Upload
lamdiep
View
339
Download
13
Embed Size (px)
Citation preview
2
© Pearson Italia S.p.A.
VERBI: CONIUGAZIONE TEMATICA
Prima coniugazione
INDICATIVO ■ Presente
PersonaAttivo Passivo Deponente
lodo sono lodato esorto1a sing. laudo laudor hortor2a sing. laudas laudāris hortāris3a sing. laudat laudātur hortātur1a plur. laudāmus laudāmur hortāmur2a plur. laudātis laudamĭni hortamĭni3a plur. laudant laudāntur hortāntur
INDICATIVO ■ Imperfetto
PersonaAttivo Passivo Deponente
lodavo ero lodato esortavo1a sing. laudābam laudābar hortābar2a sing. laudābas laudabāris hortabāris3a sing. laudābat laudabātur hortabātur1a plur. laudabāmus laudabāmur hortabāmur2a plur. laudabātis laudabamĭni hortabamĭni3a plur. laudābant laudabāntur hortabāntur
INDICATIVO ■ Futuro semplice
PersonaAttivo Passivo Deponente
loderò sarò lodato esorterò1a sing. laudābo laudābor hortābor2a sing. laudābis laudabĕris hortabĕris3a sing. laudābit laudabĭtur hortabĭtur1a plur. laudabĭmus laudabĭmur hortabĭmur2a plur. laudabĭtis laudabimĭni hortabimĭni3a plur. laudābunt laudabūntur hortabūntur
INDICATIVO ■ Perfetto
PersonaAttivo Passivo Deponente
lodai, ho/ebbi lodato fui / sono stato / fui stato lodato esortai, ho/ebbi esortato1a sing. laudavi
laudatus, -a, -umsum
hortatus, -a, -umsum
2a sing. laudavīsti es es3a sing. laudavit est est1a plur. laudavĭmus
laudati, -ae, -asumus
hortati, -ae, -asumus
2a plur. laudavīstis estis estis3a plur. laudavērunt sunt sunt
3Tavole grammaticali
© Pearson Italia S.p.A.
INDICATIVO ■ Piuccheperfetto
PersonaAttivo Passivo Deponente
avevo lodato ero stato lodato avevo esortato1a sing. laudavĕram
laudatus, -a, -umeram
hortatus, -a, -umeram
2a sing. laudavĕras eras eras3a sing. laudavĕrat erat erat1a plur. laudaverāmus
laudati, -ae, -aerāmus
hortati, -ae, -aerāmus
2a plur. laudaverātis erātis erātis3a plur. laudavĕrant erant erant
INDICATIVO ■ Futuro anteriore
PersonaAttivo Passivo Deponente
avrò lodato sarò stato lodato avrò esortato1a sing. laudavĕro
laudatus, -a, -umero
hortatus, -a, -umero
2a sing. laudavĕris eris eris3a sing. laudavĕrit erit erit1a plur. laudaverĭmus
laudati, -ae, -aerĭmus
hortati, -ae, -aerĭmus
2a plur. laudaverĭtis erĭtis erĭtis3a plur. laudavĕrint erunt erunt
CONGIUNTIVO ■ Presente
PersonaAttivo Passivo Deponente
lodi sia lodato esorti1a sing. laudem laudĕr hortĕr2a sing. laudes laudēris hortēris3a sing. laudet laudētur hortētur1a plur. laudēmus laudēmur hortēmur2a plur. laudētis laudemĭni hortemĭni3a plur. laudent laudēntur hortēntur
CONGIUNTIVO ■ Imperfetto
PersonaAttivo Passivo Deponente
lodassi fossi lodato esortassi1a sing. laudārem laudārer hortārer2a sing. laudāres laudarēris hortarēris3a sing. laudāret laudarētur hortarētur1a plur. laudarēmus laudarēmur hortarēmur2a plur. laudarētis laudaremĭni hortaremĭni3a plur. laudārent laudarēntur hortarēntur
4
© Pearson Italia S.p.A.
CONGIUNTIVO ■ Perfetto
PersonaAttivo Passivo Deponente
abbia lodato sia stato lodato abbia esortato1a sing. laudavĕrim
laudatus, -a, -umsim
hortatus, -a, -umsim
2a sing. laudavĕris sis sis3a sing. laudavĕrit sit sit1a plur. laudaverĭmus
laudati, -ae, -asimus
hortati, -ae, -asimus
2a plur. laudaverĭtis sitis sitis3a plur. laudavĕrint sint sint
CONGIUNTIVO ■ Piuccheperfetto
PersonaAttivo Passivo Deponente
avessi lodato fossi stato lodato avessi esortato1a sing. laudavissem
laudatus, -a, -umessem
hortatus, -a, -umessem
2a sing. laudavisses esses esses3a sing. laudavisset esset esset1a plur. laudavissēmus
laudati, -ae, -aessēmus
hortati, -ae, -aessēmus
2a plur. laudavissētis essētis essētis3a plur. laudavissent essent essent
IMPERATIVO ■ Presente
PersonaAttivo Passivo Deponente
loda! esorta!2a sing. lauda - hortāre2a plur. laudāte - hortamĭni
IMPERATIVO ■ Futuro
PersonaAttivo Passivo Deponente
loderai!2a sing. laudāto - -3a sing. laudāto - -2a plur. laudatōte - -3a plur. laudānto - -
INFINITO ■ PresenteAttivo Passivo Deponente
lodare essere lodato esortarelaudare laudari hortari
INFINITO ■ PerfettoAttivo Passivo Deponente
avere lodato essere stato lodato avere esortatolaudavisse laudatum, -am, -um, -os, -as, -a esse hortatum, -am, -um, -os, -as, -a esse
5Tavole grammaticali
© Pearson Italia S.p.A.
INFINITO ■ FuturoAttivo Passivo Deponente
stare per lodare stare per essere lodato stare per esortarelaudaturum, -am, -um, -os, -as, -a esse laudatum iri hortaturum, -am, -um, -os, -as, -a esse
GERUNDIOCaso Attivo Passivo Deponente
Genitivo laudandi di lodare - hortandi di esortareDativo laudando a lodare - hortando a esortareAccusativo (ad) laudandum per lodare - (ad) hortandum per esortareAblativo laudando con il lodare - hortando con l’esortare
GERUNDIVOAttivo Passivo Deponente
che deve essere lodato, da lodare che deve essere esortato, da esortare- laudandus, -a, -um hortandus, -a, -um (valore passivo)
PARTICIPIO ■ PresenteAttivo Passivo Deponente
che loda che esortalaudans, laudantis - hortans, hortantis
PARTICIPIO ■ PerfettoAttivo Passivo Deponente
che è stato / essendo stato lodato che ha esortato- laudātus, -a, -um hortātus, -a, -um
PARTICIPIO ■ FuturoAttivo Passivo Deponente
che loderà / sta per lodare che esorteràlaudatūrus, -a, -um - hortatūrus, -a, -um
SUPINOAttivo Passivo Deponente
a lodare, per lodare a lodarsi a esortare (valore attivo) a essere esortato (valore passivo)
laudātum laudātu hortātum (valore attivo)hortātu (valore passivo)
6
© Pearson Italia S.p.A.
