do zajęć oraz znajomości tekstów analizowanych
samodzielnie przez studentów, dyskusje na zajęciach
- zaliczenie testu
- przygotowanie prezentacji oraz projektu
- sprawdzenie umiejętności pracy w zespole
D. Sposób weryfikacji założonych efektów kształcenia w ramach danego
przedmiotu
Kolokwium, wykonanie 2 prezentacji przez studentów, przeprowadzenie
warsztatu
(13) Określenie przedmiotów wprowadzających wraz z wymogami wstępnymi
A. Wymagania formalne
B. Wymagania wstępne
(14) Cele kształcenia
Zaznajomienie studentów z szeroko rozumianą tematyką agresji, agresywności i przemocy w różnych aspektach życia człowieka. Ćwiczenia
praktyczne w konstruowaniu programów profilaktycznych
(15) Treści programowe
1. Definicja agresji i agresywności, wstęp do teorii agresji, biologia agresji, lęk a agresja 2. Metody i narzędzia do mierzenia agresji i agresywności jako cechy 3. Agresja w kontekście rozwojowym, rola postaw rodzicielskich
a) Młodzież i agresja – rozwój agresji, agresja w szkole 4. Agresja a płeć 5. Agresja w ujęciu międzykulturowym 6. Agresja w mediach 7. Agresja w sporcie 8. Agresja zwierząt 9. Agresja i autoagresja osób niepełnosprawnych 10. Ćwiczenia profilaktyki agresji, rozwiązywanie konfliktów, radzenie sobie z negatywnymi emocjami
(16) Wykaz literatury
A. Literatura wymagana do ostatecznego zaliczenia zajęć (zdania egzaminu):
A.1. wykorzystywana podczas zajęć
1. Farnicka, Liberska, Niewiedział (2016). Psychologia agresji. Wybrane problemy. PWN 2. Wojciszke B., (2002) Kobiety i mężczyźni: odmienne spojrzenia na różnice, GWP, Gdańsk 3. Niehoff D. (2004) Biologia przemocy. Jak zrozumienie mózgu, zachowania i środowiska może przerwać błędne koło agresji, Media
Rodzina 4. Brannon L.,(2002) Psychologia rodzaju. Kobiety i mężczyźni: podobni czy różni., GWP Gdańsk 5. Kosewski M., (1977), Agresywni przestępcy, Wiedza Powszechna, Warszawa 6. Heitzman J. (2002), Stres w etiologii przestępstw agresywnych, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 7. Dudała J., (2004): Fani chuligani. Rzecz o polskich kibolach, Wydawnictwo Akademickie Żak, Warszawa 8. Wolińska J.M. (2004) Agresywność młodzieży. Problem indywidualny i społeczny, Wydawnictwo UMCS Lublin, Lublin 9. Ghiglieri M. P.(2001), Ciemna strona człowieka, CiS, WAB, Warszawa 10. Krahe B., (2005), Agresja, GWP, Gdańsk 11. Buss D.M. (2001) Psychologia ewolucyjna. Jak wytłumaczyć społeczne zachowania człowieka? Najnowsze koncepcje., GWP, Gdańsk 12. Kopeć D (1999) Zachowanie autoagresywne osób z niepełnosprawnością intelektualną, Poznań 13. Mikrut A(2005) Agresja młodzieży z niepełnosprawnością intelektualną, Wyd. Naukowe Akademii Pedagogicznej, Kraków 14. Kmiecik-Baran (1994), Młodzież i przemoc. Warszawa 15. Sankowski T.(2001) Wybrane psychologiczne aspekty aktywności sportowej, AWF, Poznań 16. Siek S (1993), Wybrane metody badania osobowości, Akademia Teologii Katolickiej, Warszawa : 17. Supiński J. (red.), (2004) Agresja w kulturze fizycznej, AWF, Wrocław 18. Wojciszke B., (2002), Człowiek wśród ludzi. Zarys psychologii społecznej, Wydawnictwo Naukowe Scholar, Warszawa 19. Bereza B.(2012) Oblicza złości. Perspektywa psychologów, psychiatrów i psychoterapeutów. Wyd. Difin
A.2. studiowana samodzielnie przez studenta
20. Klaus W. Vopel (2003) Kreatywne rozwiązywanie konfliktów, Jedność, Kielce 21. Rosemarie Portmann (1999)Gry i zabawy przeciwko agresji, Jedność, Kielce
B. Literatura uzupełniająca
(17) Efekty kształcenia
(obszarowe i kierunkowe)
(K_W01)
(K_W03)
(K_W05)
(K_W07)
(17 A) Wiedza
- Student zna terminologię używaną w psychologii agresji
- Student ma pogłębioną i uporządkowaną wiedzę o współczesnych koncepcjach i badaniach prowadzonych
w obszarze psychologii agresji, rozumie ich historyczne i kulturowe uwarunkowania
-ma uporządkowaną i pogłębioną wiedzę na temat specjalizacji psychologii, obejmującą terminologię, teorię
i metodykę
-Ma pogłębioną wiedzę na temat specyfiki relacji społecznych, zjawisk społecznych oraz rządzących nimi
prawidłowości z punktu widzenia psychologii
(17 B) Umiejętności
K_U02
K_U05
K_U06
K_U11
K_U10
(K_K01)
(K_K02)
(K_K03)
(K_K05)
(K_K06)
-Potrafi wykorzystywać i integrować wiedzę teoretyczną z zakresu psychologii oraz powiązanych z nią
dyscyplin w celu analizy złożonych problemów psychologicznych, wychowawczych, pomocowych, a także
diagnozowania i projektowania działań praktycznych
-Posiada pogłębione umiejętności prezentowania własnych pomysłów, wątpliwości i sugestii, popierania ich
rozbudowaną argumentacją w kontekście wybranych perspektyw teoretycznych, poglądów różnych
autorów, kierując się przy tym zasadami etycznymi
-Ma pogłębione umiejętności obserwowania, diagnozowania oraz analizowania wzorów ludzkich zachowań
- Potrafi pracować w zespole; umie przyjmować i wyznaczać zadania, ma elementarne umiejętności
organizacyjne pozwalające na realizację celów związanych z treściami prezentowanymi podczas zajęć
Potrafi wybrać i zastosować właściwy dla danej działalności psychologicznej sposób postępowania, potrafi
dobierać środki i metody pracy w celu efektywnego wykonania pojawiających się zadań zawodowych
(17 C) Kompetencje społeczne (postawy)
-Ma pogłębioną świadomość poziomu swojej wiedzy i umiejętności, rozumie potrzebę ciągłego rozwoju
osobistego i zawodowego
-Jest gotowy do podejmowania wyzwań zawodowych i osobistych; wykazuje aktywność,
podejmuje trud i odznacza się wytrwałością w podejmowaniu indywidualnych i zespołowych
działań profesjonalnych w zakresie psychologii; angażuje się we współpracę
- Student docenia znaczenie nauk psychologicznych dla rozwoju jednostki i prawidłowych więzi w
społeczeństwie, ma pozytywne nastawienie do nabywania wiedzy z zakresu psychologii
- Jest przekonany o konieczności i doniosłości zachowania się w sposób profesjonalny i przestrzega zasad
etyki zawodowej
- Odznacza się odpowiedzialnością za własne przygotowanie do pracy i prowadzone działania oraz
prezentację ich efektów
(18) Kontakt
(1) Nazwa przedmiotu
Praca psychologa z rodziną w realiach szkolnych
(2) Kod ECTS
(3) Nazwa jednostki prowadzącej kierunek
Instytut Psychologii
(4) Studia
Kierunek
Poziom
Studia pierwszego stopnia
(licencjackie)
lub
Forma
Stacjonarne
lub
Moduł specjalnościowy
lub
Studia drugiego stopnia
(magisterskie)
lub
Jednolite magisterskie
Niestacjonarne specjalizacja (specjalizacja dotyczy wyłącznie
specjalizacji nauczycielskiej)
Psychologia Jednolite magisterskie stacjonarne/niestacjonarne PR, PDiM
(5) Nazwisko osoby prowadzącej (osób prowadzących)
dr Justyna Michałek
(6) Formy zajęć, sposób ich realizacji i przypisana im liczba godzin (7) Liczba punktów ECTS –
2
1 pkt ECTS (25-30 godz) - zajęcia dydaktyczne z udziałem
prowadzącego; konsultacje z prowadzącym zajęcia; samodzielne
studiowanie literatury i materiałów oraz przygotowanie do
poszczególnych zajęć;
1 pkt ECTS (25-30 godz) – samodzielna praca studenta –
przygotowywanie do kolokwiów zaliczeniowych; realizacja pracy
zaliczeniowej, projektu, prezentacji
D. Formy zajęć, zgodne z zarządzeniem Rektora UG
ćwiczenia: warsztatowe
E. Sposób realizacji zajęć
zajęcia w sali dydaktycznej
C. Liczba godzin 15
(8) Cykl dydaktyczny
IV –V rok, semestr letni
(9) Status przedmiotu
fakultatywny
(10) Język wykładowy
polski
(11) Metody dydaktyczne
wykład z prezentacją multimedialną
ćwiczenia audytoryjne: analiza tekstów z
dyskusją / gry symulacyjne / praca w grupach /
analiza przypadków / dyskusja / rozwiązywanie
zadań
(12) Forma i sposób zaliczenia oraz podstawowe kryteria oceny lub wymagania
egzaminacyjne
A. Sposób zaliczenia, zgodny z Regulaminem Studiów UG
zaliczenie z oceną
B. Formy zaliczenia
wykonanie pracy zaliczeniowej: przygotowanie projektu lub prezentacji
aktywność w czasie zajęć
Podstawowe kryteria oceny lub wymagania egzaminacyjne
Końcowa ocena będzie wypadkową ocen cząstkowych z pracy pisemnej –
projekt/prezentacja (75%) oraz aktywności na zajęciach (25%)
F. Sposób weryfikacji założonych efektów kształcenia w ramach danego przedmiotu
arkusz pracy zaliczeniowej
(13) Określenie przedmiotów wprowadzających wraz z wymogami wstępnymi
A. Wymagania formalne:
Psychologia rozwoju człowieka, Wstęp do psychologii rodziny, Psychologia wychowawcza
B. Wymagania wstępne:
zakres wiadomości – student zna mechanizmy funkcjonowania człowieka związane z kolejnymi fazami rozwojowymi, zna
podstawowe teorie i pojęcia z zakresu psychologii rodziny i psychologii wychowawczej,
umiejętności – student potrafi przeprowadzać wywiad kliniczny i obserwację zachowania, a także wnioskować na ich podstawie
o funkcjonowaniu człowieka; student potrafi wykorzystać wiedzę z zakresu psychologii rozwojowej, psychologii rodziny oraz
psychologii wychowawczej do analizowania problemów rodziny i jej członków
kompetencje – jest gotowy do współpracy w grupie w ramach ćwiczeń warsztatowych, a także ma świadomość poziomu swojej
wiedzy i umiejętności, szczególnie w zakresie kompetencji pracy z rodziną
(14) Cele kształcenia
Zapoznanie studentów z aspektami pracy psychologa szkolnego z uczniem i jego systemem rodzinnym. Zajęcia mają przybliżyć spektrum
problemów, z którymi trafiają uczniowie i ich rodziny do psychologa w szkole. Zaprezentowanie możliwych działań podejmowanych w
zakresie pracy z rodziną na terenie placówki oświatowej, m.in.: diagnostycznych, psychoedukacyjnych, wspierających, profilaktycznych,
interwencyjnych.
