Wiersze intuicyjne

Tarot

E w a W i n i a r s k a

A R K A N AW I E L K I E J T A J E M N I C Y

2

AUTORKA TEKSTÓW WIERSZY

Ewa Winiarska

3

Spis treści

M¹dry g³upiec....................................................................... 5Mag Czarodziej .................................................................... 7Papie¿yca – Dziewica ........................................................... 9Test z Cesarzow¹ ............................................................... 11Ojciec Ziemi ....................................................................... 13Wielki nauczyciel ................................................................ 15W drogê .............................................................................. 17Pierwsze zwyciêstwo .......................................................... 19Si³a ..................................................................................... 21Droga do „Siebie” .............................................................. 23Na osi Ko³a... Losu ............................................................. 25Ludzka prawda ................................................................... 27Do góry nogami .................................................................. 29Pod Nr 13 – ym .................................................................. 31Ochroniarz ......................................................................... 33Czarny Mag ........................................................................ 35Olœnienie ............................................................................ 37Nadzieja ............................................................................. 39Noc – Iluzjonista ................................................................ 41Droga w „S³oñcu” .............................................................. 43Przebudzenie ...................................................................... 45Odnaleziony Raj ................................................................. 47Tarocista ............................................................................ 491 ¯ywio³ – Ogieñ ................................................................ 502 ¯ywio³ – Woda ................................................................ 513 ¿ywio³ – Powietrze .......................................................... 534 ¿ywio³ – Ziemia ............................................................... 55

4

5

Mądry głupiec

Od zawsze on ju¿ wiedzia³¯e „zero” jest jemu dane.

Pocz¹tek,koniec, wszystko i nic,To jest mu przypisane.

Pewnym krokiem po ziemi,Z g³ow¹ w chmurach kroczy.

Instynkt go nie zawiedzie,Z obranej drogi nie zboczy.

Jeœli coœ siê nie uda,Piórko zdmuchnie z czo³a.Bêdzie wiedzia³, ¿e œmieræ,O wsparcie do niego wo³a.

Otworzy swój tobo³ek,Na drogê ¿ycia mu dany,W nim dobro i pokusa,

Bêdzie wiêc doœwiadczany.

W ca³e ¿ycie G³upca¯ywio³y s¹ wpisane.

Wiedzê czerpie z niewiedzy.Bo tylko to mu dane.

Na przemian Woda i OgieñWra¿liwoœæ i dynamizm,

Intelekt i materia,Z Ziemi i Powietrza s¹ brane.

6

A¿ zbrudzi bia³¹ koszulê,¯ycie – barwy nabierze,

Ró¿a mu uschnie w d³oni,Ja w G£UPCA m¹droœæ – wierzê.

WARSZAWA13 KWIETNIA 2002R.

7

Mag Czarodziej

Jest pierwszy lecz nie jest Bogiem,Od Pana m¹droœæ wzi¹³ w darze.

Zna swoje miejsce na ziemiWiêc Tobie on je wska¿e.

Zawsze gotowy do czynuOrê¿em jego – ¿ywio³y.

Z szacunkiem dla swojej wartoœci,Ni smutny, ni weso³y

Ogieñ pobrata z Wod¹ ....Powietrze z Ziemi¹ zmiesza .....

Odpowiedzialny za czyny.Cesarz – wódz – mo¿e lekarz,

Pos³uchaj m¹droœci Maga,Tylko on zna prawd wiele,

Razem idŸcie przez ¿ycieZostañ jego przyjaciele.

Na I – ej stacji Tarota .Niektóre marzenia spe³nisz.

8

Energiê jak¹ otrzymaszTwe ¿ycie m¹droœci¹ wype³ni.

WARSZAWA 12 CZERWCA 2002R.

9

Papieżyca – Dziewica

Mi³oœæ rozdaje ludziom,Z mi³oœci stworzona ca³a,

Kobieta skromna – Kap³anka,Dziewica doskona³a.

Ksiê¿ycem podkreœla kobiecoœæ,Sercem patrzy – nie wzrokiem,

Promieniuje dobroci¹.Bêdziesz pod jej urokiem.

Potrafi s³uchaæ, jest m¹dra,Nigdy nie stroni od wiedzy,Siedz¹c na tronie ,gotowaSwe horyzonty poszerzyæ.