Seconda coniugazione
INDICATIVO ■ Presente
PersonaAttivo Passivo Deponente
ammonisco sono ammonito temo1a sing. moneo monĕor verĕor2a sing. mones monēris verēris3a sing. monet monētur verētur1a plur. monēmus monēmur verēmur2a plur. monētis monemĭni veremĭni3a plur. monent monēntur verēntur
INDICATIVO ■ Imperfetto
PersonaAttivo Passivo Deponente
ammonivo ero ammonito temevo1a sing. monēbam monēbar verēbar2a sing. monēbas monebāris verebāris3a sing. monēbat monebātur verebātur1a plur. monebāmus monebāmur verebāmur2a plur. monebātis monebamĭni verebamĭni3a plur. monēbant monebāntur verebāntur
INDICATIVO ■ Futuro semplice
PersonaAttivo Passivo Deponente
ammonirò sarò ammonito temerò1a sing. monēbo monēbor verēbor2a sing. monēbis monebĕris verebĕris3a sing. monēbit monebĭtur verebĭtur1a plur. monebĭmus monebĭmur verebĭmur2a plur. monebĭtis monebimĭni verebimĭni3a plur. monēbunt monebūntur verebūntur
INDICATIVO ■ Perfetto
PersonaAttivo Passivo Deponente
ammonii, ho/ebbi ammonito
fui / sono stato / fui stato ammonito
temetti, ho/ebbi temuto
1a sing. monuimonĭtus, -a, -um
sumverĭtus, -a, -um
sum2a sing. monuīsti es es3a sing. monuit est est1a plur. monuĭmus
monĭti, -ae, -asumus
verĭti, -ae, -asumus
2a plur. monuīstis estis estis3a plur. monuērunt sunt sunt
7Tavole grammaticali
© Pearson Italia S.p.A.
INDICATIVO ■ Piuccheperfetto
PersonaAttivo Passivo Deponente
avevo ammonito ero stato ammonito avevo temuto1a sing. monuĕram
monĭtus, -a, -umeram
verĭtus, -a, -umeram
2a sing. monuĕras eras eras3a sing. monuĕrat erat erat1a plur. monuerāmus
monĭti, -ae, -aerāmus
verĭti, -ae, -aerāmus
2a plur. monuerātis erātis erātis3a plur. monuĕrant erant erant
INDICATIVO ■ Futuro anteriore
PersonaAttivo Passivo Deponente
avrò ammonito sarò stato ammonito avrò temuto1a sing. monuĕro
monĭtus, -a, -umero
verĭtus, -a, -umero
2a sing. monuĕris eris eris3a sing. monuĕrit erit erit1a plur. monuerĭmus
monĭti, -ae, -aerĭmus
verĭti, -ae, -aerĭmus
2a plur. monuerĭtis erĭtis erĭtis3a plur. monuĕrint erunt erunt
CONGIUNTIVO ■ Presente
PersonaAttivo Passivo Deponente
ammonisca sia ammonito tema1a sing. monĕam monĕar verĕar2a sing. monĕas moneāris vereāris3a sing. monĕat moneātur vereātur1a plur. moneāmus moneāmur vereāmur2a plur. moneātis moneamĭni vereamĭni3a plur. monĕant moneāntur vereāntur
CONGIUNTIVO ■ Imperfetto
PersonaAttivo Passivo Deponente
ammonissi fossi ammonito temessi1a sing. monērem monērer verērer2a sing. monēres monerēris vererēris3a sing. monēret monerētur vererētur1a plur. monerēmus monerēmur vererēmur2a plur. monerētis moneremĭni vereremĭni3a plur. monērent monerēntur vererēntur
8
© Pearson Italia S.p.A.
CONGIUNTIVO ■ Perfetto
PersonaAttivo Passivo Deponente
abbia ammonito sia stato ammonito abbia temuto1a sing. monuĕrim
monĭtus, -a, -umsim
verĭtus, -a, -umsim
2a sing. monuĕris sis sis3a sing. monuĕrit sit sit1a plur. monuerĭmus
monĭti, -ae, -asimus
verĭti, -ae, -asimus
2a plur. monuerĭtis sitis sitis3a plur. monuĕrint sint sint
CONGIUNTIVO ■ Piuccheperfetto
PersonaAttivo Passivo Deponente
avessi ammonito fossi stato ammonito avessi temuto1a sing. monuissem
monĭtus, -a, -umessem
verĭtus, -a, -umessem
2a sing. monuisses esses esses3a sing. monuisset esset esset1a plur. monuissēmus
monĭti, -ae, -aessēmus
verĭti, -ae, -aessēmus
2a plur. monuissētis essētis essētis3a plur. monuissent essent essent
IMPERATIVO ■ Presente
PersonaAttivo Passivo Deponente
ammonisci! temi!2a sing. mone - verēre2a plur. monēte - veremĭni
IMPERATIVO ■ Futuro
PersonaAttivo Passivo Deponente
ammonirai!2a sing. monēto - -3a sing. monēto - -2a plur. monetōte - -3a plur. monēnto - -
INFINITO ■ PresenteAttivo Passivo Deponente
ammonire essere ammonito temeremonēre monēri verēri
INFINITO ■ PerfettoAttivo Passivo Deponente
avere ammonito essere stato ammonito avere temutomonuisse monĭtum, -am, -um, -os, -as, -a esse verĭtum, -am, -um, -os, -as, -a esse
9Tavole grammaticali
© Pearson Italia S.p.A.
INFINITO ■ FuturoAttivo Passivo Deponente
stare per ammonire stare per essere ammonito stare per temeremoniturum, -am, -um, -os, -as, -a esse monĭtum iri veriturum, -am, -um, -os, -as, -a esse
GERUNDIOCaso Attivo Passivo Deponente
Genitivo monendi di ammonire - verendi di temereDativo monendo ad ammonire - verendo a temereAccusativo (ad) monendum per ammonire - (ad) verendum per temereAblativo monendo con l’ammonire - verendo con il temere
GERUNDIVO
Attivo Passivo Deponente
che deve essere ammonito, da ammonire che deve essere temuto, da temere
- monendus, -a, -um verendus, -a, -um (valore passivo)
PARTICIPIO ■ PresenteAttivo Passivo Deponente
che ammonisce che tememonens, monentis - verens, verentis
PARTICIPIO ■ PerfettoAttivo Passivo Deponente
che è stato / essendo stato ammonito che ha temuto- monĭtus, -a, -um verĭtus, -a, -um
PARTICIPIO ■ Futuro
Attivo Passivo Deponente
che ammonirà / sta per ammonire che temeràmonitūrus, -a, -um - veritūrus, -a, -um
SUPINO
Attivo Passivo Deponente
ad ammonire, per ammonire ad ammonirsi a temere (valore attivo) a essere temuto (valore passivo)
monĭtum monĭtu verĭtum (valore attivo)verĭtu (valore passivo)
10
© Pearson Italia S.p.A.