(15) Treści programowe
A. Problematyka ćwiczeń
Charakterystyka środowiska szkolnego, specyfika pracy psychologa w placówce oświatowej oraz prawne podstawy pracy psychologa w szkole
Kontakt i praca z rodziną w realiach szkolnych, różnorodność podejmowanych działań ukierunkowanych na ucznia i jego rodzinę (działania monitorujące, działania interwencyjne, psychoprofilaktyka problemów wychowawczych i edukacyjnych)
Metody pracy z rodziną mające zastosowanie w szkole
Praca z rodziną dziecka w młodszym wieku szkolnym (głównie specyficzne problemy rozwoju dziecka w tym wieku jak deficyty uwagi, nadpobudliwość, niedojrzałość emocjonalna, trudności w przystosowaniu społecznym, itd.)
Praca z rodziną dziecka w wieku dorastania (głównie zachowania ryzykowne, myśli i próby samobójcze, zaburzenia zachowania i emocji, problemy związane ze sferą zachowań seksualnych)
Praca z rodziną dziecka w kryzysie
Praca z „trudnym rodzicem”
(16) Wykaz literatury
A. Literatura wymagana do ostatecznego zaliczenia zajęć (zdania egzaminu):
A.1. wykorzystywana podczas zajęć
Katra, G., Sokołowska, E. (2010). Rola i zadania psychologa we współczesnej szkole. Warszawa: Wolters Kluwer.
Herbert, M. (2007). Kiedy dziecko i jego rodzice potrzebują pomocy. Gdańsk: GWP.
Feldman, L. (2001). Łączenie terapii indywidualnej i rodzinnej. Gdańsk: GWP. A.2. studiowana samodzielnie przez studenta
Hyene, D., Rollings, S. (2008). Niechęć ucznia do szkoły. Jak pomóc dziecku, które opuszcza lekcje i wagaruje. Gdańsk: GWP.
Herbert, M. (2005). Rozwód w rodzinie. Jak wesprzeć dzieci. Gdańsk: GWP.
Dambach K. E. (2003). Mobbing w szkole. Jak zapobiegać przemocy grupowej. Gdańsk: GWP.
Ribner, N. (2005). Terapia nastolatków – problemy okresu dorastania, współpraca z rodziną (…). Gdańsk: GWP. B. Literatura uzupełniająca
Herbert, M. (2008). Rozwój społeczny ucznia. Poznanie potrzeb i problemów dzieci w okresie dorastania. Gdańsk: GWP.
Guerin, S., Hennessy, E. (2004). Przemoc i prześladowanie w szkole. Skuteczne przeciwdziałanie agresji wśród młodzieży. Gdańsk: GWP.
(17) Efekty kształcenia
(obszarowe i
kierunkowe)
K_W01
K_W07
(17 A) Wiedza
Student posiada wiedzę w dziedzinie specyfiki pracy z rodziną w placówkach oświatowych. Student posiada
pogłębioną i uporządkowaną wiedzę na temat możliwości pracy z rodziną ucznia w szkole, w zależności od
zgłaszanych problemów. Student nabywa wiedzę na temat pracy psychologa z rodziną ucznia na terenie szkoły
oraz poznaje jej aspekty etyczne.
(17 B) Umiejętności
Posiada umiejętności obserwowania, wyszukiwania i przetwarzania informacji na temat trudności przejawianych
przez uczniów i ich rodziny, przy użyciu różnych źródeł oraz interpretowania ich z punktu widzenia problemów
K_W11
K_U01
K_U07
K_U10
K_K07
K_K02
K_K01
psychologicznych, zdrowotnych. Ma umiejętności obserwowania, diagnozowania, racjonalnego oceniania
sytuacji psychologicznych oraz analizowania motywów i wzorów ludzkich zachowań w kontekście pracy z rodziną
ucznia. Potrafi wybrać i zastosować właściwy dla danej rodziny i ucznia sposób postępowania, potrafi dobierać
środki i metody pracy w celu udzielenia jej efektywnej pomocy psychologicznej.
(17 C) Kompetencje społeczne (postawy)
Jest wrażliwy na problemy społeczne i psychologiczne rodziny i jej członków wiążące się z trudnościami
przejawianymi przez dzieci i młodzież na terenie szkoły. Jest gotowy do komunikowania się i współpracy z
otoczeniem, w tym z osobami nie będącymi specjalistami w danej dziedzinie oraz do aktywnego uczestnictwa w
grupach i organizacjach realizujących działania psychologiczne skierowane do pracy z dzieckiem i jego rodziną.
Ma świadomość poziomu swojej wiedzy i umiejętności, szczególnie w zakresie kompetencji pracy z dziećmi i ich
rodzinami.
