2
Wlaściwości torycznych soczewek kontaktowych: Wstęp Wlaściwości miękkich torycznych soczewek kontaktowych B A Tabela 1. Średnia (± odchylenie standardowe) bezwzględna wartość PGO* w Badaniach 1 i 2 Badanie 1 Badanie 2 PVT 11,64 (± 9,39) 10,55 (± 9,96) AAA 7,19 (± 8,90) -- AOA -- 8,98 (± 9,27) ocena powrotu soczewki do pierwotnego polożenia Gerard Cairns, PhD, MCOptom, FAAO, Paul China, OD, BS, FAAO, Tim Green, MS, Bill T Reindel, OD, MS Bausch & Lomb Incorporated., Rochester, Nowy Jork, Stany Zjednoczone Wydaje się, że w ciągu ostatnich 20 lat poczyniono znaczne postępy w technologii wytwarzania miękkich torycznych soczewek kontaktowych dla osób z astygmatyzmem, a postępy te przyczynily się do zwiększenia możliwości wyboru i udostępnienia wielu różnych rodzajów soczewek. Jest to ważne osiągnięcie, gdyż soczewki te mogą teraz zapewnić szeroki zakres możliwości korekcji astygmatyzmu, który występuje dość często i cechują go różne wartości. W kilku badaniach (w tym także w badaniu prowadzonym z udzialem ponad 2500 dzieci w Stanach Zjednoczonych) wykazano, że w populacji ogólnej rozpowszechnienie astygmatyzmu rzędu co najmniej 1 dioptrii wynosi ~30%. (Kleinstein 2003). W przypadku populacji osób noszących soczewki kontaktowe szacunkowo u 45% pacjentów stwierdza się astygmatyzm rzędu ≥0,75 dioptrii. (Holden 1975). Mimo poczynionych postępów wiele osób z astygmatyzmem nadal nie korzysta z tego rodzaju soczewek kontaktowych. (Morgan 2009) Przy znacznej liczbie potencjalnych użytkowników istotne jest, aby pacjentom zapewnić nie tylko odpowiednią korekcję wady wzroku, lecz także wysoki stopień zadowolenia z soczewek. Stabilność soczewki W soczewce torycznej oś cylindra pokrywa się z osią astygmatyzmu tak, aby dokladnie skorygować występujące wady refrakcji. W celu ulatwienia utrzymania takiego polożenia stosuje się kilka modeli stabilizacji o następujących cechach charakterystycz- nych: balast pryzmatyczny, strefy cienkie (np. double slab-off), tylna powierzchnia toryczna, ścięte krawędzie, odcięta część dolna oraz kombinacje tych cech (tj. zastosowanie kilku cech charakterystycz- nych w jednym modelu soczewki). (Russell 2003) Opracowano kilka klinicznych technik oceny stabilności soczewki. Jedną z nich jest prosta ocena polożenia znaczników orientacji soczewki przy podstawowym kierunku spojrzenia (ang. Primary Gaze Orientation, PGO), dzięki której ustala się orientację dobrze umiejscowionej soczewki na oku patrzącym na wprost. Inną techniką jest ocena tempa lub stopnia powrotu soczewki do pozycji pierwotnej po rotacji. Ta technika jest istotna, ponieważ możliwość powrotu soczewki do pierwotnej pozycji po zmianie polożenia z jakiejkolwiek przyczyny może wplynąć na stopień korekcji wady wzroku. Ocena powrotu zrotowanej soczewki do pierwotnej pozycji (RR- RotationalRecovery) Przeprowadzono dwa badania kliniczne dotyczące oceny wlasności powrotu do pierwotnej pozycji po rotacji dwóch modeli soczewek torycznych: Lo-Torque® (Bausch & Lomb, Rochester, Nowy Jork) oraz Accelerated Stabilization design (AS) (Vistakon, Jacksonville, Floryda). (Cairns 2009, 2010) Uzyskano zgodę miejscowej komisji bioetycznej na przeprowadzenie badań, a wszyscy pacjenci podpisali formularz świadomej zgody zanim wzięli udzial w badaniu. W Badaniu nr 1 wlasności (RR) modelu Lo-Torque PureVision® Toric (PVT) (Bausch & Lomb) porównywano z modelem AS soczewek Acuvue Advance for Astigmatism (AAA). W Badaniu nr 2 wlasności (RR) modelu Lo-Torque PVT (Bausch & Lomb) porównywano z modelem AS soczewek Acuvue Oasys for Astigmatism (AOA). W obydwu badaniach 32 osobom (64 oczy) przydzielono losowo dopasowany do każdego oka model o określonych parame- trach stabilizacji (Lo-Torque lub AS). Dostępnych bylo w sumie 8 kombinacji mocy/osi soczewek, ponieważ moc sferyczna wynosila -1,00 D lub -5,00 D; moc cylindryczna dla każdej mocy sferycznej wynosila -0,75 D lub -2,25 D; a oś cylindra wynosila 90 lub 180 . Calkowite wartości PGO w badaniu nr 1 wyniosly: PVT = 11,64 (± 9,39), AAA = 7,19 (± 8,90). W badaniu nr 2 calkowite wartości PGO wyniosly PVT = 10,55 (± 9,96), AOA = 8,98 (± 9,27). Zakres w obydwu badaniach wyniósl 0,00-45,00. PGO dla pierwszej soczewki oceniano po 3 minutach od aplikacji, aby umożliwić jej wlaściwe ulożenie na galce ocznej. Po uplywie jednej minuty od momentu manualnego przemieszczenia soczewki o 45° skroniowo w stosunku do PGO oceniano stopień powrotu do pierwotnej pozycji na podstawie różnicy kąta między PGO a polożeniem soczewki ustabilizowanej po rotacji po 1 minucie (patrz Rycina 1). Po przeprowadzeniu pomiarów soczewkę wyjmowano, aplikowano następną soczewkę i powtarzano calą procedurę. Rycina 1. A) Aby ocenić stopień powrotu soczewki po rotacji do pierwotnej pozycji, soczewkę przemieszczano ręcznie o 45° skroniowo przy pomocy gąbki chirurgicznej. B) Soczewka cechuje się dobrymi wlasnościami stabilizacji po rotacji, wracając do pierwotnej wartości PGO w ciągu 1 minuty. Uwaga: zdjęcia umieszczono wylącznie w celach demonstracyjnych. Badane soczewki nie byly sztucznie oznakowane. *Zakres w obydwu badaniach wyniósl 0,00-45,00. material sponsorowany

Właściwości torycznych soczewek kontaktowych: ocena ... plus Lomb... · zastosowanie kilku cech charakterystycz-nych w jednym modelu soczewki). (Russell 2003) Opracowano kilka

  • Upload
    ngonhan

  • View
    223

  • Download
    0

Embed Size (px)

Citation preview

Właściwości torycznych soczewekkontaktowych:

 

                       

Wstęp

Piśniennictwo1. Kleinstein RN et al. Refractive error and ethnicity in children. Arch Ophthalmol. 2003;121:1141-1147.2. Holden BA. The Principles and Practice of Correcting Astigmatism with Soft Contact Lenses. Aust J Optom. 1975, 58:8, 2793. Morgan P.B. Trends in UK contact lens prescribing 2009. Optician. 2009; June 5th: 20-21.4. Russell CH et al. The correction of astigmatism with soft contact lenses. Ophthalmol Clin N Am. 2003;16:353-358.5. Cairns G. Rotational stability of silicone hydrogel toric contact lenses. Optician. Jan 8, 2010:26-28.6. Cairns G. Toric Lens Stability: Insights and Assessments. American Academy of Optometry. 2009. Breakfast Seminar.

