Γεννήθηκε το 1958 στο Λίθινο Ιωαννίνων και κατοικεί στα Γιάννινα

Σπούδασε στη σχολή δημοσιογραφίας  'Όμηρος". Επαγγελματίας δημοσιογράφος εργάστηκε ως συντάκτης σε τοπικές εφημερίδες, ραδιόφωνα και τηλεοπτικούς σταθμούς.

Σήμερα είναι διευθυντής της εφημερίδας Νέοι Αγώνες Ηπείρου, όπου και αρθρογραφεί

Εκλέχτηκε στο νέο Δ.Σ. του Συνδέσμου Ελληνοσερβικής Φιλίας Ιωαννίνων

Έγραψε τα εξής βιβλία: "Η Μονή Πατέρων", 1997 και "Το Λίθινο στο Ν. Ιωαννίνων" , Γιάννινα 1967-1974:τα χρόνια της χούντας μέσα από αφηγήσεις πρωταγωνιστών και απόρρητα έγγραφα, Γιάννινα 2008

Το βιβλίο πλούσιο με αρχειακό υλικό – πρακτικά δικών, απόρρητα έγγραφα εκείνης της περιόδου, φωτογραφίες- αφηγείται τα χρόνια της χούντας στα Γιάννινα (1967-1973) μέσα από αφηγήσεις πρωταγωνιστών,με αναφορές σε εφημερίδες και περιοδικά, ρίχνει φως σε άγνωστα περιστατικά, όπως γιατί άργησε η εφαρμογή του στρατιωτικού νόμου στα Γιάννενα την 21η Απρ.1967, για ένα νυχτερινό ταξίδι του τότε μητροπολίτη Σεραφείμ στην Αθήνα προς συνάντηση του Παπαδόπουλου και άλλα.

λίγες γραμμές από τις 320 σελίδες του βιβλίου

Αφηγείται ο τότε καθηγητής της Κλασσικής Φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων Μανώλης Παπαθωμόπουλος, που ετίθετο σε διαθεσιμότητα εναλλάξ με τον Φάνη Κακριδή, γιατί αν τους διώχνανε και τους δύο μαζί, τότε ποιος θα έκανε τα μαθήματα της Κλασικής Φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο;

….Μετά τη δίκη (μάρτυρας υπεράσπισης στη δίκη των μελών της Δημοκρατικής Άμυνας τον Απρίλιο του 1970) ζήτησα να ενταχθώ σε παράνομη ομάδα και να αναπτύξω παράνομη δράση. Μου το αρνήθηκαν. «Είσαι καμένο χαρτί για τέτοια πράγματα» μου είπαν. «Μιλάς πολύ, προκαλείς και σε παρακολουθούν όπου και να πας. Ως εκ τούτου είναι αδύνατο να πάρεις μέρος σε κάποια παράνομη οργάνωση».Ένας Γάλλος με τον οποίο μίλησα μου είπε να συνεχίσω το ρόλο μου.«Μίλα όπως και όσο μπορείς. Χλεύασε τη δικτατορία, αλλά σε παράνομη οργάνωση δε θα μπεις».

….Κάποια στιγμή φθάνει στο Πανεπιστήμιο ο κυβερνητικός επίτροπος της Γεωπονικής Σχολής Αθηνών, υποστράτηγος εν αποστρατεία Καραμανώλης. Στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων δεν είχαν τοποθετήσει κυβερνητικό επίτροπο (έφθανε ο Κωτσέλης). Το γραφείο μου βρισκόταν ακριβώς απέναντι από το γραφείο του Πρύτανη Θεοχαρίδη. Βλέπω από την μισάνοιχτη πόρτα τον υποστράτηγο να κάθεται στο γραφείο και όρθιο τον Θεοχαρίδη να του δίνει εκνευρισμένος το ένα χαρτί μετά το άλλο. Πάρε και αυτό, πάρε και τούτο, πάρε και τ’ άλλο. Πάρε τα ενοχοποιητικά στοιχεία για τον Παπαθωμοπουλο.Την επόμενη μέρα με καλούν στη μία το μεσημέρι να συναντηθώ με τον Καραμανώλη. Μπαίνω μέσα και βλέπω έναν ηλικιωμένο κύριο πίσω από έναν τεράστιο φάκελο. Δίπλα του καθόταν για να κρατήσει πρακτικά ο Παπαλουκάς. Σε διαταγμένη υπηρεσία βρισκόταν ο άνθρωπος.Με ρωτάει τι μαθήματα διδάσκω. Του απαντώ Κλασική Φιλολογία δηλαδή Αρχαία και Λατινικά.--Δηλαδή διδάσκεις τρία μαθήματα μου λέει.--Ναι του απαντώ γελώντας. Δύο ήταν, όμως, τα μαθήματα που δίδασκα στα πλαίσια της Κλασικής Φιλολογίας. Αρχαία και Λατινικά.--Τι κείμενα κάνετε;, μου λέει.--Τον πόλεμο του Θουκυδίδη, του απαντώ.--Δηλαδή τον …Θεσσαλικό πόλεμο, μου λέει.--Ναι ακριβώς στρατηγέ μου απαντάω. Τώρα τι δουλειά είχε ο Θουκυδίδης με αυτόν τον …Θεσσαλικό Πόλεμο, μόνο ο στρατηγός το γνώριζε. Και, όμως, αυτός ο άνθρωπος θα ανέκρινε έναν καθηγητή, τον όποιον καθηγητή Πανεπιστημίου.--Όλος αυτός ο φάκελος είναι δικός μου;, τον ρωτάω.--Ναι, μου απαντάει.Αυτός, λοιπόν, ο κατά τα άλλα συμπαθητικός κύριος έμελλε να μου κάνει δεκατρείς ερωτήσεις. Και οι δεκατρείς άρχιζαν με το ρήμα ΩΦΘΗΤΕ. Δηλαδή γίνατε αντιληπτός, σας είδαν. Θυμάμαι την πρώτη ερώτηση:--Ώφθητε περί 11:50 νυχτερινή εισερχόμενος εις το εστιατόριον Μπάρμπα-Θωμάς μετά της φοιτητρίας Πόπης Βουτσινά και του φοιτητού Σταύρου Κουρεμένου. Διατί;--Πεινούσα, του απάντησα μονολεκτικά, όπως μονολεκτικά απάντησα σχεδόν και σε όλες τις άλλες ερωτήσεις.Μόλις τελειώσαμε τον ρώτησα:--Πώς τα πήγαμε στρατηγέ μου;--Πως θέλετε να τα πάμε, απάντησε εκνευρισμένος.