ﻳﻚ ﺑﺮش ﭘﻴﺘﺰا وﻧﻠﻴﺰ رﻳﺤﺎﻧﻪ ﻇﻬﻴﺮي ﺑﺎ ﮔﺮﻳﻢ ﻋﺠﻴﺐ و ﻏﺮﻳﺐ و ﻟﺒﺎس ﺳﺮﺗﺎ ﭘﺎ ﻣﺸﻜﻲ ﺟﻠﻮي آﻳﻨﻪ ﻗﺪي ﻧﺼﺐ ﺷﺪه ﺑﺮ روي دﻳﻮار ﻫﺎل ﻛﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺎ آﺑﺎژور روﺷﻦ ﺷﺪه و ﻧﻮر زردي از ﺧﻮد ﻣﺘﺼﺎﻋﺪ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ ﺣﺮﻛﺎت ﻧﻤﺎﻳﺸﻲ اﻧﺠﺎم ﻣﻲ دﻫﺪ. ﮔﻠﻴﻢ زﻳﺮ ﭘﺎﻳﺶ ﻟﻴﺰ ﻣﻲ ﺧﻮرد و در ﺣﺎل زﻣﻴﻦ اﻓﺘﺎدن اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺎ دﺳﺘﺶ ﻣﺎﻧﻊ ﻣﻲ ﺷﻮد. در ﺑﺎز ﻣﻲ ﺷﻮد. ﻣﺮد ﺟﻮاﻧﻲ ﺑﺎ ﻣﻮﻫﺎي ﻓﺮ ژوﻟﻴﺪه و ﺗﻪ رﻳﺶ، ﺳﻴﮕﺎري ﮔﻮﺷﻪ ﻟﺐ ﻫﻤﺮاه ﭘﺎﻛﺖ ﻫﺎي ﺧﺮﻳﺪ در دﺳﺖ وارد ﺧﺎﻧﻪ ﻣﻲ ﺷﻮد. در را ﺑﺎ ﭘﺎ ﭘﺸﺖ ﺳﺮش ﻣﻲ ﺑﻨﺪد و ﻛﻠﻴﺪ ﺑﺮق را روﺷﻦ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ. دﺧﺘﺮ ﺟﻮان دﺳﺘﺶ را ﻧﻘﺎب ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ. ﺟﻮان ﭘﺎﻛﺖ ﻫﺎ را روي ﭘﻴﺸﺨﻮان ﻣﻲ ﮔﺬارد و از ﺑﺎﻻي ﺳﺮ دﺧﺘﺮ ﺟﻮان ﻋﺒﻮر ﻣﻲ ﻛﻨﺪ. ﺑﺎ ﻋﺒﻮر ﻣﺮد، دﺧﺘﺮ ﺳﺮش را ﺑﺎﻻ ﻣﻲ ﮔﻴﺮد و او را واروﻧﻪ ﻣﻲ ﺑﻴﻨﺪ. » ﺳﻼم« ﺟﻮان اﻧﮕﺎر ﺗﺎزه ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺣﻀﻮر او ﺷﺪه ﺑﺎﺷﺪ ﺟﺎ ﻣﻲ ﺧﻮرد. » ﻣﻨﻮ ﺗﺮﺳﻮﻧﺪي« دﺧﺘﺮ ﺟﻮان ﺳﺮش را ﻣﻲ ﭼﺮﺧﺎﻧﺪ و ﺗﺼﻮﻳﺮ ﻣﺮد از ﺣﺎﻟﺖ واروﻧﮕﻲ درﻣﻲ آﻳﺪ. روي ﺷﻜﻤﺶ ﻏﻠﺘﻰ ﻣﻲ زﻧﺪ و دﺳﺘﺶ را زﻳﺮ ﭼﺎﻧﻪ اش ﻣﻲ زﻧﺪ. - ﺗﺮس ﻧﺪاره ﻛﻪ... - ﻣﻰ ﺷﻪً ﻟﻄﻔﺎ ﺧﺮﻳﺪﻫﺎ رو ﺑﺬارى ﺗﻮى ﻳﺨﭽﺎل؟- ﺑﻠﻪ، ﭼﺮا ﻧﻤﻰ ﺷﻪ؟ دﺧﺘﺮ ﺟﻮان ﺑﻪ ﺳﺮاغ ﭘﺎﻛﺖ ﻫﺎي ﺧﺮﻳﺪ ﻣﻰ رود. ﺧﺮﻳﺪﻫﺎ را از داﺧﻞ ﭘﺎﻛﺖ درﻣﻲ آورد و داﺧﻞ ﻳﺨﭽﺎل ﻣﻰ ﭼﻴﻨﺪ. ﻛﺎﻫﻮ... ﺧﻴﺎر... ﮔﻮﺟﻪ... ذرت... ﻛﻠﻢ... ﺗﺨﻢ ﻣﺮغ... ﻧﺨﻮدﻓﺮﻧﮕﻲ... ژاﻣﺒﻮن و دﺳﺘﻪ ﻧﻌﻨﺎ را روي ﻛﺎﺑﻴﻨﺖ ﻣﻰ ﮔﺬارد. ﺗﺨﺘﻪ را از ﻛﺎﺑﻴﻨﺖ درﻣﻲ آورد و ﺳﺒﺰﻳﺠﺎت را ﺧﺮد ﻣﻰ ﻛﻨﺪ. » آﺧﻪ اﻳﻦ ﻫﻤﻪ وﻟﺨﺮﺟﻲ واﺳﻪ ﭼﻴﻪ؟! « و ﻧﺠﻮاﻛﻨﺎن ﻣﻲ ﮔﻮﻳﺪ: » ﻛﺎش اﻧﻘﺪر داﺷﺘﻴﻢ ﻛﻪ ﻣﻲ ﺗﻮﻧﺴﺘﻴﻢ ﺑﺮاي اﻣﺸﺐ ﻳﻪ ﺟﺸﻦ درﺳﺖ ﺣﺴﺎﺑﻲ ﺑﮕﻴﺮﻳﻢ« - ﻳﻌﻨﻲ ﺧﻮدﻣﻮن ﺑﺲ ﻧﻴﺴﺘﻴﻢ؟! ﺧﻮدﻣﻮن ﻫﻢ ﻛﻠﻲ آدﻣﻴﻢ. دﺧﺘﺮ ﺟﻮان ﺧﻨﺪه ﺳﺮﻣﺴﺘﺎﻧﻪ اى ﻣﻰ ﻛﻨﺪ: » ﻣﻌﻠﻮﻣﻪ ﺗﻮ ﺧﻮدت ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﻳﻲ ﺑﺮاي ﻣﻦ ﻳﻪ دﻧﻴﺎﻳﻲ« ﺑﻪ ﺳﺮاغ ﻇﺮف اﺳﭙﺎﮔﺘﻲ ﻣﻰ رود و ﺑﻪ اﺳﭙﺎﮔﺘﻲ در ﺣﺎل ﺟﻮﺷﻴﺪن ﻧﮕﺎﻫﻲ ﻣﻲ اﻧﺪازد و ﺳﺲ آﻟﻔﺮدو را در ﺷﻌﻠﻪ ﻛﻨﺎري ﻫﻢ ﻣﻲ زﻧﺪ. زﻳﺮ ﺳﺲ را ﺧﺎﻣﻮش ﻣﻲ ﻛﻨﺪ. اﺳﭙﺎﮔﺘﻲ را داﺧﻞ ﻇﺮف آﺑﻜﺶ ﻣﻲ رﻳﺰد. ﻣﺮد ﺟﻮان در ﮔﻮﺷﻪ اي از آﺷﭙﺰﺧﺎﻧﻪ اﻳﺴﺘﺎده اﺳﺖ و ﺑﻪ او ﻛﻪ اﻳﻦ ﭼﻨﻴﻦ ﺳﻨﮕﻴﻦ و ﺑﺎوﻗﺎر ﻃﻮل و ﻋﺮض آﺷﭙﺰﺧﺎﻧﻪ را ﻃﻲ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ ﻧﮕﺎه ﻣﻰ ﻛﻨﺪ، ﻫﻤﻴﻦ ﻃﻮر ﺑﻪ ﺳﺘﻮن ﻓﻘﺮات و ﮔﻮدي ﻛﻤﺮش ﻛﻪ از زﻳﺮ ﻟﺒﺎس ﺷﺐ ﻣﺸﻜﻲ دﻛﻠﺘﻪ اش ﻧﻤﺎﻳﺎن اﺳﺖ و ﺑﻨﺪﻫﺎي ﻗﺮﻣﺰ ﻟﺒﺎس اش ﻛﻪ از روي ﭘﻮﺳﺖ ﺳﻔﻴﺪ ﻛﺘﻒ ﻫﺎﻳﺶ رد ﺷﺪه اﻧﺪ و دور ﮔﺮدﻧﺶ ﭘﺎﭘﻴﻮن زده ﺷﺪه اﻧﺪ. 1
![Chera Man Yek Masihi Nistam [Bertrand Russell]](https://img.pdfslide.tips/doc/110x75/5468cccdb4af9f3f3f8b5ef0/chera-man-yek-masihi-nistam-bertrand-russell.jpg)
