ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΣ Ο ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΣ ΧΡΟΝΟΣ! Σε όσους τους αρέσει ο ύπνος, αλλά ξυπνούν πάντα με καλή διά-θεση, όσους χαιρετούν ακόμα με ένα φιλί, όσους δουλεύουν πολύ, αλλά δεν ξεχνούν το νόημα της ζωής, όσους κολλάνε στην κίνηση και βρίσκουν ευκαιρία να τηλεφωνήσουν σε φίλους, όσους κλεί-

νουν την τηλεόραση για να πουν δυο κουβέντες, όσους είναι ευτυ-χισμένοι ακόμα και όταν καταφέρνουν τα μισά, όσους τραγουδούν

δυνατά κι ας μην έχουν καλή φωνή, όσους τα βλέπουν μαύρα μόνο όταν είναι σκοτάδι, όσους έχουν τον ενθουσιασμό ενός παι-

διού και την ωριμότητα ενός μεγάλου, όσους έχουν καταλάβει ότι δεν αγοράζονται όλα με το χρήμα, όσους δεν περιμένουν τα Χρι-

στούγεννα για να γίνουν καλύτεροι άνθρωποι, αλλά προσπαθούν ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΟΛΟΨΥΧΑ... ΚΑΛEΣ ΓΙΟΡΤΕΣ

ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΜΟΡΦΟΒΟΥΝΙΩΤΩΝΑΘΗΝΑΣ, ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ & ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ

ΑθήναΗ κοπή της πρωτοχρονιάτικης πίτας

και η Γενική Συνέλευση του Συλλόγου Μορφοβουνιωτών Αθήνας θα πραγμα-τοποιηθεί την Κυριακή 2 Φεβρουαρίου 2014 και ώρα 11:00 π.μ. στα γραφεία του Συλλόγου, στην οδό Αγίας Αναστα-σίας 5 στον Περισσό της Νέας Ιωνίας (στάση ΗΣΑΠ Περισσός).

ΒόλοςΗ κοπή της πρωτοχρονιάτικης πίτας

του Συλλόγου Μορφοβουνιωτών Ν. Μαγνησίας θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 12 Ιανουαρίου 2014 και ώρα 11:00 π.μ. στο κέντρο “ΠΑΡΑΛΙΟ” στον Άναυρο Βόλου.

ΚαρδίτσαΗ κοπή της πρωτοχρονιάτικης πίτας

και η Γενική Συνέλευση του Συλλόγου Μορφοβουνιωτών Ν. Καρδίτσας θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 19 Ια-νουαρίου 2014 και ώρα 11:00 π.μ., στα γραφεία του Συλλόγου, στην οδό Σπαρ-τάκου 5, Λάκα Μαντζιάρα, στην Καρδί-τσα.

Ο ετήσιος χορός του Συλλόγου θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 1 Φε-βρουαρίου 2014 στο Κέντρο Αντωνίου στη Μητρόπολη.

Με επιτυχία ολοκληρώθηκε η δι-ημερίδα για τον Νικόλαο Πλαστή-ρα που διοργάνωσε, ο Σύλλογος των απανταχού Καρδιτσιωτών στο Πολεμικό Μουσείο Αθηνών, με αφορμή τη συμπλήρωση 60 χρόνων από το θάνατο του Πρω-θυπουργού και Στρατηγού Ν. Πλαστήρα.

Το Σάββατο 7 Δεκεμβρίου 2013 στο Πολεμικό Μουσείο, παρου-σία του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμου και μετά το καλωσόρισμα των προσκεκλημένων, των πολιτικών και στρατιωτικών αρχών, από τον πρόεδρο του Συλλόγου Απαντα-χού Καρδιτσιωτών Κώστα Κου-σαή και τους σύντομους χαιρετι-σμούς πολιτικών αρχών, μεταξύ αυτών και του Δημάρχου Δήμου Λίμνης Πλαστήρα κ. Τσιαντή, για την ζωή και το έργο του «Μαύρου Καβαλάρη» μίλησαν, ο Υποστρά-τηγος ε.α-Δρ. Πολιτικών Επιστη-μών Ιωάννης Παρίσης, ο ιστο-ρικός Σαράντος Καργάκος και ο πρ. Υπουργός Παιδείας κ. Στέλιος Παπαθεμελής.

Παρεμβάσεις έκαναν ο γιος του Υπασπιστή Παπαμαντέλου του Νικ. Πλαστήρα, κ. Δημήτρι-ος Παπαμαντέλλος, Καθηγητής Πανεπιστημίου, καθώς και ο Αντι-πρόεδρος της Ομοσπονδίας Προσφυγικών Σωματείων Ελλά-

δας (ΟΠΣΕ), κ. Σπύρος Ισόπου-λος.

Η πρώτη ημέρα ολοκληρώθη-κε με προβολή ειδικού video, με ιστορικά ντοκουμέντα από τη ζωή του «Μαύρου Καβαλάρη» και τη δράση του κατά τη Μικρασιατική Καταστροφή.

Στην είσοδο του Πολεμικού Μουσείου εκτίθονταν κειμήλια και προσωπικά αντικείμενα από τη στρατιωτική και καθημερινή ζωή του Νικόλαου Πλαστήρα. Αξίζει να αναφερθεί ότι στην έκθεση παρουσιάστηκε και η τελευταία σημαία του θρυλικού συντάγμα-τος ευζώνων 542 του Πλαστήρα, που φυλάσσσεται αιματοβαμμέ-νη στο Λαογραφικό Μουσείο των Μικρασιατών της Νέας Ερυθραί-ας.

Την Κυριακή 8 Δεκεμβρίου 2013, δεύτερη ημέρα της διημερίδας, πραγματοποιήθηκε το πρωί στις 10.30 π.μ με κάθε επισημότητα η καθιερωμένη επιμνημόσυνη δέη-ση του Συλλόγου των Απανταχού Καρδιτσιωτών στον τάφο του Νι-κολάου Πλαστήρα στο Α’ Νεκρο-ταφείο Αθηνών, και την κατάθεση στεφάνων από το Συλλόγου Μορ-φοβουνιωτών Αθήνας, άλλων Συλλόγων της Καρδίτσας αλλά και Μικρασιατικών Σωματείων.

Περισσότερα στη σελίδα 5

ΔΙΗΜΕΡΙΔΑ ΓΙΑ ΤΟ ΝΙΚΟΛΑΟ ΠΛΑΣΤΗΡΑΜ Ε Α Φ Ο Ρ Μ Η Τ Η Σ Υ Μ Π Λ Η Ρ Ω Σ Η 6 0 Χ Ρ Ο Ν Ω Ν Α Π Ο Τ Ο Θ Α Ν Α Τ Ο Τ Ο Υ

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ Δ΄ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟΥ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΥ

“ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΑΜΑΡΑΚΗΣ”ΣΕΛΙΔΑ 3

Μην ξεχνάτε τη συνδρομή σας: το μοναδικό έσοδο των Συλλόγων

Τριμηνιαία Περιοδική Έκδοση των Απανταχού Βουνεσιωτών Ο κ τ ώ βρ η ς - Νο έ μ βρ η ς - Δ ε κ έ μ βρ η ς 2 0 1 3 | Φ ύ λ λο 5 5

ΦΩΝΗΜορφοβουνιώτικη

Κ ο ι ν ω ν ι κ ά Ν έ αΒαφτίσεις

Ο Σανιδάς Απόστολος και η σύζυγός του Αλυσανδράτου Σπυριδούλα βάφτισαν την κόρη τους. Το όνομα αυτής “Ηλέκτρα”. Νονά της η Μάργαρη Όλγα. Η βάφτιση έλαβε χώρα το Σάββατο 12 Οκτωβρίου 2013 στον Ιερό Ναό Αγίας Αναστασίας, στον Περισσό.

Ο Θωμάς Γορδιος του Χρήστου βάφτισε το γιο του “Χρήστο”.

Να σας ζήσουν και να σας κάνουν πάντα υπερήφανους!

ΓάμοςΟ Γρηγορίου Ηλίας και η Τσιαμούρα Ελένη

παντρεύτηκαν. Να ζήσετε και καλούς απογό-νους!

Η Στέλλα Γ. Σταύρου και ο Ανδρέας Πετρό-πουλος παντρεύτηκαν το Σάββατο 14 Δεκεμ-βρίου 2013. Να ζήσετε ευτυχισμένοι!

“Έφυγαν από κοντά μας” Έφυγε από τη ζωή ο Σωκράτης Τσούλας,

κάτοικος εν ζωή Αθηνών. Θερμά συλλυπη-τήρια στους οικείους.

www.healthytooth.gr

ΕΚΛΟΓΕΣ ΣΤΗΝ ΕΝΩΣΗ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ

ΝΟΜΟΥ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣΠραγματοποιήθηκαν την Κυριακή 24 Νο-

εμβρίου οι εκλογές της Ένωσης Πολιτιστικών Συλλόγων Ν. Καρδίτσας.

Εκλέχθηκαν οι εξής: Πρόεδρος ο Στεργιόπουλος Μανώλης, Γενικός Γραμματέας ο Αγραφιώτης Βασίλης, Ειδική Γραμματεας η Γιώτη Εφη, Ταμίας ο Τσιγγόπουλος Γεώργιος,Έφορος η Τζέλα Σοφία, Υπεύθυνη δημ. σχέσεων η Γούσιου Φωτεινή, Υπεύθυνος δικτύωσης ο Γλυνός Γιάννης καιΜέλη η Σταθοπούλου Κατερίνα, ο Νικολάου Αντώνης, και η Θεολόγη Χρύσα.

Πληροφορίες στο τηλ. 2441072327Στις 21 Ιουνίου 2014 θα επιστρέ-

ψει το XTERRA στη Λίμνη Πλαστή-ρα για την 2η διοργάνωση του στην Ελλάδα.

Στο γνωστό XTERRA Greece Championship, μέρος του Ευρω-παϊκού και Παγκοσμίου Πρωτα-θλήματος XTERRA, οι αποστάσεις που πρέπει να καλύψουν οι αθλη-τές είναι: 1500 μέτρα κολύμβηση,

30 χλμ mountain bike και 10 χλμ τρέξιμο. Υπάρχει και η δυνατότητα συμμετοχής από ομάδες σκυτα-λοδρομίας με 2 ή 3 αθλητές.

Μετά την επιτυχημένη περσινή διοργάνωση, το XTERRA Greece υπόσχεται και το 2014 μεγάλες συγκινήσεις στους φίλους των multisports και της περιπέτειας και μας επιφυλάσσουν νέες εκ-

πλήξεις. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο αγώνας του 2014, θα είναι πα-ράλληλα και ο πρώτος αγώνας του Πανελληνίου Πρωταθλήμα-τος Cross Triathlon σε συνεργα-σία με την ΕΟΤΡΙ.

Οι εγγραφές έχουν κιόλας ανοί-ξει από τις 6 Δεκεμβρίου στην ιστοσελίδα της διοργάνωσης www.xterragreece.com

Τ Ο Π Ρ Ω Τ Α Θ Λ Η Μ Α X T E R R A ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙ ΣΤΗ ΛΙΜΝΗ ΠΛΑΣΤΗΡΑ

Στηρίξτε τους συγχωριανούς μας που ενισχύουν τη Μ.Φ. και τους

Συλλόγους με τις διαφημίσεις τους!

