Titus Brandsmaparochie Oss

PASTORAAL WOORDVan licht naar donker naar Licht

Een paar jaar geleden was er op de tv een documentaire over een meteoor die in Midden-Amerika was ingeslagen. Hij sloeg een enorm diepe krater van wel enkele honderden meters. In de loop der tijd was die krater volgelopen met water. En er kwam allerlei leven in, ook vissen. In de diepte van de krater was het echt donker, maar ook daar zwommen vissen. En de vissen, die daar in die duisternis verbleven en niet meer naar boven zwommen, hadden generaties lang geen licht meer gezien. Er was geen licht meer in hun ogen gekomen, en bijgevolg waren hun ogen uit hun kassen verdwenen. Wat je er nog van zag was een lichte oneffenheid op de plek waar ooit ogen hadden gezeten. Oogloze vissen waren het geworden, omdat het licht in hen zijn werk niet meer had kunnen doen.

Dit verhaal is een mooie gelijkenis voor het verhaal van God: van het verhaal van het goddelijk licht en de mensen. Een verhaal van hoe God en mensen op elkaar gericht zijn en inwerken op elkaar. Een verhaal ook dat vertelt, dat, als God en de mensen niet meer op elkaar gericht zijn en inwerken op elkaar, ook ons innerlijk zintuig om God op te merken in ons dagelijkse bestaan, langzaam achteruit gaat en verdwijnt. De gevoeligheid voor het goddelijk licht waarin wij leven, neemt dan zienderogen af. Er blijft alleen nog iets over van een innerlijke aanvoelen: van ‘er moet wel iets meer zijn’. Zoals ook de vissen geen licht meer zagen door alsmaar beneden te blijven, verdwijnt het Licht uit ons leven. Maar dat wil niet zeggen dat er geen licht meer was.

Het licht en de ogen werken, als ze op elkaar gericht staan, op elkaar in. Het licht speelt met de ogen en de ogen komen aan het licht. Door te kijken, krijg je ogen, en door oog te krijgen ga je zien; en door te zien krijg je weer oog, enz. Die samenhang is van groot belang. God verdwijnt uit ons oog, niet zozeer doordat Hij zich terugtrekt van ons, maar wanneer wij geen oog meer hebben voor Hem in onze ervaring van alledag. Hoe gebeurt dat?Wij maken allerlei vormen om ons geloof zichtbaar te maken. Zoals de vieringen die we zondags

bezoeken, het bezoeken van zieken, het doen van goede werken, de wijze waarop we de parochie organiseren, enz. Zo geven we vorm aan ons geloof. Dat is de maakbare en zichtbare kant van ons geloof. Ónze kant ervan. Maar dat blijft buitenkant, als dat geloof dat wij vorm geven, niet zelf ook op ons inwerkt en onze relatie met God verdiept, waardoor we geestelijk groeien. Als dat geloof wel op ons inwerken kan, dan gebeurt er iets wezenlijks met ons. Dan raken we steeds dieper verzeild in God. Anders gezegd: dan wordt God meer en meer mens. Kerstmis, Godsgeboorte in en onder ons. Deze geboorte van God in ons, die is niet maakbaar. Dat is Zijn kant van ons geloof. Dat is de genadige inwerking van God op ons.

We gaan binnenkort weer de tijd van de Advent in. Die tijd van bezinning biedt ons de mogelijkheid, om als een vis weer wat meer naar boven te zwemmen, om het Licht weer te laten spelen in onze ogen, en Gods Licht te laten doordringen in ons concrete leven. Dit kunt u doen door deel te nemen aan de wekelijkse Schriftinstuif op de donderdagochtend, door deel te nemen aan de drie bezinningsochtenden ‘Op weg naar Kerstmis’, of de Vespervieringen in de Advent mee te maken. Meer informatie hierover vindt u op het prikbord in de hal van de kerk en in dit parochieblad. Een goede Adventtijd!

p. Leon Teubner

PAROCHIEBLAD Jaargang 21 Nummer 6 oktober/november/december 2016 Pag. 1

COLOFONTitus BrandsmaparochieOplage ± 500 exemplarenVerschijnt ca. zevenmaal per jaar.

RedactieRiky de Jong rikydjong@home.nl Frank van Breukelenp. T. BuitendijkWies van EkerenMargrit Ricken

RedactieadresOude Molenstraat 85342 GC OssTelefoon: 0412 - 622 164

PastoresT. BuitendijkL. Teubner

Bereikbaarheid pastoresTijdens kantooruren, 0412 – 622 164Buiten kantooruren in noodgevallen: 06 – 34 71 91 06

TaxidienstVoor de alle diensten.Aanmelden: 0412 – 622 164

Adres St. JozefkerkOude Molenstraat 85342 GC OssTelefoon: 0412 – 622 164

Bank: IBAN NL56 RABO 0140.4057.71t.n.v. Titus Brandsmaparochie te Oss

e-mail: algemeen@tb-parochie.nlwww.titusbrandsmaparochieoss.nl(daar vindt u ook foto’s van activiteiten)

titusbrandsmaparochieoss.wordpress.comvoor de weekendpreken

@TitusBrandsmaPa

DrukwerkDrukkerij Putters

VerspreidingOp verzoek: thuis in de bus per e-mail website ophalen in kerk of verzorgingshuis

Inleverdatum kopijwoensdag 23 november.

Verschijningsdatum volgende nummerdinsdag 13 december.

VAN DE REDACTIE

Vanwege mijn werk in plantenkwekerijen kan ik pas laat in het jaar op vakantie. Zo komt het dat ik nu ca. 40 km boven Bordeaux in mijn T-shirt bij 24 graden onder een strak blauwe hemel zit te mijmeren over Advent. Dat voelt toch als een ver-van-mijn-bed-show.

De term advent werd gebruikt om de eerste troonsbestijging van een vorst of keizer aan te duiden of de aankomst van een godheid in de tempel. Omdat aan troonsbestijgingen vaak een tijd van oorlog en onzekerheid vooraf ging, kreeg het als bijbetekenis ook het einde van donkere tijden, de komst van het licht. Advent is dus een goed gekozen benaming voor de tijd waarin we ons voorbereiden op de komst van Jezus, Vredevorst en het Licht van de wereld. Want het gaat natuurlijk om wat er met Kerstmis gebeurt.

