Ερευνητική Εργασία

Είδη ΜουσικήςΡεμπέτικη, Λαϊκή, Ποπ

ΓΕΛ ΑΞΙΟΥΠΟΛΗΣTάξη: Α

Β΄τετράμηνοΣχολικό έτος: 2013-2014

Ονόματα μαθητών:Λάζαρος ΓιάντσηςΚώστας Παπαρίδης

Νικολέτα ΚάννηΧριστίνα ΜιχαηλίδουΕλευθερία ΚεφάλουΠαναγιώτα Κιούκα

Όνομα εκπαιδευτικού: Σοφία Λυκίδου

Περιεχόμενα

1. Πρόλογος

2. Εισαγωγή

3. Ρεμπέτικη μουσική

4. Λαϊκή μουσική

5. ΠΟΠ μουσική

6. Συμπεράσματα

7. Επίλογος

8. Δικτυογραφία

• Πρόλ ογος Η μουσική εκφράζει τους νέους και αυτός είναι ο κύριος λόγος που

μας κίνησε το ενδιαφέρον να ασχοληθούμε με το συγκεκριμένο θέμα. Ως νέοι στον ελεύθερο μας χρόνο χαλαρώνουμε ακούγοντας μουσική.

Τέλος, η μουσική δίνει νόημα και χρώμα στην ζωή των ανθρώπων.

• Εισαγωγή Η μουσική καλύπτει την ανάγκη μας να εκφράσουμε μέσω των ήχων

τη σκέψη μας, τα συναισθήματά μας και τις ψυχικές μας καταστάσεις. Στόχος αυτής της επιλογής μας ήταν να γνωρίσουμε με περισσότερες λεπτομέρειες κάποια είδη μουσικής και να διερευνήσουμε τη σχέση

μεταξύ αυτών των ειδών μουσικής και των συνθηκών που τα διαφόρφωσαν.

Ρεμπέτικη μουσική

Το ρεμπέτικο τραγούδι, που πλέον έχει καταχωριστεί στη συνείδηση και στην καθημερινότητα του Νεοέλληνα, ανεξαρτήτως τάξης και μόρφωσης, δεν ήταν πάντα δεδομένο ως αυτονόητη ελληνική παράδοση. Εναντίον του είχε ξεσπάσει ένας σφοδρός πόλεμος από τα πρώτα χρόνια της δημιουργίας και της εξάπλωσής του, ο οποίος διήρκεσε ένα ολόκληρο αιώνα.

Ιστορικά, οι «αψιμαχίες» ξεκίνησαν τα τέλη του 19ου αιώνα στην Αθήνα, με πρώτους πολέμιους τους ευρωπαιοτραφείς λόγιους και μουσικούς που πίστευαν ότι το μέλλον της πατρίδας μας ανήκε στη Δύση. Σε αυτούς προστέθηκαν αργότερα και οι πολιτικές και πνευματικές ηγεσίες των αντιπαρατιθέμενων ιδεολογιών στη χώρα μας. Υπερασπιστές από την άλλη πλευρά ήταν οι ίδιοι οι δημιουργοί και οι ερμηνευτές του ρεμπέτικου, και κοντά σε αυτούς πολύ μεγάλο μέρος του ανά τον κόσμο ελληνισμού, ανεξαρτήτως κοινωνικής τάξεως.

Δύο ήταν τα βασικά επιχειρήματα εναντίον του ρεμπέτικου: 1. Ότι ήταν κατάλοιπο της μακροχρόνιας τουρκικής σκλαβιάς, επομένως αντεθνικό και απεχθές. Αυτό ήταν το κύριο επιχείρημα ως το 1922, χρονιά της Μικρασιατικής Καταστροφής και του περιορισμού των Ελλήνων στον σημερινό μικρό γεωγραφικό τους χώρο. 2. Μετά το 1922 και την κατακόρυφη αύξηση των τραγουδιών που σχετίζονταν με τα νέα κοινωνικά προβλήματα που δημιούργησαν η προσφυγιά, η φτώχεια και οι κοινωνικές αδικίες ( ψυχοτρόπες ουσίες, φυλακίσεις, αναζήτηση καλύτερης τύχης και επιβίωσης με οποιοδήποτε μέσο), προστέθηκαν τα επιχειρήματα «περί υποκόσμου». Επιχειρήματα ανυπόστατα, αφού αγνοούσαν παντελώς το ένδοξο παρελθόν όλων σχεδόν των εξ Ανατολής δημιουργών και ερμηνευτών, που τα επόμενα χρόνια αποδείχθηκαν οι κυριότεροι εκπρόσωποι του είδους. Πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι σχεδόν όλοι οι πολέμιοι του ρεμπέτικου είχαν πρόσβαση

στα μέσα διαμόρφωσης της κοινής γνώμης. Σε αυτούς προστέθηκαν μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και οι συνδικαλιστικοί φορείς των μουσικών.

Στα τέλη του 19ου αιώνα αρκετοί μουσικοί με σπουδές σε ωδεία της Ελλάδας και της Ευρώπης παρακολουθούσαν με μελαγχολία τη μεγάλη επιτυχία και τη λαϊκή αποδοχή των εξ Ανατολής κομπανιών. Η επιτυχία αυτή φάνηκε να υποχωρεί στις αρχές του 20ού αιώνα, ιδιαίτερα μετά την άνοδο της αθηναϊκής επιθεώρησης που εμφανίστηκε το 1907. Πολλοί μουσικοί ευρωπαϊκής παιδείας συνέθεταν νέες μουσικές ή διασκεύαζαν διεθνείς επιτυχίες, προσαρμόζοντάς τες στις ανάγκες της παράστασης.

Εδώ θα πρέπει να επισημανθούν μερικά βασικά γεγονότα που προηγήθηκαν ή λειτούργησαν παράλληλα. Ήδη από την εποχή του κωμειδυλλίου –που προηγήθηκε της επιθεώρησης– εξαίρετοι εκπρόσωποί του έγραψαν τραγούδια γύρω από τη ζωή και τα προβλήματα των λαϊκών τάξεων. Ομοίως, σημαντικοί λογοτέχνες συμπεριέλαβαν στα διηγήματά τους παρόμοια θέματα. Ο ίδιος ο Θεόφραστος Σακελλαρίδης, «ορκισμένος εχθρός» των ανατολίτικων μελωδιών, συμπεριέλαβε στις αρχές του 20ού αιώνα, στη μουσική του για τις «Εκκλησιάζουσες» της Νέας Σκηνής του Κων/νου Χρηστομάνου, ένα «αμανετζίδικο» τραγούδι και έναν ζεϊμπέκικο χορό. Στο Θέατρο Σκιών, δημοφιλέστερο λαϊκό θέαμα της εποχής, ο διάσημος καραγκιοζοπαίκτης Γιάννης Μώρος εισάγει, το 1905 στον Πειραιά, τη φιγούρα του Σταύρακα, αποτυπώνοντας τους κουτσαβάκηδες, τους μάγκες ή τους μόρτες.Στην Πόλη και στη Σμύρνη αρχίζουν, την ίδια εποχή, οι πρώτες ηχογραφήσεις ελληνικών τραγουδιών, με προτεραιότητα στα λαϊκά τραγούδια των περιοχών αυτών, τα οποία οι Μικρασιάτες Έλληνες θεωρούσαν ως τα «πρώιμα» ρεμπέτικα. Και αφού ηχογραφούνται κυριαρχούν στα μηχανήματα αναπαραγωγής –γραμμόφωνα, μουσικά κουτιά, λατέρνες– και μεταφέρονται ευκολότερα στην κυρίως Ελλάδα. Το 1914 ένα πολυτάλαντος καλλιτέχνης από τον θίασο της Μαρίκας Κοτοπούλη, ο Θάνος Ζάχος (ψευδώνυμο του ηθοποιού Ζαχαρία Νοταράκη), εισάγει για πρώτη φορά, στην επιθεώρηση «Σκούπα», τον τύπο του μάγκα, εισπράττοντας μεγάλη αποδοχή και επιτυχία.

