குறிப்புவினை என்பது பபொருள், இடம், கொலம், சினை, குணம், ப�ொழில் என்னும் ஆறனுள் ஒன்னைற அடிப்பனைடயொகக்

பகொண்டு த�ொன்றி, வினை உணர்த்துவ�ொக அனை*யும். இது, தபசுதவொரின் குறிப்பிற்தகற்பக் கொலத்னை�க் குறிப்பாக

உணர்த்தும்.

அவன்

பபான்னன்

- பபொருட்பபயர் (பபான் = பபொருள்,பபொன்னை உனைடயவன்)

அவன்

கச்சியான்

- இடப்பபயர் (கச்சி = இடம், கச்சி

என்னும் ஊனைரச் தசர்ந்�வன்; கச்சி - கொஞ்சி

*ொநகர்)

அவன்

ஆதிரை�யான்

- கொலப் பபயர் (ஆதிரை� = நொள்,நட்சத்�ிரம். ஆ�ினைர நட்சத்�ிரத்�ில்

பிறந்�வன்)

அவன்

ஆறுமுகன்

- சினைப்பபயர் (முகம் - சினை,ஆறுமுகங்கனை9க் பகொண்டவன்)

அவன் க�ியன் - குணப்பபயர் (கருரை�= நிறப்பண்பு, கரிய

நிறம் உனைடயவன்)

அவன் தச்சன் - ப�ொழிற்பபயர் (தச்சு = ப�ொழில்)

பிற �ினைண பொல்களுக்குரிய குறிப்பு வினைமுற்றுச்

பசொற்களும் இவ்வொதற அனை*யும். �ிதய பபொன்ன், கரியன்

எனும் பபயர்கள் குறிப்புவினைகள் ஆகொ. ப�ொடரில் இனைவ

குறிப்பு வினை

பயினைலயொக வரும்பபொழுத� குறிப்புவினைமுற்றுகள் ஆகும். ‘பபொன்ன் வந்�ொன்’ என்ப�ில் ‘பபொன்ன்’ எழுவொயொக

உள்9து. ‘அவன் பபொன்ன்’ என்ப�ில் ‘பபொன்ன்’

பயினைலயொக உள்9து. எதவ, இட*றிந்து குறிப்புவினை எது

எ அறிய தவண்டும்.

குறிப்புவினைச் பசொற்கள் பபரும்பொலும் வடிவத்�ில்

பபயர்ச் பசொற்க9ொகதவ த�ொன்றுவ�ொல், அனைவ ப�ொடரில் வரும் இடத்னை� னைவத்த� குறிப்புவினையொ என்பனை� முடிவு

பசய்யதவண்டும். �ிதய இச் பசொற்கனை9ச் பசொன்ொல் இனைவ

பபயதர ஆகும்.

குறிப்புவினை என்பதும் வினைக்குறிப்பு என்பதும் ஒதர

பபொருள்படும் பசொற்கத9 ஆகும். குறிப்புவினைச் பசொல்

வடிவொல் கொலம் கொட்டுவ�ில்னைல. எதவ, கொலம் கொட்டொது எ

முடிவு பசய்�ிடலொகொது. தபசுதவொர், தகட்தபொர் குறிப்பிற்தகற்ப, கொலத்னை� அது குறிப்பொக உணர்த்தும் என்பது நினைவில்

இருக்க தவண்டும்.

பசய்பவன், கருவி, நிலம், பசயல், கொலம், பசய்பபொருள்

ஆகிய ஆறு பபொருள்கனை9த் ப�ரிநினைலவினை கொட்டும் என்பர்

நன்னூலொர்.

பசய்பவன் கருவி நிலம் பசயல் காலம்

பசய்பபாருள் ஆறும் தருவது விரைனயேய

(நன்னூல்:319)

என்பது நன்னூல் நூற்பொ.

வரை�ந்தான் என்னும் வினைச்பசொல்னைலச் சொன்றொக

எடுத்துக் பகொள்தவொம். இ�ொல் அறியப்படும் ஆறு

பசய்�ிகனை9யும் கீதழ கொண்க.வனைரந்�வன் - (பசய்பவன்) ஓவியன்

வனைரய உ�வியது - (கருவி) தூரினைக

வனைரந்� இடம் - (நிலம்) ஓவியக்கூடம்

வனைர�ல் -(பசயல்) ஓவிய

வனைரவு

வனைரயப்பட்டது -(பசய்பபொருள்) ஓவியம்

ப�ரிநினைல வினை

வனைரந்� கொலம் - (கொலம்) இறந்�கொலம்

இந்� ஆறு கருத்துகனை9யும் ஒரு வினைச்பசொல்

உணர்த்துவனை� நினைவிற் பகொள்9 தவண்டும்.