Hier, in Europa en Amerika hebben we makkelijk praten. Zo rond Kerstmis valt de langste nacht en daarna komt ook letterlijk langzaam aan het licht weer terug in de wereld. Maar hoe doe je dat dan hoog in Alaska, of boven de Poolcirkel. Vanaf Kerst duurt het daar nog een maand of drie voordat de zon zich eindelijk laat zien. En bij de buren langsgaan laat je ook wel uit je hoofd.Of wat dacht je van Australië. Lekker Kerst vieren op het strand in je zwembroek, gezellig rond de barbecue. Je loopt dan toch volkomen voor gek als je zo’n rode muts met witte rand op zet.

Nee, wij zitten goed hier. In de herfst hebben we precies genoeg somber weer en vanaf midden oktober is het vroeg donker. Het wordt koud, zodat het binnen vanzelf lekker knus is. En dan wordt het Kerstmis. Toegegeven, vroeger was de kans op sneeuw beduidend groter, maar je kunt niet alles hebben. Kerstmis valt hier precies goed. Het is zo oer-Hollands gezellig dat je bijna zou vergeten waar het ook al weer over ging. En kijk, daar hebben we de Advent voor. Mooi toch!

…..… AANGESTIPT ……….

PAROCHIEBLAD Jaargang 21 Nummer 6 oktober/november/december 2016 Pag. 2

FAIRTRADE MARKT

Kom naar de Fairtrade markt op zondag 30 oktober 2016 na de viering van 10.00 uur. Naast kraampjes is er een loterij (opbrengst voor de vluchtelingen). Tijdens het optreden van Vin Sept wordt ook een modeshow gehouden. Kom dus in ieder geval kijken naar parochianen en de pastoor die kleding gaan showen.

Diaconie / W.I.U.

HERINNERING: KERKBALANS – KERKBIJDRAGE

Veel parochianen hebben dit jaar in 2016 hun kerkbijdrage betaald. Daarvoor onze hartelijke dank! Een aantal van u heeft dit nog niet gedaan. Wij willen u vragen om uw kerkbijdrage over te maken. U kunt uw bijdrage overmaken t.n.v. de Titus Brandsmaparochie op bankrekening NL22.RABO.0140.4058.01, onder vermelding van uw naam, adres + Actie Kerkbalans 2016.Ook u bedankt voor uw bijdrage!

Lou Pinckaers, penningmeester TBP

ACTIE “ ZON IN DE SCHOORSTEEN “

Zoals ieder jaar organiseert het Zonnebloem-Ziekencomité Oss- Zuid ook nu weer deze actie.Het zou geweldig zijn als u een pakje wil maken voor iemand die extra aandacht nodig heeft.In de weekenden van 5/6 nov. en 12 /13 nov. liggen in de hal intekenlijsten klaar waar u zich kunt opgeven. Daarna ontvangt u bericht over de wijze van bezorging en de bestemming van uw pakje. Bij voorbaat dank voor uw medewerking.

Ans Talboom. Tel. 623031

HOI

Het Osse inloophuis organiseert weer een aantal activiteiten:

In de Pinksterterp (achter de Paaskerk)van 9.30 uur – 12.00 uurDonderdag 27 oktober: Bloemschikken. Zelf meenemen: Bakje, snoeischaar en een klein mesje.Donderdag 1 december: Sinterklaasspel.

In de Carmelzaal van de St. Jozefkerk Van 14.30 – 17.00 uurZondag 20 november: Mandelatekenen. Zelf meenemen:Kleurtjes, liniaal en potlood.Zondag 4 december: Sinterklaas spel

PROTA ZOEKT COÖRDINATOR VOOR MAATJESPROJECT! (M/V) (4 - 6 uur per week)

Het Platform Regio Oss tegen Armoede, is op zoek naar een enthousiaste, integere, kundige vrijwilliger die coördinator wil zijn voor het maatjesproject Er zijn voor jou. De maatjes zijn opgeleide vrijwilligers die een luisterend oor of ondersteuning bieden aan gezinnen of alleenstaanden in armoede. Voor de functie van coördinator vragen we een man of vrouw van tenminste 30 jaar. Zijn/haar belangrijkste taken zijn het werven van deelnemers en vrijwilligers en het monitoren van de maatjeskoppels.

Informatie: http://www.ons-welzijn.nl/nl-NL/vrijwilligers/vrijwilligers-vacatures/vacatures-osswww.@stichtingprota.nl

Voor een vrijblijvend kennismakingsgesprek neem contact op met:Ria van NistelrooijTel. 06-12878550rvannistelrooij@ziggo.nl

LITURGISCHE VIERINGEN ST. JOZEFKERK

Weekend 4 Sir. 35, 12-14-16-18 ev. Luc. 18, 9-14Za 22 okt. 18.30 u Eucharistieviering p.T. Buitendijk de Titaantjes

PAROCHIEBLAD Jaargang 21 Nummer 6 oktober/november/december 2016 Pag. 3

FamilievieringZo 23 okt. 10.00 u Woord- en Communieviering p.L. Teubner en

p.E. Mickers Titus Brandsmakoor Met Dichterbij

Weekend 5 Fair Trade Markt.