Σε κατάσταση «πανικού» μπροστά στη νέα προοπτική της επικράτησης και της αποδοχής των «σκοτεινών» αυτών τύπων, του ρεμπέτη ή του μάγκα, ο Ζαχαρίας Παπαντωνίου δημοσιεύει το 1917 στην εφημερίδα «Εμπρός» διακήρυξη κατά του αμανέ, προτείνοντας, μεταξύ άλλων διώξεων, ακόμη και τη φορολόγηση του κύριου μουσικού οργάνου, που ήταν το σαντούρι.

Η οριστική ανατροπή επισφραγίζεται το 1921 με το ανέβασμα της οπερέτας των Νίκου Χατζηαποστόλου και Ιωάννη Πρινέα «Οι Απάχηδες των Αθηνών». Εκεί η επιτυχία του παλαίμαχου Θάνου Ζάχου και του νεότερου Πέτρου

Κυριακού στους αυτοσατιριζόμενους ρόλους του Καρούμπα και του Καρκαλέτσου, τύπων του ρεμπέτικου, παρέτεινε για δύο χρόνια τις παραστάσεις, πράγμα αδιανόητο για την εποχή.

Το 1922

Η Μικρασιατική Καταστροφή έφερε στην Ελλάδα και τους μεγάλους μουσικούς της καθ’ ημάς Ανατολής. Αμέσως σχεδόν δημιουργούνται χώροι ψυχαγωγίας στους οποίους έχουν τον πρώτο ρόλο, σε συνεργασία βέβαια με ντόπιους μουσικούς. Από το 1924 πραγματοποιείται η εγκατάσταση και στην Ελλάδα παραρτημάτων των ευρωπαϊκών εταιρειών δίσκων. Έτσι αλλάζει οριστικά το παιχνίδι υπέρ του ρεμπέτικου, αφού επικεφαλής αυτών των εταιρειών τίθενται μεγάλοι συνθέτες της Σμύρνης και της Πόλης οι οποίοι αποφασίζουν και επιλέγουν ρεπερτόριο, τραγουδιστές, μουσικούς και ορχήστρες. Ως αποτέλεσμα έχουμε την ηχογράφηση και την κυκλοφορία σε δίσκους όλων σχεδόν των πρώιμων ρεμπέτικων της Κωνσταντινούπολης και της Σμύρνης, ενώ οι δυσμενείς καταστάσεις που δημιούργησε η μεγάλη καταστροφή εμπλουτίζουν τα ρεμπέτικα με νέα θεματολογία που αντλεί το υλικό και την έμπνευσή της από τα προβλήματα του ελληνικού λαού και ιδιαίτερα της προσφυγιάς.

Το 1931 όμως εξαπολύεται νέα επίθεση με επικεφαλής μια διακεκριμένη μουσικοκριτικό, τη Σοφία Σπανούδη, η οποία μάχεται το ρεμπέτικο με ιδιαίτερο πείσμα. Τον ίδιο χρόνο ξεκινά η λειτουργία του εργοστασίου της Columbia στον Περισσό, όπου ηχογραφήθηκαν ως το 1937, τέλος της περιόδου της ελεύθερης δημιουργίας, μεταξύ των χιλιάδων τραγουδιών και τα ωραιότερα επώνυμα ρεμπέτικα.

Η θεματολογία των τραγουδιών πλαταίνει: πέρα από τη φυλακή και τα ναρκωτικά, κάνουν έντονη την παρουσία τους ο έρωτας, η γυναίκα, η θλίψη, η διαμαρτυρία για κοινωνικά δεδομένα, ενώ υποχωρεί η ευρύτατη χρήση της αργκό. Επίσης οι ορχήστρες εμπλουτίζονται με όργανα πέρα από το μπουζούκι και τον μπαγλαμά.

Στα τέλη του 1934, με αφορμή την είδηση για την απαγόρευση του αμανέ στην Τουρκία, είχε ξεκινήσει ένας διάλογος στην εφημερίδα «Αθηναϊκά Νέα» και η διαμάχη μέσω των στηλών της έδωσε το έναυσμα ώστε, έναν χρόνο μετά την επιβολή της μεταξικής δικτατορίας, να εφαρμοστεί η πρώτη προληπτική λογοκρισία με τον νέο νόμο «περί Τύπου». Έτσι, κάθε μελωδία που θυμίζει το ανατολίτικο παρελθόν του λαού μας και κάθε αντικοινωνικό ή περιθωριακό κατά τη γνώμη τους θέμα (όπως η φτώχεια, η μετανάστευση, οι φυλακές, οι ψυχοτρόπες ουσίες ) λογοκρίνονται, απορρίπτονται και καταστρέφονται δημόσια, ενώ οι ίδιοι οι δημιουργοί, όπως ο Π. Τούντας, σέρνονται στα δικαστήρια. Μπροστά σε αυτή την άνιση μάχη το ρεμπέτικο «υπέστειλε τη σημαία». Αρκετοί από τους δημιουργούς δεν ηχογράφησαν ξανά. Οι πράξεις της δικτατορίας του Μεταξά είχαν – δυστυχώς και

παραδόξως – σύμμαχο και το ΚΚΕ, το οποίο χαρακτήρισε και αυτό τα ρεμπέτικα ως «τραγούδια του υπόκοσμου». Το πλήγμα ήταν καίριο, αφού πέρα από τη λογοκρισία των στίχων οι συνέπειες των παρεμβάσεων στις μελωδίες ήταν ανεπανόρθωτες και δεν αποκαταστάθηκαν.

Παρά την ήττα αυτή το ρεμπέτικο αντεπιτέθηκε με τη νέα γενιά δημιουργών, οι οποίοι, σε συνεργασία με τους παλιούς, έδωσαν μάχη παρά το ασφυκτικό κλίμα της ελεγχόμενης δημιουργίας. Επικεφαλής της νέας ομάδας ο Βασίλης Τσιτσάνης, ο οποίος με τις ευλογίες των δισκογραφικών εταιρειών πέτυχε ένα ακατάρριπτο ρεκόρ, ηχογραφώντας από το 1937 ως το 1940 που έκλεισε το εργοστάσιο στον Περισσό γύρω στα 100 τραγούδια.

Κατοχή και μεταπολεμική περίοδος

Τα χρόνια της Κατοχής είχαν σοβαρές συνέπειες για το ρεμπέτικο, καθώς έφυγαν από τη ζωή ή αποσύρθηκαν οι περισσότεροι συνθέτες και ερμηνευτές από την Ανατολή. Η νέα μάχη άρχισε με την τεράστια επιτυχία μερικών χασικλίδικων που ηχογραφήθηκαν το 1946, μετά την επαναλειτουργία της Columbia και προτού αρχίσει να παρεμβαίνει ξανά η λογοκρισία. Μέσα στην κόλαση του Εμφυλίου οι αντιδράσεις κορυφώθηκαν, γράφηκαν άρθρα επί άρθρων και διατυπώθηκαν εκατοντάδες απόψεις, για να φτάσουμε στον Ιανουάριο του 1949 και στη δημόσια παρέμβαση του Μάνου Χατζιδάκι υπέρ του ρεμπέτικου, στην περίφημη Διάλεξή του. Ήταν το ξεκίνημα της «απενοχοποίησης», καθώς στο πλευρό του Χατζιδάκι τάσσονται και οι Μίκης Θεοδωράκης, Γιάννης Τσαρούχης, Νίκος Κούνδουρος, Φοίβος Ανωγειανάκης και Αργύρης Κουνάδης. Οι διαμάχες πλέον έχουν περιοριστεί στα έντυπα της Αριστεράς, όπως η «Επιθεώρηση Τέχνης» και η «Αυγή», ιδίως μετά την επάνοδο του Θεοδωράκη από το Παρίσι το 1960 και τη χρησιμοποίηση οργάνων και προσώπων από τον χώρο του ρεμπέτικου (Γρηγόρης Μπιθικώτσης, Μανώλης Χιώτης, Καίτη Θύμη) στη λαϊκή εκδοχή του Επιτάφιου του Γιάννη Ρίτσου.

Τη μεταπολεμική περίοδο και καθώς το ρεμπέτικο γίνεται ευρέως αποδεκτό, η θεματολογία των τραγουδιών διευρύνεται, το ποιητικό ύφος εμπλουτίζεται ενώ εφεξής ο δημιουργός είναι πάντοτε επώνυμος.

