Tehlikeli maddeler d 2

Tehlikeli Maddeler-2

Takdim Planı

Tarihçe

Kuruluşlar

Tehlikeli Madde Kuralları (Dangerous Goods

Regulations - IATA)

Genel Taşıma Gereklilikleri

Göndericinin Sorumlulukları

Taşıyıcının Sorumlulukları

Eğitim Gereklilikleri

1950‟den önce birkaç ülke dışında, kimse tehlikeli

maddelerin havayolu ile taşınmasına izin vermiyordu.

Kısıtlanmış maddeler ifadesi, tehlike yaratma özelliği

nedeni ile kontrol edilmesi, kısıtlanması gereken ve

kabulü yasak olan, çok geniş kapsamdaki maddeleri

içeriyordu. Ancak ticari ihtiyaca yönelik olarak da, çok

az miktardaki bazı tehlikeli maddelerin, çok iyi

tanımlanmış olması şartı ile havayolu ile taşınmasına

izin verilmekteydi

Tarihçe

IATA, içinde kısıtlayıcı paketleme talimatları ve miktar

sınırlamaları gibi gerekliliklerin de yer alacağı

kuralların geliştirilmesi ile çoğu tehlikeli maddenin

hava yoluyla emniyetle taşınmasının mümkün

olacağının farkındaydı. Bu sebeple, ICAO dahil,

uluslar arası hükümet kuruluşlarına kural ve

tavsiyelerin sorumluluklarının kabul edilmesi ile ilgili

olarak müracaatlar yapıldı. Gelen cevaplar pek ılımlı

olmayınca IATA, ICAO‟nun bilgisi ve onayı ile

herhangi bir ülke katılımı olmadan kendi başına

çalışmaya ve kendi kurallarını oluşturmaya karar

verdi. 1952‟ de şu anda adı‟‟ Dangerous Goods

Board‟‟ olan „‟Restricted Articles Working Group‟‟ adı

altında bir çalışma grubu oluşturuldu.

Tarihçe

Grup ilk adım olarak, farklı taşıma şekilleri için var

olan tüm tehlikeli madde taşınma kurallarını çalıştı. Bu

süreçte, U.S. Department of Transportation (DOT)

kuralları da göz önüne alınıp, öncelik tanındı. DOT

kuralları Amerika‟da yıllardır uygulanmakta olup,

1942‟de de hava taşıması için U.S. Civil Aeronautics

Board tarafından da tanınmıştır.

Genel prensip olarak, otoriter halen taşımada olan

belli maddelerin kısıtlanmasını gerekli gördü. Bu

nedenle IATA ilk olarak, taşımada sık görülen ve

prensip olarak ülke kurallarında yer alan maddeleri

denedi.

Tarihçe

1 Ocak 1956‟da ilk tehlikeli maddeler hava taşıma

kuralları, tüm IATA üyelerinin dünya çapında

uygulaması için etkin hale geldi. Artık IATA üyelerinin

dünya çapında uygulaması için etkin hale geldi. Artık

tehlikeli maddelerin her kesime hitap eden, kolay

anlaşılır kurallarla, gecikmeden, kolayca ve emniyetle

taşınması mümkündü.

Kurallar 62 ülke tarafından resmen tanındı. İlerleyen

yıllarda, yayının adı “Dangerous Goods Regulations‟‟

olarak değiştirildi

Tarihçe

IATA, ICAO, UNCOE, IAEA ve ülkeleri Atom Enerjisi

otoriteleri ve diğer ilgili kuruluşlarla tehlikeli

maddelerin taşınması ile ilgili olarak çok yakın

bağlantı kurmuştur.

1972‟de Birleşmiş Milletlerin etiket sistemi IATA

tarafından da benimsenerek, kuralların dünya

çapındaki harmonizasyonunda önemli bir adım

atılmıştır.

