Zespołowe projekty z zakresu tkaniny artystycznej i malarstwa

1

PROGRAM NAUCZANIAZESPOŁOWYCH PROJEKTÓW Z ZAKRESUTKANINY ARTYSTYCZNEJ I MALARSTWA

do realizacji

w liceum plastycznym

rys. Józef Jurczyszyn

Program opracowały:Anna Hlebowicz

Beata Lewińska-Gwóźdź

Warszawa, luty 2015

2

SPIS TREŚCI

WSTĘP....................................................................................................................................................................... 4OGÓLNA KONCEPCJA PROGRAMU............................................................................................................... 6CELE KSZTAŁCENIA............................................................................................................................................ 7

CELE OGÓLNE................................................................................................................................................... 7CELE SZCZEGÓŁOWE.................................................................................................................................... 7

OPIS OSIĄGNIĘĆ UCZNIÓW NA KONIEC ETAPU KSZTAŁCENIA......................................................8WARUNKI I SPOSOBY REALIZACJI ORAZ WSKAZÓWKI METODYCZNE....................................10

METODY ORAZ FORMY DZIAŁAŃ.........................................................................................................10HARMONOGRAM PRACY NAD PROJEKTEM.....................................................................................13KORELACJE MIĘDZYPRZEDMIOTOWE...............................................................................................13DOSTOSOWANIE DO POTRZEB INDYWIDUALNYCH UCZNIÓW..............................................14WYMAGANIA BAZOWE..............................................................................................................................14

PRZEDMIOTOWE KRYTERIA OCENY........................................................................................................16KRYTERIA OCENY ZREALIZOWANEGO ZADANIA PLASTYCZNEGO......................................16KRYTERIA OCENY SPOSOBU REALIZACJI PRACY..........................................................................17KRYTERIA OCENY PRACY POSZCZEGÓLNYCH CZŁONKÓW GRUPY......................................18SAMOOCENA UCZNIA.................................................................................................................................19

TREŚCI KSZTAŁCENIA: MATERIAŁ NAUCZANIA I OPIS OSIĄGNIĘĆ..........................................21OBSZAR I – MALOWIDŁA WIELKOFORMATOWE..........................................................................21OBSZAR II – WIKLINA W PRZESTRZENI............................................................................................22OBSZAR III – BATIK W FORMIE UŻYTKOWEJ I ARTYSTYCZNEJ ………………………………23OBSZAR IV - TKANINA W PRZESTRZENI …………………………………………..25OBSZAR V – INSPIRACJA TWÓRCZOŚCIĄ ZNANEGO ARTYSTY................................................26

LITERATURA PRZEDMIOTU.........................................................................................................................29

3

WSTĘP

Program przeznaczony jest do realizacji w czteroletnim liceum plastycznym (IV etap edukacyjny – szkoła ponadgimnazjalna). Skonstruowany został w oparciu o podstawę programową kształcenia artystycznego sformułowaną w rozporządzeniu Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia 2 lipca 2014 r. w sprawie podstaw programowych kształcenia w zawodach szkolnictwa artystycznego w publicznych szkołach artystycznych (Dziennik Ustaw z dnia 6 sierpnia 2014 r., poz. 1039). W cytowanym rozporządzeniu opublikowano przykładową podstawę dla przedmiotu: zespołowe projekty artystyczne – kampania reklamowa szkoły. Stała się ona wzorem formułowania wymagań dla tego przedmiotu z zakresu tkaniny artystycznej i malarstwa.

Zespołowe projekty artystyczne są modułem uzupełniającym w planach nauczania dla szkół plastycznych, opublikowanych w rozporządzeniu Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia 20 maja 2014 r. w sprawie ramowych planów nauczania w publicznych szkołach i placówkach artystycznych (Dziennik Ustaw z dnia 16 czerwca 2014 r., poz. 785). Zgodnie z zapisem rozporządzenia uczniowie maksymalnie do 15 czerwca w roku szkolnym poprzedzającym rozpoczęcie nauki w klasie II muszą pisemnie zadeklarować chęć uczęszczania na zajęcia z zakresu modułów multimedia i fotografia oraz zespołowych projektów artystycznych. W ZPSP projekty artystyczne realizowane są w klasie III liceum plastycznego z uwagi na fakt, że często są one wizytówką szkoły i wiążą się z jej promocją. W związku z tym warto, aby podejmowali je uczniowie o w miarę ukształtowanej świadomości plastycznej. Uczniowie sami wybierają sobie dziedzinę, z której chcą realizować zadania. Jedną z zaproponowanych są właśnie zespołowe projekty z zakresu tkaniny artystycznej i malarstwa.

W przypadku projektów interdyscyplinarnych – zajęcia mogą być współprowadzone przez drugiego nauczyciela, który wspiera nauczyciela prowadzącego w ich realizacji. W takim przypadku nauczyciel prowadzący odpowiada za dokumentację przebiegu nauczania, wymagania edukacyjne, program nauczania i ocenianie.

Zespołowe projekty z zakresu tkaniny artystycznej i malarstwa, w zależności od rodzaju zadania, realizowane są zarówno w systemie klasowo-lekcyjnym, jak i poza planem lekcji. W pierwszym przypadku dokumentowane są w dzienniku elektronicznym. W przypadku drugim wprowadzony jest dziennik zajęć pozalekcyjnych.

Autorki programu:

Anna Hlebowicz – ukończyła Liceum Plastyczne im. Artura Grottgera w Supraślu, a następnie rozpoczęła edukację na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Akademickie poszukiwania twórcze obejmowały nie tylko malarstwo i rysunek, ale także struktury wizualne, tkaninę artystyczną, fresk i sgraffito. Uczęszczała do Pracowni Technologii i Technik Malarstwa Ściennego prowadzonej przez prof. Edwarda Tarkowskiego. Warsztat tkacki doskonaliła pod okiem prof. Doroty Grynczel. W 2011 roku Anna Hlebowicz obroniła dyplom z malarstwa sztalugowego w pracowni prof. Stanisława Baja. Najważniejszym źródłem inspiracji twórczych są dla artystki podlaskie pejzaże rodzinnych Krynek. Wzięła udział w 11. i 12. Ogólnopolskiej Wystawie Tkaniny Unikatowej (Łódź 2010 i 2013). W 2015 roku miała miejsce pierwsza w Warszawie indywidualna wystawa artystki pt. Rytmy w Galerii Delfiny.

