Silangang Visayas

Ang rehiyon ng Silangang Visayas,ay isa sa mga rehiyon ng Pilipinas, at ito ay

tinatawag na Rehiyon VIII. Binubuoito ng anim na lalawigan: Biliran,

Silangang Samar, Leyte, HilagangSamar, Samar at Katimugang

Leyte. Ang mga lalawigan ng Leyte,Samar at Biliran ay sumasaklaw sa

pinakasilangang mga pulo ng Visayas

Paglalarawan sa Rehiyon

1. Napapaligiran ng tubig.

2. Mabundok at may malalim nalambak at dalampasigan.– Ang Leyte ay mabundok samantalangang Samar ay maburol at walangKapatagan.

Klima

– Malimit dalawin ng bagyo dahilsinasabing ito ay nasa “typhoon belt”

Pangunahing Kabuhayan

– Pangingisda– Pangangalakal ng tabako, torso,

ceramics, at yantok– Pagmimina

Mga lalawigang bumubuo sa

Rehiyon 8

BILIRAN Kabisera: Naval

Pagkatatag: Mayo 11, 1992 Populasyon: Sensus ng 2000—140,274 (ika-5

pinakamaliit)Densidad: 253 bawat km² (ika-26 pinakamataas)

Lawak: 555.4 km² (ika-4 pinakamaliit)Wika: Cebuano, Waray-Waray

Nakilala noon bilang “Isla de Panamao”.Halaw sa damong Borobiliran na makikita halos sa

buong islang ito.Dati, ito’y tinatawag na Isla de Panamao.Ito’y unang itinatag noong 1712 at naging

bahagi ng Cebu.Noong 1768 naging Biliran na ang tawag dito at

naging parte ng Leyte.

Ang Biliran ay isa sa mga pinakamaliit na lalawigan sa Pilipinas at matatagpuan sa

rehiyon ng Silangang Visayas. Isang pulong lalawigan, nasa ilang mga kilometro lamang

ang Biliran sa pulo ng Leyte. Naval ang kapital nito at minsan naging bahagi ng Lalawigan ng

Leyte ito hanggang naging hiwalay na lalawigan noong 1992.

AlmeriaCabucgayan

CaibiranCulaba

KawayanMaripipiNaval

Mga Bayan

SILANGANG SAMARKabisera: Borongan

Pagkatatag: Hunyo 19, 1965Populasyon: Sensus ng 2000—375,822 (ika-20 pinakamaliit)

Densidad—87 bawat km² (ika-13 pinakamababa)Lawak: 4,339.6 km² (ika-28 pinakamalaki)

Wika: Waray-WarayNoong Marso 16, 1521, unang tumapak si Ferdinand

Magellan sa Homonhon nang makarating siya sa Pilipinas.Noong Setyembre 28, 1901 (Panahon ng mga Amerikano),

naganap ang Balangiga Massacre.Oktubre 17, 1944, inangkin ng mga sundalong Amerikano ang

islang Suluan, Guiuan tatlong araw bago tumapak si Gen. Douglas MacArthur sa Leyte.

Noong Hunyo 19, 1965, inaprubahan sa kongreso angRepublic Act No. 4221 na nagsasaad ng paghahati ng

kapuluan ng Samar sa tatlong probinsya.

Ang Silangang Samar (opisyal na pangalan: Eastern Samar) ay isang lalawigan ng Pilipinas na

matatagpuan sa rehiyon ng Silangang Visayas. Borongan ang kapital nito at matatagpuan sa

silangang bahgai ng pulo ng Samar. Napapaligiran ito ng Hilagang Samar at sa kanluran nito ang

Lalawigan ng Samar. Nakaharap ang Silangang Samar sa Dagat Pilipinas sa silangan, at Gulpo ng

Leyte sa timog.

ArtecheBalangiga

BalangkayanCan-avidDolores

General MacArthurGiporlosGuiuanHernaniJipapadLawaanLlorente

MaslogMaydolongMercedes

OrasQuinapondan

SalcedoSan Julian

San PolicarpoSulatTaft

Mga Bayan

LEYTE

Kabisera: Tacloban Pagkatatag: 1543; Marso 10, 1917

Populasyon: Sensus ng 2000—1,592,336 (ika-14 pinakamalaki)Densidad—279 bawat km² (ika-24 pinakamataas)

Lawak: 5,712.8 km² (ika-12 pinakamalaki)Wika: Waray, Cebuano, Tagalog, Ingles

Ito ang pinakamalaking probinsya ngSilangang Kabisayaan.