A poprzez œwi¹tynne kolumny£¹cz¹ce niebo i ziemie,

Zawar³a z Bogiem przymierze,I to najbardziej docenisz.Dualnoœæ jej przypisana,

Lecz wybór z uczuciem czyni.Bo instynkt który posiada,

Nikomu z³a nie uczyni.

By dotrzeæ do niej Ty musiszByæ w zgodzie z w³asnym sumieniem.

Masz kochaæ ¿ycie i ludzi,Uczciwoœæ ma byæ Twoim cieniem.

Wtedy zas³ona spodnie,

10

Za tronem rozwieszona,I poznasz Kap³ankê mi³oœci.Do cnót jej siê przekonasz.

Wiêc noœ swój krzy¿ na plecach,Jak ona na piersi dŸwiga?A ¿yj poprzez zdarzenia

Doœwiadczeñ niech nie ubywa.

WARSZAWA 19 LIPIEC 2002R.

11

Test z Cesarzową

Spokój i mi³oœæ matki,Piêkno kobiecego cia³a,

Niedoœcigniona w twórczoœciKobieta doskona³a.

Siedzi na tronie gotowaNasiona zbieraæ, by siaæ.By nieskoñczenie p³odziæ

By mi³oœæ matki daæ.

Tolerancyjna dla œwiata,W niej ka¿dy swe miejsce ma

W III – salonie ArkanówJej ¿ywio³ w Powietrzu trwa.

Z natur¹ zwi¹zana ca³a.Wenus ma w niej swój wk³ad.

Inteligentna i piêknaChoæ stara – jak stary jest œwiat.

Tron ma wroœniêty w ziemiê,U stóp ³any zbo¿a ma,

Z dwunastu miesiêcy koronê,Strawê ca³y rok Ci da.

W twórczoœci niedoœcigniona,P³odnoœci¹ zadziwi Ciê,

W niej to co dzisiaj umar³oJutro odrodzi siê.

12

Pan nazwa³ j¹ Cesarzow¹ .W³adczyni¹ na ziemi jest.

By poznaæ – kobietê ,matkê,Z ni¹ musisz przejœæ ¿ycia test.

WARSZAWA 04 SIERPIEÑ 2002R.

13

Ojciec Ziemi

Na IV – ej ¿ycia stacjiZapoznasz siê z Cesarzem,

To m¹¿ dla cesarzowej,A ojciec Twój zarazem.Siedzi na szarym tronie,Ma srebrno szar¹ brodê.

Powag¹ i spokojemKrasi swoj¹ urodê,

Sprawiedliwy i m¹dry,Prawoœæ czerpie z wiary.

Pi¹tka Baranów go wspiera,Dla sprawiedliwej kary.

B³êkitem zbroja mu b³yszczy,To mi³oœæ od niego bije.

Tarcz¹ obroni niewinnych,W sprawiedliwoœci ¿yje.

Czerwieñ na szacie energi¹Rozpiera ojca Cesarza,

Choæ siedzi rozumem – dzia³aOd zawsze to mu siê zdarza.

Jest pracowity i prawy,Buduje i ¿ycie powiela,Matka natura mu ¿on¹,

Historia ma w nim przyjaciela.Szanuj¹c dziadów schedê

Szanuje i tradycje,Broñ ma bez ostrych naboi

14

Ma s³own¹ amunicje.Ka¿dego wesprze ramieniem,

Opiek¹ szczer¹ otoczy.Z ¿ywio³em Ziemi zwi¹zany.Z obranej drogi nie zboczy.

WARSZAWA04 SIERPIEÑ 2002R.

15

Wielki nauczyciel

Wiarê, mi³oœæ i m¹droœæOtrzymasz od Papie¿a

Niech Twoja droga doœwiadczeñNa V – stacjê zmierza.

Tam w wolnej przestrzeni na tronieNauczyciel siedzi.

Na wszystkie Twoje pytaniaZna on ju¿ odpowiedzi.

Tchniêty oddechem od BogaZ ber³em w lewej d³oni,

Odda Ci klucze do wiedzy,Od której on nigdy nie stroni.

Nauczyæ siê mo¿esz wiele,Choæ d³uga nauki jest droga.

¯ycie Ci na niej up³ynieA zmierzaæ wci¹¿ bêdziesz do Boga.

Papie¿ jest wielk¹ ksiêg¹Rozumu i uczucia,

Czystoœci czynu i myœliW³aœnie tego naucza

Gdy bêdziesz go s³ucha³ szczerzeJak mnisi, co przyszli po wiedzê

16

Na pewno Boga zobaczysz....W ka¿dym cz³owieku

– w to wierzê!