(18) Kontakt
(1) Nazwa przedmiotu
Praca psychologa praktyka z młodzieżą
(2) Kod ECTS
(3) Nazwa jednostki prowadzącej kierunek
Wydział Nauk Społecznych / Instytut Psychologii
(4) Studia Kierunek
Poziom
Studia pierwszego stopnia (licencjackie)
lub Studia drugiego stopnia
(magisterskie) lub
Jednolite magisterskie
Forma Stacjonarne
lub Niestacjonarne
Moduł specjalnościowy lub
specjalizacja (specjalizacja dotyczy wyłącznie specjalizacji nauczycielskiej)
Psychologia
Jednolite magisterskie
stacjonarne/niestacjonarne
PDiM, PSiPSP
(5) Nazwisko osoby prowadzącej (osób prowadzących)
dr Marcin Szulc
(6) Formy zajęć, sposób ich realizacji i przypisana im liczba godzin (7) Liczba punktów ECTS 4 2 pkt ECTS (50 - 60 godz) - zajęcia dydaktyczne z udziałem prowadzącego; konsultacje z prowadzącym zajęcia; samodzielne studiowanie literatury i materia-łów oraz przygotowanie do poszczególnych zajęć; 2 pkt ECTS (50-60 godz) – samodzielna praca studenta – przygotowywanie do kolokwiów zaliczeniowych; realizacja pracy zaliczeniowej, projektu, prezentacji
Formy zajęć, zgodne z zarządzeniem Rektora UG
ćwiczenia: warsztatowe
Sposób realizacji zajęć
zajęcia w sali dydaktycznej
Liczba godzin
30
(8) Cykl dydaktyczny
IV –V rok, semestr letni
(9) Status przedmiotu
fakultatywny
(10) Język wykładowy
polski
(11) Metody dydaktyczne
ćwiczenia audytoryjne: gry symulacyjne / praca w grupach / rozwiązywanie zadań
(12) Forma i sposób zaliczenia oraz podstawowe kryteria oceny lub wymagania egzaminacyjne
A. Sposób zaliczenia, zgodny z Regulaminem Studiów UG zaliczenie z oceną
B. Formy zaliczenia aktywny udział w warsztacie przygotowanie projektu
C. Podstawowe kryteria oceny lub wymagania egzaminacyjne Przygotowanie warsztatu na wylosowany temat dla uczniów i przeprowadzenie wybranego fragmentu warsztatu podczas zajęć dla uczestników (studentów). Ocenie podlega: 1. bogactwo źródeł i liczba oraz adekwatność zadań (aspekt merytoryczny) 2. dynamika pracy (tempo warsztatu, płynność) 3. komunikacja z grupą (wytworzenie relacji – ten aspekt ocenia grupa)
D. Sposób weryfikacji założonych efektów kształcenia w ramach danego przedmiotu
arkusz pracy zaliczeniowej/projektu
(13) Określenie przedmiotów wprowadzających wraz z wymogami wstępnymi
A. Wymagania formalne:
wprowadzenie do psychologii, psychologia społeczna, psychologia rozwoju człowieka, wstęp do psychologii klinicznej dorosłego
B. Wymagania wstępne:
wprowadzenie do psychologii, psychologia społeczna, psychologia rozwoju człowieka, wstęp do psychologii klinicznej dorosłego
(14) Cele kształcenia
Celem przedmiotu jest przybliżenie studentom realiów pracy z młodzieżą w szkole, dokumentacji pracy psychologa szkolnego, technik pracy z młodzieżą oraz stworzenie projektów warsztatów lub szkoleń adresowanych do młodzieży, które w przyszłości zostaną wykorzystane w praktyce (np. w szkole).
(15) Treści programowe Problematyka ćwiczeń:
1. Dokumentacja w pracy psychologa szkolnego
- sposób prowadzenia dziennika pracy psychologa
- kluczowe kontakty z instytucjami w pracy psychologa szkolnego
- zakres działań psychologa szkolnego
- specyfika mikrospołeczności szkolnej
- psycholog a pedagodzy i nauczyciele
- procedura awansu zawodowy psychologa
- sytuacje niespecyficzne w szkole
- prowadzenie godzin wychowawczych
2. Organizacja warsztatów psychologicznych dla młodzieży
- zajęcia integracyjne
- trening twórczego myślenia
- zarządzanie wrażeniem i wywierania wpływu
- negocjacje jako skuteczny sposób rozwiązywania problemów
- techniki radzenia sobie ze stresem
- trening asertywności
- trening technik zapamiętywania (skutecznego uczenia się)
- warsztaty na temat współczesnych zagrożeń
- warsztat na temat przeciwdziałania agresji i przemocy w szkole
- przeciwdziałanie depresjom i samobójstwom
- trening autoprezentacji
- trening podnoszący samoocenę
- warsztat zwiększający zaufanie w grupie
- teambuilding
(16) Wykaz literatury A. Literatura wymagana do ostatecznego zaliczenia zajęć (zdania egzaminu): A.1. wykorzystywana podczas zajęć Literaturę do warsztatów wybierają studenci (w zależności od przygotowywanego tematu). Inne materiały są pozyski wane przez prowadzącego, stanowią wewnętrzną dokumentację pracy szkoły (pedagoga i psychologa) i służą jako przy kłady ewaluacji. Zajęcia mają charakter całkowicie warsztatowy są przygotowywane przez studentów i w 1/3 oceniane przez studentów. Prowadzący pełni jedynie rolę moderatora i superwizora
(17) Efekty kształcenia (obszarowe i kierunkowe) Student zna zasady prowadzenia dokumentacji w szkole. Zna zasady konstruowania zajęć warsztatowych dla młodzieży.
(17 A) Wiedza Absolwent potrafi określić specyfikę pracy w szkole, zna dokumentacje szkoły, wie jak uzupełniać dziennik pracy. Zna zasady konstruowania zajęć warsztatowych dla młodzieży.
(17 B) Umiejętności Student potrafi uzupełniać dziennik pracy w szkole. Potrafi przeprowadzić zajęcia dla młodzieży podczas godziny
wychowawczej oraz warsztaty na wybrany temat. Umie nawiązać kontakt z grupą, zna zasady tworzenia
kontraktu.
(17 C) Kompetencje społeczne (postawy) Absolwent wykazuje krytycyzm w wyrażaniu opinii na temat niewłaściwego zachowania uczniów (potrafi określić
zachowania typu acting out) wykazuje odpowiedzialność podczas prowadzenia warsztatów dla młodzieży
(delikatność i wrażliwość), sam przestrzega ustaleń kontraktu (dobry przykład), docenia wartość zajęć
warsztatowych dla młodzieży i bezpośredniego kontaktu, potrafi docenić warsztat jako metodę pogłębienia
wiedzy o drugim człowieku
(18) Kontakt [email protected]
(1) Nazwa przedmiotu
Developmental dyslexia
(2) Kod ECTS
(3) Nazwa jednostki prowadzącej kierunek
Wydział Nauk Społecznych / Instytut Psychologii
(4) Studia Kierunek
Poziom
Studia pierwszego stopnia (licencjackie)
lub Studia drugiego stopnia
(magisterskie) lub
Jednolite magisterskie
Forma Stacjonarne
lub Niestacjonarne
Moduł specjalnościowy lub
specjalizacja (specjalizacja dotyczy wyłącznie specjalizacji nauczycielskiej)
Psychologia
Jednolite magisterskie
stacjonarne/niestacjonarne
NBP, PDiM
(5) Nazwisko osoby prowadzącej (osób prowadzących)
dr Marta Łockiewicz
(6) Formy zajęć, sposób ich realizacji i przypisana im liczba godzin (7) Liczba punktów ECTS 3 Formy zajęć, zgodne z zarządzeniem Rektora UG
seminar/workshop 2 pkt ECTS (50-60 godz) - zajęcia dydaktyczne z udziałem prowadzącego; konsultacje z prowadzącym zajęcia; samodzielne studiowanie literatury i materiałów oraz przygotowanie do poszczególnych zajęć; 1 pkt ECTS (25-30 godz) – samodzielna praca studenta – przygotowywanie do kolokwiów zaliczeniowych; realizacja pracy zaliczeniowej, projektu, prezentacji
Sposób realizacji zajęć
in classroom
Liczba godzin
15
(8) Cykl dydaktyczny
IV –V rok, semestr letni
(9) Status przedmiotu
fakultatywny
(10) Język wykładowy
polski
(11) Metody dydaktyczne
lecture with multimedial presentation
seminar: text analysis & discussion/ group work / case study / discussion / carrying out tasks
(12) Forma i sposób zaliczenia oraz podstawowe kryteria oceny lub wymagania egzaminacyjne
A. Sposób zaliczenia, zgodny z Regulaminem Studiów UG
grade
B. Formy zaliczenia
written test with open questions (tasks)
written assignment: case study
final grade based on term work
C. Podstawowe kryteria oceny lub wymagania egzaminacyjne earning at least half number of points as possible to earn for: written test (factual correctness, comprehensibility), written assignment (factual correctness, originality & correctness of suggested solutions), active class participation (reading assignments, discussions), attendance
D. Sposób weryfikacji założonych efektów kształcenia w ramach danego przedmiotu
test sheet
(13) Określenie przedmiotów wprowadzających wraz z wymogami wstępnymi
A. Wymagania formalne:
none
B. Wymagania wstępne:
none
(14) Cele kształcenia The aim of the programme is to present the phenomenon of developmental dyslexia in children & adults. By the end of the course student
will have gained: a basic theoretical & practical knowledge about developmental dyslexia, characteristic deficits, suffered difficulties,
diagnostics & therapeutic tools; advanced specialist vocabulary.
(15) Treści programowe Content areas:
Theoretical bases (specific learning difficulties, pathomechanism, aetiology)
Developmental dyslexia in lifespan - problem recognition in Poland and abroad (legislation), deficits in adults as compared to symptoms in
children, secondary psychological consequences of primary cognitive deficits
Theories suggesting potential strengths characteristic of developmental dyslexia
Education and employment of adult dyslexics
Diagnostic tools and support systems in Poland and abroad
(16) Wykaz literatury A. Literatura wymagana do ostatecznego zaliczenia zajęć (zdania egzaminu): A.1. wykorzystywana podczas zajęć 1. Rice, M., Brooks, G. (2004). Developmental dyslexia in adults: a research review. London: National Research and Development Centre for
adult literacy and numeracy.
2. Riddick, B., Sterling, Ch., Farmer, M., Morgan, S. (1999). Self-esteem and anxiety in the educational histories of adult dyslexic students.
Dyslexia, 5, 4, 227-248.