Οκτώβρης - Νοέμβρης - Δεκέμβρης 2013Αριθμός Φύλλου 55

Τριμηνιαία Περιοδική Έκδοση των Απανταχού Βουνεσιωτών

Ιδρυτής: Μάρκος Τσούλας

Εκδίδεται από τη Συντακτική Επιτροπή: Θωμάς Τσιτσιπάς, Απόστολος Ρεφενές,

Ευάγγελος Καφεντζής, Γεώργιος ΓέρμανοςΚωδικός: 4547

Ηλεκτρονικός Σχεδιασμός: Γεώργιος Γέρμανος

“Η Μορφοβουνιώτικη Φωνή δέχεται για δη-μοσίευση πρωτότυπα θέματα με περιεχόμενο επιστημονικό, εγκυκλοπαιδικό, επικαιρότη-τας, κοινωνικό, ψυχαγωγικό. Δεν επιτρέπε-ται η δημοσίευση ύλης που αναφέρεται σε προσωπικά θέματα ή περιέχει φράσεις, λέ-ξεις ή εικόνες που μπορούν να προκαλέσουν δυσμενή σχόλια και αντιπαραθέσεις.”

Ηλεκτρονική Διεύθυνση: morfovuni@yahoo.gr

Ταχυδρομική ΔιεύθυνσηΑγίας Αναστασίας 5, Περισσός - Νέα Ιωνία

Τ.Κ. 142 32, ΑθήναΤηλέφωνο 210 2522596

Fax 210 2518283

Εκτύπωση: Κώστας Παππάς - Εκτυπωτική Τυπογραφείο Καρδίτσας

2441020257 - ektgr@otenet.gr

ΦΩΝΗΜορφοβουνιώτικη

2

Ο πρώτος μαύρος Πρόε-δρος της Νοτίου Αφρικής, εγκατέλειψε, μετά από μα-κρόχρονη ασθένεια, τη ζωή Πέμπτη στις 5/11/2013, σε ηλικία 95 χρόνων. Ο Νέλσον Μαντέλα γεννήθηκε στις 18/6/1918 στο Mvezo της Νότιας Αφρικής και σε νε-αρά ηλικία πέρασε το 1944 στα πλαίσια του κινήματος των μαύρων, έγινε μέλος του Εθνικού Αφρικανικού Μετώ-που (ANC) και αγωνίστηκε ενάντια στην ρατσιστική πο-λιτική της χώρας του. Από το 1962 ως το 1990 ήταν στην φυλακή, κατηγορούμενος για την πολιτική του δράση κι έτσι έγινε εν ζωή το σύμβο-λο του αγώνα για ίσα δικαι-ώματα των Νοτιοαφρικανών μαύρων και της ασιατικής καταγωγής συμπολιτών του και γενικότερα όσων ανά τον κόσμο αγωνίσθηκαν για την δημοκρατία. Τον αγώνα του ως ειρηνιστή και συμφιλιωτή αναγνώρισε και η διεθνής κοινότητα και το 1993 του απένειμε το Νόμπελ Ειρήνης. Ένα χρόνο αργότερα ήταν Πρόεδρος της Νότιας Αφρι-κής.

Ο Νέλσον Μαντέλα ήταν ένας άνθρωπος που έβλεπε πάντα στον κάθε άνθρωπο κάτι το καλό. Ο επίσκοπος Martin Kruse σε ένα τσιτάτο από την βιογραφία του ανα-φέρει πως ο Μαντέλα κατά την διάρκεια της φυλάκισής

του είχε εκτός του αγώνα για δημοκρατία την επιθυ-μία να φυτέψει στο προαύ-λιο της φυλακής του έναν κήπο, κάτι που στο τέλος το κατάφερε. Ο διευθυντής των φυλακών και οι φύλακες τον εφοδίασαν με σπόρους και λίπασμα. Αυτό ήταν για εκείνον τρανή απόδειξη, ότι στον κάθε άνθρωπο υπάρ-χει πράγματι κάτι το καλό. “Η καλοσύνη του ανθρώπου είναι μια φλόγα, που μπορεί κανείς να την κρύψει, μα να την σβήσει ποτέ”, ήταν τα λό-για του.

Αποτελεί αδιαφιλονίκητα στις μέρες μας το πιο σε-βάσμιο πολιτικό πρόσωπο και γι’ αυτό θεωρώ ότι, είναι πολύ ουσιαστικό να του αφι-ερώσει κι η δική μας εφημε-ρίδα δύο αράδες. Αντίσταση κι αγώνας χωρίς βία, ενά-ντια στη ρατσιστική πολιτι-κή, ήταν το σύνθημά του και τούτο αποτέλεσε γι’ αυτόν τρόπο ζωής ως το τέλος.

Ο Νέλσον Μαντέλα με την ζωή και τον αγώνα του ανέ-βασε τον πήχη πολύ ψηλά για εμάς και τους ερχόμε-νους, όπως άλλωστε έκανε ο Gandhi κι ο Martin Luther King.

Ήρωας της νοτίου Αφρι-κής και του Αφρικανικού κι-νήματος; Ποτέ δεν δέχθηκε τούτον τον όρο για το πρό-σωπό του, το μαρτυρούν αμέτρητοι ξένοι δημοσιο-

γράφοι κι άλλοι ανά τον κό-σμο άνθρωποι που τον έζη-σαν από κοντά.

Στις 11/02/1990 άφηνε πίσω του με τα 72 χρόνια και με την γροθιά σηκωμέ-νη τις φυλακές. 27 χρόνια της ζωής του πέρασε εκεί, διότι είχε το θάρρος και την πυγμή να ζητήσει ίσα δικαι-ώματα για τους αυτόχθο-νες κατοίκους της χώρας του, τους μαύρους καθώς επίσης και για τους ασιατι-κής καταγωγής πολίτες της. Κατάσταση που διαρκούσε από τις αρχές του 19 αιώνα, όπου οι Άγγλοι αποικιοκρά-τες πήραν το πάνω χέρι. Το 1948 κατέλαβαν την εξουσία οι Μπούροι, μια εθνικιστική ρατσιστική κλίκα, η οποία τσιμεντάρισε ακόμα περισ-σότερο την καταπίεση των μη λευκών.

Σε σχολεία, σε σταθμούς, παγκάκια σε πάρκα, σε γέ-φυρες, παντού ήταν οι ντό-πιοι κάτοικοι της χώρας όχι ευπρόσδεκτοι. Δεν είχαν δι-καίωμα ψήφου και εκλογής, απαγορευόταν οι μικτοί γά-μοι και οι έγχρωμοι απαγο-ρεύονταν να κατοικούν σε περιοχές που ήταν προορι-σμένες μόνο για λευκούς. Ακόμα και από τις δικές τους περιοχές μπορούσαν μόνο με ειδικές άδειες να απομα-κρυνθούν.

Το Εθνικό Αφρικανικό Μέ-τωπο (ANC) αγωνίζεται ει-

ρηνικά ενάντια σε αυτή την αφόρητη πολιτική καταπί-εση και αδικία κι ο Νέλσον Μαντέλα αποτέλεσε έναν από τους αρχηγούς του. Ο Gandhi και ο χωρίς βία αγώ-νας του αποτέλεσε για αυτόν και το ANC το πρότυπο. Το 1960 πυροβολεί και σκοτώ-νει εν ψυχρώ η αστυνομία, πολλούς ειρηνικά διαδηλώ-νοντες έγχρωμους πολίτες. Παράλληλα τίθεται από τους τότε κρατούντες το Εθνικό Αφρικανικό Μέτωπο (ANC) εκτός νόμου, μέτρο που εμείς οι Έλληνες δημοκράτες πολύ καλά γνωρίζουμε.

Ο Μαντέλα και το ANC εγκαταλείπουν τον δρόμο της ειρηνικής διαμαρτυρίας και καταστρέφουν με δυνα-μίτες υλικά αγαθά, όπως γέ-φυρες, κυβερνητικά κτήρια κι εγκαταστάσεις. Κερδίζουν την διεθνή υποστήριξη των μαζών στον δυτικό κόσμο και την πολιτική υποστήρι-ξη των τότε σοσιαλιστικών χωρών. Τα Ηνωμένα Έθνη ο (ΟΗΕ) καταδικάζουν την βάρβαρη ρατσιστική πολι-τική των Μπούρων και την απάνθρωπη μεταχείριση των μη λευκών Νοτιαφρικα-νών. Η πολιτική πίεση γίνεται όλο και πιο ασφυκτική για την εθνικιστική ρατσιστι-κή κλίκα της Πραιτόρια κι ο Friedrich Wilhelm de Klerk, τελευταίος λευκός πρόεδρος της χώρας, απελευθερώνει

τον Μαντέλα και όλους τους συντρόφους του. Ο Μαντέ-λα και de Klerk αναμορφώ-νουν στη συνέχεια ριζικά την Νότια Αφρική. Από το 1994 μέχρι το 1999 εκλέγεται ο Νέλσον Μαντέλα Πρόεδρος της χώρας. Δεν θέλει και δεν ζητάει εκδίκηση για τα δεινά των συντρόφων του, των μαύρων συμπατριωτών του και των κατατρεγμένων. Προ-ωθεί την συμφιλίωση και την δημιουργία μιας κοινωνικά δίκαιης και δημοκρατικής χώρας. Το έργο του, φυσι-κά και δεν τελείωσε σήμερα, πως θα ήταν άλλωστε δυνα-τό, αλλά ένα πισωγύρισμα στην παλαιά εποχή του ρα-τσισμού, δεν θα την ήθελε σήμερα κανένας Νοτιοαφρι-κανός πολίτης.

“Όταν κάποιος ανεβεί στην κορυφή ενός Βουνού, αντιλαμβάνεται το πόσες κορυφές έχει ακόμα μπρο-στά του” έλεγε ο ίδιος. Και αυτό ακριβώς είναι το μέγι-στο που κατάφερε στις μέ-ρες μας ο Νέλσον Μαντέλα. Προχώρησε τον κόσμο ένα πολύ μεγάλο βήμα μπρο-στά, απελευθερώνοντας όχι μόνο τον εαυτό του, τον Λαό του και τους συναγωνιστές του, από τα δεινά της ρατσι-στικής πολιτικής, αλλά και αυτούς τους ίδιους τους δε-σμώτες του. Μένουν για μας οι άλλες κορυφές. Με μια βαθιά υπόκλιση.

Νέ λ σο ν Μα ν τ έ λ α : Πα γ κόσμ ι ος Ήρωαςτου Δημήτρη Καλαντζή

ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΗΚΑΝ ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΟΥ Δ΄ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟΥ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΥ“ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΑΜΑΡΑΚΗΣ”

Στις 15/12/2013 ολοκληρώ-θηκαν οι διαδικασίες εξαγω-γής των αποτελεσμάτων του Δ’ Λογοτεχνικού Διαγωνισμού «Αντώνης Σαμαράκης».

Η Κριτική Επιτροπή το διήμερο 14 και 15 Δεκεμβρίου είχε να επιτελέσει ένα επίπονο έργο δεδομένου ότι όφειλε να αξιολογήσει 419 διηγή-ματα που έφτασαν στο Δήμο από 6 χώρες (Ελλάδα, Κύπρο, Αγγλία, Γαλλία, Γερμανία και Αμερική).

