SINUMERIK 808D Frezowanie, część 3: 5 Programowanie (ISO) · Frezowanie, część3: Programowanie (ISO) Podręcznik programowania i obsługi, 6FC5398-4DP10-0NA0 3 Spis treści

SINUMERIK

SINUMERIK 808DFrezowanie, część 3:Programowanie (ISO)

Podręcznik programowania i obsługi

Dotyczy: SINUMERIK 808D, frezowanie (wersjaoprogramowania: V4.4.2)

Grupa docelowa: Końcowi użytkownicy i technicyserwisu

12/2012

6FC5398-4DP10-0NA0

Zasady programowania 1

Tabela kodów G 2

Polecenia napędu 3

Polecenia ruchowe 4

Funkcje dodatkowe 5

Siemens AG

Industry Sector

Postfach 48 48

90026 NÜRNBERG

NIEMCY

Numer zamówieniowy: 6FC5398-4DP10-0NA0

Ⓟ 09/2013 Prawa do dokonywania zmian technicznych zastrzeżone

Copyright © Siemens AG .

Wszelkie prawa zastrzeżone

Wskazówki prawne

Koncepcja wskazówek ostrzeżeń

Podręcznik zawiera wskazówki, które należy bezwzględnie przestrzegać dla zachowania bezpieczeństwa oraz wcelu uniknięcia szkód materialnych. Wskazówki dot. bezpieczeństwa oznaczono trójkątnym symbolem,ostrzeżenia o możliwości wystąpienia szkód materialnych nie posiadają trójkątnego symbolu ostrzegawczego. Wzależności od opisywanego stopnia zagrożenia, wskazówki ostrzegawcze podzielono w następujący sposób.

NIEBEZPIECZEŃSTWO

oznacza, że nieprzestrzeganie tego typu wskazówek ostrzegawczych grozi śmiercią lub odniesieniem ciężkichobrażeń ciała.

OSTRZEŻENIE

oznacza, że nieprzestrzeganie tego typu wskazówek ostrzegawczych może grozić śmiercią lub odniesieniemciężkich obrażeń ciała.

OSTROŻNIE

oznacza, że nieprzestrzeganie tego typu wskazówek ostrzegawczych może spowodować lekkie obrażenia ciała.

UWAGA

oznacza, że nieprzestrzeganie tego typu wskazówek ostrzegawczych może spowodować szkody materialne.

W wypadku możliwości wystąpienia kilku stopni zagrożenia, wskazówkę ostrzegawczą oznaczono symbolemnajwyższego z możliwych stopnia zagrożenia. Wskazówka oznaczona symbolem ostrzegawczym w postacitrójkąta, informująca o istniejącym zagrożeniu dla osób, może być również wykorzystana do ostrzeżenia przedmożliwością wystąpienia szkód materialnych.

Wykwalifikowany personel

Produkt /system przynależny do niniejszej dokumentacji może być obsługiwany wyłącznie przez personelwykwalifikowany do wykonywania danych zadań z uwzględnieniem stosownej dokumentacji, a zwłaszczazawartych w niej wskazówek dotyczących bezpieczeństwa i ostrzegawczych. Z uwagi na swoje wykształcenie idoświadczenie wykwalifikowany personel potrafi podczas pracy z tymi produktami / systemami rozpoznać ryzyka iunikać możliwych zagrożeń.

Zgodne z przeznaczeniem używanie produktów firmy Siemens

Przestrzegać następujących wskazówek:

OSTRZEŻENIE

Produkty firmy Siemens mogą być stosowane wyłącznie w celach, które zostały opisane w katalogu oraz wzałączonej dokumentacji technicznej. Polecenie lub zalecenie firmy Siemens jest warunkiem użycia produktówbądź komponentów innych producentów. Warunkiem niezawodnego i bezpiecznego działania tych produktów sąprawidłowe transport, przechowywanie, ustawienie, montaż, instalacja, uruchomienie, obsługa i konserwacja.Należy przestrzegać dopuszczalnych warunków otoczenia. Należy przestrzegać wskazówek zawartych wprzynależnej dokumentacji.

Znaki towarowe

Wszystkie produkty oznaczone symbolem ® są zarejestrowanymi znakami towarowymi firmy Siemens AG.Pozostałe produkty posiadające również ten symbol mogą być znakami towarowymi, których wykorzystywanieprzez osoby trzecie dla własnych celów może naruszać prawa autorskie właściciela danego znaku towarowego.

Wykluczenie od odpowiedzialności

Treść drukowanej dokumentacji została sprawdzona pod kątem zgodności z opisywanym w niej sprzętem ioprogramowaniem. Nie można jednak wykluczyć pewnych rozbieżności i dlatego producent nie jest w staniezagwarantować całkowitej zgodności. Informacje i dane w niniejszej dokumentacji poddawane są ciągłej kontroli.Poprawki i aktualizacje ukazują się zawsze w kolejnych wydaniach.

Frezowanie, część 3: Programowanie (ISO)

Podręcznik programowania i obsługi, 6FC5398-4DP10-0NA0 3

Spis treści

1 Zasady programowania........................................................................................................................... 7

1.1 Uwagi wstępne...............................................................................................................................71.1.1 Tryb Siemens .................................................................................................................................71.1.2 Tryb ISO.........................................................................................................................................71.1.3 Przełączanie trybów.......................................................................................................................71.1.4 Wyświetlanie kodu G .....................................................................................................................81.1.5 Maksymalna liczba osi/identyfikatorów osi ....................................................................................91.1.6 Programowanie separatora dziesiętnego ......................................................................................91.1.7 Komentarze..................................................................................................................................101.1.8 Pominięcie bloku..........................................................................................................................11

1.2 Warunki posuwu...........................................................................................................................111.2.1 Szybki przesuw ............................................................................................................................111.2.2 Posuw po torze (funkcja F) ..........................................................................................................121.2.3 Posuw liniowy (G94) ....................................................................................................................141.2.4 Posuw czasu nawrotu (G93)........................................................................................................141.2.5 Prędkość posuwu obrotowego (G95)...........................................................................................14

2 Tabela kodów G.................................................................................................................................... 15

3 Polecenia napędu ................................................................................................................................. 19

3.1 Polecenia interpolacji ...................................................................................................................193.1.1 Szybki przesuw (G00) ..................................................................................................................193.1.2 Interpolacja liniowa (G01) ............................................................................................................203.1.3 Interpolacja kołowa (G02, G03) ...................................................................................................223.1.4 Programowanie definicji konturu i dodawanie faz i promieni.......................................................243.1.5 Interpolacja śrubowa (G02, G03).................................................................................................27

3.2 Najazd na punkt referencyjny funkcjami G ..................................................................................283.2.1 Najazd na punkt referencyjny punktem pośrednim (G28) ...........................................................283.2.2 Sprawdzanie punktu referencyjnego (G27) .................................................................................303.2.3 Najazd na punkt referencyjny z wyborem punktu referencyjnego (G30).....................................30

4 Polecenia ruchowe................................................................................................................................ 33

4.1 Układ współrzędnych ...................................................................................................................334.1.1 Układy współrzędnych maszyny (G53)........................................................................................334.1.2 Układ współrzędnych przedmiotu (G92) ......................................................................................344.1.3 Zerowanie układu współrzędnych narzędzia (G92.1)..................................................................354.1.4 Wybieranie układu współrzędnych przedmiotu............................................................................364.1.5 Wpisywanie przesunięcia roboczego/przesunięć narzędzia (G10) .............................................364.1.6 Lokalny układ współrzędnych (G52) ............................................................................................384.1.7 Wybieranie płaszczyzny (G17, G18, G19)...................................................................................394.1.8 Osie równoległe (G17, G18, G19) ...............................................................................................394.1.9 Obrót układu współrzędnych (G68, G69) ....................................................................................404.1.10 Obrót 3D G68/G69.......................................................................................................................41

4.2 Definiowanie trybów wprowadzania wartości współrzędnych .....................................................424.2.1 Wymiarowanie bezwzględne/przyrostowe (G90, G91)................................................................42

Spis treści


4 Podręcznik programowania i obsługi, 6FC5398-4DP10-0NA0

4.2.2 Wprowadzanie danych w calach/jednostkach metrycznych (G20, G21) .................................... 434.2.3 Skalowanie (G50, G51)............................................................................................................... 454.2.4 Programowalne odbicie lustrzane (G50.1, G51.1)...................................................................... 48

4.3 Polecenia sterowane w czasie.................................................................................................... 49

4.4 Funkcje przesunięcia narzędzia.................................................................................................. 504.4.1 Pamięć danych przesunięcia narzędzia...................................................................................... 504.4.2 Kompensacja długości narzędzia (G43, G44, G49) ................................................................... 514.4.3 Kompensacja promienia noża (G40, G41, G42)......................................................................... 534.4.4 Wykrywanie kolizji ....................................................................................................................... 58

4.5 Funkcje S, T, M i B...................................................................................................................... 614.5.1 Funkcja wrzeciona (funkcja S ) ................................................................................................... 614.5.2 Funkcja narzędzia ....................................................................................................................... 624.5.3 Funkcja dodatkowa (funkcja M) .................................................................................................. 624.5.4 Funkcje M sterowania wrzecionem............................................................................................. 634.5.5 Funkcje M wywoływania podprogramów .................................................................................... 634.5.6 Wywołanie makropolecenia funkcją M........................................................................................ 644.5.7 Funkcje M.................................................................................................................................... 65

4.6 Sterowanie prędkością posuwu .................................................................................................. 654.6.1 Kompresor w trybie ISO.............................................................................................................. 654.6.2 Zatrzymanie dokładne (G09, G61), tryb toru ciągłego (G64), gwintowanie (G63) ..................... 67

5 Funkcje dodatkowe ............................................................................................................................... 69

5.1 Funkcje wsparcia programu........................................................................................................ 695.1.1 Stałe cykle wiercenia................................................................................................................... 695.1.2 Cykl szybkiego wiercenia głębokiego otworu z łamaniem wiórów (G73) ................................... 745.1.3 Cykl wiercenia dokładnego (G76) ............................................................................................... 775.1.4 Cykl wiercenia, pogłębianie czołowe (G81) ................................................................................ 805.1.5 Cykl wiercenia stożkowego (G82)............................................................................................... 815.1.6 Wiercenie głębokiego otworu z usuwaniem wiórów (G83) ......................................................... 835.1.7 Cykl rozwiercania (G85).............................................................................................................. 855.1.8 Cykl rozwiercania (G86).............................................................................................................. 875.1.9 Cykl rozwiercania – pogłębianie stożkowe odwrócone (G87)..................................................... 895.1.10 Cykl rozwiercania (G89).............................................................................................................. 925.1.11 Cykl „wiercenia gwintu prawego bez uchwytu kompensacyjnego” (G84)................................... 935.1.12 Cykl „wiercenia gwintu lewego bez uchwytu kompensacyjnego” (G74) ..................................... 965.1.13 Cykl wykonywania gwintu lewego lub prawego (G84/G74) ........................................................ 995.1.14 Odznaczanie cyklu stałego (G80) ............................................................................................. 1015.1.15 Przykład programu z kompensacją długości narzędzia i cyklami stałymi................................. 102

5.2 Wprowadzanie programowalnych danych (G10) ...................................................................... 1045.2.1 Zmienianie wartości przesunięcia narzędzia ............................................................................ 1045.2.2 Funkcja M wywoływania podprogramów (M98, M99)............................................................... 104

5.3 Ośmiocyfrowy numer programu................................................................................................ 105

5.4 Współrzędne biegunowe (G15, G16)........................................................................................ 107

5.5 Funkcje pomiaru........................................................................................................................ 1085.5.1 Szybkie podnoszenie funkcją G10.6......................................................................................... 1085.5.2 Pomiar z „usunięciem pozostałej drogi” (G31).......................................................................... 1095.5.3 Pomiar programem G31, adresami P1-P4................................................................................ 1115.5.4 Przerywanie programu podprogramem M96/M97 .................................................................... 112

Spis treści



5.5.5 Funkcja kontroli żywotności narzędzia ......................................................................................114

5.6 Programy makropoleceń ............................................................................................................1145.6.1 Różnice w porównaniu z podprogramami..................................................................................1145.6.2 Wywołanie programu makr (G65, G66, G67) ............................................................................1155.6.3 Wywołanie makropolecenia funkcją G.......................................................................................122

5.7 Funkcje specjalne ......................................................................................................................1245.7.1 Powtórzenie konturu (G72.1, G72.2) .........................................................................................1245.7.2 Tryby przełączenia dla DryRun i poziomy pomijania .................................................................127

Indeks................................................................................................................................................. 129



Zasady programowania 11.1 Uwagi wstępne

1.1.1 Tryb Siemens

W trybie Siemens poprawne są następujące warunki:

● Domyślną poleceń G można zdefiniować dla każdego kanału za pośrednictwem danychmaszynowych 20150 $MC_GCODE_RESET_VALUES.

● W trybie Siemens nie można zaprogramować żadnych poleceń językowych ISO.

1.1.2 Tryb ISO

W aktywnym trybie ISO poprawne są następujące warunki:

● Tryb ISO można ustawić w danych maszynowych jako ustawienie domyślne systemusterowania. Następnie sterowanie uruchamiane jest domyślnie w trybie ISO.

● Można zaprogramować tylko funkcje G z ISO. Programowanie funkcji G trybu Siemens wtrybie ISO nie jest możliwe.

● Łączenie ISO z językiem Siemens w tym samym bloku sterowania numerycznego nie jestmożliwe.

● Przejście pomiędzy dialektem M ISO i dialektem T ISO poleceniem G nie jest możliwe.

● Podprogramy zaprogramowane w trybie Siemens mogą być wywoływane.

● Jeśli mają zostać zastosowane funkcje trybu Siemens, należy najpierw przejść do tegotrybu.

1.1.3 Przełączanie trybów

SINUMERIK 808D obsługuje następujące dwa tryby języka programowania:

● Tryb języka Siemens

● Tryb ISO

Należy zauważyć, że zmiana trybu nie wpływa na aktywne narzędzie, przesunięcianarzędzia i przesunięcia przedmiotu.

Zasady programowania

1.1 Uwagi wstępne



Procedura

+

1. Wybrać pożądany obszar roboczy i wyświetlić jego okno główne.

2. Nacisnąć ten przycisk programowy na pionowym pasku przyciskówprogramowych. System sterowania inicjuje automatycznie przejście ztrybu Siemens do trybu ISO. Po zmianie w lewym górnym rogu oknapojawia się komunikat „ISO”.

Nacisnąć ponownie ten sam przycisk programowy, by powrócić z trybuISO do trybu Siemens.

1.1.4 Wyświetlanie kodu G

Kod G jest wyświetlany w tym samym języku (Siemens lub ISO), co odpowiedni aktualnyblok. Jeśli wyświetlanie bloków zostało wyłączone poleceniem DISPLOF, kody G są nadalwyświetlane w języku, w którym wyświetlany jest aktywny blok.

Przykład

Funkcje G trybu ISO są wykorzystywane do wywoływania standardowych cykli Siemens. Wtym celu na początku odpowiedniego cyklu programowane jest polecenie DISPLOF. Dziękitemu funkcje G zaprogramowane w języku ISO są nadal wyświetlane.PROC CYCLE328 SAVE DISPLOFN10 ......N99 RET

Procedura

Cykle stałe Siemens są wywoływane za pośrednictwem programów głównych. Tryb Siemensjest wybierany automatycznie poprzez wywołanie cyklu stałego.


1.1 Uwagi wstępne



Przy ustawieniu DISPLOF wyświetlanie bloku zostaje zamrożone w chwili wywołania cyklu.Wyświetlanie kodu G jest kontynuowane w trybie ISO.

Kody G zmienione w cyklu stałym są przywracane do pierwotnego stanu po zakończeniucyklu atrybutem „SAVE”.

1.1.5 Maksymalna liczba osi/identyfikatorów osi

W trybie ISO można zaprogramować maksymalnie 9 osi. Identyfikatory pierwszych trzechosi zdefiniowane są na stałe literami X, Y i Z. Wszystkie pozostałe osie możnazidentyfikować literami A, B, C, U, V i W.

1.1.6 Programowanie separatora dziesiętnego

W trybie ISO występują dwa zapisy służące do oceny zaprogramowanych wartości nieposiadających separatora dziesiętnego:

● Zapis kalkulatora kieszonkowego

Wartości nie posiadające separatora dziesiętnego interpretowane są jako milimetry, calelub stopnie.

● Standardowy zapis

Wartości nie posiadające separatora dziesiętnego są mnożone przez współczynnikkonwersji.

Ustawienie to wprowadzane jest za pomocą MD10884$MN_EXTERN_FLOATINGPOINT_PROG.

Występują dwa różne współczynniki konwersji, IS-B i IS-C. To ważenie jest powiązane zadresami X Y Z U V W A B C I J K Q R i F.

Ustawienie to wprowadzane jest za pośrednictwem MD10886EXTERN_INCREMENT_SYSTEM.

Przykład:

Oś liniowa w mm:

● X 100,5

Odpowiada wartości z separatorem dziesiętnym: 100,5 mm

● X 1000

– Zapis kalkulatora kieszonkowego: 1,000 mm

– Standardowy zapis:

IS-B: 1000 * 0,001= 1 mm

IS-C: 1000 * 0,0001 = 0,1 mm


1.1 Uwagi wstępne



Frezowanie w trybie ISO

Tabela 1- 1 Różne współczynniki konwersji dla IS-B i IS-C.

Adres Jednostka IS-B IS-C

Oś liniowa mm

cale

0,001

0,0001

0,0001

0,00001

Oś obrotowa Stopnie 0,001 0,0001

Posuw F G94 (mm/cale na minutę) mm

cale

1

0,01

1

0,01

Posuw F G95 (mm/cale na obrót) mm

cale

0,01

0,0001

0,01

0,0001

Skok gwintu F mm

cale

0,01

0,0001

0,01

0,0001

Faza C mm

cale

0,001

0,0001

0,0001

0,00001

Promień R, G10 toolcorr mm

cale

0,001

0,0001

0,0001

0,00001

Q mm

cale

0,001

0,0001

0,0001

0,00001

Parametry IPO I, J, K mm

cale

0,001

0,0001

0,0001

0,00001

G04 X lub U s 0,001 0,001

Definicja konturu kąta A Stopnie 0,001 0,0001

Cykle gwintowania G74, G84

$MC_EXTERN_FUNCTION_MASK

Bit8 = 0 F jako posuw taki jak G94, G95

Bit8 = 1 F jako skok gwintu

1.1.7 Komentarze

W trybie ISO nawiasy interpretowane są jako oznaczenia komentarzy. W trybie Siemens zaoznaczenia komentarzy uznawany jest średnik („;”). Dla uproszczenia, średnikinterpretowany jest jako komentarz również w trybie ISO.

Jeśli znak początku komentarza '(' zostanie użyty ponownie wewnątrz komentarza,komentarz zakończy się po zamknięciu wszystkich otwartych nawiasów.

Przykład:N5 (komentarz) X100 Y100N10 (komentarz(komentarz)) X100 Y100N15 (komentarz(komentarz) X100) Y100

X100 Y100 jest wykonywane w bloku N5 i N10, lecz tylko Y100 w bloku N15, ponieważpierwszy nawias jest zamknięty dopiero po X100. Cały tekst aż do tego miejsca jestinterpretowany jako komentarz.


1.2 Warunki posuwu



1.1.8 Pominięcie bloku

Znak pominięcia lub usunięcia bloków „/” można zastosować w dowolnym dogodnymmiejscu w bloku, tj. nawet w jego środku. Jeżeli zaprogramowany poziom pominięcia blokujest aktywny z datą kompilacji, blok nie jest kompilowany od tego miejsca do punktuzakończenia bloku. Aktywny poziom pominięcia bloku pełni funkcję zakończenia bloku.

Przykład:

N5 G00 X100. /3 YY100 --> Alarm 12080 „Błąd składni”N5 G00 X100. /3 YY100 --> brak alarmu, jeśli poziom 3 pominięcia bloku jest aktywny

Znaki pominięcia bloku zawarte w komentarzu nie są interpretowane jako takie.

Przykład:

N5 G00 X100. ( /3 Part1 ) Y100;

oś Y jest przesuwana wzdłużnie nawet jeśli aktywny jest poziom 3 pominięcia bloku

Mogą być aktywne poziomy pominięcia bloku od /1 do /9. Wartości pominięcia bloku <1 i >9wywołują alarm 14060 „Poziom pominięcia niedopuszczalny dla różnicowego pominięciabloku”.

Funkcja ta odwzorowywana jest na istniejące poziomy pomijania Siemens. Inaczej niż wprzypadku oryginału w dialekcie ISO, „/” i „/1” są odrębnymi poziomami pominięcia, którewymagają również odrębnego aktywowania.

Wskazówka

„0” w „/0” można pominąć.

1.2 Warunki posuwu

Poniższy punkt zawiera opis funkcji posuwu definiującej prędkość posuwu noża (drogapokonywana w czasie jednej minuty lub jednego obrotu).

1.2.1 Szybki przesuw

Szybki przesuw wykorzystywany jest do ustawiania (G00), a także do ręcznego przesuwaniaszybkim przesuwem (JOG). W szybkim przesuwaniu każda oś jest przemieszczana zprędkością szybkiego przesuwu ustawionego dla poszczególnych osi. Prędkość szybkiegoprzesuwu poszczególnych osi zdefiniowana jest przez producenta maszyny i określona wdanych maszynowych. Ponieważ osie przesuwają się niezależnie od siebie, każda z osidociera do celu w różnym czasie. Z tego powodu wynikowa tor narzędzia nie jest liniąprostą.


1.2 Warunki posuwu



1.2.2 Posuw po torze (funkcja F)

Wskazówka

O ile nie wskazano inaczej, jednostką prędkości posuwu noża przyjętą w niniejszymdokumencie są „mm/min”.

Posuw, z którym narzędzie powinno być przemieszczane w przypadku interpolacji liniowej(G01) lub interpolacji kołowej (G02, G03) programowany jest znakiem adresowym „F”.

Po następnym znaku adresowym „F” definiowany jest posuw noża wyrażony w „mm/min”.

Dopuszczalny zakres wartości F podano w dokumentacji producenta maszyny.

Posuw może być ograniczony w kierunku górnym przez serwomechanizm i przezmechanikę. Maksymalny posuw jest ustawiany za pośrednictwem danych maszynowych izapobiega przekroczeniu zdefiniowanej tu wartości.

Tor jest generalnie składany z poszczególnych składników prędkości wszystkich osigeometrii uczestniczących w ruchu i odnosi się do punktu środkowego (patrz: dwie ilustracjeponiżej).

Rysunek 1-1 Interpolacja liniowa z 2 osiami


1.2 Warunki posuwu



Rysunek 1-2 Interpolacja kołowa z 2 osiami

W interpolacji trójwymiarowej 3D posuw wynikowych linii prostych zaprogramowanych zapomoc F są utrzymywane w przestrzeni.

Rysunek 1-3 Posuw w przypadku interpolacji 3D

Wskazówka

Jeśli „F0” jest zaprogramowane, a funkcja „Stała prędkość posuwu” nie jest aktywna,wyzwalany jest alarm 14800 „Zaprogramowana prędkość po torze jest mniejsza od zera lubrówna zeru”.