Wijsh. 11, 23 en 12, 2 ev. Luc. 19, 1-10

Zo 30 okt. 10.00 u Eucharistieviering p.T. Buitendijk HerenkoorAllerheiligen / Allerzielen Eucharistieviering Jes. 25, 6a-7-9 ev. Luc. 23, 44-46,50,52,53

24, 1-6aDi 1 nov. 19.00 u Eucharistieviering p.T. Buitendijk VolkszangWoe 2 nov. 19.00 u Eucharistieviering p.T. Buitendijk

en Werkgroep Afscheidsviering

Gelegenheidskoor

Weekend 1 Patroonsfeest Parochie

2 Makk. 7, 1-2, 9-14 ev. Luc 20, 27-38 of 20, 27, 34-38

Zo 6 nov. 10.00 u Eucharistieviering p.T Buitendijk, p. Madeleine Falke en p.L. Teubner

Mediorenkoor

Weekend 2 Mal. 3, 19-20a ev. Luc. 21, 5-19Zo 13 nov. 10.00 u Woord- en Communieviering p.L. Teubner Titus Brandsmakoor Weekend 3 Vormselviering/Christus Koning

2 Sam. 5, 1-3 ev. Luc. 23, 35-43

Vr 18 nov. 18.00 u Eucharistieviering Vicaris van den Hout en p.L. Teubner

de Titaantjes

Zo 20 nov. 10.00 u Eucharistieviering p.T. Buitendijk HerenkoorWeekend 41e Zondag v.d. Advent Ceciliafeest

Jes. 2, 1-5 Mt. 24, 37-44

Za 26 nov. 18.30 u EucharistievieringFamilieviering

p.T. Buitendijk de Titaantjes

Zo 27 nov. 10.00 u Eucharistieviering p. T. Buitendijk Titus BrandsmakoorWeekend 12e Zondag v.d. Advent

Jes. 11, 1-10 ev. Mt. 3, 1-12

Zo 4 dec. 10.00 u Eucharistieviering p. T. Buitendijk VolkszangVrij 9 dec 16.30 u Vesperviering Werkgroep Titus en

KarmelkringVolkszang

Weekend 23e Zondag v.d. Advent

Jes. 35, 1-6a, 10 ev. Mt. 11, 2-11

Zo 11 dec. 10.00 u Woord- en Communieviering p.L. Teubner MediorenkoorMa 12 dec. 15.00 u Eucharistieviering

Ziekenmiddag p. T. Buitendijk Gelegenheidskoor

LIEF EN LEED

Door het sacrament van het doopsel in onze gemeenschap opgenomen:10 Sept. 2016 Chaz Voet

Met droefheid hebben wij afscheid moeten nemen van:29 Aug. 2016 Dick Ceulen, Sibeliuspark 123 93 jaar01 Sept. 2016 Theo Menting, Zenderen 86 jaar18 Sept. 2016 George Zeegers, Oss 77 jaar22 Sept. 2016 Clara Kisters – Bost, Kortenhorststraat 13 78 jaar

PAROCHIEBLAD Jaargang 21 Nummer 6 oktober/november/december 2016 Pag. 4

PASTOR GEORGE ZEEGERS

In april 2015 werd bij pater George Zeegers de ziekte ALS geconstateerd. Hij heeft die ziekte moedig doorstaan. Hij was er zeer verdrietig om, maar heeft nooit geklaagd. Zolang het kon bleef hij zijn werk als pastor voortzetten. In november 2015 moest hij toe geven dat het niet meer ging. Op zondag 3 april 2016 gaf hij het stokje over aan zijn opvolger. Het was voor hem en voor velen een ontroerend moment. Vanaf die zondag is hij trouw in de kerk blijven komen. Iedere zondag was hij bij ‘zijn mensen‘ te vinden als een gewone parochiaan. Op zondag 18 september was hij er voor het eerst niet. Voor het einde van de Mis kwam mevr. Toos Wiersma vertellen dat George in de vroegte van deze zondag kalm en rustig overleden was. Deze mededeling veroorzaakte een grote schok in de gemeenschap. Verdriet, opluchting, dankbaarheid klonken op uit de vele reacties. Uit alles bleek dat George een zeer geliefde pastor was.

Op indrukwekkende wijze heeft de parochie afscheid genomen van haar sympathieke en bezielende herder. De avondwake op 21 september was een zeer persoonlijke gekleurde gebedsdienst waarin parochianen met wie George heeft samen gewerkt in sobere bewoordingen vertelden wie George voor hen was. Een collegiaal bestuurder, een hartelijke vriend, een enthousiasmerende voorganger, een creatieve en vindingrijke mens. Het ging George altijd om het geluk en welzijn van heel de mens. In de goed verzorgde uitvaartviering ging pater Jan Brouns de volgende dag in op wie George was als religieus bevlogen mens. In de geest van de profeet Elia kwam George op voor recht en gerechtigheid. Vanuit zijn ervaring met uitkeringsgerechtigden voor wie George zich jarenlang had in gezet koos George de kant van de arm gemaakte en klein gehouden mensen. Hij deed dat niet alleen in woorden; hij lééfde zelf ook in grote bescheidenheid en soberheid. Solidariteit zonder daadkracht telt niet, vond hij. Als pastor deed hij – vaak in stilte – de werken van barmhartigheid. Hij bemoedigde, troostte en ondersteunde vele parochianen. Hij liet ook zijn maatschappelijke betrokkenheid openlijk klinken door zijn medewerking aan het Platform Regio Oss Tegen Armoede (Prota) en de voedselbank.Henk Peters, vicevoorzitter, schetste George als een navolger van Titus Brandsma die vaak meer gaf dan hij goed kon verantwoorden. George vertrouwde mensen in nood bijna blindelings. George was een man die geloof en kerk met de onderkant van de samenleving wist te verbinden. In hem werd het duidelijk dat kerk en geloof voor de samenleving van groot belang zijn.

De dienst van het afscheid en de begrafenis vonden plaats in Zenderen, waar George als seminarist zijn weg als karmeliet begon. Te midden van medebroeders Karmelieten is hij begraven. De zo vaak rusteloze George rust in de aarde tot de dag dat de nieuwe hemel en de nieuwe aarde aanbreekt.

Pater Tom Buitendijk

ALLERHEILIGEN EN ALLERZIELENDinsdag en woensdag 1 en 2 november om 19.00 uur.

