Upload
nguyendung
View
221
Download
0
Embed Size (px)
Citation preview
Pozycja w planie studiów (lub kod przedmiotu) B.1
P R O G R A M P R Z E D M I O T U
A - Informacje ogólne
1. Nazwa przedmiotu Inżynieria materiałowa
2. Punkty ECTS 4
3. Rodzaj przedmiotu obowiązkowy
4. Język przedmiotu polski
5. Rok studiów I
6. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia
prof. nadzw. dr hab. B. Borowiecki mgr inż. Grzegorz Włażewski
B – Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze
Semestr 1 Wykłady: 30; Laboratoria: 15;
Liczba godzin ogółem 45
C - Wymagania wstępne
Podstawowa wiedza z chemii i fizyki
D - Cele kształcenia
Wiedza
CW1 przekazanie wiedzy w zakresie wiedzy technicznej obejmującej terminologię, pojęcia, teorie, zasady, metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu zadań inżynierskich związanych z mechaniką i budową maszyn, procesami planowania i realizacji eksperymentów, tak w procesie przygotowania z udziałem metod symulacji komputerowych, jak i w rzeczywistym środowisku.
CW2 przekazanie wiedzy ogólnej dotyczącej standardów i norm technicznych dotyczących zagadnień odnoszących się do mechaniki i budowy maszyn.
CW3 przekazanie wiedzy dotyczącej bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony własności przemysłowej, prawa autorskiego niezbędnej dla rozumienia i tworzenia społecznych, ekonomicznych, prawnych i pozatechnicznych uwarunkowań działalności inżynierskiej dla rozwoju form indywidualnej przedsiębiorczości i działalności gospodarczej.
Umiejętności
CU1 wyrobienie umiejętności w zakresie doskonalenia wiedzy, pozyskiwania i integrowanie informacji z literatury, baz danych i innych źródeł, opracowywania dokumentacji, prezentowania ich i podnoszenia kompetencji zawodowych.
CU2 wyrobienie umiejętności projektowania maszyn, realizacji procesów wytwarzania, montażu i eksploatacji maszyn, doboru materiałów inżynierskich stosowanych jako elementy maszyn oraz nadzór nad ich eksploatacją.
CU3 wyrobienie umiejętności zarządzania pracami w zespole, koordynacji prac i oceny ich wyników oraz sprawnego posługiwania się nowoczesnymi technikami komputerowymi, wyciągania wniosków, opisu sprzętu dostrzegając kryteria użytkowe, prawne i ekonomiczne, konfigurowania urządzeń komunikacyjnych w sieciach teleinformatycznych, oraz rozwiązywania praktycznych zadań inżynierskich.
Kompetencje społeczne
Wydział Techniczny
Kierunek Mechanika i budowa maszyn
Poziom studiów I stopnia
Forma studiów studia stacjonarne
Profil kształcenia praktyczny
CK1 przygotowanie do uczenia się przez całe życie, podnoszenie kompetencji zawodowych, osobistych i społecznych w zmieniającej się rzeczywistości, podjęcia pracy związanej z projektowani, realizacją procesów wytwarzania, montażu i eksploatacji maszyn.
CK2 uświadomienie ważności i rozumienia społecznych skutków działalności inżynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje, współdziałanie w grupie i przyjmowanie odpowiedzialności za wspólne realizacje, kreatywność i przedsiębiorczość oraz potrzebę przekazywania informacji odnośnie osiągnięć technicznych i działania inżyniera.
E - Efekty kształcenia przedmiotowe i kierunkowe
Przedmiotowy efekt kształcenia (EP) w zakresie wiedzy (W),
umiejętności (U) i kompetencji społecznych (K)
Kierunkowy
efekt
kształcenia
Wiedza (EPW…)
EPW1 ma wiedzę z zakresu chemii obejmującą teorię budowy materii i reakcji w niej zachodzących
K_W03
EPW2 zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu prostych zadań inż. związanych z mechaniką i budową maszyn
K_W14
EPW3 ma podstawową wiedzę w zakresie standardów i norm technicznych związanych z budową, działaniem i eksploatacją maszyn, urządzeń i procesów
K_W15
Umiejętności (EPU…)
EPU1 potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych i innych źródeł, także w języku angielskim lub innym języku obcym uznawanym za język komunikacji międzynarodowej w zakresie mechaniki i budowy maszyn; potrafi integrować uzyskane informacje, dokonywać ich interpretacji, a także wyciągać wnioski oraz formułować i uzasadniać opinie
K_U01
EPU2 ma umiejętność samokształcenia się, m.in. w celu podnoszenia kompetencji zawodowych
K_U06
EPU3 ma umiejętność korzystania i doświadczanie w korzystaniu z norm i standardów związanych z mechaniką i budową maszyn
K_U26
Kompetencje społeczne (EPK…)
EPK1 rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie – dalsze kształcenie na studiach II stopnia, studia podyplomowe, kursy specjalistyczne, szczególnie ważne w obszarze nauk technicznych, ze zmieniającymi się szybko technologiami, podnosząc w ten sposób kompetencje zawodowe, osobiste i społeczne
K_K01
EPK2 potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej różne role i ponoszenia odpowiedzialności za wspólnie realizowane działania
K_K03
EPK3 ma świadomość ważności i rozumie pozatechniczne aspekty i skutki działalności inżynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko, i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje
K_K02
F - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach zajęć
Lp. Treści wykładów Liczba godzin
W1 Przedmiot inżynieria materiałowa. Wybrane minerały, ich identyfikacja i przykłady zastosowań.
4
W2 Struktura krystaliczna metali. Wady struktury krystalicznej. Krystalizacja i krzepnięcie metali i stopów.
4
W3 Przemiany fazowe. Stopy żelaza z węglem. Odlewnicze stopy żelaza, znakowanie, właściwości i zastosowanie.
4
W4 Znakowanie, właściwości i zastosowanie stali: konstrukcyjnych węglowych, narzędziowych i stopowych. Umocnienie metali i stopów. Proces rekrystalizacji. Mikrostruktura stali. Właściwości mechaniczne: A, Z, Rm, Re, U.
5
W5 Kształtowanie mikrostruktury w wyniku obróbki cieplnej: wyżarzania, hartowania, odpuszczania, ulepszania cieplnego. Obróbka cieplno-chemiczna.
5
W6 Metale nieżelazne i stopy metali nieżelaznych 4
W7 Nanomateriały. 2
W8 Sprawdzian pisemny i ustny 2
Razem liczba godzin wykładów 30
Lp. Treści laboratoriów Liczba godzin
L1 Badania metalograficzne makro- i mikroskopowe 3
L2 Odlewnicze stopy żelaza 3
L3 Stale węglowe i stopowe 4
L4 Metale nieżelazne i stopy metali nieżelaznych 4
L5 Sprawdzian 1
Razem liczba godzin laboratoriów 15
G – Metody oraz środki dydaktyczne wykorzystywane w ramach poszczególnych form zajęć
Forma zajęć Metody dydaktyczne Środki dydaktyczne
Wykład wykład informacyjno-problemowy komputer
Laboratoria ćwiczenia doskonalące identyfikację mikrostruktur i
właściwości mechanicznych
mikroskop metalograficzny
twardościomierz
maszyna wytrzymałościowa
H - Metody oceniania osiągnięcia efektów kształcenia na poszczególnych formach zajęć
Forma zajęć Ocena formująca (F) – wskazuje studentowi na potrzebę uzupełniania wiedzy lub stosowania określonych metod i narzędzi, stymulujące do doskonalenia efektów pracy (wybór z listy)
Ocena podsumowująca (P) – podsumowuje osiągnięte efekty kształcenia (wybór z listy)
Wykład F2 P2
Laboratoria F1, F2 P2, P5
H-1 Metody weryfikacji osiągnięcia przedmiotowych efektów kształcenia (wstawić „x”)
Efekty przedmiotowe
Wykład Laboratoria
F2 P2 F1 F2 P5 P2
EPW1 X X
EPW2 X X
EPW3 X X
EPU1 X X X
EPU2 X X X
EPU3 X X X
EPK1 X
EPK2 X
EPK3
I – Kryteria oceniania
Wymagania określające kryteria uzyskania oceny w danym efekcie Ocena Przedmiotowy
efekt kształcenia
(EP..)
Dostateczny dostateczny plus
3/3,5
dobry dobry plus
4/4,5
bardzo dobry 5
EPW1 zna wybrane terminy z wykładów
zna większość terminów z wykładów
zna wszystkie wymagane terminy z wykładów
EPW2 zna wybrane standardy i normy techniczne
zna większość standardów i norm technicznych
zna wszystkie standardy i normy techniczne
EPW3 zna wybrane zagadnienia bhp zna większość zagadnień bhp
zna wszystkie zagadnienia bhp
EPU1 wykonuje niektóre badania właściwości materiałów
wykonuje większość pomiarów właściwości materiałów
wykonuje wszystkie wymagane badania właściwości materiałów
EPU2 przejawia elementy umie- jętności samokształcenia
ma umiejętność samo- kształcenia
posiada zaawansowaną umiejętność samokształcenia
EPU3 potrafi obliczać i modelować wybrane procesy
potrafi obliczać i modelować większość procesów
potrafi obliczać i modelować wszystkie procesy
EPK1 rozumie, ale nie zna skutków działalności inżynierskiej
rozumie i zna skutki działalności inżynierskiej
rozumie i zna skutki, i pozatechniczne aspekty działalności inżynierskiej
EPK2 Potrafi współdziałać w grupie
Potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej różne role
Potrafi współdziałać i pracować w grupie przyjmując w niej różne role i ponosić odpowiedzialność za wspólnie realizowane działania
J – Forma zaliczenia przedmiotu
Zaliczenie z oceną
K – Literatura przedmiotu
Literatura obowiązkowa: 1. Dobrzański L. A., Materiały inżynierskie i projektowanie materiałowe. Wyd. PWN 2012. 2. Prowans S., Materiałoznawstwo, PWN, Warszawa 1988. 3. Przybyłowicz K., Metaloznawstwo, Wyd. AGH, Kraków 1982. 4. Rudnik T.: Metaloznawstwo, Wyd. Nauk. PWN, Warszawa 1998.
Literatura zalecana / fakultatywna: 1. Lewandowska M., Kurzydłowski K., Nanomateriały inżynierskie. Konstrukcyjne i funkcjonalne, Wyd.
PWN, 2011. 2. Wendorff Z., Metaloznawstwo, WNT, Warszawa 1972 3. Żaba J., Ilustrowany słownik skał i minerałów, Wyd. Videograf II Sp. z o.o., Katowice 2003.
L – Obciążenie pracą studenta:
Forma aktywności studenta Liczba godzin na realizację
Godziny zajęć z nauczycielem/ami 30
Konsultacje 15
Czytanie literatury 20
Przygotowanie do wykładów 10
Przygotowanie do laboratoriów 7
Przygotowanie do sprawdzianu 8
Przygotowanie do egzaminu 10
Suma godzin: 100
Liczba punktów ECTS dla przedmiotu (suma godzin 100 : 25 godz. ) 4
Ł – Informacje dodatkowe
Imię i nazwisko sporządzającego prof. nadzw. dr hab. inż. Bogusław Borowiecki
Data sporządzenia / aktualizacji 21.11. 2015 r
Dane kontaktowe (e-mail, telefon) e-mail: [email protected]
Podpis
Pozycja w planie studiów (lub kod przedmiotu) B.2
P R O G R A M P R Z E D M I O T U
A - Informacje ogólne
1. Nazwa przedmiotu Materiały konstrukcyjne
2. Punkty ECTS 5
3. Rodzaj przedmiotu obowiązkowy
4. Język przedmiotu polski
5. Rok studiów I
6. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia
dr inż. M. Jasiński
B – Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze
Semestr 2 Wykłady: 15; Laboratoria: 30;
Liczba godzin ogółem 45
C - Wymagania wstępne
1. Pozytywne zaliczenie wykładu z przedmiotu Inżynieria materiałowa
2. Pozytywne zaliczenie laboratorium z przedmiotu Inżynieria materiałowa
D - Cele kształcenia
Wiedza
CW1 Przekazanie wiedzy z zakresu podziału, klasyfikacji i oznaczeń stal niestopowych , stopowych, żeliw oraz ich zastosowań
CW2 Student zna podstawy obróbki cieplnej i cieplno-chemicznej oraz ich wpływ na własności stali
CW3 Zna rodzaje i własności stopów metali nieżelaznych oraz tworzyw sztucznych
Umiejętności
CU1 Potrafi dokonać podziału, klasyfikacji i oznaczeń stal niestopowych, stopowych, żeliw oraz ich
zastosowań
CU2 Potrafi określić rodzaje zastosowań obróbki cieplnej i cieplno-chemicznej oraz ich wpływ na własności stali
CU3 Potrafi określić rodzaje i własności stopów metali nieżelaznych oraz tworzyw sztucznych
Kompetencje społeczne
CK1 Uświadomienie ważności i rozumienia społecznych skutków działalności inżynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje
CK2 Kreatywność i przedsiębiorczość oraz potrzebę przekazywania informacji odnośnie osiągnięć technicznych i działania inżyniera
CK3 Współdziałanie w grupie i przyjmowanie odpowiedzialności za wspólne realizacje
Wydział Techniczny
Kierunek Mechanika i budowa maszyn
Poziom studiów I stopnia
Forma studiów studia stacjonarne
Profil kształcenia praktyczny
E - Efekty kształcenia przedmiotowe i kierunkowe
Przedmiotowy efekt kształcenia (EP) w zakresie wiedzy (W),
umiejętności (U) i kompetencji społecznych (K)
Kierunkowy
efekt
kształcenia
Wiedza (EPW…)
EPW1 Ma wiedzę z zakresu fizyki obejmującą m. in. mechanikę techniczną, termodynamikę
techniczną, mechanikę płynów, niezbędne do: 1) opisu dynamiki układu, 2) opisu
zachowań energetycznych urządzeń, układów, procesów
K_W02
EPW2 Ma wiedzę z zakresu chemii obejmującą teorię budowy materii i reakcji w niej
zachodzących
K_W03
EPW3 Orientuje się w obecnym stanie oraz trendach rozwoju bezpieczeństwa systemów
informatycznych, urządzeń i procesów
K_W20
Umiejętności (EPU…)
EPU1 Potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych i innych źródeł; potrafi
integrować uzyskane informacje, dokonywać ich interpretacji, a także wyciągać
wnioski oraz formułować i uzasadniać opinie
K_U01
EPU2 Potrafi przygotować i przedstawić krótką prezentację poświęconą wynikom
realizacji zadania inżynierskiego
K_U04
EPU3 Potrafi porównać rozwiązania projektowe procesów, systemów, sieci i urządzeń ze
względu na zadane kryteria użytkowe i ekonomiczne (pobór mocy, szybkość
działania, koszt itp.)
K_U09
Kompetencje społeczne (EPK…)
EPK1 Ma świadomość ważności i rozumie pozatechniczne aspekty i skutki działalności
inżynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko, i związanej z tym odpowiedzialności
za podejmowane decyzje
K_K02
EPK2 Potrafi odpowiednio określić priorytety służące realizacji określonego zadania K_K04
EPK3 Prawidłowo identyfikuje i rozstrzyga dylematy związane z wykonywaniem zawodu
inżyniera odpowiedzialnego za ogólnie pojęte bezpieczeństwo
K_K05
F - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach zajęć
Lp. Treści wykładów Liczba godzin
W1 Ogólna klasyfikacja i zasady oznaczania stali niestopowych. 2
W2 Struktury, własności i zasady oznaczania stali stopowych. Stale stopowe konstrukcyjne.
Wpływ składników stopowych na strukturę i właściwości mechaniczne. Spawalność.
3
W3 Stale stopowe narzędziowe. Stale o szczególnych własnościach: stale odporne na
korozję, stale żarowytrzymałe i żaroodporne oraz stale odporne na ścieranie
2
W4 Miedź i stopy miedzi. 2
W5 Stopy aluminium i stopy metali lekkich. 2
W6 Materiały polimerowe i kompozytowe. Szkła i ceramika szklana. 2
W7 Metody badania materiałów. Zastosowanie materiałów inżynierskich. 2
Razem liczba godzin wykładów 15
Lp. Treści laboratoriów Liczba godzin
L1 Analiza mikrostruktur i właściwości stali niestopowych. 8
L2 Badania mikrostruktur i właściwości stali stopowych. 8
L3 Analiza mikrostruktur stali narzędziowych i o szczególnych właściwościach . 4
L4 Badania mikrostruktur stopów miedzi i stopów aluminium. 6
L5 Badania właściwości polimerów. 4
Razem liczba godzin laboratoriów 30
G – Metody oraz środki dydaktyczne wykorzystywane w ramach poszczególnych form zajęć
Forma zajęć Metody dydaktyczne Środki dydaktyczne
Wykład Wykład informacyjny projektor
Laboratoria Ćwiczenia doskonalące umiejętność pozyskiwania
informacji ze źródeł internetowych,
Ćwiczenia doskonalące umiejętność selekcjonowania,
grupowania i przedstawiania zgromadzonych
informacji.
