Upload
kamil-szczepaniuk
View
224
Download
1
Embed Size (px)
DESCRIPTION
Lepszy Umberto
Citation preview
„Grozi nam, że cały dzisiejszy
przemysł informatyczny,
mnożąc informacje, nie będzie
dostarczał już żadnej.”
Umberto Eco
1
Biografia
Umberto Eco
Włoski filozof , mediewista, pisarz i felietonista, eseista, bibliofil.
Urodził się 5 stycznia 1932 w Alessandrii. Jest profesorem na
Uniwersytecie we Florencji oraz na Uniwersytecie w Bolonii. Zajmuje
się semiotyką, procesami komunikacji i estetyką.
Rozsławiła go twórczość beletrystyczna. Jego wielopłaszczyznowe i
kunsztownie skonstruowane powieści mają cechy dzieła otwartego,
stymulują odbiorcę do własnej interpretacji. Jest także autorem
felietonów, pierwotnie publikowanych w mediolańskim tygodniku
"L'Espresso", a następnie wydanych w zbiorach Zapiski na pudełku od
zapałek.
Powieści:
Imię Róży (1980, wyd. polskie 1987)
Wahadło Foucaulta (1988, wyd. polskie 1993)
Wyspa dnia poprzedniego (1994, wyd. polskie 1995)
Baudolino (2000, wyd. polskie 2001)
Tajemniczy płomień królowej Loany (2004, wyd. polskie 2005)
Cmentarz w Pradze ( 2010, wyd. polskie 2011)
2
Prace naukowe i eseje: Pejzaż semiotyczny (1972)
Dzieło otwarte (1973)
O bibliotece (1990)
Zapiski na pudełku od zapałek (1993)
Drugie zapiski na pudełku od zapałek (1994)
Lector in fabula (1994)
Gnomy z planety Gnu (1994)
Sztuka i piękno w średniowieczu (1994)
Diariusz najmniejszy (1995)
Sześć przechadzek po lesie fikcji (1995)
Interpretacja i nadinterpretacja (1996)
Nieobecna struktura (1996)
Semiologia życia codziennego (1996)
Superman w literaturze masowej (1996)
Uniwersytet a mass media (1996)
Nowe środki masowego przekazu a przyszłość książki (1996)
Sztuka i piękno w średniowieczu (1997)
Trzecie zapiski na pudełku od zapałek (1997)
Poetyki Joyce'a (1998)
Czytanie świata (1999)
Pięć pism moralnych (1999)
Rozmowy o końcu czasów (2000)
W poszukiwaniu języka uniwersalnego (2002)
O literaturze (2003)
Między kłamstwem a ironią (2004)
Filozofia frywolna (2004)
Historia piękna (2004)
Andrzej - małpa czy zwierze? (2005)
Rakiem. Gorąca wojna i populizm mediów (2006)
Jak napisać pracę dyplomową. Poradnik dla humanistów (2007)
Historia brzydoty (2007)
Szaleństwo katalogowania (2009)
Od drzewa do labiryntu (2009)
Teoria semiotyki (2009 [1976])
Wyznania młodego pisarza (2011)
Wymyślanie wrogów (2011)
3
Dzieła „Imię róży”
4
Streszczenie
Imię róży (wł. Il nome della rosa) – pierwsza powieść Umberta Eco,
napisana w 1980 r., wydana w Polsce w 1987 r.
Listopad 1327 roku. Do znamienitego opactwa benedyktynów w
północnych Włoszech przybywa uczony franciszkanin, Wilhelm z
Baskerville, któremu towarzyszy uczeń i sekretarz, nowicjusz Adso z
Melku. W klasztorze panuje ponury nastrój. Opat zwraca się do
Wilhelma z prośbą o pomoc w rozwikłaniu zagadki tajemniczej
śmierci jednego z mnichów. Sprawa jest nagląca, gdyż za kilka dni w
opactwie ma się odbyć ważna debata teologiczna, w której wezmą
udział dostojnicy kościelni, z wielkim inkwizytorem Bernardem Gui
na czele. Tymczasem dochodzi do kolejnych morderstw. Przenikliwy
Anglik orientuje się, że wyjaśnienia mrocznego sekretu należy szukać
w klasztornej bibliotece. Bogaty księgozbiór, w którym nie brak dzieł
uważanych za niebezpieczne, mieści się w salach tworzących labirynt.