4

Beata Lewińska-Gwóźdź – uczy historii sztuki w Zespole Państwowych Szkół Plastycznych, którego jest dyrektorem. Pełni też funkcję metodyka z zakresu historii sztuki i zarządzania szkołą plastyczną o zasięgu ogólnopolskim. Ukończyła Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych w Jarosławiu, historię sztuki na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim oraz studia doktoranckie z zakresu nauk humanistycznych – historia sztuki w Instytucie Sztuki PAN. Od kilkunastu lat pracuje jako adiunkt na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie, gdzie wykłada między innymi dydaktykę historii sztuki. Pełni również funkcję rzeczoznawcy podręczników nauczania plastyki w MEN. Jest autorką programu nauczania historii sztuki, dopuszczonego w 2005 roku przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego do użytku w szkołach plastycznych, współautorką programu nauczania historii sztuki do nowej podstawy programowej, opublikowanego przez wydawnictwo CEA, a także wielu podręczników, przewodników metodycznych, albumów i opracowań oraz artykułów o sztuce. Recenzowała obecnie obowiązującą podstawę programową plastyki i historii sztuki MEN. Jest współautorką obecnie obowiązującej podstawy programowej MKiDN. Stale współpracuje z Okręgową i Centralną Komisją Egzaminacyjną.

5

OGÓLNA KONCEPCJA PROGRAMU

Szkoła plastyczna dotychczas była nastawiona na indywidualne realizacje ucznia, podczas gdy współczesny rynek pracy wymaga umiejętności pracy zespołowej. W pracy zespołowej inaczej wykorzystywane są predyspozycje i cechy osobowości uczestników. Z kolei szkoły mogą w lepszy, kontrolowany sposób wychodzić naprzeciw potrzebom środowiska, realizując projekty, które są niezbędne do ich prawidłowego funkcjonowania. Dzięki zespołowym projektom artystycznym uczniowie mogą też realizować zadania wykraczające poza ich możliwości indywidualne.

Podejmując zespołowe projekty z zakresu tkaniny artystycznej i malarstwa, uczniowie przygotowują się do zespołowych działań twórczych w zakresie kształtowania przestrzeni publicznej i świadomości estetycznej społeczeństwa. Uczeń zdobywa umiejętności poprzez doświadczenia koncepcyjne i wykonawcze. Uzyskana wiedza i doświadczenie mają charakter interdyscyplinarny.

Program w części zasadniczej dostosowany jest do potrzeb uczniów przeciętnych i realizowany będzie w sumarycznej liczbie 60 godzin przypadających na ucznia. Jeżeli zadania są mniej złożone – uczeń musi się wykazać realizacją takiej liczby zadań, która złoży się na wymaganą liczbę godzin. Przy czym część godzin może być realizowana w systemie klasowo-lekcyjnym (faza projektowa i w niektórych zadaniach także faza wykonawcza), a część poza planem lekcji. Przewidywane są też zadania realizowane w całości poza planem lekcji.

Program został podzielony na dwie zasadnicze części: W części pierwszej zostały sformułowane cele kształcenia, omówione warunki i

sposoby realizacji (w tym podstawowe metody i formy kształcenia w zakresie przedmiotu) oraz wymagania i kryteria oceny, które w przypadku zespołowych projektów są specyficzne i odbiegają od systemów oceniania innych przedmiotów artystycznych.

W części drugiej przedstawione zostały treści kształcenia z podziałem na poszczególne obszary. Uczniowie sami mogą sobie wybrać w danym roku obszar, z którego realizują projekt lub projekty, jeżeli zadanie nie jest przewidziane na pełne 60 godzin. Przy czym zakresy te należy traktować jako pewnego rodzaju propozycję, dlatego można je uzupełniać o treści zaproponowane w danym roku przez uczniów. Materiał nauczania oraz osiągnięcia uczniów w ramach poszczególnych obszarów zostały ułożone w porządku, który uwzględniają najbardziej popularne taksonomie celów kształcenia dziedziny poznawczej, a przede wszystkim w porządku określonym przez podstawę programową z podziałem na: wiadomości, działania projektowe oraz kreację. W tej części programu sformułowane zostały także osiągnięcia uczniów w powiązaniu z realizowanym zadaniem oraz formy sprawdzania osiągnięć uczniów.

6

CELE KSZTAŁCENIA

CELE OGÓLNE:

Rozbudzanie twórczej i refleksyjnej postawy wobec siebie i świata, wartości estetycznych, etycznych i innych realizowanych we współpracy.

Pobudzanie aktywności intelektualnej, kształtowanie postaw kreatywnych, zainteresowań i zamiłowania w tworzeniu szeroko pojmowanej kultury plastycznej w oparciu o pracę zespołową.

Rozwijanie inwencji, wyobraźni i wrażliwości plastycznej uczniów poprzez zespołową aktywność twórczą oraz poznawanie wybitnych realizacji z zakresu szeroko pojętego projektowania.

Pogłębianie zainteresowań uczniów poprzez poszukiwanie wiedzy, zdobywanie doświadczeń, działania innowacyjne i eksperymentalne.

Rozwijanie sprawności i umiejętności poprzez stosowanie uniwersalnych metod posługiwania się środkami artystycznymi i technologicznymi.

Ukazywanie uczniom różnych funkcji sztuki – estetycznej, poznawczej, użytkowej. Inspirowanie uczniów do aktywności twórczej, udziału w różnych formach

konfrontacji artystycznych, sprawdzenia się w działaniach konkretnych. Podejmowanie działań promujących samodzielność uczniów. Przygotowanie uczniów do samodzielnych działań projektowych i realizacji przekazów

wizualnych adekwatnych do charakteru zadań, przy wykorzystaniu odpowiednich materiałów i technologii oraz w oparciu o pracę zespołową.

Przygotowanie uczniów do umiejętnego analizowania, interpretowania i transformowania idei na język plastyczny.

CELE SZCZEGÓŁOWE:

Cele społeczne i wychowawcze osiągane dzięki realizacjom zespołowych projektów artystycznych:

Podejmowanie decyzji w grupie. Rozwiązywanie konfliktów. Wyrażanie własnych opinii i słuchanie opinii innych osób. Poszukiwanie kompromisu. Dyskutowanie, dzielenie się rolami. Dokonywanie oceny pracy całej grupy. Układanie harmonogramów działań. Planowanie budżetu. Poszukiwania sojuszników w realizacji projektu.

Cele artystyczne osiągane dzięki realizacjom zespołowych projektów artystycznych:

Kształcenie umiejętności projektowania i realizacji różnorodnych form malarskich i z zakresu tkaniny artystycznej.

7

Kształcenie umiejętności planowania pracy projektowej od szkiców koncepcyjnych do realizacji.

Ukazanie różnych możliwości realizacji w oparciu o tradycyjne oraz nowoczesne techniki i technologie.

Nabywanie świadomości wykorzystywania różnorodnych środków plastycznych do kształtowania komunikatu wizualnego.

Kształcenie umiejętności wartościowania pod względem artystycznym, estetycznym, użytkowym oraz pod względem jakości technicznej zrealizowanego projektu z zakresu tkaniny artystycznej i malarstwa.