Mikroskop, tablice metalograficzne, elementy komputerowego wspomagania projektowania materiałowego
H - Metody oceniania osiągnięcia efektów kształcenia na poszczególnych formach zajęć
Forma zajęć Ocena formująca (F) Ocena podsumowująca (P)
Wykład F2 – obserwacja/aktywność P2 – kolokwium
Laboratoria F1 – sprawdzian (wejściówka”, sprawdzian praktyczny umiejętności)
F2 – obserwacja/aktywność (przygotowanie do zajęć, ocena ćwiczeń wykonywanych podczas zajęć)
F3 – praca pisemna (sprawozdania)
P3 – ocena podsumowująca powstała na podstawie ocen
formujących, uzyskanych w semestrze,
H-1 Metody weryfikacji osiągnięcia przedmiotowych efektów kształcenia
Efekty przedmiotowe
Wykład Ćwiczenia Laboratoria Projekt
F2 P2 F1 F2 F3 P3
EPW1 x x x x x x
EPW2 x x x x x
EPW3 x x x x
EPU1 x x x x x x
EPU2 x x x x
EPU3 x x x x x
EPK1 x x x
EPK2 x x x
EPK3 x x x
I – Kryteria oceniania
Wymagania określające kryteria uzyskania oceny w danym efekcie Ocena Przedmiotowy
efekt kształcenia
(EP..)
Dostateczny dostateczny plus
3/3,5
dobry dobry plus
4/4,5
bardzo dobry 5
EPW1 Zna wybrane terminy nazewnictwa struktur metali i ich stopów
Zna większość terminów nazewnictwa struktur metali i ich stopów
Zna wszystkie wymagane terminy nazewnictwa struktur metali i ich stopów
EPW2 Zna niektóre przemiany zachodzące w metalicznych materiałach konstrukcyjnych
Opanował większość przemian zachodzących w metalicznych materiałach konstrukcyjnych
Zna wszystkie przemiany zachodzące w metalicznych materiałach konstrukcyjnych
EPW3 Zna wybrane tendencje rozwoju materiałów konstrukcyjnych
Zna większość tendencji rozwoju materiałów konstrukcyjnych
Zna wszystkie tendencje rozwoju materiałów konstrukcyjnych
EPU1 Korzysta z właściwych metod i narzędzi, ale
Poprawnie korzysta z Samodzielnie poszukuje informacji wykraczających
rezultat jego pracy posiada nieznaczne błędy
metod i narzędzi w poszukiwaniu informacji;
poza zakres problemowy zajęć i wykorzystuje je w swojej pracy;
EPU2 Realizuje powierzone zadanie popełniając nieznaczne błędy
Realizuje powierzone zadanie popełniając minimalne błędy, które nie wpływają na rezultat jego pracy
Realizuje powierzone zadanie bezbłędnie
EPU3 Realizuje powierzone zadanie popełniając nieznaczne błędy
Realizuje powierzone zadanie popełniając minimalne błędy, które nie wpływają na rezultat jego pracy
Realizuje powierzone zadanie bezbłędnie
EPK1 Ma świadomość istnienia pozatechnicznych aspektów pracy, ale nie potrafi się do nich odnieść
Ma świadomość istnienia pozatechnicznych aspektów pracy i odnosi się do nich
Odnosi się do pozatechnicznych aspektów pracy integrując kompleksowo wszystkie uwarunkowania i prezentuje nieszablonowy sposób myślenia.
EPK2 Realizuje (również w grupie) powierzone zadania
Realizując (również w grupie) powierzone zadania wykazuje się samodzielnością w poszukiwaniu rozwiązań
Realizując (również w grupie) powierzone zadania w pełni samodzielnie poszukuje rozwiązań
EPK3 Ma świadomość istnienia aspektów odpowiedzialności w pracy inżyniera, ale nie potrafi się do nich odnieść
Ma świadomość istnienia aspektów odpowiedzialności w pracy inżyniera i odnosi się do nich
Odnosi się do aspektów odpowiedzialności w pracy inżyniera integrując kompleksowo wszystkie uwarunkowania i prezentuje nieszablonowy sposób myślenia.
J – Forma zaliczenia przedmiotu
Egzamin
K – Literatura przedmiotu
Literatura obowiązkowa: 1. Dobrzański L., Podstawy nauki o materiałach i metaloznawstwo, WNT, Warszawa, 2002 2. Blicharski Marek, Inżynieria materiałowa. Stal., WNT, Warszawa 2004 3. Dobrzański L., Metaloznawstwo z podstawami nauki o materiałach, WNT, Warszawa 2000 4. Haimann R. Metaloznawstwo, Skrypt Politechniki Wrocławskiej, Wrocław 1980, 5. M. Blicharski, Wstęp do inżynierii materiałowej, WNT, Warszawa 2001. Literatura zalecana / fakultatywna: 1. Praca zbiorowa pod red. W. Dudzińskiego, Materiały konstrukcyjne w budowie maszyn, skrypt Politechniki Wrocławskiej, Wrocław 1994 2. Prowans S., Metaloznawstwo, PWN, Warszawa 1998 3. Aktualne normy PN, PN-EN, PN-EN-ISO 4. M.F. Ashby, D.R.H. Jones, Materiały inżynierskie, WNT, Warszawa 1997. 5. K. Przybyłowicz, Metaloznawstwo, WNT, Warszawa 1992
L – Obciążenie pracą studenta:
Forma aktywności studenta Liczba godzin na realizację
Godziny zajęć z nauczycielem/ami 45
Konsultacje 2
Czytanie literatury 33
Przygotowanie zajęć laboratoryjnych 30
Przygotowanie do sprawdzianu 15
Suma godzin: 125
Liczba punktów ECTS dla przedmiotu: 5
Ł – Informacje dodatkowe
Imię i nazwisko sporządzającego Dr inż. Marcin Jasiński
Data sporządzenia / aktualizacji 12.11.2015
Dane kontaktowe (e-mail, telefon) [email protected]
Podpis
Pozycja w planie studiów (lub kod przedmiotu) B.3
P R O G R A M P R Z E D M I O T U
A - Informacje ogólne
1. Nazwa przedmiotu Mechanika techniczna
2. Punkty ECTS 5
3. Rodzaj przedmiotu obowiązkowy
4. Język przedmiotu polski
5. Rok studiów I
6. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia
Krzysztof Murawski , Joanna Kostrzewa
B – Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze
Semestr II Wykłady: (15); Laboratoria: (15)
Liczba godzin ogółem 30
C - Wymagania wstępne
Analiza matematyczna, Algebra liniowa z geometrią analityczną
D - Cele kształcenia
Wiedza
CW1 Przekazanie wiedzy w zakresie wiedzy technicznej obejmującej terminologię, pojęcia, teorie, zasady, metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu zadań inżynierskich związanych z mechaniką i budową maszyn, procesami planowania i realizacji eksperymentów, tak w procesie przygotowania z udziałem metod symulacji komputerowych, jak i w rzeczywistym środowisku.
Umiejętności
CU1 Wyrobienie umiejętności w zakresie doskonalenia wiedzy, pozyskiwania i integrowanie informacji z literatury, baz danych i innych źródeł, opracowywania dokumentacji, prezentowania ich i podnoszenia kompetencji zawodowych.
Kompetencje społeczne
CK1 Przygotowanie do uczenia się przez całe życie, podnoszenie kompetencji zawodowych, osobistych i społecznych w zmieniającej się rzeczywistości, podjęcia pracy związanej z projektowani, realizacją procesów wytwarzania, montażu i eksploatacji maszyn.
CK2 Uświadomienie ważności i rozumienia społecznych skutków działalności inżynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje, współdziałanie w grupie i przyjmowanie odpowiedzialności za wspólne realizacje, kreatywność i przedsiębiorczość oraz potrzebę przekazywania informacji odnośnie osiągnięć technicznych i działania inżyniera.
Wydział Techniczny
Kierunek Mechanika i budowa maszyn
Poziom studiów Pierwszego stopnia
Forma studiów Stacjonarne
Profil kształcenia Praktyczny
E - Efekty kształcenia przedmiotowe i kierunkowe
Przedmiotowy efekt kształcenia (EP) w zakresie wiedzy (W), umiejętności (U) i kompetencji
społecznych (K)
EPW1 ma podstawową wiedzę z zakresu mechaniki technicznej
EPW2 zna podstawowe techniki i narzędzia stosowane przy rozwiązywaniu zadań inżynierskich
EPU1 potrafi pozyskać informacje z literatury i baz danych, integrować je, interpretować i wyciągać
wnioski
EPU2 potrafi przygotować i przedstawić krótką prezentację poświęconą wynikom realizacji zadania inżyni
erskiego
EPU3 potrafi posłużyć się właściwie dobranymi środowiskami symulacyjnymi do weryfikacji procesów
EPU4 potrafi obliczać i modelować procesy stosowane w projektowaniu, konstruowaniu i obliczaniu
elementów maszyn i urządzeń
EPK1 potrafi odpowiednio określić priorytety służące realizacji określonego przez siebie lub innych
zadania
F - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach zajęć
Lp. Treści wykładów Liczba
godzin
W1 Podstawowe pojęcia mechaniki. Operacje algebraiczne i prawa arytmetyki na
wektorach.
2
W2 Statyka. Redukcja i równowaga układów sił. 2
W3 Środek sił równoległych. Środek masy i ciężkości. Reguły Guldin’a. 2
W4 Siły wewnętrzne w prętach. Kratownice. Wyznaczanie sił w prętach kratownic. 2
W5 Analiza statyczna belek, łuków, słupów i ram. 2
W6 Tarcie. Równowaga sił z uwzględnieniem tarcia. 2
W7 Kinematyka punktu i ciała sztywnego. Ruch postępowy, obrotowy i płaski. 2
W8 Ruch złożony punktu. Ruch kulisty ciała sztywnego. 1
Razem liczba godzin wykładów 15
Lp. Treści laboratoriów Liczba
godzin
P1 Obsługa urządzeń pomiarowych oraz zastosowanie praktyczne wiedzy z zakresu
rozkładu sił w wysięgniku żurawia na stanowisku laboratoryjnym. Wyciąganie
wniosków.
2
P2 Wykonanie pomiarów oraz sprawdzenie na stanowisku laboratoryjnym równowagi w
płaskim, statycznie wyznaczalnym układzie sił. Wyciąganie wniosków.
3
P3 Obsługa urządzeń pomiarowych przy badaniu odkształcenia prętów podczas zginania
lub skręcania z wykorzystywaniem stanowiska laboratoryjnego. Wyciąganie
wniosków.
3
P4 Obsługa urządzeń pomiarowych. Wykonanie doświadczalnie pomiaru sił w
konstrukcji prętowej na stanowisku laboratoryjnym: „Pomiar sił w prostej konstrukcji
prętowej”. Wyciąganie wniosków.
3
P5 Obsługa urządzeń pomiarowych oraz programu komputerowego. Wykonanie pomiaru
sił w płaskich konstrukcjach kratowych z wykorzystaniem czujników
tensometrycznych na stanowisku laboratoryjnym.
2
P6 Obsługa urządzeń pomiarowych. Wykonanie pomiarów na stanowisku laboratoryjnym
do badania wyboczenia belek oraz analiza uzyskanych wyników.
2
Razem liczba godzin laboratoriów 15
G – Metody oraz środki dydaktyczne wykorzystywane w ramach poszczególnych form zajęć
Forma zajęć Metody dydaktyczne (wybór z listy) Środki dydaktyczne
Wykład Wykład informacyjny Projektor multimedialny
Laboratoria Ćwiczenia laboratoryjne. Stanowiska laboratoryjne,
projektor.
H - Metody oceniania osiągnięcia efektów kształcenia na poszczególnych formach zajęć
Forma zajęć Ocena formująca (F) – wskazuje studentowi na potrzebę uzupełniania wiedzy lub stosowania określonych metod i narzędzi, stymulujące do doskonalenia efektów pracy (wybór z listy)
Ocena podsumowująca (P) – podsumowuje osiągnięte efekty kształcenia (wybór z listy)
Wykład F1: sprawdzian ustny wiedzy, umiejętności F2: sprawdzian pisemny umiejętności rozwiązywania
P1: pisemne rozwiązywanie zadań
P2: egzamin pisemny
Laboratoria F2-Obserwacja/aktywność (przygotowanie do zajęć, ocena ćwiczeń wykonywanych podczas zajęć)
F3- praca pisemna (sprawozdanie)
P3 – ocena podsumowująca powstała na podstawie formujących ze sprawozdań, uzyskanych w semestrze.
H-1 Metody weryfikacji osiągnięcia przedmiotowych efektów kształcenia (wstawić „x”)
Efekty przedmiotowe
Wykład Ćwiczenia Projekt Laboratoria
F1 F2 P1 P2 ….. …… …. …. …. …. ….. … F2 F3 P4
EPW1 x x x x x x x
EPW2 x x x x x x x
EPU1 x x x
EPU2 x
EPU3 x
EPU4 x x x
EPK1 x
I – Kryteria oceniania
Wymagania określające kryteria uzyskania oceny w danym efekcie
Ocena Przedmiotowy
efekt kształcenia
(EP..)
Dostateczny dostateczny plus
3/3,5
dobry dobry plus
4/4,5
bardzo dobry 5
EPW1 Ma wybrane zakresy wiedzy
Ma większą część wiedzy Ma całą podstawową wiedzę
EPW2 zna wybrane podstawowe techniki i narzędzia
zna większość podstawowych technik i narzędzi
zna wszystkie podstawowe techniki i narzędzia
EPU1 potrafi pozyskać niektóre informacje
potrafi pozyskać większość informacji
potrafi pozyskać wszystkie informacje
EPU2 potrafi przygotować i przedstawić krótką prezentację poświęconą wybranym wynikom realizacji zadania
potrafi przygotować i przedstawić krótką prezentację poświęconą części wynikom realizacji zadania
potrafi przygotować i przedstawić krótką prezentację poświęconą wszystkim wynikom realizacji zadania
EPU3 potrafi posłużyć się niektórymi dobranymi środowiskami symulacyjnymi
potrafi posłużyć się większością z dobranych środowisk symulacyjnych
potrafi posłużyć się wszystkimi dobranymi środowiskami symulacyjnymi
EPU4 potrafi obliczać i modelować niektóre procesy
potrafi obliczać i modelować większość procesów
potrafi obliczać i modelować wszystkie procesy
EPK1 potrafi odpowiednio określić niektóre priorytety
potrafi odpowiednio określić większość priorytetów
potrafi odpowiednio określić wszystkie priorytety
J – Forma zaliczenia przedmiotu
Egzamin
K – Literatura przedmiotu
Literatura obowiązkowa: 1. J . Misiak, Mechanika techniczna, Tom I i II, WNT, Warszawa 2003. 2. T. J. Hoffmann, Podstawy mechaniki technicznej, Wyd. Politechniki Poznańskiej, Poznań 2000. 3. J. Misiak, Obliczenia konstrukcji prętowych, PWN, Warszawa 1993. 4. J. Misiak, Zadania z mechaniki ogólnej, Cz. I – III, WNT, Warszawa 1984. 5. R. Buczkowski, A. Banaszek, Mechanika ogólna w ujęciu wektorowym i tensorowym, WNT, Warszawa 2006. 6. T. Kucharski, Drgania mechaniczne. Rozwiązywanie zagadnień z MATHCAD-em, WNT, Warszawa 2004. 7. J. Nizioł, Metodyka rozwiązywania zadań z mechaniki, WNT, Warszawa 2002. Literatura zalecana / fakultatywna: 1. M. Klasztorny, T. Niezgoda, Mechanika ogólna. Podstawy teoretyczne, zadania z rozwiązaniami, Oficyna
Wyd. Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2006. 2. Mechanika materiałów i konstrukcji, Cz. 1 -2, pod red. M. Bijak – Żochowskiego, Ofic Wyd. Politechniki
Warszawskiej, W-a 2006. 3. P. Wiśniakowski, Mechanika teoretyczna, Oficyna Wyd. Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2007. 4 .P. Wiśniakowski, Mechanika teoretyczna. 123 praktyczne zadania, Oficyna Wyd. Politechniki
Warszawskiej, Warszawa 2005. 5. Z. Osiński, Mechanika Ogólna cz. I i II, PWN, Warszawa, 1987 6. Z. Korzeniewski, Podstawy mechaniki ciała stałego, Wyd. Politechniki Warszawskiej, Warszawa, 1974 7. J. Lejko, J. Szmelter, Zbiór zadań z mechaniki ogólnej t.2, PWN, Warszawa, 1983 8. E. Karaśkiewicz, Zarys teorii wektorów i tensorów, PWN, Warszawa, 1974
L – Obciążenie pracą studenta:
Forma aktywności studenta Liczba godzin na realizację
Godziny zajęć z nauczycielem/ami 30
Konsultacje 15
Czytanie literatury 35
Przygotowanie do laboratoriów 15
Przygotowanie do kolokwium 15
Przygotowanie do egzaminu 15
Suma godzin: 125
Liczba punktów ECTS dla przedmiotu (suma godzin : 25 godz. ): 5
Ł – Informacje dodatkowe
Imię i nazwisko sporządzającego Krzysztof Murawski , Joanna Kostrzewa
Data sporządzenia / aktualizacji 2015-11-17
Dane kontaktowe (e-mail, telefon) [email protected] ; [email protected]
Podpis
Pozycja w planie studiów (lub kod przedmiotu) B.4
P R O G R A M P R Z E D M I O T U
A - Informacje ogólne
1. Nazwa przedmiotu Wytrzymałość materiałów
2. Punkty ECTS 5
3. Rodzaj przedmiotu obowiązkowy
4. Język przedmiotu polski
5. Rok studiów II
6. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia
Dr inż. K. Murawski
B – Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze
Semestr 3 Wykłady: 15; Laboratoria: 30; Inne: 15;
Liczba godzin ogółem 60
C - Wymagania wstępne
Analiza matematyczna, Algebra liniowa z geometrią analityczną
D - Cele kształcenia
Wiedza
CW1 Przekazanie wiedzy w zakresie wiedzy technicznej obejmującej terminologię, pojęcia, teorie, zasady, metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu zadań inżynierskich związanych z mechaniką i budową maszyn, procesami planowania i realizacji eksperymentów, tak w procesie przygotowania z udziałem metod symulacji komputerowych, jak i w rzeczywistym środowisku.
