36
2 © Pearson Italia S.p.A. VERBI: CONIUGAZIONE TEMATICA Prima coniugazione INDICATIVO Presente Persona Attivo Passivo Deponente lodo sono lodato esorto 1 a sing. laudo laudor hortor 2 a sing. laudas laudāris hortāris 3 a sing. laudat laudātur hortātur 1 a plur. laudāmus laudāmur hortāmur 2 a plur. laudātis laudamĭni hortamĭni 3 a plur. laudant laudāntur hortāntur INDICATIVO Imperfetto Persona Attivo Passivo Deponente lodavo ero lodato esortavo 1 a sing. laudābam laudābar hortābar 2 a sing. laudābas laudabāris hortabāris 3 a sing. laudābat laudabātur hortabātur 1 a plur. laudabāmus laudabāmur hortabāmur 2 a plur. laudabātis laudabamĭni hortabamĭni 3 a plur. laudābant laudabāntur hortabāntur INDICATIVO Futuro semplice Persona Attivo Passivo Deponente loderò sarò lodato esorterò 1 a sing. laudābo laudābor hortābor 2 a sing. laudābis laudabĕris hortabĕris 3 a sing. laudābit laudabĭtur hortabĭtur 1 a plur. laudabĭmus laudabĭmur hortabĭmur 2 a plur. laudabĭtis laudabimĭni hortabimĭni 3 a plur. laudābunt laudabūntur hortabūntur INDICATIVO Perfetto Persona Attivo Passivo Deponente lodai, ho/ebbi lodato fui / sono stato / fui stato lodato esortai, ho/ebbi esortato 1 a sing. laudavi laudatus, -a, -um sum hortatus, -a, -um sum 2 a sing. laudavīsti es es 3 a sing. laudavit est est 1 a plur. laudavĭmus laudati, -ae, -a sumus hortati, -ae, -a sumus 2 a plur. laudavīstis estis estis 3 a plur. laudavērunt sunt sunt

VERBI: CONIUGAZIONE TEMATICA Prima coniugazione · PDF fileVERBI: CONIUGAZIONE TEMATICA Prima coniugazione INDICATIVO

  • Upload
    lamdiep

  • View
    339

  • Download
    13

Embed Size (px)

Citation preview

Page 1: VERBI: CONIUGAZIONE TEMATICA Prima coniugazione · PDF fileVERBI: CONIUGAZIONE TEMATICA Prima coniugazione INDICATIVO

2

© Pearson Italia S.p.A.

VERBI: CONIUGAZIONE TEMATICA

Prima coniugazione

INDICATIVO ■ Presente

PersonaAttivo Passivo Deponente

lodo sono lodato esorto1a sing. laudo laudor hortor2a sing. laudas laudāris hortāris3a sing. laudat laudātur hortātur1a plur. laudāmus laudāmur hortāmur2a plur. laudātis laudamĭni hortamĭni3a plur. laudant laudāntur hortāntur

INDICATIVO ■ Imperfetto

PersonaAttivo Passivo Deponente

lodavo ero lodato esortavo1a sing. laudābam laudābar hortābar2a sing. laudābas laudabāris hortabāris3a sing. laudābat laudabātur hortabātur1a plur. laudabāmus laudabāmur hortabāmur2a plur. laudabātis laudabamĭni hortabamĭni3a plur. laudābant laudabāntur hortabāntur

INDICATIVO ■ Futuro semplice

PersonaAttivo Passivo Deponente

loderò sarò lodato esorterò1a sing. laudābo laudābor hortābor2a sing. laudābis laudabĕris hortabĕris3a sing. laudābit laudabĭtur hortabĭtur1a plur. laudabĭmus laudabĭmur hortabĭmur2a plur. laudabĭtis laudabimĭni hortabimĭni3a plur. laudābunt laudabūntur hortabūntur

INDICATIVO ■ Perfetto

PersonaAttivo Passivo Deponente

lodai, ho/ebbi lodato fui / sono stato / fui stato lodato esortai, ho/ebbi esortato1a sing. laudavi

laudatus, -a, -umsum

hortatus, -a, -umsum

2a sing. laudavīsti es es3a sing. laudavit est est1a plur. laudavĭmus

laudati, -ae, -asumus

hortati, -ae, -asumus

2a plur. laudavīstis estis estis3a plur. laudavērunt sunt sunt

Page 2: VERBI: CONIUGAZIONE TEMATICA Prima coniugazione · PDF fileVERBI: CONIUGAZIONE TEMATICA Prima coniugazione INDICATIVO

3Tavole grammaticali

© Pearson Italia S.p.A.

INDICATIVO ■ Piuccheperfetto

PersonaAttivo Passivo Deponente

avevo lodato ero stato lodato avevo esortato1a sing. laudavĕram

laudatus, -a, -umeram

hortatus, -a, -umeram

2a sing. laudavĕras eras eras3a sing. laudavĕrat erat erat1a plur. laudaverāmus

laudati, -ae, -aerāmus

hortati, -ae, -aerāmus

2a plur. laudaverātis erātis erātis3a plur. laudavĕrant erant erant

INDICATIVO ■ Futuro anteriore

PersonaAttivo Passivo Deponente

avrò lodato sarò stato lodato avrò esortato1a sing. laudavĕro

laudatus, -a, -umero

hortatus, -a, -umero

2a sing. laudavĕris eris eris3a sing. laudavĕrit erit erit1a plur. laudaverĭmus

laudati, -ae, -aerĭmus

hortati, -ae, -aerĭmus

2a plur. laudaverĭtis erĭtis erĭtis3a plur. laudavĕrint erunt erunt

CONGIUNTIVO ■ Presente

PersonaAttivo Passivo Deponente

lodi sia lodato esorti1a sing. laudem laudĕr hortĕr2a sing. laudes laudēris hortēris3a sing. laudet laudētur hortētur1a plur. laudēmus laudēmur hortēmur2a plur. laudētis laudemĭni hortemĭni3a plur. laudent laudēntur hortēntur

CONGIUNTIVO ■ Imperfetto

PersonaAttivo Passivo Deponente

lodassi fossi lodato esortassi1a sing. laudārem laudārer hortārer2a sing. laudāres laudarēris hortarēris3a sing. laudāret laudarētur hortarētur1a plur. laudarēmus laudarēmur hortarēmur2a plur. laudarētis laudaremĭni hortaremĭni3a plur. laudārent laudarēntur hortarēntur

Page 3: VERBI: CONIUGAZIONE TEMATICA Prima coniugazione · PDF fileVERBI: CONIUGAZIONE TEMATICA Prima coniugazione INDICATIVO

4

© Pearson Italia S.p.A.

CONGIUNTIVO ■ Perfetto

PersonaAttivo Passivo Deponente

abbia lodato sia stato lodato abbia esortato1a sing. laudavĕrim

laudatus, -a, -umsim

hortatus, -a, -umsim

2a sing. laudavĕris sis sis3a sing. laudavĕrit sit sit1a plur. laudaverĭmus

laudati, -ae, -asimus

hortati, -ae, -asimus

2a plur. laudaverĭtis sitis sitis3a plur. laudavĕrint sint sint

CONGIUNTIVO ■ Piuccheperfetto

PersonaAttivo Passivo Deponente

avessi lodato fossi stato lodato avessi esortato1a sing. laudavissem

laudatus, -a, -umessem

hortatus, -a, -umessem

2a sing. laudavisses esses esses3a sing. laudavisset esset esset1a plur. laudavissēmus

laudati, -ae, -aessēmus

hortati, -ae, -aessēmus

2a plur. laudavissētis essētis essētis3a plur. laudavissent essent essent

IMPERATIVO ■ Presente

PersonaAttivo Passivo Deponente

loda! esorta!2a sing. lauda - hortāre2a plur. laudāte - hortamĭni

IMPERATIVO ■ Futuro

PersonaAttivo Passivo Deponente

loderai!2a sing. laudāto - -3a sing. laudāto - -2a plur. laudatōte - -3a plur. laudānto - -

INFINITO ■ PresenteAttivo Passivo Deponente

lodare essere lodato esortarelaudare laudari hortari

INFINITO ■ PerfettoAttivo Passivo Deponente

avere lodato essere stato lodato avere esortatolaudavisse laudatum, -am, -um, -os, -as, -a esse hortatum, -am, -um, -os, -as, -a esse

Page 4: VERBI: CONIUGAZIONE TEMATICA Prima coniugazione · PDF fileVERBI: CONIUGAZIONE TEMATICA Prima coniugazione INDICATIVO

5Tavole grammaticali

© Pearson Italia S.p.A.

