54
Pozycja w planie studiów (lub kod przedmiotu) B.1 PROGRAM PRZEDMIOTU A - Informacje ogólne 1. Nazwa przedmiotu Inżynieria materiałowa 2. Punkty ECTS 4 3. Rodzaj przedmiotu obowiązkowy 4. Język przedmiotu polski 5. Rok studiów I 6. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia prof. nadzw. dr hab. B. Borowiecki mgr inż. Grzegorz Włażewski B – Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze Semestr 1 Wykłady: 30; Laboratoria: 15; Liczba godzin ogółem 45 C - Wymagania wstępne Podstawowa wiedza z chemii i fizyki D - Cele kształcenia Wiedza CW1 przekazanie wiedzy w zakresie wiedzy technicznej obejmującej terminologię, pojęcia, teorie, zasady, metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu zadań inżynierskich związanych z mechaniką i budową maszyn, procesami planowania i realizacji eksperymentów, tak w procesie przygotowania z udziałem metod symulacji komputerowych, jak i w rzeczywistym środowisku. CW2 przekazanie wiedzy ogólnej dotyczącej standardów i norm technicznych dotyczących zagadnień odnoszących się do mechaniki i budowy maszyn. CW3 przekazanie wiedzy dotyczącej bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony własności przemysłowej, prawa autorskiego niezbędnej dla rozumienia i tworzenia społecznych, ekonomicznych, prawnych i pozatechnicznych uwarunkowań działalności inżynierskiej dla rozwoju form indywidualnej przedsiębiorczości i działalności gospodarczej. Umiejętności CU1 wyrobienie umiejętności w zakresie doskonalenia wiedzy, pozyskiwania i integrowanie informacji z literatury, baz danych i innych źródeł, opracowywania dokumentacji, prezentowania ich i podnoszenia kompetencji zawodowych. CU2 wyrobienie umiejętności projektowania maszyn, realizacji procesów wytwarzania, montażu i eksploatacji maszyn, doboru materiałów inżynierskich stosowanych jako elementy maszyn oraz nadzór nad ich eksploatacją. CU3 wyrobienie umiejętności zarządzania pracami w zespole, koordynacji prac i oceny ich wyników oraz sprawnego posługiwania się nowoczesnymi technikami komputerowymi, wyciągania wniosków, opisu sprzętu dostrzegając kryteria użytkowe, prawne i ekonomiczne, konfigurowania urządzeń komunikacyjnych w sieciach teleinformatycznych, oraz rozwiązywania praktycznych zadań inżynierskich. Kompetencje społeczne Wydział Techniczny Kierunek Mechanika i budowa maszyn Poziom studiów I stopnia Forma studiów studia stacjonarne Profil kształcenia praktyczny

Wydział Techniczny Kierunek Mechanika i budowa maszyn ...ajp.edu.pl/attachments/article/454/B. Przedmioty kierunkowe... · eksploatacji maszyn, doboru materiałów inżynierskich

Embed Size (px)

Citation preview

Pozycja w planie studiów (lub kod przedmiotu) B.1

P R O G R A M P R Z E D M I O T U

A - Informacje ogólne

1. Nazwa przedmiotu Inżynieria materiałowa

2. Punkty ECTS 4

3. Rodzaj przedmiotu obowiązkowy

4. Język przedmiotu polski

5. Rok studiów I

6. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia

prof. nadzw. dr hab. B. Borowiecki mgr inż. Grzegorz Włażewski

B – Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze

Semestr 1 Wykłady: 30; Laboratoria: 15;

Liczba godzin ogółem 45

C - Wymagania wstępne

Podstawowa wiedza z chemii i fizyki

D - Cele kształcenia

Wiedza

CW1 przekazanie wiedzy w zakresie wiedzy technicznej obejmującej terminologię, pojęcia, teorie, zasady, metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu zadań inżynierskich związanych z mechaniką i budową maszyn, procesami planowania i realizacji eksperymentów, tak w procesie przygotowania z udziałem metod symulacji komputerowych, jak i w rzeczywistym środowisku.

CW2 przekazanie wiedzy ogólnej dotyczącej standardów i norm technicznych dotyczących zagadnień odnoszących się do mechaniki i budowy maszyn.

CW3 przekazanie wiedzy dotyczącej bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony własności przemysłowej, prawa autorskiego niezbędnej dla rozumienia i tworzenia społecznych, ekonomicznych, prawnych i pozatechnicznych uwarunkowań działalności inżynierskiej dla rozwoju form indywidualnej przedsiębiorczości i działalności gospodarczej.

Umiejętności

CU1 wyrobienie umiejętności w zakresie doskonalenia wiedzy, pozyskiwania i integrowanie informacji z literatury, baz danych i innych źródeł, opracowywania dokumentacji, prezentowania ich i podnoszenia kompetencji zawodowych.

CU2 wyrobienie umiejętności projektowania maszyn, realizacji procesów wytwarzania, montażu i eksploatacji maszyn, doboru materiałów inżynierskich stosowanych jako elementy maszyn oraz nadzór nad ich eksploatacją.

CU3 wyrobienie umiejętności zarządzania pracami w zespole, koordynacji prac i oceny ich wyników oraz sprawnego posługiwania się nowoczesnymi technikami komputerowymi, wyciągania wniosków, opisu sprzętu dostrzegając kryteria użytkowe, prawne i ekonomiczne, konfigurowania urządzeń komunikacyjnych w sieciach teleinformatycznych, oraz rozwiązywania praktycznych zadań inżynierskich.

Kompetencje społeczne

Wydział Techniczny

Kierunek Mechanika i budowa maszyn

Poziom studiów I stopnia

Forma studiów studia stacjonarne

Profil kształcenia praktyczny

CK1 przygotowanie do uczenia się przez całe życie, podnoszenie kompetencji zawodowych, osobistych i społecznych w zmieniającej się rzeczywistości, podjęcia pracy związanej z projektowani, realizacją procesów wytwarzania, montażu i eksploatacji maszyn.

CK2 uświadomienie ważności i rozumienia społecznych skutków działalności inżynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje, współdziałanie w grupie i przyjmowanie odpowiedzialności za wspólne realizacje, kreatywność i przedsiębiorczość oraz potrzebę przekazywania informacji odnośnie osiągnięć technicznych i działania inżyniera.

E - Efekty kształcenia przedmiotowe i kierunkowe

Przedmiotowy efekt kształcenia (EP) w zakresie wiedzy (W),

umiejętności (U) i kompetencji społecznych (K)

Kierunkowy

efekt

kształcenia

Wiedza (EPW…)

EPW1 ma wiedzę z zakresu chemii obejmującą teorię budowy materii i reakcji w niej zachodzących

K_W03

EPW2 zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu prostych zadań inż. związanych z mechaniką i budową maszyn

K_W14

EPW3 ma podstawową wiedzę w zakresie standardów i norm technicznych związanych z budową, działaniem i eksploatacją maszyn, urządzeń i procesów

K_W15

Umiejętności (EPU…)

EPU1 potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych i innych źródeł, także w języku angielskim lub innym języku obcym uznawanym za język komunikacji międzynarodowej w zakresie mechaniki i budowy maszyn; potrafi integrować uzyskane informacje, dokonywać ich interpretacji, a także wyciągać wnioski oraz formułować i uzasadniać opinie

K_U01

EPU2 ma umiejętność samokształcenia się, m.in. w celu podnoszenia kompetencji zawodowych

K_U06

EPU3 ma umiejętność korzystania i doświadczanie w korzystaniu z norm i standardów związanych z mechaniką i budową maszyn

K_U26

Kompetencje społeczne (EPK…)

EPK1 rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie – dalsze kształcenie na studiach II stopnia, studia podyplomowe, kursy specjalistyczne, szczególnie ważne w obszarze nauk technicznych, ze zmieniającymi się szybko technologiami, podnosząc w ten sposób kompetencje zawodowe, osobiste i społeczne

K_K01

EPK2 potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej różne role i ponoszenia odpowiedzialności za wspólnie realizowane działania

K_K03

EPK3 ma świadomość ważności i rozumie pozatechniczne aspekty i skutki działalności inżynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko, i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje

K_K02

F - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach zajęć

Lp. Treści wykładów Liczba godzin

W1 Przedmiot inżynieria materiałowa. Wybrane minerały, ich identyfikacja i przykłady zastosowań.

4

W2 Struktura krystaliczna metali. Wady struktury krystalicznej. Krystalizacja i krzepnięcie metali i stopów.

4

W3 Przemiany fazowe. Stopy żelaza z węglem. Odlewnicze stopy żelaza, znakowanie, właściwości i zastosowanie.

4

W4 Znakowanie, właściwości i zastosowanie stali: konstrukcyjnych węglowych, narzędziowych i stopowych. Umocnienie metali i stopów. Proces rekrystalizacji. Mikrostruktura stali. Właściwości mechaniczne: A, Z, Rm, Re, U.

5

W5 Kształtowanie mikrostruktury w wyniku obróbki cieplnej: wyżarzania, hartowania, odpuszczania, ulepszania cieplnego. Obróbka cieplno-chemiczna.

5

W6 Metale nieżelazne i stopy metali nieżelaznych 4

W7 Nanomateriały. 2

W8 Sprawdzian pisemny i ustny 2

Razem liczba godzin wykładów 30

Lp. Treści laboratoriów Liczba godzin

L1 Badania metalograficzne makro- i mikroskopowe 3

L2 Odlewnicze stopy żelaza 3

L3 Stale węglowe i stopowe 4

L4 Metale nieżelazne i stopy metali nieżelaznych 4

L5 Sprawdzian 1

Razem liczba godzin laboratoriów 15

G – Metody oraz środki dydaktyczne wykorzystywane w ramach poszczególnych form zajęć

Forma zajęć Metody dydaktyczne Środki dydaktyczne

Wykład wykład informacyjno-problemowy komputer

Laboratoria ćwiczenia doskonalące identyfikację mikrostruktur i

właściwości mechanicznych

mikroskop metalograficzny

twardościomierz

maszyna wytrzymałościowa

H - Metody oceniania osiągnięcia efektów kształcenia na poszczególnych formach zajęć

Forma zajęć Ocena formująca (F) – wskazuje studentowi na potrzebę uzupełniania wiedzy lub stosowania określonych metod i narzędzi, stymulujące do doskonalenia efektów pracy (wybór z listy)

Ocena podsumowująca (P) – podsumowuje osiągnięte efekty kształcenia (wybór z listy)

Wykład F2 P2

Laboratoria F1, F2 P2, P5

H-1 Metody weryfikacji osiągnięcia przedmiotowych efektów kształcenia (wstawić „x”)

Efekty przedmiotowe

Wykład Laboratoria

F2 P2 F1 F2 P5 P2

EPW1 X X

EPW2 X X

EPW3 X X

EPU1 X X X

EPU2 X X X

EPU3 X X X

EPK1 X

EPK2 X

EPK3

I – Kryteria oceniania

Wymagania określające kryteria uzyskania oceny w danym efekcie Ocena Przedmiotowy

efekt kształcenia

(EP..)

Dostateczny dostateczny plus

3/3,5

dobry dobry plus

4/4,5

bardzo dobry 5

EPW1 zna wybrane terminy z wykładów

zna większość terminów z wykładów

zna wszystkie wymagane terminy z wykładów

EPW2 zna wybrane standardy i normy techniczne

zna większość standardów i norm technicznych

zna wszystkie standardy i normy techniczne

EPW3 zna wybrane zagadnienia bhp zna większość zagadnień bhp

zna wszystkie zagadnienia bhp

EPU1 wykonuje niektóre badania właściwości materiałów

wykonuje większość pomiarów właściwości materiałów

wykonuje wszystkie wymagane badania właściwości materiałów

EPU2 przejawia elementy umie- jętności samokształcenia

ma umiejętność samo- kształcenia

posiada zaawansowaną umiejętność samokształcenia

EPU3 potrafi obliczać i modelować wybrane procesy

potrafi obliczać i modelować większość procesów

potrafi obliczać i modelować wszystkie procesy

EPK1 rozumie, ale nie zna skutków działalności inżynierskiej

rozumie i zna skutki działalności inżynierskiej

rozumie i zna skutki, i pozatechniczne aspekty działalności inżynierskiej

EPK2 Potrafi współdziałać w grupie

Potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej różne role

Potrafi współdziałać i pracować w grupie przyjmując w niej różne role i ponosić odpowiedzialność za wspólnie realizowane działania

J – Forma zaliczenia przedmiotu

Zaliczenie z oceną

K – Literatura przedmiotu

Literatura obowiązkowa: 1. Dobrzański L. A., Materiały inżynierskie i projektowanie materiałowe. Wyd. PWN 2012. 2. Prowans S., Materiałoznawstwo, PWN, Warszawa 1988. 3. Przybyłowicz K., Metaloznawstwo, Wyd. AGH, Kraków 1982. 4. Rudnik T.: Metaloznawstwo, Wyd. Nauk. PWN, Warszawa 1998.

Literatura zalecana / fakultatywna: 1. Lewandowska M., Kurzydłowski K., Nanomateriały inżynierskie. Konstrukcyjne i funkcjonalne, Wyd.

PWN, 2011. 2. Wendorff Z., Metaloznawstwo, WNT, Warszawa 1972 3. Żaba J., Ilustrowany słownik skał i minerałów, Wyd. Videograf II Sp. z o.o., Katowice 2003.

L – Obciążenie pracą studenta:

Forma aktywności studenta Liczba godzin na realizację

Godziny zajęć z nauczycielem/ami 30

Konsultacje 15

Czytanie literatury 20

Przygotowanie do wykładów 10

Przygotowanie do laboratoriów 7

Przygotowanie do sprawdzianu 8

Przygotowanie do egzaminu 10

Suma godzin: 100

Liczba punktów ECTS dla przedmiotu (suma godzin 100 : 25 godz. ) 4

Ł – Informacje dodatkowe

Imię i nazwisko sporządzającego prof. nadzw. dr hab. inż. Bogusław Borowiecki

Data sporządzenia / aktualizacji 21.11. 2015 r

Dane kontaktowe (e-mail, telefon) e-mail: [email protected]

Podpis

Pozycja w planie studiów (lub kod przedmiotu) B.2

P R O G R A M P R Z E D M I O T U

A - Informacje ogólne

1. Nazwa przedmiotu Materiały konstrukcyjne

2. Punkty ECTS 5

3. Rodzaj przedmiotu obowiązkowy

4. Język przedmiotu polski

5. Rok studiów I

6. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia

dr inż. M. Jasiński

B – Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze

Semestr 2 Wykłady: 15; Laboratoria: 30;

Liczba godzin ogółem 45

C - Wymagania wstępne

1. Pozytywne zaliczenie wykładu z przedmiotu Inżynieria materiałowa

2. Pozytywne zaliczenie laboratorium z przedmiotu Inżynieria materiałowa

D - Cele kształcenia

Wiedza

CW1 Przekazanie wiedzy z zakresu podziału, klasyfikacji i oznaczeń stal niestopowych , stopowych, żeliw oraz ich zastosowań

CW2 Student zna podstawy obróbki cieplnej i cieplno-chemicznej oraz ich wpływ na własności stali

CW3 Zna rodzaje i własności stopów metali nieżelaznych oraz tworzyw sztucznych

Umiejętności

CU1 Potrafi dokonać podziału, klasyfikacji i oznaczeń stal niestopowych, stopowych, żeliw oraz ich

zastosowań

CU2 Potrafi określić rodzaje zastosowań obróbki cieplnej i cieplno-chemicznej oraz ich wpływ na własności stali

CU3 Potrafi określić rodzaje i własności stopów metali nieżelaznych oraz tworzyw sztucznych

Kompetencje społeczne

CK1 Uświadomienie ważności i rozumienia społecznych skutków działalności inżynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje

CK2 Kreatywność i przedsiębiorczość oraz potrzebę przekazywania informacji odnośnie osiągnięć technicznych i działania inżyniera

CK3 Współdziałanie w grupie i przyjmowanie odpowiedzialności za wspólne realizacje

Wydział Techniczny

Kierunek Mechanika i budowa maszyn

Poziom studiów I stopnia

Forma studiów studia stacjonarne

Profil kształcenia praktyczny

E - Efekty kształcenia przedmiotowe i kierunkowe

Przedmiotowy efekt kształcenia (EP) w zakresie wiedzy (W),

umiejętności (U) i kompetencji społecznych (K)

Kierunkowy

efekt

kształcenia

Wiedza (EPW…)

EPW1 Ma wiedzę z zakresu fizyki obejmującą m. in. mechanikę techniczną, termodynamikę

techniczną, mechanikę płynów, niezbędne do: 1) opisu dynamiki układu, 2) opisu

zachowań energetycznych urządzeń, układów, procesów

K_W02

EPW2 Ma wiedzę z zakresu chemii obejmującą teorię budowy materii i reakcji w niej

zachodzących

K_W03

EPW3 Orientuje się w obecnym stanie oraz trendach rozwoju bezpieczeństwa systemów

informatycznych, urządzeń i procesów

K_W20

Umiejętności (EPU…)

EPU1 Potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych i innych źródeł; potrafi

integrować uzyskane informacje, dokonywać ich interpretacji, a także wyciągać

wnioski oraz formułować i uzasadniać opinie

K_U01

EPU2 Potrafi przygotować i przedstawić krótką prezentację poświęconą wynikom

realizacji zadania inżynierskiego

K_U04

EPU3 Potrafi porównać rozwiązania projektowe procesów, systemów, sieci i urządzeń ze

względu na zadane kryteria użytkowe i ekonomiczne (pobór mocy, szybkość

działania, koszt itp.)

