Upload
lehanh
View
223
Download
0
Embed Size (px)
Citation preview
blz. 1
22ste
jaargang nummer 85 Januari 2011
Inhoudsopgave
Contactpersonen 3
Van de redactie 5
Van de voorzitter 7
Cursus AED 8
Kaarten maken 8
Ik geef de pen aan 9
De Zeemeermin grap van de dag 11
Uit het logboek van Simon den Danser 13
Elektrische veerpontje van Nigtevecht (foto redactie)
blz. 2. blz. 3
Contactpersonen
Voorzitter Secretaris
Rob Zweverink André Balk
Lobbrich Boudgerslaan 29 Gijsbertje Louffhof 11
1382 MC Weesp 1382 MG Weesp
Tel.: 0294-418407/06-28251138 tel. 0294 – 411011
[email protected] [email protected]
Penningmeester Leider Zomerhaven
Ferre Folkertsma Steve Leggett
Buitenveer 53 Amstellandlaan 36
1381 AC Weesp 1382 CG Weesp
Tel.: 0294-431953 tel. 0294-777750
Leider Winterstalling Clubhuisbeheerders
Iet Tresoor Hannie Munnikes
Sleedoorlaan 23 Ria van den Emster
1185 DZ Amstelveen Tel. Clubhuis: 0294-480664
Tel.: 020-6470494
Jachthaven Winterberging
Ossenmarkt 46 Nijverheidslaan 1a
1381 LX Weesp 1382 LE Weesp
Tel.: 0294-431588 Tel.: 0294-480664
Havenmeester Redactie en kopij
Jan Tuin Eric van „t Hoff
Deurnestraat 34 Dorpsstraat 126
1324 XA Almere 1393 NK Nigtevecht
Tel.: 036-5345308 Tel.: 0294-410940
De Zeemeermin website: www.zeemeerminweesp.nl
blz. 4 blz. 5
Van de redactie Allereerste nog de allerbeste vaarwensen voor diegene onder jullie
die de Nieuwjaarsborrel hebben moeten missen en dus ook de
heerlijke fles wijn uit het zonnige Languedoc die wij van het
bestuur als dank meekregen voor onze aanwezigheid! Ondanks de
hevige sneeuwbuien hebben zo te zien alle boten het tot nu toe
goed overleefd maar zoals de foto van Caroline Groenheyde laat
zien op pagina 12, had onze haven bij de Ossenmarkt meer iets van
een tweede winterhaven dan de zomerhaven die wij gewend zijn.
Andere inzendingen mochten wij weer ontvangen van Simon den
Danser, onze voorzitter, onze secretaris, van Rob van den
Boogaard voor het stukje over “Ik geef de pen aan …” en tot slot
een „grap‟ over de Zeemeermin waar ik de bron helaas niet van mag
vermelden om huwelijksproblemen te voorkomen. Als bewoner van
Nigtevecht wil ik met de foto op de eerste pagina jullie ook graag laten
weten dat de oude
haperende, lawaaierige en
onbetrouwbare roestbak
die als pontje diende om
naar Nederhorst te varen
eindelijk is vervangen. De
twee aangrenzende
provincies en gemeenten
zijn er heel lang mee
bezig geweest, maar ze
hebben ons eindelijk
verblijd met een
(elektrische) veerpont die
de oversteek meer dan de
tocht waard is. Hij is zo stil en stabiel dat u zich zult wanen op een vliegend
tapijt. Fiets of wandel langs en laat u verrassen. De pontjesbaas zult u treffen
in een nieuw pittoresk huisje dat is voorzien van wat iedereen op zijn werk
mag verwachten.
Voor de goede orde wil ook vermelden dat ik in het vorige nummer per abuis
Nelly Smit heb bedankt voor de inzending van het Padvinders Jamboreelied
uit 1937 terwijl het door Ans Timperley was opgespoord, waarvoor excuses.
Inzendingen voor het volgende nummer zijn wederom meer dan welkom.
Pak de pen en draag je steentje bij, verhalen met andere delen is plezier voor
jezelf en voor de lezers! Graag voor 1 maart.