Πέραν του μεγάλου αριθμού των συμμετοχών, η ποιότητα των διηγημάτων ήταν υψηλή, γεγονός που δυσκόλεψε την κατάταξη σε κατηγορίες βραβείων. Η Κριτική Επιτροπή αποφάσισε να μοιράσει τα 3 βραβεία σε 6 διηγήματα, ενώ άλλα 16 διηγήματα με τη διάκριση επαίνου επιλέχθηκαν για να συμπε-ριληφθούν στην Ανθολογία του Δ’ Λογοτεχνικού Διαγωνισμού «Αντώ-νης Σαμαράκης», που θα κυκλο-φορήσει την Άνοιξη του 2014 από τις εκδόσεις «Καστανιώτη».

Την Κριτική Επιτοπή του Διαγωνι-σμού αποτέλεσαν οι Β. Δ. Αναγνω-στόπουλος, Ομότιμος Καθηγητής Πανεπιστημίου, ως Πρόεδρος, και τα μέλη Νάννος Παναγιώτης, Συγ-γραφέας, Παπαρούση Μαρίτα, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Πανε-πιστημίου Θεσσαλίας, Παπαχρή-στος Δημήτρης, Συγγραφέας, Σκι-αθάς Αντώνης, Ποιητής, Τσιλιμένη Τασούλα, Αναπληρώτρια Καθηγή-τρια Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Τέλος, Επίτιμο μέλος αποτελεί η κα Ελένη Σαμαράκη.

Αναλυτικά τα αποτελέσματα του διαγωνισμού έχουν ως εξής:

ΒΡΑΒΕΥΘΕΝΤΕΣ ΚΑΙ ΒΡΑΒΕΥΘΕΙΣΕΣ

1ο βραβείο (1.500,00 €, εξ ημισείας)

Ηλία Ναταλία με το διήγημα «Ο πα-λαιστής» (ψευδ. Φαίδρα 1313) και τόπο καταγωγής την ΑθήναΠούλιος Κωνσταντίνος με το δι-ήγημα «Ο Μέγας Αλέξανδρος» (ψευδ. Αλέξανδρος Αδαμόπουλος) και τόπο καταγωγής το Κεραμίδι Μαγνησίας

2ο βραβείο (1.000,00 €, εξ ημισείας)

Θεοδωρίδου Ναταλία με το διή-γημα «Η Μηλιά» (ψευδ. Φιλομή-λα) και τόπο καταγωγής τη Θεσ-σαλονίκηΜαγγανάς Ευάγγελος με το διήγη-μα «Ο Πεταλούδας» (ψευδ. Γαλήνη Μ. Ευαγγέλου) και τόπο καταγωγής τον Ωρωπό Αττικής

3ο βραβείο (500,00 €, εξ ημισείας)

Λεϊμονής Κωνσταντίνος με το δι-ήγημα «Η αλλαγή της σκυτάλης» (ψευδ. Γιάννης Παπαθανασίου) και τόπο καταγωγής την Παιανία ΑττικήςΜάννης Νικόλαος με το διήγημα «Όνειρο μελλοντικού συγγραφέα» (ψευδ. Νικόλας Έρημος και τόπο καταγωγής τη Βερδικούσια Λάρι-σας

ΔΙΑΚΡΙΘΕΝΤΕΣ ΚΑΙ ΔΙΑΚΡΙΘΕΙΣΕΣΚατηγορία επαίνου (αλφαβητικά)

Βαμβουνάκης Μανώλης (Κρήτη)Γκρόπας Γεώργιος (Φάρσαλα)Ζωντανού Κατερίνα (Καλαμάτα)Θανασούλας Ανδρέας (Ηλεία)Καλογεράς Νικόλαος (Αθήνα)Κατσουλάρη Παναγιωτα (Λάρισα)Κολοκούρης Ηλίας (Χολαργός)Λουπέτης Θωμάς (Αθήνα)Μπεθάνυ Παναγιώτα (Αθήνα)Νικολοπούλου Γεωργία (Θεσ/νίκη)Ντάκος Στέφανος (Λάρισα)Παπανδρέου Μαρία (Κύπρος)Σβύνου Αικατερίνη (Χίος)Σκιαδαρέσης Χρήστος (Αθήνα)Τσιτσικάου Μαρία (Καρδίτσα)Χαραλάμπους Κωνσταντίνος (Λαμία)

Σημειώνεται ότι ο Λογοτεχνικός Δι-αγωνισμός “Αντώνης Σαμαράκης” διοργανώνεται από το Δήμο Λίμνης Πλαστήρα, προς τιμήν του σπου-δαίου λογοτέχνη που κατάγεται από το Μορφοβούνι.

Η Μορφοβουνιώτικη Φωνή συγ-χαίρει τους συμμετέχοντες, τους βραβευθέντες και τους διακριθέ-ντες!

Οκτώβρης - Νοέμβρης - Δεκέμβρης 2013

3

Συνδρομές Μελών €

ΑθήναΚατοίκος Σωτήρης 20Ποδηματάς Άγγελος 20Γαλανούλης Αλέξης 20Βασιλούλης Νικόλαος 15

ΚαρδίτσαΚαλαντζή Στυλιανή 10Καλαντζής Δημητρης 20

Σύλλογος Ν. ΜαγνησίαςΧορευτικό

Άρχισε η λειτουργία παιδικού χορευτικού στο Σύλλογο για τα παιδιά δημοτικού σχο-λείου κάθε Σάββατο στις 11:30 π.μ. και για τα παιδιά Γυμνασίου κάθε Σάββατο στις 12:30 π.μ.

ΓιορτήΠραγματοποιήθηκε η γιορτή των χορευ-

τικών του Συλλόγου για το κλείσιμο της χρονιάς 2013 στις 20/12/13 στην αίθουσα του χορευτικού με πολύ γλέντι, κρασί και φαγητό.

Επίσης, διοργανώθηκε και η γιορτή του μικρού χορευτικού στην αίθουσα του χο-ρευτικού στις 21/12/13.

Σύλλογος Ν. ΚαρδίτσαςΕπιτυχίες

Ο Μπαζιάνας Ευάγγελος, γιος της Πο-λύζου Νικολλέτας, πέτυχε στο Τμήμα Χρη-ματοοικονομικής και Τραπεζικής Διοικητι-κής του Πανεπιστημίου Πειραιά.

Θερμά συγχαρητήρια!

Χορευτικό & ΧορωδίαΣυνεχίζονται με εντατικό ρυθμό τα μαθή-

ματα στη χορωδία και στο χορευτικό τόσο των ενηλίκων όσο και των ανηλίκων.

Τα μέλη του χορευτικού και της χορωδί-ας κάνουν πρόβα και μαθαίνουν νέους χορούς και τραγούδια και καλούν όλους τους Βουνεσιώτες να πλαισιώσουν το χο-ρευτικό και τη χορωδία γιατί “πραγματικά περνάμε καλά”…

Ν Ε Α ΤΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ

Ε Υ Χ Ε Σ Σ Υ Λ Λ Ο Γ Ο Υ Μ Ο Ρ Φ Ο Β Ο Υ Ν Ι Ω Τ Ω Ν

Ν . Μ Α Γ Ν Η Σ Ι Α ΣΤο Δ.Σ. του Συλλόγου

Μορφοβουνιωτών (Βουνεσιωτών) Ν. Μαγνησίας εύχεται σε όλα τα παιδιά που πέτυχαν στις

Ανώτερες και Ανώτατες σχολές καλή πρόοδο και πάντα επιτυχίες στη ζωή τους.

Στο περιθώριο της ημερίδας για τους Ελληνικούς Ορεινούς Δήμους που έγινε στις Βρυ-ξέλλες στις 12 Νοεμβρίου συ-ζητήθηκε το ενδεχόμενο δημι-ουργίας ενός Δικτύου Ορεινών Δήμων για τους ελληνικούς ορεινούς Δήμους, κατά τα πρό-τυπα που ισχύουν σε χώρες της Ευρώπης, όπως η Ιταλία, η Γαλλία και αλλού.

Η συζήτηση συνεχίστηκε σε συνάντηση που είχαν οι Δή-μαρχοι, κατά τη συνέλευση της

ΚΕΔΕ στην Αθήνα στις 28 Νοεμ-βρίου.

Στη συνάντηση αυτή απο-φασίστηκε να οριστεί μια Συ-ντονιστική Επιτροπή, η οποία θα ασχοληθεί αναλυτικά με το θέμα, θα επεξεργαστεί και θα παρουσιάσει το σχέδιο και τον τρόπο δημιουργίας του Δικτύ-ου.

Στη Συντονιστική Επιτρο-πή συμμετέχουν ο Σωκράτης Κεφαλογιάννης, Δήμαρχος Ανωγείων, ο Γιάννης Σεντελές,

Δήμαρχος Βορείων Τζουμέρ-κων, ο Κώστας Μπακογιάννης, Δήμαρχος Καρπενησίου και ο Δημήτρης Τσιαντής, Δήμαρχος Λίμνης Πλαστήρα.

Η επιτροπή θα πρέπει να πα-ρουσιάσει την εισήγησή της σε σύντομο χρονικό διάστημα, ώστε σε ευρεία συνάντηση, στη συνέχεια, των ορεινών δήμων να αποφασιστεί η δημιουργία του Δικτύου.

To πρώτο κείμενο, που ανα-κοινώθηκε είναι το παρακάτω:

ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΔ Ι Κ Τ Υ Ο Υ Ο Ρ Ε Ι Ν Ω Ν Δ Η Μ Ω Ν Σ τ η Σ υ ν τ ο ν ι σ τ ι κ ή Ε π ι τ ρ ο π ή γ ι α τ η δ η μ ι ο υ ρ γ ί α τ ο υ Δ ι κ τ ύ ο υ ο Δ ή μ α ρ χ ο ς Λ ί μ ν η ς Π λ α σ τ ή ρ α κ . Δ η μ ή τ ρ η ς Τ σ ι α ν τ ή ς

Δίμηνη ψηφιακή εφημερίδα με τίτλο «ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ» κυ-κλοφορεί από το Δεκέμβριο (2013) από τον Συνεταιρισμό Μορφοβουνίου και αποστέλ-λεται δωρεάν σε όποιον το επιθυμεί, στέλνοντας μήνυμα στην ηλεκτρονική διεύθυνση: synmorfo@gmail.com

Η έκδοση έχει ως βασικό στόχο την ενημέρωση των 165 μελών για τις δραστηριότητες του Συνεταιρισμού, αλλά και την γνωστοποίηση των πρω-τοβουλιών στους πολίτες της ευρύτερης περιοχής, διότι η οικονομική και κοινωνική Ανά-πτυξη δεν είναι μόνο υπόθεση του Μορφοβουνίου, αλλά συνολικά των χωριών της πα-ραλίμνιας περιοχής και του Νομού Καρδίτσας. Η έκδοση συντονίζεται από Συντακτική Ομάδα και είναι ανοιχτή σε συνεργασίες, με την προϋπό-θεση ότι έχει θέμα συναφές με την Ανάπτυξη.

Στο 1ο τεύχος περιλαμβά-νεται σημείωμα του εκδότη με τίτλο «Η κρίση να γίνει ευ-καιρία», άρθρο στο οποίο υπάρχουν προτάσεις για την τοπική Ανάπτυξη. Ακολου-θούν οι αποφάσεις της Γ. Σ. και του νέου Δ.Σ., μεταξύ των οποίων είναι η διοργάνωση Αναπτυξιακής Ημερίδας, η κυκλοφορία της εφημερίδας

«Επικοινωνία», η δημιουργία Επιστημονικού Συμβουλίου από Μορφοβουνιώτες και άλ-λους ειδικούς που θα συνει-σφέρουν στην αναπτυξιακή προσπάθεια, κ.α. Στις σελίδες 4 και 5 δημοσιεύονται προ-τάσεις του κ. Ντίνου Ρόβλια, (πρώην βουλευτής και υφυ-πουργός) οι οποίες παρότι κατατέθηκαν το 2008, είναι και σήμερα επίκαιρες.