3. Everatt, J. (1997). The Abilities and Disabilities Associated with Adult Developmental Dyslexia. Journal of Research in Reading, 20, 1, 13 –
21.
4. Lyon Reid, G., Shaywitz, S. E., Shaywitz, B. A. (2003). A Definition of Dyslexia. Defining Dyslexia, Comorbidity, Teachers’ Knowledge of
Language and Reading. Annals of Dyslexia, 53, 1-14.
5. Bannatyne, A. (1979). Spatial Competence, Learning Disabilities, Auditory-Vocal Deficits and a WISC-R Subtest Recategorization. Journal of
Clinical Child Psychology, 8, 3, 194 – 200.
6. Nicolson, R. I., Fawcett, A. J. (2008). Dyslexia, Learning, and the Brain. Cambridge, Massachusetts: The MIT Press. Rozdział 2.
B. Literatura uzupełniająca
1. Bogdanowicz, M. (2008). Portrety nie tylko sławnych osób z dysleksją. Gdańsk: Harmonia.
(17) Efekty kształcenia (obszarowe i kierunkowe) K_W01 K_W10 K_U02 K_U04 K_K04
(17 A) Wiedza By the end of the course student will have gained:
a knowledge of English terminology concerning specific learning difficulties used in psychology & related disciplines on an advanced level
an advanced & comprehensive knowledge about biological, educational, social bases of psychological functioning of a person with specific learning difficulties
Student defines concepts related to developmental dyslexia, differentiates between developmental dyslexia & borderline intellectual functioning, lists symptoms characteristic of developmental dyslexia throughout a lifespan, describes/explains the essence of pathomechanism and aetiology of developmental dyslexia in the light of different approaches; understands the essence of functionality & dysfunctionality, harmony & disharmony, normality & abnormality. Student knows the rules of organising psychological & educational help for persons with developmental dyslexia.
(17 B) Umiejętności Student is able to use & integrate theoretical knowledge within the area of psychology & related disciplines
(widely understood education) in order to analyse complex psychological, educational, therapeutic problems; to
diagnose & design practical actions for persons with specific difficulties in reading & writing (remedial teaching).
Student is able to:
Communicate orally & in written form in English – clearly, comprehensively, precisely;
Produce structured oral & written theses concerning different psychological issues related to specific difficulties
in reading & writing, rooted in diverse theoretical approaches, both psychological & other (mostly educational);
(17 C) Kompetencje społeczne (postawy) Student:
Identifies with values, aims, & tasks carried out in psychological practice;
Is sensible, mature, & engaged in designing, planning, & implementing psychological actions, especially those
intended for persons with specific difficulties in reading & writing, including children (cues for remedial
teaching);
Is careful/critical about expressing opinions;
Works independently & in a team, which is task-depending;
Is creative in problem solving
(18) Kontakt [email protected]
(18) Kontakt [email protected]
(1) Nazwa przedmiotu
TOC for Education – wykorzystanie teorii ograniczeń w
pracy edukacyjnej i terapeutycznej z dziećmi i młodzieżą.
(2) Kod ECTS
(3) Nazwa jednostki prowadzącej kierunek
Wydział Nauk Społecznych / Instytut Psychologii
(4) Studia Kierunek
Poziom
Studia pierwszego stopnia (licencjackie)
lub Studia drugiego stopnia
(magisterskie) lub
Jednolite magisterskie
Forma Stacjonarne
lub Niestacjonarne
Moduł specjalnościowy lub
specjalizacja (specjalizacja dotyczy wyłącznie specjalizacji nauczycielskiej)
Psychologia
Jednolite magisterskie
stacjonarne/niestacjonarne
PDiM
(5) Nazwisko osoby prowadzącej (osób prowadzących)
dr Edyta Sinacka-Kubik
(6) Formy zajęć, sposób ich realizacji i przypisana im liczba godzin (7) Liczba punktów ECTS 2 1 pkt ECTS (25-30 godz) - zajęcia dydaktyczne z udziałem prowadzącego; konsultacje z prowadzącym zajęcia; samodzielne studiowanie literatury i materiałów oraz przygotowanie do poszczególnych zajęć; 1 pkt ECTS (25-30 godz) – samodzielna praca studenta – przygotowywanie do kolokwiów zaliczeniowych; realizacja pracy zaliczeniowej, projektu, prezentacji
Formy zajęć, zgodne z zarządzeniem Rektora UG
ćwiczenia: warsztatowe
Sposób realizacji zajęć
zajęcia w sali dydaktycznej
Liczba godzin
15
(8) Cykl dydaktyczny
IV –V rok, semestr letni
(9) Status przedmiotu
fakultatywny
(10) Język wykładowy
polski
(11) Metody dydaktyczne
/ gry symulacyjne / praca w grupach / analiza przypadków) / dyskusja / rozwiązywanie zadań
(12) Forma i sposób zaliczenia oraz podstawowe kryteria oceny lub wymagania egzaminacyjne
A. Sposób zaliczenia, zgodny z Regulaminem Studiów UG zaliczenie bez oceny
B. Formy zaliczenia Obecność na zajęciach
C. Podstawowe kryteria oceny lub wymagania egzaminacyjne Aktywne uczestnictwo w ćwiczeniach
Zabieranie głosu w dyskusji
D. Sposób weryfikacji założonych efektów kształcenia w ramach danego przedmiotu
protokół z listą obecności
(13) Określenie przedmiotów wprowadzających wraz z wymogami wstępnymi
A. Wymagania formalne:
brak
B. Wymagania wstępne:
podstawowa wiedza z zakresu psychologii rozwojowej
(14) Cele kształcenia Celem zajęć jest zapoznanie studentów programem TOC for Eduaction, który w sposób bezpieczny i niedyrektywny daje możliwość
korygowania trudności szkolno – wychowawczych dzieci i młodzieży oraz nabycie praktycznych umiejętności wykorzystywania programu w
pracy indywidualnej i grupowej z dziećmi i młodzieżą
(15) Treści programowe A.Problematyka ćwiczeń
Podstawy teoretyczne programu TOC for Education.
Chmurka, Gałązka i Drzewko – logiczne narzędzia, które uczą myśleć, rozumieć i rozwiązywać konflikty, planować, przewidywać
konsekwencje, korygować zachowanie.
Wykorzystanie narzędzi TOC w pracy edukacyjnej i terapeutycznej – analiza przypadków
(16) Wykaz literatury A. Literatura wymagana do ostatecznego zaliczenia zajęć (zdania egzaminu): A.1. wykorzystywana podczas zajęć 1. Goldratt E. M. (2007). Cel I: Doskonałość w produkcji. Warszawa: Wydawnictwo MINT Books.
2. Borisvlajevic S. (2006). Materiały szkoleniowe TOCFE, prezentacja multimedialna. Gdańsk: Transfer Learning.
(17) Efekty kształcenia (obszarowe i kierunkowe)
(17 A) Wiedza Student
definiuje pojęcie ograniczenia w rozumieniu E. Goldratta,
wymienia nazwy narzędzi logicznych stosowanych w programie TOC for Education,
opisuje etapy stosowania chmurki, gałązki i drzewka ambitnego celu.
