• ( SENATUM, POPUL UMQUEp r o v i n c i a e
A L B A - R E G A L E N S I S
Anno MDCCXCIX.
P E S T H 1N I
1 Typis M A T T H I AE TRATTNER.
certan tObsequiis S o c e r i ; P ra esu l M auortia con fer t Munera\ Claud,
Ciuem quando parem f e r e t ,Et quando sim ilem pub lica r e s tu lit,
Rea.
o q u a e n o m in e reg io
Fulges n o b ilio r , sed ib us in c ly ta
Priscorum Alba p a t r u m ! dare
Sceptrum siue potens regibus Hungaris ;
Seu felix tumulo sacros
Magnorum cineres condere principum ;
Gaudes, docta satis fidem ,
Dulci pro patria , regeque amabili
Carum fundere sanguinem :
Sic et promta , vides quando potentius
Pressum Francigenum minis ,
Ceu vi , et fraude thronum Caesaris obrui ,
Nunc fulcire sago ; aereque
FRAN CISCU M properas, pectus ad ultimum.
Felix plus vice simplici ,
Dat qui inra tib i, ciuibus et tuis ,
Princeps ! terque beatior
Ciuis, quem procul hinc aequa potentia, et
Maieslas placide fouet ,
Regalique man» gratia temperat.
Virtus inuidet aemula
Lauro , forte pugil , cedere dum prior
Cogit, non domitum genus
f rancorum patriae finibus , et cupit
Ostendisse fidem Austriae ,
Duris Heluetiis fortior adcola :
Jam iam purpureus calet
Venis , quem pietas concitat Hungara.
Sanguis , sacrilegis grauem
Spirat relligio ? te duce , o bone
Praesul ! perniciem hostibus:
Te Mauors comitem, te columen sacrae
Diuum arae; Aonius chorus ,
Turba et Nobilium dulce vocat decus ;
Sic te pectore praedicat
Grato , praesidium pauperies suum :
Et iam littore Caspio
Moscus progrediens , regia quem mouent
J OS E P H I decora , hic tuo
Deuinctus pariter munere , duplici vt
Laetus foedere Pannonis ,
Late quum tumidum fulminat ad Padum ,
Atram proruit in necem.
Omen ! Poenus habet ; Scipiadae ! ite : nunc
Fati fregimus impetus.
Mercedem meritis ; vel taciturnitas
Obstet liuida , non furor ,
Non aeui celeres eripient dies :
Est quodcunque ; locabitur
Fido magnanimi Principis in sinu , et
Fastis inseret aureis' v V ‘ ; t
Nomen Praesulis, et Ciuis amabile.
Franciscus Neichel. in Reg. Gymn. Alba - Regal«
I. Human, Professor,i <
D E ME T R I O GÖRÖGS E R E N I S S I M I
C O R O N A E P R I N C I P I SE D V C A T O R I
COMMVNI BONORVM NOMINEA P P I A V D X T
I 0 A N N E S N I C O L A V S R É V A I .
D e m e t r i ! eui non reddat amabilem
Te recti studium , rara modestia,
Et mores placidi, rebus in omnibus
Iucundi comites tui ?
Constans in Patriam te pietas tu a ,
Solertem vtilibus dulcia iungere,
Ausu magnanimo ducit ad ardua,
Clarum perpete gloria.
Sed nostros animos grandior occupas,
Et Rollonitsio Sanguine Nobili,
Et Stirpe Estoradum Principe patriis
Imbuta bene moribus.
Heu ! spernunt Auias degeneres nurus,
Infensae vetterum ritibus aemulae,
Et sumtis peregre vestibus induunt
Ipsos simiolae viros.
Audet plura leuis turba. Domesticos
Dedignata sonos, imperio potens,
Externos iterat; peior et arbitra
Gentem exterminat Hungaram.
At non illa tamen deficit vndique.
Custodem dederant te Superi Boni
Summis in domibus; qui sobolem inclytam
Gliscenti eriperes malo.
Oblectat Juuenes aptior Hungaro
Cultus: quo sibi Mars ipse decentius
Nil optet; populum seu petat armiger,
Festos siue dies agat.
Est his et patrius sermo frequentior;
Sermo Coelicolum; grandia si lubet
F ari, grandisonns , largiter affluens;
Et blandos tener ad iocos.
Hos quidam , misere deuius , vt v idet;
lusta se tacitus voce redarguit:
Externae meritum da pretium r e i ;
Sed primo tua sint loco.. , .jj* Í
Exemplum , et reliquis vtile classicum,
Spe tanta Iuuenes, delicium suum,
Debet grata tibi P atria , non tui
Vnquatn muneris immemor.
Audiuere Dii vo ta , quibus sinum
Occultum tepuit feruida iam diu.;
Lentos ire sibi dum gemeret d ies,
Magni praescia commodi.
Augustis tua iam nota Parentibus
Virtus complacuit: iam tibi creditum
Pignus dulce foues, Spem Solii Sacri
Regnorum decus omnium.
Quacunque insoliti nuncia gaudii
lu it fama recens; infremuit polus,
Montesque irriguis vallibus adsiti,
Alto laetitiae sono.
Non audita prius tanta benignitas
Solatur populi conspicuam fidem ;
Inflammata nouo foedere mutua
Vt fiducia cresceret.
Ergo, quo Domino summa potentia Nitetur , Superis sero fauentibus ,
Adsuescit facilis iam tener Hungaro,
Olim mitior arbiter.
Inter regna loco non sumus vltim o;
Sed vis im perii, certaque g lo ria :
Durus siue labo r, siue periculum
Aduersa immineat plaga.
Postremos igitur iam Pater aequior
Non fert, sed paribus tollit honoribus:
Et vel concilium sanctius, inuium
Antea, iam patet Hungaris.
Affectu propior ( spem capimus bonam j
Aeternum pariter Filius hoc volet:
Nec, post a sociis saeua dolebimus
Iam fastidia gentibus.
Quas'multa renuit mollitie nepos,
Iam iam maior erit gratia vestium :
Quod regni Pater hoc gaudeat integi
Ornatu venerabili.
Et linguae pretium reddet amicior,
Ardens ipse loqui cum populo suo;Se tanti fieri laeta Patrum cohors
Certabit Dominum sequi.
Sic cultus patrius, sermoque proprius,
Quae gentem efficiunt, integra dum manent:
Iam verba, exitium triste minantia,
Tanto vindice desinent.