Umiejętności
CU1 Wyrobienie umiejętności w zakresie doskonalenia wiedzy, pozyskiwania i integrowanie informacji z literatury, baz danych i innych źródeł, opracowywania dokumentacji, prezentowania ich i podnoszenia kompetencji zawodowych.
Kompetencje społeczne
CK1 Przygotowanie do uczenia się przez całe życie, podnoszenie kompetencji zawodowych, osobistych i społecznych w zmieniającej się rzeczywistości, podjęcia pracy związanej z projektowani, realizacją procesów wytwarzania, montażu i eksploatacji maszyn.
CK2 Uświadomienie ważności i rozumienia społecznych skutków działalności inżynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje, współdziałanie w grupie i przyjmowanie odpowiedzialności za wspólne realizacje, kreatywność i przedsiębiorczość oraz potrzebę przekazywania informacji odnośnie osiągnięć technicznych i działania inżyniera.
Wydział Techniczny
Kierunek Mechanika i budowa maszyn
Poziom studiów I stopnia
Forma studiów Studia stacjonarne
Profil kształcenia praktyczny
E - Efekty kształcenia przedmiotowe i kierunkowe
Przedmiotowy efekt kształcenia (EP) w zakresie wiedzy (W), umiejętności
(U) i kompetencji społecznych (K)
Kierunko
wy efekt
kształcen
ia
Wiedza (EPW…)
EPW
1
ma podstawową wiedzę z zakresu mechaniki technicznej K_W06
EPW
2
zna podstawowe techniki i narzędzia stosowane przy rozwiązywaniu zadań inżynierskic
h
K_W14
Umiejętności (EPU…)
EPU
1
potrafi pozyskać informacje z literatury i baz danych, integrować je, interpretować i wycią
gać wnioski
K_U01
EPU
2
potrafi przygotować i przedstawić krótką prezentację poświęconą wynikom realizacji za
dania inżynierskiego
K_U04
EPU
3
potrafi posłużyć się właściwie dobranymi środowiskami symulacyjnymi do weryfikacji
procesów
K_U10
EPU
4
potrafi obliczać i modelować procesy stosowane w projektowaniu, konstruowaniu i
obliczaniu elementów maszyn i urządzeń
K_U16
Kompetencje społeczne (EPK…)
EPK
1
potrafi pozyskać informacje z literatury i baz danych, integrować je, interpretować i wycią
gać wnioski
K_U01
F - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach zajęć
Lp. Treści wykładów Liczba godzin
W1 Obciążenia i odkształcenia. Siły zewnętrzne i wewnętrzne. Rozciąganie i ściskanie. 2
W2 Naprężenie i odkształcenie względne. Prawo Hook’a, Moduł Young’a. Energia
odkształcenia sprężystego.
2
W3 Analiza naprężeń i odkształceń. Liczba Poisson’a. Analiza naprężeń jedno- i w
dwukierunkowym stanie naprężenia.
2
W4 Metoda wykreślna wyznaczania naprężeń. Koło Mohra. Wyznaczanie naprężeń
głównych.
2
W5 Momenty bezwładności. Wyznaczanie momentów bezwładności figur i brył. 2
W6 Ścinanie i skręcanie. Moduł Kirchoff’a. Analiza konstrukcji ścinanych. Obliczanie
wytrzymałościowe elementów narażonych na ścinanie.
2
W7 Zginanie. Moment gnący i siła tnąca w belkach prostych. Wskaźnik wytrzymałości
przekroju na zginanie. Równanie różniczkowe linii ugięcia belki. Strzałka ugięcia.
2
W8 Metody energetyczne. Hipotezy wytrzymałościowe. Wytrzymałość złożona. 1
Razem liczba godzin wykładów 15
Lp. Treści laboratoriów Liczba godzin
L1 Statyczna próba rozciągania 6
L2 Statyczna próba ściskania 6
L3 Zginanie pręta, obliczanie modułu younga za pomocą strzałki ugięcia 4
L4 Statyczna próba skręcania 4
L5 Weryfikacja hipotez naprężeń 6
L6 Próba udarności 4
Razem liczba godzin laboratoriów 30
Lp. Treści projektów Liczba godzin
P1 Charakterystyki geometryczne figur płaskich 4
P2 Wyznaczanie momentów bezwładności w układach kształtowników 4
P3 Wyznaczanie sił tnących i momentów gnących w belkach 3
P4 Wyznaczanie sił w prętach kratownic płaskich 4
Razem liczba godzin projektów 15
G – Metody oraz środki dydaktyczne wykorzystywane w ramach poszczególnych form zajęć
Forma zajęć Metody dydaktyczne (wybór z listy) Środki dydaktyczne
Wykład Wykład informacyjny Projektor multimedialny
Laboratoria Ćwiczenia laboratoryjne. Stanowiska laboratoryjne,
projektor.
Projekt Doskonalenie metod i technik analizy zadania inżynierskiego
Projektor multimedialny
H - Metody oceniania osiągnięcia efektów kształcenia na poszczególnych formach zajęć
Forma zajęć Ocena formująca (F) – wskazuje studentowi na potrzebę uzupełniania wiedzy lub stosowania określonych metod i narzędzi, stymulujące do doskonalenia efektów pracy (wybór z listy)
Ocena podsumowująca (P) – podsumowuje osiągnięte efekty kształcenia (wybór z listy)
Wykład F1: sprawdzian ustny wiedzy, umiejętności F2: sprawdzian pisemny umiejętności rozwiązywania
P1: pisemne rozwiązywanie zadań
P2: egzamin pisemny
Laboratoria F2-Obserwacja/aktywność (przygotowanie do zajęć, ocena ćwiczeń wykonywanych podczas zajęć)
F3- praca pisemna (sprawozdanie)
P3 – ocena podsumowująca powstała na podstawie formujących ze sprawozdań, uzyskanych w semestrze.
Projekt F2 – obserwacja/aktywność (przygotowanie do zajęć, ocena ćwiczeń wykonywanych podczas zajęć i jako pracy własnej, prace domowe itd.), F3 – praca pisemna (sprawozdanie, dokumentacja projektu, referat, raport, pisemna analiza problemu itd.),
P3 – ocena podsumowująca powstała na podstawie ocen formujących, uzyskanych w semestrze,
H-1 Metody weryfikacji osiągnięcia przedmiotowych efektów kształcenia (wstawić „x”)
Efekty przedmiotowe
Wykład Ćwiczenia Laboratoria Projekt
F1 F2 P1 P2 ….. …… …. …. F2 F3 P4 F1 F2 F5
EPW1 x x x x x x x x x X
EPW2 x x x x x x x x X x
EPU1 x x x X
EPU2 x
EPU3 x X
EPU4 x x x X
EPK1 x X
I – Kryteria oceniania
Wymagania określające kryteria uzyskania oceny w danym efekcie
Ocena Przedmiotowy
efekt kształcenia
(EP..)
Dostateczny dostateczny plus
3/3,5
dobry dobry plus
4/4,5
bardzo dobry 5
EPW1 Ma wybrane zakresy wiedzy
Ma większą część wiedzy Ma całą podstawową wiedzę
EPW2 zna wybrane podstawowe techniki i narzędzia
zna większość podstawowych technik i narzędzi
zna wszystkie podstawowe techniki i narzędzia
EPU1 potrafi pozyskać niektóre informacje
potrafi pozyskać większość informacji
potrafi pozyskać wszystkie informacje
EPU2 potrafi przygotować i przedstawić krótką prezentację poświęconą wybranym wynikom realizacji zadania
potrafi przygotować i przedstawić krótką prezentację poświęconą części wynikom realizacji zadania
potrafi przygotować i przedstawić krótką prezentację poświęconą wszystkim wynikom realizacji zadania
EPU3 potrafi posłużyć się niektórymi dobranymi środowiskami symulacyjnymi
potrafi posłużyć się większością z dobranych środowisk symulacyjnych
potrafi posłużyć się wszystkimi dobranymi środowiskami symulacyjnymi
EPU4 potrafi obliczać i modelować niektóre procesy
potrafi obliczać i modelować większość procesów
potrafi obliczać i modelować wszystkie procesy
EPK1 potrafi odpowiednio określić niektóre priorytety
potrafi odpowiednio określić większość priorytetów
potrafi odpowiednio określić wszystkie priorytety
J – Forma zaliczenia przedmiotu
Egzamin
K – Literatura przedmiotu
Literatura obowiązkowa: 1. E. M. Niezgodziński, T. Niezgodziński, Wytrzymałość materiałów, PWN, Warszawa 2009. 2. J. Zielnica, Wytrzymałość materiałów, wyd. II, Wyd. Politechniki Poznańskiej, Poznań 1998. 3. Z. Dyląg, A. Jakubowicz, Z. Orłoś, Wytrzymałość materiałów, Tom I i II, WNT, Warszawa 2009. 4. G. Janik, Wytrzymałość materiałów. Konstrukcje budowlane, WSiP, Warszawa 2006. 5. J. Misiak, Mechanika techniczna. Tom 1. Statyka i wytrzymałość materiałów, WNT, Warszawa 2003. 6. E. Cegielski, Wytrzymałość materiałów. Teoria, przykłady, zadania, Politechnika Krakowska, Kraków 2002. 7. K. Gołaś , Własności i wytrzymałość materiałów. Laboratorium, Oficyna Wyd. P. Warszawskiej, Warszawa 2008 Literatura zalecana / fakultatywna: 1. R. Bąk, T. Burczyński, Wytrzymałość materiałów z elementami ujęcia komputerowego, WNT, Warszawa
2009. 2. S. Timoshenko, J. N. Goodier: Teoria sprężystości, Arkady, Warszawa 1962. 3. W. Nowacki, Teoria sprężystości, PWN, Warszawa 1970. 4. S. Stanisławski, Podstawy teorii sprężystości, Wyd. Politechniki Poznańskiej, Poznań 1963
L – Obciążenie pracą studenta:
Forma aktywności studenta Liczba godzin na realizację
Godziny zajęć z nauczycielem/ami 60
Konsultacje 15
Czytanie literatury 20
Przygotowanie do laboratoriów 15
Przygotowanie do kolokwium 5
Przygotowanie do egzaminu 10
Suma godzin: 125
Liczba punktów ECTS dla przedmiotu (suma godzin : 25 godz. ): 5
Ł – Informacje dodatkowe
Imię i nazwisko sporządzającego Krzysztof Murawski , Grzegorz Włażewski
Data sporządzenia / aktualizacji 2015-11-17
Dane kontaktowe (e-mail, telefon) [email protected] ; [email protected]
Podpis
Pozycja w planie studiów (lub kod przedmiotu) B.5
P R O G R A M P R Z E D M I O T U
A - Informacje ogólne
1. Nazwa przedmiotu Grafika inżynierska i CAD
2. Punkty ECTS 5
3. Rodzaj przedmiotu obowiązkowy
4. Język przedmiotu polski
5. Rok studiów II
6. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia
prof. nadzw. dr hab. B. Borowiecki
mgr inż.. Konrad Stefanowicz
B – Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze
Semestr 3 Wykłady: 15; Laboratoria: 30; Projekt: 15;
Liczba godzin ogółem 60
C - Wymagania wstępne
wiedza podstawowa z matematyki w tym z geometrii i trygonometrii
D - Cele kształcenia
Wiedza
CW1 przekazanie wiedzy w zakresie wiedzy technicznej obejmującej terminologię, pojęcia, teorie, zasady, metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu zadań inżynierskich związanych z mechaniką i budową maszyn, procesami planowania i realizacji eksperymentów, tak w procesie przygotowania z udziałem metod symulacji komputerowych, jak i w rzeczywistym środowisku.
CW2 przekazanie wiedzy ogólnej dotyczącej standardów i norm technicznych dotyczących zagadnień odnoszących się do mechaniki i budowy maszyn.
CW3 przekazanie wiedzy dotyczącej bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony własności przemysłowej, prawa autorskiego niezbędnej dla rozumienia i tworzenia społecznych, ekonomicznych, prawnych i pozatechnicznych uwarunkowań działalności inżynierskiej dla rozwoju form indywidualnej przedsiębiorczości i działalności gospodarczej
Umiejętności
CU1 wyrobienie umiejętności w zakresie doskonalenia wiedzy, pozyskiwania i integrowanie informacji z literatury, baz danych i innych źródeł, opracowywania dokumentacji, prezentowania ich i podnoszenia kompetencji zawodowych.
CU2 wyrobienie umiejętności projektowania maszyn, realizacji procesów wytwarzania, montażu i eksploatacji maszyn, doboru materiałów inżynierskich stosowanych jako elementy maszyn oraz nadzór nad ich eksploatacją.
CU3 wyrobienie umiejętności zarządzania pracami w zespole, koordynacji prac i oceny ich wyników oraz sprawnego posługiwania się nowoczesnymi technikami komputerowymi, wyciągania wniosków, opisu sprzętu dostrzegając kryteria użytkowe, prawne i ekonomiczne, konfigurowania urządzeń komunikacyjnych w sieciach teleinformatycznych, oraz rozwiązywania praktycznych zadań inżynierskich.
Wydział Techniczny
Kierunek Mechanika i budowa maszyn
Poziom studiów I stopnia
Forma studiów Studia stacjonarne
Profil kształcenia praktyczny
Kompetencje społeczne
CK1 przygotowanie do uczenia się przez całe życie, podnoszenie kompetencji zawodowych, osobistych i społecznych w zmieniającej się rzeczywistości, podjęcia pracy związanej z projektowani, realizacją procesów wytwarzania, montażu i eksploatacji maszyn.
CK2 uświadomienie ważności i rozumienia społecznych skutków działalności inżynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje, współdziałanie w grupie i przyjmowanie odpowiedzialności za wspólne realizacje, kreatywność i przedsiębiorczość oraz potrzebę przekazywania informacji odnośnie osiągnięć technicznych i działania inżyniera.
E - Efekty kształcenia przedmiotowe i kierunkowe
Przedmiotowy efekt kształcenia (EP) w zakresie wiedzy (W),
umiejętności (U) i kompetencji społecznych (K)
Kierunkowy
efekt
kształcenia
Wiedza (EPW…)
EPW1 ma wiedzę ogólną obejmującą kluczowe zagadnienia z zakresu konstrukcji i eksploatacji maszyn i urządzeń
K_W05
EPW2 zna podstawowe narzędzia i techniki wykorzystywane do projektowania systemów i urządzeń
K_W08
EPW3 ma podstawową wiedzę w zakresie standardów i norm technicznych związanych z budową, działaniem i eksploatacją maszyn, urządzeń i procesów
K_W15
Umiejętności (EPU…)
EPU1 potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych i innych źródeł, także w języku angielskim lub innym języku obcym uznawanym za język komunikacji międzynarodowej w zakresie mechaniki i budowy maszyn; potrafi integrować uzyskane informacje, dokonywać ich interpretacji, a także wyciągać wnioski oraz formułować i uzasadniać opinie
K_U01
EPU2 potrafi opracować dokumentację dotyczącą realizacji zadania inżynierskiego i przygotować tekst zawierający omówienie wyników realizacji tego zadania
K_U03
EPU3 ma umiejętność korzystania i doświadczanie w korzystaniu z norm i standardów związanych z mechaniką i budową maszyn
K_U26
Kompetencje społeczne (EPK…)
EPK1 rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie – dalsze kształcenie na studiach II stopnia, studia podyplomowe, kursy specjalistyczne, szczególnie ważne w obszarze nauk technicznych, ze zmieniającymi się szybko technologiami, podnosząc w ten sposób kompetencje zawodowe, osobiste i społeczne
K_K01
EPK2 potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej różne role i ponoszenia odpowiedzialności za wspólnie realizowane działania
K_K02
EPK3 prawidłowo identyfikuje i rozstrzyga dylematy związane z wykonywaniem zawodu inżyniera mechanika i budowy maszyn
K_K01
F - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach zajęć
Lp. Treści wykładów Liczba godzin
W1 Normalizacja w zapisie konstrukcji. Forma graficzna arkusza rysunkowego. Linie rysunkowe i ich zastosowanie. Podziałki rysunkowe.