K_U09

Kompetencje społeczne (EPK…)

EPK1 Ma świadomość ważności i rozumie pozatechniczne aspekty i skutki działalności

inżynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko, i związanej z tym odpowiedzialności

za podejmowane decyzje

K_K02

EPK2 Potrafi odpowiednio określić priorytety służące realizacji określonego zadania K_K04

EPK3 Prawidłowo identyfikuje i rozstrzyga dylematy związane z wykonywaniem zawodu

inżyniera odpowiedzialnego za ogólnie pojęte bezpieczeństwo

K_K05

F - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach zajęć

Lp. Treści wykładów Liczba godzin

W1 Ogólna klasyfikacja i zasady oznaczania stali niestopowych. 2

W2 Struktury, własności i zasady oznaczania stali stopowych. Stale stopowe konstrukcyjne.

Wpływ składników stopowych na strukturę i właściwości mechaniczne. Spawalność.

3

W3 Stale stopowe narzędziowe. Stale o szczególnych własnościach: stale odporne na

korozję, stale żarowytrzymałe i żaroodporne oraz stale odporne na ścieranie

2

W4 Miedź i stopy miedzi. 2

W5 Stopy aluminium i stopy metali lekkich. 2

W6 Materiały polimerowe i kompozytowe. Szkła i ceramika szklana. 2

W7 Metody badania materiałów. Zastosowanie materiałów inżynierskich. 2

Razem liczba godzin wykładów 15

Lp. Treści laboratoriów Liczba godzin

L1 Analiza mikrostruktur i właściwości stali niestopowych. 8

L2 Badania mikrostruktur i właściwości stali stopowych. 8

L3 Analiza mikrostruktur stali narzędziowych i o szczególnych właściwościach . 4

L4 Badania mikrostruktur stopów miedzi i stopów aluminium. 6

L5 Badania właściwości polimerów. 4

Razem liczba godzin laboratoriów 30

G – Metody oraz środki dydaktyczne wykorzystywane w ramach poszczególnych form zajęć

Forma zajęć Metody dydaktyczne Środki dydaktyczne

Wykład Wykład informacyjny projektor

Laboratoria Ćwiczenia doskonalące umiejętność pozyskiwania

informacji ze źródeł internetowych,

Ćwiczenia doskonalące umiejętność selekcjonowania,

grupowania i przedstawiania zgromadzonych

informacji.

Mikroskop, tablice metalograficzne, elementy komputerowego wspomagania projektowania materiałowego

H - Metody oceniania osiągnięcia efektów kształcenia na poszczególnych formach zajęć

Forma zajęć Ocena formująca (F) Ocena podsumowująca (P)

Wykład F2 – obserwacja/aktywność P2 – kolokwium

Laboratoria F1 – sprawdzian (wejściówka”, sprawdzian praktyczny umiejętności)

F2 – obserwacja/aktywność (przygotowanie do zajęć, ocena ćwiczeń wykonywanych podczas zajęć)

F3 – praca pisemna (sprawozdania)

P3 – ocena podsumowująca powstała na podstawie ocen

formujących, uzyskanych w semestrze,

H-1 Metody weryfikacji osiągnięcia przedmiotowych efektów kształcenia

Efekty przedmiotowe

Wykład Ćwiczenia Laboratoria Projekt

F2 P2 F1 F2 F3 P3

EPW1 x x x x x x

EPW2 x x x x x

EPW3 x x x x

EPU1 x x x x x x

EPU2 x x x x

EPU3 x x x x x

EPK1 x x x

EPK2 x x x

EPK3 x x x

I – Kryteria oceniania

Wymagania określające kryteria uzyskania oceny w danym efekcie Ocena Przedmiotowy

efekt kształcenia

(EP..)

Dostateczny dostateczny plus

3/3,5

dobry dobry plus

4/4,5

bardzo dobry 5

EPW1 Zna wybrane terminy nazewnictwa struktur metali i ich stopów

Zna większość terminów nazewnictwa struktur metali i ich stopów

Zna wszystkie wymagane terminy nazewnictwa struktur metali i ich stopów

EPW2 Zna niektóre przemiany zachodzące w metalicznych materiałach konstrukcyjnych

Opanował większość przemian zachodzących w metalicznych materiałach konstrukcyjnych

Zna wszystkie przemiany zachodzące w metalicznych materiałach konstrukcyjnych

EPW3 Zna wybrane tendencje rozwoju materiałów konstrukcyjnych

Zna większość tendencji rozwoju materiałów konstrukcyjnych

Zna wszystkie tendencje rozwoju materiałów konstrukcyjnych

EPU1 Korzysta z właściwych metod i narzędzi, ale

Poprawnie korzysta z Samodzielnie poszukuje informacji wykraczających

rezultat jego pracy posiada nieznaczne błędy

metod i narzędzi w poszukiwaniu informacji;

poza zakres problemowy zajęć i wykorzystuje je w swojej pracy;

EPU2 Realizuje powierzone zadanie popełniając nieznaczne błędy

Realizuje powierzone zadanie popełniając minimalne błędy, które nie wpływają na rezultat jego pracy

Realizuje powierzone zadanie bezbłędnie

EPU3 Realizuje powierzone zadanie popełniając nieznaczne błędy

Realizuje powierzone zadanie popełniając minimalne błędy, które nie wpływają na rezultat jego pracy

Realizuje powierzone zadanie bezbłędnie

EPK1 Ma świadomość istnienia pozatechnicznych aspektów pracy, ale nie potrafi się do nich odnieść

Ma świadomość istnienia pozatechnicznych aspektów pracy i odnosi się do nich

Odnosi się do pozatechnicznych aspektów pracy integrując kompleksowo wszystkie uwarunkowania i prezentuje nieszablonowy sposób myślenia.

EPK2 Realizuje (również w grupie) powierzone zadania

Realizując (również w grupie) powierzone zadania wykazuje się samodzielnością w poszukiwaniu rozwiązań

Realizując (również w grupie) powierzone zadania w pełni samodzielnie poszukuje rozwiązań

EPK3 Ma świadomość istnienia aspektów odpowiedzialności w pracy inżyniera, ale nie potrafi się do nich odnieść

Ma świadomość istnienia aspektów odpowiedzialności w pracy inżyniera i odnosi się do nich

Odnosi się do aspektów odpowiedzialności w pracy inżyniera integrując kompleksowo wszystkie uwarunkowania i prezentuje nieszablonowy sposób myślenia.

J – Forma zaliczenia przedmiotu

Egzamin

K – Literatura przedmiotu

Literatura obowiązkowa: 1. Dobrzański L., Podstawy nauki o materiałach i metaloznawstwo, WNT, Warszawa, 2002 2. Blicharski Marek, Inżynieria materiałowa. Stal., WNT, Warszawa 2004 3. Dobrzański L., Metaloznawstwo z podstawami nauki o materiałach, WNT, Warszawa 2000 4. Haimann R. Metaloznawstwo, Skrypt Politechniki Wrocławskiej, Wrocław 1980, 5. M. Blicharski, Wstęp do inżynierii materiałowej, WNT, Warszawa 2001. Literatura zalecana / fakultatywna: 1. Praca zbiorowa pod red. W. Dudzińskiego, Materiały konstrukcyjne w budowie maszyn, skrypt Politechniki Wrocławskiej, Wrocław 1994 2. Prowans S., Metaloznawstwo, PWN, Warszawa 1998 3. Aktualne normy PN, PN-EN, PN-EN-ISO 4. M.F. Ashby, D.R.H. Jones, Materiały inżynierskie, WNT, Warszawa 1997. 5. K. Przybyłowicz, Metaloznawstwo, WNT, Warszawa 1992

L – Obciążenie pracą studenta:

Forma aktywności studenta Liczba godzin na realizację

Godziny zajęć z nauczycielem/ami 45

Konsultacje 2

Czytanie literatury 33

Przygotowanie zajęć laboratoryjnych 30

Przygotowanie do sprawdzianu 15

Suma godzin: 125

Liczba punktów ECTS dla przedmiotu: 5

Ł – Informacje dodatkowe

Imię i nazwisko sporządzającego Dr inż. Marcin Jasiński

Data sporządzenia / aktualizacji 12.11.2015

Dane kontaktowe (e-mail, telefon) [email protected]

Podpis

Pozycja w planie studiów (lub kod przedmiotu) B.3

P R O G R A M P R Z E D M I O T U

A - Informacje ogólne

1. Nazwa przedmiotu Mechanika techniczna

2. Punkty ECTS 5

3. Rodzaj przedmiotu obowiązkowy

4. Język przedmiotu polski

5. Rok studiów I

6. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia

Krzysztof Murawski , Joanna Kostrzewa

B – Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze

Semestr II Wykłady: (15); Laboratoria: (15)

Liczba godzin ogółem 30

C - Wymagania wstępne

Analiza matematyczna, Algebra liniowa z geometrią analityczną

D - Cele kształcenia

Wiedza

CW1 Przekazanie wiedzy w zakresie wiedzy technicznej obejmującej terminologię, pojęcia, teorie, zasady, metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu zadań inżynierskich związanych z mechaniką i budową maszyn, procesami planowania i realizacji eksperymentów, tak w procesie przygotowania z udziałem metod symulacji komputerowych, jak i w rzeczywistym środowisku.

Umiejętności

CU1 Wyrobienie umiejętności w zakresie doskonalenia wiedzy, pozyskiwania i integrowanie informacji z literatury, baz danych i innych źródeł, opracowywania dokumentacji, prezentowania ich i podnoszenia kompetencji zawodowych.

Kompetencje społeczne

CK1 Przygotowanie do uczenia się przez całe życie, podnoszenie kompetencji zawodowych, osobistych i społecznych w zmieniającej się rzeczywistości, podjęcia pracy związanej z projektowani, realizacją procesów wytwarzania, montażu i eksploatacji maszyn.

CK2 Uświadomienie ważności i rozumienia społecznych skutków działalności inżynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje, współdziałanie w grupie i przyjmowanie odpowiedzialności za wspólne realizacje, kreatywność i przedsiębiorczość oraz potrzebę przekazywania informacji odnośnie osiągnięć technicznych i działania inżyniera.

Wydział Techniczny

Kierunek Mechanika i budowa maszyn

Poziom studiów Pierwszego stopnia

Forma studiów Stacjonarne

Profil kształcenia Praktyczny

E - Efekty kształcenia przedmiotowe i kierunkowe

Przedmiotowy efekt kształcenia (EP) w zakresie wiedzy (W), umiejętności (U) i kompetencji

społecznych (K)

EPW1 ma podstawową wiedzę z zakresu mechaniki technicznej

EPW2 zna podstawowe techniki i narzędzia stosowane przy rozwiązywaniu zadań inżynierskich

EPU1 potrafi pozyskać informacje z literatury i baz danych, integrować je, interpretować i wyciągać

wnioski

EPU2 potrafi przygotować i przedstawić krótką prezentację poświęconą wynikom realizacji zadania inżyni

erskiego

EPU3 potrafi posłużyć się właściwie dobranymi środowiskami symulacyjnymi do weryfikacji procesów

EPU4 potrafi obliczać i modelować procesy stosowane w projektowaniu, konstruowaniu i obliczaniu

elementów maszyn i urządzeń

EPK1 potrafi odpowiednio określić priorytety służące realizacji określonego przez siebie lub innych

zadania

F - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach zajęć

Lp. Treści wykładów Liczba

godzin

W1 Podstawowe pojęcia mechaniki. Operacje algebraiczne i prawa arytmetyki na

wektorach.

2

W2 Statyka. Redukcja i równowaga układów sił. 2

W3 Środek sił równoległych. Środek masy i ciężkości. Reguły Guldin’a. 2

W4 Siły wewnętrzne w prętach. Kratownice. Wyznaczanie sił w prętach kratownic. 2

W5 Analiza statyczna belek, łuków, słupów i ram. 2

W6 Tarcie. Równowaga sił z uwzględnieniem tarcia. 2

W7 Kinematyka punktu i ciała sztywnego. Ruch postępowy, obrotowy i płaski. 2

W8 Ruch złożony punktu. Ruch kulisty ciała sztywnego. 1

Razem liczba godzin wykładów 15

Lp. Treści laboratoriów Liczba

godzin

P1 Obsługa urządzeń pomiarowych oraz zastosowanie praktyczne wiedzy z zakresu

rozkładu sił w wysięgniku żurawia na stanowisku laboratoryjnym. Wyciąganie

wniosków.

2

P2 Wykonanie pomiarów oraz sprawdzenie na stanowisku laboratoryjnym równowagi w

płaskim, statycznie wyznaczalnym układzie sił. Wyciąganie wniosków.

3

P3 Obsługa urządzeń pomiarowych przy badaniu odkształcenia prętów podczas zginania

lub skręcania z wykorzystywaniem stanowiska laboratoryjnego. Wyciąganie

wniosków.

3

P4 Obsługa urządzeń pomiarowych. Wykonanie doświadczalnie pomiaru sił w

konstrukcji prętowej na stanowisku laboratoryjnym: „Pomiar sił w prostej konstrukcji

prętowej”. Wyciąganie wniosków.

3

P5 Obsługa urządzeń pomiarowych oraz programu komputerowego. Wykonanie pomiaru

sił w płaskich konstrukcjach kratowych z wykorzystaniem czujników

tensometrycznych na stanowisku laboratoryjnym.

2

P6 Obsługa urządzeń pomiarowych. Wykonanie pomiarów na stanowisku laboratoryjnym

do badania wyboczenia belek oraz analiza uzyskanych wyników.

2

Razem liczba godzin laboratoriów 15

G – Metody oraz środki dydaktyczne wykorzystywane w ramach poszczególnych form zajęć

Forma zajęć Metody dydaktyczne (wybór z listy) Środki dydaktyczne

Wykład Wykład informacyjny Projektor multimedialny

Laboratoria Ćwiczenia laboratoryjne. Stanowiska laboratoryjne,

projektor.

H - Metody oceniania osiągnięcia efektów kształcenia na poszczególnych formach zajęć

Forma zajęć Ocena formująca (F) – wskazuje studentowi na potrzebę uzupełniania wiedzy lub stosowania określonych metod i narzędzi, stymulujące do doskonalenia efektów pracy (wybór z listy)

Ocena podsumowująca (P) – podsumowuje osiągnięte efekty kształcenia (wybór z listy)

Wykład F1: sprawdzian ustny wiedzy, umiejętności F2: sprawdzian pisemny umiejętności rozwiązywania

P1: pisemne rozwiązywanie zadań

P2: egzamin pisemny

Laboratoria F2-Obserwacja/aktywność (przygotowanie do zajęć, ocena ćwiczeń wykonywanych podczas zajęć)

F3- praca pisemna (sprawozdanie)

P3 – ocena podsumowująca powstała na podstawie formujących ze sprawozdań, uzyskanych w semestrze.

H-1 Metody weryfikacji osiągnięcia przedmiotowych efektów kształcenia (wstawić „x”)

Efekty przedmiotowe

Wykład Ćwiczenia Projekt Laboratoria

F1 F2 P1 P2 ….. …… …. …. …. …. ….. … F2 F3 P4

EPW1 x x x x x x x

EPW2 x x x x x x x

EPU1 x x x

EPU2 x

EPU3 x

EPU4 x x x

EPK1 x

I – Kryteria oceniania

Wymagania określające kryteria uzyskania oceny w danym efekcie

Ocena Przedmiotowy

efekt kształcenia

(EP..)