INFINITO ■ FuturoAttivo Passivo Deponente

stare per lodare stare per essere lodato stare per esortarelaudaturum, -am, -um, -os, -as, -a esse laudatum iri hortaturum, -am, -um, -os, -as, -a esse

GERUNDIOCaso Attivo Passivo Deponente

Genitivo laudandi di lodare - hortandi di esortareDativo laudando a lodare - hortando a esortareAccusativo (ad) laudandum per lodare - (ad) hortandum per esortareAblativo laudando con il lodare - hortando con l’esortare

GERUNDIVOAttivo Passivo Deponente

che deve essere lodato, da lodare che deve essere esortato, da esortare- laudandus, -a, -um hortandus, -a, -um (valore passivo)

PARTICIPIO ■ PresenteAttivo Passivo Deponente

che loda che esortalaudans, laudantis - hortans, hortantis

PARTICIPIO ■ PerfettoAttivo Passivo Deponente

che è stato / essendo stato lodato che ha esortato- laudātus, -a, -um hortātus, -a, -um

PARTICIPIO ■ FuturoAttivo Passivo Deponente

che loderà / sta per lodare che esorteràlaudatūrus, -a, -um - hortatūrus, -a, -um

SUPINOAttivo Passivo Deponente

a lodare, per lodare a lodarsi a esortare (valore attivo) a essere esortato (valore passivo)

laudātum laudātu hortātum (valore attivo)hortātu (valore passivo)

Page 5: VERBI: CONIUGAZIONE TEMATICA Prima coniugazione · PDF fileVERBI: CONIUGAZIONE TEMATICA Prima coniugazione INDICATIVO

6

© Pearson Italia S.p.A.

Seconda coniugazione

INDICATIVO ■ Presente

PersonaAttivo Passivo Deponente

ammonisco sono ammonito temo1a sing. moneo monĕor verĕor2a sing. mones monēris verēris3a sing. monet monētur verētur1a plur. monēmus monēmur verēmur2a plur. monētis monemĭni veremĭni3a plur. monent monēntur verēntur

INDICATIVO ■ Imperfetto

PersonaAttivo Passivo Deponente

ammonivo ero ammonito temevo1a sing. monēbam monēbar verēbar2a sing. monēbas monebāris verebāris3a sing. monēbat monebātur verebātur1a plur. monebāmus monebāmur verebāmur2a plur. monebātis monebamĭni verebamĭni3a plur. monēbant monebāntur verebāntur

INDICATIVO ■ Futuro semplice

PersonaAttivo Passivo Deponente

ammonirò sarò ammonito temerò1a sing. monēbo monēbor verēbor2a sing. monēbis monebĕris verebĕris3a sing. monēbit monebĭtur verebĭtur1a plur. monebĭmus monebĭmur verebĭmur2a plur. monebĭtis monebimĭni verebimĭni3a plur. monēbunt monebūntur verebūntur

INDICATIVO ■ Perfetto

PersonaAttivo Passivo Deponente

ammonii, ho/ebbi ammonito

fui / sono stato / fui stato ammonito

temetti, ho/ebbi temuto

1a sing. monuimonĭtus, -a, -um

sumverĭtus, -a, -um

sum2a sing. monuīsti es es3a sing. monuit est est1a plur. monuĭmus

monĭti, -ae, -asumus

verĭti, -ae, -asumus

2a plur. monuīstis estis estis3a plur. monuērunt sunt sunt

Page 6: VERBI: CONIUGAZIONE TEMATICA Prima coniugazione · PDF fileVERBI: CONIUGAZIONE TEMATICA Prima coniugazione INDICATIVO

7Tavole grammaticali

© Pearson Italia S.p.A.

INDICATIVO ■ Piuccheperfetto

PersonaAttivo Passivo Deponente

avevo ammonito ero stato ammonito avevo temuto1a sing. monuĕram

monĭtus, -a, -umeram

verĭtus, -a, -umeram

2a sing. monuĕras eras eras3a sing. monuĕrat erat erat1a plur. monuerāmus

monĭti, -ae, -aerāmus

verĭti, -ae, -aerāmus

2a plur. monuerātis erātis erātis3a plur. monuĕrant erant erant

INDICATIVO ■ Futuro anteriore

PersonaAttivo Passivo Deponente

avrò ammonito sarò stato ammonito avrò temuto1a sing. monuĕro

monĭtus, -a, -umero

verĭtus, -a, -umero

2a sing. monuĕris eris eris3a sing. monuĕrit erit erit1a plur. monuerĭmus

monĭti, -ae, -aerĭmus

verĭti, -ae, -aerĭmus

2a plur. monuerĭtis erĭtis erĭtis3a plur. monuĕrint erunt erunt

CONGIUNTIVO ■ Presente

PersonaAttivo Passivo Deponente

ammonisca sia ammonito tema1a sing. monĕam monĕar verĕar2a sing. monĕas moneāris vereāris3a sing. monĕat moneātur vereātur1a plur. moneāmus moneāmur vereāmur2a plur. moneātis moneamĭni vereamĭni3a plur. monĕant moneāntur vereāntur

CONGIUNTIVO ■ Imperfetto

PersonaAttivo Passivo Deponente

ammonissi fossi ammonito temessi1a sing. monērem monērer verērer2a sing. monēres monerēris vererēris3a sing. monēret monerētur vererētur1a plur. monerēmus monerēmur vererēmur2a plur. monerētis moneremĭni vereremĭni3a plur. monērent monerēntur vererēntur

Page 7: VERBI: CONIUGAZIONE TEMATICA Prima coniugazione · PDF fileVERBI: CONIUGAZIONE TEMATICA Prima coniugazione INDICATIVO

8

© Pearson Italia S.p.A.

CONGIUNTIVO ■ Perfetto

PersonaAttivo Passivo Deponente

abbia ammonito sia stato ammonito abbia temuto1a sing. monuĕrim

monĭtus, -a, -umsim

verĭtus, -a, -umsim

2a sing. monuĕris sis sis3a sing. monuĕrit sit sit1a plur. monuerĭmus

monĭti, -ae, -asimus

verĭti, -ae, -asimus

2a plur. monuerĭtis sitis sitis3a plur. monuĕrint sint sint

CONGIUNTIVO ■ Piuccheperfetto

PersonaAttivo Passivo Deponente

avessi ammonito fossi stato ammonito avessi temuto1a sing. monuissem

monĭtus, -a, -umessem

verĭtus, -a, -umessem

2a sing. monuisses esses esses3a sing. monuisset esset esset1a plur. monuissēmus

monĭti, -ae, -aessēmus

verĭti, -ae, -aessēmus

2a plur. monuissētis essētis essētis3a plur. monuissent essent essent

IMPERATIVO ■ Presente

PersonaAttivo Passivo Deponente

ammonisci! temi!2a sing. mone - verēre2a plur. monēte - veremĭni

IMPERATIVO ■ Futuro

PersonaAttivo Passivo Deponente

ammonirai!2a sing. monēto - -3a sing. monēto - -2a plur. monetōte - -3a plur. monēnto - -

INFINITO ■ PresenteAttivo Passivo Deponente

ammonire essere ammonito temeremonēre monēri verēri

INFINITO ■ PerfettoAttivo Passivo Deponente

avere ammonito essere stato ammonito avere temutomonuisse monĭtum, -am, -um, -os, -as, -a esse verĭtum, -am, -um, -os, -as, -a esse

Page 8: VERBI: CONIUGAZIONE TEMATICA Prima coniugazione · PDF fileVERBI: CONIUGAZIONE TEMATICA Prima coniugazione INDICATIVO

9Tavole grammaticali

© Pearson Italia S.p.A.