Marso 28, 1521 dumating dito si Ferdinand Magellan. Dito naganap ang “Blood Compact” sa pagitan nina Ferdinand

Magellan at Rajah Kolambu.Noong Oktubre 20, 1944 naganap ang pagbalik ni

Heneral Douglas MacArthur kasama ng kanyang mgatauhan sa Pilipinas at tinawag itong Leyte Landing.

Ang Leyte (o Hilagang Leyte; opisyal na pangalan: Northern Leyte) ay isang lalawigan

sa Pilipinas na matatagpuan sa rehiyon ng Silangang Visayas. Lungsod ng Tacloban ang kapital nito at sinasakop ang 75 bahagdan ng

hilagang bahagi ng pulo ng Leyte. Matatagpuan ang Leyte sa kanluran ng Samar, sa hilaga ng Katimogang Leyte at sa timog ng Biliran. Sa

kanluran ng Leyte sa ibayo ng Dagat Camotes, naroon ang lalawigan ng Cebu.

Mga BayanAbuyogAlangalangAlbueraBabatngonBarugoBatoBurauenCalubianCapoocanCarigaraDagamiDulagHilongosHindang

InopacanIsabelJaroJavier (Bugho)JulitaKanangaLa PazLeyteMacArthurMahaplagMatag-obMatalomMayorgaMerida

PaloPalomponPastranaSan IsidroSan MiguelSanta FeTabangoTabontabonTanauanTolosaTungaVillaba

May 22,1959 – nahahati sa dalawang probinsya sailallim ng R.A. no. 227 na ngayon ay hilaga at timog

Leyte na sinasabing isa sa mga pinakamalakingpinagkukunan ng palay sa bansa ang Leyte dahil samagandang llupang taniman nito. At ang mga prutas

naman na maani sa lugar na ito ay ang mga– abokado– langka

– lansones– bayabas– mangga– papaya– pinya

– pakwan– balimbing– marang

– maani rin ang cacao at pili.

Malalaking Pook sa Leyte

Maasim / Garra BeachPugaling Beach

Cacao FallsKagnitaan Subterranean Caves

HILAGANG SAMARKabisera: Catarman

Pagkatatag: Hunyo 19, 1965Populasyon: Sensus ng 2000—500,639 (ika-30

pinakamaliit)Densidad—143 bawat km² (ika-25 pinakamababa)

Lawak: 3,498.0 km² (ika-37 pinakamalaki)Wika: Waray, Cebuano, Inabaknon

Ang mga taong naninirahan ngayon dito ay kilala bilang mga “Nortehanon”.

Dito itinatag ang daungan ng mga barkong pangkalakalan ng mga Espanyol.

Noong 1649-1650, naganap ang SumuroyRebellion na pinamunuan ni Juan Ponce

Sumuroy.

Ang Hilagang Samar (opisyal na pangalan: Northern Samar) ay isang lalawigan ng Pilipinas na matatagpuan sa rehiyon ng

Silangang Visayas. Catarman ang kabesera nito at matatagpuan sa hilagang bahagi ng pulo ng Samar. Silangang Samar at Samar

ang hangganan nito sa timog. Sorsogon naman sa hilagang-kanluran sa ibayo ng San

Bernardino Strait; Dagat ng Pilipinas naman sa silangan at Dagat ng Samar sa kanluran.

MGA BAYAN

AllenBiri

BobonCapul

CatarmanCatubigGamayLaoangLapinig

Las NavasLavezares

Lope de VegaMondragon

PalapagPambujanRosario

San AntonioSan IsidroSan Jose

San RoqueSan Vicente

Silvino LobosVictoriaPisikal

Mapanas

SAMARKabisera: Catbalogan

Pagkatatag: 1543, nahiwalay mula sa Leyte noong 1768 naging Kanlurang Samar noong Hunyo 19, 1965 nang malikha ang mga

lalawigan ng Silangang Samar at Hilagang Samar. Napalitan bilang Samar noong 1969.

Populasyon: Sensus ng 2000—641,124 (ika-38 pinakamalaki)Densidad—115 bawat km² (ika-17 pinakamababa)

Lawak: 5,591.0 km² (ika-13 pinakamalaki)Wika: Waray, Cebuano, Tagalog, Ingles

Ito ang may pinakamalawak na lupain sa buong pulo ng Samar.Nanggaling ang pangalang Samar sa salitang samad na ang

kahulugan ay ‘sugat’, dahil sa pisikal na katangian ng islang ito.Noong panahon ng Espanyol, ang Leyte ay sakop ng Cebu

noong1735 .