 

100%

80%

60%

40%

20%

0%

88%

70%

Badanie 1

100%

80%

60%

40%

20%

0%

97%

77%

Badanie 2

PVTAAA

PVTAOA

Właściwości miękkich torycznych soczewek kontaktowych

B

A

Omówienie wyników

 

A

B

Tabela 1. Średnia (± odchylenie standardowe) bezwzględna wartość PGO* w Badaniach 1 i 2

Badanie 1 Badanie 2

PVT 5,8° (± 7,3°) 4,3° (± 4,3°)

AAA 10,7° (± 13,5°) --

AOA    -- 7,7° (± 7,8°)

Tabela 2. Średni (± odchylenie standardowe) stopień powrotudo pierwotnej pozycji po rotacji

Badanie 1 Badanie 2

PVT 11,64 (± 9,39) 10,55 (± 9,96)

AAA 7,19 (± 8,90) --

AOA -- 8,98 (± 9,27)

ocena powrotu soczewki do pierwotnego położeniaGerard Cairns, PhD, MCOptom, FAAO, Paul China, OD, BS, FAAO, Tim Green, MS, Bill T Reindel, OD, MS Bausch & Lomb Incorporated., Rochester, Nowy Jork, Stany Zjednoczone

Wydaje się, że w ciągu ostatnich 20 lat poczyniono znaczne postępy w technologii wytwarzania miękkich torycznych soczewek kontaktowych dla osób z astygmatyzmem, a postępy te przyczyniły się do zwiększenia możliwości wyborui udostępnienia wielu różnych rodzajów soczewek. Jest to ważne osiągnięcie, gdyż soczewki te mogą teraz zapewnić szeroki zakres możliwości korekcji astygmatyzmu, który występuje dość często i cechują go różne wartości. W kilku badaniach (w tym także w badaniu prowadzonym z udziałem ponad 2500 dzieci w Stanach Zjednoczonych) wykazano, że w populacji ogólnej rozpowszechnienie astygmatyzmu rzędu co najmniej 1 dioptrii wynosi ~30%. (Kleinstein 2003).W przypadku populacji osób noszących soczewki kontaktowe szacunkowo u 45% pacjentów stwierdza się astygmatyzm rzędu ≥0,75 dioptrii. (Holden 1975). Mimo poczynionych postępów wiele osób z astygmatyzmem nadal nie korzysta z tego rodzaju soczewek kontaktowych. (Morgan 2009) Przy znacznej liczbie potencjalnych użytkowników istotne jest, aby pacjentom zapewnić nie tylko odpowiednią korekcję wady wzroku, lecz także wysoki stopień zadowolenia z soczewek.

Stabilność soczewkiW soczewce torycznej oś cylindra pokrywa się z osią astygmatyzmu tak, aby dokładnie skorygować występujące wady refrakcji.W celu ułatwienia utrzymania takiego położenia stosuje się kilka modeli stabilizacji o następujących cechach charakterystycz-nych: balast pryzmatyczny, strefy cienkie (np. double slab-off), tylna powierzchnia toryczna, ścięte krawędzie, odcięta część dolna oraz kombinacje tych cech (tj. zastosowanie kilku cech charakterystycz-nych w jednym modelu soczewki).(Russell 2003)

Opracowano kilka klinicznych technik oceny stabilności soczewki. Jedną z nich jest prosta ocena położenia znaczników orientacji soczewki przy podstawowym kierunku spojrzenia (ang. Primary Gaze Orientation, PGO), dzięki której ustala się orientację dobrze umiejscowionej soczewki na oku patrzącym na wprost. Inną techniką jest ocena tempa lub stopnia powrotu soczewki do pozycji pierwotnej po rotacji. Ta technika jest istotna, ponieważ możliwość powrotu soczewki do pierwotnej pozycji po zmianie położenia z jakiejkolwiek przyczyny może wpłynąć na stopień korekcji wady wzroku.

Ocena powrotu zrotowanej soczewki do pierwotnej pozycji (RR- RotationalRecovery)Przeprowadzono dwa badania kliniczne dotyczące oceny własności powrotu do pierwotnej pozycji po rotacji dwóch modeli soczewek torycznych: Lo-Torque® (Bausch & Lomb, Rochester, Nowy Jork) oraz Accelerated Stabilization design (AS) (Vistakon, Jacksonville, Floryda). (Cairns 2009, 2010) Uzyskano zgodę miejscowej komisji bioetycznej na przeprowadzenie badań, a wszyscy pacjenci podpisali

formularz świadomej zgody zanim wzięli udział w badaniu.

W Badaniu nr 1 własności (RR) modelu Lo-Torque PureVision® Toric (PVT) (Bausch & Lomb) porównywano z modelem AS soczewek Acuvue Advance for Astigmatism (AAA). W Badaniu nr 2 własności (RR) modelu Lo-Torque PVT (Bausch & Lomb) porównywano z modelem AS soczewek Acuvue Oasys for Astigmatism (AOA).

W obydwu badaniach 32 osobom (64 oczy) przydzielono losowo dopasowany do każdego oka model o określonych parame-trach stabilizacji (Lo-Torque lub AS). Dostępnych było w sumie 8 kombinacji mocy/osi soczewek, ponieważ moc sferyczna wynosiła -1,00 D lub -5,00 D; moc cylindryczna dla każdej mocy sferycznej wynosiła -0,75 D lub -2,25 D; a oś cylindra wynosiła 90² lub 180². Całkowite wartości PGO w badaniu nr 1 wyniosły: PVT = 11,64 (± 9,39), AAA = 7,19 (± 8,90). W badaniu nr 2 całkowite wartości PGO wyniosły PVT = 10,55 (± 9,96), AOA = 8,98 (± 9,27). Zakres w obydwu badaniach wyniósł 0,00-45,00. PGO dla pierwszej soczewki oceniano po 3 minutach od aplikacji, aby umożliwić jej właściwe ułożenie na gałce ocznej. Po upływie jednej minuty od momentu manualnego przemieszczenia soczewki o 45° skroniowo w stosunku do PGO oceniano stopień powrotu do pierwotnej pozycji na

podstawie różnicy kąta między PGO a położeniem soczewki ustabilizowanej po rotacji po 1 minucie (patrz Rycina 1). Po przeprowadzeniu pomiarów soczewkę wyjmowano, aplikowano następną soczewkę i powtarzano całą procedurę.

Rycina 1. A) Aby ocenić stopień powrotu soczewki po rotacji do pierwotnej pozycji, soczewkę przemieszczano ręcznie o 45° skroniowo przy pomocy gąbki chirurgicznej. B) Soczewka cechuje się dobrymi własnościami stabilizacji po rotacji, wracając do pierwotnej wartości PGO w ciągu 1 minuty.Uwaga: zdjęcia umieszczono wyłącznie w celach demonstracyjnych. Badane soczewki nie były sztucznie oznakowane.