INFINITO ■ FuturoAttivo Passivo Deponente

stare per ammonire stare per essere ammonito stare per temeremoniturum, -am, -um, -os, -as, -a esse monĭtum iri veriturum, -am, -um, -os, -as, -a esse

GERUNDIOCaso Attivo Passivo Deponente

Genitivo monendi di ammonire - verendi di temereDativo monendo ad ammonire - verendo a temereAccusativo (ad) monendum per ammonire - (ad) verendum per temereAblativo monendo con l’ammonire - verendo con il temere

GERUNDIVO

Attivo Passivo Deponente

che deve essere ammonito, da ammonire che deve essere temuto, da temere

- monendus, -a, -um verendus, -a, -um (valore passivo)

PARTICIPIO ■ PresenteAttivo Passivo Deponente

che ammonisce che tememonens, monentis - verens, verentis

PARTICIPIO ■ PerfettoAttivo Passivo Deponente

che è stato / essendo stato ammonito che ha temuto- monĭtus, -a, -um verĭtus, -a, -um

PARTICIPIO ■ Futuro

Attivo Passivo Deponente

che ammonirà / sta per ammonire che temeràmonitūrus, -a, -um - veritūrus, -a, -um

SUPINO

Attivo Passivo Deponente

ad ammonire, per ammonire ad ammonirsi a temere (valore attivo) a essere temuto (valore passivo)

monĭtum monĭtu verĭtum (valore attivo)verĭtu (valore passivo)

Page 9: VERBI: CONIUGAZIONE TEMATICA Prima coniugazione · PDF fileVERBI: CONIUGAZIONE TEMATICA Prima coniugazione INDICATIVO

10

© Pearson Italia S.p.A.

Terza coniugazione

INDICATIVO ■ Presente

PersonaAttivo Passivo Deponente

leggo sono letto seguo1a sing. lego legor sequor2a sing. legis legĕris sequĕris3a sing. legit legĭtur sequĭtur1a plur. legĭmus legĭmur sequĭmur2a plur. legĭtis legimĭni sequimĭni3a plur. legunt legūntur sequūntur

INDICATIVO ■ Imperfetto

PersonaAttivo Passivo Deponente

leggevo ero letto seguivo1a sing. legēbam legēbar sequēbar2a sing. legēbas legebāris sequebāris3a sing. legēbat legebātur sequebātur1a plur. legebāmus legebāmur sequebāmur2a plur. legebātis legebamĭni sequebamĭni3a plur. legēbant legebāntur sequebāntur

INDICATIVO ■ Futuro semplice

PersonaAttivo Passivo Deponente

leggerò sarò letto seguirò1a sing. legam legar sequar2a sing. leges legēris sequēris3a sing. leget legētur sequētur1a plur. legēmus legēmur sequēmur2a plur. legētis legemĭni sequēmĭni3a plur. legent legēntur sequēntur

INDICATIVO ■ Perfetto

PersonaAttivo Passivo Deponente

lessi, ho/ebbi letto fui / sono stato / fui stato letto seguii, ho/ebbi seguito1a sing. legi

lectus, -a, -umsum

secūtus, -a, -umsum

2a sing. legīsti es es3a sing. legit est est1a plur. legĭmus

lecti, -ae, -asumus

secūti, -ae, -asumus

2a plur. legīstis estis estis3a plur. legērunt sunt sunt

Page 10: VERBI: CONIUGAZIONE TEMATICA Prima coniugazione · PDF fileVERBI: CONIUGAZIONE TEMATICA Prima coniugazione INDICATIVO

11Tavole grammaticali

© Pearson Italia S.p.A.

INDICATIVO ■ Piuccheperfetto

PersonaAttivo Passivo Deponente

avevo letto ero stato letto avevo seguito1a sing. legĕram

lectus, -a, -umeram

secūtus, -a, -umeram

2a sing. legĕras eras eras3a sing. legĕrat erat erat1a plur. legerāmus

lecti, -ae, -aerāmus

secūti, -ae, -aerāmus

2a plur. legerātis erātis erātis3a plur. legĕrant erant erant

INDICATIVO ■ Futuro anteriore

PersonaAttivo Passivo Deponente

avrò letto sarò stato letto avrò seguito1a sing. legĕro

lectus, -a, -umero

secūtus, -a, -umero

2a sing. legĕris eris eris3a sing. legĕrit erit erit1a plur. legerĭmus

lecti, -ae, -aerĭmus

secūti, -ae, -aerĭmus

2a plur. legerĭtis erĭtis erĭtis3a plur. legĕrint erunt erunt

CONGIUNTIVO ■ Presente

PersonaAttivo Passivo Deponente

legga sia letto segua1a sing. legam legar sequar2a sing. legas legāris sequāris3a sing. legat legātur sequātur1a plur. legāmus legāmur sequāmur2a plur. legātis legamĭni sequamĭni3a plur. legant legāntur sequāntur

CONGIUNTIVO ■ Imperfetto

PersonaAttivo Passivo Deponente

leggessi fossi letto seguissi1a sing. legĕrem legĕrer sequĕrer2a sing. legĕres legerēris sequerēris3a sing. legĕret legerētur sequerētur1a plur. legerēmus legerēmur sequerēmur2a plur. legerētis legeremĭni sequeremĭni3a plur. legĕrent legerēntur sequerēntur

Page 11: VERBI: CONIUGAZIONE TEMATICA Prima coniugazione · PDF fileVERBI: CONIUGAZIONE TEMATICA Prima coniugazione INDICATIVO

12

© Pearson Italia S.p.A.

CONGIUNTIVO ■ Perfetto

PersonaAttivo Passivo Deponente

abbia letto sia stato letto abbia seguito1a sing. legĕrim

lectus, -a, -umsim

secūtus, -a, -umsim

2a sing. legĕris sis sis3a sing. legĕrit sit sit1a plur. legerĭmus

lecti, -ae, -asimus

secūti, -ae, -asimus

2a plur. legerĭtis sitis sitis3a plur. legĕrint sint sint

CONGIUNTIVO ■ Piuccheperfetto

PersonaAttivo Passivo Deponente

avessi letto fossi stato letto avessi seguito1a sing. legissem

lectus, -a, -umessem

secūtus, -a, -umessem

2a sing. legisses esses esses3a sing. legisset esset esset1a plur. legissēmus

lecti, -ae, -aessēmus

secūti, -ae, -aessēmus

2a plur. legissētis essētis essētis3a plur. legissent essent essent

IMPERATIVO ■ Presente

PersonaAttivo Passivo Deponente

leggi! segui!2a sing. lege - sequĕre2a plur. legĭte - sequimĭni

IMPERATIVO ■ Futuro

PersonaAttivo Passivo Deponente

leggerai!2a sing. legĭto - -3a sing. legĭto - -2a plur. legitōte - -3a plur. legūnto - -

INFINITO ■ PresenteAttivo Passivo Deponente

leggere essere letto seguirelegĕre legi sequi

INFINITO ■ PerfettoAttivo Passivo Deponente

avere letto essere stato letto avere seguitolegisse lectum, -am, -um, -os, -as, -a esse secūtum, -am, -um, -os, -as, -a esse

Page 12: VERBI: CONIUGAZIONE TEMATICA Prima coniugazione · PDF fileVERBI: CONIUGAZIONE TEMATICA Prima coniugazione INDICATIVO

13Tavole grammaticali

© Pearson Italia S.p.A.