Kształcenie umiejętności prezentowania efektów swojej pracy, przedstawiania zastosowanych technologii i pokonywania barier kulturowych i językowych.

Kształcenie umiejętności świadomego i kreatywnego posługiwania się środkami wyrazu artystycznego.

Transponowanie emocji i wrażeń na język plastyki. Wykorzystywanie różnorodnych technologii i podejmowanie prób

eksperymentowania w ich zakresie. Kształcenie umiejętności transformowania pojęć i idei na język plastyczny. Kształcenie umiejętności dokonywania oceny wartości artystycznych projektów

twórczych własnych i innych.

OPIS OSIĄGNIĘĆ UCZNIÓW NA KONIEC ETAPU KSZTAŁCENIA

Szczegółowe opisy osiągnięć uzależnione są od wybranego przez uczniów obszaru i dlatego sformułowane zostały po opisach materiału nauczania w drugiej części programu. Poniżej przedstawione zostały osiągnięcia ogólne, wspólne dla wszystkich podejmowanych zadań.

Uczniowie:

Twórczo i zespołowo realizują prace z dziedziny malarstwa i tkaniny artystycznej, posługując się odpowiednimi środkami wyrazu i wyrażając własną osobowość artystyczną.

Wykonują prace projektowe, wykorzystując w praktyce wiedzę i umiejętności warsztatowe pozyskane w ramach innych, obowiązkowych przedmiotów.

Korzystają z różnych źródeł informacji dotyczących sztuk plastycznych, szczególnie w zakresie przedmiotu.

Umiejętnie i racjonalnie organizują stanowiska pracy zgodnie z obowiązującymi zasadami ergonomii, przepisami bezpieczeństwa i higieny pracy.

Stosują przepisy dotyczące ochrony przeciwpożarowej i ochrony środowiska. Stosują w praktyce zasady techniczne i technologiczne związane z wykonywaniem

zawodu plastyka w zakresie przedmiotu. Stosują terminy i pojęcia używane w malarstwie i tkaninie artystycznej. Biegle czytają i sporządzają dokumentację projektową i wykonawczą w zakresie

projektowania. Dokumentują i prezentują własne dokonania twórcze. Dokonują ewaluacji własnej pracy. Uczestniczą w wystawach i innych wydarzeniach artystycznych.

8

Podejmują wyzwania, biorąc udział w różnych konkursach i przeglądach. Na podstawie analizy formalnej i treściowej dokonują świadomej oceny wartości

artystycznych, estetycznych oraz technicznych dzieł sztuk plastycznych; dyskutują i formułują własne sądy i opinie.

Znają podstawowe zasady regulujące gospodarkę rynkową, w szczególności w zakresie możliwości prowadzenia własnej działalności artystycznej.

9

WARUNKI I SPOSOBY REALIZACJI ORAZ WSKAZÓWKI METODYCZNE

Cechą charakterystyczną przedmiotu jest to, że wszelkie działania twórcze realizowane są zespołowo, mają charakter artystyczny, wyznaczone cele i sposoby ich realizacji. Ustalone są również terminy ukończenia całości oraz poszczególnych etapów. Podczas wykonywania zadań wykorzystuje się określone zasoby (materiały, sprzęt, informacje, osoby i instytucje). Zespołowe projekty artystyczne mają też konkretnych odbiorców lub interesariuszy. Nadzorowane i koordynowane są przez nauczyciela prowadzącego (w wyjątkowej sytuacji wspomaga go drugi nauczyciel) oraz bezpośrednio przez lidera grupy. Zespołowe projekty artystyczne muszą też mieć określone sposoby ewaluacji.

Przedmiot w swej istocie łączy najważniejsze modele kształcenia, jakie pożądane są w zreformowanej szkole artystycznej. Modele te to:

nauczanie poszukujące, uczenie się we współpracy, uczenie się przez doświadczenie.

U podstaw realizacji zespołowych projektów artystycznych leży przekonanie, że wszyscy ludzie mają twórcze możliwości i twórczym można być w każdej dziedzinie życia. Jednakże każdy człowiek może być twórczy w innej dziedzinie, w związku z tym należy stwarzać sytuacje, które sprzyjają rozwijaniu jego twórczych możliwości. Badania prowadzone w różnych środowiskach wskazują, że w warunkach współpracy, w których jednostka nagradzana jest za sukces grupowy, zachodzą trzy prawidłowości:

związki wzajemnej zależności, kiedy nagradzana jest współpraca, bardziej podnoszą motywację ukończenia wspólnego zadania;

praca grupowa wytwarza mocne stosunki przyjaźni między członkami grupy; w warunkach współpracy procesy komunikowania stają się bardzo efektywne, co z

kolei wpływa korzystnie na wytwarzanie pomysłów co do rozwiązań stawianych problemów (wywieranie wzajemnego wpływu intelektualnego).

METODY ORAZ FORMY DZIAŁAŃ

Uczenie się we współpracyJest to podstawowa metoda, a raczej model kształcenia, ściśle powiązany z istotą przedmiotu, który stwarza konieczność zorganizowania zajęć grupowych w ramach wyznaczonych zadań. Zajęcia z zespołowych projektów z zakresu tkaniny artystycznej i malarstwa prowadzone są zarówno w systemie klasowo-lekcyjnym, jak i poza planem. W pierwszym przypadku nauczyciel ma pod opieką grupę uczniów do 13 osób. Jego zadaniem jest podzielić zespół na mniejsze grupy, a następnie skorzystać z jednej z wymienionych możliwości:

o Grupy realizują różne zadania z różnych obszarów (np. jedna grupa tworzy zestaw batików do dekoracji pracowni projektowej, druga opracowuje projekty maskotek na jubileusz 70-lecia szkoły, trzecia wykonuje dużą

10

tkaninę dekoracyjną do holu szkoły, a czwarta – parawan z wykorzystaniem tkaniny artystycznej).

o Grupy wykonują to samo zadanie na zasadzie konkursu, a następnie wybierany jest przez wszystkich najlepszy projekt, który finalnie realizowany jest przez wszystkich uczniów.

o Grupy realizują zadania różne, ale z tego samego obszaru (np. zestaw batików).

Ze względu na specyfikę przedmiotu niektóre realizacje nie mogą być wykonywane w systemie klasowo-lekcyjnym. W takim przypadku nauczyciel ma pod opieką taką grupę uczniów, z którymi może zrealizować konkretne zadanie. Zadaniem takim może być na przykład malowidło dekorujące salę przedszkola czy szpitala dziecięcego.

Komentarz teoretyczny (miniwykład) Poprzedza on każde działanie grupy, wprowadza uczniów w nowe zagadnienia, przybliża problemy związane z formą dzieła oraz techniką i technologią związaną z ćwiczeniem grupowym.