Terza coniugazione
INDICATIVO ■ Presente
PersonaAttivo Passivo Deponente
leggo sono letto seguo1a sing. lego legor sequor2a sing. legis legĕris sequĕris3a sing. legit legĭtur sequĭtur1a plur. legĭmus legĭmur sequĭmur2a plur. legĭtis legimĭni sequimĭni3a plur. legunt legūntur sequūntur
INDICATIVO ■ Imperfetto
PersonaAttivo Passivo Deponente
leggevo ero letto seguivo1a sing. legēbam legēbar sequēbar2a sing. legēbas legebāris sequebāris3a sing. legēbat legebātur sequebātur1a plur. legebāmus legebāmur sequebāmur2a plur. legebātis legebamĭni sequebamĭni3a plur. legēbant legebāntur sequebāntur
INDICATIVO ■ Futuro semplice
PersonaAttivo Passivo Deponente
leggerò sarò letto seguirò1a sing. legam legar sequar2a sing. leges legēris sequēris3a sing. leget legētur sequētur1a plur. legēmus legēmur sequēmur2a plur. legētis legemĭni sequēmĭni3a plur. legent legēntur sequēntur
INDICATIVO ■ Perfetto
PersonaAttivo Passivo Deponente
lessi, ho/ebbi letto fui / sono stato / fui stato letto seguii, ho/ebbi seguito1a sing. legi
lectus, -a, -umsum
secūtus, -a, -umsum
2a sing. legīsti es es3a sing. legit est est1a plur. legĭmus
lecti, -ae, -asumus
secūti, -ae, -asumus
2a plur. legīstis estis estis3a plur. legērunt sunt sunt
11Tavole grammaticali
© Pearson Italia S.p.A.
INDICATIVO ■ Piuccheperfetto
PersonaAttivo Passivo Deponente
avevo letto ero stato letto avevo seguito1a sing. legĕram
lectus, -a, -umeram
secūtus, -a, -umeram
2a sing. legĕras eras eras3a sing. legĕrat erat erat1a plur. legerāmus
lecti, -ae, -aerāmus
secūti, -ae, -aerāmus
2a plur. legerātis erātis erātis3a plur. legĕrant erant erant
INDICATIVO ■ Futuro anteriore
PersonaAttivo Passivo Deponente
avrò letto sarò stato letto avrò seguito1a sing. legĕro
lectus, -a, -umero
secūtus, -a, -umero
2a sing. legĕris eris eris3a sing. legĕrit erit erit1a plur. legerĭmus
lecti, -ae, -aerĭmus
secūti, -ae, -aerĭmus
2a plur. legerĭtis erĭtis erĭtis3a plur. legĕrint erunt erunt
CONGIUNTIVO ■ Presente
PersonaAttivo Passivo Deponente
legga sia letto segua1a sing. legam legar sequar2a sing. legas legāris sequāris3a sing. legat legātur sequātur1a plur. legāmus legāmur sequāmur2a plur. legātis legamĭni sequamĭni3a plur. legant legāntur sequāntur
CONGIUNTIVO ■ Imperfetto
PersonaAttivo Passivo Deponente
leggessi fossi letto seguissi1a sing. legĕrem legĕrer sequĕrer2a sing. legĕres legerēris sequerēris3a sing. legĕret legerētur sequerētur1a plur. legerēmus legerēmur sequerēmur2a plur. legerētis legeremĭni sequeremĭni3a plur. legĕrent legerēntur sequerēntur
12
© Pearson Italia S.p.A.
CONGIUNTIVO ■ Perfetto
PersonaAttivo Passivo Deponente
abbia letto sia stato letto abbia seguito1a sing. legĕrim
lectus, -a, -umsim
secūtus, -a, -umsim
2a sing. legĕris sis sis3a sing. legĕrit sit sit1a plur. legerĭmus
lecti, -ae, -asimus
secūti, -ae, -asimus
2a plur. legerĭtis sitis sitis3a plur. legĕrint sint sint
CONGIUNTIVO ■ Piuccheperfetto
PersonaAttivo Passivo Deponente
avessi letto fossi stato letto avessi seguito1a sing. legissem
lectus, -a, -umessem
secūtus, -a, -umessem
2a sing. legisses esses esses3a sing. legisset esset esset1a plur. legissēmus
lecti, -ae, -aessēmus
secūti, -ae, -aessēmus
2a plur. legissētis essētis essētis3a plur. legissent essent essent
IMPERATIVO ■ Presente
PersonaAttivo Passivo Deponente
leggi! segui!2a sing. lege - sequĕre2a plur. legĭte - sequimĭni
IMPERATIVO ■ Futuro
PersonaAttivo Passivo Deponente
leggerai!2a sing. legĭto - -3a sing. legĭto - -2a plur. legitōte - -3a plur. legūnto - -
INFINITO ■ PresenteAttivo Passivo Deponente
leggere essere letto seguirelegĕre legi sequi
INFINITO ■ PerfettoAttivo Passivo Deponente
avere letto essere stato letto avere seguitolegisse lectum, -am, -um, -os, -as, -a esse secūtum, -am, -um, -os, -as, -a esse
13Tavole grammaticali
© Pearson Italia S.p.A.
INFINITO ■ FuturoAttivo Passivo Deponente
stare per leggere stare per essere letto stare per seguirelecturum, -am, -um, -os, -as, -a esse lectum iri secutūrum, -am, -um, -os, -as, -a esse
GERUNDIOCaso Attivo Passivo Deponente
Genitivo legendi di leggere - sequendi di seguireDativo legendo a leggere - sequendo a seguireAccusativo (ad) legendum per leggere - (ad) sequendum per seguireAblativo legendo con il leggere - sequendo con il seguire
GERUNDIVOAttivo Passivo Deponente
che deve essere letto, da leggere che deve essere seguito, da seguire
- legendus, -a, -um sequendus, -a, -um (valore passivo)
PARTICIPIO ■ PresenteAttivo Passivo Deponente
che legge che seguelegens, legentis - sequens, sequentis
PARTICIPIO ■ PerfettoAttivo Passivo Deponente
che è stato / essendo stato letto che ha seguito- lectus, -a, -um secūtus, -a, -um
PARTICIPIO ■ FuturoAttivo Passivo Deponente
che leggerà / sta per leggere che seguiràlectūrus, -a, -um - secutūrus, -a, -um
SUPINOAttivo Passivo Deponente
a leggere, per leggere a leggersi a seguire (valore attivo) a essere seguito (valore passivo)
lectum lectu secūtum (valore attivo)secūtu (valore passivo)
14
© Pearson Italia S.p.A.