INFINITO ■ FuturoAttivo Passivo Deponente

stare per leggere stare per essere letto stare per seguirelecturum, -am, -um, -os, -as, -a esse lectum iri secutūrum, -am, -um, -os, -as, -a esse

GERUNDIOCaso Attivo Passivo Deponente

Genitivo legendi di leggere - sequendi di seguireDativo legendo a leggere - sequendo a seguireAccusativo (ad) legendum per leggere - (ad) sequendum per seguireAblativo legendo con il leggere - sequendo con il seguire

GERUNDIVOAttivo Passivo Deponente

che deve essere letto, da leggere che deve essere seguito, da seguire

- legendus, -a, -um sequendus, -a, -um (valore passivo)

PARTICIPIO ■ PresenteAttivo Passivo Deponente

che legge che seguelegens, legentis - sequens, sequentis

PARTICIPIO ■ PerfettoAttivo Passivo Deponente

che è stato / essendo stato letto che ha seguito- lectus, -a, -um secūtus, -a, -um

PARTICIPIO ■ FuturoAttivo Passivo Deponente

che leggerà / sta per leggere che seguiràlectūrus, -a, -um - secutūrus, -a, -um

SUPINOAttivo Passivo Deponente

a leggere, per leggere a leggersi a seguire (valore attivo) a essere seguito (valore passivo)

lectum lectu secūtum (valore attivo)secūtu (valore passivo)

Page 13: VERBI: CONIUGAZIONE TEMATICA Prima coniugazione · PDF fileVERBI: CONIUGAZIONE TEMATICA Prima coniugazione INDICATIVO

14

© Pearson Italia S.p.A.

Quarta coniugazione

INDICATIVO ■ Presente

PersonaAttivo Passivo Deponente

odo sono udito elargisco1a sing. audio audior largior2a sing. audis audīris largīris3a sing. audit audītur largītur1a plur. audīmus audīmur largīmur2a plur. audītis audimĭni largimĭni3a plur. audiunt audiūntur largiūntur

INDICATIVO ■ Imperfetto

PersonaAttivo Passivo Deponente

udivo ero udito elargivo1a sing. audiēbam audiēbar largiēbar2a sing. audiēbas audiebāris largiebāris3a sing. audiēbat audiebātur largiebātur1a plur. audiebāmus audiebāmur largiebāmur2a plur. audiebātis audiebamĭni largiebamĭni3a plur. audiēbant audiebāntur largiebāntur

INDICATIVO ■ Futuro semplice

PersonaAttivo Passivo Deponente

udirò sarò udito elargirò1a sing. audiam audiar largiar2a sing. audies audiēris largiēris3a sing. audiet audiētur largiētur1a plur. audiēmus audiēmur largiemur2a plur. audiētis audiemĭni largiemĭni3a plur. audient audiēntur largiēntur

INDICATIVO ■ Perfetto

PersonaAttivo Passivo Deponente

udii, ho/ebbi udito fui / sono stato / fui stato udito elargii, ho/ebbi elargito1a sing. audivi

audītus, -a, -umsum

largītus, -a, -umsum

2a sing. audivīsti es es3a sing. audivit est est1a plur. audivĭmus

audīti, -ae, -asumus

largīti, -ae, -asumus

2a plur. audivīstis estis estis3a plur. audivērunt sunt sunt

Page 14: VERBI: CONIUGAZIONE TEMATICA Prima coniugazione · PDF fileVERBI: CONIUGAZIONE TEMATICA Prima coniugazione INDICATIVO

15Tavole grammaticali

© Pearson Italia S.p.A.

INDICATIVO ■ Piuccheperfetto

PersonaAttivo Passivo Deponente

avevo udito ero stato udito avevo elargito1a sing. audivĕram

audītus, -a, -umeram

largītus, -a, -umeram

2a sing. audivĕras eras eras3a sing. audivĕrat erat erat1a plur. audiverāmus

audīti, -ae, -aerāmus

largīti, -ae, -aerāmus

2a plur. audiverātis erātis erātis3a plur. audivĕrant erant erant

INDICATIVO ■ Futuro anteriore

PersonaAttivo Passivo Deponente

avrò udito sarò stato udito avrò elargito1a sing. audivĕro

audītus, -a, -umero

largītus, -a, -umero

2a sing. audivĕris eris eris3a sing. audivĕrit erit erit1a plur. audiverĭmus

audīti, -ae, -aerĭmus

largīti, -ae, -aerĭmus

2a plur. audiverĭtis erĭtis erĭtis3a plur. audivĕrint erunt erunt

CONGIUNTIVO ■ Presente

PersonaAttivo Passivo Deponente

oda sia udito elargisca1a sing. audiam audiar largiar2a sing. audias audiāris largiāris3a sing. audiat audiātur largiātur1a plur. audiāmus audiāmur largiāmur2a plur. audiātis audiamĭni largiamĭni3a plur. audiant audiāntur largiāntur

CONGIUNTIVO ■ Imperfetto

PersonaAttivo Passivo Deponente

udissi fossi udito elargissi1a sing. audīrem audīrer largīrer2a sing. audīres audirēris largirēris3a sing. audīret audirētur largirētur1a plur. audirēmus audirēmur largirēmur2a plur. audirētis audiremĭni largiremĭni3a plur. audīrent audirēntur largirēntur

Page 15: VERBI: CONIUGAZIONE TEMATICA Prima coniugazione · PDF fileVERBI: CONIUGAZIONE TEMATICA Prima coniugazione INDICATIVO

16

© Pearson Italia S.p.A.

CONGIUNTIVO ■ Perfetto

PersonaAttivo Passivo Deponente

abbia udito sia stato udito abbia elargito1a sing. audivĕrim

audītus, -a, -umsim

largītus, -a, -umsim

2a sing. audivĕris sis sis3a sing. audivĕrit sit sit1a plur. audiverĭmus

audīti, -ae, -asimus

largīti, -ae, -asimus

2a plur. audiverĭtis sitis sitis3a plur. audivĕrint sint sint

CONGIUNTIVO ■ Piuccheperfetto

PersonaAttivo Passivo Deponente

avessi udito fossi stato udito avessi elargito1a sing. audivissem

audītus, -a, -umessem

largītus, -a, -umessem

2a sing. audivisses esses esses3a sing. audivisset esset esset1a plur. audivissēmus

audīti, -ae, -aessēmus

largīti, -ae, -aessēmus

2a plur. audivissētis essētis essētis3a plur. audivissent essent essent

IMPERATIVO ■ Presente

PersonaAttivo Passivo Deponente

odi! elargisci!2a sing. audi - largīre2a plur. audīte - largimĭni

IMPERATIVO ■ Futuro

PersonaAttivo Passivo Deponente

udirai!2a sing. audīto - -3a sing. audīto - -2a plur. auditōte - -3a plur. audiūnto - -

INFINITO ■ PresenteAttivo Passivo Deponente

udire essere udito elargireaudīre audīri largīri

INFINITO ■ PerfettoAttivo Passivo Deponente

avere udito essere stato udito avere elargitoaudivisse audītum, -am, -um, -os, -as, -a esse largītum, -am, -um, -os, -as, -a esse

Page 16: VERBI: CONIUGAZIONE TEMATICA Prima coniugazione · PDF fileVERBI: CONIUGAZIONE TEMATICA Prima coniugazione INDICATIVO

17Tavole grammaticali

© Pearson Italia S.p.A.

INFINITO ■ FuturoAttivo Passivo Deponente

stare per udire stare per essere udito stare per elargireauditurum, -am, -um, -os, -as, -a esse audītum iri largitūrum, -am, -um, -os, -as, -a esse

GERUNDIOCaso Attivo Passivo Deponente

Genitivo audiendi di udire - largiendi di elargireDativo audiendo a udire - largiendo a elargireAccusativo (ad) audiendum per udire - (ad) largiendum per elargireAblativo audiendo con l’udire - largiendo con l’elargire

GERUNDIVOAttivo Passivo Deponente

che deve essere udito, da udire che deve essere elargito, da elargire- audiendus, -a, -um largiendus, -a, -um (valore passivo)

PARTICIPIO ■ PresenteAttivo Passivo Deponente

che ode che elargisceaudiens, audientis - largiens, largientis

PARTICIPIO ■ PerfettoAttivo Passivo Deponente

che è stato / essendo stato udito che ha elargito- audītus, -a, -um largītus, -a, -um

PARTICIPIO ■ FuturoAttivo Passivo Deponente

che udirà / sta per udire che elargiràauditūrus, -a, -um - largitūrus, -a, -um

SUPINOAttivo Passivo Deponente

a udire, per udire a udirsi a elargire (valore attivo) a essere elargito (valore passivo)

auditum auditu largītum (valore attivo)largītu (valore passivo)

Page 17: VERBI: CONIUGAZIONE TEMATICA Prima coniugazione · PDF fileVERBI: CONIUGAZIONE TEMATICA Prima coniugazione INDICATIVO

18

© Pearson Italia S.p.A.