1.2 Warunki posuwu



1.2.3 Posuw liniowy (G94)

Po wskazaniu G94 wykonywany jest posuw wpisany po znaku adresowym F jest wyrażonyw mm/min, calach/min lub stopniach/min.

1.2.4 Posuw czasu nawrotu (G93)

Po wskazaniu G93 wykonywany jest posuw wpisany po znaku adresowym F wyrażonyjednostką 1/min. G93 jest funkcją G skuteczną modalnie.

PrzykładN10 G93 G1 X100 F2 ;

tj. zaprogramowana trajektoria jest pokonywana w czasie pół minuty.

1.2.5 Prędkość posuwu obrotowego (G95)

Po wskazaniu G95 wykonywany jest posuw związany z wrzecionem głównym, wyrażony wmm/obrót lub calach/obrót.

Wskazówka

Wszystkie z poleceń są modalne. Jeśli polecenie posuwu G zostanie przełączone pomiędzyG93, G94 lub G95, posuw po torze musi zostać przeprogramowany. Posuw można równieżwyrazić w stopniach/obrót do obróbki z osią obrotową.



Tabela kodów G 2

Tabela 2- 1 Tabela kodów G – frezowanie

Kod G Opis

Grupa 1

G00 1) 1 Szybki przesuw

G01 2 Ruch liniowy

G02 3 Okrąg/spirala w prawo

G03 4 Okrąg/spirala w lewo

Grupa 2

G17 1) 1 Płaszczyzna XY

G18 2 Płaszczyzna ZX

G19 3 Płaszczyzna YZ

Grupa 3

G90 1) 1 Programowanie bezwzględne

G91 2 Programowanie przyrostowe

Grupa 5

G93 3 Posuw czasu nawrotu (1/min)

G94 1) 1 Posuw w [mm/min, calach/min]

G95 2 Prędkość posuwu obrotowego w [mm/obrót, calach/obrót]

Grupa 6

G20 1) 1 System wprowadzania danych w calach

G21 2 System wprowadzania danych w milimetrach

Grupa 7

G40 1) 1 Usunięcie zaznaczenia kompensacji promienia noża

G41 2 Kompensacja konturu z lewej strony

G42 3 Kompensacja konturu z prawej strony

Grupa 8

G43 1 Dodatnia kompensacja długości narzędzia włączona

G44 2 Ujemna kompensacja długości narzędzia włączona

G49 1) 3 Kompensacja długości narzędzia wyłączona

Grupa 9

G73 1 Cykl szybkiego wiercenia głębokiego otworu z łamaniem wiórów

G74 2 Cykl gwintowania w lewo

G76 3 Cykl wiercenia dokładnego

G80 1) 4 Cykl nieaktywny

G81 5 Pogłębianie czołowe cyklu wiercenia

G82 6 Cykl wiercenia stożkowego

G83 7 Wiercenie głębokiego otworu z usuwaniem wiórów

Tabela kodów G



Kod G Opis

G84 8 Cykl gwintowania w prawo

G85 9 Cykl wiercenia, wycofanie za pomocą G01 po dojściu do końca na osi Z,bez zatrzymywania wrzeciona

G86 10 Cykl wiercenia, zatrzymanie wrzeciona i wycofanie za pomocą G00 podojściu do końca na osi Z

G87 11 Wiercenie stożkowe odwrócone

G89 12 Cykl rozwiercania, chwilowe zatrzymanie i wycofanie za pomocą G01, bezzmiany kierunku obrotu wrzeciona

Grupa 10

G98 1) 1 Powrót do punktu początkowego w stałych cyklach

G99 2 Powrót do punktu R w stałych cyklach

Grupa 11

G50 1)2) 1 Skalowanie wyłączone

G51 2) 2 Skalowanie włączone

Grupa 12

G66 2) 1 Wywołanie modułu makropoleceń

G67 1)2) 2 Usunięcie wywołania modułu makropoleceń

Grupa 13

G96 1 stała prędkość skrawania aktywna

G97 1) 2 stała prędkość skrawania nieaktywna

Grupa 14

G54 1) 1 Wybór przesunięcia roboczego

G55 2 Wybór przesunięcia roboczego





G54 P0 1 zewnętrzne przesunięcie robocze

Grupa 15

G61 1 Zatrzymanie dokładne modalne

G63 2 Tryb gwintowania

G64 1) 3 Tryb toru ciągłego

Grupa 16

G68 1 Obrót włączony, 2D/3D

G69 1) 2 Obrót wyłączony

Grupa 17

G15 1) 1 Współrzędne biegunowe nieaktywne

G16 2 Współrzędne biegunowe aktywne

Grupa 18 (niemodalna)

G04 1 Czas przerwy w [s] lub obrotach wrzeciona

G05 18 Cykle skrawania z dużą prędkością

G05.1 2) 22 Cykle skrawania z dużą prędkością -> Wywołanie CYCLE305

G08 12 Wstępne sterowanie włączone/wyłączone

Tabela kodów G



Kod G Opis

G09 2 Zatrzymanie dokładne

G10 2) 3 Wpisanie przesunięcia roboczego/przesunięcia narzędzia

G10.6 17 Wycofanie od konturu (POLF)

G11 4 Wprowadzenie końcowego parametru

G27 13 Sprawdzanie punktu referencyjnego

G28 5 1. Najazd na punkt referencyjny

G30 6 2./3./4. Najazd na punkt referencyjny

G30.1 19 Położenie punktu referencyjnego

G31 Pomiar z „usunięciem pozostałej drogi”

G52 8 Programowalne przesunięcie robocze

G53 9 Najazd na pozycję w układzie współrzędnych maszyny

G60 22 Pozycjonowanie kierowane

G65 2) 10 Wywołanie makropolecenia

G72.1 2) 14 Powtórzenie konturu z obrotem

G72.2 2) 15 Powtórzenie konturu liniowego

G92 11 Ustawienie wartości rzeczywistej

G92.1 21 Usunięcie rzeczywistej wartości, wyzerowanie WKS

Grupa 22

G50.1 1 Odbicie lustrzane zaprogramowanej osi nieaktywne

G51.1 2 Odbicie lustrzane zaprogramowanej osi aktywne

Grupa 31

G290 1) 1 Wybór trybu Siemens

G291 2 Wybór trybu ISO

Wskazówka

Generalnie, funkcje G wspomniane w 1) definiowane są przez NC podczas aktywacjisystemu sterowania lub podczas WYZEROWANIA. Dane o rzeczywistych ustawieniachdostępne są w dokumentacji producenta maszyny.

Funkcje G wspomniane w 2) są opcjonalne. Informacje o tym, czy dana funkcja jest dostępnaw systemie sterowania dostępne są w dokumentacji producenta maszyny.

Tabela kodów G





Polecenia napędu 33.1 Polecenia interpolacji

Kolejny punkt zawiera opis poleceń pozycjonowania i interpolacji, przy pomocy którychmonitorowany jest tor narzędzia podążający za zaprogramowanym konturem, takim jak liniaprosta lub łuk okręgu.

3.1.1 Szybki przesuw (G00)

Szybkie ruchy przejazdowe umożliwiają szybkie ustawienie narzędzia, wykonanie ruchuwokół przedmiotu lub najazd na punkt wymiany narzędzia.

Do pozycjonowania służą następujące funkcje G (patrz: tabela poniżej):

Tabela 3- 1 Funkcja G pozycjonowania

Funkcja G Funkcja Grupa G

G00 Szybki przesuw 01

G01 Ruch liniowy 01

G02 Okrąg/spirala w prawo 01

G03 Okrąg/spirala w lewo 01

Pozycjonowanie (G00)

Format

G00 X... Y... Z... ;

Objaśnienie

Ruch narzędzia zaprogramowany poleceniem G00 zachodzi z największą dopuszczalnąprędkością (szybki przesuw). Prędkość szybkiego przesuwu definiowana jest w danychmaszynowych odrębnie dla każdej osi. Jeśli szybki przesuw zachodzi jednocześnie na kilkuosiach, prędkość szybkiego przesuwu wyznaczana jest przez oś potrzebującą najdłuższegoczasu na pokonanie swego odcinka toru.

Osie nie zaprogramowane w bloku G00 nie są pokonywane przesuwem. Poszczególne osieprzesuwane są podczas pozycjonowania niezależnie od siebie, z prędkością szybkiegoprzesuwu zdefiniowaną dla każdej osi. Dokładne informacje o prędkościach maszynyzawiera dokumentacja producenta maszyny.

Polecenia napędu

3.1 Polecenia interpolacji



Rysunek 3-1 Pozycjonowanie podczas przebiegu z trzema jednocześnie sterowalnymi osiami

Wskazówka

Podobnie jak w przypadku pozycjonowania za pomocą G00, osie przesuwają się niezależnieod siebie (nie interpolowane), a każda z osi dociera do celu w różnym czasie. Z tego powodunależy postępować ze szczególną ostrożnością podczas pozycjonowania więcej niż jednejosi, by nie dopuścić do kolizji narzędzia z przedmiotem lub narzędziem.

Interpolacja liniowa (G00)

Interpolacja liniowa poleceniem G00 definiowana jest poprzez ustawienie danychmaszynowych 20732 $MC_EXTERN_GO_LINEAR_MODE. W tym przykładzie wszystkiezaprogramowane osie przesuwają się szybkim przesuwem z interpolacją liniową i docierajądo położeń docelowych jednocześnie.

3.1.2 Interpolacja liniowa (G01)

Przy G01 narzędzie przemieszcza się na liniach osiowo równoległych, nachylonych lubprostych rozmieszczonych arbitralnie w przestrzeni. Interpolacja liniowa umożliwia obróbkępowierzchni trójwymiarowych, rowków itp.

Format

G01 X... Y... Z... F... ;

W przypadku G01 interpolacja liniowa wykonywana jest wraz z posuwem po torze. Osie niezaprogramowane w bloku za pomocą G01 nie są przemieszczane. Interpolacja liniowaprogramowana jest w sposób pokazany na powyższym przykładzie.

Polecenia napędu




Posuw F dla trajektorii osi

Prędkość posuwu jest określona pod adresem F. W zależności od ustawienia domyślnego wdanych maszynowych, jednostkami miary wskazywanymi w poleceniach G (G93, G94, G95)są milimetry lub cale.

W jednym bloku sterowania numerycznego można zaprogramować jedną wartość F.Jednostka prędkości posuwu jest definiowana za pośrednictwem jednego z wspomnianychpoleceń G. Posuw F działa tylko dla trajektorii osi i pozostaje aktywny do chwilizaprogramowania nowej wartości posuwu. Zastosowanie separatorów po adresie F jestdozwolone.

Wskazówka

Jeśli w bloku zawierającym G01 lub we wcześniejszych blokach nie zaprogramowanoposuwu, podczas wykonywania bloku G01 wyzwalany jest alarm.

Punkt końcowy można zdefiniować jako bezwzględny lub przyrostowy. Dodatkoweinformacje zawiera punkt „Wymiarowanie bezwzględne/przyrostowe (G90, G91)(Strona 42)”.

Rysunek 3-2 Interpolacja liniowa

Polecenia napędu




3.1.3 Interpolacja kołowa (G02, G03)

Format

Warunkiem uruchomienia interpolacji kołowej jest wykonanie poleceń przedstawionych wponiższej tabeli.

Tabela 3- 2 Polecenia wykonania interpolacji kołowej

Element Polecenie Opis

Oznaczenie płaszczyzny G17 Łuk okręgu na płaszczyźnie X-Y

G18 Łuk okręgu na płaszczyźnie Z-X

G19 Łuk okręgu na płaszczyźnie Y-Z

Kierunek obrotów G02 W prawo

G03 W lewo

Położenie punktu końcowego Dwie osie od X, Y lubZ

Położenie punktu końcowego w układziewspółrzędnych przedmiotu

Dwie osie od X, Y lubZ

Odległość ze znakiem pomiędzy punktempoczątkowym i punktem końcowym

Odległość pomiędzy punktempoczątkowym i punktemśrodkowym

Dwie osie od I, J lubK

Odległość ze znakiem pomiędzy punktempoczątkowym i środkiem okręgu

Promień łuku okręgu R Promień łuku okręgu

Posuw F Prędkość na łuku okręgu

Oznaczenie płaszczyzny

Za pomocą poleceń wskazanych poniżej narzędzie przesuwane jest wzdłuż wskazanegołuku okręgu na płaszczyźnie X-Y, Z-X lub Y-Z w taki sposób, że posuw wskazany za pomocą„F” jest utrzymywany na łuku po okręgu.

● na płaszczyźnie X-Y:

G17 G02 (lub G03) X... Y... R... (lub I... J... ) F... ;

● na płaszczyźnie Z-X:

G18 G02 (lub G03) Z... X... R... (lub K... I... ) F... ;

● na płaszczyźnie Y-Z:

G19 G02 (lub G03) Y... Z... R... (lub J... K... ) F... ;

Przed zaprogramowaniem promienia okręgu (za pomocą G02, G03) należy najpierw wybraćpłaszczyznę interpolacji za pomocą G17, G18 lub G19. Interpolacja kołowa jestniedozwolona dla osi 4 i 5 jeśli są to osie liniowe.

Wybieranie płaszczyzny służy również do wybrania płaszczyzny, na której prowadzona jestkompensacja promienia narzędzia (G41/G42). Płaszczyzna X-Y (G17) jest ustawianaautomatycznie po aktywacji systemu sterowania.

Polecenia napędu




G17 Płaszczyzna X-Y

G18 Płaszczyzna Z-X

G19 Płaszczyzna Y-Z

Generalnie, płaszczyzny robocze należy wskazać.

Okręgi można również tworzyć poza wybraną płaszczyzną roboczą. W tym przypadkuadresy osi (wskazanie położeń końcowych kół) wyznaczają płaszczyznę kołową.

Interpolacja kołowa jest możliwa na płaszczyźnie Xβ, Zβ lub Yβ podczas wybierania opcjonalnej piątej osi liniowej, która również zawiera piątą oś oprócz płaszczyzn X-Y, Y-Z iZ-X (β=U, V lub W)

● Interpolacja kołowa na płaszczyźnie Xβ

G17 G02 (lub G03) X... β... R... (lub I... J... ) F... ;

● Interpolacja kołowa na płaszczyźnie Zβ

G18 G02 (lub G03) Z... β... R... (lub K... I... ) F... ;

● Interpolacja kołowa na płaszczyźnie Yβ

G19 G02 (lub G03) Y... β... R... (lub J... K... ) F... ;

● Jeśli znaki adresowe osi 4 i 5 zostaną pominięte – tak, jak w poleceniach „G17 G02 X...R... (lub I... J... ) F... ;”, płaszczyzna X-Y zostanie wybrana automatycznie jakopłaszczyzna interpolacji. Interpolacja kołowa z osiami 4 i 5 jest niemożliwa jeśli tedodatkowe osie są osiami obrotowymi.

Kierunek obrotów

Kierunek obrotu łuku okręgu musi zostać wskazany w sposób pokazany na poniższejilustracji.

G02 w prawo

G03 w lewo

Rysunek 3-3 Kierunek obrotu łuku okręgu

Polecenia napędu




Punkt końcowy

Punkt końcowy można wskazać podobnie jak w definicji za pomocą G90 lub G91 jakobezwzględny lub przyrostowy.

Jeśli wskazany punkt końcowy nie leży na łuku okręgu, system wyprowadza alarm 14040„Błąd punktu końcowego okręgu”.

Możliwości programowania ruchów po okręgu

Ruchy po okręgu można programować na dwa sposoby.

Ruch po okręgu opisują:

● Punkt środkowy i punkt końcowy w wymiarze bezwzględnym lub przyrostowym(domyślny)

● Promień i punkt końcowy we współrzędnych kartezjańskich

W przypadku interpolacji kołowej z kątem środkowym <= 180 stopni musi zostaćzaprogramowany „R > 0” (dodatni).

W przypadku interpolacji kołowej z kątem środkowym > 180 stopni musi zostaćzaprogramowany „R < 0” (ujemny).

Rysunek 3-4 Interpolacja kołowa z podaniem promienia R

Posuw

Posuw jest w interpolacji kołowej programowany jest tak samo, jak w interpolacji liniowej(patrz: punkt „Interpolacja liniowa (G01)”).

3.1.4 Programowanie definicji konturu i dodawanie faz i promieni

Fazy lub promienie można dodać po każdym bloku przesuwu, pomiędzy konturami liniowymii kołowymi. Na przykład w celu zeszlifowania ostrych krawędzi przedmiotu.

Polecenia napędu




Podczas dodawania możliwe są następujące kombinacje:

● pomiędzy dwiema liniami prostymi

● pomiędzy dwoma łukami okręgu

● pomiędzy łukiem okręgu i linią prostą

● pomiędzy linią prostą i łukiem okręgu

Format

, C...; Faza

, R...; Zaokrąglenie

PrzykładN10 G1 X10. Y100. F1000 G17N20, A140, C7.5N30 X80. Y70., A95.824, R10

Rysunek 3-5 3 linie proste

Tryb ISO

Adres C z pierwotnego ISO można wykorzystać w charakterze nazwy osi, a także donadania nazwy fazy na konturze.

Adresem R może być parametr cyklu lub identyfikator promienia konturu.

Adres A jest kątem z definicji konturu.

Polecenia napędu




W celu odróżnienia tych dwóch możliwości, podczas programowania definicji konturu przedadresem „A”, „R” lub „C” należy wstawić przecinek „,”.

Tryb Siemens

Identyfikatory fazy i promienia definiowane są w trybie Siemens z wykorzystaniem danychmaszynowych. Pozwala to uniknąć konfliktów nazw. Przed identyfikatorem promienia lubfazy nie należy wstawiać przecinka.

Wybór płaszczyzny

Faza lub zaokrąglenie może wystąpić tylko na płaszczyźnie wskazanej poprzez wybórpłaszczyzny (G17, G18 lub G19). Funkcji tych nie można stosować na osiach równoległych.

Wskazówka

Faza/zaokrąglenie nie zostanie wstawione jeśli

Na płaszczyźnie nie jest dostępny kontur prosty lub okrąg,

ruch wykonywany jest poza płaszczyzną,

Płaszczyzna zostanie zmieniona lub przekroczona zostanie wskazana w danychmaszynowych liczba bloków nie zawierających żadnych informacji o przesunięciu (np.tylko wyjścia poleceń).

Układ współrzędnych

Za blokiem zmieniającym układ współrzędnych (G92 lub G52 do G59) lub zawierającympolecenie najazdu na punkt referencyjny (G28 do G30) […] nie powinien zawierać żadnegopolecenia fazowania lub zaokrąglania rogów.

Gwintowanie

Wskazanie zaokrąglenia w blokach skrawania gwintu jest niedozwolone.

Polecenia napędu




3.1.5 Interpolacja śrubowa (G02, G03)

Interpolacja śrubowa powoduje nałożenie i równoległe wykonanie dwóch ruchów:

● ruch po okręgu płaszczyzny, na który

● nałożony jest ruch pionowy liniowy.

Rysunek 3-6 Interpolacja śrubowa

Wskazówka

G02 i G03 są modalne. Ruch po okręgu jest wykonywany na tych osiach, które zostałyzdefiniowane wskazaniem płaszczyzny roboczej.

Polecenia napędu

3.2 Najazd na punkt referencyjny funkcjami G




3.2.1 Najazd na punkt referencyjny punktem pośrednim (G28)

Format

G28 X... Y... Z... ;

Polecenia „G28 X... Y... Z... ;” można zastosować do przesunięcia zaprogramowanych osi doich punktu referencyjnego. Wówczas osie są najpierw szybko przesuwane do wskazanegopołożenia, a z niego automatycznie do punktu referencyjnego. Osie nie zaprogramowane wbloku G28 nie są przemieszczane do punktu referencyjnego.

Punkt referencyjny

Po włączeniu maszyny (jeśli stosowany jest przyrostowy system pomiaru położenia)wszystkie z osi muszą osiągnąć punkt referencyjny. Dopiero wówczas możliwe jestzaprogramowanie przesuwu. Na punkt referencyjny można najechać w programiesterowania numerycznego poleceniem G28. Współrzędne punktu referencyjnegozdefiniowane są w danych maszynowych 34100 $_MA_REFP_SET_POS[0] do [3]. Możnazdefiniować łącznie cztery punkty referencyjne.

Rysunek 3-7 Automatyczny najazd na punkt referencyjny

Polecenia napędu




Powrót do punktu referencyjnego

Wskazówka

Funkcja G28 realizowana jest przez cykl stały cycle328.spf. Transformacji nie wolnoprogramować dla osi, która ma zostać zbliżona do punktu referencyjnego za pomocą G28,które musi zbliżyć się do znacznika referencyjnego. Transformacja jest dezaktywowana wcyklu cycle328.spf.

Automatyczny najazd osi obrotowych na punkt referencyjny

Osie obrotowe można stosować do automatycznego najazdu na punkt referencyjnydokładnie tak samo, jak osie liniowe. Kierunek najazdu przejazdu referencyjnego jestdefiniowany w danych maszynowych 34010 MD_$MA_REFP_CAM_DIR_IS_MINUS.

Rysunek 3-8 Powrót do punktu referencyjnego – osie obrotowe

Dodatki do poleceń automatycznego najazdu na punkt referencyjny:

Kompensacja promienia narzędzia i zdefiniowane cykle

G28 nie powinno być stosowane w operacji z kompensacją promienia narzędzia (G41, G42)ani w cyklu zdefiniowanym!

OSTRZEŻENIE

G28 służy do przerywania kompensacji promienia narzędzia (G40) z ostatecznymprzesuwem osi do punktu referencyjnego. Z tego powodu kompensacja promienianarzędzia musi zostać wyłączona przed wydaniem G28.

Przesunięcie narzędzia w G28

W G28 najazd na punkt referencyjny jest wykonywane z aktualnym przesunięciemnarzędzia. Przesunięcie narzędzia jest odznaczane w chwili ostatecznego najazdu na punktreferencyjny.

Polecenia napędu




3.2.2 Sprawdzanie punktu referencyjnego (G27)

Format

G27 X... Y... Z... ;

Funkcja ta służy do sprawdzania, czy osie znajdują się w swym punkcie referencyjnym.

Procedura testu

W przypadku pomyślnego wyniku sprawdzenia poleceniem G27 przetwarzanie jestkontynuowane z przejściem do następnego bloku programu obróbki. Jeśli jedna z osizaprogramowanych poleceniem G27 nie osiągnęła punktu referencyjnego, wyzwalany jestalarm 61816 „Osie poza punktem referencyjnym”, a praca w trybie automatycznym zostajeprzerwana.

Wskazówka

Podobnie jak w przypadku funkcji G28, funkcja G27 realizowana jest przez cyklcycle328.spf.

By zapobiec wystąpieniu błędu pozycjonowania, przed wykonaniem polecenia G27 należyzdezaktywować funkcję „odbicia lustrzanego”.

