Όψη Ορισμός:Η όψη είναι η σκηνογραφία και

ενδυματολογία της παράστασης της τραγωδίας. Περιλαμβάνει:Τον ρουχισμό, τα

υποδήματα(κόθορνοι) , τα προσωπεία ή έντονο βάψιμο (ψιμύθιο).

Ανάμεσα στο αρχαίο θέατρο και το σύγχρονο υπάρχουν αρκετές διαφορές σχετικά με την ενδυματολογία.

Ενδυματολογία Αρχαίο Θέατρο Οι ηθοποιοί ντύνονταν

μεγαλο-πρεπώς και ανάλογα την διάθεση τους φορούσαν αντίστοιχα ζωηρά ή σκούρα χρώματα. Οι θεοί διακρίνονταν από τα σύμβολα τους και οι μάντεις από ένα μάλλινο ένδυμα. Φορούσαν επίσης τους κόθορνους για να είναι ψηλοί για να φαίνονται σε όλους τους θεατές. Χρησιμοποιούσαν προσωπεία για να διατηρούν ανωνυμία και απέκρυπταν τα χαρακτηριστικά τους καθώς ακόμα και τους γυναικείους ρόλους τους έπαιζαν άντρες.

Σύγχρονο θέατρο

Οι ηθοποιοί ντύνονται πιο λιτά αλλά σε ορισμένες παραστάσεις (π.χ. 1984,1995) διατηρούν αρχαίο χαρακτήρα. Το μακιγιάζ είναι πιο διακριτικό καθώς δίνεται έμφαση στις εκφράσεις του προσώπου αφού δεν χρησιμοποιούν προσωπεία. Υπάρχουν χαρακτηριστικά αντικείμενα που δείχνουν την ιδιότητα τους. Κοθόρνους δεν φορούσαν αλλά σανδάλια ή πιο απλά παπούτσια. Επιπλέον παίζουν και γυναίκες.

Σύγχρονο ΘέατροΑρχαίο Θέατρο

ΣκηνογραφίαΑρχαίο Θέατρο Τα θέατρα βρίσκονταν

σε εξωτερικό χώρο και είχαν αμφιθεατρικό σχήμα. Οι ηθοποιοί εισέρχονταν από την δεξιά πάροδο (από την πόλη ή το λιμάνι) ή από την αριστερή (από αγρούς και χωράφια). Επιπλέον χρησιμοποιούσαν μηχανήματα για διάφορα εφέ της παράστασης. Ως φόντο παριστανόταν συνήθως το εξωτερικό μέρος ενός ανακτόρου. Υπήρχε συγκεκριμένος χώρος που προοριζόταν για το χορό (ορχήστρα).

Σύγχρονο θέατρο

Οι παραστάσεις γίνονται είτε σε αμφιθέατρα είτε σε σύγχρονες εγκαταστάσεις. Δεν υπάρχουν πλέον οι πάροδοι και χρησιμοποιούνται ελάχιστα κοινά μηχανήματα με την αρχαιότητα. Τα σκηνικά είναι πιο αληθοφανή και σταθερά καθ’όλη τη διάρκεια της παράστασης. Ο χορός πλέον συγχέεται με τους ηθοποιούς.

Αρχαίο Θέατρο Σύγχρονο Θέατρο

Ομάδα 1