Β  

 Ένα  άτομο  μολύνεται  για  πρώτη  φορά  από  ένα  μικρόβιο.  Το  παρακάτω  διάγραμμα  αναπαριστά  τη  σογκέντρωση  των  αντιγόνων  και  των  παραγόμενων  αντισωμάτων  του  ατόμου  σε  συνάρτηση  με  το  χρόνο.          

               

         α.  Ποια  καμπύλη  αντιστοιχεί  στα  αντιγόνα  και  ποια  στα  αντισώματα;  Να  αιτιολογήσετε  την  απάντηση  σας.  

 β.  Η  μόλυνση  είναι  φυσική  ή  τεχνητή;  Να  αιτιολογήσετε  την  απάντηση  σας.    γ.  Να  αναφέρετε  ονομαστικά  τα  κύτταρα  του  ανοσοβιολογικού  συστήματος  που  ενεργοποιήθηκαν  και  να  περιγράψετε  το  πρώτο  στάδιο  της  ανοσοβιολογικής  απόκρισης.  

   ΑΠΑΝΤΗΣΗ    α.  Εφόσον  το  άτομο  μολύνεται  για  πρώτη  φορά   και  δεν  υπάρχει  καμία  αναφορά  για  εμβολιασμό  του  στο  παρελθόν  με  το  συγκεκριμένο  μικρόβιο,  ενεργοποιείται  η  πρωτογενής  ανοσοβιολογική  απόκριση.   Γνωρίζουμε   ότι   στην   πρωτογενή   ανοσοβιολογική   απόκριση   η   παραγωγή   των  αντισωμάτων  καθυστερεί  (χρονικά  καθυστερημένη  παραγωγή  αντισωμάτων)  σε  σχέση  με  τη  στιγμή   της   μόλυνσης,   μέχρι   να   γίνει   η   αναγνώριση   του   αντιγόνου.   Έτσι,   η   καμπύλη   των  αντισωμάτων   θα   ξεκινάει   πιο   μετά   από   αυτή   των   αντιγόνων.   Η   παραγωγή   και   η   δράση   των  αντισωμάτων  οδηγεί  στη  μείωση  της  συγκέντρωσης  των  αντιγόνων.  

   Αρα  η  καμπύλη  Α  αντιστοιχεί  στα  αντιγόνα  και  η  καμπύλη  Β  στα  αντισώματα.    β.  Από  την  καμπύλη  Α  παρατηρούμε  ότι  η  συγκέντρωση  των  αντιγόνων  είναι  αρχικά  μηδενική  και  στη  συνέχεια  αυξάνεται  σταδιακά.  Συνεπώς,  υπάρχει  στάδιο  επώασης,  δηλαδή  προσαρμογής  στο  περιβάλλον  και  πολλαπλασιασμός  του  μικροβίου  κι  έτσι  η  μόλυνση  είναι  φυσική.  Σε  περίπτωση  τεχνητής  μόλυνσης  (χορήγηση  εμβολίου),  τα  μικρόβια  που  χορηγούμε  είναι  νεκρά  ή  εξασθενημένα  και  δεν  έχουν  δυνατότητα  πολλαπλασιασμού.  

         

Συγκέντρωση  

Χρόνος  

Α  

 γ.  Τα  κύτταρα  του  ανοσοβιολογικού  συστήματος  που  ενεργοποιήθηκαν  είναι  τα  ακόλουθα:      1)  τα  μακροφάγα  (τα  οποία  εγκλωβίζουν  το  αντιγόνο,  το  καταστρέφουν  και  εκθέτουν  κάποια  τμήματα  του  πάνω  στην  επιφάνεια  τους  προκειμένου  να  ενεργοποιήσουν  τα  βοηθητικά  Τ  -­‐  λεμφοκύτταρα  ενώ  ενεργοποιούνται  και  από  τη  σύνδεση  αντιγόνου  -­‐  αντισώματος  με  σκοπό  την  ολοκληρωτική  καταστροφή  του  μικροβίου),    

2)  τα  βοηθητικά  Τ  -­‐  λεμφοκύτταρα,    3)  τα  Β  -­‐  λεμφοκύτταρα,    4)  τα  πλασματοκυτταρα,    5)  τα  κυτταροτοξικά  Τ  -­‐  λεμφοκύτταρα  εάν  το  μικρόβιο  είναι  ιός,    6)  τα  κατασταλτικά  Τ  -­‐  λεμφοκύτταρα  (μετά  την  επιτυχή  αντιμετώπιση  του  αντιγόνου).    Το   πρώτο   στάδιο   της   ανοσοβιολογικής   απόκρισης   είναι   η   ενεργοποίηση   των   βοηθητικών   Τ   -­‐  λεμφοκυττάρων.  Κατά  το  στάδιο  αυτό,  αρχικά,  με   την   εμφάνιση  του  παθογόνου  μικροοργανισμού,  ενεργοποιούνται   τα   μακροφάγα.   Τα   κύτταρα   αυτά,   εκτός   από   τη   δυνατότητα   που   έχουν   να  καταστρέφουν  το  μικρόβιο,  έχουν  και  την  ικανότητα  να  εκθέτουν  στην  επιφάνεια  τους  τμήματα  του  μικροβίου  που  έχουν  εγκλωβίσει  και  καταστρέψει,   λειτουργώντας  έτσι  ως  αντιγονοπαρουσιαστικά  κύτταρα.   Το   τμήμα   του   μικροβίου   που   εκτίθεται   συνδέεται   με   μια   πρωτεΐνη   της   επιφάνειας   των  μακροφαγων,  χαρακτηριστική  για  κάθε  άτομο,  η  οποία  ονομάζεται  αντιγόνο  ιστοσυμβατότητας.  Τα  κύτταρα  που   ενεργοποιούνται  πρώτα  μετά   την  παρουσίαση   του  αντιγόνου   είναι   τα  βοηθητικά  Τ   -­‐  λεμφοκύτταρα.