Het feest van Allerheiligen is het oudste feest. In de vierde eeuw herdacht men in Rome op een dag alle martelaren. In de twaalfde eeuw gaven de monniken in Cluny een nieuwe inhoud aan dit gedachtenisfeest. Ze herdachten medebroeders en alle weldoeners van de Orde in één gezamenlijke viering. Langzaam veranderde de gedachtenis van Allerheiligen zo naar Allerzielen toe. De ene viering werden er twee: de eerste viering uit dankbaarheid voor allen die geleefd hebben en die nu reeds in het hemelse leven delen. Het is een feest van dankbaarheid en vreugde. Allerheiligen. In de tweede viering staan we meer stil bij de pijn, het verdriet en het gemis van hen die ons verlaten hebben. Allerzielen.Je kunt niet de ene gedachtenis houden en de andere vergeten. Het gaat om dezelfde mensen. We missen mensen juist, omdat ze ons in hun leven iets van Gods goedheid en liefde hebben laten zien.Die dank voor hen mogen we ook blij vieren.

Pater Tom Buitendijk

PAROCHIEBLAD Jaargang 21 Nummer 6 oktober/november/december 2016 Pag. 5

CURSUS GELOOFSVERDIEPING

Laat Hem door je leven gaanThema: Het leven vieren

In een zestal bijeenkomsten staan we stil bij hoe wij samen het leven vieren: in het concrete leven van alledag en in onze zondagsviering. Opmerkelijk is dat als wij vieren, een heel andere taal spreken en andere dingen doen dan op een gewone dag. Want als we binnen of buiten de kerk iets vieren, dan gebruiken we ineens wat we noemen riten en rituelen. Waarom doen we dan zo anders? Hoe beleven we dat? Waarom vieren we een leven dat onvolmaakt is? En hoe werkt ons vieren door in het concrete dagelijkse leven?

Inleider: Leon TeubnerData: Zaterdag 8, 15 en 29 oktober 2016 Zaterdag 5, 19 en 26 november 2016Tijd: Van 10.00 – 12.30 uur

VESPERVIERINGEN IN DE ADVENTTIJD

Advent: tijd van hoopvolle verwachting op de komst van God in ons leven en in de wereld. Advent: tijd van duisternis naar Licht. Advent: tijd die van oudsher ook altijd een periode van vieren en bezinning is geweest. We organiseren dit jaar naast de drie bijeenkomsten Op weg naar Kerstmis ook drie Vespervieringen, die zich kenmerken door verstilling, zang, gebed en lezingen. We komen bijeen op de vrijdagnamiddagen van 9, 16 en 23 december, van 16.30 – 17.15 uur. U bent allen van harte welkom!

ONDERWEG NAAR KERSTMIS

De tijd van de Advent komt dichterbij. De tijd van de verwachting van het Licht dat ons geschonken wordt met Kerstmis. Ook dit jaar bezinnen we ons weer op het feest van de geboorte van God in en onder ons.Dit jaar lezen en overwegen we een gedicht van de Karmeliet en mysticus Jan van het Kruis, en lezen en bidden we psalm 2.De bijeenkomsten vinden plaats op 6, 13 en 20 december, van 10.00 – 12.00 uur op de pastorie o.l.v. p. Leon Teubner.

OUDEREN ROND DE SCHRIFT

Heel veel ouderen zijn niet gewend in de Bijbel te lezen. Hooguit kregen we Bijbelse Geschiedenis.Natuurlijk kennen we veel Bijbelse verhalen vanuit de Zondagsmis. Maar nadenken over en in een tekst goed lezen wat er staat, daar komt het vaak niet van. Graag wil ik met mensen die dat willen een soort Bijbelgroepje vormen om ons eenmaal per maand op een Bijbeltekst te bezinnen. Ik heb de volgende data genoteerd in mijn agenda:woensdag 7 december 2016; woensdag 4 januari 2017:woensdag 1 februari 2017De tijd: ’s middags van 14.00 – 15.30 uur.

Het is fijn te laten weten dat u komt. Pater Tom Buitendijk

EERSTE COMMUNIE

Beste ouders, binnenkort start de voorbereiding voor de Eerste Communie in 2017. Langs deze weg nodigen wij u uit voor de eerste informatieavond op maandag 14 november om 20.00 uur in de Jozefkerk van de Titus Brandsmaparochie. Wij zullen eventuele vragen beantwoorden, u informatie geven en tevens kunt u uw kind dan aanmelden voor de Eerste Communie.Tijdens de familievieringen (4e zaterdag van de maand) zijn de kinderen met hun ouders natuurlijk al van harte welkom en worden zij op laagdrempelige wijze betrokken bij de viering. We ontmoeten u graag op 14 november!

Werkgroep Eerste Communie

PAROCHIEBLAD Jaargang 21 Nummer 6 oktober/november/december 2016 Pag. 6

OVERWEGING WOORD. DE DOOD … EN DAN?

De enige zekerheid die we hebben in dit leven is dat we eens zullen sterven. De dood kun je wel proberen uit te stellen. Je kunt hem niet uitschakelen. Een meditatie over sterven en dood gaan hoort bij een rijpe en volwassen manier om tegen het leven aan te kijken. De oude monniken zeiden al: “Leef zo dat je ieder moment kunt sterven”. In een cultuur waarin wij de dood zo ver mogelijk uit onze gezichtskring plaatsen is dat een vreemd advies. We willen juist niet aan de dood denken! We stellen de confrontatie met de dood zo lang mogelijk uit. Pas als je heel oud bent of ziek wordt, pas dan kan er misschien voorzichtig over gepraat worden. In de middeleeuwen spraken de mensen over ‘de kunst om te sterven’. Je bereidde je voor op de overgang naar het andere leven. Wij vinden dat moeilijk. Wij willen het liefst zolang mogelijk leven. Want: of er leven na dit leven is, daar zijn we niet meer zo zeker van!