WARSZAWA 30 SIERPIEÑ 2002R.

17

W drogę

Szukaj¹c jednoœci z BogiemUtraconego Raju.

Tam gdzie mi³oœæ przychodziŒlepa w swoim zwyczajuNa VI – ej stacji Tarota

Zobaczysz mi³oœæ KochankówNadzy, gotowi daæ mi³oœæWiele wieczorów i ranków

Anio³ ich b³ogos³awiS³oñce promieniem ogrzewaBudz¹c nadzieje na jednoœæ

To oni – ADAM i EWA.Razem pójd¹ pod górê

DŸwigaj¹c swoje prze¿yciaMi³oœæ jest ich stra¿nikiemNie maj¹ nic do ukrycia.Wybran¹ drog¹ zmierzaj¹Tworz¹c w³asne korzenie

Ewa da ciep³o rodzinieAdam da jej schronienie.

Zdobêd¹ wiele doœwiadczeñ– Zerw¹ je z drzewa „Poznania”Zaœ z drzewa „¯ycia” dostan¹

Œmieræ w ciê¿kiej chwili rozstania.Przez moment zobaczycie

¯e kochaæ jest zawsze warto¯e czêsto mi³oœæ w ¿yciu

18

Jest przetargow¹ kart¹Szukajmy swojej drogiDecyzji nie odk³adaj¹cTarota VI – t¹ stacjê

Za wzór kochanków maj¹c.

WARSZAWA 25WRZESIEÑ 2002R.

19

Pierwsze zwycięstwo

Zwyciêzca opuszcza miastoNa VII – ym przystanku ¿ycia.

Tam pozna³ w³asn¹ wolêNie ma nic do ukrycia.

Karet¹ na ¿ó³tych ko³ach,Zmierza wybran¹ drog¹.

Wodze myœlami popuszcza,Dwa konie mu w tym pomog¹.

Odnalaz³ z³oty œrodekBy ¿ycie poœwiêciæ dla œwiata.

To – mi³oœæ ,wiara i si³aWypracowane przez lata.

Z zielonym wieñcem na czole,Z gwiazd¹ nieskoñczonoœci.

On nie dla siebie chce walczyæOn walczyæ chce dla ludzkoœci.Pêdzi Rydwanem do przodu,

Odpowiedzialny za czyny.W dzia³aniu nie ustêpliwy

On pozna³ doœwiadczeñ przyczyny.Wie – co to mi³oœæ do Boga,

Szacunek do natury,Jak kochaæ ojca i brata,

Jak tworzyæ, zdobywa góry,Jak kochaæ i rodzi dzieci,Co piêkne w ¿yciu bywa,

Co znaczy tolerancja,

20

Jaka jest chwila szczêœliwa,¯e mi³oœæ mieszka w cz³owieku,

¯e sam j¹ odnaleŸæ musi,Bez wielkiej woli i wiary,

Rydwanem w œwiat nie wyruszysz !!!....

WARSZAWA 01 PA•DZIERNIK 2002R.

21

Siła

Wewnêtrzn¹ Si³ê posi¹dzieszZnajduj¹c kobietê w sobie.

Jak problem lub lwa pokonaæJej instynkt Ci podpowie.

Popracuj praw¹ pó³kul¹,Król lew, godnie, szczodroœci¹ sypnie.

Za spraw¹ czystych zamiarówProblem niemocy zniknie.

Fa³szyw¹ si³ê wyznaczaPieni¹dz! – no i w³adza!

Cz³owieczeñstwa nie zagub,Z t¹ si³¹ nie przesadzaj.Tylko kobiecoœæ potrafi

Ujarzmiæ ka¿dego zwierza.Dlatego z babsk¹ intuicj¹

Swe doœwiadczenia odmierzaj.

Si³a – na g³owie ma wieniec,W nieskoñczonoœci dzia³anie,

Girlandê kwiatów u pasa,Czystej bieli ubranie.

Duszê z³¹czy³a z cia³emZ mi³oœci¹ sex odbywa

Kobieta – niekiedy uleg³a,Dziœ mocna i szczêœliwa.

22

Na VIII – ej ¿ycia stacjiDoœwiadczysz si³ê kobiety

Poznasz jak mi³oœæ i m¹droœæW ¿yciu jest wa¿na! – niestety.