Τα χρόνια μετά το 1945 σημαδεύονται από την παρουσία του Μάρκου Βαμβακάρη, του Τσιτσάνη, του Απόστολου Χατζηχρήστου, του Δημήτρη Γκόγκου (Μπαγιαντέρα), του Γιάννη Παπαϊωάννου, του Γιώργου Μητσάκη, του Απόστολου Καλδάρα και άλλων συνθετών, καθώς και από τις φωνές της Μαρίκας Νίνου, της Σωτηρίας Μπέλλου, της Ιωάννας Γεωργακοπούλου, του Πρόδρομου Τσαουσάκη κ.ά.

Στην πορεία των χρόνων όμως το ρεπερτόριο γίνεται στερεότυπο, οι μουσικές φόρμες φτωχαίνουν, ο στίχος γίνεται απλοϊκός, η δημιουργία υπακούει συχνά στον νόμο της προσφοράς και της ζήτησης, και το είδος μοιραία άρχισε να φθίνει.

Οι πρόσφυγες φέρανε τις μουσικές τους, φέρανε και την εκτός σπιτιού οικογενειακή διασκέδαση, τα κοσμικά κέντρα. Οι μικρασιάτες μουσικοί αμέσως μετά την εγκατάσταση στην μητροπολιτική Ελλάδα και παρά τις σκληρές-σκληρότατες συνθήκες ζωής παίζουν τα τραγούδια τους, γράφουν νέα, ανοίγουν τα δικά τους μαγαζιά, καφωδεία, καφέ αμάν και ταβέρνες, όπου συρρέουν οι προσφυγικές και οι ντόπιες οικογένειες κάτι πρωτόγνωρο για την ελλαδική κοινωνία της εποχής. Μέσα σε λιγότερο από μια δεκαετία παίρνουν τα πρωτεία στην Ελληνική μουσική.

Ανάμεσα στους δημιουργούς τούτης της περιόδου διακρίνουμε τον Γρηγόρη Ασίκη, τον δεξιοτέχνη βιολιτζή Γιάννη Δραγάτση ή Ογδοντάκη, ο οποίος έγραψε ανάμεσα στα άλλα τον εξαιρετικό «Μανώλη τον χασικλή», τον Βαγγέλη Παπάζογλου, που μόνο οι «Λαχανάδες» του γνώρισαν περισσότερες από 100 επανεκτελέσεις κι άλλες τόσες το «Βάλε με στην αγκαλιά σου», τον Γιάννη Εϊτζιρίδη ή Γιοβάν Τσαούς, από τους σημαντικότερους οργανοπαίχτες και συνθέτες της περιόδου, ο οποίος αν και κινήθηκε στα περιθώρια της μουσικής βιομηχανίας ηχογραφώντας με το όνομά του μόλις 13 τραγούδια, άφησε ανεξίτηλο το χνάρι του. Και βέβαια τον Σπύρο Περιστέρη («Ένας μάγκας στο Βοτανικό», «Ωχ Αμάν (Πίνω και μεθώ)», «Ο Αντώνης ο βαρκάρης» κα), τον Παναγιώτη Τούντα («Η γκαρσόνα», «Η Βαρβάρα», «Άμαν Κατερίνα μου», κα) και τον Κώστα Σκαρβέλη («Τράβα ρε μάγκα και αλάνη», «Σε γελάσανε», «Σε ξέχασα δεν σε πονώ» κα) ειδικά των τριών τελευταίων τα τραγούδια δεν έχουν πάψει να ακούγονται κι ας έχουν συμπληρώσει 100 σχεδόν χρόνια ζωής.

Λαϊκή μουσική

Η λαϊκή μας μουσική είναι βασικό μέρος της πολύτιμης και πλούσιας μουσικής μας παράδοσης και κληρονομιάς και του λαϊκού μας πολιτισμού.

Λαϊκό είναι κάτι που προέρχεται από το λαό και απευθύνεται σ’αυτόν, γι’αυτό και ο λαός το αγκαλιάζει.

Σε αντιδιαστολή και διάκριση προς τη λαϊκή μουσική και τραγούδια της αγροτικής υπαίθρου, του βουνού και του κάμπου, του χωριού και των μικρών επαρχιακών πόλεων (δημοτικά), το "λαϊκό" τραγούδι αναφέρεται στους κατοίκους των μεγάλων πόλεων - αστικών κέντρων (αστικό λαϊκό τραγούδι). Είναι μουσική κλειστού χώρου (ταβέρνα) ενώ το δημοτικό είναι ανοιχτού χώρου (γιορτές, γάμοι, πανηγύρια).Και ενώ το δημοτικό παρουσιάζει τοπική (γεωγραφική) ποικιλομορφία, το λαϊκό έχει πανελλήνια ομοιομορφία.

Παρ’ όλο που ο όρος λαϊκό περιλαμβάνει το αστικό λαϊκό τραγούδι που εμφανίζεται ήδη από τον 17ο αιώνα με καταβολές από το Βυζάντιο, καθώς και το ρεμπέτικο, λαϊκό επικράτησε να λέγεται ειδικά το λαϊκό αστικό τραγούδι της περιόδου 1950 –1970, που διαδέχτηκε το ρεμπέτικο.

Προέρχεται από το ρεμπέτικο, το Σμυρναίικο κλπ. , των οποίων αποτελεί συνέχεια.

Ήκμασε κυρίως από τις αρχές της δεκαετίας του 1950 ως το τέλος της δεκαετίας του 60 και τις αρχές της δεκαετίας του 70. Με τη μεταφορά και μετακόμιση του ρεμπέτικου από τα μικρά φτωχικά κουτούκια και ταβερνάκια σε μεγάλα κοσμικά κέντρα διασκέδασης, με φωτεινές επιγραφές και μεγάφωνα, στις φανταχτερές πίστες και στα σαλόνια. Και από τον στενό κύκλο των φτωχών και περιθωριοποιημένων, στα ευρύτερα λαϊκά –και όχι μόνο!- στρώματα. Πριν εμπορευματοποιηθεί και "βιομηχανοποιηθεί" εντελώς, με τη μετατροπή της δισκογραφίας σε βιομηχανία ήδη από το 1970.

Χωρίστηκε γρήγορα σε κατηγορίες όπως «ελαφρολαικό», «βαρύ λαϊκό» κλπ.

Η διάδοσή του βοηθήθηκε, εκτός από τις δισκογραφικές εταιρείες, από το ραδιόφωνο, -που δεν αδιαφόρησε για το λαϊκό όσο είχε αδιαφορήσει για το ρεμπέτικο- και από τον κινηματογράφο.

Η περίοδος 1955 –1975 χαρακτηρίστηκε σαν η «χρυσή δεκαετία» του λαϊκού μας τραγουδιού.

Όπως και το ρεμπέτικο, το λαϊκό υπήρξε «απαγορευμένος καρπός» για πολλά χρόνια. Αντιμετώπισε μεγάλη εχθρότητα, κατασυκοφαντήθηκε και περιφρονήθηκε και εξακολουθεί και σήμερα ακόμα να είναι συστηματικά αγνοημένο και υποτιμημένο, όπως και ολόκληρη η μουσική μας παράδοση. Aπό μια «καθωσπρεπική» νοοτροπία, που, προσανατολισμένη μονόπλευρα στην μουσική της Δύσης, επιμένει να ντρέπεται για ό,τι ελληνικό.Επίσης η αξία του υποτιμήθηκε και από τους φανατικούς «καθαρούς» υποστηρικτές του ρεμπέτικου, που μένοντας αυστηρά προσηλωμένοι στην εποχή του, θεωρούν το λαϊκό σαν «ξεπεσμό» του ρεμπέτικου.

Η θεματολογία του ξεφεύγει από το στενό περιθωριακό πλαίσιο του ρεμπέτικου, διευρύνεται και αγκαλιάζει τον μέσο Έλληνα, προσαρμοζόμενη στη νέα διαμορφούμενη κοινωνική πραγματικότητα της μεταπολεμικής Ελλάδας. Με τον δυτικό προσανατολισμό και το αστικό όνειρο. Επικρατεί το ερωτικό στοιχείο, αλλά και θέματα από τα ζωντανά και καυτά προβλήματα της ελληνικής κοινωνικής πραγματικότητας: Εμφύλιος, μετανάστευση, ξενιτιά, φτώχεια, αδικία κλπ.