Coniugazione mista (verbi in -ĭo)

INDICATIVO ■ Presente

PersonaAttivo Passivo Deponente

prendo sono preso soffro1a sing. capio capior patior2a sing. capis capĕris patĕris3a sing. capit capĭtur patĭtur1a plur. capĭmus capĭmur patĭmur2a plur. capĭtis capimĭni patimĭni3a plur. capiunt capiūntur patiūntur

INDICATIVO ■ Imperfetto

PersonaAttivo Passivo Deponente

prendevo ero preso soffrivo1a sing. capiēbam capiēbar patiēbar2a sing. capiēbas capiebāris patiebāris3a sing. capiēbat capiebātur patiebātur1a plur. capiebāmus capiebāmur patiebāmur2a plur. capiebātis capiebamĭni patiebamĭni3a plur. capiēbant capiebāntur patiebāntur

INDICATIVO ■ Futuro semplice

PersonaAttivo Passivo Deponente

prenderò sarò preso soffrirò1a sing. capiam capiar patiar2a sing. capies capiēris patiēris3a sing. capiet capiētur patiētur1a plur. capiēmus capiēmur patiēmur2a plur. capiētis capiemĭni patiemĭni3a plur. capient capiēntur patiēntur

INDICATIVO ■ Perfetto

PersonaAttivo Passivo Deponente

presi, ho/ebbi preso fui / sono stato / fui stato preso soffrii, ho/ebbi sofferto1a sing. cepī

captus, -a, -umsum

passus, -a, -umsum

2a sing. cepisti es es3a sing. cepit est est1a plur. cepĭmus

capti, -ae, -asumus

passi, -ae, -asumus

2a plur. cepīstis estis estis3a plur. cepērunt sunt sunt

Page 18: VERBI: CONIUGAZIONE TEMATICA Prima coniugazione · PDF fileVERBI: CONIUGAZIONE TEMATICA Prima coniugazione INDICATIVO

19Tavole grammaticali

© Pearson Italia S.p.A.

INDICATIVO ■ Piuccheperfetto

PersonaAttivo Passivo Deponente

avevo preso ero stato preso avevo sofferto1a sing. cepĕram

captus, -a, -umeram

passus, -a, -umeram

2a sing. cepĕras eras eras3a sing. cepĕrat erat erat1a plur. ceperāmus

capti, -ae, -aerāmus

passi, -ae, -aerāmus

2a plur. ceperātis erātis erātis3a plur. cepĕrant erant erant

INDICATIVO ■ Futuro anteriore

PersonaAttivo Passivo Deponente

avrò preso sarò stato preso avrò sofferto1a sing. cepĕro

captus, -a, -umero

passus, -a, -umero

2a sing. cepĕris eris eris3a sing. cepĕrit erit erit1a plur. ceperĭmus

capti, -ae, -aerĭmus

passi, -ae, -aerĭmus

2a plur. ceperĭtis erĭtis erĭtis3a plur. cepĕrint erunt erunt

CONGIUNTIVO ■ Presente

PersonaAttivo Passivo Deponente

prenda sia preso soffra1a sing. capiam capiar patiar2a sing. capias capiāris patiāris3a sing. capiat capiātur patiātur1a plur. capiāmus capiāmur patiāmur2a plur. capiātis capiamĭni patiamĭni3a plur. capiant capiāntur patiāntur

CONGIUNTIVO ■ Imperfetto

PersonaAttivo Passivo Deponente

prendessi fossi preso soffrissi1a sing. capĕrem capĕrer patĕrer2a sing. capĕres caperēris paterēris3a sing. capĕret caperētur paterētur1a plur. caperēmus caperēmur paterēmur2a plur. caperētis caperemĭni pateremĭni3a plur. capĕrent caperēntur paterēntur

Page 19: VERBI: CONIUGAZIONE TEMATICA Prima coniugazione · PDF fileVERBI: CONIUGAZIONE TEMATICA Prima coniugazione INDICATIVO

20

© Pearson Italia S.p.A.

CONGIUNTIVO ■ Perfetto

PersonaAttivo Passivo Deponente

abbia preso sia stato preso abbia sofferto1a sing. cepĕrim

captus, -a, -umsim

passus, -a, -umsim

2a sing. cepĕris sis sis3a sing. cepĕrit sit sit1a plur. ceperĭmus

capti, -ae, -asimus

passi, -ae, -asimus

2a plur. ceperĭtis sitis sitis3a plur. cepĕrint sint sint

CONGIUNTIVO ■ Piuccheperfetto

PersonaAttivo Passivo Deponente

avessi preso fossi stato preso avessi sofferto1a sing. cepissem

captus, -a, -umessem

passus, -a, -umessem

2a sing. cepisses esses esses3a sing. cepisset esset esset1a plur. cepissēmus

capti, -ae, -aessēmus

passi, -ae, -aessēmus

2a plur. cepissētis essētis essētis3a plur. cepissent essent essent

IMPERATIVO ■ Presente

PersonaAttivo Passivo Deponente

prendi! soffri!2a sing. cape - patĕre2a plur. capĭte - patimĭni

IMPERATIVO ■ Futuro

PersonaAttivo Passivo Deponente

prenderai!2a sing. capĭto - -3a sing. capĭto - -2a plur. capitōte - -3a plur. capiūnto - -

INFINITO ■ PresenteAttivo Passivo Deponente

prendere essere preso soffrirecapĕre capi pati

INFINITO ■ Perfetto

Attivo Passivo Deponente

avere preso essere stato preso avere soffertocepisse captum, -am, -um, -os, -as, -a esse passum, -am, -um, -os, -as, -a esse

Page 20: VERBI: CONIUGAZIONE TEMATICA Prima coniugazione · PDF fileVERBI: CONIUGAZIONE TEMATICA Prima coniugazione INDICATIVO

21Tavole grammaticali

© Pearson Italia S.p.A.

INFINITO ■ Futuro

Attivo Passivo Deponente

stare per prendere stare per essere preso stare per soffrirecapturum, -am, -um, -os, -as, -a esse captum iri passurum, -am, -um, -os, -as, -a esse

GERUNDIOCaso Attivo Passivo Deponente

Genitivo capiendi di prendere - patiendi di soffrireDativo capiendo a prendere - patiendo a soffrireAccusativo (ad) capiendum per prendere - (ad) patiendum per soffrireAblativo capiendo con il prendere - patiendo con il soffrire

GERUNDIVOAttivo Passivo Deponente

che deve essere preso, da prendere che deve essere sofferto, da soffrire- capiendus, -a, -um patiendus, -a, -um (valore passivo)

PARTICIPIO ■ PresenteAttivo Passivo Deponente

che prende che soffrecapiens, capientis - patiens, patientis

PARTICIPIO ■ PerfettoAttivo Passivo Deponente

che è stato / essendo stato preso che ha sofferto- captus, -a, -um passus, -a, -um

PARTICIPIO ■ FuturoAttivo Passivo Deponente

che prenderà / sta per prendere che soffriràcaptūrus, -a, -um - passūrus, -a, -um

SUPINOAttivo Passivo Deponente

a prendere, per prendere a prendersi a soffrire (valore attivo) a essere sofferto (valore passivo)

captum captu passum (valore attivo)passu (valore passivo)

Page 21: VERBI: CONIUGAZIONE TEMATICA Prima coniugazione · PDF fileVERBI: CONIUGAZIONE TEMATICA Prima coniugazione INDICATIVO

22

© Pearson Italia S.p.A.