(17 B) Umiejętności Student
wykorzystuje narzędzia TOC przy rozwiązywaniu konfliktów, korygowaniu zachowań dzieci i młodzieży
oraz planowaniu drobnych przedsięwzięć
stosuje narzędzia TOC w zadaniach służących rozwijaniu kreatywności dzieci i młodzieży
konstruuje indywidualne plany terapeutyczne dzieci i młodzieży przy wykorzystaniu drzewka ambitnego
celu
(17 C) Kompetencje społeczne (postawy) Student
wykazuje kreatywność w tworzeniu twórczych zabaw dla dzieci przy zastosowaniu narzędzi TOC,
angażuje się w pracę zespołu,
chętnie podejmuje się rozwiązywania problemów dzieci i młodzieży
jest wrażliwy na potrzeby dzieci i młodzieży, które stoją za ich określonymi zachowaniami
(1) Nazwa przedmiotu
Wybrane metody projekcyjne w diagnozie dziecka
(2) Kod ECTS
(3) Nazwa jednostki prowadzącej kierunek
Wydział Nauk Społecznych / Instytut Psychologii
(4) Studia Kierunek
Poziom
Studia pierwszego stopnia (licencjackie)
lub Studia drugiego stopnia
(magisterskie) lub
Jednolite magisterskie
Forma Stacjonarne
lub Niestacjonarne
Moduł specjalnościowy lub
specjalizacja (specjalizacja dotyczy wyłącznie specjalizacji nauczycielskiej)
Psychologia
Jednolite magisterskie
stacjonarne/niestacjonarne
PDiM
(5) Nazwisko osoby prowadzącej (osób prowadzących)
dr Edyta Orłowska
(6) Formy zajęć, sposób ich realizacji i przypisana im liczba godzin (7) Liczba punktów ECTS 2 1 pkt ECTS (25-30 godz) - zajęcia dydaktyczne z udziałem prowadzącego; konsultacje z prowadzącym zajęcia; samodzielne studiowanie literatury i materiałów oraz przygotowanie do poszczególnych zajęć; 1 pkt ECTS (25-30 godz) – samodzielna praca studenta – przygotowywanie do kolokwiów zaliczeniowych; realizacja pracy zaliczeniowej, projektu, prezentacji
Formy zajęć, zgodne z zarządzeniem Rektora UG
ćwiczenia: audytoryjne
Sposób realizacji zajęć
zajęcia w sali dydaktycznej
Liczba godzin
15
(8) Cykl dydaktyczny
IV –V rok, semestr letni
(9) Status przedmiotu
fakultatywny
(10) Język wykładowy
polski
(11) Metody dydaktyczne
ćwiczenia audytoryjne analiza tekstów z dyskusją, praca w grupach, analiza zdarzeń krytycznych (przypadków), przeprowadzenie diagnozy z zastosowaniem metod projekcyjnych omawianych w trakcie zajęć
(12) Forma i sposób zaliczenia oraz podstawowe kryteria oceny lub wymagania egzaminacyjne
A. Sposób zaliczenia, zgodny z Regulaminem Studiów UG zaliczenie na ocenę
B. Formy zaliczenia wykonanie pracy zaliczeniowej ; przeprowadzenie badań i prezentacja ich wyników (pisemna)
C. Podstawowe kryteria oceny lub wymagania egzaminacyjne
D. Sposób weryfikacji założonych efektów kształcenia w ramach danego przedmiotu
arkusz pracy zaliczeniowej
(13) Określenie przedmiotów wprowadzających wraz z wymogami wstępnymi
A. Wymagania formalne:
brak
B. Wymagania wstępne:
brak
(14) Cele kształcenia Podczas zajęć studenci będą mieli okazję do nabycia wiedzy niezbędnej przy posługiwaniu się wybranymi technikami diagnostycznymi
wykorzystującymi mechanizm i zjawisko projekcji. Tematyka zajęć obejmuje ogólne założenia zjawiska projekcji oraz zasady stosowania i
interpretacji wybranych metod projekcyjnych w diagnozie dziecka
(15) Treści programowe A.Problematyka ćwiczeń
• rysunek Drzewa Kocha,
• rysunek Rodziny
• Test Piramid Barwnych
• Rysunek Postaci Ludzkiej wg Goodenougha-Harrisa
(16) Wykaz literatury A. Literatura wymagana do ostatecznego zaliczenia zajęć (zdania egzaminu): A.1. wykorzystywana podczas zajęć 1. Stasiakiewicz, M. (2000). Testy projekcyjne. W: J. Strelau (red.), Psychologia. Podręcznik akademicki, tom I (s. 491-503). Gdańsk: GWP.
2. Frank, L.K. (1989). Metody projekcyjne w badaniu osobowości W: Stasiakiewicz M. i Szustrowa T. (red.). Wybra-ne zagadnienia testów
projekcyjnych, Biblioteka Psychologa Praktyka, t.3, (str. 9-28). Warszawa: Laboratorium Technik Diagnostycznych PTP i Wydziału Psychologii
UW
3. Lachowska B., Braun-Gałkowska M. (2003), Agresja u dzieci i jej ekspresja w rysunku rodziny. [w:] M. Łaguna, B. Lachowska (red.), Rysunek
projekcyjny jako metoda badań psychologicznych, 97-124. Lublin: Towarzystwo Naukowe KUL.
4. Frydrychowicz, A. (1996) Rysunek rodziny : projekcyjna metoda badania stosunków rodzinnych. Warszawa : Cen-trum Metodyczne Pomocy
Psychologiczno-Pedagogicznej MEN
B.Literatura uzupełniająca
1. Wallon, P., Cambier A., Engelhart D. tł. Rafał Gałkowski (1993 ). Rysunek dziecka. Warszawa : Wydawnictwa Szkol-ne i Pedagogiczne.
(17) Efekty kształcenia (obszarowe i kierunkowe) Wiedza, Umiejętności, Kompetencje społeczne K_W10 K¬¬_U07 K_U11 K_U12 K_U18 K_K11
(17 A) Wiedza Zajęcia mają umożliwić pogłębienie i rozszerzenie wiedzy na temat podstaw funkcjonowania psychicznego człowieka; lepsze rozumienie istoty funkcjonalności i dysfunkcjonalności, harmonii i dysharmonii, normy i patologii
(17 B) Umiejętności W trakcie zajęć studenci będą mieli okazję do pogłębienia umiejętności obserwowania, diagnozowania,
racjonalnego oceniania złożonych sytuacji psychologicznych oraz analizowania motywów i wzorów ludzkich
zachowań nabędą też umiejętność stosowania podstawowych technik i narzędzi badawczych o charakterze
projekcyjnym. Umożliwi to w przyszłości identyfikowanie problemów klienta. Zajęcia kształcą także umiejętność
pracy zespołowej.
(17 C) Kompetencje społeczne (postawy) Celem zajęć jest także nabycie kompetencji formułowania opinii dotyczących funkcjonowania dziecka w oparciu
o metody projekcyjne
(18) Kontakt [email protected]
(1) Nazwa przedmiotu
Praktyka edukacyjna
(2) Kod ECTS
(3) Nazwa jednostki prowadzącej kierunek
Wydział Nauk Społecznych / Instytut Psychologii
(4) Studia Kierunek
Poziom
Studia pierwszego stopnia (licencjackie)
lub Studia drugiego stopnia
(magisterskie) lub
Jednolite magisterskie
Forma Stacjonarne
lub Niestacjonarne
Moduł specjalnościowy lub
specjalizacja (specjalizacja dotyczy wyłącznie specjalizacji nauczycielskiej)
Psychologia
Jednolite magisterskie
stacjonarne/niestacjonarne
PDiM
(5) Nazwisko osoby prowadzącej (osób prowadzących)
mgr Dorota Maniszewska
(6) Formy zajęć, sposób ich realizacji i przypisana im liczba godzin (7) Liczba punktów ECTS 4 2 pkt ECTS (50-60 godz) - zajęcia dydaktyczne z udziałem prowadzącego; konsultacje z prowadzącym zajęcia; samodzielne studiowanie literatury i materiałów oraz przygotowanie do poszczególnych zajęć; 2 pkt ECTS (50-60 godz) – samodzielna praca studenta – przygotowywanie do kolokwiów zaliczeniowych; realizacja pracy zaliczeniowej, projektu, prezentacji
Formy zajęć, zgodne z zarządzeniem Rektora UG
ćwiczenia: audytoryjne
Sposób realizacji zajęć
zajęcia w sali dydaktycznej, zajęcia terenowe
Liczba godzin
30
(8) Cykl dydaktyczny
IV –V rok, semestr letni
(9) Status przedmiotu
fakultatywny
(10) Język wykładowy
polski
(11) Metody dydaktyczne
ćwiczenia audytoryjne
(12) Forma i sposób zaliczenia oraz podstawowe kryteria oceny lub wymagania egzaminacyjne
A. Sposób zaliczenia, zgodny z Regulaminem Studiów UG zaliczenie na ocenę
B. Formy zaliczenia wykonanie pracy zaliczeniowej ; - przygotowanie prezentacji naukowej przedstawiającej najnowsze badania naukowe dotyczące wybranego zagadnienia omawianego na zajęciach - stworzenie własnej biblioteki wirtualnej o profilu psycho- pedagogicznym - przeprowadzenie własnych badań/ obserwacji pedagogiczno-psychologicznych
C. Podstawowe kryteria oceny lub wymagania egzaminacyjne Student otrzymuje zaliczenie na podstawie: obecności na wykładach- 30% kolokwium z wykładów i autorskich projektów - 70%
D. Sposób weryfikacji założonych efektów kształcenia w ramach danego przedmiotu
arkusz pracy zaliczeniowej
(13) Określenie przedmiotów wprowadzających wraz z wymogami wstępnymi
A. Wymagania formalne:
brak
B. Wymagania wstępne:
brak
(14) Cele kształcenia Celem przedmiotu jest przedstawienie najnowszych trendów naukowych w odniesieniu do wybranych aspektów teorii psycho-
pedagogicznych. Studenci są przygotowywani i zachęcani do pracy twórczej w edukacji w oparciu o poznane teorie pedagogiczne; projektują
własne badania, obserwacje oraz kompletują indywidualny warsztat naukowo-badawczy do dalszej innowacyjnej pracy w obrębie pedagogiki
w perspektywie przyszłego rozwoju nauki i edukacji.
