2. Si Ramon Magsaysay ay ipinanganak sa Iba, Zambales sa panday
na si Exequiel Magsaysay at gurong si Perfecta del Fierro. Siya ay
nag-aral sa Zambales Academy sa sekundarya at Unibersidad ng
Pilipinas sa kolehiyo sa kursong pre-inhenyerya. Lumipat siya sa
Institute of Commerce sa Jos Rizal College (19281932) at
nakapagtapos ng kursong Komersiyo. Nagtrabaho siya bilang tsuper
habang nag-aaral. Siya ay nagtrabaho bilang mekaniko ng Try Tran
Bus Company sa Maynila at kalaunang naging manager nito. Sa opisina
ng Try Tran na nakilala niya ang kanyang asawang si Luz Banzon na
kumukuha ng kabayaran para sa kompanya ng bus na ipinagbili ng ama
ni Banzon sa Try Tran. Sila ay ikinasal noong Hunyo 10, 1933.
3. Araw ng pagkasilang: Agosto 31, 1907 Lugar na sinilangan:
Iba, Zambales Ama: Exequiel Magsaysay Ina: Perfecta del Fierro Mga
Anak: Teresita, Milagros at Ramon, Jr. Araw ng kamatayan: Marso 17,
1957 Lugar kung saan namatay: Bundok Manunggal, Cebu Sanhi ng
Kamatayan: Bumagsak ang eroplano niyang sinasakyan Edad nang
mamatay: 50 Edukasyon Elementarya at Mataas na Paaralan Mababang
Paaralan ng Castillejos Zambales Academy Kolehiyo Mechanical
Engineering, Pamantasan ng Pilipinas (1927) Batsilyer ng Agham sa
Komersiyo, Jose Rizal College (1932)
4. Araw ng pagkasilang: Agosto 31, 1907 Lugar na sinilangan:
Iba, Zambales Ama: Exequiel Magsaysay Ina: Perfecta del Fierro Mga
Anak: Teresita, Milagros at Ramon, Jr. Araw ng kamatayan: Marso 17,
1957 Lugar kung saan namatay: Bundok Manunggal, Cebu Sanhi ng
Kamatayan: Bumagsak ang eroplano niyang sinasakyan Edad nang
mamatay: 50 Edukasyon Elementarya at Mataas na Paaralan Mababang
Paaralan ng Castillejos Zambales Academy Kolehiyo Mechanical
Engineering, Pamantasan ng Pilipinas (1927) Batsilyer ng Agham sa
Komersiyo, Jose Rizal College (1932)
5. Sa pagsiklab ng Ikalawang Digmaang Pandaigdig, sumali si
Magsaysay sa motor pool ng ika-31 Dibisyong impanterya ng Hukbo ng
Pilipinas bilang kapitan. Pagkatapos ngpagbagsak ng Bataan noong
1942, inorganisa niya ang Puwersang Gerilya ng kanluraning Luzon na
lumaban sa mga Hapones. Nanatili siya sa ranggong kapitan nang
mapalaya ng mga Amerikano ang Pilipinas noong 1945 bagaman
pinangasiwaan niya ang mga 12,000 katao. Tumanggi siyang itaas ang
kanyang ranggo ngunit ginawa siyang isang major ng mga Amerikano.
Sa wakas ng digmaan, hinirang siyang Militaryong Gobernador ng
Zambales noong Pebrero 4, 1945. Pagkatapos ng dalawang buwan, ang
administrasyong panglalawigan ay inilipat sa sibilyang
Gobernador.
6. Noong Abril 23, 1946, si Magsaysay ay nahalal sa Kapulungan
ng mga Kinatawan ng Pilipinas bilang Independiyente. Noong 1948,
pinili siya ni Pangulong Manuel Roxas upang pumunta sa Washington,
Estados Unidos bilang Chairman Chairman of the Committee on
Guerilla Affairs upang makatulong sa pagpasa ng Rogers Bill na
nagbibigay ng mga benepisyon sa mga beteranong Pilipino sa digmaan.
