TTeecchhnniisscchh IInnssttiittuuuutt SStt..--MMiicchhiieell Witte Torenstraat 10 3960 Bree

I. Vooruitblikken Bezoek aan Steenbakkerij Vandersanden in Kleine-Spouwen op dinsdag 18 juni 2013 om 14.00 u. Als elke Belg wordt geboren met een baksteen in de maag, is dat goed nieuws voor Vandersanden. Om te bouwen heb je immers (bak) bouwstenen nodig en dat is nu precies wat een steenbakkerij levert. Vandersanden is het grootste bakstenen producerend familiebedrijf in Europa. Programma: ontvangst met informatie over de onderneming twee filmpjes over de productie rondleiding koffie en taart Even praktisch ! Samenkomst en vertrek op de parking van Carrefour in Bree om 13.00 u. Mogelijke reisweg naar Vandersanden Riemsterweg 300 3740 (Kleine-Spouwen) BILZEN : Bree - Gruitrode - Opglabbeek - As - Munsterbilzen - Bilzen Riemsterweg 300 Kleine - Spouwen. Bijdrage: € 2 per persoon Inschrijven: Bèr (Ts) telefoon 089/ 46 34 70 of via e-mail ber.thys@telenet.be

vóór 13 juni e.k.

II. Terugblikken

Ochtendwandelingen in Gruitrode donderdag 25 april 2013 Leo en Bertha, Willy en Gerda, Piet en Tilly, Giel en Angèle, René en Christiane, Eric en Gerd, Jan en Ghislaine, Gerard en Alice, M. Leen, J. Thora, J. Janssen (Js), L. Lenders , J. Bloemen, B. Thys, P. Van Gils, (23) Verontschuldigd: Fien en Jan, Christ en Mia, Leo en Sylvie, L. Clijsters, Gh. Vliegen, L. Eyssen, A. Thoonen , J. Wassenberg … Met dank aan Mia (foto’s), Bèr en Piet (begeleiding en voorbereiding)

Jaargang 17 Juni 2013

nr. 125

Een schitterende lentemorgen, nauwelijks een zuchtje wind en zoals voorspeld gaat het weerkundig een mooie en warme dag worden.

Toch blijkt bij de begroeting dat senioren het niet zo begrepen hebben op het vroege uur. Het went wel nooit om in het holst van de nacht uit dat warme bed te stappen, hoewel de meesten toegeven eens de zon een beetje is

geklommen, dat zo’n morgenwandeling blijft charmeren. Voor de natuur heeft de winter dit jaar kennelijk te lang geduurd en ook de dieren geven niet thuis. Alles zit te wachten op de voorjaarswarmte, wij vast ook.. Bèr stelt met zijn groep vast dat de jonge Amerikaanse vogelkers wild om zich heen slaat.

Natuurliefhebbers noemen die begroeiing gewoonweg “bospest”. Maar dat is wel een heel bijzonder verhaal! Triest dat sluikstorters niet het minste respect hebben voor de mooie wandelgebieden van Gruitrode. Is dat wangedrag misschien te wijten aan een gebrekkige opvoeding of is het gewoon een zielig bewijs van egoïsme en arrogantie zonder enig normbesef? Zullen die “nestbevuilers” het dan nooit leren?

Gelukkig vinden wij veel warmte en hartelijkheid bij het ontbijt in De Kastelein. Heel blij noteren we de aanwezigheid van Jos en Piet, die na wat medische perikelen opnieuw hun plaats innemen.

Voor Leo en Bertha gaan de handjes op elkaar bij hun “Diamanten Bruiloft” en de jubilarissen waarderen dat gebaar met een extra rondje. De “nawandeling “duurt daarom veel langer dan gewoonlijk, maar niemand die dat erg vindt. Integendeel! Wij wensen Leo en Bertha nog vele gelukkige jaren samen en wel in goede gezondheid! Op naar de “briljantjes”!