3.2.3 Najazd na punkt referencyjny z wyborem punktu referencyjnego (G30)

Format

G30 Pn X... Y... Z... ;

W przypadku poleceń „G30 Pn X... Y... Z;” osie ustawiane są we wskazanym punkciepośrednim w trybie toru ciągłego, a ostatecznie przemieszczenie do punktu referencyjnegowybranego parametrami P2 - P4. W przypadku „G30 P3 X30. Y50.;”, osie X i Y powracają dotrzeciego punktu referencyjnego. Drugi punkt referencyjny wybrany zostaje w chwilipominięcia „P”. Osie nie zaprogramowane w bloku G30 nie są pokonywane przesuwem.

Polecenia napędu




Położenia punktów referencyjnych

Położenia wszystkich punktów referencyjnych są zawsze wyznaczane względem pierwszegopunktu referencyjnego. Odległość od pierwszego punktu referencyjnego od wszystkichdalszych punktów ustawiana jest w następujących danych maszynowych:

Tabela 3- 3 Punkty referencyjne

Element MD

2. Punkt referencyjny $_MA_REFP_SET_POS[1]



Wskazówka

Dodatkowe informacje o punktach uwzględnionych w programowaniu funkcji G30 zawierapunkt „Najazd na punkt referencyjny z punktem pośrednim (G28)”. Podobnie jak wprzypadku funkcji G28, funkcja G30 realizowana jest przez cykl cycle328.spf.

Polecenia napędu






Polecenia ruchowe 44.1 Układ współrzędnych

Położenie narzędzia jest definiowane poprzez jego współrzędne w układzie współrzędnych.Współrzędne te definiowane są położeniami osi. Na przykład, jeśli występują osie X, Y i Z, towspółrzędne definiuje się następująco:

X... Y... Z...

Rysunek 4-1 Położenie narzędzia zdefiniowane za pomocą X… Y... Z...

Do definiowania współrzędnych wykorzystywane są następujące układy współrzędnych:

1. Układy współrzędnych maszyny (G53)

2. Układ współrzędnych przedmiotu (G92)

3. Lokalny układ współrzędnych (G52)

4.1.1 Układy współrzędnych maszyny (G53)

Definiowanie układu współrzędnych maszyny

Układ współrzędnych maszyny (MCS) definiuje się punktem zerowym maszyny. Wszystkiepozostałe punkty referencyjne odniesione są do tego punktu.

Punkt zerowy maszyny jest stałym punktem narzędzia maszyny, do którego odniesione sąwszystkie (pochodne) układy pomiarowe.

Polecenia ruchowe

4.1 Układ współrzędnych



Format

(G90) G53 X... Y... Z... ;

X, Y, Z: słowo wymiaru bezwzględnego

Wybieranie układu współrzędnych maszyny (G53)

G53 kasuje programowalne i regulowane przesunięcie robocze. Przesuwy w układziewspółrzędnych maszyny na podstawie G53 są programowane zawsze, gdy narzędzie mabyć przesuwane do położenia związanego z maszyną.

Odznaczanie kompensacji

Jeśli MD10760 $MN_G53_TOOLCORR = 0, to aktywna kompensacja długości i promienianarzędzia pozostaje aktywna w bloku z G53.

Jeśli MD10760 $MN_G53_TOOLCORR = 1, to aktywna kompensacja długości i promienianarzędzia pozostaje skasowana w bloku z G53.

4.1.2 Układ współrzędnych przedmiotu (G92)

Przed rozpoczęciem skrawania musi zostać utworzony układ współrzędnych przedmiotu,czyli tak zwany układ współrzędnych przedmiotu. Punkt ten zawiera opis różnych metodustawiania, wybierania i zmieniania układu współrzędnych przedmiotu.

Ustawianie układu współrzędnych narzędzia

Układ współrzędnych narzędzia można ustawić w jeden z następujących dwóch sposobów:

1. Za pomocą G92 w programie obróbki części

2. ręcznie, z panelu operatorskiego interfejsu HMI

Format

(G90) G92 X... Y... Z... ;

Punkt bazowy przesuwany jest do wskazanego położenia po wyprowadzeniu poleceniabezwzględnego. Różnica pomiędzy wierzchołkami narzędzia i punktem bazowym jestkompensowana poprzez kompensację długości narzędzia. Dzięki temu końcówka narzędziamoże zostać przesunięta w docelowe położenie w każdym przypadku.

Polecenia ruchowe




4.1.3 Zerowanie układu współrzędnych narzędzia (G92.1)

Za pomocą G92.1 można wyzerować przesunięty układ współrzędnych przedprzesunięciem. Układ współrzędnych narzędzia jest ustawiany na wartości układuwspółrzędnych zdefiniowanego aktywnymi regulowanymi przesunięciami roboczymi (G54-G59). Układ współrzędnych narzędzia jest ustawiany w położeniu referencyjnym, jeśli niejest aktywne żadne regulowane przesunięcie robocze. G92.1 wyzerowuje przesunięciazrealizowane poprzez G92 lub G52. Jednak zerowane są tylko osie zaprogramowane.

Przykład 1:

N10 G0 X100 Y100 ;Wyświetlana informacja:

WCS: X100 Y100

MCS: X100 Y100


WCS: X10 Y10

MCS: X100 Y100


WCS: X50 Y50

MCS: X140 Y140

N40 G92.1 X0 Y0 ;Wyświetlana informacja:

WCS: X140 Y140

MCS: X140 Y140

Przykład 2:

N10 G10 L2 P1 X10 Y10


WCS: X100 Y100

MCS: X100 Y100


WCS: X100 Y100

MCS: X110 Y110


WCS: X50 Y50

MCS: X110 Y110


WCS: X100 Y100

MCS: X160 Y160

N60 G92.1 X0 Y0 ;Wyświetlana informacja:

WCS: X150 Y150

MCS: X160 Y160

Polecenia ruchowe




4.1.4 Wybieranie układu współrzędnych przedmiotu

Jak wspomniano powyżej, użytkownik może wybrać jeden z już ustawionych układówwspółrzędnych przedmiotu.

1. G92

Polecenia bezwzględne funkcjonują w związku z układem współrzędnych przedmiotutylko wówczas, gdy wcześniej wybrany został układ współrzędnych przedmiotu.

2. Wybieranie układu współrzędnych przedmiotu spośród zdefiniowanych układówwspółrzędnych przedmiotu z panelu operatorskiego interfejsu HMI

Układ współrzędnych przedmiotu można wybrać, definiując funkcję G w obszarze od G54do G59.

Układy współrzędnych przedmiotu są konfigurowane po najeździe na punktu referencyjnynastępującym po włączeniu zasilania. Zamknięte położenie układu współrzędnych jestustawiane w MD20154[13].

4.1.5 Wpisywanie przesunięcia roboczego/przesunięć narzędzia (G10)

Układy współrzędnych przedmiotu zdefiniowane poprzez G54 do G59 lub G54 P{1 ... 93}można zmienić następującymi dwoma procesami.

1. Wprowadzenie danych z panelu operatorskiego HMI

2. poleceniami programu G10 lub G92 (ustawienie rzeczywistej wartości)

Format

Modyfikowane przez G10:

G10 L2 Pp X... Y... Z... ;

p=0: Zewnętrzne przesunięcie robocze przedmiotu

p=1 do 6: Wartość przesunięcia roboczego przedmiotu odpowiada układowiwspółrzędnych przedmiotu od G54 do G59 (1 = G54 do 6 = G59)

X, Y, Z: Przesunięcie robocze przedmiotu na każdej z osi podczas poleceniabezwzględnego (G90). Wartość, która musi zostać dodana do wskazanegoprzesunięcia roboczego każdej osi przedmiotu podczas poleceniaprzyrostowego (G91).

G10 L20 Pp X... Y... Z... ;

p=1 do 93: Wartość przesunięcia roboczego przedmiotu odpowiada układowiwspółrzędnych przedmiotu G54 P1 ... P93. Liczbę przesunięć roboczych(od 1 do 93) można ustawić poprzez MD18601$MN_MM_NUM_GLOBAL_USER_FRAMES lub MD28080$MC_MM_NUM_USER_FRAMES.

X, Y, Z: Przesunięcie robocze przedmiotu na każdej z osi podczas poleceniabezwzględnego (G90). Wartość, która musi zostać dodana do wskazanegoprzesunięcia roboczego każdej osi przedmiotu podczas poleceniaprzyrostowego (G91).

Polecenia ruchowe





G92 X... Y... Z... ;

Objaśnienia


G10 można wykorzystać do zmiany każdego układu współrzędnych przedmiotuindywidualnie. Jeśli przesunięcie robocze z G10 ma zostać wpisane tylko, gdy blok G10 jestwykonywany na maszynie (główny blok przebiegu), wówczas musi zostać ustawiony Bit 13MD20734 $MC_EXTERN_FUNCTION_MASK. W tym przypadku za pomocą G10 jestwykonywane wewnętrzne STOPRE. Bity danych maszynowych wpływają na wszystkiepolecenia G10 w ISO T i M.


Poprzez zdefiniowanie G92 X... Y... Z..., układ współrzędnych przedmiotu wybranywcześniej poleceniem G od G54 do G59 lub G54 P{1 ...93} może zostać przesunięty, a wten sposób może zostać ustawiony nowy układ współrzędnych przedmiotu. Jeśli X, Y i Z sąprogramowane przyrostowo, układ współrzędnych przedmiotu definiowany jest w takisposób, że aktualne położenie narzędzia odpowiada sumie zdefiniowanej wartościprzyrostowej i współrzędnych poprzedniego położenia narzędzia (przesunięcie układuwspółrzędnych). Na koniec wartość przesunięcia układu współrzędnych jest dodawana dokażdej z wartości przesunięcia roboczego przedmiotu. Innymi słowy: Wszystkie układywspółrzędnych przedmiotu przesuwane są systematycznie o tę samą wartość.

Przykład

Narzędzie obsługiwane za pomocą G54 jest ustawiane na (190, 150), a układwspółrzędnych przedmiotu 1 (X' - Y') jest za każdym razem tworzony w G92X90Y90przesunięciem wektora A.

Rysunek 4-2 Przykład ustawiania współrzędnych

Polecenia ruchowe




4.1.6 Lokalny układ współrzędnych (G52)

W celu uproszczenia programowania można stworzyć rodzaj układu współrzędnychprzedmiotu umożliwiający utworzenie programu w układzie współrzędnych przedmiotu.Układ koordynacji tej części jest również zwany lokalnym układem współrzędnych.

Format

G52 X... Y... Z... ; Ustawienie lokalnego układu współrzędnych

G52 X0 Y0 Z0 ; Odznaczenie lokalnego układu współrzędnych

X, Y, Z: Pochodzenie lokalnego układu współrzędnych

Objaśnienia

G52 można zastosować do zaprogramowania przesunięć roboczych wszystkich trajektoriiosi i pozycjonujących w kierunku wskazanej osi. Dzięki temu podczas pracy można zmieniaćpunkty zerowe (np. podczas powtarzalnych operacji skrawania w różnych miejscachprzedmiotu).

G52 X... Y... Z... jest przesunięciem roboczym wokół wartości przesunięciazaprogramowanych w odpowiednich wskazanych kierunkach osi. Ostatnie wskazaneregulowane przesunięcie robocze (G54 do G59, G54 P1 – P93) pełni rolę odniesienia.

Rysunek 4-3 Ustawianie lokalnego układu współrzędnych

Polecenia ruchowe




4.1.7 Wybieranie płaszczyzny (G17, G18, G19)

Wybór płaszczyzny, na której zaszły interpolacja kołowa, kompensacja promienia narzędzia iobrót układu współrzędnych dokonywany jest poprzez wskazanie następujących funkcji G.

Tabela 4- 1 Funkcje G wyboru płaszczyzny


G17 Płaszczyzna X-Y 02

G18 Płaszczyzna Z-X 02

G19 Płaszczyzna Y-Z 02

Płaszczyzna definiowana jest w sposób opisany poniżej (na przykładzie płaszczyzny X-Y):

Oś pozioma w pierwszej ćwiartce to +X, a oś pionowa w tej samej ćwiartce to Y+.

Rysunek 4-4 Wybór płaszczyzny

● Płaszczyzna X-Y (G17) jest wybierana automatycznie po aktywacji systemu sterowania.

● Polecenie przemieszczenia wybranej osi można wskazać niezależnie od wyborupłaszczyzny za pomocą G17, G18 lub G19. Na przykład, oś Z można przesunąć,wskazując „G17 Z ....;”.

● Płaszczyzna, na której za pomocą G41 lub G42 prowadzona jest kompensacja promienianarzędzia definiowana jest poprzez wskazanie G17, G18 lub G19.

4.1.8 Osie równoległe (G17, G18, G19)

Oś ustawiona równolegle do jednej z trzech głównych osi układu współrzędnych możnaaktywować funkcją G17 (G18, G19) <Nazwa osi>.

Trzy osie główne to na przykład X, Y i Z.

Przykład

G17 U0 Y0

Oś równoległa U zostaje uaktywniona po zastąpieniu osi X na płaszczyźnie G17.

Polecenia ruchowe




Objaśnienia

● Powiązaną oś równoległą można zdefiniować dla każdej osi geometrii danymimaszynowymi $MC_EXTERN_PARALLEL_GEOAX[ ].

● Można zastąpić tylko osie geometrii z płaszczyzny zdefiniowanej za pomocą (G17, G18,G19).

● Po zamianie osi wszystkie przesunięcia (ramki) są usuwane (za wyjątkiem przesunięćkółkiem ręcznym i przesunięć zewnętrznych). By zapobiec usunięciu wartości należyustawić następujące dane maszynowe:

Przesunięcia (ramki)$MN_FRAME_GEOAX_CHANGE_MODE

● Szczegółowe informacje dostępne są w opisie danych maszynowych.

● W przypadku zaprogramowania osi głównej wraz z powiązaną osią równoległąpoleceniem wyboru płaszczyzny wyprowadzany jest alarm 12726 „Niedozwolonewybranie płaszczyzny z osiami równoległymi”.

4.1.9 Obrót układu współrzędnych (G68, G69)

Właściwości G68 i G69

Układ współrzędnych można obracać funkcjami G opisanymi poniżej.

Tabela 4- 2 Funkcje G obrotu układu współrzędnych


G68 Obrót układu współrzędnych 16

G69 Odznaczanie obrotu układu współrzędnych 16

G68 i G69 są modalnymi funkcjami G z grupy G 16. G69 jest ustawiane automatycznie poaktywacji systemu sterowania i wyzerowaniu NC.

Bloki zawierające G68 i G69 nie powinny zawierać żadnych innych funkcji G.

Obrót układu współrzędnych wywoływany jest za pomocą G68 i odznaczany za pomocąG69.

Format

G68 X_ Y_ R_ ;

X_, Y_ :

Wartości bezwzględne współrzędnych środka obrotu. W razie ich pominięcia za środekobrotu uznawane jest rzeczywiste położenie.

R_ :

Kąt obrotu jako funkcja G90/G91 bezwzględnego lub przyrostowego. Jeśli R nie zostaniewskazany, za kąt obrotu uznana zostanie wartość ustawienia charakterystycznego dlakanału z danych ustawczych 42150 $SC_DEFAULT_ROT_FACTOR_R.

Polecenia ruchowe




● Poprzez wskazanie G17 (lub G18, G19) G68 X... Y... R... ; " polecenia wskazane wnastępnych blokach są obracane o kąt wskazany za pomocą R wokół punktu (X, Y). Kątobrotu można wskazać w jednostkach jednej tysięcznej stopnia.

Rysunek 4-5 Obrót układu współrzędnych

● Odznaczenie obrotu układu współrzędnych zachodzi poprzez G69.

● G68 jest wykonywane na płaszczyźnie wybranej poprzez G68. Osie 4 i 5 muszą byćliniowe.

G17: Płaszczyzna X-Y

G18: Płaszczyzna Z-X

G19: Płaszczyzna Y-Z

Dodatki do poleceń obrotu układu współrzędnych

● Jeśli X i Y zostaną pominięte, aktualne położenie jest uznawane za środek obrotuwspółrzędnych.

● Dane pozycji obrotu układu współrzędnych wskazywane są w obróconym układziewspółrzędnych.

● W przypadku programowania zmiany płaszczyzny (G17 do G19) po obrocie, kąty obrotuzaprogramowane dla osi są zachowywane i obowiązują nadal na nowej płaszczyźnieroboczej. Dlatego zalecane jest zdezaktywowanie obrotu przed zmianą płaszczyzny.

4.1.10 Obrót 3D G68/G69

Kod G G68 jest rozszerzony o obrót 3D.

G68 musi zostać zaprogramowane w jednym bloku, bloki zawierające G68 i G69 niepowinny zawierać żadnych innych funkcji G.

Polecenia ruchowe

4.2 Definiowanie trybów wprowadzania wartości współrzędnych



Format

G68 X.. Y.. Z.. I.. J.. K.. R..

X.. Y.. Z..: Współrzędne punktu obrotu związane z aktualnym punktem zerowymprzedmiotu. W przypadku nie zaprogramowania współrzędnych punktemobrotu jest punkt zerowy przedmiotu. Wartość ta zawsze interpretowana jestjako bezwzględna. Współrzędne punktu obrotu działają tak, jak przesunięcierobocze. G90/G91 w bloku nie wpływa na polecenie G68.

I.. J.. K..: Wektor w punkcie obrotu. Układ współrzędnych jest obracany wokół tegowektora pod kątem R.

R..: Kąt obrotu. Kąt obrotu jest zawsze wartością bezwzględną.

Obrót 2D odróżnia od obrotu 3D tylko zaprogramowanie wektora I, J, K. Jeśli blok niezawiera wektora, wybierany jest obrót 2D G68. Jeśli blok zawiera wektor, wybierany jestobrót 3D G68. W przypadku zaprogramowania obrotu 2D i 3D, lecz niezaprogramowaniakąta, aktywny jest kąt pochodzący z danych ustawczych 42150$SC_DEFAULT_ROT_FACTOR_R.

Jeśli zaprogramowany zostanie wektor o długości zerowej (I0, Y0, K0) wyzwolony zostaniealarm 12560 „Zaprogramowana wartość poza dopuszczalnym zakresem”.

G68 umożliwia wykonanie drugiego obrotu bezpośrednio po pierwszym. Jeśli G68 jestdotychczas nieaktywne w bloku zawierającym G68, obrót jest wpisywany do drugiej ramkisystemu ISO. Jeśli G68 jest już aktywne, obrót jest wpisywany do trzeciej ramki systemuISO. Dzięki temu drugi obrót wykonywany jest bezpośrednio po pierwszym.

G69 kończy obrót 3D. Jeśli aktywne są dwa obroty, obydwa odznaczane są za pomocą G69.G69 nie może występować w bloku samodzielnie.


4.2.1 Wymiarowanie bezwzględne/przyrostowe (G90, G91)

To, czy wymiary za adresem osi mają być bezwzględne, czy względne (przyrostowe)wybierane jest tymi poleceniami G.

Właściwości G90, G91

Tabela 4- 3 Polecenia G definiowania wymiarowania bezwzględnego/przyrostowego

Polecenie G Funkcja Grupa G

G90 Wymiarowanie bezwzględne 03

G91 Wymiarowanie przyrostowe 03

Polecenia ruchowe




● G90 i G91 są modalnymi funkcjami G z grupy G 03. W przypadku zaprogramowania G90i G91 w tym samym bloku, obowiązuje ostatnia funkcja G w bloku.

● Położenie zamknięte G90 lub G91 ustawiane jest w danych maszynowych MD20154$MC_EXTERN_GCODE_RESET_VALUES[2].

Format

● Zaprogramowane wartości są interpretowane jako bezwzględne położenia wszystkichpołożeń osi zaprogramowanych zgodnie z G90 (np. X, Y, Z).

● Zaprogramowane wartości są interpretowane jako przyrostowe położenia wszystkichpołożeń osi zaprogramowanych zgodnie z G91 (np. X, Y, Z).

Rysunek 4-6 Wymiarowanie bezwzględne i przyrostowe (G90, G91)

4.2.2 Wprowadzanie danych w calach/jednostkach metrycznych (G20, G21)

W zależności od zwymiarowania na rysunku produkcyjnym, osie związane z przedmiotemmożna programować naprzemiennie w wymiarach metrycznych lub calowych. Jednostkawprowadzanych danych wybierana jest następującymi funkcjami G.

Tabela 4- 4 Polecenie G wyboru jednostki miary


G20 Wprowadzanie danych w„calach”

06

G21 Wprowadzanie danych w „mm” 06

Polecenia ruchowe




Format

G20 i G21 mają być zawsze programowane na początku bloku i nie powinny onewspółistnieć z innymi poleceniami w jednym bloku. Podczas wykonywania funkcji G wyborujednostki miary w wybranej jednostce miary przetwarzane są następujące wartości:Wszystkie poniższe programy, wartości przesunięć, niektóre parametry, a także niektóredane o obsłudze ręcznej i odczycie.

Rysunek 4-7 Przykład programowania

Dodatki do poleceń definiowania jednostki miary

● Położenie zamknięte definiowane jest za pośrednictwem danych maszynowych MD20154$MC_EXTERN_GCODE_RESET_VALUES[5].

● Podczas przełączenia wartości przesunięć roboczych są całkowicie zmieniane.

● Jeśli jednostka miary zostanie zmieniona w czasie wykonywania programu, wcześniejkonieczne jest wykonanie:

Podczas korzystania z układu współrzędnych przedmiotu (G54 do G59) ma to zostaćskopiowane wstecznie do podstawowego układu współrzędnych.

Wszystkie przesunięcia narzędzi mają zostać zdezaktywowane (G41 do G44 i G49).

● Po przełączeniu systemu miar z G20 na G21 należy wykonać następującą czynność:

Przed wskazaniem poleceń przesuwu dla osi (w celu skonfigurowania układuwspółrzędnych) musi zostać wykonane G92.

● G20 i G21 nie są stosowane do przełączania kółka ręcznego i ważenia przyrostowego.Jest to realizowane przez program PLC. Dane maszynowe odpowiedzialne za to nosząnazwę „$MA_JOG_INCR_WEIGHT”.

Polecenia ruchowe




4.2.3 Skalowanie (G50, G51)

Właściwości G50, G51

Kształt zdefiniowany programem obróbki może zostać powiększony lub zmniejszony wedługwymaganej skali. Pożądane wyskalowanie można zaznaczać i odznaczać następującymifunkcjami:

Tabela 4- 5 Funkcje G wyboru wyskalowania


G50 Skalowanie wyłączone 11

G51 Skalowanie włączone 11

Wybór skalowania i odbicia lustrzanego realizowany jest za pomocą G51. Rozróżniane sądwie opcje skalowania:

● Skalowanie osiowe parametrami I, J, K

Jeśli I, J, K nie jest zaprogramowane w bloku G51, obowiązuje odpowiednia wartośćdomyślna z danych ustawczych 43120 $A_DEFAULT_SCALE_FACTOR_AXIS.

Ujemne współczynniki skalowania osiowego skutkują dodatkowo utworzeniemlustrzanego odbicia.

● Skalowanie na wszystkich osiach o ten sam współczynnik skalowania P

Jeśli P nie jest wpisane w bloku G51, obowiązuje domyślna wartość z danychustawczych.

Wartości P nie mogą być ujemne.

Format

Występują dwa różne rodzaje skalowania.