Rycina 2. Odsetek soczewek PVT, AAA i AAO powracających do pozycji mieszczącej się w zakresie 10° odchylenia w stosunku do PGO w ciągu 1 minuty.

Rycina 3. Schemat interakcji powiek i zrotowanej soczewki oraz jej interakcji z powieką. A) Modelo geometrii z podwójnym pogrubieniem.B) Model o zmniejszonej grubości w płaszczyźnie pionowej.Uwaga: Ryciny przedstawiono wyłącznie w celach demonstracyjnych i mogą one nie oddawać prawdziwej grubości badanych soczewek.

*Zakres w obydwu badaniach wyniósł 0,00-45,00.

W obydwu badaniach średni stopień powrotu do pierwotnej pozycji (± odchylenie standardowe) w przypadku soczewek PVT był statystycznie istotnie lepszy (test t-studenta; P < 0,05w obydwu badaniach) niż w przypadku soczewek AAA i AOA.W badaniu nr 1, średni stopień powrotu do pierwotnej pozycji(± odchylenie standardowe) wyniósł 5,8° (± 7,3°) dla PVT oraz10,7° (± 13,5°) dla AAA. W badaniu nr 2, średni stopień powrotu do pierwotnej pozycji (± odchylenie standardowe) wyniósł 4,3°(± 4,3°) dla PVT oraz. 7,7° (± 7,8°) dla AOA. W obydwu badani-ach wykazano także, że soczewki PVT cechowały się istotnie mniejszą

zmiennością stopnia powrotu do pierwotnej pozycji (test Levene’a; P < 0,05 w obydwu badaniach).

Ponadto, w obydwu badaniach wykazano, że większy odsetek soczewki PVT w porównaniu do AAA iAOA, powracały w ciągu jednej minuty do pozycji mieszczącej się w zakresie 10° odchyle-nia w stosunku do PGO (Test χ2, P < 0,05 we wszystkich przypadkach) (Rycina 2).

Wyniki oceny stopnia powrotu po rotacji do pierwotnej pozycji

Aby możliwe było zapewnienie stałej korekcji wady wzroku, miękkie toryczne soczewki kontaktowe muszą utrzymywać stabilną orientację. Rotacja soczewki powoduje zmniejszenie efektywnej mocy cylindrycznej, a korekcja jest prawie całkowicie nieefektywna, jeśli rotacja wynosi 30°. Kiedy toryczna soczewka kontaktowa przemieszcza się w stosunku do PGO, cechy charakterystyczne modelu soczewki mogą odgrywać istotną rolę w ponownym ustawieniu soczewki(powrotu do pierwot-nego położenia).

Na Rycinie 3 pokazano, w jaki sposób nacisk powiek podczas mrugania oddziałuje na profil grubości soczewki. Na rycinie dwa różne modele soczewek torycznych przemieszczono w kierunku skroniowym: Rycina 3A przedstawia model cechujący się konstrukcją z podwójnym pogrubieniem (dual thickness). Rycina 3B przedstawia konstrukcję z balastem pryzmatycznym. Strzałkami zaznaczono kierunek ruchu powiek i związane z nim siły nacisku powiek działające podczas mrugania. Ponieważ powieki zamykają się nad przesuniętą soczewką, powieka górna wykonuje szybki ruch w dół i donosowo, po którym następu-je ruch w kierunku skroniowym i wolny

powrót do położenia przyjmowanego, gdy oczy są otwarte. Uważa się, że powrót do PGO modelu soczewki z podwójnym pogrubieniem (dual thickness) jest opóźnio-ny, ponieważ grubsza część soczewki zostaje zahaczona przez powiekę górną.W przypadku soczewek o geometriiz balastem pryzmatycznym istnieje mniejsze prawdopodobieństwo opóźnienia tempa powrotu do PGO w wyniku interakcji soczewki z powieką górną.

W krótkim czasie, jakim dysponują specjaliści podczas oceny indywidualnego dopasowania soczewek torycznych, istotne znaczenie może mieć znajomość własności stabilizacji soczewki po rotacji jako jednego z elementów procesu doboru soczewek. Umożliwi to rzeczywisty wgląd w kwestię stabilności soczewki i jakości widzenia doświadczanej przez pacjenta.

Przy wyborze torycznych soczewek kontaktowych należy uwzględnić własność powrotu soczewki do PGO po rotacji. Należy przeprowadzić dodatkowe badania, aby lepiej wyjaśnić związek między siłą nacisku powiek a modelem soczewki,a także ustalić cechy charakterystyczne modelu Lo-Torque, które przyczyniają się do lepszych własności powrotu do PGO.

(Strzałki wskazują kierunek ruchu podczasmrugania. Kolorem czerwonym zaznaczono

większą grubość, a niebieskim mniejszą grubość.)

© Bausch & Lomb incorporated®/TM to znaki towarowe Bausch & Lomb incorporated

Inne nazwy firmowe stanowią znaki towarowe odpowiednichpodmiotów posiadających prawa własności.

Właściwości torycznych soczewekkontaktowych:

 

                       

Wstęp

Piśniennictwo1. Kleinstein RN et al. Refractive error and ethnicity in children. Arch Ophthalmol. 2003;121:1141-1147.2. Holden BA. The Principles and Practice of Correcting Astigmatism with Soft Contact Lenses. Aust J Optom. 1975, 58:8, 2793. Morgan P.B. Trends in UK contact lens prescribing 2009. Optician. 2009; June 5th: 20-21.4. Russell CH et al. The correction of astigmatism with soft contact lenses. Ophthalmol Clin N Am. 2003;16:353-358.5. Cairns G. Rotational stability of silicone hydrogel toric contact lenses. Optician. Jan 8, 2010:26-28.6. Cairns G. Toric Lens Stability: Insights and Assessments. American Academy of Optometry. 2009. Breakfast Seminar.

 

100%

80%

60%

40%

20%

0%

88%

70%

Badanie 1

100%

80%

60%

40%

20%

0%

97%

77%

Badanie 2

PVTAAA

PVTAOA

Właściwości miękkich torycznych soczewek kontaktowych

B

A

Omówienie wyników

 

A

B

Tabela 1. Średnia (± odchylenie standardowe) bezwzględna wartość PGO* w Badaniach 1 i 2

Badanie 1 Badanie 2

PVT 5,8° (± 7,3°) 4,3° (± 4,3°)

AAA 10,7° (± 13,5°) --

AOA    -- 7,7° (± 7,8°)

Tabela 2. Średni (± odchylenie standardowe) stopień powrotudo pierwotnej pozycji po rotacji

Badanie 1 Badanie 2

PVT 11,64 (± 9,39) 10,55 (± 9,96)

AAA 7,19 (± 8,90) --

AOA -- 8,98 (± 9,27)

ocena powrotu soczewki do pierwotnego położeniaGerard Cairns, PhD, MCOptom, FAAO, Paul China, OD, BS, FAAO, Tim Green, MS, Bill T Reindel, OD, MS Bausch & Lomb Incorporated., Rochester, Nowy Jork, Stany Zjednoczone