Dostateczny dostateczny plus

3/3,5

dobry dobry plus

4/4,5

bardzo dobry 5

EPW1 Ma wybrane zakresy wiedzy

Ma większą część wiedzy Ma całą podstawową wiedzę

EPW2 zna wybrane podstawowe techniki i narzędzia

zna większość podstawowych technik i narzędzi

zna wszystkie podstawowe techniki i narzędzia

EPU1 potrafi pozyskać niektóre informacje

potrafi pozyskać większość informacji

potrafi pozyskać wszystkie informacje

EPU2 potrafi przygotować i przedstawić krótką prezentację poświęconą wybranym wynikom realizacji zadania

potrafi przygotować i przedstawić krótką prezentację poświęconą części wynikom realizacji zadania

potrafi przygotować i przedstawić krótką prezentację poświęconą wszystkim wynikom realizacji zadania

EPU3 potrafi posłużyć się niektórymi dobranymi środowiskami symulacyjnymi

potrafi posłużyć się większością z dobranych środowisk symulacyjnych

potrafi posłużyć się wszystkimi dobranymi środowiskami symulacyjnymi

EPU4 potrafi obliczać i modelować niektóre procesy

potrafi obliczać i modelować większość procesów

potrafi obliczać i modelować wszystkie procesy

EPK1 potrafi odpowiednio określić niektóre priorytety

potrafi odpowiednio określić większość priorytetów

potrafi odpowiednio określić wszystkie priorytety

J – Forma zaliczenia przedmiotu

Egzamin

K – Literatura przedmiotu

Literatura obowiązkowa: 1. J . Misiak, Mechanika techniczna, Tom I i II, WNT, Warszawa 2003. 2. T. J. Hoffmann, Podstawy mechaniki technicznej, Wyd. Politechniki Poznańskiej, Poznań 2000. 3. J. Misiak, Obliczenia konstrukcji prętowych, PWN, Warszawa 1993. 4. J. Misiak, Zadania z mechaniki ogólnej, Cz. I – III, WNT, Warszawa 1984. 5. R. Buczkowski, A. Banaszek, Mechanika ogólna w ujęciu wektorowym i tensorowym, WNT, Warszawa 2006. 6. T. Kucharski, Drgania mechaniczne. Rozwiązywanie zagadnień z MATHCAD-em, WNT, Warszawa 2004. 7. J. Nizioł, Metodyka rozwiązywania zadań z mechaniki, WNT, Warszawa 2002. Literatura zalecana / fakultatywna: 1. M. Klasztorny, T. Niezgoda, Mechanika ogólna. Podstawy teoretyczne, zadania z rozwiązaniami, Oficyna

Wyd. Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2006. 2. Mechanika materiałów i konstrukcji, Cz. 1 -2, pod red. M. Bijak – Żochowskiego, Ofic Wyd. Politechniki

Warszawskiej, W-a 2006. 3. P. Wiśniakowski, Mechanika teoretyczna, Oficyna Wyd. Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2007. 4 .P. Wiśniakowski, Mechanika teoretyczna. 123 praktyczne zadania, Oficyna Wyd. Politechniki

Warszawskiej, Warszawa 2005. 5. Z. Osiński, Mechanika Ogólna cz. I i II, PWN, Warszawa, 1987 6. Z. Korzeniewski, Podstawy mechaniki ciała stałego, Wyd. Politechniki Warszawskiej, Warszawa, 1974 7. J. Lejko, J. Szmelter, Zbiór zadań z mechaniki ogólnej t.2, PWN, Warszawa, 1983 8. E. Karaśkiewicz, Zarys teorii wektorów i tensorów, PWN, Warszawa, 1974

L – Obciążenie pracą studenta:

Forma aktywności studenta Liczba godzin na realizację

Godziny zajęć z nauczycielem/ami 30

Konsultacje 15

Czytanie literatury 35

Przygotowanie do laboratoriów 15

Przygotowanie do kolokwium 15

Przygotowanie do egzaminu 15

Suma godzin: 125

Liczba punktów ECTS dla przedmiotu (suma godzin : 25 godz. ): 5

Ł – Informacje dodatkowe

Imię i nazwisko sporządzającego Krzysztof Murawski , Joanna Kostrzewa

Data sporządzenia / aktualizacji 2015-11-17

Dane kontaktowe (e-mail, telefon) [email protected] ; [email protected]

Podpis

Pozycja w planie studiów (lub kod przedmiotu) B.4

P R O G R A M P R Z E D M I O T U

A - Informacje ogólne

1. Nazwa przedmiotu Wytrzymałość materiałów

2. Punkty ECTS 5

3. Rodzaj przedmiotu obowiązkowy

4. Język przedmiotu polski

5. Rok studiów II

6. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia

Dr inż. K. Murawski

B – Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze

Semestr 3 Wykłady: 15; Laboratoria: 30; Inne: 15;

Liczba godzin ogółem 60

C - Wymagania wstępne

Analiza matematyczna, Algebra liniowa z geometrią analityczną

D - Cele kształcenia

Wiedza

CW1 Przekazanie wiedzy w zakresie wiedzy technicznej obejmującej terminologię, pojęcia, teorie, zasady, metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu zadań inżynierskich związanych z mechaniką i budową maszyn, procesami planowania i realizacji eksperymentów, tak w procesie przygotowania z udziałem metod symulacji komputerowych, jak i w rzeczywistym środowisku.

Umiejętności

CU1 Wyrobienie umiejętności w zakresie doskonalenia wiedzy, pozyskiwania i integrowanie informacji z literatury, baz danych i innych źródeł, opracowywania dokumentacji, prezentowania ich i podnoszenia kompetencji zawodowych.

Kompetencje społeczne

CK1 Przygotowanie do uczenia się przez całe życie, podnoszenie kompetencji zawodowych, osobistych i społecznych w zmieniającej się rzeczywistości, podjęcia pracy związanej z projektowani, realizacją procesów wytwarzania, montażu i eksploatacji maszyn.

CK2 Uświadomienie ważności i rozumienia społecznych skutków działalności inżynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje, współdziałanie w grupie i przyjmowanie odpowiedzialności za wspólne realizacje, kreatywność i przedsiębiorczość oraz potrzebę przekazywania informacji odnośnie osiągnięć technicznych i działania inżyniera.

Wydział Techniczny

Kierunek Mechanika i budowa maszyn

Poziom studiów I stopnia

Forma studiów Studia stacjonarne

Profil kształcenia praktyczny

E - Efekty kształcenia przedmiotowe i kierunkowe

Przedmiotowy efekt kształcenia (EP) w zakresie wiedzy (W), umiejętności

(U) i kompetencji społecznych (K)

Kierunko

wy efekt

kształcen

ia

Wiedza (EPW…)

EPW

1

ma podstawową wiedzę z zakresu mechaniki technicznej K_W06

EPW

2

zna podstawowe techniki i narzędzia stosowane przy rozwiązywaniu zadań inżynierskic

h

K_W14

Umiejętności (EPU…)

EPU

1

potrafi pozyskać informacje z literatury i baz danych, integrować je, interpretować i wycią

gać wnioski

K_U01

EPU

2

potrafi przygotować i przedstawić krótką prezentację poświęconą wynikom realizacji za

dania inżynierskiego

K_U04

EPU

3

potrafi posłużyć się właściwie dobranymi środowiskami symulacyjnymi do weryfikacji

procesów

K_U10

EPU

4

potrafi obliczać i modelować procesy stosowane w projektowaniu, konstruowaniu i

obliczaniu elementów maszyn i urządzeń

K_U16

Kompetencje społeczne (EPK…)

EPK

1

potrafi pozyskać informacje z literatury i baz danych, integrować je, interpretować i wycią

gać wnioski

K_U01

F - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach zajęć

Lp. Treści wykładów Liczba godzin

W1 Obciążenia i odkształcenia. Siły zewnętrzne i wewnętrzne. Rozciąganie i ściskanie. 2

W2 Naprężenie i odkształcenie względne. Prawo Hook’a, Moduł Young’a. Energia

odkształcenia sprężystego.

2

W3 Analiza naprężeń i odkształceń. Liczba Poisson’a. Analiza naprężeń jedno- i w

dwukierunkowym stanie naprężenia.

2

W4 Metoda wykreślna wyznaczania naprężeń. Koło Mohra. Wyznaczanie naprężeń

głównych.

2

W5 Momenty bezwładności. Wyznaczanie momentów bezwładności figur i brył. 2

W6 Ścinanie i skręcanie. Moduł Kirchoff’a. Analiza konstrukcji ścinanych. Obliczanie

wytrzymałościowe elementów narażonych na ścinanie.

2

W7 Zginanie. Moment gnący i siła tnąca w belkach prostych. Wskaźnik wytrzymałości

przekroju na zginanie. Równanie różniczkowe linii ugięcia belki. Strzałka ugięcia.

2

W8 Metody energetyczne. Hipotezy wytrzymałościowe. Wytrzymałość złożona. 1

Razem liczba godzin wykładów 15

Lp. Treści laboratoriów Liczba godzin

L1 Statyczna próba rozciągania 6

L2 Statyczna próba ściskania 6

L3 Zginanie pręta, obliczanie modułu younga za pomocą strzałki ugięcia 4

L4 Statyczna próba skręcania 4

L5 Weryfikacja hipotez naprężeń 6

L6 Próba udarności 4

Razem liczba godzin laboratoriów 30

Lp. Treści projektów Liczba godzin

P1 Charakterystyki geometryczne figur płaskich 4

P2 Wyznaczanie momentów bezwładności w układach kształtowników 4

P3 Wyznaczanie sił tnących i momentów gnących w belkach 3

P4 Wyznaczanie sił w prętach kratownic płaskich 4

Razem liczba godzin projektów 15

G – Metody oraz środki dydaktyczne wykorzystywane w ramach poszczególnych form zajęć

Forma zajęć Metody dydaktyczne (wybór z listy) Środki dydaktyczne

Wykład Wykład informacyjny Projektor multimedialny

Laboratoria Ćwiczenia laboratoryjne. Stanowiska laboratoryjne,

projektor.

Projekt Doskonalenie metod i technik analizy zadania inżynierskiego

Projektor multimedialny

H - Metody oceniania osiągnięcia efektów kształcenia na poszczególnych formach zajęć

Forma zajęć Ocena formująca (F) – wskazuje studentowi na potrzebę uzupełniania wiedzy lub stosowania określonych metod i narzędzi, stymulujące do doskonalenia efektów pracy (wybór z listy)

Ocena podsumowująca (P) – podsumowuje osiągnięte efekty kształcenia (wybór z listy)

Wykład F1: sprawdzian ustny wiedzy, umiejętności F2: sprawdzian pisemny umiejętności rozwiązywania

P1: pisemne rozwiązywanie zadań

P2: egzamin pisemny

Laboratoria F2-Obserwacja/aktywność (przygotowanie do zajęć, ocena ćwiczeń wykonywanych podczas zajęć)

F3- praca pisemna (sprawozdanie)

P3 – ocena podsumowująca powstała na podstawie formujących ze sprawozdań, uzyskanych w semestrze.

Projekt F2 – obserwacja/aktywność (przygotowanie do zajęć, ocena ćwiczeń wykonywanych podczas zajęć i jako pracy własnej, prace domowe itd.), F3 – praca pisemna (sprawozdanie, dokumentacja projektu, referat, raport, pisemna analiza problemu itd.),

P3 – ocena podsumowująca powstała na podstawie ocen formujących, uzyskanych w semestrze,

H-1 Metody weryfikacji osiągnięcia przedmiotowych efektów kształcenia (wstawić „x”)

Efekty przedmiotowe

Wykład Ćwiczenia Laboratoria Projekt

F1 F2 P1 P2 ….. …… …. …. F2 F3 P4 F1 F2 F5

EPW1 x x x x x x x x x X

EPW2 x x x x x x x x X x

EPU1 x x x X

EPU2 x

EPU3 x X

EPU4 x x x X

EPK1 x X

I – Kryteria oceniania

Wymagania określające kryteria uzyskania oceny w danym efekcie

Ocena Przedmiotowy

efekt kształcenia

(EP..)

Dostateczny dostateczny plus

3/3,5

dobry dobry plus

4/4,5

bardzo dobry 5

EPW1 Ma wybrane zakresy wiedzy

Ma większą część wiedzy Ma całą podstawową wiedzę

EPW2 zna wybrane podstawowe techniki i narzędzia

zna większość podstawowych technik i narzędzi

zna wszystkie podstawowe techniki i narzędzia

EPU1 potrafi pozyskać niektóre informacje

potrafi pozyskać większość informacji

potrafi pozyskać wszystkie informacje

EPU2 potrafi przygotować i przedstawić krótką prezentację poświęconą wybranym wynikom realizacji zadania

potrafi przygotować i przedstawić krótką prezentację poświęconą części wynikom realizacji zadania

potrafi przygotować i przedstawić krótką prezentację poświęconą wszystkim wynikom realizacji zadania

EPU3 potrafi posłużyć się niektórymi dobranymi środowiskami symulacyjnymi

potrafi posłużyć się większością z dobranych środowisk symulacyjnych

potrafi posłużyć się wszystkimi dobranymi środowiskami symulacyjnymi

EPU4 potrafi obliczać i modelować niektóre procesy

potrafi obliczać i modelować większość procesów

potrafi obliczać i modelować wszystkie procesy

EPK1 potrafi odpowiednio określić niektóre priorytety

potrafi odpowiednio określić większość priorytetów

potrafi odpowiednio określić wszystkie priorytety

J – Forma zaliczenia przedmiotu

Egzamin

K – Literatura przedmiotu

Literatura obowiązkowa: 1. E. M. Niezgodziński, T. Niezgodziński, Wytrzymałość materiałów, PWN, Warszawa 2009. 2. J. Zielnica, Wytrzymałość materiałów, wyd. II, Wyd. Politechniki Poznańskiej, Poznań 1998. 3. Z. Dyląg, A. Jakubowicz, Z. Orłoś, Wytrzymałość materiałów, Tom I i II, WNT, Warszawa 2009. 4. G. Janik, Wytrzymałość materiałów. Konstrukcje budowlane, WSiP, Warszawa 2006. 5. J. Misiak, Mechanika techniczna. Tom 1. Statyka i wytrzymałość materiałów, WNT, Warszawa 2003. 6. E. Cegielski, Wytrzymałość materiałów. Teoria, przykłady, zadania, Politechnika Krakowska, Kraków 2002. 7. K. Gołaś , Własności i wytrzymałość materiałów. Laboratorium, Oficyna Wyd. P. Warszawskiej, Warszawa 2008 Literatura zalecana / fakultatywna: 1. R. Bąk, T. Burczyński, Wytrzymałość materiałów z elementami ujęcia komputerowego, WNT, Warszawa

2009. 2. S. Timoshenko, J. N. Goodier: Teoria sprężystości, Arkady, Warszawa 1962. 3. W. Nowacki, Teoria sprężystości, PWN, Warszawa 1970. 4. S. Stanisławski, Podstawy teorii sprężystości, Wyd. Politechniki Poznańskiej, Poznań 1963

L – Obciążenie pracą studenta:

Forma aktywności studenta Liczba godzin na realizację

Godziny zajęć z nauczycielem/ami 60

Konsultacje 15

Czytanie literatury 20

Przygotowanie do laboratoriów 15

Przygotowanie do kolokwium 5

Przygotowanie do egzaminu 10

Suma godzin: 125

Liczba punktów ECTS dla przedmiotu (suma godzin : 25 godz. ): 5

Ł – Informacje dodatkowe

Imię i nazwisko sporządzającego Krzysztof Murawski , Grzegorz Włażewski

Data sporządzenia / aktualizacji 2015-11-17

Dane kontaktowe (e-mail, telefon) [email protected] ; [email protected]

Podpis

Pozycja w planie studiów (lub kod przedmiotu) B.5

P R O G R A M P R Z E D M I O T U

A - Informacje ogólne

1. Nazwa przedmiotu Grafika inżynierska i CAD

2. Punkty ECTS 5

3. Rodzaj przedmiotu obowiązkowy

4. Język przedmiotu polski

5. Rok studiów II

6. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia

prof. nadzw. dr hab. B. Borowiecki

mgr inż.. Konrad Stefanowicz

B – Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze

Semestr 3 Wykłady: 15; Laboratoria: 30; Projekt: 15;

Liczba godzin ogółem 60

C - Wymagania wstępne

wiedza podstawowa z matematyki w tym z geometrii i trygonometrii

D - Cele kształcenia

Wiedza

CW1 przekazanie wiedzy w zakresie wiedzy technicznej obejmującej terminologię, pojęcia, teorie, zasady, metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu zadań inżynierskich związanych z mechaniką i budową maszyn, procesami planowania i realizacji eksperymentów, tak w procesie przygotowania z udziałem metod symulacji komputerowych, jak i w rzeczywistym środowisku.

CW2 przekazanie wiedzy ogólnej dotyczącej standardów i norm technicznych dotyczących zagadnień odnoszących się do mechaniki i budowy maszyn.

CW3 przekazanie wiedzy dotyczącej bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony własności przemysłowej, prawa autorskiego niezbędnej dla rozumienia i tworzenia społecznych, ekonomicznych, prawnych i pozatechnicznych uwarunkowań działalności inżynierskiej dla rozwoju form indywidualnej przedsiębiorczości i działalności gospodarczej

Umiejętności

CU1 wyrobienie umiejętności w zakresie doskonalenia wiedzy, pozyskiwania i integrowanie informacji z literatury, baz danych i innych źródeł, opracowywania dokumentacji, prezentowania ich i podnoszenia kompetencji zawodowych.

CU2 wyrobienie umiejętności projektowania maszyn, realizacji procesów wytwarzania, montażu i eksploatacji maszyn, doboru materiałów inżynierskich stosowanych jako elementy maszyn oraz nadzór nad ich eksploatacją.

CU3 wyrobienie umiejętności zarządzania pracami w zespole, koordynacji prac i oceny ich wyników oraz sprawnego posługiwania się nowoczesnymi technikami komputerowymi, wyciągania wniosków, opisu sprzętu dostrzegając kryteria użytkowe, prawne i ekonomiczne, konfigurowania urządzeń komunikacyjnych w sieciach teleinformatycznych, oraz rozwiązywania praktycznych zadań inżynierskich.

Wydział Techniczny

Kierunek Mechanika i budowa maszyn

Poziom studiów I stopnia

Forma studiów Studia stacjonarne

Profil kształcenia praktyczny

Kompetencje społeczne

CK1 przygotowanie do uczenia się przez całe życie, podnoszenie kompetencji zawodowych, osobistych i społecznych w zmieniającej się rzeczywistości, podjęcia pracy związanej z projektowani, realizacją procesów wytwarzania, montażu i eksploatacji maszyn.

CK2 uświadomienie ważności i rozumienia społecznych skutków działalności inżynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje, współdziałanie w grupie i przyjmowanie odpowiedzialności za wspólne realizacje, kreatywność i przedsiębiorczość oraz potrzebę przekazywania informacji odnośnie osiągnięć technicznych i działania inżyniera.