Skalowanie na wszystkich osiach o ten sam współczynnik skalowania

G51 X... Y... Z... P... ; Rozpoczęcie skalowania

G50; Odznaczenie skalowania

X, Y, Z: Wartość współrzędnych środka do skalowania (polecenie bezwzględne)

P: Współczynnik skalowania

Skalowanie wzdłuż każdej osi o różne współczynniki skalowania

G51 X... Y... Z... I... J... K... ; Rozpoczęcie skalowaniaG50; Odznaczenie skalowania

X, Y, Z: Punkt referencyjny skalowania (polecenie bezwzględne)I, J, K: Współczynnik skalowania dla osi X, Y i Z

Polecenia ruchowe




Typ współczynnika skalowania zależy od MD22914 $MC_AXES_SCALE_ENABLE.

$MC_AXES_SCALE_ENABLE = 0:Współczynnik skalowania jest wskazany za pomocą „P”. Jeśli „I,J,K” jest zaprogramowane wtym ustawieniu, jako współczynnik skalowania stosowane są dane ustawcze 42140$SC_DEFAULT_SCALE_FACTOR_P.

$MC_AXES_SCALE_ENABLE = 1:Współczynnik skalowania jest wskazany za pomocą „I,J,K”. Jeśli w tym ustawieniu MDzaprogramowane jest tylko „P”, jako współczynniki skalowania stosowane są dane ustawcze43120 $SA_DEFAULT_SCALE_FACTOR_AXIS.

Ważenie współczynników skalowania

Współczynniki skalowania są mnożone przez 0,001 lub 0,00001. Współczynniki wybieranesą za pomocą MD22910 $MC_WEIGHTING_FACTOR_FOR_SCALE=0, współczynnikskalowania 0,001, $MC_WEIGHTING_FACTOR_FOR_SCALE=1, współczynnik skalowania0,00001.

Punkt zerowy przedmiotu jest zawsze punktem referencyjnym w skalowaniu. Punktureferencyjnego nie można zaprogramować.

Programowalne odbicie lustrzane (skalowanie ujemne)

Odbicie lustrzane można utworzyć wartością ujemną współczynnika skalowania osiowego.

By było to możliwe aktywne musi być MD22914 $MC_AXES_SCALE_ENABLE = 1. Jeśli I, Jlub K zostanie pominięte w blokach zawierających polecenie G51, aktywowane są wartościobecne w danych ustawczych 43120 $SA_DEFAULT_SCALE_FACTOR_AXIS.

Przykład

_N_0512_MPF ;(Program obróbki)

N10 G17 G90 G00 X0 Y0 ;Położenie wyjściowe do ruchu zbliżeniowego

N30 G90 G01 G94 F6000

N32 M98 P0513 ;1) Kontur zaprogramowany tak, jak w podprogramie

N34 G51 X0. Y0. I-1000 J1000 ;2) Kontur, odbicie lustrzane na X

N36 M98 P0513

N38 G51 X0. Y0. I-1000 J-1000 ;3) Kontur, odbicie lustrzane na X i Y

N40 M98 P0513

N42 G51 X0. Y0. I1000 J-1000 ;4) Kontur, odbicie lustrzane na Y

N44 M98 P0513

N46 G50 ; Odznaczenie skalowania i odbicia lustrzanego

N50 G00 X0 Y0

N60 M30

_N_0513_MPF ;(Podprogram 00512)

N10 G90 X10. Y10.

N20 X50

Polecenia ruchowe




N30 Y50

N40 X10. Y10.

N50 M99

Rysunek 4-8 Skalowanie na każdej osi i programowalne odbicie lustrzane

Przesunięcie narzędzia

Skalowanie to nie dotyczy wartości kompensacji promienia noża, kompensacji długościnarzędzia i wartości przesunięcia narzędzia.

Polecenia podejścia do punktu referencyjnego i zmiany układu współrzędnych

Funkcji G27, G28 i G30 oraz z poleceń związanych z układem współrzędnych (G52 do G59,G92) nie należy stosować w czasie, gdy aktywne jest skalowanie.

Polecenia ruchowe




4.2.4 Programowalne odbicie lustrzane (G50.1, G51.1)

G51.1 można zastosować do odbicia lustrzanego kształtów na osiach współrzędnych.Wszystkie zaprogramowane przesuwy są wówczas wykonywane w postaci odbicialustrzanego.

Rysunek 4-9 Programowalne odbicie lustrzane

Format

X, Y, Z: Położenia i oś odbicia lustrzanego

G51.1: Polecenie aktywacji odbicia lustrzanego

Odbicie lustrzane zachodzi na osi odbicia równoległej do X, Y lub Z, której położenie jestprogramowane za pomocą X, Y lub Z. G51.1 X0 służy do odbicia lustrzanego na osi X,G51.1 X10 służy do odbicia lustrzanego na osi odbicia położonej równolegle do osi X, wodległości 10 mm od tej osi.

Polecenia ruchowe

4.3 Polecenia sterowane w czasie



Przykład

N1000 G51.1 X... Y... Z... ; Aktywacja odbicia lustrzanego

... ; Wszystkie położenia osi odbicia lustrzanego w

następujących blokach są odbijane na osi odbicia

zaprogramowanej w N1000

... ;

... ;

... ;

G50.1 X... Y... Z.. ; Odznaczenie programowalnego odbicia lustrzanego

N32 M98 P0513 ; 1) Kontur zaprogramowany tak, jak w podprogramie

Odbicie lustrzane w odniesieniu do pojedynczej osi na wskazanej płaszczyźnie

Następujące polecenia mogą ulec zmianie jeśli odbicie lustrzane jest stosowane na jednej zosi na wskazanej płaszczyźnie w sposób opisany poniżej:

Tabela 4- 6 Poszczególne osie na wskazanej płaszczyźnie

Polecenie Objaśnienie

Interpolacja kołowa G02 są G03 wzajemnie wymienne

Kompensacja promienia noża G41 i G42 są wzajemnie wymienne

Obrót współrzędnych Kierunki obrotu „w prawo” (CW) i „w lewo” (CCW) są wzajemniewymienne.

Polecenia podejścia do punktu referencyjnego i zmiany układu współrzędnych

Funkcji G27, G28 i G30 oraz z poleceń związanych z układem współrzędnych (G52 do G59,G92, itp.) nie należy stosować w czasie, gdy aktywne jest odbicie.

4.3 Polecenia sterowane w czasie

Za pomocą G04 można zatrzymać obróbkę przedmiotu pomiędzy dwoma blokami NC nazaprogramowany czas lub liczbę obrotów wrzeciona, np. w celu wycofania.

Za pomocą MD20734 $MC_EXTERN_FUNCTION_MASK w bicie 2 można ustawić, czy czasprzestoju ma być interpretowany jako czas (s lub ms), czy jako liczba obrotów wrzeciona.Jeśli dla $MC_EXTERN_FUNCTION_MASK ustawiono bit 2=1, to wówczas czas przestoju waktywnym G94 jest interpretowany jako czas wyrażony w sekundach. W przypadku wybraniaG95, czas przestoju jest definiowany jako obroty wrzeciona (R).

Polecenia ruchowe

4.4 Funkcje przesunięcia narzędzia



Format

G04 X_; lub G04 P_;

X_: Wyświetlany czas (separatory dziesiętne dopuszczalne)

P_: Wyświetlany czas (separatory dziesiętne niedopuszczalne)

● Czas przestoju (G04 ..) musi zostać zaprogramowany w bloku samodzielnie.

Jeśli wartości X i U są programowane w standardowym zapisie (bez separatoradziesiętnego), są one konwertowane na jednostki wewnętrzne w zależności od IS B, IS C(informacje o rozdzielczości wejściowej zawiera punkt „Programowanie separatoradziesiętnego”). P jest zawsze interpretowane w jednostkach wewnętrznych.N5 G95 G04 X1000

Standardowy zapis: 1000*0,001 = 1 obrót wrzeciona

Zapis kalkulatora: 1000 obrotów wrzeciona


4.4.1 Pamięć danych przesunięcia narzędzia

Musi być stosowana pamięć danych narzędzia Siemens, ponieważ programy w trybieSiemens i w trybie bezpośrednim ISO muszą pracować naprzemiennie w systemiesterowania. Dlatego w pamięci danych przesunięcia każdego narzędzia przechowywane sądługość, geometria i zużycie. W trybie Siemens pamięć danych przesunięcia jestadresowana za pomocą „T” (nr narzędzia) i „D” (nr krawędzi tnącej), zapisywanych skrótowojako nr T/D.

W programach napisanych w trybie ISO numer przesunięcia narzędzia jest adresowany zapomocą „D” (promień) lub „H” (długość), zapisywanych dalej jako nr D/H.

W celu jednoznacznego powiązania numerów D i H lub numerów T/D, należy dodać element$TC_DPH[t,d] do pamięci danych przesunięcia narzędzia. Numer D/H jest wyprowadzany wtym elemencie w trybie ISO.

Tabela 4- 7 Przykład: Ustawione dane przesunięcia narzędzia

T D/krawędź tnąca ISO_H

$TC_DPH

Promień Długość

1 1 10

1 2 11

1 3 12

2 1 13

2 2 14

2 3 15

Polecenia ruchowe




By możliwe było przydzielenie kompensacji osi geometrii niezależnych od wybranejpłaszczyzny o długość narzędzia, dane ustawcze $SC_TOOL_LENGTH_CONST muszązawierać wartość „17”. W tym przypadku osi Z przypisywana jest zawsze długość 1.

4.4.2 Kompensacja długości narzędzia (G43, G44, G49)

W kompensacji narzędzia wielkość wskazanych wartości w programie przechowywanym wpamięci danych przesunięcia jest dodawana do osi Z lub odejmowana od niej w celu„podjęcia” przesunięcia zaprogramowanych trajektorii odpowiednio do długości narzędziaskrawającego.

Polecenia

Podczas wykonywania kompensacji długości narzędzia dodanie lub odjęcie danychprzesunięcia jest wybierane za pośrednictwem zastosowanej funkcji G, a kierunekprzesunięcia jest wyznaczany funkcjami H.

Funkcje G kompensacji długości narzędzia

Kompensacja długości narzędzia jest wywoływana następującymi funkcjami G:

Tabela 4- 8 Funkcje G kompensacji długości narzędzia


G43 Dodawanie 08

G44 Odejmowanie 08

G49 Odznaczenie 08

● Polecenia G43 i G44 są modalne i pozostają aktywne do chwili odznaczenia poleceniemG49. Kompensacja długości narzędzia jest odznaczana poleceniem G49. Doodznaczenia kompensacji długości narzędzia można również użyć polecenia H00.

● Poprzez wskazanie „G43 (lub G44) Z... H... ; ” wielkość przesunięcia narzędzia wskazanafunkcją H jest dodawana do lub odejmowana od wskazanego położenia osi Z, a oś Zprzesuwana jest wówczas w skorygowane położenie docelowe, tj. położenie doceloweosi Z wskazane w programie jest przesuwane o wielkość przesunięcia narzędzia.

● Poprzez wskazanie „(G01) Z... ; G43 (lub G44) H... ; ” oś Z pokonuje trajektorięodpowiadającą przesunięciu narzędzia wskazanemu funkcją H.

● Poprzez wskazanie „G43 (lub G44) Z...H...H... ; ” oś Z pokonuje trajektorięodpowiadającą różnicy pomiędzy poprzednią wielkością przesunięcia narzędzia i nowąwielkością przesunięcia narzędzia.

Polecenia ruchowe




Funkcja H do wskazywania kierunku przesunięcia narzędzia

O kierunku przesunięcia narzędzia decyduje znak kompensacji długości narzędziaaktywowanej funkcją H oraz zaprogramowana funkcja G.

Tabela 4- 9 Przed wielkością przesunięcia narzędzia i kierunkiem przesunięcia narzędzia stosowane

są znaki.

Znaki przesunięcia narzędzia (funkcja H)

dodatni ujemny

G43 Przesunięcie narzędzia w kierunku dodatnim Przesunięcie narzędzia w kierunku ujemnym

G44 Przesunięcie narzędzia w kierunku ujemnym Przesunięcie narzędzia w kierunku dodatnim

Rysunek 4-10 Przesunięcie położenia narzędzia

Polecenia ruchowe




Ustawienia

● O tym, czy kompensacja długości narzędzia będzie realizowana wybraniem przesunięcianarzędzia, czy tylko podczas programowania ruchu osi, decydują dane maszynowe$MC_TOOL_CORR_MOVE_MODE.

$MC_CUTTING_EDGE_DEFAULT = 0 ustala, że kompensacja długości narzędzia niejest początkowo aktywna podczas zmiany narzędzia.

$MC_AUXFU_T_SYNC_TYPE ustala, czy wyprowadzenie funkcji T do PLC ma miejscepodczas przesuwu, czy po jego wykonaniu.

Bit 6 danych maszynowych $MC_RESET_MODE_MASK można zastosować doustawienia obowiązywania aktualnie aktywnej kompensacji narzędzia nawet powyzerowaniu.

● Kompensację promienia noża można również wywołać dla operacji kompensacjądługości narzędzia.

Kompensacja długości narzędzia na kilku osiach

Kompensację długości narzędzia można również aktywować na kilku osiach. W tymprzypadku wyświetlanie wynikowej kompensacji długości narzędzia nie jest już możliwe.

4.4.3 Kompensacja promienia noża (G40, G41, G42)

W kompensacji promienia noża zaprogramowane trajektorie narzędzia są automatycznieprzesuwane o promień stosowanego narzędzia skrawającego. Trajektoria wymagającąskorygowania (promień narzędzia skrawającego) można zapisać w pamięci danychprzesunięcia narzędzia z panelu operatorskiego NC. Przesunięcia narzędzia można równieżzastąpić poleceniem G10 w programie obróbki. Polecenia G10 nie można zastosować dotworzenia nowych narzędzi.

Dane przesunięcia narzędzia w programie wywoływane są wskazaniem numeru pamięcidanych przesunięcia narzędzia funkcją D.

Polecenia

Kompensacja promienia noża jest wywoływana następującymi funkcjami G.

Tabela 4- 10 Funkcje G wywoływania kompensacji promienia noża


G40 Odznaczenie kompensacji promienianarzędzia

07

G41 Kompensacja promienia narzędzia(narzędzie pracuje w kierunku skrawania,w lewą stronę konturu)

07

G42 Kompensacja promienia narzędzia(narzędzie pracuje w kierunku skrawania,w prawą stronę konturu)

07

Polecenia ruchowe




Kompensacja promienia ostrza narzędzia jest wywoływana poleceniami G41 lub G42 iodznaczana poleceniem G40. Kierunek przesunięcia wyznaczany jest wskazaną funkcją g(G41, G42), a wielkość przesunięcia ustalana jest funkcją D.

Rysunek 4-11Kompensacja promienia noża

● Ujemna wartość przesunięcia promienia narzędzia odpowiada zmianie stronykompensacji (G41, G42). Funkcja D musi zostać zaprogramowana w bloku zawierającymG41 lub G42 bądź w bloku wcześniejszym. D00 oznacza promień narzędzia = „0”.

● Płaszczyzna aktywnej kompensacji promienia narzędzia wybierana jest poleceniem G17,G18 lub G19. Funkcja G zastosowana do wybrania płaszczyzny musi zostaćzaprogramowana w bloku zawierającym polecenie G41 lub G42 bądź w blokupoprzedzającym.

Tabela 4- 11 Funkcje G wyboru płaszczyzny


G17 Wybór płaszczyzny X-Y 02

G18 Wybór płaszczyzny Z-X 02

G19 Wybór płaszczyzny Y-Z 02

● Wybranej płaszczyzny nie należy zmieniać jeśli wybrane jest przesunięcie narzędzia,ponieważ spowoduje to wyświetlenie komunikatu o błędzie.

Aktywacja/deaktywacja kompensacji promienia narzędzia

Jeśli blok NC zawiera polecenie G40, G41 lub G42, polecenie dla napędu musi zostaćzaprogramowane poleceniem G0 lub G1. W tym poleceniu dla napędu musi zostaćwskazana co najmniej jedna oś z wybranej płaszczyzny roboczej.

Wskazówka

Tryb kompensacji

Tryb kompensacji przerwać może tylko pewna liczba następujących po sobie bloków lubfunkcji M nie zawierających poleceń dla napędu lub danych pozycyjnych na płaszczyźniekompensacji: Norma 3.

Polecenia ruchowe




Wskazówka

Producent maszyny

Liczba kolejnych bloków z przerwaniami lub funkcji M można ustawić w danychmaszynowych 20250 CUTCOM_MAXNUM_DUMMY_BLOCKS (zapytać producentamaszyny).

Wskazówka

Za przerwanie uznawany jest również blok o trajektorii zerowej!

Przełączenie pomiędzy G41 i G42 podczas pracy z kompensacją promienia noża

Kierunek przesunięcia (w lewo lub w prawo) można przełączyć bezpośrednio bezkonieczności wychodzenia z trybu kompensacji.

Podejście do nowego kierunku przesunięcia jest wykonywane za pomocą następnego blokuruchem osi.

Polecenia ruchowe




Rysunek 4-12Przełączenie kierunku przesunięcia narzędzia na początku bloku i na końcu bloku

Odznaczenie przesunięcia narzędzia

Dostępne są dwie metody odznaczenia przesunięcia narzędzia. Można je ustawić danymiustawczymi 42494 $SC_CUTCOM_ACT_DEACT_CTRL.

1. Sposób A:

Jeśli w bloku bez ruchu osi zaprogramowane jest polecenie G40, kompensacja promienianarzędzia odznaczana jest tylko ruchem osi w następnym bloku.

2. Sposób B:

Jeśli G40 jest zaprogramowane w bloku bez ruchu osi, kompensacja promienia narzędziaodznaczana jest natychmiast. Innymi słowy, ta interpolacja liniowa (G00 lub G01) musibyć aktywna w bloku, ponieważ kompensację promienia narzędzia można odznaczyćtylko ruchem liniowym. Jeśli interpolacja liniowa nie jest aktywna podczas wybieraniakompensacji promienia narzędzia, wyzwalany jest alarm.

Polecenia ruchowe




Odznaczanie trybu kompensacji przy kącie wewnętrznym (mniejszym niż 180°):

Linia prosta - linia prosta

Rysunek 4-13Odznaczanie trybu kompensacji przy kącie wewnętrznym (linia prosta – linia prosta)

Łuk okręgu - linia prosta

Rysunek 4-14Odznaczanie trybu kompensacji przy kącie wewnętrznym (łuk okręgu - linia prosta)

Polecenia ruchowe




4.4.4 Wykrywanie kolizji

Aktywacja programem NC

Choć funkcja wykrywania kolizji dostępna jest tylko w trybie Siemens, można ją też stosowaćrównież w trybie ISO. Można ją jednak włączać i wyłączać tylko w trybie Siemens.

G290 ;Aktywacja trybu Siemens

CDON ;Aktywacja wykrywania przewężeń

G291 ;Aktywacja trybu ISO

...

...

G290 ;Aktywacja trybu Siemens

CDOF ;Dezaktywacja wykrywania przewężeń

G291 ;Aktywacja trybu ISO

Aktywacja poprzez ustawienie danych maszynowych

MD20150 $MC_GCODE_RESET_VALUES[22] = 2: CDON (skuteczna modalnie)

MD20150 $MC_GCODE_RESET_VALUES[22] = 1: CDOF (nieskuteczna modalnie)

Funkcja

Jeśli aktywne jest wykrywanie detekcji (CDON) i kompensacja promienia aktywnegonarzędzia, system sterowania monitoruje trajektorię narzędzia wyliczając kontur zwyprzedzeniem. Ta funkcja antycypacji umożliwia wcześniejsze wykrywanie potencjalnychkolizji i aktywne ich unikanie.

Jeśli funkcja wykrywania przewężeń jest wyłączona (CDOF), w poprzednim bloku przesuwu(przy rogach wewnętrznych) wyszukiwany jest wspólny punkt przecięcia w aktywnym bloku.W razie potrzeby wyszukiwanie obejmuje jeszcze wcześniejsze bloki. Jeśli punkt przecięcianie został znaleziony tym sposobem, wyzwalany jest komunikat o błędzie.

Polecenia ruchowe




Rysunek 4-15Wykrywanie kolizji

Funkcję CDOF można zastosować do wyeliminowania fałszywych wykryć przewężeńwynikających na przykład z braku informacji w programie NC.

Wskazówka

Producent maszyny

Liczbę bloków NC objętych monitorowaniem można ustawić w danych maszynowych (patrz:dokumentacja producenta maszyny).

Przykłady

Na kolejnych stronach przedstawiono kilka przykładów krytycznych sytuacji wykrywanychprzez system sterowania, które można wyeliminować zmianami trajektorii narzędzia.

By zapobiec przerwaniu pracy programu, na czas weryfikacji programu należy wybrać tylkonarzędzia o największym promieniu.

W każdym z poniższych przykładów do obróbki konturu wybrano narzędzie o za dużejśrednicy.

Polecenia ruchowe




Wykrywanie przewężeń

Ponieważ promień narzędzia wybranego do obróbki tego konturu wewnętrznego jest zaduży, przewężenia są pomijane. Wyzwalany jest alarm.

Rysunek 4-16Wykrywanie przewężeń

Definicja konturu krótsza niż promień narzędzia

Narzędzie pokonuje kąt narzędzia na kole przejścia, a następnie podąża dokładnie zazaprogramowanym konturem.

Rysunek 4-17Definicja konturu krótsza niż promień narzędzia

Polecenia ruchowe

4.5 Funkcje S, T, M i B



Promień narzędzia za duży do obróbki wewnętrznej

W takich przypadkach obróbka konturu prowadzona jest tylko w możliwym zakresie niepowodującym uszkodzenia konturu.

Rysunek 4-18Promień narzędzia za duży do obróbki wewnętrznej


4.5.1 Funkcja wrzeciona (funkcja S )

Prędkość wrzeciona definiowana jest w liczbie obrotów na minutę w adresie S. Kierunekobrotu wrzeciona wybierany jest za pomocą M3 i M4. M3 = obroty wrzeciona w prawo, M4 =obroty wrzeciona w lewo. M5 zatrzymuje wrzeciono. Szczegółowe informacje dostępne są wdokumentacji producenta maszyny.

● Polecenia S są modalne, tj. po zaprogramowaniu pozostają aktywne dozaprogramowania następnego polecenia S. Polecenie S jest utrzymywane w przypadkuzatrzymania wrzeciona za pomocą M05. Jeśli następnie zaprogramowane zostanie M03lub M04 bez wyszczególnienia polecenia S, wówczas wrzeciono uruchamiane jest zpierwotnie zaprogramowaną prędkością.

● W przypadku zmiany prędkości wrzeciona należy zwrócić uwagę na to, który stopieńprzekładni jest aktualnie ustawiony dla wrzeciona. Szczegółowe informacje dostępne sąw dokumentacji producenta maszyny.

● Dolna granica polecenia S (S0 lub polecenie S bliskie S0) zależy od silnika napędu iukładu napędowego wrzeciona (jest różna w różnych maszynach). Wartości ujemne S sąniedozwolone! Szczegółowe informacje dostępne są w dokumentacji producentamaszyny.