Wydaje się, że w ciągu ostatnich 20 lat poczyniono znaczne postępy w technologii wytwarzania miękkich torycznych soczewek kontaktowych dla osób z astygmatyzmem, a postępy te przyczyniły się do zwiększenia możliwości wyborui udostępnienia wielu różnych rodzajów soczewek. Jest to ważne osiągnięcie, gdyż soczewki te mogą teraz zapewnić szeroki zakres możliwości korekcji astygmatyzmu, który występuje dość często i cechują go różne wartości. W kilku badaniach (w tym także w badaniu prowadzonym z udziałem ponad 2500 dzieci w Stanach Zjednoczonych) wykazano, że w populacji ogólnej rozpowszechnienie astygmatyzmu rzędu co najmniej 1 dioptrii wynosi ~30%. (Kleinstein 2003).W przypadku populacji osób noszących soczewki kontaktowe szacunkowo u 45% pacjentów stwierdza się astygmatyzm rzędu ≥0,75 dioptrii. (Holden 1975). Mimo poczynionych postępów wiele osób z astygmatyzmem nadal nie korzysta z tego rodzaju soczewek kontaktowych. (Morgan 2009) Przy znacznej liczbie potencjalnych użytkowników istotne jest, aby pacjentom zapewnić nie tylko odpowiednią korekcję wady wzroku, lecz także wysoki stopień zadowolenia z soczewek.

Stabilność soczewkiW soczewce torycznej oś cylindra pokrywa się z osią astygmatyzmu tak, aby dokładnie skorygować występujące wady refrakcji.W celu ułatwienia utrzymania takiego położenia stosuje się kilka modeli stabilizacji o następujących cechach charakterystycz-nych: balast pryzmatyczny, strefy cienkie (np. double slab-off), tylna powierzchnia toryczna, ścięte krawędzie, odcięta część dolna oraz kombinacje tych cech (tj. zastosowanie kilku cech charakterystycz-nych w jednym modelu soczewki).(Russell 2003)

Opracowano kilka klinicznych technik oceny stabilności soczewki. Jedną z nich jest prosta ocena położenia znaczników orientacji soczewki przy podstawowym kierunku spojrzenia (ang. Primary Gaze Orientation, PGO), dzięki której ustala się orientację dobrze umiejscowionej soczewki na oku patrzącym na wprost. Inną techniką jest ocena tempa lub stopnia powrotu soczewki do pozycji pierwotnej po rotacji. Ta technika jest istotna, ponieważ możliwość powrotu soczewki do pierwotnej pozycji po zmianie położenia z jakiejkolwiek przyczyny może wpłynąć na stopień korekcji wady wzroku.

Ocena powrotu zrotowanej soczewki do pierwotnej pozycji (RR- RotationalRecovery)Przeprowadzono dwa badania kliniczne dotyczące oceny własności powrotu do pierwotnej pozycji po rotacji dwóch modeli soczewek torycznych: Lo-Torque® (Bausch & Lomb, Rochester, Nowy Jork) oraz Accelerated Stabilization design (AS) (Vistakon, Jacksonville, Floryda). (Cairns 2009, 2010) Uzyskano zgodę miejscowej komisji bioetycznej na przeprowadzenie badań, a wszyscy pacjenci podpisali

formularz świadomej zgody zanim wzięli udział w badaniu.

W Badaniu nr 1 własności (RR) modelu Lo-Torque PureVision® Toric (PVT) (Bausch & Lomb) porównywano z modelem AS soczewek Acuvue Advance for Astigmatism (AAA). W Badaniu nr 2 własności (RR) modelu Lo-Torque PVT (Bausch & Lomb) porównywano z modelem AS soczewek Acuvue Oasys for Astigmatism (AOA).

W obydwu badaniach 32 osobom (64 oczy) przydzielono losowo dopasowany do każdego oka model o określonych parame-trach stabilizacji (Lo-Torque lub AS). Dostępnych było w sumie 8 kombinacji mocy/osi soczewek, ponieważ moc sferyczna wynosiła -1,00 D lub -5,00 D; moc cylindryczna dla każdej mocy sferycznej wynosiła -0,75 D lub -2,25 D; a oś cylindra wynosiła 90² lub 180². Całkowite wartości PGO w badaniu nr 1 wyniosły: PVT = 11,64 (± 9,39), AAA = 7,19 (± 8,90). W badaniu nr 2 całkowite wartości PGO wyniosły PVT = 10,55 (± 9,96), AOA = 8,98 (± 9,27). Zakres w obydwu badaniach wyniósł 0,00-45,00. PGO dla pierwszej soczewki oceniano po 3 minutach od aplikacji, aby umożliwić jej właściwe ułożenie na gałce ocznej. Po upływie jednej minuty od momentu manualnego przemieszczenia soczewki o 45° skroniowo w stosunku do PGO oceniano stopień powrotu do pierwotnej pozycji na

podstawie różnicy kąta między PGO a położeniem soczewki ustabilizowanej po rotacji po 1 minucie (patrz Rycina 1). Po przeprowadzeniu pomiarów soczewkę wyjmowano, aplikowano następną soczewkę i powtarzano całą procedurę.

Rycina 1. A) Aby ocenić stopień powrotu soczewki po rotacji do pierwotnej pozycji, soczewkę przemieszczano ręcznie o 45° skroniowo przy pomocy gąbki chirurgicznej. B) Soczewka cechuje się dobrymi własnościami stabilizacji po rotacji, wracając do pierwotnej wartości PGO w ciągu 1 minuty.Uwaga: zdjęcia umieszczono wyłącznie w celach demonstracyjnych. Badane soczewki nie były sztucznie oznakowane.

Rycina 2. Odsetek soczewek PVT, AAA i AAO powracających do pozycji mieszczącej się w zakresie 10° odchylenia w stosunku do PGO w ciągu 1 minuty.

Rycina 3. Schemat interakcji powiek i zrotowanej soczewki oraz jej interakcji z powieką. A) Modelo geometrii z podwójnym pogrubieniem.B) Model o zmniejszonej grubości w płaszczyźnie pionowej.Uwaga: Ryciny przedstawiono wyłącznie w celach demonstracyjnych i mogą one nie oddawać prawdziwej grubości badanych soczewek.

*Zakres w obydwu badaniach wyniósł 0,00-45,00.

W obydwu badaniach średni stopień powrotu do pierwotnej pozycji (± odchylenie standardowe) w przypadku soczewek PVT był statystycznie istotnie lepszy (test t-studenta; P < 0,05w obydwu badaniach) niż w przypadku soczewek AAA i AOA.W badaniu nr 1, średni stopień powrotu do pierwotnej pozycji(± odchylenie standardowe) wyniósł 5,8° (± 7,3°) dla PVT oraz10,7° (± 13,5°) dla AAA. W badaniu nr 2, średni stopień powrotu do pierwotnej pozycji (± odchylenie standardowe) wyniósł 4,3°(± 4,3°) dla PVT oraz. 7,7° (± 7,8°) dla AOA. W obydwu badani-ach wykazano także, że soczewki PVT cechowały się istotnie mniejszą

zmiennością stopnia powrotu do pierwotnej pozycji (test Levene’a; P < 0,05 w obydwu badaniach).