E - Efekty kształcenia przedmiotowe i kierunkowe

Przedmiotowy efekt kształcenia (EP) w zakresie wiedzy (W),

umiejętności (U) i kompetencji społecznych (K)

Kierunkowy

efekt

kształcenia

Wiedza (EPW…)

EPW1 ma wiedzę ogólną obejmującą kluczowe zagadnienia z zakresu konstrukcji i eksploatacji maszyn i urządzeń

K_W05

EPW2 zna podstawowe narzędzia i techniki wykorzystywane do projektowania systemów i urządzeń

K_W08

EPW3 ma podstawową wiedzę w zakresie standardów i norm technicznych związanych z budową, działaniem i eksploatacją maszyn, urządzeń i procesów

K_W15

Umiejętności (EPU…)

EPU1 potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych i innych źródeł, także w języku angielskim lub innym języku obcym uznawanym za język komunikacji międzynarodowej w zakresie mechaniki i budowy maszyn; potrafi integrować uzyskane informacje, dokonywać ich interpretacji, a także wyciągać wnioski oraz formułować i uzasadniać opinie

K_U01

EPU2 potrafi opracować dokumentację dotyczącą realizacji zadania inżynierskiego i przygotować tekst zawierający omówienie wyników realizacji tego zadania

K_U03

EPU3 ma umiejętność korzystania i doświadczanie w korzystaniu z norm i standardów związanych z mechaniką i budową maszyn

K_U26

Kompetencje społeczne (EPK…)

EPK1 rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie – dalsze kształcenie na studiach II stopnia, studia podyplomowe, kursy specjalistyczne, szczególnie ważne w obszarze nauk technicznych, ze zmieniającymi się szybko technologiami, podnosząc w ten sposób kompetencje zawodowe, osobiste i społeczne

K_K01

EPK2 potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej różne role i ponoszenia odpowiedzialności za wspólnie realizowane działania

K_K02

EPK3 prawidłowo identyfikuje i rozstrzyga dylematy związane z wykonywaniem zawodu inżyniera mechanika i budowy maszyn

K_K01

F - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach zajęć

Lp. Treści wykładów Liczba godzin

W1 Normalizacja w zapisie konstrukcji. Forma graficzna arkusza rysunkowego. Linie rysunkowe i ich zastosowanie. Podziałki rysunkowe.

1

W2 Rzuty Monge’a na dwie i trzy rzutnie. Odwzorowanie punktu, prostej i płaszczyzny. Elementy wspólne prostej i płaszczyzny. Obrót i kład.

3

W3 Przekroje brył. Przenikanie brył. 3

W4 Rzutowanie prostokątne na 6 rzutni. Widoki i przekroje. Zasady wymiarowania. 4

W5 Rzutowanie aksonometryczne. Przedstawianie na rysunkach połączeń rozłącznych i nierozłącznych.

4

Razem liczba godzin wykładów 15

Lp. Treści laboratoriów Liczba godzin

L1 Autodesk Inventor – wprowadzenie, rozpoczęcie pracy, interfejs programu, 4

L2 Autodesk Inventor – tworzenie części, szkicowanie 2D, model 3D . 4

L3 Autodesk Inventor – zmiana części, elementy konstrukcyjne 4

L4 Autodesk Inventor – wykonanie rysunku części, rzutowanie, wymiarowanie 4

L5 Autodesk Inventor – szkicowanie 3D, krzywe 4

L6 Autodesk Inventor – zespół części, wstawianie, tworzenie, pozycjonowanie części 4

L7. Autodesk Inventor – zespół części, projekt ramy, wał 4

L.8 Samodzielna zaliczeniowa praca studentów 2

Razem liczba godzin 30

Lp. Treści projektów Liczba godzin

P1 Rzuty Monge’a na dwie i trzy rzutnie. Wyznaczanie rzutów punktu w czterech

obszarach. Wyznaczanie śladów prostej i określanie obszarów przez które ta prosta

przechodzi.

2

P2 Elementy wspólne prostej i płaszczyzny. Wyznaczanie śladów płaszczyzny utworzonej

przez dwie proste przecinające się. Wyznaczanie krawędzi przecięcia dwóch

płaszczyzn.

2

P3 Wyznaczanie punktu przebicia prostej z płaszczyzną. Obroty i kłady. Kłady płaszczyzn

i prostych. Wyznaczanie rzeczywistej długości.

2

P4 Przekrój ostrosłupa płaszczyzną charakterystyczną, wyznaczanie rzeczywistej

wielkości przekroju i rozwinięcie powierzchni bocznej po przekroju.

2

P5 Przekrój walca płaszczyzną charakterystyczną z rozwinięciem powierzchni bocznej.

Przekrój stożka płaszczyzną charakterystyczną z rozwinięciem powierzchni bocznej

3

P6 Przenikanie brył. Przenikanie dwóch walców z rozwinięciem powierzchni bocznej. 2

P7 Sprawdzian pisemny 2

Razem liczba godzin 15

G – Metody oraz środki dydaktyczne wykorzystywane w ramach poszczególnych form zajęć

Forma zajęć Metody dydaktyczne (wybór z listy) Środki dydaktyczne

wykład wykład informacyjno-problemowy rzutnik

laboratoria ćwiczenia doskonalące obsługę programów

edytorskich

komputer

projekt ćwiczenia doskonalące wyobraźnię przestrzenną rzutnik

H - Metody oceniania osiągnięcia efektów kształcenia na poszczególnych formach zajęć

Forma zajęć Ocena formująca (F) – wskazuje studentowi na potrzebę uzupełniania wiedzy lub stosowania określonych metod i narzędzi, stymulujące do doskonalenia efektów pracy (wybór z listy)

Ocena podsumowująca (P) – podsumowuje osiągnięte efekty kształcenia (wybór z listy)

Wykład F2-sprawdzian pisemny wiedzy P2–egzamin (pisemny i ustny)

Laboratoria F3 – sprawdzian praktyczny umiejętności

F2 – sprawdzian pisemny wiedzy i umiejętności

P5 – prezentacja

P8 - aktywność

projekt ćwiczenia doskonalące wyobraźnię przestrzenną rzutnik, tablica

H-1 Metody weryfikacji osiągnięcia przedmiotowych efektów kształcenia (wstawić „x”)

Efekty przedmiotowe

Wykład Laboratoria

F2 P2 F2 F3 P5 P8

EPW1 X X

EPW2 X X

EPW3 X X

EPU1 X X X

EPU2 X X X

EPU3 X X X

EPK1 X

EPK2 X

I – Kryteria oceniania

Wymagania określające kryteria uzyskania oceny w danym efekcie

Ocena Przedmiotowy

efekt kształcenia

(EP..)

Dostateczny dostateczny plus

3/3,5

dobry dobry plus

4/4,5

bardzo dobry 5

EPW1 zna wybrane terminy z wykładów

zna większość terminów z wykładów

zna wszystkie wymagane terminy z wykładów

EPW2 zna wybrane standardy i normy techniczne

zna większość standardów i norm technicznych

zna wszystkie standardy i normy techniczne

EPW3 zna wybrane zagadnienia z geometrii wykreślnej

zna większość zagadnień z geometrii wykreślnej

zna wszystkie wymagane programem zagadnienia z geometrii wykreślnej

EPU1 wykonuje niektóre zadania z grafiki inżynierskiej

wykonuje większość zadań z grafiki inżynierskiej

wykonuje wszystkie wymagane zadania z grafiki inżynierskiej

EPU2 przejawia elementy umie- jętności samokształcenia

ma umiejętność samo- kształcenia

posiada zaawansowaną umiejętność samokształcenia

EPU3 potrafi konstruować i wymiarować proste elementy maszyn

potrafi konstruować i wymiarować złożone elementy maszyn

potrafi konstruować i wymiarować wszystkie elementy maszyn

EPK1 rozumie, ale nie zna skutków działalności inżynierskiej

rozumie i zna skutki działalności inżynierskiej

rozumie i zna skutki, i pozatechniczne aspekty działalności inżynierskiej

EPK2 potrafi współdziałać w grupie

potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej różne role

potrafi współdziałać i pracować w grupie przyjmując w niej różne role i ponosić odpowiedzialność za wspólnie realizowane działania

J – Forma zaliczenia przedmiotu

Egzamin

K – Literatura przedmiotu

Literatura obowiązkowa: 1. Błoch A., Inżynierska geometria wykreślna, Wyd. Polit. Śląskiej, Gliwice 2013, 2. Dobrzański T., Rysunek techniczny maszynowy, WNT, Warszawa 2013. 3. Mierzejewski W., Geometria wykreślna, Rzuty Monge’a, Oficyna Wydawnicza Politechniki

Warszawskiej, Warszawa 2006. 4. Strona internetowa PKN (www. pkn.pl)

Literatura zalecana / fakultatywna: 1. Gruszka P., Geometria wykreślna, Wyd. PRad., Radom 2007. 2. Lewandowski Z., Geometria wykreślna, PWN, Warszawa 1979. 3. Otto F. E., Podręcznik do geometrii wykreślnej, PWN, Warszawa 1998.

L – Obciążenie pracą studenta:

Forma aktywności studenta Liczba godzin na realizację

Godziny zajęć z nauczycielami 60

Konsultacje 5

Czytanie literatury 20

Przygotowanie do wykładów 10

Przygotowanie do laboratoriów 10

Przygotowanie do sprawdzianu 10

Przygotowanie do egzaminu 10

Suma godzin: 125

Liczba punktów ECTS dla przedmiotu (suma godzin 125 : 25 godz. ) 5

Ł – Informacje dodatkowe

Imię i nazwisko sporządzającego prof. nadzw. dr hab. inż. Bogusław Borowiecki

Data sporządzenia / aktualizacji 31.01. 2016 r

Dane kontaktowe (e-mail, telefon) e-mail: [email protected]

Podpis

Pozycja w planie studiów (lub kod przedmiotu) B.6

P R O G R A M P R Z E D M I O T U

A - Informacje ogólne

1. Nazwa przedmiotu Podstawy konstrukcji i eksploatacji maszyn

2. Punkty ECTS 5

3. Rodzaj przedmiotu obowiązkowy

4. Język przedmiotu polski

5. Rok studiów II

6. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia

dr hab. Inż. M. Hajkowski

B – Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze

Semestr 4 Wykłady: 30; Laboratoria: 15; Projekt: 15

Liczba godzin ogółem 60

C - Wymagania wstępne

D - Cele kształcenia

Wiedza

CW1 Student zna metody i techniki rozwiązywania problemów technicznych związanych z projektowaniem i konstruowaniem maszyn.

CW2 Student ma wiedzę z zakresu eksploatacji maszyn.

Umiejętności

CU1 Student posiada podstawowe umiejętności potrzebne do obliczeń wytrzymałościowych części maszyn i konstruowania maszyn oraz w zakresie eksploatacji maszyn.

CU2 Student ma umiejętności pozyskiwania informacji z literatury i baz danych potrzebnych do realizacji projektu z konstrukcji i związanych z eksploatacją maszyn.

Kompetencje społeczne

CK1 Student rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie, zwłaszcza podnoszenia kompetencji zawodowych, osobistych i społecznych w zmieniającej się rzeczywistości.

E - Efekty kształcenia przedmiotowe i kierunkowe

Przedmiotowy efekt kształcenia (EP) w zakresie wiedzy (W),

umiejętności (U) i kompetencji społecznych (K)

Kierunkowy

efekt

kształcenia

Wiedza (EPW…)

EPW1 Student ma wiedzę ogólną obejmującą kluczowe zagadnienia z zakresu konstrukcji i eksploatacji maszyn i urządzeń.

K_W05

Wydział Techniczny

Kierunek Mechanika i budowa maszyn

Poziom studiów I stopnia

Forma studiów Studia stacjonarne

Profil kształcenia praktyczny

EPW2 Ma podstawową wiedzę z zakresu wytrzymałości materiałów, konstrukcji i eksploatacji maszyn, mechaniki technicznej cyklu życia urządzeń, obiektów i systemów technicznych.

K_W06

EPW3 Ma podstawową wiedzę w zakresie standardów i norm technicznych związanych z budową, działaniem i eksploatacją maszyn, urządzeń i procesów.

K_W15

Umiejętności (EPU…)

EPU1 Potrafi wykorzystać poznane metody i modele matematyczne, a także symulacje komputerowe do analiz, projektowania i oceny, procesów i urządzeń.

K_U07

EPU2 Potrafi obliczać i modelować procesy stosowane w projektowanie, konstruowaniu i obliczaniu elementów maszyn.

K_U16

EPU3 Potrafi ocenić przydatność rutynowych metod i narzędzi służących do rozwiązywania prostych zadań inżynierskich, typowych dla procesów, urządzeń oraz wybierać i stosować właściwe metody i narzędzia.

K_U23

Kompetencje społeczne (EPK…)

EPK1 Student rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie – dalsze kształcenie na studiach II stopnia, studia podyplomowe, kursy specjalistyczne, szczególnie ważne w obszarze nauk technicznych, ze zmieniającymi się szybko technologiami, podnosząc w ten sposób kompetencje zawodowe, osobiste i społeczne.

K_K01

EPK2 Ma świadomość ważności i rozumie pozatechniczne aspekty i skutki działalności inżynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko, i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje.

K_K02

F - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach zajęć

Lp. Treści wykładów Liczba godzin

W1 Fazy istnienia obiektu technicznego, procesy projektowania i konstruowania. Podział

maszyn, podzespoły i części (elementy).

2

W2 Normalizacja i standaryzacja w projektowaniu. Tolerancje i pasowania. Kryteria oceny

konstrukcji, warunki ograniczające, obszar rozwiązań dopuszczalnych, proces zużycia.

2

W3 Ocena naprężeń w elementach maszyn (rozciąganych, ściskanych, zginanych,

skręcanych, ścinanych, nacisk powierzchniowy) i wytrzymałość zmęczeniowa.

2

W4 Połączenia nierozłączne (spawane, zgrzewane, lutowane, nitowane): charakterystyka,

rodzaje i obliczenia wytrzymałościowe.

2

W5 Połączenia rozłączne (śrubowe, wpustowe, klinowe, kołkowe, wielowypustowe,

wciskane) ): charakterystyka, rodzaje i obliczenia wytrzymałościowe.

3

W6 Elementy sprężyste: ): charakterystyka, rodzaje i obliczenia wytrzymałościowe. 1

W7 Osie i wały: opis ogólny, wytrzymałość i sztywność wałów, moment zastępczy,

wyznaczanie średnicy wałów.

2

W8 Łożyska toczne: charakterystyka, rodzaje, obliczenia wytrzymałościowe, dobór łożysk

i ich zabudowa.

2

W9 Łożyska ślizgowe: charakterystyka i konstrukcja łożysk, obliczenia wytrzymałościowe,

tarcie w łożyskach.

2

W10 Przekładnie zębate: charakterystyka, rozwiązania konstrukcyjne, przełożenia, siły

zazębienia, obliczenia wytrzymałościowe.

3

W11 Przekładnie pasowe z pasem płaskim, klinowym, zębatym, przekładnie łańcuchowe:

charakterystyka i obliczenia wytrzymałościowe.

2

W12 Sprzęgła: funkcja w układzie napędowym, budowa, zasada działania i obliczenia

wytrzymałościowe

2

W13 Procesy fizykochemiczne zachodzące w warstwie wierzchniej części maszyny. Opis

rodzajów tarcia. Trybologiczne procesy zużycia (starzenia) elementów maszyn

(ścierne, adhezyjne, utlenianie, zmęczeniowe, cierno-korozyjne). Węzły ruchowe i

smarowanie.

3

W14 Utrzymanie maszyn w ruchu: Przeglądy techniczne i remonty. 2

Razem liczba godzin wykładów 30

Lp. Treści laboratoriów Liczba godzin

L1 Badania przełożeń przekładni zębatych i pasowych 2

L2 Analiza kinematyczna układu napędowego zawierającego przekładnie zębate i

mechanizm śrubowy

2

L3 Badania tarcia tocznego 2

L4 Badania tarcia ślizgowego 2

L5 Badania sprawności układu napędowego 3

L6 Diagnostyka układu napędowego z uszkodzonym łożyskiem tocznym 2

L7 Diagnostyka układu napędowego z uszkodzonymi zębami w przekładni zębatej 2

Razem liczba godzin laboratoriów 15

Lp. Treści projektów Liczba godzin

P1 Analiza istniejących rozwiązań konstrukcyjnych dla indywidualnego zadania

projektowego (np. projekt mechanizmu śrubowego, projekt przekładni pasowej)

2

P2 Analiza zaproponowanych rozwiązań konstrukcyjnych 2

P3 Obliczenia konstrukcyjne 7

P4 Dobór części maszyn i podzespół do zadanego projektu 4

Razem liczba godzin projektów 15

G – Metody oraz środki dydaktyczne wykorzystywane w ramach poszczególnych form zajęć

Forma zajęć Metody dydaktyczne (wybór z listy) Środki dydaktyczne

Wykład Wykład informacyjny Projektor

Laboratoria Ćwiczenia doskonalące obsługę maszyn i urządzeń Maszyny i przyrządy pomiarowe.