Intruz może tam łatwo zabłądzić, a nawet - jak krążą słuchy -
postradać zmysły.
Recenzja
„Imię róży” można uznać za dzieło postmodernistyczne, nawiązujące
do innych utworów, koncepcji literackich. Co rzadkie, „Imię róży” z
jednej strony zawiera w sobie wartości uniwersalne, odwołujące się do
ludzkiego doświadczenia, z drugiej zaś jest dobrze napisaną powieścią
umilającą czas. Porusza tematy poważne, by za chwilę przejść do
błahych. Zawiera ostre reprymendy mnichów, Eco nie zapomina
jednak także i o humorze. Powieść perfekcyjnie łączy w sobie z
pozoru sprzeczne elementy, tworząc imponującą całość. Dotyka
niemal każdej sfery życia człowieka, zwracając szczególną uwagę na
tę ciemną.
5
„Cmentarz w Pradze”
6
Streszczenie
"Cmentarz w Pradze" to powieść kryminalno-szpiegowska, której
akcja rozgrywa się w XIX wieku. Umberto Eco przedstawia w niej
genezę okrytych złą sławą tzw. Protokołów Mędrców Syjonu, które
stanowiły dla Hitlera jedno ze źródeł jego obłąkańczej idei zagłady
Żydów i były elementem nazistowskiej propagandy.
Autor podkreśla, że oprócz głównego bohatera wszystkie postacie w
książce są autentyczne.
Bohaterem powieści jest Simonini, antysemita, fałszujący na zlecenie
dokumenty. Jego zleceniodawcami są zarówno osoby prywatne, jak i
służby rządowe. Jednym z najważniejszych oszustw Simoniniego jest
dokument poświęcony spotkaniu, jakie mieliby odbyć ze sobą Żydzi
na starym cmentarzu żydowskim w Pradze; podczas tego spotkania
mieliby oni ustalić plan przejęcia władzy nad światem.
Recenzja
Simonini – główny bohater powieści „Cmentarz w Pradze”, to
osobnik stojący w cieniu mechanizmów historii, a zarazem te
mechanizmy poruszający. To wcielenie spiskowych teorii rządzących
światem, sposobu myślenia o świecie, w którym trzeba na kogoś
zwalić winę za to, co złego nam się przydarzyło. Simonini to jedyny
fikcyjny bohater powieści; pozostali są autentyczni, jednak Simonini,
stojący w cieniu, w cylindrze i pelerynie, to zarazem najbardziej
prawdziwa i ponadczasowa postać tej historii. Autor przytacza w
swoim dziele tyle kontekstów historycznych, postaci, prezentujących
taką wielość poglądów, że można się w tym gąszczu pogubić.
„Cmentarz w Pradze” to potężna i potrzebna książka, wielka myśl i
głęboka refleksja podane w sensacyjnym sosie.
7
„Baudolino”
8
Streszczenie
Akcja zaczyna się w 1204 r., w trakcie IV wyprawy krzyżowej. W
czasie gdy krzyżowcy plądrują Konstantynopol, Baudolino ratuje
życie Niketasowi Choniatesowi, bizantyjskiemu historykowi, a
następnie opowiada mu o swym dzieciństwie, o tym, jak dostał się na
dwór cesarza, i tym, jak umierający biskup Otton powierzył mu misję,
aby wysłać Fryderyka Barbarossę na wschód do legendarnego
królestwa Księdza Jana. Opowiada także o wielu przygodach (mniej
lub bardziej związanych z Księdzem Janem i jego królestwem). Jego
opowieść kończy się w momencie powrotu z wyprawy, której celem
było legendarne królestwo do Konstantynopola. Dopiero wtedy pojął
rzeczy, których wcześniej nie rozumiał.