Ponadto, w obydwu badaniach wykazano, że większy odsetek soczewki PVT w porównaniu do AAA iAOA, powracały w ciągu jednej minuty do pozycji mieszczącej się w zakresie 10° odchyle-nia w stosunku do PGO (Test χ2, P < 0,05 we wszystkich przypadkach) (Rycina 2).

Wyniki oceny stopnia powrotu po rotacji do pierwotnej pozycji

Aby możliwe było zapewnienie stałej korekcji wady wzroku, miękkie toryczne soczewki kontaktowe muszą utrzymywać stabilną orientację. Rotacja soczewki powoduje zmniejszenie efektywnej mocy cylindrycznej, a korekcja jest prawie całkowicie nieefektywna, jeśli rotacja wynosi 30°. Kiedy toryczna soczewka kontaktowa przemieszcza się w stosunku do PGO, cechy charakterystyczne modelu soczewki mogą odgrywać istotną rolę w ponownym ustawieniu soczewki(powrotu do pierwot-nego położenia).

Na Rycinie 3 pokazano, w jaki sposób nacisk powiek podczas mrugania oddziałuje na profil grubości soczewki. Na rycinie dwa różne modele soczewek torycznych przemieszczono w kierunku skroniowym: Rycina 3A przedstawia model cechujący się konstrukcją z podwójnym pogrubieniem (dual thickness). Rycina 3B przedstawia konstrukcję z balastem pryzmatycznym. Strzałkami zaznaczono kierunek ruchu powiek i związane z nim siły nacisku powiek działające podczas mrugania. Ponieważ powieki zamykają się nad przesuniętą soczewką, powieka górna wykonuje szybki ruch w dół i donosowo, po którym następu-je ruch w kierunku skroniowym i wolny

powrót do położenia przyjmowanego, gdy oczy są otwarte. Uważa się, że powrót do PGO modelu soczewki z podwójnym pogrubieniem (dual thickness) jest opóźnio-ny, ponieważ grubsza część soczewki zostaje zahaczona przez powiekę górną.W przypadku soczewek o geometriiz balastem pryzmatycznym istnieje mniejsze prawdopodobieństwo opóźnienia tempa powrotu do PGO w wyniku interakcji soczewki z powieką górną.

W krótkim czasie, jakim dysponują specjaliści podczas oceny indywidualnego dopasowania soczewek torycznych, istotne znaczenie może mieć znajomość własności stabilizacji soczewki po rotacji jako jednego z elementów procesu doboru soczewek. Umożliwi to rzeczywisty wgląd w kwestię stabilności soczewki i jakości widzenia doświadczanej przez pacjenta.

Przy wyborze torycznych soczewek kontaktowych należy uwzględnić własność powrotu soczewki do PGO po rotacji. Należy przeprowadzić dodatkowe badania, aby lepiej wyjaśnić związek między siłą nacisku powiek a modelem soczewki,a także ustalić cechy charakterystyczne modelu Lo-Torque, które przyczyniają się do lepszych własności powrotu do PGO.

(Strzałki wskazują kierunek ruchu podczasmrugania. Kolorem czerwonym zaznaczono

większą grubość, a niebieskim mniejszą grubość.)

© Bausch & Lomb incorporated®/TM to znaki towarowe Bausch & Lomb incorporated

Inne nazwy firmowe stanowią znaki towarowe odpowiednichpodmiotów posiadających prawa własności.

materiał sponsorowany

Właściwości torycznych soczewekkontaktowych:

 

                       

Wstęp

Piśniennictwo1. Kleinstein RN et al. Refractive error and ethnicity in children. Arch Ophthalmol. 2003;121:1141-1147.2. Holden BA. The Principles and Practice of Correcting Astigmatism with Soft Contact Lenses. Aust J Optom. 1975, 58:8, 2793. Morgan P.B. Trends in UK contact lens prescribing 2009. Optician. 2009; June 5th: 20-21.4. Russell CH et al. The correction of astigmatism with soft contact lenses. Ophthalmol Clin N Am. 2003;16:353-358.5. Cairns G. Rotational stability of silicone hydrogel toric contact lenses. Optician. Jan 8, 2010:26-28.6. Cairns G. Toric Lens Stability: Insights and Assessments. American Academy of Optometry. 2009. Breakfast Seminar.

 

100%

80%

60%

40%

20%

0%

88%

70%

Badanie 1

100%

80%

60%

40%

20%

0%

97%

77%

Badanie 2

PVTAAA

PVTAOA

Właściwości miękkich torycznych soczewek kontaktowych

B

A

Omówienie wyników

 

A

B

Tabela 1. Średnia (± odchylenie standardowe) bezwzględna wartość PGO* w Badaniach 1 i 2

Badanie 1 Badanie 2

PVT 5,8° (± 7,3°) 4,3° (± 4,3°)

AAA 10,7° (± 13,5°) --

AOA    -- 7,7° (± 7,8°)

Tabela 2. Średni (± odchylenie standardowe) stopień powrotudo pierwotnej pozycji po rotacji

Badanie 1 Badanie 2

PVT 11,64 (± 9,39) 10,55 (± 9,96)

AAA 7,19 (± 8,90) --

AOA -- 8,98 (± 9,27)

ocena powrotu soczewki do pierwotnego położeniaGerard Cairns, PhD, MCOptom, FAAO, Paul China, OD, BS, FAAO, Tim Green, MS, Bill T Reindel, OD, MS Bausch & Lomb Incorporated., Rochester, Nowy Jork, Stany Zjednoczone

Wydaje się, że w ciągu ostatnich 20 lat poczyniono znaczne postępy w technologii wytwarzania miękkich torycznych soczewek kontaktowych dla osób z astygmatyzmem, a postępy te przyczyniły się do zwiększenia możliwości wyborui udostępnienia wielu różnych rodzajów soczewek. Jest to ważne osiągnięcie, gdyż soczewki te mogą teraz zapewnić szeroki zakres możliwości korekcji astygmatyzmu, który występuje dość często i cechują go różne wartości. W kilku badaniach (w tym także w badaniu prowadzonym z udziałem ponad 2500 dzieci w Stanach Zjednoczonych) wykazano, że w populacji ogólnej rozpowszechnienie astygmatyzmu rzędu co najmniej 1 dioptrii wynosi ~30%. (Kleinstein 2003).W przypadku populacji osób noszących soczewki kontaktowe szacunkowo u 45% pacjentów stwierdza się astygmatyzm rzędu ≥0,75 dioptrii. (Holden 1975). Mimo poczynionych postępów wiele osób z astygmatyzmem nadal nie korzysta z tego rodzaju soczewek kontaktowych. (Morgan 2009) Przy znacznej liczbie potencjalnych użytkowników istotne jest, aby pacjentom zapewnić nie tylko odpowiednią korekcję wady wzroku, lecz także wysoki stopień zadowolenia z soczewek.