09 PA•DZIERNIK 2002R. WARSZAWA

23

Droga do „Siebie”

W górach, gdzieœ blisko BogaNa zamarzniêtej drodze

Czyst¹ œcie¿k¹, samotnie,Z ¿ó³tym kijem przy sobie.

G³upiec odnalaz³ „per³ê”Co na dnie worka by³a.

Co prawdê o jego wartoœciŒwiatu oznajmi³a.

Doœwiadczy³ w ¿yciu tak wiele¯e sta³ siê PustelnikiemGodzi teraz swoje myœli,

Ze swych doœwiadczeñ wynikiem

On wie ju¿ co to mi³oœæJak to z przyjaŸni¹ bywa

Jaka natury jest rola¯e szczêœcie nie zawsze wygrywa.

On ma zamkniête dziœ oczy,Bo œwiat³o odnalaz³ w sobie

I wie jak iœæ przez ¿ycie,Wszystkim o tym On powie.

24

Tak G³upiec zostaje MêdrcemNa stacji IX – ej ¿ycia.

M¹droœæ – rozs¹dkiem wesprzeNow¹ ma rolê do odbycia.

WARSZAWA 12 PA•DZIERNIK 2002R.

25

Na osi Koła... Losu

Co jest Twoim przeznaczeniem?Kiedyœ doœwiadczyæ musisz.

X – t¹ stacjê Tarota,Sta³oœci¹ ruchu wymusisz.

Chcia³byœ byæ pêpkiem œwiata.Ruch KO£A to docenia.

Daj¹c Ci wzloty – upadki,Dostajesz doœwiadczenia.

Raz Ci fortuna sprzyja.Grasz w ¿yciu bohatera,

Lecz szczêœcia chwila krótka– Tyfon z³owieszczo spoziera.

I stajesz siê niewolnikiem,Szukaj¹c odpowiedzi,Wyjadasz pokarm losu

Co w Twoim „garnku” siedzi.

A kiedy dno zobaczysz,Zaczynasz szukaæ od nowa,

Lecz Ty ju¿ jesteœ inny!Ty – to inna osoba!

– Anubis wspieraæ Ciê bêdzie,Byœ przysiad³ na ko³a osi,

Byœ znalaz³, to co chcesz – blisko.Byœ Maga si³ê nosi³.

26

Tak pogodzony ze œwiatemZnajdziesz z³oty œrodek.

Zrozumiesz ¿e.......Trzymaj¹c siê bli¿ej osi

Masz mniej bolesny upadek....

WARSZAWA 30 PA•DZIERNIK 2002R.

27

Ludzka prawda

Cz³owiek , cz³owieka rozgrzesza,Wed³ug norm które sam stworzy³.

By staæ siê sprawiedliwymCzerwony p³aszcz Maga za³o¿y³.Na skronie, trójzêbn¹ koronê,W której wola, rozum i mi³oœæ.W d³oñ chwyci³ b³êkitn¹ szablê

By ni¹ wyjaœniæ zawi³oœæSprawiedliwego wyroku.

By z cz³owieczeñstwem go czyniæ,By za zas³on¹ tam w niebie,

Za fa³sz siebie nie winiæ.

Na z³otej wadze wa¿yTu zbrodnia – a – tam kara!

Szale s¹ w równowadze.Wiadomoœæ dlañ wspania³a.

Bo tak czynione wyrokiSprawiedliwe s¹ dla ludzi,

To Sprawiedliwoœæ w TarcieTakim wyrokiem siê trudzi.

Wyrok jest sprawiedliwy ,Bezstronny , Inteligencj¹ czyniony,

W m¹droœci swej doskona³yDowodem potwierdzony.

28

Za czyny – otrzymasz zap³atê,Odpowiedz – zaœ na pytania,

Rozs¹dn¹ decyzje – podejmieszOddasz d³ug – który masz do oddania.

WARSZAWA 01 LISTOPAD 2002R.

29

Do góry nogami

Na drzewie co ma korzenie,I liœcie ma zielone,

Wisielec – zawis³ – za nogê.A zrobi³ to œwiadomie.

Œwiadomie szuka drogi,Pozytywnego myœlenia.

Powiesi trochê na krzy¿u.Nie maj¹c nic do stracenia.

A zyskaæ wiele mo¿e,Odszuka drogê do siebie,

Oœwieci swoje ¿ycieBêd¹ce dzisiaj w potrzebie.

