İrfan Kayagil - Antoloji.comimg.antoloji.com/i/sair/pdf/5/irfan_kayagil_27435_36567.pdf · 2017. 3. 30. · İrfan Kayagil - şiirler - Yayın Tarihi: 30.03.2017 Yayınlayan: Antoloji.Com

İrfan Kayagil- şiirler -

Yayın Tarihi:

30.03.2017

Yayınlayan:

Antoloji.Com Kültür ve Sanat

Yayın Hakkı Notu: Bu e-kitapta yer alan şiirlerin tüm yayın hakları şairin kendisine ve / veya yasal temsilcilerineaittir. Şiirlerin kopyalanması gerçek veya elektronik ortamlarda yayınlanması, dağıtılması Türkiye Cumhuriyetiyasaları ve uluslararası yasalarla korunmaktadır ve telif hakları temsilcisinin önceden yazılı iznini gerektirir. Budoküman, şairin kendisi veya temsil hakkı verdiği kişinin isteği üzerine Antoloji.Com tarafından, şairin veyatemsilcisinin beyanları doğrultusunda yayınlanmıştır. Bu dokümanın yayınlanması kullanılması dağıtılmasıkopyalanması ile ilgili husularda ve şiir içerikleri ile ilgili anlaşmazlıklarda Antoloji.Com hiç bir şekilde sorumlu vetaraf değildir.

https://www.antoloji.com

www.Antoloji.Com - kültür ve sanat

()Eserleri:



Acılara Türkü Yazdım

Ben yılları yıllar beni bitirirSözler gider anlamını yitirirAcılara türkü yazdım haz gibiBestesi yok kulpu kırık saz gibi

Sevda ile mutlu olan var mıdırGönüllere acı eken yar mıdırBen yılları yıllar beni bitirirAcılarım saçlarımda kar mıdır

Gül açmasa mevsim sanki kış gibiHıçkırıklar vurulur alkış gibiBen yılları yıllar beni bitirirGel artık hasretim yakarış gibi

Yürek yanar, ten de susuz yaz gibiFelek kanar senle vuslat farz gibiAcılara türkü yazdım haz gibiBestesi yok kulpu kırık saz gibi…

İrfan Kayagil



Ağrı Dağı

Yüce dağsın bulutların nicedirKor, kül olmuş yüreğimde gecedir.Söyle Ağrı geçenleri gördün mü?Sen doruğa tırmanıp da döndün mü?

Ağrı dağı ağıt yakar dururumGeçitleri bende arar bulurumSöyle Ağrı geçenleri gördün mü?Sen doruğa tırmanıp da döndün mü?

Hasret akan pınarından içerimHer tependen uçar gibi geçerimSöyle Ağrı geçenleri gördün mü?Sen doruğa tırmanıp da döndün mü?

Her bir tepen sanki senden uludurBir can vermez hangi Allah kuludur?Söyle Ağrı geçenleri gördün mü?Sen doruğa tırmanıp da döndün mü?

Çektiğin acıdan saçın ağarmışYoksa, yaz günleri kar mı yağarmış?Söyle Ağrı geçenleri gördün mü?Sen doruğa tırmanıp da döndün mü?

Bizi geçit vermez dağ mı ayırmışSevda gülü biten bağ mı bayırmışSöyle Ağrı geçenleri gördün mü?Sen doruğa tırmanıp da döndün mü?

İrfan Kayagil



Al Yazmalım

Seni çalar, seni söyler kavalımKokun esen yeldedir al yazmalımGelen kurtlar kuzuları unuturSanki anıları beni avutur.

Sacının ucundan kestiğin teliÖpseydim onu bana veren eliUzaklara bakar seni ararımUçan her bir kuştan seni sorarım

Seni çalar, seni söyler kavalımKokun esen yeldedir al yazmalımYıldızlarla dertleşmemiz bittimiAnlatırım ağaçlara derdimi

Beklemekle geçti ömrün yarısıAk olmadan senin buğday sarısıBitse bu ayrılık, bitse bu hasretBilmem kavuşmamız ne zaman kısmet

Ayrılık derler ki ölümden yamanAl yazmalım sensiz geçmiyor zamanYıldızlarla dertleşmemiz bitti miAnlatırım ağaçlara derdimi....

Ayırdı bizi bu başlık parasıBeklemekle geçmez gönül yarasıBitse bu ayrılık bitse bu hasretBilmem kavuşmamız ne zaman kısmet

Aralık 2002

İrfan Kayagil



Altaylardan

Bir atlı gelirken AltaylardanBin atlı vardı peşinde,Her biri kükreyen bir aslanBin çarpan yürek içinde.

Vatan edinmekteler bu yurduMalazgirt şahit,Ya da bağrını açan AnadoluYıldıramazdı kimse bozkurdu

Zalimin süngüsü çelik deliyorŞahlan ey Anadolu zaman geliyorTürkü söyleye söyleye,Şimdi Anadolu dan Avrupa yaTürkü geliyor, Türkü

Ankara 2002

İrfan Kayagil



Anlayana Saz

Fırlayan oku tutamazsınYağa suyu katamazsın.Evlat seni satarda,Sen evladı satamazsın.

Mecnun kavuşsaydı Leyla ya,Küfrederdi yaşadığı sevdaya.

Bir hata yaptı Adem,Elma yerine yedi badem.

Tanrı İnsanı yarattı,İnsan Dünyayı sararttı

Demokraside ilke seçimdirBiz de seçilmek geçimdir.

Çalışkan yurttaş bal yaparHortumcular yal kapar

Ak akçe kara gün içinYeşil dolar düğün için.

Yeme, sakla dolarıTak boynuna yuları

Akılsız baştanAptal seçmen ne çeker

Kahramanlar can verirYurdu yaşatmak içinOrmanları yakarlarArazi kapatmak için

İrfan Kayagil



Asıl Suçlu Zamandı

Asıl suçlu zamandıYeri ve gününü bilmediŞaşırdı birdenKadere karşı gelmediGiden gelseydiZaman gününü bilseydiKarmakarışık olmayacaktıDengini bulacaktıAsıl suçlu zamandıZamanını bilmedi aşkınZamanını bilmedi ayrılığınZamanını bilmedi mutluğunYorgun ve üzgünKırık, paramparça hayatlarUç uca eklenenBir bütün etmeyen parçalarAşkı ayırdılarSusamışsan eğerİçmek için pınardanİzin istemeye gerek var mıPınar akmalıDoymalı insanSusuzluğa,İçmeli kana kanaYanmamalı olmayanaAsıl suçlu zamandıMahkum etmeden aşkaİtiraf etmeliydi suçunuYanlış insan yanlış zamanAsıl suçlu zamandıVerilen hüküm tamamdıElveda, hayata ve aşka

İrfan Kayagil



Asya dan Avrupa ya

Asya dan Avrupa ya uzanır bir güzelBurcu burcu vatan kokar, esen her yelNerede geçmişte şahlanan milletEy halkım kimlerden umarsın medet

Şimdi savaş cephelerde olmuyorEkmek aslan ağzında, ceplerse dolmuyorÇektiğin sıkıntılar ekonomi talanıVerilen bütün sözler politika yalanı

Korkma, özün sözün bir olsunSusma, bırak onlar korksun,Gelecek elbet bir gün zamanıAtan örnektir, kurtarmak için VATANI.

Ankara 2002

İrfan Kayagil



Aşk Kapıdan Akıl bacadan

Sevda çenberi kavramış bedeniBir girdaptır hemen yutar seveniGelen aşk, gidense akıldır baştanYanarken yüzlerce çift,her bir yaştan

Derken imzalanır nikah defteriKoca nerede söndürür feneriEvlilikte bazen olsa da savaşSen yine enbildiğin rıhtıma yanaş...

İrfan Kayagil



Aşk mı bu?

Bulunur mu

Nasıl anlatsam o gözleriKarşılıklı verilen sözleri,Candan bakan gülüşleri,Veda eder gibi öpüşleri.

Ilık ılık bir hisÖyle bir anı ki nefisZamanla unutulur mu,öylesi bir daha bulunur mu

İrfan Kayagil



Aşk Nedir

Gerekmez soran kimdirBilenler bilir Aşk nedirBir tutkumu yoksa bir umut muTutulur mu elle, yoksa soyut mu

Aşk bir masalmışBir zamanlar yaşanırmışBu gerçek mi somut muYa da, hayal beşinci boyut mu

Söyle bana Aşk nedirBilirsin tek hecedirSorma bana çözemedimBir çözülmez bilmecedir

Bir kara sevda mıdırGönüllerde yara mıdır.Ne gündüz ne gece midirHiç çözülmez hece midir?

Ankara 2001

İrfan Kayagil



Aşk Üzerine Dizeler

Bir saat bin yıl gibi gelirSeni bekliyorsam bir deSonsuzluğu bekleyiştirSen buna değersin de

Aşktan kaçmak olmazAşık olmak ya da olmamakElde değilAşk bir tutkudurAşıklar suçsuz amaAşka tutuklu

Kelebekler kadar özgürArılar gibi gayretliBir ulu çınar gibi heybetliOlsam bileGözyaşları da söndüremezAşkının ateşi eritir beni

İçimdeki fırtınalar dinmezSeni görmezsem bir günBir yudum meyle sönmezİçimdeki ihtirasSensizlik bir ölümYa da sonsuz bir yas

Ruhumun gıdası ey aşkDoyarım seninleYokluğun susatır beniÇölde kalmış bedevi gibi

Dünyadan geçerim derdinSenden aslaSensizlik bana yastaÇekip gitmen var yaAsıl o koyuyor bana

Onarılsa da kırılan, eskisi gibi olmaz aslaBir şarap testisi gibidir kırılan kalpseOnardığın testi de kalır bir çok izKalmaz bir damla şarap, biliniz

Ocak 2001 Ankara

İrfan Kayagil



Aşka

Hüzünlü ve küskünŞaraba ve aşka,Yüzünde gülünKırmızılığı hala.Soluk gün batımını kucaklayıpSöndürmek için ateşi,Büyük girdapYutarken tüm yaşananlarıHatıralara bütün kinim.Sen misin görünenYa da erişmekHayal ve gerçeklere gebeGünler değil,Yılların gölgesindeBin hayal ve gerçek.Nedir bilmedenAşk ve nefret,Güzel olan ne varsaBenden uzaktaBense yine sensizElimde kadehSaat yirmi dördü vurmakta.Çok bekledimUmutsuz sabahları,Yine gün doğmadanUyanıyorumAceleci karanlığa.Hasretim; Gerçek Aşklara...

İrfan Kayagil



Aşka Dayanmaz Engel

Amacı var her sözünBaygın olmasın gözünBiraz sen gel biraz benBirlikte bulalım çözüm

Ne etek öpmeli ne de elSakınırsan alır yelDağları aşar gelirAşka dayanmaz engel

Bir kumrala kul olsamBir de dengimi bulsamSevgiye engel kalmazSamur kürkten çul bulsam

Dedim bu bir sihir miSöylemezsem bilir miBen dağları aşamamYarim buraya gelir mi?

Herkes görür bir rüyaBu aslı yalan dünyaTorosları aştın daHiç aşılmaz mı? Konya

İrfan Kayagil



Aşka İnanç

İnanç gerek sevenlereRüya değil gerçeklereFani olan bu Dünya daAşka inanç bu hülya daNeşe vermez düşenlere

İrfan Kayagil



Aşkı Unutmasaydık

Bir idik bir çift oldukBiz doğmadık doğurdukBelki bilmem bu yüzdenCennetten de kovulduk

Şeytan girdi kanımızaKem baktık bacımızaBelki bilmem bu yüzdenKardeş kıydı canımıza,

İnsandır anlatılanKinidir yaşatılanBelki bilmem bu yüzdenŞeytandır savaştıran.

Sevgiyle yoğrulsaydıkÖnce insan olsaydıkBağışlanırdık belkiAşkı unutmasaydık.

Melekler secde ettiTanrı ona emrettiŞeytan ise reddettiBelki kini bu yüzden

Ademin oğullarıKim affeder kullarıSevgiden köprü olurSize cennet yolları...

