Νίκος ΚαζαντζάκηςΑλέξης Ζορμπάς

Εργασίες μετά την ανάγνωση

Σχέδιο Δημήτρης Κόλλιας

ΕΡΓΑΣΙΕΣ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΝΑΓΝΩΣΗ

Με τίτλο «Από τη στιγμή εκείνη… (που ο άνθρωπος αναρωτιέται για το μυστήριο της ζωής και του θανάτου) αρχίζει η ποίηση»

να δημιουργήσετε ό,τι επιθυμεί ο καθένας: μια εικόνα, ή ένα ποίημα, ή ένα κολλάζ φωτογραφιών (http://www.photocollage.net/ ) ή ένα άλμπουμ φωτογραφιών flick (μεταβαίνοντας στη σελίδα http://www.picturetrail.com/ -χρειάζεται εγγραφή) ή μια σελίδα ημερολογίου.

«Από τη στιγμή εκείνη…αρχίζει η ποίηση»

Από τη στιγμή εκείνηπου ’ναι ίσως κι η πιο σημαντικήσκέψεις, λέξεις και στιγμές περνούνεπου δεν τις έχουμε ξανασκεφτεί.

Το μυαλό κάνει εικόνεςέγχρωμες, μα και μουντέςτίποτα δε μένει πια να πούμεστις πιο μεγάλες μας στιγμές.

Αρχίζει η ποίηση μετάκαι γίνεται ανάγκηνα πούμε πλέον για όλα αυτάπου μας προσφέρει η αγάπη.

Είναι, λοιπόν, δυσάρεστονα γράφουμε μονάχα…μα, όταν τα νιώθει κι η καρδιάπλουτίζει με χρυσάφια!

Μαρία Μυλωνά, Β′ 2

«Από τη στιγμή εκείνη…αρχίζει η ποίηση»

Όταν πλέον νομίζεις πως είσαι ασφαλής και χαρούμενοςΚαι ο ενθουσιασμός σου γίνεται στάχτες στο ίδιο σου το στόμα,Όταν το δάκρυ φαντάζει πικρόΌμως οι άγγελοι το ευλογούν με τύχη, Όταν ο χειρότερος εφιάλτης μετατρέπεται σε ομορφότερο όνειροΚαι πλέον η χαρά και τα αισθήματα δεν περιγράφονται με λόγια,Όταν η τόλμη ξεπερνά τα όρια του πιο τρομερού φόβου σουΚαι συ διαλύεις τις αλυσίδες που σε δεσμεύουν,Εκείνη τη στιγμή αρχίζει η ποίηση!Όμως όταν το νήμα της ζωής είναι πλέον ψιλόΚαι ο Θεός έχει γράψει τη τελευταία σελίδα της ιστορίας μαςΕκείνη τη στιγμή σωπαίνει ακόμα και ο πιο έμπειρος λογοτέχνης!

Μανώλης Λαζίδης, Β′ 2

Κολάζ: Πρόδρομος Κιρμιζόγλου, Β′ 2

Σελίδα ημερολογίου

Αγαπημένο μου ημερολόγιοΏρες ώρες κάθομαι και σκέφτομαι για ποιο λόγο υπάρχει τόσο η ζωή

όσο και ο θάνατος. Γιατί ζει κανείς; Και στη συνέχεια γιατί πεθαίνει; Ερωτήματα στα οποία όλοι αναζητούν μια απάντηση, αλλά κανένας δεν μπορεί να την δώσει, παρά μόνο ο ίδιος ο Θεός.

Άλλοι υποστηρίζουν ότι η ζωή είναι δώρο και ο θάνατος είναι φυσιολογικός, ενώ άλλοι τονίζουν ότι η ζωή είναι ένας αγώνας και ο θάνατος η λύτρωση. Πρόκειται για απόψεις αποδεκτές από τους ανθρώπους, χωρίς να σημαίνει ότι κάποια από αυτές είναι απαραίτητα η αλήθεια.

Από τη στιγμή όμως που μας δίνεται η δυνατότητα να ζούμε, πρέπει να το κάνουμε. Είμαστε υποχρεωμένοι να τελέσουμε το χρέος μας, να αγωνιστούμε, να παλέψουμε, με λίγα λόγια να ζήσουμε. Ο θάνατος από την άλλη δεν πρέπει να μας προβληματίζει. Θα έρθει, είτε το θέλουμε είτε όχι. Πρέπει να τον αναμένουμε, να τον αποδεχτούμε. Όλα για κάποιο λόγο υπάρχουν. Έτσι και η ζωή, έτσι και ο θάνατος.

Αυτά για σήμερα αγαπημένο μου ημερολόγιο…

Ζήσης Λαμπρόπουλος, Β′ 2