Bezoek aan Kasteelbrouwerij Ter Dolen in Helchteren Donderdag 23 mei om 14 u. bij 9 ° C. Bij 9°C. bibberen de kwetsbare lenteblaadjes in de groene oase rondom het brouwerijkasteel De Dool. Het is nochtans volop mei en we hebben dus weer grote twijfels bij de opwarming van de aarde. In de slotgracht rechts voor de toegangspoort blinkt het koperen deksel van een “ferme” brouwersketel. Het monument van augustus 2012 symboliseert 4 brouwersgeneraties en eert Armand Desplenter, naar wie de blonde, hoppige “Armand “, de jongste aanwinst van de Ter Dolen-bieren, is genoemd.

Historische plek

In de warme ontvangstzaal schetst mevrouw Vanharen de historische achtergrond van deze oude site en die start in 1282 met de eerste geschreven vermelding. In de middeleeuwen is Helchteren een heerlijkheid van de abdij van Sint-Truiden en dit

zomerverblijf van de abt wordt in die tijd een waterkasteel. Een felle brand in 1360 richt een enorme schade aan. In 1783 laat abt Remy Mottart de grachten dempen, de ophaalbrug weghalen en krijgt het kasteel zijn huidig uitzicht. Hij zorgt o.a. voor de u-vormige plattegrond. Na de Franse Revolutie (1789) wordt de abdij aangeslagen en de gebouwen samen met de inboedel worden verkocht als “zwart goed” aan Hasselaar Guillaume Claes, ooit nog de gewiekste koper van Alden Biesen en Herkenrode. Vele jaren later verwerft eerste minister Jean Duvieusart dit domein. Bij de

“Koningskwestie” in 1950 willen 2.995.983 (57%) Belgen dat koning Leopold III terugkeert uit ballingschap. De Waalse premier Duvieusart beleeft woelige dagen en ons land stevent

regelrecht op een burgeroorlog af. Als Leopold beslist de troon aan Boudewijn over te laten, neemt de eerste minister ontslag, na een regeerperiode van amper twee maanden. Een record! De erfgenamen van Duvieusart trachten tussen 1983 en ’93 het domein van 20 ha met de vervallen gebouwen te verkopen. Het Dentergemse brouwersgeslacht Desplenter zorgt uiteindelijk voor de redding. De West-Vlamingen verbouwen, bouwen, kuisen de boel op en beginnen bier te brouwen.

Bier In de vroegere stallen van de vierkanthoeve blinken nu dubbelwandige roestvrije ketels, verbonden door een netwerk van leidingen met de onvermijdelijke kranen, temperatuur- en andere drukmeters. Deze installaties zorgen voor de productie van kriek (4,5 %) blonde (6,1 %) en donkere Ter Dolen (7,1%) en van triple (8,1 %) . Armand is de jongste telg van het huis, fruitig van smaak met twee soorten Amerikaanse hop als ingrediënten. De Helchterense bieren lopen goed af, maar zijn nogal straf (van 4,5 tot 8,1 % alcohol).

Volgens onze gids is bier brouwen, gebaseerd op het vergisten van suiker, niet zo moeilijk, maar als wij het hele proces overlopen, zien we dat toch enigszins anders. De basisstof gerst bevat immers geen suiker, maar als je die laat ontkiemen door water toe voegen, komen enzymen vrij en die zetten zetmeel om in suiker. Na het mouten volgt het eesten (drogen) en

de ingestelde temperatuur bepaalt de kleur van het bier. Hoe hoger de temperatuur, hoe donkerder het brouwsel. In de kasteelbrouwerij van Helchteren wordt mout kant en klaar ingekocht. Nieuw voor ons is “verschroten” , wat zoveel betekent als het grof pletten van de mout. In een volgende kuip voltrekt zich de versuikering en heet het mengsel, waaraan warm water wordt toegevoegd, voortaan het beslag. Door een filter sijpelt alles wat vloeibaar is, inclusief de suiker, naar een ander vat. Wat in de tank blijft, de mout, wekt in de biocentrale van Lavrijssen elektriciteit op. De overgelopen plakkerige vloeistof wordt (met - dt) nu wort (enkel met –t) en moet aan de kook worden gebracht.