Polecenia ruchowe




4.5.2 Funkcja narzędzia

Istnieją różne opcje wyprowadzania poleceń do funkcji narzędzia. Szczegółowe informacjedostępne są w dokumentacji producenta maszyny.

4.5.3 Funkcja dodatkowa (funkcja M)

Funkcje M inicjują operacje przełączeniowe, takie jak włączenie/wyłączenie dopływuchłodziwa i inne funkcje maszyny. Producent CNC przypisał już różnym funkcjom M stałezadania (patrz: następny punkt).

Programowanie

M... Możliwe wartości: od 0 do 9999 9999 (maks. wartość INT), liczba całkowita

Wszystkie wolne numery funkcji M mogą zostać przypisane przez producenta maszyny – naprzykład do funkcji przełączeniowych sterujących urządzeniami zaciskowymi lubwłączających/wyłączających dodatkowe funkcje maszyny. Należy zapoznać się z danymi odproducenta maszyny.

Opis funkcji M związanych z sterowaniem numerycznym przedstawiono poniżej.

Funkcje M kończące działania (M00, M01, M02, M30)

Tą funkcją M wyzwalane jest zatrzymanie programu, a obróbka zostaje przerwana lubzakończona. To, czy zatrzymane zostanie również wrzeciono zależy od specyfikacjiproducenta maszyny. Szczegółowe informacje dostępne są w dokumentacji producentamaszyny.

M00 (zatrzymanie programu)

Obróbka zatrzymywana jest w bloku NC zawierającym M00. Można teraz na przykładwymieść wióry, przeprowadzić ponowne pomiary itp. Sygnał jest wyprowadzany do PLC.Program może zostać wznowiony za pomocą <CYCLE START>.

M01 (opcjonalne zatrzymanie)

M01 można ustawić za pośrednictwem

● HMI/okno dialogowe „Sterowanie programem” lub

● interfejs VDI

Przetwarzanie programu NC jest utrzymywane za pomocą M01 tylko wówczas, gdyustawiony jest odpowiedni sygnał interfejsu VDI lub gdy w HMI/oknie dialogowym wybrano„Sterowanie programem”.

Polecenia ruchowe




M30 lub M02 (zakończenie programu)

M30 lub M02 kończy wykonywanie programu.

Wskazówka

M00, M01, M02 lub M30 wyprowadza sygnał do PLC.

Wskazówka

Informacje o tym, czy polecenia M00, M01, M02 lub M30 zatrzymują wrzeciono bądź czyprzerywane jest podawanie chłodziwa zawiera dokumentacja od producenta maszyny.

4.5.4 Funkcje M sterowania wrzecionem

Tabela 4- 12 Funkcje M sterowania wrzecionem

Funkcja M Funkcja

M19 Pozycjonowanie wrzeciona

M29 Przełączenie wrzeciona w tryb sterowania osią/w pętli zamkniętej

Wrzeciono jest przemieszczane do położenia wrzeciona zdefiniowanego w danej ustawczej43240 $SA_M19_SPOS[numer wrzeciona] za pomocą M19. Tryb pozycjonowania jestprzechowywany w $SA_M19_SPOS.

Numer funkcji M przełączenia trybu wrzeciona (M29) może zostać również ustawiony ponadzmienną danych maszynowych. Do wstępnego ustawiania numeru funkcji M służy MD20095$MC_EXTERN_RIGID_TAPPING_N_NR. Można przypisać tylko te numery funkcji M, którenie są wykorzystywane jako standardowe funkcje M. Na przykład, M0, M5, M30, M98, M99itp. są niedozwolone.

4.5.5 Funkcje M wywoływania podprogramów

Tabela 4- 13 Funkcje M wywoływania podprogramów

Funkcja M Funkcja

M98 Wywołanie podprogramu

M99 Zakończenie podprogramu

W trybie ISO wrzeciono przełączane jest w tryb osiowy za pomocą M29.

Polecenia ruchowe




4.5.6 Wywołanie makropolecenia funkcją M

Za pośrednictwem numerów M można wywołać podprogram (makropolecenie) podobne doG65.

Konfiguracja maksymalnie 10 zastąpień funkcji M podejmowana jest za pośrednictwemdanej maszynowej 10814 $MN_EXTERN_M_NO_MAC_CYCLE i 10815$MN_EXTERN_M_NO_MAC_CYCLE_NAME.

Programowanie zachodzi identycznie jak w G65. Powtórzenia można zaprogramowaćadresem L.

Ograniczenia

W jednym wierszu programu obróbki można wykonać tylko jedno zastąpienie funkcji M (czylitylko jedno wywołanie podprogramu). Konflikty z innymi wywołaniami podprogramówsygnalizowane są alarmem 12722. W zastąpionym podprogramie nie występuje dalszezastąpienie funkcji M.

W innym przypadku obowiązują takie same ograniczenia, jak w G65.

Konflikty z predefiniowanymi i innymi zdefiniowanymi numerami M są odrzucane isygnalizowane alarmem.

Przykład konfiguracji

Wywołanie podprogramu M101_MAKRO za pośrednictwem funkcji M101 M:

$MN_EXTERN_M_NO_MAC_CYCLE[0] = 101

$MN_EXTERN_M_NO_MAC_CYCLE_NAME[0] = „M101_MAKRO”

Wywołanie podprogramu M6_MAKRO za pośrednictwem funkcji M M6:

$MN_EXTERN_M_NO_MAC_CYCLE[1] = 6

$MN_EXTERN_M_NO_MAC_CYCLE_NAME[1] = „M6_MAKRO”

Przykład programowania zmiany narzędzia funkcją M:

PROC MAIN

...

N10 M6 X10 V20 ;Wywołanie programu M6_MAKRO

...

N90 M30

PROC M6_MAKRO

...

N0010 R10 = R10 + 11.11

N0020 IF $C_X_PROG == 1 GOTOF N40 ;($C_X_PROG)

N0030 SETAL(61000) ;zaprogramowana zmienna nie

;przeniesiona prawidłowo

N0040 IF $C_V == 20 GTOF N60 ;($C_V)

N0050 SETAL(61001)

N0060 M17

Polecenia ruchowe

4.6 Sterowanie prędkością posuwu



4.5.7 Funkcje M

Ogólne funkcje M

Niespecyficzne funkcje M definiowane są przez producenta maszyny. Reprezentatywnyprzykład stosowania ogólnych funkcji M przedstawiono poniżej. Szczegółowe informacjedostępne są w dokumentacji producenta maszyny. W przypadku zaprogramowaniapolecenia M z ruchem osi w tym samym bloku, to, czy funkcja M ma zostać wykonana napoczątku lub końcu bloku po osiągnięciu położenia osi zależy od ustawienia danychmaszynowych przez producenta. Szczegółowe informacje dostępne są w dokumentacjiproducenta maszyny.

Tabela 4- 14 Inne ogólne funkcje M

Funkcja M Funkcja Uwagi

M08 Dopływ chłodziwawłączony

Te funkcje M definiowane są przez producenta maszyny.

M09 Dopływ chłodziwawyłączony

Wskazanie kilku funkcji M w jednym bloku

W jednym bloku można zaprogramować maksymalnie 5 funkcji M. Możliwe kombinacjefunkcji M i ewentualne ograniczenia są wyszczególnione w dokumentacji producentamaszyny.

Dodatkowe funkcje pomocnicze (funkcje B)

Jeśli B nie jest wykorzystywane jako identyfikator osi, B można wykorzystać jakorozszerzoną funkcję pomocniczą. Funkcje B są wyprowadzane do PLC jako funkcjepomocnicze (funkcje H z rozszerzeniem adresu H1=).

Przykład: B1234 jest wyprowadzane jako H1=1234.


4.6.1 Kompresor w trybie ISO

Polecenia COMPON, COMPCURV, COMPCAD są poleceniami języka Siemens i aktywująfunkcję kompresora łączącą kilka bloków liniowych w jedną sekcję obróbki. Jeśli funkcja tazostanie uaktywniona w trybie Siemens, funkcją tą można kompresować nawet liniowe blokiw trybie ISO.

Bloki mogą składać się co najwyżej z następujących poleceń:

Polecenia ruchowe




● Numer bloku

● G01, modalny lub w bloku

● Przydziały osi

● Prędkość posuwu

● Komentarze

Jeśli blok zawiera inne polecenia (np. funkcje pomocnicze, inne kody G itp.), kompresja niezachodzi.

Przydziały wartości parametrem $x kodowi G, osiom i prędkości posuwu są możliwe, poprostu jako funkcja pominięcia.

Przykład: Te bloki są kompresowane

N5 G290

N10 COMPON

N15 G291

N20 G01 X100. Y100. F1000

N25 X100 Y100 F$3

N30 X$3 /1 Y100

N35 X100 (oś 1)

Te bloki nie są kompresowane

N5 G290

N10 COMPON

N20 G291

N25 G01 X100 G17 ; G17

N30 X100 M22 ; Funkcja pomocnicza w bloku

N35 X100 S200 ; Prędkość wrzeciona w bloku

Polecenia ruchowe




4.6.2 Zatrzymanie dokładne (G09, G61), tryb toru ciągłego (G64), gwintowanie (G63)

Prędkość posuwu po torze sterowana jest w sposób opisany w poniższej tabeli.

Tabela 4- 15 Sterowanie prędkością posuwu po torze

Identyfikator Funkcja G Skuteczność funkcji G Opis

Zatrzymanie dokładne G09 skuteczne tylko w bloku, w którymzostała zaprogramowanaodpowiednia funkcja G

Hamowanie izatrzymanie na końcubloku oraz regulacjapołożenia przedprzejściem donastępnego bloku

Zatrzymanie dokładne G61 Modalna funkcja G; pozostajeskuteczna do chwili odznaczeniapoleceniem G63 lub G64.

Hamowanie izatrzymanie na końcubloku oraz regulacjapołożenia przedprzejściem donastępnego bloku

Tryb toru ciągłego G64 Modalna funkcja G; pozostajeskuteczna do chwili odznaczeniapoleceniem G61 lub G63.

Brak hamowania nakońcu bloku przedprzejściem donastępnego bloku

Gwintowanie G63 Modalna funkcja G; pozostajeskuteczna do chwili odznaczeniapoleceniem G61 lub G64.

Brak hamowania nakońcu bloku przedprzejściem donastępnego bloku;zastąpienie prędkościposuwu jestnieskuteczne

Format

G09 X... Y... Z... ; Zatrzymanie dokładne, niemodalne

G61 ; Zatrzymanie dokładne modalne

G64 ; Tryb toru ciągłego

G63 ; Gwintowanie

Polecenia ruchowe






Funkcje dodatkowe 55.1 Funkcje wsparcia programu

5.1.1 Stałe cykle wiercenia

Stałe cykle wiercenia upraszczają programistom tworzenie nowych programów. Częstowystępujące etapy obróbki można wykonywać funkcją G. Bez cykli stałych musi zostaćzaprogramowanych kilka-kilkanaście bloków NC. Stałe cykle wiercenia skracają programobróbki i zaoszczędzają pamięć.

W trybie ISO wywoływany jest cykl stały wykorzystujący funkcjonalność standardowych cykliSiemens. W ten sposób adresy zaprogramowane w bloku NC są przekazywane do cyklustałego za pośrednictwem zmiennych systemowych. Cykl stały adaptuje te dane i wywołujestandardowy cykl Siemens.

Stały cykl mógłby zostać anulowany tylko za pomocą G80 lub kodu G z Grupy 1 kodu Gprzed wznowieniem programu od cyklu blokowego.

Stałe cykle wiercenia wywoływane są następującymi funkcjami G:

Tabela 5- 1 Przegląd cykli wiercenia

Funkcja G Wiercenie

(kierunek -Z)

Skrawanie na

podstawie wiercenia

Powrót

(kierunek +Z)

Zastosowania

G73 Prędkość posuwuprzerwanej pracy(możliwa zwłokapodczas każdegoposuwu)

— Szybki przesuw Wierceniegłębokiego otworu zdużą prędkością

G74 Prędkość skrawania Zatrzymaniewrzeciona → Obrót wrzeciona wkierunkuprzeciwnym poprzestoju

Prędkość skrawania→ czas przestoju → Obrót wrzeciona wprzeciwnymkierunku

Rozwiercaniegwintulewostronnego (wkierunkuprzeciwnym)

G76 Prędkość skrawania Pozycjonowaniewrzeciona → Wycofanie po torzeodejścia

Szybki przesuw → Powrót po torzeodejścia,uruchomieniewrzeciona

Wiercenieprecyzyjnerozwiercanie

G80 — — — Odznaczenie

G81 Prędkość skrawania — Szybki przesuw Wiercenie, wstępnerozwiercanie

G82 Prędkość skrawania Przestój Szybki przesuw Wiercenie,pogłębianiestożkowe

Funkcje dodatkowe

5.1 Funkcje wsparcia programu



Funkcja G Wiercenie

(kierunek -Z)

Skrawanie na

podstawie wiercenia

Powrót

(kierunek +Z)

Zastosowania

G83 Prędkość posuwuprzerwanej pracy

— Szybki przesuw Wierceniegłębokiego otworu

G84 Prędkość skrawania Zatrzymaniewrzeciona → Uruchomieniewrzeciona wkierunkuprzeciwnym poprzestoju

Prędkość skrawania→ czas przestoju → Obrót wrzeciona wprzeciwnymkierunku

Gwintowanie

G85 Prędkość skrawania — Prędkość skrawania Wiercenie

G86 Prędkość skrawania Zatrzymaniewrzeciona

Szybki przesuw → uruchomieniewrzeciona

Wiercenie

G87 Pozycjonowaniewrzeciona → Wycofanie po torzeodejścia → Szybki przesuw → Powrót po torze odejścia → Praca wrzeciona wprawo → Prędkość skrawania

Pozycjonowaniewrzeciona poprzestoju → Wycofanie po torzeodejścia

Szybki przesuw → Powrót po torzeodejścia → Uruchomieniewrzeciona

Wiercenie

G89 Prędkość skrawania Przestój Prędkość skrawania Wiercenie

Objaśnienia

Podczas korzystania ze stałych cykli kolejność działań jest generalnie zawsze następująca:

● 1. Cykl roboczy

Pozycjonowanie na płaszczyźnie X-Y z prędkością skrawania lub z prędkością szybkiegoprzesuwu

● 2. Cykl roboczy

Szybki przesuw do płaszczyzny R

● 3. Cykl roboczy

Obróbka do głębokości wiercenia Z

● 4. Cykl roboczy

Skrawanie na podstawie wiercenia

Funkcje dodatkowe




● 5. Cykl roboczy

Powrót do płaszczyzny R z prędkością skrawania lub z prędkością szybkiego przesuwu

● 6. Cykl roboczy

Szybkie wycofanie do płaszczyzny pozycjonowania X-Y z prędkością szybkiegoprzesuwu

Rysunek 5-1 Kolejność operacji w cyklu wiercenia

Słowo „wiercenie” używane w tym punkcie dotyczy wyłącznie cyklu roboczegowykonywanego za pomocą stałych cykli, choć oczywiście występują również stałe cyklegwintowania, rozwiercania lub wiercenia.

Definicja aktualnej płaszczyzny

W przypadku cykli wiercenia przyjmuje się generalnie, że aktualny układ współrzędnychprzedmiotu, w którym ma zostać wykonania operacja skrawania, jest zdefiniowany poprzezwybranie płaszczyzny G17, G18 lub G19 i aktywowanie programowalnego przesunięciaroboczego. Osią wiercenia jest wówczas zawsze zastosowanie tego układu współrzędnych.

Przed wywołaniem cyklu należy zawsze wybrać kompensację długości narzędzia. Jejdziałanie jest zawsze prostopadłe do wybranej płaszczyzny i pozostaje aktywne nawet pozakończeniu cyklu.

Tabela 5- 2 Płaszczyzna pozycjonowania i oś wiercenia

Funkcja G Płaszczyzna pozycjonowania Oś wiercenia

G17 Płaszczyzna Xp-Yp Zp

G18 Płaszczyzna Zp-Xp Yp

G19 Płaszczyzna Yp-Zp Xp

Xp: Oś X lub oś równoległa do osi X

Yp: Oś Y lub oś równoległa do osi Y

Zp: Oś Z lub oś równoległa do osi Z

Funkcje dodatkowe




Wskazówka

To, czy oś Z ma być zawsze stosowana jako oś wiercenia, można ustawić w USER DATA,_ZSFI[0]. Oś Z jest wówczas zawsze osią wiercenia jeśli _ZSFI[0] jest równe „1”.

Wykonywanie cyklu stałego

Warunkiem wykonania cyklu stałego jest:

1. Wywołanie cyklu

G73, 74, 76, 81 do 87 i 89

jako funkcja pożądanej obróbki

2. Format danych G90/91

Rysunek 5-2 Polecenie bezwzględne/przyrostowe G90/G91

Funkcje dodatkowe




3. Tryb wiercenia

Funkcje G73, G74, G76 i G81 do G87 oraz G89 są modalnymi funkcjami G, którepozostają aktywne do chwili ich odznaczenia. Wybrany cykl wiercenia jest wywoływany wkażdym bloku. Pełny przydział parametrów cykli wiercenia musi zostać zaprogramowanypodczas wybierania (np. G81). W następujących blokach wolno programować tylko teparametry, które mają zostać zmienione.

4. Płaszczyzna pozycjonowania/referencyjna (G98/G99)

Podczas stosowania stałych cykli płaszczyzna wycofanie osi Z definiowana jestpoleceniem G98/99. G98/G99 są modalnymi funkcjami G. Położeniem zamkniętym jestnormalnie G98.

Rysunek 5-3 Płaszczyzna punktu powrotu (G98/G99)

Powtórzenie

By wywiercić kilka otworów w równych odstępach, można wybrać liczbę powtórzeń wparametrze „K”. Parametr „K” obowiązuje tylko w tym bloku, w którym zostałzaprogramowany. Jeśli położenie wierconego otworu jest programowane jako bezwzględne(G90), wiercenie wykonywane jest ponownie w tym samym miejscu. Dlatego położeniewierconego otworu należy zdefiniować przyrostowo (G91).

Komentarze

Wywołanie cyklu pozostaje aktywne do chwili odznaczenia go funkcją G80, G00, G01, G02lub G03 bądź wywołaniem innego cyklu.

Funkcje dodatkowe




Symbole i numery

Objaśnienia poszczególnych cykli stałych zamieszczono w punktach poniżej. W liczbachwystępujących w tych objaśnieniach stosowane są następujące symbole:

Rysunek 5-4 Ikony w numerach

5.1.2 Cykl szybkiego wiercenia głębokiego otworu z łamaniem wiórów (G73)

Narzędzie wierci z zaprogramowaną prędkością wrzeciona i prędkością posuwu dowprowadzonej głębokości ostatecznego wiercenia. Wiercenie głębokiego otworu jestwykonywane z posuwem wgłębnym o maksymalnej zdefiniowanej głębokości wykonywanymkilkakrotnie, rosnącej stopniowo do chwili osiągnięcia głębokości ostatecznego wiercenia.Opcjonalnie wiertło może zostać wycofane po osiągnięciu każdej głębokości do płaszczyznyreferencyjnej + odstęp bezpieczeństwa lub o długość zaprogramowanej trajektorii wycofaniaw celu łamania wiórów.

Format

G73 X.. Y... R... Q... F... K... ;

X,Y: Położenie wierconego otworu

Z: Odległość od punktu R do dna wierconego otworu

R: Odległość od płaszczyzny początkowej do płaszczyzny R

Q: Głębokość pojedynczego wiercenia

F: Prędkość posuwu

K: Liczba powtórzeń

Funkcje dodatkowe




Rysunek 5-5 Cykl szybkiego wiercenia głębokiego otworu z łamaniem wiórów (G73)

Objaśnienia

W cyklu G73 po wierceniu wykonywane jest szybkie wycofanie. Odstęp bezpieczeństwamożna zdefiniować w GUD _ZSFR[0]. Odległość wycofania po łamaniu wiórów (d) definiujesię w GUD _ZSFR[1].

_ZSFR[1] > 0 Wielkość wycofania jako wsad

_ZSFR[1] = 0 Wielkość wycofania w łamaniu wiórów wynosi zawsze 1 mm

Posuw wgłębny realizowany jest na głębokość skrawania dla każdego skrawania Q, którazwiększana jest o odległość wycofania d jako drugi posuw.

W tym cyklu wiercenia stosowany jest szybki posuw wgłębny. Wióry usuwane są podczaswycofywania wiertła.

Funkcje dodatkowe




Ograniczenia

Zamiana osi

Przed zamianą osi wiercenia należy najpierw odznaczyć stały cykl.

Wiercenie głębokiego otworu

Cykl wiercenia jest realizowany tylko wówczas, gdy zaprogramowany jest ruch osi (np. zapomocą X, Y, Z lub R).

Q/R

Q i R należy zawsze programować w bloku ruchu osi, ponieważ w innym przypadkuzaprogramowane wartości nie zostaną zapisane modalnie.

Odznaczenie

Funkcji G z grupy 01 (G00 do G03) nie należy stosować w jednym bloku z funkcją G73,ponieważ ta ostatnia zostanie odznaczona.

Przykład

M3 S1500 ;Ruch obrotowy trzonu

G90 G0 Z100.

G90 G99 G73 X200. Y-150. Z-100.

R50. Q10. F150.

;Pozycjonowanie wierconego otworu 1,

;następnie powrót do punktu R

Y-500. ;Pozycjonowanie wierconego otworu 2,




X950. ;Pozycjonowanie wierconego otworu 4,




G98 Y-700. ;Pozycjonowanie wierconego otworu 6,

;następnie powrót do płaszczyzny początkowej

G80 ;Odznaczenie stałego cyklu

G28 G91 X0 Y0 Z0 ;Powrót do położenia referencyjnego

M5 ;Zatrzymanie wrzeciona

Funkcje dodatkowe




5.1.3 Cykl wiercenia dokładnego (G76)

Wiercenie dokładne realizowane jest cyklem wiercenia dokładnego.

Format

G76 X... Y... R... Q... P... F... K... ;


Z_: Odległość od punktu R do dna otworu

R_: Odległość od płaszczyzny początkowej do płaszczyzny „Punkt R”

Q_: Wielkość przesunięcia na dnie otworu

P_: Czas przestoju na dnie otworu

F_: Prędkość posuwu

K_: Liczba powtórzeń

Rysunek 5-6 Cykl wiercenia dokładnego (G76)

Funkcje dodatkowe




OSTRZEŻENIE

Adres Q jest wartością modalną przechowywaną w stałych cyklach. Należy upewnić się, żeadres ten jest również stosowany jako interfejs cykli G73 i G83!

Objaśnienia

Wrzeciono zatrzymuje się w ustalonym położeniu po osiągnięciu dna otworu. Narzędzie jestzwracane naprzeciw wierzchołka narzędzia.

Odstęp bezpieczeństwa można zdefiniować w GUD _ZSFR[0]. Trajektorię odejścia możnazdefiniować w _ZSFI[5].