VERBI: CONIUGAZIONE ATEMATICA

SUM

INDICATIVO

PersonaPresente Imperfetto Futuro semplice

sono ero sarò1a sing. sum eram ero 2a sing. es eras eris 3a sing. est erat erit 1a plur. sumus erāmus erĭmus 2a plur. estis erātis erĭtis 3a plur. sunt erant erunt

PersonaPerfetto Piuccheperfetto Futuro anteriore

fui, sono/fui stato ero stato sarò stato1a sing. fui fuĕram fuĕro2a sing. fuīsti fuĕras fuĕris3a sing. fuit fuĕrat fuĕrit1a plur. fuĭmus fuerāmus fuerĭmus2a plur. fuīstis fuerātis fuerĭtis3a plur. fuērunt fuĕrant fuĕrint

CONGIUNTIVO

PersonaPresente Imperfetto

sia fossi1a sing. sim essem2a sing. sis esses3a sing. sit esset1a plur. sīmus essēmus2a plur. sītis essētis3a plur. sint essent

PersonaPerfetto Piuccheperfetto

sia stato fossi stato1a sing. fuĕrim fuissem2a sing. fuĕris fuisses3a sing. fuĕrit fuisset1a plur. fuerĭmus fuissēmus2a plur. fuerĭtis fuissētis3a plur. fuĕrint fuissent

Page 22: VERBI: CONIUGAZIONE TEMATICA Prima coniugazione · PDF fileVERBI: CONIUGAZIONE TEMATICA Prima coniugazione INDICATIVO

23Tavole grammaticali

© Pearson Italia S.p.A.

IMPERATIVO

PersonaPresente Futuro

sii! sarai!2a sing. es esto 3a sing. - esto2a plur. este estōte3a plur. - sunto

INFINITOPresente Perfetto Futuro

essere essere stato stare per essereesse fuisse futurum, -am, -um, -os, -as, -a

esse / fore

PARTICIPIOPresente Perfetto Futuro

che sarà- - futurus, -a, -um

POSSUM

INDICATIVO

PersonaPresente Imperfetto Futuro semplice

posso potevo potrò1a sing. possum potĕram potĕro 2a sing. potes potĕras potĕris3a sing. potest potĕrat potĕrit1a plur. possumus poterāmus poterĭmus2a plur. potēstis poterātis poterĭtis3a plur. possunt potĕrant potĕrunt

PersonaPerfetto Piuccheperfetto Futuro anteriore

potei, ho/ebbi potuto avevo potuto avrò potuto1a sing. potui potuĕram potuĕro2a sing. potuīsti potuĕras potuĕris3a sing. potuit potuĕrat potuĕrit1a plur. potuĭmus potuerāmus potuerĭmus2a plur. potuīstis potuerātis potuerĭtis3a plur. potuērunt potuĕrant potuĕrint

Page 23: VERBI: CONIUGAZIONE TEMATICA Prima coniugazione · PDF fileVERBI: CONIUGAZIONE TEMATICA Prima coniugazione INDICATIVO

24

© Pearson Italia S.p.A.

CONGIUNTIVO

PersonaPresente Imperfetto

possa potessi1a sing. possim possem2a sing. possis posses3a sing. possit posset1a plur. possīmus possēmus2a plur. possītis possētis3a plur. possint possent

PersonaPerfetto Piuccheperfetto

abbia potuto avessi potuto1a sing. potuĕrim potuissem2a sing. potuĕris potuisses3a sing. potuĕrit potuisset1a plur. potuerĭmus potuissēmus2a plur. potuerĭtis potuissētis3a plur. potuĕrint potuissent

INFINITOPresente Perfetto Futuro

potere avere potutoposse potuisse -

PARTICIPIOPresente Perfetto Futuro

che può, potentepotens, potentis - -

PROSUM

INDICATIVO

PersonaPresente Imperfetto Futuro semplice

giovo giovavo gioverò1a sing. prosum prodĕram prodĕro2a sing. prodĕs prodĕras prodĕris3a sing. prodĕst prodĕrat prodĕrit1a plur. prosŭmus proderāmus proderĭmus2a plur. prodēstis proderātis proderĭtis3a plur. prosunt prodĕrant prodĕrunt

Page 24: VERBI: CONIUGAZIONE TEMATICA Prima coniugazione · PDF fileVERBI: CONIUGAZIONE TEMATICA Prima coniugazione INDICATIVO

25Tavole grammaticali

© Pearson Italia S.p.A.

PersonaPerfetto Piuccheperfetto Futuro anteriore

giovai, ho/ebbi giovato avevo giovato avrò giovato1a sing. profui profuĕram profuĕro2a sing. profuisti profuĕras profuĕris3a sing. profuit profuĕrat profuĕrit1a plur. profuĭmus profuerāmus profuerĭmus2a plur. profuistis profuerātis profuerĭtis3a plur. profuērunt profuĕrant profuĕrint

CONGIUNTIVO

PersonaPresente Imperfetto

giovi giovassi1a sing. prosim prodessem2a sing. prosis prodesses3a sing. prosit prodesset1a plur. prosīmus prodessēmus2a plur. prosītis prodessētis3a plur. prosint prodessent

PersonaPerfetto Piuccheperfetto

abbia giovato avessi giovato1a sing. profuĕrim profuissem2a sing. profuĕris profuisses3a sing. profuĕrit profuisset1a plur. profuerĭmus profuissēmus2a plur. profuerĭtis profuissētis3a plur. profuĕrint profuissent

IMPERATIVO

PersonaPresente Futuro

giova! gioverai!2a sing. prodes prodesto 3a sing. - prodesto2a plur. prodeste prodestōte3a plur. - prosūnto

INFINITOPresente Perfetto Futuro

giovare avere giovato stare per giovareprodesse profuisse profuturum, -am, -um, -os, -as, -a esse

PARTICIPIOPresente Perfetto Futuro

che gioverà- - profuturus, -a, -um

Page 25: VERBI: CONIUGAZIONE TEMATICA Prima coniugazione · PDF fileVERBI: CONIUGAZIONE TEMATICA Prima coniugazione INDICATIVO

26

© Pearson Italia S.p.A.

VERBI ANOMALI

FERO

INDICATIVO ■ Presente

PersonaAttivo Passivo

porto sono portato1a sing. fero feror2a sing. fers ferris3a sing. fert fertur1a plur. ferĭmus ferĭmur2a plur. fertis ferimĭni3a plur. ferunt ferūntur

INDICATIVO ■ Imperfetto

PersonaAttivo Passivo

portavo ero portato1a sing. ferēbam ferēbar2a sing. ferēbas ferebāris3a sing. ferēbat ferebātur1a plur. ferebāmus ferebāmur2a plur. ferebātis ferebamĭni3a plur. ferēbant ferebāntur

INDICATIVO ■ Futuro semplice

PersonaAttivo Passivo

porterò sarò portato1a sing. feram ferar2a sing. feres ferēris3a sing. feret ferētur1a plur. ferēmus ferēmur2a plur. ferētis feremĭni3a plur. ferent ferēntur

INDICATIVO ■ Perfetto

PersonaAttivo Passivo

portai, ho/ebbi portato fui / sono stato / fui stato portato1a sing. tuli

latus, -a, -umsum

2a sing. tulisti es3a sing. tulit est1a plur. tulĭmus

lati, -ae, -asumus

2a plur. tulīstis estis3a plur. tulērunt sunt

Page 26: VERBI: CONIUGAZIONE TEMATICA Prima coniugazione · PDF fileVERBI: CONIUGAZIONE TEMATICA Prima coniugazione INDICATIVO

27Tavole grammaticali

© Pearson Italia S.p.A.