Als er geen leven na dit leven is dan moeten we de zin van het leven zoeken in dit leven zelf. Dan zijn wij volkomen binnenwerelds gericht. Er is niets meer na dit leven. Dan moeten we alle krachten die we hebben investeren in dit aardse leven. Het vreemde is dat ook mensen die zeggen niet te geloven in een leven na dit leven, toch tot ‘tot ziens ergens waar dan ook’ tegen de dode zeggen. Het is tegen hun overtuiging. Maar toch … Een dode is toch nooit alleen maar een dode. In christelijke visie is de dode een nieuw leven binnen gegaan. De dood is niet het einde. De dood is een poort naar het eeuwige leven, het leven bij God. In de Bijbel vinden we heel veel omschrijvingen van hoe wij dit leven bij God kunnen zien. Er is een hemelse stad van vrede. We rusten in groene weiden aan een koele waterbeek. We ontmoeten God als vriend van aangezicht tot aangezicht. We nemen deel aan een hemels feestmaal. We krijgen een woning waarin we ons voorgoed thuis zullen voelen. We worden hersteld in gaafheid en volkomenheid. We worden ‘de nieuwe mens’. We krijgen een hemelse beloning die ons gelukkig maakt. Wij delen in de levenskracht van Christus, de Verrezen Heer, die de dood heeft overwonnen. Al deze uitdrukkingen spreken het vertrouwen uit dat ons leven hier niet vergeefs is en dat God ons tot nieuw leven roept.

Al die beelden van het eeuwige leven staan niet los van het aardse leven. Of beter gezegd: wij kunnen op aarde zó leven dat er al een stukje hemel op aarde zichtbaar wordt. Een hemelse stad is beeld van een samenleving waarin mensen streven naar vrede en gerechtigheid. Het hemels feestmaal begint al

wanneer wij hongerigen voeden en dorstigen te drinken geven. Op hemels loon mogen we rekenen wanneer wij aan het geluk en welzijn van anderen hebben mee gewerkt. Op die manier investeren wij nu reeds in het eeuwige leven. Wij maken mogelijk dat God Zijn werk in ons kan doen.

Als we de zin van het leven alleen maar in het hier en nu zoeken, dan investeren we niet in het eeuwige leven. Dan wordt de dood een eindpunt van een leven dat toch nooit helemaal af is. Als onvolkomen mensen bereiken we op eigen kracht nooit een volkomen geluk. Als wij de zin van ons leven hier aan God toe vertrouwen, dan zal God ons leven kunnen voltooien. Dan zal God in ons pogen een stukje hemel op aarde te maken zijn werk zien. Dan zal Hij ons werk voltooien. De zin van ons leven is dat God zegt: “Lieve mens, ik heb jou naar mijn Beeld en Gelijkenis geschapen. In jouw manier van leven, ken ik mijn eigen Beeld terug.”De kerkvader Augustinus ( + 430) zegt heel actueel in een preek (Sermo 127,2): “Laten we het eeuwige leven liefhebben. Hoe hard wij ons daarvoor moeten inspannen kunnen we zien aan het volgende. Wat een moeite doen mensen toch die het huidige, tijdelijke en eindige leven liefhebben! Als hun laatste uur geslagen lijkt, doen ze alles wat ze kunnen tegen de dood, niet om hem uit te bannen, maar om hem uit te stellen. Wat een moeite doet een mens als de dood dreigt. Hij slaat op de vlucht, hij bergt zich. Hij geeft alles wat hij heeft en probeert zich vrij te kopen. Hij getroost zich zware inspanningen, ondergaat nare kuren en kwellingen, haalt er dokters bij, kortom, hij doet alles wat hij maar kan. En kijk nu eens: door al die inspanningen en uitgaven kan hij ervoor zorgen dat hij nog een tijdje leeft. Dat hij eeuwig leeft, daar kan hij niet voor zorgen. Als je zo hard moet ploeteren en zwoegen, zoveel moet investeren, zo actief, attent en alert moet blijven om een beetje langer te leven, wat moet je dan doen om eeuwig te leven? Sommigen doen er alles aan om de dood uit te stellen, om een paar dagen langer te leven, een paar dagen niet te verliezen. Zulke mensen worden verstandig genoemd. Hoe dom zijn dan de mensen die zo leven dat ze de eeuwige dag verliezen!”“Leef zo dat je ieder moment kunt sterven”, zeiden de woestijnvaders. Dat is een manier van leven waarin we God ruimte bieden om zijn hemel al een beetje te tonen op aarde. Denken over de dood kan heel geruststellend zijn als we erop vertrouwen dat God wil dat wij leven. Leven vanuit zijn kracht en in zijn licht. In deze wereld investeren in eeuwig leven helpt ons de angst voor de dood te overwinnen. Het is goed om af en toe aan de dood te denken. Je ontkomt er toch niet aan. Pater Tom Buitendijk

PAROCHIEBLAD Jaargang 21 Nummer 6 oktober/november/december 2016 Pag. 7

TITUS LOOP OSS zondag 25 september 2016 Met een goed gevoel kunnen we terugkijken op een geslaagd evenement. Deze wandeling stond in het teken van onze parochie en het leven van Titus Brandsma.

De zaterdag voorafgaand is de wereldvredesvlam vanaf de Gedachteniskerk Titus Brandsma aan het Keizer Karelplein te Nijmegen, door een groepje mensen, waaronder enkele parochianen, te voet via Wijchen – Ravenstein – Berghem, naar onze parochie kerk overgebracht. Zondagmorgen, aan het begin van de oecumenische dienst, is deze wereldvredesvlam door jonge mensen, die in de toekomst de vrede kunnen bewaken, gebracht naar het vredesmonument aan de Professor Regoutstraat en naar het Titus beeld in de Molenstraat voor het T.B.L.

Tijdens deze gebeurtenis waren er verschillende wandelaars onderweg naar Haren – Megen – Macharen en ook begonnen aan de stadswandeling. In totaal 75-80 mensen hebben meegedaan.In Megen was er de mogelijkheid om “ De hof van Lof “ te bezichtigen en even uit te rusten in het Acroplis restaurant “ in ’t Vaticaan “ (toepasselijk?) en later bij de zusters Clarissen een kleine expositie te bekijken over het leven van Titus Brandsma en zijn familie.In het Osse waren de deelnemers verrast over de gekozen route door wijken en het onbekende groen van de stad.Vooraf aan de wandeling had iedere deelnemer een uitleg gekregen over de bekende plaatsen en gebouwen waar Titus in zijn leven bij betrokken was. Iedereen kwam tevreden en voldaan en in een goed humeur terug.

