1
ǭǠǟǜǞǯǤǪǩǠǠǧ ɻ Twitter, bel of e-mail over Mednet De Redactie wil graag weten wat u van Mednet vindt. Twitter uw mening met vermelding van @mednet. Of e-mail [email protected] of bel 030-6383776. A priori Verre oorden, exotische ziektes. Daaraan moest ik altijd denken als ik over het Rotterdamse Havenziekenhuis hoorde. Bovendien zag ik in mijn verbeelding altijd zalen vol zeelieden uit alle delen van de wereld. Voor dit nummer van Mednet heb ik mogen zien wat er echt gebeurt in dat Rotterdamse ziekenhuis. Ik zag dat het in grote lijnen gewoon een doorsnee ziekenhuis is. Maar er is ook de Travel Clinic; een afdeling met internationale uitstraling, waar artsen ziektes zien die in Nederland niet of nauwelijks voorkomen. Een boeiende wereld. M ijn hele familie heeft een half jaar geleden een reanimatiecursus gevolgd. Mijn ouders, ooms, tantes en een paar neven en nichten huren sindsdien eens per jaar een instruc- teur om hun herhalingslessen te geven. Sinds kort hebben ze zich aangesloten bij een nieuw initiatief, een vrijwillig reanimatieteam. Op het moment dat iemand in het dorp gereanimeerd moet worden, krijgen alle aangemelde vrijwilligers een melding via sms, met daarin het adres. Het is dan de bedoeling dat ze de dichtstbijzijnde AED gaan halen en zich vliegensvlug naar de plaats des onheils spoeden. Niet zelden gebeurt het dan dat er drie mensen tegelijk aankomen op het adres of dat de ambulance of huisarts toch eerder is gearri- veerd. Dat vindt mijn familie niet erg, want better safe than sorry. Toch lopen ze de rest van de dag nog met adrenaline in hun lijf en met het idee dat ze iemands leven hadden kunnen redden. Aan dit initiatief moest ik denken toen ik het inter- view met intensivist Frank Bosch uitwerkte. Bosch vertelde mij dat er nog steeds een heroïsch beeld bestaat over reanimatie. In de media wordt immers het beeld gewekt dat het een kwestie is van een paar schokken, wat medicatie en de patiënt staat weer op. Helaas is dit in de meeste gevallen niet hoe het in de werkelijkheid gaat. Meestal komen patiënten slechter uit een reanimatie dan dat ze daarvoor waren. En dat weten veel patiënten niet. Bosch pleit er voor om met iedere patiënt de even- tuele behandelbeperkingen te bespreken. Niet alleen in het ziekenhuis, maar ook de huisarts zou dit kunnen doen. Eigenlijk zou iedereen het onder- werp eens moeten bespreken. Ook de gezonde, jonge dertiger. Ik zal met mijn familie ook eens een gesprek voe- ren en het onderwerp ‘behandelbeperkingen’ aan- snijden. ADRI VAN BEELEN VERSLAGGEVER Begin deze maand was ik op het congres van de European Society of Cardiology voor online nieuwsverslaggeving. Een mooie klus, waarin ik weer echt journalist was, maar waarin ik ook medisch wetenschapper ben. Want zelfs tussen onderzoek dat door persbureaus als belangrijk nieuws gebracht wordt, zit toch nog de nodige rommel en dan doel ik op de kwaliteit van het onderzoek. Een kleine nieuwsselectie staat in dit nummer, een uitgebreider selectie staat onli- ne in het dossier ESC 2013 op www.mednet.nl. JENNEKE VAN DE STREEK WETENSCHAPSREDACTEUR Geen leeftijdsgenoot (van rond de 30 jaar) die niet stijf staat van de spanning. Werk, geliefde, vriendschappen, dromen, ambities en de dagelijkse realiteit met z’n verplichtingen, taken en klusjes zijn voortdurend in botsing. Zelf krijg ik er kale plekken van in mijn baard – zo lees ik althans op diverse internetsites. Stress. Soms komen er geni- ale creatieve ideeën uit voort. Maar meestal is het onnodig, irritant en verlammend. Houdt het aan dan leidt het tot burn-out, ook onder uw collega’s, zo leerde ik. DAAN MARSELIS JOURNALIST ANOUK MIDDELKAMP HOOFDREDACTEUR

Redactioneel

  • Upload
    anouk

  • View
    212

  • Download
    0

Embed Size (px)

Citation preview

Twitter, bel of e-mail over MednetDe Redactie wil graag weten wat u van Mednet vindt. Twitter uw mening met vermelding van @mednet. Of e-mail [email protected] of bel 030-6383776.