Quarta coniugazione
INDICATIVO ■ Presente
PersonaAttivo Passivo Deponente
odo sono udito elargisco1a sing. audio audior largior2a sing. audis audīris largīris3a sing. audit audītur largītur1a plur. audīmus audīmur largīmur2a plur. audītis audimĭni largimĭni3a plur. audiunt audiūntur largiūntur
INDICATIVO ■ Imperfetto
PersonaAttivo Passivo Deponente
udivo ero udito elargivo1a sing. audiēbam audiēbar largiēbar2a sing. audiēbas audiebāris largiebāris3a sing. audiēbat audiebātur largiebātur1a plur. audiebāmus audiebāmur largiebāmur2a plur. audiebātis audiebamĭni largiebamĭni3a plur. audiēbant audiebāntur largiebāntur
INDICATIVO ■ Futuro semplice
PersonaAttivo Passivo Deponente
udirò sarò udito elargirò1a sing. audiam audiar largiar2a sing. audies audiēris largiēris3a sing. audiet audiētur largiētur1a plur. audiēmus audiēmur largiemur2a plur. audiētis audiemĭni largiemĭni3a plur. audient audiēntur largiēntur
INDICATIVO ■ Perfetto
PersonaAttivo Passivo Deponente
udii, ho/ebbi udito fui / sono stato / fui stato udito elargii, ho/ebbi elargito1a sing. audivi
audītus, -a, -umsum
largītus, -a, -umsum
2a sing. audivīsti es es3a sing. audivit est est1a plur. audivĭmus
audīti, -ae, -asumus
largīti, -ae, -asumus
2a plur. audivīstis estis estis3a plur. audivērunt sunt sunt
15Tavole grammaticali
© Pearson Italia S.p.A.
INDICATIVO ■ Piuccheperfetto
PersonaAttivo Passivo Deponente
avevo udito ero stato udito avevo elargito1a sing. audivĕram
audītus, -a, -umeram
largītus, -a, -umeram
2a sing. audivĕras eras eras3a sing. audivĕrat erat erat1a plur. audiverāmus
audīti, -ae, -aerāmus
largīti, -ae, -aerāmus
2a plur. audiverātis erātis erātis3a plur. audivĕrant erant erant
INDICATIVO ■ Futuro anteriore
PersonaAttivo Passivo Deponente
avrò udito sarò stato udito avrò elargito1a sing. audivĕro
audītus, -a, -umero
largītus, -a, -umero
2a sing. audivĕris eris eris3a sing. audivĕrit erit erit1a plur. audiverĭmus
audīti, -ae, -aerĭmus
largīti, -ae, -aerĭmus
2a plur. audiverĭtis erĭtis erĭtis3a plur. audivĕrint erunt erunt
CONGIUNTIVO ■ Presente
PersonaAttivo Passivo Deponente
oda sia udito elargisca1a sing. audiam audiar largiar2a sing. audias audiāris largiāris3a sing. audiat audiātur largiātur1a plur. audiāmus audiāmur largiāmur2a plur. audiātis audiamĭni largiamĭni3a plur. audiant audiāntur largiāntur
CONGIUNTIVO ■ Imperfetto
PersonaAttivo Passivo Deponente
udissi fossi udito elargissi1a sing. audīrem audīrer largīrer2a sing. audīres audirēris largirēris3a sing. audīret audirētur largirētur1a plur. audirēmus audirēmur largirēmur2a plur. audirētis audiremĭni largiremĭni3a plur. audīrent audirēntur largirēntur
16
© Pearson Italia S.p.A.
CONGIUNTIVO ■ Perfetto
PersonaAttivo Passivo Deponente
abbia udito sia stato udito abbia elargito1a sing. audivĕrim
audītus, -a, -umsim
largītus, -a, -umsim
2a sing. audivĕris sis sis3a sing. audivĕrit sit sit1a plur. audiverĭmus
audīti, -ae, -asimus
largīti, -ae, -asimus
2a plur. audiverĭtis sitis sitis3a plur. audivĕrint sint sint
CONGIUNTIVO ■ Piuccheperfetto
PersonaAttivo Passivo Deponente
avessi udito fossi stato udito avessi elargito1a sing. audivissem
audītus, -a, -umessem
largītus, -a, -umessem
2a sing. audivisses esses esses3a sing. audivisset esset esset1a plur. audivissēmus
audīti, -ae, -aessēmus
largīti, -ae, -aessēmus
2a plur. audivissētis essētis essētis3a plur. audivissent essent essent
IMPERATIVO ■ Presente
PersonaAttivo Passivo Deponente
odi! elargisci!2a sing. audi - largīre2a plur. audīte - largimĭni
IMPERATIVO ■ Futuro
PersonaAttivo Passivo Deponente
udirai!2a sing. audīto - -3a sing. audīto - -2a plur. auditōte - -3a plur. audiūnto - -
INFINITO ■ PresenteAttivo Passivo Deponente
udire essere udito elargireaudīre audīri largīri
INFINITO ■ PerfettoAttivo Passivo Deponente
avere udito essere stato udito avere elargitoaudivisse audītum, -am, -um, -os, -as, -a esse largītum, -am, -um, -os, -as, -a esse
17Tavole grammaticali
© Pearson Italia S.p.A.
INFINITO ■ FuturoAttivo Passivo Deponente
stare per udire stare per essere udito stare per elargireauditurum, -am, -um, -os, -as, -a esse audītum iri largitūrum, -am, -um, -os, -as, -a esse
GERUNDIOCaso Attivo Passivo Deponente
Genitivo audiendi di udire - largiendi di elargireDativo audiendo a udire - largiendo a elargireAccusativo (ad) audiendum per udire - (ad) largiendum per elargireAblativo audiendo con l’udire - largiendo con l’elargire
GERUNDIVOAttivo Passivo Deponente
che deve essere udito, da udire che deve essere elargito, da elargire- audiendus, -a, -um largiendus, -a, -um (valore passivo)
PARTICIPIO ■ PresenteAttivo Passivo Deponente
che ode che elargisceaudiens, audientis - largiens, largientis
PARTICIPIO ■ PerfettoAttivo Passivo Deponente
che è stato / essendo stato udito che ha elargito- audītus, -a, -um largītus, -a, -um
PARTICIPIO ■ FuturoAttivo Passivo Deponente
che udirà / sta per udire che elargiràauditūrus, -a, -um - largitūrus, -a, -um
SUPINOAttivo Passivo Deponente
a udire, per udire a udirsi a elargire (valore attivo) a essere elargito (valore passivo)
auditum auditu largītum (valore attivo)largītu (valore passivo)
18
© Pearson Italia S.p.A.