Stabilność soczewkiW soczewce torycznej oś cylindra pokrywa się z osią astygmatyzmu tak, aby dokładnie skorygować występujące wady refrakcji.W celu ułatwienia utrzymania takiego położenia stosuje się kilka modeli stabilizacji o następujących cechach charakterystycz-nych: balast pryzmatyczny, strefy cienkie (np. double slab-off), tylna powierzchnia toryczna, ścięte krawędzie, odcięta część dolna oraz kombinacje tych cech (tj. zastosowanie kilku cech charakterystycz-nych w jednym modelu soczewki).(Russell 2003)

Opracowano kilka klinicznych technik oceny stabilności soczewki. Jedną z nich jest prosta ocena położenia znaczników orientacji soczewki przy podstawowym kierunku spojrzenia (ang. Primary Gaze Orientation, PGO), dzięki której ustala się orientację dobrze umiejscowionej soczewki na oku patrzącym na wprost. Inną techniką jest ocena tempa lub stopnia powrotu soczewki do pozycji pierwotnej po rotacji. Ta technika jest istotna, ponieważ możliwość powrotu soczewki do pierwotnej pozycji po zmianie położenia z jakiejkolwiek przyczyny może wpłynąć na stopień korekcji wady wzroku.

Ocena powrotu zrotowanej soczewki do pierwotnej pozycji (RR- RotationalRecovery)Przeprowadzono dwa badania kliniczne dotyczące oceny własności powrotu do pierwotnej pozycji po rotacji dwóch modeli soczewek torycznych: Lo-Torque® (Bausch & Lomb, Rochester, Nowy Jork) oraz Accelerated Stabilization design (AS) (Vistakon, Jacksonville, Floryda). (Cairns 2009, 2010) Uzyskano zgodę miejscowej komisji bioetycznej na przeprowadzenie badań, a wszyscy pacjenci podpisali

formularz świadomej zgody zanim wzięli udział w badaniu.

W Badaniu nr 1 własności (RR) modelu Lo-Torque PureVision® Toric (PVT) (Bausch & Lomb) porównywano z modelem AS soczewek Acuvue Advance for Astigmatism (AAA). W Badaniu nr 2 własności (RR) modelu Lo-Torque PVT (Bausch & Lomb) porównywano z modelem AS soczewek Acuvue Oasys for Astigmatism (AOA).

W obydwu badaniach 32 osobom (64 oczy) przydzielono losowo dopasowany do każdego oka model o określonych parame-trach stabilizacji (Lo-Torque lub AS). Dostępnych było w sumie 8 kombinacji mocy/osi soczewek, ponieważ moc sferyczna wynosiła -1,00 D lub -5,00 D; moc cylindryczna dla każdej mocy sferycznej wynosiła -0,75 D lub -2,25 D; a oś cylindra wynosiła 90² lub 180². Całkowite wartości PGO w badaniu nr 1 wyniosły: PVT = 11,64 (± 9,39), AAA = 7,19 (± 8,90). W badaniu nr 2 całkowite wartości PGO wyniosły PVT = 10,55 (± 9,96), AOA = 8,98 (± 9,27). Zakres w obydwu badaniach wyniósł 0,00-45,00. PGO dla pierwszej soczewki oceniano po 3 minutach od aplikacji, aby umożliwić jej właściwe ułożenie na gałce ocznej. Po upływie jednej minuty od momentu manualnego przemieszczenia soczewki o 45° skroniowo w stosunku do PGO oceniano stopień powrotu do pierwotnej pozycji na

podstawie różnicy kąta między PGO a położeniem soczewki ustabilizowanej po rotacji po 1 minucie (patrz Rycina 1). Po przeprowadzeniu pomiarów soczewkę wyjmowano, aplikowano następną soczewkę i powtarzano całą procedurę.

Rycina 1. A) Aby ocenić stopień powrotu soczewki po rotacji do pierwotnej pozycji, soczewkę przemieszczano ręcznie o 45° skroniowo przy pomocy gąbki chirurgicznej. B) Soczewka cechuje się dobrymi własnościami stabilizacji po rotacji, wracając do pierwotnej wartości PGO w ciągu 1 minuty.Uwaga: zdjęcia umieszczono wyłącznie w celach demonstracyjnych. Badane soczewki nie były sztucznie oznakowane.

Rycina 2. Odsetek soczewek PVT, AAA i AAO powracających do pozycji mieszczącej się w zakresie 10° odchylenia w stosunku do PGO w ciągu 1 minuty.

Rycina 3. Schemat interakcji powiek i zrotowanej soczewki oraz jej interakcji z powieką. A) Modelo geometrii z podwójnym pogrubieniem.B) Model o zmniejszonej grubości w płaszczyźnie pionowej.Uwaga: Ryciny przedstawiono wyłącznie w celach demonstracyjnych i mogą one nie oddawać prawdziwej grubości badanych soczewek.

*Zakres w obydwu badaniach wyniósł 0,00-45,00.

W obydwu badaniach średni stopień powrotu do pierwotnej pozycji (± odchylenie standardowe) w przypadku soczewek PVT był statystycznie istotnie lepszy (test t-studenta; P < 0,05w obydwu badaniach) niż w przypadku soczewek AAA i AOA.W badaniu nr 1, średni stopień powrotu do pierwotnej pozycji(± odchylenie standardowe) wyniósł 5,8° (± 7,3°) dla PVT oraz10,7° (± 13,5°) dla AAA. W badaniu nr 2, średni stopień powrotu do pierwotnej pozycji (± odchylenie standardowe) wyniósł 4,3°(± 4,3°) dla PVT oraz. 7,7° (± 7,8°) dla AOA. W obydwu badani-ach wykazano także, że soczewki PVT cechowały się istotnie mniejszą

zmiennością stopnia powrotu do pierwotnej pozycji (test Levene’a; P < 0,05 w obydwu badaniach).

Ponadto, w obydwu badaniach wykazano, że większy odsetek soczewki PVT w porównaniu do AAA iAOA, powracały w ciągu jednej minuty do pozycji mieszczącej się w zakresie 10° odchyle-nia w stosunku do PGO (Test χ2, P < 0,05 we wszystkich przypadkach) (Rycina 2).

Wyniki oceny stopnia powrotu po rotacji do pierwotnej pozycji

Aby możliwe było zapewnienie stałej korekcji wady wzroku, miękkie toryczne soczewki kontaktowe muszą utrzymywać stabilną orientację. Rotacja soczewki powoduje zmniejszenie efektywnej mocy cylindrycznej, a korekcja jest prawie całkowicie nieefektywna, jeśli rotacja wynosi 30°. Kiedy toryczna soczewka kontaktowa przemieszcza się w stosunku do PGO, cechy charakterystyczne modelu soczewki mogą odgrywać istotną rolę w ponownym ustawieniu soczewki(powrotu do pierwot-nego położenia).

Na Rycinie 3 pokazano, w jaki sposób nacisk powiek podczas mrugania oddziałuje na profil grubości soczewki. Na rycinie dwa różne modele soczewek torycznych przemieszczono w kierunku skroniowym: Rycina 3A przedstawia model cechujący się konstrukcją z podwójnym pogrubieniem (dual thickness). Rycina 3B przedstawia konstrukcję z balastem pryzmatycznym. Strzałkami zaznaczono kierunek ruchu powiek i związane z nim siły nacisku powiek działające podczas mrugania. Ponieważ powieki zamykają się nad przesuniętą soczewką, powieka górna wykonuje szybki ruch w dół i donosowo, po którym następu-je ruch w kierunku skroniowym i wolny

powrót do położenia przyjmowanego, gdy oczy są otwarte. Uważa się, że powrót do PGO modelu soczewki z podwójnym pogrubieniem (dual thickness) jest opóźnio-ny, ponieważ grubsza część soczewki zostaje zahaczona przez powiekę górną.W przypadku soczewek o geometriiz balastem pryzmatycznym istnieje mniejsze prawdopodobieństwo opóźnienia tempa powrotu do PGO w wyniku interakcji soczewki z powieką górną.