Deze Vredesvlam is weer gedoofd met de hoop dat vrede en verdraagzaamheid toch een beetje dichterbij komt. Volgend jaar zullen wij deze wandeling weer opnieuw doen en er een traditie van maken om het gedachtegoed van Titus Brandsma en onze parochie levendig te houden

Veel dank aan de scouting groep Titus Brandsma en de atletiek vereniging AV Oss’78, die ons voortreffelijk hebben geholpen om dit alles mogelijk te maken.

Loek Elemans en Johan Wagemakers.

VERSLAG VAN DE REIS NAAR DE ABDIJ VAN POSTEL OP 16 SEPTEMBER 2016

Om goed acht uur stond de bus al klaar en stroomden de reizigers binnen. Goed op tijd vertrok de bus richting de koffie met Kempens gebak, dat zich na een voorspoedige reis, goed liet smaken. Hierna werden we in de groepen verdeeld, waarbij ieder een gids kreeg. Onze gids vertelde dat de abdij van Postel ligt op het kruispunt van Maastricht tot Breda en van ‘s-Hertogenbosch naar Leuven.

We hebben de kerk bekeken door de ogen van de gids die hierover boeiend vertelde o.a. dat de kerk is opgebouwd uit vierkanten. Hierna was het pesthuisje aan de beurt en hierover waren heel wat verschillende inzichten door de loop der jaren ontstaan. We kregen ook nog de uitgebreide kruidentuin te zien, waar nog steeds kruiden worden verwerkt tot allerlei heilzame drankjes en zalfjes.

Vervolgens hebben we een film gezien over het leven van de Norbertijnen. Die bevolken tot op de dag van vandaag de abdij en leven volgens de regel van de H. Augustinus. We kregen een stukje eigengemaakte kaas.

Om 12.30 uur was het tijd voor het bezinnend moment in de kerk, waar een noveenkaars van Titus Brandsma werd aangestoken. Ook op reis vergeten we onze afkomst niet. Zo werd er in de bus het Titusclan lied gezongen, gecomponeerd door Ineke. Hierna was er tijd voor het zelf meegebrachte lunchpakket. Sommige aten dit op zittend op een muurtje en enkele verkozen toch het restaurant met een heerlijk kopje koffie. Om 13.30 uur stond de bus weer klaar om ons veilig naar onze boottocht te brengen. We hebben een hele fijne tocht gemaakt over de Belgische kanalen en uitgegraven meren en hadden prachtig weer. We hebben genoten van al wat te zien was, de stemming was voortreffelijk. Om16.00 uur vertrokken we weer richting Oss. In de Tituszaal werd een drankje geserveerd en stond een uitstekend buffet klaar. Iedereen werd bedankt. Hopelijk is niemand overgeslagen. We hebben Titus flink gepromoot onderweg, want de gidsen, de kapitein en de chauffeur ontvingen allemaal een boek over het leven van Titus. Ook ik wil iedereen bedanken dat ze ook mij hebben laten genieten van deze negende Titusreis.

Rien van Beuningen

PAROCHIEBLAD Jaargang 21 Nummer 6 oktober/november/december 2016 Pag. 8

PASTOR THEO MENTING

Van 1975 tot 1996 was pater Theo Menting pastor in onze parochie. Vele parochianen bewaren goede herinneren aan hem. Hij was een man van gezelligheid en hartelijke betrokkenheid. Hij had een luisterend oor en een begrijpend hart. Je kon met alles bij hem terecht. Naast het parochiepastoraat was hij pastor voor de woonwagenbewoners. Zijn eerlijke manier van spreken werd door hen zeer gewaardeerd. Hij verstond en sprak hun taal. Theo was met hart en ziel een mensenmens. Maar ook een mens die op eenvoudige manier van God sprak en zijn vertrouwen op God met anderen wist te delen. Wij gedenken hem met grote dankbaarheid als pastor in ons midden.

Pater Tom Buitendijk

HET SYMPOSIUM VAN DE ROEROM.Een doorslaand succes

Wat een prachtig symposium ter gelegenheid van 30 jaar Roerom. Uit heel Brabant waren mensen zelfs met een paar bussen naar de St. Jozefkerk in Oss gekomen. De ontvangst van ongeveer 500 deelnemers liep gesmeerd. (met de hulp van leerlingen van het Hooghuis). Koffie, gebakje, enkele statafels onder parasols op het kerkplein, flesjes water enz. enz. Aan alles en iedereen was gedacht. Een feestelijke sfeer op een zonnig kerkplein. In een bomvolle kerk (veel stoelen erbij,) ging het deze middag over transities, overgangen/omvormingen waarop wij noodzakelijk antwoorden moeten zoeken met name in de zorg, in het onderwijs en in de kerk. De tijden veranderen.

We leven, denken en doen niet meer zoals vijftig jaar geleden toen geloven nog overal min of meer vanzelfsprekend aanwezig was. We begonnen met een prachtig lied: Komm Herr segne Uns, samen met het mooie koor van Peer Verhoeven. Dat bracht een bijzondere sfeer van saamhorigheid teweeg. Door gebed en lied tussen de lezingen door had het symposium het karakter van een viering.

Henk Peters, voorzitter bestuur Roerom, die het symposium opende, gaf een kort historisch overzicht van de tijd waarin De Roerom ontstond als alternatief bisdom blad, de tijd van polarisatie in ons bisdom. René Peters ging in zijn inleiding in op de organisatie van de jeugdzorg en de thuiszorg in de afgelopen jaren en de veranderingen hierbij o.a. door de overheveling van deze zorg van rijk naar gemeente. Met pakkende voorbeelden liet hij zien dat het niet altijd het gewenste resultaat opleverde. Ook hier moet het dus anders.

Jos Roemer hield een boeiend verhaal over de geschiedenis van het katholiek onderwijs in Brabant, begonnen door religieuzen. De vraag is nu, hoe maak je in deze tijd die zo anders is, godsdienst bespreekbaar. Ook op katholieke scholen met zoveel verschillende culturen is dat in deze tijd moeilijk. Antwoorden geven is niet meer genoeg. We moeten vooral leren om ook aan onszelf vragen te stellen om zo tot een gesprek te kunnen komen.