Şeytana uymasaydıkSevgiyle yoğrulsaydıkBağışlanırdık belkiAşkı unutmasaydık.

Ankara Kasım 2001

İrfan Kayagil



Aşkın Rengi

Aşkın rengi olsaydıKırmızı mı olmalıydıSarı mı daha şık?Ya da sarı mavi karışıkBir yavru renk yeşilYada sevdalar gibi karaHer geçen gün bir yaraBeyaz mı daha güzelAydınlıklara akan bir selAşkın rengi olsaydıGökkuşağı olurduHer rengin olduğuHiçbir rengin kalıcı olmadığıHiç ulaşamayacağınızTutmak olası olmayanVarla yok arasındaBir görünüp kaybolanYine de güzelErişilmez bir renk cümbüşüBence aşkın bu olurdu görünüşü

İrfan Kayagil



Ayrılık

Yalnızlığı sordun daSana söylemedim mi?Sevdanın karasını,Sarsaydın yarasınıAl canım yarısını,İstedin Vermedim mi ?

Dersen aşka ihanetAnlatmamak hiyanetBu kuluna merhametVerdin istemedim mi?

Gönlüm elbet derbederSenden ise bihaberBu can sana fedadırOlmayaydı ayrılık,Cehennem de sefadır.

Haziran 2002 Ankara

İrfan Kayagil



Azrail

Her gidiş bir geliştir aslındaGidişlerin gidiş değilKader yazmış derler amaYazan bilmez, çizen bilmez

Gördüklerin sanma yıldızYüz yıl önce sönmüş olsaIşıktandır gelen bu hızGerçek nedir kimse bilmez

Zaman geçti kanma sakınBin yıl geriye bakınİnsan insanı boğazlarkenHala kırmızıdır rengi kanın

Uygarlıktır bunun adıNe balta ne ok kalmadıEcel gelmiş derler amaAzrail, insandan çok can almadı…

İrfan Kayagil



Bağdat Yolu

Yitirmezsen sen yolunuTerk etmez Tanrı kulunuYakmalısın aşk odunuKaptırmadan sen çulunu

Samur olmaz belki kürkünSöylenirse sevda türkünVatan gençliğe emanetKomşuya etme hiyanet

Atam derdi asil kanınVatan için feda canımVatan dersem AnadoluAltı üstü Şehit dolu

2002 Aralık- Ankara

İrfan Kayagil



Başkan Ana

Bir ceylanın gözlerinde,Bir deyişin sözlerindeBir kuşun kanatlarındaAnnenin çırpınışları,Toprak ananın yaratılışında.Cennet olmasın mı ayaklarının altında?Bir tohum düşse tarlaya,Bir de cemre havaya,Toprak ana sarmalamasaYeşerir miydi bahara?Canından can katan AnaBizim için aç yatan AnaEvladına kurban AnaCennet olmasın mı, ayaklarının altında?Kanından kan verdinEmzirip süt verdinAnlattıklarım öğüt derdinÖmrünce kanat gerdinCennet olmasın mı, ayaklarının altında?Teninin kokusunuŞefkatinin dokusunuİlmek ilmek özledim Ana.Beni askere yolcu ederkenGözlerindeki yaşı silerkenCephede düşmanı yere sererkenTa yürekten inledim Ana.Bir ana, kavuşamayacaktı yavrusuna!Sevgiyi yüreğime işledin Ana.Cennet olmasın mı, ayaklarının altında?Analar olsaydı dedim Devletlere başkanKaç ulus kalırdı oğulları savaşanYurtta barış, Dünya da barış olurduİnsanları sevgiyle kucaklaşan….

Şubat 2007 Ankara

İrfan Kayagil



Başlamak Bitişe Komşu

Korkuyorum karanlıktanKorkum karanlığın aydınlığı yutmasındanSabah elbet olur, ya uzun sürerse geceHesaplamak kolay, zaman sadece iki heceO kadar kısa ki başlamak bitişe komşuYok oluşa neden, Dünyanın var oluşuHer sabah aynı korkuyu yaşar beşerGecenin ürpertisi içlerine, ta sabah düşerKaç olursa olsun yaşlarıBu yüzdendir bütün telaşlarıKorkarlar, karanlığın aydınlığı yutmasındanMutluysanız, zaman yine kısaTek dileğiniz o an dursa.O kadar kısa ki başlamak bitişe komşuÖzlem’e neden sevginin var oluşuSevmeseydiniz oysa, hiç sevmeseydiniz.Ne özlemi, ne ayrılık sancısını bilmezdiniz.Belki bu yüzden korkuyorum karanlıktanKorkum bu yüzden alıştığım aydınlıktanGörmeseydim oysa hiç görmeseydimGüneşin bu denli parlak olduğunuSevdanın ateşinin sıcak olduğunuEn sıcak yerin sevgiyle acılan kucak olduğunuKorkmazdım, sevdiklerimi yitirmektenGünün aydınlığını sevgisiz bitirmekten.Yok oluşa neden Dünyanın var oluşuZaman o kadar kısa ki, başlamak bitişe komşu.

Ankara. Ocak 2006

İrfan Kayagil



Batmış Gemi

Hiç batmış bir gemi gördünüz mü?Bilmezsiniz ne kadar da yalnız ve hüzünlü,Hatıralarla yüklü her bir köşesiZamanı yitirmiştir, sanki yoktur neşesi.

Yinede ölmemiştir, sadece derin uykuda,Düşlerinde kendini görür sanki rıhtımda,Yüzlerce tanıdık yüz, gelen yolcular,Her bir yolcuda, sanki ayrı sancı var.

Kimi yuvaya dönmüş neşeli mi neşeli,Kimini sevgilisi uğurlar, şimdidendir özlemi.Hepsinin ışıl ışıl gözlerinde umut var,Oysa her bir umut kendisiyle battılar.

Hep düşünmüştür, aslında suçlu kim?Kader kazandı kim yaptı seçim?Yorgun gövdesinin hiç suçu yok mu bunda,Jilet olmayı düşlemezdi emekli olduğunda,Şimdi derinliklerde, öyle rahat, böyle derin uykuda...

Bin bir çeşit balıkla oldu arkadaş,Her birinin yuvası hepsine sırdaş,Aslında battıysa da kimilerinin umudu,Yeni canlar, için yeni mekanlar kuruldu.

Hayat dediğin nedir? ebediyetin yanında,Oysa şimdi uyanır her sabah, ilk ışığı aldığında,Ya da yeni bir yuva için, balıklar gıdıkladığında,Bir batığın zaman tanımaz öyküsüdür bu.Birde dostları arasa, kırılmazdı gururu,Şimdi derinliklerde, öyle rahat, böyle derin uykuda...

Ankara. Eylül 2001

İrfan Kayagil



Baykuş

Her bir üniversite olursa medreseGençler girecek karanlık kümeseCahilin Karun’ a döndüğü günseBilimle göğsünü geren olur mu?

Dizine vurma sattıysa babanSanamı ne? oğlum öpülen ananHiçbir devirde bitmez bu talanBu tezgah a dokunan olur mu?

Bağdat tan dönerdi, Kural değişti.Yanlış hesap Bağdat a yerleştiBüyükdü talan, petrol beleştiDemokrasi ecel olup göründüİnsan hakları orda gömüldü.

Koynuna girdiğin kara bir yılanKandırdı Dünya yı koca bir yalanŞimdi hedef İran, sırada Harranİsrail den bize komşu olur mu?

Amaç petrolse her şey bahaneSilah ticaretinde işler şahaneKimin umurunda Bağdat viraneBunlar cinayet diyen olur mu?

Her gün çıksa, meclisten bir yasaAş dolar mı? önünde boş duran tasaOkula boş ver, gençler hep kursaBir ucum Şırnak bir ucum BursaKardeş kardeşe düşman olur mu?

Burası Huş dur yolu da yokuşMazlum çeker ah. zalime AlkışDünya da, fareler atarken ciritAvlanacak Büyük Dev baykuş

İrfan Kayagil



Beddua

Ayrık otu gibi bittin her yerdeGirdi başım seninle derdeVuslatın acı verirdiSevginse sanki zehirdi

Geçtiğin yollarda bitti dikenlerBenden mutlu ayrılık çekenlerNe yanımda kal, ne bana görünBeni unut, biraz da sen sürün

Ankara, Kasım 2001

İrfan Kayagil



Bekleme

Sana sığınıyorsak halaKucaklıyorsan bizi kabrindenYüzümüz yok, sana gelmeyeBekleme…Teslim etmişken son kaleyiDiyorlar ki silmeliAltı oktan beşini,Ve yitiriyorsak gün be günTürküm diyen bir kardeşiniYüzümüz yok, sana gelmeyeBekleme…Nerede, şahlanan millet?İçimizdeyken bu illetTeslim etmişken son kaleyiGençliğe boşa emanetGelemeyiz, bekleme…Bilmem kaç yıl sabret.Diyorlar ki silmeliAltı oktan beşini,Gün gelir, sererler mi?Vatan hainlerinin leşini…Bence umutsuz hilalYeniden doğmalıYüzbin, Mustafa KEMAL!

Ankara Ağustos 2007

İrfan Kayagil



Beklemek

Beklediğine deydi mi bilmemSıcak bir yemek önündeOnca aç varken yiyebilirsen yeYiyeceksin elbetÖnce can denirCanan sonra gelirBiraz daha bekle tatlısı da varOnca acı çeken varkenYersin elbet tatlı tatlıBeklediğine deydi mi bilmemSevgilin aradı seniO da bekliyor gelmeniSen kaçıncısın merak etmiyorsanGecen çok güzel geçecekSen viski, o tekila içecekYarını beklemek güzelŞirkette sekreterin seni beklerkenBeklediğine deydi mi bilmemSon satış kolay olacakSen karına kar eklerkenYetim hakkı mı sorulacak?Af çıkmış diyorlarÖdemediğin vergileri siliyorlarZaten ödemiyordun yaŞimdi hiç ödemeyeceksinBeklediğine deydi mi bilmemBir de karın aradıSekreterin toplantı da dedi yaYinede bekliyor seniSipariş kürk ne oldu?Belki affeder o zaman geç gelmeniİhale sonucunu bekliyordun yaSende kalmış merak etmeMüdürün yanına boş gitmeGelecek ihale daha ballıBirinci sayfada Ebru ŞallıBeş şehit daha varmışArka sayfaya yazmışlarKimse okumamış besbelliBu yüzden belki herkesin keyfi yerindeDoldu elbet cebinBeklediğine deydi mi bilmemSıra semerindeHadi tıkınmayı bırak.Bekletme seni bekleyenleri de!

Eylül 2006 Ankara

İrfan Kayagil



Beklerim Seni Ziyaret Gününde

Açtım da ucunu yazmıyor kalemSöyleme suçumu bilmiyor alemDerdimi dermeden bitseydi çilemBenim yarim duydu, geldi mi bilemDört duvarın dördü birden önümdeBeklerim seni ziyaret günündeAçtım da ucunu yazmıyor kalemSöyleme suçumu bilmiyor alemDemirdendir kapı hepten kapanmışSuçlu, yoksulluğu kader yapanmışDört duvarın dördü birden önümdeBeklerim seni ziyaret günündeHür söyleme kelepçeyi vurdularKöşklerini sırçadan da kurdularAçtım da ucunu, yazmıyor kalemSöyleme suçumu bilmiyor alemBu cefayı çeken elbet yorulurYetimlerin hakkı kimden sorulurHür söyleme kelepçeyi vurdularKöşklerini sırçadan da kurdularHep zenginden yana oldu adaletBiri yerken binler çekti sefaletGerçekse; ne ilimde ne bilimdeBu diyarda hep kürkteydi kerametDört duvarın dördü birden önümdeBeklerim seni ziyaret gününde...