Veel leesplezier, Sophie en Eric van ‟t Hoff
Van de voorzitter
Koud op de kant en de winter begon al. Wat een sneeuw hebben we
gehad. Ochtend na ochtend moest het winterstallingsterrein worden
ontdaan van de nodige sneeuw. Elke ochtend kwamen we wat later ,
dan had Iet het leeuwendeel alweer gedaan. Wat een sneeuw kan er bij
elkaar komen. Via , via , hoorden we over elektra kasten die te koop
zouden zijn. Samen
met Iet en Ab
Beentje gingen we
erop af. Het bleek
bij een firma te zijn
die nieuwe
( kunststof)
steigers bouwt. Bij
de sloop van oude
steigers hadden ze
gelijk de elektra
kasten maar meegenomen. Voor een zacht prijsje konden wij die
overnemen. Inmiddels hebben we (voornamelijk Ab dan) ze gesloopt
en gerenoveerd en aangepast aan onze behoefte. Ik mag hierbij
natuurlijk de enthousiaste steun van Bertus en Henk niet vergeten. U
zult het resultaat wel op de steigers zien. Van het voorjaar moet er nog
het nodige aan de steigers verhapstukt worden. Enkele liggers moeten
vernieuwd worden. De gaten in het hek moeten van prikkeldraad
worden voorzien en het hek bij de rijwiel stalling, moet recht gezet
worden. Voor de nieuwe elektra kasten moeten steiger delen
aangepast worden. Het wachten is op wat beter weer. Ondanks het
weer en het ombouwen van kasten is er toch alweer hard gewerkt aan
diverse boten. Nieuwe motoren werden ingebouwd. Geschuurd en
gelakt. Railingen werden verwijderd, maar helaas nog niet vervangen.
Behalve bij Iet dan, maar ja die man is niet af te stoppen! Masten
werden opgeknapt. Er werd gesloopt en vernieuwd. Kortom het weer
hield ons niet tegen. Een paar zijn alweer bijna klaar om het water in
te gaan. Rest mij u een uitstekend vaarjaar 2011 toe te wensen. En
natuurlijk een hele goeie voorzitter. Maar dat kan toch niet al te
moeilijk zijn?
Met de allerbeste groeten van Rob Zweverink
Levensreddend handelen, reanimatie en AED opleiding
Zaterdag 26 februari om 09:30 uur start de opleiding levensreddend
handelen, reanimatie en AED opleiding. In de opleiding staan wij stil
bij ongevallen die kunnen gebeuren aan boord,
maar ook thuis. De reanimatie wordt ruim
behandeld en er zal geoefend worden met diverse
soorten AED‟s. Hoe belangrijk is het wel niet dat
men kan reanimeren, want elke week worden er
nog steeds 300 Nederlanders buiten het ziekenhuis
getroffen door een hartstilstand. Jong, oud, man,
vrouw het kan iedereen overkomen. Het
overgrote deel van de slachtoffers bevindt
zich in en rond het huis. Snelle en
doeltreffende hulp is van levensbelang
want de eerste 6 minuten zijn cruciaal.
Zorg dat je niet hulpeloos hoeft toe te
kijken als er wat gebeurd. U kunt zich nog
opgeven bij [email protected]
André Balk
-------------------------------------------------------------------------
Kaarten maken
Het kaarten maken vindt plaats op de
volgende middagen:
6 Februari
27 Februari
20 Maart
10 April
Iedereen is uitgenodigd in het „Spuigat” van 13.00 tot 17.00 uur.
Voor vragen bel dan even met Marjan Buninga Tel: 0294-416399
Ik Geef de pen aan...
Welkom aan boord van M.S. Tyche. Allereerst ben ik Joop Adolfse, onze vaste
rubriekschrijver van ons cluborgaan, een
antwoord schuldig. In het septembernummer
schrijft hij dat hij niet snapt waar de naam
Tyche vandaan komt. De naam Tyche, wat in
het Grieks geluk betekent, is de Griekse godin
van het geluk en is de concurrente van de
Romeinse godin Fortuna. In sommige mythen is
ze een Oceanide, een dochter van Tethys en
Oceanus (Griekse zeegod). Ik hoop, dat hij
tevredengesteld is met dit antwoord.
