DE

ORATIOJVE

'*fc

PATOSTHENEM THIGIMAVIRU]

LYSIAE FALSO TRIBUTA.

SCRIPSIT

A. tU ti C K E 1\,

t

PHIL. THEOR. MAG. lit. HIM. DOCT.

In orationibus , quas tamquam a Lysia scriptas lectitamus et in integrum restitaere sludemus ,

nulla est, quae ipsius nomine magis quasi sacrata sit quam oratio in Eratosthenem. Quum enim

bane unam causam de caede fratris Polemarchi ipse egerit et oraverit Lysias et baud pauca de'

rebus suis proloculus sit, haec oratio habita est fons intcgcrrirnus. ex quo oratoris vita sit conciu-

nanda. In quern finem ipsi vetcres ea usi sunt. Nonnulla inde deprompsit in vitam Lysiae Pseudo-

Plutarchus , ut constet iain eius, quacunque vixerit aetate , pro Lysiaca babitam esse orationem. ^

Haec lustrare nihil opus. Eadem saepius usus Harpocratio in Lexico , nusquam addidit , quod in

aliis dubiae fitlei orationibus circumspecte addere solet : ti yvrjaios d Uyogj genuinam igitnr pu-

liivit. Quo lirmiorilius niihi utendum video argumentis , si earn non a Lysia scriptam et omnium

iniiiiinc genuinam esse cvincere velim. Et iam statim dubium oboritur an per leges Lysiae licitum'

fueril in iudicio bane causam coram agere. Nemini enim nisi cm licitum erat aliquem reum agere. ^De quo ipsius Lysiae describam verba c. Agorat. . 73. ovrta pivrot ovrog TroXt) (1) vfuav xara-

,diffrf ovx tbv 's4.9ijvui03 ttal idixa^e ttccl iljotlijala^t xal ygayds Tag t av&QQ>nmv tyqa-

O, ini'/Qacpofitvos^

AvayvQaaiog tivat. Lysias autem non fuit cms Atheniensis , sed inquilinus ,

per patronum igitur cum populo agendum erat. At inquilinos honoratiores , quorum fuit Lysiasinorf/.^,- en', praeterquam quod (Uttlxtov non solvebant, patrono cive noii usos esse consentiunt Jl

Anliquitatum Atticarum peritissimi viri , eliam Boeckhius Oecon. Alt. II. p. 78. Qui iure sommo

adversalus aliorum sententiae iis ad rempublicam accedere licuisse , nullum tamen dubium esse

ait , quin [talrono cive iis mininic ulendum fuerit. Quod miror quare Boeckhius auctoritate sua

allirmaru, quam argumentis ex hac, de qua dispulamus, Lysiae oratione petitis firmare maluerit.

Quum vero iiiilii neganti fidem babilum iri neque pulem neque velim, in re non negando sedrefutando conficienda , Boeckhio affirmanti credere tutius , nisi certis argumentis rem dirimere

possis coulroversam. Scrupulus niihi remanet propler ipsum laojtfaa^ nomen, quod explicundum'

secundum Grammaticos: rd iau rolg datois rt^ovvrff. Pollux VIII. 155. coords o ptTotxoi 6 1 .

TtHifttls pi) ravrd rotg (urolxots rtltiv. Pariter Timaeus: iffOTcJtij; , 6 x w !?' ?7^^ a S entSijfwr i

iaa rot? noX/rat;. Aliorum enim testimonio , ut Ammonii : '^mt'f.r^ , o TiTtpujplrof ^M'TOIXO;

