• ( SENATUM, POPUL UMQUEp r o v i n c i a e

A L B A - R E G A L E N S I S

Anno MDCCXCIX.

P E S T H 1N I

1 Typis M A T T H I AE TRATTNER.

certan tObsequiis S o c e r i ; P ra esu l M auortia con fer t Munera\ Claud,

Ciuem quando parem f e r e t ,Et quando sim ilem pub lica r e s tu lit,

Rea.

o q u a e n o m in e reg io

Fulges n o b ilio r , sed ib us in c ly ta

Priscorum Alba p a t r u m ! dare

Sceptrum siue potens regibus Hungaris ;

Seu felix tumulo sacros

Magnorum cineres condere principum ;

Gaudes, docta satis fidem ,

Dulci pro patria , regeque amabili

Carum fundere sanguinem :

Sic et promta , vides quando potentius

Pressum Francigenum minis ,

Ceu vi , et fraude thronum Caesaris obrui ,

Nunc fulcire sago ; aereque

FRAN CISCU M properas, pectus ad ultimum.

Felix plus vice simplici ,

Dat qui inra tib i, ciuibus et tuis ,

Princeps ! terque beatior

Ciuis, quem procul hinc aequa potentia, et

Maieslas placide fouet ,

Regalique man» gratia temperat.

Virtus inuidet aemula

Lauro , forte pugil , cedere dum prior

Cogit, non domitum genus

f rancorum patriae finibus , et cupit

Ostendisse fidem Austriae ,

Duris Heluetiis fortior adcola :

Jam iam purpureus calet

Venis , quem pietas concitat Hungara.

Sanguis , sacrilegis grauem

Spirat relligio ? te duce , o bone

Praesul ! perniciem hostibus:

Te Mauors comitem, te columen sacrae

Diuum arae; Aonius chorus ,

Turba et Nobilium dulce vocat decus ;

Sic te pectore praedicat

Grato , praesidium pauperies suum :

Et iam littore Caspio

Moscus progrediens , regia quem mouent

J OS E P H I decora , hic tuo

Deuinctus pariter munere , duplici vt

Laetus foedere Pannonis ,

Late quum tumidum fulminat ad Padum ,

Atram proruit in necem.

Omen ! Poenus habet ; Scipiadae ! ite : nunc

Fati fregimus impetus.

Mercedem meritis ; vel taciturnitas

Obstet liuida , non furor ,

Non aeui celeres eripient dies :

Est quodcunque ; locabitur

Fido magnanimi Principis in sinu , et

Fastis inseret aureis' v V ‘ ; t

Nomen Praesulis, et Ciuis amabile.

Franciscus Neichel. in Reg. Gymn. Alba - Regal«

I. Human, Professor,i <

D E ME T R I O GÖRÖGS E R E N I S S I M I

C O R O N A E P R I N C I P I SE D V C A T O R I

COMMVNI BONORVM NOMINEA P P I A V D X T

I 0 A N N E S N I C O L A V S R É V A I .

D e m e t r i ! eui non reddat amabilem

Te recti studium , rara modestia,

Et mores placidi, rebus in omnibus

Iucundi comites tui ?

Constans in Patriam te pietas tu a ,

Solertem vtilibus dulcia iungere,

Ausu magnanimo ducit ad ardua,

Clarum perpete gloria.

Sed nostros animos grandior occupas,

Et Rollonitsio Sanguine Nobili,

Et Stirpe Estoradum Principe patriis

Imbuta bene moribus.

Heu ! spernunt Auias degeneres nurus,

Infensae vetterum ritibus aemulae,

Et sumtis peregre vestibus induunt

Ipsos simiolae viros.

Audet plura leuis turba. Domesticos

Dedignata sonos, imperio potens,

Externos iterat; peior et arbitra

Gentem exterminat Hungaram.

At non illa tamen deficit vndique.

Custodem dederant te Superi Boni

Summis in domibus; qui sobolem inclytam

Gliscenti eriperes malo.

Oblectat Juuenes aptior Hungaro

Cultus: quo sibi Mars ipse decentius

Nil optet; populum seu petat armiger,

Festos siue dies agat.

Est his et patrius sermo frequentior;

Sermo Coelicolum; grandia si lubet

F ari, grandisonns , largiter affluens;

Et blandos tener ad iocos.

Hos quidam , misere deuius , vt v idet;

lusta se tacitus voce redarguit:

Externae meritum da pretium r e i ;

Sed primo tua sint loco.. , .jj* Í

Exemplum , et reliquis vtile classicum,

Spe tanta Iuuenes, delicium suum,

Debet grata tibi P atria , non tui

Vnquatn muneris immemor.

Audiuere Dii vo ta , quibus sinum

Occultum tepuit feruida iam diu.;

Lentos ire sibi dum gemeret d ies,

Magni praescia commodi.

Augustis tua iam nota Parentibus

Virtus complacuit: iam tibi creditum

Pignus dulce foues, Spem Solii Sacri

Regnorum decus omnium.

Quacunque insoliti nuncia gaudii

lu it fama recens; infremuit polus,

Montesque irriguis vallibus adsiti,

Alto laetitiae sono.

Non audita prius tanta benignitas

Solatur populi conspicuam fidem ;

Inflammata nouo foedere mutua

Vt fiducia cresceret.

Ergo, quo Domino summa potentia Nitetur , Superis sero fauentibus ,

Adsuescit facilis iam tener Hungaro,

Olim mitior arbiter.

Inter regna loco non sumus vltim o;

Sed vis im perii, certaque g lo ria :

Durus siue labo r, siue periculum

Aduersa immineat plaga.

Postremos igitur iam Pater aequior

Non fert, sed paribus tollit honoribus:

Et vel concilium sanctius, inuium

Antea, iam patet Hungaris.

Affectu propior ( spem capimus bonam j

Aeternum pariter Filius hoc volet:

Nec, post a sociis saeua dolebimus

Iam fastidia gentibus.

Quas'multa renuit mollitie nepos,

Iam iam maior erit gratia vestium :

Quod regni Pater hoc gaudeat integi

Ornatu venerabili.

Et linguae pretium reddet amicior,

Ardens ipse loqui cum populo suo;Se tanti fieri laeta Patrum cohors

Certabit Dominum sequi.

Sic cultus patrius, sermoque proprius,

Quae gentem efficiunt, integra dum manent:

Iam verba, exitium triste minantia,

Tanto vindice desinent.