Επίσης δημοσιεύονται πρω-τοβουλίες του Συνεταιρισμού για προγραμματισμό έργων για την τόνωση της γεωργο-κτηνοτροφίας, καθώς και για το νομοσχέδιο για τα Δάση, ειδικά για τις περιοχές όπου ισχύει καθεστώς Ζώνης Οικι-στικού Ελέγχου (ΖΟΕ), όπως στη λίμνη Πλαστήρα. Τέλος, δημοσιεύονται ενδιαφέροντα σχόλια και ειδήσεις.

Για συνεργασίες και δωρεάν αποστολή της επικοινωνίας στη διεύθυνση synmorfo@gmail.com

ΨΗΦΙΑΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΕΟ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΣ ΜΟΡΦΟΒΟΥΝΙΟΥ

ΦΩΝΗΜορφοβουνιώτικη

4

Το αδιαχώρητο επικράτη-σε στην έναρξη της διημε-ρίδας που διοργάνωσε στο αμφιθέατρο του Πολεμικού Μουσείου στην Αθήνα το απόγευμα του Σαββάτου 7 Δεκεμβρίου ο Σύλλογος των Απανταχού Καρδιτσιωτών με αφορμή την συμπλήρω-ση 60 χρόνων από το θά-νατο του Βουνεσιώτη Πρω-θυπουργού και Στρατηγού Νικόλαου Πλαστήρα.

Πλήθος επισήμων αντα-ποκρίθηκε στο κάλεσμα του Συλλόγου και έδωσε το παρών στην διημερίδα που ολοκληρώθηκε την Κυριακή το πρωί στο Α’ Νεκροταφείο Αθηνών με την επιμνημόσυ-νη δέηση στον τάφο του Νι-κολάου Πλαστήρα.

Παρόντες στην εκδήλω-ση ήταν ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος Ιερώνυμος (κάτω μεσαία φωτογραφία), ο Υφυπουρ-γός Εθνικής Άμυνας Αθ. Δαβάκης, οι Βουλευτές Ασ. Σκόνδρα, Σ. Βούλτεψη, Ν. Μιχαλάκης, Κ. Τσιάρας, Σπ. Ταλιαδούρος, Π. Κουρου-μπλής, Χρ. Κέλλας, Τ. Κοψα-χείλης, Ν. Νικολόπουλος, ο πρώην πρόεδρος της Βου-λής Δ. Σιούφας, οι πρώην Βουλευτές Μ. Θεοχάρη, Ν. Σαλαγιάννης, Β. Μπρακα-

τσούλας, ο Αντιπεριφερει-άρχης Καρδίτσας Β. Τσιά-κος, ο Αντιπεριφερειάρχης Β. τομέα Κ. Μανιάτης, οι Δή-μαρχοι Κ. Παπαλός (Καρδί-τσας), Χαρ. Παπαδόπουλος (Σοφάδων), Δημ. Τσιαντής (Λίμνης Πλαστήρα) και Πα-πάγου - Χολαργού Β. Ξύδης, ανώτατοι αξιωματικοί των σωμάτων ασφαλείας και μαθητές στρατιωτικών σχο-λών.

Η εκδήλωση άνοιξε με τις ευχαριστίες του προέδρου του Συλλόγου των Απαντα-χού Καρδιτσιωτών Κου Κων. Κουσαή τόσο προς τους φορείς που στήριξαν την δι-οργάνωση της διημερίδας, μεταξύ αυτών και οι Σύλλο-γοι Μορφοβουνιωτών, όσο και στα πρόσωπα που απο-δέχθησαν την πρόσκληση να μιλήσουν για τον σπου-δαίο πολιτικό, στρατιωτικό και πάνω απ’ όλα άνθρωπο Νικόλαο Πλαστήρα.

Ακολούθησαν σύντομοι χαιρετισμοί από τον εκπρό-σωπο του Αρχιεπισκόπου (προσήλθε με μικρή καθυ-στέρηση λόγω καθυστερη-μένης άφιξης του πλοίου που τον μετέφερε στο λιμάνι της Ραφήνας), τον Υφ. Εθνι-κής Άμυνας Αθ. Δαβάκη, τον Αντιπεριφερειάρχη Καρ-

δίτσας Β. Τσιάκο, και τους Δημάρχους Καρδίτσας και Λίμνης Πλαστήρα Κ. Παπα-λό και Δημ. Τσιαντή (κάτω αριστερά φωτογραφία) αντίστοιχα.

Ακολούθησαν οι ομιλίες των τριών εισηγητών του Ιωάννη Παρίση, Υποστρά-τηγου ε.α. και Διδάκτωρ Πολιτικών Επιστημών, του Σαράντου Καργάκου, ιστο-ρικού - συγγραφέα και του Στ. Παπαθεμελή πρ. υπουρ-γού και δικηγόρου (πάνω δεξιά φωτογραφία).

Ο Κος Παρίσης αναφέρ-θηκε στον στρατιωτικό Νικό-λαο Πλαστήρα από την γέν-νησή του, την στρατιωτική διαδρομή του, την συμμετο-χή του στον Α’ Παγκόσμιο πόλεμο και τους βαλκανι-κούς πολέμους.

Ο Κος Καργάκος έδωσε έμφαση στη στρατιωτική δράση του Νικολάου Πλα-στήρα στη Μικρά Ασία και στην μεγάλη συμβολή του στην διάσωση των Μικρα-σιατών.

Τέλος, ο Κος Παπαθεμελής αναφέρθηκε στον πολιτικό Νικόλαο Πλαστήρα που δια-τέλεσε τρεις φορές Πρωθυ-πουργός, τις δύσκολες πο-λιτικά εκείνες εποχές και τις προσπάθειες που κατέβαλε

για εθνική συμφιλίωση.Ακολούθησαν σύντομες

παρεμβάσεις από τον Αντι-πρόεδρο της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Προσφυγι-κών Σωματείων Κο Ζησό-πουλο που αναφέρθηκε στην ιδαίτερη σχέση των Μικρασιατών με τον Νικ. Πλαστήρα αναγνωρίζοντάς του την τεράστια προσφο-ρά και ολοκληρώθηκε με τον καθηγητή πανεπιστημί-ου Δημ. Παπαμαντέλλο που μετέφερε βιώματα του ιδίου αλλά και του πατέρα του που διετέλεσε υπασπιστής του Νικ. Πλαστήρα. Ο Κος Παπαμαντέλλος μάλιστα στον κλείσιμο της ομιλίας του κατέθεσε μια πρόταση ώστε στον εξωτερικό χώρο του Πολεμικού Μουσείου να τοποθετηθεί ένα αντίγραφο του έφιππου ανδριάντα που βρίσκεται στην ομώνυμη πλατεία της Καρδίτσας και πρόσφατα απέκτησε (αντί-γραφο) και η Χίος.

Ακολούθησε μικρή προ-βολή βίντεο με την παρου-σίαση σημαντικών ντοκου-μέντων από την δράση του “Μαύρου Καβαλάρη” και η εκδήλωση έκλεισε με το χο-ρευτικό παραδοσιακό συ-γκρότημα “Το Σεργιάνι” το οποίο χόρεψε χορούς από

την περιοχή μας φορώντας παραδοσιακές στολές.

Η όμορφη βραδιά ολο-κληρώθηκε με δεξίωση στο φουαγιέ του αμφιθεάτρου όπου εκτίθονταν στο κοινό προσωπικά αντικείμενα του Νικολάου Πλαστήρα, φωτο-γραφίες από όλες τις φάσεις της ζωής του και η τελευταία σημαία του ηρωικού 5/42 Συντάγματος Ευζώνων του οποίου ηγείτο ο Νικόλαος Πλαστήρας.

Την Κυριακή, 8 Δεκεμβρί-ου 2013, δεύτερη ημέρα της διημερίδας, πραγματοποι-ήθηκε το πρωϊ στις 10.30 π.μ. με κάθε επισημότητα η καθιερωμένη επιμνημόσυ-νη δέηση του Συλλόγου των Απανταχού Καρδιτσιωτών στον τάφο του Νικολάου Πλαστήρα στο Α’ Νεκροτα-φείο Αθηνών. Ειδικό ένοπλο στρατιωτικό άγημα του Γενι-κού Επιτελείου Στρατού κα-θώς και μπάντα του Γενικού Επιτελείου Αεροπορίας απέ-δωσαν τιμές στον Μαύρο Καβαλάρη και η διημερίδα έκλεισε με με την κατάθεση στεφάνων. Για το Σύλλο-γο Μορφοβουνιωτών της Αθήνας στεφάνι κατέθεσε ο Πρόεδρος του Συλλόγου κ. Απόστολος Κοτοπούλης (κάτω δεξιά φωτογραφία).

ΔΙΗΜΕΡΙΔΑ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗ ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΗ 60 ΧΡΟΝΩΝ ΑΠΟ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΠΛΑΣΤΗΡΑΕΚΔΗΛΩΣΗ ΣΤΟ ΠΟΛΕΜΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ & ΕΠΙΜΝΗΜΟΣΥΝΗ ΔΕΗΣΗ

ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΔ Ι Κ Τ Υ Ο Υ Ο Ρ Ε Ι Ν Ω Ν Δ Η Μ Ω Ν Σ τ η Σ υ ν τ ο ν ι σ τ ι κ ή Ε π ι τ ρ ο π ή γ ι α τ η δ η μ ι ο υ ρ γ ί α τ ο υ Δ ι κ τ ύ ο υ ο Δ ή μ α ρ χ ο ς Λ ί μ ν η ς Π λ α σ τ ή ρ α κ . Δ η μ ή τ ρ η ς Τ σ ι α ν τ ή ς

Οκτώβρης - Νοέμβρης - Δεκέμβρης 2013

5

Η εφημερίδα είναι δική σας! Στείλτε μας τα νέα σας, τις

απόψεις σας, τις παρατηρήσεις σας στο morfovuni@yahoo.gr ως τις 10 Μαρτίου 2013, ώστε να

δημοσιευθούν στο επόμενο φύλλο.

Αγαπάμε τον τόπο μας και ενισχύουμε την επικοινωνία με το χωριό μας!

Κάντεδώροτη«ΜορφοβουνιώτικηΦωνή»σεσυγγενείςκαι φίλους, χωρίςάλληυποχρέωση,

στείλτεμαςαπλάτοe-mail τουςγιαναπαίρνουνηλεκτρονικάτηνεφημερίδαμας!

ΑΝΔΡΕΑΣ ΑΠ. ΒΡΟΝΤΟΣΔικηγόρος παρ` Αρείω Πάγω

Πλαστήρα 12-Καρδίτσα24410-41255. κιν. 6972422002

Email: andrea08@otenet.gr

Γράψαμε στο προηγούμενο φύλλο της Μ.Φ., για την πατρότητα της ονομασίας των Καποδιστριακών Δήμων και τη σκέψη της Πολιτείας για τη χρησιμότητα της δη-μιουργίας μεγαλύτερων, της Κοινότητας, αυτοδιοικητικών μονάδων, μια που οι Κοι-νότητες συρρικνώθηκαν σε σημείο ερήμω-σης.