KATIMUGANG LEYTEKabisera: Lungsod ng MaasinPagkatatag: Mayo 22, 1959

Populasyon: Sensus ng 2000—360,160 (ika-18 pinakamaliit)Densidad: 208 bawat km² (ika-42 pinakamataas)

Lawak: 1,734.8 km² (ika-16 na pinakamaliit)Wika: Waray, Cebuano

Ito ay sakop ng “Philippine Rift Zone”.Noong dumating si Ferdinand Magellan sa Leyte, unang naganap

ang kristiyanong misa sa Limasawa na matatagpuan sa Katimugang Leyte.

Bago pa man sumuko ang mga Espanyol sa mga Amerikano noong 1898, mayroon nang naitatag na mga opisinang pang-

gobyerno sa Maasin.Dahil sa pagbago ng pamunuan, lahat ng opisinang

pampamahalaan maliban sa Fiscal’s office, ay inilipat saTacloban.

Ang Katimugang Leyte (o Timog Leyte; opisyal na pangalan: Southern Leyte) ay isang lalawigan ng Pilipinas na matatagpuan sa rehiyong Silangang

Visayas.Isang mahalagang bahagi ng sistema

transportasyon ng mga pulo ng bansa ang Katimogang Leyte, kasama ang mga sasakyang

pangdagat ng nilalakbay ang mga tao at produkto sa pagitan ng Liloan at Surigao del Norte sa

Mindanao.Naganap sa probinsyang ito ang kaunaunahang Kristiyanong misa at sinasabi na kapanganakan

ng Kristiyanismo sa buong Asya.And probinsya ay kilala sa magandang kalidad ng

mga produktong abaca nito at isa sa mga malalaking prodyuser ng bansa ng pibro ng

abaca

MGA BAYAN

AnahawanBontoc

HinunanganHinundayan

LibagonLiloan

LimasawaMacrohonMalitbog

Padre BurgosPintuyan

Saint BernardSan Francisco

San Juan (Cabalian)San Ricardo

SilagoSogod

Tomas Oppus

Ang Wika, ang mga Tao at angSinaunang Porma ng Pagpapahayag

sa Panitikan

Waray ang wika ng mga taong naninirahan sabuong probinsiya ng Samar at Leyte. Isa ito sa

walong pangunahing wika sa Pilipinas at ang mgaugat nito ay mababakas mula pa sa pamilyang

Malayo-Polynesian.

Ang mga taong naninirahan sa KabisayaangSilangan ay tinatawag din na mga Waray. Sila ay

masayahin at walang inaalala. Halimbawa,pagkatapos ng mahabang araw ng pagtratrabaho

sa bukid, nagsasama-sama ang mga kalalakihan atumiinom ng tuba habang nagkukuwentuhan atkumakanta sa tugtog ng gitara. Ang mga tao ay

labis ding nananabik sa pagsapit ng piyesta at iba’tiba pang pagdiriwang; binubuhay nila ang

pagtitipon sa pamamagitan ng pagtatanghal ngmga dula, pagtataguyod ng mga paligsahan sa

pag-awit at iba pa.

Ang Panitikang Waray

Ang Panitikang Waray ay binubuo ngmga tula. Mapapatunayan na ang tulaang pinakamadalas mailathala sa mga

peryodiko kaysa sa ibang akdangpampanitikan. Isa sa mga

pinakamatandang uri ng berso saWaray ay ang “lua” na karaniwang

kinikilala ng mga manunulat ngayonbilang “panulaan”. Sa katunayan, ito ayisang diskursong pasalita na kadalasa’y

sa berso. Ang panulaang Waray aynabuo noong ika-17 na siglo.

Sinaunang Panitikan saSilangang Kabisayaan

Kasaysayan1668 –Tinipon ni Fr. Ignatio Franciso Alzina ang iba’t ibangtula tulad ng candu, haya, ambahan,canogon, bical, balac,

siday at awit, pati mga salaysay tulad ng susumaton atposong.

1521-1946 –Ang mga lumang ritwal, mga tula at mgasalaysay ay nagbago. Napanatili ng balac ang porma nito

kahit patuloy na nabago ang pangalan nito sa pagdating ngmga mananakop. Sa pagdating ng mga Espanyol, ang balacay naging amoral; at nang dumating ang mga Amerikano ay

nakilala ito bilang ismayling, hango sa salitang Ingles na“smile”.