Ankara, Mart 2006

İrfan Kayagil



Benim Adım Demokrasi

Benim adım demokrasiÇok da güzelimHer türlü saldırıya açıkKirlenmiş olduğuma bakmayınAlnım ak aslındaKafam karmakarışıkİsteyen alır yatağınaİsteyen hayatınaHayatına alan daYatağına alan daAynı şeyi yaparlareylem değişmezsonuç değişir sadeceBir gün terör doğduğundaBu yüzden babası belli değildirBenim adım demokrasiHiç mi hiç kötülük yokİçimdeBen temiz kalırım doğru seçimdeSiz kötü tohumlar yeşertmedikçeHiç mi hiç kötülük yok içimdeAlnım ak aslındaKafam karmakarışık…

İrfan Kayagil



Bilmece: Hangi Ülke de

Seversin kavuşamazsanAşık olursun.Dolanırsan,Sarmaşık olursunÇok düşünürsen,Filozof olursun.Hak, hukuk savunursanKomünist olursunUstana bağlı kalırsan,Mason olursun,İşyerinde üretilmediysen,Fason olursun.Duvara yazar,Tosun olursun.Yelen olsa,Aslan olursunDayı bulursanKral olursun.Dağda gezersenMaral olursun,Yetim hakkı yersen,Zengin olursun.Zenginle dost olursan,Kul olursun.Para olsan,Pul olursun.Çok para ziftlenirsenYol olursun.Eşini yola gönderme,Dul olursun.

Ankara, 2002

İrfan Kayagil



Bin Mustafa Kemal

Düşerken tüm değerler yaprak yaprakUtanır bizden vatansa bu toprakÇığlık çığlığa her şey, umutsuz hilalYeniden doğmalı bir Mustafa Kemal

Şimdi paylaşılırken büyük pastaKıvranıyor Anadolu, kimler yas daHani gençliğe emanet etmiştin ya vatanı!Bil, sadece gözetliyor, Satanı!

Güleriz halimize ağlarken anamızBizi bu hale düşürenler mi babamız?Nerede şahlanan kırat, ya da Bozkurt?Borç uğruna elden giderken Yurt.

Düşerken tüm değerler yaprak yaprakUtanır bizden vatansa bu toprakÇığlık çığlığa her şey, umutsuz hilalYetmez!Yeniden doğmalı BİN Mustafa Kemal.

Ankara, Aralık 2001

İrfan Kayagil



Bir Dost

Ne mal isterim Dünyada ne para,Zenginlik isterim dostlardan yana.Acırım sevgiden yoksun kalana,Bir lokma bir hırka yeter bu cana.

Bir düşmanım varsa ağaç kesendir.En kötü rüzgar bozkırda esendir.Acırım ağaçtan yoksun kalana,Bir söğüt gölgesi yeter bu cana.

Bırak yaşasın, dokunma yılana,Hiçbir canlı zarar veremez sana,Kanmazsan duyduğun her bir yalana,Bir dost bir arkadaş yeter bu cana.

İlimden İrfandan ayrılmayalım,Yalan Dünya da biz hep dost kalalım,Acırım sevgiden yoksun kalana,Bir yoldaş bir gülüş yeter bu cana...

Ankara 2002

İrfan Kayagil



Bir Güzele Yanmışsan

Bir güzele yanmışsanGözlerine kanmışsan;Koşup durup peşindenAh çekiverme içinden.

Söndürmezsen korunuŞaşırırsın yolunu;Bir gün olur yakalarYapma öyle şakalar.

Sakın fazla aldanma;Söylenen her yalana,O da seni severse;Yap istersen ne derse.

Sürdürmesin oyunu;Seviyorsan huyunu,O güzelin aşkındanAklın gider başından...

Ankara 2001

İrfan Kayagil



Bir şey Ummadan

Geçmişi hiç sormadanGelecekten bir şey ummadanKoşar gelirdim durmadan,Yalarken denizin köpükleri, teniniSarsaydım güzel bedenini,Saçların değil, yüreğin bir kuş olsaYakalardım durmadanKıskanırdım rüzgarıKavuştursaydı bizi,Bu güzelliği veren Tanrı

Ankara 2001

İrfan Kayagil



Bir Tanıdık

Önce yardım dedilerTereyağ bile verdilerBir yağ tenekesi ile tanıdıkYağcıların desteği ile kandırıldıkOrtağız dediler ortaya aldılarDünyanın dört bir yanını sardılarElimizi verdik kolumuz askıdaDemokrasimiz son baskıdaFarkında değil yavrusunu yitiren analarHepsi çok yaslıdaBir yağ tenekesi ile tanıdıkŞimdi komşu olduk, kim bunlarSize geliyor mu tanıdık?On altı devlet kurmuş bu milletOn beşini kaybetmemize rağmenİçimizden sökülüp atılacak bu illet

İrfan Kayagil



Bir Tek Sen Kaldın (Nazım'a)

Dün yine toplandık bir arayaSatmak için bir şeyleri koyduk sırayaHaraç, mezat gitti gidiyorBu ne zenginlik ustacığım sat sat bitmiyorBiraz ucuza gidiyor ama, sus be ustaVatan Hainlerinin söyleyeceği, ne olur bu hususta!Bazısını, Araplar, bazısını İngilizler aldılarHani yıllar önce gelemediklerine pek yandılar.Artık dostuz bütün milletlere,Zaten hepsi de ortak oldu buradaki şirketlereMisafiri severiz elbette,Korkarım artık biz misafiriz bu memlekette.Her şey çok değişti, komşularımız bileHatta Ata sözlerimiz.Yanlış hesap Bağdat tan döner derlerdiŞimdi yanlış hesap Bağdat a yerleşti.Bir komşumuz vardı komünist,O bile bıraktı komünistliğiBir tek sen kaldın, sen de bırak gel be ustaGurbet elde kalma bir başına.Sıra gelmeden memleketin toprağına taşınaGelmesine gel de, sana yer kalır mı bilmemHa dersen ki artık bu ülke o ülke değil girmem,Ne dersen de be usta,Şairlerin söyleyeceği ne olur bu hususta!

Aralık 2005 Ankara

İrfan Kayagil



Birlik Türküsü

Yitirmezsen sen yolunuTerk etmez Tanrı kulunuYakmalısın aşk odunuKaptırmadan sen çulunu

Samur olmaz belki kürkünSöylenirse birlik türkünVatan gençliğe emanetAyrılık olur hiyanet

Atam derdi asil kanınVatan için feda canımVatan bizim AnadoluAltı üstü şehit dolu

Gelin canlar bir olalımZalime karşı duralımSamur olmaz belki kürkünHiç susmasın birlik türkünTürk öz kardeşidir kürdün

Ankara 2005 Kasım

İrfan Kayagil



Biz Yanmışız Aşk Oduna

Hep sorarım esen yelden,Yitip gitme, dersen selden,Kıskanırım seni benden,Kanındanım, deme elden

Sineme ok atılsaydı,Bu can sana katılsaydı,Ne bulunur, ne tutulurAzad olmaz satılsaydı

Bir bilinmez ona, banaErişilmez yüce ana,Kavuşsa da Adem onaBiz yanmışız aşk oduna

Ne gökteniz ne yerdenizŞeytan değil efendimizBiz yanmışız aşk odunaSecde eden melekleriz

İrfan, bulur İrfanınıNuh, bildirir TufanınıBiz yanmışız aşk odunaKabul eyle kurbanını...

Kalbim olmuş pare pareBulunsaydı eğer çareNe yanar, ne donardıAkıllanmaz bu biçare

Akıl gitti iyce baştanGöz ayrılır mı güzel kaştanSevgiye bent olur muNe çelikten ne de taştan.

Mevla acısa kulunaYeşil başa, derler sunaKonmuş başa neyleyeyimSevda olmuş güzel turna.

Kalem olmuş sanki kaşı,Yeni bulmuş onbeş yaşı,Tel tel olmuş zülüfleri,Nasıl sarmış güzel başı.

Derler İrfan nedir derdinSen herkese akıl verdinYazık etme, kendineBu kez postu yanlış serdin.

Ankara 2001



İrfan Kayagil



Bu Aşk Nafile

Mevsimler geçse bileGülmeden çeksem çileBülbüller gelse dileYeter bu aşk nafile

Derdimi anlat güleGönül vermiş bülbüleUmut vermez sümbüleBeter bu aşk nafile

Dağda bir şahin olsamZirvede yuva kursamBir saçmayla vurulsamBiter bu aşk nafile

Çölde arama pınarSuya düşse de yanarAşık olan hep kanarCanan bu aşk nafile

Asırlar geçse bileGülmeden çeksem çileBülbüller gelse dileİrfan bu aşk nafile....

Şubat 2004 Ankara

İrfan Kayagil



Bu Oyunu Oynayalım Taze Geline

Yanar tutuşur oldu sanki tüm yüreklerSen gurbeti, taze gelinde seni beklerHaydi halay başı al mendili elineBu oyunu oynayalım taze geline

Bilmem gurbette kimler ağlıyorSıla özlemidir bu elbet yanıyorHaydi halay başı al mendili elineBu oyunu oynayalım taze geline

Sarardı bütün başaklar bitmedi hasretGurbetten dönmek ne zaman kısmetHaydi halay başı al mendili elineBu oyunu oynayalım taze geline

Yiğidin aslında gözü yok kınadaBırakın oynasın gurbette LambadaHaydi halay başı al mendili elineBu oyunu oynayalım taze geline

Şimdi söyleyelim gelin TürküyüYar duymadan gerçek öyküyüHaydi halay başı al mendili elineYardan haber uçuralım taze geline

Kasım 2002 Ankara

İrfan Kayagil



Bu Topraklar İçin Ne Yaptın

Son yaprak düştüğündeSon nehir kuruduğundaSon kuş yere konduğundaSonun geldiğini anlamakYada sonsuzluğa bağlanmakKoskoca bir aptallık ağlamakBir şeyler yap çok geç olmadanSon yaprak sararmadanBir ağaç dik istersenBin ağaç kesmedenBir dere gördüğünde balık yoksaBuna sebep olanların alıklığını anlaTarih yazılmış olsa da kanlaTarih yaşar ancak canlaHangi taş bilir hangi taşın yaşınıTaş kafalılardan kurtarırsan başınıYitirmezsin geleceğin aşınıDeğirmen taşı bile her döndüğündeYoksa bir amacıİki taş birbirini yer ancakDeğirmenci buna mani olacakBir çuval buğdayEkilecek toprak kalmadığındaNereden bulunacakHer esen kuru yelKuru çalı gölgesindenBir şeyler değil bin şey götürmekteBu vatan her gün toprak yitirmekteUğruna can verdiğimizBir çamı esirgediğimizBu toprak ana avrat küfretmekteToprak bir ana, sen bir babaBu baba bu toprağı her gün …mekde.

İrfan Kayagil



Bu Yüzden

Karanlıkdı o akşamSoğuk ve hüzünlüAcınacak anılarla doluBir karabasandı.Sen gittin ya o akşamDönmemecesineBakmadan arkanaArkanda bırakmadanbir hatıraSen gittin ya o akşamSoğuktu çok soğukBu yüzden dondu denizlerBu yüzden yandı ormanlarBu yüzden öldü balıklarYüzdeyüz dü ayrılıklar.Sen gittin ya o akşam,Bu yüzden hala karanlıktır akşamlar.Hüzünlü ve solgun ışıklarBu yüzden yas tutmaktaKuzey yıldızı göz kırpmaktaSenden kalanTek hatıra, o yıldızdanSolgun ışıklar.Ben yine de bekliyorumKutuplar da akşamlar çok uzunKutuplar da gündüzler deAydınlık geri geldiğindeBir kızıllık kaplayacakDünyayı, belki o anGerçekler aydınlanacak.Belki bir düş buKutup ışıklarındaki gizemHem seni, hem beni yutacakYine de ümidi kesmedimNe senden, ne kutup yıldızındanSen gittin ya o akşamBu yüzden hala karanlıkKaybolduğum günlerÇok ama çok kalalabalıkBu yüzden önemseyen yokNe seni, ne beniBu yüzden bütün aşklarEbediyen kucaklar evreni...

Ankara Ekim 2009

İrfan Kayagil



Bulunur mu?

Nasıl anlatsam o gözleriKarşılıklı verilen sözleri,Candan bakan gülüşleri,Veda eder gibi öpüşleri.