(1) Corrigeadum Tidetur : ovroc /t. tooovroy vpnr xatf(>6-Ki , et : TCK *; ur&(tui,iui ypni/a;

tto V TdypctTi rots noUrais , xai TO fiiv (ujoixiov py Ttfaov, nuvra 81 tytav rot, cevrd ToTf no-

hiTaig, TrAiyy rod agyfiv, quum nimium probelur, probatur nihil. Tribubus et pagis nojo jadscribe-bantur taoTthiTe , iisque adeo neque suffragium in comitiis ferre neque ad rempublicam accedere

licebal. Nee error tantum , sed erroris etiam fons moustrari potest. Confudif nempe Ammonius

inquilinos iaorihi'ij et cives adscitos , dynonoujrovi. His omnia iura civilia tribuebantur , sed

arcebantur magistratu novem archontum, quod non essent tx TQiyovlas cives. Et , ut paria

componamus, quis in hoc nomine laoTffaias aliara interpretandi rationem probandam putet

quam in drfhilas et awTthtias nominibus? Harpocrationis quoque verba: foorlJUtet* TI/HJ TI$

?,' d^ioig V a^Ktov, ti-^ov ol iaonhtTs , Qio^Qaarog HQIJXIV iv ivdixdrt] TU>V No^Ktv, (1) ila inilii vi-

dentur explicanda, ut remissa iis fuisse axeKfijqioQiov, axtadqcpoQwv, vd(>ifJT($. Ex quo loco efGci possit ia

>..(, munere non uuam illam (UTotxiov solvendi remissionem , sed plures etiam tributas esse im-

raunitates. Sed corrupla sunt Xenophontis verba. Civibus enim hie honor haberi non potuit.De quibus maxime sermonera esse patet ex verbis atlditis: xai tl ivot tliv. Corrigendum: iao-

.-lohiTfiav. (2)

In ipso Lysia plures sunt dubitandi causae. Quidni, mature maaa* ^gfo nei&to&ut cornjptum es t btinevor. Corriga^(3) Scholam redolent rerba 5 2. o/ttog ft o piv ioyog not jrefi TOVTW*, 6

Sclioemann. de Comit. p. 81. quasi scriplum esset: omnibus rcip. i unctum mnneribns: Hoc (licit Cieen :

Lysias peregrinus licet natalibus ormies ofiicii civis Atttci implevit partes, amantissimus reipuMteae,

optima lium factionia advcrsarius Dec tamen homo facliosus, si noa civis eerie pro cive fait. In

tantis calamitalibus opera eius reipublicae noo defuit caque fuerunt mcrita , at ipse Thrasybolus

legem de Lysia cive adsciscendo ad populutn ferret. Quod plebiscite ratum irritum reddidisse Ar-

cliinum auctor est personatus Platarcbus 1. 1. p. 835. F. tqp' ol$ -/nuwai'To^ ocvrA

noliTtlav ptT(k TIJV xa&ooov in" ai/uoyta,' rij$ nqo EvxlfiSov, 6 piv Br^og txi'nwat Tr/r

dntviyxapivov $"j4.QflvQV yqayriv nuQv6(uov Sid TO dnQofiodkiVTOv fisu^&rjixtt idtim TO

nu xi oiiT(&3 dltlha&lis fijs TtohtTfia,- TOV t.oinov titriaxijcii ynovov looTit.t^ iav. (1) Compo-nenda, quae bine illustrentur, Aeschinis rerba c. Ctesiph. . 196^ *An-fiog ydg 6 tx Koikiji t /(.>"

i/'ro naguvofuav &j>ffr,iuy/.o/' TOV ^Tttoia, yQavfiavTa Tt Traod TOVS I'ouov,' , (STKfavovv fi>a I

Ttov avyxciTih&ovTtav dno ^v^$ , -xat fih vtcoffrl yf/ivijfuevtov avT

V &QUuyV yvt]tir scribendum.

4

borum ordinem recepit Westcrmannus in Biograpb. G race. p. 242. 42. ; iueplum igitur esse consenla-

neuaii Aptius ad scnlcntiarn baec ita cmcnduri voluit Wyttenbachius, ut utraraque bane causam actor,

Lysiae oratione usus, non vicisse dicatun Sed quod reposuit, ad sermonem scabrum et parum Graecum

videtur. Difficile est in hac farragine rcruni undecunque consarcinatarum et iiullo recto ordine consuta-

i inn cerli quicquam statuere. Neque hoc nunc ago. Illud urgeo, nobilissimos inter Graecos criticos,

,1 homines literalissimos , Dionysium et Caecilium iam Augusti aevo centum nonaginta duas orationes

ut suppositicias segregasse neque plus dimidiam partem orationum , quae Lysiae nomine ferebantur,

genuinam habuisse.