INDICATIVO ■ Piuccheperfetto

PersonaAttivo Passivo

avevo portato ero stato portato1a sing. tulĕram

latus, -a, -umeram

2a sing. tulĕras eras3a sing. tulĕrat erat1a plur. tulerāmus

lati, -ae, -aerāmus

2a plur. tulerātis erātis3a plur. tulĕrant erant

INDICATIVO ■ Futuro anteriore

PersonaAttivo Passivo

avrò portato sarò stato portato1a sing. tulĕro

latus, -a, -umero

2a sing. tulĕris eris3a sing. tulĕrit erit1a plur. tulerĭmus

lati, -ae, -aerĭmus

2a plur. tulerĭtis erĭtis3a plur. tulĕrint erunt

CONGIUNTIVO ■ Presente

PersonaAttivo Passivo

porti sia portato1a sing. feram ferar2a sing. feras ferāris3a sing. ferat ferātur1a plur. ferāmus ferāmur2a plur. ferātis feramĭni3a plur. ferant ferāntur

CONGIUNTIVO ■ Imperfetto

PersonaAttivo Passivo

portassi fossi portato1a sing. ferrem ferrer2a sing. ferres ferrēris3a sing. ferret ferrētur1a plur. ferrēmus ferrēmur2a plur. ferrētis ferremĭni3a plur. ferrent ferrēntur

Page 27: VERBI: CONIUGAZIONE TEMATICA Prima coniugazione · PDF fileVERBI: CONIUGAZIONE TEMATICA Prima coniugazione INDICATIVO

28

© Pearson Italia S.p.A.

CONGIUNTIVO ■ Perfetto

PersonaAttivo Passivo

abbia portato sia stato portato1a sing. tulĕrim

latus, -a, -umsim

2a sing. tulĕris sis3a sing. tulĕrit sit1a plur. tulerĭmus

lati, -ae, -asimus

2a plur. tulerĭtis sitis3a plur. tulĕrint sint

CONGIUNTIVO ■ Piuccheperfetto

PersonaAttivo Passivo

avessi portato fossi stato portato1a sing. tulissem

latus, -a, -umessem

2a sing. tulisses esses3a sing. tulisset esset1a plur. tulissēmus

lati, -ae, -aessēmus

2a plur. tulissētis essētis3a plur. tulissent essent

IMPERATIVO ■ Presente

PersonaAttivo Passivo

porta! sii portato!2a sing. fer ferre2a plur. ferte ferimĭni

IMPERATIVO ■ Futuro

PersonaAttivo Passivo

porterai!2a sing. ferto -3a sing. ferto -2a plur. fertōte -3a plur. ferūnto -

INFINITO ■ Presente

Attivo Passivo

portare essere portatoferre ferri

INFINITO ■ Perfetto

Attivo Passivo

avere portato essere stato portatotulisse latum, -am, -um, -os,

-as, -a esse

Page 28: VERBI: CONIUGAZIONE TEMATICA Prima coniugazione · PDF fileVERBI: CONIUGAZIONE TEMATICA Prima coniugazione INDICATIVO

29Tavole grammaticali

© Pearson Italia S.p.A.

INFINITO ■ FuturoAttivo Passivo

stare per portare stare per essere portatolaturum, -am, -um, -os, -as, -a esse latum iri

GERUNDIOCaso Attivo Passivo

Genitivo ferendi di portare -Dativo ferendo a portare -Accusativo (ad) ferendum per portare -Ablativo ferendo con il portare -

GERUNDIVOAttivo Passivo

che deve essere portato, da portare- ferendus, -a, -um

PARTICIPIO ■ PresenteAttivo Passivo

che portaferens, ferentis -

PARTICIPIO ■ PerfettoAttivo Passivo

che è stato / essendo stato portato

- lātus, -a, -um

PARTICIPIO ■ FuturoAttivo Passivo

che porteràlatūrus, -a, -um -

SUPINOAttivo Passivo

a portare a portarsilatum latu

Page 29: VERBI: CONIUGAZIONE TEMATICA Prima coniugazione · PDF fileVERBI: CONIUGAZIONE TEMATICA Prima coniugazione INDICATIVO

30

© Pearson Italia S.p.A.

VOLO, NOLO E MALO

INDICATIVO ■ Presente

Personavolo nolo malo

voglio non voglio preferisco1a sing. volo nolo malo2a sing. vis non vis mavis3a sing. vult non vult mavult1a plur. volŭmus nolŭmus malŭmus2a plur. vultis non vultis mavultis3a plur. volunt nolunt malunt

INDICATIVO ■ Imperfetto

Personavolo nolo malo

volevo non volevo preferivo1a sing. volēbam nolēbam malēbam2a sing. volēbas nolēbas malēbas3a sing. volēbat nolēbat malēbat1a plur. volebāmus nolebāmus malebāmus2a plur. volebātis nolebātis malebātis3a plur. volēbant nolēbant malēbant

INDICATIVO ■ Futuro semplice

Personavolo nolo malo

vorrò non vorrò preferirò1a sing. volam nolam malam2a sing. voles noles males3a sing. volet nolet malet1a plur. volēmus nolēmus malēmus2a plur. volētis nolētis malētis3a plur. volent nolent malent

INDICATIVO ■ Perfetto

Personavolo nolo malo

volli, ho/ebbi voluto non volli, non ho/ebbi voluto preferii, ho/ebbi preferito1a sing. volui nolui malui2a sing. voluisti noluisti maluisti3a sing. voluit noluit maluit1a plur. voluimus noluimus maluimus2a plur. voluīstis noluīstis maluīstis3a plur. voluērunt noluērunt maluērunt

Page 30: VERBI: CONIUGAZIONE TEMATICA Prima coniugazione · PDF fileVERBI: CONIUGAZIONE TEMATICA Prima coniugazione INDICATIVO

31Tavole grammaticali

© Pearson Italia S.p.A.

INDICATIVO ■ Piuccheperfetto

Personavolo nolo malo

avevo voluto non avevo voluto avevo preferito1a sing. voluĕram noluĕram maluĕram2a sing. voluĕras noluĕras maluĕras3a sing. voluĕrat noluĕrat maluĕrat1a plur. voluerāmus noluerāmus maluerāmus2a plur. voluerātis noluerātis maluerātis3a plur. voluĕrant noluĕrant maluĕrant

INDICATIVO ■ Futuro anteriore

Personavolo nolo malo

avrò voluto non avrò voluto avrò preferito1a sing. voluĕro noluĕro maluĕro2a sing. voluĕris noluĕris maluĕris3a sing. voluĕrit noluĕrit maluĕrit1a plur. voluerĭmus noluerĭmus maluerĭmus2a plur. voluerĭtis noluerĭtis maluerĭtis3a plur. voluĕrint noluĕrint maluĕrint

CONGIUNTIVO ■ Presente

Personavolo nolo malo

voglia non voglia preferisca1a sing. velim nolim malim2a sing. velis nolis malis3a sing. velit nolit malit1a plur. velīmus nolīmus malīmus2a plur. velītis nolītis malītis3a plur. velint nolint malint

CONGIUNTIVO ■ Imperfetto

Personavolo nolo malo

volessi non volessi preferissi1a sing. vellem nollem mallem2a sing. velles nolles malles3a sing. vellet nollet mallet1a plur. vellēmus nollēmus mallēmus2a plur. vellētis nollētis mallētis3a plur. vellent nollent mallent

Page 31: VERBI: CONIUGAZIONE TEMATICA Prima coniugazione · PDF fileVERBI: CONIUGAZIONE TEMATICA Prima coniugazione INDICATIVO

32

© Pearson Italia S.p.A.

CONGIUNTIVO ■ Perfetto

Personavolo nolo malo

abbia voluto non abbia voluto abbia preferito1a sing. voluĕrim noluĕrim maluĕrim2a sing. voluĕris noluĕris maluĕris3a sing. voluĕrit noluĕrit maluĕrit1a plur. voluerĭmus noluerĭmus maluerĭmus2a plur. voluerĭtis noluerĭtis maluerĭtis3a plur. voluĕrint noluĕrint maluĕrint

CONGIUNTIVO ■ Piuccheperfetto

Personavolo nolo malo

avessi voluto non avessi voluto avessi preferito1a sing. voluissem noluissem maluissem2a sing. voluisses noluisses maluisses3a sing. voluisset noluisset maluisset1a plur. voluissēmus noluissēmus maluissēmus2a plur. voluissētis noluissētis maluissētis3a plur. voluissent noluissent maluissent

IMPERATIVO ■ Presente

Personavolo nolo malo

non volere!2a sing. - noli -2a plur. - nolite -

IMPERATIVO ■ Futuro

Personavolo nolo malo

non vorrai!2a sing. - nolīto -2a plur. - nolitōte -

INFINITO ■ Presentevolo nolo malo

volere non volere preferirevelle nolle malle

INFINITO ■ Perfettovolo nolo malo

avere voluto non avere voluto avere preferitovoluisse noluisse maluisse

PARTICIPIO ■ Presentevolo nolo malo

che vuole, volente che non vuole, nolentevolens, volentis nolens, nolentis -

Page 32: VERBI: CONIUGAZIONE TEMATICA Prima coniugazione · PDF fileVERBI: CONIUGAZIONE TEMATICA Prima coniugazione INDICATIVO

33Tavole grammaticali

© Pearson Italia S.p.A.