Ilık ılık bir hisÖyle bir anı ki nefisZamanla unutulur mu,Bir daha bulunur mu?

İrfan Kayagil



Can Denilen Belki Sade Tendedir

Can denilen belki sade tendedir.Bütün hikmet özümdeki bendedir.Tüm bedenim sevgin ile doludur.Bilinmeyen kavuşmanın yoludur.

Sevgiden ötedir bu anlatılanAnlatılmaz kalplerde yaşatılanHer anı bin bir gizemle doludurBilinmeyen kavuşmanın yoludur.

Senden yansıyan özümdeki bendirGayrisi yarattığın bir bedendir.Her yanı bin bir gizemle doludurBilinmeyen kavuşmanın yoludur.

Gelir bir gün elbet vuslat zamanıSona erer ömrümüzün tamamıNe yaşamın ne Dünyanın sonudur,Bilinmeyen kavuşmanın yoludur.

Aralık 2001 Ankara

İrfan Kayagil



Can Türküsü

Selam verdim almıyorSelam verdim almıyorEvime buyur ettim,Gitme dedim kalmıyor.Ben göle girdim diyeBen göle girdim diyeGöller bulmuş dalmıyorGöller bulmuş dalmıyor.

Ben ettim sen eylemeBen ettim sen eylemeArkamdan söz söyleme.Haydi gel barışalımCan canım olsun diyeCanlara karışalımCanlara karışalım

Sen biz isen, biz senizGönlümüzü bilsenizAna baba bir değilKardeşliğe gelsenizKardeşliğe gelseniz.

Haydi gel barışalımCan canım olsun diyeCanlara karışalımCanlara karışalım.

İrfan kayagilAnkara Ekim 2013

İrfan Kayagil



Çakıl Taşları

Sert ve sağlam durur çakıl taşlarıOysa her bastığınızda nasılda kaypakSavrulurlar dört bir yana yok ki başları.Yine de serttir çakıl taşları başlarına buyrukHep ses çıkarırlar ezildikçeBir işe yarar mı bu, sizce?Duymaz kimse seslerini,Ne üst üste durabilirler sağlamcaNe yan yana arkadaşça.Bu yüzden kıymetsizdir çakıl taşlarıOysa bir kürek çimentoBağlar onları biribirlerineNice yapıların temelidir onlarBunu yapan birleştirici unsurlar.Tek başlarına ne de kıymetsizdirBu taşlar,Bütün güç birlikle başlar,Nice eserlerin temelidir çakıl taşlarıAslında bütün çakıl taşları;Ekmeğini taştan çıkaranların göz yaşları…


İrfan Kayagil



Çanakkalede Şehadet

Conkbayırında kaldın elbet sana felaketBir bilseydin burası bizim memleketTürk tür Türk e tek rakip devlet.Hep dışarıdan destekli büyük hiyanetYedi düvel, hepsi birden önümdeUnutmayız anarız seni Anzak gününde.Barıştan yana oldu çabamızYurtta sulh, Cihanda sulh diye öğüt veren AtamızTarihten alsaydık ibretTürkü, Kürdü bir MilletBuna şahittir Çanakkale de şehadetToprak rengi kızıllara boyandıYedi düvel hepsi birden dayandıBin yıl oldu, bu topraklar bize yazıldıHer göz dikene, gürzle mezar kazıldı.Çanakkale benim güzel vatanımFedadır sel olsa akan kanımAyrılık en büyük gafletTürkü, Kürdü bir MilletBuna şahittir Çanakkale de şehadet.

İrfan Kayagil



Çek Git Bensiz Gidebilirsen

Yüksek bir yerde oturmuşumSarhoş gibi, hafiftenÖmrümdeki belki son ÇarşambaElimde kadehVe saat yirmi dördü vurmaktaBaşım mı dönüyor bilmemGün batımını çoktan geçtikGüneşi mi kokluyorum son demBen derim ki isabetli, nihayetYaşadığım ilk hasretGüneş bana soğuk gelirElbet yanan yüreğimdenHasret dedin de birden aklıma estiRüzgarla akrabalığın.Kaçıp gidişin var yaYelesine tutunup anidenFırlayıp dört nala, rahvan gitmek varkenBu acelen ne? Gecenin karanlığındaKader denilen çizgiyi aşabilir misin?Buysa istediğinÇek git bensiz gidebilirsen

Ankara 2005 Ağustos

İrfan Kayagil



Çırılçıplak

Söz ettiğim Anadolunun çıplak dağlarıNe bir orman ne bir ağaçNe de salkım salkım üzüm bağlarıBir otun bile zor bittiğiBozkırlar da nice canların yittiğiBiz onlar için ne yaptık bugün,Küçük bir çalı idi son gördüğümHadi bugün den geçtik dün ne yaptıkBelki arsa olur diye kaptıkBu vatan için, kimimiz öldük elbetteKimimiz varlıklarını yerken vatanınDünü de boş ver ömrümüzce ne yaptıkVergi mi verdik çuvallar dolusuÖterken hortumcu borusuBozkırına bir ağaç mı diktikTertemiz akan çaylar kaldı mı şimdiKurutulan göllerde çoraklaşan toprağa ne demeliHiçbir şey yapmayan gençliğe, diziler ninniUyuyoruz uyumasına da uyanacağımız gün belli mi?Çok şükür sıra sıra camilerimizSelvi boylu minarelerimizBir yanda okul ve aş bekleyen bebelerimizHer şeyi Yaratan dan bekleyen cemaatimizMustafa Kemal sayesinde hala milletizSahi hangimiz izindeyizHani yeni doğan Mustafa KemallerŞehitler vatan için boşuna mı öldülerGençlik ne yapıyor sizceSaçma sapan dizileri izleyinceBir elinde hamburger bir elinde kola,Düdük çaldığında anlayacak süresiz mola…

Kasım 2005 Ankara

İrfan Kayagil



Çok geç Olmadan

Bir bilseydik nerelerden gelmişizBu Dünyaya postu nasıl sermişizHep dediler bu Dünya da yalandır.Hiç denilen işte senden kalandır.

Mal uğruna ne taklalar atardınÇul uğruna cananını satardın.Ne bilirdin gideceğin o günüÇözemezdin kader denen düğümü.

Belki hem şöhret isterdin hem paraAnardın Tanrıyı düşünce daraHep dediler bu Dünya da yalandırHiç denilen işte senden kalandır.

Mermer taşın ha olmuş ha olmamışBu dünyada eserinde kalmamış.Kalanlar, sadece mal mülk ve paraKapışır varisler sanki talanmış.

Yalnızsın şimdi toprağın altındaHep görürdün karabasanlarındaBir dostun olsaydı hayırla ananMekanın olurdu ışığı yanan.

Artık çok geç, gelenler de gittilerYalan dostlukların gibi bittilerHep dediler bu Dünya da yalandırHiç denilen işte senden kalandır.

Ankara, Kasım 2001

İrfan Kayagil



Dadaş

Erzurum dolu dadaşHepsi de bana gardaşYaylaları bir hoşturYolları da yokuştur.

Gezelim çarşı pazarOlmasın bize nazarOltu taşı gerdanlıkDere boyu fidanlık.

Erzurum dolu candırYoldaş sever bir handırSeverse candan severYanar yürek külhandır.

Bilelim dünü günüDağında sümbülünüVatan anam diyerekDadaşın öldüğünü

Erzurum ırak yerdirDadaş dediğin erdirVatan canım diyerekCan veren bir neferdir.

Ankara 2004

İrfan Kayagil



Daha Çok Demokrasi

Daha Çok Bekleriz

Senin resimlerin var, bazı camlardaYanında al bayrakSavaş falan yok aslındaNe de bir bayram, yakındaNeden durur bunlar hala.Kimileri de korkarlar bayrak asmayaŞark cephesinde oturuyorsa birde,Canı bile tehlikededir.Nice can pahasına kurtarılmışken VatanTehlikededir Bayrak asan!Asılması gerekeni asamadık,Bari bayrak asalım.Biz de alıştık, alışırsın demişlerdiİnanmamıştık oysaVatan, millet sevgisi buysaYerinden kalkardın, kulakların duysa.Şapka devrimi, kılık kıyafetŞimdi kavuk ile cüppeye ziyafetİşte ülkenin hali,Bu durumdan pek memnun ki ahaliYüzde elliyi geçtilerDemokrasi ile seçtiler.Ekonomiyi sorarsan, son hızdaMemleketinin yarısı,Yardımla yaşıyor bu bazda.Gitti “Ne mutlu Türküm diyene”İtibar yurdum malı yiyeneAş desen iş desen oldukça azdaDaha çok demokrasiİnşallah gelecek yaz da…

İrfan kayagil Ekim 2013

İrfan Kayagil



Damla Damla

Dök günahlarını yağmur yerineKükre kükreyebildiğin kadarTemizle pişmanlıklarıYaşat yaşatabilirsen, tüm aşklarıYitip gitmez o zaman, göz yaşlarıSevda nehirleriNeden hep acılarla beslenir?Gök gürültüleri isyandaMutluluk fırtınanın mı ardında?Kara bulutların kanatlarındaSevgiliye kavuşmakSonsuza erişmek gibi zor mu?Ayrılık, aşkı tutuşturan kor mu?Özlemin kanat çırpınışları duyduğumBir kuş misali uçup giden elimdenHaber getirebilse sevgilimdenNafile, ne o gelebilir şimdiNe ben, gidebilirim.Söyle, ölüm meleğini çağıran kimdiDök günahlarını yağmur yerineHer yüreğe sevda dolsunBir bizim aşkımız eksik olsunKükre kükreyebildiğin kadarYaşanacak aşklar, ezelden ebedeSığınarak sevgiden mabede

İrfan Kayagil



Dert Değil

Sen bilmezsen kendiniGücünü kuvvetiniKüçük düşünüpAlçalırsan eğerBir gün gelirdeSırtına vururlar eğerEğer altın olsada.........................................Diye söylenmiştir eskidenDers almazsan tarihtenÇoğrafyanı çizerken başkalarıŞaşar kalırsın harbiden!Ders alınsa tarihtenHiç tekerrür etmezdiKoyun koyun gibi olmasaKurt kuzu postu ileAramıza dönmezdi!Biz beslerken kargayıGülecekler elbetDüşmanların alayıKüsse gardaş dert değilYeni başladı komşuyan ile balayı!

İrfan Kayagil



Derya Deniz

Bir umut olsa yarınlaraUnutulmuş insanlaraKanmasa MilletimizSeviyesiz yalanlara

Talan yapar götürülerMalımız da otururlarAş bulunca yanaşırİş olunca sıvışırlar

Sorma bana bunlar kimdirSuretini bilen bilirDervişimiz pir geldiYarın derse başım kel mi?İstedi de vermedik mi?

Cumhurumuz Baba derdiO yemezdi yeğen yerdiKızı ondan yaman çıktıAnasından çıkınıydı.

Hoca dedik bilge sandıkİşte o an hepten yandıkUsta sanıp çırağınaİş verince kalakaldık

Gençliğinde umut olduEtrafına dalkavuk dolduKıymetini bilmedilerBu çamurda o da soldu

Geleceği SezenlerdeDerya Deniz gezenlerdeDevlete erenlerdeYarin derse başım kel mi?İstedi de vermedik mi?

Ankara 2001

İrfan Kayagil



Dilber

Bir masal bir düş mü?Bu dilberi ilk görüş müYanık teni, ince beliSaçları parlar gümüş mü?

Bu dilbere var bir sözümYandı canım, bitti özümGel be dilber zevk edelimGöğüslerin sanki üzüm.

Yeşil gözlü Suna dilberÇözüm yok mu buna dilberYa yangını söndürürsünYa sen beni, öldürürsün

Güzelliğin erişilmezHurilere değişilmezYandı canım, bitti özümGayrisiyle sevişilmez..!