Η γλώσσα του είναι η απλή, ζωντανή, ομιλούμενη γλώσσα του λαού, χωρίς επιτηδευμένες λέξεις και εκφράσεις, σε αντίθεση προς πολλά ελαφρά τραγούδια της εποχής που επιδίωκαν επιδεικτικά τις ξένες λέξεις και την «ξενική» προφορά.

Συνήθως οφείλεται σε επώνυμους, ταλαντούχους, αυτοδίδακτους, εμπειρικούς δημιουργούς, που προέρχονταν μέσα από τον λαό και ήταν συνεχιστές του ρεμπέτικου. Τα έργα τους αγαπήθηκαν από το λαό, διότι βγήκαν μέσα από τα σπλάχνα τους και δεν του δόθηκαν «εκ των άνω».

Κύριος εκπρόσωπος ο Τσιτσάνης, αλλά και πολλοί άλλοι (Βαμβακάρης, Παπαϊωάννου, Μητσάκης, Χιώτης, Καλδάρας, Μπακάλης, Τζουανάκος, Ζαμπέτας, Κλουβάτος, Θόδωρος Δερβενιώτης, κ.ά.).

Στιχουργοί: Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου , Χαράλ. Βασιλειάδης («Τσάντας»), Κώστας Βίρβος, Χρήστος Κολοκοτρώνης, Κώστας Μάνεσης κ.ά.

Τραγουδιστές: Καζαντζίδης, Μπιθικώτσης, Ευάγγελος Περπινιάδης, Γαβαλάς, Μανώλης Αγγελόπουλος, Μαρίκα Νίνου, Καίτη Γκρέυ, Γιώτα Λύδια, Πόλυ Πάνου, Σωτηρία Μπέλλου, Μαίρη Λίντα κ.ά.

Ο Τσιτσάνης, από τους πρωτεργάτες του λαϊκού, αποτέλεσε «γέφυρα» ανάμεσα στο ρεμπέτικο και το λαϊκό. Θεωρείται σαν ο συνθέτης που «εξευγένισε» το ρεμπέτικο, απαλλάσσοντάς το από ακραία, περιθωριακά, αντικοινωνικά και εντόνως ανατολίτικα στοιχεία.

Η μετάβαση στο λαϊκό επισημαίνεται με τον «εξευρωπαϊσμό» των μουσικών κλιμάκων (μεγαλύτερη χρήση ματζόρε-μινόρε, έναντι των άλλων «δρόμων»), το «ευρωπαϊκό» κούρδισμα του μπουζουκιού και την προσθήκη 4ης διπλής χορδής (Χιώτης 1953), ώστε να μπορεί να παίζει αρμονικά ακόρντα.

Νέο, πιο δεξιοτεχνικό και εντυπωσιακό «ύφος» παιξίματος και ερμηνείας και χρησιμοποίηση ομοιοκαταληξίας (ρίμας) και επωδού (ρεφρέν).

Η ορχήστρα μεγαλώνει και εμπλουτίζεται, με προσθήκη πιάνου, ακορντεόν, κόντρα μπάσου, κλαρίνου, βιολιού, φλάουτου, κορνέτας, ντραμς κλπ.

Στα πλαίσια ενός γενικότερου εξωτισμού και τάσης φυγής από την πιεστική και δυσβάστακτη κοινωνική μεταπολεμική πραγματικότητα, εκδηλώνεται και μία στροφή προς ανατολίτικες (οριεντάλ) αραβοπερσικές επιρροές. Ο μεγάλος αντίκτυπος στις λαϊκές μάζες του ινδικού κινηματογράφου ευνοεί μια περίοδο έντονης ινδικής επιρροής. Επίσης το λαϊκό δέχεται και αφομοιώνει επιρροές από τη λατινοαμερικάνικη μουσική και την τζαζ.

Στην Ελλάδα της δεκαετίας του 1960, μια σειρά από διαφορετικά σχολεία προέκυψαν. Ένα μουσικό ρεύμα μεσογειακής καταγωγής (ή επιρροής)

επηρέασε σημαντικά το λαϊκό τραγούδι, με έντονη χορευτική μουσική, των οποίων κύριοι εκτελεστές ήταν ο Στέλιος Καζαντζίδης, ο Μανώλης Χιώτης (συνθέτης), ο Τόλης Βοσκόπουλος, ο Σπύρος Ζαγοραίος, η Βούλα Πάλλα κ.ά. Σε αυτό βοήθησε και η άνθιση των ελληνικών ταινιών, η περίφημη χρυσή κινηματογραφική εποχή των δεκαετιών του 1960 και του 1970. Έχουμε λοιπόν, από τη μια το κοινό, ομογενοποιημένο ελληνικό λαϊκό τραγούδι, με όλα τα ιδιώματα της ελληνικής παραδοσιακής κουλτούρας κι από την άλλη το ιδιόμορφο μουσικό ρεύμα του αστικού ρεμπέτικου (τραγουδιού των πόλεων), δημιουργημένο από την ελληνική παράδοση, κυρίως των Ελλήνων προσφύγων.

Στο Λαϊκό του 80 η επίδραση της δυτικής ποπ μουσικής, είναι πλέον εμφανέστατη καθώς και ο ρυθμός σημειώνεται γρηγορότερος. Ως «λαϊκό-ποπ» θεωρείται το είδος του τραγουδιού που ερμηνεύουν σύγχρονοι καλλιτέχνες όπως η Νατάσα Θεοδωρίδου, ο Αντώνης Ρέμος, ο Γιώργος Μαζωνάκης, ο Γιάννης Πλούταρχος και άλλοι.

ΠΟΠ μουσική

Η ποπ είναι ένα είδος μουσικής. Με αυτό τον όρο χαρακτηρίζονται ελαφριές μορφές ξένης μουσικής, ή αντίστοιχες ελληνικές δημιουργίες πάνω στα ίδια πρότυπα ρυθμού και μελωδίας (δεν θα πρέπει όμως να συγχέεται με την αντίστοιχη ελληνική λαϊκή μουσική σκηνή). Ο όρος Ποπ προέρχεται από τον αγγλικό όρο popular, που σημαίνει δημοφιλής. Τα περισσότερα ποπ τραγούδια αναφέρονται στην αγάπη, στα συναισθήματα, στον έρωτα, στους πόθους, αλλά και τους χωρισμούς. Οι μουσικολόγοι ισχυρίζονται πως η ποπ έχει ως στόχο να προσελκύσει ένα ευρύ φάσμα , παρά μια κουλτούρα ή μια ιδεολογία. Επίσης παρατηρείται πως στην ποπ, η έμφαση δίνεται στην παραγωγή και την ηχογράφηση του τραγουδιού και λιγότερο στη ζωντανή παρουσίασή του. Η λεγόμενη "καθαρή ποπ" μουσική, όπως pop δύναμη, διαθέτει όλα αυτά τα στοιχεία, που προσφέρουν όργανα όπως ηλεκτρικές κιθάρες, ντραμς και μπάσο. Στην περίπτωση της εν λόγω μουσικής, ο κύριος στόχος είναι συνήθως να είναι ευχάριστη στο άκουσμα , αντί να έχει καλλιτεχνικό βάθος. Η ποπ μουσική θεωρείται γενικά ως ένα είδος που είναι εμπορικό και επιθυμεί να έχει μια έφεση στο ακροατήριο που είχε μια έντονη οπτική έλξη.ΔΗΜΟΦΙΛΕΣΤΕΡΑ ΕΙΔΗ:

• Σόουλ ποπ• Ποπ R&B• Ποπ ροκ• Χορευτική Ποπ• Λάτιν ποπ

Η γέννηση της ποπ μουσικής

Η Ποπ μουσική γεννήθηκε στο Λονδίνο τη δεκαετία του '50, κυρίως χάρη στις προσπάθειες του Richard Hamilton. Η ονομασία Ποπ Αρτ αποδίδεται στον Βρετανό κριτικό τέχνης Lawrence Alloway, ο οποίος χρησιμοποίησε τον όρο για πρώτη φορά το 1958 αλλά καθιερώθηκε μερικά χρόνια αργότερα και συγκεκριμένα στη δεκαετία του '60, περίοδος που η pοp Αρτ γνώρισε και την μεγαλύτερη απήχηση. Μέχρι τότε, συχνά οι Ποπ Αρτ καλλιτέχνες αποκαλούνταν και Νεο-Νταντά με αναφορά στο κίνημα του Ντανταϊσμού. Από αρκετούς, ο Ντανταϊσμός θεωρείται πρόδρομος της Ποπ Αρτ και σίγουρα αποτέλεσε ισχυρή επιρροή. Τα δύο κινήματα συνδέονται μεταξύ τους, κυρίως μέσω της κοινής διάθεσης να προκαλέσουν και να ανυψώσουν το καθημερινό και συνηθισμένο στη θέση του αντικειμένου της τέχνης. Στις αρχές της δεκαετίας του '60, η ποπ Αρτ άρχισε να αναπτύσσεται κυρίως στην Αμερική. Ως πρώτοι Ποπ Αρτ Αμερικανοί καλλιτέχνες αναγνωρίζονται οι Jasper Johns και Robert Rauschenberg, ωστόσο η προσωπικότητα του Άντι Γουόρχολ και του Ρόι Λίχτενσταϊν είναι που θα δώσουν τη μεγαλύτερη ώθηση στην Ποπ Αρτ. Αν και η Βρετανία αποτελεί τον τόπο γέννησης της Ποπ Αρτ, στην Αμερική γνωρίζει πραγματική έξαρση, γεγονός που ευνοείται και από την οικονομική ευρωστία της Αμερικής

Ελληνική ΠΟΠ μουσική

Πρωτοεμφανίστηκε ως «ελαφρά μουσική» στην δεκαετία του 50, και ήταν η

μόνη που μαζί με την κλασική μουσική είχε πρόσβαση στο Ελληνικό

ραδιόφωνο.

Η Ελληνική Ποπ όμως μεσουράνησε από τα μέσα της δεκαετίας του 60, όταν

groups όπως οι Beatles και οι Rolling Stones αποτέλεσαν πηγή έμπνευσης για

εκατοντάδες Έλληνες μουσικούς που πλημμύρισαν τα clubs με τα groups και

τις μουσικές τους, συνήθως με Αγγλικό στίχο.

Στην δεκαετία του 70 η Ελληνική Ποπ πέφτει λίγο σε δυσμένεια, μιας και

θεωρείται πολύ ελαφριά στιχουργικά, και πολλές φορές περιορίζεται σε

διασκευές ξένων ποπ επιτυχιών με Ελληνικό στίχο.

Όμως στην δεκαετία του 90, η εξάπλωση των ψηφιακών οργάνων, των home

studios και του digital recording προκάλεσε μια δυναμική επάνοδο της

Ελληνικής Ποπ μουσικής, με αποκορύφωμα την περασμένη δεκαετία, που η

Ελληνική Ποπ κυριολεκτικά κυριάρχησε στο ραδιόφωνο και τα clubs με

μουσικές φόρμες dance, pop/rock, hip-hop, R’n’B. Είτε με Ελληνικό είτε με

Αγγλικό στίχο, τα σύγχρονα Ελληνικά Ποπ τραγούδια λίγο διαφέρουν πια από

τα διεθνή αντίστοιχα τους.

Ξένη ΠΟΠ μουσική

Η ξένη μουσική πάντοτε παρουσίαζε μία ιδιάζουσα άνοδο σε κάθε είδος μουσικής και ταυτόχρονα σε πολλές χώρες του εξωτερικού. Σημαντικότερη όμως εξέλιξη παρατηρείται στις δεκαετίες `60 και`80 στη διάρκεια των οποίων αρκετά είδη μουσικής φτάνουν στο απόγειο τους από διάσημους καλλιτέχνες του χώρου.

Οι πρώτες ημέρες ΔΕΚΑΕΤΙΑ 50'Θα μπορούσατε να πείτε ότι τα τραγούδια του Music hall ήταν τα πρώτα του είδους που γράφτηκαν από επαγγελματίες μουσικούς καθαρά για την τέρψη του κοινού. Χρονολογείται από την βικτοριανή εποχή, όταν ένας performer χρειαζόταν έναν ελκυστικό και αναγνωρίσιμο τραγούδι. Τα πράγματα άλλαξαν με την έλευση της ηχογράφησης, στις αρχές του 20ου αιώνα. Με αυτό, η μουσική είχε την τύχη να διαδωθεί και σε άλλα μέρη, να εξελιχτεί. Τα βυνίλια έπαιζαν σε 78 στροφές με γραμμόφωνα wind-up και ήταν σχετικά φθηνά. (άλλος ένας παράγοντας που ώθησε στην εξέλιξη). Στη Αμερική υπήρχε μεγάλη διάδωση του είδους που οδήγησε μια σειρά εξαίρετων επαγγελματιών μουσικών που ασχολήθηκαν με την ΠΟΠ και στη συνέχεια δημιούργησαν μια ομάδα μουσικών ,ονόματι Tin Pan Alley με στόχο την κυκλοφορία ποιοτικής μουσικής. Το Λονδίνο είχε αντίστοιχη μονάδα της μουσικής και έγινε με επίκεντρο τη Denmark Street στο West End.

Οι CroonersΤα πρώτα αστέρια της ΠΟΠ μουσικής ήταν οι crooners τη δεκαετίας του 1930 και '40. H Bing Crosby πούλησαν εκατομμύρια δίσκους, όπως και ο Frank Sinatra (χωρίς διαφωνία ο 1ος σπουδαιότερος pop star με ποικίλο ηλικιακά κοινό) Ηχογράφησαν και έπαιξαν σπουδαία τραγούδια στο τότε γνωστό στυλ. Αλλά υπήρχαν και άλλες ομάδες φωνητικά, όπως οι Mills Brothers και Inkspots.

ChartsΠοπ μουσικά charts δεν υπήρχαν μέχρι το 1952, όταν το πρώτο Top 20 καταγράφηκε. Ήρθε σε μια ενδιαφέρουσα στιγμή, στους έφηβους και πραγματικά τέθηκε σε λειτουργία. Ιστορικά δεν θα υπάρξει καμία μεταβατική περίοδος μεταξύ της παιδικής ηλικίας και της ενηλικίωσης. Τώρα, μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, που φάνηκε να ξεκινούσε, ήρθε από την Αμερική, και σε skiffle, μια ερμηνεία της αμερικανικής λαϊκής μουσικής.

Στη συνέχεια..το θαύμα...Οι Beatles καθόρισαν το πρότυπο για την ποπ μουσική, και παραμένουν αναλλοίωτοι. Ένας αληθινός και ζωντανός θρύλος. Από το 1962 μέχρι το σταμάτημά τους το 1970 κυριάρχησαν στα charts στη Βρετανία και την Αμερική.

Beatles

Οι Beatles επηρέαν μια ολόκληρη γενιά - περισσότερες από μία, πραγματικά - με τις μελωδίες και τις αρμονίες τους, στη δεκαετία του 1970, όταν η ποπ πέρασε από χίλια κύματα κατάφεραν να γίνουν σήμα κατατεθέν της ποπ, να αναμειχθούν με τη ροκ και να γίνουν κάποιοι από τους σπουδαιότερους.

Ωστόσο ένας από τους μεγαλύτερους του είδους παραμένει και ο Elton John ως πιανίστας και τραγουδιστής που ξεπετάχτηκε στα 70's.

Το 1980 ... Αποδείχθηκε μια ετοιμοθάνατη δεκαετία για την pop. To στυλ ήρθε και πήγε, αλλά ήταν μια εποχή αξέχαστη στη μουσική. Μόνο οι Wham τοτε! Ήταν οι νο.1! (Και αργότερα ο George Michael). Αναδείχθηκαν ως πραγματικά αστέρια της ποπ μουσικής και άφησαν το στίγμα τους μια για πάντα!Επίσης...oι JACKSON 5 και πιο μετά ο βασιλιάς της ποπ MICHEAL JACKSON και η MADDONA έπαιζαν παντού και πάντα!