Coniugazione mista (verbi in -ĭo)
INDICATIVO ■ Presente
PersonaAttivo Passivo Deponente
prendo sono preso soffro1a sing. capio capior patior2a sing. capis capĕris patĕris3a sing. capit capĭtur patĭtur1a plur. capĭmus capĭmur patĭmur2a plur. capĭtis capimĭni patimĭni3a plur. capiunt capiūntur patiūntur
INDICATIVO ■ Imperfetto
PersonaAttivo Passivo Deponente
prendevo ero preso soffrivo1a sing. capiēbam capiēbar patiēbar2a sing. capiēbas capiebāris patiebāris3a sing. capiēbat capiebātur patiebātur1a plur. capiebāmus capiebāmur patiebāmur2a plur. capiebātis capiebamĭni patiebamĭni3a plur. capiēbant capiebāntur patiebāntur
INDICATIVO ■ Futuro semplice
PersonaAttivo Passivo Deponente
prenderò sarò preso soffrirò1a sing. capiam capiar patiar2a sing. capies capiēris patiēris3a sing. capiet capiētur patiētur1a plur. capiēmus capiēmur patiēmur2a plur. capiētis capiemĭni patiemĭni3a plur. capient capiēntur patiēntur
INDICATIVO ■ Perfetto
PersonaAttivo Passivo Deponente
presi, ho/ebbi preso fui / sono stato / fui stato preso soffrii, ho/ebbi sofferto1a sing. cepī
captus, -a, -umsum
passus, -a, -umsum
2a sing. cepisti es es3a sing. cepit est est1a plur. cepĭmus
capti, -ae, -asumus
passi, -ae, -asumus
2a plur. cepīstis estis estis3a plur. cepērunt sunt sunt
19Tavole grammaticali
© Pearson Italia S.p.A.
INDICATIVO ■ Piuccheperfetto
PersonaAttivo Passivo Deponente
avevo preso ero stato preso avevo sofferto1a sing. cepĕram
captus, -a, -umeram
passus, -a, -umeram
2a sing. cepĕras eras eras3a sing. cepĕrat erat erat1a plur. ceperāmus
capti, -ae, -aerāmus
passi, -ae, -aerāmus
2a plur. ceperātis erātis erātis3a plur. cepĕrant erant erant
INDICATIVO ■ Futuro anteriore
PersonaAttivo Passivo Deponente
avrò preso sarò stato preso avrò sofferto1a sing. cepĕro
captus, -a, -umero
passus, -a, -umero
2a sing. cepĕris eris eris3a sing. cepĕrit erit erit1a plur. ceperĭmus
capti, -ae, -aerĭmus
passi, -ae, -aerĭmus
2a plur. ceperĭtis erĭtis erĭtis3a plur. cepĕrint erunt erunt
CONGIUNTIVO ■ Presente
PersonaAttivo Passivo Deponente
prenda sia preso soffra1a sing. capiam capiar patiar2a sing. capias capiāris patiāris3a sing. capiat capiātur patiātur1a plur. capiāmus capiāmur patiāmur2a plur. capiātis capiamĭni patiamĭni3a plur. capiant capiāntur patiāntur
CONGIUNTIVO ■ Imperfetto
PersonaAttivo Passivo Deponente
prendessi fossi preso soffrissi1a sing. capĕrem capĕrer patĕrer2a sing. capĕres caperēris paterēris3a sing. capĕret caperētur paterētur1a plur. caperēmus caperēmur paterēmur2a plur. caperētis caperemĭni pateremĭni3a plur. capĕrent caperēntur paterēntur
20
© Pearson Italia S.p.A.
CONGIUNTIVO ■ Perfetto
PersonaAttivo Passivo Deponente
abbia preso sia stato preso abbia sofferto1a sing. cepĕrim
captus, -a, -umsim
passus, -a, -umsim
2a sing. cepĕris sis sis3a sing. cepĕrit sit sit1a plur. ceperĭmus
capti, -ae, -asimus
passi, -ae, -asimus
2a plur. ceperĭtis sitis sitis3a plur. cepĕrint sint sint
CONGIUNTIVO ■ Piuccheperfetto
PersonaAttivo Passivo Deponente
avessi preso fossi stato preso avessi sofferto1a sing. cepissem
captus, -a, -umessem
passus, -a, -umessem
2a sing. cepisses esses esses3a sing. cepisset esset esset1a plur. cepissēmus
capti, -ae, -aessēmus
passi, -ae, -aessēmus
2a plur. cepissētis essētis essētis3a plur. cepissent essent essent
IMPERATIVO ■ Presente
PersonaAttivo Passivo Deponente
prendi! soffri!2a sing. cape - patĕre2a plur. capĭte - patimĭni
IMPERATIVO ■ Futuro
PersonaAttivo Passivo Deponente
prenderai!2a sing. capĭto - -3a sing. capĭto - -2a plur. capitōte - -3a plur. capiūnto - -
INFINITO ■ PresenteAttivo Passivo Deponente
prendere essere preso soffrirecapĕre capi pati
INFINITO ■ Perfetto
Attivo Passivo Deponente
avere preso essere stato preso avere soffertocepisse captum, -am, -um, -os, -as, -a esse passum, -am, -um, -os, -as, -a esse
21Tavole grammaticali
© Pearson Italia S.p.A.
INFINITO ■ Futuro
Attivo Passivo Deponente
stare per prendere stare per essere preso stare per soffrirecapturum, -am, -um, -os, -as, -a esse captum iri passurum, -am, -um, -os, -as, -a esse
GERUNDIOCaso Attivo Passivo Deponente
Genitivo capiendi di prendere - patiendi di soffrireDativo capiendo a prendere - patiendo a soffrireAccusativo (ad) capiendum per prendere - (ad) patiendum per soffrireAblativo capiendo con il prendere - patiendo con il soffrire
GERUNDIVOAttivo Passivo Deponente
che deve essere preso, da prendere che deve essere sofferto, da soffrire- capiendus, -a, -um patiendus, -a, -um (valore passivo)
PARTICIPIO ■ PresenteAttivo Passivo Deponente
che prende che soffrecapiens, capientis - patiens, patientis
PARTICIPIO ■ PerfettoAttivo Passivo Deponente
che è stato / essendo stato preso che ha sofferto- captus, -a, -um passus, -a, -um
PARTICIPIO ■ FuturoAttivo Passivo Deponente
che prenderà / sta per prendere che soffriràcaptūrus, -a, -um - passūrus, -a, -um
SUPINOAttivo Passivo Deponente
a prendere, per prendere a prendersi a soffrire (valore attivo) a essere sofferto (valore passivo)
captum captu passum (valore attivo)passu (valore passivo)
22
© Pearson Italia S.p.A.
VERBI: CONIUGAZIONE ATEMATICA
SUM
INDICATIVO
PersonaPresente Imperfetto Futuro semplice
sono ero sarò1a sing. sum eram ero 2a sing. es eras eris 3a sing. est erat erit 1a plur. sumus erāmus erĭmus 2a plur. estis erātis erĭtis 3a plur. sunt erant erunt
PersonaPerfetto Piuccheperfetto Futuro anteriore
fui, sono/fui stato ero stato sarò stato1a sing. fui fuĕram fuĕro2a sing. fuīsti fuĕras fuĕris3a sing. fuit fuĕrat fuĕrit1a plur. fuĭmus fuerāmus fuerĭmus2a plur. fuīstis fuerātis fuerĭtis3a plur. fuērunt fuĕrant fuĕrint
CONGIUNTIVO
PersonaPresente Imperfetto
sia fossi1a sing. sim essem2a sing. sis esses3a sing. sit esset1a plur. sīmus essēmus2a plur. sītis essētis3a plur. sint essent
PersonaPerfetto Piuccheperfetto
sia stato fossi stato1a sing. fuĕrim fuissem2a sing. fuĕris fuisses3a sing. fuĕrit fuisset1a plur. fuerĭmus fuissēmus2a plur. fuerĭtis fuissētis3a plur. fuĕrint fuissent
23Tavole grammaticali
© Pearson Italia S.p.A.