1
W2 Rzuty Monge’a na dwie i trzy rzutnie. Odwzorowanie punktu, prostej i płaszczyzny. Elementy wspólne prostej i płaszczyzny. Obrót i kład.
3
W3 Przekroje brył. Przenikanie brył. 3
W4 Rzutowanie prostokątne na 6 rzutni. Widoki i przekroje. Zasady wymiarowania. 4
W5 Rzutowanie aksonometryczne. Przedstawianie na rysunkach połączeń rozłącznych i nierozłącznych.
4
Razem liczba godzin wykładów 15
Lp. Treści laboratoriów Liczba godzin
L1 Autodesk Inventor – wprowadzenie, rozpoczęcie pracy, interfejs programu, 4
L2 Autodesk Inventor – tworzenie części, szkicowanie 2D, model 3D . 4
L3 Autodesk Inventor – zmiana części, elementy konstrukcyjne 4
L4 Autodesk Inventor – wykonanie rysunku części, rzutowanie, wymiarowanie 4
L5 Autodesk Inventor – szkicowanie 3D, krzywe 4
L6 Autodesk Inventor – zespół części, wstawianie, tworzenie, pozycjonowanie części 4
L7. Autodesk Inventor – zespół części, projekt ramy, wał 4
L.8 Samodzielna zaliczeniowa praca studentów 2
Razem liczba godzin 30
Lp. Treści projektów Liczba godzin
P1 Rzuty Monge’a na dwie i trzy rzutnie. Wyznaczanie rzutów punktu w czterech
obszarach. Wyznaczanie śladów prostej i określanie obszarów przez które ta prosta
przechodzi.
2
P2 Elementy wspólne prostej i płaszczyzny. Wyznaczanie śladów płaszczyzny utworzonej
przez dwie proste przecinające się. Wyznaczanie krawędzi przecięcia dwóch
płaszczyzn.
2
P3 Wyznaczanie punktu przebicia prostej z płaszczyzną. Obroty i kłady. Kłady płaszczyzn
i prostych. Wyznaczanie rzeczywistej długości.
2
P4 Przekrój ostrosłupa płaszczyzną charakterystyczną, wyznaczanie rzeczywistej
wielkości przekroju i rozwinięcie powierzchni bocznej po przekroju.
2
P5 Przekrój walca płaszczyzną charakterystyczną z rozwinięciem powierzchni bocznej.
Przekrój stożka płaszczyzną charakterystyczną z rozwinięciem powierzchni bocznej
3
P6 Przenikanie brył. Przenikanie dwóch walców z rozwinięciem powierzchni bocznej. 2
P7 Sprawdzian pisemny 2
Razem liczba godzin 15
G – Metody oraz środki dydaktyczne wykorzystywane w ramach poszczególnych form zajęć
Forma zajęć Metody dydaktyczne (wybór z listy) Środki dydaktyczne
wykład wykład informacyjno-problemowy rzutnik
laboratoria ćwiczenia doskonalące obsługę programów
edytorskich
komputer
projekt ćwiczenia doskonalące wyobraźnię przestrzenną rzutnik
H - Metody oceniania osiągnięcia efektów kształcenia na poszczególnych formach zajęć
Forma zajęć Ocena formująca (F) – wskazuje studentowi na potrzebę uzupełniania wiedzy lub stosowania określonych metod i narzędzi, stymulujące do doskonalenia efektów pracy (wybór z listy)
Ocena podsumowująca (P) – podsumowuje osiągnięte efekty kształcenia (wybór z listy)
Wykład F2-sprawdzian pisemny wiedzy P2–egzamin (pisemny i ustny)
Laboratoria F3 – sprawdzian praktyczny umiejętności
F2 – sprawdzian pisemny wiedzy i umiejętności
P5 – prezentacja
P8 - aktywność
projekt ćwiczenia doskonalące wyobraźnię przestrzenną rzutnik, tablica
H-1 Metody weryfikacji osiągnięcia przedmiotowych efektów kształcenia (wstawić „x”)
Efekty przedmiotowe
Wykład Laboratoria
F2 P2 F2 F3 P5 P8
EPW1 X X
EPW2 X X
EPW3 X X
EPU1 X X X
EPU2 X X X
EPU3 X X X
EPK1 X
EPK2 X
I – Kryteria oceniania
Wymagania określające kryteria uzyskania oceny w danym efekcie
Ocena Przedmiotowy
efekt kształcenia
(EP..)
Dostateczny dostateczny plus
3/3,5
dobry dobry plus
4/4,5
bardzo dobry 5
EPW1 zna wybrane terminy z wykładów
zna większość terminów z wykładów
zna wszystkie wymagane terminy z wykładów
EPW2 zna wybrane standardy i normy techniczne
zna większość standardów i norm technicznych
zna wszystkie standardy i normy techniczne
EPW3 zna wybrane zagadnienia z geometrii wykreślnej
zna większość zagadnień z geometrii wykreślnej
zna wszystkie wymagane programem zagadnienia z geometrii wykreślnej
EPU1 wykonuje niektóre zadania z grafiki inżynierskiej
wykonuje większość zadań z grafiki inżynierskiej
wykonuje wszystkie wymagane zadania z grafiki inżynierskiej
EPU2 przejawia elementy umie- jętności samokształcenia
ma umiejętność samo- kształcenia
posiada zaawansowaną umiejętność samokształcenia
EPU3 potrafi konstruować i wymiarować proste elementy maszyn
potrafi konstruować i wymiarować złożone elementy maszyn
potrafi konstruować i wymiarować wszystkie elementy maszyn
EPK1 rozumie, ale nie zna skutków działalności inżynierskiej
rozumie i zna skutki działalności inżynierskiej
rozumie i zna skutki, i pozatechniczne aspekty działalności inżynierskiej
EPK2 potrafi współdziałać w grupie
potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej różne role
potrafi współdziałać i pracować w grupie przyjmując w niej różne role i ponosić odpowiedzialność za wspólnie realizowane działania
J – Forma zaliczenia przedmiotu
Egzamin
K – Literatura przedmiotu
Literatura obowiązkowa: 1. Błoch A., Inżynierska geometria wykreślna, Wyd. Polit. Śląskiej, Gliwice 2013, 2. Dobrzański T., Rysunek techniczny maszynowy, WNT, Warszawa 2013. 3. Mierzejewski W., Geometria wykreślna, Rzuty Monge’a, Oficyna Wydawnicza Politechniki
Warszawskiej, Warszawa 2006. 4. Strona internetowa PKN (www. pkn.pl)
Literatura zalecana / fakultatywna: 1. Gruszka P., Geometria wykreślna, Wyd. PRad., Radom 2007. 2. Lewandowski Z., Geometria wykreślna, PWN, Warszawa 1979. 3. Otto F. E., Podręcznik do geometrii wykreślnej, PWN, Warszawa 1998.
L – Obciążenie pracą studenta:
Forma aktywności studenta Liczba godzin na realizację
Godziny zajęć z nauczycielami 60
Konsultacje 5
Czytanie literatury 20
Przygotowanie do wykładów 10
Przygotowanie do laboratoriów 10
Przygotowanie do sprawdzianu 10
Przygotowanie do egzaminu 10
Suma godzin: 125
Liczba punktów ECTS dla przedmiotu (suma godzin 125 : 25 godz. ) 5
Ł – Informacje dodatkowe
Imię i nazwisko sporządzającego prof. nadzw. dr hab. inż. Bogusław Borowiecki
Data sporządzenia / aktualizacji 31.01. 2016 r
Dane kontaktowe (e-mail, telefon) e-mail: [email protected]
Podpis
Pozycja w planie studiów (lub kod przedmiotu) B.6
P R O G R A M P R Z E D M I O T U
A - Informacje ogólne
1. Nazwa przedmiotu Podstawy konstrukcji i eksploatacji maszyn
2. Punkty ECTS 5
3. Rodzaj przedmiotu obowiązkowy
4. Język przedmiotu polski
5. Rok studiów II
6. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia
dr hab. Inż. M. Hajkowski
B – Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze
Semestr 4 Wykłady: 30; Laboratoria: 15; Projekt: 15
Liczba godzin ogółem 60
C - Wymagania wstępne
D - Cele kształcenia
Wiedza
CW1 Student zna metody i techniki rozwiązywania problemów technicznych związanych z projektowaniem i konstruowaniem maszyn.
CW2 Student ma wiedzę z zakresu eksploatacji maszyn.
Umiejętności
CU1 Student posiada podstawowe umiejętności potrzebne do obliczeń wytrzymałościowych części maszyn i konstruowania maszyn oraz w zakresie eksploatacji maszyn.
CU2 Student ma umiejętności pozyskiwania informacji z literatury i baz danych potrzebnych do realizacji projektu z konstrukcji i związanych z eksploatacją maszyn.
Kompetencje społeczne
CK1 Student rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie, zwłaszcza podnoszenia kompetencji zawodowych, osobistych i społecznych w zmieniającej się rzeczywistości.
E - Efekty kształcenia przedmiotowe i kierunkowe
Przedmiotowy efekt kształcenia (EP) w zakresie wiedzy (W),
umiejętności (U) i kompetencji społecznych (K)
Kierunkowy
efekt
kształcenia
Wiedza (EPW…)
EPW1 Student ma wiedzę ogólną obejmującą kluczowe zagadnienia z zakresu konstrukcji i eksploatacji maszyn i urządzeń.
K_W05
Wydział Techniczny
Kierunek Mechanika i budowa maszyn
Poziom studiów I stopnia
Forma studiów Studia stacjonarne
Profil kształcenia praktyczny
EPW2 Ma podstawową wiedzę z zakresu wytrzymałości materiałów, konstrukcji i eksploatacji maszyn, mechaniki technicznej cyklu życia urządzeń, obiektów i systemów technicznych.
K_W06
EPW3 Ma podstawową wiedzę w zakresie standardów i norm technicznych związanych z budową, działaniem i eksploatacją maszyn, urządzeń i procesów.
K_W15
Umiejętności (EPU…)
EPU1 Potrafi wykorzystać poznane metody i modele matematyczne, a także symulacje komputerowe do analiz, projektowania i oceny, procesów i urządzeń.
K_U07
EPU2 Potrafi obliczać i modelować procesy stosowane w projektowanie, konstruowaniu i obliczaniu elementów maszyn.
K_U16
EPU3 Potrafi ocenić przydatność rutynowych metod i narzędzi służących do rozwiązywania prostych zadań inżynierskich, typowych dla procesów, urządzeń oraz wybierać i stosować właściwe metody i narzędzia.
K_U23
Kompetencje społeczne (EPK…)
EPK1 Student rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie – dalsze kształcenie na studiach II stopnia, studia podyplomowe, kursy specjalistyczne, szczególnie ważne w obszarze nauk technicznych, ze zmieniającymi się szybko technologiami, podnosząc w ten sposób kompetencje zawodowe, osobiste i społeczne.
K_K01
EPK2 Ma świadomość ważności i rozumie pozatechniczne aspekty i skutki działalności inżynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko, i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje.
K_K02
F - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach zajęć
Lp. Treści wykładów Liczba godzin
W1 Fazy istnienia obiektu technicznego, procesy projektowania i konstruowania. Podział
maszyn, podzespoły i części (elementy).
2
W2 Normalizacja i standaryzacja w projektowaniu. Tolerancje i pasowania. Kryteria oceny
konstrukcji, warunki ograniczające, obszar rozwiązań dopuszczalnych, proces zużycia.
2
W3 Ocena naprężeń w elementach maszyn (rozciąganych, ściskanych, zginanych,
skręcanych, ścinanych, nacisk powierzchniowy) i wytrzymałość zmęczeniowa.
2
W4 Połączenia nierozłączne (spawane, zgrzewane, lutowane, nitowane): charakterystyka,
rodzaje i obliczenia wytrzymałościowe.
2
W5 Połączenia rozłączne (śrubowe, wpustowe, klinowe, kołkowe, wielowypustowe,
wciskane) ): charakterystyka, rodzaje i obliczenia wytrzymałościowe.
3
W6 Elementy sprężyste: ): charakterystyka, rodzaje i obliczenia wytrzymałościowe. 1
W7 Osie i wały: opis ogólny, wytrzymałość i sztywność wałów, moment zastępczy,
wyznaczanie średnicy wałów.
2
W8 Łożyska toczne: charakterystyka, rodzaje, obliczenia wytrzymałościowe, dobór łożysk
i ich zabudowa.
2
W9 Łożyska ślizgowe: charakterystyka i konstrukcja łożysk, obliczenia wytrzymałościowe,
tarcie w łożyskach.
2
W10 Przekładnie zębate: charakterystyka, rozwiązania konstrukcyjne, przełożenia, siły
zazębienia, obliczenia wytrzymałościowe.
3
W11 Przekładnie pasowe z pasem płaskim, klinowym, zębatym, przekładnie łańcuchowe:
charakterystyka i obliczenia wytrzymałościowe.
2
W12 Sprzęgła: funkcja w układzie napędowym, budowa, zasada działania i obliczenia
wytrzymałościowe
2
W13 Procesy fizykochemiczne zachodzące w warstwie wierzchniej części maszyny. Opis
rodzajów tarcia. Trybologiczne procesy zużycia (starzenia) elementów maszyn
(ścierne, adhezyjne, utlenianie, zmęczeniowe, cierno-korozyjne). Węzły ruchowe i
smarowanie.
3
W14 Utrzymanie maszyn w ruchu: Przeglądy techniczne i remonty. 2
Razem liczba godzin wykładów 30
Lp. Treści laboratoriów Liczba godzin
L1 Badania przełożeń przekładni zębatych i pasowych 2
L2 Analiza kinematyczna układu napędowego zawierającego przekładnie zębate i
mechanizm śrubowy
2
L3 Badania tarcia tocznego 2
L4 Badania tarcia ślizgowego 2
L5 Badania sprawności układu napędowego 3
L6 Diagnostyka układu napędowego z uszkodzonym łożyskiem tocznym 2
L7 Diagnostyka układu napędowego z uszkodzonymi zębami w przekładni zębatej 2
Razem liczba godzin laboratoriów 15
Lp. Treści projektów Liczba godzin
P1 Analiza istniejących rozwiązań konstrukcyjnych dla indywidualnego zadania
projektowego (np. projekt mechanizmu śrubowego, projekt przekładni pasowej)
2
P2 Analiza zaproponowanych rozwiązań konstrukcyjnych 2
P3 Obliczenia konstrukcyjne 7
P4 Dobór części maszyn i podzespół do zadanego projektu 4
Razem liczba godzin projektów 15
G – Metody oraz środki dydaktyczne wykorzystywane w ramach poszczególnych form zajęć
Forma zajęć Metody dydaktyczne (wybór z listy) Środki dydaktyczne
Wykład Wykład informacyjny Projektor
Laboratoria Ćwiczenia doskonalące obsługę maszyn i urządzeń Maszyny i przyrządy pomiarowe.
Projekt Analiza i realizacja zadania inżynierskiego Projektor
H - Metody oceniania osiągnięcia efektów kształcenia na poszczególnych formach zajęć
Forma zajęć Ocena formująca (F) – wskazuje studentowi na potrzebę uzupełniania wiedzy lub stosowania określonych metod i narzędzi, stymulujące do doskonalenia efektów pracy (wybór z listy)
Ocena podsumowująca (P) – podsumowuje osiągnięte efekty kształcenia (wybór z listy)
Wykład P1 - egzamin pisemny i ustny
Laboratoria F1- sprawdzian ("wejściówka")
F2 - obserwacja/aktywność (przygotowanie do zajęć)
F3 - Praca pisemna (sprawozdania)
P3 - ocena podsumowująca
powstała na podstawie ocen
formujących, uzyskanych w
semestrze
Projekt F3 - praca pisemna (dokumentacja projektu)
F5 - ćwiczenia praktyczne (projekty indywidualne
i grupowe)
P4 - praca pisemna (projekt)
H-1 Metody weryfikacji osiągnięcia przedmiotowych efektów kształcenia (wstawić „x”)
Efekty przedmiotowe
Wykład Laboratoria Projekt
Metoda oceny
P1 F1 F2 F3 P3 F3 F5 P4
EPW1 x x x x x
EPW2 x x x x x
EPW3 x x x x x
EPU1 x x x x x x
EPU2 x x x x x x
EPU3 x x x x x x
EPK1 x x x
EPK2 x x
I – Kryteria oceniania
Wymagania określające kryteria uzyskania oceny w danym efekcie Ocena Przedmiotowy efekt kształcenia (EP..)