Συγκροτήματα με...αγόρια

Η δεκαετία του 1990 ήταν η εποχή των συγκροτημάτων αποτελούμενων καθαρά από το αρσενικό είδος, ίσως από τις πιο εμπορικές κινήσεις του αιώνα. Μια ομάδα νεαρών τραγουδιστών έκαναν συγκροτήματα, πλασάρονταν ως όμορφοι ,ηχογραφούσαν πιασάρικα κομμάτια και ΜΠΑΜ! Καθιερώνονταν! Αυτό συνέβη με τους East 17 και φυσικά τους Take That. Η Αμερική από την άλλη πρόσφερε στον κόσμο τους Backstreet Boys και τους Ν' Sync, και για μερικά χρόνια δούλεψαν πολύ καλά, πουλώντας εκατομμύρια δίσκους σε όλο τον κόσμο. Όμως, όπως κάθε μόδα, πέρασε και αυτή. Μια θηλυκή εκδοχή, οι Spice Girls, έγιναν ξαφνικά τεράστιο band πουλώντας εκατομμύρια δίσκους και κυριαρχώντας στα charts!!!. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι μόνοι που κατάφεραν να διατηρήσουν μια σόλο καριέρα ήταν ο Robbie Williams από τους Take That και ο Justin Timberlake από N' Sync. Ωστόσο η Αμερική δοκίμασε μια παρόμοια τακτική με γυναικεία ποπ αστέρια, όπως η Mariah Carey και η Britney Spears που έγιναν μουσικά αστέρια, και στη συνέχεια, σε μικρότερο βαθμό, η Christina Aguilera.

Η Νέα ΧιλιετίαΑπό το 2000 υπάρχει μια έλλειψη σημαντικών νέων αστεριών, με βάση το "δοσμένο απ' το Θεό" ταλέντο. Αρκετοί νεότεροι καλλιτέχνες έχουν έρθει και έχουν φύγει, και οι νέες μορφές σύντομα εμφανίστηκαν και τίποτα δεν φαίνεται να έχει κερδίσει ένα σημαντικό έρεισμα, εκτός από το σύγχρονο R & B που έχει αναμιχθεί η ποπ. Παρ' όλα αυτά τα τελευταία 5 χρόνια 2 μεγάλα ονόματα που σχετίζονται με pop-R & B είναι ο Justin Bieber και η Lady Gaga (κατά πολλούς νέα Madonna) οι οποίοι είναι και οι 2 αμφιλεγόμενα πρόσωπα.

Οι μεγαλύτεροι καλλιτέχνες της ποπ μουσικής

Michael Jackson

Γεννήθηκε στο Γκάρι της Ιντιάνα στις 29 Αυγούστου το 1958. Άρχισε τη σταδιοδρομία του ως τραγουδιστής της Μοtwn με το συγκρότημα The Jackson 5 (αποτελούμενο από τα αδέλφια του), στα τέλη της δεκαετίας του 1960 και στις αρχές της επόμενης δεκαετίας. Ενώ ήταν ακόμη μέλος των Jackson 5, το 1971 ξεκίνησε τις πρώτες σόλο ηχογραφήσεις του στην ίδια εταιρία. Το 1975 το συγκρότημα αποχώρησε από τη Motown και εντάχθηκε

στην εταιρία αλλάζοντας το όνομα σε The Jacksons. Ο Τζάκσον άρχισε ουσιαστικά τη σόλο καριέρα του το 1979 με τον δίσκο Off the Wall. Από τότε, είναι ένας από τους πιο επιτυχημένους εμπορικά καλλιτέχνες στην ιστορία της μαύρης μουσικής και ένας από τους πιο επιτυχημένους σόλο καλλιτέχνες συνολικά στην ιστορία της μουσικής. Ο δίσκος Thriller, που κυκλοφόρησε στις 30 Νοεμβρίου του 1982, έγινε ο πρώτος σε πωλήσεις δίσκος στην ιστορία, και παραμένει έως σήμερα το άλμπουμ με τις μεγαλύτερες πωλήσεις όλων των εποχών, έχοντας πουλήσει 105 εκατομμύρια αντίτυπα παγκοσμίως σύμφωνα πάντα με το Guinness World Records. Έμεινε στην κορυφή του Billboard album chart για 37 εβδομάδες, κέρδισε 8 βραβεία Grammy και 7 τραγούδια του ανέβηκαν στο Τop10. Εκτός από τα άλμπουμ του, ο Τζάκσον κατέχει επίσης 13 τραγούδια στα 100 δημοφιλέστερα τραγούδια του περιοδικού Billboard, συμπεριλαμβανόμενων των «Don't Stop 'Til You Get Enough», «Rock With You», «Billie Jean», και «Beat It» καθώς και επιπλέον τέσσερα τραγούδια με τους Jackson 5. Οι ιδιαίτερες χορευτικές του κινήσεις, οι ταινίες μικρού μήκους, και η ποπ εμφάνισή του έχουν εμπνεύσει και επηρεάσει πολλούς σημερινούς τραγουδιστές, όπως οι Usher, Britney Spears, Beyoncé Knowles και Justin Timberlake μεταξύ άλλων.

Madonna

Η Μαντόνα (πλήρες όνομα: Madonna Louise Veronica Ciccone) γεννήθηκε στις 16 Αυγούστου 1958. Είναι Αμερικανίδα τραγουδίστρια, στιχουργός, μουσικός, παραγωγός, χορεύτρια, ηθοποιός, συγγραφέας, επιχειρηματίας, ακτιβίστρια, φιλάνθρωπος και σκηνοθέτης. Έχει κυκλοφορήσει σειρά από επιτυχημένα άλμπουμ, όπως Ray of Light (1998) και Confessions on a Dance Floor (2005), ενώ πολλά απ' τα τραγούδια της έχουν φτάσει στην κορυφή των τσαρτς, συμπεριλαμβανομένων το "Like a Virgin", "Into the Groove", "Papa Don't Preach", "Like a Prayer", "Vogue", "Frozen", "Music", "Hung Up", και "4 Minutes". Είναι γνωστή για την συνεχής ανανέωση της εικόνας και μουσικής

της, τα πρωτοπoριακά μουσικά της video, την εκκεντρική προσωπικότητά της καθώς και την χρήση πολιτικών, θρησκευτικών και σεξουαλικών συμβόλων στην δουλειά της. Οι κριτικοί επαίνεσαν της ποικίλες μουσικές παραγωγές της, οι οποίες προκαλούν πολλές φορές αντιπαραθέσεις. Η μουσική και το στυλ της έχουν επηρεάσει πολλούς καλλιτέχνες σ' όλο τον κόσμο. Το Forbes την θεωρεί ως ένα "πολιτιστικό σύμβολο" και συχνά αναφέρεται ως η "Βασίλισσα της Ποπ".

Ρόμπερτ "Ρόμπι" Γουίλιαμς

Είναι Άγγλος τραγουδιστής στα είδη μουσικής του Ποπ, Ροκ και Dance. Γεννήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 1974 στο Στάνφορντσάιρ της Αγγλίας. Οι ιδιότητες του είναι ηθοποιός, συνθέτης, τραγουδιστής και μουσικός. Είναι επίσης μέλος του γκρουπ Take That και από εκεί άρχισε την καριέρα του. Το 1995 φεύγει από το γκρουπ κάνοντας σόλο καριέρα, κάτι που άξιζε επειδή είναι γνωστός παγκοσμίως. Στις 15 Ιουλίου 2010 ανακοίνωσε πως ξαναμπαίνει στο γκρουπ των Take That, και ότι τον Νοέμβριο θα βγει ο καινούργιος τους δίσκος. Το πρώτο του άλμπουμ ήταν το 1997 με τον τίτλο Life Thru a Lens από την εταιρεία δισκογραφίας EMI. Έγινε γνωστός για το τραγούδι Angels όπου τότε ακουγόταν πολύ καιρό. Άλλα τραγούδια που τον έκαναν γνωστό είναι τα Old Before I Die, South of the Border. Επίσης ο Γουίλιαμς έγινε γνωστός για το δεύτερο του άλμπουμ του, το I have Been Expecting you που βγήκε το 1998. Το τραγούδι που ακουγόταν τότε ήταν το Millenium. Το τρίτο και το τέταρτο άλμπουμ βγήκαν το 2000 με τον τίτλο Sing When you are Winning και το 2001 με τον τίτλο Swing When you are Winning.