In het vaarseizoen, moet ik eerlijk bekennen,
beleef ik niet zulke spannende gebeurtenissen als sommige leden van
ons. Elke zomer gaan Marianne en ik echter zeker een keer naar het
verre Maarssen. Na het starten van mijn 30-jaar oude Renault motortje
tuffen wij stroom-opwaarts de Vecht op. Ter hoogte van fort
Uitermeer treffen wij families van ‟t Padje en ter Meulen aan. Na deze
gedaggezwaaid te hebben vervolgen wij onze route. Na ca. drie
kwartier naderen wij de camping, dé hangplek van vele
zeemeerminners (of moet ik zeemeerplussers zeggen gezien de
gemiddelde leeftijd?). Vanaf dat moment wordt het oppassen
geblazen, want tot aan Utrecht is de maximumsnelheid 6 km .
Let vooral op een rubberboot, bemand door een dikbuikig persoon.
Zelfs bij een snelheid van 6,2 km (gemeten met mijn Tom-Tommetje)
gebaart hij langzamer te varen daar men anders een proces-verbaal
krijgt. Vervolgens komt de sluis „t-Hemeltje in zicht, welke toegang
geeft tot het Hilversumskanaal. Ook hier heb ik een waarschuwing.
Soms wordt deze sluis bediend door een vrouwelijke sluiswachter.
Alvorens het licht vanuit Vechtzijde op groen te zetten, vergeet ze
weleens zich ervan te overtuigen of de sluis helemaal leeg is.
Na Vreeland gepasseerd te zijn naderen wij onze eerste stop t.w.
Loenen: het moet per slot van rekening niet te vermoeiend worden,
bovendien moet er proviand ingeslagen worden bij de plaatselijke C-
1000.
‟s -Avonds besluiten we maar een hapje in het stadje te gaan eten,
onze kombuis leent zich niet zo voor het bereiden van een uitgebreide
maaltijd.
De andere morgen, na een krant gekocht te hebben, vertrekken we
richting Nieuwersluis en Breukelen. Bij dit laatste stadje heb ik ook
een waarschuwing. De brugwachter, een man met een flinke baard,
heeft nog weleens de gewoonte om het (verplichte klompje) hard naar
je schip of je hoofd te gooien. Een opmerking maken hierover helpt
niet en de enige remedie is dan ook net zo hard teruggooien (vraag
maar aan Marianne).
We naderen Maarssen met
zijn mooie stadhuis met een
aanlegplaats waar een bord
geplaatst is met de tekst:
alleen voor huwelijken.
Ik heb mij afgevraagd waar je
moet gaan liggen bij
echtscheidingen. Na een mooi
plekje gevonden te hebben
aan bakboordkant gaan we de
wal op voor familiebezoek.
Marianne heeft er een neef
wonen en daar plegen wij in de tuin de middag door te brengen met
een potje klaverjassen, een biertje en wat bijpraten.
Ook wordt niet vergeten om bij de Griek Acropolis te gaan eten. Na
zo‟n enerverende dag, zult U begrijpen, gaan we vroeg de kooi in.
‟s Anderdaags keren wij terug richting Loosdrecht. Bij de
Mijndensesluis geen we de plassen op om bij te komen van de
ontberingen, welke wij de afgelopen dagen geleden hebben.
Ik geef de pen aan Ed Gebski
Groeten, Rob van den Boogaard
De Zeemeermin grap van de dag
De zeemeermin en de 3 vissers
Drie vissers waren uit vissen in de Atlantische Oceaan. Na een tijdje niets uit
zee gehaald te hebben roept één man: 'Ik heb iets!' ze komen allemaal
overhaast helpen en trekken. Ze trekken en sleuren voor meer dan een uur
tot binnen ze een zeemeermin binnenhaalden.
Ze smeekt de vissers om haar te laten gaan
maar dat wilden ze niet.
De zeemeermin doet hen dan maar een
voorstel: 'In ruil voor haar vrijlating mag
iedere visser 1 wens doen'.
De mannen knikten en vonden het een goed
voorstel.
De eerste man zei, 'Maken mij drie keer
slimmer dan ik al ben.' Poof, en hij begon
perfect een citaat van Shakespeare na te doen
zonder enige fouten.