1899 –Itinanghal sa Tolosa, Leyte ang kauna-unahangzarzuela na pinamagatang, An Pantabang ni San Miguel ni

Norberto Romuladez.1900s –Ang mga panulaan at dulaan ay nagsimulang

yumabong sabay ng pag-unlad ng ekonomiya nito.1901 –Nailathala ang iba’t ibang lokal na pahayagan at

magasin kung saan lumabas ang panulaang Waray.1909 –Naitatag ang Sanghiran San Binisaya.

Mga Porma ng Tula

Ambahan – Isa itong nakaaaliw na awit at karaniwang kinakanta tuwing piyesta.

Bical – Isa itong matulaing diskurso sa pagitan ng dalawang tao, maaaring dalawang lalaki o dalawang babae. Sinasabi nila ang

nais nilang sabihin sa isang mapanuyang paraan na may kasamang estriktong kumpas ng musika sa loob ng isa o

dalawang oras.Balac – Ang karaniwang tema nito ay pag-ibig na ipinapahiwatig ng isang lalaki at babae sa paraan ng isang pasalitang diskurso. Minsan ay may saliw ng dalawang instrumento:coriapi para sa

lalaki at corlong para sa babae.Sidai – Ito ay karaniwang kinakanta upang purihin ang mga taong

may mahalang papel sa lipunan, magbigay galang atkilalanin ang mga nagawa ng kanilang mga ninuno at

isalaysay ang kagandahan ng ilang kababaihan.

-Ang sinaunang panulaang Waray napakasubhetibodahil may kinalaman ito sa

personal na sentimyento ng manunulat.Kung ang pagiging subhetibo ang

pinakadiwa ng tulang liriko, samakatwid angsinaunang panulaang Waray ay lubos na

tulang liriko. At ang tulang liriko aykaraniwang ipinagpapalagay na kanta, isangmapanlikha at matalinghagang berso na may

saliw ng musika.-Isang katangian ng panulaang Waray ay

ang kakayahan nitong maangkop sa musika.Ito ay dahil sa likas na ugali ng mga

modernong manunulat sa Waray na iangkopang ilan sa kanilang mga tula sa panitikan, at

maging sa musika na rin.– Sa anim na porma ng tula, tanging Sidai

(o Siday) lamang ang umunlad.

Mga Kuwentong Bayan

-Masasabing karamihan sa mganaisulat na mga akda sa panitkangWaray ay mga tula ngunit hindi parin mawawala ang mga kuwentongbayan. Hindi lamang isang uri ng

panitikang Waray ang mgakuwentong bayan dahil nagingbahagi na rin ito ng kanilang

pamumuhay. Walang tiyak namanunulat ng kuwentong bayan.

Mga Awiting- Bayan

- Ang Ibong Tikbubulan(Isinatitik at isiniayos nina Agustin El O’Mora

at Leonor Almeria, 1982)

Itong ibong tikbubulanMuntik ko nang mahawakan

Subalit Ningning, siya’y natabunanNitong niyog na kumpulan.

Kung hindi de-abanikoPatay na ‘tong katawan ko

Subalit Ningning, hihimatayin akoSa pawis na todo-todo.

-Ang Niyog(Awiting Bayan na isinatitik, 1982)

Itong puno’y ating kaibiganKasama tuwing mag-iinuman

Isakbat ang sisidlan, punuin ang tuba,ay,

Tuba lamang ang tunay na kasiyahan.Ako’y nanginginig, ako’y nanginginig,

Sa gabing malamig, hanap ko’y di banigNais ko, Inday, Kandungan mong langit

Itong katawan kong si Pedring angkawangis

Pabaling-baling sa gabing malamig.

Mga Manunulat ng Silangang

Kabisayaan

Francisco Alvarado– Madalas siyang tumula tungkol sa pag-ibig,kalikasan, pagmamahal sa bansa at relihiyon.– Ang kanyang mga tulang naging popular ay:

• Requiescant in Pace/Mapayapang Pagpapahinga(walang petsa)• Palu (1912)

• Palo (walang petsa).– Noong 1924, nanalo ng Unang Gantimpala ang

kanyang tulang Kadayunan/Walang Hanggan.– Nagsulat din siya ng mga dula tulad ng:

• An Liburan/Ang Eskuwela (1912)• La Receta de Quezon/Ang Reseta ni Quezon

(1916)• Lolay (1922)

• Lambong Han Himaya/Anino ng Tagumpay(1931).