Muli siyang nahalal na kinatawan noong 1948 at naging Chairman ng
House National Defense Committee.
7. Noong Agosto 31, 1950, si Magsaysay ay hinirang ni Pangulong
Elpidio Quirino na maging Kalihim ng Pambansang pagtatanggol
matapos alukin ni Magsaysay si Quirino na labanan ang mga gerilyang
komunista gamit ang kanyang mga karanasan sa labanang gerilya noong
Digmaan. Pinaigting ni Magsaysay ang kanyang pakikidigma laban sa
mga Hukbalahap na naging isa sa pinakamatagumpay na kampanyang
anti-gerilya sa modernong kasaysayan. Ang tagumpay nito ay
sinasabing sanhi sa isang bahagi ng mga hindi kombensiyonal na
pamamaraang ginamit ni Magsaysay. Ginamit niya ang mga sundalo ng
Hukbo ng Pilipinas upang mamahagi ng mga relief good at iba pang
mga tulong sa mga malalayong pook sa probinsiya. Nagtayo ang hukbo
ng mga paaralan, mga ospital, mga bahay pansakahan para sa mga
mahihirap na mamamayan. Nag-alok si Magsaysay ng kapatawaran,
paggamot medikal at libreng lupain sa kagubatan ng Mindanao sa
sinumang rebelde na susuko. Habang ang opinyong maganda ng publiko
sa hukbo ng Pilipinas ay tumataas, ang bilang ng Hukbalahap ay
bumabagsak. Bago ni Magsaysay, ang mga mamamayan sa mga mga
malalayong pook na rural ay walang tiwala sa mga sundalo ng Hukbo
ng Pilipinas, ngunit sa ilalim ni Magsaysay ay nagsimulang igalang
at hangaan ng mga mamamayan ang mga sundalo. Noong mga 1952, ang
karamihan ng mga pinunong rebelde ay nabihag o napatay na.
8. Noong mga 1953, naniwala si Quirino na ang banta ng
Hukbalahap ay nakontrol na at si Magsaysay ay nagiging labis na
makapangyarihan sa politika. Nakatagpo si Magsaysay ng
panghihimasok at panghaharang ng Pangulong Quirino at mga tagapayo
nito sa takot na baka matalo sila sa susunod na halalan ng
pagkapangulo. Sa panahong ito ay wala pang intensiyon si Magsaysay
na tumakbo bilang pangulo ngunit hinikayat mula sa ibat ibang panig
ng lipunan. Kalaunan siyang nahikayat na ang pagtakbo sa
pagkapangulo ang paraan upang maipagpatuloy ang kanyang
pakikipaglaban sa komunismo. Naniwala si Magsaysay na angtiwaling
administrasyon ni Quirino ang nagsasanhi ng pagsiklab ng mga
gerilyang komunista. Nagbitiw si Magsaysay bilang kalihim ng
pagtatanggol ni Quirino noong Pebrero 28, 1953 at naging kandidato
para sa pagkapangulo ng Partido Nacionalista.
9. Nanalo si Ramon Magsaysay sa 1953 halalan ng pagkapangulo
laban sa nakaupong pangulong si Elpidio Quirino. Siya ay nanumpa na
suot ang Barong Tagalogna kauna-unahang pangulo ng Pilipinas na
gumawa nito. Binuksan niya ang mga bakod ng Malacang sa mga
ordinaryong mamamayan. Buong nilinis ni Magsaysay ang hukbo ng
Pilipinas, winakasan ang korupsiyon at pinatalsik ang mga walang
kakayahang heneral. Ang mga espesyal na unit na anti-gerilya ay
nilikha laban sa mga naghihimagsik. Ang susi sa tagumpay ni
Magsaysay ang kanyang pakikitungo sa mga ordinaryong mamamayan.
Mahigpit niyang ipinatupad ang disiplina ng mga hukbo sa kanilang
pakikitungo sa mga magsasaka.