Dostateczny dostateczny plus
3/3,5
dobry dobry plus
4/4,5
bardzo dobry 5
EPW1 Opanował wiedzę ogólną przekazaną na zajęciach z konstrukcji i eksploatacji maszyn.
Opanował wiedzę ogólną przekazaną na zajęciach i pochodząca z literatury.
Opanował wiedzę ogólną przekazaną na zajęciach i pochodzącą z literatury wykraczającą poza zakres problemowy zajęć.
EPW2 Ma wiedzę podstawową z konstrukcji maszyn.
Ma wiedzę poszerzoną z kon-strukcji maszyn
Ma wiedzę szczegółową w zakresie konstrukcji maszyn.
EPW3 Ma podstawową wiedzę z zakresu standardów i norm technicznych w budowie maszyn.
Ma szczegółową wiedzę z zakresu standardów i norm technicznych w budowie maszyn.
Ma szczegółową wiedzę z zakresu standardów i norm technicznych w budowie maszyn.
EPU1 Wykonuje powierzone zadanie popełniając niezna-czne błędy. Umie w stopniu wystarczającym.
Wykonuje powierzone zadanie. Umie i potrafi zinterpretować
Wykonuje powierzone zadania bezbłędnie. Umie, interpretuje i wyjaśnia innym
EPU2 Potrafi konstruować i obliczać elementy maszyn ale popełnia nieznaczne błędy.
Potrafi poprawnie konstruować i obliczać elementy maszyn.
Potrafi poprawnie konstruować i obliczać elementy maszyn.
EP U3 Potrafi ocenić przydatność rutynowych metod i narzędzi do rozwiązywania prostych zadań inżynierskich.
Potrafi ocenić przydatność rutynowych metod i narzędzi do rozwiązywania prostych zadań inżynierskich i samodzielnie poszukuje dodatkowych informacji.
Potrafi ocenić przydatność rutynowych metod i narzędzi do rozwiązywania prostych zadań inżynierskich i samodzielnie poszukuje dodatkowych informacji wykraczających poza zakres problemowy zajęć.
EPK1 Rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie.
Rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie.
Rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie.
EPK2 Rozumie pozatechniczne skutki działalności inżynierskiej.
Rozumie i zna pozatechniczne skutki działalności inżynierskiej.
Rozumie i zna pozatechniczne skutki działalności inżynierskiej.
J – Forma zaliczenia przedmiotu
Egzamin
K – Literatura przedmiotu
Literatura obowiązkowa: 1. Z. Osiński, Podstawy konstrukcji maszyn. PWN, Warszawa 2010. 2. A. Rutkowski, Części maszyn. WSiP Warszawa 2008. 3. L.W. Kurmaz i inni, Podstawy konstrukcji maszyn. Projektowanie. PWN, Warszawa 2003. 4. A. Dziama i inni. ,Podstawy konstrukcji maszyn. PWN, Warszawa 2002. 5. S. Legutko, Podstawy eksploatacji maszyn i urządzeń. WSiP, Warszawa 2004. Literatura zalecana / fakultatywna:
1. A. Kasprzycki, W. Sochacki, Wybrane zagadnienia projektowania i eksploatacji maszyn i urządzeń. Politechnika Częstochowska, Częstochowa 2009. Publikacja finansowana w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego.
Książka dostępna w wersji elektronicznej na stronie internetowej. 2. W. Chomczyk. Podstawy konstrukcji maszyn; elementy, podzespoły i zespoły maszyn i urządzeń. WNT,
Warszawa 2008.
3. E. Mazanek (Red.), Przykłady obliczeń z podstaw konstrukcji maszyn. Warszawa, WNT, 2005. 4. S. Leber, Wybrane problemy eksploatacji maszyn. Wydawnictwo Naukowe Instytutu Technologii Eksploatacji - PIB,
Radom 2011.
L – Obciążenie pracą studenta:
Forma aktywności studenta Liczba godzin na realizację
Godziny zajęć z nauczycielem/ami 60
Konsultacje 2
Czytanie literatury 12
Przygotowanie do sprawdzianów ("wejściówek") 10
Wykonanie sprawozdań 10
Wykonanie projektu cz. w domu 15
Przygotowanie do egzaminu 16
Suma godzin: 125
Liczba punktów ECTS dla przedmiotu (suma godzin : 25 godz. ): 5
Ł – Informacje dodatkowe
Imię i nazwisko sporządzającego Mieczysław Hajkowski
Data sporządzenia / aktualizacji 5.12.2015
Dane kontaktowe (e-mail, telefon) [email protected]
Podpis
Pozycja w planie studiów (lub kod przedmiotu) B.7
P R O G R A M P R Z E D M I O T U
A - Informacje ogólne
1. Nazwa przedmiotu Podstawy automatyki i robotyki
2. Punkty ECTS 4
3. Rodzaj przedmiotu obieralny
4. Język przedmiotu język polski
5. Rok studiów II
6. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia
dr inż. Grzegorz Andrzejewski
B – Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze
Semestr 4 Wykłady: (15); Laboratoria: (30)
Liczba godzin ogółem 45
C - Wymagania wstępne
Podstawy elektrotechniki i elektroniki, Elementy techniki cyfrowej
D - Cele kształcenia
Wiedza
CW1 przekazanie wiedzy z zakresu budowy i funkcjonowania układów automatyki i robotyki
CW2 przekazanie wiedzy z zakresu programowania układów automatyki i robotyki
Umiejętności
CU1 wyrobienie umiejętności posługiwania się narzędziami wspomagającymi programowanie układów automatyki i robotyki
CU2 wyrobienie umiejętności implementacji wybranych aspektów behawioralnych układów automatyki i robotyki
Kompetencje społeczne
CK1 uświadomienie ważności kształcenia się w kontekście skutków działalności inżynierskiej
E - Efekty kształcenia przedmiotowe i kierunkowe
Przedmiotowy efekt kształcenia (EP) w zakresie wiedzy (W),
umiejętności (U) i kompetencji społecznych (K)
Kierunkowy
efekt
kształcenia
Wiedza (EPW…)
EPW1 student ma podstawową wiedzę z zakresu funkcjonowania układów automatyki i
robotyki K_W05
EPW2 student ma podstawową wiedzę z zakresu metod programowania układów
automatyki i robotyki K_W10
Wydział Techniczny
Kierunek Mechanika i budowa maszyn
Poziom studiów I stopnia
Forma studiów studia stacjonarne
Profil kształcenia praktyczny
EPW3 student zna podstawowe techniki opisu wybranych aspektów behawioralnych
układów automatyki i robotyki K_W14
Umiejętności (EPU…)
EPU1 student potrafi posłużyć się narzędziami wspomagającymi programowanie
układów automatyki i robotyki K_U10
EPU2 student potrafi modelować wybrane aspekty behawioralne układów automatyki i
robotyki K_U16, K_U20
EPU3 student potrafi opracować dokumentację dotyczącą realizacji zadania
inżynierskiego K_U03
Kompetencje społeczne (EPK…)
EPK1 student rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie K_K01
F - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach zajęć
Lp. Treści wykładów Liczba
godzin
W1 Wprowadzenie: treści programowe, zasady pracy, bezpieczeństwa, zaliczenia. 1
W2 Pojęcia podstawowe: obiekty, sygnały, elementy wykonawcze, regulacja. 2
W3 Elementy liniowe: bezinercyjne, inercyjne, całkujące, różniczkujące. 2
W4 Schematy blokowe, transmitancja, charakterystyki wybranych elementów
automatyki.
2
W5 Regulatory przemysłowe: rodzaje, wymagania, nastawy. 2
W6 Systemy PLC w automatyce przemysłowej. 2
W7 Roboty i manipulatory: budowa, opis, kinematyka. 2
W8 Podsumowanie 2
Razem liczba godzin wykładów 15
Lp. Treści laboratoriów Liczba
godzin
L1 Wprowadzenie: treści programowe, zasady pracy, bezpieczeństwa, zaliczenia. 1
L2 Analiza elementów liniowych. 2
L3 Projektowanie układów automatyki z regulacją typu P. 2
L4 Projektowanie układów automatyki z regulacją typu PI. 2
L5 Projektowanie układów automatyki z regulacją typu PD. 2
L6 Projektowanie układów automatyki z regulacją typu PID. 2
L7 Podsumowanie cząstkowe – termin odróbczy. 2
L8 Roboty i manipulatory: programowanie i symulacja, cz. I. 3
L9 Roboty i manipulatory: programowanie i symulacja, cz. II. 3
L10 Sterowanie robotem: uruchamianie, praca ręczna, cz. I. 2
L11 Sterowanie robotem: uruchamianie, praca ręczna, cz. II. 2
L12 Sterowanie robotem: proste sekwencje, cz. I. 2
L13 Sterowanie robotem: proste sekwencje, cz. II. 2
L14 Podsumowanie cząstkowe – termin odróbczy. 2
L15 Podsumowanie i zaliczenie. 1
Razem liczba godzin laboratoriów 30
G – Metody oraz środki dydaktyczne wykorzystywane w ramach poszczególnych form zajęć
Forma zajęć Metody dydaktyczne (wybór z listy) Środki dydaktyczne
Wykład wykład interaktywny system informatyczny
Laboratoria ćwiczenia doskonalące obsługę oprogramowania
maszyn i urządzeń system informatyczny, płytki
testowe
H - Metody oceniania osiągnięcia efektów kształcenia na poszczególnych formach zajęć
Forma zajęć Ocena formująca (F) – wskazuje studentowi na potrzebę uzupełniania wiedzy lub stosowania określonych metod i narzędzi, stymulujące do doskonalenia efektów pracy (wybór z listy)
Ocena podsumowująca (P) – podsumowuje osiągnięte efekty kształcenia (wybór z listy)
Wykład F4 – wystąpienie (prezentacja multimedialna) P1 – egzamin (test sprawdzający wiedzę z całego przedmiotu)
Laboratoria F2 – obserwacja/aktywność (przygotowanie do zajęć/ ocena ćwiczeń wykonywanych podczas zajęć)
F3 - sprawozdanie
P3 - ocena podsumowująca powstała na podstawie ocen formujących, uzyskanych w semestrze
H-1 Metody weryfikacji osiągnięcia przedmiotowych efektów kształcenia (wstawić „x”)
Efekty przedmiotowe
Wykład Laboratoria
F4 P1 F2 F3 P3
EPW1 x
EPW2 x
EPW3 x
EPU1 x x
EPU2 x x x
EPU3 x x
EPK1 x
I – Kryteria oceniania
Wymagania określające kryteria uzyskania oceny w danym efekcie Ocena
Przedmiotowy efekt
kształcenia (EP..)
Dostateczny dostateczny plus
3/3,5
dobry dobry plus
4/4,5
bardzo dobry 5
EPW1 zna wybrane zagadnienia dotyczące budowy i działania układów automatyki i robotyki
zna większość zagadnień dotyczących budowy i działania układów automatyki i robotyki
zna wszystkie wymagane zagadnienia dotyczące budowy i działania układów automatyki i robotyki
EPW2 zna wybrane zagadnienia dotyczące metod programowania układów automatyki i robotyki
zna większość zagadnień dotyczących metod programowania układów automatyki i robotyki
zna wszystkie wymagane zagadnienia dotyczące metod programowania układów automatyki i robotyki
EPW3 zna wybrane zagadnienia dotyczące technik opisu wybranych aspektów behawioralnych układów automatyki i robotyki
zna większość zagadnień dotyczących technik opisu wybranych aspektów behawioralnych układów automatyki i robotyki
zna wszystkie wymagane zagadnienia dotyczące technik opisu wybranych aspektów behawioralnych układów automatyki i robotyki
EPU1 potrafi wykorzystać niektóre wymagane funkcjonalności narzędzi do programowania układów automatyki i robotyki
potrafi wykorzystać większość wymaganych funkcjonalności narzędzi do programowania układów automatyki i robotyki
potrafi wykorzystać wszystkie wymagane funkcjonalności narzędzi do programowania układów automatyki i robotyki
EPU2 potrafi modelować niektóre aspekty behawioralne
potrafi modelować większość wymaganych
potrafi modelować wszystkie wymagane aspekty
układów automatyki i robotyki
aspektów behawioralnych układów automatyki i robotyki
behawioralne układów automatyki i robotyki
EPU3 potrafi opracować dokumentację techniczną dotyczącą realizacji zadania inżynierskiego w stopniu dostatecznym
potrafi opracować dokumentację techniczną dotyczącą realizacji zadania inżynierskiego w stopniu dobrym
potrafi opracować dokumentację techniczną dotyczącą realizacji zadania inżynierskiego w stopniu bardzo dobrym
EPK1 rozumie potrzebę uczenia się wyrażoną przygotowaniem prezentacji i jej wygłoszeniem ale tylko na poziomie ogólnym
rozumie potrzebę uczenia się wyrażoną przygotowaniem prezentacji i jej wygłoszeniem na poziomie szczegółowym ale bez dogłębnej znajomości tematyki
rozumie potrzebę uczenia się wyrażoną przygotowaniem prezentacji i jej wygłoszeniem na poziomie szczegółowym i świadczącym o dogłębnej znajomości tematyki
J – Forma zaliczenia przedmiotu
Egzamin
K – Literatura przedmiotu
Literatura obowiązkowa: 1. Klimasara W.J., Piłat Z., Podstawy automatyki i robotyki, WSiP, Warszawa 2006. Literatura zalecana / fakultatywna: 1. T. Kaczorek, Teoria sterowania i systemów, PWN, Warszawa 1999. 2. M. Żelazny, Podstawy automatyki, PWN, Warszawa 1976.
L – Obciążenie pracą studenta:
Forma aktywności studenta Liczba godzin na realizację
Godziny zajęć z nauczycielem/ami 45
Konsultacje 1
Czytanie literatury 5
Przygotowanie referatu 3
Przygotowanie do ćwiczeń laboratoryjnych 12
Opracowanie sprawozdań 24
Przygotowanie do egzaminu 10
Suma godzin: 100
Liczba punktów ECTS dla przedmiotu (suma godzin : 25 godz. ): 4
Ł – Informacje dodatkowe
Imię i nazwisko sporządzającego dr inż. Grzegorz Andrzejewski
Data sporządzenia / aktualizacji 2015-12-13
Dane kontaktowe (e-mail, telefon) [email protected]
Podpis
Pozycja w planie studiów (lub kod przedmiotu) B.8
P R O G R A M P R Z E D M I O T U
A - Informacje ogólne
1. Nazwa przedmiotu Projekt konstrukcyjny
2. Punkty ECTS 2
3. Rodzaj przedmiotu obowiązkowy
4. Język przedmiotu polski
5. Rok studiów II
6. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia
dr inż. M. Jasiński
B – Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze
Semestr 4 Projekt: 15;
Liczba godzin ogółem 15
C - Wymagania wstępne
1. Pozytywnie zaliczony przedmiot Podstawy konstrukcji i eksploatacji maszyn
2. Pozytywnie zaliczony przedmiot Wytrzymałość materiałów
3. Pozytywnie zaliczony przedmiot Grafika inżynierska i CAD
D - Cele kształcenia
Wiedza
CW1 Przekazanie wiedzy w zakresie wiedzy technicznej obejmującej terminologię, pojęcia, teorie, zasady, metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu zadań inżynierskich
CW2 Przekazanie wiedzy ogólnej dotyczącej standardów i norm technicznych dotyczących zagadnień odnoszących się do mechaniki i budowy maszyn
CW3 Student ma wiedzę o zastosowaniu i doborze poszczególnych materiałów przy projektowaniu maszyn i urządzeń
Umiejętności
CU1 Umiejętność doboru materiałów, z uwzględnieniem rodzaju obróbki, w procesie projektowania maszyn i urządzeń
CU2 Wyrobienie umiejętności dobru podzespołów i części do projektowanych maszyn i urządzeń
Kompetencje społeczne
CK1 Uświadomienie ważności i rozumienia społecznych skutków działalności inżynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje
CK2 Współdziałanie w grupie i przyjmowanie odpowiedzialności za wspólne realizacje
Wydział Techniczny
Kierunek Mechanika i budowa maszyn
Poziom studiów I stopnia
Forma studiów studia stacjonarne
Profil kształcenia praktyczny
E - Efekty kształcenia przedmiotowe i kierunkowe
Przedmiotowy efekt kształcenia (EP) w zakresie wiedzy (W),
umiejętności (U) i kompetencji społecznych (K)
Kierunkowy
efekt
kształcenia
Wiedza (EPW…)
EPW1 Ma wiedzę ogólną obejmującą kluczowe zagadnienia z zakresu konstrukcji i eksploatacji maszyn i urządzeń
K_W05
EPW2 Zna podstawowe narzędzia i techniki wykorzystywane do projektowania systemów
i urządzeń
K_W08
EPW3 Zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy
rozwiązywaniu prostych zadań inżynierskich związanych z mechaniką i budową
maszyn
K_W14
Umiejętności (EPU…)
EPU1 Potrafi pozyskiwać informacje z literatury w zakresie mechaniki i budowy maszyn;
potrafi integrować uzyskane informacje, dokonywać ich interpretacji, a także
wyciągać wnioski oraz formułować i uzasadniać opinie
K_U01
EPU2 Potrafi pracować indywidualnie i w zespole; umie oszacować czas potrzebny na
realizację zleconego zadania; potrafi opracować i zrealizować harmonogram prac
zapewniający dotrzymanie terminów
K_U02
EPU3 Potrafi obliczać i modelować procesy stosowane w projektowanie, konstruowaniu i
obliczaniu elementów maszyn i urządzeń
K_U16
Kompetencje społeczne (EPK…)
EPK1 Ma świadomość ważności i rozumie pozatechniczne aspekty i skutki działalności
inżynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko, i związanej z tym odpowiedzialności
za podejmowane decyzje
K_K02
EPK2 Potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej różne role i ponoszenia
odpowiedzialności za wspólnie realizowane działania
K_K03
F - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach zajęć
Lp. Treści projektów Liczba godzin
P1 Opracowanie różnych rozwiązań konstrukcyjnych dla zadanego indywidualnego
projektu
2
P2 Obliczenia wytrzymałościowe konstrukcji nośnej maszyny lub urządzenia 9
P3 Dobór elementów części maszyn i podzespół do zadanego indywidualnego projektu 4
Razem liczba godzin projektów 15
G – Metody oraz środki dydaktyczne wykorzystywane w ramach poszczególnych form zajęć
Forma zajęć Metody dydaktyczne Środki dydaktyczne
Projekt Doskonalenie metod i technik analizy zadania
inżynierskiego
Selekcjonowanie, grupowanie i dobór informacji do
realizacji zadania inżynierskiego
Aktualne normy krajowe i
międzynarodowe, katalogi części i
podzespołów maszyn
H - Metody oceniania osiągnięcia efektów kształcenia na poszczególnych formach zajęć
Forma zajęć Ocena formująca (F) Ocena podsumowująca (P)
Projekt F2 – obserwacja/aktywność (przygotowanie do zajęć)
F4 – wypowiedź/wystąpienie (dyskusja, prezentacja rozwiązań konstrukcyjnych)
P4 – praca pisemna (projekt)
H-1 Metody weryfikacji osiągnięcia przedmiotowych efektów kształcenia (wstawić „x”)
Efekty przedmiotowe
Wykład Ćwiczenia Laboratoria Projekt
F2 F4 P4
EPW1 x x
EPW2 x x
EPW3 x x x
EPU1 x
EPU2 x
EPU3 x
EPK1 x
EPK2 x x
I – Kryteria oceniania
Wymagania określające kryteria uzyskania oceny w danym efekcie
Ocena Przedmiotowy
efekt kształcenia
(EP..)