EO INDICATIVO

PersonaPresente Imperfetto Futuro semplice

vado andavo andrò1a sing. eo ibam ibo2a sing. is ibas ibis3a sing. it ibat ibit1a plur. imus ibāmus ibĭmus2a plur. itis ibātis ibĭtis3a plur. eunt ibant ibunt

PersonaPerfetto Piuccheperfetto Futuro anteriore

andai, sono/fui andato ero andato sarò andato1a sing. ii iĕram iĕro2a sing. isti iĕras iĕris3a sing. iit iĕrat iĕrit1a plur. iĭmus ierāmus ierĭmus2a plur. istis ierātis ierĭtis3a plur. iērunt iĕrant iĕrint

CONGIUNTIVO

PersonaPresente Imperfetto

vada andassi1a sing. eam irem2a sing. eas ires3a sing. eat iret1a plur. eāmus irēmus2a plur. eātis irētis3a plur. eant irent

PersonaPerfetto Piuccheperfetto

sia andato fossi andato1a sing. iĕrim issem2a sing. iĕris isses3a sing. iĕrit isset1a plur. ierĭmus issēmus2a plur. ierĭtis issētis3a plur. iĕrint issent

IMPERATIVO

PersonaPresente Futuro

va’! andrai!2a sing. i ito3a sing. - ito2a plur. ite itōte3a plur. - eūnto

Page 33: VERBI: CONIUGAZIONE TEMATICA Prima coniugazione · PDF fileVERBI: CONIUGAZIONE TEMATICA Prima coniugazione INDICATIVO

34

© Pearson Italia S.p.A.

INFINITOPresente Perfetto Futuro

andare essere andato stare per andareire isse iturum, -am, -um, -os, -as, -a esse

GERUNDIOCaso

Genitivo eundi di andareDativo eundo ad andareAccusativo (ad) eundum per andareAblativo eundo con l’andare

PARTICIPIOPresente Perfetto Futuro

che va che andràiens, euntis - iturus, -a, -um

SUPINOad andare, per andareitum

EDO

INDICATIVO

PersonaPresente Imperfetto Futuro semplice

mangio mangiavo mangerò1a sing. edo edēbam edam2a sing. edis (es) edēbas edes3a sing. edit (est) edēbat edet1a plur. edĭmus edebāmus edēmus2a plur. edĭtis (estis) edebātis edētis3a plur. edunt edēbant edent

PersonaPerfetto Piuccheperfetto Futuro anteriore

mangiai, ho/ebbi mangiato avevo mangiato avrò mangiato1a sing. edi edĕram edĕro2a sing. edisti edĕras edĕris3a sing. edit edĕrat edĕrit1a plur. edĭmus ederāmus ederĭmus2a plur. edīstis ederātis ederĭtis3a plur. edērunt edĕrant edĕrint

Page 34: VERBI: CONIUGAZIONE TEMATICA Prima coniugazione · PDF fileVERBI: CONIUGAZIONE TEMATICA Prima coniugazione INDICATIVO

35Tavole grammaticali

© Pearson Italia S.p.A.

CONGIUNTIVO

PersonaPresente Imperfetto

mangi mangiassi1a sing. edam (edim) edĕrem (essem)2a sing. edas (edis) edĕres (esses)3a sing. edat (edit) edĕret (esset)1a plur. edāmus (edīmus) ederēmus (essēmus)2a plur. edātis (edītis) ederētis (essētis)3a plur. edant (edint) edĕrent (essent)

PersonaPerfetto Piuccheperfetto

abbia mangiato avessi mangiato1a sing. edĕrim edissem2a sing. edĕris edisses3a sing. edĕrit edisset1a plur. ederĭmus edissēmus2a plur. ederĭtis edissētis3a plur. edĕrint edissent

IMPERATIVO

PersonaPresente Futuro

mangia! mangerai!2a sing. ede (es) edĭto (esto)3a sing. - edĭto (esto)2a plur. edĭte (este) editōte (estōte)3a plur. - edūnto

INFINITOPresente Perfetto Futuro

mangiare avere mangiato stare per mangiareedĕre (esse) edisse esūrum, -am, -um, -os, -as, -a esse

GERUNDIO SUPINO

Caso Attivo

Genitivo edendi di mangiare a mangiare, per mangiareDativo edendo a mangiare esumAccusativo (ad) edendum per mangiareAblativo edendo con il mangiare

PARTICIPIOPresente Perfetto Futuro

che mangia che è stato mangiato che mangeràedens, edentis esus, -a, -um esūrus, -a, -um

Page 35: VERBI: CONIUGAZIONE TEMATICA Prima coniugazione · PDF fileVERBI: CONIUGAZIONE TEMATICA Prima coniugazione INDICATIVO

36

© Pearson Italia S.p.A.

FIO

INDICATIVO

PersonaPresente Imperfetto Futuro semplice

sono fatto / divento ero fatto / diventavo sarò fatto / diventerò1a sing. fio fiēbam fiam2a sing. fis fiēbas fies3a sing. fit fiēbat fiet1a plur. fimus fiebāmus fiēmus2a plur. fitis fiebātis fiētis3a plur. fiunt fiēbant fient

PersonaPerfetto Piuccheperfetto Futuro anteriore

fui fatto, sono stato fatto / divenni, sono diventato

ero stato fatto / ero diventato

sarò stato fatto / sarò diventato

1a sing.

factus, -a, -umsum

factus, -a, -umeram

factus, -a, -umero

2a sing. es eras eris3a sing. est erat erit1a plur.

facti, -ae, -asumus

facti, -ae, -aerāmus

facti, -ae, -aerĭmus

2a plur. estis erātis erĭtis3a plur. sunt erant erunt

CONGIUNTIVO

PersonaPresente Imperfetto

sia fatto / diventi fossi fatto / diventassi1a sing. fiam fiĕrem2a sing. fias fiĕres3a sing. fiat fiĕret1a plur. fiāmus fierēmus2a plur. fiātis fierētis3a plur. fiant fiĕrent

PersonaPerfetto Piuccheperfetto

sia stato fatto / sia diventato fossi stato fatto / fossi diventato1a sing.

factus, -a, -umsim

factus, -a, -umessem

2a sing. sis esses3a sing. sit esset1a plur.

facti, -ae, -asimus

facti, -ae, -aessēmus

2a plur. sitis essētis3a plur. sint essent

Page 36: VERBI: CONIUGAZIONE TEMATICA Prima coniugazione · PDF fileVERBI: CONIUGAZIONE TEMATICA Prima coniugazione INDICATIVO

37Tavole grammaticali

© Pearson Italia S.p.A.

IMPERATIVO

PersonaPresente Futuro

sii fatto! / diventa! sarai fatto! / diventerai!2a sing. fi fito3a sing. - fito2a plur. fite fitōte3a plur. - -

INFINITO

Presente Perfetto Futuro intransitivo Futuro passivo

essere fatto / diventare essere stato fatto / essere diventato

stare per diventare stare per essere fatto

fieri factum, -am, -um, -os, -as, -a esse

futurum, -am, -um, -os, -as, -a esse / fore

factum iri

GERUNDIVOPassivo

che deve essere fatto, da farsifaciendus, -a, -um

PARTICIPIOPresente Perfetto Futuro

che è stato fatto /che è diventato

che sarà fatto / che diventerà

- factus, -a, -um futurus, -a, -um

SUPINOPassivo

a essere fatto / a farsifactu