Projekt Analiza i realizacja zadania inżynierskiego Projektor

H - Metody oceniania osiągnięcia efektów kształcenia na poszczególnych formach zajęć

Forma zajęć Ocena formująca (F) – wskazuje studentowi na potrzebę uzupełniania wiedzy lub stosowania określonych metod i narzędzi, stymulujące do doskonalenia efektów pracy (wybór z listy)

Ocena podsumowująca (P) – podsumowuje osiągnięte efekty kształcenia (wybór z listy)

Wykład P1 - egzamin pisemny i ustny

Laboratoria F1- sprawdzian ("wejściówka")

F2 - obserwacja/aktywność (przygotowanie do zajęć)

F3 - Praca pisemna (sprawozdania)

P3 - ocena podsumowująca

powstała na podstawie ocen

formujących, uzyskanych w

semestrze

Projekt F3 - praca pisemna (dokumentacja projektu)

F5 - ćwiczenia praktyczne (projekty indywidualne

i grupowe)

P4 - praca pisemna (projekt)

H-1 Metody weryfikacji osiągnięcia przedmiotowych efektów kształcenia (wstawić „x”)

Efekty przedmiotowe

Wykład Laboratoria Projekt

Metoda oceny

P1 F1 F2 F3 P3 F3 F5 P4

EPW1 x x x x x

EPW2 x x x x x

EPW3 x x x x x

EPU1 x x x x x x

EPU2 x x x x x x

EPU3 x x x x x x

EPK1 x x x

EPK2 x x

I – Kryteria oceniania

Wymagania określające kryteria uzyskania oceny w danym efekcie Ocena Przedmiotowy efekt kształcenia (EP..)

Dostateczny dostateczny plus

3/3,5

dobry dobry plus

4/4,5

bardzo dobry 5

EPW1 Opanował wiedzę ogólną przekazaną na zajęciach z konstrukcji i eksploatacji maszyn.

Opanował wiedzę ogólną przekazaną na zajęciach i pochodząca z literatury.

Opanował wiedzę ogólną przekazaną na zajęciach i pochodzącą z literatury wykraczającą poza zakres problemowy zajęć.

EPW2 Ma wiedzę podstawową z konstrukcji maszyn.

Ma wiedzę poszerzoną z kon-strukcji maszyn

Ma wiedzę szczegółową w zakresie konstrukcji maszyn.

EPW3 Ma podstawową wiedzę z zakresu standardów i norm technicznych w budowie maszyn.

Ma szczegółową wiedzę z zakresu standardów i norm technicznych w budowie maszyn.

Ma szczegółową wiedzę z zakresu standardów i norm technicznych w budowie maszyn.

EPU1 Wykonuje powierzone zadanie popełniając niezna-czne błędy. Umie w stopniu wystarczającym.

Wykonuje powierzone zadanie. Umie i potrafi zinterpretować

Wykonuje powierzone zadania bezbłędnie. Umie, interpretuje i wyjaśnia innym

EPU2 Potrafi konstruować i obliczać elementy maszyn ale popełnia nieznaczne błędy.

Potrafi poprawnie konstruować i obliczać elementy maszyn.

Potrafi poprawnie konstruować i obliczać elementy maszyn.

EP U3 Potrafi ocenić przydatność rutynowych metod i narzędzi do rozwiązywania prostych zadań inżynierskich.

Potrafi ocenić przydatność rutynowych metod i narzędzi do rozwiązywania prostych zadań inżynierskich i samodzielnie poszukuje dodatkowych informacji.

Potrafi ocenić przydatność rutynowych metod i narzędzi do rozwiązywania prostych zadań inżynierskich i samodzielnie poszukuje dodatkowych informacji wykraczających poza zakres problemowy zajęć.

EPK1 Rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie.

Rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie.

Rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie.

EPK2 Rozumie pozatechniczne skutki działalności inżynierskiej.

Rozumie i zna pozatechniczne skutki działalności inżynierskiej.

Rozumie i zna pozatechniczne skutki działalności inżynierskiej.

J – Forma zaliczenia przedmiotu

Egzamin

K – Literatura przedmiotu

Literatura obowiązkowa: 1. Z. Osiński, Podstawy konstrukcji maszyn. PWN, Warszawa 2010. 2. A. Rutkowski, Części maszyn. WSiP Warszawa 2008. 3. L.W. Kurmaz i inni, Podstawy konstrukcji maszyn. Projektowanie. PWN, Warszawa 2003. 4. A. Dziama i inni. ,Podstawy konstrukcji maszyn. PWN, Warszawa 2002. 5. S. Legutko, Podstawy eksploatacji maszyn i urządzeń. WSiP, Warszawa 2004. Literatura zalecana / fakultatywna:

1. A. Kasprzycki, W. Sochacki, Wybrane zagadnienia projektowania i eksploatacji maszyn i urządzeń. Politechnika Częstochowska, Częstochowa 2009. Publikacja finansowana w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego.

Książka dostępna w wersji elektronicznej na stronie internetowej. 2. W. Chomczyk. Podstawy konstrukcji maszyn; elementy, podzespoły i zespoły maszyn i urządzeń. WNT,

Warszawa 2008.

3. E. Mazanek (Red.), Przykłady obliczeń z podstaw konstrukcji maszyn. Warszawa, WNT, 2005. 4. S. Leber, Wybrane problemy eksploatacji maszyn. Wydawnictwo Naukowe Instytutu Technologii Eksploatacji - PIB,

Radom 2011.

L – Obciążenie pracą studenta:

Forma aktywności studenta Liczba godzin na realizację

Godziny zajęć z nauczycielem/ami 60

Konsultacje 2

Czytanie literatury 12

Przygotowanie do sprawdzianów ("wejściówek") 10

Wykonanie sprawozdań 10

Wykonanie projektu cz. w domu 15

Przygotowanie do egzaminu 16

Suma godzin: 125

Liczba punktów ECTS dla przedmiotu (suma godzin : 25 godz. ): 5

Ł – Informacje dodatkowe

Imię i nazwisko sporządzającego Mieczysław Hajkowski

Data sporządzenia / aktualizacji 5.12.2015

Dane kontaktowe (e-mail, telefon) [email protected]

Podpis

Pozycja w planie studiów (lub kod przedmiotu) B.7

P R O G R A M P R Z E D M I O T U

A - Informacje ogólne

1. Nazwa przedmiotu Podstawy automatyki i robotyki

2. Punkty ECTS 4

3. Rodzaj przedmiotu obieralny

4. Język przedmiotu język polski

5. Rok studiów II

6. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia

dr inż. Grzegorz Andrzejewski

B – Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze

Semestr 4 Wykłady: (15); Laboratoria: (30)

Liczba godzin ogółem 45

C - Wymagania wstępne

Podstawy elektrotechniki i elektroniki, Elementy techniki cyfrowej

D - Cele kształcenia

Wiedza

CW1 przekazanie wiedzy z zakresu budowy i funkcjonowania układów automatyki i robotyki

CW2 przekazanie wiedzy z zakresu programowania układów automatyki i robotyki

Umiejętności

CU1 wyrobienie umiejętności posługiwania się narzędziami wspomagającymi programowanie układów automatyki i robotyki

CU2 wyrobienie umiejętności implementacji wybranych aspektów behawioralnych układów automatyki i robotyki

Kompetencje społeczne

CK1 uświadomienie ważności kształcenia się w kontekście skutków działalności inżynierskiej

E - Efekty kształcenia przedmiotowe i kierunkowe

Przedmiotowy efekt kształcenia (EP) w zakresie wiedzy (W),

umiejętności (U) i kompetencji społecznych (K)

Kierunkowy

efekt

kształcenia

Wiedza (EPW…)

EPW1 student ma podstawową wiedzę z zakresu funkcjonowania układów automatyki i

robotyki K_W05

EPW2 student ma podstawową wiedzę z zakresu metod programowania układów

automatyki i robotyki K_W10

Wydział Techniczny

Kierunek Mechanika i budowa maszyn

Poziom studiów I stopnia

Forma studiów studia stacjonarne

Profil kształcenia praktyczny

EPW3 student zna podstawowe techniki opisu wybranych aspektów behawioralnych

układów automatyki i robotyki K_W14

Umiejętności (EPU…)

EPU1 student potrafi posłużyć się narzędziami wspomagającymi programowanie

układów automatyki i robotyki K_U10

EPU2 student potrafi modelować wybrane aspekty behawioralne układów automatyki i

robotyki K_U16, K_U20

EPU3 student potrafi opracować dokumentację dotyczącą realizacji zadania

inżynierskiego K_U03

Kompetencje społeczne (EPK…)

EPK1 student rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie K_K01

F - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach zajęć

Lp. Treści wykładów Liczba

godzin

W1 Wprowadzenie: treści programowe, zasady pracy, bezpieczeństwa, zaliczenia. 1

W2 Pojęcia podstawowe: obiekty, sygnały, elementy wykonawcze, regulacja. 2

W3 Elementy liniowe: bezinercyjne, inercyjne, całkujące, różniczkujące. 2

W4 Schematy blokowe, transmitancja, charakterystyki wybranych elementów

automatyki.

2

W5 Regulatory przemysłowe: rodzaje, wymagania, nastawy. 2

W6 Systemy PLC w automatyce przemysłowej. 2

W7 Roboty i manipulatory: budowa, opis, kinematyka. 2

W8 Podsumowanie 2

Razem liczba godzin wykładów 15

Lp. Treści laboratoriów Liczba

godzin

L1 Wprowadzenie: treści programowe, zasady pracy, bezpieczeństwa, zaliczenia. 1

L2 Analiza elementów liniowych. 2

L3 Projektowanie układów automatyki z regulacją typu P. 2

L4 Projektowanie układów automatyki z regulacją typu PI. 2

L5 Projektowanie układów automatyki z regulacją typu PD. 2

L6 Projektowanie układów automatyki z regulacją typu PID. 2

L7 Podsumowanie cząstkowe – termin odróbczy. 2

L8 Roboty i manipulatory: programowanie i symulacja, cz. I. 3

L9 Roboty i manipulatory: programowanie i symulacja, cz. II. 3

L10 Sterowanie robotem: uruchamianie, praca ręczna, cz. I. 2

L11 Sterowanie robotem: uruchamianie, praca ręczna, cz. II. 2

L12 Sterowanie robotem: proste sekwencje, cz. I. 2

L13 Sterowanie robotem: proste sekwencje, cz. II. 2

L14 Podsumowanie cząstkowe – termin odróbczy. 2

L15 Podsumowanie i zaliczenie. 1

Razem liczba godzin laboratoriów 30

G – Metody oraz środki dydaktyczne wykorzystywane w ramach poszczególnych form zajęć

Forma zajęć Metody dydaktyczne (wybór z listy) Środki dydaktyczne

Wykład wykład interaktywny system informatyczny

Laboratoria ćwiczenia doskonalące obsługę oprogramowania

maszyn i urządzeń system informatyczny, płytki

testowe

H - Metody oceniania osiągnięcia efektów kształcenia na poszczególnych formach zajęć

Forma zajęć Ocena formująca (F) – wskazuje studentowi na potrzebę uzupełniania wiedzy lub stosowania określonych metod i narzędzi, stymulujące do doskonalenia efektów pracy (wybór z listy)

Ocena podsumowująca (P) – podsumowuje osiągnięte efekty kształcenia (wybór z listy)

Wykład F4 – wystąpienie (prezentacja multimedialna) P1 – egzamin (test sprawdzający wiedzę z całego przedmiotu)

Laboratoria F2 – obserwacja/aktywność (przygotowanie do zajęć/ ocena ćwiczeń wykonywanych podczas zajęć)

F3 - sprawozdanie

P3 - ocena podsumowująca powstała na podstawie ocen formujących, uzyskanych w semestrze

H-1 Metody weryfikacji osiągnięcia przedmiotowych efektów kształcenia (wstawić „x”)

Efekty przedmiotowe

Wykład Laboratoria

F4 P1 F2 F3 P3

EPW1 x

EPW2 x

EPW3 x

EPU1 x x

EPU2 x x x

EPU3 x x

EPK1 x

I – Kryteria oceniania

Wymagania określające kryteria uzyskania oceny w danym efekcie Ocena

Przedmiotowy efekt

kształcenia (EP..)

Dostateczny dostateczny plus

3/3,5

dobry dobry plus

4/4,5

bardzo dobry 5

EPW1 zna wybrane zagadnienia dotyczące budowy i działania układów automatyki i robotyki

zna większość zagadnień dotyczących budowy i działania układów automatyki i robotyki

zna wszystkie wymagane zagadnienia dotyczące budowy i działania układów automatyki i robotyki

EPW2 zna wybrane zagadnienia dotyczące metod programowania układów automatyki i robotyki

zna większość zagadnień dotyczących metod programowania układów automatyki i robotyki

zna wszystkie wymagane zagadnienia dotyczące metod programowania układów automatyki i robotyki

EPW3 zna wybrane zagadnienia dotyczące technik opisu wybranych aspektów behawioralnych układów automatyki i robotyki

zna większość zagadnień dotyczących technik opisu wybranych aspektów behawioralnych układów automatyki i robotyki

zna wszystkie wymagane zagadnienia dotyczące technik opisu wybranych aspektów behawioralnych układów automatyki i robotyki

EPU1 potrafi wykorzystać niektóre wymagane funkcjonalności narzędzi do programowania układów automatyki i robotyki

potrafi wykorzystać większość wymaganych funkcjonalności narzędzi do programowania układów automatyki i robotyki

potrafi wykorzystać wszystkie wymagane funkcjonalności narzędzi do programowania układów automatyki i robotyki

EPU2 potrafi modelować niektóre aspekty behawioralne

potrafi modelować większość wymaganych

potrafi modelować wszystkie wymagane aspekty

układów automatyki i robotyki

aspektów behawioralnych układów automatyki i robotyki

behawioralne układów automatyki i robotyki

EPU3 potrafi opracować dokumentację techniczną dotyczącą realizacji zadania inżynierskiego w stopniu dostatecznym

potrafi opracować dokumentację techniczną dotyczącą realizacji zadania inżynierskiego w stopniu dobrym

potrafi opracować dokumentację techniczną dotyczącą realizacji zadania inżynierskiego w stopniu bardzo dobrym

EPK1 rozumie potrzebę uczenia się wyrażoną przygotowaniem prezentacji i jej wygłoszeniem ale tylko na poziomie ogólnym

rozumie potrzebę uczenia się wyrażoną przygotowaniem prezentacji i jej wygłoszeniem na poziomie szczegółowym ale bez dogłębnej znajomości tematyki

rozumie potrzebę uczenia się wyrażoną przygotowaniem prezentacji i jej wygłoszeniem na poziomie szczegółowym i świadczącym o dogłębnej znajomości tematyki

J – Forma zaliczenia przedmiotu

Egzamin

K – Literatura przedmiotu

Literatura obowiązkowa: 1. Klimasara W.J., Piłat Z., Podstawy automatyki i robotyki, WSiP, Warszawa 2006. Literatura zalecana / fakultatywna: 1. T. Kaczorek, Teoria sterowania i systemów, PWN, Warszawa 1999. 2. M. Żelazny, Podstawy automatyki, PWN, Warszawa 1976.