IMPERATIVO
PersonaPresente Futuro
sii! sarai!2a sing. es esto 3a sing. - esto2a plur. este estōte3a plur. - sunto
INFINITOPresente Perfetto Futuro
essere essere stato stare per essereesse fuisse futurum, -am, -um, -os, -as, -a
esse / fore
PARTICIPIOPresente Perfetto Futuro
che sarà- - futurus, -a, -um
POSSUM
INDICATIVO
PersonaPresente Imperfetto Futuro semplice
posso potevo potrò1a sing. possum potĕram potĕro 2a sing. potes potĕras potĕris3a sing. potest potĕrat potĕrit1a plur. possumus poterāmus poterĭmus2a plur. potēstis poterātis poterĭtis3a plur. possunt potĕrant potĕrunt
PersonaPerfetto Piuccheperfetto Futuro anteriore
potei, ho/ebbi potuto avevo potuto avrò potuto1a sing. potui potuĕram potuĕro2a sing. potuīsti potuĕras potuĕris3a sing. potuit potuĕrat potuĕrit1a plur. potuĭmus potuerāmus potuerĭmus2a plur. potuīstis potuerātis potuerĭtis3a plur. potuērunt potuĕrant potuĕrint
24
© Pearson Italia S.p.A.
CONGIUNTIVO
PersonaPresente Imperfetto
possa potessi1a sing. possim possem2a sing. possis posses3a sing. possit posset1a plur. possīmus possēmus2a plur. possītis possētis3a plur. possint possent
PersonaPerfetto Piuccheperfetto
abbia potuto avessi potuto1a sing. potuĕrim potuissem2a sing. potuĕris potuisses3a sing. potuĕrit potuisset1a plur. potuerĭmus potuissēmus2a plur. potuerĭtis potuissētis3a plur. potuĕrint potuissent
INFINITOPresente Perfetto Futuro
potere avere potutoposse potuisse -
PARTICIPIOPresente Perfetto Futuro
che può, potentepotens, potentis - -
PROSUM
INDICATIVO
PersonaPresente Imperfetto Futuro semplice
giovo giovavo gioverò1a sing. prosum prodĕram prodĕro2a sing. prodĕs prodĕras prodĕris3a sing. prodĕst prodĕrat prodĕrit1a plur. prosŭmus proderāmus proderĭmus2a plur. prodēstis proderātis proderĭtis3a plur. prosunt prodĕrant prodĕrunt
25Tavole grammaticali
© Pearson Italia S.p.A.
PersonaPerfetto Piuccheperfetto Futuro anteriore
giovai, ho/ebbi giovato avevo giovato avrò giovato1a sing. profui profuĕram profuĕro2a sing. profuisti profuĕras profuĕris3a sing. profuit profuĕrat profuĕrit1a plur. profuĭmus profuerāmus profuerĭmus2a plur. profuistis profuerātis profuerĭtis3a plur. profuērunt profuĕrant profuĕrint
CONGIUNTIVO
PersonaPresente Imperfetto
giovi giovassi1a sing. prosim prodessem2a sing. prosis prodesses3a sing. prosit prodesset1a plur. prosīmus prodessēmus2a plur. prosītis prodessētis3a plur. prosint prodessent
PersonaPerfetto Piuccheperfetto
abbia giovato avessi giovato1a sing. profuĕrim profuissem2a sing. profuĕris profuisses3a sing. profuĕrit profuisset1a plur. profuerĭmus profuissēmus2a plur. profuerĭtis profuissētis3a plur. profuĕrint profuissent
IMPERATIVO
PersonaPresente Futuro
giova! gioverai!2a sing. prodes prodesto 3a sing. - prodesto2a plur. prodeste prodestōte3a plur. - prosūnto
INFINITOPresente Perfetto Futuro
giovare avere giovato stare per giovareprodesse profuisse profuturum, -am, -um, -os, -as, -a esse
PARTICIPIOPresente Perfetto Futuro
che gioverà- - profuturus, -a, -um
26
© Pearson Italia S.p.A.
VERBI ANOMALI
FERO
INDICATIVO ■ Presente
PersonaAttivo Passivo
porto sono portato1a sing. fero feror2a sing. fers ferris3a sing. fert fertur1a plur. ferĭmus ferĭmur2a plur. fertis ferimĭni3a plur. ferunt ferūntur
INDICATIVO ■ Imperfetto
PersonaAttivo Passivo
portavo ero portato1a sing. ferēbam ferēbar2a sing. ferēbas ferebāris3a sing. ferēbat ferebātur1a plur. ferebāmus ferebāmur2a plur. ferebātis ferebamĭni3a plur. ferēbant ferebāntur
INDICATIVO ■ Futuro semplice
PersonaAttivo Passivo
porterò sarò portato1a sing. feram ferar2a sing. feres ferēris3a sing. feret ferētur1a plur. ferēmus ferēmur2a plur. ferētis feremĭni3a plur. ferent ferēntur
INDICATIVO ■ Perfetto
PersonaAttivo Passivo
portai, ho/ebbi portato fui / sono stato / fui stato portato1a sing. tuli
latus, -a, -umsum
2a sing. tulisti es3a sing. tulit est1a plur. tulĭmus
lati, -ae, -asumus
2a plur. tulīstis estis3a plur. tulērunt sunt
27Tavole grammaticali
© Pearson Italia S.p.A.
INDICATIVO ■ Piuccheperfetto
PersonaAttivo Passivo
avevo portato ero stato portato1a sing. tulĕram
latus, -a, -umeram
2a sing. tulĕras eras3a sing. tulĕrat erat1a plur. tulerāmus
lati, -ae, -aerāmus
2a plur. tulerātis erātis3a plur. tulĕrant erant
INDICATIVO ■ Futuro anteriore
PersonaAttivo Passivo
avrò portato sarò stato portato1a sing. tulĕro
latus, -a, -umero
2a sing. tulĕris eris3a sing. tulĕrit erit1a plur. tulerĭmus
lati, -ae, -aerĭmus
2a plur. tulerĭtis erĭtis3a plur. tulĕrint erunt
CONGIUNTIVO ■ Presente
PersonaAttivo Passivo
porti sia portato1a sing. feram ferar2a sing. feras ferāris3a sing. ferat ferātur1a plur. ferāmus ferāmur2a plur. ferātis feramĭni3a plur. ferant ferāntur
CONGIUNTIVO ■ Imperfetto
PersonaAttivo Passivo
portassi fossi portato1a sing. ferrem ferrer2a sing. ferres ferrēris3a sing. ferret ferrētur1a plur. ferrēmus ferrēmur2a plur. ferrētis ferremĭni3a plur. ferrent ferrēntur
28
© Pearson Italia S.p.A.