G17 G18 G19

_ZSFI[5] = 1 +X +Z +Y

_ZSFI[5] = 0 lub 2 -X -Z -Y

_ZSFI[5] = 3 +Y +X +Z

_ZSFI[5] = 4 -Y -X -Z

Kąt musi więc zostać wskazany w USER DATA, _ZSFR[2] w taki sposób, by końcówkanarzędzia skierowana była w stronę przeciwną po zatrzymaniu wrzeciona, dla ścieżkioderwania.

Ograniczenia

Zamiana osi


Funkcje dodatkowe




Wiercenie


Q/R

Q i R należy zawsze programować w jednym bloku wraz z ruchem wycofania, ponieważ winnym przypadku zaprogramowane wartości nie zostaną zapisane modalnie.

W każdym przypadku dla wartości adresu Q należy wskazać tylko jedną wartość dodatnią.Jeśli wartość będzie ujemna, znak zostanie zignorowany. Jeśli nie jest zaprogramowany torodejścia, Q jest ustawiane jako równe „0”. W tym przypadku cykl jest realizowany bezodejścia.

Odznaczenie


Przykład


G90 G0 Z100.

G90 G99 G76 X200. Y-150. Z-100.

R50. Q10. P1000 F150.

;Pozycjonowanie, wiercenie wierconego otworu 1,

;następnie powrót do punktu R i

;zatrzymanie na 1 s na dnie otworu














Funkcje dodatkowe




5.1.4 Cykl wiercenia, pogłębianie czołowe (G81)

Cykl ten można zastosować do wyśrodkowywania i wstępnego rozwiercania. Po osiągnięciugłębokości wiercenia Z wiertło zostaje natychmiast wycofane z dużą prędkością.

Format

G81 X... Y... R... F... K... ;


Z: Odległość od punktu R do dna otworu


F: Prędkość skrawania


Rysunek 5-7 Cykl wiercenia, pogłębianie czołowe (G81)

Ograniczenia

Zamiana osi


Wiercenie


Funkcje dodatkowe




R

R należy zawsze programować tylko w bloku ruchu osi, ponieważ w innym przypadkuzaprogramowane wartości nie zostaną zapisane modalnie.

Odznaczenie


Przykład


G90 G0 Z100.

G90 G99 G81 X200. Y-150. Z-100.

R50. F150.


;następnie powrót do punktu R i

;zatrzymanie na 1 s na dnie otworu














5.1.5 Cykl wiercenia stożkowego (G82)

Cykl ten można zastosować do normalnego wiercenia. Po osiągnięciu głębokości wierceniaZ aktywny może być zaprogramowany czas przestoju. Wiertło zostaje następnie wycofane zdużą prędkością.

Format

G82 X... Y... R... P... F... K... ;




P: Czas przestoju na dnie otworu


Funkcje dodatkowe





Rysunek 5-8 Cykl wiercenia stożkowego (G82)

Ograniczenia

Zamiana osi


Wiercenie


R


Odznaczenie


Funkcje dodatkowe




Przykład


G90 G0 Z100.

G90 G99 G82 X200. Y-150. Z-100.

R50. P1000 F150.

;Pozycjonowanie, wiercony otwór 1,

;zatrzymanie na dnie otworu na 1 s















5.1.6 Wiercenie głębokiego otworu z usuwaniem wiórów (G83)

Cykl wiercenia głębokiego otworu z usuwaniem wiórów można zastosować na przykład dowiercenia głębokiego otworu z ponownym skrawaniem.

Format

G83 X... Y... R... Q... F... K... ;




Q: Głębokość skrawania przy każdej prędkości skrawania



Funkcje dodatkowe




Rysunek 5-9 Wiercenie głębokiego otworu z usuwaniem wiórów (G83)

Ograniczenia

Objaśnienia

Po osiągnięciu zaprogramowanej głębokości skrawania z każdą prędkością skrawania Qnastępuje wycofanie szybkim ruchem na płaszczyznę referencyjną R. Ruch podejścia donowego cyklu skrawania jest również wykonywany ponownie szybkim przesuwem po torze(d), który można ustawić w USER DATA, _ZSFR[10]. Tor i głębokość skrawania przy każdejprędkości skrawania Q jest pokonywana z prędkością skrawania. Q należy wpisać jakowartość przyrostową bez znaku.

Zamiana osi


Wiercenie


Q/R


Funkcje dodatkowe




Odznaczenie


Przykład


G90 G0 Z100.

G90 G99 G83 X200. Y-150. Z-100.

R50. Q10. F150.
















Wskazówka

Jeśli _ZSFR[10]

> 0 = wartość wykorzystywana jest na torze pochodnej „d” (minimalna odległość 0,001)

= 0 = Długość toru pochodnego wynosi 30 mm, a wartość toru pochodnego wynosizawsze 0,6 mm. W przypadku większych głębokości wiercenia stosowany jest wzórgłębokość/50 (wartość maksymalna 7 mm).

5.1.7 Cykl rozwiercania (G85)

Format

G85 X... Y... R... F... K... ;





Funkcje dodatkowe





Rysunek 5-10Cykl rozwiercania (G85)

Objaśnienia

Po ustawieniu wzdłuż osi X i Y wykonywany jest szybki przesuw do punktu R. Wierceniewykonywane jest od punktu R do punktu Z. Po dotarciu do punktu Z wykonywane jestwycofanie do punktu R z prędkością skrawania.

Ograniczenia

Zamiana osi


Wiercenie


R


Odznaczenie


Funkcje dodatkowe




Przykład


G90 G0 Z100.

G90 G99 G85 X200. Y-150. Z-100.

R50. F150.

















Format

G86 X... Y... R... F... K... ;



R: Odległość od płaszczyzny początkowej do punktu R




Funkcje dodatkowe




Objaśnienia

Po ustawieniu osi X i Y wykonywany jest szybki przesuw do punktu R. Wierceniewykonywane jest od punktu R do punktu Z. Po zatrzymaniu wrzeciona na dnie otworunarzędzie wycofywane jest szybkim przesuwem.

Ograniczenia

Zamiana osi


Wiercenie


R


Odznaczenie


Przykład


G90 G0 Z100.

G90 G99 G86 X200. Y-150. Z-100.

R50. F150.
















Funkcje dodatkowe




5.1.9 Cykl rozwiercania – pogłębianie stożkowe odwrócone (G87)

Cykl ten można zastosować do wiercenia dokładnego.

Format

G87 X... Y... R... Q... P... F... K... ;


Z: Odległość od dna otworu do punktu Z

R: Odległość od płaszczyzny początkowej do płaszczyzny R (dno otworu)

Q: Wielkość przesunięcia narzędzia

P: Czas przestoju



Rysunek 5-12Cykl rozwiercania, pogłębianie stożkowe odwrócone (G87)

Funkcje dodatkowe




OSTRZEŻENIE

Adres Q (zmiana przełożenia na dnie wierconego otworu) jest wartością modalnąprzechowywaną w stałych cyklach. Należy upewnić się, że adres ten jest równieżstosowany jako interfejs cykli G73 i G83!

Objaśnienia

Wrzeciono zatrzymuje się w ustalonym położeniu obrotowym po ustawieniu wzdłuż osi X i Y.Narzędzie przesuwane w kierunku przeciwnym do kierunku wierzchołka narzędzia. Jest onoustawiane szybkim przesuwem na dnie otworu (punkt R).

Ostatecznie narzędzie jest przesuwane w kierunku wierzchołka narzędzia, a wrzecionoobraca się w prawo. Wiercenie realizowane jest wzdłuż osi Z w kierunku dodatnim aż dopunktu Z.

Wrzeciono zatrzymuje się w ustalonym położeniu po osiągnięciu dna otworu. Narzędzie jestzwracane naprzeciw wierzchołka narzędzia.

Odstęp bezpieczeństwa można zdefiniować w GUD _ZSFR[0].

Trajektorię odejścia można zdefiniować w _ZSFI[5].

G17 G18 G19

_ZSFR[5] = 1 +X +Z +Y

_ZSFI[5] = 0 lub 2 -X -Z -Y

_ZSFI[5] = 3 +Y +X +Z

_ZSFI[5] = 4 -Y -X -Z

Kąt musi więc zostać wskazany w USER DATA, _ZSFR[2] w taki sposób, by końcówkanarzędzia skierowana była w stronę przeciwną po zatrzymaniu wrzeciona, dla trajektoriiodejścia.

Funkcje dodatkowe




Przykład:

Jeśli płaszczyzna G17 jest aktywna, wierzchołek narzędzia musi być skierowany w kierunku+X.

Ograniczenia

Zamiana osi


Wiercenie


Q/R


W każdym przypadku dla wartości adresu Q należy wskazać tylko jedną wartość dodatnią.Jeśli wartość będzie ujemna, znak zostanie zignorowany. Jeśli trajektoria oderwania nie jestzaprogramowana, Q jest ustawiane jako równe „0”. W tym przypadku cykl jest realizowanybez odejścia.

Odznaczenie


Przykład


G90 G0 Z100.

G90 G87 X200. Y-150. Z-100.

R50. Q3. P1000 F150.

;Pozycjonowanie, wiercony otwór 1,

;skierowanie w stronę początkowej płaszczyzny,

;następnie przesuw o 3 mm,

;zatrzymanie na 1 s w punkcie Z

Y-500. ;Pozycjonowanie, rozwiercany otwór 2


X950. ;Pozycjonowanie, rozwiercany otwór 4


G98 Y-700. ;Pozycjonowanie, rozwiercany otwór 6




Funkcje dodatkowe





Format

G89 X... Y... R... P... F... K... ;




P: Czas przestoju na dnie otworu




Objaśnienia

Cykl ten jest podobny do cyklu G86, a jedyną różnicą jest dostępność czasu przestoju nadnie otworu.

Przed zaprogramowaniem funkcji G89 należy uruchomić wrzeciono funkcją M.

Ograniczenia

Zamiana osi


Funkcje dodatkowe




Wiercenie


R


Odznaczenie


Przykład


G90 G0 Z100.

G90 G99 G89 X200. Y-150. Z-100.

R50. P1000 F150.


;następnie zatrzymanie na 1 s na dnie otworu














5.1.11 Cykl „wiercenia gwintu prawego bez uchwytu kompensacyjnego” (G84)

Narzędzie wierci z zaprogramowanymi prędkością wrzeciona i prędkością posuwu dowprowadzonej głębokości ostatecznego gwintowania. Funkcja G84 umożliwia wykonywaniegwintów sztywnych.

Wskazówka

G84 może być zastosowane, jeśli wrzeciono przewidziane do zastosowania do wierceniajest technicznie zdolne do bycia obsługiwanym w obsłudze wrzeciona o sterowanympołożeniu.

Funkcje dodatkowe




Format

G84 X... Y... Z... R... P... F... K... ;




P: Czas przestoju na dnie otworu i w punkcie R podczas powrotu


K: Liczba powtórzeń (w razie konieczności)

Rysunek 5-14Cykl „wiercenia gwintu prawego bez uchwytu kompensacyjnego” (G84)

Objaśnienia

Cykl tworzy następującą sekwencję ruchów:

● Podejście płaszczyzny referencyjnej przeniesionej o wielkość odstępu bezpieczeństwa zapomocą G0.

● Ukierunkowane zatrzymanie wrzeciona i przeniesienie wrzeciona w trybie osi.

● Gwintowanie do głębokości ostatecznego wiercenia

● Czas przestoju na głębokości wiercenia

● Wycofanie na płaszczyznę referencyjną i odwrócenie kierunku obrotu przeniesionego doprzodu o odstęp bezpieczeństwa.

● Wycofanie na płaszczyznę wycofania za pomocą G0

Funkcje dodatkowe




Zastąpienie szybkiego przesuwu i zastąpienie wrzeciona jest akceptowane podczasgwintowania przy 100%.

Prędkość obrotową można regulować podczas wycofywania za pomocą GUD _ZSFI[2].Przykład: _ZSFI[2]=120; wycofanie wykonywane jest podczas gwintowania przy 120%prędkości.

Ograniczenia

Zamiana osi

Przed zamianą osi wiercenia należy najpierw odznaczyć stały cykl. W razie przełączenia osiwiercenia w trybie „wiercenie bez uchwytu kompensacyjnego” wyzwalany jest alarm.

Gwintowanie


R


Odznaczenie


Polecenie S

Jeśli wskazane przełożenie jest o jeden stopień wyższe od maksymalnej dozwolonejwartości, wyświetlany jest komunikat o błędzie.

Funkcja F

Jeśli wskazana wartość prędkości skrawania przewyższa maksymalną dozwoloną wartość,wyświetlany jest komunikat o błędzie.

Funkcje dodatkowe




Jednostka polecenia F

Metryczny system

wprowadzania

Wprowadzanie danych

w calach

Uwagi

G94 1 mm/min 0,01 cala/min Programowanie separatoradziesiętnego jest dozwolone

G95 0,01 mm/obrót 0,0001 cala/obrót Programowanie separatoradziesiętnego jest dozwolone

Przykład

Prędkość przesuwu dla osi Z 1000 mm/min

Prędkość wrzeciona 1000 obr./min

Skok gwintu 1,0 mm

<Programowanie posuwu na minutę>

S100 M03S1000

G94 ;Prędkość posuwu na minutę

G00 X100.0 Y100.0 ;Pozycjonowanie

G84 Z-50.0 R-10.0 F1000 ;Gwintowanie bez uchwytu kompensacyjnego

<Programowanie posuwu w obrotach>

G95 ; Posuw w obrotach


G84 Z-50.0 R-10.0 F1.0 ;Gwintowanie bez uchwytu kompensacyjnego

5.1.12 Cykl „wiercenia gwintu lewego bez uchwytu kompensacyjnego” (G74)

Narzędzie wierci z zaprogramowanymi prędkością wrzeciona i prędkością posuwu dowprowadzonej głębokości ostatecznego gwintowania. Funkcja G74 umożliwia wykonywaniegwintów sztywnych lewych.

Wskazówka

G74 może być zastosowane, jeśli wrzeciono przewidziane do zastosowania do wierceniajest technicznie zdolne do bycia obsługiwanym w obsłudze wrzeciona o sterowanympołożeniu.

Format

G74 X... Y... Z... R... P... F... K... ;




Funkcje dodatkowe






K: Liczba powtórzeń (w razie konieczności)

Rysunek 5-15Cykl „wiercenia gwintu lewego bez uchwytu kompensacyjnego” (G74)

Objaśnienia

Cykl tworzy następującą sekwencję ruchów:

● Podejście płaszczyzny referencyjnej przeniesionej o wielkość odstępu bezpieczeństwa zapomocą G0.

● Ukierunkowane zatrzymanie wrzeciona i przeniesienie wrzeciona w trybie osi.

● Gwintowanie do głębokości ostatecznego wiercenia

● Czas przestoju na głębokości wiercenia

● Wycofanie na płaszczyznę referencyjną i odwrócenie kierunku obrotu przeniesionego doprzodu o odstęp bezpieczeństwa.

● Wycofanie na płaszczyznę wycofania za pomocą G0

Zastąpienie szybkiego przesuwu i zastąpienie wrzeciona jest akceptowane podczasgwintowania przy 100%.

Prędkość obrotową można regulować podczas wycofywania za pomocą GUD _ZSFI[2].Przykład: _ZSFI[2]=120; wycofanie wykonywane jest podczas gwintowania przy 120%prędkości.

Funkcje dodatkowe




Ograniczenia

Zamiana osi

Przed zamianą osi wiercenia należy najpierw odznaczyć stały cykl. W razie przełączenia osiwiercenia w trybie „wiercenie bez uchwytu kompensacyjnego” wyzwalany jest alarm.

Gwintowanie


R


Odznaczenie


Polecenie S

Jeśli wskazane przełożenie jest o jeden stopień wyższe od maksymalnej dozwolonejwartości, wyświetlany jest komunikat o błędzie.

Funkcja F

Jeśli wskazana wartość prędkości skrawania przewyższa maksymalną dozwoloną wartość,wyświetlany jest komunikat o błędzie.

Jednostka polecenia F

Metryczny system

wprowadzania

Wprowadzanie danych

w calach

Uwagi

G94 1 mm/min 0,01 cala/min Programowanieseparatoradziesiętnego jestdozwolone

G95 0,01 mm/obrót 0,0001 cala/obrót Programowanieseparatoradziesiętnego jestdozwolone

Funkcje dodatkowe




Przykład

Prędkość przesuwu dla osi Z 1000 mm/min

Prędkość wrzeciona 1000 obr./min

Skok gwintu 1,0 mm

<Programowanie posuwu na minutę>

S100 M03S1000

G94 ;Prędkość posuwu na minutę


G74 Z-50.0 R-10.0 F1000 ;Gwintowanie bez uchwytu kompensacyjnego

<Programowanie posuwu w obrotach>

G95 ; Posuw w obrotach


G74 Z-50.0 R-10.0 F1.0 ;Gwintowanie bez uchwytu kompensacyjnego

5.1.13 Cykl wykonywania gwintu lewego lub prawego (G84/G74)

Wywiercenie otworu bez uchwytu kompensacyjnego może być trudne z powodu przyleganiawiórów do narzędzia i związanego z tym wzrostu oporu. W takich przypadkach pomocny jestcykl gwintowania z łamaniem lub usuwaniem wiórów.

Ruch skrawania jest w tym cyklu wykonywany do chwili osiągnięcia dna gwintu. Występująłącznie dwa służące temu cykle gwintowania. Gwintowanie głębokiego otworu z łamaniemwiórów i gwintowanie głębokiego otworu z usuwaniem wiórów

Cykle G84 i G74 można wybierać za pomocą GUD _ZSFI[1] w następujący sposób:

_ZSFI[1] = 2: Gwintowanie głębokiego otworu z łamaniem wiórów

_ZSFI[1] = 3: Gwintowanie głębokiego otworu z usuwaniem wiórów

Format

G84 (lub G74) X... Y... Z... R... P... Q... F... K... ;



R: Odległość od płaszczyzny początkowej do „Punktu R”


Q: Głębokość skrawania przy każdej prędkości skrawania



Funkcje dodatkowe




Rysunek 5-16Gwintowanie głębokiego otworu z łamaniem wiórów (USER DATA, _ZSFI[1] = 2)

1. Narzędzie jest przesuwane z zaprogramowaną prędkością posuwu.

2. Prędkość wycofania można regulować podczas wycofywania za pomocą USER DATA,_ZSFI[2].

Rysunek 5-17Gwintowanie głębokiego otworu z łamaniem wiórów (USER DATA, _ZSFI[1] = 3)

Funkcje dodatkowe




Gwintowanie głębokiego otworu z łamaniem/usuwaniem wiórów

Po ustawieniu wzdłuż osi X i Y wykonywany jest szybki przesuw do punktu R. Skrawanieprowadzone jest od punktu R do głębokości skrawania Q (głębokość skrawaniaprzypadająca na daną prędkość skrawania). Na koniec narzędzie jest wycofywane oodległość d. Jeśli w USER DATA, _ZSFI[2] wskazana zostanie wartość inna niż 100%,można wskazać, czy wycofanie jest nakładane, czy nie. Wrzeciono zatrzymuje sięnatychmiast po dojściu do punktu Z. Kierunek obrotu jest ostatecznie odwracany iwykonywane jest wycofanie. Trajektoria wycofania d jest ustawiana w USER DATA,_ZSFR[1].

Wskazówka

Jeśli w _ZSFR[1] wskazane jest 0, na odcinku wycofania obowiązuje ustawienie domyślne 1mm lub 1 cal.

Jeśli ma zostać wskazane 0 mm lub 0 cali, należy wskazać wartość mniejszą niżwyzwalająca przesuw.

5.1.14 Odznaczanie cyklu stałego (G80)

Cykle stałe można odznaczać poleceniem G80.

Format

G80;

Objaśnienia

Wszystkie cykle modalne odznaczane są w trybie ISO funkcją G80 lub funkcją G z pierwszejgrupy (G00, G03,...).

Funkcje dodatkowe




5.1.15 Przykład programu z kompensacją długości narzędzia i cyklami stałymi

Rysunek 5-18Przykład programu (cykl wiercenia)

Wartość przesunięcia +200.0 ustawiana jest w TO nr 11, +190.0 jest ustawiane w TO nr 15 i+150.0 jest ustawiane w przesunięciu narzędzia nr 30.

Funkcje dodatkowe




Przykładowy program

;

N001 G49 ; Odznaczenie kompensacji długości narzędzia

N002 G10 L10 P11 R200. ; Ustawienie przesunięcia narzędzia 11 na +200.



N005 G92 X0 Y0 Z0 ;

;

Ustawienie współrzędnych w punkcie

referencyjnym

N006 G90 G00 Z250.0 T11 M6 ; Zmiana narzędzia

N007 G43 Z0 H11 ; Płaszczyzna początkowa, kompensacja długości

narzędzia

N008 S30 M3 ; Uruchomienie wrzeciona

N009 g99 G81 X400.0 Y-350.0 Z-153.0

R-97.0 F1200

; Pozycjonowanie, następnie wiertło #1

N010 Y-550.0 ;

;

Pozycjonowanie, następnie wiercenie #2 i

powrót do punktu płaszczyzny R

N011 G98 Y-750.0 ;

;


powrót do płaszczyzny początkowej

N012 G99 X1200.0 ;

;



N013 Y-550.0 ;

;



N014 G98 Y-350.0 ;

;



N015 G00 X0 Y0 M5 ;

;

Powrót do położenia referencyjnego,

Zatrzymanie wrzeciona

N016 G49 Z250.0 T15 M6 ;

;

Odznaczenie kompensacji długości narzędzia,

zmiana narzędzia


narzędzia


N019 G99 G82 X550.0 Y-450.0 Z-130.0

R-97.0 P300 F700

;

;



N020 G98 Y-650.0 ;

;



N021 G99 X1050.0 ;

;



N022 G98 Y-450.0 ;

;



N023 G00 X0 Y0 M5 ;

;



N024 G49 Z250.0 T30 M6 ;

;

Odznaczenie kompensacji długości narzędzia,

zmiana narzędzia


narzędzia


Funkcje dodatkowe

5.2 Wprowadzanie programowalnych danych (G10)



N027 G85 G99 X800.0 Y-350.0 Z-153.0

R47.0 F500

;

;



N028 G91 Y-200.0 K2 ;

;

Pozycjonowanie, następnie wiercenie #12 i 13

i powrót do punktu płaszczyzny R

G80 ; Odznaczenie cyklu stałego

N029 G28 X0 Y0 M5 ;

;



N030 G49 Z0 ; Odznaczenie kompensacji długości narzędzia

N031 M30 ; Zakończenie programu

5.2 Wprowadzanie programowalnych danych (G10)

5.2.1 Zmienianie wartości przesunięcia narzędzia

Istniejące przesunięcia narzędzia mogą zostać zastąpione za pomocą G10. Nie jest możliwetworzenie nowych przesunięć narzędzi.

Format

G10 L10 P... R... ; Kompensacja długości narzędzia, geometria

G10 L11 P... R... ; Kompensacja długości narzędzia, zużycie

G10 L12 P... R... ; Kompensacja promienia narzędzia, geometria

G10 L13 P... R... ; Kompensacja promienia narzędzia, zużycie

P: Pamięć przesunięcia narzędzia o danym numerze

R: Deklaracja wartości

Zamiast L11 można również zaprogramować L1.