Zrobi³ on to dla siebieNie wiesza³ siê za szyje.Ca³y w b³êkicie spowity

Chce wiedzieæ po co ¿yje.By poznaæ ¿yciow¹ prawdêNieraz stajemy na g³owie.

XII – ta stacja TarotaTê prawdê w³aœnie nam powie.

Siebie graj w ¿ycia teatrze.Zdobywaj doœwiadczenia.

Bo to jest Twoje ¿ycie,Kto inny niech go nie ocenia?.

Lecz trzeba to zrobiæ na trzeŸwo,Krytycznie spojrzeæ na siebie.

Przewartoœciowaæ uczucia

30

Byœ czu³ siê tak „jak w niebie”.Przewróciæ nieraz warto

Wszystko do góry nogamiA wtedy siê dowiemy– Jacy jesteœmy sami.

WARSZAWA 24 LISTOPAD 2002R.

31

Pod Nr 13 – ym

Strachem zajrzy Ci w oczy,Ból w Twoim sercu umieœci.Nie daj¹c ¿adnych nadziei,

Nie s³ucha b³agalnych treœci.Zmierza z przesz³oœci w przysz³oœæ.

W czarny p³aszcz odziana,Z czerwonym piórkiem na g³owie,

Œmieræ niepokonana.

Œwiadomie czy te¿ nie,Z godnoœci¹ czy pokor¹,

Przyjmiesz j¹ nieuchronnie,Niespodziewan¹ por¹.

Na bia³ym koniu przybêdzie,Depcz¹c maj¹tek Twój ca³yKtóryœ zach³annie pomna¿a³Z wiar¹, ¿e jesteœ wspania³y.

Œmierci dano prawo wyboruBy wskazaæ koniec jakiejœ drogi.

Niczym jej nie przekupiszDla niej jesteœ – ubogi.

Z nieuchronnoœci¹ œmierciPogodziæ siê nale¿y.A ¿ycie masz godnie,

Mi³oœæ czyni¹c – prze¿yæ

32

Abyœ nigdy nie straci³Cz³owieczeñstwa swojego.

Bóg da³ Ci w³asn¹ wolêDla uczynku dobrego.

WARSZAWA 06 GRUDZIEÑ 2002R.

33

Ochroniarz

XIV – ty przystanek w Arkanach.Tam czujesz swojego Anio³a.

On Ciê opiek¹ otoczy,Zdmuchnie smutek z czo³a.

Bo jest pos³añcem Boga.Spójrz na jego ubranie

Nieskazitelnej czystoœci,Pod skrzyd³ami znajdziesz mieszkanie.

Spójrz jak przelewa wodê,Z³ote kielichy s¹ pe³ne.

Dla niego co niemo¿liwe,Mo¿liwe jest zupe³nie....

Z nim równowagi doœwiadczysz,Czystoœci i zaufania,

Opowie Ci o przyjaŸni,Tolerancji, celu wybaczania.

Uzbroi Ciê w cierpliwoœæ,Harmonia zagra w Tobie.Bo Anio³ Stró¿ pomagaChc¹cej pomocy osobie.

A¿ sam zrozumiesz sw¹ przesz³oœæ¯e – nie bez celu by³a

34

¯e – drogê do przysz³oœciBólem, cierpieniem, znaczy³a.

¯e teraz z wiêksz¹ rozwag¹Decyzjê podj¹æ nale¿y

Braæ wszystko z ¿ycia z umiaremI w swego Anio³a trzeba wierzyæ.

WARSZAWA 26 GRUDZIEÑ 2002R.

35

Czarny Mag

Na skrzyd³ach nietoperza,Udaj¹c króla nocy,

Przybêdzie w ka¿dej chwili,Sw¹ wiedz¹ Ciê zaskoczy.

Zarzuci ³añcuch na szyje.Zrobi z Ciebie durnia.

Zmieni mi³oœæ w nienawiœæ,Swoim przekleñstwem Saturna.

On Czarny Mag on Diabe³Zapanuje nad Tob¹.

Bêd¹c pod jego wp³ywemBêdziesz inn¹ osob¹.

On zwierzê uczyni z CiebieGdy zechcesz jego pomocy,Z³¹ si³ê wyzwoli w Tobie.Zostaniesz w jego mocy.

Zwierzêcy instynkt zniweczyCz³owieczeñstwo w Tobie.