CONGIUNTIVO ■ Perfetto
PersonaAttivo Passivo
abbia portato sia stato portato1a sing. tulĕrim
latus, -a, -umsim
2a sing. tulĕris sis3a sing. tulĕrit sit1a plur. tulerĭmus
lati, -ae, -asimus
2a plur. tulerĭtis sitis3a plur. tulĕrint sint
CONGIUNTIVO ■ Piuccheperfetto
PersonaAttivo Passivo
avessi portato fossi stato portato1a sing. tulissem
latus, -a, -umessem
2a sing. tulisses esses3a sing. tulisset esset1a plur. tulissēmus
lati, -ae, -aessēmus
2a plur. tulissētis essētis3a plur. tulissent essent
IMPERATIVO ■ Presente
PersonaAttivo Passivo
porta! sii portato!2a sing. fer ferre2a plur. ferte ferimĭni
IMPERATIVO ■ Futuro
PersonaAttivo Passivo
porterai!2a sing. ferto -3a sing. ferto -2a plur. fertōte -3a plur. ferūnto -
INFINITO ■ Presente
Attivo Passivo
portare essere portatoferre ferri
INFINITO ■ Perfetto
Attivo Passivo
avere portato essere stato portatotulisse latum, -am, -um, -os,
-as, -a esse
29Tavole grammaticali
© Pearson Italia S.p.A.
INFINITO ■ FuturoAttivo Passivo
stare per portare stare per essere portatolaturum, -am, -um, -os, -as, -a esse latum iri
GERUNDIOCaso Attivo Passivo
Genitivo ferendi di portare -Dativo ferendo a portare -Accusativo (ad) ferendum per portare -Ablativo ferendo con il portare -
GERUNDIVOAttivo Passivo
che deve essere portato, da portare- ferendus, -a, -um
PARTICIPIO ■ PresenteAttivo Passivo
che portaferens, ferentis -
PARTICIPIO ■ PerfettoAttivo Passivo
che è stato / essendo stato portato
- lātus, -a, -um
PARTICIPIO ■ FuturoAttivo Passivo
che porteràlatūrus, -a, -um -
SUPINOAttivo Passivo
a portare a portarsilatum latu
30
© Pearson Italia S.p.A.
VOLO, NOLO E MALO
INDICATIVO ■ Presente
Personavolo nolo malo
voglio non voglio preferisco1a sing. volo nolo malo2a sing. vis non vis mavis3a sing. vult non vult mavult1a plur. volŭmus nolŭmus malŭmus2a plur. vultis non vultis mavultis3a plur. volunt nolunt malunt
INDICATIVO ■ Imperfetto
Personavolo nolo malo
volevo non volevo preferivo1a sing. volēbam nolēbam malēbam2a sing. volēbas nolēbas malēbas3a sing. volēbat nolēbat malēbat1a plur. volebāmus nolebāmus malebāmus2a plur. volebātis nolebātis malebātis3a plur. volēbant nolēbant malēbant
INDICATIVO ■ Futuro semplice
Personavolo nolo malo
vorrò non vorrò preferirò1a sing. volam nolam malam2a sing. voles noles males3a sing. volet nolet malet1a plur. volēmus nolēmus malēmus2a plur. volētis nolētis malētis3a plur. volent nolent malent
INDICATIVO ■ Perfetto
Personavolo nolo malo
volli, ho/ebbi voluto non volli, non ho/ebbi voluto preferii, ho/ebbi preferito1a sing. volui nolui malui2a sing. voluisti noluisti maluisti3a sing. voluit noluit maluit1a plur. voluimus noluimus maluimus2a plur. voluīstis noluīstis maluīstis3a plur. voluērunt noluērunt maluērunt
31Tavole grammaticali
© Pearson Italia S.p.A.
INDICATIVO ■ Piuccheperfetto
Personavolo nolo malo
avevo voluto non avevo voluto avevo preferito1a sing. voluĕram noluĕram maluĕram2a sing. voluĕras noluĕras maluĕras3a sing. voluĕrat noluĕrat maluĕrat1a plur. voluerāmus noluerāmus maluerāmus2a plur. voluerātis noluerātis maluerātis3a plur. voluĕrant noluĕrant maluĕrant
INDICATIVO ■ Futuro anteriore
Personavolo nolo malo
avrò voluto non avrò voluto avrò preferito1a sing. voluĕro noluĕro maluĕro2a sing. voluĕris noluĕris maluĕris3a sing. voluĕrit noluĕrit maluĕrit1a plur. voluerĭmus noluerĭmus maluerĭmus2a plur. voluerĭtis noluerĭtis maluerĭtis3a plur. voluĕrint noluĕrint maluĕrint
CONGIUNTIVO ■ Presente
Personavolo nolo malo
voglia non voglia preferisca1a sing. velim nolim malim2a sing. velis nolis malis3a sing. velit nolit malit1a plur. velīmus nolīmus malīmus2a plur. velītis nolītis malītis3a plur. velint nolint malint
CONGIUNTIVO ■ Imperfetto
Personavolo nolo malo
volessi non volessi preferissi1a sing. vellem nollem mallem2a sing. velles nolles malles3a sing. vellet nollet mallet1a plur. vellēmus nollēmus mallēmus2a plur. vellētis nollētis mallētis3a plur. vellent nollent mallent
32
© Pearson Italia S.p.A.
CONGIUNTIVO ■ Perfetto
Personavolo nolo malo
abbia voluto non abbia voluto abbia preferito1a sing. voluĕrim noluĕrim maluĕrim2a sing. voluĕris noluĕris maluĕris3a sing. voluĕrit noluĕrit maluĕrit1a plur. voluerĭmus noluerĭmus maluerĭmus2a plur. voluerĭtis noluerĭtis maluerĭtis3a plur. voluĕrint noluĕrint maluĕrint
CONGIUNTIVO ■ Piuccheperfetto
Personavolo nolo malo
avessi voluto non avessi voluto avessi preferito1a sing. voluissem noluissem maluissem2a sing. voluisses noluisses maluisses3a sing. voluisset noluisset maluisset1a plur. voluissēmus noluissēmus maluissēmus2a plur. voluissētis noluissētis maluissētis3a plur. voluissent noluissent maluissent
IMPERATIVO ■ Presente
Personavolo nolo malo
non volere!2a sing. - noli -2a plur. - nolite -
IMPERATIVO ■ Futuro
Personavolo nolo malo
non vorrai!2a sing. - nolīto -2a plur. - nolitōte -
INFINITO ■ Presentevolo nolo malo
volere non volere preferirevelle nolle malle
INFINITO ■ Perfettovolo nolo malo
avere voluto non avere voluto avere preferitovoluisse noluisse maluisse
PARTICIPIO ■ Presentevolo nolo malo
che vuole, volente che non vuole, nolentevolens, volentis nolens, nolentis -
33Tavole grammaticali
© Pearson Italia S.p.A.