26.05.2001 Ankara

İrfan Kayagil



Dilek

Kırağı tanesi belkiGüneşle kaybolacakIşığa uçan kelebekYanacaksa yanacakAşk ne sihirdirNe de bir büyüBence bir yağmur damlasıkadar saf,Kelebekler kadarÖzgür olmalı,Kısa sürse de, ömrüMutlaka yaşanmalı.Işığa uçan kelebekyanacaksa yanacak.Yaşanacak bu aşkBir dilek tut istersenYine yıldız kayacak...

Ankara Kasım 2003

İrfan Kayagil



Dilerim

Sevmeyi öğrensekYarini beklemesekHiç gecikmedenSevdiğimizi söylesekKavuşmak güzeldeAşk sürmezEzelden ebedeAyrılıklar olmasaÖlüm Allanın emriSevmek güzeldeHayat cimriBu günü yaşamalıDün geçmişte kalmalıCennette değilizBiz bizi bilirizacı olacak elbetKin ve NefretGeçmişten mirasDüşmanlıklar olmasaTutmazdık belki yas

İrfan Kayagil



Divane

Yine çok yalnızım gök kuşağının altındaSarı, kırmızı, ya da beyaz, hiçbir şey kalmadı aklımdaKar tanesi gibi kristal,Güneş haresi gibi sıcak içim.Sarılarak zamanaYalnızlığın koynunda,Çok ama çok üşüyorum.Oysa ne kadar da nankörDaha dün söz vermişti banaHer geçen gün benim arkadaşım olmayaİnandım sanma yalanlarına,İnanırmış gibi görünmek hesabıma geldi.Bütün hatırası zamanın şakaklarımdaSanki Mariana çukuru yanaklarımdaParmak izleri gibi kıvrım kıvrımBir labirent gibi çıkmaz sokaklarZamanın her bir anı, önceden yazılmış.Bir taş plak gibi benim kaderim,Bu kader için dönüp duran bir divaneyim.


İrfan Kayagil



Drama Köprüsü

Drama köprüsünde diken mi bittiGelip geçen yarene vurup mu gittiGurbet eldesin Hasan yolun mu yittiSabret sende bre Hasan soyun mu bitti

Drama köprüsü şimdi ağlıyorSöyle Hasan yüreğin mi yanıyorKalmadı Hasan eser şanımdanAnadolu akar ya damarından

Ağlama bre Hasan bir gün gelirsinVatan sana hasret sende bilirsinUnutma şanın Türkün anasındanAnadolu akar ya damarından

Biz hasret rumeline sen de sılayaDayansın yüreğin onca yarayaKalmadı bre Hasan eser şanımdanAnadolu akar ya damarından.

Drama köprüsünde dizili taşlarBen Anadolu gözlerimde yaşlarBu hasret bitmez burada başlarUnutma şanın Türkün babasındanAnadolu akar ya damarından.

Ankara Ocak 2004

İrfan Kayagil



Durmak Zamanı Değil

Durmak zamanı değil çalışmalısınYedi düvel geçti seni, yarışmalısınSakın şaşırma gidersen bu hızlaAvrupa nın çöplerine alışmalısın.

Ataların, sana emanet etti bu vatanı,Sakın getirme iktidara seni satanı,Kendine güven, her hüner sendedirBilimle uğraş, boşa yitirme zamanı.

İrfan derki çalışırsan gelecek senindir,Hatırlarsan, en gerçek mürşidin ilimdir.Namerde muhtaç olmazsın o zamanBu dünya ya, liderlik senin yerindir.

Haziran 2001 – Ankara

İrfan Kayagil



Dünya Malı

Dünya malı hepsi yalanBiter ömür nedir kalanBelki bu gün iyi yaşar,Hesap verir bir gün, çalanxSevgi bize içten gerekİnsanlığa yüce erekDost olurduk yılanlaYalansız, olsa engerekxSaymayın kalan günleri ömürdenÖrümcek ağına takılınca bedenTakvim yaprakları gibi düşerZamanını bilmez ki beşerxİyilik yap, bir gün kıymeti bilinir,Kötü isen, namın çabuk silinir.Ne mezarlar doldu kötülerle,Nefretle anılır.Kefenin cebi olsa, ne götürülecek sanılır.Zenginin borusu ötmez o günMahşer duyar ki, sur çalınır.xKusur yaratan da değil kuldadır.Gönülden inanırsan hidayet yoldadırÖzünde ara her şeyiMutluluk ne parada ne puldadır.

İrfan Kayagil



Düş

Düşümde bir ülke gördümPolitikacıları yalan söylemeyenHalk için çalışıp onlara hizmet edenBir ülke gördüm cennete benzerCehennem zebanilerinin yönetmediğiBir ülke gördüm mutlu halkıÇocukların açlıktan ağlamadığıBir ülke yalanın tutunamadığıAllah adının gönülden anıldığıKomşusu aç yatanın utandığıKorktukları için değilSevdikleri için hepsiİnsan olduklarından insanca davrananHayvandan hayvan olmayanBir ülke gördüm düşümdeBenden fazla biz olanBizim için çalışan bir ülke halkıHak için haksızlığa karşı duranCennet için değil bizim için düş kuranBiz senizSen biz, Biz siz, İnsanızCin değiliz elbetteCinliğe özenenCenneti gökte sanıpŞu güzelim Dünyayı Cehenneme çevirenBir ülke, Bir DünyaBin yılda bir, üç otuz yıl uğrunaEbediyeti satmayan bir ülkeBu düştü, düşmeyen görür elbette...

İrfan Kayagil



En Büyük

Dünya da en büyük benim.Everest den de belki yükseğim.Çelikten de serttir bileğim.Geç bunları dersen haklısın,İnsanlık için barıştır, en büyük dileğim.

İrfan Kayagil



En Çok Çocukları Sever Ozanlar

En çok çocukları sever ozanlar,Bizde çocuktuk bir zamanlar.Çocukların hayalleridir, dünyayı yaşatanHiç bir çocuk yoktur, savaşları başlatan.

Tükenmez bir hırs kaplar insanları,Belki bomboş geçer yaşamları,Bencillikleri kaplar bedenlerini,Bu yüzden incitirler sevdiklerini.

Oysa sonsuz mu sanki yaşam?Giderken bu dünyadan nedir bize ulaşan?Bizim için en büyük ülküdür TURAN.Ülken için çalış, kurtulsun VATAN.

İrfan Kayagil



Endülüs de Aşk

Endülüs de raks hala kırmızıKızıl saçlı sevgiliYa da ecelin hızıYaşanmadan çalmasınKapımızıDört yöne yönelirİlk öncüden biriSeçmek değilGeçinmek yaşamın gülüÖtsün elbet aşkın bülbülüKanar yürekAşka susuzluğunu bilerekEndülüs de Aşk da hala kırmızıAşk aslında bir kelebekBir günlük ömrü olsa daHayat bu, başınıza gelecekEndülüs de hasret de kırmızıAşık, aşka hasretSevene dersen sabretEndülüs de kavuşmak da kırmızıSevene dersen sabretKaplar içini bir sızıBir akşam, belki de sabahGönül e huzur dolacakBu sevda ne ilk, ne son olacak

İrfan Kayagil



Erenler

Söyle bana niçin giyinirsin görenler olmasa,Söyle bana niçin didinirsin yiyenler olmasa,Bu Dünyada ot da yaşar, insanda.İnsanlık olmazdı, sizin için düşünen erenler olmasa.

İrfan Kayagil



Eski Sevdalar

Olmuyor hiçbir şey eskisi gibiEskiye özlemin yok desem yalanHani o eski sevdalar?Geçerken bir öpücük için, bütün ömürŞimdi cüzdan içinden prezervatif görünürYada ceviz ağaçları yamaçtaBirbiri ardına can vermediler miCamdan bir sehpaya eşlik etme uğrunda.Hani deredeki alabalıklarBelki balık çiftliğin de kalabalıklarRakıya meze olma uğrundaBirkaç gün daha yaşayacaklar.Hani o eski hamam tasıMermer kurnada hamam sefasıYetişir mi bilmem eski ressamlarŞimdi herkesin dijital bir Picasso su var.Önce VATAN denirdi, bu yalanŞimdi ki öncelik TALANKuş sesleri mi ovalara yayılırŞimdiki gençler Cd sesine bayılır.Canım hadi oradan dersenizBir gün gelir Cd eker ipod biçersiniz

Eylül 2005 Ankara

İrfan Kayagil



Fal

Gün batımı aştım son dağımıSevda kurarken ipekten ağınıDilerim Tanrı dan yitirmemGençlikten kalan son çağımıBu ağlamam belki ilk değilSon da olmayacak aslındaGeçerken ömrün son faslındaKader diyor gerçek bir aşkYaşanacak falcı biliyor falımda

İrfan Kayagil



Fal 2

En acısı hiç yokmuşsun gibiVar oluşunun gerçeğiKaderin bir cilvesiMahşerin örümceğiÖrerken ağlarınıSonsuzluğun merkezinde senÇaresiz ve sensiz bekleyen benKavuşmak, yarınlar içinBiliyorum erkenYine de bekliyorumUmut dilenirkenGöçebe çadırları yamaçtaOrtasında bir çingeneRaks ederken tenindeTer tomurcuklarıIslak mı ıslakHer biri yapışmışBeni kıskandırarakSevda türküleri mırıldanıyorBelki bir masal anlatıyorRaks duruyor sonundaMahşerin örümceğiÖrerken ağlarınıÇingene falındaVar oluşunun gerçeğiKulaklarımda yankılanıyor…

İrfan Kayagil



Fareli Köyün Kavalcısı

Fareler kaplamışsa her yeriEkmek aslan ağzındaYaşanacak ne varsaHepsi toplum bazındaKedi kapmış, hazım daKorkak ve sinmişVerilecek buğday taneleriBekleniyorsa,Peynir kalıbı yokturYazın da…Fareler gibi üreyin o zamanÜç yetmez beş on düzineSindirebiliyorsanızÜç çuval pirinç amerikan bezindeYetkili mi dediniz?Şimdi onlar izindeBelki zurna da verirlerDavul sizin deTokmak kimin elindeGücünü biliyorsanKırıntı ile doymaBütün hüner sendeOyna, kaderine Oyna…

İrfan Kayagil



Fayton Sefası

Hey arabacı koş atlarıÇıkalım ModayaSevgilimle yan yanaSevgi dolu Dünya ya

Bırak koşmasın küheylanHiç yok acelemizGidelim rahvanSakın vurma arabacıYalnız şaklat kırbacı

Bırak koşmasın küheylanGidelim rahvanSevgilimle yan yanaSevgi dolu Dünya ya

Bu gün modayaYarin adayaSevgilimle yan yanaSevgi dolu Dünya ya

Ankara 2003

İrfan Kayagil



Gabar Dağı

Havalarda soğudu birden,Kış kapıda sanırım.Bekletmemek lazım buyur et içeriye,Yangın yeri içerisi, belki söndürür bu ateşiDuy bunları Mehmet’in kardeşi.Duman duman yine gözlerimPınarlarında bir damla yaş,Ya da gözlerimde son su perisiŞakaklarımda geçen kışın izleriBeyaz mı beyaz, geç bunlarıCiğerlerime işliyor bu acı ayazHadi bekletme girsin içeriye,Alsın koynuna ne varsaSılada beklesin yarsa,Sonbahardan son sarı yapraklarıKışlada sayarken ilk şafaklarıGabar dağı neden böyle hüzünlü?Söyle Mehmet’im gördün mü?Ayağındaki postalı kim çıkardı!Sen çıkarmadan son şafakları…


İrfan Kayagil



Garip Yolcu

Yolumda durma güzel,Halimi sorma güzel.Ben bir garip yolcuyum,Bir de sen vurma güzel.

Bir bulsaydım dengimi,Aşar idim engini.Ben bir garip yolcuyum.Neyleyim,senin gibi zengini.

Kul olurum ben aşka,Yol bulurum o başka,Ben bir garip yolcuyum,Sen denginden hiç şaşma.