Recenzja
Miłośnicy powieści historycznych znajdą w „Baudolinie” z pewnością
coś dla siebie. Akcję powieści stanowią perypetie roztropnego i
językowo uzdolnionego wieśniaka z północy Włoch, uwikłanego w
wielką historię wojen Fryderyka Barbarossy i IV wyprawy krzyżowej.
Główny bohater przedstawiony jest jako wielki łgarz, stąd czytelnik
niejednokrotnie traci poczucie prawdopodobieństwa opowiadanych
przez niego przygód, zwłaszcza wtedy, gdy przypisuje sobie
sprawstwo wielu znanych historii wydarzeń. Ogromnym walorem
książki jest świetny język, jakim operuje erudyta Eco i różne
odniesienia do znanych motywów kulturowych i legend.
9
„Wahadło Foucaulta”
10
Streszczenie Głównymi bohaterami dzieła są trzej mediolańczycy zainteresowani
historią i hermetyzmem. Snują oni wspólnie hipotezy na temat
templariuszy i różokrzyżowców. Wymyślają misterny plan przejęcia
władzy nad światem, jaki rzekomo od wieków próbują zrealizować
żądni zemsty spadkobiercy dziedzictwa templariuszy. Łączą w nim
logicznymi zależnościami takie postacie jak: Hiram I, Abraham ben
Szlomo Abulafia, Jacques de Molay, legendarny Christian
Rosenkreuz, Hrabia de Saint-Germain, tytułowy Jean Bernard Léon
Foucault i wiele innych. Zgłębianie teorii spiskowych staje się dla
bohaterów powieści obsesją. Do zacierania się granic rzeczywistości
przyczyniają się także tajemnicze postacie i intrygi, na jakie natrafiają
w badanej przeszłości, jak również podczas samych badań. Prowadzi
to do wydarzeń tragiczniejszych, niż mogliby przypuszczać.
Recenzja
Spisek jest wszędzie, a numerologia i kabała rządzą światem - to teza,
którą Eco się bawi i którą ośmiesza. W "Wahadle Foucaulta"
stopniowo odkrywa to, co tajemne, misternie buduje własną koncepcję
i pozwala jej stać się rzeczywistością. Pokazuje, jak łatwo powiązać
rzeczy odległe, jak zrobić, by dwa i dwa dało w wyniku pięć, a
równanie nie straciło przez to wiarygodności. Pokazuje, jak znaleźć
spisek tam, gdzie go nie ma. Jak wymyślić związek między rzeczami
go pozbawionymi. Doskonała lektura, do której trzeba się jednak
przekonać. Na początku być może niełatwa, jednak gdy człowiek
nauczy się ją czytać, może bez pamięci pogrążyć się w świecie
kreowanym przez autora. Kreowanym z niesamowitym znawstwem
tematu, ale i dużym poczuciem humoru.
11
„Tajemniczy płomień królowej Loany”
12
Streszczenie Fabuła utworu koncentruje się wokół wydarzeń związanych z Yambo.
W wyniku udaru mózgu stracił on pamięć dotyczącą własnej
przeszłości, zachowując przy tym sprawną pamięć o wydarzeniach
historycznych, dziedzictwie kulturalnym. Próbując odzyskać własne
wspomnienia, wyjeżdża do Solary, gdzie mieszkał przez większą
część swojego dzieciństwa. Odnajduje tam książki, komiksy, gazety,
płyty winylowe z epoki, jak również własne zeszyty z lat szkolnych,
wiersze, pamiątki. Wszystko to pozwala mu odtworzyć klimat
dzieciństwa z okresu faszystowskiego, pierwsze miłości, rodzinne
sekrety, jednak nie udaje mu się odzyskać pamięci. Dopiero
odnalezienie Pierwszego Folio, należącego do jego dziadka, wywołuje
kolejny wstrząs, w wyniku którego wspomnienia powracają.