Iluminado Lucente– Itinuturing siyang pinakaromantikong

manunula at mandudula sa Leyte at Samar.– May ritmo at tugma sa kanyang mga tula at

awit:•Dinudumdom ko Ikaw/Naaalala Kita

(1906),•Ayaw Na Ha Ak Panumdom/Ako’y Iyong Kalimutan Na (1909)

– Ang kanyang mga makabansang tula ay:• Pagbangon, Pepe (1909)

•Ha Akon Tunang Natawhan/Sa AkingLupang Tinubuan (1911)

– Bilang mandudula, nakasulat si Lucente ngmahigit tatlumpung dula para sa mga

Waray tungkol sa kahirapan, pag-iibigan, pagmamahal sa bayan, kababaihang Bisaya, atbp.

– Ilan sa kanyang mga nababantog na dula:•An Mga Anak Han Luha/Ang Mga Anak ng Luha

Eduardo Makabenta– Siya ay nagsimulang magsulat ngmga tulang Binisaya noong 1927.

– Ang kanyang unang tula aypinamagatang, Pag-Usaan/Pag-iisa.– Noong inagurasyon ng gobyernong

Commonwealth, isinalin niya saWaray ang tulang Hosanna ni Jesus

Balmori– Noong 1938, isinalin naman niya ang

Ultimo Adios ni Rizal.

Ricardo Octaviano– Ang kanyang mga kilalang tula ay:

• The Miraculous Holy Infant Jesus (1960;Ingles ang pamagat ngunit nasa wikang

Waray ang nilalaman)•Bungto ha Dulag/Bayan ng Dulag (1963)

• Salapi (1972)– Nagsulat din siya ng mga dulang

panradyo tulad ng:•Anak nga Napa-Manila/Anak na Napunta

sa Maynila (1966)•May Puon nga Pinaurog/Ang Pinagpala

(1966).

Agustin El O’Mora– Nagsulat siya ng dalawang bolyum ng mga

berso:• Siday Han Kabataan/Mga Bersong Pambata (1959)

– Ito ay isang koleksyon ng 176 tula tungkol sa paniniwala sa Panginoong MayKapal, pagmamahal sa lupang tinubuan,

masasarap na pagkain, iba’t ibang hayop, sari-saring laro’t laruan, kalikasan, wastong pagkilos sa bahay at lipunan.

• Tanaman Han Mga Inop/Hardin ng mgaPangarap

– Ito naman ay binubuo ng 5,000 tula ayisinaayos ayon sa sumusunod na

klasipikasyon:– 1) Hinaro na mga Pagbato/Mga Damdaming

Nanlalamig– 2) Lanlain nga Hinanabihan/Sari-saring

Paksa.

Norberto Romualdez– Itinayo niya ang Sanghiran SanBinisaya/Sanggunian ng Binisaya.

– Tanyag siya para sa kanyang mgadula tulad ng:

•Anak Han Manaranggot/Anak naManunuba (1926; unang itinanghal sa

Ateneo de Manila noong 5 Pebrero 1927).– Isinalin niya sa wikang Waray ang:

•Doctrina Kristiyana/Patoron-an Han MgaKristyanos (1910)

Casiano Trinchera– Mahilig siyang magsulat tungkol sa

pag-ibig.– Ang kanyang mga kilalang tula ay:•An Lambung Mo/Ang Iyong Anino

(1907)•Hain Ka?/Nasaan Ka? (1907)

•“Pagsumpa” (1907).

Espiridion Brillo– Ang kanyang tula, Ginadayaw Ko Ikaw/Pinupuri Kita ay

unang lumabas sa Hinugpong, isang koleksyon ng panulaang Waray, noong 1910.

– Noong 1917, isinulat niya ang Hinumduman Hin Usa nga Amay/Pag-alala sa Isang Ama at San-o Ka Bumaya/Bago Ka

Umalis. – Nagsulat siya tungkol sa iba’t ibang paksa – mga piyesta, pag-ibig, moralidad, kalikasan, mga tao at lugar, relihiyon at mga pamahiin, at maging tungkol sa mga kabibe. Mula 1929

hanggang 1939, nakapagsulat siya ng 63 na tula. Nagsulat din siya ng mga dula tulad ng O Gugma/O Pag-ibig, ilang mga

bugtong at apat na maiikling kuwento: •An Siyahan nga Kagugmaan nira

Domingo Brimor ug Maria Balsib/AngUnang Pag-ibig nina Domingo Brimor at

Maria Balsib.