Tarihçe

Kuruluşlar

ICAO:

Uluslar arası Sivil Havacılık Örgütü ( ICAO ) Birleşmiş

Milletler`e bağlı 1947 yılında kurulmuştur. Merkezi Kanada‟

da bulunmaktadır. Başlıca görevleri;

Uluslar arası sivil havacılığının güvenli ve düzenli bir

şekilde büyümesini sağlamak,

Barışçıl amaçlara yönelik uçak tasarımı ve işletmesini

teşvik etmek,

Kuruluşlar

ICAO:

Sivil havacılık için havayolları, havaalanları ve hava seyir

tesislerinin gelişimini desteklemek,

Uluslar arası kamuoyunun güvenli, düzenli, verimli ve

ekonomik hava taşımacılığı ihtiyaçlarını karşılamak.

Kuruluşlar

IATA:

IATA, emniyetli, güvenli ve ekonomik hava ulaşımını

sağlayabilmek amacıyla havayolları arası bir kuruluş olarak

1945‟te Havana Küba‟ da kurulmuştur. Kuruluşunda IATA'nın

sadece 31 ülkeden 57 üyesi vardı. Şimdi ise dünya genelinde

140 ülkeden 270'in üzerinde üyeye sahiptir. Başlıca görevleri;

Hava yolu sektörüne hizmet, önderlik ve temsilcilik

yapmak,

Kuruluşlar

IATA:

Şirketlere, açıkça belirtilmiş ve anlaşılır kurallar altında

güvenli, emniyetli ve ekonomik uçuş sağlamak,

Tüketiciler için taşıma veya seyahat sürecini

kolaylaştırmak,

Hava yollarının operasyonlarını daha etkili

gerçekleştirmelerine, maliyet düşürmelerine ve problem

çözmelerine katkıda bulunmaktır.

Tehlikeli madde kuralları İngilizce adıyla Dangerous

Goods Regulations ya da DGR, uçakla taşınması

muhtemel her türlü malzemenin, miktar, paketlenme

ve taşınma şartlarının belirtildiği uluslararası

kurallardır.

IATA'ya üye havayolları 1953 yılında, her türlü madde

ve malzemenin havayoluyla taşınması taleplerinin

artması ve artış neticesinde taşınan her şeyin kontrol

altına alınmadığı takdirde yolcunun, uçuş ekibinin,

uçağın ve taşınan diğer malzemelerin emniyetini ciddi

olarak etkileyebileceğini belirledi.

Tehlikeli Madde Kuralları

Bunun sonucunda eldeki verilerle her türlü malzeme,

miktar, paketlenme ve taşınma şartları anlamında

değerlendirilerek 1956 yılında ilk "IATA Dangerous

Goods Regulations (IATA Tehlikeli Maddeler

Kuralları)" kitabı yayınlandı.

10 Kısım, Ekler ve İndeks bölümlerinden meydana

gelir.



IATA Tehlikeli Maddeler Kuralları (DGR):

Kısım 1 - Uygulanabilirlik (Applicability)

Kısım 2 - Kısıtlamalar (Limitations)

Kısım 3 - Sınıflandırma (Classification)

Kısım 4 - Tanımlama (Identification)

Kısım 5 - Paketleme (Packing)

Kısım 6 - Paketleme Özellikleri ve Performans Testleri

(Packaging Specifications and Performance Tests)


IATA Tehlikeli Maddeler Kuralları (DGR):

Kısım 7 - İşaretleme ve etiketleme (Marking and Labelling)

Kısım 8 - Dokümantasyon (Documentation)

Kısım 9 - Taşıma (Handling)

Kısım 10 - Radyoaktif maddeler (Radioactive materials)

Ekler (Appendices)

İndeks (Index)

Kurallarda aksi belirtilmediği takdirde:

Hiç kimse; tanımlaması, sınıflandırması, paketlenmesi,

etiketlenmesi, işaretlenmesi ve beyanı kurallara

uymayan bir gönderiyi taşımaya sunamaz.

Taşıyıcı veya gönderici adına tehlikeli madde gönderisi

yapacak kişi/kişiler yapılması gerekenleri, kurallarda

belirtildiği gibi yerine getirebilecek performansta

olmalıdır.