Uczynisz wiele krzywdyKrzywdz¹c niejedn¹ osobê.

Wiêc umys³ miej otwarty,Bo na XV – ej stacji,

36

Diab³a poznasz na pewno,Dla jego satysfakcji.

Tylko Twa silna wolaZrzuci diabelskie ³añcuchy.Rozumem diab³a pokonasz,Twa m¹droœæ doda otuchy

WARSZAWA 3 STYCZNIA 2003R.

37

Olśnienie

Marsa ujrzysz – upadekNastanie wielka trwoga.Na stacji XVI – ej TarotaLos znowu rêkê Ci poda.

Tyœ sam zbudowa³ wiêzienieDla cia³a , umys³y i duszy.

Jako biblijny NimrodBy Boga swym dzie³em wzruszyæ.

On b³yskawic¹ Ci wska¿e,Byœ w œwietle ujrza³ wartoœci,

Iluzjê oddali³ do nik¹dCo piêkna w swej doskona³oœci?

Z niby w³adz¹ w koronie,Na ska³ach postawiona.

Tw¹ Wie¿ê los zburzy byœ cierpia³,By siê o prawdzie przekonaæ.

Na podobieñstwo WisielcaSpadaæ bêdziesz ze szczytu.

Œwiadomy ju¿ nowych znaczeñNieœwiadomy bytu.

Nie pozwól w¹tpiæ w siebieMasz szanse z Rydwanem ruszyæ.

38

W nowe pod¹¿aj œwiadomie ,By stare struktury skruszyæ.

Bóg wesprze Ciê ramieniem,Abyœ sens wszystkiego zrozumia³.

I znalaz³ to czego szukasz,Z „nowego” byœ cieszyæ siê umia³.

WARSZAWA 08 LUTY 2003R.

39

Nadzieja

Ibis na Drzewie Poznania,O piêknie w Twoim ¿yciu zaœpiewa.

Zabrzmi nadzieja muzyk¹,O któr¹ wzdycha³eœ do nieba.I swoj¹ Gwiazdê zobaczysz,

Osnut¹ kolorem mi³oœci,Bêdzie naga i piêkna,

W swojej doskona³oœci.

W d³oniach trzymaj¹c kielichy,Nigdy nie opró¿nione,

Mi³oœci¹ u¿yŸni, zap³odni,¯ycie bólem doœwiadczone.

Z Gwiazd¹ odnajdziesz wolnoœæ,Sens ¿ycia , jak byæ szczêœliwym,Jak przetrwaæ z³e chwile w ¿yciu,

Nadziej¹ chwile o¿ywisz.Miej zaufanie do siebie,,

Miej wiarê w opiekê Boga,

To Gwiazda od chwili poczêcia,Wskazuje gdzie jest Twoja droga.

Od ciebie zale¿y byœ znalaz³,Swoje ¿ycie zlustruj dok³adnie,

A dawny ból i cierpienie,

40

Wielka radoœæ ogarnie.Pod swoj¹ Gwiazd¹ zobaczysz,

Na XVII – stacji Tarota¯e mo¿esz w szczêœciu, radoœci

Dotrwaæ do koñca ¿ywota.

WARSZAWA 08MARZEC 2003R.

41

Noc – Iluzjonista

Rak nieœwiadomy swych uczuæChce przebyæ nieznan¹ drogê

Ona zaœ iluzj¹ wolnoœciNoc, cofa go na powrót w wodê.

Trudno w ciemnoœci coœ dostrzedzSztuk¹ jest widzieæ – nie widz¹cZaœ Ksiê¿yc iluzji jest mistrzemTo z nim us³yszysz nie s³ysz¹c.

Lecz Ksiê¿yc, S³oñcem nie bêdziePrzekonasz siê na XVIII – ej stacji

Cofaj¹c siê, id¹c do przoduZupe³nie bez zdania racji.

On jest z³odziejem promieniOdbiciem lustra i cieniem

Iluzj¹ rzeczywistoœciOn prawdy jest wiêzieniem.

Byœ dotar³ do Miasta WiecznegoZaopiekuj siê swoim cieniemMasz w³asn¹ wolê i rozum

I Ryby dar – milczenie.

Deszcz z³oty wska¿e Ci drogêPies zaprzyjaŸni siê z wilkiem

42

Po nocy s³once zaœwieciLecz teraz milcz – pomyœl chwilkê.

WARSZAWA 15 MARZEC 2003R.