Recenzja Powieść ta lekko różni się od poprzednich. W tym wypadku mamy do
czynienia z mniej zawiłą fabułą, której podstawą są poszukiwania
głównego bohatera. Poszukiwania przeszłości, która została mu
brutalnie odebrana podczas wypadku. I dopiero na tej kanwie autor
zaczyna swoje znakomite manewry pomiędzy poszczególnymi
wątkami. A wątków tych odnajdziemy równie niemało, jak w
poprzednich powieściach, tym bardziej że niejednokrotnie odnosi się
wrażenie, iż jest ona zwieńczeniem, podsumowaniem całej
dotychczasowej twórczości Eco. Oczywiście Umberto jak zwykle nie
myśli tylko o sobie. Wplatając wątki autobiograficzne, dokonuje
czegoś znacznie większego – przybliża nam obraz faszyzmu, widziany
oczami człowieka, który się w tej ideologii wychowywał. Oczywiście
nie brakło również odniesień do innych dzieł literackich, do
ulubionych motywów pisarza. Zatem i w tym wypadku mamy do
czynienia z nauką, z zabawą, a także ze wzruszeniem. I także po tej
kilkusetstronicowej lekturze stajemy się kimś innym. Kimś z bagażem
nowych doświadczeń i wspomnień Umberta, które stają się także...
naszymi wspomnieniami.
13
„Grozi nam, że cały dzisiejszy przemysł
informatyczny, mnożąc informacje, nie będzie
dostarczał już żadnej.” Umberto Eco
Nasza opinia na ten temat :
Myśląc przemysł informatyczny na myśl nasuwa się nam
internet. Każdy z nas korzysta z internetu i szuka w nim
potrzebnych informacji , zbyt często jednak informacje które
znajdujemy są tak naprawdę fałszywe a dzieje się tak
ponieważ każdy z nas ma możliwość dodania jakiegoś
artykułu na wybranym przez nas portalu, robią to nawet osoby
które nie posiadają wystarczającej wiedzy czy też
kompetencji. A więc gdy informacje są fałszywe to tak jakby
ich nie było.
Przemysł informatyczny od dawna namnaża informacje które
z biegiem czasu wcale nie znikają lecz jest ich coraz więcej.
Kiedyś dojdzie do takiego momentu że internet zostanie
zalany informacjami prawdziwymi czy też nie, a my szukając
informacji na dany temat natkniemy się na informacje które są
ze sobą sprzeczne.
W naszych czasach ludzie a głównie młodzież nie zagląda
już do encyklopedii czy też innych książek lecz korzysta z
internetu który jest ich głównym źródłem wiedzy.
Gdy młodzież zostanie odcięta od internetu nie będzie
potrafiła skorzystać z encyklopedii słowników itp.
Innym problemem jest ufność ludzi w to co pisze w internecie,
my w dzisiejszych czasach bezmyślnie kopiujemy wszystko z
internetu nie zważając na to czy informacje które są tam
podane są prawdziwe. Dzieje się tak ponieważ traktujemy
internet jako nieomylne źródło informacji, nie uczymy się
14
niczego nowego czy też nie czytamy książek ponieważ w sieci
znajdziemy opracowania streszczenia itp.
Do informacji szukanych w internecie trzeba podejść z
rozsądkiem i podchodzić do znalezionych wiadomości z
dystansem ponieważ nie wiemy czy są one wiarygodne.
Podsumowując internet to wspaniałe źródło informacji jednak
należy pamiętać że trzeba umiejętnie z niego korzystać, więc
jeżeli będziemy chcieli znaleźć informację to je znajdziemy
lecz będzie to nam zajmować coraz to więcej czasu i wysiłku ,
możemy wierzyć we wszystkie wiadomości znalezione w
internecie lecz trzeba je kilka razy sprawdzić poprzez inne
źródła.
15
Spis Treści Biografia………………………………………………….1
Dzieła……………………………………………………….3 Imię róży………………………………………………………………4
Cmentarz w Pradze…………………………………………….5
Baudolino………………………………………………………………7
Wahadło Foucaulta……………………………………………..9
Tajemniczy płomień królowej Loany……………….11
Opinia……………………………………………………..13