Hiç kimse; kurallarda belirtildiği gibi üretilmiş, yeniden

yapılandırılmış veya onarılmış paketlerin dışındaki

paketleri etiketleyip, işaretleyip sertifikalandırıp taşımaya

sunamaz.

IATA DGR 2.3‟te belirtilenlerin dışında hiçbir tehlikeli

madde, yolcu ve ekibin el bagajı (kabin bagajı) olarak

veya içinde kayıtlı bagaj olarak ve ayrıca kişilerin

üzerinde uçuşa getirilemez.


Gönderici bir taşıyıcıya, tehlikeli madde gönderisi teslim

ederken, konu ile ilgili tüm kuralları yerine getirmiş

olmalıdır. Gönderici, çıkış, varış ve transit ülkelerinin

konu ile ilgili yürürlükte olan tüm kurallarını da yerine

getirmelidir.

Havayolu taşıma gerekliliklerinin yerine getirilmesi

göndericinin sorumluluğudur. Bu gereklilikler;

* Maddenin tanımlanması,

* Paketlenmesi,

* Paketlerin etiketlenmesi ve işaretlenmesi,

* Gönderici beyan formunun doldurulup imzalanmasıdır.

Göndericinin Sorumlulukları

Taşıyıcı malın;

Kabulü,

Depolanması,

Denetimi,

Kayıtların tutulması,

Raporlama,

Eğitimden sorumludur.


Ulusal yönetmelikler, hava taşıması ile ilgili izin veya

yetki belgesi alınmasını ve bunların periyodik olarak

yenilenmelerini gerektirebilir. Taşıyıcı, bu belgelerin

alınmasından, yenilenmesinden sorumludur.

Ayrıca tehlikeli maddeler ve gizli tehlikeli maddeler

hakkında göndericiyi ve yolcuyu bilgilendirmek için

bilgilendirme levhaları ve uyarı chartları kargo kabul

ve yolcu check-in levhaları ve uyarı chartları kargo

kabul ve yolcu check-in noktalarında taşıyıcı

tarafından bulundurulur.



Ayrıca taşıyıcı kendi mülkiyeti altındaki tehlikeli

maddelerin de kurallara ve güvenliğe uygun bir şekilde

bulundurulmasından da sorumludur (uçak parçaları, çeşitli

kimyasallar, uçak yakıtı, medikal oksijen tüpleri v.s.)

Taşıyıcı, aşağıdakilerden emin olmalıdır:

Tehlikeli maddeler, sadece tehlikeli maddeler geçerli

sertifikası olan kişilerce kabul edilir.


Tehlikeli madde gönderimi içerisinde yer alan kişilerin,

IATA‟nın temel olarak saptadığı konular minimum olacak

şekilde ve 2 yılda bir tazelenecek şekilde eğitim almaları

ve bu eğitimlerin sınavla sonuçlandırılmaları şarttır.

Eğitimler AITA‟nın belirlediği ve yayınladığı Tablo 1.5A ve

Tablo 1.5B kapsamında olmalıdır.

Eğer tazeleme eğitimleri mevcut sertifikanın son 3 ayı

içerisinde tamamlandıysa sertifikaların geçerliliği kurs

tamamlama tarihinden itibaren önceki sertifikaların bitimini

24 aydan fazla asmamak üzere yenilenir.


Eğitimi veren kuruluş eğitimin kapsamını genişletebilir

fakat minimum gerekliliklerin altına düşemez. Eğitimin

suresi ise Ülke Sivil Havacılıklarının yetkisi dahilindedir.

Uygulama Türkiye‟de “24 ayda” bir yapılmaktadır

seklindedir.

Tehlikeli Madde Taşıması Olmayan Taşıyıcılar için Eğitim

Müfredatı:

Sorumlulukları gereği, tehlikeli maddeler, kargo, posta

veya çeşitli malzemeleri taşımayan taşıyıcılar Tablo 1.5‟te

belirtilen minimum gereklilikleri yerine getirecek şekilde

eğitim almak zorundadırlar.

Documents

Tehlikeli maddeler d 2