43

Droga w „Słońcu”

Oznajmia Twoje zwyciêstwoFlagê trzymaj¹c w rêku,JeŸdziec na bia³ym koniu

Ot, takie nagie maleñstwo.

Mur przeniknê³o szczêœliwie,Radoœæ z twarzy mu bije.

To G³upiec po transformacjiJest odrodzony i ¿yje.

W zgodzie z natur¹ gotowy,Dzia³aæ jest po nowemu.On noc zostawi³ za sob¹

Dniem ¿yje w szczêœcia cieniu.

Ju¿ wie jak dzieñ zatrzymaæ¯e – S³oñce – pomo¿e Tobie.

Byœ znalaz³ œwiat³o wewnêtrzneKtóre wskazuje drogê.

W s³oñca promieniach ujrzyszPrawdê na Swojej twarzy

A mi³oœæ, szczêœcie, spe³nienieNa XIX – ej stacji siê zdarzy.

44

Musisz zobaczyæ, by poczuæNiech S³oñce oœwietla Ci drogêBo razem ze wschodem s³oñca

Wzejdzie nadzieja w Tobie.

WARSZAWA 04 KWIECIEÑ 2003R.

45

Przebudzenie

Dlaczego Ja tak ¿yjê ?W imiê czego – wszystko to robiê?

To na XX – stacji uœwiadomisz sobie.Lecz œwiêtym nie staniesz siê z razu,

To Twoje doœwiadczenia,Pozwol¹ Ci wróciæ do ¿ycia.

Wychodz¹c z w³asnego cienia.

Boskie us³yszysz fanfaryAnielsk¹ tr¹b¹ czynione.

Ju¿ wiesz, ¿e Twe przebudzenie,Przez Boga jest b³ogos³awione.

To Zmartwychwstanie wezwaniem,Byœ prawdy szuka³ na ziemi.

D¹¿¹c za g³osem serca,Byœ ¿y³ w nowej przestrzeni.

Powstaniesz z grobu materii.Zrzucaj¹c z siebie odzienie.

Teraz ju¿ wiesz czego pragniesz,Wiesz czym jest Twoje marzenie.

Rozpoznasz swoje – blaski!Boœ pozna³ swoje – cienie !

46

Obudzi siê w Tobie Cz³owiek.Obudzi siê sumienie!

WARSZAWA 16 KWIECIEÑ 2003R.

47

Odnaleziony Raj

W tañcu mi³oœci wirujeszNa stacji XXI – ej .

Tutaj swój Raj odnajdujeszw doœwiadczeñ poniewierce.

Dualnoœæ œwiata pozna³eœ,si³ê Maga i mi³oœæ.

Nic nie masz ju¿ do odkrycia.Znasz ¿ycie i jego zawi³oœæ .

Nie musisz cia³a ozdabiaæ,By dodaæ sobie wartoœci.

Wystarczy Twe nagie cia³o,I szarfa nieskoñczonoœci.

Jej fiolet Bogiem jest w TobiePoszukiwanym przez lata.

On odkry³ w Tobie wartoœci,wa¿ne dla ciebie i Œwiata.

Twa m¹droœæ wolna od kajdanNawyku i powierzchownoœci.

Dusza Twa, zna ju¿ sw¹ wartoœæ,Cia³o, potrzebê godnoœci.

48

¯yjesz na osi ko³aLosu Ci pisanego – nie spadniesz !

¯yæ bêdziesz pe³ni¹ istnienia.I szczêœcia najwiêkszego.

WARSZAWA28 KWIECIEÑ 2003R.

49

Tarocista

Sylwii Ludmile – NowackiejMojej nauczycielce

Obrazy kart oczy raduj¹W d³oniach czuje ich ciep³o

Zapach kolorówW serce siê wkrada

Symbole w ¿yciowy planIntuicja uk³ada

Zamyka furtkiOtwiera bramy

Analizuje problemyGdy wró¿ karty swoje rozk³ada

On wie !Czym my ¿yjemy?.

WARSZAWA 23 STYCZEÑ 2004R.