5.2.2 Funkcja M wywoływania podprogramów (M98, M99)

Funkcji tej można użyć, gdy podprogramy przechowywane są w pamięci programu obróbki.Podprogramy zarejestrowane w pamięci, którym zostały przypisane numery, możnawywoływać i wykonywać dowolnie często.

Funkcje dodatkowe

5.3 Ośmiocyfrowy numer programu



Polecenia

Do wywoływania podprogramów służą opisane poniżej funkcje M.

Tabela 5- 3 Funkcje M wywoływania podprogramów

Funkcja M Funkcja

M98 Wywołanie podprogramu

M99 Zakończenie podprogramu

Wywołanie podprogramu (M98)

● M98 Pnnnnmmmm

m: Nr programu (maks. 4 cyfry)n: Liczba powtórzeń (maks. 4 cyfry)

Przed użyciem programu M98 Pnnnnmmmm do wywołania podprogramu,podprogramowi należy nadać odpowiednią nazwę (4 cyfry z zerem).

● Jeśli na przykład zaprogramowana jest funkcja M98 P21, w programie obróbkiwyszukiwana jest nazwa podprogramu 21.mpf i podprogram ten wykonywany jestjednokrotnie. By wywołać podprogram 3 razy, należy zaprogramować funkcję M98P30021. W przypadku nie odnalezienia wskazanego podprogramu wyzwalany jest alarm.

● Zagnieżdżanie podprogramów jest możliwe. Dozwolonych jest maksymalnie 16podprogramów. W przypadku wywołania podprogramów ze zbyt wielu poziomówwyzwalany jest alarm.

Zakończenie podprogramu (M99)

Wykonywanie podprogramu kończone jest poleceniem M99 Pxxxx, a wykonywanieprogramu jest kontynuowane od bloku nr Nxxxx. System sterowania wyszukuje numer blokunajpierw w kierunku do przodu (od miejsca wywołania podprogramu do końca programu). Wprzypadku nie odnalezienia bloku o zgodnym numerze, program części jest przeszukiwanyw kierunku odwrotnym (w stronę początku programu obróbki).

Jeśli M99 nie zawiera numeru bloku (Pxxxx) programu głównego, układ sterowaniaprzechodzi na początek programu głównego i program ten jest wykonywany od początku.Jeśli M99 odwołuje się do numeru istniejącego bloku głównego programu (M99xxxx), blok otym numerze jest zawsze wyszukiwany od początku programu.


Wybór ośmiocyfrowego numeru programów aktywowany jest w danych maszynowych 20734$MC_EXTERN_FUNCTION_MASK, Bit 6=1. Funkcja ta wpływa na funkcje M98 i G65/66.

y: Liczba przebiegów programu

x: Numer programu

Funkcje dodatkowe




Wywołanie podprogramu

$MC_EXTERN_FUNCTION_MASK, Bit 6 = 0

M98 Pyyyyxxxx lub

M98 Pxxxx Lyyyy

Maksymalnie czterocyfrowy numer programu

Dodanie zawsze czterocyfrowego numeru programu z zerem

Przykład:

M98 P20012: wykonanie podprogramu 0012.mpf z dwoma przebiegami

M98 P123 L2: wykonanie podprogramu 0123.mpf z dwoma przebiegami


M98 Pxxxxxxxx Lyyyy

Rozszerzenie o zero nie występuje nawet jeśli numer programu ma mniej niż 4 cyfry.

Zaprogramowanie liczby przejść i numeru programu w P (Pyyyyxxxxx) nie jest możliwe.Liczba przejść musi zostać w każdym przypadku zaprogramowana w parametrze L!

Przykład:

M98 P123: wykonanie podprogramu 123.mpf z jednym przebiegiem

M98 P20012: wykonanie podprogramu 20012.mpf z jednym przebiegiem

Uwaga: To nie jest już kompatybilne z oryginalnym z dialektu ISO

M98 P12345 L2: wykonanie podprogramu 12345.mpf z dwoma przebiegami

Makro modalne i blokowe G65/G66


G65 Pxxxx Lyyyy

Dodanie zawsze czterocyfrowego numeru programu z zerem Numer programu zawierającywięcej niż 4 cyfry wyzwala alarm.


G65 Pxxxx Lyyyy

Rozszerzenie o zero nie występuje nawet jeśli numer programu ma mniej niż 4 cyfry. Numerprogramu zawierający więcej niż 8 cyfr wyzwala alarm.

Przerwanie M96

$MC_EXTERN_FUNCTION_MASK, Bit6 = 0

M96 Pxxxx

Dodanie zawsze czterocyfrowego numeru programu z zerem

$MC_EXTERN_FUNCTION_MASK, Bit6 = 1

M96 Pxxxx

Funkcje dodatkowe

5.4 Współrzędne biegunowe (G15, G16)



Rozszerzenie o zero nie występuje nawet jeśli numer programu ma mniej niż 4 cyfry. Numerprogramu zawierający więcej niż 8 cyfr wyzwala alarm.

5.4 Współrzędne biegunowe (G15, G16)

Podczas programowania współrzędnych biegunowych położenia w tym układziewspółrzędnych definiowane są promieniem i/lub kątem. Programowanie współrzędnychbiegunowych wybiera się za pomocą G16. Jest ono odznaczane ponownie za pomocą G15.Pierwsza oś płaszczyzny interpretowana jest jako promień biegunowy, a druga oś jako kątbiegunowy.

Format

G17 (G18, G19) G90 (G91) G16 ;Polecenie współrzędnych biegunowychaktywne

G90 (G91) X... Y... Z... ;Polecenie współrzędnych biegunowych

...

...

G15 ;Polecenie współrzędnych biegunowychnieaktywne

G16: Polecenie współrzędnych biegunowych

G15: Odznaczenie polecenia współrzędnych biegunowych

G17, G18, G19: Wybór płaszczyzny

G90: Biegun znajduje się w punkcie zerowym przedmiotu.

G91: Biegun znajduje się w aktualnym położeniu.

X, Y, Z: Pierwsza oś: Promień współrzędnej biegunowej, druga oś: Kąt współrzędnejbiegunowej

Wskazówka

Jeśli biegun zostanie przemieszczony z aktualnego położenia do punktu zerowegoprzedmiotu, promień zostanie wyliczony jako odległość od aktualnego położenia do punktuzerowego przedmiotu.

Przykład

N5 G17 G90 X0 Y0

N10 G16 X100. Y45. ;Współrzędne biegunowe aktywne,

;biegun w punkcie zerowym przedmiotu,

;Położenie X 70,711 Y 70,711

Funkcje dodatkowe

5.5 Funkcje pomiaru



;w kartezjańskim układzie współrzędnych

N15 G91 X100 Y0 ;biegun znajduje się w aktualnym położeniu,

;tj. położenie X 141.421 Y 141.421

N20 G90 Y90. ;Nr X w bloku

;Biegun znajduje się w punkcie zerowym przedmiotu,

;Promień = SORT(X*X +Y*Y) = 184.776

G15

Promień biegunowy przyjmowany jest zawsze jako wartość bezwzględna, a kąt biegunowymoże zostać zinterpretowany jako wartość bezwzględna lub przyrostowa.

5.5 Funkcje pomiaru

5.5.1 Szybkie podnoszenie funkcją G10.6

Kwintesencja

Funkcją G10.6 <Położenie osi> można aktywować położenie cofnięcia umożliwiająceszybkie podniesienie narzędzia (np. w przypadku pęknięcia narzędzia). Samo wycofaniezostaje zapoczątkowane sygnałem cyfrowym. Źródłem sygnału uruchamiającego jest drugieszybkie wejście sterowania NC.Kolejne szybkie wejście (1-3) można wybrać w danych maszynowych 10820$MN_EXTERN_INTERRUPT_NUM_RETRAC (1 - 3).

Warunkiem wykonania szybkiego wycofania funkcją G10.6 jest stała obecność programuprzerwania (ASUP) CYCLE3106.spf. Jeśli CYCLE3106.spf nie występuje w pamięciprogramu obróbki, w bloku programu obróbki funkcją G10.6 wyzwalany jest alarm 14011„Program CYCLE3106 niedostępny lub nie zwolniony do przetwarzania”.

Reakcja systemu sterowania po szybkim wycofaniu jest zdefiniowana w programie ASUPCYCLE3106.spf. Jeśli osie i wrzeciono zostają zatrzymane po szybkim wycofaniu, wprogramie CYCLE3106.spf muszą zostać zaprogramowane funkcje M0 i M5. JeśliCYCLE3106.spf jest programem pustym zawierającym tylko funkcję M17, program obróbkijest po szybkim wycofaniu realizowany bez przerwania.

W przypadku aktywowania szybkiego wycofania programem G10.6 <Położenie osi>, zmianasygnału doprowadzanego z drugiego szybkiego wejścia układu sterowania numerycznego zwartości 0 na wartość 1 powoduje zatrzymanie aktualnego ruchu, a położeniezaprogramowane w bloku G10.6 jest szybko przesuwane. W tym przykładzie wykonywanejest podejście do położeń bezwzględnych lub przyrostowych (zgodnie ze sposobemzaprogramowania ich w bloku G10.6).

Funkcja ta dezaktywowana jest programem G10.6 (bez wskazania położenia). Szybkiewycofanie sygnałem doprowadzanym z drugiego wejścia sterowania NC jest zablokowane.

Ograniczenia

Szybkie wycofanie można zaprogramować tylko na jednej osi.

Funkcje dodatkowe

5.5 Funkcje pomiaru



5.5.2 Pomiar z „usunięciem pozostałej drogi” (G31)

Pomiar z „usunięciem pozostałej drogi” aktywowany jest wskazaniem "G31 X... Y... Z... F...;". Jeśli pomiar doprowadzany z pierwszego czujnika jest dostępny podczas interpolacjiliniowej, interpolacja zostaje przerwana, a pozostałe odległości na osiach zostają usunięte.Program jest kontynuowany od następnego bloku.

Format

G31 X... Y... Z... F... ;

G31: Niemodalna funkcja G (aktywna tylko w bloku, w którym została zaprogramowana)

Sygnał PLC „Wartość wejściowa z pomiaru = 1”

W przypadku narastania krawędzi doprowadzanego pomiaru 1, aktualne położenia osizostają zapisane w parametrach układu osiowego, czyli $AA_MM[<Axis>] $AA_MW[<Axis>].Parametry te można wczytać w trybie Siemens.

$AA_MW[X] Zapisanie wartości współrzędnych osi X w układzie współrzędnych przedmiotu

$AA_MW[Y] Zapisanie wartości współrzędnych osi Y w układzie współrzędnych przedmiotu

$AA_MW[Z] Zapisanie wartości współrzędnych osi Z w układzie współrzędnych przedmiotu

$AA_MM[X] Zapisanie wartości współrzędnych osi X w układzie współrzędnych maszyny

$AA_MM[Y] Zapisanie wartości współrzędnych osi Y w układzie współrzędnych maszyny

$AA_MM[Z] Zapisanie wartości współrzędnych osi Z w układzie współrzędnych maszyny

Wskazówka

Jeśli program G31 zostanie uruchomiony w czasie, gdy sygnał pomiarowy jest wciążaktywny, wyzwolony zostanie alarm 21700.

Kontynuacja programu po sygnale pomiarowym

Jeśli w następnym bloku zaprogramowane są przyrostowe położenia osi, położenia teodniesione zostają do punktu pomiaru, tj. punktem referencyjnym dla położeniaprzyrostowego jest to położenie osi, w którym sygnał pomiarowy wyzwala usunięciepozostałej drogi.

Jeśli położenia osi w następnym bloku zaprogramowane są jako bezwzględne, wykonywanejest podejście do zaprogramowanych położeń.

Wskazówka

Blok zawierający polecenie G31 nie powinien zawierać aktywnej kompensacji promienianoża. Z tego powodu kompensacja promienia noża musi zostać odznaczona za pomocąG40 przed zaprogramowaniem G31.

Funkcje dodatkowe

5.5 Funkcje pomiaru



Przykład

G31 ze wskazaniem położenia przyrostowego

Rysunek 5-19G31 ze wskazaniem położenia przyrostowego jednej osi

G31 ze wskazaniem położenia bezwzględnego

Rysunek 5-20G31 ze wskazaniem położenia bezwzględnego jednej osi

G31 to polecenie bezwzględne dla 2 osi.

Funkcje dodatkowe

5.5 Funkcje pomiaru



Rysunek 5-21G31 to polecenie bezwzględne dla 2 osi

5.5.3 Pomiar programem G31, adresami P1-P4

Funkcja programu G31 P1 (.. P4) różni się od funkcji G31 tym, że adresami P1-P4 możnawybrać różne źródła sygnału pomiarowego. Możliwe jest jednoczesne monitorowanie kilkupunktów narastającej krawędzi sygnału pomiarowego. Przydział źródeł sygnału do adresówP1-P4 definiowany jest w danych maszynowych.

Format

G31 X... Y... Z... F... P... ;

X, Y, Z: Punkt końcowy

F...: Prędkość posuwu

P...: P1 - P4

Objaśnienie

Źródła cyfrowe przypisane są do adresów P1-P4 w danych maszynowych w następującysposób:

P1: $MN_EXTERN_MEAS_G31_P_SIGNAL[0]




Objaśnienia pomocne w wyborze (P1, P2, P3 lub P4) zawiera dokumentacja producentamaszyny.

Funkcje dodatkowe

5.5 Funkcje pomiaru



5.5.4 Przerywanie programu podprogramem M96/M97

M96

Podprogram można zdefiniować jako podprogram przerwania podprogramem M96 P<Numerprogramu>.

Uruchomienie tego programu wyzwalane jest sygnałem zewnętrznym. Do uruchomieniaprogramu przerwania wykorzystywane jest pierwsze szybkie wejście sterowania NC spośród8 wejść dostępnych w trybie Siemens. W danych maszynowych MD10818$MN_EXTER_INTERRUPT_NUM_ASUP wybrać można jeszcze jedno szybkie wejście (1–3).

Format

M96 Pxxxx ;Aktywacja przerwania programu

M97 ;Dezaktywacja przerwania programu

M97 i M96 P_ muszą występować w bloku samodzielnie.

Po wyzwoleniu przerwania wywoływany jest najpierw cykl stały CYCLE396, a cykl tenwywołuje program przerwania zaprogramowany w programie Pxxxx w trybie ISO. Pozakończeniu cyklu stałego bit 1 danych maszynowych 10808$MN_EXTERN_INTERRUPT_BITS_M96 jest oceniany i ustawiany poleceniem REPOS wpunkcie przerwania lub zachowany w następnym bloku.

Zakończenie przerwania (M97)

Przerwanie programu jest dezaktywowane poleceniem M97. Program przerwania możezostać uruchomiony przez sygnał zewnętrzny dopiero po następnej aktywacji poleceniemM96.

Jeśli program przerwania zaprogramowany poleceniem M96 Pxx ma zostać wywołanybezpośrednio sygnałem przerwania (bez etapu pośredniego z cyklem CYCLE396), w bicie10 danych maszynowych 20734 $MC_EXTERN_FUNCTION_MASK ustawiona musi byćwartość 0. Podprogram programowany poleceniem Pxx jest wywoływany w trybie Siemenspo zmianie sygnału z 0 na 1.

Numery funkcji M w funkcji przerwania są ustawiane w danych maszynowych. Danemaszynowe 10804 $MN_EXTERN_M_NO_SET_INT są wykorzystywane do ustalenianumeru M aktywującego program przerwania, a dane maszynowe 10806$MN_EXTERN_M_NO_DISABLE_INT służą do ustalania numeru M wstrzymującegoprogram przerwania.

Można korzystać tylko z tych funkcji M, które nie zostały zastrzeżone jako standardowefunkcje M. Ustawieniem domyślnym funkcji M jest M96 i M97. By funkcje te mogły zostaćaktywowane, musi być ustawiony bit 0 danych maszynowych 10808$MN_EXTERN_INTERRUPT_BITS_M96. Funkcje M nie są wówczas wyprowadzane doPLC. Jeśli Bit 0 nie został ustawiony, funkcje M są interpretowane jako normalne funkcjepomocnicze.

Funkcje dodatkowe

5.5 Funkcje pomiaru



Po zakończeniu programu przerwania, wykonywanie programu wznawiane jest domyślnie odkońca bloku programu obróbki następującego po programie przerwania. Jeśli programobróbki ma zostać wznowiony od punktu przerwania, na końcu programu przerwania musiwystępować polecenie REPOS (np. REPOSA). By polecenie to zostało rozpoznane,program musi zostać napisany w trybie Siemens.

Funkcja M aktywacji i dezaktywacji programu przerwania musi występować w blokusamodzielnie. Jeśli w bloku zaprogramowane adresy inne niż „M” i „P”, wyzwalany jest alarm12080 (błąd składni).

Dane maszynowe

Reakcję funkcji programu przerwania można ustalić na podstawie w następujących danychmaszynowych:

MD10808 $MN_EXTERN_INTERRUPT_BITS_M96:Bit 0 = 0Program przerwania niedopuszczalny, ponieważ M96/M97 są normalnymi funkcjami M.Bit 0 = 1Aktywowanie programu przerwania poleceniem M96/M97 jest dozwolone.

Bit 1 = 0Program obróbki jest realizowany od końca bloku następującego po bloku zawierającymprzerwanie (REPOSL RME).Bit 1 = 1Program obróbki jest wznawiany od punktu przerwania (REPOSL RMI).

Bit 2 = 0Sygnał przerwania natychmiast przerywa wykonanie aktualnego i uruchamia programprzerwania.Bit 2 = 1Program przerwania uruchamiany jest dopiero na końcu bloku.

Bit 3 = 0Cykl realizacji zostaje przerwany natychmiast po wpłynięciu sygnału przerwania.Bit 3 = 1Program przerwania uruchamiany jest dopiero na końcu cyklu realizacji (ocena w cyklachstałych).

Bit 3 jest oceniany w cyklach stałych, a sekwencja cykli jest odpowiednio dostosowywana.

Bit 1 jest oceniany w cyklu stałym CYCLE396.

Jeśli program przerwania nie zostanie wywołany przez cykl stały CYCLE396,($MC_EXTERN_FUNCTION_MASK, Bit 10 = 1) musi zostać oceniony bitem 1. Jeśli Bit 1 =TRUE, do ustawienia w punkcie przerwania musi zostać użyte polecenie REPOSL RMI, a winnym przypadku do ustawienia w położeniu końcowym bloku musi zostać użyte polecenieREPOSL RME.

Funkcje dodatkowe

5.6 Programy makropoleceń



Przykład:

N100 M96 P1234 ;Aktywacja ASUP 1234spf. W przypadku narastającej krawędzi;sygnału z pierwszego szybkiego wejścia uruchomiony zostanie podprogram;1234.spf

....

....

N300 M97 ;Dezaktywacja ASUP

Ograniczenia

Program przerwania traktowany jest jak normalny podprogram. Innymi słowy, warunkiemwykonania programów przerwania jest dostępność co najmniej jednego wolnego poziomupodprogramu (dostępnych jest 16 poziomów programu plus 2 poziomy zastrzeżone dlaprogramów przerwania ASUP).

Program przerwania jest uruchamiany tylko w przypadku zmiany krawędzi sygnałuprzerwania z 0 na 1. Jeśli sygnał przerwania zachowuje stale wartość 1, program przerwanianie jest już uruchamiany ponownie.

5.5.5 Funkcja kontroli żywotności narzędzia

Monitorowanie żywotności narzędzi i zliczanie przedmiotów można prowadzić za pomocąfunkcji zarządzania narzędziami (Siemens Tool Management).


Makropolecenia (makra) składają się z kilku-kilkunastu bloków programu zakończonychpoleceniem M99. Makra to w zasadzie podprogramy wywoływane w programie obróbkipoleceniem G65 Pxx lub G66 Pxx.

Makra wywoływane poleceniem G65 są niemodalne. Makra wywoływane poleceniem G66są modalne i można je odznaczać ponownie poleceniem G67.

5.6.1 Różnice w porównaniu z podprogramami

Programy makr (G65, G66) można stosować do wskazywania parametrów, które mogą byćpoddawane ocenie w programach makr. Natomiast wywołania podprogramów (M98) niemogą zawierać parametrów.

Funkcje dodatkowe




5.6.2 Wywołanie programu makr (G65, G66, G67)

Programy makr są wykonywane natychmiast po wywołaniu.

Opis procedury wywoływania programu makr przedstawiono w poniższej tabeli.

Tabela 5- 4 Format polecenia wywołującego program makr

Metoda wywołania Kod polecenia Uwagi

Wywołanie proste G65

Wywołanie modalne (a) G66 Odznaczenie poleceniem G67

Wywołanie proste (G65):Format

G65 P_ L_ ;

Program makr, któremu parametrem „P” przypisany został numer programu zostajewywołane i wykonane „L” razy poleceniem „G65 P ... L... <argument>; ”.

Wymagane parametry muszą zostać zaprogramowane w tym samym bloku (poleceniemG65).

Objaśnienie

Adres Pxx jest interpretowany w bloku programu obróbki zawierającym polecenie G65 lubG66 jako numer podprogramu, w którym zaprogramowana została funkcjonalność makra.Liczbę przejść makra można zdefiniować adresem Lxx. Wszystkie pozostałe adresy w tymbloku obróbki są interpretowane jako parametry transferowe, a ich zaprogramowanewartości są przechowywane w zmiennych systemu od $C_A do $C_Z. Te zmiennesystemowe mogą zostać wczytane w podprogramie i ocenione pod kątem funkcjonalnościmakra. Jeśli w makrze (podprogramie) wywoływane są inne makra z transferemparametrów, to parametry transferowe w podprogramie muszą zostać zapisane w zmiennejwewnętrznej przed wywołaniem nowego makra.

W celu aktywowania definicji zmiennych wewnętrznych podczas wywoływania makra musinastąpić automatyczne przejście do trybu Siemens. Można to zrobić, wstawiając instrukcjęPROC<Nazwa programu> do pierwszego wiersza programu makr. Jeśli w podprogramiezaprogramowane jest inne makro, to przed wykonaniem go musi zostać wybrany ponownietryb ISO.

Tabela 5- 5 Polecenie P i L

Adres Opis Liczba cyfr

P Numer programu od 4 do 8 cyfr

L Liczba powtórzeń

Funkcje dodatkowe




Zmienne systemowe adresów I, J, K

Ponieważ adresy I, J, i K można zaprogramować nawet dziesięciokrotnie w blokuzawierającym wywołanie makra, zmienne systemowe tych adresów muszą być adresowaneindeksem tablicy. Składnia tych trzech zmiennych systemowych jest więc następująca:$C_I[..], $C_J[..], $C_K[..]. Wartości pozostają w zaprogramowanej kolejności w tablicy.Liczba adresów I, J, K zaprogramowanych w bloku podawana jest w zmiennych $C_I_NUM,$C_J_NUM, $C_K_NUM.

Parametry transferowe I, J, K wywołań makr są traktowane w każdym przypadku jako jedenblok nawet wówczas, gdy indywidualne adresy nie są programowane. W przypadkuprzeprogramowania parametru lub zaprogramowania następnego parametru opartego nasekwencji I, J, K, parametr ten należy do następnego bloku.