Burza mózgów

11

Jest to metoda zapoczątkowująca wszystkie działania zespołowe. W jej wyniku pozyskuje się większą liczbę pomysłów, które następnie poddaje się weryfikacji. Pomysły te dotyczą zarówno sposobu organizacji pracy grupy, jak i rozwiązań plastycznych problemu. Zaletą burzy mózgów jest uzyskanie większej efektywności pracy. Metoda sprzyja lepszemu wykrywaniu błędów w grupie, obiektywizacji, stymuluje kreatywność.

Realizacje warsztatoweStanowią podstawową formę działań. Zadania plastyczne muszą uwzględniać fazy działań projektowych od szkicu koncepcyjnego do realizacji. Niejednokrotnie oznacza to potrzebę zaangażowania środków technicznych i współpracę z instytucjami zewnętrznymi.

Korekta indywidualna pracy grupy i korekta zbiorowa pracy wszystkich grupUczniowie w poszczególnych zespołach wykonują zadania pod opieką nauczyciela. W trakcie realizacji ich działania są korygowane. Korekty prowadzone są z każdą grupą w formie rozmowy i polegają na dokładnym przypomnieniu problematyki konkretnego zadania oraz zastosowania zarówno odpowiednich środków wyrazu, jak i techniki wykonawczej. Wszystkie czynności realizowane w ramach korekty powinny ukierunkować uczniów na osiągnięcie optymalnych wyników końcowych, a więc realizację założonych celów zadania. Uzupełnieniem korekty indywidualnej mogą być korekty zbiorowe, które polegają na omawianiu prac uczniów na szerszym forum (kilka zespołów).

Analiza przykładów plastycznych

Jest ważną procedurą osiągania celów. Przed realizacją zadań nauczyciel pokazuje przykłady prac archiwalnych oraz przykłady z literatury fachowej. Uczniowie nie tylko są lepiej przygotowani do wykonywania zadania, lecz także uczą się oceniać prace pod względem technicznym i estetycznym.

Prezentacja prac własnychJedną z ważnych form działania w zespołowych projektach z zakresu tkaniny artystycznej i malarstwa jest przygotowywanie uczniów do prezentacji lub finalizacji prac. Ten etap jest bardzo ważny, ponieważ podlega osobnej ocenie.

Konkursy przedmiotowe i ogólnoplastyczneUdział w konkursach przedmiotowych z zakresu zespołowych projektów z tkaniny artystycznej i malarstwa jest bardzo ważnym elementem kształcenia. Dlatego uczniowie są zachęcani, motywowani i inspirowani do udziału w takich formach aktywności artystycznej. Są przygotowywani zarówno do przeżywania sukcesów, jak i porażek, co jest stałym elementem życia artystycznego.

12

HARMONOGRAM PRACY NAD PROJEKTEM

Bardzo ważnym elementem w pracy nad projektem jest przygotowanie i podpisanie przez obie strony (nauczyciela i uczniów) kontraktu związanego z wykonaniem zadania. Przygotowuje to młodych adeptów sztuki do pracy zawodowej, uczy odpowiedzialności i samodzielności.

Kontrakt musi zawierać następujące elementy:

Temat zespołowego projektu artystycznego. Zakres prac. Terminy wykonania poszczególnych etapów pracy. Termin zakończenia projektu. Sankcje za niedotrzymanie terminów. Sposób komunikowania się z nauczycielem (nauczycielami) prowadzącym projekt. Przewidywane koszty wykonania i kto je pokryje. Terminy korzystania z pracowni, warsztatów. Data zawarcia kontraktu. Podpisy stron.

Przygotowanie kontraktu nauczyciel powierza grupie uczniów, formułując wskazówki do jego wykonania.

KORELACJE MIĘDZYPRZEDMIOTOWE

Ze względu na swoją specyfikę i użyteczność wobec różnych dziedzin życia i przedmiotów nauczanych w szkole, zespołowe projekty z zakresu tkaniny artystycznej i malarstwa stwarzają duże możliwości korelacji treści kształcenia. Dlatego w zależności od rodzaju realizowanego zadania często zachodzi potrzeba wsparcia ze strony drugiego nauczyciela. Z uwagi na fakt, że elementem działań zespołowych projektów artystycznych jest przygotowanie kosztorysu realizacji zadania, a także planowanie i organizacja pracy, uczniowie będą mogli wykorzystywać wiedzę zdobytą na podstawach przedsiębiorczości.

Podstawy projektowania – zagadnienia dotyczące kompozycji dzieła, środków wyrazu plastycznego na płaszczyźnie i w przestrzeni, barwa i jej właściwości, sposób operowania światłem, skala, inne środki ekspresji.

Rzeźba – zagadnienia dotyczące kompozycji dzieła w przestrzeni, zagadnienia dotyczące światła, faktura, skalowanie, bryła.

Rysunek i malarstwo – zagadnienia dotyczące kompozycji dzieła, zagadnienia dotyczące koloru, światła, faktura, skalowanie.

Historia sztuki – zagadnienia dotyczące środków wyrazu plastycznego w różnych dziedzinach sztuki, zwłaszcza gatunków w malarstwie wielkoformatowym i tkaninie artystycznej. Inspiracje wybranymi przykładami twórczości artystów, kierunki w sztuce jako sposoby wypowiedzi artystycznej. Formy dzieła plastycznego (wszystkie środki ekspresji, sposób oddania przestrzeni).

13

Przedmioty modułowe (z zakresu modułów: fotografia i multimedia) oraz zespołowe projekty artystyczne – zagadnienia dotyczące formy dzieła (zwłaszcza kompozycja, kadrowanie), różnorodne techniki wykonawcze, dokumentacja pracy.

Język polski – zagadnienia dotyczące epok i kierunków w sztuce, treść dzieła sztuki, inspiracja utworami literackimi.

Historia – zagadnienia dotyczące umiejscowienia kierunków w sztuce w konkretnej epoce.

Biologia – zagadnienia dotyczące anatomii, przyroda jako inspiracja działania twórczego.

Matematyka – zagadnienia dotyczące skalowania, brył, perspektywy geometrycznej. Fizyka – podstawowe zasady optyki i wiedza o złudzeniach optycznych. Informatyka – stosowanie technik komputerowych w poszukiwaniu inspiracji,

projektowaniu, prezentowaniu, dokumentowaniu i kosztorysowaniu pracy.

DOSTOSOWANIE DO POTRZEB INDYWIDUALNYCH UCZNIÓW

Zagadnienia poruszone w programie nauczania i wymagania dostosowane są do poziomu ucznia przeciętnego. Praca z uczniami zdolnymi polega głównie na tym, że przydziela się im w zespole trudniejsze zadania. Uczniowie o szczególnym potencjale bardzo często w grupach przyjmują funkcję liderów. Pozostawia się też takim uczniom większą samodzielność w realizacji zadań.