50

1 Żywioł – Ogień

Ogieñ – Zap³on¹³ wiecznym ogniemIskr¹ Bo¿¹ wzniecony

Intuicji dotykiem,Poczu³ siê podniecony

Dumnie pnie siê w PowietrzePieszcz¹c ramiona p³omieniem

Praca , energia, dynamizmJego wyzwaniem – ¿yczeniemZ szybkoœci¹ strza³y Strzelca

Z Barana upartoœci¹Staje siê Lwem co Bu³awêDosta³ od Boga z ufnoœci¹

Jednego on siê boi – boi siê mi³oœciBy law¹ go nie zgasi³aZ Ziemi go nie zmiot³aWod¹ ¿ycia nie zmy³a!

W Powietrzu czerwone ramionaK¹piel bior¹ codzienne

I trwa ¯ywio³ OgniaZe sw¹ si³¹ niezmiennie

Woda dla niego wrogiemDlatego przysiad³ na ZiemiPodnieca siê Powietrzem

I tylko siê rumieni...

WARSZAWA 23.01.2004R.

51

2 Żywioł – Woda

Woda – jest wszêdzie gdzie siêgniesz okiem,Pan Bóg zamieni³ j¹ w mi³oœæRozdawa³ jej pe³ne KielichyCzyni¹c w ¿ycia zawi³oœæ

Rak co siê cofa niekiedyRyba zaœ milczeæ potrafi

I Skorpion w ¯ywiole WodyNa sw¹ powinnoœæ natrafi³.

Ona wierna i p³odnaZ kobiec¹ delikatnoœci¹Doda smaku dla ¿ycia

Swoj¹ podœwiadomoœci¹

Królowa nieufna iskrzeNa Ziemiê spogl¹da z godnoœci¹Bo ziemia kszta³tuje marzeniaBy sta³y siê rzeczywistoœci¹

W lód siê niekiedy zamieniaBy sch³odziæ swoje uczucia

Dla bezpieczeñstwa istnieniaWyparuje bez czucia

52

Lub te¿ siê stanie potopemBy swoj¹ si³ê pokazaæ

Oczyœciæ ,wzmocniæ energiêBy wiecznie ¿ycie odradzaæ.

WARSZAWA 25 STYCZEÑ .2004R.

53

3 żywioł – Powietrze

Drog¹ rozumu BliŸniakSzuka wci¹¿ odpowiedzi,Jeszcze Waga i Wodnik¯ywio³ Powietrza œledziWaga ma w sobie mi³oœæI z ni¹ szuka wspó³pracy,

Wodnik zaœ szuka wolnoœciNie wiedz¹c czy j¹ zobacz.

Zaœ ch³ód intelektu w d³oniachOstre Miecze trzymaj¹c

Walkê podejmie z uczuciemNad wszystko materiê wspieraj¹cW Powietrzu unosz¹ siê dŸwiêkiI zapach kwiatów w nim czujesz

Ptaki w mim wolnoœæ maj¹– Myœlami to analizujesz.

Œwiadomie cierpieæ bêdzieszO wolnoœæ, zmuszony do walki

Lecz zwa¿ abyœ rozs¹dkiemNie przebra³ ludzkiej miarki.

Zaufaæ musisz sobieI ból zaakceptowaæ

Zaœ w ¿ycia krytycznych chwilachGodnoœæ swoj¹ zachowaæ.Natury wolnoœæ poczujesz

54

Powietrze w ramiona chwytaj¹cRozum i mowê kontroluj

Szczêœcie na uwadze maj¹c.

WARSZAWA 28 STYCZEÑ 2004R.

55

4 żywioł – Ziemia

O Ziemiê zapytaj PannêKozioro¿ca i BykaZiemi¹ s¹ zwi¹zani

Materia ich przenika.Z ni¹ ka¿de stworzeniePoznaje system wartoœci

Czuj¹c w d³oniach DenaryMa siê poczucie wolnoœciWzorem Cesarza i Pazia

Których mottem jest praca?

Zwa¿ by przy zbiorach owocówGodnoœci nie zatracaæ.

¯ywio³ materii stworzonyBy ci¹gle siê bogaciæ

By piêkno tworzyæ dla œwiataNatury z oczu nie straciæ.

I bos¹ stop¹ poczuæDotyk matki ziemi

I dla niej siê zatracaæ

Czuj¹c ¿e istniejemy.A kiedy swoj¹ pracêZalejesz fal¹ mi³oœci

Jak woda, która napojem

56

Dla ziemskiej jest p³odnoœciPoczujesz wielkie spe³nienie

Widz¹c duet wspania³yZiemia i Woda gdy w parzeDukatów masz ju¿ wór ca³y.

WARSZAWA 31 STYCZEÑ 2004R.

57