ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΖΩΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Μετά την τουρκική κατάκτηση οι περισσότερες

επιφανείς βυζαντινές οικογένειες που επέζησαν

μετανάστευσαν κυρίως σε:

Λατινοκρατούμενες περιοχές

Δυτική Ευρώπη

Όσες οικογένειες παρέμειναν συγχωνεύθηκαν με Έλληνες από :

Την Καραμανία

Τον Πόντο

Τα νησιά του Αιγαίου

Σχηματίστηκε γύρω από το Πατριαρχείο μια νέα άρχουσα τάξη τους Φαναριώτες

Καθημερινή ζωή τους

πρώτους αιώνες

Ζούσαν σε φτωχικές συνοικίες

Υπηρετούσαν στο στρατό μόνο σε βοηθητικές υπηρεσίες

(ναύτες ή οδηγοί).

Απαγορεύονταν οι λιτανείες.

Οι σοβαρές δικαστικές υποθέσεις των Χριστιανών δικάζονταν

στα μουσουλμανικά ιεροδικεία και όχι στα εκκλησιαστικά

δικαστήρια.

Τακτικοί φόροι

Κεφαλικός φόρος όσοι δεν ήταν Μουσουλμάνοι

Φόρος εστίας (για τις κατοικίες τους)

Φόρο για τη χρήση γης (έγγειος)

Φόρο για την αγροτική παραγωγή (δεκάτη 1/10 της παραγωγής)

Υπήρχαν και αρκετοί έκτακτοι φόροι, καθώς και αγγαρείες.

Οι διακρίσεις ήταν πιο

έντονες στις

απομακρυσμένες περιοχές.

Οι συνθήκες ζωής των υπόδουλων

και πλούτισαν ως

βιοτέχνες ή

έμποροι

Έσοδα φορολογίας συντήρηση

της Οθωμανικής

αυτοκρατορίας.

Άνιση κατανομή φόρων

Οι Χριστιανοί επιβαρύνονταν οικονομικά πολύ περισσότερο από

τους Μουσουλμάνους

Χωρίς έλεγχο από την

κρατική εξουσία.

Οι τοπικοί διοικητές

κακομεταχειρίζονταν τους

Χριστιανούς και δεν δίσταζαν

να ενισχύσουν το προσωπικό

τους ταμείο.

Έτσι, τα πιο εύφορα κτήματα ανήκαν στο Σουλτάνο και τους Οθωμανούς, ενώ οι περισσότεροι

υπόδουλοι κατείχαν εκτάσεις γης κυρίως σε άγονες περιοχές.

Πολύ σκληρά μέτρα,

τους πρώτους αιώνες:

1. Οι σφαγές

2. Οι αιχμαλωσίες

3. Οι εξισλαμισμοί

4. Το παιδομάζωμα

5. Η αναγκαστική μετακίνηση του πληθυσμού στο εξωτερικό ή σε

απομονωμένα και ορεινά μέρη και εγκατάσταση τουρκικών και

άλλων φύλων σε εύφορα εδάφη.