In deze fase voegt de brouwmeester hop toe. Het “groene goud” is belangrijk voor kleur, aroma, bitterheid, smaak en bewaartijd van het bier. Enkel vrouwelijke, niet bevruchte hopbellen komen hiervoor in aanmerking. Buiten een straal van 8 km mogen dus geen mannelijke “hoppers” groeien en België is al zo klein! Aankopen in het buitenland (Tsjechië, Duitsland, Frankrijk) is vaak de enige optie. Om van die mengeling bier te maken heb je nog koolzuurgas nodig en gist,

om suiker in alcohol om te zetten. Dat proces duurt 2 tot drie weken en wordt afgesloten door twee filterbeurten. Kiezelgoer, een schaars product met fijne

poriënstructuur gevonden in kalkzandsteenlagen en gevormd door kiezelwieren op de bodem van zoetwatermeren, zorgt voor een uitstekende filtering. Bij het pasteuriseren wordt de tankinhoud opgewarmd tot maximum 70 ° C. en dan heel snel afgekoeld tot 1 °. Dat proces doodt alle aanwezige bacteriën. Het lageren ten slotte slaat op een soort 2 de gisting of rijping. Gebeurt het bij temperaturen van rond of boven 20°C. , dan is er sprake van hoge gisting.

Aan het einde van de rondleiding schuiven we langs een hypermoderne bottelarij, die binnenkort operationeel wordt. In de verbruikzaal werken we graag mee aan een toevallige

proeverij, op zoek naar het blonde bier met de beste geur en de beste smaak. Dat proeven smaakt, zoals blijkt, naar meer en een lekkere Ter Dolen maakt de tongen los voor een voorzichtige balans van dit bezoek. Of we wat hebben bijgeleerd? Natuurlijk!

We kennen nu wel degelijk het verschil tussen abdijbier en trappist, tussen mout en beslag, tussen pasteuriseren en lageren, tussen een Armand en een kriek, weten waarvan Heineken wordt (met –dt) gebrouwen, hoe de uitdrukking “blijven plakken” is ontstaan en nog zoveel meer. Weet wel, bier brouwen is echt niet zo simpel, ervan genieten is dat gelukkig wel! Dat leert ons de praktijk. Met dank aan Theo (debuut), Mia (foto’s), Piet (voorbereiding) en mevr. Vanharen voor haar vlotte, enthousiaste en schalkse begeleiding. Wij hopen voor de volgende bezoekers, dat zij nooit de verborgen schat vindt in het domein, behalve als zij met ons wil delen. De aandeelhouders zetten we daarom nog eens graag op een rijtje: Christ en Mia, Piet en Tilly, Rik en Betsy, Giel en Angèle, René en Christiane, Ghislaine en Jos, Piet en Lea, Gerard en Alice … P. Aegten-Fiten, M.-J. Eurlings, M. Leen, L. Stinkens, Th. Geens, T. Slenders, Th. Vossen, M. Eerlingen, J. Hoeben… (25) Verontschuldigd: Lei en Bertha, Willy en Gerda, Fien en Jan, Bèr en Alida, L. Lenders…

III. Inblikken Technisch adviseur Luc Evens voorstellen is zeker overbodig. Toch weet niet iedereen dat hij verleden jaar ook Master in Opleiding en Onderwijswetenschapppen (OOW) is geworden. Levenslang leren (LLL) is voor hem dus een dagelijkse realiteit, hoewel hij nu niet meer elke week voor opleidingen naar de Universiteit Antwerpen moet. Hoe sluit modern onderwijs het best aan bij de snel veranderende maatschappij? De vraag is vlugger gesteld dan beantwoord, maar met de grote vakantie voor de deur willen we wel de nodige tijd uittrekken om zijn kijk op dit veelbesproken probleem te leren kennen.

Waar TSO en BSO situeren in het huidige en toekomstige onderwijslandschap?

Welke toekomst het TSO en BSO wel kunnen hebben.