EO INDICATIVO
PersonaPresente Imperfetto Futuro semplice
vado andavo andrò1a sing. eo ibam ibo2a sing. is ibas ibis3a sing. it ibat ibit1a plur. imus ibāmus ibĭmus2a plur. itis ibātis ibĭtis3a plur. eunt ibant ibunt
PersonaPerfetto Piuccheperfetto Futuro anteriore
andai, sono/fui andato ero andato sarò andato1a sing. ii iĕram iĕro2a sing. isti iĕras iĕris3a sing. iit iĕrat iĕrit1a plur. iĭmus ierāmus ierĭmus2a plur. istis ierātis ierĭtis3a plur. iērunt iĕrant iĕrint
CONGIUNTIVO
PersonaPresente Imperfetto
vada andassi1a sing. eam irem2a sing. eas ires3a sing. eat iret1a plur. eāmus irēmus2a plur. eātis irētis3a plur. eant irent
PersonaPerfetto Piuccheperfetto
sia andato fossi andato1a sing. iĕrim issem2a sing. iĕris isses3a sing. iĕrit isset1a plur. ierĭmus issēmus2a plur. ierĭtis issētis3a plur. iĕrint issent
IMPERATIVO
PersonaPresente Futuro
va’! andrai!2a sing. i ito3a sing. - ito2a plur. ite itōte3a plur. - eūnto
34
© Pearson Italia S.p.A.
INFINITOPresente Perfetto Futuro
andare essere andato stare per andareire isse iturum, -am, -um, -os, -as, -a esse
GERUNDIOCaso
Genitivo eundi di andareDativo eundo ad andareAccusativo (ad) eundum per andareAblativo eundo con l’andare
PARTICIPIOPresente Perfetto Futuro
che va che andràiens, euntis - iturus, -a, -um
SUPINOad andare, per andareitum
EDO
INDICATIVO
PersonaPresente Imperfetto Futuro semplice
mangio mangiavo mangerò1a sing. edo edēbam edam2a sing. edis (es) edēbas edes3a sing. edit (est) edēbat edet1a plur. edĭmus edebāmus edēmus2a plur. edĭtis (estis) edebātis edētis3a plur. edunt edēbant edent
PersonaPerfetto Piuccheperfetto Futuro anteriore
mangiai, ho/ebbi mangiato avevo mangiato avrò mangiato1a sing. edi edĕram edĕro2a sing. edisti edĕras edĕris3a sing. edit edĕrat edĕrit1a plur. edĭmus ederāmus ederĭmus2a plur. edīstis ederātis ederĭtis3a plur. edērunt edĕrant edĕrint
35Tavole grammaticali
© Pearson Italia S.p.A.
CONGIUNTIVO
PersonaPresente Imperfetto
mangi mangiassi1a sing. edam (edim) edĕrem (essem)2a sing. edas (edis) edĕres (esses)3a sing. edat (edit) edĕret (esset)1a plur. edāmus (edīmus) ederēmus (essēmus)2a plur. edātis (edītis) ederētis (essētis)3a plur. edant (edint) edĕrent (essent)
PersonaPerfetto Piuccheperfetto
abbia mangiato avessi mangiato1a sing. edĕrim edissem2a sing. edĕris edisses3a sing. edĕrit edisset1a plur. ederĭmus edissēmus2a plur. ederĭtis edissētis3a plur. edĕrint edissent
IMPERATIVO
PersonaPresente Futuro
mangia! mangerai!2a sing. ede (es) edĭto (esto)3a sing. - edĭto (esto)2a plur. edĭte (este) editōte (estōte)3a plur. - edūnto
INFINITOPresente Perfetto Futuro
mangiare avere mangiato stare per mangiareedĕre (esse) edisse esūrum, -am, -um, -os, -as, -a esse
GERUNDIO SUPINO
Caso Attivo
Genitivo edendi di mangiare a mangiare, per mangiareDativo edendo a mangiare esumAccusativo (ad) edendum per mangiareAblativo edendo con il mangiare
PARTICIPIOPresente Perfetto Futuro
che mangia che è stato mangiato che mangeràedens, edentis esus, -a, -um esūrus, -a, -um
36
© Pearson Italia S.p.A.
FIO
INDICATIVO
PersonaPresente Imperfetto Futuro semplice
sono fatto / divento ero fatto / diventavo sarò fatto / diventerò1a sing. fio fiēbam fiam2a sing. fis fiēbas fies3a sing. fit fiēbat fiet1a plur. fimus fiebāmus fiēmus2a plur. fitis fiebātis fiētis3a plur. fiunt fiēbant fient
PersonaPerfetto Piuccheperfetto Futuro anteriore
fui fatto, sono stato fatto / divenni, sono diventato
ero stato fatto / ero diventato
sarò stato fatto / sarò diventato
1a sing.
factus, -a, -umsum
factus, -a, -umeram
factus, -a, -umero
2a sing. es eras eris3a sing. est erat erit1a plur.
facti, -ae, -asumus
facti, -ae, -aerāmus
facti, -ae, -aerĭmus
2a plur. estis erātis erĭtis3a plur. sunt erant erunt
CONGIUNTIVO
PersonaPresente Imperfetto
sia fatto / diventi fossi fatto / diventassi1a sing. fiam fiĕrem2a sing. fias fiĕres3a sing. fiat fiĕret1a plur. fiāmus fierēmus2a plur. fiātis fierētis3a plur. fiant fiĕrent
PersonaPerfetto Piuccheperfetto
sia stato fatto / sia diventato fossi stato fatto / fossi diventato1a sing.
factus, -a, -umsim
factus, -a, -umessem
2a sing. sis esses3a sing. sit esset1a plur.
facti, -ae, -asimus
facti, -ae, -aessēmus
2a plur. sitis essētis3a plur. sint essent
37Tavole grammaticali
© Pearson Italia S.p.A.
IMPERATIVO
PersonaPresente Futuro
sii fatto! / diventa! sarai fatto! / diventerai!2a sing. fi fito3a sing. - fito2a plur. fite fitōte3a plur. - -
INFINITO
Presente Perfetto Futuro intransitivo Futuro passivo
essere fatto / diventare essere stato fatto / essere diventato
stare per diventare stare per essere fatto
fieri factum, -am, -um, -os, -as, -a esse
futurum, -am, -um, -os, -as, -a esse / fore
factum iri
GERUNDIVOPassivo
che deve essere fatto, da farsifaciendus, -a, -um
PARTICIPIOPresente Perfetto Futuro
che è stato fatto /che è diventato
che sarà fatto / che diventerà
- factus, -a, -um futurus, -a, -um
SUPINOPassivo
a essere fatto / a farsifactu