(15) Treści programowe A.Problematyka ćwiczeń
Nowy model komunikacji jako kontekst nowego modelu edukacji
Pogląd Arystotelesa na wczesną edukację
Krytyczna analiza teorii Piageta w świetle wybranych teorii psychodydaktycznych
Rozwój dziecka według Wygotskiego i Brunera
Reggio Emilia jako przykład specjalizacji pedagogiki wczesnoszkolnej i przedszkolnej
Freinet, Montessori i Steiner wobec rutyny pedagogicznej
Koncepcja unschooling Johna Holta
Kształcenie pozasystemowe
P4C – twórczy rozwój myśli dziecka wg Mathew Lipmana
(16) Wykaz literatury A. Literatura wymagana do ostatecznego zaliczenia zajęć (zdania egzaminu): 1. Bednarek J. 2008 Multimedia w kształceniu. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
2. Bruner J.S. (1960) Poza dostarczone informacje. Studia z psychologii poznawczej. Warszawa: PIW.
3. Draganski B. et. al. (2004) Neuroplasticity: changes in gray master induced by training. Nature 2004/427, s.311-312.
4. Donaldson M. (1986) Myślenie dzieci. Warszawa: Wiedza Powszechna.
5. Dynarski M. et. al. (2007). Effectiveness of reading and mathematics software products: Findings from the first student cohort.
04.27.2007, Institute of Education Sciences, U.S. Department of Education, No. 2007-4005.
6. Fedrig R. E., Mishra P. (2004) Emotional responses to computers: experiences in unfairness, anger and spite. Journal of Educational
Multimedia and Hypermedia. 13/2, s.143-161.
7. Freinet C. (1976) O szkołę ludową. Warszawa: Ossolineum.
8. Hofman A. (2007) Metoda guwernerska we współczesnej glottodydaktyce. Poliglota, 2 (6).
9. Lipman M., Sharp A.M., Oscanyan F.S. (1997) Filozofia w szkole. Warszawa: CODN.
10. Majchrowicz F. (1920) Historja Pedagogji. Lwów: Polskie Towarzystwo Pedagogiczne, s. 19-27.
11. Piaget J., Inhelder B. (1996) Psychologia dziecka. Wrocław: Wydawnictwo Siedmioróg.
12. Semenowicz H. (1980) Freinet w Polsce. Warszawa: WSzP.
13. Wygotski L. (1978) Narzędzia i znaki w rozwoju dziecka. Warszawa: PWN.
14. Materiały pokonferencyjne z I Ogólnopolskiej Konferencji Naukowej: PRZYSZŁOŚĆ EDUKACJI W KONTEKŚCIE INICJATYW POZASZKOLNYCH
14 stycznia 2012, SWPD Gdynia.
(17) Efekty kształcenia (obszarowe i kierunkowe) Wiedza, Umiejętności, Kompetencje społeczne K_W10 K¬¬_U07 K_U11 K_U12 K_U18 K_K11
(17 A) Wiedza - Student jest świadomy przemian cywilizacyjnych oraz ich wpływu na obraz edukacji - Student ma świadomość problematyki aktualizacji danych psycho-pedagogicznych oraz umiejętnie selekcjonuje przedstawiane materiały źródłowe - Student odchodzi od schematu zapamiętywania wiadomości w kierunku twórczej selekcji danych oraz indywidualnej kompilacji narzędziach potrzebnych mu do specjalizacji w obrębie wybranej przez siebie ścieżki psychopedagogicznej
(17 B) Umiejętności - tworzy własne koncepcje badań i obserwacji w procesie edukacji
- tworzy indywidualną bibliotekę online (diigo)
- tworzy grupy dyskusyjne i badawcze wymieniając się poglądami i wynikami obserwacji
- analizuje i twórczo operuje nowo poznanymi teoriami i badaniami tworząc własny specjalistyczny materiał
badawczo-dydaktyczny
(18 C) Kompetencje społeczne (postawy) - student zorientowany jest na twórczą analizę badań naukowych
- odchodzi od prymatu wyuczonej wiedzy w kierunku indywidualizacji zainteresowań badawczych
- student odchodzi od schematów pamięciowych w kierunku innowacyjnego użycia narzędzi TIK
- jest świadomy funkcjonowania w cywilizacji opartej na aktualizowanej informacji
- podejmuje próby specjalizacji naukowej
- odchodzi od ogólnych trendów schematycznego nauczania
- dąży do kreatywnej realizacji pasji naukowych
(18) Kontakt
(1) Nazwa przedmiotu
Nowoczesne metody i technologie w diagnozie dziecka
(2) Kod ECTS
(3) Nazwa jednostki prowadzącej kierunek
Wydział Nauk Społecznych / Instytut Psychologii
(4) Studia Kierunek
Poziom
Studia pierwszego stopnia (licencjackie)
lub Studia drugiego stopnia
(magisterskie) lub
Jednolite magisterskie
Forma Stacjonarne
lub Niestacjonarne
Moduł specjalnościowy lub
specjalizacja (specjalizacja dotyczy wyłącznie specjalizacji nauczycielskiej)
Psychologia
Jednolite magisterskie
stacjonarne/niestacjonarne
PDiM
(5) Nazwisko osoby prowadzącej (osób prowadzących)
dr Dorota Dykalska- Bieck
(6) Formy zajęć, sposób ich realizacji i przypisana im liczba godzin (7) Liczba punktów ECTS 2 1 pkt ECTS (25-30 godz) - zajęcia dydaktyczne z udziałem prowadzącego; konsultacje z prowadzącym zajęcia; samodzielne studiowanie literatury i materiałów oraz przygotowanie do poszczególnych zajęć; 1 pkt ECTS (25-30 godz) – samodzielna praca studenta – przygotowywanie do kolokwiów zaliczeniowych; realizacja pracy zaliczeniowej, projektu, prezentacji
Formy zajęć, zgodne z zarządzeniem Rektora UG
ćwiczenia: warsztatowe
Sposób realizacji zajęć
zajęcia w sali dydaktycznej, zajęcia terenowe
Liczba godzin
15
(8) Cykl dydaktyczny
IV –V rok, semestr letni
(9) Status przedmiotu
fakultatywny
(10) Język wykładowy
polski
(11) Metody dydaktyczne
ćwiczenia audytoryjne: analiza przypadków na podstawie dokumentacji psychologicznych i medycznych pacjentów oraz materiałów filmowych, praca w grupach i indywidualna
(12) Forma i sposób zaliczenia oraz podstawowe kryteria oceny lub wymagania egzaminacyjne
A. Sposób zaliczenia, zgodny z Regulaminem Studiów UG zaliczenie na ocenę
B. Formy zaliczenia wykonanie pracy zaliczeniowej (100% oceny): napisanie całościowej opinii psychologicznej dziecka
C. Podstawowe kryteria oceny lub wymagania egzaminacyjne adekwatność opisu funkcjonowania dziecka do danych uzyskanych z analizy przypadku, samodzielność w formułowaniu zaleceń do dalszej pracy z dzieckiem
D. Sposób weryfikacji założonych efektów kształcenia w ramach danego przedmiotu
ocena wystawiona za całokształt osiągnięć z całego przedmiotu w postaci pisemnej
(13) Określenie przedmiotów wprowadzających wraz z wymogami wstępnymi
A. Wymagania formalne:
brak
B. Wymagania wstępne:
znajomość podstawowych zagadnień z psychologii rozwoju
(14) Cele kształcenia Celem zajęć jest praktyczne i teoretyczne przygotowanie studentów do przeprowadzenia całościowej diagnozy dziecka w wieku
niemowlęcym i przedszkolnym.
(15) Treści programowe A.Problematyka ćwiczeń
1. Etapy diagnozy dziecka w wieku niemowlęcym i przedszkolnym
2. Zapoznanie się z nowoczesnymi narzędziami używanymi w diagnostyce małego dziecka:
a) Szczegółowe zapoznanie się z testem Dziecięca Skala Rozwojowa (DSR)
b) Szczegółowe zapoznanie się z testem Międzynarodowa Wykonaniowa Skala Leitera
c) Szczegółowe zapoznanie się z testem Test Pamięci Roboczej (TPR)- test przeprowadzany na tablecie
d) Zapoznanie się z pozostałymi testami używanymi w diagnostyce dziecka
3. Przygotowanie opinii psychologicznej po badaniu
(16) Wykaz literatury A. Literatura wymagana do ostatecznego zaliczenia zajęć (zdania egzaminu): A.1. wykorzystywana podczas zajęć
1. Jarosz E., Wybrane obszary diagnozowania pedagogicznego, Katowice, 2007
2. Jarosz E., Wysocka E., Diagnoza psychopedagogiczna. Wybrane problemy i
rozwiązania, Warszawa 2006
3. Spionek H., Zaburzenia rozwoju uczniów a niepowodzenia szkolne. Warszawa 1973
4. Wigocka-Okoń B., Gotowość szkolna dzieci 6 letnich. Warszawa 2003
5. Diagnostyka pedagogiczna i profilaktyka w szkole i środowisku lokalnym /
Red. Maria Deptuła .- Bydgoszcz: Wydaw. Akademii Bydgoskiej, 2004
6. Stemplewska – Żakowicz K., Diagnoza psychologiczna, GWP, Gdańsk 2009
Podręczniki testów DSR, Leiter, TPR
A.2. studiowana samodzielnie przez studenta
1. Górniewicz E. (1994) Pedagogiczna diagnoza specyficznych trudności w
czytaniu i pisaniu. Toruń, Wydawnictwo Adam Marszałek. Rozdział 3.