W krótkim czasie, jakim dysponują specjaliści podczas oceny indywidualnego dopasowania soczewek torycznych, istotne znaczenie może mieć znajomość własności stabilizacji soczewki po rotacji jako jednego z elementów procesu doboru soczewek. Umożliwi to rzeczywisty wgląd w kwestię stabilności soczewki i jakości widzenia doświadczanej przez pacjenta.

Przy wyborze torycznych soczewek kontaktowych należy uwzględnić własność powrotu soczewki do PGO po rotacji. Należy przeprowadzić dodatkowe badania, aby lepiej wyjaśnić związek między siłą nacisku powiek a modelem soczewki,a także ustalić cechy charakterystyczne modelu Lo-Torque, które przyczyniają się do lepszych własności powrotu do PGO.

(Strzałki wskazują kierunek ruchu podczasmrugania. Kolorem czerwonym zaznaczono

większą grubość, a niebieskim mniejszą grubość.)

© Bausch & Lomb incorporated®/TM to znaki towarowe Bausch & Lomb incorporated

Inne nazwy firmowe stanowią znaki towarowe odpowiednichpodmiotów posiadających prawa własności.

Właściwości torycznych soczewekkontaktowych:

 

                       

Wstęp

Piśniennictwo1. Kleinstein RN et al. Refractive error and ethnicity in children. Arch Ophthalmol. 2003;121:1141-1147.2. Holden BA. The Principles and Practice of Correcting Astigmatism with Soft Contact Lenses. Aust J Optom. 1975, 58:8, 2793. Morgan P.B. Trends in UK contact lens prescribing 2009. Optician. 2009; June 5th: 20-21.4. Russell CH et al. The correction of astigmatism with soft contact lenses. Ophthalmol Clin N Am. 2003;16:353-358.5. Cairns G. Rotational stability of silicone hydrogel toric contact lenses. Optician. Jan 8, 2010:26-28.6. Cairns G. Toric Lens Stability: Insights and Assessments. American Academy of Optometry. 2009. Breakfast Seminar.

 

100%

80%

60%

40%

20%

0%

88%

70%

Badanie 1

100%

80%

60%

40%

20%

0%

97%

77%

Badanie 2

PVTAAA

PVTAOA

Właściwości miękkich torycznych soczewek kontaktowych

B

A

Omówienie wyników

 

A

B

Tabela 1. Średnia (± odchylenie standardowe) bezwzględna wartość PGO* w Badaniach 1 i 2

Badanie 1 Badanie 2

PVT 5,8° (± 7,3°) 4,3° (± 4,3°)

AAA 10,7° (± 13,5°) --

AOA    -- 7,7° (± 7,8°)

Tabela 2. Średni (± odchylenie standardowe) stopień powrotudo pierwotnej pozycji po rotacji

Badanie 1 Badanie 2

PVT 11,64 (± 9,39) 10,55 (± 9,96)

AAA 7,19 (± 8,90) --

AOA -- 8,98 (± 9,27)

ocena powrotu soczewki do pierwotnego położeniaGerard Cairns, PhD, MCOptom, FAAO, Paul China, OD, BS, FAAO, Tim Green, MS, Bill T Reindel, OD, MS Bausch & Lomb Incorporated., Rochester, Nowy Jork, Stany Zjednoczone

Wydaje się, że w ciągu ostatnich 20 lat poczyniono znaczne postępy w technologii wytwarzania miękkich torycznych soczewek kontaktowych dla osób z astygmatyzmem, a postępy te przyczyniły się do zwiększenia możliwości wyborui udostępnienia wielu różnych rodzajów soczewek. Jest to ważne osiągnięcie, gdyż soczewki te mogą teraz zapewnić szeroki zakres możliwości korekcji astygmatyzmu, który występuje dość często i cechują go różne wartości. W kilku badaniach (w tym także w badaniu prowadzonym z udziałem ponad 2500 dzieci w Stanach Zjednoczonych) wykazano, że w populacji ogólnej rozpowszechnienie astygmatyzmu rzędu co najmniej 1 dioptrii wynosi ~30%. (Kleinstein 2003).W przypadku populacji osób noszących soczewki kontaktowe szacunkowo u 45% pacjentów stwierdza się astygmatyzm rzędu ≥0,75 dioptrii. (Holden 1975). Mimo poczynionych postępów wiele osób z astygmatyzmem nadal nie korzysta z tego rodzaju soczewek kontaktowych. (Morgan 2009) Przy znacznej liczbie potencjalnych użytkowników istotne jest, aby pacjentom zapewnić nie tylko odpowiednią korekcję wady wzroku, lecz także wysoki stopień zadowolenia z soczewek.

Stabilność soczewkiW soczewce torycznej oś cylindra pokrywa się z osią astygmatyzmu tak, aby dokładnie skorygować występujące wady refrakcji.W celu ułatwienia utrzymania takiego położenia stosuje się kilka modeli stabilizacji o następujących cechach charakterystycz-nych: balast pryzmatyczny, strefy cienkie (np. double slab-off), tylna powierzchnia toryczna, ścięte krawędzie, odcięta część dolna oraz kombinacje tych cech (tj. zastosowanie kilku cech charakterystycz-nych w jednym modelu soczewki).(Russell 2003)

Opracowano kilka klinicznych technik oceny stabilności soczewki. Jedną z nich jest prosta ocena położenia znaczników orientacji soczewki przy podstawowym kierunku spojrzenia (ang. Primary Gaze Orientation, PGO), dzięki której ustala się orientację dobrze umiejscowionej soczewki na oku patrzącym na wprost. Inną techniką jest ocena tempa lub stopnia powrotu soczewki do pozycji pierwotnej po rotacji. Ta technika jest istotna, ponieważ możliwość powrotu soczewki do pierwotnej pozycji po zmianie położenia z jakiejkolwiek przyczyny może wpłynąć na stopień korekcji wady wzroku.

Ocena powrotu zrotowanej soczewki do pierwotnej pozycji (RR- RotationalRecovery)Przeprowadzono dwa badania kliniczne dotyczące oceny własności powrotu do pierwotnej pozycji po rotacji dwóch modeli soczewek torycznych: Lo-Torque® (Bausch & Lomb, Rochester, Nowy Jork) oraz Accelerated Stabilization design (AS) (Vistakon, Jacksonville, Floryda). (Cairns 2009, 2010) Uzyskano zgodę miejscowej komisji bioetycznej na przeprowadzenie badań, a wszyscy pacjenci podpisali

formularz świadomej zgody zanim wzięli udział w badaniu.