Nee non alterum me atlvi-rlit Lysiam scripsisse orationem in Trigintaviros (1). Quod mihi

parum verosimilc videtur. Alienissimum enim ab Atheniensium moribus et more publice receptomihi visuni erat Trigintaviros Athenis vilam per otium degisse, bona eorum non publicala , domes

non ab imis fundamentis disieclas , corpora mortuorum non extra fines Atticae proiecta . su-

perstiles neque malos civcs , proditores patriae et bostes iudicatos nee iis aqua et igne interdictum

esse. Saltern bona eorum publicala esse constat testimonio Philochori , hominis diligentissimi , apud

Harpocr. in v. noftTit'ia' nofnriiois Si , qpiyffi t).yol ff" ago, nira

rot)? TQMXOVIU dixn ag^ovrei; IJQXOV iv IIi^Ml, 6>v tli; yv 6 Mote*;, am 'Avdqmiwi h -iQifi} '^T&idoi;." recte Valesius :pita iur ipaxor-ia. Pollux JX. 101. ior -rfiTOfaxorrti TO. ftitct TOVS Tftdxorra KQeOTaOni

'

A&^rtfji, m>v^^liaud dubie intellexit quadraginla xaia rf^/iovs dVxoia?, de quibus v. VIII. 100. Hirpoerat. in v. Sed Toceiion nisi de Trigintaviris , quibus rerum summa commissa , uti licet. Igitur omnino non aut imperite usus est Pollux.Emendandum pulo : xaiaotaatv.

(3) Valesius coniecit : xui tiav irfoxa xui iw rf/xn, ut nihil deessct. Sed ne quis in errorem inductus DecemTirossuQectos Trigintaviris intelligat , quod fecit Reiskius , addendum fuisset : xnl TW iv /Tn,(nue: K(i*dt,iv rff'xa. Equidemnihil desidero; aequalem vero Andocidis accuratius rem enuntiaturum fuisse puto. Alterum yitium sermoni insidere yide-lur. Attici ubique hanc pacem o'fxov? dixerunt. Quod est foedus iureiurando sancitum. Sed Andocides unus hoc loco

singular! et plurali promiscue usus esl. Caeterum Decemviros collegas TrigiuUTirorum et Trigintaviris suffectos confuditeiiam Nepos Thrasyb. III. 1.

sules igitur fuerunt Trigintaviri ; qui enim fieri poluit ul reliquae G raeciac civilales eos agro-rum fmibus cedere iuberent, nisi exsulantes? Jam vcro quod scripsit . 80. uy

Lucius ex his angusliis gradum profero. Fac fieri poluissc ut et aclor accusaret et reus accusa-

retur. Accedendum ad ipsam oralionem. Argumenlorum hinc petendorum ipsa copia facit ino-

piam , ut ipsis illis verbis , quibus ignobilis aliquis rhetor ineptiis hisce praelusit : OVK ii

TOVTO naQanrf; o>, 'EgaToo&tvovs xtvSvffilovrog , QyQUptvovf xar^/opw* nvvftavafuti yap

noKoyiiI> Hwy 'El.'krivmv itktiam fif vpas i^tifutQrijxiv 'EQaroa&tviif. Hoc Alhenis *nemine dici potuit.

. 98. OVT uv hqd ovrt i>u>uoi vfiLas dSixovptvovi did rove rot/rcoy TQOITOVS ta^i'^aav,Hal rolj,- ttStxovat acoTiJQta yivirai. Antilheti studio ductus Rhetor scripsit minus \era. Sootibus

enim , qui ad aras confugerant , nulluin ibi praesidinm. Gf. Thuc. IV. 98* r&v dxovaimv d8ixrriiftruv xuraqvyr-v flvut rot); [iwuoi ,. Lysiam minus accurate locutum censuit Schoemann. Antiq.

p. 376. 15.