2. Poćwiardowska B. (2009) Diagnozowanie kompetencji wychowawczych rodziców
dzieci w wieku przedszkolnym. W: M. Deptuła (red.) Profilaktyka w grupach
ryzyka. Część I. Diagnoza. Warszawa, Wydawnictwo Edukacyjne PAPRAMEDIA, s.
111-148.
3. Podręczniki testów DSR, Leiter, TPR
B. Literatura uzupełniająca
1. Appelt K. (2005) Wiek poniemowlęcy. Jak rozpoznawać potencjał dziecka? W:
A. Brzezińska (red.) Psychologiczne portrety człowieka. Praktyczna
psychologia rozwojowa. Gdańsk, GWP, s. 96-130.
2. Appelt K. (2005) Wiek szkolny. Jak rozpoznawać potencjał dziecka? W: A.
Brzezińska (red.) Psychologiczne portrety człowieka. Praktyczna psychologia rozwojowa. Gdańsk, GWP, s. 259-303.
3. Brzezińska A. (2003) Dzieci z układu ryzyka. W: A. Brzezińska, S.
Jabłoński, M. Marchow (red.) Ukryte piętno. Zagrożenia rozwoju w okresie
dzieciństwa. Poznań, Wydawnictwo Fundacji Humaniora, s. 11-37.
4.Feltham lan Horton C., Psychoterapia i poradnictwo, GWP, Sopot 2013
(17) Efekty kształcenia (obszarowe i kierunkowe)
(17 A) Wiedza Student, który zaliczył przedmiot
- potrafi przedstawić poszczególne etapy diagnozy dziecka wieku niemowlęcym i przedszkolnym
- potrafi podać podstawowe narzędzia diagnostyczne składające się na warsztat psychologa dziecięcego
- umie przedstawić zasady sporządzania opinii psychologicznych na podstawie omówionych narzędzi
(17 B) Umiejętności Student, który zaliczył przedmiot
- samodzielnie formułuje opinię psychologiczną
- prawidłowo identyfikuje objawy z właściwą kategorią nozologiczną
- organizuje i hierarchizuje uzyskane w trakcie procesu diagnostycznego informacje
- potrafi zaplanować w całości przebieg procesu diagnostycznego
(19 C) Kompetencje społeczne (postawy) Student, który zaliczył przedmiot
- jest samodzielny w zakresie analizowania wyników poszczególnych testów prezentowanych na zajęciach
- wykazuje gotowość na zbieranie informacji o dziecku z różnych źródeł
- prezentuje postawę otwartości na niespójne dane pojawiające się w toku analizy funkcjonowania
dziecka
- zachowuje ostrożność w wyrażaniu opinii
- wykazuje empatię w sytuacji przedstawiania wyników diagnozy rodzicom/ opiekunom
(18) Kontakt [email protected],
(1) Nazwa przedmiotu
Diagnoza gotowości szkolnej
(2) Kod ECTS
(3) Nazwa jednostki prowadzącej kierunek
Wydział Nauk Społecznych / Instytut Psychologii
(4) Studia Kierunek
Poziom
Studia pierwszego stopnia (licencjackie)
lub Studia drugiego stopnia
(magisterskie) lub
Jednolite magisterskie
Forma Stacjonarne
lub Niestacjonarne
Moduł specjalnościowy lub
specjalizacja (specjalizacja dotyczy wyłącznie specjalizacji nauczycielskiej)
Psychologia
Jednolite magisterskie
stacjonarne/niestacjonarne
PDiM
(5) Nazwisko osoby prowadzącej (osób prowadzących)
dr Dorota Dykalska- Bieck
(6) Formy zajęć, sposób ich realizacji i przypisana im liczba godzin (7) Liczba punktów ECTS 2 1 pkt ECTS (25-30 godz) - zajęcia dydaktyczne z udziałem prowadzącego; konsultacje z prowadzącym zajęcia; samodzielne studiowanie literatury i materiałów oraz przygotowanie do poszczególnych zajęć; 1 pkt ECTS (25-30 godz) – samodzielna praca studenta – przygotowywanie do kolokwiów zaliczeniowych; realizacja pracy zaliczeniowej, projektu, prezentacji
Formy zajęć, zgodne z zarządzeniem Rektora UG
ćwiczenia: warsztatowe
Sposób realizacji zajęć
zajęcia w sali dydaktycznej
Liczba godzin
15
(8) Cykl dydaktyczny
IV –V rok, semestr letni
(9) Status przedmiotu
fakultatywny
(10) Język wykładowy
polski
(11) Metody dydaktyczne
(12) Forma i sposób zaliczenia oraz podstawowe kryteria oceny lub wymagania egzaminacyjne
ćwiczenia audytoryjne: analiza przypadków na podstawie dokumentacji psychologicznych i medycznych pacjentów oraz materiałów filmowych, praca w grupach i indywidualna,
A. Sposób zaliczenia, zgodny z Regulaminem Studiów UG zaliczenie na ocenę
B. Formy zaliczenia wykonanie pracy zaliczeniowej (100% oceny): napisanie całościowej opinii psychologicznej dziecka
C. Podstawowe kryteria oceny lub wymagania egzaminacyjne adekwatność opisu funkcjonowania dziecka do danych uzyskanych z analizy przypadku, samodzielność w formułowaniu zaleceń do dalszej pracy z dzieckiem
D. Sposób weryfikacji założonych efektów kształcenia w ramach danego przedmiotu
arkusz pracy zaliczeniowej
(13) Określenie przedmiotów wprowadzających wraz z wymogami wstępnymi
A. Wymagania formalne:
brak
B. Wymagania wstępne:
znajomość podstawowych zagadnień z psychologii rozwoju
(14) Cele kształcenia Celem zajęć jest praktyczne i teoretyczne przygotowanie studentów do przeprowadzenia całościowej diagnozy gotowości szkolnej dziecka w
wieku przedszkolnym.
(15) Treści programowe A.Problematyka ćwiczeń
4. Etapy diagnozy dziecka w wieku przedszkolnym
5. Zapoznanie się z aktualnymi narzędziami używanymi w procesie diagnozy gotowości szkolnej:
e) Szczegółowe zapoznanie się z testem Intelligence and Development Scales (IDS)
f) Szczegółowe zapoznanie się z testem Test Umiejętności na Starcie Szkolnym (TUNSS)- test przeprowadzany na tablecie
g) Szczegółowe zapoznanie się z wybranymi podskalami testu Bateria metod diagnozy rozwoju psychomotorycznego dzieci pięcio- i
sześcioletnich (Bateria- 5/6)
6. Przygotowanie opinii psychologicznej po badaniu
(16) Wykaz literatury A. Literatura wymagana do ostatecznego zaliczenia zajęć (zdania egzaminu): A.1. wykorzystywana podczas zajęć
1. Bogdanowicz, M. (2011). Zagadnienia ryzyka dysleksji a gotowość szkolna.
Diagnozowanie gotowości szkolnej i ryzyka dysleksji. Objawy ryzyka
dysleksji. Model wczesnego diagnozowania specyficznych trudności w
czytaniu i pisaniu: dysleksji, dysortografii i dysgrafii. W: Ryzyko
specyficznych trudności w czytaniu i pisaniu: dysleksji, dysortografii i
dysgrafii. Skala Ryzyka Dysleksji wraz z normami dla klas I i II I (s.
12-23, 50-81). Gdańsk: Harmonia Universalis
2. Gruszczyk-Kolczyńska, E., Zielińska, E. (2011). Nauczycielska diagnoza
gotowości do podjęcia nauki szkolnej. Jak prowadzić obserwację dzieci,
interpretować wyniki i formułować wnioski. Kraków: Bliżej przedszkola.
3. Kołodziejczyk, A. (2011). Późne dzieciństwo - młodszy wiek szkolny. W: J.
Trempała (red.). Psychologia rozwoju człowieka (s. 234-258). Warszawa:
Wydawnictwo Naukowe PWN.
A.2. studiowana samodzielnie przez studenta ---
1. Krasowicz-Kupis, G., Wiejak, K. (2008). Skala inteligencji Wechslera dla
dzieci (WISC-R) w praktyce psychologicznej. Warszawa: Wydawnictwo naukowe
PWN
2. Wiatrowska, L., Dmochowska, H. (2013). Dziecko u progu szkoły. Dojrzałość
szkolna dzieci a ich gotowość do nauki. Kraków: Impuls.