Ankara 2001

İrfan Kayagil



Gece

Her yıldırımdaDüşmüştür sanırsınDüşmemiş çıkmıştır.Yeryüzünden gökyüzüneBir enerji boşalımıdırYer kürenin kükremesiİsyanıdır doğanınKaranlığın tam ortasınaDoğan bir aydınlık,Kısa sürse de ömrüGörmeni sağlar karanlığı.Görmezsen yine de görmezsenBin şimşek çaksa gök yüzündeBir umut yoksa özündeSen düşmüştür sanırsınÇıkmıştır oysaBütün karanlıklar aydınlığa.Ne geceler gördükSonunda hep sabah olduHer gün doğduğundaNe bu geceNe yarinki sondu…

Ankara Ocak 2010

İrfan Kayagil



Gençliğe Emanet

Atam derdi vatan gençliğe emanetGüçlü olsa bile hıyanetŞaşarım kim satacaktır vatanıHatırla, binlerce kefensiz yatanı,

Her bir şehit sanki boşa öldüTorunları borca gömüldü,Zavallı halkım, sanki gaziHep uyanık kal, olma niyazi,

Bu devirde savaş meydanda olmazKapanırken fabrikalar iş bulunmazÇaldırma, devletin kaynaklarınıHer söze kanıp öptürme yanaklarını.

İrfan Kayagil



Gerçeğin Rengi

Pembeydi satılan bütün renklerYada mavi, kırması yeşil,Sarı da olabilir, kırmızı daOysa gerçeğin kendisi siyahtıYada kara, kapkaraHiçbir ışığı yansıtmayanGerçeğin kendisiYalandı, yada yansıyandıBütün renkler.Oysa gerçeğin kendisi siyahtıYada kara kapkaraHiçbir ışığı yansıtmayanGörmek isteyenlerHep renkler uydurdularOysa onlar ışıktan yansıyanBir düştü, yada bir görüştü,Yalandı, yada yansıyandı.Karması beyazIşığın özüGüneşin gözü beyazdıBembeyazRenkler cümbüşüBuydu gerçeğin yalan görünüşü.Gerçeğin kendisi karaHiçbir ışığı yansıtmayanKendisi gibi olanGerisi Yalan dolan…

Aralık 2010

İrfan Kayagil



Gizemli Günler

Gizemli günlerin ardındaYaşanmamış anılarve tükenmiş sevdalar saklıyorsan halaSakın ağlama,

Her gün bir güneş doğarHer doğuşunda yeni bir günÇözülmeyi bekler akşama değinVe bir gün yanında olur sevdiğin

Ankara Haziran 2001

İrfan Kayagil



Gizli Ortak

Bir şahin kanat çırpsaBir kuş havalansaŞahin kuşu kaparsaAvcı bundan zararda

Bir leylek dönseBir martı görünseBalık olsan bir göldeKısa sürer ömrünse

Anadolu da olsanSöğüt gölgesi bulsanBedavaya vermezlerSade vatandaş olsan

Bir koltuğa kurulsanBirde kanka bulsanBatan gemi mallarıBedava Banka Alsan

Geç bunları dersenKendin pişirip yersenYedirmezler adamaBiraz da bize versen

Ankara, 2001

İrfan Kayagil



Gönül Hırsızı

Her şeyin bedeli varBir elmanın, bir narınÖdersin sende, ey yarBu gün olmazsa yarın

Sen aldın yüreğimiSanma sakın bedavaTutsak etsen sevgimiBitmez yine bu dava

Bilinmeyen zamandırAsıl suçlu yalandırBelki gönül hırsızıAnılardan çalandır.

Sen aldın yüreğimiSanma sakın bedavaMahkum etsen sevgimiBitmez yine bu dava.

Aralık 2001 Ankara

İrfan Kayagil



Gözün Yaşlı mı Dilber

Gözün yaşlı mı dilberYolun taşlı mı dilberDolanıp yol bulayımKapında kul olayım

Saçın verme rüzgaraAçar gönlümde yaraHızır gelmez imdadaKulun düşmezse dara

Çaresizim gelememBir nağme gönderememAşkının tutsağıyımÖverim de yeremem

İrfan der neyleyimAşkını dileneyimYanmaktan köze döndüKüllenmesin yüreğim

İrfan Kayagil



Güzel

Nazlı nazlı salınırsınBir şey desem alınırsınKalbini iyi saklaSakın ola çalınırsın.

Severim ela gözünüDuysam bir sözünüBin yıl yeter banaDoldurur sanki özümü

Sevda bu atılmazSevgiye hile katılmazBoşa geçti senelerGayri sensiz yatılmaz

İrfan düştü bu derde,Ayrılık varken serdeYanımda olsan güzelHayır olur her şer de.

İrfan Kayagil



Hain

Memedimin canı kurbanAnasıdır asıl yananDağlarbaşı şimdi dumanHain dilese bu gün amanCezan oldu sanma tamam

Dilim varmaz anlatmayaBitmez kanım damlatmaylaBir gider bin gelirizVatan yolunda Şehidiz

Hainler pusu kurmuşOn üç yiğidi birden vurmuşDağlarbaşı şimdi dumanHain dilese bu gün amanCezan oldu sanma tamam

İrfan Kayagil



Hancı

Kara saplanan kar küreğinÇamurla kirlenmez yüreğinTertemiz çıkardı inansanBir su damlası gibi safsan

Tutsanda camı kalmazdı bir izBeyaz sayfalardan temizizYakmazdık elbet ormanı bizSuyu tutuşturansa biziz

Hiç kimseye vermezdik acıBulunsaydı bunun ilacıYaşananlar dersen bir yoldurSen yolcu olursun ben hancı

Ankara, 2000

İrfan Kayagil



Hataların ve Sen

Gökte arar yerde bulursunYa da bulduğunu sanırsınSevdin mi ta gönülden,Yitirdiklerini unutursun

Geçmişe bir baksan,Ya da geçmişi yaksanNe kalırdı geriye,Sevdanın külleri,Hataların ve sen

Ankara 2001

İrfan Kayagil



Hayat Yolu

Zamanda gizlenen çöl sarısıGeçmişken ömrümüzün yarısıGurbette sevdiklerinden uzakHasret kaderin kurduğu tuzakBu kulun seni nasıl bulacakAşktır gönlüme köprü kuracakBu çilenin ne başı ne sonuTükenmez bir gamdır hayat yolu

İrfan Kayagil



Hayatın Oyunları

Sırrı verirsen eleHerşeyin gider seleCanan bildiğin bileSatar seni ecele

Hayatın oyunlarıUnutursan bunlarıDostum, dostum diyerekKurt yerdi koyunları.

Ankara 2001

İrfan Kayagil



He

Hiç havamda değilim yüreğimde hüzünErik ağacının altındayım güzün.Her düşen yaprak saklanıyor üşümüş gibiEn altta kalana balçık sıvanmışHepsi üstüme yığılmış, düşünmüş gibiEzilmiş ilk düşen, sanki ne varmış,Hazan mevsimi hep kurban ararmışEylül yeni geldi, kar mı yağarmış?Haziranda ne güzeldi dallardaEsen her rüzgarla selam yollardaHışırtılara gelen kuşlardı dostumuzEkim de kış kapıda, güç kalır mı kollardaHavalar soğur da yangın yeri yürektirEğer aşka mahkumsamHesap bu ağacın altında kürektir.Endazesi olmaz aşka cezanınHayra yormam sultanı olsam fezanınEsrarını çözmeye gücüm yetmezHe demeden yar, bu can bedenden gitmez.Ezelden ebede aşk için ölenler bitmez.

İrfan Kayagil



Her Bahar Akşamı Her Yaz Gecesi

Her bahar akşamı, her yaz gecesiKalbimde yaşanır aşk bilmecesi.Unuttum desem, de bil ki yalandırHep aklımda, gönlümün ilk ecesi.

Göz görmezse gönül nasıl katlanırSon gülüşe bir de elem saklanır.Unuttum desem de, bil ki yalandırYargılansa gönül bundan aklanır.

İnanırsan, hep gelmeni bekledimHer geceye gündüzleri ekledim.Unuttum desem de, bil ki yalandırBulunmaz eşi, cihanda tek dedim.

Her bahar akşamı her yaz gecesiKalbimde yaşanır aşk bilmecesiUnuttum desem de, bil ki yalandırHep aklımda gönlümün ilk ecesi.

İrfan Kayagil



Hikaye

Dünyaya geldiğim günYani çok eski bir hikayeSeçim varmış iki gün sonraDemokrat Partinin doğuşuHani demokrasi için seçimYoksa aslı hikayeKaç bahar geçti kaç kışHala demokrasi için yakarışHer parti tüzüğündeYalınız lidere alkışHele bir demokrasi isteDalkavuklar tam listeSorarım sizeDemokrasi var mı ailenizde?Hal böyle ikenElbet genel seçimde hikayeLiderler halka verirken talkınıHepsi yutacaktır salkımı.Bilirsiniz babalar ve bacılarÇok dürüsttür politikacılar! Bu yüzden büyüdü burnumPinokyo gibi söyler dururum.Gördünüz nasıl kurtuldu AsiyeIrak da kavuştu demokrasiye!Buda ayrı hikaye…Az kaldı seçim önümüzdeSahi hangisi gönlünüzdeBence hepinizin kalbi kırıkİşini, dürüst yapan insanlarFayda etmez son hıçkırık…

İrfan Kayagil



Hiroşima

Sen ne iyiliği ne kötülüğü dışarıda arama.Vicdanına sor, o bilir tuz basmayı yaranaBilirsin insandır, insanlığın düşmanıAsırlardır böyleydi, suçlama Saddam’ı.Hayvan öldürürse, karın doyurmaktır amacıİnsan oğlu doysa da, hırsı verir bir sancıBu Dünya, ne Süleyman’a kaldı ne Ömer’eNe İnkalara, ne Sümer’eÇekilen bunca acı, Ne de Siu’lara yabancı

Çok savaşlar yaşadı, Ademin oğullarıTanrı bile terk etti, bu vicdansız kullarıKim yok etti, sanki Hiroşima’yıBelki barışın erdemini bilseydinizAçılırdı elbette, size insanlığın yolları.

Bazen hem sahip olur, hem de yok ederizRoma yı neden yaktı? Neron dedeniz.Biraz ibret alsaydınız Atamız dan,Yurtta BARIŞ, Cihanda BARIŞ olurdu DERSiniz.


İrfan Kayagil



İblis

Bu gün söyle sevdiğiniBu gün ye dilediğiniBu gün seyret sevdiğin filmi.Ya da, yaşa dilediğin iklimi.Hani o ipek kravatın var yaTakmaya kıyamadığınİpekten bir yumaktı dünÇözüldü her bir düğümKaldı mı böcekten eser.Sahibi sen miydin samur kürkün?Ya oturduğun ceviz masaYok artık koca ağaç, kime tasa.Doya doya ye, son balıklarıZehirlemeden fabrika atıkları.Gelecek planları kurma boş yereMazot kokuyor güzel dereUnut artık, sen midye tavayıSuyu zehirledik de,Kurtarabilseydik havayıOnun bile havası kaçtıOzon deliklerinden.Sakın kapatma musluğu!Yıka, elindeki pisliğiYüreklerdekini arındırabilirsenOkyanusları tüket istersen.Gelecek planları kurma boş yereBunca günaha, af olmazTövbe etsen yüz bin kere.Doğanın, artık göründü dibi…Komşumuz oldu cehennemin iblisiBelki bilmem bu yüzdenYarınlar hiç olmayacak gibi

İrfan Kayagil



İnce Gelin

Sazım çalar özüm ağlarSıra sıra yüce dağlarBuğra gelin ince gelinSağrı olun gence gelin

Ah be güzel yandı gönlümKor değil di söndü ömrümYana yana kaldı külümAşkın ile doldu gönlüm

Kara bağın tek üzümüSevdan ile bu hüzünüÇala çala soldu gönlümAşkın ile doldu gönlüm

Benim derdim gönlüm ileYıllar yılı çeksem çileDere tepe düz gelirdiKaf dağına gitsen bile

Kara bağın tek üzümüSevdan ile bu hüzünüÇeke çeke soldu gönlümAşkın ile doldu gönlüm

Ah be güzel yandı gönlümKor değil di söndü ömrümYaza yaza bittim gülümAşkın ile doldu gönlüm

Her nağmede derdim azarKurşun döktüm bitsin nazarBuğra gelin ince gelinBen yazmasan dilim yazar

İrfan Kayagil



İpek Böceği

Doğanın en güzel yeşili,Asılı sanki dut ağacında,İpeğin özü, besbelli yapraklarındaOnları kemiren bir kurtBu ipekböceği aslında,Bir koza için mi bunca telaşHey kurtçuk dur biraz yavaşİpekten yapmasaydın yuvanıOlmazdı sana ölüm kapanıBir kelebek olur uçardınBelki özgürlüğe kanat açardınBir koza için mi bunca telaşHey kurtçuk dur biraz yavaşİpek kimilerine yeni bir umutOysa sana, sadece güzel bir tabut.