Έτσι, δημιούργησαν, πλέον των χιλίων, Καποδιστριακούς Δήμους, όχι με αντικειμε-νικά κριτήρια σε πολλές περιπτώσεις, αλλά με ψηφοθηρικά και ιδιοτελή συμφέροντα των τοπικών πολιτικών παραγόντων.

Παρά δε τις ωραίες διακηρύξεις, ότι θα προκύψει και οικονομία για το Δημόσιο, από την περιστολή δαπανών των πολ-λαπλάσιων Κοινοτήτων για Προέδρους, Γραμματείς, Κοινοτικά Γραφεία κ.λπ., συ-νέβη το εντελώς αντίθετο. Δημιούργησαν, δηλαδή, αυτοδιοικητικές μονάδες (Καποδι-στριακούς Δήμους) με πολλά δικαιώματα και κρατική ανοχή για σπάταλη οικονομική διαχείριση με υπερβολικούς διορισμούς και δημιουργία Δημοτικών Οργανισμών και Επιχειρήσεων. Δεν ήταν φαίνεται σε θέση να προβλέψουν, ή δεν τους ενδιέφε-ρε ίσως, ότι και οι καινούργοι άρχοντες, θα ακολουθούσαν το δικό τους κακό παρά-δειγμα (Υπουργών, διαφόρων Διοικητικών και λοιπών δραγουμάνων) και θα συνέβα-λαν και αυτοί, όσο τους αναλογούσε, στο γενικό πλιάτσικο του Δημοσίου Ταμείου, με τα γνωστά «κατορθώματα» των όσων, λί-γων δυστυχώς, αποκαλύφθηκαν π.χ. Τσο-χατζόπουλος, Παπαντωνίου, Μαντέλης, Παυλίδης, Παπαγεωργόπουλος, Ψωμιά-δης και πόσοι άλλοι αθέατοι, που κρυφο-γελούν ροκανίζοντας τα λάφυρά τους.

Δυστυχώς έτσι είναι, οι άνθρωποι έχουν μεγάλη ικανότητα υποκριτικής. Μιλούν και σε πείθουν, ότι είναι άγγελοι και θα ενερ-γούν συνειδητά υπέρ του δημοσίου συμ-φέροντος και των πολιτών δίνοντας μάλι-στα και όρκο, αλλά, μόλις καθίσουν στο θρόνο τους, άλλα απεργάζονται, χωρίς καν να θυμούνται και τη λαϊκή ρήση, ότι πί-νει η κότα νερό, κοιτάζει όμως και τον ου-ρανό (άντε να εξηγήσεις στους νεότερους, τι εννοεί αυτή η ρήση, αφού δεν έχουν καν ιδεί κότα στην αυλή τους να πίνει νερό).

Γι’ αυτό πρέπει να είναι οι θεσμοί έτσι φτι-αγμένοι, που να προβλέπουν βαρύτατες ποινές, στους παρεκτρεπόμενους από τη χρηστή διοίκηση και όχι να κατοχυρώνουν, ακόμη και συνταγματικά, το ακαταδίωκτο των ανομημάτων και των προνομίων τους,

προβάλλοντας διάφορες δικαιολογίες και σοφιστείες, σκόπιμα χαλκευμένες. Δεν είναι όλοι βέβαια οι άνθρωποι διατεθειμένοι να προβούν σε καταχρήσεις και κακουργήμα-τα, αλλά είναι προτιμότερο να υπάρχουν αυστηρότεροι νόμοι για τους παραβάτες και δε θίγονται από την ύπαρξή τους οι μη διατεθειμένοι να τους παραβούν.

Διότι απεναντίας, η ύπαρξη μεθοδευμέ-νης προστασίας των κακουργημάτων, ωφέλησε μόνον τους κακούς και έβλαψε ανεπανόρθωτα τους έντιμους, διότι και αυτοί ψήφισαν τους σχετικούς νόμους, εξευτελίζοντάς τους σε ανυποληψία και χλεύη, καίγοντάς τους και αυτούς, μαζί με τα ξερά, όπως λέει άλλη λαϊκή ρήση κι ας ήταν αυτοί χλωρά!

Ας κλείσουμε, όμως, την αναφορά στους Καποδιστριακούς Δήμους. Βλέπο-ντας οι εκπρόσωποι της Πολιτείας, ότι το πράγμα αντί να συμμαζευτεί μέσα σε μια δεκαετία ξεχείλισε εντελώς, εσπευσμένα και μετανοούσα, τους μείωσε δραματικά, κατά 70% περίπου, φθάνοντάς τους λίγο περισ-σότερο από τριακόσιους και τους ονόμα-σε «Καλλικρακτικούς» προς τιμήν κάποιου αρχαίου (5ος π.Χ. αιώνας) ονομαστού Αθηναίου αρχιτέκτονα.

Ας ελπίσουμε αυτός να αποδειχθεί πιο τυχερός από τον γενικότερα αδικηθέντα ανιδιοτελή και άξιο Καποδίστρια.

Με την ευκαιρία, όπως υπαινίχθηκα πα-ραπάνω, ότι παίζει ασφαλώς ανασταλτικό ρόλο για το ξεθάρρεμα των λαμογιών, η ύπαρξη στιβαράς ηγεσίας, αναφέρω τα παρακάτω περιστατικά:

Λίγο πριν το 1960 εκλήθη από τον Κων-σταντίνο Καραμανλή κάποιος υπουργός του, ονομαζόμενος Κονίτσας, αν θυμάμαι καλά, που κάτι έκανε αντίθετα με την κυ-βερνητική γραμμή. Εκτός από το λούσιμο, που υπέστη με το υβρεολόγιο και αφού του κατέβασε όλες τις κανδήλες, στο τέλος τον κυνήγησε μέχρι την πόρτα και του έδω-σε μια σπρωξιά, που, πέφτοντας εκείνος, έπαθε και έμφραγμα. Είναι η περίπτωση που λέει, ότι, όπου δεν πίπτει λόγος, πίπτει ράβδος, που είναι και θαυματουργή. Άλλο περιστατικό θυμάμαι το 1981, που κάποιος υφυπουργός Ασημάκης Φωτήλας εστάλη στο εξωτερικό με συγκεκριμένη αποστολή και έκανε κάποια υποχώρηση και γύριζε με το αεροπλάνο, ευρισκόμενος δε στον αέρα αποπέμφθη από τον Ανδρέα Πα-πανδρέου.

Συνεχίζεται

Α ν α μ ν ή σ ε ι ςτου Ηλία ΝασιάκουΟ Α.Ο. Μορφοβουνίου συνεχίζει και φέτος την καλή πο-

ρεία που έχει τα τρία τελευταία χρόνια και πρωταγωνιστεί στο πρωτάθλημα, βρισκόμενος στο τέλος του πρώτου γύ-ρου στην πρώτη τετράδα και μάλιστα εκτός έδρας παραμέ-νει αήττητος με πέντε νίκες και τρεις ισοπαλίες.

Έτσι το πείραμα με τους νεαρούς παίκτες που βγαίνουν από την Ακαδημία του Αστέρα Καρδίτσας αποδίδει καρπούς και η ομάδα μας απολαμβάνει τη συμπάθεια όλης της αθλη-τικής φίλαθλης γνώμης της Καρδίτσας και είναι πρότυπο να κάνουν και άλλες ομάδες το ίδιο για το καλό του ποδοσφαί-ρου και περισσότερο την πρόοδο των νέων παικτών.

Η Διοίκηση της ομάδας μας θέλει να ευχαριστήσει και δια της εφημερίδας μας τους αδελφούς Γκιούρη Ευριπίδη και Δημήτρη (Υλικά Οικοδομών και όχι μόνο) για τη δωρεά στην ομάδα μας με αθλητικό υλικό (φόρμες) και τους Ιωάννη Κο-ρομπίλη και Γιώργο Φιλίππου (Κατάστημα Προμηθέας) για τη δωρεάν εκτύπωση του ημερολογίου μας 2014. Η γενναιο-δωρία τους μας δίνει το κουράγιο να συνεχίζουμε.

Ακόμα, θέλουμε να ευχαριστήσουμε τους Γεωργαντζά Νίκο και Κώστα (Ξυλόφουρνο και Πρατήριο Άρτου) και την εται-ρεία “Τσιγαρίδας Ο.Ε.” (Εμπόριο Ζωοτροφών) για τη δωρεά στην ομάδα μας με αθλητικό υλικό (τσάντες αποστολής).

Τέλος, θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε και όλους τους επι-χειρηματίες που τοποθέτησαν τη διαφήμισή τους στο ημε-ρολόγιο και βοήθησαν την ομάδα μας να ανασάνει οικο-νομικά.

Καλές γιορτές! Υγεία και ευτυχία για το νέο έτος!

Για τη ΔιοίκησηΟ Πρόεδρος

Κώστας Κωνσταντίνου

ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΝΕΑ ΤΟΥ Α.Ο. ΜΟΡΦΟΒΟΥΝΙΟΥ

Σ τ η ρ ί ξ τ ε τ ο υ ς σ υ γ χ ω ρ ι α ν ο ύ ς μ α ς π ο υ ε ν ι σ χ ύ ο υ ν τ η Μ . Φ . κ α ι τ ο υ ς

Σ υ λ λ ό γ ο υ ς μ ε τ ι ς δ ι α φ η μ ί σ ε ι ς τ ο υ ς !

ΦΩΝΗΜορφοβουνιώτικη

6

Ποιοι και γιατί καταστρέψα-νε και καταστρέφουν τα τρα-γούδια μας; Αυτή την ερώ-τηση θα πρέπει να την θέτει στον εαυτό του και σε όλους εμάς ο κάθε Έλληνας σήμε-ρα. Τι συναίβει και φθάσαμε στο σημείο να χάσουμε την όρεξη για τραγούδι εμείς οι Έλληνες πόσο μάλλον εμείς οι Βουνεσιώτες που έχουμε μεγάλη παράδοση και που πριν μερικά χρόνια ήταν κάτι το αυτονόητο για μας και μας χαρακτήριζε τόσο ιδιαί-τερα; Παλιότερα απ’ άκρη σ’ άκρη, την διασκέδαση, το γλέντι, το πιοτό, την παρέα, το παράπονο, το μοιρολόι, τον ποδαρόδρομο απ’ το χωράφι στο σπίτι κι ακόμα και τις αγροτικές ασχολίες μας τις γέμιζε το ντόπιο, το δημοτικό τραγούδι. Σήμερα αν θέσεις το ζήτημα με τον παραδοσιακό τρόπο και ζη-τήσεις κι απ’ τους μεγαλύτε-ρους ακόμα «να πάρουμε κανα τραγουδάκι με το στό-μα», όπως χαρακτηριστικά παλιά λέγαμε, δεν πρόκειται να πείσεις κανένα ν’ ανοίξει το στόμα του. Ίσως να θε-ωρείται πλέον και ντροπή! Το τραγούδι έγινε συνώνυμο της/του επαγγελματία τρα-γουδιστή και του θεάματος στην τηλεόραση, όπου καλ-λίγραμμες ή και ευτραφείς κυρίες/οι, χτυπούνε για μας το ντέφι. Απ’ ότι φαίνεται το δημοτικό τραγούδι έχει χάσει πλέον το στήριγμά του, ακό-μα και σε μας τους ίδιους.