De derde spreker was bisschop De Korte. Hij sprak in zijn inleiding o.a. over geloven in Brabant. Hij constateerde dat dat vooral een volksgeloof is, vanzelfsprekend, met veel devotie tot Maria. Dit geloof wil de bisschop koesteren. Maar er moet in deze tijd van steeds verdergaande secularisering worden gestreefd naar verdieping om dat geloof te verankeren in Jezus Christus, die in zijn leven als geen ander ons het gelaat van God heeft laten zien. Dat geloven, vieren en belijden we in de eucharistie en de H. Geest helpt ons daarbij. Het gaat de bisschop in onze tijd om een hartelijke, gastvrije en getuigende kerk die openstaat voor mens en wereld. Hij kreeg een zeer warm applaus.

Ook applaus voor Peer Verhoeven die gehuldigd werd met een lintje, lid in de Orde van Oranje Nassau. Als afsluiting zongen we een pelgrimslied.Na afloop waren er drankjes en hapjes op het nog steeds warme en zonnige plein. Het was geweldig!

José Kirkels-van Rijn.

PAROCHIEBLAD Jaargang 21 Nummer 6 oktober/november/december 2016 Pag. 9

11 NOVEMBER ST. MAARTEN

St. Maarten was Bisschop van de stad Tours in Frankrijk. Hij was een van de populairste heiligen in de middeleeuwen, en een belangrijke grondleggervan het Katholieke Christendom in Gallië. Hij is de beschermheilige van de armen. Hij wordt afgebeeld als Romein in harnas waarbij hij de helft van zijn mantel aan een bedelaar geeft. Hij wordt ook wel voorgesteld als een bisschop met een bedelaar aan zijn voeten.

Volgens volkscultuur wordt het St. Maartensfeest op 11 november gevierd. Het is de Naamdag van Martinus van Tours, ook wel St. Martinus, Sinter Merte of Sinte-mette genoemd.

De invulling die aan dit feest gegeven wordt verschilt van streek tot streek. St. Maarten was vroeger de datum waarop de oogst binnengehaald moest zijn en het vee op stal ging. Op die dag werden ganzen geslacht en grote St. Maartensvuren ontstoken om vruchtbaarheid van land en vee te bevorderen. Later werd het St. Maartensfeest vooral een kinderfeest: Kinderen trokken met lampions al zingend langs de deuren voor snoep of fruit. Dit gebeurde in diverse Nederlandse steden en streken met zelfgemaakte lampions.

Sint Maarten (St. Martinus) is beschermheilige van de stad Tours en begraven in de basiliek van Tours.Beschermheilige van de stad Utrecht, en van Groningen “Martinistad” .

NEEM EVEN DE TIJD

Neem even de tijdom je naaste te zien,

te ontmoeten.

Neem even de tijdom in stilte Gods

schepping te bewonderen.

Neem even de tijdom te denken dat elke dag

een gave kan zijn.

Neem even de tijdom gelukkig te zijn

en deel dit met anderen.

Neem even de tijdom een hand

te reiken aan hendie het extra moeilijk hebben,

het soms helemaal nietmeer zien zitten.

Wij zullen ons gesterkt voelen,wetende: anderenhebben mij nodig,vooral in deze tijd.

SCHITTER

Sta op en schitterwant lang was de nacht en bitterde strijd met oude fantomenmaar nu is het morgennu wordt het tijd om blinkende dromenwaar te maken – weet je geborgenin een nieuw lichtvat moed en schitter en richtje op wat komen gaatwant je hart wordt witteren de dag verwachtje eigen, herboren gelaat

Naar Jesaja 60,1

PAROCHIEBLAD Jaargang 21 Nummer 6 oktober/november/december 2016 Pag. 10

BEELD VAN GOD

Ooit heb ik een beeld gemaakt voor iemand die een hersenbloeding had gekregen. Het is een beeld geworden van een mens die een andere mens omarmt. Het drukt uit dat anderen je kunnen helpen en aanvullen, daar waar je zelf tekort schiet of gehandicapt bent. Het is een beeld geworden waarin het gezicht van de helper niet is uitgewerkt. Het gezicht is vaag, enkel wat contouren zijn zichtbaar. Het gezicht van dit beeld, dat moet de kijker zelf invullen. Ik moet denken aan dit beeld, nu ik nadenk over wat het woord ‘God’ bij mij oproept.Ook God heeft geen gezicht. Of: hij heeft het gezicht dat de ander voor Hem invult?! Dan heeft God alle mogelijke gezichten. Dan heeft Hij het gezicht zoals je dat zelf invult. Je hoort vaak zeggen: je moet God in de mensen zoeken en zien. Maar ik zie in een mens God niet. Hij heeft geen gezicht. In zie Hem in een mens waar ik zelf zijn gezicht inleg. Dat is niet hèt gezicht van God, en toch altijd ook wel het gezicht van God. Maar hoe ik het ook invul, het is en blijft altijd míjn invulling ervan. En toch is het ook het gezicht van God! Het beeld wat ik toen gemaakt heb, staat voor de werken van Barmhartigheid. Voor Gods gezicht onder de mensen. Het evangelie vertelt op een vreemde manier iets daarover, waarvan ik mij meestal niet bewust ben. Bijvoorbeeld als Jezus zegt: ‘Wie mij ziet, ziet de Vader’. En ook wat Hij met de woorden van de Vader zegt: ‘Al wat je voor de minsten van Mij hebt gedaan, heb je aan Mij gedaan. Want ik had honger en dorst, ik was vreemdeling en naakt, ik was ziek en in de gevangenis, en jullie hebben naar Mij omgezien’. God zie je niet in mensen, maar Hij ziet in ons om waar wij barmhartigomzien naar elkaar.

Een parochiaan.

AFSCHEID VAN DE SECRETARIS.

Beste en dierbare parochianen, misschien heeft u het al op de Parochieavond gehoord, ik heb besloten om mij niet voor een tweede periode als secretaris beschikbaar te stellen. Naast dit werk voor de parochie liggen er nog andere taken, onder andere het voorzitterschap van Karmelbeweging Nederland en de coördinatie van Zin in Film. De werkzaamheden breiden zich uit, terwijl mijn energie afneemt.