W Badaniu nr 1 własności (RR) modelu Lo-Torque PureVision® Toric (PVT) (Bausch & Lomb) porównywano z modelem AS soczewek Acuvue Advance for Astigmatism (AAA). W Badaniu nr 2 własności (RR) modelu Lo-Torque PVT (Bausch & Lomb) porównywano z modelem AS soczewek Acuvue Oasys for Astigmatism (AOA).

W obydwu badaniach 32 osobom (64 oczy) przydzielono losowo dopasowany do każdego oka model o określonych parame-trach stabilizacji (Lo-Torque lub AS). Dostępnych było w sumie 8 kombinacji mocy/osi soczewek, ponieważ moc sferyczna wynosiła -1,00 D lub -5,00 D; moc cylindryczna dla każdej mocy sferycznej wynosiła -0,75 D lub -2,25 D; a oś cylindra wynosiła 90² lub 180². Całkowite wartości PGO w badaniu nr 1 wyniosły: PVT = 11,64 (± 9,39), AAA = 7,19 (± 8,90). W badaniu nr 2 całkowite wartości PGO wyniosły PVT = 10,55 (± 9,96), AOA = 8,98 (± 9,27). Zakres w obydwu badaniach wyniósł 0,00-45,00. PGO dla pierwszej soczewki oceniano po 3 minutach od aplikacji, aby umożliwić jej właściwe ułożenie na gałce ocznej. Po upływie jednej minuty od momentu manualnego przemieszczenia soczewki o 45° skroniowo w stosunku do PGO oceniano stopień powrotu do pierwotnej pozycji na

podstawie różnicy kąta między PGO a położeniem soczewki ustabilizowanej po rotacji po 1 minucie (patrz Rycina 1). Po przeprowadzeniu pomiarów soczewkę wyjmowano, aplikowano następną soczewkę i powtarzano całą procedurę.

Rycina 1. A) Aby ocenić stopień powrotu soczewki po rotacji do pierwotnej pozycji, soczewkę przemieszczano ręcznie o 45° skroniowo przy pomocy gąbki chirurgicznej. B) Soczewka cechuje się dobrymi własnościami stabilizacji po rotacji, wracając do pierwotnej wartości PGO w ciągu 1 minuty.Uwaga: zdjęcia umieszczono wyłącznie w celach demonstracyjnych. Badane soczewki nie były sztucznie oznakowane.

Rycina 2. Odsetek soczewek PVT, AAA i AAO powracających do pozycji mieszczącej się w zakresie 10° odchylenia w stosunku do PGO w ciągu 1 minuty.

Rycina 3. Schemat interakcji powiek i zrotowanej soczewki oraz jej interakcji z powieką. A) Modelo geometrii z podwójnym pogrubieniem.B) Model o zmniejszonej grubości w płaszczyźnie pionowej.Uwaga: Ryciny przedstawiono wyłącznie w celach demonstracyjnych i mogą one nie oddawać prawdziwej grubości badanych soczewek.

*Zakres w obydwu badaniach wyniósł 0,00-45,00.

W obydwu badaniach średni stopień powrotu do pierwotnej pozycji (± odchylenie standardowe) w przypadku soczewek PVT był statystycznie istotnie lepszy (test t-studenta; P < 0,05w obydwu badaniach) niż w przypadku soczewek AAA i AOA.W badaniu nr 1, średni stopień powrotu do pierwotnej pozycji(± odchylenie standardowe) wyniósł 5,8° (± 7,3°) dla PVT oraz10,7° (± 13,5°) dla AAA. W badaniu nr 2, średni stopień powrotu do pierwotnej pozycji (± odchylenie standardowe) wyniósł 4,3°(± 4,3°) dla PVT oraz. 7,7° (± 7,8°) dla AOA. W obydwu badani-ach wykazano także, że soczewki PVT cechowały się istotnie mniejszą

zmiennością stopnia powrotu do pierwotnej pozycji (test Levene’a; P < 0,05 w obydwu badaniach).

Ponadto, w obydwu badaniach wykazano, że większy odsetek soczewki PVT w porównaniu do AAA iAOA, powracały w ciągu jednej minuty do pozycji mieszczącej się w zakresie 10° odchyle-nia w stosunku do PGO (Test χ2, P < 0,05 we wszystkich przypadkach) (Rycina 2).

Wyniki oceny stopnia powrotu po rotacji do pierwotnej pozycji

Aby możliwe było zapewnienie stałej korekcji wady wzroku, miękkie toryczne soczewki kontaktowe muszą utrzymywać stabilną orientację. Rotacja soczewki powoduje zmniejszenie efektywnej mocy cylindrycznej, a korekcja jest prawie całkowicie nieefektywna, jeśli rotacja wynosi 30°. Kiedy toryczna soczewka kontaktowa przemieszcza się w stosunku do PGO, cechy charakterystyczne modelu soczewki mogą odgrywać istotną rolę w ponownym ustawieniu soczewki(powrotu do pierwot-nego położenia).

Na Rycinie 3 pokazano, w jaki sposób nacisk powiek podczas mrugania oddziałuje na profil grubości soczewki. Na rycinie dwa różne modele soczewek torycznych przemieszczono w kierunku skroniowym: Rycina 3A przedstawia model cechujący się konstrukcją z podwójnym pogrubieniem (dual thickness). Rycina 3B przedstawia konstrukcję z balastem pryzmatycznym. Strzałkami zaznaczono kierunek ruchu powiek i związane z nim siły nacisku powiek działające podczas mrugania. Ponieważ powieki zamykają się nad przesuniętą soczewką, powieka górna wykonuje szybki ruch w dół i donosowo, po którym następu-je ruch w kierunku skroniowym i wolny

powrót do położenia przyjmowanego, gdy oczy są otwarte. Uważa się, że powrót do PGO modelu soczewki z podwójnym pogrubieniem (dual thickness) jest opóźnio-ny, ponieważ grubsza część soczewki zostaje zahaczona przez powiekę górną.W przypadku soczewek o geometriiz balastem pryzmatycznym istnieje mniejsze prawdopodobieństwo opóźnienia tempa powrotu do PGO w wyniku interakcji soczewki z powieką górną.

W krótkim czasie, jakim dysponują specjaliści podczas oceny indywidualnego dopasowania soczewek torycznych, istotne znaczenie może mieć znajomość własności stabilizacji soczewki po rotacji jako jednego z elementów procesu doboru soczewek. Umożliwi to rzeczywisty wgląd w kwestię stabilności soczewki i jakości widzenia doświadczanej przez pacjenta.

Przy wyborze torycznych soczewek kontaktowych należy uwzględnić własność powrotu soczewki do PGO po rotacji. Należy przeprowadzić dodatkowe badania, aby lepiej wyjaśnić związek między siłą nacisku powiek a modelem soczewki,a także ustalić cechy charakterystyczne modelu Lo-Torque, które przyczyniają się do lepszych własności powrotu do PGO.

(Strzałki wskazują kierunek ruchu podczasmrugania. Kolorem czerwonym zaznaczono

większą grubość, a niebieskim mniejszą grubość.)

© Bausch & Lomb incorporated®/TM to znaki towarowe Bausch & Lomb incorporated

Inne nazwy firmowe stanowią znaki towarowe odpowiednichpodmiotów posiadających prawa własności.

materiał sponsorowany