1. Onderwijs en opleiding in ons huidige onderwijssysteem

Vroeger studeerde men af, de opvoeding, het leren en de vorming sloot men af en met wat ervaring was men volleerd, soms zelfs tot aan zijn/haar pensionering. Veelal veranderde men niet van werkgever en bleef men vooral binnen dezelfde sector actief. Nu staat men bij het begin van een loopbaan voor andere uitdagingen. Naast traditionele kennis en vaardigheden verwachten we flexibiliteit, innovatie, creativiteit, teamwork… , competenties die we met zijn allen belangrijk vinden. Afgestudeerden hebben een soort “startbewijs”, maar de huidige generatie zal daarbij levenslang en levensbreed moeten blijven leren en hun portfolio met EVC en EVK verder opbouwen. Men verwacht dat deze generatie in haar loopbaan voor minstens 7 werkgevers zal werken. De kenniseconomie en bijhorende vorming en opleiding zijn nog maar vrij recent een prioriteit (2000) op de agenda van politici. Op de 2de UNESCO-conferentie in Montreal, (1960) heeft men “éducation permanente” gelanceerd. In 1996 hebben we een perspectief-verschuiving naar “lifelong learning” gehad en opleidingen losgekoppeld van traditionele formele leeromgevingen, een verschuiving naar levenslang en levensbreed leren (Baert Herman en Van Damme Dirk, 2000). Deze verschuiving is er gekomen, omdat de traditionele schoolse leeromgeving niet meer aangepast was aan haar tijd, door de ondoelmatigheid en levensvreemdheid van het “schools leren”. Leeropvattingen evolueren van deponeren naar construeren van kennis. Er is ook een grote traagheid van educatie versus hoog tempo van wetenschappelijke, technologische en maatschappelijke veranderingen. Leeromgevingen worden ondermeer door Informatie en Communicatie Technologie en ‘world wide web’ veel opener en toegankelijker. 2. Evolutie in ‘scholing’ Scholing zou je moeten helpen om het beste uit jezelf te halen voor een goed leven tussen andere goede burgers. Het onderwijs zoals we dat nu in het Westen nog voor een groot gedeelte kennen, is ontstaan in de 19de eeuw. Dit Pruisische onderwijsmodel diende in de eerste plaats de sociale efficiëntie, het effectief hanteren van een explosief groeiende populatie en tegelijkertijd het opbouwen van een machtige economie, met uniforme consumenten. Hierachter schuilt het eenvoudige idee dat ieder van ons perfect en afhankelijk gemanaged kan worden. Daarvoor mag men elke truc uit het boekje gebruiken; psychologie, sociale druk of bruut geweld. Vorming had hierin twee betekenissen: de beroepsvorming enerzijds was technisch-instrumenteel en steeds handelingsgericht, er was hierbij geen of een zeer beperkte algemene vorming, de algemene vorming anderzijds was cultureel- humaan en gericht op persoons-, maatschappelijke- en levenspolitieke vorming. Vanuit de verlichting en de moderniteit geloofde men in de maakbaarheid van de samenleving. Docerend klassikaal onderwijs was hiervoor het meest efficiënt, maar uiteindelijk gaat het ten koste van creativiteit, ondernemingszin en persoonlijke ontwikkeling. We creëren mensen, die over het algemeen goed in de pas lopen, maar toch zo weinig denkkracht hebben.

De nadruk binnen het huidige onderwijs leggen we nog steeds op specifieke kennis en vaardigheden met veel aandacht voor toetsen en testen en meestal wordt er eerder bestraffend dan belonend gewerkt. We vragen cijfers: een positieve bemerking op het rapport heeft over het algemeen weinig impact. Opmerkingen of feedback over attitudes en vaardigheden hebben heel wat minder effect dan cijfermateriaal over abstracte en mentale denkprocessen. Competentiegericht onderwijs met aandacht voor specifieke talenten staat nog in zijn kinderschoenen en vraagt een andere soort leeromgeving. 3. Culturen van educatie en leertypes Voor vorming, opleiding, scholing of educatie in zijn breedste vorm is het belangrijk de culturele en maatschappelijke context op te nemen. In het boek van Walter Leirman (1993), sociaal pedagoog, worden vijf culturen van educatie en de vijf leertypes en hun leefwereld beschreven in vijf samenlevingen. Zo kan je bijvoorbeeld de leerwegen naar het internet op verschillende manieren aanleren of benaderen:

Iemand kan zeggen:” Geef me een goed boek, zodat ik weet wat internet is en hoe je kan surfen, ik zoek het zelf wel uit”. Een tweede persoon kan zeggen:” Toon me een voorbeeld of laat het iemand voordoen, ik wil het wel eens zien”.