A priori

ANOUK MIDDELKAMP HOOFDREDACTEURANOUK MIDDELKAMP HOOFDREDACTEUR

Verre oorden, exotische ziektes. Daaraan moest ik altijd denken als ik over het Rotterdamse Havenziekenhuis hoorde. Bovendien zag ik in mijn verbeelding altijd zalen vol zeelieden uit alle delen van de wereld. Voor dit nummer van Mednet heb ik mogen zien wat er echt gebeurt in dat Rotterdamse ziekenhuis. Ik zag dat het in grote lijnen gewoon een doorsnee ziekenhuis is. Maar er is ook de Travel Clinic; een afdeling met internationale uitstraling, waar artsen ziektes zien die in Nederland niet of nauwelijks voorkomen. Een boeiende wereld.

Mijn hele familie heeft een half jaar geleden een reanimatiecursus gevolgd. Mijn ouders, ooms, tantes en een paar neven en

nichten huren sindsdien eens per jaar een instruc-teur om hun herhalingslessen te geven.Sinds kort hebben ze zich aangesloten bij een nieuw initiatief, een vrijwillig reanimatieteam. Op het moment dat iemand in het dorp gereanimeerd moet worden, krijgen alle aangemelde vrijwilligers een melding via sms, met daarin het adres. Het is dan de bedoeling dat ze de dichtstbijzijnde AED gaan halen en zich vliegensvlug naar de plaats des onheils spoeden. Niet zelden gebeurt het dan dat er drie mensen tegelijk aankomen op het adres of dat de ambulance of huisarts toch eerder is gearri-veerd. Dat vindt mijn familie niet erg, want better safe than sorry. Toch lopen ze de rest van de dag nog met adrenaline in hun lijf en met het idee dat ze iemands leven hadden kunnen redden.Aan dit initiatief moest ik denken toen ik het inter-view met intensivist Frank Bosch uitwerkte. Bosch vertelde mij dat er nog steeds een heroïsch beeld bestaat over reanimatie. In de media wordt immers het beeld gewekt dat het een kwestie is van een paar schokken, wat medicatie en de patiënt staat weer op. Helaas is dit in de meeste gevallen niet hoe het in de werkelijkheid gaat. Meestal komen patiënten slechter uit een reanimatie dan dat ze daarvoor waren. En dat weten veel patiënten niet.Bosch pleit er voor om met iedere patiënt de even-tuele behandelbeperkingen te bespreken. Niet alleen in het ziekenhuis, maar ook de huisarts zou dit kunnen doen. Eigenlijk zou iedereen het onder-werp eens moeten bespreken. Ook de gezonde, jonge dertiger.Ik zal met mijn familie ook eens een gesprek voe-ren en het onderwerp ‘behandelbeperkingen’ aan-snijden.

ADRI VAN BEELENVERSLAGGEVER

Begin deze maand was ik op het congres van de European Society of Cardiology voor online nieuwsverslaggeving. Een mooie klus, waarin ik weer echt journalist was, maar waarin ik ook medisch wetenschapper ben. Want zelfs tussen onderzoek dat door persbureaus als belangrijk nieuws gebracht wordt, zit toch nog de nodige rommel en dan doel ik op de kwaliteit van het onderzoek. Een kleine nieuwsselectie staat in dit nummer, een uitgebreider selectie staat onli-ne in het dossier ESC 2013 op www.mednet.nl.

JENNEKE VAN DE STREEKWETENSCHAPSREDACTEUR

Geen leeftijdsgenoot (van rond de 30 jaar) die niet stijf staat van de spanning. Werk, geliefde, vriendschappen, dromen, ambities en de dagelijkse realiteit met z’n verplichtingen, taken en klusjes zijn voortdurend in botsing. Zelf krijg ik er kale plekken van in mijn baard – zo lees ik althans op diverse internetsites. Stress. Soms komen er geni-ale creatieve ideeën uit voort. Maar meestal is het onnodig, irritant en verlammend. Houdt het aan dan leidt het tot burn-out, ook onder uw collega’s, zo leerde ik.

DAAN MARSELISJOURNALIST

ANOUK MIDDELKAMP HOOFDREDACTEUR