L – Obciążenie pracą studenta:

Forma aktywności studenta Liczba godzin na realizację

Godziny zajęć z nauczycielem/ami 45

Konsultacje 1

Czytanie literatury 5

Przygotowanie referatu 3

Przygotowanie do ćwiczeń laboratoryjnych 12

Opracowanie sprawozdań 24

Przygotowanie do egzaminu 10

Suma godzin: 100

Liczba punktów ECTS dla przedmiotu (suma godzin : 25 godz. ): 4

Ł – Informacje dodatkowe

Imię i nazwisko sporządzającego dr inż. Grzegorz Andrzejewski

Data sporządzenia / aktualizacji 2015-12-13

Dane kontaktowe (e-mail, telefon) [email protected]

Podpis

Pozycja w planie studiów (lub kod przedmiotu) B.8

P R O G R A M P R Z E D M I O T U

A - Informacje ogólne

1. Nazwa przedmiotu Projekt konstrukcyjny

2. Punkty ECTS 2

3. Rodzaj przedmiotu obowiązkowy

4. Język przedmiotu polski

5. Rok studiów II

6. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia

dr inż. M. Jasiński

B – Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze

Semestr 4 Projekt: 15;

Liczba godzin ogółem 15

C - Wymagania wstępne

1. Pozytywnie zaliczony przedmiot Podstawy konstrukcji i eksploatacji maszyn

2. Pozytywnie zaliczony przedmiot Wytrzymałość materiałów

3. Pozytywnie zaliczony przedmiot Grafika inżynierska i CAD

D - Cele kształcenia

Wiedza

CW1 Przekazanie wiedzy w zakresie wiedzy technicznej obejmującej terminologię, pojęcia, teorie, zasady, metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu zadań inżynierskich

CW2 Przekazanie wiedzy ogólnej dotyczącej standardów i norm technicznych dotyczących zagadnień odnoszących się do mechaniki i budowy maszyn

CW3 Student ma wiedzę o zastosowaniu i doborze poszczególnych materiałów przy projektowaniu maszyn i urządzeń

Umiejętności

CU1 Umiejętność doboru materiałów, z uwzględnieniem rodzaju obróbki, w procesie projektowania maszyn i urządzeń

CU2 Wyrobienie umiejętności dobru podzespołów i części do projektowanych maszyn i urządzeń

Kompetencje społeczne

CK1 Uświadomienie ważności i rozumienia społecznych skutków działalności inżynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje

CK2 Współdziałanie w grupie i przyjmowanie odpowiedzialności za wspólne realizacje

Wydział Techniczny

Kierunek Mechanika i budowa maszyn

Poziom studiów I stopnia

Forma studiów studia stacjonarne

Profil kształcenia praktyczny

E - Efekty kształcenia przedmiotowe i kierunkowe

Przedmiotowy efekt kształcenia (EP) w zakresie wiedzy (W),

umiejętności (U) i kompetencji społecznych (K)

Kierunkowy

efekt

kształcenia

Wiedza (EPW…)

EPW1 Ma wiedzę ogólną obejmującą kluczowe zagadnienia z zakresu konstrukcji i eksploatacji maszyn i urządzeń

K_W05

EPW2 Zna podstawowe narzędzia i techniki wykorzystywane do projektowania systemów

i urządzeń

K_W08

EPW3 Zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy

rozwiązywaniu prostych zadań inżynierskich związanych z mechaniką i budową

maszyn

K_W14

Umiejętności (EPU…)

EPU1 Potrafi pozyskiwać informacje z literatury w zakresie mechaniki i budowy maszyn;

potrafi integrować uzyskane informacje, dokonywać ich interpretacji, a także

wyciągać wnioski oraz formułować i uzasadniać opinie

K_U01

EPU2 Potrafi pracować indywidualnie i w zespole; umie oszacować czas potrzebny na

realizację zleconego zadania; potrafi opracować i zrealizować harmonogram prac

zapewniający dotrzymanie terminów

K_U02

EPU3 Potrafi obliczać i modelować procesy stosowane w projektowanie, konstruowaniu i

obliczaniu elementów maszyn i urządzeń

K_U16

Kompetencje społeczne (EPK…)

EPK1 Ma świadomość ważności i rozumie pozatechniczne aspekty i skutki działalności

inżynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko, i związanej z tym odpowiedzialności

za podejmowane decyzje

K_K02

EPK2 Potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej różne role i ponoszenia

odpowiedzialności za wspólnie realizowane działania

K_K03

F - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach zajęć

Lp. Treści projektów Liczba godzin

P1 Opracowanie różnych rozwiązań konstrukcyjnych dla zadanego indywidualnego

projektu

2

P2 Obliczenia wytrzymałościowe konstrukcji nośnej maszyny lub urządzenia 9

P3 Dobór elementów części maszyn i podzespół do zadanego indywidualnego projektu 4

Razem liczba godzin projektów 15

G – Metody oraz środki dydaktyczne wykorzystywane w ramach poszczególnych form zajęć

Forma zajęć Metody dydaktyczne Środki dydaktyczne

Projekt Doskonalenie metod i technik analizy zadania

inżynierskiego

Selekcjonowanie, grupowanie i dobór informacji do

realizacji zadania inżynierskiego

Aktualne normy krajowe i

międzynarodowe, katalogi części i

podzespołów maszyn

H - Metody oceniania osiągnięcia efektów kształcenia na poszczególnych formach zajęć

Forma zajęć Ocena formująca (F) Ocena podsumowująca (P)

Projekt F2 – obserwacja/aktywność (przygotowanie do zajęć)

F4 – wypowiedź/wystąpienie (dyskusja, prezentacja rozwiązań konstrukcyjnych)

P4 – praca pisemna (projekt)

H-1 Metody weryfikacji osiągnięcia przedmiotowych efektów kształcenia (wstawić „x”)

Efekty przedmiotowe

Wykład Ćwiczenia Laboratoria Projekt

F2 F4 P4

EPW1 x x

EPW2 x x

EPW3 x x x

EPU1 x

EPU2 x

EPU3 x

EPK1 x

EPK2 x x

I – Kryteria oceniania

Wymagania określające kryteria uzyskania oceny w danym efekcie

Ocena Przedmiotowy

efekt kształcenia

(EP..)

Dostateczny dostateczny plus

3/3,5

dobry dobry plus

4/4,5

bardzo dobry 5

EPW1 Zna wybrane zagadnienia z konstrukcji i eksploatacji maszyn i urządzeń

Zna większość zagadnień z konstrukcji i eksploatacji maszyn i urządzeń

Zna wszystkie wymagane zagadnienia z konstrukcji i eksploatacji maszyn i urządzeń

EPW2 Opanował podstawową wiedzę z narzędzi i technik wykorzystywanych do projektowania systemów i urządzeń

Ma rozszerzoną wiedzę z narzędzi i technik wykorzystywanych do projektowania systemów i urządzeń

Ma rozszerzoną wiedzę z narzędzi i technik wykorzystywanych do projektowania systemów i urządzeń

EPW3 Opanował podstawowe techniki stosowane przy rozwiązywaniu prostych zadań inżynierskich

Ma rozszerzoną wiedzę z narzędzi i technik stosowane przy rozwiązywaniu prostych zadań inżynierskich

Ma rozszerzoną wiedzę z narzędzi i technik stosowane przy rozwiązywaniu prostych zadań inżynierskich

EPU1 Korzysta z właściwych metod i narzędzi, ale rezultat jego pracy posiada nieznaczne błędy

Poprawnie korzysta z metod i narzędzi w poszukiwaniu informacji;

Samodzielnie poszukuje informacji wykraczających poza zakres problemowy zajęć i wykorzystuje je w swojej pracy;

EPU2 Realizuje powierzone zadanie popełniając nieznaczne błędy

Realizuje powierzone zadanie popełniając minimalne błędy, które nie wpływają na rezultat jego pracy

Realizuje powierzone zadanie bezbłędnie

EPU3 Realizuje powierzone zadanie popełniając nieznaczne błędy

Realizuje powierzone zadanie popełniając minimalne błędy, które nie wpływają na rezultat jego pracy

Realizuje powierzone zadanie bezbłędnie

EPK1 Ma świadomość istnienia pozatechnicznych aspektów pracy, ale nie potrafi się do nich odnieść

Ma świadomość istnienia pozatechnicznych aspektów pracy i odnosi się do nich

Odnosi się do pozatechnicznych aspektów pracy integrując kompleksowo wszystkie uwarunkowania i prezentuje nieszablonowy sposób myślenia.

EPK2 Realizuje (również w grupie) powierzone zadania

Realizując (również w grupie) powierzone zadania wykazuje się samodzielnością w poszukiwaniu rozwiązań

Realizując (również w grupie) powierzone zadania w pełni samodzielnie poszukuje rozwiązań

J – Forma zaliczenia przedmiotu

Zaliczenie z oceną

K – Literatura przedmiotu

Literatura obowiązkowa: 1. A. Bober, M. Dudziak, Zapis konstrukcji, PWN, Warszawa 1999. 2. Zbiór zadań z części maszyn, pod red. W. Korewy, PWN, Warszawa, 1968. 3. W. Korew, Części maszyn, PWN, Warszawa, 1976. 4. F. Stachowicz, Wytwarzanie i konstrukcja elementów maszyn, Wyd. Oficyna Pol. Rzesz., Rzeszów, 1996. 5. M. Porębska, Komputerowe wspomaganie projektowania zespołów i elementów maszyn w przykładach, Wyd. AGH, Kraków, 1992. 6. K. Tubielewicz, Technologia, konstrukcja i eksploatacja maszyn, Wyd. Pol. Częst., Częstochowa, 1999. 7. Z. Osiński, Podstawy konstrukcji maszyn, PWN, Warszawa, 1999. 8. M. Dietrich. Podstawy konstrukcji maszyn T1, T2, T3. WNT, 2008 Warszawa Literatura zalecana / fakultatywna: 1. J. Koszkula, Projektowanie, stosowanie i eksploatacja maszyn i urządzeń z tworzyw sztucznych, Wyd. Pol.Częst., Częstochowa, 1996. 2. T. Dobrzański, Rysunek Techniczny Maszynowy, WNT, Warszawa 2001. 3. A. Rutkowski, A. Stypniewska, Zbiór zadań z części maszyn, WSP, Warszawa, 1984.

L – Obciążenie pracą studenta:

Forma aktywności studenta Liczba godzin na realizację

Godziny zajęć z nauczycielem/ami 15

Konsultacje 2

Czytanie literatury 8

Przygotowanie do zajęć projektowych 7

Przygotowanie dokumentacji technicznej projektu 18

Suma godzin: 50

Liczba punktów ECTS dla przedmiotu: 2

Ł – Informacje dodatkowe

Imię i nazwisko sporządzającego Dr inż. Marcin Jasiński

Data sporządzenia / aktualizacji 12.11.2015

Dane kontaktowe (e-mail, telefon) [email protected]

Podpis

Pozycja w planie studiów (lub kod przedmiotu) B.11

P R O G R A M P R Z E D M I O T U

A - Informacje ogólne

1. Nazwa przedmiotu Inżynieria jakości

2. Punkty ECTS 2

3. Rodzaj przedmiotu obowiązkowy

4. Język przedmiotu polski

5. Rok studiów II

6. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia

dr inż. J. Siuta

B – Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze

Semestr 3 Wykłady: 15; Laboratoria: 15;

Liczba godzin ogółem 30

C - Wymagania wstępne

Znajomość podstawowych pojęć ekonomicznych, oraz procesów produkcyjnych

D - Cele kształcenia

Wiedza

CW1 przekazanie wiedzy w zakresie wiedzy technicznej obejmującej terminologię, pojęcia, teorie, zasady, metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane w zarządzaniu jakością

CW2 przekazanie wiedzy ogólnej dotyczącej standardów i norm technicznych dotyczących systemów, urządzeń, procesów, odnoszących się do mechaniki i budowy maszyn

Umiejętności

CU1 wyrobienie umiejętności dokonania wstępnej analizy ekonomicznej podejmowanych działań inżynierskich, stosowania metod jakości w procesach wytwórczych ,pozyskiwania informacji z literatury baz danych i innych źródeł, podnoszenia kompetencji zawodowych

Kompetencje społeczne

CK1 przygotowanie do uczenia się przez całe życie, podnoszenie kompetencji zawodowych, osobistych i społecznych w zmieniającej się rzeczywistości, podjęcia pracy związanej z projektowaniem, wytwarzaniem , montażem i eksploatacją maszyn

E - Efekty kształcenia przedmiotowe i kierunkowe

Przedmiotowy efekt kształcenia (EP) w zakresie wiedzy (W),

umiejętności (U) i kompetencji społecznych (K)

Kierunkowy

efekt

kształcenia

Wiedza (EPW…)

EPW1 zna podstawowe metody i techniki identyfikacji i analizy zagrożeń K_W07

EPW2 ma wiedzę w zakresie zarządzania jakością i analizy ryzyka K_W12

Umiejętności (EPU…)

Wydział Techniczny

Kierunek Mechanika i budowa maszyn

Poziom studiów I stopnia

Forma studiów Studia stacjonarne

Profil kształcenia praktyczny

EPU1 potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych i innych źródeł; potrafi

integrować uzyskane informacje, dokonywać ich interpretacji, a także wyciągać

wnioski oraz formułować i uzasadniać opinie

K_U01

EPU2 ma umiejętność korzystania i doświadczanie w korzystaniu z norm i standardów związanych z projektowaniem ,wytwarzaniem i eksploatacją, maszyn ,urządzeń, systemów i procesów

K_U26

Kompetencje społeczne (EPK…)

EPK1 rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie – dalsze kształcenie na studiach II

stopnia,

studia podyplomowe, kursy specjalistyczne, szczególnie ważne w obszarze nauk

technicznych, podnosząc w ten sposób kompetencje zawodowe osobiste i społeczne

K_K01

F - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach zajęć

Lp. Treści wykładów Liczba godzin

W1 Podstawowe pojęcia: jakość wyrobu, polityka jakości, systemy zarządzania,

sterowanie jakością, zapewnienie jakości, kompleksowe zarządzanie jakością, jakość a

niezawodność

2

W2 Analiza zyskowności przedsiębiorstwa metodą PIA 2

W3 Znaczenie jakości wyrobów dla ich rynkowej konkurencyjności 2

W4 Ekonomiczne aspekty jakości i niezawodności wyrobów. 2

W4 Wybrane zagadnienia sterowania jakością i niezawodnością oraz zapewniania odpowiedniej jakości wyrobów na etapach: projektowania, wytwarzania, użytkowania i eksploatacji wyrobu.

3

Systemy zarządzania jakością wg standardu ISO 9000 i wdrażanie ich w przedsiębiorstwie

4

Razem liczba godzin wykładów 15

Lp. Treści laboratoriów Liczba godzin

L1 Zastosowanie metody FMEA w projektowaniu wyrobu 2

L2 Wykres Ishikawy w projektowaniu i ulepszaniu procesów produkcyjnych 3

L3 Opracowanie wybranej procedury systemu zarządzania jakością 6

L4 Analiza bazowa wg.PIA dla modelowej firmy 2

L5 Odrabianie i zaliczenie 2

Razem liczba godzin laboratoriów 15

G – Metody oraz środki dydaktyczne wykorzystywane w ramach poszczególnych form zajęć

Forma zajęć Metody dydaktyczne (wybór z listy) Środki dydaktyczne

Wykład wykład interaktywny projektor

Laboratoria Analiza dokumentacji konstrukcyjnej wyrobu jego

procesu produkcyjnego

Projektor, multimedia,

H - Metody oceniania osiągnięcia efektów kształcenia na poszczególnych formach zajęć

Forma zajęć Ocena formująca (F) – wskazuje studentowi na potrzebę uzupełniania wiedzy lub stosowania określonych metod i narzędzi, stymulujące do doskonalenia efektów pracy (wybór z listy)

Ocena podsumowująca (P) – podsumowuje osiągnięte efekty kształcenia (wybór z listy)

Wykład F2 – obserwacja/aktywność P1 – kolokwium

Laboratoria F2 – obserwacja/aktywność

F3 – praca pisemna sprawozdania

P3 – ocena podsumowująca powstała na podstawie ocen formujących, uzyskanych w semestrze

H-1 Metody weryfikacji osiągnięcia przedmiotowych efektów kształcenia (wstawić „x”)

Efekty przedmiotowe

Wykład Laboratoria

F2 P1 F2 F3 P3

EPW1 x

EPW2 x

EPU1 x x x x

EPU2 x x x

EPK1 x

I – Kryteria oceniania

Wymagania określające kryteria uzyskania oceny w danym efekcie Ocena

Przedmiotowy efekt

kształcenia (EP..)

Dostateczny dostateczny plus

3/3,5

dobry dobry plus

4/4,5

bardzo dobry 5

EPW1 opanował najważniejsze elementy wiedzy przekazanej na zajęciach

opanował większość przekazanej na zajęciach wiedzy

opanował całą lub niemal całą przekazaną na zajęciach wiedzę

EPW2 Opanował podstawowe definicje i elementy wiedzy SZJ

Opanował wiekszość definicj SZJ analizy ryzyka

Opanował wiekszość definicj SZJ analizy ryzyka potrafi interpretować wyniki analiz i wyciągać wnioski

EPU1 opanował umiejętność pozyskiwania danych i podstawowe metody ich analizy,

opanował umiejętność pozyskiwania danych i większość metod ich analizy poznanych na zajęciach, interpretuje je

opanował umiejętność pozyskiwania danych i potrafi je analizować , interpretuje je i wyciąga wnioski

EPU2 umie korzystać z podstawowych norm i

standardów związanych z projektowaniem ,wytwarzaniem i eksploatacją, maszyn ,urządzeń, systemów i procesów

umie korzystać z wiekszości norm i standardów

związanych z projektowaniem ,wytwarzaniem i eksploatacją, maszyn ,urządzeń, systemów i procesów procesów

umie odpowiednio wybierać i stosować normy i standardy

związane z projektowaniem ,wytwarzaniem i eksploatacją, maszyn ,urządzeń, systemów i procesów

EPK1 zna współczesny wymóg cywilizacyjny polegający na uczeniu się przez całe życie

rozumie potrzebę uczenia się i doskonalenia umiejętności przez całe życie

akceptuje i realizuje potrzebę uczenia się i doskonalenia umiejętności przez całe życie

J – Forma zaliczenia przedmiotu

Zaliczenie z oceną

K – Literatura przedmiotu

Literatura obowiązkowa: A. Hamrol, W. Mantura, Zarządzanie jakością, PWN, Warszawa 2005. 2. Norma PN-EN ISO 9001 – Systemy zarządzania jakością, Wymagania- PKN 2009 3. Profitability Improvement Analysis (PIA) – materiały szkoleniowe pod red. A. Ciszewskiego w oparciu o skrypty Szwedzkiego Centrum Produktywności (SPC).. Literatura zalecana / fakultatywna: Ocena zgodności oraz certyfikacja wyrobów i usług. Zespół autorów pod redakcją M. Walczaka. Wyd.Verlag- Dashofer 2. R. Kolman, Inżynieria jakości, PWN, Warszawa 1992. 3. T. Szopa, Niezawodność i bezpieczeństwo, Wyd. Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2009.