Een derde raakt pas overtuigd, als hij er een bepaalde waarde van inziet. Een volgende zegt:”Laat me eens overleggen met collega’s, samen zullen we beslissen, hoe we het aanpakken”. Een laatste stelt :” Laat me daar maar wat mee spelen, we zullen wel zien hoe het gaat”.

Culturen van leren en vorming zijn afhankelijk van de cultuur, waarin je leeft. Cultuur is een opvatting over mens en samenleving, een gedeelde identiteit, een collectieve praktijk waarin opvatting en identiteit gedeeltelijk herkenbaar zijn. Conceptueel bestaan er verschillende culturen, maar in de werkelijkheid zijn die steeds min of meer gemengd. 3.1 . De cultuur van de expert, homo sapiens De homo sapiens heeft kennis van de kennende mens en zijn samenleving en hij is inzichtelijk bekwaam, kan verbanden leggen en vergelijken. Hij kan cognitief informatie verwerken, abstraheren en begrijpen, is empirisch rationeel, van besef tot kennisverruiming; door ervaringen zal hij tot besef komen. Hij toont zich een deskundige informant en kan deze expertise gestructureerd brengen. Bovendien heeft hij analytische rationaliteit en zal hij de beste oplossing kiezen. Veelal is hij logocentrisch en eerder ongevoelig voor waarden en emoties, het draait allemaal rond rationaliteit. (IQ)

3.2. De cultuur van de ingenieur, homo faber De werkende of uitvoerende mens opleiden tot een competente persoon in een professionele samenleving staat centraal en hij moet dus in staat zijn om technisch te handelen. Hij heeft de bekwaamheid om een knelpuntanalyse om te vormen tot handelingsstructuren. Ook is hij een planner en een procesmanager, een doener. Hij zal planmatig handelen en heeft technische creativiteit, is technocentrisch en actionist. (TvQ)

3.3 De cultuur van de profeet, homo viator Het betreft hier de zinzoekende mens in een morele gemeenschap. Belangrijk als doelstelling zijn zedelijk en verantwoord handelen en leren naar een moreel model, evenals de groeiende bewustmaking van waardenconsolidatie. De centrale vraag is het zinzoeken of de ethiek. Voor een meerwaarde in dit verband zorgt de waardenoriëntatie, terwijl de moralisering en het gebrek aan pragmatiek echt wel remmende factoren zijn.

3.4 De cultuur van de communicator, homo dialogalis Handelingsbekwaamheid in de communicatieve leefwereld via communicatie staat centraal. Het leerconcept zal het open ervaringsleren zijn, dialogaal en groeigericht, van leefwereldverkenning tot consensueel handelen. De deelnemers doen altijd actief mee. De sterkten zijn de ervaringsgerichtheid en de partners. De zwakten zijn het estheticisme en de verwaarlozing van de globale dimensie: wie het goed kan vertellen, heeft meestal het woord. (EQ)

3.5 De cultuur van de homo ludens, de spelende mens In onze cultuur is die niet meer zo gekend. Geen expliciete doelstellingen maar creatieve mensen vormen door het ontdekkingsleren, staat centraal. Via aangereikte spelsituaties ga je iets aanleren als een soort verkenner. Positieve punten hierbij zijn het speelse vrijmaken en de bevordering van de creativiteit . Nadelige factoren zijn het spel om het spel, de ontregeling en de verwaarlozing van het maatschappelijke.

Deze vijf leef- en leerwerelden kunnen als een spiegel worden opgevat voor projecten van vorming en opleiding. Steeds moeten we trachten te achterhalen welke leerprofielen onze deelnemers hebben en welke leef- en leerwerelden we willen aanspreken. Als we willen onderwijzen of opleiden, moeten we weten in welke vormingscultuur we zullen terecht komen. We moeten ook reflecteren welke cultuur we beogen en welke effecten we willen bereiken. 4. Hoe secundair onderwijs benaderen, technisch-instrumenteel of cultureel-humaan, is fundamenteel verschillend.