Praca z uczniem słabym lub słabo umotywowanym polega głównie na tym, aby monitorować jego sposób włączenia się w zadanie realizowane grupowo, udzielać wsparcia i porady w zakresie przydzielonej mu roli. Ważne jest też to, aby uczeń sam sobie wybierał obszar działań i w miarę możliwości swoich obowiązków.

Jeżeli w trakcie realizacji programu pojawi się potrzeba czasowej rezygnacji z niektórych wymagań, wynikająca z uwarunkowań medycznych bądź psychologicznych – zalecenia są realizowane zgodnie z orzeczeniami wydanymi uczniowi w poradni pomocy psychologiczno-pedagogicznej (na przykład zwalnia się go z niektórych prac). Pamiętać jednak trzeba, że uczeń musi uczestniczyć przynajmniej w 60 godzinach zadań wykonywanych zespołowo, co w praktyce oznacza, że jeśli nie będzie mógł kontynuować w danym roku pracy zespołowej – przedmiot ten będzie musiał uzupełnić, pracując w kolejnym roku w innym zespole.

WYMAGANIA BAZOWE

Niezbędne wymagania bazowe do realizacji przedmiotu to:

Pracownia plastyczna wyposażona w następujące elementy:

o dostęp do światła naturalnego i właściwe oświetlenie sztuczne,o dobra wentylacja,o doprowadzenie wody i kanalizacja (umywalka, zlew), akcesoria sanitarne – gąbki,

szczotki, mydło szare, proszek itp.,o piecyki i garnki do podgrzewania wosku, barwników,o żelazka,

14

o maszyny do szycia,o krosna tkackie,o stoły (najlepiej odporne na gorący wosk),o sznurki, stelaże do rozwieszania tkanin,o narzędzia malarskie oraz pojemniki do mieszania barwników,o wiadra, sita do piasku, kielnie, zacieraczki, inne drobne narzędzia, np. nóż do

cięcia mozaiki, obcęgi, kombinerki, młotki,o kuwety do trzymania barwników,o surowce do pracy: tkaniny, fizelina, wełna, przędza, filc, listwy drewniane, wiklina,

drut, folia, nici itd.

Biblioteka szkolna z literaturą przedmiotu.

15

PRZEDMIOTOWE KRYTERIA OCENY

Podstawowe funkcje oceny to:

Informowanie ucznia o poziomie jego osiągnięć edukacyjnych oraz o postępach w tym zakresie.

Udzielanie uczniowi pomocy w nauce poprzez przekazanie informacji o tym, co zrobił dobrze i jak powinien dalej postępować.

Udzielanie uczniowi wskazówek do samodzielnego planowania własnego rozwoju.

Motywowanie ucznia do dalszych postępów w nauce i zachowaniu. Dostarczanie rodzicom i nauczycielom informacji o postępach i trudnościach w

nauce oraz o szczególnych uzdolnieniach ucznia. Umożliwianie nauczycielom doskonalenia organizacji i metod pracy

dydaktyczno-wychowawczej.

Ze względu na specyfikę przedmiotu ocenianie zespołowego projektu jest szczególnie złożone, ponieważ nauczyciel prowadzący, podobnie jak w przypadku każdego innego przedmiotu nauczanego przez cały rok, zobligowany jest do wystawienia oceny śródrocznej i rocznej, a to z kolei powoduje konieczność wystawiania ocen cząstkowych. Ponadto na całościową ocenę działań uczniów składają się różne czynniki, wynikające ze specyfiki przedmiotu. Wbrew pozorom istotnym elementem oceny jest jej indywidualizacja, co w praktyce oznacza, że nie każdy członek zespołu będzie miał tę samą ocenę. Zasadniczo w ocenianiu bierze się pod uwagę:

aspekt artystyczny i techniczny prac, aspekt społeczno-wychowawczy.

Na ocenę całościową zadania składają się zatem oceny uzyskane za wykonaną pracę artystyczną (jeżeli zadanie jest realizowane przez dwa semestry – oceny za zrealizowany każdy etap pracy) oraz oceny uzyskane za pracę grupy i pracę poszczególnych jej członków. Nie należy też zapominać o funkcji wspierającej oceniania, a to w praktyce oznacza, że nauczyciel powinien oceniać każdy etap pracy, dawać szansę na poprawę oceny i udzielać wskazówek, jak można poprawić ocenę. Jeżeli projekt realizowany jest poza systemem klasowo-lekcyjnym – nauczyciel musi w ocenie końcowej wziąć pod uwagę obydwa aspekty. Do całościowej oceny pracy uczniów włącza się też samoocenę ucznia, ponieważ ten sposób działania odgrywa ważną rolę pedagogiczną.

KRYTERIA OCENY ZREALIZOWANEGO ZADANIA PLASTYCZNEGO

Ocena za zrealizowane zadanie plastyczne bądź za ukończony etap pracy (w przypadku zadania realizowanego przez dwa semestry) jest jednakowa dla wszystkich członków grupy.

W ocenianiu bierze się pod uwagę: zgodność z tematem, obecność wszystkich założonych elementów,

16

jakość techniczną wykonania, walory artystyczne, nowatorstwo i oryginalność pracy, atrakcyjność prezentacji projektu, dokumentowanie i archiwizowanie projektu.

Ocenę niedostateczną otrzymują członkowie za każde kryterium, w którym nie spełnili minimalnych wymagań.

Oceny za zrealizowaną pracę w ujęciu tabelarycznym:

OCENAKRYTERIUM

CELUJĄCY BARDZO DOBRY DOBRY DOSTATECZNY DOPUSZCZAJĄCY

Zgodność z tematem Praca w pełni zgodna z tematem, uczniowie mieli wpływ na jego formułowanie

Praca w pełni zgodna z tematem

Praca w zasadzie zgodna z tematem

Praca tylko częściowo zgodna z tematem

Praca tylko w nielicznych aspektach pokrywająca się z tematem

Obecność wszystkich elementów

Oprócz wymaganych elementów uczniowie zrealizowali dodatkowe

Obecność wszystkich założonych elementów

Obecność prawie wszystkich założonych elementów

Obecność przynajmniej 60% założonych elementów

Obecność tylko niektórych założonych elementów

Jakość techniczna wykonania

Perfekcyjna jakość techniczna

Bardzo dobra jakość techniczna

Jakość techniczna zadowalająca, ale istnieją usterki

Liczne usterki, praca wykonana na niewysokim poziomie technicznym

Liczne usterki, jakość techniczna słaba

Walory artystyczne Praca doskonała pod względem artystycznym

Praca o wysokich walorach artystycznych

Praca o zadowalających walorach artystycznych

Praca na pewnym poziomie, ale pozostawiającym wiele do życzenia

Praca o niskich walorach artystycznych

Nowatorstwo i oryginalność pracy

Praca bardzo oryginalna i nowatorska

Praca oryginalna Praca na średnim poziomie pod względem oryginalności

Praca mało oryginalna, silnie inspirowana, a pomysły realizowane z pomocą nauczyciela

Praca bardzo odtwórcza

Atrakcyjność prezentacji projektu

Znakomity poziom prezentacji

Bardzo dobry poziom prezentacji

Zadowalający poziom prezentacji

Przeciętny poziom prezentacji, wymagający wsparcia nauczyciela

Praca bardzo słabo zaprezentowana

KRYTERIA OCENY SPOSOBU REALIZACJI PRACY

Ocena za sposób realizacji zadania jest, podobnie jak powyżej, jednakowa dla wszystkich członków grupy.