Dostateczny dostateczny plus
3/3,5
dobry dobry plus
4/4,5
bardzo dobry 5
EPW1 Zna wybrane zagadnienia z konstrukcji i eksploatacji maszyn i urządzeń
Zna większość zagadnień z konstrukcji i eksploatacji maszyn i urządzeń
Zna wszystkie wymagane zagadnienia z konstrukcji i eksploatacji maszyn i urządzeń
EPW2 Opanował podstawową wiedzę z narzędzi i technik wykorzystywanych do projektowania systemów i urządzeń
Ma rozszerzoną wiedzę z narzędzi i technik wykorzystywanych do projektowania systemów i urządzeń
Ma rozszerzoną wiedzę z narzędzi i technik wykorzystywanych do projektowania systemów i urządzeń
EPW3 Opanował podstawowe techniki stosowane przy rozwiązywaniu prostych zadań inżynierskich
Ma rozszerzoną wiedzę z narzędzi i technik stosowane przy rozwiązywaniu prostych zadań inżynierskich
Ma rozszerzoną wiedzę z narzędzi i technik stosowane przy rozwiązywaniu prostych zadań inżynierskich
EPU1 Korzysta z właściwych metod i narzędzi, ale rezultat jego pracy posiada nieznaczne błędy
Poprawnie korzysta z metod i narzędzi w poszukiwaniu informacji;
Samodzielnie poszukuje informacji wykraczających poza zakres problemowy zajęć i wykorzystuje je w swojej pracy;
EPU2 Realizuje powierzone zadanie popełniając nieznaczne błędy
Realizuje powierzone zadanie popełniając minimalne błędy, które nie wpływają na rezultat jego pracy
Realizuje powierzone zadanie bezbłędnie
EPU3 Realizuje powierzone zadanie popełniając nieznaczne błędy
Realizuje powierzone zadanie popełniając minimalne błędy, które nie wpływają na rezultat jego pracy
Realizuje powierzone zadanie bezbłędnie
EPK1 Ma świadomość istnienia pozatechnicznych aspektów pracy, ale nie potrafi się do nich odnieść
Ma świadomość istnienia pozatechnicznych aspektów pracy i odnosi się do nich
Odnosi się do pozatechnicznych aspektów pracy integrując kompleksowo wszystkie uwarunkowania i prezentuje nieszablonowy sposób myślenia.
EPK2 Realizuje (również w grupie) powierzone zadania
Realizując (również w grupie) powierzone zadania wykazuje się samodzielnością w poszukiwaniu rozwiązań
Realizując (również w grupie) powierzone zadania w pełni samodzielnie poszukuje rozwiązań
J – Forma zaliczenia przedmiotu
Zaliczenie z oceną
K – Literatura przedmiotu
Literatura obowiązkowa: 1. A. Bober, M. Dudziak, Zapis konstrukcji, PWN, Warszawa 1999. 2. Zbiór zadań z części maszyn, pod red. W. Korewy, PWN, Warszawa, 1968. 3. W. Korew, Części maszyn, PWN, Warszawa, 1976. 4. F. Stachowicz, Wytwarzanie i konstrukcja elementów maszyn, Wyd. Oficyna Pol. Rzesz., Rzeszów, 1996. 5. M. Porębska, Komputerowe wspomaganie projektowania zespołów i elementów maszyn w przykładach, Wyd. AGH, Kraków, 1992. 6. K. Tubielewicz, Technologia, konstrukcja i eksploatacja maszyn, Wyd. Pol. Częst., Częstochowa, 1999. 7. Z. Osiński, Podstawy konstrukcji maszyn, PWN, Warszawa, 1999. 8. M. Dietrich. Podstawy konstrukcji maszyn T1, T2, T3. WNT, 2008 Warszawa Literatura zalecana / fakultatywna: 1. J. Koszkula, Projektowanie, stosowanie i eksploatacja maszyn i urządzeń z tworzyw sztucznych, Wyd. Pol.Częst., Częstochowa, 1996. 2. T. Dobrzański, Rysunek Techniczny Maszynowy, WNT, Warszawa 2001. 3. A. Rutkowski, A. Stypniewska, Zbiór zadań z części maszyn, WSP, Warszawa, 1984.
L – Obciążenie pracą studenta:
Forma aktywności studenta Liczba godzin na realizację
Godziny zajęć z nauczycielem/ami 15
Konsultacje 2
Czytanie literatury 8
Przygotowanie do zajęć projektowych 7
Przygotowanie dokumentacji technicznej projektu 18
Suma godzin: 50
Liczba punktów ECTS dla przedmiotu: 2
Ł – Informacje dodatkowe
Imię i nazwisko sporządzającego Dr inż. Marcin Jasiński
Data sporządzenia / aktualizacji 12.11.2015
Dane kontaktowe (e-mail, telefon) [email protected]
Podpis
Pozycja w planie studiów (lub kod przedmiotu) B.11
P R O G R A M P R Z E D M I O T U
A - Informacje ogólne
1. Nazwa przedmiotu Inżynieria jakości
2. Punkty ECTS 2
3. Rodzaj przedmiotu obowiązkowy
4. Język przedmiotu polski
5. Rok studiów II
6. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia
dr inż. J. Siuta
B – Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze
Semestr 3 Wykłady: 15; Laboratoria: 15;
Liczba godzin ogółem 30
C - Wymagania wstępne
Znajomość podstawowych pojęć ekonomicznych, oraz procesów produkcyjnych
D - Cele kształcenia
Wiedza
CW1 przekazanie wiedzy w zakresie wiedzy technicznej obejmującej terminologię, pojęcia, teorie, zasady, metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane w zarządzaniu jakością
CW2 przekazanie wiedzy ogólnej dotyczącej standardów i norm technicznych dotyczących systemów, urządzeń, procesów, odnoszących się do mechaniki i budowy maszyn
Umiejętności
CU1 wyrobienie umiejętności dokonania wstępnej analizy ekonomicznej podejmowanych działań inżynierskich, stosowania metod jakości w procesach wytwórczych ,pozyskiwania informacji z literatury baz danych i innych źródeł, podnoszenia kompetencji zawodowych
Kompetencje społeczne
CK1 przygotowanie do uczenia się przez całe życie, podnoszenie kompetencji zawodowych, osobistych i społecznych w zmieniającej się rzeczywistości, podjęcia pracy związanej z projektowaniem, wytwarzaniem , montażem i eksploatacją maszyn
E - Efekty kształcenia przedmiotowe i kierunkowe
Przedmiotowy efekt kształcenia (EP) w zakresie wiedzy (W),
umiejętności (U) i kompetencji społecznych (K)
Kierunkowy
efekt
kształcenia
Wiedza (EPW…)
EPW1 zna podstawowe metody i techniki identyfikacji i analizy zagrożeń K_W07
EPW2 ma wiedzę w zakresie zarządzania jakością i analizy ryzyka K_W12
Umiejętności (EPU…)
Wydział Techniczny
Kierunek Mechanika i budowa maszyn
Poziom studiów I stopnia
Forma studiów Studia stacjonarne
Profil kształcenia praktyczny
EPU1 potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych i innych źródeł; potrafi
integrować uzyskane informacje, dokonywać ich interpretacji, a także wyciągać
wnioski oraz formułować i uzasadniać opinie
K_U01
EPU2 ma umiejętność korzystania i doświadczanie w korzystaniu z norm i standardów związanych z projektowaniem ,wytwarzaniem i eksploatacją, maszyn ,urządzeń, systemów i procesów
K_U26
Kompetencje społeczne (EPK…)
EPK1 rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie – dalsze kształcenie na studiach II
stopnia,
studia podyplomowe, kursy specjalistyczne, szczególnie ważne w obszarze nauk
technicznych, podnosząc w ten sposób kompetencje zawodowe osobiste i społeczne
K_K01
F - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach zajęć
Lp. Treści wykładów Liczba godzin
W1 Podstawowe pojęcia: jakość wyrobu, polityka jakości, systemy zarządzania,
sterowanie jakością, zapewnienie jakości, kompleksowe zarządzanie jakością, jakość a
niezawodność
2
W2 Analiza zyskowności przedsiębiorstwa metodą PIA 2
W3 Znaczenie jakości wyrobów dla ich rynkowej konkurencyjności 2
W4 Ekonomiczne aspekty jakości i niezawodności wyrobów. 2
W4 Wybrane zagadnienia sterowania jakością i niezawodnością oraz zapewniania odpowiedniej jakości wyrobów na etapach: projektowania, wytwarzania, użytkowania i eksploatacji wyrobu.
3
Systemy zarządzania jakością wg standardu ISO 9000 i wdrażanie ich w przedsiębiorstwie
4
Razem liczba godzin wykładów 15
Lp. Treści laboratoriów Liczba godzin
L1 Zastosowanie metody FMEA w projektowaniu wyrobu 2
L2 Wykres Ishikawy w projektowaniu i ulepszaniu procesów produkcyjnych 3
L3 Opracowanie wybranej procedury systemu zarządzania jakością 6
L4 Analiza bazowa wg.PIA dla modelowej firmy 2
L5 Odrabianie i zaliczenie 2
Razem liczba godzin laboratoriów 15
G – Metody oraz środki dydaktyczne wykorzystywane w ramach poszczególnych form zajęć
Forma zajęć Metody dydaktyczne (wybór z listy) Środki dydaktyczne
Wykład wykład interaktywny projektor
Laboratoria Analiza dokumentacji konstrukcyjnej wyrobu jego
procesu produkcyjnego
Projektor, multimedia,
H - Metody oceniania osiągnięcia efektów kształcenia na poszczególnych formach zajęć
Forma zajęć Ocena formująca (F) – wskazuje studentowi na potrzebę uzupełniania wiedzy lub stosowania określonych metod i narzędzi, stymulujące do doskonalenia efektów pracy (wybór z listy)
Ocena podsumowująca (P) – podsumowuje osiągnięte efekty kształcenia (wybór z listy)
Wykład F2 – obserwacja/aktywność P1 – kolokwium
Laboratoria F2 – obserwacja/aktywność
F3 – praca pisemna sprawozdania
P3 – ocena podsumowująca powstała na podstawie ocen formujących, uzyskanych w semestrze
H-1 Metody weryfikacji osiągnięcia przedmiotowych efektów kształcenia (wstawić „x”)
Efekty przedmiotowe
Wykład Laboratoria
F2 P1 F2 F3 P3
EPW1 x
EPW2 x
EPU1 x x x x
EPU2 x x x
EPK1 x
I – Kryteria oceniania
Wymagania określające kryteria uzyskania oceny w danym efekcie Ocena
Przedmiotowy efekt
kształcenia (EP..)
Dostateczny dostateczny plus
3/3,5
dobry dobry plus
4/4,5
bardzo dobry 5
EPW1 opanował najważniejsze elementy wiedzy przekazanej na zajęciach
opanował większość przekazanej na zajęciach wiedzy
opanował całą lub niemal całą przekazaną na zajęciach wiedzę
EPW2 Opanował podstawowe definicje i elementy wiedzy SZJ
Opanował wiekszość definicj SZJ analizy ryzyka
Opanował wiekszość definicj SZJ analizy ryzyka potrafi interpretować wyniki analiz i wyciągać wnioski
EPU1 opanował umiejętność pozyskiwania danych i podstawowe metody ich analizy,
opanował umiejętność pozyskiwania danych i większość metod ich analizy poznanych na zajęciach, interpretuje je
opanował umiejętność pozyskiwania danych i potrafi je analizować , interpretuje je i wyciąga wnioski
EPU2 umie korzystać z podstawowych norm i
standardów związanych z projektowaniem ,wytwarzaniem i eksploatacją, maszyn ,urządzeń, systemów i procesów
umie korzystać z wiekszości norm i standardów
związanych z projektowaniem ,wytwarzaniem i eksploatacją, maszyn ,urządzeń, systemów i procesów procesów
umie odpowiednio wybierać i stosować normy i standardy
związane z projektowaniem ,wytwarzaniem i eksploatacją, maszyn ,urządzeń, systemów i procesów
EPK1 zna współczesny wymóg cywilizacyjny polegający na uczeniu się przez całe życie
rozumie potrzebę uczenia się i doskonalenia umiejętności przez całe życie
akceptuje i realizuje potrzebę uczenia się i doskonalenia umiejętności przez całe życie
J – Forma zaliczenia przedmiotu
Zaliczenie z oceną
K – Literatura przedmiotu
Literatura obowiązkowa: A. Hamrol, W. Mantura, Zarządzanie jakością, PWN, Warszawa 2005. 2. Norma PN-EN ISO 9001 – Systemy zarządzania jakością, Wymagania- PKN 2009 3. Profitability Improvement Analysis (PIA) – materiały szkoleniowe pod red. A. Ciszewskiego w oparciu o skrypty Szwedzkiego Centrum Produktywności (SPC).. Literatura zalecana / fakultatywna: Ocena zgodności oraz certyfikacja wyrobów i usług. Zespół autorów pod redakcją M. Walczaka. Wyd.Verlag- Dashofer 2. R. Kolman, Inżynieria jakości, PWN, Warszawa 1992. 3. T. Szopa, Niezawodność i bezpieczeństwo, Wyd. Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2009.
L – Obciążenie pracą studenta:
Forma aktywności studenta Liczba godzin na realizację
Godziny zajęć z nauczycielem/ami 30
Konsultacje 2
Czytanie literatury 3
Przygotowanie do laboratorium 7
Przygotowanie do sprawdzianu 8
Suma godzin: 50
Liczba punktów ECTS dla przedmiotu (suma godzin : 25 godz. ): 2
Ł – Informacje dodatkowe
Imię i nazwisko sporządzającego dr inż. Jan Siuta
Data sporządzenia / aktualizacji 28.12.2015
Dane kontaktowe (e-mail, telefon) [email protected] 605 100 114
Podpis
Pozycja w planie studiów (lub kod przedmiotu) B.12
P R O G R A M P R Z E D M I O T U
A - Informacje ogólne
1. Nazwa przedmiotu Inżynieria wytwarzania
2. Punkty ECTS 5
3. Rodzaj przedmiotu obowiązkowy
4. Język przedmiotu polski
5. Rok studiów II
6. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia
dr hab. inż. M. Hajkowski
B – Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze
Semestr 4 Wykłady: 15; Laboratoria: 30; Projekt: 15;
Liczba godzin ogółem 60
C - Wymagania wstępne
D - Cele kształcenia
Wiedza
CW1 Student ma wiedzę w zakresie wiedzy technicznej obejmującej terminologię, pojęcia, zasady, metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu zadań inżynierskich związanych z mechaniką i budową maszyn, tak w przygotowaniu z udziałem metod symulacji jak i w rzeczywistym środowisku.