Justin Randall Timberlake

O Τζάστιν Ράνταλ Τίμπερλεϊκ γεννήθηκε στις 31 Ιανουαρίου του 1981 . Είναι ένας Αμερικανός ποπ τραγουδιστής, στιχουργός, παραγωγός, χορευτής και ηθοποιός. Έγινε γνωστός ως ένας από τους τραγουδιστές του ποπ αντρικού συγκροτήματος 'N Sync και έχει βραβευτεί με τέσσερα Βραβεία Grammy καθώς και ένα Βραβείο Emmy. Το 2002, κυκλοφόρησε τον πρώτο του προσωπικό δίσκο , με τιτλό Justified, που πούλησε πάνω από 9 εκατομύρια αντίτυπα παγκοσμίως. Ο δεύτερος προσωπικός του δίσκος, με τίτλο FutureSex/LoveSounds, κυκλοφόρησε το 2006 και περιλάμβανε τις νούμερο-ένα επιτυχίες "SexyBack", "My Love", και "What Goes Around... Comes Around". Μετά την κυκλοφορία του δίσκου τρία τραγούδια ακόμη έγιναν μεγάλες επιτυχίες ("Summer Love", "LoveStoned", και "Until the End of

Time") κάνοντας τον Τίμπερλεϊκ, τον πρώτο άντρα τραγουδιστή που κατάφερε να αποκτήσει 6 επιτυχίες στα top twenty hits των Η.Π.Α., μετά τονΜάικλ Τζάκσον .Με τους πρώτους δύο δίσκους του κατάφερε να πουλήσει πάνω από 15 εκατομύρια αντίτυπα παγκοσμίως.

Έλενα Παπαρίζου

Η Έλενα Παπαρίζου είναι Ελληνίδα τραγουδίστρια, η οποία γεννήθηκε στις 31 Ιανουαρίου 1982 και μεγάλωσε στο Γκέτεμποργκ της Σουηδίας από Έλληνες μετανάστες. Τα μουσικά είδη της είναι το σύγχρονο λαϊκό, ποπ και χορευτικό. Η πρώτη της εμφάνιση στη μουσική σκηνή ήταν με το συγκρότημα Antique μαζί με τον Νίκο Παναγιωτίδη, το οποίο συμμετείχε στη Eurovision 2001. Οι Antique διαλύθηκαν το 2003 και από τότε η Έλενα Παπαρίζου ακολούθησε σόλο καριέρα. Το πρώτο τραγούδι της σόλο καριέρας της Έλενας Παπαρίζου ονομαζόταν «Αναπάντητες κλήσεις» και κυκλοφόρησε το Δεκέμβριο του 2003. Το 2004 κυκλοφόρησε το δίσκο «Προτεραιότητα». Το 2005 εκπροσώπησε την Ελλάδα στη Eurovision 2005 και κατάφερε να νικήσει με το τραγούδι My Number One, τη πρώτη νίκη της χώρας στο διαγωνισμό. Οι επόμενοι τρεις δίσκοι της, Υπάρχει Λόγος (2006), The game of Love (2006) και Βρίσκω το Λόγο να Ζω (2008) έγιναν πλατινένιοι και έφτασαν στο νούμερο ένα των ελληνικών τσαρτ. Ο πέμπτος δίσκος της Γύρω Aπό T' Όνειρο (2010) έγινε και αυτός πλατινένιος. Το 2011 δημοσίευσε το δίσκο Greatest Hits & More και το επιτυχημένο τραγούδι Baby It's Over. Η Παπαρίζου έχει κερδίζει τρία Μουσικά Βραβεία Αρίων, ένα European Border Breakers Award, 19 MAD Video Music Awards - περισσότερα από κάθε άλλο καλιτέχνη. Στις 14 Μαρτίου 2010, ο Alpha TV ανακήρυξε την Παπαρίζου ως τη 14η πιο πολυβραβευμένη εγχώρια καλλιτέχνη από το 1960 μέχρι σήμερα με συνολικά εφτά πλατινένιους και τέσσερις χρυσούς δίσκους. Όσον αφορά το 2010 έχει πουλήσει 167.000 δίσκους στην Ελλάδα, 24.000 δίσκους στη Κύπρο και 20.000 σινγκλς στη Σουηδία κατά τη διάρκεια της σόλο καριέρας της. Επίσης, τα τραγούδια της Παπαρίζου έχουν περισσότερες από 144

εκατομμύρια θεάσεις στο Youtube, περισσότερες από οποιονδήποτε Έλληνα καλλιτέχνη.

Μιχάλης Χατζηγιάννης

Ο Μιχάλης Χατζηγιάννης γεννήθηκε στη Λευκωσία στις 5 Νοεμβρίου 1979 και η καταγωγή του είναι από την Κερύνεια. Απόφοιτος της Μουσικής Ακαδημίας Λονδίνου (Royal College of London), με πτυχίο πιάνου, κιθάρας και ανώτατων θεωρητικών μαθημάτων, κυκλοφόρησε στην Κύπρο τρεις πλατινένιους δίσκους : «Σενάριο» (1995), «Ο Μιχάλης Χατζηγιαννης τραγουδά Δώρο Γεωργιάδη» (1997), «Επαφή» (1998). Παράλληλα με τη δισκογραφία, συμμετείχε στην μουσική παραγωγή του Σταύρου Σιδερά «Πυγμαλίων». Τον Μάιο του 1998, εκπροσώπησε την Κύπρο στο Διαγωνισμό Τραγουδιού της Eurovision, συνθέτοντας και ερμηνεύοντας το τραγούδι «Γέννεσις», αποσπώντας εξαιρετικές κριτικές. Στην Αθήνα γνωρίστηκε με τον συνθέτη Γιώργο Χατζηνάσιο και επιλέχθηκε να τραγουδήσει στο άλμπουμ «Αγγιγμα Ψυχής» που περιέχει την μουσική και τα τραγούδια της τηλεοπτικής σειράς του Αντέννα και κυκλοφόρησε τον Δεκέμβριο του 1998. Ο δίσκος έγινε πλατινένιος. Τον Μάρτιο του 2000, ο Μιχάλης Χατζηγιάννης κυκλοφόρησε τον πρώτο προσωπικό του δίσκο, με τίτλο «Παράξενη γιορτή». Το 2002 κυκλοφόρησε το «Κρυφό φιλί» και το 2004 την «Ακατάλληλη σκηνή» που έγιναν τριπλά πλατινένια. Το Μάρτιο του 2006 κυκλοφορεί το πρώτο Live cd της καριέρας του. Το Δεκέμβριο του 2006 κυκλοφόρησε τον δίσκο «Φίλοι και Εχθροί», ο οποίος έγινε μέσα στις πρώτες βδομάδες κυκλοφορίας του διπλά πλατινένιος. Το 2007 συνεργάζεται με τους Reamon στο κομμάτι Tonight [Tonight/Σήμερα] και κυκλοφορεί το cd-single "Πιο πολύ" το οποίο περιέχει και το "Tonight/Σήμερα" και 2 remixes ακόμα, κομμάτια που περιέχονται στη Special Edition του cd "Φίλοι κι εχθροί",ενω κυκλοφορεί και στο εξωτερικό