Vicente I. De Veyra– Si Vicente I. De Veyra ay nagsulat ng mga

awit at kaalamang-bayan, nangolekta ngmga kasabihan at bugtong, at naglathala ng

mga tuntunin sa wikang Waray.– Noong 1920, itinuon niya ang kanyangpansin sa pangongolekta ng mga awiting

bayan at mga kasabihan sa Waray nalumabas noong 1922 kasama ang Mga

Ambahan ha Balitaw ug Kurratsa.– Noong 1958, inilathala niya ang isang tiponng Katapusan nga Pamimilet/Huling Paalamna naglalaman ng Ultimo Adios at ilang tula

ni Rizal na isinalin sa Waray ninaRomuladez, Ricacho, Makabenta at Montejo.

Juan Ricacho– Isa siya sa mga masisikap na manunulat sa

Waray. Isinulat niya ang Ha KanMercedes/Para kay Mercedes noong 1907,

Kahidlaw/Pangungulila noong 1910 atKatapusan nga Pamimilet, ang kanyang

sariling salin ng Ultimo Adios ni Rizal noong1911.

– Nakilala din siya sa kanyang galing sabalagtasan. Sa katunayan,

nakipagbalagtasan siya kay IluminadoLucente tungkol sa paksang An Tawa ug An

Touk/Kaligayahan at Kalungkutan sa isang pook.

Ceferino Montejo– Mas nakilala si Ceferino Montejo sa

pagsusulat sa Ingles at siya ang tinaguriangpinakamagaling na manunulat ng Leyte namay kontribusyon sa panitikang Pilipino sa

wikang Ingles. Nakapagsulat din naman siyang ilang mga tula sa Waray na nailathala sa

ilang lokal ng pahayagan.– Hindi siya tulad ng ibang manunulat na

kadalasang nagsusulat ng mga tula tungkolsa pag-ibig. Nagsulat siya tungkol sa

kamatayan:– Heimweh noong 1939 noong mamatay ang

kanyang tiyuhin– Waray Nim Kamatayan/Wala Kang

Kamatayan noong 1960.

Francisco Aurillo– Nang magsimulang marinig sa ere ang unang

istasyon ng radio sa Tacloban, ang DYLL, si FranciscoAurillo ang naging kauna-unahang mamamahayag sa

Waray, na dati ay isang manunulat sa dyaryo.Naging isa siyang magaling na mamamahayag nahinagaan ng lahat dahil sa kanyang pambihirang

galing sa wikang Waray.– Dati ay naging estudyante siya ni Iluminado Lucente

at tinipon niya ang lahat ng kanilang aralin at mgatula noong nasa mataas na paaralan pa siya. Noong

1942, nakapagsulat siya ng maraming tula at ilandito ang:

– Didal-Didal– Disyimbre Ika-30, 1986

– Disyembre 1971 nang magkaroon siya ng isangprograma sa radio.

Pedro Separa– Isa si Pedro Separa sa mga kilalang

manunulat sa panitikang Waray. Isinulatniya ang Talwas Ta nga Nasud/Ang Ating

Bayang Malaya at An Puraw nga Gatas/AngDalisay na Gatas noong 1958.

– Bukod pa sa Dadlagan han Kinabuhi” nakanyang isinulat noong 1965, nangolektadin siya ng mga berso na tinipon niya sa

isang bolyum na pinamagatang MgaSiday/Mga Tula.

– Noong 1966, sinulat niya ang Idlap hanKahulop/Siglaw ng Kabiguan.

Jaime C. De Veyra– Si Don Jaime C. De Veyra ay ipinanganak sa

Tanauan, Leyte at naging isang tanyag namanunulat, kritiko, pulitiko at makabayang

iskolar na napapabilang sa listahan ng mgatanyag na Pilipino ng kanyang panahon

tulad nina Cecilio Apostol, Fernando at LeonMa. Guerrero, Jose at Rafael Palma, Mariano

Ponce at iba pa.– Ilan sa kanyang mga naisulat ay:

– Tandaya o Kandaya (1912)– Filipinas y Filipinos (1934)

– Ang Konstitusyon ng Biak-na-Bato– Bukod pa sa pagiging pulitiko at manunulat,naging mahalaga rin ang kanyang papel sapagbuo ng pambansang wika ng Pilipinas.

Mga Festival sa Rehiyon 8