Als we technisch-instrumenteel en cultureel-humaan tegen elkaar afwegen, gaan we een heel verschillend antwoord krijgen op de vraag “waarom onderwijs”. Hoewel het zeker waar is dat ons onderwijs ondergeschikt wordt gemaakt aan economische en andere maatschappelijke doelen. Zoals blijkt uit ondermeer rapporten van de OESO, is het ook niet te verdedigen dat het onderwijs daar volledig los van zou staan. Eén van de taken van het technisch en beroepssecundair onderwijs is, dat het zich moet afstemmen op het hoger onderwijs en op de noden van de toekomstige werkgever. Het evenwicht, bij kwalificatierichtingen uit het TSO en BSO, tussen inspraak en economie is hier een heikel punt. De bedrijfs- en beroepswereld krijgt onvermijdelijk een grotere zeggenschap naarmate het onderwijs er voor alternatieve financiering gaat aankloppen. Het vinden van alternatieve financiering en de mogelijke implicaties daarvan zullen ongetwijfeld een belangrijk hoofdstuk vormen in het onderwijsbeleid van morgen en overmorgen. Zonder samenwerking met de nijverheid zal het voor de overheid onbetaalbaar worden. De instrumenteel-technische omgeving is zeer snel geëvolueerd. Vanaf het einde van de 19de eeuw is er een moderne industriële economie ontstaan. Van ambachtelijke productie , ‘ soort meester-gezel opleiding’ is het overgegaan naar massaproductie, met opgesplitste taken en monotone, repetitieve handelingen, het Taylorisme. Er was nood aan functionele vakkennis en specifieke vaardigheden, ‘ontstaan van ambachtsscholen’. Terwijl ambachtslieden nog direct contact hadden met de klant is er bij massaproductie vooral aandacht voor de deeltaak, die routinematig snel en juist moest uitgevoerd worden. Vanaf 1970 is er een postindustriële economie gekomen ,waarin automatisering, informatisering, competitiviteit, innovatie

sleutelbegrippen werden als gevolg van een toenemende globalisering, (‘evolutie naar technische scholen’). De markt vraagt nu competenties om met complexe opdrachten en veranderingen te kunnen omgaan, flexibel inzetbaar te zijn en te blijven leren en ontwikkelen. De integratie van theorie en techniek zal zich nog verder zetten, scholen voor wetenschap en techniek moeten een antwoord op deze maatschappelijke vraag kunnen bieden. ‘STEM -scholen’, (Science, Technology, Engeneering, Mathematics) zouden hieraan kunnen beantwoorden. Als het TSO- en BSO- onderwijs erin slaagt om de integratie van wetenschappen en techniek op een adequate manier te realiseren, zal deze onderwijsvorm vast en zeker een toekomst hebben, omdat er in iedere maatschappij altijd nood zal zijn aan handelingsgerichte activiteiten, waarin technisch-instrumentele competenties worden gevraagd. Heel belangrijk hierbij is dat dit kan doorgaan in het TSO/BSO met zijn verschillende abstractie niveaus en dat het in zijn geheel binnen het belangstellingsgebied techniek wordt georganiseerd. Als de betrokken overheden op macroniveau geen kader eisen of welomschreven voorwaarden stellen voor de organisatie van de verschillende belangstellingsgebieden zullen (sommige)scholen geneigd zijn om opnieuw te kiezen voor de hoogste abstractieniveaus van de verschillende belangstellingsgebieden en zullen we een nog selectiever en stigmatiserend onderwijs aanbieden. Ev 18-04-2013 Met dank aan Luc Evens ( WOO) voor deze bijdrage.