Zmienne systemowe $C_I_ORDER, $C_J_ORDER, $C_K_ORDER ustawiane są nawykrywanie kolejności programowania w trybie ISO. Są to takie same tablice, jak tablice$C_I, $C_K i zawierają powiązane numery parametrów.

Wskazówka

Parametry transferowe mogą zostać wczytane tylko w podprogramie zaprogramowanym wtrybie Siemens.

Przykład:

N5 I10 J10 K30 J22 K55 I44 K33

Block1 Block2 Block3

$C_I[0]=10

$C_I[1]=44

$C_I_ORDER[0]=1

$C_I_ORDER[1]=3

$C_J[0]=10

$C_J[1]=22

$C_J_ORDER[0]=1

$C_J_ORDER[1]=2

$C_K[0]=30

$C_K[1]=55

$C_K[2]=33

$C_K_ORDER[0]=1

$C_K_ORDER[1]=2

$C_K_ORDER[2]=3

Funkcje dodatkowe




Parametr cyklu $C_x_PROG

W trybie ISO 0 zaprogramowane wartości mogą być oceniane na różne sposoby wzależności od metody programowanie (liczba całkowita lub rzeczywista wartość). Inna ocenajest aktywowana za pośrednictwem danych maszynowych.

Jeśli ustawiony jest MD, system sterowania reaguje tak, jak w następującym przykładzie:

X100 ; oś X jest przesuwana o 100 mm (100. z separatorem dziesiętnym) => wartośćrzeczywista

Y200 ; oś Y jest przesuwana o 0,2 mm (200 bez separatora dziesiętnego) => wartośćcałkowita

Jeśli adresy zaprogramowane w bloku są stosowane jako parametry transferowe cykli, tozaprogramowane wartości zawsze istnieją jako rzeczywiste wartości w zmiennych $C_x. Wprzypadku wartości będącymi liczbami całkowitymi nie można już odwołać się do metodyprogramowania (rzeczywista/całkowita) w cyklach i z tego powodu nie ma ocenyzaprogramowanych wartości prawidłowym współczynnikiem konwersji.

Istnieją dwie zmienne systemowe $C_TYP_PROG. $C_TYP_PROG dla informacji, czypodjęto programowanie REAL, czy INTEGER. Struktura jest taka sama, jak struktura$C_ALL_PROG i $C_INC_PROG. Jeśli wartość ta jest zaprogramowana jako INTEGER, toBit ustawiany jest 0, a w przypadku REAL ustawiany jest na 1. Jeśli wartość ta jestzaprogramowana nad zmienną $<Liczba>, to wówczas odpowiedni bit jest równieżustawiany na 1.

Przykład:

P1234 A100. X100 -> $C_TYP_PROG == 1.

Jest obecny tylko Bit 0, ponieważ tylko A zostało zaprogramowane jako REAL.

P1234 A100. C20. X100 -> $C_TYP_PROG == 5.

Bit 1 i Bit 3 (A i C) są obecne.

Ograniczenia:

W każdym bloku można zaprogramować maksymalnie dziesięć parametrów I, J, K. Wzmiennej $C_TYP_PROG dostarczany jest tylko jeden bit dla I, J, K. Stąd odpowiadający bitI, J i K jest w $C_TYP_PROG zawsze ustawiany na 0. Dlatego nie można wywnioskować,czy I, J lub K jest zaprogramowany jako REAL, czy jako INTEGER.

Wywołanie modalne (G66, G67)

Modalny program makr jest wywoływany poleceniem G66. Wskazany program makro jestwykonywany tylko w przypadku spełnienia wskazanych warunków.

● Modalny program makr jest aktywowany w chwili wyszczególnienia „G66 P... L...<Parametry>;”. Parametry transferowe są obsługiwane jak w G65.

● G66 jest odznaczane przez G67.

Tabela 5- 6 Warunki wywołania modalnego

Warunki wywołania Funkcja wyboru trybu Funkcja odznaczania trybu

Po wykonaniu polecenia przesuwu G66 G67

Funkcje dodatkowe




Specyfikacja parametru

Parametry transferowe są definiowane poprzez zaprogramowanie adresu A - Z.

Współzależność pomiędzy zmiennymi adresowymi i systemowymi

Tabela 5- 7 Wzajemna zależność pomiędzy adresami i zmiennymi oraz adresami, które można

wykorzystać do wywoływania poleceń

Współzależność pomiędzy adresami i zmiennymi

Adres Zmienna systemowa

A $C_A

B $C_B

C $C_C

D $C_D

E $C_E

F $C_F

H $C_H

I $C_I[0]

J $C_J[0]

K $C_K[0]

M $C_M

Q $C_Q

R $C_R

S $C_S

T $C_T

U $C_U

V $C_V

W $C_W

X $C_X

Y $C_Y

Z $C_Z

Współzależność pomiędzy zmiennymi adresowymi i systemowymi

By użycie I, J i K było możliwe, muszą być one wyszczególnione w sekwencji I, J, K.

Ponieważ adresy I, J, i K można zaprogramować w bloku zawierającym wywołanie makranawet dziesięciokrotnie, dostęp do zmiennych systemowych w ramach programu makr dlatych adresów musi następować w indeksie. Składnia tych trzech zmiennych systemowychjest więc następująca: $C_I[..], $C_J[..], $C_K[..]. Odpowiadające wartości są zapisywane wmacierzy w kolejności, w jakiej zostały zaprogramowane. Liczba adresów I, J, Kzaprogramowanych w bloku zapisywana jest w zmiennych $C_I_NUM, $C_J_NUM i$C_K_NUM.

Funkcje dodatkowe




W przeciwieństwie do pozostałych zmiennych, jeden indeks musi być zawszewyszczególniony podczas wczytywania tych trzech zmiennych. Indeks „0” jest zawszewykorzystywany do wywołań cykli (np. G81). Na przykład: N100 R10 = $C_I[0]

Tabela 5- 8 Wzajemna zależność pomiędzy adresami i zmiennymi oraz adresami, które można

wykorzystać do wywoływania poleceń

Współzależność pomiędzy adresami i zmiennymi

Adres Zmienna systemowa

A $C_A

B $C_B

C $C_C

I1 $C_I[0]

J1 $C_J[0]

K1 $C_K[0]

I2 $C_I[1]

J2 $C_J[1]

K2 $C_K[1]

I3 $C_I[2]

J3 $C_J[2]

K3 $C_K[2]

I4 $C_I[3]

J4 $C_J[3]

K4 $C_K[3]

I5 $C_I[4]

J5 $C_J[4]

K5 $C_K[4]

I6 $C_I[5]

J6 $C_J[5]

K6 $C_K[5]

I7 $C_I[6]

J7 $C_J[6]

K7 $C_K[6]

I8 $C_I[7]

J8 $C_J[7]

K8 $C_K[7]

I9 $C_I[8]

J9 $C_J[8]

K9 $C_K[8]

I10 $C_I[9]

J10 $C_J[9]

K10 $C_K[9]

Funkcje dodatkowe




Wskazówka

Jeśli wyszczególniony jest więcej niż jeden blok adresów I, J lub K, to kolejność adresów wkażdym bloku I/J/K jest ustalana w taki sposób, że numery zmiennych są definiowanezgodnie z ich kolejnością.

Przykład wprowadzania parametru

Wartość parametru zawiera znak i separator dziesiętny niezależnie od adresu.

Wartość tych parametrów jest zawsze zapisywana jako wartość rzeczywista.

Rysunek 5-22Przykład wprowadzania argumentu

Wykonywanie programów makr w trybach Siemens i ISO

Wywołany program makr można wywołać w trybie Siemens lub w trybie ISO. Tryb języka, wktórym program jest wykonywany jest definiowany w pierwszym bloku programu makr.

Jeśli w pierwszym bloku programu makr występuje instrukcja PROC <Nazwa programu>, toprzeprowadzane jest automatyczne przełączenie do trybu Siemens. W przypadku braku tejinstrukcji przetwarzanie realizowane jest w trybie ISO.

Parametry transferowe mogą zostać zapisane w zmiennych lokalnych wykonaniemprogramu w trybie Siemens. Jednak w trybie ISO nie jest możliwe zapisanie parametrówtransferowych w zmiennych lokalnych.

Warunkiem wczytania parametrów transferowych w programie makr wykonywanym w trybieISO jest przejście do trybu Siemens poleceniem G290.

Funkcje dodatkowe




Przykłady

Program główny z wywołaniem makra:

_N_M10_MPF:

N10 M3 S1000 F1000

N20 X100 Y50 Z33

N30 G65 P10 F55 X150 Y100 S2000

N40 X50

N50 ....

N200 M30

Program makr narzędzia w trybie Siemens:

_N_0010_SPF:

PROC 0010 ; Przejście do trybu Siemens

N10 DEF REAL X_AXIS ,Y_AXIS, S_SPEED, FEED

N15 X_AXIS = $C_X Y_AXIS = $C_Y S_SPEED = $C_S FEED = $C_F

N20 G01 F=FEED G95 S=S_SPEED

...

N80 M17

Program makr w trybie ISO:

_N_0010_SPF:

G290; Przejście do trybu Siemens,

; w celu wczytania parametrów transferowych

N15 X_AXIS = $C_X Y_AXIS = $C_Y S_SPEED = $C_S FEED = $C_F

N20 G01 F=$C_F G95 S=$C_S

N10 G1 X=$C_X Y=$C_Y

G291; Przejście do trybu ISO,

N15 M3 G54 T1

N20

...

N80 M99

Funkcje dodatkowe




5.6.3 Wywołanie makropolecenia funkcją G

Wywołanie makropolecenia

Makro może zostać wywołane numerem G analogicznym do G65.

Zastąpienie 50 funkcji G można skonfigurować w danych maszynowych:

10816 $MN_EXTERN_G_NO_MAC_CYCLE i

10817 $MN_EXTERN_G_NO_MAC_CYCLE_NAME.

Parametry zaprogramowane w bloku są przechowywane w zmiennych $C. Liczba powtórzeńmakra jest programowana adresem L. Liczba zaprogramowanych makr G jestprzechowywana w zmiennej $C_G. Wszystkie pozostałe funkcje G zaprogramowane w blokutraktowane są jako normalne funkcje G. Kolejność programowania adresów i funkcji G wbloku jest dowolna i nie wpływa na funkcjonalność.

Dodatkowe informacje o parametrach programowanych w tym bloku dostępne są w punkcie„Wywołanie programu makr (G65, G66, G67)”.

Ograniczenia

● Wywołanie marka funkcją G może zostać wykonane tylko w trybie ISO (G290).

● W jednym wierszu programu obróbki można zastąpić tylko jedną funkcję G (czyli,generalnie, tylko jedno wywołanie podprogramu). Jeśli możliwe jest wystąpieniekonfliktów z wywołaniami innych podprogramów (np. aktywny jest podprogram modalny),system wyprowadza alarm 12722 „Więcej niż jedno wywołanie makra lub cyklu ISO_M/Tw bloku”.

● Jeśli aktywne jest makro G, nie może zostać wywołane żadne inne makro G lub M anipodprogram M. W tym przypadku makra M lub podprogramy M wykonywane są jakofunkcje M. Makra G są wykonywane jako funkcje G pod warunkiem, że istniejeodpowiednia funkcja G (jeśli nie, wyprowadzany jest alarm 12470 „Nieznana funkcja G”.

● W innym przypadku obowiązują takie same ograniczenia, jak w G65.

Przykłady konfiguracji

Wywołanie podprogramu G21_MAKRO funkcją G21

$MN_EXTERN_G_NO_MAC_CYCLE[0] = 21

$MN_EXTERN_G_NO_MAC_CYCLE_NAME[0] = "G21_MAKRO"





Funkcje dodatkowe




Przykład programowania

PROC MAIN

. . .

N0090 G291 ; Tryb ISO

N0100 G1 G21 X10 Y20 F1000 G90 ;

;

;

;

Wywołanie G21_MAKRO.spf,

G1 i G90 zostają aktywowane

przed wywołaniem

G21_MAKRO.spf

. . .

N0500 G90 X20 Y30 G123 G1 G54 ;

;

;

;


G1, G54 i G90 zostają aktywowane

przed wywołaniem

G123_MAKRO.spf

. . .

N0800 G90 X20 Y30 G421 G1 G54 ;

;

;

;


G1, G54 i G90 zostają aktywowane

przed wywołaniem

G123_MAKRO.spf

. . .

N0900 M30

PROC G21_MAKRO

. . .

N0010 = R10 + 11.11

N0020 IF $C_X_PROG == 0

N0030 SETAL(61000) ;

;

zaprogramowana zmienna nie

przeniesiona prawidłowo

N0040 ENDIF

N0050 IF $C_Y_PROG == 0

N0060 SETAL(61001)

N0070 ENDIF

N0080 IF $C_F_PROG == 0

N0090 SETAL(61002)

N0100 ENDIF

N0110 G90 X=$C_X Y=$C_Y

N0120 G291

N0130 G21 M6 X100 ;

;

G21->aktywacja metrycznego systemu

miar (bez wywołania makra)

N0140 G290

. . .

N0150 M17

PROC G123_MAKRO

. . .

N0010 = R10 + 11.11

N0020 IF $C_G == 421 GOTOF label_G421 ; Funkcjonalność makra G123

N0040 G91 X=$C_X Y=$C_Y F500

. . .

Funkcje dodatkowe

5.7 Funkcje specjalne



. . .

N1990 GOTOF label_end

N2000 label_G421: ; Funkcjonalność makra G421

N2010 G90 X=$C_X

Y=$C_Y F100

N2020

. . .

. . .

N3000 G291

N3010 G123 ;

;

;

;

;

;

;

Alarm 12470, ponieważ G123 nie jest

funkcją G, a wywołanie makra

nie jest możliwe dla aktywnego makra

Wyjątek: Makro zostało wywołane

jako podprogram za pomocą CALL

G123_MAKRO.

N4000 label_end: G290

N4010 M17


5.7.1 Powtórzenie konturu (G72.1, G72.2)

Funkcje G72.1 i G72.2 umożliwiają łatwe powtarzanie konturów. Funkcję tę zastosowaćmożna do utworzenia kopii liniowej (G72.2) lub kopii obrotowej (G72.1).

Format

G72.1 X... Y... (Z...) P... L... R...

X, Y, Z: Punkt referencyjny dla obrotu współrzędnej

P: Numer podprogramu

L: Liczba przejść podprogramu

R: Kąt toczenia

Podprogram zawierający kontur przeznaczony do skopiowania można wywoływaćwielokrotnie poleceniem G72.1. Układ współrzędnych jest obracany o pewien kąt przedwywołaniem każdego podprogramu. Obrót współrzędnych zachodzi wokół osi pionowej nawybranej płaszczyźnie.

G72.2 I... J... K... P... L...

I, J, K: Położenie, do którego przesuwane są osie X, Y Z przed wywołaniem podprogramu.

P: Numer podprogramu

L: Liczba przejść podprogramu

Funkcje dodatkowe




Podprogram zawierający kontur przeznaczony do powtórzenia można wywoływaćwielokrotnie poleceniem G72.2. Osie zaprogramowane za pomocą I, J i K muszą zostaćprzesunięte przyrostowo przed każdym wywołaniem podprogramu. Cykl (CYCLE3721) jestwykorzystywany do wywoływania podprogramu tak często, jak jest to wskazane w adresie„L”. Odległość zaprogramowana w I, J i K oraz wyliczona od punktu początkowego jestpokonywana przed każdym wywołaniem podprogramu.

Przykłady

Rysunek 5-23Powtórzenie konturu z G72.1

Program główny

N10 G92 X40.0 Y50.0

N20 G01 G90 G17 G41 20 Y20 G43H99 F1000

N30 G72.1 P123 L4 X0 Y0 R90.0

N40 G40 G01 X100 Y50 Z0

N50 G00 X40.0 Y50.0 ;

N60 M30 ;

Podprogram 1234.spf

Funkcje dodatkowe




N100 G01 X10.

N200 Y50.

N300 X-10.

N400 Y10.

N500 X-20.

N600 M99

Rysunek 5-24Powtórzenie konturu z G72.2

Program główny

N10 G00 G90 X0 Y0

N20 G01 G17 G41 X30. Y0 G43H99 F1000

N30 Y10.

N40 X30.

N50 G72.2 P2000 L3 I80. J0

Podprogram 2000.mpf

G90 G01 X40.

N100 Y30.

N200 G01 X80.

N300 G01 Y10.

N400 X110.

500 M99

Funkcje dodatkowe




5.7.2 Tryby przełączenia dla DryRun i poziomy pomijania

Przełączenie poziomów pomijania (DB3200.DBB2) stanowi zawsze ingerencję w przebiegprogramu, co doprowadziło do krótkoterminowego spadku prędkości na torze. To samodotyczy przełączenia trybu DryRun (DryRun = prędkość posuwu w przebiegu próbnymDB3200.DBX0.6) z DryRunOff na DryRunOn lub odwrotnie.

Wszystkich spadków prędkości można uniknąć trybem przełączenia ograniczonym w swejfunkcji.

Podczas zmieniania poziomów pomijania nie jest wymagany spadek prędkości ustawieniemdanych maszynowych 10706 $MN_SLASH_MASK==2 (tj. nowa wartość w interfejsie PLC->NCK-Chan DB3200.DBB2).

Wskazówka

NCL przetwarza bloki w dwóch etapach: przebiegu wstępnego przetwarzania i przebiegugłównego (zwanych również ruchem jałowym i przebiegiem głównym). Wynik zmianprzedobróbkowych w pamięci przedobróbkowej. Obróbka główna pobiera odpowiedninajstarszy blok z pamięci przedobróbkowej i pokonuje jego geometrię.

Wskazówka

Przedobróbka jest przełączeniem ustawień danych maszynowych $MN_SLASH_MASK==2podczas zmiany poziomu pomijania! Bloki znajdujące się w pamięci przedobróbkowej sąpokonywane przy starym poziomie pomijania. Standardowo użytkownik nie ma żadnejkontroli nad poziomem wypełnienia pamięci przedobróbkowej. Użytkownik widzi następującywpływ: Nowy poziom pomijania zaczyna obowiązywać po pewnym czasie od przełączenia!

Wskazówka

Polecenie STOPRE programu obróbki opróżnia pamięć przedobróbkową. W razieprzełączenia poziomu pomijania przed wystąpieniem polecenia STOPRE, wszystkie blokinastępujące po poleceniu STOPRE są bezpiecznie przełączane. To samo dotyczyuwikłanego polecenia STOPRE.

Żaden spadek prędkości nie jest wymagany podczas zmieniania trybu DryRun ustawieniamidanych maszynowych 10704 $MN_DRYRUN_MASK==2. Również w tym przypadkuprzełączana jest tylko przedobróbka prowadząca do wspomnianych wyżej ograniczeń.Wynika z tego następująca analogia: Uwaga! To również będzie aktywne po pewnym czasieod przełączenia trybu DryRun!

Funkcje dodatkowe






Indeks

A

Automatyczny powrót osi obrotowych do punktureferencyjnego, 29Automatyczny układ współrzędnych, 38

C

CDOF, 58CDON, 58Czas przestoju, 49

D

Definiowanie trybów wprowadzania wartościwspółrzędnych, 42Druga funkcja dodatkowa, 65

F

Funkcja dodatkowa, 62Funkcja F, 12Funkcja kompresora, 65Funkcja M, 62Funkcja narzędzia, 62Funkcja S, 61Funkcja wrzeciona, 61Funkcje M zatrzymywania operacji, 62Funkcje M, które można stosować na wielesposobów, 65Funkcje przesunięcia narzędzia, 50

G

G00, 11, 15, 19, 20Interpolacja liniowa, 20

G01, 15, 20G02, 15, 23G02, G03, 22, 27G03, 15, 23G04, 16, 49G05, 16G05.1, 16G08, 16G09, 17

G09, G61, 67G10, 17, 104G10.6, 17, 108G11, 17G15, 16G15, G16, 107G16, 16G17, 15G17, G18, G19

Osie równoległe, 39Wybór płaszczyzny, 39

G18, 15G19, 15G20, 15G20, G21, 43G21, 15G27, 17, 30G28, 17, 28G290, 17G291, 17G30, 17, 30G30.1, 17G31, 109G31, P1 - P4, 111G40, 15G40, G41, G42, 53G41, 15G42, 15G43, 15G43, G44, G49, 51G44, 15G49, 15G50, 16G50, G51, 45G50.1, 17G50.1, G51.1, 48G51, 16G51.1, 17G52, 17, 38G53, 17, 33G54, 16G54 P0, 16G55, 16G56, 16G57, 16G58, 16G59, 16G60, 17

Indeks



G61, 16G63, 16, 67G64, 16, 67G65, 17G65, G66, G67, 115G66, 16G67, 16G68, 16G69, 16G72.1, 17G72.2, 17G73, 15, 74G74, 15, 96G76, 15, 77G80, 15, 101G81, 15, 80G82, 15, 81G83, 15, 83G84, 16, 93G84 lub G74, 99G85, 16, 85G86, 16, 87G87, 16, 89G89, 16, 92G90, 15G90, G91, 42G91, 15G92, 17, 34G92.1, 17, 35G93, 14, 15G94, 14, 15G95, 14, 15G96, 16G97, 16G98, 16G99, 16

I

Interpolacja liniowa, 20Interpolacja śrubowa, 27

K

Kod GWyświetlana informacja, 8

Komentarze, 10Kompensacja długości narzędzia, 51Kompensacja promienia narzędzia, 53Kompresor, 65

M

M00, 62M01, 62M02, 63M30, 63M96, M97, 112M98, M99, 104Maksymalne programowalne wartości ruchów osi, 9

P

Pamięć danych przesunięcia narzędzia, 50Podstawowy układ współrzędnych, 33, 34Polecenia interpolacji, 19Pominięcie bloku, 11Posuw czasu nawrotu, 14Posuw liniowy na minutę, 14Posuw po torze, 12Poziom pominięcia, 127Poziom pominięcia bloku, 11Pozycjonowanie w trybie aktywnego wykrywaniabłędów, 19Prędkość posuwu obrotowego, 14Programowanie definicji konturu, 24Programy makropoleceń, 114Przerwanie programu funkcji, 112

S

Separator dziesiętny, 9Skalowanie, 45Sprawdzanie powrotu do punktu referencyjnego, 30Sprawdzanie zakłóceń, 58Szybki przesuw, 11, 19Szybkie wycofanie, 108

T

Tryb DryRun, 127Tryb ISO, 7Tryb Siemens, 7

U

Usunięcie pozostałej drogi, 109

Indeks



W

Wprowadzanie danych w calach/jednostkachmetrycznych, 43Wprowadzanie programowalnych danych, 104Wskazanie kilku funkcji M w jednym bloku, 65Współrzędne biegunowe, 107Wybór punktu referencyjnego, 30Wymiarowanie bezwzględne/przyrostowe, 42Wywołanie modalne, 117Wywołanie programu makr, 115Wywołanie proste, 115

Indeks



Documents

SINUMERIK 808D Frezowanie, część 3: 5 Programowanie (ISO) · Frezowanie, część3: Programowanie (ISO) Podręcznik programowania i obsługi, 6FC5398-4DP10-0NA0 3 Spis treści