79 МЕТОД НА ДЕ ФО РМ АЦ ИИ За разлика од методот на сили каде деформациите се воведуваат така што условите за компатибилност на деформациите се искористуваат како дополнителни услови за определување на реакциите во прекубројните врски во конструкциите, во методот на деформации како непознати се јавуваат деформациите во јазлите на конструкциите кои што се определуваат од условите за рамнотежа во тие јазли. Во методот на деформации најпрво се определуваат деформациитем а потоа внатрешните сили кои одговараат на тие деформации. При анализата со овој метод, воведени се неколку претпоставки, меѓу кои дека сите елементи кои сочинуваат еден крут јазол се завртуваат за ист агол; се занемарува влијанието на аксијалните и трансверзалните сили на големината на деформациите; кај правите елементи должината на тетивата на деформираната состојба на елементот е еднаква на недеформираната состојба; аглите на завртување на јазлите се мали и може да се заменат со нивните тангенси. Анализата на конструкциите со методот на деформации, слично како и кај методот на сили, се одвива во неколку карактеристични чекори, и тоа: • Определување на основен кинематички определен систем (ОКОС) Тоа е пресметковен модел на конструкцијата каде што со дополнителни врски се спречени независните деформации на јазлите, односно завртувањата и поместувањата. • Составување на условните равенки За определување на внатрешните сили на ОКОС, неопходно е да се приложат деформации еднакви на соответните деформации на вистинската конструкција, а користејќи го условот реакциите во дополнителните врски да се еднакви на нула се поставуваат равенките за определување на непознатите деформации. • Определување на коефициентите k km и слободните членови k i0 во условните равенки Коефициентите k km и слободните членови k i0 во условните равенки најјасно може да се определат користејќи го статичкиот начин.