(1) Oratio non et multorum versuuni. Igitur numero pauca sunt argumcnta , quibus mihi conttat hanc orationem

spuriam ease. Attici non uluntur vocabulo atroniaiat sed otiavtu idque proprie, ut intelligitur ex Terbis quibus de iif ulitur

Rhetor awtn-e'ia&iu tbv n'.iov . 6. et ovuxqiKu&iu . 7 Rhetor jj. 2. memorat ii? iwv ^ifto^wr . 2. Novi oratores in

comitiis, in senatu non item, quum senatores sorte legerentur. . 7. o^ro? /* ofiuioye: witiovrtu. Unde repcntenumeri mutatio? Et quaestiones in Dardanarios mihi Komanorum imperil aetatem referre vidcnlur.

8

. 98* oi d'ini ivijs PLXQWV &v tvHta av^oKaiav idoifktvov tQrj^iu r&v tnixovQyaom. ApodGraecos debitores , qui solvendo non erant , creditoribas addictos fuisso nemodum inaudivit.

. 99. vntQ TUIV tfQ&y, & OVTOI rd fttv dntdovro, rd 8' ilatoms ipiuivov. Fana et delubra

vendidisso Trigin tuviros quis credere possit ?

. 4. ovpoe 7iatin> Ktcpatog tntia&ij piv vno lltQixifovs tig rmSiijv ti}v yfjv dcptxtaQat. Hoc

parum credibile.

. 7. tflojffv ovv octroi's (TOIS TQiaxovra] dtxa ovMaBttv (pimixovs) , iWrcay Si 8vo ntvijras.

Diversa tradit Xen. Hist. Gr. II. 3. 21. i'do^t d'avroTs rtov (umixav iva txaarov kafttiv , xal

avrovs ,uti> dnoxrtTvai , to. di ^QijftaTa CCVTCOV dnoaTjnnvua9ai. II. 3. 40. Triginta igitur fuerunt

inquilini.

. 42. tnl K'I> f ifTQCtxoaiotv iv ru> aTQurontdta oKiyaQ^tav xa9iaids tytvytv t| 'EhJiijanovrov ,

TQirJQUQXOj xarahnuv ir\v vavv fntr' 'IttTQOxMovj xai tTtQtov, u>v rd ovopara ovStv diopat Mynv.Seditio in castris , qua reipublicae forma democratica eversa , facta est in insula Samo , non in

Hellesponto. Thuc. VIII. 47. duo aifiav avriov oi iv rij 2d(iua TQI^QUQ^OI ri riav 'AQyvuluv xai

oi dvvaTWTccTOt , WQHIJVIO if TO xaTcthvaui rrjv dimoxQariav. xai ixivij9^ TIQOTIQOV fv ru> (STQU-

Tontdcp, xai t's- ii\v no'kiv ivTivQtv vari^ov. Igitur castra naralia erant Sami , Strombichides

viginti quatuor navibus Chio in Hellespontum navigavit , v. Thuc. VIII. 62. 79. Sed si forte Era-

tosthenes paucos militcs in paucorum imperil studium pertraxit , quod parum probabile , quumStrombichides oligarchiac noil faveret, v. Lysias in Nicomach. . 14. , dici nequit seditionein in

caslris movisse. Caelerum x*tar s- tytvytv vitiosum est pro xaraarijaag i'cpvytv,. 43. dij/AOXQuriaj trt ouarjj , nivrt avSgis ttfOQOt xariar^aar iino TOIV xutovptixav i

i*; piv Tiav nohiTutv, aQ^ovrt^ di TUIV auvaiftoTiov, ivavria dt TU> vfttrtQco iriiij

toy 'EQa-roa&ivijz xai KQiriaj I\GUV, In horuin numero Critias esse non potuit. Erat enim

exsul. Xen. Hell. II. 3. 15. KQITIO^ ^tV n^ontTtj^ i\v ini TO noMovi; dnoxTttvai t bit xai

qvyiov vno roll drjf^ov, 6 8t QtjQaptvqz dvitxonTi. II. 3. 36. Urbe autem a Lacedaemoniis in

deditionem accepta exsules demum redierunt. Xen. Hell. II. 2. 20.