வினைச் பசொற்கனை9 முற்றுவிரைன, எச்சவிரைன எ

இரண்டொகப் பிரிக்கலொம். எச்சவினைனையப் பபயப�ச்சம், விரைனபயச்சம் எப் பிரிக்கலொம்.வந்தா

ன்

-வினைமுற்று

வந்து - வினைபயச்சம் (வந்து என்ப�ற்குப்

பிறகு ஒரு வினைச்பசொல்

வந்�ொல்�ொன் கருத்து நினைறவு பபறும். எ-டு. வந்து யேபானான்)

வந்த - பபயபரச்சம் (வந்� என்ப�ற்குப் பிறகு

ஒரு பபயர்ச்பசொல் வந்�ொல்�ொன்

கருத்து நினைறவு பபறும்.   எ-டு. வந்�

ரைபயன்)

ஒரு ப�ரிநினைல வினைமுற்றுச் பசொல்லில் பகு�ியொல்

பசயலும், விகு�ியொல் வினை பசய்�வரும், இனைடநினைலயொல்

கொலமும் பவ9ிப்பனைடயொகப் புலப்படும்.

(எ.கா) பசய்தான் - ப�ரிநினைல வினைமுற்று

பச

ய்

- பகு�ி - பசய்�ல் என்னும்

வினைனையக் குறித்�து.

ஆ - விகு�ி - உயர்�ினைண ஆண்பொனைலக்

ன் குறித்�து.

த் - இனைடநி

னைல

-இறந்�கொலம் குறித்�து.

பபயபரச்சம் வினைபயச்சங்கனை9ப் பற்றி இத் ப�ொகுப்பில்

பின் ஒரு பொடத்�ில் படிக்க உள்ளீர்கள். இப்பபொழுது குறிப்பு

வினைனையக் குறித்துக் கொண்தபொம்.

முன்ினைல ஒருனை* வினைமுற்றுச் பசொற்க9ில் கொலத்னை�

பவ9ிப்பனைடயொக அறிவிக்கும் பசொற்கனை9த் ப�ரிநினைல

வினைமுற்றுச் பசொற்கள் என்கிதறொம்.வந்தாய் என்பது இறந்�கொலம் கொட்டுகிறது.வருகிறாய் என்பது நிகழ்கொலம் கொட்டுகிறது.வருவாய் என்பது எ�ிர்கொலம் கொட்டுகிறது.

இச்பசொற்க9ில் ‘வொ’ என்னும் வினைப்பகு�ிக்கும் ‘ஆய்’

என்னும் முன்ினைல ஒருனை* விகு�ிக்கும் இனைடயில் கொலம்

கொட்டும் இனைடநினைலகள் உள்9. முனைறதய த், கிறு, வ் என்ப

(த*ற்கொணும் மூன்று பசொற்க9ிலும்) மூன்று கொலங்கனை9யும்

உணர்த்துகின்ற. இவற்னைறப் பற்றி விரிவொகப் பின்ர் கொலம்

(a02126) என்னும் பொடத்�ில் படிக்க உள்ளீர்கள்.

ப�ரிநினைல வினைமுற்று

முன்ினைல ஒருனை*த் ப�ரிநினைல வினைமுற்று

விகு�ிக9ொக இ, ஐ, ஆய் என்ப உள்9. இவற்றுள் ஆய்

என்னும் விகு�ிதய இக்கொலத்�ில் பபருவழக்கொக உள்9து.

நீ படித்தாய்     ஓடினாய்

நீ நடந்தாய்     உழுதாய்

நீ உண்டாய்     பசான்னாய்

நீ பசன்றாய்     வந்தாய்

மு�லிய பசொற்க9ில் எல்லொம் ‘ஆய்’ விகு�ி இருப்பனை� அறிக. இவற்னைறப் தபொல, பழங்கொலத்�ில் இகர விகு�ியும்

பயன்பட்டுள்9து. ஒரு சொன்று:

பசன்றி என்பது இறந்�கொலம் உணர்த்தும் வினைமுற்று. இ�ற்குச் பசன்றொய் என்று பபொருள்.