Στην χώρα που ζω, επί-σης το ντόπιο τραγούδι έχει σχεδόν αφανιστεί, μια τοπι-κή παροιμία λέει πως «μόνο κακοί άνθρωποι δεν έχουν

δικά τους τραγούδια». Ισχύ-ει όμως ότι ξαφνικά γίναμε όλοι σχεδόν οι Ευρωπαίοι «κακοί»; Φυσικά όχι, αλλού θα πρέπει να αναζητήσουμε τις αιτίες του γιατί δεν τραγου-δάμε πλέον και γιατί δώσαμε εν λευκώ την δυνατότητα στα μέσα μαζικής ενημέρωσης να αποφασί-ζουν αυτά για μας και να δι-αμορφώνουν αυτά το πολιτι-στικό μας «γίγνεσθαι».

Φυσικά και υπάρχουν αξιέ-παινες προσπάθειες για την διάσωση και την διάδοσή του, αλλά φτάνει μόνο αυτό. Όταν λέμε τραγούδι «δικό μας» κυρίως εννοούμε το δη-μοτικό, δημιουργία των περα-σμένων αιώνων, κυρίως του 19ου . Στην Ελλάδα ιδιαίτερα μπορεί να συμπεριλάβει κα-νείς κι ένα μεγάλο μέρος του λεγόμενου λαϊκού τραγουδι-ού, δημιουργία του εικοστού αιώνα. Το ότι υπάρχουν μια σειρά μοντέρνα τραγού-δια είναι γνωστό, μόνο που αυτά είναι φτιαγμένα όχι για να τραγούδιουνται από τον πολύ κόσμο παρά μόνο για να αγοράζονται και να ακού-γονται, δηλ. να καταναλώνο-νται σε λίγο χρόνο, γι’ αυτό δεν τα θυμάται κανείς μετά από λίγους μήνες.

Είναι όμως κρίμα, διότι το τραγούδι που ακούγεται από πολλά χείλη, με συνοδεία ή όχι οργάνων, σε μια παρέα, δίνει την δυνατότητα σε ένα πλατύ φάσμα ανθρώπων, ακόμα και σ’ αυτούς που δεν έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τα πολιτιστικά, να συμμε-τέχει άμεσα σε δύο μορφές

πολιτιστικής δημιουργίας: Tη μελωδία μέσω της φωνής, καθώς επίσης και την Ποίη-ση, που κρύβει το δημοτικό τραγούδι ως κείμενο. Αυτή τη δυνατότητα δεν μας την προσφέρει στις μέρες μας το μοντέρνο το εμπορικό

τραγούδι. Τραγούδια γνωρί-ζει ο καθένας από εμάς λίγο - πολύ, αρκεί να υπάρχει η θέληση να τραγουδήσει. Η μουσική δεν θέτει σύνορα σε κανέναν και πουθενά, οι λέ-ξεις είναι αλληλέγγυες στην μελωδία κι εκείνη στις λέξεις έτσι ώστε και τα δυο μαζί να αποτυπώνονται στην μνή-μη ευκολότερα. Κι όπως ο χαρακτήρας μας έτσι και τα τραγούδια μας είναι ο τελευ-ταίος θησαυρός υπό μορ-φή μελωδίας και κειμένων, που δύσκολα εγκαταλείπουν στο γήρας την εξασθενη-μένη μνήμη μας. Ακόμα κι εκείνοι που λόγω ασθένειας ούτε τους οικείους τους δεν είναι σε θέση να γνωρίζουν, θυμούνται ακόμα δημοτικά τραγούδια, τα οποία συν-δέθηκαν στην νεαρή τους ηλικία, τόσο με τους ίδιους όσο και το περιβάλλον τους στενά.

Ο καθένας από εμάς θα αποκόμιζε πολύ περισσότε-ρα αν τραγουδούσε, όπως παλιότερα το κάναμε, ακο-λουθώντας τους μεγαλύτε-ρους στη ηλικία. Μια φορά τον χρόνο στο καθιερωμένο πανηγύρι δεν αρκεί, όσο και καλά να τα λέει η φανταστική

μας χορωδία, ούτε για μας προσωπικά αλλά και ούτε και για την μετάδοση στους μετά από εμάς, παρ’ όλη με την λαμπρή προσπάθεια που κάνουν οι λίγοι.

Πως θα δώσουμε σε τόσο λίγο χρόνο να καταλάβει ο

νέος ότι σε τούτα τα τραγούδια είναι συμπυ-κ ν ω μ έ ν α

συναισθήματα κι αναμνή-σεις, λιγότερο ή περισσό-τερο ηρωικές, όμορφες ή ακόμα κι άσχημες; Πως θα τους πείσουμε στις λίγες του πανηγυριού στιγμές, πως η μελωδία κι η ποίηση των τραγουδιών μας εμπεριέχουν δρώμενα, εικόνες κι ιστορίες ακόμα ολόκληρες; Βέβαια η μελωδία ανασαίνει, ανεβαίνει, κατεβαίνει, παιχνιδίζει και μει-λίχια χάνεται, βυθίζεται μέσω του κεφιού στο είναι μας. Εί-ναι όμως σίγουρα πολύ πιο εύκολο να πατήσουμε ένα κουμπάκι ακούγοντας την «κονσέρβα», απ’ το να ανοί-ξουμε οι ίδιοι το στόμα μας. Και αφού ακούγεται ίσως και πιο καλύτερα, αποφασίζου-με λοιπόν για το πρώτο, δηλ. την εύκολη λύση.

Όμως το δημοτικό ή το λαϊκό τραγούδι αντιπροσώ-πευε, σε αντίθεση με το μο-ντέρνο που δεν επιτρέπει σε κανένα να γεράσει ή να μην είναι οπωσδήποτε κι ανά πάσα στιγμή νέος, όλες τις βαθμίδες της ηλικίας των αν-θρώπων. Περιέγραφε χωρίς καμία ιδιοτέλεια τα συναι-σθήματα της κάθε γενιάς, τους αγώνες, τα παράπονα και τις ελπίδες κι ακόμα κι αυ-

τών που είχαν ήδη φύγει από κοντά μας.

Σε λίγες γραμμές θα μπο-ρούσε να πει κανείς πως η «τεχνική εξέλιξη» αντικατέστη-σε στις μέρες μας ραγδαία ένα ουσιαστικό πολιτιστικό δρώμενο και μας αφαίρεσε στην ουσία το δικαίωμα της δικής μας λαϊκής δημιουργί-ας. Θα μου πείτε μπορεί να ανατραπεί μια τέτοια εξέλιξη με ένα άρθρο στην εφημερί-δα; Φυσικά όχι, αλλά μην ξε-χνάμε πως «και το πιο μακρι-νό ταξίδι του κόσμου πάντα με το πρώτο βήμα ξεκινάει». Ας αναλογιστούμε πως, όλοι εμείς οι μεγαλύτεροι, έχουμε την εμπειρία του παππού και της γιαγιάς που τραγουδού-σαν ή μας έλεγαν παραμύ-θια. Έχουμε λοιπόν εμείς οι τωρινοί το δικαίωμα να στε-ρήσουμε απ’ τα εγγόνια, τα δισέγγονα και απ’ τα παιδιά μας τέτοιες αναμνήσεις έστω και για τον ελάχιστο χρόνο που είμαστε μαζί τους στον φυσικό χώρο του δημοτικού τραγουδιού το Μορφοβούνι;

Μην τους φέρουμε λοιπόν στην θέση του να ψάχνουν χρόνια αργότερα τον ήδη ποντισμένο από εμάς πολι-τισμό μας. Κάθε φορά που ο καθένας μας τραγουδά, συ-ντελείται ένα μικρό γλέντι, για όσους μικρούς ή μεγάλους, άμεσα ή έμμεσα, συμμετέ-χουν. Με την ελπίδα πως στο μέλλον θα ακούγονται όλο και πιο πολλές Βουνεσιώτικες φωνές τα βραδάκια στο χω-ριό, τις μέρες που θα είμαστε εκεί, κλείνω εδώ κι εύχομαι σ’ όλους καλό Χειμώνα.

Καλαντζής Δημήτριος Βερολίνο

Β. Μπούτας & ΣΙΑ Ο.Ε. Διακόσμηση Εσωτερικών Χώρων

Έκθεση – εργοστάσιο: Νέστορος 65 & Κάστορος – Ίλιον

Τ η λ . / Fa x : 2 1 0 . 2 6 . 3 6 . 3 8 9Τ η λ . : 2 1 0 . 2 6 . 9 0 . 1 2 2

‘Ενα μικρό γλέντι

Οκτώβρης - Νοέμβρης - Δεκέμβρης 2013

7

Για το γάμο στην αρχαία Ελλάδα (συνέχεια)

Αφούηπομπήμετογαμπρόκαιτηνύφηδιέσχιζετουςδρόμουςκαιτιςσυ-νοικίεςτραγουδώνταςτραγούδιατουγάμου,έφτανεστοσπίτιτουγαμπρούτο σουρούπωμα. Στο κατώφλι τουσπιτιούυποδεχόταντηνύφηηπεθε-ρά.Στηνείσοδο,πουήτανστολισμένημεγιρλάντεςλουλουδιών,έβγαινεέναπαιδάκικρατώνταςκλαδίμεφρούτα.Ογαμπρόςσηκώνεισταχέριατουτηνύφη και την οδηγεί μέσα στο σπίτι.Προσέχειναμηνακουμπήσουνταπό-διατηςστοκατώφλι,γιατίαυτόήτανκακό σημάδι. Μια ομάδα κοριτσιώντραγουδάεικατάλληλοτραγούδι(επι-θαλάμιο)καιητελετήτελειώνει.Τη δεύτερη μέρα το νεαρό ζευγάρι

δέχεταιτουςφίλουςπουτοτιμούνμεένα τραγούδι. Η μέρα αυτή λέγεταιμέρατηςαποκάλυψης,γιατίηνιόπα-ντρηγυναίκαβγάζειτοπέπλοτηςκαιτο δωρίζει στη θεά Ηρα, παρακαλώ-ντας την να της χαρίσει ευτυχισμένηοικογενειακήζωή.Οιφίλοιπουήρθαν,έφερανκαιδιάφοραδώρα: ζωγραφι-στά πήλινα, στανδάλια, καθρέφτες,χτένες, αρώματα και άλλα. Τώρα ηνεαρήγυναίκαέγινεοικοδέσποινακιο άντρας της, που είναι πολύ μεγα-λύτερος στα χρόνια, τη συμβουλεύεισχετικά με τις υποχρεώσεις της: γιατα προϊόντα και της προμήθειες τουσπιτιού, για τα αποθέματα, για τηντάξηστα ενδύματα, σταυποδήματα,σταοικιακάσκεύη,σταστρωσίδιακαιστα τρόφιμα.Ο σύζυγος της λέει ότιπρέπει να είναι όλα τακτοποιημέναέτσιπουναμπορείκανείςναταπάρειεύκολα. Τα ακριβά πράγματα, όπωςτάπητες και κοσμήματα, ταφύλαγανστον κοιτώνα (υπνοδωμάτιο), σαν τοπιοασφαλέςμέρος.Στουςξερούςχώ-ρους βάζουν τα σιτηρά και τοψωμί,στουςυγρούςτοκρασί,ενώταφωτει-νάδωμάτιαπροορίζονταιγιαεργασί-ες οικιακές, όπως ο αργαλειός και ηρόκα(τογνέσιμο)ήτολανάρισματουμαλλιού.(Συνεχίζεται…)