3. podręczniki testów: IDS, TUNSS, Bateria 5/6
B. Literatura uzupełniająca
1. Wilgocka–Okoń, B. (2003). Gotowość szkolna dzieci sześcioletnich.
Warszawa: Wydawnictwo Akademickie Żak
2. Brejnak W. (red.) O pomyślny start ucznia w szkole, Biuletyn Informacyjny
Polskiego Towarzystwa Dysleksji Wydanie Specjalne, Warszawa 2002
3. Brzezińska A.I. (red.) Psychologiczne portrety człowieka. Praktyczna
psychologia rozwojowa, GWP, Gdańsk 2005
4. Wilgocka-Okoń B., Gotowość szkolna dzieci sześcioletnich, WydawnictwoŻak,
Warszawa 2003
5. Schaffer H.R., Psychologia dziecka, Warszawa 2006
(17) Efekty kształcenia (obszarowe i kierunkowe)
(17 A) Wiedza Student, który zaliczył przedmiot
- potrafi przedstawić poszczególne etapy diagnozy dziecka wieku przedszkolnym
- potrafi podać podstawowe narzędzia diagnostyczne składające się na warsztat psychologa dziecięcego
- umie przedstawić zasady sporządzania opinii psychologicznych na podstawie omówionych narzędzi
(17 B) Umiejętności Student, który zaliczył przedmiot
- samodzielnie formułuje opinię psychologiczną w sprawie gotowości szkolnej
- organizuje i hierarchizuje uzyskane w trakcie procesu diagnostycznego informacje
- potrafi zaplanować w całości przebieg procesu diagnostycznego na potrzeby oceny gotowości szkolnej
(20 C) Kompetencje społeczne (postawy) Student, który zaliczył przedmiot
- jest samodzielny w zakresie analizowania wyników poszczególnych testów prezentowanych na zajęciach
- wykazuje gotowość na zbieranie informacji o dziecku z różnych źródeł
- prezentuje postawę otwartości na niespójne dane pojawiające się w toku analizy funkcjonowania
dziecka
- zachowuje ostrożność w wyrażaniu opinii
- wykazuje empatię w sytuacji przedstawiania wyników diagnozy rodzicom/ opiekunom
(18) Kontakt [email protected],
(1) Nazwa przedmiotu
Nowoczesne metody rehabilitacji dzieci i młodzieży ze
specjalnymi potrzebami edukacyjnymi
(2) Kod ECTS
(3) Nazwa jednostki prowadzącej kierunek
Wydział Nauk Społecznych / Instytut Psychologii
(4) Studia Kierunek
Poziom
Studia pierwszego stopnia (licencjackie)
lub Studia drugiego stopnia
(magisterskie) lub
Jednolite magisterskie
Forma Stacjonarne
lub Niestacjonarne
Moduł specjalnościowy lub
specjalizacja (specjalizacja dotyczy wyłącznie specjalizacji nauczycielskiej)
Psychologia
Jednolite magisterskie
stacjonarne/niestacjonarne
PDiM
(5) Nazwisko osoby prowadzącej (osób prowadzących)
dr Dorota Dykalska- Bieck, dr Paulina Pawlicka
(6) Formy zajęć, sposób ich realizacji i przypisana im liczba godzin (7) Liczba punktów ECTS 2 1 pkt ECTS (25-30 godz) - zajęcia dydaktyczne z udziałem prowadzącego; konsultacje z prowadzącym zajęcia; samodzielne studiowanie literatury i materiałów oraz przygotowanie do poszczególnych zajęć; 1 pkt ECTS (25-30 godz) – samodzielna praca studenta – przygotowywanie do kolokwiów zaliczeniowych; realizacja pracy zaliczeniowej, projektu, prezentacji
Formy zajęć, zgodne z zarządzeniem Rektora UG
ćwiczenia: audytoryjne
Sposób realizacji zajęć
zajęcia w sali dydaktycznej, zajęcia terenowe
Liczba godzin
15
(8) Cykl dydaktyczny
IV –V rok, semestr letni
(9) Status przedmiotu
fakultatywny
(10) Język wykładowy
polski
(11) Metody dydaktyczne
ćwiczenia audytoryjne
(12) Forma i sposób zaliczenia oraz podstawowe kryteria oceny lub wymagania egzaminacyjne
A. Sposób zaliczenia, zgodny z Regulaminem Studiów UG zaliczenie na ocenę
B. Formy zaliczenia sprawdzian wiedzy z zakresu przedmiotu
C. Podstawowe kryteria oceny lub wymagania egzaminacyjne uzyskanie minimum 60% punktów z egzaminu końcowego; aktywność podczas zajęć
D. Sposób weryfikacji założonych efektów kształcenia w ramach danego przedmiotu
arkusz egzaminu pisemnego
(13) Określenie przedmiotów wprowadzających wraz z wymogami wstępnymi
A. Wymagania formalne:
brak
B. Wymagania wstępne:
znajomość podstawowych zagadnień z psychologii rozwoju człowieka
(14) Cele kształcenia Celem zajęć jest zapoznanie studentek i studentów z nowoczesnymi metodami pracy z dziećmi ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi.
Studenci podczas zajęć poznają podstawy i założenia teoretyczne stosowanych narzędzi. Przedstawione zostaną szczegółowo wybrane formy
rehabilitacji dzieci i młodzieży wraz ze szczegółowym opisem i pokazem stosowanych metod. Studenci zapoznają się z możliwościami
stosowania tych narzędzi wobec klientów z różnego rodzaju dysfunkcjami i deficytami rozwojowymi. Będą mogli praktycznie doświadczyć
omawianych metod.
(15) Treści programowe A.Problematyka ćwiczeń
1. Terapia metodą Instrumental Enrichment ®- usprawnianie procesów poznawczych poprzez wzrost samodzielności klienta w procesie
myślowym
2. Metoda Warnkego – metoda diagnozy i treningu deficytów w zakresie centralnego przetwarzania sygnałów spostrzeżeniowych w
obszarze słuchu, wzroku oraz sprawności motorycznych (trening funkcji podstawowych)
3. Wspomaganie rozwoju dzieci ze specyficznymi trudnościami w uczeniu według programu integracji odruchów Sally Goddard- sposoby
testowania przetrwałych odruchów prymitywnych oraz sposoby korekcji w formie ćwiczeń ruchowych
(16) Wykaz literatury A. Literatura wymagana do ostatecznego zaliczenia zajęć (zdania egzaminu): A.1. wykorzystywana podczas zajęć
1. Gruszczyk – Kolczyńska E., Zielińska E. (2007). Wspomaganie dzieci w rozwoju do skupiania uwagi i zapamiętywania. Uwarunkowania
psychologiczne i pedagogiczne, programy i metody. Warszawa: WSiP
2. Cytowska B. Winczura B.(red) (2006). Dziecko z zaburzeniami w rozwoju. Konteksty diagnostyczne i terapeutyczne. Kraków: Impuls.
3. Osik, D., Wojnarska A. (2001). Wspomaganie rozwoju uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Lublin: Wydawnictwo UMCS.
4. Lovaas O. I. (1993). Nauczanie dzieci niepełnosprawnych umysłowo. Warszawa: WSiP.
5. Brzezińska A.I. (2005). Psychologiczne portrety człowieka. Sopot: GWP.
6. Cytowska B., Wilczura B. (2006, 2014). Wczesna interwencja i wspomaganie rozwoju małego dziecka. Kraków: Impuls.
7. Warnke, F. (2014). Metoda Warnkego - słuch, wzrok, ruch. Skuteczna pomoc w problemach automatyzacji funkcji. Dysleksja STOP.
Wrocław: Wydawnictwo BIOMED Neurotechnologie.
B. Literatura uzupełniająca
1. Bogdanowicz M., (2002) Ryzyko dysleksji. Problem i diagnozowanie
2. Krasowicz-Kupis G. (2003) Język, czytanie i dysleksja
3. Schopler E., Lansing M., Waters L., Davis J. H., (1994) Ćwiczenia edukacyjne dla dzieci autystycznych
4. Bogdanowicz M., (1992) Metoda Dobrego Startu
(17) Efekty kształcenia (obszarowe i kierunkowe) Wiedza, Umiejętności, Kompetencje społeczne K_W10 K¬¬_U07 K_U11 K_U12 K_U18 K_K11
(17 A) Wiedza Student, który zaliczył przedmiot - zna i rozumie podstawowe założenia teoretyczne leżące u podstaw rehabilitacji dzieci ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi - zna zasady udzielania pomocy psychologiczno- pedagogicznej dzieciom i młodzieży - zna specyfikę i procesy zachodzące podczas pracy terapeutycznej z klientem
(17 B) Umiejętności Student, który zaliczył przedmiot
- potrafi zdefiniować i zastosować w praktyce poznane narzędzia terapeutyczne
- potrafi w oparciu o zdobytą wiedzę wybrać i zastosować właściwy dla okresu rozwoju dziecka sposób
postępowania w celu rozpoznania etapu rozwoju oraz dobrać środki i metody pracy w celu efektywnego
usprawnienia jego rozwoju
(21 C) Kompetencje społeczne (postawy) Student, który zaliczył przedmiot
- odznacza się rozwagą, dojrzałością i zaangażowaniem w planowaniu działań mających na celu rozpoznanie
problemu klienta i działań niwelujących trudności rozwojowe
(18) Kontakt [email protected], [email protected],