W ocenianiu bierze się pod uwagę:

17

wybór sposobu realizacji projektu, ustalenie zagadnień istotnych dla wykonania pracy projektowej,

planowanie pracy – podział zadań w grupie, trafność doboru środków do realizacji, wykonywanie zaplanowanych zadań, terminowość, obowiązkowe wywiązywanie się z powierzonych zadań.

Ocenę niedostateczną otrzymują uczniowie za każde kryterium, w którym nie spełnili minimalnych wymagań.

Oceny za sposób realizacji zadania w ujęciu tabelarycznym:

OCENAKRYTERIUM

CELUJĄCY BARDZO DOBRY DOBRY DOSTATECZNY DOPUSZCZAJĄCY

Wybór sposobu realizacji Uczniowie samodzielnie i bardzo kreatywnie wybrali sposób realizacji zadania

Uczniowie samodzielnie wybrali sposób realizacji

Uczniowie w miarę samodzielnie wybrali sposób realizacji

Uczniowie z pomocą nauczyciela wybrali sposób realizacji zadania

Uczniowie przyjęli narzucony sposób realizacji

Planowanie pracy W pełni samodzielne planowanie, przydział ról zgodny z predyspozycjami

Planowanie samodzielne, przydział ról w zasadzie zgodny z preferencjami

Praca i jej podział zaplanowane z niewielką sugestią nauczyciela

Podział i planowanie pracy mało samodzielne, przyjęte sugestie nauczyciela

Przydział ról i planowanie narzucone przez nauczyciela

Trafność doboru środków do realizacji

Wyjątkowa kreatywność w doborze środków

Środki różnorodne i trafne

Środki trafne, ale standardowe

Środki tylko częściowo dobrane właściwie

Środki nietrafne

Wykonywanie zaplanowanych działań

Bardzo wysoki poziom kreatywności

Wysoki stopień kreatywności i pomysłowości

Wykazywanie kreatywności i pomysłowości w niektórych elementach

Nikła kreatywność, praca wykonywana z dużą pomocą nauczyciela

Brak kreatywności; realizowane pomysły narzucone przez nauczyciela

Terminowość Wszystkie etapy pracy zakończone przed terminem

Wszystkie etapy pracy wykonane zgodnie z terminem

Niewielkie naruszenie terminów poszczególnych etapów pracy

Poszczególne etapy pracy w większości wykonane nieterminowo

Praca całkowicie niezgodna z harmonogramem

Obowiązkowe wywiązywanie się

Grupa wywiązywała się w pełni z powierzonych obowiązków, sama podejmowała dodatkowe

Grupa wywiązywała się w pełni z powierzonych obowiązków

Grupa w zasadzie wywiązywała się z powierzonych obowiązków

Grupa w słabym stopniu wywiązywała się z obowiązków

Grupa w bardzo niewielkim stopniu wywiązywała się z powierzonych obowiązków

KRYTERIA OCENY PRACY POSZCZEGÓLNYCH CZŁONKÓW GRUPY

Ocena pracy poszczególnych członków grupy jest oceną różnicującą.

W ocenianiu bierze się pod uwagę czynny udział w pracy, motywowanie, wspieranie innych kolegów, pomoc koleżeńską w realizacji zadania itd.

18

Ocena pracy poszczególnych uczniów w ujęciu tabelarycznym:

Przy

jęci

e fu

nkcj

i lid

era,

m

otyw

owan

ie in

nych

do

prac

y (c

eluj

ący)

Czyn

ny u

dzia

ł w p

raca

ch g

rupy

, ist

otny

wkł

ad w

wyk

onan

ie

proj

ektu

(b

ardz

o do

bry)

Udz

iał w

pra

cach

gru

py. N

iezb

yt

znac

zący

wkł

ad w

uzy

skan

ie

efek

tów

(dob

ry)

Bier

ne u

czes

tnic

two.

Uni

kani

e zo

bow

iąza

ń (d

osta

tecz

ny)

Brak

zaan

gażo

wan

ia.

Nie

obow

iązk

owoś

ć (d

opus

zcza

jący

)

Całk

owite

nie

wyw

iąza

nie

się z

obow

iązk

ów(n

iedo

stat

eczn

y)

Uczeń A X

Uczeń B XUczeń C XUczeń D XUczeń E X

SAMOOCENA UCZNIA

Ważnym elementem oceniania projektu jest dokonanie przez ucznia samooceny. Można ją wykorzystać jako element cząstkowej oceny projektu. Wbrew pozorom uczniowie bardzo krytycznie oceniają swoją pracę, zatem nie zachodzi obawa, że samoocena w znaczący sposób wpłynie na ocenę końcową. Karta samooceny pracy ucznia:

LP. KRYTERIUM ETAP I PRACY ETAP II PRACY ETAP III PRACY

1. Uczestniczyłem w wyborze sposobu realizacji pracy

2. Uczestniczyłem w opracowaniu harmonogramu wykonania pracy

3. Uczestniczyłem w planowaniu pracy zespołu

4. Poszczególne etapy projektu wykonywałem systematycznie

5. Zaplanowane zadania wykonywałem terminowo

6. W pełni zaangażowałem się w pracę zespołu

7. Motywowałem kolegów do pracy

19

8. Unikałem tworzenia sytuacji konfliktowych w grupie

9. Pomagałem kolegom w ich zadaniach, jeśli mieli trudności

10. W realizacji projektu korzystałem z różnorodnych źródeł inspiracji i informacji

11. Jestem zadowolony z pracy w zespole

12. Moja praca zasługuje na ocenę

13. Co moim zdaniem można by było zrobić lepiej

Z wszystkich uzyskanych ocen oblicza się średnią, która jest oceną na świadectwie za realizację przedmiotu: zespołowe projekty z zakresu tkaniny artystycznej i malarstwa.