στην επανέκδοση του cd των Reamonn.Το 2007 αναδείχθηκε σε θριαμβευτή στα Μουσικά Βραβεία Αρίων με 8 συνολικά βραβεία, ανάμεσά τους αυτά του καλύτερου τραγουδιστή αλλά και του καλύτερου δίσκου. Το 2008 κυκλοφορεί το 7ο album του με τον συμβολικό τίτλο "7" και περιέχει 11 τραγούδια από τα οποία τα περισσότερα γίνονται άμεσα επιτυχίες. Το καλοκαίρι του 2009 βγαίνει η special edition του "7" η οποία περιέχει επιπλέον με τα 11 γνωστά κομμάτια και 2 remixes. Το "Είσαι εδώ" σε συνεργασία με το R'n'B συγκρότημα τους Otherview και το "Ανάποδα Reverse Sumka Remix" και ενα dvd με μέρος από την συναυλία που διεξήχθη στο Ο.Α.Κ.Α. Τον Οκτώβριο με την εφημερίδα "Real News" επανακυκλοφορεί το "7" έχοντας ξανά τα 11 τραγούδια και ένα ολοκαίνουριο με τίτλο "Κάτι λείπει" σε στίχους Νίκου Μωραΐτη. Ο Χατζηγιάννης κλείνει την δεκαετία 2000-'10 παίρνοντας το ειδικό βραβείο "Best Selling Artist of the Decade" κάνοντας πωλήσεις πάνω από 3.500.000 αντίτυπα. Το καλοκαίρι του 2010 ο Χατζηγιάννης κυκλοφορεί το cd single "Το καλοκαίρι μου" που είναι προάγγελος του επερχόμενου album του. Παράλληλα στην Γερμανία κυκλοφορεί το cd single "Everyone dance" ενώ κυκλοφορεί ήδη σε 6 χώρες της Ευρώπης το πρώτο του αγγλόφωνο album με τίτλο "Mihalis" κι έτσι γίνεται ο 3ος Έλληνας τραγουδοποιός που δημιουργεί δίσκο με ξένη εταιρία και κυκλοφορεί σε 18 χώρες σε όλη την Ευρώπη. Παράλληλα ο Χατζηγιάννης δίνει την φωνή του στην κυπριακή τηλεοπτική σειρά "Στην άκρη του παράδεισου" ερμηνεύοντας το ομώνυμο τραγούδι. Τον Δεκέμβριο του 2010 κυκλοφορεί τον 9ο προσωπικό του δίσκο με τίτλο "Το καλύτερο ψέμα" ο οποίος περιέχει 9 τραγούδια που έχει γράψει ο ίδιος και το bonus track "Στην άκρη του παράδεισου" σε μουσική Κώστα Κακογιάννη και στίχους Πάμπου Κουζάλη. Τον Φεβρουάριο του 2011 κυκλοφορεί με κυριακάτικη εφημερίδα ένα cd single με τίτλο "4 μπαλάντες" το οποίο περιέχει 2 ακυκλοφόρητα τραγούδια, το "Φίλα με" και την επανεκτέλεση του τραγουδιού "Ως εδώ" που είχε πρωτοερμηνεύσει η Νατάσα Θεοδωρίδου σε μουσική Μιχάλη Χατζηγιάννη το 2005. Το καλοκαίρι του ίδιου έτους πραγματοποιεί την καθιερωμένη του καλοκαιρινή περιοδεία με περισσότερους από 25 σταθμούς με τα εισιτήρια να εξαντλούνται στις περισσότερες από αυτές τις συναυλίες. Στα μέσα Αυγούστου κυκλοφορεί το νέο single του με τίτλο "Σ' αγαπώ" το οποίο μετά από σύντομο χρονικό διάστημα αρχίζει να κυριαρχεί στα ραδιόφωνα. Στις αρχές φθινοπώρου κυκλοφορεί και το soundtrack της ταινίας "Λούφα και παραλλαγή 2:Σειρήνες στη στεριά" με τίτλο "Αξίζω" το οποίο είναι ντουέτο του καλλιτέχνη με την νέα τραγουδίστρια Ιουλία Καλλιμάνη σε μουσική Δημήτρη Κοντόπουλου και στίχους Νίκου Γρίτση. Τον Δεκέμβριο παρουσιάζει το νέο του άλμπουμ με τίτλο "Θάρρος ή αλήθεια" το οποίο πολύ γρήγορα ανεβαίνει στα charts. Η νέα χρονιά τον βρίσκει να προετοιμάζεται εντατικά για την ολοκλήρωση του δεύτερου αγγλόφωνου

album που αναμένεται να κυκλοφορήσει σε ολόκληρη την Ευρώπη αρχές Ιουνίου. Το cd με τίτλο "Θάρρος ή αλήθεια" ολοκληρώθηκε, ενώ η τηλεοπτική σειρά του Mega «Βασιλιάδες» έχει ως soundtrack το τραγούδι "Ότι θες (Βασιλιάς)" το οποίο συμπεριλαμβάνεται στο ίδιο cd. Στις 24/6 κυκλοφορεί σε Βέλγιο και Λουξεμβούργο το νέο αγγλόφωνο τραγούδι του με τίτλο "We Own The World Tonight" σε latin ρυθμό, προάγγελος του 2ου ολοκληρωμένου διεθνούς δίσκου του. Τον Δεκέμβριο του 2012 παίρνει εθελοντικά μέρος στον δίσκο "Όλα τα ΝΑΙ του κόσμου" συνθέτωντας και ερμηνεύωντας το τραγούδι "Καληνύχτα". Όλα τα έσοδα του album θα πάνε στα παιδικά χωριά SOS και στον οργανισμό ΚΕΘΕΑ. Κυκλοφορεί επίσης ένα ντουέτο με τον rap τραγουδιστή Μηδενιστή στο τραγούδι "Σε έναν τοίχο" σε μουσική Δημήτρη Κοντόπουλου και στίχους Νίκου Μωραΐτη. Τον Ιούνιο του 2013 κυκλοφορεί ο νέος του δίσκος με τίτλο "Η αγάπη δυναμώνει" στον οποίο ο καλλιτέχνης όπως ο ίδιος δήλωσε πειραματίστηκε με νέους μουσικούς δρόμους.

Συμπεράσματα

Μετά το 1922 η Mικρασιατική καταστροφή και η ανταλλαγή των πληθυσμών που οδήγησε πάνω από ένα εκατομμύριο πρόσφυγες από την Tουρκία στην Eλλάδα, συνετέλεσε στην ενίσχυση και τον εμπλουτισμό των τραγουδιών των απόκληρων με καινούργιους ήχους και την κατακόρυφη αύξηση των τραγουδιών που σχετίζονταν με τα νέα κοινωνικά προβλήματα που δημιούργησαν η προσφυγιά, η φτώχεια και οι κοινωνικές αδικίες ( ψυχοτρόπες ουσίες, φυλακίσεις, αναζήτηση καλύτερης τύχης και επιβίωσης με οποιοδήποτε μέσο). H αλληλεπίδραση των ήχων των περιθωριακών, αυτοχθόνων και των προσφύγων, η αφομοίωση ρυθμικών στοιχείων, μελωδιών, ακόμη και φωνητικού στυλ, συνέβαλε στη δημιουργία του ρεμπέτικου. Το 1931 ως το 1937, θεματολογία των τραγουδιών πλαταίνει: πέρα από τη φυλακή και τα ναρκωτικά, κάνουν έντονη την παρουσία τους ο έρωτας, η γυναίκα, η θλίψη, η διαμαρτυρία για κοινωνικά δεδομένα, ενώ υποχωρεί η ευρύτατη χρήση της αργκό.

Από τις αρχές της δεκαετίας του 1950 η θεματολογία του αστικού λαϊκού τραγουδιού ξεφεύγει από το στενό περιθωριακό πλαίσιο του ρεμπέτικου, διευρύνεται και αγκαλιάζει τον μέσο Έλληνα, προσαρμοζόμενη στη νέα διαμορφούμενη κοινωνική πραγματικότητα της μεταπολεμικής Ελλάδας. Με τον δυτικό προσανατολισμό και το αστικό όνειρο. Επικρατεί το ερωτικό στοιχείο, αλλά και θέματα από τα ζωντανά και καυτά προβλήματα της ελληνικής κοινωνικής πραγματικότητας: Εμφύλιος, μετανάστευση, ξενιτιά, φτώχεια, αδικία κλπ.

Στην δεκαετία του 1950 πρωτοεμφανίζεται η ποπ μουσική ένα είδος εμπορικής μουσικής που στόχος της είναι συνήθως να είναι ευχάριστη στο άκουσμα , αντί να έχει καλλιτεχνικό βάθος, κατά τα πρότυπα της ξένης ποπ. Τα περισσότερα ποπ τραγούδια αναφέρονται στην αγάπη, στα συναισθήματα, στον έρωτα, στους πόθους, αλλά και τους χωρισμούς.

• Επίλογος

Μέσα από αυτήν την εργασία ενημερωθήκαμε καλύτερα για τα είδη της μουσικής αλλά και για την βιογραφία πολλών

καλλιτεχνών.

Δικτυογραφία

http://antikleidi.com/2013/12/01/rempetiko/

http://www.rebetiko.gr/history.php

http://magazine.apopsi.com.cy/2008/04/80

http://www.musicheaven.gr/html/modules.php? name=News&file=article&id=3424#ixzz2v4iAt6om

http://el.wikipedia.org/wiki

https://www.facebook.com/note.php? note_id=10150273315167436

http://kalytero.gr/music/greek-pop/

http://mousikoblock.blogspot.gr/2013/11/pop.html