���� Waar verhaal en heerlijk om mee te maken

Je parkeert ’s avonds je auto in een rustige straat van een Vlaamse provinciestad. Als je de volgende morgen wilt vertrekken, merk je dat de achterkant van je wagen een flinke tik heeft gekregen. Wie weet hier meer van? Zijn er getuigen? Die kans is klein. Heel groot echter is de kans dat je moet opdraaien voor de herstelling, die achteraf op € 2.500 wordt geraamd. Je doet aangifte bij de politie, maar veel hoop heb je niet. Een week na datum belt een jonge dertiger aan je voordeur en zegt aan het zoontje van 13, dat hij verantwoordelijk is voor de botsing op de parking. Hij belooft de volgende dag terug te komen om alles te regelen, wat ook effectief gebeurt. De man vertelt dat hij was gaan sporten, enkele glazen had gedronken en door een onhandig maneuver op de geparkeerde auto was gebotst. Naar eigen zeggen had hij ter plaatse een tijdje gewacht in de hoop de eigenaar te ontmoeten. Hij belde zelfs bij enkele omwonenden aan om te vragen aan wie de beschadigde auto toebehoorde. Achter de ruitenwisser van die auto liet hij een heel klein stukje papier achter met zijn naam en telefoonnummer. Omdat hij geen reactie kreeg van de gedupeerde, die het briefje niet had gevonden, trok hij naar de politie, deed daar ook aangifte en kwam zo te weten wie de eigenaar was. De betrokken familie is dolblij met deze gang van zaken. Je mag de chauffeurs gaan zoeken die zo fair hun fout toegeven en hun verantwoordelijkheid opnemen voor de toegebrachte schade. Schitterend voorval, echt niet meer van deze tijd en dat in een stedelijke omgeving! Maar het verhaal wordt nog veel beter, als je hoort dat deze eerlijke man de Marrokaanse nationaliteit heeft. Heerlijk toch?

����Doordenker(s) Wie in de juiste richting heeft nagedacht over het “KASTEELRAADSEL” kwam er wel achter dat Elio beter “vier” had geantwoord dan “vijf”. Het getal tien telt immers vier letters, twaalf heeft er zes, acht vier en zes drie. Elio dacht dus tien door twee te moeten delen. Om het af te leren nog vlug deze doordenker. Je hebt acht ballen van dezelfde grootte: zeven exemplaren wegen evenveel en één weegt een beetje meer. Hoe vind je de bal die iets zwaarder is, met gebruik van een weegschaal? Je mag maar twee wegingen uitvoeren. Met dank aan Mieke en Jos (Helchteren)

����Aan de Italiaanse grens Vijf Duitsers in een Audi Quattro komen aan bij de Italiaanse grens. De Italiaanse grenspolitie houdt hen aan en zegt: " Het is illegaal om met vijf personen in een Quattro te zitten." " Wat bedoelt u met ,het is illegaal ?" vraagt de Duitse bestuurder verbaasd. " Quattro betekent vier," zegt de Italiaanse agent. " Quattro is de naam van de auto," zegt de Duitser stomverbaasd "Hier kijk in de papieren: deze auto is ontworpen voor 5 personen." " Dat is niet mijn schuld," zegt de agent, “quattro betekent vier. U heeft vijf mensen in uw auto zitten en u overtreedt dus de wet." De Duitser reageert zeer geïrriteerd :" Idioot, haal je supervisor, ik wil iemand spreken die intelligenter is dan u!" " Sorry", zegt de Italiaanse agent, "dat zal niet gaan. Mijn chef is druk bezig met twee personen in een Fiat Uno." Jef (Dirckx)

���� Johan komt terug uit ziekteverlof.

De collega’s vragen uiteraard hoe het gaat. "Wel," zegt Johan, "voor mij was het een ongelooflijke ervaring." "Hoe kan zo'n zware ingreep en revalidatie een ongelooflijke ervaring zijn?" "Wel," zegt Johan, "nu heb ik pas begrepen, hoezeer mijn vrouw van mij houdt. Iedere keer dat de postbode aanbelt, kan ze het niet laten haar vreugde uit te schreeuwen...: Mijn man is thuis! Mijn man is thuis!" Jo (Janssen)

���� Na het bezoek aan Steenbakkerij Vandersanden op 18 juni, maken we ons op voor een lange en verkwikkende zomervakantie.Geniet dus met volle teugen! Meer dan twee maanden zalig nietsdoen en dan gaat het op dinsdag 10 september e.k. naar Alden Biesen. Hartelijke en vooral zonnige vakantiegroeten, Piet en Gerard