«Εταίροι, αλλά προπάντων δυνάστες»Αυτός είναι ο τίτλος από δημοσί-

ευμα στην εφημερίδα «Έθνος», τουγνωστού δημοσιογράφου και αντα-ποκριτήτηςΈΡΤστηνΑμερική,Μιχά-λη Ιγνατίου. Γράφει λοιπόν ανάμεσασταάλλα:«Απότηνένταξητηςχώραςμας (της Έλλάδας δηλ.) στον μηχανι-σμόστήριξης(;),δενείδαμεούτεμισήπράξη αλληλεγγύης από τους Έυρω-παίουςεταίρους.Αντίθετααυτοίήτανηαιτίαγιαναεπιβληθούντασκληρό-τατα μέτρα και να οδηγηθεί ο λαόςστη φτώχεια. Η πολιτική τους είναικαταστροφικήαπότηναρχή».Καισυ-νεχίζειπαρακάτω:«Οσοφόςλαόςέχειψωμοτύριτηφράση:‘Έάναυτοίείναιοιφίλοι μας, πωςθα είναι οι εχθροίμας (ήτι τουςθέλουμετουςεχθρούςμας)…’. Αυτό ακριβώς συμβαίνει απότο 2010». Και καταλήγει: «Οι εταίροιμας (φίλοι; σύμμαχοι;) είναι αυτοίπουέχουνγονατίσειστατέσσερατηνπατρίδα μας». (Έφημερίδα «Έθνος»,17/11/2013). Προσυπογράφουμε…συμφωνώντας.(δυνάστες = καταπιεστές, τύραν-

νοι…)

Για το κλίμα των ημερών όμως ας«πούμε»τογνωστό,στουςμεγαλύτε-ρους, τραγούδι, για να γνωρίζουν οινεότεροι:

«Για την υγειά σου αφέντη μου, για την καλή χρονιά σου, να ζήσεις χρό-νους εκατό και να τους (α)περάσεις ν’ ασπρίσεις σαν τον Όλυμπο, σαν τ’ άσπρο περιστέρι…».Κιτ’χρόοον’…

Μπαταχτσίδικο κράτος

(Μπαταχτσής είναι ο ασυνε-πής στην εξόφληση των χρε-ών του, ο κακοπληρωτής)

Γίνεται από την κυβέρνη-ση αγώνας δρόμου για να παρουσιάσει ο φετινός προ-ϋπολογισμός πρωτογενές πλεόνασμα, μια διαφορά δη-λαδή υπέρ των εσόδων πριν, την πληρωμή των τόκων των δανείων. Και γίνεται τούτο, γι-ατί όπως μας υποσχέθηκαν οι δανειστές μας, μόνο τότε θα μας βγάλουν τη ρετσινιά του σπάταλου και απείθαρχου μέ-λους της Ε.Ε. προκειμένου να έχουμε ευνοϊκότερη αντιμετώ-πιση, όπως νέα απομείωση των χρωστούμενων, με χαμη-λότερα επιτόκια και παράταση του χρόνου αποπληρωμής των.

Για την επίτευξη αυτού του πλεονάσματος, το ακριβές ποσό του οποίου θα ξέρουμε τον Απρίλη του 2014, πάγω-σαν, με ελάχιστες εξαιρέσεις, όλες τις καταβολές των υπο-χρεώσεων προς τους ιδιώ-τες και τις επιχειρήσεις, όπως επιστροφές προκαταβολών φόρου, επιστροφές Φ. Π. Α. λόγω εξαγωγών η αγοράς επενδυτικών αγαθών, απο-πληρωμές υποχρεώσεων σε προμηθευτές κ.λπ.. Και όλα αυτά χωρίς να υπο-λογίσουν τα αυτονόητα. Γιατί αν δεν πέσουν αυτά τα ποσά στην αγορά, πως περιμένουν οι κυ-βερνώντες να έρθει η πολυπόθητη ανάπτυξη; Όταν ο ιδιωτικός τομέας στραγγαλίζεται από έλλειψη ρευστότητας πως θα κινηθεί η αγορά; Δημιουργούνται νέες θέσεις εργασίας χωρίς ρευστό, που θα έχουν ως συ-νέπεια την τόνωση της κατα-νάλωσης από την οποία θα δημιουργηθούν φορολογικά έσοδα; Στα μη καταβληθέντα επίσης χρωστούμενα, πρέπει να υπολογίσουμε και εκείνα που το δημόσιο οφείλει στα ασφαλιστικά ταμεία και είναι της τάξης των δώδεκα δις, αλλά δεν τα δίνει, γιατί τότε το πρωτογενές πλεόνασμα θα αποδειχθεί φούμαρα.

Αλλά εκτός της καθαρά οικονομικής θεώρησης του συγκεκριμένου γεγονότος, υπάρχει και η καταστρατήγη-ση της αίσθησης δικαίου και της ίσης μεταχείρισης μεταξύ κράτους και πολίτη.

Το δημόσιο, από τη μια πλευρά καλεί τους πολίτες να είναι συνεπείς στις υπο-χρεώσεις τους απέναντί του, να πληρώνουν εμπρόθεσμα τους φόρους και οποιαδή-ποτε άλλη επιβάρυνση τους επιβάλλει, και από την άλλη το ίδιο παρουσιάζει απαράδεκτη ασυνέπεια. Και δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που ενώ οφεί-λει σε ιδιώτη από διάφορες αιτίες ένα ποσό π.χ. 200.000 ευρώ, να απαιτεί την καταβολή οφειλής του ίδιου ιδιώτη από φόρους ύψους 50.000 ευρώ, με απειλή προσαυξήσεων, αν αυτό δεν καταβληθεί εμπρόθε-σμα, ακόμα και με κατάσχεση περιουσιακών του στοιχείων. Από την προηγούμενη κυβέρ-νηση είχε προωθηθεί για ψή-φιση ο συμψηφισμός μεταξύ οφειλών και υποχρεώσεων. Ένα μέτρο που θα ανακού-φιζε πολλές επιχειρήσεις και ιδιώτες. Για χάρη της επίτευξης πρωτογενούς πλεονάσματος και αυτό το μέτρο όπως και πολλά άλλα εγκαταλείφθη-καν, επιτείνοντας τον φαύλο κύκλο που συντηρεί την ύφε-ση.

Ο δανεισμός επίσης προς το δημόσιο χωρίς τόκο, με τη μέθοδο της προκαταβο-λής φόρου, αυτό βέβαια δεν είναι καινούργιο μέτρο, απο-τελεί ακόμα μία οικονομική αφαίμαξη και μία επί πλέον στέρηση ρευστού από την αγορά. Ο φαρισαϊσμός που επιδεικνύει το δημόσιο στις σχέσεις του με τους πολίτες, του αρμόζει το προσωνύμιο του «μπαταχτσή» σε όλο του το μεγαλείο.

Είναι δίκιο όμως να προσά-πτεται μόνο στους εκάστοτε κυβερνώντες αυτή η ρετσινιά;

Το κράτος δεν είναι αφηρη-μένη έννοια. Έχουμε συνηθί-σει βέβαια να το ταυτίζουμε

με την εκάστοτε κυβερνητική εξουσία. Λαθεμένα ο πολύς κόσμος, θεωρεί ότι το κράτος είναι μόνο η κυβέρνηση της χώρας. Στις κοινοβουλευτικές δημοκρατίες, όπως η δική μας, η λειτουργία του κράτους κατά το Σύνταγμα,- άρθρο 26,- ασκείται από τρεις εξουσί-ες και μάλιστα διακριτές μετα-ξύ τους. Από την εκτελεστική που είναι η κυβέρνηση, από την νομοθετική που είναι η βουλή και o πρόεδρος της δη-μοκρατίας και από τη δικαστι-κή εξουσία δηλαδή το σύνολο των δικαστηρίων. Εξωθεσμικά βέβαια διαμορφώθηκε και τέ-ταρτη και μάλιστα ισχυρότερη εξουσία, αυτή των Μ.Μ.Ε., η οποία κατευθύνει την κοινή γνώμη ανάλογα με το πλέγμα των ιδιωτικών η κομματικών συμφερόντων. Επί πλέον κυ-ρίαρχο ρόλο στο δημόσιο βίο ασκούν οι πολίτες, οι οποίοι με την εκλογική διαδικασία, δί-νουν εντολή στις πλειοψηφίες να κυβερνούν, και στις μειο-ψηφίες να ελέγχουν τους κυ-βερνώντες, να συναινούν στα όποια θετικά, προς το συμφέ-ρον των πολιτών μέτρα, αλλά και να προτείνουν λύσεις που να πείθουν την κυβέρνηση πως είναι αναγκαίες για το συμφέρον των πολιτών. Οι πολίτες εκείνοι που απέχουν από αυτή την διαδικασία εκλογής των αντιπροσώπων,

- αποχή, λευκό κ.λπ. - φέρουν ευθύνη και κατά κανόνα είναι εκείνοι που έχουν τις μεγαλύ-τερες απαιτήσεις. Ο μεγαλύτε-ρος σοφός της αρχαιότητας, ο Αριστοτέλης, μας άφησε αυτή την παρακαταθήκη, πριν δυόμισι χιλιάδες χρόνια και εί-ναι παγκοσμίως αποδεκτή.

Κυβέρνηση, αντιπολίτευση, δικαστική εξουσία και πολίτες, απαρτίζουν την έννοια του κράτους και το ποιόν κάθε λαού, αντικατοπτρίζεται στην διακυβέρνηση της χώρας του. Τι συμβαίνει όμως στη χώρα μας; Διάβαζα πριν λίγες μέρες πως ο διακεκριμένος φιλόλο-γος καθηγητής του πανεπι-στημίου Θεσσαλονίκης Εμ. Κριαράς, γιορτάζοντας τα 107 γενέθλιά του, έκανε δηλώσεις για την σημερινή κατάσταση και αναφέρθηκε στις αιτίες για το σημερινό μας χάλι. Είπε μεταξύ των άλλων : «Ο νεο-έλληνας έχει τον …ηρωϊσμό να θαυμάζει τους αρχαίους, χωρίς όμως να τους γνωρίζει ούτε να τους καταλαβαίνει. Φροντίζει να δουλεύει όσο το δυνατό λιγότερο, να πάει αργότερα και να φεύγει νωρί-τερα από τη δουλειά του, να βάζει στην τσέπη του ό, τι και όσο μπορεί ο καθένας, - όχι μόνο οι πολιτικοί – απ’ αυτά που δεν του ανήκουν, να μισεί και να υπονομεύει τον άλλον, θέλει να πληρώνουν τους φό-ρους οι άλλοι αντί για εκείνον, να προσπαθεί με πλάγια μέσα να διορίζει λόγω γνωριμιών το συνήθως ανάξιο παιδί του σε βάρους του άξιου παιδιού του διπλανού που δεν έχει γνωρι-μίες. Λείπει η αλληλεγγύη και επικρατεί - ακόμα και σήμερα εν μέσω αυτής της ανθρωπο-φονικής κρίσης, - το ατομικό συμφέρον»

Αυτός λοιπόν ο πολίτης, όλοι μας δηλαδή, με τη συμμε-τοχή στο δημόσιο βίο ανάξιων πολιτικών της επιλογής μας, όχι μόνο των κυβερνώντων, αλλά και των μη ασκούντων κυβερνητική πολιτική, απεικο-νίζουν τη σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα.