L – Obciążenie pracą studenta:

Forma aktywności studenta Liczba godzin na realizację

Godziny zajęć z nauczycielem/ami 30

Konsultacje 2

Czytanie literatury 3

Przygotowanie do laboratorium 7

Przygotowanie do sprawdzianu 8

Suma godzin: 50

Liczba punktów ECTS dla przedmiotu (suma godzin : 25 godz. ): 2

Ł – Informacje dodatkowe

Imię i nazwisko sporządzającego dr inż. Jan Siuta

Data sporządzenia / aktualizacji 28.12.2015

Dane kontaktowe (e-mail, telefon) [email protected] 605 100 114

Podpis

Pozycja w planie studiów (lub kod przedmiotu) B.12

P R O G R A M P R Z E D M I O T U

A - Informacje ogólne

1. Nazwa przedmiotu Inżynieria wytwarzania

2. Punkty ECTS 5

3. Rodzaj przedmiotu obowiązkowy

4. Język przedmiotu polski

5. Rok studiów II

6. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia

dr hab. inż. M. Hajkowski

B – Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze

Semestr 4 Wykłady: 15; Laboratoria: 30; Projekt: 15;

Liczba godzin ogółem 60

C - Wymagania wstępne

D - Cele kształcenia

Wiedza

CW1 Student ma wiedzę w zakresie wiedzy technicznej obejmującej terminologię, pojęcia, zasady, metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu zadań inżynierskich związanych z mechaniką i budową maszyn, tak w przygotowaniu z udziałem metod symulacji jak i w rzeczywistym środowisku.

CW2 Student ma wiedzę ogólną dotyczącą standardów i norm technicznych zagadnień odnoszących się do mechaniki i budowy maszyn.

Umiejętności

CU1 Student ma umiejętności w zakresie doskonalenia wiedzy, pozyskiwania i integrowanie informacji z literatury, baz danych i innych źródeł, opracowania dokumentacji, prezentowania ich i podnoszenia kompetencji zawodowych.

CU2 Student posiada podstawowe umiejętności projektowania maszyn, realizacji procesów wytwarzania, montażu i eksploatacji maszyn, doboru materiałów inżynierskich stosowanych jako elementy maszyn oraz nadzór nad ich eksploatacją.

Kompetencje społeczne

CK1 Ma przygotowanie do uczenia się przez całe życie, podnoszenie kompetencji zawodowych, osobistych i społecznych w zmieniającej się rzeczywistości, podjęcia pracy związanej z projektowani, realizacją procesów wytwarzania, montażu i eksploatacji maszyn.

CK2 Ma świadomość ważności i rozumienia społecznych skutków działalności inżynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje, współdziałanie w grupie i przyjmowanie odpowiedzialności za wspólne realizacje, kreatywność i przedsiębiorczość oraz potrzebę przekazywania informacji odnośnie osiągnięć technicznych i działania inżyniera.

Wydział Techniczny

Kierunek Mechanika i budowa maszyn

Poziom studiów I stopnia

Forma studiów Studia stacjonarne

Profil kształcenia Praktyczny

E - Efekty kształcenia przedmiotowe i kierunkowe

Przedmiotowy efekt kształcenia (EP) w zakresie wiedzy (W),

umiejętności (U) i kompetencji społecznych (K)

Kierunkowy

efekt kształcenia

Wiedza (EPW…)

EPW1 Ma szczegółowa wiedzę z zakresu monitorowania procesów oraz inżynierii

urządzeń.

K_W09

EPW2 Zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy

rozwiązywaniu zadań inżynierskich związanych z mechaniką i budową

maszyn.

K_W14

EPW3 Ma podstawową wiedzę w zakresie standardów oraz norm technicznych

związanych z budowa działaniem i eksploatacja maszyn, urządzeń i procesów.

K_W15

Umiejętności (EPU…)

EPU1 Potrafi porównać rozwiązania projektowe procesów, systemów, sieci i urządzeń ze względu na zadane kryteria użytkowe i ekonomiczne (pobór mocy, szybkość działania, koszt itp.).

K_U09

EPU2 Potrafi posługiwać się właściwie dobranymi metodami pomiarowymi przy projektowaniu i tworzeniu urządzeń i procesów.

K_U11

EPU3 Potrafi ocenić przydatność rutynowych metod i narzędzi służących do rozwiązywania prostych zadań inżynierskich, typowych dla procesów, urządzeń oraz wybierać i stosować właściwe metody i narzędzia.

K_U23

Kompetencje społeczne (EPK…)

EPK1 Rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie - dalsze kształcenie na

studiach II stopnia, studia podyplomowe, kursy specjalistyczne, szczególnie

ważne

w obszarze nauk technicznych ze zmieniającymi się szybko technologiami,

podnosząc w ten sposób kompetencje zawodowe, osobiste i społeczne.

K_K01

EPK2 Ma świadomość ważności i rozumie pozatechniczne aspekty i skutki

działalności inżynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko i związanej z tym

odpowiedzialności za podejmowane decyzje.

K_K02

F - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach zajęć

Lp. Treści wykładów Liczba godzin

W1 Klasyfikacja technik wytwarzania i ich cechy technologiczne.

Metody wytwarzania odlewów.

2

W2 Podstawy procesów odlewniczych (wypełnianie formy, krzepnięcie odlewu i

zasilanie węzłów cieplnych w odlewach). Koncepcja technologii wykonania odlewu.

3

W3 Podstawy procesów obróbki plastycznej stopów metali. Charakterystyka metod

obróbki plastycznej (kucie, wyciskanie, walcowanie, ciągnienie, tłoczenie).

Technologia wykonania odkuwek w matrycy. Operacje wykańczania odkuwek.

4

W4 Podstawy procesu skrawania. Mechanizm powstawania wióra. Ciepło skrawania.

Siły skrawania. Parametry skrawania. Rola chłodziwa.

1

W5 Narzędzia skrawające. Materiały narzędziowe. Geometria ostrza. Zużycie i trwałość

ostrza. Skrawalność materiałów.

2

W6 Obróbki wiórowa: toczenie, struganie, wiercenie, rozwiercanie, frezowanie, obróbka kół zębatych.

2

W7 Obróbka ścierna: szlifowanie, docieranie, gładzenie. Podstawowe elementy składowe procesu technologicznego obróbki skrawaniem.

1

Razem liczba godzin laboratoriów 15

Lp. Treści laboratoriów Liczba godzin

L1 Podział i określenie obróbki ubytkowej, praca z różnymi metodami obróbki. 4

L2 Narzędzia, materiały narzędziowe, obrabiarki i ich rola w procesie skrawania.

Znaczenie układu OUPN. Układ: obrabiarka –uchwyt –przedmiot –narzędzie.

4

L3 Czynniki wejściowe i wyjściowe w obróbce skrawaniem, wiadomości o oddzielaniu

materiału.

4

L4 Formowanie wiórów, siły i moc skrawania, ciepło skrawania. Zjawisko narostu.

Zużycie i trwałość ostrza.

4

L5 Płyny obróbkowe: chłodzące i smarujące. Zjawiska przykrawędziowe. 4

L6 Odmiany skrawania: struganie i dłutowanie, toczenie, wiercenie -obróbka otworów,

frezowanie, przeciąganie. Dobór warunków skrawania.

4

L7 Ogólne zasady i tok doboru warunków obróbki. 4

L8 Charakterystyka warstwy wierzchniej. Charakterystyka chropowatości.

Charakterystyka stereometryczna.

2

Razem liczba godzin laboratoriów 30

Lp. Treści projektów Liczba godzin

P1 Wykonanie projektu procesu wytwarzania produktu z materiałów metalowych. 3

P2 Wykonanie projektu procesu wytwarzania produktu z materiałów niemetalowych. 3

P3 Wyrób z połączeniami spawanymi. 3

P4 Prace projektowe na podstawie wiedzy nabytej na wykładach i laboratoriach 3

P5 Zastosowanie CAM w komputerowym projektowaniu procesów technologicznych. 3

Razem liczba godzin projektów 15

G – Metody oraz środki dydaktyczne wykorzystywane w ramach poszczególnych form zajęć

Forma zajęć

Metody dydaktyczne (wybór z listy) Środki dydaktyczne

Wykład Wykład informacyjny Projektor

Laboratoria Ćwiczenia doskonalące obsługę oprogramowania maszyn

i urządzeń technologicznych oraz umiejętność realizacji

procesów technologicznych.

Stanowiska laboratoryjne

Projekt Doskonalenie metod i techniki analizy zadania inżynierskiego. Dobór właściwych narzędzi do realizacji zadania inżynierskiego.

Projektor

H - Metody oceniania osiągnięcia efektów kształcenia na poszczególnych formach zajęć

Forma zajęć

Ocena formująca (F) – wskazuje studentowi na potrzebę uzupełniania wiedzy lub stosowania określonych metod i narzędzi, stymulujące do doskonalenia efektów pracy (wybór z listy)

Ocena podsumowująca (P) – podsumowuje osiągnięte efekty kształcenia (wybór z listy)

Wykład P1 - Egzamin pisemny i ustny

Laboratoria F1 - sprawdzian ("wejściówka")

F2 - obserwacja/aktywność (przygotowanie do zajęć)

F3 - praca pisemna (sprawozdania)

P3- ocena podsumowująca powstała na podstawie ocen formujących uzyskanych w semestrze.

Projekt F3 - praca pisemna (dokumentacja projektu)

F5 - ćwiczenia praktyczne (projekty indywidualne i grupowe)

P4 - praca pisemna (projekt)

H-1 Metody weryfikacji osiągnięcia przedmiotowych efektów kształcenia (wstawić „x”)

Efekty przedmiotowe

Wykład Laboratoria Projekt

Metoda oceny P1

F1 F2 F3 P3 F3 F5 P4

EPW1 x x x x x x

EPW2 x x x x x x

EPW3 x x x x x x

EPU1 x x x x x x

EPU2 x x x x x

EPU3 x x x x x

EPK1 x x x x

EPK2 x x x

I – Kryteria oceniania

Wymagania określające kryteria uzyskania oceny w danym efekcie

Ocena Przedmiotowy

efekt kształcenia

(EP..)

Dostateczny dostateczny plus

3/3,5

dobry dobry plus

4/4,5

bardzo dobry 5

EPW1 Opanował wiedzę przekazaną na zajęciach z inżynierii wytwarzania.

Opanował wiedzę przekazaną na zajęciach i pochodząca z literatury.

opanował wiedzę przekazaną na zajęciach i pochodzącą z literatury wykraczającą poza zakres problemowy zajęć.

EPW2 Ma wiedzę podstawową w zakresie monitorowania wybranej technologii wytwarzania.

Ma wiedzę poszerzoną w zakresie monitorowania podstawowych technologii wytwarzania.

Ma wiedzę szczegółową w zakresie monitorowania podstawowych technologii wytwarzania.

EPW3 Ma podstawową wiedzę z zakresu standardów i norm technicznych w budowie maszyn.

Ma szczegółową wiedzę z zakresu standardów i norm technicznych w budowie maszyn.

Ma szczegółową wiedzę z zakresu standardów i norm technicznych w budowie maszyn

EPU1 Wykonuje powierzone zadanie popełniając nieznaczne błędy.

Wykonuje powierzone zadanie popełniając minimalne błędy, które nie wpływają na rezultat jego pracy.

Wykonuje powierzone zadania bezbłędnie.

EPU2 Korzysta z właściwych metod i narzędzi ale rezultat jego pracy ma nieznaczne błędy.

Poprawnie korzysta z metod i narzędzi.

Poprawnie korzysta z metod i narzędzi.

EPU3 Potrafi ocenić przydatność rutynowych metod i narzędzi do rozwiązywania prostych zadań inżynierskich.

Potrafi ocenić przydatność rutynowych metod i narzędzi do rozwiązywania prostych zadań inżynierskich i samodzielnie poszukuje dodatkowych informacji.

Potrafi ocenić przydatność rutynowych metod i narzędzi do rozwiązywania prostych zadań inżynierskich i samodzielnie poszukuje dodatkowych informacji wykraczających poza zakres problemowy zajęć.

EPK1 Rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie.

Rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie.

Rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie.

EPK2 Rozumie pozatechniczne skutki działalności inżynierskiej.

Rozumie i zna pozatechniczne skutki działalności inżynierskiej.

Rozumie i zna pozatechniczne skutki działalności inżynierskiej.

J – Forma zaliczenia przedmiotu

Egzamin

K – Literatura przedmiotu

Literatura obowiązkowa: 1. J. Zawora, Podstawy technologii maszyn. WSiP, Warszawa 2008.

2. M. Perzyk, S. Waszkiewicz, M. Kaczorowski, A. Jopkiewicz, Odlewnictwo. WNT, Warszawa 2013.

3. Z. Peter, G. Samołyk, Podstawy technologii obróbki plastycznej metali. Wyd. Politechniki Lubelskiej, Lublin 2013. 4. W. Grzesik, Podstawy skrawania materiałów konstrukcyjnych. WNT, Warszawa 2010. 5. M. Feld, Podstawy projektowania procesów technologicznych typowych części maszyn. WNT, Warszawa

2003.

Literatura zalecana / fakultatywna: 1. T. Karpiński, Inżynieria produkcji. WNT, Warszawa 2013.

2. Praca zbiorowa, Poradnik Inżyniera, Obróbka skrawaniem. WNT, Warszawa 2001.

3. Praca zbiorowa pod redakcją H. Żebrowskiego, Techniki wytwarzania. Obróbka wiórowa, ścierna i erozyjna, Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, Wrocław 2004

4. W. Przybylski, M. Deja, Komputerowe wspomaganie wytwarzania maszyn. Podstawy i zastosowanie. WNT, Warszawa 2007.

L – Obciążenie pracą studenta:

Forma aktywności studenta Liczba godzin na realizację

Godziny zajęć z nauczycielem/ami 60

Konsultacje 2

Czytanie literatury 12

Przygotowanie do sprawdzianów (wejściówek) 10

Wykonanie sprawozdań 10

Wykonanie projektu cz. w domu 15

Przygotowanie do egzaminu 16

Suma godzin: 125

Liczba punktów ECTS dla przedmiotu (suma godzin : 25 godz. ): 5

Ł – Informacje dodatkowe

Imię i nazwisko sporządzającego Mieczysław Hajkowski

Data sporządzenia / aktualizacji 12.12.2015

Dane kontaktowe (e-mail, telefon) [email protected]

Podpis

Pozycja w planie studiów (lub kod przedmiotu) B.13

P R O G R A M P R Z E D M I O T U

A - Informacje ogólne

1. Nazwa przedmiotu Technolgie łączenia metali

2. Punkty ECTS 4

3. Rodzaj przedmiotu obowiązkowy

4. Język przedmiotu polski

5. Rok studiów II

6. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia

dr inż. J. Siuta

B – Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze

Semestr 4 Wykłady: 15; Laboratoria: 30;

Liczba godzin ogółem 45

C - Wymagania wstępne

Znajomość podstaw nauki o materiałach oraz wytrzymałości materiałów

D - Cele kształcenia

Wiedza

CW1 przekazanie wiedzy w zakresie: wiedzy technicznej obejmującej terminologię, pojęcia, metody i techniki łączenia metali ze szczególnym uwzględnieniem procesów spajania , sposobu korzystania z norm i dyrektyw UE materiały zwłaszcza w projektowaniu połączeń spajanych przy rozwiązywaniu zadań inżynierskich oraz związanych z wykonawstwem i remontami urządzeń podlegających przepisom dozoru technicznego.

Umiejętności

CU1 :wyrobienie umiejętności projektowania i nadzorowania wykonawstwa połączeń spajanych oraz praktycznego zastosowania właściwych metod badawczych oraz norm i przepisów dyrektywnych w ocenie tych połączeń

Kompetencje społeczne

CK1 uświadomienie ważności i rozumienia społecznych skutków działalności inżynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje, współdziałanie w grupie i przyjmowanie odpowiedzialności za wspólne realizacje, kreatywność i przedsiębiorczość oraz potrzebę przekazywania informacji odnośnie osiągnięć technicznych i działania inżyniera

E - Efekty kształcenia przedmiotowe i kierunkowe

Przedmiotowy efekt kształcenia (EP) w zakresie wiedzy (W),

umiejętności (U) i kompetencji społecznych (K)

Kierunkowy

efekt

kształcenia

Wiedza (EPW…)

EPW1 ma szczegółową wiedzę z zakresu monitorowania procesów oraz inżynierii

urządzeń dozorowych

K_W09

Wydział Techniczny

Kierunek Mechanika i budowa maszyn

Poziom studiów I stopnia

Forma studiów Studia stacjonarne

Profil kształcenia praktyczny

EPW2 ma podstawową wiedzę w zakresie standardów i norm technicznych związanych z

budową, działaniem i eksploatacją maszyn, urządzeń i procesów

K_W14

Umiejętności (EPU…)

EPU1 potrafi opracować dokumentację dotyczącą realizacji zadania inżynierskiego i

przygotować tekst zawierający omówienie wyników realizacji tego zadania

K_U03

EPU2 potrafi posłużyć się właściwie dobranymi metodami pomiarowymi przy projektowaniu i tworzeniu urządzeń i procesów

K_U11

EPU3 potrafi ocenić przydatność rutynowych metod i narzędzi służących do rozwiązywania prostych zadań inżynierskich, typowych dla procesów, urządzeń oraz wybierać i stosować właściwe metody i narzędzia

K_U23

Kompetencje społeczne (EPK…)

EPK1 rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie – dalsze kształcenie na studiach II

stopnia, studia podyplomowe, specjalistyczne, szczególnie ważne w obszarze nauk

technicznych, ze zmieniającymi się szybko technologiami, podnosząc w ten sposób

kompetencje zawodowe, osobiste i społeczne

K_K01

EPK2 Ma świadomość ważności i rozumie pozatechniczne aspekty i skutki działalności

inżynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko i związanej z tym odpowiedzialności

za podejmowane decyzje

K_K02

F - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach zajęć

Lp. Treści wykładów Liczba godzin

W1 Rodzaje połączeń. Połączenia nierozłączne- połączenia klejone .Lutowanie metali-

budowa i własności złącza, rodzaje lutów i topników

2

W2 Spawanie metali –wiadomości podstawowe o procesach spawania, metody spawania 1

W3 Spawanie łukowe elektrodą otuloną, elektrodą topliwą i nietopliwą w osłonie gazów,

spawanie gazowe

2

W4 Materiały podstawowe do spawania, spawalność stali, grupy materiałowe

Materiały dodatkowe do spawania

3

W5 Rodzaje złączy spawanych, Instrukcja technologiczna spawania Odkształcenia

spawalnicze, zabiegi cieplne w procesach spawalniczych

2

W6 Niezgodności spawalnicze, sposoby oceny połączeń spawanych. Wymagania dotyczące technologii spawania, egzamin spawaczy .