CW2 Student ma wiedzę ogólną dotyczącą standardów i norm technicznych zagadnień odnoszących się do mechaniki i budowy maszyn.
Umiejętności
CU1 Student ma umiejętności w zakresie doskonalenia wiedzy, pozyskiwania i integrowanie informacji z literatury, baz danych i innych źródeł, opracowania dokumentacji, prezentowania ich i podnoszenia kompetencji zawodowych.
CU2 Student posiada podstawowe umiejętności projektowania maszyn, realizacji procesów wytwarzania, montażu i eksploatacji maszyn, doboru materiałów inżynierskich stosowanych jako elementy maszyn oraz nadzór nad ich eksploatacją.
Kompetencje społeczne
CK1 Ma przygotowanie do uczenia się przez całe życie, podnoszenie kompetencji zawodowych, osobistych i społecznych w zmieniającej się rzeczywistości, podjęcia pracy związanej z projektowani, realizacją procesów wytwarzania, montażu i eksploatacji maszyn.
CK2 Ma świadomość ważności i rozumienia społecznych skutków działalności inżynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje, współdziałanie w grupie i przyjmowanie odpowiedzialności za wspólne realizacje, kreatywność i przedsiębiorczość oraz potrzebę przekazywania informacji odnośnie osiągnięć technicznych i działania inżyniera.
Wydział Techniczny
Kierunek Mechanika i budowa maszyn
Poziom studiów I stopnia
Forma studiów Studia stacjonarne
Profil kształcenia Praktyczny
E - Efekty kształcenia przedmiotowe i kierunkowe
Przedmiotowy efekt kształcenia (EP) w zakresie wiedzy (W),
umiejętności (U) i kompetencji społecznych (K)
Kierunkowy
efekt kształcenia
Wiedza (EPW…)
EPW1 Ma szczegółowa wiedzę z zakresu monitorowania procesów oraz inżynierii
urządzeń.
K_W09
EPW2 Zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy
rozwiązywaniu zadań inżynierskich związanych z mechaniką i budową
maszyn.
K_W14
EPW3 Ma podstawową wiedzę w zakresie standardów oraz norm technicznych
związanych z budowa działaniem i eksploatacja maszyn, urządzeń i procesów.
K_W15
Umiejętności (EPU…)
EPU1 Potrafi porównać rozwiązania projektowe procesów, systemów, sieci i urządzeń ze względu na zadane kryteria użytkowe i ekonomiczne (pobór mocy, szybkość działania, koszt itp.).
K_U09
EPU2 Potrafi posługiwać się właściwie dobranymi metodami pomiarowymi przy projektowaniu i tworzeniu urządzeń i procesów.
K_U11
EPU3 Potrafi ocenić przydatność rutynowych metod i narzędzi służących do rozwiązywania prostych zadań inżynierskich, typowych dla procesów, urządzeń oraz wybierać i stosować właściwe metody i narzędzia.
K_U23
Kompetencje społeczne (EPK…)
EPK1 Rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie - dalsze kształcenie na
studiach II stopnia, studia podyplomowe, kursy specjalistyczne, szczególnie
ważne
w obszarze nauk technicznych ze zmieniającymi się szybko technologiami,
podnosząc w ten sposób kompetencje zawodowe, osobiste i społeczne.
K_K01
EPK2 Ma świadomość ważności i rozumie pozatechniczne aspekty i skutki
działalności inżynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko i związanej z tym
odpowiedzialności za podejmowane decyzje.
K_K02
F - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach zajęć
Lp. Treści wykładów Liczba godzin
W1 Klasyfikacja technik wytwarzania i ich cechy technologiczne.
Metody wytwarzania odlewów.
2
W2 Podstawy procesów odlewniczych (wypełnianie formy, krzepnięcie odlewu i
zasilanie węzłów cieplnych w odlewach). Koncepcja technologii wykonania odlewu.
3
W3 Podstawy procesów obróbki plastycznej stopów metali. Charakterystyka metod
obróbki plastycznej (kucie, wyciskanie, walcowanie, ciągnienie, tłoczenie).
Technologia wykonania odkuwek w matrycy. Operacje wykańczania odkuwek.
4
W4 Podstawy procesu skrawania. Mechanizm powstawania wióra. Ciepło skrawania.
Siły skrawania. Parametry skrawania. Rola chłodziwa.
1
W5 Narzędzia skrawające. Materiały narzędziowe. Geometria ostrza. Zużycie i trwałość
ostrza. Skrawalność materiałów.
2
W6 Obróbki wiórowa: toczenie, struganie, wiercenie, rozwiercanie, frezowanie, obróbka kół zębatych.
2
W7 Obróbka ścierna: szlifowanie, docieranie, gładzenie. Podstawowe elementy składowe procesu technologicznego obróbki skrawaniem.
1
Razem liczba godzin laboratoriów 15
Lp. Treści laboratoriów Liczba godzin
L1 Podział i określenie obróbki ubytkowej, praca z różnymi metodami obróbki. 4
L2 Narzędzia, materiały narzędziowe, obrabiarki i ich rola w procesie skrawania.
Znaczenie układu OUPN. Układ: obrabiarka –uchwyt –przedmiot –narzędzie.
4
L3 Czynniki wejściowe i wyjściowe w obróbce skrawaniem, wiadomości o oddzielaniu
materiału.
4
L4 Formowanie wiórów, siły i moc skrawania, ciepło skrawania. Zjawisko narostu.
Zużycie i trwałość ostrza.
4
L5 Płyny obróbkowe: chłodzące i smarujące. Zjawiska przykrawędziowe. 4
L6 Odmiany skrawania: struganie i dłutowanie, toczenie, wiercenie -obróbka otworów,
frezowanie, przeciąganie. Dobór warunków skrawania.
4
L7 Ogólne zasady i tok doboru warunków obróbki. 4
L8 Charakterystyka warstwy wierzchniej. Charakterystyka chropowatości.
Charakterystyka stereometryczna.
2
Razem liczba godzin laboratoriów 30
Lp. Treści projektów Liczba godzin
P1 Wykonanie projektu procesu wytwarzania produktu z materiałów metalowych. 3
P2 Wykonanie projektu procesu wytwarzania produktu z materiałów niemetalowych. 3
P3 Wyrób z połączeniami spawanymi. 3
P4 Prace projektowe na podstawie wiedzy nabytej na wykładach i laboratoriach 3
P5 Zastosowanie CAM w komputerowym projektowaniu procesów technologicznych. 3
Razem liczba godzin projektów 15
G – Metody oraz środki dydaktyczne wykorzystywane w ramach poszczególnych form zajęć
Forma zajęć
Metody dydaktyczne (wybór z listy) Środki dydaktyczne
Wykład Wykład informacyjny Projektor
Laboratoria Ćwiczenia doskonalące obsługę oprogramowania maszyn
i urządzeń technologicznych oraz umiejętność realizacji
procesów technologicznych.
Stanowiska laboratoryjne
Projekt Doskonalenie metod i techniki analizy zadania inżynierskiego. Dobór właściwych narzędzi do realizacji zadania inżynierskiego.
Projektor
H - Metody oceniania osiągnięcia efektów kształcenia na poszczególnych formach zajęć
Forma zajęć
Ocena formująca (F) – wskazuje studentowi na potrzebę uzupełniania wiedzy lub stosowania określonych metod i narzędzi, stymulujące do doskonalenia efektów pracy (wybór z listy)
Ocena podsumowująca (P) – podsumowuje osiągnięte efekty kształcenia (wybór z listy)
Wykład P1 - Egzamin pisemny i ustny
Laboratoria F1 - sprawdzian ("wejściówka")
F2 - obserwacja/aktywność (przygotowanie do zajęć)
F3 - praca pisemna (sprawozdania)
P3- ocena podsumowująca powstała na podstawie ocen formujących uzyskanych w semestrze.
Projekt F3 - praca pisemna (dokumentacja projektu)
F5 - ćwiczenia praktyczne (projekty indywidualne i grupowe)
P4 - praca pisemna (projekt)
H-1 Metody weryfikacji osiągnięcia przedmiotowych efektów kształcenia (wstawić „x”)
Efekty przedmiotowe
Wykład Laboratoria Projekt
Metoda oceny P1
F1 F2 F3 P3 F3 F5 P4
EPW1 x x x x x x
EPW2 x x x x x x
EPW3 x x x x x x
EPU1 x x x x x x
EPU2 x x x x x
EPU3 x x x x x
EPK1 x x x x
EPK2 x x x
I – Kryteria oceniania
Wymagania określające kryteria uzyskania oceny w danym efekcie
Ocena Przedmiotowy
efekt kształcenia
(EP..)
Dostateczny dostateczny plus
3/3,5
dobry dobry plus
4/4,5
bardzo dobry 5
EPW1 Opanował wiedzę przekazaną na zajęciach z inżynierii wytwarzania.
Opanował wiedzę przekazaną na zajęciach i pochodząca z literatury.
opanował wiedzę przekazaną na zajęciach i pochodzącą z literatury wykraczającą poza zakres problemowy zajęć.
EPW2 Ma wiedzę podstawową w zakresie monitorowania wybranej technologii wytwarzania.
Ma wiedzę poszerzoną w zakresie monitorowania podstawowych technologii wytwarzania.
Ma wiedzę szczegółową w zakresie monitorowania podstawowych technologii wytwarzania.
EPW3 Ma podstawową wiedzę z zakresu standardów i norm technicznych w budowie maszyn.
Ma szczegółową wiedzę z zakresu standardów i norm technicznych w budowie maszyn.
Ma szczegółową wiedzę z zakresu standardów i norm technicznych w budowie maszyn
EPU1 Wykonuje powierzone zadanie popełniając nieznaczne błędy.
Wykonuje powierzone zadanie popełniając minimalne błędy, które nie wpływają na rezultat jego pracy.
Wykonuje powierzone zadania bezbłędnie.
EPU2 Korzysta z właściwych metod i narzędzi ale rezultat jego pracy ma nieznaczne błędy.
Poprawnie korzysta z metod i narzędzi.
Poprawnie korzysta z metod i narzędzi.
EPU3 Potrafi ocenić przydatność rutynowych metod i narzędzi do rozwiązywania prostych zadań inżynierskich.
Potrafi ocenić przydatność rutynowych metod i narzędzi do rozwiązywania prostych zadań inżynierskich i samodzielnie poszukuje dodatkowych informacji.
Potrafi ocenić przydatność rutynowych metod i narzędzi do rozwiązywania prostych zadań inżynierskich i samodzielnie poszukuje dodatkowych informacji wykraczających poza zakres problemowy zajęć.
EPK1 Rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie.
Rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie.
Rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie.
EPK2 Rozumie pozatechniczne skutki działalności inżynierskiej.
Rozumie i zna pozatechniczne skutki działalności inżynierskiej.
Rozumie i zna pozatechniczne skutki działalności inżynierskiej.
J – Forma zaliczenia przedmiotu
Egzamin
K – Literatura przedmiotu
Literatura obowiązkowa: 1. J. Zawora, Podstawy technologii maszyn. WSiP, Warszawa 2008.
2. M. Perzyk, S. Waszkiewicz, M. Kaczorowski, A. Jopkiewicz, Odlewnictwo. WNT, Warszawa 2013.
3. Z. Peter, G. Samołyk, Podstawy technologii obróbki plastycznej metali. Wyd. Politechniki Lubelskiej, Lublin 2013. 4. W. Grzesik, Podstawy skrawania materiałów konstrukcyjnych. WNT, Warszawa 2010. 5. M. Feld, Podstawy projektowania procesów technologicznych typowych części maszyn. WNT, Warszawa
2003.
Literatura zalecana / fakultatywna: 1. T. Karpiński, Inżynieria produkcji. WNT, Warszawa 2013.
2. Praca zbiorowa, Poradnik Inżyniera, Obróbka skrawaniem. WNT, Warszawa 2001.
3. Praca zbiorowa pod redakcją H. Żebrowskiego, Techniki wytwarzania. Obróbka wiórowa, ścierna i erozyjna, Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, Wrocław 2004
4. W. Przybylski, M. Deja, Komputerowe wspomaganie wytwarzania maszyn. Podstawy i zastosowanie. WNT, Warszawa 2007.
L – Obciążenie pracą studenta:
Forma aktywności studenta Liczba godzin na realizację
Godziny zajęć z nauczycielem/ami 60
Konsultacje 2
Czytanie literatury 12
Przygotowanie do sprawdzianów (wejściówek) 10
Wykonanie sprawozdań 10
Wykonanie projektu cz. w domu 15
Przygotowanie do egzaminu 16
Suma godzin: 125
Liczba punktów ECTS dla przedmiotu (suma godzin : 25 godz. ): 5
Ł – Informacje dodatkowe
Imię i nazwisko sporządzającego Mieczysław Hajkowski
Data sporządzenia / aktualizacji 12.12.2015
Dane kontaktowe (e-mail, telefon) [email protected]
Podpis
Pozycja w planie studiów (lub kod przedmiotu) B.13
P R O G R A M P R Z E D M I O T U
A - Informacje ogólne
1. Nazwa przedmiotu Technolgie łączenia metali
2. Punkty ECTS 4
3. Rodzaj przedmiotu obowiązkowy
4. Język przedmiotu polski
5. Rok studiów II
6. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia
dr inż. J. Siuta
B – Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze
Semestr 4 Wykłady: 15; Laboratoria: 30;
Liczba godzin ogółem 45
C - Wymagania wstępne
Znajomość podstaw nauki o materiałach oraz wytrzymałości materiałów
D - Cele kształcenia
Wiedza
CW1 przekazanie wiedzy w zakresie: wiedzy technicznej obejmującej terminologię, pojęcia, metody i techniki łączenia metali ze szczególnym uwzględnieniem procesów spajania , sposobu korzystania z norm i dyrektyw UE materiały zwłaszcza w projektowaniu połączeń spajanych przy rozwiązywaniu zadań inżynierskich oraz związanych z wykonawstwem i remontami urządzeń podlegających przepisom dozoru technicznego.
Umiejętności
CU1 :wyrobienie umiejętności projektowania i nadzorowania wykonawstwa połączeń spajanych oraz praktycznego zastosowania właściwych metod badawczych oraz norm i przepisów dyrektywnych w ocenie tych połączeń
Kompetencje społeczne
CK1 uświadomienie ważności i rozumienia społecznych skutków działalności inżynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje, współdziałanie w grupie i przyjmowanie odpowiedzialności za wspólne realizacje, kreatywność i przedsiębiorczość oraz potrzebę przekazywania informacji odnośnie osiągnięć technicznych i działania inżyniera
E - Efekty kształcenia przedmiotowe i kierunkowe
Przedmiotowy efekt kształcenia (EP) w zakresie wiedzy (W),
umiejętności (U) i kompetencji społecznych (K)
Kierunkowy
efekt
kształcenia
Wiedza (EPW…)
EPW1 ma szczegółową wiedzę z zakresu monitorowania procesów oraz inżynierii
urządzeń dozorowych
K_W09
Wydział Techniczny
Kierunek Mechanika i budowa maszyn
Poziom studiów I stopnia
Forma studiów Studia stacjonarne
Profil kształcenia praktyczny
EPW2 ma podstawową wiedzę w zakresie standardów i norm technicznych związanych z
budową, działaniem i eksploatacją maszyn, urządzeń i procesów
K_W14
Umiejętności (EPU…)
EPU1 potrafi opracować dokumentację dotyczącą realizacji zadania inżynierskiego i
przygotować tekst zawierający omówienie wyników realizacji tego zadania
K_U03
EPU2 potrafi posłużyć się właściwie dobranymi metodami pomiarowymi przy projektowaniu i tworzeniu urządzeń i procesów
K_U11
EPU3 potrafi ocenić przydatność rutynowych metod i narzędzi służących do rozwiązywania prostych zadań inżynierskich, typowych dla procesów, urządzeń oraz wybierać i stosować właściwe metody i narzędzia
K_U23
Kompetencje społeczne (EPK…)
EPK1 rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie – dalsze kształcenie na studiach II
stopnia, studia podyplomowe, specjalistyczne, szczególnie ważne w obszarze nauk
technicznych, ze zmieniającymi się szybko technologiami, podnosząc w ten sposób
kompetencje zawodowe, osobiste i społeczne
K_K01
EPK2 Ma świadomość ważności i rozumie pozatechniczne aspekty i skutki działalności
inżynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko i związanej z tym odpowiedzialności
za podejmowane decyzje
K_K02
F - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach zajęć
Lp. Treści wykładów Liczba godzin
W1 Rodzaje połączeń. Połączenia nierozłączne- połączenia klejone .Lutowanie metali-
budowa i własności złącza, rodzaje lutów i topników
2
W2 Spawanie metali –wiadomości podstawowe o procesach spawania, metody spawania 1
W3 Spawanie łukowe elektrodą otuloną, elektrodą topliwą i nietopliwą w osłonie gazów,
spawanie gazowe
2
W4 Materiały podstawowe do spawania, spawalność stali, grupy materiałowe
Materiały dodatkowe do spawania
3
W5 Rodzaje złączy spawanych, Instrukcja technologiczna spawania Odkształcenia
spawalnicze, zabiegi cieplne w procesach spawalniczych
2
W6 Niezgodności spawalnicze, sposoby oceny połączeń spawanych. Wymagania dotyczące technologii spawania, egzamin spawaczy .