. 65. 6 (tiiv narijQ avrov (Theramenis) rtav noofioill,(oi> wt> TOVT' tnQUTTtv , at/re; di doxcav

ivvov'araTOj tivai ToT^ TtQctyfiaai aTQUTTjyos I/TT' UVTOV JIQI&IJ. Theramenis pater Hagno, democratiae

sludiosus, ut intelligitur ex Criliae verbis in Theramenem Xen. Hell. II. 3. 30. ot'ro; yd$ t| a^x^1

Hiv Tinwfiivog vno TOV Srjpov, xard TOV nuTtQac

'AyvQa itQaoriQOv^ avrov yivo-

itti'ov,-. Pisander postea minus infeslus imperio populi quam Theramenes fuisse traditur. Quodt';il.su m. v. Thuc. VIII. 96. Aut dMovs aut rovy tTiQovs scribendum erat. Ut et . 42.

. 73. dfaOTd^ di QyQtifUrije ixihvaiv vfiaz rQiaxovra di>d(>dau> intrftyai TIJV noitv. The-

ramenes acerrime huic ipsi consilio adversatus est. v. Diodor. Sic. XIV. 3. cui lino in re maior

fides milii habeuda videtur. Sed de Theramene alio loco explicatius dicam. Interim demonstrasse

iu?at , omnia quae baclenus Lysiac de eius moribus ingenio rebusque gestis credideramus , ineptaesse mendacia et inanes calumnias. Nunc sermonem vidcumus.

. 1. TOiuvTa avTOtf TO piyt&oq xati Toauvra TO nlij&os t'iQyaarat. A tlici scraper , in

memoria fallit , dicunt T^IMOVTU TO uiyt&o^ , quod unice rectum. Sed saepius scriptor buius

orationis, Lysiacae diclionis specie affectala , aiitithcsiii qnandam aut parililatem soni et verborom

formae, non seiilenliae et rerum cupide quaesitit , legibus linguae et usos norma insuper habitis.

Et ufrotj ineptum , nulla iam Tiiginlavirorum mentione facta. Est qui rot/rot^ scriptum voluil.

Saltern rovroiai scribendum. Sed nihil opus.

$. 2. TovvavTiov Si poi Soxovfuv Tctiata&nt tj1

iv vV idlcav rj vniq rwf iijpoalcw ogyiZta&ai. Hacc nemo iDtelligere

potest , explicuerunt et interpretati sunt oomplures.

. 3. ti$ noMiji> aO'Vfi.iav MUTIGTIJV fit] did TTJV djiftQiav droe^iv ifiavrov non

inferendum xal ntQi TO>V vfiiTtQmv. Recte dicitur a vitag livauv^ciai, sed to? dvetpvijaat vis

rectum est.

. 6. nui'Tut,- Si Tt;v uii> TroXtv ytvta&eei T rt aQ^tjv ft tits frat ^or/uartav. Vitia scrmonis non

descriploribus , sed scriptori Iribuam. Graece enim dici possit : tyiviTO Si TTJV -noltv SfTa9ai IQI]~

u. Sed rr/f dq^ijv nonnisi negandi particula addita legere me mcrnini. 4

^. 7. dnoxTivvdvai jute ydq dv&Qtonovg ntQi ovSivog ijyovvTO , huutiaviiv Si xQijfurra TTIQIrroX/.o!" inoiovvTo. Gorrectum est nun ovdir IJ/OVVTO , ut constans fert sermonis usus. Quern

parurn curasse vidctur scriptor, modo paria paribus responderent.