பசல்லாநின்றி என்பது நிகழ்கொலம் உணர்த்துகிறது. ‘பசல்’ என்னும் பகு�ிதயொடு ஆநின்று என்னும் நிகழ்கொல

இனைடநினைலயும் ‘இ’கர விகு�ியும் தசர்ந்துள்9து. எதவ, இச்பசொல் பசல்கிறொய் என்னும் பபொருளுனைடய�ொகும்.

யேசறி என்னும் ப�ரிநினைல வினைமுற்று ‘பசல்வொய்’

என்னும் பபொருளுனைடயது. இது எ�ிர்கொலம் உணர்த்துவது. பசன்றி, பசொல்லொநின்றி, தசறி ஆகிய ப�ரிநினைல

வினைமுற்றுச் பசொற்கள் இக்கொலத்�ில் வழக்கில் இல்னைல. ஆ�லொல் இவற்றின் பபொருள்கனை9 நினைவிற்பகொள்9

தவண்டும். இகர விகு�ினையப் தபொல் ‘ஐ’கொர விகு�ியும்

முன்ினைலயில் வரும்.

உண்டரைன என்பது இ�ற்குச் சொன்று. இது உண்டொய்

என்னும் பபொருளுனைடயது. இதுதபொல் நிகழ்கொலம் குறிப்ப�ொக

இவ்விகு�ி உண்கின்றரைன என்று வருவதும் கொண்க.

இதுவனைர கூறியவற்றொல் ஐ, ஆய், இ என்னும் மூன்று

விகு�ிகளும் முன்ினைல ஒருனை*த் ப�ரிநினைல வினைமுற்றுச்

பசொற்க9ில் வருகின்ற என்பது ப�9ிவொகும்.

கொலத்னை�க் குறிப்பொக உணர்த்துபனைவ குறிப்பு

வினைமுற்றுகள் (கொண்க: பொடம் 2.2.2). முன் பசொன் ஐ, ஆய், இ எனும் மூன்று விகு�ிகளும் முன்ினைல ஒருனை*க் குறிப்பு

வினைமுற்றுச் பசொற்க9ிலும் விகு�ிக9ொக வருகின்ற.நீ

நல்லாய்-ஆ

ய்

விகு

�ி

இனைவ முன்ினைல

ஒருனை*யில்

ஆண்பொல்

ஒருனை*,

நீ

நல்ரைல- ஐ

விகு

�ி

நீ அருளி - இ விகு

குறிப்பு வினைமுற்று

�ிபபண்பொல்

ஒருனை*, அஃறினைண

ஒன்றன்பொல்

‘நல்னைல’ என்னும் பசொல் முன்ினைலயில் இருக்கும் ஆண்

ஒருவனைரதயொ, பபண் ஒருவனைரதயொ, அல்லது அஃறினைணப்

பபொருள் ஒன்னைறதயொ குறித்துப் தபசுவ�ொக அனை*யும். நீ நல்ல

இயல்னைப உனைடயொய் எனும் பபொருள் �ருவ�ொக ‘நல்னைல’

என்னும் பசொல் குறிப்பு வினையில் பயன்படுகிறது. ‘அரு9ி’

என்பது ‘அருள் உனைடயவன் நீ’ என்று பபொருள்படும்.

ஓர் ஆனைணப் பொர்த்தும் ‘நல்லொய்’ எக் கூறலொம்.ஒரு பபண்னைணப் பொர்த்தும் ‘நல்லொய்’ எக் கூறலொம்.

ஒரு நொய் தபொன்ற அஃறினைண உயினைரப் பொர்த்தும் இவ்வொறு கூறலொம்.

குறிப்பு வினை இம் மூன்றற்கும் உரியது.

த*ற்கண்டவற்றொல் ப�ரிநினைல வினை, குறிப்பு வினை

எனும் இரண்டிற்கும் முன்ினைல ஒருனை*க்குரிய விகு�ிக9ொக ஐ, ஆய், இ எனும் மூன்றும் வருகின்ற என்பது வி9ங்கும்.

இவற்றுள் ஆய் விகு�ி இன்னைறய வழக்கில் உள்9து என்பதும், ஐ, இ ஆகிய விகு�ிகள் முற்கொல வழக்குகள் என்பதும்

நினைவிற்கு உரிய.