Τ’ απόλσαμαν τα κάστανα Mε την ευκαιρία καταγρα-

φής στο προηγούμενο φύλλο του ονόματος του αείμνηστου κουμπάρου μου Ηλία Λατί-νου, ως συμπλήρωμα στο βι-βλίο με την συνοπτική ιστορία του χωριού, μου ζωντάνεψαν μνήμες με σκηνές που οι της ηλικίας μου, αλλά και οι μεγα-λύτεροι, αναπολούμε συχνά με νοσταλγία. Ήταν η εποχή της αμεσότητας, των γνήσιων και ειλικρινών προσωπικών

σχέσεων μεταξύ γειτόνων, συγγενών, χωριανών. Η επο-χή που οι υπολογιστές ήταν ένα άπιαστο μακρινό όνειρο, αν και η συντριπτική πλειοψη-φία, ιδιαίτερα των ανθρώπων της υπαίθρου είχαμε παντελή άγνοια της ύπαρξης η ακόμα περισσότερο της ενδεχόμενης χρησιμοποίησής των. Ακόμα και η χρήση των μικροφώνων ήταν απαγορευτική. Το δε ηλε-κτρικό ήρθε στο χωριό μας το 1960. Τότε λοιπόν ο συμπα-θής κουμπάρος μου – μας συνδέει οικογενειακή πλήρης σχέση κουμπαριάς, όπως συ-νηθίζονταν στα μέρη μας -, ήταν επιφορτισμένος από τον εκάστοτε πρόεδρο της κοινό-τητας, να διαλαλεί τις τοπικές ειδήσεις και ανακοινώσεις της κοινότητας, μέχρι το 1985 επί προεδρίας Λάμπρου Κοντο-στέργιου. Αυτό βέβαια γίνο-νταν άνευ μικροφώνου. Θα ζήλευε φυσικά τον σημερινό μας πρόεδρο τον Σεραφείμ, αν τον άκουγε να ανακοινώ-νει με άνεση σήμερα και χω-ρίς κόπο, την έναρξη κοπής των καυσόξυλων, η την εγ-γραφή στις καταστάσεις των πληγέντων καλλιεργειών από το χαλάζι. Εκείνος με μοναδι-κό τρόπο διαλαλούσε στην κυριολεξία με τη γνώριμη σε όλους φωνή του, κάθε είδηση και ανακοίνωση, χρησιμοποι-ώντας όλη του τη δύναμη,

γιατί έπρεπε να ενημερωθούν όλοι οι κάτοικοι, του σε μεγά-λη έκταση απλωμένου χωριού μας. Φυσικά η κορυφαία ανα-κοίνωση, που περίμεναν από μέρες οι χωριανοί και γίνονταν μια φορά το χρόνο στα τέλη του Οκτώβρη, ήταν η άρση της απαγόρευσης φύλαξης των κάστανων.

Το απέραντο καστανοδά-σος του χωριού μας, είχε μοι-ραστεί το 1938 στις οικογένει-ες του χωριού- πληροφορία δοσμένη από τον επί παντός επιστητού ενημερωμένο Ηλία Νασιάκο - και ο κάθε νοικο-κύρης όριζε τον «ζάβατο» που του ανήκε για να κόψει ξύλα αλλά και να μαζέψει κάστα-να. Ο Ηλίας θυμάται, πως η μοιρασιά αυτή υπονομεύτηκε από τους ίδιους τους χωρια-νούς, ιδιαίτερα από εκείνους που δεν τους έτυχε προνο-μιούχος κλήρος. Έτσι, όταν χαλάρωσε ή ιδιότυπη αυτή ιδιοκτησιακή σχέση, το δάσος φυλάγονταν από δασοφύλα-κα της κοινότητας και για την κοπή των δέντρων, αλλά και για τη συλλογή των κάστα-νων. Τη φύλαξη του καστανο-δάσους στο χωριό, ανέλαβε μετά τον πόλεμο ο Στέργιος Μπούρδας, με εντολή του τότε προέδρου Γ. Τσούλα, και αρ-γότερα οι Λάμπρος Σκούφης και Χρήστος Νάνος, ενδεχομέ-νως ενδιάμεσα και άλλοι χωρι-ανοί. Ο θρεπτικότατος αυτός καρπός αποτελούσε άριστη θρεπτική τροφή, τόσο για τους ανθρώπους, τις ατέλει-ωτες νύχτες του χειμώνα, όσο περισσότερο και για τα πολυ-πληθή οικόσιτα ζώα που δια-τηρούσαν οι χωριανοί. Εμείς τα κάστανα τα καταναλώνα-με είτε βραστά, όταν ακόμα ήταν χλωρά, είτε περισσότερο ψητά πάνω στην πυροστιά, στο αυτοσχέδιο τηγάνι που φρόντιζε να μας προμηθεύει ο Σωτήρης Πατσιαούρας.

Στην εποχή λοιπόν της πλήρης ωρίμανσής των και όταν εκείνα έπεφταν από τα ανοιγμένα καβούκια, έβγαι-νε μια μέρα ο κουμπάρος μου - βαθιά χαραϊ - και δια-λαλούσε από τις «σκάλες» το χαρμόσυνο γεγονός. “ιιιι…..τ’απόλσαμαν τα κάστανα…” Και τότε ξαφνικά, ένα μακρό-συρτο ποτάμι ανθρώπων και ζώων με άδεια σακιά πάνω στα σαμάρια, ξεχύνονταν στους ανηφορικούς δρόμους που οδηγούσαν στο ζάβατο, συν γυναιξί και τέκνοις, γρή-γορα να προλάβουν τα μέρη που ήταν τα κάστανα πίστρα κάτω απ’ τις καστανιές όπου τα εντόπισαν από πριν, τον καιρό της καστανοαπαγόρευ-σης.

Θα περιγράψω εδώ μια προσωπική μου εμπειρία από τα τέλη της δεκαετίας του 1950. Όπως όλοι οι χωριανοί, έτσι και εγώ με τη μάνα μου τον ξάδερφό μου Βαγγέλη Κοντο-στέργιο με τη μάνα του επίσης τη θεια μου τη Χρυσούλα, μια τέτοια μέρα, βρεθήκαμε στο καστανοδάσος της μετζίνας στα σύνορα με το δάσος του Μεσενικόλα. Εμείς τα μικρά ξεμακρύναμε από τις μανά-δες μας και βρεθήκαμε στο μεσενικολίτικο, όπου βρήκαμε μεγάλη αφθονία κάστανων, επειδή εκείνοι δεν είχαν ακόμα άρει την απαγόρευση. Χωρίς να το πολυσκεφτούμε αρχί-σαμε το μάζεμα με τις χού-φτες και γεμίζαμε τους τροβά-δες στο λεπτό, τους οποίους στη συνέχεια αδειάζαμε στα σακιά για να τα φορτώσουμε στα πράματα. Ο Θεός όμως μπορεί να αγαπά τον κλέφτη, αλλά περισσότερο αγαπά τον νοικοκύρη. Κάποια στιγμή, εκεί που μαζεύαμε με απληστία τα απαγορευμένα ξένα κάστα-να, και σκεφτόμασταν την επι-βράβευση των μανάδων μας για την φιλεργατική μας διάθε-ση και αξιοσύνη, παρουσιά-ζεται ξαφνικά μπροστά μας ο μεσενικολίτης δασοφύλακας που μας έκανε να κατουρη-θούμε από το φόβο μας. Μας αρπάζει αμέσως αγριεμένος από τα χέρια με τους τροβά-

δες κρεμα-σμένους στο λαιμό με προορισμό το Μεσενι-κόλα, ρω-τώντας μας παράλληλα επίμονα τα

ονόματά μας. Εγώ, αναλογι-ζόμενος την απειλή του πατέ-ρα μου, πως αν τυχόν μάθει πως άπλωσα το χέρι μου σε ξένο πορκό θα με σπάσει στο ξύλο, κράταγα το στόμα μου ερμητικά κλειστό. Ο Βαγγέλης όμως, ύστερα από τη φορτική πίεση του δασοφύλακα, ομο-λόγησε την ταυτότητά μας προς μεγάλη μου απογοήτευ-ση και στενοχώρια. Η κύρια έγνοια μου τώρα ήταν πως θα αντιμετώπιζα τον πατέρα μου. Στη συνέχεια όμως σταθήκαμε τυχεροί. Στο δρόμο για το Με-σενικόλα, περνώντας από τα κεραμαριά, συναντήσαμε τον συχωρεμένο Βασίλη Κυριαζή, ο οποίος έδωσε κυριολεκτικά μάχη να μας αποσπάσει από τα χέρια του άγριου δασοφύ-λακα. Έτσι απελευθερωθήκα-με και το κυριότερο γλύτωσα και το πατρικό ξύλο για αυτή μου την παρασπονδία.

Γιατί αλήθεια νοσταλγούμε, πιστεύω όλοι μας την εποχή εκείνη, παρά τις μεγάλες τα-λαιπώριες και δυσκολίες; Είναι μόνο η αναπόληση της χαμέ-νης μας νιότης; Και γιατί τα σημερινά κάστανα, αν και πιο βελτιωμένα, δεν έχουν εκείνη τη γλύκα και νοστιμιά; Γιατί οι άνθρωποι έγιναν τόσο από-μακροι ο ένας απ’ τον άλλον; Θυμάμαι πάντα το παρά-πονο του μεγάλου φίλου και συμπατριώτη μας Αντώνη Σα-μαράκη, που μου αποτύπωσε ως αφιέρωση σ’ένα από τα βιβλία που μου χάρισε: “Ποτέ άλλοτε Γιώργο μου οι στέγες των σπιτιών μας δεν ήταν τόσο κοντά μεταξύ τους και οι καρδιές των ανθρώπων τόσο μακριά”. Σημεία της ανάλγη-της σύγχρονης εποχής.

Σε λίγους μήνες έχουμε δη-μοτικές εκλογές. Ο Σύλλογος και ιδιαίτερα η εφημερίδα μας, στην 27 χρονη χωρίς διακοπή κυκλοφορία της – 1ο φύλλο Γενάρης 1987 – έμεινε μακριά από κομματικές και παραταξι-ακές αντιπαραθέσεις. Αυτή η καλή εικόνα πρέπει να διατη-ρηθεί. Όλοι οι συντελεστές της εφημερίδας, όπως αρθρο-γράφοι, συντακτική επιτροπή καθώς και οι πρόεδροι του συλλόγου, οφείλουμε να τη διαφυλάξουμε. Οι δημοσιεύ-σεις με τα προγράμματα των υποψήφιων χωριανών , όπως κάθε φορά, μπορεί να κατα-χωρηθούν χωρίς σχόλια και κριτικές. Η εφημερίδα ανήκει σε όλους τους βουνεσιώτες.

Εύχομαι σε όλους τους ανα-γνώστες της εφημερίδας μας, σε όλους τους χωριανούς, χρόνια πολλά, προσωπική και οικογενειακή ευτυχία, υγεία και καλή χρονιά!

Από το καραούλι του Νταΐραγα τ ο υ Γ . Β α σ ι λ ο ύ λ η - gvasiloulis@yahoo.gr

Ι σ τ ο ρ ι κ ά & ά λ λ αγράφει ο Απ. Κατοίκος