İşte hayat bu, bir yanda dut ağacıBir yanda böcek,Kimileri kimilerini kemirecekBir yuvanız olsun olmasına,Varsın ipek olmasın, ne var kendinizi öldürecek...

Kasım 2001 Ankara

İrfan Kayagil



İyilik Yap

İyilik yap, bir gün kıymeti bilinir,Kötü isen, namın çabuk silinir.Ne mezarlar doldu kötülerle, nefretle anılır.Kefenin cebi olsa, ne götürülecek sanılır.Zenginin borusu ötmezde o günMahşer duyar ki, sur çalınır.

İrfan Kayagil



Kader Yazarlar Taşına

Anlat bana deli gönülAteş yanar közü görürYitti gitti bitti ömürZaman geçer insan çürür

Dilim varmaz anlatmayaBitmez kanım damlatmaylaYitti gitti bitti ömürZaman geçer insan çürür

Zalim verse bir gün amanCezan oldu sanma tamamYitti gitti bitti ömürZaman geçer insan çürür

Kalsan bile tek başınaGelmeden baban yaşınaÖlme sen Allah aşkınaKader yazarlar taşına

Nice canlar gitti bileKalanları çekti çileDilim varmaz anlatmayaBitmez kanım damlatmayla

Yirmi oldu henüz yaşınAğarmadan tek bir saçınÖlme sen Allah aşkınaKader yazarlar Taşına

Ankara Aralık 2002

İrfan Kayagil



Kaderimin Falcısı

Üstümdedir bütün ömrün sancısıNerden gelir bu çilenin acısıNergis değil güldür belki incisiHepsi birden kaderimin falcısıNasıl olsa ben giderim yolumaÜç dileğim birden olsun kulunaNeyleyim ki bu aşk bana nafileÜmit dergahından çıktık kafileGülden olsun yollarımız taş değilÜstümüze sevda yağsa yaş değilNefes gider nefis ile hoş değilİbret alırsan söylenenler boş değilÜstümdedir bütün ömrün sancısıNerden gelir bu çilenin acısıHan durur da, yaşıyor mu hancısıNefes gider nefis ile hoş değilİbret alırsan söylenenler boş değil

İrfan Kayagil



Kan, Duman ve Kriz

Önümde boş bir sayfaYıllar önce yazılmaya başlamışNeden hala dolmamışBelki hiç başlangıcı olmamışYaşanmaya değer ne varsaYaşadık oysaHayat denilen rüya buysaİnsanoğlu neden uyanmamışKaç sevda yaşandı kaç saltanat battıKim bu Dünyanın anasını sattıNice acılar yaşadı adem oğullarıYaradan hep affetti günahkar kullarıHani Harun’un hazinesiNerede Cleopatra’nın şuh sesiİspanya’da kaldı mı Endülüs EfsanesiArşimet bulmadan önceSu insanı yüzdürmüyor muydu sizceNewton yerçekimini keşfetmeseElmalar yere düşmez miydi?Osmanlı olmasaBizans’ı kimse yenmez miydi?Christophe Colomb’un keşfi olmasaDünyanın başı belada olmaz mıydıİnsanlığın ciğerine duman dolmaz mıydı?Bence kriz mıriz hepsi bahaneKan ve duman ticaretinde işler şahane.

Ankara, Şubat 2006

içtiginiz her sigara bundan sonra, Irak da, Afganistanda, veya Dünyanın herhgangi biryerinde kan akmasına neden olan silahlara kaynak sağlayacaktır. Gerçi siz zaten yerlisigara içmiyordunuz ya sizin için değişen bir şey yok.Bir elin nesi var iki elin sesi varTEKEL de bizim değil Elin

İrfan Kayagil



Katina

Oy Katina KatinaYelken diksem yatinaHer limana yanaştınUğramadın çatima.

Sari sari saçlarinKemençeme yay gibiPırıl pırıl parliyorCemalin de ay gibi

Fırlamış da memelerSütlü akar derelerBu cilveler yüzündenHep bozuldu töreler.

Temel sana boş değilYaptıkları hoş değilKollar sana sarilurLaz kizlaru darilur.

Oy Katina KatinaYelken diksem yatinaHer limana yanaştınUğramadın çatima.

Ankara Ağustos 2011

İrfan Kayagil



Kendiniz Olun

Gerçek arzularını söyleyebilseydiSadece gerçeğiKendinden utanmak en büyük çelişkiNe söylerdi,Cesaretinden kalan tek çeyreğiGerçekten kaçmak en büyük çelişkiHiç itiraf ettiniz mi kendinizeKendinizi ?İşte bütün sorun bu benceEn büyük sorun,Nedenini kendinize sorunBaşkalarının istediği gibi olmak yerineLütfen kendiniz olun.

İrfan Kayagil



Koca Çınar

Hey gidi koca çınar, ne yıllar gördün senKöklerin toprağı kavramış, rüzgar eserkenDaha sıkı sarıl, yüzlerce yıllık dostunaHayvanlarda sana sığınır, güvenemezdi postuna

Dilin olsa da anlatsan hatıralarını bir birBelli konuşamayan dallarını kurtlar kemirirYa birer çiçek gibi salınan yaprakların?Şahididir tarihte yaşanan en büyük aşkların,

Çok sıcaklar gördün sen, dostluklar kadarNice kışlar yaşadın, pişmanlıklar kadarHer yılın ayrı bir hatırası gövdene kazılmışBilinmez şimdi neredeler, hangi sevdalıların ismi yazılmış

Güneşi tutmak istercesine, yıllarca bekledin sabırlaEn büyük sendin, koca gövden bir zaman incecikti, hatırlaBinlerce göçmen kuş hep sende konakladılar,Dünyanın dört bir yanından haberler fısıldadılar

Tanık olduğun sevdalarla olgunluğa eriştin,Kısmet olursa, torunlarınızı da görürüm demiştin.Sakladın binlerce sırları, dallarının arasındaŞimdi hepsi bir hiç oldu, oduncu baltasında....

Ekim 2002 Ankara

İrfan Kayagil



Kömür Karası

O kömür karası gözlerin var yaNe güzel bakardı.Sevgi yüreğinde, ellerinde aynı karaAlnın ak aslında, kömür tozlarının altındaYürekleri kara kara insanlarSeni karanlık dehlizlere ittiler.Bir lokma ekmek bir hırka yeterHiç iş bulamayanlar senden beterDediklerinde, inandın sen de onlaraBir lokma daha fazla olsun diye ekmeğinBoğazında kaldı en sonunda.Onlarsa zevk içindeler İstanbul boğazındaBir yanlarında sarışınBir yanlarında esmer sevgiliAlınlarında utanmazlığın karasıSen öldün arkadaşımOysa tek isteğin bir lokma ekmek parasıKömür için için yanarkenZehir saçardı dehlizlereYavaş yavaş ölmekteydinCiğerlerinde toz kömür,Yıllarla bitiyordu gün be gün,Her akşam kapkara hüzünle geçen bir ömür.Hep korkardın karanlıktanAnnen ışığı açık bıraksın diyeDua ederken TanrıyaBilemezdin geleceğinin kapkaranlık olduğunuKader dedikleri, alınlarında utanmazlığın karasıSen öldün arkadaşımOysa tek istediğin bir lokma ekmek parası…

İrfan Kayagil

Ankara Mayıs 2014

İrfan Kayagil



Körebe

Çomak sokmak arı kovanına,Bir parmak bal dostlarınaNedemek? bilirdi...Ağlayan çocuk sesleriÇok uzaklardan gelirdi.Hiç duyulmayacak feryatlarOkyanus dalgalarına yüklü.Ölen analar, babalar ve ağıtlarSavaş gemilerinin uskur sesleriHep sakladı bu gerçekleriBir ulusun utancı olacakVahşetin seçenekleriTohumlar ekildi, nefret yüklüCehennem meyvelerine gebeDünya oynuyorken körebeİblis bile utandı iblisliğindenÖldürmek için geldi medeniyetDemokrasiydi oysa niyet!Şimdi hasat zamanı,Artırmak gerek ırgatlarıİnsanlığın uyanmadan vicdanıHaydi kaldırın şu harmanı.Dünya hala oynuyorken körebeİnanın cehennem meyvelerine gebe...

Ankara Ocak 2007

İrfan Kayagil



Kulun Çulu

Kimi dostlar hiç duymadılarKimi düşmandan hiç sakınmadılarBen kıskandım benden seniSeni sevenler mi kıskanmadılarCami avlusunda kaldığım gibiYazın sıcağında solduğum gibiYalan Dünyada olduğum gibiKülümü rüzgara savurmadılarDüştüğüm feleğin eleği büyükBenim evrenden yüreğim büyükKalanı sevenden hiç saymadılarSevdaya mazeret arama meğerSeversen sevdiğin Dünyaya değerÇulundan kulu seçmezsen eğer

İrfan Kayagil



Kurtulmuşuz elbet de

Gençliğin yarısı net deİşse, ekonomik sepet deİhracat, ithalatın yarısıKurtulmuşuz elbet de

Fabrikalar dururkenÇiftçiyi mazot vururkenAltın fiyatına et deKurtulmuşuz elbet de

Camiler doldu taştıAnaların gözleri yaştıÜç asker daha şehit deKurtulmuşuz elbet de

Bankalar elden gittiMilli servet eridi bittiİnsanların canına yettiKurtulmuşuz elbet de

Domatesin tohumu kayıpArtık üretmek de ayıpHer gün avanta sayıpKurtulmuşuz elbet de

Eskiden, Türk, Kürt kardeş diBelki biri birine eş diFitne memlekete yerleş diKurtulmuşuz elbet de.

Dersen ki bunlar yalanAslında amcandır halanBizde olmaz asla talanKurtulmuşuz elbet de…

Ankara Kasım 2010

İrfan Kayagil



Kurtuluş

KURTULUŞ

Her ölenin yerine fışkırır bir umutSen ağlama gidenlere, ey şanlı bulutSabret ne güneşler doğacak sonundaYüksel, sonsuza isteği buydu onunda

Azmini bilseydin bunca canınToprağa düşen her asil kanınİster yağmur olsun isterse kar,Ardında elbet binlercesi var.

Bil, ne gölgen ne geceler saklarHer birinden hareler parlarSanırsın binlerce yıldız kaydıFırlatan oku, Altaylardan gelen yaydı.