20

TREŚCI KSZTAŁCENIA: MATERIAŁ NAUCZANIA I OPIS OSIĄGNIĘĆ

OBSZAR I – MALOWIDŁA WIELKOFORMATOWE

Materiał nauczania

Wybitni twórcy i ich dzieła jako źródła inspiracji w malarstwie wielkoformatowym. Techniki i technologie malarstwa ściennego (fresk mokry i suchy, sgraffito, mozaika,

malarstwo akrylowe, technika krzemianowa – keim, graffiti). Kompozycja i jej rodzaje (kompozycja otwarta, zamknięta, statyczna, dynamiczna). Psychofizjologia widzenia ze szczególnym uwzględnieniem oddziaływania koloru w

skali dużego formatu. Studium natury i jego rola w przygotowaniu projektu malarstwa wielkoformatowego. Ornament jako istotny element malarstwa naściennego, myślenie abstrakcyjne. Inwentaryzacja pomieszczenia. Projekt i prace przygotowawcze. Sposoby przenoszenia projektu na szablon. Próby wybranej techniki. Realizacja zadania. Przepisy prawa autorskiego. Dokumentowanie, prezentacja i archiwizacja pracy.

Opis osiągnięć uczniówUczniowie…

Znają i poddają analizie przykłady malarstwa ściennego. Znają i rozpoznają podstawowe techniki i technologie stosowane w malarstwie. Znają i stosują właściwie zestawy barw w zależności od funkcji pomieszczenia. Zapoznają się z pomieszczeniem pod względem stylistyki, kolorystyki, pełnionej

funkcji. Przeprowadzają inwentaryzację pomieszczenia. Projektują, dostosowując swoje pomysły do aranżacji pomieszczenia i jego funkcji. Komponują podstawowy ornament. Przygotowują projekt do realizacji. Znają i przestrzegają zapisów prawa autorskiego. Realizują, prezentują i dokumentują zadanie.

Przykładowe elementy zadania

Projekt wstępny. Wybranie techniki i dostosowanie jej do projektu. Przećwiczenie techniki przed realizacją. Podział zadań do realizacji. Przeniesienie projektu na szablon. Realizacja projektu. Omówienie realizacji, samoocena uczniów. Dokumentacja zadania.

21

Formy sprawdzania osiągnięć uczniów

Sprawdzanie umiejętności zastosowania pojęć i terminów w pracy nad projektem. Obserwacja progresu w pracach. Korekta indywidualna pracy grupy. Korekta zbiorowa. Przegląd i selekcja prac. Prezentacja prac.

OBSZAR II – WIKLINA W PRZESTRZENI

Materiał nauczania

Zarys historii wikliniarstwa. Techniki i technologie w wikliniarstwie. Materiały i sploty. Natura jako źródło inspiracji. Inspiracje dziełami tkaniny artystycznej i rzeźby. Kreacja z wyobraźni. Różne formy kompozycji (kompozycja otwarta, zamknięta, statyczna, dynamiczna). Modelowanie formy wiklinowej. Synteza natury. Zasady pracy w plenerze. Projekt i prace przygotowawcze do projektu. Realizacja projektu. Wiklina w formie użytkowej a artystycznej. Przepisy prawa autorskiego. Realizacja, prezentacja i dokumentowanie zadania.


Znają najistotniejsze zagadnienia z historii wikliniarstwa. Znają i rozpoznają techniki i technologie stosowane w wikliniarstwie. Znają i stosują podstawowe sploty wykorzystywane w wikliniarstwie. Znają i rozpoznają podstawowe materiały stosowane w wikliniarstwie. Stosują różne rodzaje środków ekspresji. Wykonują projekt zgodny z technologią. Znają i stosują zasady pracy w plenerze. Rozumieją różnice pomiędzy formą użytkową a artystyczną w technice wikliny.

22

Dostosowują projekt do przestrzeni, w obrębie której funkcjonuje. Znają zapisy prawa autorskiego i ich przestrzegają. Realizują, prezentują i dokumentują zadanie.


Projekt wstępny. Wykonanie modelu pracy przed realizacją. Podział zadań w grupie. Przeniesienie projektu na szablon. Realizacja projektu. Omówienie realizacji, samoocena uczniów. Dokumentacja zadania.



OBSZAR III – BATIK W FORMIE UŻYTKOWEJ i ARTYSTYCZNEJ

Materiał nauczania

Wybitni twórcy batiku i ich dzieła. Techniki i technologie tworzenia batików. Materiały stosowane w technice batiku (papier, len, bawełna, drewno). Barwniki, ich właściwości i zastosowanie. Wosk pszczeli i parafina jako materiał zabezpieczający przed działaniami czasu. Psychofizjologia widzenia ze szczególnym uwzględnieniem oddziaływania koloru i

formy dzieła. Różne rodzaje kompozycji (kompozycja otwarta, zamknięta, statyczna i dynamiczna). Studium z natury i jego rola w technice batiku. Natura jako źródło inspiracji. Kreacja z wyobraźni. Synteza natury. Batik jako malarstwo bezgruntowe. Zasady bezpieczeństwa w pracy nad batikiem. Nakładanie się kolorów, transparentność barwy w technologii batiku. Projekt i prace przygotowawcze do projektu. Realizacja projektu. Przepisy prawa autorskiego. Dokumentowanie, prezentacja i archiwizacja pracy.

23


Znają i poddają analizie dzieła wybitnych twórców z dziedziny. Znają i stosują właściwe techniki i technologie tworzenia batiku. Znają i rozpoznają podstawowe materiały do tworzenia batiku. Znają i rozpoznają podstawowe barwniki stosowane w tworzeniu batiku. Stosują techniki i technologie zabezpieczania batiku przed wpływem warunków

atmosferycznych i czasu. Trafnie dobierają właściwą gamę barw i formę pracy w zależności od przestrzeni, do

której przygotowywany jest batik. Stosują różne rodzaje środków ekspresji. Eksperymentują. Dostosowują projekt do przestrzeni, w obrębie której funkcjonuje batik. Wykonują projekt zgodny z technologią. Dobierają materiał do formy batiku. Potrafią rozróżnić formę użytkową i artystyczną w technice batiku. Stosują się do zasad bezpieczeństwa w trakcie pracy. Znają i stosują w pracy przepisy prawa autorskiego. Właściwie dokumentują, prezentują i archiwizują własne dokonania.


Projekt wstępny. Prezentacja inspiracji. Wybranie odpowiedniej technologii. Przećwiczenie techniki przed realizacją. Podział zadań w grupie. Przeniesienie projektu na materiał. Realizacja projektu. Omówienie realizacji, samoocena uczniów. Dokumentacja zadania.