2
W7 Spawanie urządzeń podlegających przepisom dozoru technicznego. Technologie cięcia tlenowego, projektowanie połączeń spawanych
3
Razem liczba godzin wykładów 15
Lp. Treści laboratoriów Liczba godzin
L1 Urządzenia do spawania i lutowania. Zasady BHP w pracach spawalniczych 2
L2 Przykład lutowania elementów metalowych, badanie własności złącza 4
L3 Spawanie złącza teowego – próba łamania 4
L4 Łączenie różnych metali przez spawanie 8
L5 Cięcie termiczne metali 4
L6 Spawanie złącza doczołowego – próba zginania 4
L7 Projekt połączenia spawanego wg. Eurokod 2
L8 Zaliczenie – odrabianie zajęć 2
Razem liczba godzin laboratoriów 30
G – Metody oraz środki dydaktyczne wykorzystywane w ramach poszczególnych form zajęć
Forma zajęć Metody dydaktyczne (wybór z listy) Środki dydaktyczne
Wykład Wykład interaktywny, pokazy multimedialne, wizyty
studyjne
projektor ,multimedia
Laboratoria Obsługa urządzeń spawalniczych, pokazy ,badania Prezentacje w trakcie wizyt
studyjnych , projektor,
dokumentacja techniczna
H - Metody oceniania osiągnięcia efektów kształcenia na poszczególnych formach zajęć
Forma zajęć Ocena formująca (F) – wskazuje studentowi na potrzebę uzupełniania wiedzy lub stosowania określonych metod i narzędzi, stymulujące do doskonalenia efektów pracy (wybór z listy)
Ocena podsumowująca (P) – podsumowuje osiągnięte efekty kształcenia (wybór z listy)
Wykład F2 – obserwacja/aktywność P2 – kolokwium pisemne
Laboratoria F2 – obserwacja/aktywność
F3 – praca pisemna sprawozdania
F5 – ćwiczenia praktyczne
P3 – ocena podsumowująca powstała na podstawie ocen formujących, uzyskanych w semestrze
H-1 Metody weryfikacji osiągnięcia przedmiotowych efektów kształcenia (wstawić „x”)
Efekty przedmiotowe
Wykład Laboratoria
F2 P2 F2 F5 F3 P3
EPW1 x x
EPW2 x x x
EPU1 x x x
EPU2 x
EPU3 x x
EPK1 x
EPK2 x x
I – Kryteria oceniania
Wymagania określające kryteria uzyskania oceny w danym efekcie Ocena
Przedmiotowy efekt
kształcenia (EP..)
Dostateczny dostateczny plus
3/3,5
dobry dobry plus
4/4,5
bardzo dobry 5
EPW1 Zna podstawowe pojęcia z zakresu monitorowania procesów oraz inżynierii urządzeń dozorowych
Zna podstawowe pojęcia z zakresu monitorowania procesów i właściwie stosuje ją w inżynierii urządzeń dozorowych
Zna szczegółowe pojęcia z zakresu monitorowania procesów oraz inżynierii urządzeń dozorowych ,potrafi zastosować je w praktyce
EPW2 opanował wiedzę przekazaną w trakcie zajęć oraz dotyczącą standardów i norm technicznych dotyczących budowy i eksploatacji maszyn
opanował wiedzę dotyczącą standardów i norm technicznych dotyczących budowy i eksploatacji maszyn i potrafi je zastosować
opanował wiedzę dotyczącą standardów i norm technicznych dotyczących budowy i eksploatacji maszyn, potrafi je zastosować oraz znaleźć rozwiązania wariantowe
EPU1 opanował umiejętność
pozyskiwania danych i opracowania podstawowej
opanował umiejętność opracowaniapodstawowej dokumentacji zadania inżynierskiego, i
opanował umiejętność opracowania podstawowej dokumentacji zadania inżynierskiego, przygotowania
dokumentacji zadania inzynierskiego,
przygotowania sprawozdania
sprawozdania oraz wariantów rozwiazania
EPU2 zna podstawowe metody i urządzenia zapewniające bezpieczeństwo systemów i urządzeń
zna podstawowe metody i urządzenia zapewniające bezpieczeństwo systemów i urządzeń i umie je zastosować
zna podstawowe metody i urządzenia zapewniające bezpieczeństwo systemów i urządzeń ,umie je zastosować i analizować warianty rozwiązań
EPU3 Zna rutynowe metody rozwiązywania prostych zadań inżynierskich
Zna rutynowe metody rozwiązywania prostych zadań inżynierskich ,potrafi dokonać wyboru właściwych metod
Zna rutynowe metody rozwiązywania prostych zadań inżynierskich ,potrafi dokonać wyboru właściwych metod oraz dokonać anlizy rozwiązań
EPK1 zna współczesny wymóg cywilizacyjny polegający na uczeniu się przez całe życie
rozumie potrzebę uczenia się i doskonalenia umiejętności przez całe życie
akceptuje i realizuje potrzebę uczenia się i doskonalenia umiejętności przez całe życie
EPK2 rozumie pozatechniczne aspekty i skutki działalności inżynierskiej, oraz jej wpływ na środowisko
rozumie pozatechniczne aspekty i skutki działalności inżynierskiej, w tym jej wpływ na środowisko i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje
rozumie pozatechniczne aspekty i skutki działalności inżynierskiej, w tym jej wpływ na środowisko i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje, szuka rozwiązań proekologicznych
J – Forma zaliczenia przedmiotu
Zaliczenie z oceną
K – Literatura przedmiotu
Literatura obowiązkowa: 1. K. Ferenc - Spawalnictwo WNT Warszawa 2007 2. A. Klimpel- Spawanie, zgrzewanie i cięcie metali –technologie WNT Warszawa 1999 3. Praca zbiorowa Poradnik Inżyniera Spawalnictwo WNT Literatura zalecana / fakultatywna: 1. Praca zbiorowa pod redakcją L.Halamusa –Spawalnictwo Laboratorium .Politechnika Radomska Skrypty. Radom 2000 2. J. Mikuła – Spawalność stali.
L – Obciążenie pracą studenta:
Forma aktywności studenta Liczba godzin na realizację
Godziny zajęć z nauczycielem/ami 45
Konsultacje 6
Czytanie literatury 10
Przygotowanie do laboratorium 24
Przygotowanie do kolokwium 15
Suma godzin: 100
Liczba punktów ECTS dla przedmiotu (suma godzin : 25 godz. ): 4
Ł – Informacje dodatkowe
Imię i nazwisko sporządzającego dr inż. Jan Siuta
Data sporządzenia / aktualizacji 28.12.2015
Dane kontaktowe (e-mail, telefon) [email protected] 605-100-114
Podpis
Pozycja w planie studiów (lub kod przedmiotu) B.14
P R O G R A M P R Z E D M I O T U
A - Informacje ogólne
1. Nazwa przedmiotu Projekt procesu technologicznego
2. Punkty ECTS 2
3. Rodzaj przedmiotu obowiązkowy
4. Język przedmiotu polski
5. Rok studiów II
6. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia
dr hab. Inż. M. Hajkowski
B – Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze
Semestr 4 Projekt: 15
Liczba godzin ogółem 15
C - Wymagania wstępne
D - Cele kształcenia
Wiedza
CW1 Student ma wiedzę w zakresie wiedzy technicznej obejmującej terminologię, pojęcia, zasady, metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu zadań inżynierskich związanych z mechaniką i budową maszyn, tak w przygotowaniu z udziałem metod symulacji jak i w rzeczywistym środowisku.
CW2 Student ma wiedzę ogólną dotyczącą standardów i norm technicznych zagadnień odnoszących się do mechaniki i budowy maszyn.
CU1 Student ma umiejętności w zakresie doskonalenia wiedzy, pozyskiwania i integrowanie informacji z literatury, baz danych i innych źródeł, opracowania dokumentacji, prezentowania ich i podnoszenia kompetencji zawodowych.
CU2 Student posiada podstawowe umiejętności projektowania maszyn, realizacji procesów wytwarzania, montażu i eksploatacji maszyn, doboru materiałów inżynierskich stosowanych jako elementy maszyn oraz nadzór nad ich eksploatacją.
Kompetencje społeczne
CK1 Przygotowanie do uczenia się przez całe życie, podnoszenie kompetencji zawodowych, osobistych i społecznych w zmieniającej się rzeczywistości, podjęcia pracy związanej z projektowani, realizacją procesów wytwarzania, montażu i eksploatacji maszyn.
CK2 Uświadomienie ważności i rozumienia społecznych skutków działalności inżynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje, współdziałanie w grupie i przyjmowanie odpowiedzialności za wspólne realizacje, kreatywność i przedsiębiorczość oraz potrzebę przekazywania informacji odnośnie osiągnięć technicznych i działania inżyniera.
Wydział Techniczny
Kierunek Mechanika i budowa maszyn
Poziom studiów I stopnia
Forma studiów Studia stacjonarne
Profil kształcenia praktyczny
E - Efekty kształcenia przedmiotowe i kierunkowe
Przedmiotowy efekt kształcenia (EP) w zakresie wiedzy (W),
umiejętności (U) i kompetencji społecznych (K)
Kierunkowy
efekt
kształcenia
Wiedza (EPW…)
EPW1 Ma wiedzę z zakresu monitorowania procesów oraz inżynierii urządzeń. K_W09
EPW2 Ma podstawową wiedzę w zakresie standardów i norm technicznych związanych z budową, działaniem i eksploatacją maszyn, urządzeń i procesów.
K_W15
Umiejętności (EPU…)
EPU1 Potrafi wykorzystać poznane metody i modele matematyczne, a także symulacje komputerowe do analiz, projektowania i oceny, procesów i urządzeń.
K_U07
EPU2 Potrafi ocenić przydatność rutynowych metod i narzędzi służących do rozwiązywania prostych zadań inżynierskich, typowych dla procesów, urządzeń oraz wybierać i stosować właściwe metody i narzędzia.
K_U23
Kompetencje społeczne (EPK…)
EPK1 Student rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie – dalsze kształcenie na studiach II stopnia, studia podyplomowe, kursy specjalistyczne, szczególnie ważne w obszarze nauk technicznych, ze zmieniającymi się szybko technologiami, podnosząc w ten sposób kompetencje zawodowe, osobiste i społeczne.
K_K01
EPK2 Ma świadomość ważności i rozumie pozatechniczne aspekty i skutki działalności inżynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko, i związanej z tym
odpowiedzialności za podejmowane decyzje.
K_K02
F - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach zajęć
Lp. Treści projektów Liczba godzin
P1 Omówienie zakresu projektu. Wydanie rysunków konstrukcyjnych wskazanej części z
klasy wał, tuleja, koło zębate, struktura metalograficzna stopów: stal, staliwo, żeliwa,
Al-Si. Wykonanie rysunku konstrukcyjnego w pakiecie AutoCAD.
2
P2 Projektowanie kształtu półfabrykatu (odkuwka, odlew): powierzchnia podziału
matrycy, odlewu, naddatki na obróbkę skrawaniem, naddatki technologiczne.
Wykonanie rysunku wskazanego półfabrykatu programem AutoCAD.
2
P3 Opracowanie ramowego procesu technologicznego dla zadanej części. Opracowanie
karty technologicznej.
2
P4 Opracowanie karty instrukcyjnej, dobór narzędzi. 3
P5 Parametry obróbki skrawaniem. Wyznaczenie norm czasu pracy. Obróbka cieplna. 2
P6 Opracowanie programu obróbki na obrabiarkę CNC. 2
P7 Prezentacja wykonanych projektów. 2
Razem liczba godzin projektów 15
G – Metody oraz środki dydaktyczne wykorzystywane w ramach poszczególnych form zajęć
Forma zajęć Metody dydaktyczne (wybór z listy) Środki dydaktyczne
Projekt Analiza i realizacja zadania inżynierskiego Projektor
H - Metody oceniania osiągnięcia efektów kształcenia na poszczególnych formach zajęć
Forma zajęć Ocena formująca (F) – wskazuje studentowi na potrzebę uzupełniania wiedzy lub stosowania określonych metod i narzędzi, stymulujące do doskonalenia efektów pracy (wybór z listy)
Ocena podsumowująca (P) – podsumowuje osiągnięte efekty kształcenia (wybór z listy)
Projekt F3 - praca pisemna (dokumentacja projektu)
F5 - ćwiczenia praktyczne (projekty indywidualne i grupowe)
P4 - praca pisemna (projekt)
P5 - wystąpienie/rozmowa (prezentacja, omówienie problemu)
H-1 Metody weryfikacji osiągnięcia przedmiotowych efektów kształcenia (wstawić „x”)
I – Kryteria oceniania
Wymagania określające kryteria uzyskania oceny w danym efekcie
Ocena Przedmiotowy
efekt kształcenia
(EP..)
Dostateczny dostateczny plus
3/3,5
dobry dobry plus
4/4,5
bardzo dobry 5
EPW1 Rozumie w stopniu wystarczającym
Rozumie i potrafi zinterpretować
Rozumie, potrafi zinterpretować i wyjaśnia innym
EPW2 Ma podstawową wiedzę z zakresu standardów i norm technicznych w budowie maszyn.
Ma szczegółową wiedzę z zakresu standardów i norm technicznych w budowie maszyn.
Ma szczegółową wiedzę z zakresu standardów i norm technicznych w budowie maszyn.
EPU1 Wykonuje powierzone zadanie popełniając niezna-czne błędy. Umie w stopniu wystarczającym.
Wykonuje powierzone zadanie. Umie i potrafi zinterpretować
Wykonuje powierzone zadania bezbłędnie. Umie, interpretuje i wyjaśnia innym
EP U2 Potrafi ocenić przydatność rutynowych metod i narzędzi do rozwiązywania prostych zadań inżynierskich.
Potrafi ocenić przydatność rutynowych metod i narzędzi do rozwiązywania prostych zadań inżynierskich i samodzielnie poszukuje dodatkowych informacji.
Potrafi ocenić przydatność rutynowych metod i narzędzi do rozwiązywania prostych zadań inżynierskich i samodzielnie poszukuje dodatkowych informacji wykraczających poza zakres problemowy zajęć.
EPK1 Rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie.
Rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie.
Rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie.
EPK2 Rozumie pozatechniczne skutki działalności inżynierskiej.
Rozumie i zna pozatechniczne skutki działalności inżynierskiej.
Rozumie i zna pozatechniczne skutki działalności inżynierskiej.
J – Forma zaliczenia przedmiotu
Zaliczenie z oceną
K – Literatura przedmiotu
Literatura obowiązkowa: 1. J. Zawora, Podstawy technologii maszyn. WSiP, Warszawa 2008.
2. Z. Peter, G. Samołyk, Podstawy technologii obróbki plastycznej metali. Wyd. Politechniki Lubelskiej, Lublin 2013. 3. M. Perzyk, S. Waszkiewicz, M. Kaczorowski, A. Jopkiewicz, Odlewnictwo. WNT, Warszawa 2013.
4. W. Grzesik, Podstawy skrawania materiałów konstrukcyjnych. WNT, Warszawa 2010. 5. M. Feld, Podstawy projektowania procesów technologicznych typowych części maszyn. WNT, Wa-wa 2003.
6. W. Przybylski, M. Deja, Komputerowe wspomaganie wytwarzania maszyn. Podstawy i zastosowanie.
WNT, Warszawa 2007.
Literatura zalecana / fakultatywna: 1. Praca zbiorowa, Poradnik Inżyniera, Obróbka skrawaniem. WNT, Warszawa 2001.
Efekty przedmiotowe
Projekt
F3 F5 P4 P5
EPW1 x x x
EPW2 x x x
EPU1 x x x x
EPU2 x x x x
EPK1 x x x
EPK2 x x
L – Obciążenie pracą studenta:
Forma aktywności studenta Liczba godzin na realizację
Godziny zajęć z nauczycielem 15
Konsultacje 2
Czytanie literatury 13
Wykonanie projektu cz. w domu 20
Suma godzin: 50
Liczba punktów ECTS dla przedmiotu (suma godzin : 25 godz. ): 2
Ł – Informacje dodatkowe
Imię i nazwisko sporządzającego Mieczysław Hajkowski
Data sporządzenia / aktualizacji 5.12.2015
Dane kontaktowe (e-mail, telefon) [email protected]
Podpis