De tweede man die dit zag, zei, 'Maak me tien
maal slimmer.' Poof, en hij begon met
wiskundige problemen uit te zoeken waar beroemde wiskunde geleerden
jarenlang hun hoofd hebben over gebroken.
De derde man zei, 'Maak me 20 maal slimmer.' De zeemeermin zei, 'Meneer,
bent u daar zeker van, ik zou uw keuze toch zeer zorgvuldig overwegen.' Hij
luistert niet naar haar en zei, 'Maak me twintig keer slimmer!'
En poof, hij veranderde in een vrouw.
Met dank aan Anonieme inzender
Zomerhaven wordt Winterhaven
Met dank aan Caroline Groenheyde
Uit het logboek van Simon den Danser
Twee gezichten van de de Waddenzee
Een aantal jaren geleden lagen wij met onze 45 voets - Kits vaak in de
haven van Oude Schild (Texel) als uitvalsbasis om tochten te
ondernemen.
Maar altijd moest de
thuisreis weer worden
ondernomen. Zo ook in juni
1995. De keuze was
veelvoudig. Besloten werd
deze keer via de
Waddenzee, oostwaarts
Harlingen bereiken en
vandaar een zuidelijke
koers door de
Lorentzsluisen , via
Makkum en Stavoren en
tenslotte in zuidwestelijke
richting in de thuishaven van Enkhuizen te belanden.
De stroomatlas werd geraadpleegd om met stroom mee de
Waddenzee over te steken. Omdat wij 1 meter 50 staken, was dit
trajekt voor ons niet te bezeilen en dus de grillige tonnenlijn
gevolgd moest worden. Twee uur vóór Hoogwater Harlingen werden
daarom de trossen los gegooid. De stroom méé bleek 2 tot 3 mijl.
Wat echter niet in de stroomatlas staat is de windrichting. Deze
draaide, na de afvaart in Oude Schild vrij plotseling naar een
onaangename ONO, met 5 tot 6 Beaufort, aantrekkend naar 6
Beaufort.
En dan ontstaat de frustratie van iedere watersporter: “stroom mee,
wind tegen”! (soms ook omgekeerd.) Hét recept voor een hoge,
ongemakkelijke zee. En die kregen wij op de Wadden. Geen
gelegenheid meer om een broodje met zalm te beleggen en koffie te
zetten.
Een blikje cola en een blik zoute worstjes dat was de lunch.... De
navigatie met hoge zee, via de tonnen nam onze volle aandacht.
De Waddenzee liet zich op die dag van zijn meest onaangename kant
zien. Niet bezeild, fikse. tegenzittende golfslag , een dalende
barometer en ook nog een zeer matige temperatuur (17 graden). Op
deze manier de Waddenzee via de tonnenlijn te bevaren is alleen voor
diehards en dat waren wij toen, en ook nu, niet .
Ondanks alles kregen wij, na veel inspanning , toch op tijd Harlingen
in het vizier en ook de verdere reis werd volgens plan uitgevoerd.
De Waddenzee
heeft ook een
ander gezicht.
Deze winter
helemaal.
Zomerwatersporter
s herkennen dat
gezicht niet.
Het Wad in de
winter, zowel in
het Noorden bij de
eilanden als in het
Zuiden in de Westerschelde is een soort Airport International. Een
voortdurend komen en gaan van ontelbare vogels die langs de kust
naar het Zuiden reizen.
De slikken, de schorren, de droogvallende platen zijn hun
wegrestaurants. Tweemaal per etmaal bij eb is het etenstijd. Op
windstille, geruisloze dagen klinken de vogelgesprekken je tegemoet:
kleine piepjes, soms een opgewonden gekrakeel, een ruzietje om een
vette wadpier. Of het signaal om met z'n allen een andere wadplaat op
te zoeken en de reis te vervolgen.
Duizenden steltlopers wolken dan de lucht in. Geruisloos tot ze over je
hoofd heen vliegen, een kleine orkaan van zwoegende vleugels. En
dan is er weer de grijze stilte van het Wad, waar je misschien nog het
natte geslobber van bergeenden hoort.... Dat is ook de Waddenzee.
Joop Adolfse
Schipper van Simon den Danser