^.8. SiahctpovTtg 5t Tag olxiag ifiuoi'Qov. xcti ifii iitv ivovg ianAvTCt xartt.afiov, ovg

Tltiamvt /uf nanuSiSoaatv oi Si atJ.ni tig TO igyaarrj^ior i'k&ovTtg Td dvSqd-noSoi

Omnes Trigintaviri i(ld$ioi>. Sed pars tantum , qui Lvsiac domum sortili erant , xerri-

Igitur haec parum concinne scripta. Vitiosum est dntyqayovTo pro dniy^eKfor. Item . 95.

pro i^jJTOvv.

. 9. riuii TOV yt dno&avt'iv VTfuQfpvTog rt oij.

Graece dicitur : iv roiorioi^. Hoc ipsum vcro , quod audendum decrevera t L vsias , est , quodamicura rogavit ut sibi opcm ferret. Famiharem enim Lysiae fuisse Damnippom patet ex $. 15.

ydq

10

ff. 14. OV OVV TC&TCt TcdSfOVti pOt JIQO&VpOV JIUQaO^OV Tt)V OtttVTOV 0\'VaptV tlf Tt]V tptjV

aa)Ti]Qiav. 6 A" vnia^iTo TUVTU noiyativ. Adicctivum uqo^vpof de homine recle dicitur , sed

cum Svvup.iv male coniunclum. TOVTU nottjattv pro TOVTO adamasse videlur nosier qui supra $. 9.

t/o> St Tltiatava pip ij^wrwy, tl jSot/AotTo pi aioaat %QtjpaTa \afitov' 6 o" i'cpaaxtv, tl noMd tiij'tinov ovv OTI TdkavTov dgyvQiov tToipos tiijv Sovvaf 6 5' (opohoyijat ravra noiijanv. Quae

negligenter quidem scripta , sed non corrigenda sunt.

. 14. iSoKti S^avrw fiifaiov tlvai JIQOS Of oyvi v (tvija&rjv at. Desideratur rei montio ,

cuius TTQOS Qioyviv invrj: , T o /. f w , xuriartjaav . Mire dictum : ccrucpov noit"iv rtvcc et artpov rijs T[).;U>,-.

J. 23. rov dSt^ffov ydq pov (toantQ xocl ngoTtQOV tlnov)''

EQUToa&ivijs dnixrtivtv, Verba

parcnthesi inclusa insulse addita , neque tamen delenda sunt.

, 27. xal HTJV ovdt TOVTO fixos atrw ntGrtviiv, lintq a^ij&fj ht'yii itfitvTai Tvqavvoi TIJS no^tun; taovTai , dv

11

. 40. vpiv i&rjkoaav on ovdi rov UtiQccid ^axeSaipovicoy itQograrrovrutv ,*

Oiff at>ro?s rijv a?n" ^rw ^f^aiortQuif tropi^of dvat. Graccc dicitur: rov IItifian rdntottliw ut . 70, (1) In fine non recte procedit oratio. Vitium tollere possis scribendo :

aii' on ctvroig.

J. 44. vnu rot/reoy TroAiraij' o^Twy int^ov^n'iKS&t, onmg pijr" dyct&ov pydir yytfiaaiaOt, noliwvTI ivdtiTg e'ata&t. Haec ultima quid valeant , nescio.

. 48. fig ryv etQxijv xaraardg dya&ov fiiv ovitvog piria^ir, ut.f.car oi noM&v . Scripturaoportuit : t-rtqcov. Finge scriplum fuisse xaxcav; raagis etiam perspicuum erit non hoc dici , quoddicendum erat : ratosthenem nibil cum collegis gessisse , quod e republica esset , sed aliucl idqueab hoc loco alieuum : Eratosthenem nullum commodum ex magistratu gesto pcrcepisse.

. 53. iioMds txarfpot i^nHSas tt%o/*tv TTQOS dM.Tjkovi tata&at tag d^ortooi edofay. oi ptr

ydq tM JltiQcei&s xQttTTOvs ovrt$ ftaacev avrovs dnt^,9iTv oi Si tig TO aarv Itoovrti -rovg jtirr^ndxofTu ti-tiiu/.ov. avToi sunt oi t| aartog , quorum mentio nulla ium facia.