Dönmeyecek gidenler biliriz,Ölsek de, yıldızlarca geliriz.Atamızdan gelir asil kanımızVatan için feda olsun canımız

irfan K. - Haziran 2001 Ankara

İrfan Kayagil



Küçük İnsanlar

Habil olup Kabili kesenDünya da mazlumu ezenGelecek için geçmişi silenHepten hiçe küçük insanlar

Zaman geçer kalırmısınTarihten ibret alırmısınSultan Süleyman a kalmayanSana kalır, sanır mısın?Hepten hiçe küçük insanlar

Ne Osmanlıdan kaldı sultanNe Mogol dan kaldı bir HanŞimdi Mezopotamya viranHepten hiçe küçük insanlar

Sanma Çin de büyük ilimTarih bilir dönmez dilimZaman geçer görünür kelinHepten hiçe küçük insanlar

Dünya sana kalır sanma inanTorpilin olsa Amerika danBütün ömrün seksen yıl sanSen yolcusun Dünya bir hanHepten hiçe küçük insanlar

Hani şimdi nerede BizansHatırlanır mı RönesansHitler gitti kaldı HansHepten hiçe küçük insanlar

İrfan Kayagil



Nefer

Senin resimlerin var, bazı camlardaYanında al bayrakSavaş falan yok aslındaNe de bir bayram, yakındaNeden durur bunlar hala.Kimileri de korkarlar bayrak asmayaŞark cephesinde oturuyorsa birdeCanı bile tehlikededir.Nice can pahasına kurtarılmışken VatanTehlikededir Bayrak asan!Asılması gerekeni asamadık,Bari bayrak asalım.Biz de alıştık, alışırsın demişlerdiİnanmamıştık oysaVatan, millet sevgisi buysaYerinden kalkardın, kulakların duysaŞapka devrimi, kılık kıyafetŞimdi kavuk ile cüppeye ziyafetİşte ülkenin haliBu durumdan pek memnun ki ahaliYüzde elliyi geçtilerDemokrasi ile seçtilerEkonomiyi sorarsan, son hızdaMemleketinin yarısı, yardımla yaşıyor, bu bazda.Yaz böyle geçer, şimdi izindeyiz.Bekliyoruz.Oyları verdik beklediğimiz kaz da!Daha çok demokrasi bu yaz daİzindeyiz, bu ülke senin eserinBugün yine şehit on üç neferin…

14.07.2011

İrfan Kayagil



Nobel

Amacı var her sözünKapalı olmasın gözünBiraz sen gel biraz benDemokrasi ile çözüm

Ne etek öpmeli ne de elKülah düşer görünür kelAtmazsan sağlam temelAyırır götürür esen yel

Bir soysuza olsan kulSamur kürkten bulsan çulYedi kocalı HürmüzAltısı ölse kalmaz dul

Sırtımızda soykırım yalanıVurmuşlar bize palanıKan aynı harman aynıAnadolu tüter dumanı

Kimi şehit olur kimi gaziHatırla, unutulmasın maziAyrılık tohumu ekenler!Hep vatan evladı Niyazi

Ne etek öpmeli ne de elKülah düşer görünür kelVatana hakaret ise emelSana da verirler Nobel

Yedi düvel hepsi birden önündeBekliyor seni soykırım gününde

İrfan Kayagil



Okumak

Bir şair gönlünün resmini yapar şiirlerindeBir ressam hissettiklerini resmindeİnsan okuyorsa kısa süren ömründeŞairin şiirlerini, ressamın çizdikleriniCanlandırır zihninde


İrfan Kayagil



Orman

Yeşilin her tonu sinesinde,Nice can barınır bünyesindeAğaçlar var orada binlerce,Sırt sırta vermiş gibi kardeşçe.

Tutmak ister her biri güneşi,Yapraklarda gizemli söyleşi,Neler anlatılır ki bilinmez.Kuş cıvıltıları da hiç dinmez.

Belki mutluluğun şarkısıdır;Belki sevgilinin yankısıdır.Uzaktan gelen o şen kahkahaYalvar, varsın çınlasın bir daha

Her biri hayat veren, ormanaAğaçlardan birbiri ardına,Yükselen duman boğarcasınaİnsan nasıl kıyar bunca cana.

Duyamadığın her sessiz feryat,Yok olan gelecek ve bin hayatUzaktan gelen o şen kahkaha,Yalvarsan da çınlamaz bir daha.

Bu yemyeşil cennet neyinizeKazıkları sokun şeyinize.Canlardan geri kalan sade külSize cehennem bile bir ödül.

Aralık 2001, ANKARA

İrfan Kayagil



Otuzbeş Yarısı Sanırdı Yolun

Otuzbeş yarısı sanırdı yolun,Delikanlı sayılmazdı amaNe cevher fayda ettiNe de yardımı oldu bir kulunYirmibirinde gidiverdi, rahmetli

Umutlarına yağarken kar,Bu dünya gelirdi darŞöyle söylerdi peder;Kötüler yaşar da hep iyiler gider!Elbet bunda bir yanlışlık var.

Zamanla her şey unutulur,Kimler geldi geçti iyisi zor bulunurNerede umutlarımızı çalan?Her gecenin ardı elbet sabah olur,Sonsuzun karanlık olduğu yalan.

Hayal meyal kalan hatıralar,Gelecek, bir gün gelecekMilletimiz aydınlığa erecek,Umutlarımıza yetmez bu satırlar,Saklayın onları çalmasınlar.

Vurmuşken güneşin kızılı bulutlara,Gelse mahşerin dört atlısı,Yıkılsa binaların bin katlısı,Gençliğe emanetse vatan,Kimse gem vuramaz bu umutlara.

Dökülür onca yaprak, mevsim sonbaharKış da gelse, yağsa karSaymayın bu kaçıncı cenazeDokunmayın acılar çok taze,Her gidenin ardında binlercesi var.

Bilirsin, bu herkesin başında,Bilmem nerede kaç yaşında,Dünyada sürmesin saltanatÖzgürlüğe uçan her kanat,Savaşın yazılacak mezar taşında

İrfan Kayagil



Öğüt

Sen bir Türk' sün unutma geçmişin parlakMaziden gelen bu güçtür; sana ışık tutacakBinlerce yıldır, hür yaşadın hükmederekÖykünme batılıya, uymaz sana o gelenek.

Özün sözün bir olsun, dürüstlükten ayrılma.Kapılıp batı rüzgarına, yaprak gibi savrulma.Varsa bilim, elbet onu örnek alırsın,Dost bilip, binme elin atına, sonra yaya kalırsın.

Sakın kılıç kuşanma, geçti elbet zamanı,Çalış, kur, fabrikaları tütsün dumanı,Eğitime önem ver, yaşat kültürünü,Başarı senindir tutarsan; İrfanın öğüdünü...

Haziran 2001 Ankara

İrfan Kayagil



Öteki

Biz tarih oldukHani eski bir hikayeDelikanlılık çağımızdaki cevherBir şiirde geçerYa da ferhat ile şirinBu devirde ne şirinliği kaldın ŞirininNe de Ferhatın dağları delmesiŞimdi delik olan pantolonun cebiYa da olmaması gerekenin bilmem nesiYani gök kubbe delinseOkyanuslar yeryüzüne inseYine söndüremezlerYangın yeri yeryüzüYüzsüzlerden yüzümüzde yok yaHaydi neyse...Eskindenmiş o ağacın altıŞimdi bir beton yığınının ortasındayızÜstümüzde camdan bir gök kubbeKalabalığın içindeYapayalnız kalplerSahte gülücüklerBu gün var yaYarinlerden bana ne diyebilenZüğürtlüklerYarini olmayanDünü bilmeyenFilizlenmeden gömülenÜstüne ölü toprağı örtülenBir gençlikİşte sen ve benHer şeyin sorumlusu değiliz elbetSence suçlu hep ötekisiNe nedenlerNe sonuçlarNe geçmişNe gelecekIşıklar yandığındaThe End diyecekHani oyuncu olsan neyseSeyircisin seyirci kalDiyenler mi seni yönetecekIşıklar yanmadanBir an kapsan zamandanSahneye çıkıpAvaz avaz bağırmak seni yönetmen yapmazSenaryoyu değiştirmek içinÖnceden donanmalısınGELECEĞİNİ SEN YAZMALISIN..!

İrfan Kayagil



Özündeki Ben

Asıl güç sende özündeki benGizemi arama, içinde evrenNe büyüksün bir bilsemİnsandır en küçük mucizen.

Ne geçmişin ne geleceğinSınırların yoktur senin.Biz bilmesek kendimiziMerhametin çoktur senin.

Ankara 2002

İrfan Kayagil



Pişmeyen Aş Yanar mı

Pişmeyen aş yanar mıBir kuru dal donar mıBir söyle binde işit.Uçmayan kuş konar mı?

Sabırla pişirelimSevgiye erişelimSabreden derviş gibiMuradı görüşelim

Ak akçe geçmez bir günSaklasan da samanıSevgisizse yüreğinAşkın gelmez zamanı

Tanrı elbet uludurİrfan onun kuludurBen pişmeden yanarımYolum onun yoludur.

İrfan Kayagil



Rumeli Feneri

Unutmak istiyorum saçlarının sarısınıVeremeyeceğim başlık parasını,Oysa her yan buğday başaklarıKöyümü terk etsem bilmem?Hem de şimdi harman zamanı!

Unutmak istiyorum gözlerinin yeşiliniBulamam biliyorum bir eşini,Öylesine bakıyorum şehrin caddelerine,Yakamozları soruyorum Rumeli fenerine.

Sıla özlemi mi bilmem, üstelikte sarhoşkenKanatlanıp uçmak geliyor içimden,Tut ki döndüm köyüme, zaman vicdansızAcımaz ki bana, birde evlenmişsen...

Bu nedenle unutmak istiyorum anılarımıİçime gömmek sensizliğin sancılarını,Öylesine bakıyorum şehrin caddelerine,Yalnızlığı soruyorum Rumeli fenerine.

Unutmak istiyorum ılık nefesiniÇınlayan gülüşünü ve şuh sesiniÖylesine bakıyorum şehrin caddelerine,Hasreti soruyorum Rumeli fenerine.

Dalgalar da acımasız, bekliyor zamanı,Çürümüş koca fenerin her bir yanı.Öylesine bakıyorum şehrin caddelerine,Ölümü soruyorum Rumeli fenerine...

Ankara Kasım 2001

İrfan Kayagil



Rüya

Gördüğüm bu rüyayı hayırlara yorsalarBen yolumu yitirdim yolu sana sorsalarAştığım dağlar gibi, geçtiğim bağlar gibiGözlerin gülsün güzel olma sen ağlar gibi

Uzat bir tas içeyim, sevginin pınarındanYa da bir öpücük ver,bal gibi yanağındanDudakların kiraz mı, göğüslerin üzümdürSöyle cilve mi, naz mı hasretime çözümdür

Gördüğüm bu rüyayı hayırlara yorsalarSevgi salıncağını yıldızlara kursalarUzanıp tutuversem, senden yana bir yıldızAsardım baş ucuma, çalmasın hiçbir hırsız.

Uzat bir tas içeyim sevginin pınarındanYa da bir öpücük ver, bal gibi yanağındanGördüğüm bu rüyayı hayırlara yorsalarSevgi salıncağını yıldızlara kursalar.Uzanıp tutuversem, senden yana bir yıldızAsardım baş ucuma, çalmasın hiçbir hırsız

Ankara 19,08,2001

İrfan Kayagil



Sabret

İki dağın ikisinde bin hasretGönül der ki, sen hele bir sabretBiz kavuşmasak, olmaz kıyametBende değil serdedir kerametBir bağda bin olsa üzüm.Bin üzümde bin ayrı lezzetKoruk tan olur da helvaGönül der ki, sen hele bir sabretİçtiğim şarap değil belki de şerbetŞerbetten şarap hasıl olursaSözde değil elbet, özde kerametHelal olurdu, haramsa şarapİçenin mayasında olmasa nefretGönül der ki, sen hele bir sabretAdemoğlu bir gün alacak ibretGecenin gündüzü gizlediği günKesilir ömrüne belki son biletBekleme o an, kimseden medetNe döner gidenler ne de bir haberFelek diyorsa bu sana kaderBir lokma, bir hırka bize yeter…

İrfan Kayagil



Saçlarının Her Teli

Saçlarının her teliAnlatsın seni sevdiğimiYine de yetmez diyorsan,Yıldızlar etsin yeminiYa da şahit tut, gözlerinin rengini

Hasretin ne olduğunuYa sevdanın, karabasanlarınıSahranın çöl olduğunuAşık olunca anlarsınSevginin göl olduğunu…

Ankara 2001

İrfan Kayagil


www.Antoloji

Documents

İrfan Kayagil - Antoloji.comimg.antoloji.com/i/sair/pdf/5/irfan_kayagil_27435_36567.pdf · 2017. 3. 30. · İrfan Kayagil - şiirler - Yayın Tarihi: 30.03.2017 Yayınlayan: Antoloji.Com