10. Bilang Pangulo, nilinang niya ang malapit na
pakikipagugnayang ekonomiko at panseguridad ng Pilipinas sa Estados
Unidos. Ang paglago ng ekonomiya ng Pilipinas ay 7.13 %. Dahil sa
malubhang pagiging hindi pantay ng pamamahagi ng mga lupain at
kayamanan sa mga mahihirap na mamamayan, nagpakilala siya ng mga
reporma sa lupain ngunit ang mga ito ay patuloy na hinaharang mga
konserbatibong kasapi ng Kongreso ng Pilipinas na may-ari ng mga
lupain na kumakatawan sa kanilang pansariling interes. Gayunpaman,
nagawang makakuha ni Magsaysay ng mga tirahang lupain para sa mga
walang tahanang magsasaka, nagawang pabagsakin ang presyo ng mga
bilihin at nagawang hatiin ang mga malalaking estadong lupain.
11. 1.) Pagtatag ng hkuman ng relasyong Agraryo 2.) Pamamahagi
ng mga patente ng lupa para sa mga walang masaka. 3.) Paglilipat ng
tirahan para sa walang matirhan. 4.) Pagtatayo ng mga karagdagang
daan at tulay. 5.) Pagkakaloob ng mga pautang sa mga magsasaka. 6.)
Pagkakaloob ng mga pasilidad na mapag-iimbakan ng mga aning
produkto at mga pamilihang mapagbebentahan ng mga ito. 7.)
PAgbubukas ng malacanang sa pampubliko.
12. Sa pamamahala ni pangulong Magsaysay napagtibay ang mga
batas na naglalayong mabawasan ang kontrol ng mga dayuhan sa
panloob sa ilalim ng kanyang administrasyon. Retail Trade
Nationalization Law (1954).Nilalaman dito ang pagbibigay ng unang
pagkakataon sa mga Pilipino sa pagupa sa mga pwesto at tindahan sa
mga pampublikong pamilihan ng bansa. Filipino Retailers Fund Act
(1955).Ipinagbawal ng batas ang pagpasok sa mga pagbenta ng mga
produkto ng mga bahay -kalakal na hindi pagaaring lubos ng mga
mamamayang Pilipino. National Marketing Corporation Act
(1955).Tumutukoy ito sa pagtatag sa National Marketing Corporation
bilang isang pampublikong korporasyon na tulong sa pagsusuplay ng
mga produkto sa presyong makapagbibgay-kakayahan sa mga retailer na
pilipino na makipagkumpetensya sa bentahan ng mga produkto sa mga
pamilihan.
13. Ang pagpapatuloy ng magagandang naipakita ni Panglong
Magsaysay sa panahon ng kanyang panunungkulan ay binigo ng mga
aksidenteng kumitil sa buhay ng pangulo. Noong Marso 17, 1957,
bumagsak ang eroplanong kanyang sinakyan sa bundok ng Manunggal
,Cebu. Ang pangalan ng sinakyang eroplano ay PINATUBO. Ang maikling
talambuhay ni ramon magsaysay ay sinilang siya noong august 31 1907
at namatay noong march 17 1957..
14. Noong Marso 16, 1957, nilisan ni Magsaysay ang Cebu kung
saan siya nagsalita sa tatlong mga institusyon ng edukasyon. Nang
kinagabihan ng mga ala una ng madaling araw, sumakay siya sa
eroplano ng pangulo na "Mt. Pinatubo" na isang C-47 pabalik sa
Maynila. Nang kinaumagahan nang Marso 17, ang kanyang eroplano ay
iniulat na nawawala. Nang katanghalian, iniulat na ang kanyang
eroplano ay bumagsak sa Bundok Manunggal sa Cebu at ang 26 sa 27
pasahero at crew ay namatay. Ang tanging nakaligtas ang mamamahayag
na si Nstor Mata. Ang tinatayang 2 milyong katao ay dumalo sa
paglilibing kay Magsaysay noong Marso 22, 1957. Hinalinhan siya ni
Pangalawang Pangulo si Carlos Garcia bilang Pangulo.