. 55. f tin xai nav ttQtav tfmoSwv bvrmv xrt. Vis rerbi

longe alia est, quam quao hoc loco idoneum praebeat sensum. Pro rotJrcov scribendnm

TOt/TOV.

. 60. ttia&oi di ndvrccg dv&Qwnovg. Hoc ridiculura.

K. 62. [tijdtvi rovro n a Q a r ij i ^bv IJe^ata ur/o;.

12

TO/Urs t|Trj;a s- xccOfiAt. Haec ineptissima nulloque plane sensu aut cum anterioribus viuculo

inserla quorsum speclenl non inlelligo. Scriploris menli obversata fuisse videntur verba Gleomenis

apud Plut. Lysand. XIV. or* xal qiaalv into ro>v vitov TIVOS dypayiaytov Khiopivove iQiOT&ptvov

(Therameuem), d TO^fna tdvavriu QipiaroxfaZ TCQ&TTHV xai Mytiv, nctQadidoitg TO: Ttl%ii TOIS Aa-

xfdaipovlois , a jtaxtdaipoviwv dx6i>To$ dviatijatv, tlnttv xri.

. 64. vvv di oqG) rug Tf dnohoyias tis ixtlvov dvacpt gopt vug TOI/J t'txtivop avvovTat

TinaaQcet TIUQWHIVOVJ. Dicunt Graeci: uiriuv dixtytQuv, aifyyQUftfta dvaytQtiv tie Ttvct. i. e. ad

aliqucrn auctorem referre. Igilur Tberamenes roortuus orationem scripsit qua Eratosthenes usurus

est. Vilium vilio cumulalum . 81. xocT^yoQitrt dt 'EQaroa&tvovj xai rwv roitrov qpitaoy, ois

TJ (inoKoylai dvoiati. Ubi nolim scribi : tis oiiy.. 71. ini8ripi], 13 ToTj tduarai^, toy Td$ olxias

t^inoQ&ija a ir. Sermonis Attici est: vtpiJQjjvTai et xcniaxayav.

. 84. 85. Toao&TOJ' tr

'/iw^ xavanKfQovijxiv rj triQoig ttiniaTtvxiv. toy dfttfortqcov aftoy

li]9rji>at. Graecus , qui quidem Graece sciret , scripsisset: coy dpyoTtQiov vfn.iv ptifiv 8ft.

. 86. noriQOV v aQfTyv nhiiovos diav d

vovrts T^i novijQiai , rj u>$ Stivoi l.iynv dnoloyyaovTeti, Ut commodi sensus species verbis his

udderctur , Marklandus scripsit : rrj$ tovrtav novtjQtai. Sed singulorum et universae scnlenliac nullus

sensus ; aiTtjaovTut vitiosum est.

. 87. did n-iv T oil vptTiQov Trkij&ovi ddtu>s ijyovvrat TOVS TQidxovra nu>nuv. i. e.

dij/toxQctTiai ovaijsj. Parum Graece.

. 88. ixtivoi di , oiij ovroi dniofaaav, TiktvTtjaai>Tis rov (liov t nigus i'%ovai TTJS nuQdrwv f/^nwf T tuw(i t ,'. Recte quidem dicitur: dixtjv lapfidvfiv naga rivot , sed recte dici

7 nuQu rivos dixy non puto. Neque magis ij nagd rtav i^&Qouoi iatioi'01 tt.uoi/ii'rt,-. Corrige : i-.tf^i ur. Idem vitiuin duobus Lysite loci* ivutulit Ilaiuaker. (Juacst. Lys. p. 1 1.

13

. 90. tl piv yag TOVTOV xaTayijcpiHa&f , Sijloi i'ata&t ioi ogyttoptvot roTy itHTQayfuvois'ti

91 dno\}ii](pitia9{ , oy&qata&i vS>v avt&v tqywv intftvpijTal rovroig Svrtg ai ot/jf t|t Mrnr

art rd vito riov rgidxovrct nQogra^ivra (TTOIHTI. In alio scriplore ta$ delendum foreU Proo