Dan moet je een stapje terug doen. Ik vind het spijtig om mijn werk bij de parochie nu te beëindigen. Er gebeurt veel nieuws, dan is ‘alle hens aan dek’ nodig. Maar het is ook goed dat er nieuwe mensen komen met frisse ideeën. De afgelopen vier jaar hebben me veel goeds gebracht: ik heb veel mensen leren kennen en het werk met medebestuursleden was plezierig. Als ik terugkijk naar deze periode dan zie ik, behalve het ‘gewone’ werk als secretaris, een aantal hoogtepunten.Het opstarten van het project ‘Zin in Film’ en van het jongerenproject ‘Werkvakanties Hunedoara’ waarin dit najaar ‘onze’ Robin Huismans weer mee doet. De feestelijkheden van ‘125 jaar Karmel in Oss’ hebben ook hun weerklank gevonden in de parochie.

Bijzonder was het ook om achter de schermen te werken aan de uitreiking van het ‘Lintje’ voor Maria Wegh. De vergaderingen over de situatie die ontstond toen bekend werd dat George nog maar een beperkte tijd heeft te leven, hebben diepe indruk op mij gemaakt. Als laatste noem ik de bijeenkomst in onze kerk op 6 juni, een avond in het kader van de vluchtelingen. Daar ging veel voorbereiding op hoog niveau aan vooraf.

Ik was zó trots op u dat u toen toch gekomen bent. Ik dank u allemaal voor het vertrouwen en wens iedereen, in het bijzonder het huidige bestuur alle goeds van de wereld en de Geest van Wijsheid toe.

Stans Ligthart.

PAROCHIEBLAD Jaargang 21 Nummer 6 oktober/november/december 2016 Pag. 11

SEIZOEN 2016-2017

‘Zin in film’ biedt je een waardevolle vond waarin de beleving van het film kijken wordt gecombineerd met het nadenken over onszelf en ons leven. Voor de film is er een korte inleiding en na iedere film wordt er stil gestaan bij wat de film in ons oproept. ‘Zin in film’ is vier keer per jaar, van ongeveer oktober tot en met maart en elke keer wordt er een ander soort film vertoond. Dat kan variëren van een populaire film tot een documentaire of van een verstilde, trage film tot een actiefilm. Maar wat voor soort film het ook is, elke keer is het een film die te denken geeft.

Vrijdag 21 oktober 2016 Bella Martha (Mostly Martha)

Martha is de opper kok van een van de meest pretentieuze restaurants van Hamburg. Koken is haar leven. Maar dan komt haar zus om in een auto-ongeluk en voelt Martha zich verplicht de zorg voor haar nichtje Lina op zich te nemen. Als Martha na een paar dagen weer verder wil gaan met haar baan, blijkt er tot haar schrik een hulpkok aangenomen te zijn. Mario vat het leven en de kookkunst wat minder serieus op dan Martha, aanvankelijk tot haar grote ergernis. Maar langzaamaan smelt ze voor de charmes van de Italiaanse kok als een bolletje roomijs op een warm flensje. Als uiteindelijk de vader van Lina overkomt om zijn dochtertje op te halen wordt het voor Martha tijd de zaken voor zichzelf op een rijtje te zetten.'Bella Martha' is de eerste bioscoopfilm van de in 1966 geboren Sandra Nettelbeck. Naar eigen zeggen wilde ze deze film maken om een vrouw te tonen die zoveel van haar werk houdt dat ze vergeet om van het leven te genieten: 'Goed koken is een kunst, genieten is liefde.' Hoofdrolspeelster Martina Gedeck heeft de Duitse Film Prijs 2002 voor Beste Actrice gewonnen, voor haar rol als Martha.

Volgende filmavonden dit seizoen:Vrijdag 18 november – Monsieur LazharVrijdag 20 januari – SnowpiercerVrijdag 10 maart – Kauwboy

De avonden van ‘Zin in film’ beginnen om 19.30 uur op Het Hooghuis, locatie Oss-West, Verdistraat 75 in Oss. De entree bedraagt €5,- inclusief koffie/thee in de pauze.

Voor meer informatie: www.zininfilmoss.nlZin in film is een vrijwilligersorganisatie en het resultaat van een samenwerking tussen:  Protestantse Gemeente te Oss, Paaskerk

Titus Brandsmaparochie te Oss, JozefkerkHet Hooghuis lyceum te Oss

COLLECTE OPBRENGSTEN

Zondag 11 september € 165,30 Zondag 18 september € 162,30Zaterdag 24 en zondag 25 september samen met Paaskerk € 314,30Avondwake en uitvaart pater George Zeegers t.b.v. het noodfonds van Prota : € 1700,17

BESTE MEDEPAROCHIANEN

De vijftiende Vierdaagse van Nijmegen is voor mij een geweldige ervaring geweest. De gedachte aan al die mij hebben gesponsord, heeft mij gedragen. En wat een respons! € 4000,- heeft het opgebracht. Pater George Zeegers, die inmiddels overleden is, heeft de strijd tegen ALS niet gered. Net voor zijn overlijden heb ik toch nog kunnen vertellen wat de opbrengst is geweest. Het is een actie geweest van onze hele parochie. We hebben hem laten merken dat hij niet alleen geliefd was in onze Titus Brandsma Parochie, maar ook in Oss en ver daar buiten. Het was hartverwarmend. Dit had ik niet kunnen dromen.Allemaal heel hartelijk dank en ik hoop dat we blijven bouwen aan een mooie parochie.

Rien van Beuningen GRAPJE

Een 50 eurobiljet en een 50 eurocentmunt komen elkaar in de portemonnee tegen. Zegt het 50 cent muntje: “Hé, lang niet gezien! Waar ben je geweest?” Het 50 eurobiljet antwoordt: “Eerst in het casino, toen op een cruise, daarna in een luxe modewinkel. Dat soort plekken. En jij?” Zegt het muntstuk: “Ach, je weet wel, steeds hetzelfde: kerk in, kerk uit, kerk in, kerk uit.”

PAROCHIEBLAD Jaargang 21 Nummer 6 oktober/november/december 2016 Pag. 12