2

W7 Spawanie urządzeń podlegających przepisom dozoru technicznego. Technologie cięcia tlenowego, projektowanie połączeń spawanych

3

Razem liczba godzin wykładów 15

Lp. Treści laboratoriów Liczba godzin

L1 Urządzenia do spawania i lutowania. Zasady BHP w pracach spawalniczych 2

L2 Przykład lutowania elementów metalowych, badanie własności złącza 4

L3 Spawanie złącza teowego – próba łamania 4

L4 Łączenie różnych metali przez spawanie 8

L5 Cięcie termiczne metali 4

L6 Spawanie złącza doczołowego – próba zginania 4

L7 Projekt połączenia spawanego wg. Eurokod 2

L8 Zaliczenie – odrabianie zajęć 2

Razem liczba godzin laboratoriów 30

G – Metody oraz środki dydaktyczne wykorzystywane w ramach poszczególnych form zajęć

Forma zajęć Metody dydaktyczne (wybór z listy) Środki dydaktyczne

Wykład Wykład interaktywny, pokazy multimedialne, wizyty

studyjne

projektor ,multimedia

Laboratoria Obsługa urządzeń spawalniczych, pokazy ,badania Prezentacje w trakcie wizyt

studyjnych , projektor,

dokumentacja techniczna

H - Metody oceniania osiągnięcia efektów kształcenia na poszczególnych formach zajęć

Forma zajęć Ocena formująca (F) – wskazuje studentowi na potrzebę uzupełniania wiedzy lub stosowania określonych metod i narzędzi, stymulujące do doskonalenia efektów pracy (wybór z listy)

Ocena podsumowująca (P) – podsumowuje osiągnięte efekty kształcenia (wybór z listy)

Wykład F2 – obserwacja/aktywność P2 – kolokwium pisemne

Laboratoria F2 – obserwacja/aktywność

F3 – praca pisemna sprawozdania

F5 – ćwiczenia praktyczne

P3 – ocena podsumowująca powstała na podstawie ocen formujących, uzyskanych w semestrze

H-1 Metody weryfikacji osiągnięcia przedmiotowych efektów kształcenia (wstawić „x”)

Efekty przedmiotowe

Wykład Laboratoria

F2 P2 F2 F5 F3 P3

EPW1 x x

EPW2 x x x

EPU1 x x x

EPU2 x

EPU3 x x

EPK1 x

EPK2 x x

I – Kryteria oceniania

Wymagania określające kryteria uzyskania oceny w danym efekcie Ocena

Przedmiotowy efekt

kształcenia (EP..)

Dostateczny dostateczny plus

3/3,5

dobry dobry plus

4/4,5

bardzo dobry 5

EPW1 Zna podstawowe pojęcia z zakresu monitorowania procesów oraz inżynierii urządzeń dozorowych

Zna podstawowe pojęcia z zakresu monitorowania procesów i właściwie stosuje ją w inżynierii urządzeń dozorowych

Zna szczegółowe pojęcia z zakresu monitorowania procesów oraz inżynierii urządzeń dozorowych ,potrafi zastosować je w praktyce

EPW2 opanował wiedzę przekazaną w trakcie zajęć oraz dotyczącą standardów i norm technicznych dotyczących budowy i eksploatacji maszyn

opanował wiedzę dotyczącą standardów i norm technicznych dotyczących budowy i eksploatacji maszyn i potrafi je zastosować

opanował wiedzę dotyczącą standardów i norm technicznych dotyczących budowy i eksploatacji maszyn, potrafi je zastosować oraz znaleźć rozwiązania wariantowe

EPU1 opanował umiejętność

pozyskiwania danych i opracowania podstawowej

opanował umiejętność opracowaniapodstawowej dokumentacji zadania inżynierskiego, i

opanował umiejętność opracowania podstawowej dokumentacji zadania inżynierskiego, przygotowania

dokumentacji zadania inzynierskiego,

przygotowania sprawozdania

sprawozdania oraz wariantów rozwiazania

EPU2 zna podstawowe metody i urządzenia zapewniające bezpieczeństwo systemów i urządzeń

zna podstawowe metody i urządzenia zapewniające bezpieczeństwo systemów i urządzeń i umie je zastosować

zna podstawowe metody i urządzenia zapewniające bezpieczeństwo systemów i urządzeń ,umie je zastosować i analizować warianty rozwiązań

EPU3 Zna rutynowe metody rozwiązywania prostych zadań inżynierskich

Zna rutynowe metody rozwiązywania prostych zadań inżynierskich ,potrafi dokonać wyboru właściwych metod

Zna rutynowe metody rozwiązywania prostych zadań inżynierskich ,potrafi dokonać wyboru właściwych metod oraz dokonać anlizy rozwiązań

EPK1 zna współczesny wymóg cywilizacyjny polegający na uczeniu się przez całe życie

rozumie potrzebę uczenia się i doskonalenia umiejętności przez całe życie

akceptuje i realizuje potrzebę uczenia się i doskonalenia umiejętności przez całe życie

EPK2 rozumie pozatechniczne aspekty i skutki działalności inżynierskiej, oraz jej wpływ na środowisko

rozumie pozatechniczne aspekty i skutki działalności inżynierskiej, w tym jej wpływ na środowisko i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje

rozumie pozatechniczne aspekty i skutki działalności inżynierskiej, w tym jej wpływ na środowisko i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje, szuka rozwiązań proekologicznych

J – Forma zaliczenia przedmiotu

Zaliczenie z oceną

K – Literatura przedmiotu

Literatura obowiązkowa: 1. K. Ferenc - Spawalnictwo WNT Warszawa 2007 2. A. Klimpel- Spawanie, zgrzewanie i cięcie metali –technologie WNT Warszawa 1999 3. Praca zbiorowa Poradnik Inżyniera Spawalnictwo WNT Literatura zalecana / fakultatywna: 1. Praca zbiorowa pod redakcją L.Halamusa –Spawalnictwo Laboratorium .Politechnika Radomska Skrypty. Radom 2000 2. J. Mikuła – Spawalność stali.

L – Obciążenie pracą studenta:

Forma aktywności studenta Liczba godzin na realizację

Godziny zajęć z nauczycielem/ami 45

Konsultacje 6

Czytanie literatury 10

Przygotowanie do laboratorium 24

Przygotowanie do kolokwium 15

Suma godzin: 100

Liczba punktów ECTS dla przedmiotu (suma godzin : 25 godz. ): 4

Ł – Informacje dodatkowe

Imię i nazwisko sporządzającego dr inż. Jan Siuta

Data sporządzenia / aktualizacji 28.12.2015

Dane kontaktowe (e-mail, telefon) [email protected] 605-100-114

Podpis

Pozycja w planie studiów (lub kod przedmiotu) B.14

P R O G R A M P R Z E D M I O T U

A - Informacje ogólne

1. Nazwa przedmiotu Projekt procesu technologicznego

2. Punkty ECTS 2

3. Rodzaj przedmiotu obowiązkowy

4. Język przedmiotu polski

5. Rok studiów II

6. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia

dr hab. Inż. M. Hajkowski

B – Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze

Semestr 4 Projekt: 15

Liczba godzin ogółem 15

C - Wymagania wstępne

D - Cele kształcenia

Wiedza

CW1 Student ma wiedzę w zakresie wiedzy technicznej obejmującej terminologię, pojęcia, zasady, metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu zadań inżynierskich związanych z mechaniką i budową maszyn, tak w przygotowaniu z udziałem metod symulacji jak i w rzeczywistym środowisku.

CW2 Student ma wiedzę ogólną dotyczącą standardów i norm technicznych zagadnień odnoszących się do mechaniki i budowy maszyn.

CU1 Student ma umiejętności w zakresie doskonalenia wiedzy, pozyskiwania i integrowanie informacji z literatury, baz danych i innych źródeł, opracowania dokumentacji, prezentowania ich i podnoszenia kompetencji zawodowych.

CU2 Student posiada podstawowe umiejętności projektowania maszyn, realizacji procesów wytwarzania, montażu i eksploatacji maszyn, doboru materiałów inżynierskich stosowanych jako elementy maszyn oraz nadzór nad ich eksploatacją.

Kompetencje społeczne

CK1 Przygotowanie do uczenia się przez całe życie, podnoszenie kompetencji zawodowych, osobistych i społecznych w zmieniającej się rzeczywistości, podjęcia pracy związanej z projektowani, realizacją procesów wytwarzania, montażu i eksploatacji maszyn.

CK2 Uświadomienie ważności i rozumienia społecznych skutków działalności inżynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje, współdziałanie w grupie i przyjmowanie odpowiedzialności za wspólne realizacje, kreatywność i przedsiębiorczość oraz potrzebę przekazywania informacji odnośnie osiągnięć technicznych i działania inżyniera.

Wydział Techniczny

Kierunek Mechanika i budowa maszyn

Poziom studiów I stopnia

Forma studiów Studia stacjonarne

Profil kształcenia praktyczny

E - Efekty kształcenia przedmiotowe i kierunkowe

Przedmiotowy efekt kształcenia (EP) w zakresie wiedzy (W),

umiejętności (U) i kompetencji społecznych (K)

Kierunkowy

efekt

kształcenia

Wiedza (EPW…)

EPW1 Ma wiedzę z zakresu monitorowania procesów oraz inżynierii urządzeń. K_W09

EPW2 Ma podstawową wiedzę w zakresie standardów i norm technicznych związanych z budową, działaniem i eksploatacją maszyn, urządzeń i procesów.

K_W15

Umiejętności (EPU…)

EPU1 Potrafi wykorzystać poznane metody i modele matematyczne, a także symulacje komputerowe do analiz, projektowania i oceny, procesów i urządzeń.

K_U07

EPU2 Potrafi ocenić przydatność rutynowych metod i narzędzi służących do rozwiązywania prostych zadań inżynierskich, typowych dla procesów, urządzeń oraz wybierać i stosować właściwe metody i narzędzia.

K_U23

Kompetencje społeczne (EPK…)

EPK1 Student rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie – dalsze kształcenie na studiach II stopnia, studia podyplomowe, kursy specjalistyczne, szczególnie ważne w obszarze nauk technicznych, ze zmieniającymi się szybko technologiami, podnosząc w ten sposób kompetencje zawodowe, osobiste i społeczne.

K_K01

EPK2 Ma świadomość ważności i rozumie pozatechniczne aspekty i skutki działalności inżynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko, i związanej z tym

odpowiedzialności za podejmowane decyzje.

K_K02

F - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach zajęć

Lp. Treści projektów Liczba godzin

P1 Omówienie zakresu projektu. Wydanie rysunków konstrukcyjnych wskazanej części z

klasy wał, tuleja, koło zębate, struktura metalograficzna stopów: stal, staliwo, żeliwa,

Al-Si. Wykonanie rysunku konstrukcyjnego w pakiecie AutoCAD.

2

P2 Projektowanie kształtu półfabrykatu (odkuwka, odlew): powierzchnia podziału

matrycy, odlewu, naddatki na obróbkę skrawaniem, naddatki technologiczne.

Wykonanie rysunku wskazanego półfabrykatu programem AutoCAD.

2

P3 Opracowanie ramowego procesu technologicznego dla zadanej części. Opracowanie

karty technologicznej.

2

P4 Opracowanie karty instrukcyjnej, dobór narzędzi. 3

P5 Parametry obróbki skrawaniem. Wyznaczenie norm czasu pracy. Obróbka cieplna. 2

P6 Opracowanie programu obróbki na obrabiarkę CNC. 2

P7 Prezentacja wykonanych projektów. 2

Razem liczba godzin projektów 15

G – Metody oraz środki dydaktyczne wykorzystywane w ramach poszczególnych form zajęć

Forma zajęć Metody dydaktyczne (wybór z listy) Środki dydaktyczne

Projekt Analiza i realizacja zadania inżynierskiego Projektor

H - Metody oceniania osiągnięcia efektów kształcenia na poszczególnych formach zajęć

Forma zajęć Ocena formująca (F) – wskazuje studentowi na potrzebę uzupełniania wiedzy lub stosowania określonych metod i narzędzi, stymulujące do doskonalenia efektów pracy (wybór z listy)

Ocena podsumowująca (P) – podsumowuje osiągnięte efekty kształcenia (wybór z listy)

Projekt F3 - praca pisemna (dokumentacja projektu)

F5 - ćwiczenia praktyczne (projekty indywidualne i grupowe)

P4 - praca pisemna (projekt)

P5 - wystąpienie/rozmowa (prezentacja, omówienie problemu)

H-1 Metody weryfikacji osiągnięcia przedmiotowych efektów kształcenia (wstawić „x”)

I – Kryteria oceniania

Wymagania określające kryteria uzyskania oceny w danym efekcie

Ocena Przedmiotowy

efekt kształcenia

(EP..)

Dostateczny dostateczny plus

3/3,5

dobry dobry plus

4/4,5

bardzo dobry 5

EPW1 Rozumie w stopniu wystarczającym

Rozumie i potrafi zinterpretować

Rozumie, potrafi zinterpretować i wyjaśnia innym

EPW2 Ma podstawową wiedzę z zakresu standardów i norm technicznych w budowie maszyn.

Ma szczegółową wiedzę z zakresu standardów i norm technicznych w budowie maszyn.

Ma szczegółową wiedzę z zakresu standardów i norm technicznych w budowie maszyn.

EPU1 Wykonuje powierzone zadanie popełniając niezna-czne błędy. Umie w stopniu wystarczającym.

Wykonuje powierzone zadanie. Umie i potrafi zinterpretować

Wykonuje powierzone zadania bezbłędnie. Umie, interpretuje i wyjaśnia innym

EP U2 Potrafi ocenić przydatność rutynowych metod i narzędzi do rozwiązywania prostych zadań inżynierskich.

Potrafi ocenić przydatność rutynowych metod i narzędzi do rozwiązywania prostych zadań inżynierskich i samodzielnie poszukuje dodatkowych informacji.

Potrafi ocenić przydatność rutynowych metod i narzędzi do rozwiązywania prostych zadań inżynierskich i samodzielnie poszukuje dodatkowych informacji wykraczających poza zakres problemowy zajęć.

EPK1 Rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie.

Rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie.

Rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie.

EPK2 Rozumie pozatechniczne skutki działalności inżynierskiej.

Rozumie i zna pozatechniczne skutki działalności inżynierskiej.

Rozumie i zna pozatechniczne skutki działalności inżynierskiej.

J – Forma zaliczenia przedmiotu

Zaliczenie z oceną

K – Literatura przedmiotu

Literatura obowiązkowa: 1. J. Zawora, Podstawy technologii maszyn. WSiP, Warszawa 2008.

2. Z. Peter, G. Samołyk, Podstawy technologii obróbki plastycznej metali. Wyd. Politechniki Lubelskiej, Lublin 2013. 3. M. Perzyk, S. Waszkiewicz, M. Kaczorowski, A. Jopkiewicz, Odlewnictwo. WNT, Warszawa 2013.

4. W. Grzesik, Podstawy skrawania materiałów konstrukcyjnych. WNT, Warszawa 2010. 5. M. Feld, Podstawy projektowania procesów technologicznych typowych części maszyn. WNT, Wa-wa 2003.

6. W. Przybylski, M. Deja, Komputerowe wspomaganie wytwarzania maszyn. Podstawy i zastosowanie.

WNT, Warszawa 2007.

Literatura zalecana / fakultatywna: 1. Praca zbiorowa, Poradnik Inżyniera, Obróbka skrawaniem. WNT, Warszawa 2001.

Efekty przedmiotowe

Projekt

F3 F5 P4 P5

EPW1 x x x

EPW2 x x x

EPU1 x x x x

EPU2 x x x x

EPK1 x x x

EPK2 x x

L – Obciążenie pracą studenta:

Forma aktywności studenta Liczba godzin na realizację

Godziny zajęć z nauczycielem 15

Konsultacje 2

Czytanie literatury 13

Wykonanie projektu cz. w domu 20

Suma godzin: 50

Liczba punktów ECTS dla przedmiotu (suma godzin : 25 godz. ): 2

Ł – Informacje dodatkowe

Imię i nazwisko sporządzającego Mieczysław Hajkowski

Data sporządzenia / aktualizacji 5.12.2015

Dane kontaktowe (e-mail, telefon) [email protected]

Podpis