24

OBSZAR IV – TKANINA W PRZESTRZENI

Materiał nauczania

Wybitni twórcy tkaniny przestrzennej, scenografii i kostiumów. Tkanina przestrzenna wykorzystywana w scenografii, projektowaniu kostiumów,

przestrzeni użytkowej i mieszkalnej. Techniki i technologie tworzenia tkaniny przestrzennej. Materiały stosowane w tkaninach przestrzennych (papier, wełna, len, bawełna,

drewno, metal). Barwienie surowców, barwniki, ich właściwości i zastosowanie. Wosk pszczeli i parafina jako materiał zabezpieczający przed działaniami czasu. Światło w projektach przestrzennych. Psychofizjologia widzenia ze szczególnym uwzględnieniem oddziaływania koloru i

formy dzieła. Studium z natury i jego rola w projektowaniu tkanin przestrzennych. Natura jako źródło inspiracji. Różne rodzaje kompozycji (kompozycja otwarta, zamknięta, statyczna i dynamiczna). Kreacja z wyobraźni. Synteza natury. Zasady bezpieczeństwa w pracy z tkaninami wielkowymiarowymi. Projekt i prace przygotowawcze do projektu. Realizacja projektu. Przepisy prawa autorskiego. Dokumentowanie, prezentacja i archiwizacja pracy.


Znają i poddają analizie dzieła wybitnych twórców z dziedziny. Znają i rozpoznają techniki i technologie stosowane w tworzeniu tkanin

przestrzennych, scenografii, projektowaniu kostiumów. Znają i rozpoznają podstawowe materiały i barwniki stosowane w tworzeniu tkanin

przestrzennych i scenografii oraz kostiumów. Stosują techniki i technologie zabezpieczania tkanin przestrzennych przed wpływem

warunków atmosferycznych i czasu. Trafnie dobierają właściwą gamę barw i formę pracy w zależności od przestrzeni, do

której przygotowywana jest tkanina wielkoformatowa. Znają techniki i właściwie oświetlają tkaninę przestrzenną. Dostosowują projekt do przestrzeni, w obrębie której funkcjonuje. Stosują różne rodzaje środków ekspresji. Wykonują projekt zgodny z technologią. Dobierają surowce do formy tkaniny przestrzennej. Stosują się do zasad bezpieczeństwa w trakcie pracy. Znają i stosują w pracy przepisy prawa autorskiego. Właściwie dokumentują, prezentują i archiwizują własne dokonania.

25


Projekt wstępny. Podział zadań w grupie. Wykonanie makiety tkaniny wielkoformatowej. Realizacja projektu. Omówienie realizacji, samoocena uczniów. Dokumentacja zadania.



OBSZAR V – INSPIRACJA TWÓRCZOŚCIĄ WYBRANEGO ARTYSTY

Materiał nauczania

Sylwetka wybranego artysty oraz jego dorobek twórczy. Inspiracje do projektu – szkice przygotowawcze inspirowane dziełami sztuki. Analiza materiałów i określenie tematu pracy. Techniki i technologie stosowane w projekcie. Faza kompozycyjna projektu. Psychofizjologia widzenia ze szczególnym uwzględnieniem oddziaływania koloru i

formy dzieła. Studium z natury i jego rola w projektowaniu tkaniny. Natura jako źródło inspiracji. Różne rodzaje kompozycji (kompozycja otwarta, zamknięta, statyczna i dynamiczna). Kreacja z wyobraźni. Synteza natury. Eksperymenty z różnorodnymi materiałami. Warsztat plastyczny wykonywanego projektu (w zależności od obranej techniki). Projekt jednoczęściowy lub wieloelementowy. Realizacja projektu. Przepisy prawa autorskiego. Dokumentowanie, prezentacja i archiwizacja pracy.

26


Znają i poddają analizie dzieła wybitnych twórców. Znają i stosują właściwe techniki i technologie tworzenia tkaniny artystycznej. Znają i rozpoznają podstawowe materiały do tworzenia tkaniny artystycznej. Stosują techniki i technologie zabezpieczania tkaniny przed wpływem warunków

atmosferycznych i czasu. Trafnie dobierają właściwą gamę barw i formę pracy w zależności od przestrzeni, do

której przygotowywany jest batik. Inspirują się dokonaniami innych twórców. Stosują różnorodne techniki wyrazu artystycznego. Eksperymentują i poszukują nowych środków wyrazu artystycznego. Komponują w sposób świadomy, dostosowując formę do wątków tematycznych. Realizują projekt. Stosują się do zasad bezpieczeństwa w trakcie pracy. Znają i stosują w pracy przepisy prawa autorskiego. Właściwie dokumentują, prezentują i archiwizują własne dokonania.


Projekt wstępny. Wybranie materiału i dostosowanie go do specyfiki projektu. Próby wstępne z techniką przed realizacją. Eksperymenty i poszukiwania nowych środków wyrazu. Podział zadań w grupie. Realizacja projektu. Dokumentacja zadania.

Formy sprawdzania osiągnięć ucznia


27

LITERATURA PRZEDMIOTU

Książki:

1. Dziamski Grzegorz, Sztuka u progu XXI wieku, Wydawnictwo Fundacji Humaniora, Poznań 2002.

2. Gombrich Ernst H., Sztuka i złudzenie, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1981.3. Gregory Richard L., Oko i mózg – psychologia widzenia, Wydawnictwo Naukowe

PWN, Warszawa 1971.4. Kowal Tomasz, Poradnik początkującego wikliniarza, wyd. Miejski Klub „Maczki”,

Sosnowiec 2011.5. Massey Peter, Slater Alison, Mozaiki, Wydawnictwo RM, Warszawa 2008.6. Parramon Jose M., Calbo Muntsa, Perspektywa w rysunku i w malarstwie,

Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1993.7. Pastuszak Włodzimierz, Kolor czy barwa – wstęp do grafiki komputerowej,

Wydawnictwo Naukowo-Techniczne, Warszawa 2001.8. Słownik terminologiczny sztuk pięknych, red. K. Kubalska-Sulkiewicz, Wydawnictwo

Naukowe PWN, Warszawa 1997.9. Sztuka na marginesie: trójmiejskie graffiti i murale, red. M. Howorus-Czajka,

Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, Gdańsk 2013.10. Tołłoczko Joanna, Eco deco. Czas na recykling, Wydawnictwo Buchmann Sp. z o.o.,

Warszawa 2013.11. Wrońska-Friend Maria, Sztuka woskiem pisana: batik w Indonezji i Polsce,

Wydawnictwo Gondwana, Warszawa 2008.

Czasopisma branżowe:

1. „Arteon”, magazyn o sztuce, red. K. Staszak, Poznań.2. „Aspiracje”, pismo warszawskich uczelni artystycznych, red. P. Szymol, wyd. ASP,

Warszawa.3. „Design Alive”, magazyn pięknych idei, red. E. Trzcionka, Cieszyn.

Inne źródła:

1. Strony internetowe, fora dyskusyjne, tutoriale z nowinkami technicznymi, katalogi wystaw bieżących.

28

Documents

Zespołowe projekty z zakresu tkaniny artystycznej i malarstwa