ΜΕΓΑΛΟ ΜΕΤΕΩΡΟ

ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΣΗΜΕΙΩΜΑΤΑ

Το μοναστήρι, που είναι σκαρφαλωμένο πάνω σε επιβλητικό βράχο, είναι

ι το παλαιότερο, το μεγαλύτερο και το πιο σπουδαίο από τα σωζόμενα μέχρι

σήμερα μοναστήρια των Μετεώρων. Ιδρύθηκε λίγο πριν από τα μέσα του 14ου αιώνα (γύρω στα 1340) από έναν λόγιο και αγιορείτη , μοναχό τον όσιο Αθανάσιο τον Μετεωρίτη

Η Μονή είναι η πιο εύκολα προσπελάσιμη σε όλο το μοναστικό συγκρότημα των Αγίων Μετεώρων. Φτάνοντας ο προσκυνητής στον προαύλιο χώρο της Μονής, αντικρίζει απέναντι από την είσοδο το νέο καθολικό (αγιορείτικου τύπου) το οποίο τιμάται στον Άγιο Χαράλαμπο και το οποίο κτίσθηκε το 1798 επί ηγουμένου Αμβροσίου.. Το τέμπλο του καθολικού είναι περίφημης τέχνης, αφού είναι όλο ξυλόγλυπτο φιλοτεχνημένο το 1814 από Μετσοβίτες τεχνίτες. Το παλαιό καθολικό της Μονής είναι ένας μικρός και κατανυκτικός ναός που τιμάται στο όνομα του Αγίου Στεφάνου.

Σημαντική φυσιογνωμία υπήρξε και ο διάδοχός του και δεύτερος κτίτορας της μονής, ο μοναχός όσιος Ιωάσαφ, πρώην βασιλιάς Ιωάννης ΟύρεσηςΠαλαιολόγος. Στα 40 περίπου χρόνια της μοναχικής του ζωής ο όσιος Ιωάσαφ έφτιαξε κελιά, νοσοκομείο, στέρνα, ανακαίνισε τον ναό της Μεταμορφώσεως (πρόκειται για το σημερινό ναόσχημο ιερό) και ήταν μεταξύ των πρωτεργατών που ίδρυσαν τη μονή της Υψηλοτέρας (των Καλλιγράφων), σε απότομο και απρόσιτο βράχο απέναντι από το Μεγάλο Μετέωρο.

Στα μέσα του 16ου αι. το μοναστήρι γνώρισε ιδιαίτερη ακμή και άνθηση. Είχε προικισθεί με αυτοκρατορικές και ηγεμονικές χορηγίες και υπερτερούσε από τα υπόλοιπα μετεωρίτικα μοναστήρια. Στα 1544-1545 κτίστηκε ο σημερινός μεγαλοπρεπής κυρίως ναός

Μοναχοί- Ηγούμενοι με ξεχωριστή δράση

Οι δύο κτίτορες του μοναστηριού, Αθανάσιος και Ιωάσαφ,

παρέμειναν μέχρι το τέλος της ζωής τους απλοί μοναχοί.

Γύρω τους όμως μαζεύτηκαν κι άλλοι. Στα χρόνια της

ακμής του (μέσα του 16ου αι.) το μοναστήρι αριθμούσε

300 περίπου μοναχούς και αποτελούσε έτσι μια

πνευματική κυψέλη. Αργότερα ο αριθμός των μοναχών

ελαττώθηκε

ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΡΟΥΣΑΝΟΥ Νοτιοανατολικά του Μεγάλου

Μετεώρου και ανάμεσα στις Μονές Βαρλαάμ και Αγία Τριάδα βρίσκεται η Μονή Ρουσάνου,πάνω σε εντυπωσιακό κατακόρυφο και απότομο βράχο του πέτρινου δάσους των Μετεώρων Το κτιριακό της συγκρότημα καλύπτει ολόκληρη την κορυφή του βράχου, Διαβαίνοντας ο επισκέπτης προσκυνητής, απολαμβάνει από εκεί ψηλά όλη τη μεγαλοπρέπεια και μαγεία του ανεπανάληπτου Μετεωρίτικου τοπίου.

Στο βάθος φαίνεται ο Κόζιακας, ο ποταμός Πηνειός καθώς και το χωριό Διάβα. Η ανάβαση στο Μοναστήρι μέχρι το 1897 γινόταν με ανεμόσκαλες. Αργότερα δύο ξύλινες γέφυρες εξυπηρετούσαν τους Μοναχούς και τους επισκέπτες. Σήμερα η ανάβαση γίνεται με σκαλοπάτια από τσιμέντο και δύο μικρές γέφυρες που κατασκευάστηκαν το 1930 με δωρεά της Καστρακινής Δάφνης Μπούκα. Για την ονομασία της Μονής, δεν υπάρχουν εξακριβωμένα στοιχεία. Πιθανότατα η επωνυμία να οφείλεται στον πρώτο κτήτορα του αρχικού Ναού (14ος -15ος αιώνας).

Μονή Αγίου Στεφάνου Μετεώρων Ο βράχος της μονής του Αγίου

Στεφάνου κατοικήθηκε από μοναχούς στα τέλη του 12ου αι. Σύμφωνα με πληροφορίες που σήμερα δεν είναι δυνατόν να επιβεβαιωθούν, πρώτος ιδρυτής της μονής, κατά το έτος 1191/2, φέρεται ο όσιος ασκητής ονομαζόμενος Ιερεμίας. Η κτηριακή συγκρότηση της μονής που ιδρύθηκε το 14ο αι. ολοκληρώθηκε στο 15ο και 16ο αι. Πρώτος κτήτορας της μονής είναι ο μοναχός, αργότερα ηγούμενός της Αντώνιος Καντακουζηνός. Ο Αντώνιος κατά την άποψη κάποιων ερευνητών ήταν γιός του Σέρβου Δεσπότη της Ηπείρου Νικηφόρου του Β΄ (1359) και γόνος της μεγάλης βυζαντινής οικογένειας. Δεύτερος κτήτορας είναι ο μοναχός Φιλόθεος "εκ Σκλάταινας", ο οποίος αναφέρεται ως ανακαινιστής "εκ βάθρων θεμελίων" του Αγίου Στεφάνου